Livre, Chap.
[1, 6]	μιαίνει τε τὰ ἅγια μέχρι	τῶν	ἀδύτων τοῦ ἱεροῦ προελθών, τὸν
[1, 2]	ἂν ἡμῖν ἐντεῦθεν ἐντελὴς ἡ	τῶν	ἀκολούθων διήγησις, εἰ τῆς κατ´
[1, 8]	τροφῆς καὶ βηχὶ σπασμώδει διετείνετο,	τῶν	ἀλγηδόνων ἡσθεὶς φθάσαι τὴν εἱμαρμένην
[1, 4]	τῶν τοιῶνδε τροφῶν παραφυλακῆς οὐδὲ	τῶν	ἄλλων διαστολῆς, ὅσα τοῖς μετέπειτα
[1, 8]	κατὰ τοῦ σωτῆρος ἡμῶν καὶ	τῶν	ἄλλων νηπίων ἐπιβουλῇ θεήλατος αὐτὸν
[1, 3]	τάξιν, ἀλλ´ οὐ κατὰ τὴν	τῶν	ἄλλων σύμβολα καὶ τύπους ἀνειληφότων
[1, 11]	τῆς ψυχῆς δικαιοσύνῃ προεκκεκαθαρμένης. (Καὶ	τῶν	ἄλλων συστρεφομένων (καὶ γὰρ ἤρθησαν
[1, 4]	ἀρχαιοτάτην θεοσεβείας εὕρεσιν αὐτῶν ἐκείνων	τῶν	ἀμφὶ τὸν Ἀβραὰμ θεοφιλῶν ἀνδρῶν
[1, 3]	τοῦ τιμωμένου· ἀλλ´ οὐδὲ πάντων	τῶν	ἀνὰ τὴν οἰκουμένην ἐθνῶν περί
[1, 2]	ἐπὶ γῆς θεοσεβείᾳ προσανέχον ἐκ	τῶν	ἀνέκαθεν Ἑβραίων ὑπέστη, τούτοις μὲν,
[1, 2]	καὶ πανάρετον διδασκαλίαν ὁ πάλαι	τῶν	ἀνθρώπων βίος. (Εὐθὺς μέν γε
[1, 2]	γνώμης τοῦ πατρὸς ὑπουργόν, τὸν	τῶν	ἁπάντων σὺν τῷ πατρὶ δημιουργόν,
[1, 6]	παρηκολούθησεν· ἐξ οὗ δὴ χρόνου	τῶν	ἀπὸ Ἰούδα ἀρχόντων τε καὶ
[1, 13]	τὴν εἰς οὐρανοὺς ἄνοδον Θωμᾶς,	τῶν	ἀποστόλων εἷς τῶν δώδεκα, Θαδδαῖον,
[1, 12]	διαφόρως μὲν καὶ αἱ Πράξεις	τῶν	ἀποστόλων ἐμνημόνευσαν, οὐχ ἥκιστα δὲ
[1, 2]	αὐτὸς δὴ πάλιν ἐκεῖνος ὁ	τῶν	ἀρετῶν διδάσκαλος, ὁ ἐν πᾶσιν
[1, 13]	αὐτῶν ἐπακοῦσαι τῶν ἐπιστολῶν, ἀπὸ	τῶν	ἀρχείων ἡμῖν ἀναληφθεισῶν καὶ τόνδε
[1, 6]	εἰς ὃν ὕστατον τὰ τῆς	τῶν	ἀρχιερέων περιέστη διαδοχῆς, ὑπὸ Πάρθων
[1, 1]	τὴν προκειμένην ὑπόθεσιν λυσιτελεῖν ἡγούμεθα	τῶν	αὐτοῖς ἐκείνοις σποράδην μνημονευθέντων, ἀναλεξάμενοι
[1, 13]	γοῦν αὐτὸν ἰδίας καταξιοῖ, ἕνα	τῶν	αὐτοῦ μαθητῶν ἀποστέλλειν ἐπὶ θεραπείᾳ
[1, 12]	λόγος. Καὶ Θαδδαῖον δὲ ἕνα	τῶν	αὐτῶν εἶναί φασι, περὶ οὗ
