Chapitre |
[100] |
ἔχει
τάδε
~Κάλχας
Ὀδυσσεὺς
Μενέλεώς
|
θ´. |
ἃ
δ´
οὐ
καλῶς
~ἔγνων |
[1100] |
ἔα·
~τλήμονά
γ´
ἔλεξας
ὑπονοεῖς
|
θ´ |
ἃ
μή
σε
χρή.
~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ) |
[550] |
ὀρθῶς
~ἐσθλὸν
σαφὲς
αἰεί·
~τροφαί
|
θ´ |
αἱ
παιδευόμεναι
~μέγα
φέρους´
ἐς |
[600] |
ὄχους,
~ἁβρὸν
τιθεῖσα
κῶλον
ἀσθενές
|
θ´ |
ἅμα.
~ὑμεῖς
δὲ
νεάνιδές
νιν |
[150] |
~ἐλάταις
χιλιόναυσιν
~τὸν
ξανθὸν
Μενέλαόν
|
θ´
|
~ἁμέτεροι
πόσεις
~ἐνέπους´
Ἀγαμέμνονά
τ´ |
[1000] |
ἥξετ´
εἰς
ἴσον
~ἐπ´
ἀνικετεύτοις
|
θ´· |
εἷς
ἐμοὶ
γάρ
ἐστ´
ἀγὼν
|
[1300] |
ἔμολε
καὶ
δολιόφρων
Κύπρις
~Ἥρα
|
θ´ |
Ἑρμᾶς
ὁ
Διὸς
ἄγγελος,
~ἁ |
[150] |
τέκε
παῖς
ὁ
Ποσειδᾶνος,
~Διομήδεά
|
θ´ |
ἡδοναῖς
~δίσκου
κεχαρημένον,
~παρὰ
δὲ |
[850] |
δόμων.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
ὦ
Τύχη
πρόνοιά
|
θ´ |
ἡμή,
σώσαθ´
οὓς
ἐγὼ
θέλω. |
[1000] |
φιλεῖ.
~πάντως
δέ
μ´
ἱκετεύοντέ
|
θ´ |
ἥξετ´
εἰς
ἴσον
~ἐπ´
ἀνικετεύτοις |
[1550] |
~στρατός
τ´
Ἀχαιῶν
Ἀγαμέμνων
ἄναξ
|
θ´ |
ὁμοῦ,
~ἄχραντον
αἷμα
καλλιπαρθένου
δέρης, |
[1550] |
θεᾶς
~λαβὼν
κανοῦν
ἔθρεξε
χέρνιβάς
|
θ´ |
ὁμοῦ,
~ἔλεξε
δ´·
Ὦ
παῖ |
[50] |
βάθρα
~ἥκουσι
τῆσδε,
ναυσὶν
ἀσπίσιν
|
θ´ |
ὁμοῦ
~ἵπποις
τε
πολλοῖς
ἅρμασίν |
[150] |
~πεσσῶν
ἡδομένους
μορφαῖσι
~πολυπλόκοις
~Παλαμήδεά
|
θ´, |
ὃν
τέκε
παῖς
ὁ
Ποσειδᾶνος, |
[1250] |
ὅσον
στράτευμα
ναύφαρκτον
τόδε
~χαλκέων
|
θ´ |
ὅπλων
ἄνακτες
Ἑλλήνων
ὅσοι,
~οἷς |
[50] |
κατασκάψειν
πόλιν
~Ἕλλην´
ὁμοίως
βάρβαρόν
|
θ´ |
ὅπλων
μέτα.
~ἐπεὶ
δ´
ἐπιστώθησαν |
[1600] |
ὥστε
σοι
φράσαι
τάδε
~λέγειν
|
θ´ |
ὁποίας
ἐκ
θεῶν
μοίρας
κυρεῖ
|
[350] |
δεινὸν
κασιγνήτοισι
γίγνεσθαι
ψόγους
~μάχας
|
θ´, |
ὅταν
ποτ´
ἐμπέσωσιν
εἰς
ἔριν. |
[1600] |
βροτοῖς
τὰ
τῶν
θεῶν,
~σώιζουσί
|
θ´ |
οὓς
φιλοῦσιν·
ἦμαρ
γὰρ
τόδε
|
[1050] |
γάμον
~Νηρήιδων
ἔθεσαν
πρώτας
~Πηλέως
|
θ´ |
ὑμεναίους.
~σὲ
δ´
ἐπὶ
κάραι |
[1000] |
~μετά
τε
φιλοχόρου
κιθάρας
~συρίγγων
|
θ´ |
ὑπὸ
καλαμοεσσᾶν
~ἔστασεν
ἰαχάν,
~ὅτ´ |
[150] |
~Σαλαμῖνος
στέφανον,
Πρωτεσίλαόν
~τ´
ἐπὶ
|
θάκοις
|
~πεσσῶν
ἡδομένους
μορφαῖσι
~πολυπλόκοις
~Παλαμήδεά |
[600] |
~κἀμοὶ
χερός
τις
ἐνδότω
στηρίγματα,
|
~θάκους |
ἀπήνης
ὡς
ἂν
ἐκλίπω
καλῶς. |
[550] |
νιν
ἁμετέρων,
~ὦ
Κύπρι
καλλίστα,
|
θαλάμων. |
~εἴη
δέ
μοι
μετρία
~μὲν |
[0] |
φθόγγος
γ´
οὔτ´
ὀρνίθων
~οὔτε
|
θαλάσσης· |
σιγαὶ
δ´
ἀνέμων
~τόνδε
κατ´ |
[0] |
ὀπίσω
~ῥίπτεις
τε
πέδωι
πεύκην,
|
θαλερὸν
|
~κατὰ
δάκρυ
χέων,
κἀκ
τῶν |
[1200] |
δόμοισιν
ὄψομαι,
~ζῶσάν
τε
καὶ
|
θάλλουσαν |
ἀξίως
ἐμοῦ;
~οὑμὸς
δ´
ὅδ´ |
[1250] |
~Νυμφᾶν
κεῖνται
~λειμών
τ´
ἔρνεσι
|
θάλλων
|
~χλωροῖς
καὶ
ῥοδόεντ´
~ἄνθε´
ὑακίνθινά |
[1250] |
~ματρὸς
ἀποπρὸ
νοσφίσας
~ἐπὶ
μόρωι
|
θανατόεντι |
~Πάριν,
ὃς
Ἰδαῖος
Ἰδαῖος
~ἐλέγετ´ |
[1100] |
ἐμή,
~πολλὰς
ἱεῖσα
μεταβολὰς
ὀδυρμάτων,
|
~θάνατον |
ἀκούσας´
ὃν
πατὴρ
βουλεύεται.
~μνήμην |
[1300] |
ἔριν
τε
~καλλονᾶς,
ἐμοὶ
δὲ
|
θάνατον, |
~ὄνομα
μὲν
φέροντα
Δαναΐσιν
~κόραις, |
[1400] |
διὰ
μάχης
~ἐλθών.
ἄθρησον·
ὁ
|
θάνατος |
δεινὸν
κακόν.
