Livre, Chap.
[3, 7]	γὰρ ἄρρεν ὑπελείφθη δίχα νηπίων,	ἃ	μετὰ γυναικῶν ἐξηνδραποδίσαντο. Τῶν μὲν
[3, 3]	δὲ Τυρίων ὄρος· ᾧ προσίσχει	Γαβαά,	πόλις ἱππέων, οὕτω προσαγορευομένη διὰ
[3, 7]	παῖς ἦν, Ἐλεάζαρος δὲ ἐκαλεῖτο,	Σαβὰ	δὲ πατρὶς αὐτῷ τῆς Γαλιλαίας·
[3, 10]	αὐτὴν οἱ ἐπιχώριοι καλοῦσιν. Ταύτην	φλέβα	τινὲς τοῦ Νείλου ἔδοξαν, ἐπεὶ
[3, 10]	ἀγκύρας ἔβαλλον καὶ πυκνώσαντες ὥσπερ	φάλαγγα	τὰς ναῦς ἐπαλλήλους τοῖς ἐπὶ
[3, 6]	ἐξ ἐφόδου μὲν αἱρήσειν ῥᾳδίως,	μέγα	δὲ κλέος αὐτῷ παρὰ τοῖς
[3, 1]	μετ' ἐμπειρίας τὴν ἡλικίαν ὁρῶν,	μέγα	δὲ πίστεως αὐτοῦ τοὺς υἱοὺς
[3, 7]	δ' αὐτὸς ἐξ ἐνέδρας πείσεσθαι	μέγα	προσδοκῶν, τὸν μὲν φυλάσσειν ἐκέλευσεν,
[3, 7]	γὰρ οὔτ' ἂν ὠφελῆσαί τι	μέγα	σωζομένους, κἂν ἁλίσκωνται, συναπολεῖσθαι περιττῶς,
[3, 5]	τρὶς ἀναπυνθάνεται· Κἀκεῖνοι τοσαυτάκις ἀντιβοῶσιν	μέγα	τι καὶ πρόθυμον ἕτοιμοι λέγοντες
[3, 10]	πρώτην ἔφοδον τῶν τειχοποιῶν σκεδασθέντων	ὀλίγα	τῆς δομήσεως σπαράξαντες, ὡς ἑώρων
[3, 7]	αὐτούς, πολλὰ δ' ἐπεδείκνυντο χειρῶν	ἔργα	καὶ τόλμης. Οὐκ ἔλασσόν γε
[3, 7]	τοῖς ἀνιοῦσιν παντοῖα καὶ χειρῶν	ἔργα	καὶ ψυχῆς ἐναπεδείκνυντο, πειρώμενοι παρὰ
[3, 5]	τοῖς δοχθεῖσι δὲ ἕπεται τὰ	ἔργα·	παρ' ὃ καὶ σφάλλονται μὲν
[3, 2]	κατὰ τὴν φυγὴν εὐτολμίας ἐπιδειξάμενος	ἔργα,	συνελαύνονταί τε προσκειμένων τῶν πολεμίων
[3, 7]	εἰς μνήμην ὀψιγενῶν πεσεῖν” ἐπ'	ἔργα	τρέπεται. Καὶ προελθὼν μετὰ τῶν
[3, 10]	ἑκατὸν εἴκοσι σταδίους μετὰ πόλιν	Ἰουλιάδα	διεκπαίει τὴν Γεννησὰρ μέσην, ἔπειτα
[3, 6]	Ἀναλαβὼν δὲ τοὺς συμμείναντας εἰς	Τιβεριάδα	καταφεύγει. ~(Οὐεσπασιανὸς δὲ τῇ πόλει
[3, 3]	ἡ χώρα μέχρι τῆς πρὸς	Τιβεριάδα	λίμνης εὐρύνεται, ἀπὸ δὲ κώμης
[3, 10]	ἐξιέναι διὰ μόνης τῆς ἐπὶ	Τιβεριάδα	φερούσης ὁδοῦ. Τῶν δὲ ταχέως
[3, 3]	Ἀκραβετά, Θαμνὰ πρὸς ταύταις καὶ	Λύδδα,	Ἀμμαοῦς καὶ Πέλλη καὶ Ἰδουμαία
[3, 10]	ἅμα λέγων ἐπὶ τὸν ἵππον	ἀνεπήδα	καὶ καθηγεῖται πρὸς τὴν λίμνην,
[3, 7]	ὁ Ἰώσηπος περὶ τῇ πόλει	προπηδᾷ	καὶ σὺν αὐτῷ πᾶν τὸ
[3, 4]	χρώμενος πορείᾳ διὰ τάχους εἰς	Πτολεμαίδα	ἀφικνεῖται. Κἀκεῖ καταλαβὼν τὸν πατέρα
[3, 9]	δὲ Πανέμου μηνὸς ἀναζεύξας εἰς	Πτολεμαίδα	κἀκεῖθεν εἰς τὴν παράλιον ἀφικνεῖται
[3, 10]	δὲ τῶν ἐπιχωρίων· κατὰ γὰρ	ἐλπίδα	δεξιᾶς καὶ τὸ συνειδὸς τοῦ
[3, 7]	ὁ δὲ Ἰώσηπος κλάσαι τὴν	ἐλπίδα	ταύτην αὐτῷ προαιρούμενος ἐμβρέξαι κελεύει
[3, 7]	τὰ Ἰωτάπατα καρτερούντων καὶ παρ'	ἐλπίδα	τοῖς δεινοῖς ἀντεχόντων τεσσαρακοστῇ μὲν
[3, 7]	τῶν ἀνδρῶν, βουλόμενός τε παρ'	ἐλπίδα	τοῖς Ῥωμαίοις ἐκτεῖναι τὴν πολιορκίαν,
[3, 5]	στρατηγὸν ἐπίλεκτοι πεζοὶ λόγχην καὶ	ἀσπίδα,	ἡ δὲ λοιπὴ φάλαγξ ξυστόν
[3, 7]	εἵλετο πολλάκις ἢ καταπροδοὺς τὴν	πατρίδα	καὶ τὴν ἐμπιστευθεῖσαν αὐτῷ στρατηγίαν
[3, 2]	τὴν ἄφιξιν καὶ Ἀγρίππαν τὸν	βασιλέα	κατειλήφει, ἐπὶ Πτολεμαΐδος ἠπείγετο. Καὶ
[3, 9]	Ῥωμαίων στρατόπεδον, ἐπαγόμενοι δὲ τὸν	βασιλέα	προσπίπτουσιν ἱκέται Οὐεσπασιανῷ, μὴ σφᾶς
[3, 10]	ὥσπερ ἡ Τιβεριὰς ὑπόρειος οὖσα,	καθὰ	μὴ τῇ λίμνῃ προσεκλύζετο πάντοθεν
[3, 6]	Πτολεμαίδος διατάξας τὴν στρατιὰν ὁδεύειν	καθὰ	Ῥωμαίοις ἔθος. Τοὺς μέν γε
[3, 10]	πλησίον· ἁρπάσαι δὲ τὴν νίκην	δυνάμεθα,	καὶ χρὴ τοὺς ὑπὸ τοῦ
[3, 8]	παρ' οἷς διὰ τοσούτων ἔργων	ἐπεδειξάμεθα	τὰς ἀρετάς· εἰ τεθνάναι, καλὸν
[3, 8]	αὐτούς, περὶ ὧν πρὸς ἐκείνους	διιστάμεθα.	Καλὸν γὰρ ὑπὲρ τῆς ἐλευθερίας
[3, 8]	φανερῶς ἀφαιρουμένους ἡμᾶς τούτου πολεμίους	ἡγούμεθα	καὶ τοὺς ἐξ ἐνέδρας τιμωρούμεθα.
[3, 10]	γε μόνοι καὶ κατ' εἰρήνην	ἀσκούμεθα	τοῖς ὅπλοις, ἵν' ἐν πολέμῳ
[3, 8]	ἡγούμεθα καὶ τοὺς ἐξ ἐνέδρας	τιμωρούμεθα.	Τὸν δὲ θεὸν οὐκ οἴεσθε
[3, 8]	ἡμᾶς δυσσέβειαν. Εἰ σώζεσθαι δοκεῖ,	σωζώμεθα·	καὶ γὰρ οὐκ ἄδοξος ἡ
[3, 10]	στρατείας, ἂν ἴσοι πρὸς ἀστρατεύτους	ἀντιτασσώμεθα;	Λογίζεσθε δέ, ὅτι καὶ πρὸς
[3, 7]	Ῥωμαίοις ἐπὶ μιᾶς ὥρας ἐνέμετο.	(Ἔνθα	καὶ ἀνήρ τις ἐξεφάνη Ἰουδαίων
[3, 9]	δεκαπόλεως καὶ γείτων τῆς Τιβεριάδος.	Ἔνθα	καὶ αὐτὸς παραγενόμενος ἐκδέχεται τὸν
[3, 7]	ἄκρας τὸν λεὼ συνωθοῦντες ἐφόνευον.	Ἔνθα	καὶ τοὺς ἔτι μάχεσθαι δυναμένους
[3, 9]	προύχουσαι σπιλάδες εἰς τὸ πέλαγος,	ἔνθα	καὶ τῶν Ἀνδρομέδας δεσμῶν ἔτι
[3, 6]	τοὺς ὅρους ἀφικνεῖται τῆς Γαλιλαίας,	ἔνθα	καταστρατοπεδευσάμενος ὡρμημένους εἰς πόλεμον τοὺς
[3, 2]	ὑπὸ Ῥωμαίοις οἰκουμένης ἔχουσα τόπον,	ἔνθα	μετὰ πάσης τῆς ἰδίας ἰσχύος
[3, 9]	τὴν Φιλίππου καλουμένην μεταβαίνει Καισάρειαν.	Ἔνθα	μέχρι μὲν ἡμερῶν εἴκοσι τὴν
[3, 1]	Ὁ δ' ἀπὸ τῆς Ἀχαίας,	ἔνθα	συνῆν τῷ Νέρωνι, τὸν μὲν
[3, 8]	κατὰ πλευρὰν τοῖς ἄνωθεν ἀόρατον.	Ἔνθα	τεσσαράκοντα μὲν τῶν ἐπισήμων ἄνδρας
[3, 7]	ᾗ προπεπονήκει τυπτόμενον τὸ τεῖχος.	Ἔνθα	τις τῶν ἀμυνομένων ἀπ' αὐτοῦ
[3, 10]	φυτῶν τὸ χειμεριώτατον ἄπειροι τεθήλασιν	ἔνθα	φοίνικες, οἳ καύματι τρέφονται, συκαῖ
[3, 3]	τῶν ἐκ θαλάσσης τερπνῶν ἡ	Ἰουδαία	τοῖς παραλίοις κατατείνουσα μέχρι Πτολεμαίδος.
[3, 8]	τοῦ σώματος. Καλὸν οὖν, ἑταῖροι,	δίκαια	φρονεῖν καὶ μὴ ταῖς ἀνθρωπίναις
[3, 7]	ἐνέδρας. Τῶν γὰρ εἰς τὰ	σπήλαιά	τις συμπεφευγότων, πολλοὶ δ' οὗτοι
[3, 4]	τοὺς ἀσθενεῖς. Πυρὶ δὲ ἡ	Γαλιλαία	καὶ αἵματι πεπλήρωτο πᾶσα πάθους
[3, 3]	Λύδδα, Ἀμμαοῦς καὶ Πέλλη καὶ	Ἰδουμαία	καὶ Ἐνγαδδαὶ καὶ Ἡρώδειον καὶ
[3, 3]	ἥ τε Γαμαλιτικὴ καὶ Γαυλανῖτις	Βαταναία	τε καὶ Τραχωνῖτις, αἳ καὶ
[3, 7]	ἐπιτηδείων εὔπορον καὶ τὰ φρονήματα	γενναῖα	τῶν ἀνδρῶν, βουλόμενός τε παρ'
[3, 7]	ἀργὸν ἀπὸ τῆς πόλεως· πλῆθος,	γύναια	καὶ παῖδες, ὡς ἐθεάσαντο τριπλῇ
[3, 7]	παιδία γοῦν καὶ γέροντες καὶ	γύναια	μετὰ νηπίων ὀδυρόμενα προσέπιπτον αὐτῷ
[3, 3]	καὶ συνεχής ἐστιν καρποφόρος, ἡ	Περαία	δὲ πολὺ μὲν μείζων, ἔρημος
[3, 7]	δ' ἐγένοντο ἑξακόσιοι. (Τῇ δ'	ὑστεραίᾳ	πάλιν προσβάλλουσι τοῖς Ῥωμαίοις ἐπεξελθόντες
[3, 10]	καὶ κτείνειν προσέταξεν τῇ δ'	ὑστεραίᾳ	πρὸς τὴν λίμνην καταβὰς σχεδίας
[3, 2]	ὥρμησαν ἐπ' Ἀσκάλωνα. Πόλις ἐστὶν	ἀρχαία	τῶν Ἱεροσολύμων εἴκοσι πρὸς τοῖς
[3, 9]	φυγῆς τόπος οὔτε μένουσιν σωτηρία,	βίᾳ	μὲν ἀνέμου τῆς θαλάσσης ἐξωθουμένοις,
[3, 7]	οὖν τῶν ὀξυβελῶν καὶ καταπελτῶν	βία	πολλοὺς ἅμα διήλαυνεν, καὶ τῶν
[3, 7]	μὴ μέχρις ἐσχάτης στρώννυται φάλαγγος	βίᾳ	τε καὶ μεγέθει τοῦ λίθου.
[3, 7]	ὁ στρατηγὸς τῶν Ῥωμαίων μετέβαινεν	βίᾳ	τὴν πόλιν ἑλεῖν σπεύδων, ὡς
[3, 7]	τάγματος, τοσούτῳ δὲ ῥοίζῳ καὶ	βίᾳ	τοῖς Ῥωμαίοις συνέπεσον, ὡς διαρρῆξαί
[3, 7]	τοσαύτη ἦν ἡ τοῦ λιθοβόλου	βία.	Τῶν οὖν ὀργάνων φοβερώτερος ὁ
[3, 3]	ἡ Μωαβῖτις, καὶ πρὸς ἀνατολὴν	Ἀραβίᾳ	τε καὶ Σιλωνίτιδι, πρὸς δὲ
[3, 8]	τῆς πόλεως ἁλισκομένης δαιμονίῳ τινὶ	συνεργίᾳ	χρησάμενος μέσον μὲν ἑαυτὸν ἐκκλέπτει
[3, 4]	θεραπόντων, οἳ παμπληθεῖς μὲν εἵποντο,	διὰ	δὲ συνάσκησιν πολεμικὴν οὐκ ἂν
[3, 7]	συνήγγιζον οἱ τοξόται καὶ σφενδονῆται.	Διὰ	δὲ ταῦτα μηδενὸς τῶν περιβόλων
[3, 2]	τοῖς πεντακοσίοις ἀπέχουσα σταδίους ἀεὶ	διὰ	μίσους Ἰουδαίοις γεγενημένη, διὸ καὶ
[3, 10]	γενέσθαι τὸ πάθος, ἀλλὰ καὶ	διὰ	μίσους τοῖς δράσασιν ἐλθεῖν. Τοῦτο
[3, 10]	αὐτοῖς ἄδειαν ἀμφίβολον ἐπέτρεψεν ἐξιέναι	διὰ	μόνης τῆς ἐπὶ Τιβεριάδα φερούσης
[3, 8]	Ἰώσηπος ἔμαθεν, ἀνάμνησις αὐτὸν τῶν	διὰ	νυκτὸς ὀνείρων εἰσέρχεται, δι' ὧν
[3, 7]	αἷμα ταραχθέντων τῶν πλησίον φήμη	διὰ	παντὸς ἐπῄει τοῦ στρατοῦ, καὶ
[3, 7]	καὶ τοῖς σπηλαίοις ἐπεξῄεσαν καὶ	διὰ	πάσης ἐχώρουν ἡλικίας πλὴν νηπίων
[3, 3]	πᾶν διαφόρως ἐν αὐταῖς, καὶ	διὰ	πλῆθος πόας ἀγαθῆς τὰ κτήνη
[3, 7]	αἰκίαν βασάνων ἀντέσχεν καὶ μηδὲν	διὰ	πυρὸς ἐξερευνῶσι τοῖς πολεμίοις περὶ
[3, 4]	δύναμιν, συντόνῳ δὲ χρώμενος πορείᾳ	διὰ	τάχους εἰς Πτολεμαίδα ἀφικνεῖται. Κἀκεῖ
[3, 7]	μὲν οὖν ταῦτ' ἐπιστείλας πέμπει	διὰ	τάχους ἐπὶ Ἱεροσολύμων τοὺς τὰ
[3, 7]	δὲ πρὸς τὴν πόλιν ἐλθὼν	διὰ	τάχους καὶ διατάξας τὴν στρατιὰν
[3, 10]	χαλεπή· τοῖς μὲν γὰρ ἐπιχωρίοις	διά	τε τὰς κτήσεις καὶ τὴν
[3, 9]	ταῖς ἱκεσίαις ὁ στρατηγὸς καίτοι	διὰ	τὴν ἁρπαγὴν τῶν ἵππων ἐφ'
[3, 3]	τῶν κωμῶν πλῆθος πανταχοῦ πολυάνθρωπον	διὰ	τὴν εὐθηνίαν, ὡς τὴν ἐλαχίστην
[3, 10]	πολεμεῖν ἀπ' ἀρχῆς καὶ τότε	διὰ	τὴν ἧτταν πλέον· ὁ δ'
[3, 10]	ὡς μειουμένης τῆς νίκης αὐτοῖς	διὰ	τὴν κοινωνίαν. Ἔπεμψεν δὲ Οὐεσπασιανὸς
[3, 10]	γὰρ αὐτή τι φυτὸν ἀρνεῖται	διὰ	τὴν πιότητα, καὶ πᾶν πεφυτεύκασιν
[3, 7]	φύσει ταχέως καὶ ψυχόμενον βραδέως	διὰ	τὴν πιότητα. Τοῖς δὲ θώραξιν
[3, 10]	οἱ μὲν περὶ τὸν Ἰησοῦν	διὰ	τῆς χώρας ἔφευγον, οἱ δ'
[3, 7]	ἕτερον ἐπενόησεν εἰς περιουσίαν αὐτῷ·	Διά	τινος χαράδρας δυσβάτου καὶ διὰ
[3, 9]	πρῶτον ἠπίστουν οἱ πολλοὶ καὶ	διὰ	τὸ μέγεθος τῆς συμφορᾶς καὶ
[3, 9]	τὸ μέγεθος τῆς συμφορᾶς καὶ	διὰ	τὸ μηδένα τῶν λεγομένων αὐτόπτην
[3, 6]	τῶν Ῥωμαίων, ἑπτὰ δὲ ἀναιροῦσιν	διὰ	τὸ μήτε ἄτακτον αὐτῶν τὴν
[3, 3]	Γαβαά, πόλις ἱππέων, οὕτω προσαγορευομένη	διὰ	τὸ τοὺς ὑφ' Ἡρώδου βασιλέως
[3, 7]	ῥωμαλεωτάτους σφενδονήτας· οἳ μὴ καθορώμενοι	διὰ	τὸ ὕψος καὶ τὰ θωράκια
[3, 1]	λέγων, πρέπειν δ' ἡγούμενος ἑαυτῷ	διὰ	τὸν ὄγκον τῆς ἡγεμονίας κατασοβαρεύεσθαι
[3, 8]	ἄδοξος ἡ σωτηρία παρ' οἷς	διὰ	τοσούτων ἔργων ἐπεδειξάμεθα τὰς ἀρετάς·
[3, 10]	τέως ὁ Ἰορδάνης ἐντεῦθεν ἄρχεσθαι	διὰ	τοῦ τετραρχήσαντος Τραχωνιτῶν ἠλέγχθη Φιλίππου·
[3, 7]	Διά τινος χαράδρας δυσβάτου καὶ	διὰ	τοῦθ' ὑπὸ τῶν φυλάκων ἀμελουμένης
[3, 8]	ἐν ἅπασιν τὸ ζῆν ἐθέλειν·	διὰ	τοῦτο καὶ τοὺς φανερῶς ἀφαιρουμένους
[3, 8]	τιμωρεῖται τοὺς τῶν πατέρων ὑβριστάς.	Διὰ	τοῦτο μεμίσηται παρὰ θεῷ τοῦτο
[3, 9]	βασιλεῖ χαριζόμενος, τῶν τε τειχῶν	διὰ	τοῦτον ἐφείσατο συμμενεῖν πρὸς τὸ
[3, 7]	ἐπιβατηρίους μηχανὰς αὐτοὺς προπηδᾶν καὶ	διὰ	τῶν ἰδίων ὀργάνων ἀπαντᾶν τοῖς
[3, 9]	τῶν σκυθρωποτέρων. Κατ' ὀλίγον δὲ	διὰ	τῶν προσχώρων ὥδευε τἀληθὲς καὶ
[3, 3]	αὐτῆς καὶ πάμφορον, καὶ τὰ	πεδία	δένδρεσι ποικίλοις κατάφυτα τὸ πλεῖστόν
[3, 4]	Ῥωμαῖοι διέλιπον δῃοῦντες αὐτῶν τὰ	πεδία	καὶ διαρπάζοντες τὰ ἐπὶ τῆς
[3, 10]	ἀνανεύοντας ἢ βέλος ἔφθανεν ἢ	σχεδία	κατελάμβανεν, καὶ προσβαίνειν ὑπ' ἀμηχανίας
[3, 7]	ἐξέκαυσεν τὸ πλῆθος αὐτοῦ περιέχεσθαι·	παιδία	γοῦν καὶ γέροντες καὶ γύναια
[3, 8]	τὸν κτίσαντα θεὸν ἡμᾶς ἐστιν	ἀσέβεια.	Τῶν μέν γε ζῴων οὐδέν
[3, 7]	Ῥωμαίων κατέχεον συνεπαφιέντες καὶ τὰ	ἀγγεῖα	βρασσόμενα τῇ θέρμῃ. Τοῦτο καιομένων
[3, 7]	τῶν ἄλλων πλὴν ἁλὸς ἁπάντων,	ἔνδεια	δὲ ὕδατος ὡς ἂν πηγῆς
[3, 4]	δ' ὑπὸ Οὐεσπασιανοῦ πεμφθεῖσα Σεπφωρίταις	βοήθεια,	χίλιοι μὲν ἱππεῖς ἑξακισχίλιοι δὲ
[3, 10]	σφάλμασιν· ἡμῶν δ' ἀρετὴ καὶ	εὐπείθεια	καὶ τὸ γενναῖον, ὃ κἀν
[3, 9]	αὐτοματὶ διεκήρυσσεν φήμη τὴν ἅλωσιν	οἰκεία	φύσει τῶν σκυθρωποτέρων. Κατ' ὀλίγον
[3, 10]	τούτοις ἑτέρων ἑκατὸν τὸ μῆκος	γλυκεῖά	τε ὅμως ἐστὶ καὶ ποτιμωτάτη·
[3, 10]	περίβολον ἐν ἀρχῇ τῆς ἀποστάσεως	δαψιλείᾳ	χρημάτων καὶ δυνάμεως ἐκρατύνατο, Ταριχέαι
[3, 5]	μετ' εὐταξίας ἀνύεται καὶ ἀσφαλείας,	ξυλεία	τε καὶ ἐπισιτισμός, εἰ δέοιντο,
[3, 8]	τοῦτο πράττουσιν, ἐγὼ δὲ ἐπὶ	ἀπωλείᾳ,	καί γε τῇ ἐμαυτοῦ. Τὴν
[3, 3]	Ἡρώδειον καὶ Ἱεριχοῦς, μεθ' ἃς	Ἰάμνεια	καὶ Ἰόππη τῶν περιοίκων ἀφηγοῦνται,
[3, 8]	ὅσον δύναται τύχη, καὶ ὡς	ὀξεῖα	μὲν πολέμου ῥοπή, τῶν δ'
[3, 10]	πλῆθος ἀνθρώπων, κἂν ᾖ μάχιμον,	ἀνδρεία	δέ, κἂν ἐν ὀλίγοις· οἱ
[3, 5]	καὶ ἐπισιτισμός, εἰ δέοιντο, καὶ	ὑδρεία	κατὰ συντάξεις ἑκάστοις. Οὐδὲ γὰρ
[3, 4]	ἔσταλτο δύναμιν, συντόνῳ δὲ χρώμενος	πορείᾳ	διὰ τάχους εἰς Πτολεμαίδα ἀφικνεῖται.
