Livre, Chap. |
[3, 9] |
συρρηγνυμένων
ἐγίνετο
τῶν
σκαφῶν,
πολὺς
|
δ' |
ἀγνυμένων
ὁ
ψόφος.
Καὶ
τοῦ |
[3, 7] |
τὸ
τεῖχος
ἐκέλευσεν
ὑψοῦν.
Τῶν
|
δ' |
ἀδύνατον
εἶναι
φαμένων
οἰκοδομεῖν
τοσούτοις |
[3, 10] |
πᾶν
πεφυτεύκασιν
οἱ
νεμόμενοι,
τοῦ
|
δ' |
ἀέρος
τὸ
εὔκρατον
ἁρμόζει
καὶ |
[3, 7] |
πρὸς
τοῖς
πεντακισχιλίοις
ἦν,
τὰ
|
δ' |
αἰχμάλωτα
δισχίλια
ἑκατὸν
καὶ
τριάκοντα. |
[3, 5] |
δ'
εἰσὶν
αἱ
περιαγωγαί,
ὀξεῖαι
|
δ' |
ἀκοαὶ
μὲν
παραγγέλμασιν,
ὄψεις
δὲ |
[3, 8] |
ἑκὼν
θνήσκῃς,
Ἰουδαίων
στρατηγός,
ἂν
|
δ' |
ἄκων,
προδότης
τεθνήξῃ.
Ταῦθ'
ἅμα |
[3, 7] |
τὴν
ὑπὲρ
αὐτῆς
ἀκρώρειαν.
Κυκλόθεν
|
δ' |
ἄλλοις
ὄρεσιν
καλυπτομένη,
πρὶν
εἰσαφίκοιτό |
[3, 7] |
δύσβατον
δὲ
καὶ
πεζοῖς,
ἱππεῦσιν
|
δ' |
ἀμήχανον.
Οἱ
μὲν
οὖν
τέσσαρσιν |
[3, 7] |
καὶ
μεγέθει
τοῦ
λίθου.
Μάθοι
|
δ' |
ἄν
τις
τὴν
τοῦ
μηχανήματος |
[3, 7] |
βιαζομένους
ἔτι
φέρειν,
καὶ
δόλῳ
|
δ' |
ἂν
ἁλοῖεν,
εἴ
τις
ἐπιθοῖτο· |
[3, 5] |
ἐξ
ἐπιδρομῆς
εὐάλωτοι
πολεμίοις·
ὅπῃ
|
δ' |
ἂν
ἐμβάλωσιν
εἰς
ἐχθρῶν
γῆν, |
[3, 7] |
τὴν
σφαγὴν
εὔθυμοι
παρέσχον.
Ἀναίμακτον
|
δ' |
ἂν
ἦν
αὐχῆσαι
Ῥωμαίοις
τὸ |
[3, 8] |
σοι
δεξιὰν
καὶ
ξίφος·
σὺ
|
δ' |
ἂν
μὲν
ἑκὼν
θνήσκῃς,
Ἰουδαίων |
[3, 3] |
τῆς
Περαίας
τὴν
Γαλιλαίαν,
προέλοιτο
|
δ' |
ἂν
τῇ
δυνάμει·
ἡ
μὲν |
[3, 5] |
εἰς
ἀποτροπὴν
τῶν
νεωτεριζόντων·
εἴη
|
δ' |
ἂν
τοῖς
ἀγνοοῦσιν
τῶν
φιλοκαλούντων |
[3, 7] |
μὲν
συμφοραῖς
Σαμαρεῖται
ἐχρήσαντο.
(Τῶν
|
δ' |
ἀνὰ
τὰ
Ἰωτάπατα
καρτερούντων
καὶ |
[3, 7] |
τρώσαντες
μὲν
πλείστους
Ῥωμαίων,
δεκατρεῖς
|
δ' |
ἀνελόντες·
αὐτῶν
δ'
ἔπεσον
μὲν |
[3, 8] |
ὀξεῖα
μὲν
πολέμου
ῥοπή,
τῶν
|
δ' |
ἀνθρωπίνων
οὐδὲν
βέβαιον·
παρὸ
καὶ |
[3, 8] |
τῶν
πολεμίων
πάντα
διειληφότων,
νυκτὸς
|
δ' |
ἀνιὼν
ἐζήτει
δρασμοῦ
διάδυσιν
καὶ |
[3, 8] |
γεγηθότων
ἐπὶ
τῷ
ληφθέντι,
τῶν
|
δ' |
ἀπειλούντων,
τῶν
δ'
ἐγγύθεν
ἰδεῖν |
[3, 1] |
μειλιξάμενός
τε
καὶ
προθεραπεύσας.
Ὁ
|
δ' |
ἀπὸ
τῆς
Ἀχαίας,
ἔνθα
συνῆν |
[3, 3] |
γείτων,
τὸ
μῆκος
ἐκτείνεται.