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
λέγω
τάδε |
[1250] |
τέκνον,
ὦ
ξέναι,
~οἲ
´γὼ
|
θανάτου |
τοῦ
σοῦ
μελέα,
~φεύγει
σε |
[1200] |
πατρὸς
~τὴν
σὴν
ἀδελφὴν
μὴ
|
θανεῖν· |
αἴσθημά
τοι
~κἀν
νηπίοις
γε |
[1400] |
ἐάσω
ς´
ἀφροσύνηι
τῆι
σῆι
|
θανεῖν· |
~ἐλθὼν
δὲ
σὺν
ὅπλοις
τοῖσδε |
[1350] |
τι
τολμήσουσιν
ἐχθροὺς
χὐπὲρ
Ἑλλάδος
|
θανεῖν, |
~ἡ
δ´
ἐμὴ
ψυχὴ
μί´ |
[1250] |
οὐδέν·
μαίνεται
δ´
ὃς
εὔχεται
|
~θανεῖν· |
κακῶς
ζῆν
κρεῖσσον
ἢ
καλῶς |
[1250] |
κακῶς
ζῆν
κρεῖσσον
ἢ
καλῶς
|
θανεῖν. |
~(ΧΟΡΟΣ)
ὦ
τλῆμον
Ἑλένη,
διὰ |
[1150] |
χθόνα;
~κλῆρον
τίθεσθε
παῖδ´
ὅτου
|
θανεῖν |
χρεών.
~ἐν
ἴσωι
γὰρ
ἦν |
[1400] |
οὐκ
ἐάσων
ς´
ἀλλὰ
κωλύσων
|
θανεῖν. |
~χρήσηι
δὲ
καὶ
σὺ
τοῖς |
[500] |
Ἀργείων
στρατῶι.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
οὔκ,
ἢν
|
θάνηι |
γε
πρόσθε·
τοῦτο
δ´
εὐμαρές. |
[1000] |
καὶ
μάτην
ἐγκερτομῶν,
~θάνοιμι·
μὴ
|
θάνοιμι |
δ´,
ἢν
σώσω
κόρην.
~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ) |
[1000] |
λέγων
δὲ
καὶ
μάτην
ἐγκερτομῶν,
|
~θάνοιμι· |
μὴ
θάνοιμι
δ´,
ἢν
σώσω |
[850] |
ἐῶν
ἢ
ξυγκελεύων
παῖδ´
ἄγειν
|
θανουμένην; |
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
μὴ
μὲν
οὖν
ἄγειν· |
[950] |
γένοιτ´
ἂν
τοῖσι
μέλλουσιν
γάμοις
|
~θανοῦς´ |
ἐμὴ
παῖς,
ὅ
σε
φυλάξασθαι |
[1500] |
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
ἐθρέψαθ´
Ἑλλάδι
με
φάος·
|
~θανοῦσα |
δ´
οὐκ
ἀναίνομαι.
~(ΧΟΡΟΣ)
κλέος |
[1600] |
οὓς
φιλοῦσιν·
ἦμαρ
γὰρ
τόδε
|
~θανοῦσαν |
εἶδε
καὶ
βλέπουσαν
παῖδα
σήν. |
[1500] |
γε
δαίμονος
θεᾶς
~ῥανίσιν
αἱματορρύτοις
|
~θανοῦσαν |
εὐφυῆ
τε
σώματος
δέρην
~σφαγεῖσαν. |
[1550] |
ἐπιδρομάς.
~πρὸς
ταῦτα
πᾶς
τις
|
θάρσος |
αἶρε
ναυβάτης
~χώρει
τε
πρὸς |
[800] |
γάμων,
~οἴκους
ἐρήμους
ἐκλιπόντες
ἐνθάδε
|
~θάσσους´ |
ἐπ´
ἀκταῖς,
οἱ
δ´
ἔχοντες |
[200] |
~παρὰ
δὲ
Μηριόνην,
Ἄρεος
~ὄζον,
|
θαῦμα |
βροτοῖσιν,
~τὸν
ἀπὸ
νησαίων
τ´ |
[1550] |
μικρὸν
εἰσήιει
φρενὶ
~κἄστην
νενευκώς·
|
θαῦμα |
δ´
ἦν
αἴφνης
ὁρᾶν.
~πληγῆς |
[800] |
μορφὴν
εὐπρεπῆ
κεκτημένην;
~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
οὐ
|
θαῦμά |
ς´
ἡμᾶς
ἀγνοεῖν,
οἷς
μὴ |
[800] |
ἐστὶ
τὰ
παρὰ
σοῦ.
~(ΑΧΙΛΛΕΥΣ)
|
θαύμαζε· |
κοινὸν
δ´
ἐστὶν
εἰκάζειν
τάδε· |
[900] |
δεινὰ
τλᾶσα
κοὐκ
ἀνεκτὰ
παρθένος,
|
~θαυμαστὰ |
δ´
ὡς
ἀνάξι´
ἠτιμασμένη.
~ἐγὼ |
[1500] |
σῆς
μὲν
οὖν
παιδὸς
πέρι
|
~θαυμαστά |
σοι
καὶ
δεινὰ
σημῆναι
θέλω. |
[800] |
λόγοις
ἐμοῖς
~εἴκαζ´·
ἐμοὶ
γὰρ
|
θαύματ´ |
ἐστὶ
τὰ
παρὰ
σοῦ.
~(ΑΧΙΛΛΕΥΣ) |
[700] |
προτέλεια
δ´
ἤδη
παιδὸς
ἔσφαξας
|
θεᾶι; |
~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ)
μέλλω·
´πὶ
ταύτηι
καὶ |
[1100] |
~μόσχοι
τε,
πρὸ
γάμων
ἃς
|
θεᾶι |
πεσεῖν
χρεὼν
~Ἀρτέμιδι
μέλανος
αἵματος |
[200] |
εἰκόσιν
κατ´
ἄκρα
Νηρῆιδες
~ἕστασαν
|
θεαί, |
~πρύμναις
σῆμ´
Ἀχιλλείου
στρατοῦ.
~Ἀργείων |
[1250] |
καὶ
ῥοδόεντ´
~ἄνθε´
ὑακίνθινά
τε
|
θεαῖς |
δρέπειν·
ἔνθα
ποτὲ
~Παλλὰς
ἔμολε |
[550] |
βόες,
~ὅτι
σε
κρίσις
ἔμενε
|
θεᾶν, |
~ἅ
ς´
ἐς
Ἑλλάδα
πέμπει· |
[200] |
δ´
εἰς
ἀριθμὸν
ἤλυθον
~καὶ
|
θέαν |
ἀθέσφατον,
~τὰν
γυναικεῖον
ὄψιν
ὀμμάτων
|
[700] |
(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
μὰ
τὴν
ἄνασσαν
Ἀργείαν
|
θεάν. |
~ἐλθὼν
δὲ
τἄξω
πρᾶσσε,
τἀν |
[1550] |
~ἰδεῖν
μεγίστη
διαπρεπής
τε
τὴν
|
θέαν, |
~ἧς
αἵματι
βωμὸς
ἐραίνετ´
ἄρδην |
[400] |
σὴν
ἀφιγμένην.
