Paragraphes
[20]	Εἰ δὲ μηδὲν τούτων κατέλιπεν,	ἃ	δ' ἦν αὐτῷ ὑπόλοιπα, ἐπειδὴ
[30]	ὅρκος ἐγένετο, καὶ ἔχουσιν οὗτοι	ἃ	ἐγνώσθη αὐτοῖς ὑπὸ τῶν οἰκείων
[20]	συνοικίαν ἢ οἰκίαν κατέλιπεν ἐκεῖνος,	ἃ	ἐγὼ ἔχω νυνί. Εἰ δὲ
[0]	τῶν Νικίου, καὶ τὰ ἱμάτια,	ἃ	ἦλθεν ἔχουσα παρ' ἐκεῖνον, καὶ
[0]	παρ' ἐκεῖνον, καὶ τὰ χρυσίδια,	ἃ	ἦν, δίδωσιν αὐτῇ. ~μετὰ δὲ
[40]	ἀφαιρῆται τὰς τιμὰς τὰς ἐκείνου·	ἃ	προνοηθεὶς ὁ Μενεκλῆς, κύριος ὢν
[20]	Ἀλλ' οὐκ ἂν αὐτῷ ἔδωκεν,	ἄπαιδα	αὑτὸν καθιστάς· οὐχ οὕτως οὗτός
[30]	ποιοῦσιν ἡμᾶς, τὸν μὲν τεθνεῶτα	ἄπαιδα	βουλόμενοι καταστῆσαι, ἐμὲ δ' ἐκβάλλειν
[40]	μείζων ἐστὶν οὗτος εἴτε ἐλάττων,	ἄπαιδα	δὲ τὸν τελευτήσαντα καὶ ἀνώνυμον
[10]	αὐτῷ ποιεῖσθαι διὰ τὸ εἶναι	ἄπαιδα,	ἐμὲ ποιεῖται, οὐκ ἐν διαθήκαις,
[30]	αὐτῷ περιείλετο, τελευτήσαντα δ' αὐτὸν	ἄπαιδα	καὶ ἀνώνυμον βούλεται καταστῆσαι. Τοιοῦτός
[0]	δὲ νεωτέραν, ἣν εἶχε Μενεκλῆς,	ἄπαιδα.	(Καὶ ἐκεῖνος δευτέρῳ μηνὶ ἢ
[20]	ἄλλον τινὰ ποιήσασθαι μᾶλλον ἢ	ἄπαιδα	καταγηρᾶν, ὥσπερ οὗτος ἀξιοῖ νυνὶ
[0]	χρηστότητος τῆς ἑαυτῆς τοῦτο ἀπολαῦσαι,	ἄπαιδα	καταστῆναι συγκαταγηράσασαν αὑτῷ· ἱκανὸς γὰρ
[20]	οὗτος τὸν ἀδελφὸν τὸν ἑαυτοῦ	ἄπαιδα	καταστῆσαι, ἄξιόν ἐστιν, ὦ ἄνδρες,
[0]	τρόπου τὸν ἀδελφὸν τὸν αὑτοῦ	ἄπαιδα	τεθνεῶτα καταστῆσαι, οὔτε τοὺς θεοὺς
[10]	ὥστε ἐδόκει αὐτῷ αἰσχρὸν εἶναι	ἄπαιδα	τοῦτον καθιστάντα ἀρρένων παίδων αὑτῷ
[30]	οὗτοι, καὶ οὐ πρὸς τὸν	Μενεκλέα,	καὶ ὀμόσαντες ὅρκους καὶ ἐγὼ
[20]	ἄπαις, ἐποιήσατ' ἄν· τὸν δὲ	Μενεκλέα	ποιήσαντα ταὐτὰ τούτῳ παραφρονεῖν φησι
[30]	τούτου, εἶτα νυνὶ ταυτὶ τὰ	ἀγαθὰ	ποιοῦσιν ἡμᾶς, τὸν μὲν τεθνεῶτα
[0]	ἐν ἡλικίᾳ ἐπὶ τὸ στρατεύεσθαι	ἐτραπόμεθα,	καὶ ἀπεδημήσαμεν μετὰ Ἰφικράτους εἰς
[30]	πραγμάτων ἀπαλλαγῶμεν, ὥς γε δὴ	ᾠόμεθα,	(καὶ ἐκεῖνοι ὀμόσαντες ἡμῖν πρὸς
[10]	ἔφη συμβαίνει ἀποδημία, ὡς σὺ	οἶσθα·	ὁ δὲ ἀδελφὸς οὑτοσί” ἐμὲ
[30]	ἐπιτρέποιμεν αὐτοῖς ὥστε τὰ δίκαια	δίκαια	διαγνῶναι, οὐκ ἂν ἔφασαν διαιτῆσαι·
[30]	μὲν ἐπιτρέποιμεν αὐτοῖς ὥστε τὰ	δίκαια	δίκαια διαγνῶναι, οὐκ ἂν ἔφασαν
[40]	εἰρημένων ὑπὲρ τοῦ πράγματος, τὰ	δίκαια	καὶ τὰ εὔορκα κατὰ τοὺς
[20]	τῆς ἐρημίας (ἐπείσθη) δεύτερον δὲ	διὰ	τὰς προειρημένας αἰτίας καὶ διὰ
