Livre, Chap.
[47, 48]	αὐτοῖς) ἢ ἐς χεῖρας ἐλθεῖν,	ἄν	γε καὶ τὸ βραχύτατον ἰσχύωσι.
[47, 39]	αὖθις ἀγῶνας ὁμοίους ἀνελόμενοι πάντως	ἄν	ποτε ἐδουλώθησαν ἢ καὶ ἐφθάρησαν.
[47, 42]	ἔπειτα ἁρμόζοντα αὐτῶν λεγόντων, οἷα	ἄν	τινες ἔν τε τῷ παραχρῆμα
[47, 39]	αὐτοῖς ἡττηθεῖσι τότε· τί γὰρ	ἄν	τις ἄλλο περὶ αὐτῶν ἀμφοτέρωθεν
[47, 39]	τοῖς Ῥωμαίοις γεγονότας οὐκ ἀπεικότως	ἄν	τις συμβῆναι νομίσειεν, οὐχ ὅτι
[47, 3]	ἠδυνήθην· ὃ γάρ τοι μόνον	ἄν	τις, τό γε ἐλάττους θανατωθῆναι,
[47, 46]	χώραν ὁ Καῖσαρ ἐμεμενήκει, πάντως	ἂν	ἅμα τοῖς ἄλλοις ἀπωλώλει) καὶ
[47, 7]	τὰ πράγματα παριὼν οὔτ´ ἄλλως	{ἂν}	ἀνάγκην πολλοὺς σφοδρῶς μισεῖν εἶχε
[47, 45]	δὲ κατὰ Καίσαρα ἀντετέτακτο, ἰσοπαλεῖς	ἂν	ἐγεγόνεσαν. νῦν δὲ ὅ τε
[47, 10]	παραλείψω (πάμπολύ τε γὰρ ἔργον	ἂν	εἴη, καὶ οὐδὲν μέγα τῇ
[47, 38]	μάχην ὥρμησαν καὶ διελάλουν ὅτι,	ἂν	ἐπὶ πλεῖον διατριφθῶσι, τό τε
[47, 39]	προχωρήσασα, σωφρονῆσαι δύναται· πολλοὺς δ´	ἂν	ἐπὶ πολλοῖς καὶ αὖθις ἀγῶνας
[47, 13]	διὰ προγραφῆς εὐθυμεῖσθαι, θάνατον ὀφλήσοντες	ἂν	μὴ πειθαρχήσωσιν· οὕτω που, ὡς
[47, 17]	δύο μέρη φανερῶς ἐσυλῶντο, πῶς	ἂν	τὸ τρίτον ἀπέλαβον, ἄλλως τε
[47, 29]	μὲν σύμπαν τοῖς ὑπάτοις προσέταξαν,	ἐπειδὰν	τὰ παρόντα κατορθώσωσι, ποιήσασθαι (τὸν
[47, 28]	πάντα τὰ ἐν αὐτῷ ὄντα	συνέχεαν	καὶ συνετάραξαν, ὥστε τινὰς ἐκ
[47, 1]	δειπνοποιουμένου αὐτοῦ ἐσελθὼν καὶ τὴν	τράπεζαν	καταβαλὼν τήν τε ἰσχὺν ἅμα
[47, 28]	οὖν τὴν Συρίαν ἐς τὴν	Ἰουδαίαν	ὥρμησε, πυθόμενος τοὺς στρατιώτας τοὺς
[47, 15]	στρατηγοῦντα ἀπέδειξαν, ἔς τε τὴν	στρατηγίαν	αὐτοῦ τῶν ἀγορανομούντων τινὰ ἐσήγαγον·
[47, 20]	τὸ μὲν πρῶτον μετὰ τὴν	ὁμολογίαν	τὴν πρὸς τὸν Ἀντώνιον τούς
[47, 23]	αὐτοὺς ὁ Βροῦτος ἐς τε	ὁμολογίαν	ὑπαγαγόμενος, καὶ ὀλίγους τῶν θρασυτάτων
[47, 35]	ὄρος ἐκεῖνο ἑτέρῳ τινὶ ἐς	μεσόγειαν	ἀνατείνοντι συμβάλλει, καὶ ἔστι μεταξὺ
[47, 18]	καὶ ἐκ τούτου τήν τε	ἄδειάν	σφισιν ὧν ἐποίουν καὶ τὴν
[47, 33]	τῆς διατριβῆς ἣν ἐκεῖ κατὰ	παιδείαν	ἐπεποίητο εἶχε) τὰς δὲ δὴ
[47, 24]	καὶ τῷ Κασσίῳ ἀπειπόντα τὴν	βοήθειαν.	διατρίβοντος δὲ αὐτοῦ ταύτῃ, ἐκείνῳ
[47, 30]	αὐτὴν ἀπεκρούσθη, τὴν δὲ δὴ	Λαοδίκειαν	ἀμαχεὶ διὰ τὴν φιλίαν αὐτῶν,
[47, 30]	ἡττήθη. κατακλεισθείς τε ἐς τὴν	Λαοδίκειαν	ἐπορθεῖτο, τῆς μὲν ἠπείρου παντελῶς
[47, 13]	οὔτ´ αὖ τὴν τοῦ Καίσαρος	ἐπιείκειαν,	ὥστε καὶ καταφρονηθῆναι καὶ ἀπ´
[47, 12]	τῇ θαλάσσῃ δυνηθεὶς ἰσχύν τε	οἰκείαν,	καίπερ τῆς ἀρχῆς μετὰ τοῦθ´
[47, 44]	ἀπερισκέπτως χωροῦντες καὶ μηδεμίαν ἔτ´	ἀσφάλειαν	ἑαυτῶν ποιούμενοι, ἀλλ´ ἐπιθυμίᾳ τοῦ
[47, 35]	ἐν κοινῷ τὴν ἀπ´ αὐτοῦ	ἀσφάλειαν	εἶχον. ~ἦσαν δὲ πολὺ τῷ
[47, 18]	σφισιν ὧν ἐποίουν καὶ τὴν	ἀσφάλειαν	πόρρωθεν προπαρασκευάσοντες, καὶ πάνθ´ ὅσα
[47, 28]	ἐπεποιήκει καὶ πρὸς τὴν λοιπὴν	εὔκλειαν	ᾠκειώσατο, καὶ τὰ στρατόπεδα τά
[47, 27]	στρατηγός τε ὠνομάσθη καὶ τὴν	Ἀπάμειαν	ἐκρατύνατο, ὅπως ὁρμητήριόν οἱ τοῦ
[47, 1]	τε ἰσχὺν ἅμα καὶ τὴν	δυσχέρειαν	τὴν ἐπ´ αὐτῇ προεσήμηνεν, τῷ
[47, 47]	ἀπωλωλέκεσαν ἀνακτησάμενος, ἔς τε τὴν	ταφρείαν	αὐτῶν ἐπιτηδειοτέραν οὖσαν μετεστρατοπεδεύσατο, καὶ
[47, 38]	ἄνευ κινδύνου καὶ φθόρου τινῶν	ἐπικρατήσειαν·	ἅτε γὰρ δημεράσται τε ἀκριβῶς
[47, 16]	εὐποροῦντας ἐς λευκώματα ἐσγραφῆναι καὶ	δεκατείαν	τινὰ καινὴν δεκατευθῆναι σφόδρα πάντας
[47, 39]	τότε δὲ οἱ μὲν ἐς	δυναστείαν	αὐτοὺς ἦγον, οἱ δὲ ἐς
[47, 26]	Πομπηίους συναιρόμενος, ἢ καὶ ἑαυτῷ	δυναστείαν	τινὰ περιβαλλόμενος, ἐνεόχμου. φωραθείς τε
[47, 27]	τοῦ πολέμου γένηται. τήν τε	ἡλικίαν	οὐχ ὅτι τὴν ἐλευθέραν ἀλλὰ
[47, 30]	τῆς Ἀσίας γενόμενος ἐς τὴν	Κιλικίαν	ἦλθε, τοῦ Κασσίου ἐν τῇ
[47, 27]	Ἀπαμείᾳ χειμάζοντας ἐπεδίωξε μὲν ἐς	Κιλικίαν	προαποχωρήσαντας, οὐ μὴν καὶ προσεποιήσατο)
[47, 34]	ἀμαχεὶ προσηγάγετο, Ξάνθον δὲ ἐς	πολιορκίαν	κατέκλεισε. καὶ αὐτῶν ἐξαίφνης ἐκδραμόντων
[47, 27]	ταῦτα Γάιός τις Ἀντίστιος ἐς	πολιορκίαν	κατέκλεισε. καὶ μετὰ τοῦτο ἀγχώμαλα
[47, 47]	ποι μεταναστῆναι οὔτ´ ἐς τὴν	Ἰταλίαν	ἀνακομισθῆναι δυνάμενοι, ἀλλ´ ἐν τοῖς
[47, 20]	τε πόλιν καὶ τὴν ἄλλην	Ἰταλίαν	διάξων, ὥσπερ εἶπον, ὑπέμεινε, Καῖσαρ
[47, 1]	οὖν ταῦτα πρὶν ἐς τὴν	Ἰταλίαν	ἐλθεῖν ἐγένετο· τῷ δὲ δὴ
[47, 38]	καὶ χρονισάντων αὐτῶν τήν τε	Ἰταλίαν	καταλάβῃ καὶ ἐς τὴν Μακεδονίαν
[47, 22]	συναλλαγῆναι, καὶ αὐτὸς ἐς τὴν	Ἰταλίαν	πλεῦσαι παρεσκευάζετο, ὅθεν ἡ γερουσία
[47, 32]	κωλῦσαι, ἢ καὶ ἐς τὴν	Ἰταλίαν	προδιαβῆναι· ἐπεὶ δὲ τά τε
[47, 36]	γὰρ τὸν Σέξτον τήν τε	Σικελίαν	ἔχοντα καὶ τῆς Ἰταλίας πειρῶντα
[47, 38]	διὰ τὸν Σέξτον τήν τε	Σικελίαν	ἔχοντα καὶ τῆς Ἰταλίας πειρῶντα,
[47, 12]	Καίσαρος ἀποστερηθείς, περιεβάλετο, καὶ τὴν	Σικελίαν	κατασχών, ἔπειθ´ ὡς καὶ ἐκείνῳ
[47, 21]	ἠμέλησαν, οὐδεμίαν ἐν αὐτοῖς ἀξιόχρεων	ὠφελίαν	ὁρῶντες οὖσαν, πρὸς δὲ δὴ
[47, 30]	δὴ Λαοδίκειαν ἀμαχεὶ διὰ τὴν	φιλίαν	αὐτῶν, ἣν πρὸς τὸν Καίσαρα
[47, 34]	καὶ προεκαλέσατο μὲν αὐτοὺς ἐς	φιλίαν,	ὡς δ´ οὐχ ὑπήκουσαν (οἵ
[47, 32]	ἅτε καὶ ἐγγύθεν ἐφεδρεύοντά σφισιν	ἀσχολίαν	ἕξειν ἐνομίζοντο, οὐκ εὐθὺς ταῦτ´
[47, 19]	ἐκεῖνο τὸ χωρίον ὀνόματι τὴν	ἀσυλίαν,	μετὰ τὴν τῶν ἀνδρῶν ἄθροισιν,
[47, 34]	γὰρ ἐν γένει αὐτοῖς κατ´	ἐπιγαμίαν	πολλοὶ ἦσαν) ἔπεμψέ σφισιν, ἐλπίδα
[47, 23]	συλλαβεῖν καὶ ἀποκτεῖναι, καὶ τὸν	ταμίαν	τούς τε ὑποστρατήγους τοῦ Ἀντωνίου
[47, 19]	πρὸς δὲ τούτοις ἀπεῖπον μὲν	μηδεμίαν	εἰκόνα αὐτοῦ, καθάπερ θεοῦ τινος
[47, 44]	ὁμόσε τε ἀπερισκέπτως χωροῦντες καὶ	μηδεμίαν	ἔτ´ ἀσφάλειαν ἑαυτῶν ποιούμενοι, ἀλλ´
[47, 3]	ἕτερα καὶ πάνυ δυσχερῆ, καίπερ	μηδεμίαν	τῶν προτέρων ὑπερβολήν, ὥς γε
[47, 29]	διὰ ταῦτ´ ἐγένετο καὶ φυλακὴν	οὐδεμίαν	ἑαυτοῦ ἐποιεῖτο, τήν τε Σμύρναν,
[47, 21]	Βιθυνῶν, ἐφ´ οὓς ἐστέλλοντο, ἠμέλησαν,	οὐδεμίαν	ἐν αὐτοῖς ἀξιόχρεων ὠφελίαν ὁρῶντες
[47, 49]	τῶν στρατιωτῶν τοῖς νικήσασιν ὡμολογήκασιν,	οὐδεμίαν	ἔτ´ ἐλπίδα ἔσχεν, ἀλλὰ ἀπογνοὺς
[47, 10]	ἐτιμήθη. ταῦτα μὲν οὖν ἐς	οὐδεμίαν	ὀνόματος μνήμην ἀνήκει· Ὁσίδιον δὲ
[47, 39]	αὐτοὺς ἦγον, οἱ δὲ ἐς	αὐτονομίαν	ἐξῃροῦντο. ὅθεν οὐδ´ ἀνέκυψεν ἔτι
[47, 47]	στρατῷ πένθος τε ἅμα καὶ	ἀθυμίαν	ἐκ τῆς τῶν ποιουμένων ὄψεως
[47, 9]	ἀλλὰ τριῶν πρός τε τὴν	ἐπιθυμίαν	τὴν ἑαυτοῦ ἑκάστου καὶ πρὸς
[47, 24]	λαβὼν ἔς τε τὴν ἄνω	Μακεδονίαν	ἀνεχώρησε, κἀντεῦθεν ἐς τὴν Ἀσίαν
[47, 22]	ἄλλα ἄριστα δὴ τήν τε	Μακεδονίαν	διήγαγε, καὶ τὰ στρατεύματα στασιασθέντα
[47, 32]	σύμπαν ἔγνωσαν ἔς τε τὴν	Μακεδονίαν	ἐλθεῖν καὶ περαιωθῆναι αὐτοὺς ἐκεῖσε
[47, 38]	Ἰταλίαν καταλάβῃ καὶ ἐς τὴν	Μακεδονίαν	ἔλθῃ, ὤργων. ὁ δὲ δὴ
[47, 25]	βοηθήσαντος. ἐντεῦθεν δὲ ἐς τὴν	Μακεδονίαν	ἐλθὼν καὶ πάντα τὰ ἐκεῖ
[47, 21]	προσεποιήσατο· ἐς δὲ δὴ τὴν	Μακεδονίαν	ἦλθε μὲν ἐν ἐκείνῳ τῷ
[47, 35]	προενεγκόντες καὶ διαλυσάμενοι ἐς τὴν	Μακεδονίαν	ἠπείγοντο. καὶ αὐτοὺς Γάιός τε
[47, 21]	τήν τε Συρίαν καὶ τὴν	Μακεδονίαν,	καίπερ μηδέν σφισι προσηκούσας, ἀλλ´
[47, 22]	δὲ ταῦτα, καὶ τήν τε	Μακεδονίαν	μετὰ τοῦτο πᾶσαν καὶ τὴν
[47, 36]	καὶ τὸν Νωρβανὸν ἐς τὴν	Μακεδονίαν	προέπεμψαν· αἰσθόμενοι δὲ αὐτοὺς ἑαλωκότας,
[47, 21]	τήν τε Ἑλλάδα καὶ τὴν	Μακεδονίαν	συνίστη. ἄλλως τε γὰρ ἔκ
[47, 22]	καὶ ἐκ τοῦ δόγματος τὴν	ἡγεμονίαν	ἐβεβαιώσατο, αὐτός τε ἐπὶ πλεῖον
[47, 23]	καὶ ἐπ´ ἐκεῖνον ἐς τὴν	Ἀπολλωνίαν,	ὅπως ἐξαρπάσωσιν αὐτόν, ὁρμῆσαι. καὶ
[47, 7]	Καίσαρος κατὰ τὴν τῆς δυναστείας	κοινωνίαν	γίγνεσθαι, ἐπεὶ αὐτός γε οὐδέν
[47, 16]	ἀργύριον πρὸς τὴν τῶν κτημάτων	ἀξίαν	ἐσενεγκεῖν ἐκελεύσθησαν, ἀλλ´ ἐπ´ αὐτοῖς
[47, 14]	ἡμισείας, πρὸς τὴν τῆς καταγωγῆς	ἀξίαν	ἐσέπραξαν· τοῦτο δὲ τοὺς τὰ
[47, 17]	τοῖς στρατιώταις πολὺ παρὰ τὴν	ἀξίαν	πάντα ἐπιπράσκετο. ὥστε τῶν μὲν
[47, 21]	ἢ διὰ νόσον ἢ διὰ	ἀταξίαν,	προσλαβὼν εἶχε· καί οἱ καὶ
[47, 33]	(οὔτε γὰρ ἀντέστησάν οἱ, καὶ	εὔνοιαν	αὐτῶν ἐκ τῆς διατριβῆς ἣν
[47, 4]	πείσονται προσδείσαντες, ἐκεῖνοί τε πλείστην	ἀτοπίαν	τῇ τε ζηλώσει τῶν προτέρων
[47, 42]	περὶ τὸν Βροῦτον τήν τε	ἐλευθερίαν	καὶ τὴν δημοκρατίαν τό τε
[47, 38]	καὶ τὴν σωτηρίαν καὶ τὴν	ἐλευθερίαν	παρασχεῖν. χρόνον μὲν οὖν τινα
[47, 49]	ἔσχεν, ἀλλὰ ἀπογνοὺς μὲν τὴν	σωτηρίαν	ἀπαξιώσας δὲ τὴν ἅλωσιν ἐς
[47, 24]	πρότερον μὲν ἐν παντὶ τὴν	σωτηρίαν	αὐτοῦ ἐποιεῖτο, ὕστερον δέ, μαθὼν
[47, 41]	τῷ τε ἐρύματι αὐτοῦ μένουσι	σωτηρίαν,	ἐς δὲ δὴ τὰ ὅπλα
[47, 38]	ἐπεθύμουν ἑκατέροις ὁμοίως καὶ τὴν	σωτηρίαν	καὶ τὴν ἐλευθερίαν παρασχεῖν. χρόνον
[47, 5]	παρ´ οὐδὲν τὴν τοῦ ἑταιρικοῦ	σωτηρίαν	πρὸς τὴν τοῦ διαφόρου τιμωρίαν
[47, 24]	τῷ Κασσίῳ προεμήνυσε καὶ τὴν	σωτηρίαν	τοῦ παιδὸς ἀντέλαβεν. οὐ μέντοι
[47, 33]	τῷ μεγέθει τῶν νεῶν τὴν	ἐμπειρίαν	σφῶν κρατήσας, ἐνίκησε· καὶ μετὰ
[47, 19]	τὴν ἡμέραν ἐν ᾗ ἐφονεύθη,	κυρίαν	ἀεί ποτε ἕδραν βουλῆς ἔχουσαν,
[47, 31]	πρός τε τὴν τοῦ Κασσίου	ἐπικουρίαν	ἐπειγόμενον ἐπεχείρησαν τῶν τοῦ Ταύρου
[47, 26]	τῷ Μιθριδάτῃ τῷ Περγαμηνῷ τὴν	ἐπικουρίαν	ἐπὶ τὸν Βόσπορον ἀθροίζειν, καὶ
[47, 12]	αὐτοῖς ἐκείνοις καὶ ὑποδοχὴν καὶ	ἐπικουρίαν	καὶ χρήματα καὶ τιμὰς ὑπισχνούμενος.
[47, 31]	τι ἐπιτειχίσας σφίσιν ἐς τὴν	Συρίαν	ἀπῆρε, προτιμότερον τὸ τῷ Κασσίῳ
[47, 30]	ὄντας ἐνίκησε, καὶ ἐς τὴν	Συρίαν	ἐνέβαλε. καὶ τῆς μὲν Ἀντιοχείας
[47, 27]	καὶ προσεποιήσατο) καὶ ἐς τὴν	Συρίαν	ἐπανελθὼν στρατηγός τε ὠνομάσθη καὶ
[47, 28]	καταστροφὴν τεκμήρασθαι. παραλαβὼν οὖν τὴν	Συρίαν	ἐς τὴν Ἰουδαίαν ὥρμησε, πυθόμενος
[47, 29]	(τὸν γὰρ Κάσσιον οὐδέπω τὴν	Συρίαν	ἔχοντα ᾔδεσαν) ἵνα δὲ μὴ
[47, 26]	ὁ Κάσσιος πράξας ἐς τὴν	Συρίαν	ἦλθε, καὶ ἀμαχεὶ πάντα τά
[47, 21]	πρὸς δὲ δὴ τήν τε	Συρίαν	καὶ τὴν Μακεδονίαν, καίπερ μηδέν
[47, 29]	δόγμα ἠγγέλθη, πρὸς μὲν τὴν	Συρίαν	οὐ προεχώρησεν, αὐτοῦ δὲ δὴ
[47, 26]	οὓς ὁ Δολοβέλλας ἐς τὴν	Συρίαν	προεπεπόμφει, καὶ ἑτέρους πολλοὺς τῶν
[47, 5]	σωτηρίαν πρὸς τὴν τοῦ διαφόρου	τιμωρίαν	ποιούμενοι ῥᾳδίως σφᾶς ἀντεδίδοσαν. ~κἀκ
[47, 25]	τὰ ἐκεῖ κρατυνάμενος ἐς τὴν	Ἀσίαν	αὖθις ἀνεκομίσθη. Βροῦτος μὲν ταῦτά
[47, 35]	ἀμφότεροι πράξαντες ἔς τε τὴν	Ἀσίαν	αὖθις ἦλθον, καὶ πάνθ´ ὅσα
[47, 29]	ἔρριψε, κἀκ τούτου πᾶσαν τὴν	Ἀσίαν	κατέσχε. πυθόμενοι δὲ ταῦτα οἱ
[47, 32]	τῇ Κιλικίᾳ κατεστήσατο, ἐς τὴν	Ἀσίαν	πρὸς τὸν Βροῦτον ἀφίκετο. ὡς
[47, 26]	ὁ Κάσσιος ἔς τε τὴν	Ἀσίαν	πρὸς τὸν Τρεβώνιον, φθάσας τὸν
[47, 29]	διὰ τῆς Θρᾴκης ἐς τὴν	Ἀσίαν	τὸ ἔθνος κομισθεὶς καὶ ἐκεῖ
[47, 24]	Μακεδονίαν ἀνεχώρησε, κἀντεῦθεν ἐς τὴν	Ἀσίαν	ὕστερον ἔπλευσεν, ὅπως σφᾶς ὅτι
[47, 39]	οὐδ´ ἀνέκυψεν ἔτι πρὸς ἀκριβῆ	παρρησίαν	ὁ δῆμος καίπερ ὑπ´ οὐδενὸς
[47, 32]	ἀφίκετο. ὡς γὰρ τήν τε	συνωμοσίαν	τῶν τριῶν ἀνδρῶν ἔμαθον καὶ
[47, 17]	Ἀττίας τῆς τοῦ Καίσαρος μητρὸς	οὐσίαν,	ἀποθανούσης τότε καὶ δημοσίᾳ {τε}
[47, 25]	ἐν τῇ Μακεδονίᾳ παρὰ τὴν	ἀπουσίαν	αὐτοῦ νεωτερισθῇ, καὶ εὐθὺς ἐς
[47, 42]	τήν τε ἐλευθερίαν καὶ τὴν	δημοκρατίαν	τό τε ἀτυράννευτον καὶ τὸ
[47, 14]	ἔχρῃζον, καὶ διὰ τοῦτο μηδ´	ὠνητιᾶν	ἔτι. ~περὶ μὲν οὖν τὰ
[47, 13]	οὐ γὰρ ὅτι τινὰς ἐφόνευον,	αἰτίαν	ἔχειν ἠξίουν, ἀλλ´ ὅτι μὴ
[47, 32]	μᾶλλον ἐκοινώσαντο· τήν τε γὰρ	αἰτίαν	τὴν τοῦ πολέμου τὴν αὐτὴν
[47, 45]	πολὺ ἀπ´ ἀλλήλων ἀφεστηκότα τὴν	ἐναντίαν	ἑκάτεροι ἀμεταστρεπτὶ ἔφυγον, καὶ ἀπό
[47, 45]	τε Βροῦτος τὴν τοῦ Καίσαρος	ἀρρωστίαν	ἐξεβιάσατο, καὶ ὁ Ἀντώνιος τὸν
[47, 27]	τι ἀποκρίνασθαί σφισι, τήν τε	συμμαχίαν	ἀπεκήρυξε, καὶ ἐπειδὴ ὁ Βάσσος
[47, 31]	ἥ τε Κλεοπάτρα διὰ τὴν	συμμαχίαν	ἣν τῷ Δολοβέλλᾳ ἔπεμψεν, εὕρετο
[47, 15]	ὥστε χρυσὸν τὴν τοῦ Καίσαρος	μοναρχίαν	φανῆναι. τὸν μὲν οὖν ἐνιαυτὸν
[47, 23]	κόσμου στερηθείς, οὐκ ἠγάπησε τὴν	ἡσυχίαν	ἔν τε ἀδείᾳ καὶ ἐν
[47, 26]	οὖν Βάσσος τὸ μὲν πρῶτον	ἡσυχίαν	ἦγεν, ἀγαπῶν εἴ τις αὐτὸν
[47, 40]	ὅσα παρὰ τῶν ἀνθρώπων κατὰ	συντυχίαν	ἐπράχθη ἔδοξεν· ἔν τε γὰρ
[47, 48]	γε καὶ τὸ βραχύτατον ἰσχύωσι.	κἀν	τῇ διατριβῇ ταύτῃ ηὐτομόλησαν μὲν
[47, 21]	καὶ ζηλωταῖς αὐτῶν γενομένοις, ἐψηφίσαντο.	~κἀν	τούτῳ πυθόμενοι τὸν Καίσαρα ἐπὶ
[47, 28]	τοῦ οὐρανοῦ αἰφνίδιον πολὺ ἐπεγένετο,	κἀν	τούτῳ σύες ἄγριοι ἐς τὸ
[47, 40]	τὸ τοῦ Κασσίου στρατόπεδον περιέσχον,	κἀν	τῷ καθαρσίῳ αὐτοῦ τὸν στέφανόν
[47, 5]	ἐν αὐτοῖς ἤδη ὄντες, διεκναίοντο.	~κἄν	τε τούτῳ χαλεπωτέρως ἢ πρὶν
[47, 34]	ἀφέντων, ἐς πᾶν κινδύνου ἀφίκετο.	κἂν	πασσυδὶ ἀπώλετο, εἰ μὴ δι´
[47, 43]	τε τοξόται βέλη καὶ λίθους	ἧκαν.	καὶ μετὰ ταῦτα τό τε
[47, 47]	στρατιώταις τι ἀντὶ τῶν διαρπασθέντων	ἔδωκαν·	καὶ προσέτι καὶ τὴν δύναμιν
[47, 19]	ἑορτάζεσθαι. ~ταῦτά τε οὖν αὐτῷ	ἔδωκαν,	καὶ τὴν ἡμέραν ἐν ᾗ
[47, 19]	τῷ μὲν δὴ Καίσαρι ταῦτ´	ἔδωκαν,	ταῖς δὲ ἀειπαρθένοις ῥαβδούχῳ ἑνὶ
[47, 24]	καὶ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ Μᾶρκον	Μεσσάλαν	πάνυ τῷ Κασσίῳ προσκείμενον εἰδώς,
[47, 29]	ἐν οἴκῳ Ῥωμαῖοι πόλεμον αὐτῷ	ἐπήγγειλαν·	οὐδέπω γὰρ ὁ Καῖσαρ οὔτε
[47, 15]	ἐς τὰς ἡγεμονίας τῶν ἐθνῶν	ἔστειλαν,	ἑτέρους δὲ ἀντ´ αὐτῶν ἀντικατέστησαν.
[47, 26]	πρὸς τὸν Τρεβώνιον, φθάσας τὸν	Δολοβέλλαν,	ἐπεραιώθη, καὶ λαβὼν παρ´ αὐτοῦ
[47, 41]	τῷ Καίσαρι ἐνόμισέν οἱ τὴν	Ἀθηνᾶν	προστάσσειν ἔκ τε τῆς σκηνῆς
[47, 48]	ἐκείνοις τὸ τέλος τοῦ πολέμου	προέφηναν·	ὥσπερ γὰρ ὁ ἀετὸς ὁ
[47, 9]	ἐχθίστων ἐσώθησαν. ἄλλοι σφᾶς αὐτοὺς	ἀπέκτειναν,	ἄλλους αὐτοὶ οἱ ἐπελθόντες ὡς
[47, 49]	οἱ μὲν πλείους ἑαυτοὺς παραχρῆμα	ἀπέκτειναν	ἢ ἁλόντες, ὥσπερ καὶ ὁ
[47, 48]	μὲν οἱ κεκρατηκότες, οὔτε δὲ	ἀπέκτειναν	οὔθ´ εἷλόν τινα, ἀλλὰ προσεδρεύσαντες
[47, 29]	οὐδεμίαν ἑαυτοῦ ἐποιεῖτο, τήν τε	Σμύρναν,	ἐν ᾗ ἦσαν, νυκτὸς ἐξαπιναίως
[47, 28]	ἐν αὐτῷ ὄντα συνέχεαν καὶ	συνετάραξαν,	ὥστε τινὰς ἐκ τούτων τήν
[47, 34]	ἐκείνους τε ἐς τὸ τεῖχος	κατήραξαν,	καὶ αὐτοὶ συνεσπεσόντες σφίσι τοῦ
[47, 27]	συνεγένοντο, καὶ διὰ τοῦτο οὐδὲ	ἔπραξάν	τι ἀξιόλογον. καὶ ὁ μὲν
[47, 14]	πρὸς τὴν τῆς καταγωγῆς ἀξίαν	ἐσέπραξαν·	τοῦτο δὲ τοὺς τὰ χωρία
[47, 36]	οὐκ ἠπείχθησαν ἀλλὰ τόν τε	Σάξαν	καὶ τὸν Νωρβανὸν ἐς τὴν
[47, 29]	τὸ μὲν σύμπαν τοῖς ὑπάτοις	προσέταξαν,	ἐπειδὰν τὰ παρόντα κατορθώσωσι, ποιήσασθαι
[47, 34]	τοὺς μὲν ὁρῶντας τὸ γιγνόμενον	προκατέπληξαν,	τοῖς δ´ ἄπωθεν οὖσι δόξαν
[47, 15]	Οὐεντίδιον τὸν Πούπλιον καίπερ στρατηγοῦντα	ἀπέδειξαν,	ἔς τε τὴν στρατηγίαν αὐτοῦ
[47, 19]	τῇ πόλει ἐπὶ πλείω ἔτη	προαπέδειξαν,	τούς τε ἐπιτηδείους σφίσιν ἅμα
[47, 14]	γεωνόμους ὁμοῦ καὶ οἰκιστὰς αὐτοῖς	προσαπέδειξαν.	τὸ μὲν οὖν πλῆθος τῶν
[47, 38]	διασκεδασθήσονται, οὕτω δὴ καὶ ἄκοντες	συνέμιξαν.	~μέγιστον δὴ τὸν ἀγῶνα τοῦτον
[47, 34]	τοῦ πυρὸς ὠσάμενοι οἱ στρατιῶται	προσέμιξαν	αὐτοῖς ἀπροσδόκητοι γυμνητεύουσιν, καὶ ἐκείνους
[47, 5]	οἱ πάνυ φίλοι καὶ παρὰ	δόξαν	ἐκτείνοντο. ἄλλως μὲν γὰρ ἤ
[47, 29]	τὸν Τρεβώνιον οὕτω μετεχειρίσατο ὥστε	δόξαν	οἱ εὐνοίας πλείστην παρασχεῖν, καὶ
[47, 28]	πάσας εὐθὺς πρός τε τὴν	δόξαν	ὧν ἐν τῇ ταμιείᾳ ἐπεποιήκει
[47, 34]	προκατέπληξαν, τοῖς δ´ ἄπωθεν οὖσι	δόξαν	ὡς καὶ πάντα ἄρδην ᾑρηκότες
[47, 36]	ἐπυνθάνοντο, ἐπὶ πλεῖόν τε αὐτοὺς	ἔδοξάν	σφισι προσπολεμήσειν, καὶ οὐκ ἠπείχθησαν
[47, 48]	τοῦτο φυγόντας αὐτοὺς ἄλλους ἄλλῃ	ἐπεδίωξαν	μὲν οἱ κεκρατηκότες, οὔτε δὲ
[47, 13]	ὡς τό τε πεπλασμένον αὐτῶν	πᾶν	αἱ συμφοραὶ ἐξενίκων, καὶ οὐδεὶς
[47, 46]	τοῦ Καίσαρος τοῦ τ´ Ἀντωνίου	πᾶν	καὶ τὰ ἐν αὐτῷ πάντα
[47, 34]	καὶ ἀκόντια ἅμα ἀφέντων, ἐς	πᾶν	κινδύνου ἀφίκετο. κἂν πασσυδὶ ἀπώλετο,
[47, 27]	δὲ ἐκείνου τό τε στράτευμα	πᾶν	πλὴν ὀλίγων προσηταιρίσατο (τοὺς γὰρ
[47, 1]	δὲ ὡς καὶ αὐτὸς ἕκαστος	πᾶν	τὸ κράτος ἕξων, ἠπείγοντο, καίπερ
[47, 14]	τῶν ἔργων τοὺς μισθοὺς ἔχοντες	πᾶν	τὸ πρόθυμόν σφισι παρέχωνται, ταῦτά
[47, 19]	περιεφράχθη ὥστε μηδένα ἔτι τὸ	παράπαν	ἐσελθεῖν ἐς αὐτὸ δυνηθῆναι. τῷ
[47, 32]	καὶ ἐποίουν. καὶ τὸ μὲν	σύμπαν	ἔγνωσαν ἔς τε τὴν Μακεδονίαν
[47, 29]	τὸν πρὸς αὐτὸν τὸ μὲν	σύμπαν	τοῖς ὑπάτοις προσέταξαν, ἐπειδὰν τὰ
[47, 19]	ᾗ ἐφονεύθη, κυρίαν ἀεί ποτε	ἕδραν	βουλῆς ἔχουσαν, ἀποφράδα ἐνόμισαν. τό
[47, 27]	τε ἡλικίαν οὐχ ὅτι τὴν	ἐλευθέραν	ἀλλὰ καὶ τὴν τῶν δούλων
[47, 19]	οὖν αὐτῷ ἔδωκαν, καὶ τὴν	ἡμέραν	ἐν ᾗ ἐφονεύθη, κυρίαν ἀεί
[47, 29]	τοῖς τε συνοῦσίν οἱ ῥητὴν	ἡμέραν	ἐς ἔκλειψιν τῆς φιλίας αὐτοῦ
[47, 38]	τε γὰρ αὐτοῖς καθ´ ἑκάστην	ἡμέραν	προσεγίγνοντο, καὶ τὴν τροφὴν ἄφθονον
[47, 19]	τις αὐτῶν ἀπὸ δείπνου πρὸς	ἑσπέραν	οἴκαδε ἐπανιοῦσα ἠγνοήθη τε καὶ
[47, 35]	τε Κάσσιος οὐδὲ ἐπείρασαν διαβῆναι,	ἑτέραν	δέ τινα μακροτέραν κατὰ τὰς
[47, 47]	ἔς τε τὴν ταφρείαν αὐτῶν	ἐπιτηδειοτέραν	οὖσαν μετεστρατοπεδεύσατο, καὶ ἐκεῖθεν ὁρμώμενος
[47, 35]	ἐπείρασαν διαβῆναι, ἑτέραν δέ τινα	μακροτέραν	κατὰ τὰς Κρηνίδας ὠνομασμένας περιελθόντες
[47, 20]	ἅμα ἀπογνόντες καὶ ἐκεῖνον φοβηθέντες	ἀπῆραν.	καὶ αὐτοὺς οἱ Ἀθηναῖοι λαμπρῶς
[47, 34]	δὲ τοῦτο οἱ ἔνδον οὐκέτ´	ἀντῆραν,	ἀλλ´ εὐθὺς αὐτῷ ὡς καὶ
[47, 5]	ἤ τις ἢ οὐδεὶς ἐς	ἔχθραν	ἀπ´ ἰδίας τινὸς αἰτίας τοῖς
[47, 8]	πολλοὺς καὶ αὐτὴ καὶ κατ´	ἔχθραν	καὶ διὰ χρήματα, καὶ ἔστιν
[47, 12]	τῶν μὴ προγραφέντων διά τε	ἔχθραν	καὶ διὰ χρήματα παραπώλοντο, πλεῖστοι
[47, 6]	κοινήν τινα κατὰ τῶν πλουσίων	ἔχθραν	προσέθεντο. καὶ ἄλλα τε διὰ
[47, 2]	τοῖς Ἀσκληπιείοις μέλισσαι ἐς τὴν	ἄκραν	πολλαὶ συνεστράφησαν, γῦπές τε ἐπί
[47, 20]	σφίσι γενομένην καὶ ἐς τὴν	ἀγορὰν	ἐσῄεσαν, καὶ τὰς στρατηγίας ἐν
[47, 45]	πολλοὶ ὄντες, ἐπέσχον, ὥστε μὴ	καθορᾶν	ἀλλήλους· καὶ οὔτε ἐν τῇ
[47, 10]	δὲ δὴ Γέταν ὁ υἱός,	ἐκφορὰν	δή τινα αὐτοῦ ὡς καὶ
[47, 37]	μέν τι τοῦ στρατοῦ πρὸς	φρουρὰν	τῆς Ἰταλίας κατέλιπον, τῷ δὲ
[47, 10]	δεσπότῃ δοὺς τὸν μὲν ἐπὶ	πυρὰν	ἐπέθηκεν, αὐτὸς δὲ τήν τε
[47, 14]	οὕτω μετεχειρίζοντο ὥστε μήτε τι	καταφωρᾶν	καὶ πλείστου ὅσου ἀγοράζειν ὧν
[47, 45]	οὐκ ἐλάμβανεν. ~ἔμενον δὲ κατὰ	χώραν	ἀκριβῶς ἀμφότεροι, καὶ οὔθ´ ὑπαγωγαῖς
[47, 47]	εὐθὺς κρύφα ἔπεμψεν, ὀκνήσας κατὰ	χώραν	αὐτὸ θάψαι, μὴ τῷ στρατῷ
[47, 22]	πατρὸς φονέας φανερῶς ἐτιμωρεῖτο, κατὰ	χώραν	ἔμεινε, καὶ διεσκόπει ὅπῃ ποτὲ
[47, 46]	ἔσχεν· εἰ γάρ τοι κατὰ	χώραν	ὁ Καῖσαρ ἐμεμενήκει, πάντως ἂν
[47, 25]	τὴν Εὐρώπην ἐπειχθεὶς τήν τε	χώραν	τὴν τοῦ Σαδάλου γενομένην παρέλαβεν
[47, 14]	λαμβάνειν ἐποίησαν, καὶ κατὰ τὴν	χώραν,	ὡς ἐπὶ τὰ δεδημευμένα τά
[47, 48]	τὴν νύκτα ὡς ἑκάστοις οὐκ	εἴασαν	αὖθις συστραφῆναι. ~ὁ οὖν Βροῦτος
[47, 18]	δαφνηφοροῦντας καὶ εὐθυμουμένους πάντας ἑορτάζειν	ἠνάγκασαν,	νομοθετήσαντες τοὺς μὲν ἄλλους τοὺς
[47, 43]	μετὰ ταῦτα τό τε ἱππικὸν	ἀντεξήλασαν	καὶ τὸ θωρακοφόρον συνεπισπόμενόν σφισιν
[47, 22]	τήν τε Μακεδονίαν μετὰ τοῦτο	πᾶσαν	καὶ τὴν Ἤπειρον προσλαβών, ἐπέστειλε
[47, 29]	Καίσαρος εἰκόνα ἔρριψε, κἀκ τούτου	πᾶσαν	τὴν Ἀσίαν κατέσχε. πυθόμενοι δὲ
[47, 35]	τὸν Στάιον ἐλθεῖν, περαιωθέντες, καὶ	πᾶσαν	τὴν μέχρι τοῦ Παγγαίου χῆν
[47, 10]	ἄλλος τις τὴν σκευὴν ὁμοίως	ἅπασαν	πρὸς τὸν δεσπότην διαλλάξας αὐτός
[47, 35]	Βροῦτος ὅ τε Κάσσιος οὐδὲ	ἐπείρασαν	διαβῆναι, ἑτέραν δέ τινα μακροτέραν
[47, 19]	ἔκλεισαν καὶ ὕστερον ἐς ἄφοδον	μετεσκεύασαν·	καὶ τὸ βουλευτήριον τὸ Ἰούλιον
[47, 29]	Κάσσιον οὐδέπω τὴν Συρίαν ἔχοντα	ᾔδεσαν)	ἵνα δὲ μὴ ἐπὶ μεῖζον
[47, 20]	γενομένην καὶ ἐς τὴν ἀγορὰν	ἐσῄεσαν,	καὶ τὰς στρατηγίας ἐν τῷ
[47, 18]	σφαγέας αὐτοῦ τοὺς λοιποὺς ὀργῇ	μετῄεσαν,	ὡς καὶ ἐκ τούτου τήν
[47, 18]	αὐτὸν καὶ ἑτέροις ἃ τότε	προσέθεσαν.	ἔν τε γὰρ τῇ πρώτῃ
[47, 42]	ἄτοπα, ὅσα ποτὲ αὐτοί τε	ἐπεπόνθεσαν	καὶ περὶ ἑτέρων ἠκηκόεσαν, προέφερον,
[47, 33]	ὑπὸ τοῦ Καίσαρος τοῦ προτέρου	ἐπεπόνθεσαν,	φρονεῖν, καὶ φοβηθέντες μὴ καὶ
[47, 47]	καὶ δόσει χρημάτων ἀνθ´ ὧν	ἀπωλωλέκεσαν	ἀνακτησάμενος, ἔς τε τὴν ταφρείαν
[47, 5]	τε ἔχθρας τὰς σφοδρὰς αὐτοῖς	ἐπεποιήκεσαν.	πάντας γὰρ τοὺς τῷ πέλας
[47, 31]	(ἤδη γὰρ ἀμαχεὶ τῷ Ῥούφῳ	προσεκεχωρήκεσαν)	ἄλλο μέν σφας οὐδὲν δεινὸν
[47, 6]	πάνυ συγγενέσι κατὰ τὸ στασιωτικὸν	προσεκεκρούκεσαν.	ἀμέλει τῷ τε Ἀντωνίῳ καὶ
[47, 19]	τῶν ἐπὶ τοῦ Ῥωμύλου γενομένων,	ἐδεδώκεσαν.	καίτοι καὶ ἐκεῖνο τὸ χωρίον
[47, 14]	ἄλλῃ Ἰταλίᾳ οἰκιῶν, ὧν μὲν	ἐμεμισθώκεσάν	τινες, ὅλον, ὧν δὲ αὐτοὶ
[47, 40]	ἀντὶ τῆς ἱπποδρομίας τῇ Δήμητρι	ἐπετέλεσαν.	ἐν μὲν οὖν τῇ Ῥώμῃ
[47, 47]	τοῦ Βρεντεσίου ἐπιδιαπλέουσαν ἐν ὁλκάσιν	ἀπώλεσαν	ὑπὸ τοῦ Σταΐου· οὐ μέντοι
[47, 22]	Καίσαρα ἔχοντες) ἰσχυρῶς τε αὐτὸν	ἐπῄνεσαν	καὶ πάντων τῶν ἐκεῖ χωρίων
[47, 45]	κατὰ Καίσαρα ἀντετέτακτο, ἰσοπαλεῖς ἂν	ἐγεγόνεσαν.	νῦν δὲ ὅ τε Βροῦτος
[47, 48]	τοὺς ζωγρηθέντας τῶν στρατιωτῶν αὐτοῦ	ἀπεκτόνεσαν.	πράξας δὲ τοῦτο ἐξωπλίσατο. καὶ
[47, 42]	τε ἐπεπόνθεσαν καὶ περὶ ἑτέρων	ἠκηκόεσαν,	προέφερον, παραδεικνύντες τε καθ´ ἓν
[47, 6]	ἀπῄτησε πάνθ´ ὅσα ἐπ´ αὐτοῖς	εἰλήφεσαν,	ἧττόν τινα ἀποκτείνῃ, προηγόρευσαν ὅτι
[47, 45]	οἷα ἐν τῷ τοιούτῳ συμβαίνει,	συνεμεμίχεσαν,	ἢ Βροῦτος μὲν κατὰ Ἀντώνιον
[47, 36]	τὴν ἀπ´ αὐτοῦ ἀσφάλειαν εἶχον.	~ἦσαν	δὲ πολὺ τῷ πλήθει τῶν
[47, 9]	ἢ μίσους πρός τινα ἔχοντες	ἦσαν.	~ἐγὼ οὖν τὸ μὲν πάντα
[47, 34]	γένει αὐτοῖς κατ´ ἐπιγαμίαν πολλοὶ	ἦσαν)	ἔπεμψέ σφισιν, ἐλπίδα ἔχων δι´
[47, 48]	αἰχμάλωτοι ἐν τῷ στρατοπέδῳ αὐτοῦ	ἦσαν,	καὶ οὐκ εἶχεν οὔθ´ ὅπως
[47, 29]	τήν τε Σμύρναν, ἐν ᾗ	ἦσαν,	νυκτὸς ἐξαπιναίως κατέλαβε, καὶ ἐκεῖνον
[47, 39]	τῆς πολιτείας οὐκέθ´ οἷοί τε	ἦσαν·	οὐ γὰρ ἔστιν ὅπως δημοκρατία
[47, 45]	καὶ αἱ φυγαὶ ἀμφοῖν ὁμοίως	συνέβησαν,	καὶ τὰ στρατόπεδα ἀμφοτέρωθεν ἑάλω.
[47, 36]	καὶ τῆς Ἰταλίας πειρῶντα προαπετράπετο)	διετρίβησαν.	~ὡς δ´ οὖν οὗτός τε
[47, 6]	καὶ σωθήσεσθαι καὶ τιμηθήσεσθαι προσεδόκων,	ἐσφάγησαν.	ὅπως γὰρ μηδεὶς στερηθήσεσθαι τῶν
[47, 26]	τε ὁμοίων τινὲς πρὸς αὐτὸν	συνελέγησαν,	καὶ τῶν τοῦ Σέξτου στρατιωτῶν
[47, 42]	περιεγένετο. ~ἐπράχθη δὲ ὧδε. οὐχ	ὡμολόγησαν	μὲν ὁπότε τὴν μάχην ποιήσονται,
[47, 33]	καὶ οἱ πρόσθεν περιορώμενοι, παραχρῆμα	ὡμολόγησαν,	ὁ δὲ δὴ Ἀριοβαρζάνης οἵ
[47, 39]	εἴποι ἢ ὅτι Ῥωμαῖοι μὲν	ἐνικήθησαν,	Καῖσαρ δὲ ἐκράτησεν; ὁμοφρονῆσαι μὲν
[47, 9]	καὶ ἕτεροι δι´ αὐτὸ τοῦτο	ἐτιμήθησαν·	οἵ τε περιποιήσαντές τινας οἱ
[47, 23]	ὁρμῆσαι. καὶ τοῦτο μὲν οὐκ	ἠδυνήθησαν	ποιῆσαι· ὁ γὰρ Βροῦτος ἐκ
[47, 30]	τῷ Κασσίῳ καὶ Πάρθοι τινὲς	ἐβοήθησαν)	ταῖς δὲ δὴ ναυσὶ ταῖς
[47, 45]	καὶ γὰρ ἐνίκησαν ἀμφότεροι καὶ	ἡττήθησαν,	ἔτρεψάν τε τοὺς ἀντιτεταγμένους σφίσιν
[47, 0]	Βροῦτος καὶ Κάσσιος ὑπὸ Καίσαρος	ἡττήθησαν	καὶ ἀπέθανον. Χρόνου πλῆθος τὰ
[47, 46]	καὶ ἐκράτησαν οὕτως ἀμφότεροι καὶ	ἡττήθησαν·	οὐδὲ γὰρ οὐδὲ ἐς χεῖρας
[47, 9]	τινες δεσπότας ἢ καὶ φίλους	ἐκολάσθησαν,	καὶ ἕτεροι δι´ αὐτὸ τοῦτο
[47, 2]	ὡς καὶ ἐπ´ εὐτυχήμασί τισιν	ἐψηφίσθησαν,	καὶ ἡ ἐσθὴς ὡς καὶ
[47, 16]	τὴν τῶν κτημάτων ἀξίαν ἐσενεγκεῖν	ἐκελεύσθησαν,	ἀλλ´ ἐπ´ αὐτοῖς αἱ τιμήσεις
[47, 13]	οὐκ ἤμελλον, ὥσπερ εἰώθασιν, ἑορτάσειν,	ἐκελεύσθησαν	διὰ προγραφῆς εὐθυμεῖσθαι, θάνατον ὀφλήσοντες
[47, 27]	ἀσπόνδῳ διοκωχῇ πρὸς συμμάχων ἐπαγωγὴν	διελύθησαν.	καὶ Ἀντιστίῳ μὲν ἔκ τε
[47, 2]	ἐπὶ τοῦ τῆς Ὁμονοίας παμπληθεῖς	ἱδρύθησαν.	~καὶ αὐτῶν ἐνταῦθα ἔτι ὡς
[47, 35]	τε Νωρβανὸς καὶ Δεκίδιος Σάξας	ἔφθησαν	τόν τε Ἰόνιον, πρὶν τὸν
[47, 3]	Σύλλας ἐκ τῶν προγραφῶν ἐκέχρητο	ἐπανήχθησαν,	καὶ ἡ πόλις ἅπασα νεκρῶν
[47, 36]	ἔδοξάν σφισι προσπολεμήσειν, καὶ οὐκ	ἠπείχθησαν	ἀλλὰ τόν τε Σάξαν καὶ
[47, 37]	δὴ πλείονι τὸν Ἰόνιον ἀσφαλῶς	ἐπεραιώθησαν.	καὶ Καῖσαρ μὲν ἐν Δυρραχίῳ
[47, 30]	καίπερ τὸν Τρεβώνιον ἄταφον ῥίψαντες,	ἠξιώθησαν·	οἵ τε συστρατεύσαντές σφισι καὶ
[47, 39]	ὁμοίους ἀνελόμενοι πάντως ἄν ποτε	ἐδουλώθησαν	ἢ καὶ ἐφθάρησαν. ~πάρεστι δὲ
[47, 9]	δὲ καὶ ὑπὸ τῶν ἐχθίστων	ἐσώθησαν.	ἄλλοι σφᾶς αὐτοὺς ἀπέκτειναν, ἄλλους
[47, 6]	Παῦλος ἐπεπολέμωντο. ἀλλ´ οὗτοι μὲν	ἐσώθησαν,	τῶν δὲ δὴ ἄλλων πολλοὶ
[47, 13]	καὶ τούτων τε οὐκ ὀλίγοι	διεσώθησαν	καὶ ἄλλοι συχνοὶ διεφθάρησαν. καὶ
[47, 46]	μηδέτεροι τολμήσαντες. ἐπλεονέκτησαν δὲ καὶ	ἠλαττώθησαν	ἀλλήλων τῷ τό τε τάφρευμα
[47, 32]	ἕξειν ἐνομίζοντο, οὐκ εὐθὺς ταῦτ´	ἐποίησαν,	ἀλλ´ αὐτοί τε περιιόντες καὶ
[47, 20]	σχεδόν τι πάντων ἐφ´ οἷς	ἐποίησαν,	ἐκεῖνοι δὲ καὶ εἰκόνας σφίσι
[47, 34]	καὶ τοῦτο καὶ οἱ Μυρεῖς	ἐποίησαν,	ἐπειδὴ τὸν στρατηγὸν αὐτῶν ἐν
[47, 14]	ἐν αἷς ἐχείμαζον, προῖκα λαμβάνειν	ἐποίησαν,	καὶ κατὰ τὴν χώραν, ὡς
[47, 15]	ἐνιαυτὸν ἐκεῖνον ταῦτά τε οὕτως	ἐποίησαν,	καὶ νεὼν τῷ τε Σαράπιδι
[47, 45]	ὡς εἰπεῖν ἐγένετο· καὶ γὰρ	ἐνίκησαν	ἀμφότεροι καὶ ἡττήθησαν, ἔτρεψάν τε
[47, 21]	καὶ Βιθυνῶν, ἐφ´ οὓς ἐστέλλοντο,	ἠμέλησαν,	οὐδεμίαν ἐν αὐτοῖς ἀξιόχρεων ὠφελίαν
[47, 48]	Βροῦτον ἐκ τοῦ Κελτικοῦ τινες,	ηὐτομόλησαν	δὲ καὶ πρὸς αὐτοὺς Ἀμύντας
[47, 48]	ἰσχύωσι. κἀν τῇ διατριβῇ ταύτῃ	ηὐτομόλησαν	μὲν καὶ παρ´ ἐκείνων πρὸς
[47, 39]	τῆς δημοκρατίας τότε ὡς οὐπώποτε	ἐπολέμησαν.	συνέπεσον μὲν γὰρ καὶ αὖθις
[47, 36]	τε Σάξας πανστρατιᾷ μὲν οὐδὲ	ἐτόλμησαν	αὐτοῖς προσμῖξαι, ἐκπέμποντες δ´ ἱππέας
[47, 38]	ἐποιήσαντο, ἔς τε τὴν μάχην	ὥρμησαν	καὶ διελάλουν ὅτι, ἂν ἐπὶ
[47, 31]	σφισι καὶ διάφορα ἀεὶ ὄντα	ὥρμησαν,	πρόφασιν ὡς καὶ τὰ τοῦ
[47, 36]	ἐκ μὲν τῆς πόλεως εὐθὺς	ἐξώρμησαν,	ἐγχρονίσαντες δὲ Ἀντώνιος μὲν περὶ
[47, 41]	ὄψεις δὲ δὴ ὀνείρων τοιαίδε	ἐφάνησαν.	ἀνὴρ Θεσσαλὸς ἔδοξέν οἱ τὸν
[47, 43]	σμικρὸν ἐπισχόντες αὐτοί τε διάτορον	ἐξεφώνησαν	καὶ αἱ τάξεις ἑκατέρωθεν συνεβόησαν.
[47, 43]	ἐξεφώνησαν καὶ αἱ τάξεις ἑκατέρωθεν	συνεβόησαν.	κἀκ τούτου ἀλαλάξαντες οἱ ὁπλῖται
[47, 45]	ἐκ τοῦ κονιορτοῦ ἀπλέτου γενομένου	ἠγνόησαν	τὸ τέλος τῆς μάχης, καὶ
[47, 49]	ἁλόντες, ὥσπερ καὶ ὁ Φαουώνιος,	ἐφθάρησαν,	οἱ δὲ λοιποὶ τότε ἐπὶ
[47, 39]	ἄν ποτε ἐδουλώθησαν ἢ καὶ	ἐφθάρησαν.	~πάρεστι δὲ καὶ ἐκ τῶν
[47, 13]	ὀλίγοι διεσώθησαν καὶ ἄλλοι συχνοὶ	διεφθάρησαν.	καὶ αὐτοὺς οὐδὲ πενθεῖν τισιν
[47, 31]	τὴν τοῦ Κασσίου ἐπικουρίαν ἐπειγόμενον	ἐπεχείρησαν	τῶν τοῦ Ταύρου διόδων εἶρξαι,
[47, 34]	οἱ ἐπιχώριοι τὰ λοιπὰ ἐθελονταὶ	συγκατέπρησαν	καὶ ἀλλήλους οἱ πλείους ἀνεχρήσαντο.
[47, 17]	τε ἀπληστίας καὶ τῆς ἀναισχυντίας	ἐχώρησαν	ὥστε τινὰ καὶ τὴν τῆς
[47, 20]	τῇ τοῦ Καίσαρος σφαγῇ χαλεπαίνειν,	ἐξεχώρησαν	ὡς καὶ ἐπὶ τὰς ἔξω
[47, 34]	ὡς δ´ οὐδὲ τότε αὐτῷ	προσεχώρησαν,	ὀλίγους ἀποδόμενος τοὺς λοιποὺς ἀφῆκεν.
[47, 37]	τότε ἔτι ἀρρωστῶν. κἀκ τούτου	ἀνεθάρσησαν	μὲν οἱ περὶ τὸν Ἀντώνιον·
[47, 46]	δὴ οὖν μάχης ἕνεκα καὶ	ἐκράτησαν	οὕτως ἀμφότεροι καὶ ἡττήθησαν· οὐδὲ
[47, 2]	δόξαντά σφισι διὰ τῶν δημάρχων	ἐνομοθέτησαν.	ἃ γὰρ ἐπέταττον καὶ ἐβιάζοντο,
[47, 46]	ἔγνωσαν, ἀντιπαρεξῆλθον μηδὲν μηδέτεροι τολμήσαντες.	ἐπλεονέκτησαν	δὲ καὶ ἠλαττώθησαν ἀλλήλων τῷ
[47, 34]	τε κοινὸν τῶν Λυκίων στράτευμα	ἀπαντῆσαν	αὐτῷ πρὸς τὰ μεθόρια μάχῃ
[47, 15]	ἔστειλαν, ἑτέρους δὲ ἀντ´ αὐτῶν	ἀντικατέστησαν.	νόμους τε τοὺς μὲν ἀπήλειψαν
[47, 42]	κἀνταῦθα ἡσυχῇ παρετάξαντο. ὡς δ´	ἀντικατέστησαν,	παραινέσεις, τοῦτο μὲν ἀθρόοις τοῦτο
[47, 21]	καὶ προσκαταφρονήσαντες αὐτοῦ διὰ νόσον	μετέστησαν.	καταλαβὼν οὖν καὶ τούτους ἐπί
[47, 14]	ἐντὸς τῆς προρρηθείσης σφίσιν ἡμέρας	μετέστησαν,	πολεμίους ἐποιήσαντο) πάντα καὶ τὰ
[47, 33]	οὐδὲν αὐτοὺς ἔδρασεν (οὔτε γὰρ	ἀντέστησάν	οἱ, καὶ εὔνοιαν αὐτῶν ἐκ
[47, 17]	δὴ οἱ τὰ ὅπλα ἔχοντες	ὑπερεπλούτησαν.	οὐδὲ γὰρ οὐδὲ ἐξήρκει σφίσιν
[47, 13]	πολλοὶ δὲ ὕστερον ἀντ´ αὐτῶν	ἀντενεγράφησαν,	καὶ τούτων τε οὐκ ὀλίγοι
[47, 3]	πλείους, ἅτε καὶ ὑπὸ πλειόνων,	ἐσεγράφησαν.	τοῦτο δὲ οὐ παρὰ τὰς
[47, 2]	μέλισσαι ἐς τὴν ἄκραν πολλαὶ	συνεστράφησαν,	γῦπές τε ἐπί τε τοῦ
[47, 13]	πρῶτον ἐς τὰ λευκώματα ἐγγραφέντων	ἀπηλίφησαν,	πολλοὶ δὲ ὕστερον ἀντ´ αὐτῶν
[47, 43]	καὶ οὕτω καὶ οἱ λοιποὶ	ἐπήχησαν,	πρῶτοι μὲν οἱ τό τε
[47, 19]	ἐν ᾧ ἐσφάγη, παραχρῆμά τε	ἔκλεισαν	καὶ ὕστερον ἐς ἄφοδον μετεσκεύασαν·
[47, 45]	καὶ οἱ ἡττημένοι πάντα νενικῆσθαι	ἐνόμισαν,	καὶ οὐ πρότερον τὸ γεγονὸς
[47, 19]	ποτε ἕδραν βουλῆς ἔχουσαν, ἀποφράδα	ἐνόμισαν.	τό τε οἴκημα ἐν ᾧ
[47, 8]	χρήματα ἔλαβον ἢ τελευτησάντων εὑρήσειν	ἤλπισαν·	καὶ ἵνα γε μὴ κεναὶ
[47, 29]	τοῖς τῶν προσόρων ἐθνῶν ἄρχουσιν	ἐνεχείρισαν·	καὶ μετὰ τοῦτο μαθόντες τὰ
[47, 43]	ἔκρουσαν καὶ ἐκεῖνα ἐπ´ ἀλλήλους	ἐξηκόντισαν,	καὶ οἱ σφενδονῆται οἵ τε
[47, 36]	καὶ τοῖς Ῥοδίοις ἐπαίνους τε	ἔδοσαν	καὶ χρήματα χαριεῖσθαι ὑπέσχοντο, αὐτοὶ
[47, 9]	περιποιήσαντές τινας οἱ μὲν δίκην	ἔδοσαν	οἱ δὲ καὶ γέρα ἔλαβον.