Πλατύνεται
|
δ' |
ἀπὸ
τῆς
ἐν
τῷ
μεγάλῳ |
[3, 7] |
ὀλίγοι
καὶ
πλείους
ἐτρώθησαν,
τῶν
|
δ' |
ἀπὸ
τῆς
Ἰωταπάτης
ἀπέθανον
μὲν |
[3, 10] |
ἐπὶ
βήματος
ἐν
Ταριχέαις,
διακρίνων
|
δ' |
ἀπὸ
τῶν
ἐπιχωρίων
τὸν
ἔπηλυν |
[3, 7] |
τοῦ
νυκτερινοῦ
πόνου
διαναπαύσας.
βουλόμενος
|
δ' |
ἀπὸ
τῶν
καταρριφθέντων
περισπάσαι
τοὺς |
[3, 3] |
ἀπὸ
Μαχαιροῦντος
εἰς
Πέλλαν,
εὖρος
|
δ' |
ἀπὸ
Φιλαδελφείας
μέχρι
Ἰορδάνου.
Καὶ |
[3, 7] |
μὲν
οὖν
οὕτως
ἑκάτερον·
τὸ
|
δ' |
ἀργὸν
ἀπὸ
τῆς
πόλεως·
πλῆθος, |
[3, 10] |
δὲ
ἐν
ἐλαχίστοις
σφάλμασιν·
ἡμῶν
|
δ' |
ἀρετὴ
καὶ
εὐπείθεια
καὶ
τὸ |
[3, 7] |
λάβοι
τὸν
Ἰώσηπον
ὑποχείριον.
Ὁ
|
δ' |
ἁρπάσας
ὥσπερ
μέγιστον
εὐτύχημα
τὴν |
[3, 7] |
ἃς
μὲν
παντελῶς
ἐκλελειμμένας,
ἔστιν
|
δ' |
ἃς
αὐτὸς
ἐξανδραποδιζόμενος.
(Ὁ
δ' |
[3, 5] |
τετράπηχυς
καὶ
εὖρος
ἴση.
(Φραξάμενοι
|
δ' |
αὐλίζονται
κατὰ
συντάξεις
ἕκαστοι
μεθ' |
[3, 3] |
τοῖς
Ἀράβων
ὅροις
κώμη,
καλοῦσι
|
δ' |
αὐτὴν
Ἰορδὰν
οἱ
τῇδε
Ἰουδαῖοι. |
[3, 3] |
Ἰουλιάδος
ἐκτείνεται
τὸ
μῆκος.
Οἰκοῦσι
|
δ' |
αὐτὴν
μιγάδες
Ἰουδαῖοί
τε
καὶ |
[3, 3] |
τὰ
πρὸς
βορέαν,
τὰ
νότια
|
δ' |
αὐτῆς
ἐπὶ
μῆκος
μετρουμένης
ὁρίζει |
[3, 3] |
πρὸς
ἑσπέραν
δὲ
Ἰορδάνῃ·
μεσημβρινὸν
|
δ' |
αὐτῆς
πέρας
ἡ
Μωαβῖτις,
καὶ |
[3, 3] |
ποταμοῦ
μέχρις
Ἰόππης
ἀναπέπταται.
Μεσαιτάτη
|
δ' |
αὐτῆς
πόλις
τὰ
Ἱεροσόλυμα
κεῖται, |
[3, 3] |
Ἀγρίππα
βασιλείας
ὅροι.
Τὰ
προσάρκτια
|
δ' |
αὐτῆς
Τύρῳ
τε
καὶ
τῇ |
[3, 10] |
καὶ
παραξύοντες
ἐγγύθεν
ἔπαιον.
Ἐκακοῦντο
|
δ' |
αὐτοὶ
πλέον
κατ'
ἀμφότερα·
ταῖς |
[3, 1] |
τὴν
τῶν
Ἰουδαίων
ἐπανάστασιν,
προκαταλήψεται
|
δ' |
αὐτοῖς
ἤδη
καὶ
τὰ
πέριξ |
[3, 5] |
ἡσυχίας
τε
καὶ
κόσμου.
Πάντα
|
δ' |
αὐτοῖς
καὶ
τὰ
ἄλλα
μετ' |
[3, 2] |
ἐπαλινδρόμουν
ἐπὶ
τὴν
Ἀσκάλωνα.
Παρείπετο
|
δ' |
αὐτοῖς
μετά
τε
τῆς
ἀπειρίας |
[3, 5] |
ἀναμένουσιν
τοὺς
καιρούς.
Αἱ
μελέται
|
δ' |
αὐτοῖς
οὐδὲν
τῆς
κατὰ
ἀλήθειαν |
[3, 5] |
ὅλων
οἱ
ταξίαρχοι
πάντες.