[20]	διὰ τὰς προειρημένας αἰτίας καὶ	διὰ	τὴν εὔνοιαν τὴν ὑπάρχουσαν πρὸς
[20]	ζητῶν ἄκυρον ποιῆσαι. (Εἶτα νῦν	διὰ	τί διαφερόμενος ζητεῖ οὗτος τὸν
[10]	οὖν τῶν νόμων αὐτῷ ποιεῖσθαι	διὰ	τὸ εἶναι ἄπαιδα, ἐμὲ ποιεῖται,
[20]	πατέρα τὸν ἐμόν, τρίτον δὲ	διὰ	τὸ μὴ εἶναι συγγενῆ μηδέν'
[10]	ἐκεῖνος μετέγνω τῶν πεπραγμένων ἑαυτῷ,	διὰ	τὸ παρὰ πάντων ὁμολογεῖσθαι ὅτι
[10]	Ὁ γὰρ νομοθέτης, ὦ ἄνδρες,	διὰ	τοῦτο τὸν νόμον ἔθηκεν οὕτως,
[20]	ὁ περὶ τῆς ποιήσεως, καὶ	διὰ	τοῦτο χρῶνται πάντες αὐτῷ· ὁ
[0]	τῇ πρεσβυτέρᾳ ἀδελφῇ ὄντα δύο	παιδία,	τὴν δὲ νεωτέραν, ἣν εἶχε
[0]	ἔχουσα παρ' ἐκεῖνον, καὶ τὰ	χρυσίδια,	ἃ ἦν, δίδωσιν αὐτῇ. ~μετὰ
[0]	ἄνδρες, καὶ ὄντες αὐτοὶ ἐν	ἡλικίᾳ	ἐπὶ τὸ στρατεύεσθαι ἐτραπόμεθα, καὶ
[10]	εἶπεν ὅτι δέοιτο ἥ τε	ἡλικία	καὶ ἡ παροῦσα ἐρημία ἐκείνου
[20]	πειθόμενον ποιήσασθαι. (Πῶς οὖν οὐ	σχέτλια	λέγων φαίνεται; Ἐγὼ γὰρ οἶμαι
[10]	ἐμοὶ μὲν οὖν” ἔφη συμβαίνει	ἀποδημία,	ὡς σὺ οἶσθα· ὁ δὲ
[10]	τε ἡλικία καὶ ἡ παροῦσα	ἐρημία	ἐκείνου τοῦ θεραπεύσοντος αὐτὸν καὶ
[40]	παρεσχόμην μάρτυρας· (καὶ ἐκεῖνον ἐπέδειξα	τρία	καὶ εἴκοσιν ἐπιβιόντα ἔτη. Εἶτα
[10]	ἐνιαυτὸν ἕνα ἢ δύο, ἀλλὰ	τρία	καὶ εἴκοσιν ἔτη· καὶ ἐν
[0]	μαρτυρίαν ταύτην πρῶτον βούλομαι παρασχέσθαι.	Μαρτυρία.	(Ἐκδόντες τοίνυν τὰς ἀδελφάς, ὦ
[0]	παίδων τῶν Νικίου, καὶ τὰ	ἱμάτια,	ἃ ἦλθεν ἔχουσα παρ' ἐκεῖνον,
[20]	καὶ οἷς αὐτὸς ἐποίησεν ἂν	τἀναντία	λέγων φαίνεται, καὶ οὐκ αἰσχύνεται
[30]	μνῶν· οὗτος δὲ πλεῖον ἢ	δέκα	μνῶν χωρίον ἔχων, εἶτα προσέτι
[30]	καὶ ἐμαυτοῦ, καὶ ἐπίθημα καλὸν	ἐπέθηκα,	καὶ τὰ ἔνατα καὶ τἆλλα
[10]	δὲ τούτων ἐσκόπει ὁ Μενεκλῆς	γυναῖκά	μοι, καὶ ἔφη με χρῆναι
[40]	αἰσχρὸν εἶναι τῇδε νομίζω, εἰ	ἡνίκα	μὲν ὁ Μενεκλῆς εἶχέ τι,
[0]	καὶ ὁ Μενεκλῆς τήν τε	προῖκα	ἐπιδίδωσιν αὐτῷ, μετασχὼν τοῦ οἴκου
[0]	ἀδελφήν, ἐπειδὴ εἶχεν ὥραν, Λευκολόφῳ,	προῖκα	ἐπιδόντες εἴκοσι μνᾶς. (Καὶ ἀπ'
[0]	λέγει ἑκάστοτε, ἀλλὰ τὴν ἴσην	προῖκα	ἐπιδόντες ἥνπερ καὶ τῇ πρεσβυτέρᾳ
[0]	ὁ Μενεκλῆς ἐπὶ τῇ ἀδελφῇ	προῖκα,	τὴν μαρτυρίαν ταύτην πρῶτον βούλομαι
[40]	πράγματος, τὰ δίκαια καὶ τὰ	εὔορκα	κατὰ τοὺς νόμους ψηφίσασθε.