[1, 2]	ἐστιν» (Ἔνθα καὶ ἐπιστήσεις ἀπὸ	τῶν	αὐτῶν ῥημάτων ὅτι μὴ ἕτερος
[1, 7]	ὄντων τῶν Ἑβραϊκῶν γενῶν καὶ	τῶν	ἄχρι προσηλύτων ἀναφερομένων, ὡς Ἀχιὼρ
[1, 6]	καὶ Δαυὶδ ἀρξάμενοι. (Πρὸ δὲ	τῶν	βασιλέων ἄρχοντες αὐτοὺς διεῖπον, οἱ
[1, 5]	ἄλλην ἐπισυνάπτων ἱστορίαν περὶ τῆς	τῶν	Γαλιλαίων κατὰ τοὺς αὐτοὺς ἐπιφυείσης
[1, 7]	ἀμφοτέρων γέγονεν ἡ μνήμη, καὶ	τῶν	γεγεννηκότων καὶ τῶν ὡς γεγεννηκότων.
[1, 2]	θεῷ τῶν ὅλων εἰς τὴν	τῶν	γενητῶν ἁπάντων δημιουργίαν ὑπηρετησαμένη, λόγος
[1, 2]	παῖδα γνήσιον καὶ μονογενῆ, τὸν	τῶν	γενητῶν ἁπάντων κύριον καὶ θεὸν
[1, 7]	ἦ τὸ λεγόμενον, τὴν ἐναλλαγὴν	τῶν	γενῶν διηγήσομαι. Ἀπὸ τοῦ Δαυὶδ
[1, 7]	ῥήμασιν· (Ἐπειδὴ γὰρ τὰ ὀνόματα	τῶν	γενῶν ἐν Ἰσραὴλ ἠριθμεῖτο ἢ
[1, 7]	κρουόμενος, ἐνέπρησεν αὐτῶν τὰς ἀναγραφὰς	τῶν	γενῶν, οἰόμενος εὐγενὴς ἀναφανεῖσθαι τῷ
[1, 8]	ἀγγέλου τὸ μέλλον προμεμαθηκότων αὐτοῦ	τῶν	γονέων. Ταῦτα μὲν οὖν καὶ
[1, 2]	κατὰ τὰς περὶ αὐτοῦ μυστικὰς	τῶν	γραφῶν θεολογίας Ἐν ἀρχῇ ἦν
[1, 1]	ἀγαπῶντες, εἰ καὶ μὴ ἁπάντων,	τῶν	δ´ οὖν μάλιστα διαφανεστάτων τοῦ
[1, 12]	ἐκ τῶν εὐαγγελίων ἡ πρόσρησις·	τῶν	δὲ ἑβδομήκοντα μαθητῶν κατάλογος μὲν
[1, 7]	νομίζεσθαι, τῶν μὲν δοκούντων πατέρων,	τῶν	δὲ ὑπαρχόντων· ὡς ἀμφοτέρας τὰς
[1, 2]	αὐτούς, καὶ ἐρρύσατο αὐτοὺς ἐκ	τῶν	διαφθορῶν αὐτῶν» (Τοῦτον δεύτερον μετὰ
[1, 13]	κατὰ νοῦν ἐθέμην τὸ ἕτερον	τῶν	δύο, ἢ ὅτι σὺ εἶ
[1, 13]	ἄνοδον Θωμᾶς, τῶν ἀποστόλων εἷς	τῶν	δώδεκα, Θαδδαῖον, ἐν ἀριθμῷ καὶ
[1, 12]	ὡς παρὰ τούτους κατὰ μίμησιν	τῶν	δώδεκα πλείστων ὅσων ὑπαρξάντων ἀποστόλων,
[1, 12]	ἡμᾶς αὐτίκα μάλα ἐκθήσομαι. (Καὶ	τῶν	ἑβδομήκοντα δὲ πλείους τοῦ σωτῆρος
[1, 12]	ὁμοίᾳ ψήφῳ τιμηθέντα τῆς αὐτῆς	τῶν	ἑβδομήκοντα κλήσεως ἠξιῶσθαι κατέχει λόγος.
