HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Isée, Sur la succession de Ménéclès (texte complet)

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)

η = 50 formes différentes pour 121 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Paragraphes

[20]   αὐτῷ ἄλλον τινὰ ποιήσασθαι μᾶλλον ἢ ἄπαιδα καταγηρᾶν, ὥσπερ οὗτος ἀξιοῖ

[0]   ὡς ἐποιήσατό με Μενεκλῆς παρανοῶν ἢ γυναικὶ πειθόμενος· ἐπειδὴ δὲ ὁ

[30]   τριῶν μνῶν· οὗτος δὲ πλεῖον ἢ δέκα μνῶν χωρίον ἔχων, εἶτα

[10]   τὴν ποίησιν οὐκ ἐνιαυτὸν ἕνα ἢ δύο, ἀλλὰ τρία καὶ εἴκοσιν

[0]   πατὴρ οὐδενὶ ἂν ἔδωκεν ἥδιον ἢ ἐκείνῳ, δίδομεν αὐτῷ, οὐκ ἄπροικον,

[20]   ὑμῖν ὁποῖον χωρίον ἢ συνοικίαν ἢ οἰκίαν κατέλιπεν ἐκεῖνος, ἃ ἐγὼ

[20]   καταστάς, οὐκ ἄλλ' οὐδὲν εἰπεῖν ἢ ὅτι ἐποιήσατ' ἂν ὅς τις

[30]   τί ἔδει αὐτοὺς ὀμνύναι ἐμοὶ ἢ παρ' ἐμοῦ λαμβάνειν ὅρκους; Οὐδὲν

[0]   ἐκείνου τοῦ χρόνου τετάρτῳ ἔτει ἢ πέμπτῳ ὕστερον ἥ τε ἀδελφὴ

[20]   αὐτῷ, ἐπιδειξάτω ὑμῖν ὁποῖον χωρίον ἢ συνοικίαν ἢ οἰκίαν κατέλιπεν ἐκεῖνος,

[10]   ἐκεῖνον, εἴ τι βούλοιντο, μᾶλλον ἢ τελευτήσαντα ὑβρίζειν καὶ ἐξερημοῦν αὐτοῦ

[10]   ἐποιήσατο, πολλῷ πρότερον ἦν ἐκδεδομένη ἢ τὴν ποίησιν γενέσθαι, ὥστ' εἴ

[20]   φιλοχρήματος. Ἀλλὰ τὸν τῆς ἀδελφῆς ἢ τὸν τῆς ἀνεψιᾶς ἢ τὸν

[20]   ἀδελφῆς ἢ τὸν τῆς ἀνεψιᾶς ἢ τὸν τοῦ ἀνεψιοῦ; Ἀλλὰ τὴν

[0]   ἄπαιδα. (Καὶ ἐκεῖνος δευτέρῳ μηνὶ ἢ τρίτῳ, πολλὰ ἐπαινέσας τὴν ἀδελφήν,

[30]   ἡμᾶς ἀμφοτέρους πρὸς τῷ βωμῷ ἦ μὴν ποιήσειν. Καὶ ἡμεῖς ὠμόσαμεν

[10]   ῥᾴδιον ἐπιγνῶναι. Πρῶτον μὲν γὰρ ἡ ἀδελφή, περὶ ἧς οὗτος τὸν

[10]   καὶ ᾐσχυνόμην, καὶ ἐγὼ καὶ ἡ γυνὴ ἡ ἐμή, ὥστε ἐκεῖνον

[0]   ἀνδρὶ συνοικεῖν, καὶ τῷ Μενεκλεῖ ἡ γυνὴ τελευτᾷ ἣν εἶχε πρότερον.

[20]   ἐγένετ' ἄν, καθ' ὅν περ ἡ ἐμή. Εἶτα αὐτὸς μὲν εἰ

[10]   καὶ ἐγὼ καὶ ἡ γυνὴ ἡ ἐμή, ὥστε ἐκεῖνον πρὸς τοὺς

[0]   ὕστερον ἥ τε ἀδελφὴ ἡμῖν ἡ νεωτέρα σχεδὸν ἡλικίαν εἶχεν ἀνδρὶ

[10]   δέοιτο ἥ τε ἡλικία καὶ ἡ παροῦσα ἐρημία ἐκείνου τοῦ θεραπεύσοντος

[20]   κατὰ τὸν αὐτὸν τοῦτον νόμον ἡ ποίησις ἐγένετ' ἄν, καθ' ὅν

[10]   αὐτὸν ὑμῖν ἀναγνώσεται, καθ' ὃν ἡ ποίησις ἐγένετο. Καί μοι τὰς

[30]   ὅτι κατὰ τοὺς νόμους ἐποιήθην (ἡ ποίησις) καὶ δικαίως εἰμὶ κληρονόμος

[0]   καὶ κατὰ τοὺς νόμους ἐγένετο ἡ ποίησις, καὶ οὐκ ἔστιν ἐπίδικος

[30]   μὴ κατὰ τοὺς νόμους ἐγεγένητο ἡ ποίησις, μηδὲ κληρονόμος ἦν ἐγὼ

[10]   οὖν κατὰ τοὺς νόμους ἐγένετο ἡ ποίησις, τοῦτο ὑμᾶς βούλομαι διδάξαι.

