Chapitres |
[11] |
Ἀττικήν.
Εἰ
δὴ
κατὰ
Λυσιμαχίδην
|
μὲν |
ἄρχοντα
τὸν
μετὰ
Θεόφραστον
λελυμένης |
[9] |
τὰς
εὐθύνας
πειρᾶσθαι
διδόναι.
~Οὑτωσὶ
|
μὲν |
δὴ
σαφῶς
αὐτὸς
ὁ
φιλόσοφος |
[7] |
ἀποδεδεῖχθαι
νομίζω·
εἴ
γε
ὃ
|
μὲν |
εἰκοστὸν
καὶ
πέμπτον
ἔτος
ἔχων |
[12] |
πόλεμον
ἐπ´
Ἀριστοφῶντος
ἄρχοντος
ὀγδόῳ
|
μὲν |
ἐνιαυτῷ
μετὰ
τὴν
ἐν
Χαιρωνείᾳ |
[4] |
Δημοσθένους
τὴν
ἀρχήν.
~Οὗτος
ἐγεννήθη
|
μὲν |
ἐνιαυτῷ
πρότερον
τῆς
ἑκατοστῆς
Ὀλυμπιάδος· |
[7] |
καὶ
ἐν
τοῖς
ἀναλυτικοῖς
τὸ
|
μὲν |
ἐπαγωγή
ἐστι,
τὸ
δὲ
συλλογισμός, |
[7] |
δείκνυσθαι
ὅτι
οὕτως
ἔχει
ἐκεῖ
|
μὲν |
ἐπαγωγή
ἐστιν,
ἐνταῦθα
δὲ
παράδειγμα· |
[7] |
ἐπαγωγῆς
εἴρηται
πρότερον,
ὅτι
τὸ
|
μὲν |
ἐπὶ
πολλῶν
καὶ
ὁμοίων
δείκνυσθαι |
[4] |
δημοσίων,
ἐν
οἷς
εἰσι
δημηγορικοὶ
|
μὲν |
ἑπτά,
δικανικοὶ
δὲ
πέντε,
ἅπαντες |
[11] |
Λυσιμαχίδης
Ἀχαρνεύς:
ἐπὶ
τούτου
τὰ
|
μὲν |
ἔργα
τὰ
περὶ
τοὺς
νεωσοίκους |
[9] |
ἔπεμψεν
αὐτοῖς
ὁ
δῆμος
τριήρεις
|
μὲν |
ἑτέρας
ἑπτακαίδεκα
καὶ
τῶν
πολιτῶν |
[10] |
τὸν
Δημοσθένη,
ὃς
ἤδη
τέτταρας
|
μὲν |
ἔτυχεν
εἰρηκὼς
δημηγορίας
Φιλιππικάς,
τρεῖς |
[11] |
δ´
οὖν
κεφάλαιον,
ἠξίουν,
ὧν
|
μὲν |
εὖ
´πεπόνθεσαν
ὑπὸ
Φιλίππου
χάριν |
[10] |
πόλεων,
ἧς
ἐστιν
ἀρχή·
Ἃ
|
μὲν |
ἡμεῖς
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι
δεδυνήμεθα |
[11] |
συμμάχων
παρόντας
πρέσβεις,
καὶ
τοὺς
|
μὲν |
ἡμετέρους
φίλους
ἐν
φόβῳ,
τοὺς |
[5] |
γραφέντων,
ἐντεῦθεν
ἀρξάμενος.
~Ἀριστοτέλης
πατρὸς
|
μὲν |
ἦν
Νικομάχου
τὸ
γένος
καὶ |
[4] |
τοῖς
πολεμουμένοις
ὑπὸ
Φιλίππου,
πρώτην
|
μὲν |
ἧς
ἐστιν
ἀρχὴ
Ἐπὶ
πολλῶν |
[4] |
ἧς
ἐστιν
ἀρχὴ
Ἐπὶ
πολλῶν
|
μὲν |
ἰδεῖν
ἄν
τις
ὦ
ἄνδρες |
[8] |
ἔτι
παιδευόμενον
παρὰ
Πλάτωνι,
ψυχρὰν
|
μὲν |
καὶ
ἀπίθανον
ἐπιχείρησιν
εἰσάγων,
βιαζόμενος |
[7] |
ἐν
τούτοις
ὁμοίως
ἔχει.