[3, 3]	μὲν μείζων, ἔρημος δὲ καὶ	τραχεῖα	τὸ πλέον πρός τε καρπῶν
[3, 7]	διὰ τὸ ὕψος καὶ τὰ	θωράκια	τῶν πύργων εἰς καθορωμένους τοὺς
[3, 3]	πολλοὶ Γαλιλαῖοι πάντοτε, καὶ οὔτε	δειλία	ποτὲ τοὺς ἄνδρας οὔτε λιπανδρία
[3, 7]	γυναικῶν. Καὶ τὰ μὲν αἰχμάλωτα	χίλια	πρὸς τοῖς διακοσίοις συνήχθη, νεκροὶ
[3, 7]	πεντακισχιλίοις ἦν, τὰ δ' αἰχμάλωτα	δισχίλια	ἑκατὸν καὶ τριάκοντα. Τοῦτο συνέβη
[3, 6]	μετ' αὐτοὺς ὁδοποιοί, τά τε	σκολιὰ	τῆς λεωφόρου κατευθύνειν καὶ χθαμαλοῦν
[3, 4]	οὐδενὸς ἢ συμφορᾶς ἀπείρατος ἦν·	μία	γὰρ καταφυγὴ διωκομένοις αἱ ὑπὸ
[3, 7]	αὕτη δ' ἦν Ἀρτεμισίου μηνὸς	μία	καὶ εἰκάς, φθάνει παρελθὼν εἰς
[3, 4]	Καισαρείας πέντε καὶ ἱππέων ἴλη	μία,	πέντε δ' ἕτεραι τῶν ἀπὸ
[3, 2]	μὲν Ἰουδαίοις τὸ ἴδιον πλῆθος	ἐρημία	παρὰ τὰς ἀμηχανίας κατεφαίνετο, Ῥωμαῖοι
[3, 7]	κατὰ ταύτην τὴν ὥραν πολιορκουμένων	ἀθυμία	δεινὴ πρὸς τὴν τοῦ δίψους
[3, 7]	ἐξαπίνης τὸ τεῖχος. Πρὸς τοῦτ'	ἀθυμία	τῶν Ῥωμαίων καὶ κατάπληξις ἦν
[3, 10]	κατορθώσομεν. (Ταῦτα τοῦ Τίτου διεξιόντος	προθυμία	δαιμόνιος ἐμπίπτει τοῖς ἀνδράσιν, καὶ
[3, 5]	ἀλλ' ἕκαστος ὁσημέραι στρατιώτης πάσῃ	προθυμίᾳ	καθάπερ ἐν πολέμῳ γυμνάζεται. Διὸ
[3, 7]	τῆς Νέρωνος ἡγεμονίας ἔτει Πανέμου	νουμηνίᾳ.	~(Ῥωμαῖοι δὲ τὸν Ἰώσηπον ἀναζητοῦντες
[3, 10]	καταπεφευγότας· αἱ δ' ἐγίνοντο ταχέως	ἀφθονίᾳ	τε ὕλης καὶ πλήθει τεχνιτῶν.
[3, 7]	καὶ τὴν ἀσθένειαν, καὶ ὡς	ἀγρυπνίᾳ	διηνεκεῖ καὶ μάχαις ἐπαλλήλοις δεδαπανημένοι
[3, 7]	εὐνοίᾳ καὶ τῇ τοῦ παιδὸς	ἀγωνίᾳ	συγχυθῆναι. ῥᾷστα μέντοι τόν τε
[3, 5]	τὰς μάχας διαφέρουσιν· οὔτε γὰρ	ἀταξία	διασκίδνησιν αὐτοὺς ἀπὸ τῆς ἐν
[3, 1]	στρατευμάτων, πολλὰ πρὸς τὸ ἐπεῖγον	οἷα	κελεύουσιν αἱ ἀνάγκαι μειλιξάμενός τε
[3, 10]	κατὰ στόμα διήλαυνεν, πολλοὺς δὲ	συνηλοία	περὶ ἀλλήλοις πεσόντας ἐμπηδῶν, πᾶσιν
[3, 7]	ἡμέραν ἐγίνοντο συμπλοκαὶ κατὰ λόχους	ἐπίνοιά	τε λῃστρικὴ πᾶσα καὶ τῶν
[3, 10]	τόλμα καὶ θράσος ἡγεῖται καὶ	ἀπόνοια,	πάθη κατὰ μὲν τὰς εὐπραγίας
[3, 2]	ἀνελπίστου πάντας ἐπλήρωσεν Ἰουδαίους ὡς	προνοίᾳ	θεοῦ σωθεὶς αὐτοῖς στρατηγὸς εἰς
[3, 7]	μέγιστον εὐτύχημα τὴν ἀγγελίαν, καὶ	προνοίᾳ	θεοῦ τὸν συνετώτατον εἶναι δοκοῦντα
[3, 7]	καὶ τῇ πρὸς τὸν ἡγούμενον	εὐνοίᾳ	καὶ τῇ τοῦ παιδὸς ἀγωνίᾳ
[3, 7]	βαλόντας, συμπλεκόμενοί τε τοῖς ἀνιοῦσιν	παντοῖα	καὶ χειρῶν ἔργα καὶ ψυχῆς
[3, 3]	δειλία ποτὲ τοὺς ἄνδρας οὔτε	λιπανδρία	τὴν χώραν κατέσχεν, ἐπειδὴ πίων
[3, 9]	εὐωχίαις ἦν, ἀποδιδοὺς τῷ θεῷ	χαριστήρια	τῶν κατωρθωμένων. Ὡς δ' αὐτῷ
[3, 9]	οὔτε φυγῆς τόπος οὔτε μένουσιν	σωτηρία,	βίᾳ μὲν ἀνέμου τῆς θαλάσσης
[3, 8]	καὶ γὰρ οὐκ ἄδοξος ἡ	σωτηρία	παρ' οἷς διὰ τοσούτων ἔργων
[3, 8]	εἴ γ' ἐκεῖνοι μὲν ἐπὶ	σωτηρίᾳ	τοῦτο πράττουσιν, ἐγὼ δὲ ἐπὶ
[3, 7]	αἰδὼς παρεκρότει, καὶ τοὺς μὲν	ἐμπειρία	μετ' ἀλκῆς, τοὺς δὲ θράσος
[3, 4]	δ' ἐν πολέμοις, ὡς μήτ'	ἐμπειρίᾳ	μήτ' ἀλκῇ τινος πλὴν τῶν
[3, 8]	τὸ σκάφος. Ἀλλὰ μὴν ἡ	αὐτοχειρία	καὶ τῆς κοινῆς ἁπάντων ζῴων
[3, 7]	πόλιν κατασκάψαι κελεύει καὶ τὰ	φρούρια	πάντα προσεμπίπρησιν αὐτῆς. Ἰωτάπατα μὲν
[3, 3]	μὲν ἡ Φοινίκη τε καὶ	Συρία,	διορίζει δὲ ἀπὸ μὲν δύσεως
[3, 7]	τοὺς ἔτι μάχεσθαι δυναμένους ἡ	δυσχωρία	τὴν ἄμυναν ἀφείλετο· θλιβόμενοι γὰρ
[3, 10]	πρὸς γὰρ τῇ τῶν ἀέρων	εὐκρασίᾳ	καὶ πηγῇ διάρδεται γονιμωτάτῃ, Καφαρναοὺμ
[3, 7]	αὐτῶν ἔκλασεν ἡ τῶν οἰκείων	προδοσία.	Πέρας ἔθνησκον οὐ Ῥωμαίοις ἀλλὰ
[3, 7]	προαιρούμενος ἐμβρέξαι κελεύει πλείστους τὰ	ἱμάτια	καὶ κατακρεμάσαι περὶ τὰς ἐπάλξεις,
[3, 7]	συνήχησαν καὶ δεινὸν ἐπηλάλαξεν ἡ	στρατιά,	καὶ πάντοθεν ἀφιεμένων ἀπὸ συνθήματος
[3, 10]	καὶ ὄχλος ἂν ἄλλως, οὐ	στρατιὰ	λέγοιντο· τὰ δὲ τῆς ἡμετέρας
[3, 7]	ἐξειργάσαντο καὶ πλατεῖαν ἤνοιξαν τῇ	στρατιᾷ	λεωφόρον· τῇ πέμπτῃ δ' ὁ
[3, 9]	δεξιώσασθαι τὸν ἡγεμόνα σὺν τῇ	στρατιᾷ	τῷ κατὰ τὸν οἶκον ὄλβῳ
[3, 3]	τῆς Ἀγρίππα βασιλείας ὅροι. Τὰ	προσάρκτια	δ' αὐτῆς Τύρῳ τε καὶ
[3, 3]	Ἰουδαίας τὰ πρὸς βορέαν, τὰ	νότια	δ' αὐτῆς ἐπὶ μῆκος μετρουμένης
[3, 1]	τὰ κατὰ τὴν Ἰουδαίαν πταίσματα,	λεληθυῖα	μὲν ὡς εἰκὸς ἔκπληξις ἐμπίπτει
[3, 9]	ὑπ' ἀκρίτου γινομένην πλήθους ἐξέλυσεν	ἡσυχίᾳ·	τῶν δὲ ταγμάτων τὰ μὲν
[3, 3]	Γαλιλαίας εἰς εὖρος ἀρχὴ μέχρι	Βακὰ	κώμης· αὕτη δὲ τὴν Τυρίων
[3, 4]	ἱππέων. Τῶν δὲ σπειρῶν αἱ	δέκα	μὲν εἶχον ἀνὰ χιλίους πεζούς,
[3, 10]	βασιλικώτατα σταφυλήν τε καὶ σῦκον	δέκα	μησὶν ἀδιαλείπτως χορηγεῖ, τοὺς δὲ
[3, 6]	Τούτοις ἀφ' ἑκάστης ἑκατονταρχίας ἠκολούθουν	δέκα	τήν τε ἑαυτῶν σκευὴν καὶ
[3, 4]	ὑπ' αὐτοῦ πεντεκαιδέκατον. Τούτοις εἵποντο	ὀκτωκαίδεκα	σπεῖραι· προσεγένοντο δὲ καὶ ἀπὸ
[3, 3]	μέχρι Πτολεμαίδος. Μερίζεται δ' εἰς	ἕνδεκα	κληρουχίας, ὧν ἄρχει μὲν βασίλειον
[3, 2]	ἐστι τῆς Συρίας, μεγέθους τε	ἕνεκα	καὶ τῆς ἄλλης εὐδαιμονίας τρίτον
[3, 9]	Οὐαλεριανὸν σὺν ἱππεῦσιν πεντήκοντα διαλεχθησόμενον	εἰρηνικὰ	τοῖς κατὰ τὴν πόλιν καὶ
[3, 9]	ἀποπειραθῆναι τοῦ πλήθους, εἰ πάντες	εἰρηνικὰ	φρονοῖεν. Ὡς δ' ἔγνω τὸν
[3, 2]	νεμόμενοι πόλιν, μόνοι τῶν τῇδε	εἰρηνικὰ	φρονοῦντες· οἳ καὶ τῆς ἑαυτῶν
[3, 10]	ὑμᾶς εὖ ἔχοντας χαίρω βλέπων,	δέδοικα	δὲ μή τινι τῶν πολεμίων
[3, 10]	γὰρ σκάφη μικρὰ ὄντα καὶ	λῃστρικὰ	πρὸς τὰς σχεδίας ἦν ἀσθενῆ,
[3, 9]	εἰς τὴν θάλασσαν. Πηξάμενοί τε	πειρατικὰ	σκάφη πλεῖστα τόν τε Συρίας
[3, 8]	ἅμα αὐτοῖς μηνύεται, καὶ Οὐεσπασιανὸς	αὐτίκα	μετὰ σπουδῆς πέμπει δύο χιλιάρχους
[3, 8]	πάσης ἀσφαλείας προσέταττεν ὡς ἀναπέμψων	αὐτίκα	Νέρωνι. (Τοῦτο ἀκούσας ὁ Ἰώσηπος
[3, 8]	εἰς ἀνανδρίαν καὶ ὡς ἕκαστος	αὐτίκα	πλήξων δῆλος ἦν. Ὁ δὲ
[3, 8]	αὑτὸν παρεῖχεν τὴν σφαγὴν ὡς	αὐτίκα	τεθνηξομένου καὶ τοῦ στρατηγοῦ· ζωῆς
[3, 7]	τοῦ σώματος ὅλου καὶ τὴν	σάρκα	φλογὸς οὐδὲν ἔλασσον ἐπεβόσκετο, θερμαινόμενόν
[3, 8]	τοῖς παρακαλοῦσιν, ἀθρόοι περιστάντες, ἦ	μεγάλα	γ' ἂν στενάξειαν, ἐβόων, οἱ
[3, 4]	τὰ πέριξ τῆς χώρας κατατρέχοντες	μεγάλα	τοὺς περὶ τὸν Ἰώσηπον ἐκάκουν
[3, 9]	φείσασθαι δὲ τοῦ δήμου Ῥωμαίοις	φίλα	φρονοῦντος ἀεί, καὶ τοὺς αἰτίους
[3, 5]	ἐν ταῖς μάχαις οὐδὲ αὐτοσχέδιον,	ἀλλὰ	γνώμη μὲν ἀεὶ παντὸς ἔργου
[3, 8]	ἐχθρῶν ὑποπτευόμενον ἑαυτοῖς βέβαιον ἐπιστήσομεν;	ἀλλὰ	δουλείαν, ἐρεῖ τις. Πάνυ γοῦν
[3, 8]	οὐ μόνον ἐμοῦ σὺ Καῖσαρ,	ἀλλὰ	καὶ γῆς καὶ θαλάττης καὶ
[3, 10]	οἰκτρὸν Ἰουδαίοις γενέσθαι τὸ πάθος,	ἀλλὰ	καὶ διὰ μίσους τοῖς δράσασιν
[3, 10]	παρὰ δόξαν τὰς διαφόρους ὀπώρας	ἀλλὰ	καὶ διαφυλάσσει. Τὰ μέν γε
[3, 3]	καὶ μέρος αὐτῆς ἀργὸν οὐδέν,	ἀλλὰ	καὶ πόλεις πυκναὶ καὶ τὸ
[3, 6]	σφίσιν, οὐ μόνον πρὸ μάχης,	ἀλλὰ	καὶ πρὶν ἰδεῖν τοὺς ἐχθροὺς
[3, 5]	εἰς τὰς τοῦ βίου διακονίας	ἀλλὰ	καὶ πρὸς τοὺς πολέμους χρήσιμον.
