Livre, partie
[1, 10]	ψυχὴν καὶ τότε τὸ αἷμα	παγῆναι	καὶ ~τὰς φλέβας καὶ τὰς
[1, 10]	ἀγαθόν, τυφλώττουσα ~δέ, ἐντινάσσει τοῖς	πάθεσι	τοῖς σωματικοῖς, καὶ ~ἡ κακοδαίμων,
[1, 10]	τοσαύτην ἀρετὴν ἀνασχέσθαι συγχρωτιζόμενον ~αὐτῇ	παθητὸν	σῶμα· ἔλαβεν οὖν ὥσπερ περιβόλαιον
[1, 10]	εὐπάθητος, καὶ πρῶτος ~μὲν πάντων	παθητῶν,	δεύτερος δὲ τῶν ὄντων καὶ
[1, 10]	τεθολωμένην ὑπὸ τῶν τοῦ ~σώματος	παθῶν,	ἔτι σχεδὸν ἠρτημένην τῆς τοῦ
[1, 10]	~τοῦτο λέγεις, ὦ Τρισμέγιστε; ~Ψυχὴν	παιδὸς	θέασαι, ὦ τέκνον, αὐτὴν διάλυσιν
[1, 10]	ἡ μὲν ἀρχὴ κινεῖται, ἵνα	πάλιν	~ἀρχὴ γένηται, τὸ δὲ ἓν
[1, 10]	ὦ τέκνον, διαιρετῆς μεταβολαί. Πῶς	πάλιν	διαιρετῆς; ~Οὐκ ἤκουσας ἐν τοῖς
[1, 10]	ἡ τούτου κενωτάτη. ~Πῶς τοῦτο	πάλιν	λέγεις, ὦ πάτερ; Οἴει οὖν,
[1, 10]	ἀθανασίας οὔτε τοῦ ἀγαθοῦ μεταλαμβάνει,	παλίσσυτος	~δὲ τὴν ὁδὸν ὑποστρέφει τὴν
[1, 10]	~ἔχοντα τῆς ψυχῆς τὸ σῶμα·	πᾶν	δὲ ζῷον, ὥσπερ οὖν τὸ
[1, 10]	οὐδὲ ~ποδῶν οὐδὲν νοητὸν ὑποκάτω,	πᾶν	δὲ ὑλικόν, νοῦς δὲ ~κεφαλή,
[1, 10]	δὲ ζῷον, ὥσπερ οὖν τὸ	~πᾶν,	ἔκ τε ὑλικοῦ καὶ νοητοῦ
[1, 10]	ὀλίγον ~ὄγκωτο καὶ μηδέπω τὸ	πᾶν	ὠγκωμένου, πῶς καλὴν μὲν ~βλέπειν
[1, 10]	ὑπὸ δὲ τοῦ ἑνὸς τὰ	πάντα.
[1, 10]	δὲ ταπεινά, καὶ τὰ ἄλλα	πάντα	~ἀκριβῶς μανθάνει, καὶ τὸ πάντων
[1, 10]	πάντων γὰρ οὗτος ~κρείττων, καὶ	πάντα	αὐτοῦ ἐλάττονα. ὁ μὲν οὖν
[1, 10]	ἐκείνῳ, τῷ μηδὲν μὲν λαμβάνοντι,	πάντα	δὲ ~θέλοντι εἶναι· οὐ γὰρ
[1, 10]	αὐτό. καὶ γὰρ τὰ ἄλλα	πάντα	διὰ τοῦτον ~ἔστιν ἴδιον γὰρ
[1, 10]	ἡ οὐσία αὐτοῦ τὸ θέλειν	πάντα	εἶναι. τί ~γάρ ἐστι θεὸς
[1, 10]	ἀνθρώπους καὶ ἔργοις ~καὶ λόγοις	πάντα	εὖ ποιοῦσα, μιμουμένη αὐτῆς τὸν
[1, 10]	~ἐκ μιᾶς δὲ ἀρχῆς τὰ	πάντα	ἤρτηται, ἡ δὲ ἀρχὴ ἐκ
[1, 10]	ἀνθρώπῳ· ὁ δὲ θεὸς ὑπὲρ	πάντα	καὶ περὶ πάντα· καὶ ~τοῦ
[1, 10]	θεὸς ὑπὲρ πάντα καὶ περὶ	πάντα·	καὶ ~τοῦ μὲν θεοῦ καθάπερ
[1, 10]	τὸ ~ἀγαθὸν τῷ εἶναι τὰ	πάντα.	~οὕτως ἄρα ταῦτα τῷ ~δυναμένῳ
