Chapitres |
[10] |
πάλιν
αὐτῷ
χρώμενος
Ἀριστοτέλει.
μετὰ
|
γὰρ |
ἄρχοντα
Καλλίμαχον,
ἐφ´
οὗ
τὰς |
[12] |
χρῆσθαι
ὁποτέρως
ἂν
ἁρμόττῃ.
ἐνίοτε
|
γὰρ |
διαφωνεῖ
τὸ
τοιοῦτον,
ὥςπερ
ἐν |
[12] |
ἔστι
δὲ
τοῦτο
παραλογίσασθαι·
οὐ
|
γὰρ |
εἰ
δικαίως
ἔπαθεν,
ἅμα
καὶ |
[12] |
νόμου
τοὺς
ὑπευθύνους
στεφανοῦν.
τὸ
|
γὰρ |
ἐκ
τῶν
πρὸς
ἄλληλα
τοῦτ´ |
[11] |
αὐτὸν
Ἀριστοτέλη
παρέξομαι
μαρτυροῦντα.
ἀρξάμενος
|
γὰρ |
ἐν
τῇ
δευτέρᾳ
βύβλῳ
τῶν |
[7] |
δὲ
φαινόμενον
φαινόμενος
συλλογισμός·
καλῶ
|
γὰρ |
ἐνθύμημα
μὲν
ῥητορικὸν
συλλογισμόν,
παράδειγμα |
[12] |
ἐκ
τῶν
πρὸς
ἄλληλα·
εἰ
|
γὰρ |
θατέρῳ
ὑπάρχει
τὸ
καλῶς
ἢ |
[7] |
τὸ
εἶδος
τῆς
ῥητορείας·
καθάπερ
|
γὰρ |
καὶ
ἐν
τοῖς
μεθοδικοῖς
εἴρηται, |
[12] |
ἢ
μετὰ
τοῦτο
γεγονέναι.
τὸ
|
γὰρ |
μετὰ
τοῦτο
ὡς
διὰ
τοῦτο |
[12] |
ὁ
τελώνης
ὁ
Διομέδων·
εἰ
|
γὰρ |
μηδ´
ὑμῖν
αἰσχρὸν
τὸ
πωλεῖν, |
[12] |
τοῦ
περὶ
τοῦ
στεφάνου;
οὗτος
|
γὰρ |
μόνος
εἰς
δικαστήριον
εἰσελήλυθεν
μετὰ |
[3] |
γραφῇ
τὰ
δοκοῦντά
μοι·
πολὺς
|
γὰρ |
ὁ
περὶ
αὐτῶν
λόγος,
ὃν |
[12] |
τέχνας
τῶν
Δημοσθένους
ἀγώνων.
Ἀλλὰ
|
γὰρ |
ὅτι
μὲν
οὐχ
ὁ
ῥήτωρ |
[11] |
κοινῆς
γίγνεται
φανερὸς
ἱστορίας.
εἶχε
|
γὰρ |
οὕτως·
μετὰ
τὴν
Ὀλυνθίων
ἅλωσιν |
[7] |
φανερὸν
ἐκ
τῶν
τοπικῶν·
ἐκεῖ
|
γὰρ |
περὶ
συλλογισμοῦ
καὶ
ἐπαγωγῆς
εἴρηται |
[12] |
τῶν
κακῶν
αἰτίαν·
μετ´
ἐκεῖνο
|
γὰρ |
Ποίους
οὖν
ὁ
Δημοσθένης
κατεσκεύασεν |
[6] |
μεθοδικάς,
τεκμήρι´
ἐστὶν
ἰσχυρότατα.
ἀρξάμενος
|
γὰρ |
τὰς
ὠφελείας
ἐπιδεικνύειν,
ἃς
περιείληφεν |
[12] |
παρανόμων
φεύγοντος
γραφήν·
ἐν
ταύτῃ
|
γὰρ |
τὸ
ζητούμενον
ἦν
οὐ
τὸ |
[7] |
συλλογισμός,
καὶ
ἐνταῦθ´
ὁμοίως·
ἔστι
|
γὰρ |
τὸ
μὲν
παράδειγμα
ἐπαγωγή,
τὸ |
[12] |
χρησάμενος
τῷ
φιλοσόφῳ
μάρτυρι.
προθεὶς
|
γὰρ |
τόπον
ἐνθυμημάτων
τὸν
ἐκ
τῶν |
[12] |
ὧν
ὀλίγῳ
πρότερον
ἐμνήσθην.
διεξιὼν
|
γὰρ |
τοὺς
τόπους
τῶν
ἐνθυμημάτων
ὁ |