[3, 5]	παρ' αὐτοῖς οὐ λιποταξίου μόνον	ἀλλὰ	καὶ ῥᾳστώνης ὀλίγης θανατικοὶ οἵ
[3, 7]	οὐ μόνον αὐτὴν τὴν πόλιν,	ἀλλὰ	καὶ τὰς πέριξ κώμας πάσας
[3, 5]	ὅπλων οὐ τὰ σώματα μόνον	ἀλλὰ	καὶ τὰς ψυχὰς ἀλκίμους, προσασκοῦνται
[3, 7]	τεῖχος ἀνεπίβατον τοῖς Ἰουδαίοις ἐποίησεν,	ἀλλὰ	καὶ τὴν ἐντὸς ὅσης ἐφικνεῖτο
[3, 10]	ὁμόνοιαν, οὓς ἀνάγκη διαλλάξει ταχέως,	ἀλλὰ	καὶ τὴν τῶν ἡμετέρων βοήθειαν,
[3, 7]	ἀνήσειν. Οὐκ ἔπειθεν δὲ τούτοις,	ἀλλὰ	μᾶλλον ἐξέκαυσεν τὸ πλῆθος αὐτοῦ
[3, 8]	θυέλλης ἐβάπτισεν ἑκὼν τὸ σκάφος.	Ἀλλὰ	μὴν ἡ αὐτοχειρία καὶ τῆς
[3, 8]	ταῖς ἀμηχανίαις οὐκ ἠπόρησεν ἐπινοίας,	ἀλλὰ	πιστεύων τῷ κηδεμόνι θεῷ τὴν
[3, 8]	γε· Καλὸν ἐν πολέμῳ θνήσκειν,	ἀλλὰ	πολέμου νόμῳ, τουτέστιν ὑπὸ τῶν
[3, 7]	ἂν οὐκ ἐξ ἀνάγκης πολεμοῦσιν,	ἀλλὰ	προσκτωμένοις. Τοῖς δὲ τῶν Ἀράβων
[3, 7]	ὅμως οὐκ ἀπετρέποντο τοῦ τείχους,	ἀλλὰ	πυρὶ καὶ σιδήρῳ καὶ πέτροις
[3, 8]	μαρτύρομαι δὲ ὡς οὐ προδότης,	ἀλλὰ	σὸς εἶμι διάκονος. (Ταῦτ' εἰπὼν
[3, 8]	καὶ παρὰ μὴ προιόντος λαβεῖν,	ἀλλὰ	σῶσαι προαιρούμενον ἄνδρα γενναῖον. Προσετίθει
[3, 7]	προδοσία. Πέρας ἔθνησκον οὐ Ῥωμαίοις	ἀλλὰ	τοῖς ἰδίοις καταρώμενοι, μέχρι πάντες
[3, 5]	Πάντα δ' αὐτοῖς καὶ τὰ	ἄλλα	μετ' εὐταξίας ἀνύεται καὶ ἀσφαλείας,
[3, 5]	τε ἐξ ἔθους σημεῖον καὶ	τἆλλα	παραγγέλματα δίδωσιν διαφέρειν εἰς τοὺς
[3, 3]	Μηκύνεται δὲ μέχρι Μηρὼθ ἀπὸ	Θελλᾶ	κώμης Ἰορδάνου γείτονος. (Τηλικαῦται δ'
[3, 7]	τοῦ μὲν τείχους ἀνέστειλαν αὐτούς,	πολλὰ	δ' ἐπεδείκνυντο χειρῶν ἔργα καὶ
[3, 7]	ἐλευθερωθέντες εἰς τὰς βολὰς εὐσχόλουν.	Πολλὰ	δὲ κακουμένους ἐν τῇ προσβολῇ
[3, 2]	ἔφυγον, σὺν οἷς καὶ Νίγερ,	πολλὰ	κατὰ τὴν φυγὴν εὐτολμίας ἐπιδειξάμενος
[3, 9]	ἐγγυωμένου τοὺς ἐν αὐτοῖς, καὶ	πολλὰ	κεκακωμένην τὴν πόλιν ἐκ τῆς
[3, 7]	πόλιν ἐπιλελοιπότων εὐπόρησεν, ἕρπειν τὰ	πολλὰ	παρὰ τὰς φυλακὰς κελεύσας τοῖς
[3, 10]	αὐτοῖς ἐπὶ τῆς λίμνης παρεσκευασμένα	πολλὰ	πρός τε τὸ συμφεύγειν ἐπὶ
[3, 1]	ἡγεμονίαν τῶν ἐπὶ Συρίας στρατευμάτων,	πολλὰ	πρὸς τὸ ἐπεῖγον οἷα κελεύουσιν
[3, 8]	τε καὶ περιέπων διετέλει τὰ	πολλὰ	Τίτου τῇ τιμῇ συνεργοῦντος. ~(Τετάρτῃ
[3, 8]	παραμυθίαν. (Ὁ μὲν οὖν Ἰώσηπος	πολλὰ	τοιαῦτα πρὸς ἀποτροπὴν τῆς αὐτοχειρίας
[3, 7]	γὰρ ἀθρόοι ταῖς πύλαις καὶ	πολλὰ	τοὺς ἐπ' αὐτῶν ὀνομαστὶ καλοῦντες
[3, 7]	Συρίας σφενδονήταις καὶ λιθοβόλοις τὰ	πολλὰ	τοὺς Ἰουδαίους ἀνέστελλεν· ἠρέμει δὲ
[3, 5]	τε ὀξυβελεῖς καὶ καταπέλτας καὶ	λιθοβόλα	καὶ πᾶν ἀφετήριον ὄργανον τιθέασιν,
[3, 7]	ἐνδείας ἅλωσιν τρέπεσθαι πάλιν πρὸς	ὅπλα	καὶ βίαν. Ὃ δὴ τοῖς
[3, 10]	ὡς ὅσον οὔπω φερομένων εἰς	ὅπλα.	Κατακούσας δὲ τῆς ταραχῆς Τίτος,
[3, 7]	σώζεσθαι παρεκάλει διαβεβαιούμενος ἀσφάλειαν τὰ	ὅπλα	ῥίψασιν· ὡς δ' οὐκ ἔπειθεν,
[3, 8]	δὲ τρίτῃ γυναικὸς ἁλούσης τῶν	ἅμα	αὐτοῖς μηνύεται, καὶ Οὐεσπασιανὸς αὐτίκα
[3, 7]	ἑνοῖ τὰ σκεπάσματα, καὶ συναφθείσης	ἅμα	αὐτοῖς τῆς δυνάμεως ἀνείρχθησαν αἱ
[3, 4]	καταλαβὼν τὸν πατέρα δυσὶ τοῖς	ἅμα	αὐτῷ τάγμασιν, ἦν δὲ τὰ
[3, 6]	διδούς, εἰ πρὸ μάχης μεταβάλοιντο·	ἅμα	δὲ καὶ πρὸς πολιορκίαν τῶν
[3, 7]	ὀξυβελῶν καὶ καταπελτῶν βία πολλοὺς	ἅμα	διήλαυνεν, καὶ τῶν ὑπὸ τῆς
[3, 9]	βασιλείας, ἐνῆγεν γὰρ βασιλεὺς αὐτόν,	ἅμα	καὶ δεξιώσασθαι τὸν ἡγεμόνα σὺν
[3, 10]	οἱ μὲν γὰρ αἰγιαλοὶ ναυαγίων	ἅμα	καὶ διοιδούντων ἔγεμον σωμάτων, ἐκκαιόμενοι
[3, 8]	δ' ἄκων, προδότης τεθνήξῃ. Ταῦθ'	ἅμα	λέγοντες ἐπανετείναντο τὰ ξίφη καὶ
[3, 10]	τὴν πόλιν ἕλωμεν μόνοι. ~(Ταῦθ'	ἅμα	λέγων ἐπὶ τὸν ἵππον ἀνεπήδα
[3, 5]	σάλπιγξ, ἠρεμεῖ δ' οὐδείς, ἀλλ'	ἅμα	νεύματι τὰς μὲν σκηνὰς ἀναιροῦσιν,
[3, 10]	ταῖς σχεδίαις ἐναποληφθέντας μέσους εἷλον	ἅμα	ταῖς ἁλιάσιν. Τῶν δὲ βαπτισθέντων
[3, 10]	τῷ σταδίῳ, καὶ γηραιοὺς μὲν	ἅμα	τοῖς ἀχρήστοις διακοσίους ἐπὶ χιλίοις
[3, 7]	ἑαυτῶν σωτηρίαν εἰ μένοι, δρασμὸν	ἅμα	τοῖς δυνατοῖς ἐβουλεύετο. Συναισθόμενοι δὲ
[3, 7]	τὰ μηχανήματα καὶ τὰς ὑποδύσεις	ἅμα	τοῖς ἔργοις ὑφῆψαν τοῦ τε
[3, 7]	ἀκοντισταί τε καὶ σφενδονῆται πάντες	ἅμα	τοῖς μηχανήμασιν ἔβαλλον. Οὐ μὴν
[3, 7]	τὴν πόλιν ὀρῶν συναλισθείσης τε	ἅμα	τοῖς ξύλοις ἀπείρου χερμάδος, οἱ
[3, 6]	ἐπὶ ταῦτ' ἐξέβην. ~(Οὐεσπασιανὸς μὲν	ἅμα	τῷ παιδὶ Τίτῳ διατρίβων τέως
[3, 10]	τῆς ἑλώδους παχύτητος ἔχει τὸ	νᾶμα	λεπτότερον καθαρά τ' ἐστὶν πάντοθεν
[3, 3]	δὲ τὸ πλέον· γλυκὺ δὲ	νᾶμα	πᾶν διαφόρως ἐν αὐταῖς, καὶ
[3, 1]	πέμπτον καὶ δέκατον ἐκεῖθεν ἀναστήσοντα	τάγμα,	περάσας δ' αὐτὸς τὸν Ἑλλήσποντον
[3, 7]	Ἐδόκει δὲ Οὐεσπασιανῷ φθάσαι τὸ	κίνημα	καὶ τὰς ὁρμὰς αὐτῶν ὑποτέμνεσθαι·
[3, 7]	ὑπὸ τὸν βουβῶνα δόρατι καὶ	παραχρῆμα	διεργάζεται. (Κατ' ἐκείνην μὲν οὖν
[3, 8]	κατασχεδιάζω καὶ θεοῦ. Ταῦτ' εἰπόντος	παραχρῆμα	μὲν Οὐεσπασιανὸς ἀπιστεῖν ἐδόκει καὶ
[3, 7]	εἶναι πρὸς ἔκπληξιν· ἣ καὶ	παραχρῆμα	τοσαύτη τοὺς Ἰουδαίους κατέσχεν, ὡς
[3, 5]	τὴν τοσήνδε ἡγεμονίαν αὐτοὺς ἀρετῆς	κτῆμα	ἔχοντας, οὐ δῶρον τύχης. Οὐ
[3, 5]	γὰρ ἄν τις εἴποι τὸ	κτῆμα	τῶν κτησαμένων ἔλασσον. (Ταῦτα μὲν
[3, 7]	ἐπίνοιαν τοῦ Ἰωσήπου καὶ τὸ	παράστημα	τῶν ἐπὶ τῆς πόλεως κατεπλάγησαν.
[3, 7]	Ὁ δ' ἁρπάσας ὥσπερ μέγιστον	εὐτύχημα	τὴν ἀγγελίαν, καὶ προνοίᾳ θεοῦ
[3, 7]	τοῖς Ῥωμαίοις· πρὸς γὰρ τὸ	αἷμα	ταραχθέντων τῶν πλησίον φήμη διὰ
[3, 7]	σπάνιον δ' εἴ ποτε τὸ	κλίμα	θέρους ὕεται. Καὶ κατὰ ταύτην
[3, 5]	τέσσαρες καθ' ἕκαστον τοῦ περιβόλου	κλίμα,	πρός τε εἰσόδους τῶν ὑποζυγίων
[3, 5]	τιθέασιν, πάντα πρὸς τὰς βολὰς	ἕτοιμα.	Πύλαι δὲ ἐνοικοδομοῦνται τέσσαρες καθ'
[3, 7]	περιέστησεν τοὺς τοξότας ἔχειν κελεύσας	ἕτοιμα	τὰ βέλη πρὸς ἄφεσιν, ὁμοίως
[3, 10]	βιασαμένης εἰς ἓν συναγαγεῖν τὰ	μάχιμα	καὶ τῶν ὡρῶν ἀγαθὴν ἔριν
[3, 10]	τῶν πολεμίων. Ἰουδαίων μὲν οὖν	τόλμα	καὶ θράσος ἡγεῖται καὶ ἀπόνοια,
[3, 3]	ἐν τῷ πεδίῳ κειμένης Γηνεὼς	ὄνομα	κώμης ἐπιλήγει τῆς Ἀκραβετηνῶν τοπαρχίας·
[3, 9]	Ἐξηγεῖτο δ' αὐτῶν Ἰησοῦς τις	ὄνομα	παῖς Τοῦφα τοῦ λῃστρικοῦ στίφους
[3, 10]	ἀθρόων, οὓς δὲ φθάνων κατὰ	στόμα	διήλαυνεν, πολλοὺς δὲ συνηλοία περὶ
[3, 7]	τῶν Σαμαρέων ἐκφλεγῆναι τότε καὶ	καῦμα	δεινόν, ὥρα δ' ἦν θέρους
[3, 9]	τῆς Ἰόππης ὑπὸ τὴν ἕω	πνεῦμα	βίαιον ἐπιπίπτει· μελαμβόριον ὑπὸ τῶν
[3, 2]	γὰρ οὐ μικρὸν ἐδόκει τὸ	κινδύνευμα	πρὸς τὸν μέλλοντα πόλεμον ἀφαιρεθῆναι
[3, 7]	συγκομιδὴν ὕλης ἐκπέμπει πᾶν τὸ	στράτευμα,	καὶ κοπέντων τῶν περὶ τὴν
[3, 6]	ὡς μὴ ταλαιπωροῖτο δυσποροῦν τὸ	στράτευμα.	Κατόπιν δὲ τούτων τάς τε
[3, 9]	πέτραις, πολλὰς δὲ πρὸς ἀντίον	κῦμα	βιαζομένας εἰς τὸ πέλαγος, τόν
[3, 9]	δεχομέναις πέτραις ὑψηλὸν ἀναπέμπων τὸ	κῦμα	σφαλερώτερον ἐρημίας τὸν ὅρμον ἀπεργάζεται·
[3, 3]	Μεσαιτάτη δ' αὐτῆς πόλις τὰ	Ἱεροσόλυμα	κεῖται, παρ' ὃ καί τινες
[3, 9]	Ἰώσηπος ἠγγέλλετο. Τοῦτο μεγίστου τὰ	Ἱεροσόλυμα	πένθους ἐπλήρωσεν· κατὰ μέν γε
[3, 3]	ὧν ἄρχει μὲν βασίλειον τὰ	Ἱεροσόλυμα	προανίσχουσα τῆς περιοίκου πάσης ὥσπερ
[3, 9]	ἅπασαν. ~(Ὡς δὲ εἰς τὰ	Ἱεροσόλυμα	τὸ κατὰ τὴν Ἰωταπάτην πάθος
[3, 10]	ἵν' ἀκοινώνητόν τε ᾖ τὸ	κατόρθωμα	καὶ μεῖζον. Νομίζω δ' ἔγωγε
[3, 8]	ἢ τί τὰ φίλτατα διαστασιάζομεν,	σῶμα	καὶ ψυχήν; ἠλλάχθαι τις ἐμέ
[3, 5]	εἶναι καὶ ἐπὶ παρατάξεως ἓν	σῶμα	τὴν ὅλην στρατιάν. Οὕτως αὐτῶν
[3, 8]	καθ' ἑαυτῶν, ἡγούμενοι καθάπερ τὸ	σῶμα	τῆς ψυχῆς ἀλλότριον, οὕτως καὶ
[3, 7]	παρείκοιεν ἐκεῖνοι διερρίπτουν τε τὸ	χῶμα	καὶ τὰ χαρακώματα σὺν τοῖς
[3, 7]	συνεπατοῦντο, πολλοὶ δὲ ἐπὶ τὸ	χῶμα	κατέπιπτον. Ἐπαίοντο δ' ὑπὸ τῶν
[3, 4]	καὶ Ἀγρίππα καὶ Σοαίμου παρασχομένων	ἀνὰ	δισχιλίους πεζοὺς τοξότας καὶ χιλίους
[3, 7]	τοὺς δυνατωτάτους καὶ πρὸ πάντων	ἀνὰ	ἓξ ἄνδρας, μεθ' ὧν καὶ
[3, 4]	πεζούς, αἱ δὲ λοιπαὶ δεκατρεῖς	ἀνὰ	ἑξακοσίους μὲν πεζούς, ἱππεῖς δὲ
[3, 2]	τῶν ἱππέων ἐμβολαῖς εἴξαντες ἐσκεδάσθησαν	ἀνὰ	πᾶν τὸ πεδίον· τὸ δὲ
[3, 7]	συμφοραῖς Σαμαρεῖται ἐχρήσαντο. (Τῶν δ'	ἀνὰ	τὰ Ἰωτάπατα καρτερούντων καὶ παρ'
[3, 7]	ἐξηνδραποδίσαντο. Τῶν μὲν οὖν ἀναιρεθέντων	ἀνά	τε τὴν πόλιν κἀπὶ τῆς
[3, 7]	ἐλάμβανεν, παντός τε ἐπιτηδείου τῶν	ἀνὰ	τὴν πόλιν ἐπιλελοιπότων εὐπόρησεν, ἕρπειν
[3, 7]	τῶν περὶ τὸν Ἰώσηπον ἑστώτων	ἀνὰ	τὸ τεῖχος ἀπαράσσεται τὴν κεφαλὴν
[3, 4]	σπειρῶν αἱ δέκα μὲν εἶχον	ἀνὰ	χιλίους πεζούς, αἱ δὲ λοιπαὶ
[3, 7]	πάντα δ' ἦν ἑκατὸν ἑξήκοντα	ὄργανα,	βάλλειν ἐκέλευσεν τοὺς ἐπὶ τοῦ
[3, 7]	λοιποὶ δὲ φθάσαντες καὶ τὰ	ὄργανα	καὶ πᾶσαν ὕλην κατέχωσαν. Περὶ
[3, 5]	συντάξεως οὔτε δέος ἐξίστησιν οὔτε	δαπανᾷ	πόνος, ἕπεται δὲ τὸ κρατεῖν
[3, 7]	κοντοὺς οἱ Ῥωμαῖοι μακροὺς καὶ	δρέπανα	δήσαντες ἐπ' ἄκρων τοὺς σάκους
[3, 10]	ἐκρατύνατο, Ταριχέαι δ' αὐτοῦ τὰ	λείψανα	τῆς φιλοτιμίας μετέλαβον. Σκάφη δ'
[3, 7]	Καὶ προελθὼν μετὰ τῶν μαχιμωτάτων	διεσκίδνα	τε τοὺς φρουροὺς καὶ μέχρι
[3, 7]	αὐτοὺς ὑπὲρ τὸ τεῖχος ἐφ'	ἕνα	συρρέοντας τόπον καὶ μετρουμένους τὸ
[3, 7]	τοσαύτη τοὺς Ἰουδαίους κατέσχεν, ὡς	μηδένα	τοῦ τείχους τολμῆσαι προελθεῖν. Ῥωμαῖοι
[3, 7]	πᾶσαν τὴν ὀρεινὴν πρὸς τὸ	μηδένα	τῶν ἀναφευγόντων ἐκ τῆς ἁλώσεως
[3, 9]	τῆς συμφορᾶς καὶ διὰ τὸ	μηδένα	τῶν λεγομένων αὐτόπτην παρεῖναι· διεσώθη
[3, 7]	αὐτοχειρίαν παρώξυνεν· κατιδόντες γάρ, ὡς	οὐδένα	τῶν Ῥωμαίων ἀνελεῖν δύνανται, τό
[3, 7]	τάχιον, καὶ τὰ πολλῷ καμάτῳ	πεπονημένα	τοῖς Ῥωμαίοις ἐπὶ μιᾶς ὥρας
[3, 8]	τὰ ἀμφιβόλως ὑπὸ τοῦ θείου	λεγόμενα,	τῶν γε μὴν ἱερῶν βίβλων
[3, 9]	τοῖς πεπραγμένοις καὶ τὰ μὴ	γενόμενα·	τεθνεὼς γὰρ ἐπὶ τῆς ἁλώσεως
[3, 7]	γέροντες καὶ γύναια μετὰ νηπίων	ὀδυρόμενα	προσέπιπτον αὐτῷ καὶ τοῖς ποσὶν
[3, 8]	τὰ περὶ τοὺς Ῥωμαίων βασιλεῖς	ἐσόμενα.	Ἦν δὲ καὶ περὶ κρίσεις
[3, 7]	κατέχεον συνεπαφιέντες καὶ τὰ ἀγγεῖα	βρασσόμενα	τῇ θέρμῃ. Τοῦτο καιομένων τῶν
[3, 10]	ἦν αὐτοῖς ἐπὶ τῆς λίμνης	παρεσκευασμένα	πολλὰ πρός τε τὸ συμφεύγειν
[3, 10]	κατὰ μὲν τὰς εὐπραγίας εὔτονα,	σβεννύμενα	δὲ ἐν ἐλαχίστοις σφάλμασιν· ἡμῶν
[3, 10]	ἡττωμένους, κἂν εἰ δέοι, διαναυμαχεῖν	ἐξηρτυμένα.	Περιβαλλομένων δὲ τῶν Ῥωμαίων τὸ
[3, 5]	παρατάξεως πράττοντες ἐπιστρέφονταί τε ταχέως,	ἵνα	δέοι, καὶ πρὸς τὰς ἐφόδους
[3, 10]	καὶ τὴν τῶν ἡμετέρων βοήθειαν,	ἵνα	πρὸς τῷ νικῆσαι τοσοῦτον πλῆθος
[3, 7]	ἀπαγγείλας κἂν μετανοήσαντας ἴσως θρασύνοιεν,	ἵνα	τε ἢ σπονδὰς αἱρούμενοι ταχέως
[3, 8]	ἂν Οὐεσπασιανὸς ἐνεδρεύων φίλον ἔπεμπεν,	ἵνα	τοῦ κακίστου πράγματος προστήσηται τὸ
[3, 8]	τῶν πολεμίων, καθάλλεται δὲ εἴς	τινα	βαθὺν λάκκον, ᾧ πλατὺ σπήλαιον
[3, 5]	ἔξοδον ἐπισπέρχουσαι τοὺς δι' αἰτίαν	τινὰ	βραδύναντας, ὡς μή τις ἀπολειφθείη
[3, 7]	τοξόταις ἐπανέχοντα τῶν Ἀράβων, ὕστατόν	τινα	κωκυτὸν ἁλώσεως συνήχησαν ὡς οὐκ
[3, 7]	τέλος. Ὁ δὲ συμβαλὼν ὑπολείπεσθαί	τινα	πόνον μετὰ στρατιᾶς τὸν υἱὸν
[3, 2]	τε προσκειμένων τῶν πολεμίων εἴς	τινα	πύργον ὀχυρὸν κώμης Βελζεδὲκ καλουμένης.
