Livre, Chap.
[3, 15]	ἔλαβον εἰ βουλομένοις αὐτοῖς ἐστιν	ὁ	ἀγών· δεξαμένων δ´ αὐτῶν τὸν
[3, 16]	πρὸς αὐτούς· Ἄνδρες Ὁράτιοι, Φουφέττιος	ὁ	Ἀλβανὸς εἰς λόγους συνελθὼν ἐμοὶ
[3, 7]	περὶ τῶν διαλύσεων. ἤρχετο δ´	ὁ	Ἀλβανὸς πρότερος τοιάδε λέγων· Ἀναγκαῖον
[3, 27]	καὶ μετ´ οὐ πολὺ παρῆν	ὁ	Ἀλβανὸς ὡς ἐπὶ νικήματι κοινῷ
[3, 35]	τε ἀπόλλυται καὶ τέκνα καὶ	ὁ	ἄλλος οἰκετικὸς ἅπας ὄχλος καταληφθεὶς
[3, 1]	ἡγεμόνας αἰτιωτάτην γενέσθαι δοκοῦσαν. οὗτος	ὁ	ἀνὴρ πολλοὺς συνδιενέγκας Ῥωμύλῳ πολέμους
[3, 21]	ἐπινικίους ἐπικείμενον στεφάνους, οἷς αὐτὸν	ὁ	βασιλεὺς ἀνέδησε, καὶ τοὺς ἑταίρους
[3, 23]	εἶναι κοινόν, ἐξ οὗ Ῥωμύλος	ὁ	βασιλεὺς αὐτῶν ἐτελεύτησε, πρὸς ὃν
[3, 50]	καὶ Κρουστομερῖνοι, ἀλλ´ ὅπλά τε	ὁ	βασιλεὺς ἀφείλετο καὶ εἰς χρήματα
[3, 41]	βλάβας διαλύσειν ὑποσχομένων, ὡς ἂν	ὁ	βασιλεὺς δικαιώσῃ, καὶ τοὺς ἐνόχους
[3, 44]	καὶ τῆς θαλάττης ἀγκῶνι πόλιν	ὁ	βασιλεὺς ἐντειχίσας, ἣν ἀπὸ τοῦ
[3, 50]	παράδοσιν ἐπὶ τὸν καλούμενον Κορνίκολον	ὁ	βασιλεὺς ἐστράτευσεν· ἦν δὲ κἀκείνη
[3, 30]	συνειδόσι τὴν προδοσίαν {αὐτοῦ} δικαστήρια	ὁ	βασιλεὺς καθίσας τοὺς ἁλόντας ἐξ
[3, 32]	μάχης τὸν τρίτον κατήγαγε θρίαμβον	ὁ	βασιλεύς, καὶ μετ´ οὐ πολὺ
[3, 49]	πόλις διαρπασθεῖσα ἐνεπρήσθη. ταῦτα διαπραξάμενος	ὁ	βασιλεὺς καὶ τὸ τεῖχος ἐκ
[3, 71]	δι´ ὀργῆς ἔχων τὸν Νέβιον	ὁ	βασιλεὺς καταβαλεῖν αὐτοῦ τὴν ἐπιστήμην
[3, 54]	πόλεων κατὰ τάσδε τὰς ὁμολογίας	ὁ	βασιλεὺς κύριος ἐπιεικέστατα πάσαις προσηνέχθη
[3, 73]	συμμαρτυρούντων. ὡς δὲ εἰσκαλέσας αὐτοὺς	ὁ	βασιλεὺς λέγειν ἐκέλευσεν ὑπὲρ ὧν
[3, 69]	τῆς Ἥρας καὶ τῆς Ἀθηνᾶς	ὁ	βασιλεὺς οὗτος εὐχὴν ἀποδιδούς, ἣν
[3, 45]	διαπραξάμενος ἐπὶ τῆς ἰδίας ἀρχῆς	ὁ	βασιλεὺς οὗτος ἱστορίας ἄξια καὶ
[3, 36]	ἐνιαύσιον ἀρχὴν εἶχε Δαμασίας. οὗτος	ὁ	βασιλεὺς πολλὰς τῶν ἱερουργιῶν ἀμελουμένας
[3, 29]	κηδείαν ἢ διὰ συγγένειαν· οἷς	ὁ	βασιλεὺς σιωπῆσαι κελεύσας ἔλεξεν· Οὐδ´
[3, 66]	παρεμβολὰς ἀπῄεσαν ἐπ´ οἴκου. καὶ	ὁ	βασιλεὺς Ταρκύνιος τρίτον ἐπὶ τῆς
[3, 31]	γενόμενος δὲ τὸν τρόπον τοῦτον	ὁ	βασιλεὺς τῆς πόλεως κύριος τοὺς
[3, 71]	ὁτιοῦν ἕτοιμος ἐγώ. θαυμάσας δὲ	ὁ	βασιλεὺς τὸ θράσος τοῦ μάντεως
[3, 20]	πληγὴν καίριον ἐδίωκεν αὐτὸν ἐκποδός,	ὁ	δ´ ἐπιβαίνειν ἀδύνατος ὢν πολὺ
[3, 69]	ἐν τῷ προνάῳ τῆς Ἀθηνᾶς,	ὁ	δ´ ἕτερος ἐν αὐτῷ τῷ
[3, 70]	πυνθανομένῳ διηγεῖται πάντα ἐξ ἀρχῆς.	ὁ	δ´ ὑπολαβών, ὅπερ ἦν, ἐμφύτους
[3, 26]	τυχόντα σωτηρίας ἐν τούτοις ἦν.	~Ὁ	δὲ Ἀλβανὸς ἐπειδὴ λαμπρῶς ἤδη
