Chapitre
[20]	Ἄρηος ἐπιχθονίοισι βροτοῖσιν ἔσσεται εὖτ´	ἄν	μιν Κεβρήνιοι ἄνδρες ἔχωσι. τὰ
[38]	ἡλικίης τῆς Ὁμήρου ἐκ τῶνδ´	ἄν	τις ἐπισκεπτόμενος ἀκριβῶς καὶ ὀρθῶς
[32]	τοῦ κεράμου καὶ ὅ τι	ἂν	ἄλλο ἔχωσιν. ὁ δὲ Ὅμηρος
[35]	ἄγετε ὦ ξένοι ἐπακούσατε ἡμέων,	ἂν	ἄρα δύνησθε διαγνῶναι ἅσς´ ἂν
[17]	δὲ Ὅμηρος κατενόησεν ὅτι Θεστορίδης	ἂν	εἴη, καὶ παντὶ θυμῷ ἐσπούδαζεν
[18]	αὐτοῦ συνεξευρεῖν αὐτῷ πλοῖον ὅπως	ἂν	εἰς τὴν Χίον διαβαίη. ~ιθʹ
[11]	δ´ ἐπὶ σήματι κεῖμαι· ἔστ´	ἂν	ὕδωρ τε ῥέῃ καὶ δένδρεα
[35]	ἂν ἄρα δύνησθε διαγνῶναι ἅσς´	ἂν	ὑμῖν εἴπωμεν. καί τις τῶν
[14]	Διός, ἀγλαὰ τέκνα, ἠθελέτην κλῇσαι	δῖαν	χθόνα καὶ πόλιν ἀνδρῶν, οἱ
[23]	ἀπηγέετο ὑπὲρ Ὁμήρου πᾶσαν τὴν	ἀλήθειαν,	περί τε αὐτοῦ τῆς ἀφίξιος
[12]	ποίησιν οἱ Κυμαῖοι καὶ εἰς	συνήθειαν	ἕλκων τοὺς ἀκούοντας, λόγους πρὸς
[24]	αὐτὸν μένειν καὶ τῶν παιδίων	ἐπιμέλειαν	ποιέεσθαι· ἦσαν γὰρ τῷ Χίῳ
[11]	τὴν Κύμην διὰ Λαρίσσης τὴν	πορείαν	ποιησάμενος· ἦν γὰρ οὕτως αὐτῷ
[17]	ἀρχοὶ ἔασι. δὸς δ´ ἐς	ὑπώρειαν	ὑψικρήμνοιο Μίμαντος αἰδοίων μ´ ἐλθόντα
[6]	ἐπενόει ἐπιθήσεσθαι. καταλύσας δὲ τὴν	διδασκαλίαν	ἐναυτίλλετο μετὰ τοῦ Μέντεω. καὶ
[6]	μεθ´ ἑωυτοῦ πλεῖν καταλύσαντα τὴν	διδασκαλίαν,	μισθόν τε λαμβάνοντα καὶ τὰ
[3]	Μελησιγένεα, ἀπὸ τοῦ ποταμοῦ τὴν	ἐπωνυμίαν	λαβοῦσα. τέως μὲν οὖν ἡ
[9]	αὐτοῖς ἐπεδείκνυτο, Ἀμφιάρεώ τε τὴν	ἐξελασίαν	τὴν ἐς Θήβας, καὶ τοὺς
[24]	ταῦτα· καὶ τοὺς Κέρκωπας καὶ	Βατραχομυομαχίαν	καὶ Ψαρομαχίην καὶ Ἑπταπακτικὴν καὶ
[13]	τοὔνομα Ὅμηρος. Καὶ οἱ ξένοι	διήνεγκαν	ὅτε μνήμην αὐτοῦ ἐποιοῦντο. ~ιδʹ
[26]	τῆς ποιήσεως τιμῶν αὐτόν, τὴν	Ἀθηνᾶν	ὁπότε ἐς λόγον τινι καθίσταιτο
[2]	μυχόν· κτιζομένοισι δὲ τὴν πόλιν	Σμύρναν	ἔθετο τὸ ὄνομα Θησεύς, μνημεῖον
[8]	τυφλὸς ἐὼν ἀπικνέεται εἰς τὴν	Σμύρναν	καὶ οὕτως ἐπεχείρει τῇ ποιήσει.
[37]	ὧδε· αὐέρυσαν μὲν πρῶτα καὶ	ἔσφαξαν	καὶ ἔδειραν, μηρούς τ´ ἐξέταμον
[32]	δέ χ´ ὑπερκύψῃ, περὶ τούτου	πᾶν	τὸ πρόσωπον φλεχθείη, ὡς πάντες
[35]	παρεόντων ἐκέλευε λέγειν· οἱ δὲ	εἶπαν	ἡμεῖς ἅσσα εἵλομεν κατελίπομεν· ἃ
[20]	τοῦ αἰγιαλοῦ κατέμεινε, τὴν δὲ	ἡμέραν	πορευόμενος καὶ πλανώμενος ἀπίκετο εἰς
[38]	στρατίης, ἣν Ἀγαμέμνων καὶ Μενέλαος	ἤγειραν,	ἔτεσιν ὕστερον ἑκατὸν καὶ τριάκοντα
[37]	μὲν πρῶτα καὶ ἔσφαξαν καὶ	ἔδειραν,	μηρούς τ´ ἐξέταμον κατά τε
[4]	καὶ τὴν ἄλλην μουσικὴν διδάσκων	πᾶσαν.	οὗτος μισθοῦται τὴν Κρηθηΐδα, ὢν
[23]	τῷ δεσπότῃ, ἀπηγέετο ὑπὲρ Ὁμήρου	πᾶσαν	τὴν ἀλήθειαν, περί τε αὐτοῦ
[21]	εἴη. ὁ δὲ Ὅμηρος αὐτῷ	πᾶσαν	τὴν ἑωυτοῦ πάθην καταλεγόμενος εἰς
[10]	καὶ αἴγειρος ἐπεφύκει ἣν ἐκεῖνοι	ἔφασαν	ἀφ´ οὗ ὁ Μελησιγένης ἦλθεν
[12]	δεηθῆναι τῶν βουλευτέων· καὶ αὐτοὶ	ἔφασαν	συμπρήξειν. ὁ δὲ ἐπείθετο αὐτοῖς,
[22]	ἐσθιόντων καὶ ὑλακτούντων δειπνοῦντας καθάπερ	εἰώθεσαν	λέγει πρὸς τὸν Γλαῦκον Ὅμηρος
[12]	τοὺς ἀκούοντας· καὶ αὐτοῦ θωυμασταὶ	καθειστήκεσαν.	γνοὺς δὲ ὅτι ἀποδέκονται αὐτοῦ
[25]	Χίοις, καὶ πολλοὶ θωυμασταὶ αὐτοῦ	καθειστήκεσαν.	συλλεξάμενος δὲ βίον ἱκανὸν γυναῖκα
[17]	ἐπέων τοῦ Ὁμήρου ἃ πρότερον	ἀκηκόεσαν	πολλάκις ἐν τῇ Χίῳ τοῦ
[24]	καὶ τῶν παιδίων ἐπιμέλειαν ποιέεσθαι·	ἦσαν	γὰρ τῷ Χίῳ παῖδες ἐν
[34]	ἀπηνέχθη εἰς τὴν Ἴον· καὶ	ὡρμίσθησαν	οὐ κατὰ πόλιν, ἀλλ´ ἐπ´
[19]	ἐσβαίνειν· καὶ οὕτως ἀναλαβόντες αὐτὸν	ἀνήχθησαν	καὶ ἴσχουσιν ἐπ´ ἀκτῆς. ~κʹ
[20]	μὲν δὴ ἁλιεῖς πρὸς ἔργον	ἐτράπησαν.	ὁ δὲ Ὅμηρος τὴν μὲν
[33]	Εἰρεσιώνη, ὡδήγουν δὲ αὐτὸν καὶ	συμπαρῆσαν	αἰεὶ τῶν παίδων τινες τῶν
[37]	δίπτυχα ποιήσαντες, ἐπ´ αὐτῶν δ´	ὠμοθέτησαν.	ἐν τούτοις ὑπὲρ ὀσφύος οὐδὲν
[1]	Μελάνωπος καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ	ἐτελεύτησαν	τὸν βίον· τὴν δὲ θυγατέρα
[2]	δὲ προϊόντος συνέβη τὴν παῖδα	μιγεῖσαν	ἀνδρὶ λαθραίως ἐν γαστρὶ σχεῖν.
[38]	ἐοῦσα ἄπολις. μετὰ δὲ Λέσβον	οἰκισθεῖσαν	ἔτεσιν ὕστερον εἴκοσι Κύμη ἡ
[5]	ἀνθρώπων ἑωρᾶτο. καὶ αὐτοῦ θωυμασταὶ	καθειστήκεισαν	οἵ τε ἐγχώριοι καὶ τῶν
[32]	τέχνῃ κακὰ πολλὰ πορίζοι. πεῖθε	πυραίθουσαν	καὶ δώματα, σὺν δὲ κάμινος
[37]	ἐποίησεν ἢ τὴν ἑωυτοῦ πατρίδι	προσήκουσαν.	λέγει γὰρ ὧδε· αὐέρυσαν μὲν
[37]	πατρίδι προσήκουσαν. λέγει γὰρ ὧδε·	αὐέρυσαν	μὲν πρῶτα καὶ ἔσφαξαν καὶ
[14]	γούνασι μητρὸς ἀτάλλων. ἥν ποτ´	ἐπύργωσαν	βουλῇ Διὸς αἰγιόχοιο λαοὶ Φρίκωνος,
[35]	τινῶν ἡμένων παρὰ τῷ Ὁμήρῳ	κατέπλωσαν	παῖδες ἁλιῆες τὸν τόπον, καὶ
[36]	αὐτῷ. καὶ τὸ ἐλεγεῖον τόδε	ἐπέγραψαν	Ἰῆται ὕστερον χρόνῳ πολλῷ, ὡς
[18]	ἐς τὴν πόλιν· οἱ δὲ	συνέπεμψαν	ἕνα αὐτῶν. πορευόμενος δὲ Ὅμηρος
[37]	τ´ ἐξέταμον κατά τε κνίσσῃ	ἐκάλυψαν,	δίπτυχα ποιήσαντες, ἐπ´ αὐτῶν δ´
[14]	μοι φίλα γυῖα μένειν ἱεραῖς	ἐν	ἀγυιαῖς Κύμης ὁρμαίνουσι, μέγας δέ
[2]	καλεσάμενος τὴν Κρηθηΐδα χωρὶς πάντων	ἐν	αἰτίῃ μεγάλῃ εἶχεν, ἐπιλεγόμενος τὴν
[6]	τῷ Μελησιγένει ἐγκαθίζοντες. ~Ἦν δὲ	ἐν	αὐτοῖς τότε καὶ Μέντης ναύκληρος
[24]	ἐνταῦθα ἐποίησε παρὰ τῷ Χίῳ	ἐν	Βολισσῷ, ὥστε καὶ ἐν τῇ
[2]	τὴν παῖδα μιγεῖσαν ἀνδρὶ λαθραίως	ἐν	γαστρὶ σχεῖν. τὰ μὲν οὖν
[35]	οὐδὲν ἐδύναντο ἑλεῖν, καθήμενοι δὲ	ἐν	γῇ ἐφθειρίζοντο, καὶ ὅσους μὲν
[15]	ἐνδεικνύμενος ἐν ταῖς λέσχαις κατίζων.	ἐν	δὲ τῇ Φωκαίῃ τοῦτον τὸν
[36]	συμπλόων καὶ τῶν πολιήτεων ὅσοι	ἐν	διαλογῇ ἐγεγένηντο αὐτῷ. καὶ τὸ
[6]	ναῦν, πεπαιδευμένος τε ἀνὴρ ὡς	ἐν	ἐκείνῳ τῷ χρόνῳ καὶ πολυΐστωρ·
[29]	ἐς τοὺς φράτορας διηγήσατο, ὡς	ἐν	ἐπαίνῳ μεγάλῳ ποιεύμενος αὐτόν. οἱ
[16]	ἐξιδιώσασθαι, καὶ οὐκ ἔτι ὁμοίως	ἐν	ἐπιμελείᾳ εἶχε τὸν Ὅμηρον. ὁ
[24]	ἦσαν γὰρ τῷ Χίῳ παῖδες	ἐν	ἡλικίῃ. τούτους οὖν αὐτῷ παρατίθησι
[22]	Γλαῦκος ἥσθη τῇ παραινέσει, καὶ	ἐν	θωύματι εἶχεν αὐτόν, δειπνήσαντες δὲ
[34]	ἀπεσχόλαζον παρὰ τῷ Ὁμήρῳ καὶ	ἐν	θωύματι εἶχον αὐτὸν ἀκούοντες αὐτοῦ.
[31]	φρατόρων· καὶ αὐτὸν ἐτίμων καὶ	ἐν	θωύματι εἶχον· καὶ τότε μὲν
[21]	Ὁμήρου. ἐπὶ πολὺν δὲ χρόνον	ἐν	θωύματι ἦν ὅκως τυφλὸς ἐὼν
[23]	περί τε αὐτοῦ τῆς ἀφίξιος	ἐν	θωύματι ποιεύμενος· ἠρώτεέ τε ὅ
[7]	καὶ φιλοξενίην μακρῷ μάλιστα τῶν	ἐν	Ἰθάκῃ ἀνδρῶν. ἐνθαῦτα συνέβη τῷ
[26]	ὅτι μιν κάμνοντα τοὺς ὀφθαλμοὺς	ἐν	Ἰθάκῃ ἐνοσήλευεν ἐκτενέως, τοὔνομα αὐτοῦ
[36]	ταύτης συνέβη τὸν Ὅμηρον τελευτῆσαι	ἐν	Ἴῳ, οὐ παρὰ τὸ μὴ
[7]	μὲν ὑγιῆ γενέσθαι, ὕστερον δὲ	ἐν	Κολοφῶνι τυφλωθῆναι. συνομολογοῦσι δέ μοι
[20]	πεύκη ἀμείνονα καρπὸν ἵησιν Ἴδης	ἐν	κορυφῇσι πολυπτύχου ἠνεμοέσσης, ἔνθα σίδηρος
[19]	ὑμῖν ἔσται. οἱ δ´ ἁλιεῖς	ἐν	μεταμελίῃ γενόμενοι ὅτι οὐ πρότερον
[28]	δὲ τὸν Τελαμῶνος καὶ Σαλαμινίους	ἐν	νεῶν καταλόγῳ ἔταξε πρὸς Ἀθηναίους,
[28]	Ἰλιάδα τὴν μεγάλην Ἐρεχθέα μεγαλύνων	ἐν	νεῶν καταλόγῳ τὰ ἔπεα τάδε
[31]	πύργοι δὲ πόληος, ἵπποι δ´	ἐν	πεδίῳ κόσμος, νῆες δὲ θαλάσσης,
[33]	νεῦμαι ἐνιαύσιος ὥστε χελιδὼν ἕστηκ´	ἐν	προθύροις· καὶ εἰ μέν τι
[4]	ἠδύνατο. ~δʹ Ἦν δέ τις	ἐν	Σμύρνῃ τοῦτον τὸν χρόνον Φήμιος
[12]	τροφῆς τὸν λόγον ὃν καὶ	ἐν	ταῖς λέσχαις ἔλεγεν. ὡς δὲ
[13]	καὶ ἄλλων ὅσοι τῶν βουλευτέων	ἐν	ταῖς λέσχαις ἐπήκοοι ἐγένοντο, τῶν
[15]	αὐτῷ τρόπῳ ἐβιότευσεν, ἔπεα ἐνδεικνύμενος	ἐν	ταῖς λέσχαις κατίζων. ἐν δὲ
[12]	τῇδε τέθαπται. ~ιβʹ Κατίζων δὲ	ἐν	ταῖς λέσχαις τῶν γερόντων ἐν
[1]	πάλαι Αἰολιῶτις Κύμη ἐκτίζετο συνῆλθον	ἐν	ταὐτῷ παντοδαπὰ ἔθνεα Ἑλληνικά, καὶ
[33]	ὑπὸ τῶν παίδων ὅτε ἀγείροιεν	ἐν	τῇ ἑορτῇ τοῦ Ἀπόλλωνος. ~λδʹ
[26]	σκυτεῖον, ἐν τοῖς ἔπεσι καταζεύξας	ἐν	τῇ Ἰλιάδι τοῖσδε Αἴας δ´
[36]	ἀλλὰ τῇ μαλακίῃ. τελευτήσας δὲ	ἐν	τῇ Ἴῳ αὐτοῦ ἐπ´ ἀκτῆς
[12]	ἐν ταῖς λέσχαις τῶν γερόντων	ἐν	τῇ Κύμῃ ὁ Μελησιγένης τὰ
[1]	οὗτος δὲ ὁ Μελάνωπος ἔγημεν	ἐν	τῇ Κύμῃ τὴν θυγατέρα Ὀμύρητος,
[26]	πρῶτον μὲν Μέντορι τῷ Ἰθακησίῳ	ἐν	τῇ Ὀδυσσείᾳ, ὅτι μιν κάμνοντα
[26]	ἑαυτοῦ διαδασκάλῳ τροφεῖα καὶ διδασκαλεῖα	ἐν	τῇ Ὀδυσσείῃ, μάλιστα ἐν τοῖσδε
[24]	τῇ πόλει περιβόητος ἤδη ἐγένετο	ἐν	τῇ ποιήσει. καὶ ὁ μὲν
[24]	Χίῳ ἐν Βολισσῷ, ὥστε καὶ	ἐν	τῇ πόλει περιβόητος ἤδη ἐγένετο
[33]	ᾔδετο δὲ τάδε τὰ ἔπεα	ἐν	τῇ Σάμῳ ἐπὶ πολὺν χρόνον
[33]	ἐπίσταιντ´ αἴσιμα ῥέζειν. ~Παραχειμάζων δὲ	ἐν	τῇ Σάμῳ, ταῖς νουμηνίαις προσπορευόμενος
[9]	ποιήσει. ~θʹ Χρόνου δὲ προϊόντος	ἐν	τῇ Σμύρνῃ ἄπορος ἐὼν τοῦ
[30]	δὲ ἐγχρίμπτεται γυναιξὶ Κουροτρόφῳ θυούσαις	ἐν	τῇ τριόδῳ. ἡ δὲ ἱέρεια
[16]	πάλιν τὸν αὐτὸν τρόπον διῃτᾶτο	ἐν	τῇ Φωκαίῃ, ἀπὸ τῆς ποιήσιος
[18]	τινος προσελθόντος αὐτῷ τῶν ἑωρακότων	ἐν	τῇ Φωκαίῃ καὶ ἀσπασαμένου, ἐχρήϊζεν
[27]	αὐτοῦ λόγος ἀναφέρετο· κατοικέων δὲ	ἐν	τῇ Χίῳ καὶ εὐδοκιμέων περὶ
[17]	τοῦ Θεστορίδεω, ἐξήγγελλον Ὁμήρῳ ὅτι	ἐν	τῇ Χίῳ τις ἐπιδεικνύμενος τὰ
[17]	Ὁμήρου ἃ πρότερον ἀκηκόεσαν πολλάκις	ἐν	τῇ Χίῳ τοῦ Θεστορίδεω, ἐξήγγελλον
[15]	Κυμαίοις ἐπαρησάμενος μηδένα ποιητὴν δόκιμον	ἐν	τῇ χώρᾳ γενέσθαι ὅστις Κυμαίους
[26]	τείχει προσελθόντα πρὸς τὸ σκυτεῖον,	ἐν	τοῖς ἔπεσι καταζεύξας ἐν τῇ
[26]	χώρας, ᾧ ὄνομα ἦν Μέντης,	ἐν	τοῖς ἔπεσι τοῖσδε Μέντης Ἀγχιάλοιο
[12]	τὰ πεποιημένα αὐτῷ ἐπεδείκνυτο, καὶ	ἐν	τοῖς λόγοις ἔτερπε τοὺς ἀκούοντας·
[2]	ἦν τῶν τὴν Κύμην κτισάντων	ἐν	τοῖς πρώτοις Θεσσαλῶν, ἀπὸ Εὐμήλου
[26]	διδασκαλεῖα ἐν τῇ Ὀδυσσείῃ, μάλιστα	ἐν	τοῖσδε τοῖς ἔπεσι κήρυξ δ´
[28]	τάξαι πεζὸν στρατὸν καὶ ἱππότας,	ἐν	τοῖσδε τοῖς ἔπεσιν εἶπε· τῶν
[37]	καίει ὀσφύν. δηλοῖ δὲ καὶ	ἐν	τοῖσδε τοῖς ἔπεσιν ὅτι Αἰολεὺς
[37]	ποιήσαντες, ἐπ´ αὐτῶν δ´ ὠμοθέτησαν.	ἐν	τούτοις ὑπὲρ ὀσφύος οὐδὲν εἴρηται
[38]	Σμύρνα ὑπὸ Κυμαίων κατῳκίσθη· καὶ	ἐν	τούτῳ γίνεται Ὅμηρος. ἀφ´ οὗ
[26]	τῷ σκυτεῖ, ὃς ἐδέξατο αὐτὸν	ἐν	τῷ Νέῳ τείχει προσελθόντα πρὸς
[31]	οἱ μὲν λέγουσι καιομένου πυρὸς	ἐν	τῷ οἴκῳ, οἱ δέ φασι
[9]	ὁ δὲ ἐσῆλθε. κατήμενος δὲ	ἐν	τῷ σκυτείῳ παρεόντων καὶ ἄλλων
[26]	τοῖσδε τοῖς ἔπεσι κήρυξ δ´	ἐν	χερσὶν κίθαριν περικαλλέ´ ἔθηκε Φημίῳ,
[29]	Ὅμηρον ἀπιγμένον, πρότερον αὐτὸν ὀπωπὼς	ἐν	Χίῳ, ἐλθὼν ἐς τοὺς φράτορας
[10]	καὶ κάρτα ἐσέβοντο τὸν τόπον.	ἐν	ᾧ καὶ αἴγειρος ἐπεφύκει ἣν
[10]	μέχρις ἐπ´ ἐμοῦ τὸν χῶρον	ἐν	ᾧ κατίζων τῶν ἐπέων τὴν
[19]	ἔλεξε τάδε· Ὑμᾶς, ὦ ξένοι,	ἔλαβεν	ὁ ἄνεμος ἀντίος γενόμενος· ἀλλ´
[28]	τάδε· Αἴας δ´ ἐκ Σαλαμῖνος	ἄγεν	δυοκαίδεκα νῆας, στῆσε δ´ ἄγων
[21]	ὁ Γλαῦκος. ἀναλαβὼν δ´ αὐτὸν	ἀνήγαγεν	ἐπὶ τὸν σταθμόν, πῦρ τ´
[21]	δὲ ὑλάκτεον αὐτὸν οἱ κύνες	ἀνέκραγεν.	ὁ δὲ Γλαῦκος ὡς ἤκουσε
[12]	ὃν καὶ ἐν ταῖς λέσχαις	ἔλεγεν.	ὡς δὲ εἶπεν ἐξελθὼν ἐκάθητο.
[16]	Θεστορίδης θνητοῖσιν ἀνωΐστων πολέων περ,	οὐδὲν	ἀφραστότερον πέλεται νόου ἀνθρώποισιν. ὁ
[35]	διηγήσαντο οἱ παῖδες ὅτι ἁλιεύοντες	οὐδὲν	ἐδύναντο ἑλεῖν, καθήμενοι δὲ ἐν
[37]	ὠμοθέτησαν. ἐν τούτοις ὑπὲρ ὀσφύος	οὐδὲν	εἴρηται ᾗ ἐς τὰ ἱερὰ
[19]	Ἐκ μὲν δὴ τοῦ λιμένος	οὐδὲν	ἦν ἀπόστολον, ἄγει δὲ αὐτὸν
[17]	μὲν τὴν Χίον οὐ καταλαμβάνει	οὐδὲν	πλοῖον πλέον, ἐς δὲ τὴν
[5]	ὑπερεῖχε. χρόνου δὲ ἐπιγενομένου ἀνδρούμενος	οὐδὲν	τοῦ Φημίου ὑποδεέστερος ἦν ἐν
[25]	τὰ ἔπεα. καὶ κάρτα δεξιὸς	ἐδόκεεν	εἶναι τοῖς Χίοις, καὶ πολλοὶ
[17]	ἂν εἴη, καὶ παντὶ θυμῷ	ἐσπούδαζεν	εἰς τὴν Χίον ἀπικέσθαι. καταβὰς
[18]	ἐν τῇ Φωκαίῃ καὶ ἀσπασαμένου,	ἐχρήϊζεν	αὐτοῦ συνεξευρεῖν αὐτῷ πλοῖον ὅπως
[30]	ἐς θυμόν τε ἔβαλε τὸ	ῥηθέν,	καὶ ἤρετο τὸν ἄγοντα τίς
[36]	γνῶναι τὸ παρὰ τῶν παίδων	ῥηθέν,	ὡς οἴονταί τινες, ἀλλὰ τῇ
[10]	ἔφασαν ἀφ´ οὗ ὁ Μελησιγένης	ἦλθεν	αὐτοῖς πεφυκέναι. ~ιαʹ Χρόνου δὲ
[31]	δὲ μενοινᾷ. ~λαʹ Ἐπεὶ δὲ	ἦλθεν	εἰς τὴν φρήτρην καὶ τοῦ
[14]	ἀγλαὸν εἶσιν ὕδωρ ἱεροῖο Μέλητος·	ἔνθεν	ἀπορνύμεναι κοῦραι Διός, ἀγλαὰ τέκνα,
[19]	καὶ ἐς τὸ χωρίον ἀναδραμεῖν	ὅθεν	ἀνηγάγοντο καὶ τὸν Ὅμηρον ἀναλαβεῖν
[5]	Σμύρνη, καὶ σῖτος ἐξήγετο πολὺς	αὐτόθεν	ἐκ τῆς ἐπικειμένης χώρας δαψιλέως
[26]	τῇ Ἰλιάδι τοῖσδε Αἴας δ´	ἐγγύθεν	ἦλθε φέρων σάκος ἠΰτε πύργον,
[21]	καὶ γίνεται αὐτόθι σίδηρος. ~καʹ	Ἐντεῦθεν	δ´ ἀναστὰς Ὅμηρος ἐπορεύετο κατὰ
[13]	πολλόν τε καὶ ἀχρεῖον ἕξουσιν.	ἐντεῦθεν	δὲ καὶ τοὔνομα Ὅμηρος ἐπεκράτησε
[28]	μὲν Ἄργος πολλαὶ καὶ μεγάλαι	εἶεν	εὐλογίαι πεποιημέναι, ἐς δὲ τὰς
[32]	ὑπείρεχε χεῖρα καμίνου, εὖ δὲ	μελανθεῖεν	κότυλοι καὶ πάντα μάλευρα, φρυχθῆναί
[12]	τοιούσδε προσήνεγκε, λέγων ὡς εἰ	θέλοιεν	αὐτὸν δημοσίῃ τρέφειν ἐπικλεεστάτην αὐτῶν
[11]	ἔπεα λέγει· αἶψα πόδες με	φέροιεν	ἐς αἰδοίων πόλιν ἀνδρῶν· τῶν
[33]	χρόνον ὑπὸ τῶν παίδων ὅτε	ἀγείροιεν	ἐν τῇ ἑορτῇ τοῦ Ἀπόλλωνος.
