HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Flavius Josèphe, La guerre des Juifs contre les Romains, livre III

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)

ρ = 22 formes différentes pour 209 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Livre, Chap.

[3, 8]   τὸν θεὸν οὐ δοκοῦμεν ἀσεβεῖν; ἆρ' οὐκ ἴστε ὅτι τῶν μὲν

[3, 8]   δεδοικότες πρὸς Ῥωμαίους οὐκ ἄνιμεν; ἆρ' οὐχὶ θάνατον; εἶθ' ὃν δεδοίκαμεν

[3, 9]   ὅλην ὠργισμένος τὴν πόλιν· καὶ γὰρ ἀγωνιῶντα περὶ αὐτῆς τὸν Ἀγρίππαν

[3, 7]   ἔκδοτον φονῶσιν ἐχθροῖς παρέστησεν. Ἐμπίπτοντες γὰρ ἀθρόοι ταῖς πύλαις καὶ πολλὰ

[3, 10]   τε καὶ ὄψις· οἱ μὲν γὰρ αἰγιαλοὶ ναυαγίων ἅμα καὶ διοιδούντων

[3, 9]   εἰς τὸ πέλαγος, τόν τε γὰρ αἰγιαλὸν ὄντα πετρώδη καὶ τοὺς

[3, 7]   καὶ τοῖς Ῥωμαίοις μαχιμωτέροις· ὑπὸ γὰρ αἰδοῦς εἰς ὀργὴν ἐξεκαίοντο τὸ

[3, 7]   στρατιὰν ἔπαυσεν τοῦ θορύβου· τῶν γὰρ ἀλγηδόνων ἐπάνω γενόμενος καὶ πᾶσιν

[3, 7]   μὴ συμπλέκεσθαι θανατῶσιν ἀνθρώποις· οὐδὲν γὰρ ἀλκιμώτερον εἶναι τῆς ἀπογνώσεως, περισβέννυσθαι

[3, 5]   Ῥῆνος τῆς ἡγεμονίας ὅροι; δεόντως γὰρ ἄν τις εἴποι τὸ κτῆμα

[3, 8]   ἵν' ἐμαυτοῦ προδότης γένωμαι· καὶ γὰρ ἂν εἴην πολὺ τῶν αὐτομολούντων

[3, 7]   ἐπιτηδείων αἱρεῖν τὴν πόλιν· ἢ γὰρ ἀναγκαζομένους ταῖς ἀπορίαις ἱκετεύσειν αὐτὸν

[3, 7]   τοὺς Ἰουδαίους πρὸς τόλμαν· οὐδὲν γὰρ ἀνάγκης ἐν πολέμῳ μαχιμώτερον. ~(Γενομένης

[3, 7]   τόλμας παρωξύνετο τῶν Ἰωταπατηνῶν· πάλιν γὰρ ἀναθαρσήσαντες ἐπὶ τῷ τειχισμῷ τοῖς

[3, 8]   γοῦν νῦν ἐσμὲν ἐλεύθεροι. Γενναῖον γὰρ ἀνελεῖν ἑαυτόν, φήσει τις. Οὐ

[3, 10]   ἐκπολεμώσειν ὑφωρᾶτο τοὺς ἐπιχωρίους, οὐ γὰρ ἀνέξεσθαι φονευομένων ἱκετῶν τοσούτων παρ'

[3, 2]   ἐλασσωμάτων ἡ προτέρα τύχη· τοῦ γὰρ Ἀντωνίου τὰς παρόδους προλοχίσαντος ἀδόκητοι

[3, 3]   ἐστὶ καὶ τῆς Ἰουδαίας· ἀρχομένη γὰρ ἀπὸ τῆς ἐν τῷ πεδίῳ

[3, 7]   τε ὁμοῦ καὶ γέροντες· οὐδὲν γὰρ ἄρρεν ὑπελείφθη δίχα νηπίων, ἃ

[3, 5]   κουφότατα τὰς μάχας διαφέρουσιν· οὔτε γὰρ ἀταξία διασκίδνησιν αὐτοὺς ἀπὸ τῆς

[3, 10]   φύσιν τε καὶ κάλλος· οὔτε γὰρ αὐτή τι φυτὸν ἀρνεῖται διὰ

[3, 10]   αὐτῶν τῆς ἀναιρέσεως διενοεῖτο. Καὶ γὰρ αὐτόθι κτείνων ἐκπολεμώσειν ὑφωρᾶτο τοὺς

[3, 5]   ἔχοντας, οὐ δῶρον τύχης. Οὐ γὰρ αὐτοῖς ἀρχὴ τῶν ὅπλων πόλεμος,

[3, 7]   ἣν ἐν γαλήνῃ παρῆλθεν· ἐπιβαπτίσειν γὰρ αὐτοῖς τὴν πόλιν μηδενὸς ἔτι

[3, 6]   μὴν διήμαρτεν τῆς ἐλπίδος· ἐπιόντα γὰρ αὐτὸν οἱ Ἰωταπατηνοὶ προαισθόμενοι πρὸ

[3, 7]   μὴν ὧν ἔδρων ἀντέπασχον· ὅσον γὰρ αὐτοὺς ἡ τῆς σωτηρίας ἀπόγνωσις,

[3, 2]   πράττοντας ἀντιτασσόμενοι πονοῦσιν ῥᾳδίως· ὡς γὰρ αὐτῶν ἅπαξ ἤδη συνεταράχθησαν αἱ

[3, 9]   ἱστορίαν τῆς Ἀγρίππα βασιλείας, ἐνῆγεν γὰρ βασιλεὺς αὐτόν, ἅμα καὶ δεξιώσασθαι

[3, 6]   εἰς τὰ λοιπὰ παρέξειν· προσχωρήσειν γὰρ δέει τὰς ἄλλας πόλεις τῆς

[3, 5]   ὑδρεία κατὰ συντάξεις ἑκάστοις. Οὐδὲ γὰρ δεῖπνον ἢ ἄριστον ὁπότε θελήσειαν

[3, 8]   μέντοι Ῥωμαίων ἐνέδραν εὔχομαι· μετὰ γὰρ δεξιὰν ἀναιρούμενος ὑπ' αὐτῶν εὔθυμος

[3, 7]   αἰτίαν εἶναι τῆς βλάβης, τὰ γὰρ διαστήματα τοῖς Ἰουδαίοις προσβολῆς παρεῖχεν

[3, 7]   Ἰουδαίοις δι' ἐπιθυμίας ἦν· ἀπεγνωκότες γὰρ ἑαυτοὺς καὶ τὴν πόλιν πρὸ

[3, 10]   ἀρετῇ καὶ τῷ κατορθώματι, μεγίστη γὰρ ἐδόκει καθῃρῆσθαι μοῖρα τοῦ πολέμου,

[3, 10]   δὲ ἢ Ἰουδαῖοι διαγωνιεῖσθε· καὶ γὰρ εἰ περὶ ἐλευθερίας καὶ πατρίδων

[3, 8]   αὐτοῦ τὸ δῶρον ὑβρίζῃ; καὶ γὰρ εἰλήφαμεν παρ' ἐκείνου τὸ εἶναι

[3, 7]   ὡρμημένος ἐξαιρεῖν τὴν Ἰωταπάταν, πέπυστο γὰρ εἰς αὐτὴν πλείστους τῶν πολεμίων

[3, 7]   θνήσκει δ' ἐξ ἐνέδρας. Τῶν γὰρ εἰς τὰ σπήλαιά τις συμπεφευγότων,

[3, 10]   πολέμου τριβὴν αὐτῷ γενησομένην· συνέρρει γὰρ εἰς τὰς Ταριχέας πᾶν τὸ

[3, 7]   φάλαγγι τὴν πόλιν ἐζωσμένην, οὐδὲν γὰρ εἰς τὴν μάχην μετακεκίνητο τῶν

[3, 3]   πολέμου πεῖραν ἀντέσχον· μάχιμοί τε γὰρ ἐκ νηπίων καὶ πολλοὶ Γαλιλαῖοι

[3, 10]   χωρὶς τῶν Ἀγρίππᾳ χαρισθέντων· τοὺς γὰρ ἐκ τῆς τούτου βασιλείας ἐπέτρεψεν

[3, 7]   αὐτοὺς ὠφελήσειν μέγιστα· τούς τε γὰρ ἐκ τῆς χώρας Γαλιλαίους συναθροίσειν

[3, 6]   ἴδιον τοῦ τάγματος ἱππικόν· ἴδιοι γὰρ ἑκάστου τάγματος εἴκοσι πρὸς τοῖς

[3, 10]   μέντοι τῆς Τιβεριάδος· τὸν μὲν γὰρ ἐκεῖ περίβολον ἐν ἀρχῇ τῆς

[3, 10]   στρατιῶται δ' ὑμεῖς ἐμοῦ· καὶ γὰρ ἐκείνῳ τὸ νικᾶν ἔθος, κἀγὼ

[3, 10]   ἀμαχητὶ δὲ τῶν ἐπιχωρίων· κατὰ γὰρ ἐλπίδα δεξιᾶς καὶ τὸ συνειδὸς

[3, 10]   ὧδε· ἄνδρες, ἔφη, Ῥωμαῖοι, καλὸν γὰρ ἐν ἀρχῇ τῶν λόγων ὑπομνῆσαι

[3, 7]   δυσχωρία τὴν ἄμυναν ἀφείλετο· θλιβόμενοι γὰρ ἐν τοῖς στενωποῖς καὶ κατὰ

[3, 7]   συστραφέντας καρτερὰ μάχη συρρήγνυται· Καὶ γὰρ ἐν τοῖς στενωποῖς οἱ δυνατοὶ