[47, 15]	ὥς που καὶ ἔδοξεν αὐτοῖς,	διέδοσαν.	καὶ ὑπάτους τε, τοῦ μὲν
[47, 34]	προσάξεσθαι· ἐπεὶ δ´ οὐδὲν μᾶλλον	ἐνέδοσαν	καίπερ προῖκα αὐτοῦ τοὺς ἀναγκαίους
[47, 10]	προϋπαρχούσης σφίσι τοῖς εὖ ποιήσασιν	ἀνταπέδοσαν·	στιγματίας δέ τις οὐχ ὅσον
[47, 17]	μὴ εἶχόν τινες, ὠνούμενοί γε	ἐδίδοσαν,	καὶ τὰς ὁδοὺς οἰκείοις οἱ
[47, 5]	διαφόρου τιμωρίαν ποιούμενοι ῥᾳδίως σφᾶς	ἀντεδίδοσαν.	~κἀκ τούτου τούς τε φιλτάτους
[47, 18]	τοῦ ἔτους ἡμέρᾳ αὐτοί τε	ὤμοσαν	καὶ τοὺς ἄλλους ὥρκωσαν βέβαια
[47, 49]	δὲ λοιποὶ τότε ἐπὶ τὴν	θάλασσαν	διέφυγον καὶ μετὰ τοῦτο τῷ
[47, 49]	Δυρραχίου διάπλῳ περιπεσοῦσα ἐς τὴν	θάλασσαν	ἐρρίφη. τελευτήσαντος δὲ αὐτοῦ τὸ
[47, 30]	καὶ ἀπέκλεισέν οἱ καὶ τὴν	θάλασσαν.	τότε γὰρ ἀμφοτέρωθεν τῆς ἐπαγωγῆς
[47, 8]	στόμα αὐτῆς διανοίξασα τήν τε	γλῶσσαν	ἐξείλκυσε καὶ ταῖς βελόναις αἷς
[47, 22]	πάντων τῶν ἐκεῖ χωρίων ἄρχειν	ἐκέλευσαν.	ὡς οὖν καὶ ἐκ τοῦ
[47, 6]	αὐτοῖς εἰλήφεσαν, ἧττόν τινα ἀποκτείνῃ,	προηγόρευσαν	ὅτι οὐδένα αὐτῶν ἐς τὰ
[47, 19]	ἀρχαίου καὶ τότε ἔτι ἐγίγνετο·	ἀπηγόρευσαν	δὲ μηδένα ἐς τὸ ἡρῷον
[47, 20]	ὑπέμεινε, Καῖσαρ δὲ καὶ Ἀντώνιος	ἐξεστράτευσαν.	ὅ τε γὰρ Βροῦτος καὶ
[47, 9]	οἱ ἐπελθόντες ὡς καὶ φονεύσοντες	ἀπέλυσαν.	προδόντες δέ τινες δεσπότας ἢ
[47, 5]	ἠμύνετο, καὶ τοὺς φιλτάτους κοινῇ	συναπώλλυσαν.	ἐκ γὰρ τῶν πρὸς ἀλλήλους
[47, 16]	τετιμημένοι διεβάλλοντο, καὶ τὰ λοιπὰ	προσαπώλλυσαν.	~εἰ δ´ οὖν τινες τοῦτό
[47, 47]	τε τὴν ταφρείαν αὐτῶν ἐπιτηδειοτέραν	οὖσαν	μετεστρατοπεδεύσατο, καὶ ἐκεῖθεν ὁρμώμενος τά
[47, 21]	ἐν αὐτοῖς ἀξιόχρεων ὠφελίαν ὁρῶντες	οὖσαν,	πρὸς δὲ δὴ τήν τε
[47, 47]	δύναμιν τὴν ἐκ τοῦ Βρεντεσίου	ἐπιδιαπλέουσαν	ἐν ὁλκάσιν ἀπώλεσαν ὑπὸ τοῦ
[47, 34]	ἐς φιλίαν, ὡς δ´ οὐχ	ὑπήκουσαν	(οἵ τε γὰρ δοῦλοι καὶ
[47, 43]	τάς τε ἀσπίδας τοῖς δορατίοις	ἔκρουσαν	καὶ ἐκεῖνα ἐπ´ ἀλλήλους ἐξηκόντισαν,
[47, 19]	κυρίαν ἀεί ποτε ἕδραν βουλῆς	ἔχουσαν,	ἀποφράδα ἐνόμισαν. τό τε οἴκημα
[47, 11]	καὶ τὸ ἔργον αὐτοῦ ἐπιγεγραμμένον	ἔχουσαν.	καὶ οὕτω γε καὶ τῷ
[47, 18]	τε ὤμοσαν καὶ τοὺς ἄλλους	ὥρκωσαν	βέβαια νομιεῖν πάντα τὰ ὑπ´
[47, 46]	ὑποστροφῇ ἀλλήλους καὶ τὸ συμβεβηκὸς	ἔγνωσαν,	ἀντιπαρεξῆλθον μηδὲν μηδέτεροι τολμήσαντες. ἐπλεονέκτησαν
[47, 32]	ἐποίουν. καὶ τὸ μὲν σύμπαν	ἔγνωσαν	ἔς τε τὴν Μακεδονίαν ἐλθεῖν
[47, 8]	καὶ οὗτοι δ´ οὖν ὅμως	ἔσωσάν	τινας, παρ´ ὧν γε καὶ
[47, 10]	μνήμην ἀνήκει· Ὁσίδιον δὲ δὴ	Γέταν	ὁ υἱός, ἐκφορὰν δή τινα
[47, 29]	ἑκόντος αὐτοῦ λαβεῖν καὶ τὴν	δίαιταν	ἀδεῶς σὺν αὐτῷ ποιεῖσθαι. ἐπειδή
[47, 14]	μὴ ὠνησείοντα ἐς τὸ πρατήριον	ἀπαντᾶν,	εἰ δὲ μή γε, θνήσκειν
[47, 15]	τοὺς μὲν ἀπήλειψαν τοὺς δὲ	ἀντενέγραψαν.	καὶ συνελόντι εἰπεῖν, καὶ τἆλλα
[47, 8]	τῶν ὀνομάτων αὐτῶν ὦσιν, ἑτέρους	ἀντενέγραψαν.	πλήν γε ὅτι τὸν θεῖον
[47, 45]	γὰρ ἐνίκησαν ἀμφότεροι καὶ ἡττήθησαν,	ἔτρεψάν	τε τοὺς ἀντιτεταγμένους σφίσιν ἑκάτεροι
[47, 15]	ἀντικατέστησαν. νόμους τε τοὺς μὲν	ἀπήλειψαν	τοὺς δὲ ἀντενέγραψαν. καὶ συνελόντι
[47, 36]	τὸν Νωρβανὸν ἐς τὴν Μακεδονίαν	προέπεμψαν·	αἰσθόμενοι δὲ αὐτοὺς ἑαλωκότας, τοῖς
[47, 6]	ἐλάττονας, ἠλλάττοντο, τά τε ἄλλα	ἐν	ἀγορᾶς τρόπῳ ποιούμενοι, καὶ ὑπερβάλλοντες
[47, 30]	ἑκουσίους προσλαβὼν φρουρούς τινας αὐτοῦ	ἐν	Αἰγέαις ὄντας ἐνίκησε, καὶ ἐς
[47, 14]	τε τροφὴν παρὰ τῶν πόλεων,	ἐν	αἷς ἐχείμαζον, προῖκα λαμβάνειν ἐποίησαν,
[47, 27]	πλὴν ὀλίγων προσηταιρίσατο (τοὺς γὰρ	ἐν	Ἀπαμείᾳ χειμάζοντας ἐπεδίωξε μὲν ἐς
[47, 34]	τι ὑπ´ αὐτὸ τὸ τεῖχος	ἐν	ἀσφαλεῖ κατεστήσατο, καὶ παράγων ἕνα
[47, 11]	τοῦ Ἀντωνίου θανατωθεὶς οὐχ ὅπως	ἐν	ἀσφαλείᾳ διεβίω, ἀλλὰ καὶ ὕπατος
[47, 21]	ἐφ´ οὓς ἐστέλλοντο, ἠμέλησαν, οὐδεμίαν	ἐν	αὐτοῖς ἀξιόχρεων ὠφελίαν ὁρῶντες οὖσαν,
[47, 4]	πρὸ τῶν σωμάτων, ὡς καὶ	ἐν	αὐτοῖς ἤδη ὄντες, διεκναίοντο. ~κἄν
[47, 28]	τὰς πύλας ἐσπεσόντες πάντα τὰ	ἐν	αὐτῷ ὄντα συνέχεαν καὶ συνετάραξαν,
[47, 46]	τ´ Ἀντωνίου πᾶν καὶ τὰ	ἐν	αὐτῷ πάντα ἁλῶναι (ἀφ´ οὗπερ
[47, 40]	τὰ ἐκβάντα ἀπ´ αὐτοῦ προεμαντεύσατο.	ἐν	γὰρ τῷ ἄστει ὅ τε
[47, 34]	αἰχμαλώτους τῶν Ξανθίων (καὶ γὰρ	ἐν	γένει αὐτοῖς κατ´ ἐπιγαμίαν πολλοὶ
[47, 5]	γίγνεται) οἵ γε λοιποὶ ἐθάρσουν·	ἐν	δὲ δὴ ταῖς δευτέραις ταύταις
[47, 40]	κατάλυσιν τῆς δημοκρατίας συμβαίνοντα ᾔδετο·	ἐν	δὲ δὴ τῇ Μακεδονίᾳ (ταύτης
[47, 26]	μετὰ τοῦ Κασσίου ἠλευθερωκὼς εἴη·	~ἐν	δὲ τοῖς αὐτοῖς ἐκείνοις χρόνοις
[47, 37]	ἀσφαλῶς ἐπεραιώθησαν. καὶ Καῖσαρ μὲν	ἐν	Δυρραχίῳ νοσήσας ὑπελείφθη, Ἀντώνιος δὲ
[47, 21]	δὴ τὴν Μακεδονίαν ἦλθε μὲν	ἐν	ἐκείνῳ τῷ καιρῷ ἐν ᾧ
[47, 6]	ἀντὶ πλειόνων ἀπώλλυντο. ἅτε γὰρ	ἐν	ἐμφυλίοις πολέμοις, καὶ πολλῷ μὲν
[47, 29]	προεῖπον, ἵνα μὴ καὶ ἐκεῖνοι	ἐν	ἐχθρῶν μοίρᾳ γένωνται, καὶ τὴν
[47, 19]	αὐτῷ ἔδωκαν, καὶ τὴν ἡμέραν	ἐν	ᾗ ἐφονεύθη, κυρίαν ἀεί ποτε
[47, 29]	ἑαυτοῦ ἐποιεῖτο, τήν τε Σμύρναν,	ἐν	ᾗ ἦσαν, νυκτὸς ἐξαπιναίως κατέλαβε,
[47, 42]	σφετέροις προεβάλλοντο, καὶ τά τε	ἐν	ἰσονομίᾳ χρηστὰ καὶ τὰ ἐν
[47, 35]	πᾶς περίβολος ἀμφοτέρων ἐγένετο, καὶ	ἐν	κοινῷ τὴν ἀπ´ αὐτοῦ ἀσφάλειαν
[47, 5]	οἰκειωθέν σφισι καὶ τὸ ἀλλοτριωθὲν	ἐν	λόγῳ τινὶ τιθέμενοι οὔτε τὸν
[47, 40]	τῆς ἱπποδρομίας τῇ Δήμητρι ἐπετέλεσαν.	ἐν	μὲν οὖν τῇ Ῥώμῃ ταῦτ´
[47, 41]	ὃ γάρ τοι τοῖς ἄλλοις	ἐν	μὲν τῷ στρατοπέδῳ τῷ τε
[47, 42]	ἐν ἰσονομίᾳ χρηστὰ καὶ τὰ	ἐν	μοναρχίᾳ ἄτοπα, ὅσα ποτὲ αὐτοί
[47, 29]	κατέσχε. πυθόμενοι δὲ ταῦτα οἱ	ἐν	οἴκῳ Ῥωμαῖοι πόλεμον αὐτῷ ἐπήγγειλαν·
[47, 47]	τὴν ἐκ τοῦ Βρεντεσίου ἐπιδιαπλέουσαν	ἐν	ὁλκάσιν ἀπώλεσαν ὑπὸ τοῦ Σταΐου·
[47, 24]	λόγος ἔχει ὅτι πρότερον μὲν	ἐν	παντὶ τὴν σωτηρίαν αὐτοῦ ἐποιεῖτο,
[47, 5]	συναραμένους τέ τι καὶ συμπράξαντας	ἐν	πολεμίου μοίρᾳ οἱ ἕτεροι ἐτίθεντο·
[47, 40]	τραπέμπαλιν αὐτῷ ἐπέθηκε, παῖς τε	ἐν	πομπῇ τινι, οἵας οἱ στρατιῶται
[47, 6]	τρόπῳ ποιούμενοι, καὶ ὑπερβάλλοντες ὥσπερ	ἐν	πρατηρίῳ. εἰ μὲν εἷς τις
[47, 39]	συμμαχικὸν τὸ τότε αὐτοῖς παραγενόμενον	ἐν	προσθήκης μέρει τοῦ πολιτικοῦ ἦν)
[47, 7]	προτέρου ἐπὶ μακρότατον τιμηθέντες, καὶ	ἐν	ταῖς ἀρχαῖς ταῖς τε ἡγεμονίαις
[47, 18]	καί τι καὶ ἄγαλμα αὐτοῦ	ἐν	ταῖς ἱπποδρομίαις μεθ´ ἑτέρου Ἀφροδισίου
[47, 3]	ταῖς οἰκίαις πολλοὶ δὲ καὶ	ἐν	ταῖς ὁδοῖς ἔν τε ταῖς
[47, 3]	νεκρῶν ἐπληρώθη· πολλοὶ μὲν γὰρ	ἐν	ταῖς οἰκίαις πολλοὶ δὲ καὶ
[47, 19]	θεοῦ τινος ὡς ἀληθῶς ὄντος,	ἐν	ταῖς τῶν συγγενῶν αὐτοῦ ἐκφοραῖς
[47, 28]	ὥρμησε, πυθόμενος τοὺς στρατιώτας τοὺς	ἐν	τῇ Αἰγύπτῳ ὑπὸ τοῦ Καίσαρος
[47, 14]	ἐν τῷ ἄστει καὶ τῶν	ἐν	τῇ ἄλλῃ Ἰταλίᾳ οἰκιῶν, ὧν
[47, 24]	πυνθανόμενοι μεταβάλωνται, τὸν μὲν Ἀντώνιον	ἐν	τῇ Ἀπολλωνίᾳ κατέλιπε, Γαΐῳ τινὶ
[47, 21]	τούτους ἐπί τε τὸν Ἀντώνιον	ἐν	τῇ Ἀπολλωνίᾳ ὄντα ἐστράτευσε, καὶ
[47, 13]	ἔργοις καὶ λόγοις ἐσκυθρώπαζον καὶ	ἐν	τῇ ἀρχῇ τοῦ ἔτους οὐκ
[47, 18]	μυριάδας ὀφλισκάνειν. καὶ συνέβαινε γὰρ	ἐν	τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ καὶ τὰ
[47, 26]	ἐξ αὐτῶν τόν τε Καίσαρα	ἐν	τῇ Ἀφρικῇ ἡττῆσθαι καὶ ἀπολωλέναι
[47, 0]	~Τάδε ἔνεστιν	ἐν	τῇ Δίωνος Ῥωμαϊκῶν τετταρακοστῇ ἑβδόμῃ
[47, 12]	πρότερον αἱρεθεὶς καὶ χρόνον τινὰ	ἐν	τῇ θαλάσσῃ δυνηθεὶς ἰσχύν τε
[47, 20]	ἐκ τῆς Ἰταλίας ἀπέπλευσεν, ἀλλ´	ἐν	τῇ Καμπανίᾳ μετὰ τοῦ Βρούτου
[47, 32]	ἐν τῇ Συρίᾳ καὶ τὰ	ἐν	τῇ Κιλικίᾳ κατεστήσατο, ἐς τὴν
[47, 25]	ἔδεισε μὴ καὶ ἄλλο τι	ἐν	τῇ Μακεδονίᾳ παρὰ τὴν ἀπουσίαν
[47, 40]	καὶ ἐν τῇ Ῥώμῃ καὶ	ἐν	τῇ Μακεδονίᾳ τὰ ἐκβάντα ἀπ´
[47, 45]	μὴ καθορᾶν ἀλλήλους· καὶ οὔτε	ἐν	τῇ μάχῃ πλὴν τὸ καθ´
[47, 27]	χρήμασιν, ἐπεκούρησέ τε αὐτῷ καὶ	ἐν	τῇ μάχῃ πολὺ τοῖς τοξεύμασιν
[47, 30]	τὴν Κιλικίαν ἦλθε, τοῦ Κασσίου	ἐν	τῇ Παλαιστίνῃ ὄντος, καὶ τοὺς
[47, 19]	ὑβρίσθη. τάς τε ἀρχὰς τὰς	ἐν	τῇ πόλει ἐπὶ πλείω ἔτη
[47, 22]	δὲ ὁ Καῖσαρ τά τε	ἐν	τῇ Ῥώμῃ ἀκριβῶς κατέσχε καὶ
[47, 31]	γὰρ τὰ πράγματα ἤδη τὰ	ἐν	τῇ Ῥώμῃ εἶχον) καὶ ἐλπίδα
[47, 21]	κωλυθεὶς κατὰ τὴν τοῦ Καίσαρος	ἐν	τῇ Ῥώμῃ ἐπικράτησιν πράσσειν τι
[47, 32]	προδιαβῆναι· ἐπεὶ δὲ τά τε	ἐν	τῇ Ῥώμῃ καθίστασθαι ἔτ´ ἐλέγοντο,
[47, 40]	προσημαίνειν, πάντα σφίσιν ἀκριβῶς καὶ	ἐν	τῇ Ῥώμῃ καὶ ἐν τῇ
[47, 24]	δὲ μὴ καὶ αὖθις τῶν	ἐν	τῇ Ῥώμῃ πραττομένων ἐπὶ τὸ
[47, 32]	~Κάσσιος δὲ ἐπειδὴ τά τε	ἐν	τῇ Συρίᾳ καὶ τὰ ἐν
[47, 26]	ἡ δὲ δὴ κατάστασις ἡ	ἐν	τῇ Συρίᾳ τότε τοιάδε ἦν.
[47, 46]	ἀφίκοντο, ἀλλ´ ἐπειδὴ τάχιστα ἰδόντες	ἐν	τῇ ὑποστροφῇ ἀλλήλους καὶ τὸ
[47, 40]	δαιμονίου σφίσι προεδείχθη, ποταμοί τε	ἐν	τῇ χώρᾳ αὐτῶν οἱ μὲν
[47, 23]	ἡσυχίαν ἔν τε ἀδείᾳ καὶ	ἐν	τιμῇ ἔχων, ἀλλ´ ἐς τοὺς
[47, 2]	ἀπ´ αὐτῶν πολὺς ἠκούσθη, καὶ	ἐν	τοῖς Ἀσκληπιείοις μέλισσαι ἐς τὴν
[47, 8]	ἵνα γε μὴ κεναὶ αἱ	ἐν	τοῖς λευκώμασι χῶραι τῶν ὀνομάτων
[47, 47]	τὴν Ἰταλίαν ἀνακομισθῆναι δυνάμενοι, ἀλλ´	ἐν	τοῖς ὅπλοις καὶ τότε ἔτι
[47, 5]	ὅτε εἰρήνη πρὸς τὸν ἰσχυρότερον	ἐν	τοῖς τοιούτοις γίγνεται) οἵ γε
[47, 35]	πάνθ´ ὅσα ἐκ διαβολῶν, οἷα	ἐν	τοῖς τοιούτοις φιλεῖ συμβαίνειν, ὕποπτα
[47, 7]	φύσει οὐκ ὠμὸς ἦν, καὶ	ἐν	τοῖς τοῦ πατρὸς ἤθεσιν ἐνετέθραπτο.
[47, 24]	ὁ γὰρ Βροῦτος ἐκεῖνόν τε	ἐν	τοῖς φιλτάτοις ἀεί ποτε νομίσας
[47, 43]	τε στάσιμον καὶ τὸ παρασκευαστικὸν	ἐν	τόπῳ τινὶ κυκλοτερεῖ διὰ σαλπίγγων
[47, 24]	ὑπηκόων διατρέφῃ. καὶ ἄλλους τε	ἐν	τούτῳ συμμάχους προσεποιήσατο καὶ τὸν
[47, 40]	ἄγαλμα τὸ τοῦ Διὸς τὸ	ἐν	τῷ Ἀλβανῷ ὂν αἷμα παρ´
[47, 49]	ἐς τὴν Ῥώμην, χειμῶνι δ´	ἐν	τῷ ἀπὸ τοῦ Δυρραχίου διάπλῳ
[47, 29]	τὸν Ἀντώνιον ἐνενικήκει οὔτε τὰ	ἐν	τῷ ἄστει διὰ χειρὸς ἐπεποίητο.
[47, 14]	ἐνοίκιον ἐνιαύσιον πασῶν τῶν τε	ἐν	τῷ ἄστει καὶ τῶν ἐν
[47, 20]	ἀγορὰν ἐσῄεσαν, καὶ τὰς στρατηγίας	ἐν	τῷ αὐτῷ ᾧ καὶ πρὶν
[47, 8]	ἐκέλευσεν αὐτὴν ἐκφανέστερον τῶν ἄλλων	ἐν	τῷ βήματι προτεθῆναι, ἵν´ ὅθεν
[47, 4]	ὑπογύῳ ἀκριβοῦντες, πολλὰ δ´ οὖν	ἐν	τῷ διὰ μέσου τῇ προσδοκίᾳ
[47, 26]	καὶ ἀναχωρήσας ἐς Τύρον, ἐκεῖ	ἐν	τῷ ἐμπορίῳ τὰς διατριβὰς λανθάνων
[47, 34]	ἐποίησαν, ἐπειδὴ τὸν στρατηγὸν αὐτῶν	ἐν	τῷ ἐπινείῳ λαβὼν ἀπέλυσε. καὶ
[47, 39]	δὲ ἐκράτησεν; ὁμοφρονῆσαι μὲν γὰρ	ἐν	τῷ καθεστῶτι τρόπῳ τῆς πολιτείας
[47, 40]	οὔτ´ ἄλλως προσήκοντα αὐτῷ οὔτ´	ἐν	τῷ καιρῷ ἐκείνῳ γίγνεσθαι εἰωθότα,
[47, 45]	πάντας ἅμα τοὺς ἑτέρους, ἀλλ´	ἐν	τῷ μέρει ἀμφοτέρους καὶ ἡττηθῆναι
[47, 29]	ἵνα δὲ μὴ ἐπὶ μεῖζον	ἐν	τῷ μεταξὺ χρόνῳ αὐξηθῇ, τοῖς
[47, 3]	οὐ παρὰ τὰς σφαγὰς τὰς	ἐν	τῷ πρὶν γενομένας παρήλλαξεν· ἐπεὶ
[47, 48]	καὶ ἐπειδὴ πολλοί τε αἰχμάλωτοι	ἐν	τῷ στρατοπέδῳ αὐτοῦ ἦσαν, καὶ
[47, 48]	οὔθ´ ὅπως διὰ φυλακῆς αὐτοὺς	ἐν	τῷ τῆς μάχης καιρῷ ποιήσηται
[47, 45]	καὶ εἴγε πάντες πᾶσιν, οἷα	ἐν	τῷ τοιούτῳ συμβαίνει, συνεμεμίχεσαν, ἢ
[47, 18]	ἔν τε τῇ ἀγορᾷ καὶ	ἐν	τῷ τόπῳ ἐν ᾧ ἐκέκαυτο
[47, 47]	πολλὴν δὲ δὴ ἐλπίδα ἀκινδύνως	ἐν	τῷ χρόνῳ κατεργάσεσθαί σφας ἔχων
[47, 43]	καὶ τὸ θωρακοφόρον συνεπισπόμενόν σφισιν	ἐν	χερσὶν ἐγένετο. ~καὶ πολλῷ μὲν
[47, 31]	τοῦτο ἐπιβουλευσάντων τῷ Κασσίῳ, ἐκολάσθη.	~ἐν	ᾧ δὲ ταῦτ´ ἐγίγνετο, οἱ
[47, 18]	ἀγορᾷ καὶ ἐν τῷ τόπῳ	ἐν	ᾧ ἐκέκαυτο προκατεβάλοντο, καί τι
[47, 19]	ἀποφράδα ἐνόμισαν. τό τε οἴκημα	ἐν	ᾧ ἐσφάγη, παραχρῆμά τε ἔκλεισαν
[47, 5]	καὶ ἐχθροὺς πάντως γεγονέναι ὥστε,	ἐν	ᾧ ἰδίᾳ ἕκαστος τοὺς ἐπιβουλεύσαντάς
[47, 21]	μὲν ἐν ἐκείνῳ τῷ καιρῷ	ἐν	ᾧ ὅ τε Ἀντώνιος ὁ
[47, 23]	στερηθείς, οὐκ ἠγάπησε τὴν ἡσυχίαν	ἔν	τε ἀδείᾳ καὶ ἐν τιμῇ
[47, 40]	ἀνθρώπων κατὰ συντυχίαν ἐπράχθη ἔδοξεν·	ἔν	τε γὰρ ταῖς ἀνοχαῖς ὁ
[47, 18]	καὶ ἑτέροις ἃ τότε προσέθεσαν.	ἔν	τε γὰρ τῇ πρώτῃ τοῦ
[47, 3]	δὲ καὶ ἐν ταῖς ὁδοῖς	ἔν	τε ταῖς ἀγοραῖς καὶ πρὸς
[47, 18]	ἀτιμωθεῖσι, γίγνεται) καὶ ἡρῷόν οἱ	ἔν	τε τῇ ἀγορᾷ καὶ ἐν
[47, 13]	ἀντικαρτερεῖν πρὸς αὐτὰς ἐδύνατο, ἀλλ´	ἔν	τε τοῖς ἄλλοις πᾶσι καὶ
[47, 29]	σὺν αὐτῷ ποιεῖσθαι. ἐπειδή τε	ἔν	τε τῷ θαρσοῦντι διὰ ταῦτ´
[47, 42]	αὐτῶν λεγόντων, οἷα ἄν τινες	ἔν	τε τῷ παραχρῆμα κινδυνεύσοντες καὶ
[47, 0]	Ἱρτίου ὑπατείας, καὶ ἄλλο ἔτος	ἕν,	ἐν ᾧ ἄρχοντες οἱ ἀριθμούμενοι
[47, 0]	ὑπατείας, καὶ ἄλλο ἔτος ἕν,	ἐν	ᾧ ἄρχοντες οἱ ἀριθμούμενοι οἵδε
[47, 42]	ἠκηκόεσαν, προέφερον, παραδεικνύντες τε καθ´	ἓν	ἕκαστον ἑκάτερα καὶ ἱκετεύοντές σφας
[47, 35]	ἐστρατοπεδεύσαντο· τῷ γὰρ ἔργῳ καθ´	ἓν	ηὐλίσαντο. τὰ μὲν γὰρ στρατόπεδα,
[47, 37]	αὐτοὺς αὐλίζεσθαι, ἔς τε χωρίον	ἓν	καὶ ἐς ἔρυμα ἓν τὰ
[47, 28]	ἐπιπονήσας προσέθετο. καὶ αὐτῷ καθ´	ἓν	μετὰ πάντων αὐτῶν αὐλιζομένῳ ὕδωρ
[47, 37]	χωρίον ἓν καὶ ἐς ἔρυμα	ἓν	τὰ τρία στρατεύματα συνήγαγον. ἀντικαθημένων
[47, 25]	χώραν τὴν τοῦ Σαδάλου γενομένην	παρέλαβεν	(ἄπαις γὰρ τελευτῶν τοῖς Ῥωμαίοις
[47, 24]	καὶ τὴν σωτηρίαν τοῦ παιδὸς	ἀντέλαβεν.	οὐ μέντοι καὶ βελτίω αὐτὸν
[47, 24]	Δέκιμον ἀπολωλότα, παρ´ οὐδὲν αὐτὴν	ἤγαγεν.	ὁ δὲ δὴ Γέλλιος ἐφωράθη
[47, 7]	αὐτὴν ἐσκομίσασα ἐκεῖθεν τὸν ἄνδρα	ἐξήγαγεν,	ὥστε τὸν Καίσαρα θαυμάσαντα πάντας
[47, 23]	τινῶν ἁλόντων προμαθὼν τὸ γενησόμενον	ὑπεξήγαγεν	αὐτόν, ὡς καὶ νοσοῦντά τινα
[47, 26]	Βάσσος τὸ μὲν πρῶτον ἡσυχίαν	ἦγεν,	ἀγαπῶν εἴ τις αὐτὸν ζῆν
[47, 48]	Βροῦτον ὢν ἠλαττώθη τε καὶ	ἔφυγεν,	οὕτω τό τε ὁπλιτικὸν αὐτοῦ
[47, 49]	ἐς τὸν θάνατον καὶ αὐτὸς	κατέφυγεν.	καὶ ἀναβοήσας τοῦτο δὴ τὸ
[47, 28]	οὐκ ἐθελήσαντάς οἱ συστρατεῦσαι, ἀπέπεμψε	μηδὲν	ἀδικήσας, τῷ δὲ δὴ Σταΐῳ
[47, 34]	ὡς καὶ ἀρετὴν ἔχοντι προσέθεντο,	μηδὲν	ἔξω τῶν χρημάτων ζημιωθέντες. καὶ
[47, 48]	ποιήσηται οὔθ´ ὅπως πιστεύσῃ σφίσι	μηδὲν	λυμανεῖσθαι, διέφθειρε τοὺς πλείους, τῇ
[47, 46]	καὶ τὸ συμβεβηκὸς ἔγνωσαν, ἀντιπαρεξῆλθον	μηδὲν	μηδέτεροι τολμήσαντες. ἐπλεονέκτησαν δὲ καὶ
[47, 23]	καὶ φυλακῇ τινι ἀδέσμῳ, ἵνα	μηδὲν	νεοχμώσῃ, παραδοθεὶς οὐδ´ ὣς ἡσύχασεν,
[47, 21]	Συρίαν καὶ τὴν Μακεδονίαν, καίπερ	μηδέν	σφισι προσηκούσας, ἀλλ´ ὅτι τῷ
[47, 41]	ἔφερεν. οὗτος μὲν δὴ τοῦτο	εἶδεν,	ὁ δ´ ἰατρὸς ὁ συνὼν
[47, 8]	ἑαυτοῦ τῆς Ἰουλίας ἱκετευσάσης, ἀφῆκεν,	οὐδὲν	ἄλλο χρηστὸν εἰργάσατο. ~πολύτροποι μὲν
[47, 24]	μαθὼν τὸν Δέκιμον ἀπολωλότα, παρ´	οὐδὲν	αὐτὴν ἤγαγεν. ὁ δὲ δὴ
[47, 33]	νῆσον περαιωθεὶς ἄλλο μὲν κακὸν	οὐδὲν	αὐτοὺς ἔδρασεν (οὔτε γὰρ ἀντέστησάν
[47, 24]	ἐπέθετο μὲν καὶ τῷ Κασσίῳ,	οὐδὲν	δὲ οὐδὲ τότε κακὸν ἔπαθεν.
[47, 31]	Ῥούφῳ προσεκεχωρήκεσαν) ἄλλο μέν σφας	οὐδὲν	δεινὸν εἰργάσατο, τὰ δὲ χρήματα
[47, 21]	ἐζώγρησεν ἐκ προδοσίας, κακὸν δὲ	οὐδὲν	εἰργάσατο. ~πράξας δὲ ταῦτα, καὶ
[47, 10]	στρεβλωθεὶς ἐπὶ τούτῳ πάσαις βασάνοις	οὐδὲν	ἐξελάλησε· μαθὼν δὲ ἐκεῖνος τὸ
[47, 36]	δ´ ἱππέας ἐκδρόμους ὅπῃ παρείκοι,	οὐδὲν	ἐπέραινον, ἀλλ´ αὐτοί τε διὰ
[47, 28]	Βάσσου καὶ τὰ τῶν ἑτέρων	οὐδὲν	ἐπιπονήσας προσέθετο. καὶ αὐτῷ καθ´
[47, 7]	καὶ τὸ κράτος μόνος ἔσχεν,	οὐδὲν	ἔτι τοιοῦτον ἔπραξεν. καὶ τότε
[47, 38]	πρὸς πολίτας ἀγωνιζόμενοι ἐκείνων τε	οὐδὲν	ἧττον ἢ τῶν συνόντων σφίσι
[47, 34]	ἐκείνων αὐτοὺς προσάξεσθαι· ἐπεὶ δ´	οὐδὲν	μᾶλλον ἐνέδοσαν καίπερ προῖκα αὐτοῦ
[47, 10]	γὰρ ἔργον ἂν εἴη, καὶ	οὐδὲν	μέγα τῇ συγγραφῇ παρέξεται) ἃ
[47, 24]	ἐφωράθη μέν, ἔπαθε δὲ δεινὸν	οὐδέν·	ὁ γὰρ Βροῦτος ἐκεῖνόν τε
[47, 17]	ὥστε τῶν μὲν ἰδιωτῶν οὐδεὶς	οὐδέν,	ὅ τι καὶ ἄξιον εἰπεῖν,
[47, 45]	καὶ ὁ Ἀντώνιος τὸν Κάσσιον	οὐδέν	οἱ ὅμοιον τὰ πολέμια ὄντα
[47, 11]	δὲ Τερέντιος Οὐάρρων ἠδίκησε μὲν	οὐδέν,	ὁμώνυμος δὲ δή τινι τῶν
[47, 41]	τοῖς δὲ ἑτέροις τέρας μὲν	οὐδέν,	ὅσα γε ἡμεῖς ἴσμεν, ἐγένετο,
[47, 5]	τῆς τε ἔπειτα ὑποψίας παρ´	οὐδὲν	τὴν τοῦ ἑταιρικοῦ σωτηρίαν πρὸς
[47, 7]	κοινωνίαν γίγνεσθαι, ἐπεὶ αὐτός γε	οὐδέν	τι συχνοὺς ἀποκτεῖναι ἐδεήθη· τῇ
[47, 31]	τὸν υἱόν, ὃν Πτολεμαῖον μὲν	ὠνόμαζεν,	ἐπλάττετο δὲ ἐκ τοῦ Καίσαρος
[47, 25]	τὴν τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ σφαγὴν	ἔμαθεν,	ἔδεισε μὴ καὶ ἄλλο τι
[47, 24]	οὐδὲν δὲ οὐδὲ τότε κακὸν	ἔπαθεν.	αἴτιον δὲ ὅτι ἡ μήτηρ
[47, 19]	βουλευτήριον τὸ Ἰούλιον ἐπ´ αὐτοῦ	κληθὲν	παρὰ τῷ Κομιτίῳ ὠνομασμένῳ ᾠκοδόμουν,
[47, 21]	πλησιοχώρων, καὶ τό τε Δυρράχιον	ἐκεῖθεν	ἐπελθὼν προκατέλαβε καὶ ἦν αὐτῷ
[47, 47]	αὐτῶν ἐπιτηδειοτέραν οὖσαν μετεστρατοπεδεύσατο, καὶ	ἐκεῖθεν	ὁρμώμενος τά τε ἄλλα τοὺς
[47, 7]	καὶ τὴν κιβωτὸν αὐτὴν ἐσκομίσασα	ἐκεῖθεν	τὸν ἄνδρα ἐξήγαγεν, ὥστε τὸν
[47, 10]	ἅμα τὸν παῖδα καὶ ἐλεήσας,	ἦλθεν	ἐθελοντὴς ἐς τὸ ἐμφανὲς καὶ
[47, 43]	πρῶτον μὲν τὰ συνθήματα αὐτοῖς	διῆλθεν	(ἦν δὲ τοῖς μὲν ἀμφὶ
[47, 22]	ἐς τὴν Ἰταλίαν πλεῦσαι παρεσκευάζετο,	ὅθεν	ἡ γερουσία μετέπεμψεν αὐτόν· ἐπεὶ
[47, 8]	ἐν τῷ βήματι προτεθῆναι, ἵν´	ὅθεν	κατ´ αὐτοῦ δημηγορῶν ἠκούετο, ἐνταῦθα
[47, 39]	οἱ δὲ ἐς αὐτονομίαν ἐξῃροῦντο.	ὅθεν	οὐδ´ ἀνέκυψεν ἔτι πρὸς ἀκριβῆ
[47, 47]	μὲν τῆς τροφῆς καὶ χρημάτων,	ὅθεν	οὐδὲ τοῖς στρατιώταις τι ἀντὶ
[47, 6]	δεόμενοι, καὶ οὐκ ἔχοντες ὁπόθεν	ἄλλοθεν	τὰς ἐπιθυμίας τῶν στρατιωτῶν ἀποπληρώσωσι,
[47, 18]	εἴ τε νίκη τις ἠγγέλθη	ποθέν,	χωρὶς μὲν τῷ κρατήσαντι χωρὶς
[47, 6]	χρημάτων δεόμενοι, καὶ οὐκ ἔχοντες	ὁπόθεν	ἄλλοθεν τὰς ἐπιθυμίας τῶν στρατιωτῶν
[47, 33]	ἄλλοι ταύτῃ πάντες, καὶ οἱ	πρόσθεν	περιορώμενοι, παραχρῆμα ὡμολόγησαν, ὁ δὲ
[47, 32]	πρὸς τὸν Σέξτον ἅτε καὶ	ἐγγύθεν	ἐφεδρεύοντά σφισιν ἀσχολίαν ἕξειν ἐνομίζοντο,
[47, 12]	ὁμοίοις συνήρατο. τῇ γὰρ Ἰταλίᾳ	ἐγγύθεν	ἐφορμῶν διέπεμπεν ἔς τε τὴν
[47, 24]	τε τὴν ἄνω Μακεδονίαν ἀνεχώρησε,	κἀντεῦθεν	ἐς τὴν Ἀσίαν ὕστερον ἔπλευσεν,
[47, 26]	Τύρον μετὰ τῶν προπαρεσκευασμένων κατέλαβε,	κἀντεῦθεν	πρὸς τὰ τοῦ Σέξτου στρατόπεδα
[47, 25]	τινὸς ἐς τὰ μάλιστα βοηθήσαντος.	ἐντεῦθεν	δὲ ἐς τὴν Μακεδονίαν ἐλθὼν
[47, 7]	διεπράξατο, κἀνταῦθα ἐσπηδήσασα τό τε	πραχθὲν	ἀγνοοῦντί οἱ ἐμήνυσε, καὶ τὴν
[47, 5]	πρὸς ἀλλήλους πραγμάτων τό τε	οἰκειωθέν	σφισι καὶ τὸ ἀλλοτριωθὲν ἐν
[47, 5]	τε οἰκειωθέν σφισι καὶ τὸ	ἀλλοτριωθὲν	ἐν λόγῳ τινὶ τιθέμενοι οὔτε
[47, 17]	καίπερ ἐντελὴς οὖσα, οὔτε αἱ	ἔξωθεν	ἐπιφοραὶ καίτοι παμπληθεῖς γενόμεναι, οὐ
[47, 34]	τὸ γιγνόμενον προκατέπληξαν, τοῖς δ´	ἄπωθεν	οὖσι δόξαν ὡς καὶ πάντα
[47, 43]	διάτορον ἐξεφώνησαν καὶ αἱ τάξεις	ἑκατέρωθεν	συνεβόησαν. κἀκ τούτου ἀλαλάξαντες οἱ
[47, 43]	καὶ ἐδόθη) ἔπειτα σαλπικτὴς εἷς	ἑκατέρωθεν	ὑπεσήμηνε, καὶ οὕτω καὶ οἱ
[47, 45]	ὁμοίως συνέβησαν, καὶ τὰ στρατόπεδα	ἀμφοτέρωθεν	ἑάλω. τοῦ τε γὰρ πεδίου
[47, 39]	ἄν τις ἄλλο περὶ αὐτῶν	ἀμφοτέρωθεν	μαχεσαμένων εἴποι ἢ ὅτι Ῥωμαῖοι
[47, 42]	ἄλλα ὁμοιοτροπώτατα, ἅτε καὶ Ῥωμαίων	ἀμφοτέρωθεν	ὁμοίως μετὰ τῶν συμμάχων σφῶν
[47, 30]	καὶ τὴν θάλασσαν. τότε γὰρ	ἀμφοτέρωθεν	τῆς ἐπαγωγῆς τῶν ἐπιτηδείων εἰρχθεὶς
[47, 46]	ὄντος, ᾔει, ὑπώπτευσέ τε αὐτοὺς	πόρρωθεν	ὁρῶν πολεμίους εἶναι, καὶ Πινδάρῳ
[47, 18]	ὧν ἐποίουν καὶ τὴν ἀσφάλειαν	πόρρωθεν	προπαρασκευάσοντες, καὶ πάνθ´ ὅσα ἐς
[47, 26]	ἀγαπῶν εἴ τις αὐτὸν ζῆν	ἐάσειεν·	ὡς δὲ τῶν τε ὁμοίων
[47, 37]	κατὰ μόνας συμβαλὼν εἴτε καὶ	κρατήσειεν	(ἐκ μὲν γὰρ τοῦ τόν
[47, 39]	οὐκ ἀπεικότως ἄν τις συμβῆναι	νομίσειεν,	οὐχ ὅτι καὶ τοῖς πλήθεσιν
[47, 42]	κινδυνεύσοντες καὶ τῷ μέλλοντι προκάμνοντες	εἴποιεν.	καὶ τὰ μὲν ἄλλα ὁμοιοτροπώτατα,
[47, 39]	καὶ ταῖς ἀρεταῖς τῶν μαχεσαμένων	διήνεγκεν	αὐτῶν (πολλῷ γὰρ καὶ πλείους
[47, 39]	καὶ οὐ λέγω ὡς οὐ	συνήνεγκεν	αὐτοῖς ἡττηθεῖσι τότε· τί γὰρ
[47, 23]	ἀπαλλάξας ἐκ τῆς συστρατείας, οὕτω	διέθηκεν	ὥστε σφᾶς τούς τε ἀποπεμφθέντας
[47, 10]	δοὺς τὸν μὲν ἐπὶ πυρὰν	ἐπέθηκεν,	αὐτὸς δὲ τήν τε ἐσθῆτα
[47, 24]	πάνυ τῷ Κασσίῳ προσκείμενον εἰδώς,	ἀφῆκεν	αὐτόν. καὶ ὃς ἐπέθετο μὲν
[47, 34]	προσεχώρησαν, ὀλίγους ἀποδόμενος τοὺς λοιποὺς	ἀφῆκεν.	ἰδόντες δὲ τοῦτο οἱ ἔνδον
[47, 8]	τῆς ἑαυτοῦ τῆς Ἰουλίας ἱκετευσάσης,	ἀφῆκεν,	οὐδὲν ἄλλο χρηστὸν εἰργάσατο. ~πολύτροποι
[47, 24]	Βροῦτος ἐκείνων μὲν οὐδένα σφίσιν	ἐξέδωκεν,	ἀλλ´ ἐς πλοῖα αὐτοὺς ἐμβαλὼν
[47, 10]	καὶ αὐτὸς ἑαυτὸν τοῖς σφαγεῦσι	παρέδωκεν.	~ἀρετῆς μὲν δὴ καὶ εὐσεβείας
[47, 30]	ταχέων ἐκ τῆς Ἀσίας ἐπῆλθε)	διέβαλεν	ἐς Ἄραδον, ὅπως καὶ παρ´
[47, 39]	ἅμα καὶ ἥττων γενόμενος καὶ	ἔσφηλεν	ἑαυτὸν καὶ ἐσφάλη, κἀκ τούτου
[47, 21]	Ὁρτήσιος ὁ προάρξας αὐτῆς ἀπαλλαγήσεσθαι	ἔμελλεν,	οὐ μέντοι καὶ πρᾶγμά τι
[47, 42]	ὡς δ´ ἀντικατέστησαν, παραινέσεις, τοῦτο	μὲν	ἀθρόοις τοῦτο δὲ καὶ καθ´
[47, 3]	τῶν ἄλλων, ἐξετέθη. καὶ τὸ	μὲν	αἴτιον δι´ ὃ τοῦτ´ ἐγένετο,
[47, 42]	μέλλοντι προκάμνοντες εἴποιεν. καὶ τὰ	μὲν	ἄλλα ὁμοιοτροπώτατα, ἅτε καὶ Ῥωμαίων
[47, 23]	ὥστε καὶ τῶν στρατιωτῶν τοὺς	μὲν	ἀλλήλοις ἐς χεῖρας ἐλθεῖν, τοὺς
[47, 49]	αὐτὸν ἀποκτείνῃ. καὶ αὐτοῦ τὸ	μὲν	ἄλλο σῶμα ταφῆς ὑπὸ τοῦ
[47, 33]	στρατιώτας ἤθροιζον. ~καὶ αὐτοῖς οἱ	μὲν	ἄλλοι ταύτῃ πάντες, καὶ οἱ
[47, 18]	πάντας ἑορτάζειν ἠνάγκασαν, νομοθετήσαντες τοὺς	μὲν	ἄλλους τοὺς ἀμελήσαντας αὐτῶν ἐπαράτους
[47, 43]	αὐτοῖς διῆλθεν (ἦν δὲ τοῖς	μὲν	ἀμφὶ τὸν Βροῦτον Ἐλευθερία, τοῖς
[47, 30]	τὴν Συρίαν ἐνέβαλε. καὶ τῆς	μὲν	Ἀντιοχείας ὑπὸ τῶν ἐμφρουρούντων αὐτὴν
[47, 24]	φοβερώτερον ἀγγελλομένων πυνθανόμενοι μεταβάλωνται, τὸν	μὲν	Ἀντώνιον ἐν τῇ Ἀπολλωνίᾳ κατέλιπε,
[47, 8]	γὰρ καὶ καταληφθεὶς ἐσφάγη) ὁ	μὲν	Ἀντώνιος πολλὰ αὐτῷ καὶ δυσχερῆ
[47, 10]	καὶ ἐσφάγη· καὶ οὕτως οἱ	μὲν	ἀπετράποντο, νομίσαντες ὃν ἐβούλοντο πεφονευκέναι,
[47, 15]	αὐτῶν ἀντικατέστησαν. νόμους τε τοὺς	μὲν	ἀπήλειψαν τοὺς δὲ ἀντενέγραψαν. καὶ
[47, 14]	προῖκας καὶ τοῖς τέκνοις τοῖς	μὲν	ἄρρεσι τὸ δέκατον ταῖς δὲ
[47, 4]	πάντα μὲν τὰ προτολμηθέντα οἱ	μὲν	αὐτοὶ χειρουργήσαντες οἱ δὲ ἰδόντες,
[47, 3]	καὶ τὰ λοιπὰ σώματα τὰ	μὲν	αὐτοῦ τε ἐρριπτεῖτο καὶ ὑπὸ
[47, 20]	κρατυνόμενοι. ~πράξαντες δὲ ταῦτα, Λέπιδος	μὲν	αὐτοῦ, τήν τε πόλιν καὶ
[47, 7]	ὥστε τὸν Καίσαρα θαυμάσαντα πάντας	μὲν	αὐτοὺς ἀφεῖναι (καὶ γὰρ τοῖς
[47, 34]	ὁ Βροῦτος ἦλθε, καὶ προεκαλέσατο	μὲν	αὐτοὺς ἐς φιλίαν, ὡς δ´
[47, 28]	παρεστήσατο. καὶ μετὰ τοῦτο τὸν	μὲν	Βάσσον καὶ τὸν Κρίσπον, τούς
[47, 47]	στρατοπέδῳ σφῶν νυκτὸς προσέμισγε. μάχῃ	μὲν	γὰρ αὐτοῖς ἐκ παρατάξεως οὐ
[47, 46]	ἐπειχθῆναι πρὸς τὸν θάνατον. ἔπεμψε	μὲν	γὰρ ἑκατόνταρχον κατασκεψόμενον καὶ ἀναγγελοῦντα
[47, 3]	πόλις ἅπασα νεκρῶν ἐπληρώθη· πολλοὶ	μὲν	γὰρ ἐν ταῖς οἰκίαις πολλοὶ
[47, 39]	ἐνικήθησαν, Καῖσαρ δὲ ἐκράτησεν; ὁμοφρονῆσαι	μὲν	γὰρ ἐν τῷ καθεστῶτι τρόπῳ
[47, 14]	πάνυ πάντα ἀδεῶς ἐπορθεῖτο. τοῦτο	μὲν	γὰρ ἐνοίκιον ἐνιαύσιον πασῶν τῶν
[47, 15]	καὶ ἐδόκει αὐτοῖς ἔπρασσον· τῶν	μὲν	γὰρ ἐπικλήσεων τῶν ἐπιφθόνων καὶ
[47, 10]	μάλιστα εἶναι νομίζω, διηγήσομαι. τοῦτο	μὲν	γὰρ ἐς σπήλαιόν τις τὸν
[47, 5]	καὶ παρὰ δόξαν ἐκτείνοντο. ἄλλως	μὲν	γὰρ ἤ τις ἢ οὐδεὶς
[47, 39]	τότε ὡς οὐπώποτε ἐπολέμησαν. συνέπεσον	μὲν	γὰρ καὶ αὖθις ἀλλήλοις, ὥσπερ
[47, 10]	ὅσον ἐφ´ ἑαυτῷ ἔσωσεν. αὐτὸς	μὲν	γὰρ καὶ κατέκρυψε τὸν πατέρα
[47, 9]	καὶ σωτηρίαι τισὶν ἐγένοντο. συχνοὶ	μὲν	γὰρ καὶ πρὸς τῶν φιλτάτων
[47, 20]	οἱ Ἀθηναῖοι λαμπρῶς ὑπεδέξαντο· ἐτιμῶντο	μὲν	γὰρ καὶ ὑπὸ τῶν ἄλλων
[47, 1]	τὸ μέλλον ἔσεσθαι προμαθόντες· τῷ	μὲν	γὰρ Λεπίδῳ ὄφις τέ τις
[47, 16]	δεκατευθῆναι σφόδρα πάντας ἠνίασε. τῷ	μὲν	γὰρ λόγῳ τὸ δέκατον τῆς
[47, 17]	καὶ ἐλαχίστου αὐτῶν πωλουμένων; τοῦτο	μὲν	γὰρ πολλῶν ἅμα ἀποκηρυττομένων, καὶ
[47, 35]	πόλεως καὶ τῶν Φιλίππων· ἡ	μὲν	γὰρ πρὸς τῇ θαλάσσῃ κατ´
[47, 40]	τε διφυὲς τέρας ἔτεκε· τὰ	μὲν	γὰρ πρόσθια ἵππῳ τὰ δὲ
[47, 35]	ἔργῳ καθ´ ἓν ηὐλίσαντο. τὰ	μὲν	γὰρ στρατόπεδα, ὡς καὶ εὐτακτότεροι
[47, 4]	οὐκ ὀλίγα αὐτοῖς συνηνέχθη. ~ἐπὶ	μὲν	γὰρ τοῦ Σύλλου οἵ τέ
[47, 37]	συμβαλὼν εἴτε καὶ κρατήσειεν (ἐκ	μὲν	γὰρ τοῦ τόν τε Βροῦτον
[47, 40]	τοῖς ἐναντίοις ἔκδηλον γενέσθαι, πολλοὶ	μὲν	γῦπες πολλοὶ δὲ καὶ ἄλλοι
[47, 11]	ἑαυτὸν τοῖς σφαγεῦσι παρέδωκεν. ~ἀρετῆς	μὲν	δὴ καὶ εὐσεβείας τοσαῦτα τότε
[47, 19]	ἐσελθεῖν ἐς αὐτὸ δυνηθῆναι. τῷ	μὲν	δὴ Καίσαρι ταῦτ´ ἔδωκαν, ταῖς
[47, 46]	οἰκεῖον ἑκατέρους ἀναχωροῦντας συντυχεῖν. ~τῆς	μὲν	δὴ οὖν μάχης ἕνεκα καὶ
[47, 41]	κλάζοντές τε καὶ τρίζοντες. ~τούτοις	μὲν	δὴ ταῦτα τὸ κακὸν ἔφερε,
[47, 41]	καὶ ἔπειτα πολλάκις ἔφερεν. οὗτος	μὲν	δὴ τοῦτο εἶδεν, ὁ δ´
[47, 20]	Ἀπολλώνια οὐδέπω διεωρτάκει. ἀλλ´ ἐκεῖνα	μὲν	δι´ Ἀντωνίου τοῦ συστρατηγοῦ καὶ
[47, 11]	δηλῶν· ἐδημάρχει δέ. καὶ ὁ	μὲν	διατριβὴν καὶ γέλωτα ἐπὶ τούτῳ
[47, 9]	οἵ τε περιποιήσαντές τινας οἱ	μὲν	δίκην ἔδοσαν οἱ δὲ καὶ
[47, 27]	ἔπραξάν τι ἀξιόλογον. καὶ ὁ	μὲν	δυνηθείς τινα χρόνον, ἔπειτα ὑπό
[47, 6]	ὑπερβάλλοντες ὥσπερ ἐν πρατηρίῳ. εἰ	μὲν	εἷς τις ἑνός τινος ἀντάξιος
[47, 21]	διότι καὶ στρατιώτας συχνούς, τοὺς	μὲν	ἐκ τῆς πρὸς Φαρσάλῳ μάχης
[47, 40]	δεξιᾶς χειρὸς ἀνέδωκε. καὶ ταῦτα	μὲν	ἐκ τοῦ δαιμονίου σφίσι προεδείχθη,
[47, 44]	καὶ ἀντιλαμβανόμενοι τῶν ἀντιτεταγμένων οἱ	μὲν	ἔκ τε τῶν κρανῶν αὐτοὺς
[47, 27]	συμμάχων ἐπαγωγὴν διελύθησαν. καὶ Ἀντιστίῳ	μὲν	ἔκ τε τῶν περιχώρων οἱ
[47, 34]	τῶν ἐλευθέρων οἱ πένητες, οἱ	μὲν	ἐλευθερίας οἱ δὲ χρεῶν ἀποκοπῆς
[47, 14]	τῇ ἄλλῃ Ἰταλίᾳ οἰκιῶν, ὧν	μὲν	ἐμεμισθώκεσάν τινες, ὅλον, ὧν δὲ
[47, 37]	Ἰόνιον ἀσφαλῶς ἐπεραιώθησαν. καὶ Καῖσαρ	μὲν	ἐν Δυρραχίῳ νοσήσας ὑπελείφθη, Ἀντώνιος
[47, 21]	δὲ δὴ τὴν Μακεδονίαν ἦλθε	μὲν	ἐν ἐκείνῳ τῷ καιρῷ ἐν
[47, 24]	γὰρ λόγος ἔχει ὅτι πρότερον	μὲν	ἐν παντὶ τὴν σωτηρίαν αὐτοῦ
[47, 39]	μαχεσαμένων εἴποι ἢ ὅτι Ῥωμαῖοι	μὲν	ἐνικήθησαν, Καῖσαρ δὲ ἐκράτησεν; ὁμοφρονῆσαι
[47, 24]	ὁ δὲ δὴ Γέλλιος ἐφωράθη	μέν,	ἔπαθε δὲ δεινὸν οὐδέν· ὁ
[47, 14]	τοῖς τῶν ἀπολλυμένων ἐδελέαζον, τὰ	μὲν	ἐπευωνίζοντες τὰ δὲ καὶ προῖκά
[47, 10]	αὐτοῦ τῷ δεσπότῃ δοὺς τὸν	μὲν	ἐπὶ πυρὰν ἐπέθηκεν, αὐτὸς δὲ
[47, 16]	τε τῶν συντελειῶν, ἃς πολλὰς	μὲν	ἐπὶ τῇ γῇ πολλὰς δὲ
[47, 42]	τὰ δὲ ἐκκλῖναι καὶ τῶν	μὲν	ἔρωτα λαβεῖν τὰ δὲ μὴ
[47, 39]	ἐπακούσουσιν ἐποιήσαντο, τότε δὲ οἱ	μὲν	ἐς δυναστείαν αὐτοὺς ἦγον, οἱ
[47, 27]	γὰρ ἐν Ἀπαμείᾳ χειμάζοντας ἐπεδίωξε	μὲν	ἐς Κιλικίαν προαποχωρήσαντας, οὐ μὴν
[47, 15]	ἡμέρας ἔτι ἄρχοντας, παύσαντες ἐκείνους	μὲν	ἐς τὰς ἡγεμονίας τῶν ἐθνῶν
[47, 49]	ἡ δὲ δὴ κεφαλὴ ἐπέμφθη	μὲν	ἐς τὴν Ῥώμην, χειμῶνι δ´
[47, 49]	συστραφῆναι. ~ὁ οὖν Βροῦτος ἐπεχείρησε	μὲν	ἐς τὸ στρατόπεδόν πῃ διαπεσεῖν
[47, 31]	δὲ αὐτὰς ὑπὸ δέους παραχρῆμα	μὲν	ἐσπείσαντο αὐτῷ, νομίσαντες ἰσχυρὸν αὐτὸν
[47, 6]	Λούκιος Παῦλος ἐπεπολέμωντο. ἀλλ´ οὗτοι	μὲν	ἐσώθησαν, τῶν δὲ δὴ ἄλλων
[47, 40]	ἄστει ὅ τε ἥλιος τοτὲ	μὲν	ἠλαττοῦτο καὶ ἐλάχιστος ἐγίγνετο, τοτὲ
[47, 30]	ἐς τὴν Λαοδίκειαν ἐπορθεῖτο, τῆς	μὲν	ἠπείρου παντελῶς εἰργόμενος (ἄλλοι τε
[47, 23]	καὶ ὀλίγους τῶν θρασυτάτων τοὺς	μὲν	θανατώσας τοὺς δὲ ἀπαλλάξας ἐκ
[47, 17]	ἀξίαν πάντα ἐπιπράσκετο. ὥστε τῶν	μὲν	ἰδιωτῶν οὐδεὶς οὐδέν, ὅ τι
[47, 21]	ἦν. ὅ τε Οὐατίνιος ἦρχε	μὲν	Ἰλλυριῶν τῶν πλησιοχώρων, καὶ τό
[47, 6]	πολεμιωτάτους ἀντὶ τῶν ἑταιροτάτων, τοῦτο	μὲν	ἴσους πρὸς ἴσους, τοῦτο δὲ
[47, 10]	τις σκευοφόρος διεσώθη. καὶ ταῦτα	μὲν	ἴσως ἐκεῖνοι ἐξ εὐεργεσίας τινὸς
[47, 17]	καὶ ἕτερόν τι τοιόνδε, βαρὺ	μὲν	καὶ ἀκοῦσαι βαρύτατον δὲ πραχθῆναι,
[47, 37]	ἀντικαθημένων δὲ αὐτῶν ἀλλήλοις ἐκδρομαὶ	μὲν	καὶ ἀντεπέξοδοι παρ´ ἀμφοτέρων ὡς
[47, 27]	οἱ δὲ δὴ Πάρθοι ἦλθον	μὲν	καὶ αὐτοὶ τῷ Βάσσῳ ἐπίκλητοι,
[47, 21]	Καίσαρα ἐπὶ μεῖζον αἴρεσθαι, Κρητῶν	μὲν	καὶ Βιθυνῶν, ἐφ´ οὓς ἐστέλλοντο,
[47, 21]	ἐς τὸ τεῖχος προκαταφυγόντα ἀπετείχισε	μὲν	καὶ ἐζώγρησεν ἐκ προδοσίας, κακὸν
[47, 35]	τὰς Κρηνίδας ὠνομασμένας περιελθόντες φυλακῇ	μὲν	καὶ ἐκεῖ ἐνέτυχον, βιασάμενοι δὲ
[47, 2]	εὐδαιμονούντων σφῶν μετεβλήθη, καίπερ πολλοῦ	μὲν	καὶ ἐξ αὐτῶν τῶν πραττομένων,
[47, 28]	καὶ τὸ ναυτικὸν ἐπέτρεψεν. οὕτω	μὲν	καὶ ὁ Κάσσιος ἰσχυρὸς διὰ
[47, 48]	κἀν τῇ διατριβῇ ταύτῃ ηὐτομόλησαν	μὲν	καὶ παρ´ ἐκείνων πρὸς τὸν
[47, 16]	προσδεόμενοι γὰρ χρημάτων, ἅτε πολλὰ	μὲν	καὶ πολλοῖς στρατιώταις προοφειλήσαντες, πολλὰ
[47, 1]	κράτος ἕξων, ἠπείγοντο, καίπερ ἐναργέστατα	μὲν	καὶ πρότερον, σαφέστατα δὲ καὶ
[47, 24]	ἀφῆκεν αὐτόν. καὶ ὃς ἐπέθετο	μὲν	καὶ τῷ Κασσίῳ, οὐδὲν δὲ
[47, 15]	διέδοσαν. καὶ ὑπάτους τε, τοῦ	μὲν	Καίσαρος τὴν ἀρχὴν ἀπειπόντος (ἧς