[10]   καλῶς ἔχειν, ἐπειδὴ οὕτως αὐτῷ ἡ τύχη συνέβη ὥστε ἐκ τῆς

[0]   τετάρτῳ ἔτει ἢ πέμπτῳ ὕστερον ἥ τε ἀδελφὴ ἡμῖν ἡ νεωτέρα

[10]   αὐτοῦ, καὶ εἶπεν ὅτι δέοιτο ἥ τε ἡλικία καὶ ἡ παροῦσα

[10]   ἐπειδὴ οὕτως αὐτῷ ἡ τύχη συνέβη ὥστε ἐκ τῆς ἀδελφῆς τῆς

[30]   ἐπίλαβε τὸ ὕδωρ. Μαρτυρίαι. Λαβὲ δή μοι τὰς μαρτυρίας ἐκείνας, ὡς

[20]   εἴ τις ἐρωτήσειεν αὐτὸν τί δή ποτ' ἂν ἐποίησεν εἰς τὴν

[30]   ἔφασαν διαιτήσειν. Καὶ ἡμεῖς, ἵνα δὴ πραγμάτων ἀπαλλαγῶμεν, ὥς γε δὴ

[30]   δὴ πραγμάτων ἀπαλλαγῶμεν, ὥς γε δὴ ᾠόμεθα, (καὶ ἐκεῖνοι ὀμόσαντες ἡμῖν

[20]   (Ὡς δὲ ἔχει, ἐγὼ ἐπιδείξω. Ἐπειδὴ γὰρ ἔδει τῷ ὀρφανῷ τὰ

[40]   ἐκείνου καὶ ἐν τῷ δήμῳ· (ἐπειδὴ δὲ ἐκεῖνος ἐτελεύτησεν, εἰ προδώσω

[0]   Μενεκλῆς παρανοῶν ἢ γυναικὶ πειθόμενος· ἐπειδὴ δὲ ὁ θεῖος οὐκ ὀρθῶς

[0]   ἐκδίδομεν ἡμεῖς τὴν πρεσβυτέραν ἀδελφήν, ἐπειδὴ εἶχεν ὥραν, Λευκολόφῳ, προῖκα ἐπιδόντες

[0]   γυνὴ τελευτᾷ ἣν εἶχε πρότερον. Ἐπειδὴ οὖν ἐκείνῃ τὰ νομιζόμενα ἐποίησεν

[10]   ἔφη δοκεῖν αὑτῷ καλῶς ἔχειν, ἐπειδὴ οὕτως αὐτῷ ἡ τύχη συνέβη

[10]   (Καὶ ὁ ἀδελφὸς ἀκούσας ταῦτα (ἐπειδὴ προετίμησεν αὐτοὺς πάντων) ἐπῄνεσέ τε

[40]   τὴν ποίησιν αὐτοῦ καταστήσητε· ἀλλ' ἐπειδὴ τὸ πρᾶγμα εἰς ὑμᾶς ἀφῖκται

[20]   ἃ δ' ἦν αὐτῷ ὑπόλοιπα, ἐπειδὴ τῷ ὀρφανῷ τὸ ἀργύριον ἀπέδωκεν,

[40]   ὑπὲρ ἐκείνου μηδεὶς τιμᾷ μήτ' ἐναγίζῃ αὐτῷ καθ' ἕκαστον ἐνιαυτόν, ἀλλὰ

[30]   τό τε χωρίον ἑβδομήκοντα μνῶν ἐπράθη, καὶ ὡς ἀπέλαβεν ὁ ὀρφανὸς

[0]   ἄνδρες, εἴ τις καὶ ἄλλος ἐποιήθη ὑπό τινος κατὰ τοὺς νόμους,

[10]   ἦν ὀρθῶς βεβουλευμένος. (Καὶ ὡς ἀληθῆ λέγω ταῦτα, τῆς μὲν ποιήσεως

[0]   ἐκείνου, ἀλλ' ὁ μάρτυς διεμαρτύρησε τἀληθῆ. Δέομαι δ' ὑμῶν ἁπάντων καὶ

[10]   ἡμῖν, ὦ ἄνδρες, ὁ μάρτυς τἀληθῆ διαμεμαρτυρηκώς, καὶ οὗτοι πρός γε

[30]   ὧν ἔπραξαν αὐτοί, ὅτι ἐγὼ τἀληθῆ λέγω. Τὰς γὰρ διαλύσεις φαίνονται

[10]   ποιήσασθαι, ὅθεν καὶ φύσει παῖδας ἐβουλήθη ἂν αὑτῷ γενέσθαι· ὑμῶν οὖν”

[20]   πραθῆναι, ἵνα κατοκώχιμον γένηται καὶ ἀναγκασθῇ τῷ ὀρφανῷ ἀποστῆναι. Ἠμφισβήτει οὖν

