Chapitre
[19]	τὴν Χίον, ὧν ἐδέετο προσελθὼν	ὁ	ἄγων αὐτὸν ἀναλαβεῖν τὸν Ὅμηρον.
[1]	~αʹ Ἡρόδοτος	ὁ	Ἁλικαρνασσεὺς περὶ Ὁμήρου γενέσιος καὶ
[19]	τάδε· Ὑμᾶς, ὦ ξένοι, ἔλαβεν	ὁ	ἄνεμος ἀντίος γενόμενος· ἀλλ´ ἔτι
[37]	ἐχρῆτο· καῖε δ´ ἐπὶ σχίζῃς	ὁ	γέρων, ἐπὶ δ´ αἴθοπα οἶνον
[22]	πόλεις ἃς ἐσαπίκοιτο, ἔκπληκτος ἦν	ὁ	Γλαῦκος ἀκούων. καὶ τότε μὲν
[21]	γάρ, ὡς ἔοικεν, οὐδ´ ἀγνώμων	ὁ	Γλαῦκος. ἀναλαβὼν δ´ αὐτὸν ἀνήγαγεν
[24]	ἤθελε πορεύεσθαι. ἀναλαβὼν οὖν αὐτὸν	ὁ	Γλαῦκος ἤγαγε πρὸς τὸν δεσπότην.
[22]	ἕρκεα θηρὸς ἰόντος. ταῦτα ἀκούσας	ὁ	Γλαῦκος ἥσθη τῇ παραινέσει, καὶ
[24]	πρὸς τὸν Ὅμηρον διηγήσατο ταῦτα	ὁ	Γλαῦκος καὶ ἐκέλευσε πορεύεσθαι τοῦτον·
[21]	παρασκευάζει, καὶ παραθεὶς δειπνεῖν ἐκέλευεν	ὁ	Γλαῦκος. ~κβʹ Τῶν δὲ κυνῶν
[23]	~κγʹ Τῇ δ´ ὑστεραίῃ διενοήθη	ὁ	Γλαῦκος πρὸς τὸν δεσπότην πορευθῆναι,
[30]	ὅτι γυνὴ εἴη Κουροτρόφῳ θύουσα.	ὁ	δ´ ἀκούσας λέγει τάδε τὰ
[30]	καὶ τίνι θεῶν ἱερὰ θύεται.	ὁ	δὲ αὐτῷ διηγήσατο ὅτι γυνὴ
[21]	ὑλάκτεον αὐτὸν οἱ κύνες ἀνέκραγεν.	ὁ	δὲ Γλαῦκος ὡς ἤκουσε τῆς
[29]	δὲ φράτορες ἐκέλευον ἄγειν αὐτόν·	ὁ	δὲ ἐντυχὼν τῷ Ὁμήρῳ ἔλεξεν,
[12]	βουλευτέων· καὶ αὐτοὶ ἔφασαν συμπρήξειν.	ὁ	δὲ ἐπείθετο αὐτοῖς, καὶ βουλῆς
[24]	τούτους οὖν αὐτῷ παρατίθησι παιδεύειν.	ὁ	δὲ ἔπρησσε ταῦτα· καὶ τοὺς
[9]	καὶ μετέξειν ἔφη τῶν παρεόντων,	ὁ	δὲ ἐσῆλθε. κατήμενος δὲ ἐν
[2]	ἦν γὰρ αὐτῇ τοὔνομα Σμύρνη.	ὁ	δὲ Θησεὺς ἦν τῶν τὴν
[16]	ἐν ἐπιμελείᾳ εἶχε τὸν Ὅμηρον.	ὁ	δὲ λέγει αὐτῷ τὰ ἔπεα
[5]	ὕστερον καὶ ἡ Κρηθηῒς ἐτελεύτησεν.	ὁ	δὲ Μελησιγένης ἐπὶ τῇ διδασκαλίᾳ
[8]	μοι καὶ Κολοφώνιοι τούτοις. ~ηʹ	Ὁ	δὲ Μέντης ἀναπλέων ἐκ τῆς
[7]	ἔχειν· ἐπαναπλώσας δὲ ἀναλήψεσθαι αὐτόν.	ὁ	δὲ Μέντωρ ἐνοσήλευσεν αὐτὸν ἐκτενέως·
[23]	τι χρὴ ποιέειν περὶ αὐτοῦ.	ὁ	δὲ ὀλίγα μὲν προσίετο τῶν
[32]	ὅ τι ἂν ἄλλο ἔχωσιν.	ὁ	δὲ Ὅμηρος ἀείδει αὐτοῖς τὰ
[35]	μὴ ἐδύναντο ἐς οἴκους ἀπεφέροντο.	ὁ	δὲ Ὅμηρος ἀκούσας ταῦτα ἔλεξε
[21]	χωρία, καὶ τίνος κεχρημένος εἴη.	ὁ	δὲ Ὅμηρος αὐτῷ πᾶσαν τὴν
[30]	ὄψει, ἄνερ ἀπὸ τῶν ἱερῶν.	ὁ	δὲ Ὅμηρος ἐς θυμόν τε
[29]	οἱ φράτορες οἱ ἡμέτεροι συνεορτάσοντα.	ὁ	δὲ Ὅμηρος ἔφη ταῦτα ποιήσειν
[24]	τοῦτον· οὕτω γὰρ εὖ πρήξειν·	ὁ	δὲ Ὅμηρος ἤθελε πορεύεσθαι. ἀναλαβὼν
[17]	διδάσκαλος κάρτα πολλὸν ἔπαινον ἔχει.	ὁ	δὲ Ὅμηρος κατενόησεν ὅτι Θεστορίδης