[32]	χεῖρας φύγον, οἵ τ´ ἀπόλοντο·	τύπτοιεν	τάδε ἔργα κακῶς, τύπτοι δὲ
[21]	οἶκτον προηγάγετο. ἦν γάρ, ὡς	ἔοικεν,	οὐδ´ ἀγνώμων ὁ Γλαῦκος. ἀναλαβὼν
[30]	δὸς δὲ γυναῖκα τήνδε νέων	μὲν	ἀνήνασθαι φιλότητα καὶ εὐνήν, ἡ
[30]	ἐπιτερπέσθω πολιοκροτάφοισι γέρουσιν, ὧν ὥρη	μὲν	ἀπήμβλυνται, θυμὸς δὲ μενοινᾷ. ~λαʹ
[28]	~κηʹ Κατανοήσας δὲ ὅτι ἐς	μὲν	Ἄργος πολλαὶ καὶ μεγάλαι εἶεν
[25]	θυγατέρες δύο ἐγένοντο· καὶ ἡ	μὲν	αὐτῶν ἄγαμος ἐτελεύτησε, τὴν δὲ
[20]	ἴσχουσιν ἐπ´ ἀκτῆς. ~κʹ Οἱ	μὲν	δὴ ἁλιεῖς πρὸς ἔργον ἐτράπησαν.
[16]	ἀφραστότερον πέλεται νόου ἀνθρώποισιν. ὁ	μὲν	δὴ Θεστορίδης ἐκ τῆς Φωκαίης
[7]	Ὀδυσσέως ἐξιστορῆσαι καὶ πυθέσθαι. οἱ	μὲν	δὴ Ἰθακήσιοι λέγουσι τότε μιν
[19]	τὴν Χίον διαβαίη. ~ιθʹ Ἐκ	μὲν	δὴ τοῦ λιμένος οὐδὲν ἦν
[33]	ἀνδρὸς μέγα δυναμένοιο, ὃς μέγα	μὲν	δύναται, μέγα δὲ βρέμει, ὄλβιος
[32]	τάδε ἃ καλέεται Κάμινος· εἰ	μὲν	δώσετε μισθὸν ἀείσω ὦ κεραμῆες·
[33]	ἀγαθή. ὅσα δ´ ἄγγεα, μεστὰ	μὲν	εἴη, κυρβαίη δ´ αἰεὶ κατὰ
[32]	καὶ τιμῆς ὦνον ἀρέσθαι, πολλὰ	μὲν	εἰν ἀγορῇ πωλεύμενα, πολλὰ δ´
[35]	ἐν γῇ ἐφθειρίζοντο, καὶ ὅσους	μὲν	ἔλαβον τῶν φθειρῶν κατέλιπον· ὅσους
[22]	ὁ Γλαῦκος ἀκούων. καὶ τότε	μὲν	ἐπεὶ ὥρη κοίτου ἦν ἀνεπαύετο.
[24]	ἐν τῇ ποιήσει. καὶ ὁ	μὲν	Θεστορίδης, ὡς τάχιστα ἐπύθετο αὐτὸν
[28]	ἐμποιεῖ ἐς τὴν ποίησιν, ἐς	μὲν	Ἰλιάδα τὴν μεγάλην Ἐρεχθέα μεγαλύνων
[22]	τι ἐνὶ φρεσὶ θήσω· πρῶτον	μὲν	κυσὶ δεῖπνον ἐπ´ αὐλείῃσι θύρῃσι
[31]	ἐπὶ τὸν οὐδὸν ἔστη, οἱ	μὲν	λέγουσι καιομένου πυρὸς ἐν τῷ
[26]	ἀπέδωκε χάριν ἣν εἶχε, πρῶτον	μὲν	Μέντορι τῷ Ἰθακησίῳ ἐν τῇ
[20]	ἐτράπησαν. ὁ δὲ Ὅμηρος τὴν	μὲν	νύκτα ἐπὶ τοῦ αἰγιαλοῦ κατέμεινε,
[1]	οὔνομα τίθεται Κρηθηΐδα. καὶ αὐτὸς	μὲν	ὁ Μελάνωπος καὶ ἡ γυνὴ
[18]	εὐπλοήσαντες ἐς τὴν Ἐρυθραίην, τότε	μὲν	Ὅμηρος τὴν αὖλιν ἐπὶ τῷ
[3]	ποταμοῦ τὴν ἐπωνυμίαν λαβοῦσα. τέως	μὲν	οὖν ἡ Κρηθηῒς ἦν παρὰ
[10]	εἶναι τοῖς ἀκούουσι. ~ιʹ Τέως	μὲν	οὖν κατεῖχεν ὁ Μελησιγένης περὶ
[2]	λαθραίως ἐν γαστρὶ σχεῖν. τὰ	μὲν	οὖν πρῶτα ἐλάνθανεν. ἐπεὶ δὲ
[38]	τὰ πέντε πέμπε. ~ληʹ Τὰ	μὲν	οὖν ὑπὲρ τῆς γενέσιος καὶ
[23]	περὶ αὐτοῦ. ὁ δὲ ὀλίγα	μὲν	προσίετο τῶν λόγων, κατεγίνωσκε δὲ
[37]	προσήκουσαν. λέγει γὰρ ὧδε· αὐέρυσαν	μὲν	πρῶτα καὶ ἔσφαξαν καὶ ἔδειραν,
[31]	Ὅμηρος τὰ ἔπεα εἶπεν ἀνδρὸς	μὲν	στέφανος παῖδες, πύργοι δὲ πόληος,
[14]	ὄπα, φῆμιν, ἀοιδήν. ἀφραδίῃ τῶν	μέν	τε παθών τις φράσσεται αὖθις,
[31]	ἐν θωύματι εἶχον· καὶ τότε	μὲν	τὴν κοίτην αὐτοῦ ἐποιήσατο Ὅμηρος.
[17]	δὲ ἐπὶ τὸν λιμένα, ἐς	μὲν	τὴν Χίον οὐ καταλαμβάνει οὐδὲν
[33]	ἕστηκ´ ἐν προθύροις· καὶ εἰ	μέν	τι δώσεις εἰ δὲ μή,
[7]	ὡς δὲ ἐγώ φημι τότε	μὲν	ὑγιῆ γενέσθαι, ὕστερον δὲ ἐν
[5]	τῇ διδασκαλίᾳ. καὶ οὕτως ὁ	μὲν	Φήμιος ἐτελεύτησε τὸν βίον, καταλιπὼν
[18]	ὄλβου, ὡς ἄρα δὴ τοῖς	μὲν	φωτῶν εὔοχθος ἐτύχθης, τοῖσι δὲ
[21]	ὄνομα τῷ νέμοντι τὰς αἶγας,	ἐπέδραμεν	ὀτραλέως, τάς τε κύνας ἀνεκαλεῖτο
[1]	ἔχων. οὗτος δὲ ὁ Μελάνωπος	ἔγημεν	ἐν τῇ Κύμῃ τὴν θυγατέρα
[25]	συλλεξάμενος δὲ βίον ἱκανὸν γυναῖκα	ἔγημεν	ἐξ ἧς αὐτῷ θυγατέρες δύο
[33]	ἑστήξομεν, οὐ γὰρ συνοικήσοντες ἐνθάδ´	ἤλθομεν.	ᾔδετο δὲ τάδε τὰ ἔπεα
[35]	φασι μέτρῳ εἰπεῖν αὐτοὺς ἅσς´	ἕλομεν	λιπόμεσθα· ἃ δ´ οὐχ ἕλομεν
[35]	ἕλομεν λιπόμεσθα· ἃ δ´ οὐχ	ἕλομεν	φερόμεσθα. οὐ δυναμένων δὲ τῶν
[35]	οἱ δὲ εἶπαν ἡμεῖς ἅσσα	εἵλομεν	κατελίπομεν· ἃ δὲ μὴ εἵλομεν
[35]	εἵλομεν κατελίπομεν· ἃ δὲ μὴ	εἵλομεν	φέρομεν. οἱ δέ φασι μέτρῳ
[33]	δώσεις εἰ δὲ μή, οὐχ	ἑστήξομεν,	οὐ γὰρ συνοικήσοντες ἐνθάδ´ ἤλθομεν.
[35]	δὲ εἶπαν ἡμεῖς ἅσσα εἵλομεν	κατελίπομεν·	ἃ δὲ μὴ εἵλομεν φέρομεν.
[35]	κατελίπομεν· ἃ δὲ μὴ εἵλομεν	φέρομεν.	οἱ δέ φασι μέτρῳ εἰπεῖν
[35]	δύνησθε διαγνῶναι ἅσς´ ἂν ὑμῖν	εἴπωμεν.	καί τις τῶν παρεόντων ἐκέλευε
[4]	παρὰ τῶν παίδων εἰς μισθὸν	ἐλάμβανεν.	ἡ δὲ παρ´ αὐτῷ εἰργάζετο,
[2]	σχεῖν. τὰ μὲν οὖν πρῶτα	ἐλάνθανεν.	ἐπεὶ δὲ ᾔσθετο ὁ Κλεάναξ,
[2]	Βοιώτιον τῶν ἀποίκων λελογχότα, ὃς	ἐτύγχανεν	αὐτῷ ἐὼν ἑταῖρος τὰ μάλιστα.
[38]	Ἀθήνησι. τῶν δὲ Τρωϊκῶν ὕστερον	γέγονεν	Ὅμηρος ἔτεσιν ἑκατὸν ἑξήκοντα ὀκτώ.
[29]	ὁ δὲ ἐντυχὼν τῷ Ὁμήρῳ	ἔλεξεν,	ὦ ξένε Ἀπατούρια ἀγούσης τῆς
[9]	Τυχίος· ἀκούσαντι δὲ τῶν ἐπέων	ἔδοξεν	αὐτῷ δέξασθαι τὸν ἄνθρωπον. ἠλέησε
[31]	σφᾶς, ἐπειδὴ Ὅμηρος τὰ ἔπεα	εἶπεν	ἀνδρὸς μὲν στέφανος παῖδες, πύργοι
[12]	ταῖς λέσχαις ἔλεγεν. ὡς δὲ	εἶπεν	ἐξελθὼν ἐκάθητο. ~ιγʹ Οἱ δὲ
[21]	τάς τε κύνας ἀνεκαλεῖτο καὶ	ἀπεσόβησεν	ἀπὸ τοῦ Ὁμήρου. ἐπὶ πολὺν
[37]	γὰρ ἢ τὴν κρατίστην ἐξευρὼν	ἐποίησεν	ἢ τὴν ἑωυτοῦ πατρίδι προσήκουσαν.
[28]	ἐς δὲ τὴν Ὀδυσσείην τάδε	ἐποίησεν,	ὡς Ἀθηνᾶ ἐς λόγους ἐλθοῦσα
[17]	ἔπαινον ἔχει. ὁ δὲ Ὅμηρος	κατενόησεν	ὅτι Θεστορίδης ἂν εἴη, καὶ
[5]	δὲ ὕστερον καὶ ἡ Κρηθηῒς	ἐτελεύτησεν.	ὁ δὲ Μελησιγένης ἐπὶ τῇ
[4]	συνετὸν καὶ κάρτα εὐφυέα· ἔστ´	ἀνέπεισεν	αὐτὴν ποιεῖν ταῦτα. ~εʹ Ὁ
[25]	αὐτῶν ἄγαμος ἐτελεύτησε, τὴν δὲ	συνῴκισεν	ἀνδρὶ Χίῳ. ~κϛ Ἐπιχειρήσας δὲ
[9]	ἠλέησε γὰρ αἰτέοντα τυφλόν, καὶ	ἐκέλευσεν	εἰσιέναι τ´ αὐτὸν εἰς τὸ
[7]	ἀναλήψεσθαι αὐτόν. ὁ δὲ Μέντωρ	ἐνοσήλευσεν	αὐτὸν ἐκτενέως· καὶ γὰρ τοῦ
[15]	ἐς Φωκαίην τῷ αὐτῷ τρόπῳ	ἐβιότευσεν,	ἔπεα ἐνδεικνύμενος ἐν ταῖς λέσχαις
[14]	τῇ βουλῇ. Ὁ δέ, ὡς	ἤκουσεν,	ἐσυμφόρηνέ τε καὶ λέγει τὰ
[21]	δεῖπνον παρασκευάζει, καὶ παραθεὶς δειπνεῖν	ἐκέλευεν	ὁ Γλαῦκος. ~κβʹ Τῶν δὲ
[26]	κάμνοντα τοὺς ὀφθαλμοὺς ἐν Ἰθάκῃ	ἐνοσήλευεν	ἐκτενέως, τοὔνομα αὐτοῦ ἐναρμόσας ἐς
[7]	τοῦ βίου ἀρκεόντως εἶχε, καὶ	ἤκουεν	εὖ ἐς δικαιοσύνην τε καὶ
[22]	τῇ παραινέσει, καὶ ἐν θωύματι	εἶχεν	αὐτόν, δειπνήσαντες δὲ διὰ λόγων
[2]	χωρὶς πάντων ἐν αἰτίῃ μεγάλῃ	εἶχεν,	ἐπιλεγόμενος τὴν αἰσχύνην τὴν πρὸς
[10]	ἀκούουσι. ~ιʹ Τέως μὲν οὖν	κατεῖχεν	ὁ Μελησιγένης περὶ τὸ Νέον
[8]	Μέντης ἀναπλέων ἐκ τῆς Λευκάδος	προσέσχεν	εἰς τὴν Ἰθάκην καὶ ἀνέλαβε
[36]	τὴν ἱερὴν κεφαλὴν κατὰ γαῖα	καλύψεν	ἀνδρῶν ἡρώων κοσμήτορα θεῖον Ὅμηρον.
[32]	δὲ δὴ ὥς σφι νοῆσαι.	ἢν	δ´ ἐπ´ ἀναιδείην τρεφθέντες ψεύδε´
[19]	ἐδέξαντο, εἰπόντες ὅτι οὐ καταλιμπάνουσιν	ἢν	ἐθέλοι συμπλεῖν ἐκέλευον ἐσβαίνειν· καὶ
[37]	θεῖον Ὅμηρον. ~λζʹ Ὅτι δὲ	ἦν	Αἰολεὺς Ὅμηρος καὶ οὔτε Ἴων
[22]	τότε μὲν ἐπεὶ ὥρη κοίτου	ἦν	ἀνεπαύετο. ~κγʹ Τῇ δ´ ὑστεραίῃ
[12]	ὑπεδέξατό τε καὶ ἐπεὶ καιρὸς	ἦν	ἀπήγαγε· καταστὰς δὲ ὁ Μελησιγένης
[19]	μὲν δὴ τοῦ λιμένος οὐδὲν	ἦν	ἀπόστολον, ἄγει δὲ αὐτὸν ἔνθα
[2]	καταστῆσαι τῆς ἑωυτοῦ γυναικὸς ὁμώνυμον·	ἦν	γὰρ αὐτῇ τοὔνομα Σμύρνη. ὁ
[11]	διὰ Λαρίσσης τὴν πορείαν ποιησάμενος·	ἦν	γὰρ οὕτως αὐτῷ εὐπορώτατον· καί,
[21]	Γλαῦκος ὡς ἤκουσε τῆς φωνῆς,	ἦν	γὰρ τοῦτο ὄνομα τῷ νέμοντι
[21]	πάθην καταλεγόμενος εἰς οἶκτον προηγάγετο.	ἦν	γάρ, ὡς ἔοικεν, οὐδ´ ἀγνώμων
[15]	τοῦτον τὸν χρόνον Θεστορίδης τις	ἦν	γράμματα διδάσκων τοὺς παῖδας, ἀνὴρ
[6]	ἀπεσχόλαζον παρὰ τῷ Μελησιγένει ἐγκαθίζοντες.	~Ἦν	δὲ ἐν αὐτοῖς τότε καὶ
[4]	παῖδα ἀφ´ ὧν ἠδύνατο. ~δʹ	Ἦν	δέ τις ἐν Σμύρνῃ τοῦτον
[5]	ἀνδρούμενος οὐδὲν τοῦ Φημίου ὑποδεέστερος	ἦν	ἐν τῇ διδασκαλίᾳ. καὶ οὕτως
[5]	ξένων οἱ ἐσαπικνεόμενοι. ἐμπόριον γὰρ	ἦν	ἡ Σμύρνη, καὶ σῖτος ἐξήγετο
[6]	ἱστορέων ἐπυνθάνετο. εἰκὸς δέ μιν	ἦν	καὶ μνημόσυνα πάντων γράφεσθαι. ~ζʹ
[21]	τέ μιν ἱστορέειν ὅστις τε	ἦν	καὶ τίνι τρόπῳ ἀπίκοιτο ἐς
[26]	πολλὰς καὶ χώρας, ᾧ ὄνομα	ἦν	Μέντης, ἐν τοῖς ἔπεσι τοῖσδε
[22]	τὰς πόλεις ἃς ἐσαπίκοιτο, ἔκπληκτος	ἦν	ὁ Γλαῦκος ἀκούων. καὶ τότε
[21]	πολὺν δὲ χρόνον ἐν θωύματι	ἦν	ὅκως τυφλὸς ἐὼν μόνος ἀπίκοιτο
[3]	τέως μὲν οὖν ἡ Κρηθηῒς	ἦν	παρὰ τῷ Ἰσμηνίῃ· προϊόντος δὲ
[12]	τοῖς δὲ ἀκούουσι βουλομένοις τε	ἦν	ταῦτα, καὶ αὐτοὶ παρῄνεον ἐλθόντα
[5]	ταῦτα. ~εʹ Ὁ παῖς δὲ	ἦν	τε φύσιν ἔχων ἀγαθήν, ἐπιμελίης
[5]	οὐδὲν τοῦ Φημίου ὑποδεέστερος ἦν	ἐν	τῇ διδασκαλίᾳ. καὶ οὕτως ὁ
[9]	τείχους. τῷ δὲ σκυτεῖ ὄνομα	ἦν	Τυχίος· ἀκούσαντι δὲ τῶν ἐπέων
[16]	ποιητέα εἶναι ταῦτα· ἐνδεὴς γὰρ	ἦν	τῶν ἀναγκαίων καὶ θεραπείης. διατρίβων
[2]	τοὔνομα Σμύρνη. ὁ δὲ Θησεὺς	ἦν	τῶν τὴν Κύμην κτισάντων ἐν
[14]	αἰδοίης ἐπὶ γούνασι μητρὸς ἀτάλλων.	ἥν	ποτ´ ἐπύργωσαν βουλῇ Διὸς αἰγιόχοιο
[14]	Ἄρηα, Αἰολίδα Σμύρνην ἁλιγείτονα ποντοτίνακτον	ἥν	τε δι´ ἀγλαὸν εἶσιν ὕδωρ
[16]	Ἄρηος· καὶ τὴν καλουμένην Φωκαΐδα,	ἥν	φασιν οἱ Φωκαεῖς Ὅμηρον παρ´
[38]	γὰρ τῆς εἰς Ἴλιον στρατίης,	ἣν	Ἀγαμέμνων καὶ Μενέλαος ἤγειραν, ἔτεσιν
[26]	δὲ τῇ ποιήσει ἀπέδωκε χάριν	ἣν	εἶχε, πρῶτον μὲν Μέντορι τῷ
[10]	ἐν ᾧ καὶ αἴγειρος ἐπεφύκει	ἣν	ἐκεῖνοι ἔφασαν ἀφ´ οὗ ὁ
[38]	εἰκοσιδύο μέχρι τῆς Ξέρξεω διαβάσεως,	ἣν	στρατευσάμενος ἐπὶ τοὺς Ἕλληνας καὶ
[14]	δ´ ἀπανηνάσθην ἱερὴν ὄπα, φῆμιν,	ἀοιδήν.	ἀφραδίῃ τῶν μέν τε παθών
[17]	ὠδύσατο Ζῆνα ξένιον ξενίην τε	τραπέζην.	~ιηʹ Ἐπεὶ δὲ ἀπίκοντο εὐπλοήσαντες
[5]	δὲ ἦν τε φύσιν ἔχων	ἀγαθήν,	ἐπιμελίης τε καὶ παιδεύσιος προσγενομένης
[21]	Ὅμηρος αὐτῷ πᾶσαν τὴν ἑωυτοῦ	πάθην	καταλεγόμενος εἰς οἶκτον προηγάγετο. ἦν
[14]	καὶ πόλιν ἀνδρῶν, οἱ δ´	ἀπανηνάσθην	ἱερὴν ὄπα, φῆμιν, ἀοιδήν. ἀφραδίῃ
[17]	Χῖοι ἔμποροι ἀπίκοντο ἐς τὴν	Φωκαίην·	ἀκούσαντες δὲ τῶν ἐπέων τοῦ
[15]	ἀπαλλάσσεται ἐκ τῆς Κύμης ἐς	Φωκαίην,	Κυμαίοις ἐπαρησάμενος μηδένα ποιητὴν δόκιμον
[15]	Κυμαίους ἐπαγλαϊεῖ. ἀπικόμενος δὲ ἐς	Φωκαίην	τῷ αὐτῷ τρόπῳ ἐβιότευσεν, ἔπεα
[17]	πλοῖον πλέον, ἐς δὲ τὴν	Ἐρυθραίην	τινες ἐπὶ ξύλου παρεσκευάζοντο πλεῖν.
[18]	δὲ ἀπίκοντο εὐπλοήσαντες ἐς τὴν	Ἐρυθραίην,	τότε μὲν Ὅμηρος τὴν αὖλιν
[32]	σφι νοῆσαι. ἢν δ´ ἐπ´	ἀναιδείην	τρεφθέντες ψεύδε´ ἄρησθε συγκαλέω δ´
[28]	ἵσταντο φάλαγγες. ἐς δὲ τὴν	Ὀδυσσείην	τάδε ἐποίησεν, ὡς Ἀθηνᾶ ἐς
[37]	αὐτοὶ τῶν ἐπέων ἀκούοντες κρινεῖτε.	ἱεροποιΐην	γὰρ ἢ τὴν κρατίστην ἐξευρὼν
[9]	πεδίου, ἀπικνέεται ἐς Νέον τεῖχος,	ἀποικίην	Κυμαίων. ᾠκίσθη δὲ τοῦτο τὸ
[16]	ἀπηλλάγη ἐς τὴν Χίον καὶ	διδασκαλίην	κατεσκευάσατο· καὶ τὰ ἔπεα ἐπιδεικνύμενος
[7]	τῷ Ἀλκίμου Ἰθακησίῳ, πολλὰ δεηθεὶς	ἐπιμελίην	ἔχειν· ἐπαναπλώσας δὲ ἀναλήψεσθαι αὐτόν.