Ὁ
|
δ' |
αὐτοῖς
τό
τε
ἐξ
ἔθους |
[3, 9] |
τὸν
Ἰώσηπον
πάθος
εὑρίσκετο,
ζῆν
|
δ' |
αὐτὸν
ἔγνωσαν
καὶ
παρὰ
Ῥωμαίοις |
[3, 7] |
τάχα
μὲν
ἀληθεύειν
ἐκεῖνον,
μηδὲν
|
δ' |
αὐτὸς
ἐξ
ἐνέδρας
πείσεσθαι
μέγα |
[3, 1] |
δέκατον
ἐκεῖθεν
ἀναστήσοντα
τάγμα,
περάσας
|
δ' |
αὐτὸς
τὸν
Ἑλλήσποντον
πεζὸς
εἰς |
[3, 10] |
χρημάτων
καὶ
δυνάμεως
ἐκρατύνατο,
Ταριχέαι
|
δ' |
αὐτοῦ
τὰ
λείψανα
τῆς
φιλοτιμίας |
[3, 7] |
νομίσας,
βιαζομένῳ
δὲ
φρουράν,
πολὺ
|
δ' |
αὐτοῦ
τῆς
εἰς
τὴν
ἀπόλειψιν |
[3, 10] |
ὡς
μή
τις
ἀποκλίνειεν,
συγκλείουσι
|
δ' |
αὐτοὺς
εἰς
τὴν
πόλιν.
Καὶ |
[3, 8] |
ἐκκαίειν
τὸ
σπήλαιον
ὥρμητο,
κατεῖχεν
|
δ' |
αὐτοὺς
ὁ
πολέμαρχος
ζωγρῆσαι
τὸν |
[3, 8] |
πρὸς
οἶκτον
τοῦ
Ἰωσήπου,
πλείστη
|
δ' |
αὐτῷ
καὶ
παρὰ
τῷ
πατρὶ |
[3, 7] |
κἂν
ἁλῶσιν
δέ,
παραμυθίαν.
Πρέπειν
|
δ' |
αὐτῷ
μήτε
φυγεῖν
τοὺς
ἐχθροὺς |
[3, 9] |
θεῷ
χαριστήρια
τῶν
κατωρθωμένων.
Ὡς
|
δ' |
αὐτῷ
Τιβεριὰς
μὲν
νεωτερίζειν,
ἀφεστάναι |
[3, 6] |
καὶ
τοὺς
λογχοφόρους
ἔχων.
Εἵπετο
|
δ' |
αὐτῷ
τὸ
ἴδιον
τοῦ
τάγματος |
[3, 3] |
τὸ
πληθύειν
ἀνδρῶν
ἑκατέραν.
(Μεθόριος
|
δ' |
αὐτῶν
ἡ
Ἀνουάθου
Βόρκαιος
προσαγορευομένη |
[3, 9] |
οἱ
δυνατώτατοι
μεθ'
ὅπλων.
Ἐξηγεῖτο
|
δ' |
αὐτῶν
Ἰησοῦς
τις
ὄνομα
παῖς |
[3, 5] |
κράνεσιν
καὶ
μαχαιροφοροῦντες
ἀμφοτέρωθεν.
Μακρότερον
|
δ' |
αὐτῶν
τὸ
λαιὸν
ξίφος
πολλῷ· |
[3, 2] |
συμφορᾷ
κατεστάλησαν
τὰ
φρονήματα,
μᾶλλον
|
δ' |
αὐτῶν
τὸ
πάθος
ἤγειρε
τὰς |
[3, 5] |
ὠμοὶ
πρὸς
τοὺς
κολαζομένους.
Τοσοῦτον
|
δ' |
αὐτῶν
τὸ
πρὸς
τοὺς
ἡγεμόνας |
[3, 7] |
καὶ
βοήθειαν
πρὸς
ἄνοδον·
Ὁ
|
δ' |
ἀφυλάκτως
ὤρεγε
τὴν
χεῖρα,
καὶ |
[3, 8] |
ληφθέντι,
τῶν
δ'
ἀπειλούντων,
τῶν
|
δ' |
ἐγγύθεν
ἰδεῖν
βιαζομένων.
Καὶ
οἱ |
[3, 7] |
δ'
ἔπεσον
μὲν
δεκαεπτά,
τραυματίαι
|
δ' |
ἐγένοντο
ἑξακόσιοι.
(Τῇ
δ'
ὑστεραίᾳ |
[3, 7] |
Ἰωταπάτης
ἀγωνιζόμενοι
γενναίως
ἔπεσον,
πλεῖστοι
|
δ' |
ἐγένοντο
τραυματίαι,
καὶ
μόλις
περὶ |
[3, 10] |
πήσσειν
ἐπὶ
τοὺς
καταπεφευγότας·
αἱ
|
δ' |
ἐγίνοντο
ταχέως
ἀφθονίᾳ
τε
ὕλης |
[3, 9] |
εἰ
πάντες
εἰρηνικὰ
φρονοῖεν.
Ὡς
|
δ' |
ἔγνω
τὸν
δῆμον
ὁμοφρονοῦντα
τοῖς |
[3, 8] |
ὑπὸ
τῶν
ἑλόντων.
Οὐ
μεταβήσομαι
|
δ' |
ἐγὼ
εἰς
τὴν
τῶν
πολεμίων |
[3, 10] |
τὸ
κατόρθωμα
καὶ
μεῖζον.