~πᾶς
δ´
ἐς
|
θέαν |
ὅμιλος
ἔρχεται
δρόμωι,
~σὴν
παῖδ´ |
[200] |
ὁ
Θησέως
~παῖς
ἑξῆς
ἐναυλόχει,
|
θεὰν
|
~Παλλάδ´
ἐν
μωνύχοις
ἔχων
πτερωτοῖσιν
|
[1550] |
~θῦσαι
δίδωμ´
ἑκοῦσα
πρὸς
βωμὸν
|
θεᾶς
|
~ἄγοντας,
εἴπερ
ἐστὶ
θέσφατον
τόδε. |
[1300] |
πέλας.
~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
τόν
τε
τῆς
|
θεᾶς |
Ἀχιλλέα,
τέκνον,
ὧι
δεῦρ´
ἤλυθες. |
[850] |
ὦ,
σέ
τοι
λέγω,
~τὸν
|
θεᾶς |
γεγῶτα
παῖδα,
καὶ
σέ,
τὴν |
[900] |
τὸ
σὸν
γόνυ
~θνητὸς
ἐκ
|
θεᾶς |
γεγῶτος·
τί
γὰρ
ἐγὼ
σεμνύνομαι; |
[1400] |
σὺν
ὅπλοις
τοῖσδε
πρὸς
ναὸν
|
θεᾶς
|
~καραδοκήσω
σὴν
ἐκεῖ
παρουσίαν.
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ) |
[50] |
δ´
ἐκ
Φρυγῶν
ὁ
τὰς
|
θεὰς
|
~κρίνας
ὅδ´,
ὡς
ὁ
μῦθος |
[1550] |
ὁ
Πηλέως
ἐν
κύκλωι
βωμοῦ
|
θεᾶς
|
~λαβὼν
κανοῦν
ἔθρεξε
χέρνιβάς
θ´ |
[1050] |
~ὅπλων
Ἡφαιστοπόνων
~κεκορυθμένος
ἐνδύτ´,
ἐκ
|
~θεᾶς |
ματρὸς
δωρήματ´
ἔχων
~Θέτιδος,
ἅ |
[1400] |
οὐ
τάφος
νομίζεται;
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
βωμὸς
|
θεᾶς |
μοι
μνῆμα
τῆς
Διὸς
κόρης. |
[800] |
μένων
μελλήματα.
~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
ὦ
παῖ
|
θεᾶς |
Νηρῆιδος,
ἔνδοθεν
λόγων
~τῶν
σῶν |
[1250] |
τε
κἀμέ,
θέσφατ´
εἰ
λύσω
|
θεᾶς. |
~οὐ
Μενέλεώς
με
καταδεδούλωται,
τέκνον, |
[800] |
ἐμὴν
ἐπεὶ
γαμεῖς
~παῖδ´,
ὦ
|
θεᾶς |
παῖ
ποντίας
Νηρηίδος.
~(ΑΧΙΛΛΕΥΣ)
ποίους |
[900] |
τέκνου
πέρι;
~ἀλλ´
ἄμυνον,
ὦ
|
θεᾶς |
παῖ,
τῆι
τ´
ἐμῆι
δυσπραξίαι
|
[1500] |
τε
παγάς,
~βωμόν
γε
δαίμονος
|
θεᾶς
|
~ῥανίσιν
αἱματορρύτοις
~θανοῦσαν
εὐφυῆ
τε |
[100] |
Ἀγάμεμνον
ἄναξ,
~ὃς
τῶι
τῆς
|
θεᾶς |
σὴν
παῖδ´
ἄλοχον
~φατίσας
ἦγες |
[350] |
κόρην.
~μηδέν´
ἀνδρείας
ἕκατι
προστάτην
|
θείμην |
χθονὸς
~μηδ´
ὅπλων
ἄρχοντα·
νοῦν |
[200] |
ἰδόμαν
~χρυσοδαιδάλτοις
στομίοις
~πώλους
κέντρωι
|
θεινομένους, |
~τοὺς
μὲν
μέσους
ζυγίους
~λευκοστίκτωι |
[350] |
φρενῶν.
~οὐ
γὰρ
ἀσύνετον
τὸ
|
θεῖον, |
ἀλλ´
ἔχει
συνιέναι
~τοὺς
κακῶς |
[300] |
~Ἀγάμεμνον,
οὐδὲν
τῆι
δίκηι
χρῆσθαι
|
θέλει. |
~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ)
ἔα·
~τίς
ποτ´
ἐν |
[650] |
σέθεν.
~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ)
θέλω
γε,
τὸ
|
θέλειν |
δ´
οὐκ
ἔχων
ἀλγύνομαι.
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ) |
[400] |
εἰ
τοὺς
φίλους
γε
μὴ
|
θέλεις |
ἀπολλύναι.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
δείξεις
δὲ
ποῦ |
[350] |
ὅστις
ἀπολέσας
κακὸν
λέχος
~ἀναλαβεῖν
|
θέλεις, |
θεοῦ
σοι
τὴν
τύχην
διδόντος |
[1200] |
δ´
ἐπιλέλησαι,
καί
μ´
ἀποκτεῖναι
|
θέλεις. |
~μή,
πρός
σε
Πέλοπος
καὶ |
[0] |
γὰρ
ἔφυς.
~κἂν
μὴ
σὺ
|
θέληις, |
τὰ
θεῶν
οὕτω
~βουλόμεν´
ἔσται. |
[100] |
~συμπλεῖν
τ´
Ἀχαιοῖς
οὕνεκ´
οὐ
|
θέλοι |
λέγων,
~εἰ
μὴ
παρ´
ἡμῶν |
[300] |
ἑξῆς
πᾶσι,
κεἰ
μή
τις
|
θέλοι, |
~τοῖς
τρόποις
ζητῶν
πρίασθαι
τὸ |
[300] |
~καὶ
θύρας
ἔχων
ἀκλήιστους
τῶι
|
θέλοντι |
δημοτῶν
~καὶ
διδοὺς
πρόσρησιν
ἑξῆς |
[950] |
δὲ
καὶ
τέλη·
~σοῦ
γὰρ
|
θέλοντος |
παῖς
ἐμὴ
σωθήσεται.
~βούληι
νιν |
[150] |
ἔρυμα
καὶ
κλισίας
~ὁπλοφόρους
Δαναῶν
|
θέλους´
|
~ἵππων
τ´
ὄχλον
ἰδέσθαι.
~κατεῖδον |
[350] |
ἔγωγε
τῆς
ταλαιπώρου
στένω,
~ἥ,
|
θέλουσα |
δρᾶν
τι
κεδνόν,
βαρβάρους
τοὺς |
[100] |
ἀλσώδεις
ἵζου
~κρήνας
μήθ´
ὕπνωι
|
θελχθῆις. |
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
εὔφημα
θρόει.
