Discours, Par. |
[53, 0] |
τὴν
τῶν
ἐπῶν
ἐκπληττόμενος,
πολλάκις
|
γε |
μὴν
ἐπιμεμφόμενος
ἐν
τοῖς
περὶ |
[53, 0] |
τῶν
ἀμαθεστέρων
ἔτι
βαρβάρων
τό
|
γε |
ὄνομα
ἀκηκοέναι
τὸ
Ὁμήρου,
ὅ, |
[53, 0] |
ἑνὸς
ἀνδρὸς
μουσική·
καὶ
δοκεῖ
|
ἔμοιγε |
τῇ
δυνάμει
ταύτῃ
τάς
τε |
[53, 0] |
πρὸς
κιθάραν
κηλουμένους;
ἡγοῦμαι
δὲ
|
ἔγωγε |
πολλοὺς
καὶ
τῶν
ἀμαθεστέρων
ἔτι |
[53, 0] |
καταχέαντας
ἀφιέναι
παρ´
ἄλλους.
(τοῦτο
|
δὲ |
αἱ
γυναῖκες
ἐπὶ
τῶν
χελιδόνων |
[53, 0] |
ὅτι
τὰ
μὲν
δόξῃ,
τὰ
|
δὲ |
ἀληθείᾳ
εἴρηται
τῷ
ποιητῇ·
ἀλλ´ |
[53, 0] |
τῶν
ὑπ´
αὐτοῦ
λεγομένων,
οἱ
|
δὲ |
αὐτὸ
τοῦτο
τὴν
διάνοιαν
ἐξηγούμενοι, |
[53, 0] |
ἀκηκοέναι
τὸ
Ὁμήρου,
ὅ,
τι
|
δὲ |
δηλοῖ,
τοῦτο
μὴ
εἰδέναι
σαφῶς, |
[53, 0] |
Ὀδύσσειαν,
καὶ
περὶ
τοῦ
Μαργίτου
|
δέ· |
δοκεῖ
γὰρ
καὶ
τοῦτο
τὸ |
[53, 0] |
οἶμαι
πρὸς
κιθάραν
κηλουμένους;
ἡγοῦμαι
|
δὲ |
ἔγωγε
πολλοὺς
καὶ
τῶν
ἀμαθεστέρων |
[53, 0] |
αὑτοῦ
φύσεως
πρὸς
ποίησιν.
ὁ
|
δὲ |
Ζήνων
οὐδὲν
τῶν
{τοῦ}
Ὁμήρου |
[53, 0] |
τὸ
πολὺ
καὶ
τιμῶν,
ἔτι
|
δὲ |
Ἡρακλείδης
ὁ
Ποντικός.
(τούτων
δὲ |
[53, 0] |
μὲν
οὐκ
ἐξειργάσατο
αὐτόν,
ὁ
|
δὲ |
καθ´
ἕκαστον
τῶν
ἐπὶ
μέρους |
[53, 0] |
καὶ
σοφὰ
ἔπη
ἐργάσασθαι.
πολλοὶ
|
δὲ |
καὶ
ἄλλοι
γεγράφασιν
οἱ
μὲν |
[53, 0] |
ἐπὶ
τῶν
χελιδόνων
ποιοῦσιν.
ἔτι
|
δὲ |
καὶ
αὐτὸς
τῆς
χάριτος
ἐπιὼν |
[53, 0] |
τὸ
ἑαυτῶν
ὄνομα
γραφόντων,
πολλῶν
|
δὲ |
καὶ
ἐν
αὐτοῖς
τοῖς
λόγοις
|
[53, 0] |
ἐγκαλοῦντος,
ἑνὸς
αὐτῶν
καταγνῶναι.
(γέγραφε
|
δὲ |
καὶ
Ζήνων
ὁ
φιλόσοφος
εἴς |
[53, 0] |
τῶν
ἐπὶ
μέρους
ἐδήλωσεν.