[40]	Μενεκλῆς εἶχέ τι, τότε μὲν	ἔδωκα	ἐμαυτὸν ὑὸν αὐτῷ ποιήσασθαι, καὶ
[40]	ἐναγίζῃ αὐτῷ καθ' ἕκαστον ἐνιαυτόν,	ἀλλὰ	ἀφαιρῆται τὰς τιμὰς τὰς ἐκείνου·
[20]	ἐκείνης πεισθεὶς ἐμὲ ἐποιήσατο ὑόν,	ἀλλὰ	μάλιστα μὲν ὑπὸ τῆς ἐρημίας
[40]	ὑμῶν, προπηλακισθέντα αὐτὸν ὑπὸ τούτων,	ἀλλὰ	μεμνημένοι τοῦ νόμου καὶ τοῦ
[20]	ἄλλος συγγενὴς αὐτῷ πλὴν τούτων.	(Ἀλλὰ	νῦν οὗτος ἐπιτιμῶν αὐτῷ φαίνεται
[40]	ἐστιν ὅτι Μενεκλῆς οὐ παρεφρόνει,	ἀλλὰ	πολὺ μᾶλλον οὗτος νυνί, ὅς
[20]	ἀνεψιᾶς ἢ τὸν τοῦ ἀνεψιοῦ;	Ἀλλὰ	τὴν ἀρχὴν οὐκ ἐγένετο αὐτῷ
[0]	ἄπροικον, ὡς οὗτος λέγει ἑκάστοτε,	ἀλλὰ	τὴν ἴσην προῖκα ἐπιδόντες ἥνπερ
[20]	οὐχ οὕτως οὗτός ἐστι φιλοχρήματος.	Ἀλλὰ	τὸν τῆς ἀδελφῆς ἢ τὸν
[10]	οὐκ ἐνιαυτὸν ἕνα ἢ δύο,	ἀλλὰ	τρία καὶ εἴκοσιν ἔτη· καὶ
[30]	ἐπέθηκα, καὶ τὰ ἔνατα καὶ	τἆλλα	πάντα ἐποίησα τὰ περὶ τὴν
[30]	καὶ τὰ ἔνατα ἐποίησα καὶ	τἆλλα	τὰ περὶ τὴν ταφήν, τὰς
[0]	ἐκεῖνος δευτέρῳ μηνὶ ἢ τρίτῳ,	πολλὰ	ἐπαινέσας τὴν ἀδελφήν, λόγους ἐποιεῖτο
[40]	δὲ εἰ μὴ πάνυ τὸ	πρᾶγμα	αἰσχρὸν εἶναι ἐνόμιζον καὶ ἐπονείδιστον,
[40]	πῶς οὐκ ἂν δεινὸν τὸ	πρᾶγμα	εἶναι καὶ καταγέλαστον δοκοίη, καὶ
[40]	αὐτοῦ καταστήσητε· ἀλλ' ἐπειδὴ τὸ	πρᾶγμα	εἰς ὑμᾶς ἀφῖκται καὶ ὑμεῖς
[40]	αἰσθάνεσθαι. (Νυνὶ δὲ δεινὸν τὸ	πρᾶγμα	καὶ αἰσχρὸν εἶναι τῇδε νομίζω,
[20]	Τοῦτ' ἔστιν ὃ ἐπιτιμᾷ, ἐπίφθονον	πρᾶγμα	καὶ οὐ δίκαιον ποιῶν· ὄντων
[30]	ἐκείνου τε καὶ ἐμαυτοῦ, καὶ	ἐπίθημα	καλὸν ἐπέθηκα, καὶ τὰ ἔνατα
[40]	τὰ πατρῷα ὑπὲρ ἐκείνου μηδεὶς	τιμᾷ	μήτ' ἐναγίζῃ αὐτῷ καθ' ἕκαστον
[20]	ἐτελεύτησεν ἄπαις. Τοῦτ' ἔστιν ὃ	ἐπιτιμᾷ,	ἐπίφθονον πρᾶγμα καὶ οὐ δίκαιον
[40]	ὑπὸ τούτων ἀφέλησθέ μου τὸ	ὄνομα,	τῆς κληρονομίας ὃ ἔτι μόνον
[30]	τῷ ἐμῷ παιδίῳ ἐθέμην τὸ	ὄνομα	τὸ ἐκείνου, ἵνα μὴ ἀνώνυμος
[20]	τὴν ἀπαιδίαν οὗτος βούλεται τὸ	ὄνομα	τοῦτο προσαγορεύειν. (Ἡδέως δ' ἄν
[10]	μετὰ τὴν ποίησιν οὐκ ἐνιαυτὸν	ἕνα	ἢ δύο, ἀλλὰ τρία καὶ
[10]	ποιήσοι. Τούτῳ μὲν οὖν ἑώρα	ἕνα	μόνον ὑὸν ὄντα, ὥστε ἐδόκει
[10]	δοῦναι τοῦτον εἰσποιήσασθαι. (Εὕρισκεν οὖν	οὐδένα	ἄλλον οἰκειότερον ὄνθ' ἡμῶν ἑαυτῷ.