[16]	τε πολλὸν εἶχε καὶ ὠφελεῖτο·	ὁ	δὲ Ὅμηρος πάλιν τὸν αὐτὸν
[17]	ἐκέλευον ἐσβαίνειν εἰς τὸ πλοῖον.	ὁ	δὲ Ὅμηρος πολλὰ ἐπαινέσας αὐτοὺς
[20]	δὴ ἁλιεῖς πρὸς ἔργον ἐτράπησαν.	ὁ	δὲ Ὅμηρος τὴν μὲν νύκτα
[20]	στρόβιλον, οἱ δὲ κῶνον καλέουσιν.	ὁ	δὲ Ὅμηρος φθέγγεται τὰ ἔπεα
[19]	δὲ οὐδένα λόγον ποιησάμενοι ἀνήγοντο·	ὁ	δὲ Ὅμηρος φθέγγεται τάδε τὰ
[27]	αὐτῷ ἐς τὴν Ἑλλάδα ἀπικέσθαι·	ὁ	δὲ προσεδέξατο τὸν λόγον καὶ
[12]	ἀπαγαγεῖν αὐτὸν ἐπὶ τὴν βουλήν.	ὁ	δὲ ὑπεδέξατό τε καὶ ἐπεὶ
[14]	καὶ τὰ δόξαντα τῇ βουλῇ.	Ὁ	δέ, ὡς ἤκουσεν, ἐσυμφόρηνέ τε
[14]	τῇ ἄλλῃ βουλῇ. ἐπελθὼν δὲ	ὁ	ἐπιστάτης καὶ παρεζόμενος αὐτῷ διηγήσατο
[16]	τἄλλα πάντα παρὰ τοῦ Ὁμήρου	ὁ	Θεστορίδης ἐγράψατο, διενοήθη ἐκ τῆς
[1]	ἄλλοι τέ τινες καὶ Μελάνωπος	ὁ	Ἰθαγένεος τοῦ Κρήθωνος, οὐ πολύφορτος
[2]	πρῶτα ἐλάνθανεν. ἐπεὶ δὲ ᾔσθετο	ὁ	Κλεάναξ, ἤχθετο τῇ συμφορῇ, καὶ
[2]	τοῦ βίου. ἐνθαῦτα ὑπεκτίθε– ται	ὁ	Κλεάναξ τὴν Κρηθηΐδα πρὸς Ἰσμηνίην
[14]	ἐποιοῦντο. ~ιδʹ ἐτελεύτα δ´ οὖν	ὁ	λόγος τῷ ἄρχοντι μὴ τρέφειν
[1]	τοῦ βίου ἔχων. οὗτος δὲ	ὁ	Μελάνωπος ἔγημεν ἐν τῇ Κύμῃ
[1]	τίθεται Κρηθηΐδα. καὶ αὐτὸς μὲν	ὁ	Μελάνωπος καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ
[12]	καιρὸς ἦν ἀπήγαγε· καταστὰς δὲ	ὁ	Μελησιγένης ἔλεξε περὶ τῆς τροφῆς
[10]	ἣν ἐκεῖνοι ἔφασαν ἀφ´ οὗ	ὁ	Μελησιγένης ἦλθεν αὐτοῖς πεφυκέναι. ~ιαʹ
[10]	~ιʹ Τέως μὲν οὖν κατεῖχεν	ὁ	Μελησιγένης περὶ τὸ Νέον τεῖχος,
[12]	τῶν γερόντων ἐν τῇ Κύμῃ	ὁ	Μελησιγένης τὰ ἔπεα τὰ πεποιημένα
[16]	οὐδὲν ἀφραστότερον πέλεται νόου ἀνθρώποισιν.	ὁ	μὲν δὴ Θεστορίδης ἐκ τῆς
[24]	ἐγένετο ἐν τῇ ποιήσει. καὶ	ὁ	μὲν Θεστορίδης, ὡς τάχιστα ἐπύθετο
[5]	ἐν τῇ διδασκαλίᾳ. καὶ οὕτως	ὁ	μὲν Φήμιος ἐτελεύτησε τὸν βίον,
[7]	μέλλων εἰς τὴν Λευκάδα, καταλιπεῖν	ὁ	Μέντης παρὰ ἀνδρὶ φίλῳ ἑωυτοῦ
[5]	ἀνέπεισεν αὐτὴν ποιεῖν ταῦτα. ~εʹ	Ὁ	παῖς δὲ ἦν τε φύσιν
[19]	καὶ νῦν με δέξασθε, καὶ	ὁ	πλοῦς ὑμῖν ἔσται. οἱ δ´
[30]	τὸν ἄγοντα τίς τε εἴη	ὁ	φθεγξάμενος, καὶ τίνι θεῶν ἱερὰ
[24]	λόγων δὲ ἰὼν τῷ Ὁμήρῳ	ὁ	Χῖος, εὑρίσκει ἐόντα δεξιὸν καὶ
[26]	σάκος ἠΰτε πύργον, χάλκεον ἑπταβόειον,	ὅ	οἱ Τυχίος κάμε τεύχων, σκυτοτόμων
[32]	δώσειν αὐτῷ τοῦ κεράμου καὶ	ὅ	τι ἂν ἄλλο ἔχωσιν. ὁ
[23]	ἐν θωύματι ποιεύμενος· ἠρώτεέ τε	ὅ	τι χρὴ ποιέειν περὶ αὐτοῦ.
