Livre, Chap.
[2, 2]	ἀποπνιγεὶς διεφθάρη. τὸν μὲν οὖν	κατέλαβε	τέλος τὸ πεπρωμένον. οὐδὲ γὰρ
[2, 5]	δῆμος. τέλος μὲν δὴ τοιοῦτο	κατέλαβε	τὸν Περτίνακα χρησάμενον βίῳ καὶ
[2, 5]	πείσειν ἔμελλε, καὶ οὐκ ὀλίγοι	γε	ἀποστραφέντες ἀνεχώρουν σεμνοῦ βασιλέως γῆρας
[2, 13]	εἴληφθε γοῦν ῥᾳδίως, καὶ ἀκονιτί	γε	ἑαλώκατε. ἔστι δ´ ἐν ἐμοὶ
[2, 4]	ἂν ἔτι καὶ πλείονα, ὥς	γε	τὰ τῆς προαιρέσεως ἐνεδείκνυτο, εὐεργετήσειν
[2, 10]	τῆς βοῆς ὑμῶν ἀνάσχοιντο, οὔτι	γε	τῆς μάχης. εἰ δέ τινες
[2, 6]	θησαυροὺς χρυσοῦ καὶ ἀργύρου πεπληρωμένους	ἔλεγε.	κατὰ δὲ τὸν αὐτὸν καιρὸν
[2, 8]	καὶ ταῖς ὑποσχέσεσι χάριν γινώσκων	ἔλεγε	μὴ δεῖσθαι συμμάχων· τὴν γὰρ
[2, 9]	ἐμφυλίῳ αἵματι μιάναντας τὸν ὅρκον,	ἔλεγέ	τε δεῖν ἐπαμῦναι καὶ ἐπεξελθεῖν
[2, 14]	ἀφορμὴν καὶ εἴσοδον ἀριστοκρατίας, μήτε	δὲ	ἄκριτόν τινα φονευθήσεσθαι ἢ δημευθήσεσθαι,
[2, 3]	ὕπατον ἀρχὴν τελέσας δεύτερον. ὃ	δὲ	„ἀλλ´ αὐτός {τε} ἔφη „ἐγὼ
[2, 9]	τὸν Περτίνακα καὶ ῥῖψαι, αὐτῷ	δὲ	ἄλλως ἑστῶτι ὑποδῦναί τε αὐτὸν
[2, 9]	καταγνοὺς τοῦ μὲν ῥᾳθυμίαν τοῦ	δὲ	ἀνανδρίαν, ἐπιθέσθαι τοῖς πράγμασιν. ἀνέπειθε
[2, 13]	δὴ δεξιωσόμενος καὶ προσαγορεύσων. ὡς	δὲ	ἀνελθόντα αὐτὸν ἐπὶ τὸ βῆμα
[2, 15]	τὸν πόλεμον γενναίως εὐτρέπιζεν, ἅτε	δὲ	ἀνὴρ προμηθής τε καὶ νήφων
[2, 11]	τῷ ἀήθει τοῦ πράγματος· οὔτε	δὲ	ἀντιστῆναι ἢ κωλῦσαι ἐτόλμων, ὑπήντων
[2, 2]	οἳ δὲ τὸν μονομάχον, ἄλλοι	δὲ	ἀπρεπέστερα βλασφημοῦντες. καὶ ὅσα πρότερον
[2, 1]	Μαρκίᾳ τὸ πρακτέον ἐβουλεύοντο. ἔδοξε	δὲ	αὐτοῖς περὶ μὲν τοῦ θανάτου
[2, 3]	γνώμην τῆς συγκλήτου βουλῆς. ἐπεὶ	δὲ	αὐτὸν ἅμα τῷ ἐπιφανῆναι πάντες
[2, 9]	ἀνανδρίαν, ἐπιθέσθαι τοῖς πράγμασιν. ἀνέπειθε	δὲ	αὐτὸν ὀνείρατα τοιαύτην τινὰ ἐλπίδα
[2, 7]	τῇ Νίγρου ὄντων ἐξουσίᾳ. ἦν	δὲ	αὐτὸς τὴν μὲν ἡλικίαν ἤδη
[2, 9]	τὴν ἀνατολὴν στρατοπέδων γνώμῃ. ~ταῦτα	δὲ	αὐτοῦ διατυποῦντος καὶ κούφαις καὶ
[2, 1]	ὀλίγους τῶν συνωμοτῶν ἐπαγόμενοι. ἐπιστάντες	δὲ	αὐτοῦ κεκλεισμένης τῆς οἰκίας ταῖς
[2, 2]	γνώμης τῶν στρατιωτῶν λαβεῖν· πείσειν	δὲ	αὐτοὺς ὁ Λαῖτος ὑπισχνεῖτο, ἐπείπερ
[2, 13]	πρὸς πολλοὺς μὴ μάχοιντο. ἐπεὶ	δὲ	αὐτοὺς ὥσπερ σαγηνεύσας ἐντὸς τῶν
[2, 15]	τὴν δοθεῖσαν χάριν ἐπιστώσατο. ἐπεὶ	δὲ	αὐτῷ τὰ πρὸς τὸν Ἀλβῖνον
[2, 15]	τῇ τῆς ἐξουσίας κοινωνίᾳ. ἐπιστέλλει	δὲ	αὐτῷ φιλικώτατα γράμματα δῆθεν, ἱκετεύων
[2, 2]	τὴν μὲν ἡλικίαν σεμνόν, τὸν	δὲ	βίον σώφρονα, ἀρετῆς δὲ τῆς
[2, 10]	τοιοῦτον ἄνδρα φόνῳ ἀπεσκευάσαντο. τὴν	δὲ	γῆς καὶ θαλάττης τοσαύτην ἀρχὴν
[2, 11]	ἀντιστῆναι ἢ κωλῦσαι ἐτόλμων, ὑπήντων	δὲ	δαφνηφοροῦντες καὶ πύλαις ἀναπεπταμέναις ἐδέχοντο.
[2, 14]	τε καὶ εὐτυχηθεῖσιν ἔργοις. ὁ	δὲ	δῆμος καὶ ἡ σύγκλητος δαφνηφοροῦντες
[2, 10]	ἢ ἀνδρείας ὑπηρέται, ἐτόλμησαν. κἀμοὶ	δὲ	δι´ εὐχῆς ἐστί, πρότερον μὲν
[2, 2]	βωμούς, χάριτας θεοῖς ὁμολογοῦντες. ἐβόων	δὲ	διάφορα, οἳ μὲν κεῖσθαι τὸν
[2, 6]	καὶ προαιρέσει ὡς προείρηται. ~ἐπειδὴ	δὲ	διεφοίτησεν ἐς τὸν δῆμον ἡ
[2, 4]	τὴν βασίλειον ἐπανῆλθεν αὐλήν. ~ἐπεὶ	δὲ	διεφοίτησεν ἡ φήμη τῶν τε
[2, 12]	τὸν Ἰουλιανὸν οὕτως κατεπτηχότα, τὴν	δὲ	δορυφόρων φρουρὰν διὰ δέος τοῦ
[2, 1]	τὸ σωμάτιον καὶ καταδήσαντες, ἐπιθέντες	δὲ	δυσὶν οἰκέταις τῶν πιστῶν ἑαυτοῖς,
[2, 8]	εἰ δέοιτο, βοηθείας ὑπισχνοῦντο. ὃ	δὲ	δώροις τε αὐτοὺς μεγαλοπρεπῶς ἠμείβετο,
[2, 2]	ἐκβιάσοιντο ὑπακοῦσαι, πανδημεὶ συνῆλθον. ἐπεὶ	δὲ	ἐγένοντο ἐν τῷ στρατοπέδῳ, ὅ
[2, 1]	μὲν ὑπὸ μέθης ἐκραιπάλων, οἳ	δὲ	ἐγρηγορότες κἀκεῖνοι ἐς ὕπνον κατεφέροντο
[2, 1]	καὶ ὑπερβαλλούσης ἐκείνου τρυφῆς. πρῶτον	δὲ	ἔδοξεν αὐτοῖς ἐπιλέξασθαι ἄνδρα πρεσβύτην
[2, 2]	οὐχ ὁμοίᾳ μὲν προθυμίᾳ τῇ	δὲ	ἐκ τοῦ παρόντος πλήθους ἀνάγκῃ
[2, 3]	ἐπὶ τοῦ βασιλείου θρόνου. ἦν	δὲ	ἐκεῖνος εὐγενέστατος μὲν πάντων τῶν
[2, 1]	θύραις διεγείρουσι τὸν φυλάσσοντα. ἀνοίξας	δὲ	ἐκεῖνος καὶ θεασάμενος στρατιώτας ἐφεστῶτας
[2, 12]	τῆς δυναστείας τῷ Σεβήρῳ. ὡς	δὲ	ἔμαθεν ἡ σύγκλητος τὸν Ἰουλιανὸν
[2, 6]	τὴν ὕπατον τετελεκότι ἀρχήν, δοκοῦντι	δὲ	ἐν εὐπορίᾳ χρημάτων εἶναι, ἑστιωμένῳ
[2, 13]	μὲν ὅπλα κατέλιπον πάντα, αὐτοὶ	δὲ	ἐν μόναις ταῖς πομπικαῖς ἐσθῆσι
[2, 7]	ἡλικίαν ἤδη μετρίως προβεβηκώς, εὐδοκιμήσας	δὲ	ἐν πολλαῖς καὶ μεγάλαις πράξεσι.
[2, 13]	στρατοπέδῳ τὰ ὅπλα πάντα, αὐτοὺς	δὲ	ἐξελθεῖν ἐν εἰρηνικῷ σχήματι, ὥσπερ
[2, 3]	αὐλὴν ἀνήγαγον τὸν Περτίνακα. ~ὃ	δὲ	ἐπείπερ ἱδρύθη ἐν τῇ βασιλείῳ
[2, 10]	πρὸς τοὺς βασιλεύσαντας πειθήνιον) νῦν	δὲ	ἐπὶ τέλος τε ἀγαγεῖν καὶ
[2, 2]	ὁ Κόμοδος μὲν τέθνηκε, Περτίναξ	δὲ	ἐπὶ τὸ στρατόπεδον βασιλεύσων ἄπεισι.
[2, 13]	μὲν τὴν δοθεῖσαν σωτηρίαν, μετεγίνωσκον	δὲ	ἐπὶ τῷ ἀνόπλους ἐλθεῖν, αἰσχρῶς
[2, 14]	ἀνῆλθεν ἐς τὰ βασίλεια. τῆς	δὲ	ἐπιούσης κατελθὼν ἐς τὴν σύγκλητον
[2, 10]	συμβούλους τε καὶ ὑπηρέτας. ἐπεὶ	δὲ	ἐς σεμνὸν πρεσβύτην, οὗ τῆς
[2, 11]	τὴν ἀρχὴν ἐξέτειναν. ἐξ οὗ	δὲ	ἐς τὸν Σεβαστὸν περιῆλθεν ἡ
[2, 5]	ἢ πομπὴν παρεχόμενον βασιλικήν. ~τοιαύτης	δὲ	εὐμοιρίας καὶ εὐταξίας κατεχούσης τὸν
[2, 6]	δῆμον ζητούντων τοὺς δράσαντας, μήτε	δὲ	εὑρεῖν μήτε ἀμύνασθαι δυναμένων. μάλιστά
[2, 1]	ἐκπλαγεὶς καὶ ταραχθεὶς εἰςαγγέλλει. ὁ	δὲ	ἥκειν αὐτοὺς κελεύει οὐ δεινὰ
[2, 1]	ταῦτα πρὸς ἡμῶν ἔπαθεν. ἡμεῖς	δὲ	ἥκομέν σοι τὴν βασιλείαν ἐγχειριοῦντες,
[2, 7]	ἐπράττετο, Συρίας ἡγεῖτο πάσης. πολλὴ	δὲ	ἦν καὶ μεγίστη ἀρχὴ τότε,
[2, 6]	τε τῆς πόλεως γενόμενος (πατὴρ	δὲ	ἦν τῆς Περτίνακος γυναικός) ἧκε
[2, 11]	οὐ δωρεὰν διανέμειν ἐλογίζοντο. ὁ	δὲ	Ἰουλιανός, καίτοι συμβουλευόντων αὐτῷ τῶν
[2, 12]	ἀκούοντες ἤδη παρόντα ἐθαύμαζον. ὁ	δὲ	Ἰουλιανὸς πολλῇ καταλαμβανόμενος ἀφασίᾳ τε
[2, 3]	τοῖς καθ´ ἕνα φροντίς, τὸ	δὲ	καθ´ αὑτὸν ἕκαστος εἰ μὴ
[2, 13]	αἰσχρῶς καὶ ἐφυβρίστως ἑαλωκότες. ἐκέχρητο	δὲ	καὶ ἄλλῳ ὁ Σεβῆρος σοφίσματι·
[2, 5]	παρὸν ὠφέλιμα μὴ πεισθείς, ἀπρεπῆ	δὲ	καὶ ἀνελεύθερα βασιλείας τε ἀνάξια
[2, 9]	καταλαβούσης ἐς ὕπνον κατηνέχθη, μέγαν	δὲ	καὶ γενναῖον ἵππον βασιλικοῖς φαλάροις
[2, 5]	ἐμαυτῷ σύνοιδα λυπήσαντι ὑμᾶς. εἰ	δέ	{καὶ} ἐπὶ τῇ Κομόδου τελευτῇ
[2, 9]	ὁρᾶσθαί τε καὶ τιμᾶσθαι. μένει	δὲ	καὶ ἐς ἡμᾶς ἐν ἐκείνῳ
[2, 13]	τὸν Περτίνακα ἀνῃρηκότας λάβοι. ἐπιστέλλει	δὲ	καὶ ἰδίᾳ μὲν λανθάνοντα γράμματα
[2, 13]	ὑπὸ τοῦ Σεβήρου κελευομένοις· ἐκπέμπει	δὲ	καὶ κοινὴν ἐπιστολὴν πρὸς τὸ
[2, 15]	γνώμην χαῦνον καὶ ἁπλοϊκώτερον, τότε	δὲ	καὶ πολλὰ διὰ γραμμάτων ὀμόσαντι
[2, 6]	εἰώθασι προπέμπειν τοὺς βασιλέας· τοὐναντίον	δὲ	καὶ πόρρωθεν ἑστῶτες ἐβλασφήμουν καὶ
[2, 6]	χρημάτων ἀντικαταλλαξάμενον τὴν ἀρχήν. τότε	δὲ	καὶ πρῶτον ὑποδιεφθάρη τὰ τῶν
[2, 14]	Θρᾴκην ἐκέλευεν αὑτῷ συντυχεῖν. ἐξήρτυε	δὲ	καὶ στόλον ναυτικόν, καὶ πάσας
[2, 11]	καὶ τῶν ὅπλων ἐγύμνωσε, φρούρια	δὲ	καὶ στρατόπεδα τῆς ἀρχῆς προυβάλετο,
[2, 3]	τὴν τοῦ γένους διαδοχήν) ἔτι	δὲ	καὶ τὴν ὕπατον ἀρχὴν τελέσας
[2, 2]	ἐπὶ τὸ στρατόπεδον ἠπείγοντο. ἤδη	δὲ	καὶ τὸ πλεῖστον τῆς νυκτὸς
[2, 5]	δήμου βοηθείᾳ ἑαυτὸν ἐπιδοῦναι, ὃ	δὲ	{καὶ} τοῖς συμβουλεύουσιν αὐτῷ πρὸς
[2, 15]	τῆς συγκλήτου εὐπατριδῶν, ἐν πλούτῳ	δὲ	καὶ τρυφῇ ἐκ πατέρων ἀνατραφείς.