[1, 12]	αὐτῷ ἀντέστην» ἕνα φησὶ γεγονέναι	τῶν	ἑβδομήκοντα μαθητῶν, ὁμώνυμον Πέτρῳ τυγχάνοντα
[1, 13]	καὶ Θωμᾶς, Θαδδαῖον ἀπόστολον, ἕνα	τῶν	ἑβδομήκοντα. Ὃς ἐλθὼν κατέμενεν πρὸς
[1, 13]	Θαδδαῖον, ἐν ἀριθμῷ καὶ αὐτὸν	τῶν	ἑβδομήκοντα τοῦ Χριστοῦ μαθητῶν κατειλεγμένον,
[1, 7]	τότε ἐν τοῖς ἀρχείοις ὄντων	τῶν	Ἑβραϊκῶν γενῶν καὶ τῶν ἄχρι
[1, 13]	τῶνδε. ~ΙΓ> {Ἱστορία περὶ τοῦ	τῶν	Ἐδεσσηνῶν δυνάστου. (Τῆς δὲ περὶ
[1, 6]	ἐπὶ θύραις ἤδη καὶ ἡ	τῶν	ἐθνῶν ἀκολούθως τῇ προφητείᾳ προσδοκία
[1, 3]	λαοῦ, ὁμοῦ δὲ καὶ τὴν	τῶν	ἐθνῶν δι´ αὐτοῦ κλῆσιν προμαρτυρόμενοι,
[1, 2]	ἐξ αὐτῶν καὶ τοῖς πλείοσιν	τῶν	ἐθνῶν διὰ τῶν πανταχόσε νομοθετῶν
[1, 6]	τοῦ Χριστοῦ παρουσίας ἐνστάσης, καὶ	τῶν	ἐθνῶν ἡ προσδοκωμένη σωτηρία τε
[1, 1]	καθ´ οἵους τε χρόνους πρὸς	τῶν	ἐθνῶν ὁ θεῖος πεπολέμηται λόγος,
[1, 4]	γῆς ἱδρυμένον, ἀλλὰ καὶ πάντων	τῶν	ἐθνῶν πολυανθρωπότατόν τε καὶ θεοσεβέστατον
[1, 3]	καὶ διάφορον τῶν πάλαι διὰ	τῶν	εἰκόνων σωματικώτερον κεχρισμένων ὑποσημαίνει. (Καὶ
[1, 5]	παρατίθεται κατὰ λέξιν· Κυρίνιος δὲ	τῶν	εἰς τὴν βουλὴν συναγομένων, ἀνὴρ
[1, 7]	ἑτέραις ἐπιμίγνυσθαι φυλαῖς· ἑνὶ γὰρ	τῶν	ἐκ τοῦ αὐτοῦ δήμου καὶ
[1, 6]	τε καὶ ἡγουμένων, λέγω δὲ	τῶν	ἐκ τοῦ Ἰουδαίων ἔθνους, διαλελοιπότων,
[1, 1]	ὅτι μηδένα πω εἰς δεῦρο	τῶν	ἐκκλησιαστικῶν συγγραφέων διέγνων περὶ τοῦτο
[1, 4]	ὁ τοῦ θεοῦ λόγος) περὶ	τῶν	ἐν τοῖς μετέπειτα χρόνοις τὸν
[1, 8]	δεδηλωμένους χρόνους, Ἡρῴδης ἐπὶ τῇ	τῶν	ἐξ ἀνατολῆς μάγων ἀνερωτήσει ὅπῃ
[1, 13]	ἕνεκεν βοωμένη, μυρίους ὅσους καὶ	τῶν	ἐπ´ ἀλλοδαπῆς πορρωτάτω ὄντων τῆς
[1, 7]	γειώρας, τοὺς ἐπιμίκτους. (Ὀλίγοι δὴ	τῶν	ἐπιμελῶν ἰδιωτικὰς ἑαυτοῖς ἀπογραφὰς ἢ