[3, 3]   ἂν τῇ δυνάμει· ἡ μὲν γὰρ ἐνεργὸς ὅλη καὶ συνεχής ἐστιν

[3, 5]   δὲ μεθ' αἵματος μελέτας. Οὐδὲ γὰρ ἐξ ἐπιδρομῆς εὐάλωτοι πολεμίοις· ὅπῃ

[3, 9]   καὶ τὰ μὴ γενόμενα· τεθνεὼς γὰρ ἐπὶ τῆς ἁλώσεως καὶ ὁ

[3, 7]   οὐδὲ Σαμαρεῖς ἀπείρατοι συμφορῶν· ἀθροισθέντες γὰρ ἐπὶ τὸ Γαριζεὶν καλούμενον ὄρος,

[3, 9]   οὔσης φύσει τῆς Ἰόππης, αἰγιαλῷ γὰρ ἐπιλήγει τραχεῖ καὶ τὸ μὲν

[3, 10]   στάσις ἔσω χαλεπή· τοῖς μὲν γὰρ ἐπιχωρίοις διά τε τὰς κτήσεις

[3, 10]   αἰσχύνοισθε προκινδυνεύοντος ἡγεμόνος ἡττώμενοι; προκινδυνεύσω γάρ, εὖ ἴστε, καὶ πρῶτος εἰς

[3, 2]   παρῆσαν· ὁ δὲ Ἀντώνιος, οὐ γὰρ ἠγνόει μέλλουσαν ἔτι τὴν ἔφοδον

[3, 8]   τεθνηξομένου καὶ τοῦ στρατηγοῦ· ζωῆς γὰρ ἡδίω τὸν μετὰ τοῦ> Ἰωσήπου

[3, 8]   ἡμᾶς ἡμῶν αὐτῶν εἰσέλθοι; καὶ γὰρ ἠλίθιον ταῦτα δρᾶν σφᾶς αὐτούς,

[3, 10]   δὲ τῆς ταραχῆς Τίτος, οὐ γὰρ ἦν ἄπωθεν τοῦ τείχους, οὗτος

[3, 7]   γενομένης καὶ τοῦ τείχους, νεοπαγὲς γὰρ ἦν, ἐνδιδόντος ἤδη, τὸ λοιπὸν

[3, 8]   σφόδρα τοῦ στρατηγοῦ φιλοτιμουμένου, μεγίστη γὰρ ἦν μοῖρα τοῦ πολέμου ληφθείς,

[3, 7]   ἀλλ' ἐλπίδι τῆς ἑαυτῶν· οὐδὲν γὰρ ἠξίουν πείσεσθαι δεινὸν Ἰωσήπου μένοντος.

[3, 10]   ἔσεσθαι τὴν ἄφεσιν αὐτῶν, οὐ γὰρ ἠρεμήσειν ἀπολυθέντας ἀνθρώπους ἐστερημένους μὲν

[3, 7]   ὡς καθάπαν ἐπιλελοιπότος ὕδατος· ὁ γὰρ Ἰώσηπος τήν τε πόλιν ὁρῶν

[3, 7]   ἐντὸς ὅσης ἐφικνεῖτο χώρας· καὶ γὰρ καὶ τὸ τῶν Ἀράβων τοξοτῶν

[3, 5]   τὸ λαιὸν ξίφος πολλῷ· τὸ γὰρ κατὰ τὸ δεξιὸν σπιθαμῆς οὐ

[3, 4]   ἢ συμφορᾶς ἀπείρατος ἦν· μία γὰρ καταφυγὴ διωκομένοις αἱ ὑπὸ τοῦ

[3, 7]   τῆς καθύπερθεν ἀμύνης ἠρέμουν· ἐκτρέχοντες γὰρ λῃστρικώτερον κατὰ λόχους περιέσπων τε

[3, 5]   καὶ τῷ φόβῳ. Οἵ τε γὰρ νόμοι παρ' αὐτοῖς οὐ λιποταξίου

[3, 8]   προνοίας ἢ δι' αὐτοῦ· φύσεως γὰρ νόμος ἰσχυρὸς ἐν ἅπασιν τὸ

[3, 10]   οὐδὲν ἀνήκεστον ἡμῖν φόβος· πολλοὶ γὰρ οἱ βοηθήσοντες καὶ πλησίον· ἁρπάσαι

[3, 8]   πρέπει. Νέρωνί με πέμπεις· τί γάρ; Οἱ μετὰ Νέρωνα μέχρι σοῦ

[3, 7]   κρατουμένοις αἴσθησις ἦν· Καμάτῳ τε γὰρ οἱ πολλοὶ καὶ ὕπνῳ διαλέλυντο,

[3, 8]   ἰδίας κείσθω δεξιᾶς ἕκαστος· ἄδικον γὰρ οἰχομένων τινὰ τῶν ἄλλων μετανοήσαντα

[3, 3]   Ἰουδαίας κατ' οὐδὲν διάφορος. Ἀμφότεραι γὰρ ὀρειναὶ καὶ πεδιάδες, εἴς τε

[3, 2]   τι Ἰουδαῖοι παρακινοῖεν, ὑπελάμβανον· καὶ γὰρ οὐ μικρὸν ἐδόκει τὸ κινδύνευμα

[3, 8]   καὶ τήρει σεαυτῷ· δεσπότης μὲν γὰρ οὐ μόνον ἐμοῦ σὺ Καῖσαρ,

[3, 10]   ὥσπερ ἀντιποιουμένης τοῦ χωρίου· καὶ γὰρ οὐ μόνον τρέφει παρὰ δόξαν

[3, 9]   τῶν λεγομένων αὐτόπτην παρεῖναι· διεσώθη γὰρ οὐδὲ ἄγγελος, ἀλλ' αὐτοματὶ διεκήρυσσεν

[3, 10]   νεκρῶν τὴν λίμνην ἅπασαν· διεσώθη γὰρ οὐδείς. Δεινὴ δὲ ταῖς ἑξῆς

[3, 8]   Εἰ σώζεσθαι δοκεῖ, σωζώμεθα· καὶ γὰρ οὐκ ἄδοξος ἡ σωτηρία παρ'

[3, 7]   ποιεῖσθαι τὴν ἔξοδον· μένων μὲν γὰρ οὔτ' ἂν ὠφελῆσαί τι μέγα

[3, 10]   ἐπιχωρίων τὸν ἔπηλυν λεώ, κατάρξαι γὰρ οὗτος ἐδόκει πολέμου, μετὰ τῶν

[3, 10]   τετραρχήσαντος Τραχωνιτῶν ἠλέγχθη Φιλίππου· βαλὼν γὰρ οὗτος εἰς τὴν Φιάλην ἄχυρα

[3, 7]   γωνίας ἀπέθρυπτε πύργων. Ἀνδρῶν μὲν γὰρ οὕτως ἰσχυρὸν στῖφος, ὃ μὴ

[3, 6]   κατάπληξιν δὲ πᾶσιν· οἱ μὲν γὰρ περὶ τὸν Ἰώσηπον ἐστρατοπεδευκότες οὐκ

[3, 10]   ὅτι μὴ κτύπον ἐπάλληλον, εἰς γὰρ πεφραγμένους ἔβαλλον, ἐφικτοὶ τοῖς Ῥωμαίων

[3, 7]   αὐτοῦ τῆς γνώμης· ἑώρα μὲν γάρ, ποῖ ῥέψει τὰ Ἰουδαίων τέλους,

[3, 10]   πρὸς τῶν ἐπιχωρίων. Ἡ μὲν γὰρ πόλις, ὥσπερ ἡ Τιβεριὰς ὑπόρειος

[3, 5]   στρατηγοὶ τῶν νόμων φοβερώτεροι· ταῖς γὰρ πρὸς τοὺς ἀγαθοὺς τιμαῖς ῥύονται

[3, 10]   ἐξ ἴσου διαναυμαχεῖν· τά τε γὰρ σκάφη μικρὰ ὄντα καὶ λῃστρικὰ

[3, 8]   ἐπὶ τιμωρίαν ἀναγαγεῖν αὐτόν, εἶναι γὰρ ταύτην καὶ παρὰ μὴ προιόντος

[3, 5]   δυσχωρίας, ἀλλ' οὐδὲ τύχης· καὶ γὰρ ταύτης αὐτοῖς τὸ κρατεῖν βεβαιότερον.

[3, 7]   ἐπ' αὐτῷ μόνῳ κειμένους· εἶναι γὰρ τῇ πόλει καὶ σωτηρίας μὲν

[3, 10]   ἔτους ὅλου περιγηράσκοντας ἑαυτοῖς· πρὸς γὰρ τῇ τῶν ἀέρων εὐκρασίᾳ καὶ

[3, 7]   ἁλοῖεν, εἴ τις ἐπιθοῖτο· περὶ γὰρ τὴν ἐσχάτην φυλακήν, καθ' ἣν

[3, 10]   ὅμως ἐστὶ καὶ ποτιμωτάτη· καὶ γὰρ τῆς ἑλώδους παχύτητος ἔχει τὸ

[3, 7]   τῆσδε τῆς νυκτὸς γενομένων· πληγεὶς γάρ τις ἀπ' αὐτοῦ τῶν περὶ

[3, 7]   θόρυβον ἐνεποίησεν τοῖς Ῥωμαίοις· πρὸς γὰρ τὸ αἷμα ταραχθέντων τῶν πλησίον

[3, 7]   ἀπεκυλινδοῦντο τοῦ τείχους· ῥᾷστα μὲν γὰρ τὸ ἔλαιον ἀπὸ κορυφῆς μέχρι

[3, 8]   καὶ ἐν ἄλλοις κατελάμβανεν· τῶν γὰρ τοῖς ἀπορρήτοις παρατυχόντων φίλων ὁ

[3, 8]   φιλοσοφεῖν ἐπὶ τῆς ἀνάγκης· τί γὰρ τοσοῦτον, ἔφη, σφῶν αὐτῶν, ἑταῖροι,

[3, 7]   οὐκ ἐλάνθανον τοὺς Ῥωμαίους· ἀπὸ γὰρ τοῦ κατάντους ἑώρων αὐτοὺς ὑπὲρ

[3, 9]   δὲ νεκρῶν τὴν παράλιον· καὶ γὰρ τοὺς ἐπὶ τὸν αἰγιαλὸν ἐκφερομένους

[3, 7]   ὅσον εἰς ἄμυναν ἀναθαρροῦντες· πρὸς γὰρ τῷ καταπεπλῆχθαι τοὺς πολεμίους τὰς