[16]	ἡ ἀρχή Ἴλιον ἀείδω καὶ	Δαρδανίην	ἐΰπωλον, ἧς πέρι πολλὰ πάθον
[17]	νόον ἠπεροπεύσας ὠδύσατο Ζῆνα ξένιον	ξενίην	τε τραπέζην. ~ιηʹ Ἐπεὶ δὲ
[7]	εὖ ἐς δικαιοσύνην τε καὶ	φιλοξενίην	μακρῷ μάλιστα τῶν ἐν Ἰθάκῃ
[2]	ὁ Κλεάναξ τὴν Κρηθηΐδα πρὸς	Ἰσμηνίην	τὸν Βοιώτιον τῶν ἀποίκων λελογχότα,
[27]	εὐδοκιμεῖ Ὅμηρος περί τε τὴν	Ἰωνίην	καὶ ἐς τὴν Ἑλλάδα ἤδη
[34]	δὲ ἡμέρας ὁρμούντων αὐτῶν δι´	ἀπλοΐην,	καταβαίνοντες αἰεί τινες τῶν ἐκ
[26]	εἶναι, ποιήσας Ὀδυσσέα ὡς ἐς	Τροίην	ἔπλεε Μέντορι ἐπιτρέψαι τὸν οἶκον
[26]	λόγον τινι καθίσταιτο τῷ Μέντορι	οἰκυίην	ποιεῖ. ἀπέδωκε δὲ καὶ Φημίῳ
[24]	τοὺς Κέρκωπας καὶ Βατραχομυομαχίαν καὶ	Ψαρομαχίην	καὶ Ἑπταπακτικὴν καὶ Ἐπικιχλίδας καὶ
[8]	τῆς Λευκάδος προσέσχεν εἰς τὴν	Ἰθάκην	καὶ ἀνέλαβε τὸν Μελησιγένεα· χρόνον
[7]	καὶ τῆς Ἰβηρίης ἀπικνέονται εἰς	Ἰθάκην.	καὶ τῷ Μελησιγένει συνέβη νοσήσαντι
[4]	παῖδας γράμματα καὶ τὴν ἄλλην	μουσικὴν	διδάσκων πᾶσαν. οὗτος μισθοῦται τὴν
[24]	καὶ Βατραχομυομαχίαν καὶ Ψαρομαχίην καὶ	Ἑπταπακτικὴν	καὶ Ἐπικιχλίδας καὶ τἄλλα πάντα
[28]	ποίησιν, ἐς μὲν Ἰλιάδα τὴν	μεγάλην	Ἐρεχθέα μεγαλύνων ἐν νεῶν καταλόγῳ
[36]	Ὁμήρου ἐστίν· ἐνθάδε τὴν ἱερὴν	κεφαλὴν	κατὰ γαῖα καλύψεν ἀνδρῶν ἡρώων
[4]	τοὔνομα, παῖδας γράμματα καὶ τὴν	ἄλλην	μουσικὴν διδάσκων πᾶσαν. οὗτος μισθοῦται
[12]	αὐτοὶ παρῄνεον ἐλθόντα ἐπὶ τὴν	βουλὴν	δεηθῆναι τῶν βουλευτέων· καὶ αὐτοὶ
[12]	καθεστῶτος ἀπαγαγεῖν αὐτὸν ἐπὶ τὴν	βουλήν.	ὁ δὲ ὑπεδέξατό τε καὶ
[13]	Καὶ οἱ ξένοι διήνεγκαν ὅτε	μνήμην	αὐτοῦ ἐποιοῦντο. ~ιδʹ ἐτελεύτα δ´
[17]	ὁσίων τε κυρῆσαι, Φῶτά τε	τισαίμην	ὃς ἐμὸν νόον ἠπεροπεύσας ὠδύσατο
[11]	τροφὴν ἔχων ἐπενοήθη εἰς τὴν	Κύμην	ἀπικέσθαι, εἴ τι βέλτιον πρήξει.
[11]	τείχεος πορευόμενος ἀπίκετο εἰς τὴν	Κύμην	διὰ Λαρίσσης τὴν πορείαν ποιησάμενος·
[9]	ἠδὲ δόμοιο, οἳ πόλιν αἰπεινὴν	Κύμην	ἐριώπιδα κούρην ναίετε, Σαρδήνης πόδα
[2]	δὲ Θησεὺς ἦν τῶν τὴν	Κύμην	κτισάντων ἐν τοῖς πρώτοις Θεσσαλῶν,
[38]	Φρικωνὶς καλεομένη ᾠκίσθη. μετὰ δὲ	Κύμην	ὀκτωκαίδεκα ἔτεσιν ὕστερον Σμύρνα ὑπὸ
[9]	τοῦ βίου διενοήθη ἀπικέσθαι ἐς	Κύμην.	πορευόμενος δὲ διὰ τοῦ Ἕρμου
[22]	ἀπηγεομένου δὲ Ὁμήρου τήν τε	πλάνην	τὴν ἑωυτοῦ καὶ τὰς πόλεις
[10]	ποιήσιός γε τοῦ βίου τὴν	μηχανὴν	ἔχων. ἐδείκνυον δὲ οἱ Νεοτειχεῖς
[16]	Δαναοί, θεράποντες Ἄρηος· καὶ τὴν	καλουμένην	Φωκαΐδα, ἥν φασιν οἱ Φωκαεῖς
[9]	κεχρημένον ἠδὲ δόμοιο, οἳ πόλιν	αἰπεινὴν	Κύμην ἐριώπιδα κούρην ναίετε, Σαρδήνης
[14]	μαλεροῖο πυρὸς κρίνοντες Ἄρηα, Αἰολίδα	Σμύρνην	ἁλιγείτονα ποντοτίνακτον ἥν τε δι´
[30]	νέων μὲν ἀνήνασθαι φιλότητα καὶ	εὐνήν,	ἡ δ´ ἐπιτερπέσθω πολιοκροτάφοισι γέρουσιν,
[7]	εἶχε, καὶ ἤκουεν εὖ ἐς	δικαιοσύνην	τε καὶ φιλοξενίην μακρῷ μάλιστα
[2]	αἰτίῃ μεγάλῃ εἶχεν, ἐπιλεγόμενος τὴν	αἰσχύνην	τὴν πρὸς τοὺς πολιήτας· προβουλεύεται
[32]	γηθήσω δ´ ὁρόων αὐτῶν κακοδαίμονα	τέχνην.	ὃς δέ χ´ ὑπερκύψῃ, περὶ
[21]	δ´ ἀναστὰς Ὅμηρος ἐπορεύετο κατὰ	φωνήν	τινα αἰγῶν νεμομένων. ὡς δὲ
[38]	ἐκ τῆς Ἀσίας ἐς τὴν	Εὐρώπην.	ἀπὸ δὲ τούτου ῥηϊδίως ἐστὶ
[36]	οὐδὲ Ὁμήρου ἐστίν· ἐνθάδε τὴν	ἱερὴν	κεφαλὴν κατὰ γαῖα καλύψεν ἀνδρῶν
[14]	πόλιν ἀνδρῶν, οἱ δ´ ἀπανηνάσθην	ἱερὴν	ὄπα, φῆμιν, ἀοιδήν. ἀφραδίῃ τῶν
[31]	Ἐπεὶ δὲ ἦλθεν εἰς τὴν	φρήτρην	καὶ τοῦ οἴκου ἔνθα δὴ
[9]	οἳ πόλιν αἰπεινὴν Κύμην ἐριώπιδα	κούρην	ναίετε, Σαρδήνης πόδα νείατον ὑψικόμοιο·
[28]	λόγους ἐλθοῦσα τῷ Ὀδυσσεῖ ἐς	τὴν	Ἀθηναίων πόλιν ἀπίκετο, τιμῶσα ταύτην
[26]	ἄλλῃ τῆς ποιήσεως τιμῶν αὐτόν,	τὴν	Ἀθηνᾶν ὁπότε ἐς λόγον τινι
[2]	ἐν αἰτίῃ μεγάλῃ εἶχεν, ἐπιλεγόμενος	τὴν	αἰσχύνην τὴν πρὸς τοὺς πολιήτας·
[23]	δεσπότῃ, ἀπηγέετο ὑπὲρ Ὁμήρου πᾶσαν	τὴν	ἀλήθειαν, περί τε αὐτοῦ τῆς
[4]	Φήμιος τοὔνομα, παῖδας γράμματα καὶ	τὴν	ἄλλην μουσικὴν διδάσκων πᾶσαν. οὗτος
[18]	τὴν Ἐρυθραίην, τότε μὲν Ὅμηρος	τὴν	αὖλιν ἐπὶ τῷ πλοίῳ ἐποιήσατο·
[16]	τῇ Φωκαίῃ, ἀπὸ τῆς ποιήσιος	τὴν	βιοτὴν ἔχων. ~ιζʹ Χρόνῳ δὲ
[12]	καὶ αὐτοὶ παρῄνεον ἐλθόντα ἐπὶ	τὴν	βουλὴν δεηθῆναι τῶν βουλευτέων· καὶ
[12]	ταύτῃ καθεστῶτος ἀπαγαγεῖν αὐτὸν ἐπὶ	τὴν	βουλήν. ὁ δὲ ὑπεδέξατό τε
[20]	νύκτα ἐπὶ τοῦ αἰγιαλοῦ κατέμεινε,	τὴν	δὲ ἡμέραν πορευόμενος καὶ πλανώμενος
[1]	γυνὴ αὐτοῦ ἐτελεύτησαν τὸν βίον·	τὴν	δὲ θυγατέρα ἐπιτρέπει ἀνδρὶ ᾧ
[25]	ἡ μὲν αὐτῶν ἄγαμος ἐτελεύτησε,	τὴν	δὲ συνῴκισεν ἀνδρὶ Χίῳ. ~κϛ
[6]	τότε ἐπενόει ἐπιθήσεσθαι. καταλύσας δὲ	τὴν	διδασκαλίαν ἐναυτίλλετο μετὰ τοῦ Μέντεω.
[6]	Μελησιγένη μεθ´ ἑωυτοῦ πλεῖν καταλύσαντα	τὴν	διδασκαλίαν, μισθόν τε λαμβάνοντα καὶ
[16]	παρὰ τῷ Θεστορίδῃ ποιεῖ Ἰλιάδα	τὴν	ἐλάσσω, ἧς ἡ ἀρχή Ἴλιον
[27]	συνεβούλευον οἱ ἐντυγχάνοντες αὐτῷ ἐς	τὴν	Ἑλλάδα ἀπικέσθαι· ὁ δὲ προσεδέξατο
[27]	τε τὴν Ἰωνίην καὶ ἐς	τὴν	Ἑλλάδα ἤδη περὶ αὐτοῦ λόγος
[9]	ποίησιν αὐτοῖς ἐπεδείκνυτο, Ἀμφιάρεώ τε	τὴν	ἐξελασίαν τὴν ἐς Θήβας, καὶ
[10]	ἐν ᾧ κατίζων τῶν ἐπέων	τὴν	ἐπίδειξιν ἐποιέετο, καὶ κάρτα ἐσέβοντο
[3]	παιδίῳ Μελησιγένεα, ἀπὸ τοῦ ποταμοῦ	τὴν	ἐπωνυμίαν λαβοῦσα. τέως μὲν οὖν
[17]	οὐδὲν πλοῖον πλέον, ἐς δὲ	τὴν	Ἐρυθραίην τινες ἐπὶ ξύλου παρεσκευάζοντο
[18]	Ἐπεὶ δὲ ἀπίκοντο εὐπλοήσαντες ἐς	τὴν	Ἐρυθραίην, τότε μὲν Ὅμηρος τὴν
[9]	ἐπεδείκνυτο, Ἀμφιάρεώ τε τὴν ἐξελασίαν	τὴν	ἐς Θήβας, καὶ τοὺς ὕμνους
[38]	διέβη ἐκ τῆς Ἀσίας ἐς	τὴν	Εὐρώπην. ἀπὸ δὲ τούτου ῥηϊδίως
[22]	δὲ Ὁμήρου τήν τε πλάνην	τὴν	ἑωυτοῦ καὶ τὰς πόλεις ἃς
[21]	ὁ δὲ Ὅμηρος αὐτῷ πᾶσαν	τὴν	ἑωυτοῦ πάθην καταλεγόμενος εἰς οἶκτον
[37]	τὴν κρατίστην ἐξευρὼν ἐποίησεν ἢ	τὴν	ἑωυτοῦ πατρίδι προσήκουσαν. λέγει γὰρ
[1]	Μελάνωπος ἔγημεν ἐν τῇ Κύμῃ	τὴν	θυγατέρα Ὀμύρητος, καὶ αὐτῷ γίνεται
[36]	πάντων· οὐδὲ Ὁμήρου ἐστίν· ἐνθάδε	τὴν	ἱερὴν κεφαλὴν κατὰ γαῖα καλύψεν
[8]	ἐκ τῆς Λευκάδος προσέσχεν εἰς	τὴν	Ἰθάκην καὶ ἀνέλαβε τὸν Μελησιγένεα·
[34]	μετά τινων ἐγχωρίων ἀπηνέχθη εἰς	τὴν	Ἴον· καὶ ὡρμίσθησαν οὐ κατὰ
[27]	ταύτης εὐδοκιμεῖ Ὅμηρος περί τε	τὴν	Ἰωνίην καὶ ἐς τὴν Ἑλλάδα
[16]	πάθον Δαναοί, θεράποντες Ἄρηος· καὶ	τὴν	καλουμένην Φωκαΐδα, ἥν φασιν οἱ
[31]	θωύματι εἶχον· καὶ τότε μὲν	τὴν	κοίτην αὐτοῦ ἐποιήσατο Ὅμηρος. ~λβʹ
[37]	ἀκούοντες κρινεῖτε. ἱεροποιΐην γὰρ ἢ	τὴν	κρατίστην ἐξευρὼν ἐποίησεν ἢ τὴν
[2]	ἐνθαῦτα ὑπεκτίθε– ται ὁ Κλεάναξ	τὴν	Κρηθηΐδα πρὸς Ἰσμηνίην τὸν Βοιώτιον
[2]	ἤχθετο τῇ συμφορῇ, καὶ καλεσάμενος	τὴν	Κρηθηΐδα χωρὶς πάντων ἐν αἰτίῃ
[4]	μουσικὴν διδάσκων πᾶσαν. οὗτος μισθοῦται	τὴν	Κρηθηΐδα, ὢν μονότροπος, ἐριουργῆσαι αὐτῷ
[11]	τὴν τροφὴν ἔχων ἐπενοήθη εἰς	τὴν	Κύμην ἀπικέσθαι, εἴ τι βέλτιον
[11]	Νέου τείχεος πορευόμενος ἀπίκετο εἰς	τὴν	Κύμην διὰ Λαρίσσης τὴν πορείαν
[7]	θεραπείης εἵνεκα πλεῖν μέλλων εἰς	τὴν	Λευκάδα, καταλιπεῖν ὁ Μέντης παρὰ
[28]	τὴν ποίησιν, ἐς μὲν Ἰλιάδα	τὴν	μεγάλην Ἐρεχθέα μεγαλύνων ἐν νεῶν
[20]	ἔργον ἐτράπησαν. ὁ δὲ Ὅμηρος	τὴν	μὲν νύκτα ἐπὶ τοῦ αἰγιαλοῦ
[10]	τῆς ποιήσιός γε τοῦ βίου	τὴν	μηχανὴν ἔχων. ἐδείκνυον δὲ οἱ
[14]	διεμήσατο πότμον. κῆρα δ´ ἐγὼ	τήν	μοι θεὸς ὤπασε γεινομένῳ περ
[8]	τοὺς ὀφθαλμοὺς μὴ δύνασθαι διαφυγεῖν	τὴν	νόσον, ἀλλὰ τυφλωθῆναι ἐνθαῦτα. ἐκ
[20]	Πίτυς καλέεται. κἀνταῦθα αὐτῷ ἀναπαυομένῳ	τὴν	νύκτα ἐπιπίπτει καρπὸς τῆς πίτυος,
[28]	Ἀθηναίων ἵσταντο φάλαγγες. ἐς δὲ	τὴν	Ὀδυσσείην τάδε ἐποίησεν, ὡς Ἀθηνᾶ
[2]	~βʹ Χρόνου δὲ προϊόντος συνέβη	τὴν	παῖδα μιγεῖσαν ἀνδρὶ λαθραίως ἐν
[27]	τῇ Χίῳ καὶ εὐδοκιμέων περὶ	τὴν	ποίησιν, ἀπικνεομένων πολλῶν πρὸς αὐτόν,
[28]	τὰς Ἀθήνας οὔ, ἐμποιεῖ ἐς	τὴν	ποίησιν, ἐς μὲν Ἰλιάδα τὴν
[37]	παρὰ τοῖς ἀνθρώποις ποιοῦντα ἐς	τὴν	ποίησιν ἤτοι τὰ κάλλιστα ἐξευρόντα
[16]	διενοήθη ἐκ τῆς Φωκαίης ἀπαλλάσσεσθαι,	τὴν	ποίησιν θέλων τοῦ Ὁμήρου ἐξιδιώσασθαι,
[15]	κρήγυος· κατανοήσας δὲ τοῦ Ὁμήρου	τὴν	ποίησιν λόγους τοιούσδε αὐτῷ προσήνεγκε,
[26]	ἐκτενέως, τοὔνομα αὐτοῦ ἐναρμόσας ἐς	τὴν	ποίησιν Ὀδυσσέως τε ἑταῖρον φὰς
[12]	γνοὺς δὲ ὅτι ἀποδέκονται αὐτοῦ	τὴν	ποίησιν οἱ Κυμαῖοι καὶ εἰς
[29]	δόμον. ~κθʹ Ἐμποιήσας δὲ ἐς	τὴν	ποίησιν ταῦτα καὶ παρασκευασάμενος, ἐς
[25]	εἰς τὴν Χίον ἀπίκετο εἰς	τὴν	πόλιν· καὶ διδασκαλεῖον κατασκευασάμενος ἐδίδασκε
[18]	ναυτέων τινα ἡγήσασθαι αὐτῷ ἐς	τὴν	πόλιν· οἱ δὲ συνέπεμψαν ἕνα
[12]	αὐτὸν δημοσίῃ τρέφειν ἐπικλεεστάτην αὐτῶν	τὴν	πόλιν ποιήσει. τοῖς δὲ ἀκούουσι
[2]	κόλπου τὸν μυχόν· κτιζομένοισι δὲ	τὴν	πόλιν Σμύρναν ἔθετο τὸ ὄνομα
[18]	οἷς ἐχολώθης. ἀπικόμενος δὲ ἐς	τὴν	πόλιν τῶν Ἐρυθραίων ἐπηρώτησε περὶ
[11]	εἰς τὴν Κύμην διὰ Λαρίσσης	τὴν	πορείαν ποιησάμενος· ἦν γὰρ οὕτως
[2]	μεγάλῃ εἶχεν, ἐπιλεγόμενος τὴν αἰσχύνην	τὴν	πρὸς τοὺς πολιήτας· προβουλεύεται οὖν
[8]	Κολοφῶνος τυφλὸς ἐὼν ἀπικνέεται εἰς	τὴν	Σμύρναν καὶ οὕτως ἐπεχείρει τῇ
[22]	λόγων εἱστιῶντο. ἀπηγεομένου δὲ Ὁμήρου	τήν	τε πλάνην τὴν ἑωυτοῦ καὶ
[9]	τῷ σκυτείῳ παρεόντων καὶ ἄλλων	τήν	τε ποίησιν αὐτοῖς ἐπεδείκνυτο, Ἀμφιάρεώ
[16]	παρ´ αὐτοῖσι ποιῆσαι. ἐπεὶ δὲ	τήν	τε Φωκαΐδα καὶ τἄλλα πάντα
[11]	προϊόντος, ἀπόρως κείμενος καὶ μόλις	τὴν	τροφὴν ἔχων ἐπενοήθη εἰς τὴν
[31]	~λαʹ Ἐπεὶ δὲ ἦλθεν εἰς	τὴν	φρήτρην καὶ τοῦ οἴκου ἔνθα
[17]	ἄνδρες Χῖοι ἔμποροι ἀπίκοντο ἐς	τὴν	Φωκαίην· ἀκούσαντες δὲ τῶν ἐπέων
[17]	καὶ παντὶ θυμῷ ἐσπούδαζεν εἰς	τὴν	Χίον ἀπικέσθαι. καταβὰς δὲ ἐπὶ
[25]	τοῦ Χίου πορεῦσαι αὐτὸν εἰς	τὴν	Χίον ἀπίκετο εἰς τὴν πόλιν·
[18]	αὐτῷ πλοῖον ὅπως ἂν εἰς	τὴν	Χίον διαβαίη. ~ιθʹ Ἐκ μὲν
[16]	ἐκ τῆς Φωκαίης ἀπηλλάγη ἐς	τὴν	Χίον καὶ διδασκαλίην κατεσκευάσατο· καὶ
[17]	ἐπὶ τὸν λιμένα, ἐς μὲν	τὴν	Χίον οὐ καταλαμβάνει οὐδὲν πλοῖον
[18]	Ἐρυθραίων ἐπηρώτησε περὶ τοῦ ἐς	τὴν	Χίον πλοῦ· καί τινος προσελθόντος
[19]	ἐντυγχάνει μέλλουσί τισι διαπλεῖν ἐς	τὴν	Χίον, ὧν ἐδέετο προσελθὼν ὁ
[12]	εἰ θέλοιεν αὐτὸν δημοσίῃ τρέφειν	ἐπικλεεστάτην	αὐτῶν τὴν πόλιν ποιήσει. τοῖς
[14]	ἀπορνύμεναι κοῦραι Διός, ἀγλαὰ τέκνα,	ἠθελέτην	κλῇσαι δῖαν χθόνα καὶ πόλιν
[15]	ἐς Φωκαίην, Κυμαίοις ἐπαρησάμενος μηδένα	ποιητὴν	δόκιμον ἐν τῇ χώρᾳ γενέσθαι
[37]	καὶ τοῖσδε τεκμαίρεσθαι παρέχει. ἄνδρα	ποιητὴν	τηλικοῦτον εἰκός ἐστι τῶν νομίμων
[31]	εἶχον· καὶ τότε μὲν τὴν	κοίτην	αὐτοῦ ἐποιήσατο Ὅμηρος. ~λβʹ Τῇ
[16]	Φωκαίῃ, ἀπὸ τῆς ποιήσιος τὴν	βιοτὴν	ἔχων. ~ιζʹ Χρόνῳ δὲ οὐ
[24]	ὁ Γλαῦκος ἤγαγε πρὸς τὸν	δεσπότην.	διὰ λόγων δὲ ἰὼν τῷ
[23]	διενοήθη ὁ Γλαῦκος πρὸς τὸν	δεσπότην	πορευθῆναι, σημανέων τὰ περὶ Ὁμήρου.
[29]	ἐκεῖσε τὸν τότε καιρὸν ἄγοντες	ἑορτὴν	Ἀπατούρια. καί τις τῶν Σαμίων
[3]	Κρηθηῒς μετ´ ἄλλων γυναικῶν πρὸς	ἑορτήν	τινα ἐπὶ τὸν ποταμὸν τὸν
[37]	κρινεῖτε. ἱεροποιΐην γὰρ ἢ τὴν	κρατίστην	ἐξευρὼν ἐποίησεν ἢ τὴν ἑωυτοῦ
[5]	χώρας δαψιλέως κάρτα ἐσαγόμενος ἐς	αὐτήν.	οἱ οὖν ξένοι, ὁκότε παύσοιντο
[4]	καὶ κάρτα εὐφυέα· ἔστ´ ἀνέπεισεν	αὐτὴν	ποιεῖν ταῦτα. ~εʹ Ὁ παῖς
[28]	τὴν Ἀθηναίων πόλιν ἀπίκετο, τιμῶσα	ταύτην	τῶν ἄλλων πολλῷ μάλιστα ἵκετο
[3]	ὡρμημένη ἔτρεφε τὸ παιδίον καὶ	ἑωυτήν,	ἄλλοτε παρ´ ἄλλων ἔργα λαμβάνουσα·
[11]	ἀπόρως κείμενος καὶ μόλις τὴν	τροφὴν	ἔχων ἐπενοήθη εἰς τὴν Κύμην
[31]	οἶκον· ἀτὰρ γεραροὶ βασιλῆες ἥμενοι	εἰν	ἀγορῇ κόσμος τ´ ἄλλοισιν ὁρᾶσθαι.
[32]	τιμῆς ὦνον ἀρέσθαι, πολλὰ μὲν	εἰν	ἀγορῇ πωλεύμενα, πολλὰ δ´ ἀγυιαῖς,
[19]	ὅθεν ἀνηγάγοντο καὶ τὸν Ὅμηρον	ἀναλαβεῖν	καθήμενον ἐπὶ τῆς κυματωγῆς. μαθὼν
[19]	ἐδέετο προσελθὼν ὁ ἄγων αὐτὸν	ἀναλαβεῖν	τὸν Ὅμηρον. οἱ δὲ οὐδένα
[29]	αὐτόν. οἱ δὲ φράτορες ἐκέλευον	ἄγειν	αὐτόν· ὁ δὲ ἐντυχὼν τῷ
[23]	ἐκέλευσε δὲ ὅμως τὸν ξεῖνον	ἄγειν	πρὸς ἑαυτόν. ~κδʹ Ἐλθὼν δὲ
[12]	ἐπὶ τῇ τιμῇ ταύτῃ καθεστῶτος	ἀπαγαγεῖν	αὐτὸν ἐπὶ τὴν βουλήν. ὁ
[35]	καί τις τῶν παρεόντων ἐκέλευε	λέγειν·	οἱ δὲ εἶπαν ἡμεῖς ἅσσα
[8]	νοσήσαντα τοὺς ὀφθαλμοὺς μὴ δύνασθαι	διαφυγεῖν	τὴν νόσον, ἀλλὰ τυφλωθῆναι ἐνθαῦτα.
