Chapitre |
[1000] |
~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
ὡς
σώφρον´
εἶπας·
δραστέον
|
δ´ |
ἅ
σοι
δοκεῖ.
~ἢν
δ´ |
[900] |
φίλος
οὐδεὶς
πέλας
μοι·
τὰ
|
δ´ |
Ἀγαμέμνονος
κλύεις
~ὠμὰ
καὶ
πάντολμ´· |
[850] |
οἰκτρὰ
πάσχετον
δύ´
οὖσαι·
δεινὰ
|
δ´ |
Ἀγαμέμνων
ἔτλη.
~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
οἴχομαι
τάλαινα· |
[1600] |
ὡς
τύχοι
νόστου
στρατός.
~πέμπει
|
δ´ |
Ἀγαμέμνων
μ´
ὥστε
σοι
φράσαι |
[1450] |
γῆς
Ἑλλάδος
διώλεσεν.
~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
δόλωι
|
δ´, |
ἀγεννῶς
Ἀτρέως
τ´
οὐκ
ἀξίως. |
[200] |
~Καπανέως
τε
παῖς
~Σθένελος.
Ἀτθίδας
|
δ´ |
ἄγων
~ἑξήκοντα
ναῦς
ὁ
Θησέως
|
[250] |
ναυβάτας
~ναῶν
ἑκατὸν
ἠθροϊσμένους·
~σὺν
|
δ´ |
ἀδελφὸς
ἦν
~ταγός,
ὡς
φίλος |
[500] |
λόγους
σοῦ
τ´
ἀξίως.
~ταραχὴ
|
δ´ |
ἀδελφῶν
διά
τ´
ἔρωτα
γίγνεται
|
[1350] |
εἰσορῶ
θυμουμένην
~σῶι
πόσει·
τὰ
|
δ´ |
ἀδύναθ´
ἡμῖν
καρτερεῖν
οὐ
ῥάιδιον. |
[600] |
ἀλλ´,
ὦ
τέκνον,
χρή·
φιλοπάτωρ
|
δ´ |
ἀεί
ποτ´
εἶ
~μάλιστα
παίδων |
[800] |
Εὐρίπου
ῥοαῖς,
~Μυρμιδόνας
ἴσχων·
οἱ
|
δ´ |
ἀεὶ
προσκείμενοι
~λέγους´·
Ἀχιλλεῦ,
τί |
[700] |
ἔφυσεν,
Οἰνώνης
πρόμον.
~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
τοῦ
|
δ´ |
Αἰακοῦ
παῖς
τίς
κατέσχε
δώματα; |
[900] |
~τοὐμὸν
φονεύσει
παῖδα
σήν.
τὸ
|
δ´ |
αἴτιον
~πόσις
σός.
ἁγνὸν
δ´ |
[1100] |
πάρεστιν
ἥδε
πειθαρχοῦσά
σοι·
~τὰ
|
δ´ |
ἄλλ´
ἐγὼ
πρὸ
τῆσδε
κἀμαυτῆς |
[400] |
ἀλλὰ
στεῖχε
δωμάτων
ἔσω·
~τὰ
|
δ´ |
ἄλλ´
ἰούσης
τῆς
τύχης
ἔσται |
[450] |
μοι
πάρα
~ἐλθοῦς´
ἄκλητος.
εἰκότως
|
δ´ |
ἅμ´
ἕσπετο
~θυγατρὶ
νυμφεύσουσα
καὶ |
[1350] |
~(ΑΧΙΛΛΕΥΣ)
αὐτὸ
τοῦτο.
(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
τίς
|
δ´ |
ἂν
ἔτλη
σώματος
τοῦ
σοῦ |
[400] |
Ἀγαμέμνων
ἄναξ
~ἐκόμισε
παῖδα;
τῶν
|
δ´ |
ἂν
ἤκουσας
τάδε·
~Ἀρτέμιδι
προτελίζουσι |
[1300] |
χαίρειν,
~τοῖσι
δὲ
λύπαν,
τοῖσι
|
δ´ |
ἀνάγκαν,
~τοῖς
δ´
ἐξορμᾶν,
τοῖς |
[500] |
ἐκπρᾶξαι
φόνον.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
πῶς;
τίς
|
δ´ |
ἀναγκάσει
σε
τήν
γε
σὴν |
[250] |
Ἐπειοὺς
ὠνόμαζε
πᾶς
λεώς·
~Εὔρυτος
|
δ´ |
ἄνασσε
τῶνδε·
~λευκήρετμον
δ´
Ἄρη
|
[700] |
τημέλει.
~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
λιποῦσα
παῖδα;
τίς
|
δ´ |
ἀνασχήσει
φλόγα;
~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ)
ἐγὼ
παρέξω |
[0] |
κοίνωσον
μῦθον
ἐς
ἡμᾶς.
~πρὸς
|
δ´ |
ἄνδρ´
ἀγαθὸν
πιστόν
τε
φράσεις· |
[0] |
(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ)
ζηλῶ
σέ,
γέρον,
~ζηλῶ
|
δ´ |
ἀνδρῶν
ὃς
ἀκίνδυνον
~βίον
ἐξεπέρας´ |
[1050] |
~θεῶν
κρατῆρά
τε
Βάκχου.
~μέγα
|
δ´ |
ἀνέκλαγον·
Ὦ
Νηρηὶ
κόρα,
~παῖδά |
[0] |
οὔτ´
ὀρνίθων
~οὔτε
θαλάσσης·
σιγαὶ
|
δ´ |
ἀνέμων
~τόνδε
κατ´
Εὔριπον
ἔχουσιν. |
[0] |
οὐκ
ὀρθωθέντ´
~ἀνέτρεψε
βίον,
τοτὲ
|
δ´ |
ἀνθρώπων
~γνῶμαι
πολλαὶ
~καὶ
δυσάρεστοι |
[350] |
μὴ
πονεῖν
ἐν
Αὐλίδι.
~ὡς
|
δ´ |
ἄνολβον
εἶχες
ὄμμα
σύγχυσίν
τ´, |
[950] |
οἰκτροὺς
λόγους,
~ἰδίαι
νοσοῦσα·
σὺ
|
δ´ |
ἄνοσος
κακῶν
γ´
ἐμῶν.
~ἀλλ´ |
[1000] |
πρῶτα
μὴ
κτείνειν
τέκνα·
~ἢν
|
δ´ |
ἀντιβαίνηι,
πρὸς
ἐμέ
σοι
πορευτέον. |
[1500] |
δέσποινα,
πᾶν
πεύσηι
σαφῶς.
~λέξω
|
δ´ |
ἀπ´
ἀρχῆς,
ἤν
τι
μὴ |
[1600] |
μυχοὺς
~Αἴγαιον
οἶδμα
διαπερᾶν.
ἐπεὶ
|
δ´ |
ἅπαν
~κατηνθρακώθη
θῦμ´
ἐν
Ἡφαίστου |
[50] |
~μνηστῆρες
ἦλθον
Ἑλλάδος
νεανίαι.
~δειναὶ
|
δ´ |
ἀπειλαὶ
καὶ
κατ´
ἀλλήλων
φθόνος
|
[700] |
~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ)
οἴμοι·
μάτην
ἦιξ´,
ἐλπίδος
|
δ´ |
ἀπεσφάλην,
~ἐξ
ὀμμάτων
δάμαρτ´
ἀποστεῖλαι |
[250] |
γηγενὴς
~ἆρχε
ναΐου
στρατοῦ.
~Φωκίδος
|
δ´ |
ἀπὸ
χθονὸς
~Λοκρὰς
δὲ
ταῖσδ´ |
[550] |
~καὶ
μετέχοιμι
τᾶς
Ἀφροδίτας,
~πολλὰν
|
δ´ |
ἀποθείμαν.
~διάφοροι
δὲ
φύσεις
βροτῶν, |
[50] |
λάβοι
τὴν
παρθένον.
~τὸ
πρᾶγμα
|
δ´ |
ἀπόρως
εἶχε
Τυνδάρεωι
πατρί,
~δοῦναί |
[1100] |
ἀκούσας´
ὃν
πατὴρ
βουλεύεται.
~μνήμην
|
δ´ |
ἄρ´
εἶχον
πλησίον
βεβηκότος
~Ἀγαμέμνονος |
[1200] |
οὗ
νῦν
ἀντιλάζυμαι
χερί·
~Τί
|
δ´ |
ἆρ´
ἐγὼ
σέ;
πρέσβυν
ἆρ´ |
[1050] |
μὲν
ἄσεπτον
ἔχει
~δύνασιν,
ἁ
|
δ´ |
Ἀρετὰ
κατόπισθεν
~θνατοῖς
ἀμελεῖται,
~Ἀνομία |
[250] |
~Εὔρυτος
δ´
ἄνασσε
τῶνδε·
~λευκήρετμον
|
δ´ |
Ἄρη
~Τάφιον
ἦγεν
ὧν
Μέγης |
[700] |
πόσις.
~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
οὐ
μεμπτός·
οἰκεῖ
|
δ´ |
ἄστυ
ποῖον
Ἑλλάδος;
~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ)
Ἀπιδανὸν |
[1550] |
ἐξελεῖν
ἡμᾶς
δορί.
~ἐς
γῆν
|
δ´ |
Ἀτρεῖδαι
πᾶς
στρατός
τ´
ἔστη |
[550] |
Κύ–
~πριν
κρυπτάν,
ἐν
ἀνδράσι
|
δ´ |
αὖ
~κόσμος
ἔνδον
ὁ
μυριοπληθὴς
|
[250] |
ὧν
ἄναξ
~Γουνεὺς
ἆρχε·
τῶνδε
|
δ´ |
αὖ
πέλας
~Ἤλιδος
δυνάστορες,
~οὓς |
[450] |
ἡμᾶς
ὄντας
εὑρήσει
κακούς.
~τὴν
|
δ´ |
αὖ
τάλαιναν
παρθένον
τί
παρθένον; |
[1000] |
δ´
ἅ
σοι
δοκεῖ.
~ἢν
|
δ´ |
αὖ
τι
μὴ
πράσσωμεν
ὧν |
[450] |
αἰδοῦμαι
δάκρυ,
~τὸ
μὴ
δακρῦσαι
|
δ´ |
αὖθις
αἰδοῦμαι
τάλας,
~ἐς
τὰς |
[300] |
νῦν,
τὰ
δὲ
πάλαι,
τὰ
|
δ´ |
αὐτίκα.
~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ)
εὖ
κεκόμψευσαι
πονηρά· |
[1350] |
~κατθανεῖν
μέν
μοι
δέδοκται·
τοῦτο
|
δ´ |
αὐτὸ
βούλομαι
~εὐκλεῶς
πρᾶξαι,
παρεῖσά |
[950] |
ἡμᾶς
ὕβρις´
Ἀγαμέμνων
ἄναξ.
~χρῆν
|
δ´ |
αὐτὸν
αἰτεῖν
τοὐμὸν
ὄνομ´
ἐμοῦ |
[1600] |
σοι
πρὸς
θεοὺς
ἀφίπτατο.
~λύπης
|
δ´ |
ἀφαίρει
καὶ
πόσει
πάρες
χόλον· |
[350] |
θεῶν,
~οὐρίας
πομπῆς
σπανίζων·
Δαναΐδαι
|
δ´ |
ἀφιέναι
~ναῦς
διήγγελλον,
μάτην
δὲ |
[1250] |
μάντις
ὡς
Κάλχας
λέγει.
~μέμηνε
|
δ´ |
Ἀφροδίτη
τις
Ἑλλήνων
στρατῶι
~πλεῖν |
[100] |
συνάψας
ἀντὶ
παρθένου
γάμον.
~μόνοι
|
δ´ |
Ἀχαιῶν
ἴσμεν
ὡς
ἔχει
τάδε
|
[1300] |
ἀνευρεῖν.
~ἰώ,
~μεγάλα
πάθεα,
μεγάλα
|
δ´ |
ἄχεα,
~Δαναΐδαις
τιθεῖσα
Τυνδαρὶς
κόρα. |
[1350] |
γυναικῶν
μυρίων
ὁρᾶν
φάος.
~εἰ
|
δ´ |
ἐβουλήθη
σῶμα
τοὐμὸν
Ἄρτεμις
λαβεῖν, |
[700] |
δὲ
τἄξω
πρᾶσσε,
τἀν
δόμοις
|
δ´ |
ἐγώ,
~ἃ
χρὴ
παρεῖναι
νυμφίοισι |
[1400] |
βλέψαντα·
γενναία
γὰρ
εἶ.
~ὅρα
|
δ´· |
ἐγὼ
γὰρ
βούλομαί
ς´
εὐεργετεῖν
|
[350] |
πονηροῦ
φωτὸς
ἡδοναὶ
κακαί.
~εἰ
|
δ´ |
ἐγώ,
γνοὺς
πρόσθεν
οὐκ
εὖ, |
[1200] |
~οὗπερ
τὸ
πρᾶγμ´
ἦν.
νῦν
|
δ´ |
ἐγὼ
μὲν
ἡ
τὸ
σὸν
|
[450] |
σὸν
γὰρ
τὸ
κράτος,
ἄθλιος
|
δ´ |
ἐγώ.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
Πέλοπα
κατόμνυμ´,
ὃς |
[50] |
δ´
οὐκ
εἶναι
τάδε.
~κλυὼν
|
δ´ |
ἐγὼ
ταῦτ´,
ὀρθίωι
κηρύγματι
~Ταλθύβιον |
[1550] |
δέρην
εὐκαρδίως.
~τοσαῦτ´
ἔλεξε·
πᾶς
|
δ´ |
ἐθάμβησεν
κλυὼν
~εὐψυχίαν
τε
κἀρετὴν |
[700] |
Πηλέως
γάμους
θεοί.
~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
Θέτις
|
δ´ |
ἔθρεψεν
ἢ
πατὴρ
Ἀχιλλέα;
~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ) |
[800] |
χρὴ
πρὸς
Ἰλίου
στολόν;
~δρᾶ
|
δ´, |
εἴ
τι
δράσεις,
ἢ
ἄπαγ´ |
[800] |
σέβεις
τὸ
σωφρονεῖν.
~(ΑΧΙΛΛΕΥΣ)
τίς
|
δ´ |
εἶ;
τί
δ´
ἦλθες
Δαναΐδων |
[200] |
Ἄρης
~πεντήκοντα
ναυσὶ
θουρίαις·
~χρυσέαις
|
δ´ |
εἰκόσιν
κατ´
ἄκρα
Νηρῆιδες
~ἕστασαν |
[50] |
πνοαὶ
φέροιεν
Ἀφροδίτης
φίλαι.
~ἡ
|
δ´ |
εἵλεθ´,
ὅς
σφε
μήποτ´
ὤφελεν |
[200] |
ἄντυγα
~καὶ
σύριγγας
ἁρματείους.
~ναῶν
|
δ´ |
εἰς
ἀριθμὸν
ἤλυθον
~καὶ
θέαν |
[100] |
οἴμοι,
γνώμας
ἐξέσταν,
~αἰαῖ,
πίπτω
|
δ´ |
εἰς
ἄταν.
~ἀλλ´
ἴθ´
ἐρέσσων |
[1350] |
ὅδε
δὲ
συμφορᾶς
τύχηι.
~οἷα
|
δ´ |
εἰσῆλθέν
μ´
ἄκουσον,
μῆτερ,
ἐννοουμένην· |
[350] |
σθένος
~οὓς
λαβὼν
στράτευ´·
ἕτοιμοι
|
δ´ |
εἰσὶ
μωρίαι
φρενῶν.
~οὐ
γὰρ |
[1000] |
σοί
με
δουλεύειν
χρεών.
~εἰ
|
δ´ |
εἰσὶ
συνετοὶ
θεοί,
δίκαιος
ὢν |
[50] |
μήποτ´
ὤφελεν
λαβεῖν,
~Μενέλαον.
ἐλθὼν
|
δ´ |
ἐκ
Φρυγῶν
ὁ
τὰς
θεὰς
|
[1450] |
παρθένοις;
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
χαίρειν
γ´·
Ὀρέστην
|
δ´ |
ἔκτρεφ´
ἄνδρα
τόνδε
μοι.
~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ) |
[1300] |
μὲν
φέροντα
Δαναΐσιν
~κόραις,
πρόθυμα
|
δ´ |
ἔλαβεν
~Ἄρτεμις
πρὸς
Ἴλιον.
~ὁ |
[1050] |
κόραι
Νηρέως
~γάμους
ἐχόρευσαν.
~ἅμα
|
δ´ |
ἐλάταισι
στεφανώδει
τε
χλόαι
~θίασος |
[450] |
ἕκατι
θύεσθαι
γάμων
~μέλλει.
τί
|
δ´ |
Ἑλένης
παρθένωι
τῆι
σῆι
μέτα; |
[1400] |
τὸ
μὲν
γὰρ
δοῦλον,
οἱ
|
δ´ |
ἐλεύθεροι.
~(ΧΟΡΟΣ)
τὸ
μὲν
σόν, |
[850] |
ὡς
μόνοιν
λέγοις
ἄν,
ἔξω
|
δ´ |
ἐλθὲ
βασιλείων
δόμων.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
ὦ |
[1400] |
γάμοι
καὶ
δόξ´
ἐμή.
~βαρβάρων
|
δ´ |
Ἕλληνας
ἄρχειν
εἰκός,
ἀλλ´
οὐ |
[1350] |
ἐχθροὺς
χὐπὲρ
Ἑλλάδος
θανεῖν,
~ἡ
|
δ´ |
ἐμὴ
ψυχὴ
μί´
οὖσα
πάντα |
[950] |
πάρα,
~θήραμα
παιδός·
ἡ
Κλυταιμήστρα
|
δ´ |
ἐμοὶ
~μάλιστ´
ἐπείσθη
θυγατέρ´
ἐκδοῦναι |
[850] |
ἔκλυον
οὖσαν
ἀθλίαν
σε,
τὸ
|
δ´ |
ἐμὸν
οὐ
φαύλως
φέρω.
~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ) |
[450] |
~θνήισκειν
τε
τοὺς
σούς,
τοὺς
|
δ´ |
ἐμοὺς
ὁρᾶν
φάος.
~τί
βούλομαι |
[900] |
ἀνήρ,
~ἐγὼ
τὸ
μηδέν,
Μενέλεως
|
δ´ |
ἐν
ἀνδράσιν,
~ὡς
οὐχὶ
Πηλέως |
[900] |
χὤπου
χρήσιμον
γνώμην
ἔχειν.
~ἐγὼ
|
δ´, |
ἐν
ἀνδρὸς
εὐσεβεστάτου
τραφεὶς
~Χείρωνος, |
[700] |
~ἐξευπορήσων
εἶμι,
μόχθον
Ἑλλάδος.
~χρὴ
|
δ´ |
ἐν
δόμοισιν
ἄνδρα
τὸν
σοφὸν |
[700] |
κεκτημένωι.
~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
ἀλλ´
εὐτυχοίτην.
τίνι
|
δ´ |
ἐν
ἡμέραι
γαμεῖ;
~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ)
ὅταν |
[1600] |
τοι
ταῦτ´
ἀκούσας´
ἀγγέλου·
~ζῶν
|
δ´ |
ἐν
θεοῖσι
σὸν
μένειν
φράζει |
[1550] |
τε
κἀρετὴν
τῆς
παρθένου.