[0]   τούτων· ὅ τι γὰρ ἐκείνη πεισθῇ, τοῦτ' ἔφαμεν ποιήσειν. (Κἀκείνη τὸ

[20]   μάλιστα μὲν ὑπὸ τῆς ἐρημίας (ἐπείσθη) δεύτερον δὲ διὰ τὰς προειρημένας

[0]   προιόντος δὲ τοῦ χρόνου μόλις ἐπείσθη· καὶ οὕτως ἐκδίδομεν αὐτὴν Ἠλείῳ

[30]   ἐγένετο, καὶ ἔχουσιν οὗτοι ἃ ἐγνώσθη αὐτοῖς ὑπὸ τῶν οἰκείων τῶν

[40]   Μενεκλέους ὡς ἄν τις δικαιότατα ποιηθείη, καὶ οὐ λόγῳ οὐδὲ διαθήκῃ

[40]   τὸ πρᾶγμα εἶναι καὶ καταγέλαστον δοκοίη, καὶ τοῖς βουλομένοις περὶ ἐμοῦ

[0]   οὔθ' ὑμῶν αἰσχυνόμενος οὐδένα, ἐμοὶ ἀνάγκη ἐστὶ πολλὴ βοηθεῖν τῷ τε

[40]   ποιηθείη, καὶ οὐ λόγῳ οὐδὲ διαθήκῃ τὴν ποίησιν γεγενημένην, ἀλλ' ἔργῳ·

[10]   ἑαυτοῦ ἐξεῖναι διαθέσθαι ὅπως ἂν ἐθέλῃ, ἐὰν μὴ παῖδες ἄρρενες ὦσι·

[0]   αἰσχυνόμενος οὐδένα, ἐμοὶ ἀνάγκη ἐστὶ πολλὴ βοηθεῖν τῷ τε πατρὶ τῷ

[10]   ἐπιμελήσεται καὶ τῶν ἐμῶν, ἐὰν βούλῃ τοῦτον ποιήσασθαι. Καὶ ὁ Μενεκλῆς

[40]   χρόνῳ τούτῳ, ἐστράτευμαι ἐν τῇ φυλῇ τῇ ἐκείνου καὶ ἐν τῷ

[30]   τὸ ὄνομα τὸ ἐκείνου, ἵνα μὴ ἀνώνυμος ὁ οἶκος αὐτοῦ γένηται,

[20]   οὐδὲ τῇ γυναικὶ πεισθείς, εἰ μὴ ἄρα τὴν ἐρημίαν αὐτοῦ καὶ

[10]   ἀδελφῆς τῆς ἡμετέρας παῖδας αὐτῷ μὴ γενέσθαι, ἐκ ταύτης τῆς οἰκίας

[20]   ἐμόν, τρίτον δὲ διὰ τὸ μὴ εἶναι συγγενῆ μηδέν' ἄλλον αὐτῷ,

[10]   διαγενομένου ἐσκόπει ὁ Μενεκλῆς ὅπως μὴ ἔσοιτο ἄπαις, ἀλλ' ἔσοιτο αὐτῷ

[30]   ἐγὼ τούτοις. (Καίτοι εἴ γε μὴ κατὰ τοὺς νόμους ἐγεγένητο ἡ

[30]   εἶναι ἄλλην ἀπαλλαγὴν οὐδεμίαν, εἰ μὴ μεταλήψονται οὗτοι τῶν ἐκείνου. (Ἐκ

[40]   ἑαυτῷ, ἵνα τούτων ἁπάντων τυγχάνῃ. (Μὴ οὖν, ὦ ἄνδρες, πεισθέντες ὑπὸ

[10]   διαθέσθαι ὅπως ἂν ἐθέλῃ, ἐὰν μὴ παῖδες ἄρρενες ὦσι· γνήσιοι. Ὁ

[40]   ὄντα μικρά. (Ἐγὼ δὲ εἰ μὴ πάνυ τὸ πρᾶγμα αἰσχρὸν εἶναι

[40]   τῷ ἐν Ἅιδου ὄντι, καὶ μὴ περιίδητε, πρὸς θεῶν καὶ δαιμόνων

[20]   πολλῆς ἔδοξεν ἡμῖν χρῆναι, ἵνα μή ποτε εἴπῃ τις ἐμὲ φιλοχρηματεῖν

[30]   γὰρ τούτων οἰκεῖοἰ, εἰ δὲ μή, τοὺς παραγενομένους. (Καί μοι τὰς

[20]   ἀμφισβητήσας, καὶ ἀπηγόρευε τοῖς ὠνουμένοις μὴ ὠνεῖσθαι. (Κἀκεῖνος ἠγανάκτει, οἶμαι, καὶ

[30]   ζῶντα ἐθεράπευον, καὶ αὐτὸς καὶ ἐμὴ γυνή, θυγάτηρ οὖσα τουτουὶ Φιλωνίδου,

[20]   ἄν, καθ' ὅν περ ἡ ἐμή. Εἶτα αὐτὸς μὲν εἰ ἦν

[10]   ἐγὼ καὶ ἡ γυνὴ ἡ ἐμή, ὥστε ἐκεῖνον πρὸς τοὺς δημότας

[40]   ὑὸν ἑαυτῷ, ἵνα τούτων ἁπάντων τυγχάνῃ. (Μὴ οὖν, ὦ ἄνδρες, πεισθέντες

[20]   δὲ διὰ τὸ μὴ εἶναι συγγενῆ μηδέν' ἄλλον αὐτῷ, ὁπόθεν ἂν

[10]   ἐμὲ ἐποιήσατο, πολλῷ πρότερον ἦν ἐκδεδομένη ἢ τὴν ποίησιν γενέσθαι, ὥστ'

[0]   ἐκείνη πεισθῇ, τοῦτ' ἔφαμεν ποιήσειν. (Κἀκείνη τὸ μὲν πρῶτον οὐδ' ἠνέσχετ'

[10]   πλεῖστον τοῦ λόγου πεποίηται, ὡς ἐκείνῃ πεισθεὶς ἐμὲ ἐποιήσατο, πολλῷ πρότερον

