Chant, vers |
6, [100-149] |
δείξειε
πόλιν
καὶ
εἵματα
δοίη.
|
~ὣς |
ἄρα
οἱ
φρονέοντι
δοάσσατο
κέρδιον |
6, [200-249] |
παντοίην,
χαρίεντα
δὲ
ἔργα
τελείει,
|
~ὣς |
ἄρα
τῷ
κατέχευε
χάριν
κεφαλῇ |
6, [300-349] |
καὶ
σὴν
ἐς
πατρίδα
γαῖαν.
|
~ὣς |
ἄρα
φωνήσασ᾽
ἵμασεν
μάστιγι
φαεινῇ
|
6, [150-199] |
μέλλεν
ἐμοὶ
κακὰ
κήδε᾽
ἔσεσθαι.
|
~ὣς |
δ᾽
αὔτως
καὶ
κεῖνο
ἰδὼν |
6, [0-49] |
εἰσι
πόληος.
~ἡ
μὲν
ἄρ᾽
|
ὣς |
εἰποῦσ᾽
ἀπέβη
γλαυκῶπις
Ἀθήνη
~Οὔλυμπόνδ᾽ |
6, [50-99] |
ἀπήνην
~ὑψηλὴν
ἐύκυκλον,
ὑπερτερίη
ἀραρυῖαν.
|
~ὣς |
εἰπὼν
δμώεσσιν
ἐκέκλετο,
τοὶ
δ᾽ |
6, [100-149] |
ἐγὼν
αὐτὸς
πειρήσομαι
ἠδὲ
ἴδωμαι.
|
~ὣς |
εἰπὼν
θάμνων
ὑπεδύσετο
δῖος
Ὀδυσσεύς, |
6, [250-299] |
μνῶνται
πολέες
τε
καὶ
ἐσθλοί.
|
~ὣς |
ἐρέουσιν,
ἐμοὶ
δέ
κ᾽
ὀνείδεα |
6, [200-249] |
γὰρ
~γυμνοῦσθαι
κούρῃσιν
ἐυπλοκάμοισι
μετελθών.
|
~ὣς |
ἔφαθ᾽
αἱ
δ᾽
ἀπάνευθεν
ἴσαν, |
6, [200-249] |
ξείνῳ
βρῶσίν
τε
πόσιν
τε.
|
~ὣς |
ἔφαθ᾽
αἱ
δ᾽
ἄρα
τῆς |
6, [200-249] |
ὅθ᾽
ἐπὶ
σκέπας
ἔστ᾽
ἀνέμοιο.
|
~ὣς |
ἔφαθ᾽
αἱ
δ᾽
ἔσταν
τε |
6, [50-99] |
δ᾽
ἐμῇ
φρενὶ
πάντα
μέμηλεν.
|
~ὣς |
ἔφατ᾽
αἴδετο
γὰρ
θαλερὸν
γάμον |
6, [300-349] |
Φαίηκας
φίλον
ἐλθεῖν
ἠδ᾽
ἐλεεινόν.
|
~ὣς |
ἔφατ᾽
εὐχόμενος,
τοῦ
δ᾽
ἔκλυε |
6, [100-149] |
πέλεται,
καλαὶ
δέ
τε
πᾶσαι·
|
~ὣς |
ἥ
γ᾽
ἀμφιπόλοισι
μετέπρεπε
παρθένος |
6, [0-49] |
~Ὁμήρου
Ὀδύσσεια
Ραψωδία
ς'
|
~ὣς |
ὁ
μὲν
ἔνθα
καθεῦδε
πολύτλας |
6, [100-149] |
καὶ
ἐς
πυκινὸν
δόμον
ἐλθεῖν·
|
~ὣς |
Ὀδυσεὺς
κούρῃσιν
ἐυπλοκάμοισιν
ἔμελλε
~μίξεσθαι, |