HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte � l'hypertexte

DION CASSIUS, L'Histoire romaine, livre XLVII

Liste des contextes (ordre alphab�tique inverse)


η  =  161 formes diff�rentes pour 417 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, Chap.
[47, 6]   οὗτοι μὲν ἐσώθησαν, τῶν δὲ  δὴ   ἄλλων πολλοὶ καὶ παρ´ αὐτοῖς
[47, 6]   ἀντίδοσις ἐγίγνετο· ὅσους δὲ  δὴ   ἀρετή τις ἀξίωσις
[47, 33]   περιορώμενοι, παραχρῆμα ὡμολόγησαν, δὲ  δὴ   Ἀριοβαρζάνης οἵ τε Ῥόδιοι καὶ
[47, 11]   ἐπὶ τούτῳ ὠφλίσκανεν· τὸ δὲ  δὴ   ἀστάθμητον τοῦ βίου καὶ ἐξ
[47, 35]   τοῖς Φιλίπποις στρατοπεδευσάμενοι. τὸ δὲ  δὴ   ἄστυ τοῦτο παρά τε τῷ
[47, 27]   αὐτοῦ πεμφθέντες προσεγένοντο, τῷ δὲ  δὴ   Βάσσῳ Ἀλχαυδόνιος Ἀράβιος·
[47, 18]   αὐτῷ ἐκείνῳ εἶναι, τοὺς δὲ  δὴ   βουλευτὰς τούς τε υἱεῖς σφων
[47, 24]   οὐδὲν αὐτὴν ἤγαγεν. δὲ  δὴ   Γέλλιος ἐφωράθη μέν, ἔπαθε δὲ
[47, 10]   ὀνόματος μνήμην ἀνήκει· Ὁσίδιον δὲ  δὴ   Γέταν υἱός, ἐκφορὰν δή
[47, 47]   διενοεῖτο αὖθις συνενεχθῆναι, πολλὴν δὲ  δὴ   ἐλπίδα ἀκινδύνως ἐν τῷ χρόνῳ
[47, 3]   σφαγησομένοις ἔφερεν. ἀντ´ ἐκείνου δὲ  δὴ   ἕτερα καὶ πάνυ δυσχερῆ, καίπερ
[47, 14]   τὰς σφαγὰς ἐγίγνετο, πολλὰ δὲ  δὴ   καὶ ἄτοπα καὶ περὶ τὰς
[47, 35]   ὦσι, διχῇ κατέστη, παντὸς δὲ  δὴ   καὶ τοῦ διὰ μέσου αὐτῶν
[47, 47]   ἐρύματος αὐτῶν κατέκλυσεν. δὲ  δὴ   Καῖσαρ τε Ἀντώνιος ἐσπάνιζον
[47, 1]   Ἰταλίαν ἐλθεῖν ἐγένετο· τῷ δὲ  δὴ   Καίσαρι τότε εὐθὺς ἐπὶ ταῖς
[47, 38]   Μακεδονίαν ἔλθῃ, ὤργων. δὲ  δὴ   Κάσσιος τε Βροῦτος ἄλλως
[47, 29]   Συρίαν οὐ προεχώρησεν, αὐτοῦ δὲ  δὴ   καταμείνας τὸν Τρεβώνιον οὕτω μετεχειρίσατο
[47, 26]   τῶν στρατευμάτων προσεποιήσατο. δὲ  δὴ   κατάστασις ἐν τῇ Συρίᾳ
[47, 49]   τοῦ Ἀντωνίου ἔτυχεν, δὲ  δὴ   κεφαλὴ ἐπέμφθη μὲν ἐς τὴν
[47, 5]   πρὸς αὐτῶν, ἐληλύθει· τὰ δὲ  δὴ   κοινὰ πράγματα καὶ αἱ τῶν
[47, 11]   ἐπιφανῆ ἔργα ἐγένετο· Ποπίλιος δὲ  δὴ   Λαίνας τὸν Κικέρωνα τὸν Μᾶρκον
[47, 30]   ἐμφρουρούντων αὐτὴν ἀπεκρούσθη, τὴν δὲ  δὴ   Λαοδίκειαν ἀμαχεὶ διὰ τὴν φιλίαν
[47, 16]   τῇ Ἴσιδι ἐψηφίσαντο· ~τοῦ δὲ  δὴ   Λεπίδου τοῦ Μάρκου τοῦ τε
[47, 14]   στρατιωτῶν τούτοις ἀνηρτῶντο, τῶν δὲ  δὴ   λογιμωτέρων τοὺς μὲν τοῖς κτήμασι
[47, 33]   παιδείαν ἐπεποίητο εἶχε) τὰς δὲ  δὴ   ναῦς καὶ τὰ χρήματα καὶ
[47, 30]   Πάρθοι τινὲς ἐβοήθησαν) ταῖς δὲ  δὴ   ναυσὶ ταῖς τε Ἀσιαναῖς καὶ
[47, 17]   βουλευταὶ δαπανήμασιν ἐπεσκεύαζον. μόνοι δὲ  δὴ   οἱ τὰ ὅπλα ἔχοντες ὑπερεπλούτησαν.
[47, 41]   ἡμεῖς ἴσμεν, ἐγένετο, ὄψεις δὲ  δὴ   ὀνείρων τοιαίδε ἐφάνησαν. ἀνὴρ Θεσσαλὸς
[47, 27]   τοῖς τοξεύμασιν ἐπεκράτησεν. οἱ δὲ  δὴ   Πάρθοι ἦλθον μὲν καὶ αὐτοὶ
[47, 37]   τῆς Ἰταλίας κατέλιπον, τῷ δὲ  δὴ   πλείονι τὸν Ἰόνιον ἀσφαλῶς ἐπεραιώθησαν.
[47, 49]   σφίσι κηρυχθείσης μετέστη, δὲ  δὴ   Πορκία ἄνθρακα διάπυρον καταπιοῦσα ἀπέθανε.
[47, 15]   καταλυθεισῶν οὐκ ἀντεποιήσαντο, τὰ δὲ  δὴ   πράγματα πρός τε τὸ βούλημα
[47, 28]   ἀπέπεμψε μηδὲν ἀδικήσας, τῷ δὲ  δὴ   Σταΐῳ τό τε ἀξίωμα μεθ´
[47, 26]   οὐκέτ´ αὐτοῦ ἐπείρασε, τοῖς δὲ  δὴ   στρατιώταις προσπέμπων τινὰ τρόπον οὕτω
[47, 44]   παίειν ἀλλήλους ἀφῃροῦντο, τῇ δὲ  δὴ   συμμίξει καὶ τῶν ξιφῶν καὶ
[47, 41]   αὐτοῦ μένουσι σωτηρίαν, ἐς δὲ  δὴ   τὰ ὅπλα τάς τε μάχας
[47, 5]   γε λοιποὶ ἐθάρσουν· ἐν δὲ  δὴ   ταῖς δευτέραις ταύταις σφαγαῖς οὐχ
[47, 40]   δημοκρατίας συμβαίνοντα ᾔδετο· ἐν δὲ  δὴ   τῇ Μακεδονίᾳ (ταύτης γὰρ τό
[47, 21]   ἀξιόλογον ἔχον, προσεποιήσατο· ἐς δὲ  δὴ   τὴν Μακεδονίαν ἦλθε μὲν ἐν
[47, 21]   ὠφελίαν ὁρῶντες οὖσαν, πρὸς δὲ  δὴ   τήν τε Συρίαν καὶ τὴν
[47, 11]   ἠδίκησε μὲν οὐδέν, ὁμώνυμος δὲ  δή   τινι τῶν ἐπικεκηρυγμένων πλὴν μιᾶς
[47, 16]   τοὺς ἀνθρώπους ἐλύπει· τὸ δὲ  δὴ   τοὺς καὶ ἐφ´ ὁποσονοῦν ἔτι
[47, 28]   Μούρκου αὖθις κατείρχθη. ~τοιούτων δὲ  δὴ   τῶν πραγμάτων αὐτοῖς ὄντων,
[47, 5]   δυνατῶν ἐχθροὶ διώλοντο, τῶν δὲ  δὴ   φίλων αὐτοῦ τῶν τε ἄλλων
[47, 8]   ὥσπερ ἀπετέτμητο, ὁρῷτο· δὲ  δὴ   Φουλουία ἔς τε τὰς χεῖρας
[47, 5]   δόξαν ἐκτείνοντο. ἄλλως μὲν γὰρ     τις οὐδεὶς ἐς ἔχθραν
[47, 49]   μὲν πλείους ἑαυτοὺς παραχρῆμα ἀπέκτειναν     ἁλόντες, ὥσπερ καὶ Φαουώνιος,
[47, 6]   ὅσους δὲ δὴ ἀρετή τις     ἀξίωσις καὶ συγγένεια ἀνετίμα,
[47, 45]   ἐν τῷ τοιούτῳ συμβαίνει, συνεμεμίχεσαν,     Βροῦτος μὲν κατὰ Ἀντώνιον Κάσσιος
[47, 21]   συνεξελθόντων ὑπολειφθέντας διὰ νόσον     διὰ ἀταξίαν, προσλαβὼν εἶχε· καί
[47, 36]   αὐτοί τε διὰ φυλακῆς μᾶλλον     διὰ κινδύνων τὸ στρατόπεδον ἐποιοῦντο,
[47, 21]   τῶν τῷ Δολοβέλλᾳ συνεξελθόντων ὑπολειφθέντας     διὰ νόσον διὰ ἀταξίαν,
[47, 48]   (καὶ γὰρ ὑπισχνοῦντό τινα αὐτοῖς)     ἐς χεῖρας ἐλθεῖν, ἄν γε
[47, 6]   τοῦτο δὲ ἀνθ´ ἑνὸς πλείονας     καὶ ἀντὶ πλειόνων ἐλάττονας, ἠλλάττοντο,
[47, 33]   ἀφθόνως χρώμενοι, διὰ βραχέος πείσειν     καὶ βιάσεσθαι. καὶ Κάσσιος μὲν
[47, 13]   τῶν προγραφέντων οὔτε τῶν φονευθέντων     καὶ διαφυγόντων οὐδὲ νῦν ἔγραψα,
[47, 26]   Κάτωνα καὶ τοὺς Πομπηίους συναιρόμενος,     καὶ ἑαυτῷ δυναστείαν τινὰ περιβαλλόμενος,
[47, 16]   καταλυθέντων τότε δὲ αὖθις ἐπαναχθέντων     καὶ ἐκ καινῆς προσκαταστάντων, τό
[47, 49]   πρώτων τῶν ἀρχάς τινας σχόντων     καὶ ἐκ τῶν σφαγέων τῶν
[47, 18]   τοῖς τὸ κράτος ἀεὶ ἴσχουσιν,     καὶ ἐπ´ αὐτοῦ ποτε γενομένοις
[47, 32]   καὶ περαιωθῆναι αὐτοὺς ἐκεῖσε κωλῦσαι,     καὶ ἐς τὴν Ἰταλίαν προδιαβῆναι·
[47, 39]   ἀνελόμενοι πάντως ἄν ποτε ἐδουλώθησαν     καὶ ἐφθάρησαν. ~πάρεστι δὲ καὶ
[47, 5]   οὐχ ὅπως οἱ ἐχθροὶ αὐτῶν     καὶ οἱ πλούσιοι, ἀλλὰ καὶ
[47, 6]   δὴ ἀρετή τις ἀξίωσις     καὶ συγγένεια ἀνετίμα, ἀντὶ πλειόνων
[47, 39]   οὐχ ὅτι καὶ τοῖς πλήθεσιν     καὶ ταῖς ἀρεταῖς τῶν μαχεσαμένων
[47, 16]   ἔτι οὐ μόνον τῶν βουλευτῶν     καὶ τῶν ἱππέων, ἀλλὰ καὶ
[47, 9]   ἀπέλυσαν. προδόντες δέ τινες δεσπότας     καὶ φίλους ἐκολάσθησαν, καὶ ἕτεροι
[47, 9]   συνέβαινεν, ὥς που καὶ εὐνοίας     μίσους πρός τινα ἔχοντες ἦσαν.
