HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte � l'hypertexte

DION CASSIUS, L'Histoire romaine, livre XLVII

Liste des contextes (ordre alphab�tique inverse)


ς  =  831 formes diff�rentes pour 2013 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, Chap.
[47, 33]   αὐτὸν προδιαπλεῦσαι καὶ τὰς πέδας  ἃς   ἐκόμιζον ὡς καὶ ζῶντας πολλοὺς
[47, 30]   τε Ἀσιαναῖς καὶ ταῖς Αἰγυπτίαις,  ἃς   Κλεοπάτρα αὐτῷ ἔπεμψε, καὶ
[47, 16]   προσκαταστάντων, τό τε τῶν συντελειῶν,  ἃς   πολλὰς μὲν ἐπὶ τῇ γῇ
[47, 20]   καὶ ἐπὶ τὰς ἔξω ἀρχάς,  ἃς   προσετετάχατο, ἐπειγόμενοι. καίτοι καὶ ἀστυνόμος
[47, 26]   ἐκεῖ ἐν τῷ ἐμπορίῳ τὰς  διατριβὰς   λανθάνων ἐποιεῖτο. ἦρχε δὲ τῶν
[47, 14]   ἐζηλώκασι. ~τοιαῦτα μὲν περὶ τὰς  σφαγὰς   ἐγίγνετο, πολλὰ δὲ δὴ καὶ
[47, 0]   καὶ Λέπιδος ἐς Ῥώμην ἐλθόντες  σφαγὰς   εἰργάσαντο. β. Περὶ Βρούτου καὶ
[47, 3]   τοῦτο δὲ οὐ παρὰ τὰς  σφαγὰς   τὰς ἐν τῷ πρὶν γενομένας
[47, 40]   ἐλάχιστος ἐγίγνετο, τοτὲ δὲ καὶ  μέγας   καὶ τριττὸς ἐξεφαίνετο, καί ποτε
[47, 18]   υἱεῖς σφων πέντε καὶ εἴκοσι  μυριάδας   ὀφλισκάνειν. καὶ συνέβαινε γὰρ ἐν
[47, 33]   ἐπ´ αὐτὸν προδιαπλεῦσαι καὶ τὰς  πέδας   ἃς ἐκόμιζον ὡς καὶ ζῶντας
[47, 35]   δέ τινα μακροτέραν κατὰ τὰς  Κρηνίδας   ὠνομασμένας περιελθόντες φυλακῇ μὲν καὶ
[47, 47]   καὶ τότε ἔτι μόνον τὰς  ἐλπίδας   οὐχ ὅτι τῆς νίκης ἀλλὰ
[47, 44]   προϊέμενοι. καί τινες τάς τε  ἀσπίδας   ἀπερρίπτουν, καὶ ἀντιλαμβανόμενοι τῶν ἀντιτεταγμένων
[47, 43]   ἀλαλάξαντες οἱ ὁπλῖται τάς τε  ἀσπίδας   τοῖς δορατίοις ἔκρουσαν καὶ ἐκεῖνα
[47, 18]   πρὸς αὐτὴν ἐπειγόμενοι τούς τε  σφαγέας   αὐτοῦ τοὺς λοιποὺς ὀργῇ μετῄεσαν,
[47, 42]   τῷ σφετέρῳ στρατῷ τούς τε  σφαγέας   τιμωρήσασθαι καὶ τὰ τῶν ἀντικαθεστώτων
[47, 35]   ἀνατείνοντι συμβάλλει, καὶ ἔστι μεταξὺ  Νέας   πόλεως καὶ τῶν Φιλίππων·
[47, 22]   κατέσχε καὶ τοὺς τοῦ πατρὸς  φονέας   φανερῶς ἐτιμωρεῖτο, κατὰ χώραν ἔμεινε,
[47, 36]   ἐτόλμησαν αὐτοῖς προσμῖξαι, ἐκπέμποντες δ´  ἱππέας   ἐκδρόμους ὅπῃ παρείκοι, οὐδὲν ἐπέραινον,
[47, 34]   πως διά γε τούτου τοὺς  Παταρέας   ὑπαγάγοιτο. ὡς δ´ οὐδὲ τότε
[47, 30]   τῇ Παλαιστίνῃ ὄντος, καὶ τοὺς  Ταρσέας   ἑκουσίους προσλαβὼν φρουρούς τινας αὐτοῦ
[47, 26]   καὶ τὸν Ταρκονδίμοτον τούς τε  Ταρσέας   καὶ ἄκοντας ἐς τὸ συμμαχικὸν
[47, 23]   καὶ τῶν τε ἐπισήμων τῆς  στρατηγίας   ἀφαιρεθεὶς καὶ φυλακῇ τινι ἀδέσμῳ,
[47, 20]   τὴν ἀγορὰν ἐσῄεσαν, καὶ τὰς  στρατηγίας   ἐν τῷ αὐτῷ καὶ
[47, 1]   τις νυκτὸς περιηχήσασα τάς τε  θυμηδίας   καὶ τὸν ὄλεθρον τὸν ἀπ´
[47, 5]   οὐδεὶς ἐς ἔχθραν ἀπ´  ἰδίας   τινὸς αἰτίας τοῖς ἀνδράσιν ἐκείνοις,
[47, 11]   παρέδωκεν. ~ἀρετῆς μὲν δὴ καὶ  εὐσεβείας   τοσαῦτα τότε ἐπιφανῆ ἔργα ἐγένετο·
[47, 30]   καὶ περιγενόμενοι καὶ σωτηρίας καὶ  ἀδείας,   καίτοι πολέμιοι ὑπὸ τῶν οἴκοι
[47, 49]   μὲν πλῆθος τῶν στρατιωτῶν αὐτίκα  ἀδείας   σφίσι κηρυχθείσης μετέστη, δὲ
[47, 30]   οἱ Λαοδικεῖς κακόν τι πλὴν  συντελείας   χρημάτων ἔπαθον. ἀλλ´ οὐδὲ ἄλλος
[47, 41]   ἄνευ τῶν ὅπλων ὑπὸ τῆς  ἀσθενείας   ἑστώς, περιεγένετο. ~ἐπράχθη δὲ ὧδε.
[47, 44]   ἀποθανεῖσθαί ποτε ὑπὸ τῆς αὐτίκα  περιχαρείας   ἤλπιζε. καὶ ἀεὶ πίπτων
[47, 14]   ὧν δὲ αὐτοὶ ᾤκουν, ἐξ  ἡμισείας,   πρὸς τὴν τῆς καταγωγῆς ἀξίαν
[47, 0]   Οὐιβίου Πάνσου καὶ Αὔλου Ἱρτίου  ὑπατείας,   καὶ ἄλλο ἔτος ἕν, ἐν
[47, 21]   ἐκ τῆς μετὰ τοῦ Κράσσου  στρατείας   ὄντας ὥρμησε, Βροῦτος δὲ τήν
[47, 23]   τοὺς δὲ ἀπαλλάξας ἐκ τῆς  συστρατείας,   οὕτω διέθηκεν ὥστε σφᾶς τούς
[47, 39]   ἐν τῷ καθεστῶτι τρόπῳ τῆς  πολιτείας   οὐκέθ´ οἷοί τε ἦσαν· οὐ
[47, 7]   τοῦ Καίσαρος κατὰ τὴν τῆς  δυναστείας   κοινωνίαν γίγνεσθαι, ἐπεὶ αὐτός γε
[47, 30]   Συρίαν ἐνέβαλε. καὶ τῆς μὲν  Ἀντιοχείας   ὑπὸ τῶν ἐμφρουρούντων αὐτὴν ἀπεκρούσθη,
[47, 34]   σφίσι τοῦ τε πυρὸς ἐς  οἰκίας   τινὰς ἐνέβαλον, καὶ τοὺς μὲν
[47, 24]   σφᾶς ὅτι τε πορρωτάτω τῆς  Ἰταλίας   ἀπαγάγῃ κἀκ τῶν ἐκεῖ ὑπηκόων
[47, 20]   δὲ οὐκ εὐθὺς ἐκ τῆς  Ἰταλίας   ἀπέπλευσεν, ἀλλ´ ἐν τῇ Καμπανίᾳ
[47, 37]   τοῦ στρατοῦ πρὸς φρουρὰν τῆς  Ἰταλίας   κατέλιπον, τῷ δὲ δὴ πλείονι
[47, 38]   τε Σικελίαν ἔχοντα καὶ τῆς  Ἰταλίας   πειρῶντα, μὴ καὶ χρονισάντων αὐτῶν
[47, 36]   τε Σικελίαν ἔχοντα καὶ τῆς  Ἰταλίας   πειρῶντα προαπετράπετο) διετρίβησαν. ~ὡς δ´
[47, 41]   ἐκ τῆς πρὸς τοὺς μαχομένους  ὁμιλίας   περιφανέστατα, καίπερ χαλεπῶς καὶ ἄνευ
[47, 29]   ῥητὴν ἡμέραν ἐς ἔκλειψιν τῆς  φιλίας   αὐτοῦ προεῖπον, ἵνα μὴ καὶ
[47, 5]   τῶν δυναστειῶν διαλλαγαὶ καὶ τὰς  φιλίας   τάς τε ἔχθρας τὰς σφοδρὰς
[47, 42]   μάλιστα αὐτοὺς ἐπέρρωσε, καὶ κατὰ  πεντακισχιλίας   σφίσι δραχμὰς δώσειν ὑπέσχοντο. ~κἀκ
[47, 8]   τῆς μητρὸς τῆς ἑαυτοῦ τῆς  Ἰουλίας   ἱκετευσάσης, ἀφῆκεν, οὐδὲν ἄλλο χρηστὸν
[47, 11]   δή τινι τῶν ἐπικεκηρυγμένων πλὴν  μιᾶς   προσηγορίας ὤν, καὶ δείσας μή
[47, 40]   πλήθους ὁπλομαχίας ἀγῶνας ἀντὶ τῆς  ἱπποδρομίας   τῇ Δήμητρι ἐπετέλεσαν. ἐν μὲν
[47, 40]   ὀχὸς πρὸς τὸ Καπιτώλιον ἐξ  ἱπποδρομίας   τινὸς ἐπανιὼν συνετρίβη, τό τε
[47, 6]   οὐκ ἔχοντες ὁπόθεν ἄλλοθεν τὰς  ἐπιθυμίας   τῶν στρατιωτῶν ἀποπληρώσωσι, κοινήν τινα
[47, 18]   δὲ ἐκείνῳ καὶ τεθνεῶτι τιμὴν  ἱερομηνίας   ἔνεμον. τά τε γενέσια αὐτοῦ
[47, 29]   χρόνιος δὲ διά τε τῆς  Μακεδονίας   καὶ διὰ τῆς Θρᾴκης ἐς
[47, 15]   παύσαντες ἐκείνους μὲν ἐς τὰς  ἡγεμονίας   τῶν ἐθνῶν ἔστειλαν, ἑτέρους δὲ
[47, 40]   δεξιοῦ ὤμου καὶ ἐκ τῆς  δεξιᾶς   χειρὸς ἀνέδωκε. καὶ ταῦτα μὲν
[47, 8]   ἐνταῦθα μετὰ τῆς χειρὸς τῆς  δεξιᾶς,   ὥσπερ ἀπετέτμητο, ὁρῷτο· δὲ
[47, 40]   παῖς τε ἐν πομπῇ τινι,  οἵας   οἱ στρατιῶται ἄγουσι, νίκην φέρων
[47, 2]   δήμου καὶ ἐπὶ τοῦ τῆς  Ὁμονοίας   παμπληθεῖς ἱδρύθησαν. ~καὶ αὐτῶν ἐνταῦθα
[47, 4]   πλείω κακοτρόπως, οἷα οὐκ ἐκ  προνοίας   ἀλλ´ ἐκ συντυχίας, ἔπραττον· καὶ
[47, 9]   ποικίλα συνέβαινεν, ὥς που καὶ  εὐνοίας   μίσους πρός τινα ἔχοντες
[47, 29]   οὕτω μετεχειρίσατο ὥστε δόξαν οἱ  εὐνοίας   πλείστην παρασχεῖν, καὶ τήν τε
[47, 32]   τε ὑπὲρ τῆς τοῦ δήμου  ἐλευθερίας   γνώμην μηδὲ τότε ἐξιστάμενοι, καὶ
[47, 39]   ἀλλ´ ὅτι περί τε τῆς  ἐλευθερίας   καὶ τῆς δημοκρατίας τότε ὡς
[47, 34]   ἐλευθέρων οἱ πένητες, οἱ μὲν  ἐλευθερίας   οἱ δὲ χρεῶν ἀποκοπῆς προτετυχηκότες,
[47, 30]   συστρατεύσαντές σφισι καὶ περιγενόμενοι καὶ  σωτηρίας   καὶ ἀδείας, καίτοι πολέμιοι ὑπὸ
[47, 47]   τῆς νίκης ἀλλὰ καὶ τῆς  σωτηρίας   ποιούμενοι, ὥρμηντο καὶ διακινδυνεῦσαι πρὶν
[47, 11]   τινι τῶν ἐπικεκηρυγμένων πλὴν μιᾶς  προσηγορίας   ὤν, καὶ δείσας μή τι
[47, 29]   ~οὗτος γὰρ ἐτέτακτο μὲν τῆς  Συρίας   ἄρχειν καὶ τὴν ἔξοδον ὑπατεύων
[47, 28]   βουλὴ τήν τε ἀρχὴν τῆς  Συρίας   ἐβεβαίωσε καὶ τὸν τοῦ Δολοβέλλου
[47, 26]   καὶ ἑαυτῷ τὴν ἀρχὴν τῆς  Συρίας   προστετάχθαι ἔλεγε. κἀκ τούτου τήν
[47, 30]   οὖν Δολοβέλλας ἐγκρατὴς οὕτω τῆς  Ἀσίας   γενόμενος ἐς τὴν Κιλικίαν ἦλθε,
[47, 30]   αὐτῷ διὰ ταχέων ἐκ τῆς  Ἀσίας   ἐπῆλθε) διέβαλεν ἐς Ἄραδον, ὅπως
[47, 21]   οἱ καὶ χρήματα ἐκ τῆς  Ἀσίας   παρὰ τοῦ Τρεβωνίου ἦλθε. τὸ
[47, 10]   ταῦτα μὲν ἴσως ἐκεῖνοι ἐξ  εὐεργεσίας   τινὸς προϋπαρχούσης σφίσι τοῖς εὖ
[47, 21]   ἀπετείχισε μὲν καὶ ἐζώγρησεν ἐκ  προδοσίας,   κακὸν δὲ οὐδὲν εἰργάσατο. ~πράξας
[47, 14]   τὸ εἰκοστὸν τῆς ἑκάστου σφῶν  οὐσίας   δώσειν, ὡς καὶ δὴ δίκαιοι
[47, 17]   βουλομένῳ σφῶν ἐδόθη, πάσης τῆς  οὐσίας   ἐκστάντι, τὸ τρίτον μετὰ ταῦτα
[47, 16]   γὰρ λόγῳ τὸ δέκατον τῆς  οὐσίας   παρ´ ἑκάστου σφῶν ἐπράχθη, ἔργῳ
[47, 14]   καὶ περὶ τὰς τῶν ἄλλων  οὐσίας   συνέβαινε. καίτοι ταῖς τε γυναιξὶ
[47, 16]   μηδενὶ ἔτι φέροντα, τὰς δὲ  οὐσίας   τῶν ζώντων ἀποσυλῶντα προσδεόμενοι γὰρ
[47, 17]   καὶ προσέτι οἱ μὲν τὰς  οὐσίας   τῶν τελευτώντων ὅλας καὶ ᾔτουν
[47, 10]   σφίσι τοῖς εὖ ποιήσασιν ἀνταπέδοσαν·  στιγματίας   δέ τις οὐχ ὅσον οὐ
[47, 20]   ἤρξατο. τότε γὰρ τῆς τε  δημοκρατίας   ἅμα ἀπογνόντες καὶ ἐκεῖνον φοβηθέντες
[47, 40]   αὐτοῖς ἐς τὴν κατάλυσιν τῆς  δημοκρατίας   συμβαίνοντα ᾔδετο· ἐν δὲ δὴ
[47, 39]   τε τῆς ἐλευθερίας καὶ τῆς  δημοκρατίας   τότε ὡς οὐπώποτε ἐπολέμησαν. συνέπεσον
[47, 5]   ἐς ἔχθραν ἀπ´ ἰδίας τινὸς  αἰτίας   τοῖς ἀνδράσιν ἐκείνοις, ὡς καὶ
[47, 17]   τῆς τε ἀπληστίας καὶ τῆς  ἀναισχυντίας   ἐχώρησαν ὥστε τινὰ καὶ τὴν
[47, 17]   ἐς τοσοῦτον γὰρ τῆς τε  ἀπληστίας   καὶ τῆς ἀναισχυντίας ἐχώρησαν ὥστε
[47, 17]   ὥστε τινὰ καὶ τὴν τῆς  Ἀττίας   τῆς τοῦ Καίσαρος μητρὸς οὐσίαν,
[47, 7]   τόν τε Καίσαρα διὰ τῆς  Ὀκταουίας   τῆς ἀδελφῆς ἐς τὸ θέατρον
[47, 40]   καὶ οἱ ἀγορανόμοι τοῦ πλήθους  ὁπλομαχίας   ἀγῶνας ἀντὶ τῆς ἱπποδρομίας τῇ
[47, 18]   πλεῖστον ἐσέμνυνον. ἅτε γὰρ τῆς  μοναρχίας   ἐφιέμενοι καὶ πρὸς αὐτὴν ἐπειγόμενοι
[47, 7]   οὗ τῆς τε πρὸς ἐκείνους  συναρχίας   ἀπηλλάγη καὶ τὸ κράτος μόνος
[47, 4]   οὐκ ἐκ προνοίας ἀλλ´ ἐκ  συντυχίας,   ἔπραττον· καὶ οἱ πάσχοντες ἐξαπιναίαις
[47, 5]   γεγονότων ὀργῆς τῆς τε ἔπειτα  ὑποψίας   παρ´ οὐδὲν τὴν τοῦ ἑταιρικοῦ
[47, 1]   σκηνῆς αὐτοῦ ἱδρυθείς, καὶ δύο  κόρακας   προσπεσόντας οἱ τίλλειν τε τῶν
[47, 14]   γυναιξὶ ταῖς τῶν φονευομένων τὰς  προῖκας   καὶ τοῖς τέκνοις τοῖς μὲν
[47, 20]   ἐκεῖνοι δὲ καὶ εἰκόνας σφίσι  χαλκᾶς   παρά τε τὴν τοῦ Ἁρμοδίου
[47, 11]   καὶ ἀπέθανε, Μᾶρκος δὲ Οὐαλέριος  Μεσσάλας   ὑπὸ τοῦ Ἀντωνίου θανατωθεὶς οὐχ
[47, 8]   αὐτῶν ἐπιχειρήσαντας ἔκτεινε. τάς τε  κεφαλάς   σφων, εἰ καὶ σιτούμενος ἐτύγχανεν,
[47, 5]   ἐπεποιήκεσαν. πάντας γὰρ τοὺς τῷ  πέλας   συναραμένους τέ τι καὶ συμπράξαντας
[47, 12]   τὴν Ῥώμην καὶ ἐς τὰς  ἄλλας   πόλεις, τά τε ἄλλα τοῖς
[47, 30]   εἶπον ἐψηφίσαντο. ~ὁ δ´ οὖν  Δολοβέλλας   ἐγκρατὴς οὕτω τῆς Ἀσίας γενόμενος
[47, 31]   πρότερον μέν, ὡς ἔτι  Δολοβέλλας   ἔζη, Λούκιον Ῥοῦφον ἐπ´ αὐτοὺς
[47, 26]   τε ἱππέων συχνούς, οὓς  Δολοβέλλας   ἐς τὴν Συρίαν προεπεπόμφει, καὶ
[47, 16]   πολλὰς μὲν ἐπὶ τῇ γῇ  πολλὰς   δὲ καὶ ἐπὶ τοῖς οἰκέταις
[47, 16]   τό τε τῶν συντελειῶν, ἃς  πολλὰς   μὲν ἐπὶ τῇ γῇ πολλὰς
[47, 3]   σφαγαὶ ἐκεῖναι αἷς ποτε  Σύλλας   ἐκ τῶν προγραφῶν ἐκέχρητο ἐπανήχθησαν,
[47, 17]   μὲν τὰς οὐσίας τῶν τελευτώντων  ὅλας   καὶ ᾔτουν καὶ ἐλάμβανον, οἱ
[47, 24]   αὐτοῦ ταύτῃ, ἐκείνῳ τε Γέλλιος  Ποπλικόλας   ἐπεβούλευσε καὶ τὸν Ἀντώνιον
[47, 28]   στρατόπεδον κατὰ πάσας ἅμα τὰς  πύλας   ἐσπεσόντες πάντα τὰ ἐν αὐτῷ
[47, 12]   καὶ ἐπικουρίαν καὶ χρήματα καὶ  τιμὰς   ὑπισχνούμενος. ὅθενπερ συχνοὶ πρὸς αὐτὸν
[47, 4]   τέ τι δρῶντες τάς τε  τόλμας   πρόσχημα, ἅτε καὶ πρῶτον τοῦ
[47, 42]   ἐπέρρωσε, καὶ κατὰ πεντακισχιλίας σφίσι  δραχμὰς   δώσειν ὑπέσχοντο. ~κἀκ τούτου πρῶτον
[47, 34]   ἐκδραμόντων καὶ πῦρ ἐς τὰς  μηχανὰς   ἐμβαλόντων, τά τε τοξεύματα καὶ
[47, 3]   σφαγὰς τὰς ἐν τῷ πρὶν  γενομένας   παρήλλαξεν· ἐπεὶ ὅτι γε οὐκ
[47, 35]   τινα μακροτέραν κατὰ τὰς Κρηνίδας  ὠνομασμένας   περιελθόντες φυλακῇ μὲν καὶ ἐκεῖ
[47, 40]   ἡμιόνῳ ἐῴκει. καὶ τῆς  Ἀθηνᾶς   ὀχὸς πρὸς τὸ Καπιτώλιον ἐξ
[47, 11]   ἔργα ἐγένετο· Ποπίλιος δὲ δὴ  Λαίνας   τὸν Κικέρωνα τὸν Μᾶρκον ἀπέκτεινε
[47, 29]   οὐ προεχώρησεν, αὐτοῦ δὲ δὴ  καταμείνας   τὸν Τρεβώνιον οὕτω μετεχειρίσατο ὥστε
[47, 29]   νυκτὸς ἐξαπιναίως κατέλαβε, καὶ ἐκεῖνον  ἀποκτείνας   τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ πρὸς τὴν
[47, 1]   τίλλειν τε τῶν πτερῶν πειρωμένους  ἀποκτείνας,   τὴν νίκην κατ´ ἀμφοτέρων αὐτῶν
[47, 44]   λυπῆσον οὐκ ἐξικνοῦντο. ἄλλος τις  ἀποκτείνας   τινὰ οὐδ´ ἀποθανεῖσθαί ποτε ὑπὸ
[47, 30]   τοὺς Ταρσέας ἑκουσίους προσλαβὼν φρουρούς  τινας   αὐτοῦ ἐν Αἰγέαις ὄντας ἐνίκησε,
[47, 26]   στρατιώταις προσπέμπων τινὰ τρόπον οὕτω  τινὰς   αὐτῶν ἐσφετερίσατο ὥστε καὶ αὐτόχειρας
[47, 28]   ὄντα συνέχεαν καὶ συνετάραξαν, ὥστε  τινὰς   ἐκ τούτων τήν τε ἰσχὺν
[47, 34]   τοῦ τε πυρὸς ἐς οἰκίας  τινὰς   ἐνέβαλον, καὶ τοὺς μὲν ὁρῶντας
[47, 24]   ἀδελφὸς Μᾶρκος ἐξαρπάσαι, πέμψας  τινάς,   ἐπεχείρησε. καὶ τοῦτον μὲν
[47, 13]   πολιτικοὺς ἐψηφίσαντο; οὐ γὰρ ὅτι  τινὰς   ἐφόνευον, αἰτίαν ἔχειν ἠξίουν, ἀλλ´
[47, 30]   εἶχον, προσεποιήσατο. κἀκ τούτων ἡμέρας  τινὰς   ἰσχύσας (τά τε γὰρ ἄλλα
[47, 44]   πρῶτα περισκοποῦντες ὅπως τε τρώσουσί  τινας   καὶ ὅπως αὐτοὶ μὴ τρωθῶσι
[47, 6]   τοὺς ἐπὶ τοῦ Σύλλου φονεύσαντάς  τινας   Κάτων Μᾶρκος ταμιεύσας
[47, 9]   τοῦτο ἐτιμήθησαν· οἵ τε περιποιήσαντές  τινας   οἱ μὲν δίκην ἔδοσαν οἱ
[47, 8]   οὗτοι δ´ οὖν ὅμως ἔσωσάν  τινας,   παρ´ ὧν γε καὶ πλείω
[47, 49]   ἀνδρῶν τῶν πρώτων τῶν ἀρχάς  τινας   σχόντων καὶ ἐκ τῶν
[47, 37]   τοῖς σφετέροις παρέσχεν, ἐνεδρεύσας δέ  τινας   τῶν ἐναντίων σιταγωγοῦντας καὶ σφαλεὶς
[47, 46]   καὶ τὸν Βροῦτον ἐσφάλθαι καί  τινας   τῶν κεκρατηκότων ἐφ´ ἑαυτὸν ἐπιέναι,
[47, 11]   κατὰ τοῦτο, οἷα καὶ  Κίννας,   πάθῃ, ἐξέθηκε γράμμα αὐτὸ τοῦτο
[47, 6]   ἴσους, τοῦτο δὲ ἀνθ´ ἑνὸς  πλείονας   καὶ ἀντὶ πλειόνων ἐλάττονας,
[47, 13]   ἔχειν ἠξίουν, ἀλλ´ ὅτι μὴ  πλείονας,   προσεπαινεῖσθαι ἤθελον. καὶ πρός γε
[47, 20]   οἷς ἐποίησαν, ἐκεῖνοι δὲ καὶ  εἰκόνας   σφίσι χαλκᾶς παρά τε τὴν
[47, 35]   τε τὸ μέσον καὶ κατὰ  μόνας   προενεγκόντες καὶ διαλυσάμενοι ἐς τὴν
[47, 37]   ἑκάτερον, εἴτε τι ἐλαττωθείη κατὰ  μόνας   συμβαλὼν εἴτε καὶ κρατήσειεν (ἐκ
[47, 6]   πλείονας καὶ ἀντὶ πλειόνων  ἐλάττονας,   ἠλλάττοντο, τά τε ἄλλα ἐν
[47, 15]   τὰς δὲ ἀρχὰς τάς τε  ἱερωσύνας   τῶν θανατωθέντων οὐ πρὸς τὸ
[47, 40]   οἱ ἀγορανόμοι τοῦ πλήθους ὁπλομαχίας  ἀγῶνας   ἀντὶ τῆς ἱπποδρομίας τῇ Δήμητρι
[47, 39]   ἂν ἐπὶ πολλοῖς καὶ αὖθις  ἀγῶνας   ὁμοίους ἀνελόμενοι πάντως ἄν ποτε
[47, 39]   πρότερον· ἀλλ´ ἐκείνους μὲν τοὺς  ἀγῶνας   ὑπὲρ τοῦ τίνος ἐπακούσουσιν ἐποιήσαντο,
[47, 10]   ὁμοίως ἅπασαν πρὸς τὸν δεσπότην  διαλλάξας   αὐτός τε ἐς φορεῖον κατάστεγον
[47, 23]   τοὺς μὲν θανατώσας τοὺς δὲ  ἀπαλλάξας   ἐκ τῆς συστρατείας, οὕτω διέθηκεν
[47, 22]   προδοσίας, κακὸν δὲ οὐδὲν εἰργάσατο.  ~πράξας   δὲ ταῦτα, καὶ τήν τε
[47, 48]   ζωγρηθέντας τῶν στρατιωτῶν αὐτοῦ ἀπεκτόνεσαν.  πράξας   δὲ τοῦτο ἐξωπλίσατο. καὶ αὐτῶν
[47, 26]   μετονομάσαι. ταῦτ´ οὖν Κάσσιος  πράξας   ἐς τὴν Συρίαν ἦλθε, καὶ
[47, 35]   Γάιός τε Νωρβανὸς καὶ Δεκίδιος  Σάξας   ἔφθησαν τόν τε Ἰόνιον, πρὶν
[47, 35]   συντομωτάτην αὐτοῦ ὑπερβολὴν τε  Σάξας   καὶ Νωρβανὸς προκαταλαβόντες, ταύτῃ
[47, 36]   γὰρ Νωρβανὸς τε  Σάξας   πανστρατιᾷ μὲν οὐδὲ ἐτόλμησαν αὐτοῖς
[47, 21]   ἀφῖκτο καὶ Κύιντος Ὁρτήσιος  προάρξας   αὐτῆς ἀπαλλαγήσεσθαι ἔμελλεν, οὐ μέντοι
[47, 35]   σταυρώματι περιληφθέντος εἷς τε  πᾶς   περίβολος ἀμφοτέρων ἐγένετο, καὶ ἐν
[47, 6]   ἐφήβους ἐσήγαγον, ἵν´ ὡς ἐς  ἄνδρας   ἤδη τελῶν ἀποθάνῃ. ~ταῦτα δὲ
[47, 5]   φιλίας τάς τε ἔχθρας τὰς  σφοδρὰς   αὐτοῖς ἐπεποιήκεσαν. πάντας γὰρ τοὺς
[47, 15]   μετὰ τοῦτο τοὺς στρατηγούς, πέντε  ἡμέρας   ἔτι ἄρχοντας, παύσαντες ἐκείνους μὲν
[47, 45]   ἐφόνευον ἐφονεύοντο μέχρι πόρρω τῆς  ἡμέρας.   καὶ εἴγε πάντες πᾶσιν, οἷα
[47, 14]   μὴ ἐντὸς τῆς προρρηθείσης σφίσιν  ἡμέρας   μετέστησαν, πολεμίους ἐποιήσαντο) πάντα καὶ
[47, 30]   πρότερον εἶχον, προσεποιήσατο. κἀκ τούτων  ἡμέρας   τινὰς ἰσχύσας (τά τε γὰρ
[47, 35]   γὰρ πρὸς τῇ θαλάσσῃ κατ´  ἀντιπέρας   Θάσου ἦν, δὲ ἐντὸς
[47, 40]   ἔχον ἐγεννήθη, ἡμίονός τε διφυὲς  τέρας   ἔτεκε· τὰ μὲν γὰρ πρόσθια
[47, 41]   κακὸν ἔφερε, τοῖς δὲ ἑτέροις  τέρας   μὲν οὐδέν, ὅσα γε ἡμεῖς
[47, 5]   καὶ τὰς φιλίας τάς τε  ἔχθρας   τὰς σφοδρὰς αὐτοῖς ἐπεποιήκεσαν. πάντας
[47, 8]   δὴ Φουλουία ἔς τε τὰς  χεῖρας   αὐτὴν πρὶν ἀποκομισθῆναι ἐδέξατο, καὶ
[47, 48]   ὑπισχνοῦντό τινα αὐτοῖς) ἐς  χεῖρας   ἐλθεῖν, ἄν γε καὶ τὸ
[47, 23]   στρατιωτῶν τοὺς μὲν ἀλλήλοις ἐς  χεῖρας   ἐλθεῖν, τοὺς δὲ καὶ ἐπ´
[47, 38]   ἀνέσχον, οὐκ ἐθέλοντές σφισιν ἐς  χεῖρας   ἐλθεῖν· ὡς μέντοι τὰ στρατεύματα,
[47, 46]   ἡττήθησαν· οὐδὲ γὰρ οὐδὲ ἐς  χεῖρας   ἔτι τότε ἀφίκοντο, ἀλλ´ ἐπειδὴ
[47, 40]   αὐτό. καί τι παιδάριον δεκαδακτύλους  χεῖρας   ἔχον ἐγεννήθη, ἡμίονός τε διφυὲς
[47, 26]   τινὰς αὐτῶν ἐσφετερίσατο ὥστε καὶ  αὐτόχειρας   τοῦ Σέξτου γενέσθαι. ~ἀποθανόντος δὲ
[47, 6]   ἠλλάττοντο, τά τε ἄλλα ἐν  ἀγορᾶς   τρόπῳ ποιούμενοι, καὶ ὑπερβάλλοντες ὥσπερ
[47, 11]   τὸ ἀνέλπιστον πρὸς τὰς αὐτίκα  συμφορὰς   ἐκπλήττεσθαί τινα μήτε ἐς τὸ
[47, 14]   αὐτοῖς πράττειν ἐπέτρεπον καὶ πόλεις  χώρας   τε δώσειν ὑπισχνοῦντο· καὶ ἐπὶ
[47, 26]   τὴν Ἀσίαν πρὸς τὸν Τρεβώνιον,  φθάσας   τὸν Δολοβέλλαν, ἐπεραιώθη, καὶ λαβὼν
[47, 10]   δὲ ἐκεῖνος τὸ γιγνόμενον, καὶ  θαυμάσας   τε ἅμα τὸν παῖδα καὶ
[47, 28]   ἄγριοι ἐς τὸ στρατόπεδον κατὰ  πάσας   ἅμα τὰς πύλας ἐσπεσόντες πάντα
[47, 28]   Κάσσιος ἐπελθὼν τάς τε πόλεις  πάσας   εὐθὺς πρός τε τὴν δόξαν
[47, 10]   τινα αὐτοῦ ὡς καὶ τεθνηκότος  σκευάσας,   ἐξέσωσε, καὶ Κύιντον Κικέρωνα τὸν
[47, 27]   Λουκούλλῳ πρότερον, ὥσπερ εἴρηταί μοι,  ὁμολογήσας,   καὶ τοῖς Πάρθοις μετὰ τοῦτο
[47, 10]   τε ἅμα τὸν παῖδα καὶ  ἐλεήσας,   ἦλθεν ἐθελοντὴς ἐς τὸ ἐμφανὲς
[47, 28]   ἐθελήσαντάς οἱ συστρατεῦσαι, ἀπέπεμψε μηδὲν  ἀδικήσας,   τῷ δὲ δὴ Σταΐῳ τό
[47, 47]   ἐς Θάσον εὐθὺς κρύφα ἔπεμψεν,  ὀκνήσας   κατὰ χώραν αὐτὸ θάψαι, μὴ
[47, 24]   ἠδυνήθη σῶον φυλάξαι, ἀπέκτεινεν, εἴτ´  αὐτογνωμονήσας   εἴτε καὶ ἐξ ἐντολῆς τοῦ
[47, 28]   καὶ τὰ τῶν ἑτέρων οὐδὲν  ἐπιπονήσας   προσέθετο. καὶ αὐτῷ καθ´ ἓν
[47, 49]   θάνατον καὶ αὐτὸς κατέφυγεν. καὶ  ἀναβοήσας   τοῦτο δὴ τὸ Ἡράκλειον
[47, 26]   συστρατεύσας τε τῷ Πομπηίῳ καὶ  ἀναχωρήσας   ἐς Τύρον, ἐκεῖ ἐν τῷ
[47, 37]   καὶ Καῖσαρ μὲν ἐν Δυρραχίῳ  νοσήσας   ὑπελείφθη, Ἀντώνιος δὲ πρὸς τοὺς
[47, 33]   τῶν νεῶν τὴν ἐμπειρίαν σφῶν  κρατήσας,   ἐνίκησε· καὶ μετὰ τοῦτο καὶ
[47, 8]   Ἀντώνιος πολλὰ αὐτῷ καὶ δυσχερῆ  ἐξονειδίσας   ἔπειτ´ ἐκέλευσεν αὐτὴν ἐκφανέστερον τῶν
[47, 48]   εὐθύς, ὥς τινές φασιν, ἀπεχώρησε·  δείσας   δ´ οὖν ἐκ τούτων
[47, 37]   οὖν Καῖσαρ πυθόμενος τοῦτο καὶ  δείσας   ἑκάτερον, εἴτε τι ἐλαττωθείη κατὰ
[47, 11]   πλὴν μιᾶς προσηγορίας ὤν, καὶ  δείσας   μή τι κατὰ τοῦτο, οἷα
[47, 24]   ἐν τοῖς φιλτάτοις ἀεί ποτε  νομίσας   εἶναι, καὶ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ
[47, 20]   τῇ Καμπανίᾳ μετὰ τοῦ Βρούτου  χρονίσας   ἐπετήρει τὰ γιγνόμενα. καί τινα
[47, 31]   παρέσχον. ἐπειδή τε φρούριόν τι  ἐπιτειχίσας   σφίσιν ἐς τὴν Συρίαν ἀπῆρε,
[47, 6]   τινας Κάτων Μᾶρκος  ταμιεύσας   ἀπῄτησε πάνθ´ ὅσα ἐπ´ αὐτοῖς
[47, 30]   ἐς τὸν τῶν Λαοδικέων λιμένα  ἐσπλεύσας   τούς τε ἀνταναχθέντας ἐκράτησε καὶ
[47, 48]   τῇ ἀνάγκῃ καὶ παρὰ γνώμην  δουλεύσας,   ἄλλως τε καὶ ὅτι οἱ
[47, 37]   ῥώμην τινὰ τοῖς σφετέροις παρέσχεν,  ἐνεδρεύσας   δέ τινας τῶν ἐναντίων σιταγωγοῦντας
[47, 26]   τοιάδε ἦν. Καικίλιος Βάσσος ἱππεὺς  συστρατεύσας   τε τῷ Πομπηίῳ καὶ ἀναχωρήσας
[47, 40]   κυνὸς σῶμα πρὸς τὸ Δημήτριον  προσελκύσας   τήν τε γῆν τοῖς ποσὶν
[47, 21]   τὴν Μακεδονίαν, καίπερ μηδέν σφισι  προσηκούσας,   ἀλλ´ ὅτι τῷ καιρῷ καὶ
[47, 30]   προσεποιήσατο. κἀκ τούτων ἡμέρας τινὰς  ἰσχύσας   (τά τε γὰρ ἄλλα καὶ
[47, 49]   ἀλλὰ ἀπογνοὺς μὲν τὴν σωτηρίαν  ἀπαξιώσας   δὲ τὴν ἅλωσιν ἐς τὸν
[47, 23]   ὀλίγους τῶν θρασυτάτων τοὺς μὲν  θανατώσας   τοὺς δὲ ἀπαλλάξας ἐκ τῆς
[47, 12]   τε τὴν Ῥώμην καὶ ἐς  τὰς   ἄλλας πόλεις, τά τε ἄλλα
[47, 40]   Ἀλβανῷ ὂν αἷμα παρ´ αὐτὰς  τὰς   ἀνοχὰς ἔκ τε τοῦ δεξιοῦ
[47, 11]   μήτε ἐς τὸ ἀνέλπιστον πρὸς  τὰς   αὐτίκα συμφορὰς ἐκπλήττεσθαί τινα μήτε
[47, 15]   τὰ κτήματα τοῦθ´ οὕτως ἐγίγνετο,  τὰς   δὲ ἀρχὰς τάς τε ἱερωσύνας
[47, 33]   ἐκεῖ κατὰ παιδείαν ἐπεποίητο εἶχε)  τὰς   δὲ δὴ ναῦς καὶ τὰ
[47, 16]   θάνατον μὲν μηδενὶ ἔτι φέροντα,  τὰς   δὲ οὐσίας τῶν ζώντων ἀποσυλῶντα
[47, 26]   Τύρον, ἐκεῖ ἐν τῷ ἐμπορίῳ  τὰς   διατριβὰς λανθάνων ἐποιεῖτο. ἦρχε δὲ
[47, 47]   ὅπλοις καὶ τότε ἔτι μόνον  τὰς   ἐλπίδας οὐχ ὅτι τῆς νίκης
[47, 19]   καὶ ὑβρίσθη. τάς τε ἀρχὰς  τὰς   ἐν τῇ πόλει ἐπὶ πλείω
[47, 3]   δὲ οὐ παρὰ τὰς σφαγὰς  τὰς   ἐν τῷ πρὶν γενομένας παρήλλαξεν·
[47, 20]   χαλεπαίνειν, ἐξεχώρησαν ὡς καὶ ἐπὶ  τὰς   ἔξω ἀρχάς, ἃς προσετετάχατο, ἐπειγόμενοι.