[2, 13]	μὲν ἢ παίειν μηδένα, συνέχειν	δὲ	καὶ φρουρεῖν φράξαντας ἐν κύκλῳ
[2, 9]	πρὸς τοὺς πολεμίους ἐπεδέδεικτο, εὔνοιαν	δὲ	καὶ χρηστότητα μετὰ σώφρονος καὶ
[2, 7]	πρὸ πολλοῦ ὑπατευσάντων, καθ´ ὃν	δὲ	καιρὸν τὰ προειρημένα ἐν Ῥώμῃ
[2, 11]	ἀνακτήσαιτο τὴν εὔνοιαν αὐτῶν. οἳ	δέ,	καίτοι μεγάλα λαμβάνοντες, χάριν οὐκ
[2, 1]	καὶ πολιτικαῖς εὐδοκιμήσας πράξεσι, πολλὰ	δὲ	κατὰ Γερμανῶν καὶ τῶν ὑπὸ
[2, 12]	παρεισδύεσθαι ἐς τὴν πόλιν. οἳ	δὲ	κατὰ πάσας ὁδοὺς διανείμαντες αὑτούς,
[2, 9]	ἐν Ῥώμῃ ἱερᾶς ὁδοῦ. ἐπεὶ	δὲ	κατὰ τὴν τῆς ἀγορᾶς ἀρχὴν
[2, 6]	ἐκδικηθῆναι τὸν ἐκείνου φόνον· καθέντες	δὲ	κλίμακα τὸν Ἰουλιανὸν ἐπὶ τὸ
[2, 7]	αὐτοὶ ἀντιλαμβάνεσθαι τῶν πραγμάτων. φύσει	δὲ	κοῦφον τὸ Σύρων ἔθνος, ἐς
[2, 1]	ἐς τὸ προάστειον ἀπέπεμψαν. ὁ	δὲ	Λαῖτος καὶ Ἔκλεκτος ἅμα τῇ
[2, 5]	σεμνοῦ βασιλέως γῆρας αἰδούμενοι· ἔτι	δὲ	λαλοῦντα τὸν πρεσβύτην οἱ θρασύτεροι
[2, 3]	τοῦ ἁρπάζειν καὶ βιάζεσθαι, τὸ	δὲ	λογισμῷ πάντα καὶ κατ´ ἀξίαν
[2, 2]	στρατιωτικῶν αὐτοῦ πράξεων ἐπειράθητε, οἱ	δὲ	λοιποὶ τῆς πόλεως ἐπάρχοντα τοσούτων
[2, 2]	δρόμῳ ἐπὶ τὸ στρατόπεδον. ἠπείγοντο	δὲ	μάλιστα δεδιότες, μή πως ἄρα
[2, 10]	διοικουμένη σεβάσμιος ἐφαίνετο, ἐς Κόμμοδον	δὲ	μεταπεσοῦσα, εἰ καί τινα ὑπ´
[2, 13]	τὰς ὑμετέρας χεῖρας μιμήσομαι· ἐπεὶ	δὲ	μήτε ὅσιον μήτε δίκαιον ἔτι
[2, 12]	ψηφίζεται τὸν μὲν ἀναιρεθῆναι, ἀποδειχθῆναι	δὲ	μόνον αὐτοκράτορα τὸν Σεβῆρον· πρεσβείαν
[2, 12]	μὲν Ἰουλιανοῦ καταγινώσκοντες ἀνανδρίαν, τοῦ	δὲ	Νίγρου μέλλησίν τε καὶ ῥᾳθυμίαν·
[2, 6]	εἰκόνας ἀποκαταστήσαντες, προπέμπειν ἐπειρῶντο. θύσας	δὲ	ὁ Ἰουλιανὸς τὰς νενομισμένας καὶ
[2, 8]	τὴν ἀπόλαυσιν παρέξει. οὐ φαῦλαι	δὲ	οὐδὲ κοῦφαι καλοῦσιν ἐλπίδες, ἀλλ´
[2, 8]	καὶ φθάσαι οἰκειωσάμενον αὐτά, ὃ	δὲ	οὐδὲ τῶν πραττομένων τι αὐτοῖς
[2, 10]	ἐνέστακται, περιῆλθεν ἡ ἀρχή, οἳ	δὲ	οὐκ ἠνέσχοντο, ἀλλὰ τοιοῦτον ἄνδρα
[2, 2]	πᾶσιν ἀνθρώποις θανάτου αἰτία, διάφοροι	δὲ	οὖσαι ἐς ἓν τέρμα βίου
[2, 9]	φρουρεῖ τὴν Ῥωμαίων ἀρχήν. ἡγεῖτο	δὲ	Παιόνων πάντων (ὑπὸ μιᾷ γὰρ
[2, 4]	ἡμέρῳ τῆς βασιλείας ἔχαιρον. ὃ	δὲ	πάντας εὔφραινε, τοῦτο μόνους ἐλύπει
[2, 9]	ἐπεξελθεῖν τῷ Περτίνακος φόνῳ. ᾔδει	δὲ	πάντας τοὺς κατὰ τὸ Ἰλλυρικὸν
[2, 7]	βοηθήσων ἄπεισι Ῥωμαίοις δεομένοις. ἀνεπτόηντο	δὲ	πάντες καὶ μηδὲν μελλήσαντες προσέκειντο,
[2, 3]	πάντες ἐπευφημίζομεν σοι διδόντες“ τότε	δὲ	πάντων αὐτὸν ἐκβιασαμένων ἐκλιπαρησάντων τε
[2, 5]	καὶ τὰ ξίφη σπασάμενοι. τῷ	δὲ	παραδόξῳ τοῦ ἔργου καὶ ἀνελπίστῳ
[2, 13]	τῆς ἐμῆς φιλανθρωπίας ἕξετε, τοῖς	δὲ	περιειληφόσιν ὑμᾶς στρατιώταις κελεύω ἀποζῶσαί
[2, 1]	τὸ μὲν γένος Ἰταλιώτης, ἐν	δὲ	πολλαῖς στρατιωτικαῖς τε καὶ πολιτικαῖς
[2, 12]	Σεβήρῳ πάντες ἤδη προσετίθεντο. δύο	δέ	που ἢ τριῶν ἡμερῶν παραδραμουσῶν,
[2, 6]	χαίρειν τοὺς στρατιώτας ἤλπιζον. μιᾶς	δέ	που καὶ δευτέρας ἡμέρας διαδραμούσης
[2, 9]	τὸ μὲν γένος Λίβυς, ἐς	δὲ	πραγμάτων διοίκησιν γενναῖος ἅμα καὶ
[2, 13]	πομπικαῖς ἐσθῆσι δαφνηφοροῦντες ἠπείγοντο. ὡς	δὲ	πρὸς τῷ στρατοπέδῳ τοῦ Σεβήρου
[2, 13]	φυλάξαι ἢ σῶσαι ἐδυνήθητε, ἀνάνδρως	δὲ	προυδώκατε. ἐπὶ τηλικούτοις δὴ ἁμαρτήμασί
[2, 12]	μέλλησίν τε καὶ ῥᾳθυμίαν· τὸν	δὲ	Σεβῆρον ἀκούοντες ἤδη παρόντα ἐθαύμαζον.
[2, 15]	λαβεῖν ταῦτα ὧν ὠρέγετο. ὁ	δὲ	Σεβῆρος καὶ πρὸς τὴν σύγκλητον
[2, 11]	ἐνεδείκνυντο προθυμίαν καὶ σπουδήν. ~ὁ	δὲ	Σεβῆρος μηδένα διδοὺς καιρὸν ἀναβολῆς,
[2, 14]	οἱ τοῦ Περτίνακος φονεῖς· ~ὁ	δὲ	Σεβῆρος σὺν παντὶ τῷ λοιπῷ
[2, 15]	πραγματείας τὸν Σεβήρου βίον. ἐμοὶ	δὲ	σκοπὸς ὑπάρχει ἐτῶν ἑβδομήκοντα πράξεις
[2, 11]	ἐφόδια τῆς ὁδοιπορίας εἴχετο. συντόνῳ	δὲ	σπουδῇ καὶ γενναίοις πόνοις τὴν
[2, 6]	ἐσομένης ἀρχῆς παρόντες πάθοιεν· οἱ	δὲ	στρατιῶται ἐπεὶ τόν τε δῆμον
[2, 10]	τις, δύνασθαι ὑμῖν ἀντιστῆναι. δοκίμιον	δὲ	στρατιωτῶν κάματος, ἀλλ´ οὐ τρυφή,
[2, 12]	κοινωνὸν τῆς βασιλείας ἐποιεῖτο. ἡ	δὲ	σύγκλητος ἐψηφίσατο μὲν ταῦτα, ὁρῶντες
[2, 1]	ἀλήθεια πρόσεστι τοῖς λεχθεῖσιν. ἐπιγνοὺς	δὲ	τὰ γεγραμμένα ὁ Περτίναξ, πεισθείς
[2, 3]	τις αὐτὴν μὴ καταισχύνει. ὅσῳ	δὲ	τὰ γενόμενα ὡς φαῦλα μισεῖται,
[2, 3]	τε καὶ βασιλέα προσηγόρευσαν, ὃ	δὲ	τὰ μὲν πρῶτα παρῃτεῖτο τῆς
[2, 13]	καταλειφθείς, αἰσχρῶς ὀλοφυρόμενος ἐφονεύθη· ~ἐπεὶ	δὲ	τὰ παρὰ τῆς συγκλήτου ἐδηλώθη
[2, 9]	ἐπεξελθεῖν τοιούτου βασιλέως αἵματι. ὥσπερ	δὲ	τὰ σώματα οἱ ἐκεῖσε ἄνθρωποι
[2, 5]	μὲν ἐπὶ τοῖς παροῦσι, ποθοῦντες	δὲ	τὰς ἐπὶ τῆς προγεγενημένης τυραννίδος
[2, 12]	καὶ τὰ πραττόμενα ἀγνοοῦντος. ἐπεὶ	δὲ	ταῦτα διάπυστα τῷ δήμῳ ἐγένετο,
[2, 3]	ἐν ἀρχομένοις οὕτως εὐνοοῦσιν· ἐμοὶ	δὲ	ταῦτα μεγάλα ὄντα καὶ ἐξαίρετα
[2, 11]	δὲ τὴν Ῥώμην ἠπείγετο. ὡς	δὲ	ταῦτα τῷ Ἰουλιανῷ ἀπηγγέλλετο, ἐν
[2, 7]	ἀφειδέσι καὶ ἀκρίτοις ἀναλώμασιν. ἐκ	δὲ	ταύτης τῆς τόλμης καὶ τῆς
[2, 4]	αὑτοὺς τοῖς κελευομένοις παρεῖχον. τὸ	δὲ	τελευταῖον, οὐδ´ ὅλων μηνῶν δύο
[2, 7]	ἐκκλησιάζει, τὸν Ἰουλιανὸν ἐβλασφήμουν, ἀρωγὸν	δὲ	τῇ Ῥωμαίων ἀρχῇ καὶ σεμνῆς
[2, 1]	λαβὼν τουτὶ τὸ γραμματεῖον (γνωρίζεις	δὲ	τὴν Κομόδου χεῖρα, οὔσης σοι
[2, 11]	μετὰ προθυμίας πάντα ἔπραττον. ὃ	δὲ	τὴν Παιονίαν διαδραμὼν ἐπέστη τοῖς
[2, 11]	καὶ τοὺς δήμους προσειπεῖν, ἐς	δὲ	τὴν Ῥώμην ἠπείγετο. ὡς δὲ
[2, 3]	μειζόνων πολλάκις ἦν καταφρονήσας) ἐλογίζετο	δὲ	τήν τε αἰφνίδιον τῆς τυραννίδος
[2, 10]	δῆλον ὅτι προσποιοῦνται ὑπακούειν. εἰ	δὲ	τήν τε Ἰλλυρικὴν δύναμιν ἅμα
[2, 2]	τὸν δὲ βίον σώφρονα, ἀρετῆς	δὲ	τῆς ἐν ἔργοις ἔμπειρον· ὧν
[2, 7]	βασιλικαῖς φωναῖς εὐφήμουν ἀπόντα. διαγγελθείσης	δὲ	τῆς τοῦ δήμου Ῥωμαίων γνώμης
[2, 2]	τὸ στρατόπεδον βασιλεύσων ἄπεισι. διαδραμούσης	δὲ	τῆς φήμης πᾶς ὁ δῆμος
[2, 5]	αὐτοῖς βαρὺν καὶ ἐπαχθῆ, ζητῆσαι	δέ	τινα τὸν πάλιν αὐτοῖς ἄνετον
[2, 10]	οὔτι γε τῆς μάχης. εἰ	δέ	τινες τὰ κατὰ Συρίαν ὑποπτεύουσι
[2, 5]	ταῖς λοιπαῖς εἰσόδοις ἔφευγον. ὀλίγοι	δέ	τινες τῶν εὐνοούντων διαγγείλαντες τῷ
[2, 14]	καὶ πίστιν ὧν ὑπισχνεῖτο. ἦσαν	δέ	τινες τῶν πρεσβυτέρων καὶ γνωριζόντων
[2, 6]	κτήσασθαι τὴν ἀρχὴν ἠθέλησαν. Ἰουλιανῷ	δέ	τινι, ἤδη μὲν τὴν ὕπατον
[2, 7]	τε τῶν καθεστηκότων ἐπιτήδειον. ἐνῆν	δέ	τις αὐτοῖς καὶ πόθος τοῦ
[2, 7]	δημοσίων ἐπιμελείᾳ ῥᾳθύμως προσφερόμενος, ἐς	δὲ	τὸ ἁβροδίαιτον καὶ ἄσεμνον ἐπιδιδοὺς
[2, 14]	γὰρ ἐν αὐτῷ ἐθαυμάζετο, μάλιστα	δὲ	τὸ ἀγχίνουν τῆς γνώμης τό
[2, 6]	ἐς τὴν βασίλειον αὐλήν. ἐπεὶ	δὲ	τὸ κήρυγμα διεφοίτησεν, οἱ μὲν