[3, 12]	φέρεσθαι, τῶν δὲ πόνων ἔλαττον.	ὁ	δὲ Ἀλβανὸς τὸ μὲν ὀλίγοις
[3, 23]	τὴν κατόπιν διέλυσε τὸν σύλλογον.	ὁ	δὲ Ἀλβανὸς Φουφέττιος (ἦν γὰρ
[3, 11]	ὑπάρχειν νομίζομεν, ἀλλ´ ἐν ἀρετῇ.	ὁ	δὲ ἄλλος ὄχλος σῶμα τῆς
[3, 23]	πάντων ἐποιεῖτο τῶν βουλευμάτων συνίστορα·	ὁ	δὲ ἀνὴρ οὗτος ἐν αἰτίαις
[3, 66]	δεόμενοι μετρίας ποιήσασθαι τὰς συμβάσεις.	ὁ	δὲ ἀσπαστῶς δεξάμενος τὴν ἄνευ
[3, 60]	τῶν περὶ τῆς εἰρήνης ὁμολογιῶν.	~Ὁ	δὲ βασιλεὺς ἀκούσας αὐτῶν πολλὰ
[3, 20]	ὁ μὲν ἐξ ἐναντίας προσιών,	ὁ	δὲ κατὰ νώτου. τῷ δὲ
[3, 3]	πράττειν τὰ συγκείμενα ταῖς πόλεσιν.	ὁ	δὲ Κλοίλιος, ὡς Ἀλβανῶν προτέρων
[3, 22]	κολαζούσαις πόλεσι τοὺς ἐναγεῖς διεξιόντες.	ὁ	δὲ πατὴρ ἀπελογεῖτο περὶ τοῦ
[3, 17]	φανήσεται τὸ γένος τῆς ἀρετῆς.	ὁ	δὲ πατὴρ ὡς ἔμαθε τὴν
[3, 48]	τῆς τιμῆς ταύτης ἑαυτὸν παρασχών.	~Ὁ	δὲ περιχαρὴς τῷ σημείῳ γενόμενος
[3, 19]	τῶν σπλάγχνων βάψας τὸ ξίφος,	ὁ	δὲ Ῥωμαῖος ὑπελθὼν τὴν προβολὴν
[3, 23]	περιπετείας λαβόντα τοιούτου τέλους ἔτυχεν.	~Ὁ	δὲ Ῥωμαίων βασιλεὺς ἐνιαύσιον διαλιπὼν
[3, 71]	ἄπιστον ἔργον ἐθεάσαντο, καταπλαγέντες ἀνεβόησαν,	ὁ	δὲ Ταρκύνιος αἰδεσθεὶς ἐπὶ τῇ
[3, 64]	δυνάμεις παρεσκευάζοντο καὶ στρατηγὸν ἐμπειρότερον.	ὁ	δὲ Ταρκύνιος μαθὼν τὴν διάνοιαν
[3, 20]	καίριον τραῦμα λαβὼν εὐθὺς ἐτεθνήκει,	ὁ	δὲ τὴν ἰγνύαν τετρωμένος οὐκέτι
[3, 19]	διὰ βουβῶνος ἐνέγκας τὸ ξίφος.	ὁ	δὲ τοῖς τε ἄλλοις τραύμασι
[3, 27]	γεγηθὼς καὶ τῷ Τύλλῳ συνηδόμενος.	ὁ	δὲ Τύλλος ἀπόρρητον τὴν γνώμην
[3, 26]	εὐπαθείαις ἅμα τοῖς ἑταίροις ἦν.	ὁ	δὲ Τύλλος ἐν τῷ Οὐιεντανῶν
[3, 30]	εἰς τὴν ἐσχάτην κατακεκλειμένοις ἀνάγκην.	ὁ	δὲ Τύλλος ἐπειδὴ τὴν διάνοιαν
[3, 25]	Φιδήνην καὶ σκολιὸν τὸ ῥεῦμα.	ὁ	δὲ Τύλλος μοίρᾳ τινὶ τῶν
[3, 70]	εἰκοστὴν ἤδη καὶ τετάρτην γενεάν.	~Ὁ	δὲ τῶν οἰωνοσκόπων ἐπιφανέστατος ὁ
[3, 27]	συνεργοῖς, εἰσγράψας εἰς δέλτον ἐπιδίδωσιν.	ὁ	δὲ τῶν Ῥωμαίων βασιλεὺς εἰς
[3, 52]	οὐκέτι προῄεσαν ἐκ τοῦ χάρακος,	ὁ	δὲ τῶν Ῥωμαίων βασιλεὺς ἐξαγαγὼν
[3, 25]	φυγὴ πρὸς τὴν πόλιν ἄκοσμος.	ὁ	δὲ τῶν Ῥωμαίων βασιλεὺς ἐπιρράξας
[3, 52]	προσόμουρον κυροῦσαν αὐταῖς χώραν ἐδῄουν.	ὁ	δὲ τῶν Ῥωμαίων βασιλεὺς παρασκευασάμενος
[3, 65]	τὰς δυνάμεις δύο ποιεῖται στρατόπεδα,	ὁ	δὲ τῶν Ῥωμαίων βασιλεὺς τρία
[3, 17]	εἰπεῖν ἥντινα γνώμην αὐτὸς ἔχει.	ὁ	δὲ ὑπολαβών, Ἀλλ´ εὐσεβὲς μέν,
[3, 30]	ἀνθελκόμενος ὑφ´ ἑκατέρας ἐπὶ τἀναντία	ὁ	δείλαιος ἐν ὀλίγῳ διασπᾶται χρόνῳ.
