Discours, par.
[35, 12]	ὥσπερ οἱ νομεῖς τῶν ἵππων,	ἃς	ἂν ἐθέλωσι παραβαλεῖν τοῖς ὄνοις,
[35, 9]	οὗτος μὲν οὖν ἴσως οὐ	μέγας	κίνδυνος, εἴ τις αὑτῷ καὶ
[35, 13]	ὀρῶν μεταξὺ καλλίστων ἵδρυσθε, καὶ	πηγὰς	ἀφθονωτάτας ἔχετε καὶ χώραν εὐκαρποτάτην
[35, 19]	καὶ γυναικῶν εἴς τε τὰς	πηγὰς	καὶ {πρὸς} τὰ ῥεύματα τῶν
[35, 13]	πόλεως ὑμῶν ῥέων, ὅ τε	Ὀργᾶς,	ὅ τε Μαίανδρος, πολὺ πάντων
[35, 10]	ἢ τέτταρες κομῆται, καθάπερ τοὺς	ἱερέας	τῶν παρ´ ὑμῖν· τοὺς μακαρίους
[35, 19]	δὲ καὶ μείζοσιν. ταύτας τὰς	ῥίζας	καὶ τὸν καρπὸν ἐσθίουσιν, οὐδὲν
[35, 18]	τῷ παντὶ καθαρώτερα, χωρὶς οἶμαι	βίας	καὶ πανουργίας. οἱ δὲ ποταμοὶ
[35, 18]	καθαρώτερα, χωρὶς οἶμαι βίας καὶ	πανουργίας.	οἱ δὲ ποταμοὶ ῥέουσιν ἕνα
[35, 0]	~ΕΝ ΚΕΛΑΙΝΑΙΣ ΤΗΣ	ΦΡΥΓΙΑΣ.	~Οὐκ ἐπιδειξόμενος ὑμῖν, ὦ ἄνδρες,
[35, 14]	τῆς Ἀσίας ἔπεισιν. ~τῆς τε	Φρυγίας	προκάθησθε καὶ Λυδίας, ἔτι δὲ
[35, 14]	~τῆς τε Φρυγίας προκάθησθε καὶ	Λυδίας,	ἔτι δὲ Καρίας, ἄλλα τε
[35, 13]	ξύμπαντα μυρία φέρουσαν, πυρούς τε	ζειάς	τ´ ἠδ´ εὐρυφυὲς κρῖ λευκόν,
[35, 22]	εἶναι μίαν πηγὴν τὴν τῆς	ἀληθείας,	πολὺ πασῶν ἀρίστην καὶ θειοτάτην,
[35, 9]	τι νομίσαι προσήκειν αὑτῷ καὶ	καλοκἀγαθίας,	τοῦτο δὴ παντελῶς δεινὸν καὶ
[35, 15]	μήτε τὰ ζεύγη μήτε τὰς	οἰκίας	μήτε τὰς γυναῖκας. ~τοῦτο δὲ
[35, 2]	αἴτιον ὑπῆρχεν ἀρετῆς καὶ σωφροσύνης,	οὐδεμιᾶς	ἂν ἐδεῖτο μεγάλης οὐδὲ χαλεπῆς
[35, 13]	ὁρῶ καὶ ταύτην τὴν πόλιν	οὐδεμιᾶς	ἐνδεεστέραν τῶν πρώτων, καὶ ξυνήδομαι
[35, 9]	τῆς χαλεπωτάτης πασῶν ἀνοίας καὶ	μανίας.	ἀλλ´ ὅταν φήμη καταλαμβάνῃ τινὰ
[35, 9]	δεινὸν καὶ τῆς χαλεπωτάτης πασῶν	ἀνοίας	καὶ μανίας. ἀλλ´ ὅταν φήμη
[35, 6]	σπουδαῖόν τι ἐμαυτῷ. μεγάλης γὰρ	διανοίας	καὶ δυνάμεως ἔοικε δεῖν, ὅταν
[35, 14]	προκάθησθε καὶ Λυδίας, ἔτι δὲ	Καρίας,	ἄλλα τε ἔθνη περιοικεῖ πολυανδρότατα,
[35, 24]	ὑποζεύξαντες ἵππους ταχίστους, ἀφικνοῦνται τῆς	μεσημβρίας,	ἡνίκα δεδύκασι κατὰ γῆς· ἔπειτα
[35, 22]	ἀφικνοῦνται δὲ οὐ πολλοί τινες	ἐμπορίας	ἕνεκεν· οὗτοι δὲ ἐπιμίγνυνται τοῖς
[35, 13]	θειότατος καὶ σοφώτατος, ὃς ἑλίττων	μυρίας	καμπὰς σχεδόν τι τὴν ἀρίστην
[35, 13]	σχεδόν τι τὴν ἀρίστην τῆς	Ἀσίας	ἔπεισιν. ~τῆς τε Φρυγίας προκάθησθε
[35, 17]	καὶ μὴν τῶν ἱερῶν τῆς	Ἀσίας	μέτεστιν ὑμῖν τῆς τε δαπάνης
[35, 11]	μηδὲ τοὔνομα ἀκούσαντές ποτε τὸ	φιλοσοφίας,	καὶ νὴ Δία οἱ πλείους
[35, 15]	μήτε τὰς οἰκίας μήτε τὰς	γυναῖκας.	~τοῦτο δὲ οὐ σμικρόν ἐστι
[35, 12]	τὰ γένεια ἀποκείρομεν, τὰς δὲ	κεφαλὰς	σκέπομεν. {τοὺς δὲ ἀλεκτρυόνας ὁρῶμεν
[35, 13]	κρῖ λευκόν, καὶ πολλὰς μὲν	ἀγέλας,	πολλὰς δὲ ποίμνας ποιμαίνετε καὶ
[35, 13]	λευκόν, καὶ πολλὰς μὲν ἀγέλας,	πολλὰς	δὲ ποίμνας ποιμαίνετε καὶ βουκολεῖτε.
[35, 14]	τῶν ἀνωνύμων πόλεων, τοῦτο δὲ	πολλὰς	εὐδαίμονας κώμας ὑπηκόους ἔχετε. σημεῖον
[35, 13]	ἠδ´ εὐρυφυὲς κρῖ λευκόν, καὶ	πολλὰς	μὲν ἀγέλας, πολλὰς δὲ ποίμνας
[35, 14]	αὑτῶν πόλιν. καὶ τοῦτο μὲν	πολλὰς	τῶν ἀνωνύμων πόλεων, τοῦτο δὲ
[35, 25]	δή, τίνας ἄλλους τῶν καθ´	ἡμᾶς	εὐδαίμονας ἀκούομεν; Βυζαντίους, χώραν τε
[35, 5]	πέπονθα} καὶ οὐ ξυνήσειν ἀλλήλων	ἡμᾶς,	οὔτε ἐμὲ τῶν ἀκουόντων οὔτε
[35, 5]	θείην ἂν ἐμαυτὸν μᾶλλον ἢ	ὑμᾶς.	~μία μὲν οὖν αὕτη πρόφασις
[35, 1]	ὥστε ὑμῖν ἀρέσαι λέγων, οὔτε	ὑμᾶς	οὕτως ἔχοντας, ὥστε προσδεῖσθαι τῶν
[35, 23]	ὑμῶν εὐδαιμονεστέρους, τῶν δὲ ἄλλων	ὑμᾶς,	πλὴν ἑνὸς ἀνθρώπων ἔτι γένους,
[35, 14]	πόλεων, τοῦτο δὲ πολλὰς εὐδαίμονας	κώμας	ὑπηκόους ἔχετε. σημεῖον δὲ μέγιστον
[35, 22]	σώμασιν οὐδενὸς ἀναγκάζοντος καὶ καρτερήσεις	δεινὰς	ὑπομένοντες. φασὶ δὲ ἐξαίρετον αὐτοῖς
[35, 3]	οὐδ´ ἂν ἔτι πλέον τὰς	ῥῖνας	ἀνατμηθῶσιν, οὐδ´ ἂν τὰς γνάθους
[35, 25]	πρότερον ἢ ἀποθανεῖν. ~φέρε δή,	τίνας	ἄλλους τῶν καθ´ ἡμᾶς εὐδαίμονας
[35, 13]	πολλὰς μὲν ἀγέλας, πολλὰς δὲ	ποίμνας	ποιμαίνετε καὶ βουκολεῖτε. τῶν τε
[35, 25]	τίνας ἄλλους τῶν καθ´ ἡμᾶς	εὐδαίμονας	ἀκούομεν; Βυζαντίους, χώραν τε ἀρίστην
[35, 14]	ἀνωνύμων πόλεων, τοῦτο δὲ πολλὰς	εὐδαίμονας	κώμας ὑπηκόους ἔχετε. σημεῖον δὲ
[35, 10]	ἐστι τὰ ποιοῦντα καὶ τούτους	εὐδαίμονας,	στέφανος καὶ πορφύρα καὶ παιδάρια
[35, 12]	δὲ κεφαλὰς σκέπομεν. {τοὺς δὲ	ἀλεκτρυόνας	ὁρῶμεν οὐδενὸς τοιούτου προσδεομένους, ὧν
[35, 13]	καὶ σοφώτατος, ὃς ἑλίττων μυρίας	καμπὰς	σχεδόν τι τὴν ἀρίστην τῆς
[35, 10]	ἐπωνύμους τῶν δύο ἠπείρων τῆς	ἑτέρας	ὅλης. ταῦτα γάρ ἐστι τὰ
[35, 1]	πλεῖστον δὲ τὸ μεταξὺ τῆς	ὑμετέρας	βουλήσεως καὶ τῆς ἐμῆς δυνάμεως.
