Livre, Chap. |
[3, 32] |
αὐτῶν
ἐκ
παρατάξεως
ἀγών·
διέμενον
|
γὰρ |
ἀγχωμάλως
ἀγωνιζόμενοι
καὶ
διελύθησαν
ὑπὸ |
[3, 3] |
τὰ
ἔργα
δηλοῖ.
πρότεροί
τε
|
γὰρ
|
αἰτηθέντες
τὸ
δίκαιον
οὐχ
ὑπέσχετε |
[3, 19] |
τῶν
πολεμίων
φρονήματα
ἐπῆρεν.
τοῦ
|
γὰρ |
Ἀλβανοῦ
πεσόντος
ὁ
τὴν
πλησίον |
[3, 14] |
τριδύμους
ἀδελφοὺς
ἑκάτεροι;
τά
τε
|
γὰρ |
ἄλλ´,
ὅσα
ἐν
τοῖς
ἄριστα |
[3, 67] |
ταύτας
βούλομαι
παρελθεῖν
ἀμνημονεύτους.
εὐθὺς
|
γὰρ |
ἅμα
τῷ
παραλαβεῖν
τὴν
ἀρχὴν |
[3, 37] |
κινδύνου
καὶ
ταραχῆς
βιῶσαι.
εὐθὺς
|
γὰρ |
ἅμα
τῷ
παρελθεῖν
αὐτὸν
ἐπὶ |
[3, 23] |
μέσον
ἃ
φρονεῖ·
ὅ
τι
|
γὰρ |
ἂν
ἅπασιν
ὑμῖν
κράτιστον
φανῇ |
[3, 17] |
ἂν
δοκῇ
τῷ
δαιμονίῳ·
τεθνάναι
|
γὰρ |
ἂν
βουλοίμεθα
μᾶλλον
ἢ
ζῆν
|
[3, 7] |
ζητεῖν
ἀπαλλαγὴν
τοῦ
πολέμου.
ἀφόρητοι
|
γὰρ |
ἂν
γένοισθε
ὑπὸ
βαρύτητος,
εἴ |
[3, 9] |
καὶ
φυλαττόμενοι
καθάπερ
ἐχθρούς·
οὐ
|
γὰρ |
ἂν
γένοιτο
βεβαίως
φίλος
τῷ |
[3, 30] |
οὐδ´
ἐξαμαρτάνειν,
ἄνδρες
Ἀλβανοί.
ὑμεῖς
|
γὰρ |
ἂν
παρακινεῖν
τι
τολμήσητε,
πάντες |
[3, 10] |
τὸ
ἐπείσακτον
τοῦ
αὐθιγενοῦς.
οὐδὲ
|
γὰρ |
ἂν
τοῦτο
ἔχοιτε
εἰπεῖν,
ὅτι |
[3, 9] |
πολεμήσομεν
ἔτι
δεῖ
παρασκευάσασθαι·
οὐ
|
γὰρ |
ἀναβολὰς
ποιησόμενοι
τῶν
κακῶν
συνεληλύθαμεν, |
[3, 30] |
τοῦ
χρόνου
τοῦδε
Ῥωμαῖοι.
δυεῖν
|
γὰρ |
ἀνάγκη
θάτερον
ὑμᾶς
ποιεῖν
ἢ |
[3, 7] |
ἕως
ἡ
μητρόπολις
ἄρξῃ.
ὅσης
|
γὰρ |
ἀξιοῦσι
τιμῆς
τυγχάνειν
οἱ
πατέρες |
[3, 54] |
πάσαις
προσηνέχθη
καὶ
μετριώτατα.
οὔτε
|
γὰρ |
ἀπέκτεινεν
οὔτε
φεύγειν
ἠνάγκασεν
οὔτε |
[3, 49] |
Λατίνων
ἔθνους
οὐκ
ἀφανεῖ.
οἱ
|
γὰρ |
Ἀπιολανοὶ
καὶ
οἱ
ἄλλοι
σύμπαντες |
[3, 22] |
ἐξενέγκῃ
περὶ
τῆς
δίκης.
οὔτε
|
γὰρ |
ἀπολῦσαι
τοῦ
φόνου
τὸν
ὁμολογοῦντα |
[3, 50] |
τὴν
αἰτίαν
Ἠγέριος
ἐπωνομάσθη.
τοὺς
|
γὰρ |
ἀπόρους
καὶ
πτωχοὺς
οὕτως
ὀνομάζουσι |
[3, 35] |
ταύτης
τῆς
τελευτῆς
τυχεῖν.
οὔτε
|
γὰρ |
ἀπόρρητον
φυλαχθῆναι
τὴν
πρᾶξιν
ὑπὸ |
[3, 38] |
ἢ
φρονιμώτερον
ἔδοξε
βουλεύεσθαι.
ἀποίκους
|
γὰρ |
ἀποστείλαντες
εἰς
αὐτὴν
οἱ
Λατῖνοι |
[3, 29] |
ἑκάστου
τῶν
ὑπαιτίων
καθεζόμενοι·
οὐθένα
|
γὰρ |
ἀποστερήσομεν
κρίσεως
οὐδὲ
λόγου.
~Ὡς |
[3, 14] |
ποιησομένους,
οὐ
χαλεπῶς
πείσομεν.
οὐ
|
γὰρ |
ἀρετῇ
λείπεσθαι
δόξουσι
τῶν
τριδύμων |
[3, 9] |
ὀμόσωμεν
ἀμφότεροι
καθ´
ἱερῶν,
(μικραὶ
|
γὰρ |
αὗταί
γε
αἱ
φυλακαὶ
καὶ |
[3, 15] |
καὶ
τὰ
πολέμια
ἀγαθοί·
κλέος
|
γὰρ
|
αὐτῶν
καὶ
πρὸς
ἡμᾶς
ἐλήλυθε |
[3, 28] |
πολλὰ
καὶ
μεγάλα.
ἄποικοι
μὲν
|
γὰρ
|
αὐτῶν
ὄντες
οὐθὲν
τῆς
τούτων |
[3, 34] |
εἶχον
Ἀλβανοὶ
πόλεων.
πολεμίων
τε
|
γὰρ |
αὐτῶν
σφισι
γενομένων
τοῖς
ὅπλοις |
[3, 23] |
ὁ
δὲ
Ἀλβανὸς
Φουφέττιος
(ἦν
|
γὰρ |
δὴ
ἔτι
ἄδηλος
καὶ
τῶν |
[3, 16] |
τὸ
συγγενὲς
ἐντρεπόμενοι
μίασμα,
οὐ
|
γὰρ |
δὴ
κακοὶ
ψυχὴν
ὁμολογοῦντες
εἶναι, |
[3, 9] |
τῆς
Ῥωμαίων
πόλεως
οἰκήτορας.
οὐ
|
γὰρ |
δὴ
Σαβίνοις
μὲν
καὶ
Τυρρηνοῖς |
[3, 19] |
Ῥωμαῖοι
δ´
ὡς
κρατούμενοι.