[1, 13]	δὲ οἷον καὶ αὐτῶν ἐπακοῦσαι	τῶν	ἐπιστολῶν, ἀπὸ τῶν ἀρχείων ἡμῖν
[1, 13]	καὶ περὶ τῆς δυνάμεως καὶ	τῶν	ἔργων αὐτοῦ καὶ μυστηρίων ὧν
[1, 2]	καὶ τὴν καινὴν διδασκαλίαν καὶ	τῶν	ἔργων τὰ θαύματα ἐπί τε
[1, 11]	μνημονεύει μὲν καὶ ἡ θεία	τῶν	εὐαγγελίων γραφή, συνιστορεῖ γε μὴν
[1, 11]	τοῖς περὶ αὐτοῦ κατὰ τὴν	τῶν	εὐαγγελίων γραφὴν ἀναγεγραμμένοις συμμαρτυρεῖ, ἱστορεῖ
[1, 12]	ἀποστόλων παντί τῳ σαφὴς ἐκ	τῶν	εὐαγγελίων ἡ πρόσρησις· τῶν δὲ
[1, 7]	τῶν ὡς γεγεννηκότων. (Οὕτως οὐδέτερον	τῶν	εὐαγγελίων ψεύδεται, καὶ φύσιν ἀριθμοῦν
[1, 11]	παραδόξων ἔργων ποιητής, διδάσκαλος ἀνθρώπων	τῶν	ἡδονῇ τἀληθῆ δεχομένων, καὶ πολλοὺς
[1, 7]	γενεαλογίαν ἔκ τε τῆς Βίβλου	τῶν	ἡμερῶν, ἐς ὅσον ἐξικνοῦντο, ἐξηγησάμενοι.
[1, 2]	ἐρχόμενος, καὶ ἕως τοῦ παλαιοῦ	τῶν	ἡμερῶν ἔφθασεν, καὶ ἐνώπιον αὐτοῦ
[1, 8]	ὑπομενητὴν προστιθέμενος. (Ἐλέγετο γοῦν ὑπὸ	τῶν	θειαζόντων καὶ οἷς ταῦτα προαποφθέγγεσθαι
[1, 11]	τρίτην ἔχων ἡμέραν πάλιν ζῶν,	τῶν	θείων προφητῶν ταῦτά τε καὶ
[1, 8]	ὡς ἐκλυθεὶς ἀνέστρεψεν. Θορύβου δὲ	τῶν	θεραπόντων γενομένου, πρὸς μὲν τὴν
[1, 7]	τὸν ἱερέα ὁ Ἀντίπατρος τοῖς	τῶν	Ἰδουμαίων ἔθεσιν ἐντραφείς, ὕστερον Ὑρκανῷ
[1, 6]	τῷ Ἡρῴδῃ περὶ τῆς καταστάσεως	τῶν	ἱερέων Ἀρχέλαόν τε τὸν παῖδα
[1, 3]	παραδίδωσιν, ἀλλ´ οὐδ´ ἐκ φυλῆς	τῶν	ἱερωμένων γενόμενον, ἐξ αὐτοῦ δὲ
[1, 1]	ἡ τῆς ἐπαγγελίας ὑπόθεσις. Τὰς	τῶν	ἱερῶν ἀποστόλων διαδοχὰς σὺν καὶ
[1, 11]	Ἰωάννου ταῦτα γράφει· Τισὶ δὲ	τῶν	Ἰουδαίων ἐδόκει ὀλωλέναι τὸν Ἡρῴδου
[1, 7]	καὶ τοῦ Σεβαστοῦ συγκλήτου δόγματι	τῶν	Ἰουδαίων ἐκρίθη βασιλεύειν· οὗ παῖδες