[1, 10]	γὰρ καὶ ἐναντιότητος δεῖ τὰ	~πάντα	συνεστάναι· καὶ τοῦτο ἄλλως εἶναι
[1, 10]	κινήσεων ἐπιλαθόμενος ἀτρεμεῖ· ~εριλάμψαν δὲ	πάντα	τὸν νοῦν καὶ τὴν ὅλην
[1, 10]	φύσει, σώματος ~πυρίνου λαβόμενος περιπολεῖ	πάντα	τόπον, καταλιπὼν ~τὴν ψυχὴν κρίσει
[1, 10]	~ἄνθρωπον· διόπερ διὰ τούτων τὰ	πάντα	τῶν δύο, κόσμου ~καὶ ἀνθρώπου·
[1, 10]	οὐδέποτε ~ἔχει ὑμνοῦσα, εὐφημοῦσα δὲ	πάντας	ἀνθρώπους καὶ ἔργοις ~καὶ λόγοις
[1, 10]	ὠγκωμένου, πῶς καλὴν μὲν ~βλέπειν	πανταχοῦ,	μηδέποτε δὲ τεθολωμένην ὑπὸ τῶν
[1, 10]	ψυχαί εἰσιν αὗται ἐν τῷ	~παντὶ	κόσμῳ κυλινδούμεναι, ὥσπερ ἀπονενεμημέναι; τούτων
[1, 10]	ἐπιστημῶν. ~καὶ αὕτη ἡ τοῦ	παντὸς	~διοίκησις, ἠρτημένη ἐκ τῆς τοῦ
[1, 10]	ἀπὸ μιᾶς ~ψυχῆς τῆς τοῦ	παντὸς	πᾶσαι αἱ ψυχαί εἰσιν αὗται
[1, 10]	~χρῆται· καὶ ὁ μὲν τοῦ	παντός,	τῶν πάντων, ὁ δὲ τοῦ
[1, 10]	ζῴων, ὁ δὲ θεὸς πάντων·	πάντων	γὰρ οὗτος ~κρείττων, καὶ πάντα
[1, 10]	τὸ ἀγαθόν, ἢ τὸ τῶν	πάντων	~εἶναι οὐκέτι ὄντων ἀλλὰ ὕπαρξιν
[1, 10]	πάντα ~ἀκριβῶς μανθάνει, καὶ τὸ	πάντων	μεῖζον, οὐδὲ τὴν γῆν ~καταλιπὼν
[1, 10]	ὁ μὲν τοῦ παντός, τῶν	πάντων,	ὁ δὲ τοῦ ~ἀνθρώπου, τῶν
[1, 10]	γὰρ ὢν ~ὁ νοῦς τῶν	πάντων,	ὀργάνῳ τῷ πυρὶ πρὸς τὴν
[1, 10]	καὶ εὐπάθητος, καὶ πρῶτος ~μὲν	πάντων	παθητῶν, δεύτερος δὲ τῶν ὄντων
[1, 10]	ἀλόγων ζῴων, ὁ δὲ θεὸς	πάντων·	πάντων γὰρ οὗτος ~κρείττων, καὶ
[1, 10]	φλόγα. νοῦς δὲ ὀξύτατος ~ὢν	πάντων	τῶν θείων νοημάτων καὶ τὸ
[1, 10]	θείων νοημάτων καὶ τὸ ὀξύτατον	πάντων	~τῶν στοιχείων ἔχει σῶμα, τὸ
[1, 10]	ἐστὶν ὁ ὄντως ἄνθρωπος, ἢ	πάντως	γε ~ἰσοδυναμοῦσιν ἀλλήλοις. ~οὐδεὶς μὲν
[1, 10]	εἰ δὲ τοῦτο οὕτως ἔχει,	~πάντως	μέντοι ἀναγκαζόμενος ὑπὸ τοῦ ἀγαθοῦ
[1, 10]	ἄνθρωπον ὁ θεός, ἀλλὰ καὶ	πάνυ	~γνωρίζει καὶ θέλει γνωρίζεσθαι. τοῦτο
[1, 10]	ἐπιστήμη δὲ δῶρον τοῦ θεοῦ.	~πᾶσα	γὰρ ἐπιστήμη ~ἀσώματος, ὀργάνῳ χρωμένη
[1, 10]	καὶ τῶν ποσῶν· ~κινητὸς γάρ·	πᾶσα	γὰρ ὑλικὴ κίνησις γένεσίς ἐστιν.