[2, 8]	μὴ περιιδεῖν αἰσχρῶς ἐρριμμένην. ὥσπερ	δὲ	τὸ τοῖς τηλικούτοις ἐπιτολμᾶν οὐκ
[2, 6]	καὶ ἀργύρου πεπληρωμένους ἔλεγε. κατὰ	δὲ	τὸν αὐτὸν καιρὸν καὶ Σουλπικιανός,
[2, 12]	σύγκλητος ἐψηφίσατο μὲν ταῦτα, ὁρῶντες	δὲ	τὸν Ἰουλιανὸν ἀποδειλιῶντα καὶ ἐν
[2, 12]	προσφέρειν τὰς σεβασμίους τιμάς. ἐπὶ	δὲ	τὸν Ἰουλιανὸν εἷς τῶν χιλιαρχούντων
[2, 1]	~Ἀνελόντες	δὲ	τὸν Κόμοδον οἱ ἐπιβουλεύσαντες, ὡς
[2, 2]	κεῖσθαι τὸν τύραννον λέγοντες, οἳ	δὲ	τὸν μονομάχον, ἄλλοι δὲ ἀπρεπέστερα
[2, 11]	καὶ πύλαις ἀναπεπταμέναις ἐδέχοντο. ὃ	δὲ	τοσοῦτον ἀνεπαύετο ὅσον καλλιερῆσαί τε
[2, 14]	ζῆλον τῆς Μάρκου ἀρχῆς, ἕξειν	δὲ	τοῦ Περτίνακος οὐ μόνον τοὔνομα
[2, 2]	ὁ βασιλεὺς τέθνηκεν ἀποπληξίᾳ· αἴτιος	δὲ	τοῦ τοιούτου θανάτου οὐκ ἄλλος,
[2, 9]	κατ´ ἀξίαν αὐτὴν διοικοῦντος. διέβαλλε	δὲ	τοὺς ἐν Ῥώμῃ στρατιώτας ὡς
[2, 6]	τοῦ τείχους κατακλείσαντες ἑαυτούς, ἀναγαγόντες	δὲ	τοὺς εὐφωνοτάτους ἑαυτῶν ἐπὶ τὸ
[2, 10]	καὶ ἄρχοντας, προσηγάγετο αὐτούς. ἀθροίσας	δὲ	τοὺς πανταχόθεν στρατιώτας, Σεβῆρόν τε
[2, 5]	ὄντα εἰ τελευτὴ κατέλαβεν. εἰ	δὲ	τοῦτο ἐξ ἐπιβουλῆς οἴεσθε γεγενῆσθαι,
[2, 11]	καὶ πᾶσιν ὑπάρχειν ἠπίστατο· οὐδαμοῦ	δὲ	τρυφὴν ἐνεδείκνυτο βασιλικήν. ὅθεν καὶ
[2, 11]	καὶ τὸ πλῆθος ἀκούων, οὔτε	δὲ	τῷ δήμῳ πιστεύων, ἐπεὶ μεμίσητο,
[2, 12]	τὰ πρὸς πόλεμον παρεσκευάζετο. ~μελλόντων	δὲ	τῶν Ἰουλιανοῦ στρατιωτῶν ἔτι καὶ
[2, 11]	ἀναπνεύσαντας ἔχεσθαι τῆς ὁδοῦ. ἐκοινώνει	δὲ	τῶν καμάτων αὐτοῖς, σκηνῇ τε
[2, 3]	τὰ ἴδια καρποῦσθαι νομίζων, ὁ	δὲ	τῶν οἰκείων στερηθεὶς αἰώνιον ἔχει
[2, 5]	βίῳ ἀνάγκη τέλος ἐπιτεθῆναι· τὸ	δὲ	ὑμᾶς φύλακας καὶ φρουροὺς δοκοῦντας
[2, 13]	στρατιωτικόν, ἀφαρπάσαντες γυμνοὺς ἐξέπεμπον. οἳ	δὲ	ὑπεῖκον προδεδομένοι καὶ σοφίσματι ἑαλωκότες·
[2, 13]	χρὴ παθεῖν ὑμᾶς, ὁρᾶτε· ἐγὼ	δὲ	φείσομαι μὲν ὑμῶν ὡς μὴ
[2, 1]	ἐκ τοῦ θαλάμου περισσόν. οἱ	δὲ	φέροντες διὰ μέσων ἐκφέρουσι τῶν
[2, 7]	πλεῖστά τε αὐτοῖς συμπανηγυρίζοντος. φιλέορτοι	δὲ	φύσει Σύροι· ὧν μάλιστα οἱ
[2, 6]	αἰτῆσαι μήτε λήψεσθαι προσεδόκησαν· τὰ	δὲ	χρήματα μὴ μελλήσειν, ἀλλ´ οἴκοθεν
[2, 6]	ἐρριμμένην τὴν ἀρχὴν ἁρπάσαι, ἀφειδῶς	δὲ	χρημάτων ἔχοντα μεγαλοδωρίᾳ ἅπαντας ὑπερβαλεῖν,
[2, 3]	(τὸ γὰρ λυπῆσαν δυσαπάλειπτον) τὰ	δὲ	χρηστὰ ἅμα τῇ ἀπολαύσει καὶ
[2, 5]	ἢ λαθεῖν οὐκ ἠθέλησεν, ὁμόσε	δὲ	χωρήσας τῷ πράγματι προῆλθεν ὡς
[2, 2]	οὐ χρήμασιν ἔτι θεραπεύσομεν, πείρᾳ	δὲ	ὧν πρὸς αὐτοῦ πεπόνθασι στρατηγοῦντος
[2, 2]	σωτήρια {οἷς} μὴ πειθόμενος, βιοὺς	δὲ	ὡς οὐκ ἀγνοεῖτε, ὑπὸ πλήθους
[2, 8]	συνελθόντος, βήματος αὐτῷ κατασκευασθέντος ἔλεξε	τοιάδε	ἀνελθών· „τῆς μὲν ἐμῆς γνώμης
[2, 2]	τοὺς στρατιώτας ὁ Λαῖτος ἔλεξε	τοιάδε·	„Κόμοδος μὲν ἡμῖν ὁ βασιλεὺς
[2, 13]	τῷ πνεύματι ἔλεξε πρὸς αὐτοὺς	τοιάδε·	„ὅτι μὲν ὑμῶν καὶ σοφίᾳ
[2, 3]	ἐπὶ τὸν βασίλειον θρόνον ἔλεξε	τοιάδε·	„τὸ πάνυ δεξιὸν ὑμῶν τῆς
[2, 10]	βήματος αὐτῷ ἀρθέντος ἀνελθὼν ἔλεξε	τοιάδε·	„τὸ πιστὸν ὑμῶν καὶ πρός
[2, 7]	τούς τε τῶν στρατιωτῶν ἐξέχοντας	οἴκαδε	μεταπεμπόμενος διελέγετο καὶ ἀνέπειθε, τὰ
[2, 1]	γὰρ ἐπ´ ὀλέθρῳ τῷ σῷ	ἥδε	ἡμῶν ἡ ἄφιξις, ἀλλ´ ἐπὶ
[2, 10]	ἀνδρείαν ὑπάρχει γενναῖα ἐφόδια, ὡς	μηδὲ	εἰ βουληθείη τις, δύνασθαι ὑμῖν
[2, 4]	υἱὸν αὐτοῦ ἤδη μειράκιον ὄντα	μηδὲ	ἐς τὴν βασίλειον αὐλὴν ἀναγαγεῖν,
[2, 8]	τοῦ μηδένα εἶναι τὸν ἀνθεστῶτα	μηδὲ	κωλύοντα, ὑπάρξει· καὶ γὰρ οἱ
[2, 4]	κολασθῆναι κελεύσας, τοῦ μηδένα ἐπηρεάζεσθαι	μηδὲ	ματαίοις ἐγκλήμασι περιπίπτειν προνοούμενος. ἐν
[2, 8]	ἀπέδοντο, πιστοὺς εἶναι {φρουροὺς} ὑπηρέτας,	μηδὲ	πληρώσαντος ἐκείνου ἃ ὑπέσχετο. τίνα
[2, 10]	φαύλας ἔχοντα τὰς ἐλπίδας, ὅπου	μηδὲ	προελθεῖν τῆς αὑτῶν χώρας ἐτόλμησαν,
[2, 14]	τῇ τε Ἀντιοχείᾳ ἐντρυφῶντος, ἐπιστῆναι	μηδὲ	προσδοκώμενος ἤθελεν, ὅπως ἀπαράσκευον αὐτὸν
[2, 10]	προελθεῖν τῆς αὑτῶν χώρας ἐτόλμησαν,	μηδέ	τι περὶ τῆς ἐς Ῥώμην
[2, 8]	οἱ τὰ ἐκεῖθεν ἀγγέλλοντές φασι	μηδὲ	τοὺς στρατιώτας, οἳ τὴν ἀρχὴν
[2, 1]	ἥκειν προσειπεῖν τε καὶ θαρροῦντι	μηδὲ	ὠχριάσαντι τῷ προσώπῳ „πάλαι μέν“
[2, 1]	μέν“ φάναι „καὶ πάσης νυκτὸς	τόδε	τὸ τέλος τοῦ βίου εἶχον
[2, 5]	βασιλέως ἀξίωμα, οὐδέν τι κατεπτηχότος	οὐδὲ	ἀποδειλιῶντος καὶ ἱκετεύοντος σχῆμα ἐνδεικνύμενος.
[2, 2]	οὖν κατέλαβε τέλος τὸ πεπρωμένον.	οὐδὲ	γὰρ μία οὐδ´ ἡ αὐτὴ
[2, 8]	ἀπόλαυσιν παρέξει. οὐ φαῦλαι δὲ	οὐδὲ	κοῦφαι καλοῦσιν ἐλπίδες, ἀλλ´ ὅ
[2, 3]	χρημάτων μεταβολὴν οὐ φειδὼ σώφρονα	οὐδὲ	σύμμετρον καὶ κεκριμένην διοίκησιν ὀνομάζουσιν,
[2, 13]	μὲν ὑμῶν ὡς μὴ φονεῦσαι,	οὐδὲ	τὰς ὑμετέρας χεῖρας μιμήσομαι· ἐπεὶ
[2, 11]	πρὸς μεσημβρίαν βλέπουσαν διῆκον. ἀλλ´	οὐδὲ	τῆς πόλεως προελθεῖν Ἰουλιανὸς ἐτόλμα·
[2, 15]	Ἀλβῖνον διὰ σοφίας ἀσφαλῶς εἶχεν,	οὐδέ	τι δέος ἦν ἀπὸ Βρεττανίας,
[2, 11]	ἐκτήσαντο, Ἕλλησι πολεμήσαντες καὶ βαρβάροις·	οὐδέ	τι ἦν γῆς μέρος ἢ
[2, 3]	εὐφραίνει ἐλευθερία ὡς λυπεῖ δουλεία,	οὐδέ	τις ἀδεῶς τὰ ἑαυτοῦ ἔχων
[2, 8]	φθάσαι οἰκειωσάμενον αὐτά, ὃ δὲ	οὐδὲ	τῶν πραττομένων τι αὐτοῖς ἐδήλου,
[2, 2]	πατέρα χρηστόν. εὐφρανεῖ τε ἡ	τοῦδε	ἀρχὴ οὐχ ὑμᾶς μόνον τοὺς
[2, 8]	ἄρξειν. ταύταις ἐπαιρόμενος ταῖς ἐλπίσιν	ὑπτίαζέ	τε πρὸς τὴν τῶν πραγμάτων
[2, 11]	ὡς ἐν τῇ πόλει ποιησόμενος	παρεσκεύαζε·	τούς τε ἐλέφαντας πάντας, οἳ
[2, 7]	ἀνατολὴν ἀνθρώποις· οὕτω γὰρ ῥᾷστα	ἤλπιζε	πάντας αὑτῷ προσχωρήσειν, πυνθανομένους ὅτι
[2, 10]	ἑαυτὸν ὀνομάσας, ὅπερ οὐ μόνον	ἤλπιζε	τοῖς Ἰλλυρικοῖς εἶναι κεχαρισμένον, ἀλλὰ
[2, 9]	δὲ ἀνανδρίαν, ἐπιθέσθαι τοῖς πράγμασιν.	ἀνέπειθε	δὲ αὐτὸν ὀνείρατα τοιαύτην τινὰ
[2, 7]	ἐξέχοντας οἴκαδε μεταπεμπόμενος διελέγετο καὶ	ἀνέπειθε,	τὰ ἐκ τῆς Ῥώμης δηλούμενα
[2, 10]	ἀνιμώμενον ὕδωρ εἰθισμένοι. θήραις τε	ἐγγεγύμνασθε,	καὶ πάντως ὑμῖν ἐς ἀνδρείαν
[2, 10]	προύχετε, ἀσκήσει τε πολεμικῶν ἔργων	ἐγγεγύμνασθε	ὑμεῖς μὲν ἀεὶ βαρβάροις ἀντιταττόμενοι,
[2, 13]	τῶν ἰδιωτικῶν κειμηλίων ἐπ´ ἀργυρίῳ	κατηλλάξασθε.	ἀλλ´ οὐδ´ αὐτόν, ὃν οὕτως
[2, 5]	εἰ δὲ τοῦτο ἐξ ἐπιβουλῆς	οἴεσθε	γεγενῆσθαι, οὐκ ἐμὸν τὸ ἁμάρτημα·
[2, 13]	οὐδ´ αὐτόν, ὃν οὕτως ἄρχοντα	εἵλεσθε,	φυλάξαι ἢ σῶσαι ἐδυνήθητε, ἀνάνδρως
[2, 1]	πρὸς ταῦτα ὁ Περτίναξ „οὐ	παύσεσθε“	ἔφη „χλευάζοντες πρεσβύτην καὶ τοσαύτην
[2, 10]	πρός τε βασιλέας τίμιον, οὓς	αἰδεῖσθε,	δεδηλώκατε δι´ ὧν ἀγανακτεῖτε ἐφ´
[2, 13]	ὑμᾶς, καὶ ἀποδύσαντας εἴ τινας	περίκεισθε	ἐσθῆτας στρατιωτικάς, γυμνοὺς ἀποπέμπειν. παραγγέλλω
[2, 13]	ἂν ὑμᾶς δρᾶσαι θελήσω, καὶ	πρόκεισθε	ἤδη θύματα τῆς ἡμετέρας ἐξουσίας.