[35, 21]	ὡραῖοι καὶ νέοι καὶ οὔτε	γῆράς	ἐστι παρ´ ἐκείνοις οὔτε νόσος
[35, 9]	φασὶ τὰς δρῦς καὶ τὰς	πέτρας	καὶ τοὺς λίθους· τὸ δ´
[35, 12]	οὐδενὸς τοιούτου προσδεομένους, ὧν ἄνθρωποι}	σισύρας	καὶ πίλους καὶ τοιαῦθ´ ἕτερα
[35, 14]	ἀρίστας εἶναι τὰς πλεῖστον ἀργύριον	ὑποτελούσας.	~πρὸς δὲ τούτοις αἱ δίκαι
[35, 3]	τὰς ῥῖνας ἀνατμηθῶσιν, οὐδ´ ἂν	τὰς	γνάθους τρήσαντες αὐτῶν ψάλιον ἐμβάλωσιν,
[35, 15]	ζεύγη μήτε τὰς οἰκίας μήτε	τὰς	γυναῖκας. ~τοῦτο δὲ οὐ σμικρόν
[35, 12]	ὄνοις, καὶ τὰ γένεια ἀποκείρομεν,	τὰς	δὲ κεφαλὰς σκέπομεν. {τοὺς δὲ
[35, 9]	ἀνοήτων· ὥσπερ τὸν Ὀρφέα φασὶ	τὰς	δρῦς καὶ τὰς πέτρας καὶ
[35, 9]	δεῖ περιρρηξάμενον ἐκπηδᾶν γυμνὸν εἰς	τὰς	ὁδούς, ἐπιδεικνύντα πᾶσιν ὅτι μηδενός
[35, 15]	πόλεως, μήτε τὰ ζεύγη μήτε	τὰς	οἰκίας μήτε τὰς γυναῖκας. ~τοῦτο
[35, 23]	καὶ πολλοὶ τῶν ἐπιχειρούντων ἰδεῖν	τὰς	ὄψεις διεφθάρησαν. ~οἱ δὲ προσοικοῦντες
[35, 9]	Ὀρφέα φασὶ τὰς δρῦς καὶ	τὰς	πέτρας καὶ τοὺς λίθους· τὸ
[35, 19]	παίδων καὶ γυναικῶν εἴς τε	τὰς	πηγὰς καὶ {πρὸς} τὰ ῥεύματα
[35, 14]	τῶν πόλεων εἰκὸς ἀρίστας εἶναι	τὰς	πλεῖστον ἀργύριον ὑποτελούσας. ~πρὸς δὲ
[35, 19]	εὐοσμοτέραις δὲ καὶ μείζοσιν. ταύτας	τὰς	ῥίζας καὶ τὸν καρπὸν ἐσθίουσιν,
[35, 3]	δυνατόν, οὐδ´ ἂν ἔτι πλέον	τὰς	ῥῖνας ἀνατμηθῶσιν, οὐδ´ ἂν τὰς
[35, 13]	μεταξὺ καλλίστων ἵδρυσθε, καὶ πηγὰς	ἀφθονωτάτας	ἔχετε καὶ χώραν εὐκαρποτάτην ξύμπαντα
[35, 10]	πονηρόν. λέγω δὲ οὐ πρὸς	ἅπαντας—	εἰσὶ γὰρ οἱ καλῶς καὶ
[35, 8]	τῶν ἀκροατῶν ἀναλαβεῖν, τοιαῦτα καὶ	λέγοντας	καὶ διανοουμένους ὁποῖοί ποτ´ ἂν
[35, 15]	ὥστε τά τε ὤνια τοὺς	ἔχοντας	πλείστης ἀποδίδοσθαι τιμῆς καὶ μηδὲν
[35, 1]	ἀρέσαι λέγων, οὔτε ὑμᾶς οὕτως	ἔχοντας,	ὥστε προσδεῖσθαι τῶν ἐμῶν λόγων.
[35, 10]	τοὺς μακαρίους λέγω, τοὺς ἁπάντων	ἄρχοντας	τῶν ἱερέων, τοὺς ἐπωνύμους τῶν
[35, 17]	ἐπίσταμαι πόλιν οὐδὲ ἀνθρώπους ἄμεινον	ζῶντας,	χωρὶς Ἰνδῶν. ~ἐκεῖ γάρ, ὥς
[35, 4]	ὀρεοκόμων, οὐκ ἐνοχλήσειν, σαφῶς αὐτοὺς	ἑωρακότας	ὁποῖός εἰμι. ~σχεδὸν δὲ τοῦτο
[35, 4]	ἐὰν δὲ ἐν τῷ μέσῳ	καταστὰς	μηδενὸς ἄμεινον λέγων φαίνωμαι τῶν
[35, 14]	οὕτω καὶ τῶν πόλεων εἰκὸς	ἀρίστας	εἶναι τὰς πλεῖστον ἀργύριον ὑποτελούσας.
[35, 8]	ἐάν τε βάρβαροι· καὶ τοὺς	σοφιστὰς	ἀνάγκη τὴν διάνοιαν τῶν ἀκροατῶν
[35, 19]	ῥόδων, εὐοσμοτέραις δὲ καὶ μείζοσιν.	ταύτας	τὰς ῥίζας καὶ τὸν καρπὸν
[35, 13]	ἀρχὴν ἐνθένδε ἔχουσιν, ὅ τε	Μαρσύας	οὗτος, διὰ μέσης τῆς πόλεως
[35, 20]	ἐνταῦθα νήχονται γυναῖκες ἅμα καὶ	παῖδες,	καλοὶ πάντες. ἔπειτα οἶμαι κατακλινέντες
[35, 21]	νευόντων τῶν κλάδων. οἵ τε	ὄρνιθες	κατᾴδουσιν, οἱ μὲν ἐν τοῖς
[35, 23]	κατὰ γῆς, ὥσπερ οἱ λοιποὶ	μύρμηκες.	ὁ δὲ χοῦς αὐτοῖς ἐστι
[35, 20]	τῆς ψυχρότητος κυανοῦν. ἐνταῦθα νήχονται	γυναῖκες	ἅμα καὶ παῖδες, καλοὶ πάντες.
[35, 14]	ἄλλα τε ἔθνη περιοικεῖ πολυανδρότατα,	Καππάδοκές	τε καὶ Πάμφυλοι καὶ Πισίδαι,
[35, 22]	ἀγαθῶν, ὅμως εἰσὶν ἄνθρωποι καλούμενοι	Βραχμᾶνες,	οἳ χαίρειν ἐάσαντες τούς τε
[35, 8]	φωνὴν τῶν ξυνόντων, ἐάν τε	Ἕλληνες	ὦσιν ἐάν τε βάρβαροι· καὶ
[35, 22]	ἔφασαν· ἀφικνοῦνται δὲ οὐ πολλοί	τινες	ἐμπορίας ἕνεκεν· οὗτοι δὲ ἐπιμίγνυνται
[35, 22]	λόγος ἐστὶν ἀψευδής. ἤδη γάρ	τινες	τῶν ἀφικνουμένων ἔφασαν· ἀφικνοῦνται δὲ
[35, 5]	ἰδεῖν ἔστι γιγνόμενον· οἷον ἐπειδάν	τινες	ὑπονοήσωσιν ἔχειν τινὰ τοῦτο αὐτό,
[35, 23]	μυρμήκων. οὗτοι δέ εἰσιν ἀλωπέκων	μείζονες,	τἄλλα δὲ ὅμοιοι τοῖς παρ´
[35, 21]	ᾄδουσι καὶ μινυρίζουσιν. ~εἰσὶ δὲ	λειμῶνες	αὐτόθι πάγκαλοι καὶ φύσις ἀνθῶν
[35, 10]	σοφοὺς ὑμῖν ἀποδεικνύουσι τρεῖς ἢ	τέτταρες	κομῆται, καθάπερ τοὺς ἱερέας τῶν
[35, 1]	ΦΡΥΓΙΑΣ. ~Οὐκ ἐπιδειξόμενος ὑμῖν, ὦ	ἄνδρες,	παρῆλθον οὐδὲ ἀργυρίου παρ´ ὑμῶν
[35, 24]	οὖσαν οὐ πολλὴν ἐφ´ ἁρμάτων,	ὑποζεύξαντες	ἵππους ταχίστους, ἀφικνοῦνται τῆς μεσημβρίας,
[35, 20]	γυναῖκες ἅμα καὶ παῖδες, καλοὶ	πάντες.	ἔπειτα οἶμαι κατακλινέντες ἐν τοῖς
[35, 17]	πόλεως τὸ τῶν δικῶν καὶ	πάντες	ἐσπουδάκασιν ὑπὲρ οὐδενὸς οὕτω. μέτεστι
[35, 22]	ἄνθρωποι καλούμενοι Βραχμᾶνες, οἳ χαίρειν	ἐάσαντες	τούς τε ποταμοὺς ἐκείνους καὶ
[35, 24]	γῆς· ἔπειτα φεύγουσι τὸν χοῦν	ἁρπάσαντες.	οἱ δὲ αἰσθανόμενοι διώκουσι καὶ
[35, 19]	καὶ τὸν καρπὸν ἐσθίουσιν, οὐδὲν	πονήσαντες.	~εἰσὶ δὲ ὀχετοὶ πολλοὶ ῥέοντες
[35, 3]	ἀνατμηθῶσιν, οὐδ´ ἂν τὰς γνάθους	τρήσαντες	αὐτῶν ψάλιον ἐμβάλωσιν, οὐδὲ ἂν
[35, 5]	οὐκ ἔχων οὐδέν, ἀπίασι, διημαρτηκέναι	νομίσαντες.	πολὺ δὴ κρεῖττον τοῖς οὐ
[35, 11]	καὶ γεωργοὶ κομῆται, μηδὲ τοὔνομα	ἀκούσαντές	ποτε τὸ φιλοσοφίας, καὶ νὴ
[35, 20]	παῖδες, καλοὶ πάντες. ἔπειτα οἶμαι	κατακλινέντες	ἐν τοῖς λειμῶσιν ᾄδουσι καὶ
[35, 22]	καὶ τοὺς παρ´ αὐτοῖς ἐρριμμένους	ἐκτραπέντες	ἰδίᾳ τε ξυλλογίζονται καὶ φροντίζουσι,
[35, 8]	ὁποῖοί ποτ´ ἂν οὗτοι τυγχάνωσιν	ὄντες.	~εἰσὶ δὲ οἱ πλείους ἐπιεικῶς
[35, 24]	δὲ αἰσθανόμενοι διώκουσι καὶ μάχονται	καταλαβόντες,	ἕως ἂν ἀποθάνωσιν ἢ ἀποκτείνωσιν·
[35, 8]	ποθεν. ἐπειδὰν πολλοὶ νεανίσκοι σχολὴν	ἄγοντες	ἕνα θαυμάζωσι πηδῶντες, καθάπερ αἱ
[35, 20]	πονήσαντες. ~εἰσὶ δὲ ὀχετοὶ πολλοὶ	ῥέοντες	ἐκ τῶν ναμάτων, οἱ μὲν
[35, 19]	{πρὸς} τὰ ῥεύματα τῶν ποταμῶν	παίζοντες	καὶ γελῶντες, ὡς ἂν ἐπ´
[35, 11]	οἱ δὲ καὶ πρέπειν αὑτοῖς	νομίζοντες.	τούτων δ´ οὐκ ἔστιν ἐπίφθονος
[35, 18]	καὶ φυτῶν συλλέγομεν, καρποὺς ξύλων	βρίζοντες	καὶ τροφὴν ζῴων βδάλλοντες καὶ
[35, 24]	προσοικοῦντες ἄνθρωποι τὴν μεταξὺ χώραν	διελθόντες	ἔρημον οὖσαν οὐ πολλὴν ἐφ´
[35, 18]	ξύλων βρίζοντες καὶ τροφὴν ζῴων	βδάλλοντες	καὶ βλίττοντες, τὰ δὲ ἐκεῖ
[35, 22]	οὐδενὸς ἀναγκάζοντος καὶ καρτερήσεις δεινὰς	ὑπομένοντες.	φασὶ δὲ ἐξαίρετον αὐτοῖς εἶναι
[35, 8]	τὰ παιδία διδάσκουσιν, ἐπὶ παντὶ	χαίροντες	ὅ, τι ἂν εἴπωσιν· οὐκοῦν
[35, 12]	καὶ πίλους καὶ τοιαῦθ´ ἕτερα	ξυρράπτοντες.	καὶ ποῖος ἂν γένοιτο πῖλος
[35, 10]	καλῶς καὶ συμφερόντως τὸ πρᾶγμα	πράττοντες,	οἷς ἔδει σπένδειν καὶ θυμιᾶν
[35, 18]	καὶ τροφὴν ζῴων βδάλλοντες καὶ	βλίττοντες,	τὰ δὲ ἐκεῖ τῷ παντὶ
[35, 20]	μὲν μείζους, οἱ δὲ ἐλάττους,	ξυμμιγνύντες	ἀλλήλοις, τῶν ἀνθρώπων πεποιηκότων, ὅπως
[35, 24]	τὰς ὄψεις διεφθάρησαν. ~οἱ δὲ	προσοικοῦντες	ἄνθρωποι τὴν μεταξὺ χώραν διελθόντες
[35, 5]	τινὰ τοῦτο αὐτό, ὃ τυγχάνουσι	ζητοῦντες,	προσίασι καὶ ἀνερευνῶσιν· ἐὰν οὖν
[35, 8]	νεανίσκοι σχολὴν ἄγοντες ἕνα θαυμάζωσι	πηδῶντες,	καθάπερ αἱ Βάκχαι περὶ τὸν
[35, 19]	ῥεύματα τῶν ποταμῶν παίζοντες καὶ	γελῶντες,	ὡς ἂν ἐπ´ εὐωχίαν. φύεται
[35, 3]	ἱκανοὶ ἔσονται τὰ τῶν αὐλητῶν	ἐνδεδυκότες.	οὐδὲ γὰρ τοὺς ὄνους ἵππους
[35, 13]	πυρούς τε ζειάς τ´ ἠδ´	εὐρυφυὲς	κρῖ λευκόν, καὶ πολλὰς μὲν
[35, 22]	πολὺ πασῶν ἀρίστην καὶ θειοτάτην,	ἧς	οὐδέποτε τοὺς γευσαμένους ἐμπίμπλασθαι. τὰ
[35, 24]	τῆς μεσημβρίας, ἡνίκα δεδύκασι κατὰ	γῆς·	ἔπειτα φεύγουσι τὸν χοῦν ἁρπάσαντες.