~στὰς
|
δ´ |
ἐν
μέσωι
Ταλθύβιος,
ὧι
τόδ´ |
[0] |
~βίον
ἐξεπέρας´
ἀγνὼς
ἀκλεής·
~τοὺς
|
δ´ |
ἐν
τιμαῖς
ἧσσον
ζηλῶ.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ) |
[1450] |
ἴτω
δὲ
Δαναΐδαις
εὐφημία.
~κανᾶ
|
δ´ |
ἐναρχέσθω
τις,
αἰθέσθω
δὲ
πῦρ
|
[350] |
ὑπὸ
γνώμης
πολιτῶν
ἀσυνέτου,
τὰ
|
δ´ |
ἐνδίκως
~ἀδύνατοι
γεγῶτες
αὐτοὶ
διαφυλάξασθαι |
[1200] |
~σώιζουσα
λέκτρον
παιδὸς
ἐστερήσομαι,
~ἡ
|
δ´ |
ἐξαμαρτοῦς´,
ὑπόροφον
νεάνιδα
~Σπάρτηι
κομίζους´, |
[350] |
τὰ
πράγματα
~ἐκπονοῦς´
ἔχοντες,
εἶτα
|
δ´ |
ἐξεχώρησαν
κακῶς,
~τὰ
μὲν
ὑπὸ |
[100] |
ναῦς.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
ἔσται.
(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ)
κλήιθρων
|
δ´ |
ἐξόρμα
~ἤν
νιν
πομπαῖς
ἀντήσηις, |
[1300] |
λύπαν,
τοῖσι
δ´
ἀνάγκαν,
~τοῖς
|
δ´ |
ἐξορμᾶν,
τοῖς
δὲ
στέλλειν,
~τοῖσι |
[200] |
ζυγίους
~λευκοστίκτωι
τριχὶ
βαλιούς,
~τοὺς
|
δ´ |
ἔξω
σειροφόρους
~ἀντήρεις
καμπαῖσι
δρόμων
|
[400] |
αὔχει,
σὸν
κασίγνητον
προδούς.
~ἐγὼ
|
δ´ |
ἐπ´
ἄλλας
εἶμι
μηχανάς
τινας
|
[1600] |
Ἀτρείδη,
γῆν
ἱκοῦ
~Φρυγίαν,
χαίρων
|
δ´ |
ἐπάνηκε,
~κάλλιστά
μοι
σκῦλ´
ἀπὸ |
[1450] |
οὐκ
ἐῶ
στάζειν
δάκρυ.
~ὑμεῖς
|
δ´ |
ἐπευφημήσατ´,
ὦ
νεάνιδες,
~παιᾶνα
τἠμῆι |
[1550] |
εἰσέδυ.
~βοᾶι
δ´
ἱερεύς,
ἅπας
|
δ´ |
ἐπήχησε
στρατός,
~ἄελπτον
εἰσιδόντες
ἐκ |
[1050] |
πρώτας
~Πηλέως
θ´
ὑμεναίους.
~σὲ
|
δ´ |
ἐπὶ
κάραι
στέψουσι
καλλικόμαν
~πλόκαμον |
[750] |
θεοῦ
~μαντόσυνοι
πνεύσως´
ἀνάγκαι.
~στάσονται
|
δ´ |
ἐπὶ
περγάμων
~Τροίας
ἀμφί
τε |
[550] |
μὲν
ἐπ´
εὐαίωνι
πότμωι,
~τὸ
|
δ´ |
ἐπὶ
συγχύσει
βιοτᾶς.
~ἀπενέπω
νιν |
[900] |
νιν
ἦγον
ὡς
γαμουμένην,
~νῦν
|
δ´ |
ἐπὶ
σφαγὰς
κομίζω·
σοὶ
δ´ |
[1150] |
οὐ
σπάνις
γυναῖκ´
ἔχειν.
~τίκτω
|
δ´ |
ἐπὶ
τρισὶ
παρθένοισι
παῖδά
σοι
|
[1200] |
τῶν
λόγων
μνήμην
ἔχω,
~σὺ
|
δ´ |
ἐπιλέλησαι,
καί
μ´
ἀποκτεῖναι
θέλεις. |
[300] |
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
ὦ
δέσποτ´,
ἀδικούμεσθα·
σὰς
|
δ´ |
ἐπιστολὰς
~ἐξαρπάσας
ὅδ´
ἐκ
χερῶν |
[50] |
βάρβαρόν
θ´
ὅπλων
μέτα.
~ἐπεὶ
|
δ´ |
ἐπιστώθησαν
(εὖ
δέ
πως
γέρων
|
[200] |
~δρόμον
ἔχοντα
σὺν
ὅπλοις·
~ἅμιλλαν
|
δ´ |
ἐπόνει
ποδοῖν
~πρὸς
ἅρμα
τέτρωρον
|
[1100] |
ὀνόμασιν
μὲν
εὖ
λέγεις,
τὰ
|
δ´ |
ἔργα
σου
~οὐκ
οἶδ´
ὅπως |
[1100] |
ἡδέως
μ´
ὁρᾶις,
~ἐς
γῆν
|
δ´ |
ἐρείσας´
ὄμμα
πρόσθ´
ἔχεις
πέπλους; |
[1350] |
μὲν
ἄνδρες
ἀσπίσιν
πεφαργμένοι,
~μυρίοι
|
δ´ |
ἐρέτμ´
ἔχοντες,
πατρίδος
ἠδικημένης,
~δρᾶν |
[1150] |
τοῖσιν
αὐθένταισιν
εὖ
φρονήσομεν.
~ἥκων
|
δ´ |
ἐς
Ἄργος
προσπεσῆι
τέκνοισι
σοῖς; |
[350] |
σε
πρῶθ´
ηὗρον
κακόν.
~ὡς
|
δ´ |
ἐς
Αὖλιν
ἦλθες
αὖθις
χὠ |
[400] |
φήμη
παῖδα
σὴν
ἀφιγμένην.
~πᾶς
|
δ´ |
ἐς
θέαν
ὅμιλος
ἔρχεται
δρόμωι, |
[600] |
ὡς
ἂν
ἐκλίπω
καλῶς.
~αἱ
|
δ´ |
ἐς
τὸ
πρόσθεν
στῆτε
πωλικῶν |
[1500] |
εὐθὺς
Ἀργείων
ὄχλος
~ἠθροίζεθ´.
ὡς
|
δ´ |
ἐσεῖδεν
Ἀγαμέμνων
ἄναξ
~ἐπὶ
σφαγὰς |
[800] |
παρὰ
σοῦ.
~(ΑΧΙΛΛΕΥΣ)
θαύμαζε·
κοινὸν
|
δ´ |
ἐστὶν
εἰκάζειν
τάδε·
~ἄμφω
γὰρ |
[1100] |
τὰς
γαμουμένας
πρέπει.
~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
τί
|
δ´ |
ἔστιν
οὗ
σοι
καιρὸς
ἀντιλάζυται; |
[1100] |
κἀν
μέσοισι
πανταχοῦ.
~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ)
τί
|
δ´ |
ἔστιν;
ὥς
μοι
πάντες
εἰς |
[700] |
δώματα;
~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ)
Πηλεύς·
ὁ
Πηλεὺς
|
δ´ |
ἔσχε
Νηρέως
κόρην.
~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
θεοῦ |
[1150] |
ς´
ἐρρύσατο
~ἱκέτην
γενόμενον,
τἀμὰ
|
δ´ |
ἔσχες
αὖ
λέχη.
~οὗ
σοι |
[1200] |
τι
μὴ
καλῶς
λέγω·
~εἰ
|
δ´ |
εὖ
λέλεκται
νῶϊ
μὴ
δή |
[400] |
~σὴν
παῖδ´
ὅπως
ἴδωσιν·
οἱ
|
δ´ |
εὐδαίμονες
~ἐν
πᾶσι
κλεινοὶ
καὶ |
[1400] |
σύ
γε·
σέσωμαι,
κατ´
ἐμὲ
|
δ´ |
εὐκλεὴς
ἔσηι.
~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
πῶς
εἶπας; |
[500] |
ἢν
θάνηι
γε
πρόσθε·
τοῦτο
|
δ´ |
εὐμαρές.
~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ)
τὸ
μαντικὸν
πᾶν |
[650] |
ἔζευξε
τίς;
~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ)
Ζεύς·
Αἰακὸν
|
δ´ |
ἔφυσεν,
Οἰνώνης
πρόμον.
~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
τοῦ |
[1250] |
τέκνα·
μαινοίμην
γὰρ
ἄν.
~δεινῶς
|
δ´ |
ἔχει
μοι
ταῦτα
τολμῆσαι,
γύναι, |
[800] |
ἐνθάδε
~θάσσους´
ἐπ´
ἀκταῖς,
οἱ
|
δ´ |
ἔχοντες
εὔνιδας
~καὶ
παῖδας·
οὕτω |
[400] |
τῶν
πάρος
λελεγμένων
~μύθων,
καλῶς
|
δ´ |
ἔχουσι,
φείδεσθαι
τέκνων.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
αἰαῖ, |
[600] |
χρηστὸν
καὶ
λόγων
εὐφημίαν·
~ἐλπίδα
|
δ´ |
ἔχω
τιν´
ὡς
ἐπ´
ἐσθλοῖσιν |
[1100] |
ἀπόντα
κἀκλελοιπότα
στέγας.
~ἐν
δακρύοισι
|
δ´ |
ἡ
τάλαινα
παῖς
ἐμή,
~πολλὰς |
[450] |
ἔνδικον
~σὲ
μὲν
στενάζειν,
τἀμὰ
|
δ´ |
ἡδέως
ἔχειν,
~θνήισκειν
τε
τοὺς |
[700] |
ἐντελὴς
ἔλθηι
κύκλος.
~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
προτέλεια
|
δ´ |
ἤδη
παιδὸς
ἔσφαξας
θεᾶι;
~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ) |
[1100] |
εἷς
τριῶν
δυσδαιμόνων.
~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ)
τί
|
δ´ |
ἠδίκησαι;
(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
τοῦτ´
ἐμοῦ
πεύθηι |
[650] |
τὸ
σιγᾶν
οὐ
σθένω,
σὲ
|
δ´ |
ἤινεσα.
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
μέν´,
ὦ
πάτερ, |
[800] |
~(ΑΧΙΛΛΕΥΣ)
τίς
δ´
εἶ;
τί
|
δ´ |
ἦλθες
Δαναΐδων
ἐς
σύλλογον,
~γυνὴ |
[950] |
ὁ
χρηστός,
δυστυχοῦντας
ὠφελεῖν.
~οἴκτιρε
|
δ´ |
ἡμᾶς·
οἰκτρὰ
γὰρ
πεπόνθαμεν.
~ἣ |
[1100] |
πρῶτον
ἀπόκριναι
πάλιν.
~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ)
σὺ
|
δ´, |
ἤν
γ´
ἐρωτᾶις
εἰκότ´,
εἰκότ´ |
[1000] |
μάτην
ἐγκερτομῶν,
~θάνοιμι·
μὴ
θάνοιμι
|
δ´, |
ἢν
σώσω
κόρην.
~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
ὄναιο |
[1550] |
εἰσήιει
φρενὶ
~κἄστην
νενευκώς·
θαῦμα
|
δ´ |
ἦν
αἴφνης
ὁρᾶν.
~πληγῆς
κτύπον |
[850] |
~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
ποῖ;
τάλαιν´
ἐγώ,
τάλαινα
|
δ´ |
ἣν
πατὴρ
μέλλει
κτανεῖν.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ) |
[850] |
σοὶ
μὲν
εὔνους
εἰμί,
σῶι
|
δ´ |
ἧσσον
πόσει.
~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
ἐκκάλυπτε
νῦν |
[1250] |
μὴ
θέλω,
~θῦσαί
σε·
τούτου
|
δ´ |
ἥσσονες
καθέσταμεν.
~ἐλευθέραν
γὰρ
δεῖ |
[0] |
ἐκτὸς
ἀίσσεις,
~Ἀγάμεμνον
ἄναξ;
~ἔτι
|
δ´ |
ἡσυχία
τήνδε
κατ´
Αὖλιν
~καὶ |
[1200] |
~ὁ
μὲν
νεοσσός
ἐστιν,
ἡ
|
δ´ |
ηὐξημένη.
~ἓν
συντεμοῦσα
πάντα
νικήσω |
[1550] |
οἶδεν
οὗ
γῆς
εἰσέδυ.
~βοᾶι
|
δ´ |
ἱερεύς,
ἅπας
δ´
ἐπήχησε
στρατός, |
[1400] |
~λαβεῖν
τ´
ἐς
οἴκους·
ἄχθομαι
|
δ´, |
ἴστω
Θέτις,
~εἰ
μή
σε |
[1400] |
οὐκ
εἴποι
τις
ἄν;
~ὅμως
|
δ´ |
ἴσως
γε
κἂν
μεταγνοίης
τάδε. |
[250] |
ἔχων
~ἀμφὶ
ναῶν
κόρυμβα·
~Λήϊτος
|
δ´ |
ὁ
γηγενὴς
~ἆρχε
ναΐου
στρατοῦ. |
[50] |
ἀπλοίαι
χρώμενοι
κατ´
Αὐλίδα.
~Κάλχας
|
δ´ |
ὁ
μάντις
ἀπορίαι
κεχρημένοις
~ἀνεῖλεν |
[1550] |
ἀνεῖπε
καὶ
σιγὴν
στρατῶι·
~Κάλχας
|
δ´ |
ὁ
μάντις
ἐς
κανοῦν
χρυσήλατον
|
[1200] |
~φίλας
χάριτας
ἔδωκα
κἀντεδεξάμην.
~λόγος
|
δ´ |
ὁ
μὲν
σὸς
ἦν
ὅδ´· |
[1550] |
τ´
ἔστεψεν
κόρης.
~ὁ
παῖς
|
δ´ |
ὁ
Πηλέως
ἐν
κύκλωι
βωμοῦ |
[250] |
λιπὼν
~νήσους
ναυβάταις
ἀπροσφόρους.
~Αἴας
|
δ´ |
ὁ
Σαλαμῖνος
ἔντροφος
~δεξιὸν
κέρας |
[800] |
δίκαιον
ἐμὲ
λέγειν
χρέος,
~ἄλλος
|
δ´ |
ὁ
χρήιζων
αὐτὸς
ὑπὲρ
αὑτοῦ |
[1200] |
καὶ
θάλλουσαν
ἀξίως
ἐμοῦ;
~οὑμὸς
|
δ´ |
ὅδ´
ἦν
αὖ
περὶ
σὸν |
[1350] |
κόρης;
~(ΑΧΙΛΛΕΥΣ)
μυρίοι
γ´,
ἄξει
|
δ´ |
Ὀδυσσεύς.
(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
ἆρ´
ὁ
Σισύφου |
[850] |
μέλλοντ´
ἂν
ὤσηι
χρόνον·
ἔχει
|
δ´ |
ὄκνον
τινά.
~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
δεξιᾶς
ἕκατι |
[150] |
τῶν
Ἀελίου.
~σύλλαβε
μόχθων.
θνητῶν
|
δ´ |
ὄλβιος
~ἐς
τέλος
οὐδεὶς
οὐδ´ |
[400] |
Ἰφιγένειαν
ὠνόμαζες
ἐν
δόμοις.
~μήτηρ
|
δ´ |
ὁμαρτεῖ,
σῆς
Κλυταιμήστρας
δέμας,
~καὶ |
[450] |
στρατεία
διαλυθεῖς´
ἐξ
Αὐλίδος,
~σὺ
|
δ´ |
ὄμμα
παῦσαι
δακρύοις
τέγγων
τὸ |
[700] |
~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
καλῶς
ἀναγκαίως
τε·
συνενέγκαι
|
δ´ |
ὅμως.
~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ)
οἶσθ´
οὖν
ὃ |
[900] |
δ´
ἐπὶ
σφαγὰς
κομίζω·
σοὶ
|
δ´ |
ὄνειδος
ἵξεται,
~ὅστις
οὐκ
ἤμυνας· |
[1450] |
σοί
τε
κάλλιον
τόδε.
~πατρὸς
|
δ´ |
ὀπαδῶν
τῶνδέ
τίς
με
πεμπέτω
|
[250] |
~εὔσημόν
γε
φάσμα
ναυβάταις.
~Βοιωτῶν
|
δ´ |
ὅπλισμα
πόντιον
~πεντήκοντα
νῆας
εἰδόμαν
|
[450] |
χὤστις
ἐστί
σοι
φίλος.
~παρὼν
|
δ´ |
Ὀρέστης
ἐγγὺς
ἀναβοήσεται
~οὐ
συνετὰ |
[550] |
βροτῶν,
~διάφοροι
δὲ
τρόποι·
τὸ
|
δ´ |
ὀρθῶς
~ἐσθλὸν
σαφὲς
αἰεί·
~τροφαί |
[1250] |
~τὰ
νέρθε
δ´
οὐδέν·
μαίνεται
|
δ´ |
ὃς
εὔχεται
~θανεῖν·
κακῶς
ζῆν |
[550] |
μοι
μετρία
~μὲν
χάρις,
πόθοι
|
δ´ |
ὅσιοι,
~καὶ
μετέχοιμι
τᾶς
Ἀφροδίτας, |
[950] |
οἴκους·
σεμνὰ
γὰρ
σεμνύνεται.
~ὅμως
|
δ´ |
ὅσον
γε
δυνατὸν
αἰτεῖσθαι
χρεών. |
[1350] |
ἐμοῦ
γ´
ἑκόντος.
(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
ἥξει
|
δ´ |
ὅστις
ἅψεται
κόρης;
~(ΑΧΙΛΛΕΥΣ)
μυρίοι |
[900] |
κἀπὶ
τοῖς
κακοῖς
θρασύ,
~χρήσιμον
|
δ´, |
ὅταν
θέλωσιν.
ἢν
δὲ
τολμήσηις |
[800] |
οἷς
μὴ
πάρος
~προσῆκες·
αἰνῶ
|
δ´ |
ὅτι
σέβεις
τὸ
σωφρονεῖν.
~(ΑΧΙΛΛΕΥΣ) |
[500] |
οὐδὲ
χρήσιμον
παρόν.
~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ)
ἐκεῖνο
|
δ´ |
οὐ
δέδοικας
οὕμ´
ἐσέρχεται;
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) |
[100] |
~Κάλχας
Ὀδυσσεὺς
Μενέλεώς
θ´.
ἃ
|
δ´ |
οὐ
καλῶς
~ἔγνων
τότ´,
αὖθις |
[950] |
αἰδοῦς
ὄμμ´
ἔχους´
ἐλεύθερον.
~εἰ
|
δ´ |
οὐ
παρούσης
ταὐτὰ
τεύξομαι
σέθεν, |
[1150] |
ἀνδρὶ
τοιαύτην
λαβεῖν
~δάμαρτα·
φλαύραν
|
δ´ |
οὐ
σπάνις
γυναῖκ´
ἔχειν.
~τίκτω |
[850] |
σὲ
καὶ
σὴν
παῖδα·
τοῦτο
|
δ´ |
οὐ
φρονεῖ.
~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
ἐκ
τίνος |
[1600] |
γέγονας;
~πῶς
σε
προσείπω;
πῶς
|
δ´ |
οὐ
φῶ
~παραμυθεῖσθαι
τούσδε
μάτην |
[300] |
ἔσω
τε
κλήιθρων
σπάνιος;
ἄνδρα
|
δ´ |
οὐ
χρεὼν
~τὸν
ἀγαθὸν
πράσσοντα |
[950] |
αὔξειν
ὧν
μέτ´
ἐστρατευόμην.
