Livre, Chap.
[47, 0]	τῇ Δίωνος Ῥωμαϊκῶν τετταρακοστῇ ἑβδόμῃ	α.	Ὡς Καῖσαρ καὶ Ἀντώνιος καὶ
[47, 2]	σφισι διὰ τῶν δημάρχων ἐνομοθέτησαν.	ἃ	γὰρ ἐπέταττον καὶ ἐβιάζοντο, τό
[47, 10]	οὐδὲν μέγα τῇ συγγραφῇ παρέξεται)	ἃ	δὲ ἀξιομνημόνευτα μάλιστα εἶναι νομίζω,
[47, 25]	ἔπρασσεν, καὶ ἐς τὰ νομίσματα	ἃ	ἐκόπτετο εἰκόνα τε αὑτοῦ καὶ
[47, 18]	ἐψηφισμένοις ἤγαλλον αὐτὸν καὶ ἑτέροις	ἃ	τότε προσέθεσαν. ἔν τε γὰρ
[47, 10]	ἔργον ἂν εἴη, καὶ οὐδὲν	μέγα	τῇ συγγραφῇ παρέξεται) ἃ δὲ
[47, 23]	φωραθείς τε ἐπὶ τούτῳ πρὶν	μέγα	τι κακὸν δρᾶσαι, καὶ τῶν
[47, 3]	γε καὶ ἐδόκει, λιπόντων, οὐκ	ὀλίγα	αὐτοῖς συνηνέχθη. ~ἐπὶ μὲν γὰρ
[47, 11]	καὶ εὐσεβείας τοσαῦτα τότε ἐπιφανῆ	ἔργα	ἐγένετο· Ποπίλιος δὲ δὴ Λαίνας
[47, 21]	ὥρμησε, Βροῦτος δὲ τήν τε	Ἑλλάδα	καὶ τὴν Μακεδονίαν συνίστη. ἄλλως
[47, 7]	δὲ Φιλοποίμενα καὶ ἐς τὴν	ἱππάδα	κατατάξαι. ~ἐκεῖνος μὲν οὖν πολλούς,
[47, 19]	ἀεί ποτε ἕδραν βουλῆς ἔχουσαν,	ἀποφράδα	ἐνόμισαν. τό τε οἴκημα ἐν
[47, 45]	ἀμφοῖν ὁμοίως συνέβησαν, καὶ τὰ	στρατόπεδα	ἀμφοτέρωθεν ἑάλω. τοῦ τε γὰρ
[47, 26]	κἀντεῦθεν πρὸς τὰ τοῦ Σέξτου	στρατόπεδα	προσχωρῶν περιέπεσεν αὐτῷ καὶ ἡττηθεὶς
[47, 28]	λοιπὴν εὔκλειαν ᾠκειώσατο, καὶ τὰ	στρατόπεδα	τά τε τοῦ Βάσσου καὶ
[47, 35]	ἓν ηὐλίσαντο. τὰ μὲν γὰρ	στρατόπεδα,	ὡς καὶ εὐτακτότεροι οἱ στρατιῶται
[47, 10]	καὶ θαυμάσας τε ἅμα τὸν	παῖδα	καὶ ἐλεήσας, ἦλθεν ἐθελοντὴς ἐς
[47, 47]	αὖθις συνενεχθῆναι, πολλὴν δὲ δὴ	ἐλπίδα	ἀκινδύνως ἐν τῷ χρόνῳ κατεργάσεσθαί
[47, 31]	ἐν τῇ Ῥώμῃ εἶχον) καὶ	ἐλπίδα	ἀντιλήψεσθαί τι ἀντὶ τῶν ἀπολωλότων
[47, 49]	τοῖς νικήσασιν ὡμολογήκασιν, οὐδεμίαν ἔτ´	ἐλπίδα	ἔσχεν, ἀλλὰ ἀπογνοὺς μὲν τὴν
[47, 34]	ἐπιγαμίαν πολλοὶ ἦσαν) ἔπεμψέ σφισιν,	ἐλπίδα	ἔχων δι´ ἐκείνων αὐτοὺς προσάξεσθαι·
[47, 11]	τὸ μέσον ἐπ´ ἀμφότερα τὴν	ἐλπίδα	τοῦ μέλλοντος τιθέμενον ἀσφαλεῖς ἐφ´
[47, 25]	διὰ τῶν γραμμάτων ὅτι τὴν	πατρίδα	μετὰ τοῦ Κασσίου ἠλευθερωκὼς εἴη·
[47, 31]	καὶ κατὰ τοῦτο Καισαρίωνα προσηγόρευε,	βασιλέα	τῆς Αἰγύπτου κληθῆναι. ~Κάσσιος δὲ
[47, 31]	ἐγίγνετο, οἱ Ταρσεῖς Τίλλιον Κίμβρον	φονέα	τε τοῦ Καίσαρος ὄντα καὶ
[47, 30]	καὶ χρήματα καὶ ναῦς λάβῃ·	κἀνταῦθα	ἀποληφθεὶς μετ´ ὀλίγων ἐκινδύνευσε. διαφυγὼν
[47, 7]	μόνον τῶν τριῶν ἐσελθεῖν διεπράξατο,	κἀνταῦθα	ἐσπηδήσασα τό τε πραχθὲν ἀγνοοῦντί
[47, 42]	καθάπερ ἀγωνισταί τινες σχολῇ προῆλθον,	κἀνταῦθα	ἡσυχῇ παρετάξαντο. ὡς δ´ ἀντικατέστησαν,
[47, 29]	καὶ ἐκεῖ ἐνδιέτριψεν. ἐπειδή τε	ἐνταῦθα	ἔτι ὄντι αὐτῷ τὸ δόγμα
[47, 3]	Ὁμονοίας παμπληθεῖς ἱδρύθησαν. ~καὶ αὐτῶν	ἐνταῦθα	ἔτι ὡς εἰπεῖν ὄντων αἵ
[47, 40]	Διὸς βωμὸν ἐφέροντο, λαμπάδες τε	ἐνταῦθα	κἀκεῖσε ᾖττον, καὶ σαλπίγγων ἠχαὶ
[47, 8]	ὅθεν κατ´ αὐτοῦ δημηγορῶν ἠκούετο,	ἐνταῦθα	μετὰ τῆς χειρὸς τῆς δεξιᾶς,
[47, 35]	πόλιν κατὰ τὰ μετέωρα ἐπιπαρελθόντες	ἐνταῦθα	χωρὶς ἑκάτερος, ὥς γε τῷ
[47, 18]	ὤμοσαν καὶ τοὺς ἄλλους ὥρκωσαν	βέβαια	νομιεῖν πάντα τὰ ὑπ´ ἐκείνου
[47, 42]	πρὸς τὸ αὐτίκα τοῦ κινδύνου	ἀναγκαῖα	πολλὰ δὲ καὶ ἐς τὸ
[47, 18]	τὰ Ἀπολλώνια γίγνεσθαι, ἐψηφίσαντο τῇ	προτεραίᾳ	τὰ γενέσια ἀγάλλεσθαι, ὡς καὶ
[47, 17]	καὶ πράγματα σχεῖν. ὁπότε γὰρ	βίᾳ	τὰ δύο μέρη φανερῶς ἐσυλῶντο,
[47, 40]	ταῦτ´ ἐγίγνετο, καί τινα καὶ	λόγια	καὶ πρὸ αὐτῶν καὶ ἐπ´
[47, 21]	ὑπολειφθέντας ἢ διὰ νόσον ἢ	διὰ	ἀταξίαν, προσλαβὼν εἶχε· καί οἱ
[47, 33]	καὶ ταῖς εὐεργεσίαις ἀφθόνως χρώμενοι,	διὰ	βραχέος πείσειν ἢ καὶ βιάσεσθαι.
[47, 34]	τῶν πρώτων ἀπεκήρυττεν, εἴ πως	διά	γε τούτου τοὺς Παταρέας ὑπαγάγοιτο.
[47, 36]	τε διὰ φυλακῆς μᾶλλον ἢ	διὰ	κινδύνων τὸ στρατόπεδον ἐποιοῦντο, καὶ
[47, 35]	παντὸς δὲ δὴ καὶ τοῦ	διὰ	μέσου αὐτῶν καὶ τάφρῳ καὶ
[47, 4]	πολλὰ δ´ οὖν ἐν τῷ	διὰ	μέσου τῇ προσδοκίᾳ τῶν ὁμοίων
[47, 21]	τῷ Δολοβέλλᾳ συνεξελθόντων ὑπολειφθέντας ἢ	διὰ	νόσον ἢ διὰ ἀταξίαν, προσλαβὼν
[47, 21]	τε αὐτῷ καὶ προσκαταφρονήσαντες αὐτοῦ	διὰ	νόσον μετέστησαν. καταλαβὼν οὖν καὶ
[47, 13]	ἤμελλον, ὥσπερ εἰώθασιν, ἑορτάσειν, ἐκελεύσθησαν	διὰ	προγραφῆς εὐθυμεῖσθαι, θάνατον ὀφλήσοντες ἂν
[47, 43]	παρασκευαστικὸν ἐν τόπῳ τινὶ κυκλοτερεῖ	διὰ	σαλπίγγων μελῳδοῦντες, ἔπειτα δὲ καὶ
[47, 29]	τε ἔν τε τῷ θαρσοῦντι	διὰ	ταῦτ´ ἐγένετο καὶ φυλακὴν οὐδεμίαν
[47, 9]	χρηστὸν εἰργάσατο. ~πολύτροποι μὲν οὖν	διὰ	ταῦτα αἱ σφαγαί, πολυειδεῖς δὲ
[47, 38]	παρασχεῖν. χρόνον μὲν οὖν τινα	διὰ	ταῦτα ἀνέσχον, οὐκ ἐθέλοντές σφισιν
[47, 28]	τῷ Βρούτῳ ἐπέστειλε. καὶ αὐτῷ	διὰ	ταῦτα ἡ βουλὴ τήν τε
[47, 28]	μὲν καὶ ὁ Κάσσιος ἰσχυρὸς	διὰ	ταχέων ἐγένετο, καὶ τῷ τε
[47, 30]	ἄλλα καὶ τὸ ναυτικὸν αὐτῷ	διὰ	ταχέων ἐκ τῆς Ἀσίας ἐπῆλθε)
[47, 30]	τῶν ἀναγκαίων ἐποιήσατο, καταραχθεὶς δὲ	διὰ	ταχέων ἐς τὸ τεῖχος, καὶ
[47, 12]	πλεῖστοι μὲν τῶν μὴ προγραφέντων	διά	τε ἔχθραν καὶ διὰ χρήματα
[47, 38]	κρατεῖν. ~οὗτοι μὲν οὖν δὴ	διά	τε ταῦτα καὶ διὰ τὸν
[47, 29]	ἔξοδον ὑπατεύων ἐπεποίητο, χρόνιος δὲ	διά	τε τῆς Μακεδονίας καὶ διὰ
[47, 46]	καὶ ὁ ἑκατόνταρχος, μαθὼν ὅτι	διὰ	τὴν βραδυτῆτα αὐτοῦ διώλετο, ἐπαπέθανεν.
[47, 31]	ἀπολωλότων ἔλαβον· ἥ τε Κλεοπάτρα	διὰ	τὴν συμμαχίαν ἣν τῷ Δολοβέλλᾳ
[47, 30]	τὴν δὲ δὴ Λαοδίκειαν ἀμαχεὶ	διὰ	τὴν φιλίαν αὐτῶν, ἣν πρὸς
[47, 29]	διά τε τῆς Μακεδονίας καὶ	διὰ	τῆς Θρᾴκης ἐς τὴν Ἀσίαν
[47, 7]	ἔμελλε, τηρήσασα, τόν τε Καίσαρα	διὰ	τῆς Ὀκταουίας τῆς ἀδελφῆς ἐς
[47, 37]	ἐπιτηδείων οὐχ ὁμοίως αὐτοῖς ηὐπόρουν	διὰ	τὸ τῆς θαλάσσης, ἅτε τοῦ
[47, 38]	δὴ διά τε ταῦτα καὶ	διὰ	τὸν Σέξτον τήν τε Σικελίαν
[47, 27]	μέντοι καὶ ἐπὶ πολὺ αὐτῷ	διὰ	τὸν χειμῶνα συνεγένοντο, καὶ διὰ
[47, 33]	δὲ πρὸς αὐτῇ τῇ Ῥόδῳ	διὰ	τοῦ Σταΐου, τῷ τε πλήθει
[47, 4]	οὐκ ἐκ προβουλῆς, ἐποιοῦντο, καὶ	διὰ	τοῦθ´ ἧττον τὰ πλείω κακοτρόπως,
[47, 6]	τούς τε οὖν ἄλλους ἑτοιμότερον	διὰ	τοῦτ´ ἔσφαζον καὶ τοὺς εὐπόρους,
[47, 11]	οὕτω γε καὶ τῷ Ἀντωνίῳ	διὰ	τοῦτ´ ἤρεσεν ὥστε καὶ χρήματα
[47, 2]	ἔδει ἵνα αὐτὰ ποιήσωσι. καὶ	διὰ	τοῦτο καὶ θυσίαι ἐπ´ αὐτοῖς
[47, 15]	γὰρ ἐπικλήσεων τῶν ἐπιφθόνων καὶ	διὰ	τοῦτο καταλυθεισῶν οὐκ ἀντεποιήσαντο, τὰ
[47, 14]	ὅσου ἀγοράζειν ὧν ἔχρῃζον, καὶ	διὰ	τοῦτο μηδ´ ὠνητιᾶν ἔτι. ~περὶ
[47, 27]	διὰ τὸν χειμῶνα συνεγένοντο, καὶ	διὰ	τοῦτο οὐδὲ ἔπραξάν τι ἀξιόλογον.
[47, 6]	ἔχθραν προσέθεντο. καὶ ἄλλα τε	διὰ	τοῦτο πολλὰ παρενομήθη, καὶ παιδίσκον
[47, 36]	τῶν τότε παρόντων καθυπέρτεροι, καὶ	διὰ	τοῦτο τό τε Σύμβολον ἐκκρούσαντες
[47, 18]	ποτε τῶν ὁμοίων ἀξιωθῆναι· καὶ	διὰ	τοῦτο τοῖς τε ἐψηφισμένοις ἤγαλλον
[47, 41]	ὧν δικτατορεύων αὐτὸς ἐφόρει· καὶ	διὰ	τοῦτο τὸν δακτύλιον αὐτοῦ τότε
[47, 11]	ἐχόντων οὐκ ἐλάττους ἀπόλλυνται· καὶ	διὰ	τοῦτο χρὴ μήτε ἐς τὸ
[47, 25]	δηλῶν ἐκ τε τούτου καὶ	διὰ	τῶν γραμμάτων ὅτι τὴν πατρίδα
[47, 2]	καὶ παραχρῆμα τὰ δόξαντά σφισι	διὰ	τῶν δημάρχων ἐνομοθέτησαν. ἃ γὰρ
[47, 48]	καὶ οὐκ εἶχεν οὔθ´ ὅπως	διὰ	φυλακῆς αὐτοὺς ἐν τῷ τῆς
[47, 36]	οὐδὲν ἐπέραινον, ἀλλ´ αὐτοί τε	διὰ	φυλακῆς μᾶλλον ἢ διὰ κινδύνων
[47, 29]	οὔτε τὰ ἐν τῷ ἄστει	διὰ	χειρὸς ἐπεποίητο. καὶ τοῖς τε
[47, 8]	αὐτὴ καὶ κατ´ ἔχθραν καὶ	διὰ	χρήματα, καὶ ἔστιν οὓς οὐδὲ
[47, 12]	προγραφέντων διά τε ἔχθραν καὶ	διὰ	χρήματα παραπώλοντο, πλεῖστοι δὲ τῶν
[47, 5]	πάντως γεγονέναι ὥστε, ἐν ᾧ	ἰδίᾳ	ἕκαστος τοὺς ἐπιβουλεύσαντάς οἱ ἠμύνετο,
[47, 31]	τὰ δὲ χρήματα τά τε	ἴδια	καὶ τὰ δημόσια πάντα ἀφείλετο.