[35, 25]	καὶ θάλατταν εὐκαρποτάτην. τῆς δὲ	γῆς	ἠμελήκασι διὰ τὴν ἀρετὴν τῆς
[35, 18]	λόφων, ὥσπερ ἐκ μαστῶν τῆς	γῆς.	πάντα δὲ ταῦτα τῶν παρ´
[35, 23]	παρ´ ἡμῖν. ὀρύττουσι δὲ κατὰ	γῆς,	ὥσπερ οἱ λοιποὶ μύρμηκες. ὁ
[35, 22]	μὲν οὖν ἐκεῖθεν λόγος ἐστὶν	ἀψευδής.	ἤδη γάρ τινες τῶν ἀφικνουμένων
[35, 16]	ἀνθρώπων ξυνίῃ, πλεῖστον ἀργύριον ἐξ	ἀνάγκης	ἐκεῖ γίγνεται, καὶ τὸν τόπον
[35, 6]	νομίσω προσεῖναι σπουδαῖόν τι ἐμαυτῷ.	μεγάλης	γὰρ διανοίας καὶ δυνάμεως ἔοικε
[35, 2]	καὶ σωφροσύνης, οὐδεμιᾶς ἂν ἐδεῖτο	μεγάλης	οὐδὲ χαλεπῆς δυνάμεως τὰ τῶν
[35, 2]	οὐδὲ ἂν ἀληθέστερα λέγω τῶν	Σιβύλλης	ἢ Βάκιδος· ἀλλὰ ἵνα μηδεὶς
[35, 10]	τῶν δύο ἠπείρων τῆς ἑτέρας	ὅλης.	ταῦτα γάρ ἐστι τὰ ποιοῦντα
[35, 1]	τῆς ὑμετέρας βουλήσεως καὶ τῆς	ἐμῆς	δυνάμεως. ἐγὼ μὲν γὰρ ἁπλῶς
[35, 15]	ὤνια τοὺς ἔχοντας πλείστης ἀποδίδοσθαι	τιμῆς	καὶ μηδὲν ἀργὸν εἶναι τῆς
[35, 12]	Λακωνικὸς μᾶλλον ἁρμόττων τῆς αὑτοῦ	κόμης	ἑκάστῳ; καὶ τί δεῖ, φησί,
[35, 17]	Ἀσίας μέτεστιν ὑμῖν τῆς τε	δαπάνης	τοσοῦτον ὅσον ἐκείναις ταῖς πόλεσιν,
[35, 2]	τοῦτο αἴτιον ὑπῆρχεν ἀρετῆς καὶ	σωφροσύνης,	οὐδεμιᾶς ἂν ἐδεῖτο μεγάλης οὐδὲ
[35, 23]	καὶ στιλπνότατον. εἰσὶν οὖν πλησίον	ἐφεξῆς,	ὥσπερ κολωνοὶ τοῦ ψήγματος, καὶ
[35, 5]	δὴ κρεῖττον τοῖς οὐ δεομένοις	δόξης	ἀποκαλύπτεσθαι πρὸς τοὺς πολλοὺς καὶ
[35, 11]	πλείους τῶν βαρβάρων, οἱ μὲν	σκέπης	ἕνεκεν, οἱ δὲ καὶ πρέπειν
[35, 2]	οὐδεμιᾶς ἂν ἐδεῖτο μεγάλης οὐδὲ	χαλεπῆς	δυνάμεως τὰ τῶν ἀνθρώπων. ~ἀλλ´
[35, 13]	ὅ τε Μαρσύας οὗτος, διὰ	μέσης	τῆς πόλεως ὑμῶν ῥέων, ὅ
[35, 22]	αὐτοῖς εἶναι μίαν πηγὴν τὴν	τῆς	ἀληθείας, πολὺ πασῶν ἀρίστην καὶ
[35, 13]	καμπὰς σχεδόν τι τὴν ἀρίστην	τῆς	Ἀσίας ἔπεισιν. ~τῆς τε Φρυγίας
[35, 17]	πανταχοῦ. καὶ μὴν τῶν ἱερῶν	τῆς	Ἀσίας μέτεστιν ὑμῖν τῆς τε
[35, 12]	Ἀρκαδικὸς ἢ Λακωνικὸς μᾶλλον ἁρμόττων	τῆς	αὑτοῦ κόμης ἑκάστῳ; καὶ τί
[35, 13]	πρώτων, καὶ ξυνήδομαι καὶ ἀγαπῶ.	τῆς	γὰρ ἠπείρου τὸ καρτερώτατον νέμεσθε
[35, 18]	ἐκ λόφων, ὥσπερ ἐκ μαστῶν	τῆς	γῆς. πάντα δὲ ταῦτα τῶν
[35, 12]	ὁρᾶτε τοὺς πάνυ ἀσθενεῖς ὑπὸ	τῆς	δασύτητος σῳζομένους, καὶ τῶν ὀρνέων
[35, 25]	ἀρίστην νεμομένους καὶ θάλατταν εὐκαρποτάτην.	τῆς	δὲ γῆς ἠμελήκασι διὰ τὴν
[35, 14]	ὑπηκόους ἔχετε. σημεῖον δὲ μέγιστον	τῆς	δυνάμεως ὑμῶν τὸ πλῆθος τῶν
[35, 1]	μεταξὺ τῆς ὑμετέρας βουλήσεως καὶ	τῆς	ἐμῆς δυνάμεως. ἐγὼ μὲν γὰρ
[35, 10]	τοὺς ἐπωνύμους τῶν δύο ἠπείρων	τῆς	ἑτέρας ὅλης. ταῦτα γάρ ἐστι
[35, 25]	γῆς ἠμελήκασι διὰ τὴν ἀρετὴν	τῆς	θαλάττης. ἡ μὲν γὰρ διὰ
[35, 24]	ἁρμάτων, ὑποζεύξαντες ἵππους ταχίστους, ἀφικνοῦνται	τῆς	μεσημβρίας, ἡνίκα δεδύκασι κατὰ γῆς·
[35, 19]	ὡς ἂν εἰκάσειέ τις ἐκ	τῆς	ὁμοιότητος· τὴν δὲ ἀρετὴν οὐκ
[35, 15]	τιμῆς καὶ μηδὲν ἀργὸν εἶναι	τῆς	πόλεως, μήτε τὰ ζεύγη μήτε
[35, 13]	τε Μαρσύας οὗτος, διὰ μέσης	τῆς	πόλεως ὑμῶν ῥέων, ὅ τε
[35, 17]	ἱερῶν τῆς Ἀσίας μέτεστιν ὑμῖν	τῆς	τε δαπάνης τοσοῦτον ὅσον ἐκείναις
[35, 14]	τὴν ἀρίστην τῆς Ἀσίας ἔπεισιν.	~τῆς	τε Φρυγίας προκάθησθε καὶ Λυδίας,
[35, 1]	λόγων. πλεῖστον δὲ τὸ μεταξὺ	τῆς	ὑμετέρας βουλήσεως καὶ τῆς ἐμῆς
[35, 0]	~ΕΝ ΚΕΛΑΙΝΑΙΣ	ΤΗΣ	ΦΡΥΓΙΑΣ. ~Οὐκ ἐπιδειξόμενος ὑμῖν, ὦ
[35, 9]	τοῦτο δὴ παντελῶς δεινὸν καὶ	τῆς	χαλεπωτάτης πασῶν ἀνοίας καὶ μανίας.
[35, 20]	δὲ ὑπὸ τοῦ βάθους καὶ	τῆς	ψυχρότητος κυανοῦν. ἐνταῦθα νήχονται γυναῖκες
[35, 9]	δὴ παντελῶς δεινὸν καὶ τῆς	χαλεπωτάτης	πασῶν ἀνοίας καὶ μανίας. ἀλλ´
[35, 2]	εἰ γὰρ τοῦτο αἴτιον ὑπῆρχεν	ἀρετῆς	καὶ σωφροσύνης, οὐδεμιᾶς ἂν ἐδεῖτο
[35, 11]	οὐ χρὴ πάντως ὑπολαμβάνειν ὡς	ἀρετῆς	σημεῖον. πολλοὶ γὰρ δὴ διὰ
[35, 9]	καὶ μηδὲν διαφέροντα τῶν βοσκημάτων	ἀρετῆς	τι νομίσαι προσήκειν αὑτῷ καὶ
[35, 10]	δὲ ἐπακολουθῇ τις φάσκων εἶναι	μαθητής,	ἀπελαύνειν παίοντα καὶ βάλλοντα ταῖς
[35, 15]	τά τε ὤνια τοὺς ἔχοντας	πλείστης	ἀποδίδοσθαι τιμῆς καὶ μηδὲν ἀργὸν
[35, 25]	ἠμελήκασι διὰ τὴν ἀρετὴν τῆς	θαλάττης.	ἡ μὲν γὰρ διὰ μακροῦ
[35, 17]	ἐστι τὰ ἱερά. οὔκουν ἔγωγε	ταύτης	εὐποτμοτέραν ἐπίσταμαι πόλιν οὐδὲ ἀνθρώπους
[35, 17]	ὅσον ἐκείναις ταῖς πόλεσιν, ἐν	αἷς	ἐστι τὰ ἱερά. οὔκουν ἔγωγε
[35, 19]	εὐωχίαν. φύεται δὲ παρὰ ταῖς	ὄχθαις	ὅ τε λωτὸς ἰσχυρὸς καὶ
[35, 19]	ξυμφέρουσα. φύεται δὲ ἐν κάλυξι	μεγάλαις,	οἷον ῥόδων, εὐοσμοτέραις δὲ καὶ
[35, 0]	~ΕΝ	ΚΕΛΑΙΝΑΙΣ	ΤΗΣ ΦΡΥΓΙΑΣ. ~Οὐκ ἐπιδειξόμενος ὑμῖν,
[35, 17]	τῆς τε δαπάνης τοσοῦτον ὅσον	ἐκείναις	ταῖς πόλεσιν, ἐν αἷς ἐστι
[35, 19]	ἐν κάλυξι μεγάλαις, οἷον ῥόδων,	εὐοσμοτέραις	δὲ καὶ μείζοσιν. ταύτας τὰς
[35, 10]	μαθητής, ἀπελαύνειν παίοντα καὶ βάλλοντα	ταῖς	βώλοις καὶ τοῖς λίθοις, ὡς
[35, 19]	ἐπ´ εὐωχίαν. φύεται δὲ παρὰ	ταῖς	ὄχθαις ὅ τε λωτὸς ἰσχυρὸς
[35, 17]	τε δαπάνης τοσοῦτον ὅσον ἐκείναις	ταῖς	πόλεσιν, ἐν αἷς ἐστι τὰ
[35, 17]	οὐδενὸς οὕτω. μέτεστι δὲ αὐτοῦ	ταῖς	πρώταις πόλεσιν ἐν μέρει παρ´
[35, 18]	τὸν δὲ λοιπὸν χρόνον τοῖς	δημόταις.	~ξυνίασιν οὖν καθ´ ἑκάστην ἡμέραν
[35, 17]	οὕτω. μέτεστι δὲ αὐτοῦ ταῖς	πρώταις	πόλεσιν ἐν μέρει παρ´ ἔτος.
