Chapitre
[1150]	~σπάνιον δὲ θήρευμ´ ἀνδρὶ τοιαύτην	λαβεῖν	~δάμαρτα· φλαύραν δ´ οὐ σπάνις
[1350]	δ´ ἐβουλήθη σῶμα τοὐμὸν Ἄρτεμις	λαβεῖν,	~ἐμποδὼν γενήσομαι ´γὼ θνητὸς οὖσα
[50]	εἵλεθ´, ὅς σφε μήποτ´ ὤφελεν	λαβεῖν,	~Μενέλαον. ἐλθὼν δ´ ἐκ Φρυγῶν
[350]	τοῦ κέχρησαι; χρηστὰ λέκτρ´ ἐρᾶις	λαβεῖν;	~οὐκ ἔχοιμ´ ἄν σοι παρασχεῖν·
[850]	γε δέλτον οὐκ ἐμοὶ δίδως	λαβεῖν;	~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ) Μενέλεως ἀφείλεθ´ ἡμᾶς, ὃς
[1400]	ἐγὼ γὰρ βούλομαί ς´ εὐεργετεῖν	~λαβεῖν	τ´ ἐς οἴκους· ἄχθομαι δ´,
[50]	~ἄλλος τις ὤφελ´ ἀντ´ ἐμοῦ	λαβεῖν	τόδε. ~ἠθροισμένου δὲ καὶ ξυνεστῶτος
[1150]	τὰ σά; ~Μενέλαος Ἑλένην ἵνα	λάβηι.	καλὸν γένος, ~κακῆς γυναικὸς μισθὸν
[850]	πρὸς δώμαθ´, Ἑλένην Μενέλεως ὅπως	λάβηι.	~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ) εἰς ἄρ´ Ἰφιγένειαν Ἑλένης
[250]	χάριν γάμων ~πρᾶξιν Ἑλλὰς ὡς	λάβοι.	~ἐκ Πύλου δὲ Νέστορος ~Γερηνίου
[50]	ἀλλήλων φθόνος ~ξυνίσταθ´, ὅστις μὴ	λάβοι	τὴν παρθένον. ~τὸ πρᾶγμα δ´
[450]	γάρ; οὐ γάμους ἐξαιρέτους ~ἄλλους	λάβοιμ´	ἄν, εἰ γάμων ἱμείρομαι; ~ἀλλ´
[1100]	πέπλους; ~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ) φεῦ· ~τίν´ ἂν	λάβοιμι	τῶν ἐμῶν ἀρχὴν κακῶν; ~ἅπασι
[50]	οὖν Ἕλληνες ἄιξαντες δορί, ~τεύχη	λαβόντες	στενόπορ´ Αὐλίδος βάθρα ~ἥκουσι τῆσδε,
[1100]	μέλλει χὐπὸ τοῖς πέπλοις ἄγε	~λαβοῦς´	Ὀρέστην, σὸν κασίγνητον, τέκνον. ~ἰδού,
[1600]	θεοῖς ὁμιλίαν. ~χρὴ δέ σε	λαβοῦσαν	τόνδε μόσχον νεαγενῆ ~στείχειν πρὸς
[300]	ἵν´ ἀρχὰς τῶν λόγων ταύτας	λάβω.	~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ) μῶν τρέσας οὐκ ἀνακαλύψω
[700]	θεοῦ διδόντος ἢ βίαι θεῶν	λαβών;	~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ) Ζεὺς ἠγγύησε καὶ δίδως´
[1550]	ἔστη βλέπων. ~ἱερεὺς δὲ φάσγανον	λαβὼν	ἐπεύξατο ~λαιμόν τ´ ἐπεσκοπεῖθ´, ἵνα
[1550]	Πηλέως ἐν κύκλωι βωμοῦ θεᾶς	~λαβὼν	κανοῦν ἔθρεξε χέρνιβάς θ´ ὁμοῦ,
[50]	~Ἑλένην πρὸς Ἴδης βούσταθμ´, ἔκδημον	λαβὼν	~Μενέλαον. ὁ δὲ καθ´ Ἑλλάδ´
[50]	συναμυνεῖν, εἴ τις ἐκ δόμων	λαβὼν	~οἴχοιτο τόν τ´ ἔχοντ´ ἀπωθοίη
[100]	~ἀλλ´ εἷα χώρει τάσδ´ ἐπιστολὰς	λαβὼν	~πρὸς Ἄργος. ἃ δὲ κέκευθε
[350]	καὶ τὸ σὸν σθένος ~οὓς	λαβὼν	στράτευ´· ἕτοιμοι δ´ εἰσὶ μωρίαι
[500]	πρὶν Ἅιδηι παῖδ´ ἐμὴν προσθῶ	λαβών,	~ὡς ἐπ´ ἐλαχίστοις δακρύοις πράσσω
[200]	~τὸν ἀπὸ νησαίων τ´ ὀρέων	~Λαέρτα	τόκον, ἅμα δὲ Νιρέα, ~κάλλιστον
[600]	παῖδα τόνδε, τὸν Ἀγαμέμνονος γόνον,	~λάζυσθ´,	Ὀρέστην· ἔτι γάρ ἐστι νήπιος.
