Livre, sections |
[2, 9] |
τῶν
(κατὰ
μέρος
ὡς
ἂν
|
ὦ |
δυνατὸς
εἰπεῖν.
Οἶμαι
γὰρ
ἔσεσθαι |
[2, 10] |
ἔλαβεν
ταῦτα
πλεονεξίαν,
ἀλλ'
ἐν
|
ᾧ |
μάλιστα
τοῦ
καιροῦ
δυνάμεις
μὲν |
[2, 2] |
ταύτης
ἔτος
εἶναι
πρῶτον,
ἐν
|
ᾧ, |
φησί,
Καρχηδόνα
Φοίνικες
ἔκτισαν.
Τοῦτο |
[2, 2] |
πρὸς
ἀφηλιώτην
δὲ
πάσας
ἀπέστρεφεν·
|
ὧδε |
γὰρ
καὶ
Ἡλίου
κεῖται
πόλις. |
[2, 11] |
ἅπαντα
πράττει
καὶ
διανοεῖται,
ταύτην
|
ᾤετο |
δεῖν
πρὸ
παντὸς
ἐμποιῆσαι
τὴν |
[2, 7] |
καὶ
τὴν
τοῦ
κάνθωνος
ὡς
|
ᾤετο |
κεφαλὴν
ἔχων.
Πότερον
οὖν
αὐτὴν |
[2, 10] |
τῆς
ἐξουσίας
ἐκεῖνος
καθεστηκὼς
τοὐναντίον
|
ᾠήθη |
δεῖν
εὐσεβεῖν
καὶ
πολλὴν
εὔνοιαν |
[2, 6] |
τῶν
ἄστρων
ἐπὶ
τῆς
γῆς
|
ᾠήθησαν |
ὁρᾶν
αὐτὸν
περιπατοῦντα;
(Λύχνον
γὰρ |
[2, 4] |
ἴδωμεν.
Ἐλθόντες,
φησίν,
ἀπὸ
Συρίας
|
ᾤκησαν |
πρὸς
ἀλίμενον
θάλασσαν
γειτνιάσαντες
(ταῖς |
[2, 16] |
βίον
ἀμείνω
λαβεῖν
ἐκ
περιτροπῆς.
|
(Ὤκνουν |
δ'
ἂν
ἐγὼ
ταῦτα
γράφειν, |
[2, 2] |
κατασκευήν.
Αὐτὸς
δὲ
ὁ
Σολομὼν
|
ᾠκοδόμησε |
τὸν
ναὸν
μετὰ
τὸ
ἐξελθεῖν |
[2, 12] |
αὐτὰ
διὰ
τῶν
ἔργων
ἐθίζειν
|
ὠλιγώρουν. |
(Ὁ
δ'
ἡμέτερος
νομοθέτης
ἄμφω |
[2, 21] |
οὐδέν,
ἀλλ'
ὅτι
καινοὺς
ὅρκους
|
ὤμνυεν |
καί
τι
δαιμόνιον
αὐτῷ
σημαίνειν |
[2, 17] |
ἔγγιον
συνηθείαις,
αὐτὸς
δὲ
Πλάτων
|
ὡμολόγηκεν, |
ὅτι
τὴν
ἀληθῆ
περὶ
θεοῦ |
[2, 9] |
καὶ
θεοσεβεῖς
νομίζει,
πάντως
ἂν
|
ὡμολόγησε |
(τοὺς
ἱερεῖς·
δύο
γὰρ
αὐτούς |
[2, 17] |
πλεῖστον
ἐνεκαρτέρησαν.