[2, 8]	γνώμην ἔχοιτε καὶ τί πρακτέον	ἡγοῖσθε,	συμβούλοις τε ὑμῖν καὶ κοινωνοῖς
[2, 13]	καὶ συμμάχων πλήθει, ἔργῳ ὁρᾶτε·	εἴληφθε	γοῦν ῥᾳδίως, καὶ ἀκονιτί γε
[2, 6]	δὲ ἦν τῆς Περτίνακος γυναικός)	ἧκε	τὴν ἀρχὴν ὠνούμενος. ἀλλὰ τοῦτον
[2, 2]	διαβοήσοντας ὅτι ὁ Κόμοδος μὲν	τέθνηκε,	Περτίναξ δὲ ἐπὶ τὸ στρατόπεδον
[2, 4]	τε καὶ γεωργήσαντι δεσπότῃ εἶναι.	ἔδωκέ	τε γεωργοῦσιν ἀτέλειαν πάντων ἐς
[2, 14]	ἅμα τῷ ὀφθῆναι τοῖς Ῥωμαίοις	ἐνέβαλε	τοῖς οὕτω τετολμημένοις τε καὶ
[2, 11]	τε ἐς τὴν Ῥώμην ἔξοδον	ἐπήγγειλε·	νομάς τε αὐτοῖς διαδοὺς καὶ
[2, 9]	ἢ κατ´ ἀξίαν αὐτὴν διοικοῦντος.	διέβαλλε	δὲ τοὺς ἐν Ῥώμῃ στρατιώτας
[2, 2]	καὶ τοῖς οἰκείοις ἕκαστος χαίρων	ἀπήγγελλε	καὶ μάλιστα τοῖς ἐπ´ ἀξιώσεως
[2, 5]	ἤδη τινὰς αὐτῶν καὶ πείσειν	ἔμελλε,	καὶ οὐκ ὀλίγοι γε ἀποστραφέντες
[2, 5]	ἀξίαν καὶ ἄνευ τοῦ βιάζεσθαί	με	ἢ ἁρπάζειν δοθῆναι δυναμένων ἐνδεήσει.
[2, 3]	πάνυ δεξιὸν ὑμῶν τῆς πρός	με	τιμῆς καὶ τὸ τῆς σπουδῆς
[2, 5]	ἴστε γὰρ ἔξω πάσης ὄντα	με	ὑποψίας καὶ οὐδὲν ἧττον ὑμῶν
[2, 5]	ἱκετεύοντος σχῆμα ἐνδεικνύμενος. „τὸ μὲν	ἐμέ“	ἔφη „πρὸς ὑμῶν ἀναιρεθῆναι οὐδέν
[2, 8]	μείζονος {ἐλπίδος} ἐπιθυμίᾳ ἀνεπειθόμην. ἀλλ´	ἐμὲ	καλοῦσι Ῥωμαῖοι, καὶ συνεχῶς βοῶντες
[2, 11]	τε μέγα τὰς Ἰταλιώτιδας πόλεις	κατελάμβανε	πυνθανομένας τοσούτου ἔφοδον στρατοῦ. οἱ
[2, 4]	τε ἀγαθῶν τοῖς ἀρχομένοις ὑποφαινομένων	ἐβάσκηνε	πάντα καὶ ἀνέτρεψε πονηρὰ τύχη
[2, 4]	μιμήσει τοὺς μὲν πρεσβυτέρους ὑπομιμνήσκων	εὔφραινε,	τοὺς δ´ ἄλλους πάντας ἐξ
[2, 4]	βασιλείας ἔχαιρον. ὃ δὲ πάντας	εὔφραινε,	τοῦτο μόνους ἐλύπει τοὺς ἐν
[2, 1]	τῷ Κομόδῳ φίλων· ὃν οὐκ	ἀπέκτεινε,	τῶν Μάρκου ἑταίρων τε καὶ
[2, 11]	καὶ γενναίοις πόνοις τὴν ὁδὸν	ἐπετάχυνε,	μήτε που ἐνδιατρίβων, μήτε διδοὺς
[2, 7]	ἀρχήν, τρυφαῖς εὐθέως καὶ κραιπάλαις	ἐσχόλαξε,	τῇ μὲν τῶν δημοσίων ἐπιμελείᾳ
[2, 13]	βοῇ καὶ θυμοειδεῖ τῷ πνεύματι	ἔλεξε	πρὸς αὐτοὺς τοιάδε· „ὅτι μὲν
[2, 8]	πλήθους συνελθόντος, βήματος αὐτῷ κατασκευασθέντος	ἔλεξε	τοιάδε ἀνελθών· „τῆς μὲν ἐμῆς
[2, 2]	τε τοὺς στρατιώτας ὁ Λαῖτος	ἔλεξε	τοιάδε· „Κόμοδος μὲν ἡμῖν ὁ
[2, 3]	ἀνελθὼν ἐπὶ τὸν βασίλειον θρόνον	ἔλεξε	τοιάδε· „τὸ πάνυ δεξιὸν ὑμῶν
[2, 10]	καὶ βήματος αὐτῷ ἀρθέντος ἀνελθὼν	ἔλεξε	τοιάδε· „τὸ πιστὸν ὑμῶν καὶ
[2, 1]	τῇ Μαρκίᾳ τὸ πρακτέον ἐβουλεύοντο.	ἔδοξε	δὲ αὐτοῖς περὶ μὲν τοῦ
[2, 8]	τὸ συνειλεγμένον πλῆθος αὐτοκράτορά τε	ἀνεῖπε	καὶ σεβαστὸν προσηγόρευσε· τήν τε
[2, 9]	ἔγνω τὴν τῶν Παιόνων γνώμην,	διέπεμπε	καὶ ἐς τὰ γειτνιῶντα ἔθνη
[2, 11]	τῆς πόλεως προελθεῖν Ἰουλιανὸς ἐτόλμα·	διέπεμπέ	τε, τῶν στρατιωτῶν δεόμενος ὁπλίζεσθαί
[2, 14]	τὴν Ἰταλίαν τριήρεις ὁπλιτῶν πληρώσας	ἐξέπεμπε.	πολλή τε αὐτῷ καὶ παντοδαπὴ
[2, 11]	Ῥωμαίων διῳκεῖτο καὶ ἡ σύγκλητος	ἐξέπεμπε	τοὺς τὰ πολεμικὰ στρατηγήσοντας, ἐν
[2, 1]	εἴη, ἐπολυπραγμόνουν, ἐπεὶ μηδ´ αὐτοῖς	διέφερε	ταῦτ´ εἰδέναι. τὸ μὲν οὖν
[2, 3]	εὐγενέστατος μὲν πάντων τῶν εὐπατριδῶν	(ἀνέφερε	γοῦν ἐς Αἰνείαν τὸν Ἀφροδίτης
[2, 4]	τὸ ἀρχαῖον καὶ ἐλεύθερον ἀφῆκεν.	ἐμέλλησε	δ´ ἂν ἔτι καὶ πλείονα,
[2, 3]	ὑπισχνεῖσθαι. τοιαῦτα ὁ Περτίναξ εἰπὼν	ὑπερῆσέ	τε τὴν σύγκλητον βουλήν, καὶ
[2, 9]	ὥσπερ δὲ τὰ σώματα οἱ	ἐκεῖσε	ἄνθρωποι γενναιότατοί τε καὶ μεγάλοι
[2, 10]	αὐτοῖς ὑπάρχον ἐξ ὧν ἡγεμονεύσαντες	ἐκεῖσε	διῳκήσαμεν, εὖ ἴστε, οὔτε ἐμοῦ
[2, 11]	φήμην φθάσας πρότερον ὤφθη τοῖς	ἐκεῖσε	παρὼν βασιλεὺς ἢ ἀφιξόμενος ἠκούσθη.
[2, 9]	καὶ Ἰλλυριοὺς καὶ πᾶν τὸ	ἐκεῖσε	στρατιωτικόν, ὃ ταῖς ὄχθαις Ἴστρου
[2, 5]	μὲν ἢ λαθεῖν οὐκ ἠθέλησεν,	ὁμόσε	δὲ χωρήσας τῷ πράγματι προῆλθεν
[2, 11]	ἡ μοναρχία, Ἰταλιώτας μὲν πόνων	ἀπέπαυσε	καὶ τῶν ὅπλων ἐγύμνωσε, φρούρια
[2, 14]	λάβοι. τούς τε οὖν στρατιώτας	ἐκέλευσε	παρασκευάζεσθαι πρὸς τὴν ἔξοδον, συνεκρότει
[2, 4]	ἐλπίζοντες. τούς τε γὰρ στρατιώτας	ἐκέλευσε	παύσασθαι τῆς πρὸς τοὺς δημότας
[2, 11]	αὐτοὺς ὡς ἔνι μάλιστα εὐστελέστατα	ἐκέλευσε,	τήν τε ἐς τὴν Ῥώμην
[2, 8]	αὐτοκράτορά τε ἀνεῖπε καὶ σεβαστὸν	προσηγόρευσε·	τήν τε βασίλειον πορφύραν ἐπιβαλόντες,
[2, 4]	πάντα καὶ ἀνέτρεψε πονηρὰ τύχη	ἐκώλυσέ	τε θαυμαστὰ καὶ ἐπωφελῆ τοῖς
[2, 11]	πόνων ἀπέπαυσε καὶ τῶν ὅπλων	ἐγύμνωσε,	φρούρια δὲ καὶ στρατόπεδα τῆς
[2, 10]	πειθήνιον) νῦν δὲ ἐπὶ τέλος	τε	ἀγαγεῖν καὶ ἀνύσαι ταῦτα ἅπερ
[2, 3]	ἀλλ´ οὐ τυραννίδα ὑπομενοῦντας αὐτούς	τε	ἀγαθὰς ἔχειν ἐλπίδας καὶ πᾶσι
[2, 4]	σώφρονα καὶ χρηστὰ ἔργα ἐλπίδων	τε	ἀγαθῶν τοῖς ἀρχομένοις ὑποφαινομένων ἐβάσκηνε
[2, 3]	μεγάλα ὄντα καὶ ἐξαίρετα τιμῆς	τε	αἰσθήσει ἐκπλήττει δέος τε καὶ
[2, 6]	παρὰ γνώμην τοῦ δήμου μετά	τε	αἰσχρᾶς καὶ ἀπρεποῦς διαβολῆς ὠνησάμενος
[2, 3]	ἦν καταφρονήσας) ἐλογίζετο δὲ τήν	τε	αἰφνίδιον τῆς τυραννίδος μεταβολὴν τήν
[2, 3]	ἀρχῆς τὴν διοίκησιν νομίζοντας, ἀριστοκρατίαν	τε	ἀλλ´ οὐ τυραννίδα ὑπομενοῦντας αὐτούς
[2, 6]	διέθεόν τε ἐνθουσιῶσιν ἐοικότες κίνησίς	τε	ἄλογος κατεῖχε τὸν δῆμον ζητούντων
[2, 2]	ὀκνούντων ἔτι τῶν στρατιωτῶν Σεβαστόν	τε	ἀναγορεύει καὶ πατέρα καλεῖ πάσαις
[2, 5]	ἀπρεπῆ δὲ καὶ ἀνελεύθερα βασιλείας	τε	ἀνάξια καὶ τῶν προβεβιωμένων αὑτῷ
[2, 1]	τὰ γεγραμμένα ὁ Περτίναξ, πεισθείς	τε	ἀνδράσι καὶ πρότερον αὐτοῦ φίλοις,
[2, 8]	καὶ τὸ συνειλεγμένον πλῆθος αὐτοκράτορά	τε	ἀνεῖπε καὶ σεβαστὸν προσηγόρευσε· τήν
[2, 9]	βίῳ καὶ τραχεῖ ἐνειθισμένος, πόνοις	τε	ἀντέχων ῥᾷστα, νοῆσαί τε ὀξὺς
[2, 14]	καὶ ὑπτιάζοντος τοῦ Νίγρου, τῇ	τε	Ἀντιοχείᾳ ἐντρυφῶντος, ἐπιστῆναι μηδὲ προσδοκώμενος
[2, 1]	συγκλήτῳ βουλῇ σωφροσύνῃ βίου μεγέθει	τε	ἀξιώματος καὶ ἡλικίας σεμνότητι ποθούμενόν
[2, 8]	τὸ ὑπακούειν αὐτῷ ἠπείγετο, πρεσβεῖαί	τε	ἀπ´ ἐκείνων τῶν ἐθνῶν ἐς
[2, 9]	φόνῳ ἐπέδοσαν αὑτούς, ὡς αὐτοκράτορά	τε	ἀποδεῖξαι καὶ τὴν ἀρχὴν ἐγχειρίσαι.