[100]	~λεῦσσε, φυλάσσων μή τίς σε	λάθηι	~τροχαλοῖσιν ὄχοις παραμειψαμένη ~παῖδα κομίζους´
[500]	Ἄργος γ´ ἀποστείληις πάλιν. ~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ)	λάθοιμι	τοῦτ´ ἄν, ἀλλ´ ἐκεῖν´ οὐ
[300]	ἀνοίξας ἃ σὺ κάκ´ ἠργάσω	λάθραι.	~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ) ποῦ δὲ κἄλαβές νιν;
[1050]	ὀρέων ~μόσχον ἀκήρατον, βρότειον ~αἱμάσσοντες	λαιμόν·	~οὐ σύριγγι τραφεῖσαν οὐδ´ ~ἐν
[1550]	~ἱερεὺς δὲ φάσγανον λαβὼν ἐπεύξατο	~λαιμόν	τ´ ἐπεσκοπεῖθ´, ἵνα πλήξειεν ἄν.
[750]	περὶ πύργους ~κυκλώσας Ἄρει φονίωι	~λαιμοτόμους	κεφαλὰς σπάσας ~πόλισμα Τροίας ~πέρσας
[750]	Ἀχαιῶν. ~Πέργαμον δὲ Φρυγῶν πόλιν	~λαΐνους	περὶ πύργους ~κυκλώσας Ἄρει φονίωι
[250]	ἔντροφος ~δεξιὸν κέρας ~πρὸς τὸ	λαιὸν	ξύναγε ~τῶν ἆσσον ὥρμει πλάταισιν
[1300]	εἱλίσσων ~αὔραν ἄλλοις ἄλλαν θνατῶν,	~λαίφεσι	χαίρειν, ~τοῖσι δὲ λύπαν, τοῖσι
[200]	Ἀχαιῶν. ~τὸν ἰσάνεμόν τε ποδοῖν	~λαιψηροδρόμον	Ἀχιλλέα, ~τὸν ἁ Θέτις τέκε
[50]	ὡς ὁ μῦθος ἀνθρώπων ἔχει,	~Λακεδαίμον´,	ἀνθηρὸς μὲν εἱμάτων στολῆι ~χρυσῶι
[1200]	ἐμὲ ~νῦν δευτέραν ὠδῖνα τήνδε	λαμβάνει.	~τί μοι μέτεστι τῶν Ἀλεξάνδρου
[1500]	μὴ λίπηι. ~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ) ἰὼ ἰώ·	~λαμπαδοῦχος	ἁμέρα ~Διός τε φέγγος, ἕτερον
[150]	ἴθι· λευκαίνει ~τόδε φῶς ἤδη	λάμπους´	ἠὼς ~πῦρ τε τεθρίππων τῶν
[1550]	παῖ Ζηνός, ὦ θηροκτόνε, ~τὸ	λαμπρὸν	εἱλίσσους´ ἐν εὐφρόνηι φάος, ~δέξαι
[50]	μὲν εἱμάτων στολῆι ~χρυσῶι τε	λαμπρός,	βαρβάρωι χλιδήματι, ~ἐρῶν ἐρῶσαν ὤιχετ´
[0]	οὕτω ~βουλόμεν´ ἔσται. σὺ δὲ	λαμπτῆρος	~φάος ἀμπετάσας δέλτον τε γράφεις
[850]	ὄντ´ ἐγὼ παλαιὸν δωμάτων ἐμῶν	λάτριν.	~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ) χὤτι μ´ ἐν ταῖς
[1100]	ἄλλ´ ἐρωτῶ, καὶ σὺ μὴ	λέγ´	ἄλλα μοι. ~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ) ὦ πότνια
[1400]	τάδε δέ μοι πιθοῦ. ~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)	λέγ´·	ὡς παρ´ ἡμῶν οὐδὲν ἀδικήσηι,
[100]	τ´ ἐμοῖς δόμοισιν εἶ. ~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)	λέγε	καὶ σήμαιν´, ἵνα καὶ γλώσσηι
[150]	δὲ φράσας τάδε πῶς ἔσομαι,	~λέγε,	παιδὶ σέθεν τῆι σῆι τ´
[1300]	σφάξαι νιν. (ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ) κοὐδεὶς ἐναντία	λέγει;	~(ΑΧΙΛΛΕΥΣ) ἐς θόρυβον ἐγώ τιν´
[1250]	σε θύσω, μάντις ὡς Κάλχας	λέγει.	~μέμηνε δ´ Ἀφροδίτη τις Ἑλλήνων
[950]	ὀλίγ´ ἀληθῆ, πολλὰ δὲ ψευδῆ	λέγει	~τυχών, ὅταν δὲ μὴ τύχηι