[47, 33]	ἐς τὴν νῆσον περαιωθεὶς ἄλλο	μὲν	κακὸν οὐδὲν αὐτοὺς ἔδρασεν (οὔτε
[47, 45]	τοιούτῳ συμβαίνει, συνεμεμίχεσαν, ἢ Βροῦτος	μὲν	κατὰ Ἀντώνιον Κάσσιος δὲ κατὰ
[47, 36]	αἰσθόμενοι δὲ αὐτοὺς ἑαλωκότας, τοῖς	μὲν	Λυκίοις καὶ τοῖς Ῥοδίοις ἐπαίνους
[47, 19]	ἐψήφιστο. πρὸς δὲ τούτοις ἀπεῖπον	μὲν	μηδεμίαν εἰκόνα αὐτοῦ, καθάπερ θεοῦ
[47, 16]	ὑπατευσάντων λευκώματα αὖθις ἐξετέθη, θάνατον	μὲν	μηδενὶ ἔτι φέροντα, τὰς δὲ
[47, 44]	τῶν σωμάτων διώλλυντο. καὶ οἱ	μὲν	μιᾷ πληγῇ οἱ δὲ καὶ
[47, 5]	πρὶν ἀπήλλασσον, καὶ διότι τότε	μὲν	μόνοι οἱ τοῦ Σύλλου τῶν
[47, 35]	καὶ ὁ Νωρβανὸς προκαταλαβόντες, ταύτῃ	μὲν	ὁ Βροῦτος ὅ τε Κάσσιος
[47, 2]	οὕτως ἐς τὴν Ῥώμην πρότερος	μὲν	ὁ Καῖσαρ ἔπειτα δὲ καὶ
[47, 24]	πέμψας τινάς, ἐπεχείρησε. καὶ τοῦτον	μὲν	ὁ Κλώδιος ὡς οὐκ ἠδυνήθη
[47, 48]	φυγόντας αὐτοὺς ἄλλους ἄλλῃ ἐπεδίωξαν	μὲν	οἱ κεκρατηκότες, οὔτε δὲ ἀπέκτειναν
[47, 37]	ἔτι ἀρρωστῶν. κἀκ τούτου ἀνεθάρσησαν	μὲν	οἱ περὶ τὸν Ἀντώνιον· ἐπεὶ
[47, 43]	καὶ οἱ λοιποὶ ἐπήχησαν, πρῶτοι	μὲν	οἱ τό τε στάσιμον καὶ
[47, 48]	καὶ ὁ Ῥασκύπορις. καὶ οὗτος	μὲν	οἴκαδε εὐθύς, ὥς τινές φασιν,
[47, 42]	~ἐπράχθη δὲ ὧδε. οὐχ ὡμολόγησαν	μὲν	ὁπότε τὴν μάχην ποιήσονται, ὥσπερ
[47, 42]	ἑκάτερα καὶ ἱκετεύοντές σφας τῶν	μὲν	ὀριγνήσασθαι τὰ δὲ ἐκκλῖναι καὶ
[47, 34]	οἰκίας τινὰς ἐνέβαλον, καὶ τοὺς	μὲν	ὁρῶντας τὸ γιγνόμενον προκατέπληξαν, τοῖς
[47, 10]	ἐποίησε· κἀκ τούτου καταληφθέντες ὁ	μὲν	οὐδ´ ὀφθεὶς ἐφονεύθη, ὁ δὲ
[47, 36]	Νωρβανὸς ὅ τε Σάξας πανστρατιᾷ	μὲν	οὐδὲ ἐτόλμησαν αὐτοῖς προσμῖξαι, ἐκπέμποντες
[47, 11]	Μᾶρκος δὲ Τερέντιος Οὐάρρων ἠδίκησε	μὲν	οὐδέν, ὁμώνυμος δὲ δή τινι
[47, 41]	ἔφερε, τοῖς δὲ ἑτέροις τέρας	μὲν	οὐδέν, ὅσα γε ἡμεῖς ἴσμεν,
[47, 24]	ἐξαιτῆσαι. ~ὁ οὖν Βροῦτος ἐκείνων	μὲν	οὐδένα σφίσιν ἐξέδωκεν, ἀλλ´ ἐς
[47, 33]	Ῥόδιοι καὶ οἱ Λύκιοι ἄλλως	μὲν	οὐκ ἀνθίσταντο, οὐ μέντοι καὶ
[47, 23]	ἐξαρπάσωσιν αὐτόν, ὁρμῆσαι. καὶ τοῦτο	μὲν	οὐκ ἠδυνήθησαν ποιῆσαι· ὁ γὰρ
[47, 38]	Κάσσιος ὅ τε Βροῦτος ἄλλως	μὲν	οὐκ ὤκνουν τὴν μάχην (ὅσον
[47, 38]	Σέξτῳ προσπολεμοῦντος, μὴ κρατεῖν. ~οὗτοι	μὲν	οὖν δὴ διά τε ταῦτα
[47, 9]	οὐδὲν ἄλλο χρηστὸν εἰργάσατο. ~πολύτροποι	μὲν	οὖν διὰ ταῦτα αἱ σφαγαί,
[47, 21]	παρὰ τοῦ Τρεβωνίου ἦλθε. τὸ	μὲν	οὖν Ἑλληνικὸν ἀπονητότατα ἐκ τούτων,
[47, 15]	τοῦ Καίσαρος μοναρχίαν φανῆναι. τὸν	μὲν	οὖν ἐνιαυτὸν ἐκεῖνον ταῦτά τε
[47, 10]	ἔσωσε καὶ αὐτὸς ἐτιμήθη. ταῦτα	μὲν	οὖν ἐς οὐδεμίαν ὀνόματος μνήμην
[47, 14]	καὶ οἰκιστὰς αὐτοῖς προσαπέδειξαν. τὸ	μὲν	οὖν πλῆθος τῶν στρατιωτῶν τούτοις
[47, 8]	ἐς τὴν ἱππάδα κατατάξαι. ~ἐκεῖνος	μὲν	οὖν πολλούς, ὅσους γε καὶ
[47, 15]	τοῦτο μηδ´ ὠνητιᾶν ἔτι. ~περὶ	μὲν	οὖν τὰ κτήματα τοῦθ´ οὕτως
[47, 1]	τὸν ἀπ´ αὐτῶν προέδειξεν. ἐκείνοις	μὲν	οὖν ταῦτα πρὶν ἐς τὴν
[47, 40]	ἱπποδρομίας τῇ Δήμητρι ἐπετέλεσαν. ἐν	μὲν	οὖν τῇ Ῥώμῃ ταῦτ´ ἐγίγνετο,
[47, 38]	καὶ τὴν ἐλευθερίαν παρασχεῖν. χρόνον	μὲν	οὖν τινα διὰ ταῦτα ἀνέσχον,
[47, 2]	ἀμφοτέρων αὐτῶν ἔδωκε. ~καὶ οἱ	μὲν	οὕτως ἐς τὴν Ῥώμην πρότερος
[47, 44]	ἐχρῶντο. συμπλεκόμενοί τέ τινες τὸ	μὲν	παίειν ἀλλήλους ἀφῃροῦντο, τῇ δὲ
[47, 10]	ἔχοντες ἦσαν. ~ἐγὼ οὖν τὸ	μὲν	πάντα αὐτὰ ἀκριβῶς καθ´ ἕκαστον
[47, 40]	ἐν τῇ χώρᾳ αὐτῶν οἱ	μὲν	παντάπασιν ἐξέλιπον οἱ δ´ ἀνάπαλιν
[47, 36]	εὐθὺς ἐξώρμησαν, ἐγχρονίσαντες δὲ Ἀντώνιος	μὲν	περὶ Βρεντέσιον (ὑπὸ γὰρ τοῦ
[47, 33]	αἱρήσοντες ἐπιδεικνύναι σφίσι, ναυμαχίᾳ πρότερον	μὲν	περὶ Μύνδον, ἔπειτα δὲ πρὸς
[47, 14]	αὐτοῦ καὶ ἐπιβουλευθῆναι, ἐζηλώκασι. ~τοιαῦτα	μὲν	περὶ τὰς σφαγὰς ἐγίγνετο, πολλὰ
[47, 36]	σπουδῇ μετεπέμποντο. οὗτοι γὰρ τέως	μὲν	περί τε τοὺς Ῥοδίους καὶ
[47, 42]	ἐρρήθη· διήλλαξε δὲ ὅτι οἱ	μὲν	περὶ τὸν Βροῦτον τήν τε
[47, 34]	εἷλε, καὶ τῶν πόλεων τὰς	μὲν	πλείους ἀμαχεὶ προσηγάγετο, Ξάνθον δὲ
[47, 49]	τε ἐπικεκηρυγμένων ἔτι ὄντων οἱ	μὲν	πλείους ἑαυτοὺς παραχρῆμα ἀπέκτειναν ἢ
[47, 49]	ἐρρίφη. τελευτήσαντος δὲ αὐτοῦ τὸ	μὲν	πλῆθος τῶν στρατιωτῶν αὐτίκα ἀδείας
[47, 16]	μὲν τῶν τελῶν τῶν πρότερον	μέν	ποτε καταλυθέντων τότε δὲ αὖθις
[47, 42]	τῶν θ´ ὑπομειόνων ἐγένοντο, πολλὰ	μὲν	πρὸς τὸ αὐτίκα τοῦ κινδύνου
[47, 21]	δυνάμεσιν ἤκμαζον, ἐτράποντο. καὶ Κάσσιος	μὲν	πρὸς τοὺς Σύρους ὡς καὶ
[47, 44]	δὲ καὶ ξιφισμῷ ἐχρήσαντο, τὰ	μὲν	πρῶτα περισκοποῦντες ὅπως τε τρώσουσί
[47, 7]	ἄνδρα Τίτον Οὐίνιον ἐπικηρυχθέντα τὸ	μὲν	πρῶτον ἐς κιβωτὸν παρὰ ἀπελευθέρῳ
[47, 26]	ἐπέτρεψεν. ὁ οὖν Βάσσος τὸ	μὲν	πρῶτον ἡσυχίαν ἦγεν, ἀγαπῶν εἴ
[47, 20]	Βροῦτος καὶ ὁ Κάσσιος τὸ	μὲν	πρῶτον μετὰ τὴν ὁμολογίαν τὴν
[47, 34]	προτετυχηκότες, ἐκώλυόν σφας συμβῆναι) τὸ	μὲν	πρῶτον τοὺς αἰχμαλώτους τῶν Ξανθίων
[47, 33]	ἢ καὶ βιάσεσθαι. καὶ Κάσσιος	μὲν	Ῥοδίους, καίτοι τοσοῦτον ἐπὶ τῷ
[47, 37]	τοὺς Φιλίππους ἤλασε, καὶ παραυτίκα	μὲν	ῥώμην τινὰ τοῖς σφετέροις παρέσχεν,
[47, 30]	ἐπαγωγῆς τῶν ἐπιτηδείων εἰρχθεὶς ἐπεκδρομὴν	μὲν	σπάνει τῶν ἀναγκαίων ἐποιήσατο, καταραχθεὶς
[47, 32]	ἐβουλεύοντο καὶ ἐποίουν. καὶ τὸ	μὲν	σύμπαν ἔγνωσαν ἔς τε τὴν
[47, 29]	πόλεμον τὸν πρὸς αὐτὸν τὸ	μὲν	σύμπαν τοῖς ὑπάτοις προσέταξαν, ἐπειδὰν
[47, 31]	ἀμαχεὶ τῷ Ῥούφῳ προσεκεχωρήκεσαν) ἄλλο	μέν	σφας οὐδὲν δεινὸν εἰργάσατο, τὰ
[47, 4]	παθῶν ἐλάμβανον. τότε δὲ πάντα	μὲν	τὰ προτολμηθέντα οἱ μὲν αὐτοὶ
[47, 43]	δώσειν ὑπέσχοντο. ~κἀκ τούτου πρῶτον	μὲν	τὰ συνθήματα αὐτοῖς διῆλθεν (ἦν
[47, 17]	ὑπάρξασαι· ἀλλὰ καὶ προσέτι οἱ	μὲν	τὰς οὐσίας τῶν τελευτώντων ὅλας
[47, 25]	τὴν Ἀσίαν αὖθις ἀνεκομίσθη. Βροῦτος	μὲν	ταῦτά τε ἔπρασσεν, καὶ ἐς
[47, 30]	ὑποστράτηγος αὐτοῦ ἔπραξε. καὶ οἱ	μὲν	ταφῆς ὑπὸ τοῦ Κασσίου, καίπερ
[47, 29]	αὐτῷ τὸ δόγμα ἠγγέλθη, πρὸς	μὲν	τὴν Συρίαν οὐ προεχώρησεν, αὐτοῦ
[47, 49]	ἔτ´ ἐλπίδα ἔσχεν, ἀλλὰ ἀπογνοὺς	μὲν	τὴν σωτηρίαν ἀπαξιώσας δὲ τὴν
[47, 46]	καὶ τῷ τὸν Κάσσιον ἐκ	μὲν	τῆς μάχης σωθῆναι, τοῦ τε
[47, 36]	χαριεῖσθαι ὑπέσχοντο, αὐτοὶ δὲ ἐκ	μὲν	τῆς πόλεως εὐθὺς ἐξώρμησαν, ἐγχρονίσαντες
[47, 29]	πόλεμον ἐψηφίσατο. ~οὗτος γὰρ ἐτέτακτο	μὲν	τῆς Συρίας ἄρχειν καὶ τὴν
[47, 47]	Καῖσαρ ὅ τε Ἀντώνιος ἐσπάνιζον	μὲν	τῆς τροφῆς καὶ χρημάτων, ὅθεν
[47, 37]	Βρούτου μᾶλλον αὐτοὺς ἤπειξε, μέρος	μέν	τι τοῦ στρατοῦ πρὸς φρουρὰν
[47, 26]	ἐτρώθη. παθὼν δὲ τοῦτο κατὰ	μὲν	τὸ ἰσχυρὸν οὐκέτ´ αὐτοῦ ἐπείρασε,
[47, 14]	τῶν δὲ δὴ λογιμωτέρων τοὺς	μὲν	τοῖς κτήμασι τοῖς τῶν ἀπολλυμένων
[47, 47]	ἐπαπέθανεν. ~ὁ οὖν Βροῦτος τὸ	μὲν	τοῦ Κασσίου σῶμα ἐς Θάσον
[47, 39]	ὥσπερ καὶ πρότερον· ἀλλ´ ἐκείνους	μὲν	τοὺς ἀγῶνας ὑπὲρ τοῦ τίνος
[47, 18]	νίκη τις ἠγγέλθη ποθέν, χωρὶς	μὲν	τῷ κρατήσαντι χωρὶς δὲ ἐκείνῳ
[47, 41]	γάρ τοι τοῖς ἄλλοις ἐν	μὲν	τῷ στρατοπέδῳ τῷ τε ἐρύματι
[47, 22]	ἀπροφασίστως συναιρόμενον ἔσχε. καὶ τέως	μὲν	τῷ τε Καίσαρι πέμπων, ὅτε
[47, 3]	ὅτι δύο μόνα λευκώματα, χωρὶς	μὲν	τῶν βουλευτῶν χωρὶς δὲ τῶν
[47, 12]	τε οὕτως ἐγένετο, καὶ πλεῖστοι	μὲν	τῶν μὴ προγραφέντων διά τε
[47, 16]	ἠργυρολόγουν. οὐ μὴν ἀλλὰ τὸ	μὲν	τῶν τελῶν τῶν πρότερον μέν
[47, 13]	οὐδὲ νῦν ἔγραψα, ὅτι πολλοὶ	μὲν	τῶν τὸ πρῶτον ἐς τὰ
[47, 27]	τοῦ Κράσσου συναράμενος, τότε παρεκλήθη	μὲν	ὑπ´ ἀμφοτέρων, ἐλθὼν δὲ ἐς
[47, 7]	τελῶν ἀποθάνῃ. ~ταῦτα δὲ ἐπράττετο	μὲν	ὑπό τε τοῦ Λεπίδου καὶ
[47, 11]	ἐξ ἐκείνου ἐτεκμηριώθη, ὅτι Λούκιος	μὲν	Φιλούσκιος ὑπό τε τοῦ Σύλλου
[47, 6]	ἐν ἐμφυλίοις πολέμοις, καὶ πολλῷ	μὲν	χρόνῳ πολλαῖς δὲ καὶ πράξεσι
[47, 44]	ἐν χερσὶν ἐγένετο. ~καὶ πολλῷ	μὲν	ὠθισμῷ πολλῷ δὲ καὶ ξιφισμῷ
[47, 31]	εὕρετο τὸν υἱόν, ὃν Πτολεμαῖον	μὲν	ὠνόμαζεν, ἐπλάττετο δὲ ἐκ τοῦ
[47, 4]	τῇ προσδοκίᾳ τῶν ὁμοίων οἱ	μὲν	ὡς δράσουσι προσεπινοήσαντες, οἱ δ´
[47, 31]	πυθόμενος δὲ ταῦτα ἐκεῖνος πρότερον	μέν,	ὡς ἔτι ὁ Δολοβέλλας ἔζη,
[47, 1]	συνομόσαντες ἐς τὴν Ῥώμην, δόξῃ	μὲν	ὡς καὶ πάντες ἀπὸ τῆς
[47, 41]	μὲν οὐδέν, ὅσα γε ἡμεῖς	ἴσμεν,	ἐγένετο, ὄψεις δὲ δὴ ὀνείρων
[47, 44]	καὶ σύνεσιν τοῦ πάθους οὐκ	ἐλάμβανεν.	~ἔμενον δὲ κατὰ χώραν ἀκριβῶς
[47, 44]	τὸ γὰρ ἀλγῆσον ὁ θάνατος	προελάμβανεν,	οὔτε τοῦ ὀλέθρου σφῶν ὀλοφυρμὸν
[47, 46]	διὰ τὴν βραδυτῆτα αὐτοῦ διώλετο,	ἐπαπέθανεν.	~ὁ οὖν Βροῦτος τὸ μὲν
[47, 11]	διατριβὴν καὶ γέλωτα ἐπὶ τούτῳ	ὠφλίσκανεν·	τὸ δὲ δὴ ἀστάθμητον τοῦ
[47, 8]	κεφαλάς σφων, εἰ καὶ σιτούμενος	ἐτύγχανεν,	ἐπεσκόπει, καὶ ἐπὶ πλεῖστον τῆς
[47, 44]	σφων ηὐξήθη καὶ ὁ θυμὸς	ἐφλέγμηνεν,	ὁμόσε τε ἀπερισκέπτως χωροῦντες καὶ
[47, 40]	γε μάλιστα τὸν ὄλεθρόν σφισιν	ἐσήμηνεν	ὥστε καὶ τοῖς ἐναντίοις ἔκδηλον
[47, 1]	τὴν δυσχέρειαν τὴν ἐπ´ αὐτῇ	προεσήμηνεν,	τῷ δ´ Ἀντωνίῳ γάλα τε
[47, 9]	ἤθελε, σπουδαζόντων, πολλὰ καὶ ποικίλα	συνέβαινεν,	ὥς που καὶ εὐνοίας ἢ
[47, 24]	ὡς οὐκ ἠδυνήθη σῶον φυλάξαι,	ἀπέκτεινεν,	εἴτ´ αὐτογνωμονήσας εἴτε καὶ ἐξ
[47, 3]	τὰς ἐν τῷ πρὶν γενομένας	παρήλλαξεν·	ἐπεὶ ὅτι γε οὐκ ἀναμὶξ
[47, 7]	μόνος ἔσχεν, οὐδὲν ἔτι τοιοῦτον	ἔπραξεν.	καὶ τότε δὲ οὐχ ὅσον
[47, 0]	Βρούτου καὶ Κασσίου καὶ ὧν	ἔπραξεν	πρὸ τῆς πρὸς Φιλίπποις μάχης.
[47, 1]	τὸν ὄλεθρον τὸν ἀπ´ αὐτῶν	προέδειξεν.	ἐκείνοις μὲν οὖν ταῦτα πρὶν
[47, 15]	νόμων, ἀλλ´ ὥς που καὶ	ἔδοξεν	αὐτοῖς, διέδοσαν. καὶ ὑπάτους τε,
[47, 37]	οὖν οὗτός τε οὐ καθαίρετος	ἔδοξεν	εἶναί σφισι, καὶ τὰ τοῦ
[47, 40]	τῶν ἀνθρώπων κατὰ συντυχίαν ἐπράχθη	ἔδοξεν·	ἔν τε γὰρ ταῖς ἀνοχαῖς
[47, 41]	ὀνείρων τοιαίδε ἐφάνησαν. ἀνὴρ Θεσσαλὸς	ἔδοξέν	οἱ τὸν Καίσαρα τὸν πρότερον
[47, 26]	Ἀφρικῆς ἠγγέλλετο, οὐκέτι τοῖς παροῦσιν	ἔστερξεν,	ἀλλ´ ἢ τοῖς ἀμφὶ τὸν
[47, 8]	ἑνὸς γοῦν τινος κεφαλὴν ἰδὼν	εἶπεν	ὅτι τοῦτον οὐκ ἠπιστάμην" ὡς
[47, 12]	τῇ γὰρ Ἰταλίᾳ ἐγγύθεν ἐφορμῶν	διέπεμπεν	ἔς τε τὴν Ῥώμην καὶ
[47, 3]	γε ἐκ τοῦ ὁμοίου σφαγησομένοις	ἔφερεν.	ἀντ´ ἐκείνου δὲ δὴ ἕτερα
[47, 41]	εὐθὺς περιέθετο καὶ ἔπειτα πολλάκις	ἔφερεν.	οὗτος μὲν δὴ τοῦτο εἶδεν,
[47, 7]	δὲ οὐχ ὅσον πολλοὺς οὐκ	ἔφθειρεν,	ἀλλὰ καὶ ἔσωσε πλείστους, τοῖς
[47, 26]	οὕτω μετὰ ταῦτα γράμματά τινα	συνέπλασεν	ὡς καὶ παρὰ τοῦ Σκιπίωνός
[47, 33]	ἄλλο μὲν κακὸν οὐδὲν αὐτοὺς	ἔδρασεν	(οὔτε γὰρ ἀντέστησάν οἱ, καὶ
[47, 23]	μηδὲν νεοχμώσῃ, παραδοθεὶς οὐδ´ ὣς	ἡσύχασεν,	ἀλλὰ καὶ ἐπὶ μᾶλλον ἢ
[47, 20]	τοῦ συστρατηγοῦ καὶ ἀπὼν ἐκπρεπέστατα	ἐπετέλεσεν,	αὐτὸς δὲ οὐκ εὐθὺς ἐκ
[47, 26]	τὰ τοῦ Σέξτου στρατόπεδα προσχωρῶν	περιέπεσεν	αὐτῷ καὶ ἡττηθεὶς ἐτρώθη. παθὼν
[47, 11]	καὶ τῷ Ἀντωνίῳ διὰ τοῦτ´	ἤρεσεν	ὥστε καὶ χρήματα πλείω τῶν
[47, 40]	τῷ καιρῷ ἐκείνῳ γίγνεσθαι εἰωθότα,	ἐποίησεν,	καὶ οἱ ἀγορανόμοι τοῦ πλήθους
[47, 24]	οὐ μέντοι καὶ βελτίω αὐτὸν	ἐποίησεν·	πρός τε γὰρ τὸν Καίσαρα
[47, 24]	τὸν Ἀντώνιον ἀπὸ τῶν εὐεργετῶν	ἀπηυτομόλησεν.	~ὁ δ´ οὖν Βροῦτος ὡς
[47, 15]	ἀρχὴν ἀπειπόντος (ἧς γὰρ οὕτως	ἐπεθύμησεν	ὥστε καὶ πολεμῆσαι δι´ αὐτήν,
[47, 3]	τις, τό γε ἐλάττους θανατωθῆναι,	ἐνενόησεν,	ἥκιστα ἀληθές ἐστι· πολλῷ γὰρ
[47, 21]	τεῖχος προκαταφυγόντα ἀπετείχισε μὲν καὶ	ἐζώγρησεν	ἐκ προδοσίας, κακὸν δὲ οὐδὲν
[47, 29]	πρὸς μὲν τὴν Συρίαν οὐ	προεχώρησεν,	αὐτοῦ δὲ δὴ καταμείνας τὸν
[47, 39]	Ῥωμαῖοι μὲν ἐνικήθησαν, Καῖσαρ δὲ	ἐκράτησεν;	ὁμοφρονῆσαι μὲν γὰρ ἐν τῷ
[47, 27]	τῇ μάχῃ πολὺ τοῖς τοξεύμασιν	ἐπεκράτησεν.	οἱ δὲ δὴ Πάρθοι ἦλθον
[47, 30]	τούς τε ἀνταναχθέντας ἐκράτησε καὶ	ἀπέκλεισέν	οἱ καὶ τὴν θάλασσαν. τότε
[47, 37]	Ἀντώνιον πάντως ἐφ´ ἑαυτὸν ἰσχύσειν	ἐνόμισεν)	ἠπείχθη καίπερ καὶ τότε ἔτι
[47, 41]	ἰατρὸς ὁ συνὼν τῷ Καίσαρι	ἐνόμισέν	οἱ τὴν Ἀθηνᾶν προστάσσειν ἔκ
[47, 23]	καὶ ἐπὶ μᾶλλον ἢ πρὶν	ἐνεωτέρισεν,	ὥστε καὶ τῶν στρατιωτῶν τοὺς
[47, 25]	ἀνεκομίσθη. Βροῦτος μὲν ταῦτά τε	ἔπρασσεν,	καὶ ἐς τὰ νομίσματα ἃ
[47, 8]	αὐτῷ καὶ δυσχερῆ ἐξονειδίσας ἔπειτ´	ἐκέλευσεν	αὐτὴν ἐκφανέστερον τῶν ἄλλων ἐν
[47, 24]	κἀντεῦθεν ἐς τὴν Ἀσίαν ὕστερον	ἔπλευσεν,	ὅπως σφᾶς ὅτι τε πορρωτάτω
[47, 20]	οὐκ εὐθὺς ἐκ τῆς Ἰταλίας	ἀπέπλευσεν,	ἀλλ´ ἐν τῇ Καμπανίᾳ μετὰ
[47, 47]	παρατρέψας πολὺ τοῦ ἐρύματος αὐτῶν	κατέκλυσεν.	ὁ δὲ δὴ Καῖσαρ ὅ
[47, 10]	ἐξέκλεψε καὶ ὅσον ἐφ´ ἑαυτῷ	ἔσωσεν.	αὐτὸς μὲν γὰρ καὶ κατέκρυψε
[47, 10]	στίξαντα, ἀλλὰ καὶ πάνυ προθύμως	ἔσωσεν.	ὡς γοῦν ὑπεκκομίζων ποι αὐτὸν
[47, 8]	οὐδὲ γιγνωσκομένους ὑπὸ τοῦ ἀνδρός,	ἐθανάτωσεν·	ἑνὸς γοῦν τινος κεφαλὴν ἰδὼν
[47, 40]	γῆν τοῖς ποσὶν ὤρυξε καὶ	κατέχωσεν	αὐτό. καί τι παιδάριον δεκαδακτύλους
[47, 23]	ἐς τοὺς τοῦ Βρούτου στρατιώτας	ἔπραττεν	ἀπόστασιν· φωραθείς τε ἐπὶ τούτῳ
[47, 34]	παράγων ἕνα ἕκαστον τῶν πρώτων	ἀπεκήρυττεν,	εἴ πως διά γε τούτου
[47, 1]	τε πέριξ περὶ τὸ τάφρευμα	περιρρυὲν	καὶ συνῳδία τις νυκτὸς περιηχήσασα
[47, 48]	στρατοπέδῳ αὐτοῦ ἦσαν, καὶ οὐκ	εἶχεν	οὔθ´ ὅπως διὰ φυλακῆς αὐτοὺς
[47, 49]	νικήσασιν ὡμολογήκασιν, οὐδεμίαν ἔτ´ ἐλπίδα	ἔσχεν,	ἀλλὰ ἀπογνοὺς μὲν τὴν σωτηρίαν
[47, 46]	τὰ μάλιστα τέκμαρσιν τὸ ὄναρ	ἔσχεν·	εἰ γάρ τοι κατὰ χώραν
[47, 7]	ἀπηλλάγη καὶ τὸ κράτος μόνος	ἔσχεν,	οὐδὲν ἔτι τοιοῦτον ἔπραξεν. καὶ
[47, 21]	οὐ μέντοι καὶ πρᾶγμά τι	ἔσχεν.	οὗτός τε γὰρ εὐθὺς αὐτῷ
[47, 19]	ἄθροισιν, ἄνευ τοῦ ἔργου αὐτῆς	ἔσχεν·	οὕτω γὰρ περιεφράχθη ὥστε μηδένα
[47, 37]	μὲν ῥώμην τινὰ τοῖς σφετέροις	παρέσχεν,	ἐνεδρεύσας δέ τινας τῶν ἐναντίων
[47, 37]	καὶ ἀντεπέξοδοι παρ´ ἀμφοτέρων ὡς	ἔτυχεν	ἐγίγνοντο, μάχη δὲ ἐκ παρατάξεως
[47, 49]	σῶμα ταφῆς ὑπὸ τοῦ Ἀντωνίου	ἔτυχεν,	ἡ δὲ δὴ κεφαλὴ ἐπέμφθη
[47, 26]	Αἰγύπτου ἐπὶ τὸν Φαρνάκην ἔλασιν	ἐπέτρεψεν.	ὁ οὖν Βάσσος τὸ μὲν
[47, 28]	καὶ προσέτι καὶ τὸ ναυτικὸν	ἐπέτρεψεν.	οὕτω μὲν καὶ ὁ Κάσσιος
[47, 29]	τὸ ἔθνος κομισθεὶς καὶ ἐκεῖ	ἐνδιέτριψεν.	ἐπειδή τε ἐνταῦθα ἔτι ὄντι
[47, 31]	τὴν συμμαχίαν ἣν τῷ Δολοβέλλᾳ	ἔπεμψεν,	εὕρετο τὸν υἱόν, ὃν Πτολεμαῖον
[47, 47]	σῶμα ἐς Θάσον εὐθὺς κρύφα	ἔπεμψεν,	ὀκνήσας κατὰ χώραν αὐτὸ θάψαι,
[47, 31]	ἔζη, Λούκιον Ῥοῦφον ἐπ´ αὐτοὺς	ἔπεμψεν,	ὕστερον δὲ καὶ αὐτὸς ἦλθε,
[47, 22]	πλεῦσαι παρεσκευάζετο, ὅθεν ἡ γερουσία	μετέπεμψεν	αὐτόν· ἐπεὶ δὲ ὁ Καῖσαρ
[47, 39]	ἐς αὐτονομίαν ἐξῃροῦντο. ὅθεν οὐδ´	ἀνέκυψεν	ἔτι πρὸς ἀκριβῆ παρρησίαν ὁ
[47, 7]	κιβωτὸν παρὰ ἀπελευθέρῳ τινὶ Φιλοποίμενι	κατέκρυψεν,	ὥστε καὶ πίστιν τοῦ τεθνηκέναι
[47, 39]	ἐν προσθήκης μέρει τοῦ πολιτικοῦ	ἦν)	ἀλλ´ αὐτός τε ἑαυτοῦ κρείττων
[47, 13]	αὐτοὺς οὐδὲ πενθεῖν τισιν ἐξουσία	ἦν,	ἀλλὰ πολλοὶ καὶ ἐκ τούτου
[47, 21]	Δυρράχιον ἐκεῖθεν ἐπελθὼν προκατέλαβε καὶ	ἦν	αὐτῷ κατὰ τὸ στασιωτικὸν διάφορος,
[47, 43]	μὲν τὰ συνθήματα αὐτοῖς διῆλθεν	(ἦν	δὲ τοῖς μὲν ἀμφὶ τὸν
[47, 35]	τῇ θαλάσσῃ κατ´ ἀντιπέρας Θάσου	ἦν,	ἡ δὲ ἐντὸς τῶν ὀρῶν
[47, 7]	τε γὰρ φύσει οὐκ ὠμὸς	ἦν,	καὶ ἐν τοῖς τοῦ πατρὸς
[47, 26]	ἐν τῇ Συρίᾳ τότε τοιάδε	ἦν.	Καικίλιος Βάσσος ἱππεὺς συστρατεύσας τε
[47, 49]	γὰρ χωρίον τι ἐρυμνὸν ἀναπεφευγὼς	ἦν)	μὴ δυνηθεὶς δέ, καὶ προσέτι
[47, 8]	πρὸς τοὺς ἄλλους οὐκ ἀπαραίτητος	ἦν·	ὁ δὲ Ἀντώνιος ὠμῶς καὶ
[47, 21]	τῶν τῇ ἀρχῇ προσηκόντων ἀσθενὴς	ἦν.	ὅ τε Οὐατίνιος ἦρχε μὲν
[47, 20]	καίτοι καὶ ἀστυνόμος ὁ Κάσσιος	ἦν,	τά τε Ἀπολλώνια οὐδέπω διεωρτάκει.
[47, 33]	εὔνοιαν αὐτῶν ἐκ τῆς διατριβῆς	ἣν	ἐκεῖ κατὰ παιδείαν ἐπεποίητο εἶχε)
[47, 30]	ἀμαχεὶ διὰ τὴν φιλίαν αὐτῶν,	ἣν	πρὸς τὸν Καίσαρα τὸν πρότερον
[47, 7]	μετὰ δὲ τοῦτο δημοτελῆ ἑορτήν,	ἣν	συγγενής τις αὐτῆς ποιήσειν ἔμελλε,
[47, 31]	τε Κλεοπάτρα διὰ τὴν συμμαχίαν	ἣν	τῷ Δολοβέλλᾳ ἔπεμψεν, εὕρετο τὸν
[47, 11]	ἐδημάρχει δέ. καὶ ὁ μὲν	διατριβὴν	καὶ γέλωτα ἐπὶ τούτῳ ὠφλίσκανεν·
[47, 40]	τὸ Δημήτριον προσελκύσας τήν τε	γῆν	τοῖς ποσὶν ὤρυξε καὶ κατέχωσεν
[47, 25]	καὶ τὴν τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ	σφαγὴν	ἔμαθεν, ἔδεισε μὴ καὶ ἄλλο
[47, 27]	δυνάμενοι, ἀσπόνδῳ διοκωχῇ πρὸς συμμάχων	ἐπαγωγὴν	διελύθησαν. καὶ Ἀντιστίῳ μὲν ἔκ
[47, 3]	ἀγοραῖς καὶ πρὸς τοῖς ἱεροῖς	σποράδην	ἀπεκτίννυντο, καὶ αἵ τε κεφαλαὶ
[47, 34]	οὖσι δόξαν ὡς καὶ πάντα	ἄρδην	ᾑρηκότες παρέσχον· ἐκ γὰρ τούτου
[47, 26]	ἦγεν, ἀγαπῶν εἴ τις αὐτὸν	ζῆν	ἐάσειεν· ὡς δὲ τῶν τε
[47, 3]	τινὸς μαθεῖν οὔτ´ αὐτὸς εὑρεῖν	ἠδυνήθην·	ὃ γάρ τοι μόνον ἄν
[47, 29]	θαρσοῦντι διὰ ταῦτ´ ἐγένετο καὶ	φυλακὴν	οὐδεμίαν ἑαυτοῦ ἐποιεῖτο, τήν τε
[47, 26]	Σέξτου στρατιωτῶν ἄλλοτε ἄλλους ἐς	φυλακὴν	τῆς πόλεως φοιτῶντας ἀνηρτήσατο, περί
[47, 26]	ἐκ τῆς Αἰγύπτου ἐπὶ τὸν	Φαρνάκην	ἔλασιν ἐπέτρεψεν. ὁ οὖν Βάσσος
[47, 7]	πράγματα παριὼν οὔτ´ ἄλλως {ἂν}	ἀνάγκην	πολλοὺς σφοδρῶς μισεῖν εἶχε καὶ
[47, 9]	τε περιποιήσαντές τινας οἱ μὲν	δίκην	ἔδοσαν οἱ δὲ καὶ γέρα
[47, 1]	τῶν πτερῶν πειρωμένους ἀποκτείνας, τὴν	νίκην	κατ´ ἀμφοτέρων αὐτῶν ἔδωκε. ~καὶ
[47, 40]	τινι, οἵας οἱ στρατιῶται ἄγουσι,	νίκην	φέρων ἔπεσε. καὶ ὅ γε
[47, 29]	κατέλαβε, καὶ ἐκεῖνον ἀποκτείνας τὴν	κεφαλὴν	αὐτοῦ πρὸς τὴν τοῦ Καίσαρος
[47, 8]	ταῖς βελόναις αἷς ἐς τὴν	κεφαλὴν	ἐχρῆτο κατεκέντησε, πολλὰ ἅμα καὶ
[47, 8]	ἀνδρός, ἐθανάτωσεν· ἑνὸς γοῦν τινος	κεφαλὴν	ἰδὼν εἶπεν ὅτι τοῦτον οὐκ
[47, 20]	τήν τε πόλιν καὶ τὴν	ἄλλην	Ἰταλίαν διάξων, ὥσπερ εἶπον, ὑπέμεινε,
[47, 47]	παρατάξεως οὐ διενοεῖτο αὖθις συνενεχθῆναι,	πολλὴν	δὲ δὴ ἐλπίδα ἀκινδύνως ἐν
[47, 35]	ἔτυχον γὰρ τὴν συντομωτάτην αὐτοῦ	ὑπερβολὴν	ὅ τε Σάξας καὶ ὁ
[47, 3]	δυσχερῆ, καίπερ μηδεμίαν τῶν προτέρων	ὑπερβολήν,	ὥς γε καὶ ἐδόκει, λιπόντων,
[47, 10]	οἱ κατὰ τύχην, καὶ τὴν	στολὴν	αὐτοῦ τῷ δεσπότῃ δοὺς τὸν
[47, 8]	ὀνομάτων αὐτῶν ὦσιν, ἑτέρους ἀντενέγραψαν.	πλήν	γε ὅτι τὸν θεῖον ὁ
[47, 11]	δὲ δή τινι τῶν ἐπικεκηρυγμένων	πλὴν	μιᾶς προσηγορίας ὤν, καὶ δείσας
[47, 14]	ὄντες, ἐπηγγείλαντο. ἀλλ´ οὔτε ταῦτα	πλὴν	ὀλίγων ἐδόθη, τά τε τῶν
[47, 27]	ἐκείνου τό τε στράτευμα πᾶν	πλὴν	ὀλίγων προσηταιρίσατο (τοὺς γὰρ ἐν
[47, 3]	πρότερον ἐπέπρακτο, καὶ τότε συνεφέρετο,	πλὴν	ὅτι δύο μόνα λευκώματα, χωρὶς
[47, 30]	οὐδ´ οἱ Λαοδικεῖς κακόν τι	πλὴν	συντελείας χρημάτων ἔπαθον. ἀλλ´ οὐδὲ
[47, 45]	καὶ οὔτε ἐν τῇ μάχῃ	πλὴν	τὸ καθ´ ἑαυτὸν ἕκαστος ἔγνω,
[47, 33]	τὰ ὅσια καὶ τὰ ἱερά,	πλὴν	τοῦ ἅρματος τοῦ Ἡλίου, παρεσπάσατο.
[47, 18]	Σιβυλλείου ἀπαγορεύοντος μηδενὶ θεῶν τότε	πλὴν	τῷ Ἀπόλλωνι ἑορτάζεσθαι. ~ταῦτά τε
[47, 19]	ὅπερ οὐδενὶ οὐδὲ τῶν θεῶν,	πλὴν	τῶν ἐπὶ τοῦ Ῥωμύλου γενομένων,
[47, 24]	μήτηρ αὐτοῦ Πώλλα προμαθοῦσα τὴν	ἐπιβουλήν,	καὶ δείσασα περί τε τῷ
[47, 16]	πολέμους ἀναλώσειν νομίζοντες, ἠργυρολόγουν. οὐ	μὴν	ἀλλὰ τὸ μὲν τῶν τελῶν
[47, 21]	κατὰ τὸ στασιωτικὸν διάφορος, οὐ	μὴν	ἠδυνήθη τι αὐτὸν βλάψαι· οἱ
[47, 27]	μὲν ἐς Κιλικίαν προαποχωρήσαντας, οὐ	μὴν	καὶ προσεποιήσατο) καὶ ἐς τὴν
[47, 8]	ἰδὼν εἶπεν ὅτι τοῦτον οὐκ	ἠπιστάμην"	ὡς δ´ οὖν καὶ ἡ
[47, 10]	μὲν οὖν ἐς οὐδεμίαν ὀνόματος	μνήμην	ἀνήκει· Ὁσίδιον δὲ δὴ Γέταν
[47, 18]	προπαρασκευάσοντες, καὶ πάνθ´ ὅσα ἐς	τιμὴν	αὐτοῦ ἔφερε, προθύμως ἔπραττον ἐς
[47, 18]	χωρὶς δὲ ἐκείνῳ καὶ τεθνεῶτι	τιμὴν	ἱερομηνίας ἔνεμον. τά τε γενέσια
[47, 30]	τῆς ἐπαγωγῆς τῶν ἐπιτηδείων εἰρχθεὶς	ἐπεκδρομὴν	μὲν σπάνει τῶν ἀναγκαίων ἐποιήσατο,
[47, 48]	πλείους, τῇ ἀνάγκῃ καὶ παρὰ	γνώμην	δουλεύσας, ἄλλως τε καὶ ὅτι
[47, 33]	τι καὶ τοὺς ἄλλους συναποστήσωσι,	γνώμην	ἐποιήσαντο ἐπ´ ἐκείνους πρῶτον τραπέσθαι,
[47, 32]	ὑπὲρ τῆς τοῦ δήμου ἐλευθερίας	γνώμην	μηδὲ τότε ἐξιστάμενοι, καὶ ἐκείνους
[47, 20]	τινα καὶ γράμματα ἐς τὴν	Ῥώμην,	ἅτε καὶ στρατηγοῦντες, πρὸς τὸν
[47, 1]	συνθέμενοι καὶ συνομόσαντες ἐς τὴν	Ῥώμην,	δόξῃ μὲν ὡς καὶ πάντες
[47, 0]	καὶ Ἀντώνιος καὶ Λέπιδος ἐς	Ῥώμην	ἐλθόντες σφαγὰς εἰργάσαντο. β. Περὶ
[47, 12]	ἐφορμῶν διέπεμπεν ἔς τε τὴν	Ῥώμην	καὶ ἐς τὰς ἄλλας πόλεις,
[47, 2]	οἱ μὲν οὕτως ἐς τὴν	Ῥώμην	πρότερος μὲν ὁ Καῖσαρ ἔπειτα
[47, 37]	Φιλίππους ἤλασε, καὶ παραυτίκα μὲν	ῥώμην	τινὰ τοῖς σφετέροις παρέσχεν, ἐνεδρεύσας
[47, 49]	κεφαλὴ ἐπέμφθη μὲν ἐς τὴν	Ῥώμην,	χειμῶνι δ´ ἐν τῷ ἀπὸ
[47, 33]	καὶ μετὰ ταῦτα καὶ τὸν	Ἀριοβαρζάνην	συλλαβὼν ἀπέκτεινε. ~Βροῦτος δὲ τό
[47, 20]	Ἀντώνιον τούς τε ἄλλους σφίσι	γενομένην	καὶ ἐς τὴν ἀγορὰν ἐσῄεσαν,
[47, 25]	τε χώραν τὴν τοῦ Σαδάλου	γενομένην	παρέλαβεν (ἄπαις γὰρ τελευτῶν τοῖς
[47, 11]	ἑαυτοῦ πλησίον τῆς ἐκείνου κεφαλῆς	ἐστεφανωμένην	ἔθηκε, καὶ τὸ ὄνομα καὶ
[47, 1]	τὸ στρατόπεδον καὶ ἐς τὴν	σκηνὴν	δειπνοποιουμένου αὐτοῦ ἐσελθὼν καὶ τὴν
[47, 16]	λευκώματα ἐσγραφῆναι καὶ δεκατείαν τινὰ	καινὴν	δεκατευθῆναι σφόδρα πάντας ἠνίασε. τῷ
[47, 6]	τὰς ἐπιθυμίας τῶν στρατιωτῶν ἀποπληρώσωσι,	κοινήν	τινα κατὰ τῶν πλουσίων ἔχθραν
[47, 4]	τε καὶ ἀνηκούστοις συμφοραῖς περιπίπτοντες	ῥᾳστώνην	τινὰ ἐκ τοῦ ἀνελπίστου τῶν
[47, 28]	ταμιείᾳ ἐπεποιήκει καὶ πρὸς τὴν	λοιπὴν	εὔκλειαν ᾠκειώσατο, καὶ τὰ στρατόπεδα
[47, 25]	νεωτερισθῇ, καὶ εὐθὺς ἐς τὴν	Εὐρώπην	ἐπειχθεὶς τήν τε χώραν τὴν
[47, 20]	ἄλλους σφίσι γενομένην καὶ ἐς	τὴν	ἀγορὰν ἐσῄεσαν, καὶ τὰς στρατηγίας
[47, 41]	συνὼν τῷ Καίσαρι ἐνόμισέν οἱ	τὴν	Ἀθηνᾶν προστάσσειν ἔκ τε τῆς
[47, 2]	ἐν τοῖς Ἀσκληπιείοις μέλισσαι ἐς	τὴν	ἄκραν πολλαὶ συνεστράφησαν, γῦπές τε
[47, 20]	αὐτοῦ, τήν τε πόλιν καὶ	τὴν	ἄλλην Ἰταλίαν διάξων, ὥσπερ εἶπον,
[47, 49]	μὲν τὴν σωτηρίαν ἀπαξιώσας δὲ	τὴν	ἅλωσιν ἐς τὸν θάνατον καὶ
[47, 19]	ὀνόματι τὴν ἀσυλίαν, μετὰ τὴν	τῶν	ἀνδρῶν ἄθροισιν, ἄνευ τοῦ ἔργου
[47, 29]	ἐν ἐχθρῶν μοίρᾳ γένωνται, καὶ	τὴν	ἀντίταξιν τόν τε πόλεμον τὸν
[47, 24]	τοῦ στρατοῦ λαβὼν ἔς τε	τὴν	ἄνω Μακεδονίαν ἀνεχώρησε, κἀντεῦθεν ἐς
[47, 17]	δὲ τοῖς στρατιώταις πολὺ παρὰ	τὴν	ἀξίαν πάντα ἐπιπράσκετο. ὥστε τῶν
[47, 35]	ἀμφοτέρων ἐγένετο, καὶ ἐν κοινῷ	τὴν	ἀπ´ αὐτοῦ ἀσφάλειαν εἶχον. ~ἦσαν
[47, 27]	ἐπανελθὼν στρατηγός τε ὠνομάσθη καὶ	τὴν	Ἀπάμειαν ἐκρατύνατο, ὅπως ὁρμητήριόν οἱ
[47, 23]	δὲ καὶ ἐπ´ ἐκεῖνον ἐς	τὴν	Ἀπολλωνίαν, ὅπως ἐξαρπάσωσιν αὐτόν, ὁρμῆσαι.
[47, 25]	τι ἐν τῇ Μακεδονίᾳ παρὰ	τὴν	ἀπουσίαν αὐτοῦ νεωτερισθῇ, καὶ εὐθὺς
[47, 15]	ὑπάτους τε, τοῦ μὲν Καίσαρος	τὴν	ἀρχὴν ἀπειπόντος (ἧς γὰρ οὕτως
[47, 26]	καὶ ἀπολωλέναι διήγγελλε, καὶ ἑαυτῷ	τὴν	ἀρχὴν τῆς Συρίας προστετάχθαι ἔλεγε.
[47, 25]	πάντα τὰ ἐκεῖ κρατυνάμενος ἐς	τὴν	Ἀσίαν αὖθις ἀνεκομίσθη. Βροῦτος μὲν
[47, 35]	οὖν ἀμφότεροι πράξαντες ἔς τε	τὴν	Ἀσίαν αὖθις ἦλθον, καὶ πάνθ´
[47, 29]	εἰκόνα ἔρριψε, κἀκ τούτου πᾶσαν	τὴν	Ἀσίαν κατέσχε. πυθόμενοι δὲ ταῦτα
[47, 32]	ἐν τῇ Κιλικίᾳ κατεστήσατο, ἐς	τὴν	Ἀσίαν πρὸς τὸν Βροῦτον ἀφίκετο.
[47, 26]	χρόνοις ὁ Κάσσιος ἔς τε	τὴν	Ἀσίαν πρὸς τὸν Τρεβώνιον, φθάσας
[47, 29]	καὶ διὰ τῆς Θρᾴκης ἐς	τὴν	Ἀσίαν τὸ ἔθνος κομισθεὶς καὶ
[47, 24]	ἄνω Μακεδονίαν ἀνεχώρησε, κἀντεῦθεν ἐς	τὴν	Ἀσίαν ὕστερον ἔπλευσεν, ὅπως σφᾶς
[47, 19]	καὶ ἐκεῖνο τὸ χωρίον ὀνόματι	τὴν	ἀσυλίαν, μετὰ τὴν τῶν ἀνδρῶν
[47, 18]	ἄδειάν σφισιν ὧν ἐποίουν καὶ	τὴν	ἀσφάλειαν πόρρωθεν προπαρασκευάσοντες, καὶ πάνθ´
[47, 32]	γὰρ αἰτίαν τὴν τοῦ πολέμου	τὴν	αὐτὴν ἔχοντες καὶ τὸν κίνδυνον
[47, 28]	τούτων τήν τε ἰσχὺν αὐτοῦ	τὴν	αὐτίκα καὶ τὴν μετὰ ταῦτα
[47, 24]	ὄντα καὶ τῷ Κασσίῳ ἀπειπόντα	τὴν	βοήθειαν. διατρίβοντος δὲ αὐτοῦ ταύτῃ,
[47, 46]	ὁ ἑκατόνταρχος, μαθὼν ὅτι διὰ	τὴν	βραδυτῆτα αὐτοῦ διώλετο, ἐπαπέθανεν. ~ὁ
[47, 30]	ὑπὸ τῶν ἐμφρουρούντων αὐτὴν ἀπεκρούσθη,	τὴν	δὲ δὴ Λαοδίκειαν ἀμαχεὶ διὰ
[47, 42]	Βροῦτον τήν τε ἐλευθερίαν καὶ	τὴν	δημοκρατίαν τό τε ἀτυράννευτον καὶ
[47, 29]	παρ´ ἑκόντος αὐτοῦ λαβεῖν καὶ	τὴν	δίαιταν ἀδεῶς σὺν αὐτῷ ποιεῖσθαι.
[47, 28]	πόλεις πάσας εὐθὺς πρός τε	τὴν	δόξαν ὧν ἐν τῇ ταμιείᾳ
[47, 27]	τὴν ἐλευθέραν ἀλλὰ καὶ τὴν	τῶν	δούλων κατέλεγε, καὶ χρήματα ἤθροιζε
[47, 47]	διαρπασθέντων ἔδωκαν· καὶ προσέτι καὶ	τὴν	δύναμιν τὴν ἐκ τοῦ Βρεντεσίου
[47, 1]	τήν τε ἰσχὺν ἅμα καὶ	τὴν	δυσχέρειαν τὴν ἐπ´ αὐτῇ προεσήμηνεν,
[47, 9]	τριῶν πρός τε τὴν ἐπιθυμίαν	τὴν	ἑαυτοῦ ἑκάστου καὶ πρὸς τὸ
[47, 26]	Καῖσαρ πάντα τὰ τῇδε κατὰ	τὴν	ἐκ τῆς Αἰγύπτου ἐπὶ τὸν
[47, 47]	καὶ προσέτι καὶ τὴν δύναμιν	τὴν	ἐκ τοῦ Βρεντεσίου ἐπιδιαπλέουσαν ἐν
[47, 27]	τήν τε ἡλικίαν οὐχ ὅτι	τὴν	ἐλευθέραν ἀλλὰ καὶ τὴν τῶν
[47, 38]	ὁμοίως καὶ τὴν σωτηρίαν καὶ	τὴν	ἐλευθερίαν παρασχεῖν. χρόνον μὲν οὖν
[47, 11]	ἐς τὸ μέσον ἐπ´ ἀμφότερα	τὴν	ἐλπίδα τοῦ μέλλοντος τιθέμενον ἀσφαλεῖς
[47, 33]	καὶ τῷ μεγέθει τῶν νεῶν	τὴν	ἐμπειρίαν σφῶν κρατήσας, ἐνίκησε· καὶ
[47, 45]	ἐρύματα πολὺ ἀπ´ ἀλλήλων ἀφεστηκότα	τὴν	ἐναντίαν ἑκάτεροι ἀμεταστρεπτὶ ἔφυγον, καὶ
[47, 29]	μὲν τῆς Συρίας ἄρχειν καὶ	τὴν	ἔξοδον ὑπατεύων ἐπεποίητο, χρόνιος δὲ
[47, 1]	ἰσχὺν ἅμα καὶ τὴν δυσχέρειαν	τὴν	ἐπ´ αὐτῇ προεσήμηνεν, τῷ δ´
[47, 24]	ἡ μήτηρ αὐτοῦ Πώλλα προμαθοῦσα	τὴν	ἐπιβουλήν, καὶ δείσασα περί τε
[47, 9]	ἀνδρὸς ἀλλὰ τριῶν πρός τε	τὴν	ἐπιθυμίαν τὴν ἑαυτοῦ ἑκάστου καὶ
[47, 26]	τε τῷ Μιθριδάτῃ τῷ Περγαμηνῷ	τὴν	ἐπικουρίαν ἐπὶ τὸν Βόσπορον ἀθροίζειν,
[47, 25]	αὐτοῦ νεωτερισθῇ, καὶ εὐθὺς ἐς	τὴν	Εὐρώπην ἐπειχθεὶς τήν τε χώραν
[47, 22]	οὖν καὶ ἐκ τοῦ δόγματος	τὴν	ἡγεμονίαν ἐβεβαιώσατο, αὐτός τε ἐπὶ
[47, 19]	τε οὖν αὐτῷ ἔδωκαν, καὶ	τὴν	ἡμέραν ἐν ᾗ ἐφονεύθη, κυρίαν
[47, 33]	ναυτικῷ φρονοῦντας ὥστε ἔς τε	τὴν	ἤπειρον ἐπ´ αὐτὸν προδιαπλεῦσαι καὶ
[47, 22]	Μακεδονίαν μετὰ τοῦτο πᾶσαν καὶ	τὴν	Ἤπειρον προσλαβών, ἐπέστειλε τῇ γερουσίᾳ,
[47, 23]	στρατηγικοῦ κόσμου στερηθείς, οὐκ ἠγάπησε	τὴν	ἡσυχίαν ἔν τε ἀδείᾳ καὶ
[47, 49]	οἱ δὲ λοιποὶ τότε ἐπὶ	τὴν	θάλασσαν διέφυγον καὶ μετὰ τοῦτο
[47, 49]	τοῦ Δυρραχίου διάπλῳ περιπεσοῦσα ἐς	τὴν	θάλασσαν ἐρρίφη. τελευτήσαντος δὲ αὐτοῦ
[47, 30]	ἐκράτησε καὶ ἀπέκλεισέν οἱ καὶ	τὴν	θάλασσαν. τότε γὰρ ἀμφοτέρωθεν τῆς
[47, 28]	παραλαβὼν οὖν τὴν Συρίαν ἐς	τὴν	Ἰουδαίαν ὥρμησε, πυθόμενος τοὺς στρατιώτας
[47, 7]	τὸν δὲ Φιλοποίμενα καὶ ἐς	τὴν	ἱππάδα κατατάξαι. ~ἐκεῖνος μὲν οὖν
[47, 47]	ἄλλοσέ ποι μεταναστῆναι οὔτ´ ἐς	τὴν	Ἰταλίαν ἀνακομισθῆναι δυνάμενοι, ἀλλ´ ἐν
[47, 1]	μὲν οὖν ταῦτα πρὶν ἐς	τὴν	Ἰταλίαν ἐλθεῖν ἐγένετο· τῷ δὲ
[47, 22]	ἑαυτῷ συναλλαγῆναι, καὶ αὐτὸς ἐς	τὴν	Ἰταλίαν πλεῦσαι παρεσκευάζετο, ὅθεν ἡ
[47, 32]	ἐκεῖσε κωλῦσαι, ἢ καὶ ἐς	τὴν	Ἰταλίαν προδιαβῆναι· ἐπεὶ δὲ τά
[47, 40]	αὐτῶν καὶ ἐπ´ αὐτοῖς ἐς	τὴν	κατάλυσιν τῆς δημοκρατίας συμβαίνοντα ᾔδετο·
[47, 29]	ἐξαπιναίως κατέλαβε, καὶ ἐκεῖνον ἀποκτείνας	τὴν	κεφαλὴν αὐτοῦ πρὸς τὴν τοῦ
[47, 8]	καὶ ταῖς βελόναις αἷς ἐς	τὴν	κεφαλὴν ἐχρῆτο κατεκέντησε, πολλὰ ἅμα
[47, 7]	πραχθὲν ἀγνοοῦντί οἱ ἐμήνυσε, καὶ	τὴν	κιβωτὸν αὐτὴν ἐσκομίσασα ἐκεῖθεν τὸν
[47, 30]	οὕτω τῆς Ἀσίας γενόμενος ἐς	τὴν	Κιλικίαν ἦλθε, τοῦ Κασσίου ἐν
[47, 16]	ῥητόν τι ἀργύριον πρὸς τὴν	τῶν	κτημάτων ἀξίαν ἐσενεγκεῖν ἐκελεύσθησαν, ἀλλ´
[47, 30]	αὐτῷ ἡττήθη. κατακλεισθείς τε ἐς	τὴν	Λαοδίκειαν ἐπορθεῖτο, τῆς μὲν ἠπείρου
[47, 28]	τῇ ταμιείᾳ ἐπεποιήκει καὶ πρὸς	τὴν	λοιπὴν εὔκλειαν ᾠκειώσατο, καὶ τὰ
[47, 32]	μὲν σύμπαν ἔγνωσαν ἔς τε	τὴν	Μακεδονίαν ἐλθεῖν καὶ περαιωθῆναι αὐτοὺς
[47, 38]	τε Ἰταλίαν καταλάβῃ καὶ ἐς	τὴν	Μακεδονίαν ἔλθῃ, ὤργων. ὁ δὲ
[47, 25]	μάλιστα βοηθήσαντος. ἐντεῦθεν δὲ ἐς	τὴν	Μακεδονίαν ἐλθὼν καὶ πάντα τὰ
[47, 21]	ἔχον, προσεποιήσατο· ἐς δὲ δὴ	τὴν	Μακεδονίαν ἦλθε μὲν ἐν ἐκείνῳ
[47, 35]	μόνας προενεγκόντες καὶ διαλυσάμενοι ἐς	τὴν	Μακεδονίαν ἠπείγοντο. καὶ αὐτοὺς Γάιός
[47, 21]	δὴ τήν τε Συρίαν καὶ	τὴν	Μακεδονίαν, καίπερ μηδέν σφισι προσηκούσας,
[47, 36]	Σάξαν καὶ τὸν Νωρβανὸν ἐς	τὴν	Μακεδονίαν προέπεμψαν· αἰσθόμενοι δὲ αὐτοὺς
[47, 21]	δὲ τήν τε Ἑλλάδα καὶ	τὴν	Μακεδονίαν συνίστη. ἄλλως τε γὰρ
[47, 38]	Βροῦτος ἄλλως μὲν οὐκ ὤκνουν	τὴν	μάχην (ὅσον γὰρ τῇ ῥώμῃ
[47, 42]	ὧδε. οὐχ ὡμολόγησαν μὲν ὁπότε	τὴν	μάχην ποιήσονται, ὥσπερ δὲ ἀπὸ
[47, 38]	καὶ δεδιότες ἐποιήσαντο, ἔς τε	τὴν	μάχην ὥρμησαν καὶ διελάλουν ὅτι,
[47, 28]	ἰσχὺν αὐτοῦ τὴν αὐτίκα καὶ	τὴν	μετὰ ταῦτα καταστροφὴν τεκμήρασθαι. παραλαβὼν
[47, 35]	Στάιον ἐλθεῖν, περαιωθέντες, καὶ πᾶσαν	τὴν	μέχρι τοῦ Παγγαίου χῆν προκατασχόντες,
[47, 33]	μετὰ τοῦτο καὶ αὐτὸς ἐς	τὴν	νῆσον περαιωθεὶς ἄλλο μὲν κακὸν
[47, 1]	τε τῶν πτερῶν πειρωμένους ἀποκτείνας,	τὴν	νίκην κατ´ ἀμφοτέρων αὐτῶν ἔδωκε.