~νῦν
|
δ´ |
οὐδέν
εἰμι,
παρὰ
δὲ
τοῖς |
[1250] |
ἀνθρώποισιν
ἥδιστον
βλέπειν,
~τὰ
νέρθε
|
δ´ |
οὐδέν·
μαίνεται
δ´
ὃς
εὔχεται
|
[1500] |
ἐθρέψαθ´
Ἑλλάδι
με
φάος·
~θανοῦσα
|
δ´ |
οὐκ
ἀναίνομαι.
~(ΧΟΡΟΣ)
κλέος
γὰρ |
[350] |
παγέντας
ὅρκους
καὶ
κατηναγκασμένους.
~τἀμὰ
|
δ´ |
οὐκ
ἀποκτενῶ
´γὼ
τέκνα·
κοὐ |
[50] |
κατασκαφὰς
Φρυγῶν
~θύσασι,
μὴ
θύσασι
|
δ´ |
οὐκ
εἶναι
τάδε.
~κλυὼν
δ´ |
[700] |
τὸ
τῆι
θεῶι
φίλον,
ἐμοὶ
|
δ´ |
οὐκ
εὐτυχές,
~ἐξευπορήσων
εἶμι,
μόχθον |
[650] |
~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ)
θέλω
γε,
τὸ
θέλειν
|
δ´ |
οὐκ
ἔχων
ἀλγύνομαι.
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
ὄλοιντο |
[1550] |
ἤισθετ´
ἂν
σαφῶς,
~τὴν
παρθένον
|
δ´ |
οὐκ
οἶδεν
οὗ
γῆς
εἰσέδυ. |
[900] |
δ´
αἴτιον
~πόσις
σός.
ἁγνὸν
|
δ´ |
οὐκέτ´
ἐστὶ
σῶμ´
ἐμόν,
~εἰ |
[450] |
~οὐκ
ἐς
σὲ
δεινός,
εἰμὶ
|
δ´ |
οὗπερ
εἶ
σὺ
νῦν.
~καί |
[1350] |
ἐγὼ
σχήσω
νιν.
(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
ἄξει
|
δ´ |
οὐχ
ἑκοῦσαν
~ἁρπάσας;
~(ΑΧΙΛΛΕΥΣ)
δηλαδὴ |
[400] |
κλεινοὶ
καὶ
περίβλεπτοι
βροτοῖς.
~λέγουσι
|
δ´· |
Ὑμέναιός
τις
ἢ
τί
πράσσεται; |
[1200] |
γὰρ
τὸ
φῶς
~βλέπειν·
τὰ
|
δ´ |
ὑπὸ
γῆς
μή
μ´
ἰδεῖν |
[200] |
~ἀντήρεις
καμπαῖσι
δρόμων
~πυρσότριχας,
μονόχαλα
|
δ´ |
ὑπὸ
σφυρὰ
~ποικιλοδέρμονας·
οἷς
παρεπάλλετο
|
[1400] |
~ἀνδρῶν
τιθεῖσα
καὶ
φόνους·
σὺ
|
δ´, |
ὦ
ξένε,
~μὴ
θνῆισκε
δι´ |
[1550] |
ἔθρεξε
χέρνιβάς
θ´
ὁμοῦ,
~ἔλεξε
|
δ´· |
Ὦ
παῖ
Ζηνός,
ὦ
θηροκτόνε, |
[900] |
κατ´
ἐμὲ
κοσμήσω
δορί.
~σὲ
|
δ´, |
ὦ
σχέτλια
παθοῦσα
πρὸς
τῶν |
[600] |
πέμπετ´
ἐς
μέλαθρον
εὐλαβούμενοι.
~σὺ
|
δ´, |
ὦ
τέκνον
μοι,
λεῖπε
πωλικοὺς |
[900] |
τλᾶσα
κοὐκ
ἀνεκτὰ
παρθένος,
~θαυμαστὰ
|
δ´ |
ὡς
ἀνάξι´
ἠτιμασμένη.
~ἐγὼ
κάκιστος |
[400] |
τῶν
ἐμῶν
σοφώτερος.
~ἡ
δυσγένεια
|
δ´ |
ὡς
ἔχει
τι
χρήσιμον·
~καὶ |
[900] |
κλύεις
~ὠμὰ
καὶ
πάντολμ´·
ἀφῖγμαι
|
δ´, |
ὥσπερ
εἰσορᾶις,
γυνὴ
~ναυτικὸν
στράτευμ´ |
[1050] |
ἅ
νιν
ἔτικτεν.
~μακάριον
τότε
|
δαίμονες
|
~τᾶς
εὐπάτριδος
γάμον
~Νηρήιδων
ἔθεσαν |
[1500] |
χερνίβων
τε
παγάς,
~βωμόν
γε
|
δαίμονος |
θεᾶς
~ῥανίσιν
αἱματορρύτοις
~θανοῦσαν
εὐφυῆ |
[950] |
τ´
ἄξια
~καὶ
τῆς
ἐναλίας
|
δαίμονος, |
σεμνῆς
θεοῦ.
~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
φεῦ·
πῶς |
[1100] |
ὦ
πότνια
μοῖρα
καὶ
τύχη
|
δαίμων |
τ´
ἐμός.
~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
κἀμός
γε |
[400] |
οἷ´
ἀνάγκης
ζεύγματ´
ἐμπεπτώκαμεν.
~ὑπῆλθε
|
δαίμων, |
ὥστε
τῶν
σοφισμάτων
~πολλῶι
γενέσθαι |
[700] |
καὶ
καθέσταμεν
τύχηι.
~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
κἄπειτα
|
δαίσεις |
τοὺς
γάμους
ἐς
ὕστερον;
~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ) |
[100] |
ἄλλας
ὥρας
γὰρ
δὴ
~παιδὸς
|
δαίσομεν |
ὑμεναίους.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
καὶ
πῶς
Ἀχιλεὺς |
[1050] |
~θίασος
ἔμολεν
ἱπποβάτας
~Κενταύρων
ἐπὶ
|
δαῖτα |
τὰν
~θεῶν
κρατῆρά
τε
Βάκχου. |
[1000] |
Πήλιον
αἱ
καλλιπλόκαμοι
~Πιερίδες
ἐν
|
δαιτὶ |
θεῶν
~χρυσεοσάνδαλον
ἴχνος
~ἐν
γᾶι |
[350] |
κακῶν,
ὁ
μὴ
σφαλείς;
~οὐ
|
δάκνει |
σε
τὸ
φιλότιμον
τοὐμόν,
ἀλλ´ |
[650] |
γὰρ
μακάριαι
μέν,
ἀλλ´
ὅμως
|
~δάκνουσι |
τοὺς
τεκόντας,
ὅταν
ἄλλοις
δόμοις
|
[450] |
~ἐγὼ
γὰρ
ἐκβαλεῖν
μὲν
αἰδοῦμαι
|
δάκρυ, |
~τὸ
μὴ
δακρῦσαι
δ´
αὖθις |
[1450] |
προλίπηις.
(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
οὐκ
ἐῶ
στάζειν
|
δάκρυ. |
~ὑμεῖς
δ´
ἐπευφημήσατ´,
ὦ
νεάνιδες, |
[0] |
τε
πέδωι
πεύκην,
θαλερὸν
~κατὰ
|
δάκρυ |
χέων,
κἀκ
τῶν
ἀπόρων
~οὐδενὸς |
[450] |
ς´
ἀπ´
ὄσσων
ἐκβαλόντ´
ἰδὼν
|
δάκρυ
|
~ὤικτιρα
καὐτὸς
ἀνταφῆκά
σοι
πάλιν
|
[650] |
ὁρῶν,
τέκνον.
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
κἄπειτα
λείβεις
|
δάκρυ´ |
ἀπ´
ὀμμάτων
σέθεν;
~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ)
μακρὰ |
[1450] |
~ὦ
πότνια
πότνια
μᾶτερ,
οὐ
|
δάκρυά |
γέ
σοι
~δώσομεν
ἁμέτερα·
~παρ´ |
[450] |
σόν,
~ἀδελφέ,
κἀμὲ
παρακαλῶν
ἐς
|
δάκρυα. |
~εἰ
δέ
τι
κόρης
σῆς |
[1200] |
νῦν
δέ,
τἀπ´
ἐμοῦ
σοφά,
|
~δάκρυα |
παρέξω·
ταῦτα
γὰρ
δυναίμεθ´
ἄν. |
[1550] |
κόρην,
~ἀνεστέναξε
κἄμπαλιν
στρέψας
κάρα
|
~δάκρυα |
προῆκεν,
ὀμμάτων
πέπλον
προθείς.
~ἡ |
[750] |
ἄρα
μ´
εὐπλοκάμους
κόμας
~ἔρυμα
|
δακρυόεν |
τανύσας
~πατρίδος
ὀλομένας
ἀπολωτιεῖ;
~διὰ |
[350] |
δὲ
συντήξουσι
νύκτες
ἡμέραι
τε
|
δακρύοις, |
~ἄνομα
δρῶντα
κοὐ
δίκαια
παῖδας |
[1150] |
~κενοὺς
δὲ
παρθενῶνας,
ἐπὶ
δὲ
|
δακρύοις
|
~μόνη
κάθωμαι,
τήνδε
θρηνωιδοῦς´
ἀεί· |
[500] |
προσθῶ
λαβών,
~ὡς
ἐπ´
ἐλαχίστοις
|
δακρύοις |
πράσσω
κακῶς.
~ὑμεῖς
δὲ
σιγήν, |
[1400] |
παρουσίαν.
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
μῆτερ,
τί
σιγῆι
|
δακρύοις |
τέγγεις
κόρας;
~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
ἔχω
τάλαινα |
[450] |
Αὐλίδος,
~σὺ
δ´
ὄμμα
παῦσαι
|
δακρύοις |
τέγγων
τὸ
σόν,
~ἀδελφέ,
κἀμὲ |
[1100] |
~χρόνιον
ἀπόντα
κἀκλελοιπότα
στέγας.
~ἐν
|
δακρύοισι |
δ´
ἡ
τάλαινα
παῖς
ἐμή, |
[850] |
εἴπερ
ἀλγεινὸν
τὸ
τέκνων
στερόμενον,
|
δακρυρρόει. |
~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
σὺ
δὲ
τάδ´,
ὦ |
[450] |
μὲν
αἰδοῦμαι
δάκρυ,
~τὸ
μὴ
|
δακρῦσαι |
δ´
αὖθις
αἰδοῦμαι
τάλας,
~ἐς |
[400] |
ἔχει
τι
χρήσιμον·
~καὶ
γὰρ
|
δακρῦσαι |
ῥαιδίως
αὐτοῖς
ἔχει
~ἅπαντά
τ´ |
[850] |
Ἀγαμέμνων
ἔτλη.
~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
οἴχομαι
τάλαινα·
|
δακρύων |
νάματ´
οὐκέτι
στέγω.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
εἴπερ |
[700] |
ἐλπίδος
δ´
ἀπεσφάλην,
~ἐξ
ὀμμάτων
|
δάμαρτ´ |
ἀποστεῖλαι
θέλων.
~σοφίζομαι
δὲ
κἀπὶ |
[100] |
~πειθὼ
γὰρ
εἶχον
τήνδε
πρὸς
|
δάμαρτ´ |
ἐμήν,
~ψευδῆ
συνάψας
ἀντὶ
παρθένου |
[750] |
ἄκρας
πόλιν,
~θήσει
κόρας
πολυκλαύτους
|
~δάμαρτά |
τε
Πριάμου.
~ἁ
δὲ
Διὸς |
[50] |
δέλτου
πτυχαῖς
~γράψας
ἔπεμψα
πρὸς
|
δάμαρτα |
τὴν
ἐμὴν
~πέμπειν
Ἀχιλλεῖ
θυγατέρ´ |
[450] |
ἀφιγμένος.
~εἶἑν·
τί
φήσω
πρὸς
|
δάμαρτα |
τὴν
ἐμήν;
~πῶς
δέξομαί
νιν; |
[1150] |
δὲ
θήρευμ´
ἀνδρὶ
τοιαύτην
λαβεῖν
|
~δάμαρτα· |
φλαύραν
δ´
οὐ
σπάνις
γυναῖκ´ |
[350] |
βίαι
μὴ
τοῦτο
λέξηις
σῆι
|
δάμαρτι |
παῖδα
σὴν
~δεῦρ´
ἀποστέλλειν,
Ἀχιλλεῖ |
[900] |
ἐμῆι
δυσπραξίαι
~τῆι
τε
λεχθείσηι
|
δάμαρτι |
σῆι
μάτην
μέν,
ἀλλ´
ὅμως. |
[600] |
ἐστι
νήπιος.
~τέκνον,
καθεύδεις,
πωλικῶι
|
δαμεὶς |
ὄχωι;
~ἔγειρ´
ἀδελφῆς
ἐφ´
ὑμέναιον |
[350] |
τῶν
θεῶν,
~οὐρίας
πομπῆς
σπανίζων·
|
Δαναΐδαι |
δ´
ἀφιέναι
~ναῦς
διήγγελλον,
μάτην |
[1450] |
Διὸς
κόρην
~Ἄρτεμιν·
ἴτω
δὲ
|
Δαναΐδαις |
εὐφημία.
~κανᾶ
δ´
ἐναρχέσθω
τις, |
[350] |
κόρην
~Ἀρτέμιδι,
καὶ
πλοῦν
ἔσεσθαι
|
Δαναΐδαις, |
ἡσθεὶς
φρένας
~ἄσμενος
θύσειν
ὑπέστης |
[300] |
ἐγώ.
~οἶσθ´,
ὅτ´
ἐσπούδαζες
ἄρχειν
|
Δαναΐδαις |
πρὸς
Ἴλιον,
~τῶι
δοκεῖν
μὲν |
[1300] |
~μεγάλα
πάθεα,
μεγάλα
δ´
ἄχεα,
|
~Δαναΐδαις |
τιθεῖσα
Τυνδαρὶς
κόρα.
~(ΧΟΡΟΣ)
ἐγὼ |
[1400] |
Θέτις,
~εἰ
μή
σε
σώσω
|
Δαναΐδαισι |
διὰ
μάχης
~ἐλθών.
ἄθρησον·
ὁ |
[1200] |
μὴ
ς´
ἐξαίρετον
~σφάγιον
παρασχεῖν
|
Δαναΐδαισι |
παῖδα
σήν,
~ἢ
Μενέλεων
πρὸ |
[800] |
δ´
εἶ;
τί
δ´
ἦλθες
|
Δαναΐδων |
ἐς
σύλλογον,
~γυνὴ
πρὸς
ἄνδρας |
[700] |
χρεών;
~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ)
ἐκδώσομεν
σὴν
παῖδα
|
Δαναΐδων |
μέτα.
~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
ἡμᾶς
δὲ
ποῦ |
[1300] |
δὲ
θάνατον,
~ὄνομα
μὲν
φέροντα
|
Δαναΐσιν
|
~κόραις,
πρόθυμα
δ´
ἔλαβεν
~Ἄρτεμις |
[100] |
παῖδ´
ἄλοχον
~φατίσας
ἦγες
σφάγιον
|
Δαναοῖς. |
~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ)
οἴμοι,
γνώμας
ἐξέσταν,
~αἰαῖ, |
[300] |
οὔ,
πρὶν
ἂν
δείξω
γε
|
Δαναοῖς |
πᾶσι
τἀγγεγραμμένα.
~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ)
ἦ
γὰρ |
[1000] |
τίς
ς´
ἴδηι
στείχουσαν
ἐπτοημένην
|
~Δαναῶν |
δι´
ὄχλου.
μηδὲ
πατρῶιον
δόμον
|
[150] |
~ἀσπίδος
ἔρυμα
καὶ
κλισίας
~ὁπλοφόρους
|
Δαναῶν |
θέλους´
~ἵππων
τ´
ὄχλον
ἰδέσθαι. |
[100] |
παραμειψαμένη
~παῖδα
κομίζους´
ἐνθάδ´
ἀπήνη
|
~Δαναῶν |
πρὸς
ναῦς.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
ἔσται.
(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ) |
[750] |
~Ἴλιον
ἐς
τὸ
Τροίας
~Φοιβήιον
|
δάπεδον, |
~τὰν
Κασσάνδραν
ἵν´
ἀκούω
~ῥίπτειν |
[1000] |
~Πηλιάδα
καθ´
ὕλαν;
~ὁ
δὲ
|
Δαρδανίδας, |
Διὸς
~λέκτρων
τρύφημα
φίλον,
~χρυσέοισιν |
[850] |
ἣν
πατὴρ
μέλλει
κτανεῖν.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
|
Δαρδάνου |
πρὸς
δώμαθ´,
Ἑλένην
Μενέλεως
ὅπως |
[650] |
δοῦσα
δεξιάν
τέ
μοι,
~μέλλουσα
|
δαρὸν |
πατρὸς
ἀποικήσειν
χρόνον.
~ὦ
στέρνα |
[750] |
~ῥίπτειν
ξανθοὺς
πλοκάμους
~χλωροκόμωι
στεφάνωι
|
δάφνας
|
~κοσμηθεῖσαν,
ὅταν
θεοῦ
~μαντόσυνοι
πνεύσως´ |
[50] |
χάριν
~εἵλοντο,
σύγγονόν
γε·
τἀξίωμα
|
δὲ
|
~ἄλλος
τις
ὤφελ´
ἀντ´
ἐμοῦ |
[300] |
δοκεῖν
μὲν
οὐχὶ
χρήιζων,
τῶι
|
δὲ |
βούλεσθαι
θέλων,
~ὡς
ταπεινὸς
ἦσθα, |
[600] |
πατρὸς
στέρνα
τἀμὰ
προσβαλῶ.
~ἐγὼ
|
δὲ |
βούλομαι
τὰ
σὰ
στέρν´,
ὦ |
[1600] |
καὶ
πόσει
πάρες
χόλον·
~ἀπροσδόκητα
|
δὲ |
βροτοῖς
τὰ
τῶν
θεῶν,
~σώιζουσί |
[350] |
οἱ
κακόφρονες
~φιλόγαμοι
μνηστῆρες
ἡ
|
δέ |
γ´
ἐλπίς,
οἶμαι
μέν,
θεός, |
[0] |
γ´
ἐνταῦθα
βίου.
~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ)
τοῦτο
|
δέ |
γ´
ἐστὶν
τὸ
καλὸν
σφαλερόν, |
[300] |
γλῶσς´
ἐπίφθονον
σοφή.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
νοῦς
|
δέ |
γ´
οὐ
βέβαιος
ἄδικον
κτῆμα |
[850] |
σὴν
μέλλει
πατήρ.
~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
ὁ
|
δὲ |
γάμος
τίν´
εἶχε
πρόφασιν,
ὧι |
[400] |
ἔχει
~ἅπαντά
τ´
εἰπεῖν·
τῶι
|
δὲ |
γενναίωι
φύσιν
~ἄνολβα
πάντα·
προστάτην |
[1200] |
καὶ
σὺ
παῖδ´
ἐμέ·
~πρώτη
|
δὲ |
γόνασι
σοῖσι
σῶμα
δοῦς´
ἐμὸν
|
[1200] |
ταῦτα
γὰρ
δυναίμεθ´
ἄν.
~ἱκετηρίαν
|
δὲ |
γόνασιν
ἐξάπτω
σέθεν
~τὸ
σῶμα |
[1150] |
κενούς,
~κενοὺς
δὲ
παρθενῶνας,
ἐπὶ
|
δὲ |
δακρύοις
~μόνη
κάθωμαι,
τήνδε
θρηνωιδοῦς´ |
[1450] |
συμφορᾶι
Διὸς
κόρην
~Ἄρτεμιν·
ἴτω
|
δὲ |
Δαναΐδαις
εὐφημία.