[300]	οὐχ ὁ τοῦδε μῦθος κυριώτερος	λέγειν.	~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ) σὺ δὲ τί τῶιδ´
[1150]	χρῆν δίκαιον λόγον ἐν Ἀργείοις	λέγειν·	~Βούλεσθ´, Ἀχαιοί, πλεῖν Φρυγῶν ἐπὶ
[1400]	οὐκ ἔχω πρὸς τοῦτ´ ἔτι	~λέγειν,	ἐπεί σοι τάδε δοκεῖ· γενναῖα
[1600]	μ´ ὥστε σοι φράσαι τάδε	~λέγειν	θ´ ὁποίας ἐκ θεῶν μοίρας
[850]	μέλλ´, εἴ τί μοι χρήιζεις	λέγειν.	~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ) οἶσθα δῆτά μ´, ὅστις
[1150]	τί φήσεις; ἢ ´μὲ χρὴ	λέγειν	τὰ σά; ~Μενέλαος Ἑλένην ἵνα
[800]	~τοὐμὸν μὲν οὖν δίκαιον ἐμὲ	λέγειν	χρέος, ~ἄλλος δ´ ὁ χρήιζων
[1100]	ὅπως χρή μ´ ὀνομάσασαν εὖ	λέγειν.	~χώρει δέ, θύγατερ, ἐκτός οἶσθα
[1400]	ἀλλ´ ὦ τέκνον σοι πείσομαι·	λέγεις	γὰρ εὖ. ~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ) ὡς εὐτυχοῦσά
[600]	σέ· τόδ´ ἴσον ὑπὲρ ἀμφοῖν	λέγεις.	~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ) χαῖρ´· εὖ δέ μ´
[1450]	μὴ σύ γ´· οὐ καλῶς	λέγεις.	~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ) πέπλων ἐχομένη σῶν. (ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
[300]	μέθες· μακροὺς δὲ δοῦλος ὢν	λέγεις	λόγους. ~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ) ὦ δέσποτ´, ἀδικούμεσθα·
[1100]	~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ) τοῖς ὀνόμασιν μὲν εὖ	λέγεις,	τὰ δ´ ἔργα σου ~οὐκ
[850]	ἐφέστατον πύλαις; ~(ΑΧΙΛΛΕΥΣ) ὡς μόνοιν	λέγοις	ἄν, ἔξω δ´ ἐλθὲ βασιλείων
[1100]	γὰρ ἀναίσχυντον τί δεῖ ~ψευδῆ	λέγοντα	προσλαβεῖν τῆι συμφορᾶι; ~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ) ἄκουε
[800]	ἴσχων· οἱ δ´ ἀεὶ προσκείμενοι	~λέγους´·	Ἀχιλλεῦ, τί μένομεν; πόσον χρόνον
[650]	θύγατερ, ἥξεις σῶι πατρί. ~συνετὰ	λέγουσα	μᾶλλον εἰς οἶκτόν μ´ ἄγεις.
[400]	πᾶσι κλεινοὶ καὶ περίβλεπτοι βροτοῖς.	~λέγουσι	δ´· Ὑμέναιός τις ἢ τί
[650]	ἐμοὶ πάτερ. ~ποῦ τοὺς Φρύγας	λέγουσιν	ὠικίσθαι, πάτερ; ~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ) οὗ μήποτ´
[1200]	μ´ εἴ τι μὴ καλῶς	λέγω·	~εἰ δ´ εὖ λέλεκται νῶϊ
[1350]	μεθ´ ἡμῶν, μῆτερ, ὡς καλῶς	λέγω·	~εἰς ἔμ´ Ἑλλὰς ἡ μεγίστη
[1600]	τε καὶ τὸ πρᾶγμ´ ὁρῶν	λέγω·	~ἡ παῖς σαφῶς σοι πρὸς
[1400]	ὁ θάνατος δεινὸν κακόν. ~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)	λέγω	τάδε ~ἡ Τυνδαρὶς παῖς διὰ
[850]	γένεθλον, μεῖνον· ὦ, σέ τοι	λέγω,	~τὸν θεᾶς γεγῶτα παῖδα, καὶ
[1100]	τὸ στενάζειν· πολλὰ μὴ κάμηις	λέγων.	~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ) ἰδού, σιωπῶ· τὸ γὰρ