[47, 48]	εἷλόν τινα, ἀλλὰ προσεδρεύσαντες αὐτοῖς	τὴν	νύκτα ὡς ἑκάστοις οὐκ εἴασαν
[47, 31]	αὐτὸν εἶναι, μετὰ δὲ τοῦτο	τὴν	ὀλιγότητα τῶν στρατιωτῶν κατανοήσαντες οὔτε
[47, 20]	Κάσσιος τὸ μὲν πρῶτον μετὰ	τὴν	ὁμολογίαν τὴν πρὸς τὸν Ἀντώνιον
[47, 41]	κακῶς ἀρρωστοῦντα, ἐξαγαγεῖν καὶ ἐς	τὴν	παράταξιν καταστῆσαι· ὑφ´ οὗπερ καὶ
[47, 25]	καὶ διὰ τῶν γραμμάτων ὅτι	τὴν	πατρίδα μετὰ τοῦ Κασσίου ἠλευθερωκὼς
[47, 31]	τὸ τῷ Κασσίῳ βοηθῆσαι τοῦ	τὴν	πόλιν αὐτὸς ἐξελεῖν ποιησάμενος, τοῦτό
[47, 35]	τῶν ὀρῶν ἐγένοντο, καὶ πρὸς	τὴν	πόλιν κατὰ τὰ μετέωρα ἐπιπαρελθόντες
[47, 2]	γὰρ σημεῖα τοῦ στρατεύματος τοῦ	τὴν	πόλιν φυλάττοντος ἀραχνίων ἀνεπλήσθη, καὶ
[47, 20]	μὲν πρῶτον μετὰ τὴν ὁμολογίαν	τὴν	πρὸς τὸν Ἀντώνιον τούς τε
[47, 20]	καί τινα καὶ γράμματα ἐς	τὴν	Ῥώμην, ἅτε καὶ στρατηγοῦντες, πρὸς
[47, 1]	οὖν συνθέμενοι καὶ συνομόσαντες ἐς	τὴν	Ῥώμην, δόξῃ μὲν ὡς καὶ
[47, 12]	ἐγγύθεν ἐφορμῶν διέπεμπεν ἔς τε	τὴν	Ῥώμην καὶ ἐς τὰς ἄλλας
[47, 2]	~καὶ οἱ μὲν οὕτως ἐς	τὴν	Ῥώμην πρότερος μὲν ὁ Καῖσαρ
[47, 49]	δὴ κεφαλὴ ἐπέμφθη μὲν ἐς	τὴν	Ῥώμην, χειμῶνι δ´ ἐν τῷ
[47, 12]	τοῦ Καίσαρος ἀποστερηθείς, περιεβάλετο, καὶ	τὴν	Σικελίαν κατασχών, ἔπειθ´ ὡς καὶ
[47, 10]	διέφυγε. τοῦτο δὲ ἄλλος τις	τὴν	σκευὴν ὁμοίως ἅπασαν πρὸς τὸν
[47, 1]	τε τὸ στρατόπεδον καὶ ἐς	τὴν	σκηνὴν δειπνοποιουμένου αὐτοῦ ἐσελθὼν καὶ
[47, 10]	ἐντυχόντα οἱ κατὰ τύχην, καὶ	τὴν	στολὴν αὐτοῦ τῷ δεσπότῃ δοὺς
[47, 15]	καίπερ στρατηγοῦντα ἀπέδειξαν, ἔς τε	τὴν	στρατηγίαν αὐτοῦ τῶν ἀγορανομούντων τινὰ
[47, 31]	ἔλαβον· ἥ τε Κλεοπάτρα διὰ	τὴν	συμμαχίαν ἣν τῷ Δολοβέλλᾳ ἔπεμψεν,
[47, 43]	τῶν στρατιωτῶν ἐπεγείροντες καὶ ἐπὶ	τὴν	σύνοδον αὐτοὺς ἐξοτρύνοντες. καὶ μετὰ
[47, 35]	πεδίῳ πεπόλισται. καὶ ἔτυχον γὰρ	τὴν	συντομωτάτην αὐτοῦ ὑπερβολὴν ὅ τε
[47, 31]	φρούριόν τι ἐπιτειχίσας σφίσιν ἐς	τὴν	Συρίαν ἀπῆρε, προτιμότερον τὸ τῷ
[47, 30]	Αἰγέαις ὄντας ἐνίκησε, καὶ ἐς	τὴν	Συρίαν ἐνέβαλε. καὶ τῆς μὲν
[47, 27]	μὴν καὶ προσεποιήσατο) καὶ ἐς	τὴν	Συρίαν ἐπανελθὼν στρατηγός τε ὠνομάσθη
[47, 28]	ταῦτα καταστροφὴν τεκμήρασθαι. παραλαβὼν οὖν	τὴν	Συρίαν ἐς τὴν Ἰουδαίαν ὥρμησε,
[47, 29]	ποιήσασθαι (τὸν γὰρ Κάσσιον οὐδέπω	τὴν	Συρίαν ἔχοντα ᾔδεσαν) ἵνα δὲ
[47, 26]	οὖν ὁ Κάσσιος πράξας ἐς	τὴν	Συρίαν ἦλθε, καὶ ἀμαχεὶ πάντα
[47, 29]	τὸ δόγμα ἠγγέλθη, πρὸς μὲν	τὴν	Συρίαν οὐ προεχώρησεν, αὐτοῦ δὲ
[47, 26]	συχνούς, οὓς ὁ Δολοβέλλας ἐς	τὴν	Συρίαν προεπεπόμφει, καὶ ἑτέρους πολλοὺς
[47, 49]	ἐλπίδα ἔσχεν, ἀλλὰ ἀπογνοὺς μὲν	τὴν	σωτηρίαν ἀπαξιώσας δὲ τὴν ἅλωσιν
[47, 24]	ὅτι πρότερον μὲν ἐν παντὶ	τὴν	σωτηρίαν αὐτοῦ ἐποιεῖτο, ὕστερον δέ,
[47, 38]	καὶ ἐπεθύμουν ἑκατέροις ὁμοίως καὶ	τὴν	σωτηρίαν καὶ τὴν ἐλευθερίαν παρασχεῖν.
[47, 24]	ἑκοῦσα τῷ Κασσίῳ προεμήνυσε καὶ	τὴν	σωτηρίαν τοῦ παιδὸς ἀντέλαβεν. οὐ
[47, 47]	ὧν ἀπωλωλέκεσαν ἀνακτησάμενος, ἔς τε	τὴν	ταφρείαν αὐτῶν ἐπιτηδειοτέραν οὖσαν μετεστρατοπεδεύσατο,
[47, 18]	μετῄεσαν, ὡς καὶ ἐκ τούτου	τήν	τε ἄδειάν σφισιν ὧν ἐποίουν
[47, 28]	αὐτῷ διὰ ταῦτα ἡ βουλὴ	τήν	τε ἀρχὴν τῆς Συρίας ἐβεβαίωσε
[47, 32]	πράγματα ἔτι καὶ μᾶλλον ἐκοινώσαντο·	τήν	τε γὰρ αἰτίαν τὴν τοῦ
[47, 40]	σῶμα πρὸς τὸ Δημήτριον προσελκύσας	τήν	τε γῆν τοῖς ποσὶν ὤρυξε
[47, 8]	καὶ τὸ στόμα αὐτῆς διανοίξασα	τήν	τε γλῶσσαν ἐξείλκυσε καὶ ταῖς
[47, 42]	οἱ μὲν περὶ τὸν Βροῦτον	τήν	τε ἐλευθερίαν καὶ τὴν δημοκρατίαν
[47, 21]	στρατείας ὄντας ὥρμησε, Βροῦτος δὲ	τήν	τε Ἑλλάδα καὶ τὴν Μακεδονίαν
[47, 10]	ἐπὶ πυρὰν ἐπέθηκεν, αὐτὸς δὲ	τήν	τε ἐσθῆτα καὶ τὸν δακτύλιον
[47, 10]	ἑτέρου τινὸς μήνυσιν ἀπολεῖσθαι ἔμελλε,	τήν	τε ἐσθῆτα πρὸς αὐτὸν ἠλλάξατο,
[47, 27]	ὁρμητήριόν οἱ τοῦ πολέμου γένηται.	τήν	τε ἡλικίαν οὐχ ὅτι τὴν
[47, 1]	ἐσελθὼν καὶ τὴν τράπεζαν καταβαλὼν	τήν	τε ἰσχὺν ἅμα καὶ τὴν
[47, 28]	συνετάραξαν, ὥστε τινὰς ἐκ τούτων	τήν	τε ἰσχὺν αὐτοῦ τὴν αὐτίκα
[47, 38]	πειρῶντα, μὴ καὶ χρονισάντων αὐτῶν	τήν	τε Ἰταλίαν καταλάβῃ καὶ ἐς
[47, 22]	τά τε ἄλλα ἄριστα δὴ	τήν	τε Μακεδονίαν διήγαγε, καὶ τὰ
[47, 22]	εἰργάσατο. ~πράξας δὲ ταῦτα, καὶ	τήν	τε Μακεδονίαν μετὰ τοῦτο πᾶσαν
[47, 20]	δὲ ταῦτα, Λέπιδος μὲν αὐτοῦ,	τήν	τε πόλιν καὶ τὴν ἄλλην
[47, 38]	ταῦτα καὶ διὰ τὸν Σέξτον	τήν	τε Σικελίαν ἔχοντα καὶ τῆς
[47, 36]	Ῥήγιον (πρὸς γὰρ τὸν Σέξτον	τήν	τε Σικελίαν ἔχοντα καὶ τῆς
[47, 29]	καὶ φυλακὴν οὐδεμίαν ἑαυτοῦ ἐποιεῖτο,	τήν	τε Σμύρναν, ἐν ᾗ ἦσαν,
[47, 27]	στρατοπέδων, πρίν τι ἀποκρίνασθαί σφισι,	τήν	τε συμμαχίαν ἀπεκήρυξε, καὶ ἐπειδὴ
[47, 32]	τὸν Βροῦτον ἀφίκετο. ὡς γὰρ	τήν	τε συνωμοσίαν τῶν τριῶν ἀνδρῶν
[47, 21]	ὁρῶντες οὖσαν, πρὸς δὲ δὴ	τήν	τε Συρίαν καὶ τὴν Μακεδονίαν,
[47, 25]	δ´ οὖν Βροῦτος ὡς τάχιστα	τήν	τε τοῦ Ἀντωνίου τοῦ Μάρκου
[47, 14]	καὶ προσέτι καὶ τοὺς στρατιώτας	τήν	τε τροφὴν παρὰ τῶν πόλεων,
[47, 29]	οἱ εὐνοίας πλείστην παρασχεῖν, καὶ	τήν	τε τροφὴν τοῖς στρατιώταις παρ´
[47, 26]	Συρίας προστετάχθαι ἔλεγε. κἀκ τούτου	τήν	τε Τύρον μετὰ τῶν προπαρεσκευασμένων
[47, 32]	τὸν κίνδυνον τὸν αὐτὸν προσδεχόμενοι,	τήν	τε ὑπὲρ τῆς τοῦ δήμου
[47, 25]	εὐθὺς ἐς τὴν Εὐρώπην ἐπειχθεὶς	τήν	τε χώραν τὴν τοῦ Σαδάλου
[47, 17]	ἀναισχυντίας ἐχώρησαν ὥστε τινὰ καὶ	τὴν	τῆς Ἀττίας τῆς τοῦ Καίσαρος
[47, 7]	καὶ ὑπὸ τοῦ Καίσαρος κατὰ	τὴν	τῆς δυναστείας κοινωνίαν γίγνεσθαι, ἐπεὶ
[47, 14]	αὐτοὶ ᾤκουν, ἐξ ἡμισείας, πρὸς	τὴν	τῆς καταγωγῆς ἀξίαν ἐσέπραξαν· τοῦτο
[47, 25]	Ἀντωνίου τοῦ Μάρκου πείρασιν καὶ	τὴν	τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ σφαγὴν ἔμαθεν,
[47, 20]	τὴν τοῦ Ἁρμοδίου καὶ παρὰ	τὴν	τοῦ Ἀριστογείτονος, ὡς καὶ ζηλωταῖς
[47, 20]	εἰκόνας σφίσι χαλκᾶς παρά τε	τὴν	τοῦ Ἁρμοδίου καὶ παρὰ τὴν
[47, 5]	τὴν τοῦ ἑταιρικοῦ σωτηρίαν πρὸς	τὴν	τοῦ διαφόρου τιμωρίαν ποιούμενοι ῥᾳδίως
[47, 5]	τε ἔπειτα ὑποψίας παρ´ οὐδὲν	τὴν	τοῦ ἑταιρικοῦ σωτηρίαν πρὸς τὴν
[47, 45]	νῦν δὲ ὅ τε Βροῦτος	τὴν	τοῦ Καίσαρος ἀρρωστίαν ἐξεβιάσατο, καὶ
[47, 29]	ἀποκτείνας τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ πρὸς	τὴν	τοῦ Καίσαρος εἰκόνα ἔρριψε, κἀκ
[47, 21]	καὶ ὁ Ἀντώνιος κωλυθεὶς κατὰ	τὴν	τοῦ Καίσαρος ἐν τῇ Ῥώμῃ
[47, 13]	ὥστε καὶ μισηθῆναι, οὔτ´ αὖ	τὴν	τοῦ Καίσαρος ἐπιείκειαν, ὥστε καὶ
[47, 15]	τὸ ἑαυτῶν διῆγον, ὥστε χρυσὸν	τὴν	τοῦ Καίσαρος μοναρχίαν φανῆναι. τὸν
[47, 31]	τότε Βιθυνῶν ἄρχοντα, πρός τε	τὴν	τοῦ Κασσίου ἐπικουρίαν ἐπειγόμενον ἐπεχείρησαν
[47, 13]	φανερῶς ποτε εἶπον ὅτι οὔτε	τὴν	τοῦ Μαρίου τοῦ τε Σύλλου
[47, 32]	ἐκοινώσαντο· τήν τε γὰρ αἰτίαν	τὴν	τοῦ πολέμου τὴν αὐτὴν ἔχοντες
[47, 25]	Εὐρώπην ἐπειχθεὶς τήν τε χώραν	τὴν	τοῦ Σαδάλου γενομένην παρέλαβεν (ἄπαις
[47, 1]	σκηνὴν δειπνοποιουμένου αὐτοῦ ἐσελθὼν καὶ	τὴν	τράπεζαν καταβαλὼν τήν τε ἰσχὺν
[47, 38]	καθ´ ἑκάστην ἡμέραν προσεγίγνοντο, καὶ	τὴν	τροφὴν ἄφθονον ὑπὸ τῶν νεῶν
[47, 19]	χωρίον ὀνόματι τὴν ἀσυλίαν, μετὰ	τὴν	τῶν ἀνδρῶν ἄθροισιν, ἄνευ τοῦ
[47, 27]	ὅτι τὴν ἐλευθέραν ἀλλὰ καὶ	τὴν	τῶν δούλων κατέλεγε, καὶ χρήματα
[47, 16]	οὐ ῥητόν τι ἀργύριον πρὸς	τὴν	τῶν κτημάτων ἀξίαν ἐσενεγκεῖν ἐκελεύσθησαν,
[47, 30]	δὲ δὴ Λαοδίκειαν ἀμαχεὶ διὰ	τὴν	φιλίαν αὐτῶν, ἣν πρὸς τὸν
[47, 14]	προῖκα λαμβάνειν ἐποίησαν, καὶ κατὰ	τὴν	χώραν, ὡς ἐπὶ τὰ δεδημευμένα
[47, 35]	πεπόλισται. καὶ ἔτυχον γὰρ τὴν	συντομωτάτην	αὐτοῦ ὑπερβολὴν ὅ τε Σάξας
[47, 11]	Κικέρωνα τὸν Μᾶρκον ἀπέκτεινε καίπερ	εὐεργέτην	αὐτοῦ ἐκ συνηγορήματος ὄντα, καὶ
[47, 34]	ἀλλ´ εὐθὺς αὐτῷ ὡς καὶ	ἀρετὴν	ἔχοντι προσέθεντο, μηδὲν ἔξω τῶν
[47, 29]	καὶ τοῖς τε συνοῦσίν οἱ	ῥητὴν	ἡμέραν ἐς ἔκλειψιν τῆς φιλίας
[47, 10]	σκευὴν ὁμοίως ἅπασαν πρὸς τὸν	δεσπότην	διαλλάξας αὐτός τε ἐς φορεῖον
[47, 10]	γὰρ ἐς σπήλαιόν τις τὸν	δεσπότην	κατακρύψας, εἶτ´ ἐπειδὴ καὶ ὣς
[47, 7]	παρασχεῖν· μετὰ δὲ τοῦτο δημοτελῆ	ἑορτήν,	ἣν συγγενής τις αὐτῆς ποιήσειν
[47, 38]	(σύμμαχοί τε γὰρ αὐτοῖς καθ´	ἑκάστην	ἡμέραν προσεγίγνοντο, καὶ τὴν τροφὴν
[47, 4]	ὡς πείσονται προσδείσαντες, ἐκεῖνοί τε	πλείστην	ἀτοπίαν τῇ τε ζηλώσει τῶν
[47, 29]	μετεχειρίσατο ὥστε δόξαν οἱ εὐνοίας	πλείστην	παρασχεῖν, καὶ τήν τε τροφὴν
[47, 30]	μὲν Ἀντιοχείας ὑπὸ τῶν ἐμφρουρούντων	αὐτὴν	ἀπεκρούσθη, τὴν δὲ δὴ Λαοδίκειαν
[47, 35]	καὶ ἐκεῖ ἐνέτυχον, βιασάμενοι δὲ	αὐτὴν	εἴσω τε τῶν ὀρῶν ἐγένοντο,
[47, 8]	καὶ δυσχερῆ ἐξονειδίσας ἔπειτ´ ἐκέλευσεν	αὐτὴν	ἐκφανέστερον τῶν ἄλλων ἐν τῷ
[47, 18]	τῆς μοναρχίας ἐφιέμενοι καὶ πρὸς	αὐτὴν	ἐπειγόμενοι τούς τε σφαγέας αὐτοῦ
[47, 7]	οἱ ἐμήνυσε, καὶ τὴν κιβωτὸν	αὐτὴν	ἐσκομίσασα ἐκεῖθεν τὸν ἄνδρα ἐξήγαγεν,
[47, 32]	αἰτίαν τὴν τοῦ πολέμου τὴν	αὐτὴν	ἔχοντες καὶ τὸν κίνδυνον τὸν
[47, 24]	τὸν Δέκιμον ἀπολωλότα, παρ´ οὐδὲν	αὐτὴν	ἤγαγεν. ὁ δὲ δὴ Γέλλιος
[47, 25]	(ἄπαις γὰρ τελευτῶν τοῖς Ῥωμαίοις	αὐτὴν	κατέλιπε) καὶ ἐς Βησσοὺς ἐμβαλών,
[47, 8]	Φουλουία ἔς τε τὰς χεῖρας	αὐτὴν	πρὶν ἀποκομισθῆναι ἐδέξατο, καὶ ἐμπικραναμένη
[47, 15]	ἐπεθύμησεν ὥστε καὶ πολεμῆσαι δι´	αὐτήν,	ταύτης ἑκὼν ἐξέστη) τοῦ δὲ
[47, 10]	τοῦτο δὲ ἄλλος τις τὴν	σκευὴν	ὁμοίως ἅπασαν πρὸς τὸν δεσπότην
[47, 38]	ἑκάστην ἡμέραν προσεγίγνοντο, καὶ τὴν	τροφὴν	ἄφθονον ὑπὸ τῶν νεῶν εἶχον)
[47, 14]	καὶ τοὺς στρατιώτας τήν τε	τροφὴν	παρὰ τῶν πόλεων, ἐν αἷς
[47, 29]	πλείστην παρασχεῖν, καὶ τήν τε	τροφὴν	τοῖς στρατιώταις παρ´ ἑκόντος αὐτοῦ
[47, 28]	αὐτίκα καὶ τὴν μετὰ ταῦτα	καταστροφὴν	τεκμήρασθαι. παραλαβὼν οὖν τὴν Συρίαν
[47, 35]	πᾶσαν τὴν μέχρι τοῦ Παγγαίου	χῆν	προκατασχόντες, καὶ πρὸς τοῖς Φιλίπποις
[47, 38]	ἄλλως μὲν οὐκ ὤκνουν τὴν	μάχην	(ὅσον γὰρ τῇ ῥώμῃ τῶν
[47, 42]	οὐχ ὡμολόγησαν μὲν ὁπότε τὴν	μάχην	ποιήσονται, ὥσπερ δὲ ἀπὸ συγκειμένου
[47, 38]	δεδιότες ἐποιήσαντο, ἔς τε τὴν	μάχην	ὥρμησαν καὶ διελάλουν ὅτι, ἂν
[47, 12]	ἐπαγγελλόμενος, καὶ αὐτοῖς ἐκείνοις καὶ	ὑποδοχὴν	καὶ ἐπικουρίαν καὶ χρήματα καὶ
[47, 18]	αὐτοῦ ἔφερε, προθύμως ἔπραττον ἐς	ὑποδοχὴν	τοῦ καὶ αὐτοί ποτε τῶν
[47, 15]	τε, τοῦ μὲν Καίσαρος τὴν	ἀρχὴν	ἀπειπόντος (ἧς γὰρ οὕτως ἐπεθύμησεν
[47, 28]	ταῦτα ἡ βουλὴ τήν τε	ἀρχὴν	τῆς Συρίας ἐβεβαίωσε καὶ τὸν
[47, 26]	ἀπολωλέναι διήγγελλε, καὶ ἑαυτῷ τὴν	ἀρχὴν	τῆς Συρίας προστετάχθαι ἔλεγε. κἀκ
[47, 10]	τέ τινα ἐντυχόντα οἱ κατὰ	τύχην,	καὶ τὴν στολὴν αὐτοῦ τῷ
[47, 17]	ἀπαιτῆσαι, τοῦτ´ ἔστι μήτε τι	λαβεῖν	καὶ προσέτι καὶ πράγματα σχεῖν.
[47, 29]	τοῖς στρατιώταις παρ´ ἑκόντος αὐτοῦ	λαβεῖν	καὶ τὴν δίαιταν ἀδεῶς σὺν
[47, 11]	καὶ χρήματα πλείω τῶν ἐπηγγελμένων	λαβεῖν.	Μᾶρκος δὲ Τερέντιος Οὐάρρων ἠδίκησε
[47, 42]	ἐκκλῖναι καὶ τῶν μὲν ἔρωτα	λαβεῖν	τὰ δὲ μὴ παθεῖν φυλάξασθαι,
[47, 27]	ἀγωνιζόμενοι, καὶ μηδέτεροι ἰσχυρόν τι	παραλαβεῖν	δυνάμενοι, ἀσπόνδῳ διοκωχῇ πρὸς συμμάχων
[47, 23]	ὡς καὶ τῆς στάσεως αἰτιωτάτους	συλλαβεῖν	καὶ ἀποκτεῖναι, καὶ τὸν ταμίαν
[47, 47]	τῷ χρόνῳ κατεργάσεσθαί σφας ἔχων	θορυβεῖν	τε αὐτοὺς ἄλλως καὶ ταράττειν
[47, 41]	καὶ τότε ἔτι κακῶς ἀρρωστοῦντα,	ἐξαγαγεῖν	καὶ ἐς τὴν παράταξιν καταστῆσαι·
[47, 46]	τε ἐρύματος στερηθέντα ἄλλοσέ ποι	διαφυγεῖν,	ὑποτοπήσαντα δὲ καὶ τὸν Βροῦτον
[47, 14]	τι καταφωρᾶν καὶ πλείστου ὅσου	ἀγοράζειν	ὧν ἔχρῃζον, καὶ διὰ τοῦτο
[47, 18]	αὐτοῦ δαφνηφοροῦντας καὶ εὐθυμουμένους πάντας	ἑορτάζειν	ἠνάγκασαν, νομοθετήσαντες τοὺς μὲν ἄλλους
[47, 26]	τὴν ἐπικουρίαν ἐπὶ τὸν Βόσπορον	ἀθροίζειν,	καὶ πιστευθεὶς ἀπελύθη. καὶ οὕτω
[47, 3]	ἐγένετο, οὔτε παρ´ ἑτέρου τινὸς	μαθεῖν	οὔτ´ αὐτὸς εὑρεῖν ἠδυνήθην· ὃ
[47, 4]	καὶ οἱ ἕτεροι πάνθ´ ὅσα	παθεῖν	ἐδύναντο λογιζόμενοι πολὺ ταῖς ψυχαῖς
[47, 42]	ἔρωτα λαβεῖν τὰ δὲ μὴ	παθεῖν	φυλάξασθαι, οἱ δὲ ἕτεροι τῷ
[47, 48]	τινα αὐτοῖς) ἢ ἐς χεῖρας	ἐλθεῖν,	ἄν γε καὶ τὸ βραχύτατον
[47, 1]	ταῦτα πρὶν ἐς τὴν Ἰταλίαν	ἐλθεῖν	ἐγένετο· τῷ δὲ δὴ Καίσαρι
[47, 32]	ἔγνωσαν ἔς τε τὴν Μακεδονίαν	ἐλθεῖν	καὶ περαιωθῆναι αὐτοὺς ἐκεῖσε κωλῦσαι,
[47, 35]	τε Ἰόνιον, πρὶν τὸν Στάιον	ἐλθεῖν,	περαιωθέντες, καὶ πᾶσαν τὴν μέχρι
[47, 23]	τοὺς μὲν ἀλλήλοις ἐς χεῖρας	ἐλθεῖν,	τοὺς δὲ καὶ ἐπ´ ἐκεῖνον
[47, 38]	οὐκ ἐθέλοντές σφισιν ἐς χεῖρας	ἐλθεῖν·	ὡς μέντοι τὰ στρατεύματα, ἅτε
[47, 10]	πάντα αὐτὰ ἀκριβῶς καθ´ ἕκαστον	ἐπεξελθεῖν	παραλείψω (πάμπολύ τε γὰρ ἔργον
[47, 7]	τὸ θέατρον μόνον τῶν τριῶν	ἐσελθεῖν	διεπράξατο, κἀνταῦθα ἐσπηδήσασα τό τε
[47, 19]	ὥστε μηδένα ἔτι τὸ παράπαν	ἐσελθεῖν	ἐς αὐτὸ δυνηθῆναι. τῷ μὲν
[47, 13]	συχνοὶ διεφθάρησαν. καὶ αὐτοὺς οὐδὲ	πενθεῖν	τισιν ἐξουσία ἦν, ἀλλὰ πολλοὶ
[47, 44]	συμπλεκόμενοί τέ τινες τὸ μὲν	παίειν	ἀλλήλους ἀφῃροῦντο, τῇ δὲ δὴ
[47, 18]	καὶ τοὺς ἄλλους ὥρκωσαν βέβαια	νομιεῖν	πάντα τὰ ὑπ´ ἐκείνου γενόμενα
[47, 16]	πρὸς τὴν τῶν κτημάτων ἀξίαν	ἐσενεγκεῖν	ἐκελεύσθησαν, ἀλλ´ ἐπ´ αὐτοῖς αἱ
[47, 14]	ἀπαντᾶν, εἰ δὲ μή γε,	θνήσκειν	τὸν τοῦτο ποιήσαντα. καὶ ἐκείνους
[47, 37]	Καίσαρος καὶ τοῦ Ἀντωνίου πάνυ	συμβαλεῖν	σπουδαζόντων· ταῖς τε γὰρ δυνάμεσι
[47, 31]	βοηθῆσαι τοῦ τὴν πόλιν αὐτὸς	ἐξελεῖν	ποιησάμενος, τοῦτό τε ἐπιστρατεύσαντες αὐτῷ
[47, 1]	καὶ δύο κόρακας προσπεσόντας οἱ	τίλλειν	τε τῶν πτερῶν πειρωμένους ἀποκτείνας,
[47, 22]	πέμπων, ὅτε ἐδόκει τῷ Ἀντωνίῳ	πολεμεῖν,	παρῄνει ἐκείνῳ τε ἀνθίστασθαι καὶ
[47, 14]	πόλεων, ἐν αἷς ἐχείμαζον, προῖκα	λαμβάνειν	ἐποίησαν, καὶ κατὰ τὴν χώραν,
[47, 18]	σφων πέντε καὶ εἴκοσι μυριάδας	ὀφλισκάνειν.	καὶ συνέβαινε γὰρ ἐν τῇ
[47, 35]	οἷα ἐν τοῖς τοιούτοις φιλεῖ	συμβαίνειν,	ὕποπτα πρὸς ἀλλήλους εἶχον, ἔς
[47, 40]	ἀεὶ πρὸ τῶν ἀτοπωτάτων φιλεῖ	προσημαίνειν,	πάντα σφίσιν ἀκριβῶς καὶ ἐν
[47, 20]	ἐπὶ τῇ τοῦ Καίσαρος σφαγῇ	χαλεπαίνειν,	ἐξεχώρησαν ὡς καὶ ἐπὶ τὰς
[47, 33]	τοῦ Καίσαρος τοῦ προτέρου ἐπεπόνθεσαν,	φρονεῖν,	καὶ φοβηθέντες μὴ καὶ αὐτοί
[47, 32]	καὶ ἐγγύθεν ἐφεδρεύοντά σφισιν ἀσχολίαν	ἕξειν	ἐνομίζοντο, οὐκ εὐθὺς ταῦτ´ ἐποίησαν,
[47, 17]	οὐδέν, ὅ τι καὶ ἄξιον	εἰπεῖν,	διεσώσατο· πρὸς γὰρ αὖ τοῖς
[47, 45]	ἡττηθῆναι καὶ κρατῆσαι ταὐτὸν ὡς	εἰπεῖν	ἐγένετο· καὶ γὰρ ἐνίκησαν ἀμφότεροι
[47, 35]	ἑκάτερος, ὥς γε τῷ λόγῳ	εἰπεῖν,	ἐστρατοπεδεύσαντο· τῷ γὰρ ἔργῳ καθ´
[47, 15]	τοὺς δὲ ἀντενέγραψαν. καὶ συνελόντι	εἰπεῖν,	καὶ τἆλλα πάντα ὅπως ποτὲ
[47, 3]	~καὶ αὐτῶν ἐνταῦθα ἔτι ὡς	εἰπεῖν	ὄντων αἵ τε σφαγαὶ ἐκεῖναι
[47, 41]	τὸν Καίσαρα τὸν πρότερον κεκελευκέναι	εἰπεῖν	τῷ Καίσαρι ὅτι τε ἐς
[47, 40]	παντάπασιν ἐξέλιπον οἱ δ´ ἀνάπαλιν	ῥεῖν	ἤρξαντο· συνενηνέχθαι δέ πως ἐς
[47, 13]	οὐδεὶς οὐδὲ τῶν πάνυ ἀνδρικῶν	ἀντικαρτερεῖν	πρὸς αὐτὰς ἐδύνατο, ἀλλ´ ἔν
[47, 13]	ἐπ´ ἀγαθοῖς, τοῖς κοινοῖς κακοῖς	χαίρειν	ἠναγκάζοντο. καὶ τί τοῦτο εἶπον,
[47, 6]	τις ἑνός τινος ἀντάξιος ὥστ´	ἰσομοιρεῖν	εὑρίσκετο, ἁπλῆ ἡ ἀντίδοσις ἐγίγνετο·
[47, 10]	φορεῖον κατάστεγον ἐσῆλθε καὶ ἐκεῖνον	διφροφορεῖν	ἐποίησε· κἀκ τούτου καταληφθέντες ὁ
[47, 23]	κατάστεγον ἐμβαλών· οὔτε δὲ ἐκεῖνον	εὑρεῖν	δυνάμενοι καὶ τὸν Βροῦτον φοβούμενοι
[47, 3]	ἑτέρου τινὸς μαθεῖν οὔτ´ αὐτὸς	εὑρεῖν	ἠδυνήθην· ὃ γάρ τοι μόνον
[47, 13]	ἔτους οὐκ ἤμελλον, ὥσπερ εἰώθασιν,	ἑορτάσειν,	ἐκελεύσθησαν διὰ προγραφῆς εὐθυμεῖσθαι, θάνατον
[47, 49]	μὲν ἐς τὸ στρατόπεδόν πῃ	διαπεσεῖν	(ἐς γὰρ χωρίον τι ἐρυμνὸν
[47, 7]	ἑορτήν, ἣν συγγενής τις αὐτῆς	ποιήσειν	ἔμελλε, τηρήσασα, τόν τε Καίσαρα
[47, 36]	πλεῖόν τε αὐτοὺς ἔδοξάν σφισι	προσπολεμήσειν,	καὶ οὐκ ἠπείχθησαν ἀλλὰ τόν
[47, 8]	πλείω χρήματα ἔλαβον ἢ τελευτησάντων	εὑρήσειν	ἤλπισαν· καὶ ἵνα γε μὴ
[47, 33]	εὐεργεσίαις ἀφθόνως χρώμενοι, διὰ βραχέος	πείσειν	ἢ καὶ βιάσεσθαι. καὶ Κάσσιος
[47, 7]	ἄλλως {ἂν} ἀνάγκην πολλοὺς σφοδρῶς	μισεῖν	εἶχε καὶ φιλεῖσθαι ἤθελε. σημεῖον
[47, 24]	κατέλιπε, Γαΐῳ τινὶ Κλωδίῳ παραδοὺς	φυλάσσειν,	αὐτὸς δὲ τό τε πλεῖστον
[47, 21]	Καίσαρος ἐν τῇ Ῥώμῃ ἐπικράτησιν	πράσσειν	τι τῶν τῇ ἀρχῇ προσηκόντων
[47, 41]	Καίσαρι ἐνόμισέν οἱ τὴν Ἀθηνᾶν	προστάσσειν	ἔκ τε τῆς σκηνῆς αὐτόν,
[47, 37]	τὸν Ἀντώνιον πάντως ἐφ´ ἑαυτὸν	ἰσχύσειν	ἐνόμισεν) ἠπείχθη καίπερ καὶ τότε
[47, 42]	καὶ κατὰ πεντακισχιλίας σφίσι δραχμὰς	δώσειν	ὑπέσχοντο. ~κἀκ τούτου πρῶτον μὲν
[47, 14]	ἐπέτρεπον καὶ πόλεις χώρας τε	δώσειν	ὑπισχνοῦντο· καὶ ἐπὶ τούτῳ καὶ
[47, 14]	εἰκοστὸν τῆς ἑκάστου σφῶν οὐσίας	δώσειν,	ὡς καὶ δὴ δίκαιοι φιλάνθρωποί
[47, 16]	πλείω ἐς τοὺς προσδοκωμένους πολέμους	ἀναλώσειν	νομίζοντες, ἠργυρολόγουν. οὐ μὴν ἀλλὰ
[47, 37]	σφων τῷ Σέξτῳ προσπολεμοῦντος, μὴ	κρατεῖν.	~οὗτοι μὲν οὖν δὴ διά
[47, 47]	θορυβεῖν τε αὐτοὺς ἄλλως καὶ	ταράττειν	νύκτωρ ἐπειρᾶτο, καί ποτε καὶ
[47, 14]	σφισι παρέχωνται, ταῦτά τε αὐτοῖς	πράττειν	ἐπέτρεπον καὶ πόλεις χώρας τε
[47, 13]	γὰρ ὅτι τινὰς ἐφόνευον, αἰτίαν	ἔχειν	ἠξίουν, ἀλλ´ ὅτι μὴ πλείονας,
[47, 22]	καὶ πάντων τῶν ἐκεῖ χωρίων	ἄρχειν	ἐκέλευσαν. ὡς οὖν καὶ ἐκ
[47, 29]	γὰρ ἐτέτακτο μὲν τῆς Συρίας	ἄρχειν	καὶ τὴν ἔξοδον ὑπατεύων ἐπεποίητο,
[47, 35]	εὐτακτότεροι οἱ στρατιῶται καὶ ῥᾴους	ἄρχειν	ὦσι, διχῇ κατέστη, παντὸς δὲ
[47, 12]	γε πλείους πρὸς τοῦτον συγκατέφυγον·	ναυαρχεῖν	τε γὰρ πρότερον αἱρεθεὶς καὶ
[47, 42]	τιμωρήσασθαι καὶ τὰ τῶν ἀντικαθεστώτων	σχεῖν,	ἄρξαι τε πάντων τῶν ὁμοφύλων
[47, 17]	λαβεῖν καὶ προσέτι καὶ πράγματα	σχεῖν.	ὁπότε γὰρ βίᾳ τὰ δύο
[47, 29]	ὥστε δόξαν οἱ εὐνοίας πλείστην	παρασχεῖν,	καὶ τήν τε τροφὴν τοῖς
[47, 7]	καὶ πίστιν τοῦ τεθνηκέναι αὐτὸν	παρασχεῖν·	μετὰ δὲ τοῦτο δημοτελῆ ἑορτήν,
[47, 38]	τὴν σωτηρίαν καὶ τὴν ἐλευθερίαν	παρασχεῖν.	χρόνον μὲν οὖν τινα διὰ
[47, 45]	πρὸς τὸ οἰκεῖον ἑκατέρους ἀναχωροῦντας	συντυχεῖν.	~τῆς μὲν δὴ οὖν μάχης
[47, 40]	μὲν παντάπασιν ἐξέλιπον οἱ δ´	ἀνάπαλιν	ῥεῖν ἤρξαντο· συνενηνέχθαι δέ πως
[47, 40]	καθαρσίῳ αὐτοῦ τὸν στέφανόν τις	τραπέμπαλιν	αὐτῷ ἐπέθηκε, παῖς τε ἐν
[47, 31]	τῷ Κασσίῳ βοηθῆσαι τοῦ τὴν	πόλιν	αὐτὸς ἐξελεῖν ποιησάμενος, τοῦτό τε
[47, 20]	Λέπιδος μὲν αὐτοῦ, τήν τε	πόλιν	καὶ τὴν ἄλλην Ἰταλίαν διάξων,
[47, 35]	ὀρῶν ἐγένοντο, καὶ πρὸς τὴν	πόλιν	κατὰ τὰ μετέωρα ἐπιπαρελθόντες ἐνταῦθα
[47, 2]	σημεῖα τοῦ στρατεύματος τοῦ τὴν	πόλιν	φυλάττοντος ἀραχνίων ἀνεπλήσθη, καὶ ὅπλα
[47, 26]	οἱ Ταρσεῖς εἶχον ὥστε καὶ	Ἰουλιόπολίν	σφας ἀπ´ αὐτοῦ μετονομάσαι. ταῦτ´
[47, 47]	ἔδωκαν· καὶ προσέτι καὶ τὴν	δύναμιν	τὴν ἐκ τοῦ Βρεντεσίου ἐπιδιαπλέουσαν
[47, 21]	ἀπονητότατα ἐκ τούτων, ἅτε μηδὲ	δύναμίν	τινα ἀξιόλογον ἔχον, προσεποιήσατο· ἐς
[47, 41]	ἀρρωστοῦντα, ἐξαγαγεῖν καὶ ἐς τὴν	παράταξιν	καταστῆσαι· ὑφ´ οὗπερ καὶ ἐσώθη.
[47, 29]	ἐχθρῶν μοίρᾳ γένωνται, καὶ τὴν	ἀντίταξιν	τόν τε πόλεμον τὸν πρὸς
[47, 45]	τε διώξεις καὶ αἱ φυγαὶ	ἀμφοῖν	ὁμοίως συνέβησαν, καὶ τὰ στρατόπεδα
[47, 5]	~κἄν τε τούτῳ χαλεπωτέρως ἢ	πρὶν	ἀπήλλασσον, καὶ διότι τότε μὲν
[47, 8]	ἔς τε τὰς χεῖρας αὐτὴν	πρὶν	ἀποκομισθῆναι ἐδέξατο, καὶ ἐμπικραναμένη οἱ
[47, 3]	τὰς σφαγὰς τὰς ἐν τῷ	πρὶν	γενομένας παρήλλαξεν· ἐπεὶ ὅτι γε
[47, 47]	σωτηρίας ποιούμενοι, ὥρμηντο καὶ διακινδυνεῦσαι	πρὶν	ἔκπυστον τοῖς τε σφετέροις καὶ
[47, 23]	ἀλλὰ καὶ ἐπὶ μᾶλλον ἢ	πρὶν	ἐνεωτέρισεν, ὥστε καὶ τῶν στρατιωτῶν
[47, 1]	προέδειξεν. ἐκείνοις μὲν οὖν ταῦτα	πρὶν	ἐς τὴν Ἰταλίαν ἐλθεῖν ἐγένετο·
[47, 29]	μαθόντες τὰ κατὰ τὸν Κάσσιον,	πρὶν	καὶ ὁτιοῦν ὑπ´ ἐκείνων πραχθῆναι,
[47, 20]	ἐν τῷ αὐτῷ ᾧ καὶ	πρὶν	κόσμῳ διῴκουν· ἐπεὶ δ´ ἤρξαντό
[47, 23]	ἀπόστασιν· φωραθείς τε ἐπὶ τούτῳ	πρὶν	μέγα τι κακὸν δρᾶσαι, καὶ
[47, 26]	φωραθείς τε ὑπὸ τοῦ Σέξτου	πρὶν	παρασκευάσασθαι, ἔφη τε τῷ Μιθριδάτῃ
[47, 45]	οὐ πρότερον τὸ γεγονὸς ἔμαθον	πρὶν	τά τε ταφρεύματα διαπορθηθῆναι καὶ
[47, 27]	τε πόλεως καὶ τῶν στρατοπέδων,	πρίν	τι ἀποκρίνασθαί σφισι, τήν τε
[47, 35]	Σάξας ἔφθησαν τόν τε Ἰόνιον,	πρὶν	τὸν Στάιον ἐλθεῖν, περαιωθέντες, καὶ
[47, 13]	τοῦ ἔτους οὐκ ἤμελλον, ὥσπερ	εἰώθασιν,	ἑορτάσειν, ἐκελεύσθησαν διὰ προγραφῆς εὐθυμεῖσθαι,
[47, 49]	τινὲς τῶν στρατιωτῶν τοῖς νικήσασιν	ὡμολογήκασιν,	οὐδεμίαν ἔτ´ ἐλπίδα ἔσχεν, ἀλλὰ
[47, 47]	ἐκ τοῦ Βρεντεσίου ἐπιδιαπλέουσαν ἐν	ὁλκάσιν	ἀπώλεσαν ὑπὸ τοῦ Σταΐου· οὐ
[47, 26]	τῆς Αἰγύπτου ἐπὶ τὸν Φαρνάκην	ἔλασιν	ἐπέτρεψεν. ὁ οὖν Βάσσος τὸ
[47, 17]	τὰς ὁδοὺς οἰκείοις οἱ βουλευταὶ	δαπανήμασιν	ἐπεσκεύαζον. μόνοι δὲ δὴ οἱ
[47, 27]	ἐπειδὴ ὁ Βάσσος ὑπερέβαλε τοῖς	χρήμασιν,	ἐπεκούρησέ τε αὐτῷ καὶ ἐν
[47, 27]	ἐν τῇ μάχῃ πολὺ τοῖς	τοξεύμασιν	ἐπεκράτησεν. οἱ δὲ δὴ Πάρθοι
[47, 45]	τῆς ἡμέρας. καὶ εἴγε πάντες	πᾶσιν,	οἷα ἐν τῷ τοιούτῳ συμβαίνει,
[47, 40]	τῇ χώρᾳ αὐτῶν οἱ μὲν	παντάπασιν	ἐξέλιπον οἱ δ´ ἀνάπαλιν ῥεῖν
[47, 5]	ἀπ´ ἰδίας τινὸς αἰτίας τοῖς	ἀνδράσιν	ἐκείνοις, ὡς καὶ σφαγῆναι πρὸς
[47, 25]	τε τοῦ Ἀντωνίου τοῦ Μάρκου	πείρασιν	καὶ τὴν τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ
[47, 10]	τινὸς προϋπαρχούσης σφίσι τοῖς εὖ	ποιήσασιν	ἀνταπέδοσαν· στιγματίας δέ τις οὐχ
[47, 49]	ὅτι τινὲς τῶν στρατιωτῶν τοῖς	νικήσασιν	ὡμολογήκασιν, οὐδεμίαν ἔτ´ ἐλπίδα ἔσχεν,
[47, 23]	τοὺς τοῦ Βρούτου στρατιώτας ἔπραττεν	ἀπόστασιν·	φωραθείς τε ἐπὶ τούτῳ πρὶν
[47, 48]	μὲν οἴκαδε εὐθύς, ὥς τινές	φασιν,	ἀπεχώρησε· δείσας δ´ οὖν ἐκ
[47, 31]	καὶ διάφορα ἀεὶ ὄντα ὥρμησαν,	πρόφασιν	ὡς καὶ τὰ τοῦ Κασσίου
[47, 7]	καὶ ἐν τοῖς τοῦ πατρὸς	ἤθεσιν	ἐνετέθραπτο. πρὸς δ´ ἔτι νέος
[47, 39]	νομίσειεν, οὐχ ὅτι καὶ τοῖς	πλήθεσιν	ἢ καὶ ταῖς ἀρεταῖς τῶν
[47, 21]	καὶ τοῖς χρήμασι ταῖς τε	δυνάμεσιν	ἤκμαζον, ἐτράποντο. καὶ Κάσσιος μὲν
[47, 44]	τε τὸ ἀναίσθητον καθίστατο καὶ	σύνεσιν	τοῦ πάθους οὐκ ἐλάμβανεν. ~ἔμενον
[47, 45]	ἀμφότεροι, καὶ οὔθ´ ὑπαγωγαῖς οὔτε	διώξεσιν	οὐδέτεροι ἐχρήσαντο, ἀλλ´ αὐτοῦ, ὥσπερ
[47, 44]	ἔθνησκον, καὶ οὔτε τῶν τραυμάτων	αἴσθησιν	εἶχον, τὸ γὰρ ἀλγῆσον ὁ
[47, 2]	νόμου ἐλάμβανε καὶ προσέτι καὶ	παράκλησιν	αὐτοῖς ἔφερε· πάνυ γὰρ ἱκετευθῆναί
[47, 21]	τοῦ Καίσαρος ἐν τῇ Ῥώμῃ	ἐπικράτησιν	πράσσειν τι τῶν τῇ ἀρχῇ
[47, 19]	ἀσυλίαν, μετὰ τὴν τῶν ἀνδρῶν	ἄθροισιν,	ἄνευ τοῦ ἔργου αὐτῆς ἔσχεν·
[47, 13]	εἶπον, ὁπότε καὶ ἐκείνοις (τοῖς	τρισὶν	ἀνδράσι λέγω) ἄλλα τε ὡς
[47, 9]	σφαγαί, πολυειδεῖς δὲ καὶ σωτηρίαι	τισὶν	ἐγένοντο. συχνοὶ μὲν γὰρ καὶ
[47, 13]	διεφθάρησαν. καὶ αὐτοὺς οὐδὲ πενθεῖν	τισιν	ἐξουσία ἦν, ἀλλὰ πολλοὶ καὶ
[47, 7]	φίλους χαλεπώτατα καὶ τοῖς συναραμένοις	τισὶν	ἐπιεικέστατα ἐχρήσατο. τεκμήριον δέ, Τανουσία
[47, 2]	αὐτοῖς ὡς καὶ ἐπ´ εὐτυχήμασί	τισιν	ἐψηφίσθησαν, καὶ ἡ ἐσθὴς ὡς
[47, 40]	τῶν ἀτοπωτάτων φιλεῖ προσημαίνειν, πάντα	σφίσιν	ἀκριβῶς καὶ ἐν τῇ Ῥώμῃ
[47, 19]	ἔτη προαπέδειξαν, τούς τε ἐπιτηδείους	σφίσιν	ἅμα δι´ αὐτῶν τιμῶντες, καὶ
[47, 32]	Σέξτον ἅτε καὶ ἐγγύθεν ἐφεδρεύοντά	σφισιν	ἀσχολίαν ἕξειν ἐνομίζοντο, οὐκ εὐθὺς
[47, 48]	ἐπὶ πλεῖόν τι νεωτερισθῇ, συμμῖξαί	σφισιν	ἔγνω. καὶ ἐπειδὴ πολλοί τε
[47, 45]	ἡττήθησαν, ἔτρεψάν τε τοὺς ἀντιτεταγμένους	σφίσιν	ἑκάτεροι καὶ ἐτράποντο, καὶ αἵ
[47, 34]	κατ´ ἐπιγαμίαν πολλοὶ ἦσαν) ἔπεμψέ	σφισιν,	ἐλπίδα ἔχων δι´ ἐκείνων αὐτοὺς
[47, 43]	ἀντεξήλασαν καὶ τὸ θωρακοφόρον συνεπισπόμενόν	σφισιν	ἐν χερσὶν ἐγένετο. ~καὶ πολλῷ
[47, 24]	οὖν Βροῦτος ἐκείνων μὲν οὐδένα	σφίσιν	ἐξέδωκεν, ἀλλ´ ἐς πλοῖα αὐτοὺς
[47, 31]	ἐπειδή τε φρούριόν τι ἐπιτειχίσας	σφίσιν	ἐς τὴν Συρίαν ἀπῆρε, προτιμότερον
[47, 38]	διὰ ταῦτα ἀνέσχον, οὐκ ἐθέλοντές	σφισιν	ἐς χεῖρας ἐλθεῖν· ὡς μέντοι
[47, 40]	ὅ γε μάλιστα τὸν ὄλεθρόν	σφισιν	ἐσήμηνεν ὥστε καὶ τοῖς ἐναντίοις
[47, 14]	ὅτι μὴ ἐντὸς τῆς προρρηθείσης	σφίσιν	ἡμέρας μετέστησαν, πολεμίους ἐποιήσαντο) πάντα
[47, 17]	ὑπερεπλούτησαν. οὐδὲ γὰρ οὐδὲ ἐξήρκει	σφίσιν	οὔτε ἡ μισθοφορὰ καίπερ ἐντελὴς
[47, 18]	ἐκ τούτου τήν τε ἄδειάν	σφισιν	ὧν ἐποίουν καὶ τὴν ἀσφάλειαν
[47, 40]	προσελκύσας τήν τε γῆν τοῖς	ποσὶν	ὤρυξε καὶ κατέχωσεν αὐτό. καί
[47, 46]	(ἀφ´ οὗπερ καὶ τὰ μάλιστα	τέκμαρσιν	τὸ ὄναρ ἔσχεν· εἰ γάρ
[47, 43]	τὸ θωρακοφόρον συνεπισπόμενόν σφισιν ἐν	χερσὶν	ἐγένετο. ~καὶ πολλῷ μὲν ὠθισμῷ
[47, 46]	ποιοίη· ἐπεὶ δὲ ἐκεῖνος συμβαλὼν	ἱππεῦσιν	οὓς ὁ Βροῦτος ζητήσοντας αὐτὸν
[47, 40]	καὶ ἐπ´ αὐτοῖς ἐς τὴν	κατάλυσιν	τῆς δημοκρατίας συμβαίνοντα ᾔδετο· ἐν
[47, 10]	καὶ ὣς καθ´ ἑτέρου τινὸς	μήνυσιν	ἀπολεῖσθαι ἔμελλε, τήν τε ἐσθῆτα
[47, 30]	τοῖς χρήμασι τοῖς παρ´ αὐτῆς	ἐλθοῦσιν	ἰσχύων, μέχρις οὗ ὁ Στάιος
[47, 10]	ἠλλάξατο, καὶ μετ´ αὐτῆς τοῖς	ἐπιοῦσιν	ὡς καὶ αὐτὸς ἐκεῖνος ὢν
[47, 29]	χειρὸς ἐπεποίητο. καὶ τοῖς τε	συνοῦσίν	οἱ ῥητὴν ἡμέραν ἐς ἔκλειψιν
[47, 26]	τῆς Ἀφρικῆς ἠγγέλλετο, οὐκέτι τοῖς	παροῦσιν	ἔστερξεν, ἀλλ´ ἢ τοῖς ἀμφὶ
[47, 39]	τοὺς ἀγῶνας ὑπὲρ τοῦ τίνος	ἐπακούσουσιν	ἐποιήσαντο, τότε δὲ οἱ μὲν
[47, 34]	οἱ στρατιῶται προσέμιξαν αὐτοῖς ἀπροσδόκητοι	γυμνητεύουσιν,	καὶ ἐκείνους τε ἐς τὸ
[47, 29]	αὐξηθῇ, τοῖς τῶν προσόρων ἐθνῶν	ἄρχουσιν	ἐνεχείρισαν· καὶ μετὰ τοῦτο μαθόντες
[47, 18]	πᾶσι τοῖς τὸ κράτος ἀεὶ	ἴσχουσιν,	ἢ καὶ ἐπ´ αὐτοῦ ποτε
[47, 8]	λευκώμασι χῶραι τῶν ὀνομάτων αὐτῶν	ὦσιν,	ἑτέρους ἀντενέγραψαν. πλήν γε ὅτι
[47, 49]	τὴν σωτηρίαν ἀπαξιώσας δὲ τὴν	ἅλωσιν	ἐς τὸν θάνατον καὶ αὐτὸς
[47, 23]	ἐκεῖνον ἐς τὴν Ἀπολλωνίαν, ὅπως	ἐξαρπάσωσιν	αὐτόν, ὁρμῆσαι. καὶ τοῦτο μὲν
[47, 17]	ἀγοράσαι, ἵνα μὴ καὶ ἐκεῖνο	προσαπολέσωσιν,	αἱ τιμαὶ ἀνεῖντο· τοῦτο δὲ
[47, 13]	εὐθυμεῖσθαι, θάνατον ὀφλήσοντες ἂν μὴ	πειθαρχήσωσιν·	οὕτω που, ὡς καὶ ἐπ´
[47, 39]	οἷοί τε ἦσαν· οὐ γὰρ	ἔστιν	ὅπως δημοκρατία ἄκρατος, ἐς τοσοῦτον
[47, 5]	πάνυ πλουσίων (τούτοις γὰρ οὐκ	ἔστιν	ὅτε εἰρήνη πρὸς τὸν ἰσχυρότερον
[47, 8]	ἔχθραν καὶ διὰ χρήματα, καὶ	ἔστιν	οὓς οὐδὲ γιγνωσκομένους ὑπὸ τοῦ
[47, 0]	~Τάδε	ἔνεστιν	ἐν τῇ Δίωνος Ῥωμαϊκῶν τετταρακοστῇ
[47, 11]	ἀκουόμενος μόνον ἀλλὰ καὶ ὁρώμενος	πίστιν	τοῦ πεφονευκέναι αὐτὸν λάβῃ, εἰκόνα
[47, 7]	τινὶ Φιλοποίμενι κατέκρυψεν, ὥστε καὶ	πίστιν	τοῦ τεθνηκέναι αὐτὸν παρασχεῖν· μετὰ
[47, 29]	συνοῦσίν οἱ ῥητὴν ἡμέραν ἐς	ἔκλειψιν	τῆς φιλίας αὐτοῦ προεῖπον, ἵνα
[47, 40]	Διὸς τὸ ἐν τῷ Ἀλβανῷ	ὂν	αἷμα παρ´ αὐτὰς τὰς ἀνοχὰς
[47, 10]	οὕτως οἱ μὲν ἀπετράποντο, νομίσαντες	ὃν	ἐβούλοντο πεφονευκέναι, ὁ δὲ ἀπελθόντων
[47, 9]	φίλους ἡγουμένων, σωθῆναί τε πολλάκις	ὃν	ὁ ἕτερος ἀπολέσθαι, καὶ φθαρῆναι
[47, 9]	ἕτερος ἀπολέσθαι, καὶ φθαρῆναι αὖ	ὃν	ὁ ἕτερος περιγενέσθαι ἤθελε, σπουδαζόντων,
[47, 31]	Δολοβέλλᾳ ἔπεμψεν, εὕρετο τὸν υἱόν,	ὃν	Πτολεμαῖον μὲν ὠνόμαζεν, ἐπλάττετο δὲ
[47, 25]	ἀξίωμά τε αὐτοκράτορος, ὡς καὶ	ῥᾷον	ἐκ τούτου τῷ τε Καίσαρι
[47, 8]	ὧν γε καὶ πλείω χρήματα	ἔλαβον	ἢ τελευτησάντων εὑρήσειν ἤλπισαν· καὶ
[47, 31]	ἀντιλήψεσθαί τι ἀντὶ τῶν ἀπολωλότων	ἔλαβον·	ἥ τε Κλεοπάτρα διὰ τὴν
[47, 9]	ἔδοσαν οἱ δὲ καὶ γέρα	ἔλαβον.	οἷα γὰρ οὐχ ἑνὸς ἀνδρὸς
[47, 17]	ἐσυλῶντο, πῶς ἂν τὸ τρίτον	ἀπέλαβον,	ἄλλως τε καὶ ἐλαχίστου αὐτῶν
[47, 23]	φοβούμενοι λόφον ὑπὲρ τῆς πόλεως	κατέλαβον.	καὶ αὐτοὺς ὁ Βροῦτος ἐς
[47, 36]	τό τε Σύμβολον ἐκκρούσαντες αὐτοὺς	κατέλαβον,	καὶ τὰ ἐπιτήδεια ταύτῃ τε
[47, 37]	ἔρυμα ἓν τὰ τρία στρατεύματα	συνήγαγον.	ἀντικαθημένων δὲ αὐτῶν ἀλλήλοις ἐκδρομαὶ
[47, 6]	καὶ παιδίσκον τινὰ ἐς ἐφήβους	ἐσήγαγον,	ἵν´ ὡς ἐς ἄνδρας ἤδη
[47, 15]	στρατηγίαν αὐτοῦ τῶν ἀγορανομούντων τινὰ	ἐσήγαγον·	καὶ πάντας μετὰ τοῦτο τοὺς
[47, 23]	καὶ νοσοῦντά τινα ἐς δίφρον	κατάστεγον	ἐμβαλών· οὔτε δὲ ἐκεῖνον εὑρεῖν
[47, 10]	διαλλάξας αὐτός τε ἐς φορεῖον	κατάστεγον	ἐσῆλθε καὶ ἐκεῖνον διφροφορεῖν ἐποίησε·
[47, 39]	οἱ μὲν ἐς δυναστείαν αὐτοὺς	ἦγον,	οἱ δὲ ἐς αὐτονομίαν ἐξῃροῦντο.