[47, 39]   περὶ αὐτῶν ἀμφοτέρωθεν μαχεσαμένων εἴποι     ὅτι Ῥωμαῖοι μὲν ἐνικήθησαν, Καῖσαρ
[47, 5]   ἄλλως μὲν γὰρ τις     οὐδεὶς ἐς ἔχθραν ἀπ´ ἰδίας
[47, 5]   διεκναίοντο. ~κἄν τε τούτῳ χαλεπωτέρως     πρὶν ἀπήλλασσον, καὶ διότι τότε
[47, 23]   ἡσύχασεν, ἀλλὰ καὶ ἐπὶ μᾶλλον     πρὶν ἐνεωτέρισεν, ὥστε καὶ τῶν
[47, 48]   τινὰ ἐνέβαλον, προκαλούμενοι τοὺς στρατιώτας     τὰ σφέτερα φρονῆσαι (καὶ γὰρ
[47, 8]   γε καὶ πλείω χρήματα ἔλαβον     τελευτησάντων εὑρήσειν ἤλπισαν· καὶ ἵνα
[47, 26]   οὐκέτι τοῖς παροῦσιν ἔστερξεν, ἀλλ´     τοῖς ἀμφὶ τὸν Σκιπίωνα τόν
[47, 7]   τοῖς τε προδοῦσι τοὺς δεσπότας     τοὺς φίλους χαλεπώτατα καὶ τοῖς
[47, 38]   ἀγωνιζόμενοι ἐκείνων τε οὐδὲν ἧττον     τῶν συνόντων σφίσι διεσκόπουν, καὶ
[47, 9]   καὶ μήτε τοὺς αὐτοὺς ἐχθροὺς     φίλους ἡγουμένων, σωθῆναί τε πολλάκις
[47, 6]   ἀντάξιος ὥστ´ ἰσομοιρεῖν εὑρίσκετο, ἁπλῆ     ἀντίδοσις ἐγίγνετο· ὅσους δὲ δὴ
[47, 28]   ἐπέστειλε. καὶ αὐτῷ διὰ ταῦτα     βουλὴ τήν τε ἀρχὴν τῆς
[47, 22]   τὴν Ἰταλίαν πλεῦσαι παρεσκευάζετο, ὅθεν     γερουσία μετέπεμψεν αὐτόν· ἐπεὶ δὲ
[47, 12]   τινες αὐτῶν καὶ ἀρχὰς ἔσχον.     δ´ ἀναχώρησίς σφισι πρός τε
[47, 26]   καὶ τὰ τῶν στρατευμάτων προσεποιήσατο.     δὲ δὴ κατάστασις ἐν
[47, 49]   ταφῆς ὑπὸ τοῦ Ἀντωνίου ἔτυχεν,     δὲ δὴ κεφαλὴ ἐπέμφθη μὲν
[47, 49]   αὐτίκα ἀδείας σφίσι κηρυχθείσης μετέστη,     δὲ δὴ Πορκία ἄνθρακα διάπυρον
[47, 8]   τῆς δεξιᾶς, ὥσπερ ἀπετέτμητο, ὁρῷτο·     δὲ δὴ Φουλουία ἔς τε
[47, 35]   θαλάσσῃ κατ´ ἀντιπέρας Θάσου ἦν,     δὲ ἐντὸς τῶν ὀρῶν ἐπὶ
[47, 26]   προσεποιήσατο. δὲ δὴ κατάστασις     ἐν τῇ Συρίᾳ τότε τοιάδε
[47, 2]   ἐπ´ εὐτυχήμασί τισιν ἐψηφίσθησαν, καὶ     ἐσθὴς ὡς καὶ εὐδαιμονούντων σφῶν
[47, 30]   Ἀσιαναῖς καὶ ταῖς Αἰγυπτίαις, ἃς     Κλεοπάτρα αὐτῷ ἔπεμψε, καὶ προσέτι
[47, 41]   Καίσαρι ὅτι τε ἐς ἕνης     μάχη γενήσοιτο, καὶ ἵνα ἀναλάβῃ
[47, 35]   Νέας πόλεως καὶ τῶν Φιλίππων·     μὲν γὰρ πρὸς τῇ θαλάσσῃ
[47, 24]   κακὸν ἔπαθεν. αἴτιον δὲ ὅτι     μήτηρ αὐτοῦ Πώλλα προμαθοῦσα τὴν
[47, 17]   γὰρ οὐδὲ ἐξήρκει σφίσιν οὔτε     μισθοφορὰ καίπερ ἐντελὴς οὖσα, οὔτε
[47, 40]   γὰρ τό τε Παγγαῖον καὶ     περὶ αὐτὸ γῆ νομίζεται) μέλισσαί
[47, 3]   τῶν προγραφῶν ἐκέχρητο ἐπανήχθησαν, καὶ     πόλις ἅπασα νεκρῶν ἐπληρώθη· πολλοὶ
[47, 8]   ἠπιστάμην" ὡς δ´ οὖν καὶ     τοῦ Κικέρωνός ποτε ἐκομίσθη σφίσι
[47, 45]   ἑαυτὸν ἕκαστος ἔγνω, ἐπεί τε     τροπὴ ἐγένετο, ἔς τε τὰ
[47, 8]   οἰκτροτάτης αὐτῶν ὄψεως ἐνεπίμπλατο. καὶ     γε Φουλουία πολλοὺς καὶ αὐτὴ
[47, 31]   τι ἀντὶ τῶν ἀπολωλότων ἔλαβον·     τε Κλεοπάτρα διὰ τὴν συμμαχίαν
[47, 44]   σῶσαι ἐβούλοντο) ἔπειτα δὲ ὡς     τε ὁρμή σφων ηὐξήθη καὶ
[47, 19]   ἔδωκαν, καὶ τὴν ἡμέραν ἐν     ἐφονεύθη, κυρίαν ἀεί ποτε ἕδραν
[47, 29]   ἐποιεῖτο, τήν τε Σμύρναν, ἐν     ἦσαν, νυκτὸς ἐξαπιναίως κατέλαβε, καὶ
[47, 11]   ὁρώμενος πίστιν τοῦ πεφονευκέναι αὐτὸν  λάβῃ,   εἰκόνα ἑαυτοῦ πλησίον τῆς ἐκείνου
[47, 30]   ἐκείνων καὶ χρήματα καὶ ναῦς  λάβῃ·   κἀνταῦθα ἀποληφθεὶς μετ´ ὀλίγων ἐκινδύνευσε.