[47, 6]   καὶ οὐκ ἔχοντες ὁπόθεν ἄλλοθεν  τὰς   ἐπιθυμίας τῶν στρατιωτῶν ἀποπληρώσωσι, κοινήν
[47, 15]   ἄρχοντας, παύσαντες ἐκείνους μὲν ἐς  τὰς   ἡγεμονίας τῶν ἐθνῶν ἔστειλαν, ἑτέρους
[47, 35]   ἑτέραν δέ τινα μακροτέραν κατὰ  τὰς   Κρηνίδας ὠνομασμένας περιελθόντες φυλακῇ μὲν
[47, 34]   αὐτοβοεὶ εἷλε, καὶ τῶν πόλεων  τὰς   μὲν πλείους ἀμαχεὶ προσηγάγετο, Ξάνθον
[47, 34]   ἐξαίφνης ἐκδραμόντων καὶ πῦρ ἐς  τὰς   μηχανὰς ἐμβαλόντων, τά τε τοξεύματα
[47, 17]   τινες, ὠνούμενοί γε ἐδίδοσαν, καὶ  τὰς   ὁδοὺς οἰκείοις οἱ βουλευταὶ δαπανήμασιν
[47, 17]   ἀλλὰ καὶ προσέτι οἱ μὲν  τὰς   οὐσίας τῶν τελευτώντων ὅλας καὶ
[47, 33]   ἤπειρον ἐπ´ αὐτὸν προδιαπλεῦσαι καὶ  τὰς   πέδας ἃς ἐκόμιζον ὡς καὶ
[47, 14]   τε γυναιξὶ ταῖς τῶν φονευομένων  τὰς   προῖκας καὶ τοῖς τέκνοις τοῖς
[47, 28]   τὸ στρατόπεδον κατὰ πάσας ἅμα  τὰς   πύλας ἐσπεσόντες πάντα τὰ ἐν
[47, 20]   ἐς τὴν ἀγορὰν ἐσῄεσαν, καὶ  τὰς   στρατηγίας ἐν τῷ αὐτῷ
[47, 14]   ἐπιβουλευθῆναι, ἐζηλώκασι. ~τοιαῦτα μὲν περὶ  τὰς   σφαγὰς ἐγίγνετο, πολλὰ δὲ δὴ
[47, 3]   ἐσεγράφησαν. τοῦτο δὲ οὐ παρὰ  τὰς   σφαγὰς τὰς ἐν τῷ πρὶν
[47, 5]   τὰς φιλίας τάς τε ἔχθρας  τὰς   σφοδρὰς αὐτοῖς ἐπεποιήκεσαν. πάντας γὰρ
[47, 19]   ἐπανιοῦσα ἠγνοήθη τε καὶ ὑβρίσθη.  τάς   τε ἀρχὰς τὰς ἐν τῇ
[47, 44]   καὶ ἑαυτοὺς προϊέμενοι. καί τινες  τάς   τε ἀσπίδας ἀπερρίπτουν, καὶ ἀντιλαμβανόμενοι
[47, 43]   κἀκ τούτου ἀλαλάξαντες οἱ ὁπλῖται  τάς   τε ἀσπίδας τοῖς δορατίοις ἔκρουσαν
[47, 5]   δυναστειῶν διαλλαγαὶ καὶ τὰς φιλίας  τάς   τε ἔχθρας τὰς σφοδρὰς αὐτοῖς
[47, 1]   καὶ συνῳδία τις νυκτὸς περιηχήσασα  τάς   τε θυμηδίας καὶ τὸν ὄλεθρον
[47, 15]   οὕτως ἐγίγνετο, τὰς δὲ ἀρχὰς  τάς   τε ἱερωσύνας τῶν θανατωθέντων οὐ
[47, 8]   ἐπικουρῆσαί τινι αὐτῶν ἐπιχειρήσαντας ἔκτεινε.  τάς   τε κεφαλάς σφων, εἰ καὶ
[47, 41]   ἐς δὲ δὴ τὰ ὅπλα  τάς   τε μάχας ἰοῦσι κίνδυνον φέρει,
[47, 28]   αὐτοῖς ὄντων, Κάσσιος ἐπελθὼν  τάς   τε πόλεις πάσας εὐθὺς πρός
[47, 4]   Σύλλου οἵ τέ τι δρῶντες  τάς   τε τόλμας πρόσχημα, ἅτε καὶ
[47, 14]   δὴ καὶ ἄτοπα καὶ περὶ  τὰς   τῶν ἄλλων οὐσίας συνέβαινε. καίτοι
[47, 5]   αἱ τῶν δυναστειῶν διαλλαγαὶ καὶ  τὰς   φιλίας τάς τε ἔχθρας τὰς
[47, 8]   δὲ δὴ Φουλουία ἔς τε  τὰς   χεῖρας αὐτὴν πρὶν ἀποκομισθῆναι ἐδέξατο,
[47, 17]   ἄλλοις ἔς τε τὸ ναυτικὸν  οἰκέτας,   εἰ καὶ μὴ εἶχόν τινες,
[47, 38]   τε ἀκριβῶς ὄντες καὶ πρὸς  πολίτας   ἀγωνιζόμενοι ἐκείνων τε οὐδὲν ἧττον
[47, 5]   πέλας συναραμένους τέ τι καὶ  συμπράξαντας   ἐν πολεμίου μοίρᾳ οἱ ἕτεροι
[47, 45]   καὶ τότε δὲ τῷ μὴ  πάντας   ἅμα τοὺς ἑτέρους, ἀλλ´ ἐν
[47, 37]   ἐφαίνετο τὸ μὴ οὐχ ἅμα  πάντας   αὐτοὺς αὐλίζεσθαι, ἔς τε χωρίον
[47, 5]   ἔχθρας τὰς σφοδρὰς αὐτοῖς ἐπεποιήκεσαν.  πάντας   γὰρ τοὺς τῷ πέλας συναραμένους
[47, 18]   γενέσια αὐτοῦ δαφνηφοροῦντας καὶ εὐθυμουμένους  πάντας   ἑορτάζειν ἠνάγκασαν, νομοθετήσαντες τοὺς μὲν
[47, 16]   δεκατείαν τινὰ καινὴν δεκατευθῆναι σφόδρα  πάντας   ἠνίασε. τῷ μὲν γὰρ λόγῳ
[47, 7]   ἐξήγαγεν, ὥστε τὸν Καίσαρα θαυμάσαντα  πάντας   μὲν αὐτοὺς ἀφεῖναι (καὶ γὰρ
[47, 15]   τῶν ἀγορανομούντων τινὰ ἐσήγαγον· καὶ  πάντας   μετὰ τοῦτο τοὺς στρατηγούς, πέντε
[47, 39]   τὸν ἀγῶνα τοῦτον καὶ ὑπὲρ  πάντας   τοὺς ἐμφυλίους τοὺς τοῖς Ῥωμαίοις
[47, 28]   τούς τε ἄλλους τοὺς οὐκ  ἐθελήσαντάς   οἱ συστρατεῦσαι, ἀπέπεμψε μηδὲν ἀδικήσας,
[47, 18]   νομοθετήσαντες τοὺς μὲν ἄλλους τοὺς  ἀμελήσαντας   αὐτῶν ἐπαράτους τῷ τε Διὶ
[47, 8]   καὶ τοὺς ἐπικουρῆσαί τινι αὐτῶν  ἐπιχειρήσαντας   ἔκτεινε. τάς τε κεφαλάς σφων,
[47, 27]   χειμάζοντας ἐπεδίωξε μὲν ἐς Κιλικίαν  προαποχωρήσαντας,   οὐ μὴν καὶ προσεποιήσατο) καὶ
[47, 5]   ἐν ἰδίᾳ ἕκαστος τοὺς  ἐπιβουλεύσαντάς   οἱ ἠμύνετο, καὶ τοὺς φιλτάτους
[47, 6]   ὅτι τοὺς ἐπὶ τοῦ Σύλλου  φονεύσαντάς   τινας Κάτων Μᾶρκος
[47, 8]   καὶ ἀνηλεῶς οὐχ ὅτι τοὺς  ἐκτεθέντας   ἀλλὰ καὶ τοὺς ἐπικουρῆσαί τινι
[47, 48]   καὶ ὅτι οἱ ἐναντίοι τοὺς  ζωγρηθέντας   τῶν στρατιωτῶν αὐτοῦ ἀπεκτόνεσαν. πράξας
[47, 28]   τῇ Αἰγύπτῳ ὑπὸ τοῦ Καίσαρος  καταλειφθέντας   προσιέναι, καὶ ἐκείνους τε ἀκονιτὶ
[47, 21]   ἐκ τῶν τῷ Δολοβέλλᾳ συνεξελθόντων  ὑπολειφθέντας   διὰ νόσον διὰ
[47, 23]   διέθηκεν ὥστε σφᾶς τούς τε  ἀποπεμφθέντας   ὡς καὶ τῆς στάσεως αἰτιωτάτους
[47, 30]   Λαοδικέων λιμένα ἐσπλεύσας τούς τε  ἀνταναχθέντας   ἐκράτησε καὶ ἀπέκλεισέν οἱ καὶ
[47, 30]   φρουρούς τινας αὐτοῦ ἐν Αἰγέαις  ὄντας   ἐνίκησε, καὶ ἐς τὴν Συρίαν
[47, 36]   Κάσσιον καὶ τὸν Βροῦτον ἀσχόλους  ὄντας   ἐπυνθάνοντο, ἐπὶ πλεῖόν τε αὐτοὺς
[47, 32]   καὶ ἐκείνους ἅτε καὶ τρεῖς  ὄντας   καὶ τοιαῦτα δρῶντας προσκαταλῦσαι γλιχόμενοι,
[47, 21]   τῆς μετὰ τοῦ Κράσσου στρατείας  ὄντας   ὥρμησε, Βροῦτος δὲ τήν τε
[47, 48]   μαχόμενον, ἐνέδωκε. καὶ μετὰ τοῦτο  φυγόντας   αὐτοὺς ἄλλους ἄλλῃ ἐπεδίωξαν μὲν
[47, 27]   προσηταιρίσατο (τοὺς γὰρ ἐν Ἀπαμείᾳ  χειμάζοντας   ἐπεδίωξε μὲν ἐς Κιλικίαν προαποχωρήσαντας,
[47, 26]   Ταρκονδίμοτον τούς τε Ταρσέας καὶ  ἄκοντας   ἐς τὸ συμμαχικὸν προσηγάγετο· οὕτω
[47, 1]   αὐτοῦ ἱδρυθείς, καὶ δύο κόρακας  προσπεσόντας   οἱ τίλλειν τε τῶν πτερῶν
[47, 46]   συμβαλὼν ἱππεῦσιν οὓς Βροῦτος  ζητήσοντας   αὐτὸν ἀπεστάλκει ἀνέστρεψε, καὶ σχολῇ
[47, 14]   τοῦτο δὲ τοὺς τὰ χωρία  ἔχοντας   τὸ ἥμισυ τῶν προσόδων αὐτῶν
[47, 15]   τοὺς στρατηγούς, πέντε ἡμέρας ἔτι  ἄρχοντας,   παύσαντες ἐκείνους μὲν ἐς τὰς
[47, 48]   ηὐτομόλησαν δὲ καὶ πρὸς αὐτοὺς  Ἀμύντας   τε τοῦ Δηιοτάρου στρατηγὸς
[47, 37]   ἐνεδρεύσας δέ τινας τῶν ἐναντίων  σιταγωγοῦντας   καὶ σφαλεὶς οὐκέτ´ οὐδ´ αὐτὸς
[47, 33]   καίτοι τοσοῦτον ἐπὶ τῷ ναυτικῷ  φρονοῦντας   ὥστε ἔς τε τὴν ἤπειρον
[47, 32]   ἑτέρους διαπέμποντες τούς τε μηδέπω  ὁμοφρονοῦντάς   σφισι προσεκτῶντο καὶ χρήματα καὶ
[47, 16]   καὶ ἀνδρῶν ὁμοίως καὶ γυναικῶν,  εὐποροῦντας   ἐς λευκώματα ἐσγραφῆναι καὶ δεκατείαν
[47, 18]   ἔνεμον. τά τε γενέσια αὐτοῦ  δαφνηφοροῦντας   καὶ εὐθυμουμένους πάντας ἑορτάζειν ἠνάγκασαν,
[47, 45]   νενικηκότας πρὸς τὸ οἰκεῖον ἑκατέρους  ἀναχωροῦντας   συντυχεῖν. ~τῆς μὲν δὴ οὖν
[47, 33]   πέδας ἃς ἐκόμιζον ὡς καὶ  ζῶντας   πολλοὺς αἱρήσοντες ἐπιδεικνύναι σφίσι, ναυμαχίᾳ
[47, 32]   καὶ τρεῖς ὄντας καὶ τοιαῦτα  δρῶντας   προσκαταλῦσαι γλιχόμενοι, πολλῷ προθυμότερον κοινῇ
[47, 34]   τινὰς ἐνέβαλον, καὶ τοὺς μὲν  ὁρῶντας   τὸ γιγνόμενον προκατέπληξαν, τοῖς δ´
[47, 26]   ἄλλους ἐς φυλακὴν τῆς πόλεως  φοιτῶντας   ἀνηρτήσατο, περί τε τοῦ Καίσαρος
[47, 45]   ταφρεύματα διαπορθηθῆναι καὶ ἀλλήλοις τοὺς  νενικηκότας   πρὸς τὸ οἰκεῖον ἑκατέρους ἀναχωροῦντας
[47, 44]   μὴ τρωθῶσι (τούς τε γὰρ  ἀνθεστηκότας   ἅμα ἀποκτεῖναι καὶ ἑαυτοὺς σῶσαι
[47, 36]   Μακεδονίαν προέπεμψαν· αἰσθόμενοι δὲ αὐτοὺς  ἑαλωκότας,   τοῖς μὲν Λυκίοις καὶ τοῖς
[47, 39]   τοὺς ἐμφυλίους τοὺς τοῖς Ῥωμαίοις  γεγονότας   οὐκ ἀπεικότως ἄν τις συμβῆναι
[47, 9]   φονεύσοντες ἀπέλυσαν. προδόντες δέ τινες  δεσπότας   καὶ φίλους ἐκολάσθησαν, καὶ
[47, 7]   πλείστους, τοῖς τε προδοῦσι τοὺς  δεσπότας   τοὺς φίλους χαλεπώτατα καὶ
[47, 14]   τούτῳ καὶ γεωνόμους ὁμοῦ καὶ  οἰκιστὰς   αὐτοῖς προσαπέδειξαν. τὸ μὲν οὖν
[47, 13]   τῶν πάνυ ἀνδρικῶν ἀντικαρτερεῖν πρὸς  αὐτὰς   ἐδύνατο, ἀλλ´ ἔν τε τοῖς
[47, 40]   τῷ Ἀλβανῷ ὂν αἷμα παρ´  αὐτὰς   τὰς ἀνοχὰς ἔκ τε τοῦ
[47, 31]   Ταύρου διόδων εἶρξαι, προεκλιπόντες δὲ  αὐτὰς   ὑπὸ δέους παραχρῆμα μὲν ἐσπείσαντο
[47, 18]   ἐκείνῳ εἶναι, τοὺς δὲ δὴ  βουλευτὰς   τούς τε υἱεῖς σφων πέντε
[47, 22]   τά τε ἔθνη καὶ τοὺς  στρατιώτας   ἐπ´ αὐτῇ ποιούμενος. οἱ δέ
[47, 23]   ἀλλ´ ἐς τοὺς τοῦ Βρούτου  στρατιώτας   ἔπραττεν ἀπόστασιν· φωραθείς τε ἐπὶ
[47, 48]   τρόπον τινὰ ἐνέβαλον, προκαλούμενοι τοὺς  στρατιώτας   τὰ σφέτερα φρονῆσαι (καὶ
[47, 32]   σφισι προσεκτῶντο καὶ χρήματα καὶ  στρατιώτας   ἤθροιζον. ~καὶ αὐτοῖς οἱ μὲν
[47, 21]   προσεῖχον αὐτῷ, καὶ διότι καὶ  στρατιώτας   συχνούς, τοὺς μὲν ἐκ τῆς
[47, 14]   ἀφείλοντο. καὶ προσέτι καὶ τοὺς  στρατιώτας   τήν τε τροφὴν παρὰ τῶν
[47, 28]   τὴν Ἰουδαίαν ὥρμησε, πυθόμενος τοὺς  στρατιώτας   τοὺς ἐν τῇ Αἰγύπτῳ ὑπὸ
[47, 21]   προαπαντήσαντός οἱ αὐτοῦ τούς τε  στρατιώτας   ᾠκειώσατο, καὶ ἐκεῖνον ἐς τὸ
[47, 5]   τοῦ διαφόρου τιμωρίαν ποιούμενοι ῥᾳδίως  σφᾶς   ἀντεδίδοσαν. ~κἀκ τούτου τούς τε
[47, 26]   Ταρσεῖς εἶχον ὥστε καὶ Ἰουλιόπολίν  σφας   ἀπ´ αὐτοῦ μετονομάσαι. ταῦτ´ οὖν
[47, 33]   ἐπ´ ἐκείνους πρῶτον τραπέσθαι, ἐλπίσαντές  σφας,   ἅτε καὶ τοῖς ὅπλοις πολὺ
[47, 9]   ὑπὸ τῶν ἐχθίστων ἐσώθησαν. ἄλλοι  σφᾶς   αὐτοὺς ἀπέκτειναν, ἄλλους αὐτοὶ οἱ
[47, 2]   αὐτοῖς ἔφερε· πάνυ γὰρ ἱκετευθῆναί  σφας   ἔδει ἵνα αὐτὰ ποιήσωσι. καὶ
[47, 47]   ἀκινδύνως ἐν τῷ χρόνῳ κατεργάσεσθαί  σφας   ἔχων θορυβεῖν τε αὐτοὺς ἄλλως
[47, 44]   σφέτερα ὡς καὶ ἐς ἀόπλους  σφᾶς   ἐώθουν· καὶ ἕτεροι τρωθῆναί τι
[47, 24]   τὴν Ἀσίαν ὕστερον ἔπλευσεν, ὅπως  σφᾶς   ὅτι τε πορρωτάτω τῆς Ἰταλίας
[47, 31]   τῷ Ῥούφῳ προσεκεχωρήκεσαν) ἄλλο μέν  σφας   οὐδὲν δεινὸν εἰργάσατο, τὰ δὲ
[47, 47]   αὐτοῦ παραλαβών, καὶ λόγοις τέ  σφας   παραμυθούμενος καὶ δόσει χρημάτων ἀνθ´
[47, 34]   δὲ χρεῶν ἀποκοπῆς προτετυχηκότες, ἐκώλυόν  σφας   συμβῆναι) τὸ μὲν πρῶτον τοὺς
[47, 23]   τῆς συστρατείας, οὕτω διέθηκεν ὥστε  σφᾶς   τούς τε ἀποπεμφθέντας ὡς καὶ
[47, 42]   ἓν ἕκαστον ἑκάτερα καὶ ἱκετεύοντές  σφας   τῶν μὲν ὀριγνήσασθαι τὰ δὲ
[47, 41]   δὴ τὰ ὅπλα τάς τε  μάχας   ἰοῦσι κίνδυνον φέρει, τοῦτο τότε
[47, 40]   ὂν αἷμα παρ´ αὐτὰς τὰς  ἀνοχὰς   ἔκ τε τοῦ δεξιοῦ ὤμου
[47, 20]   ὡς καὶ ἐπὶ τὰς ἔξω  ἀρχάς,   ἃς προσετετάχατο, ἐπειγόμενοι. καίτοι καὶ
[47, 12]   αὖθις, καί τινες αὐτῶν καὶ  ἀρχὰς   ἔσχον. δ´ ἀναχώρησίς σφισι
[47, 19]   τε καὶ ὑβρίσθη. τάς τε  ἀρχὰς   τὰς ἐν τῇ πόλει ἐπὶ
[47, 15]   τοῦθ´ οὕτως ἐγίγνετο, τὰς δὲ  ἀρχὰς   τάς τε ἱερωσύνας τῶν θανατωθέντων
[47, 49]   δὲ ἀνδρῶν τῶν πρώτων τῶν  ἀρχάς   τινας σχόντων καὶ ἐκ
[47, 47]   καί ποτε καὶ τὸν ποταμὸν  παρατρέψας   πολὺ τοῦ ἐρύματος αὐτῶν κατέκλυσεν.
[47, 24]   ἀδελφὸς Μᾶρκος ἐξαρπάσαι,  πέμψας   τινάς, ἐπεχείρησε. καὶ τοῦτον μὲν
[47, 10]   ἐς σπήλαιόν τις τὸν δεσπότην  κατακρύψας,   εἶτ´ ἐπειδὴ καὶ ὣς καθ´
[47, 44]   λαμβανόμενοι τὰ σφέτερα ὡς καὶ  ἐς   ἀόπλους σφᾶς ἐώθουν· καὶ ἕτεροι
[47, 30]   ἐκ τῆς Ἀσίας ἐπῆλθε) διέβαλεν  ἐς   Ἄραδον, ὅπως καὶ παρ´ ἐκείνων
[47, 19]   μηδένα ἔτι τὸ παράπαν ἐσελθεῖν  ἐς   αὐτὸ δυνηθῆναι. τῷ μὲν δὴ
[47, 39]   δυναστείαν αὐτοὺς ἦγον, οἱ δὲ  ἐς   αὐτονομίαν ἐξῃροῦντο. ὅθεν οὐδ´ ἀνέκυψεν
[47, 40]   τε ἐκείνων μόνων διεφοίτων καὶ  ἐς   αὐτοὺς κατέβλεπον, δεινόν τέ τι
[47, 19]   παραχρῆμά τε ἔκλεισαν καὶ ὕστερον  ἐς   ἄφοδον μετεσκεύασαν· καὶ τὸ βουλευτήριον
[47, 25]   τοῖς Ῥωμαίοις αὐτὴν κατέλιπε) καὶ  ἐς   Βησσοὺς ἐμβαλών, εἴ πως ἀμύναιτό
[47, 44]   τοῦ ὀλέθρου σφῶν ὀλοφυρμὸν ἐποιοῦντο,  ἐς   γὰρ τὸ λυπῆσον οὐκ ἐξικνοῦντο.
[47, 49]   ἐς τὸ στρατόπεδόν πῃ διαπεσεῖν  (ἐς   γὰρ χωρίον τι ἐρυμνὸν ἀναπεφευγὼς
[47, 41]   τε ἐρύματι αὐτοῦ μένουσι σωτηρίαν,  ἐς   δὲ δὴ τὰ ὅπλα τάς
[47, 21]   δύναμίν τινα ἀξιόλογον ἔχον, προσεποιήσατο·  ἐς   δὲ δὴ τὴν Μακεδονίαν ἦλθε
[47, 23]   αὐτόν, ὡς καὶ νοσοῦντά τινα  ἐς   δίφρον κατάστεγον ἐμβαλών· οὔτε δὲ
[47, 39]   ἐποιήσαντο, τότε δὲ οἱ μὲν  ἐς   δυναστείαν αὐτοὺς ἦγον, οἱ δὲ
[47, 29]   τε συνοῦσίν οἱ ῥητὴν ἡμέραν  ἐς   ἔκλειψιν τῆς φιλίας αὐτοῦ προεῖπον,
[47, 41]   εἰπεῖν τῷ Καίσαρι ὅτι τε  ἐς   ἕνης μάχη γενήσοιτο, καὶ
[47, 37]   ἔς τε χωρίον ἓν καὶ  ἐς   ἔρυμα ἓν τὰ τρία στρατεύματα
[47, 6]   πολλὰ παρενομήθη, καὶ παιδίσκον τινὰ  ἐς   ἐφήβους ἐσήγαγον, ἵν´ ὡς ἐς
[47, 5]   γὰρ τις οὐδεὶς  ἐς   ἔχθραν ἀπ´ ἰδίας τινὸς αἰτίας
[47, 47]   τὸ μὲν τοῦ Κασσίου σῶμα  ἐς   Θάσον εὐθὺς κρύφα ἔπεμψεν, ὀκνήσας
[47, 7]   Οὐίνιον ἐπικηρυχθέντα τὸ μὲν πρῶτον  ἐς   κιβωτὸν παρὰ ἀπελευθέρῳ τινὶ Φιλοποίμενι
[47, 27]   ἐν Ἀπαμείᾳ χειμάζοντας ἐπεδίωξε μὲν  ἐς   Κιλικίαν προαποχωρήσαντας, οὐ μὴν καὶ
[47, 16]   ἀνδρῶν ὁμοίως καὶ γυναικῶν, εὐποροῦντας  ἐς   λευκώματα ἐσγραφῆναι καὶ δεκατείαν τινὰ
[47, 35]   τὸ ὄρος ἐκεῖνο ἑτέρῳ τινὶ  ἐς   μεσόγειαν ἀνατείνοντι συμβάλλει, καὶ ἔστι
[47, 8]   τῷ τε ἀδελφῷ τῷ Παύλῳ  ἐς   Μίλητον ἐκδρᾶναι ἐπέτρεψε, καὶ πρὸς
[47, 34]   συνεσπεσόντες σφίσι τοῦ τε πυρὸς  ἐς   οἰκίας τινὰς ἐνέβαλον, καὶ τοὺς
[47, 10]   αὐτὸς ἐτιμήθη. ταῦτα μὲν οὖν  ἐς   οὐδεμίαν ὀνόματος μνήμην ἀνήκει· Ὁσίδιον
[47, 34]   τοξεύματα καὶ ἀκόντια ἅμα ἀφέντων,  ἐς   πᾶν κινδύνου ἀφίκετο. κἂν πασσυδὶ
[47, 24]   μὲν οὐδένα σφίσιν ἐξέδωκεν, ἀλλ´  ἐς   πλοῖα αὐτοὺς ἐμβαλὼν ὡς καὶ
[47, 34]   πλείους ἀμαχεὶ προσηγάγετο, Ξάνθον δὲ  ἐς   πολιορκίαν κατέκλεισε. καὶ αὐτῶν ἐξαίφνης
[47, 27]   αὐτὸν ταῦτα Γάιός τις Ἀντίστιος  ἐς   πολιορκίαν κατέκλεισε. καὶ μετὰ τοῦτο
[47, 0]   Καῖσαρ καὶ Ἀντώνιος καὶ Λέπιδος  ἐς   Ῥώμην ἐλθόντες σφαγὰς εἰργάσαντο. β.
[47, 10]   νομίζω, διηγήσομαι. τοῦτο μὲν γὰρ  ἐς   σπήλαιόν τις τὸν δεσπότην κατακρύψας,
[47, 17]   ἀλλ´ ὑπό τε τῶν τάξεων  ἐς   στενὸν κατακλειόμενοι καὶ ἀργυρίου δεινῶς
[47, 6]   ἀποκτείνῃ, προηγόρευσαν ὅτι οὐδένα αὐτῶν  ἐς   τὰ δημόσια γράμματα ἐσγράψουσι. τούς
[47, 13]   πολλοὶ μὲν τῶν τὸ πρῶτον  ἐς   τὰ λευκώματα ἐγγραφέντων ἀπηλίφησαν, πολλοὶ
[47, 25]   διεπράξατο, Ῥασκυπόριδός οἱ δυνάστου τινὸς  ἐς   τὰ μάλιστα βοηθήσαντος. ἐντεῦθεν δὲ
[47, 6]   καὶ τοῖς ἀναγκαίοις, ὑφ´ ὧνπερ  ἐς   τὰ μάλιστα καὶ σωθήσεσθαι καὶ
[47, 25]   μὲν ταῦτά τε ἔπρασσεν, καὶ  ἐς   τὰ νομίσματα ἐκόπτετο εἰκόνα
[47, 7]   νέος τε ὢν καὶ ἄρτι  ἐς   τὰ πράγματα παριὼν οὔτ´ ἄλλως
[47, 44]   τά τε προβλήματα ἀπέσπων καὶ  ἐς   τὰ στήθη ἔτυπτον. ἄλλοι τῶν
[47, 17]   καὶ ἐλάμβανον, οἱ δὲ καὶ  ἐς   τὰ τῶν ζώντων ἔτι γερόντων
[47, 12]   ἔς τε τὴν Ῥώμην καὶ  ἐς   τὰς ἄλλας πόλεις, τά τε
[47, 15]   ἔτι ἄρχοντας, παύσαντες ἐκείνους μὲν  ἐς   τὰς ἡγεμονίας τῶν ἐθνῶν ἔστειλαν,
[47, 34]   αὐτῶν ἐξαίφνης ἐκδραμόντων καὶ πῦρ  ἐς   τὰς μηχανὰς ἐμβαλόντων, τά τε
[47, 40]   ῥεῖν ἤρξαντο· συνενηνέχθαι δέ πως  ἐς   ταὐτὸ καὶ ὅσα παρὰ τῶν
[47, 23]   κατέλαβον. καὶ αὐτοὺς Βροῦτος  ἐς   τε ὁμολογίαν ὑπαγαγόμενος, καὶ ὀλίγους
[47, 20]   τε ἄλλους σφίσι γενομένην καὶ  ἐς   τὴν ἀγορὰν ἐσῄεσαν, καὶ τὰς
[47, 2]   καὶ ἐν τοῖς Ἀσκληπιείοις μέλισσαι  ἐς   τὴν ἄκραν πολλαὶ συνεστράφησαν, γῦπές
[47, 23]   τοὺς δὲ καὶ ἐπ´ ἐκεῖνον  ἐς   τὴν Ἀπολλωνίαν, ὅπως ἐξαρπάσωσιν αὐτόν,
[47, 25]   καὶ πάντα τὰ ἐκεῖ κρατυνάμενος  ἐς   τὴν Ἀσίαν αὖθις ἀνεκομίσθη. Βροῦτος
[47, 32]   τὰ ἐν τῇ Κιλικίᾳ κατεστήσατο,  ἐς   τὴν Ἀσίαν πρὸς τὸν Βροῦτον
[47, 29]   Μακεδονίας καὶ διὰ τῆς Θρᾴκης  ἐς   τὴν Ἀσίαν τὸ ἔθνος κομισθεὶς
[47, 24]   τὴν ἄνω Μακεδονίαν ἀνεχώρησε, κἀντεῦθεν  ἐς   τὴν Ἀσίαν ὕστερον ἔπλευσεν, ὅπως
[47, 25]   ἀπουσίαν αὐτοῦ νεωτερισθῇ, καὶ εὐθὺς  ἐς   τὴν Εὐρώπην ἐπειχθεὶς τήν τε
[47, 49]   ἀπὸ τοῦ Δυρραχίου διάπλῳ περιπεσοῦσα  ἐς   τὴν θάλασσαν ἐρρίφη. τελευτήσαντος δὲ
[47, 28]   τεκμήρασθαι. παραλαβὼν οὖν τὴν Συρίαν  ἐς   τὴν Ἰουδαίαν ὥρμησε, πυθόμενος τοὺς
[47, 7]   προείρητο) τὸν δὲ Φιλοποίμενα καὶ  ἐς   τὴν ἱππάδα κατατάξαι. ~ἐκεῖνος μὲν
[47, 47]   οὔτ´ ἄλλοσέ ποι μεταναστῆναι οὔτ´  ἐς   τὴν Ἰταλίαν ἀνακομισθῆναι δυνάμενοι, ἀλλ´
[47, 1]   ἐκείνοις μὲν οὖν ταῦτα πρὶν  ἐς   τὴν Ἰταλίαν ἐλθεῖν ἐγένετο· τῷ
[47, 22]   καὶ ἑαυτῷ συναλλαγῆναι, καὶ αὐτὸς  ἐς   τὴν Ἰταλίαν πλεῦσαι παρεσκευάζετο, ὅθεν
[47, 32]   αὐτοὺς ἐκεῖσε κωλῦσαι, καὶ  ἐς   τὴν Ἰταλίαν προδιαβῆναι· ἐπεὶ δὲ
[47, 40]   πρὸ αὐτῶν καὶ ἐπ´ αὐτοῖς  ἐς   τὴν κατάλυσιν τῆς δημοκρατίας συμβαίνοντα
[47, 8]   ἐξείλκυσε καὶ ταῖς βελόναις αἷς  ἐς   τὴν κεφαλὴν ἐχρῆτο κατεκέντησε, πολλὰ
[47, 30]   ἐγκρατὴς οὕτω τῆς Ἀσίας γενόμενος  ἐς   τὴν Κιλικίαν ἦλθε, τοῦ Κασσίου
[47, 30]   συμβαλὼν αὐτῷ ἡττήθη. κατακλεισθείς τε  ἐς   τὴν Λαοδίκειαν ἐπορθεῖτο, τῆς μὲν
[47, 38]   τήν τε Ἰταλίαν καταλάβῃ καὶ  ἐς   τὴν Μακεδονίαν ἔλθῃ, ὤργων.
[47, 25]   τὰ μάλιστα βοηθήσαντος. ἐντεῦθεν δὲ  ἐς   τὴν Μακεδονίαν ἐλθὼν καὶ πάντα
[47, 35]   κατὰ μόνας προενεγκόντες καὶ διαλυσάμενοι  ἐς   τὴν Μακεδονίαν ἠπείγοντο. καὶ αὐτοὺς
[47, 36]   τε Σάξαν καὶ τὸν Νωρβανὸν  ἐς   τὴν Μακεδονίαν προέπεμψαν· αἰσθόμενοι δὲ
[47, 33]   καὶ μετὰ τοῦτο καὶ αὐτὸς  ἐς   τὴν νῆσον περαιωθεὶς ἄλλο μὲν
[47, 41]   ἔτι κακῶς ἀρρωστοῦντα, ἐξαγαγεῖν καὶ  ἐς   τὴν παράταξιν καταστῆσαι· ὑφ´ οὗπερ
[47, 20]   γιγνόμενα. καί τινα καὶ γράμματα  ἐς   τὴν Ῥώμην, ἅτε καὶ στρατηγοῦντες,
[47, 1]   ~Ταῦτ´ οὖν συνθέμενοι καὶ συνομόσαντες  ἐς   τὴν Ῥώμην, δόξῃ μὲν ὡς
[47, 2]   ἔδωκε. ~καὶ οἱ μὲν οὕτως  ἐς   τὴν Ῥώμην πρότερος μὲν
[47, 49]   δὲ δὴ κεφαλὴ ἐπέμφθη μὲν  ἐς   τὴν Ῥώμην, χειμῶνι δ´ ἐν
[47, 1]   ἔς τε τὸ στρατόπεδον καὶ  ἐς   τὴν σκηνὴν δειπνοποιουμένου αὐτοῦ ἐσελθὼν
[47, 31]   τε φρούριόν τι ἐπιτειχίσας σφίσιν  ἐς   τὴν Συρίαν ἀπῆρε, προτιμότερον τὸ
[47, 30]   ἐν Αἰγέαις ὄντας ἐνίκησε, καὶ  ἐς   τὴν Συρίαν ἐνέβαλε. καὶ τῆς
[47, 27]   οὐ μὴν καὶ προσεποιήσατο) καὶ  ἐς   τὴν Συρίαν ἐπανελθὼν στρατηγός τε
[47, 26]   ταῦτ´ οὖν Κάσσιος πράξας  ἐς   τὴν Συρίαν ἦλθε, καὶ ἀμαχεὶ
[47, 26]   ἱππέων συχνούς, οὓς Δολοβέλλας  ἐς   τὴν Συρίαν προεπεπόμφει, καὶ ἑτέρους
[47, 18]   πόρρωθεν προπαρασκευάσοντες, καὶ πάνθ´ ὅσα  ἐς   τιμὴν αὐτοῦ ἔφερε, προθύμως ἔπραττον
[47, 11]   καὶ διὰ τοῦτο χρὴ μήτε  ἐς   τὸ ἀνέλπιστον πρὸς τὰς αὐτίκα
[47, 24]   αὐτοὺς ἐμβαλὼν ὡς καὶ καταποντώσων  ἐς   τὸ ἀσφαλὲς ἀπέπεμψε· φοβηθεὶς δὲ
[47, 11]   αὐτίκα συμφορὰς ἐκπλήττεσθαί τινα μήτε  ἐς   τὸ ἀφρόντιστον ὑπὸ τοῦ παραχρῆμα
[47, 10]   παῖδα καὶ ἐλεήσας, ἦλθεν ἐθελοντὴς  ἐς   τὸ ἐμφανὲς καὶ αὐτὸς ἑαυτὸν
[47, 42]   κινδύνου ἀναγκαῖα πολλὰ δὲ καὶ  ἐς   τὸ ἔπειτα ἁρμόζοντα αὐτῶν λεγόντων,
[47, 34]   μάχῃ τε ἐκράτησε καὶ συγκαταφυγὸν  ἐς   τὸ ἔρυμα αὐτοβοεὶ εἷλε, καὶ
[47, 19]   ἔτι ἐγίγνετο· ἀπηγόρευσαν δὲ μηδένα  ἐς   τὸ ἡρῷον αὐτοῦ καταφυγόντα ἐπ´
[47, 7]   διὰ τῆς Ὀκταουίας τῆς ἀδελφῆς  ἐς   τὸ θέατρον μόνον τῶν τριῶν
[47, 4]   ἔργων καὶ τῇ ἀπ´ αὐτῶν  ἐς   τὸ καινῶσαί πως τὰ ἐπιβουλεύματα
[47, 11]   τοῦ παραχρῆμα περιχαροῦς ἐπαίρεσθαι, ἀλλ´  ἐς   τὸ μέσον ἐπ´ ἀμφότερα τὴν
[47, 27]   μὲν ὑπ´ ἀμφοτέρων, ἐλθὼν δὲ  ἐς   τὸ μέσον τῆς τε πόλεως
[47, 14]   μηδένα τῶν ἄλλων μὴ ὠνησείοντα  ἐς   τὸ πρατήριον ἀπαντᾶν, εἰ δὲ
[47, 28]   ἐπεγένετο, κἀν τούτῳ σύες ἄγριοι  ἐς   τὸ στρατόπεδον κατὰ πάσας ἅμα
[47, 49]   ~ὁ οὖν Βροῦτος ἐπεχείρησε μὲν  ἐς   τὸ στρατόπεδόν πῃ διαπεσεῖν (ἐς
[47, 26]   τούς τε Ταρσέας καὶ ἄκοντας  ἐς   τὸ συμμαχικὸν προσηγάγετο· οὕτω γὰρ
[47, 30]   ἐποιήσατο, καταραχθεὶς δὲ διὰ ταχέων  ἐς   τὸ τεῖχος, καὶ προδιδόμενον αὐτὸ
[47, 34]   ἀπροσδόκητοι γυμνητεύουσιν, καὶ ἐκείνους τε  ἐς   τὸ τεῖχος κατήραξαν, καὶ αὐτοὶ
[47, 21]   τε στρατιώτας ᾠκειώσατο, καὶ ἐκεῖνον  ἐς   τὸ τεῖχος προκαταφυγόντα ἀπετείχισε μὲν
[47, 48]   τοῦ Βρούτου συμμῖξαί σφισι βιβλία  ἐς   τὸ χαράκωμα αὐτοῦ τρόπον τινὰ
[47, 49]   σωτηρίαν ἀπαξιώσας δὲ τὴν ἅλωσιν  ἐς   τὸν θάνατον καὶ αὐτὸς κατέφυγεν.
[47, 2]   καὶ ὅπλα ἐκ τῆς γῆς  ἐς   τὸν οὐρανὸν ἀνιόντα ὤφθη, κτύπος
[47, 3]   ὀρνίθων τε ἠσθίετο, τὰ δὲ  ἐς   τὸν ποταμὸν ἐνεβάλλετο. τά τε
[47, 40]   κεραυνοὶ ἄλλοσέ τε πολλαχόσε καὶ  ἐς   τὸν τοῦ Νικαίου Διὸς βωμὸν
[47, 30]   τό τε ναυτικὸν συνεκρότησε, καὶ  ἐς   τὸν τῶν Λαοδικέων λιμένα ἐσπλεύσας
[47, 39]   γὰρ ἔστιν ὅπως δημοκρατία ἄκρατος,  ἐς   τοσοῦτον ἀρχῆς ὄγκον προχωρήσασα, σωφρονῆσαι
[47, 17]   τε καὶ ἀτέκνων γένη ἐσεβιάζοντο.  ἐς   τοσοῦτον γὰρ τῆς τε ἀπληστίας
[47, 16]   δαπανῶντες, πολλῷ δὲ ἔτι πλείω  ἐς   τοὺς προσδοκωμένους πολέμους ἀναλώσειν νομίζοντες,
[47, 23]   καὶ ἐν τιμῇ ἔχων, ἀλλ´  ἐς   τοὺς τοῦ Βρούτου στρατιώτας ἔπραττεν
[47, 26]   τε τῷ Πομπηίῳ καὶ ἀναχωρήσας  ἐς   Τύρον, ἐκεῖ ἐν τῷ ἐμπορίῳ
[47, 18]   τιμὴν αὐτοῦ ἔφερε, προθύμως ἔπραττον  ἐς   ὑποδοχὴν τοῦ καὶ αὐτοί ποτε
[47, 34]   ἦλθε, καὶ προεκαλέσατο μὲν αὐτοὺς  ἐς   φιλίαν, ὡς δ´ οὐχ ὑπήκουσαν
[47, 10]   τὸν δεσπότην διαλλάξας αὐτός τε  ἐς   φορεῖον κατάστεγον ἐσῆλθε καὶ ἐκεῖνον
[47, 26]   τοῦ Σέξτου στρατιωτῶν ἄλλοτε ἄλλους  ἐς   φυλακὴν τῆς πόλεως φοιτῶντας ἀνηρτήσατο,
[47, 48]   γὰρ ὑπισχνοῦντό τινα αὐτοῖς)  ἐς   χεῖρας ἐλθεῖν, ἄν γε καὶ
[47, 23]   τῶν στρατιωτῶν τοὺς μὲν ἀλλήλοις  ἐς   χεῖρας ἐλθεῖν, τοὺς δὲ καὶ
[47, 38]   ταῦτα ἀνέσχον, οὐκ ἐθέλοντές σφισιν  ἐς   χεῖρας ἐλθεῖν· ὡς μέντοι τὰ
[47, 46]   καὶ ἡττήθησαν· οὐδὲ γὰρ οὐδὲ  ἐς   χεῖρας ἔτι τότε ἀφίκοντο, ἀλλ´
[47, 45]   ἐπεί τε τροπὴ ἐγένετο,  ἔς   τε τὰ οἰκεῖα ἐρύματα πολὺ
[47, 8]   ὁρῷτο· δὲ δὴ Φουλουία  ἔς   τε τὰς χεῖρας αὐτὴν πρὶν
[47, 24]   τὸ ἰσχυρότατον τοῦ στρατοῦ λαβὼν  ἔς   τε τὴν ἄνω Μακεδονίαν ἀνεχώρησε,
[47, 35]   παρεστήσατο. ~ταῦτ´ οὖν ἀμφότεροι πράξαντες  ἔς   τε τὴν Ἀσίαν αὖθις ἦλθον,
[47, 26]   αὐτοῖς ἐκείνοις χρόνοις Κάσσιος  ἔς   τε τὴν Ἀσίαν πρὸς τὸν
[47, 33]   ἐπὶ τῷ ναυτικῷ φρονοῦντας ὥστε  ἔς   τε τὴν ἤπειρον ἐπ´ αὐτὸν
[47, 32]   καὶ τὸ μὲν σύμπαν ἔγνωσαν  ἔς   τε τὴν Μακεδονίαν ἐλθεῖν καὶ
[47, 38]   ἐρύματος ὡς καὶ δεδιότες ἐποιήσαντο,  ἔς   τε τὴν μάχην ὥρμησαν καὶ
[47, 12]   γὰρ Ἰταλίᾳ ἐγγύθεν ἐφορμῶν διέπεμπεν  ἔς   τε τὴν Ῥώμην καὶ ἐς
[47, 15]   τὸν Πούπλιον καίπερ στρατηγοῦντα ἀπέδειξαν,  ἔς   τε τὴν στρατηγίαν αὐτοῦ τῶν
[47, 47]   χρημάτων ἀνθ´ ὧν ἀπωλωλέκεσαν ἀνακτησάμενος,  ἔς   τε τὴν ταφρείαν αὐτῶν ἐπιτηδειοτέραν
[47, 44]   ἤλπιζε. καὶ ἀεὶ πίπτων  ἔς   τε τὸ ἀναίσθητον καθίστατο καὶ
[47, 11]   Σύλλου πρότερον ἐπικηρυχθεὶς καὶ διαφυγὼν  ἔς   τε τὸ λεύκωμα αὖθις τότε
[47, 35]   συμβαίνειν, ὕποπτα πρὸς ἀλλήλους εἶχον,  ἔς   τε τὸ μέσον καὶ κατὰ
[47, 17]   πρὸς γὰρ αὖ τοῖς ἄλλοις  ἔς   τε τὸ ναυτικὸν οἰκέτας, εἰ
[47, 1]   ξίφει ἑκατοντάρχου περιπλακεὶς καὶ λύκος  ἔς   τε τὸ στρατόπεδον καὶ ἐς
[47, 42]   πάντες ἅμα ἕῳ ἐξωπλίσαντο, καὶ  ἔς   τε τὸ χωρίον τὸ μεταίχμιόν
[47, 37]   οὐχ ἅμα πάντας αὐτοὺς αὐλίζεσθαι,  ἔς   τε χωρίον ἓν καὶ ἐς
[47, 40]   τοῦ Νικαίου Διὸς βωμὸν ἐφέροντο,  λαμπάδες   τε ἐνταῦθα κἀκεῖσε ᾖττον, καὶ
[47, 40]   κατέβλεπον, δεινόν τέ τι καὶ  φρικῶδες   κλάζοντές τε καὶ τρίζοντες. ~τούτοις
[47, 3]   γε ἐλάττους θανατωθῆναι, ἐνενόησεν, ἥκιστα  ἀληθές   ἐστι· πολλῷ γὰρ πλείους, ἅτε
[47, 40]   γῦπες πολλοὶ δὲ καὶ ἄλλοι  ὄρνιθες   νεκροφάγοι ὑπέρ τε ἐκείνων μόνων
[47, 24]   ὡς καὶ καταποντώσων ἐς τὸ  ἀσφαλὲς   ἀπέπεμψε· φοβηθεὶς δὲ μὴ καὶ
[47, 37]   τὸν Ἀντώνιον· ἐπεὶ δ´ οὐκ  ἀσφαλὲς   ἐφαίνετο τὸ μὴ οὐχ ἅμα
[47, 10]   ἐλεήσας, ἦλθεν ἐθελοντὴς ἐς τὸ  ἐμφανὲς   καὶ αὐτὸς ἑαυτὸν τοῖς σφαγεῦσι
[47, 12]   ἀλλὰ καὶ κατῆλθον αὖθις, καί  τινες   αὐτῶν καὶ ἀρχὰς ἔσχον.
[47, 9]   καὶ φονεύσοντες ἀπέλυσαν. προδόντες δέ  τινες   δεσπότας καὶ φίλους ἐκολάσθησαν,
[47, 30]   γὰρ τῷ Κασσίῳ καὶ Πάρθοι  τινὲς   ἐβοήθησαν) ταῖς δὲ δὴ ναυσὶ
[47, 42]   ἁρμόζοντα αὐτῶν λεγόντων, οἷα ἄν  τινες   ἔν τε τῷ παραχρῆμα κινδυνεύσοντες
[47, 20]   κόσμῳ διῴκουν· ἐπεὶ δ´ ἤρξαντό  τινες   ἐπὶ τῇ τοῦ Καίσαρος σφαγῇ
[47, 48]   τὸν Βροῦτον ἐκ τοῦ Κελτικοῦ  τινες,   ηὐτομόλησαν δὲ καὶ πρὸς αὐτοὺς
[47, 14]   Ἰταλίᾳ οἰκιῶν, ὧν μὲν ἐμεμισθώκεσάν  τινες,   ὅλον, ὧν δὲ αὐτοὶ ᾤκουν,
[47, 26]   ὡς δὲ τῶν τε ὁμοίων  τινὲς   πρὸς αὐτὸν συνελέγησαν, καὶ τῶν
[47, 42]   τὸ μεταίχμιόν σφων καθάπερ ἀγωνισταί  τινες   σχολῇ προῆλθον, κἀνταῦθα ἡσυχῇ παρετάξαντο.