τοὺς
|
γὰρ
|
δὴ
σφετέρους
δύο
τοῖς
τρισὶν |
[3, 34] |
Ῥωμαίοις
τὴν
ἡγεμονίαν
παραδιδόναι.
ἐτῶν
|
γὰρ
|
διαγενομένων
πεντεκαίδεκα
μετὰ
τὸν
ἀφανισμὸν |
[3, 12] |
στρατηγῶν
διάνοιαν
ἀποδεικνυμένου.
Τύλλος
μὲν
|
γὰρ |
ἐβούλετο
ἐν
ἐλαχίστοις
σώμασι
γενέσθαι |
[3, 21] |
εἰς
ἄχαριν
συμφορὰν
ἀδελφοκτόνον.
ὡς
|
γὰρ |
ἐγγὺς
ἐγένετο
τῶν
πυλῶν,
ἄλλον |
[3, 28] |
θάρσος
τὸ
ὑμέτερον
παρασχομένης
(ἃ
|
γὰρ |
ἐγὼ
ἐν
τῷ
τότε
ἀγῶνι |
[3, 28] |
θεῶν
μὲν
εὐνοίας
προηγησαμένης
(ἁπάσας
|
γὰρ |
ἔγωγε
τὰς
καλὰς
καὶ
ἀγαθὰς |
[3, 50] |
γνώμην
ἅπαντες
φυλάττοντες
(τοῖς
μὲν
|
γὰρ |
ἐδόκει
παραδιδόναι
τὴν
πόλιν,
τοῖς |
[3, 21] |
τὸν
μέλλοντα
γάμον
ἀπεστάλκει
(ποικίλους
|
γὰρ
|
ἔθος
ἐστὶν
ἀμφιέννυσθαι
πέπλους
Λατίνων |
[3, 61] |
ἐξ
ἑκάστης
πόλεως
ἕνα.
Τυρρηνικὸν
|
γὰρ |
εἶναι
ἔθος
δοκεῖ
ἑκάστου
τῶν |
[3, 12] |
τε
καὶ
Ῥωμαίων
διαγωνίσασθαι.
ἐπιτηδειότατον
|
γὰρ |
εἶναι
τόνδε
τὸν
ἀριθμὸν
εἰς |
[3, 54] |
ἐδέησέ
γε
αὐτῷ
τειχομαχίας.
ἅπαντες
|
γὰρ |
εἰς
ἱκεσίας
καὶ
δεήσεις
ἐτράποντο |
[3, 34] |
τις
γενόμενος
καὶ
ἀρχαϊκός.
οὔτε
|
γὰρ
|
ἐκ
παρατάξεως
ὅλοις
τοῖς
στρατεύμασι |
[3, 35] |
ἐκεῖνον
ἄρξαντι
τῆς
πόλεως.
τοῦτον
|
γὰρ |
ἐκ
τῆς
Νόμα
Πομπιλίου
θυγατρὸς |
[3, 6] |
διέχεεν
αὐτῶν
τὰ
βουλεύματα.
τῶν
|
γὰρ |
ἐκ
τῆς
συνωμοσίας
τινές,
εἴτε |
[3, 40] |
τὴν
δύναμιν
ἐπὶ
Σαβίνους.
οὐδὲ
|
γὰρ |
ἐκεῖνοι
διέμειναν
ἐν
ταῖς
ὁμολογίαις, |
[3, 24] |
ἔφησεν,
ὦ
Τύλλε.
Ἀλβανοί
τε
|
γὰρ |
ἐκλιπόντες
τὴν
τάξιν
ἐπὶ
τὰ |
[3, 10] |
ἂν
φήσαιτε
ἑκόντες
ὑπομένειν.
τίς
|
γὰρ |
ἑκουσίως
ἄρχεται
τῶν
κρειττόνων
ὑπὸ |
[3, 69] |
τὰς
ἐπιχωρίους
συναγαγόντες
ἱστορίας.
ἐπειδὴ
|
γὰρ |
ἔμελλε
κατασκευάζειν
ὁ
Ταρκύνιος
τὸν |
[3, 15] |
ἀνεψιοὺς
καὶ
συντρόφους
ὄντας.
τὸ
|
γὰρ |
ἐμφύλιον
ἄγος,
ἐὰν
ἀναγκασθῶσιν
ἀλλήλους |
[3, 11] |
τούτων
τῶν
τιμῶν
ἄξιος.
οὐ
|
γὰρ |
ἐν
ἄλλῳ
τινὶ
τὴν
ἀνθρωπίνην |
[3, 53] |
χάρακος
εὐθὺς
ἐξ
ἐφόδου.
οἱ
|
γὰρ |
ἐν
αὐτῷ
καταλειφθέντες
οὔτε
τὴν |
[3, 23] |
προσγενόμενον
οὕτω
παρεσκεύασταί
μοι.
οὐ
|
γὰρ |
ἐν
τῇ
ἡμετέρᾳ
γῇ
Φιδηναῖοι |
[3, 59] |
τοὺς
διασωθέντας
ὑποδεξαμένων.
οἱ
μὲν
|
γὰρ |
ἐν
τῇ
παρατάξει
μαχόμενοι
κατεκόπησαν, |
[3, 57] |
τινὸς
ἐδέησεν
πᾶσα
διαφθαρῆναι·
οἱ
|
γὰρ |
ἐν
τῇ
πόλει
φρουροὶ
βοήθειαν |
[3, 7] |
ἐλάμβανον
τῆς
ἑκάστου
προαιρέσεως.
οὔτε
|
γὰρ |
ἐν
τοῖς
ἰδίοις
οὔτ´
ἐν |
[3, 12] |
οἷον
ὁ
Ῥωμαῖος
ὑπετίθετο.
οἱ
|
γὰρ |
ἐν
τῷ
συλλόγῳ
παρόντες
Ἀλβανῶν |
[3, 25] |
καλλίων
ὁ
τῶν
ἱππέων.
οὐ
|
γὰρ |
ἐνέκλινον
οἱ
τῇδε
τεταγμένοι
Οὐιεντανοὶ |
[3, 23] |
πολιτείαν
οἱ
πατέρες
παρέδοσαν.
ἐλεύθεροι
|
γὰρ |
ἐξ
ἐλευθέρων
ἔφυμεν
καὶ
ἄρχειν
|
[3, 59] |
συστρατευσομένων
σφίσι
τῶν
Σαβίνων.
αἱ
|
γὰρ |
ἑξαετεῖς
αὐτοῖς
περὶ
τῆς
εἰρήνης |
[3, 52] |
κρεῖττον
ἀγωνισαμένους
τῶν
ἑτέρων·
τῇ
|
γὰρ
|
ἑξῆς
ἡμέρᾳ
Λατῖνοι
μὲν
οὐκέτι |
[3, 21] |
τούτοις,
ἃ
μέλλω
λέγειν·
ὡς
|
γὰρ |
ἐπὶ
καλοῖς
τε
καὶ
εὐτυχέσιν |
[3, 35] |
δι´
ὀλιγωρίαν
ἱερῶν
τινων
(ἐκλιπεῖν
|
γὰρ |
ἐπὶ
τῆς
ἀρχῆς
τῆς
ἐκείνου |
[3, 53] |
τοὺς
τῶν
Τυρρηνῶν
λόχους
(οὗτοι
|
γὰρ |
ἐπὶ
τοῦ
δεξιοῦ
τῶν
πολεμίων |
[3, 44] |
στόματι
τοῦ
ποταμοῦ.