[3, 7]   μὲν πόλιν δυσάλωτον καταλαβών, πρὸς γὰρ τῷ φύσει καρτερὰ τυγχάνειν οὖσα

[3, 10]   τῷ τάχει καὶ λήματος· οὐδὲν γὰρ τῶν μεγάλων φιλεῖ δίχα κινδύνου

[3, 7]   τῶν Ἰουδαίων οἱ πεσόντες· ἐσφαλμένων γὰρ τῶν Ῥωμαίων οὗτοι τῆς κατὰ

[3, 10]   διάχυσιν ἀεὶ μένουσα. Τὸ μὲν γὰρ ὕδωρ οὐκ ἀπᾴδει χιόνος ἐξαιθριασθέν,

[3, 7]   φλογὸς τὰς ἀμύνας φθανόμενοι· ξηρᾶς γὰρ ὕλης, πρὸς δὲ ἀσφάλτου τε

[3, 8]   ὧν πρὸς ἐκείνους διιστάμεθα. Καλὸν γὰρ ὑπὲρ τῆς ἐλευθερίας ἀποθνήσκειν· φημὶ

[3, 8]   ἄγγελος ἥκω σοι μειζόνων. Μὴ γὰρ ὑπὸ θεοῦ προπεμπόμενος ᾔδειν τὸν

[3, 7]   κακουμένων ταῖς ἐκδρομαῖς, τρέπεσθαί τε γὰρ ὑπὸ Ἰουδαίων ᾐδοῦντο καὶ τραπέντων

[3, 2]   δὲ ἦν σχεδὸν ἔρημος· ἐφρουρεῖτο γὰρ ὑπό τε σπείρας πεζῶν καὶ

[3, 7]   μὴ βλεπομένων καθορώμενοι· αὐτοί τε γὰρ ὑπὸ τῆς σφετέρας περιλαμπόμενοι φλογὸς

[3, 2]   τῶν Ἰουδαίων φόνον· τούς τε γὰρ φεύγοντας αὐτῶν φθάνοντες ἐπέστρεφον καὶ

[3, 7]   τὰς ὁρμὰς αὐτῶν ὑποτέμνεσθαι· καὶ γὰρ φρουραῖς ἡ Σαμαρεῖτις ὅλη διείληπτο

[3, 10]   πλέον κατ' ἀμφότερα· ταῖς τε γὰρ χερμάσιν οὐδὲν δρῶντες ὅτι μὴ

[3, 8]   ἐδίδοσαν, οὐ μὴν ἔπειθον· ἐκ γὰρ ὧν εἰκὸς ἦν τοσαῦτα δράσαντα

[3, 9]   καὶ προτρεψόμενον ἐπὶ πίστεις· ἀκηκόει γάρ, ὡς ἐπιθυμοίη μὲν εἰρήνης ὁ

[3, 7]   ἐπιλέκτων ἐπ' αὐτοχειρίαν παρώξυνεν· κατιδόντες γάρ, ὡς οὐδένα τῶν Ῥωμαίων ἀνελεῖν

[3, 7]   Ἰουδαίοις ἐπῆρεν τὸν πόλεμον· ἕκαστος γὰρ ὡς τιμωρὸς τοῦ στρατηγοῦ προκινδυνεύειν

[3, 3]   ἀγαθῆς τὰ κτήνη πλέον ἢ παρ' ἄλλοις γαλακτοφόρα. Μέγιστόν γε μὴν

[3, 10]   γὰρ ἀνέξεσθαι φονευομένων ἱκετῶν τοσούτων παρ' αὐτοῖς, καὶ μετὰ πίστεις ἐπιθέσθαι

[3, 5]   φόβῳ. Οἵ τε γὰρ νόμοι παρ' αὐτοῖς οὐ λιποταξίου μόνον ἀλλὰ

[3, 7]   τῶν ἔξω Ἰουδαίων διεπέμψατο καὶ παρ' αὐτῶν ἐλάμβανεν, παντός τε ἐπιτηδείου

[3, 8]   δῶρον ὑβρίζῃ; καὶ γὰρ εἰλήφαμεν παρ' ἐκείνου τὸ εἶναι καὶ τὸ

[3, 7]   ἀνὰ τὰ Ἰωτάπατα καρτερούντων καὶ παρ' ἐλπίδα τοῖς δεινοῖς ἀντεχόντων τεσσαρακοστῇ

[3, 7]   γενναῖα τῶν ἀνδρῶν, βουλόμενός τε παρ' ἐλπίδα τοῖς Ῥωμαίοις ἐκτεῖναι τὴν

[3, 8]   καὶ πολεμίους θάπτειν θεμιτὸν ἡγούμενοι, παρ' ἑτέροις δὲ καὶ τὰς δεξιὰς

[3, 5]   δοχθεῖσι δὲ ἕπεται τὰ ἔργα· παρ' ὃ καὶ σφάλλονται μὲν ἥκιστα,

[3, 3]   αὐτῆς πόλις τὰ Ἱεροσόλυμα κεῖται, παρ' ὃ καί τινες οὐκ ἀσκόπως

[3, 9]   παρ' οἷς μὲν εἰς ἀνανδρίαν, παρ' οἷς δὲ εἰς προδοσίαν ἐκακίζετο,

[3, 8]   γὰρ οὐκ ἄδοξος ἡ σωτηρία παρ' οἷς διὰ τοσούτων ἔργων ἐπεδειξάμεθα

[3, 9]   τεθνάναι δοκοῦντος πρότερον ἀνελάμβανον. Καὶ παρ' οἷς μὲν εἰς ἀνανδρίαν, παρ'

[3, 8]   γε σωτηρίαν μὲν ἔχειν ἐλπίζεις παρ' οἷς οὕτως ἐπολέμησας, σώζεσθαι δὲ

[3, 7]   ἐμπιστευθεῖσαν αὐτῷ στρατηγίαν ὑβρίσας εὐτυχεῖν παρ' οἷς πολεμήσων ἐπέμφθη. Γράφειν οὖν

[3, 3]   ὀπώρας ὀρεινῆς καὶ ἡμέρου μεσταί, παρ' ὅσον οὐδαμοῦ φύσει διψάδες, ὕονται

[3, 10]   πλήθει τεχνιτῶν. (Ἡ δὲ λίμνη Γεννησὰρ μὲν ἀπὸ τῆς προσεχοῦς χώρας

[3, 10]   μετὰ πόλιν Ἰουλιάδα διεκπαίει τὴν Γεννησὰρ μέσην, ἔπειτα πολλὴν ἀναμετρούμενος ἐρημίαν

[3, 10]   ἔξεισι λίμνην. (Παρατείνει δὲ τὴν Γεννησὰρ ὁμώνυμος χώρα θαυμαστὴ φύσιν τε

[3, 10]   τῇ λίμνῃ πεποιθότες, ἣ καλεῖται Γεννησὰρ πρὸς τῶν ἐπιχωρίων. Ἡ μὲν

[3, 8]   γὰρ οὐ μόνον ἐμοῦ σὺ Καῖσαρ, ἀλλὰ καὶ γῆς καὶ θαλάττης

[3, 8]   μέχρι σοῦ διάδοχοι μενοῦσιν. Σὺ Καῖσαρ, Οὐεσπασιανέ, καὶ αὐτοκράτωρ, σὺ καὶ

[3, 2]   πάντες ἔφυγον, σὺν οἷς καὶ Νίγερ, πολλὰ κατὰ τὴν φυγὴν εὐτολμίας

[3, 2]   ἀλκήν τε κορυφαῖοι καὶ συνέσει, Νίγερ τε ὁ Περαίτης καὶ ὁ

[3, 7]   τε καὶ πλῆθος ἀθρόων οἰστῶν, ἅπερ οὐ μόνον τὸ τεῖχος ἀνεπίβατον

[3, 7]   μεγίστη παρὰ τῶν ἔνδον ἤρθη καθάπερ ἑαλωκότων ἤδη. ~(Πολλάκις δὲ εἰς

[3, 7]   πλέον ἐκίνει τὴν ὄρεξιν, καὶ καθάπερ εἰς ἔσχατον ἤδη δίψους προήκοντες

[3, 5]   ἕκαστος ὁσημέραι στρατιώτης πάσῃ προθυμίᾳ καθάπερ ἐν πολέμῳ γυμνάζεται. Διὸ κουφότατα

[3, 7]   φραξάμενοι στῖφος ἄρρηκτον ἐγένοντο καὶ καθάπερ ἑνὶ σώματι πάσῃ τῇ φάλαγγι

[3, 8]   αἷς ἐστρατεύσαντο καθ' ἑαυτῶν, ἡγούμενοι καθάπερ τὸ σῶμα τῆς ψυχῆς ἀλλότριον,

[3, 10]   φανερῶν ἐν ἀσφαλεῖ τῶν χρημάτων ᾗπερ ἐπετράπη χωρούντων, διαλαμβάνουσιν μὲν οἱ

[3, 7]   (Οἱ δὲ περὶ τὸν Ἰώσηπον καίπερ ἐπ' ἀλλήλοις πίπτοντες ὑπὸ τῶν

[3, 7]   Ἰουδαίους σύνεσις, ἀλλ' οἱ μὲν καίπερ οἰκτρὰ πάσχοντας ὁρῶντες τοὺς καταχυθέντας

[3, 2]   Ῥωμαῖοι δὲ ἐν ταῖς εὐπραγίαις καίπερ ὄντες ὀλίγοι τῷ πολέμῳ καὶ

[3, 7]   σωτηρίαν, εἰ μεταβάλοιντο. Αὐτὸς δὲ καίπερ συγγνωσθήσεσθαι παρὰ Ῥωμαίοις προσδοκῶν, ὅμως

