Discours, Par. |
[3, 80] |
οὐδένα
ἀνάσχοιτο,
ἡδονῆς
δὲ
οὐδεμιᾶς
|
ἂν |
αἴσθοιτο,
οὐδὲ
τῆς
σφοδροτάτης.
~ὥστε |
[3, 70] |
σωτηρίας
πράττων
ἅπαντα.
(τί
γὰρ
|
ἂν |
ἄλλο
τις
εἴποι
τὸν
ἥλιον
|
[3, 75] |
εἴτε
ἀπιὼν
μικρὸν
ὑπερβάλοι,
πάντα
|
ἂν
|
ἀποψυγείη
τῷ
κρύει.
~ἐπεὶ
δὲ |
[3, 125] |
σχεδὸν
οὐδείς
ἐστιν
ὃς
οὐκ
|
ἂν |
ἄσμενος
ὑπακούσειεν
αὐτῷ
βουλομένῳ
χρῆσθαι, |
[3, 55] |
ἐπίπονος·
ὡς
ἥκιστα
μὲν
κυβερνήτης
|
ἂν |
ἀχθεσθείη
τοῖς
ἐν
θαλάττῃ
πόνοις, |
[3, 50] |
μὴν
φανερώτερον
οὐδὲ
κάλλιον
ἕτερον
|
ἂν
|
γένοιτο
τῆς
τοῦ
παντὸς
ἡγεμονίας, |
[3, 10] |
ψεύδομαι,
μηδενὸς
κινδύνου
παρεστῶτος,
οὐκ
|
ἂν |
εἰδείην
οὔτε
παρρησίας
οὔτε
κολακείας |
[3, 115] |
δὲ
καὶ
φιλοσυγγενὴς
πῶς
οὐκ
|
ἂν |
εἴη
διαφερόντως;
ὅς
γε
τοὺς |
[3, 25] |
τοὺς
αὐτοὺς
ποιεῖσθαι
λόγους,
τοῦτο
|
ἂν |
εἴη
κοινὸν
ἐμοὶ
τὸ
ἔγκλημα |
[3, 105] |
πέφυκεν
εὐφραίνειν
τοὺς
κτωμένους,
πολλάκις
|
ἂν |
εἴη
πλούσιος
ὁ
τοῖς
φίλοις |
[3, 110] |
παρόντων
τοῖς
ἀγαθοῖς
οὐχ
ἥκιστα
|
ἂν |
εἴη
ταῦτα
κοινά.
(ἐν
μὲν |
[3, 5] |
καὶ
ἀμάχων
θεῶν,
πῶς
οὐκ
|
ἂν |
εἴποι
τις
τοῦδε
τοῦ
ἀνδρὸς |
[3, 25] |
ἢ
σοὶ
μᾶλλον
προσήκουσαν,
ἐκείνην
|
ἂν |
ἐπεχείρουν
ποιήσασθαι.
νῦν
δὲ
οὔτε |
[3, 105] |
καὶ
σφόδρα
εἴη
καρτερός,
οὐκ
|
ἂν
|
ἐργάσαιτο
πλεῖον
ἔργον
ἢ
δύ´ |
[3, 105] |
δόξα
τοῖς
φιλοτίμοις
περισπούδαστον,
πολλάκις
|
ἂν |
εὐδοξεῖν
εἴη
τῶν
φίλων
ἐπαινουμένων. |
[3, 15] |
εἰπεῖν,
τῶν
κακιῶν
αἰσχίστην
τις
|
ἂν |
εὕροι
τὴν
κολακείαν.
(πρῶτον
μὲν |
[3, 95] |
δὲ
ἀεὶ
βιωσομένοις
ἐν
εἰρήνῃ,
|
(ἂν |
ᾖ
δυνατόν,
ἀχρεῖα
καὶ
βαρέα· |
[3, 20] |
ἀνοίᾳ
τοῦ
κολακευομένου·
τάχιστα
γὰρ
|
ἂν |
οἶμαι
ἀπόλοιτο
πειθόμενος
αὐτῷ
καὶ |
[3, 70] |
μὴν
τῶν
γε
ἀνθρώπων
πᾶς
|
ἂν |
ὁμολογήσειεν
ὡς
ἰσχυρότερον
καὶ
ἡγεμονικώτερον |
[3, 25] |
ἀκούειν
{ἢ
λέγειν}
λόγους
φαίην
|
ἂν |
ὀρθῶς
ἢ
τοὺς
περὶ
ὑγιείας
|
[3, 80] |
μηδενός,
τελευτῶν
πόνον
μὲν
οὐκ
|
ἂν |
οὐδένα
ἀνάσχοιτο,
ἡδονῆς
δὲ
οὐδεμιᾶς |
[3, 85] |
χρημάτων
ἀπορεῖν
ὡς
φίλων,
οὐδ´
|
ἂν
|
οὕτως
τῇ
χορηγίᾳ
καὶ
τοῖς |
[3, 5] |
μόνου
τοῦ
ἔχοντος·
ὅτου
δ´
|
ἂν |
παμπληθεῖς
μὲν
ὑπακούωσι
πόλεις,
πάμπολλα |
[3, 75] |
γε
δουλείαν
δουλεύειν
φαίη
τις
|
ἂν |
πάνυ
ἰσχυράν.
εἰ
γὰρ
καὶ |
[3, 40] |
αὑτὸν
οἰόμενος
αὔξειν
μόνον,
ὡς
|
ἂν |
πλεῖστα
μὲν
χρήματα
κεκτημένος,
μεγίστας
|
[3, 85] |
ἀδικεῖσθαι
ῥᾳδίως
ὑπὸ
τούτων
οἷς
|
ἂν |
συμβάλωσιν
ἢ
χρήματα
πιστεύσαντες
ἢ |
[3, 75] |
προσιὼν
ὀλίγον
ἐγγυτέρω
γένοιτο,
πάντα
|
ἂν |
συμφλέξειεν,
εἴτε
ἀπιὼν
μικρὸν
ὑπερβάλοι, |
[3, 20] |
ἀνόητον
ὡς
φρόνιμον
ὑμνῶν,
οὗτος
|
ἂν |
τυχὸν
ἁπάντων
εἴη
πιθανώτερος
διὰ |
[3, 95] |
ἐρημίᾳ
πάντων
ἀηδέστατον,
καὶ
οὐδεὶς
|
ἂν |
ὑπομείνειεν·
ἔτι
δὲ
λυπηρότερον,
εἰ |
[3, 20] |
ἀνάπηρον
ὁλόκληρον
εἶναι
λέγων
πῶς
|
ἂν |
χαρίζοιτο
ὑπομιμνήσκων
τῆς
ἀτυχίας;
ὁ |
[3, 120] |
τὴν
συγγένειαν,
ἀλλ´
ὁποῖοί
ποτ´
|
ἂν |
ὦσιν,
ἀνάγκη
τοῦτο
ἀκούειν
τὸ |