[3, 9]	τριάκοντα τῆς Τιβεριάδος σταδίων κατά	τινα	σταθμὸν εὐσύνοπτον τοῖς νεωτερίζουσιν· Ἔνναβρις
[3, 8]	δεξιᾶς ἕκαστος· ἄδικον γὰρ οἰχομένων	τινὰ	τῶν ἄλλων μετανοήσαντα σωθῆναι. Πιστὸς
[3, 10]	πολεμίων ἀνήχθησαν· (Τίτος δ' ἐκπέμψας	τινὰ	τῶν ἱππέων εὐαγγελίζεται τῷ πατρὶ
[3, 7]	φυλάκων διαφυγεῖν ἔφθασαν ἀναβάντες εἴς	τινα	τῶν προσαρκτίων πύργων μέχρι μέν
[3, 7]	τὰς αὐτὰς ἡμέρας Οὐεσπασιανὸς ἐπί	τινα	τῶν τῆς Ἰωταπάτης ἀστυγειτόνων πόλιν,
[3, 2]	Νίγερι τῆς Ἰδουμαίας εἰς πολίχνην	τινά,	Χάαλλις καλεῖται, συνέφυγον. Ὀλίγοι δέ
[3, 7]	πρὸ ὀφθαλμῶν σφαγησομένους γέροντας καὶ	τέκνα	καὶ γυναῖκας ἀναιρεθησομένας ὑπὸ τῶν
[3, 3]	δευτέρα καὶ μετὰ ταύτην Ἀκραβετά,	Θαμνὰ	πρὸς ταύταις καὶ Λύδδα, Ἀμμαοῦς
[3, 10]	τινὲς τοῦ Νείλου ἔδοξαν, ἐπεὶ	γεννᾷ	τῷ κατὰ τὴν Ἀλεξανδρέων λίμνην
[3, 8]	τὴν τῶν ψευσαμένων ἀπιστίαν νίκης	μείζονα	ἀποφέρων παραμυθίαν. (Ὁ μὲν οὖν
[3, 5]	καὶ θυρεὸν ἐπιμήκη, πρὸς οἷς	πρίονα	καὶ κόφινον ἄμην τε καὶ
[3, 7]	Τραιανὸν ὄντα τοῦ δεκάτου τάγματος	ἡγεμόνα	ἐκπέμπει παραδοὺς αὐτῷ χιλίους μὲν
[3, 2]	ὄντα δυσάλωτον μήτε ζῶντα τὸν	ἡγεμόνα	καὶ γενναιότατον τῶν πολεμίων περιίδοιεν,
[3, 2]	γε μὴν φιλοφρόνως ἐκδεξάμενοι τὸν	ἡγεμόνα	προθύμως σφᾶς αὐτοὺς ὑπέσχοντο κατὰ
[3, 9]	αὐτόν, ἅμα καὶ δεξιώσασθαι τὸν	ἡγεμόνα	σὺν τῇ στρατιᾷ τῷ κατὰ
[3, 5]	ἀσπασόμενοι, μεθ' ὧν πρὸς τὸν	ἡγεμόνα	τῶν ὅλων οἱ ταξίαρχοι πάντες.
[3, 10]	πάθη κατὰ μὲν τὰς εὐπραγίας	εὔτονα,	σβεννύμενα δὲ ἐν ἐλαχίστοις σφάλμασιν·
[3, 3]	μετ' αὐτὴν διῄρηνται τὰς τοπαρχίας.	Γοφνὰ	δευτέρα καὶ μετὰ ταύτην Ἀκραβετά,
[3, 7]	ἐκεῖνος νύττει κάτωθεν ὑπὸ τὸν	βουβῶνα	δόρατι καὶ παραχρῆμα διεργάζεται. (Κατ'
[3, 2]	πολλῷ πλείους ἐπαλινδρόμουν ἐπὶ τὴν	Ἀσκάλωνα.	Παρείπετο δ' αὐτοῖς μετά τε
[3, 2]	μαχιμώτατον αὐτοῖς ἀθροισθέντες ὥρμησαν ἐπ'	Ἀσκάλωνα.	Πόλις ἐστὶν ἀρχαία τῶν Ἱεροσολύμων
[3, 10]	Ἔπεμψεν δὲ Οὐεσπασιανὸς καὶ Ἀντώνιον	Σίλωνα	σὺν δισχιλίοις τοξόταις κελεύσας καταλαβόντας
[3, 8]	καὶ κυβερνήτην ἡγοῦμαι δειλότατον, ὅστις	χειμῶνα	δεδοικὼς πρὸ τῆς θυέλλης ἐβάπτισεν
[3, 8]	πέμπεις· τί γάρ; Οἱ μετὰ	Νέρωνα	μέχρι σοῦ διάδοχοι μενοῦσιν. Σὺ
[3, 10]	τείχους, οὗτος ἦν ὁ καιρός,	ἐκβοᾷ,	καὶ τί, συστρατιῶται, μέλλομεν ἐκδιδόντος
[3, 7]	δὲ ἀπ' αὐτῶν καὶ τὰ	λοιπὰ	βέλη καὶ τὸ πῦρ ὑπὸ
[3, 6]	ἑλεπόλεις φέροντες ὀρεῖς καὶ τὰ	λοιπὰ	μηχανήματα. Μετὰ τούτους ἡγεμόνες τε
[3, 6]	ἡγεμόσιν κἀκείνοις ὄφελος εἰς τὰ	λοιπὰ	παρέξειν· προσχωρήσειν γὰρ δέει τὰς
[3, 7]	τούς τε καταπέλτας καὶ τὰ	λοιπὰ	τῶν ἀφετηρίων, ὡς ἐξικνοῖτο τῶν
[3, 3]	καὶ Τραχωνῖτις, αἳ καὶ τῆς	Ἀγρίππα	βασιλείας εἰσὶ μοῖραι. Ἀρχομένη δὲ
[3, 9]	(Οὐεσπασιανὸς δὲ καθ' ἱστορίαν τῆς	Ἀγρίππα	βασιλείας, ἐνῆγεν γὰρ βασιλεὺς αὐτόν,
[3, 9]	ἠγγέλλοντο Ταριχέαι, μοῖρα δὲ τῆς	Ἀγρίππα	βασιλείας ἦσαν ἀμφότεραι, πανταχόθεν τοὺς
[3, 3]	τῇ Γαυλωνίτιδι· ταύτῃ καὶ τῆς	Ἀγρίππα	βασιλείας ὅροι. Τὰ προσάρκτια δ'
[3, 4]	συνήχθη συμμαχικόν, Ἀντιόχου μὲν καὶ	Ἀγρίππα	καὶ Σοαίμου παρασχομένων ἀνὰ δισχιλίους
[3, 10]	τῆς βασιλικῆς προσεξήσκηται πολυτελείας τῷ	Ἀγρίππα	πλούτῳ κεκοσμημένον· ἀρχόμενος δὲ φανεροῦ
[3, 10]	τετρακοσίους ὄντας πιπράσκει χωρὶς τῶν	Ἀγρίππᾳ	χαρισθέντων· τοὺς γὰρ ἐκ τῆς
[3, 7]	τῶν χωμάτων δέρρεις, αἷς ὑπεσκήνουν,	διέσπα,	τοῖς δὲ ἔργοις ἐνέβαλλεν πῦρ.
[3, 8]	ἐλευθερίας ἀποθνήσκειν ἔπεισας. Ψευδῆ μὲν	ἄρα	δόξαν ἀνδρείας, ψευδῆ δὲ καὶ
[3, 7]	οἱ πολέμιοι. Θεὸς δ' ἦν	ἄρα	ὁ Ῥωμαίοις τὰ Γαλιλαίων πάθη
[3, 10]	παχύτητος ἔχει τὸ νᾶμα λεπτότερον	καθαρά	τ' ἐστὶν πάντοθεν αἰγιαλοῖς ἐπιλήγουσα
[3, 5]	λαβόντα αἴτιον εἶναι, τῶν δὲ	παρὰ	γνώμην προσπεσόντων σκυθρωπῶν παραμυθίαν τό
[3, 7]	καλεῖται, νεωτερίζουσαν καὶ τῶν Ἰωταπατηνῶν	παρὰ	δόξαν ἀντεχόντων ἐπαιρομένην, Τραιανὸν ὄντα
[3, 10]	καὶ γὰρ οὐ μόνον τρέφει	παρὰ	δόξαν τὰς διαφόρους ὀπώρας ἀλλὰ
[3, 8]	πατέρων ὑβριστάς. Διὰ τοῦτο μεμίσηται	παρὰ	θεῷ τοῦτο καὶ παρὰ τῷ
[3, 7]	ἀντιπαρετάξαντο, θαρραλεώτεροι μὲν ἐκ τοῦ	παρὰ	λόγον ἀντισχεῖν τῇ προτέρᾳ γεγενημένοι,
[3, 8]	νομοθέτῃ· τοὺς γοῦν ἀναιροῦντας ἑαυτοὺς	παρὰ	μὲν ἡμῖν μέχρις ἡλίου δύσεως
[3, 8]	αὐτόν, εἶναι γὰρ ταύτην καὶ	παρὰ	μὴ προιόντος λαβεῖν, ἀλλὰ σῶσαι
[3, 9]	τῶν προσχώρων ὥδευε τἀληθὲς καὶ	παρὰ	πᾶσιν ἀμφιβολίας ἦν ἤδη βεβαιότερον,
[3, 5]	ἐπιμήκης ἐν χειρί, θυρεὸς δὲ	παρὰ	πλευρὸν ἵππου πλάγιος, καὶ κατὰ
[3, 6]	ἐστρατοπεδευκότες οὐκ ἄπωθεν τῆς Σεπφώρεως	παρὰ	πόλιν Γαρὶν καλουμένην ἐπεὶ πλησιάζοντα
[3, 9]	ζῆν δ' αὐτὸν ἔγνωσαν καὶ	παρὰ	Ῥωμαίοις ὄντα καὶ πρὸς τῶν
[3, 7]	μεταβάλοιντο. Αὐτὸς δὲ καίπερ συγγνωσθήσεσθαι	παρὰ	Ῥωμαίοις προσδοκῶν, ὅμως τεθνάναι μᾶλλον
[3, 2]	Ἰουδαίοις τὸ ἴδιον πλῆθος ἐρημία	παρὰ	τὰς ἀμηχανίας κατεφαίνετο, Ῥωμαῖοι δὲ
[3, 9]	ὁ κορυφαιότατος. Οὐαλεριανὸς δὲ οὔτε	παρὰ	τὰς ἐντολὰς τοῦ στρατηγοῦ συμβαλεῖν
[3, 8]	καθαπτόμενον ἀντιστρεφόμενος. Τῶν δὲ καὶ	παρὰ	τὰς ἐσχάτας συμφορὰς ἔτι τὸν
[3, 7]	ἔργα καὶ ψυχῆς ἐναπεδείκνυντο, πειρώμενοι	παρὰ	τὰς ἐσχάτας συμφορὰς μὴ χείρους
[3, 7]	ἐπιλελοιπότων εὐπόρησεν, ἕρπειν τὰ πολλὰ	παρὰ	τὰς φυλακὰς κελεύσας τοῖς ἐξιοῦσιν
[3, 6]	ῥᾳδίως, μέγα δὲ κλέος αὐτῷ	παρὰ	τοῖς ἡγεμόσιν κἀκείνοις ὄφελος εἰς
[3, 8]	φύσεως νόμον καὶ τὸ ληφθὲν	παρὰ	τοῦ θεοῦ χρέος ἐκτινύντων, ὅταν
[3, 8]	Ἰωσήπου, πλείστη δ' αὐτῷ καὶ	παρὰ	τῷ πατρὶ μοῖρα σωτηρίας ἐγένετο.
[3, 8]	μεμίσηται παρὰ θεῷ τοῦτο καὶ	παρὰ	τῷ σοφωτάτῳ κολάζεται νομοθέτῃ· τοὺς
[3, 8]	πρὸς Ῥωμαίων αὐτὸς ζωγρηθήσεται. Ταῦτα	παρὰ	τῶν αἰχμαλώτων κατ' ἰδίαν ὁ
[3, 4]	ἑκατὸν εἴκοσιν. Συχνὸν δὲ καὶ	παρὰ	τῶν βασιλέων συνήχθη συμμαχικόν, Ἀντιόχου
[3, 1]	Ῥωμαικὰς δυνάμεις συνήγαγε καὶ συχνοὺς	παρὰ	τῶν γειτνιώντων βασιλέων συμμάχους. ~(Ἰουδαῖοι
[3, 7]	τὸ τεῖχος, κραυγὴ δὲ μεγίστη	παρὰ	τῶν ἔνδον ἤρθη καθάπερ ἑαλωκότων
[3, 9]	γεγηθότες ὡς μάχῃ ληφθέντας οὐκ	ἐνέδρᾳ.	(Τοῦτο καταδείσαντες οἱ γηραιοὶ τοῦ
[3, 8]	προιόντος λαβεῖν, ἀλλὰ σῶσαι προαιρούμενον	ἄνδρα	γενναῖον. Προσετίθει δ' ὡς οὔτ'
[3, 8]	(Ἀφικόμενοι γοῦν παρεκάλουν οὗτοι τὸν	ἄνδρα	καὶ πίστεις περὶ σωτηρίας ἐδίδοσαν,
[3, 1]	τοῦ θεοῦ προοικονομουμένου, πέμπει τὸν	ἄνδρα	ληψόμενον τὴν ἡγεμονίαν τῶν ἐπὶ
[3, 1]	τηλικούτου πολέμου μέγεθος ἀναδέξασθαι δυνάμενον,	ἄνδρα	ταῖς ἀπὸ νεότητος στρατείαις ἐγγεγηρακότα
[3, 7]	πέμπει Πλάκιδον καὶ δεκαδάρχην Αἰβούτιον,	ἄνδρα	τῶν ἐπισήμων κατὰ χεῖρα καὶ
[3, 8]	φιλίαν, οὐδ' ἂν αὐτὸς ἀπατήσων	ἄνδρα	φίλον ὑπήκουσεν ἐλθεῖν. (Ἐνδοιάζοντος δὲ
[3, 8]	αὐτοὺς ὁ πολέμαρχος ζωγρῆσαι τὸν	ἄνδρα	φιλοτιμούμενος. Ὡς δ' ὅ τε
[3, 10]	διότι Ἰουδαῖοι μέν, εἰ καὶ	σφόδρα	τολμηταὶ καὶ θανάτου καταφρονοῦντες, ἀλλ'
[3, 8]	κατά τε ὀργὴν σφετέραν καὶ	σφόδρα	τοῦ στρατηγοῦ φιλοτιμουμένου, μεγίστη γὰρ
[3, 10]	καὶ μυδῶντες οἱ νεκροὶ τὸν	ἀέρα	διέφθειρον, ὡς μὴ μόνον οἰκτρὸν
[3, 7]	ἐληλυθότων καὶ ἡ σύνταξις ἦν	φοβερά.	Κερεάλιον οὖν ἔπαρχον ὄντα τοῦ
[3, 7]	τοῖς δεινοῖς ἀντεχόντων τεσσαρακοστῇ μὲν	ἡμέρᾳ	καὶ ἑβδόμῃ τὰ χώματα τῶν
[3, 7]	τοῖς πολεμίοις εὐσύνοπτος ὥσπερ ἐν	ἡμέρᾳ,	καὶ τῶν ὀργάνων πόρρωθεν μὴ
[3, 4]	Πτολεμαίδα ἀφικνεῖται. Κἀκεῖ καταλαβὼν τὸν	πατέρα	δυσὶ τοῖς ἅμα αὐτῷ τάγμασιν,
[3, 10]	πολεμίων πληθὺν πρὸς μὲν τὸν	πατέρα	πέμπει πλείονος δυνάμεως αὐτῷ δεῖν
[3, 10]	τῆσδε τῆς ὥρας καὶ τὸν	πατέρα	τὸν ἐμὸν κρίνεσθαι κἀμὲ καὶ
[3, 7]	παρῄει. Τοῖς μὲν οὖν καθ'	ἕτερα	προσφέρουσι τὰς κλίμακας οὐ προσεῖχεν,
[3, 7]	τοῦ παρὰ λόγον ἀντισχεῖν τῇ	προτέρᾳ	γεγενημένοι, χρώμενοι δὲ καὶ τοῖς
[3, 2]	ἄλλων πρὸς πόλεμον ἐλασσωμάτων ἡ	προτέρα	τύχη· τοῦ γὰρ Ἀντωνίου τὰς
[3, 10]	ποταμοῦ μὲν ἢ κρήνης προσηνεστέρα,	ψυχροτέρα	δὲ ἢ κατὰ λίμνης διάχυσιν
[3, 10]	Ἐκακοῦντο δ' αὐτοὶ πλέον κατ'	ἀμφότερα·	ταῖς τε γὰρ χερμάσιν οὐδὲν
[3, 7]	καὶ τῶν ἀφετηρίων ὀργάνων τὰ	κουφότερα,	πρὸς δὲ τοὺς ῥωμαλεωτάτους σφενδονήτας·
[3, 7]	δὲ τοὺς ἔνδον αὐτοῖς συστραφέντας	καρτερὰ	μάχη συρρήγνυται· Καὶ γὰρ ἐν
[3, 7]	καταλαβών, πρὸς γὰρ τῷ φύσει	καρτερὰ	τυγχάνειν οὖσα καὶ διπλῷ περιβόλῳ
[3, 7]	μεθ' ἡμέραν ἐγκύμονος πληγείσης τὴν	γαστέρα,	προῄει δὲ νέον ἐξ οἰκίας,
[3, 10]	ἀρύσασθαι, ποταμοῦ μὲν ἢ κρήνης	προσηνεστέρα,	ψυχροτέρα δὲ ἢ κατὰ λίμνης
[3, 3]	αὐτὴν διῄρηνται τὰς τοπαρχίας. Γοφνὰ	δευτέρα	καὶ μετὰ ταύτην Ἀκραβετά, Θαμνὰ
[3, 3]	πρός τε καρπῶν ἡμέρων αὔξησιν	ἀγριωτέρα,	τό γε μὴν μαλθακὸν αὐτῆς
[3, 9]	αὐτῷ καὶ μετ' εὐφημιῶν ὑπήντων	σωτῆρα	καὶ εὐεργέτην ἀνακαλοῦντες. Τῆς δὲ
[3, 5]	τὸν πεζόν. Τοῖς δὲ ἱππεῦσιν	μάχαιρα	μὲν ἐκ δεξιῶν μακρὰ καὶ
[3, 7]	Αἰβούτιον, ἄνδρα τῶν ἐπισήμων κατὰ	χεῖρα	καὶ σύνεσιν, περικατασχεῖν κελεύσας τὴν
[3, 7]	Ὁ δ' ἀφυλάκτως ὤρεγε τὴν	χεῖρα,	καὶ φθάσας αὐτὸν ἐκεῖνος νύττει
[3, 7]	τῶν Ῥωμαίων οὗτοι τῆς κατὰ	χεῖρα	συμπλοκῆς ἐλευθερωθέντες εἰς τὰς βολὰς
[3, 1]	ὅμηρον καὶ τὰς τούτων ἀκμὰς	χεῖρα	τῆς πατρῴας συνέσεως, τάχα τι
[3, 8]	ψυχῆς ἀλλότριον, οὕτως καὶ τὴν	χεῖρα	τοῦ σώματος. Καλὸν οὖν, ἑταῖροι,
[3, 9]	νεωτερίζειν, ἀφεστάναι δὲ ἠγγέλλοντο Ταριχέαι,	μοῖρα	δὲ τῆς Ἀγρίππα βασιλείας ἦσαν