[0]	τοὺς πατρῴους οὔθ' ὑμῶν αἰσχυνόμενος	οὐδένα,	ἐμοὶ ἀνάγκη ἐστὶ πολλὴ βοηθεῖν
[0]	καὶ οὐκ ἄν ποτε εἰπεῖν	οὐδένα	τολμῆσαι ὡς ἐποιήσατό με Μενεκλῆς
[10]	εἰς τὸν ἔπειτα χρόνον τὰ	νομιζόμενα	αὐτῷ ποιήσοι. Τούτῳ μὲν οὖν
[0]	πρότερον. Ἐπειδὴ οὖν ἐκείνῃ τὰ	νομιζόμενα	ἐποίησεν ὁ Μενεκλῆς, ᾔτει τὴν
[40]	καὶ ἀποψηφίσασθαι τοῦ μάρτυρος τουτουί.	Ἀπέφηνα	δ' ὑμῖν πρῶτον μὲν ποιηθέντα
[30]	πᾶσιν, ἔφασαν διαιτήσειν. Καὶ ἡμεῖς,	ἵνα	δὴ πραγμάτων ἀπαλλαγῶμεν, ὥς γε
[20]	ἐποιήσατο, διεκώλυε τὸ χωρίον πραθῆναι,	ἵνα	κατοκώχιμον γένηται καὶ ἀναγκασθῇ τῷ
[30]	ἐθέμην τὸ ὄνομα τὸ ἐκείνου,	ἵνα	μὴ ἀνώνυμος ὁ οἶκος αὐτοῦ
[20]	ἔχθρας πολλῆς ἔδοξεν ἡμῖν χρῆναι,	ἵνα	μή ποτε εἴπῃ τις ἐμὲ
[40]	τελευτήσαντα καὶ ἀνώνυμον βούλεται καταστῆσαι,	ἵνα	μήτε τὰ ἱερὰ τὰ πατρῷα
[40]	τῶν ἑαυτοῦ, ἐποιήσατο ὑὸν ἑαυτῷ,	ἵνα	τούτων ἁπάντων τυγχάνῃ. (Μὴ οὖν,
[10]	ἀνθρώπων, τὸ ἐξεῖναι ποιήσασθαι ὅν	τινα	ἂν βούλωνται. (Διδόντων οὖν τῶν
[10]	Μενεκλεῖ ποιήσασθαι ὑὸν αὑτῷ ὅν	τινα	ἐβούλετο, ὁ νόμος αὐτὸς δηλοῖ·
[0]	φιλῶν ἀπεβάλετο· οὐδεὶς γὰρ μισῶν	τινα	ἱκετεύει αὐτῷ. Ἐδεῖτο οὖν ἡμῶν
[20]	πυθέσθαι τοῦ φάσκοντος εὖ φρονεῖν,	τίνα	ποιήσασθαι ἐχρῆν (ἀπὸ) τῶν συγγενῶν;
[20]	ἐξ ἀνάγκης ἦν αὐτῷ ἄλλον	τινὰ	ποιήσασθαι μᾶλλον ἢ ἄπαιδα καταγηρᾶν,
[30]	ἐγώ, καὶ ἔχων ἐμοῦ πολλῷ	πλείονα·	ἐγὼ γὰρ τὰς τριακοσίας δραχμὰς
[40]	τὰ ποιοῦντά με ἀγωνίζεσθαι τὸν	ἀγῶνα	τοῦτον, ἀλλ' εἰ οὕτω φαῦλος
[40]	ὀργεῶνας παρεσχόμην μάρτυρας· (καὶ ἐκεῖνον	ἐπέδειξα	τρία καὶ εἴκοσιν ἐπιβιόντα ἔτη.