[47, 44]   ἀπολέσαι καὶ ἑαυτοὺς προϊέμενοι. καί  τινες   τάς τε ἀσπίδας ἀπερρίπτουν, καὶ
[47, 44]   τῷ λοιπῷ ἐχρῶντο. συμπλεκόμενοί τέ  τινες   τὸ μὲν παίειν ἀλλήλους ἀφῃροῦντο,
[47, 17]   λοιπὰ προσαπώλλυσαν. ~εἰ δ´ οὖν  τινες   τοῦτό πως διέφυγον, ἀλλ´ ὑπό
[47, 49]   καὶ προσέτι καὶ μαθὼν ὅτι  τινὲς   τῶν στρατιωτῶν τοῖς νικήσασιν ὡμολογήκασιν,
[47, 48]   οὗτος μὲν οἴκαδε εὐθύς, ὥς  τινές   φασιν, ἀπεχώρησε· δείσας δ´ οὖν
[47, 17]   οἰκέτας, εἰ καὶ μὴ εἶχόν  τινες,   ὠνούμενοί γε ἐδίδοσαν, καὶ τὰς
[47, 40]   ἐναντίοις ἔκδηλον γενέσθαι, πολλοὶ μὲν  γῦπες   πολλοὶ δὲ καὶ ἄλλοι ὄρνιθες
[47, 2]   ἐς τὴν ἄκραν πολλαὶ συνεστράφησαν,  γῦπές   τε ἐπί τε τοῦ νεὼ
[47, 18]   ~ταῦτά τε οὖν οὕτως οἱ  ἄνδρες   ἐκεῖνοι οἱ τρεῖς ἐποίουν, καὶ
[47, 34]   δοῦλοι καὶ τῶν ἐλευθέρων οἱ  πένητες,   οἱ μὲν ἐλευθερίας οἱ δὲ
[47, 43]   τάξεις ἑκατέρωθεν συνεβόησαν. κἀκ τούτου  ἀλαλάξαντες   οἱ ὁπλῖται τάς τε ἀσπίδας
[47, 20]   ταῖς τῶν ἀρξόντων διαδοχαῖς κρατυνόμενοι.  ~πράξαντες   δὲ ταῦτα, Λέπιδος μὲν αὐτοῦ,
[47, 35]   ὀλίγου παρεστήσατο. ~ταῦτ´ οὖν ἀμφότεροι  πράξαντες   ἔς τε τὴν Ἀσίαν αὖθις
[47, 42]   ὥσπερ δὲ ἀπὸ συγκειμένου τινὸς  πάντες   ἅμα ἕῳ ἐξωπλίσαντο, καὶ ἔς
[47, 1]   Ῥώμην, δόξῃ μὲν ὡς καὶ  πάντες   ἀπὸ τῆς ἴσης ἄρξοντες, γνώμῃ
[47, 33]   αὐτοῖς οἱ μὲν ἄλλοι ταύτῃ  πάντες,   καὶ οἱ πρόσθεν περιορώμενοι, παραχρῆμα
[47, 45]   πόρρω τῆς ἡμέρας. καὶ εἴγε  πάντες   πᾶσιν, οἷα ἐν τῷ τοιούτῳ
[47, 4]   τὰ προτολμηθέντα οἱ μὲν αὐτοὶ  χειρουργήσαντες   οἱ δὲ ἰδόντες, οἱ δ´
[47, 9]   αὐτὸ τοῦτο ἐτιμήθησαν· οἵ τε  περιποιήσαντές   τινας οἱ μὲν δίκην ἔδοσαν
[47, 16]   πολλὰ μὲν καὶ πολλοῖς στρατιώταις  προοφειλήσαντες,   πολλὰ δὲ καὶ ἐπὶ τοῖς
[47, 46]   συμβεβηκὸς ἔγνωσαν, ἀντιπαρεξῆλθον μηδὲν μηδέτεροι  τολμήσαντες.   ἐπλεονέκτησαν δὲ καὶ ἠλαττώθησαν ἀλλήλων
[47, 21]   στρατιῶται ἀχθόμενοί τε αὐτῷ καὶ  προσκαταφρονήσαντες   αὐτοῦ διὰ νόσον μετέστησαν. καταλαβὼν
[47, 31]   τοῦτο τὴν ὀλιγότητα τῶν στρατιωτῶν  κατανοήσαντες   οὔτε τῇ πόλει αὐτὸν ἐδέξαντο
[47, 4]   ὁμοίων οἱ μὲν ὡς δράσουσι  προσεπινοήσαντες,   οἱ δ´ ὡς πείσονται προσδείσαντες,
[47, 18]   καὶ εὐθυμουμένους πάντας ἑορτάζειν ἠνάγκασαν,  νομοθετήσαντες   τοὺς μὲν ἄλλους τοὺς ἀμελήσαντας
[47, 4]   προσεπινοήσαντες, οἱ δ´ ὡς πείσονται  προσδείσαντες,   ἐκεῖνοί τε πλείστην ἀτοπίαν τῇ
[47, 31]   δέους παραχρῆμα μὲν ἐσπείσαντο αὐτῷ,  νομίσαντες   ἰσχυρὸν αὐτὸν εἶναι, μετὰ δὲ
[47, 10]   καὶ οὕτως οἱ μὲν ἀπετράποντο,  νομίσαντες   ὃν ἐβούλοντο πεφονευκέναι, δὲ
[47, 36]   μὲν τῆς πόλεως εὐθὺς ἐξώρμησαν,  ἐγχρονίσαντες   δὲ Ἀντώνιος μὲν περὶ Βρεντέσιον
[47, 33]   ἐποιήσαντο ἐπ´ ἐκείνους πρῶτον τραπέσθαι,  ἐλπίσαντές   σφας, ἅτε καὶ τοῖς ὅπλοις
[47, 1]   Πλάγκος. ~Ταῦτ´ οὖν συνθέμενοι καὶ  συνομόσαντες   ἐς τὴν Ῥώμην, δόξῃ μὲν
[47, 15]   στρατηγούς, πέντε ἡμέρας ἔτι ἄρχοντας,  παύσαντες   ἐκείνους μὲν ἐς τὰς ἡγεμονίας
[47, 48]   ἀπέκτειναν οὔθ´ εἷλόν τινα, ἀλλὰ  προσεδρεύσαντες   αὐτοῖς τὴν νύκτα ὡς ἑκάστοις
[47, 31]   αὐτὸς ἐξελεῖν ποιησάμενος, τοῦτό τε  ἐπιστρατεύσαντες   αὐτῷ παρεστήσαντο, καὶ πρὸς τὰ
[47, 30]   ἄταφον ῥίψαντες, ἠξιώθησαν· οἵ τε  συστρατεύσαντές   σφισι καὶ περιγενόμενοι καὶ σωτηρίας
[47, 33]   οὐ μέντοι καὶ συμμαχῆσαι ἤθελον.  ὑποπτεύσαντες   οὖν αὐτοὺς τὰ τῶν ἐναντίων,
[47, 36]   διὰ τοῦτο τό τε Σύμβολον  ἐκκρούσαντες   αὐτοὺς κατέλαβον, καὶ τὰ ἐπιτήδεια
[47, 30]   Κασσίου, καίπερ τὸν Τρεβώνιον ἄταφον  ῥίψαντες,   ἠξιώθησαν· οἵ τε συστρατεύσαντές σφισι
[47, 20]   δημοκρατίας ἅμα ἀπογνόντες καὶ ἐκεῖνον  φοβηθέντες   ἀπῆραν. καὶ αὐτοὺς οἱ Ἀθηναῖοι
[47, 33]   τοῦ προτέρου ἐπεπόνθεσαν, φρονεῖν, καὶ  φοβηθέντες   μὴ καὶ αὐτοί τε ἀπελθόντων
[47, 7]   Καίσαρος τοῦ προτέρου ἐπὶ μακρότατον  τιμηθέντες,   καὶ ἐν ταῖς ἀρχαῖς ταῖς
[47, 30]   πολέμιοι ὑπὸ τῶν οἴκοι Ῥωμαίων  νομισθέντες,   ἔτυχον. οὐ μέντοι οὐδ´ οἱ
[47, 10]   ἐκεῖνον διφροφορεῖν ἐποίησε· κἀκ τούτου  καταληφθέντες   μὲν οὐδ´ ὀφθεὶς ἐφονεύθη,
[47, 27]   τῆς Ῥώμης στρατιῶται ὑπ´ αὐτοῦ  πεμφθέντες   προσεγένοντο, τῷ δὲ δὴ Βάσσῳ
[47, 35]   Ἰόνιον, πρὶν τὸν Στάιον ἐλθεῖν,  περαιωθέντες,   καὶ πᾶσαν τὴν μέχρι τοῦ
[47, 34]   προσέθεντο, μηδὲν ἔξω τῶν χρημάτων  ζημιωθέντες.   καὶ τοῦτο καὶ οἱ Μυρεῖς
[47, 4]   ὡς καὶ ἐν αὐτοῖς ἤδη  ὄντες,   διεκναίοντο. ~κἄν τε τούτῳ χαλεπωτέρως
[47, 45]   ἐπὶ πλεῖστον, ἅτε καὶ πολλοὶ  ὄντες,   ἐπέσχον, ὥστε μὴ καθορᾶν ἀλλήλους·
[47, 14]   καὶ δὴ δίκαιοι φιλάνθρωποί τε  ὄντες,   ἐπηγγείλαντο. ἀλλ´ οὔτε ταῦτα πλὴν
[47, 38]   ἅτε γὰρ δημεράσται τε ἀκριβῶς  ὄντες   καὶ πρὸς πολίτας ἀγωνιζόμενοι ἐκείνων
[47, 35]   τε Σάξας καὶ Νωρβανὸς  προκαταλαβόντες,   ταύτῃ μὲν Βροῦτος
[47, 34]   ὀλίγους ἀποδόμενος τοὺς λοιποὺς ἀφῆκεν.  ἰδόντες   δὲ τοῦτο οἱ ἔνδον οὐκέτ´
[47, 46]   τότε ἀφίκοντο, ἀλλ´ ἐπειδὴ τάχιστα  ἰδόντες   ἐν τῇ ὑποστροφῇ ἀλλήλους καὶ
[47, 4]   μὲν αὐτοὶ χειρουργήσαντες οἱ δὲ  ἰδόντες,   οἱ δ´ ἀκοῇ γοῦν ὑπογύῳ
[47, 9]   ἐπελθόντες ὡς καὶ φονεύσοντες ἀπέλυσαν.  προδόντες   δέ τινες δεσπότας καὶ
[47, 36]   ἐπήγοντο καὶ ἐκ τοῦ πεδίου  καταθέοντες   ἐλάμβανον. γὰρ Νωρβανὸς
[47, 40]   δεινόν τέ τι καὶ φρικῶδες  κλάζοντές   τε καὶ τρίζοντες. ~τούτοις μὲν
[47, 16]   ἐς τοὺς προσδοκωμένους πολέμους ἀναλώσειν  νομίζοντες,   ἠργυρολόγουν. οὐ μὴν ἀλλὰ τὸ
[47, 17]   στενὸν κατακλειόμενοι καὶ ἀργυρίου δεινῶς  σπανίζοντες   πάντων καὶ αὐτοὶ τρόπον τινὰ
[47, 14]   τῶν ἀπολλυμένων ἐδελέαζον, τὰ μὲν  ἐπευωνίζοντες   τὰ δὲ καὶ προῖκά σφισι
[47, 40]   καὶ φρικῶδες κλάζοντές τε καὶ  τρίζοντες.   ~τούτοις μὲν δὴ ταῦτα τὸ
[47, 29]   ἄρχουσιν ἐνεχείρισαν· καὶ μετὰ τοῦτο  μαθόντες   τὰ κατὰ τὸν Κάσσιον, πρὶν
[47, 1]   καὶ τότε τὸ μέλλον ἔσεσθαι  προμαθόντες·   τῷ μὲν γὰρ Λεπίδῳ ὄφις
[47, 0]   Ἀντώνιος καὶ Λέπιδος ἐς Ῥώμην  ἐλθόντες   σφαγὰς εἰργάσαντο. β. Περὶ Βρούτου
[47, 35]   μακροτέραν κατὰ τὰς Κρηνίδας ὠνομασμένας  περιελθόντες   φυλακῇ μὲν καὶ ἐκεῖ ἐνέτυχον,
[47, 9]   αὐτοὺς ἀπέκτειναν, ἄλλους αὐτοὶ οἱ  ἐπελθόντες   ὡς καὶ φονεύσοντες ἀπέλυσαν. προδόντες
[47, 35]   τὴν πόλιν κατὰ τὰ μετέωρα  ἐπιπαρελθόντες   ἐνταῦθα χωρὶς ἑκάτερος, ὥς γε
[47, 32]   ταῦτ´ ἐποίησαν, ἀλλ´ αὐτοί τε  περιιόντες   καὶ ἑτέρους διαπέμποντες τούς τε
[47, 38]   καὶ διασκεδασθήσονται, οὕτω δὴ καὶ  ἄκοντες   συνέμιξαν. ~μέγιστον δὴ τὸν ἀγῶνα
[47, 35]   τὸ μέσον καὶ κατὰ μόνας  προενεγκόντες   καὶ διαλυσάμενοι ἐς τὴν Μακεδονίαν
[47, 49]   πλείους ἑαυτοὺς παραχρῆμα ἀπέκτειναν  ἁλόντες,   ὥσπερ καὶ Φαουώνιος, ἐφθάρησαν,
[47, 38]   τινα διὰ ταῦτα ἀνέσχον, οὐκ  ἐθέλοντές   σφισιν ἐς χεῖρας ἐλθεῖν· ὡς
[47, 44]   τι μέρος τῶν σωμάτων σφῶν  προβάλλοντες   ἑτοιμότερον τῷ λοιπῷ ἐχρῶντο. συμπλεκόμενοί
[47, 6]   ἐν ἀγορᾶς τρόπῳ ποιούμενοι, καὶ  ὑπερβάλλοντες   ὥσπερ ἐν πρατηρίῳ. εἰ μὲν
[47, 20]   γὰρ τῆς τε δημοκρατίας ἅμα  ἀπογνόντες   καὶ ἐκεῖνον φοβηθέντες ἀπῆραν. καὶ
[47, 42]   παραχρῆμα κινδυνεύσοντες καὶ τῷ μέλλοντι  προκάμνοντες   εἴποιεν. καὶ τὰ μὲν ἄλλα
[47, 43]   καὶ ἐπὶ τὴν σύνοδον αὐτοὺς  ἐξοτρύνοντες.   καὶ μετὰ τοῦτο σιωπή τε
[47, 1]   καὶ πάντες ἀπὸ τῆς ἴσης  ἄρξοντες,   γνώμῃ δὲ ὡς καὶ αὐτὸς
[47, 31]   τῶν τοῦ Ταύρου διόδων εἶρξαι,  προεκλιπόντες   δὲ αὐτὰς ὑπὸ δέους παραχρῆμα
[47, 14]   τά τε τῶν ἀνθισταμένων ἔτι,  διαπέμποντες   (καὶ γὰρ ἐκείνους, ὅτι μὴ
[47, 32]   αὐτοί τε περιιόντες καὶ ἑτέρους  διαπέμποντες   τούς τε μηδέπω ὁμοφρονοῦντάς σφισι
[47, 36]   μὲν οὐδὲ ἐτόλμησαν αὐτοῖς προσμῖξαι,  ἐκπέμποντες   δ´ ἱππέας ἐκδρόμους ὅπῃ παρείκοι,
[47, 43]   τόν τε θυμὸν τῶν στρατιωτῶν  ἐπεγείροντες   καὶ ἐπὶ τὴν σύνοδον αὐτοὺς
[47, 18]   ἐποίουν καὶ τὴν ἀσφάλειαν πόρρωθεν  προπαρασκευάσοντες,   καὶ πάνθ´ ὅσα ἐς τιμὴν
[47, 28]   κατὰ πάσας ἅμα τὰς πύλας  ἐσπεσόντες   πάντα τὰ ἐν αὐτῷ ὄντα
[47, 34]   τὸ τεῖχος κατήραξαν, καὶ αὐτοὶ  συνεσπεσόντες   σφίσι τοῦ τε πυρὸς ἐς
[47, 13]   ἐκελεύσθησαν διὰ προγραφῆς εὐθυμεῖσθαι, θάνατον  ὀφλήσοντες   ἂν μὴ πειθαρχήσωσιν· οὕτω που,
[47, 33]   ἐκόμιζον ὡς καὶ ζῶντας πολλοὺς  αἱρήσοντες   ἐπιδεικνύναι σφίσι, ναυμαχίᾳ πρότερον μὲν
[47, 9]   αὐτοὶ οἱ ἐπελθόντες ὡς καὶ  φονεύσοντες   ἀπέλυσαν. προδόντες δέ τινες δεσπότας
[47, 42]   τινες ἔν τε τῷ παραχρῆμα  κινδυνεύσοντες   καὶ τῷ μέλλοντι προκάμνοντες εἴποιεν.
[47, 4]   ἐξαπιναίαις τε καὶ ἀνηκούστοις συμφοραῖς  περιπίπτοντες   ῥᾳστώνην τινὰ ἐκ τοῦ ἀνελπίστου
[47, 42]   καθ´ ἓν ἕκαστον ἑκάτερα καὶ  ἱκετεύοντές   σφας τῶν μὲν ὀριγνήσασθαι τὰ
[47, 9]   εὐνοίας μίσους πρός τινα  ἔχοντες   ἦσαν. ~ἐγὼ οὖν τὸ μὲν
[47, 22]   ὑπόπτως ἤδη πρὸς τὸν Καίσαρα  ἔχοντες)   ἰσχυρῶς τε αὐτὸν ἐπῄνεσαν καὶ
[47, 32]   τὴν τοῦ πολέμου τὴν αὐτὴν  ἔχοντες   καὶ τὸν κίνδυνον τὸν αὐτὸν
[47, 6]   γὰρ χρημάτων δεόμενοι, καὶ οὐκ  ἔχοντες   ὁπόθεν ἄλλοθεν τὰς ἐπιθυμίας τῶν
[47, 14]   πρὸ τῶν ἔργων τοὺς μισθοὺς  ἔχοντες   πᾶν τὸ πρόθυμόν σφισι παρέχωνται,
[47, 17]   δὲ δὴ οἱ τὰ ὅπλα  ἔχοντες   ὑπερεπλούτησαν. οὐδὲ γὰρ οὐδὲ ἐξήρκει
[47, 33]   καὶ τοῖς ὅπλοις πολὺ αὐτῶν  ὑπερέχοντες   καὶ ταῖς εὐεργεσίαις ἀφθόνως χρώμενοι,
[47, 0]   ἄλλο ἔτος ἕν, ἐν  ἄρχοντες   οἱ ἀριθμούμενοι οἵδε ἐγένοντο Μ.
[47, 4]   ἐκ συντυχίας, ἔπραττον· καὶ οἱ  πάσχοντες   ἐξαπιναίαις τε καὶ ἀνηκούστοις συμφοραῖς
[47, 35]   τὴν μέχρι τοῦ Παγγαίου χῆν  προκατασχόντες,   καὶ πρὸς τοῖς Φιλίπποις στρατοπεδευσάμενοι.
[47, 43]   ἐξαπίνης πολλὴ ἐγένετο, καὶ σμικρὸν  ἐπισχόντες   αὐτοί τε διάτορον ἐξεφώνησαν καὶ
[47, 42]   καὶ περὶ ἑτέρων ἠκηκόεσαν, προέφερον,  παραδεικνύντες   τε καθ´ ἓν ἕκαστον ἑκάτερα
[47, 4]   οἱ δ´ ἀκοῇ γοῦν ὑπογύῳ  ἀκριβοῦντες,   πολλὰ δ´ οὖν ἐν τῷ
[47, 20]   ἐς τὴν Ῥώμην, ἅτε καὶ  στρατηγοῦντες,   πρὸς τὸν δῆμον ἔπεμπον, μέχρις
[47, 43]   τόπῳ τινὶ κυκλοτερεῖ διὰ σαλπίγγων  μελῳδοῦντες,   ἔπειτα δὲ καὶ οἱ ἄλλοι
[47, 27]   περιχώρων οἱ τὰ τοῦ Καίσαρος  φρονοῦντες   καὶ ἐκ τῆς Ῥώμης στρατιῶται
[47, 44]   ξιφισμῷ ἐχρήσαντο, τὰ μὲν πρῶτα  περισκοποῦντες   ὅπως τε τρώσουσί τινας καὶ
[47, 44]   θυμὸς ἐφλέγμηνεν, ὁμόσε τε ἀπερισκέπτως  χωροῦντες   καὶ μηδεμίαν ἔτ´ ἀσφάλειαν ἑαυτῶν
[47, 19]   ἐπιτηδείους σφίσιν ἅμα δι´ αὐτῶν  τιμῶντες,   καὶ τὰ πράγματα ἐπὶ μακρότερον
[47, 16]   ἐπὶ τοῖς γιγνομένοις δι´ αὐτῶν  δαπανῶντες,   πολλῷ δὲ ἔτι πλείω ἐς
[47, 4]   τοῦ Σύλλου οἵ τέ τι  δρῶντες   τάς τε τόλμας πρόσχημα, ἅτε
[47, 21]   οὐδεμίαν ἐν αὐτοῖς ἀξιόχρεων ὠφελίαν  ὁρῶντες   οὖσαν, πρὸς δὲ δὴ τήν
[47, 38]   ἐντὸς τοῦ ἐρύματος ὡς καὶ  δεδιότες   ἐποιήσαντο, ἔς τε τὴν μάχην
[47, 45]   τῆς μάχης, καὶ οἵ τε  νενικηκότες   πάντα κεκρατηκέναι καὶ οἱ ἡττημένοι
[47, 34]   δόξαν ὡς καὶ πάντα ἄρδην  ᾑρηκότες   παρέσχον· ἐκ γὰρ τούτου καὶ
[47, 48]   ἄλλους ἄλλῃ ἐπεδίωξαν μὲν οἱ  κεκρατηκότες,   οὔτε δὲ ἀπέκτειναν οὔθ´ εἷλόν
[47, 34]   ἐλευθερίας οἱ δὲ χρεῶν ἀποκοπῆς  προτετυχηκότες,   ἐκώλυόν σφας συμβῆναι) τὸ μὲν
[47, 49]   ἔργον ἤσκουν· σὺ δ´ ἄρ´  ἐδούλευες   τύχῃ" παρεκάλεσέ τινα τῶν συνόντων,
[47, 28]   αἰφνίδιον πολὺ ἐπεγένετο, κἀν τούτῳ  σύες   ἄγριοι ἐς τὸ στρατόπεδον κατὰ
[47, 40]   χεῖρας ἔχον ἐγεννήθη, ἡμίονός τε  διφυὲς   τέρας ἔτεκε· τὰ μὲν γὰρ
[47, 15]   μὲν Καίσαρος τὴν ἀρχὴν ἀπειπόντος  (ἧς   γὰρ οὕτως ἐπεθύμησεν ὥστε καὶ
[47, 33]   καὶ εὔνοιαν αὐτῶν ἐκ τῆς  διατριβῆς   ἣν ἐκεῖ κατὰ παιδείαν ἐπεποίητο
[47, 2]   ἀνεπλήσθη, καὶ ὅπλα ἐκ τῆς  γῆς   ἐς τὸν οὐρανὸν ἀνιόντα ὤφθη,
[47, 5]   καὶ ἐκ τῆς τῶν γεγονότων  ὀργῆς   τῆς τε ἔπειτα ὑποψίας παρ´
[47, 30]   θάλασσαν. τότε γὰρ ἀμφοτέρωθεν τῆς  ἐπαγωγῆς   τῶν ἐπιτηδείων εἰρχθεὶς ἐπεκδρομὴν μὲν
[47, 14]   ἐξ ἡμισείας, πρὸς τὴν τῆς  καταγωγῆς   ἀξίαν ἐσέπραξαν· τοῦτο δὲ τοὺς
[47, 2]   εὐτυχήμασί τισιν ἐψηφίσθησαν, καὶ  ἐσθὴς   ὡς καὶ εὐδαιμονούντων σφῶν μετεβλήθη,
[47, 48]   οὐκ εἶχεν οὔθ´ ὅπως διὰ  φυλακῆς   αὐτοὺς ἐν τῷ τῆς μάχης
[47, 36]   ἐπέραινον, ἀλλ´ αὐτοί τε διὰ  φυλακῆς   μᾶλλον διὰ κινδύνων τὸ
[47, 29]   τῆς Μακεδονίας καὶ διὰ τῆς  Θρᾴκης   ἐς τὴν Ἀσίαν τὸ ἔθνος
[47, 39]   τὸ τότε αὐτοῖς παραγενόμενον ἐν  προσθήκης   μέρει τοῦ πολιτικοῦ ἦν) ἀλλ´
[47, 47]   τὰς ἐλπίδας οὐχ ὅτι τῆς  νίκης   ἀλλὰ καὶ τῆς σωτηρίας ποιούμενοι,
[47, 26]   πολλὰ καὶ δεινὰ ἐκ τῆς  Ἀφρικῆς   ἠγγέλλετο, οὐκέτι τοῖς παροῦσιν ἔστερξεν,
[47, 11]   εἰκόνα ἑαυτοῦ πλησίον τῆς ἐκείνου  κεφαλῆς   ἐστεφανωμένην ἔθηκε, καὶ τὸ ὄνομα
[47, 17]   σφίσιν οὔτε μισθοφορὰ καίπερ  ἐντελὴς   οὖσα, οὔτε αἱ ἔξωθεν ἐπιφοραὶ
[47, 24]   εἴτ´ αὐτογνωμονήσας εἴτε καὶ ἐξ  ἐντολῆς   τοῦ Βρούτου· καὶ γὰρ λόγος
[47, 19]   ἐφονεύθη, κυρίαν ἀεί ποτε ἕδραν  βουλῆς   ἔχουσαν, ἀποφράδα ἐνόμισαν. τό τε
[47, 4]   τοιούτου πειρώμενοι καὶ οὐκ ἐκ  προβουλῆς,   ἐποιοῦντο, καὶ διὰ τοῦθ´ ἧττον
[47, 27]   Καίσαρος φρονοῦντες καὶ ἐκ τῆς  Ῥώμης   στρατιῶται ὑπ´ αὐτοῦ πεμφθέντες προσεγένοντο,
[47, 33]   παραχρῆμα ὡμολόγησαν, δὲ δὴ  Ἀριοβαρζάνης   οἵ τε Ῥόδιοι καὶ οἱ
[47, 7]   ἐχρήσατο. τεκμήριον δέ, Τανουσία γυνὴ  ἐπιφανὴς   τὸν ἄνδρα Τίτον Οὐίνιον ἐπικηρυχθέντα
[47, 41]   τῷ Καίσαρι ὅτι τε ἐς  ἕνης   μάχη γενήσοιτο, καὶ ἵνα
[47, 7]   δὲ τοῦτο δημοτελῆ ἑορτήν, ἣν  συγγενής   τις αὐτῆς ποιήσειν ἔμελλε, τηρήσασα,
[47, 21]   τι τῶν τῇ ἀρχῇ προσηκόντων  ἀσθενὴς   ἦν. τε Οὐατίνιος ἦρχε
[47, 41]   Ἀθηνᾶν προστάσσειν ἔκ τε τῆς  σκηνῆς   αὐτόν, καίτοι καὶ τότε ἔτι
[47, 1]   συνθήκαις ἀετὸς ὑπέρ τε τῆς  σκηνῆς   αὐτοῦ ἱδρυθείς, καὶ δύο κόρακας
[47, 16]   αὖθις ἐπαναχθέντων καὶ ἐκ  καινῆς   προσκαταστάντων, τό τε τῶν συντελειῶν,
[47, 43]   καὶ μετὰ τοῦτο σιωπή τε  ἐξαπίνης   πολλὴ ἐγένετο, καὶ σμικρὸν ἐπισχόντες
[47, 34]   ἐς πολιορκίαν κατέκλεισε. καὶ αὐτῶν  ἐξαίφνης   ἐκδραμόντων καὶ πῦρ ἐς τὰς
[47, 21]   τε γὰρ ἔκ τε τῆς  δόξης   τῶν πεπραγμένων καὶ ἐπὶ ταῖς
[47, 34]   μὲν ἐλευθερίας οἱ δὲ χρεῶν  ἀποκοπῆς   προτετυχηκότες, ἐκώλυόν σφας συμβῆναι) τὸ
[47, 17]   τῷ γὰρ βουλομένῳ σφῶν ἐδόθη,  πάσης   τῆς οὐσίας ἐκστάντι, τὸ τρίτον
[47, 8]   μητρὸς τῆς ἑαυτοῦ τῆς Ἰουλίας  ἱκετευσάσης,   ἀφῆκεν, οὐδὲν ἄλλο χρηστὸν εἰργάσατο.
[47, 1]   ὡς καὶ πάντες ἀπὸ τῆς  ἴσης   ἄρξοντες, γνώμῃ δὲ ὡς καὶ
[47, 17]   τότε καὶ δημοσίᾳ {τε} ταφῇ  τιμηθείσης,   παρ´ αὐτοῦ τοῦ Καίσαρος αἰτῆσαι.
[47, 14]   ἐκείνους, ὅτι μὴ ἐντὸς τῆς  προρρηθείσης   σφίσιν ἡμέρας μετέστησαν, πολεμίους ἐποιήσαντο)
[47, 49]   τῶν στρατιωτῶν αὐτίκα ἀδείας σφίσι  κηρυχθείσης   μετέστη, δὲ δὴ Πορκία
[47, 37]   αὐτοῖς ηὐπόρουν διὰ τὸ τῆς  θαλάσσης,   ἅτε τοῦ ναυτικοῦ σφων τῷ
[47, 36]   τε δι´ ἐλάττονος ἐκ τῆς  θαλάσσης   ἐπήγοντο καὶ ἐκ τοῦ πεδίου
[47, 17]   τῆς τοῦ Καίσαρος μητρὸς οὐσίαν,  ἀποθανούσης   τότε καὶ δημοσίᾳ {τε} ταφῇ
[47, 10]   ἴσως ἐκεῖνοι ἐξ εὐεργεσίας τινὸς  προϋπαρχούσης   σφίσι τοῖς εὖ ποιήσασιν ἀνταπέδοσαν·
[47, 7]   τε Καίσαρα διὰ τῆς Ὀκταουίας  τῆς   ἀδελφῆς ἐς τὸ θέατρον μόνον
[47, 40]   λοιπὰ ἡμιόνῳ ἐῴκει. καὶ  τῆς   Ἀθηνᾶς ὀχὸς πρὸς τὸ Καπιτώλιον
[47, 26]   τὰ τῇδε κατὰ τὴν ἐκ  τῆς   Αἰγύπτου ἐπὶ τὸν Φαρνάκην ἔλασιν
[47, 31]   κατὰ τοῦτο Καισαρίωνα προσηγόρευε, βασιλέα  τῆς   Αἰγύπτου κληθῆναι. ~Κάσσιος δὲ ἐπειδὴ
[47, 17]   γὰρ τῆς τε ἀπληστίας καὶ  τῆς   ἀναισχυντίας ἐχώρησαν ὥστε τινὰ καὶ
[47, 12]   δυνηθεὶς ἰσχύν τε οἰκείαν, καίπερ  τῆς   ἀρχῆς μετὰ τοῦθ´ ὑπὸ τοῦ
[47, 41]   καὶ ἄνευ τῶν ὅπλων ὑπὸ  τῆς   ἀσθενείας ἑστώς, περιεγένετο. ~ἐπράχθη δὲ
[47, 30]   δ´ οὖν Δολοβέλλας ἐγκρατὴς οὕτω  τῆς   Ἀσίας γενόμενος ἐς τὴν Κιλικίαν
[47, 30]   ναυτικὸν αὐτῷ διὰ ταχέων ἐκ  τῆς   Ἀσίας ἐπῆλθε) διέβαλεν ἐς Ἄραδον,
[47, 21]   καί οἱ καὶ χρήματα ἐκ  τῆς   Ἀσίας παρὰ τοῦ Τρεβωνίου ἦλθε.
[47, 17]   ἐχώρησαν ὥστε τινὰ καὶ τὴν  τῆς   Ἀττίας τῆς τοῦ Καίσαρος μητρὸς
[47, 44]   τινὰ οὐδ´ ἀποθανεῖσθαί ποτε ὑπὸ  τῆς   αὐτίκα περιχαρείας ἤλπιζε. καὶ
[47, 26]   Καίσαρος πολλὰ καὶ δεινὰ ἐκ  τῆς   Ἀφρικῆς ἠγγέλλετο, οὐκέτι τοῖς παροῦσιν
[47, 0]   ἀπέθανον. Χρόνου πλῆθος τὰ λοιπὰ  τῆς   Γαΐου Οὐιβίου Πάνσου καὶ Αὔλου
[47, 2]   ἀραχνίων ἀνεπλήσθη, καὶ ὅπλα ἐκ  τῆς   γῆς ἐς τὸν οὐρανὸν ἀνιόντα
[47, 40]   τοῦ δεξιοῦ ὤμου καὶ ἐκ  τῆς   δεξιᾶς χειρὸς ἀνέδωκε. καὶ ταῦτα
[47, 8]   ἠκούετο, ἐνταῦθα μετὰ τῆς χειρὸς  τῆς   δεξιᾶς, ὥσπερ ἀπετέτμητο, ὁρῷτο·
[47, 40]   ἐπ´ αὐτοῖς ἐς τὴν κατάλυσιν  τῆς   δημοκρατίας συμβαίνοντα ᾔδετο· ἐν δὲ
[47, 39]   περί τε τῆς ἐλευθερίας καὶ  τῆς   δημοκρατίας τότε ὡς οὐπώποτε ἐπολέμησαν.
[47, 33]   οἱ, καὶ εὔνοιαν αὐτῶν ἐκ  τῆς   διατριβῆς ἣν ἐκεῖ κατὰ παιδείαν
[47, 21]   ἄλλως τε γὰρ ἔκ τε  τῆς   δόξης τῶν πεπραγμένων καὶ ἐπὶ
[47, 7]   ὑπὸ τοῦ Καίσαρος κατὰ τὴν  τῆς   δυναστείας κοινωνίαν γίγνεσθαι, ἐπεὶ αὐτός
[47, 8]   Ἀντώνιος, πολλὰ τῆς μητρὸς  τῆς   ἑαυτοῦ τῆς Ἰουλίας ἱκετευσάσης, ἀφῆκεν,
[47, 41]   ἔκ τε γὰρ τῆς ἐξόδου  τῆς   ἐκ τοῦ ταφρεύματος καὶ ἐκ
[47, 14]   ταῖς δὲ θηλείαις τὸ εἰκοστὸν  τῆς   ἑκάστου σφῶν οὐσίας δώσειν, ὡς
[47, 11]   αὐτὸν λάβῃ, εἰκόνα ἑαυτοῦ πλησίον  τῆς   ἐκείνου κεφαλῆς ἐστεφανωμένην ἔθηκε, καὶ
[47, 39]   ἠγωνίσαντο) ἀλλ´ ὅτι περί τε  τῆς   ἐλευθερίας καὶ τῆς δημοκρατίας τότε
[47, 41]   Καίσαρος διηλλάγη· ἔκ τε γὰρ  τῆς   ἐξόδου τῆς ἐκ τοῦ ταφρεύματος
[47, 30]   τὴν θάλασσαν. τότε γὰρ ἀμφοτέρωθεν  τῆς   ἐπαγωγῆς τῶν ἐπιτηδείων εἰρχθεὶς ἐπεκδρομὴν
[47, 45]   ἐτιτρώσκοντο, ἐφόνευον ἐφονεύοντο μέχρι πόρρω  τῆς   ἡμέρας. καὶ εἴγε πάντες πᾶσιν,
[47, 37]   ὁμοίως αὐτοῖς ηὐπόρουν διὰ τὸ  τῆς   θαλάσσης, ἅτε τοῦ ναυτικοῦ σφων
[47, 36]   ταύτῃ τε δι´ ἐλάττονος ἐκ  τῆς   θαλάσσης ἐπήγοντο καὶ ἐκ τοῦ
[47, 29]   τε τῆς Μακεδονίας καὶ διὰ  τῆς   Θρᾴκης ἐς τὴν Ἀσίαν τὸ
[47, 8]   πολλὰ τῆς μητρὸς τῆς ἑαυτοῦ  τῆς   Ἰουλίας ἱκετευσάσης, ἀφῆκεν, οὐδὲν ἄλλο
[47, 40]   τοῦ πλήθους ὁπλομαχίας ἀγῶνας ἀντὶ  τῆς   ἱπποδρομίας τῇ Δήμητρι ἐπετέλεσαν. ἐν
[47, 1]   μὲν ὡς καὶ πάντες ἀπὸ  τῆς   ἴσης ἄρξοντες, γνώμῃ δὲ ὡς
[47, 24]   ὅπως σφᾶς ὅτι τε πορρωτάτω  τῆς   Ἰταλίας ἀπαγάγῃ κἀκ τῶν ἐκεῖ
[47, 20]   αὐτὸς δὲ οὐκ εὐθὺς ἐκ  τῆς   Ἰταλίας ἀπέπλευσεν, ἀλλ´ ἐν τῇ
[47, 37]   τι τοῦ στρατοῦ πρὸς φρουρὰν  τῆς   Ἰταλίας κατέλιπον, τῷ δὲ δὴ
[47, 38]   τήν τε Σικελίαν ἔχοντα καὶ  τῆς   Ἰταλίας πειρῶντα, μὴ καὶ χρονισάντων
[47, 36]   τήν τε Σικελίαν ἔχοντα καὶ  τῆς   Ἰταλίας πειρῶντα προαπετράπετο) διετρίβησαν. ~ὡς
[47, 14]   ᾤκουν, ἐξ ἡμισείας, πρὸς τὴν  τῆς   καταγωγῆς ἀξίαν ἐσέπραξαν· τοῦτο δὲ
[47, 29]   ἐπεποίητο, χρόνιος δὲ διά τε  τῆς   Μακεδονίας καὶ διὰ τῆς Θρᾴκης
[47, 45]   ἀπλέτου γενομένου ἠγνόησαν τὸ τέλος  τῆς   μάχης, καὶ οἵ τε νενικηκότες
[47, 48]   διὰ φυλακῆς αὐτοὺς ἐν τῷ  τῆς   μάχης καιρῷ ποιήσηται οὔθ´ ὅπως
[47, 46]   τῷ τὸν Κάσσιον ἐκ μὲν  τῆς   μάχης σωθῆναι, τοῦ τε ἐρύματος
[47, 30]   ἐς τὴν Συρίαν ἐνέβαλε. καὶ  τῆς   μὲν Ἀντιοχείας ὑπὸ τῶν ἐμφρουρούντων
[47, 46]   τὸ οἰκεῖον ἑκατέρους ἀναχωροῦντας συντυχεῖν.  ~τῆς   μὲν δὴ οὖν μάχης ἕνεκα
[47, 30]   τε ἐς τὴν Λαοδίκειαν ἐπορθεῖτο,  τῆς   μὲν ἠπείρου παντελῶς εἰργόμενος (ἄλλοι
[47, 21]   συνήθεις οἱ καὶ φίλους ἐκ  τῆς   μετὰ τοῦ Κράσσου στρατείας ὄντας
[47, 8]   τὸν θεῖον Ἀντώνιος, πολλὰ  τῆς   μητρὸς τῆς ἑαυτοῦ τῆς Ἰουλίας
[47, 18]   ἐπὶ πλεῖστον ἐσέμνυνον. ἅτε γὰρ  τῆς   μοναρχίας ἐφιέμενοι καὶ πρὸς αὐτὴν
[47, 47]   μόνον τὰς ἐλπίδας οὐχ ὅτι  τῆς   νίκης ἀλλὰ καὶ τῆς σωτηρίας
[47, 8]   πλεῖστον τῆς τε ἀνοσιωτάτης καὶ  τῆς   οἰκτροτάτης αὐτῶν ὄψεως ἐνεπίμπλατο. καὶ
[47, 7]   τηρήσασα, τόν τε Καίσαρα διὰ  τῆς   Ὀκταουίας τῆς ἀδελφῆς ἐς τὸ
[47, 2]   τοῦ δήμου καὶ ἐπὶ τοῦ  τῆς   Ὁμονοίας παμπληθεῖς ἱδρύθησαν. ~καὶ αὐτῶν
[47, 17]   γὰρ βουλομένῳ σφῶν ἐδόθη, πάσης  τῆς   οὐσίας ἐκστάντι, τὸ τρίτον μετὰ
[47, 16]   μὲν γὰρ λόγῳ τὸ δέκατον  τῆς   οὐσίας παρ´ ἑκάστου σφῶν ἐπράχθη,
[47, 13]   τε ὡς εὐεργέταις καὶ σωτῆρσι  τῆς   πόλεως γεγονόσι καὶ τοὺς στεφάνους
[47, 36]   ὑπέσχοντο, αὐτοὶ δὲ ἐκ μὲν  τῆς   πόλεως εὐθὺς ἐξώρμησαν, ἐγχρονίσαντες δὲ
[47, 23]   τὸν Βροῦτον φοβούμενοι λόφον ὑπὲρ  τῆς   πόλεως κατέλαβον. καὶ αὐτοὺς
[47, 26]   στρατιωτῶν ἄλλοτε ἄλλους ἐς φυλακὴν  τῆς   πόλεως φοιτῶντας ἀνηρτήσατο, περί τε
[47, 39]   γὰρ ἐν τῷ καθεστῶτι τρόπῳ  τῆς   πολιτείας οὐκέθ´ οἷοί τε ἦσαν·
[47, 14]   γὰρ ἐκείνους, ὅτι μὴ ἐντὸς  τῆς   προρρηθείσης σφίσιν ἡμέρας μετέστησαν, πολεμίους
[47, 41]   ἐκ τοῦ ταφρεύματος καὶ ἐκ  τῆς   πρὸς τοὺς μαχομένους ὁμιλίας περιφανέστατα,
[47, 21]   στρατιώτας συχνούς, τοὺς μὲν ἐκ  τῆς   πρὸς Φαρσάλῳ μάχης ἐκεῖ που
[47, 0]   Κασσίου καὶ ὧν ἔπραξεν πρὸ  τῆς   πρὸς Φιλίπποις μάχης. γ. Ὡς
[47, 27]   τοῦ Καίσαρος φρονοῦντες καὶ ἐκ  τῆς   Ῥώμης στρατιῶται ὑπ´ αὐτοῦ πεμφθέντες
[47, 41]   τὴν Ἀθηνᾶν προστάσσειν ἔκ τε  τῆς   σκηνῆς αὐτόν, καίτοι καὶ τότε
[47, 1]   ταῖς συνθήκαις ἀετὸς ὑπέρ τε  τῆς   σκηνῆς αὐτοῦ ἱδρυθείς, καὶ δύο
[47, 23]   τούς τε ἀποπεμφθέντας ὡς καὶ  τῆς   στάσεως αἰτιωτάτους συλλαβεῖν καὶ ἀποκτεῖναι,
[47, 23]   δρᾶσαι, καὶ τῶν τε ἐπισήμων  τῆς   στρατηγίας ἀφαιρεθεὶς καὶ φυλακῇ τινι
[47, 29]   ἐψηφίσατο. ~οὗτος γὰρ ἐτέτακτο μὲν  τῆς   Συρίας ἄρχειν καὶ τὴν ἔξοδον
[47, 28]   βουλὴ τήν τε ἀρχὴν  τῆς   Συρίας ἐβεβαίωσε καὶ τὸν τοῦ
[47, 26]   διήγγελλε, καὶ ἑαυτῷ τὴν ἀρχὴν  τῆς   Συρίας προστετάχθαι ἔλεγε. κἀκ τούτου
[47, 23]   θανατώσας τοὺς δὲ ἀπαλλάξας ἐκ  τῆς   συστρατείας, οὕτω διέθηκεν ὥστε σφᾶς
[47, 47]   ὅτι τῆς νίκης ἀλλὰ καὶ  τῆς   σωτηρίας ποιούμενοι, ὥρμηντο καὶ διακινδυνεῦσαι
[47, 8]   ἐτύγχανεν, ἐπεσκόπει, καὶ ἐπὶ πλεῖστον  τῆς   τε ἀνοσιωτάτης καὶ τῆς οἰκτροτάτης
[47, 17]   γένη ἐσεβιάζοντο. ἐς τοσοῦτον γὰρ  τῆς   τε ἀπληστίας καὶ τῆς ἀναισχυντίας
[47, 20]   πλῆθος σφετερίζεσθαι ἤρξατο. τότε γὰρ  τῆς   τε δημοκρατίας ἅμα ἀπογνόντες καὶ
[47, 5]   ἐκ τῆς τῶν γεγονότων ὀργῆς  τῆς   τε ἔπειτα ὑποψίας παρ´ οὐδὲν
[47, 27]   ἐλθὼν δὲ ἐς τὸ μέσον  τῆς   τε πόλεως καὶ τῶν στρατοπέδων,
[47, 7]   σημεῖον δὲ ὅτι, ἀφ´ οὗ  τῆς   τε πρὸς ἐκείνους συναρχίας ἀπηλλάγη
[47, 32]   αὐτὸν προσδεχόμενοι, τήν τε ὑπὲρ  τῆς   τοῦ δήμου ἐλευθερίας γνώμην μηδὲ
[47, 17]   τινὰ καὶ τὴν τῆς Ἀττίας  τῆς   τοῦ Καίσαρος μητρὸς οὐσίαν, ἀποθανούσης
[47, 47]   τε Ἀντώνιος ἐσπάνιζον μὲν  τῆς   τροφῆς καὶ χρημάτων, ὅθεν οὐδὲ
[47, 5]   μὴ ἀντιδιδοὺς ἄλλον, καὶ ἐκ  τῆς   τῶν γεγονότων ὀργῆς τῆς τε
[47, 47]   τε ἅμα καὶ ἀθυμίαν ἐκ  τῆς   τῶν ποιουμένων ὄψεως ἐμβάλῃ· τοὺς
[47, 29]   οἱ ῥητὴν ἡμέραν ἐς ἔκλειψιν  τῆς   φιλίας αὐτοῦ προεῖπον, ἵνα μὴ
[47, 8]   αὐτοῦ δημηγορῶν ἠκούετο, ἐνταῦθα μετὰ  τῆς   χειρὸς τῆς δεξιᾶς, ὥσπερ ἀπετέτμητο,
[47, 30]   ἐψηφίσαντο. ~ὁ δ´ οὖν Δολοβέλλας  ἐγκρατὴς   οὕτω τῆς Ἀσίας γενόμενος ἐς
[47, 8]   τῆς τε ἀνοσιωτάτης καὶ τῆς  οἰκτροτάτης   αὐτῶν ὄψεως ἐνεπίμπλατο. καὶ
[47, 8]   καὶ ἐπὶ πλεῖστον τῆς τε  ἀνοσιωτάτης   καὶ τῆς οἰκτροτάτης αὐτῶν ὄψεως
[47, 11]   αὐτὸς ἑαυτὸν τοῖς σφαγεῦσι παρέδωκεν.  ~ἀρετῆς   μὲν δὴ καὶ εὐσεβείας τοσαῦτα
[47, 43]   τι ποτὲ καὶ ἐδόθη) ἔπειτα  σαλπικτὴς   εἷς ἑκατέρωθεν ὑπεσήμηνε, καὶ οὕτω
[47, 10]   τὸν παῖδα καὶ ἐλεήσας, ἦλθεν  ἐθελοντὴς   ἐς τὸ ἐμφανὲς καὶ αὐτὸς
[47, 17]   ἐκστάντι, τὸ τρίτον μετὰ ταῦτα  αὐτῆς   ἀπαιτῆσαι, τοῦτ´ ἔστι μήτε τι
[47, 21]   καὶ Κύιντος Ὁρτήσιος προάρξας  αὐτῆς   ἀπαλλαγήσεσθαι ἔμελλεν, οὐ μέντοι καὶ
[47, 8]   γόνατα ἐπέθηκε, καὶ τὸ στόμα  αὐτῆς   διανοίξασα τήν τε γλῶσσαν ἐξείλκυσε
[47, 30]   καὶ τοῖς χρήμασι τοῖς παρ´  αὐτῆς   ἐλθοῦσιν ἰσχύων, μέχρις οὗ
[47, 19]   ἀνδρῶν ἄθροισιν, ἄνευ τοῦ ἔργου  αὐτῆς   ἔσχεν· οὕτω γὰρ περιεφράχθη ὥστε
[47, 7]   δημοτελῆ ἑορτήν, ἣν συγγενής τις  αὐτῆς   ποιήσειν ἔμελλε, τηρήσασα, τόν τε
[47, 10]   πρὸς αὐτὸν ἠλλάξατο, καὶ μετ´  αὐτῆς   τοῖς ἐπιοῦσιν ὡς καὶ αὐτὸς
[47, 40]   ἐν δὲ δὴ τῇ Μακεδονίᾳ  (ταύτης   γὰρ τό τε Παγγαῖον καὶ
[47, 15]   ὥστε καὶ πολεμῆσαι δι´ αὐτήν,  ταύτης   ἑκὼν ἐξέστη) τοῦ δὲ συνάρχοντος
[47, 13]   ὥσπερ εἰώθασιν, ἑορτάσειν, ἐκελεύσθησαν διὰ  προγραφῆς   εὐθυμεῖσθαι, θάνατον ὀφλήσοντες ἂν μὴ
[47, 49]   αὐτοῦ τὸ μὲν ἄλλο σῶμα  ταφῆς   ὑπὸ τοῦ Ἀντωνίου ἔτυχεν,
[47, 30]   αὐτοῦ ἔπραξε. καὶ οἱ μὲν  ταφῆς   ὑπὸ τοῦ Κασσίου, καίπερ τὸν
[47, 7]   Καίσαρα διὰ τῆς Ὀκταουίας τῆς  ἀδελφῆς   ἐς τὸ θέατρον μόνον τῶν
[47, 47]   τε Ἀντώνιος ἐσπάνιζον μὲν τῆς  τροφῆς   καὶ χρημάτων, ὅθεν οὐδὲ τοῖς
[47, 0]   ἔπραξεν πρὸ τῆς πρὸς Φιλίπποις  μάχης.   γ. Ὡς Βροῦτος καὶ Κάσσιος
[47, 21]   μὲν ἐκ τῆς πρὸς Φαρσάλῳ  μάχης   ἐκεῖ που καὶ τότε ἔτι
[47, 46]   συντυχεῖν. ~τῆς μὲν δὴ οὖν  μάχης   ἕνεκα καὶ ἐκράτησαν οὕτως ἀμφότεροι
[47, 45]   γενομένου ἠγνόησαν τὸ τέλος τῆς  μάχης,   καὶ οἵ τε νενικηκότες πάντα
[47, 48]   φυλακῆς αὐτοὺς ἐν τῷ τῆς  μάχης   καιρῷ ποιήσηται οὔθ´ ὅπως πιστεύσῃ
[47, 46]   τὸν Κάσσιον ἐκ μὲν τῆς  μάχης   σωθῆναι, τοῦ τε ἐρύματος στερηθέντα
[47, 12]   ἰσχύν τε οἰκείαν, καίπερ τῆς  ἀρχῆς   μετὰ τοῦθ´ ὑπὸ τοῦ Καίσαρος
[47, 39]   ὅπως δημοκρατία ἄκρατος, ἐς τοσοῦτον  ἀρχῆς   ὄγκον προχωρήσασα, σωφρονῆσαι δύναται· πολλοὺς
[47, 8]   γλῶσσαν ἐξείλκυσε καὶ ταῖς βελόναις  αἷς   ἐς τὴν κεφαλὴν ἐχρῆτο κατεκέντησε,
[47, 14]   τροφὴν παρὰ τῶν πόλεων, ἐν  αἷς   ἐχείμαζον, προῖκα λαμβάνειν ἐποίησαν, καὶ
[47, 3]   ὄντων αἵ τε σφαγαὶ ἐκεῖναι  αἷς   ποτε Σύλλας ἐκ τῶν
[47, 5]   δὲ δὴ ταῖς δευτέραις ταύταις  σφαγαῖς   οὐχ ὅπως οἱ ἐχθροὶ αὐτῶν
[47, 45]   χώραν ἀκριβῶς ἀμφότεροι, καὶ οὔθ´  ὑπαγωγαῖς   οὔτε διώξεσιν οὐδέτεροι ἐχρήσαντο, ἀλλ´
[47, 30]   προσλαβὼν φρουρούς τινας αὐτοῦ ἐν  Αἰγέαις   ὄντας ἐνίκησε, καὶ ἐς τὴν
[47, 4]   συντυχίας, ἔπραττον· καὶ οἱ πάσχοντες  ἐξαπιναίαις   τε καὶ ἀνηκούστοις συμφοραῖς περιπίπτοντες
[47, 14]   ἄρρεσι τὸ δέκατον ταῖς δὲ  θηλείαις   τὸ εἰκοστὸν τῆς ἑκάστου σφῶν
[47, 3]   πολλοὶ μὲν γὰρ ἐν ταῖς  οἰκίαις   πολλοὶ δὲ καὶ ἐν ταῖς
[47, 18]   καὶ ἄγαλμα αὐτοῦ ἐν ταῖς  ἱπποδρομίαις   μεθ´ ἑτέρου Ἀφροδισίου ἔπεμπον. εἴ
[47, 7]   ἐν ταῖς ἀρχαῖς ταῖς τε  ἡγεμονίαις   ἐπὶ πλεῖστον γενόμενοι, πολλοὺς ἐχθροὺς
[47, 33]   πολὺ αὐτῶν ὑπερέχοντες καὶ ταῖς  εὐεργεσίαις   ἀφθόνως χρώμενοι, διὰ βραχέος πείσειν
[47, 30]   ταῖς τε Ἀσιαναῖς καὶ ταῖς  Αἰγυπτίαις,   ἃς Κλεοπάτρα αὐτῷ ἔπεμψε,
[47, 1]   Καίσαρι τότε εὐθὺς ἐπὶ ταῖς  συνθήκαις   ἀετὸς ὑπέρ τε τῆς σκηνῆς
[47, 6]   πολέμοις, καὶ πολλῷ μὲν χρόνῳ  πολλαῖς   δὲ καὶ πράξεσι γενομένοις, συχνοὶ
[47, 44]   μιᾷ πληγῇ οἱ δὲ καὶ  πολλαῖς   ἔθνησκον, καὶ οὔτε τῶν τραυμάτων
[47, 30]   δὲ δὴ ναυσὶ ταῖς τε  Ἀσιαναῖς   καὶ ταῖς Αἰγυπτίαις, ἃς
[47, 8]   τε γλῶσσαν ἐξείλκυσε καὶ ταῖς  βελόναις   αἷς ἐς τὴν κεφαλὴν ἐχρῆτο
[47, 14]   καὶ ταῖς ἀρχαῖς ταῖς τε  ἱερωσύναις   αὐτῶν ἐτίμων. ὅπως γὰρ ἀδεῶς
[47, 10]   τὸν τοῦ Μάρκου ἀδελφὸν  παῖς   ἐξέκλεψε καὶ ὅσον ἐφ´ ἑαυτῷ
[47, 40]   στέφανόν τις τραπέμπαλιν αὐτῷ ἐπέθηκε,  παῖς   τε ἐν πομπῇ τινι, οἵας
[47, 25]   τὴν τοῦ Σαδάλου γενομένην παρέλαβεν  (ἄπαις   γὰρ τελευτῶν τοῖς Ῥωμαίοις αὐτὴν
[47, 5]   ἐθάρσουν· ἐν δὲ δὴ ταῖς  δευτέραις   ταύταις σφαγαῖς οὐχ ὅπως οἱ
[47, 3]   ταῖς ὁδοῖς ἔν τε ταῖς  ἀγοραῖς   καὶ πρὸς τοῖς ἱεροῖς σποράδην
[47, 19]   ἐν ταῖς τῶν συγγενῶν αὐτοῦ  ἐκφοραῖς   πέμπεσθαι, ὅπερ ἐκ τοῦ πάνυ
[47, 4]   πάσχοντες ἐξαπιναίαις τε καὶ ἀνηκούστοις  συμφοραῖς   περιπίπτοντες ῥᾳστώνην τινὰ ἐκ τοῦ
[47, 10]   εὑρεθῆναι, καὶ στρεβλωθεὶς ἐπὶ τούτῳ  πάσαις   βασάνοις οὐδὲν ἐξελάλησε· μαθὼν δὲ
[47, 3]   ἐν ταῖς ὁδοῖς ἔν τε  ταῖς   ἀγοραῖς καὶ πρὸς τοῖς ἱεροῖς
[47, 30]   ναυσὶ ταῖς τε Ἀσιαναῖς καὶ  ταῖς   Αἰγυπτίαις, ἃς Κλεοπάτρα αὐτῷ
[47, 40]   ἐπράχθη ἔδοξεν· ἔν τε γὰρ  ταῖς   ἀνοχαῖς πολίαρχος τὰ Λατιάρια,
[47, 39]   καὶ τοῖς πλήθεσιν καὶ  ταῖς   ἀρεταῖς τῶν μαχεσαμένων διήνεγκεν αὐτῶν
[47, 7]   ἐπὶ μακρότατον τιμηθέντες, καὶ ἐν  ταῖς   ἀρχαῖς ταῖς τε ἡγεμονίαις ἐπὶ
[47, 14]   σφισι χαριζόμενοι, τοὺς δὲ καὶ  ταῖς   ἀρχαῖς ταῖς τε ἱερωσύναις αὐτῶν
[47, 8]   τήν τε γλῶσσαν ἐξείλκυσε καὶ  ταῖς   βελόναις αἷς ἐς τὴν κεφαλὴν
[47, 19]   μὲν δὴ Καίσαρι ταῦτ´ ἔδωκαν,  ταῖς   δὲ ἀειπαρθένοις ῥαβδούχῳ ἑνὶ ἑκάστῃ
[47, 30]   Κασσίῳ καὶ Πάρθοι τινὲς ἐβοήθησαν)  ταῖς   δὲ δὴ ναυσὶ ταῖς τε
[47, 14]   τοῖς μὲν ἄρρεσι τὸ δέκατον  ταῖς   δὲ θηλείαις τὸ εἰκοστὸν τῆς
[47, 5]   λοιποὶ ἐθάρσουν· ἐν δὲ δὴ  ταῖς   δευτέραις ταύταις σφαγαῖς οὐχ ὅπως
[47, 21]   δόξης τῶν πεπραγμένων καὶ ἐπὶ  ταῖς   ἐλπίσι τῶν ὁμοίων προσεῖχον αὐτῷ,
[47, 33]   ὅπλοις πολὺ αὐτῶν ὑπερέχοντες καὶ  ταῖς   εὐεργεσίαις ἀφθόνως χρώμενοι, διὰ βραχέος
[47, 18]   τι καὶ ἄγαλμα αὐτοῦ ἐν  ταῖς   ἱπποδρομίαις μεθ´ ἑτέρου Ἀφροδισίου ἔπεμπον.
