Livre, Chap.
[8, 5]	ἀντέγραψεν ἐνδεχομένως ὁ Ἐλεάζαρος τάδε·	~εʹ	ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΕΛΕΑΖΑΡΟΥ ΑΡΧΙΕΡΕΩΣ ΠΡΟΣ ΠΤΟΛΕΜΑΙΟΝ
[8, 8]	ἱερέων πεπιστευμένων, ὥσπερ δὲ {τελετῆ{	ε}	ς τι〈 νος〉 τῆς ὅλης
[8, 8]	πρεσβύτατον ὁ θεός. Κρύπτειν οὐδὲν	ἐᾷ	πρὸς φίλους, οὐ γὰρ εἶναι
[8, 8]	πολεμίους κριθέντα εἶναι· οὐ γὰρ	ἐᾷ	τὴν γῆν αὐτῶν πυρπολεῖν οὐδὲ
[8, 14]	εὔλογον φάσκειν ὅτι θεοῦ δικάσαντος	ἑάλωσαν.	Εἰ δέ τινες τῶν ὑπολειφθέντων
[8, 7]	ἐλεύθερον ὑβρίζῃς, ἐὰν δεσμοῖς συνέχῃς,	ἐὰν	ἀπάγων πωλῇς, ἐὰν βέβηλα, ἐὰν
[8, 7]	τροφῆς ἀνέχειν· ἐὰν πατὴρ υἱῷ,	ἐὰν	ἄρχων τῷ ὑπηκόῳ, ταὐτόν. Καὶ
[8, 7]	ἐὰν βέβηλα, ἐὰν ἱερὰ παρακλέπτῃς,	ἐὰν	ἀσεβῇς, οὐκ ἔργῳ μόνον, ἀλλὰ
[8, 7]	δεσμοῖς συνέχῃς, ἐὰν ἀπάγων πωλῇς,	ἐὰν	βέβηλα, ἐὰν ἱερὰ παρακλέπτῃς, ἐὰν
[8, 7]	δῆλα. Ἐὰν παιδεραστῇς, ἐὰν μοιχεύῃς,	ἐὰν	βιάσῃ παῖδα (ἄρρενα μὲν μηδὲ
[8, 4]	σὺ πρὸς ἡμᾶς περὶ ὧν	ἐὰν	βούλῃ· κεχαρισμένος γὰρ ἔσῃ καὶ
[8, 9]	δι´ ὅλου τοῦ ζῆν εἰσιν·	ἐὰν	δὲ σοφοῖς καὶ φρονίμοις συζῶσιν,
[8, 7]	σῶμα, ἐὰν εἰς ἐλεύθερον ὑβρίζῃς,	ἐὰν	δεσμοῖς συνέχῃς, ἐὰν ἀπάγων πωλῇς,
[8, 7]	ἢ μέλλῃς, θάνατος ἡ ζημία.	Ἐὰν	εἰς δοῦλον σῶμα, ἐὰν εἰς
[8, 7]	ζημία. Ἐὰν εἰς δοῦλον σῶμα,	ἐὰν	εἰς ἐλεύθερον ὑβρίζῃς, ἐὰν δεσμοῖς
[8, 9]	πρόδηλα θεὶς ἔδειξεν ὅτι καὶ	ἐὰν	ἐννοηθῇ τις κακίαν ἐπιτελεῖν, οὐκ
[8, 7]	κύριός ἐστιν, ὁ αὐτὸς λόγος.	Ἐὰν	ἐπιφημίσῃ τροφὴν γυναικὸς ἀνὴρ ἱερὰν
[8, 7]	ἐὰν ἀπάγων πωλῇς, ἐὰν βέβηλα,	ἐὰν	ἱερὰ παρακλέπτῃς, ἐὰν ἀσεβῇς, οὐκ
[8, 7]	θήλειαν) ὁμοίως ἐὰν σαυτὸν καταπορνεύῃς,	ἐὰν	καὶ παρ´ ἡλικίαν αἰσχρόν τι
[8, 7]	ἁπλᾶ καὶ δῆλα. Ἐὰν παιδεραστῇς,	ἐὰν	μοιχεύῃς, ἐὰν βιάσῃ παῖδα (ἄρρενα
[8, 3]	ὥς φησιν Ἑκαταῖος ὁ Ἀβδηρίτης.	Ἐὰν	οὖν φαίνηται, βασιλεῦ, γραφήσεται πρὸς
[8, 7]	ἀλλὰ πάντα ἁπλᾶ καὶ δῆλα.	Ἐὰν	παιδεραστῇς, ἐὰν μοιχεύῃς, ἐὰν βιάσῃ
[8, 7]	ἀνὴρ ἱερὰν εἶναι, τροφῆς ἀνέχειν·	ἐὰν	πατὴρ υἱῷ, ἐὰν ἄρχων τῷ
[8, 7]	οὐκ ἔργῳ μόνον, ἀλλὰ καὶ	ἐὰν	ῥήματι τῷ τυχόντι, εἰς μὲν
[8, 7]	λέγε, ἀλλὰ κἂν θήλειαν) ὁμοίως	ἐὰν	σαυτὸν καταπορνεύῃς, ἐὰν καὶ παρ´
[8, 14]	κόσμου, θέρη χειμαίνοντα καὶ χειμῶνας	ἐαρίζοντας	εἴωθε ποιεῖν ἐπὶ τῇ τοῦ
[8, 14]	φύσις ἐν τῷ ἀδωροδοκήτῳ δικαστηρίῳ	ἑαυτῆς	κατέγνω θάνατον. Τὸ δ´ ἐν
[8, 14]	τῶν εἰρημένων πρότερον οὐδὲν καθ´	ἑαυτὸ	τῆς ἀγαθοῦ μοίρας ἠξίωται, διότι
[8, 8]	τὰς θυσίας οὐκ εἰς πλήρωσιν	ἑαυτοῖς	καὶ μέθην (ἀβούλητα γὰρ θεῷ
[8, 14]	τὰς ὑπερβολὰς αὐτοὶ δικάσαντες παρ´	ἑαυτοῖς	οὐ στέγουσιν, ἀλλ´ ὥσπερ οἱ
[8, 9]	προσφέροντες τὰς θυσίας μηθὲν ὑπερήφανον	ἑαυτοῖς	συνιστορῶσι, σημειώσει κεχρημένοι τοῦ διατάξαντος.
[8, 8]	σύμφωνα, οὐ μόνον τοὺς καθ´	ἑαυτὸν	ἔπεισεν, ἀλλὰ καὶ τοῖς ἐξ
[8, 8]	ταύτην ὁ προτιμῶν τοῦ καθ´	ἑαυτὸν	ἰδίου μάλιστα εἴη θεῷ κεχαρισμένος.
[8, 6]	ἀλλήλους ἀστασιάστους αὐτοὺς καὶ πρὸς	ἑαυτὸν	μάλιστα εὐπειθεῖς διεφύλαξε. Καὶ ταῦτα
[8, 14]	τοιοῦτος, εἰ μὴ βούλοιτό τις	ἑαυτὸν	φενακίζειν, ἐπειδὴ περιέχει παμπληθεῖς μὲν
[8, 10]	θεὸν ἄνευ τινὸς δεικνύναι τὴν	ἑαυτοῦ	διὰ πάντων μεγαλειότητα. Ταῦτα καὶ
[8, 7]	ἐπὶ σωτηρίᾳ καὶ πολυωρίᾳ· τῶν	ἑαυτοῦ	κτημάτων ἕνα ἕκαστον κύριον εἶναι,
[8, 14]	ἴδιον δαίμονα, λέγω δὲ τὸν	ἑαυτοῦ	νοῦν, μυρίων ὅσων δεσποτῶν δοῦλον
[8, 8]	εἴποι πάντας ἢ τοὔνομα τὸ	ἑαυτοῦ.	Τοιγαροῦν ἀπὸ τῆς πρώτης εὐθὺς
[8, 14]	χρώμενος ὑπηρέταις ἄλλοις αὐτὸς δι´	ἑαυτοῦ	τοῦτ´ ἐργάζεται, λιμὸν ἐπάγων ἢ
[8, 9]	κεχρημένοι τοῦ διατάξαντος. Τῆς γὰρ	ἑαυτοῦ	ψυχῆς τοῦ παντὸς τρόπου τὴν
[8, 14]	θηρίων ἀδεῶς ἐνδιαιτῶνται, τῶν συμβαινόντων	ἑαυτούς,	ἀλλὰ μὴ τὴν φύσιν αἰτιάσθωσαν,
[8, 9]	καταδυναστεύειν πεποιθότας ἰσχύϊ τῇ καθ´	ἑαυτοὺς	μηδ´ ἀφαιρεῖσθαι μηδέν, ἀλλ´ ἐκ
[8, 9]	Οἱ γὰρ πλείονες τῶν λοιπῶν	ἑαυτοὺς	μολύνουσιν ἐπιμισγόμενοι, συντελοῦντες μεγάλην ἀδικίαν,
[8, 12]	τέχνας μετιόντες, ὅσαι συνεργάτιδες εἰρήνης,	ἑαυτούς	τε καὶ τοὺς πλησιάζοντας ὠφελοῦσιν,
[8, 7]	καὶ μὴ διερωτῶντες οὐδὲ καθ´	ἑαυτοὺς	ὑπ´ ἀγνοίας τῶν νόμων ῥᾳδιουργοῦσιν,
[8, 8]	σύμπαντα, παντελὴς καὶ μακάριος, αὐτὸς	ἑαυτῷ	καὶ πᾶσιν αὐτάρκης, ἀρχὴ καὶ
[8, 2]	ἐπὶ τέλος ἤγαγεν ὅσον ἐφ´	ἑαυτῷ	τὴν τοῦ βασιλέως πρόθεσιν. Παρόντων
[8, 14]	ἑτέρους, ἀλλὰ καὶ πατρίδας τὰς	ἑαυτῶν	ἀτιμώρητοι διετέλεσαν, θαυμαστὸν οὐδέν. Πρῶτον
[8, 3]	τῶν κατὰ τὸν νόμον τὸν	ἑαυτῶν,	ἀφ´ ἑκάστης φυλῆς ἕξ, ὅπως
[8, 12]	ζῷα καταθύοντες, ἀλλ´ ἱεροπρεπεῖς τὰς	ἑαυτῶν	διανοίας κατασκευάζειν ἀξιοῦντες. Οὗτοι τὸ
[8, 14]	φαρμάκων. Ἔνια γὰρ ἀναμιχθέντα τὰς	ἑαυτῶν	δυνάμεις ἀριδηλοτέρας παρέχεται, καθάπερ εἰς
[8, 8]	χρὴ πρῶτον σωτηρίας, εἶθ´ ὑπὲρ	ἑαυτῶν·	ἐπὶ γὰρ κοινωνίᾳ γεγόναμεν καὶ
[8, 9]	ἐπιτελεῖν δεῖ, μνήμην ἔχοντας τῆς	ἑαυτῶν	κατασκευῆς, ἐπὶ πᾶσι δὲ τὸν
[8, 9]	τὴν κίνησιν καὶ τὴν ὑπόληψιν	ἑαυτῶν,	ὅταν εἰς ὕπνον ἔρχωνται, καὶ
[8, 9]	μύες, οὐ μόνον πρὸς τὴν	ἑαυτῶν	τροφήν, ἀλλὰ καὶ εἰς τὸ
[8, 8]	ὅτι Λακεδαιμόνιοι μέν, ὅσον ἐφ´	ἑαυτῶν	χρόνον εἶχον τὴν ἐλευθερίαν, ἀκριβῶς
[8, 8]	δὶς ἢ πολλάκις, ἀλλ´ ἑκάστης	ἑβδομάδος	τῶν ἄλλων ἔργων ἀφεμένους ἐπὶ
[8, 12]	ἄλλον χρόνον, ἐν δὲ ταῖς	ἑβδόμαις	διαφερόντως. Ἱερὰ γὰρ ἡ ἑβδόμη
[8, 7]	τῶν ἔργων ἀφεστᾶσιν ὥσπερ ταῖς	ἑβδόμαις	ἐκείναις ἡμέραις, ἀλλὰ τὴν γῆν
[8, 7]	ἅλις σοι. Τὸ γὰρ ταῖς	ἑβδόμαις	ἤδη τὸν νόμον αὐτοῖς στῆσαι
[8, 7]	ἔχειν. Τί οὖν ἐποίησε ταῖς	ἑβδόμαις	ταύταις ἡμέραις; αὐτοὺς εἰς ταὐτὸν
[8, 12]	ἑβδόμαις διαφερόντως. Ἱερὰ γὰρ ἡ	ἑβδόμη	νενόμισται, καθ´ ἣν τῶν ἄλλων
[8, 3]	τάλαντα πεντήκοντα καὶ ἀργυρίου τάλαντα	ἑβδομήκοντα	καὶ λίθων ἱκανόν τι πλῆθος.
[8, 7]	ἀνθρωπείαν φύσιν οὗτος ὁ τῆς	ἑβδόμης	λόγος. Τοσαῦτα μὲν ὁ Φίλων.
[8, 7]	πολὺ μᾶλλον ἢ πρόσθεν τὸ	ἕβδομον	ἔτος τουτὶ καὶ τῶν καρπῶν
[8, 7]	περὶ τοῦ γε ἔτους τοῦ	ἑβδόμου	ῥᾴδιον ὡσαύτως λέγειν, οὐ μὴν
[8, 3]	ὀλίγοις τισὶν ἀπολείπει. Τυγχάνει γὰρ	Ἑβραϊκοῖς	γράμμασι καὶ φωνῇ λεγόμενα· ἀμελέστερον
[8, 4]	Ἑλληνικοῖς ἐκ τῶν παρ´ ὑμῖν	Ἑβραϊκῶν	λεγομένων γραμμάτων, ἵν´ ὑπάρχῃ καὶ
[8, 8]	διὰ〉 πρεσβείας ἕνεκα τῆς τῶν	Ἑβραϊκῶν	λόγων ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα μεταβολῆς,
[8, 8]	διηγήσεις, ἀνδρῶν τὸ μὲν γένος	Ἑβραίων	ἀνέκαθεν, τὸν δὲ χρόνον κατὰ
[8, 12]	τῇ περὶ λόγους ἀρετῇ παῖδες	Ἑβραίων	γεγόνασι. Πάλιν οὖν τὸν Φίλωνα
[8, 1]	τε βίον τῶν πάλαι θεοφιλῶν	Ἑβραίων	καὶ τὰ τῆς εὐσεβοῦς διδασκαλίας
[8, 14]	καὶ κατὰ τοὺς νέους γεγόνασιν	Ἑβραίων	παῖδες, ὁμοῦ δὲ καὶ τὰ
[8, 1]	ΠΟΛΙΤΕΥΜΑΤΟΣ. Τοὺς βίους τῶν παλαιῶν	Ἑβραίων,	τῶν δὴ καὶ τὴν προσηγορίαν
[8, 12]	ὡς ἀπὸ ἀέρος φθοροποιοῦ νόσον,	ἐγγιγνομένην	προσβολὴν ψυχαῖς ἀνίατον. Ὧν οἱ
[8, 8]	ὄντα〉 καὶ τῆς τῶν πολλῶν	ἔγγιον	συνηθείας. Αὐτὸς δὲ Πλάτων ὡμολόγηκεν
[8, 8]	διαφυλάττειν, ἐπεὶ μέντοι περὶ αὐτοὺς	ἐγένοντο	μεταβολαὶ τῆς τύχης, μικροῦ δεῖν
[8, 9]	εἰς ὕπνον ἔρχωνται, καὶ τὴν	ἔγερσιν,	ὡς θεία τίς ἐστι καὶ
[8, 14]	τινας εἴξαντας ἀλογιστίᾳ, οἵ, δέον	ἐγκαθέζεσθαι	καὶ σὺν κόσμῳ θεωρεῖν, ἐν
[8, 14]	ἀπαμπίσχων μὲν τὰ περίαπτα, οἷς	ἐγκατείληπται,	γυμνὰ δὲ περιαθρῶν τὰ βουλήματα
[8, 9]	Ὅθεν Αἰγυπτίων οἱ καθηγεμόνες ἱερεῖς	ἐγκεκυφότες	εἰς πολλὰ καὶ μετεσχηκότες πραγμάτων
[8, 8]	ἔχομεν ἐν ταῖς ψυχαῖς ὥσπερ	ἐγκεχαραγμένους,	καὶ σπάνιος μὲν ὁ παραβαίνων,
[8, 14]	ὅσα ὁμοιότροπα, πάλιν ἐστὶν αὐγῶν	ἐγκιρναμένων	τοῖς νέφεσιν ἐπακολουθήματα, οὐκ ἔργα
[8, 8]	τὸ προσφερόμενον ἡμῖν ὑπό τινων	ἔγκλημα,	τὸ δὴ μὴ καινῶν εὑρετὰς
[8, 14]	χερσαίων γένη ζῴων οὐκ ἔστιν	ἐγκλήματα	φύσεως ἐφ´ ἡδονὴν παρακαλούσης, ἀλλὰ
[8, 11]	μετὰ τοῦ καὶ διαφερόντως ἀσκεῖν	ἐγκράτειαν.	Ἐσσαίων γὰρ οὐδεὶς ἄγεται γυναῖκα,
[8, 14]	καὶ μέχρι νῦν, οἷς λόγος	ἐγκρατείας,	ἁπαξαπάντων ἀπέχονται, λαχανώδει χλόῃ καὶ
[8, 7]	πρὸς ἀσκήσεως μόνον αὐτοῖς τοῦτο	ἐγκρατείας	ἐστίν, ὡς ἐξ ἴσου καὶ
[8, 12]	τὸ ἀφιλόδοξον, τὸ ἀφιλήδονον, τὸ	ἐγκρατές,	τὸ καρτερικόν, ἔτι δὲ {ὀλιγοδέεια{
[8, 13]	συνεκτικώτατα τῶν τῆς φύσεως ἀναδιδαχθεὶς	ἔγνω	διότι ἀναγκαιότατόν ἐστιν ἐν τοῖς
[8, 9]	τοὺς τοιούτους ἀναιρεῖ, καθὼς μεταλαμβάνομεν.	Ἐγὼ	δὲ εἶπα· Τοὺς ἐμφανιστὰς οἴομαί
[8, 5]	τοῦ τῶν τραγῳδιῶν ποιητοῦ μετέλαβον	ἐγὼ	διότι παραφέρειν μέλλοντός τι τῶν
[8, 8]	ἐκ περιτροπῆς. Ὤκνουν δ´ ἂν	ἐγὼ	νῦν ταῦτα γράφειν, εἰ μὴ
[8, 6]	ἱεραῖς ἀναγραφαῖς δηλοῦται· οὐ μὴν	ἔγωγε	δικαιῶ μᾶλλον καθ´ ἱστορίαν ἢ
[8, 14]	συνεχὲς τοῦ κατὰ τὴν ὁδὸν	ἐδάφους	εἰς τάφρου γεωργικῆς εὖρος καὶ
[8, 14]	κἄπειτα τὴν οἰκείαν προσφέρουσι θεραπείαν.	Ἔδει	δὲ καὶ τοὺς φιλοσόφους, ἰατρικὴν
[8, 10]	ὑπάρχουσαν διὰ τὸ πάντ´ ἀναλίσκειν,	ἔδειξε	φλεγομένην ἀνυποστάτως, μηδὲν δ´ ἐξαναλίσκουσαν,
[8, 9]	ἐξεργαζόμενος ἀκριβῶς καὶ πρόδηλα θεὶς	ἔδειξεν	ὅτι καὶ ἐὰν ἐννοηθῇ τις
[8, 8]	ἀξιώματι τετιμημένος μικρῷ πρότερον ἡμῖν	ἐδηλοῦτο,	ὃς δὴ τοῖς παρὰ βασιλέως
[8, 8]	παρὰ τοῖς Ἕλλησιν ὅτι μὲν	ἐδιδάχθησαν,	ἐκείνου τὰς ἀρχὰς παρασχόντος, ἐῶ
[8, 8]	χρόνον εἶχον τὴν ἐλευθερίαν, ἀκριβῶς	ἔδοξαν	τοὺς νόμους διαφυλάττειν, ἐπεὶ μέντοι
[8, 5]	γὰρ πρόθεσιν ἣν εἶχεν ἀσφαλῶς	ἔδοξε	τετελειῶσθαι. Παρανεγνώσθη δὲ αὐτῷ καὶ
[8, 8]	καὶ τὸν ἕτερον αὐτῶν ὃν	ἔδοξεν	ἑκάστοις ἑλόμενοι τὸν ἕτερον παρέλιπον·
[8, 6]	ἐθαύμασαν, ὡς ὅ τι δήποτε	ἔδοξεν	ἐκείνῳ, καὶ αὐτοῖς. Εἴτε οὖν
[8, 14]	ἀσεβῶν οὐκ ἀδήλους, ἀλλὰ φανερὰς	ἔδοσαν	δίκας, ὧν τὰ πλήθη καταλέγεσθαι
[8, 3]	τὴν γενομένην ἀπολύτρωσιν τῶν αἰχμαλώτων.	Ἔδωκε	δὲ καὶ εἰς κατασκευὴν κρατήρων
[8, 8]	ἄρχηται· θεὸς γὰρ ἀνδρὶ κράτος	ἔδωκε.	Ταύτῃ συνεῖναι δεῖ τὸν γήμαντα
[8, 8]	θνήσκειν ὑπὲρ αὐτῶν, προθύμως ἀποθανοῦσιν	ἔδωκεν	ὁ θεὸς γενέσθαι τε πάλιν
[8, 14]	Εἰ δὲ μηδέπω πέπεισαι, τὸν	ἔθ´	ὑποικουροῦντα ἐνδοιασμὸν εἰπὲ θαρρῶν· ἀμφότεροι
[8, 14]	τὰ παρ´ ἡμῖν, ἃ τέως	ἐθαύμαζες.	Ἀεὶ γὰρ ἀπουσίᾳ τῶν κρειττόνων
[8, 6]	νόμους αὐτοῖς θείς, οὕτω σφόδρα	ἐθαύμασαν,	ὡς ὅ τι δήποτε ἔδοξεν
[8, 14]	τριόδων καὶ κατ´ οἰκίαν ἑκάστην	ἐθεασάμην.	Πυνθανομένῳ δέ μοι τὴν αἰτίαν
[8, 14]	πολιτικῶν χρειῶν ὥρας τῆς ἐν	ἔθει	μετέθηκε τὴν τάξιν, δι´ ἧς
[8, 11]	ἐξεῖναι τῷ βουλομένῳ ἣν ἂν	ἐθελήσῃ	λαβεῖν, ἐπειδὴ καὶ τὰ ἑνὸς
[8, 12]	εἰς μέσον προτιθέντες κοινὴν τοῖς	ἐθέλουσι	χρῆσθαι τὴν ἀπ´ αὐτῶν παρασκευάζουσιν
[8, 8]	ὑπάρχειν κἀν φανερῷ κεῖσθαι τὴν	ἐθελούσιον	ἡμῶν τοῖς νόμοις ἀκολουθίαν, ἀλλά
[8, 8]	τῷ βίῳ δὲ καὶ τοῖς	ἔθεσι	μηδὲν ἀλλήλων διαφέρειν καλλίστην ἐν
[8, 6]	ἢ τοῖς ἐκείνου νόμοις καὶ	ἔθεσιν	ἐναντία πεισθῆναι. Ταῦτ´ εἰπὼν ἐπιτέμνεται
[8, 8]	οἷον Λακεδαιμόνιοι μὲν καὶ Κρῆτες	ἔθεσιν	ἐπαίδευον, οὐ λόγοις, Ἀθηναῖοι δὲ
[8, 9]	τε καὶ ζῶντας. Παράσημον οὖν	ἔθετο	διὰ τούτων, ἀκάθαρτα προσονομάσας, ὅτι
[8, 10]	ἦσαν παρεμβεβληκότες, τὸ πῦρ φλεγόμενον	ἐθεωρεῖτο·	ὥστε τὴν κατάβασιν μὴ τοπικὴν
[8, 8]	συντονίας καὶ τοὔμπαλιν ἀναπαύσεως ὅρον	ἔθηκεν	αὐτὸς καὶ κανόνα τὸν νόμον,
[8, 8]	πρὸς αὐτὰ διὰ τῶν ἔργων	ἐθίζειν	ὠλιγώρησαν. Ὁ δ´ ἡμέτερος νομοθέτης
[8, 14]	πρὸ τῶν σωμάτων τὰς ψυχὰς	ἐθίζουσιν	ἐχθρῶν ἐξαπιναίους ἐφόδους τῷ καρτερῷ
[8, 14]	ἔνθα φόνοι τελοῦνται καὶ ἄλλων	ἔθνεα	κηρῶν, ἐναλλάττεσθαι τὰς ἀπὸ τῶν
[8, 1]	δὴ καὶ μόνῳ τῷ Ἰουδαίων	ἔθνει	νενομοθετημένον. Ὡς γὰρ μόνοις Ἰουδαίοις,
[8, 6]	Μωσέως νόμων καταβεβλημένην τῷ Ἰουδαίων	ἔθνει	πολιτείαν, γράφων οὕτως· ~ζʹ ΠΕΡΙ
[8, 1]	θεοῦ πᾶσι τοῖς ὑφ´ ἥλιον	ἔθνεσι	καταστησομένου προρρήσεις ἀποκαλυφθῆναι τοῖς πᾶσιν
[8, 14]	ἐν πόλεσι καὶ χώραις καὶ	ἔθνεσιν	ἀποδιοπομπεῖται; Πολλάκις γὰρ μὴ χρώμενος
[8, 1]	καὶ τοῖς κατὰ τὴν οἰκουμένην	ἔθνεσιν	ἦν ἁρμόδια τὰ διὰ Μωσέως
[8, 1]	ἤδη ποτὲ εἰς πάντα τὰ	ἔθνη,	οἷς τὰ τῆς θεογνωσίας ἔμελλε
[8, 8]	μὴ συμβεβήκει γνώριμον ἡμῶν τὸ	ἔθνος	ἅπασιν ἀνθρώποις ὑπάρχειν κἀν φανερῷ
[8, 6]	εἰς τὸ παρὸν τό τε	ἔθνος	αὐτοῖς καὶ γεγενῆσθαι καὶ διαμένειν
[8, 10]	ἐπισημήνασθαι, ὡς τὸ πᾶν Ἰουδαίων	ἔθνος	εἰς δύο τμήματα διαιρῶν ὁ
[8, 4]	αὐτοῖς, ὅπως τὸ τῶν Αἰγυπτίων	ἔθνος	φόβον ἔχῃ διὰ τούτων· καὶ
[8, 12]	δὴ τῷ πλήθει τοῦ παντὸς	ἔθνους	οἱ θεῖοι διηγόρευον νόμοι, τέθειται
[8, 12]	καλοκαγαθίας οὐκ ἄγονος, ἣν πολυανθρωποτάτου	ἔθνους	τῶν Ἰουδαίων οὐκ ὀλίγη μοῖρα
[8, 6]	καὶ παραπομπῇ τῶν μεταξὺ κειμένων	ἐθνῶν,	ἀλλὰ καὶ πρὸς ἀλλήλους ἀστασιάστους
[8, 1]	προπαρασκευήν, ὡς ἔοικε, τῆς τῶν	ἐθνῶν	ἁπάντων ὅσον οὔπω μελλούσης ἐξ
[8, 9]	τείχεσιν, ὅπως μηδενὶ τῶν ἄλλων	ἐθνῶν	ἐπιμισγώμεθα κατὰ μηδέν, ἁγνοὶ καθεστῶτες
[8, 5]	τοῖς εἰρημένοις, ἐκέλευσαν ἐπαρᾶσθαι, καθὼς	ἔθος	αὐτοῖς ἐστιν, εἴ τις διασκευάσει
[8, 7]	αἰεὶ τοῦ παρὰ τὰς βεβήλους	ἔθους,	μηθὲν ἂν παραβῆναι τῶν προστεταγμένων
[8, 7]	καὶ τῶν πατρίων νόμων καὶ	ἐθῶν	ἐμπείρως ἔχειν. Τί οὖν ἐποίησε
[8, 7]	τούτοις, ὅσα καὶ ἐπὶ ἀγράφων	ἐθῶν	καὶ νομίμων κἀν τοῖς νόμοις
[8, 8]	μὲν αἱ κατὰ μέρος τῶν	ἐθῶν	καὶ τῶν νόμων παρὰ τοῖς
[8, 14]	καὶ ἀταμίευτος· ἅπτεσθαι καὶ γαστρός,	εἰ	ἀπλήστῳ σχήματι ἐπιθυμίας διῴδηκε· καὶ
[8, 14]	ἐξετάζουσιν, εἰ πεπυρωμένος ὁ θώραξ,	εἰ	ἄτακτα ἡ καρδία πηδᾷ· κἄπειτα
[8, 5]	βασιλεῖ Πτολεμαίῳ, φίλῳ γνησίῳ, χαίρειν	Εἰ	αὐτός τε ἔρρωσαι καὶ ἡ
[8, 8]	πράξειεν, οὐδεμία θανάτου παραίτησις, οὔτε	εἰ	βιάσαιτο παρθένον ἑτέρῳ συνωμολογημένην οὔτ´
[8, 6]	πορείας εἰς οὐδὲν τῶν πολλῶν,	εἰ	βούλει, διάφορος· οὕτω καὶ ἐλοιδόρουν
[8, 11]	ἡγεμόνα νοῦν φενακίζει. Παῖδες δ´	εἰ	γένοιντο, φρονήματος ὑποπλησθεῖσα καὶ παρρησίας,
[8, 14]	γὰρ κἀν ταύτῃ τὸ βαθύγειον.	Εἰ	δ´ ἡ βάρβαρος διαφέρει ταῖς
[8, 14]	τὴν κνῖσαν ὁλκὸν ἔχειν δύναμιν.	Εἰ	δὲ καὶ χελιδόνες ἡμῖν συνδιαιτῶνται,
[8, 7]	ὡς τῷ θεῷ ταῦτα ἀνίησιν.	Εἰ	δὲ λόγῳ μόνον ὑποσχέσθαι προσπέσοι,
[8, 10]	καθ´ ὅσον ἂν ὦ δυνατός.	Εἰ	δὲ μὴ τεύξομαι τοῦ πράγματος
[8, 14]	μάλιστα παρίσταται τὸ εἶναι πρόνοιαν.	Εἰ	δὲ μηδέπω πέπεισαι, τὸν ἔθ´
[8, 14]	νόθων ἕνεκα προνοίας τῶν γνησίων;	Εἰ	δὲ σώματος θνητοῦ μεταλαχόντες καὶ
[8, 14]	φάσκειν ὅτι θεοῦ δικάσαντος ἑάλωσαν.	Εἰ	δέ τινες τῶν ὑπολειφθέντων βιαίων
[8, 14]	ἀναγκαίοις καὶ τοῖς προηγουμένοις ἐπακολουθοῦντα.	Εἰ	δέ τινες τῶν χαριεστέρων συναπολαύουσι
[8, 14]	παθεῖν ἀγαπῶντα τῆς ἀνθρώπων ἐπιβουλῆς.	Εἰ	δέ τινες ὑπὸ ῥᾳθυμίας ἄοπλοι
[8, 14]	τὴν δημιουργὸν τέχνην ὑφαντῶν ἔπαινος.	Εἰ	δέ τις ἐπὶ δόξῃ μέγα
[8, 8]	δὲ τὴν ἄλλου πειρᾶν ἀνόσιον.	Εἰ	δέ τις τοῦτο πράξειεν, οὐδεμία
[8, 14]	τρέφει καὶ αὔξει καὶ τελειοῖ.	Εἰ	δὲ τοὺς μὴ ἐν καιρῷ
[8, 8]	τοῖς τοὺς νόμους διαφυλάξασι, κἂν	εἰ	δέοι θνήσκειν ὑπὲρ αὐτῶν, προθύμως
[8, 7]	ἀνέχειν ἰσχύειν ἀπὸ τῶν ἔργων,	εἰ	δέοι; Οὐ δῆτα, ἀλλ´ ἢ
[8, 14]	δίκας ἐπιδιαφθείρονται. Καὶ τί θαυμάζομεν	εἰ	διὰ τυράννων ὁ θεὸς κακίαν
[8, 8]	τούτων ἀπόρρητα λέγειν κεκώλυκε. Δικάζων	εἰ	δῶρά τις λάβοι, θάνατος ἡ
[8, 14]	ἐπιθεμένων κακίζειν ὠμότητα; Καὶ γὰρ	εἰ	ἐν ἀέρι γεγένηντο λοιμικῷ, πάντως
[8, 14]	μὲν ὄντος ἀνάγκη τὸν σοφόν,	εἰ	ἐν ὑπαίθρῳ διάγοι, καταβρέχεσθαι, βορέου
[8, 14]	τὸν ἄνθρωπον. Οὐ μὴν ἀλλ´,	εἰ	καὶ ἀληθές ἐστιν, ἔχει τινὰ
[8, 13]	ἑξῆς ἀποκρινάμενος. Καὶ τούτων δέ,	εἰ	καὶ μακρότερα δόξειεν, ἀλλ´ ὡς
[8, 14]	τοῦ ζῆν ἐπεκρέματο κίνδυνος ὡπλισμένων,	εἰ	καὶ μὴ τοῖς σώμασιν, ἀλλά
[8, 14]	θηρίων γέγονεν (οὐ γὰρ ὑποσιωπητέον,	εἰ	καὶ τῷ δεινὸς εἰπεῖν εἶναι
[8, 14]	παθῶν καὶ νοσημάτων καὶ ἀρρωστημάτων,	εἰ	κεκρᾶσθαι δοκεῖ, διερευνᾶν ἕκαστον, ἵνα
[8, 8]	τὴν πρὸς γυναῖκα, καὶ ταύτην,	εἰ	μέλλοι τέκνων ἕνεκα γενήσεσθαι. Τὴν
[8, 14]	φιλονεικότατον λέγειν ἀποβῆναι κατὰ τύχην.	Εἰ	μὲν γάρ τινες ἢ ἐν
[8, 14]	κηραίνει γένος τὸ πλεῖστον ἀνθρώπων.	Εἰ	μέντοι τὸ τῆς ψυχῆς ὄμμα
[8, 14]	ἡμῶν βίον; Ἔστι γὰρ τοιοῦτος,	εἰ	μὴ βούλοιτό τις ἑαυτὸν φενακίζειν,
[8, 8]	ἂν ἐγὼ νῦν ταῦτα γράφειν,	εἰ	μὴ διὰ τῶν ἔργων ἦν
[8, 14]	μοίρας ἠξίωται. Καὶ τί θαυμάζομεν	εἰ	μὴ παρὰ θεῷ; Οὐδὲ γὰρ
[8, 8]	παθεῖν γενναίως ὑπέστησαν. Καίτοι γε	εἰ	μὴ συμβεβήκει γνώριμον ἡμῶν τὸ
[8, 9]	Ὃ τοῖς λοιποῖς οὐ πρόσεστιν,	εἰ	μή τις σέβεται τὸν κατ´
[8, 10]	φλεγομένην ἀνυποστάτως, μηδὲν δ´ ἐξαναλίσκουσαν,	εἰ	μὴ τὸ παρὰ τοῦ θεοῦ
[8, 14]	τῇ τοῦ παντὸς ὠφελείᾳ, κἂν	εἰ	ναύκληροί τινες ἢ γῆς ἐργάται
[8, 5]	γὰρ ὅσα σοι συμφέρει, καὶ	εἰ	παρὰ φύσιν ἐστίν, ὑπακουσόμεθα. Τοῦτο
[8, 8]	βιάσαιτο παρθένον ἑτέρῳ συνωμολογημένην οὔτ´	εἰ	πείσαι γεγαμημένην. Τέκνα τρέφειν ἅπαντα
[8, 14]	γλώττης, εἰ τραχεῖα καὶ κακήγορος,	εἰ	πεπορνευκυῖα καὶ ἀταμίευτος· ἅπτεσθαι καὶ
[8, 14]	περιπληθής ἐσθ´ ἡ γαστὴρ ἐξετάζουσιν,	εἰ	πεπυρωμένος ὁ θώραξ, εἰ ἄτακτα
[8, 14]	δὲ καὶ τοὺς χιτωνίσκους ἀναστείλαντες	εἰ	περιπληθής ἐσθ´ ἡ γαστὴρ ἐξετάζουσιν,
[8, 14]	ἐλπὶς μία οἱ γονεῖς, ἧς	εἰ	σφαλεῖεν, ἀπορήσουσι καὶ τῶν ἀναγκαίων·
[8, 14]	ἀφροσύνη κατέχεεν. Ἔτι νῦν θαυμάζομεν	εἰ	Σωκράτης καὶ ὁ δεῖνα ἢ
[8, 14]	φλέβας προσπιεζοῦντες ἀκριβοῦσι τοὺς παλμοὺς	εἰ	σωτήριοι· πολλάκις δὲ καὶ τοὺς
[8, 7]	οἴονται δεῖν μόνοι (καίτοι κἂν	εἰ	τοῦτ´ ἐποίουν, οὐδὲν ἂν θαυμαστὸν
[8, 14]	κεκινημένοι παλμοί· ἅπτεσθαι καὶ γλώττης,	εἰ	τραχεῖα καὶ κακήγορος, εἰ πεπορνευκυῖα
[8, 7]	βραχέα φησίν· Ὅλην δὲ ἡμέραν	εἰ	τύχοι, μᾶλλον δὲ οὐδὲ μίαν,
[8, 11]	Οἱ δὲ δὴ πρεσβῦται κἂν	εἰ	τύχοιεν ἄτεκνοι, καθάπερ οὐ πολύπαιδες
[8, 14]	δὲ προσιόντας ἅπτεσθαι διανοίας αὐτῆς,	εἰ	ὑπ´ ὀργῆς ἀνισοταχεῖς καὶ παρὰ
[8, 4]	ἀξίαν ἀργυρικὴν τιμήν, διορθούμενοι καὶ	εἴ	τι κακῶς ἐπράχθη διὰ τὰς
[8, 7]	οἱ μὲν πολλοὶ σιωπῇ, πλὴν	εἴ	τι προσεπευφημῆσαι τοῖς ἀναγινωσκομένοις νομίζεται·
[8, 7]	ἔσθ´ ὅτε προσφευγόντων ἀναιρεῖν· μὴ	εἴ	τι τῶν τοιούτων ἧττόν ἐστιν.