[1000]	μὴ ψευδῶς μ´ ἐρεῖν· ~ψευδῆ	λέγων	δὲ καὶ μάτην ἐγκερτομῶν, ~θάνοιμι·
[100]	τ´ Ἀχαιοῖς οὕνεκ´ οὐ θέλοι	λέγων,	~εἰ μὴ παρ´ ἡμῶν εἶσιν
[650]	γέγηθ´ ὁρῶν, τέκνον. ~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ) κἄπειτα	λείβεις	δάκρυ´ ἀπ´ ὀμμάτων σέθεν; ~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ)
[1500]	τῆς Διὸς κόρης ~Ἀρτέμιδος ἄλσος	λείμακάς	τ´ ἀνθεσφόρους, ~ἵν´ ἦν Ἀχαιῶν
[1250]	ὕδωρ, ὅθι κρῆναι ~Νυμφᾶν κεῖνται	~λειμών	τ´ ἔρνεσι θάλλων ~χλωροῖς καὶ
[1450]	τίς με πεμπέτω ~Ἀρτέμιδος ἐς	λειμῶν´,	ὅπου σφαγήσομαι. ~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ) ὦ τέκνον,
[400]	τε πῶλοί τ´· ἐς δὲ	λειμώνων	χλόην ~καθεῖμεν αὐτάς, ὡς βορᾶς
[600]	~σὺ δ´, ὦ τέκνον μοι,	λεῖπε	πωλικοὺς ὄχους, ~ἁβρὸν τιθεῖσα κῶλον
[350]	ἀδικεῖ σε; τοῦ κέχρησαι; χρηστὰ	λέκτρ´	ἐρᾶις λαβεῖν; ~οὐκ ἔχοιμ´ ἄν
[1250]	μηδὲ βαρβάρων ὕπο ~Ἕλληνας ὄντας	λέκτρα	συλᾶσθαι βίαι. ~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ) ὦ τέκνον,
[100]	~νυμφείους εἰς ἀγκώνων ~εὐνὰς ἐκδώσειν	λέκτροις.	~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ) δεινά γ´ ἐτόλμας, Ἀγάμεμνον
[1200]	μὲν ἡ τὸ σὸν ~σώιζουσα	λέκτρον	παιδὸς ἐστερήσομαι, ~ἡ δ´ ἐξαμαρτοῦς´,
[950]	γάμων ἕκατι μυρίαι κόραι ~θηρῶσι	λέκτρον	τοὐμόν εἴρηται τόδε· ~ἀλλ´ ὕβριν
[100]	ὑμεναίους. ~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ) καὶ πῶς Ἀχιλεὺς	λέκτρων	ἀπλακὼν ~οὐ μέγα φυσῶν θυμὸν
[1250]	βαρβάρων ἐπὶ χθόνα ~παῦσαί τε	λέκτρων	ἁρπαγὰς Ἑλληνικῶν· ~οἳ τὰς ἐν
[500]	θεοῦ ~μετά τε σωφροσύνας μετέσχον	~λέκτρων	Ἀφροδίτας, ~γαλανείαι χρησάμενοι ~μαινομένων οἴστρων,
[1400]	χρηστὰ τἀναγκαῖά τε. ~μᾶλλον δὲ	λέκτρων	σῶν πόθος μ´ ἐσέρχεται ~ἐς
[1050]	ὕλαν; ~ὁ δὲ Δαρδανίδας, Διὸς	~λέκτρων	τρύφημα φίλον, ~χρυσέοισιν ἄφυσσε λοιβὰν
[1400]	οὖν ἂν εἰδῆις τἀπ´ ἐμοῦ	λελεγμένα,	~ἐλθὼν τάδ´ ὅπλα θήσομαι βωμοῦ
[400]	οἵδ´ αὖ διάφοροι τῶν πάρος	λελεγμένων	~μύθων, καλῶς δ´ ἔχουσι, φείδεσθαι
[1150]	ς´ ἐγὼ καὶ παῖδες αἱ	λελειμμέναι	~δεξόμεθα δέξιν ἥν σε δέξασθαι
[400]	οὓς ἐγεινάμην. ~ταῦτά σοι βραχέα	λέλεκται	καὶ σαφῆ καὶ ῥάιδια· ~εἰ
[1200]	καλῶς λέγω· ~εἰ δ´ εὖ	λέλεκται	νῶϊ μὴ δή γε κτάνηις
[350]	πρόφασιν ὡς γαμουμένην. ~κἆιθ´ ὑποστρέψας	λέληψαι	μεταβαλὼν ἄλλας γραφάς, ~ὡς φονεὺς
[900]	~μετρίως τε χαίρειν τοῖσιν ἐξωγκωμένοις.	~λελογισμένοι	γὰρ οἱ τοιοίδ´ εἰσὶν βροτῶν
[350]	ἀγκάλαις ~εὐπρεπῆ γυναῖκα χρήιζεις, τὸ	λελογισμένον	παρεὶς ~καὶ τὸ καλόν, ἔχειν.