[47, 3]   οἰκίαις πολλοὶ δὲ καὶ ἐν  ταῖς   ὁδοῖς ἔν τε ταῖς ἀγοραῖς
[47, 3]   ἐπληρώθη· πολλοὶ μὲν γὰρ ἐν  ταῖς   οἰκίαις πολλοὶ δὲ καὶ ἐν
[47, 1]   δὴ Καίσαρι τότε εὐθὺς ἐπὶ  ταῖς   συνθήκαις ἀετὸς ὑπέρ τε τῆς
[47, 30]   ἐβοήθησαν) ταῖς δὲ δὴ ναυσὶ  ταῖς   τε Ἀσιαναῖς καὶ ταῖς Αἰγυπτίαις,
[47, 37]   τοῦ Ἀντωνίου πάνυ συμβαλεῖν σπουδαζόντων·  ταῖς   τε γὰρ δυνάμεσι μᾶλλον τῶν
[47, 14]   τῶν ἄλλων οὐσίας συνέβαινε. καίτοι  ταῖς   τε γυναιξὶ ταῖς τῶν φονευομένων
[47, 21]   τῷ καιρῷ καὶ τοῖς χρήμασι  ταῖς   τε δυνάμεσιν ἤκμαζον, ἐτράποντο. καὶ
[47, 7]   τιμηθέντες, καὶ ἐν ταῖς ἀρχαῖς  ταῖς   τε ἡγεμονίαις ἐπὶ πλεῖστον γενόμενοι,
[47, 14]   τοὺς δὲ καὶ ταῖς ἀρχαῖς  ταῖς   τε ἱερωσύναις αὐτῶν ἐτίμων. ὅπως
[47, 19]   καὶ τὰ πράγματα ἐπὶ μακρότερον  ταῖς   τῶν ἀρξόντων διαδοχαῖς κρατυνόμενοι. ~πράξαντες
[47, 19]   τινος ὡς ἀληθῶς ὄντος, ἐν  ταῖς   τῶν συγγενῶν αὐτοῦ ἐκφοραῖς πέμπεσθαι,
[47, 14]   συνέβαινε. καίτοι ταῖς τε γυναιξὶ  ταῖς   τῶν φονευομένων τὰς προῖκας καὶ
[47, 4]   ὅσα παθεῖν ἐδύναντο λογιζόμενοι πολὺ  ταῖς   ψυχαῖς καὶ πρὸ τῶν σωμάτων,
[47, 13]   ἀνδράσι λέγω) ἄλλα τε ὡς  εὐεργέταις   καὶ σωτῆρσι τῆς πόλεως γεγονόσι
[47, 16]   πολλὰς δὲ καὶ ἐπὶ τοῖς  οἰκέταις   ἐπράττοντο, μετρίως πως τοὺς ἀνθρώπους
[47, 39]   τοῖς πλήθεσιν καὶ ταῖς  ἀρεταῖς   τῶν μαχεσαμένων διήνεγκεν αὐτῶν (πολλῷ
[47, 5]   ἐν δὲ δὴ ταῖς δευτέραις  ταύταις   σφαγαῖς οὐχ ὅπως οἱ ἐχθροὶ
[47, 29]   καὶ τήν τε τροφὴν τοῖς  στρατιώταις   παρ´ ἑκόντος αὐτοῦ λαβεῖν καὶ
[47, 17]   τιμαὶ ἀνεῖντο· τοῦτο δὲ τοῖς  στρατιώταις   πολὺ παρὰ τὴν ἀξίαν πάντα
[47, 16]   ἅτε πολλὰ μὲν καὶ πολλοῖς  στρατιώταις   προοφειλήσαντες, πολλὰ δὲ καὶ ἐπὶ
[47, 26]   αὐτοῦ ἐπείρασε, τοῖς δὲ δὴ  στρατιώταις   προσπέμπων τινὰ τρόπον οὕτω τινὰς
[47, 47]   καὶ χρημάτων, ὅθεν οὐδὲ τοῖς  στρατιώταις   τι ἀντὶ τῶν διαρπασθέντων ἔδωκαν·
[47, 20]   τὴν τοῦ Ἀριστογείτονος, ὡς καὶ  ζηλωταῖς   αὐτῶν γενομένοις, ἐψηφίσαντο. ~κἀν τούτῳ
[47, 19]   ἐπὶ μακρότερον ταῖς τῶν ἀρξόντων  διαδοχαῖς   κρατυνόμενοι. ~πράξαντες δὲ ταῦτα, Λέπιδος
[47, 40]   ἔδοξεν· ἔν τε γὰρ ταῖς  ἀνοχαῖς   πολίαρχος τὰ Λατιάρια, οὔτ´
[47, 7]   μακρότατον τιμηθέντες, καὶ ἐν ταῖς  ἀρχαῖς   ταῖς τε ἡγεμονίαις ἐπὶ πλεῖστον
[47, 14]   χαριζόμενοι, τοὺς δὲ καὶ ταῖς  ἀρχαῖς   ταῖς τε ἱερωσύναις αὐτῶν ἐτίμων.
[47, 4]   παθεῖν ἐδύναντο λογιζόμενοι πολὺ ταῖς  ψυχαῖς   καὶ πρὸ τῶν σωμάτων, ὡς
[47, 43]   ποτὲ καὶ ἐδόθη) ἔπειτα σαλπικτὴς  εἷς   ἑκατέρωθεν ὑπεσήμηνε, καὶ οὕτω καὶ
[47, 35]   καὶ τάφρῳ καὶ σταυρώματι περιληφθέντος  εἷς   τε πᾶς περίβολος ἀμφοτέρων
[47, 6]   ὥσπερ ἐν πρατηρίῳ. εἰ μὲν  εἷς   τις ἑνός τινος ἀντάξιος ὥστ´
[47, 6]   τιμηθήσεσθαι προσεδόκων, ἐσφάγησαν. ὅπως γὰρ  μηδεὶς   στερηθήσεσθαι τῶν ἄθλων φοβηθείς, ὅτι
[47, 9]   οὖν διὰ ταῦτα αἱ σφαγαί,  πολυειδεῖς   δὲ καὶ σωτηρίαι τισὶν ἐγένοντο.
[47, 5]   αὐτοῦ τῶν τε ἄλλων ἀνθρώπων  οὐδεὶς   ἐκείνου γε κελεύσαντος ἐφθάρη, ὥστε
[47, 5]   μὲν γὰρ τις  οὐδεὶς   ἐς ἔχθραν ἀπ´ ἰδίας τινὸς
[47, 13]   πᾶν αἱ συμφοραὶ ἐξενίκων, καὶ  οὐδεὶς   οὐδὲ τῶν πάνυ ἀνδρικῶν ἀντικαρτερεῖν
[47, 17]   ἐπιπράσκετο. ὥστε τῶν μὲν ἰδιωτῶν  οὐδεὶς   οὐδέν, τι καὶ ἄξιον
[47, 30]   χρημάτων ἔπαθον. ἀλλ´ οὐδὲ ἄλλος  οὐδείς,   συχνῶν μετὰ τοῦτο ἐπιβουλευσάντων τῷ
[47, 23]   τοῦ Βρούτου στρατιώτας ἔπραττεν ἀπόστασιν·  φωραθείς   τε ἐπὶ τούτῳ πρὶν μέγα
[47, 26]   ἑαυτῷ δυναστείαν τινὰ περιβαλλόμενος, ἐνεόχμου.  φωραθείς   τε ὑπὸ τοῦ Σέξτου πρὶν
[47, 12]   συγκατέφυγον· ναυαρχεῖν τε γὰρ πρότερον  αἱρεθεὶς   καὶ χρόνον τινὰ ἐν τῇ
[47, 23]   τῶν τε ἐπισήμων τῆς στρατηγίας  ἀφαιρεθεὶς   καὶ φυλακῇ τινι ἀδέσμῳ, ἵνα
[47, 24]   καταποντώσων ἐς τὸ ἀσφαλὲς ἀπέπεμψε·  φοβηθεὶς   δὲ μὴ καὶ αὖθις τῶν
[47, 6]   γὰρ μηδεὶς στερηθήσεσθαι τῶν ἄθλων  φοβηθείς,   ὅτι τοὺς ἐπὶ τοῦ Σύλλου
[47, 17]   οὔτε αἱ ἔξωθεν ἐπιφοραὶ καίτοι  παμπληθεῖς   γενόμεναι, οὐ τὰ ἆθλα τῶν
[47, 2]   καὶ ἐπὶ τοῦ τῆς Ὁμονοίας  παμπληθεῖς   ἱδρύθησαν. ~καὶ αὐτῶν ἐνταῦθα ἔτι
[47, 49]   τι ἐρυμνὸν ἀναπεφευγὼς ἦν) μὴ  δυνηθεὶς   δέ, καὶ προσέτι καὶ μαθὼν
[47, 12]   χρόνον τινὰ ἐν τῇ θαλάσσῃ  δυνηθεὶς   ἰσχύν τε οἰκείαν, καίπερ τῆς
[47, 27]   τι ἀξιόλογον. καὶ μὲν  δυνηθείς   τινα χρόνον, ἔπειτα ὑπό τε
[47, 21]   πρὸς τοὺς Σύρους ὡς καὶ  συνήθεις   οἱ καὶ φίλους ἐκ τῆς
[47, 23]   αὐτοῦ οὐδὲ τοῦ στρατηγικοῦ κόσμου  στερηθείς,   οὐκ ἠγάπησε τὴν ἡσυχίαν ἔν
[47, 12]   μετὰ τοῦθ´ ὑπὸ τοῦ Καίσαρος  ἀποστερηθείς,   περιεβάλετο, καὶ τὴν Σικελίαν κατασχών,
[47, 26]   στρατόπεδα προσχωρῶν περιέπεσεν αὐτῷ καὶ  ἡττηθεὶς   ἐτρώθη. παθὼν δὲ τοῦτο κατὰ
[47, 39]   δῆμος καίπερ ὑπ´ οὐδενὸς ἀλλοτρίου  ἡττηθείς   (τὸ γάρ τοι ὑπήκοον τό
[47, 23]   τινι ἀδέσμῳ, ἵνα μηδὲν νεοχμώσῃ,  παραδοθεὶς   οὐδ´ ὣς ἡσύχασεν, ἀλλὰ καὶ
[47, 30]   προσελαύνοντι, καὶ συμβαλὼν αὐτῷ ἡττήθη.  κατακλεισθείς   τε ἐς τὴν Λαοδίκειαν ἐπορθεῖτο,
[47, 29]   ἐς τὴν Ἀσίαν τὸ ἔθνος  κομισθεὶς   καὶ ἐκεῖ ἐνδιέτριψεν. ἐπειδή τε
[47, 26]   ἐπὶ τὸν Βόσπορον ἀθροίζειν, καὶ  πιστευθεὶς   ἀπελύθη. καὶ οὕτω μετὰ ταῦτα
[47, 21]   αὐτῷ προσεχώρησε, καὶ Ἀντώνιος  κωλυθεὶς   κατὰ τὴν τοῦ Καίσαρος ἐν
[47, 1]   ὑπέρ τε τῆς σκηνῆς αὐτοῦ  ἱδρυθείς,   καὶ δύο κόρακας προσπεσόντας οἱ
[47, 8]   ἐκομίσθη σφίσι (φεύγων γὰρ καὶ  καταληφθεὶς   ἐσφάγη) μὲν Ἀντώνιος πολλὰ
[47, 30]   χρήματα καὶ ναῦς λάβῃ· κἀνταῦθα  ἀποληφθεὶς   μετ´ ὀλίγων ἐκινδύνευσε. διαφυγὼν δ´
[47, 10]   τούτου καταληφθέντες μὲν οὐδ´  ὀφθεὶς   ἐφονεύθη, δὲ ὥς τις
[47, 30]   μὲν σπάνει τῶν ἀναγκαίων ἐποιήσατο,  καταραχθεὶς   δὲ διὰ ταχέων ἐς τὸ
[47, 25]   καὶ εὐθὺς ἐς τὴν Εὐρώπην  ἐπειχθεὶς   τήν τε χώραν τὴν τοῦ
[47, 30]   ἀμφοτέρωθεν τῆς ἐπαγωγῆς τῶν ἐπιτηδείων  εἰρχθεὶς   ἐπεκδρομὴν μὲν σπάνει τῶν ἀναγκαίων
[47, 11]   ὑπό τε τοῦ Σύλλου πρότερον  ἐπικηρυχθεὶς   καὶ διαφυγὼν ἔς τε τὸ
[47, 33]   καὶ αὐτὸς ἐς τὴν νῆσον  περαιωθεὶς   ἄλλο μὲν κακὸν οὐδὲν αὐτοὺς
[47, 10]   πατέρα ὥστε μὴ εὑρεθῆναι, καὶ  στρεβλωθεὶς   ἐπὶ τούτῳ πάσαις βασάνοις οὐδὲν
[47, 11]   Οὐαλέριος Μεσσάλας ὑπὸ τοῦ Ἀντωνίου  θανατωθεὶς   οὐχ ὅπως ἐν ἀσφαλείᾳ διεβίω,
[47, 18]   δὲ δὴ βουλευτὰς τούς τε  υἱεῖς   σφων πέντε καὶ εἴκοσι μυριάδας
[47, 1]   ὄφις τέ τις ξίφει ἑκατοντάρχου  περιπλακεὶς   καὶ λύκος ἔς τε τὸ
[47, 30]   ἔτυχον. οὐ μέντοι οὐδ´ οἱ  Λαοδικεῖς   κακόν τι πλὴν συντελείας χρημάτων
[47, 45]   Κάσσιος δὲ κατὰ Καίσαρα ἀντετέτακτο,  ἰσοπαλεῖς   ἂν ἐγεγόνεσαν. νῦν δὲ
[47, 37]   τινας τῶν ἐναντίων σιταγωγοῦντας καὶ  σφαλεὶς   οὐκέτ´ οὐδ´ αὐτὸς ἐθάρσει.
[47, 11]   τὴν ἐλπίδα τοῦ μέλλοντος τιθέμενον  ἀσφαλεῖς   ἐφ´ ἑκάτερα τοὺς λογισμοὺς ποιεῖσθαι.
[47, 28]   Κάσσιος ἐπελθὼν τάς τε  πόλεις   πάσας εὐθὺς πρός τε τὴν
[47, 12]   Ῥώμην καὶ ἐς τὰς ἄλλας  πόλεις,   τά τε ἄλλα τοῖς τινα
[47, 14]   τε αὐτοῖς πράττειν ἐπέτρεπον καὶ  πόλεις   χώρας τε δώσειν ὑπισχνοῦντο· καὶ
[47, 41]   τέρας μὲν οὐδέν, ὅσα γε  ἡμεῖς   ἴσμεν, ἐγένετο, ὄψεις δὲ δὴ
[47, 43]   τε διάτορον ἐξεφώνησαν καὶ αἱ  τάξεις   ἑκατέρωθεν συνεβόησαν. κἀκ τούτου ἀλαλάξαντες
[47, 45]   καὶ ἐτράποντο, καὶ αἵ τε  διώξεις   καὶ αἱ φυγαὶ ἀμφοῖν ὁμοίως
[47, 18]   οὕτως οἱ ἄνδρες ἐκεῖνοι οἱ  τρεῖς   ἐποίουν, καὶ ἅμα καὶ τὸν
[47, 32]   ἐξιστάμενοι, καὶ ἐκείνους ἅτε καὶ  τρεῖς   ὄντας καὶ τοιαῦτα δρῶντας προσκαταλῦσαι
[47, 34]   ζημιωθέντες. καὶ τοῦτο καὶ οἱ  Μυρεῖς   ἐποίησαν, ἐπειδὴ τὸν στρατηγὸν αὐτῶν
[47, 42]   ἡσυχῇ παρετάξαντο. ὡς δ´ ἀντικατέστησαν,  παραινέσεις,   τοῦτο μὲν ἀθρόοις τοῦτο δὲ
[47, 16]   ἐκελεύσθησαν, ἀλλ´ ἐπ´ αὐτοῖς αἱ  τιμήσεις   τῶν σφετέρων ἐγένοντο, κἀκ τούτου
[47, 17]   μέγιστα δὴ δοθέντα, οὐχ αἱ  κτήσεις   τῶν χωρίων προικιμαῖαι τρόπον τινὰ
[47, 26]   ἐκεῖνον καὶ τῷ δευτέρῳ, οἱ  Ταρσεῖς   εἶχον ὥστε καὶ Ἰουλιόπολίν σφας
[47, 31]   δημόσια πάντα ἀφείλετο. κἀκ τούτου  Ταρσεῖς   ἐπαίνους τε παρὰ τῶν τριῶν
[47, 31]   δὲ ταῦτ´ ἐγίγνετο, οἱ  Ταρσεῖς   Τίλλιον Κίμβρον φονέα τε τοῦ
[47, 41]   ὅσα γε ἡμεῖς ἴσμεν, ἐγένετο,  ὄψεις   δὲ δὴ ὀνείρων τοιαίδε ἐφάνησαν.
[47, 39]   δ´ ἂν ἐπὶ πολλοῖς καὶ  αὖθις   ἀγῶνας ὁμοίους ἀνελόμενοι πάντως ἄν
[47, 39]   ἐπολέμησαν. συνέπεσον μὲν γὰρ καὶ  αὖθις   ἀλλήλοις, ὥσπερ καὶ πρότερον· ἀλλ´
[47, 25]   ἐκεῖ κρατυνάμενος ἐς τὴν Ἀσίαν  αὖθις   ἀνεκομίσθη. Βροῦτος μὲν ταῦτά τε
[47, 3]   κεφαλαὶ αὐτῶν ἐπὶ τὸ βῆμα  αὖθις   ἀνετίθεντο, καὶ τὰ λοιπὰ σώματα
[47, 16]   Πλάγκου τοῦ Λουκίου ὑπατευσάντων λευκώματα  αὖθις   ἐξετέθη, θάνατον μὲν μηδενὶ ἔτι
[47, 16]   μέν ποτε καταλυθέντων τότε δὲ  αὖθις   ἐπαναχθέντων καὶ ἐκ καινῆς
[47, 35]   πράξαντες ἔς τε τὴν Ἀσίαν  αὖθις   ἦλθον, καὶ πάνθ´ ὅσα ἐκ
[47, 12]   ὅτι περιεγένοντο ἀλλὰ καὶ κατῆλθον  αὖθις,   καί τινες αὐτῶν καὶ ἀρχὰς
[47, 27]   καὶ ὑπὸ Λουκίου Σταΐου Μούρκου  αὖθις   κατείρχθη. ~τοιούτων δὲ δὴ τῶν
[47, 47]   αὐτοῖς ἐκ παρατάξεως οὐ διενοεῖτο  αὖθις   συνενεχθῆναι, πολλὴν δὲ δὴ ἐλπίδα
[47, 48]   νύκτα ὡς ἑκάστοις οὐκ εἴασαν  αὖθις   συστραφῆναι. ~ὁ οὖν Βροῦτος ἐπεχείρησε
[47, 11]   διαφυγὼν ἔς τε τὸ λεύκωμα  αὖθις   τότε ἐσεγράφη καὶ ἀπέθανε, Μᾶρκος
[47, 24]   ἀπέπεμψε· φοβηθεὶς δὲ μὴ καὶ  αὖθις   τῶν ἐν τῇ Ῥώμῃ πραττομένων
[47, 41]   τε εὐθὺς περιέθετο καὶ ἔπειτα  πολλάκις   ἔφερεν. οὗτος μὲν δὴ τοῦτο
[47, 9]   φίλους ἡγουμένων, σωθῆναί τε  πολλάκις   ὃν ἕτερος ἀπολέσθαι, καὶ
[47, 3]   προγραφῶν ἐκέχρητο ἐπανήχθησαν, καὶ  πόλις   ἅπασα νεκρῶν ἐπληρώθη· πολλοὶ μὲν
[47, 20]   ἄλλων σχεδόν τι πάντων ἐφ´  οἷς   ἐποίησαν, ἐκεῖνοι δὲ καὶ εἰκόνας
[47, 13]   ἄλλοις πᾶσι καὶ ἔργοις καὶ  λόγοις   ἐσκυθρώπαζον καὶ ἐν τῇ ἀρχῇ
[47, 47]   τῶν στρατιωτῶν αὐτοῦ παραλαβών, καὶ  λόγοις   τέ σφας παραμυθούμενος καὶ δόσει
[47, 13]   τε τοῖς ἄλλοις πᾶσι καὶ  ἔργοις   καὶ λόγοις ἐσκυθρώπαζον καὶ ἐν
[47, 3]   πολλοὶ δὲ καὶ ἐν ταῖς  ὁδοῖς   ἔν τε ταῖς ἀγοραῖς καὶ
[47, 13]   οὕτω που, ὡς καὶ ἐπ´  ἀγαθοῖς,   τοῖς κοινοῖς κακοῖς χαίρειν ἠναγκάζοντο.
[47, 27]   εἴρηταί μοι, ὁμολογήσας, καὶ τοῖς  Πάρθοις   μετὰ τοῦτο κατὰ τοῦ Κράσσου
[47, 6]   τοῖς τε φίλοις καὶ τοῖς  ἀναγκαίοις,   ὑφ´ ὧνπερ ἐς τὰ μάλιστα
[47, 25]   παρέλαβεν (ἄπαις γὰρ τελευτῶν τοῖς  Ῥωμαίοις   αὐτὴν κατέλιπε) καὶ ἐς Βησσοὺς
[47, 39]   πάντας τοὺς ἐμφυλίους τοὺς τοῖς  Ῥωμαίοις   γεγονότας οὐκ ἀπεικότως ἄν τις
[47, 36]   τοῖς μὲν Λυκίοις καὶ τοῖς  Ῥοδίοις   ἐπαίνους τε ἔδοσαν καὶ χρήματα
[47, 2]   πολὺς ἠκούσθη, καὶ ἐν τοῖς  Ἀσκληπιείοις   μέλισσαι ἐς τὴν ἄκραν πολλαὶ
[47, 17]   γε ἐδίδοσαν, καὶ τὰς ὁδοὺς  οἰκείοις   οἱ βουλευταὶ δαπανήμασιν ἐπεσκεύαζον. μόνοι
[47, 36]   δὲ αὐτοὺς ἑαλωκότας, τοῖς μὲν  Λυκίοις   καὶ τοῖς Ῥοδίοις ἐπαίνους τε
[47, 6]   πλειόνων ἀπώλλυντο. ἅτε γὰρ ἐν  ἐμφυλίοις   πολέμοις, καὶ πολλῷ μὲν χρόνῳ
[47, 12]   ἄλλαι σφαγαὶ ἐγίγνοντο, πλεῖστον τοῖς  ὁμοίοις   συνήρατο. τῇ γὰρ Ἰταλίᾳ ἐγγύθεν
[47, 43]   ὁπλῖται τάς τε ἀσπίδας τοῖς  δορατίοις   ἔκρουσαν καὶ ἐκεῖνα ἐπ´ ἀλλήλους
[47, 40]   σφισιν ἐσήμηνεν ὥστε καὶ τοῖς  ἐναντίοις   ἔκδηλον γενέσθαι, πολλοὶ μὲν γῦπες
[47, 47]   τοῖς τε σφετέροις καὶ τοῖς  ἐναντίοις   τὸ θαλάσσιον πάθος γενέσθαι. ~μὴ
[47, 13]   καὶ ἐπ´ ἀγαθοῖς, τοῖς κοινοῖς  κακοῖς   χαίρειν ἠναγκάζοντο. καὶ τί τοῦτο
[47, 37]   στρατεύματα συνήγαγον. ἀντικαθημένων δὲ αὐτῶν  ἀλλήλοις   ἐκδρομαὶ μὲν καὶ ἀντεπέξοδοι παρ´
[47, 23]   καὶ τῶν στρατιωτῶν τοὺς μὲν  ἀλλήλοις   ἐς χεῖρας ἐλθεῖν, τοὺς δὲ
[47, 40]   τῶν τοῦ Ἀντωνίου κήπων, ὁμόρων  ἀλλήλοις   παρὰ τῷ Τιβέριδι ὄντων, ἠκούοντο.
[47, 6]   τε φιλτάτους ἀντὶ τῶν ἐχθίστων  ἀλλήλοις   προέβαλλον, καὶ τοὺς πολεμιωτάτους ἀντὶ
[47, 48]   ἀετοὶ δύο ὑπὲρ ἀμφοτέρων ὑπερπτόμενοι  ἀλλήλοις   τε ἐμαχέσαντο καὶ ἐκείνοις τὸ
[47, 45]   τά τε ταφρεύματα διαπορθηθῆναι καὶ  ἀλλήλοις   τοὺς νενικηκότας πρὸς τὸ οἰκεῖον
[47, 39]   συνέπεσον μὲν γὰρ καὶ αὖθις  ἀλλήλοις,   ὥσπερ καὶ πρότερον· ἀλλ´ ἐκείνους
[47, 6]   καὶ παρ´ αὐτοῖς τοῖς τε  φίλοις   καὶ τοῖς ἀναγκαίοις, ὑφ´ ὧνπερ
[47, 46]   ἐμεμενήκει, πάντως ἂν ἅμα τοῖς  ἄλλοις   ἀπωλώλει) καὶ τῷ τὸν Κάσσιον
[47, 41]   ἐσώθη. γάρ τοι τοῖς  ἄλλοις   ἐν μὲν τῷ στρατοπέδῳ τῷ
[47, 17]   διεσώσατο· πρὸς γὰρ αὖ τοῖς  ἄλλοις   ἔς τε τὸ ναυτικὸν οἰκέτας,
[47, 13]   ἐδύνατο, ἀλλ´ ἔν τε τοῖς  ἄλλοις   πᾶσι καὶ ἔργοις καὶ λόγοις
[47, 3]   τὰ ὀνόματα τῶν πρώτων τοῖς  πολλοῖς   ἀλλὰ χωρὶς ἐξετέθη, λῆρόν που
[47, 39]   δύναται· πολλοὺς δ´ ἂν ἐπὶ  πολλοῖς   καὶ αὖθις ἀγῶνας ὁμοίους ἀνελόμενοι
[47, 16]   χρημάτων, ἅτε πολλὰ μὲν καὶ  πολλοῖς   στρατιώταις προοφειλήσαντες, πολλὰ δὲ καὶ
[47, 47]   ἀνακομισθῆναι δυνάμενοι, ἀλλ´ ἐν τοῖς  ὅπλοις   καὶ τότε ἔτι μόνον τὰς
[47, 33]   ἐλπίσαντές σφας, ἅτε καὶ τοῖς  ὅπλοις   πολὺ αὐτῶν ὑπερέχοντες καὶ ταῖς
[47, 6]   ἀπώλλυντο. ἅτε γὰρ ἐν ἐμφυλίοις  πολέμοις,   καὶ πολλῷ μὲν χρόνῳ πολλαῖς
[47, 10]   καὶ στρεβλωθεὶς ἐπὶ τούτῳ πάσαις  βασάνοις   οὐδὲν ἐξελάλησε· μαθὼν δὲ ἐκεῖνος
[47, 19]   Καίσαρι ταῦτ´ ἔδωκαν, ταῖς δὲ  ἀειπαρθένοις   ῥαβδούχῳ ἑνὶ ἑκάστῃ χρῆσθαι, ὅτι
[47, 7]   τοὺς φίλους χαλεπώτατα καὶ τοῖς  συναραμένοις   τισὶν ἐπιεικέστατα ἐχρήσατο. τεκμήριον δέ,
[47, 16]   πολλὰ δὲ καὶ ἐπὶ τοῖς  γιγνομένοις   δι´ αὐτῶν δαπανῶντες, πολλῷ δὲ
[47, 20]   Ἀριστογείτονος, ὡς καὶ ζηλωταῖς αὐτῶν  γενομένοις,   ἐψηφίσαντο. ~κἀν τούτῳ πυθόμενοι τὸν
[47, 18]   καὶ ἐπ´ αὐτοῦ ποτε  γενομένοις   καὶ μὴ ἀτιμωθεῖσι, γίγνεται) καὶ
[47, 6]   χρόνῳ πολλαῖς δὲ καὶ πράξεσι  γενομένοις,   συχνοὶ καὶ τοῖς πάνυ συγγενέσι
[47, 3]   τοῖς γε ἐκ τοῦ ὁμοίου  σφαγησομένοις   ἔφερεν. ἀντ´ ἐκείνου δὲ δὴ
[47, 18]   καὶ διὰ τοῦτο τοῖς τε  ἐψηφισμένοις   ἤγαλλον αὐτὸν καὶ ἑτέροις
[47, 12]   φονεύσουσι προκειμένων ἐπαγγελλόμενος, καὶ αὐτοῖς  ἐκείνοις   καὶ ὑποδοχὴν καὶ ἐπικουρίαν καὶ
[47, 1]   ὄλεθρον τὸν ἀπ´ αὐτῶν προέδειξεν.  ἐκείνοις   μὲν οὖν ταῦτα πρὶν ἐς
[47, 14]   καὶ τῶν οἰκοδομημάτων λαμβάνωσι καὶ  ἐκείνοις   ὅσα βούλονται διδῶσι, προεῖπον μηδένα
[47, 48]   ὑπερπτόμενοι ἀλλήλοις τε ἐμαχέσαντο καὶ  ἐκείνοις   τὸ τέλος τοῦ πολέμου προέφηναν·
[47, 13]   τί τοῦτο εἶπον, ὁπότε καὶ  ἐκείνοις   (τοῖς τρισὶν ἀνδράσι λέγω) ἄλλα
[47, 26]   εἴη· ~ἐν δὲ τοῖς αὐτοῖς  ἐκείνοις   χρόνοις Κάσσιος ἔς τε
[47, 5]   ἰδίας τινὸς αἰτίας τοῖς ἀνδράσιν  ἐκείνοις,   ὡς καὶ σφαγῆναι πρὸς αὐτῶν,
[47, 13]   ὡς καὶ ἐπ´ ἀγαθοῖς, τοῖς  κοινοῖς   κακοῖς χαίρειν ἠναγκάζοντο. καὶ τί
[47, 14]   φονευομένων τὰς προῖκας καὶ τοῖς  τέκνοις   τοῖς μὲν ἄρρεσι τὸ δέκατον
[47, 26]   ~ἐν δὲ τοῖς αὐτοῖς ἐκείνοις  χρόνοις   Κάσσιος ἔς τε τὴν
[47, 42]   δ´ ἀντικατέστησαν, παραινέσεις, τοῦτο μὲν  ἀθρόοις   τοῦτο δὲ καὶ καθ´ ἑκάστους,
[47, 0]   ὧν ἔπραξεν πρὸ τῆς πρὸς  Φιλίπποις   μάχης. γ. Ὡς Βροῦτος καὶ
[47, 35]   χῆν προκατασχόντες, καὶ πρὸς τοῖς  Φιλίπποις   στρατοπεδευσάμενοι. τὸ δὲ δὴ ἄστυ
[47, 3]   ταῖς ἀγοραῖς καὶ πρὸς τοῖς  ἱεροῖς   σποράδην ἀπεκτίννυντο, καὶ αἵ τε
[47, 38]   συνόντων σφίσι διεσκόπουν, καὶ ἐπεθύμουν  ἑκατέροις   ὁμοίως καὶ τὴν σωτηρίαν καὶ
[47, 18]   τε ἐψηφισμένοις ἤγαλλον αὐτὸν καὶ  ἑτέροις   τότε προσέθεσαν. ἔν τε
[47, 43]   τὸν Βροῦτον Ἐλευθερία, τοῖς δὲ  ἑτέροις   τι ποτὲ καὶ ἐδόθη)
[47, 41]   τὸ κακὸν ἔφερε, τοῖς δὲ  ἑτέροις   τέρας μὲν οὐδέν, ὅσα γε
[47, 47]   διακινδυνεῦσαι πρὶν ἔκπυστον τοῖς τε  σφετέροις   καὶ τοῖς ἐναντίοις τὸ θαλάσσιον
[47, 37]   παραυτίκα μὲν ῥώμην τινὰ τοῖς  σφετέροις   παρέσχεν, ἐνεδρεύσας δέ τινας τῶν
[47, 42]   ἀτυράννευτον καὶ τὸ ἀδέσποτον τοῖς  σφετέροις   προεβάλλοντο, καὶ τά τε ἐν
[47, 42]   τοῦτο δὲ καὶ καθ´ ἑκάστους,  ἀμφοτέροις   ἀπό τε τῶν στρατηγῶν καὶ
[47, 46]   Καῖσαρ ἐμεμενήκει, πάντως ἂν ἅμα  τοῖς   ἄλλοις ἀπωλώλει) καὶ τῷ τὸν
[47, 41]   καὶ ἐσώθη. γάρ τοι  τοῖς   ἄλλοις ἐν μὲν τῷ στρατοπέδῳ
[47, 17]   εἰπεῖν, διεσώσατο· πρὸς γὰρ αὖ  τοῖς   ἄλλοις ἔς τε τὸ ναυτικὸν
[47, 13]   αὐτὰς ἐδύνατο, ἀλλ´ ἔν τε  τοῖς   ἄλλοις πᾶσι καὶ ἔργοις καὶ
[47, 26]   τοῖς παροῦσιν ἔστερξεν, ἀλλ´  τοῖς   ἀμφὶ τὸν Σκιπίωνα τόν τε
[47, 6]   αὐτοῖς τοῖς τε φίλοις καὶ  τοῖς   ἀναγκαίοις, ὑφ´ ὧνπερ ἐς τὰ
[47, 5]   ἔχθραν ἀπ´ ἰδίας τινὸς αἰτίας  τοῖς   ἀνδράσιν ἐκείνοις, ὡς καὶ σφαγῆναι
[47, 2]   αὐτῶν πολὺς ἠκούσθη, καὶ ἐν  τοῖς   Ἀσκληπιείοις μέλισσαι ἐς τὴν ἄκραν
[47, 26]   Κασσίου ἠλευθερωκὼς εἴη· ~ἐν δὲ  τοῖς   αὐτοῖς ἐκείνοις χρόνοις Κάσσιος
[47, 3]   χωρὶς ἐξετέθη, λῆρόν που πολὺν  τοῖς   γε ἐκ τοῦ ὁμοίου σφαγησομένοις
[47, 16]   προοφειλήσαντες, πολλὰ δὲ καὶ ἐπὶ  τοῖς   γιγνομένοις δι´ αὐτῶν δαπανῶντες, πολλῷ
[47, 34]   μὲν ὁρῶντας τὸ γιγνόμενον προκατέπληξαν,  τοῖς   δ´ ἄπωθεν οὖσι δόξαν ὡς
[47, 26]   τὸ ἰσχυρὸν οὐκέτ´ αὐτοῦ ἐπείρασε,  τοῖς   δὲ δὴ στρατιώταις προσπέμπων τινὰ
[47, 43]   μὲν ἀμφὶ τὸν Βροῦτον Ἐλευθερία,  τοῖς   δὲ ἑτέροις τι ποτὲ
[47, 41]   δὴ ταῦτα τὸ κακὸν ἔφερε,  τοῖς   δὲ ἑτέροις τέρας μὲν οὐδέν,
[47, 10]   δακτύλιον τοῦ δεσπότου λαβὼν ἀπήντησε  τοῖς   διώκουσι, καὶ πλασάμενος ὡς καὶ
[47, 43]   οἱ ὁπλῖται τάς τε ἀσπίδας  τοῖς   δορατίοις ἔκρουσαν καὶ ἐκεῖνα ἐπ´
[47, 40]   ὄλεθρόν σφισιν ἐσήμηνεν ὥστε καὶ  τοῖς   ἐναντίοις ἔκδηλον γενέσθαι, πολλοὶ μὲν
[47, 47]   ἔκπυστον τοῖς τε σφετέροις καὶ  τοῖς   ἐναντίοις τὸ θαλάσσιον πάθος γενέσθαι.