[3, 7]   ἐπὶ τὸ Γαριζεὶν καλούμενον ὄρος, ὅπερ αὐτοῖς ἐστιν ἅγιον, κατὰ χώραν

[3, 10]   ὕδωρ οὐκ ἀπᾴδει χιόνος ἐξαιθριασθέν, ὅπερ θέρους νυκτὸς ποιεῖν ἔθος τοῖς

[3, 10]   τῶν ὡρῶν ἀγαθὴν ἔριν ἑκάστης ὥσπερ ἀντιποιουμένης τοῦ χωρίου· καὶ γὰρ

[3, 7]   τετυπωμένῳ. Καταιωρεῖται δὲ κάλοις μέσος ὥσπερ ἀπὸ πλάστιγγος ἑτέρας δοκοῦ, σταυροῖς

[3, 5]   τούτων τὸ στρατήγιον ναῷ παραπλήσιον· ὥσπερ δὲ ἐν σχεδίῳ πόλις καὶ

[3, 9]   τὰ μὲν κατὰ τὴν Ἰωταπάτην ὥσπερ εἶχεν, ἐσχεδιασμένον δὲ τὸ κατὰ

[3, 2]   εὐπραγίαις ἀκρατεῖς ἦσαν ὁρμῆς καὶ ὥσπερ ἐκριπιζόμενοι τῇ τύχῃ προσωτέρω τὸν

[3, 7]   σκοπὸς ἦσαν τοῖς πολεμίοις εὐσύνοπτος ὥσπερ ἐν ἡμέρᾳ, καὶ τῶν ὀργάνων

[3, 5]   ἡσυχῇ καὶ μετὰ κόσμου πάντες, ὥσπερ ἐν πολέμῳ τὴν ἰδίαν τάξιν

[3, 5]   ὑποζυγίοις ἐπιθέντες τὴν ἀποσκευὴν ἑστᾶσιν ὥσπερ ἐφ' ὕσπληγος ἐξορμᾶν ἕτοιμοι, ὑποπιμπρᾶσίν

[3, 3]   Ἱεροσόλυμα προανίσχουσα τῆς περιοίκου πάσης ὥσπερ ἡ κεφαλὴ σώματος· αἱ λοιπαὶ

[3, 10]   ἐπιχωρίων. Ἡ μὲν γὰρ πόλις, ὥσπερ ἡ Τιβεριὰς ὑπόρειος οὖσα, καθὰ

[3, 7]   Ἰώσηπον ὑποχείριον. Ὁ δ' ἁρπάσας ὥσπερ μέγιστον εὐτύχημα τὴν ἀγγελίαν, καὶ

[3, 5]   κινοῦσιν ἐν εἰρήνῃ προηργηκότες, ἀλλ' ὥσπερ συμπεφυκότες τοῖς ὅπλοις οὐδέποτε τῆς

[3, 8]   τῆς σφαγῆς πάντων τὸν σίδηρον, ὥσπερ τὰ κυκλωθέντα τῶν θηρίων ἀεὶ

[3, 7]   αὐτῶν τὰς ὁρμὰς σκοπῶν ἀπορουμένας ὥσπερ ὕλης τὸ πῦρ· προσήκειν γε

[3, 10]   τε ἀγκύρας ἔβαλλον καὶ πυκνώσαντες ὥσπερ φάλαγγα τὰς ναῦς ἐπαλλήλους τοῖς

[3, 7]   ἐγκαταλιπεῖν τοὺς φίλους μήτ' ἀποπηδᾶν ὥσπερ χειμαζομένης νεώς, εἰς ἣν ἐν

[3, 7]   ὡς ὑπὲρ σωθησομένης, ἀλλ' ὡς ὑπὲρ ἀπολωλυίας ἤδη τῆς πατρίδος ἀμυνόμενον,

[3, 7]   ὡς ἀκατάληπτον εἶναι πολεμίοις τὴν ὑπὲρ αὐτῆς ἀκρώρειαν. Κυκλόθεν δ' ἄλλοις

[3, 7]   τὸ κατ' αὐτὸν ἀσφαλὲς ὑποστελλόμενος ὑπὲρ αὐτῶν ἔφασκεν ποιεῖσθαι τὴν ἔξοδον·

[3, 10]   Ἰουδαῖοι δέ, ἵν' εἴπωμεν καὶ ὑπὲρ αὐτῶν, μέχρι νῦν οὐ κοπιῶσιν

[3, 8]   ὡς ταχέως ἐπελάθου σαυτοῦ. Πόσους ὑπὲρ ἐλευθερίας ἀποθνήσκειν ἔπεισας. Ψευδῆ μὲν

[3, 6]   ἕτοιμοι πρόθυμοί τε ὡς ἂν ὑπὲρ κινδυνευούσης πατρίδος καὶ γυναικῶν καὶ

[3, 10]   οὐ μέχρι τέλους σφάλλεται. Καὶ ὑπὲρ μειζόνων δὲ ἢ Ἰουδαῖοι διαγωνιεῖσθε·

[3, 2]   συντάξασθαι κυκλωθέντες, πάλιν πίπτουσι μὲν ὑπὲρ ὀκτακισχιλίους, οἱ λοιποὶ δὲ πάντες

[3, 3]   τὴν εὐθηνίαν, ὡς τὴν ἐλαχίστην ὑπὲρ πεντακισχιλίους πρὸς τοῖς μυρίοις ἔχειν

[3, 7]   ἀγωνίζεσθαί τε ἕκαστον οὐχ ὡς ὑπὲρ σωθησομένης, ἀλλ' ὡς ὑπὲρ ἀπολωλυίας

[3, 8]   πρὸς ἐκείνους διιστάμεθα. Καλὸν γὰρ ὑπὲρ τῆς ἐλευθερίας ἀποθνήσκειν· φημὶ κἀγώ,

[3, 7]   γὰρ τοῦ κατάντους ἑώρων αὐτοὺς ὑπὲρ τὸ τεῖχος ἐφ' ἕνα συρρέοντας

[3, 7]   μὲν ἓξ ἄνδρες, τραυματίαι δ' ὑπὲρ τριακοσίους ἀνεκομίσθησαν. Εἰκάδι μὲν Δαισίου

[3, 7]   ὕπερθεν ἀφιεμένων βελῶν γέρρα διατείναντες ὑπὲρ χαρακωμάτων ἔχουν ὑπ' αὐτοῖς οὐδὲν

[3, 10]   ἐλαῖαι πλησίον τούτων, αἷς μαλθακώτερος ἀὴρ ἀποδέδεικται. Φιλοτιμίαν ἄν τις εἴποι

[3, 7]   μιᾶς ὥρας ἐνέμετο. (Ἔνθα καὶ ἀνήρ τις ἐξεφάνη Ἰουδαίων λόγου καὶ

[3, 7]   μέντοι τόν τε υἱὸν ὁ πατὴρ δεδιότα καὶ τὴν στρατιὰν ἔπαυσεν

[3, 8]   ψυχὰς σκοτεινότερος, ὁ δὲ τούτων πατὴρ θεὸς εἰς ἐγγόνους τιμωρεῖται τοὺς

[3, 7]   ἔτι δὲ θείου διίπτατο τὸ πῦρ ἐπινοίας τάχιον, καὶ τὰ πολλῷ

[3, 7]   καὶ τὸ λοιπὸν πλῆθος ἀράμενοι πῦρ πάλιν τὰ μηχανήματα καὶ τὰς

[3, 7]   σκοπῶν ἀπορουμένας ὥσπερ ὕλης τὸ πῦρ· προσήκειν γε μὴν καὶ Ῥωμαίοις

[3, 7]   μέγεθος ἐκ τῶν πετροβόλων ἐβάλλοντο πῦρ τε καὶ πλῆθος ἀθρόων οἰστῶν,

[3, 7]   διέσπα, τοῖς δὲ ἔργοις ἐνέβαλλεν πῦρ. Τῇ τε ἑξῆς ὁμοίως καὶ

[3, 7]   τὰ λοιπὰ βέλη καὶ τὸ πῦρ ὑπὸ τῆς ἰκμάδος εἴργοιτο, προανίστησιν

[3, 7]   συρρέοντας τόπον καὶ μετρουμένους τὸ ὕδωρ, ἐφ' ὃν καὶ τοῖς ὀξυβελέσιν

[3, 10]   ἐπὶ χείλους αὐτῆς ἀεὶ τὸ ὕδωρ μήθ' ὑπονοστοῦν μήθ' ὑπερχεόμενον. Ἀγνοούμενος

[3, 10]   ἀεὶ μένουσα. Τὸ μὲν γὰρ ὕδωρ οὐκ ἀπᾴδει χιόνος ἐξαιθριασθέν, ὅπερ

[3, 8]   φιλοτιμούμενος. Ὡς δ' ὅ τε Νικάνωρ προσέκειτο λιπαρῶν καὶ τὰς ἀπειλὰς

[3, 8]   μενοῦσιν. Σὺ Καῖσαρ, Οὐεσπασιανέ, καὶ αὐτοκράτωρ, σὺ καὶ παῖς ὁ σὸς

[3, 4]   ἐπὶ τὴν χώραν, καὶ οὔτε νύκτωρ οὔτε μεθ' ἡμέραν ὀργῇ τῆς

[3, 7]   εἰ καὶ κατίδοι τις αὐτοὺς νύκτωρ, φαντασίαν παρέχοιεν κυνῶν, μέχρι συναισθόμενοι

[3, 9]   ἱππεῖς ἐπὶ τὴν Ἰόππην, οἳ νύκτωρ ὡς ἀφύλακτον εἰσέρχονται τὴν πόλιν.