[10]   ποίησιν γενέσθαι, ὥστ' εἴ γ' ἐκείνῃ πεισθεὶς τὸν ὑὸν ἐποιεῖτο, τῶν

[0]   περὶ τούτων· ὅ τι γὰρ ἐκείνη πεισθῇ, τοῦτ' ἔφαμεν ποιήσειν. (Κἀκείνη

[0]   ἣν εἶχε πρότερον. Ἐπειδὴ οὖν ἐκείνῃ τὰ νομιζόμενα ἐποίησεν ὁ Μενεκλῆς,

[10]   ᾐσχυνόμην, καὶ ἐγὼ καὶ ἡ γυνὴ ἡ ἐμή, ὥστε ἐκεῖνον πρὸς

[30]   ἐθεράπευον, καὶ αὐτὸς καὶ ἐμὴ γυνή, θυγάτηρ οὖσα τουτουὶ Φιλωνίδου, καὶ

[0]   συνοικεῖν, καὶ τῷ Μενεκλεῖ ἡ γυνὴ τελευτᾷ ἣν εἶχε πρότερον. Ἐπειδὴ

[20]   ἡμῖν χρῆναι, ἵνα μή ποτε εἴπῃ τις ἐμὲ φιλοχρηματεῖν καὶ ἐχθροὺς

[0]   εἴκοσι μνᾶς ὁ Μενεκλῆς ἐπὶ τῇ ἀδελφῇ προῖκα, τὴν μαρτυρίαν ταύτην

[20]   ὥστε οὐ παραφρονῶν φαίνεται οὐδὲ τῇ γυναικὶ πεισθείς, εἰ μὴ ἄρα

[40]   τούτῳ, ἐστράτευμαι ἐν τῇ φυλῇ τῇ ἐκείνου καὶ ἐν τῷ δήμῳ·

[0]   ἴσην προῖκα ἐπιδόντες ἥνπερ καὶ τῇ πρεσβυτέρᾳ ἀδελφῇ ἐπέδομεν· καὶ ἐκ

[0]   τι κατεπλεύσαμεν δεῦρο, καὶ καταλαμβάνομεν τῇ πρεσβυτέρᾳ ἀδελφῇ ὄντα δύο παιδία,

[40]   τῷ χρόνῳ τούτῳ, ἐστράτευμαι ἐν τῇ φυλῇ τῇ ἐκείνου καὶ ἐν

[40]   ἐπέδειξα τρία καὶ εἴκοσιν ἐπιβιόντα ἔτη. Εἶτα τοὺς νόμους ἐπέδειξα ὑμῖν

[10]   δύο, ἀλλὰ τρία καὶ εἴκοσιν ἔτη· καὶ ἐν τούτῳ τῷ χρόνῳ,

[20]   αὐτοὺς καθιστάναι, ἐπιτρέψαι τῷ τε κηδεστῇ τῷ τούτου καὶ τοῖς φίλοις

[10]   ἐποιήσατ' ἄν· δύο γάρ εἰσιν αὐτῇ. ~Ἀλλ' ὦ ἄνδρες, οὐχ ὑπ'

[0]   τὰ χρυσίδια, ἃ ἦν, δίδωσιν αὐτῇ. ~μετὰ δὲ ταῦτα χρόνου διαγενομένου

[10]   ποιήσασθαι. Καὶ ὁ Μενεκλῆς καλῶς ἔφη αὐτὸν λέγειν, καὶ ἐκ τοῦ

[0]   καταστῆναι συγκαταγηράσασαν αὑτῷ· ἱκανὸς γὰρ ἔφη αὐτὸς ἀτυχῶν εἶναι. (Καὶ ἐκ