[47, 41]   μάχη γενήσοιτο, καὶ ἵνα  ἀναλάβῃ   τι ὧν δικτατορεύων αὐτὸς ἐφόρει·
[47, 38]   χρονισάντων αὐτῶν τήν τε Ἰταλίαν  καταλάβῃ   καὶ ἐς τὴν Μακεδονίαν ἔλθῃ,
[47, 39]   ὅθεν οὐδ´ ἀνέκυψεν ἔτι πρὸς  ἀκριβῆ   παρρησίαν δῆμος καίπερ ὑπ´
[47, 38]   τὸ πλεῖστον ὄντα, τῇ τε  τριβῇ   βαρυνόμενα καὶ τῶν ἀντιπολεμούντων καταφρονήσαντα,
[47, 48]   τὸ βραχύτατον ἰσχύωσι. κἀν τῇ  διατριβῇ   ταύτῃ ηὐτομόλησαν μὲν καὶ παρ´
[47, 40]   Καπιτώλιον ἐξ ἱπποδρομίας τινὸς ἐπανιὼν  συνετρίβη,   τό τε ἄγαλμα τὸ τοῦ
[47, 40]   Παγγαῖον καὶ περὶ αὐτὸ  γῆ   νομίζεται) μέλισσαί τε πολλαὶ τὸ
[47, 16]   ἃς πολλὰς μὲν ἐπὶ τῇ  γῇ   πολλὰς δὲ καὶ ἐπὶ τοῖς
[47, 24]   ὅτι τε πορρωτάτω τῆς Ἰταλίας  ἀπαγάγῃ   κἀκ τῶν ἐκεῖ ὑπηκόων διατρέφῃ.
[47, 41]   τοῦτο τότε ἐπὶ τοῦ Καίσαρος  διηλλάγη·   ἔκ τε γὰρ τῆς ἐξόδου
[47, 7]   τῆς τε πρὸς ἐκείνους συναρχίας  ἀπηλλάγη   καὶ τὸ κράτος μόνος ἔσχεν,
[47, 20]   τινες ἐπὶ τῇ τοῦ Καίσαρος  σφαγῇ   χαλεπαίνειν, ἐξεχώρησαν ὡς καὶ ἐπὶ
[47, 10]   αὐτὸς ἐκεῖνος ὢν προαπήντησε καὶ  ἐσφάγη·   καὶ οὕτως οἱ μὲν ἀπετράποντο,
[47, 8]   σφίσι (φεύγων γὰρ καὶ καταληφθεὶς  ἐσφάγη)   μὲν Ἀντώνιος πολλὰ αὐτῷ
[47, 19]   τό τε οἴκημα ἐν  ἐσφάγη,   παραχρῆμά τε ἔκλεισαν καὶ ὕστερον
[47, 44]   διώλλυντο. καὶ οἱ μὲν μιᾷ  πληγῇ   οἱ δὲ καὶ πολλαῖς ἔθνησκον,
[47, 18]   τε σφαγέας αὐτοῦ τοὺς λοιποὺς  ὀργῇ   μετῄεσαν, ὡς καὶ ἐκ τούτου
[47, 38]   μὴ κρατεῖν. ~οὗτοι μὲν οὖν  δὴ   διά τε ταῦτα καὶ διὰ
[47, 14]   σφῶν οὐσίας δώσειν, ὡς καὶ  δὴ   δίκαιοι φιλάνθρωποί τε ὄντες, ἐπηγγείλαντο.
[47, 17]   τὰ ἆθλα τῶν φόνων μέγιστα  δὴ   δοθέντα, οὐχ αἱ κτήσεις τῶν
[47, 38]   στρατόπεδον ἐκλείψουσι καὶ διασκεδασθήσονται, οὕτω  δὴ   καὶ ἄκοντες συνέμιξαν. ~μέγιστον δὴ
[47, 11]   τοῖς σφαγεῦσι παρέδωκεν. ~ἀρετῆς μὲν  δὴ   καὶ εὐσεβείας τοσαῦτα τότε ἐπιφανῆ
[47, 19]   ἐς αὐτὸ δυνηθῆναι. τῷ μὲν  δὴ   Καίσαρι ταῦτ´ ἔδωκαν, ταῖς δὲ
[47, 46]   ἑκατέρους ἀναχωροῦντας συντυχεῖν. ~τῆς μὲν  δὴ   οὖν μάχης ἕνεκα καὶ ἐκράτησαν
[47, 41]   τε καὶ τρίζοντες. ~τούτοις μὲν  δὴ   ταῦτα τὸ κακὸν ἔφερε, τοῖς
[47, 22]   καὶ τά τε ἄλλα ἄριστα  δὴ   τήν τε Μακεδονίαν διήγαγε, καὶ
[47, 10]   δὴ Γέταν υἱός, ἐκφορὰν  δή   τινα αὐτοῦ ὡς καὶ τεθνηκότος
[47, 49]   αὐτὸς κατέφυγεν. καὶ ἀναβοήσας τοῦτο  δὴ   τὸ Ἡράκλειον τλῆμον ἀρετή,
[47, 39]   δὴ καὶ ἄκοντες συνέμιξαν. ~μέγιστον  δὴ   τὸν ἀγῶνα τοῦτον καὶ ὑπὲρ
[47, 41]   ἔπειτα πολλάκις ἔφερεν. οὗτος μὲν  δὴ   τοῦτο εἶδεν, δ´ ἰατρὸς
[47, 48]   τοῦτο ἐξωπλίσατο. καὶ αὐτῶν ἀντιπαρατεταγμένων  ἤδη   ἀετοὶ δύο ὑπὲρ ἀμφοτέρων ὑπερπτόμενοι
[47, 31]   δὲ καὶ αὐτὸς ἦλθε, καὶ  (ἤδη   γὰρ ἀμαχεὶ τῷ Ῥούφῳ προσεκεχωρήκεσαν)
[47, 4]   σωμάτων, ὡς καὶ ἐν αὐτοῖς  ἤδη   ὄντες, διεκναίοντο. ~κἄν τε τούτῳ
[47, 22]   οἱ δέ (ἔτυχον γὰρ ὑπόπτως  ἤδη   πρὸς τὸν Καίσαρα ἔχοντες) ἰσχυρῶς
[47, 31]   ἀνδρῶν (ἐκεῖνοι γὰρ τὰ πράγματα  ἤδη   τὰ ἐν τῇ Ῥώμῃ εἶχον)
[47, 6]   ἐσήγαγον, ἵν´ ὡς ἐς ἄνδρας  ἤδη   τελῶν ἀποθάνῃ. ~ταῦτα δὲ ἐπράττετο
[47, 16]   οὐδὲ τὸ δέκατόν τινι κατελείφθη·  ἐπειδὴ   γὰρ οὐ ῥητόν τι ἀργύριον
[47, 33]   οὖν αὐτοὺς τὰ τῶν ἐναντίων,  ἐπειδὴ   εὖ ὑπὸ τοῦ Καίσαρος τοῦ
[47, 10]   τις τὸν δεσπότην κατακρύψας, εἶτ´  ἐπειδὴ   καὶ ὣς καθ´ ἑτέρου τινὸς
[47, 27]   τήν τε συμμαχίαν ἀπεκήρυξε, καὶ  ἐπειδὴ   Βάσσος ὑπερέβαλε τοῖς χρήμασιν,
[47, 48]   νεωτερισθῇ, συμμῖξαί σφισιν ἔγνω. καὶ  ἐπειδὴ   πολλοί τε αἰχμάλωτοι ἐν τῷ
[47, 32]   τῆς Αἰγύπτου κληθῆναι. ~Κάσσιος δὲ  ἐπειδὴ   τά τε ἐν τῇ Συρίᾳ
[47, 46]   χεῖρας ἔτι τότε ἀφίκοντο, ἀλλ´  ἐπειδὴ   τάχιστα ἰδόντες ἐν τῇ ὑποστροφῇ
[47, 29]   δίαιταν ἀδεῶς σὺν αὐτῷ ποιεῖσθαι.  ἐπειδή   τε ἔν τε τῷ θαρσοῦντι
[47, 29]   ἔθνος κομισθεὶς καὶ ἐκεῖ ἐνδιέτριψεν.  ἐπειδή   τε ἐνταῦθα ἔτι ὄντι αὐτῷ
[47, 31]   οὔτε τὰ ἐπιτήδειά οἱ παρέσχον.  ἐπειδή   τε φρούριόν τι ἐπιτειχίσας σφίσιν
[47, 34]   τοῦτο καὶ οἱ Μυρεῖς ἐποίησαν,  ἐπειδὴ   τὸν στρατηγὸν αὐτῶν ἐν τῷ
[47, 36]   τὸν Καίσαρα τόν τε Ἀντώνιον  σπουδῇ   μετεπέμποντο. οὗτοι γὰρ τέως μὲν
[47, 31]   μέν, ὡς ἔτι Δολοβέλλας  ἔζη,   Λούκιον Ῥοῦφον ἐπ´ αὐτοὺς ἔπεμψεν,
[47, 11]   τοῦτο, οἷα καὶ Κίννας,  πάθῃ,   ἐξέθηκε γράμμα αὐτὸ τοῦτο δηλῶν·
[47, 24]   καὶ περὶ τῷ υἱῷ μὴ  καταφωραθῇ,   τό τε ἐπιβούλευμα αὐτὴ ἑκοῦσα
[47, 10]   ὡς γοῦν ὑπεκκομίζων ποι αὐτὸν  ἐφωράθη   καὶ ἐδιώκετο, ἀπέκτεινέ τέ τινα
[47, 24]   ἤγαγεν. δὲ δὴ Γέλλιος  ἐφωράθη   μέν, ἔπαθε δὲ δεινὸν οὐδέν·
[47, 16]   τοῦ Λουκίου ὑπατευσάντων λευκώματα αὖθις  ἐξετέθη,   θάνατον μὲν μηδενὶ ἔτι φέροντα,