~κανᾶ
δ´
ἐναρχέσθω |
[1000] |
κλέουσαι
~Πηλιάδα
καθ´
ὕλαν;
~ὁ
|
δὲ |
Δαρδανίδας,
Διὸς
~λέκτρων
τρύφημα
φίλον, |
[150] |
~μορφᾶς
ἁ
Κύπρις
ἔσχεν.
~πολύθυτον
|
δὲ |
δι´
ἄλσος
Ἀρτέμιδος
~ἤλυθον
ὀρομένα, |
[1300] |
ἁ
δὲ
δορὶ
Παλλάς,
~Ἥρα
|
δὲ |
Διὸς
ἄνακτος
~εὐναῖσι
βασιλίσιν,
~κρίσιν |
[750] |
πολυκλαύτους
~δάμαρτά
τε
Πριάμου.
~ἁ
|
δὲ |
Διὸς
Ἑλένα
κόρα
~πολύκλαυτος
ἐσεῖται
|
[200] |
τέτρωρον
~ἑλίσσων
περὶ
νίκας·
~ὁ
|
δὲ |
διφρηλάτας
ἐβοᾶτ´
~Εὔμηλος
Φερητιάδας,
~οὗ |
[1300] |
ἐπὶ
πόθωι
τρυφῶσα
~Κύπρις,
ἁ
|
δὲ |
δορὶ
Παλλάς,
~Ἥρα
δὲ
Διὸς |
[300] |
τὸ
βούλεσθαί
μ´
ἔκνιζε·
σὸς
|
δὲ |
δοῦλος
οὐκ
ἔφυν.
~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ)
οὐχὶ |
[300] |
θνήισκειν
ὕπερ.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
μέθες·
μακροὺς
|
δὲ |
δοῦλος
ὢν
λέγεις
λόγους.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ) |
[1350] |
δηλαδὴ
ξανθῆς
ἐθείρας.
(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
ἐμὲ
|
δὲ |
δρᾶν
τί
χρὴ
τότε;
~(ΑΧΙΛΛΕΥΣ) |
[150] |
~ἵππων
τ´
ὄχλον
ἰδέσθαι.
~κατεῖδον
|
δὲ |
δύ´
Αἴαντε
συνέδρω,
~τὸν
Οἰλέως |
[250] |
ὁρᾶν,
~τὸν
πάροικον
Ἀλφεόν.
~Αἰνιάνων
|
δὲ |
δωδεκάστολοι
~νᾶες
ἦσαν,
ὧν
ἄναξ
|
[1300] |
στυγνὰν
ἔριν
τε
~καλλονᾶς,
ἐμοὶ
|
δὲ |
θάνατον,
~ὄνομα
μὲν
φέροντα
Δαναΐσιν
|
[1150] |
θύραζέ
τ´
ἐξιόντ´
εὐδαιμονεῖν.
~σπάνιον
|
δὲ |
θήρευμ´
ἀνδρὶ
τοιαύτην
λαβεῖν
~δάμαρτα· |
[650] |
ἐγένετ´
Ἀσωποῦ
πατρός.
~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
ταύτην
|
δὲ |
θνητῶν
ἢ
θεῶν
ἔζευξε
τίς; |
[700] |
χρὴ
θῦσαι
θεοῖς.
~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
ἡμεῖς
|
δὲ |
θοίνην
ποῦ
γυναιξὶ
θήσομεν;
~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ) |
[1100] |
μ´
ὀνομάσασαν
εὖ
λέγειν.
~χώρει
|
δέ, |
θύγατερ,
ἐκτός
οἶσθα
γὰρ
πατρὸς
|
[250] |
νῆας
εἰδόμαν
~σημείοισιν
ἐστολισμένας·
~τοῖς
|
δὲ |
Κάδμος
ἦν
~χρύσεον
δράκοντ´
ἔχων
|
[50] |
βούσταθμ´,
ἔκδημον
λαβὼν
~Μενέλαον.
ὁ
|
δὲ |
καθ´
Ἑλλάδ´
οἰστρήσας
δρόμωι
~ὅρκους |
[1000] |
ψευδῶς
μ´
ἐρεῖν·
~ψευδῆ
λέγων
|
δὲ |
καὶ
μάτην
ἐγκερτομῶν,
~θάνοιμι·
μὴ |
[1250] |
μοι
ταῦτα
τολμῆσαι,
γύναι,
~δεινῶς
|
δὲ |
καὶ
μή·
ταὐτὰ
γὰρ
πρᾶξαί |
[50] |
ἀντ´
ἐμοῦ
λαβεῖν
τόδε.
~ἠθροισμένου
|
δὲ |
καὶ
ξυνεστῶτος
στρατοῦ
~ἥμεσθ´
ἀπλοίαι |
[1150] |
~ἀλλ´
οὐ
θέμις
σοι·
τίς
|
δὲ |
καὶ
προσβλέψεται
~παίδων
ς´,
ἵν´ |
[1400] |
ς´
ἀλλὰ
κωλύσων
θανεῖν.
~χρήσηι
|
δὲ |
καὶ
σὺ
τοῖς
ἐμοῖς
λόγοις |
[950] |
εὖ
μὲν
ἀρχὰς
εἶπας,
εὖ
|
δὲ |
καὶ
τέλη·
~σοῦ
γὰρ
θέλοντος |
[1400] |
γενναίως
ἔχει·
~τὸ
τῆς
τύχης
|
δὲ |
καὶ
τὸ
τῆς
θεοῦ
νοσεῖ. |
[0] |
πάροιθεν
στεῖχε.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
~στείχω.
τί
|
δὲ |
καινουργεῖς,
~Ἀγάμεμνον
ἄναξ;
(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ)
σπεῦδε. |
[300] |
κάκ´
ἠργάσω
λάθραι.
~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ)
ποῦ
|
δὲ |
κἄλαβές
νιν;
ὦ
θεοί,
σῆς |
[700] |
ὀμμάτων
δάμαρτ´
ἀποστεῖλαι
θέλων.
~σοφίζομαι
|
δὲ |
κἀπὶ
τοῖσι
φιλτάτοις
~τέχνας
πορίζω, |
[300] |
οἷον
εἰδόμαν
~νάϊον
πόρευμα,
~τὰ
|
δὲ |
κατ´
οἴκους
κλύουσα
συγκλήτου
~μνήμην |
[100] |
ἐπιστολὰς
λαβὼν
~πρὸς
Ἄργος.
ἃ
|
δὲ |
κέκευθε
δέλτος
ἐν
πτυχαῖς,
~λόγωι |
[1000] |
πράσσοιμι
μᾶλλον
ἢ
σθένει.
~καλῶς
|
δὲ |
κρανθέντων
καὶ
πρὸς
ἡδονὴν
φίλοις
|
[0] |
θεῶν
οὕτω
~βουλόμεν´
ἔσται.
σὺ
|
δὲ |
λαμπτῆρος
~φάος
ἀμπετάσας
δέλτον
τε |
[400] |
~αὐταί
τε
πῶλοί
τ´·
ἐς
|
δὲ |
λειμώνων
χλόην
~καθεῖμεν
αὐτάς,
ὡς |
[1400] |
τὰ
χρηστὰ
τἀναγκαῖά
τε.
~μᾶλλον
|
δὲ |
λέκτρων
σῶν
πόθος
μ´
ἐσέρχεται
|
[1050] |
γυάλοις
~ὁ
Φρύγιος
Γανυμήδης.
~παρὰ
|
δὲ |
λευκοφαῆ
ψάμαθον
~εἱλισσόμεναι
κύκλια
~πεντήκοντα |
[1300] |
ἄλλαν
θνατῶν,
~λαίφεσι
χαίρειν,
~τοῖσι
|
δὲ |
λύπαν,
τοῖσι
δ´
ἀνάγκαν,
~τοῖς |
[600] |
ἀμφοῖν
λέγεις.
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
χαῖρ´·
εὖ
|
δέ |
μ´
ἀγαγὼν
πρὸς
ς´
ἐποίησας, |
[1000] |
πονηρὰς
καὶ
κακοστόμους
φιλεῖ.
~πάντως
|
δέ |
μ´
ἱκετεύοντέ
θ´
ἥξετ´
εἰς |
[950] |
ἐνάρξεται
~Κάλχας
ὁ
μάντις.
τίς
|
δὲ |
μάντις
ἔστ´
ἀνήρ,
~ὃς
ὀλίγ´ |
[1050] |
οὐδ´
~ἐν
ῥοιβδήσεσι
βουκόλων,
~παρὰ
|
δὲ |
ματέρι
νυμφοκόμον
~Ἰναχίδαις
γάμον.
~ποῦ |
[650] |
οὐχ
ὧδ´
ἀσύνετός
εἰμι,
πείσεσθαι
|
δέ |
με
~καὐτὴν
δόκει
τάδ´,
ὥστε |
[600] |
τέκνον·
~πρὸς
μητέρ´,
Ἰφιγένεια,
μακαρίαν
|
δέ |
με
~ξέναισι
ταῖσδε
πλησία
σταθεῖσα |
[650] |
´μὲ
τοῦ
μηδὲν
φρονεῖν.
~χώρει
|
δὲ |
μελάθρων
ἐντός
ὀφθῆναι
κόραις
~πικρόν |
[1300] |
ἐξορμᾶν,
τοῖς
δὲ
στέλλειν,
~τοῖσι
|
δὲ |
μέλλειν.
~ἦ
πολύμοχθον
ἄρ´
ἦν |
[400] |
καὶ
σαφῆ
καὶ
ῥάιδια·
~εἰ
|
δὲ |
μὴ
βούληι
φρονεῖν
εὖ,
τἄμ´ |
[900] |
μὲν
ἡγῶνται
καλῶς,
~πεισόμεθ´,
ὅταν
|
δὲ |
μὴ
καλῶς,
οὐ
πείσομαι.
~ἀλλ´ |
[600] |
γὰρ
ὄμμα
δὴ
σόν·
ὀργισθῆις
|
δὲ |
μή.
~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
ἀλλ´,
ὦ
τέκνον, |
[900] |
μου
~χεῖρ´
ὑπερτεῖναι,
σεσώμεθ´·
εἰ
|
δὲ |
μή,
οὐ
σεσώμεθα.
~(ΧΟΡΟΣ)
δεινὸν |
[350] |
δ´
ἀφιέναι
~ναῦς
διήγγελλον,
μάτην
|
δὲ |
μὴ
πονεῖν
ἐν
Αὐλίδι.
~ὡς |
[600] |
~ὦ
μῆτερ,
ὑποδραμοῦσά
ς´
ὀργισθῆις
|
δὲ |
μή
~πρὸς
στέρνα
πατρὸς
στέρνα |
[1000] |
ὢν
ἀνὴρ
~ἐσθλῶν
κυρήσεις·
εἰ
|
δὲ |
μή,
τί
δεῖ
πονεῖν;
~(ΧΟΡΟΣ) |
[950] |
δὲ
ψευδῆ
λέγει
~τυχών,
ὅταν
|
δὲ |
μὴ
τύχηι
διοίχεται;
~οὐ
τῶν |
[200] |
θ´
ἡδοναῖς
~δίσκου
κεχαρημένον,
~παρὰ
|
δὲ |
Μηριόνην,
Ἄρεος
~ὄζον,
θαῦμα
βροτοῖσιν, |
[800] |
ἐν
βραχεῖ
τὰ
καίρια·
~αἰσχρὸν
|
δέ |
μοι
γυναιξὶ
συμβάλλειν
λόγους.
~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ) |
[700] |
ὃ
δρᾶσον,
ὦ
γύναι·
πιθοῦ
|
δέ |
μοι.
~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
τί
χρῆμα;
πείθεσθαι |
[550] |
~ὦ
Κύπρι
καλλίστα,
θαλάμων.
~εἴη
|
δέ |
μοι
μετρία
~μὲν
χάρις,
πόθοι |
[800] |
Λήδας
μέν
εἰμι
παῖς,
Κλυταιμήστρα
|
δέ |
μοι
~ὄνομα,
πόσις
δέ
μοὐστὶν |
[1400] |
παῦσαί
με
μὴ
κάκιζε·
τάδε
|
δέ |
μοι
πιθοῦ.
~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
λέγ´·
ὡς |
[800] |
Κλυταιμήστρα
δέ
μοι
~ὄνομα,
πόσις
|
δέ |
μοὐστὶν
Ἀγαμέμνων
ἄναξ.
~(ΑΧΙΛΛΕΥΣ)
καλῶς |
[1350] |
~(ΑΧΙΛΛΕΥΣ)
πάντες
Ἕλληνες.
(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
στρατὸς
|
δὲ |
Μυρμιδὼν
οὔ
σοι
~παρῆν;
~(ΑΧΙΛΛΕΥΣ) |
[600] |
κῶλον
ἀσθενές
θ´
ἅμα.
~ὑμεῖς
|
δὲ |
νεάνιδές
νιν
ἀγκάλαις
ἔπι
~δέξασθε |
[250] |
Ἑλλὰς
ὡς
λάβοι.
~ἐκ
Πύλου
|
δὲ |
Νέστορος
~Γερηνίου
κατειδόμαν
~πρύμνας
σῆμα |
[200] |
τ´
ὀρέων
~Λαέρτα
τόκον,
ἅμα
|
δὲ |
Νιρέα,
~κάλλιστον
Ἀχαιῶν.
~τὸν
ἰσάνεμόν |
[1050] |
Ἀρετὰ
κατόπισθεν
~θνατοῖς
ἀμελεῖται,
~Ἀνομία
|
δὲ |
νόμων
κρατεῖ,
~καὶ
μὴ
κοινὸς |
[1150] |
μήτ´
αὐτὸς
γένηι.
~εἶἑν·
θύσεις
|
δὲ |
παῖδ´
ἔνθα
τίνας
εὐχὰς
ἐρεῖς; |
[300] |
φρονεῖς,
τὰ
μὲν
νῦν,
τὰ
|
δὲ |
πάλαι,
τὰ
δ´
αὐτίκα.
~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ) |
[1400] |
μέλανας
ἐξάψηις
πέπλους.
~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
εἴπω
|
δὲ |
παρὰ
σοῦ
φίλον
ἔπος
τι |
[650] |
σου.
~ἴθ´
ἐς
μέλαθρα.
σὲ
|
δὲ |
παραιτοῦμαι
τάδε,
~Λήδας
γένεθλον,
εἰ |
[950] |
αἰνοῦντας,
ἢν
αἰνῶς´
ἄγαν.
~αἰσχύνομαι
|
δὲ |
παραφέρους´
οἰκτροὺς
λόγους,
~ἰδίαι
νοσοῦσα· |
[1150] |
τῆσδ´
εἰσίδω
πάντας
κενούς,
~κενοὺς
|
δὲ |
παρθενῶνας,
ἐπὶ
δὲ
δακρύοις
~μόνη |
[650] |
παῖδ´
οἶδ´
ὅτωι
κατήινεσας,
~γένους
|
δὲ |
ποίου
χὠπόθεν
μαθεῖν
θέλω.
~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ) |
[350] |
~κἀμὲ
παρεκάλεις·
Τί
δράσω;
τίνα
|
δὲ |
πόρον
εὕρω
πόθεν;
~ὥστε
μὴ |
[100] |
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
εὔφημα
θρόει.
~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ)
πάντηι
|
δὲ |
πόρον
σχιστὸν
ἀμείβων
~λεῦσσε,
φυλάσσων |
[400] |
μὴ
θέλεις
ἀπολλύναι.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
δείξεις
|
δὲ |
ποῦ
μοι
πατρὸς
ἐκ
ταὐτοῦ |
[700] |
δίδως
ὁ
κύριος.
~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
γαμεῖ
|
δὲ |
ποῦ
νιν;
ἦ
κατ´
οἶδμα |
[700] |
παῖδα
Δαναΐδων
μέτα.
~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
ἡμᾶς
|
δὲ |
ποῦ
χρὴ
τηνικαῦτα
τυγχάνειν;
~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ) |
[1150] |
συγγόνω,
~ἵπποισι
μαρμαίροντ´
ἐπεστρατευσάτην·
~πατὴρ
|
δὲ |
πρέσβυς
Τυνδάρεώς
ς´
ἐρρύσατο
~ἱκέτην |
[400] |
αὐτάς,
ὡς
βορᾶς
γευσαίατο.
~ἐγὼ
|
δὲ |
πρόδρομος
σῆς
παρασκευῆς
χάριν
~ἥκω· |
[0] |
τὸ
πρότιμον
~γλυκὺ
μέν,
λυπεῖ
|
δὲ |
προσιστάμενον.
~τοτὲ
μὲν
τὰ
θεῶν |
[950] |
δὲ
τοὔνομ´
οὐδαμοῦ
κεκλήσεται.
~πικροὺς
|
δὲ |
προχύτας
χέρνιβάς
τ´
ἐνάρξεται
~Κάλχας |
[1450] |
~κανᾶ
δ´
ἐναρχέσθω
τις,
αἰθέσθω
|
δὲ |
πῦρ
~προχύταις
καθαρσίοισι,
καὶ
πατὴρ |
[50] |
μέτα.
~ἐπεὶ
δ´
ἐπιστώθησαν
(εὖ
|
δέ |
πως
γέρων
~ὑπῆλθεν
αὐτοὺς
Τυνδάρεως |
[300] |
κτῆμα
κοὐ
σαφὲς
φίλοις.
~βούλομαι
|
δέ |
ς´
ἐξελέγξαι,
καὶ
σὺ
μήτ´ |
[1400] |
δὲ
σοῦ
μὲν
Ἑλλάδ´,
Ἑλλάδος
|
δὲ |
σέ.
~εὖ
γὰρ
τόδ´
εἶπας |
[1600] |
ὄντως
ἐν
θεοῖς
ὁμιλίαν.
~χρὴ
|
δέ |
σε
λαβοῦσαν
τόνδε
μόσχον
νεαγενῆ
|
[300] |
εἰ
στράτευμ´
ἀφίξεται.
~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ)
τί
|
δέ |
σε
τἀμὰ
δεῖ
φυλάσσειν;
οὐκ |
[0] |
ἐφύτευς´
ἀγαθοῖς,
~Ἀγάμεμνον,
Ἀτρεύς.
δεῖ
|
δέ |
σε
χαίρειν
~καὶ
λυπεῖσθαι·
θνητὸς |
[500] |
ἐλαχίστοις
δακρύοις
πράσσω
κακῶς.
~ὑμεῖς
|
δὲ |
σιγήν,
ὦ
ξέναι,
φυλάσσετε.
~(ΧΟΡΟΣ) |
[950] |
γόνυ;
~ἀπαρθένευτα
μὲν
τάδ´·
εἰ
|
δέ |
σοι
δοκεῖ,
~ἔξεισιν,
αἰδοῦς
ὄμμ´ |
[850] |
τόδ´
ἐστὶν
ἐξ
ἐμοῦ·
πόσιν
|
δὲ |
σὸν
~στείχω
ματεύσων
τῶνδε
δωμάτων |
[1400] |
εἰ
τύχοιμι
σῶν
γάμων.
~ζηλῶ
|
δὲ |
σοῦ
μὲν
Ἑλλάδ´,
Ἑλλάδος
δὲ |
[1550] |
προῆκεν,
ὀμμάτων
πέπλον
προθείς.