Ὅσα
|
μὲν |
οὖν
Ἀριστοτέλης
ὑπὲρ
ἑαυτοῦ
γέγραφε |
[6] |
τοῖς
ἑξήκοντα
βιώσας
ἔτη.
~Ταῦτα
|
μὲν |
οὖν
ἔστιν
ἃ
παραδεδώκασιν
ἡμῖν |
[10] |
Χάρητα
τοῦ
στόλου
παντός.
~Ἀπόχρη
|
μὲν |
οὖν
καὶ
ταῦτα
ῥηθέντα
φανερὰν |
[12] |
λαβεῖν
τὸν
στέφανον
ἐξῆν.
ἐγὼ
|
μὲν |
οὖν
ταύτης
οἴομαι
τῆς
δίκης |
[1] |
τῶν
ῥητόρων
κράτιστος.
κατ´
ἀρχὰς
|
μὲν |
οὖν
ὑπελάμβανον
τῶν
πολλῶν
τινα |
[12] |
Δημοσθένους
ἀγώνων.
Ἀλλὰ
γὰρ
ὅτι
|
μὲν |
οὐχ
ὁ
ῥήτωρ
παρὰ
τοῦ |
[7] |
ἐνταῦθ´
ὁμοίως·
ἔστι
γὰρ
τὸ
|
μὲν |
παράδειγμα
ἐπαγωγή,
τὸ
δ´
ἐνθύμημα |
[11] |
Ἁλαιεύς:
ἐπὶ
τούτου
Φίλιππος
τὸ
|
μὲν |
πρῶτον
ἀναπλεύσας
Περίνθῳ
προσέβαλεν,
ἀποτυχὼν |
[7] |
φαινόμενος
συλλογισμός·
καλῶ
γὰρ
ἐνθύμημα
|
μὲν |
ῥητορικὸν
συλλογισμόν,
παράδειγμα
δὲ
ἐπαγωγὴν |
[11] |
τὰ
ψηφίσματα
γράψαντος
ἐχειροτόνησε
τὴν
|
μὲν |
στήλην
καθελεῖν
τὴν
περὶ
τῆς |
[7] |
ὡς
ἐπὶ
τὸ
πολύ,
ἐκεῖ
|
μὲν |
συλλογισμός,
ἐνταῦθα
δὲ
ἐνθύμημα
καλεῖται. |
[11] |
Θήβας
ἀπεστάλησαν
παρακαλοῦντες
αὐτοὺς
μάλιστα
|
μὲν |
συνεισβαλεῖν
εἰς
τὴν
Ἀττικήν,
εἰ |
[11] |
δώσετε;
μὴ
τοί–
νυν
μέλλοντες
|
μὲν |
ὑπισχνεῖσθε,
παθόντες
δὲ
ἀφαιρεῖσθε.
καὶ |
[8] |
καὶ
πρὸς
ταῦτα
ἀντιλέγειν,
ὅτι
|
μὲν |
ὕστερον
ἐγράφησαν
αἱ
ῥητορικαὶ
τέχναι |
[11] |
μετὰ
Νικόμαχον
ἄρξαντος
ἐλύθησαν,
Ἀθηναίων
|
μὲν |
Φίλιππον
αἰτιωμένων
ἄρχειν
τοῦ
πολέμου, |
[11] |
ἔχειν.
καὶ
παριόντες
ἐδημηγόρουν
πολλὰ
|
μὲν |
Φίλιππον
ἐγκωμιάζοντες,
πολλὰ
δ´
ὑμῖν |
[10] |
τῆς
δημηγορίας
ἐστὶν
ἥδε·
Ὁρῶ
|
μὲν |
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι
τὰ
παρόντα |
[10] |
ξενικόν,
ἀρχὴν
ἔχουσαν
ταύτην·
Ἔδει
|
μὲν |
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι
τοὺς
λέγοντας |
[10] |
δημηγοριῶν,
ἀρχὴν
ἔχουσα
ταύτην·
Ὅτι
|
μὲν |
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι
Φίλιππος
οὐκ |