[47, 15]	πρὸς τὸ ἐπιθύμημα τὸ ἑαυτῶν	διῆγον,	ὥστε χρυσὸν τὴν τοῦ Καίσαρος
[47, 34]	οἱ Μυρεῖς ἐποίησαν, ἐπειδὴ τὸν	στρατηγὸν	αὐτῶν ἐν τῷ ἐπινείῳ λαβὼν
[47, 21]	τούτων, ἅτε μηδὲ δύναμίν τινα	ἀξιόλογον	ἔχον, προσεποιήσατο· ἐς δὲ δὴ
[47, 27]	διὰ τοῦτο οὐδὲ ἔπραξάν τι	ἀξιόλογον.	καὶ ὁ μὲν δυνηθείς τινα
[47, 10]	ἐπεξελθεῖν παραλείψω (πάμπολύ τε γὰρ	ἔργον	ἂν εἴη, καὶ οὐδὲν μέγα
[47, 11]	καὶ τὸ ὄνομα καὶ τὸ	ἔργον	αὐτοῦ ἐπιγεγραμμένον ἔχουσαν. καὶ οὕτω
[47, 49]	{ἄλλως} ἐγὼ δέ σε ὡς	ἔργον	ἤσκουν· σὺ δ´ ἄρ´ ἐδούλευες
[47, 34]	μεθόρια μάχῃ τε ἐκράτησε καὶ	συγκαταφυγὸν	ἐς τὸ ἔρυμα αὐτοβοεὶ εἷλε,
[47, 45]	ἀφεστηκότα τὴν ἐναντίαν ἑκάτεροι ἀμεταστρεπτὶ	ἔφυγον,	καὶ ἀπό τε τούτου καὶ
[47, 17]	δ´ οὖν τινες τοῦτό πως	διέφυγον,	ἀλλ´ ὑπό τε τῶν τάξεων
[47, 49]	λοιποὶ τότε ἐπὶ τὴν θάλασσαν	διέφυγον	καὶ μετὰ τοῦτο τῷ Σέξτῳ
[47, 12]	οἵ γε πλείους πρὸς τοῦτον	συγκατέφυγον·	ναυαρχεῖν τε γὰρ πρότερον αἱρεθεὶς
[47, 30]	τῆς Ἀσίας ἐπῆλθε) διέβαλεν ἐς	Ἄραδον,	ὅπως καὶ παρ´ ἐκείνων καὶ
[47, 38]	ἐπὶ πλεῖον διατριφθῶσι, τό τε	στρατόπεδον	ἐκλείψουσι καὶ διασκεδασθήσονται, οὕτω δὴ
[47, 36]	μᾶλλον ἢ διὰ κινδύνων τὸ	στρατόπεδον	ἐποιοῦντο, καὶ τὸν Καίσαρα τόν
[47, 1]	καὶ λύκος ἔς τε τὸ	στρατόπεδον	καὶ ἐς τὴν σκηνὴν δειπνοποιουμένου
[47, 28]	τούτῳ σύες ἄγριοι ἐς τὸ	στρατόπεδον	κατὰ πάσας ἅμα τὰς πύλας
[47, 40]	τε πολλαὶ τὸ τοῦ Κασσίου	στρατόπεδον	περιέσχον, κἀν τῷ καθαρσίῳ αὐτοῦ
[47, 49]	Βροῦτος ἐπεχείρησε μὲν ἐς τὸ	στρατόπεδόν	πῃ διαπεσεῖν (ἐς γὰρ χωρίον
[47, 20]	γὰρ καὶ ὑπὸ τῶν ἄλλων	σχεδόν	τι πάντων ἐφ´ οἷς ἐποίησαν,
[47, 34]	ἀφῆκεν. ἰδόντες δὲ τοῦτο οἱ	ἔνδον	οὐκέτ´ ἀντῆραν, ἀλλ´ εὐθὺς αὐτῷ
[47, 33]	σφίσι, ναυμαχίᾳ πρότερον μὲν περὶ	Μύνδον,	ἔπειτα δὲ πρὸς αὐτῇ τῇ
[47, 43]	στρατιωτῶν ἐπεγείροντες καὶ ἐπὶ τὴν	σύνοδον	αὐτοὺς ἐξοτρύνοντες. καὶ μετὰ τοῦτο
[47, 29]	τῆς Συρίας ἄρχειν καὶ τὴν	ἔξοδον	ὑπατεύων ἐπεποίητο, χρόνιος δὲ διά
[47, 19]	τε ἔκλεισαν καὶ ὕστερον ἐς	ἄφοδον	μετεσκεύασαν· καὶ τὸ βουλευτήριον τὸ
[47, 14]	τοῖς κτήμασι τοῖς τῶν ἀπολλυμένων	ἐδελέαζον,	τὰ μὲν ἐπευωνίζοντες τὰ δὲ
[47, 14]	παρὰ τῶν πόλεων, ἐν αἷς	ἐχείμαζον,	προῖκα λαμβάνειν ἐποίησαν, καὶ κατὰ
[47, 21]	τοῖς χρήμασι ταῖς τε δυνάμεσιν	ἤκμαζον,	ἐτράποντο. καὶ Κάσσιος μὲν πρὸς
[47, 14]	ἐποιήσαντο) πάντα καὶ τὰ λοιπὰ	προσδιήρπαζον.	ἵνα γὰρ καὶ πρὸ τῶν
[47, 13]	πᾶσι καὶ ἔργοις καὶ λόγοις	ἐσκυθρώπαζον	καὶ ἐν τῇ ἀρχῇ τοῦ
[47, 17]	ὁδοὺς οἰκείοις οἱ βουλευταὶ δαπανήμασιν	ἐπεσκεύαζον.	μόνοι δὲ δὴ οἱ τὰ
[47, 6]	οὖν ἄλλους ἑτοιμότερον διὰ τοῦτ´	ἔσφαζον	καὶ τοὺς εὐπόρους, εἰ καὶ
[47, 14]	καὶ πλείστου ὅσου ἀγοράζειν ὧν	ἔχρῃζον,	καὶ διὰ τοῦτο μηδ´ ὠνητιᾶν
[47, 21]	τούτῳ πυθόμενοι τὸν Καίσαρα ἐπὶ	μεῖζον	αἴρεσθαι, Κρητῶν μὲν καὶ Βιθυνῶν,
[47, 29]	ᾔδεσαν) ἵνα δὲ μὴ ἐπὶ	μεῖζον	ἐν τῷ μεταξὺ χρόνῳ αὐξηθῇ,
[47, 33]	προδιαπλεῦσαι καὶ τὰς πέδας ἃς	ἐκόμιζον	ὡς καὶ ζῶντας πολλοὺς αἱρήσοντες
[47, 47]	δὴ Καῖσαρ ὅ τε Ἀντώνιος	ἐσπάνιζον	μὲν τῆς τροφῆς καὶ χρημάτων,
[47, 32]	προσεκτῶντο καὶ χρήματα καὶ στρατιώτας	ἤθροιζον.	~καὶ αὐτοῖς οἱ μὲν ἄλλοι
[47, 32]	τε συνωμοσίαν τῶν τριῶν ἀνδρῶν	ἔμαθον	καὶ τὰ πραττόμενα ὑπ´ αὐτῶν
[47, 45]	καὶ οὐ πρότερον τὸ γεγονὸς	ἔμαθον	πρὶν τά τε ταφρεύματα διαπορθηθῆναι
[47, 30]	κακόν τι πλὴν συντελείας χρημάτων	ἔπαθον.	ἀλλ´ οὐδὲ ἄλλος οὐδείς, συχνῶν
[47, 12]	ὑπισχνούμενος. ὅθενπερ συχνοὶ πρὸς αὐτὸν	ἦλθον.	~ἀριθμὸν γὰρ οὔτε τῶν προγραφέντων
[47, 35]	ἔς τε τὴν Ἀσίαν αὖθις	ἦλθον,	καὶ πάνθ´ ὅσα ἐκ διαβολῶν,
[47, 2]	ἑκάτερος, μετὰ τῶν στρατιωτῶν ἁπάντων	ἦλθον,	καὶ παραχρῆμα τὰ δόξαντά σφισι
[47, 27]	ἐπεκράτησεν. οἱ δὲ δὴ Πάρθοι	ἦλθον	μὲν καὶ αὐτοὶ τῷ Βάσσῳ
[47, 32]	ὑπ´ αὐτῶν κατὰ σφῶν ᾔσθοντο,	συνῆλθόν	τε ἐκεῖ καὶ τὰ πράγματα
[47, 46]	ἀλλήλους καὶ τὸ συμβεβηκὸς ἔγνωσαν,	ἀντιπαρεξῆλθον	μηδὲν μηδέτεροι τολμήσαντες. ἐπλεονέκτησαν δὲ
[47, 42]	σφων καθάπερ ἀγωνισταί τινες σχολῇ	προῆλθον,	κἀνταῦθα ἡσυχῇ παρετάξαντο. ὡς δ´
[47, 12]	οὐχ ὅτι περιεγένοντο ἀλλὰ καὶ	κατῆλθον	αὖθις, καί τινες αὐτῶν καὶ
[47, 34]	τὰς μὲν πλείους ἀμαχεὶ προσηγάγετο,	Ξάνθον	δὲ ἐς πολιορκίαν κατέκλεισε. καὶ
[47, 40]	Μακεδονίᾳ (ταύτης γὰρ τό τε	Παγγαῖον	καὶ ἡ περὶ αὐτὸ γῆ
[47, 10]	διηγήσομαι. τοῦτο μὲν γὰρ ἐς	σπήλαιόν	τις τὸν δεσπότην κατακρύψας, εἶτ´
[47, 31]	ἔπεμψεν, εὕρετο τὸν υἱόν, ὃν	Πτολεμαῖον	μὲν ὠνόμαζεν, ἐπλάττετο δὲ ἐκ
[47, 44]	αὐτοὺς ἦγχον καὶ κατὰ νώτου	ἔπαιον,	οἱ δὲ τά τε προβλήματα
[47, 35]	τόν τε Ἰόνιον, πρὶν τὸν	Στάιον	ἐλθεῖν, περαιωθέντες, καὶ πᾶσαν τὴν
[47, 36]	Σταΐου καθείργετο) Καῖσαρ δὲ περὶ	Ῥήγιον	(πρὸς γὰρ τὸν Σέξτον τήν
[47, 9]	ἑαυτοῦ ἑκάστου καὶ πρὸς τὸ	ἴδιον	συμφέρον πάντα ποιούντων, καὶ μήτε
[47, 28]	αὐλιζομένῳ ὕδωρ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ	αἰφνίδιον	πολὺ ἐπεγένετο, κἀν τούτῳ σύες
[47, 10]	ἐς οὐδεμίαν ὀνόματος μνήμην ἀνήκει·	Ὁσίδιον	δὲ δὴ Γέταν ὁ υἱός,
[47, 15]	ἄλλον τέ τινα καὶ τὸν	Οὐεντίδιον	τὸν Πούπλιον καίπερ στρατηγοῦντα ἀπέδειξαν,
[47, 8]	ἀντενέγραψαν. πλήν γε ὅτι τὸν	θεῖον	ὁ Ἀντώνιος, πολλὰ τῆς μητρὸς
[47, 45]	ἀλλήλοις τοὺς νενικηκότας πρὸς τὸ	οἰκεῖον	ἑκατέρους ἀναχωροῦντας συντυχεῖν. ~τῆς μὲν
[47, 49]	καὶ ἀναβοήσας τοῦτο δὴ τὸ	Ἡράκλειον	ὦ τλῆμον ἀρετή, λόγος ἄρ´
[47, 38]	καὶ διελάλουν ὅτι, ἂν ἐπὶ	πλεῖον	διατριφθῶσι, τό τε στρατόπεδον ἐκλείψουσι
[47, 22]	ἡγεμονίαν ἐβεβαιώσατο, αὐτός τε ἐπὶ	πλεῖον	προεθυμήθη καὶ τὸ ὑπήκοον ἀπροφασίστως
[47, 36]	Βροῦτον ἀσχόλους ὄντας ἐπυνθάνοντο, ἐπὶ	πλεῖόν	τε αὐτοὺς ἔδοξάν σφισι προσπολεμήσειν,
[47, 48]	ὁ Βροῦτος μὴ καὶ ἐπὶ	πλεῖόν	τι νεωτερισθῇ, συμμῖξαί σφισιν ἔγνω.
[47, 7]	μισεῖν εἶχε καὶ φιλεῖσθαι ἤθελε.	σημεῖον	δὲ ὅτι, ἀφ´ οὗ τῆς
[47, 10]	δεσπότην διαλλάξας αὐτός τε ἐς	φορεῖον	κατάστεγον ἐσῆλθε καὶ ἐκεῖνον διφροφορεῖν
[47, 14]	ἀδεῶς ἐπορθεῖτο. τοῦτο μὲν γὰρ	ἐνοίκιον	ἐνιαύσιον πασῶν τῶν τε ἐν
[47, 31]	ὡς ἔτι ὁ Δολοβέλλας ἔζη,	Λούκιον	Ῥοῦφον ἐπ´ αὐτοὺς ἔπεμψεν, ὕστερον
[47, 25]	ἐκόπτετο εἰκόνα τε αὑτοῦ καὶ	πιλίον	ξιφίδιά τε δύο ἐνετύπου, δηλῶν
[47, 31]	δὲ ταῦτ´ ἐγίγνετο, οἱ Ταρσεῖς	Τίλλιον	Κίμβρον φονέα τε τοῦ Καίσαρος
[47, 15]	τινα καὶ τὸν Οὐεντίδιον τὸν	Πούπλιον	καίπερ στρατηγοῦντα ἀπέδειξαν, ἔς τε
[47, 19]	μετεσκεύασαν· καὶ τὸ βουλευτήριον τὸ	Ἰούλιον	ἐπ´ αὐτοῦ κληθὲν παρὰ τῷ
[47, 41]	ἐφόρει· καὶ διὰ τοῦτο τὸν	δακτύλιον	αὐτοῦ τότε τε εὐθὺς περιέθετο
[47, 10]	τήν τε ἐσθῆτα καὶ τὸν	δακτύλιον	τοῦ δεσπότου λαβὼν ἀπήντησε τοῖς
[47, 40]	τῆς Ἀθηνᾶς ὀχὸς πρὸς τὸ	Καπιτώλιον	ἐξ ἱπποδρομίας τινὸς ἐπανιὼν συνετρίβη,
[47, 42]	ἔς τε τὸ χωρίον τὸ	μεταίχμιόν	σφων καθάπερ ἀγωνισταί τινες σχολῇ
[47, 7]	γυνὴ ἐπιφανὴς τὸν ἄνδρα Τίτον	Οὐίνιον	ἐπικηρυχθέντα τὸ μὲν πρῶτον ἐς
[47, 37]	τῷ δὲ δὴ πλείονι τὸν	Ἰόνιον	ἀσφαλῶς ἐπεραιώθησαν. καὶ Καῖσαρ μὲν
[47, 35]	Δεκίδιος Σάξας ἔφθησαν τόν τε	Ἰόνιον,	πρὶν τὸν Στάιον ἐλθεῖν, περαιωθέντες,
[47, 40]	ἀγὼν αὐτοῖς ἐγένετο· τὸ γὰρ	δαιμόνιον,	ὥσπερ που καὶ ἀεὶ πρὸ
[47, 30]	ὑπὸ τοῦ Κασσίου, καίπερ τὸν	Τρεβώνιον	ἄταφον ῥίψαντες, ἠξιώθησαν· οἵ τε
[47, 29]	αὐτοῦ δὲ δὴ καταμείνας τὸν	Τρεβώνιον	οὕτω μετεχειρίσατο ὥστε δόξαν οἱ
[47, 26]	τε τὴν Ἀσίαν πρὸς τὸν	Τρεβώνιον,	φθάσας τὸν Δολοβέλλαν, ἐπεραιώθη, καὶ
[47, 24]	τὸν Καίσαρα καὶ πρὸς τὸν	Ἀντώνιον	ἀπὸ τῶν εὐεργετῶν ἀπηυτομόλησεν. ~ὁ
[47, 24]	ἀγγελλομένων πυνθανόμενοι μεταβάλωνται, τὸν μὲν	Ἀντώνιον	ἐν τῇ Ἀπολλωνίᾳ κατέλιπε, Γαΐῳ
[47, 21]	καὶ τούτους ἐπί τε τὸν	Ἀντώνιον	ἐν τῇ Ἀπολλωνίᾳ ὄντα ἐστράτευσε,
[47, 29]	γὰρ ὁ Καῖσαρ οὔτε τὸν	Ἀντώνιον	ἐνενικήκει οὔτε τὰ ἐν τῷ
[47, 37]	ἀνεθάρσησαν μὲν οἱ περὶ τὸν	Ἀντώνιον·	ἐπεὶ δ´ οὐκ ἀσφαλὲς ἐφαίνετο
[47, 45]	συνεμεμίχεσαν, ἢ Βροῦτος μὲν κατὰ	Ἀντώνιον	Κάσσιος δὲ κατὰ Καίσαρα ἀντετέτακτο,
[47, 24]	Γέλλιος Ποπλικόλας ἐπεβούλευσε καὶ τὸν	Ἀντώνιον	ὁ ἀδελφὸς ὁ Μᾶρκος ἐξαρπάσαι,
[47, 37]	Κάσσιον, ἐκ δὲ τοῦ τὸν	Ἀντώνιον	πάντως ἐφ´ ἑαυτὸν ἰσχύσειν ἐνόμισεν)
[47, 36]	καὶ τὸν Καίσαρα τόν τε	Ἀντώνιον	σπουδῇ μετεπέμποντο. οὗτοι γὰρ τέως
[47, 20]	τὴν ὁμολογίαν τὴν πρὸς τὸν	Ἀντώνιον	τούς τε ἄλλους σφίσι γενομένην
[47, 17]	οὐδεὶς οὐδέν, ὅ τι καὶ	ἄξιον	εἰπεῖν, διεσώσατο· πρὸς γὰρ αὖ
[47, 45]	Ἀντώνιος τὸν Κάσσιον οὐδέν οἱ	ὅμοιον	τὰ πολέμια ὄντα ἐξενίκησε. καὶ
[47, 40]	καὶ κατέχωσεν αὐτό. καί τι	παιδάριον	δεκαδακτύλους χεῖρας ἔχον ἐγεννήθη, ἡμίονός
[47, 7]	τοῖς συναραμένοις τισὶν ἐπιεικέστατα ἐχρήσατο.	τεκμήριον	δέ, Τανουσία γυνὴ ἐπιφανὴς τὸν
[47, 14]	ἄλλων μὴ ὠνησείοντα ἐς τὸ	πρατήριον	ἀπαντᾶν, εἰ δὲ μή γε,
[47, 34]	αὐτοῦ τοὺς ἀναγκαίους ἑκάστῳ διδόντος,	πρατήριόν	τι ὑπ´ αὐτὸ τὸ τεῖχος
[47, 27]	καὶ τὴν Ἀπάμειαν ἐκρατύνατο, ὅπως	ὁρμητήριόν	οἱ τοῦ πολέμου γένηται. τήν
[47, 19]	ἐς ἄφοδον μετεσκεύασαν· καὶ τὸ	βουλευτήριον	τὸ Ἰούλιον ἐπ´ αὐτοῦ κληθὲν
[47, 40]	κύων κυνὸς σῶμα πρὸς τὸ	Δημήτριον	προσελκύσας τήν τε γῆν τοῖς
[47, 16]	ἐπειδὴ γὰρ οὐ ῥητόν τι	ἀργύριον	πρὸς τὴν τῶν κτημάτων ἀξίαν
[47, 31]	ἐπιτήδειά οἱ παρέσχον. ἐπειδή τε	φρούριόν	τι ἐπιτειχίσας σφίσιν ἐς τὴν
[47, 37]	πάντας αὐτοὺς αὐλίζεσθαι, ἔς τε	χωρίον	ἓν καὶ ἐς ἔρυμα ἓν
[47, 35]	Συμβόλῳ κεῖται· Σύμβολον γὰρ τὸ	χωρίον	ὀνομάζουσι καθ´ ὃ τὸ ὄρος
[47, 19]	ἐδεδώκεσαν. καίτοι καὶ ἐκεῖνο τὸ	χωρίον	ὀνόματι τὴν ἀσυλίαν, μετὰ τὴν
[47, 49]	στρατόπεδόν πῃ διαπεσεῖν (ἐς γὰρ	χωρίον	τι ἐρυμνὸν ἀναπεφευγὼς ἦν) μὴ
[47, 42]	ἐξωπλίσαντο, καὶ ἔς τε τὸ	χωρίον	τὸ μεταίχμιόν σφων καθάπερ ἀγωνισταί
[47, 36]	ἐγχρονίσαντες δὲ Ἀντώνιος μὲν περὶ	Βρεντέσιον	(ὑπὸ γὰρ τοῦ Σταΐου καθείργετο)
[47, 11]	πεφονευκέναι αὐτὸν λάβῃ, εἰκόνα ἑαυτοῦ	πλησίον	τῆς ἐκείνου κεφαλῆς ἐστεφανωμένην ἔθηκε,
[47, 38]	τῶν ἀντιπολεμούντων καταφρονήσαντα, ὅτι τὸ	καθάρσιον	τὸ πρὸ τῶν ἀγώνων γιγνόμενον
[47, 37]	τόν τε Βροῦτον καὶ τὸν	Κάσσιον,	ἐκ δὲ τοῦ τὸν Ἀντώνιον
[47, 46]	ἄλλοις ἀπωλώλει) καὶ τῷ τὸν	Κάσσιον	ἐκ μὲν τῆς μάχης σωθῆναι,
[47, 36]	περὶ τοὺς Λυκίους τόν τε	Κάσσιον	καὶ τὸν Βροῦτον ἀσχόλους ὄντας
[47, 45]	ἐξεβιάσατο, καὶ ὁ Ἀντώνιος τὸν	Κάσσιον	οὐδέν οἱ ὅμοιον τὰ πολέμια
[47, 29]	παρόντα κατορθώσωσι, ποιήσασθαι (τὸν γὰρ	Κάσσιον	οὐδέπω τὴν Συρίαν ἔχοντα ᾔδεσαν)
[47, 29]	τοῦτο μαθόντες τὰ κατὰ τὸν	Κάσσιον,	πρὶν καὶ ὁτιοῦν ὑπ´ ἐκείνων
[47, 12]	τὸν Βροῦτον καὶ πρὸς τὸν	Κάσσιον	τόν τε Σέξτον ἐγίγνετο. καὶ
[47, 47]	σφετέροις καὶ τοῖς ἐναντίοις τὸ	θαλάσσιον	πάθος γενέσθαι. ~μὴ βουλομένου δὲ
[47, 14]	ἐπορθεῖτο. τοῦτο μὲν γὰρ ἐνοίκιον	ἐνιαύσιον	πασῶν τῶν τε ἐν τῷ
[47, 24]	δὲ οὐδὲ τότε κακὸν ἔπαθεν.	αἴτιον	δὲ ὅτι ἡ μήτηρ αὐτοῦ
[47, 3]	ἄλλων, ἐξετέθη. καὶ τὸ μὲν	αἴτιον	δι´ ὃ τοῦτ´ ἐγένετο, οὔτε
[47, 31]	τῷ Δολοβέλλᾳ ἔπεμψεν, εὕρετο τὸν	υἱόν,	ὃν Πτολεμαῖον μὲν ὠνόμαζεν, ἐπλάττετο
[47, 21]	τῶν πλησιοχώρων, καὶ τό τε	Δυρράχιον	ἐκεῖθεν ἐπελθὼν προκατέλαβε καὶ ἦν
[47, 21]	μὲν καὶ ἐζώγρησεν ἐκ προδοσίας,	κακὸν	δὲ οὐδὲν εἰργάσατο. ~πράξας δὲ
[47, 23]	ἐπὶ τούτῳ πρὶν μέγα τι	κακὸν	δρᾶσαι, καὶ τῶν τε ἐπισήμων
[47, 24]	Κασσίῳ, οὐδὲν δὲ οὐδὲ τότε	κακὸν	ἔπαθεν. αἴτιον δὲ ὅτι ἡ
[47, 41]	~τούτοις μὲν δὴ ταῦτα τὸ	κακὸν	ἔφερε, τοῖς δὲ ἑτέροις τέρας
[47, 33]	τὴν νῆσον περαιωθεὶς ἄλλο μὲν	κακὸν	οὐδὲν αὐτοὺς ἔδρασεν (οὔτε γὰρ
[47, 30]	οὐ μέντοι οὐδ´ οἱ Λαοδικεῖς	κακόν	τι πλὴν συντελείας χρημάτων ἔπαθον.
[47, 39]	δημοκρατία ἄκρατος, ἐς τοσοῦτον ἀρχῆς	ὄγκον	προχωρήσασα, σωφρονῆσαι δύναται· πολλοὺς δ´
[47, 21]	Τρεβωνίου ἦλθε. τὸ μὲν οὖν	Ἑλληνικὸν	ἀπονητότατα ἐκ τούτων, ἅτε μηδὲ
[47, 43]	καὶ μετὰ ταῦτα τό τε	ἱππικὸν	ἀντεξήλασαν καὶ τὸ θωρακοφόρον συνεπισπόμενόν
[47, 48]	τούτου πεσόντων πολλῶν καὶ τὸ	ἱππικόν,	καίτοι γενναίως μαχόμενον, ἐνέδωκε. καὶ
[47, 39]	ἐσφάλη, κἀκ τούτου τό τε	δημοκρατικὸν	συμπαρανάλωσε καὶ τὸ μοναρχικὸν ἐκράτυνε.
[47, 48]	καὶ ἔφυγεν, οὕτω τό τε	ὁπλιτικὸν	αὐτοῦ ἀγχώμαλα ἐπὶ πλεῖστον ἀγωνισάμενον
[47, 43]	τό τε στάσιμον καὶ τὸ	παρασκευαστικὸν	ἐν τόπῳ τινὶ κυκλοτερεῖ διὰ
[47, 30]	τε γὰρ ἄλλα καὶ τὸ	ναυτικὸν	αὐτῷ διὰ ταχέων ἐκ τῆς
[47, 28]	ἐτήρησε, καὶ προσέτι καὶ τὸ	ναυτικὸν	ἐπέτρεψεν. οὕτω μὲν καὶ ὁ
[47, 17]	τοῖς ἄλλοις ἔς τε τὸ	ναυτικὸν	οἰκέτας, εἰ καὶ μὴ εἶχόν
[47, 30]	οὗ ὁ Στάιος τό τε	ναυτικὸν	συνεκρότησε, καὶ ἐς τὸν τῶν
[47, 21]	καὶ ἦν αὐτῷ κατὰ τὸ	στασιωτικὸν	διάφορος, οὐ μὴν ἠδυνήθη τι
[47, 6]	τοῖς πάνυ συγγενέσι κατὰ τὸ	στασιωτικὸν	προσεκεκρούκεσαν. ἀμέλει τῷ τε Ἀντωνίῳ
[47, 26]	Ταρσέας καὶ ἄκοντας ἐς τὸ	συμμαχικὸν	προσηγάγετο· οὕτω γὰρ προσφιλῶς τῷ
[47, 39]	γάρ τοι ὑπήκοον τό τε	συμμαχικὸν	τὸ τότε αὐτοῖς παραγενόμενον ἐν
[47, 39]	τε δημοκρατικὸν συμπαρανάλωσε καὶ τὸ	μοναρχικὸν	ἐκράτυνε. καὶ οὐ λέγω ὡς
[47, 11]	δὴ Λαίνας τὸν Κικέρωνα τὸν	Μᾶρκον	ἀπέκτεινε καίπερ εὐεργέτην αὐτοῦ ἐκ
[47, 24]	εἶναι, καὶ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ	Μᾶρκον	Μεσσάλαν πάνυ τῷ Κασσίῳ προσκείμενον
[47, 44]	πληγῇ οἱ δὲ καὶ πολλαῖς	ἔθνησκον,	καὶ οὔτε τῶν τραυμάτων αἴσθησιν
[47, 6]	διὰ τοῦτο πολλὰ παρενομήθη, καὶ	παιδίσκον	τινὰ ἐς ἐφήβους ἐσήγαγον, ἵν´
[47, 45]	ἐχρήσαντο, ἀλλ´ αὐτοῦ, ὥσπερ εἶχον,	ἐτίτρωσκον	ἐτιτρώσκοντο, ἐφόνευον ἐφονεύοντο μέχρι πόρρω
[47, 34]	τε πυρὸς ἐς οἰκίας τινὰς	ἐνέβαλον,	καὶ τοὺς μὲν ὁρῶντας τὸ
[47, 48]	τὸ χαράκωμα αὐτοῦ τρόπον τινὰ	ἐνέβαλον,	προκαλούμενοι τοὺς στρατιώτας ἢ τὰ
[47, 13]	ἀλλ´ ὅτι μὴ πλείονας, προσεπαινεῖσθαι	ἤθελον.	καὶ πρός γε τὸν δῆμον
[47, 33]	ἀνθίσταντο, οὐ μέντοι καὶ συμμαχῆσαι	ἤθελον.	ὑποπτεύσαντες οὖν αὐτοὺς τὰ τῶν
[47, 40]	ἐσήμηνεν ὥστε καὶ τοῖς ἐναντίοις	ἔκδηλον	γενέσθαι, πολλοὶ μὲν γῦπες πολλοὶ
[47, 48]	κεκρατηκότες, οὔτε δὲ ἀπέκτειναν οὔθ´	εἷλόν	τινα, ἀλλὰ προσεδρεύσαντες αὐτοῖς τὴν
[47, 5]	ἑαυτοῦ τις αὐτῶν ἐχθρὸν τιμωρήσασθαι,	φίλον	ἑτέρου ὄντα, ἐδύνατο μὴ ἀντιδιδοὺς
[47, 5]	ἑτέρου ὄντα, ἐδύνατο μὴ ἀντιδιδοὺς	ἄλλον,	καὶ ἐκ τῆς τῶν γεγονότων
[47, 15]	τοῦ δὲ συνάρχοντος αὐτοῦ μεταλλάξαντος,	ἄλλον	τέ τινα καὶ τὸν Οὐεντίδιον
[47, 6]	φιλτάτους ἀντὶ τῶν ἐχθίστων ἀλλήλοις	προέβαλλον,	καὶ τοὺς πολεμιωτάτους ἀντὶ τῶν
[47, 18]	διὰ τοῦτο τοῖς τε ἐψηφισμένοις	ἤγαλλον	αὐτὸν καὶ ἑτέροις ἃ τότε
[47, 37]	τοῦ Κασσίου τοῦ τε Βρούτου	μᾶλλον	αὐτοὺς ἤπειξε, μέρος μέν τι
[47, 32]	καὶ τὰ πράγματα ἔτι καὶ	μᾶλλον	ἐκοινώσαντο· τήν τε γὰρ αἰτίαν
[47, 34]	αὐτοὺς προσάξεσθαι· ἐπεὶ δ´ οὐδὲν	μᾶλλον	ἐνέδοσαν καίπερ προῖκα αὐτοῦ τοὺς
[47, 36]	ἀλλ´ αὐτοί τε διὰ φυλακῆς	μᾶλλον	ἢ διὰ κινδύνων τὸ στρατόπεδον
[47, 23]	ὣς ἡσύχασεν, ἀλλὰ καὶ ἐπὶ	μᾶλλον	ἢ πρὶν ἐνεωτέρισεν, ὥστε καὶ
[47, 37]	σπουδαζόντων· ταῖς τε γὰρ δυνάμεσι	μᾶλλον	τῶν ἐναντίων ἔρρωντο, καὶ τῶν
[47, 1]	σαφέστατα δὲ καὶ τότε τὸ	μέλλον	ἔσεσθαι προμαθόντες· τῷ μὲν γὰρ
[47, 13]	τῇ ἀρχῇ τοῦ ἔτους οὐκ	ἤμελλον,	ὥσπερ εἰώθασιν, ἑορτάσειν, ἐκελεύσθησαν διὰ
[47, 14]	οἰκιῶν, ὧν μὲν ἐμεμισθώκεσάν τινες,	ὅλον,	ὧν δὲ αὐτοὶ ᾤκουν, ἐξ
[47, 35]	καὶ παρὰ τῷ Συμβόλῳ κεῖται·	Σύμβολον	γὰρ τὸ χωρίον ὀνομάζουσι καθ´
[47, 36]	καὶ διὰ τοῦτο τό τε	Σύμβολον	ἐκκρούσαντες αὐτοὺς κατέλαβον, καὶ τὰ
[47, 3]	ἠσθίετο, τὰ δὲ ἐς τὸν	ποταμὸν	ἐνεβάλλετο. τά τε ἄλλα ὅσα
[47, 47]	ἐπειρᾶτο, καί ποτε καὶ τὸν	ποταμὸν	παρατρέψας πολὺ τοῦ ἐρύματος αὐτῶν
[47, 29]	ταῦτα οἱ ἐν οἴκῳ Ῥωμαῖοι	πόλεμον	αὐτῷ ἐπήγγειλαν· οὐδέπω γὰρ ὁ
[47, 28]	ἐβεβαίωσε καὶ τὸν τοῦ Δολοβέλλου	πόλεμον	ἐψηφίσατο. ~οὗτος γὰρ ἐτέτακτο μὲν
[47, 29]	καὶ τὴν ἀντίταξιν τόν τε	πόλεμον	τὸν πρὸς αὐτὸν τὸ μὲν
[47, 18]	ἐκείνῳ καὶ τεθνεῶτι τιμὴν ἱερομηνίας	ἔνεμον.	τά τε γενέσια αὐτοῦ δαφνηφοροῦντας
[47, 20]	ἅτε καὶ στρατηγοῦντες, πρὸς τὸν	δῆμον	ἔπεμπον, μέχρις οὗ ὁ Καῖσαρ
[47, 13]	ἤθελον. καὶ πρός γε τὸν	δῆμον	φανερῶς ποτε εἶπον ὅτι οὔτε
[47, 49]	τοῦτο δὴ τὸ Ἡράκλειον ὦ	τλῆμον	ἀρετή, λόγος ἄρ´ ἦσθ´ {ἄλλως}
[47, 13]	ὅθενπερ συχνοὶ πρὸς αὐτὸν ἦλθον.	~ἀριθμὸν	γὰρ οὔτε τῶν προγραφέντων οὔτε
[47, 24]	ἐποιεῖτο, ὕστερον δέ, μαθὼν τὸν	Δέκιμον	ἀπολωλότα, παρ´ οὐδὲν αὐτὴν ἤγαγεν.
[47, 43]	πρῶτοι μὲν οἱ τό τε	στάσιμον	καὶ τὸ παρασκευαστικὸν ἐν τόπῳ
[47, 44]	προελάμβανεν, οὔτε τοῦ ὀλέθρου σφῶν	ὀλοφυρμὸν	ἐποιοῦντο, ἐς γὰρ τὸ λυπῆσον
[47, 43]	οἱ ἄλλοι οἱ τόν τε	θυμὸν	τῶν στρατιωτῶν ἐπεγείροντες καὶ ἐπὶ
[47, 14]	τοὺς μισθοὺς ἔχοντες πᾶν τὸ	πρόθυμόν	σφισι παρέχωνται, ταῦτά τε αὐτοῖς
[47, 40]	ἐς τὸν τοῦ Νικαίου Διὸς	βωμὸν	ἐφέροντο, λαμπάδες τε ἐνταῦθα κἀκεῖσε
[47, 36]	καὶ ἐκ τοῦ πεδίου καταθέοντες	ἐλάμβανον.	ὁ γὰρ Νωρβανὸς ὅ τε
[47, 17]	τελευτώντων ὅλας καὶ ᾔτουν καὶ	ἐλάμβανον,	οἱ δὲ καὶ ἐς τὰ
[47, 4]	ἐκ τοῦ ἀνελπίστου τῶν παθῶν	ἐλάμβανον.	τότε δὲ πάντα μὲν τὰ
[47, 36]	τόν τε Σάξαν καὶ τὸν	Νωρβανὸν	ἐς τὴν Μακεδονίαν προέπεμψαν· αἰσθόμενοι
[47, 0]	Κάσσιος ὑπὸ Καίσαρος ἡττήθησαν καὶ	ἀπέθανον.	Χρόνου πλῆθος τὰ λοιπὰ τῆς
[47, 2]	ἐκ τῆς γῆς ἐς τὸν	οὐρανὸν	ἀνιόντα ὤφθη, κτύπος τε ἀπ´
[47, 40]	κἀν τῷ καθαρσίῳ αὐτοῦ τὸν	στέφανόν	τις τραπέμπαλιν αὐτῷ ἐπέθηκε, παῖς
[47, 48]	ὁπλιτικὸν αὐτοῦ ἀγχώμαλα ἐπὶ πλεῖστον	ἀγωνισάμενον	ἡττήθη, κἀκ τούτου πεσόντων πολλῶν
[47, 45]	σύνεσιν τοῦ πάθους οὐκ ἐλάμβανεν.	~ἔμενον	δὲ κατὰ χώραν ἀκριβῶς ἀμφότεροι,
[47, 11]	ἀμφότερα τὴν ἐλπίδα τοῦ μέλλοντος	τιθέμενον	ἀσφαλεῖς ἐφ´ ἑκάτερα τοὺς λογισμοὺς
[47, 24]	Μᾶρκον Μεσσάλαν πάνυ τῷ Κασσίῳ	προσκείμενον	εἰδώς, ἀφῆκεν αὐτόν. καὶ ὃς
[47, 11]	ὄνομα καὶ τὸ ἔργον αὐτοῦ	ἐπιγεγραμμένον	ἔχουσαν. καὶ οὕτω γε καὶ
[47, 31]	τε τὴν τοῦ Κασσίου ἐπικουρίαν	ἐπειγόμενον	ἐπεχείρησαν τῶν τοῦ Ταύρου διόδων
[47, 30]	ταχέων ἐς τὸ τεῖχος, καὶ	προδιδόμενον	αὐτὸ ἰδών, ἐφοβήθη μὴ ζῶν
[47, 15]	τῶν θανατωθέντων οὐ πρὸς τὸ	νομιζόμενον	ἐκ τῶν νόμων, ἀλλ´ ὥς
[47, 38]	καθάρσιον τὸ πρὸ τῶν ἀγώνων	γιγνόμενον	ἐντὸς τοῦ ἐρύματος ὡς καὶ
[47, 10]	ἐξελάλησε· μαθὼν δὲ ἐκεῖνος τὸ	γιγνόμενον,	καὶ θαυμάσας τε ἅμα τὸν
[47, 34]	καὶ τοὺς μὲν ὁρῶντας τὸ	γιγνόμενον	προκατέπληξαν, τοῖς δ´ ἄπωθεν οὖσι
[47, 39]	τε συμμαχικὸν τὸ τότε αὐτοῖς	παραγενόμενον	ἐν προσθήκης μέρει τοῦ πολιτικοῦ
[47, 43]	ἱππικὸν ἀντεξήλασαν καὶ τὸ θωρακοφόρον	συνεπισπόμενόν	σφισιν ἐν χερσὶν ἐγένετο. ~καὶ
[47, 22]	προεθυμήθη καὶ τὸ ὑπήκοον ἀπροφασίστως	συναιρόμενον	ἔσχε. καὶ τέως μὲν τῷ
[47, 23]	γραμμάτων τινῶν ἁλόντων προμαθὼν τὸ	γενησόμενον	ὑπεξήγαγεν αὐτόν, ὡς καὶ νοσοῦντά
[47, 48]	καὶ τὸ ἱππικόν, καίτοι γενναίως	μαχόμενον,	ἐνέδωκε. καὶ μετὰ τοῦτο φυγόντας
[47, 46]	θάνατον. ἔπεμψε μὲν γὰρ ἑκατόνταρχον	κατασκεψόμενον	καὶ ἀναγγελοῦντα αὐτῷ ὅπου τε
[47, 13]	καὶ τέλος, ὡς τό τε	πεπλασμένον	αὐτῶν πᾶν αἱ συμφοραὶ ἐξενίκων,
[47, 17]	ὑπό τε τῶν τάξεων ἐς	στενὸν	κατακλειόμενοι καὶ ἀργυρίου δεινῶς σπανίζοντες
[47, 36]	ἱππέας ἐκδρόμους ὅπῃ παρείκοι, οὐδὲν	ἐπέραινον,	ἀλλ´ αὐτοί τε διὰ φυλακῆς
[47, 31]	προσεκεχωρήκεσαν) ἄλλο μέν σφας οὐδὲν	δεινὸν	εἰργάσατο, τὰ δὲ χρήματα τά
[47, 24]	Γέλλιος ἐφωράθη μέν, ἔπαθε δὲ	δεινὸν	οὐδέν· ὁ γὰρ Βροῦτος ἐκεῖνόν
[47, 40]	διεφοίτων καὶ ἐς αὐτοὺς κατέβλεπον,	δεινόν	τέ τι καὶ φρικῶδες κλάζοντές
[47, 29]	ἦσαν, νυκτὸς ἐξαπιναίως κατέλαβε, καὶ	ἐκεῖνον	ἀποκτείνας τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ πρὸς
[47, 10]	ἐς φορεῖον κατάστεγον ἐσῆλθε καὶ	ἐκεῖνον	διφροφορεῖν ἐποίησε· κἀκ τούτου καταληφθέντες
[47, 23]	ἐλθεῖν, τοὺς δὲ καὶ ἐπ´	ἐκεῖνον	ἐς τὴν Ἀπολλωνίαν, ὅπως ἐξαρπάσωσιν
[47, 21]	τούς τε στρατιώτας ᾠκειώσατο, καὶ	ἐκεῖνον	ἐς τὸ τεῖχος προκαταφυγόντα ἀπετείχισε
[47, 23]	δίφρον κατάστεγον ἐμβαλών· οὔτε δὲ	ἐκεῖνον	εὑρεῖν δυνάμενοι καὶ τὸν Βροῦτον
[47, 26]	Καίσαρι τῷ προτέρῳ, καὶ δι´	ἐκεῖνον	καὶ τῷ δευτέρῳ, οἱ Ταρσεῖς
[47, 15]	φανῆναι. τὸν μὲν οὖν ἐνιαυτὸν	ἐκεῖνον	ταῦτά τε οὕτως ἐποίησαν, καὶ
[47, 10]	καὶ ἐκ τῶν στιγμάτων, καὶ	ἐκεῖνόν	τε ἅμα ἔσωσε καὶ αὐτὸς
[47, 24]	δεινὸν οὐδέν· ὁ γὰρ Βροῦτος	ἐκεῖνόν	τε ἐν τοῖς φιλτάτοις ἀεί
[47, 20]	τε δημοκρατίας ἅμα ἀπογνόντες καὶ	ἐκεῖνον	φοβηθέντες ἀπῆραν. καὶ αὐτοὺς οἱ
[47, 34]	ἀπέκτεινε. ~Βροῦτος δὲ τό τε	κοινὸν	τῶν Λυκίων στράτευμα ἀπαντῆσαν αὐτῷ
[47, 49]	διαπεσεῖν (ἐς γὰρ χωρίον τι	ἐρυμνὸν	ἀναπεφευγὼς ἦν) μὴ δυνηθεὶς δέ,
[47, 38]	ἡμέραν προσεγίγνοντο, καὶ τὴν τροφὴν	ἄφθονον	ὑπὸ τῶν νεῶν εἶχον) ἀνεβάλλοντο,
[47, 11]	καὶ ἵνα γε μὴ ἀκουόμενος	μόνον	ἀλλὰ καὶ ὁρώμενος πίστιν τοῦ
[47, 3]	εὑρεῖν ἠδυνήθην· ὃ γάρ τοι	μόνον	ἄν τις, τό γε ἐλάττους
[47, 47]	τοῖς ὅπλοις καὶ τότε ἔτι	μόνον	τὰς ἐλπίδας οὐχ ὅτι τῆς
[47, 16]	καὶ ἐφ´ ὁποσονοῦν ἔτι οὐ	μόνον	τῶν βουλευτῶν ἢ καὶ τῶν
[47, 7]	τῆς ἀδελφῆς ἐς τὸ θέατρον	μόνον	τῶν τριῶν ἐσελθεῖν διεπράξατο, κἀνταῦθα
[47, 27]	καὶ ὁ μὲν δυνηθείς τινα	χρόνον,	ἔπειτα ὑπό τε Μαρκίου Κρίσπου
[47, 38]	σωτηρίαν καὶ τὴν ἐλευθερίαν παρασχεῖν.	χρόνον	μὲν οὖν τινα διὰ ταῦτα
[47, 12]	τε γὰρ πρότερον αἱρεθεὶς καὶ	χρόνον	τινὰ ἐν τῇ θαλάσσῃ δυνηθεὶς
[47, 37]	μάχη δὲ ἐκ παρατάξεως οὐδεμία	χρόνον	τινὰ συνηνέχθη, καίτοι καὶ τοῦ
[47, 32]	τὴν αὐτὴν ἔχοντες καὶ τὸν	κίνδυνον	τὸν αὐτὸν προσδεχόμενοι, τήν τε
[47, 41]	ὅπλα τάς τε μάχας ἰοῦσι	κίνδυνον	φέρει, τοῦτο τότε ἐπὶ τοῦ
[47, 18]	Καίσαρα τὸν πρότερον ἐπὶ πλεῖστον	ἐσέμνυνον.	ἅτε γὰρ τῆς μοναρχίας ἐφιέμενοι
[47, 22]	ἐπὶ πλεῖον προεθυμήθη καὶ τὸ	ὑπήκοον	ἀπροφασίστως συναιρόμενον ἔσχε. καὶ τέως
[47, 39]	ἀλλοτρίου ἡττηθείς (τὸ γάρ τοι	ὑπήκοον	τό τε συμμαχικὸν τὸ τότε
[47, 40]	μόνων διεφοίτων καὶ ἐς αὐτοὺς	κατέβλεπον,	δεινόν τέ τι καὶ φρικῶδες
[47, 14]	παρέχωνται, ταῦτά τε αὐτοῖς πράττειν	ἐπέτρεπον	καὶ πόλεις χώρας τε δώσειν
[47, 29]	ὑπ´ ἐκείνων πραχθῆναι, ταῦθ´ ἅπερ	εἶπον	ἐψηφίσαντο. ~ὁ δ´ οὖν Δολοβέλλας
[47, 13]	χαίρειν ἠναγκάζοντο. καὶ τί τοῦτο	εἶπον,	ὁπότε καὶ ἐκείνοις (τοῖς τρισὶν
[47, 13]	γε τὸν δῆμον φανερῶς ποτε	εἶπον	ὅτι οὔτε τὴν τοῦ Μαρίου
[47, 20]	τὴν ἄλλην Ἰταλίαν διάξων, ὥσπερ	εἶπον,	ὑπέμεινε, Καῖσαρ δὲ καὶ Ἀντώνιος
[47, 29]	ἐς ἔκλειψιν τῆς φιλίας αὐτοῦ	προεῖπον,	ἵνα μὴ καὶ ἐκεῖνοι ἐν
[47, 14]	καὶ ἐκείνοις ὅσα βούλονται διδῶσι,	προεῖπον	μηδένα τῶν ἄλλων μὴ ὠνησείοντα
[47, 19]	ὥσπερ ἐψήφιστο. πρὸς δὲ τούτοις	ἀπεῖπον	μὲν μηδεμίαν εἰκόνα αὐτοῦ, καθάπερ
[47, 40]	χώρᾳ αὐτῶν οἱ μὲν παντάπασιν	ἐξέλιπον	οἱ δ´ ἀνάπαλιν ῥεῖν ἤρξαντο·
[47, 37]	στρατοῦ πρὸς φρουρὰν τῆς Ἰταλίας	κατέλιπον,	τῷ δὲ δὴ πλείονι τὸν
[47, 18]	ταῖς ἱπποδρομίαις μεθ´ ἑτέρου Ἀφροδισίου	ἔπεμπον.	εἴ τε νίκη τις ἠγγέλθη
[47, 20]	καὶ στρατηγοῦντες, πρὸς τὸν δῆμον	ἔπεμπον,	μέχρις οὗ ὁ Καῖσαρ ὁ
[47, 26]	δὲ δὴ στρατιώταις προσπέμπων τινὰ	τρόπον	οὕτω τινὰς αὐτῶν ἐσφετερίσατο ὥστε
[47, 17]	δεινῶς σπανίζοντες πάντων καὶ αὐτοὶ	τρόπον	τινὰ ἀπεστεροῦντο. καὶ μέντοι καὶ
[47, 17]	αἱ κτήσεις τῶν χωρίων προικιμαῖαι	τρόπον	τινὰ αὐτοῖς ὑπάρξασαι· ἀλλὰ καὶ
[47, 48]	βιβλία ἐς τὸ χαράκωμα αὐτοῦ	τρόπον	τινὰ ἐνέβαλον, προκαλούμενοι τοὺς στρατιώτας
[47, 28]	τὸν μὲν Βάσσον καὶ τὸν	Κρίσπον,	τούς τε ἄλλους τοὺς οὐκ
[47, 24]	τούτῳ συμμάχους προσεποιήσατο καὶ τὸν	Δηιόταρον,	καίπερ ὑπεργήρων τε ὄντα καὶ
[47, 31]	ταῦτ´ ἐγίγνετο, οἱ Ταρσεῖς Τίλλιον	Κίμβρον	φονέα τε τοῦ Καίσαρος ὄντα
[47, 37]	Καῖσαρ πυθόμενος τοῦτο καὶ δείσας	ἑκάτερον,	εἴτε τι ἐλαττωθείη κατὰ μόνας
[47, 17]	τινὰ ἀπεστεροῦντο. καὶ μέντοι καὶ	ἕτερόν	τι τοιόνδε, βαρὺ μὲν καὶ
[47, 6]	ἐσγράψουσι. τούς τε οὖν ἄλλους	ἑτοιμότερον	διὰ τοῦτ´ ἔσφαζον καὶ τοὺς
[47, 44]	μέρος τῶν σωμάτων σφῶν προβάλλοντες	ἑτοιμότερον	τῷ λοιπῷ ἐχρῶντο. συμπλεκόμενοί τέ
[47, 31]	σφίσιν ἐς τὴν Συρίαν ἀπῆρε,	προτιμότερον	τὸ τῷ Κασσίῳ βοηθῆσαι τοῦ
[47, 32]	τοιαῦτα δρῶντας προσκαταλῦσαι γλιχόμενοι, πολλῷ	προθυμότερον	κοινῇ πάντα καὶ ἐβουλεύοντο καὶ
[47, 19]	τιμῶντες, καὶ τὰ πράγματα ἐπὶ	μακρότερον	ταῖς τῶν ἀρξόντων διαδοχαῖς κρατυνόμενοι.
[47, 12]	τοῦτον συγκατέφυγον· ναυαρχεῖν τε γὰρ	πρότερον	αἱρεθεὶς καὶ χρόνον τινὰ ἐν
[47, 39]	καὶ αὖθις ἀλλήλοις, ὥσπερ καὶ	πρότερον·	ἀλλ´ ἐκείνους μὲν τοὺς ἀγῶνας
[47, 30]	ἣν πρὸς τὸν Καίσαρα τὸν	πρότερον	εἶχον, προσεποιήσατο. κἀκ τούτων ἡμέρας
[47, 3]	ἄλλα ὅσα ἐπὶ τοῦ Σύλλου	πρότερον	ἐπέπρακτο, καὶ τότε συνεφέρετο, πλὴν
[47, 18]	ἅμα καὶ τὸν Καίσαρα τὸν	πρότερον	ἐπὶ πλεῖστον ἐσέμνυνον. ἅτε γὰρ
[47, 11]	Φιλούσκιος ὑπό τε τοῦ Σύλλου	πρότερον	ἐπικηρυχθεὶς καὶ διαφυγὼν ἔς τε
[47, 41]	ἔδοξέν οἱ τὸν Καίσαρα τὸν	πρότερον	κεκελευκέναι εἰπεῖν τῷ Καίσαρι ὅτι
[47, 24]	καὶ γὰρ λόγος ἔχει ὅτι	πρότερον	μὲν ἐν παντὶ τὴν σωτηρίαν
[47, 33]	πολλοὺς αἱρήσοντες ἐπιδεικνύναι σφίσι, ναυμαχίᾳ	πρότερον	μὲν περὶ Μύνδον, ἔπειτα δὲ
[47, 16]	τὸ μὲν τῶν τελῶν τῶν	πρότερον	μέν ποτε καταλυθέντων τότε δὲ
[47, 31]	ποιησάμενοι. πυθόμενος δὲ ταῦτα ἐκεῖνος	πρότερον	μέν, ὡς ἔτι ὁ Δολοβέλλας
[47, 1]	ἠπείγοντο, καίπερ ἐναργέστατα μὲν καὶ	πρότερον,	σαφέστατα δὲ καὶ τότε τὸ
[47, 45]	πάντα νενικῆσθαι ἐνόμισαν, καὶ οὐ	πρότερον	τὸ γεγονὸς ἔμαθον πρὶν τά
[47, 27]	οὗτος γὰρ τῷ τε Λουκούλλῳ	πρότερον,	ὥσπερ εἴρηταί μοι, ὁμολογήσας, καὶ
[47, 5]	ἔστιν ὅτε εἰρήνη πρὸς τὸν	ἰσχυρότερον	ἐν τοῖς τοιούτοις γίγνεται) οἵ
[47, 8]	δυσχερῆ ἐξονειδίσας ἔπειτ´ ἐκέλευσεν αὐτὴν	ἐκφανέστερον	τῶν ἄλλων ἐν τῷ βήματι
[47, 13]	λευκώματα ἐγγραφέντων ἀπηλίφησαν, πολλοὶ δὲ	ὕστερον	ἀντ´ αὐτῶν ἀντενεγράφησαν, καὶ τούτων
[47, 11]	καὶ ὕπατος ἀντ´ αὐτοῦ ἐκείνου	ὕστερον	ἀπεδείχθη. οὕτως ἔκ τε τῶν
[47, 31]	Λούκιον Ῥοῦφον ἐπ´ αὐτοὺς ἔπεμψεν,	ὕστερον	δὲ καὶ αὐτὸς ἦλθε, καὶ
[47, 24]	παντὶ τὴν σωτηρίαν αὐτοῦ ἐποιεῖτο,	ὕστερον	δέ, μαθὼν τὸν Δέκιμον ἀπολωλότα,
[47, 24]	ἀνεχώρησε, κἀντεῦθεν ἐς τὴν Ἀσίαν	ὕστερον	ἔπλευσεν, ὅπως σφᾶς ὅτι τε
[47, 19]	ἐσφάγη, παραχρῆμά τε ἔκλεισαν καὶ	ὕστερον	ἐς ἄφοδον μετεσκεύασαν· καὶ τὸ
[47, 24]	τῇ Ῥώμῃ πραττομένων ἐπὶ τὸ	φοβερώτερον	ἀγγελλομένων πυνθανόμενοι μεταβάλωνται, τὸν μὲν
[47, 42]	ἐπεπόνθεσαν καὶ περὶ ἑτέρων ἠκηκόεσαν,	προέφερον,	παραδεικνύντες τε καθ´ ἓν ἕκαστον
[47, 9]	ἑκάστου καὶ πρὸς τὸ ἴδιον	συμφέρον	πάντα ποιούντων, καὶ μήτε τοὺς
[47, 3]	τοῖς πολλοῖς ἀλλὰ χωρὶς ἐξετέθη,	λῆρόν	που πολὺν τοῖς γε ἐκ
[47, 40]	καὶ ὅ γε μάλιστα τὸν	ὄλεθρόν	σφισιν ἐσήμηνεν ὥστε καὶ τοῖς
[47, 1]	τάς τε θυμηδίας καὶ τὸν	ὄλεθρον	τὸν ἀπ´ αὐτῶν προέδειξεν. ἐκείνοις
[47, 5]	οὔτε τὸν ἑαυτοῦ τις αὐτῶν	ἐχθρὸν	τιμωρήσασθαι, φίλον ἑτέρου ὄντα, ἐδύνατο
[47, 33]	φρονοῦντας ὥστε ἔς τε τὴν	ἤπειρον	ἐπ´ αὐτὸν προδιαπλεῦσαι καὶ τὰς
[47, 22]	μετὰ τοῦτο πᾶσαν καὶ τὴν	Ἤπειρον	προσλαβών, ἐπέστειλε τῇ γερουσίᾳ, τά
[47, 43]	τε ἐξαπίνης πολλὴ ἐγένετο, καὶ	σμικρὸν	ἐπισχόντες αὐτοί τε διάτορον ἐξεφώνησαν
[47, 26]	Περγαμηνῷ τὴν ἐπικουρίαν ἐπὶ τὸν	Βόσπορον	ἀθροίζειν, καὶ πιστευθεὶς ἀπελύθη. καὶ
[47, 43]	καὶ σμικρὸν ἐπισχόντες αὐτοί τε	διάτορον	ἐξεφώνησαν καὶ αἱ τάξεις ἑκατέρωθεν
[47, 43]	τε ἱππικὸν ἀντεξήλασαν καὶ τὸ	θωρακοφόρον	συνεπισπόμενόν σφισιν ἐν χερσὶν ἐγένετο.
[47, 7]	Ὀκταουίας τῆς ἀδελφῆς ἐς τὸ	θέατρον	μόνον τῶν τριῶν ἐσελθεῖν διεπράξατο,
[47, 49]	ἡ δὲ δὴ Πορκία ἄνθρακα	διάπυρον	καταπιοῦσα ἀπέθανε. τῶν δὲ ἀνδρῶν
[47, 26]	τῷ Πομπηίῳ καὶ ἀναχωρήσας ἐς	Τύρον,	ἐκεῖ ἐν τῷ ἐμπορίῳ τὰς
[47, 26]	ἔλεγε. κἀκ τούτου τήν τε	Τύρον	μετὰ τῶν προπαρεσκευασμένων κατέλαβε, κἀντεῦθεν
[47, 31]	παραχρῆμα μὲν ἐσπείσαντο αὐτῷ, νομίσαντες	ἰσχυρὸν	αὐτὸν εἶναι, μετὰ δὲ τοῦτο
[47, 26]	δὲ τοῦτο κατὰ μὲν τὸ	ἰσχυρὸν	οὐκέτ´ αὐτοῦ ἐπείρασε, τοῖς δὲ
[47, 27]	τοῦτο ἀγχώμαλα ἀγωνιζόμενοι, καὶ μηδέτεροι	ἰσχυρόν	τι παραλαβεῖν δυνάμενοι, ἀσπόνδῳ διοκωχῇ
[47, 23]	ὡς καὶ νοσοῦντά τινα ἐς	δίφρον	κατάστεγον ἐμβαλών· οὔτε δὲ ἐκεῖνον
[47, 47]	μὲν τοῦ Κασσίου σῶμα ἐς	Θάσον	εὐθὺς κρύφα ἔπεμψεν, ὀκνήσας κατὰ
[47, 11]	περιχαροῦς ἐπαίρεσθαι, ἀλλ´ ἐς τὸ	μέσον	ἐπ´ ἀμφότερα τὴν ἐλπίδα τοῦ
[47, 35]	ἀλλήλους εἶχον, ἔς τε τὸ	μέσον	καὶ κατὰ μόνας προενεγκόντες καὶ
[47, 27]	ἀμφοτέρων, ἐλθὼν δὲ ἐς τὸ	μέσον	τῆς τε πόλεως καὶ τῶν
[47, 39]	δημοκρατίας τότε ὡς οὐπώποτε ἐπολέμησαν.	συνέπεσον	μὲν γὰρ καὶ αὖθις ἀλλήλοις,
[47, 44]	τραυμάτων αἴσθησιν εἶχον, τὸ γὰρ	ἀλγῆσον	ὁ θάνατος προελάμβανεν, οὔτε τοῦ
[47, 33]	τοῦτο καὶ αὐτὸς ἐς τὴν	νῆσον	περαιωθεὶς ἄλλο μὲν κακὸν οὐδὲν
[47, 44]	ὀλοφυρμὸν ἐποιοῦντο, ἐς γὰρ τὸ	λυπῆσον	οὐκ ἐξικνοῦντο. ἄλλος τις ἀποκτείνας
[47, 38]	μὲν οὐκ ὤκνουν τὴν μάχην	(ὅσον	γὰρ τῇ ῥώμῃ τῶν στρατιωτῶν
[47, 10]	ἀδελφὸν ὁ παῖς ἐξέκλεψε καὶ	ὅσον	ἐφ´ ἑαυτῷ ἔσωσεν. αὐτὸς μὲν
[47, 10]	ἀνταπέδοσαν· στιγματίας δέ τις οὐχ	ὅσον	οὐ προέδωκε τὸν στίξαντα, ἀλλὰ
[47, 7]	ἔπραξεν. καὶ τότε δὲ οὐχ	ὅσον	πολλοὺς οὐκ ἔφθειρεν, ἀλλὰ καὶ
[47, 21]	Δολοβέλλᾳ συνεξελθόντων ὑπολειφθέντας ἢ διὰ	νόσον	ἢ διὰ ἀταξίαν, προσλαβὼν εἶχε·
[47, 21]	αὐτῷ καὶ προσκαταφρονήσαντες αὐτοῦ διὰ	νόσον	μετέστησαν. καταλαβὼν οὖν καὶ τούτους
[47, 28]	καὶ μετὰ τοῦτο τὸν μὲν	Βάσσον	καὶ τὸν Κρίσπον, τούς τε
[47, 5]	τε τούτῳ χαλεπωτέρως ἢ πρὶν	ἀπήλλασσον,	καὶ διότι τότε μὲν μόνοι
[47, 15]	ὅπως ποτὲ καὶ ἐδόκει αὐτοῖς	ἔπρασσον·	τῶν μὲν γὰρ ἐπικλήσεων τῶν
[47, 15]	ἐπιθύμημα τὸ ἑαυτῶν διῆγον, ὥστε	χρυσὸν	τὴν τοῦ Καίσαρος μοναρχίαν φανῆναι.