[47, 25]	εἰκόνα τε αὑτοῦ καὶ πιλίον	ξιφίδιά	τε δύο ἐνετύπου, δηλῶν ἐκ
[47, 1]	περὶ τὸ τάφρευμα περιρρυὲν καὶ	συνῳδία	τις νυκτὸς περιηχήσασα τάς τε
[47, 23]	ἠγάπησε τὴν ἡσυχίαν ἔν τε	ἀδείᾳ	καὶ ἐν τιμῇ ἔχων, ἀλλ´
[47, 19]	τὸ ἡρῷον αὐτοῦ καταφυγόντα ἐπ´	ἀδείᾳ	μήτε ἀνδρηλατεῖσθαι μήτε συλᾶσθαι, ὅπερ
[47, 31]	πόλει αὐτὸν ἐδέξαντο οὔτε τὰ	ἐπιτήδειά	οἱ παρέσχον. ἐπειδή τε φρούριόν
[47, 36]	ἐκκρούσαντες αὐτοὺς κατέλαβον, καὶ τὰ	ἐπιτήδεια	ταύτῃ τε δι´ ἐλάττονος ἐκ
[47, 28]	τὴν δόξαν ὧν ἐν τῇ	ταμιείᾳ	ἐπεποιήκει καὶ πρὸς τὴν λοιπὴν
[47, 45]	τροπὴ ἐγένετο, ἔς τε τὰ	οἰκεῖα	ἐρύματα πολὺ ἀπ´ ἀλλήλων ἀφεστηκότα
[47, 11]	Ἀντωνίου θανατωθεὶς οὐχ ὅπως ἐν	ἀσφαλείᾳ	διεβίω, ἀλλὰ καὶ ὕπατος ἀντ´
[47, 27]	ὀλίγων προσηταιρίσατο (τοὺς γὰρ ἐν	Ἀπαμείᾳ	χειμάζοντας ἐπεδίωξε μὲν ἐς Κιλικίαν
[47, 2]	αὐτοῖς ὄντος. τά τε γὰρ	σημεῖα	τοῦ στρατεύματος τοῦ τὴν πόλιν
[47, 6]	τις ἢ ἀξίωσις ἢ καὶ	συγγένεια	ἀνετίμα, ἀντὶ πλειόνων ἀπώλλυντο. ἅτε
[47, 40]	τέρας ἔτεκε· τὰ μὲν γὰρ	πρόσθια	ἵππῳ τὰ δὲ λοιπὰ ἡμιόνῳ
[47, 32]	Συρίᾳ καὶ τὰ ἐν τῇ	Κιλικίᾳ	κατεστήσατο, ἐς τὴν Ἀσίαν πρὸς
[47, 4]	ἐν τῷ διὰ μέσου τῇ	προσδοκίᾳ	τῶν ὁμοίων οἱ μὲν ὡς
[47, 49]	κηρυχθείσης μετέστη, ἡ δὲ δὴ	Πορκία	ἄνθρακα διάπυρον καταπιοῦσα ἀπέθανε. τῶν
[47, 12]	τοῖς ὁμοίοις συνήρατο. τῇ γὰρ	Ἰταλίᾳ	ἐγγύθεν ἐφορμῶν διέπεμπεν ἔς τε
[47, 14]	καὶ τῶν ἐν τῇ ἄλλῃ	Ἰταλίᾳ	οἰκιῶν, ὧν μὲν ἐμεμισθώκεσάν τινες,
[47, 48]	δὲ τοῦ Βρούτου συμμῖξαί σφισι	βιβλία	ἐς τὸ χαράκωμα αὐτοῦ τρόπον
[47, 44]	σωμάτων διώλλυντο. καὶ οἱ μὲν	μιᾷ	πληγῇ οἱ δὲ καὶ πολλαῖς
[47, 26]	Σύρων Σέξτος· τούτῳ γὰρ καὶ	ταμίᾳ	καὶ συγγενεῖ αὑτοῦ ὄντι ὁ
[47, 37]	ἐγίγνοντο, μάχη δὲ ἐκ παρατάξεως	οὐδεμία	χρόνον τινὰ συνηνέχθη, καίτοι καὶ
[47, 45]	Κάσσιον οὐδέν οἱ ὅμοιον τὰ	πολέμια	ὄντα ἐξενίκησε. καὶ τότε δὲ
[47, 42]	προεβάλλοντο, καὶ τά τε ἐν	ἰσονομίᾳ	χρηστὰ καὶ τὰ ἐν μοναρχίᾳ
[47, 44]	ἔτ´ ἀσφάλειαν ἑαυτῶν ποιούμενοι, ἀλλ´	ἐπιθυμίᾳ	τοῦ τοὺς ἀντιπάλους ἀπολέσαι καὶ
[47, 20]	Ἰταλίας ἀπέπλευσεν, ἀλλ´ ἐν τῇ	Καμπανίᾳ	μετὰ τοῦ Βρούτου χρονίσας ἐπετήρει
[47, 25]	καὶ ἄλλο τι ἐν τῇ	Μακεδονίᾳ	παρὰ τὴν ἀπουσίαν αὐτοῦ νεωτερισθῇ,
[47, 40]	τῇ Ῥώμῃ καὶ ἐν τῇ	Μακεδονίᾳ	τὰ ἐκβάντα ἀπ´ αὐτοῦ προεμαντεύσατο.
[47, 40]	ᾔδετο· ἐν δὲ δὴ τῇ	Μακεδονίᾳ	(ταύτης γὰρ τό τε Παγγαῖον
[47, 18]	τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ καὶ τὰ	Ἀπολλώνια	γίγνεσθαι, ἐψηφίσαντο τῇ προτεραίᾳ τὰ
[47, 24]	τὸν μὲν Ἀντώνιον ἐν τῇ	Ἀπολλωνίᾳ	κατέλιπε, Γαΐῳ τινὶ Κλωδίῳ παραδοὺς
[47, 21]	τε τὸν Ἀντώνιον ἐν τῇ	Ἀπολλωνίᾳ	ὄντα ἐστράτευσε, καὶ προαπαντήσαντός οἱ
[47, 20]	ὁ Κάσσιος ἦν, τά τε	Ἀπολλώνια	οὐδέπω διεωρτάκει. ἀλλ´ ἐκεῖνα μὲν
[47, 42]	τὸ ἔπειτα ἁρμόζοντα αὐτῶν λεγόντων,	οἷα	ἄν τινες ἔν τε τῷ
[47, 9]	οἱ δὲ καὶ γέρα ἔλαβον.	οἷα	γὰρ οὐχ ἑνὸς ἀνδρὸς ἀλλὰ
[47, 35]	καὶ πάνθ´ ὅσα ἐκ διαβολῶν,	οἷα	ἐν τοῖς τοιούτοις φιλεῖ συμβαίνειν,
[47, 45]	ἡμέρας. καὶ εἴγε πάντες πᾶσιν,	οἷα	ἐν τῷ τοιούτῳ συμβαίνει, συνεμεμίχεσαν,
[47, 11]	δείσας μή τι κατὰ τοῦτο,	οἷα	καὶ ὁ Κίννας, πάθῃ, ἐξέθηκε
[47, 4]	τοῦθ´ ἧττον τὰ πλείω κακοτρόπως,	οἷα	οὐκ ἐκ προνοίας ἀλλ´ ἐκ
[47, 24]	οὐδένα σφίσιν ἐξέδωκεν, ἀλλ´ ἐς	πλοῖα	αὐτοὺς ἐμβαλὼν ὡς καὶ καταποντώσων
[47, 28]	τῇ γερουσίᾳ περὶ τῶν παρόντων	ὅμοια	τῷ Βρούτῳ ἐπέστειλε. καὶ αὐτῷ
[47, 40]	ταῖς ἀνοχαῖς ὁ πολίαρχος τὰ	Λατιάρια,	οὔτ´ ἄλλως προσήκοντα αὐτῷ οὔτ´
[47, 43]	τοῖς μὲν ἀμφὶ τὸν Βροῦτον	Ἐλευθερία,	τοῖς δὲ ἑτέροις ὅ τι
[47, 34]	στράτευμα ἀπαντῆσαν αὐτῷ πρὸς τὰ	μεθόρια	μάχῃ τε ἐκράτησε καὶ συγκαταφυγὸν
[47, 37]	καὶ ἐς ἔρυμα ἓν τὰ	τρία	στρατεύματα συνήγαγον. ἀντικαθημένων δὲ αὐτῶν
[47, 32]	ἐπειδὴ τά τε ἐν τῇ	Συρίᾳ	καὶ τὰ ἐν τῇ Κιλικίᾳ
[47, 26]	δὴ κατάστασις ἡ ἐν τῇ	Συρίᾳ	τότε τοιάδε ἦν. Καικίλιος Βάσσος
[47, 14]	ἐσέπραξαν· τοῦτο δὲ τοὺς τὰ	χωρία	ἔχοντας τὸ ἥμισυ τῶν προσόδων
[47, 12]	ἄλλα τοῖς τινα περισώσασι καὶ	διπλάσια	τῶν τοῖς φονεύσουσι προκειμένων ἐπαγγελλόμενος,
[47, 18]	γίγνεσθαι, ἐψηφίσαντο τῇ προτεραίᾳ τὰ	γενέσια	ἀγάλλεσθαι, ὡς καὶ λογίου τινὸς
[47, 18]	τιμὴν ἱερομηνίας ἔνεμον. τά τε	γενέσια	αὐτοῦ δαφνηφοροῦντας καὶ εὐθυμουμένους πάντας
[47, 33]	καὶ τὰ χρήματα καὶ τὰ	ὅσια	καὶ τὰ ἱερά, πλὴν τοῦ
[47, 6]	ὅτι οὐδένα αὐτῶν ἐς τὰ	δημόσια	γράμματα ἐσγράψουσι. τούς τε οὖν
[47, 31]	τά τε ἴδια καὶ τὰ	δημόσια	πάντα ἀφείλετο. κἀκ τούτου Ταρσεῖς
[47, 17]	μητρὸς οὐσίαν, ἀποθανούσης τότε καὶ	δημοσίᾳ	{τε} ταφῇ τιμηθείσης, παρ´ αὐτοῦ
[47, 7]	τισὶν ἐπιεικέστατα ἐχρήσατο. τεκμήριον δέ,	Τανουσία	γυνὴ ἐπιφανὴς τὸν ἄνδρα Τίτον
[47, 13]	καὶ αὐτοὺς οὐδὲ πενθεῖν τισιν	ἐξουσία	ἦν, ἀλλὰ πολλοὶ καὶ ἐκ
[47, 22]	Ἰταλίαν πλεῦσαι παρεσκευάζετο, ὅθεν ἡ	γερουσία	μετέπεμψεν αὐτόν· ἐπεὶ δὲ ὁ
[47, 28]	περὶ τῶν συναλλαγῶν καὶ τῇ	γερουσίᾳ	περὶ τῶν παρόντων ὅμοια τῷ
[47, 22]	τὴν Ἤπειρον προσλαβών, ἐπέστειλε τῇ	γερουσίᾳ,	τά τε πραχθέντα οἱ δηλῶν
[47, 39]	ἦσαν· οὐ γὰρ ἔστιν ὅπως	δημοκρατία	ἄκρατος, ἐς τοσοῦτον ἀρχῆς ὄγκον
[47, 36]	γὰρ Νωρβανὸς ὅ τε Σάξας	πανστρατιᾷ	μὲν οὐδὲ ἐτόλμησαν αὐτοῖς προσμῖξαι,
[47, 34]	ἐμβαλόντων, τά τε τοξεύματα καὶ	ἀκόντια	ἅμα ἀφέντων, ἐς πᾶν κινδύνου
[47, 8]	ἀπετέτμητο, ὁρῷτο· ἡ δὲ δὴ	Φουλουία	ἔς τε τὰς χεῖρας αὐτὴν
[47, 8]	ὄψεως ἐνεπίμπλατο. καὶ ἥ γε	Φουλουία	πολλοὺς καὶ αὐτὴ καὶ κατ´
[47, 33]	ζῶντας πολλοὺς αἱρήσοντες ἐπιδεικνύναι σφίσι,	ναυμαχίᾳ	πρότερον μὲν περὶ Μύνδον, ἔπειτα
[47, 42]	ἰσονομίᾳ χρηστὰ καὶ τὰ ἐν	μοναρχίᾳ	ἄτοπα, ὅσα ποτὲ αὐτοί τε
[47, 49]	μετέστη, ἡ δὲ δὴ Πορκία	ἄνθρακα	διάπυρον καταπιοῦσα ἀπέθανε. τῶν δὲ
[47, 46]	~τῆς μὲν δὴ οὖν μάχης	ἕνεκα	καὶ ἐκράτησαν οὕτως ἀμφότεροι καὶ
[47, 34]	δ´ οὐδὲν μᾶλλον ἐνέδοσαν καίπερ	προῖκα	αὐτοῦ τοὺς ἀναγκαίους ἑκάστῳ διδόντος,
[47, 14]	τῶν πόλεων, ἐν αἷς ἐχείμαζον,	προῖκα	λαμβάνειν ἐποίησαν, καὶ κατὰ τὴν
[47, 14]	μὲν ἐπευωνίζοντες τὰ δὲ καὶ	προῖκά	σφισι χαριζόμενοι, τοὺς δὲ καὶ
[47, 49]	τὸ μὲν πλῆθος τῶν στρατιωτῶν	αὐτίκα	ἀδείας σφίσι κηρυχθείσης μετέστη, ἡ
[47, 28]	τήν τε ἰσχὺν αὐτοῦ τὴν	αὐτίκα	καὶ τὴν μετὰ ταῦτα καταστροφὴν
[47, 44]	οὐδ´ ἀποθανεῖσθαί ποτε ὑπὸ τῆς	αὐτίκα	περιχαρείας ἤλπιζε. καὶ ὁ ἀεὶ
[47, 11]	ἐς τὸ ἀνέλπιστον πρὸς τὰς	αὐτίκα	συμφορὰς ἐκπλήττεσθαί τινα μήτε ἐς
[47, 42]	ἐγένοντο, πολλὰ μὲν πρὸς τὸ	αὐτίκα	τοῦ κινδύνου ἀναγκαῖα πολλὰ δὲ
[47, 37]	πρὸς τοὺς Φιλίππους ἤλασε, καὶ	παραυτίκα	μὲν ῥώμην τινὰ τοῖς σφετέροις
[47, 1]	αὐτῇ προεσήμηνεν, τῷ δ´ Ἀντωνίῳ	γάλα	τε πέριξ περὶ τὸ τάφρευμα
[47, 27]	πολιορκίαν κατέκλεισε. καὶ μετὰ τοῦτο	ἀγχώμαλα	ἀγωνιζόμενοι, καὶ μηδέτεροι ἰσχυρόν τι
[47, 48]	οὕτω τό τε ὁπλιτικὸν αὐτοῦ	ἀγχώμαλα	ἐπὶ πλεῖστον ἀγωνισάμενον ἡττήθη, κἀκ
[47, 17]	καίτοι παμπληθεῖς γενόμεναι, οὐ τὰ	ἆθλα	τῶν φόνων μέγιστα δὴ δοθέντα,
[47, 9]	περιγενέσθαι ἤθελε, σπουδαζόντων, πολλὰ καὶ	ποικίλα	συνέβαινεν, ὥς που καὶ εὐνοίας
[47, 49]	ὡμολογήκασιν, οὐδεμίαν ἔτ´ ἐλπίδα ἔσχεν,	ἀλλὰ	ἀπογνοὺς μὲν τὴν σωτηρίαν ἀπαξιώσας
[47, 23]	νεοχμώσῃ, παραδοθεὶς οὐδ´ ὣς ἡσύχασεν,	ἀλλὰ	καὶ ἐπὶ μᾶλλον ἢ πρὶν
[47, 7]	οὐχ ὅσον πολλοὺς οὐκ ἔφθειρεν,	ἀλλὰ	καὶ ἔσωσε πλείστους, τοῖς τε
[47, 12]	τῶν ἐπικηρυχθέντων οὐχ ὅτι περιεγένοντο	ἀλλὰ	καὶ κατῆλθον αὖθις, καί τινες
[47, 5]	αὐτῶν ἢ καὶ οἱ πλούσιοι,	ἀλλὰ	καὶ οἱ πάνυ φίλοι καὶ
[47, 11]	ἵνα γε μὴ ἀκουόμενος μόνον	ἀλλὰ	καὶ ὁρώμενος πίστιν τοῦ πεφονευκέναι
[47, 10]	ὅσον οὐ προέδωκε τὸν στίξαντα,	ἀλλὰ	καὶ πάνυ προθύμως ἔσωσεν. ὡς
[47, 17]	προικιμαῖαι τρόπον τινὰ αὐτοῖς ὑπάρξασαι·	ἀλλὰ	καὶ προσέτι οἱ μὲν τὰς
[47, 27]	ἡλικίαν οὐχ ὅτι τὴν ἐλευθέραν	ἀλλὰ	καὶ τὴν τῶν δούλων κατέλεγε,
[47, 47]	ἐλπίδας οὐχ ὅτι τῆς νίκης	ἀλλὰ	καὶ τῆς σωτηρίας ποιούμενοι, ὥρμηντο
[47, 8]	ἀνηλεῶς οὐχ ὅτι τοὺς ἐκτεθέντας	ἀλλὰ	καὶ τοὺς ἐπικουρῆσαί τινι αὐτῶν
[47, 16]	βουλευτῶν ἢ καὶ τῶν ἱππέων,	ἀλλὰ	καὶ τῶν ἐξελευθέρων, καὶ ἀνδρῶν
[47, 11]	οὐχ ὅπως ἐν ἀσφαλείᾳ διεβίω,	ἀλλὰ	καὶ ὕπατος ἀντ´ αὐτοῦ ἐκείνου
[47, 13]	οὐδὲ πενθεῖν τισιν ἐξουσία ἦν,	ἀλλὰ	πολλοὶ καὶ ἐκ τούτου παραπώλοντο.