Νομίζω
|
δ' |
ἔγωγε
ἐπὶ
τῆσδε
τῆς
ὥρας |
[3, 7] |
διαρκουμένων
τῶν
ἐν
αὐτῇ·
σπάνιον
|
δ' |
εἴ
ποτε
τὸ
κλίμα
θέρους |
[3, 3] |
παραλίοις
κατατείνουσα
μέχρι
Πτολεμαίδος.
Μερίζεται
|
δ' |
εἰς
ἕνδεκα
κληρουχίας,
ὧν
ἄρχει |
[3, 5] |
ἀσφαλεῖς
μὲν
αἱ
τάξεις,
εὔστροφοι
|
δ' |
εἰσὶν
αἱ
περιαγωγαί,
ὀξεῖαι
δ' |
[3, 7] |
κατὰ
χώραν
μὲν
ἔμενον,
πολέμου
|
δ' |
εἶχεν
ἀπειλὴν
ἥ
τε
σύνοδος |
[3, 7] |
πλείστου
ποιεῖσθαι
λαβεῖν
αὐτόν·
εἰ
|
δ' |
ἐκδράντα
πύθοιντο,
πολὺ
τῆς
ἐπὶ |
[3, 5] |
ἐκεῖ
πάλιν
τειχίσασθαι,
μὴ
γένοιτο
|
δ' |
ἐκεῖνό
ποτε
τοῖς
πολεμίοις
χρήσιμον. |
[3, 10] |
μὲν
προκατωρθωμένων
ἄξιος
ἐκεῖνος,
ἐγὼ
|
δ' |
ἐκείνου
παῖς,
στρατιῶται
δ'
ὑμεῖς |
[3, 8] |
διαλεχθῆναι
θέλειν
ἔλεγεν
αὐτῷ.
Μεταστησαμένου
|
δ' |
ἐκείνου
πλὴν
τοῦ
παιδὸς
Τίτου |
[3, 8] |
καὶ
χειρὸς
τῆς
ἐμῆς·
εἰ
|
δ' |
ἐκείνους
εἰσέρχεται
φειδὼ
πολεμίου,
πόσῳ |
[3, 7] |
τεῖχος
οἱ
πολέμιοι,
τὸ
δεύτερον
|
δ' |
ἔκλεισαν
οἱ
σφέτεροι,
μέσοι
δὲ |
[3, 10] |
πορρωτάτω
τῶν
πολεμίων
ἀνήχθησαν·
(Τίτος
|
δ' |
ἐκπέμψας
τινὰ
τῶν
ἱππέων
εὐαγγελίζεται |
[3, 10] |
αὐτῇ
κατηκοντίζοντο
τῇ
λίμνῃ,
πολλοὺς
|
δ' |
ἐκπηδήσαντας
οἱ
Ῥωμαῖοι
διέφθειραν
ἐπὶ |
[3, 9] |
ἀφύλακτον
εἰσέρχονται
τὴν
πόλιν.
Οἱ
|
δ' |
ἐν
αὐτῇ
προῄσθοντο
μὲν
τὴν |
[3, 4] |
τῶν
δεσποτῶν
ἀεὶ
στρεφόμενοι,
συγκινδυνεύοντες
|
δ' |
ἐν
πολέμοις,
ὡς
μήτ'
ἐμπειρίᾳ |
[3, 8] |
ῥομφαίας
ἐπιφέροντες
αὐτομάτως
παρεῖσαν.
(Ὁ
|
δ' |
ἐν
ταῖς
ἀμηχανίαις
οὐκ
ἠπόρησεν |
[3, 5] |
αἱ
σάλπιγγες
ὑποσημαίνουσιν
παρεσκευάσθαι.
Οἱ
|
δ' |
ἐν
τάχει
τοῖς
τε
ὀρεῦσιν |
[3, 7] |
τις·
ἑκατοντάρχης
ἦν
Ἀντώνιος,
θνήσκει
|
δ' |
ἐξ
ἐνέδρας.
Τῶν
γὰρ
εἰς |
[3, 5] |
τὰς
μὲν
σκηνὰς
ἀναιροῦσιν,
πάντα
|
δ' |
ἐξαρτύονται
πρὸς
τὴν
ἔξοδον.
Καὶ |
[3, 7] |
ἔνδοθεν
κραυγὴ
γυναικῶν
ἠγείρετο,
συνήχουν
|
δ' |
ἔξωθεν
οἰμωγαὶ
φονευομένων.