~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ)
πάντηι |
[650] |
~γένους
δὲ
ποίου
χὠπόθεν
μαθεῖν
|
θέλω. |
~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ)
Αἴγινα
θυγάτηρ
ἐγένετ´
Ἀσωποῦ |
[850] |
θ´
ἡμή,
σώσαθ´
οὓς
ἐγὼ
|
θέλω. |
~(ΑΧΙΛΛΕΥΣ)
ὁ
λόγος
ἐς
μέλλοντ´ |
[650] |
οἶκον
ἐπὶ
τέκνοις
σέθεν.
~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ)
|
θέλω |
γε,
τὸ
θέλειν
δ´
οὐκ |
[1250] |
δεῖ,
κἂν
θέλω
κἂν
μὴ
|
θέλω, |
~θῦσαί
σε·
τούτου
δ´
ἥσσονες |
[1250] |
~ἀλλ´
Ἑλλάς,
ἧι
δεῖ,
κἂν
|
θέλω |
κἂν
μὴ
θέλω,
~θῦσαί
σε· |
[1500] |
~θαυμαστά
σοι
καὶ
δεινὰ
σημῆναι
|
θέλω. |
~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
μὴ
μέλλε
τοίνυν,
ἀλλὰ |
[1100] |
οὐδὲν
κελευσμοῦ
δεῖ
ς´·
ἐρωτᾶσθαι
|
θέλω. |
~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
τὴν
παῖδα
τὴν
σὴν |
[1000] |
τι
μὴ
πράσσωμεν
ὧν
ἐγὼ
|
θέλω, |
~ποῦ
ς´
αὖθις
ὀψόμεσθα;
ποῦ |
[750] |
~Διοσκούρων
Ἑλέναν
~ἐκ
Πριάμου
κομίσαι
|
θέλων
|
~ἐς
γᾶν
Ἑλλάδα
δοριπόνων
~ἀσπίσι |
[1500] |
χέρνιβές
τε
~στρατός
τ´
Ἀχαιῶν
|
θέλων
|
~Ἰλίου
πόλιν
μολεῖν.
~ἀλλὰ
τὰν |
[700] |
ἀπεσφάλην,
~ἐξ
ὀμμάτων
δάμαρτ´
ἀποστεῖλαι
|
θέλων. |
~σοφίζομαι
δὲ
κἀπὶ
τοῖσι
φιλτάτοις
|
[300] |
οὐχὶ
χρήιζων,
τῶι
δὲ
βούλεσθαι
|
θέλων, |
~ὡς
ταπεινὸς
ἦσθα,
πάσης
δεξιᾶς |
[900] |
κακοῖς
θρασύ,
~χρήσιμον
δ´,
ὅταν
|
θέλωσιν. |
ἢν
δὲ
τολμήσηις
σύ
μου
|
[650] |
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
σπεῦδ´
ἐκ
Φρυγῶν
μοι,
|
θέμενος |
εὖ
τἀκεῖ,
πάτερ.
~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ)
θῦσαί |
[800] |
εἰ
ψαύοιμεν
ὧν
μή
μοι
|
θέμις. |
~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
θέμις
μάλιστα,
τὴν
ἐμὴν |
[800] |
ὧν
μή
μοι
θέμις.
~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
|
θέμις |
μάλιστα,
τὴν
ἐμὴν
ἐπεὶ
γαμεῖς
|
[1150] |
προσπεσῆι
τέκνοισι
σοῖς;
~ἀλλ´
οὐ
|
θέμις |
σοι·
τίς
δὲ
καὶ
προσβλέψεται
|
[550] |
~ἐπί
τ´
εὐμήκεις
ἥκουσι
τύχας.
|
~θεοί |
γ´
οἱ
κρείσσους
οἵ
τ´ |
[1000] |
χρεών.
~εἰ
δ´
εἰσὶ
συνετοὶ
|
θεοί, |
δίκαιος
ὢν
ἀνὴρ
~ἐσθλῶν
κυρήσεις· |
[700] |
~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ)
ἐνταῦθ´
ἔδαισαν
Πηλέως
γάμους
|
θεοί. |
~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
Θέτις
δ´
ἔθρεψεν
ἢ |
[300] |
ποῦ
δὲ
κἄλαβές
νιν;
ὦ
|
θεοί, |
σῆς
ἀναισχύντου
φρενός.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
προσδοκῶν |
[700] |
γε
θύμαθ´
ἁμὲ
χρὴ
θῦσαι
|
θεοῖς. |
~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
ἡμεῖς
δὲ
θοίνην
ποῦ |
[1600] |
ἄν·
~ἔχει
γὰρ
ὄντως
ἐν
|
θεοῖς |
ὁμιλίαν.
~χρὴ
δέ
σε
λαβοῦσαν |
[1600] |
ἀκούσας´
ἀγγέλου·
~ζῶν
δ´
ἐν
|
θεοῖσι |
σὸν
μένειν
φράζει
τέκος.
~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ) |
[1400] |
εἶπας
ἀξίως
τε
πατρίδος·
~τὸ
|
θεομαχεῖν |
γὰρ
ἀπολιποῦς´,
ὅ
σου
κρατεῖ, |
[400] |
Ἑλλὰς
δὲ
σὺν
σοὶ
κατὰ
|
θεὸν |
νοσεῖ
τινα.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
σκήπτρωι
νυν |
[950] |
σὴν
θυγατέρ´
ἐξαιρήσεται.
~ἀλλ´
ἡσύχαζε·
|
θεὸς |
ἐγὼ
πέφηνά
σοι
~μέγιστος,
οὐκ |
[350] |
δέ
γ´
ἐλπίς,
οἶμαι
μέν,
|
θεός, |
~κἀξέπραξεν
αὐτὸ
μᾶλλον
ἢ
σὺ |
[1550] |
~ὁρᾶτε
τήνδε
θυσίαν,
ἣν
ἡ
|
θεὸς
|
~προύθηκε
βωμίαν,
ἔλαφον
ὀρειδρόμον;
~ταύτην |
[700] |
δ´
ἔσχε
Νηρέως
κόρην.
~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
|
θεοῦ |
διδόντος
ἢ
βίαι
θεῶν
λαβών; |
[1550] |
αἵματι
βωμὸς
ἐραίνετ´
ἄρδην
τῆς
|
θεοῦ. |
~κἀν
τῶιδε
Κάλχας
πῶς
δοκεῖς |
[950] |
~καὶ
τῆς
ἐναλίας
δαίμονος,
σεμνῆς
|
θεοῦ. |
~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
φεῦ·
πῶς
ἄν
ς´ |
[750] |
~χλωροκόμωι
στεφάνωι
δάφνας
~κοσμηθεῖσαν,
ὅταν
|
θεοῦ
|
~μαντόσυνοι
πνεύσως´
ἀνάγκαι.
~στάσονται
δ´ |
[500] |
φυλάσσετε.
~(ΧΟΡΟΣ)
μάκαρες
οἳ
μετρίας
|
θεοῦ
|
~μετά
τε
σωφροσύνας
μετέσχον
~λέκτρων |
[1400] |
τύχης
δὲ
καὶ
τὸ
τῆς
|
θεοῦ |
νοσεῖ.