[1, 8]	εἴη διαπυνθανομένων ὁ τεχθεὶς βασιλεὺς	τῶν	Ἰουδαίων, ἑορακέναι γὰρ αὐτοῦ τὸν
[1, 6]	μετὰ τοῦτον Ῥωμαίους, τὴν ἀρχὴν	τῶν	Ἰουδαίων παρειληφότας. (Ὁ δ´ αὐτὸς
[1, 11]	τἀληθῆ δεχομένων, καὶ πολλοὺς μὲν	τῶν	Ἰουδαίων, πολλοὺς δὲ καὶ ἀπὸ
[1, 7]	Ἡρῴδης, οὐδέν τι συμβαλλομένου τοῦ	τῶν	Ἰσραηλιτῶν γένους αὐτῷ καὶ τῷ
[1, 8]	(καὶ ἐν τῇ δευτέρᾳ δὲ	τῶν	Ἱστοριῶν τὰ παραπλήσια περὶ τοῦ
[1, 5]	(Καὶ ἐν τῇ δευτέρᾳ δὲ	τῶν	ἱστοριῶν τοῦ Ἰουδαϊκοῦ πολέμου περὶ
[1, 13]	τούτων ἀνάγραπτον τὴν μαρτυρίαν, ἐκ	τῶν	κατὰ Ἔδεσσαν τὸ τηνικάδε βασιλευομένην
[1, 9]	μέρη τῆς Γαλιλαίας» ~Θ> {Περὶ	τῶν	κατὰ Πιλᾶτον χρόνων. (Τῇ δ´
[1, 9]	(Οὐκοῦν σαφῶς ἀπελήλεγκται τὸ πλάσμα	τῶν	κατὰ τοῦ σωτῆρος ἡμῶν ὑπομνήματα
[1, 2]	κατ´ αὐτὸν ἱστορίας ἁπάσης ἀπὸ	τῶν	κεφαλαιωδεστάτων καὶ κυριωτάτων τοῦ λόγου
[1, 11]	ἤρθησαν ἐπὶ πλεῖστον τῇ ἀκροάσει	τῶν	λόγων) δείσας Ἡρῴδης τὸ ἐπὶ
[1, 10]	ἀποστόλους ἀνακαλεῖται, οὓς καὶ μόνους	τῶν	λοιπῶν αὐτοῦ μαθητῶν κατά τι
[1, 7]	Ἀφρικανὸς ἐμνημόνευσεν, τὰς μὲν δὴ	τῶν	λοιπῶν δόξας ὡς ἂν βιαίους
[1, 8]	συμφοραῖς, γυναικὸς καὶ τέκνων καὶ	τῶν	λοιπῶν τῶν μάλιστα πρὸς γένους
[1, 8]	τὸν ἀπηκριβωμένον αὐτῷ χρόνον παρὰ	τῶν	μάγων, ἀναιρεθῆναι προστάττει, πάντως που
[1, 13]	ἐπειδὰν ἀναληφθῶ, ἀποστελῶ σοί τινα	τῶν	μαθητῶν μου, ἵνα ἰάσηταί σου
[1, 13]	ἐπειδὰν ἀναληφθῶ, ἀποστελῶ σοί τινα	τῶν	μαθητῶν μου, ὃς τὸ πάθος
[1, 13]	πρός με· ἀποστελῶ σοί τινα	τῶν	μαθητῶν μου, ὅστις ἰάσεταί σε
[1, 12]	μὲν ἐχέτω ταύτῃ. ~ΙΒ> {Περὶ	τῶν	μαθητῶν τοῦ σωτῆρος ἡμῶν. (Τῶν
[1, 8]	καὶ τέκνων καὶ τῶν λοιπῶν	τῶν	μάλιστα πρὸς γένους ἀναγκαιοτάτων τε