Αἵματι
δ' |
[3, 7] |
μὲν
τείχους
ἀνέστειλαν
αὐτούς,
πολλὰ
|
δ' |
ἐπεδείκνυντο
χειρῶν
ἔργα
καὶ
τόλμης. |
[3, 5] |
καὶ
ἐπιστήμῃ
τῶν
πονούντων·
εἰ
|
δ' |
ἐπείγοι,
καὶ
τάφρος
ἔξωθεν
περιβάλλεται |
[3, 7] |
Ῥωμαίων,
δεκατρεῖς
δ'
ἀνελόντες·
αὐτῶν
|
δ' |
ἔπεσον
μὲν
δεκαεπτά,
τραυματίαι
δ' |
[3, 10] |
διὰ
τὴν
ἧτταν
πλέον·
ὁ
|
δ' |
ἔπηλυς
πολὺς
ὢν
πλεῖον
ἐβιάζετο, |
[3, 10] |
διὰ
τῆς
χώρας
ἔφευγον,
οἱ
|
δ' |
ἐπὶ
τὴν
λίμνην
καταθέοντες
ὑπαντιάζουσιν |
[3, 9] |
ἦν
τῶν
ἀπολωλότων
ἐθρηνεῖτο,
τὸ
|
δ' |
ἐπὶ
τῷ
στρατηγῷ
πένθος
ἐδημεύθη, |
[3, 10] |
καλεῖται
τροχοειδὴς
οὖσα
λίμνη,
μένει
|
δ' |
ἐπὶ
χείλους
αὐτῆς
ἀεὶ
τὸ |
[3, 7] |
πλῆθος
ἀνεῖλον
οἱ
Ῥωμαῖοι,
ταῖς
|
δ' |
ἐπιούσαις
ἀνερευνώμενοι
τὰς
καταδύσεις
τοὺς |
[3, 2] |
οὖσαν
τῆς
Γαλιλαίας
πόλιν,
ἐρυμνοτάτῳ
|
δ' |
ἐπιτετειχισμένην
χωρίῳ
καὶ
φρουρὰν
ὅλου |
[3, 8] |
ἐπισήμων
ἄνδρας
καταλαμβάνει
λανθάνοντας,
παρασκευὴν
|
δ' |
ἐπιτηδείων
οὐκ
ὀλίγαις
ἡμέραις
διαρκεῖν |
[3, 7] |
δ'
ἔξωθεν
οἰμωγαὶ
φονευομένων.
Αἵματι
|
δ' |
ἐρρεῖτο
πᾶς
ὁ
πρὸ
τῆς |
[3, 8] |
οὐκ
ἀνίει
τὸν
Ἰώσηπον,
ἐδωρεῖτο
|
δ' |
ἐσθῆτι
καὶ
τοῖς
ἄλλοις
κειμηλίοις |
[3, 10] |
ἐκ
τῆς
καλουμένης
Φιάλης·
ἡ
|
δ' |
ἐστὶν
ἀνιόντων
εἰς
τὴν
Τραχωνῖτιν |
[3, 9] |
ἐκεῖθεν
στρατιὰν
εἰς
Σκυθόπολιν·
ἡ
|
δ' |
ἐστὶν
μεγίστη
τῆς
δεκαπόλεως
καὶ |
[3, 7] |
προσάγειν
ἔγνω
τὸν
κριόν.
Ὁ
|
δ' |
ἐστὶν
ὑπερμεγέθης
δοκὸς
ἱστῷ
νηὸς |
[3, 4] |
καὶ
ἱππέων
ἴλη
μία,
πέντε
|
δ' |
ἕτεραι
τῶν
ἀπὸ
Συρίας
ἱππέων. |
[3, 10] |
λίμνης
ἕλη
καὶ
τέλματα,
διαμείψας
|
δ' |
ἑτέρους
ἑκατὸν
εἴκοσι
σταδίους
μετὰ |
[3, 5] |
αὐτῶν,
εἰ
κατεπείγοι,
πλατεῖαι.
ῥυμοτομοῦσι
|
δ' |
εὐδιαθέτως
εἴσω
τὸ
στρατόπεδον,
καὶ |
[3, 7] |
τοῦ
τείχους
τολμῆσαι
προελθεῖν.
Ῥωμαῖοι
|
δ' |
εὐθὺς
μὲν
ἀπώκνησαν
προσβαλεῖν
δι' |
[3, 10] |
τῆς
προσεχοῦς
χώρας
καλεῖται,
σταδίων
|
δ' |
εὖρος
οὖσα
τεσσαράκοντα
καὶ
πρὸς |
[3, 1] |
γεγονέναι
τὰ
συμβάντα
λέγων,
πρέπειν
|
δ' |
ἡγούμενος
ἑαυτῷ
διὰ
τὸν
ὄγκον |
[3, 6] |
πρὸς
τοῖς
ἑκατὸν
ἱππεῖς.
Τούτοις
|
δ' |
ἠκολούθουν
οἱ
τὰς
ἑλεπόλεις
φέροντες |
[3, 7] |
μὴ
συνεισβάλωσιν
οἱ
πολέμιοι.
Θεὸς
|
δ' |
ἦν
ἄρα
ὁ
Ῥωμαίοις
τὰ |
[3, 7] |
πέμπτῃ
δ'
ὁ
Ἰώσηπος,
αὕτη
|
δ' |
ἦν
Ἀρτεμισίου
μηνὸς
μία
καὶ |
[3, 10] |
λείψανα
τῆς
φιλοτιμίας
μετέλαβον.