[47, 3]   βουλευτῶν χωρὶς δὲ τῶν ἄλλων,  ἐξετέθη.   καὶ τὸ μὲν αἴτιον δι´
[47, 3]   πρώτων τοῖς πολλοῖς ἀλλὰ χωρὶς  ἐξετέθη,   λῆρόν που πολὺν τοῖς γε
[47, 30]   τεῖχος, καὶ προδιδόμενον αὐτὸ ἰδών,  ἐφοβήθη   μὴ ζῶν ἁλοίη καὶ ἑαυτὸν
[47, 7]   γε οὐδέν τι συχνοὺς ἀποκτεῖναι  ἐδεήθη·   τῇ τε γὰρ φύσει οὐκ
[47, 2]   ἐσθὴς ὡς καὶ εὐδαιμονούντων σφῶν  μετεβλήθη,   καίπερ πολλοῦ μὲν καὶ ἐξ
[47, 27]   κατὰ τοῦ Κράσσου συναράμενος, τότε  παρεκλήθη   μὲν ὑπ´ ἀμφοτέρων, ἐλθὼν δὲ
[47, 10]   τε ἅμα ἔσωσε καὶ αὐτὸς  ἐτιμήθη.   ταῦτα μὲν οὖν ἐς οὐδεμίαν
[47, 6]   ἄλλα τε διὰ τοῦτο πολλὰ  παρενομήθη,   καὶ παιδίσκον τινὰ ἐς ἐφήβους
[47, 22]   ἐβεβαιώσατο, αὐτός τε ἐπὶ πλεῖον  προεθυμήθη   καὶ τὸ ὑπήκοον ἀπροφασίστως συναιρόμενον
[47, 40]   τι παιδάριον δεκαδακτύλους χεῖρας ἔχον  ἐγεννήθη,   ἡμίονός τε διφυὲς τέρας ἔτεκε·
[47, 8]   οὖν πολλούς, ὅσους γε καὶ  ἠδυνήθη,   διεσώσατο· τε Λέπιδος τῷ
[47, 24]   μὲν Κλώδιος ὡς οὐκ  ἠδυνήθη   σῶον φυλάξαι, ἀπέκτεινεν, εἴτ´ αὐτογνωμονήσας
[47, 21]   τὸ στασιωτικὸν διάφορος, οὐ μὴν  ἠδυνήθη   τι αὐτὸν βλάψαι· οἱ γὰρ
[47, 29]   μεῖζον ἐν τῷ μεταξὺ χρόνῳ  αὐξηθῇ,   τοῖς τῶν προσόρων ἐθνῶν ἄρχουσιν
[47, 44]   ὡς τε ὁρμή σφων  ηὐξήθη   καὶ θυμὸς ἐφλέγμηνεν, ὁμόσε
[47, 19]   δείπνου πρὸς ἑσπέραν οἴκαδε ἐπανιοῦσα  ἠγνοήθη   τε καὶ ὑβρίσθη. τάς τε
[47, 42]   μετὰ τῶν συμμάχων σφῶν ὄντων,  ἐρρήθη·   διήλλαξε δὲ ὅτι οἱ μὲν
[47, 44]   προβλήματα ἀπέσπων καὶ ἐς τὰ  στήθη   ἔτυπτον. ἄλλοι τῶν ξιφῶν αὐτῶν
[47, 48]   αὐτοῦ ἀγχώμαλα ἐπὶ πλεῖστον ἀγωνισάμενον  ἡττήθη,   κἀκ τούτου πεσόντων πολλῶν καὶ
[47, 30]   Κασσίῳ προσελαύνοντι, καὶ συμβαλὼν αὐτῷ  ἡττήθη.   κατακλεισθείς τε ἐς τὴν Λαοδίκειαν
[47, 38]   καταλάβῃ καὶ ἐς τὴν Μακεδονίαν  ἔλθῃ,   ὤργων. δὲ δὴ Κάσσιος
[47, 18]   ἔπεμπον. εἴ τε νίκη τις  ἠγγέλθη   ποθέν, χωρὶς μὲν τῷ κρατήσαντι
[47, 29]   ἔτι ὄντι αὐτῷ τὸ δόγμα  ἠγγέλθη,   πρὸς μὲν τὴν Συρίαν οὐ
[47, 43]   ἑτέροις τι ποτὲ καὶ  ἐδόθη)   ἔπειτα σαλπικτὴς εἷς ἑκατέρωθεν ὑπεσήμηνε,
[47, 17]   ἐγένετο· τῷ γὰρ βουλομένῳ σφῶν  ἐδόθη,   πάσης τῆς οὐσίας ἐκστάντι, τὸ
[47, 14]   ἀλλ´ οὔτε ταῦτα πλὴν ὀλίγων  ἐδόθη,   τά τε τῶν λοιπῶν καὶ
[47, 30]   μετὰ τοῦτο ἐπιβουλευσάντων τῷ Κασσίῳ,  ἐκολάσθη.   ~ἐν δὲ ταῦτ´ ἐγίγνετο,
[47, 27]   τὴν Συρίαν ἐπανελθὼν στρατηγός τε  ὠνομάσθη   καὶ τὴν Ἀπάμειαν ἐκρατύνατο, ὅπως
[47, 2]   τοῦ τὴν πόλιν φυλάττοντος ἀραχνίων  ἀνεπλήσθη,   καὶ ὅπλα ἐκ τῆς γῆς
[47, 8]   καὶ τοῦ Κικέρωνός ποτε  ἐκομίσθη   σφίσι (φεύγων γὰρ καὶ καταληφθεὶς
[47, 25]   κρατυνάμενος ἐς τὴν Ἀσίαν αὖθις  ἀνεκομίσθη.   Βροῦτος μὲν ταῦτά τε ἔπρασσεν,
[47, 19]   οἴκαδε ἐπανιοῦσα ἠγνοήθη τε καὶ  ὑβρίσθη.   τάς τε ἀρχὰς τὰς ἐν
[47, 25]   Μακεδονίᾳ παρὰ τὴν ἀπουσίαν αὐτοῦ  νεωτερισθῇ,   καὶ εὐθὺς ἐς τὴν Εὐρώπην
[47, 48]   μὴ καὶ ἐπὶ πλεῖόν τι  νεωτερισθῇ,   συμμῖξαί σφισιν ἔγνω. καὶ ἐπειδὴ
[47, 2]   κτύπος τε ἀπ´ αὐτῶν πολὺς  ἠκούσθη,   καὶ ἐν τοῖς Ἀσκληπιείοις μέλισσαι
[47, 30]   Ἀντιοχείας ὑπὸ τῶν ἐμφρουρούντων αὐτὴν  ἀπεκρούσθη,   τὴν δὲ δὴ Λαοδίκειαν ἀμαχεὶ
[47, 19]   καὶ τὴν ἡμέραν ἐν  ἐφονεύθη,   κυρίαν ἀεί ποτε ἕδραν βουλῆς
[47, 10]   καταληφθέντες μὲν οὐδ´ ὀφθεὶς  ἐφονεύθη,   δὲ ὥς τις σκευοφόρος
[47, 10]   ὡς καὶ φεύγοντα αὐτὸν ἀπεκτονὼς  ἐπιστεύθη   ἔκ τε τῶν σκύλων καὶ
[47, 26]   τὸν Βόσπορον ἀθροίζειν, καὶ πιστευθεὶς  ἀπελύθη.   καὶ οὕτω μετὰ ταῦτα γράμματά
[47, 24]   περί τε τῷ Κασσίῳ μὴ  προκαταληφθῇ   (σφόδρα γὰρ αὐτὸν ἠγάπα) καὶ
[47, 37]   Καῖσαρ μὲν ἐν Δυρραχίῳ νοσήσας  ὑπελείφθη,   Ἀντώνιος δὲ πρὸς τοὺς Φιλίππους
[47, 16]   δὲ οὐδὲ τὸ δέκατόν τινι  κατελείφθη·   ἐπειδὴ γὰρ οὐ ῥητόν τι
[47, 49]   ἔτυχεν, δὲ δὴ κεφαλὴ  ἐπέμφθη   μὲν ἐς τὴν Ῥώμην, χειμῶνι
[47, 2]   γῆς ἐς τὸν οὐρανὸν ἀνιόντα  ὤφθη,   κτύπος τε ἀπ´ αὐτῶν πολὺς
[47, 42]   ὑπὸ τῆς ἀσθενείας ἑστώς, περιεγένετο.  ~ἐπράχθη   δὲ ὧδε. οὐχ ὡμολόγησαν μὲν
[47, 40]   παρὰ τῶν ἀνθρώπων κατὰ συντυχίαν  ἐπράχθη   ἔδοξεν· ἔν τε γὰρ ταῖς
[47, 16]   τῆς οὐσίας παρ´ ἑκάστου σφῶν  ἐπράχθη,   ἔργῳ δὲ οὐδὲ τὸ δέκατόν
[47, 19]   ἔργου αὐτῆς ἔσχεν· οὕτω γὰρ  περιεφράχθη   ὥστε μηδένα ἔτι τὸ παράπαν
[47, 3]   ἐδόκει, λιπόντων, οὐκ ὀλίγα αὐτοῖς  συνηνέχθη.   ~ἐπὶ μὲν γὰρ τοῦ Σύλλου
[47, 37]   ἐκ παρατάξεως οὐδεμία χρόνον τινὰ  συνηνέχθη,   καίτοι καὶ τοῦ Καίσαρος καὶ
[47, 40]   μὲν ἐκ τοῦ δαιμονίου σφίσι  προεδείχθη,   ποταμοί τε ἐν τῇ χώρᾳ
[47, 11]   ὕπατος ἀντ´ αὐτοῦ ἐκείνου ὕστερον  ἀπεδείχθη.   οὕτως ἔκ τε τῶν ἀπορωτάτων
[47, 37]   πάντως ἐφ´ ἑαυτὸν ἰσχύσειν ἐνόμισεν)  ἠπείχθη   καίπερ καὶ τότε ἔτι ἀρρωστῶν.