[47, 48]	δὲ ἀπέκτειναν οὔθ´ εἷλόν τινα,	ἀλλὰ	προσεδρεύσαντες αὐτοῖς τὴν νύκτα ὡς
[47, 16]	ἀναλώσειν νομίζοντες, ἠργυρολόγουν. οὐ μὴν	ἀλλὰ	τὸ μὲν τῶν τελῶν τῶν
[47, 36]	σφισι προσπολεμήσειν, καὶ οὐκ ἠπείχθησαν	ἀλλὰ	τόν τε Σάξαν καὶ τὸν
[47, 9]	οἷα γὰρ οὐχ ἑνὸς ἀνδρὸς	ἀλλὰ	τριῶν πρός τε τὴν ἐπιθυμίαν
[47, 3]	ὀνόματα τῶν πρώτων τοῖς πολλοῖς	ἀλλὰ	χωρὶς ἐξετέθη, λῆρόν που πολὺν
[47, 22]	καλῶς ἀμύναιτο, καὶ τά τε	ἄλλα	ἄριστα δὴ τήν τε Μακεδονίαν
[47, 6]	πλειόνων ἐλάττονας, ἠλλάττοντο, τά τε	ἄλλα	ἐν ἀγορᾶς τρόπῳ ποιούμενοι, καὶ
[47, 30]	τινὰς ἰσχύσας (τά τε γὰρ	ἄλλα	καὶ τὸ ναυτικὸν αὐτῷ διὰ
[47, 42]	προκάμνοντες εἴποιεν. καὶ τὰ μὲν	ἄλλα	ὁμοιοτροπώτατα, ἅτε καὶ Ῥωμαίων ἀμφοτέρωθεν
[47, 3]	τὸν ποταμὸν ἐνεβάλλετο. τά τε	ἄλλα	ὅσα ἐπὶ τοῦ Σύλλου πρότερον
[47, 6]	τῶν πλουσίων ἔχθραν προσέθεντο. καὶ	ἄλλα	τε διὰ τοῦτο πολλὰ παρενομήθη,
[47, 13]	ἐκείνοις (τοῖς τρισὶν ἀνδράσι λέγω)	ἄλλα	τε ὡς εὐεργέταις καὶ σωτῆρσι
[47, 12]	τὰς ἄλλας πόλεις, τά τε	ἄλλα	τοῖς τινα περισώσασι καὶ διπλάσια
[47, 47]	καὶ ἐκεῖθεν ὁρμώμενος τά τε	ἄλλα	τοὺς ἐναντίους ἐλύπει καὶ τῷ
[47, 34]	λαβὼν ἀπέλυσε. καὶ οὕτω καὶ	τἆλλα	δι´ ὀλίγου παρεστήσατο. ~ταῦτ´ οὖν
[47, 15]	ἀντενέγραψαν. καὶ συνελόντι εἰπεῖν, καὶ	τἆλλα	πάντα ὅπως ποτὲ καὶ ἐδόκει
[47, 31]	διὰ τὴν συμμαχίαν ἣν τῷ	Δολοβέλλᾳ	ἔπεμψεν, εὕρετο τὸν υἱόν, ὃν
[47, 21]	δὲ καὶ ἐκ τῶν τῷ	Δολοβέλλᾳ	συνεξελθόντων ὑπολειφθέντας ἢ διὰ νόσον
[47, 8]	ἐς τὴν κεφαλὴν ἐχρῆτο κατεκέντησε,	πολλὰ	ἅμα καὶ μιαρὰ προσεπισκώπτουσα. καὶ
[47, 8]	καταληφθεὶς ἐσφάγη) ὁ μὲν Ἀντώνιος	πολλὰ	αὐτῷ καὶ δυσχερῆ ἐξονειδίσας ἔπειτ´
[47, 4]	δ´ ἀκοῇ γοῦν ὑπογύῳ ἀκριβοῦντες,	πολλὰ	δ´ οὖν ἐν τῷ διὰ
[47, 14]	μὲν περὶ τὰς σφαγὰς ἐγίγνετο,	πολλὰ	δὲ δὴ καὶ ἄτοπα καὶ
[47, 16]	μὲν καὶ πολλοῖς στρατιώταις προοφειλήσαντες,	πολλὰ	δὲ καὶ ἐπὶ τοῖς γιγνομένοις
[47, 42]	τὸ αὐτίκα τοῦ κινδύνου ἀναγκαῖα	πολλὰ	δὲ καὶ ἐς τὸ ἔπειτα
[47, 26]	ἀνηρτήσατο, περί τε τοῦ Καίσαρος	πολλὰ	καὶ δεινὰ ἐκ τῆς Ἀφρικῆς
[47, 9]	ὁ ἕτερος περιγενέσθαι ἤθελε, σπουδαζόντων,	πολλὰ	καὶ ποικίλα συνέβαινεν, ὥς που
[47, 16]	ἀποσυλῶντα προσδεόμενοι γὰρ χρημάτων, ἅτε	πολλὰ	μὲν καὶ πολλοῖς στρατιώταις προοφειλήσαντες,
[47, 42]	ὑποστρατήγων τῶν θ´ ὑπομειόνων ἐγένοντο,	πολλὰ	μὲν πρὸς τὸ αὐτίκα τοῦ
[47, 6]	καὶ ἄλλα τε διὰ τοῦτο	πολλὰ	παρενομήθη, καὶ παιδίσκον τινὰ ἐς
[47, 8]	ὅτι τὸν θεῖον ὁ Ἀντώνιος,	πολλὰ	τῆς μητρὸς τῆς ἑαυτοῦ τῆς
[47, 24]	δὲ ὅτι ἡ μήτηρ αὐτοῦ	Πώλλα	προμαθοῦσα τὴν ἐπιβουλήν, καὶ δείσασα
[47, 2]	πόλιν φυλάττοντος ἀραχνίων ἀνεπλήσθη, καὶ	ὅπλα	ἐκ τῆς γῆς ἐς τὸν
[47, 17]	μόνοι δὲ δὴ οἱ τὰ	ὅπλα	ἔχοντες ὑπερεπλούτησαν. οὐδὲ γὰρ οὐδὲ
[47, 27]	κατέλεγε, καὶ χρήματα ἤθροιζε καὶ	ὅπλα	κατεσκευάζετο. πράσσοντα δὲ αὐτὸν ταῦτα
[47, 41]	σωτηρίαν, ἐς δὲ δὴ τὰ	ὅπλα	τάς τε μάχας ἰοῦσι κίνδυνον
[47, 20]	τότε γὰρ τῆς τε δημοκρατίας	ἅμα	ἀπογνόντες καὶ ἐκεῖνον φοβηθέντες ἀπῆραν.
[47, 17]	πωλουμένων; τοῦτο μὲν γὰρ πολλῶν	ἅμα	ἀποκηρυττομένων, καὶ τῶν ἀνθρώπων τῶν
[47, 44]	τρωθῶσι (τούς τε γὰρ ἀνθεστηκότας	ἅμα	ἀποκτεῖναι καὶ ἑαυτοὺς σῶσαι ἐβούλοντο)
[47, 25]	ἐμβαλών, εἴ πως ἀμύναιτό τε	ἅμα	αὐτοὺς ὧν ἐκακούργουν, καὶ ὄνομα
[47, 34]	τά τε τοξεύματα καὶ ἀκόντια	ἅμα	ἀφέντων, ἐς πᾶν κινδύνου ἀφίκετο.
[47, 19]	προαπέδειξαν, τούς τε ἐπιτηδείους σφίσιν	ἅμα	δι´ αὐτῶν τιμῶντες, καὶ τὰ
[47, 10]	τῶν στιγμάτων, καὶ ἐκεῖνόν τε	ἅμα	ἔσωσε καὶ αὐτὸς ἐτιμήθη. ταῦτα
[47, 42]	δὲ ἀπὸ συγκειμένου τινὸς πάντες	ἅμα	ἕῳ ἐξωπλίσαντο, καὶ ἔς τε
[47, 47]	μὴ τῷ στρατῷ πένθος τε	ἅμα	καὶ ἀθυμίαν ἐκ τῆς τῶν
[47, 39]	αὐτός τε ἑαυτοῦ κρείττων τε	ἅμα	καὶ ἥττων γενόμενος καὶ ἔσφηλεν
[47, 8]	τὴν κεφαλὴν ἐχρῆτο κατεκέντησε, πολλὰ	ἅμα	καὶ μιαρὰ προσεπισκώπτουσα. καὶ οὗτοι
[47, 1]	τράπεζαν καταβαλὼν τήν τε ἰσχὺν	ἅμα	καὶ τὴν δυσχέρειαν τὴν ἐπ´
[47, 18]	ἐκεῖνοι οἱ τρεῖς ἐποίουν, καὶ	ἅμα	καὶ τὸν Καίσαρα τὸν πρότερον
[47, 37]	ἀσφαλὲς ἐφαίνετο τὸ μὴ οὐχ	ἅμα	πάντας αὐτοὺς αὐλίζεσθαι, ἔς τε
[47, 28]	ἐς τὸ στρατόπεδον κατὰ πάσας	ἅμα	τὰς πύλας ἐσπεσόντες πάντα τὰ
[47, 46]	ὁ Καῖσαρ ἐμεμενήκει, πάντως ἂν	ἅμα	τοῖς ἄλλοις ἀπωλώλει) καὶ τῷ
[47, 10]	τὸ γιγνόμενον, καὶ θαυμάσας τε	ἅμα	τὸν παῖδα καὶ ἐλεήσας, ἦλθεν
[47, 45]	τότε δὲ τῷ μὴ πάντας	ἅμα	τοὺς ἑτέρους, ἀλλ´ ἐν τῷ
[47, 21]	ἀπαλλαγήσεσθαι ἔμελλεν, οὐ μέντοι καὶ	πρᾶγμά	τι ἔσχεν. οὗτός τε γὰρ
[47, 29]	ἐνταῦθα ἔτι ὄντι αὐτῷ τὸ	δόγμα	ἠγγέλθη, πρὸς μὲν τὴν Συρίαν
[47, 3]	τε κεφαλαὶ αὐτῶν ἐπὶ τὸ	βῆμα	αὖθις ἀνετίθεντο, καὶ τὰ λοιπὰ
[47, 19]	ἔχουσαν, ἀποφράδα ἐνόμισαν. τό τε	οἴκημα	ἐν ᾧ ἐσφάγη, παραχρῆμά τε
[47, 15]	δὴ πράγματα πρός τε τὸ	βούλημα	καὶ πρὸς τὸ ἐπιθύμημα τὸ
[47, 15]	τὸ βούλημα καὶ πρὸς τὸ	ἐπιθύμημα	τὸ ἑαυτῶν διῆγον, ὥστε χρυσὸν
[47, 49]	ὄντων οἱ μὲν πλείους ἑαυτοὺς	παραχρῆμα	ἀπέκτειναν ἢ ἁλόντες, ὥσπερ καὶ
[47, 42]	ἄν τινες ἔν τε τῷ	παραχρῆμα	κινδυνεύσοντες καὶ τῷ μέλλοντι προκάμνοντες
[47, 31]	προεκλιπόντες δὲ αὐτὰς ὑπὸ δέους	παραχρῆμα	μὲν ἐσπείσαντο αὐτῷ, νομίσαντες ἰσχυρὸν
[47, 11]	ἐς τὸ ἀφρόντιστον ὑπὸ τοῦ	παραχρῆμα	περιχαροῦς ἐπαίρεσθαι, ἀλλ´ ἐς τὸ
[47, 2]	τῶν στρατιωτῶν ἁπάντων ἦλθον, καὶ	παραχρῆμα	τὰ δόξαντά σφισι διὰ τῶν
[47, 19]	τε οἴκημα ἐν ᾧ ἐσφάγη,	παραχρῆμά	τε ἔκλεισαν καὶ ὕστερον ἐς
[47, 33]	πάντες, καὶ οἱ πρόσθεν περιορώμενοι,	παραχρῆμα	ὡμολόγησαν, ὁ δὲ δὴ Ἀριοβαρζάνης
[47, 4]	τι δρῶντες τάς τε τόλμας	πρόσχημα,	ἅτε καὶ πρῶτον τοῦ τοιούτου
[47, 40]	τὸ ἐν τῷ Ἀλβανῷ ὂν	αἷμα	παρ´ αὐτὰς τὰς ἀνοχὰς ἔκ
[47, 6]	ἢ ἀξίωσις ἢ καὶ συγγένεια	ἀνετίμα,	ἀντὶ πλειόνων ἀπώλλυντο. ἅτε γὰρ
[47, 18]	ἐκέκαυτο προκατεβάλοντο, καί τι καὶ	ἄγαλμα	αὐτοῦ ἐν ταῖς ἱπποδρομίαις μεθ´
[47, 40]	τινὸς ἐπανιὼν συνετρίβη, τό τε	ἄγαλμα	τὸ τοῦ Διὸς τὸ ἐν
[47, 11]	καὶ ὁ Κίννας, πάθῃ, ἐξέθηκε	γράμμα	αὐτὸ τοῦτο δηλῶν· ἐδημάρχει δέ.
[47, 25]	ἅμα αὐτοὺς ὧν ἐκακούργουν, καὶ	ὄνομα	ἀξίωμά τε αὐτοκράτορος, ὡς καὶ
[47, 11]	κεφαλῆς ἐστεφανωμένην ἔθηκε, καὶ τὸ	ὄνομα	καὶ τὸ ἔργον αὐτοῦ ἐπιγεγραμμένον
[47, 2]	ἐπέταττον καὶ ἐβιάζοντο, τό τε	ὄνομα	τὸ τοῦ νόμου ἐλάμβανε καὶ
[47, 8]	τὰ γόνατα ἐπέθηκε, καὶ τὸ	στόμα	αὐτῆς διανοίξασα τήν τε γλῶσσαν
[47, 24]	υἱῷ μὴ καταφωραθῇ, τό τε	ἐπιβούλευμα	αὐτὴ ἑκοῦσα τῷ Κασσίῳ προεμήνυσε
[47, 1]	γάλα τε πέριξ περὶ τὸ	τάφρευμα	περιρρυὲν καὶ συνῳδία τις νυκτὸς
[47, 46]	ἠλαττώθησαν ἀλλήλων τῷ τό τε	τάφρευμα	τὸ τοῦ Καίσαρος τοῦ τ´
[47, 34]	τό τε κοινὸν τῶν Λυκίων	στράτευμα	ἀπαντῆσαν αὐτῷ πρὸς τὰ μεθόρια
[47, 27]	~ἀποθανόντος δὲ ἐκείνου τό τε	στράτευμα	πᾶν πλὴν ὀλίγων προσηταιρίσατο (τοὺς
[47, 34]	ἐκράτησε καὶ συγκαταφυγὸν ἐς τὸ	ἔρυμα	αὐτοβοεὶ εἷλε, καὶ τῶν πόλεων
[47, 37]	τε χωρίον ἓν καὶ ἐς	ἔρυμα	ἓν τὰ τρία στρατεύματα συνήγαγον.
[47, 28]	δὲ δὴ Σταΐῳ τό τε	ἀξίωμα	μεθ´ οὗ ἀφῖκτο ἐτήρησε, καὶ
[47, 25]	αὐτοὺς ὧν ἐκακούργουν, καὶ ὄνομα	ἀξίωμά	τε αὐτοκράτορος, ὡς καὶ ῥᾷον
[47, 48]	συμμῖξαί σφισι βιβλία ἐς τὸ	χαράκωμα	αὐτοῦ τρόπον τινὰ ἐνέβαλον, προκαλούμενοι
[47, 11]	καὶ διαφυγὼν ἔς τε τὸ	λεύκωμα	αὖθις τότε ἐσεγράφη καὶ ἀπέθανε,
[47, 47]	Βροῦτος τὸ μὲν τοῦ Κασσίου	σῶμα	ἐς Θάσον εὐθὺς κρύφα ἔπεμψεν,
[47, 40]	καὶ προσέτι καὶ κύων κυνὸς	σῶμα	πρὸς τὸ Δημήτριον προσελκύσας τήν
[47, 49]	καὶ αὐτοῦ τὸ μὲν ἄλλο	σῶμα	ταφῆς ὑπὸ τοῦ Ἀντωνίου ἔτυχεν,
[47, 31]	αὐτῷ παρεστήσαντο, καὶ πρὸς τὰ	Ἀδανὰ	ὅμορά τέ σφισι καὶ διάφορα
[47, 34]	ἐν ἀσφαλεῖ κατεστήσατο, καὶ παράγων	ἕνα	ἕκαστον τῶν πρώτων ἀπεκήρυττεν, εἴ
[47, 19]	τότε ἔτι ἐγίγνετο· ἀπηγόρευσαν δὲ	μηδένα	ἐς τὸ ἡρῷον αὐτοῦ καταφυγόντα
[47, 19]	ἔσχεν· οὕτω γὰρ περιεφράχθη ὥστε	μηδένα	ἔτι τὸ παράπαν ἐσελθεῖν ἐς
[47, 14]	ἐκείνοις ὅσα βούλονται διδῶσι, προεῖπον	μηδένα	τῶν ἄλλων μὴ ὠνησείοντα ἐς
[47, 6]	ἧττόν τινα ἀποκτείνῃ, προηγόρευσαν ὅτι	οὐδένα	αὐτῶν ἐς τὰ δημόσια γράμματα
[47, 24]	~ὁ οὖν Βροῦτος ἐκείνων μὲν	οὐδένα	σφίσιν ἐξέδωκεν, ἀλλ´ ἐς πλοῖα
[47, 30]	καὶ ἐς τὸν τῶν Λαοδικέων	λιμένα	ἐσπλεύσας τούς τε ἀνταναχθέντας ἐκράτησε
[47, 7]	τινα θάνατος προείρητο) τὸν δὲ	Φιλοποίμενα	καὶ ἐς τὴν ἱππάδα κατατάξαι.
