Livre, sections |
[2, 6] |
μένοντας
ἡσυχίαν
ἄγειν,
τὸν
δὲ
|
Ζάβιδον |
ἐπὶ
πολλῆς
ἡσυχίας
εἰς
τὸν |
[2, 10] |
Λυκοῦργοι
γὰρ
καὶ
Σόλωνες
καὶ
|
Ζάλευκος |
ὁ
τῶν
Λοκρῶν
καὶ
πάντες |
[2, 23] |
(ἀνθρώποις
ἀεὶ
καὶ
μᾶλλον
αὑτῶν
|
ζῆλον |
ἐμπεποιήκασι.
Πρῶτοι
μὲν
γὰρ
οἱ |
[2, 23] |
ἀλλὰ
καὶ
πλήθεσιν
ἤδη
πολὺς
|
ζῆλος |
γέγονεν
ἐκ
μακροῦ
τῆς
ἡμετέρας |
[2, 22] |
φόβος
ἴσχυσεν
τῶν
κρατησάντων
οὔτε
|
ζῆλος |
τῶν
(παρὰ
τοῖς
ἄλλοις
τετιμημένων. |
[2, 7] |
εἶναι
πρὸς
αὐτοὺς
ἔχθραν
μηδὲ
|
ζηλοτυπίαν. |
Τοὐναντίον
μέντοι
πολλοὶ
παρ'
αὐτῶν |
[2, 23] |
πρὸ
τῶν
οἰκείων
καὶ
καλῶν
|
ζηλοῦν |
ἐπιτεθυμήκασιν,
ἢ
παύσασθαι
(βασκαίνοντας
ἡμῖν |
[2, 19] |
τῶν
θεῶν,
ὥστε
τινὰς
καὶ
|
ζηλοῦν |
ὁμολογεῖν
τοὺς
ἐπ'
αὐτῇ
δεδεμένους· |
[2, 21] |
δὲ
τὰ
μὲν
τῶν
ἄλλων
|
ζηλοῦν |
οὐκ
ἀξιοῦμεν,
τοὺς
μέντοι
μετέχειν |
[2, 23] |
ἂν
ὑπὸ
τοῦ
πλήθους
τῶν
|
ζηλούντων |
μέγα
φρονεῖν
ἐπ'
αὐτοῖς
προήχθημεν. |
[2, 22] |
(Διὰ
τί
γὰρ
ἂν
καὶ
|
ζηλώσαιμεν |
τοὺς
ἑτέρων
νόμους
ὁρῶντες
μηδὲ |
[2, 16] |
παραβαινόντων
τιμωρητικοὺς
τάξας
ἄνευ
προφάσεως.
|
(Ζημία |
γὰρ
ἐπὶ
τοῖς
πλείστοις
τῶν |
[2, 15] |
δῶρα
τις
λάβοι,
θάνατος
ἡ
|
ζημία. |
Περιορῶν
ἱκέτην
(βοηθεῖν
ἐνὸν
ὑπεύθυνος. |
[2, 22] |
πονηροῖς
διαλύσεις,
ἐπὶ
μοιχείας
μὲν
|
ζημίας |
χρημάτων,
ἐπὶ
φθορᾶς
δὲ
καὶ |
[2, 10] |
(δὲ
τὰ
πλήθη
μετὰ
πολλῆς
|
ζῆν |
ἀνομίας,
ἐν
τούτῳ
τῆς
ἐξουσίας |
[2, 10] |
δόξωσιν
ἑτέρους,
ἀλλ'
αὐτοὶ
τοῦ
|
ζῆν |
νομίμως
ἄλλοις
ὑφηγήσασθαι.
(Τούτων
δὲ |
[2, 20] |
τοῖς
καθ'
ἑτέραν
συνήθειαν
βίου
|
ζῆν |
προαιρουμένοις.
(Ἀλλ'
οὐδὲ
τοῦτ'
ἔστιν |
[2, 16] |
ὑπὸ
τοὺς
αὐτοὺς
ἡμῖν
νόμους
|
ζῆν |
ὑπελθόντες
δέχεται
φιλοφρόνως,
οὐ
τῷ |
[2, 12] |
τοῦ
κατὰ
τοὺς
οἰκείους
νόμους
|
ζῆν, |
ὥστε
σχεδὸν
αὐτοὺς
οὐδ'
ἴσασιν, |
[2, 8] |
διαφέροντας.
Καὶ
καταριθμεῖ
Σωκράτην
καὶ
|
Ζήνωνα |
καὶ
Κλεάνθην
καὶ
τοιούτους
τινάς. |
[2, 6] |
κάνθωνος
κεφαλήν,
οὕτω
γὰρ
ἀστεϊ
|
ζόμενος |
(Γέγραφεν,
καὶ
πάλιν
εἰς
Δῶρα |
[2, 8] |
ὁ
κατηγορῶν·
ἐγκαλεῖ
γὰρ,
ὅτι
|
ζῷα |
θύομεν
καὶ
χοῖρον
(οὐκ
ἐσθίομεν |
[2, 20] |
τὸν
ἐπιτήδειον·
πολλῆς
δὲ
καὶ
|
ζωγράφοι |
καὶ
πλάσται
τῆς
εἰς
τοῦτο |
[2, 9] |
(ἀπὸ
τῶν
νόμων,
καθ'
οὓς
|
ζῶντες |
διατελοῦμεν.
Ἄλλως
τε
καὶ
τὴν |
[2, 12] |
ὑπὸ
πατρὶ
τούτῳ
καὶ
δεσπότῃ
|
ζῶντες |
μήτε
βουλόμενοι
μηθὲν
μήθ'
ὑπ' |
[2, 22] |
ὥρισται,
κἂν
ἄλογόν
τις
οὕτω
|
ζῷον |
ἀδικῇ·
καὶ
τούτων
ἡμᾶς
τῶν |
[2, 8] |
οὖν
περὶ
τῆς
τῶν
ἡμέρων
|
ζῴων |
ἀναιρέσεως
κοινόν
ἐστι
καὶ
πρὸς |
[2, 14] |
φῶς
οὐρανὸν
γῆν
ἥλιον
ὕδατα
|
ζῴων |
γενέσεις
καρπῶν
ἀναδόσεις.
Ταῦτα
θεὸς |
[2, 16] |
κἀν
τῇ
πολεμίᾳ
τῶν
ἐργαζομένων
|
ζῴων |
(καὶ
μὴ
φονεύειν.
Οὕτως
πανταχόθεν |
[2, 16] |
ἐξεπαίδευσεν,
ὡς
μηδὲ
τῶν
ἀλόγων
|
ζῴων |
ὀλιγωρεῖν,
ἀλλὰ
μόνην
ἐφῆκε
τούτων |
[2, 19] |
τόποις
καὶ
διαίταις,
ὥσπερ
τῶν
|
ζῴων |
τὰ
γένη,
τοὺς
μὲν
ὑπὸ |