[1, 13]	δὲ ἀνέβη, παρόντων καὶ ἑστώτων	τῶν	μεγιστάνων αὐτοῦ, παραχρῆμα ἐν τῷ
[1, 8]	καὶ δύσπνοια καὶ σπασμοὶ πάντων	τῶν	μελῶν, ὥστε τοὺς ἐπιθειάζοντας ποινὴν
[1, 7]	τοὺς αὐτοὺς ἄλλοτε ἄλλων νομίζεσθαι,	τῶν	μὲν δοκούντων πατέρων, τῶν δὲ
[1, 8]	αὐτὸν τῷ βίῳ μετελήλυθεν, τὰ	τῶν	μετὰ τὴν ἐνθένδε ἀπαλλαγὴν διαδεξομένων
[1, 6]	ἐξ Ἰούδα οὐδὲ ἡγούμενον ἐκ	τῶν	μηρῶν αὐτοῦ» φήσασα, Ἕως ἂν
[1, 2]	Ἐθεώρουν» φησὶν καὶ ἰδοὺ μετὰ	τῶν	νεφελῶν τοῦ οὐρανοῦ ὡς εἰ
[1, 2]	μὴ φάναι θέμις τὸ πρῶτον	τῶν	ὅλων αἴτιον, ἢ μόνος ὁ
[1, 2]	τὸν δεύτερον μετὰ τὸν πατέρα	τῶν	ὅλων αἴτιον, τὸν τοῦ θεοῦ
[1, 2]	ὑπογράφων, τὸν κοσμοποιὸν καὶ δημιουργὸν	τῶν	ὅλων αὐτῷ δὴ τῷ Χριστῷ
[1, 2]	ἡ τῷ πατρὶ καὶ θεῷ	τῶν	ὅλων εἰς τὴν τῶν γενητῶν
[1, 3]	λόγον, ἀναφορὰν ἔχειν, μόνον ἀρχιέρεα	τῶν	ὅλων καὶ μόνον ἁπάσης κτίσεως
[1, 8]	Ἡρῴδου κατὰ τοῦ Χριστοῦ καὶ	τῶν	ὁμηλίκων αὐτῷ τόλμης, ὡς παραυτίκα,
[1, 7]	ἰδιωτικὰς ἑαυτοῖς ἀπογραφὰς ἢ μνημονεύσαντες	τῶν	ὀνομάτων ἢ ἄλλως ἔχοντες ἐξ
[1, 2]	αὖ γενητοῦ μηδενὸς φαντασίᾳ τὰς	τῶν	ὁρώντων ὄψεις ἐξαπατᾶν μηδὲ μὴν
[1, 2]	Μωυσέως διάδοχος Ἰησοῦς, ὡς ἂν	τῶν	οὐρανίων ἀγγέλων καὶ ἀρχαγγέλων τῶν
[1, 5]	τοῦ ἔθνους ἀπεσταλμένος καὶ τιμητὴς	τῶν	οὐσιῶν γενησόμενος. (Καὶ μετὰ βραχέα
[1, 8]	~Η> {Περὶ τῆς Ἡρῴδου κατὰ	τῶν	παίδων ἐπιβουλῆς καὶ οἵα μετῆλθεν
[1, 3]	δ´ ἀπόδειξις τὸ μηδένα πω	τῶν	πάλαι διὰ τοῦ συμβόλου κεχρισμένων,
[1, 3]	καὶ πολὺ κρεῖττον καὶ διάφορον	τῶν	πάλαι διὰ τῶν εἰκόνων σωματικώτερον
[1, 4]	ὡς εἰπεῖν ἀνθρωπογονίας φυσικαῖς ἐννοίαις	τῶν	πάλαι θεοφιλῶν ἀνδρῶν κατωρθοῦτο, ὧδέ
[1, 2]	σωτήριος ἑνί που καὶ δευτέρῳ	τῶν	πάλαι θεοφιλῶν ἀνδρῶν οὐκ ἄλλως