Livre, Chap.
[3, 8]	τὸν θεὸν οὐ δοκοῦμεν ἀσεβεῖν;	ἆρ'	οὐκ ἴστε ὅτι τῶν μὲν
[3, 8]	δεδοικότες πρὸς Ῥωμαίους οὐκ ἄνιμεν;	ἆρ'	οὐχὶ θάνατον; εἶθ' ὃν δεδοίκαμεν
[3, 9]	ὅλην ὠργισμένος τὴν πόλιν· καὶ	γὰρ	ἀγωνιῶντα περὶ αὐτῆς τὸν Ἀγρίππαν
[3, 7]	ἔκδοτον φονῶσιν ἐχθροῖς παρέστησεν. Ἐμπίπτοντες	γὰρ	ἀθρόοι ταῖς πύλαις καὶ πολλὰ
[3, 10]	τε καὶ ὄψις· οἱ μὲν	γὰρ	αἰγιαλοὶ ναυαγίων ἅμα καὶ διοιδούντων
[3, 9]	εἰς τὸ πέλαγος, τόν τε	γὰρ	αἰγιαλὸν ὄντα πετρώδη καὶ τοὺς
[3, 7]	καὶ τοῖς Ῥωμαίοις μαχιμωτέροις· ὑπὸ	γὰρ	αἰδοῦς εἰς ὀργὴν ἐξεκαίοντο τὸ
[3, 7]	στρατιὰν ἔπαυσεν τοῦ θορύβου· τῶν	γὰρ	ἀλγηδόνων ἐπάνω γενόμενος καὶ πᾶσιν
[3, 7]	μὴ συμπλέκεσθαι θανατῶσιν ἀνθρώποις· οὐδὲν	γὰρ	ἀλκιμώτερον εἶναι τῆς ἀπογνώσεως, περισβέννυσθαι
[3, 5]	Ῥῆνος τῆς ἡγεμονίας ὅροι; δεόντως	γὰρ	ἄν τις εἴποι τὸ κτῆμα
[3, 8]	ἵν' ἐμαυτοῦ προδότης γένωμαι· καὶ	γὰρ	ἂν εἴην πολὺ τῶν αὐτομολούντων
[3, 7]	ἐπιτηδείων αἱρεῖν τὴν πόλιν· ἢ	γὰρ	ἀναγκαζομένους ταῖς ἀπορίαις ἱκετεύσειν αὐτὸν
[3, 7]	τοὺς Ἰουδαίους πρὸς τόλμαν· οὐδὲν	γὰρ	ἀνάγκης ἐν πολέμῳ μαχιμώτερον. ~(Γενομένης
[3, 7]	τόλμας παρωξύνετο τῶν Ἰωταπατηνῶν· πάλιν	γὰρ	ἀναθαρσήσαντες ἐπὶ τῷ τειχισμῷ τοῖς
[3, 8]	γοῦν νῦν ἐσμὲν ἐλεύθεροι. Γενναῖον	γὰρ	ἀνελεῖν ἑαυτόν, φήσει τις. Οὐ
[3, 10]	ἐκπολεμώσειν ὑφωρᾶτο τοὺς ἐπιχωρίους, οὐ	γὰρ	ἀνέξεσθαι φονευομένων ἱκετῶν τοσούτων παρ'
[3, 2]	ἐλασσωμάτων ἡ προτέρα τύχη· τοῦ	γὰρ	Ἀντωνίου τὰς παρόδους προλοχίσαντος ἀδόκητοι
[3, 3]	ἐστὶ καὶ τῆς Ἰουδαίας· ἀρχομένη	γὰρ	ἀπὸ τῆς ἐν τῷ πεδίῳ
[3, 7]	τε ὁμοῦ καὶ γέροντες· οὐδὲν	γὰρ	ἄρρεν ὑπελείφθη δίχα νηπίων, ἃ
[3, 5]	κουφότατα τὰς μάχας διαφέρουσιν· οὔτε	γὰρ	ἀταξία διασκίδνησιν αὐτοὺς ἀπὸ τῆς
[3, 10]	φύσιν τε καὶ κάλλος· οὔτε	γὰρ	αὐτή τι φυτὸν ἀρνεῖται διὰ
[3, 10]	αὐτῶν τῆς ἀναιρέσεως διενοεῖτο. Καὶ	γὰρ	αὐτόθι κτείνων ἐκπολεμώσειν ὑφωρᾶτο τοὺς
[3, 5]	ἔχοντας, οὐ δῶρον τύχης. Οὐ	γὰρ	αὐτοῖς ἀρχὴ τῶν ὅπλων πόλεμος,
[3, 7]	ἣν ἐν γαλήνῃ παρῆλθεν· ἐπιβαπτίσειν	γὰρ	αὐτοῖς τὴν πόλιν μηδενὸς ἔτι
[3, 6]	μὴν διήμαρτεν τῆς ἐλπίδος· ἐπιόντα	γὰρ	αὐτὸν οἱ Ἰωταπατηνοὶ προαισθόμενοι πρὸ
[3, 7]	μὴν ὧν ἔδρων ἀντέπασχον· ὅσον	γὰρ	αὐτοὺς ἡ τῆς σωτηρίας ἀπόγνωσις,
[3, 2]	πράττοντας ἀντιτασσόμενοι πονοῦσιν ῥᾳδίως· ὡς	γὰρ	αὐτῶν ἅπαξ ἤδη συνεταράχθησαν αἱ
[3, 9]	ἱστορίαν τῆς Ἀγρίππα βασιλείας, ἐνῆγεν	γὰρ	βασιλεὺς αὐτόν, ἅμα καὶ δεξιώσασθαι
[3, 6]	εἰς τὰ λοιπὰ παρέξειν· προσχωρήσειν	γὰρ	δέει τὰς ἄλλας πόλεις τῆς
[3, 5]	ὑδρεία κατὰ συντάξεις ἑκάστοις. Οὐδὲ	γὰρ	δεῖπνον ἢ ἄριστον ὁπότε θελήσειαν
[3, 8]	μέντοι Ῥωμαίων ἐνέδραν εὔχομαι· μετὰ	γὰρ	δεξιὰν ἀναιρούμενος ὑπ' αὐτῶν εὔθυμος
[3, 7]	αἰτίαν εἶναι τῆς βλάβης, τὰ	γὰρ	διαστήματα τοῖς Ἰουδαίοις προσβολῆς παρεῖχεν
[3, 7]	Ἰουδαίοις δι' ἐπιθυμίας ἦν· ἀπεγνωκότες	γὰρ	ἑαυτοὺς καὶ τὴν πόλιν πρὸ
[3, 10]	ἀρετῇ καὶ τῷ κατορθώματι, μεγίστη	γὰρ	ἐδόκει καθῃρῆσθαι μοῖρα τοῦ πολέμου,
[3, 10]	δὲ ἢ Ἰουδαῖοι διαγωνιεῖσθε· καὶ	γὰρ	εἰ περὶ ἐλευθερίας καὶ πατρίδων
[3, 8]	αὐτοῦ τὸ δῶρον ὑβρίζῃ; καὶ	γὰρ	εἰλήφαμεν παρ' ἐκείνου τὸ εἶναι
[3, 7]	ὡρμημένος ἐξαιρεῖν τὴν Ἰωταπάταν, πέπυστο	γὰρ	εἰς αὐτὴν πλείστους τῶν πολεμίων
[3, 7]	θνήσκει δ' ἐξ ἐνέδρας. Τῶν	γὰρ	εἰς τὰ σπήλαιά τις συμπεφευγότων,
[3, 10]	πολέμου τριβὴν αὐτῷ γενησομένην· συνέρρει	γὰρ	εἰς τὰς Ταριχέας πᾶν τὸ
[3, 7]	φάλαγγι τὴν πόλιν ἐζωσμένην, οὐδὲν	γὰρ	εἰς τὴν μάχην μετακεκίνητο τῶν
[3, 3]	πολέμου πεῖραν ἀντέσχον· μάχιμοί τε	γὰρ	ἐκ νηπίων καὶ πολλοὶ Γαλιλαῖοι
[3, 10]	χωρὶς τῶν Ἀγρίππᾳ χαρισθέντων· τοὺς	γὰρ	ἐκ τῆς τούτου βασιλείας ἐπέτρεψεν
[3, 7]	αὐτοὺς ὠφελήσειν μέγιστα· τούς τε	γὰρ	ἐκ τῆς χώρας Γαλιλαίους συναθροίσειν
[3, 6]	ἴδιον τοῦ τάγματος ἱππικόν· ἴδιοι	γὰρ	ἑκάστου τάγματος εἴκοσι πρὸς τοῖς
[3, 10]	μέντοι τῆς Τιβεριάδος· τὸν μὲν	γὰρ	ἐκεῖ περίβολον ἐν ἀρχῇ τῆς
[3, 10]	στρατιῶται δ' ὑμεῖς ἐμοῦ· καὶ	γὰρ	ἐκείνῳ τὸ νικᾶν ἔθος, κἀγὼ
[3, 10]	ἀμαχητὶ δὲ τῶν ἐπιχωρίων· κατὰ	γὰρ	ἐλπίδα δεξιᾶς καὶ τὸ συνειδὸς
[3, 10]	ὧδε· ἄνδρες, ἔφη, Ῥωμαῖοι, καλὸν	γὰρ	ἐν ἀρχῇ τῶν λόγων ὑπομνῆσαι
[3, 7]	δυσχωρία τὴν ἄμυναν ἀφείλετο· θλιβόμενοι	γὰρ	ἐν τοῖς στενωποῖς καὶ κατὰ
[3, 7]	συστραφέντας καρτερὰ μάχη συρρήγνυται· Καὶ	γὰρ	ἐν τοῖς στενωποῖς οἱ δυνατοὶ
[3, 3]	ἂν τῇ δυνάμει· ἡ μὲν	γὰρ	ἐνεργὸς ὅλη καὶ συνεχής ἐστιν
[3, 5]	δὲ μεθ' αἵματος μελέτας. Οὐδὲ	γὰρ	ἐξ ἐπιδρομῆς εὐάλωτοι πολεμίοις· ὅπῃ