[8, 14]	διοίκησιν. Πρῶτον μὲν γὰρ οὐκ	εἴ	τινες ἀγαθοὶ παρ´ ἡμῖν νομίζονται,
[8, 11]	ἔμπαλιν ἑνὸς ὑπείληπται. Καὶ μὴν	εἴ	τις αὐτῶν ἀσθενήσειεν, ἐκ τῶν
[8, 5]	ἐπαρᾶσθαι, καθὼς ἔθος αὐτοῖς ἐστιν,	εἴ	τις διασκευάσει προστιθεὶς ἢ μεταφέρων
[8, 7]	τὴν γὰρ αὐτὴν ταύτην γῆν	εἴ	τις ἐπαγγέλλοιτο αὐτοῖς ἐξεργάσεσθαι πολὺ
[8, 8]	τὸ γένος ἐλαττοῦσα. Τοιγαροῦν οὐδ´	εἴ	τις ἐπὶ λέχους φθορὰν παρέλθοι,
[8, 8]	ἐστύγηκε, καὶ θάνατος τὸ ἐπιτίμιον	εἴ	τις ἐπιχειρήσειε. Γαμεῖν δὲ κελεύει
[8, 8]	ἐκ τοῦ νόμου λόγον ἄπρακτον	εἴασεν,	ἀλλ´ εὐθὺς ἀπὸ τῆς πρώτης
[8, 14]	ὑπεραιωρηθῆναι πέλεκυν. Ἐπεὶ δὲ κατακλιθεὶς	εἶδεν	αἰφνίδιον, οὔτ´ ἐξαναστῆναι θαρρῶν διὰ
[8, 14]	πεπόνθασι τοῖς ἀγκιστρευομένοις ὑπὸ τῶν	εἰδεχθῶν	ἑταιριδίων, ἃ τὴν δυσμορφίαν ἐσθῆτι
[8, 8]	ἐπίνοιαν ἄτεχνος· οὐδὲν ὅμοιον οὔτ´	εἴδομεν	οὔτ´ ἐπινοοῦμεν οὔτ´ εἰκάζειν ἐστὶν
[8, 14]	Ἤδη γοῦν καὶ ἐν ἱπποδρομίαις	εἶδόν	τινας εἴξαντας ἀλογιστίᾳ, οἵ, δέον
[8, 12]	παρακεκινημένον καὶ λελυττηκὸς εἰς ἑτέρας	εἶδος	κακίας μεθαρμοσάμενοι, πικρίαν ἄλεκτον ἐπιτηδεύσαντες
[8, 12]	τὰς τῶν πολιτευομένων χειροήθεις ἀνομίας,	εἰδότες	ἐκ τῶν συνόντων, ὡς ἀπὸ
[8, 14]	τοῖς σώφροσιν ἐπιδαψιλευόμενοι χαρίζονται, σαφῶς	εἰδότες	ὡς ἐκείνοις μὲν ἄφθονος εἰς
[8, 3]	ὑπάρχει σεσήμανται, καθὼς ὑπὸ τῶν	εἰδότων	προσαναφέρεται· προνοίας γὰρ βασιλικῆς οὐ
[8, 14]	ὁ κόσμος ἐπάγη καὶ συνέστηκεν,	εἰδὼς	ἀναγκαιότατον ἔργον ἀκωλύτους παρέχεται· πάχναι
[8, 5]	πᾶν πλῆθος παρανέγνωμεν αὐτοῖς, ἵν´	εἰδῶσιν	ἣν ἔχεις πρὸς τὸν θεὸν
[8, 12]	ἐντελὴς ἡμῖν ὁ λόγος ἀποδεδομένος	εἴη;	Επεὶ τοίνυν τὰ τῆς ἐνθέου
[8, 8]	τοῦ καθ´ ἑαυτὸν ἰδίου μάλιστα	εἴη	θεῷ κεχαρισμένος. Παράκλησις δὲ πρὸς
[8, 13]	ὅδε ὁ κόσμος, ἀναγκαίως ἂν	εἴη	καὶ γενητός, ὅθεν οὐκ ἀπὸ
[8, 10]	παρ´ αὐτοῖς ἰδέας, ἑξῆς ἂν	εἴη	καὶ τόδε ἐπισημήνασθαι, ὡς τὸ
[8, 8]	πολλῶν ἄλλων, ἃ μακρὸν ἂν	εἴη	νῦν γράφειν. Τοιοῦτος μὲν ὁ
[8, 8]	ἀρχῆς νομοθετηθεῖσιν. Ὅπερ εἰκότως ἂν	εἴη	τεκμήριον τοῦ κάλλιστα τεθῆναι τὸν
[8, 8]	ἀλλ´ ἢν φανείη, τεκνοκτόνος ἂν	εἴη	ψυχὴν ἀφανίζουσα καὶ τὸ γένος
[8, 8]	κοινῆς εὔχεσθαι χρὴ πρῶτον σωτηρίας,	εἶθ´	ὑπὲρ ἑαυτῶν· ἐπὶ γὰρ κοινωνίᾳ
[8, 8]	οὔτ´ εἴδομεν οὔτ´ ἐπινοοῦμεν οὔτ´	εἰκάζειν	ἐστὶν ὅσιον. Ἔργα βλέπομεν αὐτοῦ
[8, 2]	διῳκεῖτο καὶ οὐδὲν ἀπερριμμένως οὐδὲ	εἰκῆ.	Διόπερ καὶ τὸ τῆς εἰσδόσεως
[8, 9]	καὶ τὸν μηρυκισμόν. Οὐ γὰρ	εἰκῆ	καὶ κατὰ τὸ ἐμπεσὸν εἰς
[8, 9]	κεκανόνισται πρὸς δικαιοσύνην καὶ οὐδὲν	εἰκῆ	κατατέτακται διὰ τῆς γραφῆς οὐδὲ
[8, 9]	τὰς ἁφὰς ἕκαστα κελεύει μηθὲν	εἰκῆ	μήτε πράσσειν μήτε ἀκούειν μήτε
[8, 8]	ἀφανέστατος. Πᾶσα μὲν ὕλη πρὸς	εἰκόνα	τὴν τούτου, κἂν ᾖ πολυτελής,
[8, 9]	ποιήσαντες ἐκ λίθων ἢ ξύλων	εἰκόνας	φασὶν εἶναι τῶν ἐξευρόντων τι
[8, 7]	δὲ παρ´ ἑπτά) κρατοῦντος, ὡς	εἰκός,	αἰεὶ τοῦ παρὰ τὰς βεβήλους
[8, 6]	ὁμοφροσύνῃ συμμεῖναι μετὰ πάσης εὐθηνείας	εἰκός	ἐστι. Καὶ οὐ δίψος, οὐ
[8, 14]	καιροῖς ἢ ἑτέραις ἐκολάσθησαν τιμωρίαις,	εἰκὸς	ἦν τὸ ἄστατον τῆς τύχης
[8, 2]	τυγχάνουσι βιβλίων, εἶπεν· Ὑπὲρ τὰς	εἴκοσι,	βασιλεῦ· σπουδάσω δ´ ἐν ὀλίγῳ
[8, 5]	τὰς φιάλας, ἃς ἀπέστειλας, χρυσᾶς	εἴκοσι	καὶ ἀργυρᾶς τριάκοντα, κρατῆρας πέντε
[8, 6]	τινα λογισμὸν περὶ αὐτῶν τὰ	εἰκότα	ἐπεξελθεῖν. Πότερον γάρ ποτε βούλει
[8, 8]	τοῖς ἐξ ἀρχῆς νομοθετηθεῖσιν. Ὅπερ	εἰκότως	ἂν εἴη τεκμήριον τοῦ κάλλιστα
[8, 14]	σπερματικὴν καὶ προηγουμένην ἔχει γένεσιν,	εἰκότως	ἐπιγέγραπται πρόνοιαν. Ἤκουσα δὲ καὶ
[8, 12]	μᾶλλον ἔργῳ βεβαιούμενον, καὶ μήποτ´	εἰκότως·	ὅσα γὰρ ἂν μεθ´ ἡμέραν
[8, 10]	καὶ πάνθ´ ὑποτέτακται καὶ στάσιν	εἴληφεν·	ὥστε τοὺς ἀνθρώπους καταλαμβάνειν ἀκίνητα
[8, 10]	ποιηταὶ παρ´ αὐτοῦ μεγάλας ἀφορμὰς	εἰληφότες,	καθὸ καὶ θαυμάζονται. Τοῖς δὲ
[8, 14]	οἱ ἐπὶ τοῖς πλήθεσι δυναστείας	εἰληφότες,	ὅταν δαπανήσαντες τὰς πόλεις κενὰς
[8, 13]	ὁ τῶν ὅλων νοῦς ἐστιν	εἰλικρινέστατος	καὶ ἀκραιφνέστατος, κρείττων ἢ ἐπιστήμη
[8, 13]	ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΓΕΝΗΤΟΝ	ΕΙΝΑΙ	ΤΟΝ ΚΟΣΜΟΝ. Τινὲς γὰρ τὸν
[8, 11]	Ὑπολαμβάνουσι γὰρ ἅττ´ ἂν ἐπιτηδεύωσιν	εἶναι	βιωφελέστερα καὶ ἡδίω ψυχῇ καὶ
[8, 10]	κατασκευῇ γινομένων ἁπάντων· ὥστε σαφὲς	εἶναι	διὰ ταῦτα τὴν κατάβασιν τὴν
[8, 9]	ὁ νομοθέτης σημειοῦσθαι τοῖς συνετοῖς	εἶναι	δικαίους τε καὶ μηδὲν ἐπιτελεῖν
[8, 10]	τὰς ἐνεργείας ἐν ταῖς χερσὶν	εἶναι.	Διόπερ καλῶς ὁ νομοθέτης ἐπὶ
[8, 7]	πατὴρ καὶ δούλοις δεσπότης ἱκανὸς	εἶναι	δοκεῖ τοὺς νόμους παραδιδόναι. Καὶ
[8, 7]	προσόμοιον παρ´ ἐκείνοις ἐστί, πρᾶον	εἶναι	δοκοῦν καὶ τιθασὸν καὶ δικῶν
[8, 6]	μάλιστα ἂν ἐκ τούτων ἀληθὲς	εἶναι	δόξῃ, πρὸς ἐπαίνου καὶ τιμῆς
[8, 7]	αὐτοὺς μὴ τἄλλα μόνον ἱκανοὺς	εἶναι	δρᾶν καὶ μὴ δρᾶν ὡσαύτως,
[8, 13]	ἐν τοῖς οὖσι τὸ μὲν	εἶναι	δραστήριον αἴτιον, τὸ δὲ παθητόν·
[8, 14]	καὶ ὅσα τοιαῦτα, λέγεται μὲν	εἶναι	θεήλατα, πρὸς δ´ ἀλήθειαν οὐκ
[8, 10]	δηλοῦσθαι τὰς χεῖρας ἐπὶ δυνάμεως	εἶναι	θεοῦ· καὶ γὰρ ἔστι μεταφέροντας
[8, 9]	τὰ λόγια, πρὸς τὸ μνείαν	εἶναι	θεοῦ· καὶ ἐπὶ τῶν χειρῶν
[8, 10]	μετενήνοχε, λέγων τὰς συντελείας χεῖρας	εἶναι	θεοῦ. Στάσις δὲ θεία καλῶς
[8, 3]	διηκριβωμένα, διὰ τὸ καὶ φιλοσοφωτέραν	εἶναι	καὶ ἀκέραιον τὴν νομοθεσίαν ταύτην,
[8, 7]	Ἆρά σοι δοκεῖ ταῦτα ἀργούντων	εἶναι	καὶ οὐ παντὸς σπουδάσματος μᾶλλον
[8, 6]	τοὺς μὲν ἀπολέμους καὶ ἀνάνδρους	εἶναι	καὶ παντελῶς ὀλίγους ὑποθώμεθα καὶ
[8, 4]	δὲ δυναμένους καὶ περὶ ἡμᾶς	εἶναι	καὶ τῆς περὶ τὴν αὐλὴν
[8, 9]	τῆς διαστολῆς τρόπος, περὶ τοῦτον	εἶναι	καὶ τὸν τῆς μνήμης κεχαρακτήρικεν.
[8, 8]	μαρτυροῦσιν, ἡμεῖς δὲ τοὐναντίον μίαν	εἶναι	καὶ φρόνησιν καὶ ἀρετὴν ὑπειλήφαμεν,
[8, 14]	τημελοῦσι, νομίζοντες ἐχθρῶν ἀσπόνδων ἔργον	εἶναι	κακοπραγίαις ἐπεμβαίνειν, φίλων δὲ καὶ
[8, 14]	τὴν τῶν εἰρημένων θοίνην ἡγουμένοις	εἶναι	κατὰ φύσιν ἐπέστησαν διδάσκαλοι, σωφρονισταί,
[8, 8]	τὰ μὲν Πλάτωνος λόγους τινὲς	εἶναι	κενοὺς νομίζουσι, κατὰ πολλὴν ἐξουσίαν
[8, 9]	ποτῶν καὶ τῶν νομιζομένων ἀκαθάρτων	εἶναι	κνωδάλων. Πυνθανομένων γὰρ ἡμῶν διὰ
[8, 12]	ἐστιν ἰδία, ἣν οὐχὶ πάντων	εἶναι	{κοινὴν} συμβέβηκε. Πρὸς γὰρ τῷ
[8, 14]	ΘΕΟΥ ΔΙΟΙΚΕΙΣΘΑΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟΝ. Πρόνοιαν	εἶναι	λέγεις ἐν τοσαύτῃ τῶν πραγμάτων
[8, 7]	ἑαυτοῦ κτημάτων ἕνα ἕκαστον κύριον	εἶναι,	μὴ θεόν γε ἐπιφημίσαντα αὐτοῖς
[8, 8]	μηδενὶ τῶν πατρίων ἐμμένειν καλὸν	εἶναι	νομίζουσι καὶ τοῖς μάλιστα τολμῶσι
[8, 9]	παρ´ ἡμᾶς ἄνθρωποι πολλοὺς θεοὺς	εἶναι	νομίζουσιν, αὐτοὶ δυναμικώτεροι πολλῷ καθεστῶτες
[8, 14]	ὡς εὐδαίμονά τινα τῶν φαύλων	εἶναι	νομίσαι, κἂν πλουσιώτερος μὲν ᾖ
[8, 8]	τὰ πρὸς τοὺς πολεμίους κριθέντα	εἶναι·	οὐ γὰρ ἐᾷ τὴν γῆν
[8, 10]	ὥστε τὴν κατάβασιν μὴ τοπικὴν	εἶναι·	πάντη γὰρ ὁ θεός ἐστιν.
[8, 14]	ἀκολασίας, δειλίας, ἀδικίας, οὐκ ἂν	εἶναί	ποτε δύναιτο εὐδαίμων, κἂν οἱ
[8, 14]	εἰ καὶ τῷ δεινὸς εἰπεῖν	εἶναι	προλαβὼν τὴν ἀπολογίαν διέσυρες) ἀσκήσεως
[8, 14]	δι´ οὗ μάλιστα παρίσταται τὸ	εἶναι	πρόνοιαν. Εἰ δὲ μηδέπω πέπεισαι,
[8, 14]	τὴν αἰτίαν ἔφασαν οὐ θεμιτὸν	εἶναι	συλλαμβάνειν· ἀπειρῆσθαι γὰρ ἐκ παλαιοῦ
[8, 11]	Περὶ τοῦ πάντα σπουδαῖον ἐλεύθερον	εἶναι	τὰ οὕτως ἔχοντα παραθήσομαι· ~ιβʹ
[8, 8]	γεγονότας, ὑπὸ τῶν φασκόντων δεινῶν	εἶναι	τὰ πολιτικὰ μικροῦ δεῖν χλευαζόμενος
[8, 10]	ὥστε τοὺς ἀνθρώπους καταλαμβάνειν ἀκίνητα	εἶναι	ταῦτα. Λέγω δὲ τὸ τοιοῦτον,
[8, 3]	τὸ ἁγνήν τινα καὶ σεμνὴν	εἶναι	τὴν ἐν αὐτοῖς θεωρίαν, ὥς
[8, 5]	δὲ ἔφη· Διὰ τὸ σεμνὴν	εἶναι	τὴν νομοθεσίαν καὶ διὰ θεοῦ
[8, 8]	τῇ προαιρέσει τοῦ βίου νομίζων	εἶναι	τὴν οἰκειότητα· τοὺς δ´ ἐκ
[8, 4]	εὑρεθῇ, διὰ τὸ περὶ μειζόνων	εἶναι	τὴν σκέψιν. Οἰόμεθα γὰρ ἐπιτελεσθέντος
[8, 2]	καὶ τῆς παρὰ σοὶ βιβλιοθήκης	εἶναι.	Τί τὸ κωλῦον οὖν, εἶπεν,
[8, 8]	πλεῖστον ἀπέχῃ τοῦ δοκεῖν καθαρὸς	εἶναί	τις φόνον ἐργασάμενος. Γονέων τιμὴν
[8, 13]	Μωσῆς ἀλλοτριώτατον τοῦ ὁρατοῦ νομίσας	εἶναι	τὸ ἀγένητον (πᾶν γὰρ τὸ
[8, 12]	αἴτιον, κακοῦ δὲ μηδενὸς νομίζειν	εἶναι	τὸ θεῖον· τοῦ δὲ φιλαρέτου
[8, 8]	τοῦτο μὲν ὡμολογήσθω τεκμήριον ἀρετῆς	εἶναι,	τὸ πείθεσθαι τοῖς νόμοις. Οἱ
[8, 6]	τούτους μὲν ὡς μάλιστα κακοὺς	εἶναι,	τὸν δὲ θεὸν τὰς δυσκολίας
[8, 6]	παλαιὸν αὐτοῖς πρόγονον ἀπὸ Χαλδαίων	εἶναι,	τὸν δὲ λαὸν ἀναστῆναι τοῦτον
[8, 13]	μὲν οὖν περὶ τοῦ γενητὸν	εἶναι	τὸν κόσμον. Ὁ δ´ αὐτὸς
[8, 6]	τί βούλει φῶμεν; ἐκείνῳ τινὰ	εἶναι	τοσαύτην τέχνην ἢ δεινότητα λόγων
[8, 8]	ἐπὶ λέχους φθορὰν παρέλθοι, καθαρὸς	εἶναι	τότε προσήκει. Καὶ μετὰ τὴν
[8, 10]	καὶ τὸ πῦρ φλεγόμενον ἀνυποστάτως	εἶναι.	Τοῦ γὰρ παντὸς πλήθους μυριάδων
[8, 14]	μὲν νήφοντας καὶ ὀλιγοδεεῖς συνετωτέρους	εἶναι,	τοὺς δὲ ποτῶν ἀεὶ καὶ
[8, 14]	ἄλλοι σωφρονίζωνται, δίχα τοῦ ἀναγκαῖον	εἶναι	τοὺς ἐμφερομένους ἀέρι νοσώδει νοσεῖν,
[8, 7]	ἐπιφημίσῃ τροφὴν γυναικὸς ἀνὴρ ἱερὰν	εἶναι,	τροφῆς ἀνέχειν· ἐὰν πατὴρ υἱῷ,
[8, 14]	μὴ νομίσῃς ἀλυσιτελὲς ἐπὶ καιρῶν	εἶναι	τυραννίδα. Οὐδὲ γὰρ ἡ κόλασις
[8, 9]	λίθων ἢ ξύλων εἰκόνας φασὶν	εἶναι	τῶν ἐξευρόντων τι πρὸς τὸ
[8, 14]	οὔτε μένειν οὔτε ἀποδιδράσκειν ἀσφαλὲς	εἶναι	ὑπελάμβανε. Μένοντι μὲν γὰρ ἀλλεπάλληλα
[8, 8]	ἐᾷ πρὸς φίλους, οὐ γὰρ	εἶναι	φιλίαν τὴν μὴ πάντα πιστεύουσαν·
[8, 14]	προκρίναντες ἀψευδέστερον αὐτὸ καὶ εὐβουλότερον	εἶναι	φῶμεν· οὐ γὰρ ὅσιον. Ἐν
[8, 14]	ἀνηρείψαντο θεοὶ Διὶ οἰνοχοεύειν, κάλλεος	εἵνεκα	οἷο. Τὸν γοῦν ἴδιον δαίμονα,
[8, 14]	καὶ ἐν ἱπποδρομίαις εἶδόν τινας	εἴξαντας	ἀλογιστίᾳ, οἵ, δέον ἐγκαθέζεσθαι καὶ
[8, 9]	ἀναιρεῖ, καθὼς μεταλαμβάνομεν. Ἐγὼ δὲ	εἶπα·	Τοὺς ἐμφανιστὰς οἴομαί σε λέγειν·
[8, 14]	πέπεισαι, τὸν ἔθ´ ὑποικουροῦντα ἐνδοιασμὸν	εἰπὲ	θαρρῶν· ἀμφότεροι γὰρ ᾗ τἀληθὲς
[8, 2]	Μεταλαβὼν δὲ ἕκαστα ὁ βασιλεὺς	εἶπε	γραφῆναι πρὸς τὸν ἀρχιερέα τῶν
[8, 5]	διάνοιαν καὶ πρὸς τὸν Δημήτριον	εἶπε·	Πῶς τηλικούτων πραγμάτων συντετελεσμένων οὐδεὶς
[8, 14]	ὑποσιωπητέον, εἰ καὶ τῷ δεινὸς	εἰπεῖν	εἶναι προλαβὼν τὴν ἀπολογίαν διέσυρες)
[8, 8]	καὶ ἀλληγορικῆς θεωρίας πολλὰ ἔχων	εἰπεῖν	ἐπαρκεῖν ἡγοῦμαι τὰς Ἐλεαζάρου καὶ
[8, 7]	διαπυνθάνῃ, προχείρως ἔχει καὶ ῥᾳδίως	εἰπεῖν,	καὶ ἀνὴρ γυναικὶ καὶ παισὶ
[8, 12]	περὶ ἧς οὐκ ἄκαιρον βραχέα	εἰπεῖν.	Πρῶτον μὲν τοίνυν οὐδενὸς οἰκία
[8, 2]	τὴν χρείαν. Ὁ δὲ Δημήτριος	εἶπεν·	Ἑρμηνείας προσδεῖται· χαρακτῆρσι γὰρ ἰδίοις
[8, 2]	εἶναι. Τί τὸ κωλῦον οὖν,	εἶπεν,	ἐστί σε τοῦτο ποιῆσαι; πάντα
[8, 2]	πόσαι τινὲς μυριάδες τυγχάνουσι βιβλίων,	εἶπεν·	Ὑπὲρ τὰς εἴκοσι, βασιλεῦ· σπουδάσω
[8, 14]	ἄλλοις ἄστροις μετέσχηκε, δυσαιτιολόγητος δ´	εἴπερ	ἐστί, μὴ ἀποκνείτωσαν οἱ τὰ
[8, 8]	ἀπεῖδεν, ὡς δ´ ἄν τις	εἴποι	βιασάμενος τὸν λόγον θεοκρατίαν ἀπέδειξε
[8, 8]	τοὺς νόμους ῥᾷον ἄν τις	εἴποι	πάντας ἢ τοὔνομα τὸ ἑαυτοῦ.
[8, 14]	οὐκ ἄν τις εὖ φρονῶν	εἴποι	τὸν πηλὸν καὶ τὸν ὄλισθον
[8, 7]	Οὐδενὸς ἄξια ταῦτά γε ἴσως	εἴποις	ἄν· ἀλλ´ ὅ γε ἐπ´
[8, 5]	οἵ τε ἡγούμενοι τοῦ πλήθους	εἶπον·	Ἐπεὶ καλῶς καὶ ὁσίως διηρμήνευται
[8, 14]	κατ´ ἐπακολούθησιν, ὡς καὶ πρότερον	εἶπον.	Ζῳογονεῖται γάρ, ὅταν ἡ ἐνυπάρχουσα
[8, 7]	λαθὸν αὐτὸν ῥῆμα ἐπ´ ἀναθέσει,	εἰπόντα	δὲ πάντων στέρεσθαι, μεταγινώσκοντι δὲ
[8, 7]	τυχών, ἀλλὰ δεῖ καταλευσθῆναι τὸν	εἰπόντα	μόνον, ὡς οὐ χείρονα ἀσεβείας
[8, 14]	καὶ μυρία ἄλλα πλείω τούτων	εἰπὼν	ἑξῆς ἐπιλύεται τὰς ἀντιθέσεις διὰ
[8, 6]	καὶ ἔθεσιν ἐναντία πεισθῆναι. Ταῦτ´	εἰπὼν	ἐπιτέμνεται τὴν ἐκ τῶν Μωσέως
[8, 5]	διὰ μέσου περὶ τῆς προτεθείσης	εἰπὼν	πραγματείας, μετὰ τὴν τῶν γραφῶν
[8, 14]	παντὸς ἡμῶν γένους ὁ θεὸς	εἰργάζετο.	Ὕδασι μὲν γὰρ τὴν γῆν
[8, 10]	σε ἐξ Αἰγύπτου. Καὶ πάλιν	εἰρηκέναι	αὐτῷ φησι τὸν θεόν· Ἀποστελῶ
[8, 5]	διασκευή. Πάντων δὲ ἐπιφωνησάντων τοῖς	εἰρημένοις,	ἐκέλευσαν ἐπαρᾶσθαι, καθὼς ἔθος αὐτοῖς
[8, 11]	σεμνοποιοῦσι. Ταῦτα μὲν ἀπὸ τοῦ	εἰρημένου	κείσθω συγγράμματος· ἀπὸ δὲ τοῦ
[8, 14]	χρώμενοι. Τοῖς δὲ τὴν τῶν	εἰρημένων	θοίνην ἡγουμένοις εἶναι κατὰ φύσιν
[8, 14]	γενομένης ἐκλείψεως διὰ τῶν πρόσθεν	εἰρημένων.	Ὁ δὲ δὴ τοῦ γάλακτος
[8, 10]	ΩΣ ΘΕΟΥ ΜΕΛΩΝ. Πλὴν ἱκανῶς	εἰρημένων	πρὸς τὰ προκείμενα ζητήματα ἐπεφώνησας
[8, 14]	ἐννοήσεις ὅτι παρὰ θεῷ τῶν	εἰρημένων	πρότερον οὐδὲν καθ´ ἑαυτὸ τῆς
[8, 4]	ὃς ἡμῖν τὴν βασιλείαν ἐν	εἰρήνῃ	καὶ δόξῃ τῇ κρατίστῃ παρ´
[8, 5]	διασώζῃ σοι τὴν βασιλείαν ἐν	εἰρήνῃ	μετὰ δόξης ὁ κυριεύων ἁπάντων
[8, 12]	ἐπιτηδεύοντα, ἀλλ´ οὐδ´ ὅσα κατ´	εἰρήνην	εὐόλισθα εἰς κακίαν· ἐμπορίας γὰρ
[8, 12]	δὲ τέχνας μετιόντες, ὅσαι συνεργάτιδες	εἰρήνης,	ἑαυτούς τε καὶ τοὺς πλησιάζοντας
[8, 14]	ὄγκοι, περὶ ὧν ἐκ μὲν	εἰρήνης	συνεχὴς καὶ ἀδιάστατος πόλεμος. Ἐσθῆτές
[8, 14]	ἀλογεῖν. Τοῖς δὲ τὰς φύσεις	εἰρηνικοῖς	ἔξεστιν οὐ μόνον τειχῶν ἐντός,
[8, 14]	παρασκευῶν περιουσίαν καὶ διὰ τὴν	εἰρηνικωτάτην	σώματος εὐμοιρίαν; Οἱ δὲ φρονήσεως
[8, 11]	ὑποπλησθεῖσα καὶ παρρησίας, ὅσα κατ´	εἰρωνείαν	πρότερον ὑπούλως ὑπῃνίττετο, ταῦτα ἀπ´
[8, 14]	καὶ τοὺς μεθοδεύοντας τὴν τέχνην,	εἰς	ἃ δεῖ καταχρωμένους αὐτοῖς ἐπιστημόνως,
[8, 14]	συγγενέστατον χρῆμα τὸν ἄνθρωπον, μεταβαλόντα	εἰς	ἀγριότητα θηρίων. Διὸ καὶ μέχρι
[8, 6]	τὸν πρόγονον ἐκεῖνον αὐτοῖς μετελθεῖν	εἰς	Αἴγυπτον, εἴτε τῷ θεῷ δὴ
[8, 14]	ζημιοῦσθαι. Τὰς οὖν τῶν στοιχείων	εἰς	ἄλληλα μεταβολάς, ἐξ ὧν ὁ
[8, 5]	τριάκοντα, κρατῆρας πέντε καὶ τράπεζαν	εἰς	ἀνάθεσιν, καὶ εἰς προσαγωγὴν θυσιῶν
[8, 14]	ἄποροι, ἀφανεῖς, ἄδοξοι, ταπεινοί; Ταῦτα	εἰς	ἀνασκευὴν καὶ μυρία ἄλλα πλείω
[8, 9]	συνεχῶς. Τούτους γάρ· ἐπαγρύπνησις γὰρ	εἰς	ἀνθρώπων ἀπώλειαν ἀνόσιος. Ὁ δὲ
[8, 8]	ἐπιτηδείου. Γυνὴ χείρων, φησίν, ἀνδρὸς	εἰς	ἅπαντα· τοιγαροῦν ὑπακουέτω, μὴ πρὸς
[8, 14]	κλισιάδων θαλαμευομένοις ἀποζῆν ἀνεπιβουλεύτως, ἔχουσιν	εἰς	ἀπόλαυσιν ἀφθονωτάτας ἡμέρων ἀγέλας· ἐπειδὴ
[8, 7]	αὐτοῖς ἄνεσίν τινα καὶ ῥᾳστώνην,	εἰς	ἀρχὴν ἑτέραν τῆς αὖθις ἐπιμελείας
[8, 14]	θαλάττης καταβάντος, ἐπιδραμόντος τοῦ πελάγους	εἰς	ἀχανῆ βυθὸν αὐτῷ ζῴῳ καταδῦναι·
[8, 7]	μέλλῃς, θάνατος ἡ ζημία. Ἐὰν	εἰς	δοῦλον σῶμα, ἐὰν εἰς ἐλεύθερον
[8, 10]	ὡς τὸ πᾶν Ἰουδαίων ἔθνος	εἰς	δύο τμήματα διαιρῶν ὁ λόγος
[8, 8]	τὸ κράτος ἀναθεὶς καὶ πείσας	εἰς	ἐκεῖνον ἅπαντας ἀφορᾶν ὡς αἴτιον
[8, 7]	Ἐὰν εἰς δοῦλον σῶμα, ἐὰν	εἰς	ἐλεύθερον ὑβρίζῃς, ἐὰν δεσμοῖς συνέχῃς,
[8, 1]	δ´ ἐπὶ τοῦτ´ ἐλθεῖν, ὅπως	εἰς	Ἕλληνας τὰ παρ´ αὐτοῖς παρῆλθε
[8, 14]	ὑπαιτίως ζώντων, ἅμα μὲν καιρὸν	εἰς	ἐπανόρθωσιν αὐτοῖς διδούς, ἅμα δὲ
[8, 9]	νομοθέτης καὶ ὑπὸ θεοῦ κατεσκευασμένος	εἰς	ἐπίγνωσιν τῶν ἁπάντων, περιέφραξεν ἡμᾶς
[8, 5]	καὶ εἰς προσαγωγὴν θυσιῶν καὶ	εἰς	ἐπισκευὰς ὧν ἂν προσδέηται τὸ
[8, 1]	καὶ παναληθεῖς αὐτῶν θεολογίας, ὧν	εἰς	ἔρωτα καὶ πόθον ἐλθεῖν ὡμολογήκαμεν,
[8, 12]	δὲ τὸ παρακεκινημένον καὶ λελυττηκὸς	εἰς	ἑτέρας εἶδος κακίας μεθαρμοσάμενοι, πικρίαν
[8, 14]	εἰδότες ὡς ἐκείνοις μὲν ἄφθονος	εἰς	εὐπορίαν ἀφορμὴ πάρεστιν ἡ σωφροσύνη,
[8, 6]	τε νεὼν οἰκοδομῆσαι καὶ τἄλλα	εἰς	εὐσέβειαν καὶ ἁγιστείαν καταστήσασθαι; Δηλοῖ
[8, 13]	τὸ ὠφελιμώτατον καὶ ἀναγκαιότατον τῶν	εἰς	εὐσέβειαν ὑποτεμνόμενοι, τὴν πρόνοιαν. Τοῦ
[8, 14]	ἑαυτῶν δυνάμεις ἀριδηλοτέρας παρέχεται, καθάπερ	εἰς	ζῴου γένεσιν ἡ ἄρρενος καὶ
[8, 8]	γὰρ γονέων ἀδικίας ἢ τῆς	εἰς	θεὸν ἀσεβείας, κἂν μέλλῃ τις,
[8, 4]	εἰς τὸ ἱερὸν ἀναθημάτων καὶ	εἰς	θυσίας καὶ τὰ ἄλλα ἀργυρίου
[8, 3]	τὴν ἐκλογὴν διδόναι καὶ νομίσματος	εἰς	θυσίας καὶ τὰ ἄλλα πρὸς
[8, 12]	ἣν τῶν ἄλλων ἀνέχοντες ἔργων,	εἰς	ἱεροὺς ἀφικνούμενοι τόπους, οἳ καλοῦνται
[8, 12]	οὐδ´ ὅσα κατ´ εἰρήνην εὐόλισθα	εἰς	κακίαν· ἐμπορίας γὰρ ἢ καπηλείας
[8, 3]	τῶν αἰχμαλώτων. Ἔδωκε δὲ καὶ	εἰς	κατασκευὴν κρατήρων τε καὶ φιαλῶν
[8, 5]	ὅτι τὰ θεῖα βούλεται περιεργασάμενος	εἰς	κοινοὺς ἀνθρώπους ἐκφέρειν, ἀποσχόμενον δὲ
[8, 12]	μὲν λογικόν, ὡς οὐκ ἀναγκαῖον	εἰς	κτῆσιν ἀρετῆς, λογοθήραις, τὸ δὲ
[8, 1]	περὶ τοῦ πάντων ἀνθρώπων οὐκ	εἰς	μακρὸν ἀναφανησομένου σωτῆρος διδασκάλου τε
[8, 6]	ἑκόντων, ἔπειτα δ´ εὐθὺς οὐκ	εἰς	μακρὸν τόν τε νεὼν οἰκοδομῆσαι
[8, 7]	καὶ ἐὰν ῥήματι τῷ τυχόντι,	εἰς	μὲν θεὸν αὐτόν (ἵλεως ἡμῖν
[8, 8]	πολιτευμάτων, ὁ δ´ ἡμέτερος νομοθέτης	εἰς	μὲν τούτων οὐδ´ ὁτιοῦν ἀπεῖδεν,
[8, 11]	καὶ χορηγίαι πλούτου· πάντα δ´	εἰς	μέσον ἀθρόα καταθέντες κοινὴν καρποῦνται
[8, 8]	γὰρ αὐτὸς ἑκὼν καὶ πᾶσιν	εἰς	μέσον κατατέθεικεν) ἀλλ´ ὅπως δέχεσθαι
[8, 12]	ταῦτ´ οὐκ ἴδια φυλάττουσιν, ἀλλ´	εἰς	μέσον προτιθέντες κοινὴν τοῖς ἐθέλουσι
[8, 7]	αὐτὴν ἀνάπαυλαν λαβοῦσαν εἶτα δὲ	εἰς	νέωτα γεωργεῖσθαι καὶ μὴ τῇ
[8, 8]	τὰς παρ´ αὐτῶν χάριτας, ἀλλ´	εἰς	ὁτιοῦν ἐλλείποντα, λευσθησόμενον παραδίδωσι. Κελεύει
[8, 6]	τε ἐξόδου καὶ τῆς πορείας	εἰς	οὐδὲν τῶν πολλῶν, εἰ βούλει,
[8, 1]	αἰῶνος μακροῦ κεκαλυμμένα, ἤδη ποτὲ	εἰς	πάντα τὰ ἔθνη, οἷς τὰ
[8, 1]	ἔμελλεν ἐπὶ τῆς Ῥωμαίων ἀρχῆς	εἰς	πάντας ἐκλάμπειν ἀνθρώπους λόγος τε
[8, 7]	γένοιτο) οὐδὲ ἄξιον λέγειν, ἀλλ´	εἰς	πατέρα ἢ μητέρα ἢ εὐεργέτην
[8, 12]	ναυκληρίας οὐδ´ ὄναρ ἴσασι, τὰς	εἰς	πλεονεξίαν ἀφορμὰς ἀποδιοπομπούμενοι. Δοῦλός τε
[8, 8]	οἱ μὲν πρὸς ὀλίγους φιλοσοφοῦντες	εἰς	πλήθη δόξαις κατειλημμένα τὴν ἀλήθειαν
[8, 8]	ἀσεβῶν. Θύομεν τὰς θυσίας οὐκ	εἰς	πλήρωσιν ἑαυτοῖς καὶ μέθην (ἀβούλητα
[8, 6]	αὐτοῖς δηλοῦντος, καὶ οὐδενὸς ἧττον	εἰς	πόθον κατὰ δαίμονα ἐμπεσόντας τῆς
[8, 6]	παντελῶς ὀλίγους ὑποθώμεθα καὶ τῶν	εἰς	πόλεμον παρασκευῶν ἀπόρους, αἰδέσεως δὲ
[8, 8]	ἀμέλει τῶν γράψαι τι παραπλήσιον	εἰς	πολιτείαν καὶ νόμους ἐπιχειρησάντων ὡς
[8, 9]	Αἰγυπτίων οἱ καθηγεμόνες ἱερεῖς ἐγκεκυφότες	εἰς	πολλὰ καὶ μετεσχηκότες πραγμάτων ἀνθρώπους
[8, 6]	καὶ διαμένειν κἀπὶ τοσοῦτον ὑπερβάλλειν	εἰς	πολυανδρίαν. Καὶ μετὰ βραχέα φησίν·
[8, 11]	βιάζονται παθεῖν, οὐδὲν ἀναβαλλόμενοι τῶν	εἰς	πορισμὸν ἀνυπαίτιον. Ἐκ δὴ τῶν
[8, 14]	διετέλεσαν, ἄνθρωποι μηδὲν πώποτε τῶν	εἰς	πορισμὸν ἐπιτηδεύσαντες, ἀλλὰ μηδ´ ὅσα
[8, 1]	τοῦτο πρᾶξαι κατὰ νοῦν ἐμβαλών,	εἰς	προπαρασκευήν, ὡς ἔοικε, τῆς τῶν
[8, 5]	καὶ τράπεζαν εἰς ἀνάθεσιν, καὶ	εἰς	προσαγωγὴν θυσιῶν καὶ εἰς ἐπισκευὰς
[8, 7]	τὰ σώματα ἂν ἴδοις συμβαῖνον	εἰς	ῥώμην, οὐ γὰρ δὴ πρὸς
[8, 7]	ἀλλὰ τὴν γῆν ἀργὴν ἀφιᾶσιν	εἰς	τὰ μέλλοντα αὖθις, εὐθηνείας χάριν.
[8, 14]	εὐτονίᾳ πεφύσηνται μὴ ὑψαυχενεῖν, ἀπιδόντες	εἰς	τὰς τῶν ἡμέρων καὶ ἀτιθάσων
[8, 7]	ταῖς ἑβδόμαις ταύταις ἡμέραις; αὐτοὺς	εἰς	ταὐτὸν ἠξίου συνάγεσθαι καὶ καθεζομένους
[8, 14]	τοῦ κατὰ τὴν ὁδὸν ἐδάφους	εἰς	τάφρου γεωργικῆς εὖρος καὶ βάθος
[8, 6]	τῶν σωμάτων ἔτι περιόντας, καίπερ	εἰς	τέλος κεκακωμένους, ὅμως δ´ ἰσχύοντας
[8, 4]	καὶ συνεισεληλυθέναι τῷ πατρὶ ἡμῶν	εἰς	τὴν Αἴγυπτον αἰχμαλώτους, ἀφ´ ὧν
[8, 6]	ἐξόδου δὴ ταῦτα. Ἐπειδὴ δὲ	εἰς	τὴν γῆν ταύτην ἦλθον, ὅπως
[8, 1]	δι´ ὁπόσης βασιλικῆς σπουδῆς τῆς	εἰς	τὴν Ἑλλάδα γλῶσσαν μεταβολῆς ἔτυχε,
[8, 4]	Ἐπεὶ συμβαίνει πλείονας τῶν Ἰουδαίων	εἰς	τὴν ἡμετέραν χώραν κατῳκίσθαι, γενηθέντας
[8, 7]	καὶ γῆς αὐτοῖς ὅσον γε	εἰς	τὴν ὁσίαν προσεπιβάλλειν· μὴ θήκας,
[8, 3]	σου, βασιλεῦ, περὶ τῶν ἀπολειφθέντων	εἰς	τὴν συμπλήρωσιν τῆς βιβλιοθήκης βιβλιοθήκης
[8, 1]	γενησομένης καὶ τῆς τούτων ἐκθέσεως	εἰς	τὴν τῆς Εὐαγγελικῆς Προπαρασκευῆς ἀπόδειξιν.
[8, 14]	ἀκρασίας. Ἀναγκαῖον μὲν γὰρ ἦν	εἰς	τὴν τοῦ ὅλου συμπλήρωσιν, ἵνα
[8, 8]	ἀληθῆ περὶ τοῦ θεοῦ δόξαν	εἰς	τὴν τῶν ὄχλων ἄνοιαν οὐκ
[8, 12]	χρησαμένων διαφερούσαις (οἱ μὲν γὰρ	εἰς	τὸ ἀτίθασον ἀγριότητα θηρίων ἐκνικῆσαι
[8, 14]	εἶχε γυναῖκα· σημεῖον δέ· τὴν	εἰς	τὸ δωμάτιον εἴσοδον, δι´ ἧς
[8, 4]	διαλεξομένους σοι καὶ κομίζοντας ἀπαρχὰς	εἰς	τὸ ἱερὸν ἀναθημάτων καὶ εἰς
[8, 10]	θεοῦ κρατεῖν, καὶ μὴ ἐκπίπτειν	εἰς	τὸ μυθῶδες καὶ ἀνθρώπινον κατάστημα.
[8, 6]	ἀπορίᾳ τῶν συμπάντων οὐ μόνον	εἰς	τὸ παντελὲς διεσώσατο καὶ ὥσπερ
[8, 9]	τὴν ἑαυτῶν τροφήν, ἀλλὰ καὶ	εἰς	τὸ παντελῶς ἄχρηστον γίνεσθαι ἀνθρώπῳ
[8, 6]	μάλιστα, ὡς ἀπ´ ἐκείνου μέχρις	εἰς	τὸ παρὸν τό τε ἔθνος
[8, 14]	ἐν ταύτῃ, καθ´ ὃν χρόνον	εἰς	τὸ πατρῷον ἱερὸν ἐστελλόμην εὐξόμενός
[8, 4]	αἰχμαλώτους, ἀφ´ ὧν καὶ πλείονας	εἰς	τὸ στρατιωτικὸν σύνταγμα κατεχώρισεν ἐπὶ
[8, 14]	ἵνα μὴ διαμαρτάνωσι τῶν προσφόρων	εἰς	τὸ σῴζειν. Νυνὶ δὲ ὑπὸ
[8, 13]	ψυχωθὲν ὑπὸ τοῦ νοῦ μετέβαλεν	εἰς	τὸ τελειότατον ἔργον τόνδε τὸν
[8, 9]	φρονίμοις συζῶσιν, ἐξ ἀγνοίας ἐπανορθώσεως	εἰς	τὸν βίον ἔτυχον· διαστειλάμενος οὖν
[8, 6]	παρὰ δαίμονος ἔφρασεν, ἅπαν τοῦτο	εἰς	τὸν θεὸν ἀνάγειν καὶ πλειόνων
[8, 8]	μὴ πειθόμενος ὑφέξει δίκην, ὡς	εἰς	τὸν θεὸν αὐτὸν ἀσεβῶν. Θύομεν
[8, 9]	ἐπιδραμών σοι σημανῶ. Μὴ γὰρ	εἰς	τὸν καταπεπτωκότα λόγον ἔλθῃς, ὅτι
[8, 12]	παρετέον ἀπὸ τοῦ πρώτου τῶν	Εἰς	τὸν Νόμον· ~ιγʹ ΦΙΛΩΝΟΣ ΠΕΡΙ
[8, 14]	ἐλαίῳ καταιονούμενοί τινες τῶν ἀπειροκάλων	εἰς	τοὔδαφος ῥανίδας ἀποστάζουσιν, ὃ δὴ
[8, 8]	μήτε σκῆψιν ἀγνοίας ἔχωσι. Τῆς	εἰς	τοὺς τετελευτηκότας προὐνόησεν ὁσίας οὐ
[8, 9]	οὐ φυλακτέον παντάπασι τοὺς τρόπους	εἰς	τοῦτο κατακλασθῆναι; Πάντα οὖν τῆς
[8, 9]	καὶ τὴν ὑπόληψιν ἑαυτῶν, ὅταν	εἰς	ὕπνον ἔρχωνται, καὶ τὴν ἔγερσιν,
[8, 1]	μεταβολῆς ἔτυχε, τῶν ἀναγκαίων ἡγοῦμαι	εἰς	φανερὸν θέσθαι τοῖς ἐντυγχάνουσιν, οὐκ
[8, 1]	καταστησομένου προρρήσεις ἀποκαλυφθῆναι τοῖς πᾶσιν	εἰς	φῶς τε ἐλθεῖν ἐπ´ ἀκριβὲς
[8, 9]	εἰκῆ καὶ κατὰ τὸ ἐμπεσὸν	εἰς	ψυχὴν νενομοθέτηται, πρὸς δ´ ἀλήθειαν
[8, 12]	ἐκνικῆσαι σπουδάσαντες, οὐδὲν παραλιπόντες τῶν	εἰς	ὠμότητα, τοὺς ὑπηκόους ἀγεληδὸν ἱερεύοντες
[8, 14]	προμήθειαν ἀρετῆς. Ἱκανῶς μὲν οὖν	εἴς	γε τὰ παρόντα περὶ τοῦ
[8, 4]	παρ´ ὅλην τὴν οἰκουμένην διατετήρηκεν·	εἴς	τε τὸ στράτευμα τοὺς ἀκμαιοτάτους
[8, 7]	ὁ παρὼν ἢ τῶν γερόντων	εἷς	ἀναγινώσκει τοὺς ἱεροὺς νόμους αὐτοῖς
[8, 8]	μὲν ἔργα πάντων παρ´ ἡμῖν,	εἷς	δ´ ὁ λόγος ὁ τῷ
[8, 12]	Δοῦλός τε παρ´ αὐτοῖς οὐδὲ	εἷς	ἐστιν, ἀλλ´ ἐλεύθεροι πάντες, ἀνθυπουργοῦντες
[8, 12]	κόσμου τοῦ προσήκοντος ἔχοντες ἀκροατικῶς.	Εἷς	μέν τις τὰς βίβλους ἀναγινώσκει
[8, 8]	γὰρ θεοῦ θεραπείας οὗτος ὁσιώτατος.	Εἷς	ναὸς ἑνὸς θεοῦ (φίλον γὰρ
[8, 8]	ἀπέδειξε παίδευμα τὸν νόμον, οὐκ	εἰσάπαξ	ἀκροασαμένοις οὐδὲ δὶς ἢ πολλάκις,
[8, 2]	διαφέρειν ἕκαστον αὐτῶν. Τῆς δὲ	εἰσδόσεώς	ἐστιν ἀντίγραφον τόδε· ~γʹ ΕΠΙΣΤΟΛΗ
[8, 2]	εἰκῆ. Διόπερ καὶ τὸ τῆς	εἰσδόσεως	καὶ τὰ τῶν ἐπιστολῶν ἀντίγραφα
[8, 3]	Εὐτύχει διὰ παντός. Τῆς δὲ	εἰσδόσεως	ταύτης γενομένης ἐκέλευσεν ὁ βασιλεὺς
[8, 2]	κατεπράχθη ταῦτα, τὸν Δημήτριον ἐκέλευσεν	εἰσδοῦναι	περὶ τῆς τῶν Ἰουδαϊκῶν βιβλίων
[8, 14]	φορυτὸς καὶ σκυβάλων πλῆθος, οἷς	εἰσδύεσθαι	φιλεῖ δίχα τοῦ καὶ τὴν
[8, 14]	ὁ δὲ ἄχρι μυχῶν ψυχῆς	εἰσδυόμενος	ἀψοφητὶ καθάπερ ἐν ἡλίῳ λαμπρὰν
[8, 11]	συναφηβῶντα τῇ τοῦ σώματος ἀκμῇ.	Εἰσὶ	γὰρ αὐτῶν οἱ μὲν γεηπόνοι,
[8, 14]	σφαγῆναι τυγχάνει διὰ πολύκρεων εὐωχίαν.	Εἰσὶ	δ´ οἳ καὶ περὶ χρημάτων
[8, 8]	ὃ μὴ κατέθηκεν ἀνέληται, πάντων	εἰσὶ	κολάσεις, οὐχ οἷαι παρ´ ἑτέροις,
[8, 9]	πολυμαθέστεροι τῶν ἀνθρώπων τῶν πρίν	εἰσι	πολλοί, καὶ οὐκ ἂν φθάνοιεν
[8, 11]	καὶ ὁμοτράπεζοι καθ´ ἑκάστην ἡμέραν	εἰσὶ	τοῖς αὐτοῖς ἀσμενίζοντες, ὀλιγοδείας ἐρασταί,
[8, 8]	τοῦ παντὸς αἰῶνος. Τίνες οὖν	εἰσιν	αἱ προρρήσεις καὶ προαγορεύσεις; Ἁπλαῖ
[8, 9]	τὸν κατ´ ἀλήθειαν θεόν· ἀλλ´	εἰσὶν	ἄνθρωποι βρωτῶν καὶ ποτῶν καὶ
[8, 8]	ἀόριστον παρέλιπεν. Δύο μὲν γάρ	εἰσιν	ἁπάσης παιδείας τρόποι καὶ τῆς
[8, 9]	ταλαίπωροι δι´ ὅλου τοῦ ζῆν	εἰσιν·	ἐὰν δὲ σοφοῖς καὶ φρονίμοις
[8, 14]	ἡμῖν νομίζονται, καὶ πρὸς ἀλήθειάν	εἰσιν,	ἐπειδὴ τὰ θεοῦ κριτήρια τῶν
[8, 14]	ἐπακολουθοῦσιν ἐκλείψεις, αἱ δὲ μηνύματά	εἰσιν	ἢ βασιλέων τελευτῆς ἢ πόλεων
[8, 14]	βλέποντες ὑπὸ φιλαργυρίας, ὅτι γῆς	εἰσιν	ὄγκοι, περὶ ὧν ἐκ μὲν
[8, 10]	ὃ καὶ προφήτης ἀνακεκήρυκται· ὧν	εἰσιν	οἱ προειρημένοι φιλόσοφοι καὶ πλείονες
[8, 14]	ἐρασταί τε καὶ ἀσκηταὶ πάντες	εἰσίν,	ὀλίγου δέω φάναι, πένητες, ἄποροι,
[8, 11]	δὲ δημιουργοὶ τῶν κατὰ τέχνας	εἰσίν,	ὑπὲρ τοῦ μηδὲν ὧν αἱ
[8, 14]	πόλεμος. Ἐσθῆτές γε μὴν προβάτων	εἰσίν,	ὡς οἱ ποιηταί πού φασιν,
[8, 14]	δέ· τὴν εἰς τὸ δωμάτιον	εἴσοδον,	δι´ ἧς φοιτήσειν ἔμελλεν ὡς
[8, 14]	γὰρ ᾗ τἀληθὲς ἔχει συνδιαπονήσαντες	εἰσόμεθα.	Καὶ μεθ´ ἕτερα πάλιν φησίν·
[8, 1]	ὁ παρὼν καιρὸς δοκεῖ ἐπιτηδείως	εἰσποιεῖσθαι,	ἀλλὰ μὴ ἡμᾶς αὐτοὺς τὰ
[8, 14]	ὅσα αἱ κεναὶ δόξαι τυφοπλαστοῦσιν,	εἴσω	δὲ προσιόντας ἅπτεσθαι διανοίας αὐτῆς,
[8, 7]	μὴ ζῴοις ἔμπαλιν ἢ κατέδειξεν	εἴτ´	οὖν ὁ θεὸς εἴτε τις
[8, 12]	τοῖς ἑτέρωθεν ἀφικνουμένοις τῶν ὁμοζήλων.	Εἶτ´	ἐστὶ ταμεῖον ἓν πάντων καὶ
[8, 14]	τῆς ἐπιβάσεως προμηνύῃ τὴν ἄφιξιν·	εἶτ´	οὐκ ἀνείμονα μόνον, ἀλλὰ καὶ
[8, 7]	γὰρ διαφέρειν αὐτὴν ἀνάπαυλαν λαβοῦσαν	εἶτα	δὲ εἰς νέωτα γεωργεῖσθαι καὶ
[8, 6]	τὰ ὅπλα ἐν χερσὶν ἔχοντας	εἶτα	κατὰ κράτος ἑλεῖν τὴν χώραν,
[8, 6]	αὐτοῖς. Εἴτε οὖν λελογισμένος αὐτὸς	εἴτε	ἀκούων παρὰ δαίμονος ἔφρασεν, ἅπαν
[8, 9]	παρὰ πόδας ἔχοντες τὴν ἀναισθησίαν.	Εἴτε	γὰρ κατ´ ἐκεῖνό τις θείη,
[8, 6]	δήποτε ἔδοξεν ἐκείνῳ, καὶ αὐτοῖς.	Εἴτε	οὖν λελογισμένος αὐτὸς εἴτε ἀκούων
[8, 6]	εἴτε τῷ θεῷ δὴ δόξαν	εἴτε	προνοίᾳ τινί) πάντων εὐδαιμονῆσαι μάλιστα,
[8, 7]	κατέδειξεν εἴτ´ οὖν ὁ θεὸς	εἴτε	τις καὶ νομοθέτης, προσφέρεσθαι· μὴ
[8, 6]	ἐκεῖνον αὐτοῖς μετελθεῖν εἰς Αἴγυπτον,	εἴτε	τῷ θεῷ δὴ δόξαν εἴτε
[8, 14]	ὅτι καὶ τὴν θυμηρεστάτην ὕποπτον	εἶχε	γυναῖκα· σημεῖον δέ· τὴν εἰς
[8, 5]	ἐχάρη· τὴν γὰρ πρόθεσιν ἣν	εἶχεν	ἀσφαλῶς ἔδοξε τετελειῶσθαι. Παρανεγνώσθη δὲ
[8, 8]	μέν, ὅσον ἐφ´ ἑαυτῶν χρόνον	εἶχον	τὴν ἐλευθερίαν, ἀκριβῶς ἔδοξαν τοὺς
[8, 11]	καὶ λιπαρωτάτῳ γήρᾳ τὸν βίον	εἰώθασι	καταλύειν, ὑπὸ τοσούτων προνομίας ἀξιούμενοι
[8, 14]	θέρη χειμαίνοντα καὶ χειμῶνας ἐαρίζοντας	εἴωθε	ποιεῖν ἐπὶ τῇ τοῦ παντὸς
[8, 14]	ἀποκνείτωσαν οἱ τὰ φύσεως ἐρευνᾶν	εἰωθότες·	ὠφελιμώτατον γὰρ ἡ εὕρεσις, ἥδιστον
[8, 9]	καὶ χιμάρων ὅτι δεῖ ταῦτ´	ἐκ	βουκολίων καὶ ποιμνίων λαμβάνοντας ἥμερα
[8, 11]	ἀναβαλλόμενοι τῶν εἰς πορισμὸν ἀνυπαίτιον.	Ἐκ	δὴ τῶν οὕτως διαφερόντων ἕκαστοι
[8, 7]	οὐκ εὐθὺς ἐφεξῆς ἀλλήλαις, ἀλλ´	ἐκ	διαλειμμάτων (καὶ τούτων δὲ παρ´
[8, 9]	ἑαυτοὺς μηδ´ ἀφαιρεῖσθαι μηδέν, ἀλλ´	ἐκ	δικαίου τὰ τοῦ βίου κυβερνᾶν,
[8, 14]	οὐκ ἀπὸ γνώμης ὑγιοῦς, ἀλλ´	ἐκ	δυσκαθάρτου καὶ ἀνηλεοῦς ψυχῆς ὑπηρετήσαντας,
[8, 7]	ἀναιρεῖσθαι, μηδ´ ἐκ πρασιᾶς μηδ´	ἐκ	ληνοῦ μηδ´ ἐξ ἅλωνος· μὴ
[8, 9]	σέβονται ματαίως. Ἀγάλματα γὰρ ποιήσαντες	ἐκ	λίθων ἢ ξύλων εἰκόνας φασὶν
[8, 14]	γῆς εἰσιν ὄγκοι, περὶ ὧν	ἐκ	μὲν εἰρήνης συνεχὴς καὶ ἀδιάστατος
[8, 14]	λαμπροτάτου καὶ πολυτελεστάτου δείπνου παρασκευήν,	ἐκ	μηρίνθου πάνυ λεπτῆς προσέταξεν ἠκονημένον
[8, 14]	ὑπ´ ἀνάγκης ἐκλαλοῦντες ἀφιᾶσι τὰς	ἐκ	πάθους ἀψευδεστάτας φωνάς, ἐπὶ συνουσίᾳ
[8, 14]	θεμιτὸν εἶναι συλλαμβάνειν· ἀπειρῆσθαι γὰρ	ἐκ	παλαιοῦ τοῖς οἰκήτορσι τὴν χρῆσιν.