~ἡ
|
δὲ |
σταθεῖσα
τῶι
τεκόντι
πλησίον
~ἔλεξε |
[1300] |
ἀνάγκαν,
~τοῖς
δ´
ἐξορμᾶν,
τοῖς
|
δὲ |
στέλλειν,
~τοῖσι
δὲ
μέλλειν.
~ἦ |
[0] |
κατ´
Εὔριπον
ἔχουσιν.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
τί
|
δὲ |
σὺ
σκηνῆς
ἐκτὸς
ἀίσσεις,
~Ἀγάμεμνον |
[1150] |
τὼ
Διός
σε
παῖδ´,
ἐμὼ
|
δὲ |
συγγόνω,
~ἵπποισι
μαρμαίροντ´
ἐπεστρατευσάτην·
~πατὴρ |
[1350] |
~καὶ
πλέον
πράξωμεν
οὐδέν,
ὅδε
|
δὲ |
συμφορᾶς
τύχηι.
~οἷα
δ´
εἰσῆλθέν |
[700] |
~τέχνας
πορίζω,
πανταχῆι
νικώμενος.
~ὅμως
|
δὲ |
σὺν
Κάλχαντι
τῶι
θυηπόλωι
~κοινῆι |
[1400] |
ἀφροσύνηι
τῆι
σῆι
θανεῖν·
~ἐλθὼν
|
δὲ |
σὺν
ὅπλοις
τοῖσδε
πρὸς
ναὸν |
[400] |
πονεῖν
σὺν
Ἑλλάδι;
~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ)
Ἑλλὰς
|
δὲ |
σὺν
σοὶ
κατὰ
θεὸν
νοσεῖ |
[1200] |
σύ
γ´
ἐπίκουρος
φίλοις,
~ὅμως
|
δὲ |
συνδάκρυσον,
ἱκέτευσον
πατρὸς
~τὴν
σὴν |
[350] |
ἔσται
κακίστης
εὔνιδος
τιμωρίαι,
~ἐμὲ
|
δὲ |
συντήξουσι
νύκτες
ἡμέραι
τε
δακρύοις, |
[1550] |
Ὦ
πάτερ,
πάρειμί
σοι·
~τοὐμὸν
|
δὲ |
σῶμα
τῆς
ἐμῆς
ὑπὲρ
πάτρας
|
[1400] |
ἐμὲ
μηδ´
ἀποκτείνηις
τινά,
~ἔα
|
δὲ |
σῶσαί
μ´
Ἑλλάδ´,
ἢν
δυνώμεθα. |
[1550] |
ἐπεσκοπεῖθ´,
ἵνα
πλήξειεν
ἄν.
~ἐμοὶ
|
δέ |
τ´
ἄλγος
οὐ
μικρὸν
εἰσήιει |
[850] |
τέκνων
στερόμενον,
δακρυρρόει.
~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
σὺ
|
δὲ |
τάδ´,
ὦ
γέρον,
πόθεν
φὴις |
[250] |
~Φωκίδος
δ´
ἀπὸ
χθονὸς
~Λοκρὰς
|
δὲ |
ταῖσδ´
ἴσας
ἄγων
~ναῦς
ἦν |
[200] |
~πρύμναις
σῆμ´
Ἀχιλλείου
στρατοῦ.
~Ἀργείων
|
δὲ |
ταῖσδ´
ἰσήρετμοι
~νᾶες
ἕστασαν
πέλας, |
[700] |
τὴν
ἄνασσαν
Ἀργείαν
θεάν.
~ἐλθὼν
|
δὲ |
τἄξω
πρᾶσσε,
τἀν
δόμοις
δ´ |
[1200] |
ἐβουλόμην,
~ἐνταῦθ´
ἂν
ἦλθον·
νῦν
|
δέ, |
τἀπ´
ἐμοῦ
σοφά,
~δάκρυα
παρέξω· |
[250] |
~Θρονιάδ´
ἐκλιπὼν
πόλιν.
~ἐκ
Μυκήνας
|
δὲ |
τᾶς
Κυκλωπίας
~παῖς
Ἀτρέως
ἔπεμπε |
[1300] |
ὡς
κρύψω
δέμας.
~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
τί
|
δέ, |
τέκνον,
φεύγεις;
(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
Ἀχιλλέα
τόνδ´ |
[1300] |
ἔλαβεν
~Ἄρτεμις
πρὸς
Ἴλιον.
~ὁ
|
δὲ |
τεκών
με
τὰν
τάλαιναν,
~ὦ |
[300] |
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
ἄλλοις
ἁμιλλῶ
ταῦτ´·
ἄφες
|
δὲ |
τήνδ´
ἐμοί.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
οὐκ
ἂν |
[1350] |
γάμων
ἀπεκάλουν
ἥσσον´.
(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
ἀπεκρίνω
|
δὲ |
τί;
~(ΑΧΙΛΛΕΥΣ)
τὴν
ἐμὴν
μέλλουσαν |
[1300] |
ἦ
πολύμοχθον
~ἁμερίων,
τὸ
χρεὼν
|
δέ |
τι
δύσποτμον
~ἀνδράσιν
ἀνευρεῖν.
~ἰώ, |
[450] |
κἀμὲ
παρακαλῶν
ἐς
δάκρυα.
~εἰ
|
δέ |
τι
κόρης
σῆς
θεσφάτων
μέτεστι |
[300] |
μῦθος
κυριώτερος
λέγειν.
~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ)
σὺ
|
δὲ |
τί
τῶιδ´
ἐς
ἔριν
ἀφῖξαι, |
[1400] |
τύμβος
οὐ
χωσθήσεται.
~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
τί
|
δὲ |
τὸ
θνήισκειν
οὐ
τάφος
νομίζεται; |
[1100] |
σὺ
μέλλεις
με
δρᾶν·
~αὐτὸ
|
δὲ |
τὸ
σιγᾶν
ὁμολογοῦντός
ἐστί
σου
|
[350] |
ὃς
τάδ´
ἤκουσεν
σέθεν.
~μυρίοι
|
δέ |
τοι
πεπόνθας´
αὐτό·
πρὸς
τὰ |
[900] |
μοι
θυμὸς
αἴρεται
πρόσω·
~ἐπίσταμαι
|
δὲ |
τοῖς
κακοῖσί
τ´
ἀσχαλᾶν
~μετρίως |
[950] |
~νῦν
δ´
οὐδέν
εἰμι,
παρὰ
|
δὲ |
τοῖς
στρατηλάταις
~ἐν
εὐμαρεῖ
με |
[900] |
~χρήσιμον
δ´,
ὅταν
θέλωσιν.
ἢν
|
δὲ |
τολμήσηις
σύ
μου
~χεῖρ´
ὑπερτεῖναι, |
[400] |
γενναίωι
φύσιν
~ἄνολβα
πάντα·
προστάτην
|
δὲ |
τοῦ
βίου
~τὸν
ὄγκον
ἔχομεν |
[950] |
πεφύκας´
οἱ
στρατηλάται
γένος,
~Φθίας
|
δὲ |
τοὔνομ´
οὐδαμοῦ
κεκλήσεται.
~πικροὺς
δὲ |
[550] |
Οὐλύμπου
καλάμοις
~μιμήματα
πνέων.
~εὔθηλοι
|
δὲ |
τρέφοντο
βόες,
~ὅτι
σε
κρίσις |
[550] |
~διάφοροι
δὲ
φύσεις
βροτῶν,
~διάφοροι
|
δὲ |
τρόποι·
τὸ
δ´
ὀρθῶς
~ἐσθλὸν |
[1550] |
στρατός
τ´
ἔστη
βλέπων.
~ἱερεὺς
|
δὲ |
φάσγανον
λαβὼν
ἐπεύξατο
~λαιμόν
τ´ |
[150] |
Κυκλώπων
ἱεὶς
θυμέλας.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
πιστὸς
|
δὲ |
φράσας
τάδε
πῶς
ἔσομαι,
~λέγε, |
[750] |
~ἀσπίσι
καὶ
λόγχαις
Ἀχαιῶν.
~Πέργαμον
|
δὲ |
Φρυγῶν
πόλιν
~λαΐνους
περὶ
πύργους
|
[550] |
Ἀφροδίτας,
~πολλὰν
δ´
ἀποθείμαν.
~διάφοροι
|
δὲ |
φύσεις
βροτῶν,
~διάφοροι
δὲ
τρόποι· |
[600] |
μὴ
σφαλερῶς
ἐπὶ
γαῖαν,
~ἀγανῶς
|
δὲ |
χεροῖν,
μαλακῆι
γνώμηι,
~μὴ
ταρβήσηι |
[1000] |
~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
ψυχρὰ
μὲν
ἐλπίς·
ὅτι
|
δὲ |
χρή
με
δρᾶν
φράσον.
~(ΑΧΙΛΛΕΥΣ) |
[900] |
ἡδὺ
μὴ
λίαν
φρονεῖν,
~ἔστιν
|
δὲ |
χὤπου
χρήσιμον
γνώμην
ἔχειν.
~ἐγὼ |
[950] |
ἀνήρ,
~ὃς
ὀλίγ´
ἀληθῆ,
πολλὰ
|
δὲ |
ψευδῆ
λέγει
~τυχών,
ὅταν
δὲ |
[500] |
παρόν.
~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ)
ἐκεῖνο
δ´
οὐ
|
δέδοικας |
οὕμ´
ἐσέρχεται;
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ὃν
μὴ |
[1350] |
μῆτερ,
ἐννοουμένην·
~κατθανεῖν
μέν
μοι
|
δέδοκται· |
τοῦτο
δ´
αὐτὸ
βούλομαι
~εὐκλεῶς |
[0] |
ς´
ἐφύτευς´
ἀγαθοῖς,
~Ἀγάμεμνον,
Ἀτρεύς.
|
δεῖ |
δέ
σε
χαίρειν
~καὶ
λυπεῖσθαι· |
[1250] |
βουλόμενον
ἐλήλυθα,
~ἀλλ´
Ἑλλάς,
ἧι
|
δεῖ, |
κἂν
θέλω
κἂν
μὴ
θέλω, |
[1450] |
~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
δεινοὺς
ἀγῶνας
διὰ
σὲ
|
δεῖ |
κεῖνον
δραμεῖν.
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
ἄκων
μ´ |
[1550] |
πρὸς
ναῦν·
ὡς
ἡμέραι
τῆιδε
|
δεῖ
|
~λιπόντας
ἡμᾶς
Αὐλίδος
κοιλοὺς
μυχοὺς
|
[1250] |
δ´
ἥσσονες
καθέσταμεν.
~ἐλευθέραν
γὰρ
|
δεῖ |
νιν
ὅσον
ἐν
σοί,
τέκνον, |
[450] |
~(ΧΟΡΟΣ)
κἀγὼ
κατώικτιρ´,
ὡς
γυναῖκα
|
δεῖ |
ξένην
~ὑπὲρ
τυράννων
συμφορᾶς
καταστένειν. |
[1250] |
μή·
ταὐτὰ
γὰρ
πρᾶξαί
με
|
δεῖ. |
~ὁρᾶθ´
ὅσον
στράτευμα
ναύφαρκτον
τόδε
|
[1000] |
κυρήσεις·
εἰ
δὲ
μή,
τί
|
δεῖ |
πονεῖν;
~(ΧΟΡΟΣ)
τίν´
ἄρ´
Ὑμέναιος |
[300] |
πράσσοις
ἃ
μὴ
πράσσειν
σε
|
δεῖ. |
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
οὐ
χρῆν
σε
λῦσαι |
[1100] |
γενναίως,
πόσι.
~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ)
οὐδὲν
κελευσμοῦ
|
δεῖ |
ς´·
ἐρωτᾶσθαι
θέλω.
~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
τὴν |
[650] |
~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ)
θῦσαί
με
θυσίαν
πρῶτα
|
δεῖ |
τιν´
ἐνθάδε.
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
ἀλλὰ
ξὺν |
[1350] |
ἔπος;
~κἀπ´
ἐκεῖν´
ἔλθωμεν·
οὐ
|
δεῖ |
τόνδε
διὰ
μάχης
μολεῖν
~πᾶσιν |
[300] |
~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ)
τί
δέ
σε
τἀμὰ
|
δεῖ |
φυλάσσειν;
οὐκ
ἀναισχύντου
τόδε;
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) |
[1100] |
σιωπῶ·
τὸ
γὰρ
ἀναίσχυντον
τί
|
δεῖ
|
~ψευδῆ
λέγοντα
προσλαβεῖν
τῆι
συμφορᾶι; |
[300] |
σώιζομαι
στρατεύματος.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
Μενέλαε,
τολμᾶις
|
δείν´, |
ἅ
ς´
οὐ
τολμᾶν
χρεών. |
[1300] |
(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
οὐ
ψευδῆ
~θροεῖς.
~(ΑΧΙΛΛΕΥΣ)
|
δείν´ |
ἐν
Ἀργείοις
βοᾶται
(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
τίς |
[100] |
ἀγκώνων
~εὐνὰς
ἐκδώσειν
λέκτροις.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
|
δεινά |
γ´
ἐτόλμας,
Ἀγάμεμνον
ἄναξ,
~ὃς |
[850] |
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
οἰκτρὰ
πάσχετον
δύ´
οὖσαι·
|
δεινὰ |
δ´
Ἀγαμέμνων
ἔτλη.
~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
οἴχομαι |
[50] |
πάντα
προσφέρων
λόγον
~ἔπεισε
τλῆναι
|
δεινά. |
κἀν
δέλτου
πτυχαῖς
~γράψας
ἔπεμψα |
[800] |
ἴσως.
~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
ἀλλ´
ἦ
πέπονθα
|
δεινά; |
μαστεύω
γάμους
~οὐκ
ὄντας,
ὡς |
[1500] |
παιδὸς
πέρι
~θαυμαστά
σοι
καὶ
|
δεινὰ |
σημῆναι
θέλω.
~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
μὴ
μέλλε |
[900] |
τε
τοὺς
ἐμοὺς
γάμους
~ἡ
|
δεινὰ |
τλᾶσα
κοὐκ
ἀνεκτὰ
παρθένος,
~θαυμαστὰ |
[300] |
δοῦλος
οὐκ
ἔφυν.
~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ)
οὐχὶ
|
δεινά; |
τὸν
ἐμὸν
οἰκεῖν
οἶκον
οὐκ |
[350] |
αἰδεῖσθαι
φιλεῖ.
~εἰπέ
μοι,
τί
|
δεινὰ |
φυσᾶις
αἱματηρὸν
ὄμμ´
ἔχων;
~τίς |
[50] |
ὠλβισμένοι
~μνηστῆρες
ἦλθον
Ἑλλάδος
νεανίαι.
|
~δειναὶ |
δ´
ἀπειλαὶ
καὶ
κατ´
ἀλλήλων |
[1350] |
κεκραγμοῦ.
(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
τὸ
πολὺ
γὰρ
|
δεινὸν
|
~κακόν.
~(ΑΧΙΛΛΕΥΣ)
ἀλλ´
ὅμως
ἀρήξομέν |
[1400] |
μάχης
~ἐλθών.
ἄθρησον·
ὁ
θάνατος
|
δεινὸν |
κακόν.
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
λέγω
τάδε
~ἡ |
[350] |
ξύνεσιν
ἢν
ἔχων
~τύχηι.
~(ΧΟΡΟΣ)
|
δεινὸν |
κασιγνήτοισι
γίγνεσθαι
ψόγους
~μάχας
θ´, |
[100] |
σῆι
τ´
ἀλόχωι;
τόδε
καὶ
|
δεινόν. |
~σήμαιν´
ὅτι
φήις.
~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ)
ὄνομ´, |
[900] |
δὲ
μή,
οὐ
σεσώμεθα.
~(ΧΟΡΟΣ)
|
δεινὸν |
τὸ
τίκτειν
καὶ
φέρει
φίλτρον |
[450] |
ἐξαφίσταμαι
λόγων,
~οὐκ
ἐς
σὲ
|
δεινός, |
εἰμὶ
δ´
οὗπερ
εἶ
σὺ |
[800] |
~ζητοῦντά
νιν
παῖδ´
ἐν
πύλαις
|
δεινὸς |
ἐμπέπτωκ´
ἔρως
~τῆσδε
στρατείας
Ἑλλάδ´ |
[1450] |
στύγει,
πόσιν
γε
σόν.
~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
|
δεινοὺς |
ἀγῶνας
διὰ
σὲ
δεῖ
κεῖνον |
[500] |
μέτα.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
φιλοτιμίαι
μὲν
ἐνέχεται,
|
δεινῶι |
κακῶι.
~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ)
οὔκουν
δοκεῖς
νιν |
[500] |
~ἀλλ´
ἐς
μεταβολὰς
ἦλθον
ἀπὸ
|
δεινῶν |
λόγων;
~εἰκὸς
πέπονθα·
τὸν
ὁμόθεν |
[1250] |
ἐμαυτοῦ
τέκνα·
μαινοίμην
γὰρ
ἄν.
|
~δεινῶς |
δ´
ἔχει
μοι
ταῦτα
τολμῆσαι, |
[1250] |
ἔχει
μοι
ταῦτα
τολμῆσαι,
γύναι,
|
~δεινῶς |
δὲ
καὶ
μή·
ταὐτὰ
γὰρ |
[400] |
γε
μὴ
θέλεις
ἀπολλύναι.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
|
δείξεις |
δὲ
ποῦ
μοι
πατρὸς
ἐκ |
[300] |
χερῶν.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
οὔ,
πρὶν
ἂν
|
δείξω |
γε
Δαναοῖς
πᾶσι
τἀγγεγραμμένα.
~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ) |
[750] |
ὅτ´
ἀλλάχθη
δέμας,
εἴτ´
~ἐν
|
δέλτοις |
Πιερίσιν
~μῦθοι
τάδ´
ἐς
ἀνθρώπους
|
[300] |
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
οὐ
χρῆν
σε
λῦσαι
|
δέλτον, |
ἣν
ἐγὼ
´φερον.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
οὐδέ |
[100] |
μεταγράφω
καλῶς
πάλιν
~ἐς
τήνδε
|
δέλτον, |
ἣν
κατ´
εὐφρόνης
~λύοντα
καὶ |
[300] |
Ἀτρέως
γεγώς;
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τήνδ´
ὁρᾶις
|
δέλτον, |
κακίστων
γραμμάτων
ὑπηρέτιν;
~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ)
εἰσορῶ· |
[850] |
~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
κἆιτα
πῶς
φέρων
γε
|
δέλτον |
οὐκ
ἐμοὶ
δίδως
λαβεῖν;
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ) |
[0] |
σὺ
δὲ
λαμπτῆρος
~φάος
ἀμπετάσας
|
δέλτον |
τε
γράφεις
~τήνδ´
ἣν
πρὸ |
[850] |
πόθεν
φὴις
εἰδέναι
πεπυσμένος;
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
|
δέλτον |
ὠιχόμην
φέρων
σοι
πρὸς
τὰ |
[100] |
~πρὸς
Ἄργος.
ἃ
δὲ
κέκευθε
|
δέλτος |
ἐν
πτυχαῖς,
~λόγωι
φράσω
σοι |
[50] |
λόγον
~ἔπεισε
τλῆναι
δεινά.
κἀν
|
δέλτου |
πτυχαῖς
~γράψας
ἔπεμψα
πρὸς
δάμαρτα |
[100] |
πέμπω
σοι
πρὸς
ταῖς
πρόσθεν
|
~δέλτους, |
ὦ
Λήδας
ἔρνος,
~μὴ
στέλλειν |
[150] |
~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ)
σφραγῖδα
φύλασς´
ἣν
ἐπὶ
|
δέλτωι
|
~τῆιδε
κομίζεις.