εὐρύνεταί
τε
|
γὰρ
|
ἐπιπολὺ
τῇ
θαλάττῃ
συνάπτων
καὶ |
[3, 71] |
μαντικῆς
ἐπιστήμης,
ὦ
Νέβιε.
πράξει
|
γὰρ |
ἐπιχειρεῖν
μεγάλῃ
διανοούμενος,
εἰ
τὸ |
[3, 59] |
τῇ
Σαβίνων
γῇ.
δι´
ἐκείνης
|
γὰρ |
ἐποιήσαντο
τὴν
ἐπὶ
τοὺς
Ῥωμαίους |
[3, 6] |
πρὸς
Ἀλβανοὺς
ἐφανερώθη
πολέμῳ.
ὡς
|
γὰρ |
ἐπύθοντο
πανστρατιᾷ
Ῥωμαίους
ἐξεληλυθότας
ἐπὶ |
[3, 9] |
ἡγησώμεθα
τὰς
ἀλλήλων
τύχας.
ἓν
|
γάρ |
ἐστι
μόνον,
ὦ
Φουφέττιε,
λύπης |
[3, 68] |
ποιήσας
περὶ
αὐτὸν
καθέδρας
(τέως
|
γὰρ |
ἑστῶτες
ἐθεώρουν)
ἐπ´
ἰκρίοις,
δοκῶν |
[3, 20] |
διαμαρτεῖν
τῆς
ἐλπίδος.
ὁ
μὲν
|
γὰρ |
ἕτερος
τῶν
Ἀλβανῶν
οὐδεμίαν
ἔχων
|
[3, 4] |
τὰς
καλουμένας
Κλοιλίας
τάφρους
(φυλάττουσι
|
γὰρ |
ἔτι
τὴν
τοῦ
κατασκευάσαντος
αὐτὰς
|
[3, 69] |
ἱδρύεσθαι,
πολλῆς
δεόμενον
πραγματείας
(οὔτε
|
γὰρ |
εὐπρόσοδος
ἦν
οὔτε
ὁμαλός,
ἀλλ´ |
[3, 14] |
φανερὰν
τὴν
εὔνοιαν
πεποιῆσθαι.
τὸ
|
γὰρ |
εὑρεθῆναι
τοὺς
ἀγωνιουμένους
ὑπὲρ
πάντων |
[3, 11] |
κοινὸν
ἀμφοτέροις
ἡμῖν·
τοὺς
αὐτοὺς
|
γὰρ |
εὐχόμεθα
προγόνους
ἑκάτεροι,
ὥστε
οὐδὲν |
[3, 30] |
ἑτέραν
γῆν
ἔχειν
πατρίδα.
οἴχεται
|
γὰρ |
ἕωθεν
ἐκπεμφθεὶς
ὑπ´
ἐμοῦ
Μάρκος |
[3, 71] |
τὴν
ἀκόνην,
ὡς
προαιρῇ·
διαιρεθήσεται
|
γὰρ |
ἢ
πάσχειν
ὁτιοῦν
ἕτοιμος
ἐγώ. |
[3, 57] |
τῇ
Φιδήνῃ
καταλιπόντες
ἀποχρῶσαν.
αὕτη
|
γὰρ |
ἡ
πόλις
ὁρμητήριον
αὐτοῖς
ἔσεσθαι |
[3, 67] |
οὔσαις
δύο
προσκατέλεξεν
ἑτέρας·
πλειόνων
|
γὰρ |
ἤδη
συντελουμένων
ὑπὸ
τῆς
πόλεως |
[3, 53] |
ὡμολογεῖτο
ὑπὸ
πάντων
γεγενῆσθαι.
καμνούσης
|
γὰρ |
ἤδη
τῆς
Ῥωμαϊκῆς
φάλαγγος
καὶ
|
[3, 24] |
συνέτριψέ
τε
καὶ
διέφθειρεν.
ὡς
|
γὰρ |
ἤκουσε
τοῦ
ἀγγέλου
μεγάλῃ
φωνῇ |
[3, 24] |
Ῥωμαῖοι,
τῶν
ἐχθρῶν.
Ἀλβανοὶ
μὲν
|
γὰρ |
ἡμῖν
τὸ
πλησίον
ὄρος
τοῦτο |
[3, 56] |
θεάσασθαι
τὴν
γέφυραν
καιομένην·
τοῦτο
|
γὰρ |
ἦν
αὐτῇ
τὸ
σύνθημα
τῆς |
[3, 69] |
οὐ
πάνυ
ῥᾴδιον
ἦν·
πολλοὶ
|
γὰρ |
ἦσαν
ἐν
αὐτῷ
βωμοὶ
θεῶν |
[3, 3] |
πρὸς
τὴν
ἀποικίαν
συγκείμενα.
συνθῆκαι
|
γὰρ |
ἦσαν
ταῖς
πόλεσιν
ἐπὶ
Ῥωμύλου |
[3, 8] |
σπουδῇ
καταλυσαμένοις
τὰ
ἔχθη
(μανίας
|
γὰρ |
θάτερα
ἀξιοῦν)
ὡς
ἐγνωκόσιν
ὑμῖν |
[3, 8] |
ἂν
ἀμφοτέραις
ταῖς
πόλεσι
(τοῦτο
|
γὰρ |
ἴσως
ποθεῖτε
ἀκοῦσαι
πάλαι)
νῦν |
[3, 26] |
αὐτοῖς
παρεῖχεν
ἀπορίαν.
ἀδήλῳ
μὲν
|
γὰρ |
καὶ
λεληθότι
μόρῳ
πολλοὺς
καὶ |
[3, 23] |
τῶν
λελογισμένων
γινόμενα
ὁρῶ
(λεγέσθω
|
γὰρ |
καὶ
τὰ
παρὰ
τὰς
ἀνθρωπίνας |
[3, 2] |
ἐξοίσειν,
ὅπερ
καὶ
συνέβη.
ἀγόντων
|
γὰρ |
καὶ
φερόντων
ἀλλήλους
τῶν
κακουργοτάτων |
[3, 28] |
μείζονος
τιμωρίας
ἄξιοι·
τοὺς
μὲν
|
γὰρ |
καὶ
φυλάξασθαι
ῥᾴδιον
τοῖς
ἐπιβουλευομένοις |
[3, 17] |
τῆς
τύχης
διαλέλυται
στέρξομεν.