[22]	θύρῃσι δοῦναι· ὣς γὰρ ἄμεινον·	ὃ	γὰρ καὶ πρῶτον ἀκούει ἀνδρὸς
[20]	ἀπίκετο εἰς τὸ χωρίον τοῦτο	ὃ	Πίτυς καλέεται. κἀνταῦθα αὐτῷ ἀναπαυομένῳ
[26]	πάντας ἀείδων. καὶ πάλιν αὐτὰρ	ὃ	φορμίζων ἀνεβάλλετο καλὸν ἀείδειν. μέμνηται
[19]	αἰθυίῃσι βίον δύσζηλον ἔχοντες, αἰδεῖσθε	ξενίοιο	Διὸς σέβας ὑψιμέδοντος· δεινὴ γὰρ
[26]	ἐν τοῖς ἔπεσι τοῖσδε Μέντης	Ἀγχιάλοιο	δαΐφρονος εὔχομαι εἶναι υἱός, ἀτὰρ
[9]	ὑψικόμοιο· ἀμβρόσιον πίνοντες ὕδωρ θείου	ποταμοῖο	Ἕρμου δινήεντος, ὃν ἀθάνατος τέκετο
[9]	τάδε· αἰδεῖσθε ξενίων κεχρημένον ἠδὲ	δόμοιο,	οἳ πόλιν αἰπεινὴν Κύμην ἐριώπιδα
[9]	κούρην ναίετε, Σαρδήνης πόδα νείατον	ὑψικόμοιο·	ἀμβρόσιον πίνοντες ὕδωρ θείου ποταμοῖο
[33]	ἐγχωρίων· δῶμα προσετραπόμεσθ´ ἀνδρὸς μέγα	δυναμένοιο,	ὃς μέγα μὲν δύναται, μέγα
[17]	ἔασι. δὸς δ´ ἐς ὑπώρειαν	ὑψικρήμνοιο	Μίμαντος αἰδοίων μ´ ἐλθόντα βροτῶν
[14]	τε δι´ ἀγλαὸν εἶσιν ὕδωρ	ἱεροῖο	Μέλητος· ἔνθεν ἀπορνύμεναι κοῦραι Διός,
[14]	Φρίκωνος, μάργων ἐπιβήτορες ἵππων, ὁπλότεροι	μαλεροῖο	πυρὸς κρίνοντες Ἄρηα, Αἰολίδα Σμύρνην
[14]	ἥν ποτ´ ἐπύργωσαν βουλῇ Διὸς	αἰγιόχοιο	λαοὶ Φρίκωνος, μάργων ἐπιβήτορες ἵππων,
[32]	κεράμου καὶ ὅ τι ἂν	ἄλλο	ἔχωσιν. ὁ δὲ Ὅμηρος ἀείδει
[38]	ἐπισκεπτόμενος ἀκριβῶς καὶ ὀρθῶς λογίζοιτο.	ἀπὸ	γὰρ τῆς εἰς Ἴλιον στρατίης,
[27]	Ὕλῃ ἔνι οἰκία ναίων. ~κζʹ	Ἀπὸ	δὲ τῆς ποιήσεως ταύτης εὐδοκιμεῖ
[11]	θυμὸς πρόφρων καὶ μῆτις ἀρίστη.	ἀπὸ	δὲ τοῦ Νέου τείχεος πορευόμενος
[38]	τῆς Ἀσίας ἐς τὴν Εὐρώπην.	ἀπὸ	δὲ τούτου ῥηϊδίως ἐστὶ ἀριθμῆσαι
[3]	δὲ τοῦ χρόνου ἐξῆλθε, καὶ	ἀπὸ	ἐργασίης χειρῶν ὡρμημένη ἔτρεφε τὸ
[2]	κτισάντων ἐν τοῖς πρώτοις Θεσσαλῶν,	ἀπὸ	Εὐμήλου τοῦ Ἀδμήτου, κάρτα εὖ
[10]	Μελησιγένης περὶ τὸ Νέον τεῖχος,	ἀπὸ	τῆς ποιήσιός γε τοῦ βίου
[16]	τρόπον διῃτᾶτο ἐν τῇ Φωκαίῃ,	ἀπὸ	τῆς ποιήσιος τὴν βιοτὴν ἔχων.