ἴθι·
λευκαίνει
~τόδε |
[750] |
ὄρνιθι
πταμένωι,
~Διὸς
ὅτ´
ἀλλάχθη
|
δέμας, |
εἴτ´
~ἐν
δέλτοις
Πιερίσιν
~μῦθοι |
[400] |
~μήτηρ
δ´
ὁμαρτεῖ,
σῆς
Κλυταιμήστρας
|
δέμας, |
~καὶ
παῖς
Ὀρέστης,
ὥς
σφε |
[1300] |
μοι
μέλαθρα,
δμῶες,
ὡς
κρύψω
|
δέμας. |
~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
τί
δέ,
τέκνον,
φεύγεις; |
[900] |
~ἐγὼ
παρέξω
σῶι
πόσει
τοὐμὸν
|
δέμας. |
~τοὔνομα
γάρ,
εἰ
καὶ
μὴ |
[1550] |
λαμπρὸν
εἱλίσσους´
ἐν
εὐφρόνηι
φάος,
|
~δέξαι |
τὸ
θῦμα
τόδ´
ὅ
γέ |
[1300] |
ναῶν
χαλκεμβολάδων
~πρύμνας
ἅδ´
Αὐλὶς
|
δέξασθαι
|
~τούσδ´
εἰς
ὅρμους
εἰς
Τροίαν
|
[1150] |
λελειμμέναι
~δεξόμεθα
δέξιν
ἥν
σε
|
δέξασθαι |
χρεών.
~μὴ
δῆτα
πρὸς
θεῶν |
[600] |
δὲ
νεάνιδές
νιν
ἀγκάλαις
ἔπι
|
~δέξασθε |
καὶ
πορεύσατ´
ἐξ
ὀχημάτων.
~κἀμοὶ |
[800] |
~(ΑΧΙΛΛΕΥΣ)
τί
φήις;
ἐγώ
σοι
|
δεξιάν; |
αἰδοίμεθ´
ἂν
~Ἀγαμέμνον´,
εἰ
ψαύοιμεν |
[800] |
λόγους.
~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
μεῖνον
τί
φεύγεις;
|
δεξιάν |
τ´
ἐμῆι
χερὶ
~σύναψον,
ἀρχὴν |
[650] |
ὀφθῆναι
κόραις
~πικρόν
φίλημα
δοῦσα
|
δεξιάν |
τέ
μοι,
~μέλλουσα
δαρὸν
πατρὸς |
[850] |
ἔχει
δ´
ὄκνον
τινά.
~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
|
δεξιᾶς |
ἕκατι
μὴ
μέλλ´,
εἴ
τί |
[900] |
~πρὸς
γενειάδος
σε,
πρός
σε
|
δεξιᾶς, |
πρὸς
μητέρος
~ὄνομα
γὰρ
τὸ |
[300] |
θέλων,
~ὡς
ταπεινὸς
ἦσθα,
πάσης
|
δεξιᾶς |
προσθιγγάνων
~καὶ
θύρας
ἔχων
ἀκλήιστους |
[50] |
νιν
εἰσῆλθεν
τάδε·
~ὅρκους
συνάψαι
|
δεξιάς |
τε
συμβαλεῖν
~μνηστῆρας
ἀλλήλοισι
καὶ |
[450] |
καταστένειν.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ἀδελφέ,
δός
μοι
|
δεξιᾶς |
τῆς
σῆς
θιγεῖν.
~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ)
δίδωμι· |
[1150] |
καὶ
παῖδες
αἱ
λελειμμέναι
~δεξόμεθα
|
δέξιν |
ἥν
σε
δέξασθαι
χρεών.
~μὴ |
[250] |
~Αἴας
δ´
ὁ
Σαλαμῖνος
ἔντροφος
|
~δεξιὸν |
κέρας
~πρὸς
τὸ
λαιὸν
ξύναγε
|
[200] |
ἁδονάν.
~καὶ
κέρας
μὲν
ἦν
|
~δεξιὸν |
πλάτας
ἔχων
~Φθιωτίδας
ὁ
Μυρμιδὼν |
[450] |
πρὸς
δάμαρτα
τὴν
ἐμήν;
~πῶς
|
δέξομαί |
νιν;
ποῖον
ὄμμα
συμβαλῶ;
~καὶ |
[1150] |
ἐγὼ
καὶ
παῖδες
αἱ
λελειμμέναι
|
~δεξόμεθα |
δέξιν
ἥν
σε
δέξασθαι
χρεών. |
[550] |
Χαλκίδος
ἔκγονα
θρέμματα,
~τὴν
βασίλειαν
|
δεξώμεθ´ |
ὄχων
~ἄπο
μὴ
σφαλερῶς
ἐπὶ |
[550] |
~χάριν
ὑπὸ
γνώμας
ἐσορᾶν
~τὸ
|
δέον, |
ἔνθα
δόξα
φέρει
~κλέος
ἀγήρατον |
[1550] |
Ἀργείων
ἐμοῦ·
~σιγῆι
παρέξω
γὰρ
|
δέρην |
εὐκαρδίως.
~τοσαῦτ´
ἔλεξε·
πᾶς
δ´ |
[850] |
φασγάνωι
λευκὴν
φονεύων
τῆς
ταλαιπώρου
|
δέρην. |
~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
ὦ
τάλαιν´
ἐγώ·
μεμηνὼς |
[1500] |
αἱματορρύτοις
~θανοῦσαν
εὐφυῆ
τε
σώματος
|
δέρην
|
~σφαγεῖσαν.
εὔδροσοι
παγαὶ
~πατρῶιαι
μένουσί |
[1400] |
τάχα,
~ὅταν
πέλας
σῆς
φάσγανον
|
δέρης |
ἴδηις.
~οὔκουν
ἐάσω
ς´
ἀφροσύνηι |
[1550] |
θ´
ὁμοῦ,
~ἄχραντον
αἷμα
καλλιπαρθένου
|
δέρης, |
~καὶ
δὸς
γενέσθαι
πλοῦν
νεῶν |
[1500] |
τάχος.
~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ)
ἀλλ´,
ὦ
φίλη
|
δέσποινα, |
πᾶν
πεύσηι
σαφῶς.
~λέξω
δ´ |
[300] |
ὢν
λέγεις
λόγους.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
ὦ
|
δέσποτ´, |
ἀδικούμεσθα·
σὰς
δ´
ἐπιστολὰς
~ἐξαρπάσας |
[300] |
τολμᾶν
χρεών.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
~ἄπελθε·
λίαν
|
δεσπόταισι |
πιστὸς
εἶ.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
καλόν
γέ |
[300] |
κάρα.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
ἀλλ´
εὐκλεές
τοι
|
δεσποτῶν |
θνήισκειν
ὕπερ.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
μέθες·
μακροὺς |
[350] |
λέξηις
σῆι
δάμαρτι
παῖδα
σὴν
|
~δεῦρ´ |
ἀποστέλλειν,
Ἀχιλλεῖ
πρόφασιν
ὡς
γαμουμένην. |
[1300] |
τῆς
θεᾶς
Ἀχιλλέα,
τέκνον,
ὧι
|
δεῦρ´ |
ἤλυθες.
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
διαχαλᾶτέ
μοι
μέλαθρα, |
[600] |
ταῖσδε
πλησία
σταθεῖσα
δός,
~καὶ
|
δεῦρο |
δὴ
πατέρα
πρόσειπε
σὸν
φίλον. |
[1350] |
παρεῖσά
γ´
ἐκποδὼν
τὸ
δυσγενές.
|
~δεῦρο |
δὴ
σκέψαι
μεθ´
ἡμῶν,
μῆτερ, |
[600] |
Νηρῆιδος
ἰσοθέου
γένους.
~ἑξῆς
κάθησο
|
δεῦρό |
μου
ποδός,
τέκνον·
~πρὸς
μητέρ´, |
[1500] |
ἐμῶν
λόγων.
~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
φθογγῆς
κλυοῦσα
|
δεῦρο |
σῆς
ἀφικόμην,
~ταρβοῦσα
τλήμων
κἀκπεπληγμένη |
[1200] |
ἣ
πρὶν
ὠδίνους´
ἐμὲ
~νῦν
|
δευτέραν |
ὠδῖνα
τήνδε
λαμβάνει.
~τί
μοι |
[1200] |
δ´
εὖ
λέλεκται
νῶϊ
μὴ
|
δή |
γε
κτάνηις
~τὴν
σήν
τε |
[500] |
~γαλανείαι
χρησάμενοι
~μαινομένων
οἴστρων,
ὅθι
|
δὴ
|
~δίδυμ´
ὁ
χρυσοκόμας
Ἔρως
~τόξ´ |
[1300] |
ἰδεῖν
~αἰσχύνομαι.
~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
ὡς
τί
|
δή; |
(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
τὸ
δυστυχές
μοι
τῶν |
[1400] |
Ἑλλάδος
τ´
εὐεργέτις.
~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
τί
|
δὴ |
κασιγνήταισιν
ἀγγείλω
σέθεν;
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
μηδ´ |
[900] |
παθοῦσα
πρὸς
τῶν
φιλτάτων,
~ἃ
|
δὴ |
κατ´
ἄνδρα
γίγνεται
νεανίαν,
~τοσοῦτον |
[50] |
τλὰς
θυγατέρα
κτανεῖν
ἐμήν.
~οὗ
|
δή |
μ´
ἀδελφὸς
πάντα
προσφέρων
λόγον
|
[1100] |
προσλαβεῖν
τῆι
συμφορᾶι;
~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
ἄκουε
|
δή |
νυν·
ἀνακαλύψω
γὰρ
λόγους
~κοὐκέτι |
[1000] |
συνεχῶς
δυστυχοῦντας
ὠφελῶν.
~(ΑΧΙΛΛΕΥΣ)
ἄκουε
|
δή |
νυν,
ἵνα
τὸ
πρᾶγμ´
ἔχηι |
[100] |
ἀκλύσταν.
~εἰς
ἄλλας
ὥρας
γὰρ
|
δὴ
|
~παιδὸς
δαίσομεν
ὑμεναίους.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
καὶ |
[600] |
πλησία
σταθεῖσα
δός,
~καὶ
δεῦρο
|
δὴ |
πατέρα
πρόσειπε
σὸν
φίλον.
~ὦ |
[750] |
ἢ
μὴ
τρέφειν.
~(ΧΟΡΟΣ)
ἥξει
|
δὴ |
Σιμόεντα
καὶ
~δίνας
ἀργυροειδεῖς
~ἄγυρις |
[1350] |
γ´
ἐκποδὼν
τὸ
δυσγενές.
~δεῦρο
|
δὴ |
σκέψαι
μεθ´
ἡμῶν,
μῆτερ,
ὡς |
[600] |
διὰ
χρόνου·
~ποθῶ
γὰρ
ὄμμα
|
δὴ |
σόν·
ὀργισθῆις
δὲ
μή.
~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ) |
[650] |
καὶ
νῦν
γέ
μ´
ἴσχει
|
δή |
τι
μὴ
στέλλειν
στρατόν.
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ) |
[1400] |
μέλανας
ἀμπίσχηι
πέπλους.
~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
τί
|
δὴ |
τόδ´
εἶπας,
τέκνον;
ἀπολέσασά
σε; |
[750] |
τὰν
κύκνου
δολιχαύχενος
γόνον,
~εἰ
|
δὴ |
φάτις
ἔτυμος
ὡς
~ἔτυχε
Λήδα |
[1350] |
δ´
οὐχ
ἑκοῦσαν
~ἁρπάσας;
~(ΑΧΙΛΛΕΥΣ)
|
δηλαδὴ |
ξανθῆς
ἐθείρας.
(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
ἐμὲ
δὲ |
[300] |
θύρας
ἔχων
ἀκλήιστους
τῶι
θέλοντι
|
δημοτῶν |
~καὶ
διδοὺς
πρόσρησιν
ἑξῆς
πᾶσι, |
[800] |
μοι
λόγος
γάμων.
~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
τί
|
δῆτ´ |
ἂν
εἴη;
σὺ
πάλιν
αὖ |
[850] |
μοι
χρήιζεις
λέγειν.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
οἶσθα
|
δῆτά |
μ´,
ὅστις
ὤν
σοι
καὶ |
[1150] |
ἥν
σε
δέξασθαι
χρεών.
~μὴ
|
δῆτα |
πρὸς
θεῶν
μήτ´
ἀναγκάσηις
ἐμὲ
|
[850] |
οὕνεκα.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
ἦ
μόνω
παρόντε
|
δῆτα |
ταῖσδ´
ἐφέστατον
πύλαις;
~(ΑΧΙΛΛΕΥΣ)
ὡς |
[150] |
ἁ
Κύπρις
ἔσχεν.
~πολύθυτον
δὲ
|
δι´ |
ἄλσος
Ἀρτέμιδος
~ἤλυθον
ὀρομένα,
~φοινίσσουσα |
[1350] |
πρῶτος
ἦν
ἐκεῖνος
ἐχθρός.
(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
|
δι´ |
ἄρ´
ὀλώλαμεν,
τέκνον.
~(ΑΧΙΛΛΕΥΣ)
οἵ |
[900] |
οὐκέτ´
ἐστὶ
σῶμ´
ἐμόν,
~εἰ
|
δι´ |
ἔμ´
ὀλεῖται
διά
τε
τοὺς |
[1400] |
δ´,
ὦ
ξένε,
~μὴ
θνῆισκε
|
δι´ |
ἐμὲ
μηδ´
ἀποκτείνηις
τινά,
~ἔα |
[1450] |
τε
δόρατα
μέμονε
νάϊ´
~ὄνομα
|
δι´ |
ἐμὸν
Αὐλίδος
~στενοπόροις
ἐν
ὅρμοις. |
[50] |
τε
συμβαλεῖν
~μνηστῆρας
ἀλλήλοισι
καὶ
|
δι´ |
ἐμπύρων
~σπονδὰς
καθεῖναι
κἀπαράσασθαι
τάδε· |
[1000] |
ς´
ἴδηι
στείχουσαν
ἐπτοημένην
~Δαναῶν
|
δι´ |
ὄχλου.
μηδὲ
πατρῶιον
δόμον
~αἴσχυν´· |
[900] |
ὄνομα
σῶι
πόσει.
~μὰ
τὸν
|
δι´ |
ὑγρῶν
κυμάτων
τεθραμμένον
~Νηρέα,
φυτουργὸν |
[1150] |
κτάνηις
τινά;
~ταῦτ´
ἦλθες
ἤδη
|
διὰ |
λόγων,
ἢ
σκῆπτρά
σοι
~μόνον |
[1000] |
πονεῖν;
~(ΧΟΡΟΣ)
τίν´
ἄρ´
Ὑμέναιος
|
διὰ |
λωτοῦ
Λίβυος
~μετά
τε
φιλοχόρου |
[1150] |
μ´
ἐν
δώμασιν
~κἀκεῖ
γενήσηι
|
διὰ |
μακρᾶς
ἀπουσίας,
~τίν´
ἐν
δόμοις |
[1350] |
Τροίαν·
ταῦτα
γὰρ
μνημεῖά
μου
|
~διὰ |
μακροῦ
καὶ
παῖδες
οὗτοι
καὶ |
[1400] |
~εἰ
μή
σε
σώσω
Δαναΐδαισι
|
διὰ |
μάχης
~ἐλθών.
ἄθρησον·
ὁ
θάνατος |
[1350] |
ἐκεῖν´
ἔλθωμεν·
οὐ
δεῖ
τόνδε
|
διὰ |
μάχης
μολεῖν
~πᾶσιν
Ἀργείοις
γυναικὸς |
[1450] |
γε
σόν.
~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
δεινοὺς
ἀγῶνας
|
διὰ |
σὲ
δεῖ
κεῖνον
δραμεῖν.
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ) |
[350] |
βαρβάρους
τοὺς
οὐδένας
~καταγελῶντας
ἐξανήσει
|
διὰ |
σὲ
καὶ
τὴν
σὴν
κόρην. |
[1250] |
θανεῖν.
~(ΧΟΡΟΣ)
ὦ
τλῆμον
Ἑλένη,
|
διὰ |
σὲ
καὶ
τοὺς
σοὺς
γάμους
|
[750] |
δακρυόεν
τανύσας
~πατρίδος
ὀλομένας
ἀπολωτιεῖ;
|
~διὰ |
σέ,
τὰν
κύκνου
δολιχαύχενος
γόνον, |
[500] |
τ´
ἀξίως.
~ταραχὴ
δ´
ἀδελφῶν
|
διά |
τ´
ἔρωτα
γίγνεται
~πλεονεξίαν
τε |
[900] |
ἐμόν,
~εἰ
δι´
ἔμ´
ὀλεῖται
|
διά |
τε
τοὺς
ἐμοὺς
γάμους
~ἡ |
[1400] |
λέγω
τάδε
~ἡ
Τυνδαρὶς
παῖς
|
διὰ |
τὸ
σῶμ´
ἀρκεῖ
μάχας
~ἀνδρῶν |
[150] |
παρακτίαν
~ψάμαθον
Αὐλίδος
ἐναλίας,
~Εὐρίπου
|
διὰ |
χευμάτων
~κέλσασα
στενοπόρθμων,
~Χαλκίδα
πόλιν |
[600] |
στέρν´,
ὦ
πάτερ,
~ὑποδραμοῦσα
προσβαλεῖν
|
διὰ |
χρόνου·
~ποθῶ
γὰρ
ὄμμα
δὴ |
[1350] |
σὲ
τοῦθ´
ὁρᾶν
χρή,
μὴ
|
διαβληθῆι |
στρατῶι,
~καὶ
πλέον
πράξωμεν
οὐδέν, |
[900] |
οἱ
τοιοίδ´
εἰσὶν
βροτῶν
~ὀρθῶς
|
διαζῆν |
τὸν
βίον
γνώμης
μέτα.
~ἔστιν |
[450] |
τῆι
σῆι
μέτα;
~ἴτω
στρατεία
|
διαλυθεῖς´ |
ἐξ
Αὐλίδος,
~σὺ
δ´
ὄμμα |
[1600] |
Αὐλίδος
κοιλοὺς
μυχοὺς
~Αἴγαιον
οἶδμα
|
διαπερᾶν. |
ἐπεὶ
δ´
ἅπαν
~κατηνθρακώθη
θῦμ´ |
[1550] |
ἔκειτ´
ἐπὶ
χθονὶ
~ἰδεῖν
μεγίστη
|
διαπρεπής |
τε
τὴν
θέαν,
~ἧς
αἵματι |
[1150] |
λόγων,
ἢ
σκῆπτρά
σοι
~μόνον
|
διαφέρειν |
καὶ
στρατηλατεῖν
μέλει;
~ὃν
χρῆν |
[550] |
ἀποθείμαν.
~διάφοροι
δὲ
φύσεις
βροτῶν,
|
~διάφοροι |
δὲ
τρόποι·
τὸ
δ´
ὀρθῶς
|
[550] |
τᾶς
Ἀφροδίτας,
~πολλὰν
δ´
ἀποθείμαν.
|
~διάφοροι |
δὲ
φύσεις
βροτῶν,
~διάφοροι
δὲ |
[400] |
θήσω
καλῶς.