[47, 20]	τοῦ Βρούτου χρονίσας ἐπετήρει τὰ	γιγνόμενα.	καί τινα καὶ γράμματα ἐς
[47, 18]	νομιεῖν πάντα τὰ ὑπ´ ἐκείνου	γενόμενα	(καὶ τοῦτο καὶ νῦν ἐπὶ
[47, 38]	πλεῖστον ὄντα, τῇ τε τριβῇ	βαρυνόμενα	καὶ τῶν ἀντιπολεμούντων καταφρονήσαντα, ὅτι
[47, 32]	τριῶν ἀνδρῶν ἔμαθον καὶ τὰ	πραττόμενα	ὑπ´ αὐτῶν κατὰ σφῶν ᾔσθοντο,
[47, 14]	τὴν χώραν, ὡς ἐπὶ τὰ	δεδημευμένα	τά τε τῶν ἀνθισταμένων ἔτι,
[47, 41]	ἕνης ἡ μάχη γενήσοιτο, καὶ	ἵνα	ἀναλάβῃ τι ὧν δικτατορεύων αὐτὸς
[47, 2]	πάνυ γὰρ ἱκετευθῆναί σφας ἔδει	ἵνα	αὐτὰ ποιήσωσι. καὶ διὰ τοῦτο
[47, 49]	τύχῃ" παρεκάλεσέ τινα τῶν συνόντων,	ἵνα	αὐτὸν ἀποκτείνῃ. καὶ αὐτοῦ τὸ
[47, 14]	πάντα καὶ τὰ λοιπὰ προσδιήρπαζον.	ἵνα	γὰρ καὶ πρὸ τῶν ἔργων
[47, 11]	αὐτοῦ ἐκ συνηγορήματος ὄντα, καὶ	ἵνα	γε μὴ ἀκουόμενος μόνον ἀλλὰ
[47, 8]	ἢ τελευτησάντων εὑρήσειν ἤλπισαν· καὶ	ἵνα	γε μὴ κεναὶ αἱ ἐν
[47, 29]	οὐδέπω τὴν Συρίαν ἔχοντα ᾔδεσαν)	ἵνα	δὲ μὴ ἐπὶ μεῖζον ἐν
[47, 17]	ὡς καὶ ἐχόντων τι ἀγοράσαι,	ἵνα	μὴ καὶ ἐκεῖνο προσαπολέσωσιν, αἱ
[47, 29]	ἔκλειψιν τῆς φιλίας αὐτοῦ προεῖπον,	ἵνα	μὴ καὶ ἐκεῖνοι ἐν ἐχθρῶν
[47, 23]	ἀφαιρεθεὶς καὶ φυλακῇ τινι ἀδέσμῳ,	ἵνα	μηδὲν νεοχμώσῃ, παραδοθεὶς οὐδ´ ὣς
[47, 26]	τε τοῦ Καίσαρος πολλὰ καὶ	δεινὰ	ἐκ τῆς Ἀφρικῆς ἠγγέλλετο, οὐκέτι
[47, 43]	ἀσπίδας τοῖς δορατίοις ἔκρουσαν καὶ	ἐκεῖνα	ἐπ´ ἀλλήλους ἐξηκόντισαν, καὶ οἱ
[47, 20]	τε Ἀπολλώνια οὐδέπω διεωρτάκει. ἀλλ´	ἐκεῖνα	μὲν δι´ Ἀντωνίου τοῦ συστρατηγοῦ
[47, 5]	αὐτῶν, ἐληλύθει· τὰ δὲ δὴ	κοινὰ	πράγματα καὶ αἱ τῶν δυναστειῶν
[47, 48]	οὔτε δὲ ἀπέκτειναν οὔθ´ εἷλόν	τινα,	ἀλλὰ προσεδρεύσαντες αὐτοῖς τὴν νύκτα
[47, 21]	ἐκ τούτων, ἅτε μηδὲ δύναμίν	τινα	ἀξιόλογον ἔχον, προσεποιήσατο· ἐς δὲ
[47, 17]	σπανίζοντες πάντων καὶ αὐτοὶ τρόπον	τινὰ	ἀπεστεροῦντο. καὶ μέντοι καὶ ἕτερόν
[47, 6]	ὅσα ἐπ´ αὐτοῖς εἰλήφεσαν, ἧττόν	τινα	ἀποκτείνῃ, προηγόρευσαν ὅτι οὐδένα αὐτῶν
[47, 48]	σφέτερα φρονῆσαι (καὶ γὰρ ὑπισχνοῦντό	τινα	αὐτοῖς) ἢ ἐς χεῖρας ἐλθεῖν,
[47, 17]	κτήσεις τῶν χωρίων προικιμαῖαι τρόπον	τινὰ	αὐτοῖς ὑπάρξασαι· ἀλλὰ καὶ προσέτι
[47, 10]	Γέταν ὁ υἱός, ἐκφορὰν δή	τινα	αὐτοῦ ὡς καὶ τεθνηκότος σκευάσας,
[47, 38]	ἐλευθερίαν παρασχεῖν. χρόνον μὲν οὖν	τινα	διὰ ταῦτα ἀνέσχον, οὐκ ἐθέλοντές
[47, 4]	καὶ ἀνηκούστοις συμφοραῖς περιπίπτοντες ῥᾳστώνην	τινὰ	ἐκ τοῦ ἀνελπίστου τῶν παθῶν
[47, 12]	γὰρ πρότερον αἱρεθεὶς καὶ χρόνον	τινὰ	ἐν τῇ θαλάσσῃ δυνηθεὶς ἰσχύν
[47, 48]	ἐς τὸ χαράκωμα αὐτοῦ τρόπον	τινὰ	ἐνέβαλον, προκαλούμενοι τοὺς στρατιώτας ἢ
[47, 10]	ἐφωράθη καὶ ἐδιώκετο, ἀπέκτεινέ τέ	τινα	ἐντυχόντα οἱ κατὰ τύχην, καὶ
[47, 23]	ὑπεξήγαγεν αὐτόν, ὡς καὶ νοσοῦντά	τινα	ἐς δίφρον κατάστεγον ἐμβαλών· οὔτε
[47, 6]	τοῦτο πολλὰ παρενομήθη, καὶ παιδίσκον	τινὰ	ἐς ἐφήβους ἐσήγαγον, ἵν´ ὡς
[47, 15]	τὴν στρατηγίαν αὐτοῦ τῶν ἀγορανομούντων	τινὰ	ἐσήγαγον· καὶ πάντας μετὰ τοῦτο
[47, 9]	καὶ εὐνοίας ἢ μίσους πρός	τινα	ἔχοντες ἦσαν. ~ἐγὼ οὖν τὸ
[47, 7]	ἀφεῖναι (καὶ γὰρ τοῖς συγκρύψασί	τινα	θάνατος προείρητο) τὸν δὲ Φιλοποίμενα
[47, 20]	χρονίσας ἐπετήρει τὰ γιγνόμενα. καί	τινα	καὶ γράμματα ἐς τὴν Ῥώμην,
[47, 40]	τῇ Ῥώμῃ ταῦτ´ ἐγίγνετο, καί	τινα	καὶ λόγια καὶ πρὸ αὐτῶν
[47, 17]	καὶ τῆς ἀναισχυντίας ἐχώρησαν ὥστε	τινὰ	καὶ τὴν τῆς Ἀττίας τῆς
[47, 15]	συνάρχοντος αὐτοῦ μεταλλάξαντος, ἄλλον τέ	τινα	καὶ τὸν Οὐεντίδιον τὸν Πούπλιον
[47, 16]	ἐς λευκώματα ἐσγραφῆναι καὶ δεκατείαν	τινὰ	καινὴν δεκατευθῆναι σφόδρα πάντας ἠνίασε.
[47, 6]	ἐπιθυμίας τῶν στρατιωτῶν ἀποπληρώσωσι, κοινήν	τινα	κατὰ τῶν πλουσίων ἔχθραν προσέθεντο.
[47, 35]	οὐδὲ ἐπείρασαν διαβῆναι, ἑτέραν δέ	τινα	μακροτέραν κατὰ τὰς Κρηνίδας ὠνομασμένας
[47, 11]	πρὸς τὰς αὐτίκα συμφορὰς ἐκπλήττεσθαί	τινα	μήτε ἐς τὸ ἀφρόντιστον ὑπὸ
[47, 44]	οὐκ ἐξικνοῦντο. ἄλλος τις ἀποκτείνας	τινὰ	οὐδ´ ἀποθανεῖσθαί ποτε ὑπὸ τῆς
[47, 26]	συναιρόμενος, ἢ καὶ ἑαυτῷ δυναστείαν	τινὰ	περιβαλλόμενος, ἐνεόχμου. φωραθείς τε ὑπὸ
[47, 12]	πόλεις, τά τε ἄλλα τοῖς	τινα	περισώσασι καὶ διπλάσια τῶν τοῖς
[47, 26]	καὶ οὕτω μετὰ ταῦτα γράμματά	τινα	συνέπλασεν ὡς καὶ παρὰ τοῦ
[47, 37]	δὲ ἐκ παρατάξεως οὐδεμία χρόνον	τινὰ	συνηνέχθη, καίτοι καὶ τοῦ Καίσαρος
[47, 37]	ἤλασε, καὶ παραυτίκα μὲν ῥώμην	τινὰ	τοῖς σφετέροις παρέσχεν, ἐνεδρεύσας δέ
[47, 26]	τοῖς δὲ δὴ στρατιώταις προσπέμπων	τινὰ	τρόπον οὕτω τινὰς αὐτῶν ἐσφετερίσατο
[47, 49]	δ´ ἄρ´ ἐδούλευες τύχῃ" παρεκάλεσέ	τινα	τῶν συνόντων, ἵνα αὐτὸν ἀποκτείνῃ.
[47, 27]	ἀξιόλογον. καὶ ὁ μὲν δυνηθείς	τινα	χρόνον, ἔπειτα ὑπό τε Μαρκίου
[47, 19]	δὲ τούτοις ἀπεῖπον μὲν μηδεμίαν	εἰκόνα	αὐτοῦ, καθάπερ θεοῦ τινος ὡς
[47, 11]	πίστιν τοῦ πεφονευκέναι αὐτὸν λάβῃ,	εἰκόνα	ἑαυτοῦ πλησίον τῆς ἐκείνου κεφαλῆς
[47, 29]	αὐτοῦ πρὸς τὴν τοῦ Καίσαρος	εἰκόνα	ἔρριψε, κἀκ τούτου πᾶσαν τὴν
[47, 25]	ἐς τὰ νομίσματα ἃ ἐκόπτετο	εἰκόνα	τε αὑτοῦ καὶ πιλίον ξιφίδιά
[47, 3]	τότε συνεφέρετο, πλὴν ὅτι δύο	μόνα	λευκώματα, χωρὶς μὲν τῶν βουλευτῶν
[47, 39]	ἄκοντες συνέμιξαν. ~μέγιστον δὴ τὸν	ἀγῶνα	τοῦτον καὶ ὑπὲρ πάντας τοὺς
[47, 26]	ἀλλ´ ἢ τοῖς ἀμφὶ τὸν	Σκιπίωνα	τόν τε Κάτωνα καὶ τοὺς
[47, 31]	Καίσαρος τετοκέναι καὶ κατὰ τοῦτο	Καισαρίωνα	προσηγόρευε, βασιλέα τῆς Αἰγύπτου κληθῆναι.
[47, 27]	ἐπὶ πολὺ αὐτῷ διὰ τὸν	χειμῶνα	συνεγένοντο, καὶ διὰ τοῦτο οὐδὲ
[47, 11]	Ποπίλιος δὲ δὴ Λαίνας τὸν	Κικέρωνα	τὸν Μᾶρκον ἀπέκτεινε καίπερ εὐεργέτην
[47, 10]	τεθνηκότος σκευάσας, ἐξέσωσε, καὶ Κύιντον	Κικέρωνα	τὸν τοῦ Μάρκου ἀδελφὸν ὁ
[47, 26]	ἀμφὶ τὸν Σκιπίωνα τόν τε	Κάτωνα	καὶ τοὺς Πομπηίους συναιρόμενος, ἢ
[47, 24]	μὴ προκαταληφθῇ (σφόδρα γὰρ αὐτὸν	ἠγάπα)	καὶ περὶ τῷ υἱῷ μὴ
[47, 34]	τούτου καὶ οἱ ἐπιχώριοι τὰ	λοιπὰ	ἐθελονταὶ συγκατέπρησαν καὶ ἀλλήλους οἱ
[47, 40]	γὰρ πρόσθια ἵππῳ τὰ δὲ	λοιπὰ	ἡμιόνῳ ἐῴκει. καὶ ὁ τῆς
[47, 16]	αὐτὰ τετιμημένοι διεβάλλοντο, καὶ τὰ	λοιπὰ	προσαπώλλυσαν. ~εἰ δ´ οὖν τινες
[47, 14]	πολεμίους ἐποιήσαντο) πάντα καὶ τὰ	λοιπὰ	προσδιήρπαζον. ἵνα γὰρ καὶ πρὸ
[47, 3]	βῆμα αὖθις ἀνετίθεντο, καὶ τὰ	λοιπὰ	σώματα τὰ μὲν αὐτοῦ τε
[47, 0]	καὶ ἀπέθανον. Χρόνου πλῆθος τὰ	λοιπὰ	τῆς Γαΐου Οὐιβίου Πάνσου καὶ
[47, 14]	ἐγίγνετο, πολλὰ δὲ δὴ καὶ	ἄτοπα	καὶ περὶ τὰς τῶν ἄλλων
[47, 42]	χρηστὰ καὶ τὰ ἐν μοναρχίᾳ	ἄτοπα,	ὅσα ποτὲ αὐτοί τε ἐπεπόνθεσαν
[47, 8]	ἐχρῆτο κατεκέντησε, πολλὰ ἅμα καὶ	μιαρὰ	προσεπισκώπτουσα. καὶ οὗτοι δ´ οὖν
[47, 7]	τὸ μὲν πρῶτον ἐς κιβωτὸν	παρὰ	ἀπελευθέρῳ τινὶ Φιλοποίμενι κατέκρυψεν, ὥστε
[47, 48]	τοὺς πλείους, τῇ ἀνάγκῃ καὶ	παρὰ	γνώμην δουλεύσας, ἄλλως τε καὶ
[47, 5]	καὶ οἱ πάνυ φίλοι καὶ	παρὰ	δόξαν ἐκτείνοντο. ἄλλως μὲν γὰρ
[47, 3]	πλειόνων, ἐσεγράφησαν. τοῦτο δὲ οὐ	παρὰ	τὰς σφαγὰς τὰς ἐν τῷ
[47, 20]	δὲ καὶ εἰκόνας σφίσι χαλκᾶς	παρά	τε τὴν τοῦ Ἁρμοδίου καὶ
[47, 35]	τὸ δὲ δὴ ἄστυ τοῦτο	παρά	τε τῷ Παγγαίῳ καὶ παρὰ
[47, 17]	τοῦτο δὲ τοῖς στρατιώταις πολὺ	παρὰ	τὴν ἀξίαν πάντα ἐπιπράσκετο. ὥστε
[47, 25]	ἄλλο τι ἐν τῇ Μακεδονίᾳ	παρὰ	τὴν ἀπουσίαν αὐτοῦ νεωτερισθῇ, καὶ
[47, 20]	τε τὴν τοῦ Ἁρμοδίου καὶ	παρὰ	τὴν τοῦ Ἀριστογείτονος, ὡς καὶ
[47, 26]	γράμματά τινα συνέπλασεν ὡς καὶ	παρὰ	τοῦ Σκιπίωνός οἱ πεμφθέντα, καὶ
[47, 21]	καὶ χρήματα ἐκ τῆς Ἀσίας	παρὰ	τοῦ Τρεβωνίου ἦλθε. τὸ μὲν
[47, 19]	τὸ Ἰούλιον ἐπ´ αὐτοῦ κληθὲν	παρὰ	τῷ Κομιτίῳ ὠνομασμένῳ ᾠκοδόμουν, ὥσπερ
[47, 35]	παρά τε τῷ Παγγαίῳ καὶ	παρὰ	τῷ Συμβόλῳ κεῖται· Σύμβολον γὰρ
[47, 40]	τοῦ Ἀντωνίου κήπων, ὁμόρων ἀλλήλοις	παρὰ	τῷ Τιβέριδι ὄντων, ἠκούοντο. καὶ
[47, 40]	πως ἐς ταὐτὸ καὶ ὅσα	παρὰ	τῶν ἀνθρώπων κατὰ συντυχίαν ἐπράχθη
[47, 14]	τοὺς στρατιώτας τήν τε τροφὴν	παρὰ	τῶν πόλεων, ἐν αἷς ἐχείμαζον,
[47, 31]	κἀκ τούτου Ταρσεῖς ἐπαίνους τε	παρὰ	τῶν τριῶν ἀνδρῶν (ἐκεῖνοι γὰρ
[47, 45]	κατὰ Ἀντώνιον Κάσσιος δὲ κατὰ	Καίσαρα	ἀντετέτακτο, ἰσοπαλεῖς ἂν ἐγεγόνεσαν. νῦν
[47, 7]	ποιήσειν ἔμελλε, τηρήσασα, τόν τε	Καίσαρα	διὰ τῆς Ὀκταουίας τῆς ἀδελφῆς
[47, 26]	καὶ ἐξ αὐτῶν τόν τε	Καίσαρα	ἐν τῇ Ἀφρικῇ ἡττῆσθαι καὶ
[47, 21]	ἐψηφίσαντο. ~κἀν τούτῳ πυθόμενοι τὸν	Καίσαρα	ἐπὶ μεῖζον αἴρεσθαι, Κρητῶν μὲν
[47, 22]	γὰρ ὑπόπτως ἤδη πρὸς τὸν	Καίσαρα	ἔχοντες) ἰσχυρῶς τε αὐτὸν ἐπῄνεσαν
[47, 7]	τὸν ἄνδρα ἐξήγαγεν, ὥστε τὸν	Καίσαρα	θαυμάσαντα πάντας μὲν αὐτοὺς ἀφεῖναι
[47, 24]	ἐποίησεν· πρός τε γὰρ τὸν	Καίσαρα	καὶ πρὸς τὸν Ἀντώνιον ἀπὸ
[47, 30]	φιλίαν αὐτῶν, ἣν πρὸς τὸν	Καίσαρα	τὸν πρότερον εἶχον, προσεποιήσατο. κἀκ
[47, 18]	ἐποίουν, καὶ ἅμα καὶ τὸν	Καίσαρα	τὸν πρότερον ἐπὶ πλεῖστον ἐσέμνυνον.
[47, 41]	ἀνὴρ Θεσσαλὸς ἔδοξέν οἱ τὸν	Καίσαρα	τὸν πρότερον κεκελευκέναι εἰπεῖν τῷ
[47, 36]	τὸ στρατόπεδον ἐποιοῦντο, καὶ τὸν	Καίσαρα	τόν τε Ἀντώνιον σπουδῇ μετεπέμποντο.