[40]	ἐπιβιόντα ἔτη. Εἶτα τοὺς νόμους	ἐπέδειξα	ὑμῖν τοῖς ἄπαισι τῶν ἀνθρώπων
[40]	ἀφελέσθαι με ἀξιοῖ ταυτὶ τὰ	λοιπά,	οὕτως ὄντα μικρά. (Ἐγὼ δὲ
[20]	κατέλιπεν, ἃ δ' ἦν αὐτῷ	ὑπόλοιπα,	ἐπειδὴ τῷ ὀρφανῷ τὸ ἀργύριον
[20]	τῇ γυναικὶ πεισθείς, εἰ μὴ	ἄρα	τὴν ἐρημίαν αὐτοῦ καὶ τὴν
[10]	τῶν πεπραγμένων ἑαυτῷ, διὰ τὸ	παρὰ	πάντων ὁμολογεῖσθαι ὅτι ἦν ὀρθῶς
[40]	ἅπασι τοῦτ' εἶναι, ὡς καὶ	παρὰ	τούτων αὐτῶν ὁμολογούμενόν ἐστιν ὅτι
[40]	βούλεται καταστῆσαι, ἵνα μήτε τὰ	ἱερὰ	τὰ πατρῷα ὑπὲρ ἐκείνου μηδεὶς
[10]	ἐγὼ λαμβάνω τὴν τοῦ Φιλωνίδου	θυγατέρα.	Κἀκεῖνός τε τὴν πρόνοιαν εἶχεν
[10]	αὐτὸν τρόπον ὥσπερ γόνῳ ὄντα	πατέρα	ἐμαυτοῦ ἐθεράπευόν τε καὶ ᾐσχυνόμην,
[40]	ἐνόμιζον καὶ ἐπονείδιστον, προδοῦναι τὸν	πατέρα	οὗ εἶναι ὠνομάσθην καὶ ὃς
[10]	πρόνοιαν εἶχεν ὥσπερ εἰκός ἐστι	πατέρα	περὶ ὑέος ἔχειν, καὶ ἐγὼ
[20]	εὔνοιαν τὴν ὑπάρχουσαν πρὸς τὸν	πατέρα	τὸν ἐμόν, τρίτον δὲ διὰ
[20]	ποιήσασθαι ἐχρῆν (ἀπὸ) τῶν συγγενῶν;	Πότερα	τὸν ὑὸν τὸν τούτου; Ἀλλ'
[0]	προῖκα ἐπιδόντες ἥνπερ καὶ τῇ	πρεσβυτέρᾳ	ἀδελφῇ ἐπέδομεν· καὶ ἐκ τοῦ
[0]	κατεπλεύσαμεν δεῦρο, καὶ καταλαμβάνομεν τῇ	πρεσβυτέρᾳ	ἀδελφῇ ὄντα δύο παιδία, τὴν
[0]	ἥ τε ἀδελφὴ ἡμῖν ἡ	νεωτέρα	σχεδὸν ἡλικίαν εἶχεν ἀνδρὶ συνοικεῖν,
[40]	ταυτὶ τὰ λοιπά, οὕτως ὄντα	μικρά.	(Ἐγὼ δὲ εἰ μὴ πάνυ
[10]	αὐτῷ ποιήσοι. Τούτῳ μὲν οὖν	ἑώρα	ἕνα μόνον ὑὸν ὄντα, ὥστε
[30]	τὰ τρίτα καὶ τὰ ἔνατα	ἐποίησα	καὶ τἆλλα τὰ περὶ τὴν
[30]	τὰ ἔνατα καὶ τἆλλα πάντα	ἐποίησα	τὰ περὶ τὴν ταφὴν ὡς
[30]	αὐτὸς καὶ ἐμὴ γυνή, θυγάτηρ	οὖσα	τουτουὶ Φιλωνίδου, καὶ τῷ ἐμῷ
[10]	ἥ τε ἡλικία καὶ ἡ	παροῦσα	ἐρημία ἐκείνου τοῦ θεραπεύσοντος αὐτὸν
[0]	καὶ τὰ ἱμάτια, ἃ ἦλθεν	ἔχουσα	παρ' ἐκεῖνον, καὶ τὰ χρυσίδια,
[30]	τῶν τούτου, εἶτα νυνὶ ταυτὶ	τὰ	ἀγαθὰ ποιοῦσιν ἡμᾶς, τὸν μὲν
[30]	εἰ μὲν ἐπιτρέποιμεν αὐτοῖς ὥστε	τὰ	δίκαια δίκαια διαγνῶναι, οὐκ ἂν
[40]	τῶν εἰρημένων ὑπὲρ τοῦ πράγματος,	τὰ	δίκαια καὶ τὰ εὔορκα κατὰ
[10]	τὸν νόμον ἀνάγνωθι, ὃς κελεύει	τὰ	ἑαυτοῦ ἐξεῖναι διαθέσθαι ὅπως ἂν
[30]	αὐτὸν καὶ τὰ τρίτα καὶ	τὰ	ἔνατα ἐποίησα καὶ τἆλλα τὰ
[30]	καὶ ἐπίθημα καλὸν ἐπέθηκα, καὶ	τὰ	ἔνατα καὶ τἆλλα πάντα ἐποίησα
[40]	τοῦ πράγματος, τὰ δίκαια καὶ	τὰ	εὔορκα κατὰ τοὺς νόμους ψηφίσασθε.