(Οὐκοῦν
τοῦτο
μὲν
|
ὡμολογήσθω |
τεκμήριον
ἀρετῆς
εἶναι
τὸ
πείθεσθαι |
[2, 3] |
τῆς
Αἰγύπτου
πάντων
Αἰγυπτίων
πρῶτος
|
ὤν, |
ὡς
ἂν
εἴποι
τις,
τὴν |
[2, 2] |
Ἡλιοπολίτης,
δῆλον
ὅτι
νεώτερος
μὲν
|
ὢν |
αὐτός,
ἐκείνοις
δὲ
πιστεύσας
τοῖς |
[2, 2] |
μὲν
Ὁμήρου
τοῦ
ποιητοῦ
γραμματικὸς
|
ὢν |
αὐτὸς
οὐκ
ἂν
ἔχοι,
τίς |
[2, 8] |
Αἰγύπτιον·
οὐ
γὰρ
ἂν
Ἕλλην
|
ὢν |
ἢ
Μακεδὼν
ἐχαλέπαινεν·
οὗτοι
γὰρ |
[2, 11] |
οὔτε
τῶν
(πραττομένων
οὐδὲν
οὔθ'
|
ὧν |
ἄν
τις
παρ'
αὐτῷ
διανοηθῇ, |
[2, 5] |
ἦσαν
Ὀνίας
καὶ
Δοσίθεος
Ἰουδαῖοι,
|
ὧν |
Ἀπίων
σκώπτει
τὰ
ὀνόματα,
δέον |
[2, 1] |
τοῦ
συμμέτρου
προαποδεδεῖχθαι
νομίζω.
(Περὶ
|
ὧν |
δὲ
προστίθησιν
ὁ
Ἀπίων
ἐπιμνησθήσομαι |
[2, 10] |
οὐχὶ
τούτους
ἔχομεν
τοὺς
νόμους,
|
ὧν |
ἐγὼ
παραθήσομαι
τοὺς
κεφαλαιωδεστάτους,
οὔθ' |
[2, 8] |
βασιλέας
τοὺς
ἐπ'
εὐσεβείᾳ
διαβοηθέντας
|
(ὧν |
ἕνα
Κροῖσον)
οἵαις
ἐχρήσαντο
συμφοραῖς |
[2, 16] |
οὐκ
ἠθέλησεν.
(Τἆλλα
δὲ
προείρηκεν,
|
ὧν |
ἡ
μετάδοσίς
ἐστιν
ἀναγκαία·
πᾶσι |
[2, 12] |
τῆς
περὶ
τὰ
ἤθη
κατασκευῆς,
|
ὧν |
ὁ
μὲν
λόγῳ
(διδασκαλικός,
ὁ |
[2, 20] |
τῶν
ἐμμενόντων
τοῖς
νόμοις
προυνόησεν.
|
Ὧν |
οὐδὲν
λογισάμενος
ὁ
Μόλων
Ἀπολλώνιος |
[2, 20] |
θρησκείας
τυγχάνουσιν,
(ὡς
ἐν
παρεκβάσει
|
ὧν |
προείπομεν
τοὺς
τόπους
ἐρημωθέντας
καταλιπεῖν) |
[2, 8] |
τύχας
οὔτε
τὰς
Λακεδαιμονίων
ἐνενόησεν,
|
ὧν |
τοὺς
μὲν
ἀνδρειοτάτους
(εἶναι,
τοὺς |
[2, 5] |
γενναῖος,
ὡς
μετέχειν
ἀξιῶν
αὐτὸς
|
ὧν |
τυχεῖν
ἐκωλύετο
συκοφαντεῖν
ἐπεχείρησε
τοὺς |
[2, 8] |
Δελφοῖς,
ἄλλους
μυρίους,
καὶ
οὐδεὶς
|
ὠνείδισεν |
ταῦτα
τοῖς
παθοῦσιν,
ἀλλὰ
τοῖς |
[2, 3] |
ἀφ'
ἧς
φησι
τὸ
σάββατον
|
ὠνομάσθαι. |
(Ὁδεύσαντες
γάρ,
φησίν,
ἓξ
ἡμερῶν |
[2, 2] |
δέ
γε
πάντων
πιστότατος
Ἀπίων
|
ὡρίσατο |
τὴν
ἔξοδον
ἀκριβῶς
κατὰ
τὴν |
[2, 22] |
ἐκτέμνων.