[47, 34]	μετὰ δὲ τοῦτο πρὸς τὰ	Πάταρα	ὁ Βροῦτος ἦλθε, καὶ προεκαλέσατο
[47, 7]	κιβωτὸν αὐτὴν ἐσκομίσασα ἐκεῖθεν τὸν	ἄνδρα	ἐξήγαγεν, ὥστε τὸν Καίσαρα θαυμάσαντα
[47, 7]	δέ, Τανουσία γυνὴ ἐπιφανὴς τὸν	ἄνδρα	Τίτον Οὐίνιον ἐπικηρυχθέντα τὸ μὲν
[47, 24]	τε τῷ Κασσίῳ μὴ προκαταληφθῇ	(σφόδρα	γὰρ αὐτὸν ἠγάπα) καὶ περὶ
[47, 16]	καὶ δεκατείαν τινὰ καινὴν δεκατευθῆναι	σφόδρα	πάντας ἠνίασε. τῷ μὲν γὰρ
[47, 9]	δίκην ἔδοσαν οἱ δὲ καὶ	γέρα	ἔλαβον. οἷα γὰρ οὐχ ἑνὸς
[47, 33]	καὶ τὰ ὅσια καὶ τὰ	ἱερά,	πλὴν τοῦ ἅρματος τοῦ Ἡλίου,
[47, 18]	γὰρ τῇ πρώτῃ τοῦ ἔτους	ἡμέρᾳ	αὐτοί τε ὤμοσαν καὶ τοὺς
[47, 18]	συνέβαινε γὰρ ἐν τῇ αὐτῇ	ἡμέρᾳ	καὶ τὰ Ἀπολλώνια γίγνεσθαι, ἐψηφίσαντο
[47, 42]	παραδεικνύντες τε καθ´ ἓν ἕκαστον	ἑκάτερα	καὶ ἱκετεύοντές σφας τῶν μὲν
[47, 11]	τοῦ μέλλοντος τιθέμενον ἀσφαλεῖς ἐφ´	ἑκάτερα	τοὺς λογισμοὺς ποιεῖσθαι. ~καὶ τότε
[47, 10]	μὲν γὰρ καὶ κατέκρυψε τὸν	πατέρα	ὥστε μὴ εὑρεθῆναι, καὶ στρεβλωθεὶς
[47, 3]	ἔφερεν. ἀντ´ ἐκείνου δὲ δὴ	ἕτερα	καὶ πάνυ δυσχερῆ, καίπερ μηδεμίαν
[47, 38]	τά τε ἐκείνων καὶ τὰ	σφέτερα	(σύμμαχοί τε γὰρ αὐτοῖς καθ´
[47, 48]	προκαλούμενοι τοὺς στρατιώτας ἢ τὰ	σφέτερα	φρονῆσαι (καὶ γὰρ ὑπισχνοῦντό τινα
[47, 44]	τῶν ξιφῶν αὐτῶν λαμβανόμενοι τὰ	σφέτερα	ὡς καὶ ἐς ἀόπλους σφᾶς
[47, 25]	καὶ τῷ Ἀντωνίῳ προσπολεμήσων, περιβάλοιτο,	ἀμφότερα	διεπράξατο, Ῥασκυπόριδός οἱ δυνάστου τινὸς
[47, 11]	ἀλλ´ ἐς τὸ μέσον ἐπ´	ἀμφότερα	τὴν ἐλπίδα τοῦ μέλλοντος τιθέμενον
[47, 29]	μὴ καὶ ἐκεῖνοι ἐν ἐχθρῶν	μοίρᾳ	γένωνται, καὶ τὴν ἀντίταξιν τόν
[47, 5]	τι καὶ συμπράξαντας ἐν πολεμίου	μοίρᾳ	οἱ ἕτεροι ἐτίθεντο· καὶ οὕτω
[47, 18]	ἡρῷόν οἱ ἔν τε τῇ	ἀγορᾷ	καὶ ἐν τῷ τόπῳ ἐν
[47, 31]	παρεστήσαντο, καὶ πρὸς τὰ Ἀδανὰ	ὅμορά	τέ σφισι καὶ διάφορα ἀεὶ
[47, 31]	Ἀδανὰ ὅμορά τέ σφισι καὶ	διάφορα	ἀεὶ ὄντα ὥρμησαν, πρόφασιν ὡς
[47, 17]	οὐδὲ ἐξήρκει σφίσιν οὔτε ἡ	μισθοφορὰ	καίπερ ἐντελὴς οὖσα, οὔτε αἱ
[47, 30]	καὶ ταῖς Αἰγυπτίαις, ἃς ἡ	Κλεοπάτρα	αὐτῷ ἔπεμψε, καὶ προσέτι καὶ
[47, 31]	τῶν ἀπολωλότων ἔλαβον· ἥ τε	Κλεοπάτρα	διὰ τὴν συμμαχίαν ἣν τῷ
[47, 35]	πρὸς τὴν πόλιν κατὰ τὰ	μετέωρα	ἐπιπαρελθόντες ἐνταῦθα χωρὶς ἑκάτερος, ὥς
[47, 40]	προεδείχθη, ποταμοί τε ἐν τῇ	χώρᾳ	αὐτῶν οἱ μὲν παντάπασιν ἐξέλιπον
[47, 8]	ἐπέθηκε, καὶ τὸ στόμα αὐτῆς	διανοίξασα	τήν τε γλῶσσαν ἐξείλκυσε καὶ
[47, 3]	ἐκέχρητο ἐπανήχθησαν, καὶ ἡ πόλις	ἅπασα	νεκρῶν ἐπληρώθη· πολλοὶ μὲν γὰρ
[47, 7]	τῶν τριῶν ἐσελθεῖν διεπράξατο, κἀνταῦθα	ἐσπηδήσασα	τό τε πραχθὲν ἀγνοοῦντί οἱ
[47, 7]	συγγενής τις αὐτῆς ποιήσειν ἔμελλε,	τηρήσασα,	τόν τε Καίσαρα διὰ τῆς
[47, 39]	ἄκρατος, ἐς τοσοῦτον ἀρχῆς ὄγκον	προχωρήσασα,	σωφρονῆσαι δύναται· πολλοὺς δ´ ἂν
[47, 1]	περιρρυὲν καὶ συνῳδία τις νυκτὸς	περιηχήσασα	τάς τε θυμηδίας καὶ τὸν
[47, 24]	Πώλλα προμαθοῦσα τὴν ἐπιβουλήν, καὶ	δείσασα	περί τε τῷ Κασσίῳ μὴ
[47, 7]	ἐμήνυσε, καὶ τὴν κιβωτὸν αὐτὴν	ἐσκομίσασα	ἐκεῖθεν τὸν ἄνδρα ἐξήγαγεν, ὥστε
[47, 8]	ἐδέξατο, καὶ ἐμπικραναμένη οἱ καὶ	ἐμπτύσασα	ἐπί τε τὰ γόνατα ἐπέθηκε,
[47, 14]	τῶν οἰκοδομημάτων λαμβάνωσι καὶ ἐκείνοις	ὅσα	βούλονται διδῶσι, προεῖπον μηδένα τῶν
[47, 41]	δὲ ἑτέροις τέρας μὲν οὐδέν,	ὅσα	γε ἡμεῖς ἴσμεν, ἐγένετο, ὄψεις
[47, 35]	Ἀσίαν αὖθις ἦλθον, καὶ πάνθ´	ὅσα	ἐκ διαβολῶν, οἷα ἐν τοῖς
[47, 6]	ὁ Μᾶρκος ταμιεύσας ἀπῄτησε πάνθ´	ὅσα	ἐπ´ αὐτοῖς εἰλήφεσαν, ἧττόν τινα
[47, 3]	ποταμὸν ἐνεβάλλετο. τά τε ἄλλα	ὅσα	ἐπὶ τοῦ Σύλλου πρότερον ἐπέπρακτο,
[47, 18]	ἀσφάλειαν πόρρωθεν προπαρασκευάσοντες, καὶ πάνθ´	ὅσα	ἐς τιμὴν αὐτοῦ ἔφερε, προθύμως
[47, 4]	παρεῖχον, καὶ οἱ ἕτεροι πάνθ´	ὅσα	παθεῖν ἐδύναντο λογιζόμενοι πολὺ ταῖς
[47, 40]	δέ πως ἐς ταὐτὸ καὶ	ὅσα	παρὰ τῶν ἀνθρώπων κατὰ συντυχίαν
[47, 42]	καὶ τὰ ἐν μοναρχίᾳ ἄτοπα,	ὅσα	ποτὲ αὐτοί τε ἐπεπόνθεσαν καὶ
[47, 17]	οὔτε ἡ μισθοφορὰ καίπερ ἐντελὴς	οὖσα,	οὔτε αἱ ἔξωθεν ἐπιφοραὶ καίτοι
[47, 24]	ὅτι ἡ μήτηρ αὐτοῦ Πώλλα	προμαθοῦσα	τὴν ἐπιβουλήν, καὶ δείσασα περί
[47, 19]	ἀπὸ δείπνου πρὸς ἑσπέραν οἴκαδε	ἐπανιοῦσα	ἠγνοήθη τε καὶ ὑβρίσθη. τάς
[47, 49]	δὲ δὴ Πορκία ἄνθρακα διάπυρον	καταπιοῦσα	ἀπέθανε. τῶν δὲ ἀνδρῶν τῶν
[47, 24]	καταφωραθῇ, τό τε ἐπιβούλευμα αὐτὴ	ἑκοῦσα	τῷ Κασσίῳ προεμήνυσε καὶ τὴν
[47, 49]	τῷ ἀπὸ τοῦ Δυρραχίου διάπλῳ	περιπεσοῦσα	ἐς τὴν θάλασσαν ἐρρίφη. τελευτήσαντος
[47, 8]	κατεκέντησε, πολλὰ ἅμα καὶ μιαρὰ	προσεπισκώπτουσα.	καὶ οὗτοι δ´ οὖν ὅμως
[47, 31]	ἐπιστρατεύσαντες αὐτῷ παρεστήσαντο, καὶ πρὸς	τὰ	Ἀδανὰ ὅμορά τέ σφισι καὶ
[47, 17]	ἐπιφοραὶ καίτοι παμπληθεῖς γενόμεναι, οὐ	τὰ	ἆθλα τῶν φόνων μέγιστα δὴ
[47, 18]	ἐν τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ καὶ	τὰ	Ἀπολλώνια γίγνεσθαι, ἐψηφίσαντο τῇ προτεραίᾳ
[47, 18]	Ἀπολλώνια γίγνεσθαι, ἐψηφίσαντο τῇ προτεραίᾳ	τὰ	γενέσια ἀγάλλεσθαι, ὡς καὶ λογίου
[47, 20]	μετὰ τοῦ Βρούτου χρονίσας ἐπετήρει	τὰ	γιγνόμενα. καί τινα καὶ γράμματα
[47, 8]	οἱ καὶ ἐμπτύσασα ἐπί τε	τὰ	γόνατα ἐπέθηκε, καὶ τὸ στόμα
[47, 5]	καὶ σφαγῆναι πρὸς αὐτῶν, ἐληλύθει·	τὰ	δὲ δὴ κοινὰ πράγματα καὶ
[47, 15]	διὰ τοῦτο καταλυθεισῶν οὐκ ἀντεποιήσαντο,	τὰ	δὲ δὴ πράγματα πρός τε
[47, 42]	ἱκετεύοντές σφας τῶν μὲν ὀριγνήσασθαι	τὰ	δὲ ἐκκλῖναι καὶ τῶν μὲν
[47, 3]	ὑπὸ κυνῶν ὀρνίθων τε ἠσθίετο,	τὰ	δὲ ἐς τὸν ποταμὸν ἐνεβάλλετο.
[47, 14]	ἀπολλυμένων ἐδελέαζον, τὰ μὲν ἐπευωνίζοντες	τὰ	δὲ καὶ προῖκά σφισι χαριζόμενοι,
[47, 40]	τὰ μὲν γὰρ πρόσθια ἵππῳ	τὰ	δὲ λοιπὰ ἡμιόνῳ ἐῴκει. καὶ
[47, 42]	καὶ τῶν μὲν ἔρωτα λαβεῖν	τὰ	δὲ μὴ παθεῖν φυλάξασθαι, οἱ
[47, 31]	μέν σφας οὐδὲν δεινὸν εἰργάσατο,	τὰ	δὲ χρήματα τά τε ἴδια
[47, 14]	κατὰ τὴν χώραν, ὡς ἐπὶ	τὰ	δεδημευμένα τά τε τῶν ἀνθισταμένων
[47, 6]	προηγόρευσαν ὅτι οὐδένα αὐτῶν ἐς	τὰ	δημόσια γράμματα ἐσγράψουσι. τούς τε
[47, 31]	χρήματα τά τε ἴδια καὶ	τὰ	δημόσια πάντα ἀφείλετο. κἀκ τούτου
[47, 2]	στρατιωτῶν ἁπάντων ἦλθον, καὶ παραχρῆμα	τὰ	δόξαντά σφισι διὰ τῶν δημάρχων
[47, 17]	πράγματα σχεῖν. ὁπότε γὰρ βίᾳ	τὰ	δύο μέρη φανερῶς ἐσυλῶντο, πῶς
[47, 40]	Ῥώμῃ καὶ ἐν τῇ Μακεδονίᾳ	τὰ	ἐκβάντα ἀπ´ αὐτοῦ προεμαντεύσατο. ἐν
[47, 25]	τὴν Μακεδονίαν ἐλθὼν καὶ πάντα	τὰ	ἐκεῖ κρατυνάμενος ἐς τὴν Ἀσίαν
[47, 28]	ἅμα τὰς πύλας ἐσπεσόντες πάντα	τὰ	ἐν αὐτῷ ὄντα συνέχεαν καὶ
[47, 46]	τοῦ τ´ Ἀντωνίου πᾶν καὶ	τὰ	ἐν αὐτῷ πάντα ἁλῶναι (ἀφ´
[47, 42]	τε ἐν ἰσονομίᾳ χρηστὰ καὶ	τὰ	ἐν μοναρχίᾳ ἄτοπα, ὅσα ποτὲ
[47, 32]	τε ἐν τῇ Συρίᾳ καὶ	τὰ	ἐν τῇ Κιλικίᾳ κατεστήσατο, ἐς
[47, 31]	(ἐκεῖνοι γὰρ τὰ πράγματα ἤδη	τὰ	ἐν τῇ Ῥώμῃ εἶχον) καὶ
[47, 29]	οὔτε τὸν Ἀντώνιον ἐνενικήκει οὔτε	τὰ	ἐν τῷ ἄστει διὰ χειρὸς
[47, 4]	αὐτῶν ἐς τὸ καινῶσαί πως	τὰ	ἐπιβουλεύματα ἐξ ἐπιτεχνήσεως παρεῖχον, καὶ
[47, 31]	τῇ πόλει αὐτὸν ἐδέξαντο οὔτε	τὰ	ἐπιτήδειά οἱ παρέσχον. ἐπειδή τε
[47, 36]	Σύμβολον ἐκκρούσαντες αὐτοὺς κατέλαβον, καὶ	τὰ	ἐπιτήδεια ταύτῃ τε δι´ ἐλάττονος
[47, 33]	χρήματα καὶ τὰ ὅσια καὶ	τὰ	ἱερά, πλὴν τοῦ ἅρματος τοῦ
[47, 14]	ὅπως γὰρ ἀδεῶς αὐτοί τε	τὰ	κάλλιστα καὶ τῶν χωρίων καὶ
[47, 29]	ἐνεχείρισαν· καὶ μετὰ τοῦτο μαθόντες	τὰ	κατὰ τὸν Κάσσιον, πρὶν καὶ
[47, 15]	ὠνητιᾶν ἔτι. ~περὶ μὲν οὖν	τὰ	κτήματα τοῦθ´ οὕτως ἐγίγνετο, τὰς
[47, 40]	γὰρ ταῖς ἀνοχαῖς ὁ πολίαρχος	τὰ	Λατιάρια, οὔτ´ ἄλλως προσήκοντα αὐτῷ
[47, 13]	μὲν τῶν τὸ πρῶτον ἐς	τὰ	λευκώματα ἐγγραφέντων ἀπηλίφησαν, πολλοὶ δὲ
[47, 34]	γὰρ τούτου καὶ οἱ ἐπιχώριοι	τὰ	λοιπὰ ἐθελονταὶ συγκατέπρησαν καὶ ἀλλήλους
[47, 16]	ὀρθῶς αὐτὰ τετιμημένοι διεβάλλοντο, καὶ	τὰ	λοιπὰ προσαπώλλυσαν. ~εἰ δ´ οὖν
[47, 14]	μετέστησαν, πολεμίους ἐποιήσαντο) πάντα καὶ	τὰ	λοιπὰ προσδιήρπαζον. ἵνα γὰρ καὶ
[47, 3]	τὸ βῆμα αὖθις ἀνετίθεντο, καὶ	τὰ	λοιπὰ σώματα τὰ μὲν αὐτοῦ
[47, 0]	ἡττήθησαν καὶ ἀπέθανον. Χρόνου πλῆθος	τὰ	λοιπὰ τῆς Γαΐου Οὐιβίου Πάνσου
[47, 25]	Ῥασκυπόριδός οἱ δυνάστου τινὸς ἐς	τὰ	μάλιστα βοηθήσαντος. ἐντεῦθεν δὲ ἐς
[47, 6]	τοῖς ἀναγκαίοις, ὑφ´ ὧνπερ ἐς	τὰ	μάλιστα καὶ σωθήσεσθαι καὶ τιμηθήσεσθαι
[47, 46]	πάντα ἁλῶναι (ἀφ´ οὗπερ καὶ	τὰ	μάλιστα τέκμαρσιν τὸ ὄναρ ἔσχεν·
[47, 34]	Λυκίων στράτευμα ἀπαντῆσαν αὐτῷ πρὸς	τὰ	μεθόρια μάχῃ τε ἐκράτησε καὶ
[47, 42]	τῷ μέλλοντι προκάμνοντες εἴποιεν. καὶ	τὰ	μὲν ἄλλα ὁμοιοτροπώτατα, ἅτε καὶ
[47, 3]	ἀνετίθεντο, καὶ τὰ λοιπὰ σώματα	τὰ	μὲν αὐτοῦ τε ἐρριπτεῖτο καὶ
[47, 40]	ἡμίονός τε διφυὲς τέρας ἔτεκε·	τὰ	μὲν γὰρ πρόσθια ἵππῳ τὰ
[47, 35]	γὰρ ἔργῳ καθ´ ἓν ηὐλίσαντο.	τὰ	μὲν γὰρ στρατόπεδα, ὡς καὶ
[47, 14]	κτήμασι τοῖς τῶν ἀπολλυμένων ἐδελέαζον,	τὰ	μὲν ἐπευωνίζοντες τὰ δὲ καὶ
[47, 44]	πολλῷ δὲ καὶ ξιφισμῷ ἐχρήσαντο,	τὰ	μὲν πρῶτα περισκοποῦντες ὅπως τε
[47, 35]	καὶ πρὸς τὴν πόλιν κατὰ	τὰ	μετέωρα ἐπιπαρελθόντες ἐνταῦθα χωρὶς ἑκάτερος,
[47, 25]	ταῦτά τε ἔπρασσεν, καὶ ἐς	τὰ	νομίσματα ἃ ἐκόπτετο εἰκόνα τε
[47, 45]	ἡ τροπὴ ἐγένετο, ἔς τε	τὰ	οἰκεῖα ἐρύματα πολὺ ἀπ´ ἀλλήλων
[47, 3]	ἐπεὶ ὅτι γε οὐκ ἀναμὶξ	τὰ	ὀνόματα τῶν πρώτων τοῖς πολλοῖς
