Chapitre |
[1250] |
θάλλων
~χλωροῖς
καὶ
ῥοδόεντ´
~ἄνθε´
|
ὑακίνθινά |
τε
θεαῖς
δρέπειν·
ἔνθα
ποτὲ
|
[950] |
λέκτρον
τοὐμόν
εἴρηται
τόδε·
~ἀλλ´
|
ὕβριν |
ἐς
ἡμᾶς
ὕβρις´
Ἀγαμέμνων
ἄναξ. |
[950] |
τόδε·
~ἀλλ´
ὕβριν
ἐς
ἡμᾶς
|
ὕβρις´ |
Ἀγαμέμνων
ἄναξ.
~χρῆν
δ´
αὐτὸν |
[900] |
σῶι
πόσει.
~μὰ
τὸν
δι´
|
ὑγρῶν |
κυμάτων
τεθραμμένον
~Νηρέα,
φυτουργὸν
Θέτιδος |
[150] |
~Χαλκίδα
πόλιν
ἐμὰν
προλιποῦς´,
~ἀγχιάλων
|
ὑδάτων |
τροφὸν
~τᾶς
κλεινᾶς
Ἀρεθούσας,
~Ἀχαιῶν |
[1250] |
Ἀλέξανδρον
~οἰκίσαι
~ἀμφὶ
τὸ
λευκὸν
|
ὕδωρ, |
ὅθι
κρῆναι
~Νυμφᾶν
κεῖνται
~λειμών |
[1000] |
ἐν
ὄρεσι
κλέουσαι
~Πηλιάδα
καθ´
|
ὕλαν; |
~ὁ
δὲ
Δαρδανίδας,
Διὸς
~λέκτρων |
[1000] |
ἐμοὶ
γάρ
ἐστ´
ἀγὼν
~μέγιστος,
|
ὑμᾶς |
ἐξαπαλλάξαι
κακῶν.
~ὡς
ἕν
γ´ |
[1250] |
ἐν
Ἄργει
παρθένους
κτενοῦσί
μου
|
~ὑμᾶς |
τε
κἀμέ,
θέσφατ´
εἰ
λύσω |
[1450] |
(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
οὐκ
ἐῶ
στάζειν
δάκρυ.
|
~ὑμεῖς |
δ´
ἐπευφημήσατ´,
ὦ
νεάνιδες,
~παιᾶνα |
[600] |
τιθεῖσα
κῶλον
ἀσθενές
θ´
ἅμα.
|
~ὑμεῖς |
δὲ
νεάνιδές
νιν
ἀγκάλαις
ἔπι
|
[500] |
ἐπ´
ἐλαχίστοις
δακρύοις
πράσσω
κακῶς.
|
~ὑμεῖς |
δὲ
σιγήν,
ὦ
ξέναι,
φυλάσσετε. |
[650] |
μή
σε
νουθετεῖν,
~ὅταν
σὺν
|
ὑμεναίοισιν |
ἐξάγω
κόρην·
~ἀλλ´
ὁ
νόμος |
[400] |
κρᾶτα,
καὶ
σύ,
Μενέλεως
ἄναξ,
|
~ὑμέναιον |
εὐτρέπιζε,
καὶ
κατὰ
στέγας
~λωτὸς |
[600] |
δαμεὶς
ὄχωι;
~ἔγειρ´
ἀδελφῆς
ἐφ´
|
ὑμέναιον |
εὐτυχῶς·
~ἀνδρὸς
γὰρ
ἀγαθοῦ
κῆδος |
[1000] |
δεῖ
πονεῖν;
~(ΧΟΡΟΣ)
τίν´
ἄρ´
|
Ὑμέναιος |
διὰ
λωτοῦ
Λίβυος
~μετά
τε |
[400] |
καὶ
περίβλεπτοι
βροτοῖς.