[40]	ἀνώνυμον βούλεται καταστῆσαι, ἵνα μήτε	τὰ	ἱερὰ τὰ πατρῷα ὑπὲρ ἐκείνου
[0]	τῶν παίδων τῶν Νικίου, καὶ	τὰ	ἱμάτια, ἃ ἦλθεν ἔχουσα παρ'
[40]	καὶ ἀφελέσθαι με ἀξιοῖ ταυτὶ	τὰ	λοιπά, οὕτως ὄντα μικρά. (Ἐγὼ
[40]	ὑπὸ δὲ παραφρονοῦντος, ταῦτ' ἐστὶ	τὰ	λυποῦντά με. (Ἐγὼ οὖν δέομαι
[10]	καὶ εἰς τὸν ἔπειτα χρόνον	τὰ	νομιζόμενα αὐτῷ ποιήσοι. Τούτῳ μὲν
[0]	εἶχε πρότερον. Ἐπειδὴ οὖν ἐκείνῃ	τὰ	νομιζόμενα ἐποίησεν ὁ Μενεκλῆς, ᾔτει
[40]	ὀμόσας ὅρκους πάλιν νῦν ἥκει	τὰ	ὁμολογηθέντα καὶ ὀμοθέντα παραβάς, καὶ
[40]	καταστῆσαι, ἵνα μήτε τὰ ἱερὰ	τὰ	πατρῷα ὑπὲρ ἐκείνου μηδεὶς τιμᾷ
[30]	τὰ ἔνατα ἐποίησα καὶ τἆλλα	τὰ	περὶ τὴν ταφήν, τὰς μαρτυρίας
[30]	ἔνατα καὶ τἆλλα πάντα ἐποίησα	τὰ	περὶ τὴν ταφὴν ὡς οἷόν
[40]	Καὶ οὐ μόνον ταῦτ' ἐστὶ	τὰ	ποιοῦντά με ἀγωνίζεσθαι τὸν ἀγῶνα
[30]	τῷ τῆς Ἀφροδίτης τῆς Κεφαλῆσι	τὰ	συμφέροντα γνώσεσθαι, διῄτησαν ἡμᾶς ἀποστῆναι
[30]	εἰ δ' ἐάσομεν αὐτοὺς γνῶναι	τὰ	συμφέροντα πᾶσιν, ἔφασαν διαιτήσειν. Καὶ
[30]	ἔθαψά τ' ἐγὼ αὐτὸν καὶ	τὰ	τρίτα καὶ τὰ ἔνατα ἐποίησα
[20]	Ἐπειδὴ γὰρ ἔδει τῷ ὀρφανῷ	τὰ	χρήματα ἀποδιδόναι, ὁ δ' οὐκ
[0]	ἦλθεν ἔχουσα παρ' ἐκεῖνον, καὶ	τὰ	χρυσίδια, ἃ ἦν, δίδωσιν αὐτῇ.
[30]	ἀλλήλους ἐκ τοῦ ἐπιλοίπου χρόνου,	κατὰ	δύναμιν εἶναι, καὶ λόγῳ καὶ
[20]	τελευτήσαντα θάψειν· καὶ δῆλον ὅτι	κατὰ	τὸν αὐτὸν τοῦτον νόμον ἡ
[30]	τούτοις. (Καίτοι εἴ γε μὴ	κατὰ	τοὺς νόμους ἐγεγένητο ἡ ποίησις,
[10]	τούτου ποιεῖταί με. (Ὡς οὖν	κατὰ	τοὺς νόμους ἐγένετο ἡ ποίησις,
[0]	ἀρχῆς ὡς προσηκόντως τε καὶ	κατὰ	τοὺς νόμους ἐγένετο ἡ ποίησις,
[30]	αὐτοὶ οὗτοι ἐμοὶ μαρτυροῦντες ὅτι	κατὰ	τοὺς νόμους ἐποιήθην (ἡ ποίησις)
[0]	καὶ ἄλλος ἐποιήθη ὑπό τινος	κατὰ	τοὺς νόμους, καὶ ἐγὼ ποιηθῆναι,
[40]	τὰ δίκαια καὶ τὰ εὔορκα	κατὰ	τοὺς νόμους ψηφίσασθε.
[20]	γὰρ ἔδει τῷ ὀρφανῷ τὰ	χρήματα	ἀποδιδόναι, ὁ δ' οὐκ εἶχεν
[30]	καὶ τὰ τρίτα καὶ τὰ	ἔνατα	ἐποίησα καὶ τἆλλα τὰ περὶ
[30]	ἐπίθημα καλὸν ἐπέθηκα, καὶ τὰ	ἔνατα	καὶ τἆλλα πάντα ἐποίησα τὰ
[40]	τοῦ Μενεκλέους ὡς ἄν τις	δικαιότατα	ποιηθείη, καὶ οὐ λόγῳ οὐδὲ
[10]	χρυσίδια, ἃ ἦν, δίδωσιν αὐτῇ.	~μετὰ	δὲ ταῦτα χρόνου διαγενομένου ἐσκόπει
[0]	τὸ στρατεύεσθαι ἐτραπόμεθα, καὶ ἀπεδημήσαμεν	μετὰ	Ἰφικράτους εἰς Θρᾴκην· ἐκεῖ δὲ
[10]	τὸν οἶκον. Ἐπεβίω γὰρ ἐκεῖνος	μετὰ	τὴν ποίησιν οὐκ ἐνιαυτὸν ἕνα
[0]	ταύτην αὑτῷ, ἐκδοῦναι ἄλλῳ αὐτὴν	μετὰ	τῆς γνώμης τῆς ἑαυτοῦ. Καὶ
[20]	καθ' ὅν περ ἡ ἐμή.	Εἶτα	αὐτὸς μὲν εἰ ἦν ἄπαις,
[20]	αὐτὸν τοῦτον ζητῶν ἄκυρον ποιῆσαι.	(Εἶτα	νῦν διὰ τί διαφερόμενος ζητεῖ
[30]	ὑπὸ τῶν οἰκείων τῶν τούτου,	εἶτα	νυνὶ ταυτὶ τὰ ἀγαθὰ ποιοῦσιν
[30]	ἢ δέκα μνῶν χωρίον ἔχων,	εἶτα	προσέτι νῦν ἥκει τὸν οἶκον
[40]	τρία καὶ εἴκοσιν ἐπιβιόντα ἔτη.	Εἶτα	τοὺς νόμους ἐπέδειξα ὑμῖν τοῖς
[10]	θάψοι αὐτὸν καὶ εἰς τὸν	ἔπειτα	χρόνον τὰ νομιζόμενα αὐτῷ ποιήσοι.
