Livre, Chap.
[1, 2]	δὲ ὡς κύριον, ὁμολογεῖ τε	μὴ	ἀγνοεῖν ὅστις εἴη, ῥήμασιν αὐτοῖς
[1, 11]	ἂν ἔτι λείποιτο ἀποφυγὴ τοῦ	μὴ	ἀναισχύντους ἀπελέγχεσθαι τοὺς τὰ κατ´
[1, 1]	πειρασόμεθα σωματοποιῆσαι, ἀγαπῶντες, εἰ καὶ	μὴ	ἁπάντων, τῶν δ´ οὖν μάλιστα
[1, 13]	βουληθῆναι δύναμιν παραλαβὼν κατακόψαι, εἰ	μὴ	διὰ τὴν βασιλείαν τὴν Ῥωμαίων
[1, 7]	λύτρα ὑπὲρ τοῦ υἱοῦ καταθέσθαι	μὴ	δύνασθαι τὸν ἱερέα ὁ Ἀντίπατρος
[1, 6]	σὺν ἐκείνοις ἦν, διὰ τὸ	μὴ	δύνασθαι τὸν πατέρα πτωχὸν ὄντα
[1, 2]	εἶπεν, τί ἐστιν; καὶ εἶπεν,	μὴ	ἐγγίσῃς ὧδε· λῦσαι τὸ ὑπόδημα
[1, 4]	τρόπος αὐτοῖς εὐσεβείας δόγμασιν ὅτι	μὴ	ἔναγχος ὑφ´ ἡμῶν ἐπιπέπλασται, ἐκ
[1, 13]	ἐν ἐμοί, καὶ ἵνα οἱ	μὴ	ἑορακότες με αὐτοὶ πιστεύσωσι καὶ
[1, 13]	(Μακάριος εἶ πιστεύσας ἐν ἐμοί,	μὴ	ἑορακώς με. Γέγραπται γὰρ περὶ
[1, 11]	τοσόνδε πιθανὸν αὐτοῦ τοῖς ἀνθρώποις,	μὴ	ἐπὶ ἀποστάσει τινὶ φέροι (πάντα
[1, 11]	τὴν βάπτισιν ἀποδεκτὴν αὐτῷ φανεῖσθαι,	μὴ	ἐπί τινων ἁμαρτάδων παραιτήσει χρωμένων,
[1, 2]	ἀπὸ τῶν αὐτῶν ῥημάτων ὅτι	μὴ	ἕτερος οὗτος εἴη τοῦ καὶ
[1, 7]	εἰ καὶ ἀμάρτυρός ἐστιν, τῷ	μὴ	κρείττονα ἢ ἀληθεστέραν ἔχειν εἰπεῖν·
[1, 7]	ὁμομητρίους ἀδελφοὺς ἐπαιδοποιήσαντο, τοῦ νόμου	μὴ	κωλύοντος χηρεύουσαν, ἤτοι ἀπολελυμένην ἢ
[1, 2]	ἔγνω ποτὲ κατ´ ἀξίαν, εἰ	μὴ	μόνος ὁ γεννήσας αὐτὸν πατήρ.
[1, 4]	τοῖς πρόπαλαι θεοφιλέσιν ὁμολογεῖν; ὥστε	μὴ	νέαν καὶ ξένην, ἀλλ´ εἰ
[1, 4]	ἐνταῦθά μοι κείσθω, ὡς ἂν	μὴ	νεώτερόν τις εἶναι νομίσειεν τὸν
[1, 2]	τὸν πατέρα τις ἔγνω, εἰ	μὴ	ὁ υἱός, οὔτ´ αὖ τὸν
[1, 4]	ἄνθρωπον, ἔργῳ Χριστιανούς, εἰ καὶ	μὴ	ὀνόματι, προσειπών τις οὐκ ἂν
[1, 1]	γυμνὰ τὴν αὐτὴν ἡμῖν προωδευκότων,	μὴ	ὅτι σμικρὰς αὐτὸ μόνον προφάσεις,
[1, 8]	τοῦ δέξασθαί τι, οὐδὲ ἦν	μὴ	οὐχ ὑπουργεῖν, καὶ ἕλκωσις τῶν
[1, 4]	οὖν λοιπὸν ἐμποδὼν ἂν εἴη,	μὴ	οὐχὶ ἕνα καὶ τὸν αὐτὸν
[1, 7]	πρὸς γάμον παρακελεύεται, ὡς ἂν	μὴ	περιστρέφοιτο τοῦ γένους ὁ κλῆρος
[1, 13]	περὶ ἐμοῦ τοὺς ἑορακότας με	μὴ	πιστεύσειν ἐν ἐμοί, καὶ ἵνα
[1, 4]	καὶ ἐν τοῖς προφήταις μου	μὴ	πονηρεύεσθε» (ὥστε σαφῶς πρώτην ἡγεῖσθαι
[1, 13]	διέσχισε φραγμὸν τὸν ἐξ αἰῶνος	μὴ	σχισθέντα, καὶ ἀνήγειρεν νεκροὺς καὶ
[1, 2]	προῆν καὶ τισὶν, εἰ καὶ	μὴ	τοῖς πᾶσιν, ὁ θεῖος λόγος
[1, 3]	ὅμως τοῖς πᾶσιν, εἰ καὶ	μὴ	τοῖς συμβόλοις, ἀλλ´ αὐτῇ γε
[1, 13]	τυχεῖν ἀπαλλαγῆς ἀξιῶν. (Ὁ δὲ	μὴ	τότε καλοῦντι ὑπακούσας, ἐπιστολῆς γοῦν
[1, 2]	τίς ἂν ἕτερος ἀναγορεύοιτο, εἰ	μὴ	φάναι θέμις τὸ πρῶτον τῶν
[1, 3]	γε μὴν πάντων παραδοξότατον, ὅτι	μὴ	φωναῖς αὐτὸ μόνον καὶ ῥημάτων

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 18/12/2008