[47, 27]   ὑπὸ Λουκίου Σταΐου Μούρκου αὖθις  κατείρχθη.   ~τοιούτων δὲ δὴ τῶν πραγμάτων
[47, 12]   κατασχών, ἔπειθ´ ὡς καὶ ἐκείνῳ  ἐπεκηρύχθη   αἵ τε ἄλλαι σφαγαὶ ἐγίγνοντο,
[47, 26]   τὸν Τρεβώνιον, φθάσας τὸν Δολοβέλλαν,  ἐπεραιώθη,   καὶ λαβὼν παρ´ αὐτοῦ χρήματα,
[47, 11]   τοῦ βίου καὶ ἐξ ἐκείνου  ἐτεκμηριώθη,   ὅτι Λούκιος μὲν Φιλούσκιος ὑπό
[47, 3]   καὶ πόλις ἅπασα νεκρῶν  ἐπληρώθη·   πολλοὶ μὲν γὰρ ἐν ταῖς
[47, 26]   προσχωρῶν περιέπεσεν αὐτῷ καὶ ἡττηθεὶς  ἐτρώθη.   παθὼν δὲ τοῦτο κατὰ μὲν
[47, 41]   παράταξιν καταστῆσαι· ὑφ´ οὗπερ καὶ  ἐσώθη.   γάρ τοι τοῖς ἄλλοις
[47, 10]   δὲ ὥς τις σκευοφόρος  διεσώθη.   καὶ ταῦτα μὲν ἴσως ἐκεῖνοι
[47, 48]   κατὰ τὸν Βροῦτον ὢν  ἠλαττώθη   τε καὶ ἔφυγεν, οὕτω τό
[47, 25]   πατρίδα μετὰ τοῦ Κασσίου ἠλευθερωκὼς  εἴη·   ~ἐν δὲ τοῖς αὐτοῖς ἐκείνοις
[47, 46]   αὐτῷ ὅπου τε Βροῦτος  εἴη   καὶ τι ποιοίη· ἐπεὶ
[47, 10]   (πάμπολύ τε γὰρ ἔργον ἂν  εἴη,   καὶ οὐδὲν μέγα τῇ συγγραφῇ
[47, 37]   καὶ δείσας ἑκάτερον, εἴτε τι  ἐλαττωθείη   κατὰ μόνας συμβαλὼν εἴτε καὶ
[47, 46]   Βροῦτος εἴη καὶ τι  ποιοίη·   ἐπεὶ δὲ ἐκεῖνος συμβαλὼν ἱππεῦσιν
[47, 30]   αὐτὸ ἰδών, ἐφοβήθη μὴ ζῶν  ἁλοίη   καὶ ἑαυτὸν κατεχρήσατο. ὅπερ που
[47, 35]   κατὰ τὰς Κρηνίδας ὠνομασμένας περιελθόντες  φυλακῇ   μὲν καὶ ἐκεῖ ἐνέτυχον, βιασάμενοι
[47, 23]   ἐπισήμων τῆς στρατηγίας ἀφαιρεθεὶς καὶ  φυλακῇ   τινι ἀδέσμῳ, ἵνα μηδὲν νεοχμώσῃ,
[47, 48]   λυμανεῖσθαι, διέφθειρε τοὺς πλείους, τῇ  ἀνάγκῃ   καὶ παρὰ γνώμην δουλεύσας, ἄλλως
[47, 18]   ἑτέρου Ἀφροδισίου ἔπεμπον. εἴ τε  νίκη   τις ἠγγέλθη ποθέν, χωρὶς μὲν
[47, 26]   τόν τε Καίσαρα ἐν τῇ  Ἀφρικῇ   ἡττῆσθαι καὶ ἀπολωλέναι διήγγελλε, καὶ
[47, 47]   ἐκ τῆς τῶν ποιουμένων ὄψεως  ἐμβάλῃ·   τοὺς δὲ λοιποὺς τῶν στρατιωτῶν
[47, 49]   Ἀντωνίου ἔτυχεν, δὲ δὴ  κεφαλὴ   ἐπέμφθη μὲν ἐς τὴν Ῥώμην,
[47, 39]   γενόμενος καὶ ἔσφηλεν ἑαυτὸν καὶ  ἐσφάλη,   κἀκ τούτου τό τε δημοκρατικὸν
[47, 43]   οἱ σφενδονῆται οἵ τε τοξόται  βέλη   καὶ λίθους ἧκαν. καὶ μετὰ
[47, 7]   αὐτὸν παρασχεῖν· μετὰ δὲ τοῦτο  δημοτελῆ   ἑορτήν, ἣν συγγενής τις αὐτῆς
[47, 48]   μετὰ τοῦτο φυγόντας αὐτοὺς ἄλλους  ἄλλῃ   ἐπεδίωξαν μὲν οἱ κεκρατηκότες, οὔτε
[47, 14]   ἄστει καὶ τῶν ἐν τῇ  ἄλλῃ   Ἰταλίᾳ οἰκιῶν, ὧν μὲν ἐμεμισθώκεσάν
[47, 43]   μετὰ τοῦτο σιωπή τε ἐξαπίνης  πολλὴ   ἐγένετο, καὶ σμικρὸν ἐπισχόντες αὐτοί
[47, 46]   ζητήσοντας αὐτὸν ἀπεστάλκει ἀνέστρεψε, καὶ  σχολῇ   μετ´ αὐτῶν ὡς οὐδενὸς ἐπείγοντος,
[47, 42]   μεταίχμιόν σφων καθάπερ ἀγωνισταί τινες  σχολῇ   προῆλθον, κἀνταῦθα ἡσυχῇ παρετάξαντο. ὡς
[47, 6]   τινος ἀντάξιος ὥστ´ ἰσομοιρεῖν εὑρίσκετο,  ἁπλῆ   ἀντίδοσις ἐγίγνετο· ὅσους δὲ
[47, 28]   καὶ αὐτῷ διὰ ταῦτα  βουλὴ   τήν τε ἀρχὴν τῆς Συρίας
[47, 11]   συνηγορήματος ὄντα, καὶ ἵνα γε  μὴ   ἀκουόμενος μόνον ἀλλὰ καὶ ὁρώμενος
[47, 5]   τιμωρήσασθαι, φίλον ἑτέρου ὄντα, ἐδύνατο  μὴ   ἀντιδιδοὺς ἄλλον, καὶ ἐκ τῆς
[47, 18]   ἐπ´ αὐτοῦ ποτε γενομένοις καὶ  μὴ   ἀτιμωθεῖσι, γίγνεται) καὶ ἡρῷόν οἱ
[47, 48]   ἐναντίοις τὸ θαλάσσιον πάθος γενέσθαι.  ~μὴ   βουλομένου δὲ τοῦ Βρούτου συμμῖξαί
[47, 14]   τὸ πρατήριον ἀπαντᾶν, εἰ δὲ  μή   γε, θνήσκειν τὸν τοῦτο ποιήσαντα.
[47, 34]   ἀφίκετο. κἂν πασσυδὶ ἀπώλετο, εἰ  μὴ   δι´ αὐτοῦ τοῦ πυρὸς ὠσάμενοι
[47, 49]   χωρίον τι ἐρυμνὸν ἀναπεφευγὼς ἦν)  μὴ   δυνηθεὶς δέ, καὶ προσέτι καὶ
[47, 17]   τὸ ναυτικὸν οἰκέτας, εἰ καὶ  μὴ   εἶχόν τινες, ὠνούμενοί γε ἐδίδοσαν,
[47, 14]   διαπέμποντες (καὶ γὰρ ἐκείνους, ὅτι  μὴ   ἐντὸς τῆς προρρηθείσης σφίσιν ἡμέρας
[47, 29]   Συρίαν ἔχοντα ᾔδεσαν) ἵνα δὲ  μὴ   ἐπὶ μεῖζον ἐν τῷ μεταξὺ
[47, 10]   καὶ κατέκρυψε τὸν πατέρα ὥστε  μὴ   εὑρεθῆναι, καὶ στρεβλωθεὶς ἐπὶ τούτῳ
[47, 30]   καὶ προδιδόμενον αὐτὸ ἰδών, ἐφοβήθη  μὴ   ζῶν ἁλοίη καὶ ἑαυτὸν κατεχρήσατο.