[13]	τοὔνομα Ὅμηρος ἐπεκράτησε τῷ Μελησιγένει	ἀπὸ	τῆς συμφορῆς· οἱ γὰρ Κυμαῖοι
[21]	τε κύνας ἀνεκαλεῖτο καὶ ἀπεσόβησεν	ἀπὸ	τοῦ Ὁμήρου. ἐπὶ πολὺν δὲ
[3]	τίθεται ὄνομα τῷ παιδίῳ Μελησιγένεα,	ἀπὸ	τοῦ ποταμοῦ τὴν ἐπωνυμίαν λαβοῦσα.
[30]	αὐτόν, δυσχεράνασα τῇ ὄψει, ἄνερ	ἀπὸ	τῶν ἱερῶν. ὁ δὲ Ὅμηρος
[6]	αὐτοῖς τότε καὶ Μέντης ναύκληρος	ἀπὸ	τῶν περὶ Λευκάδα τόπων καταπεπλευκὼς
[38]	Κύμην ὀκτωκαίδεκα ἔτεσιν ὕστερον Σμύρνα	ὑπὸ	Κυμαίων κατῳκίσθη· καὶ ἐν τούτῳ
[36]	τε ποίησις ἐξεπεπτώκεε καὶ ἐθαυμάζετο	ὑπὸ	πάντων· οὐδὲ Ὁμήρου ἐστίν· ἐνθάδε
[36]	Ἴῳ αὐτοῦ ἐπ´ ἀκτῆς ἐτάφη	ὑπό	τε τῶν συμπλόων καὶ τῶν
[5]	καθ´ ἑωυτὸν δὲ γενόμενος μᾶλλον	ὑπὸ	τῶν ἀνθρώπων ἑωρᾶτο. καὶ αὐτοῦ
[33]	τῇ Σάμῳ ἐπὶ πολὺν χρόνον	ὑπὸ	τῶν παίδων ὅτε ἀγείροιεν ἐν
[9]	αὐτῷ· καὶ περὶ τῶν λεγομένων	ὑπὸ	τῶν παρεόντων ἐς τὸ μέσον
[32]	δ´ αὐτούς τε καὶ ἔργα.	δεῦρο	δὲ καὶ Χείρων ἀγέτω πολέας
[32]	ἔντοσθ´ αὐτῆς κεραμήϊα λεπτὰ ποιοῦσα.	δεῦρο	καὶ ἠελίου θύγατερ πολυφάρμακε Κίρκη·
[37]	χρέονται· μονώτατον γὰρ τῶν Ἑλλήνων	τὸ	Αἰολικὸν ἔθνος οὐ καίει ὀσφύν.
[1]	τάδε ἱστόρηκε, ζητήσας ἐπεξελθεῖν εἰς	τὸ	ἀτρεκέστατον. ἐπεὶ γὰρ ἡ πάλαι
[12]	καὶ βουλῆς συλλεγομένης ἐλθὼν ἐπὶ	τὸ	βουλεῖον ἐδεῖτο τοῦ ἐπὶ τῇ
[36]	ἐν διαλογῇ ἐγεγένηντο αὐτῷ. καὶ	τὸ	ἐλεγεῖον τόδε ἐπέγραψαν Ἰῆται ὕστερον
[37]	ἑωυτοῦ, πάτρια ἐόντα. ἤδη τοίνυν	τὸ	ἐνθένδε αὐτοὶ τῶν ἐπέων ἀκούοντες
[11]	δεηθέντων πενθερῶν αὐτοῦ ποιεῖ καὶ	τὸ	ἐπίγραμμα τόδε, τὸ ἔτι καὶ
[9]	ἐκέλευσεν εἰσιέναι τ´ αὐτὸν εἰς	τὸ	ἐργαστήριον καὶ μετέξειν ἔφη τῶν
[11]	ποιεῖ καὶ τὸ ἐπίγραμμα τόδε,	τὸ	ἔτι καὶ νῦν ἐπὶ τῆς
[9]	λεγομένων ὑπὸ τῶν παρεόντων ἐς	τὸ	μέσον γνώμας ἀποφαινόμενος θωύματος ἄξιος
[36]	τελευτῆσαι ἐν Ἴῳ, οὐ παρὰ	τὸ	μὴ γνῶναι τὸ παρὰ τῶν
[10]	οὖν κατεῖχεν ὁ Μελησιγένης περὶ	τὸ	Νέον τεῖχος, ἀπὸ τῆς ποιήσιός
[2]	δὲ τὴν πόλιν Σμύρναν ἔθετο	τὸ	ὄνομα Θησεύς, μνημεῖον ἐθέλων καταστῆσαι
[3]	ἀπὸ ἐργασίης χειρῶν ὡρμημένη ἔτρεφε	τὸ	παιδίον καὶ ἑωυτήν, ἄλλοτε παρ´
[36]	οὐ παρὰ τὸ μὴ γνῶναι	τὸ	παρὰ τῶν παίδων ῥηθέν, ὡς
[17]	αὐτόν, καὶ ἐκέλευον ἐσβαίνειν εἰς	τὸ	πλοῖον. ὁ δὲ Ὅμηρος πολλὰ
[32]	χ´ ὑπερκύψῃ, περὶ τούτου πᾶν	τὸ	πρόσωπον φλεχθείη, ὡς πάντες ἐπίσταιντ´
[30]	Ὅμηρος ἐς θυμόν τε ἔβαλε	τὸ	ῥηθέν, καὶ ἤρετο τὸν ἄγοντα
[26]	τῷ Νέῳ τείχει προσελθόντα πρὸς	τὸ	σκυτεῖον, ἐν τοῖς ἔπεσι καταζεύξας
[19]	ἀνέμου γενομένου παλινδρομῆσαι καὶ ἐς	τὸ	χωρίον ἀναδραμεῖν ὅθεν ἀνηγάγοντο καὶ
[20]	πορευόμενος καὶ πλανώμενος ἀπίκετο εἰς	τὸ	χωρίον τοῦτο ὃ Πίτυς καλέεται.