[47, 39]	καὶ ἄκοντες συνέμιξαν. ~μέγιστον δὴ	τὸν	ἀγῶνα τοῦτον καὶ ὑπὲρ πάντας
[47, 24]	ἀεί ποτε νομίσας εἶναι, καὶ	τὸν	ἀδελφὸν αὐτοῦ Μᾶρκον Μεσσάλαν πάνυ
[47, 7]	τὴν κιβωτὸν αὐτὴν ἐσκομίσασα ἐκεῖθεν	τὸν	ἄνδρα ἐξήγαγεν, ὥστε τὸν Καίσαρα
[47, 7]	τεκμήριον δέ, Τανουσία γυνὴ ἐπιφανὴς	τὸν	ἄνδρα Τίτον Οὐίνιον ἐπικηρυχθέντα τὸ
[47, 24]	γὰρ τὸν Καίσαρα καὶ πρὸς	τὸν	Ἀντώνιον ἀπὸ τῶν εὐεργετῶν ἀπηυτομόλησεν.
[47, 21]	οὖν καὶ τούτους ἐπί τε	τὸν	Ἀντώνιον ἐν τῇ Ἀπολλωνίᾳ ὄντα
[47, 29]	οὐδέπω γὰρ ὁ Καῖσαρ οὔτε	τὸν	Ἀντώνιον ἐνενικήκει οὔτε τὰ ἐν
[47, 37]	τούτου ἀνεθάρσησαν μὲν οἱ περὶ	τὸν	Ἀντώνιον· ἐπεὶ δ´ οὐκ ἀσφαλὲς
[47, 24]	τε Γέλλιος Ποπλικόλας ἐπεβούλευσε καὶ	τὸν	Ἀντώνιον ὁ ἀδελφὸς ὁ Μᾶρκος
[47, 37]	τὸν Κάσσιον, ἐκ δὲ τοῦ	τὸν	Ἀντώνιον πάντως ἐφ´ ἑαυτὸν ἰσχύσειν
[47, 20]	μετὰ τὴν ὁμολογίαν τὴν πρὸς	τὸν	Ἀντώνιον τούς τε ἄλλους σφίσι
[47, 1]	τε θυμηδίας καὶ τὸν ὄλεθρον	τὸν	ἀπ´ αὐτῶν προέδειξεν. ἐκείνοις μὲν
[47, 33]	παρεσπάσατο. καὶ μετὰ ταῦτα καὶ	τὸν	Ἀριοβαρζάνην συλλαβὼν ἀπέκτεινε. ~Βροῦτος δὲ
[47, 32]	αὐτὴν ἔχοντες καὶ τὸν κίνδυνον	τὸν	αὐτὸν προσδεχόμενοι, τήν τε ὑπὲρ
[47, 26]	τῷ Περγαμηνῷ τὴν ἐπικουρίαν ἐπὶ	τὸν	Βόσπορον ἀθροίζειν, καὶ πιστευθεὶς ἀπελύθη.
[47, 36]	Λυκίους τόν τε Κάσσιον καὶ	τὸν	Βροῦτον ἀσχόλους ὄντας ἐπυνθάνοντο, ἐπὶ
[47, 32]	κατεστήσατο, ἐς τὴν Ἀσίαν πρὸς	τὸν	Βροῦτον ἀφίκετο. ὡς γὰρ τήν
[47, 48]	μὲν καὶ παρ´ ἐκείνων πρὸς	τὸν	Βροῦτον ἐκ τοῦ Κελτικοῦ τινες,
[47, 43]	(ἦν δὲ τοῖς μὲν ἀμφὶ	τὸν	Βροῦτον Ἐλευθερία, τοῖς δὲ ἑτέροις
[47, 46]	ποι διαφυγεῖν, ὑποτοπήσαντα δὲ καὶ	τὸν	Βροῦτον ἐσφάλθαι καί τινας τῶν
[47, 12]	δ´ ἀναχώρησίς σφισι πρός τε	τὸν	Βροῦτον καὶ πρὸς τὸν Κάσσιον
[47, 42]	δὲ ὅτι οἱ μὲν περὶ	τὸν	Βροῦτον τήν τε ἐλευθερίαν καὶ
[47, 23]	δὲ ἐκεῖνον εὑρεῖν δυνάμενοι καὶ	τὸν	Βροῦτον φοβούμενοι λόφον ὑπὲρ τῆς
[47, 48]	γὰρ ὁ ἀετὸς ὁ κατὰ	τὸν	Βροῦτον ὢν ἠλαττώθη τε καὶ
[47, 29]	ἐπειδὰν τὰ παρόντα κατορθώσωσι, ποιήσασθαι	(τὸν	γὰρ Κάσσιον οὐδέπω τὴν Συρίαν
[47, 41]	αὐτὸς ἐφόρει· καὶ διὰ τοῦτο	τὸν	δακτύλιον αὐτοῦ τότε τε εὐθὺς
[47, 10]	δὲ τήν τε ἐσθῆτα καὶ	τὸν	δακτύλιον τοῦ δεσπότου λαβὼν ἀπήντησε
[47, 7]	τοῖς συγκρύψασί τινα θάνατος προείρητο)	τὸν	δὲ Φιλοποίμενα καὶ ἐς τὴν
[47, 24]	αὐτοῦ ἐποιεῖτο, ὕστερον δέ, μαθὼν	τὸν	Δέκιμον ἀπολωλότα, παρ´ οὐδὲν αὐτὴν
[47, 10]	τὴν σκευὴν ὁμοίως ἅπασαν πρὸς	τὸν	δεσπότην διαλλάξας αὐτός τε ἐς
[47, 10]	μὲν γὰρ ἐς σπήλαιόν τις	τὸν	δεσπότην κατακρύψας, εἶτ´ ἐπειδὴ καὶ
[47, 24]	ἐν τούτῳ συμμάχους προσεποιήσατο καὶ	τὸν	Δηιόταρον, καίπερ ὑπεργήρων τε ὄντα
[47, 20]	Ῥώμην, ἅτε καὶ στρατηγοῦντες, πρὸς	τὸν	δῆμον ἔπεμπον, μέχρις οὗ ὁ
[47, 13]	προσεπαινεῖσθαι ἤθελον. καὶ πρός γε	τὸν	δῆμον φανερῶς ποτε εἶπον ὅτι
[47, 26]	Ἀσίαν πρὸς τὸν Τρεβώνιον, φθάσας	τὸν	Δολοβέλλαν, ἐπεραιώθη, καὶ λαβὼν παρ´
[47, 5]	ἐν λόγῳ τινὶ τιθέμενοι οὔτε	τὸν	ἑαυτοῦ τις αὐτῶν ἐχθρὸν τιμωρήσασθαι,
[47, 46]	ἐφ´ ἑαυτὸν ἐπιέναι, ἐπειχθῆναι πρὸς	τὸν	θάνατον. ἔπεμψε μὲν γὰρ ἑκατόνταρχον
[47, 49]	ἀπαξιώσας δὲ τὴν ἅλωσιν ἐς	τὸν	θάνατον καὶ αὐτὸς κατέφυγεν. καὶ
[47, 8]	ἑτέρους ἀντενέγραψαν. πλήν γε ὅτι	τὸν	θεῖον ὁ Ἀντώνιος, πολλὰ τῆς
[47, 37]	κατέλιπον, τῷ δὲ δὴ πλείονι	τὸν	Ἰόνιον ἀσφαλῶς ἐπεραιώθησαν. καὶ Καῖσαρ
[47, 5]	οὐκ ἔστιν ὅτε εἰρήνη πρὸς	τὸν	ἰσχυρότερον ἐν τοῖς τοιούτοις γίγνεται)
[47, 21]	γενομένοις, ἐψηφίσαντο. ~κἀν τούτῳ πυθόμενοι	τὸν	Καίσαρα ἐπὶ μεῖζον αἴρεσθαι, Κρητῶν
[47, 22]	(ἔτυχον γὰρ ὑπόπτως ἤδη πρὸς	τὸν	Καίσαρα ἔχοντες) ἰσχυρῶς τε αὐτὸν
[47, 7]	ἐκεῖθεν τὸν ἄνδρα ἐξήγαγεν, ὥστε	τὸν	Καίσαρα θαυμάσαντα πάντας μὲν αὐτοὺς
[47, 24]	αὐτὸν ἐποίησεν· πρός τε γὰρ	τὸν	Καίσαρα καὶ πρὸς τὸν Ἀντώνιον
[47, 30]	τὴν φιλίαν αὐτῶν, ἣν πρὸς	τὸν	Καίσαρα τὸν πρότερον εἶχον, προσεποιήσατο.
[47, 18]	τρεῖς ἐποίουν, καὶ ἅμα καὶ	τὸν	Καίσαρα τὸν πρότερον ἐπὶ πλεῖστον
[47, 41]	ἐφάνησαν. ἀνὴρ Θεσσαλὸς ἔδοξέν οἱ	τὸν	Καίσαρα τὸν πρότερον κεκελευκέναι εἰπεῖν
[47, 36]	κινδύνων τὸ στρατόπεδον ἐποιοῦντο, καὶ	τὸν	Καίσαρα τόν τε Ἀντώνιον σπουδῇ
[47, 37]	τοῦ τόν τε Βροῦτον καὶ	τὸν	Κάσσιον, ἐκ δὲ τοῦ τὸν
[47, 46]	τοῖς ἄλλοις ἀπωλώλει) καὶ τῷ	τὸν	Κάσσιον ἐκ μὲν τῆς μάχης
[47, 45]	ἀρρωστίαν ἐξεβιάσατο, καὶ ὁ Ἀντώνιος	τὸν	Κάσσιον οὐδέν οἱ ὅμοιον τὰ
[47, 29]	μετὰ τοῦτο μαθόντες τὰ κατὰ	τὸν	Κάσσιον, πρὶν καὶ ὁτιοῦν ὑπ´
[47, 12]	τε τὸν Βροῦτον καὶ πρὸς	τὸν	Κάσσιον τόν τε Σέξτον ἐγίγνετο.
[47, 11]	ἐγένετο· Ποπίλιος δὲ δὴ Λαίνας	τὸν	Κικέρωνα τὸν Μᾶρκον ἀπέκτεινε καίπερ
[47, 32]	πολέμου τὴν αὐτὴν ἔχοντες καὶ	τὸν	κίνδυνον τὸν αὐτὸν προσδεχόμενοι, τήν
[47, 28]	τοῦτο τὸν μὲν Βάσσον καὶ	τὸν	Κρίσπον, τούς τε ἄλλους τοὺς
[47, 30]	ναυτικὸν συνεκρότησε, καὶ ἐς τὸν	τῶν	Λαοδικέων λιμένα ἐσπλεύσας τούς τε
[47, 11]	δὲ δὴ Λαίνας τὸν Κικέρωνα	τὸν	Μᾶρκον ἀπέκτεινε καίπερ εὐεργέτην αὐτοῦ
[47, 24]	τὸ φοβερώτερον ἀγγελλομένων πυνθανόμενοι μεταβάλωνται,	τὸν	μὲν Ἀντώνιον ἐν τῇ Ἀπολλωνίᾳ
[47, 28]	Ἰουδαίους παρεστήσατο. καὶ μετὰ τοῦτο	τὸν	μὲν Βάσσον καὶ τὸν Κρίσπον,
[47, 10]	στολὴν αὐτοῦ τῷ δεσπότῃ δοὺς	τὸν	μὲν ἐπὶ πυρὰν ἐπέθηκεν, αὐτὸς
[47, 15]	τὴν τοῦ Καίσαρος μοναρχίαν φανῆναι.	τὸν	μὲν οὖν ἐνιαυτὸν ἐκεῖνον ταῦτά
[47, 36]	ἀλλὰ τόν τε Σάξαν καὶ	τὸν	Νωρβανὸν ἐς τὴν Μακεδονίαν προέπεμψαν·
[47, 40]	ἔπεσε. καὶ ὅ γε μάλιστα	τὸν	ὄλεθρόν σφισιν ἐσήμηνεν ὥστε καὶ
[47, 1]	περιηχήσασα τάς τε θυμηδίας καὶ	τὸν	ὄλεθρον τὸν ἀπ´ αὐτῶν προέδειξεν.
[47, 15]	μεταλλάξαντος, ἄλλον τέ τινα καὶ	τὸν	Οὐεντίδιον τὸν Πούπλιον καίπερ στρατηγοῦντα
[47, 2]	ὅπλα ἐκ τῆς γῆς ἐς	τὸν	οὐρανὸν ἀνιόντα ὤφθη, κτύπος τε
[47, 10]	γιγνόμενον, καὶ θαυμάσας τε ἅμα	τὸν	παῖδα καὶ ἐλεήσας, ἦλθεν ἐθελοντὴς
[47, 10]	αὐτὸς μὲν γὰρ καὶ κατέκρυψε	τὸν	πατέρα ὥστε μὴ εὑρεθῆναι, καὶ
[47, 3]	τε ἠσθίετο, τὰ δὲ ἐς	τὸν	ποταμὸν ἐνεβάλλετο. τά τε ἄλλα
[47, 47]	νύκτωρ ἐπειρᾶτο, καί ποτε καὶ	τὸν	ποταμὸν παρατρέψας πολὺ τοῦ ἐρύματος
[47, 15]	τέ τινα καὶ τὸν Οὐεντίδιον	τὸν	Πούπλιον καίπερ στρατηγοῦντα ἀπέδειξαν, ἔς
[47, 29]	τὴν ἀντίταξιν τόν τε πόλεμον	τὸν	πρὸς αὐτὸν τὸ μὲν σύμπαν
[47, 30]	αὐτῶν, ἣν πρὸς τὸν Καίσαρα	τὸν	πρότερον εἶχον, προσεποιήσατο. κἀκ τούτων
[47, 18]	καὶ ἅμα καὶ τὸν Καίσαρα	τὸν	πρότερον ἐπὶ πλεῖστον ἐσέμνυνον. ἅτε
[47, 41]	Θεσσαλὸς ἔδοξέν οἱ τὸν Καίσαρα	τὸν	πρότερον κεκελευκέναι εἰπεῖν τῷ Καίσαρι
[47, 32]	καθίστασθαι ἔτ´ ἐλέγοντο, καὶ πρὸς	τὸν	Σέξτον ἅτε καὶ ἐγγύθεν ἐφεδρεύοντά
[47, 36]	δὲ περὶ Ῥήγιον (πρὸς γὰρ	τὸν	Σέξτον τήν τε Σικελίαν ἔχοντα
[47, 38]	διά τε ταῦτα καὶ διὰ	τὸν	Σέξτον τήν τε Σικελίαν ἔχοντα
[47, 26]	ἔστερξεν, ἀλλ´ ἢ τοῖς ἀμφὶ	τὸν	Σκιπίωνα τόν τε Κάτωνα καὶ
[47, 35]	ἔφθησαν τόν τε Ἰόνιον, πρὶν	τὸν	Στάιον ἐλθεῖν, περαιωθέντες, καὶ πᾶσαν
[47, 40]	περιέσχον, κἀν τῷ καθαρσίῳ αὐτοῦ	τὸν	στέφανόν τις τραπέμπαλιν αὐτῷ ἐπέθηκε,
[47, 10]	τις οὐχ ὅσον οὐ προέδωκε	τὸν	στίξαντα, ἀλλὰ καὶ πάνυ προθύμως
[47, 34]	καὶ οἱ Μυρεῖς ἐποίησαν, ἐπειδὴ	τὸν	στρατηγὸν αὐτῶν ἐν τῷ ἐπινείῳ
[47, 23]	αἰτιωτάτους συλλαβεῖν καὶ ἀποκτεῖναι, καὶ	τὸν	ταμίαν τούς τε ὑποστρατήγους τοῦ
[47, 26]	Κιλίκων προσέθετο. κἀκ τούτου καὶ	τὸν	Ταρκονδίμοτον τούς τε Ταρσέας καὶ
[47, 36]	στρατόπεδον ἐποιοῦντο, καὶ τὸν Καίσαρα	τόν	τε Ἀντώνιον σπουδῇ μετεπέμποντο. οὗτοι
[47, 37]	κρατήσειεν (ἐκ μὲν γὰρ τοῦ	τόν	τε Βροῦτον καὶ τὸν Κάσσιον,
[47, 43]	δὲ καὶ οἱ ἄλλοι οἱ	τόν	τε θυμὸν τῶν στρατιωτῶν ἐπεγείροντες
[47, 35]	Νωρβανὸς καὶ Δεκίδιος Σάξας ἔφθησαν	τόν	τε Ἰόνιον, πρὶν τὸν Στάιον
[47, 7]	τις αὐτῆς ποιήσειν ἔμελλε, τηρήσασα,	τόν	τε Καίσαρα διὰ τῆς Ὀκταουίας
[47, 26]	οἱ πεμφθέντα, καὶ ἐξ αὐτῶν	τόν	τε Καίσαρα ἐν τῇ Ἀφρικῇ
[47, 36]	Ῥοδίους καὶ περὶ τοὺς Λυκίους	τόν	τε Κάσσιον καὶ τὸν Βροῦτον
[47, 26]	ἢ τοῖς ἀμφὶ τὸν Σκιπίωνα	τόν	τε Κάτωνα καὶ τοὺς Πομπηίους
[47, 29]	μοίρᾳ γένωνται, καὶ τὴν ἀντίταξιν	τόν	τε πόλεμον τὸν πρὸς αὐτὸν
[47, 36]	προσπολεμήσειν, καὶ οὐκ ἠπείχθησαν ἀλλὰ	τόν	τε Σάξαν καὶ τὸν Νωρβανὸν
[47, 12]	Βροῦτον καὶ πρὸς τὸν Κάσσιον	τόν	τε Σέξτον ἐγίγνετο. καὶ οἵ
[47, 28]	ἀρχὴν τῆς Συρίας ἐβεβαίωσε καὶ	τὸν	τοῦ Δολοβέλλου πόλεμον ἐψηφίσατο. ~οὗτος
[47, 10]	σκευάσας, ἐξέσωσε, καὶ Κύιντον Κικέρωνα	τὸν	τοῦ Μάρκου ἀδελφὸν ὁ παῖς
[47, 40]	ἄλλοσέ τε πολλαχόσε καὶ ἐς	τὸν	τοῦ Νικαίου Διὸς βωμὸν ἐφέροντο,
[47, 14]	εἰ δὲ μή γε, θνήσκειν	τὸν	τοῦτο ποιήσαντα. καὶ ἐκείνους γε
[47, 30]	ταφῆς ὑπὸ τοῦ Κασσίου, καίπερ	τὸν	Τρεβώνιον ἄταφον ῥίψαντες, ἠξιώθησαν· οἵ
[47, 29]	προεχώρησεν, αὐτοῦ δὲ δὴ καταμείνας	τὸν	Τρεβώνιον οὕτω μετεχειρίσατο ὥστε δόξαν
[47, 26]	ἔς τε τὴν Ἀσίαν πρὸς	τὸν	Τρεβώνιον, φθάσας τὸν Δολοβέλλαν, ἐπεραιώθη,
[47, 30]	τε ναυτικὸν συνεκρότησε, καὶ ἐς	τὸν	τῶν Λαοδικέων λιμένα ἐσπλεύσας τούς
[47, 31]	ἣν τῷ Δολοβέλλᾳ ἔπεμψεν, εὕρετο	τὸν	υἱόν, ὃν Πτολεμαῖον μὲν ὠνόμαζεν,
[47, 26]	τὴν ἐκ τῆς Αἰγύπτου ἐπὶ	τὸν	Φαρνάκην ἔλασιν ἐπέτρεψεν. ὁ οὖν
[47, 27]	καὶ ἐπὶ πολὺ αὐτῷ διὰ	τὸν	χειμῶνα συνεγένοντο, καὶ διὰ τοῦτο
[47, 14]	τέκνοις τοῖς μὲν ἄρρεσι τὸ	δέκατον	ταῖς δὲ θηλείαις τὸ εἰκοστὸν
[47, 16]	τῷ μὲν γὰρ λόγῳ τὸ	δέκατον	τῆς οὐσίας παρ´ ἑκάστου σφῶν
[47, 16]	ἐπράχθη, ἔργῳ δὲ οὐδὲ τὸ	δέκατόν	τινι κατελείφθη· ἐπειδὴ γὰρ οὐ
[47, 46]	ἑαυτὸν ἐπιέναι, ἐπειχθῆναι πρὸς τὸν	θάνατον.	ἔπεμψε μὲν γὰρ ἑκατόνταρχον κατασκεψόμενον
[47, 49]	δὲ τὴν ἅλωσιν ἐς τὸν	θάνατον	καὶ αὐτὸς κατέφυγεν. καὶ ἀναβοήσας
[47, 16]	Λουκίου ὑπατευσάντων λευκώματα αὖθις ἐξετέθη,	θάνατον	μὲν μηδενὶ ἔτι φέροντα, τὰς
[47, 13]	ἑορτάσειν, ἐκελεύσθησαν διὰ προγραφῆς εὐθυμεῖσθαι,	θάνατον	ὀφλήσοντες ἂν μὴ πειθαρχήσωσιν· οὕτω
[47, 7]	τοῦ Καίσαρος τοῦ προτέρου ἐπὶ	μακρότατον	τιμηθέντες, καὶ ἐν ταῖς ἀρχαῖς
[47, 24]	τό τε πλεῖστον καὶ τὸ	ἰσχυρότατον	τοῦ στρατοῦ λαβὼν ἔς τε
[47, 17]	τοιόνδε, βαρὺ μὲν καὶ ἀκοῦσαι	βαρύτατον	δὲ πραχθῆναι, ἐγένετο· τῷ γὰρ
[47, 48]	ἐλθεῖν, ἄν γε καὶ τὸ	βραχύτατον	ἰσχύωσι. κἀν τῇ διατριβῇ ταύτῃ
[47, 44]	ἀεὶ πίπτων ἔς τε τὸ	ἀναίσθητον	καθίστατο καὶ σύνεσιν τοῦ πάθους
[47, 8]	τε ἀδελφῷ τῷ Παύλῳ ἐς	Μίλητον	ἐκδρᾶναι ἐπέτρεψε, καὶ πρὸς τοὺς
[47, 11]	τούτῳ ὠφλίσκανεν· τὸ δὲ δὴ	ἀστάθμητον	τοῦ βίου καὶ ἐξ ἐκείνου
[47, 16]	τινι κατελείφθη· ἐπειδὴ γὰρ οὐ	ῥητόν	τι ἀργύριον πρὸς τὴν τῶν
[47, 17]	φανερῶς ἐσυλῶντο, πῶς ἂν τὸ	τρίτον	ἀπέλαβον, ἄλλως τε καὶ ἐλαχίστου
[47, 17]	πάσης τῆς οὐσίας ἐκστάντι, τὸ	τρίτον	μετὰ ταῦτα αὐτῆς ἀπαιτῆσαι, τοῦτ´
[47, 7]	Τανουσία γυνὴ ἐπιφανὴς τὸν ἄνδρα	Τίτον	Οὐίνιον ἐπικηρυχθέντα τὸ μὲν πρῶτον
[47, 10]	καὶ τεθνηκότος σκευάσας, ἐξέσωσε, καὶ	Κύιντον	Κικέρωνα τὸν τοῦ Μάρκου ἀδελφὸν
[47, 32]	ἔτ´ ἐλέγοντο, καὶ πρὸς τὸν	Σέξτον	ἅτε καὶ ἐγγύθεν ἐφεδρεύοντά σφισιν
[47, 12]	πρὸς τὸν Κάσσιον τόν τε	Σέξτον	ἐγίγνετο. καὶ οἵ γε πλείους
[47, 36]	περὶ Ῥήγιον (πρὸς γὰρ τὸν	Σέξτον	τήν τε Σικελίαν ἔχοντα καὶ
[47, 38]	τε ταῦτα καὶ διὰ τὸν	Σέξτον	τήν τε Σικελίαν ἔχοντα καὶ
[47, 26]	προσέθετο. κἀκ τούτου καὶ τὸν	Ταρκονδίμοτον	τούς τε Ταρσέας καὶ ἄκοντας
[47, 42]	τό τε ἀτυράννευτον καὶ τὸ	ἀδέσποτον	τοῖς σφετέροις προεβάλλοντο, καὶ τά
[47, 44]	ἀπέσπων καὶ ἐς τὰ στήθη	ἔτυπτον.	ἄλλοι τῶν ξιφῶν αὐτῶν λαμβανόμενοι
[47, 42]	προέφερον, παραδεικνύντες τε καθ´ ἓν	ἕκαστον	ἑκάτερα καὶ ἱκετεύοντές σφας τῶν
[47, 10]	μὲν πάντα αὐτὰ ἀκριβῶς καθ´	ἕκαστον	ἐπεξελθεῖν παραλείψω (πάμπολύ τε γὰρ
[47, 34]	ἀσφαλεῖ κατεστήσατο, καὶ παράγων ἕνα	ἕκαστον	τῶν πρώτων ἀπεκήρυττεν, εἴ πως
[47, 8]	Ἰουλίας ἱκετευσάσης, ἀφῆκεν, οὐδὲν ἄλλο	χρηστὸν	εἰργάσατο. ~πολύτροποι μὲν οὖν διὰ
[47, 39]	οὕτω δὴ καὶ ἄκοντες συνέμιξαν.	~μέγιστον	δὴ τὸν ἀγῶνα τοῦτον καὶ
[47, 48]	τε ὁπλιτικὸν αὐτοῦ ἀγχώμαλα ἐπὶ	πλεῖστον	ἀγωνισάμενον ἡττήθη, κἀκ τούτου πεσόντων
[47, 45]	τοῦ τε γὰρ πεδίου ἐπὶ	πλεῖστον,	ἅτε καὶ πολλοὶ ὄντες, ἐπέσχον,
[47, 7]	ἀρχαῖς ταῖς τε ἡγεμονίαις ἐπὶ	πλεῖστον	γενόμενοι, πολλοὺς ἐχθροὺς εἶχον) ἐδόκει
[47, 18]	τὸν Καίσαρα τὸν πρότερον ἐπὶ	πλεῖστον	ἐσέμνυνον. ἅτε γὰρ τῆς μοναρχίας
[47, 24]	φυλάσσειν, αὐτὸς δὲ τό τε	πλεῖστον	καὶ τὸ ἰσχυρότατον τοῦ στρατοῦ
[47, 38]	ἅτε ἐκ τοῦ ὑπηκόου τὸ	πλεῖστον	ὄντα, τῇ τε τριβῇ βαρυνόμενα
[47, 8]	σιτούμενος ἐτύγχανεν, ἐπεσκόπει, καὶ ἐπὶ	πλεῖστον	τῆς τε ἀνοσιωτάτης καὶ τῆς
[47, 12]	αἵ τε ἄλλαι σφαγαὶ ἐγίγνοντο,	πλεῖστον	τοῖς ὁμοίοις συνήρατο. τῇ γὰρ
[47, 11]	τοῦτο χρὴ μήτε ἐς τὸ	ἀνέλπιστον	πρὸς τὰς αὐτίκα συμφορὰς ἐκπλήττεσθαί
[47, 11]	ἐκπλήττεσθαί τινα μήτε ἐς τὸ	ἀφρόντιστον	ὑπὸ τοῦ παραχρῆμα περιχαροῦς ἐπαίρεσθαι,
[47, 14]	δέκατον ταῖς δὲ θηλείαις τὸ	εἰκοστὸν	τῆς ἑκάστου σφῶν οὐσίας δώσειν,
[47, 47]	ποιούμενοι, ὥρμηντο καὶ διακινδυνεῦσαι πρὶν	ἔκπυστον	τοῖς τε σφετέροις καὶ τοῖς
[47, 18]	ἐς τιμὴν αὐτοῦ ἔφερε, προθύμως	ἔπραττον	ἐς ὑποδοχὴν τοῦ καὶ αὐτοί
[47, 4]	ἐκ προνοίας ἀλλ´ ἐκ συντυχίας,	ἔπραττον·	καὶ οἱ πάσχοντες ἐξαπιναίαις τε
[47, 2]	τῶν δημάρχων ἐνομοθέτησαν. ἃ γὰρ	ἐπέταττον	καὶ ἐβιάζοντο, τό τε ὄνομα
[47, 40]	ἐφέροντο, λαμπάδες τε ἐνταῦθα κἀκεῖσε	ᾖττον,	καὶ σαλπίγγων ἠχαὶ ὅπλων τε
[47, 38]	πολίτας ἀγωνιζόμενοι ἐκείνων τε οὐδὲν	ἧττον	ἢ τῶν συνόντων σφίσι διεσκόπουν,
[47, 4]	προβουλῆς, ἐποιοῦντο, καὶ διὰ τοῦθ´	ἧττον	τὰ πλείω κακοτρόπως, οἷα οὐκ
[47, 6]	πάνθ´ ὅσα ἐπ´ αὐτοῖς εἰλήφεσαν,	ἧττόν	τινα ἀποκτείνῃ, προηγόρευσαν ὅτι οὐδένα
[47, 10]	καὶ πλασάμενος ὡς καὶ φεύγοντα	αὐτὸν	ἀπεκτονὼς ἐπιστεύθη ἔκ τε τῶν
[47, 46]	ἱππεῦσιν οὓς ὁ Βροῦτος ζητήσοντας	αὐτὸν	ἀπεστάλκει ἀνέστρεψε, καὶ σχολῇ μετ´
[47, 49]	παρεκάλεσέ τινα τῶν συνόντων, ἵνα	αὐτὸν	ἀποκτείνῃ. καὶ αὐτοῦ τὸ μὲν
[47, 21]	διάφορος, οὐ μὴν ἠδυνήθη τι	αὐτὸν	βλάψαι· οἱ γὰρ στρατιῶται ἀχθόμενοί
[47, 5]	τοῦ Σύλλου τῶν τε περὶ	αὐτὸν	δυνατῶν ἐχθροὶ διώλοντο, τῶν δὲ
[47, 31]	στρατιωτῶν κατανοήσαντες οὔτε τῇ πόλει	αὐτὸν	ἐδέξαντο οὔτε τὰ ἐπιτήδειά οἱ
[47, 31]	μὲν ἐσπείσαντο αὐτῷ, νομίσαντες ἰσχυρὸν	αὐτὸν	εἶναι, μετὰ δὲ τοῦτο τὴν
[47, 22]	παρεσκευάζετο, ὅθεν ἡ γερουσία μετέπεμψεν	αὐτόν·	ἐπεὶ δὲ ὁ Καῖσαρ τά
[47, 22]	τὸν Καίσαρα ἔχοντες) ἰσχυρῶς τε	αὐτὸν	ἐπῄνεσαν καὶ πάντων τῶν ἐκεῖ
[47, 24]	ἀντέλαβεν. οὐ μέντοι καὶ βελτίω	αὐτὸν	ἐποίησεν· πρός τε γὰρ τὸν
[47, 10]	ἔσωσεν. ὡς γοῦν ὑπεκκομίζων ποι	αὐτὸν	ἐφωράθη καὶ ἐδιώκετο, ἀπέκτεινέ τέ
[47, 26]	ἡσυχίαν ἦγεν, ἀγαπῶν εἴ τις	αὐτὸν	ζῆν ἐάσειεν· ὡς δὲ τῶν
[47, 24]	Κασσίῳ μὴ προκαταληφθῇ (σφόδρα γὰρ	αὐτὸν	ἠγάπα) καὶ περὶ τῷ υἱῷ
[47, 12]	τιμὰς ὑπισχνούμενος. ὅθενπερ συχνοὶ πρὸς	αὐτὸν	ἦλθον. ~ἀριθμὸν γὰρ οὔτε τῶν
[47, 10]	ἔμελλε, τήν τε ἐσθῆτα πρὸς	αὐτὸν	ἠλλάξατο, καὶ μετ´ αὐτῆς τοῖς
[47, 18]	τοῦτο τοῖς τε ἐψηφισμένοις ἤγαλλον	αὐτὸν	καὶ ἑτέροις ἃ τότε προσέθεσαν.
[47, 24]	τῷ Κασσίῳ προσκείμενον εἰδώς, ἀφῆκεν	αὐτόν.	καὶ ὃς ἐπέθετο μὲν καὶ
[47, 41]	προστάσσειν ἔκ τε τῆς σκηνῆς	αὐτόν,	καίτοι καὶ τότε ἔτι κακῶς
[47, 22]	καὶ διεσκόπει ὅπῃ ποτὲ ἐπιόντα	αὐτὸν	καλῶς ἀμύναιτο, καὶ τά τε
[47, 11]	καὶ ὁρώμενος πίστιν τοῦ πεφονευκέναι	αὐτὸν	λάβῃ, εἰκόνα ἑαυτοῦ πλησίον τῆς
[47, 23]	ἐς τὴν Ἀπολλωνίαν, ὅπως ἐξαρπάσωσιν	αὐτόν,	ὁρμῆσαι. καὶ τοῦτο μὲν οὐκ
[47, 7]	ὥστε καὶ πίστιν τοῦ τεθνηκέναι	αὐτὸν	παρασχεῖν· μετὰ δὲ τοῦτο δημοτελῆ
[47, 33]	ἔς τε τὴν ἤπειρον ἐπ´	αὐτὸν	προδιαπλεῦσαι καὶ τὰς πέδας ἃς
[47, 32]	ἔχοντες καὶ τὸν κίνδυνον τὸν	αὐτὸν	προσδεχόμενοι, τήν τε ὑπὲρ τῆς
[47, 26]	τῶν τε ὁμοίων τινὲς πρὸς	αὐτὸν	συνελέγησαν, καὶ τῶν τοῦ Σέξτου
[47, 27]	καὶ ὅπλα κατεσκευάζετο. πράσσοντα δὲ	αὐτὸν	ταῦτα Γάιός τις Ἀντίστιος ἐς
[47, 29]	τόν τε πόλεμον τὸν πρὸς	αὐτὸν	τὸ μὲν σύμπαν τοῖς ὑπάτοις
[47, 23]	ἁλόντων προμαθὼν τὸ γενησόμενον ὑπεξήγαγεν	αὐτόν,	ὡς καὶ νοσοῦντά τινα ἐς
[47, 45]	τῇ μάχῃ πλὴν τὸ καθ´	ἑαυτὸν	ἕκαστος ἔγνω, ἐπεί τε ἡ
[47, 46]	καί τινας τῶν κεκρατηκότων ἐφ´	ἑαυτὸν	ἐπιέναι, ἐπειχθῆναι πρὸς τὸν θάνατον.
[47, 37]	τοῦ τὸν Ἀντώνιον πάντως ἐφ´	ἑαυτὸν	ἰσχύσειν ἐνόμισεν) ἠπείχθη καίπερ καὶ
[47, 39]	καὶ ἥττων γενόμενος καὶ ἔσφηλεν	ἑαυτὸν	καὶ ἐσφάλη, κἀκ τούτου τό
[47, 30]	ἐφοβήθη μὴ ζῶν ἁλοίη καὶ	ἑαυτὸν	κατεχρήσατο. ὅπερ που καὶ Μᾶρκος
[47, 46]	καὶ Πινδάρῳ τινὶ ἐξελευθέρῳ ἀποκτεῖναι	ἑαυτὸν	προσέταξε. καὶ αὐτῷ καὶ ὁ
[47, 22]	τε πραχθέντα οἱ δηλῶν καὶ	ἑαυτὸν	τά τε ἔθνη καὶ τοὺς
[47, 10]	ἐς τὸ ἐμφανὲς καὶ αὐτὸς	ἑαυτὸν	τοῖς σφαγεῦσι παρέδωκεν. ~ἀρετῆς μὲν
[47, 15]	μοναρχίαν φανῆναι. τὸν μὲν οὖν	ἐνιαυτὸν	ἐκεῖνον ταῦτά τε οὕτως ἐποίησαν,
[47, 45]	ἀμφοτέρους καὶ ἡττηθῆναι καὶ κρατῆσαι	ταὐτὸν	ὡς εἰπεῖν ἐγένετο· καὶ γὰρ
[47, 42]	καὶ τὴν δημοκρατίαν τό τε	ἀτυράννευτον	καὶ τὸ ἀδέσποτον τοῖς σφετέροις
[47, 7]	κράτος μόνος ἔσχεν, οὐδὲν ἔτι	τοιοῦτον	ἔπραξεν. καὶ τότε δὲ οὐχ
[47, 36]	τόν τε Κάσσιον καὶ τὸν	Βροῦτον	ἀσχόλους ὄντας ἐπυνθάνοντο, ἐπὶ πλεῖόν
[47, 32]	ἐς τὴν Ἀσίαν πρὸς τὸν	Βροῦτον	ἀφίκετο. ὡς γὰρ τήν τε
[47, 48]	καὶ παρ´ ἐκείνων πρὸς τὸν	Βροῦτον	ἐκ τοῦ Κελτικοῦ τινες, ηὐτομόλησαν
[47, 43]	δὲ τοῖς μὲν ἀμφὶ τὸν	Βροῦτον	Ἐλευθερία, τοῖς δὲ ἑτέροις ὅ
[47, 46]	διαφυγεῖν, ὑποτοπήσαντα δὲ καὶ τὸν	Βροῦτον	ἐσφάλθαι καί τινας τῶν κεκρατηκότων
[47, 12]	ἀναχώρησίς σφισι πρός τε τὸν	Βροῦτον	καὶ πρὸς τὸν Κάσσιον τόν
[47, 37]	μὲν γὰρ τοῦ τόν τε	Βροῦτον	καὶ τὸν Κάσσιον, ἐκ δὲ
[47, 42]	ὅτι οἱ μὲν περὶ τὸν	Βροῦτον	τήν τε ἐλευθερίαν καὶ τὴν
[47, 23]	ἐκεῖνον εὑρεῖν δυνάμενοι καὶ τὸν	Βροῦτον	φοβούμενοι λόφον ὑπὲρ τῆς πόλεως
[47, 48]	ὁ ἀετὸς ὁ κατὰ τὸν	Βροῦτον	ὢν ἠλαττώθη τε καὶ ἔφυγεν,
[47, 39]	ἔστιν ὅπως δημοκρατία ἄκρατος, ἐς	τοσοῦτον	ἀρχῆς ὄγκον προχωρήσασα, σωφρονῆσαι δύναται·
[47, 17]	καὶ ἀτέκνων γένη ἐσεβιάζοντο. ἐς	τοσοῦτον	γὰρ τῆς τε ἀπληστίας καὶ
[47, 33]	καὶ Κάσσιος μὲν Ῥοδίους, καίτοι	τοσοῦτον	ἐπὶ τῷ ναυτικῷ φρονοῦντας ὥστε
[47, 38]	τῇ ῥώμῃ τῶν στρατιωτῶν ἠλαττοῦντο,	τοσοῦτον	τῷ πλήθει ἐπλεονέκτουν) ἐκλογιζόμενοι δὲ
[47, 39]	συνέμιξαν. ~μέγιστον δὴ τὸν ἀγῶνα	τοῦτον	καὶ ὑπὲρ πάντας τοὺς ἐμφυλίους
[47, 24]	ἐξαρπάσαι, πέμψας τινάς, ἐπεχείρησε. καὶ	τοῦτον	μὲν ὁ Κλώδιος ὡς οὐκ
[47, 8]	τινος κεφαλὴν ἰδὼν εἶπεν ὅτι	τοῦτον	οὐκ ἠπιστάμην" ὡς δ´ οὖν
[47, 12]	καὶ οἵ γε πλείους πρὸς	τοῦτον	συγκατέφυγον· ναυαρχεῖν τε γὰρ πρότερον
[47, 7]	ἀγνοοῦντί οἱ ἐμήνυσε, καὶ τὴν	κιβωτὸν	αὐτὴν ἐσκομίσασα ἐκεῖθεν τὸν ἄνδρα
[47, 7]	ἐπικηρυχθέντα τὸ μὲν πρῶτον ἐς	κιβωτὸν	παρὰ ἀπελευθέρῳ τινὶ Φιλοποίμενι κατέκρυψεν,
[47, 7]	Τίτον Οὐίνιον ἐπικηρυχθέντα τὸ μὲν	πρῶτον	ἐς κιβωτὸν παρὰ ἀπελευθέρῳ τινὶ
[47, 13]	ὅτι πολλοὶ μὲν τῶν τὸ	πρῶτον	ἐς τὰ λευκώματα ἐγγραφέντων ἀπηλίφησαν,
[47, 26]	ὁ οὖν Βάσσος τὸ μὲν	πρῶτον	ἡσυχίαν ἦγεν, ἀγαπῶν εἴ τις
[47, 43]	δραχμὰς δώσειν ὑπέσχοντο. ~κἀκ τούτου	πρῶτον	μὲν τὰ συνθήματα αὐτοῖς διῆλθεν
[47, 20]	καὶ ὁ Κάσσιος τὸ μὲν	πρῶτον	μετὰ τὴν ὁμολογίαν τὴν πρὸς
[47, 4]	τε τόλμας πρόσχημα, ἅτε καὶ	πρῶτον	τοῦ τοιούτου πειρώμενοι καὶ οὐκ
[47, 34]	ἐκώλυόν σφας συμβῆναι) τὸ μὲν	πρῶτον	τοὺς αἰχμαλώτους τῶν Ξανθίων (καὶ
[47, 33]	συναποστήσωσι, γνώμην ἐποιήσαντο ἐπ´ ἐκείνους	πρῶτον	τραπέσθαι, ἐλπίσαντές σφας, ἅτε καὶ
[47, 13]	ἐψηφίσαντο; οὐ γὰρ ὅτι τινὰς	ἐφόνευον,	αἰτίαν ἔχειν ἠξίουν, ἀλλ´ ὅτι
[47, 45]	αὐτοῦ, ὥσπερ εἶχον, ἐτίτρωσκον ἐτιτρώσκοντο,	ἐφόνευον	ἐφονεύοντο μέχρι πόρρω τῆς ἡμέρας.
[47, 34]	οἱ δὲ χρεῶν ἀποκοπῆς προτετυχηκότες,	ἐκώλυόν	σφας συμβῆναι) τὸ μὲν πρῶτον
[47, 30]	τοῦ Κασσίου, καίπερ τὸν Τρεβώνιον	ἄταφον	ῥίψαντες, ἠξιώθησαν· οἵ τε συστρατεύσαντές
[47, 24]	ποτε νομίσας εἶναι, καὶ τὸν	ἀδελφὸν	αὐτοῦ Μᾶρκον Μεσσάλαν πάνυ τῷ
[47, 10]	Κύιντον Κικέρωνα τὸν τοῦ Μάρκου	ἀδελφὸν	ὁ παῖς ἐξέκλεψε καὶ ὅσον
[47, 23]	δυνάμενοι καὶ τὸν Βροῦτον φοβούμενοι	λόφον	ὑπὲρ τῆς πόλεως κατέλαβον. καὶ
[47, 31]	ἔτι ὁ Δολοβέλλας ἔζη, Λούκιον	Ῥοῦφον	ἐπ´ αὐτοὺς ἔπεμψεν, ὕστερον δὲ
[47, 44]	ἔκ τε τῶν κρανῶν αὐτοὺς	ἦγχον	καὶ κατὰ νώτου ἔπαιον, οἱ
[47, 40]	καί τι παιδάριον δεκαδακτύλους χεῖρας	ἔχον	ἐγεννήθη, ἡμίονός τε διφυὲς τέρας
[47, 21]	ἅτε μηδὲ δύναμίν τινα ἀξιόλογον	ἔχον,	προσεποιήσατο· ἐς δὲ δὴ τὴν
[47, 38]	τροφὴν ἄφθονον ὑπὸ τῶν νεῶν	εἶχον)	ἀνεβάλλοντο, εἴ πως ἄνευ κινδύνου
[47, 7]	ἐπὶ πλεῖστον γενόμενοι, πολλοὺς ἐχθροὺς	εἶχον)	ἐδόκει δὲ καὶ ὑπὸ τοῦ
[47, 35]	φιλεῖ συμβαίνειν, ὕποπτα πρὸς ἀλλήλους	εἶχον,	ἔς τε τὸ μέσον καὶ
[47, 45]	οὐδέτεροι ἐχρήσαντο, ἀλλ´ αὐτοῦ, ὥσπερ	εἶχον,	ἐτίτρωσκον ἐτιτρώσκοντο, ἐφόνευον ἐφονεύοντο μέχρι
[47, 35]	κοινῷ τὴν ἀπ´ αὐτοῦ ἀσφάλειαν	εἶχον.	~ἦσαν δὲ πολὺ τῷ πλήθει
[47, 31]	ἤδη τὰ ἐν τῇ Ῥώμῃ	εἶχον)	καὶ ἐλπίδα ἀντιλήψεσθαί τι ἀντὶ
[47, 30]	πρὸς τὸν Καίσαρα τὸν πρότερον	εἶχον,	προσεποιήσατο. κἀκ τούτων ἡμέρας τινὰς
[47, 17]	ναυτικὸν οἰκέτας, εἰ καὶ μὴ	εἶχόν	τινες, ὠνούμενοί γε ἐδίδοσαν, καὶ
[47, 44]	καὶ οὔτε τῶν τραυμάτων αἴσθησιν	εἶχον,	τὸ γὰρ ἀλγῆσον ὁ θάνατος
[47, 26]	καὶ τῷ δευτέρῳ, οἱ Ταρσεῖς	εἶχον	ὥστε καὶ Ἰουλιόπολίν σφας ἀπ´
[47, 4]	πως τὰ ἐπιβουλεύματα ἐξ ἐπιτεχνήσεως	παρεῖχον,	καὶ οἱ ἕτεροι πάνθ´ ὅσα
[47, 21]	ἐπὶ ταῖς ἐλπίσι τῶν ὁμοίων	προσεῖχον	αὐτῷ, καὶ διότι καὶ στρατιώτας
[47, 46]	τὸν θάνατον. ἔπεμψε μὲν γὰρ	ἑκατόνταρχον	κατασκεψόμενον καὶ ἀναγγελοῦντα αὐτῷ ὅπου
[47, 12]	καί τινες αὐτῶν καὶ ἀρχὰς	ἔσχον.	ἡ δ´ ἀναχώρησίς σφισι πρός
[47, 40]	πολλαὶ τὸ τοῦ Κασσίου στρατόπεδον	περιέσχον,	κἀν τῷ καθαρσίῳ αὐτοῦ τὸν
[47, 38]	μὲν οὖν τινα διὰ ταῦτα	ἀνέσχον,	οὐκ ἐθέλοντές σφισιν ἐς χεῖρας
[47, 45]	πλεῖστον, ἅτε καὶ πολλοὶ ὄντες,	ἐπέσχον,	ὥστε μὴ καθορᾶν ἀλλήλους· καὶ
[47, 34]	ὡς καὶ πάντα ἄρδην ᾑρηκότες	παρέσχον·	ἐκ γὰρ τούτου καὶ οἱ
[47, 31]	ἐδέξαντο οὔτε τὰ ἐπιτήδειά οἱ	παρέσχον.	ἐπειδή τε φρούριόν τι ἐπιτειχίσας
[47, 35]	ἐπὶ τῷ πεδίῳ πεπόλισται. καὶ	ἔτυχον	γὰρ τὴν συντομωτάτην αὐτοῦ ὑπερβολὴν
[47, 22]	ἐπ´ αὐτῇ ποιούμενος. οἱ δέ	(ἔτυχον	γὰρ ὑπόπτως ἤδη πρὸς τὸν
[47, 30]	ὑπὸ τῶν οἴκοι Ῥωμαίων νομισθέντες,	ἔτυχον.	οὐ μέντοι οὐδ´ οἱ Λαοδικεῖς
[47, 35]	περιελθόντες φυλακῇ μὲν καὶ ἐκεῖ	ἐνέτυχον,	βιασάμενοι δὲ αὐτὴν εἴσω τε
[47, 19]	ἀπηγόρευσαν δὲ μηδένα ἐς τὸ	ἡρῷον	αὐτοῦ καταφυγόντα ἐπ´ ἀδείᾳ μήτε
[47, 18]	καὶ μὴ ἀτιμωθεῖσι, γίγνεται) καὶ	ἡρῷόν	οἱ ἔν τε τῇ ἀγορᾷ
[47, 24]	ὁ Κλώδιος ὡς οὐκ ἠδυνήθη	σῶον	φυλάξαι, ἀπέκτεινεν, εἴτ´ αὐτογνωμονήσας εἴτε
[47, 3]	ἀλλὰ χωρὶς ἐξετέθη, λῆρόν που	πολὺν	τοῖς γε ἐκ τοῦ ὁμοίου
[47, 45]	Καίσαρα ἀντετέτακτο, ἰσοπαλεῖς ἂν ἐγεγόνεσαν.	νῦν	δὲ ὅ τε Βροῦτος τὴν
[47, 13]	φονευθέντων ἢ καὶ διαφυγόντων οὐδὲ	νῦν	ἔγραψα, ὅτι πολλοὶ μὲν τῶν
[47, 18]	ἐκείνου γενόμενα (καὶ τοῦτο καὶ	νῦν	ἐπὶ πᾶσι τοῖς τὸ κράτος
[47, 6]	δημόσια γράμματα ἐσγράψουσι. τούς τε	οὖν	ἄλλους ἑτοιμότερον διὰ τοῦτ´ ἔσφαζον
[47, 35]	τἆλλα δι´ ὀλίγου παρεστήσατο. ~ταῦτ´	οὖν	ἀμφότεροι πράξαντες ἔς τε τὴν
[47, 30]	μετ´ ὀλίγων ἐκινδύνευσε. διαφυγὼν δ´	οὖν	ἀπήντησέ τε τῷ Κασσίῳ προσελαύνοντι,
[47, 33]	μέντοι καὶ συμμαχῆσαι ἤθελον. ὑποπτεύσαντες	οὖν	αὐτοὺς τὰ τῶν ἐναντίων, ἐπειδὴ
[47, 19]	τῷ Ἀπόλλωνι ἑορτάζεσθαι. ~ταῦτά τε	οὖν	αὐτῷ ἔδωκαν, καὶ τὴν ἡμέραν
[47, 26]	τὸν Φαρνάκην ἔλασιν ἐπέτρεψεν. ὁ	οὖν	Βάσσος τὸ μὲν πρῶτον ἡσυχίαν
[47, 24]	ὑποστρατήγους τοῦ Ἀντωνίου ἐξαιτῆσαι. ~ὁ	οὖν	Βροῦτος ἐκείνων μὲν οὐδένα σφίσιν
[47, 49]	οὐκ εἴασαν αὖθις συστραφῆναι. ~ὁ	οὖν	Βροῦτος ἐπεχείρησε μὲν ἐς τὸ
[47, 47]	βραδυτῆτα αὐτοῦ διώλετο, ἐπαπέθανεν. ~ὁ	οὖν	Βροῦτος τὸ μὲν τοῦ Κασσίου
[47, 25]	τῶν εὐεργετῶν ἀπηυτομόλησεν. ~ὁ δ´	οὖν	Βροῦτος ὡς τάχιστα τήν τε
[47, 38]	προσπολεμοῦντος, μὴ κρατεῖν. ~οὗτοι μὲν	οὖν	δὴ διά τε ταῦτα καὶ
[47, 9]	ἄλλο χρηστὸν εἰργάσατο. ~πολύτροποι μὲν	οὖν	διὰ ταῦτα αἱ σφαγαί, πολυειδεῖς
[47, 30]	ἅπερ εἶπον ἐψηφίσαντο. ~ὁ δ´	οὖν	Δολοβέλλας ἐγκρατὴς οὕτω τῆς Ἀσίας
[47, 48]	τινές φασιν, ἀπεχώρησε· δείσας δ´	οὖν	ἐκ τούτων ὁ Βροῦτος μὴ
[47, 21]	τοῦ Τρεβωνίου ἦλθε. τὸ μὲν	οὖν	Ἑλληνικὸν ἀπονητότατα ἐκ τούτων, ἅτε
[47, 4]	γοῦν ὑπογύῳ ἀκριβοῦντες, πολλὰ δ´	οὖν	ἐν τῷ διὰ μέσου τῇ
[47, 15]	Καίσαρος μοναρχίαν φανῆναι. τὸν μὲν	οὖν	ἐνιαυτὸν ἐκεῖνον ταῦτά τε οὕτως
[47, 10]	καὶ αὐτὸς ἐτιμήθη. ταῦτα μὲν	οὖν	ἐς οὐδεμίαν ὀνόματος μνήμην ἀνήκει·
[47, 22]	ἐκεῖ χωρίων ἄρχειν ἐκέλευσαν. ὡς	οὖν	καὶ ἐκ τοῦ δόγματος τὴν
[47, 8]	τοῦτον οὐκ ἠπιστάμην" ὡς δ´	οὖν	καὶ ἡ τοῦ Κικέρωνός ποτε
[47, 21]	αὐτοῦ διὰ νόσον μετέστησαν. καταλαβὼν	οὖν	καὶ τούτους ἐπί τε τὸν
[47, 37]	οὐκέτ´ οὐδ´ αὐτὸς ἐθάρσει. ὁ	οὖν	Καῖσαρ πυθόμενος τοῦτο καὶ δείσας
[47, 46]	ἀναχωροῦντας συντυχεῖν. ~τῆς μὲν δὴ	οὖν	μάχης ἕνεκα καὶ ἐκράτησαν οὕτως
[47, 26]	σφας ἀπ´ αὐτοῦ μετονομάσαι. ταῦτ´	οὖν	ὁ Κάσσιος πράξας ἐς τὴν
[47, 8]	μιαρὰ προσεπισκώπτουσα. καὶ οὗτοι δ´	οὖν	ὅμως ἔσωσάν τινας, παρ´ ὧν
[47, 37]	πειρῶντα προαπετράπετο) διετρίβησαν. ~ὡς δ´	οὖν	οὗτός τε οὐ καθαίρετος ἔδοξεν
[47, 18]	τοῦ Καίσαρος αἰτῆσαι. ~ταῦτά τε	οὖν	οὕτως οἱ ἄνδρες ἐκεῖνοι οἱ
[47, 14]	οἰκιστὰς αὐτοῖς προσαπέδειξαν. τὸ μὲν	οὖν	πλῆθος τῶν στρατιωτῶν τούτοις ἀνηρτῶντο,
[47, 8]	τὴν ἱππάδα κατατάξαι. ~ἐκεῖνος μὲν	οὖν	πολλούς, ὅσους γε καὶ ἠδυνήθη,
[47, 1]	Μουνάτιος Λ. υἱὸς, Πλάγκος. ~Ταῦτ´	οὖν	συνθέμενοι καὶ συνομόσαντες ἐς τὴν
[47, 15]	μηδ´ ὠνητιᾶν ἔτι. ~περὶ μὲν	οὖν	τὰ κτήματα τοῦθ´ οὕτως ἐγίγνετο,
[47, 1]	ἀπ´ αὐτῶν προέδειξεν. ἐκείνοις μὲν	οὖν	ταῦτα πρὶν ἐς τὴν Ἰταλίαν
[47, 40]	τῇ Δήμητρι ἐπετέλεσαν. ἐν μὲν	οὖν	τῇ Ῥώμῃ ταῦτ´ ἐγίγνετο, καί
[47, 28]	μετὰ ταῦτα καταστροφὴν τεκμήρασθαι. παραλαβὼν	οὖν	τὴν Συρίαν ἐς τὴν Ἰουδαίαν
[47, 38]	τὴν ἐλευθερίαν παρασχεῖν. χρόνον μὲν	οὖν	τινα διὰ ταῦτα ἀνέσχον, οὐκ
[47, 17]	τὰ λοιπὰ προσαπώλλυσαν. ~εἰ δ´	οὖν	τινες τοῦτό πως διέφυγον, ἀλλ´
[47, 10]	πρός τινα ἔχοντες ἦσαν. ~ἐγὼ	οὖν	τὸ μὲν πάντα αὐτὰ ἀκριβῶς
[47, 12]	τοὺς λογισμοὺς ποιεῖσθαι. ~καὶ τότε	γοῦν	ταῦτά τε οὕτως ἐγένετο, καὶ
[47, 8]	ὑπὸ τοῦ ἀνδρός, ἐθανάτωσεν· ἑνὸς	γοῦν	τινος κεφαλὴν ἰδὼν εἶπεν ὅτι
[47, 10]	καὶ πάνυ προθύμως ἔσωσεν. ὡς	γοῦν	ὑπεκκομίζων ποι αὐτὸν ἐφωράθη καὶ
[47, 4]	δὲ ἰδόντες, οἱ δ´ ἀκοῇ	γοῦν	ὑπογύῳ ἀκριβοῦντες, πολλὰ δ´ οὖν
[47, 16]	τοὺς προσδοκωμένους πολέμους ἀναλώσειν νομίζοντες,	ἠργυρολόγουν.	οὐ μὴν ἀλλὰ τὸ μὲν
[47, 25]	ἀμύναιτό τε ἅμα αὐτοὺς ὧν	ἐκακούργουν,	καὶ ὄνομα ἀξίωμά τε αὐτοκράτορος,
[47, 44]	ὡς καὶ ἐς ἀόπλους σφᾶς	ἐώθουν·	καὶ ἕτεροι τρωθῆναί τι μέρος
[47, 13]	ὅτι τινὰς ἐφόνευον, αἰτίαν ἔχειν	ἠξίουν,	ἀλλ´ ὅτι μὴ πλείονας, προσεπαινεῖσθαι
[47, 18]	οἱ ἄνδρες ἐκεῖνοι οἱ τρεῖς	ἐποίουν,	καὶ ἅμα καὶ τὸν Καίσαρα
[47, 18]	τήν τε ἄδειάν σφισιν ὧν	ἐποίουν	καὶ τὴν ἀσφάλειαν πόρρωθεν προπαρασκευάσοντες,
[47, 32]	κοινῇ πάντα καὶ ἐβουλεύοντο καὶ	ἐποίουν.	καὶ τὸ μὲν σύμπαν ἔγνωσαν
[47, 29]	κατὰ τὸν Κάσσιον, πρὶν καὶ	ὁτιοῦν	ὑπ´ ἐκείνων πραχθῆναι, ταῦθ´ ἅπερ
[47, 49]	ἐγὼ δέ σε ὡς ἔργον	ἤσκουν·	σὺ δ´ ἄρ´ ἐδούλευες τύχῃ"
[47, 14]	τινες, ὅλον, ὧν δὲ αὐτοὶ	ᾤκουν,	ἐξ ἡμισείας, πρὸς τὴν τῆς
[47, 20]	αὐτῷ ᾧ καὶ πρὶν κόσμῳ	διῴκουν·	ἐπεὶ δ´ ἤρξαντό τινες ἐπὶ
[47, 38]	τε τὴν μάχην ὥρμησαν καὶ	διελάλουν	ὅτι, ἂν ἐπὶ πλεῖον διατριφθῶσι,
[47, 19]	κληθὲν παρὰ τῷ Κομιτίῳ ὠνομασμένῳ	ᾠκοδόμουν,	ὥσπερ ἐψήφιστο. πρὸς δὲ τούτοις
[47, 38]	τῶν συνόντων σφίσι διεσκόπουν, καὶ	ἐπεθύμουν	ἑκατέροις ὁμοίως καὶ τὴν σωτηρίαν
[47, 42]	τε πάντων τῶν ὁμοφύλων ἐπιθυμῆσαι,	παρῄνουν,	καὶ ὅ γε μάλιστα αὐτοὺς
[47, 38]	τε Βροῦτος ἄλλως μὲν οὐκ	ὤκνουν	τὴν μάχην (ὅσον γὰρ τῇ
[47, 16]	δὲ δὴ τοὺς καὶ ἐφ´	ὁποσονοῦν	ἔτι οὐ μόνον τῶν βουλευτῶν
[47, 38]	ἧττον ἢ τῶν συνόντων σφίσι	διεσκόπουν,	καὶ ἐπεθύμουν ἑκατέροις ὁμοίως καὶ
[47, 37]	τῶν ἐπιτηδείων οὐχ ὁμοίως αὐτοῖς	ηὐπόρουν	διὰ τὸ τῆς θαλάσσης, ἅτε
[47, 5]	τοιούτοις γίγνεται) οἵ γε λοιποὶ	ἐθάρσουν·	ἐν δὲ δὴ ταῖς δευτέραις
[47, 17]	οὐσίας τῶν τελευτώντων ὅλας καὶ	ᾔτουν	καὶ ἐλάμβανον, οἱ δὲ καὶ
[47, 38]	στρατιωτῶν ἠλαττοῦντο, τοσοῦτον τῷ πλήθει	ἐπλεονέκτουν)	ἐκλογιζόμενοι δὲ τά τε ἐκείνων
[47, 44]	καί τινες τάς τε ἀσπίδας	ἀπερρίπτουν,	καὶ ἀντιλαμβανόμενοι τῶν ἀντιτεταγμένων οἱ
[47, 29]	λαβεῖν καὶ τὴν δίαιταν ἀδεῶς	σὺν	αὐτῷ ποιεῖσθαι. ἐπειδή τε ἔν
[47, 1]	τὴν τράπεζαν καταβαλὼν τήν τε	ἰσχὺν	ἅμα καὶ τὴν δυσχέρειαν τὴν
[47, 28]	τινὰς ἐκ τούτων τήν τε	ἰσχὺν	αὐτοῦ τὴν αὐτίκα καὶ τὴν
[47, 12]	τινὰ ἐν τῇ θαλάσσῃ δυνηθεὶς	ἰσχύν	τε οἰκείαν, καίπερ τῆς ἀρχῆς
[47, 11]	τῶν ἐπικεκηρυγμένων πλὴν μιᾶς προσηγορίας	ὤν,	καὶ δείσας μή τι κατὰ
[47, 48]	ἀετὸς ὁ κατὰ τὸν Βροῦτον	ὢν	ἠλαττώθη τε καὶ ἔφυγεν, οὕτω
[47, 7]	πρὸς δ´ ἔτι νέος τε	ὢν	καὶ ἄρτι ἐς τὰ πράγματα
[47, 10]	ἐπιοῦσιν ὡς καὶ αὐτὸς ἐκεῖνος	ὢν	προαπήντησε καὶ ἐσφάγη· καὶ οὕτως
[47, 47]	παραμυθούμενος καὶ δόσει χρημάτων ἀνθ´	ὧν	ἀπωλωλέκεσαν ἀνακτησάμενος, ἔς τε τὴν
[47, 8]	οὖν ὅμως ἔσωσάν τινας, παρ´	ὧν	γε καὶ πλείω χρήματα ἔλαβον
[47, 14]	ὧν μὲν ἐμεμισθώκεσάν τινες, ὅλον,	ὧν	δὲ αὐτοὶ ᾤκουν, ἐξ ἡμισείας,
[47, 41]	γενήσοιτο, καὶ ἵνα ἀναλάβῃ τι	ὧν	δικτατορεύων αὐτὸς ἐφόρει· καὶ διὰ
[47, 25]	πως ἀμύναιτό τε ἅμα αὐτοὺς	ὧν	ἐκακούργουν, καὶ ὄνομα ἀξίωμά τε
[47, 28]	εὐθὺς πρός τε τὴν δόξαν	ὧν	ἐν τῇ ταμιείᾳ ἐπεποιήκει καὶ
[47, 18]	τούτου τήν τε ἄδειάν σφισιν	ὧν	ἐποίουν καὶ τὴν ἀσφάλειαν πόρρωθεν
[47, 0]	Περὶ Βρούτου καὶ Κασσίου καὶ	ὧν	ἔπραξεν πρὸ τῆς πρὸς Φιλίπποις
[47, 14]	καταφωρᾶν καὶ πλείστου ὅσου ἀγοράζειν	ὧν	ἔχρῃζον, καὶ διὰ τοῦτο μηδ´
[47, 14]	ἐν τῇ ἄλλῃ Ἰταλίᾳ οἰκιῶν,	ὧν	μὲν ἐμεμισθώκεσάν τινες, ὅλον, ὧν
[47, 28]	πρός τε τὴν δόξαν ὧν	ἐν	τῇ ταμιείᾳ ἐπεποιήκει καὶ πρὸς
[47, 34]	στρατηγὸν αὐτῶν ἐν τῷ ἐπινείῳ	λαβὼν	ἀπέλυσε. καὶ οὕτω καὶ τἆλλα
[47, 10]	καὶ τὸν δακτύλιον τοῦ δεσπότου	λαβὼν	ἀπήντησε τοῖς διώκουσι, καὶ πλασάμενος
[47, 24]	καὶ τὸ ἰσχυρότατον τοῦ στρατοῦ	λαβὼν	ἔς τε τὴν ἄνω Μακεδονίαν
[47, 26]	φθάσας τὸν Δολοβέλλαν, ἐπεραιώθη, καὶ	λαβὼν	παρ´ αὐτοῦ χρήματα, τῶν τε
[47, 47]	δὲ λοιποὺς τῶν στρατιωτῶν αὐτοῦ	παραλαβών,	καὶ λόγοις τέ σφας παραμυθούμενος
[47, 28]	τὴν μετὰ ταῦτα καταστροφὴν τεκμήρασθαι.	παραλαβὼν	οὖν τὴν Συρίαν ἐς τὴν
[47, 21]	προσκαταφρονήσαντες αὐτοῦ διὰ νόσον μετέστησαν.	καταλαβὼν	οὖν καὶ τούτους ἐπί τε
[47, 33]	μετὰ ταῦτα καὶ τὸν Ἀριοβαρζάνην	συλλαβὼν	ἀπέκτεινε. ~Βροῦτος δὲ τό τε
[47, 21]	διὰ νόσον ἢ διὰ ἀταξίαν,	προσλαβὼν	εἶχε· καί οἱ καὶ χρήματα
[47, 22]	τοῦτο πᾶσαν καὶ τὴν Ἤπειρον	προσλαβών,	ἐπέστειλε τῇ γερουσίᾳ, τά τε
[47, 30]	ὄντος, καὶ τοὺς Ταρσέας ἑκουσίους	προσλαβὼν	φρουρούς τινας αὐτοῦ ἐν Αἰγέαις
[47, 40]	τεκμήρασθαι ὅτι μέγιστος διαφανῶς ὁ	ἀγὼν	αὐτοῖς ἐγένετο· τὸ γὰρ δαιμόνιον,
[47, 28]	τῷ τε Καίσαρι περὶ τῶν	συναλλαγῶν	καὶ τῇ γερουσίᾳ περὶ τῶν
[47, 34]	τεῖχος ἐν ἀσφαλεῖ κατεστήσατο, καὶ	παράγων	ἕνα ἕκαστον τῶν πρώτων ἀπεκήρυττεν,
[47, 40]	τε ἐνταῦθα κἀκεῖσε ᾖττον, καὶ	σαλπίγγων	ἠχαὶ ὅπλων τε κτύποι καὶ
[47, 43]	ἐν τόπῳ τινὶ κυκλοτερεῖ διὰ	σαλπίγγων	μελῳδοῦντες, ἔπειτα δὲ καὶ οἱ
[47, 42]	ἑκάστους, ἀμφοτέροις ἀπό τε τῶν	στρατηγῶν	καὶ ἀπὸ τῶν ὑποστρατήγων τῶν
[47, 42]	τῶν στρατηγῶν καὶ ἀπὸ τῶν	ὑποστρατήγων	τῶν θ´ ὑπομειόνων ἐγένοντο, πολλὰ
[47, 14]	ἐπηγγείλαντο. ἀλλ´ οὔτε ταῦτα πλὴν	ὀλίγων	ἐδόθη, τά τε τῶν λοιπῶν
[47, 30]	ναῦς λάβῃ· κἀνταῦθα ἀποληφθεὶς μετ´	ὀλίγων	ἐκινδύνευσε. διαφυγὼν δ´ οὖν ἀπήντησέ
[47, 27]	τό τε στράτευμα πᾶν πλὴν	ὀλίγων	προσηταιρίσατο (τοὺς γὰρ ἐν Ἀπαμείᾳ
[47, 4]	τῇ τε ζηλώσει τῶν προτέρων	ἔργων	καὶ τῇ ἀπ´ αὐτῶν ἐς
[47, 14]	ἵνα γὰρ καὶ πρὸ τῶν	ἔργων	τοὺς μισθοὺς ἔχοντες πᾶν τὸ
[47, 38]	καὶ ἐς τὴν Μακεδονίαν ἔλθῃ,	ὤργων.	ὁ δὲ δὴ Κάσσιος ὅ
[47, 8]	τοῦ Κικέρωνός ποτε ἐκομίσθη σφίσι	(φεύγων	γὰρ καὶ καταληφθεὶς ἐσφάγη) ὁ
[47, 30]	κἀνταῦθα ἀποληφθεὶς μετ´ ὀλίγων ἐκινδύνευσε.	διαφυγὼν	δ´ οὖν ἀπήντησέ τε τῷ
[47, 11]	τοῦ Σύλλου πρότερον ἐπικηρυχθεὶς καὶ	διαφυγὼν	ἔς τε τὸ λεύκωμα αὖθις
[47, 40]	ἠχαὶ ὅπλων τε κτύποι καὶ	στρατοπέδων	βοαὶ νυκτὸς ἔκ τε τῶν
[47, 27]	τῆς τε πόλεως καὶ τῶν	στρατοπέδων,	πρίν τι ἀποκρίνασθαί σφισι, τήν
[47, 8]	ἐθανάτωσεν· ἑνὸς γοῦν τινος κεφαλὴν	ἰδὼν	εἶπεν ὅτι τοῦτον οὐκ ἠπιστάμην"
[47, 30]	τὸ τεῖχος, καὶ προδιδόμενον αὐτὸ	ἰδών,	ἐφοβήθη μὴ ζῶν ἁλοίη καὶ
[47, 31]	ἐπειγόμενον ἐπεχείρησαν τῶν τοῦ Ταύρου	διόδων	εἶρξαι, προεκλιπόντες δὲ αὐτὰς ὑπὸ
[47, 14]	χωρία ἔχοντας τὸ ἥμισυ τῶν	προσόδων	αὐτῶν ἀφείλοντο. καὶ προσέτι καὶ
[47, 49]	σχόντων ἢ καὶ ἐκ τῶν	σφαγέων	τῶν τε ἐπικεκηρυγμένων ἔτι ὄντων
[47, 19]	συλᾶσθαι, ὅπερ οὐδενὶ οὐδὲ τῶν	θεῶν,	πλὴν τῶν ἐπὶ τοῦ Ῥωμύλου
[47, 18]	λογίου τινὸς Σιβυλλείου ἀπαγορεύοντος μηδενὶ	θεῶν	τότε πλὴν τῷ Ἀπόλλωνι ἑορτάζεσθαι.