[1, 10]	οἰκήσει. ~ψυχὴ δὲ ἀνθρωπίνη, οὐ	πᾶσα	μέν, ἡ δὲ εὐσεβής, ~δαιμονία
[1, 10]	Οἴει οὖν, ὦ ~τέκνον, ὅτι	πᾶσα	ψυχὴ νοῦν ἔχει τὸν ἀγαθόν;
[1, 10]	μιᾶς ~ψυχῆς τῆς τοῦ παντὸς	πᾶσαι	αἱ ψυχαί εἰσιν αὗται ἐν
[1, 10]	τὸ καθικνεῖσθαι, ἀβλαβὴς δὲ καὶ	πάσης	ἀθανασίας ~ἀνάπλεως, ~ἧς οἱ δυνάμενοι
[1, 10]	ἀποθεωθῆναι πῶς λέγεις, ὦ πάτερ,	Πάσης	~ψυχῆς, ὦ τέκνον, διαιρετῆς μεταβολαί.
[1, 10]	τούτου δὲ οὕτως ἔχοντος, ἐν	πᾶσι	τοῖς οὖσιν αἱ ~αἰσθήσεις εἰσί,
[1, 10]	ἢ οὐχ ὁρᾷς ὅσα κακὰ	~πάσχει	ψυχὴ ἀσεβής, βοώσης αὐτῆς καὶ
[1, 10]	τὸ σύνολον τὸ σῶμα κινῆσαι·	πασῶν	γὰρ τῶν ~σωματικῶν αἰσθήσεών τε
[1, 10]	θεία ~σιωπή ἐστι καὶ καταργία	πασῶν	τῶν αἰσθήσεων. ~οὔτε ~γὰρ ἄλλο
[1, 10]	ὕβρεως. ~Πῶς οὖν κολάζεται, ὦ	πάτερ,	ἀνθρωπίνη ψυχή; ~Καὶ τίς ἐστι
[1, 10]	ἐντετυχήκασιν. Εἴθε καὶ ἡμεῖς, ὦ	πάτερ.	~Εἴθε γάρ, ὧ τέκνον· νῦν
[1, 10]	Τίς δέ ἐστιν οὗτος, ~ὦ	πάτερ;	Ὁ μὴ πολλὰ λαλῶν, μηδὲ
[1, 10]	δίκῃ. Πῶς τοῦτο ~λέγεις, ὦ	πάτερ;	ὁ νοῦς τῆς ψυχῆς χωρίζεται
[1, 10]	~Πῶς τοῦτο πάλιν λέγεις, ὦ	πάτερ;	Οἴει οὖν, ὦ ~τέκνον, ὅτι
[1, 10]	~Τὸ ἀποθεωθῆναι πῶς λέγεις, ὦ	πάτερ,	Πάσης ~ψυχῆς, ὦ τέκνον, διαιρετῆς
[1, 10]	ὦ Τάτ. ~Ἐπλήρωσας ἡμᾶς, ὦ	πάτερ,	τῆς ἀγαθῆς καὶ καλλίστης ~θέας
[1, 10]	εὖ ποιοῦσα, μιμουμένη αὐτῆς τὸν	πατέρα.	~διό, ὦ τέκνον, εὐχαριστοῦντα τῷ
[1, 10]	τί ~γάρ ἐστι θεὸς καὶ	πατὴρ	καὶ τὸ ἀγαθόν, ἢ τὸ
[1, 10]	τοίνυν ταῦτα, ὁ θεὸς καὶ	πατὴρ	καὶ τὸ ἀγαθόν, καὶ ὁ
[1, 10]	σκιαμαχεῖ. ~ὁ γὰρ θεὸς καὶ	πατὴρ	καὶ τὸ ἀγαθὸν οὔτε λέγεται
[1, 10]	ἐναντία· ὁ δὲ θεὸς καὶ	πατὴρ	καὶ τὸ ~ἀγαθὸν τῷ εἶναι
[1, 10]	~ὁ μὲν οὖν θεὸς καὶ	πατὴρ	καὶ τὸ ἀγαθόν, ὦ Τάτ,
[1, 10]	τῶν κατὰ μετουσίαν ~καὶ αὐτὸς	πατήρ,	οὐκέτι δὲ τοῦ ἀγαθοῦ τοῖς
[1, 10]	τοῦτο ~ὁ θεός, τοῦτο ὁ	πατήρ,	τοῦτο τὸ ἀγαθόν, ᾧ μηδὲν