[8, 8]	εἶναι τὴν οἰκειότητα· τοὺς δ´	ἐκ	παρέργου προσιόντας ἀναμίγνυσθαι ταῖς συνηθείαις
[8, 8]	πάλιν καὶ βίον ἀμείνω λαβεῖν	ἐκ	περιτροπῆς. Ὤκνουν δ´ ἂν ἐγὼ
[8, 7]	μὴ κατέθηκεν, μηδ´ ἀναιρεῖσθαι, μηδ´	ἐκ	πρασιᾶς μηδ´ ἐκ ληνοῦ μηδ´
[8, 1]	τὸν πρὸς ἡμᾶς φθόνον, τούτων	ἐκ	τῆς θεόθεν οἰκονομηθείσης ἑρμηνείας ἠξιώθημεν
[8, 5]	καὶ συντηρεῖν ἁγνῶς. Ταῦθ´ ἡμῖν	ἐκ	τῆς τοῦ δηλωθέντος ἐπιτετμήσθω γραφῆς.
[8, 14]	ἐπιμελεῖσθαι πραγμάτων. Ταῦτα μὲν οὖν	ἐκ	τοῦ δηλωθέντος ἀνδρὸς ἐπετεμόμην, ὁμοῦ
[8, 14]	καρπὸς {οὐ} φύεται, καθάπερ οὐδ´	ἐκ	τοῦ μὴ ὄντος τι γεννᾶται.
[8, 8]	τῶν ἠθῶν ἄσκησιν οὔτε τὸν	ἐκ	τοῦ νόμου λόγον ἄπρακτον εἴασεν,
[8, 5]	μέλλων τινὰ τῶν προηρμηνευμένων ἐπισφαλέστερον	ἐκ	τοῦ νόμου προσιστορεῖν ταραχὴν λάβοι
[8, 14]	Τεκμηριώσαιτο δ´ ἄν τις καὶ	ἐκ	τοῦ τοὺς μὲν νήφοντας καὶ
[8, 6]	Ὅπερ γάρ σοι μάλιστα ἂν	ἐκ	τούτων ἀληθὲς εἶναι δόξῃ, πρὸς
[8, 4]	ἡμετέραν χώραν κατῳκίσθαι, γενηθέντας ἀνασπάστους	ἐκ	τῶν Ἱεροσολύμων ὑπὸ Περσῶν καθ´
[8, 12]	ἀδυνατοῦσιν ἀμελοῦνται, πρὸς τὰς νοσηλείας	ἐκ	τῶν κοινῶν ἔχοντες ἐν ἑτοίμῳ,
[8, 11]	μὴν εἴ τις αὐτῶν ἀσθενήσειεν,	ἐκ	τῶν κοινῶν νοσηλεύεται, θεραπευόμενος ταῖς
[8, 6]	πεισθῆναι. Ταῦτ´ εἰπὼν ἐπιτέμνεται τὴν	ἐκ	τῶν Μωσέως νόμων καταβεβλημένην τῷ
[8, 7]	δεῖν συλλέγειν οὐδ´ ἀποτίθεσθαι, μὴ	ἐκ	τῶν οἰκείων πόνων περιόντας αὐτοῖς·
[8, 4]	νόμον ὑμῶν μεθερμηνευθῆναι γράμμασιν Ἑλληνικοῖς	ἐκ	τῶν παρ´ ὑμῖν Ἑβραϊκῶν λεγομένων
[8, 5]	πολίτευμα τῆς κατὰ Μωσέα νομοθεσίας	ἐκ	τῶν παρὰ τοῖς ἀνδράσι διαφανῶν
[8, 9]	συγχρῆσθαι κελεύει. Καὶ μὴν καὶ	ἐκ	τῶν περιβολαίων παράσημον ἡμῖν μνείας
[8, 3]	φυλῆς ἕξ, ὅπως τὸ σύμφωνον	ἐκ	τῶν πλειόνων ἐξετάσαντες καὶ λαβόντες
[8, 4]	ἀφ´ ἑκάστης φυλῆς ἕξ, ὅπως	ἐκ	τῶν πλειόνων τὸ σύμφωνον εὑρεθῇ,
[8, 12]	τῶν πολιτευομένων χειροήθεις ἀνομίας, εἰδότες	ἐκ	τῶν συνόντων, ὡς ἀπὸ ἀέρος
[8, 12]	καθάπερ αὐτονόμοις καὶ ἐλευθέροις οὖσιν	ἐκ	φύσεως προσηνέχθησαν, ᾄδοντες αὐτῶν τὰ
[8, 10]	Δηλοῦται γὰρ ὡς τὸ ὄρος	ἐκαίετο	πυρί καθώς φησιν ἡ νομοθεσία,
[8, 14]	τὸν αὐχένα καὶ τὰς ὄψεις	ἐκαραδόκει	τὸν οἰκεῖον ὄλεθρον. Συνεὶς δ´
[8, 9]	τῶν προειρημένων διὰ τὴν περὶ	ἕκαστα	διάθεσιν, πῶς οὐ φυλακτέον παντάπασι
[8, 10]	διὰ τὸ τοὺς συνορῶντας ἐκφαντικῶς	ἕκαστα	καταλαμβάνειν, μήτε τὸ πῦρ κεκαυκός,
[8, 9]	καὶ τῶν κατὰ τὰς ἁφὰς	ἕκαστα	κελεύει μηθὲν εἰκῆ μήτε πράσσειν
[8, 2]	ἀλλ´ ἕτερος τρόπος. Μεταλαβὼν δὲ	ἕκαστα	ὁ βασιλεὺς εἶπε γραφῆναι πρὸς
[8, 9]	ὁ νομοθέτης ἡμῶν καὶ διδάξας	ἕκαστα	περὶ τούτων οὐκ ἀπαγορευτικῶς μόνον,
[8, 9]	ζῶσι καὶ τελευτήσασι; Συνθεωρήσας τοιγαροῦν	ἕκαστα	σοφὸς ὢν ὁ νομοθέτης καὶ
[8, 9]	ὄνυχας σημεῖόν ἐστι τοῦ διαστέλλειν	ἕκαστα	τῶν πράξεων ἐπὶ τὸ καλῶς
[8, 14]	τῶν τριόδων καὶ κατ´ οἰκίαν	ἑκάστην	ἐθεασάμην. Πυνθανομένῳ δέ μοι τὴν
[8, 14]	Ἑλλάδι καὶ βαρβάρῳ κατὰ πόλιν	ἑκάστην	εὐδοκιμοῦντα; Τούτων οὖν, ὅπερ ἔφην,
[8, 14]	ὅμιλοι μεγάλοι καὶ πολυάνθρωποι καθ´	ἑκάστην	ἡμέραν ἀπόλλυνται, καὶ πολλὴ μοῖρα
[8, 11]	δ´ ὁμοδίαιτοι καὶ ὁμοτράπεζοι καθ´	ἑκάστην	ἡμέραν εἰσὶ τοῖς αὐτοῖς ἀσμενίζοντες,
[8, 8]	οὐδὲ δὶς ἢ πολλάκις, ἀλλ´	ἑκάστης	ἑβδομάδος τῶν ἄλλων ἔργων ἀφεμένους
[8, 4]	νόμου καὶ δυνατοὺς ἑρμηνεῦσαι, ἀφ´	ἑκάστης	φυλῆς ἕξ, ὅπως ἐκ τῶν
[8, 3]	τὸν νόμον τὸν ἑαυτῶν, ἀφ´	ἑκάστης	φυλῆς ἕξ, ὅπως τὸ σύμφωνον
[8, 5]	καλοὺς καὶ ἀγαθούς, πρεσβυτέρους, ἀφ´	ἑκάστης	φυλῆς ἕξ, οὓς καὶ ἀπεστάλκαμεν
[8, 11]	Ἐκ δὴ τῶν οὕτως διαφερόντων	ἕκαστοι	τὸν μισθὸν λαβόντες ἑνὶ διδόασι
[8, 8]	τὸν ἕτερον αὐτῶν ὃν ἔδοξεν	ἑκάστοις	ἑλόμενοι τὸν ἕτερον παρέλιπον· οἷον
[8, 14]	ταῖς συνθέσεσι τῶν φαρμάκων καταχρωμένους	ἑκάστοις	οὐ παρέργως. Ὁ δ´ ἕτερος
[8, 2]	τὸ μεγαλομερείᾳ καὶ τέχνῃ διαφέρειν	ἕκαστον	αὐτῶν. Τῆς δὲ εἰσδόσεώς ἐστιν
[8, 14]	δικαιότης δὲ καὶ ἀλήθεια, αἷς	ἕκαστον	βραβευόμενον ἐπαινετῶς ἐξορθοῦσθαι πέφυκεν. Ἔπειτ´,
[8, 7]	ἱεροὺς νόμους αὐτοῖς καὶ καθ´	ἕκαστον	ἐξηγεῖται μέχρι σχεδὸν δείλης ὀψίας·
[8, 9]	δυνάμεως οἰκονομούμενα, καὶ καθ´ ἓν	ἕκαστον	ἔχει λόγον βαθύν, ἀφ´ ὧν
[8, 14]	ἀρρωστημάτων, εἰ κεκρᾶσθαι δοκεῖ, διερευνᾶν	ἕκαστον,	ἵνα μὴ διαμαρτάνωσι τῶν προσφόρων
[8, 11]	καὶ ἀναισχυντοῦσα βιάζεται πράττειν, ὧν	ἕκαστον	κοινωνίας ἐχθρόν. Ὁ γὰρ ἢ
[8, 7]	πολυωρίᾳ· τῶν ἑαυτοῦ κτημάτων ἕνα	ἕκαστον	κύριον εἶναι, μὴ θεόν γε
[8, 9]	τροφῆς διοίκησις καὶ ἡ περὶ	ἕκαστον	μέλος διαστολή, πολλῷ δὲ μᾶλλον
[8, 10]	διασαφῶν. Ἄρξομαι δὲ λαμβάνειν καθ´	ἕκαστον	σημαινόμενον, καθ´ ὅσον ἂν ὦ
[8, 9]	ἥ τε ὀξύτης τοῦ πρὸς	ἕκαστόν	τι πράσσειν καὶ τεχνῶν εὕρεσις
[8, 8]	τοιαύτη τις ἀνακήρυξις, ἀλλ´ αὐτὸς	ἕκαστος	αὑτῷ τὸ συνειδὸς ἔχων μαρτυροῦν
[8, 2]	τῶν ἀπεσταλμένων πλῆθος καὶ τὴν	ἑκάστου	κατασκευήν, διὰ τὸ μεγαλομερείᾳ καὶ
[8, 8]	μόνον {τὸ} κατὰ τὸ προσπεσὸν	ἑκάστῳ	λέγεται πάθος, ἀλλὰ καὶ παρά
[8, 14]	συμπλήρωσιν, ἵνα γένηται κόσμος, ἐν	ἑκάστῳ	μέρει φῦναι ζῴων ἰδέας ἁπάντων·
[8, 1]	καὶ ἠρξάμην, διὰ τῶν οἰκείων	ἑκάστῳ	τὰς τῶν ἀποδείξεων μαρτυρίας παρέχειν.
[8, 9]	μὲν οὖν καλῶς ἐνόμιζε περὶ	ἑκάστων	ἀπολελογῆσθαι· καὶ γὰρ ἐπὶ τῶν
[8, 8]	καὶ τῆς κατὰ τὸν οἶκον	ἑκάστων	διαίτης οὐδὲν οὐδὲ τῶν βραχυτάτων
[8, 14]	οὐρανῷ πάντα, κἂν ἡμεῖς τὰς	ἑκάστων	φύσεις τε καὶ δυνάμεις ἰχνηλατεῖν
[8, 3]	ἐν αὐτοῖς θεωρίαν, ὥς φησιν	Ἑκαταῖος	ὁ Ἀβδηρίτης. Ἐὰν οὖν φαίνηται,
[8, 14]	ἄρρενος καὶ θήλεος μῖξις, ἰδίᾳ	ἑκατέρου	μὴ πεφυκότος ποιεῖν ἅπερ ἄμφω
[8, 5]	προσδέηται τὸ ἱερόν, ἀργυρίου τάλαντα	ἑκατόν,	ἅπερ ἐκόμισαν Ἀνδρέας τῶν τετιμημένων
[8, 4]	καὶ τὰ ἄλλα ἀργυρίου τάλαντα	ἑκατόν.	Γράφε δὲ καὶ σὺ πρὸς
[8, 3]	καὶ τὰ ἄλλα πρὸς τάλαντα	ἑκατόν.	Δηλώσομεν δέ σοι περὶ τῆς
[8, 10]	παντὸς πλήθους μυριάδων οὐκ ἔλαττον	ἑκατόν,	χωρὶς τῶν ἀφηλίκων, ἐκκλησιαζομένων κυκλόθεν
[8, 13]	αἱρεῖ λόγος. Καὶ γὰρ πατὴρ	ἐκγόνων	καὶ δημιουργὸς τῶν δημιουργηθέντων στοχάζεται
[8, 7]	προνοίᾳ μοι δοκεῖ τῆς χώρας,	ἐκδέχονται.	Τῆς δὲ φιλανθρωπίας αὐτῶν καὶ
[8, 9]	διεστείλατο, ὡς ἂν μέλλουσι ταῖς	ἐκδοθησομέναις	περιτεύξεσθαι τῶν γραφῶν ἑρμηνείαις. Ὁ
[8, 10]	πρὸς τὸ φυσικῶς λαμβάνειν τὰς	ἐκδοχὰς	καὶ τὴν ἁρμόζουσαν ἔννοιαν περὶ
[8, 7]	τοῦ θεοῦ ὑμῖν τὰ Βουζύγια	ἐκεῖνα;	ἄλλα δὲ πρὸς τούτοις ὅρα·
[8, 7]	ἔργων ἀφεστᾶσιν ὥσπερ ταῖς ἑβδόμαις	ἐκείναις	ἡμέραις, ἀλλὰ τὴν γῆν ἀργὴν
[8, 14]	ἀρκούμενα. Καταπλαγεὶς οὖν τὸ θεοειδὲς	ἐκεῖνο	ἀγαθόν τε καὶ καλόν, πάντως
[8, 9]	τὴν ἀναισθησίαν. Εἴτε γὰρ κατ´	ἐκεῖνό	τις θείη, κατὰ τὴν ἐξεύρεσιν,
[8, 14]	οἱ τὴν δέσποιναν ἐπιφάσκοντες ἰᾶσθαι.	Ἐκεῖνοι	μὲν γάρ, ἐπειδάν τις τῶν
[8, 7]	τούτων ἢ τούτοις προσόμοιον παρ´	ἐκείνοις	ἐστί, πρᾶον εἶναι δοκοῦν καὶ
[8, 14]	ἐπιδαψιλευόμενοι χαρίζονται, σαφῶς εἰδότες ὡς	ἐκείνοις	μὲν ἄφθονος εἰς εὐπορίαν ἀφορμὴ
[8, 8]	κράτος ἀναθεὶς καὶ πείσας εἰς	ἐκεῖνον	ἅπαντας ἀφορᾶν ὡς αἴτιον μὲν
[8, 8]	καὶ Πλάτων οἵ τε μετ´	ἐκεῖνον	ἀπὸ τῆς Στοᾶς φιλόσοφοι καὶ
[8, 6]	(ὅθεν δὴ καὶ τὸν πρόγονον	ἐκεῖνον	αὐτοῖς μετελθεῖν εἰς Αἴγυπτον, εἴτε
[8, 1]	ἐπέχουσαν εὐσεβείας μετὰ τὸν πρῶτον	ἐκεῖνον	βαθμόν, τὸν δὴ καὶ μόνῳ
[8, 6]	τῶν συμβησομένων ἐπὶ τὸν γόητα	ἐκεῖνον	ἐπῆρε τοὺς ἐξαπατωμένους καὶ περιφθειρομένους
[8, 8]	συμφωνῶν περὶ θεοῦ, πάντα λέγων	ἐκεῖνον	ἐφορᾶν. Καὶ μὴν περὶ τῶν
[8, 6]	εὐσεβείας; ἀλλὰ τὸν μὲν ἄνδρα	ἐκεῖνον,	ὅστις ποτὲ ἦν ὁ τοὺς
[8, 11]	τῷ χειροτονηθέντι ταμίᾳ· λαβὼν δ´	ἐκεῖνος	αὐτίκα τἀπιτήδεια ὠνεῖται καὶ παρέχει
[8, 5]	τῶν ἱστορικῶν οὐδὲ ποιητῶν ἐπιμνησθῆναι;	ἐκεῖνος	δὲ ἔφη· Διὰ τὸ σεμνὴν
[8, 9]	ἐπακοῦσαι καιρός· οὗτος δ´ (αὐτὸς	ἐκεῖνος,	οὗ καὶ ἡ δευτέρα τῶν
[8, 8]	ἐν ἀμηχάνοις· λαθεῖν δὲ τὴν	ἐκείνου	γνώμην οὐκ ἐνὸν οὔτε τι
[8, 8]	ὁ περὶ θεοῦ καὶ τῆς	ἐκείνου	θεραπείας λόγος ἡμῖν ἐστιν· ὁ
[8, 6]	πάντων εὐδαιμονῆσαι μάλιστα, ὡς ἀπ´	ἐκείνου	μέχρις εἰς τὸ παρὸν τό
[8, 8]	Σπάρτην ἅπαντες ὑμνοῦσιν, ὅτι τοῖς	ἐκείνου	νόμοις ἐπὶ πλεῖστον ἐνεκαρτέρησαν. Οὐκοῦν
[8, 6]	ἀποθανεῖν ὑπομεῖναι θᾶττον ἢ τοῖς	ἐκείνου	νόμοις καὶ ἔθεσιν ἐναντία πεισθῆναι.
[8, 8]	τοῖς Ἕλλησιν ὅτι μὲν ἐδιδάχθησαν,	ἐκείνου	τὰς ἀρχὰς παρασχόντος, ἐῶ νῦν
[8, 7]	ἐπεὶ γὰρ αὐτοὶ τῶν ἔργων	ἐκείνου	τοῦ ἔτους ἀνέχουσι, τοὺς γινομένους
[8, 7]	καὶ παρὰ τῶν ἐργαζομένων τὸν	ἐκείνου	φόρον τοῦ ἔτους ἐκλέγειν; ἀλλ´,
[8, 6]	ὡς ὅ τι δήποτε ἔδοξεν	ἐκείνῳ,	καὶ αὐτοῖς. Εἴτε οὖν λελογισμένος
[8, 10]	τῷ μὴ δυναμένῳ διαιρεῖσθαι τὰ	ἐκείνῳ	νενοημένα. Χεῖρες μὲν οὖν νοοῦνται
[8, 6]	λαούς. Καίτοι τί βούλει φῶμεν;	ἐκείνῳ	τινὰ εἶναι τοσαύτην τέχνην ἢ
[8, 8]	ἔπεισεν, ἀλλὰ καὶ τοῖς ἐξ	ἐκείνων	ἀεὶ γενησομένοις τὴν περὶ τοῦ
[8, 6]	καὶ Φοίνικας ἐν αὐτῇ τῇ	ἐκείνων	γῇ μαχομένους νικῶντας; ἢ τοὺς
[8, 14]	πρόνοιαν. Ἤκουσα δὲ καὶ περὶ	ἐκείνων	διττοὺς λόγους ὡς ἐπ´ ὠφελείᾳ
[8, 14]	κρειττόνων τιμᾶται τὰ χείρονα, τὴν	ἐκείνων	κληρονομοῦντα τάξιν· ἐπιφανέντων δὲ ὑποστέλλει,
[8, 8]	Οἱ δὲ Λακεδαιμονίους θαυμάζοντες τὸν	ἐκείνων	χρόνον ἀντιπαραβαλλέτωσαν τοῖς πλείοσιν ἢ
[8, 5]	Πάντων δὲ ἐπιφωνησάντων τοῖς εἰρημένοις,	ἐκέλευσαν	ἐπαρᾶσθαι, καθὼς ἔθος αὐτοῖς ἐστιν,
[8, 3]	καὶ λίθων ἱκανόν τι πλῆθος.	Ἐκέλευσε	δὲ τοὺς χρηματοφύλακας τοῖς τεχνίταις
[8, 5]	τὰ παρὰ τοῦ Δημητρίου, προσκυνήσας	ἐκέλευσε	μεγάλην ἐπιμέλειαν ποιεῖσθαι τῶν βιβλίων
[8, 14]	ἧς φοιτήσειν ἔμελλεν ὡς αὐτόν,	ἐκέλευσε	στορεσθῆναι σανίσιν, ἵνα μὴ λάθῃ
[8, 8]	τροφῆς ἔταξε καὶ γράμματα παιδεύειν	ἐκέλευσε	τὰ περὶ τοὺς νόμους καὶ
[8, 8]	ἔργων ἀφεμένους ἐπὶ τὴν ἀκρόασιν	ἐκέλευσε	τοῦ νόμου συλλέγεσθαι καὶ τοῦτον
[8, 2]	δὲ κατεπράχθη ταῦτα, τὸν Δημήτριον	ἐκέλευσεν	εἰσδοῦναι περὶ τῆς τῶν Ἰουδαϊκῶν
[8, 3]	Τῆς δὲ εἰσδόσεως ταύτης γενομένης	ἐκέλευσεν	ὁ βασιλεὺς γραφῆναι πρὸς τὸν
[8, 14]	ὁμοτράπεζον ἀεὶ γίνεσθαι καὶ ταῖς	ἐκεχειρίαις	ἐντρυφᾶν. Ἐν Αἰγύπτῳ δὲ καὶ
[8, 1]	μοι γενησομένης καὶ τῆς τούτων	ἐκθέσεως	εἰς τὴν τῆς Εὐαγγελικῆς Προπαρασκευῆς
[8, 13]	ὡς ἀναγκαῖα τὰ πλεῖστα συντεμὼν	ἐκθήσομαι.	Κατασκευάζει δὲ τὸν λόγον τοῦτον
[8, 10]	ἔλαττον ἑκατόν, χωρὶς τῶν ἀφηλίκων,	ἐκκλησιαζομένων	κυκλόθεν τοῦ ὄρους, οὐκ ἔλασσον
[8, 11]	ὑπῃνίττετο, ταῦτα ἀπ´ εὐτολμοτέρου θράσους	ἐκλαλεῖ	καὶ ἀναισχυντοῦσα βιάζεται πράττειν, ὧν
[8, 14]	οἱ τὰ ἄρρητα ὑπ´ ἀνάγκης	ἐκλαλοῦντες	ἀφιᾶσι τὰς ἐκ πάθους ἀψευδεστάτας
[8, 1]	τῆς Ῥωμαίων ἀρχῆς εἰς πάντας	ἐκλάμπειν	ἀνθρώπους λόγος τε οὐχ ὁ
[8, 7]	τὸν ἐκείνου φόρον τοῦ ἔτους	ἐκλέγειν;	ἀλλ´, ὥσπερ ἔφην, κατ´ οὐδένα
[8, 14]	φύσεσιν ἡλίου καὶ σελήνης ἐπακολουθοῦσιν	ἐκλείψεις,	αἱ δὲ μηνύματά εἰσιν ἢ
[8, 14]	ἴριδος, τοιοῦτος καὶ ἐπὶ τῶν	ἐκλείψεων	ὁ λόγος· θείαις γὰρ φύσεσιν
[8, 14]	ὃ καὶ Πίνδαρος ᾐνίξατο γενομένης	ἐκλείψεως	διὰ τῶν πρόσθεν εἰρημένων. Ὁ
[8, 3]	τεχνίταις ὧν ἂν προαιρῶνται τὴν	ἐκλογὴν	διδόναι καὶ νομίσματος εἰς θυσίας
[8, 7]	ἄρχων τῷ ὑπηκόῳ, ταὐτόν. Καὶ	ἔκλυσις	δὲ ἐπιφημισθέντων ἡ μὲν τελειοτάτη
[8, 8]	νόμου συλλέγεσθαι καὶ τοῦτον ἀκριβῶς	ἐκμανθάνειν·	ὃ δὴ πάντες ἐοίκασιν οἱ
[8, 8]	τῆς πρώτης εὐθὺς αἰσθήσεως αὐτοὺς	ἐκμανθάνοντες	ἔχομεν ἐν ταῖς ψυχαῖς ὥσπερ
[8, 12]	εἰς τὸ ἀτίθασον ἀγριότητα θηρίων	ἐκνικῆσαι	σπουδάσαντες, οὐδὲν παραλιπόντες τῶν εἰς
[8, 14]	δ´ ὡς ὑπὸ μεγάλου βασιλέως	ἐκολάζετο	καὶ προσηλοῦτο, χρησμὸν ἐκπιπλάς (οἶδ´,
[8, 14]	ἐν διαφέρουσι καιροῖς ἢ ἑτέραις	ἐκολάσθησαν	τιμωρίαις, εἰκὸς ἦν τὸ ἄστατον
[8, 5]	ἱερόν, ἀργυρίου τάλαντα ἑκατόν, ἅπερ	ἐκόμισαν	Ἀνδρέας τῶν τετιμημένων παρὰ σοὶ
[8, 6]	καὶ τὴν γῆν λαβεῖν παρ´	ἑκόντων,	ἔπειτα δ´ εὐθὺς οὐκ εἰς
[8, 11]	οὐ γένει (γένος γὰρ ἐφ´	ἑκουσίοις	οὐ γράφεται) διὰ δὲ ζῆλον
[8, 11]	τοσούτων προνομίας ἀξιούμενοι καὶ τιμῆς,	ἑκουσίῳ	γνώμῃ μᾶλλον ἢ φύσεως ἀνάγκῃ
[8, 14]	καὶ λέοντες καὶ ὅσα ὁμοιότροπαι,	ἑκουσίῳ	φύσει χρώμενα μακρὰν ἄστεος ἀπελήλαται,
[8, 14]	βασιλέως ἐκολάζετο καὶ προσηλοῦτο, χρησμὸν	ἐκπιπλάς	(οἶδ´, ἔφη, κἀμαυτὸν οὐ πρὸ
[8, 10]	περὶ θεοῦ κρατεῖν, καὶ μὴ	ἐκπίπτειν	εἰς τὸ μυθῶδες καὶ ἀνθρώπινον
[8, 14]	ἔστιν; Αἱ ἀπὸ τῶν ποδῶν	ἐκπίπτουσαι	σκιαί, τὰ ἡμέτερα μέτρα, διασημαίνουσι
[8, 13]	ὠφέλιμα καὶ λυσιτελῆ, πάντα τρόπον	ἐκπορίζειν	ἐπιποθεῖ· πρὸς δὲ τὸ μὴ
[8, 12]	τὰς ἀναγκαίας τοῦ βίου χρείας	ἐκπορίζοντες.	Μόνοι γὰρ ἐξ ἁπάντων σχεδὸν
[8, 14]	γραφάς, ἄργυρον, χρυσὸν ἄσημον ἐπίσημον,	ἐκπωμάτων,	ὑφασμάτων πλῆθος, τὸν ἄλλον τῶν
[8, 9]	τούτων καὶ τῶν κτηνῶν τροπολογῶν	ἐκτέθειται.	Τὸ γὰρ διχηλεύειν καὶ διαστέλλειν
[8, 7]	ἀνάγκαις προσεπιφέρειν· μὴ γονὴν ἀνδρῶν	ἐκτέμνοντας,	μὴ γυναικῶν ἀτοκίοις καὶ ἄλλαις
[8, 9]	μηρυκισμὸν ἀνάγει, σαφῶς τοῖς νοοῦσιν	ἐκτίθεται	τὸ τῆς μνήμης. Ἡ γὰρ
[8, 12]	πρῶτον κωμηδὸν οἰκοῦσι, τὰς πόλεις	ἐκτρεπόμενοι	διὰ τὰς τῶν πολιτευομένων χειροήθεις
[8, 11]	ὡς ψυχῆς καὶ σώματος νόσον	ἐκτρεπόμενοι.	Κοινὴ δ´ οὐ τράπεζα μόνον,
[8, 10]	σὺν τῇ τοῦ πυρὸς ἀστραπηδὸν	ἐκφάνσει,	μὴ προκειμένων ὀργάνων τοιούτων μηδὲ
[8, 10]	γεγονέναι, διὰ τὸ τοὺς συνορῶντας	ἐκφαντικῶς	ἕκαστα καταλαμβάνειν, μήτε τὸ πῦρ
[8, 5]	βούλεται περιεργασάμενος εἰς κοινοὺς ἀνθρώπους	ἐκφέρειν,	ἀποσχόμενον δὲ οὕτως ἀποκαταστῆναι. Καὶ
[8, 7]	καὶ γεωργίας, λαβεῖν. Ἐπεὶ τί	ἐκώλυε	πρὸς θεοῦ ἐπὶ τοῦ παρελθόντος
[8, 8]	τὴν νενομισμένην, πᾶσαν δ´ ἑτέραν	ἐκώλυσεν.	Ἃ δ´ ὥσπερ ἱκετεύοντα προσφεύγει
[8, 8]	τὰ ἀγαθά (δέδωκε γὰρ αὐτὸς	ἑκὼν	καὶ πᾶσιν εἰς μέσον κατατέθεικεν)
[8, 14]	ἀνειμένας ποιουμένου δαπάνας ἀνθ´ ὕδατος	ἐλαίῳ	καταιονούμενοί τινες τῶν ἀπειροκάλων εἰς
[8, 14]	τὴν διὰ τῶν ἔργων ἀριδηλοτάτην	ἐλάμβανον	πίστιν. Οὐκ ἐπὶ τελευτῇ δὲ
[8, 10]	ἐκκλησιαζομένων κυκλόθεν τοῦ ὄρους, οὐκ	ἔλασσον	ἡμερῶν πέντε οὔσης τῆς περιόδου
[8, 10]	γὰρ παντὸς πλήθους μυριάδων οὐκ	ἔλαττον	ἑκατόν, χωρὶς τῶν ἀφηλίκων, ἐκκλησιαζομένων
[8, 8]	ψυχὴν ἀφανίζουσα καὶ τὸ γένος	ἐλαττοῦσα.	Τοιγαροῦν οὐδ´ εἴ τις ἐπὶ
[8, 14]	ταῖς εὐκαρπίαις, πλεονεκτεῖ μὲν τροφαῖς,	ἐλαττοῦται	δὲ τοῖς τρεφομένοις, ὧν χάριν
[8, 4]	~δʹ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΠΤΟΛΕΜΑΙΟΥ ΠΡΟΣ	ΕΛΕΑΖΑΡΟΝ	ΑΡΧΙΕΡΕΑ. Βασιλεὺς Πτολεμαῖος Ἐλεαζάρῳ ἀρχιερεῖ
[8, 3]	ὁ βασιλεὺς γραφῆναι πρὸς τὸν	Ἐλεάζαρον	περὶ τούτων, σημάναντας καὶ τὴν
[8, 5]	ΕΛΕΑΖΑΡΟΥ ΑΡΧΙΕΡΕΩΣ ΠΡΟΣ ΠΤΟΛΕΜΑΙΟΝ ΒΑΣΙΛΕΑ.	Ἐλεάζαρος	ἀρχιερεὺς βασιλεῖ Πτολεμαίῳ, φίλῳ γνησίῳ,
[8, 8]	Πτολεμαίων χρόνους διαπρεψάντων. Ὧν ὁ	Ἐλεάζαρος	καὶ τῷ τῆς ἀρχιερωσύνης ἀξιώματι
[8, 4]	τὴν ἐπιστολὴν ἀντέγραψεν ἐνδεχομένως ὁ	Ἐλεάζαρος	τάδε· ~εʹ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΕΛΕΑΖΑΡΟΥ ΑΡΧΙΕΡΕΩΣ
[8, 5]	ὁ Ἐλεάζαρος τάδε· ~εʹ ΕΠΙΣΤΟΛΗ	ΕΛΕΑΖΑΡΟΥ	ΑΡΧΙΕΡΕΩΣ ΠΡΟΣ ΠΤΟΛΕΜΑΙΟΝ ΒΑΣΙΛΕΑ. Ἐλεάζαρος
[8, 9]	τοῦ λόγου τὴν διδασκαλίαν· ~θʹ	ΕΛΕΑΖΑΡΟΥ	ΑΡΧΙΕΡΕΩΣ ΥΠΟΤΥΠΩΣΙΣ ΤΗΣ ΕΝ ΤΟΙΣ
[8, 8]	ἔχων εἰπεῖν ἐπαρκεῖν ἡγοῦμαι τὰς	Ἐλεαζάρου	καὶ Ἀριστοβούλου διηγήσεις, ἀνδρῶν τὸ
[8, 4]	ΠΡΟΣ ΕΛΕΑΖΑΡΟΝ ΑΡΧΙΕΡΕΑ. Βασιλεὺς Πτολεμαῖος	Ἐλεαζάρῳ	ἀρχιερεῖ χαίρειν καὶ ἐρρῶσθαι Ἐπεὶ
[8, 9]	καὶ γὰρ ἐπὶ τῶν προσφερομένων	ἔλεγε	μόσχων τε καὶ κριῶν καὶ
[8, 8]	περὶ τῶν ἀμφισβητουμένων, κολάσει τοὺς	ἐλεγχθέντας.	Ὁ τούτῳ μὴ πειθόμενος ὑφέξει
[8, 8]	τρόπον αἱ πεῖραι δεόμενα διορθώσεως	ἐλέγχουσιν·	ἡμῖν δὲ τοῖς πεισθεῖσιν ἐξ
[8, 6]	χερσὶν ἔχοντας εἶτα κατὰ κράτος	ἑλεῖν	τὴν χώραν, Σύρους τε ὁμοῦ
[8, 12]	πράξεις, ἐξ ὧν ἡ ἀδούλωτος	ἐλευθερία	βεβαιοῦται. Σημεῖον δέ· πολλῶν κατὰ
[8, 8]	ἐφ´ ἑαυτῶν χρόνον εἶχον τὴν	ἐλευθερίαν,	ἀκριβῶς ἔδοξαν τοὺς νόμους διαφυλάττειν,
[8, 11]	ἀψευδῆ δὲ καὶ μόνην ὄντως	ἐλευθερίαν	καρπούμενοι. Μάρτυς δὲ τῆς ἐλευθερίας
[8, 11]	ἐλευθερίαν καρπούμενοι. Μάρτυς δὲ τῆς	ἐλευθερίας	αὐτῶν ὁ βίος. Ἴδιον οὐδεὶς
[8, 12]	αὐτοῖς οὐδὲ εἷς ἐστιν, ἀλλ´	ἐλεύθεροι	πάντες, ἀνθυπουργοῦντες ἀλλήλοις· καταγινώσκουσί τε
[8, 12]	καλοκαγαθίας γενόμενοι καθάπερ αὐτονόμοις καὶ	ἐλευθέροις	οὖσιν ἐκ φύσεως προσηνέχθησαν, ᾄδοντες
[8, 11]	τοῦ Περὶ τοῦ πάντα σπουδαῖον	ἐλεύθερον	εἶναι τὰ οὕτως ἔχοντα παραθήσομαι·
[8, 7]	εἰς δοῦλον σῶμα, ἐὰν εἰς	ἐλεύθερον	ὑβρίζῃς, ἐὰν δεσμοῖς συνέχῃς, ἐὰν
[8, 11]	ἀλλ´ ἕτερος γέγονε λεληθώς, ἀντ´	ἐλευθέρου	δοῦλος. Οὕτως γοῦν ὁ βίος
[8, 1]	τοῖς πᾶσιν εἰς φῶς τε	ἐλθεῖν	ἐπ´ ἀκριβὲς μεταβληθείσας δημοσίαις τε
[8, 1]	κατασχεδιάζειν. Πρὶν δ´ ἐπὶ τοῦτ´	ἐλθεῖν,	ὅπως εἰς Ἕλληνας τὰ παρ´
[8, 1]	ὧν εἰς ἔρωτα καὶ πόθον	ἐλθεῖν	ὡμολογήκαμεν, διελθὼν ἐν τῷ πρὸ
[8, 9]	γὰρ εἰς τὸν καταπεπτωκότα λόγον	ἔλθῃς,	ὅτι μυῶν καὶ γαλῆς ἢ
[8, 1]	βασιλικῆς σπουδῆς τῆς εἰς τὴν	Ἑλλάδα	γλῶσσαν μεταβολῆς ἔτυχε, τῶν ἀναγκαίων
[8, 8]	τῶν Ἑβραϊκῶν λόγων ἐπὶ τὴν	Ἑλλάδα	μεταβολῆς, τὸν τρόπον ὑποτυπούμενος τῆς
[8, 14]	ἀνδριᾶσι καὶ ὑφασμάτων ποικιλίαις ἐν	Ἑλλάδι	καὶ βαρβάρῳ κατὰ πόλιν ἑκάστην
[8, 14]	ὄντος τι γεννᾶται. Τῆς δ´	Ἑλλάδος	οὐ κατηγορητέον ὡς λυπρᾶς καὶ
[8, 14]	αἱ τροφαί. Μόνη γὰρ ἡ	Ἑλλὰς	ἀψευδῶς ἀνθρωπογονεῖ φυτὸν οὐράνιον καὶ
[8, 8]	αὐτῶν χάριτας, ἀλλ´ εἰς ὁτιοῦν	ἐλλείποντα,	λευσθησόμενον παραδίδωσι. Κελεύει καὶ παντὸς
[8, 1]	ἐπὶ τοῦτ´ ἐλθεῖν, ὅπως εἰς	Ἕλληνας	τὰ παρ´ αὐτοῖς παρῆλθε λόγια
[8, 1]	οὖν Φοίνικας καὶ Αἰγυπτίους καὶ	Ἕλληνας	τῶν παρὰ σφίσι γνωρίμων κατὰ
[8, 8]	καὶ σχεδὸν οἱ ἄλλοι πάντες	Ἕλληνες	ἃ μὲν χρὴ πράττειν ἢ
[8, 12]	δόξαν οὐκ ἀκριβεῖ τύπῳ διαλέκτου	Ἑλληνικῆς	παρώνυμοι ὁσιότητος, ἐπειδὴ κἀν τοῖς
[8, 4]	τὸν νόμον ὑμῶν μεθερμηνευθῆναι γράμμασιν	Ἑλληνικοῖς	ἐκ τῶν παρ´ ὑμῖν Ἑβραϊκῶν
[8, 12]	γηροτροφουμένων. Τοιούτους ἡ δίχα περιεργίας	Ἑλληνικῶν	ὀνομάτων ἀθλητὰς ἀρετῆς ἀπεργάζεται φιλοσοφία,
[8, 9]	ταῦτα διαπλάσαντες καὶ μυθοποιήσαντες τῶν	Ἑλλήνων	οἱ σοφώτατοι καθεστάναι. Τῶν μὲν
[8, 9]	ἀρχιερεὺς τοῖς ἥκουσιν ὡς αὐτὸν	Ἕλλησι	περὶ τῆς ἀλληγορουμένης ἐν τοῖς
[8, 1]	που τῆς Ἰουδαίας γῆς οἰκοῦσιν	Ἕλλησί	τε καὶ βαρβάροις, φυλάττεσθαι κατὰ
[8, 8]	συγγράψαι λέγων αὐτὸς ἀνεγίνωσκε τοῖς	Ἕλλησιν	ἤ που περιτυχεῖν ἔξω τῆς
[8, 8]	φρονεῖν οἱ σοφώτατοι παρὰ τοῖς	Ἕλλησιν	ὅτι μὲν ἐδιδάχθησαν, ἐκείνου τὰς
[8, 8]	Πλάτων δὲ θαυμαζόμενος παρὰ τοῖς	Ἕλλησιν,	ὡς καὶ σεμνότητι βίου διενεγκὼν
[8, 14]	δὲ καὶ σῆψις ἐψύχωσεν, ὡς	ἕλμινθας	μὲν ἡ περὶ τροφήν, φθεῖρας
[8, 6]	εἰ βούλει, διάφορος· οὕτω καὶ	ἐλοιδόρουν	γόητα καὶ κέρκωπα λόγων. Καλῆς
[8, 8]	ὑπισχνουμένους. Ἡμῶν δ´ ὁντινοῦν τις	ἕλοιτο,	τοὺς νόμους ῥᾷον ἄν τις
[8, 8]	ἕτερον αὐτῶν ὃν ἔδοξεν ἑκάστοις	ἑλόμενοι	τὸν ἕτερον παρέλιπον· οἷον Λακεδαιμόνιοι
[8, 14]	πάρεστιν ἡ σωφροσύνη, τοῖς δ´	ἐλπὶς	μία οἱ γονεῖς, ἧς εἰ
[8, 1]	Μωσέα βίου, τὸν τρόπον οὐκ	ἐμαῖς	φωναῖς, αὐτῶν δὲ μόνων πάλιν
[8, 1]	Πτολεμαίῳ τοῦτο πρᾶξαι κατὰ νοῦν	ἐμβαλών,	εἰς προπαρασκευήν, ὡς ἔοικε, τῆς
[8, 7]	αὐτοῖς στῆσαι ταῦτα, οὐκ ἂν	ἐμὲ	ἀπαιτήσαις, ἴσως πολλῶν πολλάκις καὶ
[8, 10]	φλεγομένων σφοδρῶς, οὐδὲν ἐξανάλωσεν, ἀλλ´	ἔμεινε	τῶν ἁπάντων ἡ χλόη πυρὸς
[8, 14]	σωφρονισταί, νομοθέται κατὰ πόλεις, οἷς	ἐμέλησε	τὴν ἀμετρίαν τῶν ἐπιθυμιῶν στεῖλαι,
[8, 11]	μόνον ἢ μάλιστα τὴν κοινωνίαν	ἔμελλε	διαλύειν, ὀξυδερκέστερον ἰδόντες γάμον παρῃτήσαντο
[8, 14]	ἢ ἅλμασιν ἢ μακραῖς διαβάσεσιν	ἔμελλε	διελέγχεσθαι. Πόσων ἄρα κακῶν ὁ
[8, 1]	ἔθνη, οἷς τὰ τῆς θεογνωσίας	ἔμελλε	προξενεῖσθαι, παρελθεῖν, θεὸς αὐτὸς ὁ
[8, 1]	τοῦ σωτῆρος ἡμῶν βιωφελοῦς κηρύξεως	ἔμελλεν	ἐπὶ τῆς Ῥωμαίων ἀρχῆς εἰς
[8, 14]	δωμάτιον εἴσοδον, δι´ ἧς φοιτήσειν	ἔμελλεν	ὡς αὐτόν, ἐκέλευσε στορεσθῆναι σανίσιν,
[8, 12]	Ἐσσαῖοι, πλῆθος ὑπὲρ τετρακισχιλίους, κατ´	ἐμὴν	δόξαν οὐκ ἀκριβεῖ τύπῳ διαλέκτου
[8, 14]	παιδείας ἐπεμελήθησαν, οὐδὲ τοὺς ἰατροὺς	ἐμιμήσαντο	τὸ δοῦλον ψυχῆς σῶμα θεραπεύοντας
[8, 8]	δὲ νόμοις πολὺν αἰῶνα βεβαίως	ἐμμεμενηκόσι,	πάντας ἂν οἶμαι θαυμάσαι διὰ
[8, 8]	ἄλλοι τὸ μηδενὶ τῶν πατρίων	ἐμμένειν	καλὸν εἶναι νομίζουσι καὶ τοῖς
[8, 9]	τὴν τῶν ἀνθρώπων συναναστροφὴν δικαίαν.	Ἐμοὶ	μὲν οὖν καλῶς ἐνόμιζε περὶ
[8, 10]	νομοθέτῃ προσάψῃς τὴν ἀλογίαν, ἀλλ´	ἐμοὶ	τῷ μὴ δυναμένῳ διαιρεῖσθαι τὰ
[8, 11]	ἑνὸς ἁπάντων καὶ τὰ πάντων	ἔμπαλιν	ἑνὸς ὑπείληπται. Καὶ μὴν εἴ
[8, 7]	ἄλλαις μηχαναῖς ἀμβλοῦν· μὴ ζῴοις	ἔμπαλιν	ἢ κατέδειξεν εἴτ´ οὖν ὁ
[8, 13]	πολλὴν ἀπραξίαν ἀνάγνως καταψευσάμενοι, δέον	ἔμπαλιν	τούτου τὰς δυνάμεις ὡς ποιητοῦ
[8, 8]	τῆς τῶν πραγμάτων οἰκονομίας τοὺς	ἐμπειρίαν	ἔχειν τῶν νόμων ὑπισχνουμένους. Ἡμῶν
[8, 4]	ἐπιλέξας ἄνδρας καλῶς βεβιωκότας, πρεσβυτέρους,	ἐμπειρίαν	ἔχοντας τοῦ νόμου καὶ δυνατοὺς
[8, 12]	ἀναγινώσκει λαβών, ἕτερος δὲ τῶν	ἐμπειροτάτων	ὅσα μὴ γνώριμα παρελθὼν ἀναδιδάσκει·
[8, 3]	καλῶς βεβιωκότας καὶ πρεσβυτέρους ἄνδρας,	ἐμπείρους	τῶν κατὰ τὸν νόμον τὸν
[8, 7]	τῶν πατρίων νόμων καὶ ἐθῶν	ἐμπείρως	ἔχειν. Τί οὖν ἐποίησε ταῖς
[8, 7]	τῶν τε νόμων τῶν ἱερῶν	ἐμπείρως	ἔχοντες καὶ πολὺ δὴ πρὸς
[8, 8]	ἁπάντων τὴν θαυμαστὴν ὁμόνοιαν ἡμῖν	ἐμπεποίηκε.	Τὸ γὰρ μίαν μὲν ἔχειν
[8, 14]	μεσημβρίαν νενεύκασιν, ὑπὲρ τοῦ τοὺς	ἐμπεριπατοῦντας	χειμῶνι μὲν ἀλεαίνεσθαι, θέρους δὲ
[8, 9]	γὰρ εἰκῆ καὶ κατὰ τὸ	ἐμπεσὸν	εἰς ψυχὴν νενομοθέτηται, πρὸς δ´
[8, 6]	ἧττον εἰς πόθον κατὰ δαίμονα	ἐμπεσόντας	τῆς πατρίου καὶ ἀρχαίας γῆς
[8, 14]	δὲ ποτῶν ἀεὶ καὶ σιτίων	ἐμπιπλαμένους	ἥκιστα φρονίμους, ἅτε βαπτιζομένου τοῖς
[8, 12]	κατ´ εἰρήνην εὐόλισθα εἰς κακίαν·	ἐμπορίας	γὰρ ἢ καπηλείας ἢ ναυκληρίας
[8, 14]	τῆς πρὸς τοὺς προπάτορας ὁμοφωνίας	ἐμφανῆ	καθιστάς. Ἤδη δ´ ἐντεῦθεν μεταβῆναι
[8, 9]	μεταλαμβάνομεν. Ἐγὼ δὲ εἶπα· Τοὺς	ἐμφανιστὰς	οἴομαί σε λέγειν· καὶ γὰρ
[8, 14]	δίχα τοῦ ἀναγκαῖον εἶναι τοὺς	ἐμφερομένους	ἀέρι νοσώδει νοσεῖν, ὥσπερ καὶ
[8, 8]	ἄλλην χώραν ὑπέλαβε· καὶ γὰρ	ἐμφυομένη	σώμασι κακοπαθεῖ καὶ τούτων αὖ
[8, 9]	~θʹ ΕΛΕΑΖΑΡΟΥ ΑΡΧΙΕΡΕΩΣ ΥΠΟΤΥΠΩΣΙΣ ΤΗΣ	ΕΝ	ΤΟΙΣ ΙΕΡΟΙΣ ΝΟΜΟΙΣ ΑΛΛΗΓΟΡΟΥΜΕΝΗΣ ΔΙΑΝΟΙΑΣ.