[3, 72]	αὐτῶν ἀρξάμενος. ὁ Νέβιος ἐκεῖνος	ὁ	δεινὸς οἰωνομάντις, ὃν ἔφην ἐναντιωθῆναί
[3, 1]	ἐν ᾧ τὴν ἡγεμονίαν παρέλαβεν	ὁ	δεύτερος ἐνιαυτὸς τῆς ἑβδόμης καὶ
[3, 47]	καὶ μετ´ ὀλίγας ἡμέρας αὐτὸς	ὁ	Δημάρατος ὑπὸ λύπης τελευτᾷ κληρονόμον
[3, 59]	κατάγειν ἥ τε βουλὴ καὶ	ὁ	δῆμος ἐψηφίσατο, τὰ δὲ τῶν
[3, 1]	ὧν ἀποδείκνυται βασιλεύς, ὃν ἅπας	ὁ	δῆμος ἠξίου, Τύλλος Ὁστίλιος γένους
[3, 12]	μόνον σφαλερὸς ἀλλὰ καὶ αἰσχρὸς	ὁ	διὰ μονομαχίας κίνδυνος, ἐάν τε
[3, 31]	Ἀλβανῶν πόλις, ἣν ἔκτισεν Ἀσκάνιος	ὁ	ἐξ Αἰνείου τοῦ Ἀγχίσου καὶ
[3, 28]	ἔτι τούτων χείρονας. ἀπαιτεῖ δὲ	ὁ	καιρός, ἐπεὶ τὰ πρῶτα ἡμῖν
[3, 23]	αὐτῶν. πολλὰ μὲν οὖν λέγειν	ὁ	καιρὸς οὐκ ἐπιτρέπει βραχὺς ὤν,
[3, 3]	τυχοῦσι τῶν δικαίων προτέροις ὅσιος	ὁ	κατὰ τῶν παραβάντων τὰς σπονδὰς
[3, 22]	ἀθάνατον τοῖς ἀνδράσιν ἐκείνοις περιτιθεὶς	ὁ	κελεύων, οἷς ἂν γένωνται τρίδυμοι
[3, 72]	αὑτοῦ τὴν διαβολὴν ἀπελύσατο καὶ	ὁ	κηδεστὴς αὐτοῦ Τύλλιος, ᾧ τὴν
[3, 2]	συγκαλέσας τὸ πλῆθος εἰς ἐκκλησίαν	ὁ	Κλοίλιος, ἐν ᾗ πολλὴν ἐποιήσατο
[3, 3]	ἀπαγγειλάντων δ´ αὐτῶν ὅσα προσέταξεν	ὁ	Κλοίλιος καὶ τὸν πόλεμον ἀπειλούντων
[3, 8]	τοῦ φανεροῦ ἐπέθεντο ἡμῖν, ὡς	ὁ	κοινὸς ἀξιοῖ τοῦ πολέμου νόμος,
[3, 11]	ἀμφότερα· καὶ ὅτι οὐ κενὸς	ὁ	κόμπος ἡ παντὸς λόγου κρείττων
[3, 62]	παρίσταντο καὶ πορευομένου προηγοῦντο. οὗτος	ὁ	κόσμος ἅπας καὶ τοῖς μετ´
[3, 36]	ὀλυμπιάδος, ἣν ἐνίκα στάδιον Σφαῖρος	ὁ	Λακεδαιμόνιος, καθ´ ὃν χρόνον Ἀθήνησι
[3, 23]	ἕνεκα. γενήσεται δέ μου πιστὸς	ὁ	λόγος ἔργα ὁμολογούμενα τῇ σκήψει
[3, 25]	εἰς εὐτολμίαν καὶ θάρσους ἐνέπλησεν	ὁ	λόγος· καὶ μέγα ἐμβοήσαντες ὁρμῶσιν
[3, 71]	καθήμενος ἀναμενῶ. ἐποίει τὰ κελευόμενα	ὁ	μάντις καὶ μετ´ οὐ πολὺ
[3, 41]	ἱππέων ἡγεμὼν Ταρκύνιος, καὶ αὐτὸν	ὁ	Μάρκιος ἄνδρα πάντων κράτιστον ἡγησάμενος
[3, 36]	νόμον ἅπαντα παραλαμβάνει τὴν ἀρχὴν	ὁ	Μάρκιος ἐνιαυτῷ δευτέρῳ τῆς τριακοστῆς
[3, 37]	αἰτίας καὶ ἀποκρίσεις τῶν Λατίνων	ὁ	Μάρκιος ἐξάγει στρατιὰν ἐπ´ αὐτοὺς
[3, 39]	αὐτῶν καταδρομαῖς κακουργοῦντες· ἐφ´ οὓς	ὁ	Μάρκιος εὐζώνῳ στρατιᾷ ἐλάσας, πρὶν
[3, 38]	χώραν ἐπεργαζομένων ἀναλαβὼν τὴν δύναμιν	ὁ	Μάρκιος ἦγεν ἐπ´ αὐτούς. προελθόντων
[3, 40]	Φιδηναίων ὅπλα τε παραδοῦναι κελεύσας	ὁ	Μάρκιος καὶ εἰς ἕνα τόπον