[47, 30]	συνεκρότησε, καὶ ἐς τὸν τῶν	Λαοδικέων	λιμένα ἐσπλεύσας τούς τε ἀνταναχθέντας
[47, 14]	τήν τε τροφὴν παρὰ τῶν	πόλεων,	ἐν αἷς ἐχείμαζον, προῖκα λαμβάνειν
[47, 34]	ἔρυμα αὐτοβοεὶ εἷλε, καὶ τῶν	πόλεων	τὰς μὲν πλείους ἀμαχεὶ προσηγάγετο,
[47, 38]	τὴν τροφὴν ἄφθονον ὑπὸ τῶν	νεῶν	εἶχον) ἀνεβάλλοντο, εἴ πως ἄνευ
[47, 33]	πλήθει καὶ τῷ μεγέθει τῶν	νεῶν	τὴν ἐμπειρίαν σφῶν κρατήσας, ἐνίκησε·
[47, 15]	ταῦτά τε οὕτως ἐποίησαν, καὶ	νεὼν	τῷ τε Σαράπιδι καὶ τῇ
[47, 17]	διέφυγον, ἀλλ´ ὑπό τε τῶν	τάξεων	ἐς στενὸν κατακλειόμενοι καὶ ἀργυρίου
[47, 16]	τῶν βουλευτῶν ἢ καὶ τῶν	ἱππέων,	ἀλλὰ καὶ τῶν ἐξελευθέρων, καὶ
[47, 26]	παρ´ αὐτοῦ χρήματα, τῶν τε	ἱππέων	συχνούς, οὓς ὁ Δολοβέλλας ἐς
[47, 34]	οἱ μὲν ἐλευθερίας οἱ δὲ	χρεῶν	ἀποκοπῆς προτετυχηκότες, ἐκώλυόν σφας συμβῆναι)
[47, 21]	ἐστέλλοντο, ἠμέλησαν, οὐδεμίαν ἐν αὐτοῖς	ἀξιόχρεων	ὠφελίαν ὁρῶντες οὖσαν, πρὸς δὲ
[47, 15]	αὐτοῖς ἔπρασσον· τῶν μὲν γὰρ	ἐπικλήσεων	τῶν ἐπιφθόνων καὶ διὰ τοῦτο
[47, 28]	καὶ ὁ Κάσσιος ἰσχυρὸς διὰ	ταχέων	ἐγένετο, καὶ τῷ τε Καίσαρι
[47, 30]	καὶ τὸ ναυτικὸν αὐτῷ διὰ	ταχέων	ἐκ τῆς Ἀσίας ἐπῆλθε) διέβαλεν
[47, 30]	ἀναγκαίων ἐποιήσατο, καταραχθεὶς δὲ διὰ	ταχέων	ἐς τὸ τεῖχος, καὶ προδιδόμενον
[47, 30]	προδιδόμενον αὐτὸ ἰδών, ἐφοβήθη μὴ	ζῶν	ἁλοίη καὶ ἑαυτὸν κατεχρήσατο. ὅπερ
[47, 10]	πάνυ προθύμως ἔσωσεν. ὡς γοῦν	ὑπεκκομίζων	ποι αὐτὸν ἐφωράθη καὶ ἐδιώκετο,
[47, 10]	τούτῳ πάσαις βασάνοις οὐδὲν ἐξελάλησε·	μαθὼν	δὲ ἐκεῖνος τὸ γιγνόμενον, καὶ
[47, 46]	καὶ αὐτῷ καὶ ὁ ἑκατόνταρχος,	μαθὼν	ὅτι διὰ τὴν βραδυτῆτα αὐτοῦ
[47, 49]	δυνηθεὶς δέ, καὶ προσέτι καὶ	μαθὼν	ὅτι τινὲς τῶν στρατιωτῶν τοῖς
[47, 24]	σωτηρίαν αὐτοῦ ἐποιεῖτο, ὕστερον δέ,	μαθὼν	τὸν Δέκιμον ἀπολωλότα, παρ´ οὐδὲν
[47, 23]	Βροῦτος ἐκ γραμμάτων τινῶν ἁλόντων	προμαθὼν	τὸ γενησόμενον ὑπεξήγαγεν αὐτόν, ὡς
[47, 26]	περιέπεσεν αὐτῷ καὶ ἡττηθεὶς ἐτρώθη.	παθὼν	δὲ τοῦτο κατὰ μὲν τὸ
[47, 4]	τινὰ ἐκ τοῦ ἀνελπίστου τῶν	παθῶν	ἐλάμβανον. τότε δὲ πάντα μὲν
[47, 3]	τε ἐρριπτεῖτο καὶ ὑπὸ κυνῶν	ὀρνίθων	τε ἠσθίετο, τὰ δὲ ἐς
[47, 27]	τότε παρεκλήθη μὲν ὑπ´ ἀμφοτέρων,	ἐλθὼν	δὲ ἐς τὸ μέσον τῆς
[47, 25]	ἐντεῦθεν δὲ ἐς τὴν Μακεδονίαν	ἐλθὼν	καὶ πάντα τὰ ἐκεῖ κρατυνάμενος
[47, 27]	προσεποιήσατο) καὶ ἐς τὴν Συρίαν	ἐπανελθὼν	στρατηγός τε ὠνομάσθη καὶ τὴν
[47, 21]	καὶ τό τε Δυρράχιον ἐκεῖθεν	ἐπελθὼν	προκατέλαβε καὶ ἦν αὐτῷ κατὰ
[47, 28]	πραγμάτων αὐτοῖς ὄντων, ὁ Κάσσιος	ἐπελθὼν	τάς τε πόλεις πάσας εὐθὺς
[47, 1]	ἐς τὴν σκηνὴν δειπνοποιουμένου αὐτοῦ	ἐσελθὼν	καὶ τὴν τράπεζαν καταβαλὼν τήν
[47, 30]	εἰρχθεὶς ἐπεκδρομὴν μὲν σπάνει τῶν	ἀναγκαίων	ἐποιήσατο, καταραχθεὶς δὲ διὰ ταχέων
[47, 42]	μὲν ἄλλα ὁμοιοτροπώτατα, ἅτε καὶ	Ῥωμαίων	ἀμφοτέρωθεν ὁμοίως μετὰ τῶν συμμάχων
[47, 30]	καίτοι πολέμιοι ὑπὸ τῶν οἴκοι	Ῥωμαίων	νομισθέντες, ἔτυχον. οὐ μέντοι οὐδ´
[47, 30]	γὰρ ἀμφοτέρωθεν τῆς ἐπαγωγῆς τῶν	ἐπιτηδείων	εἰρχθεὶς ἐπεκδρομὴν μὲν σπάνει τῶν
[47, 37]	τῶν ἐναντίων ἔρρωντο, καὶ τῶν	ἐπιτηδείων	οὐχ ὁμοίως αὐτοῖς ηὐπόρουν διὰ
[47, 16]	καινῆς προσκαταστάντων, τό τε τῶν	συντελειῶν,	ἃς πολλὰς μὲν ἐπὶ τῇ
[47, 40]	~πάρεστι δὲ καὶ ἐκ τῶν	σημείων	τῶν τότε συμβάντων σφίσι τεκμήρασθαι
[47, 5]	κοινὰ πράγματα καὶ αἱ τῶν	δυναστειῶν	διαλλαγαὶ καὶ τὰς φιλίας τάς
[47, 34]	μὲν πρῶτον τοὺς αἰχμαλώτους τῶν	Ξανθίων	(καὶ γὰρ ἐν γένει αὐτοῖς
[47, 14]	τῶν ἐν τῇ ἄλλῃ Ἰταλίᾳ	οἰκιῶν,	ὧν μὲν ἐμεμισθώκεσάν τινες, ὅλον,
[47, 34]	δὲ τό τε κοινὸν τῶν	Λυκίων	στράτευμα ἀπαντῆσαν αὐτῷ πρὸς τὰ
[47, 40]	τὸ Καπιτώλιον ἐξ ἱπποδρομίας τινὸς	ἐπανιὼν	συνετρίβη, τό τε ἄγαλμα τὸ
[47, 2]	στρατεύματος τοῦ τὴν πόλιν φυλάττοντος	ἀραχνίων	ἀνεπλήσθη, καὶ ὅπλα ἐκ τῆς
[47, 18]	τοῦ καὶ αὐτοί ποτε τῶν	ὁμοίων	ἀξιωθῆναι· καὶ διὰ τοῦτο τοῖς
[47, 4]	διὰ μέσου τῇ προσδοκίᾳ τῶν	ὁμοίων	οἱ μὲν ὡς δράσουσι προσεπινοήσαντες,
[47, 21]	καὶ ἐπὶ ταῖς ἐλπίσι τῶν	ὁμοίων	προσεῖχον αὐτῷ, καὶ διότι καὶ
[47, 26]	ἐάσειεν· ὡς δὲ τῶν τε	ὁμοίων	τινὲς πρὸς αὐτὸν συνελέγησαν, καὶ
[47, 7]	καὶ ἄρτι ἐς τὰ πράγματα	παριὼν	οὔτ´ ἄλλως {ἂν} ἀνάγκην πολλοὺς
[47, 31]	Ταρσεῖς ἐπαίνους τε παρὰ τῶν	τριῶν	ἀνδρῶν (ἐκεῖνοι γὰρ τὰ πράγματα
[47, 32]	γὰρ τήν τε συνωμοσίαν τῶν	τριῶν	ἀνδρῶν ἔμαθον καὶ τὰ πραττόμενα
[47, 7]	ἐς τὸ θέατρον μόνον τῶν	τριῶν	ἐσελθεῖν διεπράξατο, κἀνταῦθα ἐσπηδήσασα τό
[47, 9]	γὰρ οὐχ ἑνὸς ἀνδρὸς ἀλλὰ	τριῶν	πρός τε τὴν ἐπιθυμίαν τὴν
[47, 21]	ὅ τε Οὐατίνιος ἦρχε μὲν	Ἰλλυριῶν	τῶν πλησιοχώρων, καὶ τό τε
[47, 22]	ἐπῄνεσαν καὶ πάντων τῶν ἐκεῖ	χωρίων	ἄρχειν ἐκέλευσαν. ὡς οὖν καὶ
[47, 14]	τε τὰ κάλλιστα καὶ τῶν	χωρίων	καὶ τῶν οἰκοδομημάτων λαμβάνωσι καὶ
[47, 17]	δοθέντα, οὐχ αἱ κτήσεις τῶν	χωρίων	προικιμαῖαι τρόπον τινὰ αὐτοῖς ὑπάρξασαι·
[47, 6]	ἀποπληρώσωσι, κοινήν τινα κατὰ τῶν	πλουσίων	ἔχθραν προσέθεντο. καὶ ἄλλα τε
[47, 5]	ἐφθάρη, ὥστε ἔξω τῶν πάνυ	πλουσίων	(τούτοις γὰρ οὐκ ἔστιν ὅτε
[47, 33]	ὑποπτεύσαντες οὖν αὐτοὺς τὰ τῶν	ἐναντίων,	ἐπειδὴ εὖ ὑπὸ τοῦ Καίσαρος
[47, 37]	τε γὰρ δυνάμεσι μᾶλλον τῶν	ἐναντίων	ἔρρωντο, καὶ τῶν ἐπιτηδείων οὐχ
[47, 37]	παρέσχεν, ἐνεδρεύσας δέ τινας τῶν	ἐναντίων	σιταγωγοῦντας καὶ σφαλεὶς οὐκέτ´ οὐδ´
[47, 36]	δὲ πολὺ τῷ πλήθει τῶν	ἐναντίων	τῶν τότε παρόντων καθυπέρτεροι, καὶ
[47, 15]	καὶ πολεμῆσαι δι´ αὐτήν, ταύτης	ἑκὼν	ἐξέστη) τοῦ δὲ συνάρχοντος αὐτοῦ
[47, 0]	~Τάδε ἔνεστιν ἐν τῇ Δίωνος	Ῥωμαϊκῶν	τετταρακοστῇ ἑβδόμῃ α. Ὡς Καῖσαρ
[47, 16]	ἐξελευθέρων, καὶ ἀνδρῶν ὁμοίως καὶ	γυναικῶν,	εὐποροῦντας ἐς λευκώματα ἐσγραφῆναι καὶ
[47, 26]	τῶν τε Ἀσιανῶν καὶ τῶν	Κιλίκων	προσέθετο. κἀκ τούτου καὶ τὸν
[47, 13]	πεπλασμένον αὐτῶν πᾶν αἱ συμφοραὶ	ἐξενίκων,	καὶ οὐδεὶς οὐδὲ τῶν πάνυ
[47, 13]	καὶ οὐδεὶς οὐδὲ τῶν πάνυ	ἀνδρικῶν	ἀντικαρτερεῖν πρὸς αὐτὰς ἐδύνατο, ἀλλ´
[47, 6]	μάλιστα καὶ σωθήσεσθαι καὶ τιμηθήσεσθαι	προσεδόκων,	ἐσφάγησαν. ὅπως γὰρ μηδεὶς στερηθήσεσθαι
[47, 1]	αὐτοῦ ἐσελθὼν καὶ τὴν τράπεζαν	καταβαλὼν	τήν τε ἰσχὺν ἅμα καὶ
[47, 25]	αὐτὴν κατέλιπε) καὶ ἐς Βησσοὺς	ἐμβαλών,	εἴ πως ἀμύναιτό τε ἅμα
[47, 23]	νοσοῦντά τινα ἐς δίφρον κατάστεγον	ἐμβαλών·	οὔτε δὲ ἐκεῖνον εὑρεῖν δυνάμενοι
[47, 24]	ἐξέδωκεν, ἀλλ´ ἐς πλοῖα αὐτοὺς	ἐμβαλὼν	ὡς καὶ καταποντώσων ἐς τὸ
[47, 30]	τε τῷ Κασσίῳ προσελαύνοντι, καὶ	συμβαλὼν	αὐτῷ ἡττήθη. κατακλεισθείς τε ἐς
[47, 37]	εἴτε τι ἐλαττωθείη κατὰ μόνας	συμβαλὼν	εἴτε καὶ κρατήσειεν (ἐκ μὲν
[47, 46]	τι ποιοίη· ἐπεὶ δὲ ἐκεῖνος	συμβαλὼν	ἱππεῦσιν οὓς ὁ Βροῦτος ζητήσοντας
[47, 6]	ἵν´ ὡς ἐς ἄνδρας ἤδη	τελῶν	ἀποθάνῃ. ~ταῦτα δὲ ἐπράττετο μὲν
[47, 16]	μὴν ἀλλὰ τὸ μὲν τῶν	τελῶν	τῶν πρότερον μέν ποτε καταλυθέντων
[47, 11]	πάθῃ, ἐξέθηκε γράμμα αὐτὸ τοῦτο	δηλῶν·	ἐδημάρχει δέ. καὶ ὁ μὲν
[47, 25]	πιλίον ξιφίδιά τε δύο ἐνετύπου,	δηλῶν	ἐκ τε τούτου καὶ διὰ
[47, 22]	γερουσίᾳ, τά τε πραχθέντα οἱ	δηλῶν	καὶ ἑαυτὸν τά τε ἔθνη
[47, 45]	τὰ οἰκεῖα ἐρύματα πολὺ ἀπ´	ἀλλήλων	ἀφεστηκότα τὴν ἐναντίαν ἑκάτεροι ἀμεταστρεπτὶ
[47, 46]	τολμήσαντες. ἐπλεονέκτησαν δὲ καὶ ἠλαττώθησαν	ἀλλήλων	τῷ τό τε τάφρευμα τὸ
[47, 6]	ὅπως γὰρ μηδεὶς στερηθήσεσθαι τῶν	ἄθλων	φοβηθείς, ὅτι τοὺς ἐπὶ τοῦ
[47, 5]	ἐχθροὶ διώλοντο, τῶν δὲ δὴ	φίλων	αὐτοῦ τῶν τε ἄλλων ἀνθρώπων
[47, 5]	δὴ φίλων αὐτοῦ τῶν τε	ἄλλων	ἀνθρώπων οὐδεὶς ἐκείνου γε κελεύσαντος
[47, 8]	ἔπειτ´ ἐκέλευσεν αὐτὴν ἐκφανέστερον τῶν	ἄλλων	ἐν τῷ βήματι προτεθῆναι, ἵν´
[47, 3]	τῶν βουλευτῶν χωρὶς δὲ τῶν	ἄλλων,	ἐξετέθη. καὶ τὸ μὲν αἴτιον
[47, 14]	βούλονται διδῶσι, προεῖπον μηδένα τῶν	ἄλλων	μὴ ὠνησείοντα ἐς τὸ πρατήριον
[47, 14]	ἄτοπα καὶ περὶ τὰς τῶν	ἄλλων	οὐσίας συνέβαινε. καίτοι ταῖς τε
[47, 6]	μὲν ἐσώθησαν, τῶν δὲ δὴ	ἄλλων	πολλοὶ καὶ παρ´ αὐτοῖς τοῖς
[47, 20]	μὲν γὰρ καὶ ὑπὸ τῶν	ἄλλων	σχεδόν τι πάντων ἐφ´ οἷς
[47, 17]	αὐτῶν πωλουμένων; τοῦτο μὲν γὰρ	πολλῶν	ἅμα ἀποκηρυττομένων, καὶ τῶν ἀνθρώπων
[47, 48]	ἀγωνισάμενον ἡττήθη, κἀκ τούτου πεσόντων	πολλῶν	καὶ τὸ ἱππικόν, καίτοι γενναίως
[47, 6]	εἰ καὶ μηδενὶ αὐτῶν ἀπήχθοντο·	παμπόλλων	τε γὰρ χρημάτων δεόμενοι, καὶ
[47, 35]	ἦλθον, καὶ πάνθ´ ὅσα ἐκ	διαβολῶν,	οἷα ἐν τοῖς τοιούτοις φιλεῖ
[47, 40]	κἀκεῖσε ᾖττον, καὶ σαλπίγγων ἠχαὶ	ὅπλων	τε κτύποι καὶ στρατοπέδων βοαὶ
[47, 41]	καίπερ χαλεπῶς καὶ ἄνευ τῶν	ὅπλων	ὑπὸ τῆς ἀσθενείας ἑστώς, περιεγένετο.
[47, 10]	ἀπεκτονὼς ἐπιστεύθη ἔκ τε τῶν	σκύλων	καὶ ἐκ τῶν στιγμάτων, καὶ
[47, 27]	ἐλευθέραν ἀλλὰ καὶ τὴν τῶν	δούλων	κατέλεγε, καὶ χρήματα ἤθροιζε καὶ
[47, 42]	σχεῖν, ἄρξαι τε πάντων τῶν	ὁμοφύλων	ἐπιθυμῆσαι, παρῄνουν, καὶ ὅ γε
[47, 26]	ἀμαχεὶ πάντα τά τε τῶν	δήμων	καὶ τὰ τῶν στρατευμάτων προσεποιήσατο.
[47, 23]	κακὸν δρᾶσαι, καὶ τῶν τε	ἐπισήμων	τῆς στρατηγίας ἀφαιρεθεὶς καὶ φυλακῇ
[47, 14]	ἀρχαῖς ταῖς τε ἱερωσύναις αὐτῶν	ἐτίμων.	ὅπως γὰρ ἀδεῶς αὐτοί τε
[47, 15]	πρὸς τὸ νομιζόμενον ἐκ τῶν	νόμων,	ἀλλ´ ὥς που καὶ ἔδοξεν
[47, 12]	συνήρατο. τῇ γὰρ Ἰταλίᾳ ἐγγύθεν	ἐφορμῶν	διέπεμπεν ἔς τε τὴν Ῥώμην
[47, 26]	ἐν τῷ ἐμπορίῳ τὰς διατριβὰς	λανθάνων	ἐποιεῖτο. ἦρχε δὲ τῶν Σύρων
[47, 26]	καὶ ἑτέρους πολλοὺς τῶν τε	Ἀσιανῶν	καὶ τῶν Κιλίκων προσέθετο. κἀκ
[47, 44]	οἱ μὲν ἔκ τε τῶν	κρανῶν	αὐτοὺς ἦγχον καὶ κατὰ νώτου
[47, 19]	ἀληθῶς ὄντος, ἐν ταῖς τῶν	συγγενῶν	αὐτοῦ ἐκφοραῖς πέμπεσθαι, ὅπερ ἐκ
[47, 39]	ἢ καὶ ταῖς ἀρεταῖς τῶν	μαχεσαμένων	διήνεγκεν αὐτῶν (πολλῷ γὰρ καὶ
[47, 39]	τις ἄλλο περὶ αὐτῶν ἀμφοτέρωθεν	μαχεσαμένων	εἴποι ἢ ὅτι Ῥωμαῖοι μὲν
[47, 14]	τὰ δεδημευμένα τά τε τῶν	ἀνθισταμένων	ἔτι, διαπέμποντες (καὶ γὰρ ἐκείνους,
[47, 21]	ἔκ τε τῆς δόξης τῶν	πεπραγμένων	καὶ ἐπὶ ταῖς ἐλπίσι τῶν
[47, 48]	δὲ τοῦτο ἐξωπλίσατο. καὶ αὐτῶν	ἀντιπαρατεταγμένων	ἤδη ἀετοὶ δύο ὑπὲρ ἀμφοτέρων
[47, 44]	ἀσπίδας ἀπερρίπτουν, καὶ ἀντιλαμβανόμενοι τῶν	ἀντιτεταγμένων	οἱ μὲν ἔκ τε τῶν
[47, 49]	ἐκ τῶν σφαγέων τῶν τε	ἐπικεκηρυγμένων	ἔτι ὄντων οἱ μὲν πλείους
[47, 11]	ὁμώνυμος δὲ δή τινι τῶν	ἐπικεκηρυγμένων	πλὴν μιᾶς προσηγορίας ὤν, καὶ
[47, 37]	ἓν τὰ τρία στρατεύματα συνήγαγον.	ἀντικαθημένων	δὲ αὐτῶν ἀλλήλοις ἐκδρομαὶ μὲν
[47, 12]	καὶ διπλάσια τῶν τοῖς φονεύσουσι	προκειμένων	ἐπαγγελλόμενος, καὶ αὐτοῖς ἐκείνοις καὶ
[47, 11]	ὥστε καὶ χρήματα πλείω τῶν	ἐπηγγελμένων	λαβεῖν. Μᾶρκος δὲ Τερέντιος Οὐάρρων
[47, 24]	Ῥώμῃ πραττομένων ἐπὶ τὸ φοβερώτερον	ἀγγελλομένων	πυνθανόμενοι μεταβάλωνται, τὸν μὲν Ἀντώνιον
[47, 19]	πλὴν τῶν ἐπὶ τοῦ Ῥωμύλου	γενομένων,	ἐδεδώκεσαν. καίτοι καὶ ἐκεῖνο τὸ
[47, 24]	αὖθις τῶν ἐν τῇ Ῥώμῃ	πραττομένων	ἐπὶ τὸ φοβερώτερον ἀγγελλομένων πυνθανόμενοι
[47, 2]	μὲν καὶ ἐξ αὐτῶν τῶν	πραττομένων,	πολλῷ δὲ ἔτι πλείονος ἐκ
[47, 17]	τοῦτο μὲν γὰρ πολλῶν ἅμα	ἀποκηρυττομένων,	καὶ τῶν ἀνθρώπων τῶν πλειόνων
[47, 14]	ταῖς τε γυναιξὶ ταῖς τῶν	φονευομένων	τὰς προῖκας καὶ τοῖς τέκνοις
[47, 26]	τήν τε Τύρον μετὰ τῶν	προπαρεσκευασμένων	κατέλαβε, κἀντεῦθεν πρὸς τὰ τοῦ
[47, 14]	μὲν τοῖς κτήμασι τοῖς τῶν	ἀπολλυμένων	ἐδελέαζον, τὰ μὲν ἐπευωνίζοντες τὰ
[47, 9]	τοὺς αὐτοὺς ἐχθροὺς ἢ φίλους	ἡγουμένων,	σωθῆναί τε πολλάκις ὃν ὁ
[47, 47]	καὶ ἀθυμίαν ἐκ τῆς τῶν	ποιουμένων	ὄψεως ἐμβάλῃ· τοὺς δὲ λοιποὺς
[47, 17]	ἄλλως τε καὶ ἐλαχίστου αὐτῶν	πωλουμένων;	τοῦτο μὲν γὰρ πολλῶν ἅμα
[47, 29]	χρόνῳ αὐξηθῇ, τοῖς τῶν προσόρων	ἐθνῶν	ἄρχουσιν ἐνεχείρισαν· καὶ μετὰ τοῦτο
[47, 15]	μὲν ἐς τὰς ἡγεμονίας τῶν	ἐθνῶν	ἔστειλαν, ἑτέρους δὲ ἀντ´ αὐτῶν
[47, 34]	ἔπεμψέ σφισιν, ἐλπίδα ἔχων δι´	ἐκείνων	αὐτοὺς προσάξεσθαι· ἐπεὶ δ´ οὐδὲν
[47, 38]	ἐπλεονέκτουν) ἐκλογιζόμενοι δὲ τά τε	ἐκείνων	καὶ τὰ σφέτερα (σύμμαχοί τε
[47, 30]	ἐς Ἄραδον, ὅπως καὶ παρ´	ἐκείνων	καὶ χρήματα καὶ ναῦς λάβῃ·
[47, 24]	Ἀντωνίου ἐξαιτῆσαι. ~ὁ οὖν Βροῦτος	ἐκείνων	μὲν οὐδένα σφίσιν ἐξέδωκεν, ἀλλ´
[47, 40]	ἄλλοι ὄρνιθες νεκροφάγοι ὑπέρ τε	ἐκείνων	μόνων διεφοίτων καὶ ἐς αὐτοὺς
[47, 29]	Κάσσιον, πρὶν καὶ ὁτιοῦν ὑπ´	ἐκείνων	πραχθῆναι, ταῦθ´ ἅπερ εἶπον ἐψηφίσαντο.
[47, 48]	ταύτῃ ηὐτομόλησαν μὲν καὶ παρ´	ἐκείνων	πρὸς τὸν Βροῦτον ἐκ τοῦ
[47, 38]	ὄντες καὶ πρὸς πολίτας ἀγωνιζόμενοι	ἐκείνων	τε οὐδὲν ἧττον ἢ τῶν
[47, 23]	ὁ γὰρ Βροῦτος ἐκ γραμμάτων	τινῶν	ἁλόντων προμαθὼν τὸ γενησόμενον ὑπεξήγαγεν
[47, 38]	πως ἄνευ κινδύνου καὶ φθόρου	τινῶν	ἐπικρατήσειαν· ἅτε γὰρ δημεράσται τε
[47, 17]	ζώντων ἔτι γερόντων τε καὶ	ἀτέκνων	γένη ἐσεβιάζοντο. ἐς τοσοῦτον γὰρ
[47, 15]	τῶν μὲν γὰρ ἐπικλήσεων τῶν	ἐπιφθόνων	καὶ διὰ τοῦτο καταλυθεισῶν οὐκ
[47, 6]	ἢ καὶ συγγένεια ἀνετίμα, ἀντὶ	πλειόνων	ἀπώλλυντο. ἅτε γὰρ ἐν ἐμφυλίοις
[47, 6]	ἑνὸς πλείονας ἢ καὶ ἀντὶ	πλειόνων	ἐλάττονας, ἠλλάττοντο, τά τε ἄλλα
[47, 3]	γὰρ πλείους, ἅτε καὶ ὑπὸ	πλειόνων,	ἐσεγράφησαν. τοῦτο δὲ οὐ παρὰ
[47, 17]	ἀποκηρυττομένων, καὶ τῶν ἀνθρώπων τῶν	πλειόνων	καὶ ἀχρύσων καὶ ἀναργύρων ὄντων,
[47, 42]	ἀπὸ τῶν ὑποστρατήγων τῶν θ´	ὑπομειόνων	ἐγένοντο, πολλὰ μὲν πρὸς τὸ
[47, 40]	ὄρνιθες νεκροφάγοι ὑπέρ τε ἐκείνων	μόνων	διεφοίτων καὶ ἐς αὐτοὺς κατέβλεπον,
[47, 17]	γενόμεναι, οὐ τὰ ἆθλα τῶν	φόνων	μέγιστα δὴ δοθέντα, οὐχ αἱ
[47, 36]	διὰ φυλακῆς μᾶλλον ἢ διὰ	κινδύνων	τὸ στρατόπεδον ἐποιοῦντο, καὶ τὸν
[47, 31]	τοῦ Καίσαρος ὄντα καὶ τότε	Βιθυνῶν	ἄρχοντα, πρός τε τὴν τοῦ
[47, 21]	μεῖζον αἴρεσθαι, Κρητῶν μὲν καὶ	Βιθυνῶν,	ἐφ´ οὓς ἐστέλλοντο, ἠμέλησαν, οὐδεμίαν
[47, 3]	αὐτοῦ τε ἐρριπτεῖτο καὶ ὑπὸ	κυνῶν	ὀρνίθων τε ἠσθίετο, τὰ δὲ
[47, 41]	εἶδεν, ὁ δ´ ἰατρὸς ὁ	συνὼν	τῷ Καίσαρι ἐνόμισέν οἱ τὴν
[47, 30]	ἔπαθον. ἀλλ´ οὐδὲ ἄλλος οὐδείς,	συχνῶν	μετὰ τοῦτο ἐπιβουλευσάντων τῷ Κασσίῳ,
[47, 38]	τὸ καθάρσιον τὸ πρὸ τῶν	ἀγώνων	γιγνόμενον ἐντὸς τοῦ ἐρύματος ὡς
[47, 20]	πόλιν καὶ τὴν ἄλλην Ἰταλίαν	διάξων,	ὥσπερ εἶπον, ὑπέμεινε, Καῖσαρ δὲ
[47, 1]	αὐτὸς ἕκαστος πᾶν τὸ κράτος	ἕξων,	ἠπείγοντο, καίπερ ἐναργέστατα μὲν καὶ
[47, 24]	Ἰταλίας ἀπαγάγῃ κἀκ τῶν ἐκεῖ	ὑπηκόων	διατρέφῃ. καὶ ἄλλους τε ἐν
[47, 20]	δι´ Ἀντωνίου τοῦ συστρατηγοῦ καὶ	ἀπὼν	ἐκπρεπέστατα ἐπετέλεσεν, αὐτὸς δὲ οὐκ
[47, 26]	τὸ μὲν πρῶτον ἡσυχίαν ἦγεν,	ἀγαπῶν	εἴ τις αὐτὸν ζῆν ἐάσειεν·
[47, 40]	καὶ ἐκ τῶν τοῦ Ἀντωνίου	κήπων,	ὁμόρων ἀλλήλοις παρὰ τῷ Τιβέριδι
[47, 14]	ὀλίγων ἐδόθη, τά τε τῶν	λοιπῶν	καὶ πάνυ πάντα ἀδεῶς ἐπορθεῖτο.
[47, 17]	καὶ ἀναργύρων ὄντων, τῶν δὲ	λοιπῶν	μὴ τολμώντων ὡς καὶ ἐχόντων
[47, 22]	τέως μὲν τῷ τε Καίσαρι	πέμπων,	ὅτε ἐδόκει τῷ Ἀντωνίῳ πολεμεῖν,
[47, 26]	ἐπείρασε, τοῖς δὲ δὴ στρατιώταις	προσπέμπων	τινὰ τρόπον οὕτω τινὰς αὐτῶν
[47, 35]	μεταξὺ Νέας πόλεως καὶ τῶν	Φιλίππων·	ἡ μὲν γὰρ πρὸς τῇ
[47, 44]	οἱ δὲ τά τε προβλήματα	ἀπέσπων	καὶ ἐς τὰ στήθη ἔτυπτον.
[47, 40]	ταὐτὸ καὶ ὅσα παρὰ τῶν	ἀνθρώπων	κατὰ συντυχίαν ἐπράχθη ἔδοξεν· ἔν
[47, 5]	φίλων αὐτοῦ τῶν τε ἄλλων	ἀνθρώπων	οὐδεὶς ἐκείνου γε κελεύσαντος ἐφθάρη,
[47, 17]	πολλῶν ἅμα ἀποκηρυττομένων, καὶ τῶν	ἀνθρώπων	τῶν πλειόνων καὶ ἀχρύσων καὶ
[47, 19]	τὴν ἀσυλίαν, μετὰ τὴν τῶν	ἀνδρῶν	ἄθροισιν, ἄνευ τοῦ ἔργου αὐτῆς
[47, 31]	ἐπαίνους τε παρὰ τῶν τριῶν	ἀνδρῶν	(ἐκεῖνοι γὰρ τὰ πράγματα ἤδη
[47, 32]	τήν τε συνωμοσίαν τῶν τριῶν	ἀνδρῶν	ἔμαθον καὶ τὰ πραττόμενα ὑπ´
[47, 16]	ἀλλὰ καὶ τῶν ἐξελευθέρων, καὶ	ἀνδρῶν	ὁμοίως καὶ γυναικῶν, εὐποροῦντας ἐς
[47, 49]	διάπυρον καταπιοῦσα ἀπέθανε. τῶν δὲ	ἀνδρῶν	τῶν πρώτων τῶν ἀρχάς τινας
[47, 34]	τε γὰρ δοῦλοι καὶ τῶν	ἐλευθέρων	οἱ πένητες, οἱ μὲν ἐλευθερίας
[47, 16]	τῶν ἱππέων, ἀλλὰ καὶ τῶν	ἐξελευθέρων,	καὶ ἀνδρῶν ὁμοίως καὶ γυναικῶν,
[47, 42]	αὐτοί τε ἐπεπόνθεσαν καὶ περὶ	ἑτέρων	ἠκηκόεσαν, προέφερον, παραδεικνύντες τε καθ´
[47, 28]	τοῦ Βάσσου καὶ τὰ τῶν	ἑτέρων	οὐδὲν ἐπιπονήσας προσέθετο. καὶ αὐτῷ
[47, 16]	ἐπ´ αὐτοῖς αἱ τιμήσεις τῶν	σφετέρων	ἐγένοντο, κἀκ τούτου ὡς οὐκ
[47, 4]	ἀτοπίαν τῇ τε ζηλώσει τῶν	προτέρων	ἔργων καὶ τῇ ἀπ´ αὐτῶν
[47, 3]	πάνυ δυσχερῆ, καίπερ μηδεμίαν τῶν	προτέρων	ὑπερβολήν, ὥς γε καὶ ἐδόκει,
[47, 1]	πειρωμένους ἀποκτείνας, τὴν νίκην κατ´	ἀμφοτέρων	αὐτῶν ἔδωκε. ~καὶ οἱ μὲν
[47, 35]	εἷς τε ὁ πᾶς περίβολος	ἀμφοτέρων	ἐγένετο, καὶ ἐν κοινῷ τὴν
[47, 27]	συναράμενος, τότε παρεκλήθη μὲν ὑπ´	ἀμφοτέρων,	ἐλθὼν δὲ ἐς τὸ μέσον
[47, 48]	ἀντιπαρατεταγμένων ἤδη ἀετοὶ δύο ὑπὲρ	ἀμφοτέρων	ὑπερπτόμενοι ἀλλήλοις τε ἐμαχέσαντο καὶ
[47, 37]	ἐκδρομαὶ μὲν καὶ ἀντεπέξοδοι παρ´	ἀμφοτέρων	ὡς ἔτυχεν ἐγίγνοντο, μάχη δὲ
[47, 1]	προσπεσόντας οἱ τίλλειν τε τῶν	πτερῶν	πειρωμένους ἀποκτείνας, τὴν νίκην κατ´
[47, 14]	τούτοις ἀνηρτῶντο, τῶν δὲ δὴ	λογιμωτέρων	τοὺς μὲν τοῖς κτήμασι τοῖς
[47, 40]	οἵας οἱ στρατιῶται ἄγουσι, νίκην	φέρων	ἔπεσε. καὶ ὅ γε μάλιστα
[47, 24]	προσεποιήσατο καὶ τὸν Δηιόταρον, καίπερ	ὑπεργήρων	τε ὄντα καὶ τῷ Κασσίῳ
[47, 29]	ἵνα μὴ καὶ ἐκεῖνοι ἐν	ἐχθρῶν	μοίρᾳ γένωνται, καὶ τὴν ἀντίταξιν
[47, 41]	ἴσμεν, ἐγένετο, ὄψεις δὲ δὴ	ὀνείρων	τοιαίδε ἐφάνησαν. ἀνὴρ Θεσσαλὸς ἔδοξέν
[47, 3]	ἐπανήχθησαν, καὶ ἡ πόλις ἅπασα	νεκρῶν	ἐπληρώθη· πολλοὶ μὲν γὰρ ἐν
[47, 35]	δὲ αὐτὴν εἴσω τε τῶν	ὀρῶν	ἐγένοντο, καὶ πρὸς τὴν πόλιν
[47, 35]	ἦν, ἡ δὲ ἐντὸς τῶν	ὀρῶν	ἐπὶ τῷ πεδίῳ πεπόλισται. καὶ
[47, 46]	ᾔει, ὑπώπτευσέ τε αὐτοὺς πόρρωθεν	ὁρῶν	πολεμίους εἶναι, καὶ Πινδάρῳ τινὶ
[47, 8]	προτεθῆναι, ἵν´ ὅθεν κατ´ αὐτοῦ	δημηγορῶν	ἠκούετο, ἐνταῦθα μετὰ τῆς χειρὸς
[47, 40]	ἐκ τῶν τοῦ Ἀντωνίου κήπων,	ὁμόρων	ἀλλήλοις παρὰ τῷ Τιβέριδι ὄντων,
[47, 29]	μεταξὺ χρόνῳ αὐξηθῇ, τοῖς τῶν	προσόρων	ἐθνῶν ἄρχουσιν ἐνεχείρισαν· καὶ μετὰ
[47, 11]	ἐπηγγελμένων λαβεῖν. Μᾶρκος δὲ Τερέντιος	Οὐάρρων	ἠδίκησε μὲν οὐδέν, ὁμώνυμος δὲ
[47, 17]	τῶν πλειόνων καὶ ἀχρύσων καὶ	ἀναργύρων	ὄντων, τῶν δὲ λοιπῶν μὴ
[47, 26]	λανθάνων ἐποιεῖτο. ἦρχε δὲ τῶν	Σύρων	Σέξτος· τούτῳ γὰρ καὶ ταμίᾳ
[47, 27]	Ἀντιστίῳ μὲν ἔκ τε τῶν	περιχώρων	οἱ τὰ τοῦ Καίσαρος φρονοῦντες
[47, 21]	Οὐατίνιος ἦρχε μὲν Ἰλλυριῶν τῶν	πλησιοχώρων,	καὶ τό τε Δυρράχιον ἐκεῖθεν
[47, 26]	πρὸς τὰ τοῦ Σέξτου στρατόπεδα	προσχωρῶν	περιέπεσεν αὐτῷ καὶ ἡττηθεὶς ἐτρώθη.
[47, 14]	τοῦτο μὲν γὰρ ἐνοίκιον ἐνιαύσιον	πασῶν	τῶν τε ἐν τῷ ἄστει
[47, 25]	τε Καίσαρι καὶ τῷ Ἀντωνίῳ	προσπολεμήσων,	περιβάλοιτο, ἀμφότερα διεπράξατο, Ῥασκυπόριδός οἱ
[47, 15]	τῶν ἐπιφθόνων καὶ διὰ τοῦτο	καταλυθεισῶν	οὐκ ἀντεποιήσαντο, τὰ δὲ δὴ
[47, 17]	τῶν ἀνθρώπων τῶν πλειόνων καὶ	ἀχρύσων	καὶ ἀναργύρων ὄντων, τῶν δὲ
[47, 24]	πλοῖα αὐτοὺς ἐμβαλὼν ὡς καὶ	καταποντώσων	ἐς τὸ ἀσφαλὲς ἀπέπεμψε· φοβηθεὶς
[47, 15]	ἔς τε τὴν στρατηγίαν αὐτοῦ	τῶν	ἀγορανομούντων τινὰ ἐσήγαγον· καὶ πάντας
[47, 38]	ὅτι τὸ καθάρσιον τὸ πρὸ	τῶν	ἀγώνων γιγνόμενον ἐντὸς τοῦ ἐρύματος
[47, 6]	ἐσφάγησαν. ὅπως γὰρ μηδεὶς στερηθήσεσθαι	τῶν	ἄθλων φοβηθείς, ὅτι τοὺς ἐπὶ
[47, 8]	ἐξονειδίσας ἔπειτ´ ἐκέλευσεν αὐτὴν ἐκφανέστερον	τῶν	ἄλλων ἐν τῷ βήματι προτεθῆναι,
[47, 3]	μὲν τῶν βουλευτῶν χωρὶς δὲ	τῶν	ἄλλων, ἐξετέθη. καὶ τὸ μὲν
[47, 14]	ὅσα βούλονται διδῶσι, προεῖπον μηδένα	τῶν	ἄλλων μὴ ὠνησείοντα ἐς τὸ
[47, 14]	καὶ ἄτοπα καὶ περὶ τὰς	τῶν	ἄλλων οὐσίας συνέβαινε. καίτοι ταῖς
[47, 20]	ἐτιμῶντο μὲν γὰρ καὶ ὑπὸ	τῶν	ἄλλων σχεδόν τι πάντων ἐφ´
[47, 30]	ἐπιτηδείων εἰρχθεὶς ἐπεκδρομὴν μὲν σπάνει	τῶν	ἀναγκαίων ἐποιήσατο, καταραχθεὶς δὲ διὰ
[47, 14]	ἐπὶ τὰ δεδημευμένα τά τε	τῶν	ἀνθισταμένων ἔτι, διαπέμποντες (καὶ γὰρ
[47, 40]	ἐς ταὐτὸ καὶ ὅσα παρὰ	τῶν	ἀνθρώπων κατὰ συντυχίαν ἐπράχθη ἔδοξεν·
[47, 17]	γὰρ πολλῶν ἅμα ἀποκηρυττομένων, καὶ	τῶν	ἀνθρώπων τῶν πλειόνων καὶ ἀχρύσων
[47, 42]	τε σφαγέας τιμωρήσασθαι καὶ τὰ	τῶν	ἀντικαθεστώτων σχεῖν, ἄρξαι τε πάντων
[47, 38]	τῇ τε τριβῇ βαρυνόμενα καὶ	τῶν	ἀντιπολεμούντων καταφρονήσαντα, ὅτι τὸ καθάρσιον
[47, 44]	τε ἀσπίδας ἀπερρίπτουν, καὶ ἀντιλαμβανόμενοι	τῶν	ἀντιτεταγμένων οἱ μὲν ἔκ τε
[47, 14]	τοὺς μὲν τοῖς κτήμασι τοῖς	τῶν	ἀπολλυμένων ἐδελέαζον, τὰ μὲν ἐπευωνίζοντες
[47, 31]	καὶ ἐλπίδα ἀντιλήψεσθαί τι ἀντὶ	τῶν	ἀπολωλότων ἔλαβον· ἥ τε Κλεοπάτρα
[47, 11]	ὕστερον ἀπεδείχθη. οὕτως ἔκ τε	τῶν	ἀπορωτάτων πολλοὶ περιγίγνονται καὶ ἐκ
[47, 19]	τὰ πράγματα ἐπὶ μακρότερον ταῖς	τῶν	ἀρξόντων διαδοχαῖς κρατυνόμενοι. ~πράξαντες δὲ
[47, 49]	τῶν δὲ ἀνδρῶν τῶν πρώτων	τῶν	ἀρχάς τινας σχόντων ἢ καὶ
[47, 40]	ὥσπερ που καὶ ἀεὶ πρὸ	τῶν	ἀτοπωτάτων φιλεῖ προσημαίνειν, πάντα σφίσιν
[47, 16]	ἐφ´ ὁποσονοῦν ἔτι οὐ μόνον	τῶν	βουλευτῶν ἢ καὶ τῶν ἱππέων,
[47, 3]	δύο μόνα λευκώματα, χωρὶς μὲν	τῶν	βουλευτῶν χωρὶς δὲ τῶν ἄλλων,
[47, 5]	ἀντιδιδοὺς ἄλλον, καὶ ἐκ τῆς	τῶν	γεγονότων ὀργῆς τῆς τε ἔπειτα
[47, 25]	ἐκ τε τούτου καὶ διὰ	τῶν	γραμμάτων ὅτι τὴν πατρίδα μετὰ
[47, 49]	Πορκία ἄνθρακα διάπυρον καταπιοῦσα ἀπέθανε.	τῶν	δὲ ἀνδρῶν τῶν πρώτων τῶν
[47, 6]	ἐπεπολέμωντο. ἀλλ´ οὗτοι μὲν ἐσώθησαν,	τῶν	δὲ δὴ ἄλλων πολλοὶ καὶ
[47, 14]	πλῆθος τῶν στρατιωτῶν τούτοις ἀνηρτῶντο,	τῶν	δὲ δὴ λογιμωτέρων τοὺς μὲν
[47, 5]	περὶ αὐτὸν δυνατῶν ἐχθροὶ διώλοντο,	τῶν	δὲ δὴ φίλων αὐτοῦ τῶν
[47, 17]	καὶ ἀχρύσων καὶ ἀναργύρων ὄντων,	τῶν	δὲ λοιπῶν μὴ τολμώντων ὡς
[47, 2]	παραχρῆμα τὰ δόξαντά σφισι διὰ	τῶν	δημάρχων ἐνομοθέτησαν. ἃ γὰρ ἐπέταττον
[47, 26]	καὶ ἀμαχεὶ πάντα τά τε	τῶν	δήμων καὶ τὰ τῶν στρατευμάτων
[47, 47]	οὐδὲ τοῖς στρατιώταις τι ἀντὶ	τῶν	διαρπασθέντων ἔδωκαν· καὶ προσέτι καὶ
[47, 5]	δὴ κοινὰ πράγματα καὶ αἱ	τῶν	δυναστειῶν διαλλαγαὶ καὶ τὰς φιλίας
[47, 15]	ἐκείνους μὲν ἐς τὰς ἡγεμονίας	τῶν	ἐθνῶν ἔστειλαν, ἑτέρους δὲ ἀντ´
[47, 24]	πορρωτάτω τῆς Ἰταλίας ἀπαγάγῃ κἀκ	τῶν	ἐκεῖ ὑπηκόων διατρέφῃ. καὶ ἄλλους
[47, 22]	τε αὐτὸν ἐπῄνεσαν καὶ πάντων	τῶν	ἐκεῖ χωρίων ἄρχειν ἐκέλευσαν. ὡς
[47, 34]	(οἵ τε γὰρ δοῦλοι καὶ	τῶν	ἐλευθέρων οἱ πένητες, οἱ μὲν
[47, 30]	καὶ τῆς μὲν Ἀντιοχείας ὑπὸ	τῶν	ἐμφρουρούντων αὐτὴν ἀπεκρούσθη, τὴν δὲ
[47, 14]	τε ἐν τῷ ἄστει καὶ	τῶν	ἐν τῇ ἄλλῃ Ἰταλίᾳ οἰκιῶν,
[47, 24]	φοβηθεὶς δὲ μὴ καὶ αὖθις	τῶν	ἐν τῇ Ῥώμῃ πραττομένων ἐπὶ
[47, 33]	ἤθελον. ὑποπτεύσαντες οὖν αὐτοὺς τὰ	τῶν	ἐναντίων, ἐπειδὴ εὖ ὑπὸ τοῦ
[47, 37]	ταῖς τε γὰρ δυνάμεσι μᾶλλον	τῶν	ἐναντίων ἔρρωντο, καὶ τῶν ἐπιτηδείων
[47, 37]	σφετέροις παρέσχεν, ἐνεδρεύσας δέ τινας	τῶν	ἐναντίων σιταγωγοῦντας καὶ σφαλεὶς οὐκέτ´
[47, 36]	~ἦσαν δὲ πολὺ τῷ πλήθει	τῶν	ἐναντίων τῶν τότε παρόντων καθυπέρτεροι,
[47, 16]	καὶ τῶν ἱππέων, ἀλλὰ καὶ	τῶν	ἐξελευθέρων, καὶ ἀνδρῶν ὁμοίως καὶ
[47, 11]	ἤρεσεν ὥστε καὶ χρήματα πλείω	τῶν	ἐπηγγελμένων λαβεῖν. Μᾶρκος δὲ Τερέντιος
[47, 19]	οὐδενὶ οὐδὲ τῶν θεῶν, πλὴν	τῶν	ἐπὶ τοῦ Ῥωμύλου γενομένων, ἐδεδώκεσαν.