Παρ'
ἡμῖν
δὲ
θάνατος
|
ὥρισται, |
κἂν
ἄλογόν
τις
οὕτω
ζῷον |
[2, 21] |
κατὰ
τῶν
ξένον
εἰσαγόντων
(θεὸν
|
ὥριστο |
θάνατος.
Οἱ
δὲ
τοιούτῳ
νόμῳ |
[2, 9] |
καὶ
δὴ
εἴπας
ποτὲ
μὲν
|
ὡς |
ἀθέους
καὶ
μισανθρώπους
λοιδορεῖ,
ποτὲ |
[2, 11] |
πείσας
εἰς
ἐκεῖνον
ἅπαντας
ἀφορᾶν
|
ὡς |
αἴτιον
μὲν
ἁπάντων
ὄντα
τῶν |
[2, 13] |
ἐξεῦρεν
ἢ
τί
παρ'
ἑτέρων
|
ὡς |
ἄμεινον
μετήνεγκεν;
ἆρά
γε
τὴν |
[2, 3] |
Αἰγύπτου
πάντων
Αἰγυπτίων
πρῶτος
ὤν,
|
ὡς |
ἂν
εἴποι
τις,
τὴν
μὲν |
[2, 1] |
εἰ
δεῖ
τἀληθὲς
εἰπεῖν,
ἀπαιδευσίαν
|
ὡς |
ἂν
ὑπ'
ἀνθρώπου
συγκείμενα
καὶ |
[2, 9] |
καὶ
περὶ
τῶν
(κατὰ
μέρος
|
ὡς |
ἂν
ὦ
δυνατὸς
εἰπεῖν.
Οἶμαι |
[2, 2] |
Μόλων
δὲ
καὶ
ἄλλοι
τινὲς
|
ὡς |
αὐτοῖς
ἔδοξεν.
(Ὁ
δέ
γε |
[2, 5] |
εἴη
τῆς
κατὰ
δόσιν
πολιτείας,
|
ὡς |
αὐτὸς
ἐφ'
ἡμῶν
ἠξίωκεν,
ἀναιρουμένης; |
[2, 9] |
δικαίους
οὔτε
ἀληθεῖς,
τὸν
μὲν
|
ὡς |
γόητα
καὶ
ἀπατεῶνα
διαβάλλοντες,
τοὺς |
[2, 11] |
εἰς
μὲν
τούτων
οὐδοτιοῦν
ἀπεῖδεν,
|
ὡς |
δ'
ἄν
τις
εἴποι
βιασάμενος |
[2, 2] |
ἀποφαίνεται
ῥᾳδίως
πιστεύων
ἀκοῇ
πρεσβυτέρων,
|
ὡς |
δῆλός
ἐστι
καταψευσάμενος.
(Τὰ
δὲ |
[2, 14] |
τούτῳ
μὴ
πειθόμενος
ὑφέξει
δίκην
|
ὡς |
εἰς
θεὸν
αὐτὸν
ἀσεβῶν.
(Θύομεν |
[2, 1] |
ἀνεξέταστον
καταλιπεῖν
κατηγορίαν
ἡμῶν
ἄντικρυς
|
ὡς |
ἐν
δίκῃ
γεγραφότα.