[3, 6]	οἷς εἵπετο καὶ Ῥωμαίων ὁπλιτικὴ	μοῖρα	πεζοί τε καὶ ἱππεῖς. Τούτοις
[3, 8]	αὐτῷ καὶ παρὰ τῷ πατρὶ	μοῖρα	σωτηρίας ἐγένετο. Ὁ μέντοι Οὐεσπασιανὸς
[3, 8]	δὲ ἀθάνατος ἀεὶ καὶ θεοῦ	μοῖρα	τοῖς σώμασιν ἐνοικίζεται· εἶτ' ἐὰν
[3, 8]	στρατηγοῦ φιλοτιμουμένου, μεγίστη γὰρ ἦν	μοῖρα	τοῦ πολέμου ληφθείς, τούς τε
[3, 10]	κατορθώματι, μεγίστη γὰρ ἐδόκει καθῃρῆσθαι	μοῖρα	τοῦ πολέμου, τότε μὲν ἐλθὼν
[3, 5]	ἱππεῦσιν μάχαιρα μὲν ἐκ δεξιῶν	μακρὰ	καὶ κοντὸς ἐπιμήκης ἐν χειρί,
[3, 7]	ἔχουν ὑπ' αὐτοῖς οὐδὲν ἢ	μικρὰ	βλαπτόμενοι ταῖς ἀπὸ τοῦ τείχους
[3, 10]	διαναυμαχεῖν· τά τε γὰρ σκάφη	μικρὰ	ὄντα καὶ λῃστρικὰ πρὸς τὰς
[3, 5]	δὲ ἐν σχεδίῳ πόλις καὶ	ἀγορά	τις ἀποδείκνυται καὶ χειροτέχναις χωρίον
[3, 10]	τε ἦν αὐτῶν καὶ ποικίλη	φθορὰ	πανταχοῦ, μέχρι τραπέντες εἰς γῆν
[3, 8]	ἕως Οὐεσπασιανὸς τρίτον ἐπιπέμπει χιλίαρχον	Νικάνορα	γνώριμον τῷ Ἰωσήπῳ καὶ συνήθη
[3, 8]	τοῦ Ἰωσήπου καὶ πρὸς τὸν	Νικάνορα	τὸ μὲν στρατιωτικὸν ὑπ' ὀργῆς
[3, 10]	γένη δὲ ἰχθύων ἐν αὐτῇ	διάφορα	πρὸς τοὺς ἀλλαχοῦ γεῦσίν τε
[3, 2]	(Οὐ μὴν οἱ Ἰουδαῖοι τηλικαύτῃ	συμφορᾷ	κατεστάλησαν τὰ φρονήματα, μᾶλλον δ'
[3, 3]	κτήνη πλέον ἢ παρ' ἄλλοις	γαλακτοφόρα.	Μέγιστόν γε μὴν τεκμήριον ἀρετῆς
[3, 7]	ἀλεωρὰν τῶν ὕπερθεν ἀφιεμένων βελῶν	γέρρα	διατείναντες ὑπὲρ χαρακωμάτων ἔχουν ὑπ'
[3, 7]	τά τε μηχανήματα καὶ τὰ	γέρρα	καὶ τὰ χώματα τῶν Ῥωμαίων
[3, 7]	καὶ πέτροις τοὺς ἐπὶ τὰ	γέρρα	τὸν κριὸν ἐπιβρίθοντας ἔβαλλον. Καὶ
[3, 6]	τε ἑαυτῶν σκευὴν καὶ τὰ	μέτρα	τῆς παρεμβολῆς φέροντες, καὶ μετ'
[3, 7]	σύνεσις, ἀλλ' οἱ μὲν καίπερ	οἰκτρὰ	πάσχοντας ὁρῶντες τοὺς καταχυθέντας ὅμως
[3, 8]	τὴν ἡγεμονίαν ἤδη καὶ τὰ	σκῆπτρα	δι' ἑτέρων σημείων προδεικνύντος. Ἀτρεκῆ
[3, 10]	γὰρ οὗτος εἰς τὴν Φιάλην	ἄχυρα	κατὰ τὸ Πάνειον, ἔνθεν ἐδόκουν
[3, 7]	ἐκφλεγῆναι τότε καὶ καῦμα δεινόν,	ὥρα	δ' ἦν θέρους καὶ τῶν
[3, 9]	Ἀλεεινὴ δ' ἦν κἀκείνη χειμῶνος	ὥρᾳ	καθ' ὅσον πνιγώδης θέρους ὑπὸ
[3, 7]	τὴν στρατιὰν παραμυθούμενος, ὡς θυμουμένους	ἑώρα	καὶ οὐ προτροπῆς ἀλλ' ἔργων
[3, 9]	ἀγωνιῶντα περὶ αὐτῆς τὸν Ἀγρίππαν	ἑώρα.	Λαβόντων δὲ τούτων τῷ δήμῳ
[3, 7]	οὐ διημάρτανον αὐτοῦ τῆς γνώμης·	ἑώρα	μὲν γάρ, ποῖ ῥέψει τὰ
[3, 10]	(Παρατείνει δὲ τὴν Γεννησὰρ ὁμώνυμος	χώρα	θαυμαστὴ φύσιν τε καὶ κάλλος·
[3, 3]	Γεράσοις ἀποτέμνεται. (Ἡ δὲ Σαμαρεῖτις	χώρα	μέση μὲν τῆς Γαλιλαίας ἐστὶ
[3, 3]	καὶ τῶν Ἰορδάνου πηγῶν ἡ	χώρα	μέχρι τῆς πρὸς Τιβεριάδα λίμνης
[3, 3]	Τύρῳ τε καὶ τῇ Τυρίων	χώρᾳ	περατοῦται· Καὶ τῆς μὲν κάτω
[3, 6]	φάλαγξ τὸ στῖφος εἰς ἓξ	πλατύνασα.	Τούτοις παρείπετό τις ἑκατόνταρχος ἐξ
[3, 3]	χώραν κατέσχεν, ἐπειδὴ πίων τε	πᾶσα	καὶ εὔβοτος καὶ δένδρεσι παντοίοις
[3, 3]	Προσησκήθη γοῦν ὑπὸ τῶν οἰκητόρων	πᾶσα,	καὶ μέρος αὐτῆς ἀργὸν οὐδέν,
[3, 8]	δὲ πρὸς Ῥωμαίους ἡ τύχη	πᾶσα,	καὶ τὴν ἐμὴν ψυχὴν ἐπελέξω
[3, 7]	κατὰ λόχους ἐπίνοιά τε λῃστρικὴ	πᾶσα	καὶ τῶν προστυχόντων ἁρπαγαὶ καὶ
[3, 7]	(Ἔστιν δ' Ἰωταπάτα πλὴν ὀλίγου	πᾶσα	κρημνός, ἐκ μὲν τῶν ἄλλων
[3, 4]	ἡ Γαλιλαία καὶ αἵματι πεπλήρωτο	πᾶσα	πάθους τε οὐδενὸς ἢ συμφορᾶς
[3, 7]	κατὰ τύχην τότε τῇ πόλει	περιχυθεῖσα,	μέχρι πάσης τῆς στρατιᾶς εἰσπεσούσης
[3, 4]	ἀπηγγέλκαμεν. ~(Ἡ δ' ὑπὸ Οὐεσπασιανοῦ	πεμφθεῖσα	Σεπφωρίταις βοήθεια, χίλιοι μὲν ἱππεῖς
[3, 10]	πόλις, ὥσπερ ἡ Τιβεριὰς ὑπόρειος	οὖσα,	καθὰ μὴ τῇ λίμνῃ προσεκλύζετο
[3, 7]	γὰρ τῷ φύσει καρτερὰ τυγχάνειν	οὖσα	καὶ διπλῷ περιβόλῳ τετείχιστο, προαπηντηκότας
[3, 9]	πνιγώδης θέρους ὑπὸ καυμάτων, πεδιὰς	οὖσα	καὶ παράλιος. (Ἐν δὲ τούτῳ
[3, 10]	περιφερείας ἐτύμως Φιάλη καλεῖται τροχοειδὴς	οὖσα	λίμνη, μένει δ' ἐπὶ χείλους
[3, 10]	χώρας καλεῖται, σταδίων δ' εὖρος	οὖσα	τεσσαράκοντα καὶ πρὸς τούτοις ἑτέρων
[3, 10]	καθαρά τ' ἐστὶν πάντοθεν αἰγιαλοῖς	ἐπιλήγουσα	καὶ ψάμμῳ, πρὸς δὲ εὔκρατος
[3, 10]	ἢ κατὰ λίμνης διάχυσιν ἀεὶ	μένουσα.	Τὸ μὲν γὰρ ὕδωρ οὐκ
[3, 3]	τερπνῶν ἡ Ἰουδαία τοῖς παραλίοις	κατατείνουσα	μέχρι Πτολεμαίδος. Μερίζεται δ' εἰς
[3, 3]	αὐτῆς ἐπὶ μῆκος μετρουμένης ὁρίζει	προσκυροῦσα	τοῖς Ἀράβων ὅροις κώμη, καλοῦσι
[3, 2]	ἐπὶ τῆς ὑπὸ Ῥωμαίοις οἰκουμένης	ἔχουσα	τόπον, ἔνθα μετὰ πάσης τῆς
[3, 2]	Ἱεροσολύμων εἴκοσι πρὸς τοῖς πεντακοσίοις	ἀπέχουσα	σταδίους ἀεὶ διὰ μίσους Ἰουδαίοις
[3, 3]	ἄρχει μὲν βασίλειον τὰ Ἱεροσόλυμα	προανίσχουσα	τῆς περιοίκου πάσης ὥσπερ ἡ
[3, 7]	τῶν Ῥωμαίων κατέχεον συνεπαφιέντες καὶ	τὰ	ἀγγεῖα βρασσόμενα τῇ θέρμῃ. Τοῦτο
[3, 5]	κόσμου. Πάντα δ' αὐτοῖς καὶ	τὰ	ἄλλα μετ' εὐταξίας ἀνύεται καὶ
[3, 8]	περὶ κρίσεις ὀνείρων ἱκανὸς συμβαλεῖν	τὰ	ἀμφιβόλως ὑπὸ τοῦ θείου λεγόμενα,
[3, 7]	τοὺς τοξότας ἔχειν κελεύσας ἕτοιμα	τὰ	βέλη πρὸς ἄφεσιν, ὁμοίως δὲ
[3, 7]	δ' ἦν ἄρα ὁ Ῥωμαίοις	τὰ	Γαλιλαίων πάθη χαριζόμενος, ὃς καὶ
[3, 7]	ἔργων αἰτίαν εἶναι τῆς βλάβης,	τὰ	γὰρ διαστήματα τοῖς Ἰουδαίοις προσβολῆς
[3, 7]	εἰπὼν ἀνεσταυρώθη τοῦ θανάτου καταμειδιῶν·	τά	γε μὴν εἰκότα πιστὸν ἐποίει
[3, 7]	καὶ τά τε μηχανήματα καὶ	τὰ	γέρρα καὶ τὰ χώματα τῶν
[3, 7]	σιδήρῳ καὶ πέτροις τοὺς ἐπὶ	τὰ	γέρρα τὸν κριὸν ἐπιβρίθοντας ἔβαλλον.
[3, 7]	διὰ τάχους ἐπὶ Ἱεροσολύμων τοὺς	τὰ	γράμματα κομίζοντας. (Οὐεσπασιανὸς δὲ ὡρμημένος
[3, 7]	μύριοι πρὸς τοῖς πεντακισχιλίοις ἦν,	τὰ	δ' αἰχμάλωτα δισχίλια ἑκατὸν καὶ
[3, 10]	ἂν ἄλλως, οὐ στρατιὰ λέγοιντο·	τὰ	δὲ τῆς ἡμετέρας ἐμπειρίας καὶ
[3, 6]	τῆς λεωφόρου κατευθύνειν καὶ χθαμαλοῦν	τὰ	δύσβατα καὶ τὰς ἐμποδίους ὕλας
[3, 10]	τοῦ τῶν πολεμίων ἀριθμοῦ παραιρεῖται	τὰ	ἐλαττώματα> Κατορθοῖ δὲ τοὺς πολέμους
[3, 5]	Τειχίζεται δὲ ὁ περίβολος καὶ	τὰ	ἐν αὐτῷ πάντα θᾶττον ἐπινοίας
[3, 4]	αὐτῶν τὰ πεδία καὶ διαρπάζοντες	τὰ	ἐπὶ τῆς χώρας κτήματα, καὶ
[3, 4]	ἅμα αὐτῷ τάγμασιν, ἦν δὲ	τὰ	ἐπισημότατα τὸ πέμπτον καὶ τὸ
[3, 5]	προάγει, τοῖς δοχθεῖσι δὲ ἕπεται	τὰ	ἔργα· παρ' ὃ καὶ σφάλλονται
[3, 7]	καθορώμενοι διὰ τὸ ὕψος καὶ	τὰ	θωράκια τῶν πύργων εἰς καθορωμένους
[3, 3]	ἀναπέπταται. Μεσαιτάτη δ' αὐτῆς πόλις	τὰ	Ἱεροσόλυμα κεῖται, παρ' ὃ καί
[3, 9]	ὁ Ἰώσηπος ἠγγέλλετο. Τοῦτο μεγίστου	τὰ	Ἱεροσόλυμα πένθους ἐπλήρωσεν· κατὰ μέν
[3, 3]	κληρουχίας, ὧν ἄρχει μὲν βασίλειον	τὰ	Ἱεροσόλυμα προανίσχουσα τῆς περιοίκου πάσης
[3, 9]	ἠρήμουν ἅπασαν. ~(Ὡς δὲ εἰς	τὰ	Ἱεροσόλυμα τὸ κατὰ τὴν Ἰωταπάτην
[3, 7]	αὐτῷ προαιρούμενος ἐμβρέξαι κελεύει πλείστους	τὰ	ἱμάτια καὶ κατακρεμάσαι περὶ τὰς
[3, 7]	ἑώρα μὲν γάρ, ποῖ ῥέψει	τὰ	Ἰουδαίων τέλους, καὶ μίαν αὐτῶν
[3, 10]	τῆς οἰκουμένης ἡγεμονίαν ἐν ἀντιπάλῳ	τὰ	Ἰουδαίων τίθεσθαι; Σκεπτέον δ' ὅτι
[3, 7]	Σαμαρεῖται ἐχρήσαντο. (Τῶν δ' ἀνὰ	τὰ	Ἰωτάπατα καρτερούντων καὶ παρ' ἐλπίδα
[3, 1]	~(Νέρωνι δ' ὡς ἠγγέλη	τὰ	κατὰ τὴν Ἰουδαίαν πταίσματα, λεληθυῖα
[3, 7]	Ῥωμαίων προέλαβον καὶ συναθροισθέντες ἐπὶ	τὰ	καταλήγοντα τῆς πόλεως σφᾶς αὐτοὺς
[3, 7]	τοξότας καὶ τῶν ἀφετηρίων ὀργάνων	τὰ	κουφότερα, πρὸς δὲ τοὺς ῥωμαλεωτάτους
[3, 3]	καὶ διὰ πλῆθος πόας ἀγαθῆς	τὰ	κτήνη πλέον ἢ παρ' ἄλλοις
[3, 8]	σφαγῆς πάντων τὸν σίδηρον, ὥσπερ	τὰ	κυκλωθέντα τῶν θηρίων ἀεὶ πρὸς
[3, 10]	δυνάμεως ἐκρατύνατο, Ταριχέαι δ' αὐτοῦ	τὰ	λείψανα τῆς φιλοτιμίας μετέλαβον. Σκάφη
[3, 7]	περιολισθάνοι δὲ ἀπ' αὐτῶν καὶ	τὰ	λοιπὰ βέλη καὶ τὸ πῦρ
[3, 6]	τὰς ἑλεπόλεις φέροντες ὀρεῖς καὶ	τὰ	λοιπὰ μηχανήματα. Μετὰ τούτους ἡγεμόνες
[3, 6]	τοῖς ἡγεμόσιν κἀκείνοις ὄφελος εἰς	τὰ	λοιπὰ παρέξειν· προσχωρήσειν γὰρ δέει
[3, 7]	οὖν τούς τε καταπέλτας καὶ	τὰ	λοιπὰ τῶν ἀφετηρίων, ὡς ἐξικνοῖτο
[3, 10]	φύσεως βιασαμένης εἰς ἓν συναγαγεῖν	τὰ	μάχιμα καὶ τῶν ὡρῶν ἀγαθὴν
[3, 8]	καὶ τὴν ἐμὴν ψυχὴν ἐπελέξω	τὰ	μέλλοντα εἰπεῖν, δίδωμι μὲν Ῥωμαίοις
[3, 2]	θεοῦ σωθεὶς αὐτοῖς στρατηγὸς εἰς	τὰ	μέλλοντα. (Οὐεσπασιανὸς δὲ τὰς δυνάμεις
[3, 7]	πλὴν νηπίων καὶ γυναικῶν. Καὶ	τὰ	μὲν αἰχμάλωτα χίλια πρὸς τοῖς
[3, 10]	διαφόρους ὀπώρας ἀλλὰ καὶ διαφυλάσσει.	Τὰ	μέν γε βασιλικώτατα σταφυλήν τε
[3, 8]	μηκέτι εἶναι πάλιν ἐκείνῳ δίδομεν.	Τὰ	μέν γε σώματα θνητὰ πᾶσιν
[3, 3]	μιγάδες Ἰουδαῖοί τε καὶ Σύροι.	Τὰ	μὲν δὴ περὶ τῆς Ἰουδαίων
[3, 9]	ἐξέλυσεν ἡσυχίᾳ· τῶν δὲ ταγμάτων	τὰ	μὲν δύο χειμερίσοντα ἐκάθισεν ἐπὶ
[3, 9]	τἀληθῆ διεκαλύπτετο τῷ χρόνῳ καὶ	τὰ	μὲν κατὰ τὴν Ἰωταπάτην ὥσπερ
[3, 6]	τήν τε ἑαυτῶν σκευὴν καὶ	τὰ	μέτρα τῆς παρεμβολῆς φέροντες, καὶ
[3, 9]	γε μὴν τοῖς πεπραγμένοις καὶ	τὰ	μὴ γενόμενα· τεθνεὼς γὰρ ἐπὶ
[3, 7]	λοιπὸν πλῆθος ἀράμενοι πῦρ πάλιν	τὰ	μηχανήματα καὶ τὰς ὑποδύσεις ἅμα
[3, 9]	προαιρούμενος καὶ καταστεῖλαι δι' αὐτῶν	τὰ	νοσοῦντα τῆς ἀρχῆς, ἄρας ἀπὸ
[3, 3]	τῆς Ἰουδαίας τὰ πρὸς βορέαν,	τὰ	νότια δ' αὐτῆς ἐπὶ μῆκος
[3, 7]	φυλακὰς κελεύσας τοῖς ἐξιοῦσιν καὶ	τὰ	νῶτα καλύπτειν νάκεσιν, ὡς εἰ
[3, 8]	τεθνήξῃ. Ταῦθ' ἅμα λέγοντες ἐπανετείναντο	τὰ	ξίφη καὶ διηπείλουν ἀναιρήσειν αὐτόν,
[3, 8]	μὲν αἱ δεξιαί, περιωλίσθανεν δὲ	τὰ	ξίφη, καὶ πολλοὶ τὰς ῥομφαίας
[3, 7]	καὶ σώζεσθαι παρεκάλει διαβεβαιούμενος ἀσφάλειαν	τὰ	ὅπλα ῥίψασιν· ὡς δ' οὐκ
[3, 7]	οἱ λοιποὶ δὲ φθάσαντες καὶ	τὰ	ὄργανα καὶ πᾶσαν ὕλην κατέχωσαν.