[47, 17]	ἐπεσκεύαζον. μόνοι δὲ δὴ οἱ	τὰ	ὅπλα ἔχοντες ὑπερεπλούτησαν. οὐδὲ γὰρ
[47, 41]	μένουσι σωτηρίαν, ἐς δὲ δὴ	τὰ	ὅπλα τάς τε μάχας ἰοῦσι
[47, 33]	ναῦς καὶ τὰ χρήματα καὶ	τὰ	ὅσια καὶ τὰ ἱερά, πλὴν
[47, 29]	σύμπαν τοῖς ὑπάτοις προσέταξαν, ἐπειδὰν	τὰ	παρόντα κατορθώσωσι, ποιήσασθαι (τὸν γὰρ
[47, 34]	ἀνεχρήσαντο. μετὰ δὲ τοῦτο πρὸς	τὰ	Πάταρα ὁ Βροῦτος ἦλθε, καὶ
[47, 4]	ἐποιοῦντο, καὶ διὰ τοῦθ´ ἧττον	τὰ	πλείω κακοτρόπως, οἷα οὐκ ἐκ
[47, 45]	τὸν Κάσσιον οὐδέν οἱ ὅμοιον	τὰ	πολέμια ὄντα ἐξενίκησε. καὶ τότε
[47, 19]	ἅμα δι´ αὐτῶν τιμῶντες, καὶ	τὰ	πράγματα ἐπὶ μακρότερον ταῖς τῶν
[47, 32]	ᾔσθοντο, συνῆλθόν τε ἐκεῖ καὶ	τὰ	πράγματα ἔτι καὶ μᾶλλον ἐκοινώσαντο·
[47, 31]	τῶν τριῶν ἀνδρῶν (ἐκεῖνοι γὰρ	τὰ	πράγματα ἤδη τὰ ἐν τῇ
[47, 7]	τε ὢν καὶ ἄρτι ἐς	τὰ	πράγματα παριὼν οὔτ´ ἄλλως {ἂν}
[47, 32]	τῶν τριῶν ἀνδρῶν ἔμαθον καὶ	τὰ	πραττόμενα ὑπ´ αὐτῶν κατὰ σφῶν
[47, 4]	ἐλάμβανον. τότε δὲ πάντα μὲν	τὰ	προτολμηθέντα οἱ μὲν αὐτοὶ χειρουργήσαντες
[47, 44]	τε προβλήματα ἀπέσπων καὶ ἐς	τὰ	στήθη ἔτυπτον. ἄλλοι τῶν ξιφῶν
[47, 38]	ἐς χεῖρας ἐλθεῖν· ὡς μέντοι	τὰ	στρατεύματα, ἅτε ἐκ τοῦ ὑπηκόου
[47, 22]	τήν τε Μακεδονίαν διήγαγε, καὶ	τὰ	στρατεύματα στασιασθέντα οἱ ὑπὸ τοῦ
[47, 45]	φυγαὶ ἀμφοῖν ὁμοίως συνέβησαν, καὶ	τὰ	στρατόπεδα ἀμφοτέρωθεν ἑάλω. τοῦ τε
[47, 28]	τὴν λοιπὴν εὔκλειαν ᾠκειώσατο, καὶ	τὰ	στρατόπεδα τά τε τοῦ Βάσσου
[47, 43]	ὑπέσχοντο. ~κἀκ τούτου πρῶτον μὲν	τὰ	συνθήματα αὐτοῖς διῆλθεν (ἦν δὲ
[47, 38]	δὲ τά τε ἐκείνων καὶ	τὰ	σφέτερα (σύμμαχοί τε γὰρ αὐτοῖς
[47, 48]	ἐνέβαλον, προκαλούμενοι τοὺς στρατιώτας ἢ	τὰ	σφέτερα φρονῆσαι (καὶ γὰρ ὑπισχνοῦντό
[47, 44]	ἄλλοι τῶν ξιφῶν αὐτῶν λαμβανόμενοι	τὰ	σφέτερα ὡς καὶ ἐς ἀόπλους
[47, 22]	ἐπιόντα αὐτὸν καλῶς ἀμύναιτο, καὶ	τά	τε ἄλλα ἄριστα δὴ τήν
[47, 6]	καὶ ἀντὶ πλειόνων ἐλάττονας, ἠλλάττοντο,	τά	τε ἄλλα ἐν ἀγορᾶς τρόπῳ
[47, 3]	δὲ ἐς τὸν ποταμὸν ἐνεβάλλετο.	τά	τε ἄλλα ὅσα ἐπὶ τοῦ
[47, 12]	καὶ ἐς τὰς ἄλλας πόλεις,	τά	τε ἄλλα τοῖς τινα περισώσασι
[47, 47]	οὖσαν μετεστρατοπεδεύσατο, καὶ ἐκεῖθεν ὁρμώμενος	τά	τε ἄλλα τοὺς ἐναντίους ἐλύπει
[47, 20]	καὶ ἀστυνόμος ὁ Κάσσιος ἦν,	τά	τε Ἀπολλώνια οὐδέπω διεωρτάκει. ἀλλ´
[47, 30]	κἀκ τούτων ἡμέρας τινὰς ἰσχύσας	(τά	τε γὰρ ἄλλα καὶ τὸ
[47, 2]	ἐκ τεράτων δέους αὐτοῖς ὄντος.	τά	τε γὰρ σημεῖα τοῦ στρατεύματος
[47, 18]	καὶ τεθνεῶτι τιμὴν ἱερομηνίας ἔνεμον.	τά	τε γενέσια αὐτοῦ δαφνηφοροῦντας καὶ
[47, 22]	πραχθέντα οἱ δηλῶν καὶ ἑαυτὸν	τά	τε ἔθνη καὶ τοὺς στρατιώτας
[47, 38]	τῷ πλήθει ἐπλεονέκτουν) ἐκλογιζόμενοι δὲ	τά	τε ἐκείνων καὶ τὰ σφέτερα
[47, 42]	ἀδέσποτον τοῖς σφετέροις προεβάλλοντο, καὶ	τά	τε ἐν ἰσονομίᾳ χρηστὰ καὶ
[47, 22]	αὐτόν· ἐπεὶ δὲ ὁ Καῖσαρ	τά	τε ἐν τῇ Ῥώμῃ ἀκριβῶς
[47, 32]	τὴν Ἰταλίαν προδιαβῆναι· ἐπεὶ δὲ	τά	τε ἐν τῇ Ῥώμῃ καθίστασθαι
[47, 32]	Αἰγύπτου κληθῆναι. ~Κάσσιος δὲ ἐπειδὴ	τά	τε ἐν τῇ Συρίᾳ καὶ
[47, 31]	δεινὸν εἰργάσατο, τὰ δὲ χρήματα	τά	τε ἴδια καὶ τὰ δημόσια
[47, 22]	Ἤπειρον προσλαβών, ἐπέστειλε τῇ γερουσίᾳ,	τά	τε πραχθέντα οἱ δηλῶν καὶ
[47, 44]	κατὰ νώτου ἔπαιον, οἱ δὲ	τά	τε προβλήματα ἀπέσπων καὶ ἐς
[47, 45]	πρότερον τὸ γεγονὸς ἔμαθον πρὶν	τά	τε ταφρεύματα διαπορθηθῆναι καὶ ἀλλήλοις
[47, 34]	πῦρ ἐς τὰς μηχανὰς ἐμβαλόντων,	τά	τε τοξεύματα καὶ ἀκόντια ἅμα
[47, 28]	εὔκλειαν ᾠκειώσατο, καὶ τὰ στρατόπεδα	τά	τε τοῦ Βάσσου καὶ τὰ
[47, 14]	χώραν, ὡς ἐπὶ τὰ δεδημευμένα	τά	τε τῶν ἀνθισταμένων ἔτι, διαπέμποντες
[47, 26]	Συρίαν ἦλθε, καὶ ἀμαχεὶ πάντα	τά	τε τῶν δήμων καὶ τὰ
[47, 14]	οὔτε ταῦτα πλὴν ὀλίγων ἐδόθη,	τά	τε τῶν λοιπῶν καὶ πάνυ
[47, 26]	αὑτοῦ ὄντι ὁ Καῖσαρ πάντα	τὰ	τῇδε κατὰ τὴν ἐκ τῆς
[47, 27]	ἔκ τε τῶν περιχώρων οἱ	τὰ	τοῦ Καίσαρος φρονοῦντες καὶ ἐκ
[47, 31]	ὄντα ὥρμησαν, πρόφασιν ὡς καὶ	τὰ	τοῦ Κασσίου πράσσοντα ποιησάμενοι. πυθόμενος
[47, 37]	καθαίρετος ἔδοξεν εἶναί σφισι, καὶ	τὰ	τοῦ Κασσίου τοῦ τε Βρούτου
[47, 26]	τῶν προπαρεσκευασμένων κατέλαβε, κἀντεῦθεν πρὸς	τὰ	τοῦ Σέξτου στρατόπεδα προσχωρῶν περιέπεσεν
[47, 37]	ἓν καὶ ἐς ἔρυμα ἓν	τὰ	τρία στρατεύματα συνήγαγον. ἀντικαθημένων δὲ
[47, 42]	τούς τε σφαγέας τιμωρήσασθαι καὶ	τὰ	τῶν ἀντικαθεστώτων σχεῖν, ἄρξαι τε
[47, 33]	συμμαχῆσαι ἤθελον. ὑποπτεύσαντες οὖν αὐτοὺς	τὰ	τῶν ἐναντίων, ἐπειδὴ εὖ ὑπὸ
[47, 28]	τά τε τοῦ Βάσσου καὶ	τὰ	τῶν ἑτέρων οὐδὲν ἐπιπονήσας προσέθετο.
[47, 17]	ἐλάμβανον, οἱ δὲ καὶ ἐς	τὰ	τῶν ζώντων ἔτι γερόντων τε
[47, 26]	τά τε τῶν δήμων καὶ	τὰ	τῶν στρατευμάτων προσεποιήσατο. ἡ δὲ
[47, 18]	ἄλλους ὥρκωσαν βέβαια νομιεῖν πάντα	τὰ	ὑπ´ ἐκείνου γενόμενα (καὶ τοῦτο
[47, 33]	τὰς δὲ δὴ ναῦς καὶ	τὰ	χρήματα καὶ τὰ ὅσια καὶ
[47, 14]	ἀξίαν ἐσέπραξαν· τοῦτο δὲ τοὺς	τὰ	χωρία ἔχοντας τὸ ἥμισυ τῶν
[47, 45]	συμβαίνει, συνεμεμίχεσαν, ἢ Βροῦτος μὲν	κατὰ	Ἀντώνιον Κάσσιος δὲ κατὰ Καίσαρα
[47, 45]	μὲν κατὰ Ἀντώνιον Κάσσιος δὲ	κατὰ	Καίσαρα ἀντετέτακτο, ἰσοπαλεῖς ἂν ἐγεγόνεσαν.
[47, 26]	ἡττηθεὶς ἐτρώθη. παθὼν δὲ τοῦτο	κατὰ	μὲν τὸ ἰσχυρὸν οὐκέτ´ αὐτοῦ
[47, 35]	ἔς τε τὸ μέσον καὶ	κατὰ	μόνας προενεγκόντες καὶ διαλυσάμενοι ἐς
[47, 37]	δείσας ἑκάτερον, εἴτε τι ἐλαττωθείη	κατὰ	μόνας συμβαλὼν εἴτε καὶ κρατήσειεν
[47, 44]	τῶν κρανῶν αὐτοὺς ἦγχον καὶ	κατὰ	νώτου ἔπαιον, οἱ δὲ τά
[47, 33]	ἐκ τῆς διατριβῆς ἣν ἐκεῖ	κατὰ	παιδείαν ἐπεποίητο εἶχε) τὰς δὲ
[47, 28]	σύες ἄγριοι ἐς τὸ στρατόπεδον	κατὰ	πάσας ἅμα τὰς πύλας ἐσπεσόντες
[47, 42]	γε μάλιστα αὐτοὺς ἐπέρρωσε, καὶ	κατὰ	πεντακισχιλίας σφίσι δραχμὰς δώσειν ὑπέσχοντο.
[47, 40]	καὶ ὅσα παρὰ τῶν ἀνθρώπων	κατὰ	συντυχίαν ἐπράχθη ἔδοξεν· ἔν τε
[47, 32]	καὶ τὰ πραττόμενα ὑπ´ αὐτῶν	κατὰ	σφῶν ᾔσθοντο, συνῆλθόν τε ἐκεῖ
[47, 35]	ἐγένοντο, καὶ πρὸς τὴν πόλιν	κατὰ	τὰ μετέωρα ἐπιπαρελθόντες ἐνταῦθα χωρὶς
[47, 35]	διαβῆναι, ἑτέραν δέ τινα μακροτέραν	κατὰ	τὰς Κρηνίδας ὠνομασμένας περιελθόντες φυλακῇ
[47, 26]	ὁ Καῖσαρ πάντα τὰ τῇδε	κατὰ	τὴν ἐκ τῆς Αἰγύπτου ἐπὶ
[47, 7]	δὲ καὶ ὑπὸ τοῦ Καίσαρος	κατὰ	τὴν τῆς δυναστείας κοινωνίαν γίγνεσθαι,
[47, 21]	προσεχώρησε, καὶ ὁ Ἀντώνιος κωλυθεὶς	κατὰ	τὴν τοῦ Καίσαρος ἐν τῇ
[47, 14]	ἐχείμαζον, προῖκα λαμβάνειν ἐποίησαν, καὶ	κατὰ	τὴν χώραν, ὡς ἐπὶ τὰ
[47, 21]	ἐπελθὼν προκατέλαβε καὶ ἦν αὐτῷ	κατὰ	τὸ στασιωτικὸν διάφορος, οὐ μὴν
[47, 6]	συχνοὶ καὶ τοῖς πάνυ συγγενέσι	κατὰ	τὸ στασιωτικὸν προσεκεκρούκεσαν. ἀμέλει τῷ
[47, 48]	ὥσπερ γὰρ ὁ ἀετὸς ὁ	κατὰ	τὸν Βροῦτον ὢν ἠλαττώθη τε
[47, 29]	καὶ μετὰ τοῦτο μαθόντες τὰ	κατὰ	τὸν Κάσσιον, πρὶν καὶ ὁτιοῦν
[47, 27]	καὶ τοῖς Πάρθοις μετὰ τοῦτο	κατὰ	τοῦ Κράσσου συναράμενος, τότε παρεκλήθη
[47, 31]	ἐκ τοῦ Καίσαρος τετοκέναι καὶ	κατὰ	τοῦτο Καισαρίωνα προσηγόρευε, βασιλέα τῆς
[47, 11]	ὤν, καὶ δείσας μή τι	κατὰ	τοῦτο, οἷα καὶ ὁ Κίννας,
[47, 10]	ἀπέκτεινέ τέ τινα ἐντυχόντα οἱ	κατὰ	τύχην, καὶ τὴν στολὴν αὐτοῦ
[47, 6]	τῶν στρατιωτῶν ἀποπληρώσωσι, κοινήν τινα	κατὰ	τῶν πλουσίων ἔχθραν προσέθεντο. καὶ
[47, 45]	πάθους οὐκ ἐλάμβανεν. ~ἔμενον δὲ	κατὰ	χώραν ἀκριβῶς ἀμφότεροι, καὶ οὔθ´
[47, 47]	Θάσον εὐθὺς κρύφα ἔπεμψεν, ὀκνήσας	κατὰ	χώραν αὐτὸ θάψαι, μὴ τῷ
[47, 22]	τοῦ πατρὸς φονέας φανερῶς ἐτιμωρεῖτο,	κατὰ	χώραν ἔμεινε, καὶ διεσκόπει ὅπῃ
[47, 46]	ὄναρ ἔσχεν· εἰ γάρ τοι	κατὰ	χώραν ὁ Καῖσαρ ἐμεμενήκει, πάντως
[47, 19]	δι´ αὐτῶν τιμῶντες, καὶ τὰ	πράγματα	ἐπὶ μακρότερον ταῖς τῶν ἀρξόντων
[47, 32]	συνῆλθόν τε ἐκεῖ καὶ τὰ	πράγματα	ἔτι καὶ μᾶλλον ἐκοινώσαντο· τήν
[47, 31]	τριῶν ἀνδρῶν (ἐκεῖνοι γὰρ τὰ	πράγματα	ἤδη τὰ ἐν τῇ Ῥώμῃ
[47, 5]	ἐληλύθει· τὰ δὲ δὴ κοινὰ	πράγματα	καὶ αἱ τῶν δυναστειῶν διαλλαγαὶ
[47, 7]	ὢν καὶ ἄρτι ἐς τὰ	πράγματα	παριὼν οὔτ´ ἄλλως {ἂν} ἀνάγκην
[47, 15]	οὐκ ἀντεποιήσαντο, τὰ δὲ δὴ	πράγματα	πρός τε τὸ βούλημα καὶ
[47, 17]	τι λαβεῖν καὶ προσέτι καὶ	πράγματα	σχεῖν. ὁπότε γὰρ βίᾳ τὰ
[47, 43]	~κἀκ τούτου πρῶτον μὲν τὰ	συνθήματα	αὐτοῖς διῆλθεν (ἦν δὲ τοῖς
[47, 44]	ἔπαιον, οἱ δὲ τά τε	προβλήματα	ἀπέσπων καὶ ἐς τὰ στήθη
[47, 21]	προσλαβὼν εἶχε· καί οἱ καὶ	χρήματα	ἐκ τῆς Ἀσίας παρὰ τοῦ
[47, 8]	παρ´ ὧν γε καὶ πλείω	χρήματα	ἔλαβον ἢ τελευτησάντων εὑρήσειν ἤλπισαν·
[47, 27]	τὴν τῶν δούλων κατέλεγε, καὶ	χρήματα	ἤθροιζε καὶ ὅπλα κατεσκευάζετο. πράσσοντα
[47, 8]	καὶ κατ´ ἔχθραν καὶ διὰ	χρήματα,	καὶ ἔστιν οὓς οὐδὲ γιγνωσκομένους
[47, 30]	ὅπως καὶ παρ´ ἐκείνων καὶ	χρήματα	καὶ ναῦς λάβῃ· κἀνταῦθα ἀποληφθεὶς
[47, 32]	μηδέπω ὁμοφρονοῦντάς σφισι προσεκτῶντο καὶ	χρήματα	καὶ στρατιώτας ἤθροιζον. ~καὶ αὐτοῖς
[47, 33]	δὲ δὴ ναῦς καὶ τὰ	χρήματα	καὶ τὰ ὅσια καὶ τὰ
[47, 12]	καὶ ὑποδοχὴν καὶ ἐπικουρίαν καὶ	χρήματα	καὶ τιμὰς ὑπισχνούμενος. ὅθενπερ συχνοὶ
[47, 12]	διά τε ἔχθραν καὶ διὰ	χρήματα	παραπώλοντο, πλεῖστοι δὲ τῶν ἐπικηρυχθέντων
[47, 11]	διὰ τοῦτ´ ἤρεσεν ὥστε καὶ	χρήματα	πλείω τῶν ἐπηγγελμένων λαβεῖν. Μᾶρκος
[47, 31]	οὐδὲν δεινὸν εἰργάσατο, τὰ δὲ	χρήματα	τά τε ἴδια καὶ τὰ