εἰ
|
γὰρ |
Κορατίοις
ἔλαττον
κρίνεται
τοῦ
καλοῦ |
[3, 23] |
πρᾶγμά
τι
ἐπεβούλευσεν
ἀνόσιον.
διαπρεσβευσάμενος
|
γὰρ |
κρύφα
πρὸς
τοὺς
Ῥωμαίων
πολεμίους |
[3, 11] |
συγχωρήσαιμεν
ἄρχειν
τῆς
ἑτέρας.
ὁπόσα
|
γὰρ |
μὴ
διαιρεῖται
ὑπὸ
λόγου,
ταῦτα |
[3, 5] |
καὶ
ζητουμένης
τῆς
αἰτίας
(οὐδὲ
|
γὰρ |
νόσον
προηγησαμένην
εἶχέ
τις
αἰτιάσασθαι) |
[3, 40] |
εἰρήνης
τυγχάνουσιν
οἵας
ἐβούλοντο.
ἔτι
|
γὰρ |
ὁ
πρὸς
τὰς
Λατίνων
πόλεις |
[3, 55] |
οὔτ´
ἐλάσσων
αὐτοῖς
συνέστη.
ἔφθασε
|
γὰρ |
ὁ
Ταρκύνιος
ἀγχινοίᾳ
στρατηγικῇ
πάντα |
[3, 18] |
ὡς
ἐμὴ
δύναμις,
εἰπεῖν.
ἐπειδὴ
|
γὰρ |
ὁ
χρόνος
ἧκεν
ἐν
ᾧ |
[3, 4] |
τοῦ
χρόνου
διὰ
κενῆς
(οὐδὲν
|
γὰρ |
ὅ
τι
καὶ
λόγου
ἄξιον |
[3, 72] |
πολεμικῶν
ἔργων
διὰ
γῆρας,
ἦν
|
γὰρ |
ὀγδοηκονταέτης,
δολοφονηθεὶς
ὑπὸ
τῶν
Ἄγκου |
[3, 64] |
ὑποχείριον
τοῖς
Ῥωμαίοις
γενέσθαι·
οὐδὲ
|
γὰρ |
οἱ
καταλειφθέντες
ἐν
τῷ
χάρακι
|
[3, 49] |
τε
παραστήσασθαι
καὶ
πόνῳ·
μαθόντες
|
γὰρ |
οἱ
Κρουστομερῖνοι
τό
τε
πλῆθος |
[3, 11] |
σωτηρίᾳ
καὶ
αὐξήσει
γίνεται.
φιλοτιμούμεθα
|
γὰρ
|
οἱ
νεώτεροι
πρὸς
τοὺς
πρεσβυτέρους |
[3, 45] |
διὰ
τοῦ
ποταμοῦ
πλεόντων·
ἐλῄστευον
|
γὰρ |
οἱ
Τυρρηνοὶ
τοὺς
ἐμπόρους
ἅπασαν
|
[3, 11] |
κατηγόρεις,
ὦ
Φουφέττιε.
ἐν
ἰσχύι
|
γὰρ |
ὅπλων
κεῖται
τὸ
τῶν
πόλεων |
[3, 15] |
ἀλλήλοις
χωρεῖν
διὰ
μάχης.
ἡ
|
γὰρ |
Ὁρατίων
μήτηρ
τῶν
ἡμετέρων
ἀδελφὴ |
[3, 8] |
τὴν
ἐπιβουλὴν
καὶ
φυλάξαιτο.
ἀλλὰ
|
γὰρ |
ὅτι
μὲν
ἐπὶ
τοὺς
ἀνοσίους |
[3, 61] |
οὐκ
οἶδ´
ὁπόθεν
μαθόντες·
Ἑλληνικὸν
|
γὰρ |
οὐ
φαίνεταί
μοι
τοὔνομα
εἶναι. |
[3, 2] |
τὸ
ἔργον
ἐμαρτύρησε.
Ῥωμαίους
μὲν
|
γὰρ |
οὐκ
ἀνέξεσθαι
τὰς
ἁρπαγὰς
ὑπελάμβανεν, |
[3, 36] |
ἀφανισθῆναι
συνέβη
τῷ
χρόνῳ·
χαλκαῖ
|
γὰρ |
οὔπω
στῆλαι
τότε
ἦσαν,
ἀλλ´
|
[3, 28] |
διαφθεῖραι
πάντας
ἡμᾶς
ἐπεβάλοντο.
πολὺ
|
γὰρ |
οὗτοι
κακίους
τῶν
ἐκ
τοῦ |
[3, 50] |
τῶν
αὐτῶν
τυχεῖν
ἐξεγένετο.
καὶ
|
γὰρ |
οὗτοι
λῃστήρια
πέμποντες
ἐπὶ
τοὺς |
[3, 65] |
μάχῃ
τέλος
ἔλαβεν
ὁλοσχερές.
Σαβῖνοι
|
γὰρ |
οὐχ
ὡς
πρότερον
ἐκ
διαδοχῆς, |
[3, 19] |
εἰκαζόμενα
τῶν
γινομένων.
ἥ
τε
|
γὰρ |
ὄψις
ἐκ
πολλοῦ
διαστήματος
γινομένη |
[3, 37] |
Ῥωμαίοις
περὶ
οὐθενὸς
πράγματος·
οὐδὲ
|
γὰρ |
πρὸς
ἐκείνους
ποιήσασθαι
τὰς
συνθήκας, |
[3, 59] |
ἔργον
ἐποίησαν
ἀνθρώπων
φρονίμων.
ἑτέραν
|
γὰρ |
στρατιὰν
ἐπ´
αὐτοὺς
ἐξαγαγόντος
βασιλέως |
[3, 19] |
πολὺν
ἐγίνετο
χρόνον.
ῥώμην
τε
|
γὰρ |
σώματος
ἔτυχον
ὁμοίαν
ἔχοντες
ἑκάτεροι
|
[3, 67] |
καὶ
πολιτικαὶ
τοιαίδε
τινές,
οὐδὲ
|
γὰρ |
ταύτας
βούλομαι
παρελθεῖν
ἀμνημονεύτους.
εὐθὺς |
[3, 44] |
πραγμάτων
ἐπῆρεν
ἅψασθαι
γενναιοτέρων.
τοῦ
|
γὰρ |
Τεβέριος
ποταμοῦ
καταβαίνοντος
μὲν
ἐκ |
[3, 33] |
ποιήσασθαι
πρὸς
τὸ
ἔθνος·
μαθὼν
|
γὰρ
|
τὴν
διάνοιαν
αὐτῶν
ὁ
Τύλλος |
[3, 35] |
ταῖς
ἀνθρωπίναις
ἀγνοίαις
ἔσεσθαι.
μετὰ
|
γὰρ |
τὴν
ὑπὸ
τῶν
φυλῶν
γενησομένην |
[3, 14] |
ταχεῖαν
ἕξει
τὴν
κρίσιν.
τεκμαίρομαι
|
γάρ |
τινα
καὶ
παρ´
ὑμῖν
χάριν |
[3, 13] |
θαυμαστῆς
διὰ
τὸ
παράδοξον.