[9]	ἀποικίην Κυμαίων. ᾠκίσθη δὲ τοῦτο	τὸ	χωρίον ὕστερον Κύμης ἔτεσιν ὀκτώ.
[4]	Φημίῳ κάρτα ἠρέσκετο. τέλος δὲ	προσηνέγκατο	αὐτῇ λόγους πείθων ἑωυτῷ συνοικεῖν,
[34]	ἔχειν· ἐκβὰς δὲ τοῦ πλοίου	ἐκοιμᾶτο	ἐπὶ τῆς κυματωγῆς ἀδυνάτως ἔχων.
[3]	ἐπαίδευσε τὸν παῖδα ἀφ´ ὧν	ἠδύνατο.	~δʹ Ἦν δέ τις ἐν
[26]	καὶ Τυχίῳ τῷ σκυτεῖ, ὃς	ἐδέξατο	αὐτὸν ἐν τῷ Νέῳ τείχει
[12]	ἐπὶ τὴν βουλήν. ὁ δὲ	ὑπεδέξατό	τε καὶ ἐπεὶ καιρὸς ἦν
[27]	τὴν Ἑλλάδα ἀπικέσθαι· ὁ δὲ	προσεδέξατο	τὸν λόγον καὶ κάρτα ἐπεθύμει
[5]	γενόμενος μᾶλλον ὑπὸ τῶν ἀνθρώπων	ἑωρᾶτο.	καὶ αὐτοῦ θωυμασταὶ καθειστήκεισαν οἵ
[6]	ἑκάστοτε ἀφίκοιτο πάντα τὰ ἐπιχώρια	διεωρᾶτο,	καὶ ἱστορέων ἐπυνθάνετο. εἰκὸς δέ
[16]	ἐς τὴν Χίον καὶ διδασκαλίην	κατεσκευάσατο·	καὶ τὰ ἔπεα ἐπιδεικνύμενος ὡς
[30]	ἱερὰ θύεται. ὁ δὲ αὐτῷ	διηγήσατο	ὅτι γυνὴ εἴη Κουροτρόφῳ θύουσα.
[24]	Ἐλθὼν δὲ πρὸς τὸν Ὅμηρον	διηγήσατο	ταῦτα ὁ Γλαῦκος καὶ ἐκέλευσε
[14]	ὁ ἐπιστάτης καὶ παρεζόμενος αὐτῷ	διηγήσατο	τοὺς ἐναντιωθέντας λόγους τῇ χρήμῃ
[29]	Χίῳ, ἐλθὼν ἐς τοὺς φράτορας	διηγήσατο,	ὡς ἐν ἐπαίνῳ μεγάλῳ ποιεύμενος
[31]	τότε μὲν τὴν κοίτην αὐτοῦ	ἐποιήσατο	Ὅμηρος. ~λβʹ Τῇ δὲ εἰσαύριον
[18]	τὴν αὖλιν ἐπὶ τῷ πλοίῳ	ἐποιήσατο·	τῇ δὲ ὑστεραίῃ ἐχρήϊζε τῶν
[14]	ὅς σφιν ὀνείδεσσιν τὸν ἐμὸν	διεμήσατο	πότμον. κῆρα δ´ ἐγὼ τήν
[17]	τισαίμην ὃς ἐμὸν νόον ἠπεροπεύσας	ὠδύσατο	Ζῆνα ξένιον ξενίην τε τραπέζην.