[1, 10]	γενέσθαι δυνατόν. ~αἴτιος δὲ ~ὁ	πατὴρ	τῶν τέκνων καὶ τῆς σπορᾶς
[1, 10]	ὥσπερ ἐν ~ψυχῇ δὲ σώματος	πεποιημένου	καὶ πλείονα τοῦ σώματος ~τὴν
[1, 10]	~θεάσασθαι ὁ τοῦτο θεασάμενος οὔτε	περὶ	ἄλλου τινὸς ~ἀκοῦσαι οὔτε τὸ
[1, 10]	γὰρ αὐτὸ ὄψει, ὅταν μηδὲν	~περὶ	αὐτοῦ ἔχῃς εἰπεῖν. ἡ γὰρ
[1, 10]	ψυχὴ νοῦν ἔχει τὸν ἀγαθόν;	περὶ	~γὰρ τούτου ὁ νῦν λόγος,
[1, 10]	δὲ θεὸς ὑπὲρ πάντα καὶ	περὶ	πάντα· καὶ ~τοῦ μὲν θεοῦ
[1, 10]	αὐξήσεώς ἐστι προσηγορία, ἅπερ ἐστὶ	περὶ	τὰ μεταβλητὰ ~καὶ κινητὰ καὶ
[1, 10]	τούτου ὁ νῦν λόγος, οὐ	περὶ	τοῦ ὑπηρετικοῦ, οὗ ἔμπροσθεν ~εἰρήκαμεν,
[1, 10]	παθητὸν σῶμα· ἔλαβεν οὖν ὥσπερ	περιβόλαιον	~τὴν ψυχήν, ἡ δὲ ψυχὴ
[1, 10]	καὶ ~διὰ τοῦτο τὸ ὕδωρ	περικέχυται	τῇ γῇ, ὥσπερ ἔρυμα καὶ
[1, 10]	ὢν φύσει, σώματος ~πυρίνου λαβόμενος	περιπολεῖ	πάντα τόπον, καταλιπὼν ~τὴν ψυχὴν
[1, 10]	~χερσαῖα, αἱ δὲ χερσαῖαι εἰς	πετεινά,	αἱ δὲ ἀέριαι εἰς ἀνθρώπους,
[1, 10]	ᾗ ἐστιν ἡ ψυχή, ἀθάνατα	πέφυκεν,	ὥσπερ ἐν ~ψυχῇ δὲ σώματος
[1, 10]	τοῦ σώματος θηριάζεται, ὅπερ ~ἐστὶ	πλάνη	μεγίστη; ~ψυχὴ γὰρ κολάζεται τοῦτον
[1, 10]	δύο θεῶν, ὁ μὲν τῶν	πλανωμένων,	ὁ δὲ ~τῶν ἀπλανῶν. ~καὶ
[1, 10]	~ψυχῇ δὲ σώματος πεποιημένου καὶ	πλείονα	τοῦ σώματος ~τὴν ψυχὴν ἔχοντα·
[1, 10]	δὲ πόρρω τοῦ ὑμένος θνητά,	πλέον	~ἔχοντα τῆς ψυχῆς τὸ σῶμα·
[1, 10]	ἀθανασίας ~ἀνάπλεως, ~ἧς οἱ δυνάμενοι	πλέον	τι ἀρύσασθαι τῆς ~θέας κατακοιμίζονται
[1, 10]	~δαίμων. μακαρία ψυχή, ἡ τούτου	πληρεστάτη,	κακοδαίμων ~δὲ ψυχὴ ἡ τούτου
[1, 10]	εἰδότες ὅτι πρῶτον δεῖ τὸ	πνεῦμα	~ἀναχωρῆσαι εἰς τὴν ψυχὴν καὶ
[1, 10]	ψυχὴ ἐν τῷ πνεύματι· τὸ	πνεῦμα	~διῆκον διὰ φλεβῶν καὶ ἀρτηριῶν
[1, 10]	ψυχὴ εἰς ἑαυτήν, συστέλλεται τὸ	~πνεῦμα	εἰς τὸ αἷμα, ἡ δὲ
[1, 10]	ἡ δὲ ψυχὴ εἰς τὸ	πνεῦμα,	ὁ δὲ νοῦς ~καθαρὸς γενόμενος
[1, 10]	ψυχήν, τῆς δὲ ψυχῆς τὸ	πνεῦμα;	~Συννοεῖν δεῖ, ὦ τέκνον, τὸν