Ὁρατίῳ
|
γάρ |
τινι
Ῥωμαίῳ
καὶ
Κορατίῳ
τὸ
|
[3, 67] |
τῶν
ἱερῶν
ἐξηγηταὶ
λέγουσιν·
ἐφωράθη
|
γάρ |
τις
ἐπὶ
τῆς
ἐκείνου
βασιλείας
|
[3, 15] |
μοι
δοκεῖς,
ὦ
Φουφέττιε·
θαυμαστὴ
|
γάρ |
τις
ἡ
τὴν
οὐδέποτε
συμβᾶσαν |
[3, 13] |
τὴν
τῶν
ἐπιτηδειοτάτων
διάγνωσιν.
εἰ
|
γάρ |
τις
ἦν
ἢ
πατέρων
ἐπιφανείᾳ |
[3, 24] |
Ῥωμαῖοι
κατεῖχον
ἐναντίοι
Οὐιεντανοῖς
(οὗτοι
|
γὰρ |
τὸ
δεξιὸν
τῶν
πολεμίων
κατεῖχον |
[3, 11] |
ἁμαρτάνων
μάλιστα
τὸ
δικαίωμα.
ἡμεῖς
|
γὰρ |
τοσούτου
δέομεν
αἰσχύνεσθαι
κοινὴν
ἀναδείξαντες |
[3, 68] |
τῆς
πόλεως
γενήσεσθαι.
μῆκος
μὲν
|
γὰρ |
τοῦ
ἱπποδρόμου
τριῶν
καὶ
ἡμίσους |
[3, 25] |
ἐν
ταῖς
δίναις
ἀπέθνησκον·
ὀξὺ
|
γὰρ |
τοῦ
Τεβέριος
περὶ
τὴν
Φιδήνην
|
[3, 23] |
ἐκ
τῶν
πλησιοχώρων
πόλεων.
εἰς
|
γὰρ |
τοῦτον
ὑπελάμβανον
αὐτοὺς
καθισταμένους
συμμάχων |
[3, 23] |
ὧν
προὐθέμην
ἐπιχειρήσω
ποιεῖν.
ἄξω
|
γὰρ |
ὑμᾶς
ἐπὶ
τοὺς
πολεμίους
ἅμα |
[3, 11] |
περὶ
τῶν
ἄλλων
λέγειν;
αὐτοὶ
|
γὰρ |
ὑμεῖς
οἱ
τὴν
ἡμετέραν
πόλιν |
[3, 20] |
εἰ
δόξαν
παράσχοι
φυγῆς·
οὐ
|
γὰρ |
ὑπ´
ἀμφοτέρων
διώξεσθαι
τῶν
Ἀλβανῶν, |
[3, 7] |
εὐπρεπείας
τῶν
διαλλαγῶν
στοχάζεσθαι.
δειναὶ
|
γάρ, |
ὦ
Τύλλε,
μηχαναὶ
πλέκονται
καθ´ |
[3, 71] |
ὑπὸ
βωμῷ
τινι·
καλεῖται
δὲ
|
Φρέαρ |
ὁ
τόπος
ὑπὸ
Ῥωμαίων.
καὶ |
[3, 61] |
οὐ
τετράγωνόν
γε
τῷ
σχήματι,
|
καθάπερ |
ἐκεῖνα
ἦν,
ἀλλ´
ἡμικύκλιον.
τὰ |
[3, 21] |
συγγενεῖς
ἑστιάσει
λαμπρᾷ
τε
καὶ
|
καθάπερ |
ἐν
ταῖς
μεγίσταις
ἑορταῖς
ὑπεδέχετο |
[3, 9] |
ἐπιβουλεύοντας
ἀεί
σφισι
καὶ
φυλαττόμενοι
|
καθάπερ |
ἐχθρούς·
οὐ
γὰρ
ἂν
γένοιτο |
[3, 15] |
οἷα
καὶ
περὶ
τῶν
ἡμετέρων,
|
εἴπερ
|
οὖν
εἰσὶν
οἵους
ἀκούομεν,
ἐν |
[3, 9] |
πρεσβεύεσθαι
περὶ
διαλλαγῶν
οὐκ
ἠξιοῦμεν,
|
ἐπείπερ |
οὐδ´
ἤρξαμεν
αὐτοὶ
πρότεροι
τοῦ |
[3, 23] |
τε
μᾶλλον
ἢ
ἀλκῆς
προνοουμένους,
|
ὅπερ |
εἰκός,
ἐπιθήσομαι
αὐτοῖς
καὶ
μεστὸν |
[3, 70] |
ἐξ
ἀρχῆς.
ὁ
δ´
ὑπολαβών,
|
ὅπερ |
ἦν,
ἐμφύτους
εἶναί
τινας
ἀρχὰς |
[3, 29] |
διαφυγόντες
μηθὲν
ὥσπερ
ἐχθροὶ
μνησικακεῖν,
|
ὅπερ |
καὶ
ἐν
τῷ
παρόντι
γέγονεν. |
[3, 2] |
τὸν
κατ´
αὐτῶν
πόλεμον
ἐξοίσειν,
|
ὅπερ |
καὶ
συνέβη.
ἀγόντων
γὰρ
καὶ |
[3, 72] |
ἀλλ´
ἀμελείᾳ
παρέδωκε
τὸ
πραχθέν,
|
ὅπερ |
οὐκ
ἂν
ποιῆσαί
τινα
τῶν |
[3, 21] |
συγγενῶν,
οὓς
ἀδελφοὺς
ἐκάλεις,
ἀλλ´
|
ὥσπερ
|
ἀγαθόν
τι
διαπεπραγμένος
ἐξέστηκας
τῶν |
[3, 21] |
κατέσχεν,
ἀλλ´
ἐκλιποῦσα
τὴν
οἰκίαν
|
ὥσπερ |
αἱ
μαινάδες
ἐφέρετο
πρὸς
τὰς |
[3, 32] |
τι
καταλαμβάνει
τοὺς
Ῥωμαίους
καὶ
|
ὥσπερ |
ἀκμῆτες
εἰς
κάμνοντας
ὠσάμενοι
διασπῶσι |
[3, 61] |
βασιλικοῖς
καὶ
τοὺς
δώδεκα
πελέκεις,
|
ὥσπερ |
γε
καὶ
νῦν
Ῥωμαῖοι
τὰ |
[3, 5] |
ἔχων.