[10]   ἂν αὑτῷ γενέσθαι· ὑμῶν οὖν” ἔφη βούλομαι τὸν ἕτερον ποιήσασθαι, ὁποτέρῳ

[0]   ἑαυτοῦ καὶ τὴν ἀπαιδίαν· οὔκουν ἔφη δεῖν ἐκείνην τῆς χρηστότητος τῆς

[10]   οὖν πρὸς ἡμᾶς ἐποιεῖτο, καὶ ἔφη δοκεῖν αὑτῷ καλῶς ἔχειν, ἐπειδὴ

[10]   ὁ Μενεκλῆς γυναῖκά μοι, καὶ ἔφη με χρῆναι γῆμαι· καὶ ἐγὼ

[10]   καὶ ἐπιδημήσοντος· ἐμοὶ μὲν οὖν” ἔφη συμβαίνει ἀποδημία, ὡς σὺ οἶσθα·

[0]   λόγους ἐποιεῖτο πρὸς ἡμᾶς, καὶ ἔφη τήν τε ἡλικίαν ὑφορᾶσθαι τὴν

[0]   ἐπιδόντες ἥνπερ καὶ τῇ πρεσβυτέρᾳ ἀδελφῇ ἐπέδομεν· καὶ ἐκ τοῦ τρόπου

[0]   ἢ πέμπτῳ ὕστερον ἥ τε ἀδελφὴ ἡμῖν ἡ νεωτέρα σχεδὸν ἡλικίαν

[0]   δεῦρο, καὶ καταλαμβάνομεν τῇ πρεσβυτέρᾳ ἀδελφῇ ὄντα δύο παιδία, τὴν δὲ

[10]   ἐπιγνῶναι. Πρῶτον μὲν γὰρ ἡ ἀδελφή, περὶ ἧς οὗτος τὸν πλεῖστον

[0]   μνᾶς ὁ Μενεκλῆς ἐπὶ τῇ ἀδελφῇ προῖκα, τὴν μαρτυρίαν ταύτην πρῶτον

[10]   ἔχειν, ἐπειδὴ οὕτως αὐτῷ ἡ τύχη συνέβη ὥστε ἐκ τῆς ἀδελφῆς

Paragraphes
[20]	αὐτῷ ἄλλον τινὰ ποιήσασθαι μᾶλλον	ἢ	ἄπαιδα καταγηρᾶν, ὥσπερ οὗτος ἀξιοῖ
[0]	ὡς ἐποιήσατό με Μενεκλῆς παρανοῶν	ἢ	γυναικὶ πειθόμενος· ἐπειδὴ δὲ ὁ
[30]	τριῶν μνῶν· οὗτος δὲ πλεῖον	ἢ	δέκα μνῶν χωρίον ἔχων, εἶτα
[10]	τὴν ποίησιν οὐκ ἐνιαυτὸν ἕνα	ἢ	δύο, ἀλλὰ τρία καὶ εἴκοσιν
[0]	πατὴρ οὐδενὶ ἂν ἔδωκεν ἥδιον	ἢ	ἐκείνῳ, δίδομεν αὐτῷ, οὐκ ἄπροικον,
[20]	ὑμῖν ὁποῖον χωρίον ἢ συνοικίαν	ἢ	οἰκίαν κατέλιπεν ἐκεῖνος, ἃ ἐγὼ
[20]	καταστάς, οὐκ ἄλλ' οὐδὲν εἰπεῖν	ἢ	ὅτι ἐποιήσατ' ἂν ὅς τις
[30]	τί ἔδει αὐτοὺς ὀμνύναι ἐμοὶ	ἢ	παρ' ἐμοῦ λαμβάνειν ὅρκους; Οὐδὲν
[0]	ἐκείνου τοῦ χρόνου τετάρτῳ ἔτει	ἢ	πέμπτῳ ὕστερον ἥ τε ἀδελφὴ
[20]	αὐτῷ, ἐπιδειξάτω ὑμῖν ὁποῖον χωρίον	ἢ	συνοικίαν ἢ οἰκίαν κατέλιπεν ἐκεῖνος,
[10]	ἐκεῖνον, εἴ τι βούλοιντο, μᾶλλον	ἢ	τελευτήσαντα ὑβρίζειν καὶ ἐξερημοῦν αὐτοῦ
[10]	ἐποιήσατο, πολλῷ πρότερον ἦν ἐκδεδομένη	ἢ	τὴν ποίησιν γενέσθαι, ὥστ' εἴ
[20]	φιλοχρήματος. Ἀλλὰ τὸν τῆς ἀδελφῆς	ἢ	τὸν τῆς ἀνεψιᾶς ἢ τὸν
[20]	ἀδελφῆς ἢ τὸν τῆς ἀνεψιᾶς	ἢ	τὸν τοῦ ἀνεψιοῦ; Ἀλλὰ τὴν
[0]	ἄπαιδα. (Καὶ ἐκεῖνος δευτέρῳ μηνὶ	ἢ	τρίτῳ, πολλὰ ἐπαινέσας τὴν ἀδελφήν,
[30]	ἡμᾶς ἀμφοτέρους πρὸς τῷ βωμῷ	ἦ	μὴν ποιήσειν. Καὶ ἡμεῖς ὠμόσαμεν
[10]	ῥᾴδιον ἐπιγνῶναι. Πρῶτον μὲν γὰρ	ἡ	ἀδελφή, περὶ ἧς οὗτος τὸν
[10]	καὶ ᾐσχυνόμην, καὶ ἐγὼ καὶ	ἡ	γυνὴ ἡ ἐμή, ὥστε ἐκεῖνον
[0]	ἀνδρὶ συνοικεῖν, καὶ τῷ Μενεκλεῖ	ἡ	γυνὴ τελευτᾷ ἣν εἶχε πρότερον.
[20]	ἐγένετ' ἄν, καθ' ὅν περ	ἡ	ἐμή. Εἶτα αὐτὸς μὲν εἰ
[10]	καὶ ἐγὼ καὶ ἡ γυνὴ	ἡ	ἐμή, ὥστε ἐκεῖνον πρὸς τοὺς
[0]	ὕστερον ἥ τε ἀδελφὴ ἡμῖν	ἡ	νεωτέρα σχεδὸν ἡλικίαν εἶχεν ἀνδρὶ
