Chapitres |
[12] |
τὴν
ἐκείνου
λέξιν·
ἄλλος
παρὰ
|
τὸ |
ἀναίτιον
ὡς
αἴτιον,
οἷον
τῷ |
[7] |
ἀναγκαῖον
ἑκάτερον
αὐτῶν
ἑκατέρῳ
τούτων
|
τὸ |
αὐτὸ
εἶναι.
τίς
δ´
ἐστὶ |
[12] |
τοῦ
νόμου
τοὺς
ὑπευθύνους
στεφανοῦν.
|
τὸ |
γὰρ
ἐκ
τῶν
πρὸς
ἄλληλα |
[12] |
ἅμα
ἢ
μετὰ
τοῦτο
γεγονέναι.
|
τὸ |
γὰρ
μετὰ
τοῦτο
ὡς
διὰ |
[5] |
~Ἀριστοτέλης
πατρὸς
μὲν
ἦν
Νικομάχου
|
τὸ |
γένος
καὶ
τὴν
τέχνην
ἀναφέροντος |
[7] |
γὰρ
τὸ
μὲν
παράδειγμα
ἐπαγωγή,
|
τὸ |
δ´
ἐνθύμημα
συλλογισμός,
τὸ
δὲ |
[11] |
πώποτε
ἐναντία
ἐπράξατε
Θηβαίους
ἀναμιμνῄσκοντες.
|
τὸ |
δ´
οὖν
κεφάλαιον,
ἠξίουν,
ὧν |
[7] |
ἀναλυτικοῖς
τὸ
μὲν
ἐπαγωγή
ἐστι,
|
τὸ |
δὲ
συλλογισμός,
τὸ
δὲ
φαινόμενος |
[7] |
ἐπαγωγή
ἐστιν,
ἐνταῦθα
δὲ
παράδειγμα·
|
τὸ |
δὲ
τινῶν
ὄντων
ἕτερόν
τι |
[7] |
ἐπαγωγή,
τὸ
δ´
ἐνθύμημα
συλλογισμός,
|
τὸ |
δὲ
φαινόμενον
φαινόμενος
συλλογισμός·
καλῶ |
[7] |
ἐπαγωγή
ἐστι,
τὸ
δὲ
συλλογισμός,
|
τὸ |
δὲ
φαινόμενος
συλλογισμός,
καὶ
ἐνταῦθ´ |
[11] |
δὲ
ἀφαιρεῖσθε.
καὶ
πάλιν
πρὸς
|
τὸ |
διὰ
Θηβαίων
διἱέναι
Φίλιππον
εἰς |
[12] |
ἔστιν,
εἰ
ὥσπερ
τῷ
δήμῳ
|
τὸ |
δοῦναι,
οὕτως
καὶ
τῷ
ὑπευθύνῳ |
[8] |
τῆς
πόλεως,
ὥςπερ
εἴ
τις
|
τὸ |
ἔαρ
ἐκ
τοῦ
ἐνιαυτοῦ
ἐξέλοι |
[7] |
καὶ
ὅτι
ἑκάτερον
ἔχει
ἀγαθὸν
|
τὸ |
εἶδος
τῆς
ῥητορείας·
καθάπερ
γὰρ |
[12] |
φεύγοντος
γραφήν·
ἐν
ταύτῃ
γὰρ
|
τὸ |
ζητούμενον
ἦν
οὐ
τὸ
κοινόν, |
[8] |
ἀπίθανον
ἐπιχείρησιν
εἰσάγων,
βιαζόμενος
δὲ
|
τὸ |
κακουργότατον
τῶν
ἐπιχειρημάτων
ποιεῖν
πιθανώτερον, |
[12] |
ἄλληλα·
εἰ
γὰρ
θατέρῳ
ὑπάρχει
|
τὸ |
καλῶς
ἢ
δικαίως
ποιῆσαι,
θατέρῳ |
[12] |
ὠνεῖσθαι.
καὶ
εἰ
τῷ
πεπονθότι
|
τὸ |
καλῶς
καὶ
δικαίως
ὑπάρχει,
τῷ |
[12] |
γὰρ
τὸ
ζητούμενον
ἦν
οὐ
|
τὸ |
κοινόν,
εἰ
τιμῶν
καὶ
στεφάνων |
[12] |
ὁ
φιλόσοφος
γέγραφεν,
ἐν
ᾗ
|
τὸ |
κυριώτατον
τῆς
ἀμφισβητήσεως
κεφάλαιον
ἦν |
[12] |
δοῦναι,
οὕτως
καὶ
τῷ
ὑπευθύνῳ
|
τὸ |
λαβεῖν
τὸν
στέφανον
ἐξῆν.