[1, 10]	τῷ πνεύματι χρῆται· τὸ δὲ	πνεῦμα	τὸ ζῷον ~διοικεῖ. ~ὅταν οὖν
[1, 10]	ψυχῇ, ἡ ψυχὴ ἐν τῷ	πνεύματι·	τὸ πνεῦμα ~διῆκον διὰ φλεβῶν
[1, 10]	τις οὖσα καθάπερ ~ὑπηρέτῃ τῷ	πνεύματι	χρῆται· τὸ δὲ πνεῦμα τὸ
[1, 10]	χωρίζεται καὶ ἡ ψυχὴ ~τοῦ	πνεύματος,	σοῦ εἰπόντος ἔνδυμα εἶναι τοῦ
[1, 10]	οὐδὲν ὑπεράνω ὑλικόν, ὥσπερ οὐδὲ	~ποδῶν	οὐδὲν νοητὸν ὑποκάτω, πᾶν δὲ
[1, 10]	ποῖα μὲν ~αὐτοῦ ἐστιν ὑψηλά,	ποῖα	δὲ ταπεινά, καὶ τὰ ἄλλα
[1, 10]	καὶ μετρεῖ αὐτὸν καὶ οἶδε	ποῖα	μὲν ~αὐτοῦ ἐστιν ὑψηλά, ποῖα
[1, 10]	ποτὲ μὲν γὰρ ποσὰ ~καὶ	ποιά.	ὁτὲ δὲ τὰ ἐναντία· ὁ
[1, 10]	μὲν ποιεῖ, ὁτὲ δὲ οὐ	~ποιεῖ,	καὶ ποιότητος καὶ ποσότητος· ποτὲ
[1, 10]	χρόνῳ, ἐν ᾧ ὁτὲ μὲν	ποιεῖ,	ὁτὲ δὲ οὐ ~ποιεῖ, καὶ
[1, 10]	~πυρώδης οὖσα, καταυγάζει καὶ μύειν	ποιεῖ	τοὺς ὀφθαλμούς, ~οὕτω καὶ ἡ
[1, 10]	~καίομαι, φλέγομαι· τί εἴπω, τί	ποιήσω,	οὐκ οἶδα· διεσθίομαι ~ἡ κακοδαίμων
[1, 10]	τὸ γὰρ ἀγαθόν ~ἐστι τὸ	ποιητικόν·	τοῦτο δὲ οὐ δυνατὸν ἐγγενέσθαι
[1, 10]	ὕβρεις καὶ βλασφημίας ~καὶ βίας	ποικίλας,	δι´ ὧν ἄνθρωποι ἀδικοῦνται. ~εἰς
[1, 10]	φλόγα ἔχει ὅσην ~ἡ ἀσέβεια;	ποῖον	δὲ δακετὸν θηρίον, ὥστε λυμᾶναι
[1, 10]	ψυχῆς, ὦ ~τέκνον, ἢ ἀσέβεια;	ποῖον	πῦρ τοσαύτην φλόγα ἔχει ὅσην
[1, 10]	ὁτὲ δὲ οὐ ~ποιεῖ, καὶ	ποιότητος	καὶ ποσότητος· ποτὲ μὲν γὰρ
[1, 10]	οὐ γὰρ ἐρῶ, ὦ Τάτ,	ποιοῦντι·	ὁ γὰρ ποιῶν ~ἐλλιπής ἐστι
[1, 10]	ἔργοις ~καὶ λόγοις πάντα εὖ	ποιοῦσα,	μιμουμένη αὐτῆς τὸν πατέρα. ~διό,
[1, 10]	ὦ Τάτ, ποιοῦντι· ὁ γὰρ	ποιῶν	~ἐλλιπής ἐστι πολλῷ χρόνῳ, ἐν
[1, 10]	~καὶ γινόμενος ἀεί, γένεσις τῶν	ποιῶν	καὶ τῶν ποσῶν· ~κινητὸς γάρ·
[1, 10]	Ὁ μὴ πολλὰ λαλῶν, μηδὲ	πολλὰ	ἀκούων· ὃ ~γὰρ δύο λόγοις
[1, 10]	οὗτος, ~ὦ πάτερ; Ὁ μὴ	πολλὰ	λαλῶν, μηδὲ πολλὰ ἀκούων· ὃ
[1, 10]	ἀπονενεμημέναι; τούτων ~τοίνυν τῶν ψυχῶν	πολλαὶ	αἱ μεταβολαί, τῶν μὲν ἐπὶ