[3, 7]	δὲ ἐποίουν τὴν βοὴν περιηχοῦντα	τὰ	ὄρη, καὶ οὐδὲν ἐπ' ἐκείνης
[3, 7]	κύκλῳ τὰς ἀφετηρίους μηχανὰς ἐπιστήσας,	τὰ	πάντα δ' ἦν ἑκατὸν ἑξήκοντα
[3, 7]	μηδὲν ταύτῃ βλαβησομένους, εἰς δὲ	τὰ	παρερρωγότα τοῦ τείχους τοὺς δυνατωτάτους
[3, 3]	μαλθακὸν αὐτῆς καὶ πάμφορον, καὶ	τὰ	πεδία δένδρεσι ποικίλοις κατάφυτα τὸ
[3, 4]	οἱ Ῥωμαῖοι διέλιπον δῃοῦντες αὐτῶν	τὰ	πεδία καὶ διαρπάζοντες τὰ ἐπὶ
[3, 7]	τῶν ἵππων> τριχῇ διέταξεν κατὰ	τὰ	πεπτωκότα τοῦ τείχους, πάντοθεν πεφραγμένους
[3, 8]	αὐτῷ συμφορὰς προεσήμαινεν Ἰουδαίων καὶ	τὰ	περὶ τοὺς Ῥωμαίων βασιλεῖς ἐσόμενα.
[3, 1]	προκαταλήψεται δ' αὐτοῖς ἤδη καὶ	τὰ	πέριξ ἔθνη συννοσοῦντα. Μόνον εὑρίσκει
[3, 4]	Προιόντες δὲ ἑκατέρωθεν συνεχῶς καὶ	τὰ	πέριξ τῆς χώρας κατατρέχοντες μεγάλα
[3, 10]	ὑμᾶς μὲν ταῦτα πολλαπλασίους ποιεῖ	τὰ	πλεονεκτήματα, πολὺ δὲ τοῦ τῶν
[3, 7]	τὴν πόλιν ἐπιλελοιπότων εὐπόρησεν, ἕρπειν	τὰ	πολλὰ παρὰ τὰς φυλακὰς κελεύσας
[3, 8]	φιλοφρονούμενός τε καὶ περιέπων διετέλει	τὰ	πολλὰ Τίτου τῇ τιμῇ συνεργοῦντος.
[3, 7]	τῆς Συρίας σφενδονήταις καὶ λιθοβόλοις	τὰ	πολλὰ τοὺς Ἰουδαίους ἀνέστελλεν· ἠρέμει
[3, 7]	τὸ πῦρ ἐπινοίας τάχιον, καὶ	τὰ	πολλῷ καμάτῳ πεπονημένα τοῖς Ῥωμαίοις
[3, 7]	τῶν Ἱεροσολύμων διέγνω μετὰ ἀκριβείας	τὰ	πράγματα, ὡς μήτ' ἐπὶ μεῖζον
[3, 3]	Καὶ Πέλλῃ μέν, ἣν προειρήκαμεν,	τὰ	πρὸς ἄρκτον ὁρίζεται, πρὸς ἑσπέραν
[3, 3]	κώμη· πέρας αὕτη τῆς Ἰουδαίας	τὰ	πρὸς βορέαν, τὰ νότια δ'
[3, 7]	ὑπὸ τῶν φυλάκων ἀμελουμένης κατὰ	τὰ	πρὸς δύσιν μέρη τῆς φάραγγος
[3, 3]	καὶ τῆς Ἀγρίππα βασιλείας ὅροι.	Τὰ	προσάρκτια δ' αὐτῆς Τύρῳ τε
[3, 9]	Ἰόππης. Οἱ μὲν οὖν κατὰ	τὰ	προσταχθέντα τὴν χώραν κατατρέχοντες καθ'
[3, 10]	δὲ Ῥωμαῖοι συνελαύνουσιν αὐτοὺς εἰς	τὰ	σκάφη. Καὶ οἱ μὲν ἀναχθέντες
[3, 10]	οὓς δὲ ξιφήρεις ἐπιπηδῶντες εἰς	τὰ	σκάφη, τινὰς δὲ συντρεχούσαις ταῖς
[3, 7]	Ἰουδαίοις προσβολῆς παρεῖχεν τόπον, ἑνοῖ	τὰ	σκεπάσματα, καὶ συναφθείσης ἅμα αὐτοῖς
[3, 8]	εἰς τὴν ἡγεμονίαν ἤδη καὶ	τὰ	σκῆπτρα δι' ἑτέρων σημείων προδεικνύντος.
[3, 7]	ἐξ ἐνέδρας. Τῶν γὰρ εἰς	τὰ	σπήλαιά τις συμπεφευγότων, πολλοὶ δ'
[3, 1]	ταῖς τῶν πολεμίων ἀρεταῖς γεγονέναι	τὰ	συμβάντα λέγων, πρέπειν δ' ἡγούμενος
[3, 5]	κἂν πταίσωσι δέ, ῥᾳδίως ἀναλαμβάνουσι	τὰ	σφάλματα. Ἡγοῦνταί τε τῶν ἀπὸ
[3, 5]	ταῖς μελέταις τῶν ὅπλων οὐ	τὰ	σώματα μόνον ἀλλὰ καὶ τὰς
[3, 7]	ἀκοὰς πρὸς τὴν βοὴν καὶ	τὰ	σώματα πρὸς τὰς ἀφέσεις ἐφράξαντο,
[3, 7]	τὴν καθύπερθεν ὀρεινὴν λαμπομένην ὅπλοις,	τά	τε βέλη τοῖς τοξόταις ἐπανέχοντα
[3, 10]	πάντων οὔτ' ἐξ ἴσου διαναυμαχεῖν·	τά	τε γὰρ σκάφη μικρὰ ὄντα
[3, 7]	εἶχον ὕλης τριχόθεν ἐπεκθέουσιν, καὶ	τά	τε μηχανήματα καὶ τὰ γέρρα
[3, 6]	φέροντες, καὶ μετ' αὐτοὺς ὁδοποιοί,	τά	τε σκολιὰ τῆς λεωφόρου κατευθύνειν
[3, 7]	πάλιν εἰς τοὔμπροσθεν ἐπιβρισάντων τύπτει	τὰ	τείχη τῷ προανέχοντι σιδήρῳ. Καὶ
[3, 9]	ἐλῄστευον, ἄπλωτά τε πᾶσιν ἐποίουν	τὰ	τῇδε πελάγη. Οὐεσπασιανὸς δὲ ὡς
[3, 10]	στασιασταὶ καὶ φυγάδες καὶ οἷς	τὰ	τῆς εἰρήνης ὀνείδη τὸν πόλεμον
[3, 10]	τοῦδε τοῦ ἄντρου κόπτει μὲν	τὰ	τῆς Σεμεχωνίτιδος λίμνης ἕλη καὶ
[3, 2]	Διαλιπόντες γοῦν οὐδ' ὅσον ἰάσασθαι	τὰ	τραύματα καὶ τὴν δύναμιν πᾶσαν
[3, 8]	τότε ὥρας ἔνθους γενόμενος καὶ	τὰ	φρικώδη τῶν προσφάτων ὀνείρων σπάσας
[3, 7]	τῶν ἄλλων ἐπιτηδείων εὔπορον καὶ	τὰ	φρονήματα γενναῖα τῶν ἀνδρῶν, βουλόμενός
[3, 7]	ἥ τε σύνοδος αὐτῶν καὶ	τὰ	φρονήματα. Καὶ οὐδὲ τοῖς γειτνιῶσι
[3, 2]	οἱ Ἰουδαῖοι τηλικαύτῃ συμφορᾷ κατεστάλησαν	τὰ	φρονήματα, μᾶλλον δ' αὐτῶν τὸ
[3, 7]	καὶ πεπτωκότα τοῖς Ἰουδαίοις ἐγείρει	τὰ	φρονήματα. Οὐεσπασιανῷ δέ τις εὐαγγελίζεται
[3, 6]	ἀρκετὴν ἔχει δύναμιν καὶ πεπτώκοι	τὰ	φρονήματα τῶν Ἰουδαίων ἄσμενοί τ'
[3, 7]	τε πόλιν κατασκάψαι κελεύει καὶ	τὰ	φρούρια πάντα προσεμπίπρησιν αὐτῆς. Ἰωτάπατα
[3, 7]	διερρίπτουν τε τὸ χῶμα καὶ	τὰ	χαρακώματα σὺν τοῖς γέρροις ἐνεπίμπρασαν,
[3, 7]	ἀλλ' ἔργων δεομένους, προσυψῶσαι μὲν	τὰ	χώματα, πύργους δὲ τρεῖς πεντήκοντα
[3, 7]	μηχανήματα καὶ τὰ γέρρα καὶ	τὰ	χώματα τῶν Ῥωμαίων ὑπεπίμπρασαν. Οἱ
[3, 7]	τεσσαρακοστῇ μὲν ἡμέρᾳ καὶ ἑβδόμῃ	τὰ	χώματα τῶν Ῥωμαίων ὑπερήρθη τὸ
[3, 6]	λεωφόρου κατευθύνειν καὶ χθαμαλοῦν τὰ	δύσβατα	καὶ τὰς ἐμποδίους ὕλας προανακόπτειν,
[3, 5]	μελέται δ' αὐτοῖς οὐδὲν τῆς	κατὰ	ἀλήθειαν εὐτονίας ἀποδέουσιν, ἀλλ' ἕκαστος
[3, 10]	ἀντιτασσομένων, ἀμαχητὶ δὲ τῶν ἐπιχωρίων·	κατὰ	γὰρ ἐλπίδα δεξιᾶς καὶ τὸ
[3, 5]	παρὰ πλευρὸν ἵππου πλάγιος, καὶ	κατὰ	γωρυτοῦ παρήρτηνται τρεῖς ἢ πλείους
[3, 7]	μὴ μετὰ κινδύνων ἀνείργειν ἔχοντες.	(Κατὰ	δὲ τὰς αὐτὰς ἡμέρας Οὐεσπασιανὸς
[3, 7]	τῆς πόλεως παρεσκεύαζε τὴν στρατιάν.	(Κατὰ	δὲ τὴν μηνυθεῖσαν ὥραν ᾔεσαν
[3, 10]	Ἐξενίκων δ' οἱ φίλοι μηδὲν	κατὰ	Ἰουδαίων ἀσεβὲς εἶναι λέγοντες καὶ
[3, 7]	τείχους ἔβαλλον. Οἱ δὲ μήτε	κατὰ	κόρσης φερομένων τῶν βελῶν ἐκκλίνειν
[3, 10]	κρήνης προσηνεστέρα, ψυχροτέρα δὲ ἢ	κατὰ	λίμνης διάχυσιν ἀεὶ μένουσα. Τὸ
[3, 7]	καὶ καθ' ἡμέραν ἐγίνοντο συμπλοκαὶ	κατὰ	λόχους ἐπίνοιά τε λῃστρικὴ πᾶσα
[3, 7]	ἀμύνης ἠρέμουν· ἐκτρέχοντες γὰρ λῃστρικώτερον	κατὰ	λόχους περιέσπων τε τῶν ἐργαζομένων
[3, 9]	μεγίστου τὰ Ἱεροσόλυμα πένθους ἐπλήρωσεν·	κατὰ	μέν γε οἴκους καὶ κατὰ
[3, 4]	οὐκ ἂν ἀποτάσσοιντο τοῦ μαχίμου,	κατὰ	μὲν εἰρήνην ἐν ταῖς μελέταις
[3, 10]	θράσος ἡγεῖται καὶ ἀπόνοια, πάθη	κατὰ	μὲν τὰς εὐπραγίας εὔτονα, σβεννύμενα
[3, 9]	τῶν εἰσόδων στενότητα παραρρῆξαι τοῦ	κατὰ	μεσημβρίαν τείχους Οὐεσπασιανὸς κελεύσας πλατύνει
[3, 8]	ὑπελάμβανεν ταῦτα περὶ σωτηρίας πανουργεῖν,	κατὰ	μικρὸν δὲ εἰς πίστιν ὑπήγετο
[3, 7]	ἅλωσιν ἐπίστευον ἀναιρούμενοι. Ῥωμαίους δὲ	κατὰ	μνήμην ὧν ἐκ τῆς πολιορκίας
[3, 7]	λοιπὸν ἱππικὸν ἀντιπαρεξέτεινεν τῷ τείχει	κατὰ	πᾶσαν τὴν ὀρεινὴν πρὸς τὸ
[3, 8]	λάκκον, ᾧ πλατὺ σπήλαιον διέζευκτο	κατὰ	πλευρὰν τοῖς ἄνωθεν ἀόρατον. Ἔνθα
[3, 7]	τὸ πρῶτον τεῖχος οἱ Ῥωμαῖοι	κατὰ	πόδας προσκείμενοι συνεισέπεσον. Ὁρμήσαντας δὲ
[3, 7]	τῶν Γαδάρων ἐπελθὼν αἱρεῖ τε	κατὰ	πρώτην ἔφοδον αὐτὴν μαχίμου πλήθους
[3, 9]	δὲ τούτῳ συναθροισθέντες οἵ τε	κατὰ	στάσιν ἐκπίπτοντες τῶν πόλεων καὶ
[3, 10]	διεκπαίων ἀθρόων, οὓς δὲ φθάνων	κατὰ	στόμα διήλαυνεν, πολλοὺς δὲ συνηλοία
[3, 9]	κατὰ μέν γε οἴκους καὶ	κατὰ	συγγενείας οἷς προσήκων ἕκαστος ἦν
[3, 5]	εὖρος ἴση. (Φραξάμενοι δ' αὐλίζονται	κατὰ	συντάξεις ἕκαστοι μεθ' ἡσυχίας τε
[3, 5]	ἐπισιτισμός, εἰ δέοιντο, καὶ ὑδρεία	κατὰ	συντάξεις ἑκάστοις. Οὐδὲ γὰρ δεῖπνον
[3, 7]	φαίνεσθαι τῶν ἐν ἀκινδύνῳ τῷ	κατὰ	σφᾶς ἀνδριζομένων· ὥστε οὐ πρότερον
[3, 7]	Ῥωμαίων εὐπραγίας ἐν ἀλογίστῳ τὴν	κατὰ	σφᾶς ἀσθένειαν ᾤδουν καὶ μετέωροι
[3, 7]	ἀποβήσας τῶν ἵππων> τριχῇ διέταξεν	κατὰ	τὰ πεπτωκότα τοῦ τείχους, πάντοθεν
[3, 7]	τοῦθ' ὑπὸ τῶν φυλάκων ἀμελουμένης	κατὰ	τὰ πρὸς δύσιν μέρη τῆς
[3, 9]	τῆς Ἰόππης. Οἱ μὲν οὖν	κατὰ	τὰ προσταχθέντα τὴν χώραν κατατρέχοντες
[3, 9]	πᾶν ὀρθίῳ, βραχὺ δὲ συννεύοντι	κατὰ	τὰς κεραίας ἑκατέρωθεν· αἱ δέ
[3, 7]	ἔν τε τοῖς ὑπαίθροις καὶ	κατὰ	τὰς οἰκίας ἀπεσφάττοντο νέοι τε
[3, 7]	ἔφασκεν τοὺς φύλακας συνεβούλευέν τε	κατὰ	ταύτην τὴν ὥραν ἐπελθεῖν. Τῷ
[3, 7]	τὸ κλίμα θέρους ὕεται. Καὶ	κατὰ	ταύτην τὴν ὥραν πολιορκουμένων ἀθυμία
[3, 2]	κατειλήφει, ἐπὶ Πτολεμαΐδος ἠπείγετο. Καὶ	κατὰ	ταύτην ὑπαντῶσιν αὐτῷ τὴν πόλιν
[3, 8]	~(Ῥωμαῖοι δὲ τὸν Ἰώσηπον ἀναζητοῦντες	κατά	τε ὀργὴν σφετέραν καὶ σφόδρα
[3, 10]	Νείλου ἔδοξαν, ἐπεὶ γεννᾷ τῷ	κατὰ	τὴν Ἀλεξανδρέων λίμνην κορακίνῳ παραπλήσιον.
[3, 7]	τέλος τῆς πολιορκίας, εἰ μὴ	κατὰ	τὴν ἅλωσιν εἷς ἔπεσέν τις·
[3, 7]	τοῖς διακοσίοις συνήχθη, νεκροὶ δὲ	κατὰ	τὴν ἅλωσιν καὶ τὰς πρότερον
[3, 1]	~(Νέρωνι δ' ὡς ἠγγέλη τὰ	κατὰ	τὴν Ἰουδαίαν πταίσματα, λεληθυῖα μὲν
[3, 9]	δὲ εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα τὸ	κατὰ	τὴν Ἰωταπάτην πάθος ἠγγέλη, τὸ
[3, 9]	τῷ χρόνῳ καὶ τὰ μὲν	κατὰ	τὴν Ἰωταπάτην ὥσπερ εἶχεν, ἐσχεδιασμένον
[3, 10]	δυνάμεως ἐπιβήσας ὅσον ᾤετο τοῖς	κατὰ	τὴν λίμνην ἀνταρκέσειν ἐπανήγετο. Τοῖς
[3, 7]	τε ῥᾴοσιν αὐτοῖς ἠξίου χρήσεσθαι	κατὰ	τὴν μάχην, εἰ διαλιπὼν αὖθις
[3, 10]	προσπίπτειν πειρώμενοι. Πολὺς δὲ τῶν	κατὰ	τὴν πόλιν ἦν φόνος, τῶν
[3, 9]	ἱππεῦσιν πεντήκοντα διαλεχθησόμενον εἰρηνικὰ τοῖς	κατὰ	τὴν πόλιν καὶ προτρεψόμενον ἐπὶ
[3, 7]	ἂν πηγῆς μὲν οὐκ οὔσης	κατὰ	τὴν πόλιν, τῷ δ' ὀμβρίῳ
[3, 7]	καὶ τοῦ μηχανήματος ἀσφάλειαν. Καὶ	κατὰ	τὴν πρώτην πληγὴν διεσείσθη μὲν
[3, 2]	σὺν οἷς καὶ Νίγερ, πολλὰ	κατὰ	τὴν φυγὴν εὐτολμίας ἐπιδειξάμενος ἔργα,
[3, 9]	ἀπὸ τριάκοντα τῆς Τιβεριάδος σταδίων	κατά	τινα σταθμὸν εὐσύνοπτον τοῖς νεωτερίζουσιν·
[3, 10]	ἑκατὸν εἴκοσι Καισαρείας τῆς ὁδοῦ	κατὰ	τὸ δεξιὸν μέρος οὐκ ἄπωθεν.