[3, 40]	αὖθις τὴν ὅμορον, μαθών τε	ὁ	Μάρκιος παρά τε κατασκόπων καὶ
[3, 38]	Φικαναίων ἐκαρποῦντο, ὥστε ἠναγκάσθη πάλιν	ὁ	Μάρκιος τὸ δεύτερον ἐπὶ τὴν
[3, 40]	~Μαθὼν δὲ τὴν διάνοιαν αὐτῶν	ὁ	Μάρκιος ὑπονόμους ὤρυττεν ἀπὸ τῆς
[3, 19]	πληγὰς ἐξαισίους ἐξενέγκαντες κατ´ ἀλλήλων,	ὁ	μὲν Ἀλβανὸς τοῦ Ῥωμαίου κατὰ
[3, 20]	αὐτῷ μὴ διαμαρτεῖν τῆς ἐλπίδος.	ὁ	μὲν γὰρ ἕτερος τῶν Ἀλβανῶν
[3, 27]	ἐκ τῶν ἐπινικίων ἀπενέγκωνται μοῖραν.	ὁ	μὲν δὴ περιχαρὴς γενόμενος τοὺς
[3, 54]	πράττοντας ὅσα ἂν ἐκεῖνοι κελεύωσιν.	ὁ	μὲν δὴ πρὸς Λατίνους συστὰς
[3, 20]	τῶν ἰγνυῶν τὴν ἑτέραν ὑποτεμών.	~Ὁ	μὲν δὴ τὸ καίριον τραῦμα
[3, 20]	Ῥωμαῖον ἐχώρει, περιέστησάν τε αὐτὸν	ὁ	μὲν ἐξ ἐναντίας προσιών, ὁ
[3, 69]	κατασκευῇ τῶν ἱερῶν, καὶ νῦν	ὁ	μὲν ἕτερός ἐστιν ἐν τῷ
[3, 10]	αὑτοῦ πόλιν ἄρχειν τῆς ἑτέρας.	ὁ	μὲν οὖν Ἀλβανὸς τοιαῦτα προίσχετο
[3, 62]	χρυσοφοροῦσι καὶ ποικίλαις ἁλουργίσιν ἀμφιέννυνται.	ὁ	μὲν οὖν πρὸς τοὺς Τυρρηνοὺς
[3, 23]	πάσας ὑπερβαλέσθαι τὰς συμμαχικὰς δυνάμεις.	ὁ	μὲν οὖν Τύλλος ὡς ἐκ
[3, 65]	παραλαβόντες ἐχώρουν ὁμόσε τοῖς πολεμίοις.	ὁ	μὲν οὖν τῶν Σαβίνων στρατηγὸς
[3, 47]	~Καὶ μετ´ οὐ πολὺν χρόνον	ὁ	μὲν πρεσβύτερος αὐτοῦ τῶν παίδων
[3, 1]	δὲ ἄπαιδος ἀποθανόντος Πομπίλιος Νόμας	ὁ	μετ´ ἐκεῖνον βασιλεύσας ἐκαρποῦτο· ἦν
[3, 43]	τοῖς ὕστερον χρόνοις ἐχώσθη πᾶς	ὁ	μεταξὺ τῶν λόφων αὐλών. τοῦτον
[3, 29]	δήμου μηδὲν ἐγνωκέναι λέγοντος ὧν	ὁ	Μέττιος ἐμηχανᾶτο, τῶν δὲ τὰς
[3, 24]	τοῦ δεξιοῦ τῶν Ῥωμαίων κέρατος	ὁ	Μέττιος καὶ οἱ Ἀλβανοὶ κατὰ
[3, 30]	λέγειν βούλεται. οὐκ ἔχων δ´	ὁ	Μέττιος ὅ τι χρὴ λέγειν
[3, 36]	οὐκ ὀλίγη, καὶ βασιλεὺς Ὁστίλιος	ὁ	μὴ ποιούμενος αὐτῶν ἣν ἔδει
[3, 36]	τῶν ἱερουργιῶν ἀμελουμένας καταμαθών, ἃς	ὁ	μητροπάτωρ αὐτοῦ Πομπίλιος Νόμας κατεστήσατο,
[3, 37]	ἅπαντα τὸν βίον διατελέσειν, ὥσπερ	ὁ	μητροπάτωρ, οὐκ ἔσχεν ὁμοίαν τῇ
[3, 71]	μὴ δόξειεν ἐκείνῳ προὔλεγον. ~Οὗτος	ὁ	Νέβιος βουλομένῳ ποτὲ τῷ Ταρκυνίῳ
[3, 72]	τῆς πρώτης ἐπιχειρήσεως αὐτῶν ἀρξάμενος.	ὁ	Νέβιος ἐκεῖνος ὁ δεινὸς οἰωνομάντις,
[3, 70]	διδαχθησόμενον. ἔχων δὲ τὴν ἔμφυτον	ὁ	Νέβιος μαντικὴν καὶ τὴν ἐπίκτητον
[3, 70]	τε ἄλλα συνειργάζετο παῖς ὢν	ὁ	Νέβιος, ὅσα τοῖς τηλικούτοις δύναμις
[3, 71]	περὶ τὸ βῆμα οὐθὲν ἐπιταραχθεὶς	ὁ	Νέβιος ὑπὸ τοῦ τωθασμοῦ τε