[1, 10]	τι εἰπεῖν ~οὔτ´ ἔρξαι δύναται.	~πολλάκις	γὰρ ἐξίπταται ὁ νοῦς τῆς
[1, 10]	τι ἀρύσασθαι τῆς ~θέας κατακοιμίζονται	πολλάκις	{δὲ} ἀπὸ τοῦ σώματος εἰς
[1, 10]	εἰσὶ ~ψυχῆς; ἢ ὡς οἱ	πολλοὶ	δοκοῦσι, καὶ σὺ δοξάζεις, ὦ
[1, 10]	ὁ γὰρ ποιῶν ~ἐλλιπής ἐστι	πολλῷ	χρόνῳ, ἐν ᾧ ὁτὲ μὲν
[1, 10]	χωρὶς αὐτοῦ· ~γνῶσις δὲ αἰσθήσεως	πολὺ	διαφέρει· αἴσθησις μὲν γὰρ ~γίνεται
[1, 10]	~τὴν ψυχὴν ἔχοντα· τὰ δὲ	πόρρω	τοῦ ὑμένος θνητά, πλέον ~ἔχοντα
[1, 10]	καὶ ποσότητος· ποτὲ μὲν γὰρ	ποσὰ	~καὶ ποιά. ὁτὲ δὲ τὰ
[1, 10]	οὐ ~ποιεῖ, καὶ ποιότητος καὶ	ποσότητος·	ποτὲ μὲν γὰρ ποσὰ ~καὶ
[1, 10]	γένεσις τῶν ποιῶν καὶ τῶν	ποσῶν·	~κινητὸς γάρ· πᾶσα γὰρ ὑλικὴ
[1, 10]	~ποιεῖ, καὶ ποιότητος καὶ ποσότητος·	ποτὲ	μὲν γὰρ ποσὰ ~καὶ ποιά.
[1, 10]	ὄντων καὶ αὐτοδεής, ~καὶ αὐτὸς	ποτὲ	μὲν γενόμενος, ἀεὶ δὲ ὤν,
[1, 10]	Οὐρανὸς καὶ Κρόνος, οἱ ἡμέτεροι	~πρόγονοι,	ἐντετυχήκασιν. Εἴθε καὶ ἡμεῖς, ὦ
[1, 10]	καὶ τῶν ~Γενικῶν λόγων τῶν	πρὸς	αὐτὸν λελαλημένων ἐστὶν ἐπιτομή. ~ὁ
[1, 10]	γένηται, πυρίνου ~τυχεῖν σώματος τέτακται	πρὸς	τὰς τοῦ θεοῦ ὑπηρεσίας ~καὶ
[1, 10]	τῶν πάντων, ὀργάνῳ τῷ πυρὶ	πρὸς	τὴν δημιουργίαν ~χρῆται· καὶ ὁ
[1, 10]	τέκνον· νῦν δὲ ἔτι ἀτονοῦμεν	πρὸς	τὴν ~ὄψιν καὶ οὔπω ἰσχύομεν
[1, 10]	ὥσπερ ἔρυμα καὶ ~τεῖχος ἀντέχον	πρὸς	τὴν τοῦ πυρὸς φλόγα. νοῦς
[1, 10]	πρὸς τοὺς ~θεούς, θεῶν δὲ	πρὸς	τοὺς ἀνθρώπους· οὗτός ἐστιν ὁ
[1, 10]	~ἐνεργέστερον καὶ ἑνωτικώτερον ἀνθρώπων μὲν	πρὸς	τοὺς ~θεούς, θεῶν δὲ πρὸς
[1, 10]	τοῦτο τὸ ἀγαθόν, ᾧ μηδὲν	πρόσεστι	~τῶν ἄλλων. ὁ μὲν γὰρ
[1, 10]	γὰρ φύσεως ~καὶ αὐξήσεώς ἐστι	προσηγορία,	ἅπερ ἐστὶ περὶ τὰ μεταβλητὰ
[1, 10]	τοῦτό ἐστι κεφαλικῶς, ~ὅσα οὗν	προσήνωται	τῷ ὑμένι τῆς κεφαλῆς ταύτης,
[1, 10]	τὴν τοιαύτην ~ψυχὴν τῷ σώματι	προσηρτημένην	καὶ ὑπ´ αὐτοῦ ἀγχομένην ~κάτω.