[47, 10]   αὐτὸν ἠλλάξατο, καὶ μετ´ αὐτῆς  τοῖς   ἐπιοῦσιν ὡς καὶ αὐτὸς ἐκεῖνος
[47, 10]   ἐξ εὐεργεσίας τινὸς προϋπαρχούσης σφίσι  τοῖς   εὖ ποιήσασιν ἀνταπέδοσαν· στιγματίας δέ
[47, 3]   τε ταῖς ἀγοραῖς καὶ πρὸς  τοῖς   ἱεροῖς σποράδην ἀπεκτίννυντο, καὶ αἵ
[47, 13]   που, ὡς καὶ ἐπ´ ἀγαθοῖς,  τοῖς   κοινοῖς κακοῖς χαίρειν ἠναγκάζοντο. καὶ
[47, 14]   δὲ δὴ λογιμωτέρων τοὺς μὲν  τοῖς   κτήμασι τοῖς τῶν ἀπολλυμένων ἐδελέαζον,
[47, 8]   γε μὴ κεναὶ αἱ ἐν  τοῖς   λευκώμασι χῶραι τῶν ὀνομάτων αὐτῶν
[47, 43]   συνθήματα αὐτοῖς διῆλθεν (ἦν δὲ  τοῖς   μὲν ἀμφὶ τὸν Βροῦτον Ἐλευθερία,
[47, 14]   τὰς προῖκας καὶ τοῖς τέκνοις  τοῖς   μὲν ἄρρεσι τὸ δέκατον ταῖς
[47, 36]   προέπεμψαν· αἰσθόμενοι δὲ αὐτοὺς ἑαλωκότας,  τοῖς   μὲν Λυκίοις καὶ τοῖς Ῥοδίοις
[47, 49]   μαθὼν ὅτι τινὲς τῶν στρατιωτῶν  τοῖς   νικήσασιν ὡμολογήκασιν, οὐδεμίαν ἔτ´ ἐλπίδα
[47, 16]   γῇ πολλὰς δὲ καὶ ἐπὶ  τοῖς   οἰκέταις ἐπράττοντο, μετρίως πως τοὺς
[47, 12]   τε ἄλλαι σφαγαὶ ἐγίγνοντο, πλεῖστον  τοῖς   ὁμοίοις συνήρατο. τῇ γὰρ Ἰταλίᾳ
[47, 47]   Ἰταλίαν ἀνακομισθῆναι δυνάμενοι, ἀλλ´ ἐν  τοῖς   ὅπλοις καὶ τότε ἔτι μόνον
[47, 33]   τραπέσθαι, ἐλπίσαντές σφας, ἅτε καὶ  τοῖς   ὅπλοις πολὺ αὐτῶν ὑπερέχοντες καὶ
[47, 6]   καὶ πράξεσι γενομένοις, συχνοὶ καὶ  τοῖς   πάνυ συγγενέσι κατὰ τὸ στασιωτικὸν
[47, 30]   καὶ προσέτι καὶ τοῖς χρήμασι  τοῖς   παρ´ αὐτῆς ἐλθοῦσιν ἰσχύων, μέχρις
[47, 27]   ὥσπερ εἴρηταί μοι, ὁμολογήσας, καὶ  τοῖς   Πάρθοις μετὰ τοῦτο κατὰ τοῦ
[47, 26]   ἐκ τῆς Ἀφρικῆς ἠγγέλλετο, οὐκέτι  τοῖς   παροῦσιν ἔστερξεν, ἀλλ´ τοῖς
[47, 39]   συμβῆναι νομίσειεν, οὐχ ὅτι καὶ  τοῖς   πλήθεσιν καὶ ταῖς ἀρεταῖς
[47, 3]   ἀναμὶξ τὰ ὀνόματα τῶν πρώτων  τοῖς   πολλοῖς ἀλλὰ χωρὶς ἐξετέθη, λῆρόν
[47, 40]   Δημήτριον προσελκύσας τήν τε γῆν  τοῖς   ποσὶν ὤρυξε καὶ κατέχωσεν αὐτό.
[47, 36]   ἑαλωκότας, τοῖς μὲν Λυκίοις καὶ  τοῖς   Ῥοδίοις ἐπαίνους τε ἔδοσαν καὶ
[47, 25]   γενομένην παρέλαβεν (ἄπαις γὰρ τελευτῶν  τοῖς   Ῥωμαίοις αὐτὴν κατέλιπε) καὶ ἐς
[47, 29]   παρασχεῖν, καὶ τήν τε τροφὴν  τοῖς   στρατιώταις παρ´ ἑκόντος αὐτοῦ λαβεῖν
[47, 17]   αἱ τιμαὶ ἀνεῖντο· τοῦτο δὲ  τοῖς   στρατιώταις πολὺ παρὰ τὴν ἀξίαν
[47, 47]   τροφῆς καὶ χρημάτων, ὅθεν οὐδὲ  τοῖς   στρατιώταις τι ἀντὶ τῶν διαρπασθέντων
[47, 7]   μὲν αὐτοὺς ἀφεῖναι (καὶ γὰρ  τοῖς   συγκρύψασί τινα θάνατος προείρητο) τὸν
[47, 7]   τοὺς φίλους χαλεπώτατα καὶ  τοῖς   συναραμένοις τισὶν ἐπιεικέστατα ἐχρήσατο. τεκμήριον
[47, 10]   τὸ ἐμφανὲς καὶ αὐτὸς ἑαυτὸν  τοῖς   σφαγεῦσι παρέδωκεν. ~ἀρετῆς μὲν δὴ
[47, 37]   καὶ παραυτίκα μὲν ῥώμην τινὰ  τοῖς   σφετέροις παρέσχεν, ἐνεδρεύσας δέ τινας
[47, 42]   τε ἀτυράννευτον καὶ τὸ ἀδέσποτον  τοῖς   σφετέροις προεβάλλοντο, καὶ τά τε
[47, 18]   ὁμοίων ἀξιωθῆναι· καὶ διὰ τοῦτο  τοῖς   τε ἐψηφισμένοις ἤγαλλον αὐτὸν καὶ
[47, 7]   ἔφθειρεν, ἀλλὰ καὶ ἔσωσε πλείστους,  τοῖς   τε προδοῦσι τοὺς δεσπότας
[47, 29]   ἄστει διὰ χειρὸς ἐπεποίητο. καὶ  τοῖς   τε συνοῦσίν οἱ ῥητὴν ἡμέραν
[47, 47]   ὥρμηντο καὶ διακινδυνεῦσαι πρὶν ἔκπυστον  τοῖς   τε σφετέροις καὶ τοῖς ἐναντίοις
[47, 6]   ἄλλων πολλοὶ καὶ παρ´ αὐτοῖς  τοῖς   τε φίλοις καὶ τοῖς ἀναγκαίοις,
[47, 14]   τῶν φονευομένων τὰς προῖκας καὶ  τοῖς   τέκνοις τοῖς μὲν ἄρρεσι τὸ
[47, 12]   ἄλλας πόλεις, τά τε ἄλλα  τοῖς   τινα περισώσασι καὶ διπλάσια τῶν
[47, 18]   τοῦτο καὶ νῦν ἐπὶ πᾶσι  τοῖς   τὸ κράτος ἀεὶ ἴσχουσιν,
[47, 5]   εἰρήνη πρὸς τὸν ἰσχυρότερον ἐν  τοῖς   τοιούτοις γίγνεται) οἵ γε λοιποὶ
[47, 35]   ὅσα ἐκ διαβολῶν, οἷα ἐν  τοῖς   τοιούτοις φιλεῖ συμβαίνειν, ὕποπτα πρὸς
[47, 27]   καὶ ἐν τῇ μάχῃ πολὺ  τοῖς   τοξεύμασιν ἐπεκράτησεν. οἱ δὲ δὴ
[47, 7]   οὐκ ὠμὸς ἦν, καὶ ἐν  τοῖς   τοῦ πατρὸς ἤθεσιν ἐνετέθραπτο. πρὸς
[47, 13]   τοῦτο εἶπον, ὁπότε καὶ ἐκείνοις  (τοῖς   τρισὶν ἀνδράσι λέγω) ἄλλα τε
[47, 14]   λογιμωτέρων τοὺς μὲν τοῖς κτήμασι  τοῖς   τῶν ἀπολλυμένων ἐδελέαζον, τὰ μὲν
[47, 29]   ἐν τῷ μεταξὺ χρόνῳ αὐξηθῇ,  τοῖς   τῶν προσόρων ἐθνῶν ἄρχουσιν ἐνεχείρισαν·
[47, 29]   πρὸς αὐτὸν τὸ μὲν σύμπαν  τοῖς   ὑπάτοις προσέταξαν, ἐπειδὰν τὰ παρόντα
[47, 35]   Παγγαίου χῆν προκατασχόντες, καὶ πρὸς  τοῖς   Φιλίπποις στρατοπεδευσάμενοι. τὸ δὲ δὴ
[47, 24]   γὰρ Βροῦτος ἐκεῖνόν τε ἐν  τοῖς   φιλτάτοις ἀεί ποτε νομίσας εἶναι,
[47, 12]   τινα περισώσασι καὶ διπλάσια τῶν  τοῖς   φονεύσουσι προκειμένων ἐπαγγελλόμενος, καὶ αὐτοῖς
[47, 21]   ἀλλ´ ὅτι τῷ καιρῷ καὶ  τοῖς   χρήμασι ταῖς τε δυνάμεσιν ἤκμαζον,
[47, 30]   αὐτῷ ἔπεμψε, καὶ προσέτι καὶ  τοῖς   χρήμασι τοῖς παρ´ αὐτῆς ἐλθοῦσιν
[47, 27]   καὶ ἐπειδὴ Βάσσος ὑπερέβαλε  τοῖς   χρήμασιν, ἐπεκούρησέ τε αὐτῷ καὶ
[47, 29]   αὐτὸν τὸ μὲν σύμπαν τοῖς  ὑπάτοις   προσέταξαν, ἐπειδὰν τὰ παρόντα κατορθώσωσι,
[47, 24]   Βροῦτος ἐκεῖνόν τε ἐν τοῖς  φιλτάτοις   ἀεί ποτε νομίσας εἶναι, καὶ
[47, 48]   προσεδρεύσαντες αὐτοῖς τὴν νύκτα ὡς  ἑκάστοις   οὐκ εἴασαν αὖθις συστραφῆναι. ~ὁ
[47, 4]   οἱ πάσχοντες ἐξαπιναίαις τε καὶ  ἀνηκούστοις   συμφοραῖς περιπίπτοντες ῥᾳστώνην τινὰ ἐκ
[47, 16]   ἀξίαν ἐσενεγκεῖν ἐκελεύσθησαν, ἀλλ´ ἐπ´  αὐτοῖς   αἱ τιμήσεις τῶν σφετέρων ἐγένοντο,
[47, 21]   οὓς ἐστέλλοντο, ἠμέλησαν, οὐδεμίαν ἐν  αὐτοῖς   ἀξιόχρεων ὠφελίαν ὁρῶντες οὖσαν, πρὸς
[47, 34]   πυρὸς ὠσάμενοι οἱ στρατιῶται προσέμιξαν  αὐτοῖς   ἀπροσδόκητοι γυμνητεύουσιν, καὶ ἐκείνους τε
[47, 15]   ἀλλ´ ὥς που καὶ ἔδοξεν  αὐτοῖς,   διέδοσαν. καὶ ὑπάτους τε, τοῦ
[47, 43]   τούτου πρῶτον μὲν τὰ συνθήματα  αὐτοῖς   διῆλθεν (ἦν δὲ τοῖς μὲν
[47, 40]   ὅτι μέγιστος διαφανῶς ἀγὼν  αὐτοῖς   ἐγένετο· τὸ γὰρ δαιμόνιον, ὥσπερ
[47, 6]   ταμιεύσας ἀπῄτησε πάνθ´ ὅσα ἐπ´  αὐτοῖς   εἰλήφεσαν, ἧττόν τινα ἀποκτείνῃ, προηγόρευσαν
[47, 47]   νυκτὸς προσέμισγε. μάχῃ μὲν γὰρ  αὐτοῖς   ἐκ παρατάξεως οὐ διενοεῖτο αὖθις
[47, 12]   τοῖς φονεύσουσι προκειμένων ἐπαγγελλόμενος, καὶ  αὐτοῖς   ἐκείνοις καὶ ὑποδοχὴν καὶ ἐπικουρίαν
[47, 26]   ἠλευθερωκὼς εἴη· ~ἐν δὲ τοῖς  αὐτοῖς   ἐκείνοις χρόνοις Κάσσιος ἔς
[47, 5]   τάς τε ἔχθρας τὰς σφοδρὰς  αὐτοῖς   ἐπεποιήκεσαν. πάντας γὰρ τοὺς τῷ
[47, 15]   πάντα ὅπως ποτὲ καὶ ἐδόκει  αὐτοῖς   ἔπρασσον· τῶν μὲν γὰρ ἐπικλήσεων
[47, 40]   καὶ πρὸ αὐτῶν καὶ ἐπ´  αὐτοῖς   ἐς τὴν κατάλυσιν τῆς δημοκρατίας
[47, 2]   ἐλάμβανε καὶ προσέτι καὶ παράκλησιν  αὐτοῖς   ἔφερε· πάνυ γὰρ ἱκετευθῆναί σφας
[47, 48]   φρονῆσαι (καὶ γὰρ ὑπισχνοῦντό τινα  αὐτοῖς)   ἐς χεῖρας ἐλθεῖν, ἄν
[47, 4]   τῶν σωμάτων, ὡς καὶ ἐν  αὐτοῖς   ἤδη ὄντες, διεκναίοντο. ~κἄν τε
[47, 39]   οὐ λέγω ὡς οὐ συνήνεγκεν  αὐτοῖς   ἡττηθεῖσι τότε· τί γὰρ ἄν
[47, 37]   καὶ τῶν ἐπιτηδείων οὐχ ὁμοίως  αὐτοῖς   ηὐπόρουν διὰ τὸ τῆς θαλάσσης,
[47, 38]   τὰ σφέτερα (σύμμαχοί τε γὰρ  αὐτοῖς   καθ´ ἑκάστην ἡμέραν προσεγίγνοντο, καὶ
[47, 34]   Ξανθίων (καὶ γὰρ ἐν γένει  αὐτοῖς   κατ´ ἐπιγαμίαν πολλοὶ ἦσαν) ἔπεμψέ
[47, 33]   χρήματα καὶ στρατιώτας ἤθροιζον. ~καὶ  αὐτοῖς   οἱ μὲν ἄλλοι ταύτῃ πάντες,
[47, 2]   ἔτι πλείονος ἐκ τεράτων δέους  αὐτοῖς   ὄντος. τά τε γὰρ σημεῖα
[47, 28]   ~τοιούτων δὲ δὴ τῶν πραγμάτων  αὐτοῖς   ὄντων, Κάσσιος ἐπελθὼν τάς
[47, 39]   τό τε συμμαχικὸν τὸ τότε  αὐτοῖς   παραγενόμενον ἐν προσθήκης μέρει τοῦ
[47, 14]   πρόθυμόν σφισι παρέχωνται, ταῦτά τε  αὐτοῖς   πράττειν ἐπέτρεπον καὶ πόλεις χώρας
[47, 14]   καὶ γεωνόμους ὁμοῦ καὶ οἰκιστὰς  αὐτοῖς   προσαπέδειξαν. τὸ μὲν οὖν πλῆθος
[47, 36]   Σάξας πανστρατιᾷ μὲν οὐδὲ ἐτόλμησαν  αὐτοῖς   προσμῖξαι, ἐκπέμποντες δ´ ἱππέας ἐκδρόμους
[47, 3]   καὶ ἐδόκει, λιπόντων, οὐκ ὀλίγα  αὐτοῖς   συνηνέχθη. ~ἐπὶ μὲν γὰρ τοῦ
[47, 48]   οὔθ´ εἷλόν τινα, ἀλλὰ προσεδρεύσαντες  αὐτοῖς   τὴν νύκτα ὡς ἑκάστοις οὐκ
[47, 6]   δὴ ἄλλων πολλοὶ καὶ παρ´  αὐτοῖς   τοῖς τε φίλοις καὶ τοῖς
[47, 17]   τῶν χωρίων προικιμαῖαι τρόπον τινὰ  αὐτοῖς   ὑπάρξασαι· ἀλλὰ καὶ προσέτι οἱ
[47, 2]   διὰ τοῦτο καὶ θυσίαι ἐπ´  αὐτοῖς   ὡς καὶ ἐπ´ εὐτυχήμασί τισιν
[47, 5]   πρὸς τὸν ἰσχυρότερον ἐν τοῖς  τοιούτοις   γίγνεται) οἵ γε λοιποὶ ἐθάρσουν·
[47, 35]   ἐκ διαβολῶν, οἷα ἐν τοῖς  τοιούτοις   φιλεῖ συμβαίνειν, ὕποπτα πρὸς ἀλλήλους
[47, 14]   μὲν οὖν πλῆθος τῶν στρατιωτῶν  τούτοις   ἀνηρτῶντο, τῶν δὲ δὴ λογιμωτέρων
[47, 19]   ᾠκοδόμουν, ὥσπερ ἐψήφιστο. πρὸς δὲ  τούτοις   ἀπεῖπον μὲν μηδεμίαν εἰκόνα αὐτοῦ,
[47, 5]   ὥστε ἔξω τῶν πάνυ πλουσίων  (τούτοις   γὰρ οὐκ ἔστιν ὅτε εἰρήνη
[47, 41]   φρικῶδες κλάζοντές τε καὶ τρίζοντες.  ~τούτοις   μὲν δὴ ταῦτα τὸ κακὸν
[47, 48]   τοῦ Δηιοτάρου στρατηγὸς καὶ  Ῥασκύπορις.   καὶ οὗτος μὲν οἴκαδε εὐθύς,
[47, 20]   στρατηγοῦντες, πρὸς τὸν δῆμον ἔπεμπον,  μέχρις   οὗ Καῖσαρ Ὀκταουιανὸς
[47, 30]   τοῖς παρ´ αὐτῆς ἐλθοῦσιν ἰσχύων,  μέχρις   οὗ Στάιος τό τε
[47, 18]   ποθέν, χωρὶς μὲν τῷ κρατήσαντι  χωρὶς   δὲ ἐκείνῳ καὶ τεθνεῶτι τιμὴν
[47, 3]   λευκώματα, χωρὶς μὲν τῶν βουλευτῶν  χωρὶς   δὲ τῶν ἄλλων, ἐξετέθη. καὶ
[47, 2]   Καῖσαρ ἔπειτα δὲ καὶ ἐκεῖνοι,  χωρὶς   ἑκάτερος, μετὰ τῶν στρατιωτῶν ἁπάντων
[47, 35]   κατὰ τὰ μετέωρα ἐπιπαρελθόντες ἐνταῦθα  χωρὶς   ἑκάτερος, ὥς γε τῷ λόγῳ
[47, 3]   τῶν πρώτων τοῖς πολλοῖς ἀλλὰ  χωρὶς   ἐξετέθη, λῆρόν που πολὺν τοῖς
[47, 18]   τε νίκη τις ἠγγέλθη ποθέν,  χωρὶς   μὲν τῷ κρατήσαντι χωρὶς δὲ
[47, 3]   πλὴν ὅτι δύο μόνα λευκώματα,  χωρὶς   μὲν τῶν βουλευτῶν χωρὶς δὲ
[47, 26]   στρατευμάτων προσεποιήσατο. δὲ δὴ  κατάστασις   ἐν τῇ Συρίᾳ τότε
[47, 12]   καὶ ἀρχὰς ἔσχον. δ´  ἀναχώρησίς   σφισι πρός τε τὸν Βροῦτον
[47, 6]   ὥστ´ ἰσομοιρεῖν εὑρίσκετο, ἁπλῆ  ἀντίδοσις   ἐγίγνετο· ὅσους δὲ δὴ ἀρετή
[47, 6]   δὲ δὴ ἀρετή τις  ἀξίωσις   καὶ συγγένεια ἀνετίμα, ἀντὶ
[47, 39]   ἡττηθεῖσι τότε· τί γὰρ ἄν  τις   ἄλλο περὶ αὐτῶν ἀμφοτέρωθεν μαχεσαμένων
[47, 27]   πράσσοντα δὲ αὐτὸν ταῦτα Γάιός  τις   Ἀντίστιος ἐς πολιορκίαν κατέκλεισε. καὶ
[47, 44]   τὸ λυπῆσον οὐκ ἐξικνοῦντο. ἄλλος  τις   ἀποκτείνας τινὰ οὐδ´ ἀποθανεῖσθαί ποτε
[47, 7]   τοῦτο δημοτελῆ ἑορτήν, ἣν συγγενής  τις   αὐτῆς ποιήσειν ἔμελλε, τηρήσασα, τόν
[47, 26]   πρῶτον ἡσυχίαν ἦγεν, ἀγαπῶν εἴ  τις   αὐτὸν ζῆν ἐάσειεν· ὡς δὲ
[47, 19]   ῥαβδούχῳ ἑνὶ ἑκάστῃ χρῆσθαι, ὅτι  τις   αὐτῶν ἀπὸ δείπνου πρὸς ἑσπέραν
[47, 5]   τινὶ τιθέμενοι οὔτε τὸν ἑαυτοῦ  τις   αὐτῶν ἐχθρὸν τιμωρήσασθαι, φίλον ἑτέρου
[47, 6]   ἐν πρατηρίῳ. εἰ μὲν εἷς  τις   ἑνός τινος ἀντάξιος ὥστ´ ἰσομοιρεῖν
[47, 6]   ἐγίγνετο· ὅσους δὲ δὴ ἀρετή  τις   ἀξίωσις καὶ συγγένεια
[47, 5]   ἐκτείνοντο. ἄλλως μὲν γὰρ  τις   οὐδεὶς ἐς ἔχθραν ἀπ´
[47, 18]   Ἀφροδισίου ἔπεμπον. εἴ τε νίκη  τις   ἠγγέλθη ποθέν, χωρὶς μὲν τῷ
[47, 1]   τὸ τάφρευμα περιρρυὲν καὶ συνῳδία  τις   νυκτὸς περιηχήσασα τάς τε θυμηδίας
[47, 1]   μὲν γὰρ Λεπίδῳ ὄφις τέ  τις   ξίφει ἑκατοντάρχου περιπλακεὶς καὶ λύκος
[47, 10]   εὖ ποιήσασιν ἀνταπέδοσαν· στιγματίας δέ  τις   οὐχ ὅσον οὐ προέδωκε τὸν
[47, 10]   ὀφθεὶς ἐφονεύθη, δὲ ὥς  τις   σκευοφόρος διεσώθη. καὶ ταῦτα μὲν
[47, 39]   Ῥωμαίοις γεγονότας οὐκ ἀπεικότως ἄν  τις   συμβῆναι νομίσειεν, οὐχ ὅτι καὶ
[47, 10]   ἑτέρωσε διέφυγε. τοῦτο δὲ ἄλλος  τις   τὴν σκευὴν ὁμοίως ἅπασαν πρὸς
[47, 3]   γάρ τοι μόνον ἄν  τις,   τό γε ἐλάττους θανατωθῆναι, ἐνενόησεν,
[47, 10]   τοῦτο μὲν γὰρ ἐς σπήλαιόν  τις   τὸν δεσπότην κατακρύψας, εἶτ´ ἐπειδὴ
[47, 40]   τῷ καθαρσίῳ αὐτοῦ τὸν στέφανόν  τις   τραπέμπαλιν αὐτῷ ἐπέθηκε, παῖς τε
[47, 1]   προμαθόντες· τῷ μὲν γὰρ Λεπίδῳ  ὄφις   τέ τις ξίφει ἑκατοντάρχου περιπλακεὶς
[47, 24]   προσκείμενον εἰδώς, ἀφῆκεν αὐτόν. καὶ  ὃς   ἐπέθετο μὲν καὶ τῷ Κασσίῳ,
[47, 48]   Ἀμύντας τε τοῦ Δηιοτάρου  στρατηγὸς   καὶ Ῥασκύπορις. καὶ οὗτος
[47, 27]   καὶ ἐς τὴν Συρίαν ἐπανελθὼν  στρατηγός   τε ὠνομάσθη καὶ τὴν Ἀπάμειαν
[47, 30]   ὅπερ που καὶ Μᾶρκος Ὀκτάουιος  ὑποστράτηγος   αὐτοῦ ἔπραξε. καὶ οἱ μὲν
[47, 49]   τὸ Ἡράκλειον τλῆμον ἀρετή,  λόγος   ἄρ´ ἦσθ´ {ἄλλως} ἐγὼ δέ
[47, 24]   ἐντολῆς τοῦ Βρούτου· καὶ γὰρ  λόγος   ἔχει ὅτι πρότερον μὲν ἐν
[47, 24]   προεμήνυσε καὶ τὴν σωτηρίαν τοῦ  παιδὸς   ἀντέλαβεν. οὐ μέντοι καὶ βελτίω
[47, 0]   Ὡς Καῖσαρ καὶ Ἀντώνιος καὶ  Λέπιδος   ἐς Ῥώμην ἐλθόντες σφαγὰς εἰργάσαντο.
[47, 20]   διαδοχαῖς κρατυνόμενοι. ~πράξαντες δὲ ταῦτα,  Λέπιδος   μὲν αὐτοῦ, τήν τε πόλιν
[47, 0]   ἐγένοντο Μ. Αἰμίλιος Μ. υἱὸς,  Λέπιδος   τὸ βʹ ὕπ. Λ. Μουνάτιος
[47, 8]   καὶ ἠδυνήθη, διεσώσατο· τε  Λέπιδος   τῷ τε ἀδελφῷ τῷ Παύλῳ
[47, 25]   Ἀντωνίῳ προσπολεμήσων, περιβάλοιτο, ἀμφότερα διεπράξατο,  Ῥασκυπόριδός   οἱ δυνάστου τινὸς ἐς τὰ
[47, 7]   ἤθεσιν ἐνετέθραπτο. πρὸς δ´ ἔτι  νέος   τε ὢν καὶ ἄρτι ἐς
[47, 33]   ταῖς εὐεργεσίαις ἀφθόνως χρώμενοι, διὰ  βραχέος   πείσειν καὶ βιάσεσθαι. καὶ
[47, 47]   καὶ τοῖς ἐναντίοις τὸ θαλάσσιον  πάθος   γενέσθαι. ~μὴ βουλομένου δὲ τοῦ
[47, 20]   τε πραγμάτων ἀντιλαμβάνεσθαι καὶ τὸ  πλῆθος   σφετερίζεσθαι ἤρξατο. τότε γὰρ τῆς
[47, 0]   Καίσαρος ἡττήθησαν καὶ ἀπέθανον. Χρόνου  πλῆθος   τὰ λοιπὰ τῆς Γαΐου Οὐιβίου
[47, 49]   τελευτήσαντος δὲ αὐτοῦ τὸ μὲν  πλῆθος   τῶν στρατιωτῶν αὐτίκα ἀδείας σφίσι
[47, 14]   αὐτοῖς προσαπέδειξαν. τὸ μὲν οὖν  πλῆθος   τῶν στρατιωτῶν τούτοις ἀνηρτῶντο, τῶν
[47, 47]   αὐτὸ θάψαι, μὴ τῷ στρατῷ  πένθος   τε ἅμα καὶ ἀθυμίαν ἐκ
[47, 21]   τε Ἀντώνιος  Γάιος   ἄρτι ἀφῖκτο καὶ Κύιντος Ὁρτήσιος
[47, 35]   τὴν Μακεδονίαν ἠπείγοντο. καὶ αὐτοὺς  Γάιός   τε Νωρβανὸς καὶ Δεκίδιος Σάξας
[47, 27]   κατεσκευάζετο. πράσσοντα δὲ αὐτὸν ταῦτα  Γάιός   τις Ἀντίστιος ἐς πολιορκίαν κατέκλεισε.
[47, 30]   ἐλθοῦσιν ἰσχύων, μέχρις οὗ  Στάιος   τό τε ναυτικὸν συνεκρότησε, καὶ
[47, 27]   δὴ Βάσσῳ Ἀλχαυδόνιος  Ἀράβιος·   οὗτος γὰρ τῷ τε Λουκούλλῳ
[47, 40]   καὶ ἐς τὸν τοῦ Νικαίου  Διὸς   βωμὸν ἐφέροντο, λαμπάδες τε ἐνταῦθα
[47, 40]   τό τε ἄγαλμα τὸ τοῦ  Διὸς   τὸ ἐν τῷ Ἀλβανῷ ὂν
[47, 35]   αὐτοὺς Γάιός τε Νωρβανὸς καὶ  Δεκίδιος   Σάξας ἔφθησαν τόν τε Ἰόνιον,
[47, 24]   ἐπεχείρησε. καὶ τοῦτον μὲν  Κλώδιος   ὡς οὐκ ἠδυνήθη σῶον φυλάξαι,
[47, 6]   τῷ τε Ἀντωνίῳ καὶ  θεῖος   Λούκιος {Ἀντώνιος} Καῖσαρ καὶ τῷ
[47, 11]   ἐκείνου ἐτεκμηριώθη, ὅτι Λούκιος μὲν  Φιλούσκιος   ὑπό τε τοῦ Σύλλου πρότερον
[47, 6]   τε Ἀντωνίῳ καὶ θεῖος  Λούκιος   {Ἀντώνιος} Καῖσαρ καὶ τῷ Λεπίδῳ
[47, 11]   καὶ ἐξ ἐκείνου ἐτεκμηριώθη, ὅτι  Λούκιος   μὲν Φιλούσκιος ὑπό τε τοῦ
[47, 6]   τῷ Λεπίδῳ καὶ ἀδελφὸς  Λούκιος   Παῦλος ἐπεπολέμωντο. ἀλλ´ οὗτοι μὲν
[47, 40]   γὰρ τῷ ἄστει τε  ἥλιος   τοτὲ μὲν ἠλαττοῦτο καὶ ἐλάχιστος
[47, 26]   τῇ Συρίᾳ τότε τοιάδε ἦν.  Καικίλιος   Βάσσος ἱππεὺς συστρατεύσας τε τῷ
[47, 0]   οἱ ἀριθμούμενοι οἵδε ἐγένοντο Μ.  Αἰμίλιος   Μ. υἱὸς, Λέπιδος τὸ βʹ
[47, 11]   τοσαῦτα τότε ἐπιφανῆ ἔργα ἐγένετο·  Ποπίλιος   δὲ δὴ Λαίνας τὸν Κικέρωνα
[47, 24]   αὐτὴν ἤγαγεν. δὲ δὴ  Γέλλιος   ἐφωράθη μέν, ἔπαθε δὲ δεινὸν
[47, 24]   δὲ αὐτοῦ ταύτῃ, ἐκείνῳ τε  Γέλλιος   Ποπλικόλας ἐπεβούλευσε καὶ τὸν Ἀντώνιον
[47, 21]   προσηκόντων ἀσθενὴς ἦν. τε  Οὐατίνιος   ἦρχε μὲν Ἰλλυριῶν τῶν πλησιοχώρων,
[47, 27]   τῷ δὲ δὴ Βάσσῳ  Ἀλχαυδόνιος   Ἀράβιος· οὗτος γὰρ τῷ
[47, 29]   καὶ τὴν ἔξοδον ὑπατεύων ἐπεποίητο,  χρόνιος   δὲ διά τε τῆς Μακεδονίας
[47, 37]   μὲν ἐν Δυρραχίῳ νοσήσας ὑπελείφθη,  Ἀντώνιος   δὲ πρὸς τοὺς Φιλίππους ἤλασε,
[47, 20]   εἶπον, ὑπέμεινε, Καῖσαρ δὲ καὶ  Ἀντώνιος   ἐξεστράτευσαν. τε γὰρ Βροῦτος
[47, 47]   δὲ δὴ Καῖσαρ τε  Ἀντώνιος   ἐσπάνιζον μὲν τῆς τροφῆς καὶ
[47, 0]   ἑβδόμῃ α. Ὡς Καῖσαρ καὶ  Ἀντώνιος   καὶ Λέπιδος ἐς Ῥώμην ἐλθόντες
[47, 6]   Ἀντωνίῳ καὶ θεῖος Λούκιος  {Ἀντώνιος}   Καῖσαρ καὶ τῷ Λεπίδῳ καὶ
[47, 21]   εὐθὺς αὐτῷ προσεχώρησε, καὶ  Ἀντώνιος   κωλυθεὶς κατὰ τὴν τοῦ Καίσαρος
[47, 36]   πόλεως εὐθὺς ἐξώρμησαν, ἐγχρονίσαντες δὲ  Ἀντώνιος   μὲν περὶ Βρεντέσιον (ὑπὸ γὰρ
[47, 21]   καιρῷ ἐν τε  Ἀντώνιος   Γάιος ἄρτι ἀφῖκτο καὶ
[47, 8]   καὶ καταληφθεὶς ἐσφάγη) μὲν  Ἀντώνιος   πολλὰ αὐτῷ καὶ δυσχερῆ ἐξονειδίσας
[47, 8]   γε ὅτι τὸν θεῖον  Ἀντώνιος,   πολλὰ τῆς μητρὸς τῆς ἑαυτοῦ
[47, 45]   Καίσαρος ἀρρωστίαν ἐξεβιάσατο, καὶ  Ἀντώνιος   τὸν Κάσσιον οὐδέν οἱ ὅμοιον
[47, 8]   οὐκ ἀπαραίτητος ἦν· δὲ  Ἀντώνιος   ὠμῶς καὶ ἀνηλεῶς οὐχ ὅτι
[47, 49]   ἁλόντες, ὥσπερ καὶ  Φαουώνιος,   ἐφθάρησαν, οἱ δὲ λοιποὶ τότε
[47, 6]   μὲν εἷς τις ἑνός τινος  ἀντάξιος   ὥστ´ ἰσομοιρεῖν εὑρίσκετο, ἁπλῆ
[47, 11]   ἐσεγράφη καὶ ἀπέθανε, Μᾶρκος δὲ  Οὐαλέριος   Μεσσάλας ὑπὸ τοῦ Ἀντωνίου θανατωθεὶς
[47, 21]   Γάιος ἄρτι ἀφῖκτο καὶ Κύιντος  Ὁρτήσιος   προάρξας αὐτῆς ἀπαλλαγήσεσθαι ἔμελλεν,
[47, 32]   προσηγόρευε, βασιλέα τῆς Αἰγύπτου κληθῆναι.  ~Κάσσιος   δὲ ἐπειδὴ τά τε ἐν
[47, 45]   Βροῦτος μὲν κατὰ Ἀντώνιον  Κάσσιος   δὲ κατὰ Καίσαρα ἀντετέτακτο, ἰσοπαλεῖς
[47, 28]   τῶν πραγμάτων αὐτοῖς ὄντων,  Κάσσιος   ἐπελθὼν τάς τε πόλεις πάσας
[47, 26]   τοῖς αὐτοῖς ἐκείνοις χρόνοις  Κάσσιος   ἔς τε τὴν Ἀσίαν πρὸς
[47, 20]   ἐπειγόμενοι. καίτοι καὶ ἀστυνόμος  Κάσσιος   ἦν, τά τε Ἀπολλώνια οὐδέπω
[47, 28]   ἐπέτρεψεν. οὕτω μὲν καὶ  Κάσσιος   ἰσχυρὸς διὰ ταχέων ἐγένετο, καὶ
[47, 21]   τε δυνάμεσιν ἤκμαζον, ἐτράποντο. καὶ  Κάσσιος   μὲν πρὸς τοὺς Σύρους ὡς
[47, 33]   πείσειν καὶ βιάσεσθαι. καὶ  Κάσσιος   μὲν Ῥοδίους, καίτοι τοσοῦτον ἐπὶ
[47, 38]   ἔλθῃ, ὤργων. δὲ δὴ  Κάσσιος   τε Βροῦτος ἄλλως μὲν
[47, 35]   μὲν Βροῦτος τε  Κάσσιος   οὐδὲ ἐπείρασαν διαβῆναι, ἑτέραν δέ
[47, 26]   αὐτοῦ μετονομάσαι. ταῦτ´ οὖν  Κάσσιος   πράξας ἐς τὴν Συρίαν ἦλθε,
[47, 20]   τε γὰρ Βροῦτος καὶ  Κάσσιος   τὸ μὲν πρῶτον μετὰ τὴν
[47, 0]   μάχης. γ. Ὡς Βροῦτος καὶ  Κάσσιος   ὑπὸ Καίσαρος ἡττήθησαν καὶ ἀπέθανον.
[47, 0]   Λέπιδος τὸ βʹ ὕπ. Λ.  Μουνάτιος   Λ. υἱὸς, Πλάγκος. ~Ταῦτ´ οὖν
[47, 11]   τῶν ἐπηγγελμένων λαβεῖν. Μᾶρκος δὲ  Τερέντιος   Οὐάρρων ἠδίκησε μὲν οὐδέν, ὁμώνυμος
[47, 27]   δὲ αὐτὸν ταῦτα Γάιός τις  Ἀντίστιος   ἐς πολιορκίαν κατέκλεισε. καὶ μετὰ
[47, 10]   Ὁσίδιον δὲ δὴ Γέταν  υἱός,   ἐκφορὰν δή τινα αὐτοῦ ὡς
[47, 0]   οἵδε ἐγένοντο Μ. Αἰμίλιος Μ.  υἱὸς,   Λέπιδος τὸ βʹ ὕπ. Λ.
[47, 0]   βʹ ὕπ. Λ. Μουνάτιος Λ.  υἱὸς,   Πλάγκος. ~Ταῦτ´ οὖν συνθέμενοι καὶ
[47, 30]   κατεχρήσατο. ὅπερ που καὶ Μᾶρκος  Ὀκτάουιος   ὑποστράτηγος αὐτοῦ ἔπραξε. καὶ οἱ
[47, 0]   ὕπ. Λ. Μουνάτιος Λ. υἱὸς,  Πλάγκος.   ~Ταῦτ´ οὖν συνθέμενοι καὶ συνομόσαντες
[47, 46]   τῇ ὑποστροφῇ ἀλλήλους καὶ τὸ  συμβεβηκὸς   ἔγνωσαν, ἀντιπαρεξῆλθον μηδὲν μηδέτεροι τολμήσαντες.
[47, 11]   αὖθις τότε ἐσεγράφη καὶ ἀπέθανε,  Μᾶρκος   δὲ Οὐαλέριος Μεσσάλας ὑπὸ τοῦ
[47, 11]   χρήματα πλείω τῶν ἐπηγγελμένων λαβεῖν.  Μᾶρκος   δὲ Τερέντιος Οὐάρρων ἠδίκησε μὲν
[47, 24]   τὸν Ἀντώνιον ἀδελφὸς  Μᾶρκος   ἐξαρπάσαι, πέμψας τινάς, ἐπεχείρησε. καὶ
[47, 30]   ἑαυτὸν κατεχρήσατο. ὅπερ που καὶ  Μᾶρκος   Ὀκτάουιος ὑποστράτηγος αὐτοῦ ἔπραξε. καὶ
[47, 6]   φονεύσαντάς τινας Κάτων  Μᾶρκος   ταμιεύσας ἀπῄτησε πάνθ´ ὅσα ἐπ´
[47, 1]   τις ξίφει ἑκατοντάρχου περιπλακεὶς καὶ  λύκος   ἔς τε τὸ στρατόπεδον καὶ
[47, 41]   δὴ ὀνείρων τοιαίδε ἐφάνησαν. ἀνὴρ  Θεσσαλὸς   ἔδοξέν οἱ τὸν Καίσαρα τὸν
[47, 45]   κονιορτοῦ ἀπλέτου γενομένου ἠγνόησαν τὸ  τέλος   τῆς μάχης, καὶ οἵ τε
[47, 48]   τε ἐμαχέσαντο καὶ ἐκείνοις τὸ  τέλος   τοῦ πολέμου προέφηναν· ὥσπερ γὰρ
[47, 13]   καὶ ἐκ τούτου παραπώλοντο. καὶ  τέλος,   ὡς τό τε πεπλασμένον αὐτῶν
[47, 30]   συντελείας χρημάτων ἔπαθον. ἀλλ´ οὐδὲ  ἄλλος   οὐδείς, συχνῶν μετὰ τοῦτο ἐπιβουλευσάντων
[47, 44]   γὰρ τὸ λυπῆσον οὐκ ἐξικνοῦντο.  ἄλλος   τις ἀποκτείνας τινὰ οὐδ´ ἀποθανεῖσθαί
[47, 10]   αὐτῶν ἑτέρωσε διέφυγε. τοῦτο δὲ  ἄλλος   τις τὴν σκευὴν ὁμοίως ἅπασαν
[47, 35]   περιληφθέντος εἷς τε πᾶς  περίβολος   ἀμφοτέρων ἐγένετο, καὶ ἐν κοινῷ
[47, 6]   Λεπίδῳ καὶ ἀδελφὸς Λούκιος  Παῦλος   ἐπεπολέμωντο. ἀλλ´ οὗτοι μὲν ἐσώθησαν,
[47, 39]   ἔτι πρὸς ἀκριβῆ παρρησίαν  δῆμος   καίπερ ὑπ´ οὐδενὸς ἀλλοτρίου ἡττηθείς
[47, 20]   ἃς προσετετάχατο, ἐπειγόμενοι. καίτοι καὶ  ἀστυνόμος   Κάσσιος ἦν, τά τε
[47, 44]   ὁρμή σφων ηὐξήθη καὶ  θυμὸς   ἐφλέγμηνεν, ὁμόσε τε ἀπερισκέπτως χωροῦντες
[47, 11]   Τερέντιος Οὐάρρων ἠδίκησε μὲν οὐδέν,  ὁμώνυμος   δὲ δή τινι τῶν ἐπικεκηρυγμένων
[47, 7]   τῇ τε γὰρ φύσει οὐκ  ὠμὸς   ἦν, καὶ ἐν τοῖς τοῦ
[47, 35]   ἠπείγοντο. καὶ αὐτοὺς Γάιός τε  Νωρβανὸς   καὶ Δεκίδιος Σάξας ἔφθησαν τόν
[47, 36]   πεδίου καταθέοντες ἐλάμβανον. γὰρ  Νωρβανὸς   τε Σάξας πανστρατιᾷ μὲν
[47, 35]   τε Σάξας καὶ  Νωρβανὸς   προκαταλαβόντες, ταύτῃ μὲν Βροῦτος
[47, 20]   μέχρις οὗ Καῖσαρ  Ὀκταουιανὸς   τῶν τε πραγμάτων ἀντιλαμβάνεσθαι καὶ
[47, 9]   γέρα ἔλαβον. οἷα γὰρ οὐχ  ἑνὸς   ἀνδρὸς ἀλλὰ τριῶν πρός τε
[47, 8]   γιγνωσκομένους ὑπὸ τοῦ ἀνδρός, ἐθανάτωσεν·  ἑνὸς   γοῦν τινος κεφαλὴν ἰδὼν εἶπεν
[47, 6]   πρὸς ἴσους, τοῦτο δὲ ἀνθ´  ἑνὸς   πλείονας καὶ ἀντὶ πλειόνων
[47, 6]   πρατηρίῳ. εἰ μὲν εἷς τις  ἑνός   τινος ἀντάξιος ὥστ´ ἰσομοιρεῖν εὑρίσκετο,
[47, 46]   αὐτῶν ὡς οὐδενὸς ἐπείγοντος, ἅτε  μηδενὸς   δεινοῦ ὄντος, ᾔει, ὑπώπτευσέ τε
[47, 39]   παρρησίαν δῆμος καίπερ ὑπ´  οὐδενὸς   ἀλλοτρίου ἡττηθείς (τὸ γάρ τοι
[47, 46]   καὶ σχολῇ μετ´ αὐτῶν ὡς  οὐδενὸς   ἐπείγοντος, ἅτε μηδενὸς δεινοῦ ὄντος,
[47, 25]   ἐλθὼν καὶ πάντα τὰ ἐκεῖ  κρατυνάμενος   ἐς τὴν Ἀσίαν αὖθις ἀνεκομίσθη.