[2, 8]	ἀρχὴν αὑτῷ βεβαίως ὠχυρῶσθαι, ἀναιμωτί	τε	ἄρξειν. ταύταις ἐπαιρόμενος ταῖς ἐλπίσιν
[2, 8]	θεοὶ καὶ τὴν βασιλείαν, ἥ	τε	ἀρχὴ σαλεύουσα καὶ παρὰ μηδενί
[2, 7]	καὶ πόθος τοῦ Νίγρου, ἠπίως	τε	ἄρχοντος ἐν ἅπασι, τὰ πλεῖστά
[2, 9]	ἀράμενον ἐπὶ τοῖς νώτοις φέρειν	τε	ἀσφαλῶς καὶ στῆναι βεβαίως ἐπὶ
[2, 5]	ἁρπαγάς τε καὶ βίας ἔν	τε	ἀσωτίαις καὶ κραιπάλαις διαγωγάς, ἐβουλεύσαντο
[2, 11]	τὴν Ῥώμην ἔξοδον ἐπήγγειλε· νομάς	τε	αὐτοῖς διαδοὺς καὶ ἐφόδια τῆς
[2, 7]	ἄρχοντος ἐν ἅπασι, τὰ πλεῖστά	τε	αὐτοῖς συμπανηγυρίζοντος. φιλέορτοι δὲ φύσει
[2, 9]	αὐτῷ δὲ ἄλλως ἑστῶτι ὑποδῦναί	τε	αὐτὸν καὶ ἀράμενον ἐπὶ τοῖς
[2, 3]	μεγίσταις τὴν γνώμην ἐταράττετο· πάνυ	τε	αὐτόν, καίτοι δοκοῦντα ψύχης εἶναι
[2, 7]	μάλιστα οἱ Ῥωμαῖοι ἐπείθοντο. ἐκάλουν	τε	αὐτὸν συνεχῶς ἐν ταῖς τοῦ
[2, 7]	βασιλείας προστάτην Νίγρον ἐπεκαλοῦντο, βοηθεῖν	τε	αὐτὸν τὴν ταχίστην ἠξίουν ὡς
[2, 15]	αὐτὸν ἐς πίστιν ὑπαγάγοιτο, νομίσματά	τε	αὐτοῦ κοπῆναι ἐπέτρεψε, καὶ ἀνδριάντων
[2, 11]	χρήματα δὴ πάντα ἀθροίζων τά	τε	αὑτοῦ καὶ παρὰ τῶν φίλων,
[2, 10]	διὰ τὴν ἐκείνου μνήμην, συγκαλέσας	τε	αὐτοὺς ἐς τὸ πεδίον, καὶ
[2, 5]	ὡς διαλεξόμενος αὐτοῖς ἐλπίσας πείσειν	τε	αὐτοὺς καὶ παύσειν τῆς ἀλόγου
[2, 8]	βοηθείας ὑπισχνοῦντο. ὃ δὲ δώροις	τε	αὐτοὺς μεγαλοπρεπῶς ἠμείβετο, καὶ ἐπὶ
[2, 11]	μηδένα διδοὺς καιρὸν ἀναβολῆς, συσκευάσασθαί	τε	αὐτοὺς ὡς ἔνι μάλιστα εὐστελέστατα
[2, 14]	τριήρεις ὁπλιτῶν πληρώσας ἐξέπεμπε. πολλή	τε	αὐτῷ καὶ παντοδαπὴ δύναμις μεγίστῳ
[2, 6]	δώσειν ὅσα βούλονται ὑπισχνούμενος, παρεῖναί	τε	αὑτῷ πάμπλειστα χρήματα καὶ θησαυροὺς
[2, 7]	εἰκότως ὁ Νίγρος ἀναπεισθείς, ῥᾷστά	τε	αὑτῷ τὰ πράγματα ὑπακούσεσθαι προσδοκήσας,
[2, 8]	πάνυ τὴν ψυχὴν ηὐφραίνετο, ὠχυρῶσθαί	τε	αὑτῷ τὰ τῆς ἀρχῆς ἡγεῖτο
[2, 13]	στρατοπέδῳ τοῦ Σεβήρου ἐγένοντο, ἠγγέλησάν	τε	ἀφικόμενοι ἐς τὸ πεδίον, οὗ
[2, 2]	ἔργων φέρουσι διὰ μνήμης. τό	τε	βάρβαρον οὐ χρήμασιν ἔτι θεραπεύσομεν,
[2, 10]	θεοὺς σεβάσμιον, οὓς ὄμνυτε, πρός	τε	βασιλέας τίμιον, οὓς αἰδεῖσθε, δεδηλώκατε
[2, 8]	ἀνεῖπε καὶ σεβαστὸν προσηγόρευσε· τήν	τε	βασίλειον πορφύραν ἐπιβαλόντες, καὶ τὰ
[2, 4]	διὰ παντὸς δεσποτείας ἀμεριμνίαν. τοῖς	τε	βασιλικοῖς κτήμασιν ἐκώλυσεν αὑτοῦ τοὔνομα
[2, 9]	γενναῖος ἅμα καὶ θυμοειδής, σκληρῷ	τε	βίῳ καὶ τραχεῖ ἐνειθισμένος, πόνοις
[2, 1]	βραδύνοντα. τί δὴ μέλλετε; ὑμεῖς	τε	γὰρ δράσετε τὸ κεκελευσμένον, ἐγώ
[2, 4]	οὐ βασιλέα ἕξειν ἐλπίζοντες. τούς	τε	γὰρ στρατιώτας ἐκέλευσε παύσασθαι τῆς
[2, 2]	ἀναγορεύει καὶ πατέρα καλεῖ πάσαις	τε	γεραίρει εὐφημίας. τότε καὶ οἱ
[2, 4]	καὶ γεωργήσαντι δεσπότῃ εἶναι. ἔδωκέ	τε	γεωργοῦσιν ἀτέλειαν πάντων ἐς δέκα
[2, 11]	τάφρων ἢ ὀρῶν προβλήμασιν ἐρήμῳ	τε	γῇ καὶ δυσβάτῳ φράξας τὴν
[2, 9]	ψευσάμενος πρὸς τὸ χρειῶδες, διά	τε	γλώττης προΐετο ὅσα μὴ ἔφερεν
[2, 4]	προτέραις αὐτοῦ στρατείαις ἀρετῆς, πίστει	τε	γνώμης ὅτι μηδένα ἑκὼν ἀδικήσει
[2, 6]	διαβεβλημένων. πείθουσιν οὖν αὐτὸν ἥ	τε	γυνὴ καὶ ἡ θυγάτηρ τό
[2, 9]	αἵματι μιάναντας τὸν ὅρκον, ἔλεγέ	τε	δεῖν ἐπαμῦναι καὶ ἐπεξελθεῖν τῷ
[2, 6]	εὑρεῖν μήτε ἀμύνασθαι δυναμένων. μάλιστά	τε	δεινῶς ἔφερον τὸ πεπραγμένον καὶ
[2, 6]	οἱ δὲ στρατιῶται ἐπεὶ τόν	τε	δῆμον ἡσυχάξοντα ἔγνωσαν μήτε τινὰ
[2, 7]	σφαλέντες τῶν ἐλπίδων ὑπηγανάκτουν, ὅ	τε	δῆμος αἰσθόμενος τῆς γνώμης τῶν
[2, 14]	θαρραλέῳ εὔελπι. ἐπεὶ τοίνυν ὅ	τε	δῆμος αὐτὸν ὑποδεξάμενος εὐφήμησεν ἥ
[2, 13]	ἐν κύκλῳ τοῖς ὅπλοις, τάς	τε	διβολίας καὶ τὰ δόρατα ἐπισείειν,
[2, 5]	ἀκμαζούσης ἐπεισῆλθον τοῖς βασιλείοις τά	τε	δόρατα διατεινάμενοι καὶ τὰ ξίφη
[2, 10]	οὐκ ἀνιμώμενον ὕδωρ εἰθισμένοι. θήραις	τε	ἐγγεγύμνασθε, καὶ πάντως ὑμῖν ἐς
[2, 15]	προνοίᾳ δόξαντα πολλάκις φανῆναι, χωρία	τε	ἕκαστα καὶ παρατάξεις, καὶ τὸν
[2, 11]	τῇ πόλει ποιησόμενος παρεσκεύαζε· τούς	τε	ἐλέφαντας πάντας, οἳ ἐς πομπὴν
[2, 6]	καθ´ αὑτὸν δεδιὼς ὑπανεχώρει οἵ	τε	ἐν ἀξιώσεσιν ὄντες ἐς τὰ
[2, 4]	τῆς βασιλείας αὐτῷ προκεχωρηκυίας, ἐπιδειξαμένου	τε	ἐν ὀλίγῳ χρόνῳ πολλὰ σώφρονα
[2, 3]	αἰφνίδιον τῆς τυραννίδος μεταβολὴν τήν	τε	ἐν τῇ συγκλήτῳ βουλῇ τινων
[2, 9]	ἡγεμόνας τε καὶ χιλιάρχους τούς	τε	ἐν τοῖς στρατοπέδοις ἐξέχοντας οἰκειούμενος,
[2, 6]	καὶ πένθος πάντας κατεῖχε διέθεόν	τε	ἐνθουσιῶσιν ἐοικότες κίνησίς τε ἄλογος
[2, 5]	δωματίου προελθών, ὑπαντώμενος αὐτοῖς πυνθάνεσθαι	τε	ἐπειρᾶτο τὰς αἰτίας τῆς ὁρμῆς
[2, 5]	τὰς αἰτίας τῆς ὁρμῆς πείθειν	τε	ἐπεχείρει μὴ ἐνθουσιᾶν, μένων καὶ
[2, 14]	ἐπιδοὺς τῷ δήμῳ μεγαλοφρόνως, θέας	τε	ἐπιτελέσας, τοῖς τε στρατιώταις πολλὰ
[2, 3]	τὸ τῆς σπουδῆς ὑπερβάλλον ἐπίλεκτόν	τε	ἐς πρόκρισιν τοσαύτης παρ´ ὑμῖν
[2, 8]	καὶ θέαις ἐπιδιδοὺς ἑαυτόν. τῆς	τε	ἐς τὴν Ῥώμην ἀφόδου, ἐφ´
[2, 11]	ἔνι μάλιστα εὐστελέστατα ἐκέλευσε, τήν	τε	ἐς τὴν Ῥώμην ἔξοδον ἐπήγγειλε·
[2, 13]	ἢ ἑορτάζοντος βασιλέως προπομπεύειν, ὀμόσαι	τε	ἐς τὸ Σεβήρου ὄνομα, καὶ
[2, 6]	εὐσταθέστεροι τῆς συγκλήτου βουλῆς ὅσοι	τε	εὐπατρίδαι ἢ ἔτι πλούσιοι, λείψανα
[2, 3]	δεύτερον. ὃ δὲ „ἀλλ´ αὐτός	{τε}	ἔφη „ἐγὼ ὃν σὺ νομίζεις
[2, 13]	χρυσῷ ἐς πομπὴν κεκοσμημένα, τάς	τε	ζώνας καὶ τὰς ἐσθῆτας καὶ
[2, 2]	ἀλλὰ καὶ πατέρα χρηστόν. εὐφρανεῖ	τε	ἡ τοῦδε ἀρχὴ οὐχ ὑμᾶς
[2, 15]	ἀνδρὸς εὐγενοῦς καὶ τοιούτου τήν	τε	ἡλικίαν ἔτι ἀκμάζοντος αὐτὸν ὄντα
[2, 4]	ῥᾷστα ἐς εὔνοιαν ᾠκειώσατο. τῆς	τε	ἡμέρου ἀρχῆς ἡ φήμη διαθέουσα
[2, 10]	δύναμιν ἅμα χειροτονήσασαν μάθοιεν, τό	τε	ἡμέτερον ὄνομα πύθοιντο οὐκ ἄγνωστον
[2, 2]	τε καὶ θαύματος ἔσχετε. δίδωσί	τε	ἡμῖν ἡ τύχη οὐ βασιλέα
[2, 1]	ἄφιξις, ἀλλ´ ἐπὶ σωτηρίᾳ τῇ	τε	ἡμῶν αὐτῶν καὶ τῆς Ῥωμαίων
[2, 8]	ἤπειρον τῇ Εὐρώπῃ κατοικεῖ, οὐδείς	τε	ἦν ὅστις οὐχ ἑκὼν ἐς
[2, 6]	τὴν σύγκλητον βουλὴν νέμοντες πατέρα	τε	ἤπιον καὶ χρηστὸν προστάτην ἀποβαλόντες.
[2, 4]	καὶ ἀνέτρεψε πονηρὰ τύχη ἐκώλυσέ	τε	θαυμαστὰ καὶ ἐπωφελῆ τοῖς ὑπηκόοις
[2, 9]	Σεβῆρος ἀρθεὶς τὴν γνώμην, ἐλπίζων	τε	θείᾳ προνοίᾳ ἐπὶ τὴν ἀρχὴν
[2, 10]	„τὸ πιστὸν ὑμῶν καὶ πρός	τε	θεοὺς σεβάσμιον, οὓς ὄμνυτε, πρός
[2, 10]	προσποιοῦνται ὑπακούειν. εἰ δὲ τήν	τε	Ἰλλυρικὴν δύναμιν ἅμα χειροτονήσασαν μάθοιεν,
[2, 8]	μάλιστα ἐχρῆν σπεύδειν, ἠμέλει. τοῖς	τε	Ἰλλυρικοῖς στρατεύμασι δέον ἐπιφοιτῆσαι τὴν
[2, 15]	δέος ἦν ἀπὸ Βρεττανίας, τό	τε	Ἰλλυρικὸν στράτευμα σὺν αὑτῷ πᾶν
[2, 11]	ἐπαίδευεν, οἰόμενος οὕτως ἐκπλήξειν τούς	τε	Ἰλλυριούς, καὶ τὴν τῶν πολεμίων
[2, 3]	τιμῆς τε αἰσθήσει ἐκπλήττει δέος	τε	καὶ ἀγῶνα οὐ μικρὸν ἐμποιεῖ.