[3, 69]	ἐνιαυτὸν ὑπατευσάντων τὴν συντέλειαν ἔλαβεν	ὁ	νεώς. ἄξιον δὲ καὶ τὰ
[3, 22]	τε φύσις ἀπεδίδου πρώτῳ καὶ	ὁ	νόμος. ἀπορούμενος δὲ τί χρήσεται
[3, 21]	ἀγαθῶν. τοῦτο δ´ οὐ μόνον	ὁ	Ὁράτιος, ἀλλὰ καὶ μετ´ ἐκεῖνον
[3, 23]	φύσις ἡ ἀνθρωπεία κατεστήσατο καὶ	ὁ	πάντων κοινὸς Ἑλλήνων τε καὶ
[3, 19]	ἐν ᾧ δ´ ἐγίνετο ταῦτα,	ὁ	παρασπίζων τῷ πεσόντι Ῥωμαῖος ὁρῶν
[3, 21]	φύσεως, ὥστε πάθος οὕτω δεινὸν	ὁ	πατὴρ ἀκούσας οὐχ ὅπως ἠγανάκτησεν,
[3, 17]	διαλογισμούς· ἐπειδὴ δὲ περίεστιν ἡμῖν	ὁ	πατήρ, οὗ χωρὶς οὐδὲ τἀλάχιστα
[3, 12]	δυναστείαν καλὸς καὶ ἀναγκαῖός ἐστιν	ὁ	περὶ τῆς ἀρχῆς πρὸς ἀλλήλους
[3, 23]	τε καὶ τοῖς ἄλλοις ἀνθρώποις	ὁ	περὶ τῆς ἐλευθερίας ἀγών, οἷςτισιν
[3, 44]	πολὺς αὐτόθι γίνεται καὶ χαλεπὸς	ὁ	πνέων ἀπὸ τῆς ἑσπέρας ἄνεμος.
[3, 65]	εἰς τὴν Ῥώμην ἀνέστρεψαν. οὗτος	ὁ	πόλεμος ἔτη πέντε διέμεινε συνεχῶς
[3, 11]	τιμὰς καρποῦται παρ´ ἡμῖν οὐχ	ὁ	πολλὰ χρήματα κεκτημένος οὐδὲ ὁ
[3, 11]	ὁ πολλὰ χρήματα κεκτημένος οὐδὲ	ὁ	πολλοὺς πατέρας ἐπιχωρίους ἐπιδεῖξαι δυνάμενος,
[3, 17]	ἰδίων βουλευσάμενοι. ἀποκρίνεται πρὸς αὐτὸν	ὁ	πρεσβύτατος τοιάδε· Ἐδεξάμεθ´ ἄν, ὦ
[3, 17]	ἀποκρινούμενοι καὶ λέγει ὑπὲρ ἁπάντων	ὁ	πρεσβύτατος τοιάδε· Εἰ μὲν ἐλευθέροις
[3, 19]	γεγονέναι. ὀψὲ δ´ οὖν ποτε	ὁ	πρεσβύτατος τῶν Ἀλβανῶν τῷ πρὸς
[3, 31]	ταῦτ´ ἐγίνετο χρόνῳ, Μάρκος Ὁράτιος	ὁ	προαπεσταλμένος μετὰ τῶν ἐπιλέκτων ἐπὶ
[3, 40]	τυγχάνουσιν οἵας ἐβούλοντο. ἔτι γὰρ	ὁ	πρὸς τὰς Λατίνων πόλεις συνεστηκὼς
[3, 64]	ἕως ἦν αὐτοῖς εἷς μόνος	ὁ	πρὸς τοὺς ἀντιτεταγμένους ἀγών. ἔπειτα
[3, 34]	δὴ τὰς αἰτίας συνέστη Ῥωμαίοις	ὁ	πρὸς τοὺς ὁμοεθνεῖς πόλεμος, προὔβη
[3, 12]	τοῖς λόγοις αὐτῶν ἠκολούθησεν οἷον	ὁ	Ῥωμαῖος ὑπετίθετο. οἱ γὰρ ἐν
[3, 20]	σφᾶς διαναστησομένης, ταμιευσάμενος τὸν καιρὸν	ὁ	Ῥωμαῖος ὑποστρέφει τε ὀξέως καὶ
[3, 22]	δὲ θανατηφόρου κρίσεως τότε πρῶτον	ὁ	Ῥωμαίων δῆμος κύριος τῇ γνώμῃ
[3, 21]	τε νίκην τῆς πατρίδος, ἣν	ὁ	σὸς ἀδελφὸς ἐγὼ πάρειμι κατάγων,
[3, 9]	χρὴ καλεῖν πόλεως ἁμαρτήματα, ὧν	ὁ	στρατηγὸς ὑμῶν Κλοίλιος αἴτιος ἦν,
[3, 33]	οἴκου. τοῦτο τὸ τέλος ἔλαβεν	ὁ	συμβὰς Ῥωμαίοις πρὸς Σαβίνους πόλεμος
[3, 55]	ἐλάσσων αὐτοῖς συνέστη. ἔφθασε γὰρ	ὁ	Ταρκύνιος ἀγχινοίᾳ στρατηγικῇ πάντα συντρίψας