~(ΧΟΡΟΣ)
οἵδ´
αὖ
|
διάφοροι |
τῶν
πάρος
λελεγμένων
~μύθων,
καλῶς |
[350] |
δ´
ἐνδίκως
~ἀδύνατοι
γεγῶτες
αὐτοὶ
|
διαφυλάξασθαι |
πόλιν.
~Ἑλλάδος
μάλιστ´
ἔγωγε
τῆς |
[1300] |
τέκνον,
ὧι
δεῦρ´
ἤλυθες.
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
|
διαχαλᾶτέ |
μοι
μέλαθρα,
δμῶες,
ὡς
κρύψω |
[350] |
θέλεις,
θεοῦ
σοι
τὴν
τύχην
|
διδόντος |
εὖ.
~ὤμοσαν
τὸν
Τυνδάρειον
ὅρκον |
[700] |
ἔσχε
Νηρέως
κόρην.
~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
θεοῦ
|
διδόντος |
ἢ
βίαι
θεῶν
λαβών;
~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ) |
[1450] |
~καὶ
Φρυγῶν
ἑλέπτολιν.
~στέφεα
περίβολα
|
δίδοτε |
φέρετε
~πλόκαμος
ὅδε
καταστέφειν
~χερνίβων |
[300] |
ἀκλήιστους
τῶι
θέλοντι
δημοτῶν
~καὶ
|
διδοὺς |
πρόσρησιν
ἑξῆς
πᾶσι,
κεἰ
μή |
[700] |
σοφός
γ´
ὁ
θρέψας
χὠ
|
διδοὺς |
σοφωτέροις.
~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ)
τοιόσδε
παιδὸς
σῆς |
[500] |
χρησάμενοι
~μαινομένων
οἴστρων,
ὅθι
δὴ
|
~δίδυμ´ |
ὁ
χρυσοκόμας
Ἔρως
~τόξ´
ἐντείνεται |
[1550] |
ἁπάσης
Ἑλλάδος
γαίας
ὕπερ
~θῦσαι
|
δίδωμ´ |
ἑκοῦσα
πρὸς
βωμὸν
θεᾶς
~ἄγοντας, |
[450] |
δεξιᾶς
τῆς
σῆς
θιγεῖν.
~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ)
|
δίδωμι· |
σὸν
γὰρ
τὸ
κράτος,
ἄθλιος |
[1350] |
οὖσα
τῆι
θεῶι;
~ἀλλ´
ἀμήχανον·
|
δίδωμι |
σῶμα
τοὐμὸν
Ἑλλάδι.
~θύετ´,
ἐκπορθεῖτε |
[850] |
φέρων
γε
δέλτον
οὐκ
ἐμοὶ
|
δίδως |
λαβεῖν;
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
Μενέλεως
ἀφείλεθ´
ἡμᾶς, |
[700] |
~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ)
Ζεὺς
ἠγγύησε
καὶ
δίδως´
|
δίδως |
ὁ
κύριος.
~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
γαμεῖ
δὲ |
[700] |
λαβών;
~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ)
Ζεὺς
ἠγγύησε
καὶ
|
δίδως´ |
δίδως
ὁ
κύριος.
~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
γαμεῖ |
[50] |
~ὑπῆλθεν
αὐτοὺς
Τυνδάρεως
πυκνῆι
φρενί)
|
~δίδως´ |
ἑλέσθαι
θυγατρὶ
μνηστήρων
ἕνα,
~ὅποι |
[1550] |
τοῦτ´
ἐδέξατο
καὶ
πλοῦν
οὔριον
|
~δίδωσιν |
ἡμῖν
Ἰλίου
τ´
ἐπιδρομάς.
~πρὸς |
[0] |
ἀνθρώπων
~γνῶμαι
πολλαὶ
~καὶ
δυσάρεστοι
|
διέκναισαν. |
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
οὐκ
ἄγαμαι
ταῦτ´
ἀνδρὸς |
[350] |
σπανίζων·
Δαναΐδαι
δ´
ἀφιέναι
~ναῦς
|
διήγγελλον, |
μάτην
δὲ
μὴ
πονεῖν
ἐν |
[400] |
πέπυσται
γὰρ
στρατός
ταχεῖα
γὰρ
|
~διῆιξε |
φήμη
παῖδα
σὴν
ἀφιγμένην.
~πᾶς |
[1350] |
μέλλουσαν
εὐνὴν
μὴ
κτανεῖν
(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
|
δίκαια
|
~γάρ.
~(ΑΧΙΛΛΕΥΣ)
ἣν
ἐφήμισεν
πατήρ |
[350] |
τε
δακρύοις,
~ἄνομα
δρῶντα
κοὐ
|
δίκαια |
παῖδας
οὓς
ἐγεινάμην.
~ταῦτά
σοι |
[1150] |
γ´
αἰσχρῶς
ἰών;
~ἀλλ´
ἐμὲ
|
δίκαιον |
ἀγαθὸν
εὔχεσθαί
τί
σοι;
~οὔ |
[0] |
Τυνδάρεως
~πέμπει
φερνὴν
~συννυμφοκόμον
τε
|
δίκαιον. |
~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ)
ἐγένοντο
Λήδαι
Θεστιάδι
τρεῖς |
[1350] |
ῥάιδιον.
~τὸν
μὲν
οὖν
ξένον
|
δίκαιον |
αἰνέσαι
προθυμίας·
~ἀλλὰ
καὶ
σὲ |
[800] |
ἄνευ
θεῶν.
~τοὐμὸν
μὲν
οὖν
|
δίκαιον |
ἐμὲ
λέγειν
χρέος,
~ἄλλος
δ´ |
[1150] |
καὶ
στρατηλατεῖν
μέλει;
~ὃν
χρῆν
|
δίκαιον |
λόγον
ἐν
Ἀργείοις
λέγειν·
~Βούλεσθ´, |
[1350] |
πάντα
κωλύσει
τάδε;
~τί
τὸ
|
δίκαιον |
τοῦτ´
ἄρ´
ἔχοιμεν
ἀντειπεῖν
ἔπος; |
[1000] |
~εἰ
δ´
εἰσὶ
συνετοὶ
θεοί,
|
δίκαιος |
ὢν
ἀνὴρ
~ἐσθλῶν
κυρήσεις·
εἰ |
[300] |
ἐμῶν
βίαι,
~Ἀγάμεμνον,
οὐδὲν
τῆι
|
δίκηι |
χρῆσθαι
θέλει.
~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ)
ἔα·
~τίς |
[350] |
ἐκτήσω,
κακῶς
~ἦρχες.
εἶτ´
ἐγὼ
|
δίκην |
δῶ
σῶν
κακῶν,
ὁ
μὴ |
[350] |
τὸ
σὸν
μὲν
εὖ
~παρὰ
|
δίκην |
ἔσται
κακίστης
εὔνιδος
τιμωρίαι,
~ἐμὲ |
[750] |
~(ΧΟΡΟΣ)
ἥξει
δὴ
Σιμόεντα
καὶ
|
~δίνας |
ἀργυροειδεῖς
~ἄγυρις
Ἑλλάνων
στρατιᾶς
~ἀνά |
[950] |
~τυχών,
ὅταν
δὲ
μὴ
τύχηι
|
διοίχεται; |
~οὐ
τῶν
γάμων
ἕκατι
μυρίαι |
[650] |
~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ)
ἄλλους
ὀλεῖ
πρόσθ´
ἁμὲ
|
διολέσαντ´ |
ἔχει.
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
ὡς
πολὺν
ἀπῆσθα |
[1300] |
πικρὰν
~πικρὰν
ἰδοῦσα
δυσελέναν,
~φονεύομαι
|
διόλλυμαι
|
~σφαγαῖσιν
ἀνοσίοισιν
ἀνοσίου
πατρός.
~μή |
[150] |
ὃν
τέκε
παῖς
ὁ
Ποσειδᾶνος,
|
~Διομήδεά |
θ´
ἡδοναῖς
~δίσκου
κεχαρημένον,
~παρὰ |
[1300] |
Κύπρις
~Ἥρα
θ´
Ἑρμᾶς
ὁ
|
Διὸς |
ἄγγελος,
~ἁ
μὲν
ἐπὶ
πόθωι |
[1300] |
δὲ
δορὶ
Παλλάς,
~Ἥρα
δὲ
|
Διὸς |
ἄνακτος
~εὐναῖσι
βασιλίσιν,
~κρίσιν
ἐπὶ |
[750] |
~δάμαρτά
τε
Πριάμου.
~ἁ
δὲ
|
Διὸς |
Ἑλένα
κόρα
~πολύκλαυτος
ἐσεῖται
~πόσιν |
[1500] |
~Ἰλίου
πόλιν
μολεῖν.
~ἀλλὰ
τὰν
|
Διὸς |
κόραν
~κλήισωμεν
Ἄρτεμιν,
~θεῶν
ἄνασσαν, |
[1450] |
ὦ
νεάνιδες,
~παιᾶνα
τἠμῆι
συμφορᾶι
|
Διὸς |
κόρην
~Ἄρτεμιν·
ἴτω
δὲ
Δαναΐδαις |
[1500] |
ἐμήν.
~ἐπεὶ
γὰρ
ἱκόμεσθα
τῆς
|
Διὸς |
κόρης
~Ἀρτέμιδος
ἄλσος
λείμακάς
τ´ |
[1400] |
βωμὸς
θεᾶς
μοι
μνῆμα
τῆς
|
Διὸς |
κόρης.
~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
ἀλλ´
ὦ
τέκνον |
[1000] |
καθ´
ὕλαν;
~ὁ
δὲ
Δαρδανίδας,
|
Διὸς
|
~λέκτρων
τρύφημα
φίλον,
~χρυσέοισιν
ἄφυσσε |
[750] |
ὡς
~ἔτυχε
Λήδα
ὄρνιθι
πταμένωι,
|
~Διὸς |
ὅτ´
ἀλλάχθη
δέμας,
εἴτ´
~ἐν |
[500] |
γενναῖ´
ἔλεξας
Ταντάλωι
τε
τῶι
|
Διὸς
|
~πρέποντα·
προγόνους
οὐ
καταισχύνεις
σέθεν. |
[1150] |
τῶν
ἐμῶν
ἀποσπάσας.
~καὶ
τὼ
|
Διός |
σε
παῖδ´,
ἐμὼ
δὲ
συγγόνω, |
[1500] |
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
ἰὼ
ἰώ·
~λαμπαδοῦχος
ἁμέρα
|
~Διός |
τε
φέγγος,
ἕτερον
αἰῶνα
~καὶ |
[750] |
~τὰν
τῶν
ἐν
αἰθέρι
δισσῶν
|
~Διοσκούρων |
Ἑλέναν
~ἐκ
Πριάμου
κομίσαι
θέλων
|
[200] |
ὁ
Ποσειδᾶνος,
~Διομήδεά
θ´
ἡδοναῖς
|
~δίσκου |
κεχαρημένον,
~παρὰ
δὲ
Μηριόνην,
Ἄρεος
|
[750] |
ὀχετοῖς,
~τὰν
τῶν
ἐν
αἰθέρι
|
δισσῶν
|
~Διοσκούρων
Ἑλέναν
~ἐκ
Πριάμου
κομίσαι |
[200] |
~ἑλίσσων
περὶ
νίκας·
~ὁ
δὲ
|
διφρηλάτας |
ἐβοᾶτ´
~Εὔμηλος
Φερητιάδας,
~οὗ
καλλίστους |
[650] |
τοὺς
λόγους·
ταχεῖα
γὰρ
~νοτὶς
|
διώκει |
μ´
ὀμμάτων
ψαύσαντά
σου.
~ἴθ´ |
[1450] |
ἄκων
μ´
ὑπὲρ
γῆς
Ἑλλάδος
|
διώλεσεν. |
~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
δόλωι
δ´,
ἀγεννῶς
Ἀτρέως |
[1300] |
ἤλυθες.
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
διαχαλᾶτέ
μοι
μέλαθρα,
|
δμῶες, |
ὡς
κρύψω
δέμας.
~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
τί |
[1400] |
ἔτι
~λέγειν,
ἐπεί
σοι
τάδε
|
δοκεῖ· |
γενναῖα
γὰρ
~φρονεῖς·
τί
γὰρ |
[950] |
μὲν
τάδ´·
εἰ
δέ
σοι
|
δοκεῖ, |
~ἔξεισιν,
αἰδοῦς
ὄμμ´
ἔχους´
ἐλεύθερον. |
[1000] |
εἶπας·
δραστέον
δ´
ἅ
σοι
|
δοκεῖ. |
~ἢν
δ´
αὖ
τι
μὴ |
[400] |
λυπῶν
ἐμέ.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
οὐκ
ἄρα
|
δοκεῖ |
σοι
τάδε
πονεῖν
σὺν
Ἑλλάδι; |
[650] |
εἰμι,
πείσεσθαι
δέ
με
~καὐτὴν
|
δόκει |
τάδ´,
ὥστε
μή
σε
νουθετεῖν, |
[300] |
ἄρχειν
Δαναΐδαις
πρὸς
Ἴλιον,
~τῶι
|
δοκεῖν |
μὲν
οὐχὶ
χρήιζων,
τῶι
δὲ |
[500] |
ἐνέχεται,
δεινῶι
κακῶι.
~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ)
οὔκουν
|
δοκεῖς |
νιν
στάντ´
ἐν
Ἀργείοις
μέσοις
|
[1150] |
ἐν
δόμοις
με
καρδίαν
ἕξειν
|
δοκεῖς; |
~ὅταν
θρόνους
τῆσδ´
εἰσίδω
πάντας |
[1550] |
θεοῦ.
~κἀν
τῶιδε
Κάλχας
πῶς
|
δοκεῖς |
χαίρων
ἔφη·
~Ὦ
τοῦδ´
Ἀχαιῶν |
[1300] |
ἔνθα
ποτὲ
~Παλλὰς
ἔμολε
καὶ
|
δολιόφρων |
Κύπρις
~Ἥρα
θ´
Ἑρμᾶς
ὁ |
[750] |
ἀπολωτιεῖ;
~διὰ
σέ,
τὰν
κύκνου
|
δολιχαύχενος |
γόνον,
~εἰ
δὴ
φάτις
ἔτυμος |
[1500] |
Φρυγῶν
~γαῖαν
Ἑλλάνων
στρατὸν
~καὶ
|
δολόεντα |
Τροίας
ἕδη
~Ἀγαμέμνονά
τε
λόγχαις
|
[1450] |
ὑπὲρ
γῆς
Ἑλλάδος
διώλεσεν.
~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
|
δόλωι |
δ´,
ἀγεννῶς
Ἀτρέως
τ´
οὐκ |
[850] |
~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
παῖδά
μου
κατακτενοῦσι
σοῖς
|
δολώσαντες |
γάμοις.
~(ΑΧΙΛΛΕΥΣ)
μέμφομαι
κἀγὼ
πόσει |
[700] |
~ἐλθὼν
δὲ
τἄξω
πρᾶσσε,
τἀν
|
δόμοις |
δ´
ἐγώ,
~ἃ
χρὴ
παρεῖναι |
[1150] |
διὰ
μακρᾶς
ἀπουσίας,
~τίν´
ἐν
|
δόμοις |
με
καρδίαν
ἕξειν
δοκεῖς;
~ὅταν |
[400] |
ἄγων,
~ἣν
Ἰφιγένειαν
ὠνόμαζες
ἐν
|
δόμοις. |
~μήτηρ
δ´
ὁμαρτεῖ,
σῆς
Κλυταιμήστρας |
[650] |
~δάκνουσι
τοὺς
τεκόντας,
ὅταν
ἄλλοις
|
δόμοις
|
~παῖδας
παραδιδῶι
πολλὰ
μοχθήσας
πατήρ. |
[700] |
μόχθον
Ἑλλάδος.
~χρὴ
δ´
ἐν
|
δόμοισιν |
ἄνδρα
τὸν
σοφὸν
τρέφειν
~γυναῖκα |
[100] |
γὰρ
ἀλόχωι
τοῖς
τ´
ἐμοῖς
|
δόμοισιν |
εἶ.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
λέγε
καὶ
σήμαιν´, |
[1200] |
ὦ
τέκνον,
~εὐδαίμον´
ἀνδρὸς
ἐν
|
δόμοισιν |
ὄψομαι,
~ζῶσάν
τε
καὶ
θάλλουσαν |
[1000] |
~Δαναῶν
δι´
ὄχλου.
μηδὲ
πατρῶιον
|
δόμον
|
~αἴσχυν´·
ὁ
γάρ
τοι
Τυνδάρεως |
[1150] |
~τοιόνδε
μισθὸν
καταλιπὼν
πρὸς
τοὺς
|
δόμους. |
~ἐπεὶ
βραχείας
προφάσεως
ἐνδεῖ
μόνον, |
[1150] |
σοι
καταλλαχθεῖσα
περὶ
σὲ
καὶ
|
δόμους
|
~συμμαρτυρήσεις
ὡς
ἄμεμπτος
ἦ
γυνή, |
[1500] |
Β)
~ὦ
Τυνδαρεία
παῖ
Κλυταιμήστρα,
|
δόμων
|
~ἔξω
πέρασον,
ὡς
κλύηις
ἐμῶν |
[1100] |
γένεθλον,
ἐν
καλῶι
ς´
ἔξω
|
δόμων
|
~ηὕρηχ´,
ἵν´
εἴπω
παρθένου
χωρὶς |
[50] |
~τούτωι
συναμυνεῖν,
εἴ
τις
ἐκ
|
δόμων |
λαβὼν
~οἴχοιτο
τόν
τ´
ἔχοντ´ |
[1200] |
ἆρ´
ἐσδέξομαι
~ἐμῶν
φίλαισιν
ὑποδοχαῖς
|
δόμων, |
πάτερ,
~πόνων
τιθηνοὺς
ἀποδιδοῦσά
σοι |
[850] |
πρόφασιν,
ὧι
μ´
ἐκόμισεν
ἐκ
|
δόμων; |
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
ἵν´
ἀγάγοις
χαίρους´
Ἀχιλλεῖ |
[850] |
ἄν,
ἔξω
δ´
ἐλθὲ
βασιλείων
|
δόμων. |
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
ὦ
Τύχη
πρόνοιά
θ´ |
[0] |
ΕΝ
ΑΥΛΙΔΙ.
~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ)
~Ὦ
πρέσβυ,
|
δόμων |
τῶνδε
πάροιθεν
στεῖχε.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
~στείχω. |
[150] |
~ἐπὶ
τὰν
Ἑλέναν,
ἀπ´
Εὐρώτα
|
~δονακοτρόφου
|
~Πάρις
ὁ
βουκόλος
ἃν
ἔλαβε
|
[850] |
τῆσδε
τῆς
πάροιθεν
οἴκων,
Τυνδάρεω
|
δόντος |
πατρός.
~(ΑΧΙΛΛΕΥΣ)
ἕσταμεν·
φράζ´,
εἴ |
[1350] |
παῖδες
οὗτοι
καὶ
γάμοι
καὶ
|
δόξ´ |
ἐμή.
~βαρβάρων
δ´
Ἕλληνας
ἄρχειν |
[550] |
γνώμας
ἐσορᾶν
~τὸ
δέον,
ἔνθα
|
δόξα |
φέρει
~κλέος
ἀγήρατον
βιοτᾶι.
~μέγα |
[1600] |
ἐκ
θεῶν
μοίρας
κυρεῖ
~καὶ
|
δόξαν |
ἔσχεν
ἄφθιτον
καθ´
Ἑλλάδα.