[26]	αὐτὰρ ὃ φορμίζων ἀνεβάλλετο καλὸν	ἀείδειν.	μέμνηται δὲ καὶ τοῦ ναυκλήρου
[37]	ποίησιν ἤτοι τὰ κάλλιστα ἐξευρόντα	ποιέειν	ἢ τὰ ἑωυτοῦ, πάτρια ἐόντα.
[23]	ἠρώτεέ τε ὅ τι χρὴ	ποιέειν	περὶ αὐτοῦ. ὁ δὲ ὀλίγα
[21]	ὅτι θέλων. προσελθών τέ μιν	ἱστορέειν	ὅστις τε ἦν καὶ τίνι
[32]	φλεχθείη, ὡς πάντες ἐπίσταιντ´ αἴσιμα	ῥέζειν.	~Παραχειμάζων δὲ ἐν τῇ Σάμῳ,
[20]	τὰ δὲ Κεβρήνια τοῦτον χρόνον	κτίζειν	οἱ Κυμαῖοι παρεσκευάζοντο πρὸς τῇ
[1]	καὶ βιοτῆς τάδε ἱστόρηκε, ζητήσας	ἐπεξελθεῖν	εἰς τὸ ἀτρεκέστατον. ἐπεὶ γὰρ
[4]	κάρτα εὐφυέα· ἔστ´ ἀνέπεισεν αὐτὴν	ποιεῖν	ταῦτα. ~εʹ Ὁ παῖς δὲ
[4]	προσηνέγκατο αὐτῇ λόγους πείθων ἑωυτῷ	συνοικεῖν,	ἄλλα τε πολλὰ λέγων οἷς
[35]	παῖδες ὅτι ἁλιεύοντες οὐδὲν ἐδύναντο	ἑλεῖν,	καθήμενοι δὲ ἐν γῇ ἐφθειρίζοντο,
[17]	Ἐρυθραίην τινες ἐπὶ ξύλου παρεσκευάζοντο	πλεῖν.	καλῶς δὲ εἶχε τῷ Ὁμήρῳ
[6]	ἔπεισε τὸν Μελησιγένη μεθ´ ἑωυτοῦ	πλεῖν	καταλύσαντα τὴν διδασκαλίαν, μισθόν τε
[7]	ἔχειν, καὶ αὐτὸν θεραπείης εἵνεκα	πλεῖν	μέλλων εἰς τὴν Λευκάδα, καταλιπεῖν
[34]	Ἀρχομένου δὲ τοῦ ἔαρος ἐπεχείρησε	πλεῖν	Ὅμηρος εἰς τὰς Ἀθήνας ἐκ
[19]	καί πως ἐντυγχάνει μέλλουσί τισι	διαπλεῖν	ἐς τὴν Χίον, ὧν ἐδέετο
[19]	ὅτι οὐ καταλιμπάνουσιν ἢν ἐθέλοι	συμπλεῖν	ἐκέλευον ἐσβαίνειν· καὶ οὕτως ἀναλαβόντες
[19]	παλινδρομῆσαι καὶ ἐς τὸ χωρίον	ἀναδραμεῖν	ὅθεν ἀνηγάγοντο καὶ τὸν Ὅμηρον
[23]	Ὁμήρου. ἐπιτρέψας δὲ τῷ συνδούλῳ	νέμειν	τὰς αἶγας τὸν Ὅμηρον καταλείπει
[14]	οὐδέ τι μοι φίλα γυῖα	μένειν	ἱεραῖς ἐν ἀγυιαῖς Κύμης ὁρμαίνουσι,
[24]	πολλῶν ἔμπειρον. ἔπειθέ τε αὐτὸν	μένειν	καὶ τῶν παιδίων ἐπιμέλειαν ποιέεσθαι·
[17]	ἔδοξε δέξασθαι αὐτόν, καὶ ἐκέλευον	ἐσβαίνειν	εἰς τὸ πλοῖον. ὁ δὲ
[19]	καταλιμπάνουσιν ἢν ἐθέλοι συμπλεῖν ἐκέλευον	ἐσβαίνειν·	καὶ οὕτως ἀναλαβόντες αὐτὸν ἀνήχθησαν
[21]	ἀνακαύσας δεῖπνον παρασκευάζει, καὶ παραθεὶς	δειπνεῖν	ἐκέλευεν ὁ Γλαῦκος. ~κβʹ Τῶν
[9]	αὐτὸν εἰς τὸ ἐργαστήριον καὶ	μετέξειν	ἔφη τῶν παρεόντων, ὁ δὲ
[24]	πορεύεσθαι τοῦτον· οὕτω γὰρ εὖ	πρήξειν·	ὁ δὲ Ὅμηρος ἤθελε πορεύεσθαι.
[12]	τῶν βουλευτέων· καὶ αὐτοὶ ἔφασαν	συμπρήξειν.	ὁ δὲ ἐπείθετο αὐτοῖς, καὶ
[35]	φέρομεν. οἱ δέ φασι μέτρῳ	εἰπεῖν	αὐτοὺς ἅσς´ ἕλομεν λιπόμεσθα· ἃ
[9]	αὐτὸν ἐπιστάντα ἐπὶ σκυτεῖόν τι	εἰπεῖν	πρῶτα τὰ ἔπεα τάδε· αἰδεῖσθε
[7]	πλεῖν μέλλων εἰς τὴν Λευκάδα,	καταλιπεῖν	ὁ Μέντης παρὰ ἀνδρὶ φίλῳ
[15]	καὶ ἄλλα ποιῶν πρὸς ἑωυτὸν	ἀναφέρειν	αἰεί. ~ιϛ Τῷ δὲ Ὁμήρῳ
[18]	Φωκαίῃ καὶ ἀσπασαμένου, ἐχρήϊζεν αὐτοῦ	συνεξευρεῖν	αὐτῷ πλοῖον ὅπως ἂν εἰς
[29]	ὁ δὲ Ὅμηρος ἔφη ταῦτα	ποιήσειν	καὶ ᾔει μετὰ τοῦ καλέσαντος.
[17]	προσαγωγὰ λέγων οἷς σφέας ἔμελλε	πείσειν.	τοῖς δὲ ἔδοξε δέξασθαι αὐτόν,
[32]	καὶ ἐκέλευόν σφιν ἀεῖσαι, φάμενοι	δώσειν	αὐτῷ τοῦ κεράμου καὶ ὅ
[38]	ἀριθμῆσαι τὸν χρόνον τῷ ἐθέλοντι	ζητεῖν	ἐκ τῶν ἀρχόντων τῶν Ἀθήνησι.
[24]	ἡλικίῃ. τούτους οὖν αὐτῷ παρατίθησι	παιδεύειν.	ὁ δὲ ἔπρησσε ταῦτα· καὶ
[15]	αὐτῷ προσήνεγκε, φὰς ἕτοιμος εἶναι	θεραπεύειν	καὶ τρέφειν αὐτὸν ἀναλαβών, εἰ
[13]	ὡς εἰ τοὺς ὁμήρους δόξει	τρέφειν	αὐτοῖς ὅμιλον πολλόν τε καὶ
[15]	φὰς ἕτοιμος εἶναι θεραπεύειν καὶ	τρέφειν	αὐτὸν ἀναλαβών, εἰ ἐθέλοι ἅ
[12]	ὡς εἰ θέλοιεν αὐτὸν δημοσίῃ	τρέφειν	ἐπικλεεστάτην αὐτῶν τὴν πόλιν ποιήσει.
[14]	ὁ λόγος τῷ ἄρχοντι μὴ	τρέφειν	τὸν Ὅμηρον, ἔδοξε δέ πως
[34]	κατὰ πολύ τι ἄρξασθαι μαλακῶς	ἔχειν·	ἐκβὰς δὲ τοῦ πλοίου ἐκοιμᾶτο
[7]	Ἀλκίμου Ἰθακησίῳ, πολλὰ δεηθεὶς ἐπιμελίην	ἔχειν·	ἐπαναπλώσας δὲ ἀναλήψεσθαι αὐτόν. ὁ
[7]	νοσήσαντι τοὺς ὀφθαλμοὺς κάρτα δεινῶς	ἔχειν,	καὶ αὐτὸν θεραπείης εἵνεκα πλεῖν
[2]	μιγεῖσαν ἀνδρὶ λαθραίως ἐν γαστρὶ	σχεῖν.	τὰ μὲν οὖν πρῶτα ἐλάνθανεν.
[26]	πολλὸν ἐκαίνυτο πάντας ἀείδων. καὶ	πάλιν	αὐτὰρ ὃ φορμίζων ἀνεβάλλετο καλὸν
[8]	ἀπικομένῳ δὲ ἐς Κολοφῶνα συνέβη	πάλιν	νοσήσαντα τοὺς ὀφθαλμοὺς μὴ δύνασθαι
[16]	καὶ ὠφελεῖτο· ὁ δὲ Ὅμηρος	πάλιν	τὸν αὐτὸν τρόπον διῃτᾶτο ἐν
[9]	ξενίων κεχρημένον ἠδὲ δόμοιο, οἳ	πόλιν	αἰπεινὴν Κύμην ἐριώπιδα κούρην ναίετε,
[34]	Ἴον· καὶ ὡρμίσθησαν οὐ κατὰ	πόλιν,	ἀλλ´ ἐπ´ ἀκτῆς. συνέβη δὲ
[14]	ἠθελέτην κλῇσαι δῖαν χθόνα καὶ	πόλιν	ἀνδρῶν, οἱ δ´ ἀπανηνάσθην ἱερὴν
[11]	πόδες με φέροιεν ἐς αἰδοίων	πόλιν	ἀνδρῶν· τῶν γὰρ καὶ θυμὸς
[28]	τῷ Ὀδυσσεῖ ἐς τὴν Ἀθηναίων	πόλιν	ἀπίκετο, τιμῶσα ταύτην τῶν ἄλλων
[25]	τὴν Χίον ἀπίκετο εἰς τὴν	πόλιν·	καὶ διδασκαλεῖον κατασκευασάμενος ἐδίδασκε παῖδας
[18]	τινα ἡγήσασθαι αὐτῷ ἐς τὴν	πόλιν·	οἱ δὲ συνέπεμψαν ἕνα αὐτῶν.
[12]	δημοσίῃ τρέφειν ἐπικλεεστάτην αὐτῶν τὴν	πόλιν	ποιήσει. τοῖς δὲ ἀκούουσι βουλομένοις
[2]	τὸν μυχόν· κτιζομένοισι δὲ τὴν	πόλιν	Σμύρναν ἔθετο τὸ ὄνομα Θησεύς,
[18]	ἐχολώθης. ἀπικόμενος δὲ ἐς τὴν	πόλιν	τῶν Ἐρυθραίων ἐπηρώτησε περὶ τοῦ
[18]	Ἐρυθραίην, τότε μὲν Ὅμηρος τὴν	αὖλιν	ἐπὶ τῷ πλοίῳ ἐποιήσατο· τῇ
[6]	τῷ χρόνῳ καὶ πολυΐστωρ· ὅς	μιν	ἔπεισε τὸν Μελησιγένη μεθ´ ἑωυτοῦ
[6]	καὶ ἱστορέων ἐπυνθάνετο. εἰκὸς δέ	μιν	ἦν καὶ μνημόσυνα πάντων γράφεσθαι.
[21]	καὶ ὅτι θέλων. προσελθών τέ	μιν	ἱστορέειν ὅστις τε ἦν καὶ
[26]	Ἰθακησίῳ ἐν τῇ Ὀδυσσείᾳ, ὅτι	μιν	κάμνοντα τοὺς ὀφθαλμοὺς ἐν Ἰθάκῃ
[20]	ἐπιχθονίοισι βροτοῖσιν ἔσσεται εὖτ´ ἄν	μιν	Κεβρήνιοι ἄνδρες ἔχωσι. τὰ δὲ
[6]	αὐτῷ ἕως νέος ἐστί. καί	μιν	οἴομαι μάλιστα τούτοισι προαχθῆναι· ἴσως
[7]	μὲν δὴ Ἰθακήσιοι λέγουσι τότε	μιν	παρ´ ἑωυτοῖς τυφλωθῆναι· ὡς δὲ
[4]	ἄλλα τε πολλὰ λέγων οἷς	μιν	ᾤετο προσάξεσθαι, καὶ ἔτι περὶ
[32]	δ´ ἀγυιαῖς, πολλὰ δὲ κερδῆναι,	ἡμῖν	δὲ δὴ ὥς σφι νοῆσαι.
[14]	οἱ δ´ ἀπανηνάσθην ἱερὴν ὄπα,	φῆμιν,	ἀοιδήν. ἀφραδίῃ τῶν μέν τε
[33]	δὲ γυνὴ κατὰ διφράδα βήσεται	ὕμμιν,	ἡμίονοι δ´ ἄξουσι κραταίποδες ἐς
[35]	ἄρα δύνησθε διαγνῶναι ἅσς´ ἂν	ὑμῖν	εἴπωμεν. καί τις τῶν παρεόντων
[19]	με δέξασθε, καὶ ὁ πλοῦς	ὑμῖν	ἔσται. οἱ δ´ ἁλιεῖς ἐν
[10]	ᾧ κατίζων τῶν ἐπέων τὴν	ἐπίδειξιν	ἐποιέετο, καὶ κάρτα ἐσέβοντο τὸν
[26]	ἔπεσι κήρυξ δ´ ἐν χερσὶν	κίθαριν	περικαλλέ´ ἔθηκε Φημίῳ, ὃς δὴ
[26]	Ἐπιχειρήσας δὲ τῇ ποιήσει ἀπέδωκε	χάριν	ἣν εἶχε, πρῶτον μὲν Μέντορι
[26]	Ταφίοισι φιληρέτμοισιν ἀνάσσω. ἀπέδωκε δὲ	χάριν	καὶ Τυχίῳ τῷ σκυτεῖ, ὃς
[19]	ναῦται ποντοπόροι στυγερῇ ἐναλίγκιοι ἄτῃ,	πτωκάσιν	αἰθυίῃσι βίον δύσζηλον ἔχοντες, αἰδεῖσθε
[16]	καὶ τὴν καλουμένην Φωκαΐδα, ἥν	φασιν	οἱ Φωκαεῖς Ὅμηρον παρ´ αὐτοῖσι
[28]	καὶ ἱππότας, ἐν τοῖσδε τοῖς	ἔπεσιν	εἶπε· τῶν αὖθ´ ἡγεμόνευ´ υἱὸς
[37]	δὲ καὶ ἐν τοῖσδε τοῖς	ἔπεσιν	ὅτι Αἰολεὺς ὢν δικαίως τοῖς
[38]	δὲ Τρωϊκῶν ὕστερον γέγονεν Ὅμηρος	ἔτεσιν	ἑκατὸν ἑξήκοντα ὀκτώ.
[9]	τοῦτο τὸ χωρίον ὕστερον Κύμης	ἔτεσιν	ὀκτώ. ἐνθαῦτα λέγεται αὐτὸν ἐπιστάντα
[38]	ἄπολις. μετὰ δὲ Λέσβον οἰκισθεῖσαν	ἔτεσιν	ὕστερον εἴκοσι Κύμη ἡ Αἰολιῶτις
[38]	ἣν Ἀγαμέμνων καὶ Μενέλαος ἤγειραν,	ἔτεσιν	ὕστερον ἑκατὸν καὶ τριάκοντα Λέσβος
[38]	ᾠκίσθη. μετὰ δὲ Κύμην ὀκτωκαίδεκα	ἔτεσιν	ὕστερον Σμύρνα ὑπὸ Κυμαίων κατῳκίσθη·
[20]	τίς σου πεύκη ἀμείνονα καρπὸν	ἵησιν	Ἴδης ἐν κορυφῇσι πολυπτύχου ἠνεμοέσσης,
[27]	Χίῳ καὶ εὐδοκιμέων περὶ τὴν	ποίησιν,	ἀπικνεομένων πολλῶν πρὸς αὐτόν, συνεβούλευον
[9]	παρεόντων καὶ ἄλλων τήν τε	ποίησιν	αὐτοῖς ἐπεδείκνυτο, Ἀμφιάρεώ τε τὴν
[28]	Ἀθήνας οὔ, ἐμποιεῖ ἐς τὴν	ποίησιν,	ἐς μὲν Ἰλιάδα τὴν μεγάλην
[37]	τοῖς ἀνθρώποις ποιοῦντα ἐς τὴν	ποίησιν	ἤτοι τὰ κάλλιστα ἐξευρόντα ποιέειν
[16]	ἐκ τῆς Φωκαίης ἀπαλλάσσεσθαι, τὴν	ποίησιν	θέλων τοῦ Ὁμήρου ἐξιδιώσασθαι, καὶ
[15]	κατανοήσας δὲ τοῦ Ὁμήρου τὴν	ποίησιν	λόγους τοιούσδε αὐτῷ προσήνεγκε, φὰς
[26]	τοὔνομα αὐτοῦ ἐναρμόσας ἐς τὴν	ποίησιν	Ὀδυσσέως τε ἑταῖρον φὰς εἶναι,
[12]	δὲ ὅτι ἀποδέκονται αὐτοῦ τὴν	ποίησιν	οἱ Κυμαῖοι καὶ εἰς συνήθειαν
[29]	~κθʹ Ἐμποιήσας δὲ ἐς τὴν	ποίησιν	ταῦτα καὶ παρασκευασάμενος, ἐς Ἑλλάδα
[14]	ποντοτίνακτον ἥν τε δι´ ἀγλαὸν	εἶσιν	ὕδωρ ἱεροῖο Μέλητος· ἔνθεν ἀπορνύμεναι
[31]	ἥμενοι εἰν ἀγορῇ κόσμος τ´	ἄλλοισιν	ὁρᾶσθαι. αἰθομένου δὲ πυρὸς γεραρώτερος
[26]	εὔχομαι εἶναι υἱός, ἀτὰρ Ταφίοισι	φιληρέτμοισιν	ἀνάσσω. ἀπέδωκε δὲ χάριν καὶ
[16]	περ, οὐδὲν ἀφραστότερον πέλεται νόου	ἀνθρώποισιν.	ὁ μὲν δὴ Θεστορίδης ἐκ
[16]	αὐτῷ τὰ ἔπεα τάδε· Θεστορίδης	θνητοῖσιν	ἀνωΐστων πολέων περ, οὐδὲν ἀφραστότερον
[20]	ἠνεμοέσσης, ἔνθα σίδηρος Ἄρηος ἐπιχθονίοισι	βροτοῖσιν	ἔσσεται εὖτ´ ἄν μιν Κεβρήνιοι
[37]	δὲ παρ´ αὐτὸν ἔχον πεμπώβολα	χερσίν.	Αἰολέες γὰρ μόνοι τὰ σπλάγχνα
[26]	τοῖς ἔπεσι κήρυξ δ´ ἐν	χερσὶν	κίθαριν περικαλλέ´ ἔθηκε Φημίῳ, ὃς
[14]	τις φράσσεται αὖθις, ὅς σφιν	ὀνείδεσσιν	τὸν ἐμὸν διεμήσατο πότμον. κῆρα
[13]	γὰρ Κυμαῖοι τοὺς τυφλοὺς ὁμήρους	λέγουσιν·	ὥστε πρότερον ὀνομαζομένου αὐτοῦ Μελησιγένεος
[20]	μετεξέτεροι στρόβιλον, οἱ δὲ κῶνον	καλέουσιν.	ὁ δὲ Ὅμηρος φθέγγεται τὰ
[37]	Ἕλληνες ἐπὶ τριῶν. καὶ γὰρ	ὀνομάζουσιν	οἱ Αἰολεῖς τὰ πέντε πέμπε.
[19]	πρότερον ἐδέξαντο, εἰπόντες ὅτι οὐ	καταλιμπάνουσιν	ἢν ἐθέλοι συμπλεῖν ἐκέλευον ἐσβαίνειν·
[13]	ὅμιλον πολλόν τε καὶ ἀχρεῖον	ἕξουσιν.	ἐντεῦθεν δὲ καὶ τοὔνομα Ὅμηρος
[30]	εὐνήν, ἡ δ´ ἐπιτερπέσθω πολιοκροτάφοισι	γέρουσιν,	ὧν ὥρη μὲν ἀπήμβλυνται, θυμὸς
[19]	οὕτως ἀναλαβόντες αὐτὸν ἀνήχθησαν καὶ	ἴσχουσιν	ἐπ´ ἀκτῆς. ~κʹ Οἱ μὲν
[5]	Ὁ παῖς δὲ ἦν τε	φύσιν	ἔχων ἀγαθήν, ἐπιμελίης τε καὶ
[11]	τε σελήνη, καὶ ποταμοί γε	ῥέωσιν	ἀνακλύζῃ δὲ θάλασσα, αὐτοῦ τῇδε
[37]	τὰ σπλάγχνα ἐπὶ πέντε ὀβελῶν	ὀπτῶσιν,	οἱ δὲ ἄλλοι Ἕλληνες ἐπὶ
[32]	καὶ ὅ τι ἂν ἄλλο	ἔχωσιν.	ὁ δὲ Ὅμηρος ἀείδει αὐτοῖς
[36]	ἐθαυμάζετο ὑπὸ πάντων· οὐδὲ Ὁμήρου	ἐστίν·	ἐνθάδε τὴν ἱερὴν κεφαλὴν κατὰ
[38]	οὗ δ´ Ὅμηρος ἐγένετο ἔτεά	ἐστιν	ἑξακόσια εἰκοσιδύο μέχρι τῆς Ξέρξεω
[24]	καὶ τἄλλα πάντα ὅσα παίγνιά	ἐστιν	Ὁμήρου ἐνταῦθα ἐποίησε παρὰ τῷ
[9]	Ζεύς. ἡ δὲ Σαρδήνη ὄρος	ἐστὶν	ὑπερκείμενον τοῦ τε Ἕρμου ποταμοῦ
[32]	ὅτι σοφὸς εἴη· καὶ ἐκέλευόν	σφιν	ἀεῖσαι, φάμενοι δώσειν αὐτῷ τοῦ
[14]	παθών τις φράσσεται αὖθις, ὅς	σφιν	ὀνείδεσσιν τὸν ἐμὸν διεμήσατο πότμον.
[28]	ἔπεα τάδε δῆμον Ἐρεχθῆος μεγαλήτορος,	ὅν	ποτ´ Ἀθήνη θρέψε Διὸς θυγάτηρ,
[9]	ὕδωρ θείου ποταμοῖο Ἕρμου δινήεντος,	ὃν	ἀθάνατος τέκετο Ζεύς. ἡ δὲ
[20]	νύκτα ἐπιπίπτει καρπὸς τῆς πίτυος,	ὃν	δὴ μετεξέτεροι στρόβιλον, οἱ δὲ
[12]	περὶ τῆς τροφῆς τὸν λόγον	ὃν	καὶ ἐν ταῖς λέσχαις ἔλεγεν.
