[115] (Version A)
Ἔχις καὶ ἀλώπηξ.
Ἔχις ἐπὶ παλιούρων δέσμῃ ὑπὲρ ποταμὸν παρεφέρετο. Ἀλώπηξ δὲ
παριοῦσα, ὡς ἐθεάσατο αὐτόν, εἶπεν· Ἄξιος τῆς νηὸς ὁ ναύκληρος.
Πρὸς ἄνδρα πονηρὸν μοχθηροῖς πράγμασιν ἐγχειρήσαντα.
(Version B)
Ἔχις καὶ ἀλώπηξ.
Ἔχις ἐπί τινος φραγμοῦ ἐκ παλιούρων εὐνάζετο, ὃς ἦν ἐπ' ἀμπέλῳ
τοῦ ποταμοῦ πλησίον. Τοῦ δὲ ποταμοῦ ὑπὸ συνεχῶν ὄμβρων δεινῶς
φυσηθέντος, ἤρθη ὁ φραγμὸς καὶ κάτωθεν ἀπῄει. Τοῖς δὲ παλιούροις
ἡ ἔχις συνεπλάκη καὶ ἐφέρετο τοῦ ποταμοῦ εἰς μέσον καί τις
κατιδοῦσα ἀλώπηξ σφόδρα γελάσασα ἔφη· Κακὴ μὲν ἡ ναῦς, ἀξία δὲ
τοῦ ναύτου καὶ ἄξιος τῆς νηὸς ὁ ναύκληρος.
Ὅτι καὶ {ὡς} κακοὶ σὺν κακοῖς ἀπολοῦνται.
| [115] LA VIPÈRE ET LE RENARD
Une vipère était emportée sur un fagot d'épines par le courant d'une rivière. Un
renard qui passait, l'ayant vue, s'écria : «Le pilote vaut le vaisseau.»
Ceci s'adresse à un méchant homme qui se livre à des entreprises perverses.
|