[3, 9]	καὶ τὰ μὴ γενόμενα· τεθνεὼς	γὰρ	ἐπὶ τῆς ἁλώσεως καὶ ὁ
[3, 7]	οὐδὲ Σαμαρεῖς ἀπείρατοι συμφορῶν· ἀθροισθέντες	γὰρ	ἐπὶ τὸ Γαριζεὶν καλούμενον ὄρος,
[3, 9]	οὔσης φύσει τῆς Ἰόππης, αἰγιαλῷ	γὰρ	ἐπιλήγει τραχεῖ καὶ τὸ μὲν
[3, 10]	στάσις ἔσω χαλεπή· τοῖς μὲν	γὰρ	ἐπιχωρίοις διά τε τὰς κτήσεις
[3, 10]	αἰσχύνοισθε προκινδυνεύοντος ἡγεμόνος ἡττώμενοι; προκινδυνεύσω	γάρ,	εὖ ἴστε, καὶ πρῶτος εἰς
[3, 2]	παρῆσαν· ὁ δὲ Ἀντώνιος, οὐ	γὰρ	ἠγνόει μέλλουσαν ἔτι τὴν ἔφοδον
[3, 8]	τεθνηξομένου καὶ τοῦ στρατηγοῦ· ζωῆς	γὰρ	ἡδίω τὸν μετὰ τοῦ> Ἰωσήπου
[3, 8]	ἡμᾶς ἡμῶν αὐτῶν εἰσέλθοι; καὶ	γὰρ	ἠλίθιον ταῦτα δρᾶν σφᾶς αὐτούς,
[3, 10]	δὲ τῆς ταραχῆς Τίτος, οὐ	γὰρ	ἦν ἄπωθεν τοῦ τείχους, οὗτος
[3, 7]	γενομένης καὶ τοῦ τείχους, νεοπαγὲς	γὰρ	ἦν, ἐνδιδόντος ἤδη, τὸ λοιπὸν
[3, 8]	σφόδρα τοῦ στρατηγοῦ φιλοτιμουμένου, μεγίστη	γὰρ	ἦν μοῖρα τοῦ πολέμου ληφθείς,
[3, 7]	ἀλλ' ἐλπίδι τῆς ἑαυτῶν· οὐδὲν	γὰρ	ἠξίουν πείσεσθαι δεινὸν Ἰωσήπου μένοντος.
[3, 10]	ἔσεσθαι τὴν ἄφεσιν αὐτῶν, οὐ	γὰρ	ἠρεμήσειν ἀπολυθέντας ἀνθρώπους ἐστερημένους μὲν
[3, 7]	ὡς καθάπαν ἐπιλελοιπότος ὕδατος· ὁ	γὰρ	Ἰώσηπος τήν τε πόλιν ὁρῶν
[3, 7]	ἐντὸς ὅσης ἐφικνεῖτο χώρας· καὶ	γὰρ	καὶ τὸ τῶν Ἀράβων τοξοτῶν
[3, 5]	τὸ λαιὸν ξίφος πολλῷ· τὸ	γὰρ	κατὰ τὸ δεξιὸν σπιθαμῆς οὐ
[3, 4]	ἢ συμφορᾶς ἀπείρατος ἦν· μία	γὰρ	καταφυγὴ διωκομένοις αἱ ὑπὸ τοῦ
[3, 7]	τῆς καθύπερθεν ἀμύνης ἠρέμουν· ἐκτρέχοντες	γὰρ	λῃστρικώτερον κατὰ λόχους περιέσπων τε
[3, 5]	καὶ τῷ φόβῳ. Οἵ τε	γὰρ	νόμοι παρ' αὐτοῖς οὐ λιποταξίου
[3, 8]	προνοίας ἢ δι' αὐτοῦ· φύσεως	γὰρ	νόμος ἰσχυρὸς ἐν ἅπασιν τὸ
[3, 10]	οὐδὲν ἀνήκεστον ἡμῖν φόβος· πολλοὶ	γὰρ	οἱ βοηθήσοντες καὶ πλησίον· ἁρπάσαι
[3, 8]	πρέπει. Νέρωνί με πέμπεις· τί	γάρ;	Οἱ μετὰ Νέρωνα μέχρι σοῦ
[3, 7]	κρατουμένοις αἴσθησις ἦν· Καμάτῳ τε	γὰρ	οἱ πολλοὶ καὶ ὕπνῳ διαλέλυντο,
[3, 8]	ἰδίας κείσθω δεξιᾶς ἕκαστος· ἄδικον	γὰρ	οἰχομένων τινὰ τῶν ἄλλων μετανοήσαντα
[3, 3]	Ἰουδαίας κατ' οὐδὲν διάφορος. Ἀμφότεραι	γὰρ	ὀρειναὶ καὶ πεδιάδες, εἴς τε
[3, 2]	τι Ἰουδαῖοι παρακινοῖεν, ὑπελάμβανον· καὶ	γὰρ	οὐ μικρὸν ἐδόκει τὸ κινδύνευμα
[3, 8]	καὶ τήρει σεαυτῷ· δεσπότης μὲν	γὰρ	οὐ μόνον ἐμοῦ σὺ Καῖσαρ,
[3, 10]	ὥσπερ ἀντιποιουμένης τοῦ χωρίου· καὶ	γὰρ	οὐ μόνον τρέφει παρὰ δόξαν
[3, 9]	τῶν λεγομένων αὐτόπτην παρεῖναι· διεσώθη	γὰρ	οὐδὲ ἄγγελος, ἀλλ' αὐτοματὶ διεκήρυσσεν
[3, 10]	νεκρῶν τὴν λίμνην ἅπασαν· διεσώθη	γὰρ	οὐδείς. Δεινὴ δὲ ταῖς ἑξῆς
[3, 8]	Εἰ σώζεσθαι δοκεῖ, σωζώμεθα· καὶ	γὰρ	οὐκ ἄδοξος ἡ σωτηρία παρ'
[3, 7]	ποιεῖσθαι τὴν ἔξοδον· μένων μὲν	γὰρ	οὔτ' ἂν ὠφελῆσαί τι μέγα
[3, 10]	ἐπιχωρίων τὸν ἔπηλυν λεώ, κατάρξαι	γὰρ	οὗτος ἐδόκει πολέμου, μετὰ τῶν
[3, 10]	τετραρχήσαντος Τραχωνιτῶν ἠλέγχθη Φιλίππου· βαλὼν	γὰρ	οὗτος εἰς τὴν Φιάλην ἄχυρα
[3, 7]	γωνίας ἀπέθρυπτε πύργων. Ἀνδρῶν μὲν	γὰρ	οὕτως ἰσχυρὸν στῖφος, ὃ μὴ
[3, 6]	κατάπληξιν δὲ πᾶσιν· οἱ μὲν	γὰρ	περὶ τὸν Ἰώσηπον ἐστρατοπεδευκότες οὐκ
[3, 10]	ὅτι μὴ κτύπον ἐπάλληλον, εἰς	γὰρ	πεφραγμένους ἔβαλλον, ἐφικτοὶ τοῖς Ῥωμαίων
[3, 7]	αὐτοῦ τῆς γνώμης· ἑώρα μὲν	γάρ,	ποῖ ῥέψει τὰ Ἰουδαίων τέλους,
[3, 10]	πρὸς τῶν ἐπιχωρίων. Ἡ μὲν	γὰρ	πόλις, ὥσπερ ἡ Τιβεριὰς ὑπόρειος
[3, 5]	στρατηγοὶ τῶν νόμων φοβερώτεροι· ταῖς	γὰρ	πρὸς τοὺς ἀγαθοὺς τιμαῖς ῥύονται
[3, 10]	ἐξ ἴσου διαναυμαχεῖν· τά τε	γὰρ	σκάφη μικρὰ ὄντα καὶ λῃστρικὰ
[3, 8]	ἐπὶ τιμωρίαν ἀναγαγεῖν αὐτόν, εἶναι	γὰρ	ταύτην καὶ παρὰ μὴ προιόντος
[3, 5]	δυσχωρίας, ἀλλ' οὐδὲ τύχης· καὶ	γὰρ	ταύτης αὐτοῖς τὸ κρατεῖν βεβαιότερον.
[3, 7]	ἐπ' αὐτῷ μόνῳ κειμένους· εἶναι	γὰρ	τῇ πόλει καὶ σωτηρίας μὲν
[3, 10]	ἔτους ὅλου περιγηράσκοντας ἑαυτοῖς· πρὸς	γὰρ	τῇ τῶν ἀέρων εὐκρασίᾳ καὶ
[3, 7]	ἁλοῖεν, εἴ τις ἐπιθοῖτο· περὶ	γὰρ	τὴν ἐσχάτην φυλακήν, καθ' ἣν
[3, 10]	ὅμως ἐστὶ καὶ ποτιμωτάτη· καὶ	γὰρ	τῆς ἑλώδους παχύτητος ἔχει τὸ
[3, 7]	τῆσδε τῆς νυκτὸς γενομένων· πληγεὶς	γάρ	τις ἀπ' αὐτοῦ τῶν περὶ
[3, 7]	θόρυβον ἐνεποίησεν τοῖς Ῥωμαίοις· πρὸς	γὰρ	τὸ αἷμα ταραχθέντων τῶν πλησίον
[3, 7]	ἀπεκυλινδοῦντο τοῦ τείχους· ῥᾷστα μὲν	γὰρ	τὸ ἔλαιον ἀπὸ κορυφῆς μέχρι
[3, 8]	καὶ ἐν ἄλλοις κατελάμβανεν· τῶν	γὰρ	τοῖς ἀπορρήτοις παρατυχόντων φίλων ὁ
[3, 8]	φιλοσοφεῖν ἐπὶ τῆς ἀνάγκης· τί	γὰρ	τοσοῦτον, ἔφη, σφῶν αὐτῶν, ἑταῖροι,
[3, 7]	οὐκ ἐλάνθανον τοὺς Ῥωμαίους· ἀπὸ	γὰρ	τοῦ κατάντους ἑώρων αὐτοὺς ὑπὲρ
[3, 9]	δὲ νεκρῶν τὴν παράλιον· καὶ	γὰρ	τοὺς ἐπὶ τὸν αἰγιαλὸν ἐκφερομένους