[47, 26]	ἐπεραιώθη, καὶ λαβὼν παρ´ αὐτοῦ	χρήματα,	τῶν τε ἱππέων συχνούς, οὓς
[47, 36]	Ῥοδίοις ἐπαίνους τε ἔδοσαν καὶ	χρήματα	χαριεῖσθαι ὑπέσχοντο, αὐτοὶ δὲ ἐκ
[47, 15]	ἔτι. ~περὶ μὲν οὖν τὰ	κτήματα	τοῦθ´ οὕτως ἐγίγνετο, τὰς δὲ
[47, 20]	τὰ γιγνόμενα. καί τινα καὶ	γράμματα	ἐς τὴν Ῥώμην, ἅτε καὶ
[47, 6]	οὐδένα αὐτῶν ἐς τὰ δημόσια	γράμματα	ἐσγράψουσι. τούς τε οὖν ἄλλους
[47, 26]	ἀπελύθη. καὶ οὕτω μετὰ ταῦτα	γράμματά	τινα συνέπλασεν ὡς καὶ παρὰ
[47, 3]	ὅτι γε οὐκ ἀναμὶξ τὰ	ὀνόματα	τῶν πρώτων τοῖς πολλοῖς ἀλλὰ
[47, 25]	τε ἔπρασσεν, καὶ ἐς τὰ	νομίσματα	ἃ ἐκόπτετο εἰκόνα τε αὑτοῦ
[47, 4]	ἐς τὸ καινῶσαί πως τὰ	ἐπιβουλεύματα	ἐξ ἐπιτεχνήσεως παρεῖχον, καὶ οἱ
[47, 34]	τὰς μηχανὰς ἐμβαλόντων, τά τε	τοξεύματα	καὶ ἀκόντια ἅμα ἀφέντων, ἐς
[47, 45]	γεγονὸς ἔμαθον πρὶν τά τε	ταφρεύματα	διαπορθηθῆναι καὶ ἀλλήλοις τοὺς νενικηκότας
[47, 38]	χεῖρας ἐλθεῖν· ὡς μέντοι τὰ	στρατεύματα,	ἅτε ἐκ τοῦ ὑπηκόου τὸ
[47, 22]	τε Μακεδονίαν διήγαγε, καὶ τὰ	στρατεύματα	στασιασθέντα οἱ ὑπὸ τοῦ Ἀντωνίου
[47, 37]	ἐς ἔρυμα ἓν τὰ τρία	στρατεύματα	συνήγαγον. ἀντικαθημένων δὲ αὐτῶν ἀλλήλοις
[47, 45]	ἐγένετο, ἔς τε τὰ οἰκεῖα	ἐρύματα	πολὺ ἀπ´ ἀλλήλων ἀφεστηκότα τὴν
[47, 16]	τε Πλάγκου τοῦ Λουκίου ὑπατευσάντων	λευκώματα	αὖθις ἐξετέθη, θάνατον μὲν μηδενὶ
[47, 13]	τῶν τὸ πρῶτον ἐς τὰ	λευκώματα	ἐγγραφέντων ἀπηλίφησαν, πολλοὶ δὲ ὕστερον
[47, 16]	ὁμοίως καὶ γυναικῶν, εὐποροῦντας ἐς	λευκώματα	ἐσγραφῆναι καὶ δεκατείαν τινὰ καινὴν
[47, 3]	συνεφέρετο, πλὴν ὅτι δύο μόνα	λευκώματα,	χωρὶς μὲν τῶν βουλευτῶν χωρὶς
[47, 3]	αὖθις ἀνετίθεντο, καὶ τὰ λοιπὰ	σώματα	τὰ μὲν αὐτοῦ τε ἐρριπτεῖτο
[47, 8]	καὶ ἐμπτύσασα ἐπί τε τὰ	γόνατα	ἐπέθηκε, καὶ τὸ στόμα αὐτῆς
[47, 21]	ἦλθε. τὸ μὲν οὖν Ἑλληνικὸν	ἀπονητότατα	ἐκ τούτων, ἅτε μηδὲ δύναμίν
[47, 1]	τὸ κράτος ἕξων, ἠπείγοντο, καίπερ	ἐναργέστατα	μὲν καὶ πρότερον, σαφέστατα δὲ
[47, 7]	χαλεπώτατα καὶ τοῖς συναραμένοις τισὶν	ἐπιεικέστατα	ἐχρήσατο. τεκμήριον δέ, Τανουσία γυνὴ
[47, 41]	τῆς πρὸς τοὺς μαχομένους ὁμιλίας	περιφανέστατα,	καίπερ χαλεπῶς καὶ ἄνευ τῶν
[47, 20]	Ἀντωνίου τοῦ συστρατηγοῦ καὶ ἀπὼν	ἐκπρεπέστατα	ἐπετέλεσεν, αὐτὸς δὲ οὐκ εὐθὺς
[47, 1]	καίπερ ἐναργέστατα μὲν καὶ πρότερον,	σαφέστατα	δὲ καὶ τότε τὸ μέλλον
[47, 7]	τοὺς δεσπότας ἢ τοὺς φίλους	χαλεπώτατα	καὶ τοῖς συναραμένοις τισὶν ἐπιεικέστατα
[47, 42]	εἴποιεν. καὶ τὰ μὲν ἄλλα	ὁμοιοτροπώτατα,	ἅτε καὶ Ῥωμαίων ἀμφοτέρωθεν ὁμοίως
[47, 7]	πίστιν τοῦ τεθνηκέναι αὐτὸν παρασχεῖν·	μετὰ	δὲ τοῦτο δημοτελῆ ἑορτήν, ἣν
[47, 34]	καὶ ἀλλήλους οἱ πλείους ἀνεχρήσαντο.	μετὰ	δὲ τοῦτο πρὸς τὰ Πάταρα
[47, 31]	αὐτῷ, νομίσαντες ἰσχυρὸν αὐτὸν εἶναι,	μετὰ	δὲ τοῦτο τὴν ὀλιγότητα τῶν
[47, 28]	προσέθετο. καὶ αὐτῷ καθ´ ἓν	μετὰ	πάντων αὐτῶν αὐλιζομένῳ ὕδωρ ἐκ
[47, 17]	τῆς οὐσίας ἐκστάντι, τὸ τρίτον	μετὰ	ταῦτα αὐτῆς ἀπαιτῆσαι, τοῦτ´ ἔστι
[47, 26]	καὶ πιστευθεὶς ἀπελύθη. καὶ οὕτω	μετὰ	ταῦτα γράμματά τινα συνέπλασεν ὡς
[47, 33]	ἅρματος τοῦ Ἡλίου, παρεσπάσατο. καὶ	μετὰ	ταῦτα καὶ τὸν Ἀριοβαρζάνην συλλαβὼν
[47, 28]	αὐτοῦ τὴν αὐτίκα καὶ τὴν	μετὰ	ταῦτα καταστροφὴν τεκμήρασθαι. παραλαβὼν οὖν
[47, 43]	βέλη καὶ λίθους ἧκαν. καὶ	μετὰ	ταῦτα τό τε ἱππικὸν ἀντεξήλασαν
[47, 20]	ὁ Κάσσιος τὸ μὲν πρῶτον	μετὰ	τὴν ὁμολογίαν τὴν πρὸς τὸν
[47, 19]	τὸ χωρίον ὀνόματι τὴν ἀσυλίαν,	μετὰ	τὴν τῶν ἀνδρῶν ἄθροισιν, ἄνευ
[47, 8]	κατ´ αὐτοῦ δημηγορῶν ἠκούετο, ἐνταῦθα	μετὰ	τῆς χειρὸς τῆς δεξιᾶς, ὥσπερ
[47, 20]	ἀπέπλευσεν, ἀλλ´ ἐν τῇ Καμπανίᾳ	μετὰ	τοῦ Βρούτου χρονίσας ἐπετήρει τὰ
[47, 25]	τῶν γραμμάτων ὅτι τὴν πατρίδα	μετὰ	τοῦ Κασσίου ἠλευθερωκὼς εἴη· ~ἐν
[47, 21]	οἱ καὶ φίλους ἐκ τῆς	μετὰ	τοῦ Κράσσου στρατείας ὄντας ὥρμησε,
[47, 12]	τε οἰκείαν, καίπερ τῆς ἀρχῆς	μετὰ	τοῦθ´ ὑπὸ τοῦ Καίσαρος ἀποστερηθείς,
[47, 27]	Ἀντίστιος ἐς πολιορκίαν κατέκλεισε. καὶ	μετὰ	τοῦτο ἀγχώμαλα ἀγωνιζόμενοι, καὶ μηδέτεροι
[47, 30]	ἀλλ´ οὐδὲ ἄλλος οὐδείς, συχνῶν	μετὰ	τοῦτο ἐπιβουλευσάντων τῷ Κασσίῳ, ἐκολάσθη.
[47, 33]	ἐμπειρίαν σφῶν κρατήσας, ἐνίκησε· καὶ	μετὰ	τοῦτο καὶ αὐτὸς ἐς τὴν
[47, 27]	μοι, ὁμολογήσας, καὶ τοῖς Πάρθοις	μετὰ	τοῦτο κατὰ τοῦ Κράσσου συναράμενος,
[47, 29]	προσόρων ἐθνῶν ἄρχουσιν ἐνεχείρισαν· καὶ	μετὰ	τοῦτο μαθόντες τὰ κατὰ τὸν
[47, 22]	ταῦτα, καὶ τήν τε Μακεδονίαν	μετὰ	τοῦτο πᾶσαν καὶ τὴν Ἤπειρον
[47, 43]	τὴν σύνοδον αὐτοὺς ἐξοτρύνοντες. καὶ	μετὰ	τοῦτο σιωπή τε ἐξαπίνης πολλὴ
[47, 28]	καὶ τοὺς Ἰουδαίους παρεστήσατο. καὶ	μετὰ	τοῦτο τὸν μὲν Βάσσον καὶ
[47, 15]	ἀγορανομούντων τινὰ ἐσήγαγον· καὶ πάντας	μετὰ	τοῦτο τοὺς στρατηγούς, πέντε ἡμέρας
[47, 49]	ἐπὶ τὴν θάλασσαν διέφυγον καὶ	μετὰ	τοῦτο τῷ Σέξτῳ προσέθεντο.
[47, 48]	καίτοι γενναίως μαχόμενον, ἐνέδωκε. καὶ	μετὰ	τοῦτο φυγόντας αὐτοὺς ἄλλους ἄλλῃ
[47, 26]	κἀκ τούτου τήν τε Τύρον	μετὰ	τῶν προπαρεσκευασμένων κατέλαβε, κἀντεῦθεν πρὸς
[47, 2]	δὲ καὶ ἐκεῖνοι, χωρὶς ἑκάτερος,	μετὰ	τῶν στρατιωτῶν ἁπάντων ἦλθον, καὶ
[47, 42]	ἅτε καὶ Ῥωμαίων ἀμφοτέρωθεν ὁμοίως	μετὰ	τῶν συμμάχων σφῶν ὄντων, ἐρρήθη·
[47, 10]	ἐπέθηκεν, αὐτὸς δὲ τήν τε	ἐσθῆτα	καὶ τὸν δακτύλιον τοῦ δεσπότου
[47, 10]	μήνυσιν ἀπολεῖσθαι ἔμελλε, τήν τε	ἐσθῆτα	πρὸς αὐτὸν ἠλλάξατο, καὶ μετ´
[47, 31]	εἶναι, μετὰ δὲ τοῦτο τὴν	ὀλιγότητα	τῶν στρατιωτῶν κατανοήσαντες οὔτε τῇ
[47, 13]	τοῦ Μαρίου τοῦ τε Σύλλου	ὠμότητα,	ὥστε καὶ μισηθῆναι, οὔτ´ αὖ
[47, 46]	ἑκατόνταρχος, μαθὼν ὅτι διὰ τὴν	βραδυτῆτα	αὐτοῦ διώλετο, ἐπαπέθανεν. ~ὁ οὖν
[47, 42]	πολλὰ δὲ καὶ ἐς τὸ	ἔπειτα	ἁρμόζοντα αὐτῶν λεγόντων, οἷα ἄν
[47, 2]	Ῥώμην πρότερος μὲν ὁ Καῖσαρ	ἔπειτα	δὲ καὶ ἐκεῖνοι, χωρὶς ἑκάτερος,
[47, 43]	τινὶ κυκλοτερεῖ διὰ σαλπίγγων μελῳδοῦντες,	ἔπειτα	δὲ καὶ οἱ ἄλλοι οἱ
[47, 33]	ναυμαχίᾳ πρότερον μὲν περὶ Μύνδον,	ἔπειτα	δὲ πρὸς αὐτῇ τῇ Ῥόδῳ
[47, 44]	ἀποκτεῖναι καὶ ἑαυτοὺς σῶσαι ἐβούλοντο)	ἔπειτα	δὲ ὡς ἥ τε ὁρμή
[47, 41]	τότε τε εὐθὺς περιέθετο καὶ	ἔπειτα	πολλάκις ἔφερεν. οὗτος μὲν δὴ
[47, 43]	ὅ τι ποτὲ καὶ ἐδόθη)	ἔπειτα	σαλπικτὴς εἷς ἑκατέρωθεν ὑπεσήμηνε, καὶ
[47, 27]	ὁ μὲν δυνηθείς τινα χρόνον,	ἔπειτα	ὑπό τε Μαρκίου Κρίσπου καὶ
[47, 5]	τῶν γεγονότων ὀργῆς τῆς τε	ἔπειτα	ὑποψίας παρ´ οὐδὲν τὴν τοῦ
[47, 48]	τινα, ἀλλὰ προσεδρεύσαντες αὐτοῖς τὴν	νύκτα	ὡς ἑκάστοις οὐκ εἴασαν αὖθις
[47, 40]	καὶ ἐν τῇ Μακεδονίᾳ τὰ	ἐκβάντα	ἀπ´ αὐτοῦ προεμαντεύσατο. ἐν γὰρ
[47, 10]	οὐχ ὅσον οὐ προέδωκε τὸν	στίξαντα,	ἀλλὰ καὶ πάνυ προθύμως ἔσωσεν.
[47, 2]	ἁπάντων ἦλθον, καὶ παραχρῆμα τὰ	δόξαντά	σφισι διὰ τῶν δημάρχων ἐνομοθέτησαν.
[47, 14]	τε τῶν λοιπῶν καὶ πάνυ	πάντα	ἀδεῶς ἐπορθεῖτο. τοῦτο μὲν γὰρ
[47, 46]	πᾶν καὶ τὰ ἐν αὐτῷ	πάντα	ἁλῶναι (ἀφ´ οὗπερ καὶ τὰ
[47, 34]	ἄπωθεν οὖσι δόξαν ὡς καὶ	πάντα	ἄρδην ᾑρηκότες παρέσχον· ἐκ γὰρ
[47, 10]	ἦσαν. ~ἐγὼ οὖν τὸ μὲν	πάντα	αὐτὰ ἀκριβῶς καθ´ ἕκαστον ἐπεξελθεῖν
[47, 31]	τε ἴδια καὶ τὰ δημόσια	πάντα	ἀφείλετο. κἀκ τούτου Ταρσεῖς ἐπαίνους
[47, 17]	στρατιώταις πολὺ παρὰ τὴν ἀξίαν	πάντα	ἐπιπράσκετο. ὥστε τῶν μὲν ἰδιωτῶν
[47, 32]	προσκαταλῦσαι γλιχόμενοι, πολλῷ προθυμότερον κοινῇ	πάντα	καὶ ἐβουλεύοντο καὶ ἐποίουν. καὶ
[47, 14]	σφίσιν ἡμέρας μετέστησαν, πολεμίους ἐποιήσαντο)	πάντα	καὶ τὰ λοιπὰ προσδιήρπαζον. ἵνα
[47, 45]	μάχης, καὶ οἵ τε νενικηκότες	πάντα	κεκρατηκέναι καὶ οἱ ἡττημένοι πάντα
[47, 4]	τῶν παθῶν ἐλάμβανον. τότε δὲ	πάντα	μὲν τὰ προτολμηθέντα οἱ μὲν
[47, 45]	πάντα κεκρατηκέναι καὶ οἱ ἡττημένοι	πάντα	νενικῆσθαι ἐνόμισαν, καὶ οὐ πρότερον
[47, 15]	καὶ συνελόντι εἰπεῖν, καὶ τἆλλα	πάντα	ὅπως ποτὲ καὶ ἐδόκει αὐτοῖς
[47, 9]	καὶ πρὸς τὸ ἴδιον συμφέρον	πάντα	ποιούντων, καὶ μήτε τοὺς αὐτοὺς
[47, 40]	πρὸ τῶν ἀτοπωτάτων φιλεῖ προσημαίνειν,	πάντα	σφίσιν ἀκριβῶς καὶ ἐν τῇ
[47, 25]	ἐς τὴν Μακεδονίαν ἐλθὼν καὶ	πάντα	τὰ ἐκεῖ κρατυνάμενος ἐς τὴν
[47, 28]	πάσας ἅμα τὰς πύλας ἐσπεσόντες	πάντα	τὰ ἐν αὐτῷ ὄντα συνέχεαν
[47, 26]	τὴν Συρίαν ἦλθε, καὶ ἀμαχεὶ	πάντα	τά τε τῶν δήμων καὶ
[47, 26]	συγγενεῖ αὑτοῦ ὄντι ὁ Καῖσαρ	πάντα	τὰ τῇδε κατὰ τὴν ἐκ
[47, 18]	τοὺς ἄλλους ὥρκωσαν βέβαια νομιεῖν	πάντα	τὰ ὑπ´ ἐκείνου γενόμενα (καὶ
[47, 7]	ἄνδρα ἐξήγαγεν, ὥστε τὸν Καίσαρα	θαυμάσαντα	πάντας μὲν αὐτοὺς ἀφεῖναι (καὶ
[47, 14]	μή γε, θνήσκειν τὸν τοῦτο	ποιήσαντα.	καὶ ἐκείνους γε οὕτω μετεχειρίζοντο
[47, 38]	τριβῇ βαρυνόμενα καὶ τῶν ἀντιπολεμούντων	καταφρονήσαντα,	ὅτι τὸ καθάρσιον τὸ πρὸ
[47, 46]	ἐρύματος στερηθέντα ἄλλοσέ ποι διαφυγεῖν,	ὑποτοπήσαντα	δὲ καὶ τὸν Βροῦτον ἐσφάλθαι
[47, 4]	τότε δὲ πάντα μὲν τὰ	προτολμηθέντα	οἱ μὲν αὐτοὶ χειρουργήσαντες οἱ
[47, 46]	μάχης σωθῆναι, τοῦ τε ἐρύματος	στερηθέντα	ἄλλοσέ ποι διαφυγεῖν, ὑποτοπήσαντα δὲ
[47, 17]	ἆθλα τῶν φόνων μέγιστα δὴ	δοθέντα,	οὐχ αἱ κτήσεις τῶν χωρίων
[47, 22]	Μακεδονίαν διήγαγε, καὶ τὰ στρατεύματα	στασιασθέντα	οἱ ὑπὸ τοῦ Ἀντωνίου κατεστήσατο.