[47, 45]   καὶ πολλοὶ ὄντες, ἐπέσχον, ὥστε  μὴ   καθορᾶν ἀλλήλους· καὶ οὔτε ἐν
[47, 25]   ἀδελφοῦ αὐτοῦ σφαγὴν ἔμαθεν, ἔδεισε  μὴ   καὶ ἄλλο τι ἐν τῇ
[47, 24]   τὸ ἀσφαλὲς ἀπέπεμψε· φοβηθεὶς δὲ  μὴ   καὶ αὖθις τῶν ἐν τῇ
[47, 33]   προτέρου ἐπεπόνθεσαν, φρονεῖν, καὶ φοβηθέντες  μὴ   καὶ αὐτοί τε ἀπελθόντων σφῶν
[47, 17]   καὶ ἐχόντων τι ἀγοράσαι, ἵνα  μὴ   καὶ ἐκεῖνο προσαπολέσωσιν, αἱ τιμαὶ
[47, 29]   τῆς φιλίας αὐτοῦ προεῖπον, ἵνα  μὴ   καὶ ἐκεῖνοι ἐν ἐχθρῶν μοίρᾳ
[47, 48]   οὖν ἐκ τούτων Βροῦτος  μὴ   καὶ ἐπὶ πλεῖόν τι νεωτερισθῇ,
[47, 38]   ἔχοντα καὶ τῆς Ἰταλίας πειρῶντα,  μὴ   καὶ χρονισάντων αὐτῶν τήν τε
[47, 24]   ἠγάπα) καὶ περὶ τῷ υἱῷ  μὴ   καταφωραθῇ, τό τε ἐπιβούλευμα αὐτὴ
[47, 8]   εὑρήσειν ἤλπισαν· καὶ ἵνα γε  μὴ   κεναὶ αἱ ἐν τοῖς λευκώμασι
[47, 37]   ναυτικοῦ σφων τῷ Σέξτῳ προσπολεμοῦντος,  μὴ   κρατεῖν. ~οὗτοι μὲν οὖν δὴ
[47, 37]   δ´ οὐκ ἀσφαλὲς ἐφαίνετο τὸ  μὴ   οὐχ ἅμα πάντας αὐτοὺς αὐλίζεσθαι,
[47, 42]   μὲν ἔρωτα λαβεῖν τὰ δὲ  μὴ   παθεῖν φυλάξασθαι, οἱ δὲ ἕτεροι
[47, 45]   ἐξενίκησε. καὶ τότε δὲ τῷ  μὴ   πάντας ἅμα τοὺς ἑτέρους, ἀλλ´
[47, 13]   προγραφῆς εὐθυμεῖσθαι, θάνατον ὀφλήσοντες ἂν  μὴ   πειθαρχήσωσιν· οὕτω που, ὡς καὶ
[47, 13]   αἰτίαν ἔχειν ἠξίουν, ἀλλ´ ὅτι  μὴ   πλείονας, προσεπαινεῖσθαι ἤθελον. καὶ πρός
[47, 12]   ἐγένετο, καὶ πλεῖστοι μὲν τῶν  μὴ   προγραφέντων διά τε ἔχθραν καὶ
[47, 24]   δείσασα περί τε τῷ Κασσίῳ  μὴ   προκαταληφθῇ (σφόδρα γὰρ αὐτὸν ἠγάπα)
[47, 11]   μιᾶς προσηγορίας ὤν, καὶ δείσας  μή   τι κατὰ τοῦτο, οἷα καὶ
[47, 17]   ἀναργύρων ὄντων, τῶν δὲ λοιπῶν  μὴ   τολμώντων ὡς καὶ ἐχόντων τι
[47, 44]   τρώσουσί τινας καὶ ὅπως αὐτοὶ  μὴ   τρωθῶσι (τούς τε γὰρ ἀνθεστηκότας
[47, 47]   ὀκνήσας κατὰ χώραν αὐτὸ θάψαι,  μὴ   τῷ στρατῷ πένθος τε ἅμα
[47, 14]   διδῶσι, προεῖπον μηδένα τῶν ἄλλων  μὴ   ὠνησείοντα ἐς τὸ πρατήριον ἀπαντᾶν,
[47, 23]   ἔν τε ἀδείᾳ καὶ ἐν  τιμῇ   ἔχων, ἀλλ´ ἐς τοὺς τοῦ
[47, 0]   ἐν τῇ Δίωνος Ῥωμαϊκῶν τετταρακοστῇ  ἑβδόμῃ   α. Ὡς Καῖσαρ καὶ Ἀντώνιος
[47, 44]   ἔπειτα δὲ ὡς τε  ὁρμή   σφων ηὐξήθη καὶ θυμὸς
[47, 1]   πάντες ἀπὸ τῆς ἴσης ἄρξοντες,  γνώμῃ   δὲ ὡς καὶ αὐτὸς ἕκαστος
[47, 22]   Καῖσαρ τά τε ἐν τῇ  Ῥώμῃ   ἀκριβῶς κατέσχε καὶ τοὺς τοῦ
[47, 31]   πράγματα ἤδη τὰ ἐν τῇ  Ῥώμῃ   εἶχον) καὶ ἐλπίδα ἀντιλήψεσθαί τι
[47, 21]   τὴν τοῦ Καίσαρος ἐν τῇ  Ῥώμῃ   ἐπικράτησιν πράσσειν τι τῶν τῇ
[47, 32]   δὲ τά τε ἐν τῇ  Ῥώμῃ   καθίστασθαι ἔτ´ ἐλέγοντο, καὶ πρὸς
[47, 40]   σφίσιν ἀκριβῶς καὶ ἐν τῇ  Ῥώμῃ   καὶ ἐν τῇ Μακεδονίᾳ τὰ
[47, 24]   καὶ αὖθις τῶν ἐν τῇ  Ῥώμῃ   πραττομένων ἐπὶ τὸ φοβερώτερον ἀγγελλομένων
[47, 40]   ἐπετέλεσαν. ἐν μὲν οὖν τῇ  Ῥώμῃ   ταῦτ´ ἐγίγνετο, καί τινα καὶ
[47, 38]   τὴν μάχην (ὅσον γὰρ τῇ  ῥώμῃ   τῶν στρατιωτῶν ἠλαττοῦντο, τοσοῦτον τῷ
[47, 6]   ὡς ἐς ἄνδρας ἤδη τελῶν  ἀποθάνῃ.   ~ταῦτα δὲ ἐπράττετο μὲν ὑπό
[47, 11]   δὴ καὶ εὐσεβείας τοσαῦτα τότε  ἐπιφανῆ   ἔργα ἐγένετο· Ποπίλιος δὲ δὴ
[47, 17]   ἔτι γερόντων τε καὶ ἀτέκνων  γένη   ἐσεβιάζοντο. ἐς τοσοῦτον γὰρ τῆς
[47, 8]   αὐτὴν πρὶν ἀποκομισθῆναι ἐδέξατο, καὶ  ἐμπικραναμένη   οἱ καὶ ἐμπτύσασα ἐπί τε
[47, 5]   (τούτοις γὰρ οὐκ ἔστιν ὅτε  εἰρήνη   πρὸς τὸν ἰσχυρότερον ἐν τοῖς
[47, 22]   δηλῶν καὶ ἑαυτὸν τά τε  ἔθνη   καὶ τοὺς στρατιώτας ἐπ´ αὐτῇ
[47, 49]   τινα τῶν συνόντων, ἵνα αὐτὸν  ἀποκτείνῃ.   καὶ αὐτοῦ τὸ μὲν ἄλλο
[47, 6]   ἐπ´ αὐτοῖς εἰλήφεσαν, ἧττόν τινα  ἀποκτείνῃ,   προηγόρευσαν ὅτι οὐδένα αὐτῶν ἐς
[47, 32]   δρῶντας προσκαταλῦσαι γλιχόμενοι, πολλῷ προθυμότερον  κοινῇ   πάντα καὶ ἐβουλεύοντο καὶ ἐποίουν.