[14]	ἁλιγείτονα ποντοτίνακτον ἥν τε δι´	ἀγλαὸν	εἶσιν ὕδωρ ἱεροῖο Μέλητος· ἔνθεν
[35]	γῇ ἐφθειρίζοντο, καὶ ὅσους μὲν	ἔλαβον	τῶν φθειρῶν κατέλιπον· ὅσους δὲ
[38]	πρότερον ἐοῦσα ἄπολις. μετὰ δὲ	Λέσβον	οἰκισθεῖσαν ἔτεσιν ὕστερον εἴκοσι Κύμη
[32]	ἤπειτα καμίνῳ δηλητῆρας, Σύντριβ´ ὁμῶς	Σμάραγόν	τε καὶ Ἄσβετον ἠδέ γ´
[28]	δὲ ζείδωρος ἄρουρα. καὶ τὸν	στρατηγὸν	αὐτῶν Μενεσθέα αἰνέσας ὡς πάντων
[14]	ἐπείγει δῆμον ἐς ἀλλοδαπῶν ἰέναι	ὀλίγον	περ ἐόντα. ~ιεʹ Μετὰ τοῦτο
[27]	ἀπικέσθαι· ὁ δὲ προσεδέξατο τὸν	λόγον	καὶ κάρτα ἐπεθύμει ἀποδημῆσαι. ~κηʹ
[12]	ἔλεξε περὶ τῆς τροφῆς τὸν	λόγον	ὃν καὶ ἐν ταῖς λέσχαις
[19]	τὸν Ὅμηρον. οἱ δὲ οὐδένα	λόγον	ποιησάμενοι ἀνήγοντο· ὁ δὲ Ὅμηρος
[26]	αὐτόν, τὴν Ἀθηνᾶν ὁπότε ἐς	λόγον	τινι καθίσταιτο τῷ Μέντορι οἰκυίην
[20]	Οἱ μὲν δὴ ἁλιεῖς πρὸς	ἔργον	ἐτράπησαν. ὁ δὲ Ὅμηρος τὴν
[26]	ἐγγύθεν ἦλθε φέρων σάκος ἠΰτε	πύργον,	χάλκεον ἑπταβόειον, ὅ οἱ Τυχίος
[32]	Κενταύρους, οἵ θ´ Ἡρακλείους χεῖρας	φύγον,	οἵ τ´ ἀπόλοντο· τύπτοιεν τάδε
[23]	τὰς αἶγας τὸν Ὅμηρον καταλείπει	ἔνδον,	εἰπὼν πρὸς αὐτὸν ὅτι διὰ
[31]	ἔνθα δὴ ἐδαίνυντο ἐπὶ τὸν	οὐδὸν	ἔστη, οἱ μὲν λέγουσι καιομένου
[26]	ἦλθε φέρων σάκος ἠΰτε πύργον,	χάλκεον	ἑπταβόειον, ὅ οἱ Τυχίος κάμε
[17]	Χίον οὐ καταλαμβάνει οὐδὲν πλοῖον	πλέον,	ἐς δὲ τὴν Ἐρυθραίην τινες
[10]	κατεῖχεν ὁ Μελησιγένης περὶ τὸ	Νέον	τεῖχος, ἀπὸ τῆς ποιήσιός γε
[9]	τοῦ Ἕρμου πεδίου, ἀπικνέεται ἐς	Νέον	τεῖχος, ἀποικίην Κυμαίων. ᾠκίσθη δὲ
[12]	τε ἦν ταῦτα, καὶ αὐτοὶ	παρῄνεον	ἐλθόντα ἐπὶ τὴν βουλὴν δεηθῆναι
[21]	τινα αἰγῶν νεμομένων. ὡς δὲ	ὑλάκτεον	αὐτὸν οἱ κύνες ἀνέκραγεν. ὁ
[5]	ξένοι, ὁκότε παύσοιντο τῶν ἔργων,	ἀπεσχόλαζον	παρὰ τῷ Μελησιγένει ἐγκαθίζοντες. ~Ἦν
[34]	τινες τῶν ἐκ τῆς πόλιος	ἀπεσχόλαζον	παρὰ τῷ Ὁμήρῳ καὶ ἐν
[28]	ὡς πάντων εἴη ἄριστος τάξαι	πεζὸν	στρατὸν καὶ ἱππότας, ἐν τοῖσδε
[16]	Δαρδανίην ἐΰπωλον, ἧς πέρι πολλὰ	πάθον	Δαναοί, θεράποντες Ἄρηος· καὶ τὴν
[1]	ἡ πάλαι Αἰολιῶτις Κύμη ἐκτίζετο	συνῆλθον	ἐν ταὐτῷ παντοδαπὰ ἔθνεα Ἑλληνικά,
[32]	καλέεται Κάμινος· εἰ μὲν δώσετε	μισθὸν	ἀείσω ὦ κεραμῆες· δεῦρ´ ἄγ´
[4]	ἃ παρὰ τῶν παίδων εἰς	μισθὸν	ἐλάμβανεν. ἡ δὲ παρ´ αὐτῷ
[6]	ἑωυτοῦ πλεῖν καταλύσαντα τὴν διδασκαλίαν,	μισθόν	τε λαμβάνοντα καὶ τὰ δέοντα
[34]	τινων ἐγχωρίων ἀπηνέχθη εἰς τὴν	Ἴον·	καὶ ὡρμίσθησαν οὐ κατὰ πόλιν,
[19]	στυγερῇ ἐναλίγκιοι ἄτῃ, πτωκάσιν αἰθυίῃσι	βίον	δύσζηλον ἔχοντες, αἰδεῖσθε ξενίοιο Διὸς
[25]	θωυμασταὶ αὐτοῦ καθειστήκεσαν. συλλεξάμενος δὲ	βίον	ἱκανὸν γυναῖκα ἔγημεν ἐξ ἧς
[5]	ὁ μὲν Φήμιος ἐτελεύτησε τὸν	βίον,	καταλιπὼν πάντα τῷ παιδί, οὐ
[1]	ἡ γυνὴ αὐτοῦ ἐτελεύτησαν τὸν	βίον·	τὴν δὲ θυγατέρα ἐπιτρέπει ἀνδρὶ
[3]	ἐργασίης χειρῶν ὡρμημένη ἔτρεφε τὸ	παιδίον	καὶ ἑωυτήν, ἄλλοτε παρ´ ἄλλων
[36]	διαλογῇ ἐγεγένηντο αὐτῷ. καὶ τὸ	ἐλεγεῖον	τόδε ἐπέγραψαν Ἰῆται ὕστερον χρόνῳ
[36]	γαῖα καλύψεν ἀνδρῶν ἡρώων κοσμήτορα	θεῖον	Ὅμηρον. ~λζʹ Ὅτι δὲ ἦν
[25]	ἀπίκετο εἰς τὴν πόλιν· καὶ	διδασκαλεῖον	κατασκευασάμενος ἐδίδασκε παῖδας τὰ ἔπεα.
[12]	βουλῆς συλλεγομένης ἐλθὼν ἐπὶ τὸ	βουλεῖον	ἐδεῖτο τοῦ ἐπὶ τῇ τιμῇ
[2]	Σμύρναν ἔθετο τὸ ὄνομα Θησεύς,	μνημεῖον	ἐθέλων καταστῆσαι τῆς ἑωυτοῦ γυναικὸς
[26]	φέρων σάκος ἠΰτε πύργον, χάλκεον	ἑπταβόειον,	ὅ οἱ Τυχίος κάμε τεύχων,
[13]	αὐτοῖς ὅμιλον πολλόν τε καὶ	ἀχρεῖον	ἕξουσιν. ἐντεῦθεν δὲ καὶ τοὔνομα
[26]	Νέῳ τείχει προσελθόντα πρὸς τὸ	σκυτεῖον,	ἐν τοῖς ἔπεσι καταζεύξας ἐν
[9]	ἐνθαῦτα λέγεται αὐτὸν ἐπιστάντα ἐπὶ	σκυτεῖόν	τι εἰπεῖν πρῶτα τὰ ἔπεα
[16]	τὴν ἐλάσσω, ἧς ἡ ἀρχή	Ἴλιον	ἀείδω καὶ Δαρδανίην ἐΰπωλον, ἧς
[38]	λογίζοιτο. ἀπὸ γὰρ τῆς εἰς	Ἴλιον	στρατίης, ἣν Ἀγαμέμνων καὶ Μενέλαος
[17]	ἐμὸν νόον ἠπεροπεύσας ὠδύσατο Ζῆνα	ξένιον	ξενίην τε τραπέζην. ~ιηʹ Ἐπεὶ
[6]	ὅτι χώρας καὶ πόλιας θεήσασθαι	ἄξιον	εἴη αὐτῷ ἕως νέος ἐστί.
[24]	Ὁμήρῳ ὁ Χῖος, εὑρίσκει ἐόντα	δεξιὸν	καὶ πολλῶν ἔμπειρον. ἔπειθέ τε
[17]	καὶ ἐκέλευον ἐσβαίνειν εἰς τὸ	πλοῖον.	ὁ δὲ Ὅμηρος πολλὰ ἐπαινέσας
[18]	ἀσπασαμένου, ἐχρήϊζεν αὐτοῦ συνεξευρεῖν αὐτῷ	πλοῖον	ὅπως ἂν εἰς τὴν Χίον
[17]	τὴν Χίον οὐ καταλαμβάνει οὐδὲν	πλοῖον	πλέον, ἐς δὲ τὴν Ἐρυθραίην
[14]	δῶκε πατὴρ Ζεὺς κύρμα γενέσθαι,	νήπιον	αἰδοίης ἐπὶ γούνασι μητρὸς ἀτάλλων.
[9]	εἰσιέναι τ´ αὐτὸν εἰς τὸ	ἐργαστήριον	καὶ μετέξειν ἔφη τῶν παρεόντων,
[5]	καὶ τῶν ξένων οἱ ἐσαπικνεόμενοι.	ἐμπόριον	γὰρ ἦν ἡ Σμύρνη, καὶ
[32]	ἐποιήσατο Ὅμηρος. ~λβʹ Τῇ δὲ	εἰσαύριον	ἀποπορευόμενον ἰδόντες κεραμέες τινες κάμινον
[19]	γενομένου παλινδρομῆσαι καὶ ἐς τὸ	χωρίον	ἀναδραμεῖν ὅθεν ἀνηγάγοντο καὶ τὸν
[20]	καὶ πλανώμενος ἀπίκετο εἰς τὸ	χωρίον	τοῦτο ὃ Πίτυς καλέεται. κἀνταῦθα
[9]	Κυμαίων. ᾠκίσθη δὲ τοῦτο τὸ	χωρίον	ὕστερον Κύμης ἔτεσιν ὀκτώ. ἐνθαῦτα
[23]	δὲ ἐς Βολισσόν, ἔστι δὲ	πλησίον	τοῦ χωρίου τούτου, καὶ συγ–
[9]	ναίετε, Σαρδήνης πόδα νείατον ὑψικόμοιο·	ἀμβρόσιον	πίνοντες ὕδωρ θείου ποταμοῖο Ἕρμου
[11]	τὴν Κύμην ἀπικέσθαι, εἴ τι	βέλτιον	πρήξει. μέλλων δὲ πορεύεσθαι τάδε
[2]	τὴν Κρηθηΐδα πρὸς Ἰσμηνίην τὸν	Βοιώτιον	τῶν ἀποίκων λελογχότα, ὃς ἐτύγχανεν
[4]	καὶ ἔτι περὶ τοῦ παιδός,	υἱὸν	ποιούμενος· καὶ ὅτι τραφεὶς καὶ
[17]	παντὶ θυμῷ ἐσπούδαζεν εἰς τὴν	Χίον	ἀπικέσθαι. καταβὰς δὲ ἐπὶ τὸν
[25]	Χίου πορεῦσαι αὐτὸν εἰς τὴν	Χίον	ἀπίκετο εἰς τὴν πόλιν· καὶ
[18]	πλοῖον ὅπως ἂν εἰς τὴν	Χίον	διαβαίη. ~ιθʹ Ἐκ μὲν δὴ
[16]	τῆς Φωκαίης ἀπηλλάγη ἐς τὴν	Χίον	καὶ διδασκαλίην κατεσκευάσατο· καὶ τὰ
[17]	τὸν λιμένα, ἐς μὲν τὴν	Χίον	οὐ καταλαμβάνει οὐδὲν πλοῖον πλέον,
[18]	ἐπηρώτησε περὶ τοῦ ἐς τὴν	Χίον	πλοῦ· καί τινος προσελθόντος αὐτῷ
[19]	μέλλουσί τισι διαπλεῖν ἐς τὴν	Χίον,	ὧν ἐδέετο προσελθὼν ὁ ἄγων
[37]	μονώτατον γὰρ τῶν Ἑλλήνων τὸ	Αἰολικὸν	ἔθνος οὐ καίει ὀσφύν. δηλοῖ
[31]	δὲ θαλάσσης, χρήματα δ´ αὔξει	οἶκον·	ἀτὰρ γεραροὶ βασιλῆες ἥμενοι εἰν
[26]	Τροίην ἔπλεε Μέντορι ἐπιτρέψαι τὸν	οἶκον	ὡς ἐόντι Ἰθακησίων ἀρίστῳ καὶ
[22]	καθάπερ εἰώθεσαν λέγει πρὸς τὸν	Γλαῦκον	Ὅμηρος τὰ ἔπεα τάδε· Γλαῦκε
[26]	πάλιν αὐτὰρ ὃ φορμίζων ἀνεβάλλετο	καλὸν	ἀείδειν. μέμνηται δὲ καὶ τοῦ
[17]	ξανθοῦ Ἑλικῶνος, δὸς δ´ οὖρον	καλὸν	καὶ ἀπήμονα νόστον ἰδέσθαι ναύταις,
[19]	ἐναλίγκιοι ἄτῃ, πτωκάσιν αἰθυίῃσι βίον	δύσζηλον	ἔχοντες, αἰδεῖσθε ξενίοιο Διὸς σέβας
[20]	τῆς πίτυος, ὃν δὴ μετεξέτεροι	στρόβιλον,	οἱ δὲ κῶνον καλέουσιν. ὁ
[13]	τοὺς ὁμήρους δόξει τρέφειν αὐτοῖς	ὅμιλον	πολλόν τε καὶ ἀχρεῖον ἕξουσιν.
[5]	καθειστήκει· καθ´ ἑωυτὸν δὲ γενόμενος	μᾶλλον	ὑπὸ τῶν ἀνθρώπων ἑωρᾶτο. καὶ
[17]	ἐν τῇ Χίῳ τοῦ Θεστορίδεω,	ἐξήγγελλον	Ὁμήρῳ ὅτι ἐν τῇ Χίῳ
[16]	ὡς ἑωυτοῦ ἐόντα ἔπαινόν τε	πολλὸν	εἶχε καὶ ὠφελεῖτο· ὁ δὲ
[26]	περικαλλέ´ ἔθηκε Φημίῳ, ὃς δὴ	πολλὸν	ἐκαίνυτο πάντας ἀείδων. καὶ πάλιν
[17]	ἔπεα ταῦτα γραμμάτων διδάσκαλος κάρτα	πολλὸν	ἔπαινον ἔχει. ὁ δὲ Ὅμηρος
[13]	ὁμήρους δόξει τρέφειν αὐτοῖς ὅμιλον	πολλόν	τε καὶ ἀχρεῖον ἕξουσιν. ἐντεῦθεν
[5]	τε καὶ παιδεύσιος προσγενομένης αὐτίκα	πολλὸν	τῶν πάντων ὑπερεῖχε. χρόνου δὲ
[19]	δὴ τοῦ λιμένος οὐδὲν ἦν	ἀπόστολον,	ἄγει δὲ αὐτὸν ἔνθα τῶν
[3]	οὖσα, τίκτει τὸν Ὅμηρον, οὐ	τυφλὸν	ἀλλὰ δεδορκότα· καὶ τίθεται ὄνομα
[9]	τὸν ἄνθρωπον. ἠλέησε γὰρ αἰτέοντα	τυφλόν,	καὶ ἐκέλευσεν εἰσιέναι τ´ αὐτὸν
[16]	ἀρχή Ἴλιον ἀείδω καὶ Δαρδανίην	ἐΰπωλον,	ἧς πέρι πολλὰ πάθον Δαναοί,
[32]	καὶ Ἄσβετον ἠδέ γ´ Ἄβακτον,	Ὠμόδαμόν	θ´ ὃς τῇδε τέχνῃ κακὰ
[37]	ἔσφαξαν καὶ ἔδειραν, μηρούς τ´	ἐξέταμον	κατά τε κνίσσῃ ἐκάλυψαν, δίπτυχα
[3]	πρὸς ἑορτήν τινα ἐπὶ τὸν	ποταμὸν	τὸν καλούμενον Μέλητα, ἤδη ἐπίτοκος
[14]	αὖθις, ὅς σφιν ὀνείδεσσιν τὸν	ἐμὸν	διεμήσατο πότμον. κῆρα δ´ ἐγὼ
[17]	κυρῆσαι, Φῶτά τε τισαίμην ὃς	ἐμὸν	νόον ἠπεροπεύσας ὠδύσατο Ζῆνα ξένιον
[28]	νεῶν καταλόγῳ τὰ ἔπεα τάδε	δῆμον	Ἐρεχθῆος μεγαλήτορος, ὅν ποτ´ Ἀθήνη
[14]	μέγας δέ με θυμὸς ἐπείγει	δῆμον	ἐς ἀλλοδαπῶν ἰέναι ὀλίγον περ
[21]	δ´ αὐτὸν ἀνήγαγεν ἐπὶ τὸν	σταθμόν,	πῦρ τ´ ἀνακαύσας δεῖπνον παρασκευάζει,
[15]	Φωκαίην, Κυμαίοις ἐπαρησάμενος μηδένα ποιητὴν	δόκιμον	ἐν τῇ χώρᾳ γενέσθαι ὅστις
[28]	Ἀθήνας, δῦνε δ´ Ἐρεχθῆος πυκινὸν	δόμον.	~κθʹ Ἐμποιήσας δὲ ἐς τὴν
[14]	σφιν ὀνείδεσσιν τὸν ἐμὸν διεμήσατο	πότμον.	κῆρα δ´ ἐγὼ τήν μοι
[30]	ἱερῶν. ὁ δὲ Ὅμηρος ἐς	θυμόν	τε ἔβαλε τὸ ῥηθέν, καὶ
[2]	ἐθέλων καταστῆσαι τῆς ἑωυτοῦ γυναικὸς	ὁμώνυμον·	ἦν γὰρ αὐτῇ τοὔνομα Σμύρνη.
[25]	αὐτοῦ καθειστήκεσαν. συλλεξάμενος δὲ βίον	ἱκανὸν	γυναῖκα ἔγημεν ἐξ ἧς αὐτῷ
[29]	τῶν Σαμίων ἰδὼν τὸν Ὅμηρον	ἀπιγμένον,	πρότερον αὐτὸν ὀπωπὼς ἐν Χίῳ,
[19]	ἀνηγάγοντο καὶ τὸν Ὅμηρον ἀναλαβεῖν	καθήμενον	ἐπὶ τῆς κυματωγῆς. μαθὼν δὲ
[9]	τὰ ἔπεα τάδε· αἰδεῖσθε ξενίων	κεχρημένον	ἠδὲ δόμοιο, οἳ πόλιν αἰπεινὴν
[9]	ἡ δὲ Σαρδήνη ὄρος ἐστὶν	ὑπερκείμενον	τοῦ τε Ἕρμου ποταμοῦ καὶ
[32]	Ὅμηρος. ~λβʹ Τῇ δὲ εἰσαύριον	ἀποπορευόμενον	ἰδόντες κεραμέες τινες κάμινον ἐγκαίοντες
[3]	τινα ἐπὶ τὸν ποταμὸν τὸν	καλούμενον	Μέλητα, ἤδη ἐπίτοκος οὖσα, τίκτει
[17]	ταῦτα γραμμάτων διδάσκαλος κάρτα πολλὸν	ἔπαινον	ἔχει. ὁ δὲ Ὅμηρος κατενόησεν
[16]	ἔπεα ἐπιδεικνύμενος ὡς ἑωυτοῦ ἐόντα	ἔπαινόν	τε πολλὸν εἶχε καὶ ὠφελεῖτο·
[22]	αὐλείῃσι θύρῃσι δοῦναι· ὣς γὰρ	ἄμεινον·	ὃ γὰρ καὶ πρῶτον ἀκούει
[23]	τρέφοντος. ἐκέλευσε δὲ ὅμως τὸν	ξεῖνον	ἄγειν πρὸς ἑαυτόν. ~κδʹ Ἐλθὼν
[28]	ἐς Ἀθήνας, δῦνε δ´ Ἐρεχθῆος	πυκινὸν	δόμον. ~κθʹ Ἐμποιήσας δὲ ἐς
[32]	τάδε ἔργα κακῶς, τύπτοι δὲ	κάμινον,	αὐτοὶ δ´ οἰμώζοντες ὁρῴατο ἔργα
[32]	εἰσαύριον ἀποπορευόμενον ἰδόντες κεραμέες τινες	κάμινον	ἐγκαίοντες κεράμου λεπτοῦ, προσεκαλέσαντο αὐτόν,
[37]	ὁ γέρων, ἐπὶ δ´ αἴθοπα	οἶνον	λεῖβε· νέοι δὲ παρ´ αὐτὸν
[1]	αὐτῷ γίνεται ἐκ κοίτης θῆλυ	τέκνον,	ᾧ οὔνομα τίθεται Κρηθηΐδα. καὶ
[21]	τοῦ Ὁμήρου. ἐπὶ πολὺν δὲ	χρόνον	ἐν θωύματι ἦν ὅκως τυφλὸς
[15]	δὲ τῇ Φωκαίῃ τοῦτον τὸν	χρόνον	Θεστορίδης τις ἦν γράμματα διδάσκων
[20]	ἔχωσι. τὰ δὲ Κεβρήνια τοῦτον	χρόνον	κτίζειν οἱ Κυμαῖοι παρεσκευάζοντο πρὸς
[8]	Ἰθάκην καὶ ἀνέλαβε τὸν Μελησιγένεα·	χρόνον	τε ἐπὶ συχνὸν συμπεριέπλει αὐτῷ.
[38]	τούτου ῥηϊδίως ἐστὶ ἀριθμῆσαι τὸν	χρόνον	τῷ ἐθέλοντι ζητεῖν ἐκ τῶν
[33]	ἐν τῇ Σάμῳ ἐπὶ πολὺν	χρόνον	ὑπὸ τῶν παίδων ὅτε ἀγείροιεν
[4]	τις ἐν Σμύρνῃ τοῦτον τὸν	χρόνον	Φήμιος τοὔνομα, παῖδας γράμματα καὶ
[22]	φρεσὶ θήσω· πρῶτον μὲν κυσὶ	δεῖπνον	ἐπ´ αὐλείῃσι θύρῃσι δοῦναι· ὣς
[21]	τὸν σταθμόν, πῦρ τ´ ἀνακαύσας	δεῖπνον	παρασκευάζει, καὶ παραθεὶς δειπνεῖν ἐκέλευεν
[8]	τὸν Μελησιγένεα· χρόνον τε ἐπὶ	συχνὸν	συμπεριέπλει αὐτῷ. ἀπικομένῳ δὲ ἐς
[32]	φρυχθῆναί τε καλῶς καὶ τιμῆς	ὦνον	ἀρέσθαι, πολλὰ μὲν εἰν ἀγορῇ
[20]	δὴ μετεξέτεροι στρόβιλον, οἱ δὲ	κῶνον	καλέουσιν. ὁ δὲ Ὅμηρος φθέγγεται
[17]	Φῶτά τε τισαίμην ὃς ἐμὸν	νόον	ἠπεροπεύσας ὠδύσατο Ζῆνα ξένιον ξενίην
[35]	τοῦ ἀκατίου προσελθόντες αὐτοῖς τάδε	εἶπον·	ἄγετε ὦ ξένοι ἐπακούσατε ἡμέων,
[35]	ὅσους μὲν ἔλαβον τῶν φθειρῶν	κατέλιπον·	ὅσους δὲ μὴ ἐδύναντο ἐς
[16]	δὲ Ὅμηρος πάλιν τὸν αὐτὸν	τρόπον	διῃτᾶτο ἐν τῇ Φωκαίῃ, ἀπὸ
[10]	ἐποιέετο, καὶ κάρτα ἐσέβοντο τὸν	τόπον.	ἐν ᾧ καὶ αἴγειρος ἐπεφύκει
[35]	Ὁμήρῳ κατέπλωσαν παῖδες ἁλιῆες τὸν	τόπον,	καὶ ἐκβάντες ἐκ τοῦ ἀκατίου
[20]	ἄλλη τίς σου πεύκη ἀμείνονα	καρπὸν	ἵησιν Ἴδης ἐν κορυφῇσι πολυπτύχου
[9]	ἐπέων ἔδοξεν αὐτῷ δέξασθαι τὸν	ἄνθρωπον.	ἠλέησε γὰρ αἰτέοντα τυφλόν, καὶ
[32]	ὑπερκύψῃ, περὶ τούτου πᾶν τὸ	πρόσωπον	φλεχθείη, ὡς πάντες ἐπίσταιντ´ αἴσιμα
[17]	τῶν ἐπέων τοῦ Ὁμήρου ἃ	πρότερον	ἀκηκόεσαν πολλάκις ἐν τῇ Χίῳ
[29]	Σαμίων ἰδὼν τὸν Ὅμηρον ἀπιγμένον,	πρότερον	αὐτὸν ὀπωπὼς ἐν Χίῳ, ἐλθὼν
[19]	ἐν μεταμελίῃ γενόμενοι ὅτι οὐ	πρότερον	ἐδέξαντο, εἰπόντες ὅτι οὐ καταλιμπάνουσιν
[38]	τριάκοντα Λέσβος ᾠκίσθη κατὰ πόλεις,	πρότερον	ἐοῦσα ἄπολις. μετὰ δὲ Λέσβον
[13]	τοὺς τυφλοὺς ὁμήρους λέγουσιν· ὥστε	πρότερον	ὀνομαζομένου αὐτοῦ Μελησιγένεος τοῦτο γενέσθαι
[16]	θνητοῖσιν ἀνωΐστων πολέων περ, οὐδὲν	ἀφραστότερον	πέλεται νόου ἀνθρώποισιν. ὁ μὲν
[38]	τῶν Ἀθήνησι. τῶν δὲ Τρωϊκῶν	ὕστερον	γέγονεν Ὅμηρος ἔτεσιν ἑκατὸν ἑξήκοντα
[7]	φημι τότε μὲν ὑγιῆ γενέσθαι,	ὕστερον	δὲ ἐν Κολοφῶνι τυφλωθῆναι. συνομολογοῦσι
[38]	μετὰ δὲ Λέσβον οἰκισθεῖσαν ἔτεσιν	ὕστερον	εἴκοσι Κύμη ἡ Αἰολιῶτις καὶ
[38]	Ἀγαμέμνων καὶ Μενέλαος ἤγειραν, ἔτεσιν	ὕστερον	ἑκατὸν καὶ τριάκοντα Λέσβος ᾠκίσθη
[5]	τῷ παιδί, οὐ πολλῷ δὲ	ὕστερον	καὶ ἡ Κρηθηῒς ἐτελεύτησεν. ὁ
[9]	ᾠκίσθη δὲ τοῦτο τὸ χωρίον	ὕστερον	Κύμης ἔτεσιν ὀκτώ. ἐνθαῦτα λέγεται
[38]	μετὰ δὲ Κύμην ὀκτωκαίδεκα ἔτεσιν	ὕστερον	Σμύρνα ὑπὸ Κυμαίων κατῳκίσθη· καὶ
[36]	τὸ ἐλεγεῖον τόδε ἐπέγραψαν Ἰῆται	ὕστερον	χρόνῳ πολλῷ, ὡς ἤδη ἥ
[19]	ἀναδραμεῖν ὅθεν ἀνηγάγοντο καὶ τὸν	Ὅμηρον	ἀναλαβεῖν καθήμενον ἐπὶ τῆς κυματωγῆς.