[47, 27]   μετὰ τοῦτο κατὰ τοῦ Κράσσου  συναράμενος,   τότε παρεκλήθη μὲν ὑπ´ ἀμφοτέρων,
[47, 10]   λαβὼν ἀπήντησε τοῖς διώκουσι, καὶ  πλασάμενος   ὡς καὶ φεύγοντα αὐτὸν ἀπεκτονὼς
[47, 31]   τοῦ τὴν πόλιν αὐτὸς ἐξελεῖν  ποιησάμενος,   τοῦτό τε ἐπιστρατεύσαντες αὐτῷ παρεστήσαντο,
[47, 47]   δόσει χρημάτων ἀνθ´ ὧν ἀπωλωλέκεσαν  ἀνακτησάμενος,   ἔς τε τὴν ταφρείαν αὐτῶν
[47, 23]   Βροῦτος ἐς τε ὁμολογίαν  ὑπαγαγόμενος,   καὶ ὀλίγους τῶν θρασυτάτων τοὺς
[47, 30]   ἐπορθεῖτο, τῆς μὲν ἠπείρου παντελῶς  εἰργόμενος   (ἄλλοι τε γὰρ τῷ Κασσίῳ
[47, 34]   οὐδὲ τότε αὐτῷ προσεχώρησαν, ὀλίγους  ἀποδόμενος   τοὺς λοιποὺς ἀφῆκεν. ἰδόντες δὲ
[47, 31]   τὰ τοῦ Κασσίου πράσσοντα ποιησάμενοι.  πυθόμενος   δὲ ταῦτα ἐκεῖνος πρότερον μέν,
[47, 28]   Συρίαν ἐς τὴν Ἰουδαίαν ὥρμησε,  πυθόμενος   τοὺς στρατιώτας τοὺς ἐν τῇ
[47, 37]   αὐτὸς ἐθάρσει. οὖν Καῖσαρ  πυθόμενος   τοῦτο καὶ δείσας ἑκάτερον, εἴτε
[47, 26]   καὶ ἑαυτῷ δυναστείαν τινὰ  περιβαλλόμενος,   ἐνεόχμου. φωραθείς τε ὑπὸ τοῦ
[47, 12]   διπλάσια τῶν τοῖς φονεύσουσι προκειμένων  ἐπαγγελλόμενος,   καὶ αὐτοῖς ἐκείνοις καὶ ὑποδοχὴν
[47, 30]   Δολοβέλλας ἐγκρατὴς οὕτω τῆς Ἀσίας  γενόμενος   ἐς τὴν Κιλικίαν ἦλθε, τοῦ
[47, 39]   κρείττων τε ἅμα καὶ ἥττων  γενόμενος   καὶ ἔσφηλεν ἑαυτὸν καὶ ἐσφάλη,
[47, 26]   τε Κάτωνα καὶ τοὺς Πομπηίους  συναιρόμενος,   καὶ ἑαυτῷ δυναστείαν τινὰ
[47, 11]   ὄντα, καὶ ἵνα γε μὴ  ἀκουόμενος   μόνον ἀλλὰ καὶ ὁρώμενος πίστιν
[47, 47]   παραλαβών, καὶ λόγοις τέ σφας  παραμυθούμενος   καὶ δόσει χρημάτων ἀνθ´ ὧν
[47, 22]   καὶ τοὺς στρατιώτας ἐπ´ αὐτῇ  ποιούμενος.   οἱ δέ (ἔτυχον γὰρ ὑπόπτως
[47, 12]   ἐπικουρίαν καὶ χρήματα καὶ τιμὰς  ὑπισχνούμενος.   ὅθενπερ συχνοὶ πρὸς αὐτὸν ἦλθον.
[47, 8]   τε κεφαλάς σφων, εἰ καὶ  σιτούμενος   ἐτύγχανεν, ἐπεσκόπει, καὶ ἐπὶ πλεῖστον
[47, 47]   ἐπιτηδειοτέραν οὖσαν μετεστρατοπεδεύσατο, καὶ ἐκεῖθεν  ὁρμώμενος   τά τε ἄλλα τοὺς ἐναντίους
[47, 11]   μὴ ἀκουόμενος μόνον ἀλλὰ καὶ  ὁρώμενος   πίστιν τοῦ πεφονευκέναι αὐτὸν λάβῃ,
[47, 29]   Θρᾴκης ἐς τὴν Ἀσίαν τὸ  ἔθνος   κομισθεὶς καὶ ἐκεῖ ἐνδιέτριψεν. ἐπειδή
[47, 23]   οἱ ὑπὸ τοῦ Ἀντωνίου κατεστήσατο.  ~ἐκεῖνος   γάρ, καίτοι ὑπ´ αὐτοῦ οὐδὲ
[47, 8]   καὶ ἐς τὴν ἱππάδα κατατάξαι.  ~ἐκεῖνος   μὲν οὖν πολλούς, ὅσους γε
[47, 31]   πράσσοντα ποιησάμενοι. πυθόμενος δὲ ταῦτα  ἐκεῖνος   πρότερον μέν, ὡς ἔτι
[47, 46]   τι ποιοίη· ἐπεὶ δὲ  ἐκεῖνος   συμβαλὼν ἱππεῦσιν οὓς Βροῦτος
[47, 10]   βασάνοις οὐδὲν ἐξελάλησε· μαθὼν δὲ  ἐκεῖνος   τὸ γιγνόμενον, καὶ θαυμάσας τε
[47, 10]   τοῖς ἐπιοῦσιν ὡς καὶ αὐτὸς  ἐκεῖνος   ὢν προαπήντησε καὶ ἐσφάγη· καὶ
[47, 5]   οὐδεὶς ἐς ἔχθραν ἀπ´ ἰδίας  τινὸς   αἰτίας τοῖς ἀνδράσιν ἐκείνοις, ὡς
[47, 6]   εἰ μὲν εἷς τις ἑνός  τινος   ἀντάξιος ὥστ´ ἰσομοιρεῖν εὑρίσκετο, ἁπλῆ
[47, 39]   μὲν τοὺς ἀγῶνας ὑπὲρ τοῦ  τίνος   ἐπακούσουσιν ἐποιήσαντο, τότε δὲ οἱ
[47, 40]   πρὸς τὸ Καπιτώλιον ἐξ ἱπποδρομίας  τινὸς   ἐπανιὼν συνετρίβη, τό τε ἄγαλμα
[47, 25]   ἀμφότερα διεπράξατο, Ῥασκυπόριδός οἱ δυνάστου  τινὸς   ἐς τὰ μάλιστα βοηθήσαντος. ἐντεῦθεν
[47, 8]   τοῦ ἀνδρός, ἐθανάτωσεν· ἑνὸς γοῦν  τινος   κεφαλὴν ἰδὼν εἶπεν ὅτι τοῦτον
[47, 3]   τοῦτ´ ἐγένετο, οὔτε παρ´ ἑτέρου  τινὸς   μαθεῖν οὔτ´ αὐτὸς εὑρεῖν ἠδυνήθην·
[47, 10]   ἐπειδὴ καὶ ὣς καθ´ ἑτέρου  τινὸς   μήνυσιν ἀπολεῖσθαι ἔμελλε, τήν τε
[47, 42]   ποιήσονται, ὥσπερ δὲ ἀπὸ συγκειμένου  τινὸς   πάντες ἅμα ἕῳ ἐξωπλίσαντο, καὶ
[47, 10]   μὲν ἴσως ἐκεῖνοι ἐξ εὐεργεσίας  τινὸς   προϋπαρχούσης σφίσι τοῖς εὖ ποιήσασιν
[47, 18]   γενέσια ἀγάλλεσθαι, ὡς καὶ λογίου  τινὸς   Σιβυλλείου ἀπαγορεύοντος μηδενὶ θεῶν τότε
[47, 19]   μηδεμίαν εἰκόνα αὐτοῦ, καθάπερ θεοῦ  τινος   ὡς ἀληθῶς ὄντος, ἐν ταῖς
[47, 45]   ἐνόμισαν, καὶ οὐ πρότερον τὸ  γεγονὸς   ἔμαθον πρὶν τά τε ταφρεύματα
[47, 2]   τῶν πραττομένων, πολλῷ δὲ ἔτι  πλείονος   ἐκ τεράτων δέους αὐτοῖς ὄντος.
[47, 40]   παιδάριον δεκαδακτύλους χεῖρας ἔχον ἐγεννήθη,  ἡμίονός   τε διφυὲς τέρας ἔτεκε· τὰ
[47, 7]   συναρχίας ἀπηλλάγη καὶ τὸ κράτος  μόνος   ἔσχεν, οὐδὲν ἔτι τοιοῦτον ἔπραξεν.
[47, 20]   Ἁρμοδίου καὶ παρὰ τὴν τοῦ  Ἀριστογείτονος,   ὡς καὶ ζηλωταῖς αὐτῶν γενομένοις,
[47, 36]   τὰ ἐπιτήδεια ταύτῃ τε δι´  ἐλάττονος   ἐκ τῆς θαλάσσης ἐπήγοντο καὶ
[47, 40]   ἠκούοντο. καὶ προσέτι καὶ κύων  κυνὸς   σῶμα πρὸς τὸ Δημήτριον προσελκύσας
[47, 0]   ~Τάδε ἔνεστιν ἐν τῇ  Δίωνος   Ῥωμαϊκῶν τετταρακοστῇ ἑβδόμῃ α. Ὡς
[47, 26]   συνέπλασεν ὡς καὶ παρὰ τοῦ  Σκιπίωνός   οἱ πεμφθέντα, καὶ ἐξ αὐτῶν
[47, 8]   δ´ οὖν καὶ τοῦ  Κικέρωνός   ποτε ἐκομίσθη σφίσι (φεύγων γὰρ
[47, 2]   ἐς τὸν οὐρανὸν ἀνιόντα ὤφθη,  κτύπος   τε ἀπ´ αὐτῶν πολὺς ἠκούσθη,
[47, 17]   ταφῇ τιμηθείσης, παρ´ αὐτοῦ τοῦ  Καίσαρος   αἰτῆσαι. ~ταῦτά τε οὖν οὕτως
[47, 12]   ἀρχῆς μετὰ τοῦθ´ ὑπὸ τοῦ  Καίσαρος   ἀποστερηθείς, περιεβάλετο, καὶ τὴν Σικελίαν
[47, 45]   τε Βροῦτος τὴν τοῦ  Καίσαρος   ἀρρωστίαν ἐξεβιάσατο, καὶ Ἀντώνιος
[47, 41]   φέρει, τοῦτο τότε ἐπὶ τοῦ  Καίσαρος   διηλλάγη· ἔκ τε γὰρ τῆς
[47, 29]   κεφαλὴν αὐτοῦ πρὸς τὴν τοῦ  Καίσαρος   εἰκόνα ἔρριψε, κἀκ τούτου πᾶσαν
[47, 21]   Ἀντώνιος κωλυθεὶς κατὰ τὴν τοῦ  Καίσαρος   ἐν τῇ Ῥώμῃ ἐπικράτησιν πράσσειν
[47, 13]   μισηθῆναι, οὔτ´ αὖ τὴν τοῦ  Καίσαρος   ἐπιείκειαν, ὥστε καὶ καταφρονηθῆναι καὶ
[47, 0]   Ὡς Βροῦτος καὶ Κάσσιος ὑπὸ  Καίσαρος   ἡττήθησαν καὶ ἀπέθανον. Χρόνου πλῆθος
[47, 40]   νυκτὸς ἔκ τε τῶν τοῦ  Καίσαρος   καὶ ἐκ τῶν τοῦ Ἀντωνίου
[47, 37]   τινὰ συνηνέχθη, καίτοι καὶ τοῦ  Καίσαρος   καὶ τοῦ Ἀντωνίου πάνυ συμβαλεῖν
[47, 7]   ἐδόκει δὲ καὶ ὑπὸ τοῦ  Καίσαρος   κατὰ τὴν τῆς δυναστείας κοινωνίαν
[47, 28]   ἐν τῇ Αἰγύπτῳ ὑπὸ τοῦ  Καίσαρος   καταλειφθέντας προσιέναι, καὶ ἐκείνους τε
[47, 17]   τὴν τῆς Ἀττίας τῆς τοῦ  Καίσαρος   μητρὸς οὐσίαν, ἀποθανούσης τότε καὶ
[47, 15]   διῆγον, ὥστε χρυσὸν τὴν τοῦ  Καίσαρος   μοναρχίαν φανῆναι. τὸν μὲν οὖν
[47, 31]   Τίλλιον Κίμβρον φονέα τε τοῦ  Καίσαρος   ὄντα καὶ τότε Βιθυνῶν ἄρχοντα,
[47, 26]   φοιτῶντας ἀνηρτήσατο, περί τε τοῦ  Καίσαρος   πολλὰ καὶ δεινὰ ἐκ τῆς
[47, 20]   ἤρξαντό τινες ἐπὶ τῇ τοῦ  Καίσαρος   σφαγῇ χαλεπαίνειν, ἐξεχώρησαν ὡς καὶ
[47, 31]   ὠνόμαζεν, ἐπλάττετο δὲ ἐκ τοῦ  Καίσαρος   τετοκέναι καὶ κατὰ τοῦτο Καισαρίωνα
[47, 15]   καὶ ὑπάτους τε, τοῦ μὲν  Καίσαρος   τὴν ἀρχὴν ἀπειπόντος (ἧς γὰρ
[47, 33]   ἐναντίων, ἐπειδὴ εὖ ὑπὸ τοῦ  Καίσαρος   τοῦ προτέρου ἐπεπόνθεσαν, φρονεῖν, καὶ
[47, 7]   μάλιστα (πρός τε γὰρ τοῦ  Καίσαρος   τοῦ προτέρου ἐπὶ μακρότατον τιμηθέντες,
[47, 46]   τό τε τάφρευμα τὸ τοῦ  Καίσαρος   τοῦ τ´ Ἀντωνίου πᾶν καὶ
[47, 27]   τῶν περιχώρων οἱ τὰ τοῦ  Καίσαρος   φρονοῦντες καὶ ἐκ τῆς Ῥώμης
[47, 9]   ἔλαβον. οἷα γὰρ οὐχ ἑνὸς  ἀνδρὸς   ἀλλὰ τριῶν πρός τε τὴν
[47, 8]   οὓς οὐδὲ γιγνωσκομένους ὑπὸ τοῦ  ἀνδρός,   ἐθανάτωσεν· ἑνὸς γοῦν τινος κεφαλὴν
[47, 37]   τε Βρούτου μᾶλλον αὐτοὺς ἤπειξε,  μέρος   μέν τι τοῦ στρατοῦ πρὸς
[47, 44]   ἐώθουν· καὶ ἕτεροι τρωθῆναί τι  μέρος   τῶν σωμάτων σφῶν προβάλλοντες ἑτοιμότερον
[47, 2]   ἔπειτα δὲ καὶ ἐκεῖνοι, χωρὶς  ἑκάτερος,   μετὰ τῶν στρατιωτῶν ἁπάντων ἦλθον,
[47, 35]   τὰ μετέωρα ἐπιπαρελθόντες ἐνταῦθα χωρὶς  ἑκάτερος,   ὥς γε τῷ λόγῳ εἰπεῖν,
[47, 9]   σωθῆναί τε πολλάκις ὃν  ἕτερος   ἀπολέσθαι, καὶ φθαρῆναι αὖ ὃν
[47, 9]   καὶ φθαρῆναι αὖ ὃν  ἕτερος   περιγενέσθαι ἤθελε, σπουδαζόντων, πολλὰ καὶ
[47, 2]   μὲν οὕτως ἐς τὴν Ῥώμην  πρότερος   μὲν Καῖσαρ ἔπειτα δὲ
[47, 40]   ὤμου καὶ ἐκ τῆς δεξιᾶς  χειρὸς   ἀνέδωκε. καὶ ταῦτα μὲν ἐκ
[47, 29]   τὰ ἐν τῷ ἄστει διὰ  χειρὸς   ἐπεποίητο. καὶ τοῖς τε συνοῦσίν
[47, 8]   δημηγορῶν ἠκούετο, ἐνταῦθα μετὰ τῆς  χειρὸς   τῆς δεξιᾶς, ὥσπερ ἀπετέτμητο, ὁρῷτο·
[47, 35]   χωρίον ὀνομάζουσι καθ´ τὸ  ὄρος   ἐκεῖνο ἑτέρῳ τινὶ ἐς μεσόγειαν
[47, 25]   ἐκακούργουν, καὶ ὄνομα ἀξίωμά τε  αὐτοκράτορος,   ὡς καὶ ῥᾷον ἐκ τούτου
[47, 21]   ἦν αὐτῷ κατὰ τὸ στασιωτικὸν  διάφορος,   οὐ μὴν ἠδυνήθη τι αὐτὸν
[47, 10]   ἐφονεύθη, δὲ ὥς τις  σκευοφόρος   διεσώθη. καὶ ταῦτα μὲν ἴσως
[47, 39]   ἐξῃροῦντο. ὅθεν οὐδ´ ἀνέκυψεν ἔτι  πρὸς   ἀκριβῆ παρρησίαν δῆμος καίπερ
[47, 35]   τοῖς τοιούτοις φιλεῖ συμβαίνειν, ὕποπτα  πρὸς   ἀλλήλους εἶχον, ἔς τε τὸ
[47, 5]   κοινῇ συναπώλλυσαν. ἐκ γὰρ τῶν  πρὸς   ἀλλήλους πραγμάτων τό τε οἰκειωθέν
[47, 13]   οὐδὲ τῶν πάνυ ἀνδρικῶν ἀντικαρτερεῖν  πρὸς   αὐτὰς ἐδύνατο, ἀλλ´ ἔν τε
[47, 33]   μὲν περὶ Μύνδον, ἔπειτα δὲ  πρὸς   αὐτῇ τῇ Ῥόδῳ διὰ τοῦ
[47, 18]   γὰρ τῆς μοναρχίας ἐφιέμενοι καὶ  πρὸς   αὐτὴν ἐπειγόμενοι τούς τε σφαγέας
[47, 12]   καὶ τιμὰς ὑπισχνούμενος. ὅθενπερ συχνοὶ  πρὸς   αὐτὸν ἦλθον. ~ἀριθμὸν γὰρ οὔτε
[47, 10]   ἀπολεῖσθαι ἔμελλε, τήν τε ἐσθῆτα  πρὸς   αὐτὸν ἠλλάξατο, καὶ μετ´ αὐτῆς
[47, 26]   δὲ τῶν τε ὁμοίων τινὲς  πρὸς   αὐτὸν συνελέγησαν, καὶ τῶν τοῦ
[47, 29]   ἀντίταξιν τόν τε πόλεμον τὸν  πρὸς   αὐτὸν τὸ μὲν σύμπαν τοῖς
[47, 48]   Κελτικοῦ τινες, ηὐτομόλησαν δὲ καὶ  πρὸς   αὐτοὺς Ἀμύντας τε τοῦ
[47, 5]   ἀνδράσιν ἐκείνοις, ὡς καὶ σφαγῆναι  πρὸς   αὐτῶν, ἐληλύθει· τὰ δὲ δὴ
[47, 17]   τι καὶ ἄξιον εἰπεῖν, διεσώσατο·  πρὸς   γὰρ αὖ τοῖς ἄλλοις ἔς
[47, 36]   καθείργετο) Καῖσαρ δὲ περὶ Ῥήγιον  (πρὸς   γὰρ τὸν Σέξτον τήν τε
[47, 13]   μὴ πλείονας, προσεπαινεῖσθαι ἤθελον. καὶ  πρός   γε τὸν δῆμον φανερῶς ποτε
[47, 7]   τοῖς τοῦ πατρὸς ἤθεσιν ἐνετέθραπτο.  πρὸς   δ´ ἔτι νέος τε ὢν
[47, 21]   αὐτοῖς ἀξιόχρεων ὠφελίαν ὁρῶντες οὖσαν,  πρὸς   δὲ δὴ τήν τε Συρίαν
[47, 19]   Κομιτίῳ ὠνομασμένῳ ᾠκοδόμουν, ὥσπερ ἐψήφιστο.  πρὸς   δὲ τούτοις ἀπεῖπον μὲν μηδεμίαν
[47, 7]   ὅτι, ἀφ´ οὗ τῆς τε  πρὸς   ἐκείνους συναρχίας ἀπηλλάγη καὶ τὸ
[47, 19]   ὅτι τις αὐτῶν ἀπὸ δείπνου  πρὸς   ἑσπέραν οἴκαδε ἐπανιοῦσα ἠγνοήθη τε
[47, 6]   τῶν ἑταιροτάτων, τοῦτο μὲν ἴσους  πρὸς   ἴσους, τοῦτο δὲ ἀνθ´ ἑνὸς
[47, 29]   ὄντι αὐτῷ τὸ δόγμα ἠγγέλθη,  πρὸς   μὲν τὴν Συρίαν οὐ προεχώρησεν,
[47, 38]   δημεράσται τε ἀκριβῶς ὄντες καὶ  πρὸς   πολίτας ἀγωνιζόμενοι ἐκείνων τε οὐδὲν
[47, 27]   τι παραλαβεῖν δυνάμενοι, ἀσπόνδῳ διοκωχῇ  πρὸς   συμμάχων ἐπαγωγὴν διελύθησαν. καὶ Ἀντιστίῳ
[47, 31]   τε ἐπιστρατεύσαντες αὐτῷ παρεστήσαντο, καὶ  πρὸς   τὰ Ἀδανὰ ὅμορά τέ σφισι
[47, 34]   τῶν Λυκίων στράτευμα ἀπαντῆσαν αὐτῷ  πρὸς   τὰ μεθόρια μάχῃ τε ἐκράτησε
[47, 34]   πλείους ἀνεχρήσαντο. μετὰ δὲ τοῦτο  πρὸς   τὰ Πάταρα Βροῦτος ἦλθε,
[47, 26]   μετὰ τῶν προπαρεσκευασμένων κατέλαβε, κἀντεῦθεν  πρὸς   τὰ τοῦ Σέξτου στρατόπεδα προσχωρῶν
[47, 11]   χρὴ μήτε ἐς τὸ ἀνέλπιστον  πρὸς   τὰς αὐτίκα συμφορὰς ἐκπλήττεσθαί τινα
[47, 24]   μέντοι καὶ βελτίω αὐτὸν ἐποίησεν·  πρός   τε γὰρ τὸν Καίσαρα καὶ
[47, 7]   καὶ ὑπὸ τοῦ Ἀντωνίου μάλιστα  (πρός   τε γὰρ τοῦ Καίσαρος τοῦ
[47, 28]   τάς τε πόλεις πάσας εὐθὺς  πρός   τε τὴν δόξαν ὧν ἐν
[47, 9]   οὐχ ἑνὸς ἀνδρὸς ἀλλὰ τριῶν  πρός   τε τὴν ἐπιθυμίαν τὴν ἑαυτοῦ
[47, 31]   ὄντα καὶ τότε Βιθυνῶν ἄρχοντα,  πρός   τε τὴν τοῦ Κασσίου ἐπικουρίαν
[47, 15]   ἀντεποιήσαντο, τὰ δὲ δὴ πράγματα  πρός   τε τὸ βούλημα καὶ πρὸς
[47, 12]   ἔσχον. δ´ ἀναχώρησίς σφισι  πρός   τε τὸν Βροῦτον καὶ πρὸς
[47, 35]   τῶν Φιλίππων· μὲν γὰρ  πρὸς   τῇ θαλάσσῃ κατ´ ἀντιπέρας Θάσου
[47, 28]   ἐν τῇ ταμιείᾳ ἐπεποιήκει καὶ  πρὸς   τὴν λοιπὴν εὔκλειαν ᾠκειώσατο, καὶ
[47, 35]   τε τῶν ὀρῶν ἐγένοντο, καὶ  πρὸς   τὴν πόλιν κατὰ τὰ μετέωρα
[47, 14]   δὲ αὐτοὶ ᾤκουν, ἐξ ἡμισείας,  πρὸς   τὴν τῆς καταγωγῆς ἀξίαν ἐσέπραξαν·
[47, 5]   οὐδὲν τὴν τοῦ ἑταιρικοῦ σωτηρίαν  πρὸς   τὴν τοῦ διαφόρου τιμωρίαν ποιούμενοι
[47, 29]   ἐκεῖνον ἀποκτείνας τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ  πρὸς   τὴν τοῦ Καίσαρος εἰκόνα ἔρριψε,
[47, 16]   γὰρ οὐ ῥητόν τι ἀργύριον  πρὸς   τὴν τῶν κτημάτων ἀξίαν ἐσενεγκεῖν
[47, 9]   που καὶ εὐνοίας μίσους  πρός   τινα ἔχοντες ἦσαν. ~ἐγὼ οὖν
[47, 42]   θ´ ὑπομειόνων ἐγένοντο, πολλὰ μὲν  πρὸς   τὸ αὐτίκα τοῦ κινδύνου ἀναγκαῖα
[47, 40]   προσέτι καὶ κύων κυνὸς σῶμα  πρὸς   τὸ Δημήτριον προσελκύσας τήν τε
[47, 15]   πρός τε τὸ βούλημα καὶ  πρὸς   τὸ ἐπιθύμημα τὸ ἑαυτῶν διῆγον,
[47, 9]   ἐπιθυμίαν τὴν ἑαυτοῦ ἑκάστου καὶ  πρὸς   τὸ ἴδιον συμφέρον πάντα ποιούντων,
[47, 40]   καὶ τῆς Ἀθηνᾶς ὀχὸς  πρὸς   τὸ Καπιτώλιον ἐξ ἱπποδρομίας τινὸς
[47, 15]   τε ἱερωσύνας τῶν θανατωθέντων οὐ  πρὸς   τὸ νομιζόμενον ἐκ τῶν νόμων,
[47, 45]   διαπορθηθῆναι καὶ ἀλλήλοις τοὺς νενικηκότας  πρὸς   τὸ οἰκεῖον ἑκατέρους ἀναχωροῦντας συντυχεῖν.
[47, 3]   ἔν τε ταῖς ἀγοραῖς καὶ  πρὸς   τοῖς ἱεροῖς σποράδην ἀπεκτίννυντο, καὶ
[47, 35]   τοῦ Παγγαίου χῆν προκατασχόντες, καὶ  πρὸς   τοῖς Φιλίπποις στρατοπεδευσάμενοι. τὸ δὲ
[47, 24]   τε γὰρ τὸν Καίσαρα καὶ  πρὸς   τὸν Ἀντώνιον ἀπὸ τῶν εὐεργετῶν
[47, 20]   πρῶτον μετὰ τὴν ὁμολογίαν τὴν  πρὸς   τὸν Ἀντώνιον τούς τε ἄλλους
[47, 32]   Κιλικίᾳ κατεστήσατο, ἐς τὴν Ἀσίαν  πρὸς   τὸν Βροῦτον ἀφίκετο. ὡς γὰρ
[47, 48]   ηὐτομόλησαν μὲν καὶ παρ´ ἐκείνων  πρὸς   τὸν Βροῦτον ἐκ τοῦ Κελτικοῦ
[47, 10]   τις τὴν σκευὴν ὁμοίως ἅπασαν  πρὸς   τὸν δεσπότην διαλλάξας αὐτός τε
[47, 20]   τὴν Ῥώμην, ἅτε καὶ στρατηγοῦντες,  πρὸς   τὸν δῆμον ἔπεμπον, μέχρις οὗ
[47, 46]   κεκρατηκότων ἐφ´ ἑαυτὸν ἐπιέναι, ἐπειχθῆναι  πρὸς   τὸν θάνατον. ἔπεμψε μὲν γὰρ
[47, 5]   γὰρ οὐκ ἔστιν ὅτε εἰρήνη  πρὸς   τὸν ἰσχυρότερον ἐν τοῖς τοιούτοις
[47, 22]   δέ (ἔτυχον γὰρ ὑπόπτως ἤδη  πρὸς   τὸν Καίσαρα ἔχοντες) ἰσχυρῶς τε
[47, 30]   διὰ τὴν φιλίαν αὐτῶν, ἣν  πρὸς   τὸν Καίσαρα τὸν πρότερον εἶχον,
[47, 12]   πρός τε τὸν Βροῦτον καὶ  πρὸς   τὸν Κάσσιον τόν τε Σέξτον
[47, 32]   Ῥώμῃ καθίστασθαι ἔτ´ ἐλέγοντο, καὶ  πρὸς   τὸν Σέξτον ἅτε καὶ ἐγγύθεν
[47, 26]   Κάσσιος ἔς τε τὴν Ἀσίαν  πρὸς   τὸν Τρεβώνιον, φθάσας τὸν Δολοβέλλαν,
[47, 8]   ἐς Μίλητον ἐκδρᾶναι ἐπέτρεψε, καὶ  πρὸς   τοὺς ἄλλους οὐκ ἀπαραίτητος ἦν·
[47, 41]   τοῦ ταφρεύματος καὶ ἐκ τῆς  πρὸς   τοὺς μαχομένους ὁμιλίας περιφανέστατα, καίπερ
[47, 21]   ἤκμαζον, ἐτράποντο. καὶ Κάσσιος μὲν  πρὸς   τοὺς Σύρους ὡς καὶ συνήθεις
[47, 37]   Δυρραχίῳ νοσήσας ὑπελείφθη, Ἀντώνιος δὲ  πρὸς   τοὺς Φιλίππους ἤλασε, καὶ παραυτίκα
[47, 12]   ἐγίγνετο. καὶ οἵ γε πλείους  πρὸς   τοῦτον συγκατέφυγον· ναυαρχεῖν τε γὰρ
[47, 9]   ἐγένοντο. συχνοὶ μὲν γὰρ καὶ  πρὸς   τῶν φιλτάτων ἀπώλοντο, συχνοὶ δὲ
[47, 21]   συχνούς, τοὺς μὲν ἐκ τῆς  πρὸς   Φαρσάλῳ μάχης ἐκεῖ που καὶ
[47, 0]   καὶ ὧν ἔπραξεν πρὸ τῆς  πρὸς   Φιλίπποις μάχης. γ. Ὡς Βροῦτος
[47, 37]   μέρος μέν τι τοῦ στρατοῦ  πρὸς   φρουρὰν τῆς Ἰταλίας κατέλιπον, τῷ
[47, 41]   δὴ τοῦτο εἶδεν, δ´  ἰατρὸς   συνὼν τῷ Καίσαρι ἐνόμισέν
[47, 7]   ἦν, καὶ ἐν τοῖς τοῦ  πατρὸς   ἤθεσιν ἐνετέθραπτο. πρὸς δ´ ἔτι
[47, 22]   ἀκριβῶς κατέσχε καὶ τοὺς τοῦ  πατρὸς   φονέας φανερῶς ἐτιμωρεῖτο, κατὰ χώραν
[47, 17]   τῆς Ἀττίας τῆς τοῦ Καίσαρος  μητρὸς   οὐσίαν, ἀποθανούσης τότε καὶ δημοσίᾳ
[47, 8]   θεῖον Ἀντώνιος, πολλὰ τῆς  μητρὸς   τῆς ἑαυτοῦ τῆς Ἰουλίας ἱκετευσάσης,
[47, 34]   αὐτοὶ συνεσπεσόντες σφίσι τοῦ τε  πυρὸς   ἐς οἰκίας τινὰς ἐνέβαλον, καὶ
[47, 34]   εἰ μὴ δι´ αὐτοῦ τοῦ  πυρὸς   ὠσάμενοι οἱ στρατιῶται προσέμιξαν αὐτοῖς
[47, 28]   οὕτω μὲν καὶ Κάσσιος  ἰσχυρὸς   διὰ ταχέων ἐγένετο, καὶ τῷ
[47, 26]   Συρίᾳ τότε τοιάδε ἦν. Καικίλιος  Βάσσος   ἱππεὺς συστρατεύσας τε τῷ Πομπηίῳ
[47, 26]   Φαρνάκην ἔλασιν ἐπέτρεψεν. οὖν  Βάσσος   τὸ μὲν πρῶτον ἡσυχίαν ἦγεν,
[47, 27]   συμμαχίαν ἀπεκήρυξε, καὶ ἐπειδὴ  Βάσσος   ὑπερέβαλε τοῖς χρήμασιν, ἐπεκούρησέ τε
[47, 22]   ὡς οὖν καὶ ἐκ τοῦ  δόγματος   τὴν ἡγεμονίαν ἐβεβαιώσατο, αὐτός τε
[47, 11]   ἀπέκτεινε καίπερ εὐεργέτην αὐτοῦ ἐκ  συνηγορήματος   ὄντα, καὶ ἵνα γε μὴ
[47, 10]   ταῦτα μὲν οὖν ἐς οὐδεμίαν  ὀνόματος   μνήμην ἀνήκει· Ὁσίδιον δὲ δὴ
[47, 33]   καὶ τὰ ἱερά, πλὴν τοῦ  ἅρματος   τοῦ Ἡλίου, παρεσπάσατο. καὶ μετὰ
[47, 41]   τῆς ἐξόδου τῆς ἐκ τοῦ  ταφρεύματος   καὶ ἐκ τῆς πρὸς τοὺς
[47, 2]   τά τε γὰρ σημεῖα τοῦ  στρατεύματος   τοῦ τὴν πόλιν φυλάττοντος ἀραχνίων
[47, 47]   τὸν ποταμὸν παρατρέψας πολὺ τοῦ  ἐρύματος   αὐτῶν κατέκλυσεν. δὲ δὴ
[47, 46]   τῆς μάχης σωθῆναι, τοῦ τε  ἐρύματος   στερηθέντα ἄλλοσέ ποι διαφυγεῖν, ὑποτοπήσαντα
[47, 38]   τῶν ἀγώνων γιγνόμενον ἐντὸς τοῦ  ἐρύματος   ὡς καὶ δεδιότες ἐποιήσαντο, ἔς
[47, 7]   (καὶ γὰρ τοῖς συγκρύψασί τινα  θάνατος   προείρητο) τὸν δὲ Φιλοποίμενα καὶ
[47, 44]   εἶχον, τὸ γὰρ ἀλγῆσον  θάνατος   προελάμβανεν, οὔτε τοῦ ὀλέθρου σφῶν
[47, 11]   ἐν ἀσφαλείᾳ διεβίω, ἀλλὰ καὶ  ὕπατος   ἀντ´ αὐτοῦ ἐκείνου ὕστερον ἀπεδείχθη.
[47, 18]   νῦν ἐπὶ πᾶσι τοῖς τὸ  κράτος   ἀεὶ ἴσχουσιν, καὶ ἐπ´
[47, 1]   καὶ αὐτὸς ἕκαστος πᾶν τὸ  κράτος   ἕξων, ἠπείγοντο, καίπερ ἐναργέστατα μὲν
[47, 7]   ἐκείνους συναρχίας ἀπηλλάγη καὶ τὸ  κράτος   μόνος ἔσχεν, οὐδὲν ἔτι τοιοῦτον
[47, 39]   οὐ γὰρ ἔστιν ὅπως δημοκρατία  ἄκρατος,   ἐς τοσοῦτον ἀρχῆς ὄγκον προχωρήσασα,
[47, 0]   Αὔλου Ἱρτίου ὑπατείας, καὶ ἄλλο  ἔτος   ἕν, ἐν ἄρχοντες οἱ
[47, 48]   πολέμου προέφηναν· ὥσπερ γὰρ  ἀετὸς   κατὰ τὸν Βροῦτον ὢν
[47, 1]   τότε εὐθὺς ἐπὶ ταῖς συνθήκαις  ἀετὸς   ὑπέρ τε τῆς σκηνῆς αὐτοῦ
[47, 37]   δ´ οὖν οὗτός τε οὐ  καθαίρετος   ἔδοξεν εἶναί σφισι, καὶ τὰ
[47, 8]   καὶ πρὸς τοὺς ἄλλους οὐκ  ἀπαραίτητος   ἦν· δὲ Ἀντώνιος ὠμῶς
[47, 40]   τε κτύποι καὶ στρατοπέδων βοαὶ  νυκτὸς   ἔκ τε τῶν τοῦ Καίσαρος
[47, 29]   τε Σμύρναν, ἐν ἦσαν,  νυκτὸς   ἐξαπιναίως κατέλαβε, καὶ ἐκεῖνον ἀποκτείνας
[47, 40]   τριττὸς ἐξεφαίνετο, καί ποτε καὶ  νυκτὸς   ἐξέλαμψε· καὶ κεραυνοὶ ἄλλοσέ τε
[47, 1]   τάφρευμα περιρρυὲν καὶ συνῳδία τις  νυκτὸς   περιηχήσασα τάς τε θυμηδίας καὶ
[47, 47]   ἐλύπει καὶ τῷ στρατοπέδῳ σφῶν  νυκτὸς   προσέμισγε. μάχῃ μὲν γὰρ αὐτοῖς
[47, 15]   ἐξέστη) τοῦ δὲ συνάρχοντος αὐτοῦ  μεταλλάξαντος,   ἄλλον τέ τινα καὶ τὸν
[47, 35]   ῥᾴους ἄρχειν ὦσι, διχῇ κατέστη,  παντὸς   δὲ δὴ καὶ τοῦ διὰ
[47, 25]   δυνάστου τινὸς ἐς τὰ μάλιστα  βοηθήσαντος.   ἐντεῦθεν δὲ ἐς τὴν Μακεδονίαν
[47, 21]   τῇ Ἀπολλωνίᾳ ὄντα ἐστράτευσε, καὶ  προαπαντήσαντός   οἱ αὐτοῦ τούς τε στρατιώτας
[47, 49]   περιπεσοῦσα ἐς τὴν θάλασσαν ἐρρίφη.  τελευτήσαντος   δὲ αὐτοῦ τὸ μὲν πλῆθος
[47, 5]   ἄλλων ἀνθρώπων οὐδεὶς ἐκείνου γε  κελεύσαντος   ἐφθάρη, ὥστε ἔξω τῶν πάνυ
[47, 14]   (καὶ γὰρ ἐκείνους, ὅτι μὴ  ἐντὸς   τῆς προρρηθείσης σφίσιν ἡμέρας μετέστησαν,
[47, 38]   τὸ πρὸ τῶν ἀγώνων γιγνόμενον  ἐντὸς   τοῦ ἐρύματος ὡς καὶ δεδιότες
[47, 35]   ἀντιπέρας Θάσου ἦν, δὲ  ἐντὸς   τῶν ὀρῶν ἐπὶ τῷ πεδίῳ
[47, 35]   αὐτῶν καὶ τάφρῳ καὶ σταυρώματι  περιληφθέντος   εἷς τε πᾶς περίβολος
[47, 21]   Γάιος ἄρτι ἀφῖκτο καὶ  Κύιντος   Ὁρτήσιος προάρξας αὐτῆς ἀπαλλαγήσεσθαι
[47, 19]   καθάπερ θεοῦ τινος ὡς ἀληθῶς  ὄντος,   ἐν ταῖς τῶν συγγενῶν αὐτοῦ
[47, 46]   οὐδενὸς ἐπείγοντος, ἅτε μηδενὸς δεινοῦ  ὄντος,   ᾔει, ὑπώπτευσέ τε αὐτοὺς πόρρωθεν
[47, 30]   τοῦ Κασσίου ἐν τῇ Παλαιστίνῃ  ὄντος,   καὶ τοὺς Ταρσέας ἑκουσίους προσλαβὼν
[47, 2]   πλείονος ἐκ τεράτων δέους αὐτοῖς  ὄντος.   τά τε γὰρ σημεῖα τοῦ
[47, 24]   τῷ Κασσίῳ ἀπειπόντα τὴν βοήθειαν.  διατρίβοντος   δὲ αὐτοῦ ταύτῃ, ἐκείνῳ τε
[47, 46]   σχολῇ μετ´ αὐτῶν ὡς οὐδενὸς  ἐπείγοντος,   ἅτε μηδενὸς δεινοῦ ὄντος, ᾔει,
[47, 34]   προῖκα αὐτοῦ τοὺς ἀναγκαίους ἑκάστῳ  διδόντος,   πρατήριόν τι ὑπ´ αὐτὸ τὸ
[47, 29]   τε τροφὴν τοῖς στρατιώταις παρ´  ἑκόντος   αὐτοῦ λαβεῖν καὶ τὴν δίαιταν
[47, 11]   ἐπ´ ἀμφότερα τὴν ἐλπίδα τοῦ  μέλλοντος   τιθέμενον ἀσφαλεῖς ἐφ´ ἑκάτερα τοὺς
[47, 27]   καὶ αὐτόχειρας τοῦ Σέξτου γενέσθαι.  ~ἀποθανόντος   δὲ ἐκείνου τό τε στράτευμα
[47, 15]   τοῦ μὲν Καίσαρος τὴν ἀρχὴν  ἀπειπόντος   (ἧς γὰρ οὕτως ἐπεθύμησεν ὥστε
[47, 2]   τοῦ στρατεύματος τοῦ τὴν πόλιν  φυλάττοντος   ἀραχνίων ἀνεπλήσθη, καὶ ὅπλα ἐκ
[47, 18]   ὡς καὶ λογίου τινὸς Σιβυλλείου  ἀπαγορεύοντος   μηδενὶ θεῶν τότε πλὴν τῷ
[47, 15]   ταύτης ἑκὼν ἐξέστη) τοῦ δὲ  συνάρχοντος   αὐτοῦ μεταλλάξαντος, ἄλλον τέ τινα
[47, 37]   τοῦ ναυτικοῦ σφων τῷ Σέξτῳ  προσπολεμοῦντος,   μὴ κρατεῖν. ~οὗτοι μὲν οὖν
[47, 26]   ἐποιεῖτο. ἦρχε δὲ τῶν Σύρων  Σέξτος·   τούτῳ γὰρ καὶ ταμίᾳ καὶ
[47, 10]   δή τινα αὐτοῦ ὡς καὶ  τεθνηκότος   σκευάσας, ἐξέσωσε, καὶ Κύιντον Κικέρωνα
[47, 45]   μάχῃ πλὴν τὸ καθ´ ἑαυτὸν  ἕκαστος   ἔγνω, ἐπεί τε τροπὴ
[47, 1]   γνώμῃ δὲ ὡς καὶ αὐτὸς  ἕκαστος   πᾶν τὸ κράτος ἕξων, ἠπείγοντο,
[47, 5]   γεγονέναι ὥστε, ἐν ἰδίᾳ  ἕκαστος   τοὺς ἐπιβουλεύσαντάς οἱ ἠμύνετο, καὶ
[47, 40]   τότε συμβάντων σφίσι τεκμήρασθαι ὅτι  μέγιστος   διαφανῶς ἀγὼν αὐτοῖς ἐγένετο·
[47, 40]   ἥλιος τοτὲ μὲν ἠλαττοῦτο καὶ  ἐλάχιστος   ἐγίγνετο, τοτὲ δὲ καὶ μέγας
[47, 40]   τοτὲ δὲ καὶ μέγας καὶ  τριττὸς   ἐξεφαίνετο, καί ποτε καὶ νυκτὸς
[47, 7]   τῆς δυναστείας κοινωνίαν γίγνεσθαι, ἐπεὶ  αὐτός   γε οὐδέν τι συχνοὺς ἀποκτεῖναι
[47, 20]   συστρατηγοῦ καὶ ἀπὼν ἐκπρεπέστατα ἐπετέλεσεν,  αὐτὸς   δὲ οὐκ εὐθὺς ἐκ τῆς
[47, 10]   τὸν μὲν ἐπὶ πυρὰν ἐπέθηκεν,  αὐτὸς   δὲ τήν τε ἐσθῆτα καὶ
[47, 24]   Γαΐῳ τινὶ Κλωδίῳ παραδοὺς φυλάσσειν,  αὐτὸς   δὲ τό τε πλεῖστον καὶ
[47, 10]   ἐθελοντὴς ἐς τὸ ἐμφανὲς καὶ  αὐτὸς   ἑαυτὸν τοῖς σφαγεῦσι παρέδωκεν. ~ἀρετῆς
[47, 37]   σιταγωγοῦντας καὶ σφαλεὶς οὐκέτ´ οὐδ´  αὐτὸς   ἐθάρσει. οὖν Καῖσαρ πυθόμενος
[47, 1]   ἄρξοντες, γνώμῃ δὲ ὡς καὶ  αὐτὸς   ἕκαστος πᾶν τὸ κράτος ἕξων,
[47, 10]   αὐτῆς τοῖς ἐπιοῦσιν ὡς καὶ  αὐτὸς   ἐκεῖνος ὢν προαπήντησε καὶ ἐσφάγη·
[47, 31]   Κασσίῳ βοηθῆσαι τοῦ τὴν πόλιν  αὐτὸς   ἐξελεῖν ποιησάμενος, τοῦτό τε ἐπιστρατεύσαντες
[47, 22]   ἀνθίστασθαι καὶ ἑαυτῷ συναλλαγῆναι, καὶ  αὐτὸς   ἐς τὴν Ἰταλίαν πλεῦσαι παρεσκευάζετο,
[47, 33]   ἐνίκησε· καὶ μετὰ τοῦτο καὶ  αὐτὸς   ἐς τὴν νῆσον περαιωθεὶς ἄλλο
[47, 10]   ἐκεῖνόν τε ἅμα ἔσωσε καὶ  αὐτὸς   ἐτιμήθη. ταῦτα μὲν οὖν ἐς
[47, 3]   παρ´ ἑτέρου τινὸς μαθεῖν οὔτ´  αὐτὸς   εὑρεῖν ἠδυνήθην· γάρ τοι
[47, 41]   ἵνα ἀναλάβῃ τι ὧν δικτατορεύων  αὐτὸς   ἐφόρει· καὶ διὰ τοῦτο τὸν
[47, 31]   αὐτοὺς ἔπεμψεν, ὕστερον δὲ καὶ  αὐτὸς   ἦλθε, καὶ (ἤδη γὰρ ἀμαχεὶ
[47, 49]   ἅλωσιν ἐς τὸν θάνατον καὶ  αὐτὸς   κατέφυγεν. καὶ ἀναβοήσας τοῦτο δὴ
[47, 10]   καὶ ὅσον ἐφ´ ἑαυτῷ ἔσωσεν.  αὐτὸς   μὲν γὰρ καὶ κατέκρυψε τὸν
[47, 39]   μέρει τοῦ πολιτικοῦ ἦν) ἀλλ´  αὐτός   τε ἑαυτοῦ κρείττων τε ἅμα
[47, 22]   τοῦ δόγματος τὴν ἡγεμονίαν ἐβεβαιώσατο,  αὐτός   τε ἐπὶ πλεῖον προεθυμήθη καὶ
[47, 10]   ἅπασαν πρὸς τὸν δεσπότην διαλλάξας  αὐτός   τε ἐς φορεῖον κατάστεγον ἐσῆλθε
[47, 29]   τὸν τοῦ Δολοβέλλου πόλεμον ἐψηφίσατο.  ~οὗτος   γὰρ ἐτέτακτο μὲν τῆς Συρίας
[47, 27]   Βάσσῳ Ἀλχαυδόνιος Ἀράβιος·  οὗτος   γὰρ τῷ τε Λουκούλλῳ πρότερον,
[47, 41]   περιέθετο καὶ ἔπειτα πολλάκις ἔφερεν.  οὗτος   μὲν δὴ τοῦτο εἶδεν,
[47, 48]   στρατηγὸς καὶ Ῥασκύπορις. καὶ  οὗτος   μὲν οἴκαδε εὐθύς, ὥς τινές
[47, 21]   μέντοι καὶ πρᾶγμά τι ἔσχεν.  οὗτός   τε γὰρ εὐθὺς αὐτῷ προσεχώρησε,
[47, 37]   προαπετράπετο) διετρίβησαν. ~ὡς δ´ οὖν  οὗτός   τε οὐ καθαίρετος ἔδοξεν εἶναί
[47, 38]   δὲ δὴ Κάσσιος τε  Βροῦτος   ἄλλως μὲν οὐκ ὤκνουν τὴν
[47, 21]   τοῦ Κράσσου στρατείας ὄντας ὥρμησε,  Βροῦτος   δὲ τήν τε Ἑλλάδα καὶ
[47, 34]   καὶ τὸν Ἀριοβαρζάνην συλλαβὼν ἀπέκτεινε.  ~Βροῦτος   δὲ τό τε κοινὸν τῶν
[47, 46]   ἀναγγελοῦντα αὐτῷ ὅπου τε  Βροῦτος   εἴη καὶ τι ποιοίη·
[47, 23]   οὐκ ἠδυνήθησαν ποιῆσαι· γὰρ  Βροῦτος   ἐκ γραμμάτων τινῶν ἁλόντων προμαθὼν
[47, 24]   δὲ δεινὸν οὐδέν· γὰρ  Βροῦτος   ἐκεῖνόν τε ἐν τοῖς φιλτάτοις
[47, 24]   τοῦ Ἀντωνίου ἐξαιτῆσαι. ~ὁ οὖν  Βροῦτος   ἐκείνων μὲν οὐδένα σφίσιν ἐξέδωκεν,
[47, 49]   εἴασαν αὖθις συστραφῆναι. ~ὁ οὖν  Βροῦτος   ἐπεχείρησε μὲν ἐς τὸ στρατόπεδόν
[47, 23]   πόλεως κατέλαβον. καὶ αὐτοὺς  Βροῦτος   ἐς τε ὁμολογίαν ὑπαγαγόμενος, καὶ
[47, 46]   ἐκεῖνος συμβαλὼν ἱππεῦσιν οὓς  Βροῦτος   ζητήσοντας αὐτὸν ἀπεστάλκει ἀνέστρεψε, καὶ
[47, 34]   τοῦτο πρὸς τὰ Πάταρα  Βροῦτος   ἦλθε, καὶ προεκαλέσατο μὲν αὐτοὺς
[47, 0]   πρὸς Φιλίπποις μάχης. γ. Ὡς  Βροῦτος   καὶ Κάσσιος ὑπὸ Καίσαρος ἡττήθησαν
[47, 20]   Ἀντώνιος ἐξεστράτευσαν. τε γὰρ  Βροῦτος   καὶ Κάσσιος τὸ μὲν
[47, 45]   τῷ τοιούτῳ συμβαίνει, συνεμεμίχεσαν,  Βροῦτος   μὲν κατὰ Ἀντώνιον Κάσσιος δὲ
[47, 25]   ἐς τὴν Ἀσίαν αὖθις ἀνεκομίσθη.  Βροῦτος   μὲν ταῦτά τε ἔπρασσεν, καὶ
[47, 48]   δ´ οὖν ἐκ τούτων  Βροῦτος   μὴ καὶ ἐπὶ πλεῖόν τι
[47, 35]   Νωρβανὸς προκαταλαβόντες, ταύτῃ μὲν  Βροῦτος   τε Κάσσιος οὐδὲ ἐπείρασαν
[47, 45]   ἐγεγόνεσαν. νῦν δὲ τε  Βροῦτος   τὴν τοῦ Καίσαρος ἀρρωστίαν ἐξεβιάσατο,
[47, 47]   αὐτοῦ διώλετο, ἐπαπέθανεν. ~ὁ οὖν  Βροῦτος   τὸ μὲν τοῦ Κασσίου σῶμα
[47, 25]   εὐεργετῶν ἀπηυτομόλησεν. ~ὁ δ´ οὖν  Βροῦτος   ὡς τάχιστα τήν τε τοῦ
[47, 6]   καὶ τῷ Λεπίδῳ καὶ  ἀδελφὸς   Λούκιος Παῦλος ἐπεπολέμωντο. ἀλλ´ οὗτοι
[47, 24]   ἐπεβούλευσε καὶ τὸν Ἀντώνιον  ἀδελφὸς   Μᾶρκος ἐξαρπάσαι, πέμψας τινάς,
[47, 34]   πρατήριόν τι ὑπ´ αὐτὸ τὸ  τεῖχος   ἐν ἀσφαλεῖ κατεστήσατο, καὶ παράγων
[47, 30]   δὲ διὰ ταχέων ἐς τὸ  τεῖχος,   καὶ προδιδόμενον αὐτὸ ἰδών, ἐφοβήθη
[47, 34]   καὶ ἐκείνους τε ἐς τὸ  τεῖχος   κατήραξαν, καὶ αὐτοὶ συνεσπεσόντες σφίσι
[47, 21]   ᾠκειώσατο, καὶ ἐκεῖνον ἐς τὸ  τεῖχος   προκαταφυγόντα ἀπετείχισε μὲν καὶ ἐζώγρησεν
[47, 40]   ἐῴκει. καὶ τῆς Ἀθηνᾶς  ὀχὸς   πρὸς τὸ Καπιτώλιον ἐξ ἱπποδρομίας
[47, 40]   τε γὰρ ταῖς ἀνοχαῖς  πολίαρχος   τὰ Λατιάρια, οὔτ´ ἄλλως προσήκοντα
[47, 46]   προσέταξε. καὶ αὐτῷ καὶ  ἑκατόνταρχος,   μαθὼν ὅτι διὰ τὴν βραδυτῆτα
[47, 33]   ἐπεποίητο εἶχε) τὰς δὲ δὴ  ναῦς   καὶ τὰ χρήματα καὶ τὰ
[47, 30]   παρ´ ἐκείνων καὶ χρήματα καὶ  ναῦς   λάβῃ· κἀνταῦθα ἀποληφθεὶς μετ´ ὀλίγων
[47, 26]   τότε τοιάδε ἦν. Καικίλιος Βάσσος  ἱππεὺς   συστρατεύσας τε τῷ Πομπηίῳ καὶ
[47, 21]   τι ἔσχεν. οὗτός τε γὰρ  εὐθὺς   αὐτῷ προσεχώρησε, καὶ Ἀντώνιος
[47, 34]   οἱ ἔνδον οὐκέτ´ ἀντῆραν, ἀλλ´  εὐθὺς   αὐτῷ ὡς καὶ ἀρετὴν ἔχοντι
[47, 20]   ἐκπρεπέστατα ἐπετέλεσεν, αὐτὸς δὲ οὐκ  εὐθὺς   ἐκ τῆς Ἰταλίας ἀπέπλευσεν, ἀλλ´
[47, 36]   δὲ ἐκ μὲν τῆς πόλεως  εὐθὺς   ἐξώρμησαν, ἐγχρονίσαντες δὲ Ἀντώνιος μὲν
[47, 1]   τῷ δὲ δὴ Καίσαρι τότε  εὐθὺς   ἐπὶ ταῖς συνθήκαις ἀετὸς ὑπέρ
[47, 25]   τὴν ἀπουσίαν αὐτοῦ νεωτερισθῇ, καὶ  εὐθὺς   ἐς τὴν Εὐρώπην ἐπειχθεὶς τήν
[47, 47]   τοῦ Κασσίου σῶμα ἐς Θάσον  εὐθὺς   κρύφα ἔπεμψεν, ὀκνήσας κατὰ χώραν
[47, 41]   τὸν δακτύλιον αὐτοῦ τότε τε  εὐθὺς   περιέθετο καὶ ἔπειτα πολλάκις ἔφερεν.