[3, 56]	ὑπὸ τοῦ πυρός. λαβὼν δὲ	ὁ	Ταρκύνιος ἀμφότερα τὰ στρατόπεδα τὰ
[3, 64]	κατόπιν ἐπιφανέντες τοῖς Σαβίνοις, οὓς	ὁ	Ταρκύνιος ἐν ἐπιτηδείοις χωρίοις διὰ
[3, 49]	ἀνθ´ ὧν τιμωρήσασθαι βουλόμενος αὐτοὺς	ὁ	Ταρκύνιος ἐξεστράτευσε πολλῇ δυνάμει καὶ
[3, 55]	πυθόμενος δὲ τὴν εἰσβολὴν αὐτῶν	ὁ	Ταρκύνιος ἐξῆγε καὶ αὐτὸς τὸ
[3, 51]	ἔχων συντεταγμένην τὴν Ῥωμαίων δύναμιν	ὁ	Ταρκύνιος ἐπὶ τὰς πόλεις αὐτῶν
[3, 65]	δι´ ὀργῆς φέρων τὴν διατριβὴν	ὁ	Ταρκύνιος ἐπὶ τὴν παρεμβολὴν τῶν
[3, 71]	τὴν πρᾶξιν ἀποφαίνων. γελάσας δ´	ὁ	Ταρκύνιος ἐπὶ τῷ λόγῳ καὶ
[3, 49]	φιλοφροσύναις. ~Τοιοῦτος μὲν δή τις	ὁ	Ταρκύνιος ἦν καὶ διὰ ταύτας
[3, 46]	γονέων δ´ ὁποίων τινῶν οὗτος	ὁ	Ταρκύνιος ἦν καὶ πατρίδος ἐξ
[3, 57]	καὶ ὅτι τοὺς αἰχμαλώτους αὐτοῖς	ὁ	Ταρκύνιος οὐκ ἀπεδίδου πρεσβευσαμένοις, ἀλλ´
[3, 62]	ἔχουσιν αὐτά. ~Ταύταις ταῖς τιμαῖς	ὁ	Ταρκύνιος οὐκ εὐθὺς ἐχρήσατο λαβών,
[3, 56]	σβεστήρια τοῦ πυρὸς ἦν, ἧκεν	ὁ	Ταρκύνιος περὶ τὸν ὄρθρον ἄγων
[3, 53]	τοῖς κεκρατηκόσιν ἑαυτούς. γενόμενος δὲ	ὁ	Ταρκύνιος πολλῶν σωμάτων τε καὶ
[3, 63]	οὐ πρόσω κειμένην, πολλὴν ἔσχεν	ὁ	Ταρκύνιος προθυμίαν καὶ τούτους ὑπαγαγέσθαι
[3, 69]	ἱστορίας. ἐπειδὴ γὰρ ἔμελλε κατασκευάζειν	ὁ	Ταρκύνιος τὸν ναόν, συγκαλέσας τοὺς
[3, 19]	ἐπῆρεν. τοῦ γὰρ Ἀλβανοῦ πεσόντος	ὁ	τὴν πλησίον αὐτοῦ ἔχων στάσιν
[3, 69]	τρίτος βασιλεύσας ἀπ´ ἐκείνου Ταρκύνιος,	ὁ	τῆς ἀρχῆς ἐκπεσών, τούς τε
[3, 7]	καὶ Οὐιεντανῶν συνελθόντες. ὅστις δὲ	ὁ	τῆς ἐπιβουλῆς αὐτῶν τρόπος ἦν
[3, 3]	αὐτοῖς τὸν πόλεμον. ἀπαλλαττόμενος δὲ	ὁ	τῆς πρεσβείας ἡγεμὼν τοῦτ´ ἠξίωσεν
[3, 71]	βωμῷ τινι· καλεῖται δὲ Φρέαρ	ὁ	τόπος ὑπὸ Ῥωμαίων. καὶ τὰ
[3, 4]	ἢ συμπλοκαῖς ἱππέων ἔβλαπτον ἀλλήλους)	ὁ	τοῦ πολέμου δόξας αἴτιος γενονέναι
[3, 70]	~Ὁ δὲ τῶν οἰωνοσκόπων ἐπιφανέστατος	ὁ	τοὺς βωμοὺς μεθιδρυσάμενος καὶ τὸ
[3, 69]	τετραετῆ. πολλοῖς δ´ ὕστερον ἔτεσιν	ὁ	τρίτος βασιλεύσας ἀπ´ ἐκείνου Ταρκύνιος,
[3, 33]	μαθὼν γὰρ τὴν διάνοιαν αὐτῶν	ὁ	Τύλλος ἀνοχὰς πρὸς Λατίνους ποιησάμενος
[3, 31]	ἑαυτῶν χρήματα καὶ φέροντας· οὓς	ὁ	Τύλλος ἀφικόμενος ἀπὸ στρατοπέδου ταῖς
[3, 17]	προκλήσεις τοῦ Φουφεττίου καὶ οὓς	ὁ	Τύλλος διελέχθη λόγους καὶ τελευταίαν
[3, 30]	δὲ γενομένων ἁπάντων ἀναστὰς πάλιν	ὁ	Τύλλος εἶπεν· Οὐδὲν ἔτι ἔξεστιν