ἔτι
|
δὲ |
καὶ
Περσαῖος
ὁ
τοῦ
Ζήνωνος |
[53, 0] |
ἄλλων
ἀγνοοῦντας
τῶν
Ἑλληνικῶν,
ἐνίους
|
δὲ |
καὶ
τῶν
σφόδρα
μακρὰν
διῳκισμένων· |
[53, 10] |
καὶ
ἀδύτου
ποθὲν
φθεγγόμενος.
(ὅτι
|
δὲ |
καὶ
ὠφέλιμα
πάντα
καὶ
χρήσιμα |
[53, 0] |
τὰ
μὲν
κατὰ
δόξαν,
τὰ
|
δὲ |
κατὰ
ἀλήθειαν
γέγραφεν,
ὅπως
μὴ |
[53, 0] |
τῶν
ὕστερον
γραμματικῶν
κληθέντων,
πρότερον
|
δὲ |
κριτικῶν.
καὶ
δὴ
καὶ
αὐτὸς |
[53, 0] |
τισι
δοκοῦσιν
ἐναντίως
εἰρῆσθαι.
(ὁ
|
δὲ |
λόγος
οὗτος
Ἀντισθένους
ἐστὶ
πρότερον, |
[53, 0] |
περὶ
θεῶν
ἐπεξιόντα·
μετὰ
ταῦτα
|
δὲ |
οὐ
μεταδιδοὺς
αὐτῷ
τῆς
αὑτοῦ |
[53, 10] |
ὅτι
ταῦτα
ξυνέγραψε
Θουκυδίδης.
ὁ
|
δὲ |
οὕτως
ἄρα
ἐλευθέριος
ἦν
καὶ
|
[53, 0] |
γέγραφε
καὶ
ἄλλοι
πλείους.
ὁ
|
δὲ |
Πλάτων
ἅμα
αἰτιώμενος
αὐτόν,
ὡς |
[53, 0] |
φασι
φαίνεσθαι
παρ´
αὐτοῖς·
τῶν
|
δὲ |
Πριάμου
παθημάτων
καὶ
τῶν
Ἀνδρομάχης |
[53, 0] |
δὲ
Ἡρακλείδης
ὁ
Ποντικός.
(τούτων
|
δὲ |
πρότερος
Πλάτων
πανταχοῦ
μέμνηται,
τὴν |
[53, 0] |
θαυμαστῆς
ἀνδρείας
καὶ
μεγαλοφροσύνης·
ἔτι
|
δὲ |
τὸ
μηδαμοῦ
γεγραφέναι
τὸ
αὑτοῦ |
[53, 10] |
θεῷ
τὸν
αὑτῶν
τρόπον.
(τὸ
|
δὲ |
τοῦ
Διὸς
ἦθος
καὶ
τὴν |
[53, 10] |
περὶ
ἀρετῆς
καὶ
κακίας·
περὶ
|
δὲ |
τῶν
βασιλέων
ἐν
βραχεῖ
οἵους |
[53, 0] |
γεγραφέναι
τὸ
αὑτοῦ
ὄνομα,
ἀλλὰ
|
μηδὲ |
ἐν
τῇ
ποιήσει
αὑτοῦ
μνησθῆναι, |
[53, 0] |
μάχεσθαι
καὶ
τὸ
ἀποθνῄσκειν
ποιῇ
|
μηδὲ |
ὥσπερ
πώλους
κακῶς
πωλευθέντας
ἐξ |
[53, 10] |
πολὺ
ἂν
ἔργον
εἴη,
ὅσα
|
πεποίηκε |
περὶ
ἀρετῆς
καὶ
κακίας·
περὶ |
[53, 10] |
αὐτὸν
οὕτως
ὀνομάζων
πατὴρ
ἀνδρῶν
|
τε |
θεῶν
τε‛
ὡς
δέον
τὴν |
[53, 0] |
πάσας
ἀτεχνῶς
ἀφιέντα
φωνάς,
ποταμῶν
|
τε |
καὶ
ἀνέμων
καὶ
κυμάτων·
καὶ |
[53, 0] |
θείας
τύχης
οὐδ´
ἄνευ
Μουσῶν
|
τε |
καὶ
Ἀπόλλωνος
ἐπιπνοίας
δυνατὸν