[47, 26]	καὶ παρὰ τοῦ Σκιπίωνός οἱ	πεμφθέντα,	καὶ ἐξ αὐτῶν τόν τε
[47, 22]	ἐπέστειλε τῇ γερουσίᾳ, τά τε	πραχθέντα	οἱ δηλῶν καὶ ἑαυτὸν τά
[47, 7]	ἐπιφανὴς τὸν ἄνδρα Τίτον Οὐίνιον	ἐπικηρυχθέντα	τὸ μὲν πρῶτον ἐς κιβωτὸν
[47, 5]	αὐτῶν ἐχθρὸν τιμωρήσασθαι, φίλον ἑτέρου	ὄντα,	ἐδύνατο μὴ ἀντιδιδοὺς ἄλλον, καὶ
[47, 45]	οὐδέν οἱ ὅμοιον τὰ πολέμια	ὄντα	ἐξενίκησε. καὶ τότε δὲ τῷ
[47, 21]	τὸν Ἀντώνιον ἐν τῇ Ἀπολλωνίᾳ	ὄντα	ἐστράτευσε, καὶ προαπαντήσαντός οἱ αὐτοῦ
[47, 11]	καίπερ εὐεργέτην αὐτοῦ ἐκ συνηγορήματος	ὄντα,	καὶ ἵνα γε μὴ ἀκουόμενος
[47, 31]	Κίμβρον φονέα τε τοῦ Καίσαρος	ὄντα	καὶ τότε Βιθυνῶν ἄρχοντα, πρός
[47, 24]	τὸν Δηιόταρον, καίπερ ὑπεργήρων τε	ὄντα	καὶ τῷ Κασσίῳ ἀπειπόντα τὴν
[47, 28]	ἐσπεσόντες πάντα τὰ ἐν αὐτῷ	ὄντα	συνέχεαν καὶ συνετάραξαν, ὥστε τινὰς
[47, 38]	ἐκ τοῦ ὑπηκόου τὸ πλεῖστον	ὄντα,	τῇ τε τριβῇ βαρυνόμενα καὶ
[47, 31]	τέ σφισι καὶ διάφορα ἀεὶ	ὄντα	ὥρμησαν, πρόφασιν ὡς καὶ τὰ
[47, 10]	διώκουσι, καὶ πλασάμενος ὡς καὶ	φεύγοντα	αὐτὸν ἀπεκτονὼς ἐπιστεύθη ἔκ τε
[47, 19]	μηδένα ἐς τὸ ἡρῷον αὐτοῦ	καταφυγόντα	ἐπ´ ἀδείᾳ μήτε ἀνδρηλατεῖσθαι μήτε
[47, 21]	καὶ ἐκεῖνον ἐς τὸ τεῖχος	προκαταφυγόντα	ἀπετείχισε μὲν καὶ ἐζώγρησεν ἐκ
[47, 42]	δὲ καὶ ἐς τὸ ἔπειτα	ἁρμόζοντα	αὐτῶν λεγόντων, οἷα ἄν τινες
[47, 14]	προεῖπον μηδένα τῶν ἄλλων μὴ	ὠνησείοντα	ἐς τὸ πρατήριον ἀπαντᾶν, εἰ
[47, 2]	τῆς γῆς ἐς τὸν οὐρανὸν	ἀνιόντα	ὤφθη, κτύπος τε ἀπ´ αὐτῶν
[47, 22]	ἔμεινε, καὶ διεσκόπει ὅπῃ ποτὲ	ἐπιόντα	αὐτὸν καλῶς ἀμύναιτο, καὶ τά
[47, 40]	πολίαρχος τὰ Λατιάρια, οὔτ´ ἄλλως	προσήκοντα	αὐτῷ οὔτ´ ἐν τῷ καιρῷ
[47, 40]	ἐς τὴν κατάλυσιν τῆς δημοκρατίας	συμβαίνοντα	ᾔδετο· ἐν δὲ δὴ τῇ
[47, 24]	τε ὄντα καὶ τῷ Κασσίῳ	ἀπειπόντα	τὴν βοήθειαν. διατρίβοντος δὲ αὐτοῦ
[47, 29]	τοῖς ὑπάτοις προσέταξαν, ἐπειδὰν τὰ	παρόντα	κατορθώσωσι, ποιήσασθαι (τὸν γὰρ Κάσσιον
[47, 16]	ἐξετέθη, θάνατον μὲν μηδενὶ ἔτι	φέροντα,	τὰς δὲ οὐσίας τῶν ζώντων
[47, 27]	χρήματα ἤθροιζε καὶ ὅπλα κατεσκευάζετο.	πράσσοντα	δὲ αὐτὸν ταῦτα Γάιός τις
[47, 31]	ὡς καὶ τὰ τοῦ Κασσίου	πράσσοντα	ποιησάμενοι. πυθόμενος δὲ ταῦτα ἐκεῖνος
[47, 32]	τὸν Σέξτον ἅτε καὶ ἐγγύθεν	ἐφεδρεύοντά	σφισιν ἀσχολίαν ἕξειν ἐνομίζοντο, οὐκ
[47, 29]	γὰρ Κάσσιον οὐδέπω τὴν Συρίαν	ἔχοντα	ᾔδεσαν) ἵνα δὲ μὴ ἐπὶ
[47, 38]	τὸν Σέξτον τήν τε Σικελίαν	ἔχοντα	καὶ τῆς Ἰταλίας πειρῶντα, μὴ
[47, 36]	τὸν Σέξτον τήν τε Σικελίαν	ἔχοντα	καὶ τῆς Ἰταλίας πειρῶντα προαπετράπετο)
[47, 31]	Καίσαρος ὄντα καὶ τότε Βιθυνῶν	ἄρχοντα,	πρός τε τὴν τοῦ Κασσίου
[47, 10]	καὶ ἐδιώκετο, ἀπέκτεινέ τέ τινα	ἐντυχόντα	οἱ κατὰ τύχην, καὶ τὴν
[47, 15]	τὸν Οὐεντίδιον τὸν Πούπλιον καίπερ	στρατηγοῦντα	ἀπέδειξαν, ἔς τε τὴν στρατηγίαν
[47, 46]	μὲν γὰρ ἑκατόνταρχον κατασκεψόμενον καὶ	ἀναγγελοῦντα	αὐτῷ ὅπου τε ὁ Βροῦτος
[47, 23]	γενησόμενον ὑπεξήγαγεν αὐτόν, ὡς καὶ	νοσοῦντά	τινα ἐς δίφρον κατάστεγον ἐμβαλών·
[47, 41]	καίτοι καὶ τότε ἔτι κακῶς	ἀρρωστοῦντα,	ἐξαγαγεῖν καὶ ἐς τὴν παράταξιν
[47, 16]	τὰς δὲ οὐσίας τῶν ζώντων	ἀποσυλῶντα	προσδεόμενοι γὰρ χρημάτων, ἅτε πολλὰ
[47, 38]	Σικελίαν ἔχοντα καὶ τῆς Ἰταλίας	πειρῶντα,	μὴ καὶ χρονισάντων αὐτῶν τήν
[47, 36]	Σικελίαν ἔχοντα καὶ τῆς Ἰταλίας	πειρῶντα	προαπετράπετο) διετρίβησαν. ~ὡς δ´ οὖν
[47, 40]	ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ γίγνεσθαι	εἰωθότα,	ἐποίησεν, καὶ οἱ ἀγορανόμοι τοῦ
[47, 45]	οἰκεῖα ἐρύματα πολὺ ἀπ´ ἀλλήλων	ἀφεστηκότα	τὴν ἐναντίαν ἑκάτεροι ἀμεταστρεπτὶ ἔφυγον,
[47, 24]	ὕστερον δέ, μαθὼν τὸν Δέκιμον	ἀπολωλότα,	παρ´ οὐδὲν αὐτὴν ἤγαγεν. ὁ
[47, 35]	ἐν τοῖς τοιούτοις φιλεῖ συμβαίνειν,	ὕποπτα	πρὸς ἀλλήλους εἶχον, ἔς τε
[47, 42]	καὶ τά τε ἐν ἰσονομίᾳ	χρηστὰ	καὶ τὰ ἐν μοναρχίᾳ ἄτοπα,
[47, 17]	οὐ τὰ ἆθλα τῶν φόνων	μέγιστα	δὴ δοθέντα, οὐχ αἱ κτήσεις
[47, 3]	τό γε ἐλάττους θανατωθῆναι, ἐνενόησεν,	ἥκιστα	ἀληθές ἐστι· πολλῷ γὰρ πλείους,
[47, 42]	ἐπιθυμῆσαι, παρῄνουν, καὶ ὅ γε	μάλιστα	αὐτοὺς ἐπέρρωσε, καὶ κατὰ πεντακισχιλίας
[47, 25]	οἱ δυνάστου τινὸς ἐς τὰ	μάλιστα	βοηθήσαντος. ἐντεῦθεν δὲ ἐς τὴν
[47, 10]	συγγραφῇ παρέξεται) ἃ δὲ ἀξιομνημόνευτα	μάλιστα	εἶναι νομίζω, διηγήσομαι. τοῦτο μὲν
[47, 6]	ἀναγκαίοις, ὑφ´ ὧνπερ ἐς τὰ	μάλιστα	καὶ σωθήσεσθαι καὶ τιμηθήσεσθαι προσεδόκων,
[47, 7]	Λεπίδου καὶ ὑπὸ τοῦ Ἀντωνίου	μάλιστα	(πρός τε γὰρ τοῦ Καίσαρος
[47, 46]	ἁλῶναι (ἀφ´ οὗπερ καὶ τὰ	μάλιστα	τέκμαρσιν τὸ ὄναρ ἔσχεν· εἰ
[47, 40]	φέρων ἔπεσε. καὶ ὅ γε	μάλιστα	τὸν ὄλεθρόν σφισιν ἐσήμηνεν ὥστε
[47, 14]	γὰρ ἀδεῶς αὐτοί τε τὰ	κάλλιστα	καὶ τῶν χωρίων καὶ τῶν
[47, 22]	ἀμύναιτο, καὶ τά τε ἄλλα	ἄριστα	δὴ τήν τε Μακεδονίαν διήγαγε,
[47, 46]	ἔτι τότε ἀφίκοντο, ἀλλ´ ἐπειδὴ	τάχιστα	ἰδόντες ἐν τῇ ὑποστροφῇ ἀλλήλους
[47, 25]	~ὁ δ´ οὖν Βροῦτος ὡς	τάχιστα	τήν τε τοῦ Ἀντωνίου τοῦ
[47, 10]	~ἐγὼ οὖν τὸ μὲν πάντα	αὐτὰ	ἀκριβῶς καθ´ ἕκαστον ἐπεξελθεῖν παραλείψω
[47, 2]	γὰρ ἱκετευθῆναί σφας ἔδει ἵνα	αὐτὰ	ποιήσωσι. καὶ διὰ τοῦτο καὶ
[47, 16]	κἀκ τούτου ὡς οὐκ ὀρθῶς	αὐτὰ	τετιμημένοι διεβάλλοντο, καὶ τὰ λοιπὰ
[47, 32]	ἅτε καὶ τρεῖς ὄντας καὶ	τοιαῦτα	δρῶντας προσκαταλῦσαι γλιχόμενοι, πολλῷ προθυμότερον
[47, 14]	ἀπ´ αὐτοῦ καὶ ἐπιβουλευθῆναι, ἐζηλώκασι.	~τοιαῦτα	μὲν περὶ τὰς σφαγὰς ἐγίγνετο,
[47, 11]	~ἀρετῆς μὲν δὴ καὶ εὐσεβείας	τοσαῦτα	τότε ἐπιφανῆ ἔργα ἐγένετο· Ποπίλιος
[47, 9]	εἰργάσατο. ~πολύτροποι μὲν οὖν διὰ	ταῦτα	αἱ σφαγαί, πολυειδεῖς δὲ καὶ
[47, 38]	χρόνον μὲν οὖν τινα διὰ	ταῦτα	ἀνέσχον, οὐκ ἐθέλοντές σφισιν ἐς
[47, 17]	οὐσίας ἐκστάντι, τὸ τρίτον μετὰ	ταῦτα	αὐτῆς ἀπαιτῆσαι, τοῦτ´ ἔστι μήτε
[47, 27]	ὅπλα κατεσκευάζετο. πράσσοντα δὲ αὐτὸν	ταῦτα	Γάιός τις Ἀντίστιος ἐς πολιορκίαν
[47, 26]	πιστευθεὶς ἀπελύθη. καὶ οὕτω μετὰ	ταῦτα	γράμματά τινα συνέπλασεν ὡς καὶ
[47, 7]	ἐς ἄνδρας ἤδη τελῶν ἀποθάνῃ.	~ταῦτα	δὲ ἐπράττετο μὲν ὑπό τε
[47, 31]	Κασσίου πράσσοντα ποιησάμενοι. πυθόμενος δὲ	ταῦτα	ἐκεῖνος πρότερον μέν, ὡς ἔτι
[47, 28]	Βρούτῳ ἐπέστειλε. καὶ αὐτῷ διὰ	ταῦτα	ἡ βουλὴ τήν τε ἀρχὴν
[47, 38]	μὲν οὖν δὴ διά τε	ταῦτα	καὶ διὰ τὸν Σέξτον τήν
[47, 22]	δὲ οὐδὲν εἰργάσατο. ~πράξας δὲ	ταῦτα,	καὶ τήν τε Μακεδονίαν μετὰ
[47, 33]	τοῦ Ἡλίου, παρεσπάσατο. καὶ μετὰ	ταῦτα	καὶ τὸν Ἀριοβαρζάνην συλλαβὼν ἀπέκτεινε.
[47, 28]	τὴν αὐτίκα καὶ τὴν μετὰ	ταῦτα	καταστροφὴν τεκμήρασθαι. παραλαβὼν οὖν τὴν
[47, 20]	ἀρξόντων διαδοχαῖς κρατυνόμενοι. ~πράξαντες δὲ	ταῦτα,	Λέπιδος μὲν αὐτοῦ, τήν τε
[47, 40]	τῆς δεξιᾶς χειρὸς ἀνέδωκε. καὶ	ταῦτα	μὲν ἐκ τοῦ δαιμονίου σφίσι
[47, 10]	ὥς τις σκευοφόρος διεσώθη. καὶ	ταῦτα	μὲν ἴσως ἐκεῖνοι ἐξ εὐεργεσίας
[47, 10]	ἅμα ἔσωσε καὶ αὐτὸς ἐτιμήθη.	ταῦτα	μὲν οὖν ἐς οὐδεμίαν ὀνόματος
[47, 29]	τὴν Ἀσίαν κατέσχε. πυθόμενοι δὲ	ταῦτα	οἱ ἐν οἴκῳ Ῥωμαῖοι πόλεμον
[47, 14]	τε ὄντες, ἐπηγγείλαντο. ἀλλ´ οὔτε	ταῦτα	πλὴν ὀλίγων ἐδόθη, τά τε
[47, 1]	αὐτῶν προέδειξεν. ἐκείνοις μὲν οὖν	ταῦτα	πρὶν ἐς τὴν Ἰταλίαν ἐλθεῖν
[47, 14]	πᾶν τὸ πρόθυμόν σφισι παρέχωνται,	ταῦτά	τε αὐτοῖς πράττειν ἐπέτρεπον καὶ
[47, 25]	Ἀσίαν αὖθις ἀνεκομίσθη. Βροῦτος μὲν	ταῦτά	τε ἔπρασσεν, καὶ ἐς τὰ
[47, 19]	τότε πλὴν τῷ Ἀπόλλωνι ἑορτάζεσθαι.	~ταῦτά	τε οὖν αὐτῷ ἔδωκαν, καὶ
[47, 18]	παρ´ αὐτοῦ τοῦ Καίσαρος αἰτῆσαι.	~ταῦτά	τε οὖν οὕτως οἱ ἄνδρες
[47, 12]	λογισμοὺς ποιεῖσθαι. ~καὶ τότε γοῦν	ταῦτά	τε οὕτως ἐγένετο, καὶ πλεῖστοι
[47, 15]	τὸν μὲν οὖν ἐνιαυτὸν ἐκεῖνον	ταῦτά	τε οὕτως ἐποίησαν, καὶ νεὼν
[47, 41]	καὶ τρίζοντες. ~τούτοις μὲν δὴ	ταῦτα	τὸ κακὸν ἔφερε, τοῖς δὲ
[47, 43]	καὶ λίθους ἧκαν. καὶ μετὰ	ταῦτα	τό τε ἱππικὸν ἀντεξήλασαν καὶ
[47, 10]	τῇ συγγραφῇ παρέξεται) ἃ δὲ	ἀξιομνημόνευτα	μάλιστα εἶναι νομίζω, διηγήσομαι. τοῦτο
[47, 11]	καὶ ὁ μὲν διατριβὴν καὶ	γέλωτα	ἐπὶ τούτῳ ὠφλίσκανεν· τὸ δὲ
[47, 42]	δὲ ἐκκλῖναι καὶ τῶν μὲν	ἔρωτα	λαβεῖν τὰ δὲ μὴ παθεῖν
[47, 44]	καὶ ξιφισμῷ ἐχρήσαντο, τὰ μὲν	πρῶτα	περισκοποῦντες ὅπως τε τρώσουσί τινας
[47, 47]	Κασσίου σῶμα ἐς Θάσον εὐθὺς	κρύφα	ἔπεμψεν, ὀκνήσας κατὰ χώραν αὐτὸ
[47, 13]	ἢ καὶ διαφυγόντων οὐδὲ νῦν	ἔγραψα,	ὅτι πολλοὶ μὲν τῶν τὸ