[1000]	μέμψαιτό μ´, εἰ τὰ πράγματα	~λελογισμένως	πράσσοιμι μᾶλλον ἢ σθένει. ~καλῶς
[500]	νιν στάντ´ ἐν Ἀργείοις μέσοις	~λέξειν	ἃ Κάλχας θέσφατ´ ἐξηγήσατο, ~κἄμ´
[350]	ἑκών, ~οὐ βίαι μὴ τοῦτο	λέξηις	σῆι δάμαρτι παῖδα σὴν ~δεῦρ´
[1150]	ἔρηται τίνος ἕκατί νιν κτενεῖς,	~λέξον,	τί φήσεις; ἢ ´μὲ χρὴ
[1500]	φίλη δέσποινα, πᾶν πεύσηι σαφῶς.	~λέξω	δ´ ἀπ´ ἀρχῆς, ἤν τι
[800]	Φάρσαλον ἠδὲ Πηλέα ~μένω ´πὶ	λεπταῖς	ταισίδ´ Εὐρίπου ῥοαῖς, ~Μυρμιδόνας ἴσχων·
[1000]	ἀθρόος, ἀργὸς ὢν τῶν οἴκοθεν,	~λέσχας	πονηρὰς καὶ κακοστόμους φιλεῖ. ~πάντως
[150]	ἐπὶ δέλτωι ~τῆιδε κομίζεις. ἴθι·	λευκαίνει	~τόδε φῶς ἤδη λάμπους´ ἠὼς
[850]	γὰρ εὖ φρονεῖς. ~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ) φασγάνωι	λευκὴν	φονεύων τῆς ταλαιπώρου δέρην. ~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)
[250]	λεώς· ~Εὔρυτος δ´ ἄνασσε τῶνδε·	~λευκήρετμον	δ´ Ἄρη ~Τάφιον ἦγεν ὧν
[1250]	τραφέντ´ Ἀλέξανδρον ~οἰκίσαι ~ἀμφὶ τὸ	λευκὸν	ὕδωρ, ὅθι κρῆναι ~Νυμφᾶν κεῖνται
[200]	θεινομένους, ~τοὺς μὲν μέσους ζυγίους	~λευκοστίκτωι	τριχὶ βαλιούς, ~τοὺς δ´ ἔξω
[1050]	~ὁ Φρύγιος Γανυμήδης. ~παρὰ δὲ	λευκοφαῆ	ψάμαθον ~εἱλισσόμεναι κύκλια ~πεντήκοντα κόραι
[1350]	τίν´, ὦ ξένε; ~(ΑΧΙΛΛΕΥΣ) σῶμα	λευσθῆναι	πέτροισι. ~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ) μῶν κόρην σώιζων
[100]	πάντηι δὲ πόρον σχιστὸν ἀμείβων	~λεῦσσε,	φυλάσσων μή τίς σε λάθηι
[800]	ὦ πότνι´ αἰδώς, τήνδε τίνα	λεύσσω	ποτὲ ~γυναῖκα, μορφὴν εὐπρεπῆ κεκτημένην;
[1150]	γενόμενον, τἀμὰ δ´ ἔσχες αὖ	λέχη.	~οὗ σοι καταλλαχθεῖσα περὶ σὲ
[900]	τ´ ἐμῆι δυσπραξίαι ~τῆι τε	λεχθείσηι	δάμαρτι σῆι μάτην μέν, ἀλλ´
[350]	σὺ μᾶλλον, ὅστις ἀπολέσας κακὸν	λέχος	~ἀναλαβεῖν θέλεις, θεοῦ σοι τὴν
[100]	παρ´ ἡμῶν εἶσιν ἐς Φθίαν	λέχος·	~πειθὼ γὰρ εἶχον τήνδε πρὸς
[50]	~οἴχοιτο τόν τ´ ἔχοντ´ ἀπωθοίη	λέχους,	~κἀπιστρατεύσειν καὶ κατασκάψειν πόλιν ~Ἕλλην´
[250]	ὡς ~ἄιον καὶ ναυβάταν ~εἰδόμαν	λεών·	~ὧι τις εἰ προσαρμόσει ~βαρβάρους
[250]	δυνάστορες, ~οὓς Ἐπειοὺς ὠνόμαζε πᾶς	λεώς·	~Εὔρυτος δ´ ἄνασσε τῶνδε· ~λευκήρετμον
[750]	δὴ φάτις ἔτυμος ὡς ~ἔτυχε	Λήδα	ὄρνιθι πταμένωι, ~Διὸς ὅτ´ ἀλλάχθη
[0]	~συννυμφοκόμον τε δίκαιον. ~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ) ἐγένοντο	Λήδαι	Θεστιάδι τρεῖς παρθένοι, ~Φοίβη Κλυταιμήστρα
[650]	μέλαθρα. σὲ δὲ παραιτοῦμαι τάδε,	~Λήδας	γένεθλον, εἰ κατωικτίσθην ἄγαν, ~μέλλων
[1100]	~ἀνόσια πράσσων αὐτίχ´ εὑρεθήσεται. ~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ)	Λήδας	γένεθλον, ἐν καλῶι ς´ ἔξω
[100]	πρὸς ταῖς πρόσθεν ~δέλτους, ὦ	Λήδας	ἔρνος, ~μὴ στέλλειν τὰν σὰν
[1300]	ὀνώμεθα. ~(ΑΧΙΛΛΕΥΣ) ὦ γύναι τάλαινα,	Λήδας	θύγατερ (ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ) οὐ ψευδῆ ~θροεῖς.