[2, 14]	πρῶτον ἀνθρώπων καὶ βασιλέων ἀναιμωτί	τε	καὶ ἀκονιτὶ τοσαῦτα κατωρθωκότα. πάντα
[2, 7]	τε κακῶς ἀγορεύειν, ἐπ´ αἰσχραῖς	τε	καὶ ἀμφιβόλοις ἡδοναῖς σκώπτειν. ἔς
[2, 2]	ὑπὸ τοῦ δήμου περιειλημμένοι ὀλίγοι	τε	καὶ ἄνευ τῶν ὅπλων ὡς
[2, 4]	μὲν πρῶτα κατ´ ὀλίγον ὀκνηρούς	τε	καὶ ἀπειθεῖς αὑτοὺς τοῖς κελευομένοις
[2, 12]	δὲ Ἰουλιανὸς πολλῇ καταλαμβανόμενος ἀφασίᾳ	τε	καὶ ἀπορίᾳ, ὅπως χρήσεται τοῖς
[2, 11]	τῆς φύσεως Ἰταλιώταις, ἔρυμα ἄρρηκτόν	τε	καὶ αὐτῶν προβεβλῆσθαι, ἀπὸ τῆς
[2, 3]	ἐπιφανῆναι πάντες ὁμοθυμαδὸν εὐφήμησαν Σεβαστόν	τε	καὶ βασιλέα προσηγόρευσαν, ὃ δὲ
[2, 2]	προσεδόκων τυραννίδι δουλεύειν εἰθεσμένους ἁρπαγαῖς	τε	καὶ βίαις ἐγγεγυμνασμένους. ἵν´ οὖν
[2, 5]	ἐπὶ τῆς προγεγενημένης τυραννίδος ἁρπαγάς	τε	καὶ βίας ἔν τε ἀσωτίαις
[2, 4]	βασιλέως κτῆμα εἴη, καταλαμβάνειν, ἐπιμεληθέντι	τε	καὶ γεωργήσαντι δεσπότῃ εἶναι. ἔδωκέ
[2, 11]	τε, τῶν στρατιωτῶν δεόμενος ὁπλίζεσθαί	τε	καὶ γυμνάζεσθαι πρό τε τῆς
[2, 14]	ἐς τὴν Ῥώμην ἀφικνεῖται, ἔκπληξίν	τε	καὶ δέος ἅμα τῷ ὀφθῆναι
[2, 13]	ὡς πορρωτάτω τῆς Ῥώμης, ἀπειλῶ	τε	καὶ διόμνυμι καὶ προαγορεύω κολασθήσεσθαι
[2, 5]	στρατόπεδον δρόμῳ ἀναχωρήσαντες πάσας πύλας	τε	καὶ εἰσόδους ἀποκλείσαντες ἐντὸς τείχους
[2, 10]	οὐ τρυφή, ᾗπερ ἐκεῖνοι ἐγκραιπαλῶντές	τε	καὶ ἐναυξηθέντες οὐδ´ ἂν τῆς
[2, 6]	κήρυγμα διεφοίτησεν, οἱ μὲν σεμνότεροί	τε	καὶ εὐσταθέστεροι τῆς συγκλήτου βουλῆς
[2, 14]	Ῥωμαίοις ἐνέβαλε τοῖς οὕτω τετολμημένοις	τε	καὶ εὐτυχηθεῖσιν ἔργοις. ὁ δὲ
[2, 9]	αὐτοῖς κατὰ Γερμανῶν τρόπαια, στρατηγός	τε	καὶ ἡγεμὼν τῶν Ἰλλυρικῶν κατασταθείς,
[2, 10]	καὶ φέρειν πόνους πάντας, κρύους	τε	καὶ θάλπους καταφρονεῖν, ποταμούς τε
[2, 1]	δοκοῦντα ἐπὶ φόνῳ ἥκειν προσειπεῖν	τε	καὶ θαρροῦντι μηδὲ ὠχριάσαντι τῷ
[2, 2]	τοσούτων ἐτῶν ἀεὶ διὰ τιμῆς	τε	καὶ θαύματος ἔσχετε. δίδωσί τε
[2, 8]	ἀνειμένος τοῖς Ἀντιοχεῦσι συνευφραίνετο, ἑορταῖς	{τε}	καὶ θέαις ἐπιδιδοὺς ἑαυτόν. τῆς
[2, 4]	ἐγκλήμασι περιπίπτειν προνοούμενος. ἐν ἀδείᾳ	τε	καὶ μακαρίῳ βίῳ ἥ τε
[2, 9]	σώματα οἱ ἐκεῖσε ἄνθρωποι γενναιότατοί	τε	καὶ μεγάλοι εἰσὶ καὶ πρὸς
[2, 12]	τὰς παρούσας ὀδυρομένου τύχας, ἱκετεύοντός	τε	καὶ μέλλοντος ἐξομόσασθαι τὴν ἀρχὴν
[2, 4]	καὶ τῆς Μάρκου ἀρχῆς ζήλῳ	τε	καὶ μιμήσει τοὺς μὲν πρεσβυτέρους
[2, 4]	πρότερον ἀφηνίαζον ἢ ἐστασίαζον, φόβῳ	τε	καὶ μνήμῃ τῆς ἐν ταῖς
[2, 15]	εὐτρέπιζεν, ἅτε δὲ ἀνὴρ προμηθής	τε	καὶ νήφων ὑπώπτευε τὴν ἐν
[2, 2]	ἐκείνου γὰρ ὑμῖν ἄγομεν ἡμεῖς	τε	καὶ ὁ δῆμος τῶν Ῥωμαίων
[2, 9]	τοιαύτην τινὰ ἐλπίδα ὑποσημαίνοντα, χρησμοί	τε	καὶ ὅσα ἐς πρόγνωσιν τῶν
[2, 13]	ὅπλα ἀναλάβωσι, προύπεμψε λογάδας ἐπιλέκτους	τε	καὶ ὅσους γενναιοτάτους ἠπίστατο, δι´
[2, 10]	ἐς τοὺς περὶ αὐτὸν κόλακάς	τε	καὶ οὐ πρεπόντων ἔργων ὁμοῦ
[2, 4]	ἰδιωτεύοντα ὁμοίως τοῖς λοιποῖς παιδεύεσθαί	τε	καὶ πάντα πράττειν, οὐδαμοῦ τῦφον
[2, 4]	ἐν τοῖς λοιποῖς ἔθνεσιν ἀγεώργητόν	τε	καὶ παντάπασιν οὖσαν ἀργὸν ἐπέτρεψεν,
[2, 14]	παρασκευάζεσθαι πρὸς τὴν ἔξοδον, συνεκρότει	τε	καὶ πανταχόθεν στράτευμα, ἔκ τε
[2, 6]	ἡ τοῦ βασιλέως ἀναίρεσις, ταραχή	τε	καὶ πένθος πάντας κατεῖχε διέθεόν
[2, 9]	ἦν ἁπάντων ἀνθρώπων μάλιστα προσποιήσασθαί	τε	καὶ πιστώσασθαι εὔνοιαν, μήτε ὅρκου
[2, 1]	Ἰταλιώτης, ἐν δὲ πολλαῖς στρατιωτικαῖς	τε	καὶ πολιτικαῖς εὐδοκιμήσας πράξεσι, πολλὰ
[2, 14]	τέχνης εἰδὼς προσφέρεσθαι πράγμασιν, ὑποκρίνασθαί	τε	καὶ προσποιήσασθαι πᾶν ὁτιοῦν ἱκανώτατος,
[2, 12]	ἀνανδρίαν, τοῦ δὲ Νίγρου μέλλησίν	τε	καὶ ῥᾳθυμίαν· τὸν δὲ Σεβῆρον
[2, 9]	στρατιωτικόν, ὃ ταῖς ὄχθαις Ἴστρου	τε	καὶ Ῥήνου ἐπικείμενον, ἀπεῖργον τοὺς
[2, 1]	οὐκ ἀπέκτεινε, τῶν Μάρκου ἑταίρων	τε	καὶ στρατηγῶν ἐντιμότατον γενόμενον, ἢ
[2, 10]	τῇ τῶν ὑμετέρων ἀνδρείᾳ ὅπλων	τε	καὶ σωμάτων. τοιαῦτα εἰπόντα τὸν
[2, 9]	Σεβῆρον ὡς ὑπὸ πάντων ὁρᾶσθαί	τε	καὶ τιμᾶσθαι. μένει δὲ καὶ
[2, 1]	ἀξιώματος καὶ ἡλικίας σεμνότητι ποθούμενόν	τε	καὶ τιμώμενον ὑπὸ τοῦ δήμου·
[2, 2]	δῆμος ἐνθουσιῶντι ἐοικὼς ἐξεβακχεύετο διέθεόν	τε,	καὶ τοῖς οἰκείοις ἕκαστος χαίρων
[2, 13]	προυδώκατε. ἐπὶ τηλικούτοις δὴ ἁμαρτήμασί	τε	καὶ τολμήμασι μυρίων ἄξιοι θανάτων,
[2, 11]	δὲ τοσοῦτον ἀνεπαύετο ὅσον καλλιερῆσαί	τε	καὶ τοὺς δήμους προσειπεῖν, ἐς
[2, 7]	καὶ ἄσεμνον ἐπιδιδοὺς ἑαυτόν. εὑρίσκετό	τε	καὶ τοὺς στρατιώτας ψευσάμενος καὶ
[2, 4]	τοὺς βασιλέας. κωλυόμενοι γὰρ ἁρπάζειν	τε	καὶ ὑβρίζειν ἔς τε τὸ
[2, 8]	ἀποβησόμενον εἰ εὐτυχηθείη, κοινὴν ἐμοί	τε	καὶ ὑμῖν τὴν ἀπόλαυσιν παρέξει.
[2, 10]	οὐ πρεπόντων ἔργων ὁμοῦ συμβούλους	τε	καὶ ὑπηρέτας. ἐπεὶ δὲ ἐς
[2, 12]	ὃ μὲν οὖν εὑρεθεὶς ἔρημός	τε	καὶ ὑπὸ πάντων καταλειφθείς, αἰσχρῶς
[2, 9]	μὲν πρῶτα κατ´ ὀλίγους ἡγεμόνας	τε	καὶ χιλιάρχους τούς τε ἐν
[2, 7]	μὲν πρῶτα κατ´ ὀλίγους ἡγεμόνας	τε	καὶ χιλιάρχους τούς τε τῶν
[2, 10]	σεμνὸν πρεσβύτην, οὗ τῆς ἀνδρείας	τε	καὶ χρηστότητος ἔτι ταῖς ψυχαῖς
[2, 7]	αὐτὸν ἐν καταφρονήσει, ὡς προϊόντα	τε	κακῶς ἀγορεύειν, ἐπ´ αἰσχραῖς τε
[2, 1]	ἀνάγνωθι. οὕτως γὰρ γνώσῃ, τίνα	τε	κίνδυνον ἐφύγομεν, καὶ ὅτι μὴ
[2, 6]	χρημάτων. ὃ δ´ ἀνελθὼν τήν	τε	Κομμόδου μνήμην αὐτοῖς καὶ τὰς
[2, 2]	ἐγένοντο ἐν τῷ στρατοπέδῳ, ὅ	τε	Λαῖτος καὶ Ἔκλεκτος εἰσῆλθον ἄγοντες
[2, 4]	δὲ διεφοίτησεν ἡ φήμη τῶν	τε	λεχθέντων ὑπ´ αὐτοῦ ἐν τῇ
[2, 15]	ἐπέτρεψε, καὶ ἀνδριάντων ἀναστάσεσι ταῖς	τε	λοιπαῖς τιμαῖς τὴν δοθεῖσαν χάριν
[2, 8]	στρατιώτας ἐς ῥητὴν ἡμέραν, τοῦ	τε	λοιποῦ πλήθους συνελθόντος, βήματος αὐτῷ
[2, 15]	τε οὖσαν καὶ μεγίστην ἀνδρῶν	τε	μαχιμωτάτων. ἦρχε δ´ αὐτῆς πάσης
[2, 11]	βασιλεὺς ἢ ἀφιξόμενος ἠκούσθη. δέος	τε	μέγα τὰς Ἰταλιώτιδας πόλεις κατελάμβανε
[2, 11]	τείχους τῆς Ῥωμαίων ἀρχῆς· ποταμῶν	τε	μεγέθεσι καὶ τάφρων ἢ ὀρῶν
[2, 13]	προσδραμόντες οἱ Ἰλλυρικοὶ στρατιῶται τά	τε	ξιφίδια περιαιροῦσιν αὐτῶν ἃ παρῃώρηντο
[2, 4]	ποταμῶν καὶ λιμέσι πόλεων ἔν	τε	ὁδῶν πορείαις καταλύσας ἐς τὸ
[2, 3]	δὲ πάντων αὐτὸν ἐκβιασαμένων ἐκλιπαρησάντων	τε	ὀκνῶν καὶ μόλις ἀνελθὼν ἐπὶ
[2, 10]	πράγματα, ἐντεῦθεν ἂν τεκμήραιντο ἀσθενῆ	τε	ὄντα καὶ φαύλας ἔχοντα τὰς
[2, 9]	πόνοις τε ἀντέχων ῥᾷστα, νοῆσαί	τε	ὀξὺς καὶ τὸ νοηθὲν ἐπιτελέσαι
[2, 5]	τὴν τοῦ δήμου ἔφοδον ἐπισταμενοί	τε,	ὅτι χαλεπῶς ὁ δῆμος διοίσει
[2, 14]	ὅπως ἀπαράσκευον αὐτὸν λάβοι. τούς	τε	οὖν στρατιώτας ἐκέλευσε παρασκευάζεσθαι πρὸς
[2, 15]	τὴν ἐν Βρεττανίᾳ δύναμιν πολλήν	τε	οὖσαν καὶ μεγίστην ἀνδρῶν τε
[2, 5]	οἱ θρασύτεροι ἐπιπεσόντες φονεύουσι. δράσαντες	τε	οὕτως ὠμὸν ἔργον, δέει τῶν
[2, 4]	ἐς εὐπορίαν χρημάτων ἐπινοηθέντα ἐπί	τε	ὄχθαις ποταμῶν καὶ λιμέσι πόλεων
[2, 15]	ὑπὸ νόσου ἀρθρίτιδος ἐνοχλούμενον, τῶν	τε	παίδων αὐτῷ ὄντων πάνυ νηπίων.