[29]	τις τῶν Σαμίων ἰδὼν τὸν	Ὅμηρον	ἀπιγμένον, πρότερον αὐτὸν ὀπωπὼς ἐν
[24]	~κδʹ Ἐλθὼν δὲ πρὸς τὸν	Ὅμηρον	διηγήσατο ταῦτα ὁ Γλαῦκος καὶ
[14]	τῷ ἄρχοντι μὴ τρέφειν τὸν	Ὅμηρον,	ἔδοξε δέ πως καὶ τῇ
[23]	συνδούλῳ νέμειν τὰς αἶγας τὸν	Ὅμηρον	καταλείπει ἔνδον, εἰπὼν πρὸς αὐτὸν
[36]	καλύψεν ἀνδρῶν ἡρώων κοσμήτορα θεῖον	Ὅμηρον.	~λζʹ Ὅτι δὲ ἦν Αἰολεὺς
[16]	ὁμοίως ἐν ἐπιμελείᾳ εἶχε τὸν	Ὅμηρον.	ὁ δὲ λέγει αὐτῷ τὰ
[19]	ὁ ἄγων αὐτὸν ἀναλαβεῖν τὸν	Ὅμηρον.	οἱ δὲ οὐδένα λόγον ποιησάμενοι
[3]	ἤδη ἐπίτοκος οὖσα, τίκτει τὸν	Ὅμηρον,	οὐ τυφλὸν ἀλλὰ δεδορκότα· καὶ
[16]	Φωκαΐδα, ἥν φασιν οἱ Φωκαεῖς	Ὅμηρον	παρ´ αὐτοῖσι ποιῆσαι. ἐπεὶ δὲ
[36]	τῆς ἀσθενείας ταύτης συνέβη τὸν	Ὅμηρον	τελευτῆσαι ἐν Ἴῳ, οὐ παρὰ
[29]	δὲ οἱ ἐκεῖσε τὸν τότε	καιρὸν	ἄγοντες ἑορτὴν Ἀπατούρια. καί τις
[26]	ἐς τὴν ποίησιν Ὀδυσσέως τε	ἑταῖρον	φὰς εἶναι, ποιήσας Ὀδυσσέα ὡς
[24]	εὑρίσκει ἐόντα δεξιὸν καὶ πολλῶν	ἔμπειρον.	ἔπειθέ τε αὐτὸν μένειν καὶ
[17]	ἠδὲ ξανθοῦ Ἑλικῶνος, δὸς δ´	οὖρον	καλὸν καὶ ἀπήμονα νόστον ἰδέσθαι
[10]	Νεοτειχεῖς μέχρις ἐπ´ ἐμοῦ τὸν	χῶρον	ἐν ᾧ κατίζων τῶν ἐπέων
[9]	ὑπὸ τῶν παρεόντων ἐς τὸ	μέσον	γνώμας ἀποφαινόμενος θωύματος ἄξιος ἐφαίνετο
[8]	ὀφθαλμοὺς μὴ δύνασθαι διαφυγεῖν τὴν	νόσον,	ἀλλὰ τυφλωθῆναι ἐνθαῦτα. ἐκ δὲ
[23]	ταχέων πορεύσομαι. καταβὰς δὲ ἐς	Βολισσόν,	ἔστι δὲ πλησίον τοῦ χωρίου
[30]	ἔβαλε τὸ ῥηθέν, καὶ ἤρετο	τὸν	ἄγοντα τίς τε εἴη ὁ
[9]	τῶν ἐπέων ἔδοξεν αὐτῷ δέξασθαι	τὸν	ἄνθρωπον. ἠλέησε γὰρ αἰτέοντα τυφλόν,
[16]	ὠφελεῖτο· ὁ δὲ Ὅμηρος πάλιν	τὸν	αὐτὸν τρόπον διῃτᾶτο ἐν τῇ
[5]	οὕτως ὁ μὲν Φήμιος ἐτελεύτησε	τὸν	βίον, καταλιπὼν πάντα τῷ παιδί,
[1]	καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ ἐτελεύτησαν	τὸν	βίον· τὴν δὲ θυγατέρα ἐπιτρέπει
[2]	Κλεάναξ τὴν Κρηθηΐδα πρὸς Ἰσμηνίην	τὸν	Βοιώτιον τῶν ἀποίκων λελογχότα, ὃς
[22]	δειπνοῦντας καθάπερ εἰώθεσαν λέγει πρὸς	τὸν	Γλαῦκον Ὅμηρος τὰ ἔπεα τάδε·
[24]	αὐτὸν ὁ Γλαῦκος ἤγαγε πρὸς	τὸν	δεσπότην. διὰ λόγων δὲ ἰὼν
[23]	ὑστεραίῃ διενοήθη ὁ Γλαῦκος πρὸς	τὸν	δεσπότην πορευθῆναι, σημανέων τὰ περὶ
[38]	ἐπὶ τοὺς Ἕλληνας καὶ ζεύξας	τὸν	Ἑλλήσποντον διέβη ἐκ τῆς Ἀσίας
[14]	φράσσεται αὖθις, ὅς σφιν ὀνείδεσσιν	τὸν	ἐμὸν διεμήσατο πότμον. κῆρα δ´
[3]	ἑορτήν τινα ἐπὶ τὸν ποταμὸν	τὸν	καλούμενον Μέλητα, ἤδη ἐπίτοκος οὖσα,
[17]	Χίον ἀπικέσθαι. καταβὰς δὲ ἐπὶ	τὸν	λιμένα, ἐς μὲν τὴν Χίον
[27]	Ἑλλάδα ἀπικέσθαι· ὁ δὲ προσεδέξατο	τὸν	λόγον καὶ κάρτα ἐπεθύμει ἀποδημῆσαι.
[12]	Μελησιγένης ἔλεξε περὶ τῆς τροφῆς	τὸν	λόγον ὃν καὶ ἐν ταῖς
[8]	εἰς τὴν Ἰθάκην καὶ ἀνέλαβε	τὸν	Μελησιγένεα· χρόνον τε ἐπὶ συχνὸν
[6]	καὶ πολυΐστωρ· ὅς μιν ἔπεισε	τὸν	Μελησιγένη μεθ´ ἑωυτοῦ πλεῖν καταλύσαντα
[2]	κτίζοντες τότε τοῦ Ἑρμείου κόλπου	τὸν	μυχόν· κτιζομένοισι δὲ τὴν πόλιν
[23]	καὶ τρέφοντος. ἐκέλευσε δὲ ὅμως	τὸν	ξεῖνον ἄγειν πρὸς ἑαυτόν. ~κδʹ
[26]	ἐς Τροίην ἔπλεε Μέντορι ἐπιτρέψαι	τὸν	οἶκον ὡς ἐόντι Ἰθακησίων ἀρίστῳ
[19]	χωρίον ἀναδραμεῖν ὅθεν ἀνηγάγοντο καὶ	τὸν	Ὅμηρον ἀναλαβεῖν καθήμενον ἐπὶ τῆς
[29]	καί τις τῶν Σαμίων ἰδὼν	τὸν	Ὅμηρον ἀπιγμένον, πρότερον αὐτὸν ὀπωπὼς
[24]	ἑαυτόν. ~κδʹ Ἐλθὼν δὲ πρὸς	τὸν	Ὅμηρον διηγήσατο ταῦτα ὁ Γλαῦκος
[14]	λόγος τῷ ἄρχοντι μὴ τρέφειν	τὸν	Ὅμηρον, ἔδοξε δέ πως καὶ
[23]	τῷ συνδούλῳ νέμειν τὰς αἶγας	τὸν	Ὅμηρον καταλείπει ἔνδον, εἰπὼν πρὸς
[16]	ἔτι ὁμοίως ἐν ἐπιμελείᾳ εἶχε	τὸν	Ὅμηρον. ὁ δὲ λέγει αὐτῷ
[19]	προσελθὼν ὁ ἄγων αὐτὸν ἀναλαβεῖν	τὸν	Ὅμηρον. οἱ δὲ οὐδένα λόγον
[3]	Μέλητα, ἤδη ἐπίτοκος οὖσα, τίκτει	τὸν	Ὅμηρον, οὐ τυφλὸν ἀλλὰ δεδορκότα·
[36]	δὲ τῆς ἀσθενείας ταύτης συνέβη	τὸν	Ὅμηρον τελευτῆσαι ἐν Ἴῳ, οὐ
[31]	οἴκου ἔνθα δὴ ἐδαίνυντο ἐπὶ	τὸν	οὐδὸν ἔστη, οἱ μὲν λέγουσι
[3]	ἄλλων ἔργα λαμβάνουσα· καὶ ἐπαίδευσε	τὸν	παῖδα ἀφ´ ὧν ἠδύνατο. ~δʹ
[4]	ἄξιος λόγου ἔσται· ἑώρα γὰρ	τὸν	παῖδα ὄντα συνετὸν καὶ κάρτα
[17]	εἶχε τῷ Ὁμήρῳ δι´ Ἐρυθραίης	τὸν	πλοῦν ποιήσασθαι. καὶ προσελθὼν ἐχρήϊζε
[29]	παρασκευασάμενος, ἐς Ἑλλάδα βουλόμενος ποιήσασθαι	τὸν	πλοῦν, προσίσχει τῇ Σάμῳ. ἔτυχον
[3]	γυναικῶν πρὸς ἑορτήν τινα ἐπὶ	τὸν	ποταμὸν τὸν καλούμενον Μέλητα, ἤδη
[21]	ἀναλαβὼν δ´ αὐτὸν ἀνήγαγεν ἐπὶ	τὸν	σταθμόν, πῦρ τ´ ἀνακαύσας δεῖπνον
[28]	τέκε δὲ ζείδωρος ἄρουρα. καὶ	τὸν	στρατηγὸν αὐτῶν Μενεσθέα αἰνέσας ὡς
[28]	καὶ ἀνέρας ἀσπιδιώτας. Αἴαντα δὲ	τὸν	Τελαμῶνος καὶ Σαλαμινίους ἐν νεῶν
[10]	ἐπίδειξιν ἐποιέετο, καὶ κάρτα ἐσέβοντο	τὸν	τόπον. ἐν ᾧ καὶ αἴγειρος
[35]	τῷ Ὁμήρῳ κατέπλωσαν παῖδες ἁλιῆες	τὸν	τόπον, καὶ ἐκβάντες ἐκ τοῦ
[29]	Σάμῳ. ἔτυχον δὲ οἱ ἐκεῖσε	τὸν	τότε καιρὸν ἄγοντες ἑορτὴν Ἀπατούρια.
[15]	ἐν δὲ τῇ Φωκαίῃ τοῦτον	τὸν	χρόνον Θεστορίδης τις ἦν γράμματα
[38]	δὲ τούτου ῥηϊδίως ἐστὶ ἀριθμῆσαι	τὸν	χρόνον τῷ ἐθέλοντι ζητεῖν ἐκ
[4]	δέ τις ἐν Σμύρνῃ τοῦτον	τὸν	χρόνον Φήμιος τοὔνομα, παῖδας γράμματα
[10]	οἱ Νεοτειχεῖς μέχρις ἐπ´ ἐμοῦ	τὸν	χῶρον ἐν ᾧ κατίζων τῶν
[9]	ἐριώπιδα κούρην ναίετε, Σαρδήνης πόδα	νείατον	ὑψικόμοιο· ἀμβρόσιον πίνοντες ὕδωρ θείου
[38]	Τρωϊκῶν ὕστερον γέγονεν Ὅμηρος ἔτεσιν	ἑκατὸν	ἑξήκοντα ὀκτώ.
[38]	καὶ Μενέλαος ἤγειραν, ἔτεσιν ὕστερον	ἑκατὸν	καὶ τριάκοντα Λέσβος ᾠκίσθη κατὰ
[28]	πάντων εἴη ἄριστος τάξαι πεζὸν	στρατὸν	καὶ ἱππότας, ἐν τοῖσδε τοῖς
[1]	ἱστόρηκε, ζητήσας ἐπεξελθεῖν εἰς τὸ	ἀτρεκέστατον.	ἐπεὶ γὰρ ἡ πάλαι Αἰολιῶτις
[37]	ᾗ ἐς τὰ ἱερὰ χρέονται·	μονώτατον	γὰρ τῶν Ἑλλήνων τὸ Αἰολικὸν
[11]	ποιησάμενος· ἦν γὰρ οὕτως αὐτῷ	εὐπορώτατον·	καί, ὡς Κυμαῖοι λέγουσι, τῷ
[32]	Σύντριβ´ ὁμῶς Σμάραγόν τε καὶ	Ἄσβετον	ἠδέ γ´ Ἄβακτον, Ὠμόδαμόν θ´
[4]	ἑώρα γὰρ τὸν παῖδα ὄντα	συνετὸν	καὶ κάρτα εὐφυέα· ἔστ´ ἀνέπεισεν
[6]	περὶ Λευκάδα τόπων καταπεπλευκὼς ἐπὶ	σῖτον,	ἔχων ναῦν, πεπαιδευμένος τε ἀνὴρ
[32]	τε καὶ Ἄσβετον ἠδέ γ´	Ἄβακτον,	Ὠμόδαμόν θ´ ὃς τῇδε τέχνῃ
[14]	κρίνοντες Ἄρηα, Αἰολίδα Σμύρνην ἁλιγείτονα	ποντοτίνακτον	ἥν τε δι´ ἀγλαὸν εἶσιν
[21]	τὴν ἑωυτοῦ πάθην καταλεγόμενος εἰς	οἶκτον	προηγάγετο. ἦν γάρ, ὡς ἔοικεν,
[38]	τοὺς Ἕλληνας καὶ ζεύξας τὸν	Ἑλλήσποντον	διέβη ἐκ τῆς Ἀσίας ἐς
[33]	ἐς τόδε δῶμα, αὐτὴ δ´	ἱστὸν	ὑφαίνοι ἐπ´ ἠλέκτρῳ βεβαυῖα. νεῦμαί
[17]	δ´ οὖρον καλὸν καὶ ἀπήμονα	νόστον	ἰδέσθαι ναύταις, οἳ νηὸς πομποὶ
[34]	Ὁμήρῳ καὶ ἐν θωύματι εἶχον	αὐτὸν	ἀκούοντες αὐτοῦ. ~λεʹ Τῶν δὲ
[19]	ὧν ἐδέετο προσελθὼν ὁ ἄγων	αὐτὸν	ἀναλαβεῖν τὸν Ὅμηρον. οἱ δὲ
[15]	ἕτοιμος εἶναι θεραπεύειν καὶ τρέφειν	αὐτὸν	ἀναλαβών, εἰ ἐθέλοι ἅ γε
[21]	ἀγνώμων ὁ Γλαῦκος. ἀναλαβὼν δ´	αὐτὸν	ἀνήγαγεν ἐπὶ τὸν σταθμόν, πῦρ
[19]	ἐκέλευον ἐσβαίνειν· καὶ οὕτως ἀναλαβόντες	αὐτὸν	ἀνήχθησαν καὶ ἴσχουσιν ἐπ´ ἀκτῆς.
[22]	παραινέσει, καὶ ἐν θωύματι εἶχεν	αὐτόν,	δειπνήσαντες δὲ διὰ λόγων εἱστιῶντο.
[12]	προσήνεγκε, λέγων ὡς εἰ θέλοιεν	αὐτὸν	δημοσίῃ τρέφειν ἐπικλεεστάτην αὐτῶν τὴν
[30]	ἡ δὲ ἱέρεια εἶπε πρὸς	αὐτόν,	δυσχεράνασα τῇ ὄψει, ἄνερ ἀπὸ
[25]	προιόντος δεηθεὶς τοῦ Χίου πορεῦσαι	αὐτὸν	εἰς τὴν Χίον ἀπίκετο εἰς
[9]	τυφλόν, καὶ ἐκέλευσεν εἰσιέναι τ´	αὐτὸν	εἰς τὸ ἐργαστήριον καὶ μετέξειν
[7]	αὐτόν. ὁ δὲ Μέντωρ ἐνοσήλευσεν	αὐτὸν	ἐκτενέως· καὶ γὰρ τοῦ βίου
[26]	Τυχίῳ τῷ σκυτεῖ, ὃς ἐδέξατο	αὐτὸν	ἐν τῷ Νέῳ τείχει προσελθόντα
[19]	οὐδὲν ἦν ἀπόστολον, ἄγει δὲ	αὐτὸν	ἔνθα τῶν ἁλιέων τὰ πλοῖα
[12]	τῇ τιμῇ ταύτῃ καθεστῶτος ἀπαγαγεῖν	αὐτὸν	ἐπὶ τὴν βουλήν. ὁ δὲ
[9]	Κύμης ἔτεσιν ὀκτώ. ἐνθαῦτα λέγεται	αὐτὸν	ἐπιστάντα ἐπὶ σκυτεῖόν τι εἰπεῖν
[31]	ἐδαίνυτο μετὰ τῶν φρατόρων· καὶ	αὐτὸν	ἐτίμων καὶ ἐν θωύματι εἶχον·
[37]	οἶνον λεῖβε· νέοι δὲ παρ´	αὐτὸν	ἔχον πεμπώβολα χερσίν. Αἰολέες γὰρ
[7]	ὀφθαλμοὺς κάρτα δεινῶς ἔχειν, καὶ	αὐτὸν	θεραπείης εἵνεκα πλεῖν μέλλων εἰς
[13]	αὐτῷ. προθυμουμένου δὲ τοῦ ἀπάγοντος	αὐτὸν	καὶ ἄλλων ὅσοι τῶν βουλευτέων
[17]	πείσειν. τοῖς δὲ ἔδοξε δέξασθαι	αὐτόν,	καὶ ἐκέλευον ἐσβαίνειν εἰς τὸ
[33]	ἃ καλεῖται Εἰρεσιώνη, ὡδήγουν δὲ	αὐτὸν	καὶ συμπαρῆσαν αἰεὶ τῶν παίδων
[24]	καὶ πολλῶν ἔμπειρον. ἔπειθέ τε	αὐτὸν	μένειν καὶ τῶν παιδίων ἐπιμέλειαν
[24]	Ὅμηρος ἤθελε πορεύεσθαι. ἀναλαβὼν οὖν	αὐτὸν	ὁ Γλαῦκος ἤγαγε πρὸς τὸν
[29]	οἱ δὲ φράτορες ἐκέλευον ἄγειν	αὐτόν·	ὁ δὲ ἐντυχὼν τῷ Ὁμήρῳ
[7]	ἐπιμελίην ἔχειν· ἐπαναπλώσας δὲ ἀναλήψεσθαι	αὐτόν.	ὁ δὲ Μέντωρ ἐνοσήλευσεν αὐτὸν
[29]	ὡς ἐν ἐπαίνῳ μεγάλῳ ποιεύμενος	αὐτόν.	οἱ δὲ φράτορες ἐκέλευον ἄγειν
[21]	αἰγῶν νεμομένων. ὡς δὲ ὑλάκτεον	αὐτὸν	οἱ κύνες ἀνέκραγεν. ὁ δὲ
[29]	ἰδὼν τὸν Ὅμηρον ἀπιγμένον, πρότερον	αὐτὸν	ὀπωπὼς ἐν Χίῳ, ἐλθὼν ἐς
[23]	Ὅμηρον καταλείπει ἔνδον, εἰπὼν πρὸς	αὐτὸν	ὅτι διὰ ταχέων πορεύσομαι. καταβὰς
[24]	μὲν Θεστορίδης, ὡς τάχιστα ἐπύθετο	αὐτὸν	παρεόντα, ᾤχετο ἐκπλέων ἐκ τῆς
[32]	κάμινον ἐγκαίοντες κεράμου λεπτοῦ, προσεκαλέσαντο	αὐτόν,	πεπυσμένοι ὅτι σοφὸς εἴη· καὶ
[17]	ἐχρήϊζε παρὰ τῶν ναυτέων δέξασθαι	αὐτὸν	σύμπλουν, πολλά τε καὶ προσαγωγὰ
[27]	τὴν ποίησιν, ἀπικνεομένων πολλῶν πρὸς	αὐτόν,	συνεβούλευον οἱ ἐντυγχάνοντες αὐτῷ ἐς
[26]	καὶ ἄλλῃ τῆς ποιήσεως τιμῶν	αὐτόν,	τὴν Ἀθηνᾶν ὁπότε ἐς λόγον
[16]	ὁ δὲ Ὅμηρος πάλιν τὸν	αὐτὸν	τρόπον διῃτᾶτο ἐν τῇ Φωκαίῃ,
[23]	ὅμως τὸν ξεῖνον ἄγειν πρὸς	ἑαυτόν.	~κδʹ Ἐλθὼν δὲ πρὸς τὸν
[37]	τοῖσδε τεκμαίρεσθαι παρέχει. ἄνδρα ποιητὴν	τηλικοῦτον	εἰκός ἐστι τῶν νομίμων τῶν
[24]	ὁ Γλαῦκος καὶ ἐκέλευσε πορεύεσθαι	τοῦτον·	οὕτω γὰρ εὖ πρήξειν· ὁ
[15]	κατίζων. ἐν δὲ τῇ Φωκαίῃ	τοῦτον	τὸν χρόνον Θεστορίδης τις ἦν
[4]	Ἦν δέ τις ἐν Σμύρνῃ	τοῦτον	τὸν χρόνον Φήμιος τοὔνομα, παῖδας
[20]	ἄνδρες ἔχωσι. τὰ δὲ Κεβρήνια	τοῦτον	χρόνον κτίζειν οἱ Κυμαῖοι παρεσκευάζοντο
[15]	ἀναγράψασθαι καὶ ἄλλα ποιῶν πρὸς	ἑωυτὸν	ἀναφέρειν αἰεί. ~ιϛ Τῷ δὲ
[5]	ἐπὶ τῇ διδασκαλίᾳ καθειστήκει· καθ´	ἑωυτὸν	δὲ γενόμενος μᾶλλον ὑπὸ τῶν
[22]	γὰρ ἄμεινον· ὃ γὰρ καὶ	πρῶτον	ἀκούει ἀνδρὸς ἐπερχομένου καὶ ἐς
[22]	ἔπος τι ἐνὶ φρεσὶ θήσω·	πρῶτον	μὲν κυσὶ δεῖπνον ἐπ´ αὐλείῃσι
[26]	ποιήσει ἀπέδωκε χάριν ἣν εἶχε,	πρῶτον	μὲν Μέντορι τῷ Ἰθακησίῳ ἐν
[29]	ποιεύμενος αὐτόν. οἱ δὲ φράτορες	ἐκέλευον	ἄγειν αὐτόν· ὁ δὲ ἐντυχὼν
[17]	δὲ ἔδοξε δέξασθαι αὐτόν, καὶ	ἐκέλευον	ἐσβαίνειν εἰς τὸ πλοῖον. ὁ
[19]	οὐ καταλιμπάνουσιν ἢν ἐθέλοι συμπλεῖν	ἐκέλευον	ἐσβαίνειν· καὶ οὕτως ἀναλαβόντες αὐτὸν
[32]	πεπυσμένοι ὅτι σοφὸς εἴη· καὶ	ἐκέλευόν	σφιν ἀεῖσαι, φάμενοι δώσειν αὐτῷ
[27]	ποίησιν, ἀπικνεομένων πολλῶν πρὸς αὐτόν,	συνεβούλευον	οἱ ἐντυγχάνοντες αὐτῷ ἐς τὴν
[10]	τοῦ βίου τὴν μηχανὴν ἔχων.	ἐδείκνυον	δὲ οἱ Νεοτειχεῖς μέχρις ἐπ´
[37]	λεῖβε· νέοι δὲ παρ´ αὐτὸν	ἔχον	πεμπώβολα χερσίν. Αἰολέες γὰρ μόνοι
[34]	τῷ Ὁμήρῳ καὶ ἐν θωύματι	εἶχον	αὐτὸν ἀκούοντες αὐτοῦ. ~λεʹ Τῶν
[31]	αὐτὸν ἐτίμων καὶ ἐν θωύματι	εἶχον·	καὶ τότε μὲν τὴν κοίτην
[2]	τότε τοῦ Ἑρμείου κόλπου τὸν	μυχόν·	κτιζομένοισι δὲ τὴν πόλιν Σμύρναν
[29]	τὸν πλοῦν, προσίσχει τῇ Σάμῳ.	ἔτυχον	δὲ οἱ ἐκεῖσε τὸν τότε
[2]	προβουλεύεται οὖν περὶ αὐτῆς τάδε·	ἔτυχον	οἱ Κυμαῖοι κτίζοντες τότε τοῦ
[6]	τόπων καταπεπλευκὼς ἐπὶ σῖτον, ἔχων	ναῦν,	πεπαιδευμένος τε ἀνὴρ ὡς ἐν
[21]	ἀπεσόβησεν ἀπὸ τοῦ Ὁμήρου. ἐπὶ	πολὺν	δὲ χρόνον ἐν θωύματι ἦν
[33]	ἔπεα ἐν τῇ Σάμῳ ἐπὶ	πολὺν	χρόνον ὑπὸ τῶν παίδων ὅτε
[11]	ἐπίγραμμα τόδε, τὸ ἔτι καὶ	νῦν	ἐπὶ τῆς στήλης τοῦ μνήματος
[19]	ἀντίος γενόμενος· ἀλλ´ ἔτι καὶ	νῦν	με δέξασθε, καὶ ὁ πλοῦς
[37]	τὰ ἑωυτοῦ, πάτρια ἐόντα. ἤδη	τοίνυν	τὸ ἐνθένδε αὐτοὶ τῶν ἐπέων
[24]	δὲ Ὅμηρος ἤθελε πορεύεσθαι. ἀναλαβὼν	οὖν	αὐτὸν ὁ Γλαῦκος ἤγαγε πρὸς
[24]	Χίῳ παῖδες ἐν ἡλικίῃ. τούτους	οὖν	αὐτῷ παρατίθησι παιδεύειν. ὁ δὲ
[3]	τὴν ἐπωνυμίαν λαβοῦσα. τέως μὲν	οὖν	ἡ Κρηθηῒς ἦν παρὰ τῷ
[10]	τοῖς ἀκούουσι. ~ιʹ Τέως μὲν	οὖν	κατεῖχεν ὁ Μελησιγένης περὶ τὸ
[5]	κάρτα ἐσαγόμενος ἐς αὐτήν. οἱ	οὖν	ξένοι, ὁκότε παύσοιντο τῶν ἔργων,
[14]	αὐτοῦ ἐποιοῦντο. ~ιδʹ ἐτελεύτα δ´	οὖν	ὁ λόγος τῷ ἄρχοντι μὴ
[2]	τὴν πρὸς τοὺς πολιήτας· προβουλεύεται	οὖν	περὶ αὐτῆς τάδε· ἔτυχον οἱ
[2]	ἐν γαστρὶ σχεῖν. τὰ μὲν	οὖν	πρῶτα ἐλάνθανεν. ἐπεὶ δὲ ᾔσθετο
[38]	πέντε πέμπε. ~ληʹ Τὰ μὲν	οὖν	ὑπὲρ τῆς γενέσιος καὶ τελευτῆς
[33]	ἔπεα τάδε ἃ καλεῖται Εἰρεσιώνη,	ὡδήγουν	δὲ αὐτὸν καὶ συμπαρῆσαν αἰεὶ
[17]	τῷ Ὁμήρῳ δι´ Ἐρυθραίης τὸν	πλοῦν	ποιήσασθαι. καὶ προσελθὼν ἐχρήϊζε παρὰ
[29]	ἐς Ἑλλάδα βουλόμενος ποιήσασθαι τὸν	πλοῦν,	προσίσχει τῇ Σάμῳ. ἔτυχον δὲ
[17]	παρὰ τῶν ναυτέων δέξασθαι αὐτὸν	σύμπλουν,	πολλά τε καὶ προσαγωγὰ λέγων
[32]	πορίζοι. πεῖθε πυραίθουσαν καὶ δώματα,	σὺν	δὲ κάμινος πᾶσα κυκηθείη κεραμέων
[33]	θύραι· πλοῦτος γὰρ ἔσεισι πολλός,	σὺν	πλούτῳ δὲ καὶ εὐφροσύνη τεθαλυῖα,
[37]	τὸ Αἰολικὸν ἔθνος οὐ καίει	ὀσφύν.	δηλοῖ δὲ καὶ ἐν τοῖσδε
[37]	τοῖσδε τοῖς ἔπεσιν ὅτι Αἰολεὺς	ὢν	δικαίως τοῖς νόμοις τοῖς τούτων
[4]	πᾶσαν. οὗτος μισθοῦται τὴν Κρηθηΐδα,	ὢν	μονότροπος, ἐριουργῆσαι αὐτῷ ἔριά τινα
[19]	τισι διαπλεῖν ἐς τὴν Χίον,	ὧν	ἐδέετο προσελθὼν ὁ ἄγων αὐτὸν
[3]	καὶ ἐπαίδευσε τὸν παῖδα ἀφ´	ὧν	ἠδύνατο. ~δʹ Ἦν δέ τις
[30]	ἡ δ´ ἐπιτερπέσθω πολιοκροτάφοισι γέρουσιν,	ὧν	ὥρη μὲν ἀπήμβλυνται, θυμὸς δὲ
[17]	λέγει τὰ ἔπεα τάδε· κλῦθι	Ποσειδάων	μεγαλοσθενὲς ἐννοσίγαιε, εὐρυχόρου μεδέων ἠδὲ
[21]	ἔοικεν, οὐδ´ ἀγνώμων ὁ Γλαῦκος.	ἀναλαβὼν	δ´ αὐτὸν ἀνήγαγεν ἐπὶ τὸν
[15]	εἶναι θεραπεύειν καὶ τρέφειν αὐτὸν	ἀναλαβών,	εἰ ἐθέλοι ἅ γε πεποιημένα
[24]	ὁ δὲ Ὅμηρος ἤθελε πορεύεσθαι.	ἀναλαβὼν	οὖν αὐτὸν ὁ Γλαῦκος ἤγαγε
[16]	ἦν τῶν ἀναγκαίων καὶ θεραπείης.	διατρίβων	δὲ παρὰ τῷ Θεστορίδῃ ποιεῖ
[19]	Χίον, ὧν ἐδέετο προσελθὼν ὁ	ἄγων	αὐτὸν ἀναλαβεῖν τὸν Ὅμηρον. οἱ
[28]	ἄγεν δυοκαίδεκα νῆας, στῆσε δ´	ἄγων	ἵν´ Ἀθηναίων ἵσταντο φάλαγγες. ἐς
[4]	ἑωυτῷ συνοικεῖν, ἄλλα τε πολλὰ	λέγων	οἷς μιν ᾤετο προσάξεσθαι, καὶ
[17]	σύμπλουν, πολλά τε καὶ προσαγωγὰ	λέγων	οἷς σφέας ἔμελλε πείσειν. τοῖς
[28]	νεῶν καταλόγῳ ἔταξε πρὸς Ἀθηναίους,	λέγων	τάδε· Αἴας δ´ ἐκ Σαλαμῖνος
[12]	λόγους πρὸς αὐτοὺς τοιούσδε προσήνεγκε,	λέγων	ὡς εἰ θέλοιεν αὐτὸν δημοσίῃ
[21]	Ὅμηρος ἐπορεύετο κατὰ φωνήν τινα	αἰγῶν	νεμομένων. ὡς δὲ ὑλάκτεον αὐτὸν
[24]	ἤγαγε πρὸς τὸν δεσπότην. διὰ	λόγων	δὲ ἰὼν τῷ Ὁμήρῳ ὁ
[22]	εἶχεν αὐτόν, δειπνήσαντες δὲ διὰ	λόγων	εἱστιῶντο. ἀπηγεομένου δὲ Ὁμήρου τήν
[23]	δὲ ὀλίγα μὲν προσίετο τῶν	λόγων,	κατεγίνωσκε δὲ τοῦ Γλαύκου ὡς
[14]	βουλῇ Διὸς αἰγιόχοιο λαοὶ Φρίκωνος,	μάργων	ἐπιβήτορες ἵππων, ὁπλότεροι μαλεροῖο πυρὸς
[5]	οὖν ξένοι, ὁκότε παύσοιντο τῶν	ἔργων,	ἀπεσχόλαζον παρὰ τῷ Μελησιγένει ἐγκαθίζοντες.
