| Liv., chap., par. |
|---|
| [8, 8, 5] |
εἶχε,
κατεσκεύασε
δὲ
καὶ
ἐν
|
Φανουὴλ |
πόλει
λεγομένῃ.
μετ'
οὐ
πολὺ |
| [8, 1, 2] |
ὧν
ἀξιοῖ
ποιεῖται
τοὺς
λόγους
|
ἀλλ' |
ἄρνησιν
ὑφορωμένη,
δοῦναι
τὴν
παρθένον |
| [8, 1, 4] |
οὐκ
ἔφη
καταλείψειν
τὸ
ἱερόν,
|
ἀλλ' |
αὐτοῦ
τεθνήξεσθαι
μᾶλλον
ἢ
ἐν |
| [8, 15, 4] |
Μιχαία
πρὸς
Ἰωσάφατον
ὁ
Ἄχαβος
|
ἀλλ' |
ἔγωγε
μικρὸν
ἔμπροσθεν
ἐδήλωσά
σοι |
| [8, 11, 2] |
ἀνδρὶ
νέῳ
καὶ
δημαγωγίας
ἀπείρῳ,
|
ἀλλ' |
εἰ
καὶ
πρός
τι
δυσχερὲς |
| [8, 1, 3] |
εἰς
ὄψιν
ἀπάντα
τὴν
ἐμήν,
|
ἀλλ' |
εἰς
τὴν
πατρίδα
πορευθεὶς
ἐν |
| [8, 15, 1] |
τῶν
δέκα
φυλῶν
φρουρὰς
ἐγκαθίδρυσεν.
|
ἀλλ' |
εἶχεν
εὐμενές
τε
καὶ
συνεργὸν |
| [8, 3, 2] |
ὡς
εἶχεν
ὁ
κάτωθεν
οἶκος,
|
ἀλλ' |
ἐκ
τῶν
πλευρῶν
ἦσαν
εἴσοδοι |
| [8, 2, 5] |
φύσιν
ἠγνόησεν
οὐδὲ
παρῆλθεν
ἀνεξέταστον,
|
ἀλλ' |
ἐν
πάσαις
ἐφιλοσόφησε
καὶ
τὴν |
| [8, 15, 4] |
αὐτῷ
καταψεύσασθαι
τοῦ
θεοῖ
φήσας,
|
ἀλλ' |
ἐρεῖν
ὅτι
ἂν
αὐτῷ
περὶ |
| [8, 10, 3] |
οὐκ
ἐνέμεινε
ταῖς
γενομέναις
συνθήκαις,
|
ἀλλ' |
ἐσύλησε
τὸ
ἱερὸν
καὶ
τοὺς |
| [8, 7, 1] |
τι
δεηθείσῃ
λαβεῖν
οὐ
παρέσχεν,
|
ἀλλ' |
ἑτοιμότερον
ὧν
αὐτὸς
κατὰ
τὴν |
| [8, 11, 2] |
ἐλογίσασθε
οὔτε
τότ'
οὔτε
νῦν,
|
ἀλλ' |
ἧκε
στρατὸς
ἐφ'
ἡμᾶς
τοσοῦτος: |
| [8, 8, 5] |
φυλῆς
καὶ
τῶν
υἱῶν
Ἀαρῶνος,
|
ἀλλ' |
ὁ
βουλόμενος
ὑμῶν
ἱερεὺς
εἶναι |
| [8, 11, 2] |
τῇ
τῶν
ὄχλων
ἀπάτῃ
κατεσκεύασεν,
|
ἀλλ' |
ὃς
ἔργον
ἐστὶν
αὑτοῦ
καὶ |
| [8, 11, 2] |
μηδὲν
ἀδικηθέντες
ὑπὸ
τοῦ
πατρός,
|
ἀλλ' |
ὅτι
μὴ
πρὸς
ἡδονὴν
ἐκκλησιάζων |
| [8, 5, 1] |
ἡτοιμάσθαι
φιλοτιμίας
καὶ
βασιλεῦσιν
οἰκητήριον
|
ἀλλ' |
οὐ
θεῷ
γίνεσθαι,
βράδιον
ἠνύσθη. |
| [8, 11, 2] |
ἀπεργάζεται
τὴν
ἡμετέραν
στρατιὰν
ὑπερβάλλον;
|
ἀλλ' |
οὐδ'
ἥτις
ἰσχὺς
μυριάδων
στρατοῦ |
| [8, 10, 3] |
ἱκετευόντων
δοῦναι
νίκην
καὶ
σωτηρίαν:
|
ἀλλ' |
οὐκ
ἔπεισαν
τὸν
θεὸν
ταχθῆναι |
| [8, 11, 2] |
μέχρι
νῦν
Ἱεροβόαμος
ἀδίκως
ἔχει.
|
ἀλλ' |
οὐκ
οἶμαι
καὶ
ταύτης
αὐτὸν |
| [8, 6, 6] |
ἡ
φήμη
πρὸς
ἡμᾶς
διῆλθεν,
|
ἀλλ' |
οὖσα
ἀληθὴς
πολὺ
καταδεεστέραν
τὴν |
| [8, 6, 3] |
τιμῆς
τὴν
προσηγορίαν
αὐτοῖς
θεμένης
|
ἀλλ' |
οὐχ
οἷς
ὑπὸ
τῶν
πατέρων |
| [8, 6, 6] |
πεισθῆναι
γὰρ
ὑπὸ
τῆς
πείρας
|
ἀλλ' |
οὐχ
ὑπὸ
τῆς
ἀκοῆς,
ἣν |
| [8, 10, 1] |
τῶν
ἐν
ἐκείνῃ
τῇ
πόλει,
|
ἀλλ' |
οὐχὶ
παρ'
ἐμοὶ
πάντως,
εἶπεν, |
| [8, 11, 2] |
δείγματα
τῆς
ἀσεβείας
ἐστὶν
ὑμῶν
|
ἀλλ' |
οὐχὶ
τῆς
θρησκείας;
ἢ
τὸ |
| [8, 15, 6] |
μηδὲ
προγινωσκόμενον
αὐτὸ
διαφυγεῖν
ἔστιν,
|
ἀλλ' |
ὑπέρχεται
τὰς
ἀνθρωπίνας
ψυχὰς
ἐλπίσι |
| [8, 2, 2] |
τεθνηκέναι,
μηδενὸς
ἐπινοοῦντος
τὴν
κρίσιν
|
ἀλλ' |
ὥσπερ
ἐπ'
αἰνίγματι
περὶ
τὴν |
| [8, 12, 3] |
ἔκτοτε
γοῦν
μετανοήσας
συγγνώμης
τύχῃ,
|
ἀλλ' |
ὥσπερ
οἱ
προκειμένων
αὐτοῖς
ἄθλων |