[2, 9]	ἐλπίσι, διηγγέλλετο τὰ πραττόμενα ἔς	τε	Παίονας καὶ Ἰλλυριοὺς καὶ πᾶν
[2, 6]	τοίνυν τῷ τείχει προσῆλθεν, ἐβόα	{τε}	πάντα δώσειν ὅσα βούλονται ὑπισχνούμενος,
[2, 4]	δημόσια τῆς Ῥωμαίων ἀρχῆς. τέλη	τε	πάντα τὰ πρότερον ἐπὶ τῆς
[2, 9]	ἄρκτῳ Ῥωμαίοις δουλευόντων ἐθνῶν, μεγάλαις	τε	πάντας ὑποσχέσεσι καὶ ἐλπίσιν ἀναπείθων
[2, 4]	ἀλλότριος, ἑκόντες αὐτῷ προσεχώρουν. πρεσβεῖαί	τε	πανταχόθεν ἀφικνοῦντο συνηδομένων ἁπάντων τῇ
[2, 8]	ἐτιμᾶτο. ~ἅπερ εἰδώς, καλέσας τούς	τε	πανταχόθεν στρατιώτας ἐς ῥητὴν ἡμέραν,
[2, 6]	καὶ τὰ πραττόμενα μαθεῖν, παρά	{τε}	πᾶσαν τὴν ὁδὸν συμβουλεύοντες ἐρριμμένην
[2, 7]	πολλαῖς καὶ μεγάλαις πράξεσι. φήμη	τε	περὶ αὐτοῦ διεφοίτα ὡς ἐπιεικοῦς
[2, 2]	ἐπιβουλεύοντα ᾔδεσαν τὸν Κόμοδον. ἔθεόν	τε	περί τε τὰ ἱερὰ καὶ
[2, 1]	ἀνατολὴν βαρβάρων ἐγείρας τρόπαια, μόνος	τε	περιλειφθεὶς τῶν σεμνῶν πατρῴων τῷ
[2, 10]	δὲ τοὺς πανταχόθεν στρατιώτας, Σεβῆρόν	τε	Περτίνακα ἑαυτὸν ὀνομάσας, ὅπερ οὐ
[2, 10]	τε καὶ θάλπους καταφρονεῖν, ποταμούς	τε	πηγνυμένους πατεῖν, καὶ πίνειν ὀρυττόμενον
[2, 13]	αἵματι τὰς δεξιὰς μιάναντας τήν	τε	πίστιν καὶ τὸ ἐχέγγυον τῆς
[2, 6]	προεκήρυττον ὤνιον τὴν βασιλείαν, τῷ	τε	πλέον ἀργύριον δώσοντι ἐγχειριεῖν ὑπισχνοῦντο
[2, 10]	καθ´ ἕνα εὐανδρίᾳ προύχετε, ἀσκήσει	τε	πολεμικῶν ἔργων ἐγγεγύμνασθε ὑμεῖς μὲν
[2, 15]	στρατιωτῶν ἐν ταῖς μάχαις, ἱστορίας	τε	πολλοὶ συγγραφεῖς καὶ ποιηταὶ μέτρῳ
[2, 3]	τε προϊσχόμενος συγγνώμης ἐδεῖτο εἶναί	τε	πολλοὺς εὐπατρίδας ἔφασκεν οἷς ἡ
[2, 1]	γὰρ δράσετε τὸ κεκελευσμένον, ἐγώ	τε	πονηρᾶς ἐλπίδος καὶ φόβου συνεχοῦς
[2, 3]	τῆς ἀρχῆς τὸ ἐπίφθονον γῆράς	τε	προϊσχόμενος συγγνώμης ἐδεῖτο εἶναί τε
[2, 10]	τὰ λοιπὰ εὐμαρῶς διοικήσομεν, θείαις	τε	προρρήσεσι πιστεύοντες καὶ τῇ τῶν
[2, 12]	μόνον αὐτοκράτορα τὸν Σεβῆρον· πρεσβείαν	τε	πρὸς αὐτὸν ἐκπέμπουσιν διὰ τῶν
[2, 5]	τῇ βασιλείῳ ὑπηρεσίᾳ ταραχθέντες, ὀλίγοι	τε	πρὸς πολλοὺς καὶ ἄνοπλοι πρὸς
[2, 8]	ταύταις ἐπαιρόμενος ταῖς ἐλπίσιν ὑπτίαζέ	τε	πρὸς τὴν τῶν πραγμάτων ἐπιμέλειαν,
[2, 13]	ὡς δέει τοῦ τρωθῆναι γυμνοί	τε	πρὸς ὡπλισμένους καὶ ὀλίγοι πρὸς
[2, 3]	ἑτοίμως ὑποδέξασθαι τὰ ἐγκεχειρισμένα ἐλπίδα	τε	ῥαστώνης ὑπέφηνεν ἂν ὡς εὐμαρῶς
[2, 4]	φήμη διαθέουσα πάντα ἔθνη, ὅσα	τε	Ῥωμαίοις ὑπήκοα καὶ ὅσα φίλα,
[2, 10]	ἅπερ ὑμῖν ἐστὶ κεχαρισμένα, τήν	τε	Ῥωμαίων ἀρχὴν μὴ περιιδεῖν ἐρριμμένην,
[2, 8]	κοῦφαι καλοῦσιν ἐλπίδες, ἀλλ´ ὅ	τε	Ῥωμαίων δῆμος, ᾧ τὴν δεσποτείαν
[2, 8]	καὶ μάθοιεν, ὁμογνώμονας ἔσεσθαι τῇ	τε	Ῥωμαίων εὐχῇ καὶ τῇ τῶν
[2, 6]	ὀνόματι Κόμοδον ἀξιοῦσιν ἀποκαλεῖσθαι. τά	τε	σημεῖα ἄραντες, καὶ τὰς ἐκείνου
[2, 7]	τόλμης καὶ τῆς αἰτίας οἵ	τε	στρατιῶται σφαλέντες τῶν ἐλπίδων ὑπηγανάκτουν,
[2, 7]	ἔκπυστα καὶ γνώριμα ποιῇ τοῖς	τε	στρατιώταις καὶ τοῖς λοιποῖς κατὰ
[2, 14]	μεγαλοφρόνως, θέας τε ἐπιτελέσας, τοῖς	τε	στρατιώταις πολλὰ δωρησάμενος, καὶ τοὺς
[2, 6]	ὧν εἶχον ἐπ´ ἐκείνου, ἑκάστῳ	τε	στρατιώτῃ τοσοῦτον ἀργύριον ὅσον μήτε
[2, 3]	ἐν τῇ βασιλείῳ ἑστίᾳ τῶν	τε	στρατιωτῶν αὐτὸν καὶ τοῦ δήμου,
[2, 13]	καὶ ἀτραπῶν, ὡς λαθόντες τό	τε	στρατόπεδον ἐπεισέλθοιεν ἀνδρῶν κενόν, καὶ
[2, 15]	{ἢ} πλούτῳ καὶ γένει δυνάμει	τε	στρατοῦ γνώσει τε τῇ παρὰ
[2, 9]	μὲν οὖν πολλὰ ἱστόρησεν αὐτός	τε	συγγράψας ἐν τῷ καθ´ αὑτὸν
[2, 14]	δῆμος αὐτὸν ὑποδεξάμενος εὐφήμησεν ἥ	τε	σύγκλητος ἐπὶ ταῖς τῆς πόλεως
[2, 4]	τε καὶ μακαρίῳ βίῳ ἥ	τε	σύγκλητος μάλιστα καὶ οἱ λοιποὶ
[2, 1]	διαδεξόμενον τὴν ἀρχήν, ὅπως αὐτοί	τε	σωθεῖεν καὶ ἀπὸ τῆς πικρᾶς
[2, 2]	τὸν Κόμοδον. ἔθεόν τε περί	τε	τὰ ἱερὰ καὶ βωμούς, χάριτας
[2, 8]	καὶ προπομπεύοντος τοῦ πυρός, ἔς	τε	τὰ ἱερὰ τῆς Ἀντιοχείας τὸν
[2, 4]	εὔτακτον μετάγειν πάντα ἐπειρᾶτο, ἔν	τε	ταῖς προόδοις καὶ τοῖς δικαστηρίοις
[2, 1]	κἀκεῖνοι ἐς ὕπνον κατεφέροντο κατεχούσαις	τε	ταῖς χερσὶ τὰ δοράτια ἐπανεπαύοντο,
[2, 15]	γένει δυνάμει τε στρατοῦ γνώσει	τε	τῇ παρὰ Ῥωμαίοις, ἐπιθῆται τοῖς
[2, 4]	βασίλειον αὐλὴν ἀναγαγεῖν, ἀλλ´ ἔν	τε	τῇ πατρῴᾳ μένειν οἰκίᾳ, καὶ
[2, 7]	πάντα τὸν ἐνιαυτὸν ἑορτάζουσιν ἔν	τε	τῇ πόλει αὐτῇ καὶ κατὰ
[2, 13]	ἐς τὸν βασιλέα ἀποβλέποντες μετέωρόν	τε	τὴν γνώμην ἔχοντες, κυκλώσασθαι αὐτοὺς
[2, 3]	τοιαῦτα ὁ Περτίναξ εἰπὼν ὑπερῆσέ	τε	τὴν σύγκλητον βουλήν, καὶ πρὸς
[2, 8]	τὰ τῆς ἀρχῆς ἡγεῖτο διά	τε	τὴν τῶν Ῥωμαίων γνώμην καὶ
[2, 4]	ὕβριν αὑτῶν καὶ ἀτιμίαν καθαίρεσίν	τε	τῆς ἀνέτου ἐξουσίας νομίζοντες τὴν
[2, 3]	σὺ νομίζεις πάντων ἀξιώτατον, σοί	τε	τῆς ἀρχῆς παραχωρῶ καὶ πᾶσαν
[2, 1]	τοῦ βασιλέως οὕτως κλαπὲν ἐκκομισθέν	τε	τῆς αὐλείου θύρας νύκτωρ ὀχήματι
[2, 6]	ἔχοντες τὸν ἴδιον βασιλέα, ὑπέρ	τε	τῆς κεφαλῆς αἰωροῦντες τὰς ἀσπίδας
[2, 6]	αὐτὸς ἀνὴρ τῶν ὑπατευκότων, ἔπαρχός	τε	τῆς πόλεως γενόμενος (πατὴρ δὲ
[2, 11]	ὁπλίζεσθαί τε καὶ γυμνάζεσθαι πρό	τε	τῆς πόλεως τάφρους διορύττειν. καὶ
[2, 6]	ἄπληστον καὶ αἰσχρὰν ἐπιθυμίαν καταφρόνησίν	τε	τῆς πρὸς τοὺς ἄρχοντας αἰδοῦς.
[2, 8]	τὸ τῆς ἐπιχειρήσεως ἀσφαλές, ἔκ	τε	τῆς τῶν καλούντων γνώμης καὶ
[2, 14]	νεανίας μεταπεμπόμενος καὶ στρατεύων, εἴ	τέ	τι ἦν ἐν τῷ Ἰλλυρικῷ
[2, 3]	καὶ πρὸς πάντων εὐφημηθεὶς πάσης	τε	τιμῆς καὶ αἰδοῦς παρ´ αὐτῶν
[2, 1]	συντάγματι τῆς ἱστορίας δεδήλωται, κρύψαι	τε	τὸ γενόμενον βουλόμενοι, ὡς ἂν
[2, 2]	Σεβαστὸν προσεῖπον τὸν Περτίνακα· ἔς	τε	τὸ ἐκείνου ὄνομα τοὺς συνήθεις
[2, 4]	ἁρπάζειν τε καὶ ὑβρίζειν ἔς	τε	τὸ εὔτακτον καὶ κόσμιον ἀνακαλούμενοι,
[2, 4]	παίειν τινὰ τῶν παριόντων, ἔς	τε	τὸ κόσμιον καὶ εὔτακτον μετάγειν
[2, 14]	Διὸς τέμενος καὶ θύσας, ἔν	τε	τοῖς λοιποῖς ἱεροῖς νόμῳ βασιλικῷ
[2, 6]	ταύταις ἀρθέντες ταῖς ἐλπίσιν αὐτοκράτορά	τε	τὸν Ἰουλιανὸν ἀναγορεύουσι, καὶ πρὸς
[2, 7]	καὶ ἀμφιβόλοις ἡδοναῖς σκώπτειν. ἔς	τε	τὸν ἱππόδρομον, ὅπου μάλιστα τὸ
[2, 3]	αἰδοῦς παρ´ αὐτῶν τυχὼν ἔς	τε	τὸν τοῦ Διὸς νεὼν καὶ
[2, 5]	τὴν ἔφοδον συνεβούλευον φυγεῖν τῇ	τε	τοῦ δήμου βοηθείᾳ ἑαυτὸν ἐπιδοῦναι,
[2, 7]	οὐκ ἐπλήρου τῶν χρημάτων, ὑπό	τε	τοῦ δήμου καταφρονεῖσθαι ὡς ἀνάξιον
[2, 10]	ἀρχὴν ὠνησάμενός τις αἰσχρῶς πρός	τε	τοῦ δήμου, ὡς ἀκούετε, μεμίσηται,
[2, 13]	συγκλήτου ἐδηλώθη τῷ Σεβήρῳ ἥ	τε	τοῦ Ἰουλιανοῦ ἀναίρεσις, ἤρθη καὶ
[2, 2]	εἰσῆλθον ἄγοντες τὸν Περτίνακα· συγκαλέσας	τε	τοὺς στρατιώτας ὁ Λαῖτος ἔλεξε
[2, 6]	καὶ χρηστὸν προστάτην ἀποβαλόντες. πάλιν	τε	τυραννίδος ἦν δέος, ἐπεὶ τούτῳ
[2, 10]	δήμου, ὡς ἀκούετε, μεμίσηται, πρός	τε	τῶν ἐκεῖ στρατιωτῶν, οὓς ἐψεύσατο,
[2, 7]	τὸ Σύρων ἔθνος, ἐς καινοτομίαν	τε	τῶν καθεστηκότων ἐπιτήδειον. ἐνῆν δέ
[2, 14]	τε καὶ πανταχόθεν στράτευμα, ἔκ	τε	τῶν κατὰ τὴν Ἰταλίαν πόλεων
[2, 6]	γυνὴ καὶ ἡ θυγάτηρ τό	τε	τῶν παρασίτων πλῆθος ἀναθορόντα τοῦ
[2, 1]	βίου εἶχον δι´ ἐλπίδος μόνος	τε	τῶν πατρῴων ἔτι περιλειπόμενος φίλων
[2, 7]	μάλιστα τῷ τὸν Ἰουλιανὸν ὑπό	τε	τῶν περὶ αὐτὸν στρατιωτῶν ἀμελεῖσθαι
[2, 14]	τὸ ἀγχίνουν τῆς γνώμης τό	τε	τῶν πόνων γενναῖον καὶ τὸ
[2, 11]	πόλεως προελθεῖν Ἰουλιανὸς ἐτόλμα· διέπεμπέ	τε,	τῶν στρατιωτῶν δεόμενος ὁπλίζεσθαί τε
[2, 7]	ἡγεμόνας τε καὶ χιλιάρχους τούς	τε	τῶν στρατιωτῶν ἐξέχοντας οἴκαδε μεταπεμπόμενος
[2, 13]	περιειληφόσιν ὑμᾶς στρατιώταις κελεύω ἀποζῶσαί	τε	ὑμᾶς, καὶ ἀποδύσαντας εἴ τινας
[2, 13]	ἐσθῆτας στρατιωτικάς, γυμνοὺς ἀποπέμπειν. παραγγέλλω	τε	ὑμῖν ἀπιέναι ὡς πορρωτάτω τῆς
[2, 8]	καὶ τί πρακτέον ἡγοῖσθε, συμβούλοις	τε	ὑμῖν καὶ κοινωνοῖς χρησόμενος περὶ
[2, 3]	τὰ λοιπὰ ἱερὰ προπεμφθεὶς τάς	τε	ὑπὲρ τῆς βασιλείας θυσίας τελέσας
[2, 1]	τὸν Περτίνακα νυκτὸς ἀκμαζούσης πάντων	τε	ὕπνῳ κατειλημμένων ἀφικνοῦνται ὁ Λαῖτος
[2, 13]	οἱ στρατιῶται τοῖς ἐπεσταλμένοις, πεισθέντες	τε	ὑπὸ τῶν χιλιαρχούντων, τὰ μὲν
[2, 7]	καὶ μεγίστη ἀρχὴ τότε, τοῦ	τε	Φοινίκων ἔθνους παντὸς καὶ τῆς
[2, 8]	καὶ συνεχῶς βοῶντες ἐπείγουσιν ὀρέξαι	τε	χεῖρα σωτήριον καὶ οὕτω τὴν
[2, 13]	ἰδίᾳ μὲν λανθάνοντα γράμματα τοῖς	τε	χιλιάρχοις καὶ τοῖς ἑκατοντάρχοις ὑπισχνούμενος
[2, 11]	δὲ τῶν καμάτων αὐτοῖς, σκηνῇ	τε	χρώμενος εὐτελεῖ, καὶ σιτία καὶ
[2, 6]	πλέον τι τῆς συνηθείας δορυφορούμενος·	ἅτε	γὰρ βίᾳ καὶ παρὰ γνώμην
[2, 15]	πρὸς τὸν πόλεμον γενναίως εὐτρέπιζεν,	ἅτε	δὲ ἀνὴρ προμηθής τε καὶ
[2, 7]	ἐς τὸ ἑορτάξειν καὶ εὐφραίνεσθαι,	ἅτε	ποιῶν κεχαρισμένα, εἰκότως ἐτιμᾶτο. ~ἅπερ
[2, 6]	ἑστῶτες ἐβλασφήμουν καὶ κακῶς ἠγόρευον	ἅτε	χρημάτων ἀντικαταλλαξάμενον τὴν ἀρχήν. τότε
[2, 13]	ἢ σῶσαι ἐδυνήθητε, ἀνάνδρως δὲ	προυδώκατε.	ἐπὶ τηλικούτοις δὴ ἁμαρτήμασί τε
[2, 13]	γοῦν ῥᾳδίως, καὶ ἀκονιτί γε	ἑαλώκατε.	ἔστι δ´ ἐν ἐμοὶ ὅ
[2, 10]	τε βασιλέας τίμιον, οὓς αἰδεῖσθε,	δεδηλώκατε	δι´ ὧν ἀγανακτεῖτε ἐφ´ οἷς
[2, 13]	τί μὲν χρὴ παθεῖν ὑμᾶς,	ὁρᾶτε·	ἐγὼ δὲ φείσομαι μὲν ὑμῶν
[2, 13]	στρατοῦ καὶ συμμάχων πλήθει, ἔργῳ	ὁρᾶτε·	εἴληφθε γοῦν ῥᾳδίως, καὶ ἀκονιτί
[2, 5]	βασιλείῳ μιᾶναι τὰς δεξιὰς αἵματι,	ὁρᾶτε,	μὴ πρὸς τὸ νῦν ἀνόσιον
[2, 13]	ὃν ἐχρῆν σώζειν καὶ δορυφορεῖν,	ἐφονεύσατε·	τὴν Ῥωμαίων ἀρχὴν ἔνδοξον οὖσαν
[2, 8]	ὑπέσχετο. τίνα τοίνυν ἔχετε γνώμην,	δηλώσατε.	τοιαῦτά τινα εἰπόντος αὐτοῦ, εὐθέως
[2, 1]	ἐμοὶ Κόμοδον βραδύνοντα. τί δὴ	μέλλετε;	ὑμεῖς τε γὰρ δράσετε τὸ
[2, 5]	{καὶ} ἐπὶ τῇ Κομόδου τελευτῇ	δυσχεραίνετε,	οὐδὲν παράδοξον, ἄνθρωπον ὄντα εἰ
[2, 13]	σώματα δῶρον τῆς ἐμῆς φιλανθρωπίας	ἕξετε,	τοῖς δὲ περιειληφόσιν ὑμᾶς στρατιώταις
[2, 1]	δὴ μέλλετε; ὑμεῖς τε γὰρ	δράσετε	τὸ κεκελευσμένον, ἐγώ τε πονηρᾶς
[2, 5]	τότε πεπραγμένα, ὡς εἴ τι	ὑποπτεύετε,	ἑτέροις ἐπιφέρειν τὸ ἔγκλημα. ἀλλ´
[2, 10]	πρός τε τοῦ δήμου, ὡς	ἀκούετε,	μεμίσηται, πρός τε τῶν ἐκεῖ
[2, 8]	ἐκείνου ἃ ὑπέσχετο. τίνα τοίνυν	ἔχετε	γνώμην, δηλώσατε. τοιαῦτά τινα εἰπόντος
[2, 2]	διὰ τιμῆς τε καὶ θαύματος	ἔσχετε.	δίδωσί τε ἡμῖν ἡ τύχη
[2, 10]	σύμπαντες καὶ καθ´ ἕνα εὐανδρίᾳ	προύχετε,	ἀσκήσει τε πολεμικῶν ἔργων ἐγγεγύμνασθε
[2, 2]	καὶ τῶν στρατιωτικῶν αὐτοῦ πράξεων	ἐπειράθητε,	οἱ δὲ λοιποὶ τῆς πόλεως
[2, 13]	ἄρχοντα εἵλεσθε, φυλάξαι ἢ σῶσαι	ἐδυνήθητε,	ἀνάνδρως δὲ προυδώκατε. ἐπὶ τηλικούτοις
[2, 6]	τε στρατιώτῃ τοσοῦτον ἀργύριον ὅσον	μήτε	αἰτῆσαι μήτε λήψεσθαι προσεδόκησαν· τὰ
[2, 6]	τοὺς δράσαντας, μήτε δὲ εὑρεῖν	μήτε	ἀμύνασθαι δυναμένων. μάλιστά τε δεινῶς
[2, 6]	τὰ βασίλεια, μηδενὸς τῶν δημοτῶν	μήτε	ἀντιστῆναι τολμῶντος μήτε μὴν εὐφημοῦντος
[2, 14]	παρέξειν ἀφορμὴν καὶ εἴσοδον ἀριστοκρατίας,	μήτε	δὲ ἄκριτόν τινα φονευθήσεσθαι ἢ
[2, 6]	τὸν δῆμον ζητούντων τοὺς δράσαντας,	μήτε	δὲ εὑρεῖν μήτε ἀμύνασθαι δυναμένων.