[35, 9]	ὑποτύφεσθαι, δεῖ περιρρηξάμενον ἐκπηδᾶν γυμνὸν	εἰς	τὰς ὁδούς, ἐπιδεικνύντα πᾶσιν ὅτι
[35, 19]	ἡμέραν μετὰ παίδων καὶ γυναικῶν	εἴς	τε τὰς πηγὰς καὶ {πρὸς}
[35, 4]	ποιήσουσι τὰ πρέποντα αὐτοῖς. ~ὥστε	μηδεὶς	ἕνεκα τοῦ σχήματος νομισάτω διαφέρειν
[35, 2]	Σιβύλλης ἢ Βάκιδος· ἀλλὰ ἵνα	μηδεὶς	ὑποβλέπῃ με μηδὲ πυνθάνηται παρ´
[35, 11]	τούτων δ´ οὐκ ἔστιν ἐπίφθονος	οὐδεὶς	οὐδὲ καταγέλαστος. ~ἴσως γὰρ ὀρθῶς
[35, 12]	ὕδωρ, διότι ἐξ αὐτῶν πέφυκεν.	ἡμεῖς	δὲ τὴν μὲν κόμην ἀφαιροῦμεν,
[35, 20]	δοκῇ. μετοχετεύουσι δὲ ῥᾳδίως, ὥσπερ	ἡμεῖς	τὸ ἐν τοῖς κήποις ὕδωρ.
[35, 12]	μὲν κόμην ἀφαιροῦμεν, ὥσπερ οἱ	νομεῖς	τῶν ἵππων, ἃς ἂν ἐθέλωσι
[35, 1]	καὶ οὐδενὸς ἄμεινον τῶν τυχόντων·	ὑμεῖς	δὲ θαυμαστῶς καὶ περιττῶς ἐπιθυμεῖτε
[35, 14]	Πισίδαι, καὶ τούτοις ἅπασιν ἀγορὰν	ὑμεῖς	καὶ ξύνοδον παρέχεσθε τὴν αὑτῶν
[35, 12]	τοὺς λαγὼς ὁρᾶτε τοὺς πάνυ	ἀσθενεῖς	ὑπὸ τῆς δασύτητος σῳζομένους, καὶ
[35, 8]	λέγειν. σχεδὸν γὰρ ὥσπερ οἱ	γονεῖς	διαλέγεσθαι τὰ παιδία διδάσκουσιν, ἐπὶ
[35, 10]	ἀλλ´ οὓς σοφοὺς ὑμῖν ἀποδεικνύουσι	τρεῖς	ἢ τέτταρες κομῆται, καθάπερ τοὺς
[35, 3]	ἂν τὴν καρδίαν αὐτὴν γένωνται	δασεῖς,	καθάπερ Ἀριστομένη τὸν Μεσσήνιόν φασιν,
[35, 22]	τοῖς σώμασιν οὐδενὸς ἀναγκάζοντος καὶ	καρτερήσεις	δεινὰς ὑπομένοντες. φασὶ δὲ ἐξαίρετον
[35, 9]	οἱ πλείους ἐπιεικῶς ἠλίθιοι καὶ	δυστυχεῖς.	οὗτος μὲν οὖν ἴσως οὐ
[35, 23]	πολλοὶ τῶν ἐπιχειρούντων ἰδεῖν τὰς	ὄψεις	διεφθάρησαν. ~οἱ δὲ προσοικοῦντες ἄνθρωποι
[35, 3]	πλεῖστα Λακεδαιμονίοις πράγματα παρέσχε, καὶ	πολλάκις	ἁλοὺς ἀπέδρα {παρ´ αὐτῶν} τοῦτον,
[35, 18]	μὲν γὰρ ἐνθάδε γλίσχρως καὶ	μόλις	ἀπὸ ζῴων τινῶν καὶ φυτῶν
[35, 7]	δέ ἐστιν ἡ τῶν πολλῶν	δύναμις	τοῦ πείθειν ὅ, τι ἂν
[35, 10]	καὶ συμφερόντως τὸ πρᾶγμα πράττοντες,	οἷς	ἔδει σπένδειν καὶ θυμιᾶν ἀλλ´
[35, 6]	μηδὲ ἐπαίρεσθαι τοῖς τῶν πολλῶν	λόγοις,	ὥσπερ πτεροῖς· καθάπερ τὸν Ἀχιλλέα
[35, 16]	πλεῖστα αὐλισθῇ, κρατίστην γίγνεσθαι τοῖς	γεωργοῖς	διὰ τὴν κόπρον, καὶ πολλοὶ
[35, 10]	βάλλοντα ταῖς βώλοις καὶ τοῖς	λίθοις,	ὡς ἀνόητον ἢ πονηρόν. λέγω
[35, 3]	τὸν Μεσσήνιόν φασιν, ὃς πλεῖστα	Λακεδαιμονίοις	πράγματα παρέσχε, καὶ πολλάκις ἁλοὺς
[35, 12]	ὄντων σκεπασμάτων; οὐδὲν τοῖς γε	πλουσίοις·	ἐκείνοις μὲν οὐδὲ χειρῶν οὐδὲ
[35, 20]	μείζους, οἱ δὲ ἐλάττους, ξυμμιγνύντες	ἀλλήλοις,	τῶν ἀνθρώπων πεποιηκότων, ὅπως ἂν
[35, 8]	ἄνθρωπον οὐ πολλῷ τινι χρόνῳ	{πολλοῖς	τῶν ἄλλων} δόξαι τι λέγειν.
[35, 10]	ἀπελαύνειν παίοντα καὶ βάλλοντα ταῖς	βώλοις	καὶ τοῖς λίθοις, ὡς ἀνόητον
[35, 5]	τῷ λόγῳ ποιεῖν αὑτὸν τοῖς	δυναμένοις	ξυνεῖναι {τὸν} ἄνθρωπον ὁποῖός ἐστιν.
[35, 5]	πολὺ δὴ κρεῖττον τοῖς οὐ	δεομένοις	δόξης ἀποκαλύπτεσθαι πρὸς τοὺς πολλοὺς
[35, 21]	δὲ καρπὸν ἐν ἐφικτῷ τοῖς	βουλομένοις	λαβεῖν νευόντων τῶν κλάδων. οἵ
[35, 12]	σκεπασμάτων; οὐδὲν τοῖς γε πλουσίοις·	ἐκείνοις	μὲν οὐδὲ χειρῶν οὐδὲ ποδῶν.
[35, 21]	καὶ οὔτε γῆράς ἐστι παρ´	ἐκείνοις	οὔτε νόσος οὔτε πενία. ~τούτων
[35, 12]	ἃς ἂν ἐθέλωσι παραβαλεῖν τοῖς	ὄνοις,	καὶ τὰ γένεια ἀποκείρομεν, τὰς
[35, 20]	ὥσπερ ἡμεῖς τὸ ἐν τοῖς	κήποις	ὕδωρ. ἔστι δὲ καὶ λουτρὰ
[35, 9]	κίνδυνος, εἴ τις αὑτῷ καὶ	ἑτέροις	δοκεῖ δεινὸς εἶναι καὶ περιάξει
[35, 6]	τοῖς τῶν πολλῶν λόγοις, ὥσπερ	πτεροῖς·	καθάπερ τὸν Ἀχιλλέα πεποίηκεν Ὅμηρος
[35, 3]	ἐγὼ δέδοικα μὴ οὐδὲν ᾖ	τοῖς	ἀνοήτοις ὄφελος τοῦ κομᾶν, {ὥσπερ
[35, 12]	δασύτητος σῳζομένους, καὶ τῶν ὀρνέων	τοῖς	ἀσθενεστάτοις ἐξαρκεῖ τὰ πτερὰ εἴργειν
[35, 21]	τὸν δὲ καρπὸν ἐν ἐφικτῷ	τοῖς	βουλομένοις λαβεῖν νευόντων τῶν κλάδων.
[35, 12]	φησί, τοσούτων ὄντων σκεπασμάτων; οὐδὲν	τοῖς	γε πλουσίοις· ἐκείνοις μὲν οὐδὲ
[35, 16]	πρόβατα πλεῖστα αὐλισθῇ, κρατίστην γίγνεσθαι	τοῖς	γεωργοῖς διὰ τὴν κόπρον, καὶ
[35, 3]	φημὶ τοίνυν οὐδὲν ὄφελος εἶναι	τοῖς	γυμνῆσι τούτοις, {οὐδ´ ἂν πελτασταὶ
[35, 18]	αὐτῷ, τὸν δὲ λοιπὸν χρόνον	τοῖς	δημόταις. ~ξυνίασιν οὖν καθ´ ἑκάστην
[35, 5]	φανερὸν τῷ λόγῳ ποιεῖν αὑτὸν	τοῖς	δυναμένοις ξυνεῖναι {τὸν} ἄνθρωπον ὁποῖός
[35, 20]	ῥᾳδίως, ὥσπερ ἡμεῖς τὸ ἐν	τοῖς	κήποις ὕδωρ. ἔστι δὲ καὶ
[35, 20]	πάντες. ἔπειτα οἶμαι κατακλινέντες ἐν	τοῖς	λειμῶσιν ᾄδουσι καὶ μινυρίζουσιν. ~εἰσὶ
[35, 10]	καὶ βάλλοντα ταῖς βώλοις καὶ	τοῖς	λίθοις, ὡς ἀνόητον ἢ πονηρόν.