[1, 1]	λογικῶν λειμώνων τὰς ἐπιτηδείους αὐτῶν	τῶν	πάλαι συγγραφέων ἀπανθισάμενοι φωνάς, δι´
[1, 2]	τοῖς πλείοσιν τῶν ἐθνῶν διὰ	τῶν	πανταχόσε νομοθετῶν τε καὶ φιλοσόφων
[1, 6]	παρῆν, ἅτε διαλελοιπότων ἐξ ἐκείνου	τῶν	παρ´ αὐτοῖς ἐξ αὐτοῦ Μωυσέως
[1, 5]	κατὰ Κυρίνιον ἀπογραφῆς καὶ ὁ	τῶν	παρ´ Ἑβραίοις ἐπισημότατος ἱστορικῶν Φλαύιος
[1, 10]	Τιβερίου καθίσταται Πιλᾶτος ~Ι> {Περὶ	τῶν	παρὰ Ἰουδαίοις ἀρχιερέων καθ´ οὓς
[1, 8]	αὐτῷ τῆς ἀρχῆς, διακινηθείς, πυθόμενος	τῶν	παρὰ τῷ ἔθνει νομοδιδασκάλων ποῦ
[1, 9]	αὐτὸς ὁ τῆς παρασημειώσεως χρόνος	τῶν	πεπλακότων ἀπελέγχει τὸ ψεῦδος. (Ἐπὶ
[1, 6]	αὐτῷ πατέρα) Ἡρῴδου τινὸς Ἀσκαλωνίτου	τῶν	περὶ τὸν νεὼ τοῦ Ἀπόλλωνος
[1, 3]	θῶ τοὺς ἐχθρούς σου ὑποπόδιον	τῶν	ποδῶν σου» καὶ ἐκ γαστρὸς
[1, 2]	Ἰησοῦν, λῦσαι τὸ ὑπόδημα ἐκ	τῶν	ποδῶν σου· ὁ γὰρ τόπος,
[1, 2]	ὧδε· λῦσαι τὸ ὑπόδημα ἐκ	τῶν	ποδῶν σου· ὁ γὰρ τόπος,
[1, 6]	ὀλιγαρχίας (οἱ γὰρ ἱερεῖς προεστήκεσαν	τῶν	πραγμάτων) ἄχρι οὗ Πομπήιος Ῥωμαίων
[1, 13]	ὁμοῦ τε αὐτοῦ σωτηρίᾳ καὶ	τῶν	προσηκόντων ἁπάντων ὑπισχνούμενος. (Οὐκ εἰς
[1, 3]	ἔφερον. (Ἤδη δὲ καὶ αὐτῶν	τῶν	προφητῶν τινὰς διὰ χρίσματος Χριστοὺς
[1, 11]	οὗτος ἦν, καὶ αὐτὸν ἐνδείξει	τῶν	πρώτων ἀνδρῶν παρ´ ἡμῖν σταυρῷ
[1, 5]	ἣν ὑστάτην ἡ κατ´ Αἴγυπτον	τῶν	Πτολεμαίων κατέληξε δυναστεία, ὄγδοον ἔτος
[1, 3]	τὸ μόνον αὐτὸν ἐξ ἁπάντων	τῶν	πώποτε εἰς ἔτι καὶ νῦν
[1, 10]	θεραπείας προσήκοντα ἦν, ὑπὸ δὲ	τῶν	Ῥωμαϊκῶν ἡγεμόνων ἄλλοτε ἄλλοι τὴν
[1, 13]	μοι τὰ περὶ σοῦ καὶ	τῶν	σῶν ἰαμάτων, ὡς ἄνευ φαρμάκων
[1, 7]	Ἀμμανίτου καὶ Ῥοὺθ τῆς Μωαβίτιδος	τῶν	τε ἀπ´ Αἰγύπτου συνεκπεσόντων ἐπιμίκτων,