[16]	Ὅμηρος πάλιν τὸν αὐτὸν τρόπον	διῃτᾶτο	ἐν τῇ Φωκαίῃ, ἀπὸ τῆς
[16]	παρὰ τοῦ Ὁμήρου ὁ Θεστορίδης	ἐγράψατο,	διενοήθη ἐκ τῆς Φωκαίης ἀπαλλάσσεσθαι,
[32]	δὲ κάμινον, αὐτοὶ δ´ οἰμώζοντες	ὁρῴατο	ἔργα πονηρά. γηθήσω δ´ ὁρόων
[21]	ἑωυτοῦ πάθην καταλεγόμενος εἰς οἶκτον	προηγάγετο.	ἦν γάρ, ὡς ἔοικεν, οὐδ´
[5]	ἦν ἡ Σμύρνη, καὶ σῖτος	ἐξήγετο	πολὺς αὐτόθεν ἐκ τῆς ἐπικειμένης
[33]	οὐ γὰρ συνοικήσοντες ἐνθάδ´ ἤλθομεν.	ᾔδετο	δὲ τάδε τὰ ἔπεα ἐν
[23]	καὶ συγ– γενόμενος τῷ δεσπότῃ,	ἀπηγέετο	ὑπὲρ Ὁμήρου πᾶσαν τὴν ἀλήθειαν,
[19]	διαπλεῖν ἐς τὴν Χίον, ὧν	ἐδέετο	προσελθὼν ὁ ἄγων αὐτὸν ἀναλαβεῖν
[10]	κατίζων τῶν ἐπέων τὴν ἐπίδειξιν	ἐποιέετο,	καὶ κάρτα ἐσέβοντο τὸν τόπον.
[4]	ἐλάμβανεν. ἡ δὲ παρ´ αὐτῷ	εἰργάζετο,	πολλῷ κοσμίῳ καὶ σωφροσύνῃ πολλῇ
[36]	ἥ τε ποίησις ἐξεπεπτώκεε καὶ	ἐθαυμάζετο	ὑπὸ πάντων· οὐδὲ Ὁμήρου ἐστίν·
[17]	ἐπαινέσας αὐτοὺς ἐσέβη· καὶ ἐπεὶ	ἕζετο	λέγει τὰ ἔπεα τάδε· κλῦθι
[1]	γὰρ ἡ πάλαι Αἰολιῶτις Κύμη	ἐκτίζετο	συνῆλθον ἐν ταὐτῷ παντοδαπὰ ἔθνεα
[2]	κτιζομένοισι δὲ τὴν πόλιν Σμύρναν	ἔθετο	τὸ ὄνομα Θησεύς, μνημεῖον ἐθέλων
[12]	αὐτοὶ ἔφασαν συμπρήξειν. ὁ δὲ	ἐπείθετο	αὐτοῖς, καὶ βουλῆς συλλεγομένης ἐλθὼν
[2]	οὖν πρῶτα ἐλάνθανεν. ἐπεὶ δὲ	ᾔσθετο	ὁ Κλεάναξ, ἤχθετο τῇ συμφορῇ,
[24]	ὁ μὲν Θεστορίδης, ὡς τάχιστα	ἐπύθετο	αὐτὸν παρεόντα, ᾤχετο ἐκπλέων ἐκ
[2]	ἐπεὶ δὲ ᾔσθετο ὁ Κλεάναξ,	ἤχθετο	τῇ συμφορῇ, καὶ καλεσάμενος τὴν
[23]	αὐτοῦ. ὁ δὲ ὀλίγα μὲν	προσίετο	τῶν λόγων, κατεγίνωσκε δὲ τοῦ
[9]	ποταμοῖο Ἕρμου δινήεντος, ὃν ἀθάνατος	τέκετο	Ζεύς. ἡ δὲ Σαρδήνη ὄρος
[28]	ταύτην τῶν ἄλλων πολλῷ μάλιστα	ἵκετο	δ´ ἐς Μαραθῶνα καὶ εὐρυχόρους
[11]	δὲ τοῦ Νέου τείχεος πορευόμενος	ἀπίκετο	εἰς τὴν Κύμην διὰ Λαρίσσης
[25]	πορεῦσαι αὐτὸν εἰς τὴν Χίον	ἀπίκετο	εἰς τὴν πόλιν· καὶ διδασκαλεῖον
[20]	δὲ ἡμέραν πορευόμενος καὶ πλανώμενος	ἀπίκετο	εἰς τὸ χωρίον τοῦτο ὃ
[28]	Ὀδυσσεῖ ἐς τὴν Ἀθηναίων πόλιν	ἀπίκετο,	τιμῶσα ταύτην τῶν ἄλλων πολλῷ
[4]	χρωμένη, καὶ τῷ Φημίῳ κάρτα	ἠρέσκετο.	τέλος δὲ προσηνέγκατο αὐτῇ λόγους
[26]	καὶ πάλιν αὐτὰρ ὃ φορμίζων	ἀνεβάλλετο	καλὸν ἀείδειν. μέμνηται δὲ καὶ
[6]	ἐπιθήσεσθαι. καταλύσας δὲ τὴν διδασκαλίαν	ἐναυτίλλετο	μετὰ τοῦ Μέντεω. καὶ ὅπου
[6]	τὰ ἐπιχώρια διεωρᾶτο, καὶ ἱστορέων	ἐπυνθάνετο.	εἰκὸς δέ μιν ἦν καὶ
[24]	ἐν τῇ πόλει περιβόητος ἤδη	ἐγένετο	ἐν τῇ ποιήσει. καὶ ὁ
[38]	Ὅμηρος. ἀφ´ οὗ δ´ Ὅμηρος	ἐγένετο	ἔτεά ἐστιν ἑξακόσια εἰκοσιδύο μέχρι
[9]	μέσον γνώμας ἀποφαινόμενος θωύματος ἄξιος	ἐφαίνετο	εἶναι τοῖς ἀκούουσι. ~ιʹ Τέως
[27]	Ἑλλάδα ἤδη περὶ αὐτοῦ λόγος	ἀναφέρετο·	κατοικέων δὲ ἐν τῇ Χίῳ
[30]	τε ἔβαλε τὸ ῥηθέν, καὶ	ἤρετο	τὸν ἄγοντα τίς τε εἴη
[22]	μὲν ἐπεὶ ὥρη κοίτου ἦν	ἀνεπαύετο.	~κγʹ Τῇ δ´ ὑστεραίῃ διενοήθη
[21]	~καʹ Ἐντεῦθεν δ´ ἀναστὰς Ὅμηρος	ἐπορεύετο	κατὰ φωνήν τινα αἰγῶν νεμομένων.