~ἐγὼ |
[1450] |
Ἄρτεμιν
~Χαλκίδος
ἀντίπορον,
~ἵνα
τε
|
δόρατα |
μέμονε
νάϊ´
~ὄνομα
δι´
ἐμὸν |
[1550] |
~Τροίας
τε
πέργαμ´
ἐξελεῖν
ἡμᾶς
|
δορί. |
~ἐς
γῆν
δ´
Ἀτρεῖδαι
πᾶς |
[550] |
~ὅθεν
ἔριν
ἔριν
~Ἑλλάδα
σὺν
|
δορὶ |
ναυσί
τ´
ἄγεις
~ἐς
Τροίας |
[1300] |
πόθωι
τρυφῶσα
~Κύπρις,
ἁ
δὲ
|
δορὶ |
Παλλάς,
~Ἥρα
δὲ
Διὸς
ἄνακτος
|
[900] |
Ἄρη
τὸ
κατ´
ἐμὲ
κοσμήσω
|
δορί. |
~σὲ
δ´,
ὦ
σχέτλια
παθοῦσα |
[50] |
ἠδικημένοις.
~τοὐντεῦθεν
οὖν
Ἕλληνες
ἄιξαντες
|
δορί, |
~τεύχη
λαβόντες
στενόπορ´
Αὐλίδος
βάθρα
|
[750] |
κομίσαι
θέλων
~ἐς
γᾶν
Ἑλλάδα
|
δοριπόνων
|
~ἀσπίσι
καὶ
λόγχαις
Ἀχαιῶν.
~Πέργαμον |
[350] |
ἄρχων
τὸ
Πριάμου
πεδίον
ἐμπλήσεις
|
δορός. |
~κἀμὲ
παρεκάλεις·
Τί
δράσω;
τίνα |
[1550] |
τοὐπ´
ἔμ´
εὐτυχοῖτε
καὶ
νικηφόρου
|
~δορὸς |
τύχοιτε
πατρίδα
τ´
ἐξίκοισθε
γῆν. |
[1500] |
τε
λόγχαις
~Ἑλλάδι
κλεινότατον
στέφανον
|
~δὸς |
ἀμφὶ
κάρα
ἑὸν
~κλέος
ἀείμνηστον |
[850] |
καὶ
σέ
τις·
~ἀλλ´
ἀμελίαι
|
δὸς |
αὐτὰ
καὶ
φαύλως
φέρε.
~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ) |
[1550] |
~ἄχραντον
αἷμα
καλλιπαρθένου
δέρης,
~καὶ
|
δὸς |
γενέσθαι
πλοῦν
νεῶν
ἀπήμονα
~Τροίας |
[600] |
με
~ξέναισι
ταῖσδε
πλησία
σταθεῖσα
|
δός, |
~καὶ
δεῦρο
δὴ
πατέρα
πρόσειπε |
[450] |
τυράννων
συμφορᾶς
καταστένειν.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ἀδελφέ,
|
δός |
μοι
δεξιᾶς
τῆς
σῆς
θιγεῖν. |
[1200] |
πάτερ;
~βλέψον
πρὸς
ἡμᾶς,
ὄμμα
|
δὸς |
φίλημά
τε,
~ἵν´
ἀλλὰ
τοῦτο |
[1000] |
ἔσται
τάδ´·
ἄρχε·
σοί
με
|
δουλεύειν |
χρεών.
~εἰ
δ´
εἰσὶ
συνετοὶ |
[450] |
ὄγκον
ἔχομεν
τῶι
τ´
ὄχλωι
|
δουλεύομεν. |
~ἐγὼ
γὰρ
ἐκβαλεῖν
μὲν
αἰδοῦμαι |
[1400] |
~μῆτερ,
Ἑλλήνων·
τὸ
μὲν
γὰρ
|
δοῦλον, |
οἱ
δ´
ἐλεύθεροι.
~(ΧΟΡΟΣ)
τὸ |
[300] |
βούλεσθαί
μ´
ἔκνιζε·
σὸς
δὲ
|
δοῦλος |
οὐκ
ἔφυν.
~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ)
οὐχὶ
δεινά; |
[850] |
παροίξας;
ὡς
τεταρβηκὸς
καλεῖ.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
|
δοῦλος, |
οὐχ
ἁβρύνομαι
τῶιδ´·
ἡ
τύχη |
[300] |
ὕπερ.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
μέθες·
μακροὺς
δὲ
|
δοῦλος |
ὢν
λέγεις
λόγους.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
ὦ |
[50] |
δ´
ἀπόρως
εἶχε
Τυνδάρεωι
πατρί,
|
~δοῦναί |
τε
μὴ
δοῦναί
τε,
τῆς |
[50] |
Τυνδάρεωι
πατρί,
~δοῦναί
τε
μὴ
|
δοῦναί |
τε,
τῆς
τύχης
ὅπως
~ἅψαιτ´ |
[1200] |
~πρώτη
δὲ
γόνασι
σοῖσι
σῶμα
|
δοῦς´ |
ἐμὸν
~φίλας
χάριτας
ἔδωκα
κἀντεδεξάμην. |
[650] |
ἐντός
ὀφθῆναι
κόραις
~πικρόν
φίλημα
|
δοῦσα |
δεξιάν
τέ
μοι,
~μέλλουσα
δαρὸν |
[800] |
ἐκμετρῆσαι
χρὴ
πρὸς
Ἰλίου
στολόν;
|
~δρᾶ |
δ´,
εἴ
τι
δράσεις,
ἢ |
[250] |
~τοῖς
δὲ
Κάδμος
ἦν
~χρύσεον
|
δράκοντ´ |
ἔχων
~ἀμφὶ
ναῶν
κόρυμβα·
~Λήϊτος |
[1450] |
ἀγῶνας
διὰ
σὲ
δεῖ
κεῖνον
|
δραμεῖν. |
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
ἄκων
μ´
ὑπὲρ
γῆς |
[1100] |
πεπύσμεθ´
ἃ
σὺ
μέλλεις
με
|
δρᾶν· |
~αὐτὸ
δὲ
τὸ
σιγᾶν
ὁμολογοῦντός |
[950] |
με
δρᾶν
τε
καὶ
μὴ
|
δρᾶν |
κακῶς.
~τάχ´
εἴσεται
σίδηρος,
ὃν |
[950] |
τοῖς
στρατηλάταις
~ἐν
εὐμαρεῖ
με
|
δρᾶν |
τε
καὶ
μὴ
δρᾶν
κακῶς. |
[350] |
τῆς
ταλαιπώρου
στένω,
~ἥ,
θέλουσα
|
δρᾶν |
τι
κεδνόν,
βαρβάρους
τοὺς
οὐδένας
|
[1350] |
δ´
ἐρέτμ´
ἔχοντες,
πατρίδος
ἠδικημένης,
|
~δρᾶν |
τι
τολμήσουσιν
ἐχθροὺς
χὐπὲρ
Ἑλλάδος |
[1350] |
ξανθῆς
ἐθείρας.
(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
ἐμὲ
δὲ
|
δρᾶν |
τί
χρὴ
τότε;
~(ΑΧΙΛΛΕΥΣ)
ἀντέχου |
[1000] |
ἐλπίς·
ὅτι
δὲ
χρή
με
|
δρᾶν |
φράσον.
~(ΑΧΙΛΛΕΥΣ)
ἱκέτευ´
ἐκεῖνον
πρῶτα |
[700] |
μητρὸς
τί
χωρὶς
δράσεθ´
ἁμὲ
|
δρᾶν |
χρεών;
~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ)
ἐκδώσομεν
σὴν
παῖδα |
[700] |
νυμφίος
~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
μητρὸς
τί
χωρὶς
|
δράσεθ´ |
ἁμὲ
δρᾶν
χρεών;
~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ)
ἐκδώσομεν |
[800] |
στολόν;
~δρᾶ
δ´,
εἴ
τι
|
δράσεις, |
ἢ
ἄπαγ´
οἴκαδε
στρατόν,
~τὰ |
[700] |
ὅμως.
~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ)
οἶσθ´
οὖν
ὃ
|
δρᾶσον, |
ὦ
γύναι·
πιθοῦ
δέ
μοι. |
[1000] |
τάδε.
~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
ὡς
σώφρον´
εἶπας·
|
δραστέον |
δ´
ἅ
σοι
δοκεῖ.
~ἢν |
[350] |
ἐμπλήσεις
δορός.
~κἀμὲ
παρεκάλεις·
Τί
|
δράσω; |
τίνα
δὲ
πόρον
εὕρω
πόθεν; |
[1250] |
ῥοδόεντ´
~ἄνθε´
ὑακίνθινά
τε
θεαῖς
|
δρέπειν· |
ἔνθα
ποτὲ
~Παλλὰς
ἔμολε
καὶ |
[200] |
~ἴδον
αἰγιαλοῖς
παρά
τε
κροκάλαις
|
~δρόμον |
ἔχοντα
σὺν
ὅπλοις·
~ἅμιλλαν
δ´ |
[50] |
ὁ
δὲ
καθ´
Ἑλλάδ´
οἰστρήσας
|
δρόμωι
|
~ὅρκους
παλαιοὺς
Τυνδάρεω
μαρτύρεται,
~ὡς |
[400] |
δ´
ἐς
θέαν
ὅμιλος
ἔρχεται
|
δρόμωι, |
~σὴν
παῖδ´
ὅπως
ἴδωσιν·
οἱ |
[200] |
δ´
ἔξω
σειροφόρους
~ἀντήρεις
καμπαῖσι
|
δρόμων
|
~πυρσότριχας,
μονόχαλα
δ´
ὑπὸ
σφυρὰ
|
[150] |
τᾶς
Ἀφροδίτας,
~ὅτ´
ἐπὶ
κρηναίαισι
|
δρόσοις
|
~Ἥραι
Παλλάδι
τ´
ἔριν
ἔριν
|
[400] |
φίλοισι
χρὴ
φίλους.
~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ)
εὖ
|
δρῶν |
παρακάλει
μ´,
ἀλλὰ
μὴ
λυπῶν |
[350] |
νύκτες
ἡμέραι
τε
δακρύοις,
~ἄνομα
|
δρῶντα |
κοὐ
δίκαια
παῖδας
οὓς
ἐγεινάμην. |
[1450] |
~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
ἔσθ´
ὅτι
κατ´
Ἄργος
|
δρῶσά |
σοι
χάριν
φέρω;
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
πατέρα |
[1350] |
τε
μελλούσας
γυναῖκας,
ἤν
τι
|
δρῶσι |
βάρβαροι,
~μηκέθ´
ἁρπάζειν
ἐᾶν
τὰς |
[150] |
τ´
ὄχλον
ἰδέσθαι.
~κατεῖδον
δὲ
|
δύ´ |
Αἴαντε
συνέδρω,
~τὸν
Οἰλέως
Τελαμῶνός |
[850] |
μήτηρ
σέθεν.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
οἰκτρὰ
πάσχετον
|
δύ´ |
οὖσαι·
δεινὰ
δ´
Ἀγαμέμνων
ἔτλη. |
[1200] |
σοφά,
~δάκρυα
παρέξω·
ταῦτα
γὰρ
|
δυναίμεθ´ |
ἄν.
~ἱκετηρίαν
δὲ
γόνασιν
ἐξάπτω |
[1050] |
~ὁπότε
τὸ
μὲν
ἄσεπτον
ἔχει
|
~δύνασιν, |
ἁ
δ´
Ἀρετὰ
κατόπισθεν
~θνατοῖς |
[250] |
τῶνδε
δ´
αὖ
πέλας
~Ἤλιδος
|
δυνάστορες, |
~οὓς
Ἐπειοὺς
ὠνόμαζε
πᾶς
λεώς· |
[950] |
σεμνύνεται.
~ὅμως
δ´
ὅσον
γε
|
δυνατὸν |
αἰτεῖσθαι
χρεών.
~(ΑΧΙΛΛΕΥΣ)
σὺ
μήτε |
[300] |
τοῖς
φίλοις,
~ἡνίκ´
ὠφελεῖν
μάλιστα
|
δυνατός |
ἐστιν
εὐτυχῶν.
~ταῦτα
μέν
σε |
[1400] |
δὲ
σῶσαί
μ´
Ἑλλάδ´,
ἢν
|
δυνώμεθα. |
~(ΑΧΙΛΛΕΥΣ)
ὦ
λῆμ´
ἄριστον,
οὐκ |
[1200] |
~ναί,
πρὸς
γενείου
ς´
ἀντόμεσθα
|
δύο |
φίλω·
~ὁ
μὲν
νεοσσός
ἐστιν, |
[0] |
δ´
ἀνθρώπων
~γνῶμαι
πολλαὶ
~καὶ
|
δυσάρεστοι |
διέκναισαν.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
οὐκ
ἄγαμαι
ταῦτ´ |
[400] |
γενέσθαι
τῶν
ἐμῶν
σοφώτερος.
~ἡ
|
δυσγένεια |
δ´
ὡς
ἔχει
τι
χρήσιμον· |
[1350] |
πρᾶξαι,
παρεῖσά
γ´
ἐκποδὼν
τὸ
|
δυσγενές. |
~δεῦρο
δὴ
σκέψαι
μεθ´
ἡμῶν, |
[1100] |
γε
καὶ
τῆσδ´,
εἷς
τριῶν
|
δυσδαιμόνων. |
~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ)
τί
δ´
ἠδίκησαι;
(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ) |
[1300] |
~δυστάλαιν´
ἐγώ,
πικρὰν
~πικρὰν
ἰδοῦσα
|
δυσελέναν, |
~φονεύομαι
διόλλυμαι
~σφαγαῖσιν
ἀνοσίοισιν
ἀνοσίου |
[1300] |
~ἁμερίων,
τὸ
χρεὼν
δέ
τι
|
δύσποτμον
|
~ἀνδράσιν
ἀνευρεῖν.
~ἰώ,
~μεγάλα
πάθεα, |
[900] |
θεᾶς
παῖ,
τῆι
τ´
ἐμῆι
|
δυσπραξίαι
|
~τῆι
τε
λεχθείσηι
δάμαρτι
σῆι |
[300] |
τοῖς
πρὶν
ὡς
πρόσθεν
φίλος,
|
~δυσπρόσιτος |
ἔσω
τε
κλήιθρων
σπάνιος;
ἄνδρα |
[1300] |
ὦ
μᾶτερ,
~οἴχεται
προδοὺς
ἔρημον.
|
~δυστάλαιν´ |
ἐγώ,
πικρὰν
~πικρὰν
ἰδοῦσα
δυσελέναν, |
[400] |
ἔσται
καλῶς.
~οἴμοι,
τί
φῶ
|
δύστηνος; |
ἄρξωμαι
πόθεν;
~ἐς
οἷ´
ἀνάγκης |
[1300] |
ὡς
τί
δή;
(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
τὸ
|
δυστυχές |
μοι
τῶν
γάμων
αἰδῶ
φέρει. |
[950] |
ἄπωθεν
ἦι
~ἀνὴρ
ὁ
χρηστός,
|
δυστυχοῦντας |
ὠφελεῖν.
~οἴκτιρε
δ´
ἡμᾶς·
οἰκτρὰ |
[1000] |
σώσω
κόρην.
~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
ὄναιο
συνεχῶς
|
δυστυχοῦντας |
ὠφελῶν.
~(ΑΧΙΛΛΕΥΣ)
ἄκουε
δή
νυν, |
[350] |
κακῶς
~ἦρχες.
εἶτ´
ἐγὼ
δίκην
|
δῶ |
σῶν
κακῶν,
ὁ
μὴ
σφαλείς; |
[250] |
ἆσσον
ὥρμει
πλάταισιν
~ἐσχάταισι
συμπλέκων
|
~δώδεκ´ |
εὐστροφωτάταισι
ναυσίν.
ὡς
~ἄιον
καὶ |
[250] |
~τὸν
πάροικον
Ἀλφεόν.
~Αἰνιάνων
δὲ
|
δωδεκάστολοι
|
~νᾶες
ἦσαν,
ὧν
ἄναξ
~Γουνεὺς |
[850] |
μέλλει
κτανεῖν.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
Δαρδάνου
πρὸς
|
δώμαθ´, |
Ἑλένην
Μενέλεως
ὅπως
λάβηι.
~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ) |
[1150] |
εἰ
στρατεύσηι
καταλιπών
μ´
ἐν
|
δώμασιν
|
~κἀκεῖ
γενήσηι
διὰ
μακρᾶς
ἀπουσίας, |
[650] |
οὔ
πού
μ´
ἐς
ἄλλα
|
δώματ´ |
οἰκίζεις,
πάτερ;
~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ)
ἐατέ´·
οὐ |
[700] |
δ´
Αἰακοῦ
παῖς
τίς
κατέσχε
|
δώματα; |
~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ)
Πηλεύς·
ὁ
Πηλεὺς
δ´ |
[500] |
τ´
ἔρωτα
γίγνεται
~πλεονεξίαν
τε
|
δωμάτων· |
ἀπέπτυσα
~τοιάνδε
συγγένειαν
ἀλλήλοιν
πικράν. |
[800] |
~τῶν
σῶν
ἀκούσας´
ἐξέβην
πρὸ
|
δωμάτων. |
~(ΑΧΙΛΛΕΥΣ)
ὦ
πότνι´
αἰδώς,
τήνδε |
[400] |
σφε
τερφθείης
ἰδών,
~χρόνον
παλαιὸν
|
δωμάτων |
ἔκδημος
ὤν.
~ἀλλ´
ὡς
μακρὰν |
[850] |
οἶδά
ς´
ὄντ´
ἐγὼ
παλαιὸν
|
δωμάτων |
ἐμῶν
λάτριν.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
χὤτι
μ´ |
[850] |
δὲ
σὸν
~στείχω
ματεύσων
τῶνδε
|
δωμάτων |
ἔσω.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
ὦ
ξέν´,
Αἰακοῦ |
[400] |
παρθένωι.
~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ)
ἐπήινες´,
ἀλλὰ
στεῖχε
|
δωμάτων |
ἔσω·
~τὰ
δ´
ἄλλ´
ἰούσης |
[1100] |
καιρὸς
ἀντιλάζυται;
~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ)
ἔκπεμπε
παῖδα
|
δωμάτων |
πατρὸς
μέτα·
~ὡς
χέρνιβες
πάρεισιν |
[1050] |
~κεκορυθμένος
ἐνδύτ´,
ἐκ
~θεᾶς
ματρὸς
|
δωρήματ´ |
ἔχων
~Θέτιδος,
ἅ
νιν
ἔτικτεν. |
[150] |
~Πάρις
ὁ
βουκόλος
ἃν
ἔλαβε
|
~δῶρον |
τᾶς
Ἀφροδίτας,
~ὅτ´
ἐπὶ
κρηναίαισι |
[1550] |
θῦμα
τόδ´
ὅ
γέ
σοι
|
δωρούμεθα
|
~στρατός
τ´
Ἀχαιῶν
Ἀγαμέμνων
ἄναξ |
[1450] |
μᾶτερ,
οὐ
δάκρυά
γέ
σοι
|
~δώσομεν |
ἁμέτερα·
~παρ´
ἱεροῖς
γὰρ
οὐ |
[1450] |
~ἐνδεξιούσθω
βωμόν·
ὡς
σωτηρίαν
~Ἕλλησι
|
δώσους´ |
ἔρχομαι
νικηφόρον.
~ἄγετέ
με
τὰν |
[450] |
~θυγατρὶ
νυμφεύσουσα
καὶ
τὰ
φίλτατα
|
~δώσους´, |
ἵν´
ἡμᾶς
ὄντας
εὑρήσει
κακούς. |