[10]	δέοιτο ἥ τε ἡλικία καὶ	ἡ	παροῦσα ἐρημία ἐκείνου τοῦ θεραπεύσοντος
[20]	κατὰ τὸν αὐτὸν τοῦτον νόμον	ἡ	ποίησις ἐγένετ' ἄν, καθ' ὅν
[10]	αὐτὸν ὑμῖν ἀναγνώσεται, καθ' ὃν	ἡ	ποίησις ἐγένετο. Καί μοι τὰς
[30]	ὅτι κατὰ τοὺς νόμους ἐποιήθην	(ἡ	ποίησις) καὶ δικαίως εἰμὶ κληρονόμος
[0]	καὶ κατὰ τοὺς νόμους ἐγένετο	ἡ	ποίησις, καὶ οὐκ ἔστιν ἐπίδικος
[30]	μὴ κατὰ τοὺς νόμους ἐγεγένητο	ἡ	ποίησις, μηδὲ κληρονόμος ἦν ἐγὼ
[10]	οὖν κατὰ τοὺς νόμους ἐγένετο	ἡ	ποίησις, τοῦτο ὑμᾶς βούλομαι διδάξαι.
[10]	καλῶς ἔχειν, ἐπειδὴ οὕτως αὐτῷ	ἡ	τύχη συνέβη ὥστε ἐκ τῆς
[0]	τετάρτῳ ἔτει ἢ πέμπτῳ ὕστερον	ἥ	τε ἀδελφὴ ἡμῖν ἡ νεωτέρα
[10]	αὐτοῦ, καὶ εἶπεν ὅτι δέοιτο	ἥ	τε ἡλικία καὶ ἡ παροῦσα
[10]	ἐπειδὴ οὕτως αὐτῷ ἡ τύχη	συνέβη	ὥστε ἐκ τῆς ἀδελφῆς τῆς
[30]	ἐπίλαβε τὸ ὕδωρ. Μαρτυρίαι. Λαβὲ	δή	μοι τὰς μαρτυρίας ἐκείνας, ὡς
[20]	εἴ τις ἐρωτήσειεν αὐτὸν τί	δή	ποτ' ἂν ἐποίησεν εἰς τὴν
[30]	ἔφασαν διαιτήσειν. Καὶ ἡμεῖς, ἵνα	δὴ	πραγμάτων ἀπαλλαγῶμεν, ὥς γε δὴ
[30]	δὴ πραγμάτων ἀπαλλαγῶμεν, ὥς γε	δὴ	ᾠόμεθα, (καὶ ἐκεῖνοι ὀμόσαντες ἡμῖν
[20]	(Ὡς δὲ ἔχει, ἐγὼ ἐπιδείξω.	Ἐπειδὴ	γὰρ ἔδει τῷ ὀρφανῷ τὰ
[40]	ἐκείνου καὶ ἐν τῷ δήμῳ·	(ἐπειδὴ	δὲ ἐκεῖνος ἐτελεύτησεν, εἰ προδώσω
[0]	Μενεκλῆς παρανοῶν ἢ γυναικὶ πειθόμενος·	ἐπειδὴ	δὲ ὁ θεῖος οὐκ ὀρθῶς
[0]	ἐκδίδομεν ἡμεῖς τὴν πρεσβυτέραν ἀδελφήν,	ἐπειδὴ	εἶχεν ὥραν, Λευκολόφῳ, προῖκα ἐπιδόντες
[0]	γυνὴ τελευτᾷ ἣν εἶχε πρότερον.	Ἐπειδὴ	οὖν ἐκείνῃ τὰ νομιζόμενα ἐποίησεν
[10]	ἔφη δοκεῖν αὑτῷ καλῶς ἔχειν,	ἐπειδὴ	οὕτως αὐτῷ ἡ τύχη συνέβη
[10]	(Καὶ ὁ ἀδελφὸς ἀκούσας ταῦτα	(ἐπειδὴ	προετίμησεν αὐτοὺς πάντων) ἐπῄνεσέ τε
[40]	τὴν ποίησιν αὐτοῦ καταστήσητε· ἀλλ'	ἐπειδὴ	τὸ πρᾶγμα εἰς ὑμᾶς ἀφῖκται
[20]	ἃ δ' ἦν αὐτῷ ὑπόλοιπα,	ἐπειδὴ	τῷ ὀρφανῷ τὸ ἀργύριον ἀπέδωκεν,
[40]	ὑπὲρ ἐκείνου μηδεὶς τιμᾷ μήτ'	ἐναγίζῃ	αὐτῷ καθ' ἕκαστον ἐνιαυτόν, ἀλλὰ
[30]	τό τε χωρίον ἑβδομήκοντα μνῶν	ἐπράθη,	καὶ ὡς ἀπέλαβεν ὁ ὀρφανὸς
[0]	ἄνδρες, εἴ τις καὶ ἄλλος	ἐποιήθη	ὑπό τινος κατὰ τοὺς νόμους,
[10]	ἦν ὀρθῶς βεβουλευμένος. (Καὶ ὡς	ἀληθῆ	λέγω ταῦτα, τῆς μὲν ποιήσεως
[0]	ἐκείνου, ἀλλ' ὁ μάρτυς διεμαρτύρησε	τἀληθῆ.	Δέομαι δ' ὑμῶν ἁπάντων καὶ
[10]	ἡμῖν, ὦ ἄνδρες, ὁ μάρτυς	τἀληθῆ	διαμεμαρτυρηκώς, καὶ οὗτοι πρός γε
[30]	ὧν ἔπραξαν αὐτοί, ὅτι ἐγὼ	τἀληθῆ	λέγω. Τὰς γὰρ διαλύσεις φαίνονται
[10]	ποιήσασθαι, ὅθεν καὶ φύσει παῖδας	ἐβουλήθη	ἂν αὑτῷ γενέσθαι· ὑμῶν οὖν”
[20]	πραθῆναι, ἵνα κατοκώχιμον γένηται καὶ	ἀναγκασθῇ	τῷ ὀρφανῷ ἀποστῆναι. Ἠμφισβήτει οὖν