[47, 5]   οἱ ἠμύνετο, καὶ τοὺς φιλτάτους  κοινῇ   συναπώλλυσαν. ἐκ γὰρ τῶν πρὸς
[47, 30]   ἦλθε, τοῦ Κασσίου ἐν τῇ  Παλαιστίνῃ   ὄντος, καὶ τοὺς Ταρσέας ἑκουσίους
[47, 7]   ἐπιεικέστατα ἐχρήσατο. τεκμήριον δέ, Τανουσία  γυνὴ   ἐπιφανὴς τὸν ἄνδρα Τίτον Οὐίνιον
[47, 1]   καὶ συνομόσαντες ἐς τὴν Ῥώμην,  δόξῃ   μὲν ὡς καὶ πάντες ἀπὸ
[47, 4]   οἱ δὲ ἰδόντες, οἱ δ´  ἀκοῇ   γοῦν ὑπογύῳ ἀκριβοῦντες, πολλὰ δ´
[47, 49]   ἐπεχείρησε μὲν ἐς τὸ στρατόπεδόν  πῃ   διαπεσεῖν (ἐς γὰρ χωρίον τι
[47, 40]   αὐτῷ ἐπέθηκε, παῖς τε ἐν  πομπῇ   τινι, οἵας οἱ στρατιῶται ἄγουσι,
[47, 36]   προσμῖξαι, ἐκπέμποντες δ´ ἱππέας ἐκδρόμους  ὅπῃ   παρείκοι, οὐδὲν ἐπέραινον, ἀλλ´ αὐτοί
[47, 22]   κατὰ χώραν ἔμεινε, καὶ διεσκόπει  ὅπῃ   ποτὲ ἐπιόντα αὐτὸν καλῶς ἀμύναιτο,
[47, 45]   ἕκαστος ἔγνω, ἐπεί τε  τροπὴ   ἐγένετο, ἔς τε τὰ οἰκεῖα
[47, 43]   αὐτοὺς ἐξοτρύνοντες. καὶ μετὰ τοῦτο  σιωπή   τε ἐξαπίνης πολλὴ ἐγένετο, καὶ
[47, 5]   ἀνθρώπων οὐδεὶς ἐκείνου γε κελεύσαντος  ἐφθάρη,   ὥστε ἔξω τῶν πάνυ πλουσίων
[47, 17]   ὁπότε γὰρ βίᾳ τὰ δύο  μέρη   φανερῶς ἐσυλῶντο, πῶς ἂν τὸ
[47, 8]   μὲν Ἀντώνιος πολλὰ αὐτῷ καὶ  δυσχερῆ   ἐξονειδίσας ἔπειτ´ ἐκέλευσεν αὐτὴν ἐκφανέστερον
[47, 3]   δὲ δὴ ἕτερα καὶ πάνυ  δυσχερῆ,   καίπερ μηδεμίαν τῶν προτέρων ὑπερβολήν,
[47, 11]   ἐλάττους ἀπόλλυνται· καὶ διὰ τοῦτο  χρὴ   μήτε ἐς τὸ ἀνέλπιστον πρὸς
[47, 12]   καὶ χρόνον τινὰ ἐν τῇ  θαλάσσῃ   δυνηθεὶς ἰσχύν τε οἰκείαν, καίπερ
[47, 35]   μὲν γὰρ πρὸς τῇ  θαλάσσῃ   κατ´ ἀντιπέρας Θάσου ἦν,
[47, 48]   μάχης καιρῷ ποιήσηται οὔθ´ ὅπως  πιστεύσῃ   σφίσι μηδὲν λυμανεῖσθαι, διέφθειρε τοὺς
[47, 23]   φυλακῇ τινι ἀδέσμῳ, ἵνα μηδὲν  νεοχμώσῃ,   παραδοθεὶς οὐδ´ ὣς ἡσύχασεν, ἀλλὰ
[47, 18]   καὶ ἡρῷόν οἱ ἔν τε  τῇ   ἀγορᾷ καὶ ἐν τῷ τόπῳ
[47, 28]   πυθόμενος τοὺς στρατιώτας τοὺς ἐν  τῇ   Αἰγύπτῳ ὑπὸ τοῦ Καίσαρος καταλειφθέντας
[47, 14]   τῷ ἄστει καὶ τῶν ἐν  τῇ   ἄλλῃ Ἰταλίᾳ οἰκιῶν, ὧν μὲν
[47, 48]   μηδὲν λυμανεῖσθαι, διέφθειρε τοὺς πλείους,  τῇ   ἀνάγκῃ καὶ παρὰ γνώμην δουλεύσας,
[47, 4]   ζηλώσει τῶν προτέρων ἔργων καὶ  τῇ   ἀπ´ αὐτῶν ἐς τὸ καινῶσαί
[47, 24]   μεταβάλωνται, τὸν μὲν Ἀντώνιον ἐν  τῇ   Ἀπολλωνίᾳ κατέλιπε, Γαΐῳ τινὶ Κλωδίῳ
[47, 21]   ἐπί τε τὸν Ἀντώνιον ἐν  τῇ   Ἀπολλωνίᾳ ὄντα ἐστράτευσε, καὶ προαπαντήσαντός
[47, 21]   Ῥώμῃ ἐπικράτησιν πράσσειν τι τῶν  τῇ   ἀρχῇ προσηκόντων ἀσθενὴς ἦν.
[47, 13]   καὶ λόγοις ἐσκυθρώπαζον καὶ ἐν  τῇ   ἀρχῇ τοῦ ἔτους οὐκ ἤμελλον,
[47, 18]   ὀφλισκάνειν. καὶ συνέβαινε γὰρ ἐν  τῇ   αὐτῇ ἡμέρᾳ καὶ τὰ Ἀπολλώνια
[47, 26]   αὐτῶν τόν τε Καίσαρα ἐν  τῇ   Ἀφρικῇ ἡττῆσθαι καὶ ἀπολωλέναι διήγγελλε,
[47, 12]   ἐγίγνοντο, πλεῖστον τοῖς ὁμοίοις συνήρατο.  τῇ   γὰρ Ἰταλίᾳ ἐγγύθεν ἐφορμῶν διέπεμπεν
[47, 28]   Καίσαρι περὶ τῶν συναλλαγῶν καὶ  τῇ   γερουσίᾳ περὶ τῶν παρόντων ὅμοια
[47, 22]   καὶ τὴν Ἤπειρον προσλαβών, ἐπέστειλε  τῇ   γερουσίᾳ, τά τε πραχθέντα οἱ
[47, 16]   συντελειῶν, ἃς πολλὰς μὲν ἐπὶ  τῇ   γῇ πολλὰς δὲ καὶ ἐπὶ
[47, 44]   τὸ μὲν παίειν ἀλλήλους ἀφῃροῦντο,  τῇ   δὲ δὴ συμμίξει καὶ τῶν
[47, 40]   ὁπλομαχίας ἀγῶνας ἀντὶ τῆς ἱπποδρομίας  τῇ   Δήμητρι ἐπετέλεσαν. ἐν μὲν οὖν
[47, 48]   καὶ τὸ βραχύτατον ἰσχύωσι. κἀν  τῇ   διατριβῇ ταύτῃ ηὐτομόλησαν μὲν καὶ
[47, 0]   ~Τάδε ἔνεστιν ἐν  τῇ   Δίωνος Ῥωμαϊκῶν τετταρακοστῇ ἑβδόμῃ α.
[47, 12]   αἱρεθεὶς καὶ χρόνον τινὰ ἐν  τῇ   θαλάσσῃ δυνηθεὶς ἰσχύν τε οἰκείαν,
[47, 35]   Φιλίππων· μὲν γὰρ πρὸς  τῇ   θαλάσσῃ κατ´ ἀντιπέρας Θάσου ἦν,
[47, 15]   νεὼν τῷ τε Σαράπιδι καὶ  τῇ   Ἴσιδι ἐψηφίσαντο· ~τοῦ δὲ δὴ
[47, 20]   τῆς Ἰταλίας ἀπέπλευσεν, ἀλλ´ ἐν  τῇ   Καμπανίᾳ μετὰ τοῦ Βρούτου χρονίσας
[47, 32]   τῇ Συρίᾳ καὶ τὰ ἐν  τῇ   Κιλικίᾳ κατεστήσατο, ἐς τὴν Ἀσίαν
[47, 25]   μὴ καὶ ἄλλο τι ἐν  τῇ   Μακεδονίᾳ παρὰ τὴν ἀπουσίαν αὐτοῦ
[47, 40]   ἐν τῇ Ῥώμῃ καὶ ἐν  τῇ   Μακεδονίᾳ τὰ ἐκβάντα ἀπ´ αὐτοῦ
[47, 40]   συμβαίνοντα ᾔδετο· ἐν δὲ δὴ  τῇ   Μακεδονίᾳ (ταύτης γὰρ τό τε
[47, 45]   καθορᾶν ἀλλήλους· καὶ οὔτε ἐν  τῇ   μάχῃ πλὴν τὸ καθ´ ἑαυτὸν
[47, 27]   ἐπεκούρησέ τε αὐτῷ καὶ ἐν  τῇ   μάχῃ πολὺ τοῖς τοξεύμασιν ἐπεκράτησεν.
[47, 30]   Κιλικίαν ἦλθε, τοῦ Κασσίου ἐν  τῇ   Παλαιστίνῃ ὄντος, καὶ τοὺς Ταρσέας
[47, 31]   ὀλιγότητα τῶν στρατιωτῶν κατανοήσαντες οὔτε  τῇ   πόλει αὐτὸν ἐδέξαντο οὔτε τὰ
[47, 19]   τάς τε ἀρχὰς τὰς ἐν  τῇ   πόλει ἐπὶ πλείω ἔτη προαπέδειξαν,
[47, 4]   οὖν ἐν τῷ διὰ μέσου  τῇ   προσδοκίᾳ τῶν ὁμοίων οἱ μὲν
[47, 18]   καὶ τὰ Ἀπολλώνια γίγνεσθαι, ἐψηφίσαντο  τῇ   προτεραίᾳ τὰ γενέσια ἀγάλλεσθαι, ὡς
[47, 18]   τότε προσέθεσαν. ἔν τε γὰρ  τῇ   πρώτῃ τοῦ ἔτους ἡμέρᾳ αὐτοί
[47, 33]   Μύνδον, ἔπειτα δὲ πρὸς αὐτῇ  τῇ   Ῥόδῳ διὰ τοῦ Σταΐου, τῷ
[47, 22]   Καῖσαρ τά τε ἐν  τῇ   Ῥώμῃ ἀκριβῶς κατέσχε καὶ τοὺς
[47, 31]   τὰ πράγματα ἤδη τὰ ἐν  τῇ   Ῥώμῃ εἶχον) καὶ ἐλπίδα ἀντιλήψεσθαί
[47, 21]   κατὰ τὴν τοῦ Καίσαρος ἐν  τῇ   Ῥώμῃ ἐπικράτησιν πράσσειν τι τῶν
[47, 32]   ἐπεὶ δὲ τά τε ἐν  τῇ   Ῥώμῃ καθίστασθαι ἔτ´ ἐλέγοντο, καὶ