[3, 5]	λαιὸν ξίφος πολλῷ· τὸ γὰρ	κατὰ	τὸ δεξιὸν σπιθαμῆς οὐ πλέον
[3, 10]	οὗτος εἰς τὴν Φιάλην ἄχυρα	κατὰ	τὸ Πάνειον, ἔνθεν ἐδόκουν οἱ
[3, 10]	Μῆκος δὲ τοῦ χωρίου παρατείνει	κατὰ	τὸν αἰγιαλὸν τῆς ὁμωνύμου λίμνης
[3, 9]	ὥσπερ εἶχεν, ἐσχεδιασμένον δὲ τὸ	κατὰ	τὸν Ἰώσηπον πάθος εὑρίσκετο, ζῆν
[3, 7]	τὸ ἔθνος καὶ μνήμῃ τῆς	κατὰ	τὸν Κέστιον αὐτῶν παρανομίας. Ἐμπίμπρησιν
[3, 9]	ἡγεμόνα σὺν τῇ στρατιᾷ τῷ	κατὰ	τὸν οἶκον ὄλβῳ προαιρούμενος καὶ
[3, 7]	αὐτοῦ βάλλει τὸν Οὐεσπασιανὸν βέλει	κατὰ	τὸν ταρσὸν τοῦ ποδὸς καὶ
[3, 8]	τῶν μὲν ἐξιόντων τοῦ βίου	κατὰ	τὸν τῆς φύσεως νόμον καὶ
[3, 7]	γὰρ ἐν τοῖς στενωποῖς καὶ	κατὰ	τοῦ πρανοῦς ὑπολισθάνοντες ῥέοντι κατ'
[3, 7]	Ἐπάλληλοι δὲ ἐκτύπουν οἱ νεκροὶ	κατὰ	τοῦ τείχους ῥιπτόμενοι, καὶ δεινὴ
[3, 7]	τραπῆναί ποτε αὐτὸν ᾤοντο. Καὶ	κατὰ	τοῦτό γε οὐ διημάρτανον αὐτοῦ
[3, 9]	σφαλερώτερον ἐρημίας τὸν ὅρμον ἀπεργάζεται·	κατὰ	τοῦτον σαλεύουσιν τοῖς ἀπὸ τῆς
[3, 7]	ὁμίχλη τὰς ὄψεις ἀπήμβλυνεν πολλὴ	κατὰ	τύχην τότε τῇ πόλει περιχυθεῖσα,
[3, 10]	ἄξιοι σωτηρίας εἶεν καὶ διαφεύξονται	κατὰ	τῶν ἀφέντων ἐγίνωσκεν, τὸν δὲ
[3, 2]	ἡγεμόνα προθύμως σφᾶς αὐτοὺς ὑπέσχοντο	κατὰ	τῶν ὁμοφύλων συμμάχους· οἷς ὁ
[3, 5]	ἕπεται δὲ τὸ κρατεῖν ἀεὶ	κατὰ	τῶν οὐχ ὁμοίων βέβαιον. Καὶ
[3, 4]	εἰς τὴν Ἀλεξάνδρειαν ὠκύτερον ἢ	κατὰ	χειμῶνος ὥραν, παραλαμβάνει μὲν ἐφ'
[3, 7]	δεκαδάρχην Αἰβούτιον, ἄνδρα τῶν ἐπισήμων	κατὰ	χεῖρα καὶ σύνεσιν, περικατασχεῖν κελεύσας
[3, 7]	γὰρ τῶν Ῥωμαίων οὗτοι τῆς	κατὰ	χεῖρα συμπλοκῆς ἐλευθερωθέντες εἰς τὰς
[3, 7]	ὄρος, ὅπερ αὐτοῖς ἐστιν ἅγιον,	κατὰ	χώραν μὲν ἔμενον, πολέμου δ'
[3, 7]	προσβολῆς τὸ μὲν πρῶτον Ἰουδαῖοι	κατὰ	χώραν μένοντες ἀντεῖχον ἀντικρὺ τῶν
[3, 9]	πεζῶν ὀλίγων, ἵν' οὗτοι μὲν	κατὰ	χώραν μένοντες φρουρῶσι τὸ στρατόπεδον,
[3, 7]	Ἱεροσολύμων διέγνω μετὰ ἀκριβείας τὰ	πράγματα,	ὡς μήτ' ἐπὶ μεῖζον ἐξάρας
[3, 7]	τριχόθεν ἐπεκθέουσιν, καὶ τά τε	μηχανήματα	καὶ τὰ γέρρα καὶ τὰ
[3, 7]	πλῆθος ἀράμενοι πῦρ πάλιν τὰ	μηχανήματα	καὶ τὰς ὑποδύσεις ἅμα τοῖς
[3, 6]	φέροντες ὀρεῖς καὶ τὰ λοιπὰ	μηχανήματα.	Μετὰ τούτους ἡγεμόνες τε καὶ
[3, 7]	ἄλλων ἐπιτηδείων εὔπορον καὶ τὰ	φρονήματα	γενναῖα τῶν ἀνδρῶν, βουλόμενός τε
[3, 7]	τε σύνοδος αὐτῶν καὶ τὰ	φρονήματα.	Καὶ οὐδὲ τοῖς γειτνιῶσι κακοῖς
[3, 2]	Ἰουδαῖοι τηλικαύτῃ συμφορᾷ κατεστάλησαν τὰ	φρονήματα,	μᾶλλον δ' αὐτῶν τὸ πάθος
[3, 7]	πεπτωκότα τοῖς Ἰουδαίοις ἐγείρει τὰ	φρονήματα.	Οὐεσπασιανῷ δέ τις εὐαγγελίζεται τὴν
[3, 6]	ἔχει δύναμιν καὶ πεπτώκοι τὰ	φρονήματα	τῶν Ἰουδαίων ἄσμενοί τ' ἄν,
[3, 4]	διαρπάζοντες τὰ ἐπὶ τῆς χώρας	κτήματα,	καὶ κτείνοντες μὲν ἀεὶ τὸ
[3, 10]	μὲν ταῦτα πολλαπλασίους ποιεῖ τὰ	πλεονεκτήματα,	πολὺ δὲ τοῦ τῶν πολεμίων
[3, 7]	εἶναι τῆς βλάβης, τὰ γὰρ	διαστήματα	τοῖς Ἰουδαίοις προσβολῆς παρεῖχεν τόπον,
[3, 5]	πταίσωσι δέ, ῥᾳδίως ἀναλαμβάνουσι τὰ	σφάλματα.	Ἡγοῦνταί τε τῶν ἀπὸ τύχης
[3, 5]	ἐξ ἔθους σημεῖον καὶ τἆλλα	παραγγέλματα	δίδωσιν διαφέρειν εἰς τοὺς ὑποτεταγμένους·
[3, 10]	τῆς Σεμεχωνίτιδος λίμνης ἕλη καὶ	τέλματα,	διαμείψας δ' ἑτέρους ἑκατὸν εἴκοσι
[3, 7]	τάχους ἐπὶ Ἱεροσολύμων τοὺς τὰ	γράμματα	κομίζοντας. (Οὐεσπασιανὸς δὲ ὡρμημένος ἐξαιρεῖν
[3, 7]	μέρη τῆς φάραγγος ἐκπέμπων τινὰς	γράμματά	τε πρὸς οὓς ἠβούλετο τῶν
[3, 7]	προσβολῆς παρεῖχεν τόπον, ἑνοῖ τὰ	σκεπάσματα,	καὶ συναφθείσης ἅμα αὐτοῖς τῆς
[3, 8]	φρικώδη τῶν προσφάτων ὀνείρων σπάσας	φαντάσματα	προσφέρει τῷ θεῷ λεληθυῖαν εὐχήν,
[3, 1]	ἠγγέλη τὰ κατὰ τὴν Ἰουδαίαν	πταίσματα,	λεληθυῖα μὲν ὡς εἰκὸς ἔκπληξις
[3, 2]	γοῦν οὐδ' ὅσον ἰάσασθαι τὰ	τραύματα	καὶ τὴν δύναμιν πᾶσαν ἐπισυλλέξαντες
[3, 7]	τε τὸ χῶμα καὶ τὰ	χαρακώματα	σὺν τοῖς γέρροις ἐνεπίμπρασαν, μέχρι
[3, 8]	ἐκείνῳ δίδομεν. Τὰ μέν γε	σώματα	θνητὰ πᾶσιν καὶ ἐκ φθαρτῆς
[3, 5]	μελέταις τῶν ὅπλων οὐ τὰ	σώματα	μόνον ἀλλὰ καὶ τὰς ψυχὰς
[3, 7]	πρὸς τὴν βοὴν καὶ τὰ	σώματα	πρὸς τὰς ἀφέσεις ἐφράξαντο, καὶ
[3, 10]	τῶν πολεμίων ἀριθμοῦ παραιρεῖται τὰ	ἐλαττώματα>	Κατορθοῖ δὲ τοὺς πολέμους οὐ
[3, 7]	ἔργων δεομένους, προσυψῶσαι μὲν τὰ	χώματα,	πύργους δὲ τρεῖς πεντήκοντα ποδῶν
[3, 7]	καὶ τὰ γέρρα καὶ τὰ	χώματα	τῶν Ῥωμαίων ὑπεπίμπρασαν. Οἱ δὲ
[3, 7]	μὲν ἡμέρᾳ καὶ ἑβδόμῃ τὰ	χώματα	τῶν Ῥωμαίων ὑπερήρθη τὸ τεῖχος,
[3, 7]	ἐχρήσαντο. (Τῶν δ' ἀνὰ τὰ	Ἰωτάπατα	καρτερούντων καὶ παρ' ἐλπίδα τοῖς
[3, 7]	τὰ φρούρια πάντα προσεμπίπρησιν αὐτῆς.	Ἰωτάπατα	μὲν οὖν οὕτως ἑάλω τρεισκαιδεκάτῳ
[3, 7]	πόλεως δυσάλωτον ἀπέκαμνον. (Ἔστιν δ'	Ἰωταπάτα	πλὴν ὀλίγου πᾶσα κρημνός, ἐκ
[3, 8]	ἑταῖροι, φονῶμεν; ἢ τί τὰ	φίλτατα	διαστασιάζομεν, σῶμα καὶ ψυχήν; ἠλλάχθαι
[3, 4]	αὐτῷ τάγμασιν, ἦν δὲ τὰ	ἐπισημότατα	τὸ πέμπτον καὶ τὸ δέκατον,
[3, 5]	καθάπερ ἐν πολέμῳ γυμνάζεται. Διὸ	κουφότατα	τὰς μάχας διαφέρουσιν· οὔτε γὰρ
[3, 10]	καὶ διαφυλάσσει. Τὰ μέν γε	βασιλικώτατα	σταφυλήν τε καὶ σῦκον δέκα
[3, 3]	Γοφνὰ δευτέρα καὶ μετὰ ταύτην	Ἀκραβετά,	Θαμνὰ πρὸς ταύταις καὶ Λύδδα,
[3, 7]	ἐν τέλει τῶν Ἱεροσολύμων διέγνω	μετὰ	ἀκριβείας τὰ πράγματα, ὡς μήτ'
[3, 7]	προσήκειν γε μὴν καὶ Ῥωμαίοις	μετὰ	ἀσφαλείας καὶ τὸ νικᾶν, ὡς
[3, 8]	Τὴν μέντοι Ῥωμαίων ἐνέδραν εὔχομαι·	μετὰ	γὰρ δεξιὰν ἀναιρούμενος ὑπ' αὐτῶν
[3, 7]	ἄρρεν ὑπελείφθη δίχα νηπίων, ἃ	μετὰ	γυναικῶν ἐξηνδραποδίσαντο. Τῶν μὲν οὖν
[3, 7]	Ῥωμαίων διεσκέδασεν τὴν τάξιν, καὶ	μετὰ	δεινῶν ἀλγηδόνων ἀπεκυλινδοῦντο τοῦ τείχους·
[3, 7]	ἔπαρχον ὄντα τοῦ πέμπτου τάγματος	μετὰ	ἑξακοσίων ἱππέων καὶ πεζῶν τρισχιλίων
[3, 7]	ἀντικακοῦν τοὺς πολεμίους, ὅτι μὴ	μετὰ	κινδύνων ἀνείργειν ἔχοντες. (Κατὰ δὲ
[3, 5]	(Ἔπειτα προιόντες ὁδεύουσιν ἡσυχῇ καὶ	μετὰ	κόσμου πάντες, ὥσπερ ἐν πολέμῳ
[3, 7]	ποσὶν ἐμπλεκόμενοι πάντες εἴχοντο, καὶ	μετὰ	κωκυτῶν κοινωνὸν σφίσι τῆς τύχης
[3, 7]	διαδρὰς ὁ Ἰώσηπος. (Αὐτὸς δὲ	μετὰ	μίαν ἡμέραν ἀναλαβὼν πᾶσαν τὴν
[3, 8]	με πέμπεις· τί γάρ; Οἱ	μετὰ	Νέρωνα μέχρι σοῦ διάδοχοι μενοῦσιν.
[3, 7]	γοῦν καὶ γέροντες καὶ γύναια	μετὰ	νηπίων ὀδυρόμενα προσέπιπτον αὐτῷ καὶ
[3, 8]	Ὁ μέντοι Οὐεσπασιανὸς φρουρεῖν αὐτὸν	μετὰ	πάσης ἀσφαλείας προσέταττεν ὡς ἀναπέμψων
[3, 9]	τὴν στρατιὰν καὶ τὸν στρατηγὸν	μετὰ	πάσης εὐφημίας καὶ φιλοφροσύνης οἱ
[3, 2]	Ῥωμαίοις οἰκουμένης ἔχουσα τόπον, ἔνθα	μετὰ	πάσης τῆς ἰδίας ἰσχύος ἐκδεχόμενον
[3, 9]	τὸ ἱππικὸν ἐν αὐτῷ καταλείπει	μετὰ	πεζῶν ὀλίγων, ἵν' οὗτοι μὲν
[3, 10]	ἱκετῶν τοσούτων παρ' αὐτοῖς, καὶ	μετὰ	πίστεις ἐπιθέσθαι προελθοῦσιν οὐχ ὑπέμενεν.
[3, 10]	δ' ἑτέρους ἑκατὸν εἴκοσι σταδίους	μετὰ	πόλιν Ἰουλιάδα διεκπαίει τὴν Γεννησὰρ
[3, 7]	μέσων αἴρεται τῶν πολεμίων καὶ	μετὰ	πολλῆς ἀδείας ἐπὶ τὸ τεῖχος
[3, 8]	ζῴων οὐδέν ἐστιν ὃ θνήσκει	μετὰ	προνοίας ἢ δι' αὐτοῦ· φύσεως
[3, 8]	αὐτοῖς μηνύεται, καὶ Οὐεσπασιανὸς αὐτίκα	μετὰ	σπουδῆς πέμπει δύο χιλιάρχους Παυλῖνον
[3, 7]	δὲ συμβαλὼν ὑπολείπεσθαί τινα πόνον	μετὰ	στρατιᾶς τὸν υἱὸν ἐπιπέμπει πεντακοσίων
[3, 3]	τὰς τοπαρχίας. Γοφνὰ δευτέρα καὶ	μετὰ	ταύτην Ἀκραβετά, Θαμνὰ πρὸς ταύταις
[3, 7]	Οἱ δ' ὡς παρεσκευασμένον ἔχοντες	μετὰ	τάχους πολλοὶ καὶ πολὺ πάντοθεν
[3, 2]	τὴν Ἀσκάλωνα. Παρείπετο δ' αὐτοῖς	μετά	τε τῆς ἀπειρίας καὶ τῶν
[3, 8]	Ἰώσηπος καὶ τοῖς Ἰωταπατηνοῖς ὅτι	μετὰ	τεσσαρακοστὴν ἑβδόμην ἡμέραν ἁλώσονται προειπεῖν
[3, 10]	καὶ προσγενομένου πρὶν συμβαλεῖν Τραιανοῦ	μετὰ	τετρακοσίων ἱππέων ἤσχαλλον ὡς μειουμένης
[3, 2]	γειτνιώντων βασιλέων συμμάχους. ~(Ἰουδαῖοι δὲ	μετὰ	τὴν Κεστίου πληγὴν ἐπηρμένοι ταῖς
[3, 10]	πεσοῦσιν ἑξακισχίλιοι ἑπτακόσιοι. ~(Οὐεσπασιανὸς δὲ	μετὰ	τὴν μάχην καθίζει μὲν ἐπὶ
[3, 10]	εὐδοξίας καὶ τοῦ μὴ δοκεῖν	μετὰ	τὴν τῆς οἰκουμένης ἡγεμονίαν ἐν
[3, 6]	ἱππέων συχνοί. (Οὕτως ὁδεύσας Οὐεσπασιανὸς	μετὰ	τῆς δυνάμεως εἰς τοὺς ὅρους
[3, 7]	τοῦ τείχους ἐπὶ τὴν ἑλέπολιν	μετὰ	τοσαύτης βίας, ὥστε ἀπορρῆξαι τὴν
[3, 8]	στρατηγοῦ· ζωῆς γὰρ ἡδίω τὸν	μετὰ	τοῦ> Ἰωσήπου θάνατον ἡγοῦντο. Καταλείπεται
[3, 7]	τότε ἰλυσπώμενος ὑπὸ τῶν τραυμάτων	μετὰ	τοῦ κριοῦ κατέπεσεν. ἄριστοι μετ'
[3, 6]	ὀρεῖς καὶ τὰ λοιπὰ μηχανήματα.	Μετὰ	τούτους ἡγεμόνες τε καὶ σπειρῶν
[3, 7]	τρέψασθαι καθ' οὓς ἐφορμήσειαν ἅπαντας.	(Μετὰ	τούτους ὅ τε Ἰώσηπος καὶ
[3, 9]	παραγενόμενος ἐκδέχεται τὸν υἱὸν καὶ	μετὰ	τριῶν ταγμάτων προελθὼν στρατοπεδεύεται μὲν
[3, 10]	κατάρξαι γὰρ οὗτος ἐδόκει πολέμου,	μετὰ	τῶν ἡγεμόνων εἰ χρὴ καὶ
[3, 7]	ἐπ' ἔργα τρέπεται. Καὶ προελθὼν	μετὰ	τῶν μαχιμωτάτων διεσκίδνα τε τοὺς
[3, 7]	ἐπιστήσας ἐπέτρεψεν βάλλειν, αὐτὸς δὲ	μετὰ	τῶν πεζῶν εἰς τὸ πρόσαντες
[3, 10]	ταχέως πιστευσάντων οἷς ἤθελον καὶ	μετὰ	φανερῶν ἐν ἀσφαλεῖ τῶν χρημάτων
[3, 8]	δίδομεν. Τὰ μέν γε σώματα	θνητὰ	πᾶσιν καὶ ἐκ φθαρτῆς ὕλης
[3, 7]	τῆς αὐτῆς ἡμέρας τήν τε	ὀλιγότητα	τῶν ἐπὶ τῆς πόλεως ἐξαγγέλλων
[3, 9]	ἔτι δεικνύμενοι τύποι πιστοῦνται τὴν	ἀρχαιότητα	τοῦ μύθου, τύπτων δὲ τὸν
[3, 10]	τι φυτὸν ἀρνεῖται διὰ τὴν	πιότητα,	καὶ πᾶν πεφυτεύκασιν οἱ νεμόμενοι,
[3, 7]	καὶ ψυχόμενον βραδέως διὰ τὴν	πιότητα.	Τοῖς δὲ θώραξιν καὶ τοῖς
[3, 9]	τριβομένης περὶ τὴν τῶν εἰσόδων	στενότητα	παραρρῆξαι τοῦ κατὰ μεσημβρίαν τείχους
[3, 6]	ἐπιλέκτους περὶ σφᾶς στρατιώτας ἔχοντες·	ἔπειτα	αἱ σημαῖαι περιίσχουσαι τὸν ἀετόν,
[3, 10]	Ἰουλιάδα διεκπαίει τὴν Γεννησὰρ μέσην,	ἔπειτα	πολλὴν ἀναμετρούμενος ἐρημίαν εἰς τὴν
[3, 10]	πόλιν ἐκ τῆς στάσεως ἀνελάμβανεν.	~(Ἔπειτα	προελθὼν αὐτῆς τε μεταξὺ καὶ
[3, 5]	τῇ βοῇ συνεξαίρουσιν τὰς δεξιάς.	(Ἔπειτα	προιόντες ὁδεύουσιν ἡσυχῇ καὶ μετὰ
[3, 1]	τῶν πολεμίων ἀρεταῖς γεγονέναι τὰ	συμβάντα	λέγων, πρέπειν δ' ἡγούμενος ἑαυτῷ
[3, 5]	τε καὶ πέλεκυν, πρὸς δὲ	ἱμάντα	καὶ δρέπανον καὶ ἅλυσιν, ἡμερῶν
[3, 5]	μεθ' ἡσυχίας τε καὶ κόσμου.	Πάντα	δ' αὐτοῖς καὶ τὰ ἄλλα
[3, 5]	νεύματι τὰς μὲν σκηνὰς ἀναιροῦσιν,	πάντα	δ' ἐξαρτύονται πρὸς τὴν ἔξοδον.