~(ΑΧΙΛΛΕΥΣ)
Ἀγαμέμνονος
παῖ,
μακάριόν |
[350] |
ἀπολέσας
κακὸν
λέχος
~ἀναλαβεῖν
θέλεις,
|
θεοῦ |
σοι
τὴν
τύχην
διδόντος
εὖ. |
[1600] |
~ἡ
παῖς
σαφῶς
σοι
πρὸς
|
θεοὺς |
ἀφίπτατο.
~λύπης
δ´
ἀφαίρει
καὶ |
[1150] |
σοι;
~οὔ
τἄρα
συνετοὺς
τοὺς
|
θεοὺς |
ἡγοίμεθ´
ἄν,
~εἰ
τοῖσιν
αὐθένταισιν |
[1450] |
ὦ
Πελασγία
~Μυκηναῖαί
τ´
ἐμαὶ
|
θεράπναι |
~(ΧΟΡΟΣ)
καλεῖς
πόλισμα
Περσέως,
~Κυκλωπιᾶν |
[1050] |
Ὦ
Νηρηὶ
κόρα,
~παῖδά
σε
|
Θεσσαλίαι |
μέγα
φῶς
~μάντις
ὁ
φοιβάδα |
[0] |
τε
δίκαιον.
~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ)
ἐγένοντο
Λήδαι
|
Θεστιάδι |
τρεῖς
παρθένοι,
~Φοίβη
Κλυταιμήστρα
τ´, |
[850] |
τίς
αὐτὸν
οὑπάγων
ἀλαστόρων;
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
|
θέσφαθ´, |
ὥς
γέ
φησι
Κάλχας,
ἵνα |
[1250] |
κτενοῦσί
μου
~ὑμᾶς
τε
κἀμέ,
|
θέσφατ´ |
εἰ
λύσω
θεᾶς.
~οὐ
Μενέλεώς |
[1450] |
εἰ
χρεών,
~αἵμασι
θύμασί
τε
|
~θέσφατ´ |
ἐξαλείψω.
~ὦ
πότνια
πότνια
μᾶτερ, |
[500] |
Ἀργείοις
μέσοις
~λέξειν
ἃ
Κάλχας
|
θέσφατ´ |
ἐξηγήσατο,
~κἄμ´
ὡς
ὑπέστην
θῦμα, |
[1550] |
βωμὸν
θεᾶς
~ἄγοντας,
εἴπερ
ἐστὶ
|
θέσφατον |
τόδε.
~καὶ
τοὐπ´
ἔμ´
εὐτυχοῖτε |
[450] |
~εἰ
δέ
τι
κόρης
σῆς
|
θεσφάτων |
μέτεστι
σοί,
~μὴ
´μοὶ
μετέστω· |
[1050] |
ἐκ
~θεᾶς
ματρὸς
δωρήματ´
ἔχων
|
~Θέτιδος, |
ἅ
νιν
ἔτικτεν.
~μακάριον
τότε |
[900] |
ὑγρῶν
κυμάτων
τεθραμμένον
~Νηρέα,
φυτουργὸν
|
Θέτιδος |
ἥ
μ´
ἐγείνατο,
~οὐχ
ἅψεται |
[1000] |
~Πηλέως
ἐς
γάμον
ἦλθον,
~μελωιδοῖς
|
Θέτιν |
ἀχήμασι
τόν
τ´
Αἰακίδαν
~Κενταύρων |
[700] |
ἔδαισαν
Πηλέως
γάμους
θεοί.
~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
|
Θέτις |
δ´
ἔθρεψεν
ἢ
πατὴρ
Ἀχιλλέα; |
[1400] |
ἐς
οἴκους·
ἄχθομαι
δ´,
ἴστω
|
Θέτις, |
~εἰ
μή
σε
σώσω
Δαναΐδαισι |
[200] |
ποδοῖν
~λαιψηροδρόμον
Ἀχιλλέα,
~τὸν
ἁ
|
Θέτις |
τέκε
καὶ
~Χείρων
ἐξεπόνησεν,
~ἴδον |
[250] |
ἐν
μωνύχοις
ἔχων
πτερωτοῖσιν
~ἅρμασιν
|
θετόν, |
~εὔσημόν
γε
φάσμα
ναυβάταις.
~Βοιωτῶν |
[1350] |
γενήσομαι
´γὼ
θνητὸς
οὖσα
τῆι
|
θεῶι; |
~ἀλλ´
ἀμήχανον·
δίδωμι
σῶμα
τοὐμὸν |
[700] |
τῶι
θυηπόλωι
~κοινῆι
τὸ
τῆι
|
θεῶι |
φίλον,
ἐμοὶ
δ´
οὐκ
εὐτυχές, |
[1450] |
μοι.
~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
προσέλκυσαί
νιν
ὕστατον
|
θεωμένη. |
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
ὦ
φίλτατ´,
ἐπεκούρησας
ὅσον |
[1500] |
τὰν
Διὸς
κόραν
~κλήισωμεν
Ἄρτεμιν,
|
~θεῶν |
ἄνασσαν,
ὡς
ἐπ´
εὐτυχεῖ
πότμωι· |
[650] |
~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
ταύτην
δὲ
θνητῶν
ἢ
|
θεῶν |
ἔζευξε
τίς;
~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ)
Ζεύς·
Αἰακὸν |
[1400] |
Ἀγαμέμνονος
παῖ,
μακάριόν
μέ
τις
|
θεῶν
|
~ἔμελλε
θήσειν,
εἰ
τύχοιμι
σῶν |
[1050] |
ἱπποβάτας
~Κενταύρων
ἐπὶ
δαῖτα
τὰν
|
~θεῶν |
κρατῆρά
τε
Βάκχου.
~μέγα
δ´ |
[700] |
~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
θεοῦ
διδόντος
ἢ
βίαι
|
θεῶν |
λαβών;
~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ)
Ζεὺς
ἠγγύησε
καὶ |
[1150] |
δέξασθαι
χρεών.
~μὴ
δῆτα
πρὸς
|
θεῶν |
μήτ´
ἀναγκάσηις
ἐμὲ
~κακὴν
γενέσθαι |
[1600] |
τάδε
~λέγειν
θ´
ὁποίας
ἐκ
|
θεῶν |
μοίρας
κυρεῖ
~καὶ
δόξαν
ἔσχεν |
[0] |
δὲ
προσιστάμενον.
~τοτὲ
μὲν
τὰ
|
θεῶν |
οὐκ
ὀρθωθέντ´
~ἀνέτρεψε
βίον,
τοτὲ |
[350] |
ἐξεπλήσσου
τῆι
τύχηι
τῆι
τῶν
|
θεῶν, |
~οὐρίας
πομπῆς
σπανίζων·
Δαναΐδαι
δ´ |
[0] |
~κἂν
μὴ
σὺ
θέληις,
τὰ
|
θεῶν |
οὕτω
~βουλόμεν´
ἔσται.
