[63] (Version A) Ἄρκτος καὶ ἀλώπηξ. Ἄρκος μεγάλως ἐκαυχᾶτο ὡς φιλάνθρωπος ὤν, ἐπεὶ νεκρὸν σῶμα οὐκ ἐσθίει· πρὸς ὃν ἡ ἀλώπηξ εἶπεν· Εἴθε νεκροὺς εἷλκες, ἀλλὰ μὴ τοὺ ζῶντας Οὗτος ὁ μῦθος πλεονέκτας τοὺς ἐν ὑποκρίσει καὶ κενοδοξίᾳ βιοῦντας ἐλέγχει. (Version B) Ἄρκτος καὶ ἀλώπηξ. Ἄρκτος δὲ ποτε μεγάλως ἐκαυχᾶτο ὡς φιλανθρωπότατόν ἐστι τῶν ζώων· φασὶ γὰρ τὴν ἄρκτον νεκρὸν μὴ θοινεῖσθαι. ἡ δὲ ἀλώπηξ ἀκηκουῖα ταῦτα ἐμειδίασε καὶ πρὸς αὐτὴν ἐλάλει· Εἴθε τοὺς νεκροὺς ἤσθιες καὶ μὴ ζῶντας. Ὁ μῦθος οὗτος ἐλέγχει τοὺς πλεονέκτας καὶ ἐν ὑποκρίσει βιοῦντας.

[63] L'OURS ET LE RENARD Un ours se vantait hautement d'aimer les hommes, par la raison qu'il ne mangeait pas de cadavre. Le renard lui répondit : «Plût aux dieux que tu déchirasses les morts, et non les vivants ! » Cette fable démasque les convoiteux qui vivent dans l'hypocrisie et la vaine gloire.