[35, 12]	ἵππων, ἃς ἂν ἐθέλωσι παραβαλεῖν	τοῖς	ὄνοις, καὶ τὰ γένεια ἀποκείρομεν,
[35, 21]	ὄρνιθες κατᾴδουσιν, οἱ μὲν ἐν	τοῖς	ὄρεσιν συγκαθήμενοι, πολύ τι πλῆθος,
[35, 5]	διημαρτηκέναι νομίσαντες. πολὺ δὴ κρεῖττον	τοῖς	οὐ δεομένοις δόξης ἀποκαλύπτεσθαι πρὸς
[35, 23]	ἀλωπέκων μείζονες, τἄλλα δὲ ὅμοιοι	τοῖς	παρ´ ἡμῖν. ὀρύττουσι δὲ κατὰ
[35, 22]	ἐμπορίας ἕνεκεν· οὗτοι δὲ ἐπιμίγνυνται	τοῖς	πρὸς θαλάττῃ. τοῦτο δὲ ἄτιμόν
[35, 22]	φροντίζουσι, πόνους τε θαυμαστοὺς ἀναλαβόμενοι	τοῖς	σώμασιν οὐδενὸς ἀναγκάζοντος καὶ καρτερήσεις
[35, 6]	μηδὲν ἀνόητον πάσχειν μηδὲ ἐπαίρεσθαι	τοῖς	τῶν πολλῶν λόγοις, ὥσπερ πτεροῖς·
[35, 12]	σῳζομένους, καὶ τῶν ὀρνέων τοῖς	ἀσθενεστάτοις	ἐξαρκεῖ τὰ πτερὰ εἴργειν τὸν
[35, 3]	δέδοικα μὴ οὐδὲν ᾖ τοῖς	ἀνοήτοις	ὄφελος τοῦ κομᾶν, {ὥσπερ οὐκ
[35, 16]	πολλοὶ δέονται τῶν ποιμένων παρ´	αὐτοῖς	αὐλίζειν τὰ πρόβατα. ~τοιγαροῦν μέγιστον
[35, 20]	τῶν ἀνθρώπων πεποιηκότων, ὅπως ἂν	αὐτοῖς	δοκῇ. μετοχετεύουσι δὲ ῥᾳδίως, ὥσπερ
[35, 22]	δεινὰς ὑπομένοντες. φασὶ δὲ ἐξαίρετον	αὐτοῖς	εἶναι μίαν πηγὴν τὴν τῆς
[35, 22]	ποταμοὺς ἐκείνους καὶ τοὺς παρ´	αὐτοῖς	ἐρριμμένους ἐκτραπέντες ἰδίᾳ τε ξυλλογίζονται
[35, 23]	λοιποὶ μύρμηκες. ὁ δὲ χοῦς	αὐτοῖς	ἐστι χρυσίον καθαρώτατον πάντων χρυσίων
[35, 25]	διὰ μακροῦ φέρει τὸν καρπὸν	αὐτοῖς	καὶ δεῖ λαβεῖν ἐργασαμένους, ἡ
[35, 20]	ἔστι δὲ καὶ λουτρὰ πλησίον	αὐτοῖς	ὕδατος, τὸ μὲν θερμὸν λευκότερον
[35, 3]	καὶ τἄλλα ποιήσουσι τὰ πρέποντα	αὐτοῖς.	~ὥστε μηδεὶς ἕνεκα τοῦ σχήματος
[35, 11]	ἕνεκεν, οἱ δὲ καὶ πρέπειν	αὑτοῖς	νομίζοντες. τούτων δ´ οὐκ ἔστιν
[35, 15]	πλεῖστον ἀργύριον ὑποτελούσας. ~πρὸς δὲ	τούτοις	αἱ δίκαι παρ´ ἔτος ἄγονται
[35, 14]	καὶ Πάμφυλοι καὶ Πισίδαι, καὶ	τούτοις	ἅπασιν ἀγορὰν ὑμεῖς καὶ ξύνοδον
[35, 21]	ἔοικεν ἀρχομένῳ θέρει. πρὸς δὲ	τούτοις	ὅ τε οὐρανὸς ἐκεῖ καθαρώτερος
[35, 3]	οὐδὲν ὄφελος εἶναι τοῖς γυμνῆσι	τούτοις,	{οὐδ´ ἂν πελτασταὶ γένωνται} πρός
[35, 17]	πόλιν οὐδὲ ἀνθρώπους ἄμεινον ζῶντας,	χωρὶς	Ἰνδῶν. ~ἐκεῖ γάρ, ὥς φασι,
[35, 18]	δὲ ἐκεῖ τῷ παντὶ καθαρώτερα,	χωρὶς	οἶμαι βίας καὶ πανουργίας. οἱ
[35, 21]	διαρρεῖ, καὶ τῶν ἀέρων ἡ	κρᾶσις	ὁμοία διὰ παντός, μάλιστα δὲ
[35, 6]	ὑμᾶς. ~μία μὲν οὖν αὕτη	πρόφασις	τοῦ προελθεῖν. ἑτέρα δὲ τὸ
[35, 21]	δὲ λειμῶνες αὐτόθι πάγκαλοι καὶ	φύσις	ἀνθῶν τε καὶ δένδρων παρεχόντων
[35, 7]	ἥκιστα ἀπὸ τῶν παίδων μάθοι	τις	ἄν, ὅταν ἀνθρώπῳ σωφρονοῦντι παιδάρια
[35, 9]	ἴσως οὐ μέγας κίνδυνος, εἴ	τις	αὑτῷ καὶ ἑτέροις δοκεῖ δεινὸς
[35, 19]	καὶ σέλινα, ὡς ἂν εἰκάσειέ	τις	ἐκ τῆς ὁμοιότητος· τὴν δὲ
[35, 3]	ψάλιον ἐμβάλωσιν, οὐδὲ ἂν ἀφέλῃ	τις	τὰ σάγματα· ἀλλὰ ὀγκήσονται πρὸ
[35, 10]	ἐστι βελτίων. ~ἐὰν δὲ ἐπακολουθῇ	τις	φάσκων εἶναι μαθητής, ἀπελαύνειν παίοντα
[35, 2]	με μηδὲ πυνθάνηται παρ´ ἑτέρων	ὅστις	εἰμὶ καὶ ὁπόθεν ἔλθοιμι. νῦν
[35, 13]	{τῶν} ποταμῶν θειότατος καὶ σοφώτατος,	ὃς	ἑλίττων μυρίας καμπὰς σχεδόν τι
[35, 3]	καθάπερ Ἀριστομένη τὸν Μεσσήνιόν φασιν,	ὃς	πλεῖστα Λακεδαιμονίοις πράγματα παρέσχε, καὶ
[35, 22]	ἐμπίμπλασθαι. τὰ μὲν οὖν ἐκεῖθεν	λόγος	ἐστὶν ἀψευδής. ἤδη γάρ τινες
[35, 9]	καταλαμβάνῃ τινὰ καὶ τοιοῦτος ἄρξηται	λόγος	ὑποτύφεσθαι, δεῖ περιρρηξάμενον ἐκπηδᾶν γυμνὸν
[35, 2]	ἀληθέστερα λέγω τῶν Σιβύλλης ἢ	Βάκιδος·	ἀλλὰ ἵνα μηδεὶς ὑποβλέπῃ με
[35, 9]	δοκεῖ δεινὸς εἶναι καὶ περιάξει	πλῆθος	ἀνθρώπων ἀνοήτων· ὥσπερ τὸν Ὀρφέα
[35, 15]	ἄγονται παρ´ ὑμῖν καὶ ξυνάγεται	πλῆθος	ἀνθρώπων ἄπειρον δικαζομένων, δικαζόντων, ῥητόρων,
[35, 21]	τοῖς ὄρεσιν συγκαθήμενοι, πολύ τι	πλῆθος,	οἱ δὲ ἄνωθεν ἀπὸ ἀκρεμόνων,
[35, 14]	μέγιστον τῆς δυνάμεως ὑμῶν τὸ	πλῆθος	τῶν φόρων. ὡς γὰρ οἶμαι
[35, 12]	καὶ τοιαῦθ´ ἕτερα ξυρράπτοντες. καὶ	ποῖος	ἂν γένοιτο πῖλος Ἀρκαδικὸς ἢ
[35, 4]	οὐκ ἐνοχλήσειν, σαφῶς αὐτοὺς ἑωρακότας	ὁποῖός	εἰμι. ~σχεδὸν δὲ τοῦτο καὶ
[35, 5]	τοῖς δυναμένοις ξυνεῖναι {τὸν} ἄνθρωπον	ὁποῖός	ἐστιν. οἶμαι γὰρ αὐτοὺς καταφρονήσειν
[35, 12]	καὶ ποῖος ἂν γένοιτο πῖλος	Ἀρκαδικὸς	ἢ Λακωνικὸς μᾶλλον ἁρμόττων τῆς
[35, 14]	ἕλκοντα, οὕτω καὶ τῶν πόλεων	εἰκὸς	ἀρίστας εἶναι τὰς πλεῖστον ἀργύριον
[35, 16]	ἐκεῖ γίγνεται, καὶ τὸν τόπον	εἰκὸς	εὐθηνεῖν· ὥσπερ οἶμαί φασι τὴν
[35, 12]	ἂν γένοιτο πῖλος Ἀρκαδικὸς ἢ	Λακωνικὸς	μᾶλλον ἁρμόττων τῆς αὑτοῦ κόμης
[35, 8]	καὶ σαφέστερον ἀεὶ διαλέγεται καὶ	τέλος	ἐξέμαθε τὴν φωνὴν τῶν ξυνόντων,
[35, 3]	ἔχοντα εὑρεθῆναι. φημὶ τοίνυν οὐδὲν	ὄφελος	εἶναι τοῖς γυμνῆσι τούτοις, {οὐδ´
[35, 3]	μὴ οὐδὲν ᾖ τοῖς ἀνοήτοις	ὄφελος	τοῦ κομᾶν, {ὥσπερ οὐκ ἔστιν,
[35, 12]	ξυρράπτοντες. καὶ ποῖος ἂν γένοιτο	πῖλος	Ἀρκαδικὸς ἢ Λακωνικὸς μᾶλλον ἁρμόττων
[35, 18]	οἴνου διαυγοῦς, ἄλλος δὲ μέλιτος,	ἄλλος	δὲ ἐλαίου. ῥέουσι δ´ ἐγγύθεν
[35, 18]	γάλακτος, ὁ δὲ οἴνου διαυγοῦς,	ἄλλος	δὲ μέλιτος, ἄλλος δὲ ἐλαίου.
[35, 16]	εὐδαιμονίαν. ὅπου γὰρ ἂν πλεῖστος	ὄχλος	ἀνθρώπων ξυνίῃ, πλεῖστον ἀργύριον ἐξ
[35, 21]	πρὸς δὲ τούτοις ὅ τε	οὐρανὸς	ἐκεῖ καθαρώτερος καὶ τὰ ἄστρα
[35, 10]	τὰ ποιοῦντα καὶ τούτους εὐδαίμονας,	στέφανος	καὶ πορφύρα καὶ παιδάρια κομῶντα
[35, 23]	τῶν δὲ ἄλλων ὑμᾶς, πλὴν	ἑνὸς	ἀνθρώπων ἔτι γένους, τῶν πολυχρυσοτάτων.