σὺ
δὲ |
[1600] |
~ἀπροσδόκητα
δὲ
βροτοῖς
τὰ
τῶν
|
θεῶν, |
~σώιζουσί
θ´
οὓς
φιλοῦσιν·
ἦμαρ |
[500] |
τάλας
ἐγώ,
~ὡς
ἠπόρημαι
πρὸς
|
θεῶν |
τὰ
νῦν
τάδε.
~ἕν
μοι |
[1550] |
ἐπήχησε
στρατός,
~ἄελπτον
εἰσιδόντες
ἐκ
|
θεῶν |
τινος
~φάσμ´,
οὗ
γε
μηδ´ |
[1600] |
φράζει
τέκος.
~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
ὦ
παῖ,
|
θεῶν |
τοῦ
κλέμμα
γέγονας;
~πῶς
σε |
[800] |
~τῆσδε
στρατείας
Ἑλλάδ´
οὐκ
ἄνευ
|
θεῶν. |
~τοὐμὸν
μὲν
οὖν
δίκαιον
ἐμὲ |
[1050] |
κοινὸς
ἀγὼν
βροτοῖς
~μή
τις
|
θεῶν |
φθόνος
ἔλθηι;
~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
ἐξῆλθον
οἴκων |
[1000] |
αἱ
καλλιπλόκαμοι
~Πιερίδες
ἐν
δαιτὶ
|
θεῶν
|
~χρυσεοσάνδαλον
ἴχνος
~ἐν
γᾶι
κρούουσαι
|
[400] |
ἔτεινον,
εὔρυτον
παρὰ
~κρήνην
ἀναψύχουσι
|
θηλύπουν |
βάσιν
~αὐταί
τε
πῶλοί
τ´· |
[950] |
αἰτεῖν
τοὐμὸν
ὄνομ´
ἐμοῦ
πάρα,
|
~θήραμα |
παιδός·
ἡ
Κλυταιμήστρα
δ´
ἐμοὶ
|
[550] |
~κλέος
ἀγήρατον
βιοτᾶι.
~μέγα
τι
|
θηρεύειν |
ἀρετάν,
~γυναιξὶ
μὲν
κατὰ
Κύ– |
[1150] |
τ´
ἐξιόντ´
εὐδαιμονεῖν.
~σπάνιον
δὲ
|
θήρευμ´ |
ἀνδρὶ
τοιαύτην
λαβεῖν
~δάμαρτα·
φλαύραν |
[1550] |
δ´·
Ὦ
παῖ
Ζηνός,
ὦ
|
θηροκτόνε, |
~τὸ
λαμπρὸν
εἱλίσσους´
ἐν
εὐφρόνηι |
[950] |
τῶν
γάμων
ἕκατι
μυρίαι
κόραι
|
~θηρῶσι |
λέκτρον
τοὐμόν
εἴρηται
τόδε·
~ἀλλ´ |
[750] |
Τροίας
~πέρσας
κατ´
ἄκρας
πόλιν,
|
~θήσει |
κόρας
πολυκλαύτους
~δάμαρτά
τε
Πριάμου. |
[1400] |
μακάριόν
μέ
τις
θεῶν
~ἔμελλε
|
θήσειν, |
εἰ
τύχοιμι
σῶν
γάμων.
~ζηλῶ |
[200] |
δ´
ἄγων
~ἑξήκοντα
ναῦς
ὁ
|
Θησέως
|
~παῖς
ἑξῆς
ἐναυλόχει,
θεὰν
~Παλλάδ´ |
[1400] |
ἐμοῦ
λελεγμένα,
~ἐλθὼν
τάδ´
ὅπλα
|
θήσομαι |
βωμοῦ
πέλας,
~ὡς
οὐκ
ἐάσων |
[700] |
ἡμεῖς
δὲ
θοίνην
ποῦ
γυναιξὶ
|
θήσομεν; |
~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ)
ἐνθάδε
παρ´
εὐπρύμνοισιν
Ἀργείων |
[400] |
βούληι
φρονεῖν
εὖ,
τἄμ´
ἐγὼ
|
θήσω |
καλῶς.
~(ΧΟΡΟΣ)
οἵδ´
αὖ
διάφοροι |
[1050] |
δ´
ἐλάταισι
στεφανώδει
τε
χλόαι
|
~θίασος |
ἔμολεν
ἱπποβάτας
~Κενταύρων
ἐπὶ
δαῖτα |
[450] |
δός
μοι
δεξιᾶς
τῆς
σῆς
|
θιγεῖν. |
~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ)
δίδωμι·
σὸν
γὰρ
τὸ |
[1350] |
ἂν
ἔτλη
σώματος
τοῦ
σοῦ
|
θιγεῖν; |
~(ΑΧΙΛΛΕΥΣ)
πάντες
Ἕλληνες.
(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
στρατὸς |
[1050] |
~δύνασιν,
ἁ
δ´
Ἀρετὰ
κατόπισθεν
|
~θνατοῖς |
ἀμελεῖται,
~Ἀνομία
δὲ
νόμων
κρατεῖ, |
[1300] |
Ζεύς,
εἱλίσσων
~αὔραν
ἄλλοις
ἄλλαν
|
θνατῶν, |
~λαίφεσι
χαίρειν,
~τοῖσι
δὲ
λύπαν, |
[1400] |
σὺ
δ´,
ὦ
ξένε,
~μὴ
|
θνῆισκε |
δι´
ἐμὲ
μηδ´
ἀποκτείνηις
τινά, |
[1400] |
χωσθήσεται.
~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
τί
δὲ
τὸ
|
θνήισκειν |
οὐ
τάφος
νομίζεται;
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
βωμὸς |
[450] |
στενάζειν,
τἀμὰ
δ´
ἡδέως
ἔχειν,
|
~θνήισκειν |
τε
τοὺς
σούς,
τοὺς
δ´ |
[300] |
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
ἀλλ´
εὐκλεές
τοι
δεσποτῶν
|
θνήισκειν |
ὕπερ.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
μέθες·
μακροὺς
δὲ |
[0] |
δέ
σε
χαίρειν
~καὶ
λυπεῖσθαι·
|
θνητὸς |
γὰρ
ἔφυς.
~κἂν
μὴ
σὺ |
[900] |
´γὼ
προσπεσεῖν
τὸ
σὸν
γόνυ
|
~θνητὸς |
ἐκ
θεᾶς
γεγῶτος·
τί
γὰρ |
[1350] |
Ἄρτεμις
λαβεῖν,
~ἐμποδὼν
γενήσομαι
´γὼ
|
θνητὸς |
οὖσα
τῆι
θεῶι;
~ἀλλ´
ἀμήχανον· |
[150] |
τεθρίππων
τῶν
Ἀελίου.
~σύλλαβε
μόχθων.
|
θνητῶν |
δ´
ὄλβιος
~ἐς
τέλος
οὐδεὶς |
[650] |
Ἀσωποῦ
πατρός.