(Καὶ
γὰρ |
[2, 20] |
καινοί
τινες
εἰσαγόμενοι
θρησκείας
τυγχάνουσιν,
|
(ὡς |
ἐν
παρεκβάσει
ὧν
προείπομεν
τοὺς |
[2, 1] |
τί
λέγειν
βούλεται,
σχεδὸν
δ'
|
ὡς |
ἐν
πολλῇ
ταραχῇ
καὶ
ψευσμάτων |
[2, 21] |
αὐτῷ
σημαίνειν
ἔφασκεν
ἢ
διαπαίζων,
|
ὡς |
ἔνιοι
λέγουσι,
διὰ
ταῦτα
κατεγνώσθη |
[2, 7] |
ἡμῖν
ὀμωμοσμένον,
ἀλλὰ
μόνος
Ἀπίων,
|
ὡς |
ἔοικεν,
ἤκουσεν·
αὐτὸς
γὰρ
ὁ |
[2, 4] |
θάτερον
Αἰγύπτιοι
πεπόνθασιν·
ἢ
γὰρ
|
ὡς |
ἐπισεμνυνόμενοι
προσποιοῦνται
τὴν
συγγένειαν
ἢ |
[2, 18] |
καὶ
τὸ
μηδὲν
εἰκῆ
μηδ'
|
ὡς |
ἔτυχεν
ἕκαστος
ἐπιτεθυμηκὼς
φαγεῖν
ἢ |
[2, 20] |
καὶ
περὶ
τοῦ
μὴ
δεῖν
|
ὡς |
ἔτυχεν
ἐπιμίγνυσθαί
τινας
ἔξωθεν,
ἀλλ' |
[2, 2] |
τρίτῃ
τῶν
Αἰγυπτιακῶν
τάδε·
Μωσῆς,
|
ὡς |
ἤκουσα
παρὰ
τῶν
πρεσβυτέρων
τῶν |
[2, 7] |
ἔχων.
Πότερον
οὖν
αὐτὴν
πάλιν
|
ὡς |
ἡμᾶς
ἀνέστρεψεν
ἢ
λαβὼν
ἀπιὼν |
[2, 5] |
ἀλλὰ
παραγενόμενος
εἰς
Ἱεροσόλυμα
πολλὰς
|
ὡς |
ἡμῖν
νόμιμόν
ἐστιν
ἐπετέλεσε
θυσίας |
[2, 17] |
εἰς
πολιτείαν
καὶ
νόμους
ἐπιχειρησάντων
|
ὡς |
θαυμαστὰ
συνθέντων
κατηγοροῦσι,
φάσκοντες
αὐτοὺς |
[2, 18] |
μίσους
προσφέρειν
τοῖς
ὑποχειρίοις,
ἀλλὰ
|
(ὡς) |
θαυμαστόν
τι
θέαμα
βουλομένους
ἰδεῖν, |
[2, 17] |
δὲ
θαυμαζόμενος
παρὰ
τοῖς
Ἕλλησιν
|
ὡς |
καὶ
σεμνότητι
βίου
διενεγκὼν
καὶ |
[2, 5] |
Ἐτίμα
γὰρ
ἡμῶν
τὸ
ἔθνος,
|
ὡς |
καί
φησιν
Ἑκαταῖος
περὶ
ἡμῶν, |
[2, 24] |
ἡμεῖς
ἂν
ἐκείνοις
χάριν
ὠφείλομεν
|
ὡς |
μαθηταὶ
γεγονότες·
εἰ
δὲ
καὶ |
[2, 5] |
(Ὁ
δ'
οὕτως
ἐστὶ
γενναῖος,
|
ὡς |
μετέχειν
ἀξιῶν
αὐτὸς
ὧν
τυχεῖν |
[2, 22] |
πατρίδος
οὔτε
πικρὸν
φοβηθήσεται
(δεσπότην,
|
ὡς |
μὴ
πρὸ
ἐκείνου
δεδιέναι
τὸν |
[2, 4] |
δ'
εἰ
μὲν
βιασάμενοι
κατέσχον,
|
ὡς |
μηδ'
ὕστερον
ἐκπεσεῖν,
ἀνδρείας
τεκμήριόν |
[2, 16] |