[850]	γεγῶτα παῖδα, καὶ σέ, τὴν	Λήδας	κόρην. ~(ΑΧΙΛΛΕΥΣ) τίς ὁ καλῶν,
[800]	πρὸς ἄνδρας ἀσπίσιν πεφαργμένους; ~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)	Λήδας	μέν εἰμι παῖς, Κλυταιμήστρα δέ
[250]	δράκοντ´ ἔχων ~ἀμφὶ ναῶν κόρυμβα·	~Λήϊτος	δ´ ὁ γηγενὴς ~ἆρχε ναΐου
[1400]	Ἑλλάδ´, ἢν δυνώμεθα. ~(ΑΧΙΛΛΕΥΣ) ὦ	λῆμ´	ἄριστον, οὐκ ἔχω πρὸς τοῦτ´
[500]	τοῦτ´ ἄν, ἀλλ´ ἐκεῖν´ οὐ	λήσομεν.	~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τὸ ποῖον; οὔτοι χρὴ
[600]	ἀγαθοῦ κῆδος αὐτὸς ἐσθλὸς ὢν	~λήψηι,	κόρης Νηρῆιδος ἰσοθέου γένους. ~ἑξῆς
[350]	εἰπεῖν κακῶς αὖ βραχέα, μὴ	λίαν	ἄνω ~βλέφαρα πρὸς τἀναιδὲς ἀγαγών,
[300]	οὐ τολμᾶν χρεών. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ~ἄπελθε·	λίαν	δεσπόταισι πιστὸς εἶ. ~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ) καλόν
[300]	~ἀποτρέπου τἀληθὲς οὔτ´ αὖ κατατενῶ	λίαν	ἐγώ. ~οἶσθ´, ὅτ´ ἐσπούδαζες ἄρχειν
[1350]	~καὶ γὰρ οὐδέ τοί τι	λίαν	ἐμὲ φιλοψυχεῖν χρεών· ~πᾶσι γάρ
[950]	πῶς ἄν ς´ ἐπαινέσαιμι μὴ	λίαν	λόγοις ~μηδ´ ἐνδεὴς τοῦδ´ ἀπολέσαιμι
[1000]	~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ) κακός τίς ἐστι καὶ	λίαν	ταρβεῖ στρατόν. ~(ΑΧΙΛΛΕΥΣ) ἀλλ´ οἱ
[500]	~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τὸ ποῖον; οὔτοι χρὴ	λίαν	ταρβεῖν ὄχλον. ~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ) Κάλχας ἐρεῖ
[900]	μὲν οὖν ἵν´ ἡδὺ μὴ	λίαν	φρονεῖν, ~ἔστιν δὲ χὤπου χρήσιμον
[1000]	τίν´ ἄρ´ Ὑμέναιος διὰ λωτοῦ	Λίβυος	~μετά τε φιλοχόρου κιθάρας ~συρίγγων
[1500]	κλέος γὰρ οὔ σε μὴ	λίπηι.	~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ) ἰὼ ἰώ· ~λαμπαδοῦχος ἁμέρα
[1600]	ναῦν· ὡς ἡμέραι τῆιδε δεῖ	~λιπόντας	ἡμᾶς Αὐλίδος κοιλοὺς μυχοὺς ~Αἴγαιον
[1450]	γ´ οὐ μὴ μόλω. ~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)	λιποῦσα	μητέρ´; (ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ) ὡς ὁρᾶις γ´,
[700]	Ἄργος παρθένους τε τημέλει. ~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ)	λιποῦσα	παῖδα; τίς δ´ ἀνασχήσει φλόγα;
[650]	~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ) μακρὰν ἀπαίρεις, ὦ πάτερ,	λιπὼν	ἐμέ. ~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ) ἐς ταὐτόν, ὦ
[250]	ἄνασσε, ~Φυλέως λόχευμα, ~τὰς Ἐχίνας	λιπὼν	~νήσους ναυβάταις ἀπροσφόρους. ~Αἴας δ´
[800]	ὑπὲρ αὑτοῦ φράσει. ~γῆν γὰρ	λιπὼν	Φάρσαλον ἠδὲ Πηλέα ~μένω ´πὶ
[1200]	τῶν κακῶν ἐγγίγνεται. ~ἰδού, σιωπῶν	λίσσεταί	ς´ ὅδ´, ὦ πάτερ. ~ἀλλ´
[1000]	ταρβεῖ στρατόν. ~(ΑΧΙΛΛΕΥΣ) ἀλλ´ οἱ	λόγοι	γε καταπαλαίουσιν φόβους. ~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ) ψυχρὰ
[1200]	ἢν μὴ τοῖς ἐμοῖς πεισθῆις	λόγοις.	~ἀδελφέ, μικρὸς μὲν σύ γ´
[1500]	που ~γνώμη ταράξηι γλῶσσαν ἐν	λόγοις	ἐμήν. ~ἐπεὶ γὰρ ἱκόμεσθα τῆς
[800]	ἂν εἴη; σὺ πάλιν αὖ	λόγοις	ἐμοῖς ~εἴκαζ´· ἐμοὶ γὰρ θαύματ´
[800]	τάδε· ~ἄμφω γὰρ ἐψευδόμεθα τοῖς	λόγοις	ἴσως. ~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ) ἀλλ´ ἦ πέπονθα
[950]	ἄν ς´ ἐπαινέσαιμι μὴ λίαν	λόγοις	~μηδ´ ἐνδεὴς τοῦδ´ ἀπολέσαιμι τὴν
[1400]	δὲ καὶ σὺ τοῖς ἐμοῖς	λόγοις	τάχα, ~ὅταν πέλας σῆς φάσγανον
[1200]	μοι πέτρας ~κηλεῖν τε τοῖς	λόγοισιν	οὓς ἐβουλόμην, ~ἐνταῦθ´ ἂν ἦλθον·
[500]	σὺ φράζεις πῶς ὑπολάβοιμ´ ἂν	λόγον;	~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ) τὸ Σισύφειον σπέρμα πάντ´
[1300]	παιδός (ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ) πονηρῶν εἶπας οἰωνὸν	λόγον.	~(ΑΧΙΛΛΕΥΣ) ὡς χρεὼν σφάξαι νιν.