[1, 8]	μὴ οὐχ ὑπουργεῖν, καὶ ἕλκωσις	τῶν	τε ἐντέρων καὶ μάλιστα τοῦ
[1, 7]	διαφωνεῖν τε νομίζονται τοῖς πολλοῖς	τῶν	τε πιστῶν ἕκαστος ἀγνοίᾳ τἀληθοῦς
[1, 4]	μετὰ δὲ καὶ τοῦτον ἑτέρους,	τῶν	τε τοῦ Νῶε παίδων καὶ
[1, 2]	τῶν οὐρανίων ἀγγέλων καὶ ἀρχαγγέλων	τῶν	τε ὑπερκοσμίων δυνάμεων ἡγούμενον καὶ
[1, 4]	ὅτι μηδὲ ἡμῖν, ἀλλ´ οὐδὲ	τῶν	τοιῶνδε τροφῶν παραφυλακῆς οὐδὲ τῶν
[1, 3]	τὴν οἰκουμένην ἐθνῶν περί τινα	τῶν	τότε τοσαύτη γέγονε κίνησις, ἐπεὶ
[1, 2]	πρὸ τοῦ προελθεῖν τὰς πηγὰς	τῶν	ὑδάτων, πρὸ τοῦ ὄρη ἑδρασθῆναι,
[1, 2]	Ἰησοῦς εἶπεν, ἡμέτερος εἶ ἢ	τῶν	ὑπεναντίων; καὶ εἶπεν αὐτῷ, ἐγὼ
[1, 13]	ἐπήγετο. (Ταύτῃ τοι βασιλεὺς Ἄβγαρος,	τῶν	ὑπὲρ Εὐφράτην ἐθνῶν ἐπισημότατα δυναστεύων,
[1, 3]	οὐδὲ σεβάσμιός τινι τούτων πρὸς	τῶν	ὑπηκόων ὑπῆρξε τιμή· ἀλλ´ οὐδὲ
[1, 2]	καὶ πρωτογόνῳ ἑαυτοῦ λόγῳ τὴν	τῶν	ὑποβεβηκότων ποίησιν παραχωροῦντα διδάσκει αὐτῷ
[1, 12]	παρὰ Κλήμεντι κατὰ τὴν πέμπτην	τῶν	Ὑποτυπώσεων· ἐν ᾗ καὶ Κηφᾶν,
[1, 12]	φησίν· εἷς δὲ καὶ οὗτος	τῶν	φερομένων τοῦ σωτῆρος ἀδελφῶν ἦν.
[1, 8]	θάνατον συνήλασεν, οὐ χεῖρον καὶ	τῶν	φωνῶν τοῦ συγγραφέως ἐπακοῦσαι, κατὰ
[1, 11]	εἰρηκότων. Εἰς ἔτι τε νῦν	τῶν	Χριστιανῶν ἀπὸ τοῦδε ὠνομασμένων οὐκ
[1, 4]	περὶ αὐτῶν φωνήν· Μὴ ἅψησθε	τῶν	Χριστῶν μου, καὶ ἐν τοῖς
[1, 6]	ἡμῖν ἀναγκαίως εἰς παράστασιν τῆς	τῶν	χρόνων ἀληθείας προτετηρήσθω. ~Ζ> {Περὶ
[1, 5]	μὲν ὧδε ἐχέτω. ~Ε> {Περὶ	τῶν	χρόνων τῆς ἐπιφανείας αὐτοῦ τῆς
[1, 7]	μνήμη, καὶ τῶν γεγεννηκότων καὶ	τῶν	ὡς γεγεννηκότων. (Οὕτως οὐδέτερον τῶν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 18/12/2008