~λέγουσι
δ´·
|
Ὑμέναιός |
τις
ἢ
τί
πράσσεται;
~ἢ |
[100] |
ὥρας
γὰρ
δὴ
~παιδὸς
δαίσομεν
|
ὑμεναίους. |
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
καὶ
πῶς
Ἀχιλεὺς
λέκτρων |
[1050] |
~Νηρήιδων
ἔθεσαν
πρώτας
~Πηλέως
θ´
|
ὑμεναίους. |
~σὲ
δ´
ἐπὶ
κάραι
στέψουσι |
[500] |
Μενέλα´,
ὅτι
παρὰ
γνώμην
ἐμὴν
|
~ὑπέθηκας |
ὀρθῶς
τοὺς
λόγους
σοῦ
τ´ |
[100] |
ἐρέσσων
σὸν
πόδα,
γήραι
~μηδὲν
|
ὑπείκων. |
(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
σπεύδω,
βασιλεῦ.
~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ)
μή |
[600] |
γὰρ
πατὴρ
σέ·
τόδ´
ἴσον
|
ὑπὲρ |
ἀμφοῖν
λέγεις.
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
χαῖρ´·
εὖ |
[800] |
~ἄλλος
δ´
ὁ
χρήιζων
αὐτὸς
|
ὑπὲρ |
αὑτοῦ
φράσει.
~γῆν
γὰρ
λιπὼν |
[1450] |
κεῖνον
δραμεῖν.
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
ἄκων
μ´
|
ὑπὲρ |
γῆς
Ἑλλάδος
διώλεσεν.
~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
δόλωι |
[1550] |
~τοὐμὸν
δὲ
σῶμα
τῆς
ἐμῆς
|
ὑπὲρ |
πάτρας
~καὶ
τῆς
ἁπάσης
Ἑλλάδος |
[450] |
κατώικτιρ´,
ὡς
γυναῖκα
δεῖ
ξένην
|
~ὑπὲρ |
τυράννων
συμφορᾶς
καταστένειν.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ἀδελφέ, |
[1550] |
~καὶ
τῆς
ἁπάσης
Ἑλλάδος
γαίας
|
ὕπερ
|
~θῦσαι
δίδωμ´
ἑκοῦσα
πρὸς
βωμὸν |
[300] |
ἀλλ´
εὐκλεές
τοι
δεσποτῶν
θνήισκειν
|
ὕπερ. |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
μέθες·
μακροὺς
δὲ
δοῦλος |
[900] |
μέγα,
~πᾶσίν
τε
κοινόν
ἐσθ´
|
ὑπερκάμνειν |
τέκνων.
~(ΑΧΙΛΛΕΥΣ)
ὑψηλόφρων
μοι
θυμὸς |
[900] |
δὲ
τολμήσηις
σύ
μου
~χεῖρ´
|
ὑπερτεῖναι, |
σεσώμεθ´·
εἰ
δὲ
μή,
οὐ |
[500] |
Κάλχας
θέσφατ´
ἐξηγήσατο,
~κἄμ´
ὡς
|
ὑπέστην |
θῦμα,
κἆιτ´
ἐψευδόμην
~Ἀρτέμιδι
θύσειν; |
[350] |
Δαναΐδαις,
ἡσθεὶς
φρένας
~ἄσμενος
θύσειν
|
ὑπέστης |
παῖδα·
καὶ
πέμπεις
ἑκών,
~οὐ |
[400] |
~ἐς
οἷ´
ἀνάγκης
ζεύγματ´
ἐμπεπτώκαμεν.
|
~ὑπῆλθε |
δαίμων,
ὥστε
τῶν
σοφισμάτων
~πολλῶι |
[50] |
ἐπιστώθησαν
(εὖ
δέ
πως
γέρων
|
~ὑπῆλθεν |
αὐτοὺς
Τυνδάρεως
πυκνῆι
φρενί)
~δίδως´ |
[300] |
τήνδ´
ὁρᾶις
δέλτον,
κακίστων
γραμμάτων
|
ὑπηρέτιν; |
~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ)
εἰσορῶ·
καὶ
πρῶτα
ταύτην |
[100] |
μήτ´
ἀλσώδεις
ἵζου
~κρήνας
μήθ´
|
ὕπνωι |
θελχθῆις.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
εὔφημα
θρόει.