[3, 7]	ὅσον εἰς ἄμυναν ἀναθαρροῦντες· πρὸς	γὰρ	τῷ καταπεπλῆχθαι τοὺς πολεμίους τὰς
[3, 7]	μὲν πόλιν δυσάλωτον καταλαβών, πρὸς	γὰρ	τῷ φύσει καρτερὰ τυγχάνειν οὖσα
[3, 10]	τῷ τάχει καὶ λήματος· οὐδὲν	γὰρ	τῶν μεγάλων φιλεῖ δίχα κινδύνου
[3, 7]	τῶν Ἰουδαίων οἱ πεσόντες· ἐσφαλμένων	γὰρ	τῶν Ῥωμαίων οὗτοι τῆς κατὰ
[3, 10]	διάχυσιν ἀεὶ μένουσα. Τὸ μὲν	γὰρ	ὕδωρ οὐκ ἀπᾴδει χιόνος ἐξαιθριασθέν,
[3, 7]	φλογὸς τὰς ἀμύνας φθανόμενοι· ξηρᾶς	γὰρ	ὕλης, πρὸς δὲ ἀσφάλτου τε
[3, 8]	ὧν πρὸς ἐκείνους διιστάμεθα. Καλὸν	γὰρ	ὑπὲρ τῆς ἐλευθερίας ἀποθνήσκειν· φημὶ
[3, 8]	ἄγγελος ἥκω σοι μειζόνων. Μὴ	γὰρ	ὑπὸ θεοῦ προπεμπόμενος ᾔδειν τὸν
[3, 7]	κακουμένων ταῖς ἐκδρομαῖς, τρέπεσθαί τε	γὰρ	ὑπὸ Ἰουδαίων ᾐδοῦντο καὶ τραπέντων
[3, 2]	δὲ ἦν σχεδὸν ἔρημος· ἐφρουρεῖτο	γὰρ	ὑπό τε σπείρας πεζῶν καὶ
[3, 7]	μὴ βλεπομένων καθορώμενοι· αὐτοί τε	γὰρ	ὑπὸ τῆς σφετέρας περιλαμπόμενοι φλογὸς
[3, 2]	τῶν Ἰουδαίων φόνον· τούς τε	γὰρ	φεύγοντας αὐτῶν φθάνοντες ἐπέστρεφον καὶ
[3, 7]	τὰς ὁρμὰς αὐτῶν ὑποτέμνεσθαι· καὶ	γὰρ	φρουραῖς ἡ Σαμαρεῖτις ὅλη διείληπτο
[3, 10]	πλέον κατ' ἀμφότερα· ταῖς τε	γὰρ	χερμάσιν οὐδὲν δρῶντες ὅτι μὴ
[3, 8]	ἐδίδοσαν, οὐ μὴν ἔπειθον· ἐκ	γὰρ	ὧν εἰκὸς ἦν τοσαῦτα δράσαντα
[3, 9]	καὶ προτρεψόμενον ἐπὶ πίστεις· ἀκηκόει	γάρ,	ὡς ἐπιθυμοίη μὲν εἰρήνης ὁ
[3, 7]	ἐπιλέκτων ἐπ' αὐτοχειρίαν παρώξυνεν· κατιδόντες	γάρ,	ὡς οὐδένα τῶν Ῥωμαίων ἀνελεῖν
[3, 7]	Ἰουδαίοις ἐπῆρεν τὸν πόλεμον· ἕκαστος	γὰρ	ὡς τιμωρὸς τοῦ στρατηγοῦ προκινδυνεύειν
[3, 3]	ἀγαθῆς τὰ κτήνη πλέον ἢ	παρ'	ἄλλοις γαλακτοφόρα. Μέγιστόν γε μὴν
[3, 10]	γὰρ ἀνέξεσθαι φονευομένων ἱκετῶν τοσούτων	παρ'	αὐτοῖς, καὶ μετὰ πίστεις ἐπιθέσθαι
[3, 5]	φόβῳ. Οἵ τε γὰρ νόμοι	παρ'	αὐτοῖς οὐ λιποταξίου μόνον ἀλλὰ
[3, 7]	τῶν ἔξω Ἰουδαίων διεπέμψατο καὶ	παρ'	αὐτῶν ἐλάμβανεν, παντός τε ἐπιτηδείου
[3, 8]	δῶρον ὑβρίζῃ; καὶ γὰρ εἰλήφαμεν	παρ'	ἐκείνου τὸ εἶναι καὶ τὸ
[3, 7]	ἀνὰ τὰ Ἰωτάπατα καρτερούντων καὶ	παρ'	ἐλπίδα τοῖς δεινοῖς ἀντεχόντων τεσσαρακοστῇ
[3, 7]	γενναῖα τῶν ἀνδρῶν, βουλόμενός τε	παρ'	ἐλπίδα τοῖς Ῥωμαίοις ἐκτεῖναι τὴν
[3, 8]	καὶ πολεμίους θάπτειν θεμιτὸν ἡγούμενοι,	παρ'	ἑτέροις δὲ καὶ τὰς δεξιὰς
[3, 5]	δοχθεῖσι δὲ ἕπεται τὰ ἔργα·	παρ'	ὃ καὶ σφάλλονται μὲν ἥκιστα,
[3, 3]	αὐτῆς πόλις τὰ Ἱεροσόλυμα κεῖται,	παρ'	ὃ καί τινες οὐκ ἀσκόπως
[3, 9]	παρ' οἷς μὲν εἰς ἀνανδρίαν,	παρ'	οἷς δὲ εἰς προδοσίαν ἐκακίζετο,
[3, 8]	γὰρ οὐκ ἄδοξος ἡ σωτηρία	παρ'	οἷς διὰ τοσούτων ἔργων ἐπεδειξάμεθα
[3, 9]	τεθνάναι δοκοῦντος πρότερον ἀνελάμβανον. Καὶ	παρ'	οἷς μὲν εἰς ἀνανδρίαν, παρ'
[3, 8]	γε σωτηρίαν μὲν ἔχειν ἐλπίζεις	παρ'	οἷς οὕτως ἐπολέμησας, σώζεσθαι δὲ
[3, 7]	ἐμπιστευθεῖσαν αὐτῷ στρατηγίαν ὑβρίσας εὐτυχεῖν	παρ'	οἷς πολεμήσων ἐπέμφθη. Γράφειν οὖν
[3, 3]	ὀπώρας ὀρεινῆς καὶ ἡμέρου μεσταί,	παρ'	ὅσον οὐδαμοῦ φύσει διψάδες, ὕονται
[3, 10]	πλήθει τεχνιτῶν. (Ἡ δὲ λίμνη	Γεννησὰρ	μὲν ἀπὸ τῆς προσεχοῦς χώρας
[3, 10]	μετὰ πόλιν Ἰουλιάδα διεκπαίει τὴν	Γεννησὰρ	μέσην, ἔπειτα πολλὴν ἀναμετρούμενος ἐρημίαν
[3, 10]	ἔξεισι λίμνην. (Παρατείνει δὲ τὴν	Γεννησὰρ	ὁμώνυμος χώρα θαυμαστὴ φύσιν τε
[3, 10]	τῇ λίμνῃ πεποιθότες, ἣ καλεῖται	Γεννησὰρ	πρὸς τῶν ἐπιχωρίων. Ἡ μὲν
[3, 8]	γὰρ οὐ μόνον ἐμοῦ σὺ	Καῖσαρ,	ἀλλὰ καὶ γῆς καὶ θαλάττης
[3, 8]	μέχρι σοῦ διάδοχοι μενοῦσιν. Σὺ	Καῖσαρ,	Οὐεσπασιανέ, καὶ αὐτοκράτωρ, σὺ καὶ
[3, 2]	πάντες ἔφυγον, σὺν οἷς καὶ	Νίγερ,	πολλὰ κατὰ τὴν φυγὴν εὐτολμίας
[3, 2]	ἀλκήν τε κορυφαῖοι καὶ συνέσει,	Νίγερ	τε ὁ Περαίτης καὶ ὁ
[3, 7]	τε καὶ πλῆθος ἀθρόων οἰστῶν,	ἅπερ	οὐ μόνον τὸ τεῖχος ἀνεπίβατον
[3, 7]	μεγίστη παρὰ τῶν ἔνδον ἤρθη	καθάπερ	ἑαλωκότων ἤδη. ~(Πολλάκις δὲ εἰς
[3, 7]	πλέον ἐκίνει τὴν ὄρεξιν, καὶ	καθάπερ	εἰς ἔσχατον ἤδη δίψους προήκοντες
[3, 5]	ἕκαστος ὁσημέραι στρατιώτης πάσῃ προθυμίᾳ	καθάπερ	ἐν πολέμῳ γυμνάζεται. Διὸ κουφότατα
[3, 7]	φραξάμενοι στῖφος ἄρρηκτον ἐγένοντο καὶ	καθάπερ	ἑνὶ σώματι πάσῃ τῇ φάλαγγι
[3, 8]	αἷς ἐστρατεύσαντο καθ' ἑαυτῶν, ἡγούμενοι	καθάπερ	τὸ σῶμα τῆς ψυχῆς ἀλλότριον,
[3, 10]	φανερῶν ἐν ἀσφαλεῖ τῶν χρημάτων	ᾗπερ	ἐπετράπη χωρούντων, διαλαμβάνουσιν μὲν οἱ
[3, 7]	(Οἱ δὲ περὶ τὸν Ἰώσηπον	καίπερ	ἐπ' ἀλλήλοις πίπτοντες ὑπὸ τῶν
[3, 7]	Ἰουδαίους σύνεσις, ἀλλ' οἱ μὲν	καίπερ	οἰκτρὰ πάσχοντας ὁρῶντες τοὺς καταχυθέντας
[3, 2]	Ῥωμαῖοι δὲ ἐν ταῖς εὐπραγίαις	καίπερ	ὄντες ὀλίγοι τῷ πολέμῳ καὶ