[47, 11]	οὐδέν, ὁμώνυμος δὲ δή τινι	τῶν	ἐπικεκηρυγμένων πλὴν μιᾶς προσηγορίας ὤν,
[47, 12]	διὰ χρήματα παραπώλοντο, πλεῖστοι δὲ	τῶν	ἐπικηρυχθέντων οὐχ ὅτι περιεγένοντο ἀλλὰ
[47, 30]	τότε γὰρ ἀμφοτέρωθεν τῆς ἐπαγωγῆς	τῶν	ἐπιτηδείων εἰρχθεὶς ἐπεκδρομὴν μὲν σπάνει
[47, 37]	μᾶλλον τῶν ἐναντίων ἔρρωντο, καὶ	τῶν	ἐπιτηδείων οὐχ ὁμοίως αὐτοῖς ηὐπόρουν
[47, 15]	ἔπρασσον· τῶν μὲν γὰρ ἐπικλήσεων	τῶν	ἐπιφθόνων καὶ διὰ τοῦτο καταλυθεισῶν
[47, 14]	προσδιήρπαζον. ἵνα γὰρ καὶ πρὸ	τῶν	ἔργων τοὺς μισθοὺς ἔχοντες πᾶν
[47, 6]	προέβαλλον, καὶ τοὺς πολεμιωτάτους ἀντὶ	τῶν	ἑταιροτάτων, τοῦτο μὲν ἴσους πρὸς
[47, 28]	τε τοῦ Βάσσου καὶ τὰ	τῶν	ἑτέρων οὐδὲν ἐπιπονήσας προσέθετο. καὶ
[47, 24]	καὶ πρὸς τὸν Ἀντώνιον ἀπὸ	τῶν	εὐεργετῶν ἀπηυτομόλησεν. ~ὁ δ´ οὖν
[47, 6]	τούτου τούς τε φιλτάτους ἀντὶ	τῶν	ἐχθίστων ἀλλήλοις προέβαλλον, καὶ τοὺς
[47, 9]	ἀπώλοντο, συχνοὶ δὲ καὶ ὑπὸ	τῶν	ἐχθίστων ἐσώθησαν. ἄλλοι σφᾶς αὐτοὺς
[47, 16]	ἔτι φέροντα, τὰς δὲ οὐσίας	τῶν	ζώντων ἀποσυλῶντα προσδεόμενοι γὰρ χρημάτων,
[47, 17]	οἱ δὲ καὶ ἐς τὰ	τῶν	ζώντων ἔτι γερόντων τε καὶ
[47, 42]	στρατηγῶν καὶ ἀπὸ τῶν ὑποστρατήγων	τῶν	θ´ ὑπομειόνων ἐγένοντο, πολλὰ μὲν
[47, 15]	δὲ ἀρχὰς τάς τε ἱερωσύνας	τῶν	θανατωθέντων οὐ πρὸς τὸ νομιζόμενον
[47, 11]	ἀπορωτάτων πολλοὶ περιγίγνονται καὶ ἐκ	τῶν	θαρσούντως ἐχόντων οὐκ ἐλάττους ἀπόλλυνται·
[47, 19]	μήτε συλᾶσθαι, ὅπερ οὐδενὶ οὐδὲ	τῶν	θεῶν, πλὴν τῶν ἐπὶ τοῦ
[47, 23]	τε ὁμολογίαν ὑπαγαγόμενος, καὶ ὀλίγους	τῶν	θρασυτάτων τοὺς μὲν θανατώσας τοὺς
[47, 16]	μόνον τῶν βουλευτῶν ἢ καὶ	τῶν	ἱππέων, ἀλλὰ καὶ τῶν ἐξελευθέρων,
[47, 46]	τὸν Βροῦτον ἐσφάλθαι καί τινας	τῶν	κεκρατηκότων ἐφ´ ἑαυτὸν ἐπιέναι, ἐπειχθῆναι
[47, 26]	πολλοὺς τῶν τε Ἀσιανῶν καὶ	τῶν	Κιλίκων προσέθετο. κἀκ τούτου καὶ
[47, 44]	ἀντιτεταγμένων οἱ μὲν ἔκ τε	τῶν	κρανῶν αὐτοὺς ἦγχον καὶ κατὰ
[47, 14]	πλὴν ὀλίγων ἐδόθη, τά τε	τῶν	λοιπῶν καὶ πάνυ πάντα ἀδεῶς
[47, 34]	~Βροῦτος δὲ τό τε κοινὸν	τῶν	Λυκίων στράτευμα ἀπαντῆσαν αὐτῷ πρὸς
[47, 39]	πλήθεσιν ἢ καὶ ταῖς ἀρεταῖς	τῶν	μαχεσαμένων διήνεγκεν αὐτῶν (πολλῷ γὰρ
[47, 15]	ποτὲ καὶ ἐδόκει αὐτοῖς ἔπρασσον·	τῶν	μὲν γὰρ ἐπικλήσεων τῶν ἐπιφθόνων
[47, 42]	ὀριγνήσασθαι τὰ δὲ ἐκκλῖναι καὶ	τῶν	μὲν ἔρωτα λαβεῖν τὰ δὲ
[47, 17]	τὴν ἀξίαν πάντα ἐπιπράσκετο. ὥστε	τῶν	μὲν ἰδιωτῶν οὐδεὶς οὐδέν, ὅ
[47, 42]	ἕκαστον ἑκάτερα καὶ ἱκετεύοντές σφας	τῶν	μὲν ὀριγνήσασθαι τὰ δὲ ἐκκλῖναι
[47, 12]	οὕτως ἐγένετο, καὶ πλεῖστοι μὲν	τῶν	μὴ προγραφέντων διά τε ἔχθραν
[47, 38]	καὶ τὴν τροφὴν ἄφθονον ὑπὸ	τῶν	νεῶν εἶχον) ἀνεβάλλοντο, εἴ πως
[47, 33]	τε πλήθει καὶ τῷ μεγέθει	τῶν	νεῶν τὴν ἐμπειρίαν σφῶν κρατήσας,
[47, 15]	οὐ πρὸς τὸ νομιζόμενον ἐκ	τῶν	νόμων, ἀλλ´ ὥς που καὶ
[47, 34]	τὸ μὲν πρῶτον τοὺς αἰχμαλώτους	τῶν	Ξανθίων (καὶ γὰρ ἐν γένει
[47, 44]	ἐς τὰ στήθη ἔτυπτον. ἄλλοι	τῶν	ξιφῶν αὐτῶν λαμβανόμενοι τὰ σφέτερα
[47, 44]	τῇ δὲ δὴ συμμίξει καὶ	τῶν	ξιφῶν καὶ τῶν σωμάτων διώλλυντο.
[47, 14]	κάλλιστα καὶ τῶν χωρίων καὶ	τῶν	οἰκοδομημάτων λαμβάνωσι καὶ ἐκείνοις ὅσα
[47, 30]	καὶ ἀδείας, καίτοι πολέμιοι ὑπὸ	τῶν	οἴκοι Ῥωμαίων νομισθέντες, ἔτυχον. οὐ
[47, 18]	ὑποδοχὴν τοῦ καὶ αὐτοί ποτε	τῶν	ὁμοίων ἀξιωθῆναι· καὶ διὰ τοῦτο
[47, 4]	τῷ διὰ μέσου τῇ προσδοκίᾳ	τῶν	ὁμοίων οἱ μὲν ὡς δράσουσι
[47, 21]	πεπραγμένων καὶ ἐπὶ ταῖς ἐλπίσι	τῶν	ὁμοίων προσεῖχον αὐτῷ, καὶ διότι
[47, 42]	ἀντικαθεστώτων σχεῖν, ἄρξαι τε πάντων	τῶν	ὁμοφύλων ἐπιθυμῆσαι, παρῄνουν, καὶ ὅ
[47, 8]	αἱ ἐν τοῖς λευκώμασι χῶραι	τῶν	ὀνομάτων αὐτῶν ὦσιν, ἑτέρους ἀντενέγραψαν.
[47, 41]	περιφανέστατα, καίπερ χαλεπῶς καὶ ἄνευ	τῶν	ὅπλων ὑπὸ τῆς ἀσθενείας ἑστώς,
[47, 35]	βιασάμενοι δὲ αὐτὴν εἴσω τε	τῶν	ὀρῶν ἐγένοντο, καὶ πρὸς τὴν
[47, 35]	Θάσου ἦν, ἡ δὲ ἐντὸς	τῶν	ὀρῶν ἐπὶ τῷ πεδίῳ πεπόλισται.
[47, 4]	ῥᾳστώνην τινὰ ἐκ τοῦ ἀνελπίστου	τῶν	παθῶν ἐλάμβανον. τότε δὲ πάντα
[47, 13]	συμφοραὶ ἐξενίκων, καὶ οὐδεὶς οὐδὲ	τῶν	πάνυ ἀνδρικῶν ἀντικαρτερεῖν πρὸς αὐτὰς
[47, 5]	γε κελεύσαντος ἐφθάρη, ὥστε ἔξω	τῶν	πάνυ πλουσίων (τούτοις γὰρ οὐκ
[47, 28]	συναλλαγῶν καὶ τῇ γερουσίᾳ περὶ	τῶν	παρόντων ὅμοια τῷ Βρούτῳ ἐπέστειλε.
[47, 21]	γὰρ ἔκ τε τῆς δόξης	τῶν	πεπραγμένων καὶ ἐπὶ ταῖς ἐλπίσι
[47, 27]	καὶ Ἀντιστίῳ μὲν ἔκ τε	τῶν	περιχώρων οἱ τὰ τοῦ Καίσαρος
[47, 17]	ἅμα ἀποκηρυττομένων, καὶ τῶν ἀνθρώπων	τῶν	πλειόνων καὶ ἀχρύσων καὶ ἀναργύρων
[47, 21]	τε Οὐατίνιος ἦρχε μὲν Ἰλλυριῶν	τῶν	πλησιοχώρων, καὶ τό τε Δυρράχιον
[47, 6]	στρατιωτῶν ἀποπληρώσωσι, κοινήν τινα κατὰ	τῶν	πλουσίων ἔχθραν προσέθεντο. καὶ ἄλλα
[47, 47]	ἅμα καὶ ἀθυμίαν ἐκ τῆς	τῶν	ποιουμένων ὄψεως ἐμβάλῃ· τοὺς δὲ
[47, 14]	στρατιώτας τήν τε τροφὴν παρὰ	τῶν	πόλεων, ἐν αἷς ἐχείμαζον, προῖκα
[47, 34]	τὸ ἔρυμα αὐτοβοεὶ εἷλε, καὶ	τῶν	πόλεων τὰς μὲν πλείους ἀμαχεὶ
[47, 28]	αὖθις κατείρχθη. ~τοιούτων δὲ δὴ	τῶν	πραγμάτων αὐτοῖς ὄντων, ὁ Κάσσιος
[47, 2]	πολλοῦ μὲν καὶ ἐξ αὐτῶν	τῶν	πραττομένων, πολλῷ δὲ ἔτι πλείονος
[47, 13]	αὐτὸν ἦλθον. ~ἀριθμὸν γὰρ οὔτε	τῶν	προγραφέντων οὔτε τῶν φονευθέντων ἢ
[47, 3]	αἷς ποτε ὁ Σύλλας ἐκ	τῶν	προγραφῶν ἐκέχρητο ἐπανήχθησαν, καὶ ἡ
[47, 26]	τούτου τήν τε Τύρον μετὰ	τῶν	προπαρεσκευασμένων κατέλαβε, κἀντεῦθεν πρὸς τὰ
[47, 5]	φιλτάτους κοινῇ συναπώλλυσαν. ἐκ γὰρ	τῶν	πρὸς ἀλλήλους πραγμάτων τό τε
[47, 14]	τὰ χωρία ἔχοντας τὸ ἥμισυ	τῶν	προσόδων αὐτῶν ἀφείλοντο. καὶ προσέτι
[47, 29]	τῷ μεταξὺ χρόνῳ αὐξηθῇ, τοῖς	τῶν	προσόρων ἐθνῶν ἄρχουσιν ἐνεχείρισαν· καὶ
[47, 16]	ἀλλὰ τὸ μὲν τῶν τελῶν	τῶν	πρότερον μέν ποτε καταλυθέντων τότε
[47, 4]	πλείστην ἀτοπίαν τῇ τε ζηλώσει	τῶν	προτέρων ἔργων καὶ τῇ ἀπ´
[47, 3]	καὶ πάνυ δυσχερῆ, καίπερ μηδεμίαν	τῶν	προτέρων ὑπερβολήν, ὥς γε καὶ
[47, 34]	κατεστήσατο, καὶ παράγων ἕνα ἕκαστον	τῶν	πρώτων ἀπεκήρυττεν, εἴ πως διά
[47, 3]	γε οὐκ ἀναμὶξ τὰ ὀνόματα	τῶν	πρώτων τοῖς πολλοῖς ἀλλὰ χωρὶς
[47, 49]	καταπιοῦσα ἀπέθανε. τῶν δὲ ἀνδρῶν	τῶν	πρώτων τῶν ἀρχάς τινας σχόντων
[47, 1]	κόρακας προσπεσόντας οἱ τίλλειν τε	τῶν	πτερῶν πειρωμένους ἀποκτείνας, τὴν νίκην
[47, 40]	ἐφθάρησαν. ~πάρεστι δὲ καὶ ἐκ	τῶν	σημείων τῶν τότε συμβάντων σφίσι
[47, 10]	αὐτὸν ἀπεκτονὼς ἐπιστεύθη ἔκ τε	τῶν	σκύλων καὶ ἐκ τῶν στιγμάτων,
[47, 10]	τε τῶν σκύλων καὶ ἐκ	τῶν	στιγμάτων, καὶ ἐκεῖνόν τε ἅμα
[47, 26]	τε τῶν δήμων καὶ τὰ	τῶν	στρατευμάτων προσεποιήσατο. ἡ δὲ δὴ
[47, 42]	καθ´ ἑκάστους, ἀμφοτέροις ἀπό τε	τῶν	στρατηγῶν καὶ ἀπὸ τῶν ὑποστρατήγων
[47, 2]	καὶ ἐκεῖνοι, χωρὶς ἑκάτερος, μετὰ	τῶν	στρατιωτῶν ἁπάντων ἦλθον, καὶ παραχρῆμα
[47, 6]	ἔχοντες ὁπόθεν ἄλλοθεν τὰς ἐπιθυμίας	τῶν	στρατιωτῶν ἀποπληρώσωσι, κοινήν τινα κατὰ
[47, 49]	δὲ αὐτοῦ τὸ μὲν πλῆθος	τῶν	στρατιωτῶν αὐτίκα ἀδείας σφίσι κηρυχθείσης
[47, 48]	ὅτι οἱ ἐναντίοι τοὺς ζωγρηθέντας	τῶν	στρατιωτῶν αὐτοῦ ἀπεκτόνεσαν. πράξας δὲ
[47, 47]	ὄψεως ἐμβάλῃ· τοὺς δὲ λοιποὺς	τῶν	στρατιωτῶν αὐτοῦ παραλαβών, καὶ λόγοις
[47, 43]	ἄλλοι οἱ τόν τε θυμὸν	τῶν	στρατιωτῶν ἐπεγείροντες καὶ ἐπὶ τὴν
[47, 38]	μάχην (ὅσον γὰρ τῇ ῥώμῃ	τῶν	στρατιωτῶν ἠλαττοῦντο, τοσοῦτον τῷ πλήθει
[47, 31]	μετὰ δὲ τοῦτο τὴν ὀλιγότητα	τῶν	στρατιωτῶν κατανοήσαντες οὔτε τῇ πόλει
[47, 49]	προσέτι καὶ μαθὼν ὅτι τινὲς	τῶν	στρατιωτῶν τοῖς νικήσασιν ὡμολογήκασιν, οὐδεμίαν
[47, 23]	ἢ πρὶν ἐνεωτέρισεν, ὥστε καὶ	τῶν	στρατιωτῶν τοὺς μὲν ἀλλήλοις ἐς
[47, 14]	προσαπέδειξαν. τὸ μὲν οὖν πλῆθος	τῶν	στρατιωτῶν τούτοις ἀνηρτῶντο, τῶν δὲ
[47, 27]	μέσον τῆς τε πόλεως καὶ	τῶν	στρατοπέδων, πρίν τι ἀποκρίνασθαί σφισι,
[47, 19]	ὡς ἀληθῶς ὄντος, ἐν ταῖς	τῶν	συγγενῶν αὐτοῦ ἐκφοραῖς πέμπεσθαι, ὅπερ
[47, 42]	καὶ Ῥωμαίων ἀμφοτέρωθεν ὁμοίως μετὰ	τῶν	συμμάχων σφῶν ὄντων, ἐρρήθη· διήλλαξε
[47, 28]	καὶ τῷ τε Καίσαρι περὶ	τῶν	συναλλαγῶν καὶ τῇ γερουσίᾳ περὶ
[47, 49]	ἄρ´ ἐδούλευες τύχῃ" παρεκάλεσέ τινα	τῶν	συνόντων, ἵνα αὐτὸν ἀποκτείνῃ. καὶ
[47, 38]	ἐκείνων τε οὐδὲν ἧττον ἢ	τῶν	συνόντων σφίσι διεσκόπουν, καὶ ἐπεθύμουν
[47, 16]	ἐκ καινῆς προσκαταστάντων, τό τε	τῶν	συντελειῶν, ἃς πολλὰς μὲν ἐπὶ
[47, 26]	διατριβὰς λανθάνων ἐποιεῖτο. ἦρχε δὲ	τῶν	Σύρων Σέξτος· τούτῳ γὰρ καὶ
[47, 49]	τινας σχόντων ἢ καὶ ἐκ	τῶν	σφαγέων τῶν τε ἐπικεκηρυγμένων ἔτι
[47, 16]	ἀλλ´ ἐπ´ αὐτοῖς αἱ τιμήσεις	τῶν	σφετέρων ἐγένοντο, κἀκ τούτου ὡς
[47, 44]	συμμίξει καὶ τῶν ξιφῶν καὶ	τῶν	σωμάτων διώλλυντο. καὶ οἱ μὲν
[47, 44]	καὶ ἕτεροι τρωθῆναί τι μέρος	τῶν	σωμάτων σφῶν προβάλλοντες ἑτοιμότερον τῷ
[47, 4]	πολὺ ταῖς ψυχαῖς καὶ πρὸ	τῶν	σωμάτων, ὡς καὶ ἐν αὐτοῖς
[47, 17]	πως διέφυγον, ἀλλ´ ὑπό τε	τῶν	τάξεων ἐς στενὸν κατακλειόμενοι καὶ
[47, 5]	τῶν δὲ δὴ φίλων αὐτοῦ	τῶν	τε ἄλλων ἀνθρώπων οὐδεὶς ἐκείνου
[47, 26]	Συρίαν προεπεπόμφει, καὶ ἑτέρους πολλοὺς	τῶν	τε Ἀσιανῶν καὶ τῶν Κιλίκων
[47, 14]	μὲν γὰρ ἐνοίκιον ἐνιαύσιον πασῶν	τῶν	τε ἐν τῷ ἄστει καὶ
[47, 49]	ἢ καὶ ἐκ τῶν σφαγέων	τῶν	τε ἐπικεκηρυγμένων ἔτι ὄντων οἱ
[47, 23]	μέγα τι κακὸν δρᾶσαι, καὶ	τῶν	τε ἐπισήμων τῆς στρατηγίας ἀφαιρεθεὶς
[47, 26]	καὶ λαβὼν παρ´ αὐτοῦ χρήματα,	τῶν	τε ἱππέων συχνούς, οὓς ὁ
[47, 26]	αὐτὸν ζῆν ἐάσειεν· ὡς δὲ	τῶν	τε ὁμοίων τινὲς πρὸς αὐτὸν
[47, 5]	μὲν μόνοι οἱ τοῦ Σύλλου	τῶν	τε περὶ αὐτὸν δυνατῶν ἐχθροὶ
[47, 20]	οὗ ὁ Καῖσαρ ὁ Ὀκταουιανὸς	τῶν	τε πραγμάτων ἀντιλαμβάνεσθαι καὶ τὸ
[47, 17]	προσέτι οἱ μὲν τὰς οὐσίας	τῶν	τελευτώντων ὅλας καὶ ᾔτουν καὶ
[47, 16]	οὐ μὴν ἀλλὰ τὸ μὲν	τῶν	τελῶν τῶν πρότερον μέν ποτε
[47, 21]	τῇ Ῥώμῃ ἐπικράτησιν πράσσειν τι	τῶν	τῇ ἀρχῇ προσηκόντων ἀσθενὴς ἦν.
[47, 13]	νῦν ἔγραψα, ὅτι πολλοὶ μὲν	τῶν	τὸ πρῶτον ἐς τὰ λευκώματα
[47, 12]	τοῖς τινα περισώσασι καὶ διπλάσια	τῶν	τοῖς φονεύσουσι προκειμένων ἐπαγγελλόμενος, καὶ
[47, 36]	πολὺ τῷ πλήθει τῶν ἐναντίων	τῶν	τότε παρόντων καθυπέρτεροι, καὶ διὰ
[47, 40]	δὲ καὶ ἐκ τῶν σημείων	τῶν	τότε συμβάντων σφίσι τεκμήρασθαι ὅτι
[47, 40]	τῶν τοῦ Καίσαρος καὶ ἐκ	τῶν	τοῦ Ἀντωνίου κήπων, ὁμόρων ἀλλήλοις
[47, 40]	στρατοπέδων βοαὶ νυκτὸς ἔκ τε	τῶν	τοῦ Καίσαρος καὶ ἐκ τῶν
[47, 26]	τινὲς πρὸς αὐτὸν συνελέγησαν, καὶ	τῶν	τοῦ Σέξτου στρατιωτῶν ἄλλοτε ἄλλους
[47, 31]	τοῦ Κασσίου ἐπικουρίαν ἐπειγόμενον ἐπεχείρησαν	τῶν	τοῦ Ταύρου διόδων εἶρξαι, προεκλιπόντες
[47, 44]	καὶ πολλαῖς ἔθνησκον, καὶ οὔτε	τῶν	τραυμάτων αἴσθησιν εἶχον, τὸ γὰρ
[47, 31]	τούτου Ταρσεῖς ἐπαίνους τε παρὰ	τῶν	τριῶν ἀνδρῶν (ἐκεῖνοι γὰρ τὰ
[47, 32]	ὡς γὰρ τήν τε συνωμοσίαν	τῶν	τριῶν ἀνδρῶν ἔμαθον καὶ τὰ
[47, 7]	ἀδελφῆς ἐς τὸ θέατρον μόνον	τῶν	τριῶν ἐσελθεῖν διεπράξατο, κἀνταῦθα ἐσπηδήσασα
[47, 21]	περιπλανωμένους, τοὺς δὲ καὶ ἐκ	τῶν	τῷ Δολοβέλλᾳ συνεξελθόντων ὑπολειφθέντας ἢ
[47, 42]	τε τῶν στρατηγῶν καὶ ἀπὸ	τῶν	ὑποστρατήγων τῶν θ´ ὑπομειόνων ἐγένοντο,
[47, 35]	ἔστι μεταξὺ Νέας πόλεως καὶ	τῶν	Φιλίππων· ἡ μὲν γὰρ πρὸς
[47, 9]	συχνοὶ μὲν γὰρ καὶ πρὸς	τῶν	φιλτάτων ἀπώλοντο, συχνοὶ δὲ καὶ
[47, 13]	γὰρ οὔτε τῶν προγραφέντων οὔτε	τῶν	φονευθέντων ἢ καὶ διαφυγόντων οὐδὲ
[47, 14]	καίτοι ταῖς τε γυναιξὶ ταῖς	τῶν	φονευομένων τὰς προῖκας καὶ τοῖς
[47, 17]	παμπληθεῖς γενόμεναι, οὐ τὰ ἆθλα	τῶν	φόνων μέγιστα δὴ δοθέντα, οὐχ
[47, 34]	ἀρετὴν ἔχοντι προσέθεντο, μηδὲν ἔξω	τῶν	χρημάτων ζημιωθέντες. καὶ τοῦτο καὶ
[47, 14]	αὐτοί τε τὰ κάλλιστα καὶ	τῶν	χωρίων καὶ τῶν οἰκοδομημάτων λαμβάνωσι
[47, 17]	δὴ δοθέντα, οὐχ αἱ κτήσεις	τῶν	χωρίων προικιμαῖαι τρόπον τινὰ αὐτοῖς
[47, 6]	τοῦ Σύλλου φονεύσαντάς τινας ὁ	Κάτων	ὁ Μᾶρκος ταμιεύσας ἀπῄτησε πάνθ´
[47, 20]	Καῖσαρ ὁ Ὀκταουιανὸς τῶν τε	πραγμάτων	ἀντιλαμβάνεσθαι καὶ τὸ πλῆθος σφετερίζεσθαι
[47, 28]	κατείρχθη. ~τοιούτων δὲ δὴ τῶν	πραγμάτων	αὐτοῖς ὄντων, ὁ Κάσσιος ἐπελθὼν
[47, 5]	ἐκ γὰρ τῶν πρὸς ἀλλήλους	πραγμάτων	τό τε οἰκειωθέν σφισι καὶ
[47, 10]	τῶν σκύλων καὶ ἐκ τῶν	στιγμάτων,	καὶ ἐκεῖνόν τε ἅμα ἔσωσε
[47, 14]	καὶ τῶν χωρίων καὶ τῶν	οἰκοδομημάτων	λαμβάνωσι καὶ ἐκείνοις ὅσα βούλονται
[47, 47]	τέ σφας παραμυθούμενος καὶ δόσει	χρημάτων	ἀνθ´ ὧν ἀπωλωλέκεσαν ἀνακτησάμενος, ἔς
[47, 16]	τῶν ζώντων ἀποσυλῶντα προσδεόμενοι γὰρ	χρημάτων,	ἅτε πολλὰ μὲν καὶ πολλοῖς
[47, 6]	αὐτῶν ἀπήχθοντο· παμπόλλων τε γὰρ	χρημάτων	δεόμενοι, καὶ οὐκ ἔχοντες ὁπόθεν
[47, 30]	Λαοδικεῖς κακόν τι πλὴν συντελείας	χρημάτων	ἔπαθον. ἀλλ´ οὐδὲ ἄλλος οὐδείς,
[47, 34]	ἔχοντι προσέθεντο, μηδὲν ἔξω τῶν	χρημάτων	ζημιωθέντες. καὶ τοῦτο καὶ οἱ
[47, 47]	ἐσπάνιζον μὲν τῆς τροφῆς καὶ	χρημάτων,	ὅθεν οὐδὲ τοῖς στρατιώταις τι
[47, 16]	τι ἀργύριον πρὸς τὴν τῶν	κτημάτων	ἀξίαν ἐσενεγκεῖν ἐκελεύσθησαν, ἀλλ´ ἐπ´
[47, 25]	τε τούτου καὶ διὰ τῶν	γραμμάτων	ὅτι τὴν πατρίδα μετὰ τοῦ
[47, 23]	ποιῆσαι· ὁ γὰρ Βροῦτος ἐκ	γραμμάτων	τινῶν ἁλόντων προμαθὼν τὸ γενησόμενον
[47, 8]	ἐν τοῖς λευκώμασι χῶραι τῶν	ὀνομάτων	αὐτῶν ὦσιν, ἑτέρους ἀντενέγραψαν. πλήν
[47, 44]	πολλαῖς ἔθνησκον, καὶ οὔτε τῶν	τραυμάτων	αἴσθησιν εἶχον, τὸ γὰρ ἀλγῆσον
[47, 26]	τῶν δήμων καὶ τὰ τῶν	στρατευμάτων	προσεποιήσατο. ἡ δὲ δὴ κατάστασις
[47, 44]	καὶ τῶν ξιφῶν καὶ τῶν	σωμάτων	διώλλυντο. καὶ οἱ μὲν μιᾷ
[47, 44]	ἕτεροι τρωθῆναί τι μέρος τῶν	σωμάτων	σφῶν προβάλλοντες ἑτοιμότερον τῷ λοιπῷ
[47, 4]	ταῖς ψυχαῖς καὶ πρὸ τῶν	σωμάτων,	ὡς καὶ ἐν αὐτοῖς ἤδη
[47, 5]	Σύλλου τῶν τε περὶ αὐτὸν	δυνατῶν	ἐχθροὶ διώλοντο, τῶν δὲ δὴ
[47, 2]	πολλῷ δὲ ἔτι πλείονος ἐκ	τεράτων	δέους αὐτοῖς ὄντος. τά τε
[47, 9]	μὲν γὰρ καὶ πρὸς τῶν	φιλτάτων	ἀπώλοντο, συχνοὶ δὲ καὶ ὑπὸ
[47, 6]	καὶ τοὺς πολεμιωτάτους ἀντὶ τῶν	ἑταιροτάτων,	τοῦτο μὲν ἴσους πρὸς ἴσους,
[47, 23]	ὁμολογίαν ὑπαγαγόμενος, καὶ ὀλίγους τῶν	θρασυτάτων	τοὺς μὲν θανατώσας τοὺς δὲ
[47, 40]	που καὶ ἀεὶ πρὸ τῶν	ἀτοπωτάτων	φιλεῖ προσημαίνειν, πάντα σφίσιν ἀκριβῶς
[47, 11]	ἀπεδείχθη. οὕτως ἔκ τε τῶν	ἀπορωτάτων	πολλοὶ περιγίγνονται καὶ ἐκ τῶν
[47, 24]	πρὸς τὸν Ἀντώνιον ἀπὸ τῶν	εὐεργετῶν	ἀπηυτομόλησεν. ~ὁ δ´ οὖν Βροῦτος
[47, 21]	τὸν Καίσαρα ἐπὶ μεῖζον αἴρεσθαι,	Κρητῶν	μὲν καὶ Βιθυνῶν, ἐφ´ οὓς
[47, 40]	νεκροφάγοι ὑπέρ τε ἐκείνων μόνων	διεφοίτων	καὶ ἐς αὐτοὺς κατέβλεπον, δεινόν
[47, 40]	ἐκ τῶν σημείων τῶν τότε	συμβάντων	σφίσι τεκμήρασθαι ὅτι μέγιστος διαφανῶς
[47, 28]	καὶ αὐτῷ καθ´ ἓν μετὰ	πάντων	αὐτῶν αὐλιζομένῳ ὕδωρ ἐκ τοῦ
[47, 20]	ὑπὸ τῶν ἄλλων σχεδόν τι	πάντων	ἐφ´ οἷς ἐποίησαν, ἐκεῖνοι δὲ
[47, 17]	κατακλειόμενοι καὶ ἀργυρίου δεινῶς σπανίζοντες	πάντων	καὶ αὐτοὶ τρόπον τινὰ ἀπεστεροῦντο.
[47, 22]	ἰσχυρῶς τε αὐτὸν ἐπῄνεσαν καὶ	πάντων	τῶν ἐκεῖ χωρίων ἄρχειν ἐκέλευσαν.
[47, 42]	τῶν ἀντικαθεστώτων σχεῖν, ἄρξαι τε	πάντων	τῶν ὁμοφύλων ἐπιθυμῆσαι, παρῄνουν, καὶ
[47, 2]	χωρὶς ἑκάτερος, μετὰ τῶν στρατιωτῶν	ἁπάντων	ἦλθον, καὶ παραχρῆμα τὰ δόξαντά
[47, 8]	καὶ πλείω χρήματα ἔλαβον ἢ	τελευτησάντων	εὑρήσειν ἤλπισαν· καὶ ἵνα γε
[47, 38]	τῆς Ἰταλίας πειρῶντα, μὴ καὶ	χρονισάντων	αὐτῶν τήν τε Ἰταλίαν καταλάβῃ
[47, 30]	ἄλλος οὐδείς, συχνῶν μετὰ τοῦτο	ἐπιβουλευσάντων	τῷ Κασσίῳ, ἐκολάσθη. ~ἐν ᾧ
[47, 16]	τοῦ τε Πλάγκου τοῦ Λουκίου	ὑπατευσάντων	λευκώματα αὖθις ἐξετέθη, θάνατον μὲν
[47, 16]	ἐπαναχθέντων ἢ καὶ ἐκ καινῆς	προσκαταστάντων,	τό τε τῶν συντελειῶν, ἃς
[47, 47]	τοῖς στρατιώταις τι ἀντὶ τῶν	διαρπασθέντων	ἔδωκαν· καὶ προσέτι καὶ τὴν
[47, 13]	οὔτε τῶν προγραφέντων οὔτε τῶν	φονευθέντων	ἢ καὶ διαφυγόντων οὐδὲ νῦν
[47, 16]	τελῶν τῶν πρότερον μέν ποτε	καταλυθέντων	τότε δὲ αὖθις ἐπαναχθέντων ἢ
[47, 16]	ποτε καταλυθέντων τότε δὲ αὖθις	ἐπαναχθέντων	ἢ καὶ ἐκ καινῆς προσκαταστάντων,
[47, 12]	χρήματα παραπώλοντο, πλεῖστοι δὲ τῶν	ἐπικηρυχθέντων	οὐχ ὅτι περιεγένοντο ἀλλὰ καὶ
[47, 15]	ἀρχὰς τάς τε ἱερωσύνας τῶν	θανατωθέντων	οὐ πρὸς τὸ νομιζόμενον ἐκ
[47, 34]	τε τοξεύματα καὶ ἀκόντια ἅμα	ἀφέντων,	ἐς πᾶν κινδύνου ἀφίκετο. κἂν
[47, 13]	τὸ πρῶτον ἐς τὰ λευκώματα	ἐγγραφέντων	ἀπηλίφησαν, πολλοὶ δὲ ὕστερον ἀντ´
[47, 12]	καὶ πλεῖστοι μὲν τῶν μὴ	προγραφέντων	διά τε ἔχθραν καὶ διὰ
[47, 13]	ἦλθον. ~ἀριθμὸν γὰρ οὔτε τῶν	προγραφέντων	οὔτε τῶν φονευθέντων ἢ καὶ
[47, 3]	αὐτῶν ἐνταῦθα ἔτι ὡς εἰπεῖν	ὄντων	αἵ τε σφαγαὶ ἐκεῖναι αἷς
[47, 42]	ὁμοίως μετὰ τῶν συμμάχων σφῶν	ὄντων,	ἐρρήθη· διήλλαξε δὲ ὅτι οἱ
[47, 40]	ὁμόρων ἀλλήλοις παρὰ τῷ Τιβέριδι	ὄντων,	ἠκούοντο. καὶ προσέτι καὶ κύων
[47, 28]	δὲ δὴ τῶν πραγμάτων αὐτοῖς	ὄντων,	ὁ Κάσσιος ἐπελθὼν τάς τε
[47, 49]	σφαγέων τῶν τε ἐπικεκηρυγμένων ἔτι	ὄντων	οἱ μὲν πλείους ἑαυτοὺς παραχρῆμα
[47, 17]	πλειόνων καὶ ἀχρύσων καὶ ἀναργύρων	ὄντων,	τῶν δὲ λοιπῶν μὴ τολμώντων
[47, 42]	ἐς τὸ ἔπειτα ἁρμόζοντα αὐτῶν	λεγόντων,	οἷα ἄν τινες ἔν τε
[47, 13]	οὔτε τῶν φονευθέντων ἢ καὶ	διαφυγόντων	οὐδὲ νῦν ἔγραψα, ὅτι πολλοὶ
[47, 9]	ὃν ὁ ἕτερος περιγενέσθαι ἤθελε,	σπουδαζόντων,	πολλὰ καὶ ποικίλα συνέβαινεν, ὥς
[47, 37]	καὶ τοῦ Ἀντωνίου πάνυ συμβαλεῖν	σπουδαζόντων·	ταῖς τε γὰρ δυνάμεσι μᾶλλον
[47, 21]	καὶ ἐκ τῶν τῷ Δολοβέλλᾳ	συνεξελθόντων	ὑπολειφθέντας ἢ διὰ νόσον ἢ
[47, 10]	ὃν ἐβούλοντο πεφονευκέναι, ὁ δὲ	ἀπελθόντων	αὐτῶν ἑτέρωσε διέφυγε. τοῦτο δὲ
[47, 33]	φοβηθέντες μὴ καὶ αὐτοί τε	ἀπελθόντων	σφῶν ταράξωσί τι καὶ τοὺς
[47, 21]	πράσσειν τι τῶν τῇ ἀρχῇ	προσηκόντων	ἀσθενὴς ἦν. ὅ τε Οὐατίνιος
[47, 23]	γὰρ Βροῦτος ἐκ γραμμάτων τινῶν	ἁλόντων	προμαθὼν τὸ γενησόμενον ὑπεξήγαγεν αὐτόν,
[47, 34]	καὶ πῦρ ἐς τὰς μηχανὰς	ἐμβαλόντων,	τά τε τοξεύματα καὶ ἀκόντια
[47, 34]	πολιορκίαν κατέκλεισε. καὶ αὐτῶν ἐξαίφνης	ἐκδραμόντων	καὶ πῦρ ἐς τὰς μηχανὰς
[47, 49]	ἐδούλευες τύχῃ" παρεκάλεσέ τινα τῶν	συνόντων,	ἵνα αὐτὸν ἀποκτείνῃ. καὶ αὐτοῦ
[47, 38]	τε οὐδὲν ἧττον ἢ τῶν	συνόντων	σφίσι διεσκόπουν, καὶ ἐπεθύμουν ἑκατέροις
[47, 19]	πράγματα ἐπὶ μακρότερον ταῖς τῶν	ἀρξόντων	διαδοχαῖς κρατυνόμενοι. ~πράξαντες δὲ ταῦτα,
[47, 3]	ὑπερβολήν, ὥς γε καὶ ἐδόκει,	λιπόντων,	οὐκ ὀλίγα αὐτοῖς συνηνέχθη. ~ἐπὶ
[47, 36]	πλήθει τῶν ἐναντίων τῶν τότε	παρόντων	καθυπέρτεροι, καὶ διὰ τοῦτο τό
[47, 28]	καὶ τῇ γερουσίᾳ περὶ τῶν	παρόντων	ὅμοια τῷ Βρούτῳ ἐπέστειλε. καὶ
[47, 17]	ἐς τὰ τῶν ζώντων ἔτι	γερόντων	τε καὶ ἀτέκνων γένη ἐσεβιάζοντο.
[47, 48]	πλεῖστον ἀγωνισάμενον ἡττήθη, κἀκ τούτου	πεσόντων	πολλῶν καὶ τὸ ἱππικόν, καίτοι
[47, 11]	περιγίγνονται καὶ ἐκ τῶν θαρσούντως	ἐχόντων	οὐκ ἐλάττους ἀπόλλυνται· καὶ διὰ
[47, 17]	λοιπῶν μὴ τολμώντων ὡς καὶ	ἐχόντων	τι ἀγοράσαι, ἵνα μὴ καὶ
[47, 49]	τῶν πρώτων τῶν ἀρχάς τινας	σχόντων	ἢ καὶ ἐκ τῶν σφαγέων
[47, 9]	πρὸς τὸ ἴδιον συμφέρον πάντα	ποιούντων,	καὶ μήτε τοὺς αὐτοὺς ἐχθροὺς
[47, 38]	τε τριβῇ βαρυνόμενα καὶ τῶν	ἀντιπολεμούντων	καταφρονήσαντα, ὅτι τὸ καθάρσιον τὸ
[47, 15]	τε τὴν στρατηγίαν αὐτοῦ τῶν	ἀγορανομούντων	τινὰ ἐσήγαγον· καὶ πάντας μετὰ
[47, 2]	καὶ ἡ ἐσθὴς ὡς καὶ	εὐδαιμονούντων	σφῶν μετεβλήθη, καίπερ πολλοῦ μὲν
[47, 30]	τῆς μὲν Ἀντιοχείας ὑπὸ τῶν	ἐμφρουρούντων	αὐτὴν ἀπεκρούσθη, τὴν δὲ δὴ
[47, 16]	φέροντα, τὰς δὲ οὐσίας τῶν	ζώντων	ἀποσυλῶντα προσδεόμενοι γὰρ χρημάτων, ἅτε
[47, 17]	δὲ καὶ ἐς τὰ τῶν	ζώντων	ἔτι γερόντων τε καὶ ἀτέκνων
[47, 17]	ὄντων, τῶν δὲ λοιπῶν μὴ	τολμώντων	ὡς καὶ ἐχόντων τι ἀγοράσαι,
[47, 17]	οἱ μὲν τὰς οὐσίας τῶν	τελευτώντων	ὅλας καὶ ᾔτουν καὶ ἐλάμβανον,
[47, 46]	Βροῦτον ἐσφάλθαι καί τινας τῶν	κεκρατηκότων	ἐφ´ ἑαυτὸν ἐπιέναι, ἐπειχθῆναι πρὸς
[47, 31]	ἐλπίδα ἀντιλήψεσθαί τι ἀντὶ τῶν	ἀπολωλότων	ἔλαβον· ἥ τε Κλεοπάτρα διὰ
[47, 5]	ἄλλον, καὶ ἐκ τῆς τῶν	γεγονότων	ὀργῆς τῆς τε ἔπειτα ὑποψίας
[47, 44]	περιχαρείας ἤλπιζε. καὶ ὁ ἀεὶ	πίπτων	ἔς τε τὸ ἀναίσθητον καθίστατο
[47, 6]	τούς τε φιλτάτους ἀντὶ τῶν	ἐχθίστων	ἀλλήλοις προέβαλλον, καὶ τοὺς πολεμιωτάτους
[47, 9]	συχνοὶ δὲ καὶ ὑπὸ τῶν	ἐχθίστων	ἐσώθησαν. ἄλλοι σφᾶς αὐτοὺς ἀπέκτειναν,
[47, 37]	ἠπείχθη καίπερ καὶ τότε ἔτι	ἀρρωστῶν.	κἀκ τούτου ἀνεθάρσησαν μὲν οἱ
[47, 39]	ἑαυτοῦ κρείττων τε ἅμα καὶ	ἥττων	γενόμενος καὶ ἔσφηλεν ἑαυτὸν καὶ
[47, 39]	ἦν) ἀλλ´ αὐτός τε ἑαυτοῦ	κρείττων	τε ἅμα καὶ ἥττων γενόμενος
[47, 37]	τρία στρατεύματα συνήγαγον. ἀντικαθημένων δὲ	αὐτῶν	ἀλλήλοις ἐκδρομαὶ μὲν καὶ ἀντεπέξοδοι
[47, 39]	γὰρ ἄν τις ἄλλο περὶ	αὐτῶν	ἀμφοτέρωθεν μαχεσαμένων εἴποι ἢ ὅτι
[47, 13]	ἀπηλίφησαν, πολλοὶ δὲ ὕστερον ἀντ´	αὐτῶν	ἀντενεγράφησαν, καὶ τούτων τε οὐκ
[47, 15]	ἐθνῶν ἔστειλαν, ἑτέρους δὲ ἀντ´	αὐτῶν	ἀντικατέστησαν. νόμους τε τοὺς μὲν
[47, 48]	πράξας δὲ τοῦτο ἐξωπλίσατο. καὶ	αὐτῶν	ἀντιπαρατεταγμένων ἤδη ἀετοὶ δύο ὑπὲρ
[47, 6]	τοὺς εὐπόρους, εἰ καὶ μηδενὶ	αὐτῶν	ἀπήχθοντο· παμπόλλων τε γὰρ χρημάτων
[47, 19]	ἑνὶ ἑκάστῃ χρῆσθαι, ὅτι τις	αὐτῶν	ἀπὸ δείπνου πρὸς ἑσπέραν οἴκαδε
[47, 28]	αὐτῷ καθ´ ἓν μετὰ πάντων	αὐτῶν	αὐλιζομένῳ ὕδωρ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ
[47, 14]	ἔχοντας τὸ ἥμισυ τῶν προσόδων	αὐτῶν	ἀφείλοντο. καὶ προσέτι καὶ τοὺς
[47, 20]	τοῦ Ἀριστογείτονος, ὡς καὶ ζηλωταῖς	αὐτῶν	γενομένοις, ἐψηφίσαντο. ~κἀν τούτῳ πυθόμενοι
[47, 16]	καὶ ἐπὶ τοῖς γιγνομένοις δι´	αὐτῶν	δαπανῶντες, πολλῷ δὲ ἔτι πλείω
[47, 1]	ἀποκτείνας, τὴν νίκην κατ´ ἀμφοτέρων	αὐτῶν	ἔδωκε. ~καὶ οἱ μὲν οὕτως
[47, 33]	γὰρ ἀντέστησάν οἱ, καὶ εὔνοιαν	αὐτῶν	ἐκ τῆς διατριβῆς ἣν ἐκεῖ
[47, 5]	ἐκείνοις, ὡς καὶ σφαγῆναι πρὸς	αὐτῶν,	ἐληλύθει· τὰ δὲ δὴ κοινὰ
[47, 34]	Μυρεῖς ἐποίησαν, ἐπειδὴ τὸν στρατηγὸν	αὐτῶν	ἐν τῷ ἐπινείῳ λαβὼν ἀπέλυσε.
[47, 3]	τῆς Ὁμονοίας παμπληθεῖς ἱδρύθησαν. ~καὶ	αὐτῶν	ἐνταῦθα ἔτι ὡς εἰπεῖν ὄντων
[47, 34]	δὲ ἐς πολιορκίαν κατέκλεισε. καὶ	αὐτῶν	ἐξαίφνης ἐκδραμόντων καὶ πῦρ ἐς
[47, 18]	τοὺς μὲν ἄλλους τοὺς ἀμελήσαντας	αὐτῶν	ἐπαράτους τῷ τε Διὶ καὶ
[47, 3]	ἀπεκτίννυντο, καὶ αἵ τε κεφαλαὶ	αὐτῶν	ἐπὶ τὸ βῆμα αὖθις ἀνετίθεντο,
[47, 47]	ἀνακτησάμενος, ἔς τε τὴν ταφρείαν	αὐτῶν	ἐπιτηδειοτέραν οὖσαν μετεστρατοπεδεύσατο, καὶ ἐκεῖθεν
[47, 8]	ἀλλὰ καὶ τοὺς ἐπικουρῆσαί τινι	αὐτῶν	ἐπιχειρήσαντας ἔκτεινε. τάς τε κεφαλάς
[47, 6]	τινα ἀποκτείνῃ, προηγόρευσαν ὅτι οὐδένα	αὐτῶν	ἐς τὰ δημόσια γράμματα ἐσγράψουσι.
[47, 4]	προτέρων ἔργων καὶ τῇ ἀπ´	αὐτῶν	ἐς τὸ καινῶσαί πως τὰ
[47, 26]	προσπέμπων τινὰ τρόπον οὕτω τινὰς	αὐτῶν	ἐσφετερίσατο ὥστε καὶ αὐτόχειρας τοῦ
[47, 10]	ἐβούλοντο πεφονευκέναι, ὁ δὲ ἀπελθόντων	αὐτῶν	ἑτέρωσε διέφυγε. τοῦτο δὲ ἄλλος
[47, 14]	ταῖς ἀρχαῖς ταῖς τε ἱερωσύναις	αὐτῶν	ἐτίμων. ὅπως γὰρ ἀδεῶς αὐτοί
[47, 5]	τιθέμενοι οὔτε τὸν ἑαυτοῦ τις	αὐτῶν	ἐχθρὸν τιμωρήσασθαι, φίλον ἑτέρου ὄντα,
[47, 5]	σφαγαῖς οὐχ ὅπως οἱ ἐχθροὶ	αὐτῶν	ἢ καὶ οἱ πλούσιοι, ἀλλὰ
[47, 30]	Λαοδίκειαν ἀμαχεὶ διὰ τὴν φιλίαν	αὐτῶν,	ἣν πρὸς τὸν Καίσαρα τὸν
[47, 12]	καὶ κατῆλθον αὖθις, καί τινες	αὐτῶν	καὶ ἀρχὰς ἔσχον. ἡ δ´
[47, 40]	τινα καὶ λόγια καὶ πρὸ	αὐτῶν	καὶ ἐπ´ αὐτοῖς ἐς τὴν
[47, 5]	τοὺς αὐτοὺς καὶ φίλους τινὶ	αὐτῶν	καὶ ἐχθροὺς πάντως γεγονέναι ὥστε,
[47, 35]	δὴ καὶ τοῦ διὰ μέσου	αὐτῶν	καὶ τάφρῳ καὶ σταυρώματι περιληφθέντος
[47, 32]	ἔμαθον καὶ τὰ πραττόμενα ὑπ´	αὐτῶν	κατὰ σφῶν ᾔσθοντο, συνῆλθόν τε
[47, 47]	ποταμὸν παρατρέψας πολὺ τοῦ ἐρύματος	αὐτῶν	κατέκλυσεν. ὁ δὲ δὴ Καῖσαρ
[47, 44]	στήθη ἔτυπτον. ἄλλοι τῶν ξιφῶν	αὐτῶν	λαμβανόμενοι τὰ σφέτερα ὡς καὶ
[47, 42]	καὶ ἐς τὸ ἔπειτα ἁρμόζοντα	αὐτῶν	λεγόντων, οἷα ἄν τινες ἔν
[47, 40]	ποταμοί τε ἐν τῇ χώρᾳ	αὐτῶν	οἱ μὲν παντάπασιν ἐξέλιπον οἱ
[47, 8]	τε ἀνοσιωτάτης καὶ τῆς οἰκτροτάτης	αὐτῶν	ὄψεως ἐνεπίμπλατο. καὶ ἥ γε
[47, 13]	τέλος, ὡς τό τε πεπλασμένον	αὐτῶν	πᾶν αἱ συμφοραὶ ἐξενίκων, καὶ
[47, 39]	ταῖς ἀρεταῖς τῶν μαχεσαμένων διήνεγκεν	αὐτῶν	(πολλῷ γὰρ καὶ πλείους καὶ
[47, 2]	ἀνιόντα ὤφθη, κτύπος τε ἀπ´	αὐτῶν	πολὺς ἠκούσθη, καὶ ἐν τοῖς
[47, 1]	καὶ τὸν ὄλεθρον τὸν ἀπ´	αὐτῶν	προέδειξεν. ἐκείνοις μὲν οὖν ταῦτα
[47, 17]	ἀπέλαβον, ἄλλως τε καὶ ἐλαχίστου	αὐτῶν	πωλουμένων; τοῦτο μὲν γὰρ πολλῶν
[47, 38]	Ἰταλίας πειρῶντα, μὴ καὶ χρονισάντων	αὐτῶν	τήν τε Ἰταλίαν καταλάβῃ καὶ
[47, 19]	τε ἐπιτηδείους σφίσιν ἅμα δι´	αὐτῶν	τιμῶντες, καὶ τὰ πράγματα ἐπὶ
[47, 26]	Σκιπίωνός οἱ πεμφθέντα, καὶ ἐξ	αὐτῶν	τόν τε Καίσαρα ἐν τῇ
[47, 2]	καίπερ πολλοῦ μὲν καὶ ἐξ	αὐτῶν	τῶν πραττομένων, πολλῷ δὲ ἔτι
[47, 33]	ἅτε καὶ τοῖς ὅπλοις πολὺ	αὐτῶν	ὑπερέχοντες καὶ ταῖς εὐεργεσίαις ἀφθόνως
[47, 46]	ἀπεστάλκει ἀνέστρεψε, καὶ σχολῇ μετ´	αὐτῶν	ὡς οὐδενὸς ἐπείγοντος, ἅτε μηδενὸς
[47, 8]	τοῖς λευκώμασι χῶραι τῶν ὀνομάτων	αὐτῶν	ὦσιν, ἑτέρους ἀντενέγραψαν. πλήν γε
[47, 15]	καὶ πρὸς τὸ ἐπιθύμημα τὸ	ἑαυτῶν	διῆγον, ὥστε χρυσὸν τὴν τοῦ
[47, 44]	χωροῦντες καὶ μηδεμίαν ἔτ´ ἀσφάλειαν	ἑαυτῶν	ποιούμενοι, ἀλλ´ ἐπιθυμίᾳ τοῦ τοὺς
[47, 25]	Σαδάλου γενομένην παρέλαβεν (ἄπαις γὰρ	τελευτῶν	τοῖς Ῥωμαίοις αὐτὴν κατέλιπε) καὶ
[47, 16]	ὁποσονοῦν ἔτι οὐ μόνον τῶν	βουλευτῶν	ἢ καὶ τῶν ἱππέων, ἀλλὰ
[47, 3]	μόνα λευκώματα, χωρὶς μὲν τῶν	βουλευτῶν	χωρὶς δὲ τῶν ἄλλων, ἐξετέθη.
[47, 28]	Λουκίου Σταΐου Μούρκου αὖθις κατείρχθη.	~τοιούτων	δὲ δὴ τῶν πραγμάτων αὐτοῖς
[47, 21]	μὲν οὖν Ἑλληνικὸν ἀπονητότατα ἐκ	τούτων,	ἅτε μηδὲ δύναμίν τινα ἀξιόλογον
[47, 30]	τὸν πρότερον εἶχον, προσεποιήσατο. κἀκ	τούτων	ἡμέρας τινὰς ἰσχύσας (τά τε
[47, 48]	ἀπεχώρησε· δείσας δ´ οὖν ἐκ	τούτων	ὁ Βροῦτος μὴ καὶ ἐπὶ
[47, 13]	ὕστερον ἀντ´ αὐτῶν ἀντενεγράφησαν, καὶ	τούτων	τε οὐκ ὀλίγοι διεσώθησαν καὶ
[47, 28]	καὶ συνετάραξαν, ὥστε τινὰς ἐκ	τούτων	τήν τε ἰσχὺν αὐτοῦ τὴν
[47, 17]	πάντα ἐπιπράσκετο. ὥστε τῶν μὲν	ἰδιωτῶν	οὐδεὶς οὐδέν, ὅ τι καὶ
[47, 26]	συνελέγησαν, καὶ τῶν τοῦ Σέξτου	στρατιωτῶν	ἄλλοτε ἄλλους ἐς φυλακὴν τῆς
[47, 2]	ἐκεῖνοι, χωρὶς ἑκάτερος, μετὰ τῶν	στρατιωτῶν	ἁπάντων ἦλθον, καὶ παραχρῆμα τὰ
[47, 6]	ὁπόθεν ἄλλοθεν τὰς ἐπιθυμίας τῶν	στρατιωτῶν	ἀποπληρώσωσι, κοινήν τινα κατὰ τῶν
[47, 49]	αὐτοῦ τὸ μὲν πλῆθος τῶν	στρατιωτῶν	αὐτίκα ἀδείας σφίσι κηρυχθείσης μετέστη,
[47, 48]	οἱ ἐναντίοι τοὺς ζωγρηθέντας τῶν	στρατιωτῶν	αὐτοῦ ἀπεκτόνεσαν. πράξας δὲ τοῦτο
[47, 47]	ἐμβάλῃ· τοὺς δὲ λοιποὺς τῶν	στρατιωτῶν	αὐτοῦ παραλαβών, καὶ λόγοις τέ
[47, 43]	οἱ τόν τε θυμὸν τῶν	στρατιωτῶν	ἐπεγείροντες καὶ ἐπὶ τὴν σύνοδον
[47, 38]	(ὅσον γὰρ τῇ ῥώμῃ τῶν	στρατιωτῶν	ἠλαττοῦντο, τοσοῦτον τῷ πλήθει ἐπλεονέκτουν)
[47, 31]	δὲ τοῦτο τὴν ὀλιγότητα τῶν	στρατιωτῶν	κατανοήσαντες οὔτε τῇ πόλει αὐτὸν
[47, 49]	καὶ μαθὼν ὅτι τινὲς τῶν	στρατιωτῶν	τοῖς νικήσασιν ὡμολογήκασιν, οὐδεμίαν ἔτ´
[47, 23]	πρὶν ἐνεωτέρισεν, ὥστε καὶ τῶν	στρατιωτῶν	τοὺς μὲν ἀλλήλοις ἐς χεῖρας
[47, 14]	τὸ μὲν οὖν πλῆθος τῶν	στρατιωτῶν	τούτοις ἀνηρτῶντο, τῶν δὲ δὴ
[47, 34]	καὶ παράγων ἕνα ἕκαστον τῶν	πρώτων	ἀπεκήρυττεν, εἴ πως διά γε
[47, 3]	οὐκ ἀναμὶξ τὰ ὀνόματα τῶν	πρώτων	τοῖς πολλοῖς ἀλλὰ χωρὶς ἐξετέθη,
[47, 49]	ἀπέθανε. τῶν δὲ ἀνδρῶν τῶν	πρώτων	τῶν ἀρχάς τινας σχόντων ἢ
[47, 42]	σφαγέας τιμωρήσασθαι καὶ τὰ τῶν	ἀντικαθεστώτων	σχεῖν, ἄρξαι τε πάντων τῶν
[47, 41]	καὶ ἵνα ἀναλάβῃ τι ὧν	δικτατορεύων	αὐτὸς ἐφόρει· καὶ διὰ τοῦτο
[47, 29]	Συρίας ἄρχειν καὶ τὴν ἔξοδον	ὑπατεύων	ἐπεποίητο, χρόνιος δὲ διά τε
[47, 40]	ὄντων, ἠκούοντο. καὶ προσέτι καὶ	κύων	κυνὸς σῶμα πρὸς τὸ Δημήτριον
[47, 30]	χρήμασι τοῖς παρ´ αὐτῆς ἐλθοῦσιν	ἰσχύων,	μέχρις οὗ ὁ Στάιος τό
[47, 3]	ποτε ὁ Σύλλας ἐκ τῶν	προγραφῶν	ἐκέχρητο ἐπανήχθησαν, καὶ ἡ πόλις
[47, 44]	τὰ στήθη ἔτυπτον. ἄλλοι τῶν	ξιφῶν	αὐτῶν λαμβανόμενοι τὰ σφέτερα ὡς
[47, 44]	δὲ δὴ συμμίξει καὶ τῶν	ξιφῶν	καὶ τῶν σωμάτων διώλλυντο. καὶ
[47, 17]	πραχθῆναι, ἐγένετο· τῷ γὰρ βουλομένῳ	σφῶν	ἐδόθη, πάσης τῆς οὐσίας ἐκστάντι,
[47, 8]	ἐπιχειρήσαντας ἔκτεινε. τάς τε κεφαλάς	σφων,	εἰ καὶ σιτούμενος ἐτύγχανεν, ἐπεσκόπει,
[47, 16]	δέκατον τῆς οὐσίας παρ´ ἑκάστου	σφῶν	ἐπράχθη, ἔργῳ δὲ οὐδὲ τὸ
[47, 32]	τὰ πραττόμενα ὑπ´ αὐτῶν κατὰ	σφῶν	ᾔσθοντο, συνῆλθόν τε ἐκεῖ καὶ
[47, 44]	δὲ ὡς ἥ τε ὁρμή	σφων	ηὐξήθη καὶ ὁ θυμὸς ἐφλέγμηνεν,
[47, 42]	τε τὸ χωρίον τὸ μεταίχμιόν	σφων	καθάπερ ἀγωνισταί τινες σχολῇ προῆλθον,
[47, 33]	μεγέθει τῶν νεῶν τὴν ἐμπειρίαν	σφῶν	κρατήσας, ἐνίκησε· καὶ μετὰ τοῦτο
[47, 2]	ἡ ἐσθὴς ὡς καὶ εὐδαιμονούντων	σφῶν	μετεβλήθη, καίπερ πολλοῦ μὲν καὶ
[47, 47]	ἐναντίους ἐλύπει καὶ τῷ στρατοπέδῳ	σφῶν	νυκτὸς προσέμισγε. μάχῃ μὲν γὰρ
[47, 44]	θάνατος προελάμβανεν, οὔτε τοῦ ὀλέθρου	σφῶν	ὀλοφυρμὸν ἐποιοῦντο, ἐς γὰρ τὸ
[47, 42]	ἀμφοτέρωθεν ὁμοίως μετὰ τῶν συμμάχων	σφῶν	ὄντων, ἐρρήθη· διήλλαξε δὲ ὅτι
[47, 14]	θηλείαις τὸ εἰκοστὸν τῆς ἑκάστου	σφῶν	οὐσίας δώσειν, ὡς καὶ δὴ
[47, 18]	δὴ βουλευτὰς τούς τε υἱεῖς	σφων	πέντε καὶ εἴκοσι μυριάδας ὀφλισκάνειν.
[47, 39]	γὰρ καὶ πλείους καὶ ἀμείνους	σφῶν	πολλαχόθι ἠγωνίσαντο) ἀλλ´ ὅτι περί
[47, 44]	τρωθῆναί τι μέρος τῶν σωμάτων	σφῶν	προβάλλοντες ἑτοιμότερον τῷ λοιπῷ ἐχρῶντο.
[47, 33]	μὴ καὶ αὐτοί τε ἀπελθόντων	σφῶν	ταράξωσί τι καὶ τοὺς ἄλλους
[47, 37]	τῆς θαλάσσης, ἅτε τοῦ ναυτικοῦ	σφων	τῷ Σέξτῳ προσπολεμοῦντος, μὴ κρατεῖν.
[47, 27]	παραλαβεῖν δυνάμενοι, ἀσπόνδῳ διοκωχῇ πρὸς	συμμάχων	ἐπαγωγὴν διελύθησαν. καὶ Ἀντιστίῳ μὲν
[47, 42]	Ῥωμαίων ἀμφοτέρωθεν ὁμοίως μετὰ τῶν	συμμάχων	σφῶν ὄντων, ἐρρήθη· διήλλαξε δὲ
[47, 23]	τε ἀδείᾳ καὶ ἐν τιμῇ	ἔχων,	ἀλλ´ ἐς τοὺς τοῦ Βρούτου
[47, 34]	πολλοὶ ἦσαν) ἔπεμψέ σφισιν, ἐλπίδα	ἔχων	δι´ ἐκείνων αὐτοὺς προσάξεσθαι· ἐπεὶ
[47, 47]	ἐν τῷ χρόνῳ κατεργάσεσθαί σφας	ἔχων	θορυβεῖν τε αὐτοὺς ἄλλως καὶ
[47, 2]	τὰ δόξαντά σφισι διὰ τῶν	δημάρχων	ἐνομοθέτησαν. ἃ γὰρ ἐπέταττον καὶ
[47, 12]	ἀποστερηθείς, περιεβάλετο, καὶ τὴν Σικελίαν	κατασχών,	ἔπειθ´ ὡς καὶ ἐκείνῳ ἐπεκηρύχθη