[35, 8]	μοι καὶ τὸ τῶν σοφιστῶν	γένος	ἐντεῦθεν αὔξεσθαί ποθεν. ἐπειδὰν πολλοὶ
[35, 22]	δὲ ἄτιμόν ἐστιν Ἰνδῶν τὸ	γένος,	οἱ δὲ ἄλλοι φεύγουσιν αὐτούς.
[35, 4]	δὲ ἐν τῷ μέσῳ καταστὰς	μηδενὸς	ἄμεινον λέγων φαίνωμαι τῶν καπήλων
[35, 9]	τὰς ὁδούς, ἐπιδεικνύντα πᾶσιν ὅτι	μηδενός	ἐστι βελτίων. ~ἐὰν δὲ ἐπακολουθῇ
[35, 4]	τοῦ σχήματος νομισάτω διαφέρειν με	μηδενὸς	μηδὲ τούτῳ πεποιθότα λέγειν, ἀλλὰ
[35, 1]	πέφυκα καὶ φαύλως διαλέγεσθαι καὶ	οὐδενὸς	ἄμεινον τῶν τυχόντων· ὑμεῖς δὲ
[35, 22]	τε θαυμαστοὺς ἀναλαβόμενοι τοῖς σώμασιν	οὐδενὸς	ἀναγκάζοντος καὶ καρτερήσεις δεινὰς ὑπομένοντες.
[35, 17]	δικῶν καὶ πάντες ἐσπουδάκασιν ὑπὲρ	οὐδενὸς	οὕτω. μέτεστι δὲ αὐτοῦ ταῖς
[35, 12]	σκέπομεν. {τοὺς δὲ ἀλεκτρυόνας ὁρῶμεν	οὐδενὸς	τοιούτου προσδεομένους, ὧν ἄνθρωποι} σισύρας
[35, 1]	παρῆλθον οὐδὲ ἀργυρίου παρ´ ὑμῶν	δεόμενος	οὐδ´ ἔπαινον προσδεχόμενος. ἐπίσταμαι γὰρ
[35, 1]	~ΕΝ ΚΕΛΑΙΝΑΙΣ ΤΗΣ ΦΡΥΓΙΑΣ. ~Οὐκ	ἐπιδειξόμενος	ὑμῖν, ὦ ἄνδρες, παρῆλθον οὐδὲ
[35, 1]	παρ´ ὑμῶν δεόμενος οὐδ´ ἔπαινον	προσδεχόμενος.	ἐπίσταμαι γὰρ οὔτε αὐτὸς ἱκανῶς
[35, 1]	ἐπίσταμαι γὰρ οὔτε αὐτὸς ἱκανῶς	παρεσκευασμένος,	ὥστε ὑμῖν ἀρέσαι λέγων, οὔτε
[35, 7]	αὑτόν, ἔπειτα προσκρούων ἀεὶ καὶ	λοιδορούμενος	ἑκάστῳ καὶ διώκων αὐτὸ τοῦτο
[35, 9]	τις αὑτῷ καὶ ἑτέροις δοκεῖ	δεινὸς	εἶναι καὶ περιάξει πλῆθος ἀνθρώπων
[35, 11]	νομίζοντες. τούτων δ´ οὐκ ἔστιν	ἐπίφθονος	οὐδεὶς οὐδὲ καταγέλαστος. ~ἴσως γὰρ
[35, 17]	φασὶ δὲ νῦν ἔσεσθαι διὰ	πλείονος	χρόνου. τοὺς γὰρ ἀνθρώπους οὐχ
[35, 9]	μὲν οὖν ἴσως οὐ μέγας	κίνδυνος,	εἴ τις αὑτῷ καὶ ἑτέροις
[35, 3]	ἀποδύσωνται καὶ γυμνοὶ περιτρέχωσι τοῦ	χειμῶνος	ἢ τὴν Μήδων καὶ Ἀράβων
[35, 13]	ὅ τε Ὀργᾶς, ὅ τε	Μαίανδρος,	πολὺ πάντων {τῶν} ποταμῶν θειότατος
[35, 5]	δὲ παραχρῆμα ἀποκαλύψῃ καὶ γένηται	φανερὸς	οὐκ ἔχων οὐδέν, ἀπίασι, διημαρτηκέναι
[35, 21]	τούτοις ὅ τε οὐρανὸς ἐκεῖ	καθαρώτερος	καὶ τὰ ἄστρα πλείω καὶ
[35, 6]	πτεροῖς· καθάπερ τὸν Ἀχιλλέα πεποίηκεν	Ὅμηρος	διὰ τὴν ἀλαζονείαν ὑπὸ τῶν
[35, 18]	ἕνα μῆνα τῷ βασιλεῖ, καὶ	φόρος	οὗτός ἐστιν αὐτῷ, τὸν δὲ
[35, 10]	ἢ πονηρόν. λέγω δὲ οὐ	πρὸς	ἅπαντας— εἰσὶ γὰρ οἱ καλῶς
[35, 3]	τούτοις, {οὐδ´ ἂν πελτασταὶ γένωνται}	πρός	γε τὸ δίκαιον καὶ σωφροσύνην
[35, 15]	εἶναι τὰς πλεῖστον ἀργύριον ὑποτελούσας.	~πρὸς	δὲ τούτοις αἱ δίκαι παρ´
[35, 21]	μάλιστα δὲ ἔοικεν ἀρχομένῳ θέρει.	πρὸς	δὲ τούτοις ὅ τε οὐρανὸς
[35, 16]	~τοῦτο δὲ οὐ σμικρόν ἐστι	πρὸς	εὐδαιμονίαν. ὅπου γὰρ ἂν πλεῖστος
[35, 22]	ἕνεκεν· οὗτοι δὲ ἐπιμίγνυνται τοῖς	πρὸς	θαλάττῃ. τοῦτο δὲ ἄτιμόν ἐστιν
[35, 17]	τὰ πρόβατα. ~τοιγαροῦν μέγιστον νομίζεται	πρὸς	ἰσχὺν πόλεως τὸ τῶν δικῶν
[35, 19]	εἴς τε τὰς πηγὰς καὶ	{πρὸς}	τὰ ῥεύματα τῶν ποταμῶν παίζοντες
[35, 18]	τῶν παρ´ ἡμῖν ἄπειρον διαφέρει	πρός	τε ἡδονὴν καὶ δύναμιν. τὰ
[35, 23]	ἀστράπτει. χαλεπὸν οὖν ἰδεῖν ἐστι	πρὸς	τὸν ἥλιον, καὶ πολλοὶ τῶν
[35, 5]	τοῖς οὐ δεομένοις δόξης ἀποκαλύπτεσθαι	πρὸς	τοὺς πολλοὺς καὶ φανερὸν τῷ
[35, 19]	ταῖς ὄχθαις ὅ τε λωτὸς	ἰσχυρὸς	καὶ σχεδὸν ἁπάντων σιτίων ἥδιστος,
[35, 21]	γῆράς ἐστι παρ´ ἐκείνοις οὔτε	νόσος	οὔτε πενία. ~τούτων δὲ τοιούτων
[35, 18]	ῥέουσιν οὐχ ὥσπερ παρ´ ὑμῖν	ὕδατος,	ἀλλ´ ὁ μὲν γάλακτος, ὁ
[35, 20]	δὲ καὶ λουτρὰ πλησίον αὐτοῖς	ὕδατος,	τὸ μὲν θερμὸν λευκότερον ἀργύρου,
[35, 23]	πλησίον ἐφεξῆς, ὥσπερ κολωνοὶ τοῦ	ψήγματος,	καὶ τὸ πεδίον ἅπαν ἀστράπτει.
[35, 4]	αὐτοῖς. ~ὥστε μηδεὶς ἕνεκα τοῦ	σχήματος	νομισάτω διαφέρειν με μηδενὸς μηδὲ
[35, 13]	Μαίανδρος, πολὺ πάντων {τῶν} ποταμῶν	θειότατος	καὶ σοφώτατος, ὃς ἑλίττων μυρίας
[35, 13]	πάντων {τῶν} ποταμῶν θειότατος καὶ	σοφώτατος,	ὃς ἑλίττων μυρίας καμπὰς σχεδόν
[35, 15]	δὲ τούτοις αἱ δίκαι παρ´	ἔτος	ἄγονται παρ´ ὑμῖν καὶ ξυνάγεται
[35, 17]	πρώταις πόλεσιν ἐν μέρει παρ´	ἔτος.	φασὶ δὲ νῦν ἔσεσθαι διὰ
[35, 19]	ἂν εἰκάσειέ τις ἐκ τῆς	ὁμοιότητος·	τὴν δὲ ἀρετὴν οὐκ ἄξιον
[35, 20]	ὑπὸ τοῦ βάθους καὶ τῆς	ψυχρότητος	κυανοῦν. ἐνταῦθα νήχονται γυναῖκες ἅμα
[35, 12]	τοὺς πάνυ ἀσθενεῖς ὑπὸ τῆς	δασύτητος	σῳζομένους, καὶ τῶν ὀρνέων τοῖς
[35, 18]	δὲ οἴνου διαυγοῦς, ἄλλος δὲ	μέλιτος,	ἄλλος δὲ ἐλαίου. ῥέουσι δ´
[35, 18]	ὑμῖν ὕδατος, ἀλλ´ ὁ μὲν	γάλακτος,	ὁ δὲ οἴνου διαυγοῦς, ἄλλος
[35, 21]	ἀέρων ἡ κρᾶσις ὁμοία διὰ	παντός,	μάλιστα δὲ ἔοικεν ἀρχομένῳ θέρει.