[2, 11]	ὁδὸν ἐπετάχυνε, μήτε που ἐνδιατρίβων,	μήτε	διδοὺς καιρὸν ἀναπαύλης, εἰ μὴ
[2, 13]	μιμήσομαι· ἐπεὶ δὲ μήτε ὅσιον	μήτε	δίκαιον ἔτι βασιλέα ὑμᾶς δορυφορεῖν
[2, 6]	τοσοῦτον ἀργύριον ὅσον μήτε αἰτῆσαι	μήτε	λήψεσθαι προσεδόκησαν· τὰ δὲ χρήματα
[2, 6]	τῶν δημοτῶν μήτε ἀντιστῆναι τολμῶντος	μήτε	μὴν εὐφημοῦντος ὥσπερ εἰώθασι προπέμπειν
[2, 9]	προσποιήσασθαί τε καὶ πιστώσασθαι εὔνοιαν,	μήτε	ὅρκου φειδόμενος, εἰ δέοι τούτου
[2, 13]	ὑμετέρας χεῖρας μιμήσομαι· ἐπεὶ δὲ	μήτε	ὅσιον μήτε δίκαιον ἔτι βασιλέα
[2, 4]	μήτε πελέκεις φέρειν μετὰ χεῖρας	μήτε	παίειν τινὰ τῶν παριόντων, ἔς
[2, 4]	πρὸς τοὺς δημότας ὕβρεως καὶ	μήτε	πελέκεις φέρειν μετὰ χεῖρας μήτε
[2, 11]	γενναίοις πόνοις τὴν ὁδὸν ἐπετάχυνε,	μήτε	που ἐνδιατρίβων, μήτε διδοὺς καιρὸν
[2, 14]	ἄκριτόν τινα φονευθήσεσθαι ἢ δημευθήσεσθαι,	μήτε	συκοφαντοῦντος ἀνέξεσθαι, ἀλλὰ βαρυτάτην εὐδαιμονίαν
[2, 6]	φόνῳ τῷ βασιλικῷ ἐπεξιέναι τινά,	μήτε	τὴν οὕτως ἀπρεπῶς ἐπὶ χρήμασι
[2, 6]	τόν τε δῆμον ἡσυχάξοντα ἔγνωσαν	μήτε	τινὰ τολμῶντα ἐπεξελθεῖν τῷ τοῦ
[2, 6]	τοὺς ἄρχοντας αἰδοῦς. τὸ γὰρ	μήτε	τοῖς οὕτως ὠμῶς τετολμημένοις ἐν
[2, 2]	πειθόμενος, βιοὺς δὲ ὡς οὐκ	ἀγνοεῖτε,	ὑπὸ πλήθους τροφῆς ἀποπνιγεὶς διεφθάρη.
[2, 10]	οὓς αἰδεῖσθε, δεδηλώκατε δι´ ὧν	ἀγανακτεῖτε	ἐφ´ οἷς οἱ κατὰ τὴν
[2, 8]	παρῆλθον πευσόμενος ὑμῶν τίνα γνώμην	ἔχοιτε	καὶ τί πρακτέον ἡγοῖσθε, συμβούλοις
[2, 4]	γνώμης ὅτι μηδένα ἑκὼν ἀδικήσει	ποτὲ	ἑκάστῳ τὸ κατ´ ἀξίαν ἀπονέμων,
[2, 8]	ἐλπίζων τοὺς ἐκεῖ στρατιώτας, εἴ	ποτε	καὶ μάθοιεν, ὁμογνώμονας ἔσεσθαι τῇ
[2, 10]	δι´ εὐχῆς ἐστί, πρότερον μὲν	οὐδέποτε	ἀντιποιησαμένῳ τοιαύτης ἐλπίδος (ἴστε γάρ
[2, 15]	τὴν γνώμην χαῦνον καὶ ἁπλοϊκώτερον,	τότε	δὲ καὶ πολλὰ διὰ γραμμάτων
[2, 6]	ἅτε χρημάτων ἀντικαταλλαξάμενον τὴν ἀρχήν.	τότε	δὲ καὶ πρῶτον ὑποδιεφθάρη τὰ
[2, 3]	λοιποὶ πάντες ἐπευφημίζομεν σοι διδόντες“	τότε	δὲ πάντων αὐτὸν ἐκβιασαμένων ἐκλιπαρησάντων
[2, 11]	θηρίων μὴ πρότερον αὐτοῖς ἑωραμένων.	τότε	δὴ πᾶσα ἡ πόλις ὅπλα
[2, 5]	ἐπεχείρει μὴ ἐνθουσιᾶν, μένων καὶ	τότε	ἐν σώφρονι καὶ σεμνῷ σχήματι
[2, 2]	καλεῖ πάσαις τε γεραίρει εὐφημίας.	τότε	καὶ οἱ στρατιῶται οὐχ ὁμοίᾳ
[2, 11]	ὅθεν τὸν Σεβῆρον προσιόντα πυνθανόμενοι	τότε	μετὰ τοσούτου στρατοῦ εἰκότως ἐταράττοντο
[2, 5]	οὐδὲν ἧττον ὑμῶν ἀγνοοῦντα τὰ	τότε	πεπραγμένα, ὡς εἴ τι ὑποπτεύετε,
[2, 9]	ἅπερ πάντα ἀψευδῆ καὶ ἀληθῆ	τότε	πιστεύεται ὅταν ἐς τὴν ἀπόβασιν
[2, 7]	δὲ ἦν καὶ μεγίστη ἀρχὴ	τότε,	τοῦ τε Φοινίκων ἔθνους παντὸς
[2, 1]	οὐ δεινὰ τὰ προσδοκώμενα ἑαυτῷ	ἑκάστοτε	συμβήσεσθαι φάσκων. ἐν τοσαύτῃ γοῦν
[2, 13]	ὁρίσαι θέλῃ τὴν ἀξίαν τιμωρίαν,	ἐστέ.	ἀλλὰ τί μὲν χρὴ παθεῖν
[2, 5]	γεγενῆσθαι, οὐκ ἐμὸν τὸ ἁμάρτημα·	ἴστε	γὰρ ἔξω πάσης ὄντα με
[2, 10]	μὲν οὐδέποτε ἀντιποιησαμένῳ τοιαύτης ἐλπίδος	(ἴστε	γάρ μου τὸ πρὸς τοὺς
[2, 10]	ὧν ἡγεμονεύσαντες ἐκεῖσε διῳκήσαμεν, εὖ	ἴστε,	οὔτε ἐμοῦ ῥᾳθυμίαν ἢ ἀδρανίαν
[2, 10]	πρός τε θεοὺς σεβάσμιον, οὓς	ὄμνυτε,	πρός τε βασιλέας τίμιον, οὓς
[2, 6]	τυραννίδος, οὔτε προσῆλθον τῷ τείχει	οὔτε	ἀπρεπῆ καὶ ἐπονείδιστον χρήμασι κτήσασθαι
[2, 7]	μὴ δύνασθαι ἀποπληρῶσαι ἃ ὑπέσχετο·	οὔτε	γὰρ οἴκοθεν ἦν αὐτῷ τοσαῦτα
[2, 11]	ἐταράττοντο τῷ ἀήθει τοῦ πράγματος·	οὔτε	δὲ ἀντιστῆναι ἢ κωλῦσαι ἐτόλμων,
[2, 11]	δύναμιν καὶ τὸ πλῆθος ἀκούων,	οὔτε	δὲ τῷ δήμῳ πιστεύων, ἐπεὶ
[2, 10]	ἡγεμονεύσαντες ἐκεῖσε διῳκήσαμεν, εὖ ἴστε,	οὔτε	ἐμοῦ ῥᾳθυμίαν ἢ ἀδρανίαν καταγνώσονται,
[2, 7]	αὐτῷ τοσαῦτα χρήματα ὅσα ἠλαζονεύσατο,	οὔτε	μὴν οἱ δημόσιοί τι θησαυροὶ
[2, 15]	ἐποίησαν οἱ κατ´ ἐκεῖνον γράψαντες,	οὔτε	παραλείπων εἴ τι λόγου καὶ
[2, 15]	ἐν τοῖς ἑξῆς διηγήσομαι, οὐδὲν	οὔτε	πρὸς χάριν ἐς ὕψος ἐξαίρων,
[2, 6]	λείψανα ὀλίγα τῆς Κομόδου τυραννίδος,	οὔτε	προσῆλθον τῷ τείχει οὔτε ἀπρεπῆ
[2, 3]	τὸ πῦρ ἐάσας αὑτοῦ προπομπεῦσαι	οὔτε	τι ἄλλο τῶν βασιλικῶν συμβόλων
[2, 3]	ἐπὶ τὸ συνέδριον τῆς βουλῆς	οὔτε	τὸ πῦρ ἐάσας αὑτοῦ προπομπεῦσαι
[2, 10]	ἐμοῦ ῥᾳθυμίαν ἢ ἀδρανίαν καταγνώσονται,	οὔτε	τὸ ὑμέτερον γενναῖον καὶ πρὸς
[2, 11]	τῷ δήμῳ πιστεύων, ἐπεὶ μεμίσητο,	οὔτε	τοῖς στρατιώταις θαρρῶν, οὓς ἔψευστο.
[2, 15]	ἀνὴρ προμηθής τε καὶ νήφων	ὑπώπτευε	τὴν ἐν Βρεττανίᾳ δύναμιν πολλήν
[2, 14]	ἐπὶ Θρᾴκην ἐκέλευεν αὑτῷ συντυχεῖν.	ἐξήρτυε	δὲ καὶ στόλον ναυτικόν, καὶ
[2, 15]	Ἰλλυρικὸν στράτευμα σὺν αὑτῷ πᾶν	εἶχε,	διῳκῆσθαι νομίζων πάντα λυσιτελῶς τῇ
[2, 13]	σαγηνεύσας ἐντὸς τῶν ὅπλων δοριαλώτους	εἶχε,	μεγάλῃ βοῇ καὶ θυμοειδεῖ τῷ
[2, 6]	ταραχή τε καὶ πένθος πάντας	κατεῖχε	διέθεόν τε ἐνθουσιῶσιν ἐοικότες κίνησίς
[2, 6]	ἐνθουσιῶσιν ἐοικότες κίνησίς τε ἄλογος	κατεῖχε	τὸν δῆμον ζητούντων τοὺς δράσαντας,
[2, 15]	καὶ μεγίστην ἀνδρῶν τε μαχιμωτάτων.	ἦρχε	δ´ αὐτῆς πάσης Ἀλβῖνος, ἀνὴρ
[2, 3]	τὸ μὲν μεγάλα καὶ ὡς	ἔτυχε	χαρίζεσθαι οὐκ ἂν περιγένοιτο, εἰ
[2, 4]	ἀρχομένοις ὑποφαινομένων ἐβάσκηνε πάντα καὶ	ἀνέτρεψε	πονηρὰ τύχη ἐκώλυσέ τε θαυμαστὰ
[2, 15]	ὑπαγάγοιτο, νομίσματά τε αὐτοῦ κοπῆναι	ἐπέτρεψε,	καὶ ἀνδριάντων ἀναστάσεσι ταῖς τε
[2, 13]	στρατόπεδον καὶ τὰ ὅπλα ἀναλάβωσι,	προύπεμψε	λογάδας ἐπιλέκτους τε καὶ ὅσους