[8, 14]	λόγος) συντακῆναι ἢ ἐν τῷ	ἐν	Ἄβαις ἱερῷ συνεμπρησθέντα ἀπολέσθαι. Ταῦτα
[8, 14]	μὲν ψεῦδος· ἔξω γὰρ ἄστεος	ἐν	ἀγρῷ καὶ ἐρημίαις θεωρεῖται, φεύγοντα
[8, 14]	κακίζειν ὠμότητα; Καὶ γὰρ εἰ	ἐν	ἀέρι γεγένηντο λοιμικῷ, πάντως ὤφειλον
[8, 11]	τὰ γυμνάσματα καὶ πολυχρονιώτερα τῶν	ἐν	ἀθλήσεσι, μὴ συναφηβῶντα τῇ τοῦ
[8, 14]	γίνεσθαι καὶ ταῖς ἐκεχειρίαις ἐντρυφᾶν.	Ἐν	Αἰγύπτῳ δὲ καὶ θαυμασιώτερον ἰδεῖν
[8, 14]	ἐφίστησι τοὺς τυράννους ταῖς πόλεσιν,	ἐν	αἷς ἂν αἴσθηται βίαν, ἀδικίαν,
[8, 8]	καὶ ὅσων ἔτυχον αὐτοὶ δεηθέντες	ἐν	ἀμηχάνοις· λαθεῖν δὲ τὴν ἐκείνου
[8, 7]	πλέον μηδὲ ἓν τῷ γε	ἐν	ἀνάγκαις προσεπιφέρειν· μὴ γονὴν ἀνδρῶν
[8, 6]	ἧς τόν γε λαὸν ἅπαντα	ἐν	ἀνυδρίᾳ καὶ λιμῷ καὶ τῶν
[8, 7]	μὲν οὐδεμιᾶς, πρὸς εὐπείθειαν δ´	ἐν	ἅπασι· γονεῖς παίδων ἄρχειν, ἐπὶ
[8, 14]	ἢ οὐκ ἀποδέον· οὗ χάριν	ἐν	ἅπασι μὲν τοῖς ὀρθῶς γραφεῖσι
[8, 8]	τὴν τῶν πολιτῶν πρὸς ἀλλήλους	ἐν	ἅπασι συμφωνίαν. Ἅπασαι γὰρ αἱ
[8, 9]	καὶ ἡ δευτέρα τῶν Μακκαβαίων	ἐν	ἀρχῇ τῆς βίβλου μνημονεύει) ἐν
[8, 6]	Σύρους τε ὁμοῦ καὶ Φοίνικας	ἐν	αὐτῇ τῇ ἐκείνων γῇ μαχομένους
[8, 14]	γὰρ οὗτοι τὸ κυριώτατον τῶν	ἐν	αὐτοῖς διάνοιαν πεπήρωνται, ἧς βαθὺ
[8, 3]	τινα καὶ σεμνὴν εἶναι τὴν	ἐν	αὐτοῖς θεωρίαν, ὥς φησιν Ἑκαταῖος
[8, 10]	μέν ἐστι, τὰς αὐτὰς δ´	ἐν	αὑτοῖς τροπὰς λαμβάνει καὶ φθοράς.
[8, 12]	παίδων χερσὶ καὶ διανοίαις μυρίαις	ἐν	ἀφθονίᾳ τῇ πάσῃ γηροτροφουμένων. Τοιούτους
[8, 14]	ἀκμὴν ἀμαυρώσας, καὶ ταῦθ´ ὁρῶν	ἐν	ἀψύχοις περιμάχητα καλλιγράφων ἔργα καὶ
[8, 4]	ὑπάρχῃ καὶ ταῦτα παρ´ ἡμῖν	ἐν	βιβλιοθήκῃ σὺν τοῖς ἄλλοις βασιλικοῖς
[8, 14]	ἀληθές ἐστιν, ἔχει τινὰ λόγον.	Ἐν	γὰρ μυχοῖς σεσώρευται φορυτὸς καὶ
[8, 13]	ἀγένητον (πᾶν γὰρ τὸ αἰσθητὸν	ἐν	γενέσει καὶ μεταβολαῖς οὐδέ ποτε
[8, 14]	ὠφέλειαν ἔστιν ὅτε καὶ αὐτός·	ἐν	γοῦν ταῖς μεθημεριναῖς πυρσείαις, ἡνίκα
[8, 12]	καὶ παρὰ τὸν ἄλλον χρόνον,	ἐν	δὲ ταῖς ἑβδόμαις διαφερόντως. Ἱερὰ
[8, 9]	τὰ πλεῖστα τὴν νομοθεσίαν ἔχειν,	ἐν	δὲ τούτοις πάλιν πάνυ〉 δεισιδαιμόνως)
[8, 14]	ἢ καταπίμπρασθαι, τρεῖς συλήσαντας τὸ	ἐν	Δελφοῖς ἱερόν, Φιλόμηλον καὶ Ὀνόμαρχον
[8, 7]	αὐτῷ καὶ ὁ Ἰώσηπος ἱστορεῖ	ἐν	δευτέρῳ συγγράμματι ὧν πεποίηται Περὶ
[8, 14]	ὑπὸ πάντων ἐπαινοῦνται· ὅπερ γὰρ	ἐν	δήμῳ τύραννος, τοῦτ´ ἐν νόμῳ
[8, 14]	Εἰ μὲν γάρ τινες ἢ	ἐν	διαφέρουσι καιροῖς ἢ ἑτέραις ἐκολάσθησαν
[8, 14]	ἕνεκα πολιτικῶν χρειῶν ὥρας τῆς	ἐν	ἔθει μετέθηκε τὴν τάξιν, δι´
[8, 4]	ἀνατιθέντες, ὃς ἡμῖν τὴν βασιλείαν	ἐν	εἰρήνῃ καὶ δόξῃ τῇ κρατίστῃ
[8, 5]	καὶ διασώζῃ σοι τὴν βασιλείαν	ἐν	εἰρήνῃ μετὰ δόξης ὁ κυριεύων
[8, 14]	ὅλου συμπλήρωσιν, ἵνα γένηται κόσμος,	ἐν	ἑκάστῳ μέρει φῦναι ζῴων ἰδέας
[8, 14]	καὶ ἀνδριᾶσι καὶ ὑφασμάτων ποικιλίαις	ἐν	Ἑλλάδι καὶ βαρβάρῳ κατὰ πόλιν
[8, 10]	ὑπῆγε, τὸ δ´ ἕτερον τῶν	ἐν	ἕξει τάγμα ταύτης μὲν ἠφίει,
[8, 12]	νοσηλείας ἐκ τῶν κοινῶν ἔχοντες	ἐν	ἑτοίμῳ, ὡς μετὰ πάσης ἀδείας
[8, 6]	τὸ παντελὲς διεσώσατο καὶ ὥσπερ	ἐν	εὐθηνίᾳ πάσῃ καὶ παραπομπῇ τῶν
[8, 11]	μόνον, ἀλλὰ καὶ σφόδρα εὔπαιδες,	ἐν	εὐτυχεστάτῳ καὶ λιπαρωτάτῳ γήρᾳ τὸν
[8, 7]	νόμισμα ἄδικον· μὴ φίλων ἀπόρρητα	ἐν	ἔχθρᾳ φαίνειν· ποῦ δὴ πρὸς
[8, 8]	ἔθεσι μηδὲν ἀλλήλων διαφέρειν καλλίστην	ἐν	ἤθεσιν ἀνθρώπων συμφωνίαν ἀποτελεῖ. Παρ´
[8, 14]	μυχῶν ψυχῆς εἰσδυόμενος ἀψοφητὶ καθάπερ	ἐν	ἡλίῳ λαμπρὰν διάνοιαν αὐγάζει, ἀπαμπίσχων
[8, 3]	γραφήσεται πρὸς τὸν ἀρχιερέα τὸν	ἐν	Ἱεροσολύμοις ἀποστεῖλαι τοὺς μάλιστα καλῶς
[8, 14]	παρὸν ὠλιγώρησαν. Ἤδη γοῦν καὶ	ἐν	ἱπποδρομίαις εἶδόν τινας εἴξαντας ἀλογιστίᾳ,
[8, 14]	τελειοῖ. Εἰ δὲ τοὺς μὴ	ἐν	καιρῷ πλωτῆρας ἢ γεηπόνους ἔστιν
[8, 14]	τὸ προμηθὲς ἐπὶ τὸ τῶν	ἐν	κόσμῳ συνεκτικώτατον ὁρᾶν ἀγαπᾷ, καθάπερ
[8, 14]	ἐγκαθέζεσθαι καὶ σὺν κόσμῳ θεωρεῖν,	ἐν	μέσῳ στάντες ὑπὸ τῆς ῥύμης
[8, 14]	νοσώδει νοσεῖν, ὥσπερ καὶ τοὺς	ἐν	νηὶ χειμαζομένους κινδυνεύειν ἐξίσου. Τὰ
[8, 14]	γὰρ ἐν δήμῳ τύραννος, τοῦτ´	ἐν	νόμῳ κόλασις. Ἐπειδὰν οὖν ἔνδεια
[8, 2]	τὰς εἴκοσι, βασιλεῦ· σπουδάσω δ´	ἐν	ὀλίγῳ χρόνῳ πρὸς τὸ πληρωθῆναι
[8, 6]	χρόνον, ἀλλ´ ὅσον οὐδ´ οἰκίαν	ἐν	ὁμοφροσύνῃ συμμεῖναι μετὰ πάσης εὐθηνείας
[8, 9]	καταφεύγει. Τοῖς δὲ παρ´ ἡμῖν	ἐν	οὐδενὶ ταῦτα λελόγισται, περὶ δὲ
[8, 14]	προνοίᾳ γεγόνασιν, οὕτως καὶ τὰ	ἐν	οὐρανῷ πάντα, κἂν ἡμεῖς τὰς
[8, 14]	ἀπορρῶγος ὄρους ἐπὶ τῷ τὰς	ἐν	οὐρανῷ φύσεις ἀριδηλοτέρας κατανοῆσαι κρημνοβατοῦσιν,
[8, 12]	ΑΥΤΩΝ. Ἔστι δὲ καὶ ἡ	ἐν	Παλαιστίνῃ Συρία καλοκαγαθίας οὐκ ἄγονος,
[8, 10]	ἐν τοῖς κτήνεσί σου καὶ	ἐν	πᾶσι τοῖς ἐν τοῖς πεδίοις
[8, 14]	ἢ ὁ δεῖνα τῶν σπουδαίων	ἐν	πενίᾳ διετέλεσαν, ἄνθρωποι μηδὲν πώποτε
[8, 13]	δόγμα καὶ ἀνωφελὲς ἀναρχίαν ὡς	ἐν	πόλει κατασκευάζειν τῷδε τῷ κόσμῳ
[8, 14]	τυράννων ὁ θεὸς κακίαν ἀναχυθεῖσαν	ἐν	πόλεσι καὶ χώραις καὶ ἔθνεσιν
[8, 5]	αὐτῷ γέγονεν, ἐξιλασάμενος τὸν θεὸν	ἐν	πολλαῖς ἡμέραις ἀποκατέστη. Μεταλαβὼν δὲ
[8, 9]	κυρίου τοῦ θεοῦ, τοῦ ποιήσαντος	ἐν	σοὶ τὰ μεγάλα καὶ θαυμαστά’
[8, 14]	κόσμῳ συνεκτικώτατον ὁρᾶν ἀγαπᾷ, καθάπερ	ἐν	ταῖς βασιλείαις καὶ στραταρχίαις ἐπὶ
[8, 14]	πάντας ἀναπιμπλᾶσαι, καὶ πολὺ μᾶλλον	ἐν	ταῖς ἰατρικαῖς συνθέσεσι τῶν φαρμάκων.
[8, 6]	ἱδρύθησαν καὶ τὴν χώραν ἔσχον	ἐν	ταῖς ἱεραῖς ἀναγραφαῖς δηλοῦται· οὐ
[8, 9]	πατρίῳ μετειληχώς, ὁποῖα περὶ τῶν	ἐν	ταῖς ἱεραῖς βίβλοις φερομένων ὡς
[8, 14]	ἑαυτῆς κατέγνω θάνατον. Τὸ δ´	ἐν	ταῖς οἰκίαις πεφωλευκέναι μᾶλλον, ἐστὶ
[8, 9]	δι´ ὅλου τοῦ ζῆν καὶ	ἐν	ταῖς πράξεσιν ἀσκῶμεν δικαιοσύνην πρὸς
[8, 14]	πρόσρησις οἰκειοτέρα πατρός. Ὃ γὰρ	ἐν	ταῖς συγγενείαις πρὸς τέκνα γονεῖς,
[8, 14]	ῥᾳθύμως καὶ ἀμελῶς ἰατρεύειν ἐπιχειροῦντας	ἐν	ταῖς συνθέσεσι τῶν φαρμάκων καταχρωμένους
[8, 14]	προστυχόντα. Λέγουσι δέ τινες, καθάπερ	ἐν	ταῖς τυραννοκτονίαις καὶ τοὺς συγγενεῖς
[8, 10]	τῶν ἀνθρώπων καὶ τὰς ἐνεργείας	ἐν	ταῖς χερσὶν εἶναι. Διόπερ καλῶς
[8, 14]	θήρας ἀπεχόμεθα. Σωτηρίας δὲ πόθος	ἐν	ταῖς ψυχαῖς οὐ λογικαῖς μόνον,
[8, 8]	εὐθὺς αἰσθήσεως αὐτοὺς ἐκμανθάνοντες ἔχομεν	ἐν	ταῖς ψυχαῖς ὥσπερ ἐγκεχαραγμένους, καὶ
[8, 12]	οἳ καλοῦνται συναγωγαί, καθ´ ἡλικίας	ἐν	τάξεσιν ὑπὸ πρεσβυτέροις νέοι καθέζονται,
[8, 14]	πόλις ἐστὶν Ἀσκάλων ὄνομα· γενόμενος	ἐν	ταύτῃ, καθ´ ὃν χρόνον εἰς
[8, 11]	τὴν ἁπάντων ὠφέλειαν. Οἰκοῦσι δ´	ἐν	ταὐτῷ, κατὰ θιάσους ἑταιρίας καὶ
[8, 14]	καὶ συγγενῶν καὶ ὑπηκόων τῶν	ἐν	τέλει θεραπείαν ἄξαντες, τῶν σωματοφυλάκων,
[8, 5]	παραφέρειν μέλλοντός τι τῶν ἀναγεγραμμένων	ἐν	τῇ βίβλῳ πρός τι δρᾶμα
[8, 12]	ἂν μάθοιμεν ὁποῖοί τινες καὶ	ἐν	τῇ θεολογίᾳ κἀν τῇ περὶ
[8, 9]	ἐξεύρεσιν, παντελῶς ἀνόητον· τῶν γὰρ	ἐν	τῇ κτίσει λαβόντες τινὰ συνέθηκαν
[8, 8]	ἀλλὰ καὶ σκυλεύειν ἀπείρηκε τοὺς	ἐν	τῇ μάχῃ πεσόντας καὶ τῶν
[8, 9]	πολλοῖς περιεργίαν ἔχειν τινὰ τῶν	ἐν	τῇ νομοθεσίᾳ, λέγω δὲ περί
[8, 11]	ἐπανίασι χαίροντες οὐχ ἧττον τῶν	ἐν	τοῖς γυμνικοῖς ἐξεταζομένων ἀγῶσιν. Ὑπολαμβάνουσι
[8, 8]	ἀνθρώπων αὐτὸν πρόνοιαν ἀφαιρουμένων· οὐδ´	ἐν	τοῖς ἐπιτηδεύμασι τῶν βίων ὄψεται
[8, 8]	βασιλευσάντων τῆς Ἀσίας μεταβολάς, οὐδ´	ἐν	τοῖς ἐσχάτοις τῶν δεινῶν τοὺς
[8, 8]	μεταβολῆς, τὸν τρόπον ὑποτυπούμενος τῆς	ἐν	τοῖς ἱεροῖς νόμοις ἀλληγορουμένης ἰδέας,
[8, 9]	αὐτὸν Ἕλλησι περὶ τῆς ἀλληγορουμένης	ἐν	τοῖς ἱεροῖς νόμοις ἰδέας διεστείλατο,
[8, 10]	λέγων· Ἰδοὺ χεὶρ κυρίου ἐπέσται	ἐν	τοῖς κτήνεσί σου καὶ ἐν
[8, 10]	προσέχειν ἠξίου θεωρίᾳ τε τῶν	ἐν	τοῖς νόμοις κατὰ διάνοιαν σημαινομένων.
[8, 14]	ἑτέραις τιμωρίαις, ἀλλὰ ταῖς περιεχομέναις	ἐν	τοῖς νόμοις κολασθέντων εὔλογον φάσκειν
[8, 13]	ἀναδιδαχθεὶς ἔγνω διότι ἀναγκαιότατόν ἐστιν	ἐν	τοῖς οὖσι τὸ μὲν εἶναι
[8, 10]	σου καὶ ἐν πᾶσι τοῖς	ἐν	τοῖς πεδίοις θάνατος μέγας, ὥστε
[8, 8]	παραλείπω φιλοσόφους, ὅσοι τι τοιοῦτον	ἐν	τοῖς συγγράμμασιν ἐπραγματεύσαντο· Πλάτων δὲ
[8, 14]	φύσεως) τὸν αὐτὸν τρόπον τὸν	ἐν	τοῖς τοιούτοις χωρίοις ἐνοικοῦντα, ἔνθα
[8, 8]	Ἰουδαίων πολιτείας. Περὶ δὲ τῆς	ἐν	τοῖς ὑπ´ αὐτοῦ τεθεῖσι νόμοις
[8, 14]	ΤΟΝ ΚΟΣΜΟΝ. Πρόνοιαν εἶναι λέγεις	ἐν	τοσαύτῃ τῶν πραγμάτων ταραχῇ καὶ
[8, 3]	ἐπισκευῆς, πεποιημένος οὐ παρέργως τὴν	ἐν	τούτοις ἐπιμέλειαν προσαναφέρω σοι. Τὰ
[8, 8]	ἐξελάθοντο τῶν νόμων· ἡμεῖς δὲ	ἐν	τύχαις μυρίαις γεγονότες διὰ τὰς
[8, 14]	τοῖς κατακριθεῖσιν, ὧν ἡ φύσις	ἐν	τῷ ἀδωροδοκήτῳ δικαστηρίῳ ἑαυτῆς κατέγνω
[8, 14]	ἀνθρώπων γένους. Ὥσπερ οὖν τὸ	ἐν	τῷ γυμνασίῳ ἄλειμμα τίθεται μὲν
[8, 14]	περὶ αὐτοῦ λόγος) συντακῆναι ἢ	ἐν	τῷ ἐν Ἄβαις ἱερῷ συνεμπρησθέντα
[8, 14]	ὁ κροκόδειλος, γεννώμενος καὶ τρεφόμενος	ἐν	τῷ ἱερωτάτῳ Νείλῳ, τῆς ὠφελείας
[8, 13]	τοῦ προνοίᾳ διοικεῖσθαι τὸ πᾶν	ἐν	τῷ Περὶ προνοίας νεανικώτατα διέξεισι,
[8, 1]	καὶ πόθον ἐλθεῖν ὡμολογήκαμεν, διελθὼν	ἐν	τῷ πρὸ τούτου μέτειμι νῦν
[8, 9]	ἐν ἀρχῇ τῆς βίβλου μνημονεύει)	ἐν	τῷ πρὸς Πτολεμαῖον τὸν βασιλέα
[8, 14]	ὄντος ἀνάγκη τὸν σοφόν, εἰ	ἐν	ὑπαίθρῳ διάγοι, καταβρέχεσθαι, βορέου δὲ
[8, 8]	καὶ πειθοῖ πάντας ὑπεράρας τοὺς	ἐν	φιλοσοφίᾳ γεγονότας, ὑπὸ τῶν φασκόντων
[8, 14]	ἀναγεγραφότων τὸν ἱερὸν πόλεμον τὸν〉	ἐν	Φωκίδι, νόμου κειμένου τὸν ἱερόσυλον
[8, 10]	ἡμῶν λέγων ὁ Μωσῆς οὕτως·	Ἐν	χειρὶ κραταιᾷ ἐξήγαγεν ὁ θεός
[8, 6]	δ´ ἰσχύοντας καὶ τὰ ὅπλα	ἐν	χερσὶν ἔχοντας εἶτα κατὰ κράτος
[8, 14]	ἐπίβουλα, κακιῶν ὁ βαρύτατος ἐπιτειχισμός,	ἐν	ᾧ δὲ οὐδὲν μὲν τῶν
[8, 14]	εἶναι φῶμεν· οὐ γὰρ ὅσιον.	Ἐν	ᾧ μὲν γὰρ πολλὰ τὰ
[8, 14]	καὶ πλαστῶν καὶ ἄλλων τεχνιτῶν	ἔν	τε ζωγραφήμασι καὶ ἀνδριᾶσι καὶ
[8, 9]	μιᾶς δυνάμεως οἰκονομούμενα, καὶ καθ´	ἓν	ἕκαστον ἔχει λόγον βαθύν, ἀφ´
[8, 14]	καταλέγεσθαι περιττὸς πόνος, ἀπόχρη δ´	ἓν	ἔργον παράδειγμα πάντων ἑστάναι. Λέγεται
[8, 9]	οἷς συγχρώμεθα. Χάριν δὲ ὑποδείγματος	ἓν	ἢ δεύτερον ἐπιδραμών σοι σημανῶ.
[8, 12]	τῶν ὁμοζήλων. Εἶτ´ ἐστὶ ταμεῖον	ἓν	πάντων καὶ δαπάναι· καὶ κοιναὶ
[8, 7]	δεσμά, μὴ κακὸν πλέον μηδὲ	ἓν	τῷ γε ἐν ἀνάγκαις προσεπιφέρειν·
[8, 7]	καὶ πολυωρίᾳ· τῶν ἑαυτοῦ κτημάτων	ἕνα	ἕκαστον κύριον εἶναι, μὴ θεόν
[8, 14]	πάντων δὲ ἀθρόως καὶ ὑφ´	ἕνα	καιρὸν καὶ μὴ ἑτέραις τιμωρίαις,
[8, 14]	ἐπαξία τὸν θεῖον περιπολεῖν οἶκον.	Ἕνα	μὲν δὴ λόγον τοῦτον, ὦ
[8, 14]	τινα τῶν ἠμελημένων καὶ ἀφανῶν	ἕνα	τὸν προστυχόντα. Λέγουσι δέ τινες,
[8, 14]	τελοῦνται καὶ ἄλλων ἔθνεα κηρῶν,	ἐναλλάττεσθαι	τὰς ἀπὸ τῶν τοιούτων τιμὰς
[8, 6]	τοῖς ἐκείνου νόμοις καὶ ἔθεσιν	ἐναντία	πεισθῆναι. Ταῦτ´ εἰπὼν ἐπιτέμνεται τὴν
[8, 12]	ὧν χρὴ καὶ φυγὰς τῶν	ἐναντίων,	νόμοις καὶ κανόσι τριττοῖς χρώμενοι,
[8, 14]	χρημάτων. Μία τούτων ἐστὶ βάσανος	ἐναργεστάτη	λιμός, ᾧ τὸ πρὸς ἀλήθειαν
[8, 8]	ἁπάντων, ἔργοις μὲν καὶ χάρισιν	ἐναργὴς	καὶ παντὸς οὗτινος φανερώτερος, μορφὴν
[8, 14]	παρακαταθήκην, ἕτερον δὲ συνῳδὸν καὶ	ἐναρμόνιον	αὐτῷ τοιόνδε· μὴ τοσοῦτόν ποτε
[8, 11]	Ὁ γὰρ ἢ γυναικὸς φίλτροις	ἐνδεθεὶς	ἢ τέκνων ἀνάγκῃ φύσεως προκηδόμενος
[8, 12]	γεγονότες, ἐπιτηδεύσει τὸ πλέον ἢ	ἐνδείᾳ	εὐτυχίας, πλουσιώτατοι νομίζονται, τὴν ὀλιγοδέειαν
[8, 14]	ἐν νόμῳ κόλασις. Ἐπειδὰν οὖν	ἔνδεια	μὲν καὶ σπάνις δεινὴ καταλάβῃ
[8, 9]	νομοθεσίας τὸ τοῦ θεοῦ δυνατὸν	ἐνδεικνύμενος.	Ποιησάμενος οὖν τὴν καταρχὴν ταύτην
[8, 9]	τούτων οὐκ ἀπαγορευτικῶς μόνον, ἀλλ´	ἐνδεικτικῶς,	καὶ τὰς βλάβας προὐδήλου καὶ
[8, 4]	Πρὸς ταύτην τὴν ἐπιστολὴν ἀντέγραψεν	ἐνδεχομένως	ὁ Ἐλεάζαρος τάδε· ~εʹ ΕΠΙΣΤΟΛΗ
[8, 14]	ταῖς καταδύσεσι τῶν θηρίων ἀδεῶς	ἐνδιαιτῶνται,	τῶν συμβαινόντων ἑαυτούς, ἀλλὰ μὴ
[8, 14]	μηδέπω πέπεισαι, τὸν ἔθ´ ὑποικουροῦντα	ἐνδοιασμὸν	εἰπὲ θαρρῶν· ἀμφότεροι γὰρ ᾗ
[8, 9]	μεγάλα καὶ θαυμαστά’ Κατανοούμενα γὰρ	ἔνδοξα	καὶ μεγάλα φαίνεται, πρῶτον μὲν
[8, 14]	γνησίου κάλλους ἀπορίᾳ νόθον ἐπ´	ἐνέδρᾳ	τῶν θεωμένων δημιουργεῖ. Τοιαύτης γέμουσι
[8, 8]	καὶ ταύτην, εἰ μέλλοι τέκνων	ἕνεκα	γενήσεσθαι. Τὴν δὲ πρὸς ἄρρενα
[8, 14]	ὠφελείᾳ, πολλάκις δ´ ὁ γυμνασίαρχος	ἕνεκα	πολιτικῶν χρειῶν ὥρας τῆς ἐν
[8, 14]	δ´ οὐκ ἂν ἀλογήσαι νόθων	ἕνεκα	προνοίας τῶν γνησίων; Εἰ δὲ
[8, 10]	πολλὰ παρείς, δείγματος αὐτὸ μόνον	ἕνεκα	τῇ τοῦ Φίλωνος ἐπὶ τοῦ
[8, 14]	προλαβὼν τὴν ἀπολογίαν διέσυρες) ἀσκήσεως	ἕνεκα	τῆς πρὸς τοὺς πολεμικοὺς ἀγῶνας.
[8, 8]	ὡς αὐτὸν ἥκουσι διὰ〉 πρεσβείας	ἕνεκα	τῆς τῶν Ἑβραϊκῶν λόγων ἐπὶ
[8, 14]	δωρεὰς μεγάλας προτεινόντων λαβεῖν ἀξιώσαντες,	ἕνεκα	τοῦ μόνον ἀγαθὸν καὶ καλὸν
[8, 8]	τοῖς ἐκείνου νόμοις ἐπὶ πλεῖστον	ἐνεκαρτέρησαν.	Οὐκοῦν τοῦτο μὲν ὡμολογήσθω τεκμήριον
[8, 9]	καὶ τρόπων ἐξαίρετον ἐξαρτισμὸν δικαιοσύνης	ἕνεκεν	σεμνῶς πάντα ἀνατέτακται. Τῶν γὰρ
[8, 9]	τῷ λόγῳ σωματοποιήσαντες κακοῖς ἑτέρους	ἐνεκύλισαν	ἀκαθαρσίαν τε οὐ τὴν τυχοῦσαν
[8, 9]	ἀναστροφὰς καὶ τὰς ὁμιλίας οἷον	ἐνεργάζονται	πρᾶγμα, διότι κακοῖς ὁμιλήσαντες διαστροφὰς
[8, 9]	περιῆφθαι, σαφῶς ἀποδεικνὺς ὅτι πᾶσαν	ἐνέργειαν	μετὰ δικαιοσύνης ἐπιτελεῖν δεῖ, μνήμην
[8, 10]	καιρόν, ἵνα πάντες θεωρήσωσι τὴν	ἐνέργειαν	τοῦ θεοῦ. Κατάβασις γὰρ αὕτη
[8, 9]	ἰσχὺς τῶν ὅλων σωμάτων μετ´	ἐνεργείας	ἀπέρεισιν ἐπὶ τοὺς ὤμους ἔχει
[8, 10]	ἰσχὺν τῶν ἀνθρώπων καὶ τὰς	ἐνεργείας	ἐν ταῖς χερσὶν εἶναι. Διόπερ
[8, 10]	τῶν σαλπίγγων φωνὰς δι´ ἀνθρωπίνης	ἐνεργείας	ἢ κατασκευῆς ὀργάνων γίνεσθαι, τὸν
[8, 9]	ἡ τῶν αἰσθήσεων διακόσμησις, διανοίας	ἐνέργημα	καὶ κίνησις ἀόρατος ἥ τε
[8, 14]	βουληθείης περιαθρῆσαι θεοῦ διάνοιαν, ὡς	ἔνεστιν	ἀνθρωπίνῳ λογισμῷ, τρανοτέραν τὴν τοῦ
[8, 8]	τὴν περὶ τοῦ θεοῦ πίστιν	ἐνέφυσεν	ἀμετακίνητον. Αἴτιον δ´, ὅτι καὶ
[8, 8]	περὶ τὸν θεὸν μάλιστα θεραπείαν	ἐνεχείρισεν.	Τοῦτο δ´ ἦν καὶ τοῦ
[8, 9]	πάνυ〉 δεισιδαιμόνως) πρὸς ταῦτα οὕτως	ἐνήρξατο·	Θεωρεῖς ἔφη, τὰς ἀναστροφὰς καὶ
[8, 5]	πρώτου συγγράμματος ὧν ἐπέγραψεν Ὑποθετικῶν,	ἔνθα	τὸν ὑπὲρ Ἰουδαίων, ὡς πρὸς
[8, 14]	ἐν τοῖς τοιούτοις χωρίοις ἐνοικοῦντα,	ἔνθα	φόνοι τελοῦνται καὶ ἄλλων ἔθνεα
[8, 12]	εἴη; Επεὶ τοίνυν τὰ τῆς	ἐνθέου	γραφῆς λόγια πρόκειται διὰ τοῦ
[8, 12]	ἀνθρωπίνην ἐπινοῆσαι ψυχὴν ἄνευ κατακωχῆς	ἐνθέου.	Τούτους ἀναδιδάσκονται μὲν καὶ παρὰ
[8, 11]	διαφερόντων ἕκαστοι τὸν μισθὸν λαβόντες	ἑνὶ	διδόασι τῷ χειροτονηθέντι ταμίᾳ· λαβὼν
[8, 14]	ταῖς ἰατρικαῖς συνθέσεσι τῶν φαρμάκων.	Ἔνια	γὰρ ἀναμιχθέντα τὰς ἑαυτῶν δυνάμεις
[8, 14]	ἰκμὰς μεταβάλῃ πρὸς τὸ θερμότερον.	Ἔνια	δὲ καὶ σῆψις ἐψύχωσεν, ὡς
[8, 14]	λογικαῖς μόνον, ἀλλὰ καὶ ἀλόγοις	ἐνίδρυται,	τῶν δὲ πρὸς ἀπόλαυσιν οὐδὲν
[8, 11]	δ´ ἀγελάρχαι, παντοδαπῶν θρεμμάτων ἡγεμόνες,	ἔνιοι	δὲ σμήνη μελιττῶν ἐπιτροπεύουσιν. Ἄλλοι
[8, 14]	τὴν τάξιν, δι´ ἧς ὑστέρησαν	ἔνιοι	τῶν ἀλειφομένων, οὕτω καὶ ὁ
[8, 9]	θεὶς ἔδειξεν ὅτι καὶ ἐὰν	ἐννοηθῇ	τις κακίαν ἐπιτελεῖν, οὐκ ἂν
[8, 14]	ἀγαθόν τε καὶ καλόν, πάντως	ἐννοήσεις	ὅτι παρὰ θεῷ τῶν εἰρημένων
[8, 10]	τὰς ἐκδοχὰς καὶ τὴν ἁρμόζουσαν	ἔννοιαν	περὶ θεοῦ κρατεῖν, καὶ μὴ
[8, 7]	καὶ αὐτῆς τῆς περὶ τούτων	ἐννοίας	γένοιτο) οὐδὲ ἄξιον λέγειν, ἀλλ´
[8, 14]	τὸν ἐν τοῖς τοιούτοις χωρίοις	ἐνοικοῦντα,	ἔνθα φόνοι τελοῦνται καὶ ἄλλων
[8, 8]	καὶ τὸν οἶκον καὶ τοὺς	ἐνοικοῦντας	ἀπὸ κήδους, ἵνα πλεῖστον ἀπέχῃ
[8, 9]	δικαίαν. Ἐμοὶ μὲν οὖν καλῶς	ἐνόμιζε	περὶ ἑκάστων ἀπολελογῆσθαι· καὶ γὰρ
[8, 14]	ἐπὶ λύμῃ τῶν πλεόντων, ὡς	ἐνόμιζες,	ἢ γεωργούντων, ἀλλ´ ἐπ´ ὠφελείᾳ
[8, 10]	γραφῆς τοῦ νόμου, καθ´ ὃν	ἐνομοθέτει	καιρόν, ἵνα πάντες θεωρήσωσι τὴν
[8, 9]	τῶν τοιούτων χάριν περιεργίας ποιούμενος	ἐνομοθέτει	ταῦτα Μωσῆς, ἀλλὰ πρὸς ἁγνὴν
[8, 8]	δὲ τὴν ἐκείνου γνώμην οὐκ	ἐνὸν	οὔτε τι τῶν πραττομένων οὐδὲν
[8, 8]	ἡ ζημία. Περιορῶν ἱκέτην, βοηθεῖν	ἐνόν,	ὑπεύθυνος. Ὃ μὴ κατέθηκέ τις,
[8, 11]	ἐθελήσῃ λαβεῖν, ἐπειδὴ καὶ τὰ	ἑνὸς	ἁπάντων καὶ τὰ πάντων ἔμπαλιν
[8, 8]	θεραπείας οὗτος ὁσιώτατος. Εἷς ναὸς	ἑνὸς	θεοῦ (φίλον γὰρ ἀεὶ παντὶ
[8, 1]	ἀναφανησομένου σωτῆρος διδασκάλου τε εὐσεβείας	ἑνὸς	τοῦ ἐπὶ πάντων θεοῦ πᾶσι
[8, 11]	ἁπάντων καὶ τὰ πάντων ἔμπαλιν	ἑνὸς	ὑπείληπται. Καὶ μὴν εἴ τις
[8, 8]	τετελευτηκότας προὐνόησεν ὁσίας οὐ πολυτελείαις	ἐνταφίων	οὐδὲ κατασκευαῖς μνημείων ἐπιφανῶν, ἀλλὰ
[8, 6]	δ´ ἔτι καὶ νεότητι φρονημάτων	ἐντεθραμμένον	μεγάλως καὶ ἅμα τοῦ θεοῦ
[8, 12]	ἂν καὶ τῆσδε τῆς ὑποθέσεως	ἐντελὴς	ἡμῖν ὁ λόγος ἀποδεδομένος εἴη;
[8, 14]	ὁμοφωνίας ἐμφανῆ καθιστάς. Ἤδη δ´	ἐντεῦθεν	μεταβῆναι καιρὸς καὶ ἐπὶ τὰς
[8, 8]	ἔργων ἢ λόγων ἄνδρας παρασχεῖν,	ἐντεῦθεν	συμβέβηκεν. Οἱ μὲν γὰρ ἄλλοι
[8, 14]	εἰρηνικοῖς ἔξεστιν οὐ μόνον τειχῶν	ἐντός,	ἀλλὰ καὶ κλισιάδων θαλαμευομένοις ἀποζῆν
[8, 14]	ἀεὶ γίνεσθαι καὶ ταῖς ἐκεχειρίαις	ἐντρυφᾶν.	Ἐν Αἰγύπτῳ δὲ καὶ θαυμασιώτερον
[8, 14]	ἀναχέηται, τοῖς τῆς φύσεως ἀγαθοῖς	ἐντρυφῶντες	ἐπ´ αὐτῶν μόνων οὐκ ἀξιοῦμεν
[8, 1]	ἡγοῦμαι εἰς φανερὸν θέσθαι τοῖς	ἐντυγχάνουσιν,	οὐκ ἀσυμβούλου μοι γενησομένης καὶ
[8, 14]	εἶπον. Ζῳογονεῖται γάρ, ὅταν ἡ	ἐνυπάρχουσα	ἰκμὰς μεταβάλῃ πρὸς τὸ θερμότερον.