Σκάφη
|
δ' |
ἦν
αὐτοῖς
ἐπὶ
τῆς
λίμνης |
[3, 7] |
ἀφετηρίους
μηχανὰς
ἐπιστήσας,
τὰ
πάντα
|
δ' |
ἦν
ἑκατὸν
ἑξήκοντα
ὄργανα,
βάλλειν |
[3, 7] |
τότε
καὶ
καῦμα
δεινόν,
ὥρα
|
δ' |
ἦν
θέρους
καὶ
τῶν
ἐπιτηδείων |
[3, 9] |
τῷ
στρατῷ
τὴν
Καισάρειαν.
Ἀλεεινὴ
|
δ' |
ἦν
κἀκείνη
χειμῶνος
ὥρᾳ
καθ' |
[3, 7] |
ταύτην
τὴν
ὥραν
ἐπελθεῖν.
Τῷ
|
δ' |
ἦν
μὲν
δι'
ὑπονοίας
ὁ |
[3, 6] |
πλῆθος
ἀνῃρήκει
τῶν
καταλαμβανομένων,
τοῦτο
|
δ' |
ἦν
τὸ
ἀσθενέστερον
Γαλιλαίων
καὶ |
[3, 10] |
Ῥωμαῖοι
διέφθειραν
ἐπὶ
γῆς.
Ἦν
|
δ' |
ἰδεῖν
κεκερασμένην
μὲν
αἵματι,
πεπληρωμένην |
[3, 9] |
μένοντες
φρουρῶσι
τὸ
στρατόπεδον,
οἱ
|
δ' |
ἱππεῖς
προνομεύωσι
τὴν
πέριξ
καὶ |
[3, 4] |
πόλει
πρὸς
φυλακὴν
αὐτῆς,
τὸ
|
δ' |
ἱππικὸν
ἐπὶ
τῆς
παρεμβολῆς
αὐλίζεται. |
[3, 7] |
δ'
ἃς
αὐτὸς
ἐξανδραποδιζόμενος.
(Ὁ
|
δ' |
Ἰώσηπος
ἣν
πρὸς
ἀσφάλειαν
εἵλετο |
[3, 7] |
τῆς
πόλεως
δυσάλωτον
ἀπέκαμνον.
(Ἔστιν
|
δ' |
Ἰωταπάτα
πλὴν
ὀλίγου
πᾶσα
κρημνός, |
[3, 7] |
τῇ
στρατιᾷ
λεωφόρον·
τῇ
πέμπτῃ
|
δ' |
ὁ
Ἰώσηπος,
αὕτη
δ'
ἦν |
[3, 7] |
ὄρει
πλαγίῳ
προσέκτισται.
Καὶ
τοῦτο
|
δ' |
ὁ
Ἰώσηπος
ἐμπεριειλήφει
τειχίζων
τὴν |
[3, 6] |
τοὺς
ἐχθροὺς
διασκίδνανται
φυγῇ.
Καταλείπεται
|
δ' |
ὁ
Ἰώσηπος
μετ'
ὀλίγων,
καὶ |
[3, 5] |
ἔνδον
εἰς
σκηνὰς
διαλαμβάνουσιν,
ἔξωθεν
|
δ' |
ὁ
κύκλος
τείχους
ὄψιν
ἐπίχει |
[3, 8] |
εἰπὼν
καὶ
συνεκληροῦτο
πείσας.
ἑτοίμην
|
δ' |
ὁ
λαχὼν
τῷ
μεθ'
αὑτὸν |
[3, 8] |
ζωγρῆσαι
τὸν
ἄνδρα
φιλοτιμούμενος.
Ὡς
|
δ' |
ὅ
τε
Νικάνωρ
προσέκειτο
λιπαρῶν |
[3, 5] |
ἀγωγὴ
τῆς
Ῥωμαίων
στρατιᾶς.
Ἐπάνειμι
|
δ' |
ὅθεν
ἐπὶ
ταῦτ'
ἐξέβην.
~(Οὐεσπασιανὸς |
[3, 7] |
ἢ
πεσεῖν
ἢ
διαφθεῖραι.
Ὡς
|
δ' |
οἱ
μὲν
ἔκαμνον
διηνεκῶς
ἀμυνόμενοι |
[3, 10] |
ὑπαντιάζουσιν
τοῖς
πολεμίοις
περιέπιπτον·
ἐκτείνοντο
|
δ' |
οἱ
μὲν
ἐπιβαίνοντες
τῶν
σκαφῶν, |
[3, 5] |
πλέον
ἔχει
τὸ
μῆκος.
Φέρουσι
|
δ' |
οἱ
μὲν
περὶ
τὸν
στρατηγὸν |
[3, 10] |
ἐπιθέσθαι
προελθοῦσιν
οὐχ
ὑπέμενεν.
Ἐξενίκων
|
δ' |
οἱ
φίλοι
μηδὲν
κατὰ
Ἰουδαίων |
[3, 7] |
τὴν
ὁρμὴν
τῶν
βελῶν.