[3, 24]	ἠγωνίζετο, ἔνθα καὶ αὐτὸς ἦν	ὁ	Τύλλος ἐν τοῖς ἐπιλέκτοις τῶν
[3, 1]	τῶν ἀεὶ βασιλέων κλῆρος. ταύτην	ὁ	Τύλλος ἐπέτρεψε τοῖς μηδένα κλῆρον
[3, 32]	εἰς τὸν οὐρανὸν τὰς χεῖρας	ὁ	Τύλλος εὔξατο τοῖς θεοῖς, ἐὰν
[3, 26]	δ´ αὐτῶν τελευταῖος ἀποδείκνυται γνώμην	ὁ	Τύλλος, ἣν ἅπαντες ἐπῄνεσαν, ὑπὲρ
[3, 16]	ἀρετῆς. ~Δέχεται δὴ τὴν παραίνεσιν	ὁ	Τύλλος καὶ δεχημέρους ποιησάμενος ἀνοχάς,
[3, 24]	μὲν οὖν ἀριστερὸν κέρας αὐτὸς	ὁ	Τύλλος καὶ οἱ Ῥωμαῖοι κατεῖχον
[3, 31]	δὲ περιχαρακώσας αὐτῶν τὴν πόλιν	ὁ	Τύλλος καὶ περιταφρεύσας εἰς τὴν
[3, 15]	κράτιστοι παρόντες ἀμφοτέροις) μικρὸν ἐπισχὼν	ὁ	Τύλλος λέγει· Τὰ μὲν ἄλλα
[3, 3]	τῶν πρεσβευτῶν εἰς Ῥώμην ὑποπτεύσας	ὁ	Τύλλος, ὅτι δίκας αἰτήσοντες ἥκοιεν,
[3, 26]	αὐτοῦ καὶ μισήσας τὴν παλινπροδοσίαν	ὁ	Τύλλος οὐδὲν ἐξελέγχειν ᾤετο δεῖν
[3, 24]	ἔνθα δὴ σοφίᾳ λέγεται χρήσασθαι	ὁ	Τύλλος οὐδὲν ἐπιταραχθεὶς τὴν διάνοιαν
[3, 11]	~Τοιαῦτα τοῦ Φουφεττίου λέξαντος παραλαβὼν	ὁ	Τύλλος τὸν λόγον εἶπε· Τὸ
[3, 3]	πρεσβευτῶν ἀφικομένων εἰς Ῥώμην ἀκούσας	ὁ	Τύλλος, τότε τοὺς Ἀλβανοὺς προσάγειν
[3, 39]	τοῖς ἐπικαίροις φρουρίοις ὑποκαθημένην, ἧς	ὁ	Τυρρηνὸς Ταρκύνιος ἡγεῖτο. ἀπέστησαν δὲ
[3, 13]	ἀμφοτέροις τοῖς στρατεύμασι τὴν φιλοτιμίαν	ὁ	τῶν Ἀλβανῶν ἔπαυσε στρατηγὸς ἐνθυμηθείς,
[3, 18]	πολὺ παρῆν τούς τε Κορατίους	ὁ	τῶν Ἀλβανῶν στρατηγὸς ἄγων καὶ
[3, 5]	οὔτε ἡ θεία νέμεσις οὔτε	ὁ	τῶν ἀντιπολιτευομένων φθόνος οὔθ´ ἡ
[3, 41]	ἐκ ταύτης ἔλαβε τῆς μάχης	ὁ	τῶν ἱππέων ἡγεμὼν Ταρκύνιος, καὶ
[3, 25]	πεζῶν ἀγών, ἔτι δὲ καλλίων	ὁ	τῶν ἱππέων. οὐ γὰρ ἐνέκλινον
[3, 25]	καὶ γίνεται καλὸς μὲν καὶ	ὁ	τῶν πεζῶν ἀγών, ἔτι δὲ
[3, 55]	τοῦ χάρακος τὰς δυνάμεις οὔτε	ὁ	τῶν Ῥωμαίων βασιλεύς, ἀλλ´ ἀναστρατοπεδεύσαντες
[3, 22]	δ´ ἑξῆς ἡμέρᾳ καλέσας αὐτοὺς	ὁ	τῶν Ῥωμαίων βασιλεὺς εἰς ἐκκλησίαν
[3, 34]	ἀφανισμὸν τῆς Ἄλβας πρεσβείας ἀποστείλας	ὁ	τῶν Ῥωμαίων βασιλεὺς εἰς τὰς
[3, 9]	τοῦ Φουφεττίου παραλαβὼν τὸν λόγον	ὁ	τῶν Ῥωμαίων βασιλεὺς ἔλεξε· Καὶ
[3, 34]	ὡς τοὺς ὁμοεθνεῖς πολιορκίᾳ παραστησάμενος	ὁ	τῶν Ῥωμαίων βασιλεὺς ἔπεισε μηθὲν
[3, 42]	ἀπελθεῖν, ἀλλ´ ἐκβοηθήσας κατὰ σπουδὴν	ὁ	τῶν Ῥωμαίων βασιλεὺς καὶ πλησίον
[3, 41]	τόνδε τὸν πόλεμον ἐνιαυτῷ Μάρκιος	ὁ	τῶν Ῥωμαίων βασιλεὺς τήν τε