[8, 14]	κάλλιστα φύσεως θεσμοῖς ἀκινήτοις ἀδιαλύτῳ	ἑνώσει	ἁρμοσάμενος, τὸ ἡγεμονικὸν μετὰ τοῦ
[8, 9]	δὲ σοφοῖς καὶ φρονίμοις συζῶσιν,	ἐξ	ἀγνοίας ἐπανορθώσεως εἰς τὸν βίον
[8, 14]	ἥκιστα γεννᾷ, διότι τὸ ὑψωθῆναι	ἐξ	ἀέρος ἀϊδίου αἱ γῆς καὶ
[8, 10]	κραταιᾷ ἐξήγαγεν ὁ θεός σε	ἐξ	Αἰγύπτου. Καὶ πάλιν εἰρηκέναι αὐτῷ
[8, 6]	τὸν δὲ λαὸν ἀναστῆναι τοῦτον	ἐξ	Αἰγύπτου μετῳκισμένον ἀπὸ Συρίας τὸ
[8, 1]	μαθήματα, τῇ πατρίῳ αὐτῶν φωνῇ	ἐξ	αἰῶνος μακροῦ κεκαλυμμένα, ἤδη ποτὲ
[8, 7]	πρασιᾶς μηδ´ ἐκ ληνοῦ μηδ´	ἐξ	ἅλωνος· μὴ θημῶνος ὑφαιρεῖσθαι μέγα
[8, 6]	τοῖς ἐχθροῖς· ἐχθροὶ γὰρ ἦσαν	ἐξ	ἀνάγκης ὧν ἐπὶ τὴν γῆν
[8, 12]	βίου χρείας ἐκπορίζοντες. Μόνοι γὰρ	ἐξ	ἁπάντων σχεδὸν ἀνθρώπων ἀχρήματοι καὶ
[8, 14]	μόνον, ἀλλὰ παρὰ πάντα τὸν	ἐξ	ἀρχῆς βίον λελήθει πρὸ τοῦ
[8, 8]	μήτε πρᾶξαι μήτε διανοηθῆναι τοῖς	ἐξ	ἀρχῆς νομοθετηθεῖσιν. Ὅπερ εἰκότως ἂν
[8, 8]	ἐλέγχουσιν· ἡμῖν δὲ τοῖς πεισθεῖσιν	ἐξ	ἀρχῆς τεθῆναι τὸν νόμον κατὰ
[8, 13]	δὲ παθητικὸν ἄψυχον καὶ ἀκίνητον	ἐξ	αὑτοῦ, κινηθὲν δὲ καὶ σχηματισθὲν
[8, 1]	ἐθνῶν ἁπάντων ὅσον οὔπω μελλούσης	ἐξ	αὐτῶν ἔσεσθαι μεταλήψεως. Ὧν γὰρ
[8, 8]	τοῦ θεοῦ πίστεως ἐπιτυχών, πάρεστιν	ἐξ	αὐτῶν κατανοεῖν τῶν νόμων ἀντιπαραβάλλοντας·
[8, 12]	ἑτοίμῳ, ὡς μετὰ πάσης ἀδείας	ἐξ	ἀφθονωτέρων ἀναλίσκειν. Αἰδὼς δ´ ἐστὶ
[8, 8]	ἑαυτὸν ἔπεισεν, ἀλλὰ καὶ τοῖς	ἐξ	ἐκείνων ἀεὶ γενησομένοις τὴν περὶ
[8, 14]	ἀπόλαυσιν οὐδὲν ὁμοδίαιτον διὰ τὰς	ἐξ	ἡμῶν ἐπιβουλάς, πλὴν παρ´ οἷς
[8, 6]	Καλῆς μέντοι γοητείας καὶ πανουργίας!	ἐξ	ἧς τόν γε λαὸν ἅπαντα
[8, 7]	αὐτοῖς τοῦτο ἐγκρατείας ἐστίν, ὡς	ἐξ	ἴσου καὶ δρᾶν τι πονοῦντας
[8, 14]	ἀπὸ τῶν ἱδρώτων. Ὅσα δ´	ἐξ	οἰκείας ὕλης κατὰ φύσιν σπερματικὴν
[8, 12]	γυμνάσματα προτιθεῖσα τὰς ἐπαινετὰς πράξεις,	ἐξ	ὧν ἡ ἀδούλωτος ἐλευθερία βεβαιοῦται.
[8, 14]	τῶν στοιχείων εἰς ἄλληλα μεταβολάς,	ἐξ	ὧν ὁ κόσμος ἐπάγη καὶ
[8, 4]	δυνατοὺς ἑρμηνεῦσαι, ἀφ´ ἑκάστης φυλῆς	ἕξ,	ὅπως ἐκ τῶν πλειόνων τὸ
[8, 3]	τὸν ἑαυτῶν, ἀφ´ ἑκάστης φυλῆς	ἕξ,	ὅπως τὸ σύμφωνον ἐκ τῶν
[8, 5]	ἀγαθούς, πρεσβυτέρους, ἀφ´ ἑκάστης φυλῆς	ἕξ,	οὓς καὶ ἀπεστάλκαμεν ἔχοντας τὸν
[8, 8]	πλήθους κατεσκευασμένου πρὸς τὴν εὐσέβειαν,	ἐξαίρετον	δὲ τὴν ἐπιμέλειαν τῶν ἱερέων
[8, 9]	πρὸς ἁγνὴν ἐπίσκεψιν καὶ τρόπων	ἐξαίρετον	ἐξαρτισμὸν δικαιοσύνης ἕνεκεν σεμνῶς πάντα
[8, 6]	ἀνάγκης ὧν ἐπὶ τὴν γῆν	ἐξαίφνης	ἦλθον ὡς ἀφαιρησόμενοι. Παρὰ τούτοις
[8, 14]	δὲ καὶ τοὺς ἄγαν δειλοὺς	ἐξαλλομένους	νήχεσθαι μετὰ παιδιᾶς. Χώρᾳ τῇ
[8, 8]	αὐτοὺς οὐδ´ ἴσασιν· ἀλλ´ ὅταν	ἐξαμαρτάνωσι,	τότε παρ´ ἄλλων μανθάνουσιν ὅτι
[8, 14]	ὑπὸ τῶν ἡλιακῶν καταλαμπόμενον αὐγῶν	ἐξαμαυροῦται,	καπνῷ μηνύεται πολεμίων ἔφοδος. Οἷος
[8, 10]	ἔδειξε φλεγομένην ἀνυποστάτως, μηδὲν δ´	ἐξαναλίσκουσαν,	εἰ μὴ τὸ παρὰ τοῦ
[8, 10]	ὄρος, τόπων φλεγομένων σφοδρῶς, οὐδὲν	ἐξανάλωσεν,	ἀλλ´ ἔμεινε τῶν ἁπάντων ἡ
[8, 14]	δὲ κατακλιθεὶς εἶδεν αἰφνίδιον, οὔτ´	ἐξαναστῆναι	θαρρῶν διὰ τὸν τύραννον οὔτ´
[8, 14]	δὲ οὐδὲν μὲν τῶν ἐπ´	ἐξαπάτῃ,	δικαιότης δὲ καὶ ἀλήθεια, αἷς
[8, 6]	τὸν γόητα ἐκεῖνον ἐπῆρε τοὺς	ἐξαπατωμένους	καὶ περιφθειρομένους λαούς. Καίτοι τί
[8, 14]	σωμάτων τὰς ψυχὰς ἐθίζουσιν ἐχθρῶν	ἐξαπιναίους	ἐφόδους τῷ καρτερῷ τῆς ῥώμης
[8, 10]	ἡμῶν κοινότερον. Ὅταν γὰρ δυνάμεις	ἐξαποστέλλῃς	σὺ βασιλεὺς ὤν, βουλόμενός τι
[8, 9]	ἁγνὴν ἐπίσκεψιν καὶ τρόπων ἐξαίρετον	ἐξαρτισμὸν	δικαιοσύνης ἕνεκεν σεμνῶς πάντα ἀνατέτακται.
[8, 5]	αὐτῷ καὶ πάντα, καὶ λίαν	ἐξεθαύμασε	τὴν τοῦ νομοθέτου διάνοιαν καὶ
[8, 9]	τὴν διαστολὴν καὶ μνείαν, ὡς	ἐξεθέμεθα	τὴν διχηλίαν καὶ τὸν μηρυκισμόν.
[8, 10]	τὸ δ´ ἕτερον τῶν ἐν	ἕξει	τάγμα ταύτης μὲν ἠφίει, θειοτέρᾳ
[8, 11]	δ´ ἐξωμίδες εὐτελεῖς, ὡς εὐμαρῶς	ἐξεῖναι	τῷ βουλομένῳ ἣν ἂν ἐθελήσῃ
[8, 7]	εὐαγῶς ἀνέχειν· μὴ ταφῆς νέκυν	ἐξείργειν,	ἀλλὰ καὶ γῆς αὐτοῖς ὅσον
[8, 8]	τῆς τύχης, μικροῦ δεῖν ἁπάντων	ἐξελάθοντο	τῶν νόμων· ἡμεῖς δὲ ἐν
[8, 8]	ὄχλων ἄνοιαν οὐκ ἦν ἀσφαλὲς	ἐξενεγκεῖν.	Ἀλλὰ τὰ μὲν Πλάτωνος λόγους
[8, 8]	κατειλημμένα τὴν ἀλήθειαν τοῦ δόγματος	ἐξενεγκεῖν	οὐκ ἐτόλμησαν, ὁ δ´ ἡμέτερος
[8, 14]	πλῆθος τῶν ἐπιτιθεμένων ἐπτόητο, σαφῶς	ἐξεπιστάμενος	ὅτι εὔνους μὲν ἦν οὐδείς,
[8, 9]	τὰ μέλλοντα γίνεσθαι. Ταῦτ´ οὖν	ἐξεργαζόμενος	ἀκριβῶς καὶ πρόδηλα θεὶς ἔδειξεν
[8, 7]	γῆν εἴ τις ἐπαγγέλλοιτο αὐτοῖς	ἐξεργάσεσθαι	πολὺ μᾶλλον ἢ πρόσθεν τὸ
[8, 14]	Τοῖς δὲ τὰς φύσεις εἰρηνικοῖς	ἔξεστιν	οὐ μόνον τειχῶν ἐντός, ἀλλὰ
[8, 11]	ἧττον τῶν ἐν τοῖς γυμνικοῖς	ἐξεταζομένων	ἀγῶσιν. Ὑπολαμβάνουσι γὰρ ἅττ´ ἂν
[8, 14]	ἀλλὰ τὸ τῆς ὑπηρεσίας χρήσιμον	ἐξετάζουσαι,	τὸν αὐτὸν τρόπον καὶ ὁ
[8, 14]	εἰ περιπληθής ἐσθ´ ἡ γαστὴρ	ἐξετάζουσιν,	εἰ πεπυρωμένος ὁ θώραξ, εἰ
[8, 3]	τὸ σύμφωνον ἐκ τῶν πλειόνων	ἐξετάσαντες	καὶ λαβόντες τὸ κατὰ τὴν
[8, 8]	ἂν μετακινήσειεν ἢ τί κάλλιον	ἐξεῦρεν	ἢ τί παρ´ ἑτέρων ὡς
[8, 9]	ἐκεῖνό τις θείη, κατὰ τὴν	ἐξεύρεσιν,	παντελῶς ἀνόητον· τῶν γὰρ ἐν
[8, 9]	ξύλων εἰκόνας φασὶν εἶναι τῶν	ἐξευρόντων	τι πρὸς τὸ ζῆν αὐτοῖς
[8, 10]	Μωσῆς οὕτως· Ἐν χειρὶ κραταιᾷ	ἐξήγαγεν	ὁ θεός σε ἐξ Αἰγύπτου.
[8, 7]	νόμους αὐτοῖς καὶ καθ´ ἕκαστον	ἐξηγεῖται	μέχρι σχεδὸν δείλης ὀψίας· κἀκ
[8, 10]	τούτων οὖν οὕτως ἄν τις	ἐξηγήσαιτο,	βουλόμενος συντηρεῖν τὸν περὶ θεοῦ
[8, 10]	τῆς ἀλληγορουμένης παρ´ αὐτοῖς ἰδέας,	ἑξῆς	ἂν εἴη καὶ τόδε ἐπισημήνασθαι,
[8, 13]	ἀντιθέσεις προτάξας καὶ πρὸς αὐτὰς	ἑξῆς	ἀποκρινάμενος. Καὶ τούτων δέ, εἰ
[8, 14]	μυρία ἄλλα πλείω τούτων εἰπὼν	ἑξῆς	ἐπιλύεται τὰς ἀντιθέσεις διὰ τούτων·
[8, 5]	ἀσφαλῶς οἱ ἄνδρες· ἔρρωσο. Τούτοις	ἑξῆς,	πολλὰ διὰ μέσου περὶ τῆς
[8, 5]	ὅτι διὰ τοῦτ´ αὐτῷ γέγονεν,	ἐξιλασάμενος	τὸν θεὸν ἐν πολλαῖς ἡμέραις
[8, 5]	τριάκοντα· κατὰ δὲ τὴν αἴτησιν	ἐξιλάσκεσθαι	τὸν θεὸν σαφὲς αὐτῷ γενέσθαι,
[8, 14]	τοὺς ἐν νηὶ χειμαζομένους κινδυνεύειν	ἐξίσου.	Τὰ δ´ ἄλκιμα τῶν θηρίων
[8, 6]	θεοῦ διὰ φασμάτων καὶ ὀνειράτων	ἔξοδον	αὐτοῖς δηλοῦντος, καὶ οὐδενὸς ἧττον
[8, 6]	φαίνεται. Καὶ τὰ μὲν τῆς	ἐξόδου	δὴ ταῦτα. Ἐπειδὴ δὲ εἰς
[8, 6]	μὴν αὐτοῖς ἡγεῖτο τῆς τε	ἐξόδου	καὶ τῆς πορείας εἰς οὐδὲν
[8, 14]	ἀλήθεια, αἷς ἕκαστον βραβευόμενον ἐπαινετῶς	ἐξορθοῦσθαι	πέφυκεν. Ἔπειτ´, ὦ γενναῖε, μὴ
[8, 8]	εἶναι κενοὺς νομίζουσι, κατὰ πολλὴν	ἐξουσίαν	κεκαλλιγραφημένους. Μάλιστα δὲ τῶν νομοθετῶν
[8, 8]	δὲ τοῖς πλήθεσιν ἐπέτρεψαν τὴν	ἐξουσίαν	τῶν πολιτευμάτων, ὁ δ´ ἡμέτερος
[8, 14]	πεφωλευκέναι μᾶλλον, ἐστὶ μὲν ψεῦδος·	ἔξω	γὰρ ἄστεος ἐν ἀγρῷ καὶ
[8, 14]	Νυνὶ δὲ ὑπὸ τῆς τῶν	ἔξω	περιαυγασθέντες λαμπρότητος, ἅτε νοητὸν φῶς
[8, 8]	τοῖς Ἕλλησιν ἤ που περιτυχεῖν	ἔξω	τῆς γινωσκομένης γῆς ἔφασκεν ἀνθρώποις
[8, 10]	τοῦ βίου ἄσκησιν καὶ τῶν	ἔξωθεν	κατεπλάγησαν μυρίοι, τῶν δ´ οἰκείων
[8, 14]	καιρὸς καὶ ἐπὶ τὰς τῶν	ἔξωθεν	περὶ τῶν αὐτῶν μαρτυρίας.
[8, 7]	μεγάλαι καὶ ἀραὶ κατά τε	ἐξωλείας	καὶ ὁ θεὸς αὐτὸς ἐπόπτης
[8, 11]	μὲν στιφραὶ χλαῖναι, θέρει δ´	ἐξωμίδες	εὐτελεῖς, ὡς εὐμαρῶς ἐξεῖναι τῷ
[8, 8]	ἀκριβῶς ἐκμανθάνειν· ὃ δὴ πάντες	ἐοίκασιν	οἱ νομοθέται παραλιπεῖν. Καὶ τοσοῦτον
[8, 7]	μάλιστα δὲ ἐπ´ ἔργων, βλάπτειν	ἔοικε.	Σημεῖον δέ· τὴν γὰρ αὐτὴν
[8, 6]	ἁγιστείαν καταστήσασθαι; Δηλοῖ γάρ, ὡς	ἔοικε,	ταῦτά γε καὶ θεοφιλεστάτους αὐτοὺς
[8, 1]	νοῦν ἐμβαλών, εἰς προπαρασκευήν, ὡς	ἔοικε,	τῆς τῶν ἐθνῶν ἁπάντων ὅσον
[8, 14]	ἰατρικός, ἀλλὰ φιλόσοφος ἦν, ὡς	ἔοικε.	Τῷ γὰρ θεῷ ταῦτ´ ἔφασκεν
[8, 1]	πᾶσιν εἰς φῶς τε ἐλθεῖν	ἐπ´	ἀκριβὲς μεταβληθείσας δημοσίαις τε βιβλιοθήκαις
[8, 7]	τι καὶ λαθὸν αὐτὸν ῥῆμα	ἐπ´	ἀναθέσει, εἰπόντα δὲ πάντων στέρεσθαι,
[8, 14]	Καὶ ὅνπερ τρόπον αἱ πόλεις	ἐπ´	ἀνδροφόνοις καὶ προδόταις καὶ θεοσύλαις
[8, 13]	μετρίου. Μωσῆς δὲ καὶ φιλοσοφίας	ἐπ´	αὐτὴν φθάσας ἀκρότητα καὶ χρησμοῖς
[8, 7]	εἴποις ἄν· ἀλλ´ ὅ γε	ἐπ´	αὐτοῖς νόμος ἐστὶ μέγας καὶ
[8, 7]	τοῦ θεοῦ παρεσχηκότος αὐτοῖς, ἀνιείσης	ἐπ´	αὐτομάτου τῆς γῆς, τοὺς βουλομένους
[8, 14]	τοῖς τῆς φύσεως ἀγαθοῖς ἐντρυφῶντες	ἐπ´	αὐτῶν μόνων οὐκ ἀξιοῦμεν ἵστασθαι,
[8, 14]	ἐπισκιάζοντα, γνησίου κάλλους ἀπορίᾳ νόθον	ἐπ´	ἐνέδρᾳ τῶν θεωμένων δημιουργεῖ. Τοιαύτης
[8, 14]	ᾧ δὲ οὐδὲν μὲν τῶν	ἐπ´	ἐξαπάτῃ, δικαιότης δὲ καὶ ἀλήθεια,
[8, 7]	καὶ μονοειδὲς αἰεί, μάλιστα δὲ	ἐπ´	ἔργων, βλάπτειν ἔοικε. Σημεῖον δέ·
[8, 14]	κατασκήπτουσι. Μαθέτωσαν δὲ καὶ ὅσοι	ἐπ´	εὐτονίᾳ πεφύσηνται μὴ ὑψαυχενεῖν, ἀπιδόντες
[8, 14]	μὲν γάρ, ἐπειδάν τις τῶν	ἐπ´	εὐτυχίᾳ νοσήσῃ, κἂν ὁ μέγα
[8, 14]	τῷ γυμνασίῳ ἄλειμμα τίθεται μὲν	ἐπ´	ὠφελείᾳ, πολλάκις δ´ ὁ γυμνασίαρχος
[8, 14]	περὶ ἐκείνων διττοὺς λόγους ὡς	ἐπ´	ὠφελείᾳ τοῦ ἀνθρώπου γεγονότων, οὓς
[8, 14]	ὡς ἐνόμιζες, ἢ γεωργούντων, ἀλλ´	ἐπ´	ὠφελείᾳ τοῦ παντὸς ἡμῶν γένους
[8, 7]	αὐτὴν ταύτην γῆν εἴ τις	ἐπαγγέλλοιτο	αὐτοῖς ἐξεργάσεσθαι πολὺ μᾶλλον ἢ
[8, 14]	μεταβολάς, ἐξ ὧν ὁ κόσμος	ἐπάγη	καὶ συνέστηκεν, εἰδὼς ἀναγκαιότατον ἔργον
[8, 9]	αὐτοὺς περιβάλλει συνεχῶς. Τούτους γάρ·	ἐπαγρύπνησις	γὰρ εἰς ἀνθρώπων ἀπώλειαν ἀνόσιος.
[8, 7]	δοκοῦν καὶ τιθασὸν καὶ δικῶν	ἐπαγωγὰς	καὶ σκήψεις καὶ ἀναβολὰς καὶ
[8, 14]	δι´ ἑαυτοῦ τοῦτ´ ἐργάζεται, λιμὸν	ἐπάγων	ἢ λοιμὸν ἢ σεισμὸν καὶ
[8, 12]	διανοίας τῶν παρὰ Ἰουδαίοις σοφῶν	ἐπαθρήσωμεν,	ὡς ἂν μάθοιμεν ὁποῖοί τινες
[8, 8]	Λακεδαιμόνιοι μὲν καὶ Κρῆτες ἔθεσιν	ἐπαίδευον,	οὐ λόγοις, Ἀθηναῖοι δὲ καὶ
[8, 12]	ἀπεργάζεται φιλοσοφία, γυμνάσματα προτιθεῖσα τὰς	ἐπαινετὰς	πράξεις, ἐξ ὧν ἡ ἀδούλωτος
[8, 14]	καὶ ἀλήθεια, αἷς ἕκαστον βραβευόμενον	ἐπαινετῶς	ἐξορθοῦσθαι πέφυκεν. Ἔπειτ´, ὦ γενναῖε,
[8, 14]	δὲ τὴν δημιουργὸν τέχνην ὑφαντῶν	ἔπαινος.	Εἰ δέ τις ἐπὶ δόξῃ
[8, 6]	τούτων ἀληθὲς εἶναι δόξῃ, πρὸς	ἐπαίνου	καὶ τιμῆς καὶ ζήλου περὶ
[8, 14]	οἱ δὲ γράψαντες ὑπὸ πάντων	ἐπαινοῦνται·	ὅπερ γὰρ ἐν δήμῳ τύραννος,
[8, 14]	τῆς ὠφελείας καίτοι βύθιος ὢν	ἐπαισθάνεται.	Παρ´ οἷς μὲν γὰρ τιμᾶται
[8, 14]	χιόνες καὶ ὅσα ὁμοιότροπα, ἀέρος	ἐπακολουθεῖ	καταψύξει, καὶ πάλιν προσαράξει καὶ
[8, 14]	τὸ πῦρ φύσεως ἀναγκαιότατον ἔργον,	ἐπακολούθημα	δὲ τούτου καπνός· ἀλλ´ ὅμως
[8, 14]	περὶ γῆν αἴτια, ὧν ταῦτα	ἐπακολουθήματα·	οἷα γυμνασιάρχου φιλοτιμίαις πολλάκις ἀνειμένας
[8, 14]	ἐστὶν αὐγῶν ἐγκιρναμένων τοῖς νέφεσιν	ἐπακολουθήματα,	οὐκ ἔργα φύσεως προηγούμενα, φυσικοῖς
[8, 14]	οὐ κατὰ πρόνοιαν, ἀλλὰ κατ´	ἐπακολούθησιν,	ὡς καὶ πρότερον εἶπον. Ζῳογονεῖται
[8, 14]	τοῖς ἀναγκαίοις καὶ τοῖς προηγουμένοις	ἐπακολουθοῦντα.	Εἰ δέ τινες τῶν χαριεστέρων
[8, 14]	γὰρ φύσεσιν ἡλίου καὶ σελήνης	ἐπακολουθοῦσιν	ἐκλείψεις, αἱ δὲ μηνύματά εἰσιν
[8, 1]	κατὰ τὴν Ἀλεξάνδρειαν βιβλιοθηκῶν ἠξιώθη.	Ἐπακοῦσαι	δὲ αὐτοῦ καιρὸς τόνδε πρὸς
[8, 9]	ὡς περὶ θεοῦ μελῶν διῆλθεν	ἐπακοῦσαι	καιρός· οὗτος δ´ (αὐτὸς ἐκεῖνος,
[8, 9]	καὶ γὰρ αἰκίαις καὶ θανάτοις	ἐπαλγέσιν	αὐτοὺς περιβάλλει συνεχῶς. Τούτους γάρ·
[8, 1]	τῶν δὴ καὶ τὴν προσηγορίαν	ἐπαληθευσάντων	θεοφιλῶν ἀνδρῶν, πρόσθεν ἢ Μωσέα
[8, 14]	ἀϊδίου αἱ γῆς καὶ ὕδατος	ἐπάλληλοι	καὶ συνεχεῖς ἀναθυμιάσεις κατεκράτησαν. Ἰχθύων
[8, 12]	ὅλον τὸν βίον συνεχὴς καὶ	ἐπάλληλος	ἁγνεία, τὸ ἀνώμοτον, τὸ ἀψευδές,
[8, 14]	δ´ οὐδενὸς χρηστοῦ, φόβους δ´	ἐπαλλήλους	καὶ κινδύνους ἀνηκέστους καὶ νόσον
[8, 10]	δέ τινι καὶ τοὺς πολλοὺς	ἐπαναβεβηκυίᾳ	φιλοσοφίᾳ προσέχειν ἠξίου θεωρίᾳ τε
[8, 7]	τὸν θεὸν ἀποφαίνειν, ὡς μηδὲ	ἐπάναγκες	τὴν ἀνάθεσιν δέχεσθαι. Μυρία δὲ
[8, 9]	καὶ οὐ καταδυναστεύει πρὸς τὴν	ἐπαναίρεσιν	οὔτε τῶν ὑποβεβηκότων οὔτε τῶν
[8, 14]	ὑπολειφθέντων βιαίων καὶ τοῖς πλήθεσιν	ἐπαναστάντων	καὶ δουλωσαμένων οὐ μόνον δήμους
[8, 12]	Σημεῖον δέ· πολλῶν κατὰ καιροὺς	ἐπαναστάντων	τῇ χώρᾳ δυναστῶν καὶ φύσεσι
[8, 11]	τὰ συνήθη τρεπόμενοι, δυομένου μόλις	ἐπανίασι	χαίροντες οὐχ ἧττον τῶν ἐν
[8, 7]	πάντων στέρεσθαι, μεταγινώσκοντι δὲ ἢ	ἐπανορθουμένῳ	τὰ λελεγμένα καὶ τὴν ψυχὴν
[8, 9]	καὶ φρονίμοις συζῶσιν, ἐξ ἀγνοίας	ἐπανορθώσεως	εἰς τὸν βίον ἔτυχον· διαστειλάμενος
[8, 14]	ζώντων, ἅμα μὲν καιρὸν εἰς	ἐπανόρθωσιν	αὐτοῖς διδούς, ἅμα δὲ καὶ
[8, 14]	ὀπαδὸς ἀρετὴ καὶ φιλανθρωπία γέγονεν,	ἐπαξία	τὸν θεῖον περιπολεῖν οἶκον. Ἕνα
[8, 11]	Ἀλλ´ ἑτέρων ἕτεραι πραγματεῖαι, αἷς	ἐπαποδύντες	ἀόκνως διαθλοῦσιν, οὐ κρυμόν, οὐ
[8, 14]	ἀργύρου τε καὶ χρυσοῦ κτήσεσιν	ἐπαποδύντες,	ἅπασι, παρ´ ὧν ἄν τι
[8, 5]	δὲ ἐπιφωνησάντων τοῖς εἰρημένοις, ἐκέλευσαν	ἐπαρᾶσθαι,	καθὼς ἔθος αὐτοῖς ἐστιν, εἴ
[8, 8]	ἀλληγορικῆς θεωρίας πολλὰ ἔχων εἰπεῖν	ἐπαρκεῖν	ἡγοῦμαι τὰς Ἐλεαζάρου καὶ Ἀριστοβούλου
[8, 12]	τὰ ἀνθρώπεια ἐφορώσης δίκης, οὐκ	ἐπαύσαντο·	οἱ δὲ τὸ παρακεκινημένον καὶ
[8, 5]	Πῶς τηλικούτων πραγμάτων συντετελεσμένων οὐδεὶς	ἐπεβάλετο	τῶν ἱστορικῶν οὐδὲ ποιητῶν ἐπιμνησθῆναι;
[8, 14]	ὧν οὐδ´ ἀριθμὸν εὑρεῖν εὔπορον,	ἐπεβουλεύθησαν,	τί τὴν φύσιν αἰτιώμεθα, δέον
[8, 5]	ἀπὸ τοῦ πρώτου συγγράμματος ὧν	ἐπέγραψεν	Ὑποθετικῶν, ἔνθα τὸν ὑπὲρ Ἰουδαίων,
[8, 5]	πρὸς τὸν θεὸν ἡμῶν εὐσέβειαν.	Ἐπεδείξαμεν	δὲ καὶ τὰς φιάλας, ἃς
[8, 12]	ἡμῖν ὁ λόγος ἀποδεδομένος εἴη;	Επεὶ	τοίνυν τὰ τῆς ἐνθέου γραφῆς
[8, 7]	τοῦτο μέγα ὡς ἀληθῶς σημεῖον	ἐπεὶ	γὰρ αὐτοὶ τῶν ἔργων ἐκείνου
[8, 10]	μεγαλειότητα. Ταῦτα καὶ ὁ Ἀριστόβουλος.	Ἐπεὶ	δὲ διεληλύθαμεν τά τε τῶν
[8, 14]	λεπτῆς προσέταξεν ἠκονημένον ὑπεραιωρηθῆναι πέλεκυν.	Ἐπεὶ	δὲ κατακλιθεὶς εἶδεν αἰφνίδιον, οὔτ´
[8, 5]	τε ἡγούμενοι τοῦ πλήθους εἶπον·	Ἐπεὶ	καλῶς καὶ ὁσίως διηρμήνευται καὶ
[8, 8]	ἀκριβῶς ἔδοξαν τοὺς νόμους διαφυλάττειν,	ἐπεὶ	μέντοι περὶ αὐτοὺς ἐγένοντο μεταβολαὶ
[8, 13]	δ´ αἰσθητῷ οἰκεῖον ὄνομα ἐπεφήμισεν.	Ἐπεὶ	οὖν ὁρατός τε καὶ αἰσθητὸς
[8, 14]	ἀπὸ τῶν τοιούτων τιμὰς ἀναγκαῖον.	Ἐπεὶ	Πολυκράτει γε ἐφ´ οἷς δεινοῖς
[8, 8]	πρεσβυτέρου τιμὴν ἔχειν τοὺς νέους,	ἐπεὶ	πρεσβύτατον ὁ θεός. Κρύπτειν οὐδὲν
[8, 4]	Ἐλεαζάρῳ ἀρχιερεῖ χαίρειν καὶ ἐρρῶσθαι	Ἐπεὶ	συμβαίνει πλείονας τῶν Ἰουδαίων εἰς
[8, 11]	ἀλλ´ οὐδὲ πρωτογένειος ἢ μειράκιον,	ἐπεὶ	τά γε τούτων ἀβέβαια ἤθη
[8, 7]	αὖθις ἐπιμελείας καὶ γεωργίας, λαβεῖν.	Ἐπεὶ	τί ἐκώλυε πρὸς θεοῦ ἐπὶ
[8, 14]	τύραννος, τοῦτ´ ἐν νόμῳ κόλασις.	Ἐπειδὰν	οὖν ἔνδεια μὲν καὶ σπάνις
[8, 14]	ἐπιφάσκοντες ἰᾶσθαι. Ἐκεῖνοι μὲν γάρ,	ἐπειδάν	τις τῶν ἐπ´ εὐτυχίᾳ νοσήσῃ,
[8, 1]	τὴν τῆς Εὐαγγελικῆς Προπαρασκευῆς ἀπόδειξιν.	Ἐπειδὴ	γὰρ ὅσον οὔπω τὰ τῆς
[8, 6]	μὲν τῆς ἐξόδου δὴ ταῦτα.	Ἐπειδὴ	δὲ εἰς τὴν γῆν ταύτην
[8, 11]	βουλομένῳ ἣν ἂν ἐθελήσῃ λαβεῖν,	ἐπειδὴ	καὶ τὰ ἑνὸς ἁπάντων καὶ
[8, 12]	τύπῳ διαλέκτου Ἑλληνικῆς παρώνυμοι ὁσιότητος,	ἐπειδὴ	κἀν τοῖς μάλιστα θεραπευταὶ θεοῦ
[8, 14]	μὴ βούλοιτό τις ἑαυτὸν φενακίζειν,	ἐπειδὴ	περιέχει παμπληθεῖς μὲν χορηγίας, ἀπόλαυσιν
[8, 14]	εἰς ἀπόλαυσιν ἀφθονωτάτας ἡμέρων ἀγέλας·	ἐπειδὴ	σῦς καὶ λέοντες καὶ ὅσα
[8, 14]	νομίζονται, καὶ πρὸς ἀλήθειάν εἰσιν,	ἐπειδὴ	τὰ θεοῦ κριτήρια τῶν κατὰ
[8, 14]	μετὰ παιδιᾶς. Χώρᾳ τῇ Κυκλώπων,	ἐπειδὴ	τὸ γένος αὐτῶν ἐστι πλάσμα
[8, 8]	οὐ μόνον τοὺς καθ´ ἑαυτὸν	ἔπεισεν,	ἀλλὰ καὶ τοῖς ἐξ ἐκείνων
[8, 14]	ἥκιστα φρονίμους, ἅτε βαπτιζομένου τοῖς	ἐπεισιοῦσι	τοῦ λογισμοῦ. Διὸ κατὰ τὴν
[8, 14]	μὲν κακίστοις καὶ πονηροτάτοις ἄφθονα	ἐπεισκωμάζει	τὰ ἀγαθά, πλοῦτος, εὐδοξία, τιμαὶ
[8, 14]	ἕκαστον βραβευόμενον ἐπαινετῶς ἐξορθοῦσθαι πέφυκεν.	Ἔπειτ´,	ὦ γενναῖε, μὴ νομίσῃς ἀλυσιτελὲς
[8, 6]	τὴν γῆν λαβεῖν παρ´ ἑκόντων,	ἔπειτα	δ´ εὐθὺς οὐκ εἰς μακρὸν
[8, 4]	Ἱεροσολύμων ὑπὸ Περσῶν καθ´ ὃν	ἐπεκράτουν	χρόνον, ἔτι δὲ καὶ συνεισεληλυθέναι
[8, 14]	ἀποδιδράσκειν ὁ περὶ τοῦ ζῆν	ἐπεκρέματο	κίνδυνος ὡπλισμένων, εἰ καὶ μὴ
[8, 14]	ἐπεμβαίνειν, φίλων δὲ καὶ συγγενῶν	ἐπελαφρίζειν	τὰ πταίσματα, πολλάκις δὲ καὶ
[8, 5]	ἁγίου νόμου μεταγραφή, παρόντων πάντων	ἐπελεξάμην	ἄνδρας καλοὺς καὶ ἀγαθούς, πρεσβυτέρους,
[8, 14]	παρ´ ὧν ἄν τι κερδανεῖν	ἐπελπίσωμεν,	κονιόμεθα, καθάπερ τυφλοὶ μηκέτι τῇ
[8, 14]	ἐχθρῶν ἀσπόνδων ἔργον εἶναι κακοπραγίαις	ἐπεμβαίνειν,	φίλων δὲ καὶ συγγενῶν ἐπελαφρίζειν
[8, 14]	δημιουργός. Ὅσοι δὲ νόθου παιδείας	ἐπεμελήθησαν,	οὐδὲ τοὺς ἰατροὺς ἐμιμήσαντο τὸ
[8, 6]	λογισμὸν περὶ αὐτῶν τὰ εἰκότα	ἐπεξελθεῖν.	Πότερον γάρ ποτε βούλει τῷ
[8, 14]	ὑπελάμβανε. Μένοντι μὲν γὰρ ἀλλεπάλληλα	ἐπέρρει	κακὰ ἀμύθητα, βουλομένῳ δὲ ἀποδιδράσκειν
[8, 8]	τοῖς ὑπ´ αὐτοῦ τεθεῖσι νόμοις	ἐπεσκιασμένης	καὶ ἀλληγορικῆς θεωρίας πολλὰ ἔχων
[8, 10]	Αἰγυπτίων λέγων· Ἰδοὺ χεὶρ κυρίου	ἐπέσται	ἐν τοῖς κτήνεσί σου καὶ
[8, 14]	θοίνην ἡγουμένοις εἶναι κατὰ φύσιν	ἐπέστησαν	διδάσκαλοι, σωφρονισταί, νομοθέται κατὰ πόλεις,
[8, 9]	ἀκαθαρσίαν τε οὐ τὴν τυχοῦσαν	ἐπετέλεσαν,	μιανθέντες αὐτοὶ παντάπασι τῷ τῆς
[8, 14]	οὖν ἐκ τοῦ δηλωθέντος ἀνδρὸς	ἐπετεμόμην,	ὁμοῦ μὲν δεικνὺς οἷοι καὶ
[8, 8]	δυναστείαις, ἄλλοι δὲ τοῖς πλήθεσιν	ἐπέτρεψαν	τὴν ἐξουσίαν τῶν πολιτευμάτων, ὁ
[8, 8]	οὐδὲ νεοττοῖς τοὺς γονέας αὐτῶν	ἐπέτρεψε	συνεξαιρεῖν· φείδεσθαι δὲ κἀν τῇ
[8, 8]	ἐπὶ ταῖς τῶν παίδων γενέσεσιν	ἐπέτρεψεν	εὐωχίαν συντελεῖν καὶ προφάσεις ποιεῖσθαι
[8, 13]	τῷ δ´ αἰσθητῷ οἰκεῖον ὄνομα	ἐπεφήμισεν.	Ἐπεὶ οὖν ὁρατός τε καὶ
[8, 10]	εἰρημένων πρὸς τὰ προκείμενα ζητήματα	ἐπεφώνησας	καὶ σύ, βασιλεῦ, διότι σημαίνεται
[8, 1]	τὴν κατὰ Μωσέα πολιτείαν, δεύτερον	ἐπέχουσαν	εὐσεβείας μετὰ τὸν πρῶτον ἐκεῖνον
[8, 6]	συμβησομένων ἐπὶ τὸν γόητα ἐκεῖνον	ἐπῆρε	τοὺς ἐξαπατωμένους καὶ περιφθειρομένους λαούς.
[8, 7]	ἄλλα ἐπὶ τούτοις, ὅσα καὶ	ἐπὶ	ἀγράφων ἐθῶν καὶ νομίμων κἀν
[8, 9]	Καὶ περὶ τούτων οὖν, ὅσον	ἐπὶ	βραχὺ διεξελθεῖν, προσυποδείξαντά σοι διότι
[8, 9]	σημείωσιν ὀρθοῦ λόγου. Διατάξας γὰρ	ἐπὶ	βρωτῶν καὶ ποτῶν καὶ τῶν
[8, 8]	πρῶτον σωτηρίας, εἶθ´ ὑπὲρ ἑαυτῶν·	ἐπὶ	γὰρ κοινωνίᾳ γεγόναμεν καὶ ταύτην
[8, 9]	καὶ οὐθὲν αὐτὸν λανθάνει τῶν	ἐπὶ	γῆς γιγνομένων ὑπ´ ἀνθρώπων κρυφίως,
[8, 9]	ζῷα τὰ φυόμενα τῶν ὀσπρίων	ἐπὶ	γῆς δαπανᾷ καὶ οὐ καταδυναστεύει
[8, 14]	ὁ ταῦτα παρατηρῶν καὶ τεχνάζων	ἐπὶ	γυναικός, ᾗ πρὸ τῶν ἄλλων
[8, 14]	ὑφαντῶν ἔπαινος. Εἰ δέ τις	ἐπὶ	δόξῃ μέγα φρονεῖ, τὴν παρὰ
[8, 8]	ὁ πειρασθείς. Ἔστι δὲ καὶ	ἐπὶ	δούλοις ὁμοίως ὁ νόμος ἀπαραίτητος.