(Ὁμοῦ
|
δ' |
οἵ
τε
σαλπικταὶ
τῶν
ταγμάτων |
[3, 6] |
ἔθους
τὴν
τάξιν
ἐπισκοπούμενος.
Τὸ
|
δ' |
οἰκετικὸν
ἑκάστου
τάγματος
ἅπαν
τοῖς |
[3, 7] |
οὔσης
κατὰ
τὴν
πόλιν,
τῷ
|
δ' |
ὀμβρίῳ
διαρκουμένων
τῶν
ἐν
αὐτῇ· |
[3, 5] |
ὁπότε
θελήσειαν
αὐτεξούσιον
ἑκάστῳ,
πᾶσιν
|
δ' |
ὁμοῦ,
τούς
τε
ὕπνους
αὐτοῖς |
[3, 5] |
τοῖς
πολεμίοις
χρήσιμον.
Καὶ
τρίτον
|
δ' |
ὅμως
αἱ
σάλπιγγες
προσημαίνουσιν
τὴν |
[3, 10] |
οὖν
ἐκπεριπλέοντες
τὰς
σχεδίας,
ἔστιν
|
δ' |
ὅπου
καὶ
πλησιάζοντες,
πόρρωθεν
τοὺς |
[3, 10] |
ἀντιπάλῳ
τὰ
Ἰουδαίων
τίθεσθαι;
Σκεπτέον
|
δ' |
ὅτι
καὶ
παθεῖν
μὲν
οὐδὲν |
[3, 10] |
φιλεῖ
δίχα
κινδύνου
κατορθοῦσθαι.
Φθάνειν
|
δ' |
οὐ
μόνον
χρὴ
τὴν
τῶν |
[3, 3] |
ἄστυ
τῆς
χώρας
ἐκάλεσαν.
Ἀφῄρηται
|
δ' |
οὐδὲ
τῶν
ἐκ
θαλάσσης
τερπνῶν |
[3, 5] |
ὑποσημαίνει
μὲν
ἡ
σάλπιγξ,
ἠρεμεῖ
|
δ' |
οὐδείς,
ἀλλ'
ἅμα
νεύματι
τὰς |
[3, 7] |
ἀσφάλειαν
τὰ
ὅπλα
ῥίψασιν·
ὡς
|
δ' |
οὐκ
ἔπειθεν,
προσπεσὼν
ἀπέκτεινεν
πάντας, |
[3, 10] |
τοὺς
Ῥωμαίους
ἐγγίζειν
ἐδεδοίκεισαν.
Ὅμως
|
δ' |
οὖν
ἐκπεριπλέοντες
τὰς
σχεδίας,
ἔστιν |
[3, 10] |
καὶ
πρὶν
ἀφικέσθαι
βοήθειαν,
ἔστιν
|
δ' |
οὓς
ἡσυχῆ
πρὸς
τὸ
πλῆθος |
[3, 3] |
Θελλᾶ
κώμης
Ἰορδάνου
γείτονος.
(Τηλικαῦται
|
δ' |
οὖσαι
τὸ
μέγεθος
καὶ
τοσούτοις |
[3, 3] |
ὅλου
τοῦ
ἔθνους
ἐσομένην.
~(Δύο
|
δ' |
οὔσας
τὰς
Γαλιλαίας,
τήν
τε |
[3, 9] |
ναῦς
ἐξωτέρω
βέλους
διενυκτέρευσαν.
(Ἀλιμένου
|
δ' |
οὔσης
φύσει
τῆς
Ἰόππης,
αἰγιαλῷ |
[3, 8] |
ὑπὸ
τῶν
ἀφαιρουμένων
αὐτήν.
Νῦν
|
δ' |
οὔτ'
εἰς
μάχην
ἀντιάζουσιν
ἡμῖν |
[3, 9] |
ὑπεραρθεὶς
ὁ
κλύδων
ἐβάπτιζεν.
Ἦν
|
δ' |
οὔτε
φυγῆς
τόπος
οὔτε
μένουσιν |
[3, 7] |
τὰ
σπήλαιά
τις
συμπεφευγότων,
πολλοὶ
|
δ' |
οὗτοι
πλῆθος
ἦσαν,
ἱκετεύει
τὸν |
[3, 8] |
τοῦ>
Ἰωσήπου
θάνατον
ἡγοῦντο.
Καταλείπεται
|
δ' |
οὗτος
εἴτε
ὑπὸ
τύχης
χρὴ |
[3, 8] |
Ἰωσήπῳ
καὶ
συνήθη
πάλαι.
Παρελθὼν
|
δ' |
οὗτος
τό
τε
φύσει
Ῥωμαίων |
[3, 10] |
ἐγὼ
δ'
ἐκείνου
παῖς,
στρατιῶται
|
δ' |
ὑμεῖς
ἐμοῦ·
καὶ
γὰρ
ἐκείνῳ |
[3, 10] |
τοὺς
πολεμίους
ἐμβαλῶ.