[47, 40]   πάντα σφίσιν ἀκριβῶς καὶ ἐν  τῇ   Ῥώμῃ καὶ ἐν τῇ Μακεδονίᾳ
[47, 24]   μὴ καὶ αὖθις τῶν ἐν  τῇ   Ῥώμῃ πραττομένων ἐπὶ τὸ φοβερώτερον
[47, 40]   Δήμητρι ἐπετέλεσαν. ἐν μὲν οὖν  τῇ   Ῥώμῃ ταῦτ´ ἐγίγνετο, καί τινα
[47, 38]   ὤκνουν τὴν μάχην (ὅσον γὰρ  τῇ   ῥώμῃ τῶν στρατιωτῶν ἠλαττοῦντο, τοσοῦτον
[47, 10]   ἂν εἴη, καὶ οὐδὲν μέγα  τῇ   συγγραφῇ παρέξεται) δὲ ἀξιομνημόνευτα
[47, 32]   δὲ ἐπειδὴ τά τε ἐν  τῇ   Συρίᾳ καὶ τὰ ἐν τῇ
[47, 26]   δὲ δὴ κατάστασις ἐν  τῇ   Συρίᾳ τότε τοιάδε ἦν. Καικίλιος
[47, 28]   τε τὴν δόξαν ὧν ἐν  τῇ   ταμιείᾳ ἐπεποιήκει καὶ πρὸς τὴν
[47, 7]   οὐδέν τι συχνοὺς ἀποκτεῖναι ἐδεήθη·  τῇ   τε γὰρ φύσει οὐκ ὠμὸς
[47, 4]   προσδείσαντες, ἐκεῖνοί τε πλείστην ἀτοπίαν  τῇ   τε ζηλώσει τῶν προτέρων ἔργων
[47, 38]   τοῦ ὑπηκόου τὸ πλεῖστον ὄντα,  τῇ   τε τριβῇ βαρυνόμενα καὶ τῶν
[47, 20]   ἐπεὶ δ´ ἤρξαντό τινες ἐπὶ  τῇ   τοῦ Καίσαρος σφαγῇ χαλεπαίνειν, ἐξεχώρησαν
[47, 46]   ἀλλ´ ἐπειδὴ τάχιστα ἰδόντες ἐν  τῇ   ὑποστροφῇ ἀλλήλους καὶ τὸ συμβεβηκὸς
[47, 40]   σφίσι προεδείχθη, ποταμοί τε ἐν  τῇ   χώρᾳ αὐτῶν οἱ μὲν παντάπασιν
[47, 26]   πρὶν παρασκευάσασθαι, ἔφη τε τῷ  Μιθριδάτῃ   τῷ Περγαμηνῷ τὴν ἐπικουρίαν ἐπὶ
[47, 19]   ἐν τῇ πόλει ἐπὶ πλείω  ἔτη   προαπέδειξαν, τούς τε ἐπιτηδείους σφίσιν
[47, 49]   δὴ τὸ Ἡράκλειον τλῆμον  ἀρετή,   λόγος ἄρ´ ἦσθ´ {ἄλλως} ἐγὼ
[47, 6]   ἀντίδοσις ἐγίγνετο· ὅσους δὲ δὴ  ἀρετή   τις ἀξίωσις καὶ
[47, 10]   καὶ τὴν στολὴν αὐτοῦ τῷ  δεσπότῃ   δοὺς τὸν μὲν ἐπὶ πυρὰν
[47, 19]   ταῖς δὲ ἀειπαρθένοις ῥαβδούχῳ ἑνὶ  ἑκάστῃ   χρῆσθαι, ὅτι τις αὐτῶν ἀπὸ
[47, 15]   πολεμῆσαι δι´ αὐτήν, ταύτης ἑκὼν  ἐξέστη)   τοῦ δὲ συνάρχοντος αὐτοῦ μεταλλάξαντος,
[47, 35]   καὶ ῥᾴους ἄρχειν ὦσι, διχῇ  κατέστη,   παντὸς δὲ δὴ καὶ τοῦ
[47, 49]   στρατιωτῶν αὐτίκα ἀδείας σφίσι κηρυχθείσης  μετέστη,   δὲ δὴ Πορκία ἄνθρακα
[47, 21]   τε Ἑλλάδα καὶ τὴν Μακεδονίαν  συνίστη.   ἄλλως τε γὰρ ἔκ τε
[47, 0]   ἔνεστιν ἐν τῇ Δίωνος Ῥωμαϊκῶν  τετταρακοστῇ   ἑβδόμῃ α. Ὡς Καῖσαρ καὶ
[47, 24]   μὴ καταφωραθῇ, τό τε ἐπιβούλευμα  αὐτὴ   ἑκοῦσα τῷ Κασσίῳ προεμήνυσε καὶ
[47, 18]   καὶ συνέβαινε γὰρ ἐν τῇ  αὐτῇ   ἡμέρᾳ καὶ τὰ Ἀπολλώνια γίγνεσθαι,
[47, 8]   γε Φουλουία πολλοὺς καὶ  αὐτὴ   καὶ κατ´ ἔχθραν καὶ διὰ
[47, 22]   ἔθνη καὶ τοὺς στρατιώτας ἐπ´  αὐτῇ   ποιούμενος. οἱ δέ (ἔτυχον γὰρ
[47, 1]   καὶ τὴν δυσχέρειαν τὴν ἐπ´  αὐτῇ   προεσήμηνεν, τῷ δ´ Ἀντωνίῳ γάλα
[47, 33]   περὶ Μύνδον, ἔπειτα δὲ πρὸς  αὐτῇ   τῇ Ῥόδῳ διὰ τοῦ Σταΐου,
[47, 24]   τὴν βοήθειαν. διατρίβοντος δὲ αὐτοῦ  ταύτῃ,   ἐκείνῳ τε Γέλλιος Ποπλικόλας ἐπεβούλευσε
[47, 48]   βραχύτατον ἰσχύωσι. κἀν τῇ διατριβῇ  ταύτῃ   ηὐτομόλησαν μὲν καὶ παρ´ ἐκείνων
[47, 35]   Σάξας καὶ Νωρβανὸς προκαταλαβόντες,  ταύτῃ   μὲν Βροῦτος τε
[47, 33]   ~καὶ αὐτοῖς οἱ μὲν ἄλλοι  ταύτῃ   πάντες, καὶ οἱ πρόσθεν περιορώμενοι,
[47, 36]   αὐτοὺς κατέλαβον, καὶ τὰ ἐπιτήδεια  ταύτῃ   τε δι´ ἐλάττονος ἐκ τῆς
[47, 18]   προσέθεσαν. ἔν τε γὰρ τῇ  πρώτῃ   τοῦ ἔτους ἡμέρᾳ αὐτοί τε
[47, 10]   εἴη, καὶ οὐδὲν μέγα τῇ  συγγραφῇ   παρέξεται) δὲ ἀξιομνημόνευτα μάλιστα
[47, 11]   τε τὸ λεύκωμα αὖθις τότε  ἐσεγράφη   καὶ ἀπέθανε, Μᾶρκος δὲ Οὐαλέριος
[47, 17]   ἀποθανούσης τότε καὶ δημοσίᾳ {τε}  ταφῇ   τιμηθείσης, παρ´ αὐτοῦ τοῦ Καίσαρος
[47, 26]   ὑπὸ τοῦ Σέξτου πρὶν παρασκευάσασθαι,  ἔφη   τε τῷ Μιθριδάτῃ τῷ Περγαμηνῷ
[47, 24]   ἀπαγάγῃ κἀκ τῶν ἐκεῖ ὑπηκόων  διατρέφῃ.   καὶ ἄλλους τε ἐν τούτῳ
[47, 49]   διάπλῳ περιπεσοῦσα ἐς τὴν θάλασσαν  ἐρρίφη.   τελευτήσαντος δὲ αὐτοῦ τὸ μὲν
[47, 46]   ἐπειδὴ τάχιστα ἰδόντες ἐν τῇ  ὑποστροφῇ   ἀλλήλους καὶ τὸ συμβεβηκὸς ἔγνωσαν,
[47, 41]   ὅτι τε ἐς ἕνης  μάχη   γενήσοιτο, καὶ ἵνα ἀναλάβῃ τι
[47, 37]   παρ´ ἀμφοτέρων ὡς ἔτυχεν ἐγίγνοντο,  μάχη   δὲ ἐκ παρατάξεως οὐδεμία χρόνον
[47, 47]   τῷ στρατοπέδῳ σφῶν νυκτὸς προσέμισγε.  μάχῃ   μὲν γὰρ αὐτοῖς ἐκ παρατάξεως
[47, 45]   ἀλλήλους· καὶ οὔτε ἐν τῇ  μάχῃ   πλὴν τὸ καθ´ ἑαυτὸν ἕκαστος
[47, 27]   τε αὐτῷ καὶ ἐν τῇ  μάχῃ   πολὺ τοῖς τοξεύμασιν ἐπεκράτησεν. οἱ
[47, 34]   ἀπαντῆσαν αὐτῷ πρὸς τὰ μεθόρια  μάχῃ   τε ἐκράτησε καὶ συγκαταφυγὸν ἐς
[47, 35]   στρατιῶται καὶ ῥᾴους ἄρχειν ὦσι,  διχῇ   κατέστη, παντὸς δὲ δὴ καὶ
[47, 21]   ἐπικράτησιν πράσσειν τι τῶν τῇ  ἀρχῇ   προσηκόντων ἀσθενὴς ἦν. τε
[47, 13]   λόγοις ἐσκυθρώπαζον καὶ ἐν τῇ  ἀρχῇ   τοῦ ἔτους οὐκ ἤμελλον, ὥσπερ
[47, 42]   ἀγωνισταί τινες σχολῇ προῆλθον, κἀνταῦθα  ἡσυχῇ   παρετάξαντο. ὡς δ´ ἀντικατέστησαν, παραινέσεις,
[47, 49]   ἤσκουν· σὺ δ´ ἄρ´ ἐδούλευες  τύχῃ"   παρεκάλεσέ τινα τῶν συνόντων, ἵνα
[47, 27]   ἰσχυρόν τι παραλαβεῖν δυνάμενοι, ἀσπόνδῳ  διοκωχῇ   πρὸς συμμάχων ἐπαγωγὴν διελύθησαν. καὶ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Bibliotheca Classica Selecta (BCS)

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable acad�mique : Alain Meurant
Analyse, design et r�alisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Derni�re mise � jour : 31/08/2006