~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
ταύτην
δὲ
|
θνητῶν |
ἢ
θεῶν
ἔζευξε
τίς;
~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ) |
[550] |
τ´
ὀλβοφόροι
~τοῖς
οὐκ
εὐδαίμοσι
|
θνητῶν. |
~στῶμεν,
Χαλκίδος
ἔκγονα
θρέμματα,
~τὴν |
[700] |
θῦσαι
θεοῖς.
~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
ἡμεῖς
δὲ
|
θοίνην |
ποῦ
γυναιξὶ
θήσομεν;
~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ)
ἐνθάδε |
[1300] |
κοὐδεὶς
ἐναντία
λέγει;
~(ΑΧΙΛΛΕΥΣ)
ἐς
|
θόρυβον |
ἐγώ
τιν´
αὐτὸς
ἤλυθον
(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ) |
[600] |
μολὸν
~κλεινὸν
τέκνον
Ἀγαμέμνονος,
~μηδὲ
|
θόρυβον |
μηδ´
ἔκπληξιν
~ταῖς
Ἀργείαις
~ξεῖναι |
[300] |
ἔα·
~τίς
ποτ´
ἐν
πύλαισι
|
θόρυβος |
καὶ
λόγων
ἀκοσμία;
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
οὑμὸς |
[200] |
ὁ
Μυρμιδὼν
Ἄρης
~πεντήκοντα
ναυσὶ
|
θουρίαις· |
~χρυσέαις
δ´
εἰκόσιν
κατ´
ἄκρα |
[900] |
στράτευμ´
ἄναρχον
κἀπὶ
τοῖς
κακοῖς
|
θρασύ, |
~χρήσιμον
δ´,
ὅταν
θέλωσιν.
ἢν |
[550] |
εὐδαίμοσι
θνητῶν.
~στῶμεν,
Χαλκίδος
ἔκγονα
|
θρέμματα, |
~τὴν
βασίλειαν
δεξώμεθ´
ὄχων
~ἄπο |
[700] |
~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
φεῦ·
σοφός
γ´
ὁ
|
θρέψας |
χὠ
διδοὺς
σοφωτέροις.
~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ)
τοιόσδε |
[1150] |
δὲ
δακρύοις
~μόνη
κάθωμαι,
τήνδε
|
θρηνωιδοῦς´ |
ἀεί·
~Ἀπώλεσέν
ς´,
ὦ
τέκνον, |
[100] |
μήθ´
ὕπνωι
θελχθῆις.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
εὔφημα
|
θρόει. |
~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ)
πάντηι
δὲ
πόρον
σχιστὸν |
[1300] |
Λήδας
θύγατερ
(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
οὐ
ψευδῆ
|
~θροεῖς. |
~(ΑΧΙΛΛΕΥΣ)
δείν´
ἐν
Ἀργείοις
βοᾶται |
[250] |
~ναῦς
ἦν
Οἰλέως
τόκος
κλυτὰν
|
~Θρονιάδ´ |
ἐκλιπὼν
πόλιν.
~ἐκ
Μυκήνας
δὲ |
[1150] |
με
καρδίαν
ἕξειν
δοκεῖς;
~ὅταν
|
θρόνους |
τῆσδ´
εἰσίδω
πάντας
κενούς,
~κενοὺς |
[550] |
ἐς
Ἑλλάδα
πέμπει·
~ἐλεφαντοδέτων
πάροιθεν
|
~θρόνων |
ὃς
στὰς
Ἑλένας
~ἐν
ἀντωποῖς |
[1100] |
ὀνομάσασαν
εὖ
λέγειν.
~χώρει
δέ,
|
θύγατερ, |
ἐκτός
οἶσθα
γὰρ
πατρὸς
~πάντως |
[850] |
παῖδα
νυμφεύσουσα
σήν.
~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
ὦ
|
θύγατερ, |
ἥκεις
ἐπ´
ὀλέθρωι
καὶ
σὺ |
[650] |
ἐμέ.
~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ)
ἐς
ταὐτόν,
ὦ
|
θύγατερ, |
ἥξεις
σῶι
πατρί.
~συνετὰ
λέγουσα |
[1300] |
~(ΑΧΙΛΛΕΥΣ)
ὦ
γύναι
τάλαινα,
Λήδας
|
θύγατερ |
(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
οὐ
ψευδῆ
~θροεῖς.
~(ΑΧΙΛΛΕΥΣ) |
[950] |
Κλυταιμήστρα
δ´
ἐμοὶ
~μάλιστ´
ἐπείσθη
|
θυγατέρ´ |
ἐκδοῦναι
πόσει.
~ἔδωκά
τἂν
Ἕλλησιν, |
[650] |
εἰ
κατωικτίσθην
ἄγαν,
~μέλλων
Ἀχιλλεῖ
|
θυγατέρ´ |
ἐκδώσειν
ἐμήν.
~ἀποστολαὶ
γὰρ
μακάριαι |
[950] |
~εἴ
τίς
με
τὴν
σὴν
|
θυγατέρ´ |
ἐξαιρήσεται.
~ἀλλ´
ἡσύχαζε·
θεὸς
ἐγὼ |
[100] |
δάμαρτα
τὴν
ἐμὴν
~πέμπειν
Ἀχιλλεῖ
|
θυγατέρ´ |
ὡς
γαμουμένην,
~τό
τ´
ἀξίωμα |
[50] |
στρατόν,
~ὡς
οὔποτ´
ἂν
τλὰς
|
θυγατέρα |
κτανεῖν
ἐμήν.
~οὗ
δή
μ´ |
[650] |
χὠπόθεν
μαθεῖν
θέλω.
~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ)
Αἴγινα
|
θυγάτηρ |
ἐγένετ´
Ἀσωποῦ
πατρός.
~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
ταύτην |
[50] |
Τυνδάρεως
πυκνῆι
φρενί)
~δίδως´
ἑλέσθαι
|
θυγατρὶ |
μνηστήρων
ἕνα,
~ὅποι
πνοαὶ
φέροιεν |
[450] |
ἄκλητος.
εἰκότως
δ´
ἅμ´
ἕσπετο
|
~θυγατρὶ |
νυμφεύσουσα
καὶ
τὰ
φίλτατα
~δώσους´, |
[400] |
τί
πράσσεται;
~ἢ
πόθον
ἔχων
|
θυγατρὸς |
Ἀγαμέμνων
ἄναξ
~ἐκόμισε
παῖδα;
τῶν |
[950] |
μ´
ἐγείνατο,
~οὐχ
ἅψεται
σῆς
|
θυγατρὸς |
Ἀγαμέμνων
ἄναξ,
~οὐδ´
εἰς
ἄκραν |
[500] |
ἥκομεν
γὰρ
εἰς
ἀναγκαίας
τύχας,
|
~θυγατρὸς |
αἱματηρὸν
ἐκπρᾶξαι
φόνον.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
πῶς; |
[1600] |
σοι
φράζειν
μύθους.