~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ) |
[1200] |
τὸ
φῶς
~βλέπειν·
τὰ
δ´
|
ὑπὸ |
γῆς
μή
μ´
ἰδεῖν
ἀναγκάσηις. |
[550] |
~τάν
τ´
ἐξαλλάσσουσαν
ἔχει
~χάριν
|
ὑπὸ |
γνώμας
ἐσορᾶν
~τὸ
δέον,
ἔνθα |
[350] |
δ´
ἐξεχώρησαν
κακῶς,
~τὰ
μὲν
|
ὑπὸ |
γνώμης
πολιτῶν
ἀσυνέτου,
τὰ
δ´ |
[1000] |
τε
φιλοχόρου
κιθάρας
~συρίγγων
θ´
|
ὑπὸ |
καλαμοεσσᾶν
~ἔστασεν
ἰαχάν,
~ὅτ´
ἀνὰ |
[200] |
καμπαῖσι
δρόμων
~πυρσότριχας,
μονόχαλα
δ´
|
ὑπὸ |
σφυρὰ
~ποικιλοδέρμονας·
οἷς
παρεπάλλετο
~Πηλεΐδας |
[300] |
ἐξελέγξαι,
καὶ
σὺ
μήτ´
ὀργῆς
|
ὕπο
|
~ἀποτρέπου
τἀληθὲς
οὔτ´
αὖ
κατατενῶ |
[1350] |
ἴδια
πράσσων
ἢ
στρατοῦ
ταχθεὶς
|
ὕπο; |
~(ΑΧΙΛΛΕΥΣ)
αἱρεθεὶς
ἑκών.
(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
πονηράν |
[1250] |
τέκνον,
~κἀμοὶ
γενέσθαι,
μηδὲ
βαρβάρων
|
ὕπο
|
~Ἕλληνας
ὄντας
λέκτρα
συλᾶσθαι
βίαι. |
[1200] |
πρέσβυν
ἆρ´
ἐσδέξομαι
~ἐμῶν
φίλαισιν
|
ὑποδοχαῖς |
δόμων,
πάτερ,
~πόνων
τιθηνοὺς
ἀποδιδοῦσά |
[600] |
τὰ
σὰ
στέρν´,
ὦ
πάτερ,
|
~ὑποδραμοῦσα |
προσβαλεῖν
διὰ
χρόνου·
~ποθῶ
γὰρ |
[600] |
ἀπιστοῦσαι
σέθεν.
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
~ὦ
μῆτερ,
|
ὑποδραμοῦσά |
ς´
ὀργισθῆις
δὲ
μή
~πρὸς |
[500] |
ὃν
μὴ
σὺ
φράζεις
πῶς
|
ὑπολάβοιμ´ |
ἂν
λόγον;
~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ)
τὸ
Σισύφειον |
[1100] |
~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ)
ἔα·
~τλήμονά
γ´
ἔλεξας
|
ὑπονοεῖς |
θ´
ἃ
μή
σε
χρή. |
[1200] |
παιδὸς
ἐστερήσομαι,
~ἡ
δ´
ἐξαμαρτοῦς´,
|
ὑπόροφον |
νεάνιδα
~Σπάρτηι
κομίζους´,
εὐτυχὴς
γενήσεται. |
[350] |
Ἀχιλλεῖ
πρόφασιν
ὡς
γαμουμένην.
~κἆιθ´
|
ὑποστρέψας |
λέληψαι
μεταβαλὼν
ἄλλας
γραφάς,
~ὡς |
[1100] |
γὰρ
πρώτοισι
χρήσασθαι
πάρα
~κἀν
|
ὑστάτοισι |
κἀν
μέσοισι
πανταχοῦ.
~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ)
τί |
[1450] |
τόνδε
μοι.
~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
προσέλκυσαί
νιν
|
ὕστατον |
θεωμένη.
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
ὦ
φίλτατ´,
ἐπεκούρησας |
[700] |
κἄπειτα
δαίσεις
τοὺς
γάμους
ἐς
|
ὕστερον; |
~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ)
θύσας
γε
θύμαθ´
ἁμὲ |
[900] |
κοινόν
ἐσθ´
ὑπερκάμνειν
τέκνων.
~(ΑΧΙΛΛΕΥΣ)
|
ὑψηλόφρων |
μοι
θυμὸς
αἴρεται
πρόσω·
~ἐπίσταμαι |