[35, 5]	τῶν ἀκουόντων οὔτε ἐκείνους τοῦ	λέγοντος.	τούτου δὲ αἴτιον ἔγωγε θείην
[35, 22]	θαυμαστοὺς ἀναλαβόμενοι τοῖς σώμασιν οὐδενὸς	ἀναγκάζοντος	καὶ καρτερήσεις δεινὰς ὑπομένοντες. φασὶ
[35, 11]	οὐκ ἔστιν ἐπίφθονος οὐδεὶς οὐδὲ	καταγέλαστος.	~ἴσως γὰρ ὀρθῶς αὐτὸ πράττουσιν·
[35, 19]	ἰσχυρὸς καὶ σχεδὸν ἁπάντων σιτίων	ἥδιστος,	οὐχ ὥσπερ ὁ παρ´ ἡμῖν
[35, 16]	πρὸς εὐδαιμονίαν. ὅπου γὰρ ἂν	πλεῖστος	ὄχλος ἀνθρώπων ξυνίῃ, πλεῖστον ἀργύριον
[35, 6]	δὲ τὸ φοβεῖσθαι μὴ διαφθαρῶ	αὐτὸς	διὰ τὴν ὑμετέραν ὑποψίαν καὶ
[35, 1]	ἔπαινον προσδεχόμενος. ἐπίσταμαι γὰρ οὔτε	αὐτὸς	ἱκανῶς παρεσκευασμένος, ὥστε ὑμῖν ἀρέσαι
[35, 13]	ἐνθένδε ἔχουσιν, ὅ τε Μαρσύας	οὗτος,	διὰ μέσης τῆς πόλεως ὑμῶν
[35, 18]	μῆνα τῷ βασιλεῖ, καὶ φόρος	οὗτός	ἐστιν αὐτῷ, τὸν δὲ λοιπὸν
[35, 9]	πλείους ἐπιεικῶς ἠλίθιοι καὶ δυστυχεῖς.	οὗτος	μὲν οὖν ἴσως οὐ μέγας
[35, 6]	τῶν ἄλλων, εἰ μέλλει σωφρονεῖν	οὗτος	ὁ ἀνὴρ καὶ μηδὲν ἀνόητον
[35, 9]	ὅταν φήμη καταλαμβάνῃ τινὰ καὶ	τοιοῦτος	ἄρξηται λόγος ὑποτύφεσθαι, δεῖ περιρρηξάμενον
[35, 19]	παρὰ ταῖς ὄχθαις ὅ τε	λωτὸς	ἰσχυρὸς καὶ σχεδὸν ἁπάντων σιτίων
[35, 10]	ἔδει σπένδειν καὶ θυμιᾶν ἀλλ´	οὓς	σοφοὺς ὑμῖν ἀποδεικνύουσι τρεῖς ἢ
[35, 18]	μὲν γάλακτος, ὁ δὲ οἴνου	διαυγοῦς,	ἄλλος δὲ μέλιτος, ἄλλος δὲ
[35, 9]	περιρρηξάμενον ἐκπηδᾶν γυμνὸν εἰς τὰς	ὁδούς,	ἐπιδεικνύντα πᾶσιν ὅτι μηδενός ἐστι
[35, 20]	ἐκ τῶν ναμάτων, οἱ μὲν	μείζους,	οἱ δὲ ἐλάττους, ξυμμιγνύντες ἀλλήλοις,
[35, 20]	ἀργύρου, τὸ δὲ ὑπὸ τοῦ	βάθους	καὶ τῆς ψυχρότητος κυανοῦν. ἐνταῦθα
[35, 3]	ῥῖνας ἀνατμηθῶσιν, οὐδ´ ἂν τὰς	γνάθους	τρήσαντες αὐτῶν ψάλιον ἐμβάλωσιν, οὐδὲ
[35, 9]	καὶ τὰς πέτρας καὶ τοὺς	λίθους·	τὸ δ´ αὐτὸν ἀνόητον ὄντα
[35, 9]	τυγχάνωσιν ὄντες. ~εἰσὶ δὲ οἱ	πλείους	ἐπιεικῶς ἠλίθιοι καὶ δυστυχεῖς. οὗτος
[35, 11]	φιλοσοφίας, καὶ νὴ Δία οἱ	πλείους	τῶν βαρβάρων, οἱ μὲν σκέπης
[35, 10]	ἱερέας τῶν παρ´ ὑμῖν· τοὺς	μακαρίους	λέγω, τοὺς ἁπάντων ἄρχοντας τῶν
[35, 25]	τῶν καθ´ ἡμᾶς εὐδαίμονας ἀκούομεν;	Βυζαντίους,	χώραν τε ἀρίστην νεμομένους καὶ
[35, 3]	Λακεδαιμονίοις πράγματα παρέσχε, καὶ πολλάκις	ἁλοὺς	ἀπέδρα {παρ´ αὐτῶν} τοῦτον, ἐπεὶ
[35, 12]	προσδεομένους, ὧν ἄνθρωποι} σισύρας καὶ	πίλους	καὶ τοιαῦθ´ ἕτερα ξυρράπτοντες. καὶ
[35, 25]	ἢ ἀποθανεῖν. ~φέρε δή, τίνας	ἄλλους	τῶν καθ´ ἡμᾶς εὐδαίμονας ἀκούομεν;
[35, 5]	δεομένοις δόξης ἀποκαλύπτεσθαι πρὸς τοὺς	πολλοὺς	καὶ φανερὸν τῷ λόγῳ ποιεῖν
[35, 22]	οἳ χαίρειν ἐάσαντες τούς τε	ποταμοὺς	ἐκείνους καὶ τοὺς παρ´ αὐτοῖς
[35, 10]	ἁπάντων ἄρχοντας τῶν ἱερέων, τοὺς	ἐπωνύμους	τῶν δύο ἠπείρων τῆς ἑτέρας
[35, 23]	ὑμᾶς, πλὴν ἑνὸς ἀνθρώπων ἔτι	γένους,	τῶν πολυχρυσοτάτων. τὸ δὲ χρυσίον
[35, 25]	καρπὸν αὐτοῖς καὶ δεῖ λαβεῖν	ἐργασαμένους,	ἡ δὲ αὐτόθεν μηδὲν πονήσασιν.
[35, 22]	καὶ θειοτάτην, ἧς οὐδέποτε τοὺς	γευσαμένους	ἐμπίμπλασθαι. τὰ μὲν οὖν ἐκεῖθεν
[35, 22]	ἐκείνους καὶ τοὺς παρ´ αὐτοῖς	ἐρριμμένους	ἐκτραπέντες ἰδίᾳ τε ξυλλογίζονται καὶ
[35, 12]	δὲ ἀλεκτρυόνας ὁρῶμεν οὐδενὸς τοιούτου	προσδεομένους,	ὧν ἄνθρωποι} σισύρας καὶ πίλους
[35, 12]	πάνυ ἀσθενεῖς ὑπὸ τῆς δασύτητος	σῳζομένους,	καὶ τῶν ὀρνέων τοῖς ἀσθενεστάτοις
[35, 25]	ἀκούομεν; Βυζαντίους, χώραν τε ἀρίστην	νεμομένους	καὶ θάλατταν εὐκαρποτάτην. τῆς δὲ
[35, 8]	ἀναλαβεῖν, τοιαῦτα καὶ λέγοντας καὶ	διανοουμένους	ὁποῖοί ποτ´ ἂν οὗτοι τυγχάνωσιν
[35, 22]	χαίρειν ἐάσαντες τούς τε ποταμοὺς	ἐκείνους	καὶ τοὺς παρ´ αὐτοῖς ἐρριμμένους
[35, 5]	οὔτε ἐμὲ τῶν ἀκουόντων οὔτε	ἐκείνους	τοῦ λέγοντος. τούτου δὲ αἴτιον
[35, 3]	αὐλητῶν ἐνδεδυκότες. οὐδὲ γὰρ τοὺς	ὄνους	ἵππους γενέσθαι δυνατόν, οὐδ´ ἂν
[35, 22]	ἰδίᾳ τε ξυλλογίζονται καὶ φροντίζουσι,	πόνους	τε θαυμαστοὺς ἀναλαβόμενοι τοῖς σώμασιν
[35, 14]	τοῦτο δὲ πολλὰς εὐδαίμονας κώμας	ὑπηκόους	ἔχετε. σημεῖον δὲ μέγιστον τῆς
[35, 3]	ἐνδεδυκότες. οὐδὲ γὰρ τοὺς ὄνους	ἵππους	γενέσθαι δυνατόν, οὐδ´ ἂν ἔτι
[35, 24]	οὐ πολλὴν ἐφ´ ἁρμάτων, ὑποζεύξαντες	ἵππους	ταχίστους, ἀφικνοῦνται τῆς μεσημβρίας, ἡνίκα
[35, 18]	ζῴων τινῶν καὶ φυτῶν συλλέγομεν,	καρποὺς	ξύλων βρίζοντες καὶ τροφὴν ζῴων
[35, 17]	ταύτης εὐποτμοτέραν ἐπίσταμαι πόλιν οὐδὲ	ἀνθρώπους	ἄμεινον ζῶντας, χωρὶς Ἰνδῶν. ~ἐκεῖ
[35, 17]	διὰ πλείονος χρόνου. τοὺς γὰρ	ἀνθρώπους	οὐχ ὑπομένειν ξυνεχῶς ἐλαύνεσθαι πανταχοῦ.
[35, 4]	μηδενί, πολλῷ μᾶλλον ὑπονοεῖν τοὺς	ἀνθρώπους,	ὡς ἂν οἶμαι σεμνυνόμενον, ὡς
[35, 23]	αὐτούς. ~τούτους ἀνάγκη ὁμολογεῖν ὑμῶν	εὐδαιμονεστέρους,	τῶν δὲ ἄλλων ὑμᾶς, πλὴν
[35, 13]	χώραν εὐκαρποτάτην ξύμπαντα μυρία φέρουσαν,	πυρούς	τε ζειάς τ´ ἠδ´ εὐρυφυὲς
[35, 4]	διαλέγωμαι μηδενί, πολλῷ μᾶλλον ὑπονοεῖν	τοὺς	ἀνθρώπους, ὡς ἂν οἶμαι σεμνυνόμενον,
[35, 10]	παρ´ ὑμῖν· τοὺς μακαρίους λέγω,	τοὺς	ἁπάντων ἄρχοντας τῶν ἱερέων, τοὺς
[35, 17]	νῦν ἔσεσθαι διὰ πλείονος χρόνου.	τοὺς	γὰρ ἀνθρώπους οὐχ ὑπομένειν ξυνεχῶς
[35, 22]	ἀρίστην καὶ θειοτάτην, ἧς οὐδέποτε	τοὺς	γευσαμένους ἐμπίμπλασθαι. τὰ μὲν οὖν
[35, 12]	ἀποκείρομεν, τὰς δὲ κεφαλὰς σκέπομεν.	{τοὺς	δὲ ἀλεκτρυόνας ὁρῶμεν οὐδενὸς τοιούτου
[35, 10]	τοὺς ἁπάντων ἄρχοντας τῶν ἱερέων,	τοὺς	ἐπωνύμους τῶν δύο ἠπείρων τῆς
[35, 15]	βαναύσων· ὥστε τά τε ὤνια	τοὺς	ἔχοντας πλείστης ἀποδίδοσθαι τιμῆς καὶ
[35, 10]	τρεῖς ἢ τέτταρες κομῆται, καθάπερ	τοὺς	ἱερέας τῶν παρ´ ὑμῖν· τοὺς
[35, 12]	ὀρθῶς αὐτὸ πράττουσιν· ἐπεὶ καὶ	τοὺς	λαγὼς ὁρᾶτε τοὺς πάνυ ἀσθενεῖς
[35, 9]	δρῦς καὶ τὰς πέτρας καὶ	τοὺς	λίθους· τὸ δ´ αὐτὸν ἀνόητον