[24]	ὡς τάχιστα ἐπύθετο αὐτὸν παρεόντα,	ᾤχετο	ἐκπλέων ἐκ τῆς Χίου. ~κεʹ
[4]	τε πολλὰ λέγων οἷς μιν	ᾤετο	προσάξεσθαι, καὶ ἔτι περὶ τοῦ
[12]	ἔλεγεν. ὡς δὲ εἶπεν ἐξελθὼν	ἐκάθητο.	~ιγʹ Οἱ δὲ ἐβουλεύοντο ὅτι
[37]	δικαίως τοῖς νόμοις τοῖς τούτων	ἐχρῆτο·	καῖε δ´ ἐπὶ σχίζῃς ὁ
[1]	δὲ θυγατέρα ἐπιτρέπει ἀνδρὶ ᾧ	ἐχρῆτο	μάλιστα, Κλεάνακτι τῷ Ἀργείῳ. ~βʹ
[26]	Ἀθηνᾶν ὁπότε ἐς λόγον τινι	καθίσταιτο	τῷ Μέντορι οἰκυίην ποιεῖ. ἀπέδωκε
[12]	συλλεγομένης ἐλθὼν ἐπὶ τὸ βουλεῖον	ἐδεῖτο	τοῦ ἐπὶ τῇ τιμῇ ταύτῃ
[21]	ἐπέδραμεν ὀτραλέως, τάς τε κύνας	ἀνεκαλεῖτο	καὶ ἀπεσόβησεν ἀπὸ τοῦ Ὁμήρου.
[16]	ἔπαινόν τε πολλὸν εἶχε καὶ	ὠφελεῖτο·	ὁ δὲ Ὅμηρος πάλιν τὸν
[38]	τις ἐπισκεπτόμενος ἀκριβῶς καὶ ὀρθῶς	λογίζοιτο.	ἀπὸ γὰρ τῆς εἰς Ἴλιον
[21]	ἦν ὅκως τυφλὸς ἐὼν μόνος	ἀπίκοιτο	ἐς τοιούτους χώρους, καὶ ὅτι
[21]	τε ἦν καὶ τίνι τρόπῳ	ἀπίκοιτο	ἐς τόπους ἀοικήτους καὶ ἀστιβέα
[22]	ἑωυτοῦ καὶ τὰς πόλεις ἃς	ἐσαπίκοιτο,	ἔκπληκτος ἦν ὁ Γλαῦκος ἀκούων.
[6]	τοῦ Μέντεω. καὶ ὅπου ἑκάστοτε	ἀφίκοιτο	πάντα τὰ ἐπιχώρια διεωρᾶτο, καὶ
[35]	οἱ παῖδες ὅτι ἁλιεύοντες οὐδὲν	ἐδύναντο	ἑλεῖν, καθήμενοι δὲ ἐν γῇ
[35]	φθειρῶν κατέλιπον· ὅσους δὲ μὴ	ἐδύναντο	ἐς οἴκους ἀπεφέροντο. ὁ δὲ
[19]	μεταμελίῃ γενόμενοι ὅτι οὐ πρότερον	ἐδέξαντο,	εἰπόντες ὅτι οὐ καταλιμπάνουσιν ἢν
[32]	τινες κάμινον ἐγκαίοντες κεράμου λεπτοῦ,	προσεκαλέσαντο	αὐτόν, πεπυσμένοι ὅτι σοφὸς εἴη·
[35]	τῶν παρεόντων γνῶναι τὰ ῥηθέντα,	διηγήσαντο	οἱ παῖδες ὅτι ἁλιεύοντες οὐδὲν
[28]	στῆσε δ´ ἄγων ἵν´ Ἀθηναίων	ἵσταντο	φάλαγγες. ἐς δὲ τὴν Ὀδυσσείην
[36]	τῶν πολιήτεων ὅσοι ἐν διαλογῇ	ἐγεγένηντο	αὐτῷ. καὶ τὸ ἐλεγεῖον τόδε
[5]	αὐτήν. οἱ οὖν ξένοι, ὁκότε	παύσοιντο	τῶν ἔργων, ἀπεσχόλαζον παρὰ τῷ
[10]	τὴν ἐπίδειξιν ἐποιέετο, καὶ κάρτα	ἐσέβοντο	τὸν τόπον. ἐν ᾧ καὶ
[19]	ἐς τὸ χωρίον ἀναδραμεῖν ὅθεν	ἀνηγάγοντο	καὶ τὸν Ὅμηρον ἀναλαβεῖν καθήμενον
[19]	οἱ δὲ οὐδένα λόγον ποιησάμενοι	ἀνήγοντο·	ὁ δὲ Ὅμηρος φθέγγεται τάδε
[17]	τὴν Ἐρυθραίην τινες ἐπὶ ξύλου	παρεσκευάζοντο	πλεῖν. καλῶς δὲ εἶχε τῷ