ἡμερότητα
καὶ
φιλανθρωπίαν
ἡμᾶς
ἐξεπαίδευσεν,
|
ὡς |
μηδὲ
τῶν
ἀλόγων
ζῴων
ὀλιγωρεῖν, |
[2, 4] |
ἂν
τοῦ
γένους
αὐτὸς
ἔφυγεν·
|
ὡς |
οἵ
γε
μεγαλοφρονοῦντες
ἐπὶ
ταῖς |
[2, 2] |
δὴ
τοῖς
πρὸ
αὐτοῦ
συμπεφώνηκεν,
|
(ὡς |
οἶμαι,
ὁ
γραμματικὸς
ὁ
ἀκριβής. |
[2, 7] |
καταψεύσασθαί
τινα
καὶ
ὅρκον
ἡμῶν
|
ὡς |
ὀμνυόντων
τὸν
θεὸν
τὸν
ποιήσαντα |
[2, 2] |
δ'
ἀνδρὸς
ἐπ'
αὐτὴν
διακειμένη,
|
ὡς |
ὅτι
ἐν
αἰθέρι
τοῦτον
ἀεὶ |
[2, 10] |
ἐγὼ
παραθήσομαι
τοὺς
κεφαλαιωδεστάτους,
οὔθ'
|
ὡς |
οὐχὶ
μάλιστα
πάντων
ἐμμένομεν
τοῖς |
[2, 10] |
οὐδέτερον
ἀπολειφθήσεσθαι
νομίζω
λέγειν,
οὔθ'
|
ὡς |
οὐχὶ
τούτους
ἔχομεν
τοὺς
νόμους, |
[2, 4] |
καὶ
τὸ
παράλιόν
ἐστι
μέρος,
|
ὡς |
πάντες
ὁμολογοῦσιν,
(εἰς
κατοίκησιν
τὸ |
[2, 18] |
συγγραφεῖς,
ἀδόκιμοι
σοφισταί,
μειρακίων
ἀπατεῶνες,
|
ὡς |
πάνυ
ἡμᾶς
φαυλοτάτους
ἀνθρώπων
λοιδοροῦσιν. |
[2, 5] |
ὅτι
διέσωσαν
τὴν
Ἀλεξάνδρειαν,
ἧς
|
ὡς |
πολίτης
ἀντιποιεῖται.
(Πολεμούντων
γὰρ
αὐτῶν |
[2, 5] |
λέγων
αὑτὸν
Ἀλεξανδρέα·
γεννηθεὶς
γάρ,
|
ὡς |
προεῖπον,
ἐν
τῷ
βαθυτάτῳ
τῆς |
[2, 10] |
Ἕλλησιν
ἐχθὲς
δὴ
καὶ
πρῴην
|
ὡς |
πρὸς
ἐκεῖνον
παραβαλλόμενοι
φαίνονται
γεγονότες, |
[2, 7] |
δικαίοις
μήτε
τὸν
θεὸν
εὐσεβεῖν
|
ὡς |
προσῆκεν,
δουλεύειν
δὲ
μᾶλλον
ἔθνεσιν |
[2, 20] |
οὕτω
παίδευμα
προστάττειν
τοῖς
πολίταις
|
ὡς |
τὸ
πάντας
ἀκριβῶς
τοὺς
νόμους |
[2, 19] |
εὖ
φρονούντων
οὐκ
ἂν
παροξύνειαν,
|
ὡς |
τοῖς
ταῦτα
συνθεῖσιν
ἐπιπλῆξαι
καὶ |
[2, 24] |
οἰκείαν
ὑποστρέψαντες
γῆν.
~(Οἱ
μὲν
|
ὡς |
φαυλότατον
ἡμῶν
τὸν
νομοθέτην
ἐλοιδόρησαν· |
[2, 10] |
εἰσὶν
οἱ
τὰ
παρ'
ἡμῖν
|
ὡς |
χείρω
παραβάλλειν
ἀξιοῦντες·
οἷς
οὐδέτερον |
[2, 7] |
οἰόμενος
καὶ
τὴν
τοῦ
κάνθωνος
|
ὡς |
ᾤετο
κεφαλὴν
ἔχων.