[1150]	στρατηλατεῖν μέλει; ~ὃν χρῆν δίκαιον	λόγον	ἐν Ἀργείοις λέγειν· ~Βούλεσθ´, Ἀχαιοί,
[50]	δή μ´ ἀδελφὸς πάντα προσφέρων	λόγον	~ἔπεισε τλῆναι δεινά. κἀν δέλτου
[800]	~εἰ μή τι παρανοοῦσα καινουργεῖς	λόγον.	~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ) πᾶσιν τόδ´ ἐμπέφυκεν, αἰδεῖσθαι
[1200]	τὸν Ὀρφέως εἶχον, ὦ πάτερ,	λόγον,	~πείθειν ἐπάιδους´, ὥσθ´ ὁμαρτεῖν μοι
[1200]	ηὐξημένη. ~ἓν συντεμοῦσα πάντα νικήσω	λόγον·	~τὸ φῶς τόδ´ ἀνθρώποισιν ἥδιστον
[800]	~οὐδ´ ἐξ Ἀτρειδῶν ἦλθέ μοι	λόγος	γάμων. ~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ) τί δῆτ´ ἂν
[1200]	ἐμὸν ~φίλας χάριτας ἔδωκα κἀντεδεξάμην.	~λόγος	δ´ ὁ μὲν σὸς ἦν
[850]	οὓς ἐγὼ θέλω. ~(ΑΧΙΛΛΕΥΣ) ὁ	λόγος	ἐς μέλλοντ´ ἂν ὤσηι χρόνον·
[850]	οὐ φρονεῖ. ~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ) ἐκ τίνος	λόγου;	τίς αὐτὸν οὑπάγων ἀλαστόρων; ~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
[950]	ἄγαν. ~αἰσχύνομαι δὲ παραφέρους´ οἰκτροὺς	λόγους,	~ἰδίαι νοσοῦσα· σὺ δ´ ἄνοσος
[800]	~αἰσχρὸν δέ μοι γυναιξὶ συμβάλλειν	λόγους.	~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ) μεῖνον τί φεύγεις; δεξιάν
[1100]	ἄκουε δή νυν· ἀνακαλύψω γὰρ	λόγους	~κοὐκέτι παρωιδοῖς χρησόμεσθ´ αἰνίγμασιν. ~πρῶτον
[1100]	~ηὕρηχ´, ἵν´ εἴπω παρθένου χωρὶς	λόγους	~οὓς οὐκ ἀκούειν τὰς γαμουμένας
[850]	νῦν ποθ´ ἡμῖν οὕστινας στέγεις	λόγους.	~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ) παῖδα σὴν πατὴρ ὁ
[300]	μακροὺς δὲ δοῦλος ὢν λέγεις	λόγους.	~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ) ὦ δέσποτ´, ἀδικούμεσθα· σὰς
[500]	γνώμην ἐμὴν ~ὑπέθηκας ὀρθῶς τοὺς	λόγους	σοῦ τ´ ἀξίως. ~ταραχὴ δ´
[650]	πόλις ~Ἑλένη τε. παύω τοὺς	λόγους·	ταχεῖα γὰρ ~νοτὶς διώκει μ´
[650]	οὐκ ἔχων ἀλγύνομαι. ~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ) ὄλοιντο	λόγχαι	καὶ τὰ Μενέλεω κακά. ~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ)
[750]	γᾶν Ἑλλάδα δοριπόνων ~ἀσπίσι καὶ	λόγχαις	Ἀχαιῶν. ~Πέργαμον δὲ Φρυγῶν πόλιν
[1500]	δολόεντα Τροίας ἕδη ~Ἀγαμέμνονά τε	λόγχαις	~Ἑλλάδι κλεινότατον στέφανον ~δὸς ἀμφὶ
[1050]	~Χείρων ἐξονόμαζεν, ~ὃς ἥξει χθόνα	λογχήρεσι	σὺν Μυρμιδόνων ~ἀσπισταῖς Πριάμοιο κλεινὰν
[100]	δὲ κέκευθε δέλτος ἐν πτυχαῖς,	~λόγωι	φράσω σοι πάντα τἀγγεγραμμένα· ~πιστὸς
[300]	ποτ´ ἐν πύλαισι θόρυβος καὶ	λόγων	ἀκοσμία; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) οὑμὸς οὐχ ὁ