[0]	τούτων· ὅ τι γὰρ ἐκείνη	πεισθῇ,	τοῦτ' ἔφαμεν ποιήσειν. (Κἀκείνη τὸ
[20]	μάλιστα μὲν ὑπὸ τῆς ἐρημίας	(ἐπείσθη)	δεύτερον δὲ διὰ τὰς προειρημένας
[0]	προιόντος δὲ τοῦ χρόνου μόλις	ἐπείσθη·	καὶ οὕτως ἐκδίδομεν αὐτὴν Ἠλείῳ
[30]	ἐγένετο, καὶ ἔχουσιν οὗτοι ἃ	ἐγνώσθη	αὐτοῖς ὑπὸ τῶν οἰκείων τῶν
[40]	Μενεκλέους ὡς ἄν τις δικαιότατα	ποιηθείη,	καὶ οὐ λόγῳ οὐδὲ διαθήκῃ
[40]	τὸ πρᾶγμα εἶναι καὶ καταγέλαστον	δοκοίη,	καὶ τοῖς βουλομένοις περὶ ἐμοῦ
[0]	οὔθ' ὑμῶν αἰσχυνόμενος οὐδένα, ἐμοὶ	ἀνάγκη	ἐστὶ πολλὴ βοηθεῖν τῷ τε
[40]	ποιηθείη, καὶ οὐ λόγῳ οὐδὲ	διαθήκῃ	τὴν ποίησιν γεγενημένην, ἀλλ' ἔργῳ·
[10]	ἑαυτοῦ ἐξεῖναι διαθέσθαι ὅπως ἂν	ἐθέλῃ,	ἐὰν μὴ παῖδες ἄρρενες ὦσι·
[0]	αἰσχυνόμενος οὐδένα, ἐμοὶ ἀνάγκη ἐστὶ	πολλὴ	βοηθεῖν τῷ τε πατρὶ τῷ
[10]	ἐπιμελήσεται καὶ τῶν ἐμῶν, ἐὰν	βούλῃ	τοῦτον ποιήσασθαι. Καὶ ὁ Μενεκλῆς
[40]	χρόνῳ τούτῳ, ἐστράτευμαι ἐν τῇ	φυλῇ	τῇ ἐκείνου καὶ ἐν τῷ
[30]	τὸ ὄνομα τὸ ἐκείνου, ἵνα	μὴ	ἀνώνυμος ὁ οἶκος αὐτοῦ γένηται,
[20]	οὐδὲ τῇ γυναικὶ πεισθείς, εἰ	μὴ	ἄρα τὴν ἐρημίαν αὐτοῦ καὶ
[10]	ἀδελφῆς τῆς ἡμετέρας παῖδας αὐτῷ	μὴ	γενέσθαι, ἐκ ταύτης τῆς οἰκίας
[20]	ἐμόν, τρίτον δὲ διὰ τὸ	μὴ	εἶναι συγγενῆ μηδέν' ἄλλον αὐτῷ,
[10]	διαγενομένου ἐσκόπει ὁ Μενεκλῆς ὅπως	μὴ	ἔσοιτο ἄπαις, ἀλλ' ἔσοιτο αὐτῷ
[30]	ἐγὼ τούτοις. (Καίτοι εἴ γε	μὴ	κατὰ τοὺς νόμους ἐγεγένητο ἡ
[30]	εἶναι ἄλλην ἀπαλλαγὴν οὐδεμίαν, εἰ	μὴ	μεταλήψονται οὗτοι τῶν ἐκείνου. (Ἐκ
[40]	ἑαυτῷ, ἵνα τούτων ἁπάντων τυγχάνῃ.	(Μὴ	οὖν, ὦ ἄνδρες, πεισθέντες ὑπὸ
[10]	διαθέσθαι ὅπως ἂν ἐθέλῃ, ἐὰν	μὴ	παῖδες ἄρρενες ὦσι· γνήσιοι. Ὁ
[40]	ὄντα μικρά. (Ἐγὼ δὲ εἰ	μὴ	πάνυ τὸ πρᾶγμα αἰσχρὸν εἶναι
[40]	τῷ ἐν Ἅιδου ὄντι, καὶ	μὴ	περιίδητε, πρὸς θεῶν καὶ δαιμόνων
[20]	πολλῆς ἔδοξεν ἡμῖν χρῆναι, ἵνα	μή	ποτε εἴπῃ τις ἐμὲ φιλοχρηματεῖν
[30]	γὰρ τούτων οἰκεῖοἰ, εἰ δὲ	μή,	τοὺς παραγενομένους. (Καί μοι τὰς
[20]	ἀμφισβητήσας, καὶ ἀπηγόρευε τοῖς ὠνουμένοις	μὴ	ὠνεῖσθαι. (Κἀκεῖνος ἠγανάκτει, οἶμαι, καὶ
[30]	ζῶντα ἐθεράπευον, καὶ αὐτὸς καὶ	ἐμὴ	γυνή, θυγάτηρ οὖσα τουτουὶ Φιλωνίδου,
[20]	ἄν, καθ' ὅν περ ἡ	ἐμή.	Εἶτα αὐτὸς μὲν εἰ ἦν
[10]	ἐγὼ καὶ ἡ γυνὴ ἡ	ἐμή,	ὥστε ἐκεῖνον πρὸς τοὺς δημότας
[40]	ὑὸν ἑαυτῷ, ἵνα τούτων ἁπάντων	τυγχάνῃ.	(Μὴ οὖν, ὦ ἄνδρες, πεισθέντες
[20]	δὲ διὰ τὸ μὴ εἶναι	συγγενῆ	μηδέν' ἄλλον αὐτῷ, ὁπόθεν ἂν
[10]	ἐμὲ ἐποιήσατο, πολλῷ πρότερον ἦν	ἐκδεδομένη	ἢ τὴν ποίησιν γενέσθαι, ὥστ'
[0]	ἐκείνη πεισθῇ, τοῦτ' ἔφαμεν ποιήσειν.	(Κἀκείνη	τὸ μὲν πρῶτον οὐδ' ἠνέσχετ'