[8, 10]	μέγας, ὥστε δηλοῦσθαι τὰς χεῖρας	ἐπὶ	δυνάμεως εἶναι θεοῦ· καὶ γὰρ
[8, 14]	χρῆσις ἀπηγόρευται νόμῳ. Τῆς Συρίας	ἐπὶ	θαλάττῃ πόλις ἐστὶν Ἀσκάλων ὄνομα·
[8, 7]	μᾶλλον ἀναγκαῖα αὐτοῖς; τοιγαροῦν οὐκ	ἐπὶ	θεσμῳδοὺς ἔρχονται περὶ τῶν πρακτέων
[8, 9]	τε καὶ τῶν παραπλησίων, οἵτινες	ἐπὶ	θηρία καὶ τῶν ἑρπετῶν τὰ
[8, 14]	συγγεγένηνται· τῶν γὰρ ἀτοπωτάτων ἐστὶν	ἐπὶ	θηρίων ἀρεταῖς, καὶ ταῦτα παρευημερούμενον
[8, 14]	προπυλαίων μόλις ἀφικνούμενοι, καὶ τοὺς	ἐπὶ	θύραις ἀρετῆς, πλοῦτον, ἔτι καὶ
[8, 14]	ὦ γενναῖε, μὴ νομίσῃς ἀλυσιτελὲς	ἐπὶ	καιρῶν εἶναι τυραννίδα. Οὐδὲ γὰρ
[8, 11]	γνωρίμων ὁ ἡμέτερος νομοθέτης ἤλειψεν	ἐπὶ	κοινωνίαν, οἳ καλοῦνται μὲν Ἐσσαῖοι,
[8, 14]	χρήσασθαι Διονύσιον. Καλέσας γὰρ αὐτὸν	ἐπὶ	λαμπροτάτου καὶ πολυτελεστάτου δείπνου παρασκευήν,
[8, 8]	ἐλαττοῦσα. Τοιγαροῦν οὐδ´ εἴ τις	ἐπὶ	λέχους φθορὰν παρέλθοι, καθαρὸς εἶναι
[8, 14]	Ἀνέμων καὶ ὑετῶν φορὰς οὐκ	ἐπὶ	λύμῃ τῶν πλεόντων, ὡς ἐνόμιζες,
[8, 4]	εἰς τὸ στρατιωτικὸν σύνταγμα κατεχώρισεν	ἐπὶ	μείζοσι μισθοφορίαις, ὁμοίως δὲ καὶ
[8, 14]	ἣν βραχὺς καιρὸς ἔσβεσε, πρὶν	ἐπὶ	μήκιστον ἀνθῆσαι, τὴν ἀπατηλὸν αὐτῆς
[8, 12]	ἂν μεθ´ ἡμέραν ἐργασάμενοι λάβωσιν	ἐπὶ	μισθῷ, ταῦτ´ οὐκ ἴδια φυλάττουσιν,
[8, 1]	διδασκάλου τε εὐσεβείας ἑνὸς τοῦ	ἐπὶ	πάντων θεοῦ πᾶσι τοῖς ὑφ´
[8, 10]	τοῦ κόσμου κατασκευή. Καὶ γὰρ	ἐπὶ	πάντων ὁ θεός, καὶ πάνθ´
[8, 9]	μνήμην ἔχοντας τῆς ἑαυτῶν κατασκευῆς,	ἐπὶ	πᾶσι δὲ τὸν περὶ θεοῦ
[8, 8]	πάλιν θανάτῳ διακριθεῖσα. Διόπερ ἁγνείας	ἐπὶ	πᾶσι τοῖς τοιούτοις ἔταξεν. Οὐ
[8, 8]	ὑμνοῦσιν, ὅτι τοῖς ἐκείνου νόμοις	ἐπὶ	πλεῖστον ἐνεκαρτέρησαν. Οὐκοῦν τοῦτο μὲν
[8, 11]	καὶ τὴν ἄλλην ὑπόκρισιν, ὥσπερ	ἐπὶ	σκηνῆς, ὄψεις καὶ ἀκοὰς ὅταν
[8, 14]	τὰς ἐκ πάθους ἀψευδεστάτας φωνάς,	ἐπὶ	συνουσίᾳ τιμωριῶν καὶ παρουσῶν καὶ
[8, 14]	δ´ ἄν τις εὖ φρονῶν	ἐπὶ	σώματος εὐμορφίᾳ ἀγάλλοιτο, ἣν βραχὺς
[8, 7]	ἐν ἅπασι· γονεῖς παίδων ἄρχειν,	ἐπὶ	σωτηρίᾳ καὶ πολυωρίᾳ· τῶν ἑαυτοῦ
[8, 11]	προφασιζόμενοι· πρὶν δ´ ἥλιον ἀνασχεῖν	ἐπὶ	τὰ συνήθη τρεπόμενοι, δυομένου μόλις
[8, 8]	οὐδὲν οὐδὲ τῶν βραχυτάτων αὐτεξούσιον	ἐπὶ	ταῖς βουλήσεσι τῶν χρησομένων κατέλιπεν,
[8, 8]	δυνώμεθα καὶ λαβόντες φυλάττωμεν. Ἀγνείας	ἐπὶ	ταῖς θυσίαις διείρηκεν ὁ νόμος
[8, 8]	ὅπως μάλιστα θύοντες σωφρονῶσι. Καὶ	ἐπὶ	ταῖς θυσίαις ὑπὲρ τῆς κοινῆς
[8, 8]	τοιούτοις ἔταξεν. Οὐ μὴν οὐδ´	ἐπὶ	ταῖς τῶν παίδων γενέσεσιν ἐπέτρεψεν
[8, 14]	ἐν ταῖς βασιλείαις καὶ στραταρχίαις	ἐπὶ	τὰς πόλεις καὶ τὰ στρατόπεδα,
[8, 14]	δ´ ἐντεῦθεν μεταβῆναι καιρὸς καὶ	ἐπὶ	τὰς τῶν ἔξωθεν περὶ τῶν
[8, 9]	ἡ γὰρ πᾶσα διάθεσις αὐτῶν	ἐπὶ	ταῦτα καταφεύγει. Τοῖς δὲ παρ´
[8, 1]	ἠξιώθημεν πρὸς τῶν παρ´ αὐτοῖς	ἐπί	τε συνέσει καὶ τῇ πατρίῳ
[8, 14]	ἔργων ἀριδηλοτάτην ἐλάμβανον πίστιν. Οὐκ	ἐπὶ	τελευτῇ δὲ μόνον, ἀλλὰ παρὰ
[8, 2]	καὶ ποιούμενος ἀγορασμοὺς καὶ μεταγραφὰς	ἐπὶ	τέλος ἤγαγεν ὅσον ἐφ´ ἑαυτῷ
[8, 1]	πάλιν τῶν παρὰ τοῖς ἀνδράσιν	ἐπὶ	τῇ πατρίῳ δεδοκιμασμένων παιδεύσει παραθήσομαι·
[8, 14]	καὶ χειμῶνας ἐαρίζοντας εἴωθε ποιεῖν	ἐπὶ	τῇ τοῦ παντὸς ὠφελείᾳ, κἂν
[8, 14]	καταχρωμένους αὐτοῖς ἐπιστημόνως, ἀλεξιφαρμάκων εὐπορεῖν	ἐπὶ	τῇ τῶν μάλιστα ἐπισφαλῶς ἐχόντων
[8, 9]	τῇ τοῦ λόγου δυναστείᾳ συγχρωμένους	ἐπὶ	τὴν ἀδικίαν τρέπεσθαι. Καὶ ἐπὶ
[8, 8]	ἑβδομάδος τῶν ἄλλων ἔργων ἀφεμένους	ἐπὶ	τὴν ἀκρόασιν ἐκέλευσε τοῦ νόμου
[8, 6]	γὰρ ἦσαν ἐξ ἀνάγκης ὧν	ἐπὶ	τὴν γῆν ἐξαίφνης ἦλθον ὡς
[8, 10]	ὁ βασιλεύς, φερομένων τῶν ἀκουόντων	ἐπὶ	τὴν δύναμιν ἣν ἔχεις. Ἐπισημαίνεται
[8, 8]	ἕνεκα τῆς τῶν Ἑβραϊκῶν λόγων	ἐπὶ	τὴν Ἑλλάδα μεταβολῆς, τὸν τρόπον
[8, 1]	νῦν ἀκολούθῳ τῇ τάξει χρώμενος	ἐπὶ	τὴν κατὰ Μωσέα πολιτείαν, δεύτερον
[8, 8]	καὶ διατριβαὶ καὶ λόγοι πάντες	ἐπὶ	τὴν πρὸς τὸν θεὸν ἡμῖν
[8, 8]	τὸ πρῶτον εὐθὺς ὁ νομοθέτης	ἐπὶ	τὴν τιμὴν ἔταξεν, ἀλλ´ ὅσοι
[8, 14]	ἰδέας ἁπάντων· οὐκ ἀναγκαῖον δὲ	ἐπὶ	τὴν τούτων ἀπόλαυσιν ὁρμῆσαι τὸ
[8, 10]	πρόσωπον καὶ πόδες καὶ περίπατος	ἐπὶ	τῆς θείας δυνάμεως· ἃ τεύξεται
[8, 14]	μηνύεται πολεμίων ἔφοδος. Οἷος οὖν	ἐπὶ	τῆς ἴριδος, τοιοῦτος καὶ ἐπὶ
[8, 1]	σωτῆρος ἡμῶν βιωφελοῦς κηρύξεως ἔμελλεν	ἐπὶ	τῆς Ῥωμαίων ἀρχῆς εἰς πάντας
[8, 2]	ΤΩΝ ΠΑΡΑ ΙΟΥΔΑΙΟΙΣ ΓΡΑΦΩΝ. Κατασταθεὶς	ἐπὶ	τῆς τοῦ βασιλέως βιβλιοθήκης Δημήτριος
[8, 14]	πόλεις καὶ τὰ στρατόπεδα, οὐκ	ἐπί	τινα τῶν ἠμελημένων καὶ ἀφανῶν
[8, 9]	τοῦ διαστέλλειν ἕκαστα τῶν πράξεων	ἐπὶ	τὸ καλῶς ἔχον. Ἡ γὰρ
[8, 10]	εἶναι. Διόπερ καλῶς ὁ νομοθέτης	ἐπὶ	τὸ μεγαλεῖον μετενήνοχε, λέγων τὰς
[8, 8]	οὐχ οἷαι παρ´ ἑτέροις, ἀλλ´	ἐπὶ	τὸ μεῖζον. Περὶ μὲν γὰρ
[8, 10]	θεῷ. Λέγεται δὲ καὶ κατάβασις	ἐπὶ	τὸ ὄρος θεία γεγονέναι διὰ
[8, 14]	ἀκριβέστερα· δεύτερον δὲ τὸ προμηθὲς	ἐπὶ	τὸ τῶν ἐν κόσμῳ συνεκτικώτατον
[8, 14]	ἄλλον χρόνον ἀνερεθίζεσθαι πρὸς ἀλκὴν	ἐπὶ	τοῖς κατακριθεῖσιν, ὧν ἡ φύσις
[8, 8]	{οὐκ} ἄνευ προφάσεως. Ζημία γὰρ	ἐπὶ	τοῖς πλείστοις τῶν παραβαινόντων ἐστὶ
[8, 14]	τοῦτον τὸν τρόπον καὶ οἱ	ἐπὶ	τοῖς πλήθεσι δυναστείας εἰληφότες, ὅταν
[8, 6]	μελλόντων, οὐκ ἄγνοια τῶν συμβησομένων	ἐπὶ	τὸν γόητα ἐκεῖνον ἐπῆρε τοὺς
[8, 10]	καὶ πατάξω τοὺς Αἰγυπτίους. Καὶ	ἐπὶ	τοῦ γεγονότος θανάτου τῶν κτηνῶν
[8, 7]	Ἐπεὶ τί ἐκώλυε πρὸς θεοῦ	ἐπὶ	τοῦ παρελθόντος ἔτους αὐτὴν προεκδοῦναι
[8, 10]	μόνον ἕνεκα τῇ τοῦ Φίλωνος	ἐπὶ	τοῦ παρόντος ἀρκεσθήσομαι μαρτυρίᾳ, ἣν
[8, 12]	τοῦ πρὸ τούτου συγγράμματος, φέρ´	ἐπὶ	τοῦ παρόντος τὰ τῆς διανοίας
[8, 9]	ὅλων σωμάτων μετ´ ἐνεργείας ἀπέρεισιν	ἐπὶ	τοὺς ὤμους ἔχει καὶ τὰ
[8, 1]	ὀθνεῖα νομίζεσθαι κατασχεδιάζειν. Πρὶν δ´	ἐπὶ	τοῦτ´ ἐλθεῖν, ὅπως εἰς Ἕλληνας
[8, 12]	ὁ λόγος. Τί δῆτα λείπεται	ἐπὶ	τούτοις ἢ καὶ τὰ τῆς
[8, 7]	ἀνάθεσιν δέχεσθαι. Μυρία δὲ ἄλλα	ἐπὶ	τούτοις, ὅσα καὶ ἐπὶ ἀγράφων
[8, 9]	χῶραι καὶ πόλεις ὅλαι σεμνύνονται	ἐπὶ	τούτοις. Οὐ μόνον γὰρ πρὸς
[8, 9]	Πάντα οὖν τῆς συγχωρήσεως ἡμῖν	ἐπὶ	τούτων καὶ τῶν κτηνῶν τροπολογῶν
[8, 14]	γὰρ ταῦτα τῆς πλείστης ἐπιμελείας	ἐπὶ	τῷ σφαγῆναι τυγχάνει διὰ πολύκρεων
[8, 14]	ἐῴκει τοῖς δι´ ἀπορρῶγος ὄρους	ἐπὶ	τῷ τὰς ἐν οὐρανῷ φύσεις
[8, 10]	ταὐτὸν ὑπάρχει φυτῶν τε καὶ	ἐπὶ	τῶν ἄλλων· ἀμετάβλητα μέν ἐστι,
[8, 7]	καὶ τὴν ψυχὴν προσαφαιρεῖσθαι. Καὶ	ἐπὶ	τῶν ἄλλων ἐφ´ ὧν κύριός
[8, 9]	μεσότητας καὶ τελευτάς. Καὶ γὰρ	ἐπὶ	τῶν βρωτῶν καὶ ποτῶν ἀπαρξαμένους
[8, 14]	ἐπὶ τῆς ἴριδος, τοιοῦτος καὶ	ἐπὶ	τῶν ἐκλείψεων ὁ λόγος· θείαις
[8, 10]	οὐδὲ θάλασσα ποταμοί. Καὶ πάλιν	ἐπὶ	τῶν ζῴων ὁ αὐτός ἐστι
[8, 9]	ἐπὶ τὴν ἀδικίαν τρέπεσθαι. Καὶ	ἐπὶ	τῶν κνωδάλων δὲ ταὐτὸν ἔστιν
[8, 10]	θηρίον οὐδὲ θηρίον ἄνθρωπος. Καὶ	ἐπὶ	τῶν λοιπῶν δὲ ταὐτὸν ὑπάρχει
[8, 9]	μνείας δέδωκεν· ὡσαύτως δὲ καὶ	ἐπὶ	τῶν πόλεων καὶ οἰκήσεων διὰ
[8, 9]	περὶ ἑκάστων ἀπολελογῆσθαι· καὶ γὰρ	ἐπὶ	τῶν προσφερομένων ἔλεγε μόσχων τε
[8, 9]	οἰκήσεων διὰ τὸ σκεπάζεσθαι καὶ	ἐπὶ	τῶν πυλῶν καὶ θυρῶν προστέταχεν
[8, 14]	θύσων, ἀμήχανόν τι πελειάδων πλῆθος	ἐπὶ	τῶν τριόδων καὶ κατ´ οἰκίαν
[8, 9]	τὸ μνείαν εἶναι θεοῦ· καὶ	ἐπὶ	τῶν χειρῶν δὲ διαρρήδην τὸ
[8, 9]	τι ἂν δή ποτ´ οὖν	ἐπιβάλληται	κακοποιεῖν. Τό τε τῆς γαλῆς
[8, 5]	διὰ θεοῦ γεγονέναι, καὶ τῶν	ἐπιβαλλομένων	τινὲς ὑπὸ τοῦ θεοῦ πληγέντες
[8, 14]	ψόφῳ δὲ καὶ κτύπῳ τῆς	ἐπιβάσεως	προμηνύῃ τὴν ἄφιξιν· εἶτ´ οὐκ
[8, 5]	ὑπὸ τοῦ θεοῦ πληγέντες τῆς	ἐπιβολῆς	ἀπέστησαν. Καὶ γὰρ ἔφησεν ἀκηκοέναι
[8, 14]	τὰ σφάλλοντα, ἀπατηλοὶ αἰσθήσεις, πάθη	ἐπίβουλα,	κακιῶν ὁ βαρύτατος ἐπιτειχισμός, ἐν
[8, 14]	ὁμοδίαιτον διὰ τὰς ἐξ ἡμῶν	ἐπιβουλάς,	πλὴν παρ´ οἷς ἡ τῶν
[8, 14]	κατὰ δέος μή τι πρὸς	ἐπιβουλὴν	ἀφανῶς ἐπικρύπτηται, ὅπερ ἢ ἅλμασιν
[8, 14]	μηδὲν παθεῖν ἀγαπῶντα τῆς ἀνθρώπων	ἐπιβουλῆς.	Εἰ δέ τινες ὑπὸ ῥᾳθυμίας
[8, 12]	ἀπειργάσατο. Ὧν τὴν συγγένειαν ἡ	ἐπίβουλος	πλεονεξία παρευημερήσασα διέσεισεν, ἀντ´ οἰκειότητος
[8, 14]	καὶ προηγουμένην ἔχει γένεσιν, εἰκότως	ἐπιγέγραπται	πρόνοιαν. Ἤκουσα δὲ καὶ περὶ
[8, 14]	μὴ τῇ γνώμῃ τοῦ κατεσκευακότος	ἐπιγίνεται.	Τί δὲ τοῦτ´ ἔστιν; Αἱ
[8, 9]	καὶ ὑπὸ θεοῦ κατεσκευασμένος εἰς	ἐπίγνωσιν	τῶν ἁπάντων, περιέφραξεν ἡμᾶς ἀδιακόποις
[8, 14]	τούτοις μᾶλλον ἢ τοῖς σώφροσιν	ἐπιδαψιλευόμενοι	χαρίζονται, σαφῶς εἰδότες ὡς ἐκείνοις
[8, 7]	καὶ πολὺ δὴ πρὸς εὐσέβειαν	ἐπιδεδωκότες.	Ἆρά σοι δοκεῖ ταῦτα ἀργούντων
[8, 8]	οὐδὲ πόνοις οὐδέ τινων συνεργασαμένων	ἐπιδεηθείς,	ἀλλ´ αὐτοῦ καλὰ θελήσαντος καλῶς
[8, 12]	ἠρεμαιοτέρας φωνῆς ὑποκρίσει βαρύμηνον ἦθος	ἐπιδεικνύμενοι,	κυνῶν ἰοβόλων τρόπον προσσαίνοντες ἀνιάτων
[8, 14]	τὰς ὑπὲρ ἁπάντων τίνοντες δίκας	ἐπιδιαφθείρονται.	Καὶ τί θαυμάζομεν εἰ διὰ
[8, 14]	ἵππου καὶ μέχρι θαλάττης καταβάντος,	ἐπιδραμόντος	τοῦ πελάγους εἰς ἀχανῆ βυθὸν
[8, 9]	δὲ ὑποδείγματος ἓν ἢ δεύτερον	ἐπιδραμών	σοι σημανῶ. Μὴ γὰρ εἰς
[8, 8]	φονεύειν. Οὕτω πανταχόθεν τὰ πρὸς	ἐπιείκειαν	περιεσκέψατο, διδασκαλικοῖς μὲν τοῖς προειρημένοις
[8, 8]	καὶ τῆς περὶ τοὺς ἀλλοφύλους	ἐπιεικείας	ἐφρόντισεν ὁ νομοθέτης ἄξιον ἰδεῖν·
[8, 8]	ὁδοὺς φράζειν, ἄταφον μὴ περιορᾶν.	Ἐπιεικῆ	δὲ καὶ τὰ πρὸς τοὺς
[8, 13]	τῆς διαμονῆς, καὶ ὅσα μὲν	ἐπιζήμια,	μηχανῇ πάσῃ διωθεῖται, ὅσα δὲ
[8, 9]	αὐτοῦ πρὸς τὰ δι´ ἡμῶν	ἐπιζητηθέντα·	νομίζειν γὰρ τοῖς πολλοῖς περιεργίαν
[8, 14]	φύσιν αἰτιώμεθα, δέον τὴν τῶν	ἐπιθεμένων	κακίζειν ὠμότητα; Καὶ γὰρ εἰ
[8, 12]	ἀποτομὰς γῆς μεγάλας κτώμενοι δι´	ἐπιθυμίαν	προσόδων, ἀλλ´ ὅσα πρὸς τὰς
[8, 14]	καὶ γαστρός, εἰ ἀπλήστῳ σχήματι	ἐπιθυμίας	διῴδηκε· καὶ συνόλως παθῶν καὶ
[8, 14]	ὅσων δεσποτῶν δοῦλον ἀποφήνας, ἔρωτος,	ἐπιθυμίας,	ἡδονῆς, φόβου, λύπης, ἀφοσύνης, ἀκολασίας,
[8, 14]	οἷς ἐμέλησε τὴν ἀμετρίαν τῶν	ἐπιθυμιῶν	στεῖλαι, μὴ ἐπιτρέψασι τὴν χρῆσιν
[8, 8]	θεοῦ φύσιν ἀναιρεῖν τοῖς λόγοις	ἐπικεχειρηκότων,	ἄλλων δὲ τὴν ὑπὲρ ἀνθρώπων
[8, 1]	κατὰ τὸν δεύτερον Πτολεμαῖον, τὸν	ἐπικληθέντα	Φιλάδελφον, καθ´ ὃν τὰ τῆς
[8, 14]	δὲ μετ´ ἀσκήσεως τὴν φύσιν	ἐπικοσμήσασιν,	ὧν ἡ ἄνοθος φιλοσοφία δημιουργός.
[8, 6]	καὶ πρὸς ὄλεθρον ἅπαντας ἀγόντων	ἐπικρατεῖν;	ἢ γὰρ τὰς φύσεις τῶν
[8, 4]	περὶ τὴν αὐλὴν πίστεως ἀξίους	ἐπικρίνων	κατέστησα. Βουλομένων δὲ ἡμῶν καὶ
[8, 14]	μή τι πρὸς ἐπιβουλὴν ἀφανῶς	ἐπικρύπτηται,	ὅπερ ἢ ἅλμασιν ἢ μακραῖς
[8, 14]	ἀνθρώπου γεγονότων, οὓς οὐκ ἂν	ἐπικρυψαίμην.	Ἦν δ´ ὁ μὲν ἕτερος
[8, 9]	πρᾶγμα, διότι κακοῖς ὁμιλήσαντες διαστροφὰς	ἐπιλαμβάνουσιν	ἄνθρωποι καὶ ταλαίπωροι δι´ ὅλου
[8, 2]	τελείωσιν λάβῃ. Καὶ μεθ´ ἕτερα	ἐπιλέγει·	Ὡς δὲ κατεπράχθη ταῦτα, τὸν
[8, 4]	καὶ τῆς ἡμετέρας σπουδῆς ἀξίως,	ἐπιλέξας	ἄνδρας καλῶς βεβιωκότας, πρεσβυτέρους, ἐμπειρίαν
[8, 14]	ἄλλα πλείω τούτων εἰπὼν ἑξῆς	ἐπιλύεται	τὰς ἀντιθέσεις διὰ τούτων· Οὐ
[8, 8]	καὶ τῶν ἄλλων ἐπιτηδευμάτων ἀκριβὴς	ἐπιμέλεια·	καὶ γὰρ ἐπόπται πάντων καὶ
[8, 14]	γὰρ οὗτοι μέρος, ἡ δ´	ἐπιμέλεια	τοῦ παντὸς ἀνθρώπων γένους. Ὥσπερ
[8, 11]	κοινῶν νοσηλεύεται, θεραπευόμενος ταῖς ἁπάντων	ἐπιμελείαις	καὶ φροντίσιν. Οἱ δὲ δὴ
[8, 8]	ἄμφω ταῦτα συνήρμοσε κατὰ πολλὴν	ἐπιμέλειαν·	οὔτε γὰρ κωφὴν ἀπέλιπε τὴν
[8, 5]	τοῦ Δημητρίου, προσκυνήσας ἐκέλευσε μεγάλην	ἐπιμέλειαν	ποιεῖσθαι τῶν βιβλίων καὶ συντηρεῖν
[8, 3]	οὐ παρέργως τὴν ἐν τούτοις	ἐπιμέλειαν	προσαναφέρω σοι. Τὰ δὲ τοῦ
[8, 8]	τὴν εὐσέβειαν, ἐξαίρετον δὲ τὴν	ἐπιμέλειαν	τῶν ἱερέων πεπιστευμένων, ὥσπερ δὲ
[8, 7]	νόμος ἐστὶ μέγας καὶ πάσης	ἐπιμελείας	αἴτιος, καὶ αἱ προρρήσεις μεγάλαι
[8, 14]	καὶ γὰρ ταῦτα τῆς πλείστης	ἐπιμελείας	ἐπὶ τῷ σφαγῆναι τυγχάνει διὰ
[8, 7]	εἰς ἀρχὴν ἑτέραν τῆς αὖθις	ἐπιμελείας	καὶ γεωργίας, λαβεῖν. Ἐπεὶ τί
[8, 14]	τοῦ τὸν θεὸν τῶν ἀνθρωπίνων	ἐπιμελεῖσθαι	πραγμάτων. Ταῦτα μὲν οὖν ἐκ
[8, 13]	πρόνοιαν. Τοῦ μὲν γὰρ γεγονότος	ἐπιμελεῖσθαι	τὸν πατέρα καὶ ποιητὴν αἱρεῖ
[8, 14]	θεός, οἷα πόλεως τοῦ παντὸς	ἐπιμελούμενος	κόσμου, θέρη χειμαίνοντα καὶ χειμῶνας
[8, 9]	πλείονες τῶν λοιπῶν ἑαυτοὺς μολύνουσιν	ἐπιμισγόμενοι,	συντελοῦντες μεγάλην ἀδικίαν, καὶ χῶραι
[8, 9]	ὅπως μηδενὶ τῶν ἄλλων ἐθνῶν	ἐπιμισγώμεθα	κατὰ μηδέν, ἁγνοὶ καθεστῶτες κατὰ
[8, 3]	τὸ τῶν ἱστορικῶν πλῆθος τῆς	ἐπιμνήσεως	τῶν προειρημένων βιβλίων καὶ τῶν
[8, 9]	ΝΟΜΟΙΣ ΑΛΛΗΓΟΡΟΥΜΕΝΗΣ ΔΙΑΝΟΙΑΣ. Ἄξιον δὲ	ἐπιμνησθῆναι	διὰ βραχέων τῶν ὑποδειχθέντων ὑπ´
[8, 5]	ἐπεβάλετο τῶν ἱστορικῶν οὐδὲ ποιητῶν	ἐπιμνησθῆναι;	ἐκεῖνος δὲ ἔφη· Διὰ τὸ
[8, 14]	παραβληθεῖσαν ὕλην ἀναλώσῃ, τελευταῖον αὑτὴν	ἐπινέμεται,	τοῦτον τὸν τρόπον καὶ οἱ
[8, 12]	πατρῴοις νόμοις, οὓς ἀμήχανον ἀνθρωπίνην	ἐπινοῆσαι	ψυχὴν ἄνευ κατακωχῆς ἐνθέου. Τούτους
[8, 8]	πᾶσα δὲ τέχνη πρὸς μιμήσεως	ἐπίνοιαν	ἄτεχνος· οὐδὲν ὅμοιον οὔτ´ εἴδομεν
[8, 8]	οὐδὲν ὅμοιον οὔτ´ εἴδομεν οὔτ´	ἐπινοοῦμεν	οὔτ´ εἰκάζειν ἐστὶν ὅσιον. Ἔργα
[8, 8]	ἅπασιν ἀνθρώποις διαφοραί. Κεφαλαιωδῶς ἂν	ἐπίοι	τις· οἱ μὲν γὰρ μοναρχίαις,
[8, 13]	καὶ λυσιτελῆ, πάντα τρόπον ἐκπορίζειν	ἐπιποθεῖ·	πρὸς δὲ τὸ μὴ γεγονὸς
[8, 14]	πόλεις ἀρετῆς, ἀφθονία δ´ ἀφροσύνης	ἐπιπολάσῃ,	τηνικαῦτα ὁ θεός, ὥσπερ ῥεῦμα
[8, 9]	καὶ τὰς ὑπὸ θεοῦ γιγνομένας	ἐπιπομπὰς	τοῖς αἰτίοις. Προϋπέδειξε γὰρ πρῶτον
[8, 11]	μηκέθ´ ὑπὸ τῆς τοῦ σώματος	ἐπιρροῆς	κατακλυζόμενοι μηδ´ ὑπὸ τῶν παθῶν
[8, 10]	ἐπὶ τὴν δύναμιν ἣν ἔχεις.	Ἐπισημαίνεται	δὲ τοῦτο καὶ διὰ τῆς
[8, 10]	ἑξῆς ἂν εἴη καὶ τόδε	ἐπισημήνασθαι,	ὡς τὸ πᾶν Ἰουδαίων ἔθνος
[8, 14]	γυναικωνίτιδας, γραφάς, ἄργυρον, χρυσὸν ἄσημον	ἐπίσημον,	ἐκπωμάτων, ὑφασμάτων πλῆθος, τὸν ἄλλον
[8, 5]	εἰς προσαγωγὴν θυσιῶν καὶ εἰς	ἐπισκευὰς	ὧν ἂν προσδέηται τὸ ἱερόν,
[8, 3]	τὰ διαπεπτωκότα τύχῃ τῆς προσηκούσης	ἐπισκευῆς,	πεποιημένος οὐ παρέργως τὴν ἐν
[8, 9]	ταῦτα Μωσῆς, ἀλλὰ πρὸς ἁγνὴν	ἐπίσκεψιν	καὶ τρόπων ἐξαίρετον ἐξαρτισμὸν δικαιοσύνης
[8, 14]	καὶ ταῖς τῆς ὄψεως ὑπογραφαῖς	ἐπισκιάζοντα,	γνησίου κάλλους ἀπορίᾳ νόθον ἐπ´
[8, 8]	καὶ τῶν προγόνων τὰς πράξεις	ἐπίστασθαι,	τὰς μὲν ἵνα μιμῶνται, τοῖς
[8, 8]	ἀρχὰς διοικοῦντες ὁμολογοῦσι τὴν ἄγνοιαν·	ἐπιστάτας	γὰρ παρακαθίστανται τῆς τῶν πραγμάτων
[8, 6]	παρόντος καὶ τοῦ μέλλοντος ὥσπερ	ἐπιστατεῖν.	Ὅπερ γάρ σοι μάλιστα ἂν
[8, 13]	εἰλικρινέστατος καὶ ἀκραιφνέστατος, κρείττων ἢ	ἐπιστήμη	καὶ κρείττων ἢ αὐτὸ τὸ
[8, 14]	θεῖον ἠκριβωμένον, λογισμὸν ἀποτίκτουσα οἰκειούμενον	ἐπιστήμῃ.	Τὸ δ´ αἴτιον· λεπτότητι ἀέρος
[8, 12]	εὐσέβειαν, ὁσιότητα, δικαιοσύνην, οἰκονομίαν, πολιτείαν,	ἐπιστήμην	τῶν πρὸς ἀλήθειαν ἀγαθῶν καὶ
[8, 11]	τῶν περὶ σπορὰν καὶ φυτουργίαν	ἐπιστήμονες,	οἱ δ´ ἀγελάρχαι, παντοδαπῶν θρεμμάτων
[8, 14]	εἰς ἃ δεῖ καταχρωμένους αὐτοῖς	ἐπιστημόνως,	ἀλεξιφαρμάκων εὐπορεῖν ἐπὶ τῇ τῶν
[8, 4]	τὸν τύπον ἔχουσα τοῦτον· ~δʹ	ΕΠΙΣΤΟΛΗ	ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΠΤΟΛΕΜΑΙΟΥ ΠΡΟΣ ΕΛΕΑΖΑΡΟΝ ΑΡΧΙΕΡΕΑ.
[8, 3]	εἰσδόσεώς ἐστιν ἀντίγραφον τόδε· ~γʹ	ΕΠΙΣΤΟΛΗ	ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΤΟΥ ΦΑΛΗΡΕΩΣ ΠΡΟΣ ΠΤΟΛΕΜΑΙΟΝ
[8, 5]	ἐνδεχομένως ὁ Ἐλεάζαρος τάδε· ~εʹ	ΕΠΙΣΤΟΛΗ	ΕΛΕΑΖΑΡΟΥ ΑΡΧΙΕΡΕΩΣ ΠΡΟΣ ΠΤΟΛΕΜΑΙΟΝ ΒΑΣΙΛΕΑ.
[8, 3]	Ἦν δὲ ἡ τοῦ βασιλέως	ἐπιστολὴ	τὸν τύπον ἔχουσα τοῦτον· ~δʹ
[8, 4]	αἱρῇ. Ἔρρωσο. Πρὸς ταύτην τὴν	ἐπιστολὴν	ἀντέγραψεν ἐνδεχομένως ὁ Ἐλεάζαρος τάδε·
[8, 5]	ὑγιαίνομεν. Λαβόντες τὴν παρὰ σοῦ	ἐπιστολὴν	μεγάλως ἐχάρημεν διὰ τὴν προαίρεσίν
[8, 3]	κατασκευῆς, ὡς ἂν τὰ τῶν	ἐπιστολῶν	ἀντίγραφα διέλθωμεν. Ἦν δὲ ἡ
[8, 2]	τῆς εἰσδόσεως καὶ τὰ τῶν	ἐπιστολῶν	ἀντίγραφα κατακεχώρικα καὶ τὸ τῶν
[8, 14]	ἔργα φύσεως προηγούμενα, φυσικοῖς δ´	ἐπισυμβαίνοντα	ἔργοις· οὐ μὴν ἀλλὰ παρέχει
[8, 3]	τῆς βιβλιοθήκης βιβλιοθήκης βιβλίων, ὅπως	ἐπισυναχθῇ	καὶ τὰ διαπεπτωκότα τύχῃ τῆς
[8, 5]	διότι μέλλων τινὰ τῶν προηρμηνευμένων	ἐπισφαλέστερον	ἐκ τοῦ νόμου προσιστορεῖν ταραχὴν
[8, 14]	εὐπορεῖν ἐπὶ τῇ τῶν μάλιστα	ἐπισφαλῶς	ἐχόντων ἀπροσδοκήτῳ σωτηρίᾳ· καὶ μέχρι
[8, 14]	ὑπὲρ τοῦ μεγέθει τῆς τιμωρίας	ἐπισχεθῆναι	τὰ ἀδικήματα, τὸν αὐτὸν τρόπον
[8, 14]	πάθη ἐπίβουλα, κακιῶν ὁ βαρύτατος	ἐπιτειχισμός,	ἐν ᾧ δὲ οὐδὲν μὲν
[8, 9]	εἶναι δικαίους τε καὶ μηδὲν	ἐπιτελεῖν	βίᾳ μηδὲ τῇ περὶ αὐτοὺς
[8, 9]	ὅτι πᾶσαν ἐνέργειαν μετὰ δικαιοσύνης	ἐπιτελεῖν	δεῖ, μνήμην ἔχοντας τῆς ἑαυτῶν
[8, 9]	καὶ ἐὰν ἐννοηθῇ τις κακίαν	ἐπιτελεῖν,	οὐκ ἂν λάθοι, μὴ ὅτι
[8, 8]	τὴν κηδείαν ἔταξε τοῖς οἰκειοτάτοις	ἐπιτελεῖν,	πᾶσι δὲ τοῖς παριοῦσι θαπτομένου
[8, 9]	σκέλη. Μετὰ διαστολῆς οὖν ἅπαντα	ἐπιτελεῖν	πρὸς δικαιοσύνην ἀναγκάζει τῷ σημειοῦσθαι
[8, 4]	εἶναι τὴν σκέψιν. Οἰόμεθα γὰρ	ἐπιτελεσθέντος	τούτου μεγάλην ἀποίσεσθαι δόξαν. Ἀπεστάλκαμεν
[8, 4]	φιλίας ἄξιόν τι πράξεις, ὡς	ἐπιτελεσθησομένων	τὴν ταχίστην περὶ ὧν ἂν
[8, 6]	ἔθεσιν ἐναντία πεισθῆναι. Ταῦτ´ εἰπὼν	ἐπιτέμνεται	τὴν ἐκ τῶν Μωσέως νόμων
[8, 14]	ὅσα δεσπότης ἀνημέρου ἀρχῆς ἔργα	ἐπιτετηδευκώς,	ἀλλὰ βασιλεὺς ἥμερον καὶ νόμιμον
[8, 5]	ἡμῖν ἐκ τῆς τοῦ δηλωθέντος	ἐπιτετμήσθω	γραφῆς. Φέρε λοιπὸν καὶ τὸ
[8, 8]	δοῦναι κυρίου καὶ κατὰ συγγένειαν	ἐπιτηδείου.	Γυνὴ χείρων, φησίν, ἀνδρὸς εἰς
[8, 1]	τούσδε ὁ παρὼν καιρὸς δοκεῖ	ἐπιτηδείως	εἰσποιεῖσθαι, ἀλλὰ μὴ ἡμᾶς αὐτοὺς
[8, 14]	καὶ τοὺς φιλοσόφους, ἰατρικὴν ὁμολογοῦντας	ἐπιτηδεύειν	τῆς φύσει βασιλίδος ψυχῆς, καταφρονεῖν
[8, 8]	πρόνοιαν ἀφαιρουμένων· οὐδ´ ἐν τοῖς	ἐπιτηδεύμασι	τῶν βίων ὄψεται διαφοράν, ἀλλὰ
[8, 8]	τοῦ νόμου καὶ τῶν ἄλλων	ἐπιτηδευμάτων	ἀκριβὴς ἐπιμέλεια· καὶ γὰρ ἐπόπται
[8, 8]	περὶ τῶν κατὰ τὸν βίον	ἐπιτηδευμάτων,	ὅτι δεῖ πάντα τὰ ἄλλα
[8, 12]	ἤ τι τῶν κατὰ πόλεμον	ἐπιτηδεύοντα,	ἀλλ´ οὐδ´ ὅσα κατ´ εἰρήνην
[8, 8]	Ἃ γὰρ ὀλίγων ἡμερῶν ἀριθμὸν	ἐπιτηδεύοντες	ἄλλοι φυλάττειν οὐ δύνανται, μυστήρια
[8, 14]	μηδὲν πώποτε τῶν εἰς πορισμὸν	ἐπιτηδεύσαντες,	ἀλλὰ μηδ´ ὅσα ἦν παρὰ
[8, 12]	εἶδος κακίας μεθαρμοσάμενοι, πικρίαν ἄλεκτον	ἐπιτηδεύσαντες	ἡσυχῆ διαλαλοῦντες, ἠρεμαιοτέρας φωνῆς ὑποκρίσει
[8, 12]	ἀνθρώπων ἀχρήματοι καὶ ἀκτήματοι γεγονότες,	ἐπιτηδεύσει	τὸ πλέον ἢ ἐνδείᾳ εὐτυχίας,
[8, 11]	ἀγῶσιν. Ὑπολαμβάνουσι γὰρ ἅττ´ ἂν	ἐπιτηδεύωσιν	εἶναι βιωφελέστερα καὶ ἡδίω ψυχῇ
[8, 14]	καὶ τρέμων τὸ πλῆθος τῶν	ἐπιτιθεμένων	ἐπτόητο, σαφῶς ἐξεπιστάμενος ὅτι εὔνους
[8, 8]	ἀρρένων ἐστύγηκε, καὶ θάνατος τὸ	ἐπιτίμιον	εἴ τις ἐπιχειρήσειε. Γαμεῖν δὲ
[8, 14]	τοὺς πάνυ θρασεῖς μηδ´ ἄκρον	ἐπιτολμᾶν	καθιέναι δάκτυλον, ἀγεληδὸν ἐπιφοιτώντων, ὅπου
[8, 8]	κοινῇ μὲν τὰ μέγιστα διοικεῖν	ἐπιτρεπούσης,	τῷ δὲ πάντων ἀρχιερεῖ πάλιν
[8, 14]	ἀμετρίαν τῶν ἐπιθυμιῶν στεῖλαι, μὴ	ἐπιτρέψασι	τὴν χρῆσιν ἀδεᾶ πᾶσι πάντων.
[8, 11]	ἡγεμόνες, ἔνιοι δὲ σμήνη μελιττῶν	ἐπιτροπεύουσιν.	Ἄλλοι δὲ δημιουργοὶ τῶν κατὰ
[8, 8]	δικαιοτάτης περὶ τοῦ θεοῦ πίστεως	ἐπιτυχών,	πάρεστιν ἐξ αὐτῶν κατανοεῖν τῶν
[8, 10]	(λέγω δὲ τῶν κατὰ τὴν	ἐπιφάνειαν)	φυσικὰς διαθέσεις ἀπαγγέλλει καὶ μεγάλων
[8, 14]	χείρονα, τὴν ἐκείνων κληρονομοῦντα τάξιν·	ἐπιφανέντων	δὲ ὑποστέλλει, δευτερείοις ἄθλων ἀρκούμενα.
[8, 8]	πολυτελείαις ἐνταφίων οὐδὲ κατασκευαῖς μνημείων	ἐπιφανῶν,	ἀλλὰ τὰ μὲν περὶ τὴν
[8, 14]	σῶμα θεραπεύοντας οἱ τὴν δέσποιναν	ἐπιφάσκοντες	ἰᾶσθαι. Ἐκεῖνοι μὲν γάρ, ἐπειδάν
[8, 5]	μετὰ τὴν τῶν γραφῶν ἑρμηνείαν	ἐπιφέρει	αὐτοῖς ῥήμασι· Καθὼς δ´ ἀνεγνώσθη
[8, 7]	κύριον εἶναι, μὴ θεόν γε	ἐπιφημίσαντα	αὐτοῖς μηδ´ ὡς τῷ θεῷ
[8, 7]	ἐστιν, ὁ αὐτὸς λόγος. Ἐὰν	ἐπιφημίσῃ	τροφὴν γυναικὸς ἀνὴρ ἱερὰν εἶναι,
[8, 7]	ὑπηκόῳ, ταὐτόν. Καὶ ἔκλυσις δὲ	ἐπιφημισθέντων	ἡ μὲν τελειοτάτη καὶ μεγίστη
[8, 14]	ἄκρον ἐπιτολμᾶν καθιέναι δάκτυλον, ἀγεληδὸν	ἐπιφοιτώντων,	ὅπου δὲ καὶ τοὺς ἄγαν
[8, 5]	γένηται μηδεμία διασκευή. Πάντων δὲ	ἐπιφωνησάντων	τοῖς εἰρημένοις, ἐκέλευσαν ἐπαρᾶσθαι, καθὼς
[8, 8]	παραπλήσιον εἰς πολιτείαν καὶ νόμους	ἐπιχειρησάντων	ὡς θαυμαστὰ συνθέντων κατηγοροῦσι, φάσκοντες
[8, 8]	θάνατος τὸ ἐπιτίμιον εἴ τις	ἐπιχειρήσειε.	Γαμεῖν δὲ κελεύει μὴ προικὶ
[8, 14]	μὴ ῥᾳθύμως καὶ ἀμελῶς ἰατρεύειν	ἐπιχειροῦντας	ἐν ταῖς συνθέσεσι τῶν φαρμάκων
[8, 8]	καὶ προσελθεῖν καὶ συναποδύρεσθαι νόμιμον	ἐποίησε.	Καθαίρειν δὲ κελεύει καὶ τὸν
[8, 7]	ἐθῶν ἐμπείρως ἔχειν. Τί οὖν	ἐποίησε	ταῖς ἑβδόμαις ταύταις ἡμέραις; αὐτοὺς
[8, 8]	διήνεγκεν. Οὐ γὰρ μέρος ἀρετῆς	ἐποίησε	τὴν εὐσέβειαν, ἀλλὰ ταύτης μέρη
[8, 8]	γενέσεις, καρπῶν ἀναδόσεις. Ταῦτα θεὸς	ἐποίησεν,	οὐ χερσὶν οὐδὲ πόνοις οὐδέ
[8, 7]	μόνοι (καίτοι κἂν εἰ τοῦτ´	ἐποίουν,	οὐδὲν ἂν θαυμαστὸν ἦν) ἀλλὰ
[8, 14]	οὐ προηγούμενα ἔργα φύσεως, ἀλλ´	ἑπόμενα	τοῖς ἀναγκαίοις καὶ τοῖς προηγουμένοις
[8, 8]	οὐ δύνανται, μυστήρια καὶ τελετὰς	ἐπονομάζοντες,	ταῦτα μετὰ πολλῆς ἡδονῆς καὶ
[8, 8]	ἐπιτηδευμάτων ἀκριβὴς ἐπιμέλεια· καὶ γὰρ	ἐπόπται	πάντων καὶ δικασταὶ τῶν ἀμφισβητουμένων
[8, 7]	ἐξωλείας καὶ ὁ θεὸς αὐτὸς	ἐπόπτης	τῶν τοιούτων καὶ τιμωρὸς ἁπανταχοῦ.