[500]	ἐς μεταβολὰς ἦλθον ἀπὸ δεινῶν	λόγων;	~εἰκὸς πέπονθα· τὸν ὁμόθεν πεφυκότα
[600]	~τὸ σόν τε χρηστὸν καὶ	λόγων	εὐφημίαν· ~ἐλπίδα δ´ ἔχω τιν´
[1150]	τινά; ~ταῦτ´ ἦλθες ἤδη διὰ	λόγων,	ἢ σκῆπτρά σοι ~μόνον διαφέρειν
[1500]	~ἔξω πέρασον, ὡς κλύηις ἐμῶν	λόγων.	~(ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ) φθογγῆς κλυοῦσα δεῦρο σῆς
[1350]	(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ) μῆτερ, εἰσακουστέα ~τῶν ἐμῶν	λόγων·	μάτην γάρ ς´ εἰσορῶ θυμουμένην
[1200]	τροφάς; ~τούτων ἐγὼ μὲν τῶν	λόγων	μνήμην ἔχω, ~σὺ δ´ ἐπιλέλησαι,
[450]	πάλιν ~καὶ τῶν παλαιῶν ἐξαφίσταμαι	λόγων,	~οὐκ ἐς σὲ δεινός, εἰμὶ
[300]	εἰς ἡμᾶς, ἵν´ ἀρχὰς τῶν	λόγων	ταύτας λάβω. ~(ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ) μῶν τρέσας
[800]	ὦ παῖ θεᾶς Νηρῆιδος, ἔνδοθεν	λόγων	~τῶν σῶν ἀκούσας´ ἐξέβην πρὸ
[1050]	~λέκτρων τρύφημα φίλον, ~χρυσέοισιν ἄφυσσε	λοιβὰν	~ἐκ κρατήρων γυάλοις ~ὁ Φρύγιος
[250]	στρατοῦ. ~Φωκίδος δ´ ἀπὸ χθονὸς	~Λοκρὰς	δὲ ταῖσδ´ ἴσας ἄγων ~ναῦς
[250]	ἦγεν ὧν Μέγης ἄνασσε, ~Φυλέως	λόχευμα,	~τὰς Ἐχίνας λιπὼν ~νήσους ναυβάταις
[1600]	μάτην ~μύθους, ὥς σου ~πένθους	λυγροῦ	παυσαίμην; ~(ΧΟΡΟΣ) καὶ μὴν Ἀγαμέμνων
[750]	ποτ´ ἔλθοι, ~οἵαν αἱ πολύχρυσοι	~Λυδαὶ	καὶ Φρυγῶν ἄλοχοι ~σχήσουσι, παρ´
[0]	πάλιν γράμματα συγχεῖς ~καὶ σφραγίζεις	λύεις	τ´ ὀπίσω ~ῥίπτεις τε πέδωι
[100]	τήνδε δέλτον, ἣν κατ´ εὐφρόνης	~λύοντα	καὶ συνδοῦντά μ´ εἰσεῖδες, γέρον.
[1300]	θνατῶν, ~λαίφεσι χαίρειν, ~τοῖσι δὲ	λύπαν,	τοῖσι δ´ ἀνάγκαν, ~τοῖς δ´
[0]	~καὶ τὸ πρότιμον ~γλυκὺ μέν,	λυπεῖ	δὲ προσιστάμενον. ~τοτὲ μὲν τὰ
[0]	δεῖ δέ σε χαίρειν ~καὶ	λυπεῖσθαι·	θνητὸς γὰρ ἔφυς. ~κἂν μὴ
[1600]	σαφῶς σοι πρὸς θεοὺς ἀφίπτατο.	~λύπης	δ´ ἀφαίρει καὶ πόσει πάρες
[400]	δρῶν παρακάλει μ´, ἀλλὰ μὴ	λυπῶν	ἐμέ. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) οὐκ ἄρα δοκεῖ
[300]	δεῖ. ~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ) οὐ χρῆν σε	λῦσαι	δέλτον, ἣν ἐγὼ ´φερον. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
[1250]	~ὑμᾶς τε κἀμέ, θέσφατ´ εἰ	λύσω	θεᾶς. ~οὐ Μενέλεώς με καταδεδούλωται,
[400]	~ὑμέναιον εὐτρέπιζε, καὶ κατὰ στέγας	~λωτὸς	βοάσθω καὶ ποδῶν ἔστω κτύπος·
[1000]	~(ΧΟΡΟΣ) τίν´ ἄρ´ Ὑμέναιος διὰ	λωτοῦ	Λίβυος ~μετά τε φιλοχόρου κιθάρας

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 29/11/2006