~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ)
γύναι,
|
θυγατρὸς |
ἕνεκ´
ὄλβιοι
γενοίμεθ´
ἄν·
~ἔχει |
[1350] |
τί
χρὴ
τότε;
~(ΑΧΙΛΛΕΥΣ)
ἀντέχου
|
θυγατρός. |
(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
ὡς
τοῦδ´
οὕνεκ´
οὐ |
[350] |
ἄλλας
γραφάς,
~ὡς
φονεὺς
οὐκέτι
|
θυγατρὸς |
σῆς
ἔσηι;
μάλιστά
γε.
~οὗτος |
[450] |
ἐννοουμένωι,
~ἣ
τῶν
ἐμῶν
ἕκατι
|
θύεσθαι |
γάμων
~μέλλει.
τί
δ´
Ἑλένης |
[1350] |
ἀμήχανον·
δίδωμι
σῶμα
τοὐμὸν
Ἑλλάδι.
|
~θύετ´, |
ἐκπορθεῖτε
Τροίαν·
ταῦτα
γὰρ
μνημεῖά |
[700] |
~ὅμως
δὲ
σὺν
Κάλχαντι
τῶι
|
θυηπόλωι
|
~κοινῆι
τὸ
τῆι
θεῶι
φίλον, |
[1600] |
διαπερᾶν.
ἐπεὶ
δ´
ἅπαν
~κατηνθρακώθη
|
θῦμ´ |
ἐν
Ἡφαίστου
φλογί,
~τὰ
πρόσφορ´ |
[500] |
θέσφατ´
ἐξηγήσατο,
~κἄμ´
ὡς
ὑπέστην
|
θῦμα, |
κἆιτ´
ἐψευδόμην
~Ἀρτέμιδι
θύσειν;
οὐ |
[1550] |
ἐν
εὐφρόνηι
φάος,
~δέξαι
τὸ
|
θῦμα |
τόδ´
ὅ
γέ
σοι
δωρούμεθα
|
[700] |
ἐς
ὕστερον;
~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ)
θύσας
γε
|
θύμαθ´ |
ἁμὲ
χρὴ
θῦσαι
θεοῖς.
~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ) |
[1450] |
ὡς
ἐμοῖσιν,
εἰ
χρεών,
~αἵμασι
|
θύμασί |
τε
~θέσφατ´
ἐξαλείψω.
~ὦ
πότνια |
[1500] |
εὐτυχεῖ
πότμωι·
~ὦ
πότνια
πότνια,
|
θύμασιν |
βροτησίοις
~χαρεῖσα,
πέμψον
ἐς
Φρυγῶν
|
[150] |
ἐξορμάσεις
χαλινούς,
~ἐπὶ
Κυκλώπων
ἱεὶς
|
θυμέλας. |
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
πιστὸς
δὲ
φράσας
τάδε |
[100] |
λέκτρων
ἀπλακὼν
~οὐ
μέγα
φυσῶν
|
θυμὸν |
ἐπαρεῖ
~σοὶ
σῆι
τ´
ἀλόχωι; |
[900] |
ὑπερκάμνειν
τέκνων.
~(ΑΧΙΛΛΕΥΣ)
ὑψηλόφρων
μοι
|
θυμὸς |
αἴρεται
πρόσω·
~ἐπίσταμαι
δὲ
τοῖς |
[1350] |
λόγων·
μάτην
γάρ
ς´
εἰσορῶ
|
θυμουμένην
|
~σῶι
πόσει·
τὰ
δ´
ἀδύναθ´ |
[1150] |
ὥστε
ς´
εἰσιόντα
τε
~χαίρειν
|
θύραζέ |
τ´
ἐξιόντ´
εὐδαιμονεῖν.
~σπάνιον
δὲ |
[300] |
ἦσθα,
πάσης
δεξιᾶς
προσθιγγάνων
~καὶ
|
θύρας |
ἔχων
ἀκλήιστους
τῶι
θέλοντι
δημοτῶν |
[1550] |
τῆς
ἁπάσης
Ἑλλάδος
γαίας
ὕπερ
|
~θῦσαι |
δίδωμ´
ἑκοῦσα
πρὸς
βωμὸν
θεᾶς
|
[700] |
θύσας
γε
θύμαθ´
ἁμὲ
χρὴ
|
θῦσαι |
θεοῖς.
~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
ἡμεῖς
δὲ
θοίνην |
[350] |
Κάλχας
ἐν
ἱεροῖς
εἶπε
σὴν
|
θῦσαι |
κόρην
~Ἀρτέμιδι,
καὶ
πλοῦν
ἔσεσθαι |
[650] |
θέμενος
εὖ
τἀκεῖ,
πάτερ.
~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ)
|
θῦσαί |
με
θυσίαν
πρῶτα
δεῖ
τιν´ |
[1250] |
κἂν
θέλω
κἂν
μὴ
θέλω,
|
~θῦσαί |
σε·
τούτου
δ´
ἥσσονες
καθέσταμεν. |
[50] |
Ἰφιγένειαν
ἣν
ἔσπειρ´
ἐγὼ
~Ἀρτέμιδι
|
θῦσαι |
τῆι
τόδ´
οἰκούσηι
πέδον,
~καὶ |
[700] |
τοὺς
γάμους
ἐς
ὕστερον;
~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ)
|
θύσας |
γε
θύμαθ´
ἁμὲ
χρὴ
θῦσαι |
[50] |
καὶ
κατασκαφὰς
Φρυγῶν
~θύσασι,
μὴ
|
θύσασι |
δ´
οὐκ
εἶναι
τάδε.
~κλυὼν |
[50] |
τ´
ἔσεσθαι
καὶ
κατασκαφὰς
Φρυγῶν
|
~θύσασι, |
μὴ
θύσασι
δ´
οὐκ
εἶναι |
[500] |
ὑπέστην
θῦμα,
κἆιτ´
ἐψευδόμην
~Ἀρτέμιδι
|
θύσειν; |
οὐ
ξυναρπάσας
στρατόν,
~σὲ
κἄμ´ |
[850] |
πεπρωμένος;
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
πάντ´
ἔχεις·
Ἀρτέμιδι
|
θύσειν |
παῖδα
σὴν
μέλλει
πατήρ.
~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ) |
[350] |
ἔσεσθαι
Δαναΐδαις,
ἡσθεὶς
φρένας
~ἄσμενος
|
θύσειν |
ὑπέστης
παῖδα·
καὶ
πέμπεις
ἑκών, |
[1150] |
σὲ
μήτ´
αὐτὸς
γένηι.
~εἶἑν·
|
θύσεις |
δὲ
παῖδ´
ἔνθα
τίνας
εὐχὰς |
[1550] |
κοίρανοι
κοινοῦ
στρατοῦ,
~ὁρᾶτε
τήνδε
|
θυσίαν, |
ἣν
ἡ
θεὸς
~προύθηκε
βωμίαν, |
[650] |
τἀκεῖ,
πάτερ.
~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ)
θῦσαί
με
|
θυσίαν |
πρῶτα
δεῖ
τιν´
ἐνθάδε.
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ) |
[1250] |
κλεινὸν
βάθρον,
~εἰ
μή
σε
|
θύσω, |
μάντις
ὡς
Κάλχας
λέγει.
~μέμηνε |