[8, 8]	τι τοιοῦτον ἐν τοῖς συγγράμμασιν	ἐπραγματεύσαντο·	Πλάτων δὲ θαυμαζόμενος παρὰ τοῖς
[8, 4]	διορθούμενοι καὶ εἴ τι κακῶς	ἐπράχθη	διὰ τὰς τῶν ὄχλων ὁρμάς,
[8, 7]	διαλειμμάτων (καὶ τούτων δὲ παρ´	ἑπτά)	κρατοῦντος, ὡς εἰκός, αἰεὶ τοῦ
[8, 14]	τρέμων τὸ πλῆθος τῶν ἐπιτιθεμένων	ἐπτόητο,	σαφῶς ἐξεπιστάμενος ὅτι εὔνους μὲν
[8, 7]	καὶ πτωχοῖς καὶ πηροῖς τροφὴν	ἐρανίζουσι	πρὸς τὸν θεὸν εὐαγῶς ἀνέχειν·
[8, 14]	τὴν ὄψιν τῶν χασμάτων ἰλιγγιῶντες.	Ἐρασθεὶς	γὰρ ὡς θείου πράγματος καὶ
[8, 11]	εἰσὶ τοῖς αὐτοῖς ἀσμενίζοντες, ὀλιγοδείας	ἐρασταί,	πολυτέλειαν ὡς ψυχῆς καὶ σώματος
[8, 14]	δὲ φρονήσεως καὶ ἀρετῆς ἁπάσης	ἐρασταί	τε καὶ ἀσκηταὶ πάντες εἰσίν,
[8, 8]	ἐπινοοῦμεν οὔτ´ εἰκάζειν ἐστὶν ὅσιον.	Ἔργα	βλέπομεν αὐτοῦ φῶς, οὐρανόν, γῆν,
[8, 14]	καὶ ὅσα δεσπότης ἀνημέρου ἀρχῆς	ἔργα	ἐπιτετηδευκώς, ἀλλὰ βασιλεὺς ἥμερον καὶ
[8, 14]	ὁρῶν ἐν ἀψύχοις περιμάχητα καλλιγράφων	ἔργα	καὶ πλαστῶν καὶ ἄλλων τεχνιτῶν
[8, 8]	ὄψεται διαφοράν, ἀλλὰ κοινὰ μὲν	ἔργα	πάντων παρ´ ἡμῖν, εἷς δ´
[8, 8]	ἡμέτερος νομοθέτης, ἅτε δὴ τὰ	ἔργα	παρέχων τοῖς νόμοις σύμφωνα, οὐ
[8, 14]	μεταβολαὶ ταῦτα γεννῶσιν, οὐ προηγούμενα	ἔργα	φύσεως, ἀλλ´ ἑπόμενα τοῖς ἀναγκαίοις
[8, 14]	ἐγκιρναμένων τοῖς νέφεσιν ἐπακολουθήματα, οὐκ	ἔργα	φύσεως προηγούμενα, φυσικοῖς δ´ ἐπισυμβαίνοντα
[8, 14]	ἄλλοις αὐτὸς δι´ ἑαυτοῦ τοῦτ´	ἐργάζεται,	λιμὸν ἐπάγων ἢ λοιμὸν ἢ
[8, 8]	δὲ κἀν τῇ πολεμίᾳ τῶν	ἐργαζομένων	ζῴων καὶ μὴ φονεύειν. Οὕτω
[8, 7]	αὐτὴν προεκδοῦναι καὶ παρὰ τῶν	ἐργαζομένων	τὸν ἐκείνου φόρον τοῦ ἔτους
[8, 12]	ἀλλοτριότητα καὶ ἀντὶ φιλίας ἔχθραν	ἐργασαμένη.	Φιλοσοφίας τε τὸ μὲν λογικόν,
[8, 12]	ὅσα γὰρ ἂν μεθ´ ἡμέραν	ἐργασάμενοι	λάβωσιν ἐπὶ μισθῷ, ταῦτ´ οὐκ
[8, 8]	δοκεῖν καθαρὸς εἶναί τις φόνον	ἐργασάμενος.	Γονέων τιμὴν μετὰ τὴν πρὸς
[8, 14]	ὑπὸ σοῦ διαπορηθέντων, ἱκανὴν πίστιν	ἐργάσασθαι	δυνάμενα τοῖς μὴ φιλονείκως ἔχουσι
[8, 7]	καὶ μὴ τῇ συνεχείᾳ τῆς	ἐργασίας	κατεξάνθαι. Ταὐτὸν δὲ καὶ περὶ
[8, 14]	δαπανήσαντες τὰς πόλεις κενὰς ἀνδρῶν	ἐργάσωνται,	τὰς ὑπὲρ ἁπάντων τίνοντες δίκας
[8, 14]	εἰ ναύκληροί τινες ἢ γῆς	ἐργάται	μέλλοιεν ταῖς τούτων ἀνωμαλίαις ζημιοῦσθαι.
[8, 8]	καὶ τέλος οὗτος τῶν ἁπάντων,	ἔργοις	μὲν καὶ χάρισιν ἐναργὴς καὶ
[8, 14]	φύσεως προηγούμενα, φυσικοῖς δ´ ἐπισυμβαίνοντα	ἔργοις·	οὐ μὴν ἀλλὰ παρέχει τινὰ
[8, 14]	ἐπάγη καὶ συνέστηκεν, εἰδὼς ἀναγκαιότατον	ἔργον	ἀκωλύτους παρέχεται· πάχναι δὲ καὶ
[8, 14]	καὶ τημελοῦσι, νομίζοντες ἐχθρῶν ἀσπόνδων	ἔργον	εἶναι κακοπραγίαις ἐπεμβαίνειν, φίλων δὲ
[8, 14]	δὴ τὸ πῦρ φύσεως ἀναγκαιότατον	ἔργον,	ἐπακολούθημα δὲ τούτου καπνός· ἀλλ´
[8, 14]	περιττὸς πόνος, ἀπόχρη δ´ ἓν	ἔργον	παράδειγμα πάντων ἑστάναι. Λέγεται τοίνυν
[8, 13]	νοῦ μετέβαλεν εἰς τὸ τελειότατον	ἔργον	τόνδε τὸν κόσμον· ὃν οἱ
[8, 14]	αὐτοῦ. Δηλοῖ δὲ καὶ τὸ	ἔργον,	ᾧ πρὸς τὸν μακαρίζοντα τὸν
[8, 7]	δῆτα, ἀλλ´ ἢ καὶ πρὸς	ἔργου	μεγάλου καὶ θαυμαστοῦ τινος ᾠήθη
[8, 12]	τις εὕροι παρ´ ἑτέροις μᾶλλον	ἔργῳ	βεβαιούμενον, καὶ μήποτ´ εἰκότως· ὅσα
[8, 9]	ἡμῶν κελεύει μήτε λόγῳ μήτε	ἔργῳ	κακοποιεῖν μηδένα. Καὶ περὶ τούτων
[8, 7]	ἱερὰ παρακλέπτῃς, ἐὰν ἀσεβῇς, οὐκ	ἔργῳ	μόνον, ἀλλὰ καὶ ἐὰν ῥήματι
[8, 14]	τὸ πάλαι, τὴν διὰ τῶν	ἔργων	ἀριδηλοτάτην ἐλάμβανον πίστιν. Οὐκ ἐπὶ
[8, 8]	ἀλλ´ ἑκάστης ἑβδομάδος τῶν ἄλλων	ἔργων	ἀφεμένους ἐπὶ τὴν ἀκρόασιν ἐκέλευσε
[8, 7]	ἴσως. Οὐ γὰρ αὐτοὶ τῶν	ἔργων	ἀφεστᾶσιν ὥσπερ ταῖς ἑβδόμαις ἐκείναις
[8, 7]	μονοειδὲς αἰεί, μάλιστα δὲ ἐπ´	ἔργων,	βλάπτειν ἔοικε. Σημεῖον δέ· τὴν
[8, 8]	δὲ πρὸς αὐτὰ διὰ τῶν	ἔργων	ἐθίζειν ὠλιγώρησαν. Ὁ δ´ ἡμέτερος
[8, 7]	καὶ ἀνέχειν ἰσχύειν ἀπὸ τῶν	ἔργων,	εἰ δέοι; Οὐ δῆτα, ἀλλ´
[8, 12]	καθ´ ἣν τῶν ἄλλων ἀνέχοντες	ἔργων,	εἰς ἱεροὺς ἀφικνούμενοι τόπους, οἳ
[8, 7]	σημεῖον ἐπεὶ γὰρ αὐτοὶ τῶν	ἔργων	ἐκείνου τοῦ ἔτους ἀνέχουσι, τοὺς
[8, 8]	τὸ δὴ μὴ καινῶν εὑρετὰς	ἔργων	ἢ λόγων ἄνδρας παρασχεῖν, ἐντεῦθεν
[8, 8]	γράφειν, εἰ μὴ διὰ τῶν	ἔργων	ἦν ἅπασι φανερὸν ὅτι πολλοὶ
[8, 8]	περὶ τῶν κοινωνησόντων τῆς διαίτης	ἔργων	τε συντονίας καὶ τοὔμπαλιν ἀναπαύσεως
[8, 7]	καί τινας ἀναπαύλας ἀπὸ τῶν	ἔργων	τοὺς ἰατροὺς προστάττοντας· τὸ γὰρ
[8, 14]	μὴ ἀποκνείτωσαν οἱ τὰ φύσεως	ἐρευνᾶν	εἰωθότες· ὠφελιμώτατον γὰρ ἡ εὕρεσις,
[8, 14]	διότι τὰ μὲν φανερὰ ἡμεῖς	ἐρευνῶμεν,	ὁ δὲ ἄχρι μυχῶν ψυχῆς
[8, 14]	γὰρ ἄστεος ἐν ἀγρῷ καὶ	ἐρημίαις	θεωρεῖται, φεύγοντα ὡς δεσπότην τὸν
[8, 7]	τυχόντα· μὴ νεοττιάν φησι κατοικίδιον	ἐρημοῦν,	μὴ ζῴων ἱκεσίαν οἷα ἔσθ´
[8, 14]	καὶ πολλὴ μοῖρα τῆς οἰκουμένης	ἐρημοῦται	διὰ προμήθειαν ἀρετῆς. Ἱκανῶς μὲν
[8, 9]	ἀλλὰ καὶ τοὺς ἄρνας καὶ	ἐρίφους	ἁρπάζουσι καὶ τοὺς ἀνθρώπους δὲ
[8, 9]	ταῖς ἐκδοθησομέναις περιτεύξεσθαι τῶν γραφῶν	ἑρμηνείαις.	Ὁ δὲ Ἀριστόβουλος καὶ τῆς
[8, 3]	καὶ λαβόντες τὸ κατὰ τὴν	ἑρμηνείαν	ἀκριβές, ἀξίως καὶ τῶν πραγμάτων
[8, 5]	πραγματείας, μετὰ τὴν τῶν γραφῶν	ἑρμηνείαν	ἐπιφέρει αὐτοῖς ῥήμασι· Καθὼς δ´
[8, 2]	τρόπον· ~βʹ ΑΡΙΣΤΑΙΟΥ ΠΕΡΙ ΤΗΣ	ΕΡΜΗΝΕΙΑΣ	ΤΩΝ ΠΑΡΑ ΙΟΥΔΑΙΟΙΣ ΓΡΑΦΩΝ. Κατασταθεὶς
[8, 1]	τῶν πεπιστευμένων αὐτοῖς θείων γραφῶν	ἑρμηνείας	δι´ ὅσων τε καὶ ὁποίων
[8, 1]	τούτων ἐκ τῆς θεόθεν οἰκονομηθείσης	ἑρμηνείας	ἠξιώθημεν πρὸς τῶν παρ´ αὐτοῖς
[8, 2]	χρείαν. Ὁ δὲ Δημήτριος εἶπεν·	Ἑρμηνείας	προσδεῖται· χαρακτῆρσι γὰρ ἰδίοις κατὰ
[8, 1]	Φιλάδελφον, καθ´ ὃν τὰ τῆς	ἑρμηνείας	τῶν Ἰουδαϊκῶν γραφῶν διὰ σπουδῆς
[8, 4]	ἔχοντας τοῦ νόμου καὶ δυνατοὺς	ἑρμηνεῦσαι,	ἀφ´ ἑκάστης φυλῆς ἕξ, ὅπως
[8, 5]	στάντες οἱ ἱερεῖς καὶ τῶν	ἑρμηνέων	οἱ πρεσβύτεροι καὶ τῶν ἀπὸ
[8, 14]	λογισμοῦ. Διὸ κατὰ τὴν βάρβαρον	ἔρνη	μὲν ταῖς εὐστοχίαις καὶ εὐτροφίαις
[8, 9]	βρωτῶν οὖν καὶ τῶν ἀκαθάρτων,	ἑρπετῶν	καὶ κνωδάλων, ὁ πᾶς λόγος
[8, 14]	ἀπόχρη τὰ λεχθέντα. Τῶν δ´	ἑρπετῶν	τὰ ἰοβόλα γέγονεν οὐ κατὰ
[8, 9]	οἵτινες ἐπὶ θηρία καὶ τῶν	ἑρπετῶν	τὰ πλεῖστα καὶ κνωδάλων τὴν
[8, 14]	καὶ κινδύνους ἀνηκέστους καὶ νόσον	ἑρπηνώδους	καὶ φθινάδος χαλεπωτέραν, ἀθεράπευτον ἀεὶ
[8, 5]	γνησίῳ, χαίρειν Εἰ αὐτός τε	ἔρρωσαι	καὶ ἡ βασίλισσα Ἀρσινόη, ἡ
[8, 4]	Πτολεμαῖος Ἐλεαζάρῳ ἀρχιερεῖ χαίρειν καὶ	ἐρρῶσθαι	Ἐπεὶ συμβαίνει πλείονας τῶν Ἰουδαίων
[8, 4]	ταχίστην περὶ ὧν ἂν αἱρῇ.	Ἔρρωσο.	Πρὸς ταύτην τὴν ἐπιστολὴν ἀντέγραψεν
[8, 5]	πρὸς ἡμᾶς ἀσφαλῶς οἱ ἄνδρες·	ἔρρωσο.	Τούτοις ἑξῆς, πολλὰ διὰ μέσου
[8, 7]	αὐτοῖς; τοιγαροῦν οὐκ ἐπὶ θεσμῳδοὺς	ἔρχονται	περὶ τῶν πρακτέων καὶ μὴ
[8, 9]	ὑπόληψιν ἑαυτῶν, ὅταν εἰς ὕπνον	ἔρχωνται,	καὶ τὴν ἔγερσιν, ὡς θεία
[8, 1]	παναληθεῖς αὐτῶν θεολογίας, ὧν εἰς	ἔρωτα	καὶ πόθον ἐλθεῖν ὡμολογήκαμεν, διελθὼν
[8, 2]	βασιλέως πρόθεσιν. Παρόντων οὖν ἡμῶν	ἐρωτηθεὶς	πόσαι τινὲς μυριάδες τυγχάνουσι βιβλίων,
[8, 14]	μυρίων ὅσων δεσποτῶν δοῦλον ἀποφήνας,	ἔρωτος,	ἐπιθυμίας, ἡδονῆς, φόβου, λύπης, ἀφοσύνης,
[8, 14]	εὐμορφίᾳ ἀγάλλοιτο, ἣν βραχὺς καιρὸς	ἔσβεσε,	πρὶν ἐπὶ μήκιστον ἀνθῆσαι, τὴν
[8, 1]	ὅσον οὔπω μελλούσης ἐξ αὐτῶν	ἔσεσθαι	μεταλήψεως. Ὧν γὰρ οὐκ ἂν
[8, 4]	ὧν ἐὰν βούλῃ· κεχαρισμένος γὰρ	ἔσῃ	καὶ φιλίας ἄξιόν τι πράξεις,
[8, 14]	τοὺς χιτωνίσκους ἀναστείλαντες εἰ περιπληθής	ἐσθ´	ἡ γαστὴρ ἐξετάζουσιν, εἰ πεπυρωμένος
[8, 14]	τῷ παντὶ λειπομένη. Οὐ γάρ	ἐσθ´	ὅμοιον τροφῆς, ἧς ἄνευ ζῆν
[8, 7]	ἐρημοῦν, μὴ ζῴων ἱκεσίαν οἷα	ἔσθ´	ὅτε προσφευγόντων ἀναιρεῖν· μὴ εἴ
[8, 14]	ἢ λιθογραφημέναι στρωμναὶ οὔθ´ ὅτι	ἐσθημάτων	ἰδέαι διάφοροι, προσέτι δὲ τὰς
[8, 11]	οὐ τράπεζα μόνον, ἀλλὰ καὶ	ἐσθὴς	αὐτοῖς ἐστι. Πρόκεινται γὰρ χειμῶνι
[8, 14]	εἰρήνης συνεχὴς καὶ ἀδιάστατος πόλεμος.	Ἐσθῆτές	γε μὴν προβάτων εἰσίν, ὡς
[8, 12]	καὶ δαπάναι· καὶ κοιναὶ μὲν	ἐσθῆτες,	κοιναὶ δὲ τροφαὶ συσσίτια πεποιημένων.
[8, 14]	εἰδεχθῶν ἑταιριδίων, ἃ τὴν δυσμορφίαν	ἐσθῆτι	καὶ χρυσῷ καὶ ταῖς τῆς
[8, 8]	ἡμερότητα καὶ φιλανθρωπίαν διδάσκειν ἡμᾶς	ἐσπούδασεν	ὥστε οὐδὲ τῶν ἀλόγων ζῴων
[8, 11]	ἐπὶ κοινωνίαν, οἳ καλοῦνται μὲν	Ἐσσαῖοι,	παρὰ τὴν ὁσιότητά μοι δοκῶ
[8, 12]	δέ τινες παρ´ αὐτοῖς ὄνομα	Ἐσσαῖοι,	πλῆθος ὑπὲρ τετρακισχιλίους, κατ´ ἐμὴν
[8, 11]	τοῦ καὶ διαφερόντως ἀσκεῖν ἐγκράτειαν.	Ἐσσαίων	γὰρ οὐδεὶς ἄγεται γυναῖκα, διότι
[8, 11]	ζῆλον ἀρετῆς καὶ φιλανθρωπίας ἵμερον.	Ἐσσαίων	γοῦν κομιδῇ νήπιος οὐδεὶς ἀλλ´
[8, 12]	ὑπούλων ἴσχυσε τὸν λεχθέντα τῶν	Ἐσσαίων	ἢ Ὁσίων ὅμιλον αἰτιάσασθαι· πάντες
[8, 10]	ἐστι λόγος. Οὐ γὰρ ἄνθρωπος	ἔσται	θηρίον οὐδὲ θηρίον ἄνθρωπος. Καὶ
[8, 14]	δ´ ἓν ἔργον παράδειγμα πάντων	ἑστάναι.	Λέγεται τοίνυν ὑπὸ τῶν ἀναγεγραφότων
[8, 14]	χρόνον εἰς τὸ πατρῷον ἱερὸν	ἐστελλόμην	εὐξόμενός τε καὶ θύσων, ἀμήχανόν
[8, 14]	ἀδύνατον, εὐπορία χρημάτων. Μία τούτων	ἐστὶ	βάσανος ἐναργεστάτη λιμός, ᾧ τὸ
[8, 5]	γενέσθαι, τίνος χάριν τὸ συμβαῖνόν	ἐστι·	δι´ ὀνείρου δὲ μαθόντος ὅτι
[8, 8]	ἐπὶ τοῖς πλείστοις τῶν παραβαινόντων	ἐστὶ	θάνατος, ἂν μοιχεύσῃ τις, ἂν
[8, 9]	τὴν ἔγερσιν, ὡς θεία τίς	ἐστι	καὶ ἀκατάληπτος ἡ τούτων μετάθεσις.
[8, 9]	εὑρεῖν. Κακοποιητικὸς γὰρ ὁ τρόπος	ἐστὶ	καὶ γαλῆς καὶ μυῶν καὶ
[8, 9]	πάντων ὅτι μόνος ὁ θεός	ἐστι	καὶ διὰ πάντων ἡ δύναμις
[8, 6]	συμμεῖναι μετὰ πάσης εὐθηνείας εἰκός	ἐστι.	Καὶ οὐ δίψος, οὐ λιμός,
[8, 10]	θεοῦ. Κατάβασις γὰρ αὕτη σαφής	ἐστι·	καὶ περὶ τούτων οὖν οὕτως
[8, 14]	μᾶλλον ἢ οὐχ ἧττον φθοροποιός	ἐστι	κακία. Ὡς δ´ {ὁπόταν} ὑετοῦ
[8, 8]	ἐῶ νῦν λέγειν, ὅτι δέ	ἐστι	καλὰ καὶ πρέποντα τῇ τοῦ
[8, 9]	τούτων, ἀκάθαρτα προσονομάσας, ὅτι δέον	ἐστὶ	κατὰ ψυχὴν οἷς ἡ νομοθεσία
[8, 12]	τὴν ὀλιγοδέειαν καὶ εὐκολίαν, ὅπερ	ἐστί,	κρίνοντες περιουσίαν. Βελῶν ἢ ἀκόντων
[8, 10]	ἐπὶ τῶν ζῴων ὁ αὐτός	ἐστι	λόγος. Οὐ γὰρ ἄνθρωπος ἔσται
[8, 5]	γὰρ φιλίας καὶ ἀγαπήσεως σημεῖόν	ἐστι.	Μεγάλα γὰρ καὶ ἀνεπίληστα τοὺς
[8, 7]	ὅ γε ἐπ´ αὐτοῖς νόμος	ἐστὶ	μέγας καὶ πάσης ἐπιμελείας αἴτιος,
[8, 14]	ἐν ταῖς οἰκίαις πεφωλευκέναι μᾶλλον,	ἐστὶ	μὲν ψεῦδος· ἔξω γὰρ ἄστεος
[8, 14]	ἄστροις μετέσχηκε, δυσαιτιολόγητος δ´ εἴπερ	ἐστί,	μὴ ἀποκνείτωσαν οἱ τὰ φύσεως
[8, 6]	πλέω δ´ οὖν ἢ δισχίλιά	ἐστι)	μηδὲ ῥῆμά γε αὐτὸ μόνον
[8, 14]	Κυκλώπων, ἐπειδὴ τὸ γένος αὐτῶν	ἐστι	πλάσμα μύθου, δίχα σπορᾶς καὶ
[8, 7]	ἢ τούτοις προσόμοιον παρ´ ἐκείνοις	ἐστί,	πρᾶον εἶναι δοκοῦν καὶ τιθασὸν
[8, 12]	ἐξ ἀφθονωτέρων ἀναλίσκειν. Αἰδὼς δ´	ἐστὶ	πρεσβυτέρων καὶ φροντίς, οἵα γονέων
[8, 11]	μόνον, ἀλλὰ καὶ ἐσθὴς αὐτοῖς	ἐστι.	Πρόκεινται γὰρ χειμῶνι μὲν στιφραὶ
[8, 12]	βίου τελείου καὶ σφόδρα εὐδαίμονός	ἐστι	σαφέστατον δεῖγμα. Τὰ μὲν οὖν
[8, 2]	Τί τὸ κωλῦον οὖν, εἶπεν,	ἐστί	σε τοῦτο ποιῆσαι; πάντα γὰρ
[8, 12]	ἑτέρωθεν ἀφικνουμένοις τῶν ὁμοζήλων. Εἶτ´	ἐστὶ	ταμεῖον ἓν πάντων καὶ δαπάναι·
[8, 10]	ἐπὶ τῶν ἄλλων· ἀμετάβλητα μέν	ἐστι,	τὰς αὐτὰς δ´ ἐν αὑτοῖς
[8, 9]	τῆς ζωῆς καὶ συστάσεως ὑπόμνησίς	ἐστι.	Τὸ γὰρ ζῆν διὰ τῆς
[8, 9]	καὶ διαστέλλειν ὁπλῆς ὄνυχας σημεῖόν	ἐστι	τοῦ διαστέλλειν ἕκαστα τῶν πράξεων
[8, 9]	τε τῆς γαλῆς γένος ἰδιάζον	ἐστί·	χωρὶς γὰρ τοῦ προειρημένου ἔχει
[8, 14]	ἀοίδιμον καὶ περιμάχητον ἡμῶν βίον;	Ἔστι	γὰρ τοιοῦτος, εἰ μὴ βούλοιτό
[8, 11]	καὶ μεγάλους καὶ πολυανθρώπους ὁμίλους.	Ἔστι	δ´ αὐτοῖς ἡ προαίρεσις οὐ
[8, 8]	ἂν ὑπομείνῃ παθεῖν ὁ πειρασθείς.	Ἔστι	δὲ καὶ ἐπὶ δούλοις ὁμοίως
[8, 12]	~ιβʹ ΕΤΙ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΑΥΤΩΝ.	Ἔστι	δὲ καὶ ἡ ἐν Παλαιστίνῃ
[8, 14]	θεήλατα, πρὸς δ´ ἀλήθειαν οὐκ	ἔστι	(θεὸς γὰρ οὐδενὸς αἴτιος κακοῦ
[8, 10]	δυνάμεως εἶναι θεοῦ· καὶ γὰρ	ἔστι	μεταφέροντας νοῆσαι τὴν πᾶσαν ἰσχὺν
[8, 14]	κόσμον βραβεύει. Βασιλεῖ δὲ οὐκ	ἔστι	πρόσρησις οἰκειοτέρα πατρός. Ὃ γὰρ
[8, 14]	Αἰγύπτῳ δὲ καὶ θαυμασιώτερον ἰδεῖν	ἔστι.	Τὸ γὰρ ἀνθρωποβόρον καὶ θηρίων
[8, 8]	γνώριμον, ὁποῖος δὲ κατ´ οὐσίαν	ἐστὶν	ἄγνωστον. Ταῦτα περὶ θεοῦ φρονεῖν
[8, 12]	τε παρ´ αὐτοῖς οὐδὲ εἷς	ἐστιν,	ἀλλ´ ἐλεύθεροι πάντες, ἀνθυπουργοῦντες ἀλλήλοις·
[8, 11]	οὐκέτι πρὸς ἄλλους ὁ αὐτός	ἐστιν,	ἀλλ´ ἕτερος γέγονε λεληθώς, ἀντ´
[8, 10]	εἶναι· πάντη γὰρ ὁ θεός	ἐστιν.	Ἀλλὰ τὴν τοῦ πυρὸς δύναμιν,
[8, 2]	ἕκαστον αὐτῶν. Τῆς δὲ εἰσδόσεώς	ἐστιν	ἀντίγραφον τόδε· ~γʹ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
[8, 14]	Τῆς Συρίας ἐπὶ θαλάττῃ πόλις	ἐστὶν	Ἀσκάλων ὄνομα· γενόμενος ἐν ταύτῃ,
[8, 14]	ἅλως καὶ ὅσα ὁμοιότροπα, πάλιν	ἐστὶν	αὐγῶν ἐγκιρναμένων τοῖς νέφεσιν ἐπακολουθήματα,
[8, 11]	δοῦλος. Οὕτως γοῦν ὁ βίος	ἐστὶν	αὐτῶν περιμάχητος, ὥστ´ οὐκ ἰδιῶται
[8, 5]	ἐκέλευσαν ἐπαρᾶσθαι, καθὼς ἔθος αὐτοῖς	ἐστιν,	εἴ τις διασκευάσει προστιθεὶς ἢ
[8, 13]	δραστήριον〉 ὁ τῶν ὅλων νοῦς	ἐστιν	εἰλικρινέστατος καὶ ἀκραιφνέστατος, κρείττων ἢ
[8, 13]	φύσεως ἀναδιδαχθεὶς ἔγνω διότι ἀναγκαιότατόν	ἐστιν	ἐν τοῖς οὖσι τὸ μὲν
[8, 14]	ῥώμη συγγεγένηνται· τῶν γὰρ ἀτοπωτάτων	ἐστὶν	ἐπὶ θηρίων ἀρεταῖς, καὶ ταῦτα
[8, 14]	μὴν ἀλλ´, εἰ καὶ ἀληθές	ἐστιν,	ἔχει τινὰ λόγον. Ἐν γὰρ
[8, 8]	Τὰ ἄλλα δὲ προείρηκεν ὧν	ἐστιν	ἡ μετάδοσις ἀναγκαία· πᾶσι παρέχειν
[8, 14]	ἀργύρου μέταλλα καὶ χρυσοῦ γῆς	ἐστιν	ἡ φαυλοτάτη μοῖρα, τῆς πρὸς
[8, 12]	μὲν τοίνυν οὐδενὸς οἰκία τίς	ἐστιν	ἰδία, ἣν οὐχὶ πάντων εἶναι
[8, 5]	κατὰ πᾶν ἀκριβῶς, καλῶς ἔχον	ἐστὶν	ἵνα διαμένῃ ταῦθ´ οὕτως ἔχοντα
[8, 7]	τῶν ἄλλων ἐφ´ ὧν κύριός	ἐστιν,	ὁ αὐτὸς λόγος. Ἐὰν ἐπιφημίσῃ
[8, 8]	τῆς ἐκείνου θεραπείας λόγος ἡμῖν	ἐστιν·	ὁ δ´ αὐτὸς ἅμα καὶ
[8, 9]	τούτων διεστάλμεθα. Περὶ ὃν δέ	ἐστιν	ὁ προειρημένος τῆς διαστολῆς τρόπος,
[8, 9]	τοῦ ζῆν ἡ σκέψις αὐτοῖς	ἐστιν.	Ὅπως οὖν μηδενὶ συναλισγούμενοι μηδὲ
[8, 9]	τοιοῦτος τρόπος τῶν ἀνθρώπων ἀκάθαρτός	ἐστιν.	Ὅσα γὰρ δι´ ἀκοῆς λαβόντες,
[8, 8]	εἴδομεν οὔτ´ ἐπινοοῦμεν οὔτ´ εἰκάζειν	ἐστὶν	ὅσιον. Ἔργα βλέπομεν αὐτοῦ φῶς,
[8, 7]	εἴ τι τῶν τοιούτων ἧττόν	ἐστιν.	Οὐδενὸς ἄξια ταῦτά γε ἴσως
[8, 8]	τοὺς νόμους πάντα πράττουσι γέρας	ἐστὶν	οὐκ ἀργύριον οὐδὲ χρυσός, οὐ
[8, 5]	συμφέρει, καὶ εἰ παρὰ φύσιν	ἐστίν,	ὑπακουσόμεθα. Τοῦτο γὰρ φιλίας καὶ
[8, 14]	καὶ τοὺς συγγενεῖς ἀναιρεῖσθαι νόμιμόν	ἐστιν	ὑπὲρ τοῦ μεγέθει τῆς τιμωρίας
[8, 7]	ἀσκήσεως μόνον αὐτοῖς τοῦτο ἐγκρατείας	ἐστίν,	ὡς ἐξ ἴσου καὶ δρᾶν
[8, 13]	κόσμον· ὃν οἱ φάσκοντες ὡς	ἔστιν	ἀγένητος, λελήθασι τὸ ὠφελιμώτατον καὶ
[8, 14]	κατεσκευακότος ἐπιγίνεται. Τί δὲ τοῦτ´	ἔστιν;	Αἱ ἀπὸ τῶν ποδῶν ἐκπίπτουσαι
[8, 2]	Συριακῇ χρῆσθαι· τὸ δ´ οὐκ	ἔστιν,	ἀλλ´ ἕτερος τρόπος. Μεταλαβὼν δὲ
[8, 7]	ψαῦσαι καὶ θιγεῖν αὐτῶν οὐκ	ἔστιν,	ἀλλ´ εὐθὺς ἁπάντων ἀποκεκλεῖσθαι. Μή
[8, 14]	καὶ χερσαίων γένη ζῴων οὐκ	ἔστιν	ἐγκλήματα φύσεως ἐφ´ ἡδονὴν παρακαλούσης,
[8, 9]	ἐπὶ τῶν κνωδάλων δὲ ταὐτὸν	ἔστιν	εὑρεῖν. Κακοποιητικὸς γὰρ ὁ τρόπος
[8, 14]	ἀπροσδοκήτῳ σωτηρίᾳ· καὶ μέχρι νῦν	ἔστιν	ἰδεῖν τοὺς μὴ ῥᾳθύμως καὶ
[8, 14]	ἐν καιρῷ πλωτῆρας ἢ γεηπόνους	ἔστιν	ὅτε βλάπτει, θαυμαστὸν οὐδέν· βραχὺ
[8, 14]	ἀλλ´ ὅμως παρέχεταί τινα ὠφέλειαν	ἔστιν	ὅτε καὶ αὐτός· ἐν γοῦν
[8, 8]	Τὴν δὲ πρὸς ἄρρενα ἀρρένων	ἐστύγηκε,	καὶ θάνατος τὸ ἐπιτίμιον εἴ
[8, 8]	Παράκλησις δὲ πρὸς τὸν θεὸν	ἔστω	διὰ τῆς εὐχῆς καὶ δέησις,
[8, 8]	Ἀσίας μεταβολάς, οὐδ´ ἐν τοῖς	ἐσχάτοις	τῶν δεινῶν τοὺς νόμους προὔδομεν.
[8, 6]	ἄρα ἱδρύθησαν καὶ τὴν χώραν	ἔσχον	ἐν ταῖς ἱεραῖς ἀναγραφαῖς δηλοῦται·
[8, 11]	δ´ ἐν ταὐτῷ, κατὰ θιάσους	ἑταιρίας	καὶ συσσίτια πεποιημένοι, καὶ πάνθ´
[8, 14]	τοῖς ἀγκιστρευομένοις ὑπὸ τῶν εἰδεχθῶν	ἑταιριδίων,	ἃ τὴν δυσμορφίαν ἐσθῆτι καὶ
[8, 8]	τὴν ἀρχὴν εὐθὺς τῆς τροφῆς	ἔταξε	καὶ γράμματα παιδεύειν ἐκέλευσε τὰ
[8, 8]	μετὰ τὴν πρὸς θεὸν δευτέραν	ἔταξε·	καὶ τὸν οὐκ ἀμειβόμενον τὰς
[8, 8]	τὰ μὲν περὶ τὴν κηδείαν	ἔταξε	τοῖς οἰκειοτάτοις ἐπιτελεῖν, πᾶσι δὲ
[8, 8]	ὁ νομοθέτης ἐπὶ τὴν τιμὴν	ἔταξεν,	ἀλλ´ ὅσοι τῶν μετ´ αὐτοῦ
[8, 8]	ἁγνείας ἐπὶ πᾶσι τοῖς τοιούτοις	ἔταξεν.	Οὐ μὴν οὐδ´ ἐπὶ ταῖς
[8, 8]	κολασταὶ τῶν κατεγνωσμένων οἱ ἱερεῖς	ἐτάχθησαν.	Τίς ἂν οὖν ἀρχὴ γένοιτο
[8, 2]	προειρημένα τελείωσιν λάβῃ. Καὶ μεθ´	ἕτερα	ἐπιλέγει· Ὡς δὲ κατεπράχθη ταῦτα,
[8, 14]	ἔχει συνδιαπονήσαντες εἰσόμεθα. Καὶ μεθ´	ἕτερα	πάλιν φησίν· Ἀνέμων καὶ ὑετῶν
[8, 11]	κοινωφελοῦς πραγματευόμενοι διατελοῦσιν. Ἀλλ´ ἑτέρων	ἕτεραι	πραγματεῖαι, αἷς ἐπαποδύντες ἀόκνως διαθλοῦσιν,
[8, 14]	ἢ ἐν διαφέρουσι καιροῖς ἢ	ἑτέραις	ἐκολάσθησαν τιμωρίαις, εἰκὸς ἦν τὸ
[8, 14]	ὑφ´ ἕνα καιρὸν καὶ μὴ	ἑτέραις	τιμωρίαις, ἀλλὰ ταῖς περιεχομέναις ἐν
[8, 8]	χρῆσιν τὴν νενομισμένην, πᾶσαν δ´	ἑτέραν	ἐκώλυσεν. Ἃ δ´ ὥσπερ ἱκετεύοντα
[8, 7]	τινα καὶ ῥᾳστώνην, εἰς ἀρχὴν	ἑτέραν	τῆς αὖθις ἐπιμελείας καὶ γεωργίας,
[8, 12]	τὸ παρακεκινημένον καὶ λελυττηκὸς εἰς	ἑτέρας	εἶδος κακίας μεθαρμοσάμενοι, πικρίαν ἄλεκτον
[8, 10]	οἱ προειρημένοι φιλόσοφοι καὶ πλείονες	ἕτεροι	καὶ ποιηταὶ παρ´ αὐτοῦ μεγάλας
[8, 10]	Ἰώσηπός τε καὶ Φίλων καὶ	ἕτεροι	πλείους· ὧν τὰ πολλὰ παρείς,
[8, 8]	εἰσὶ κολάσεις, οὐχ οἷαι παρ´	ἑτέροις,	ἀλλ´ ἐπὶ τὸ μεῖζον. Περὶ
[8, 12]	οὐκ ἄν τις εὕροι παρ´	ἑτέροις	μᾶλλον ἔργῳ βεβαιούμενον, καὶ μήποτ´
[8, 3]	νόμου τῶν Ἰουδαίων βιβλία σὺν	ἑτέροις	ὀλίγοις τισὶν ἀπολείπει. Τυγχάνει γὰρ
[8, 8]	ἀλλήλοις ὑπεναντίους, ὁποῖα πολλὰ παρ´	ἑτέροις	οὐχ ὑπὸ τῶν τυχόντων μόνον
[8, 9]	μνήμης. Ἡ γὰρ ἀναμηρύκισις οὐδὲν	ἕτερον	ἀλλ´ ἢ τῆς ζωῆς καὶ
[8, 8]	ταῖς γνώμαις διέστησαν καὶ τὸν	ἕτερον	αὐτῶν ὃν ἔδοξεν ἑκάστοις ἑλόμενοι
[8, 14]	ψυχή, δέξαι τέως αὐτοῦ παρακαταθήκην,	ἕτερον	δὲ συνῳδὸν καὶ ἐναρμόνιον αὐτῷ
[8, 14]	καταπνεῖσθαι. Παρακολουθεῖ δέ τι καὶ	ἕτερον,	ὃ μὴ τῇ γνώμῃ τοῦ
[8, 8]	ὃν ἔδοξεν ἑκάστοις ἑλόμενοι τὸν	ἕτερον	παρέλιπον· οἷον Λακεδαιμόνιοι μὲν καὶ
[8, 10]	παρηγγελμέναις ὑποθήκαις ὑπῆγε, τὸ δ´	ἕτερον	τῶν ἐν ἕξει τάγμα ταύτης
[8, 11]	ἄλλους ὁ αὐτός ἐστιν, ἀλλ´	ἕτερος	γέγονε λεληθώς, ἀντ´ ἐλευθέρου δοῦλος.
[8, 12]	τις τὰς βίβλους ἀναγινώσκει λαβών,	ἕτερος	δὲ τῶν ἐμπειροτάτων ὅσα μὴ
[8, 14]	ἑκάστοις οὐ παρέργως. Ὁ δ´	ἕτερος	λόγος οὐκ ἰατρικός, ἀλλὰ φιλόσοφος
[8, 14]	ἐπικρυψαίμην. Ἦν δ´ ὁ μὲν	ἕτερος	τοιόσδε· πρὸς πολλὰ τῶν ἰατρικῶν
[8, 2]	τὸ δ´ οὐκ ἔστιν, ἀλλ´	ἕτερος	τρόπος. Μεταλαβὼν δὲ ἕκαστα ὁ
[8, 14]	καὶ δουλωσαμένων οὐ μόνον δήμους	ἑτέρους,	ἀλλὰ καὶ πατρίδας τὰς ἑαυτῶν
[8, 9]	ταῦτα τῷ λόγῳ σωματοποιήσαντες κακοῖς	ἑτέρους	ἐνεκύλισαν ἀκαθαρσίαν τε οὐ τὴν
[8, 9]	τῇ περὶ αὐτοὺς ἰσχύϊ πεποιθότας	ἑτέρους	καταδυναστεύειν. Ὅπου γὰρ οὐδ´ ἅψασθαι
[8, 8]	παραίτησις, οὔτε εἰ βιάσαιτο παρθένον	ἑτέρῳ	συνωμολογημένην οὔτ´ εἰ πείσαι γεγαμημένην.