Πότερον
οὖν |
[2, 7] |
ἄρα
μόνοι
διὰ
τὸ
καταφυγεῖν,
|
ὥς |
φασιν,
εἰς
τὴν
χώραν
αὐτῶν |
[2, 20] |
ἄλλην
τάξιν
τοῦ
πολιτεύματος,
ἀλλ'
|
ὥσπερ |
ἄλλο
τι
τῶν
φαυλοτάτων
ἐφῆκαν |
[2, 19] |
ἵνα
δὴ
συλλαβόντες
αὐτὸν
καθείρξωσιν,
|
ὥσπερ |
αὐτὸς
ἐκεῖνος
τὸν
πατέρα
τὸν |
[2, 13] |
τὴν
ἐπιμέλειαν
τῶν
ἱερέων
πεπιστευμένων,
|
ὥσπερ |
δὲ
τελετῆς
τινος
τῆς
ὅλης |
[2, 12] |
ἐκμανθάνοντες
ἔχομεν
ἐν
ταῖς
ψυχαῖς
|
ὥσπερ |
ἐγκεχαραγμένους,
καὶ
σπάνιος
μὲν
ὁ |
[2, 16] |
δ'
ἑτέραν
ἐκώλυσεν·
ἃ
δ'
|
ὥσπερ |
ἱκετεύοντα
προσφεύγει
ταῖς
οἰκίαις
ἀπεῖπεν |
[2, 9] |
κατηγορίαν
ὁ
Ἀπολλώνιος
οὐκ
ἀθρόαν
|
ὥσπερ |
ὁ
Ἀπίων
ἔταξεν,
ἀλλὰ
σποράδην, |
[2, 23] |
ἑαυτὸν
ἴσχυσεν
ὁ
νόμος,
καὶ
|
ὥσπερ |
ὁ
θεὸς
διὰ
παντὸς
τοῦ |
[2, 4] |
τὴν
βλασφημίαν
τὴν
καθ'
ἡμῶν
|
ὥσπερ |
τινὰ
μισθὸν
ἐθελῆσαι
παρασχεῖν
Ἀλεξανδρεῦσι |
[2, 19] |
καλεῖν
ἀποτροπαίους,
εἶτα
δὲ
τούτους
|
ὥσπερ |
τοὺς
πονηροτάτους
τῶν
ἀνθρώπων
χάρισι |
[2, 19] |
καὶ
διαιροῦντες
τόποις
καὶ
διαίταις,
|
ὥσπερ |
τῶν
ζῴων
τὰ
γένη,
τοὺς |
[2, 12] |
καὶ
κανόνα
τὸν
νόμον,
ἵν'
|
ὥσπερ |
ὑπὸ
πατρὶ
τούτῳ
καὶ
δεσπότῃ |
[2, 8] |
βίῳ
καὶ
τῷ
λόγῳ
διεφθαρμένος,
|
ὥστε |
εἰκότως
ἐλεήσαι
τις
ἂν
τὴν |
[2, 22] |
ποτε
παρὰ
τοῖς
Ἕλλησιν
ἰσχύσαντας,
|
ὥστε |
καὶ
τοῖς
θεοῖς
τὰς
τῶν |
[2, 7] |
τόποις
ἢ
τοῖς
ἐπιτηδεύμασιν
ἀφεστήκαμεν,
|
ὥστε |
μηδεμίαν
ἡμῖν
εἶναι
πρὸς
αὐτοὺς |
[2, 12] |
κατὰ
τοὺς
οἰκείους
νόμους
ζῆν,
|
ὥστε |
σχεδὸν
αὐτοὺς
οὐδ'
ἴσασιν,
ἀλλ' |
[2, 19] |
οὕτως
ἀναισχύντως
ὑπὸ
τῶν
θεῶν,
|
ὥστε |
τινὰς
καὶ
ζηλοῦν
ὁμολογεῖν
τοὺς |
[2, 24] |
βεβαιότερον,
ἡμεῖς
ἂν
ἐκείνοις
χάριν
|
ὠφείλομεν |
ὡς
μαθηταὶ
γεγονότες·
εἰ
δὲ |
[2, 9] |
τὸ
αἰδοῖον
γενομένης.
Καὶ
μηδὲν
|
ὠφεληθεὶς |
ὑπὸ
τῆς
περιτομῆς
ἀλλὰ
σηπόμενος |