[29]	Ἀπατούρια. καί τις τῶν Σαμίων	ἰδὼν	τὸν Ὅμηρον ἀπιγμένον, πρότερον αὐτὸν
[4]	ἔριά τινα ἃ παρὰ τῶν	παίδων	εἰς μισθὸν ἐλάμβανεν. ἡ δὲ
[33]	ἐπὶ πολὺν χρόνον ὑπὸ τῶν	παίδων	ὅτε ἀγείροιεν ἐν τῇ ἑορτῇ
[36]	μὴ γνῶναι τὸ παρὰ τῶν	παίδων	ῥηθέν, ὡς οἴονταί τινες, ἀλλὰ
[33]	αὐτὸν καὶ συμπαρῆσαν αἰεὶ τῶν	παίδων	τινες τῶν ἐγχωρίων· δῶμα προσετραπόμεσθ´
[26]	ὃς δὴ πολλὸν ἐκαίνυτο πάντας	ἀείδων.	καὶ πάλιν αὐτὰρ ὃ φορμίζων
[33]	οἰκίας τὰς εὐδαιμονεστάτας, ἐλάμβανέ τι	ἀείδων	τὰ ἔπεα τάδε ἃ καλεῖται
[33]	νεῦμαί τοι νεῦμαι ἐνιαύσιος ὥστε	χελιδὼν	ἕστηκ´ ἐν προθύροις· καὶ εἰ
[8]	ἐκ δὲ τῆς Κολοφῶνος τυφλὸς	ἐὼν	ἀπικνέεται εἰς τὴν Σμύρναν καὶ
[2]	ἀποίκων λελογχότα, ὃς ἐτύγχανεν αὐτῷ	ἐὼν	ἑταῖρος τὰ μάλιστα. ~γʹ Χρόνου
[21]	ἐν θωύματι ἦν ὅκως τυφλὸς	ἐὼν	μόνος ἀπίκοιτο ἐς τοιούτους χώρους,
[9]	προϊόντος ἐν τῇ Σμύρνῃ ἄπορος	ἐὼν	τοῦ βίου διενοήθη ἀπικέσθαι ἐς
[17]	κλῦθι Ποσειδάων μεγαλοσθενὲς ἐννοσίγαιε, εὐρυχόρου	μεδέων	ἠδὲ ξανθοῦ Ἑλικῶνος, δὸς δ´
[30]	εἴη ὁ φθεγξάμενος, καὶ τίνι	θεῶν	ἱερὰ θύεται. ὁ δὲ αὐτῷ
[19]	ἄγει δὲ αὐτὸν ἔνθα τῶν	ἁλιέων	τὰ πλοῖα ὁρμίζεται. καί πως
[27]	ἤδη περὶ αὐτοῦ λόγος ἀναφέρετο·	κατοικέων	δὲ ἐν τῇ Χίῳ καὶ
[16]	ἔπεα τάδε· Θεστορίδης θνητοῖσιν ἀνωΐστων	πολέων	περ, οὐδὲν ἀφραστότερον πέλεται νόου
[8]	τούτοις. ~ηʹ Ὁ δὲ Μέντης	ἀναπλέων	ἐκ τῆς Λευκάδος προσέσχεν εἰς
[24]	τάχιστα ἐπύθετο αὐτὸν παρεόντα, ᾤχετο	ἐκπλέων	ἐκ τῆς Χίου. ~κεʹ Χρόνου
[32]	σὺν δὲ κάμινος πᾶσα κυκηθείη	κεραμέων	μέγα κωκυσάντων. ὡς γνάθος ἱππείη
[35]	εἶπον· ἄγετε ὦ ξένοι ἐπακούσατε	ἡμέων,	ἂν ἄρα δύνησθε διαγνῶναι ἅσς´
[27]	δὲ ἐν τῇ Χίῳ καὶ	εὐδοκιμέων	περὶ τὴν ποίησιν, ἀπικνεομένων πολλῶν
[28]	τὸν Τελαμῶνος καὶ Σαλαμινίους ἐν	νεῶν	καταλόγῳ ἔταξε πρὸς Ἀθηναίους, λέγων
[28]	τὴν μεγάλην Ἐρεχθέα μεγαλύνων ἐν	νεῶν	καταλόγῳ τὰ ἔπεα τάδε δῆμον
[30]	Κουροτρόφε, δὸς δὲ γυναῖκα τήνδε	νέων	μὲν ἀνήνασθαι φιλότητα καὶ εὐνήν,
[23]	Γλαῦκος πρὸς τὸν δεσπότην πορευθῆναι,	σημανέων	τὰ περὶ Ὁμήρου. ἐπιτρέψας δὲ
[37]	τοίνυν τὸ ἐνθένδε αὐτοὶ τῶν	ἐπέων	ἀκούοντες κρινεῖτε. ἱεροποιΐην γὰρ ἢ
[15]	γε πεποιημένα εἴη αὐτῷ τῶν	ἐπέων	ἀναγράψασθαι καὶ ἄλλα ποιῶν πρὸς
[9]	ἦν Τυχίος· ἀκούσαντι δὲ τῶν	ἐπέων	ἔδοξεν αὐτῷ δέξασθαι τὸν ἄνθρωπον.
[10]	χῶρον ἐν ᾧ κατίζων τῶν	ἐπέων	τὴν ἐπίδειξιν ἐποιέετο, καὶ κάρτα
[17]	τὴν Φωκαίην· ἀκούσαντες δὲ τῶν	ἐπέων	τοῦ Ὁμήρου ἃ πρότερον ἀκηκόεσαν
[6]	πάντα τὰ ἐπιχώρια διεωρᾶτο, καὶ	ἱστορέων	ἐπυνθάνετο. εἰκὸς δέ μιν ἦν
[13]	~ιγʹ Οἱ δὲ ἐβουλεύοντο ὅτι	χρεὼν	εἴη ἀποκρίνασθαι αὐτῷ. προθυμουμένου δὲ
[36]	τε τῶν συμπλόων καὶ τῶν	πολιήτεων	ὅσοι ἐν διαλογῇ ἐγεγένηντο αὐτῷ.
[17]	καὶ προσελθὼν ἐχρήϊζε παρὰ τῶν	ναυτέων	δέξασθαι αὐτὸν σύμπλουν, πολλά τε
[35]	ἀκούοντες αὐτοῦ. ~λεʹ Τῶν δὲ	ναυτέων	καὶ τῶν ἐκ τῆς πόλιος
[18]	τῇ δὲ ὑστεραίῃ ἐχρήϊζε τῶν	ναυτέων	τινα ἡγήσασθαι αὐτῷ ἐς τὴν
[13]	αὐτὸν καὶ ἄλλων ὅσοι τῶν	βουλευτέων	ἐν ταῖς λέσχαις ἐπήκοοι ἐγένοντο,
[13]	ταῖς λέσχαις ἐπήκοοι ἐγένοντο, τῶν	βουλευτέων	ἕνα λέγεται ἐναντιωθῆναι τῇ χρήμῃ
[12]	ἐπὶ τὴν βουλὴν δεηθῆναι τῶν	βουλευτέων·	καὶ αὐτοὶ ἔφασαν συμπρήξειν. ὁ
[23]	εἰπὼν πρὸς αὐτὸν ὅτι διὰ	ταχέων	πορεύσομαι. καταβὰς δὲ ἐς Βολισσόν,
[33]	ὡς πάντες ἐπίσταιντ´ αἴσιμα ῥέζειν.	~Παραχειμάζων	δὲ ἐν τῇ Σάμῳ, ταῖς
[26]	ἀείδων. καὶ πάλιν αὐτὰρ ὃ	φορμίζων	ἀνεβάλλετο καλὸν ἀείδειν. μέμνηται δὲ
[12]	Μίδης ὅτι τῇδε τέθαπται. ~ιβʹ	Κατίζων	δὲ ἐν ταῖς λέσχαις τῶν
[15]	ἔπεα ἐνδεικνύμενος ἐν ταῖς λέσχαις	κατίζων.	ἐν δὲ τῇ Φωκαίῃ τοῦτον
[10]	ἐμοῦ τὸν χῶρον ἐν ᾧ	κατίζων	τῶν ἐπέων τὴν ἐπίδειξιν ἐποιέετο,
[19]	ἀναλαβεῖν καθήμενον ἐπὶ τῆς κυματωγῆς.	μαθὼν	δὲ αὐτοὺς πεπαλινδρομηκότας ἔλεξε τάδε·
[14]	ἀοιδήν. ἀφραδίῃ τῶν μέν τε	παθών	τις φράσσεται αὖθις, ὅς σφιν
[4]	τέλος δὲ προσηνέγκατο αὐτῇ λόγους	πείθων	ἑωυτῷ συνοικεῖν, ἄλλα τε πολλὰ
[24]	ξεῖνον ἄγειν πρὸς ἑαυτόν. ~κδʹ	Ἐλθὼν	δὲ πρὸς τὸν Ὅμηρον διηγήσατο
[12]	ἐπείθετο αὐτοῖς, καὶ βουλῆς συλλεγομένης	ἐλθὼν	ἐπὶ τὸ βουλεῖον ἐδεῖτο τοῦ
[29]	πρότερον αὐτὸν ὀπωπὼς ἐν Χίῳ,	ἐλθὼν	ἐς τοὺς φράτορας διηγήσατο, ὡς
[12]	λέσχαις ἔλεγεν. ὡς δὲ εἶπεν	ἐξελθὼν	ἐκάθητο. ~ιγʹ Οἱ δὲ ἐβουλεύοντο
[14]	πως καὶ τῇ ἄλλῃ βουλῇ.	ἐπελθὼν	δὲ ὁ ἐπιστάτης καὶ παρεζόμενος
[31]	δὲ πυρὸς γεραρώτερος οἶκος ἰδέσθαι.	εἰσελθὼν	δὲ καὶ κατακλιθεὶς ἐδαίνυτο μετὰ
[17]	Ἐρυθραίης τὸν πλοῦν ποιήσασθαι. καὶ	προσελθὼν	ἐχρήϊζε παρὰ τῶν ναυτέων δέξασθαι
[19]	ἐς τὴν Χίον, ὧν ἐδέετο	προσελθὼν	ὁ ἄγων αὐτὸν ἀναλαβεῖν τὸν
[21]	τοιούτους χώρους, καὶ ὅτι θέλων.	προσελθών	τέ μιν ἱστορέειν ὅστις τε
[24]	τὸν δεσπότην. διὰ λόγων δὲ	ἰὼν	τῷ Ὁμήρῳ ὁ Χῖος, εὑρίσκει
[37]	ἦν Αἰολεὺς Ὅμηρος καὶ οὔτε	Ἴων	οὔτε Δωριεύς, τοῖς τε εἰρημένοις
[16]	ταῦτα· ἐνδεὴς γὰρ ἦν τῶν	ἀναγκαίων	καὶ θεραπείης. διατρίβων δὲ παρὰ
[38]	ὀκτωκαίδεκα ἔτεσιν ὕστερον Σμύρνα ὑπὸ	Κυμαίων	κατῳκίσθη· καὶ ἐν τούτῳ γίνεται
[9]	ἀπικνέεται ἐς Νέον τεῖχος, ἀποικίην	Κυμαίων.	ᾠκίσθη δὲ τοῦτο τὸ χωρίον
[26]	ὄχ´ ἄριστος Ὕλῃ ἔνι οἰκία	ναίων.	~κζʹ Ἀπὸ δὲ τῆς ποιήσεως
[28]	νῆας, στῆσε δ´ ἄγων ἵν´	Ἀθηναίων	ἵσταντο φάλαγγες. ἐς δὲ τὴν
[28]	ἐλθοῦσα τῷ Ὀδυσσεῖ ἐς τὴν	Ἀθηναίων	πόλιν ἀπίκετο, τιμῶσα ταύτην τῶν
[18]	δὲ ἐς τὴν πόλιν τῶν	Ἐρυθραίων	ἐπηρώτησε περὶ τοῦ ἐς τὴν
[24]	τε αὐτὸν μένειν καὶ τῶν	παιδίων	ἐπιμέλειαν ποιέεσθαι· ἦσαν γὰρ τῷ
[29]	ἑορτὴν Ἀπατούρια. καί τις τῶν	Σαμίων	ἰδὼν τὸν Ὅμηρον ἀπιγμένον, πρότερον
[11]	δένδρεα μακρὰ τεθήλῃ ἠέλιός τ´	ἀνιὼν	λάμπῃ, λαμπρά τε σελήνη, καὶ
[9]	πρῶτα τὰ ἔπεα τάδε· αἰδεῖσθε	ξενίων	κεχρημένον ἠδὲ δόμοιο, οἳ πόλιν
[17]	δ´ ἐς ὑπώρειαν ὑψικρήμνοιο Μίμαντος	αἰδοίων	μ´ ἐλθόντα βροτῶν ὁσίων τε
[11]	αἶψα πόδες με φέροιεν ἐς	αἰδοίων	πόλιν ἀνδρῶν· τῶν γὰρ καὶ
[15]	τῶν ἐπέων ἀναγράψασθαι καὶ ἄλλα	ποιῶν	πρὸς ἑωυτὸν ἀναφέρειν αἰεί. ~ιϛ
[35]	ταῦτα ἔλεξε τὰ ἔπεα τάδε·	τοίων	γὰρ πατέρων ἐξ αἵματος ἐκγεγάασθε,
[22]	τὰ ἔπεα τάδε· Γλαῦκε πέπων,	ἐπιών	τοι ἔπος τι ἐνὶ φρεσὶ
[37]	οἱ δὲ ἄλλοι Ἕλληνες ἐπὶ	τριῶν.	καὶ γὰρ ὀνομάζουσιν οἱ Αἰολεῖς
[34]	Σάμου. καὶ ἀναχθεὶς μετά τινων	ἐγχωρίων	ἀπηνέχθη εἰς τὴν Ἴον· καὶ
[33]	αἰεὶ τῶν παίδων τινες τῶν	ἐγχωρίων·	δῶμα προσετραπόμεσθ´ ἀνδρὸς μέγα δυναμένοιο,
[26]	ἐπιτρέψαι τὸν οἶκον ὡς ἐόντι	Ἰθακησίων	ἀρίστῳ καὶ δικαιοτάτῳ. πολλαχῇ δὲ
[17]	Μίμαντος αἰδοίων μ´ ἐλθόντα βροτῶν	ὁσίων	τε κυρῆσαι, Φῶτά τε τισαίμην
[3]	ἐξελθοῦσα ἡ Κρηθηῒς μετ´ ἄλλων	γυναικῶν	πρὸς ἑορτήν τινα ἐπὶ τὸν
[2]	πρὸς Ἰσμηνίην τὸν Βοιώτιον τῶν	ἀποίκων	λελογχότα, ὃς ἐτύγχανεν αὐτῷ ἐὼν
[38]	ἀρχόντων τῶν Ἀθήνησι. τῶν δὲ	Τρωϊκῶν	ὕστερον γέγονεν Ὅμηρος ἔτεσιν ἑκατὸν
[12]	οἱ Κυμαῖοι καὶ εἰς συνήθειαν	ἕλκων	τοὺς ἀκούοντας, λόγους πρὸς αὐτοὺς
[4]	γράμματα καὶ τὴν ἄλλην μουσικὴν	διδάσκων	πᾶσαν. οὗτος μισθοῦται τὴν Κρηθηΐδα,
[15]	χρόνον Θεστορίδης τις ἦν γράμματα	διδάσκων	τοὺς παῖδας, ἀνὴρ οὐ κρήγυος·
[2]	Κύμην κτισάντων ἐν τοῖς πρώτοις	Θεσσαλῶν,	ἀπὸ Εὐμήλου τοῦ Ἀδμήτου, κάρτα
[37]	μόνοι τὰ σπλάγχνα ἐπὶ πέντε	ὀβελῶν	ὀπτῶσιν, οἱ δὲ ἄλλοι Ἕλληνες
[21]	ἐς τοιούτους χώρους, καὶ ὅτι	θέλων.	προσελθών τέ μιν ἱστορέειν ὅστις
[16]	τῆς Φωκαίης ἀπαλλάσσεσθαι, τὴν ποίησιν	θέλων	τοῦ Ὁμήρου ἐξιδιώσασθαι, καὶ οὐκ
[2]	ἔθετο τὸ ὄνομα Θησεύς, μνημεῖον	ἐθέλων	καταστῆσαι τῆς ἑωυτοῦ γυναικὸς ὁμώνυμον·
[3]	προϊόντος ἐξελθοῦσα ἡ Κρηθηῒς μετ´	ἄλλων	γυναικῶν πρὸς ἑορτήν τινα ἐπὶ
[3]	παιδίον καὶ ἑωυτήν, ἄλλοτε παρ´	ἄλλων	ἔργα λαμβάνουσα· καὶ ἐπαίδευσε τὸν
[13]	δὲ τοῦ ἀπάγοντος αὐτὸν καὶ	ἄλλων	ὅσοι τῶν βουλευτέων ἐν ταῖς
[28]	πόλιν ἀπίκετο, τιμῶσα ταύτην τῶν	ἄλλων	πολλῷ μάλιστα ἵκετο δ´ ἐς
[9]	ἐν τῷ σκυτείῳ παρεόντων καὶ	ἄλλων	τήν τε ποίησιν αὐτοῖς ἐπεδείκνυτο,
[14]	νήπιον αἰδοίης ἐπὶ γούνασι μητρὸς	ἀτάλλων.	ἥν ποτ´ ἐπύργωσαν βουλῇ Διὸς
[11]	ἀπικέσθαι, εἴ τι βέλτιον πρήξει.	μέλλων	δὲ πορεύεσθαι τάδε τὰ ἔπεα
[7]	καὶ αὐτὸν θεραπείης εἵνεκα πλεῖν	μέλλων	εἰς τὴν Λευκάδα, καταλιπεῖν ὁ
[24]	Χῖος, εὑρίσκει ἐόντα δεξιὸν καὶ	πολλῶν	ἔμπειρον. ἔπειθέ τε αὐτὸν μένειν
[27]	εὐδοκιμέων περὶ τὴν ποίησιν, ἀπικνεομένων	πολλῶν	πρὸς αὐτόν, συνεβούλευον οἱ ἐντυγχάνοντες
[37]	ποιητὴν τηλικοῦτον εἰκός ἐστι τῶν	νομίμων	τῶν παρὰ τοῖς ἀνθρώποις ποιοῦντα
[26]	δὲ καὶ ἄλλῃ τῆς ποιήσεως	τιμῶν	αὐτόν, τὴν Ἀθηνᾶν ὁπότε ἐς
[31]	μετὰ τῶν φρατόρων· καὶ αὐτὸν	ἐτίμων	καὶ ἐν θωύματι εἶχον· καὶ
[26]	ὅ οἱ Τυχίος κάμε τεύχων,	σκυτοτόμων	ὄχ´ ἄριστος Ὕλῃ ἔνι οἰκία
[21]	ἦν γάρ, ὡς ἔοικεν, οὐδ´	ἀγνώμων	ὁ Γλαῦκος. ἀναλαβὼν δ´ αὐτὸν
[35]	δ´ οὐχ ἕλομεν φερόμεσθα. οὐ	δυναμένων	δὲ τῶν παρεόντων γνῶναι τὰ
[35]	τῶν ἐκ τῆς πόλιος τινῶν	ἡμένων	παρὰ τῷ Ὁμήρῳ κατέπλωσαν παῖδες
[9]	πεποιημένους αὐτῷ· καὶ περὶ τῶν	λεγομένων	ὑπὸ τῶν παρεόντων ἐς τὸ
[27]	καὶ εὐδοκιμέων περὶ τὴν ποίησιν,	ἀπικνεομένων	πολλῶν πρὸς αὐτόν, συνεβούλευον οἱ
[21]	ἐπορεύετο κατὰ φωνήν τινα αἰγῶν	νεμομένων.	ὡς δὲ ὑλάκτεον αὐτὸν οἱ
[5]	οἵ τε ἐγχώριοι καὶ τῶν	ξένων	οἱ ἐσαπικνεόμενοι. ἐμπόριον γὰρ ἦν
[37]	ἱερὰ χρέονται· μονώτατον γὰρ τῶν	Ἑλλήνων	τὸ Αἰολικὸν ἔθνος οὐ καίει
[34]	τῆς Σάμου. καὶ ἀναχθεὶς μετά	τινων	ἐγχωρίων ἀπηνέχθη εἰς τὴν Ἴον·
[35]	καὶ τῶν ἐκ τῆς πόλιος	τινῶν	ἡμένων παρὰ τῷ Ὁμήρῳ κατέπλωσαν
[38]	τῆς εἰς Ἴλιον στρατίης, ἣν	Ἀγαμέμνων	καὶ Μενέλαος ἤγειραν, ἔτεσιν ὕστερον
[22]	ὁ Γλαῦκος. ~κβʹ Τῶν δὲ	κυνῶν	μὴ ἐσθιόντων καὶ ὑλακτούντων δειπνοῦντας
[28]	μὲν Ἰλιάδα τὴν μεγάλην Ἐρεχθέα	μεγαλύνων	ἐν νεῶν καταλόγῳ τὰ ἔπεα
[36]	ἀκτῆς ἐτάφη ὑπό τε τῶν	συμπλόων	καὶ τῶν πολιήτεων ὅσοι ἐν
[32]	ὁρῴατο ἔργα πονηρά. γηθήσω δ´	ὁρόων	αὐτῶν κακοδαίμονα τέχνην. ὃς δέ
[14]	με θυμὸς ἐπείγει δῆμον ἐς	ἀλλοδαπῶν	ἰέναι ὀλίγον περ ἐόντα. ~ιεʹ
[22]	Ὅμηρος τὰ ἔπεα τάδε· Γλαῦκε	πέπων,	ἐπιών τοι ἔπος τι ἐνὶ