[10]	πλεῖστον τοῦ λόγου πεποίηται, ὡς	ἐκείνῃ	πεισθεὶς ἐμὲ ἐποιήσατο, πολλῷ πρότερον
[10]	ποίησιν γενέσθαι, ὥστ' εἴ γ'	ἐκείνῃ	πεισθεὶς τὸν ὑὸν ἐποιεῖτο, τῶν
[0]	περὶ τούτων· ὅ τι γὰρ	ἐκείνη	πεισθῇ, τοῦτ' ἔφαμεν ποιήσειν. (Κἀκείνη
[0]	ἣν εἶχε πρότερον. Ἐπειδὴ οὖν	ἐκείνῃ	τὰ νομιζόμενα ἐποίησεν ὁ Μενεκλῆς,
[10]	ᾐσχυνόμην, καὶ ἐγὼ καὶ ἡ	γυνὴ	ἡ ἐμή, ὥστε ἐκεῖνον πρὸς
[30]	ἐθεράπευον, καὶ αὐτὸς καὶ ἐμὴ	γυνή,	θυγάτηρ οὖσα τουτουὶ Φιλωνίδου, καὶ
[0]	συνοικεῖν, καὶ τῷ Μενεκλεῖ ἡ	γυνὴ	τελευτᾷ ἣν εἶχε πρότερον. Ἐπειδὴ
[20]	ἡμῖν χρῆναι, ἵνα μή ποτε	εἴπῃ	τις ἐμὲ φιλοχρηματεῖν καὶ ἐχθροὺς
[0]	εἴκοσι μνᾶς ὁ Μενεκλῆς ἐπὶ	τῇ	ἀδελφῇ προῖκα, τὴν μαρτυρίαν ταύτην
[20]	ὥστε οὐ παραφρονῶν φαίνεται οὐδὲ	τῇ	γυναικὶ πεισθείς, εἰ μὴ ἄρα
[40]	τούτῳ, ἐστράτευμαι ἐν τῇ φυλῇ	τῇ	ἐκείνου καὶ ἐν τῷ δήμῳ·
[0]	ἴσην προῖκα ἐπιδόντες ἥνπερ καὶ	τῇ	πρεσβυτέρᾳ ἀδελφῇ ἐπέδομεν· καὶ ἐκ
[0]	τι κατεπλεύσαμεν δεῦρο, καὶ καταλαμβάνομεν	τῇ	πρεσβυτέρᾳ ἀδελφῇ ὄντα δύο παιδία,
[40]	τῷ χρόνῳ τούτῳ, ἐστράτευμαι ἐν	τῇ	φυλῇ τῇ ἐκείνου καὶ ἐν
[40]	ἐπέδειξα τρία καὶ εἴκοσιν ἐπιβιόντα	ἔτη.	Εἶτα τοὺς νόμους ἐπέδειξα ὑμῖν
[10]	δύο, ἀλλὰ τρία καὶ εἴκοσιν	ἔτη·	καὶ ἐν τούτῳ τῷ χρόνῳ,
[20]	αὐτοὺς καθιστάναι, ἐπιτρέψαι τῷ τε	κηδεστῇ	τῷ τούτου καὶ τοῖς φίλοις
[10]	ἐποιήσατ' ἄν· δύο γάρ εἰσιν	αὐτῇ.	~Ἀλλ' ὦ ἄνδρες, οὐχ ὑπ'
[0]	τὰ χρυσίδια, ἃ ἦν, δίδωσιν	αὐτῇ.	~μετὰ δὲ ταῦτα χρόνου διαγενομένου
[10]	ποιήσασθαι. Καὶ ὁ Μενεκλῆς καλῶς	ἔφη	αὐτὸν λέγειν, καὶ ἐκ τοῦ
[0]	καταστῆναι συγκαταγηράσασαν αὑτῷ· ἱκανὸς γὰρ	ἔφη	αὐτὸς ἀτυχῶν εἶναι. (Καὶ ἐκ
[10]	ἂν αὑτῷ γενέσθαι· ὑμῶν οὖν”	ἔφη	βούλομαι τὸν ἕτερον ποιήσασθαι, ὁποτέρῳ
[0]	ἑαυτοῦ καὶ τὴν ἀπαιδίαν· οὔκουν	ἔφη	δεῖν ἐκείνην τῆς χρηστότητος τῆς
[10]	οὖν πρὸς ἡμᾶς ἐποιεῖτο, καὶ	ἔφη	δοκεῖν αὑτῷ καλῶς ἔχειν, ἐπειδὴ
[10]	ὁ Μενεκλῆς γυναῖκά μοι, καὶ	ἔφη	με χρῆναι γῆμαι· καὶ ἐγὼ
[10]	καὶ ἐπιδημήσοντος· ἐμοὶ μὲν οὖν”	ἔφη	συμβαίνει ἀποδημία, ὡς σὺ οἶσθα·
[0]	λόγους ἐποιεῖτο πρὸς ἡμᾶς, καὶ	ἔφη	τήν τε ἡλικίαν ὑφορᾶσθαι τὴν
[0]	ἐπιδόντες ἥνπερ καὶ τῇ πρεσβυτέρᾳ	ἀδελφῇ	ἐπέδομεν· καὶ ἐκ τοῦ τρόπου
[0]	ἢ πέμπτῳ ὕστερον ἥ τε	ἀδελφὴ	ἡμῖν ἡ νεωτέρα σχεδὸν ἡλικίαν
[0]	δεῦρο, καὶ καταλαμβάνομεν τῇ πρεσβυτέρᾳ	ἀδελφῇ	ὄντα δύο παιδία, τὴν δὲ
[10]	ἐπιγνῶναι. Πρῶτον μὲν γὰρ ἡ	ἀδελφή,	περὶ ἧς οὗτος τὸν πλεῖστον
[0]	μνᾶς ὁ Μενεκλῆς ἐπὶ τῇ	ἀδελφῇ	προῖκα, τὴν μαρτυρίαν ταύτην πρῶτον
[10]	ἔχειν, ἐπειδὴ οὕτως αὐτῷ ἡ	τύχη	συνέβη ὥστε ἐκ τῆς ἀδελφῆς

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 23/10/2008