| [344] (Version A)
Φιλάργυρος.
Φιλάργυρός τις οὐσίαν αὐτοῦ ἅπασαν ἐξαργυρωσάμενος καὶ βῶλον
χρυσοῦν ποιήσας καὶ τοῦτον ἔν τινι τοίχῳ κατορύξας, καθ' ἑκάστην
ἐρχόμενος ἑώρα αὐτόν. Καὶ δὴ τῶν ἐργατῶν τις παρατηρήσας,
καταλαβὼν τὸν τόπον καὶ τὸ χρυσίον εὑρὼν ἀνείλατο. Μετὰ μικρὸν
δὲ ἐλθὼν ὁ ἴδιος δεσπότης καὶ μὴ εὑρὼν αὐτὸ ἤρξατο κλαίειν καὶ
τίλλειν τὰς τρίχας αὐτοῦ. Ἰδὼν δέ τις αὐτὸν οὕτως ὀλοφυρόμενον
ἐπυνθάνετο τὴν αἰτίαν καὶ μαθὼν ἔφη αὐτῷ· Ὦ οὗτος, μὴ λυποῦ,
ἀλλὰ λαβὼν λίθον, θὲς ἀντ' αὐτοῦ καὶ νόμιζε τὸ χρυσίον εἶναι· ὡς
γὰρ ὁρῶ, οὐδὲ ὅτε ἦν, ἔχρῃζες αὐτοῦ. Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι οὐδέν ἐστιν ἡ
κτῆσις, ἐὰν μὴ ἡ χρῆσις παρῇ.
(Version B)
Φιλάργυρος.
Φιλάργυρός τις τὴν οὐσίαν ἐξαργυρισάμενος βῶλον χρυσοῦν
ὠνήσατο καὶ τοῦτον πρὸ τοῦ τείχους κατορύξας διετέλει συνεχῶς
ἐρχόμενος καὶ ἐπισκεπτόμενος. Τῶν δὲ περὶ τὸν τόπον ἐργατῶν τις
παρατηρησάμενος αὐτοῦ τὰς ἀφίξεις καὶ ὑπονοήσας τὸ ἀληθές,
ἀπαλλαγέντος αὐτοῦ, τὸ χρυσίον ἀνείλατο. Ὁ δέ, ὡς ἐπανελθὼν εὗρε
τὸν τόπον κενόν, ἔκλαιε καὶ τὰς τρίχας ἐσπάρασσεν. Ἰδὼν δέ τις
αὐτὸν ὑπερπαθοῦντα καὶ μαθὼν τὴν αἰτίαν ἔφη πρὸς αὐτόν· Μὴ
λυποῦ, λαβὼν δὲ λίθον κατάθες ἐν τῷ αὐτῷ τόπῳ καὶ νόμιζε τὸ
χρυσίον κεῖσθαι· οὐδὲ γάρ, ὅτε ἦν, ἐχρῶ αὐτῷ.
Ὁ λόγος δηλοῖ ὅτι τὸ μηδέν ἑστιν ἡ κτῆσις, ἐὰν μὴ καὶ ἡ χρῆσις παρῇ.
| [344] L'AVARE
Un avare convertit en or toute sa fortune, en fit un lingot et l'enfouit en un
certain endroit, où il enfouit du même coup son coeur et son esprit. Tous les
jours il venait voir son trésor. Or un ouvrier l'observa, devina ce qu'il en
était, et, déterrant le lingot, l'emporta. Quelque temps après, l'avare vint
aussi, et, trouvant la place vide, il se mit à gémir et à s'arracher les
cheveux. Un quidam l'ayant vu se lamenter ainsi, et s'étant informé du motif,
lui dit: «Ne te désespère pas ainsi, l'ami ; car, tout en ayant de l'or, tu
n'en avais pas. Prends donc une pierre, mets-la à la place de l'or, et
figure-toi que c'est ton or; il remplira pour toi le même office ; car à ce que
je vois, même au temps où l'or était là, tu ne faisais pas usage de ton bien.»
Cette fable montre que la possession n'est rien, si la jouissance ne s'y joint.
|