οὕτως |
[53, 10] |
μηδέποτε
ἄλλως
προσῆκον
ἀνθρώπων
προΐστασθαί
|
τε |
καὶ
ἄρχειν
ἢ
ἀγαπῶντα
καὶ |
[53, 0] |
ἀφ´
οὗ
φασι
τὴν
κριτικήν
|
τε |
καὶ
γραμματικὴν
ἀρχὴν
λαβεῖν,
ἐν |
[53, 0] |
καὶ
ὀδυρμῶν
καὶ
τῆς
Ἀχιλλέως
|
τε |
καὶ
Ἕκτορος
ἀνδρείας
οὐκ
ἀπείρως |
[53, 0] |
ὄντες
οὓς
ἐκεῖνος
ἀποφαίνει
φύλακάς
|
τε |
καὶ
ἡγεμόνας
τῆς
πόλεως,
μηδ´ |
[53, 10] |
τε
καὶ
ποιήμασιν,
~ὥσπερ
Ἑκαταῖός
|
τε |
καὶ
Ἡρόδοτος
καὶ
Θουκυδίδης,
οὗτος |
[53, 0] |
ἐν
τοῖς
περὶ
θεῶν
μύθοις
|
τε |
καὶ
λόγοις,
ὡς
οὐ
συμφέροντα |
[53, 10] |
τοῖς
Ἕλλησι,
τοῦ
Διὸς
ὁμιλητήν
|
τε |
καὶ
μαθητὴν
εἶναί
φησιν,
ὡς |
[53, 0] |
καὶ
ἐν
αὐτοῖς
τοῖς
λόγοις
|
τε |
καὶ
ποιήμασιν,
~ὥσπερ
Ἑκαταῖός
τε |
[53, 0] |
μεταδιδοὺς
αὐτῷ
τῆς
αὑτοῦ
πόλεώς
|
τε |
καὶ
πολιτείας
σοφῆς
ὡς
αὐτὸς |
[53, 0] |
τὸν
Ὀρφέα.
(τὸ
γὰρ
λίθους
|
τε |
καὶ
φυτὰ
καὶ
θηρία
κηλεῖν |
[53, 0] |
αὐτὴν
εἰς
τὴν
σφετέραν
διάλεκτόν
|
τε |
καὶ
φωνήν.
(ὥστε
καὶ
Ἰνδοὶ |
[53, 0] |
ἔμοιγε
τῇ
δυνάμει
ταύτῃ
τάς
|
τε |
Σειρῆνας
ὑπερβαλέσθαι
καὶ
τὸν
Ὀρφέα. |
[53, 0] |
καὶ
Ζήνων
ὁ
φιλόσοφος
εἴς
|
τε |
τὴν
Ἰλιάδα
καὶ
τὴν
Ὀδύσσειαν, |
[53, 0] |
σκυθρωπὸν
λεγόμενον
μαλακωτέρους
αὐτοὺς
πρός
|
τε |
τὸ
μάχεσθαι
καὶ
τὸ
ἀποθνῄσκειν |
[53, 10] |
ὀνομάζων
πατὴρ
ἀνδρῶν
τε
θεῶν
|
τε‛ |
ὡς
δέον
τὴν
τῶν
βασιλέων |
[53, 0] |
ὡς
αὐτὸς
ἐνόμιζεν
ἐσομένης,
ἵνα
|
μήτε |
ταῦτα
ἀκούωσι
περὶ
θεῶν
νέοι |
[53, 0] |
Ἑλληνικῆς
φωνῆς
οὕτως
ἄγαν
χειρώσασθαι,
|
μήτε |
τῆς
γλώττης
μήτε
τῶν
πραγμάτων |
[53, 0] |
ἄγαν
χειρώσασθαι,
μήτε
τῆς
γλώττης
|
μήτε |
τῶν
πραγμάτων
ἐμπείρους
ὄντας,
ὑπὲρ |
[53, 0] |
δηλοῖ,
τοῦτο
μὴ
εἰδέναι
σαφῶς,
|
εἴτε |
ζῷον
εἴτε
φυτὸν
εἴτε
πρᾶγμα |
[53, 0] |
σαφῶς,
εἴτε
ζῷον
εἴτε
φυτὸν
|
εἴτε |
πρᾶγμα
ἕτερον.