[30]	τ' ἐγὼ αὐτὸν καὶ τὰ	τρίτα	καὶ τὰ ἔνατα ἐποίησα καὶ
[30]	καὶ τὰ ἔνατα καὶ τἆλλα	πάντα	ἐποίησα τὰ περὶ τὴν ταφὴν
[20]	ἐποιήσατ' ἄν· τὸν δὲ Μενεκλέα	ποιήσαντα	ταὐτὰ τούτῳ παραφρονεῖν φησι καὶ
[30]	χωρίον τὸ περιλειφθὲν αὐτῷ περιείλετο,	τελευτήσαντα	δ' αὐτὸν ἄπαιδα καὶ ἀνώνυμον
[30]	ὁ οἶκος αὐτοῦ γένηται, καὶ	τελευτήσαντα	ἔθαψα ἀξίως ἐκείνου τε καὶ
[40]	τε φαίνομαι θεραπεύων αὐτὸν καὶ	τελευτήσαντα	θάψας. (Οὗτος δὲ νυνὶ ἄκληρον
[20]	αὐτὸν ἔμελλε ζῶντα θεραπεύσειν καὶ	τελευτήσαντα	θάψειν· καὶ δῆλον ὅτι κατὰ
[10]	ὅς τις ζῶντά γηροτροφήσοι καὶ	τελευτήσαντα	θάψοι αὐτὸν καὶ εἰς τὸν
[40]	εἴτε ἐλάττων, ἄπαιδα δὲ τὸν	τελευτήσαντα	καὶ ἀνώνυμον βούλεται καταστῆσαι, ἵνα
[10]	εἴ τι βούλοιντο, μᾶλλον ἢ	τελευτήσαντα	ὑβρίζειν καὶ ἐξερημοῦν αὐτοῦ τὸν
[10]	αὐτῷ αἰσχρὸν εἶναι ἄπαιδα τοῦτον	καθιστάντα	ἀρρένων παίδων αὑτῷ κελεύειν δοῦναι
[40]	ὅρκους πάλιν νῦν ἥκει τὰ	ὁμολογηθέντα	καὶ ὀμοθέντα παραβάς, καὶ ἀφελέσθαι
[40]	Ἀπέφηνα δ' ὑμῖν πρῶτον μὲν	ποιηθέντα	ἐμαυτὸν ὑπὸ τοῦ Μενεκλέους ὡς
[40]	νῦν ἥκει τὰ ὁμολογηθέντα καὶ	ὀμοθέντα	παραβάς, καὶ ἀφελέσθαι με ἀξιοῖ
[40]	θεῶν καὶ δαιμόνων δέομαι ὑμῶν,	προπηλακισθέντα	αὐτὸν ὑπὸ τούτων, ἀλλὰ μεμνημένοι
[0]	καὶ καταλαμβάνομεν τῇ πρεσβυτέρᾳ ἀδελφῇ	ὄντα	δύο παιδία, τὴν δὲ νεωτέραν,
[40]	ἀξιοῖ ταυτὶ τὰ λοιπά, οὕτως	ὄντα	μικρά. (Ἐγὼ δὲ εἰ μὴ
[10]	τὸν αὐτὸν τρόπον ὥσπερ γόνῳ	ὄντα	πατέρα ἐμαυτοῦ ἐθεράπευόν τε καὶ
[10]	οὖν ἑώρα ἕνα μόνον ὑὸν	ὄντα,	ὥστε ἐδόκει αὐτῷ αἰσχρὸν εἶναι
[40]	ἐκεῖνον ἐπέδειξα τρία καὶ εἴκοσιν	ἐπιβιόντα	ἔτη. Εἶτα τοὺς νόμους ἐπέδειξα
[30]	ἐκείνας, ὡς τό τε χωρίον	ἑβδομήκοντα	μνῶν ἐπράθη, καὶ ὡς ἀπέλαβεν
[20]	ἄλλο ἀποδίδοται Φιλίππῳ τῷ Πιθεῖ	ἑβδομήκοντα	μνῶν, καὶ οὕτω διαλύει τὸν
[30]	ἀπέλαβεν ὁ ὀρφανὸς ἑπτὰ καὶ	ἐξήκοντα	μνᾶς πραθέντος τοῦ χωρίου. Μαρτυρίαι.