[47, 28]   ἐπελθὼν τάς τε πόλεις πάσας  εὐθὺς   πρός τε τὴν δόξαν ὧν
[47, 32]   σφισιν ἀσχολίαν ἕξειν ἐνομίζοντο, οὐκ  εὐθὺς   ταῦτ´ ἐποίησαν, ἀλλ´ αὐτοί τε
[47, 48]   Ῥασκύπορις. καὶ οὗτος μὲν οἴκαδε  εὐθύς,   ὥς τινές φασιν, ἀπεχώρησε· δείσας
[47, 2]   ὤφθη, κτύπος τε ἀπ´ αὐτῶν  πολὺς   ἠκούσθη, καὶ ἐν τοῖς Ἀσκληπιείοις
[47, 21]   Κρητῶν μὲν καὶ Βιθυνῶν, ἐφ´  οὓς   ἐστέλλοντο, ἠμέλησαν, οὐδεμίαν ἐν αὐτοῖς
[47, 46]   ἐπεὶ δὲ ἐκεῖνος συμβαλὼν ἱππεῦσιν  οὓς   Βροῦτος ζητήσοντας αὐτὸν ἀπεστάλκει
[47, 26]   χρήματα, τῶν τε ἱππέων συχνούς,  οὓς   Δολοβέλλας ἐς τὴν Συρίαν
[47, 8]   καὶ διὰ χρήματα, καὶ ἔστιν  οὓς   οὐδὲ γιγνωσκομένους ὑπὸ τοῦ ἀνδρός,
[47, 35]   καὶ εὐτακτότεροι οἱ στρατιῶται καὶ  ῥᾴους   ἄρχειν ὦσι, διχῇ κατέστη, παντὸς
[47, 6]   παρενομήθη, καὶ παιδίσκον τινὰ ἐς  ἐφήβους   ἐσήγαγον, ἵν´ ὡς ἐς ἄνδρας
[47, 15]   καὶ πάντας μετὰ τοῦτο τοὺς  στρατηγούς,   πέντε ἡμέρας ἔτι ἄρχοντας, παύσαντες
[47, 23]   καὶ τὸν ταμίαν τούς τε  ὑποστρατήγους   τοῦ Ἀντωνίου ἐξαιτῆσαι. ~ὁ οὖν
[47, 34]   δ´ οὐδὲ τότε αὐτῷ προσεχώρησαν,  ὀλίγους   ἀποδόμενος τοὺς λοιποὺς ἀφῆκεν. ἰδόντες
[47, 23]   ἐς τε ὁμολογίαν ὑπαγαγόμενος, καὶ  ὀλίγους   τῶν θρασυτάτων τοὺς μὲν θανατώσας
[47, 10]   τὴν στολὴν αὐτοῦ τῷ δεσπότῃ  δοὺς   τὸν μὲν ἐπὶ πυρὰν ἐπέθηκεν,
[47, 24]   Ἀπολλωνίᾳ κατέλιπε, Γαΐῳ τινὶ Κλωδίῳ  παραδοὺς   φυλάσσειν, αὐτὸς δὲ τό τε
[47, 5]   φίλον ἑτέρου ὄντα, ἐδύνατο μὴ  ἀντιδιδοὺς   ἄλλον, καὶ ἐκ τῆς τῶν
[47, 17]   ὠνούμενοί γε ἐδίδοσαν, καὶ τὰς  ὁδοὺς   οἰκείοις οἱ βουλευταὶ δαπανήμασιν ἐπεσκεύαζον.
[47, 2]   δὲ ἔτι πλείονος ἐκ τεράτων  δέους   αὐτοῖς ὄντος. τά τε γὰρ
[47, 31]   εἶρξαι, προεκλιπόντες δὲ αὐτὰς ὑπὸ  δέους   παραχρῆμα μὲν ἐσπείσαντο αὐτῷ, νομίσαντες
[47, 44]   ἀναίσθητον καθίστατο καὶ σύνεσιν τοῦ  πάθους   οὐκ ἐλάμβανεν. ~ἔμενον δὲ κατὰ
[47, 40]   ἐποίησεν, καὶ οἱ ἀγορανόμοι τοῦ  πλήθους   ὁπλομαχίας ἀγῶνας ἀντὶ τῆς ἱπποδρομίας
[47, 43]   οἵ τε τοξόται βέλη καὶ  λίθους   ἧκαν. καὶ μετὰ ταῦτα τό
[47, 14]   καὶ πρὸ τῶν ἔργων τοὺς  μισθοὺς   ἔχοντες πᾶν τὸ πρόθυμόν σφισι
[47, 28]   ἐκείνους τε ἀκονιτὶ καὶ τοὺς  Ἰουδαίους   παρεστήσατο. καὶ μετὰ τοῦτο τὸν
[47, 34]   ἐνέδοσαν καίπερ προῖκα αὐτοῦ τοὺς  ἀναγκαίους   ἑκάστῳ διδόντος, πρατήριόν τι ὑπ´
[47, 36]   τέως μὲν περί τε τοὺς  Ῥοδίους   καὶ περὶ τοὺς Λυκίους τόν
[47, 33]   καὶ βιάσεσθαι. καὶ Κάσσιος μὲν  Ῥοδίους,   καίτοι τοσοῦτον ἐπὶ τῷ ναυτικῷ
[47, 19]   πλείω ἔτη προαπέδειξαν, τούς τε  ἐπιτηδείους   σφίσιν ἅμα δι´ αὐτῶν τιμῶντες,
[47, 34]   καὶ τῶν πόλεων τὰς μὲν  πλείους   ἀμαχεὶ προσηγάγετο, Ξάνθον δὲ ἐς
[47, 34]   ἐθελονταὶ συγκατέπρησαν καὶ ἀλλήλους οἱ  πλείους   ἀνεχρήσαντο. μετὰ δὲ τοῦτο πρὸς
[47, 3]   ἥκιστα ἀληθές ἐστι· πολλῷ γὰρ  πλείους,   ἅτε καὶ ὑπὸ πλειόνων, ἐσεγράφησαν.
[47, 49]   ἐπικεκηρυγμένων ἔτι ὄντων οἱ μὲν  πλείους   ἑαυτοὺς παραχρῆμα ἀπέκτειναν ἁλόντες,
[47, 39]   διήνεγκεν αὐτῶν (πολλῷ γὰρ καὶ  πλείους   καὶ ἀμείνους σφῶν πολλαχόθι ἠγωνίσαντο)
[47, 12]   Σέξτον ἐγίγνετο. καὶ οἵ γε  πλείους   πρὸς τοῦτον συγκατέφυγον· ναυαρχεῖν τε
[47, 48]   σφίσι μηδὲν λυμανεῖσθαι, διέφθειρε τοὺς  πλείους,   τῇ ἀνάγκῃ καὶ παρὰ γνώμην
[47, 26]   τόν τε Κάτωνα καὶ τοὺς  Πομπηίους   συναιρόμενος, καὶ ἑαυτῷ δυναστείαν
[47, 36]   τοὺς Ῥοδίους καὶ περὶ τοὺς  Λυκίους   τόν τε Κάσσιον καὶ τὸν
[47, 39]   τοῦτον καὶ ὑπὲρ πάντας τοὺς  ἐμφυλίους   τοὺς τοῖς Ῥωμαίοις γεγονότας οὐκ
[47, 46]   ὑπώπτευσέ τε αὐτοὺς πόρρωθεν ὁρῶν  πολεμίους   εἶναι, καὶ Πινδάρῳ τινὶ ἐξελευθέρῳ
[47, 14]   τῆς προρρηθείσης σφίσιν ἡμέρας μετέστησαν,  πολεμίους   ἐποιήσαντο) πάντα καὶ τὰ λοιπὰ
[47, 39]   ἐπὶ πολλοῖς καὶ αὖθις ἀγῶνας  ὁμοίους   ἀνελόμενοι πάντως ἄν ποτε ἐδουλώθησαν
[47, 30]   Παλαιστίνῃ ὄντος, καὶ τοὺς Ταρσέας  ἑκουσίους   προσλαβὼν φρουρούς τινας αὐτοῦ ἐν
[47, 47]   ὁρμώμενος τά τε ἄλλα τοὺς  ἐναντίους   ἐλύπει καὶ τῷ στρατοπέδῳ σφῶν
[47, 13]   γεγονόσι καὶ τοὺς στεφάνους τοὺς  πολιτικοὺς   ἐψηφίσαντο; οὐ γὰρ ὅτι τινὰς
[47, 44]   ποιούμενοι, ἀλλ´ ἐπιθυμίᾳ τοῦ τοὺς  ἀντιπάλους   ἀπολέσαι καὶ ἑαυτοὺς προϊέμενοι. καί
[47, 44]   τέ τινες τὸ μὲν παίειν  ἀλλήλους   ἀφῃροῦντο, τῇ δὲ δὴ συμμίξει
[47, 35]   τοιούτοις φιλεῖ συμβαίνειν, ὕποπτα πρὸς  ἀλλήλους   εἶχον, ἔς τε τὸ μέσον
[47, 43]   δορατίοις ἔκρουσαν καὶ ἐκεῖνα ἐπ´  ἀλλήλους   ἐξηκόντισαν, καὶ οἱ σφενδονῆται οἵ
[47, 45]   ὄντες, ἐπέσχον, ὥστε μὴ καθορᾶν  ἀλλήλους·   καὶ οὔτε ἐν τῇ μάχῃ
[47, 46]   τάχιστα ἰδόντες ἐν τῇ ὑποστροφῇ  ἀλλήλους   καὶ τὸ συμβεβηκὸς ἔγνωσαν, ἀντιπαρεξῆλθον
[47, 34]   τὰ λοιπὰ ἐθελονταὶ συγκατέπρησαν καὶ  ἀλλήλους   οἱ πλείους ἀνεχρήσαντο. μετὰ δὲ
[47, 5]   συναπώλλυσαν. ἐκ γὰρ τῶν πρὸς  ἀλλήλους   πραγμάτων τό τε οἰκειωθέν σφισι
[47, 21]   ὡς καὶ συνήθεις οἱ καὶ  φίλους   ἐκ τῆς μετὰ τοῦ Κράσσου
[47, 9]   δέ τινες δεσπότας καὶ  φίλους   ἐκολάσθησαν, καὶ ἕτεροι δι´ αὐτὸ
[47, 9]   μήτε τοὺς αὐτοὺς ἐχθροὺς  φίλους   ἡγουμένων, σωθῆναί τε πολλάκις ὃν
[47, 5]   οὕτω συνέβαινε τοὺς αὐτοὺς καὶ  φίλους   τινὶ αὐτῶν καὶ ἐχθροὺς πάντως
[47, 7]   προδοῦσι τοὺς δεσπότας τοὺς  φίλους   χαλεπώτατα καὶ τοῖς συναραμένοις τισὶν
[47, 48]   καὶ μετὰ τοῦτο φυγόντας αὐτοὺς  ἄλλους   ἄλλῃ ἐπεδίωξαν μὲν οἱ κεκρατηκότες,
[47, 9]   ἐσώθησαν. ἄλλοι σφᾶς αὐτοὺς ἀπέκτειναν,  ἄλλους   αὐτοὶ οἱ ἐπελθόντες ὡς καὶ
[47, 26]   τῶν τοῦ Σέξτου στρατιωτῶν ἄλλοτε  ἄλλους   ἐς φυλακὴν τῆς πόλεως φοιτῶντας
[47, 6]   γράμματα ἐσγράψουσι. τούς τε οὖν  ἄλλους   ἑτοιμότερον διὰ τοῦτ´ ἔσφαζον καὶ
[47, 8]   ἐκδρᾶναι ἐπέτρεψε, καὶ πρὸς τοὺς  ἄλλους   οὐκ ἀπαραίτητος ἦν· δὲ
[47, 33]   σφῶν ταράξωσί τι καὶ τοὺς  ἄλλους   συναποστήσωσι, γνώμην ἐποιήσαντο ἐπ´ ἐκείνους
[47, 20]   πρὸς τὸν Ἀντώνιον τούς τε  ἄλλους   σφίσι γενομένην καὶ ἐς τὴν
[47, 24]   τῶν ἐκεῖ ὑπηκόων διατρέφῃ. καὶ  ἄλλους   τε ἐν τούτῳ συμμάχους προσεποιήσατο
[47, 18]   ἑορτάζειν ἠνάγκασαν, νομοθετήσαντες τοὺς μὲν  ἄλλους   τοὺς ἀμελήσαντας αὐτῶν ἐπαράτους τῷ
[47, 28]   καὶ τὸν Κρίσπον, τούς τε  ἄλλους   τοὺς οὐκ ἐθελήσαντάς οἱ συστρατεῦσαι,
[47, 18]   αὐτοί τε ὤμοσαν καὶ τοὺς  ἄλλους   ὥρκωσαν βέβαια νομιεῖν πάντα τὰ
[47, 33]   ἃς ἐκόμιζον ὡς καὶ ζῶντας  πολλοὺς   αἱρήσοντες ἐπιδεικνύναι σφίσι, ναυμαχίᾳ πρότερον
[47, 39]   ἀρχῆς ὄγκον προχωρήσασα, σωφρονῆσαι δύναται·  πολλοὺς   δ´ ἂν ἐπὶ πολλοῖς καὶ
[47, 7]   τε ἡγεμονίαις ἐπὶ πλεῖστον γενόμενοι,  πολλοὺς   ἐχθροὺς εἶχον) ἐδόκει δὲ καὶ
[47, 8]   ἐνεπίμπλατο. καὶ γε Φουλουία  πολλοὺς   καὶ αὐτὴ καὶ κατ´ ἔχθραν
[47, 8]   ἱππάδα κατατάξαι. ~ἐκεῖνος μὲν οὖν  πολλούς,   ὅσους γε καὶ ἠδυνήθη, διεσώσατο·
[47, 7]   καὶ τότε δὲ οὐχ ὅσον  πολλοὺς   οὐκ ἔφθειρεν, ἀλλὰ καὶ ἔσωσε
[47, 7]   παριὼν οὔτ´ ἄλλως {ἂν} ἀνάγκην  πολλοὺς   σφοδρῶς μισεῖν εἶχε καὶ φιλεῖσθαι
[47, 26]   τὴν Συρίαν προεπεπόμφει, καὶ ἑτέρους  πολλοὺς   τῶν τε Ἀσιανῶν καὶ τῶν
[47, 36]   τε Κάσσιον καὶ τὸν Βροῦτον  ἀσχόλους   ὄντας ἐπυνθάνοντο, ἐπὶ πλεῖόν τε
[47, 44]   τὰ σφέτερα ὡς καὶ ἐς  ἀόπλους   σφᾶς ἐώθουν· καὶ ἕτεροι τρωθῆναί
[47, 40]   κατέχωσεν αὐτό. καί τι παιδάριον  δεκαδακτύλους   χεῖρας ἔχον ἐγεννήθη, ἡμίονός τε
[47, 16]   ἔτι πλείω ἐς τοὺς προσδοκωμένους  πολέμους   ἀναλώσειν νομίζοντες, ἠργυρολόγουν. οὐ μὴν
[47, 15]   ἑτέρους δὲ ἀντ´ αὐτῶν ἀντικατέστησαν.  νόμους   τε τοὺς μὲν ἀπήλειψαν τοὺς
[47, 14]   ὑπισχνοῦντο· καὶ ἐπὶ τούτῳ καὶ  γεωνόμους   ὁμοῦ καὶ οἰκιστὰς αὐτοῖς προσαπέδειξαν.
[47, 36]   αὐτοῖς προσμῖξαι, ἐκπέμποντες δ´ ἱππέας  ἐκδρόμους   ὅπῃ παρείκοι, οὐδὲν ἐπέραινον, ἀλλ´
[47, 11]   τιθέμενον ἀσφαλεῖς ἐφ´ ἑκάτερα τοὺς  λογισμοὺς   ποιεῖσθαι. ~καὶ τότε γοῦν ταῦτά
[47, 13]   τῆς πόλεως γεγονόσι καὶ τοὺς  στεφάνους   τοὺς πολιτικοὺς ἐψηφίσαντο; οὐ γὰρ
[47, 49]   οὐδεμίαν ἔτ´ ἐλπίδα ἔσχεν, ἀλλὰ  ἀπογνοὺς   μὲν τὴν σωτηρίαν ἀπαξιώσας δὲ
[47, 5]   πάντας γὰρ τοὺς τῷ πέλας  συναραμένους   τέ τι καὶ συμπράξαντας ἐν
[47, 45]   καὶ ἡττήθησαν, ἔτρεψάν τε τοὺς  ἀντιτεταγμένους   σφίσιν ἑκάτεροι καὶ ἐτράποντο, καὶ
[47, 8]   χρήματα, καὶ ἔστιν οὓς οὐδὲ  γιγνωσκομένους   ὑπὸ τοῦ ἀνδρός, ἐθανάτωσεν· ἑνὸς
[47, 41]   καὶ ἐκ τῆς πρὸς τοὺς  μαχομένους   ὁμιλίας περιφανέστατα, καίπερ χαλεπῶς καὶ
[47, 18]   τε γενέσια αὐτοῦ δαφνηφοροῦντας καὶ  εὐθυμουμένους   πάντας ἑορτάζειν ἠνάγκασαν, νομοθετήσαντες τοὺς
[47, 16]   δὲ ἔτι πλείω ἐς τοὺς  προσδοκωμένους   πολέμους ἀναλώσειν νομίζοντες, ἠργυρολόγουν. οὐ
[47, 21]   ἐκεῖ που καὶ τότε ἔτι  περιπλανωμένους,   τοὺς δὲ καὶ ἐκ τῶν
[47, 1]   οἱ τίλλειν τε τῶν πτερῶν  πειρωμένους   ἀποκτείνας, τὴν νίκην κατ´ ἀμφοτέρων
[47, 36]   μὲν Λυκίοις καὶ τοῖς Ῥοδίοις  ἐπαίνους   τε ἔδοσαν καὶ χρήματα χαριεῖσθαι
[47, 31]   πάντα ἀφείλετο. κἀκ τούτου Ταρσεῖς  ἐπαίνους   τε παρὰ τῶν τριῶν ἀνδρῶν
[47, 32]   γνώμην μηδὲ τότε ἐξιστάμενοι, καὶ  ἐκείνους   ἅτε καὶ τρεῖς ὄντας καὶ
[47, 14]   θνήσκειν τὸν τοῦτο ποιήσαντα. καὶ  ἐκείνους   γε οὕτω μετεχειρίζοντο ὥστε μήτε
[47, 15]   πέντε ἡμέρας ἔτι ἄρχοντας, παύσαντες  ἐκείνους   μὲν ἐς τὰς ἡγεμονίας τῶν
[47, 39]   ἀλλήλοις, ὥσπερ καὶ πρότερον· ἀλλ´  ἐκείνους   μὲν τοὺς ἀγῶνας ὑπὲρ τοῦ
[47, 14]   ἀνθισταμένων ἔτι, διαπέμποντες (καὶ γὰρ  ἐκείνους,   ὅτι μὴ ἐντὸς τῆς προρρηθείσης
[47, 33]   ἄλλους συναποστήσωσι, γνώμην ἐποιήσαντο ἐπ´  ἐκείνους   πρῶτον τραπέσθαι, ἐλπίσαντές σφας, ἅτε
[47, 7]   ἀφ´ οὗ τῆς τε πρὸς  ἐκείνους   συναρχίας ἀπηλλάγη καὶ τὸ κράτος
[47, 28]   τοῦ Καίσαρος καταλειφθέντας προσιέναι, καὶ  ἐκείνους   τε ἀκονιτὶ καὶ τοὺς Ἰουδαίους
[47, 34]   προσέμιξαν αὐτοῖς ἀπροσδόκητοι γυμνητεύουσιν, καὶ  ἐκείνους   τε ἐς τὸ τεῖχος κατήραξαν,
[47, 39]   (πολλῷ γὰρ καὶ πλείους καὶ  ἀμείνους   σφῶν πολλαχόθι ἠγωνίσαντο) ἀλλ´ ὅτι
[47, 7]   ἐπεὶ αὐτός γε οὐδέν τι  συχνοὺς   ἀποκτεῖναι ἐδεήθη· τῇ τε γὰρ
[47, 26]   αὐτοῦ χρήματα, τῶν τε ἱππέων  συχνούς,   οὓς Δολοβέλλας ἐς τὴν
[47, 21]   αὐτῷ, καὶ διότι καὶ στρατιώτας  συχνούς,   τοὺς μὲν ἐκ τῆς πρὸς
[47, 34]   αὐτῷ προσεχώρησαν, ὀλίγους ἀποδόμενος τοὺς  λοιποὺς   ἀφῆκεν. ἰδόντες δὲ τοῦτο οἱ
[47, 18]   τούς τε σφαγέας αὐτοῦ τοὺς  λοιποὺς   ὀργῇ μετῄεσαν, ὡς καὶ ἐκ
[47, 47]   ποιουμένων ὄψεως ἐμβάλῃ· τοὺς δὲ  λοιποὺς   τῶν στρατιωτῶν αὐτοῦ παραλαβών, καὶ
[47, 37]   ὑπελείφθη, Ἀντώνιος δὲ πρὸς τοὺς  Φιλίππους   ἤλασε, καὶ παραυτίκα μὲν ῥώμην
[47, 16]   οἰκέταις ἐπράττοντο, μετρίως πως τοὺς  ἀνθρώπους   ἐλύπει· τὸ δὲ δὴ τοὺς
[47, 11]   τὸ ἀφρόντιστον ὑπὸ τοῦ παραχρῆμα  περιχαροῦς   ἐπαίρεσθαι, ἀλλ´ ἐς τὸ μέσον
[47, 45]   τοὺς νενικηκότας πρὸς τὸ οἰκεῖον  ἑκατέρους   ἀναχωροῦντας συντυχεῖν. ~τῆς μὲν δὴ
[47, 45]   τῷ μὴ πάντας ἅμα τοὺς  ἑτέρους,   ἀλλ´ ἐν τῷ μέρει ἀμφοτέρους
[47, 8]   χῶραι τῶν ὀνομάτων αὐτῶν ὦσιν,  ἑτέρους   ἀντενέγραψαν. πλήν γε ὅτι τὸν
[47, 15]   τὰς ἡγεμονίας τῶν ἐθνῶν ἔστειλαν,  ἑτέρους   δὲ ἀντ´ αὐτῶν ἀντικατέστησαν. νόμους
[47, 32]   ἀλλ´ αὐτοί τε περιιόντες καὶ  ἑτέρους   διαπέμποντες τούς τε μηδέπω ὁμοφρονοῦντάς
[47, 26]   ἐς τὴν Συρίαν προεπεπόμφει, καὶ  ἑτέρους   πολλοὺς τῶν τε Ἀσιανῶν καὶ
[47, 45]   ἑτέρους, ἀλλ´ ἐν τῷ μέρει  ἀμφοτέρους   καὶ ἡττηθῆναι καὶ κρατῆσαι ταὐτὸν
[47, 7]   ἡγεμονίαις ἐπὶ πλεῖστον γενόμενοι, πολλοὺς  ἐχθροὺς   εἶχον) ἐδόκει δὲ καὶ ὑπὸ
[47, 9]   ποιούντων, καὶ μήτε τοὺς αὐτοὺς  ἐχθροὺς   φίλους ἡγουμένων, σωθῆναί τε
[47, 5]   καὶ φίλους τινὶ αὐτῶν καὶ  ἐχθροὺς   πάντως γεγονέναι ὥστε, ἐν
[47, 6]   διὰ τοῦτ´ ἔσφαζον καὶ τοὺς  εὐπόρους,   εἰ καὶ μηδενὶ αὐτῶν ἀπήχθοντο·
[47, 30]   καὶ τοὺς Ταρσέας ἑκουσίους προσλαβὼν  φρουρούς   τινας αὐτοῦ ἐν Αἰγέαις ὄντας
[47, 21]   καὶ Κάσσιος μὲν πρὸς τοὺς  Σύρους   ὡς καὶ συνήθεις οἱ καὶ
[47, 6]   ἀντὶ τῶν ἑταιροτάτων, τοῦτο μὲν  ἴσους   πρὸς ἴσους, τοῦτο δὲ ἀνθ´
[47, 6]   ἑταιροτάτων, τοῦτο μὲν ἴσους πρὸς  ἴσους,   τοῦτο δὲ ἀνθ´ ἑνὸς πλείονας
[47, 9]   ὥς που καὶ εὐνοίας  μίσους   πρός τινα ἔχοντες ἦσαν. ~ἐγὼ
[47, 8]   κατατάξαι. ~ἐκεῖνος μὲν οὖν πολλούς,  ὅσους   γε καὶ ἠδυνήθη, διεσώσατο·
[47, 6]   εὑρίσκετο, ἁπλῆ ἀντίδοσις ἐγίγνετο·  ὅσους   δὲ δὴ ἀρετή τις
[47, 25]   Ῥωμαίοις αὐτὴν κατέλιπε) καὶ ἐς  Βησσοὺς   ἐμβαλών, εἴ πως ἀμύναιτό τε
[47, 39]   καὶ πρότερον· ἀλλ´ ἐκείνους μὲν  τοὺς   ἀγῶνας ὑπὲρ τοῦ τίνος ἐπακούσουσιν
[47, 34]   σφας συμβῆναι) τὸ μὲν πρῶτον  τοὺς   αἰχμαλώτους τῶν Ξανθίων (καὶ γὰρ
[47, 8]   Μίλητον ἐκδρᾶναι ἐπέτρεψε, καὶ πρὸς  τοὺς   ἄλλους οὐκ ἀπαραίτητος ἦν·
[47, 33]   ἀπελθόντων σφῶν ταράξωσί τι καὶ  τοὺς   ἄλλους συναποστήσωσι, γνώμην ἐποιήσαντο ἐπ´
[47, 18]   ἡμέρᾳ αὐτοί τε ὤμοσαν καὶ  τοὺς   ἄλλους ὥρκωσαν βέβαια νομιεῖν πάντα
[47, 18]   ἠνάγκασαν, νομοθετήσαντες τοὺς μὲν ἄλλους  τοὺς   ἀμελήσαντας αὐτῶν ἐπαράτους τῷ τε
[47, 34]   μᾶλλον ἐνέδοσαν καίπερ προῖκα αὐτοῦ  τοὺς   ἀναγκαίους ἑκάστῳ διδόντος, πρατήριόν τι
[47, 16]   τοῖς οἰκέταις ἐπράττοντο, μετρίως πως  τοὺς   ἀνθρώπους ἐλύπει· τὸ δὲ δὴ
[47, 44]   ἑαυτῶν ποιούμενοι, ἀλλ´ ἐπιθυμίᾳ τοῦ  τοὺς   ἀντιπάλους ἀπολέσαι καὶ ἑαυτοὺς προϊέμενοι.
[47, 45]   ἀμφότεροι καὶ ἡττήθησαν, ἔτρεψάν τε  τοὺς   ἀντιτεταγμένους σφίσιν ἑκάτεροι καὶ ἐτράποντο,
[47, 9]   συμφέρον πάντα ποιούντων, καὶ μήτε  τοὺς   αὐτοὺς ἐχθροὺς φίλους ἡγουμένων,
[47, 5]   ἕτεροι ἐτίθεντο· καὶ οὕτω συνέβαινε  τοὺς   αὐτοὺς καὶ φίλους τινὶ αὐτῶν
[47, 27]   στράτευμα πᾶν πλὴν ὀλίγων προσηταιρίσατο  (τοὺς   γὰρ ἐν Ἀπαμείᾳ χειμάζοντας ἐπεδίωξε
[47, 15]   νόμους τε τοὺς μὲν ἀπήλειψαν  τοὺς   δὲ ἀντενέγραψαν. καὶ συνελόντι εἰπεῖν,
[47, 23]   τῶν θρασυτάτων τοὺς μὲν θανατώσας  τοὺς   δὲ ἀπαλλάξας ἐκ τῆς συστρατείας,
[47, 18]   Διὶ καὶ αὐτῷ ἐκείνῳ εἶναι,  τοὺς   δὲ δὴ βουλευτὰς τούς τε
[47, 21]   που καὶ τότε ἔτι περιπλανωμένους,  τοὺς   δὲ καὶ ἐκ τῶν τῷ
[47, 23]   μὲν ἀλλήλοις ἐς χεῖρας ἐλθεῖν,  τοὺς   δὲ καὶ ἐπ´ ἐκεῖνον ἐς
[47, 14]   δὲ καὶ προῖκά σφισι χαριζόμενοι,  τοὺς   δὲ καὶ ταῖς ἀρχαῖς ταῖς
[47, 47]   τῆς τῶν ποιουμένων ὄψεως ἐμβάλῃ·  τοὺς   δὲ λοιποὺς τῶν στρατιωτῶν αὐτοῦ
[47, 7]   ἔσωσε πλείστους, τοῖς τε προδοῦσι  τοὺς   δεσπότας τοὺς φίλους χαλεπώτατα
[47, 8]   ὠμῶς καὶ ἀνηλεῶς οὐχ ὅτι  τοὺς   ἐκτεθέντας ἀλλὰ καὶ τοὺς ἐπικουρῆσαί
[47, 39]   ἀγῶνα τοῦτον καὶ ὑπὲρ πάντας  τοὺς   ἐμφυλίους τοὺς τοῖς Ῥωμαίοις γεγονότας
[47, 28]   Ἰουδαίαν ὥρμησε, πυθόμενος τοὺς στρατιώτας  τοὺς   ἐν τῇ Αἰγύπτῳ ὑπὸ τοῦ
[47, 47]   ἐκεῖθεν ὁρμώμενος τά τε ἄλλα  τοὺς   ἐναντίους ἐλύπει καὶ τῷ στρατοπέδῳ
[47, 6]   στερηθήσεσθαι τῶν ἄθλων φοβηθείς, ὅτι  τοὺς   ἐπὶ τοῦ Σύλλου φονεύσαντάς τινας
[47, 5]   ὥστε, ἐν ἰδίᾳ ἕκαστος  τοὺς   ἐπιβουλεύσαντάς οἱ ἠμύνετο, καὶ τοὺς
[47, 8]   ὅτι τοὺς ἐκτεθέντας ἀλλὰ καὶ  τοὺς   ἐπικουρῆσαί τινι αὐτῶν ἐπιχειρήσαντας ἔκτεινε.
[47, 45]   δὲ τῷ μὴ πάντας ἅμα  τοὺς   ἑτέρους, ἀλλ´ ἐν τῷ μέρει
[47, 6]   ἑτοιμότερον διὰ τοῦτ´ ἔσφαζον καὶ  τοὺς   εὐπόρους, εἰ καὶ μηδενὶ αὐτῶν
[47, 48]   τε καὶ ὅτι οἱ ἐναντίοι  τοὺς   ζωγρηθέντας τῶν στρατιωτῶν αὐτοῦ ἀπεκτόνεσαν.
[47, 28]   καὶ ἐκείνους τε ἀκονιτὶ καὶ  τοὺς   Ἰουδαίους παρεστήσατο. καὶ μετὰ τοῦτο
[47, 16]   ἀνθρώπους ἐλύπει· τὸ δὲ δὴ  τοὺς   καὶ ἐφ´ ὁποσονοῦν ἔτι οὐ
[47, 11]   μέλλοντος τιθέμενον ἀσφαλεῖς ἐφ´ ἑκάτερα  τοὺς   λογισμοὺς ποιεῖσθαι. ~καὶ τότε γοῦν
[47, 34]   τότε αὐτῷ προσεχώρησαν, ὀλίγους ἀποδόμενος  τοὺς   λοιποὺς ἀφῆκεν. ἰδόντες δὲ τοῦτο
[47, 18]   ἐπειγόμενοι τούς τε σφαγέας αὐτοῦ  τοὺς   λοιποὺς ὀργῇ μετῄεσαν, ὡς καὶ
[47, 36]   τε τοὺς Ῥοδίους καὶ περὶ  τοὺς   Λυκίους τόν τε Κάσσιον καὶ
[47, 41]   ταφρεύματος καὶ ἐκ τῆς πρὸς  τοὺς   μαχομένους ὁμιλίας περιφανέστατα, καίπερ χαλεπῶς
[47, 23]   ἐνεωτέρισεν, ὥστε καὶ τῶν στρατιωτῶν  τοὺς   μὲν ἀλλήλοις ἐς χεῖρας ἐλθεῖν,
[47, 18]   εὐθυμουμένους πάντας ἑορτάζειν ἠνάγκασαν, νομοθετήσαντες  τοὺς   μὲν ἄλλους τοὺς ἀμελήσαντας αὐτῶν
[47, 15]   ἀντ´ αὐτῶν ἀντικατέστησαν. νόμους τε  τοὺς   μὲν ἀπήλειψαν τοὺς δὲ ἀντενέγραψαν.
[47, 21]   καὶ διότι καὶ στρατιώτας συχνούς,  τοὺς   μὲν ἐκ τῆς πρὸς Φαρσάλῳ
[47, 23]   ὑπαγαγόμενος, καὶ ὀλίγους τῶν θρασυτάτων  τοὺς   μὲν θανατώσας τοὺς δὲ ἀπαλλάξας
[47, 34]   ἐς οἰκίας τινὰς ἐνέβαλον, καὶ  τοὺς   μὲν ὁρῶντας τὸ γιγνόμενον προκατέπληξαν,
[47, 14]   ἀνηρτῶντο, τῶν δὲ δὴ λογιμωτέρων  τοὺς   μὲν τοῖς κτήμασι τοῖς τῶν
[47, 14]   γὰρ καὶ πρὸ τῶν ἔργων  τοὺς   μισθοὺς ἔχοντες πᾶν τὸ πρόθυμόν
[47, 45]   τε ταφρεύματα διαπορθηθῆναι καὶ ἀλλήλοις  τοὺς   νενικηκότας πρὸς τὸ οἰκεῖον ἑκατέρους
[47, 28]   τὸν Κρίσπον, τούς τε ἄλλους  τοὺς   οὐκ ἐθελήσαντάς οἱ συστρατεῦσαι, ἀπέπεμψε
[47, 34]   εἴ πως διά γε τούτου  τοὺς   Παταρέας ὑπαγάγοιτο. ὡς δ´ οὐδὲ
[47, 48]   πιστεύσῃ σφίσι μηδὲν λυμανεῖσθαι, διέφθειρε  τοὺς   πλείους, τῇ ἀνάγκῃ καὶ παρὰ
[47, 6]   τῶν ἐχθίστων ἀλλήλοις προέβαλλον, καὶ  τοὺς   πολεμιωτάτους ἀντὶ τῶν ἑταιροτάτων, τοῦτο
[47, 13]   πόλεως γεγονόσι καὶ τοὺς στεφάνους  τοὺς   πολιτικοὺς ἐψηφίσαντο; οὐ γὰρ ὅτι
[47, 26]   Σκιπίωνα τόν τε Κάτωνα καὶ  τοὺς   Πομπηίους συναιρόμενος, καὶ ἑαυτῷ
[47, 16]   πολλῷ δὲ ἔτι πλείω ἐς  τοὺς   προσδοκωμένους πολέμους ἀναλώσειν νομίζοντες, ἠργυρολόγουν.
[47, 36]   γὰρ τέως μὲν περί τε  τοὺς   Ῥοδίους καὶ περὶ τοὺς Λυκίους
[47, 39]   ὑπὲρ πάντας τοὺς ἐμφυλίους τοὺς  τοῖς   Ῥωμαίοις γεγονότας οὐκ ἀπεικότως ἄν
[47, 13]   σωτῆρσι τῆς πόλεως γεγονόσι καὶ  τοὺς   στεφάνους τοὺς πολιτικοὺς ἐψηφίσαντο; οὐ
[47, 15]   ἐσήγαγον· καὶ πάντας μετὰ τοῦτο  τοὺς   στρατηγούς, πέντε ἡμέρας ἔτι ἄρχοντας,
[47, 22]   ἑαυτὸν τά τε ἔθνη καὶ  τοὺς   στρατιώτας ἐπ´ αὐτῇ ποιούμενος. οἱ
[47, 48]   αὐτοῦ τρόπον τινὰ ἐνέβαλον, προκαλούμενοι  τοὺς   στρατιώτας τὰ σφέτερα φρονῆσαι
[47, 14]   αὐτῶν ἀφείλοντο. καὶ προσέτι καὶ  τοὺς   στρατιώτας τήν τε τροφὴν παρὰ
[47, 28]   ἐς τὴν Ἰουδαίαν ὥρμησε, πυθόμενος  τοὺς   στρατιώτας τοὺς ἐν τῇ Αἰγύπτῳ
[47, 21]   ἐτράποντο. καὶ Κάσσιος μὲν πρὸς  τοὺς   Σύρους ὡς καὶ συνήθεις οἱ
[47, 14]   καταγωγῆς ἀξίαν ἐσέπραξαν· τοῦτο δὲ  τοὺς   τὰ χωρία ἔχοντας τὸ ἥμισυ
[47, 30]   ἐν τῇ Παλαιστίνῃ ὄντος, καὶ  τοὺς   Ταρσέας ἑκουσίους προσλαβὼν φρουρούς τινας
[47, 20]   ὁμολογίαν τὴν πρὸς τὸν Ἀντώνιον  τούς   τε ἄλλους σφίσι γενομένην καὶ
[47, 28]   μὲν Βάσσον καὶ τὸν Κρίσπον,  τούς   τε ἄλλους τοὺς οὐκ ἐθελήσαντάς
[47, 30]   τὸν τῶν Λαοδικέων λιμένα ἐσπλεύσας  τούς   τε ἀνταναχθέντας ἐκράτησε καὶ ἀπέκλεισέν
[47, 23]   συστρατείας, οὕτω διέθηκεν ὥστε σφᾶς  τούς   τε ἀποπεμφθέντας ὡς καὶ τῆς
[47, 44]   καὶ ὅπως αὐτοὶ μὴ τρωθῶσι  (τούς   τε γὰρ ἀνθεστηκότας ἅμα ἀποκτεῖναι
[47, 19]   πόλει ἐπὶ πλείω ἔτη προαπέδειξαν,  τούς   τε ἐπιτηδείους σφίσιν ἅμα δι´
[47, 32]   τε περιιόντες καὶ ἑτέρους διαπέμποντες  τούς   τε μηδέπω ὁμοφρονοῦντάς σφισι προσεκτῶντο
[47, 6]   ἐς τὰ δημόσια γράμματα ἐσγράψουσι.  τούς   τε οὖν ἄλλους ἑτοιμότερον διὰ
[47, 21]   ἐστράτευσε, καὶ προαπαντήσαντός οἱ αὐτοῦ  τούς   τε στρατιώτας ᾠκειώσατο, καὶ ἐκεῖνον
[47, 18]   ἐφιέμενοι καὶ πρὸς αὐτὴν ἐπειγόμενοι  τούς   τε σφαγέας αὐτοῦ τοὺς λοιποὺς
[47, 42]   δὲ ἕτεροι τῷ σφετέρῳ στρατῷ  τούς   τε σφαγέας τιμωρήσασθαι καὶ τὰ
[47, 26]   κἀκ τούτου καὶ τὸν Ταρκονδίμοτον  τούς   τε Ταρσέας καὶ ἄκοντας ἐς
[47, 18]   εἶναι, τοὺς δὲ δὴ βουλευτὰς  τούς   τε υἱεῖς σφων πέντε καὶ
[47, 23]   καὶ ἀποκτεῖναι, καὶ τὸν ταμίαν  τούς   τε ὑποστρατήγους τοῦ Ἀντωνίου ἐξαιτῆσαι.