ἐγὼ |
[7] |
καθάπερ
καὶ
ἐν
τοῖς
ἀναλυτικοῖς
|
τὸ |
μὲν
ἐπαγωγή
ἐστι,
τὸ
δὲ |
[7] |
καὶ
ἐπαγωγῆς
εἴρηται
πρότερον,
ὅτι
|
τὸ |
μὲν
ἐπὶ
πολλῶν
καὶ
ὁμοίων |
[7] |
καὶ
ἐνταῦθ´
ὁμοίως·
ἔστι
γὰρ
|
τὸ |
μὲν
παράδειγμα
ἐπαγωγή,
τὸ
δ´ |
[11] |
Θεόφραστος
Ἁλαιεύς:
ἐπὶ
τούτου
Φίλιππος
|
τὸ |
μὲν
πρῶτον
ἀναπλεύσας
Περίνθῳ
προσέβαλεν, |
[10] |
Χερρονήσῳ
στρατιωτῶν,
ἵνα
μὴ
διαλυθῇ
|
τὸ |
μετὰ
Διοπείθους
ξενικόν,
ἀρχὴν
ἔχουσαν |
[8] |
ἐπιχειρημάτων
ποιεῖν
πιθανώτερον,
ὅτι
καὶ
|
τὸ |
μὴ
εἰκὸς
γίνεταί
ποτε
εἰκός, |
[2] |
καὶ
σὺ
παρέσχου
ῥοπὴν
εἰς
|
τὸ |
μὴ
παρέργως
ἐξετάσαι
τὴν
ἀλήθειαν, |
[6] |
ὧν
οὐδὲν
δέομαι
μεμνῆσθαι
κατὰ
|
τὸ |
παρόν,
ἃ
τέθηκεν
ἐν
τῇ |
[12] |
πεπονθέναι,
καὶ
εἰ
κελεῦσαι,
καὶ
|
τὸ |
πεποιηκέναι·
οἷον
ὡς
ὁ
τελώνης |
[12] |
καλῶς
ἢ
δικαίως
ποιῆσαι,
θατέρῳ
|
τὸ |
πεπονθέναι,
καὶ
εἰ
κελεῦσαι,
καὶ |
[12] |
ὑπὲρ
Κτησιφῶντος
τοῦ
παρασχόντος
Δημοσθένει
|
τὸ |
περὶ
τοῦ
στεφάνου
ψήφισμα
καὶ |
[7] |
ἢ
καθόλου
ἢ
ὡς
ἐπὶ
|
τὸ |
πολύ,
ἐκεῖ
μὲν
συλλογισμός,
ἐνταῦθα |
[1] |
γενόμενος
ἐπιμελεστέρας
ᾤμην
δεῖσθαι
σκέψεως
|
τὸ |
πρᾶγμα,
μή
ποτε
λέληθέ
με |
[11] |
ἐκείνου
λέξεως
τὰ
συντείνοντα
πρὸς
|
τὸ |
πρᾶγμα·
Οὕτως
διαθεὶς
Φίλιππος
τὰς |
[2] |
σημείοις
μηδὲ
εἰκόσι
μηδ´
ἀλλοτρίαις
|
τὸ |
πρᾶγμα
πιστώσασθαι
μαρτυρίαις,
ἐπειδὴ
τούτων |
[6] |
ἐναντίων·
ὥςτε
ἐὰν
μὴ
κατὰ
|
τὸ |
προσῆκον
αἱ
κρίσεις
γίνωνται,
ἀνάγκη |
[12] |
εἰ
γὰρ
μηδ´
ὑμῖν
αἰσχρὸν
|
τὸ |
πωλεῖν,
οὐδὲ
ἡμῖν
τὸ
ὠνεῖσθαι. |
[1] |
παρεσκευασμένον,
πρὶν
εἰς
ὄχλον
ἐκδοῦναι
|
τὸ |
σύνταγμα,
μεταβαλεῖν
πείσαιμι
τὴν
δόξαν. |
[7] |
τι
διὰ
ταῦτα
συμβαίνειν
παρὰ
|
τὸ |
ταῦτ´
εἶναι
ἢ
καθόλου
ἢ |
[11] |
τὴν
ἐκκλησίαν,
προσῆγον
ἐκείνους
διὰ
|
τὸ |
τὴν
τῶν
συμμάχων
τάξιν
ἐκείνους |
[12] |
ἂν
ἁρμόττῃ.
ἐνίοτε
γὰρ
διαφωνεῖ
|
τὸ |
τοιοῦτον,
ὥςπερ
ἐν
τῷ
Ἀλκμαίωνι |
[6] |
ἐστὶν
ἡ
ῥητορικὴ
διά
γε
|
τὸ |
φύσει
εἶναι
κρείττω
τἀληθῆ
καὶ |
[4] |
λόγον
Εὐθυκλεῖ
τῷ
διώκοντι
παρανόμων
|
τὸ |
ψήφισμα.
ἐπὶ
δὲ
Θεέλλου
τοῦ |
[4] |
ὃν
ἔγραφε
Διοδώρῳ
τῷ
κρίνοντι
|
τὸ |
ψήφισμα
παρανόμων,
καὶ
κατὰ
τὸν |
[12] |
αἰσχρὸν
τὸ
πωλεῖν,
οὐδὲ
ἡμῖν
|
τὸ |
ὠνεῖσθαι.
καὶ
εἰ
τῷ
πεπονθότι |