Μὴ
λείπεσθε
|
δ' |
ὑμεῖς
ἐμοῦ
πεπεισμένοι
τὴν
ἐμὴν |
[3, 7] |
ἀπέθανον
μὲν
ἓξ
ἄνδρες,
τραυματίαι
|
δ' |
ὑπὲρ
τριακοσίους
ἀνεκομίσθησαν.
Εἰκάδι
μὲν |
[3, 10] |
ῥᾴδιοι
καὶ
προσαμύνειν
ἑαυτοῖς,
αἱ
|
δ' |
ὑπέρογκοι
δυνάμεις
ὑφ'
ἑαυτῶν
βλάπτονται |
[3, 10] |
σὺν
ἱππεῦσιν
ἑξακοσίοις
ἐπιλέκτοις.
(Ὁ
|
δ' |
ὑπέρογκον
εὑρὼν
τὴν
τῶν
πολεμίων |
[3, 10] |
Ἰορδάνου
πηγὴ
τὸ
Πάνειον,
φέρεται
|
δ' |
ὑπὸ
γῆν
εἰς
τοῦτο
κρυπτῶς |
[3, 4] |
ἐνῆν
μάλιστα
συντόμως
ἀπηγγέλκαμεν.
~(Ἡ
|
δ' |
ὑπὸ
Οὐεσπασιανοῦ
πεμφθεῖσα
Σεπφωρίταις
βοήθεια, |
[3, 9] |
μὲν
εἰρήνης
ὁ
δῆμος,
καταστασιάζοιτο
|
δ' |
ὑπό
τινων
πολεμεῖν
βιαζομένων.
Προσελάσας |
[3, 10] |
γεῦσίν
τε
καὶ
ἰδέαν.
Μέση
|
δ' |
ὑπὸ
τοῦ
Ἰορδάνου
τέμνεται·
Καὶ |
[3, 8] |
ἀλλήλων
σφαγὰς
ἐπιτρέψωμεν,
ὁ
λαχὼν
|
δ' |
ὑπὸ
τοῦ
μετ'
αὐτὸν
πιπτέτω, |
[3, 7] |
ἐπὶ
τὸ
χῶμα
κατέπιπτον.
Ἐπαίοντο
|
δ' |
ὑπὸ
τῶν
Ἰουδαίων
οἱ
πεσόντες· |
[3, 7] |
τραυματίαι
δ'
ἐγένοντο
ἑξακόσιοι.
(Τῇ
|
δ' |
ὑστεραίᾳ
πάλιν
προσβάλλουσι
τοῖς
Ῥωμαίοις |
[3, 10] |
αὐτῆς,
καὶ
κτείνειν
προσέταξεν
τῇ
|
δ' |
ὑστεραίᾳ
πρὸς
τὴν
λίμνην
καταβὰς |
[3, 10] |
τῷ
πατρὶ
τὸ
ἔργον.
Ὁ
|
δ' |
ὡς
εἰκός,
ὑπερησθεὶς
τῇ
τε |
[3, 1] |
~(Νέρωνι
|
δ' |
ὡς
ἠγγέλη
τὰ
κατὰ
τὴν |
[3, 8] |
σῶσαι
προαιρούμενον
ἄνδρα
γενναῖον.
Προσετίθει
|
δ' |
ὡς
οὔτ'
ἂν
Οὐεσπασιανὸς
ἐνεδρεύων |
[3, 7] |
ἐκέλευσεν
καταχέειν
τῶν
συνησπικότων.
Οἱ
|
δ' |
ὡς
παρεσκευασμένον
ἔχοντες
μετὰ
τάχους |
[3, 6] |
περὶ
παντὸς
τοῦ
πολέμου,
τότε
|
δ' |
ὡς
πορρωτάτω
χωρίζεσθαι
τῶν
κινδύνων |
[3, 8] |
διοδεύσει
πάντων
οὕτως
ἡ
τύχη,
|
μηδ' |
ἐπὶ
τῆς
ἰδίας
κείσθω
δεξιᾶς |
[3, 8] |
προστήσηται
τὸ
κάλλιστον,
ἀπιστίας
φιλίαν,
|
οὐδ' |
ἂν
αὐτὸς
ἀπατήσων
ἄνδρα
φίλον |
[3, 5] |
αὐτοῖς
ἀρχὴ
τῶν
ὅπλων
πόλεμος,
|
οὐδ' |
ἐπὶ
μόνας
τὰς
χρείας
τὼ |
[3, 5] |
καὶ
τὰς
ἐξεγέρσεις
σάλπιγγες
προσημαίνουσιν,
|
οὐδ' |
ἔστιν
ὅ
τι
γίνεται
δίχα |
[3, 5] |
ταχεῖς,
βραδύτατοι
δὲ
παθεῖν
εἰσιν,
|
οὐδ' |
ἔστιν
ὅπου
σταθέντες
ἢ
πλήθους |
[3, 2] |
ἐπὶ
πληγὴν
δευτέραν.
Διαλιπόντες
γοῦν
|
οὐδ' |
ὅσον
ἰάσασθαι
τὰ
τραύματα
καὶ |