(οὐ
μὴν
ἀλλὰ |
[53, 0] |
μὴ
εἰδέναι
σαφῶς,
εἴτε
ζῷον
|
εἴτε |
φυτὸν
εἴτε
πρᾶγμα
ἕτερον.
(οὐ |
[53, 10] |
τὴν
διάνοιαν
δηλοῖ
πολλάκις,
ἀεί
|
ποτε |
αὐτὸν
οὕτως
ὀνομάζων
πατὴρ
ἀνδρῶν |
[53, 10] |
μετ´
εὐνοίας
καὶ
φιλίας
καὶ
|
μηδέποτε |
ἄλλως
προσῆκον
ἀνθρώπων
προΐστασθαί
τε |
[53, 0] |
καὶ
τῶν
σφόδρα
μακρὰν
διῳκισμένων·
|
ὁπότε |
καὶ
παρ´
Ἰνδοῖς
φασιν
ᾄδεσθαι |
[53, 10] |
ἄρχειν
ἢ
ἀγαπῶντα
καὶ
προνοοῦντα,
|
ὁπότε |
ὁ
Ζεὺς
οὐχ
ὑπερορᾷ
πατὴρ
|
[53, 0] |
τοῖς
μύθοις
λόγους
κατὰ
τὴν
|
τότε |
συνήθειαν
παρεδίδου
τοῖς
ἀνθρώποις.
οὐ |
[53, 0] |
καὶ
οὐ
ῥᾴδιος,
πότερον
Ὅμηρος
|
ἥμαρτε |
περὶ
ταῦτα
ἢ
φυσικούς
τινας |
[53, 0] |
σφετέραν
διάλεκτόν
τε
καὶ
φωνήν.
|
(ὥστε |
καὶ
Ἰνδοὶ
τῶν
μὲν
ἄστρων |
[53, 0] |
καὶ
προσέτι
ἡδεῖαν
γενέσθαι
ποίησιν,
|
ὥστε |
μὴ
μόνον
τοὺς
ὁμογλώττους
καὶ |
[53, 10] |
ἄρα
ἐλευθέριος
ἦν
καὶ
μεγαλόφρων
|
ὥστε |
οὐδαμοῦ
φανήσεται
τῆς
ποιήσεως
αὑτοῦ |
[53, 0] |
ἑτέρῳ
ἐγκαλοῦντος,
ἑνὸς
αὐτῶν
καταγνῶναι.
|
(γέγραφε |
δὲ
καὶ
Ζήνων
ὁ
φιλόσοφος |
[53, 0] |
Ζήνωνος
κατὰ
τὴν
αὐτὴν
ὑπόθεσιν
|
γέγραφε
|
καὶ
ἄλλοι
πλείους.
ὁ
δὲ |
[53, 10] |
καὶ
ὠφέλιμα
πάντα
καὶ
χρήσιμα
|
ἔγραψε, |
τὰ
μὲν
ἄλλα
εἰ
διεξίοι |
[53, 10] |
χειμῶνα
καὶ
θέρος
ὅτι
ταῦτα
|
ξυνέγραψε |
Θουκυδίδης.
ὁ
δὲ
οὕτως
ἄρα |