[23]	αἶγας τὸν Ὅμηρον καταλείπει ἔνδον,	εἰπὼν	πρὸς αὐτὸν ὅτι διὰ ταχέων
[5]	μὲν Φήμιος ἐτελεύτησε τὸν βίον,	καταλιπὼν	πάντα τῷ παιδί, οὐ πολλῷ
[6]	ναύκληρος ἀπὸ τῶν περὶ Λευκάδα	τόπων	καταπεπλευκὼς ἐπὶ σῖτον, ἔχων ναῦν,
[14]	αἰγιόχοιο λαοὶ Φρίκωνος, μάργων ἐπιβήτορες	ἵππων,	ὁπλότεροι μαλεροῖο πυρὸς κρίνοντες Ἄρηα,
[5]	δὲ γενόμενος μᾶλλον ὑπὸ τῶν	ἀνθρώπων	ἑωρᾶτο. καὶ αὐτοῦ θωυμασταὶ καθειστήκεισαν
[7]	μακρῷ μάλιστα τῶν ἐν Ἰθάκῃ	ἀνδρῶν.	ἐνθαῦτα συνέβη τῷ Μελησιγένει περὶ
[36]	ἱερὴν κεφαλὴν κατὰ γαῖα καλύψεν	ἀνδρῶν	ἡρώων κοσμήτορα θεῖον Ὅμηρον. ~λζʹ
[14]	κλῇσαι δῖαν χθόνα καὶ πόλιν	ἀνδρῶν,	οἱ δ´ ἀπανηνάσθην ἱερὴν ὄπα,
[11]	με φέροιεν ἐς αἰδοίων πόλιν	ἀνδρῶν·	τῶν γὰρ καὶ θυμὸς πρόφρων
[37]	καῖε δ´ ἐπὶ σχίζῃς ὁ	γέρων,	ἐπὶ δ´ αἴθοπα οἶνον λεῖβε·
[11]	βασιλῆϊ Μίδῃ τῷ Γορδίεω δεηθέντων	πενθερῶν	αὐτοῦ ποιεῖ καὶ τὸ ἐπίγραμμα
[30]	τῇ ὄψει, ἄνερ ἀπὸ τῶν	ἱερῶν.	ὁ δὲ Ὅμηρος ἐς θυμόν
[35]	τὰ ἔπεα τάδε· τοίων γὰρ	πατέρων	ἐξ αἵματος ἐκγεγάασθε, οὔτε βαθυκλήρων
[26]	τοῖσδε Αἴας δ´ ἐγγύθεν ἦλθε	φέρων	σάκος ἠΰτε πύργον, χάλκεον ἑπταβόειον,
[14]	ὤπασε γεινομένῳ περ τλήσομαι ἀκράαντα	φέρων	τετληότι θυμῷ. οὐδέ τι μοι
[35]	πατέρων ἐξ αἵματος ἐκγεγάασθε, οὔτε	βαθυκλήρων	οὔτ´ ἄσπετα μῆλα νεμόντων. ~λϛ
[35]	καὶ ὅσους μὲν ἔλαβον τῶν	φθειρῶν	κατέλιπον· ὅσους δὲ μὴ ἐδύναντο
[32]	καὶ ἔργα. δεῦρο δὲ καὶ	Χείρων	ἀγέτω πολέας Κενταύρους, οἵ θ´
[3]	χρόνου ἐξῆλθε, καὶ ἀπὸ ἐργασίης	χειρῶν	ὡρμημένη ἔτρεφε τὸ παιδίον καὶ
[31]	καὶ κατακλιθεὶς ἐδαίνυτο μετὰ τῶν	φρατόρων·	καὶ αὐτὸν ἐτίμων καὶ ἐν
[37]	ἱεροποιΐην γὰρ ἢ τὴν κρατίστην	ἐξευρὼν	ἐποίησεν ἢ τὴν ἑωυτοῦ πατρίδι
[11]	ἀνδρῶν· τῶν γὰρ καὶ θυμὸς	πρόφρων	καὶ μῆτις ἀρίστη. ἀπὸ δὲ
[38]	ἐθέλοντι ζητεῖν ἐκ τῶν ἀρχόντων	τῶν	Ἀθήνησι. τῶν δὲ Τρωϊκῶν ὕστερον
[19]	ἀπόστολον, ἄγει δὲ αὐτὸν ἔνθα	τῶν	ἁλιέων τὰ πλοῖα ὁρμίζεται. καί
[28]	Ἀθηναίων πόλιν ἀπίκετο, τιμῶσα ταύτην	τῶν	ἄλλων πολλῷ μάλιστα ἵκετο δ´
[16]	εἶναι ταῦτα· ἐνδεὴς γὰρ ἦν	τῶν	ἀναγκαίων καὶ θεραπείης. διατρίβων δὲ
[5]	ἑωυτὸν δὲ γενόμενος μᾶλλον ὑπὸ	τῶν	ἀνθρώπων ἑωρᾶτο. καὶ αὐτοῦ θωυμασταὶ
[2]	Κρηθηΐδα πρὸς Ἰσμηνίην τὸν Βοιώτιον	τῶν	ἀποίκων λελογχότα, ὃς ἐτύγχανεν αὐτῷ
[38]	χρόνον τῷ ἐθέλοντι ζητεῖν ἐκ	τῶν	ἀρχόντων τῶν Ἀθήνησι. τῶν δὲ
[28]	ἐν τοῖσδε τοῖς ἔπεσιν εἶπε·	τῶν	αὖθ´ ἡγεμόνευ´ υἱὸς Πετεῶο Μενεσθεύς.
[13]	ἀπάγοντος αὐτὸν καὶ ἄλλων ὅσοι	τῶν	βουλευτέων ἐν ταῖς λέσχαις ἐπήκοοι
[13]	ἐν ταῖς λέσχαις ἐπήκοοι ἐγένοντο,	τῶν	βουλευτέων ἕνα λέγεται ἐναντιωθῆναι τῇ
[12]	ἐλθόντα ἐπὶ τὴν βουλὴν δεηθῆναι	τῶν	βουλευτέων· καὶ αὐτοὶ ἔφασαν συμπρήξειν.
[11]	φέροιεν ἐς αἰδοίων πόλιν ἀνδρῶν·	τῶν	γὰρ καὶ θυμὸς πρόφρων καὶ
[12]	Κατίζων δὲ ἐν ταῖς λέσχαις	τῶν	γερόντων ἐν τῇ Κύμῃ ὁ
[22]	δειπνεῖν ἐκέλευεν ὁ Γλαῦκος. ~κβʹ	Τῶν	δὲ κυνῶν μὴ ἐσθιόντων καὶ
[35]	εἶχον αὐτὸν ἀκούοντες αὐτοῦ. ~λεʹ	Τῶν	δὲ ναυτέων καὶ τῶν ἐκ
[38]	ἐκ τῶν ἀρχόντων τῶν Ἀθήνησι.	τῶν	δὲ Τρωϊκῶν ὕστερον γέγονεν Ὅμηρος
[33]	συμπαρῆσαν αἰεὶ τῶν παίδων τινες	τῶν	ἐγχωρίων· δῶμα προσετραπόμεσθ´ ἀνδρὸς μέγα
[34]	δι´ ἀπλοΐην, καταβαίνοντες αἰεί τινες	τῶν	ἐκ τῆς πόλιος ἀπεσχόλαζον παρὰ
[35]	~λεʹ Τῶν δὲ ναυτέων καὶ	τῶν	ἐκ τῆς πόλιος τινῶν ἡμένων
[37]	τὰ ἱερὰ χρέονται· μονώτατον γὰρ	τῶν	Ἑλλήνων τὸ Αἰολικὸν ἔθνος οὐ
[7]	τε καὶ φιλοξενίην μακρῷ μάλιστα	τῶν	ἐν Ἰθάκῃ ἀνδρῶν. ἐνθαῦτα συνέβη
[37]	ἤδη τοίνυν τὸ ἐνθένδε αὐτοὶ	τῶν	ἐπέων ἀκούοντες κρινεῖτε. ἱεροποιΐην γὰρ
[15]	ἅ γε πεποιημένα εἴη αὐτῷ	τῶν	ἐπέων ἀναγράψασθαι καὶ ἄλλα ποιῶν
[9]	ὄνομα ἦν Τυχίος· ἀκούσαντι δὲ	τῶν	ἐπέων ἔδοξεν αὐτῷ δέξασθαι τὸν
[10]	τὸν χῶρον ἐν ᾧ κατίζων	τῶν	ἐπέων τὴν ἐπίδειξιν ἐποιέετο, καὶ
[17]	ἐς τὴν Φωκαίην· ἀκούσαντες δὲ	τῶν	ἐπέων τοῦ Ὁμήρου ἃ πρότερον
[5]	οἱ οὖν ξένοι, ὁκότε παύσοιντο	τῶν	ἔργων, ἀπεσχόλαζον παρὰ τῷ Μελησιγένει
[18]	ἀπικόμενος δὲ ἐς τὴν πόλιν	τῶν	Ἐρυθραίων ἐπηρώτησε περὶ τοῦ ἐς
[18]	πλοῦ· καί τινος προσελθόντος αὐτῷ	τῶν	ἑωρακότων ἐν τῇ Φωκαίῃ καὶ
[30]	δυσχεράνασα τῇ ὄψει, ἄνερ ἀπὸ	τῶν	ἱερῶν. ὁ δὲ Ὅμηρος ἐς
[2]	ὁ δὲ Θησεὺς ἦν τῶν	τὴν	Κύμην κτισάντων ἐν τοῖς πρώτοις
[9]	θεοὺς πεποιημένους αὐτῷ· καὶ περὶ	τῶν	λεγομένων ὑπὸ τῶν παρεόντων ἐς
[23]	ὁ δὲ ὀλίγα μὲν προσίετο	τῶν	λόγων, κατεγίνωσκε δὲ τοῦ Γλαύκου
[14]	ἱερὴν ὄπα, φῆμιν, ἀοιδήν. ἀφραδίῃ	τῶν	μέν τε παθών τις φράσσεται
[17]	ποιήσασθαι. καὶ προσελθὼν ἐχρήϊζε παρὰ	τῶν	ναυτέων δέξασθαι αὐτὸν σύμπλουν, πολλά
[18]	ἐποιήσατο· τῇ δὲ ὑστεραίῃ ἐχρήϊζε	τῶν	ναυτέων τινα ἡγήσασθαι αὐτῷ ἐς
[37]	ἄνδρα ποιητὴν τηλικοῦτον εἰκός ἐστι	τῶν	νομίμων τῶν παρὰ τοῖς ἀνθρώποις
[5]	καθειστήκεισαν οἵ τε ἐγχώριοι καὶ	τῶν	ξένων οἱ ἐσαπικνεόμενοι. ἐμπόριον γὰρ
[24]	ἔπειθέ τε αὐτὸν μένειν καὶ	τῶν	παιδίων ἐπιμέλειαν ποιέεσθαι· ἦσαν γὰρ
[4]	αὐτῷ ἔριά τινα ἃ παρὰ	τῶν	παίδων εἰς μισθὸν ἐλάμβανεν. ἡ
[33]	Σάμῳ ἐπὶ πολὺν χρόνον ὑπὸ	τῶν	παίδων ὅτε ἀγείροιεν ἐν τῇ
[36]	τὸ μὴ γνῶναι τὸ παρὰ	τῶν	παίδων ῥηθέν, ὡς οἴονταί τινες,
[33]	δὲ αὐτὸν καὶ συμπαρῆσαν αἰεὶ	τῶν	παίδων τινες τῶν ἐγχωρίων· δῶμα
[5]	καὶ παιδεύσιος προσγενομένης αὐτίκα πολλὸν	τῶν	πάντων ὑπερεῖχε. χρόνου δὲ ἐπιγενομένου
[37]	τηλικοῦτον εἰκός ἐστι τῶν νομίμων	τῶν	παρὰ τοῖς ἀνθρώποις ποιοῦντα ἐς
[35]	ἕλομεν φερόμεσθα. οὐ δυναμένων δὲ	τῶν	παρεόντων γνῶναι τὰ ῥηθέντα, διηγήσαντο
[35]	ἂν ὑμῖν εἴπωμεν. καί τις	τῶν	παρεόντων ἐκέλευε λέγειν· οἱ δὲ
[9]	καὶ περὶ τῶν λεγομένων ὑπὸ	τῶν	παρεόντων ἐς τὸ μέσον γνώμας
[9]	τὸ ἐργαστήριον καὶ μετέξειν ἔφη	τῶν	παρεόντων, ὁ δὲ ἐσῆλθε. κατήμενος
[6]	τότε καὶ Μέντης ναύκληρος ἀπὸ	τῶν	περὶ Λευκάδα τόπων καταπεπλευκὼς ἐπὶ
[36]	ὑπό τε τῶν συμπλόων καὶ	τῶν	πολιήτεων ὅσοι ἐν διαλογῇ ἐγεγένηντο
[29]	ἄγοντες ἑορτὴν Ἀπατούρια. καί τις	τῶν	Σαμίων ἰδὼν τὸν Ὅμηρον ἀπιγμένον,
[36]	ἐπ´ ἀκτῆς ἐτάφη ὑπό τε	τῶν	συμπλόων καὶ τῶν πολιήτεων ὅσοι
[2]	Σμύρνη. ὁ δὲ Θησεὺς ἦν	τῶν	τὴν Κύμην κτισάντων ἐν τοῖς
[35]	ἐφθειρίζοντο, καὶ ὅσους μὲν ἔλαβον	τῶν	φθειρῶν κατέλιπον· ὅσους δὲ μὴ
[31]	δὲ καὶ κατακλιθεὶς ἐδαίνυτο μετὰ	τῶν	φρατόρων· καὶ αὐτὸν ἐτίμων καὶ
[17]	τις ἐπιδεικνύμενος τὰ ἔπεα ταῦτα	γραμμάτων	διδάσκαλος κάρτα πολλὸν ἔπαινον ἔχει.
[6]	δέ μιν ἦν καὶ μνημόσυνα	πάντων	γράφεσθαι. ~ζʹ Ἀνακομιζόμενοι δὲ ἐκ
[28]	στρατηγὸν αὐτῶν Μενεσθέα αἰνέσας ὡς	πάντων	εἴη ἄριστος τάξαι πεζὸν στρατὸν
[2]	καὶ καλεσάμενος τὴν Κρηθηΐδα χωρὶς	πάντων	ἐν αἰτίῃ μεγάλῃ εἶχεν, ἐπιλεγόμενος
[36]	ποίησις ἐξεπεπτώκεε καὶ ἐθαυμάζετο ὑπὸ	πάντων·	οὐδὲ Ὁμήρου ἐστίν· ἐνθάδε τὴν
[5]	παιδεύσιος προσγενομένης αὐτίκα πολλὸν τῶν	πάντων	ὑπερεῖχε. χρόνου δὲ ἐπιγενομένου ἀνδρούμενος
[2]	Θησεὺς ἦν τῶν τὴν Κύμην	κτισάντων	ἐν τοῖς πρώτοις Θεσσαλῶν, ἀπὸ
[32]	κάμινος πᾶσα κυκηθείη κεραμέων μέγα	κωκυσάντων.	ὡς γνάθος ἱππείη βρύκει, βρύκοι
[11]	Φρυγίης βασιλῆϊ Μίδῃ τῷ Γορδίεω	δεηθέντων	πενθερῶν αὐτοῦ ποιεῖ καὶ τὸ
[35]	φερόμεσθα. οὐ δυναμένων δὲ τῶν	παρεόντων	γνῶναι τὰ ῥηθέντα, διηγήσαντο οἱ
[35]	ὑμῖν εἴπωμεν. καί τις τῶν	παρεόντων	ἐκέλευε λέγειν· οἱ δὲ εἶπαν
[9]	περὶ τῶν λεγομένων ὑπὸ τῶν	παρεόντων	ἐς τὸ μέσον γνώμας ἀποφαινόμενος
[9]	κατήμενος δὲ ἐν τῷ σκυτείῳ	παρεόντων	καὶ ἄλλων τήν τε ποίησιν
[9]	ἐργαστήριον καὶ μετέξειν ἔφη τῶν	παρεόντων,	ὁ δὲ ἐσῆλθε. κατήμενος δὲ
[22]	~κβʹ Τῶν δὲ κυνῶν μὴ	ἐσθιόντων	καὶ ὑλακτούντων δειπνοῦντας καθάπερ εἰώθεσαν
[35]	οὔτε βαθυκλήρων οὔτ´ ἄσπετα μῆλα	νεμόντων.	~λϛ Ἐκ δὲ τῆς ἀσθενείας
[12]	δὲ ἐν ταῖς λέσχαις τῶν	γερόντων	ἐν τῇ Κύμῃ ὁ Μελησιγένης
[38]	τῷ ἐθέλοντι ζητεῖν ἐκ τῶν	ἀρχόντων	τῶν Ἀθήνησι. τῶν δὲ Τρωϊκῶν
[34]	ἀδυνάτως ἔχων. πλείους δὲ ἡμέρας	ὁρμούντων	αὐτῶν δι´ ἀπλοΐην, καταβαίνοντες αἰεί
[22]	δὲ κυνῶν μὴ ἐσθιόντων καὶ	ὑλακτούντων	δειπνοῦντας καθάπερ εἰώθεσαν λέγει πρὸς
[18]	καί τινος προσελθόντος αὐτῷ τῶν	ἑωρακότων	ἐν τῇ Φωκαίῃ καὶ ἀσπασαμένου,
[17]	ὑψικρήμνοιο Μίμαντος αἰδοίων μ´ ἐλθόντα	βροτῶν	ὁσίων τε κυρῆσαι, Φῶτά τε
[16]	τὰ ἔπεα τάδε· Θεστορίδης θνητοῖσιν	ἀνωΐστων	πολέων περ, οὐδὲν ἀφραστότερον πέλεται
[25]	δύο ἐγένοντο· καὶ ἡ μὲν	αὐτῶν	ἄγαμος ἐτελεύτησε, τὴν δὲ συνῴκισεν
[37]	κνίσσῃ ἐκάλυψαν, δίπτυχα ποιήσαντες, ἐπ´	αὐτῶν	δ´ ὠμοθέτησαν. ἐν τούτοις ὑπὲρ
[34]	ἔχων. πλείους δὲ ἡμέρας ὁρμούντων	αὐτῶν	δι´ ἀπλοΐην, καταβαίνοντες αἰεί τινες
[32]	ἔργα πονηρά. γηθήσω δ´ ὁρόων	αὐτῶν	κακοδαίμονα τέχνην. ὃς δέ χ´
[28]	ζείδωρος ἄρουρα. καὶ τὸν στρατηγὸν	αὐτῶν	Μενεσθέα αἰνέσας ὡς πάντων εἴη
[18]	πόλιν· οἱ δὲ συνέπεμψαν ἕνα	αὐτῶν.	πορευόμενος δὲ Ὅμηρος ἐπεὶ ἔτυχε
[12]	θέλοιεν αὐτὸν δημοσίῃ τρέφειν ἐπικλεεστάτην	αὐτῶν	τὴν πόλιν ποιήσει. τοῖς δὲ
[37]	ὢν δικαίως τοῖς νόμοις τοῖς	τούτων	ἐχρῆτο· καῖε δ´ ἐπὶ σχίζῃς
[18]	ὡς ἄρα δὴ τοῖς μὲν	φωτῶν	εὔοχθος ἐτύχθης, τοῖσι δὲ δύσβωλος
[22]	ἐσαπίκοιτο, ἔκπληκτος ἦν ὁ Γλαῦκος	ἀκούων.	καὶ τότε μὲν ἐπεὶ ὥρη
[5]	παῖς δὲ ἦν τε φύσιν	ἔχων	ἀγαθήν, ἐπιμελίης τε καὶ παιδεύσιος
[10]	γε τοῦ βίου τὴν μηχανὴν	ἔχων.	ἐδείκνυον δὲ οἱ Νεοτειχεῖς μέχρις
[11]	κείμενος καὶ μόλις τὴν τροφὴν	ἔχων	ἐπενοήθη εἰς τὴν Κύμην ἀπικέσθαι,
[16]	ἀπὸ τῆς ποιήσιος τὴν βιοτὴν	ἔχων.	~ιζʹ Χρόνῳ δὲ οὐ πολλῷ
[6]	Λευκάδα τόπων καταπεπλευκὼς ἐπὶ σῖτον,	ἔχων	ναῦν, πεπαιδευμένος τε ἀνὴρ ὡς
[1]	πολύφορτος ἀλλὰ βραχέα τοῦ βίου	ἔχων.	οὗτος δὲ ὁ Μελάνωπος ἔγημεν
[34]	ἐκοιμᾶτο ἐπὶ τῆς κυματωγῆς ἀδυνάτως	ἔχων.	πλείους δὲ ἡμέρας ὁρμούντων αὐτῶν
[2]	Εὐμήλου τοῦ Ἀδμήτου, κάρτα εὖ	ἔχων	τοῦ βίου. ἐνθαῦτα ὑπεκτίθε– ται
[26]	ἑπταβόειον, ὅ οἱ Τυχίος κάμε	τεύχων,	σκυτοτόμων ὄχ´ ἄριστος Ὕλῃ ἔνι
[29]	ἐκέλευον ἄγειν αὐτόν· ὁ δὲ	ἐντυχὼν	τῷ Ὁμήρῳ ἔλεξεν, ὦ ξένε
[36]	κεφαλὴν κατὰ γαῖα καλύψεν ἀνδρῶν	ἡρώων	κοσμήτορα θεῖον Ὅμηρον. ~λζʹ Ὅτι