~Παραδόξου
δὲ
τοῦ
πάθους
|
ὥσπερ |
εἰκὸς
ἅπασι
φαινομένου
καὶ
ζητουμένης |
[3, 6] |
τῷ
ἀγῶνι
τέλος
ἤδη
ἔχοντι
|
ὥσπερ |
εἰκὸς
μηδὲν
ἡγεῖσθαι
φίλιον,
ἀλλ´ |
[3, 68] |
αἱ
μὲν
ἐπίπεδοι
λιθίνας
ἔχουσιν
|
ὥσπερ |
ἐν
τοῖς
θεάτροις
ὀλίγον
ὑπερανεστηκυίας |
[3, 36] |
θεῖα
σέβειν
αὐτοὺς
ἠξίου
πάλιν,
|
ὥσπερ |
ἐπὶ
Νόμα
διετέλουν
σέβοντες,
διεξιὼν |
[3, 72] |
πολιτείαν
διεγνωκὼς
παρανομεῖν
τὸν
ἐναντιωσόμενον
|
ὥσπερ |
ἐπὶ
τῶν
προτέρων
ἐκ
ποδῶν |
[3, 29] |
ἔσχατα
παθεῖν
καὶ
διαφυγόντες
μηθὲν
|
ὥσπερ |
ἐχθροὶ
μνησικακεῖν,
ὅπερ
καὶ
ἐν |
[3, 14] |
πολλοῖς
εἶναι
τῶν
ἀντιποιουμένων
ἀρετῆς,
|
ὥσπερ |
καὶ
παρ´
Ἀλβανοῖς·
οὓς
εἰ |
[3, 13] |
καὶ
τελειοῦσιν·
θεὸς
δ´
αὐτοῖς,
|
ὥσπερ |
κατ´
ἀρχὰς
ἔφην,
δίδωσι
κάλλος |
[3, 10] |
καὶ
παύσηται
ταραττομένη
καὶ
στασιάζουσα
|
ὥσπερ |
νῦν.
ἅπαντες
δ´
ἂν
εἴποιεν |
[3, 29] |
δ´
ἂν
ἐκ
διαφόρου
γνώμης,
|
ὥσπερ |
νῦν
ἔχει,
τό
τε
πλεῖον |
[3, 9] |
δύο
δὲ
πόλεις
οἰκοῦντας
ἰσοκορύφους
|
ὥσπερ |
νῦν
οὐδέποτε
ὁμονοήσειν.
~Ταῦτ´
ἀκούσας |
[3, 37] |
κακῶν
ἅπαντα
τὸν
βίον
διατελέσειν,
|
ὥσπερ |
ὁ
μητροπάτωρ,
οὐκ
ἔσχεν
ὁμοίαν |
[3, 67] |
ὄχλον
οἰκεῖον
ἑαυτῷ
ποιῆσαι
προθυμηθείς,
|
ὥσπερ |
οἱ
πρότεροι
βασιλεῖς
ἐποίουν,
διὰ |
[3, 24] |
τὸ
πλησίον
ὄρος
τοῦτο
κατειλήφασιν,
|
ὥσπερ |
ὁρᾶτε,
κατὰ
τὰς
ἐμὰς
ἐντολάς, |
[3, 33] |
ὅρκων
μὲν
ἐκείνων
καὶ
συνθηκῶν
|
ὥσπερ
|
οὐδὲ
γεγενημένων
ἐπελάθοντο,
καιρὸν
δὲ |
[3, 23] |
κατὰ
νοῦν
χωρήσῃ
τὸ
ἔργον,
|
ὥσπερ
|
τὸ
εἰκὸς
ἔχει,
Φιδηναῖοί
τε |
[3, 25] |
τοὺς
Ῥωμαίους
εὐθὺς
αὐτὸν
ἐλαύνοντα,
|
ὥσπερ
|
ὑπέσχετο
αὐτοῖς,
τοὺς
δὲ
Ῥωμαίους |
[3, 11] |
μὲν
ὑπὲρ
ἡγεμονίας,
οἱ
δὲ
|
ὑπὲρ |
ἀμφισβητησίμου
γῆς
ἐχρήσαντο,
τοῦτον
εἰπὼν |
[3, 9] |
ὑμῶν
Κλοίλιος
αἴτιος
ἦν,
ὃς
|
ὑπὲρ |
ἀμφοτέρων
ἡμῶν
οὐ
μεμπτὰς
τέτικε |
[3, 35] |
φρονήσεως
τῆς
περὶ
τὰ
δεινά,
|
ὑπὲρ
|
ἄμφω
δὲ
ταῦτα,
ὅτι
οὐ |
[3, 16] |
μαθὼν
δὲ
αὐτοὺς
ἀναδεχομένους
τὸν
|
ὑπὲρ
|
ἁπάντων
ἀγῶνα
κατὰ
πολλὴν
προθυμίαν |
[3, 23] |
οἰκείᾳ
δυνάμει
μόνῃ
πιστεύσαντας
τὸν
|
ὑπὲρ |
ἁπάντων
ἀναρρῖψαι
κύβον,
ἢ
παρασκευαζομένους |
[3, 16] |
ὃν
ἐγὼ
πρόθυμος
ἤμην
μόνος
|
ὑπὲρ |
ἁπάντων
διαγωνίσασθαι,
ἐπαινεῖν
τε
καὶ
|
[3, 17] |
προσέρχονται
πάλιν
ἀποκρινούμενοι
καὶ
λέγει
|
ὑπὲρ
|
ἁπάντων
ὁ
πρεσβύτατος
τοιάδε·
Εἰ |
[3, 10] |
τῶν
ἐκγόνων
ἄρχειν
τοὺς
προγόνους.
|
ὑπὲρ |
ἁπάσας
δὲ
τὰς
ἄλλας
ἀποικίας, |
[3, 12] |
τὰς
τῶν
στρατοπέδων
ἡγεμονίας
τοὺς
|
ὑπὲρ |
ἀρχῆς
καὶ
δυναστείας
ἀγῶνας,
οὐ |
[3, 6] |
τῆς
Ῥωμύλου
βασιλείας
εἰς
πόλεμον
|
ὑπὲρ |
ἀρχῆς
καὶ
δυναστείας
Ῥωμαίοις
κατέστησαν, |
[3, 68] |
ἔχουσα
ἐν
αὑτῇ
καὶ
οἰκήσεις
|
ὑπὲρ |
αὐτά,
δι´
ἧς
εἰσιν
εἴσοδοί |
[3, 50] |
αὐτῶν
κατὰ
πολλὴν
ἄδειαν
οὐδενὸς
|
ὑπὲρ |
αὐτῆς
ἀμυνομένου
πρὸς
αὐτὴν
στρατεύεται |
[3, 22] |
φυλάττειν
τὴν
ὑπ´
ἀνθρώπων
συντελεσθεῖσαν
|
ὑπὲρ |
αὐτοῦ
κρίσιν,
ἀλλὰ
μεταπεμψάμενος
τοὺς |
[3, 13] |
ταῖς
πόλεσιν
ἀγῶνα
τοὺς
προκινδυνεύσοντας
|
ὑπὲρ |
αὐτῶν
κατεσκεύασε
γενέσθαι
οἴκων
τε |
[3, 22] |
οἱ
τότε
ἱδρυθέντες
καὶ
ξύλον
|
ὑπὲρ |
αὐτῶν
τέταται
δυσὶ
τοῖς
ἄντικρυς |
[3, 66] |
σπονδάς
τε
ποιεῖται
πρὸς
αὐτοὺς
|
ὑπὲρ |
εἰρήνης
τε
καὶ
φιλίας
ἐπὶ |
[3, 69] |
δάπεδον.