[3, 7]	τὰς ἀφετηρίους μηχανὰς ἐπιστήσας, τὰ	πάντα	δ' ἦν ἑκατὸν ἑξήκοντα ὄργανα,
[3, 8]	μὲν οὖν ὑπεστέλλετο τῶν πολεμίων	πάντα	διειληφότων, νυκτὸς δ' ἀνιὼν ἐζήτει
[3, 5]	περίβολος καὶ τὰ ἐν αὐτῷ	πάντα	θᾶττον ἐπινοίας πλήθει καὶ ἐπιστήμῃ
[3, 2]	στρατηγούμενοι πρὸς εὐπειθεῖς καὶ νεύματι	πάντα	πράττοντας ἀντιτασσόμενοι πονοῦσιν ῥᾳδίως· ὡς
[3, 5]	καὶ πᾶν ἀφετήριον ὄργανον τιθέασιν,	πάντα	πρὸς τὰς βολὰς ἕτοιμα. Πύλαι
[3, 7]	κατασκάψαι κελεύει καὶ τὰ φρούρια	πάντα	προσεμπίπρησιν αὐτῆς. Ἰωτάπατα μὲν οὖν
[3, 7]	ποιεῖσθαι λαβεῖν αὐτόν· εἰ δ'	ἐκδράντα	πύθοιντο, πολὺ τῆς ἐπὶ τὴν
[3, 8]	γὰρ ὧν εἰκὸς ἦν τοσαῦτα	δράσαντα	παθεῖν, οὐκ ἐκ τοῦ φύσει
[3, 7]	εὔκλειαν ἀντικαταλλαξάμενον τοῦ βίου καὶ	δράσαντά	τι γενναῖον εἰς μνήμην ὀψιγενῶν
[3, 8]	γὰρ οἰχομένων τινὰ τῶν ἄλλων	μετανοήσαντα	σωθῆναι. Πιστὸς ἔδοξεν ταῦτα εἰπὼν
[3, 8]	συμφοραῖς προσθεῖναι τὴν εἰς τὸν	κτίσαντα	ἡμᾶς δυσσέβειαν. Εἰ σώζεσθαι δοκεῖ,
[3, 8]	φύσεως ἀλλότριον καὶ πρὸς τὸν	κτίσαντα	θεὸν ἡμᾶς ἐστιν ἀσέβεια. Τῶν
[3, 1]	ἀπὸ νεότητος στρατείαις ἐγγεγηρακότα καὶ	προειρηνεύσαντα	μὲν πάλαι Ῥωμαίοις τὴν ἑσπέραν
[3, 7]	πόλεως λαὸν αὔτανδρον χερσὶν οἰκείαις	ἐκκλεισθέντα	πρὸς ἀπώλειαν ἔκδοτον φονῶσιν ἐχθροῖς
[3, 9]	Οἱ μὲν οὖν κατὰ τὰ	προσταχθέντα	τὴν χώραν κατατρέχοντες καθ' ἡμέραν
[3, 10]	παλαιοὶ γεννᾶσθαι τὸν ποταμόν, εὗρεν	ἀνενεχθέντα.	Τοῦ μὲν οὖν Πανείου τὸ
[3, 8]	πάντων τὸν σίδηρον, ὥσπερ τὰ	κυκλωθέντα	τῶν θηρίων ἀεὶ πρὸς τὸν
[3, 2]	μήτε τρίβοιντο περὶ τὸν πύργον	ὄντα	δυσάλωτον μήτε ζῶντα τὸν ἡγεμόνα
[3, 10]	τά τε γὰρ σκάφη μικρὰ	ὄντα	καὶ λῃστρικὰ πρὸς τὰς σχεδίας
[3, 9]	αὐτὸν ἔγνωσαν καὶ παρὰ Ῥωμαίοις	ὄντα	καὶ πρὸς τῶν ἡγεμόνων πλέον
[3, 9]	πέλαγος, τόν τε γὰρ αἰγιαλὸν	ὄντα	πετρώδη καὶ τοὺς ἐπ' αὐτοῦ
[3, 7]	αὐτοῦ κακίζων ἕκαστος ὡς ἐμπόδιον	ὄντα	τῆς ῥώμης· Οἱ δὲ Ἰουδαῖοι
[3, 7]	παρὰ δόξαν ἀντεχόντων ἐπαιρομένην, Τραιανὸν	ὄντα	τοῦ δεκάτου τάγματος ἡγεμόνα ἐκπέμπει
[3, 7]	ἦν φοβερά. Κερεάλιον οὖν ἔπαρχον	ὄντα	τοῦ πέμπτου τάγματος μετὰ ἑξακοσίων
[3, 5]	μὲν αὐτομάτων ἀγαθῶν οὐ τὸν	λαβόντα	αἴτιον εἶναι, τῶν δὲ παρὰ
[3, 7]	προέλαβον καὶ συναθροισθέντες ἐπὶ τὰ	καταλήγοντα	τῆς πόλεως σφᾶς αὐτοὺς ἀνεῖλον.
[3, 6]	παρὰ πόλιν Γαρὶν καλουμένην ἐπεὶ	πλησιάζοντα	τὸν πόλεμον ἤκουσαν ὅσον τε
[3, 6]	γε μὴν διήμαρτεν τῆς ἐλπίδος·	ἐπιόντα	γὰρ αὐτὸν οἱ Ἰωταπατηνοὶ προαισθόμενοι
[3, 10]	τῆς ὁμωνύμου λίμνης ἐπὶ σταδίους	τριάκοντα,	καὶ εὖρος εἴκοσι. Ταῦτα μὲν
[3, 9]	ταγμάτων προελθὼν στρατοπεδεύεται μὲν ἀπὸ	τριάκοντα	τῆς Τιβεριάδος σταδίων κατά τινα
[3, 7]	δ' αἰχμάλωτα δισχίλια ἑκατὸν καὶ	τριάκοντα.	Τοῦτο συνέβη τὸ πάθος Γαλιλαίοις
[3, 10]	καλεῖται, σταδίων δ' εὖρος οὖσα	τεσσαράκοντα	καὶ πρὸς τούτοις ἑτέρων ἑκατὸν
[3, 8]	πλευρὰν τοῖς ἄνωθεν ἀόρατον. Ἔνθα	τεσσαράκοντα	μὲν τῶν ἐπισήμων ἄνδρας καταλαμβάνει
[3, 7]	τὰ πάντα δ' ἦν ἑκατὸν	ἑξήκοντα	ὄργανα, βάλλειν ἐκέλευσεν τοὺς ἐπὶ
[3, 9]	δὲ δεκαδάρχην Οὐαλεριανὸν σὺν ἱππεῦσιν	πεντήκοντα	διαλεχθησόμενον εἰρηνικὰ τοῖς κατὰ τὴν
[3, 7]	τὰ χώματα, πύργους δὲ τρεῖς	πεντήκοντα	ποδῶν τὸ ὕψος ἕκαστον κατασκευάσαι
[3, 8]	συγκαταφυγόντες ὡς τὸν Ἰώσηπον συνίεσαν	εἴκοντα	τοῖς παρακαλοῦσιν, ἀθρόοι περιστάντες, ἦ
[3, 8]	τὴν ἐμὴν ψυχὴν ἐπελέξω τὰ	μέλλοντα	εἰπεῖν, δίδωμι μὲν Ῥωμαίοις τὰς
[3, 2]	σωθεὶς αὐτοῖς στρατηγὸς εἰς τὰ	μέλλοντα.	(Οὐεσπασιανὸς δὲ τὰς δυνάμεις ἀναλαβὼν
[3, 2]	ἐδόκει τὸ κινδύνευμα πρὸς τὸν	μέλλοντα	πόλεμον ἀφαιρεθῆναι τὴν Σέπφωριν, μεγίστην
[3, 7]	ὑπελάμβανον, ὥστε καὶ τὸν στρατηγὸν	ἀπογνόντα	τὴν δι' ἐνδείας ἅλωσιν τρέπεσθαι
[3, 9]	τὸν υἱὸν Τίτον εἰς Καισάρειαν	μετάξοντα	τὴν ἐκεῖθεν στρατιὰν εἰς Σκυθόπολιν·
[3, 7]	πέμψαι τὸν υἱὸν αὐτῷ Τίτον	ἐπιθήσοντα	τῇ νίκῃ τέλος. Ὁ δὲ
[3, 7]	τὴν πόλιν ὡς μετ' ἐκείνης	αἱρήσοντα	πᾶσαν Ἰουδαίαν, εἰ λάβοι τὸν
[3, 1]	τὸ πέμπτον καὶ δέκατον ἐκεῖθεν	ἀναστήσοντα	τάγμα, περάσας δ' αὐτὸς τὸν
[3, 9]	δὲ ταγμάτων τὰ μὲν δύο	χειμερίσοντα	ἐκάθισεν ἐπὶ τῆς Καισαρείας ἐπιτήδειον
[3, 7]	τά τε βέλη τοῖς τοξόταις	ἐπανέχοντα	τῶν Ἀράβων, ὕστατόν τινα κωκυτὸν
[3, 1]	Μόνον εὑρίσκει Οὐεσπασιανὸν ταῖς χρείαις	ἀναλογοῦντα	καὶ τηλικούτου πολέμου μέγεθος ἀναδέξασθαι
[3, 7]	προνοίᾳ θεοῦ τὸν συνετώτατον εἶναι	δοκοῦντα	τῶν πολεμίων οἰόμενος εἰς εἱρκτὴν
[3, 4]	τοὺς περὶ τὸν Ἰώσηπον ἐκάκουν	ἀτρεμοῦντα	τάς τε πόλεις ἔξωθεν λῃζόμενοι
[3, 9]	Ὡς δ' ἔγνω τὸν δῆμον	ὁμοφρονοῦντα	τοῖς ἱκέταις, ἀναλαβὼν τὴν δύναμιν
[3, 9]	καὶ καταστεῖλαι δι' αὐτῶν τὰ	νοσοῦντα	τῆς ἀρχῆς, ἄρας ἀπὸ τῆς
[3, 1]	ἤδη καὶ τὰ πέριξ ἔθνη	συννοσοῦντα.	Μόνον εὑρίσκει Οὐεσπασιανὸν ταῖς χρείαις
[3, 7]	Φοβερωτέραν δὲ ἐποίουν τὴν βοὴν	περιηχοῦντα	τὰ ὄρη, καὶ οὐδὲν ἐπ'
[3, 2]	τὸν πύργον ὄντα δυσάλωτον μήτε	ζῶντα	τὸν ἡγεμόνα καὶ γενναιότατον τῶν
[3, 9]	ὠργισμένος τὴν πόλιν· καὶ γὰρ	ἀγωνιῶντα	περὶ αὐτῆς τὸν Ἀγρίππαν ἑώρα.
[3, 5]	λέγοντες εἶναι, φθάνουσιν δὲ τὸν	ἐπερωτῶντα,	καί τινος ἀρηίου πνεύματος ὑποπιμπλάμενοι
[3, 7]	ταύτῃ βλαβησομένους, εἰς δὲ τὰ	παρερρωγότα	τοῦ τείχους τοὺς δυνατωτάτους καὶ
[3, 7]	τόν τε υἱὸν ὁ πατὴρ	δεδιότα	καὶ τὴν στρατιὰν ἔπαυσεν τοῦ
[3, 1]	ἄνδρα ταῖς ἀπὸ νεότητος στρατείαις	ἐγγεγηρακότα	καὶ προειρηνεύσαντα μὲν πάλαι Ῥωμαίοις
[3, 7]	θανάτου καταμειδιῶν· τά γε μὴν	εἰκότα	πιστὸν ἐποίει τὸν προδότην, καὶ
[3, 7]	Ἰωταπάταν ἐκ τῆς Τιβεριάδος καὶ	πεπτωκότα	τοῖς Ἰουδαίοις ἐγείρει τὰ φρονήματα.
[3, 7]	ἵππων> τριχῇ διέταξεν κατὰ τὰ	πεπτωκότα	τοῦ τείχους, πάντοθεν πεφραγμένους τοῖς
[3, 6]	πολλοὺς μὲν τιτρώσκουσι τῶν Ῥωμαίων,	ἑπτὰ	δὲ ἀναιροῦσιν διὰ τὸ μήτε
[3, 7]	τινι λόφῳ στρατοπεδεύεται διέχοντι σταδίους	ἑπτὰ	τῆς πόλεως, πειρώμενος ὡς μάλιστα
[3, 7]	ἀνελόντες· αὐτῶν δ' ἔπεσον μὲν	δεκαεπτά,	τραυματίαι δ' ἐγένοντο ἑξακόσιοι. (Τῇ
[3, 7]	δεινῶν ἀλγηδόνων ἀπεκυλινδοῦντο τοῦ τείχους·	ῥᾷστα	μὲν γὰρ τὸ ἔλαιον ἀπὸ
[3, 7]	τῇ τοῦ παιδὸς ἀγωνίᾳ συγχυθῆναι.	ῥᾷστα	μέντοι τόν τε υἱὸν ὁ
[3, 7]	τῆς πολιορκίας ἔξωθεν αὐτοὺς ὠφελήσειν	μέγιστα·	τούς τε γὰρ ἐκ τῆς
[3, 9]	θάλασσαν. Πηξάμενοί τε πειρατικὰ σκάφη	πλεῖστα	τόν τε Συρίας καὶ Φοινίκης
[3, 3]	τῆς εὐπετείας προκαλέσασθαι καὶ τὸν	ἥκιστα	γῆς φιλόπονον. Προσησκήθη γοῦν ὑπὸ
[3, 5]	παρ' ὃ καὶ σφάλλονται μὲν	ἥκιστα,	κἂν πταίσωσι δέ, ῥᾳδίως ἀναλαμβάνουσι
[3, 8]	τὴν ὄψιν οὐκ ἐνέδωκεν αὐτοῦ.	Μάλιστα	δὲ τὸν Τίτον ἐξαιρέτως τό
[3, 7]	δεινῶν ἐδόκουν ἔχειν καὶ καθάπτεται	μάλιστα	κεκοπωμένων ἑωθινὸς ὕπνος, καταδαρθάνειν ἔφασκεν
[3, 3]	καὶ πέριξ χώρας ὡς ἐνῆν	μάλιστα	συντόμως ἀπηγγέλκαμεν. ~(Ἡ δ' ὑπὸ
[3, 7]	ἑπτὰ τῆς πόλεως, πειρώμενος ὡς	μάλιστα	τοῖς πολεμίοις εὐσύνοπτος εἶναι πρὸς
[3, 8]	(Ὁ μὲν οὖν Ἰώσηπος πολλὰ	τοιαῦτα	πρὸς ἀποτροπὴν τῆς αὐτοχειρίας ἔλεγεν·
[3, 8]	ἐκ γὰρ ὧν εἰκὸς ἦν	τοσαῦτα	δράσαντα παθεῖν, οὐκ ἐκ τοῦ
[3, 8]	αὐτῶν εἰσέλθοι; καὶ γὰρ ἠλίθιον	ταῦτα	δρᾶν σφᾶς αὐτούς, περὶ ὧν
[3, 8]	ἄλλων μετανοήσαντα σωθῆναι. Πιστὸς ἔδοξεν	ταῦτα	εἰπὼν καὶ συνεκληροῦτο πείσας. ἑτοίμην
[3, 8]	ἑαυτῷ προμαντεύσαιτο αἰχμαλωσίαν, εἰ μὴ	ταῦτα	λῆρος εἴη διακρουομένου τὰς ἐπ'
[3, 5]	τὸ κτῆμα τῶν κτησαμένων ἔλασσον.	(Ταῦτα	μὲν οὖν διεξῆλθον οὐ Ῥωμαίους
[3, 10]	σταδίους τριάκοντα, καὶ εὖρος εἴκοσι.	Ταῦτα	μὲν οὕτως φύσεως ἔχει. (Οὐεσπασιανὸς
[3, 7]	τοξόται καὶ σφενδονῆται. Διὰ δὲ	ταῦτα	μηδενὸς τῶν περιβόλων ἐπιβῆναι τολμῶντος
[3, 7]	(Ὁ δὲ πειθομένῳ μὲν ἱκετηρίαν	ταῦτα	νομίσας, βιαζομένῳ δὲ φρουράν, πολὺ
[3, 8]	ὅτι πρὸς Ῥωμαίων αὐτὸς ζωγρηθήσεται.	Ταῦτα	παρὰ τῶν αἰχμαλώτων κατ' ἰδίαν
[3, 8]	ἐδόκει καὶ τὸν Ἰώσηπον ὑπελάμβανεν	ταῦτα	περὶ σωτηρίας πανουργεῖν, κατὰ μικρὸν
[3, 10]	διαγωνίζεσθε, καὶ ὡς ὑμᾶς μὲν	ταῦτα	πολλαπλασίους ποιεῖ τὰ πλεονεκτήματα, πολὺ
[3, 1]	χωρὶς ἱδρῶτος ἰδίου θρίαμβον καταγαγεῖν.	(Ταῦτά	τε δὴ προκλῃδονιζόμενος καὶ σταθερὰν
[3, 10]	ἔξω μάχης πλέον τι κατορθώσομεν.	(Ταῦτα	τοῦ Τίτου διεξιόντος προθυμία δαιμόνιος
[3, 3]	καὶ τὰ πεδία δένδρεσι ποικίλοις	κατάφυτα	τὸ πλεῖστόν τε ἐλαίαν τε>
[3, 7]	τοῖς πεντακισχιλίοις ἦν, τὰ δ'	αἰχμάλωτα	δισχίλια ἑκατὸν καὶ τριάκοντα. Τοῦτο
[3, 7]	καὶ γυναικῶν. Καὶ τὰ μὲν	αἰχμάλωτα	χίλια πρὸς τοῖς διακοσίοις συνήχθη,
[3, 9]	τὸν ἐπ' Αἰγύπτου πόρον ἐλῄστευον,	ἄπλωτά	τε πᾶσιν ἐποίουν τὰ τῇδε
[3, 7]	κελεύσας τοῖς ἐξιοῦσιν καὶ τὰ	νῶτα	καλύπτειν νάκεσιν, ὡς εἰ καὶ
[3, 7]	τῶν τῆς Ἰωταπάτης ἀστυγειτόνων πόλιν,	Ἴαφα	καλεῖται, νεωτερίζουσαν καὶ τῶν Ἰωταπατηνῶν
[3, 9]	αὐτῶν Ἰησοῦς τις ὄνομα παῖς	Τοῦφα	τοῦ λῃστρικοῦ στίφους ὁ κορυφαιότατος.
[3, 7]	πιστὸν ἐποίει τὸν προδότην, καὶ	τάχα	μὲν ἀληθεύειν ἐκεῖνον, μηδὲν δ'
[3, 1]	ἀκμὰς χεῖρα τῆς πατρῴας συνέσεως,	τάχα	τι καὶ περὶ τῶν ὅλων
[3, 4]	πεζοὺς εἰς ἓξ ἀθροίζεσθαι μυριάδας	δίχα	θεραπόντων, οἳ παμπληθεῖς μὲν εἵποντο,
[3, 10]	οὐδὲν γὰρ τῶν μεγάλων φιλεῖ	δίχα	κινδύνου κατορθοῦσθαι. Φθάνειν δ' οὐ
[3, 7]	γέροντες· οὐδὲν γὰρ ἄρρεν ὑπελείφθη	δίχα	νηπίων, ἃ μετὰ γυναικῶν ἐξηνδραποδίσαντο.
[3, 5]	οὐδ' ἔστιν ὅ τι γίνεται	δίχα	παραγγέλματος. Ὑπὸ δὲ τὴν ἕω
[3, 8]	αὐτῶν, ἑταῖροι, φονῶμεν; ἢ τί	τὰ	φίλτατα διαστασιάζομεν, σῶμα καὶ ψυχήν;