[1, 10]	δεύτερον ~ζῷον μετὰ τὸν κόσμον,	πρῶτον	δὲ τῶν θνητῶν, τῶν μὲν
[1, 10]	~τὴν φύσιν, οὐκ εἰδότες ὅτι	πρῶτον	δεῖ τὸ πνεῦμα ~ἀναχωρῆσαι εἰς
[1, 10]	ὑλικὸς γάρ, καὶ εὐπάθητος, καὶ	πρῶτος	~μὲν πάντων παθητῶν, δεύτερος δὲ
[1, 10]	συνέστηκε. ~καὶ ὁ μὲν κόσμος	πρῶτος,	ὁ δὲ ἄνθρωπος δεύτερον ~ζῷον
[1, 10]	~τῶν στοιχείων ἔχει σῶμα, τὸ	πῦρ·	δημιουργὸς γὰρ ὢν ~ὁ νοῦς
[1, 10]	γήινον σῶμα κατοικῆσαι· γῆ γὰρ	πῦρ	οὐ βαστάζει· ~ᾶσα γὰρ φλέγεται
[1, 10]	ὦ ~τέκνον, ἢ ἀσέβεια; ποῖον	πῦρ	τοσαύτην φλόγα ἔχει ὅσην ~ἡ
[1, 10]	νοῦς τῶν πάντων, ὀργάνῳ τῷ	πυρὶ	πρὸς τὴν δημιουργίαν ~χρῆται· καὶ
[1, 10]	~ἴδιον εὐθὺς ἐνεδύσατο χιτῶνα, τὸν	πύρινον,	ὃν οὐκ ἐδύνατο ~ἔχων εἰς
[1, 10]	ἐνδυμάτων, θεῖος ὢν φύσει, σώματος	~πυρίνου	λαβόμενος περιπολεῖ πάντα τόπον, καταλιπὼν
[1, 10]	γὰρ νοῦς, ὅταν δαίμων γένηται,	πυρίνου	~τυχεῖν σώματος τέτακται πρὸς τὰς
[1, 10]	μόνον· γυμνὸς γὰρ ὢν τοῦ	πυρὸς	~ὁ ἐν ἀνθρώποις νοῦς ἀδυνατεῖ
[1, 10]	~τεῖχος ἀντέχον πρὸς τὴν τοῦ	πυρὸς	φλόγα. νοῦς δὲ ὀξύτατος ~ὢν
[1, 10]	ὥσπερ ἡ τοῦ ἡλίου ἀκτίς,	~πυρώδης	οὖσα, καταυγάζει καὶ μύειν ποιεῖ
[1, 10]	καὶ μηδέπω τὸ πᾶν ὠγκωμένου,	πῶς	καλὴν μὲν ~βλέπειν πανταχοῦ, μηδέποτε
[1, 10]	τοῦ ~ἀγαθοῦ κάλλος. ~Τὸ ἀποθεωθῆναι	πῶς	λέγεις, ὦ πάτερ, Πάσης ~ψυχῆς,
[1, 10]	ἀνθρωπίνην ἀπὸ ~τῆς τοσαύτης ὕβρεως.	~Πῶς	οὖν κολάζεται, ὦ πάτερ, ἀνθρωπίνη
[1, 10]	~ψυχῆς, ὦ τέκνον, διαιρετῆς μεταβολαί.	Πῶς	πάλιν διαιρετῆς; ~Οὐκ ἤκουσας ἐν
[1, 10]	καὶ τῇ κατ´ ἀξίαν δίκῃ.	Πῶς	τοῦτο ~λέγεις, ὦ πάτερ; ὁ
[1, 10]	δὲ γίνεται· κατ´ ἀνάγκην γίνεται.	Πῶς	~τοῦτο λέγεις, ὦ Τρισμέγιστε; ~Ψυχὴν
[1, 10]	~δὲ ψυχὴ ἡ τούτου κενωτάτη.	~Πῶς	τοῦτο πάλιν λέγεις, ὦ πάτερ;

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 8/07/2010