ἔδοξε
δὴ
τοῖς
οἰωνοπόλοις
|
ὑπὲρ |
ἑκάστου
βωμοῦ
τῶν
καθιδρυμένων
διαμαντευσαμένοις, |
[3, 9] |
ἓν
ἀποδείξατε,
ὃ
τὰ
συμφέροντα
|
ὑπὲρ |
ἑκατέρας
βουλεύσει
πόλεως,
καὶ
τὴν |
[3, 16] |
στρατοπέδου
σύνοδον
ἔφη
τοὺς
προκινδυνεύσοντας
|
ὑπὲρ
|
ἑκατέρας
πόλεως
τρεῖς
ἄνδρας
ἀγαθοὺς |
[3, 70] |
θάτερα
δ´
ἐξ
ἀριστερᾶς,
ἔπειθ´
|
ὑπὲρ |
ἑκατέρου
τῶν
μερῶν
τοὺς
παρακειμένους |
[3, 11] |
εἰς
ἔχθη
καταστάντες
οἱ
μὲν
|
ὑπὲρ |
ἡγεμονίας,
οἱ
δὲ
ὑπὲρ
ἀμφισβητησίμου |
[3, 26] |
ὁ
Τύλλος,
ἣν
ἅπαντες
ἐπῄνεσαν,
|
ὑπὲρ |
ἧς
μετὰ
μικρὸν
ἐρῶ.
~Τετταράκοντα |
[3, 11] |
φιλανθρωπίαν
γέγονε,
τῆς
τε
ἡγεμονίας,
|
ὑπὲρ |
ἧς
τῶν
ἄλλων
Λατίνων
οὐδεὶς |
[3, 24] |
τε
καθ´
οὓς
ἐκεῖνοι
ἐτάχθησαν
|
ὑπὲρ |
κέρατος
ὄντες
τοῦ
ἐψιλωμένου
κυκλοῦσθαι |
[3, 22] |
ἐνηρμοσμένον,
ὃ
γίνεται
τοῖς
ἐξιοῦσιν
|
ὑπὲρ |
κεφαλῆς
καλούμενον
τῇ
Ῥωμαϊκῇ
διαλέκτῳ |
[3, 67] |
τῆς
κατασκευῆς
τὴν
διάνοιαν
ἀναφέρων,
|
ὑπὲρ |
οὗ
κατὰ
τὸν
οἰκεῖον
καιρὸν |
[3, 14] |
τὸ
γὰρ
εὑρεθῆναι
τοὺς
ἀγωνιουμένους
|
ὑπὲρ |
πάντων
γένει
τε
μηδενὸς
χείρονας |
[3, 63] |
τοῦ
Σαβίνων
ἔθνους
ἀντιπάλου
Ῥωμαίοις
|
ὑπὲρ |
τῆς
ἀρχῆς
ἄνδρας
τε
μαχητὰς |
[3, 17] |
καὶ
παρέξονται
τοὺς
Ὁρατίους
διαγωνιουμένους
|
ὑπὲρ |
τῆς
ἀρχῆς.
~Ἀπαιτούσης
δὲ
τῆς |
[3, 12] |
μονομαχήσοντος
καὶ
πρόθυμος
ἦν
αὐτὸς
|
ὑπὲρ |
τῆς
ἑαυτοῦ
πατρίδος
ἀγωνίσασθαι
προκαλούμενος |
[3, 17] |
Ἐδεξάμεθ´
ἄν,
ὦ
πάτερ,
τὸν
|
ὑπὲρ |
τῆς
ἡγεμονίας
ἀγῶνα
καὶ
πάσχειν |
[3, 13] |
ἀνδράσιν
ὁ
Φουφέττιος
ἐπιτρέπειν
τὸν
|
ὑπὲρ |
τῆς
ἡγεμονίας
ἀγῶνα
καὶ
προκαλεσάμενος |
[3, 14] |
πρόνοιαν
καὶ
παρακαλοῦμεν
ἐπὶ
τὸν
|
ὑπὲρ |
τῆς
ἡγεμονίας
ἀγῶνα
τοὺς
τριδύμους |
[3, 28] |
τῆς
πόλεως
ἡμῶν
ἀγῶνας,
οὓς
|
ὑπὲρ |
τῆς
ἡγεμονίας
ἠγωνισάμεθα,
ἐν
ἡμέρᾳ |
[3, 35] |
τόπους,
ταῦτα
δὲ
πράξαντα
τὸν
|
ὑπὲρ |
τῆς
κεραυνώσεως
διασπεῖραι
λόγον.
ἐγὼ |
[3, 22] |
οὔτε
ὡς
ἀνδροφόνον
ἀποκτεῖναι
τὸν
|
ὑπὲρ |
τῆς
πατρίδος
ἑλόμενον
προκινδυνεῦσαι
καὶ |
[3, 7] |
καὶ
τῷ
βασιλεῖ
τῶν
Ῥωμαίων
|
ὑπὲρ |
τῆς
συνωμοσίας
ταύτης
{ἡ}
μήνυσις |
[3, 7] |
ἐν
τοῖς
κοινοῖς
συλλόγοις
ὁμονοοῦντας
|
ὑπὲρ |
τοῦ
πολέμου
πάντας
Ἀλβανοὺς
ἑώρων, |
[3, 1] |
ὁμοεθνέσι
πρεσβεῦσαι
πρὸς
τοὺς
πατέρας
|
ὑπὲρ |
τῶν
ἀνδρῶν,
ὅτε
Σαβῖνοι
Ῥωμαίοις |
[3, 16] |
πάντων
μάλιστα
δεξομένους
ὑμᾶς
τὸν
|
ὑπὲρ |
τῶν
ἀριστείων
κίνδυνον
ἄρασθαι
δεδοικὼς |
[3, 18] |
αἷμα
καὶ
συγγενικὸν
ἄγος
τὸν
|
ὑπὲρ |
τῶν
πόλεων
ἀγῶνα
κατέκλεισαν.