[47, 6]   ῥᾳδίως σφᾶς ἀντεδίδοσαν. ~κἀκ τούτου  τούς   τε φιλτάτους ἀντὶ τῶν ἐχθίστων
[47, 39]   καὶ ὑπὲρ πάντας τοὺς ἐμφυλίους  τοὺς   τοῖς Ῥωμαίοις γεγονότας οὐκ ἀπεικότως
[47, 23]   ἐν τιμῇ ἔχων, ἀλλ´ ἐς  τοὺς   τοῦ Βρούτου στρατιώτας ἔπραττεν ἀπόστασιν·
[47, 22]   τῇ Ῥώμῃ ἀκριβῶς κατέσχε καὶ  τοὺς   τοῦ πατρὸς φονέας φανερῶς ἐτιμωρεῖτο,
[47, 5]   σφοδρὰς αὐτοῖς ἐπεποιήκεσαν. πάντας γὰρ  τοὺς   τῷ πέλας συναραμένους τέ τι
[47, 37]   νοσήσας ὑπελείφθη, Ἀντώνιος δὲ πρὸς  τοὺς   Φιλίππους ἤλασε, καὶ παραυτίκα μὲν
[47, 7]   τε προδοῦσι τοὺς δεσπότας  τοὺς   φίλους χαλεπώτατα καὶ τοῖς συναραμένοις
[47, 5]   τοὺς ἐπιβουλεύσαντάς οἱ ἠμύνετο, καὶ  τοὺς   φιλτάτους κοινῇ συναπώλλυσαν. ἐκ γὰρ
[47, 15]   καὶ ἔδοξεν αὐτοῖς, διέδοσαν. καὶ  ὑπάτους   τε, τοῦ μὲν Καίσαρος τὴν
[47, 18]   μὲν ἄλλους τοὺς ἀμελήσαντας αὐτῶν  ἐπαράτους   τῷ τε Διὶ καὶ αὐτῷ
[47, 6]   ἀντεδίδοσαν. ~κἀκ τούτου τούς τε  φιλτάτους   ἀντὶ τῶν ἐχθίστων ἀλλήλοις προέβαλλον,
[47, 5]   ἐπιβουλεύσαντάς οἱ ἠμύνετο, καὶ τοὺς  φιλτάτους   κοινῇ συναπώλλυσαν. ἐκ γὰρ τῶν
[47, 6]   ἐχθίστων ἀλλήλοις προέβαλλον, καὶ τοὺς  πολεμιωτάτους   ἀντὶ τῶν ἑταιροτάτων, τοῦτο μὲν
[47, 23]   ἀποπεμφθέντας ὡς καὶ τῆς στάσεως  αἰτιωτάτους   συλλαβεῖν καὶ ἀποκτεῖναι, καὶ τὸν
[47, 18]   τε γὰρ τῇ πρώτῃ τοῦ  ἔτους   ἡμέρᾳ αὐτοί τε ὤμοσαν καὶ
[47, 13]   καὶ ἐν τῇ ἀρχῇ τοῦ  ἔτους   οὐκ ἤμελλον, ὥσπερ εἰώθασιν, ἑορτάσειν,
[47, 42]   ἀθρόοις τοῦτο δὲ καὶ καθ´  ἑκάστους,   ἀμφοτέροις ἀπό τε τῶν στρατηγῶν
[47, 7]   οὐκ ἔφθειρεν, ἀλλὰ καὶ ἔσωσε  πλείστους,   τοῖς τε προδοῦσι τοὺς δεσπότας
[47, 11]   ἐκ τῶν θαρσούντως ἐχόντων οὐκ  ἐλάττους   ἀπόλλυνται· καὶ διὰ τοῦτο χρὴ
[47, 3]   μόνον ἄν τις, τό γε  ἐλάττους   θανατωθῆναι, ἐνενόησεν, ἥκιστα ἀληθές ἐστι·
[47, 48]   ἐνέδωκε. καὶ μετὰ τοῦτο φυγόντας  αὐτοὺς   ἄλλους ἄλλῃ ἐπεδίωξαν μὲν οἱ
[47, 47]   κατεργάσεσθαί σφας ἔχων θορυβεῖν τε  αὐτοὺς   ἄλλως καὶ ταράττειν νύκτωρ ἐπειρᾶτο,
[47, 48]   τινες, ηὐτομόλησαν δὲ καὶ πρὸς  αὐτοὺς   Ἀμύντας τε τοῦ Δηιοτάρου
[47, 9]   τῶν ἐχθίστων ἐσώθησαν. ἄλλοι σφᾶς  αὐτοὺς   ἀπέκτειναν, ἄλλους αὐτοὶ οἱ ἐπελθόντες
[47, 37]   τὸ μὴ οὐχ ἅμα πάντας  αὐτοὺς   αὐλίζεσθαι, ἔς τε χωρίον ἓν
[47, 7]   τὸν Καίσαρα θαυμάσαντα πάντας μὲν  αὐτοὺς   ἀφεῖναι (καὶ γὰρ τοῖς συγκρύψασί
[47, 35]   ἐς τὴν Μακεδονίαν ἠπείγοντο. καὶ  αὐτοὺς   Γάιός τε Νωρβανὸς καὶ Δεκίδιος
[47, 36]   τὴν Μακεδονίαν προέπεμψαν· αἰσθόμενοι δὲ  αὐτοὺς   ἑαλωκότας, τοῖς μὲν Λυκίοις καὶ
[47, 36]   ὄντας ἐπυνθάνοντο, ἐπὶ πλεῖόν τε  αὐτοὺς   ἔδοξάν σφισι προσπολεμήσειν, καὶ οὐκ
[47, 33]   περαιωθεὶς ἄλλο μὲν κακὸν οὐδὲν  αὐτοὺς   ἔδρασεν (οὔτε γὰρ ἀντέστησάν οἱ,
[47, 32]   τὴν Μακεδονίαν ἐλθεῖν καὶ περαιωθῆναι  αὐτοὺς   ἐκεῖσε κωλῦσαι, καὶ ἐς
[47, 24]   σφίσιν ἐξέδωκεν, ἀλλ´ ἐς πλοῖα  αὐτοὺς   ἐμβαλὼν ὡς καὶ καταποντώσων ἐς
[47, 48]   εἶχεν οὔθ´ ὅπως διὰ φυλακῆς  αὐτοὺς   ἐν τῷ τῆς μάχης καιρῷ
[47, 43]   ἐπεγείροντες καὶ ἐπὶ τὴν σύνοδον  αὐτοὺς   ἐξοτρύνοντες. καὶ μετὰ τοῦτο σιωπή
[47, 31]   Δολοβέλλας ἔζη, Λούκιον Ῥοῦφον ἐπ´  αὐτοὺς   ἔπεμψεν, ὕστερον δὲ καὶ αὐτὸς
[47, 42]   παρῄνουν, καὶ γε μάλιστα  αὐτοὺς   ἐπέρρωσε, καὶ κατὰ πεντακισχιλίας σφίσι
[47, 34]   Βροῦτος ἦλθε, καὶ προεκαλέσατο μὲν  αὐτοὺς   ἐς φιλίαν, ὡς δ´ οὐχ
[47, 9]   πάντα ποιούντων, καὶ μήτε τοὺς  αὐτοὺς   ἐχθροὺς φίλους ἡγουμένων, σωθῆναί
[47, 39]   δὲ οἱ μὲν ἐς δυναστείαν  αὐτοὺς   ἦγον, οἱ δὲ ἐς αὐτονομίαν
[47, 44]   μὲν ἔκ τε τῶν κρανῶν  αὐτοὺς   ἦγχον καὶ κατὰ νώτου ἔπαιον,
[47, 37]   Κασσίου τοῦ τε Βρούτου μᾶλλον  αὐτοὺς   ἤπειξε, μέρος μέν τι τοῦ
[47, 5]   ἐτίθεντο· καὶ οὕτω συνέβαινε τοὺς  αὐτοὺς   καὶ φίλους τινὶ αὐτῶν καὶ
[47, 40]   ἐκείνων μόνων διεφοίτων καὶ ἐς  αὐτοὺς   κατέβλεπον, δεινόν τέ τι καὶ
[47, 36]   τοῦτο τό τε Σύμβολον ἐκκρούσαντες  αὐτοὺς   κατέλαβον, καὶ τὰ ἐπιτήδεια ταύτῃ
[47, 23]   ὑπὲρ τῆς πόλεως κατέλαβον. καὶ  αὐτοὺς   Βροῦτος ἐς τε ὁμολογίαν
[47, 20]   καὶ ἐκεῖνον φοβηθέντες ἀπῆραν. καὶ  αὐτοὺς   οἱ Ἀθηναῖοι λαμπρῶς ὑπεδέξαντο· ἐτιμῶντο
[47, 13]   καὶ ἄλλοι συχνοὶ διεφθάρησαν. καὶ  αὐτοὺς   οὐδὲ πενθεῖν τισιν ἐξουσία ἦν,
[47, 46]   δεινοῦ ὄντος, ᾔει, ὑπώπτευσέ τε  αὐτοὺς   πόρρωθεν ὁρῶν πολεμίους εἶναι, καὶ
[47, 34]   σφισιν, ἐλπίδα ἔχων δι´ ἐκείνων  αὐτοὺς   προσάξεσθαι· ἐπεὶ δ´ οὐδὲν μᾶλλον
[47, 33]   καὶ συμμαχῆσαι ἤθελον. ὑποπτεύσαντες οὖν  αὐτοὺς   τὰ τῶν ἐναντίων, ἐπειδὴ εὖ
[47, 25]   εἴ πως ἀμύναιτό τε ἅμα  αὐτοὺς   ὧν ἐκακούργουν, καὶ ὄνομα ἀξίωμά
[47, 49]   ἔτι ὄντων οἱ μὲν πλείους  ἑαυτοὺς   παραχρῆμα ἀπέκτειναν ἁλόντες, ὥσπερ
[47, 44]   τοῦ τοὺς ἀντιπάλους ἀπολέσαι καὶ  ἑαυτοὺς   προϊέμενοι. καί τινες τάς τε
[47, 44]   γὰρ ἀνθεστηκότας ἅμα ἀποκτεῖναι καὶ  ἑαυτοὺς   σῶσαι ἐβούλοντο) ἔπειτα δὲ ὡς
[47, 21]   νόσον μετέστησαν. καταλαβὼν οὖν καὶ  τούτους   ἐπί τε τὸν Ἀντώνιον ἐν
[47, 34]   συμβῆναι) τὸ μὲν πρῶτον τοὺς  αἰχμαλώτους   τῶν Ξανθίων (καὶ γὰρ ἐν
[47, 24]   καὶ ἄλλους τε ἐν τούτῳ  συμμάχους   προσεποιήσατο καὶ τὸν Δηιόταρον, καίπερ
[47, 19]   εἰκόνα αὐτοῦ, καθάπερ θεοῦ τινος  ὡς   ἀληθῶς ὄντος, ἐν ταῖς τῶν
[47, 6]   ἐς ἐφήβους ἐσήγαγον, ἵν´ ὡς  ἐς   ἄνδρας ἤδη τελῶν ἀποθάνῃ. ~ταῦτα
[47, 0]   τῆς πρὸς Φιλίπποις μάχης. γ.  Ὡς   Βροῦτος καὶ Κάσσιος ὑπὸ Καίσαρος
[47, 32]   Ἀσίαν πρὸς τὸν Βροῦτον ἀφίκετο.  ὡς   γὰρ τήν τε συνωμοσίαν τῶν
[47, 10]   ἀλλὰ καὶ πάνυ προθύμως ἔσωσεν.  ὡς   γοῦν ὑπεκκομίζων ποι αὐτὸν ἐφωράθη
[47, 42]   σχολῇ προῆλθον, κἀνταῦθα ἡσυχῇ παρετάξαντο.  ὡς   δ´ ἀντικατέστησαν, παραινέσεις, τοῦτο μὲν
[47, 34]   γε τούτου τοὺς Παταρέας ὑπαγάγοιτο.  ὡς   δ´ οὐδὲ τότε αὐτῷ προσεχώρησαν,
[47, 8]   εἶπεν ὅτι τοῦτον οὐκ ἠπιστάμην"  ὡς   δ´ οὖν καὶ τοῦ
[47, 37]   τῆς Ἰταλίας πειρῶντα προαπετράπετο) διετρίβησαν.  ~ὡς   δ´ οὖν οὗτός τε οὐ
[47, 34]   προεκαλέσατο μὲν αὐτοὺς ἐς φιλίαν,  ὡς   δ´ οὐχ ὑπήκουσαν (οἵ τε
[47, 26]   εἴ τις αὐτὸν ζῆν ἐάσειεν·  ὡς   δὲ τῶν τε ὁμοίων τινὲς
[47, 4]   προσδοκίᾳ τῶν ὁμοίων οἱ μὲν  ὡς   δράσουσι προσεπινοήσαντες, οἱ δ´ ὡς
[47, 45]   καὶ ἡττηθῆναι καὶ κρατῆσαι ταὐτὸν  ὡς   εἰπεῖν ἐγένετο· καὶ γὰρ ἐνίκησαν
[47, 3]   ἱδρύθησαν. ~καὶ αὐτῶν ἐνταῦθα ἔτι  ὡς   εἰπεῖν ὄντων αἵ τε σφαγαὶ
[47, 48]   ἀλλὰ προσεδρεύσαντες αὐτοῖς τὴν νύκτα  ὡς   ἑκάστοις οὐκ εἴασαν αὖθις συστραφῆναι.
[47, 14]   ἐποίησαν, καὶ κατὰ τὴν χώραν,  ὡς   ἐπὶ τὰ δεδημευμένα τά τε
[47, 49]   ἦσθ´ {ἄλλως} ἐγὼ δέ σε  ὡς   ἔργον ἤσκουν· σὺ δ´ ἄρ´
[47, 6]   τινὰ ἐς ἐφήβους ἐσήγαγον, ἵν´  ὡς   ἐς ἄνδρας ἤδη τελῶν ἀποθάνῃ.
[47, 31]   δὲ ταῦτα ἐκεῖνος πρότερον μέν,  ὡς   ἔτι Δολοβέλλας ἔζη, Λούκιον
[47, 37]   μὲν καὶ ἀντεπέξοδοι παρ´ ἀμφοτέρων  ὡς   ἔτυχεν ἐγίγνοντο, μάχη δὲ ἐκ
[47, 13]   τρισὶν ἀνδράσι λέγω) ἄλλα τε  ὡς   εὐεργέταις καὶ σωτῆρσι τῆς πόλεως
[47, 44]   ἑαυτοὺς σῶσαι ἐβούλοντο) ἔπειτα δὲ  ὡς   τε ὁρμή σφων ηὐξήθη
[47, 34]   οὐκέτ´ ἀντῆραν, ἀλλ´ εὐθὺς αὐτῷ  ὡς   καὶ ἀρετὴν ἔχοντι προσέθεντο, μηδὲν
[47, 1]   τῆς ἴσης ἄρξοντες, γνώμῃ δὲ  ὡς   καὶ αὐτὸς ἕκαστος πᾶν τὸ
[47, 10]   καὶ μετ´ αὐτῆς τοῖς ἐπιοῦσιν  ὡς   καὶ αὐτὸς ἐκεῖνος ὢν προαπήντησε
[47, 38]   ἀγώνων γιγνόμενον ἐντὸς τοῦ ἐρύματος  ὡς   καὶ δεδιότες ἐποιήσαντο, ἔς τε
[47, 14]   τῆς ἑκάστου σφῶν οὐσίας δώσειν,  ὡς   καὶ δὴ δίκαιοι φιλάνθρωποί τε
[47, 18]   αὐτοῦ τοὺς λοιποὺς ὀργῇ μετῄεσαν,  ὡς   καὶ ἐκ τούτου τήν τε
[47, 12]   καὶ τὴν Σικελίαν κατασχών, ἔπειθ´  ὡς   καὶ ἐκείνῳ ἐπεκηρύχθη αἵ τε
[47, 4]   ψυχαῖς καὶ πρὸ τῶν σωμάτων,  ὡς   καὶ ἐν αὐτοῖς ἤδη ὄντες,
[47, 13]   ἂν μὴ πειθαρχήσωσιν· οὕτω που,  ὡς   καὶ ἐπ´ ἀγαθοῖς, τοῖς κοινοῖς
[47, 2]   τοῦτο καὶ θυσίαι ἐπ´ αὐτοῖς  ὡς   καὶ ἐπ´ εὐτυχήμασί τισιν ἐψηφίσθησαν,
[47, 20]   τοῦ Καίσαρος σφαγῇ χαλεπαίνειν, ἐξεχώρησαν  ὡς   καὶ ἐπὶ τὰς ἔξω ἀρχάς,
[47, 44]   ξιφῶν αὐτῶν λαμβανόμενοι τὰ σφέτερα  ὡς   καὶ ἐς ἀόπλους σφᾶς ἐώθουν·
[47, 2]   τισιν ἐψηφίσθησαν, καὶ ἐσθὴς  ὡς   καὶ εὐδαιμονούντων σφῶν μετεβλήθη, καίπερ
[47, 35]   ηὐλίσαντο. τὰ μὲν γὰρ στρατόπεδα,  ὡς   καὶ εὐτακτότεροι οἱ στρατιῶται καὶ
[47, 17]   τῶν δὲ λοιπῶν μὴ τολμώντων  ὡς   καὶ ἐχόντων τι ἀγοράσαι, ἵνα
[47, 20]   καὶ παρὰ τὴν τοῦ Ἀριστογείτονος,  ὡς   καὶ ζηλωταῖς αὐτῶν γενομένοις, ἐψηφίσαντο.
[47, 33]   καὶ τὰς πέδας ἃς ἐκόμιζον  ὡς   καὶ ζῶντας πολλοὺς αἱρήσοντες ἐπιδεικνύναι
[47, 24]   ἀλλ´ ἐς πλοῖα αὐτοὺς ἐμβαλὼν  ὡς   καὶ καταποντώσων ἐς τὸ ἀσφαλὲς
[47, 18]   τῇ προτεραίᾳ τὰ γενέσια ἀγάλλεσθαι,  ὡς   καὶ λογίου τινὸς Σιβυλλείου ἀπαγορεύοντος
[47, 23]   προμαθὼν τὸ γενησόμενον ὑπεξήγαγεν αὐτόν,  ὡς   καὶ νοσοῦντά τινα ἐς δίφρον
[47, 34]   τοῖς δ´ ἄπωθεν οὖσι δόξαν  ὡς   καὶ πάντα ἄρδην ᾑρηκότες παρέσχον·
[47, 1]   ἐς τὴν Ῥώμην, δόξῃ μὲν  ὡς   καὶ πάντες ἀπὸ τῆς ἴσης
[47, 26]   μετὰ ταῦτα γράμματά τινα συνέπλασεν  ὡς   καὶ παρὰ τοῦ Σκιπίωνός οἱ
[47, 25]   καὶ ὄνομα ἀξίωμά τε αὐτοκράτορος,  ὡς   καὶ ῥᾷον ἐκ τούτου τῷ
[47, 21]   Κάσσιος μὲν πρὸς τοὺς Σύρους  ὡς   καὶ συνήθεις οἱ καὶ φίλους
[47, 5]   τινὸς αἰτίας τοῖς ἀνδράσιν ἐκείνοις,  ὡς   καὶ σφαγῆναι πρὸς αὐτῶν, ἐληλύθει·
[47, 31]   διάφορα ἀεὶ ὄντα ὥρμησαν, πρόφασιν  ὡς   καὶ τὰ τοῦ Κασσίου πράσσοντα
[47, 10]   υἱός, ἐκφορὰν δή τινα αὐτοῦ  ὡς   καὶ τεθνηκότος σκευάσας, ἐξέσωσε, καὶ
[47, 23]   ὥστε σφᾶς τούς τε ἀποπεμφθέντας  ὡς   καὶ τῆς στάσεως αἰτιωτάτους συλλαβεῖν
[47, 10]   ἀπήντησε τοῖς διώκουσι, καὶ πλασάμενος  ὡς   καὶ φεύγοντα αὐτὸν ἀπεκτονὼς ἐπιστεύθη
[47, 9]   ἀπέκτειναν, ἄλλους αὐτοὶ οἱ ἐπελθόντες  ὡς   καὶ φονεύσοντες ἀπέλυσαν. προδόντες δέ
[47, 0]   Δίωνος Ῥωμαϊκῶν τετταρακοστῇ ἑβδόμῃ α.  Ὡς   Καῖσαρ καὶ Ἀντώνιος καὶ Λέπιδος
[47, 38]   ἐθέλοντές σφισιν ἐς χεῖρας ἐλθεῖν·  ὡς   μέντοι τὰ στρατεύματα, ἅτε ἐκ
[47, 39]   μοναρχικὸν ἐκράτυνε. καὶ οὐ λέγω  ὡς   οὐ συνήνεγκεν αὐτοῖς ἡττηθεῖσι τότε·
[47, 46]   ἀνέστρεψε, καὶ σχολῇ μετ´ αὐτῶν  ὡς   οὐδενὸς ἐπείγοντος, ἅτε μηδενὸς δεινοῦ
[47, 24]   καὶ τοῦτον μὲν Κλώδιος  ὡς   οὐκ ἠδυνήθη σῶον φυλάξαι, ἀπέκτεινεν,
[47, 16]   τῶν σφετέρων ἐγένοντο, κἀκ τούτου  ὡς   οὐκ ὀρθῶς αὐτὰ τετιμημένοι διεβάλλοντο,
[47, 22]   τῶν ἐκεῖ χωρίων ἄρχειν ἐκέλευσαν.  ὡς   οὖν καὶ ἐκ τοῦ δόγματος
[47, 39]   ἐλευθερίας καὶ τῆς δημοκρατίας τότε  ὡς   οὐπώποτε ἐπολέμησαν. συνέπεσον μὲν γὰρ
[47, 4]   ὡς δράσουσι προσεπινοήσαντες, οἱ δ´  ὡς   πείσονται προσδείσαντες, ἐκεῖνοί τε πλείστην
[47, 25]   ἀπηυτομόλησεν. ~ὁ δ´ οὖν Βροῦτος  ὡς   τάχιστα τήν τε τοῦ Ἀντωνίου
[47, 13]   ἐκ τούτου παραπώλοντο. καὶ τέλος,  ὡς   τό τε πεπλασμένον αὐτῶν πᾶν
[47, 3]   καίπερ μηδεμίαν τῶν προτέρων ὑπερβολήν,  ὥς   γε καὶ ἐδόκει, λιπόντων, οὐκ
[47, 35]   μετέωρα ἐπιπαρελθόντες ἐνταῦθα χωρὶς ἑκάτερος,  ὥς   γε τῷ λόγῳ εἰπεῖν, ἐστρατοπεδεύσαντο·
[47, 15]   νομιζόμενον ἐκ τῶν νόμων, ἀλλ´  ὥς   που καὶ ἔδοξεν αὐτοῖς, διέδοσαν.
[47, 9]   σπουδαζόντων, πολλὰ καὶ ποικίλα συνέβαινεν,  ὥς   που καὶ εὐνοίας μίσους
[47, 48]   καὶ οὗτος μὲν οἴκαδε εὐθύς,  ὥς   τινές φασιν, ἀπεχώρησε· δείσας δ´
[47, 10]   οὐδ´ ὀφθεὶς ἐφονεύθη, δὲ  ὥς   τις σκευοφόρος διεσώθη. καὶ ταῦτα
[47, 23]   ἵνα μηδὲν νεοχμώσῃ, παραδοθεὶς οὐδ´  ὣς   ἡσύχασεν, ἀλλὰ καὶ ἐπὶ μᾶλλον
[47, 10]   δεσπότην κατακρύψας, εἶτ´ ἐπειδὴ καὶ  ὣς   καθ´ ἑτέρου τινὸς μήνυσιν ἀπολεῖσθαι
[47, 45]   ἐλάμβανεν. ~ἔμενον δὲ κατὰ χώραν  ἀκριβῶς   ἀμφότεροι, καὶ οὔθ´ ὑπαγωγαῖς οὔτε
[47, 10]   οὖν τὸ μὲν πάντα αὐτὰ  ἀκριβῶς   καθ´ ἕκαστον ἐπεξελθεῖν παραλείψω (πάμπολύ
[47, 40]   ἀτοπωτάτων φιλεῖ προσημαίνειν, πάντα σφίσιν  ἀκριβῶς   καὶ ἐν τῇ Ῥώμῃ καὶ
[47, 22]   τά τε ἐν τῇ Ῥώμῃ  ἀκριβῶς   κατέσχε καὶ τοὺς τοῦ πατρὸς
[47, 38]   ἐπικρατήσειαν· ἅτε γὰρ δημεράσται τε  ἀκριβῶς   ὄντες καὶ πρὸς πολίτας ἀγωνιζόμενοι
[47, 49]   (ἐς γὰρ χωρίον τι ἐρυμνὸν  ἀναπεφευγὼς   ἦν) μὴ δυνηθεὶς δέ, καὶ
[47, 24]   Μεσσάλαν πάνυ τῷ Κασσίῳ προσκείμενον  εἰδώς,   ἀφῆκεν αὐτόν. καὶ ὃς ἐπέθετο
[47, 14]   ἱερωσύναις αὐτῶν ἐτίμων. ὅπως γὰρ  ἀδεῶς   αὐτοί τε τὰ κάλλιστα καὶ
[47, 14]   τῶν λοιπῶν καὶ πάνυ πάντα  ἀδεῶς   ἐπορθεῖτο. τοῦτο μὲν γὰρ ἐνοίκιον
[47, 29]   αὐτοῦ λαβεῖν καὶ τὴν δίαιταν  ἀδεῶς   σὺν αὐτῷ ποιεῖσθαι. ἐπειδή τε
[47, 8]   δὲ Ἀντώνιος ὠμῶς καὶ  ἀνηλεῶς   οὐχ ὅτι τοὺς ἐκτεθέντας ἀλλὰ
[47, 13]   ὡς εὐεργέταις καὶ σωτῆρσι τῆς  πόλεως   γεγονόσι καὶ τοὺς στεφάνους τοὺς
[47, 36]   αὐτοὶ δὲ ἐκ μὲν τῆς  πόλεως   εὐθὺς ἐξώρμησαν, ἐγχρονίσαντες δὲ Ἀντώνιος
[47, 27]   ἐς τὸ μέσον τῆς τε  πόλεως   καὶ τῶν στρατοπέδων, πρίν τι
[47, 35]   συμβάλλει, καὶ ἔστι μεταξὺ Νέας  πόλεως   καὶ τῶν Φιλίππων· μὲν
[47, 23]   Βροῦτον φοβούμενοι λόφον ὑπὲρ τῆς  πόλεως   κατέλαβον. καὶ αὐτοὺς Βροῦτος
[47, 26]   ἄλλοτε ἄλλους ἐς φυλακὴν τῆς  πόλεως   φοιτῶντας ἀνηρτήσατο, περί τε τοῦ
[47, 47]   μάχῃ μὲν γὰρ αὐτοῖς ἐκ  παρατάξεως   οὐ διενοεῖτο αὖθις συνενεχθῆναι, πολλὴν
[47, 37]   ἔτυχεν ἐγίγνοντο, μάχη δὲ ἐκ  παρατάξεως   οὐδεμία χρόνον τινὰ συνηνέχθη, καίτοι
[47, 23]   τε ἀποπεμφθέντας ὡς καὶ τῆς  στάσεως   αἰτιωτάτους συλλαβεῖν καὶ ἀποκτεῖναι, καὶ
[47, 4]   καινῶσαί πως τὰ ἐπιβουλεύματα ἐξ  ἐπιτεχνήσεως   παρεῖχον, καὶ οἱ ἕτεροι πάνθ´
[47, 36]   Ἀντώνιον σπουδῇ μετεπέμποντο. οὗτοι γὰρ  τέως   μὲν περί τε τοὺς Ῥοδίους
[47, 22]   ὑπήκοον ἀπροφασίστως συναιρόμενον ἔσχε. καὶ  τέως   μὲν τῷ τε Καίσαρι πέμπων,
[47, 47]   ἀθυμίαν ἐκ τῆς τῶν ποιουμένων  ὄψεως   ἐμβάλῃ· τοὺς δὲ λοιποὺς τῶν
[47, 8]   ἀνοσιωτάτης καὶ τῆς οἰκτροτάτης αὐτῶν  ὄψεως   ἐνεπίμπλατο. καὶ γε Φουλουία
[47, 19]   αὐτοῦ, καθάπερ θεοῦ τινος ὡς  ἀληθῶς   ὄντος, ἐν ταῖς τῶν συγγενῶν
[47, 16]   ἐγένοντο, κἀκ τούτου ὡς οὐκ  ὀρθῶς   αὐτὰ τετιμημένοι διεβάλλοντο, καὶ τὰ
[47, 29]   Σμύρναν, ἐν ἦσαν, νυκτὸς  ἐξαπιναίως   κατέλαβε, καὶ ἐκεῖνον ἀποκτείνας τὴν
[47, 48]   πολλῶν καὶ τὸ ἱππικόν, καίτοι  γενναίως   μαχόμενον, ἐνέδωκε. καὶ μετὰ τοῦτο
[47, 5]   τὴν τοῦ διαφόρου τιμωρίαν ποιούμενοι  ῥᾳδίως   σφᾶς ἀντεδίδοσαν. ~κἀκ τούτου τούς
[47, 10]   δὲ ἄλλος τις τὴν σκευὴν  ὁμοίως   ἅπασαν πρὸς τὸν δεσπότην διαλλάξας
[47, 37]   ἔρρωντο, καὶ τῶν ἐπιτηδείων οὐχ  ὁμοίως   αὐτοῖς ηὐπόρουν διὰ τὸ τῆς
[47, 16]   καὶ τῶν ἐξελευθέρων, καὶ ἀνδρῶν  ὁμοίως   καὶ γυναικῶν, εὐποροῦντας ἐς λευκώματα
[47, 38]   σφίσι διεσκόπουν, καὶ ἐπεθύμουν ἑκατέροις  ὁμοίως   καὶ τὴν σωτηρίαν καὶ τὴν
[47, 42]   ὁμοιοτροπώτατα, ἅτε καὶ Ῥωμαίων ἀμφοτέρωθεν  ὁμοίως   μετὰ τῶν συμμάχων σφῶν ὄντων,
[47, 45]   διώξεις καὶ αἱ φυγαὶ ἀμφοῖν  ὁμοίως   συνέβησαν, καὶ τὰ στρατόπεδα ἀμφοτέρωθεν
[47, 16]   καὶ ἐπὶ τοῖς οἰκέταις ἐπράττοντο,  μετρίως   πως τοὺς ἀνθρώπους ἐλύπει· τὸ
[47, 41]   αὐτόν, καίτοι καὶ τότε ἔτι  κακῶς   ἀρρωστοῦντα, ἐξαγαγεῖν καὶ ἐς τὴν
[47, 25]   τὴν πατρίδα μετὰ τοῦ Κασσίου  ἠλευθερωκὼς   εἴη· ~ἐν δὲ τοῖς αὐτοῖς
[47, 22]   διεσκόπει ὅπῃ ποτὲ ἐπιόντα αὐτὸν  καλῶς   ἀμύναιτο, καὶ τά τε ἄλλα
[47, 37]   δὲ δὴ πλείονι τὸν Ἰόνιον  ἀσφαλῶς   ἐπεραιώθησαν. καὶ Καῖσαρ μὲν ἐν
[47, 47]   τοῦ Σταΐου· οὐ μέντοι καὶ  ἀσφαλῶς   οὔτ´ ἄλλοσέ ποι μεταναστῆναι οὔτ´
[47, 30]   Λαοδίκειαν ἐπορθεῖτο, τῆς μὲν ἠπείρου  παντελῶς   εἰργόμενος (ἄλλοι τε γὰρ τῷ
[47, 26]   τὸ συμμαχικὸν προσηγάγετο· οὕτω γὰρ  προσφιλῶς   τῷ Καίσαρι τῷ προτέρῳ, καὶ
[47, 7]   ἐς τὰ πράγματα παριὼν οὔτ´  ἄλλως   {ἂν} ἀνάγκην πολλοὺς σφοδρῶς μισεῖν
[47, 49]   τλῆμον ἀρετή, λόγος ἄρ´ ἦσθ´  {ἄλλως}   ἐγὼ δέ σε ὡς ἔργον
[47, 47]   σφας ἔχων θορυβεῖν τε αὐτοὺς  ἄλλως   καὶ ταράττειν νύκτωρ ἐπειρᾶτο, καί
[47, 5]   φίλοι καὶ παρὰ δόξαν ἐκτείνοντο.  ἄλλως   μὲν γὰρ τις
[47, 33]   τε Ῥόδιοι καὶ οἱ Λύκιοι  ἄλλως   μὲν οὐκ ἀνθίσταντο, οὐ μέντοι
[47, 38]   δὴ Κάσσιος τε Βροῦτος  ἄλλως   μὲν οὐκ ὤκνουν τὴν μάχην
[47, 40]   πολίαρχος τὰ Λατιάρια, οὔτ´  ἄλλως   προσήκοντα αὐτῷ οὔτ´ ἐν τῷ
[47, 21]   Ἑλλάδα καὶ τὴν Μακεδονίαν συνίστη.  ἄλλως   τε γὰρ ἔκ τε τῆς
[47, 17]   πῶς ἂν τὸ τρίτον ἀπέλαβον,  ἄλλως   τε καὶ ἐλαχίστου αὐτῶν πωλουμένων;
[47, 48]   ἀνάγκῃ καὶ παρὰ γνώμην δουλεύσας,  ἄλλως   τε καὶ ὅτι οἱ ἐναντίοι
[47, 8]   προσεπισκώπτουσα. καὶ οὗτοι δ´ οὖν  ὅμως   ἔσωσάν τινας, παρ´ ὧν γε
[47, 18]   ὅσα ἐς τιμὴν αὐτοῦ ἔφερε,  προθύμως   ἔπραττον ἐς ὑποδοχὴν τοῦ καὶ
[47, 10]   τὸν στίξαντα, ἀλλὰ καὶ πάνυ  προθύμως   ἔσωσεν. ὡς γοῦν ὑπεκκομίζων ποι
[47, 8]   ἀπαραίτητος ἦν· δὲ Ἀντώνιος  ὠμῶς   καὶ ἀνηλεῶς οὐχ ὅτι τοὺς
[47, 40]   συμβάντων σφίσι τεκμήρασθαι ὅτι μέγιστος  διαφανῶς   ἀγὼν αὐτοῖς ἐγένετο· τὸ
[47, 17]   ἐς στενὸν κατακλειόμενοι καὶ ἀργυρίου  δεινῶς   σπανίζοντες πάντων καὶ αὐτοὶ τρόπον
[47, 33]   αὐτῶν ὑπερέχοντες καὶ ταῖς εὐεργεσίαις  ἀφθόνως   χρώμενοι, διὰ βραχέος πείσειν
[47, 10]   πλασάμενος ὡς καὶ φεύγοντα αὐτὸν  ἀπεκτονὼς   ἐπιστεύθη ἔκ τε τῶν σκύλων
[47, 47]   συνενεχθῆναι, πολλὴν δὲ δὴ ἐλπίδα  ἀκινδύνως   ἐν τῷ χρόνῳ κατεργάσεσθαί σφας
[47, 25]   καὶ ἐς Βησσοὺς ἐμβαλών, εἴ  πως   ἀμύναιτό τε ἅμα αὐτοὺς ὧν
[47, 17]   τὰ δύο μέρη φανερῶς ἐσυλῶντο,  πῶς   ἂν τὸ τρίτον ἀπέλαβον, ἄλλως
[47, 38]   τῶν νεῶν εἶχον) ἀνεβάλλοντο, εἴ  πως   ἄνευ κινδύνου καὶ φθόρου τινῶν
[47, 34]   ἕκαστον τῶν πρώτων ἀπεκήρυττεν, εἴ  πως   διά γε τούτου τοὺς Παταρέας
[47, 17]   ~εἰ δ´ οὖν τινες τοῦτό  πως   διέφυγον, ἀλλ´ ὑπό τε τῶν
[47, 40]   ἀνάπαλιν ῥεῖν ἤρξαντο· συνενηνέχθαι δέ  πως   ἐς ταὐτὸ καὶ ὅσα παρὰ
[47, 4]   ἀπ´ αὐτῶν ἐς τὸ καινῶσαί  πως   τὰ ἐπιβουλεύματα ἐξ ἐπιτεχνήσεως παρεῖχον,
[47, 16]   ἐπὶ τοῖς οἰκέταις ἐπράττοντο, μετρίως  πως   τοὺς ἀνθρώπους ἐλύπει· τὸ δὲ
[47, 41]   τοὺς μαχομένους ὁμιλίας περιφανέστατα, καίπερ  χαλεπῶς   καὶ ἄνευ τῶν ὅπλων ὑπὸ
[47, 44]   ὅπως τε τρώσουσί τινας καὶ  ὅπως   αὐτοὶ μὴ τρωθῶσι (τούς τε
[47, 14]   ταῖς τε ἱερωσύναις αὐτῶν ἐτίμων.  ὅπως   γὰρ ἀδεῶς αὐτοί τε τὰ
[47, 6]   σωθήσεσθαι καὶ τιμηθήσεσθαι προσεδόκων, ἐσφάγησαν.  ὅπως   γὰρ μηδεὶς στερηθήσεσθαι τῶν ἄθλων
[47, 39]   τε ἦσαν· οὐ γὰρ ἔστιν  ὅπως   δημοκρατία ἄκρατος, ἐς τοσοῦτον ἀρχῆς
[47, 48]   ἦσαν, καὶ οὐκ εἶχεν οὔθ´  ὅπως   διὰ φυλακῆς αὐτοὺς ἐν τῷ
[47, 11]   ὑπὸ τοῦ Ἀντωνίου θανατωθεὶς οὐχ  ὅπως   ἐν ἀσφαλείᾳ διεβίω, ἀλλὰ καὶ
[47, 23]   ἐπ´ ἐκεῖνον ἐς τὴν Ἀπολλωνίαν,  ὅπως   ἐξαρπάσωσιν αὐτόν, ὁρμῆσαι. καὶ τοῦτο
[47, 30]   Ἀσίας ἐπῆλθε) διέβαλεν ἐς Ἄραδον,  ὅπως   καὶ παρ´ ἐκείνων καὶ χρήματα
[47, 5]   ταῖς δευτέραις ταύταις σφαγαῖς οὐχ  ὅπως   οἱ ἐχθροὶ αὐτῶν καὶ
[47, 27]   ὠνομάσθη καὶ τὴν Ἀπάμειαν ἐκρατύνατο,  ὅπως   ὁρμητήριόν οἱ τοῦ πολέμου γένηται.
[47, 48]   τῆς μάχης καιρῷ ποιήσηται οὔθ´  ὅπως   πιστεύσῃ σφίσι μηδὲν λυμανεῖσθαι, διέφθειρε
[47, 15]   συνελόντι εἰπεῖν, καὶ τἆλλα πάντα  ὅπως   ποτὲ καὶ ἐδόκει αὐτοῖς ἔπρασσον·
[47, 24]   ἐς τὴν Ἀσίαν ὕστερον ἔπλευσεν,  ὅπως   σφᾶς ὅτι τε πορρωτάτω τῆς
[47, 44]   ἐχρήσαντο, τὰ μὲν πρῶτα περισκοποῦντες  ὅπως   τε τρώσουσί τινας καὶ ὅπως
[47, 4]   διὰ τοῦθ´ ἧττον τὰ πλείω  κακοτρόπως,   οἷα οὐκ ἐκ προνοίας ἀλλ´
[47, 7]   οὔτ´ ἄλλως {ἂν} ἀνάγκην πολλοὺς  σφοδρῶς   μισεῖν εἶχε καὶ φιλεῖσθαι ἤθελε.
[47, 17]   γὰρ βίᾳ τὰ δύο μέρη  φανερῶς   ἐσυλῶντο, πῶς ἂν τὸ τρίτον
[47, 22]   καὶ τοὺς τοῦ πατρὸς φονέας  φανερῶς   ἐτιμωρεῖτο, κατὰ χώραν ἔμεινε, καὶ
[47, 13]   καὶ πρός γε τὸν δῆμον  φανερῶς   ποτε εἶπον ὅτι οὔτε τὴν
[47, 5]   ὄντες, διεκναίοντο. ~κἄν τε τούτῳ  χαλεπωτέρως   πρὶν ἀπήλλασσον, καὶ διότι
[47, 20]   ἀπῆραν. καὶ αὐτοὺς οἱ Ἀθηναῖοι  λαμπρῶς   ὑπεδέξαντο· ἐτιμῶντο μὲν γὰρ καὶ
[47, 22]   ἤδη πρὸς τὸν Καίσαρα ἔχοντες)  ἰσχυρῶς   τε αὐτὸν ἐπῄνεσαν καὶ πάντων
[47, 10]   σκευοφόρος διεσώθη. καὶ ταῦτα μὲν  ἴσως   ἐκεῖνοι ἐξ εὐεργεσίας τινὸς προϋπαρχούσης
[47, 39]   καὶ αὖθις ἀγῶνας ὁμοίους ἀνελόμενοι  πάντως   ἄν ποτε ἐδουλώθησαν καὶ
[47, 46]   κατὰ χώραν Καῖσαρ ἐμεμενήκει,  πάντως   ἂν ἅμα τοῖς ἄλλοις ἀπωλώλει)
[47, 5]   φίλους τινὶ αὐτῶν καὶ ἐχθροὺς  πάντως   γεγονέναι ὥστε, ἐν ἰδίᾳ
[47, 37]   ἐκ δὲ τοῦ τὸν Ἀντώνιον  πάντως   ἐφ´ ἑαυτὸν ἰσχύσειν ἐνόμισεν) ἠπείχθη
[47, 11]   πολλοὶ περιγίγνονται καὶ ἐκ τῶν  θαρσούντως   ἐχόντων οὐκ ἐλάττους ἀπόλλυνται· καὶ
[47, 39]   τοὺς τοῖς Ῥωμαίοις γεγονότας οὐκ  ἀπεικότως   ἄν τις συμβῆναι νομίσειεν, οὐχ
[47, 44]   θυμὸς ἐφλέγμηνεν, ὁμόσε τε  ἀπερισκέπτως   χωροῦντες καὶ μηδεμίαν ἔτ´ ἀσφάλειαν
[47, 22]   ποιούμενος. οἱ δέ (ἔτυχον γὰρ  ὑπόπτως   ἤδη πρὸς τὸν Καίσαρα ἔχοντες)
[47, 41]   τῶν ὅπλων ὑπὸ τῆς ἀσθενείας  ἑστώς,   περιεγένετο. ~ἐπράχθη δὲ ὧδε. οὐχ
[47, 22]   πλεῖον προεθυμήθη καὶ τὸ ὑπήκοον  ἀπροφασίστως   συναιρόμενον ἔσχε. καὶ τέως μὲν
[47, 46]   οὖν μάχης ἕνεκα καὶ ἐκράτησαν  οὕτως   ἀμφότεροι καὶ ἡττήθησαν· οὐδὲ γὰρ
[47, 12]   ~καὶ τότε γοῦν ταῦτά τε  οὕτως   ἐγένετο, καὶ πλεῖστοι μὲν τῶν
[47, 15]   μὲν οὖν τὰ κτήματα τοῦθ´  οὕτως   ἐγίγνετο, τὰς δὲ ἀρχὰς τάς
[47, 11]   ἀντ´ αὐτοῦ ἐκείνου ὕστερον ἀπεδείχθη.  οὕτως   ἔκ τε τῶν ἀπορωτάτων πολλοὶ
[47, 15]   τὴν ἀρχὴν ἀπειπόντος (ἧς γὰρ  οὕτως   ἐπεθύμησεν ὥστε καὶ πολεμῆσαι δι´
[47, 15]   οὖν ἐνιαυτὸν ἐκεῖνον ταῦτά τε  οὕτως   ἐποίησαν, καὶ νεὼν τῷ τε
[47, 2]   αὐτῶν ἔδωκε. ~καὶ οἱ μὲν  οὕτως   ἐς τὴν Ῥώμην πρότερος μὲν
[47, 18]   Καίσαρος αἰτῆσαι. ~ταῦτά τε οὖν  οὕτως   οἱ ἄνδρες ἐκεῖνοι οἱ τρεῖς
[47, 10]   ὢν προαπήντησε καὶ ἐσφάγη· καὶ  οὕτως   οἱ μὲν ἀπετράποντο, νομίσαντες ὃν




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Bibliotheca Classica Selecta (BCS)

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable acad�mique : Alain Meurant
Analyse, design et r�alisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Derni�re mise � jour : 31/08/2006