[35, 10]	τοὺς ἱερέας τῶν παρ´ ὑμῖν·	τοὺς	μακαρίους λέγω, τοὺς ἁπάντων ἄρχοντας
[35, 3]	τῶν αὐλητῶν ἐνδεδυκότες. οὐδὲ γὰρ	τοὺς	ὄνους ἵππους γενέσθαι δυνατόν, οὐδ´
[35, 12]	ἐπεὶ καὶ τοὺς λαγὼς ὁρᾶτε	τοὺς	πάνυ ἀσθενεῖς ὑπὸ τῆς δασύτητος
[35, 22]	τούς τε ποταμοὺς ἐκείνους καὶ	τοὺς	παρ´ αὐτοῖς ἐρριμμένους ἐκτραπέντες ἰδίᾳ
[35, 5]	οὐ δεομένοις δόξης ἀποκαλύπτεσθαι πρὸς	τοὺς	πολλοὺς καὶ φανερὸν τῷ λόγῳ
[35, 8]	ὦσιν ἐάν τε βάρβαροι· καὶ	τοὺς	σοφιστὰς ἀνάγκη τὴν διάνοιαν τῶν
[35, 22]	καλούμενοι Βραχμᾶνες, οἳ χαίρειν ἐάσαντες	τούς	τε ποταμοὺς ἐκείνους καὶ τοὺς
[35, 22]	ξυλλογίζονται καὶ φροντίζουσι, πόνους τε	θαυμαστοὺς	ἀναλαβόμενοι τοῖς σώμασιν οὐδενὸς ἀναγκάζοντος
[35, 24]	πολλὴν ἐφ´ ἁρμάτων, ὑποζεύξαντες ἵππους	ταχίστους,	ἀφικνοῦνται τῆς μεσημβρίας, ἡνίκα δεδύκασι
[35, 20]	οἱ μὲν μείζους, οἱ δὲ	ἐλάττους,	ξυμμιγνύντες ἀλλήλοις, τῶν ἀνθρώπων πεποιηκότων,
[35, 4]	τῶν ὀρεοκόμων, οὐκ ἐνοχλήσειν, σαφῶς	αὐτοὺς	ἑωρακότας ὁποῖός εἰμι. ~σχεδὸν δὲ
[35, 5]	ἄνθρωπον ὁποῖός ἐστιν. οἶμαι γὰρ	αὐτοὺς	καταφρονήσειν σαφῶς {ὡς ἔγωγε νῦν
[35, 22]	γένος, οἱ δὲ ἄλλοι φεύγουσιν	αὐτούς.	~τούτους ἀνάγκη ὁμολογεῖν ὑμῶν εὐδαιμονεστέρους,
[35, 23]	οἱ δὲ ἄλλοι φεύγουσιν αὐτούς.	~τούτους	ἀνάγκη ὁμολογεῖν ὑμῶν εὐδαιμονεστέρους, τῶν
[35, 10]	γάρ ἐστι τὰ ποιοῦντα καὶ	τούτους	εὐδαίμονας, στέφανος καὶ πορφύρα καὶ
[35, 10]	σπένδειν καὶ θυμιᾶν ἀλλ´ οὓς	σοφοὺς	ὑμῖν ἀποδεικνύουσι τρεῖς ἢ τέτταρες
[35, 23]	οἱ λοιποὶ μύρμηκες. ὁ δὲ	χοῦς	αὐτοῖς ἐστι χρυσίον καθαρώτατον πάντων
[35, 21]	τὴν μὲν σκιὰν ἄνωθεν ἐξ	ὕψους,	τὸν δὲ καρπὸν ἐν ἐφικτῷ
[35, 9]	ὥσπερ τὸν Ὀρφέα φασὶ τὰς	δρῦς	καὶ τὰς πέτρας καὶ τοὺς
[35, 19]	καὶ πολλὰ σήσαμα καὶ σέλινα,	ὡς	ἂν εἰκάσειέ τις ἐκ τῆς
[35, 19]	τῶν ποταμῶν παίζοντες καὶ γελῶντες,	ὡς	ἂν ἐπ´ εὐωχίαν. φύεται δὲ
[35, 4]	πολλῷ μᾶλλον ὑπονοεῖν τοὺς ἀνθρώπους,	ὡς	ἂν οἶμαι σεμνυνόμενον, ὡς σπουδαῖον
[35, 10]	ταῖς βώλοις καὶ τοῖς λίθοις,	ὡς	ἀνόητον ἢ πονηρόν. λέγω δὲ
[35, 11]	κομᾶν οὐ χρὴ πάντως ὑπολαμβάνειν	ὡς	ἀρετῆς σημεῖον. πολλοὶ γὰρ δὴ
[35, 14]	ὑμῶν τὸ πλῆθος τῶν φόρων.	ὡς	γὰρ οἶμαι τῶν ὑποζυγίων κράτιστα
[35, 5]	οἶμαι γὰρ αὐτοὺς καταφρονήσειν σαφῶς	{ὡς	ἔγωγε νῦν πέπονθα} καὶ οὐ
[35, 4]	ἀνθρώπους, ὡς ἂν οἶμαι σεμνυνόμενον,	ὡς	σπουδαῖον κρύπτοντα— πολλοὶ γὰρ δὴ
[35, 18]	ζῶντας, χωρὶς Ἰνδῶν. ~ἐκεῖ γάρ,	ὥς	φασι, ποταμοὶ ῥέουσιν οὐχ ὥσπερ
[35, 12]	αὐτὸ πράττουσιν· ἐπεὶ καὶ τοὺς	λαγὼς	ὁρᾶτε τοὺς πάνυ ἀσθενεῖς ὑπὸ
[35, 24]	αἰσθανόμενοι διώκουσι καὶ μάχονται καταλαβόντες,	ἕως	ἂν ἀποθάνωσιν ἢ ἀποκτείνωσιν· ἀλκιμώτατοι
[35, 15]	καὶ μηδὲν ἀργὸν εἶναι τῆς	πόλεως,	μήτε τὰ ζεύγη μήτε τὰς
[35, 17]	~τοιγαροῦν μέγιστον νομίζεται πρὸς ἰσχὺν	πόλεως	τὸ τῶν δικῶν καὶ πάντες
[35, 13]	Μαρσύας οὗτος, διὰ μέσης τῆς	πόλεως	ὑμῶν ῥέων, ὅ τε Ὀργᾶς,
[35, 1]	ὑμετέρας βουλήσεως καὶ τῆς ἐμῆς	δυνάμεως.	ἐγὼ μὲν γὰρ ἁπλῶς πέφυκα
[35, 6]	ἐμαυτῷ. μεγάλης γὰρ διανοίας καὶ	δυνάμεως	ἔοικε δεῖν, ὅταν θαυμάσωσιν ἕνα
[35, 2]	ἂν ἐδεῖτο μεγάλης οὐδὲ χαλεπῆς	δυνάμεως	τὰ τῶν ἀνθρώπων. ~ἀλλ´ ἐγὼ
[35, 14]	ἔχετε. σημεῖον δὲ μέγιστον τῆς	δυνάμεως	ὑμῶν τὸ πλῆθος τῶν φόρων.
[35, 1]	δὲ τὸ μεταξὺ τῆς ὑμετέρας	βουλήσεως	καὶ τῆς ἐμῆς δυνάμεως. ἐγὼ
[35, 12]	οὐδεὶς οὐδὲ καταγέλαστος. ~ἴσως γὰρ	ὀρθῶς	αὐτὸ πράττουσιν· ἐπεὶ καὶ τοὺς
[35, 20]	ἂν αὐτοῖς δοκῇ. μετοχετεύουσι δὲ	ῥᾳδίως,	ὥσπερ ἡμεῖς τὸ ἐν τοῖς
[35, 9]	ὄντες. ~εἰσὶ δὲ οἱ πλείους	ἐπιεικῶς	ἠλίθιοι καὶ δυστυχεῖς. οὗτος μὲν
[35, 10]	πρὸς ἅπαντας— εἰσὶ γὰρ οἱ	καλῶς	καὶ συμφερόντως τὸ πρᾶγμα πράττοντες,
[35, 9]	αὑτῷ καὶ καλοκἀγαθίας, τοῦτο δὴ	παντελῶς	δεινὸν καὶ τῆς χαλεπωτάτης πασῶν
[35, 1]	ἐμῆς δυνάμεως. ἐγὼ μὲν γὰρ	ἁπλῶς	πέφυκα καὶ φαύλως διαλέγεσθαι καὶ
[35, 1]	μὲν γὰρ ἁπλῶς πέφυκα καὶ	φαύλως	διαλέγεσθαι καὶ οὐδενὸς ἄμεινον τῶν
[35, 22]	{ὄντων} καὶ τοσούτων ὑπαρχόντων ἀγαθῶν,	ὅμως	εἰσὶν ἄνθρωποι καλούμενοι Βραχμᾶνες, οἳ
[35, 1]	προσδεχόμενος. ἐπίσταμαι γὰρ οὔτε αὐτὸς	ἱκανῶς	παρεσκευασμένος, ὥστε ὑμῖν ἀρέσαι λέγων,
[35, 20]	ξυμμιγνύντες ἀλλήλοις, τῶν ἀνθρώπων πεποιηκότων,	ὅπως	ἂν αὐτοῖς δοκῇ. μετοχετεύουσι δὲ
[35, 2]	με θαυμάσητε· οὐ γὰρ ἔστιν	ὅπως	ἂν ἐγὼ θαυμασθείην ὑφ´ ὑμῶν,
[35, 11]	λιβανωτὸν φέροντα. ~ταῦτα μὲν οὖν	ὅπως	ποτὲ ἔχει, λελέχθω. {τὸ δὲ
[35, 18]	δύναμιν. τὰ μὲν γὰρ ἐνθάδε	γλίσχρως	καὶ μόλις ἀπὸ ζῴων τινῶν
[35, 12]	ἔστιν ἐπίφθονος οὐδεὶς οὐδὲ καταγέλαστος.	~ἴσως	γὰρ ὀρθῶς αὐτὸ πράττουσιν· ἐπεὶ
[35, 9]	καὶ δυστυχεῖς. οὗτος μὲν οὖν	ἴσως	οὐ μέγας κίνδυνος, εἴ τις
[35, 2]	καὶ ὁπόθεν ἔλθοιμι. νῦν γὰρ	ἴσως	ὑπονοοῦσιν εἶναί με τῶν σοφῶν
[35, 11]	{τὸ δὲ κομᾶν οὐ χρὴ	πάντως	ὑπολαμβάνειν ὡς ἀρετῆς σημεῖον. πολλοὶ
[35, 10]	εἰσὶ γὰρ οἱ καλῶς καὶ	συμφερόντως	τὸ πρᾶγμα πράττοντες, οἷς ἔδει
[35, 1]	ἄμεινον τῶν τυχόντων· ὑμεῖς δὲ	θαυμαστῶς	καὶ περιττῶς ἐπιθυμεῖτε ἀκούειν καὶ
[35, 1]	τυχόντων· ὑμεῖς δὲ θαυμαστῶς καὶ	περιττῶς	ἐπιθυμεῖτε ἀκούειν καὶ μόνων ἀνέχεσθε
[35, 3]	τοῦτον, ἐπεὶ δή ποτε ἀπέθανεν,	οὕτως	ἔχοντα εὑρεθῆναι. φημὶ τοίνυν οὐδὲν
[35, 1]	ὑμῖν ἀρέσαι λέγων, οὔτε ὑμᾶς	οὕτως	ἔχοντας, ὥστε προσδεῖσθαι τῶν ἐμῶν
[35, 4]	καὶ τῶν ὀρεοκόμων, οὐκ ἐνοχλήσειν,	σαφῶς	αὐτοὺς ἑωρακότας ὁποῖός εἰμι. ~σχεδὸν
[35, 5]	ἐστιν. οἶμαι γὰρ αὐτοὺς καταφρονήσειν	σαφῶς	{ὡς ἔγωγε νῦν πέπονθα} καὶ
[35, 17]	τοὺς γὰρ ἀνθρώπους οὐχ ὑπομένειν	ξυνεχῶς	ἐλαύνεσθαι πανταχοῦ. καὶ μὴν τῶν