παυσάμενοι |
[3, 14] |
παρασχούσης
τοὺς
ἐξ
ἴσου
τὸν
|
ὑπὲρ |
τῶν
πόλεων
ἀγῶνα
ποιησομένους,
οὐ |
[3, 12] |
ταῖς
δὲ
πόλεσιν
αὐταῖς
ἐπειδὰν
|
ὑπὲρ |
τῶν
πρωτείων
διαφέρωνται
πρὸς
ἀλλήλας |
[3, 73] |
αὐτοὺς
ὁ
βασιλεὺς
λέγειν
ἐκέλευσεν
|
ὑπὲρ |
ὧν
διεφέροντο,
αἰγῶν
μὲν
ἀμφισβητεῖν |
[3, 8] |
μνησίκακον
ἀφέσεως
ἅπασι
πρὸς
ἅπαντας
|
ὑπὲρ |
ὧν
ἔδρασαν
ἢ
ἔπαθον
ἀδόλου |
[3, 32] |
φυγάδας
ὑπεδέχοντο
κατασκευάσαντες
ἄσυλον
ἱερόν,
|
ὑπὲρ |
ὧν
ἐν
τῷ
πρὸ
τούτου |
[3, 3] |
Ἄλβαν
ἅμα
τοῖς
εἰρηνοδίκαις
αἰτήσοντας
|
ὑπὲρ |
ὧν
ἠδίκηντο
Ῥωμαῖοι
δίκας
παρ´ |
[3, 21] |
εὐτυχήσῃ
δι´
αὐτοὺς
τὸ
κοινόν·
|
ὑπὲρ |
ὧν
κατὰ
τοὺς
οἰκείους
ἐρῶ |
[3, 10] |
ἄλλων
{ἐθνῶν}
ἡγεῖσθαι
δικαιοῦμεν
οὐκ
|
ἄτερ
|
αἰτίας,
ἀλλὰ
κατὰ
τὸν
κοινὸν |
[3, 17] |
πρεσβύτατος
τοιάδε·
Ἐδεξάμεθ´
ἄν,
ὦ
|
πάτερ, |
τὸν
ὑπὲρ
τῆς
ἡγεμονίας
ἀγῶνα |
[3, 2] |
πόλεις
καὶ
λῦσαι
τὸ
συγγενὲς
|
ἀνὴρ |
Ἀλβανὸς
ἐγένετο
Κλοίλιος
ὄνομα
τῆς |
[3, 1] |
λαβόντος
υἱὸς
γίνεται
Τύλλος
Ὁστίλιος
|
ἀνὴρ |
δραστήριος,
ὃς
ἀπεδείχθη
βασιλεὺς
ψήφῳ |
[3, 35] |
ἰδίας
ἀρχῆς
βασιλεὺς
Τύλλος
Ὁστίλιος,
|
ἀνὴρ |
ἐν
ὀλίγοις
ἄξιος
εὐλογεῖσθαι
τῆς |
[3, 1] |
συνθήκας
παραλαβὼν
Ῥωμαίων
ἐποίησεν
ἀποικίαν,
|
ἀνὴρ |
εὐγενὴς
καὶ
χρήμασι
δυνατὸς
Ὁστίλιος |
[3, 46] |
συγγραφαῖς
εὗρον
ἐρῶ.
Κορίνθιός
τις
|
ἀνὴρ
|
ὄνομα
Δημάρατος
ἐκ
τῆς
Βακχιαδῶν |
[3, 5] |
τῶν
ἐπὶ
στρατοπέδου
Μέττιος
Φουφέττιος,
|
ἀνὴρ |
οὔτε
πολέμου
ἡγεμὼν
ἱκανὸς
οὔτε |
[3, 23] |
τῶν
βουλευμάτων
συνίστορα·
ὁ
δὲ
|
ἀνὴρ |
οὗτος
ἐν
αἰτίαις
παρὰ
τοῖς |
[3, 1] |
αἰτιωτάτην
γενέσθαι
δοκοῦσαν.
οὗτος
ὁ
|
ἀνὴρ |
πολλοὺς
συνδιενέγκας
Ῥωμύλῳ
πολέμους
καὶ |
[3, 67] |
ἐκείνου
βασιλείας
ἱέρεια
Πιναρία
Ποπλίου
|
θυγάτηρ |
οὐχ
ἁγνὴ
προσιοῦσα
τοῖς
ἱεροῖς. |
[3, 21] |
ὥστε
πάθος
οὕτω
δεινὸν
ὁ
|
πατὴρ |
ἀκούσας
οὐχ
ὅπως
ἠγανάκτησεν,
ἀλλὰ |
[3, 22] |
τοὺς
ἐναγεῖς
διεξιόντες.
ὁ
δὲ
|
πατὴρ |
ἀπελογεῖτο
περὶ
τοῦ
μειρακίου
κατηγορῶν |
[3, 70] |
αὐτὴν
ἀκμάσαντας
ἡλικίαν.
πένης
αὐτῷ
|
πατὴρ
|
ἐγένετο
χωρίον
εὐτελὲς
γεωργῶν,
ᾧ |
[3, 17] |
ἐπειδὴ
δὲ
περίεστιν
ἡμῖν
ὁ
|
πατήρ, |
οὗ
χωρὶς
οὐδὲ
τἀλάχιστα
λέγειν |
[3, 17] |
γένος
τῆς
ἀρετῆς.
ὁ
δὲ
|
πατὴρ |
ὡς
ἔμαθε
τὴν
διάνοιαν
αὐτῶν |
[3, 15] |
διὰ
μάχης.
ἡ
γὰρ
Ὁρατίων
|
μήτηρ |
τῶν
ἡμετέρων
ἀδελφὴ
τῆς
Κορατίων |
[3, 35] |
τῶν
ἄλλων
ὅσοις
ἐνέτυχεν
ἐνεῖναι
|
πῦρ |
εἰς
τὴν
οἰκίαν
κατὰ
πολλοὺς |
[3, 56] |
οὔριον
περὶ
τὴν
ἑωθινὴν
φυλακὴν
|
πῦρ |
ἐνεῖναι
ταῖς
ὕλαις
ἐκέλευσε
καὶ |
[3, 67] |
ὑφ´
ὧν
τὸ
ἄσβεστον
φυλάττεται
|
πῦρ, |
τέτταρσιν
οὔσαις
δύο
προσκατέλεξεν
ἑτέρας· |
[3, 67] |
τὸ
συρρέον
ἐκ
τῶν
στενωπῶν
|
ὕδωρ, |
ἔργα
θαυμαστὰ
καὶ
κρείττω
λόγου |
[3, 36] |
ἱερουργιῶν
ἀμελουμένας
καταμαθών,
ἃς
ὁ
|
μητροπάτωρ |
αὐτοῦ
Πομπίλιος
Νόμας
κατεστήσατο,
πολεμιστάς |
[3, 37] |
τὸν
βίον
διατελέσειν,
ὥσπερ
ὁ
|
μητροπάτωρ, |
οὐκ
ἔσχεν
ὁμοίαν
τῇ
προαιρέσει |
[3, 7] |
στρατηγὸς
ἀποδειχθεὶς
ὑπὸ
τῆς
πατρίδος
|
αὐτοκράτωρ
|
ἅμα
τῷ
παραλαβεῖν
τὴν
ἀρχὴν |
[3, 5] |
τὸν
ἐκείνου
τόπον
ἀποδείκνυται
στρατηγὸς
|
αὐτοκράτωρ |
ὑπὸ
τῶν
ἐπὶ
στρατοπέδου
Μέττιος |
[3, 50] |
Λατίνους
ἠνάγκασαν
λιπόντας
τὸν
χάρακα
|
νύκτωρ |
εἰς
τὰς
ἑαυτῶν
πόλεις
ἀπελθεῖν. |