[20]	τοῦτον χρόνον κτίζειν οἱ Κυμαῖοι	παρεσκευάζοντο	πρὸς τῇ Ἴδῃ, καὶ γίνεται
[35]	ἑλεῖν, καθήμενοι δὲ ἐν γῇ	ἐφθειρίζοντο,	καὶ ὅσους μὲν ἔλαβον τῶν
[17]	πολλῷ μετέπειτα ἄνδρες Χῖοι ἔμποροι	ἀπίκοντο	ἐς τὴν Φωκαίην· ἀκούσαντες δὲ
[18]	τε τραπέζην. ~ιηʹ Ἐπεὶ δὲ	ἀπίκοντο	εὐπλοήσαντες ἐς τὴν Ἐρυθραίην, τότε
[32]	Ἡρακλείους χεῖρας φύγον, οἵ τ´	ἀπόλοντο·	τύπτοιεν τάδε ἔργα κακῶς, τύπτοι
[25]	ἐξ ἧς αὐτῷ θυγατέρες δύο	ἐγένοντο·	καὶ ἡ μὲν αὐτῶν ἄγαμος
[13]	βουλευτέων ἐν ταῖς λέσχαις ἐπήκοοι	ἐγένοντο,	τῶν βουλευτέων ἕνα λέγεται ἐναντιωθῆναι
[35]	δὲ μὴ ἐδύναντο ἐς οἴκους	ἀπεφέροντο.	ὁ δὲ Ὅμηρος ἀκούσας ταῦτα
[13]	ἐξελθὼν ἐκάθητο. ~ιγʹ Οἱ δὲ	ἐβουλεύοντο	ὅτι χρεὼν εἴη ἀποκρίνασθαι αὐτῷ.
[31]	καὶ τοῦ οἴκου ἔνθα δὴ	ἐδαίνυντο	ἐπὶ τὸν οὐδὸν ἔστη, οἱ
[13]	ξένοι διήνεγκαν ὅτε μνήμην αὐτοῦ	ἐποιοῦντο.	~ιδʹ ἐτελεύτα δ´ οὖν ὁ
[22]	αὐτόν, δειπνήσαντες δὲ διὰ λόγων	εἱστιῶντο.	ἀπηγεομένου δὲ Ὁμήρου τήν τε
[31]	ἰδέσθαι. εἰσελθὼν δὲ καὶ κατακλιθεὶς	ἐδαίνυτο	μετὰ τῶν φρατόρων· καὶ αὐτὸν
[26]	ἔθηκε Φημίῳ, ὃς δὴ πολλὸν	ἐκαίνυτο	πάντας ἀείδων. καὶ πάλιν αὐτὰρ
[9]	ἄλλων τήν τε ποίησιν αὐτοῖς	ἐπεδείκνυτο,	Ἀμφιάρεώ τε τὴν ἐξελασίαν τὴν
[12]	τὰ ἔπεα τὰ πεποιημένα αὐτῷ	ἐπεδείκνυτο,	καὶ ἐν τοῖς λόγοις ἔτερπε
[15]	ὀλίγον περ ἐόντα. ~ιεʹ Μετὰ	τοῦτο	ἀπαλλάσσεται ἐκ τῆς Κύμης ἐς
[13]	ὥστε πρότερον ὀνομαζομένου αὐτοῦ Μελησιγένεος	τοῦτο	γενέσθαι τοὔνομα Ὅμηρος. Καὶ οἱ
[20]	πλανώμενος ἀπίκετο εἰς τὸ χωρίον	τοῦτο	ὃ Πίτυς καλέεται. κἀνταῦθα αὐτῷ
[21]	ἤκουσε τῆς φωνῆς, ἦν γὰρ	τοῦτο	ὄνομα τῷ νέμοντι τὰς αἶγας,
[9]	τεῖχος, ἀποικίην Κυμαίων. ᾠκίσθη δὲ	τοῦτο	τὸ χωρίον ὕστερον Κύμης ἔτεσιν
[25]	ἔγημεν ἐξ ἧς αὐτῷ θυγατέρες	δύο	ἐγένοντο· καὶ ἡ μὲν αὐτῶν
[38]	Ὅμηρος ἐγένετο ἔτεά ἐστιν ἑξακόσια	εἰκοσιδύο	μέχρι τῆς Ξέρξεω διαβάσεως, ἣν
[28]	εἶπε· τῶν αὖθ´ ἡγεμόνευ´ υἱὸς	Πετεῶο	Μενεσθεύς. τῷ δ´ οὔ πώ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 13/11/2008