[8, 12]	θιάσους συνοικεῖν ἀναπέπταται καὶ τοῖς	ἑτέρωθεν	ἀφικνουμένοις τῶν ὁμοζήλων. Εἶτ´ ἐστὶ
[8, 7]	τῶν θεῶν ἁρπάζειν μηδ´ ἀποσυλᾶν	ἑτέρων	ἀναθέντων, ἀλλὰ καὶ τῶν οἰκείων,
[8, 11]	τοῦ κοινωφελοῦς πραγματευόμενοι διατελοῦσιν. Ἀλλ´	ἑτέρων	ἕτεραι πραγματεῖαι, αἷς ἐπαποδύντες ἀόκνως
[8, 10]	ὁ νομοθέτης ἡμῶν Μωσῆς ἐφ´	ἑτέρων	πραγμάτων λόγους ποιούμενος (λέγω δὲ
[8, 8]	κάλλιον ἐξεῦρεν ἢ τί παρ´	ἑτέρων	ὡς ἄμεινον μετήνεγκεν; Ἆρά γε
[8, 8]	ἀντιπαραβαλλέτωσαν τοῖς πλείοσιν ἢ δισχιλίοις	ἔτεσι	τῆς ἡμετέρας πολιτείας· καὶ προσέτι
[8, 14]	δ´ ἀκμάζοντος ἀλεαίνεσθαι (ταῖς γὰρ	ἐτησίοις	τροπαῖς τὰ σώματα συμπάσχειν νόμος
[8, 12]	τὰ οὕτως ἔχοντα παραθήσομαι· ~ιβʹ	ΕΤΙ	ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΑΥΤΩΝ. Ἔστι δὲ
[8, 9]	ἀναγκάζει τῷ σημειοῦσθαι διὰ τούτων,	ἔτι	δὲ καὶ διότι παρὰ πάντας
[8, 9]	ἄρσενας προσάγουσιν, ἀλλὰ καὶ τεκούσας,	ἔτι	δὲ καὶ θυγατέρας μολύνουσιν. Ἡμεῖς
[8, 4]	Περσῶν καθ´ ὃν ἐπεκράτουν χρόνον,	ἔτι	δὲ καὶ συνεισεληλυθέναι τῷ πατρὶ
[8, 12]	ἀφιλήδονον, τὸ ἐγκρατές, τὸ καρτερικόν,	ἔτι	δὲ {ὀλιγοδέεια{ ν} {ἀφέλεια{ ν}
[8, 14]	ἄλλον τῶν βασιλέων ἀοίδιμον κόσμον,	ἔτι	δὲ τὸν οἰκετικὸν ὄχλον καὶ
[8, 9]	οἷον περιστεραί, τρυγόνες, ἀττακοί, πέρδικες,	ἔτι	δὲ χῆνες καὶ τὰ ἄλλα
[8, 14]	ἄχρι προνενευκότος αὐχένος οὔτ´ ἀναχωρεῖν	ἔτι	δύνανται, πρὸς τὸ λειπόμενον ὕψος
[8, 14]	τοὺς ἐπὶ θύραις ἀρετῆς, πλοῦτον,	ἔτι	καὶ δόξαν καὶ ὑγείαν καὶ
[8, 6]	οὐκ οὔσης ἱκανῆς, πρὸς δ´	ἔτι	καὶ νεότητι φρονημάτων ἐντεθραμμένον μεγάλως
[8, 9]	τοὺς ὁμοίους ἀποθεοῦν. Καὶ γὰρ	ἔτι	καὶ νῦν εὑρετικώτεροι καὶ πολυμαθέστεροι
[8, 3]	βασιλικῆς οὐ τετύχηκε. Δέον δὲ	ἔτι	καὶ ταῦθ´ ὑπάρχειν παρὰ σοὶ
[8, 7]	καὶ μὴ δρᾶν ὡσαύτως, ἀλλ´	ἔτι	καὶ τῶν πατρίων νόμων καὶ
[8, 12]	ἀγεληδὸν ἱερεύοντες ἢ καὶ ζῶντας	ἔτι	μαγείρων τρόπον κατὰ μέρη καὶ
[8, 11]	σεμνὸν αὐτῶν ἀποδοχαῖς καὶ τιμαῖς	ἔτι	μᾶλλον σεμνοποιοῦσι. Ταῦτα μὲν ἀπὸ
[8, 14]	ἧς βαθὺ σκότος ἀφροσύνη κατέχεεν.	Ἔτι	νῦν θαυμάζομεν εἰ Σωκράτης καὶ
[8, 6]	πλήθει τῷ κατὰ τῶν σωμάτων	ἔτι	περιόντας, καίπερ εἰς τέλος κεκακωμένους,
[8, 11]	ἢ φύσεως ἀνάγκῃ θεραπεύειν ἀξιούντων.	Ἔτι	τοίνυν ὅπερ ἢ μόνον ἢ
[8, 8]	θεοῦ βούλησιν οὐδ´ εὐσεβὲς ἦν	ἔτι	τοῦτον μὴ φυλάττειν. Τί γὰρ
[8, 12]	ἐκ τῶν κοινῶν ἔχοντες ἐν	ἑτοίμῳ,	ὡς μετὰ πάσης ἀδείας ἐξ
[8, 8]	ἀλήθειαν τοῦ δόγματος ἐξενεγκεῖν οὐκ	ἐτόλμησαν,	ὁ δ´ ἡμέτερος νομοθέτης, ἅτε
[8, 7]	μᾶλλον ἢ πρόσθεν τὸ ἕβδομον	ἔτος	τουτὶ καὶ τῶν καρπῶν πάντων
[8, 7]	αὐτοὶ τῶν ἔργων ἐκείνου τοῦ	ἔτους	ἀνέχουσι, τοὺς γινομένους καρποὺς οὐκ
[8, 7]	πρὸς θεοῦ ἐπὶ τοῦ παρελθόντος	ἔτους	αὐτὴν προεκδοῦναι καὶ παρὰ τῶν
[8, 7]	ἐργαζομένων τὸν ἐκείνου φόρον τοῦ	ἔτους	ἐκλέγειν; ἀλλ´, ὥσπερ ἔφην, κατ´
[8, 7]	Καὶ μὴν περὶ τοῦ γε	ἔτους	τοῦ ἑβδόμου ῥᾴδιον ὡσαύτως λέγειν,
[8, 1]	εἰς τὴν Ἑλλάδα γλῶσσαν μεταβολῆς	ἔτυχε,	τῶν ἀναγκαίων ἡγοῦμαι εἰς φανερὸν
[8, 1]	Ὧν γὰρ οὐκ ἂν ἄλλως	ἐτύχομεν	παρὰ Ἰουδαίων, ἀποκρυψάντων ἂν τὰ
[8, 8]	πᾶσιν ἀνθρώποις ὑπάρχει καὶ ὅσων	ἔτυχον	αὐτοὶ δεηθέντες ἐν ἀμηχάνοις· λαθεῖν
[8, 9]	ἀγνοίας ἐπανορθώσεως εἰς τὸν βίον	ἔτυχον·	διαστειλάμενος οὖν τὰ τῆς εὐσεβείας
[8, 6]	τὸν θεὸν ἀνάγειν καὶ πλειόνων	ἐτῶν	διεληλυθότων (τὸ μὲν ἀκριβὲς οὐκ
[8, 12]	παντὸς γενέσεως φιλοσοφεῖται, τὸ ἠθικὸν	εὖ	μάλα διαπονοῦσιν, ἀλείπταις χρώμενοι τοῖς
[8, 14]	συνεχεῖς θῆραι συγκροτοῦσι καὶ νευροῦσιν	εὖ	μάλα τὰ σώματα καὶ πρὸ
[8, 14]	πηλός, ἀλλ´ οὐκ ἄν τις	εὖ	φρονῶν εἴποι τὸν πηλὸν καὶ
[8, 14]	Διὰ τί δ´ ἄν τις	εὖ	φρονῶν ἐπὶ σώματος εὐμορφίᾳ ἀγάλλοιτο,
[8, 1]	τούτων ἐκθέσεως εἰς τὴν τῆς	Εὐαγγελικῆς	Προπαρασκευῆς ἀπόδειξιν. Ἐπειδὴ γὰρ ὅσον
[8, 0]	ΤΟ ΟΓΔΟΟΝ ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΣΥΓΓΡΑΜΜΑ ΤΗΣ	ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΥΗΣ	~αʹ ΠΡΟΟΙΜΙΟΝ· ΚΑΙ ΠΕΡΙ ΤΟΥ
[8, 7]	τροφὴν ἐρανίζουσι πρὸς τὸν θεὸν	εὐαγῶς	ἀνέχειν· μὴ ταφῆς νέκυν ἐξείργειν,
[8, 14]	τοῖς πλήθεσιν· ἡγεμονία πάλιν, ὑγεία,	εὐαισθησία,	κάλλος, ἰσχύς, ἀπόλαυσις ἡδονῶν ἀκώλυτος
[8, 14]	θείου προκρίναντες ἀψευδέστερον αὐτὸ καὶ	εὐβουλότερον	εἶναι φῶμεν· οὐ γὰρ ὅσιον.
[8, 14]	ποτε ψευσθείης τῆς ἀληθείας ὡς	εὐδαίμονά	τινα τῶν φαύλων εἶναι νομίσαι,
[8, 14]	τοῦ μή τινα τῶν φαύλων	εὐδαιμονεῖν,	ὡς οἶμαι, λέλεκται· δι´ οὗ
[8, 6]	δόξαν εἴτε προνοίᾳ τινί) πάντων	εὐδαιμονῆσαι	μάλιστα, ὡς ἀπ´ ἐκείνου μέχρις
[8, 12]	ἣ βίου τελείου καὶ σφόδρα	εὐδαίμονός	ἐστι σαφέστατον δεῖγμα. Τὰ μὲν
[8, 14]	οὐκ ἂν εἶναί ποτε δύναιτο	εὐδαίμων,	κἂν οἱ πολλοὶ σφαλλόμενοι κρίσεως
[8, 14]	φρονιμωτέροις· νηνεμίας γὰρ καὶ πνεύματα,	εὐδίας	τε καὶ χειμῶνας ἀπὸ τούτων
[8, 14]	καὶ βαρβάρῳ κατὰ πόλιν ἑκάστην	εὐδοκιμοῦντα;	Τούτων οὖν, ὅπερ ἔφην, οὐδὲν
[8, 14]	ἄφθονα ἐπεισκωμάζει τὰ ἀγαθά, πλοῦτος,	εὐδοξία,	τιμαὶ παρὰ τοῖς πλήθεσιν· ἡγεμονία
[8, 7]	εἰς πατέρα ἢ μητέρα ἢ	εὐεργέτην	σαυτοῦ, θάνατος ὁμοίως, καὶ οὗτος
[8, 5]	πολίτας ἡμῶν κατὰ πολλοὺς τρόπους	εὐηργέτηκας.	Εὐθέως οὖν προσηγάγομεν ὑπὲρ σοῦ
[8, 5]	ἡμῶν κατὰ πολλοὺς τρόπους εὐηργέτηκας.	Εὐθέως	οὖν προσηγάγομεν ὑπὲρ σοῦ θυσίας
[8, 9]	τῶν βρωτῶν καὶ ποτῶν ἀπαρξαμένους	εὐθέως	τότε συγχρῆσθαι κελεύει. Καὶ μὴν
[8, 6]	ἐν ὁμοφροσύνῃ συμμεῖναι μετὰ πάσης	εὐθηνείας	εἰκός ἐστι. Καὶ οὐ δίψος,
[8, 7]	ἀφιᾶσιν εἰς τὰ μέλλοντα αὖθις,	εὐθηνείας	χάριν. Πολὺ γὰρ διαφέρειν αὐτὴν
[8, 6]	παντελὲς διεσώσατο καὶ ὥσπερ ἐν	εὐθηνίᾳ	πάσῃ καὶ παραπομπῇ τῶν μεταξὺ
[8, 8]	ἑαυτοῦ. Τοιγαροῦν ἀπὸ τῆς πρώτης	εὐθὺς	αἰσθήσεως αὐτοὺς ἐκμανθάνοντες ἔχομεν ἐν
[8, 7]	θιγεῖν αὐτῶν οὐκ ἔστιν, ἀλλ´	εὐθὺς	ἁπάντων ἀποκεκλεῖσθαι. Μή μοι τὰ
[8, 8]	νόμου λόγον ἄπρακτον εἴασεν, ἀλλ´	εὐθὺς	ἀπὸ τῆς πρώτης ἀρξάμενος τροφῆς
[8, 8]	θεὸν ἀσεβείας, κἂν μέλλῃ τις,	εὐθὺς	ἀπόλλυται. Τοῖς μέντοι γε κατὰ
[8, 8]	αὐτοῦ καλὰ θελήσαντος καλῶς ἦν	εὐθὺς	γεγονότα. Τούτῳ δεῖ πάντας ἀκολουθεῖν
[8, 7]	ἀλλὰ πολλὰς καὶ ταύτας οὐκ	εὐθὺς	ἐφεξῆς ἀλλήλαις, ἀλλ´ ἐκ διαλειμμάτων
[8, 8]	προὔχοντας αὐτομάτοις πλεονεξίαις τὸ πρῶτον	εὐθὺς	ὁ νομοθέτης ἐπὶ τὴν τιμὴν
[8, 6]	λαβεῖν παρ´ ἑκόντων, ἔπειτα δ´	εὐθὺς	οὐκ εἰς μακρὸν τόν τε
[8, 14]	περιαθρῶν τὰ βουλήματα καὶ διαγινώσκων	εὐθὺς	τά τε παράσημα καὶ δόκιμα.
[8, 8]	μέθης, ἀλλὰ σώφρονα τὴν ἀρχὴν	εὐθὺς	τῆς τροφῆς ἔταξε καὶ γράμματα
[8, 14]	δ´ ἡ βάρβαρος διαφέρει ταῖς	εὐκαρπίαις,	πλεονεκτεῖ μὲν τροφαῖς, ἐλαττοῦται δὲ
[8, 12]	δὲ {ὀλιγοδέεια{ ν} {ἀφέλεια{ ν}	{εὐκολία{	ν} τὸ ἄτυφον, τὸ νόμιμον,
[8, 12]	πλουσιώτατοι νομίζονται, τὴν ὀλιγοδέειαν καὶ	εὐκολίαν,	ὅπερ ἐστί, κρίνοντες περιουσίαν. Βελῶν
[8, 14]	δὲ Διονυσίου ἀνηνύτου καὶ συνεχοῦς	εὐλαβείας	μάρτυρες οἱ τὰ Σικελικὰ συγγράψαντες,
[8, 14]	περιεχομέναις ἐν τοῖς νόμοις κολασθέντων	εὔλογον	φάσκειν ὅτι θεοῦ δικάσαντος ἑάλωσαν.
[8, 11]	θέρει δ´ ἐξωμίδες εὐτελεῖς, ὡς	εὐμαρῶς	ἐξεῖναι τῷ βουλομένῳ ἣν ἂν
[8, 14]	καὶ διὰ τὴν εἰρηνικωτάτην σώματος	εὐμοιρίαν;	Οἱ δὲ φρονήσεως καὶ ἀρετῆς
[8, 14]	καὶ καλὰ τετίμηται, φύσεως μὲν	εὐμοίρου	λαχοῦσι, μελέτῃ δὲ μετ´ ἀσκήσεως
[8, 14]	τις εὖ φρονῶν ἐπὶ σώματος	εὐμορφίᾳ	ἀγάλλοιτο, ἣν βραχὺς καιρὸς ἔσβεσε,
[8, 14]	ἄξαντες, τῶν σωματοφυλάκων, ἄχρι τῆς	εὐνῆς	ἀφικόμενοι καὶ τῶν περὶ αὐτὸ
[8, 12]	τούτοις ὁμοιότροπα· τοῦ δὲ φιλανθρώπου	εὔνοια,	ἰσότης, ἡ παντὸς λόγου κρείττων
[8, 6]	τούτοις λέγωμεν; πότερον τὸ τῆς	εὐνομίας	καὶ εὐπειθείας αὐτῶν ἢ τῆς
[8, 14]	ἐπιτιθεμένων ἐπτόητο, σαφῶς ἐξεπιστάμενος ὅτι	εὔνους	μὲν ἦν οὐδείς, ἐχθροὶ δὲ
[8, 14]	εἰς τὸ πατρῷον ἱερὸν ἐστελλόμην	εὐξόμενός	τε καὶ θύσων, ἀμήχανόν τι
[8, 12]	ἀλλ´ οὐδ´ ὅσα κατ´ εἰρήνην	εὐόλισθα	εἰς κακίαν· ἐμπορίας γὰρ ἢ
[8, 11]	πολύπαιδες μόνον, ἀλλὰ καὶ σφόδρα	εὔπαιδες,	ἐν εὐτυχεστάτῳ καὶ λιπαρωτάτῳ γήρᾳ
[8, 7]	πρὸς ὕβρεως μὲν οὐδεμιᾶς, πρὸς	εὐπείθειαν	δ´ ἐν ἅπασι· γονεῖς παίδων
[8, 6]	πότερον τὸ τῆς εὐνομίας καὶ	εὐπειθείας	αὐτῶν ἢ τῆς ὁσιότητος καὶ
[8, 6]	αὐτοὺς καὶ πρὸς ἑαυτὸν μάλιστα	εὐπειθεῖς	διεφύλαξε. Καὶ ταῦτα οὐκ ὀλίγον
[8, 6]	οὐκ ἀμαθῶς οὐδὲ δυσκόλως, ἀλλ´	εὐπειθῶς	καὶ τοῦ μέλλοντος οὐκ ἀπρονοήτως
[8, 14]	δεῖ καταχρωμένους αὐτοῖς ἐπιστημόνως, ἀλεξιφαρμάκων	εὐπορεῖν	ἐπὶ τῇ τῶν μάλιστα ἐπισφαλῶς
[8, 14]	τροφῆς, ἧς ἄνευ ζῆν ἀδύνατον,	εὐπορία	χρημάτων. Μία τούτων ἐστὶ βάσανος
[8, 14]	ὡς ἐκείνοις μὲν ἄφθονος εἰς	εὐπορίαν	ἀφορμὴ πάρεστιν ἡ σωφροσύνη, τοῖς
[8, 14]	ζῶντες, ὧν οὐδ´ ἀριθμὸν εὑρεῖν	εὔπορον,	ἐπεβουλεύθησαν, τί τὴν φύσιν αἰτιώμεθα,
[8, 14]	καὶ τροχοῖς κατηλοήθησαν, ἀνοίας τἀπίχειρα	εὑράμενοι.	Περὶ μὲν οὖν τούτων ἀπόχρη
[8, 4]	ἐκ τῶν πλειόνων τὸ σύμφωνον	εὑρεθῇ,	διὰ τὸ περὶ μειζόνων εἶναι
[8, 14]	ἀδίκων ζῶντες, ὧν οὐδ´ ἀριθμὸν	εὑρεῖν	εὔπορον, ἐπεβουλεύθησαν, τί τὴν φύσιν
[8, 9]	τῶν κνωδάλων δὲ ταὐτὸν ἔστιν	εὑρεῖν.	Κακοποιητικὸς γὰρ ὁ τρόπος ἐστὶ
[8, 9]	ἕκαστόν τι πράσσειν καὶ τεχνῶν	εὕρεσις	ἀπέραστον περιέχει τρόπον. Διὸ παρακελεύεται
[8, 14]	ἐρευνᾶν εἰωθότες· ὠφελιμώτατον γὰρ ἡ	εὕρεσις,	ἥδιστον δὲ καὶ καθ´ αὑτὸ
[8, 8]	ἔγκλημα, τὸ δὴ μὴ καινῶν	εὑρετὰς	ἔργων ἢ λόγων ἄνδρας παρασχεῖν,
[8, 9]	Καὶ γὰρ ἔτι καὶ νῦν	εὑρετικώτεροι	καὶ πολυμαθέστεροι τῶν ἀνθρώπων τῶν
[8, 9]	περὶ ὧν δὲ ἀπηγόρευται πετεινῶν,	εὑρήσεις	ἄγριά τε καὶ σαρκοφάγα καὶ
[8, 12]	ἢ ὁμοτράπεζον οὐκ ἄν τις	εὕροι	παρ´ ἑτέροις μᾶλλον ἔργῳ βεβαιούμενον,
[8, 8]	τἀκείνου σκοπῶν συχνῶς τις ἂν	εὕροι	ῥᾴον α ὄντα〉 καὶ τῆς
[8, 12]	ἀσπίδος οὐδένα παρ´ αὐτοῖς ἂν	εὕροις	δημιουργὸν οὐδὲ συνόλως ὁπλοποιὸν ἢ
[8, 14]	ὁδὸν ἐδάφους εἰς τάφρου γεωργικῆς	εὖρος	καὶ βάθος διακοπῆναι, κατὰ δέος
[8, 12]	θεολογίας σύμφωνα ταῖς τῶν προπατόρων	εὐσεβείαις	παραστήσασθαι, ὡς ἂν καὶ τῆσδε
[8, 8]	γὰρ μέρος ἀρετῆς ἐποίησε τὴν	εὐσέβειαν,	ἀλλὰ ταύτης μέρη τἄλλα καὶ
[8, 8]	τοῦ πλήθους κατεσκευασμένου πρὸς τὴν	εὐσέβειαν,	ἐξαίρετον δὲ τὴν ἐπιμέλειαν τῶν
[8, 5]	ἔχεις πρὸς τὸν θεὸν ἡμῶν	εὐσέβειαν.	Ἐπεδείξαμεν δὲ καὶ τὰς φιάλας,
[8, 7]	ἔχοντες καὶ πολὺ δὴ πρὸς	εὐσέβειαν	ἐπιδεδωκότες. Ἆρά σοι δοκεῖ ταῦτα
[8, 8]	τὴν πρὸς τὸν θεὸν ἡμῖν	εὐσέβειαν	ἔχουσι τὴν ἀναφοράν· οὐδὲν γὰρ
[8, 6]	νεὼν οἰκοδομῆσαι καὶ τἄλλα εἰς	εὐσέβειαν	καὶ ἁγιστείαν καταστήσασθαι; Δηλοῖ γάρ,
[8, 8]	τὰ ἄλλα τέλος ἔχειν τὴν	εὐσέβειαν,	καὶ γυναικῶν ἀκούσειεν ἄν τις
[8, 12]	παρ´ αὐτοῖς φιλοσοφεῖται. Παιδεύονται δὲ	εὐσέβειαν,	ὁσιότητα, δικαιοσύνην, οἰκονομίαν, πολιτείαν, ἐπιστήμην
[8, 13]	ὠφελιμώτατον καὶ ἀναγκαιότατον τῶν εἰς	εὐσέβειαν	ὑποτεμνόμενοι, τὴν πρόνοιαν. Τοῦ μὲν
[8, 6]	τῆς ὁσιότητος καὶ δικαιοσύνης καὶ	εὐσεβείας;	ἀλλὰ τὸν μὲν ἄνδρα ἐκεῖνον,
[8, 1]	μακρὸν ἀναφανησομένου σωτῆρος διδασκάλου τε	εὐσεβείας	ἑνὸς τοῦ ἐπὶ πάντων θεοῦ
[8, 9]	ἔτυχον· διαστειλάμενος οὖν τὰ τῆς	εὐσεβείας	καὶ δικαιοσύνης πρῶτον ὁ νομοθέτης
[8, 1]	κατὰ Μωσέα πολιτείαν, δεύτερον ἐπέχουσαν	εὐσεβείας	μετὰ τὸν πρῶτον ἐκεῖνον βαθμόν,
[8, 1]	καὶ παιδεύματα καὶ προσέτι τὰς	εὐσεβεῖς	καὶ παναληθεῖς αὐτῶν θεολογίας, ὧν
[8, 8]	νόμον κατὰ θεοῦ βούλησιν οὐδ´	εὐσεβὲς	ἦν ἔτι τοῦτον μὴ φυλάττειν.
[8, 14]	ὁμοῦ δὲ καὶ τὰ τῆς	εὐσεβοῦς	αὐτῶν περὶ θεοῦ διαλήψεως τά
[8, 1]	θεοφιλῶν Ἑβραίων καὶ τὰ τῆς	εὐσεβοῦς	διδασκαλίας αὐτῶν μαθήματα, τῇ πατρίῳ
[8, 4]	τὰς τῶν ὄχλων ὁρμάς, διειληφότες	εὐσεβῶς	τοῦτο πράσσειν καὶ τῷ μεγίστῳ
[8, 3]	καὶ τῆς σῆς προαιρέσεως θῶμεν	εὐσήμως.	Εὐτύχει διὰ παντός. Τῆς δὲ
[8, 12]	τὸ ἄτυφον, τὸ νόμιμον, τὸ	εὐσταθὲς	καὶ〉 ὅσα τούτοις ὁμοιότροπα· τοῦ
[8, 8]	καὶ πολυτελείας) ἀλλὰ σώφρονας, εὐτάκτους,	εὐσταλεῖς,	ὅπως μάλιστα θύοντες σωφρονῶσι. Καὶ
[8, 14]	τὴν βάρβαρον ἔρνη μὲν ταῖς	εὐστοχίαις	καὶ εὐτροφίαις στελέχη περιμήκιστα καὶ
[8, 8]	γένοιτο καὶ πολυτελείας) ἀλλὰ σώφρονας,	εὐτάκτους,	εὐσταλεῖς, ὅπως μάλιστα θύοντες σωφρονῶσι.
[8, 11]	στιφραὶ χλαῖναι, θέρει δ´ ἐξωμίδες	εὐτελεῖς,	ὡς εὐμαρῶς ἐξεῖναι τῷ βουλομένῳ
[8, 11]	πρότερον ὑπούλως ὑπῃνίττετο, ταῦτα ἀπ´	εὐτολμοτέρου	θράσους ἐκλαλεῖ καὶ ἀναισχυντοῦσα βιάζεται
[8, 14]	Μαθέτωσαν δὲ καὶ ὅσοι ἐπ´	εὐτονίᾳ	πεφύσηνται μὴ ὑψαυχενεῖν, ἀπιδόντες εἰς
[8, 14]	ἔρνη μὲν ταῖς εὐστοχίαις καὶ	εὐτροφίαις	στελέχη περιμήκιστα καὶ ζῴων ἀλόγων
[8, 3]	τῆς σῆς προαιρέσεως θῶμεν εὐσήμως.	Εὐτύχει	διὰ παντός. Τῆς δὲ εἰσδόσεως
[8, 14]	Τοιαύτης γέμουσι βαρυδαιμονίας οἱ λίαν	εὐτυχεῖς,	ἧς τὰς ὑπερβολὰς αὐτοὶ δικάσαντες
[8, 11]	ἀλλὰ καὶ σφόδρα εὔπαιδες, ἐν	εὐτυχεστάτῳ	καὶ λιπαρωτάτῳ γήρᾳ τὸν βίον
[8, 14]	γάρ, ἐπειδάν τις τῶν ἐπ´	εὐτυχίᾳ	νοσήσῃ, κἂν ὁ μέγα ᾖ
[8, 6]	τιμῆς τυγχάνοντες πῶς οὐχ ὑπερβάλλειν	εὐτυχίᾳ	τοὺς ἄλλους φαίνονται; τίνα δὴ
[8, 12]	ἐπιτηδεύσει τὸ πλέον ἢ ἐνδείᾳ	εὐτυχίας,	πλουσιώτατοι νομίζονται, τὴν ὀλιγοδέειαν καὶ
[8, 8]	ταῖς θυσίαις ὑπὲρ τῆς κοινῆς	εὔχεσθαι	χρὴ πρῶτον σωτηρίας, εἶθ´ ὑπὲρ
[8, 14]	γὰρ ὅμοιον χαίρει τῷ ὁμοίῳ·	εὐχέσθω	δὲ καθαρσίων μεταλαχὼν ἰαθῆναι τὰ
[8, 8]	τὸν θεὸν ἔστω διὰ τῆς	εὐχῆς	καὶ δέησις, οὐχ ὅπως διδῷ
[8, 9]	λαβόντες τινὰ συνέθηκαν καὶ προσυπέδειξαν	εὐχρηστοτάτην	τὴν κατασκευὴν αὐτῶν, οὐ ποιήσαντες
[8, 14]	αὑτὰς διὰ τῶν ὀσμῶν ὠφελοῦσιν,	εὐωδίας	πάντας ἀναπιμπλᾶσαι, καὶ πολὺ μᾶλλον
[8, 14]	τῷ σφαγῆναι τυγχάνει διὰ πολύκρεων	εὐωχίαν.	Εἰσὶ δ´ οἳ καὶ περὶ
[8, 8]	ταῖς τῶν παίδων γενέσεσιν ἐπέτρεψεν	εὐωχίαν	συντελεῖν καὶ προφάσεις ποιεῖσθαι μέθης,
[8, 14]	δυσκαθάρτου καὶ ἀνηλεοῦς ψυχῆς ὑπηρετήσαντας,	ἐφ´	ἅπασιν ὥσπερ τινὰς κορυφαίους ἀξιοῖ
[8, 2]	μεταγραφὰς ἐπὶ τέλος ἤγαγεν ὅσον	ἐφ´	ἑαυτῷ τὴν τοῦ βασιλέως πρόθεσιν.
[8, 8]	λογιζέσθωσαν ὅτι Λακεδαιμόνιοι μέν, ὅσον	ἐφ´	ἑαυτῶν χρόνον εἶχον τὴν ἐλευθερίαν,
[8, 11]	προαίρεσις οὐ γένει (γένος γὰρ	ἐφ´	ἑκουσίοις οὐ γράφεται) διὰ δὲ
[8, 10]	λέγειν ὁ νομοθέτης ἡμῶν Μωσῆς	ἐφ´	ἑτέρων πραγμάτων λόγους ποιούμενος (λέγω
[8, 14]	ζῴων οὐκ ἔστιν ἐγκλήματα φύσεως	ἐφ´	ἡδονὴν παρακαλούσης, ἀλλὰ δεινὸς ψόγος
[8, 10]	μὲν οὖν νοοῦνται προδήλως καὶ	ἐφ´	ἡμῶν κοινότερον. Ὅταν γὰρ δυνάμεις
[8, 14]	τιμὰς ἀναγκαῖον. Ἐπεὶ Πολυκράτει γε	ἐφ´	οἷς δεινοῖς ἠδίκησε καὶ ἠσέβησε,
[8, 7]	προσαφαιρεῖσθαι. Καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων	ἐφ´	ὧν κύριός ἐστιν, ὁ αὐτὸς
[8, 14]	Πυνθανομένῳ δέ μοι τὴν αἰτίαν	ἔφασαν	οὐ θεμιτὸν εἶναι συλλαμβάνειν· ἀπειρῆσθαι
[8, 14]	τοιόσδε· πρὸς πολλὰ τῶν ἰατρικῶν	ἔφασάν	τινες τὰ ἰοβόλα συνεργεῖν καὶ
[8, 8]	περιτυχεῖν ἔξω τῆς γινωσκομένης γῆς	ἔφασκεν	ἀνθρώποις τοιαύτην μὲν ἔχουσι δόξαν
[8, 14]	ἔοικε. Τῷ γὰρ θεῷ ταῦτ´	ἔφασκεν	ηὐτρεπίσθαι κατὰ τῶν ἁμαρτανόντων κολαστήρια,
[8, 7]	πολλὰς καὶ ταύτας οὐκ εὐθὺς	ἐφεξῆς	ἀλλήλαις, ἀλλ´ ἐκ διαλειμμάτων (καὶ
[8, 6]	φαίνονται; τίνα δὴ τὰ δεύτερα	ἐφεξῆς	ἢ τρίτα πρὸς τούτοις λέγωμεν;
[8, 5]	οὐδὲ ποιητῶν ἐπιμνησθῆναι; ἐκεῖνος δὲ	ἔφη·	Διὰ τὸ σεμνὴν εἶναι τὴν
[8, 14]	καὶ προσηλοῦτο, χρησμὸν ἐκπιπλάς (οἶδ´,	ἔφη,	κἀμαυτὸν οὐ πρὸ πολλοῦ θεωρῆσαι
[8, 9]	πρὸς ταῦτα οὕτως ἐνήρξατο· Θεωρεῖς	ἔφη,	τὰς ἀναστροφὰς καὶ τὰς ὁμιλίας
[8, 14]	ὁ Διονύσιος· Ἆρ´ ἤδη κατανοεῖς,	ἔφη,	τὸν ἀοίδιμον καὶ περιμάχητον ἡμῶν
[8, 7]	τοῦ ἔτους ἐκλέγειν; ἀλλ´, ὥσπερ	ἔφην,	κατ´ οὐδένα τρόπον οὐδὲν τῶν
[8, 14]	ἑκάστην εὐδοκιμοῦντα; Τούτων οὖν, ὅπερ	ἔφην,	οὐδὲν παρὰ θεῷ τῆς ἀγαθοῦ
[8, 7]	ἀλλὰ καὶ τῶν οἰκείων, ὥσπερ	ἔφην,	προσπεσόν τι καὶ λαθὸν αὐτὸν
[8, 5]	τῆς ἐπιβολῆς ἀπέστησαν. Καὶ γὰρ	ἔφησεν	ἀκηκοέναι Θεοπόμπου, διότι μέλλων τινὰ
[8, 14]	κόσμου κηδεμὼν οἷα δημίους κοινοὺς	ἐφίστησι	τοὺς τυράννους ταῖς πόλεσιν, ἐν
[8, 14]	αὐγῶν ἐξαμαυροῦται, καπνῷ μηνύεται πολεμίων	ἔφοδος.	Οἷος οὖν ἐπὶ τῆς ἴριδος,
[8, 14]	τὰς ψυχὰς ἐθίζουσιν ἐχθρῶν ἐξαπιναίους	ἐφόδους	τῷ καρτερῷ τῆς ῥώμης ἀλογεῖν.
[8, 8]	περὶ θεοῦ, πάντα λέγων ἐκεῖνον	ἐφορᾶν.	Καὶ μὴν περὶ τῶν κατὰ
[8, 13]	κατασκευάζειν τῷδε τῷ κόσμῳ τὸν	ἔφορον	ἢ βραβευτὴν ἢ δικαστὴν οὐκ
[8, 12]	συμφορὰς ὑπὸ τῆς τὰ ἀνθρώπεια	ἐφορώσης	δίκης, οὐκ ἐπαύσαντο· οἱ δὲ
[8, 6]	αὐτὸς εἴτε ἀκούων παρὰ δαίμονος	ἔφρασεν,	ἅπαν τοῦτο εἰς τὸν θεὸν
[8, 8]	τῆς περὶ τοὺς ἀλλοφύλους ἐπιεικείας	ἐφρόντισεν	ὁ νομοθέτης ἄξιον ἰδεῖν· φανεῖται
[8, 5]	καὶ τούτων τῷ βασιλεῖ μεγάλως	ἐχάρη·	τὴν γὰρ πρόθεσιν ἣν εἶχεν
[8, 5]	τὴν παρὰ σοῦ ἐπιστολὴν μεγάλως	ἐχάρημεν	διὰ τὴν προαίρεσίν σου καὶ
[8, 14]	κατὰ φύσιν σπερματικὴν καὶ προηγουμένην	ἔχει	γένεσιν, εἰκότως ἐπιγέγραπται πρόνοιαν. Ἤκουσα
[8, 7]	περὶ τῶν πατρίων διαπυνθάνῃ, προχείρως	ἔχει	καὶ ῥᾳδίως εἰπεῖν, καὶ ἀνὴρ
[8, 9]	ἐνεργείας ἀπέρεισιν ἐπὶ τοὺς ὤμους	ἔχει	καὶ τὰ σκέλη. Μετὰ διαστολῆς
[8, 9]	οἰκονομούμενα, καὶ καθ´ ἓν ἕκαστον	ἔχει	λόγον βαθύν, ἀφ´ ὧν ἀπεχόμεθα
[8, 9]	ἐστί· χωρὶς γὰρ τοῦ προειρημένου	ἔχει	λυμαντικὸν κατάστημα. Διὰ γὰρ τῶν
[8, 10]	τι κατεργάσασθαι, λέγομεν· μεγάλην χεῖρα	ἔχει	ὁ βασιλεύς, φερομένων τῶν ἀκουόντων
[8, 7]	τούτου πρότερον, ἥντινα ἄρα δύναμιν	ἔχει	πρός τε τὴν τῶν συμπάντων
[8, 14]	θαρρῶν· ἀμφότεροι γὰρ ᾗ τἀληθὲς	ἔχει	συνδιαπονήσαντες εἰσόμεθα. Καὶ μεθ´ ἕτερα
[8, 8]	ἡ περὶ θεοῦ λέγουσα· Θεὸς	ἔχει	τὰ σύμπαντα, παντελὴς καὶ μακάριος,
[8, 14]	ἀλλ´, εἰ καὶ ἀληθές ἐστιν,	ἔχει	τινὰ λόγον. Ἐν γὰρ μυχοῖς
[8, 14]	τοῦ καὶ τὴν κνῖσαν ὁλκὸν	ἔχειν	δύναμιν. Εἰ δὲ καὶ χελιδόνες
[8, 9]	γὰρ τὰ πλεῖστα τὴν νομοθεσίαν	ἔχειν,	ἐν δὲ τούτοις πάλιν πάνυ〉
[8, 6]	καὶ τοῦ μέλλοντος οὐκ ἀπρονοήτως	ἔχειν	ἢ τούτους μὲν ὡς μάλιστα
[8, 8]	ἐμπεποίηκε. Τὸ γὰρ μίαν μὲν	ἔχειν	καὶ τὴν αὐτὴν δόξαν περὶ
[8, 8]	δεῖ πάντα τὰ ἄλλα τέλος	ἔχειν	τὴν εὐσέβειαν, καὶ γυναικῶν ἀκούσειεν
[8, 7]	πατρίων νόμων καὶ ἐθῶν ἐμπείρως	ἔχειν.	Τί οὖν ἐποίησε ταῖς ἑβδόμαις
[8, 9]	νομίζειν γὰρ τοῖς πολλοῖς περιεργίαν	ἔχειν	τινὰ τῶν ἐν τῇ νομοθεσίᾳ,
[8, 8]	καὶ παντὸς τοῦ πρεσβυτέρου τιμὴν	ἔχειν	τοὺς νέους, ἐπεὶ πρεσβύτατον ὁ
[8, 8]	ἀνδρὸς καὶ γυναικὸς ἀπολούεσθαι· ψυχῆς	ἔχειν	τοῦτο μερισμὸν πρὸς ἄλλην χώραν
[8, 8]	τῶν πραγμάτων οἰκονομίας τοὺς ἐμπειρίαν	ἔχειν	τῶν νόμων ὑπισχνουμένους. Ἡμῶν δ´
[8, 9]	περιέχει τρόπον. Διὸ παρακελεύεται μνείαν	ἔχειν,	ὡς συντηρεῖται τὰ προειρημένα συνεχόμενα
[8, 10]	ἀκουόντων ἐπὶ τὴν δύναμιν ἣν	ἔχεις.	Ἐπισημαίνεται δὲ τοῦτο καὶ διὰ
[8, 5]	παρανέγνωμεν αὐτοῖς, ἵν´ εἰδῶσιν ἣν	ἔχεις	πρὸς τὸν θεὸν ἡμῶν εὐσέβειαν.
[8, 9]	διασαφῆσαί σοι, Φιλόκρατες, δι´ ἣν	ἔχεις	φιλομάθειαν. Ταῦτα μὲν ὁ ἀρχιερεὺς
[8, 4]	τὸ τῶν Αἰγυπτίων ἔθνος φόβον	ἔχῃ	διὰ τούτων· καὶ ἡμεῖς δὲ
[8, 7]	διοικίζειν γονέας, μηδ´ ἂν αἰχμαλώτους	ἔχῃς·	μὴ γυναῖκα ἀνδρός, κἂν νομίμως
[8, 7]	νόμοις αὐτοῖς. Ἅ τις παθεῖν	ἐχθαίρει,	μὴ ποιεῖν αὐτόν· ἃ μὴ
[8, 8]	πάντα πιστεύουσαν· κἂν συμβῇ τις	ἔχθρα,	τούτων ἀπόρρητα λέγειν κεκώλυκε. Δικάζων
[8, 7]	ἄδικον· μὴ φίλων ἀπόρρητα ἐν	ἔχθρᾳ	φαίνειν· ποῦ δὴ πρὸς τοῦ
[8, 12]	οἰκειότητος ἀλλοτριότητα καὶ ἀντὶ φιλίας	ἔχθραν	ἐργασαμένη. Φιλοσοφίας τε τὸ μὲν
[8, 6]	ἀνωμολογῆσθαι καὶ παρὰ τοῖς ἐχθροῖς·	ἐχθροὶ	γὰρ ἦσαν ἐξ ἀνάγκης ὧν
[8, 14]	ὅτι εὔνους μὲν ἦν οὐδείς,	ἐχθροὶ	δὲ πάντες δυσπραξίᾳ ἀμείλικτοι. Τῆς
[8, 6]	αὐτοὺς ἀνωμολογῆσθαι καὶ παρὰ τοῖς	ἐχθροῖς·	ἐχθροὶ γὰρ ἦσαν ἐξ ἀνάγκης
[8, 11]	βιάζεται πράττειν, ὧν ἕκαστον κοινωνίας	ἐχθρόν.	Ὁ γὰρ ἢ γυναικὸς φίλτροις
[8, 14]	λαμβάνοντες περιέπουσι καὶ τημελοῦσι, νομίζοντες	ἐχθρῶν	ἀσπόνδων ἔργον εἶναι κακοπραγίαις ἐπεμβαίνειν,
[8, 14]	τῶν σωμάτων τὰς ψυχὰς ἐθίζουσιν	ἐχθρῶν	ἐξαπιναίους ἐφόδους τῷ καρτερῷ τῆς
[8, 5]	καὶ τὰ τέκνα, καλῶς ἂν	ἔχοι	καὶ ὡς βουλόμεθα, καὶ αὐτοὶ
[8, 8]	πρώτης εὐθὺς αἰσθήσεως αὐτοὺς ἐκμανθάνοντες	ἔχομεν	ἐν ταῖς ψυχαῖς ὥσπερ ἐγκεχαραγμένους,
[8, 5]	καὶ κατὰ πᾶν ἀκριβῶς, καλῶς	ἔχον	ἐστὶν ἵνα διαμένῃ ταῦθ´ οὕτως
[8, 9]	τῶν πράξεων ἐπὶ τὸ καλῶς	ἔχον.	Ἡ γὰρ ἰσχὺς τῶν ὅλων
[8, 7]	καὶ τιμήσεις καὶ πάλιν ὑποτιμήσεις	ἔχον;	οὐδέν, ἀλλὰ πάντα ἁπλᾶ καὶ
[8, 5]	ἐστὶν ἵνα διαμένῃ ταῦθ´ οὕτως	ἔχοντα	καὶ μὴ γένηται μηδεμία διασκευή.
[8, 11]	σπουδαῖον ἐλεύθερον εἶναι τὰ οὕτως	ἔχοντα	παραθήσομαι· ~ιβʹ ΕΤΙ ΠΕΡΙ ΤΩΝ
[8, 9]	τὰ λοιπὰ καὶ τὴν τροφὴν	ἔχοντα	τὴν δαπάνησιν τῶν προειρημένων ἡμέρων
[8, 8]	νόμον. Τὰ γὰρ μὴ τοῦτον	ἔχοντα	τὸν τρόπον αἱ πεῖραι δεόμενα
[8, 6]	καὶ τὰ ὅπλα ἐν χερσὶν	ἔχοντας	εἶτα κατὰ κράτος ἑλεῖν τὴν
[8, 9]	μετὰ δικαιοσύνης ἐπιτελεῖν δεῖ, μνήμην	ἔχοντας	τῆς ἑαυτῶν κατασκευῆς, ἐπὶ πᾶσι
[8, 5]	φυλῆς ἕξ, οὓς καὶ ἀπεστάλκαμεν	ἔχοντας	τὸν νόμον. Καλῶς οὖν ποιήσεις,
[8, 4]	ἄνδρας καλῶς βεβιωκότας, πρεσβυτέρους, ἐμπειρίαν	ἔχοντας	τοῦ νόμου καὶ δυνατοὺς ἑρμηνεῦσαι,
[8, 12]	καθέζονται, μετὰ κόσμου τοῦ προσήκοντος	ἔχοντες	ἀκροατικῶς. Εἷς μέν τις τὰς
[8, 12]	τὰς νοσηλείας ἐκ τῶν κοινῶν	ἔχοντες	ἐν ἑτοίμῳ, ὡς μετὰ πάσης
[8, 7]	τε νόμων τῶν ἱερῶν ἐμπείρως	ἔχοντες	καὶ πολὺ δὴ πρὸς εὐσέβειαν
[8, 9]	χρήσιμον, οἷς προσκυνοῦσι παρὰ πόδας	ἔχοντες	τὴν ἀναισθησίαν. Εἴτε γὰρ κατ´
[8, 13]	ἢ βραβευτὴν ἢ δικαστὴν οὐκ	ἔχοντι,	ὑφ´ οὗ πάντ´ οἰκονομεῖσθαι καὶ
[8, 14]	ἐπὶ τῇ τῶν μάλιστα ἐπισφαλῶς	ἐχόντων	ἀπροσδοκήτῳ σωτηρίᾳ· καὶ μέχρι νῦν
[8, 3]	τοῦ βασιλέως ἐπιστολὴ τὸν τύπον	ἔχουσα	τοῦτον· ~δʹ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΠΤΟΛΕΜΑΙΟΥ
[8, 8]	γῆς ἔφασκεν ἀνθρώποις τοιαύτην μὲν	ἔχουσι	δόξαν οὕτω σεμνὴν περὶ τοῦ
[8, 14]	ἐργάσασθαι δυνάμενα τοῖς μὴ φιλονείκως	ἔχουσι	περὶ τοῦ τὸν θεὸν τῶν
[8, 8]	πρὸς τὸν θεὸν ἡμῖν εὐσέβειαν	ἔχουσι	τὴν ἀναφοράν· οὐδὲν γὰρ τούτων
[8, 14]	καὶ κλισιάδων θαλαμευομένοις ἀποζῆν ἀνεπιβουλεύτως,	ἔχουσιν	εἰς ἀπόλαυσιν ἀφθονωτάτας ἡμέρων ἀγέλας·
[8, 2]	θέσει, καθὸ καὶ φωνὴν ἰδίαν	ἔχουσιν.	Ὑπολαμβάνονται δὲ Συριακῇ χρῆσθαι· τὸ
[8, 2]	βασιλέως βιβλιοθήκης Δημήτριος ὁ Φαληρεὺς	ἐχρηματίσθη	πολλὰ διάφορα πρὸς τὸ συναγαγεῖν
[8, 6]	διεληλυθότων (τὸ μὲν ἀκριβὲς οὐκ	ἔχω	λέγειν ὁπόσα, πλέω δ´ οὖν
[8, 8]	ἐπεσκιασμένης καὶ ἀλληγορικῆς θεωρίας πολλὰ	ἔχων	εἰπεῖν ἐπαρκεῖν ἡγοῦμαι τὰς Ἐλεαζάρου
[8, 8]	αὐτὸς ἕκαστος αὑτῷ τὸ συνειδὸς	ἔχων	μαρτυροῦν πεπίστευκε (τοῦ μὲν νομοθέτου
[8, 8]	μήτε παραβαίνωσι μήτε σκῆψιν ἀγνοίας	ἔχωσι.	Τῆς εἰς τοὺς τετελευτηκότας προὐνόησεν
[8, 14]	θερμότερον. Ἔνια δὲ καὶ σῆψις	ἐψύχωσεν,	ὡς ἕλμινθας μὲν ἡ περὶ
[8, 8]	ἐδιδάχθησαν, ἐκείνου τὰς ἀρχὰς παρασχόντος,	ἐῶ	νῦν λέγειν, ὅτι δέ ἐστι
[8, 14]	πιστεύειν, μεστὸς ἦν; Ἀλλὰ γὰρ	ἐῴκει	τοῖς δι´ ἀπορρῶγος ὄρους ἐπὶ
[8, 7]	μὴ γυναῖκα ἀνδρός, κἂν νομίμως	ἐωνημένος	ᾖς δεσπότης. Ἦ που σεμνότερα