[3, 7]	σωτηρίαν, εἰ μεταβάλοιντο. Αὐτὸς δὲ	καίπερ	συγγνωσθήσεσθαι παρὰ Ῥωμαίοις προσδοκῶν, ὅμως
[3, 7]	ἐπὶ τὸ Γαριζεὶν καλούμενον ὄρος,	ὅπερ	αὐτοῖς ἐστιν ἅγιον, κατὰ χώραν
[3, 10]	ὕδωρ οὐκ ἀπᾴδει χιόνος ἐξαιθριασθέν,	ὅπερ	θέρους νυκτὸς ποιεῖν ἔθος τοῖς
[3, 10]	τῶν ὡρῶν ἀγαθὴν ἔριν ἑκάστης	ὥσπερ	ἀντιποιουμένης τοῦ χωρίου· καὶ γὰρ
[3, 7]	τετυπωμένῳ. Καταιωρεῖται δὲ κάλοις μέσος	ὥσπερ	ἀπὸ πλάστιγγος ἑτέρας δοκοῦ, σταυροῖς
[3, 5]	τούτων τὸ στρατήγιον ναῷ παραπλήσιον·	ὥσπερ	δὲ ἐν σχεδίῳ πόλις καὶ
[3, 9]	τὰ μὲν κατὰ τὴν Ἰωταπάτην	ὥσπερ	εἶχεν, ἐσχεδιασμένον δὲ τὸ κατὰ
[3, 2]	εὐπραγίαις ἀκρατεῖς ἦσαν ὁρμῆς καὶ	ὥσπερ	ἐκριπιζόμενοι τῇ τύχῃ προσωτέρω τὸν
[3, 7]	σκοπὸς ἦσαν τοῖς πολεμίοις εὐσύνοπτος	ὥσπερ	ἐν ἡμέρᾳ, καὶ τῶν ὀργάνων
[3, 5]	ἡσυχῇ καὶ μετὰ κόσμου πάντες,	ὥσπερ	ἐν πολέμῳ τὴν ἰδίαν τάξιν
[3, 5]	ὑποζυγίοις ἐπιθέντες τὴν ἀποσκευὴν ἑστᾶσιν	ὥσπερ	ἐφ' ὕσπληγος ἐξορμᾶν ἕτοιμοι, ὑποπιμπρᾶσίν
[3, 3]	Ἱεροσόλυμα προανίσχουσα τῆς περιοίκου πάσης	ὥσπερ	ἡ κεφαλὴ σώματος· αἱ λοιπαὶ
[3, 10]	ἐπιχωρίων. Ἡ μὲν γὰρ πόλις,	ὥσπερ	ἡ Τιβεριὰς ὑπόρειος οὖσα, καθὰ
[3, 7]	Ἰώσηπον ὑποχείριον. Ὁ δ' ἁρπάσας	ὥσπερ	μέγιστον εὐτύχημα τὴν ἀγγελίαν, καὶ
[3, 5]	κινοῦσιν ἐν εἰρήνῃ προηργηκότες, ἀλλ'	ὥσπερ	συμπεφυκότες τοῖς ὅπλοις οὐδέποτε τῆς
[3, 8]	τῆς σφαγῆς πάντων τὸν σίδηρον,	ὥσπερ	τὰ κυκλωθέντα τῶν θηρίων ἀεὶ
[3, 7]	αὐτῶν τὰς ὁρμὰς σκοπῶν ἀπορουμένας	ὥσπερ	ὕλης τὸ πῦρ· προσήκειν γε
[3, 10]	τε ἀγκύρας ἔβαλλον καὶ πυκνώσαντες	ὥσπερ	φάλαγγα τὰς ναῦς ἐπαλλήλους τοῖς
[3, 7]	ἐγκαταλιπεῖν τοὺς φίλους μήτ' ἀποπηδᾶν	ὥσπερ	χειμαζομένης νεώς, εἰς ἣν ἐν
[3, 7]	ὡς ὑπὲρ σωθησομένης, ἀλλ' ὡς	ὑπὲρ	ἀπολωλυίας ἤδη τῆς πατρίδος ἀμυνόμενον,
[3, 7]	ὡς ἀκατάληπτον εἶναι πολεμίοις τὴν	ὑπὲρ	αὐτῆς ἀκρώρειαν. Κυκλόθεν δ' ἄλλοις
[3, 7]	τὸ κατ' αὐτὸν ἀσφαλὲς ὑποστελλόμενος	ὑπὲρ	αὐτῶν ἔφασκεν ποιεῖσθαι τὴν ἔξοδον·
[3, 10]	Ἰουδαῖοι δέ, ἵν' εἴπωμεν καὶ	ὑπὲρ	αὐτῶν, μέχρι νῦν οὐ κοπιῶσιν
[3, 8]	ὡς ταχέως ἐπελάθου σαυτοῦ. Πόσους	ὑπὲρ	ἐλευθερίας ἀποθνήσκειν ἔπεισας. Ψευδῆ μὲν
[3, 6]	ἕτοιμοι πρόθυμοί τε ὡς ἂν	ὑπὲρ	κινδυνευούσης πατρίδος καὶ γυναικῶν καὶ
[3, 10]	οὐ μέχρι τέλους σφάλλεται. Καὶ	ὑπὲρ	μειζόνων δὲ ἢ Ἰουδαῖοι διαγωνιεῖσθε·
[3, 2]	συντάξασθαι κυκλωθέντες, πάλιν πίπτουσι μὲν	ὑπὲρ	ὀκτακισχιλίους, οἱ λοιποὶ δὲ πάντες
[3, 3]	τὴν εὐθηνίαν, ὡς τὴν ἐλαχίστην	ὑπὲρ	πεντακισχιλίους πρὸς τοῖς μυρίοις ἔχειν
[3, 7]	ἀγωνίζεσθαί τε ἕκαστον οὐχ ὡς	ὑπὲρ	σωθησομένης, ἀλλ' ὡς ὑπὲρ ἀπολωλυίας
[3, 8]	πρὸς ἐκείνους διιστάμεθα. Καλὸν γὰρ	ὑπὲρ	τῆς ἐλευθερίας ἀποθνήσκειν· φημὶ κἀγώ,
[3, 7]	γὰρ τοῦ κατάντους ἑώρων αὐτοὺς	ὑπὲρ	τὸ τεῖχος ἐφ' ἕνα συρρέοντας
[3, 7]	μὲν ἓξ ἄνδρες, τραυματίαι δ'	ὑπὲρ	τριακοσίους ἀνεκομίσθησαν. Εἰκάδι μὲν Δαισίου
[3, 7]	ὕπερθεν ἀφιεμένων βελῶν γέρρα διατείναντες	ὑπὲρ	χαρακωμάτων ἔχουν ὑπ' αὐτοῖς οὐδὲν
[3, 10]	ἐλαῖαι πλησίον τούτων, αἷς μαλθακώτερος	ἀὴρ	ἀποδέδεικται. Φιλοτιμίαν ἄν τις εἴποι
[3, 7]	μιᾶς ὥρας ἐνέμετο. (Ἔνθα καὶ	ἀνήρ	τις ἐξεφάνη Ἰουδαίων λόγου καὶ
[3, 7]	μέντοι τόν τε υἱὸν ὁ	πατὴρ	δεδιότα καὶ τὴν στρατιὰν ἔπαυσεν
[3, 8]	ψυχὰς σκοτεινότερος, ὁ δὲ τούτων	πατὴρ	θεὸς εἰς ἐγγόνους τιμωρεῖται τοὺς
[3, 7]	ἔτι δὲ θείου διίπτατο τὸ	πῦρ	ἐπινοίας τάχιον, καὶ τὰ πολλῷ
[3, 7]	καὶ τὸ λοιπὸν πλῆθος ἀράμενοι	πῦρ	πάλιν τὰ μηχανήματα καὶ τὰς
[3, 7]	σκοπῶν ἀπορουμένας ὥσπερ ὕλης τὸ	πῦρ·	προσήκειν γε μὴν καὶ Ῥωμαίοις
[3, 7]	μέγεθος ἐκ τῶν πετροβόλων ἐβάλλοντο	πῦρ	τε καὶ πλῆθος ἀθρόων οἰστῶν,
[3, 7]	διέσπα, τοῖς δὲ ἔργοις ἐνέβαλλεν	πῦρ.	Τῇ τε ἑξῆς ὁμοίως καὶ
[3, 7]	τὰ λοιπὰ βέλη καὶ τὸ	πῦρ	ὑπὸ τῆς ἰκμάδος εἴργοιτο, προανίστησιν
[3, 7]	συρρέοντας τόπον καὶ μετρουμένους τὸ	ὕδωρ,	ἐφ' ὃν καὶ τοῖς ὀξυβελέσιν
[3, 10]	ἐπὶ χείλους αὐτῆς ἀεὶ τὸ	ὕδωρ	μήθ' ὑπονοστοῦν μήθ' ὑπερχεόμενον. Ἀγνοούμενος
[3, 10]	ἀεὶ μένουσα. Τὸ μὲν γὰρ	ὕδωρ	οὐκ ἀπᾴδει χιόνος ἐξαιθριασθέν, ὅπερ
[3, 8]	φιλοτιμούμενος. Ὡς δ' ὅ τε	Νικάνωρ	προσέκειτο λιπαρῶν καὶ τὰς ἀπειλὰς
[3, 8]	μενοῦσιν. Σὺ Καῖσαρ, Οὐεσπασιανέ, καὶ	αὐτοκράτωρ,	σὺ καὶ παῖς ὁ σὸς
[3, 4]	ἐπὶ τὴν χώραν, καὶ οὔτε	νύκτωρ	οὔτε μεθ' ἡμέραν ὀργῇ τῆς
[3, 7]	εἰ καὶ κατίδοι τις αὐτοὺς	νύκτωρ,	φαντασίαν παρέχοιεν κυνῶν, μέχρι συναισθόμενοι
[3, 9]	ἱππεῖς ἐπὶ τὴν Ἰόππην, οἳ	νύκτωρ	ὡς ἀφύλακτον εἰσέρχονται τὴν πόλιν.

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 16/11/2006