[30]	τῆς Ἀφροδίτης τῆς Κεφαλῆσι τὰ	συμφέροντα	γνώσεσθαι, διῄτησαν ἡμᾶς ἀποστῆναι ὧν
[30]	δ' ἐάσομεν αὐτοὺς γνῶναι τὰ	συμφέροντα	πᾶσιν, ἔφασαν διαιτήσειν. Καὶ ἡμεῖς,
[40]	οὐ μόνον ταῦτ' ἐστὶ τὰ	ποιοῦντά	με ἀγωνίζεσθαι τὸν ἀγῶνα τοῦτον,
[40]	δὲ παραφρονοῦντος, ταῦτ' ἐστὶ τὰ	λυποῦντά	με. (Ἐγὼ οὖν δέομαι ὑμῶν
[10]	ἀλλ' ἔσοιτο αὐτῷ ὅς τις	ζῶντά	γηροτροφήσοι καὶ τελευτήσαντα θάψοι αὐτὸν
[30]	μὲν ὁ ποιητὸς ἐκεῖνόν τε	ζῶντα	ἐθεράπευον, καὶ αὐτὸς καὶ ἐμὴ
[20]	ἂν ὅς τις αὐτὸν ἔμελλε	ζῶντα	θεραπεύσειν καὶ τελευτήσαντα θάψειν· καὶ
[10]	φρονοῦντι· καίτοι πολὺ κάλλιον ἦν	ζῶντα	πείθειν ἐκεῖνον, εἴ τι βούλοιντο,
[40]	ποιεῖσθαι. Καὶ ἔτι πρὸς τούτοις	ζῶντα	τε φαίνομαι θεραπεύων αὐτὸν καὶ
[30]	καὶ ὡς ἀπέλαβεν ὁ ὀρφανὸς	ἑπτὰ	καὶ ἐξήκοντα μνᾶς πραθέντος τοῦ
[20]	καὶ οὕτω διαλύει τὸν ὀρφανόν,	ἑπτὰ	μνᾶς καὶ τάλαντον ἀποδοὺς ἀπὸ
[20]	πεισθεὶς ἐμὲ ἐποιήσατο ὑόν, ἀλλὰ	μάλιστα	μὲν ὑπὸ τῆς ἐρημίας (ἐπείσθη)
[30]	τὴν ταφὴν ὡς οἷόν τε	κάλλιστα,	ὥστε τοὺς δημότας ἐπαινεῖν ἅπαντας·
[20]	ὁπόθεν ἂν ἐποιήσατο ὑόν. Ταῦτα	τηνικαῦτα	ἐνῆγεν ἐμὲ ποιήσασθαι· ὥστε οὐ
[10]	ἔχει. (Καὶ ὁ ἀδελφὸς ἀκούσας	ταῦτα	(ἐπειδὴ προετίμησεν αὐτοὺς πάντων) ἐπῄνεσέ
[30]	καὶ λόγῳ καὶ ἔργῳ, καὶ	ταῦτα	ὀμόσαι ἠνάγκασαν ἡμᾶς ἀμφοτέρους πρὸς
[20]	αὐτῷ, ὁπόθεν ἂν ἐποιήσατο ὑόν.	Ταῦτα	τηνικαῦτα ἐνῆγεν ἐμὲ ποιήσασθαι· ὥστε
[10]	βεβουλευμένος. (Καὶ ὡς ἀληθῆ λέγω	ταῦτα,	τῆς μὲν ποιήσεως ὑμῖν τοὺς
[30]	Οὐδὲν δήπου. Οὐκοῦν ὁπότε ἐποίησαν	ταῦτα,	φαίνονται αὐτοὶ οὗτοι ἐμοὶ μαρτυροῦντες
[10]	ἦν, δίδωσιν αὐτῇ. ~μετὰ δὲ	ταῦτα	χρόνου διαγενομένου ἐσκόπει ὁ Μενεκλῆς
[20]	ἄν· τὸν δὲ Μενεκλέα ποιήσαντα	ταὐτὰ	τούτῳ παραφρονεῖν φησι καὶ γυναικὶ
[0]	καὶ τῷ Μενεκλεῖ ἡ γυνὴ	τελευτᾷ	ἣν εἶχε πρότερον. Ἐπειδὴ οὖν
[30]	ἀγαθὰ ποιοῦσιν ἡμᾶς, τὸν μὲν	τεθνεῶτα	ἄπαιδα βουλόμενοι καταστῆσαι, ἐμὲ δ'
[0]	τὸν ἀδελφὸν τὸν αὑτοῦ ἄπαιδα	τεθνεῶτα	καταστῆσαι, οὔτε τοὺς θεοὺς τοὺς
[30]	οἶκος αὐτοῦ γένηται, καὶ τελευτήσαντα	ἔθαψα	ἀξίως ἐκείνου τε καὶ ἐμαυτοῦ,
[30]	Τοιοῦτός ἐστιν οὗτος. καὶ Ὡς	ἔθαψά	τ' ἐγὼ αὐτὸν καὶ τὰ
[40]	ἵνα μήτε τὰ ἱερὰ τὰ	πατρῷα	ὑπὲρ ἐκείνου μηδεὶς τιμᾷ μήτ'

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 23/10/2008