[3, 18]	στρατηγὸς ἄγων καὶ τοὺς Ὁρατίους	ὁ	τῶν Ῥωμαίων βασιλεὺς ὡπλισμένους τε
[3, 55]	ταῖς γοῦν ἑξῆς ἡμέραις οὔτε	ὁ	τῶν Σαβίνων ἡγεμὼν προῆγεν ἐκ
[3, 64]	τὸν Ἀνίητα ποταμόν. ταῦτα μαθὼν	ὁ	τῶν Σαβίνων στρατηγὸς ἐξῄει μὲν
[3, 13]	γενέσθαι. τούτοις ἔγνω τοῖς ἀνδράσιν	ὁ	Φουφέττιος ἐπιτρέπειν τὸν ὑπὲρ τῆς
[3, 7]	τοῦ δόλου. ~Ταῦτα δὴ μαθὼν	ὁ	Φουφέττιος ἔτι μᾶλλον ἔσπευσε ποιήσασθαι
[3, 15]	τοὺς ἀναγκάζοντας. λέγει πρὸς αὐτὸν	ὁ	Φουφέττιος· Οὐδ´ ἐμὲ λέληθεν, ὦ
[3, 8]	παρ´ ἐλπίδας ἀκουσθέντι, μικρὸν ἐπισχὼν	ὁ	Φουφέττιος πάλιν ἔλεξεν· Ἀκηκόατε τὰς
[3, 10]	νῦν οὐδέποτε ὁμονοήσειν. ~Ταῦτ´ ἀκούσας	ὁ	Φουφέττιος χρόνον εἰς βουλὴν ᾐτήσατο,
[3, 6]	πολέμου παράδοξος ἅπασι γενομένη καὶ	ὁ	χρόνος ἐν ᾧ παρεσκευάζοντο πολὺς
[3, 18]	ἐμὴ δύναμις, εἰπεῖν. ἐπειδὴ γὰρ	ὁ	χρόνος ἧκεν ἐν ᾧ τέλος
[3, 22]	φόνου τὸν ἄνδρα· οὐ μὴν	ὅ	γε βασιλεὺς ἀποχρῆν ἔλεγε τοῖς
[3, 23]	θείου νόμου τὸν ἀνθρώπινον· καὶ	ὅ	τε δαιμόνιος χόλος οὐχ ἡμῖν,
[3, 12]	γνώμῃ Ῥωμαίων τε καὶ Ἀλβανῶν	ὅ	τε σύλλογος διελύθη καὶ ἐπὶ
[3, 17]	ἡγεμονίας ἀγῶνα καὶ πάσχειν ὑπεμείναμεν	ὅ	τι ἂν δοκῇ τῷ δαιμονίῳ·
[3, 23]	φέρειν εἰς μέσον ἃ φρονεῖ·	ὅ	τι γὰρ ἂν ἅπασιν ὑμῖν
[3, 3]	πολέμου ἄρχῃ· ἡ δ´ ἐγκαλοῦσα	ὅ	τι δή ποτε ἀδίκημα δίκας
[3, 72]	εἴτ´ ἐπιβουλευθεὶς ὑπ´ ἐχθρῶν εἴτε	ὅ	τι δή ποτε ἄλλο παθὼν
[3, 4]	χρόνου διὰ κενῆς (οὐδὲν γὰρ	ὅ	τι καὶ λόγου ἄξιον εἴτε
[3, 19]	καὶ γυμνὸν οὐδὲν ἀπολιπόντες μέρος	ὅ	τι καὶ τρωθὲν ὀξεῖαν ἔμελλεν
[3, 70]	ἐπιτυχίαν τῶν μαντευμάτων καὶ οὐθὲν	ὅ	τι μὴ δόξειεν ἐκείνῳ προὔλεγον.
[3, 6]	φθονοῦντες εἴτε μήνυσιν ἑτέρων δεδιότες,	ὅ	τι πολλοῖς συνέβη παθεῖν ἐν
[3, 30]	οὐκ ἔχων δ´ ὁ Μέττιος	ὅ	τι χρὴ λέγειν πρὸς τοὺς
[3, 22]	τοῖς ἄντικρυς ἀλλήλων τοίχοις ἐνηρμοσμένον,	ὃ	γίνεται τοῖς ἐξιοῦσιν ὑπὲρ κεφαλῆς
[3, 44]	οἱ κράτιστοι τῶν θαλαττίων λιμένων·	ὃ	δὲ μάλιστα θαυμάσειεν ἄν τις,
[3, 23]	αὐτῷ καὶ τὴν ἡμετέραν φυλάξουσιν.	ὃ	δὲ πάντων μέν ἐστιν ἥδιστον
[3, 48]	καὶ μετὰ τὸ κοινὸν ἕτερον,	ὃ	δὴ συγγενικὸν αὐτοῖς ἐστι καὶ
[3, 44]	τι τοῦ προειρημένου πολιτεύματος κρεῖττον,	ὃ	καὶ τοῖς κατὰ τὸν βίον
[3, 56]	ἐν σκάφαις καὶ σχεδίαις καθ´	ὃ	μέρος περαιουμένη λήσεσθαι ἔμελλε τοὺς
[3, 22]	αὐτοῖς οὐθὲν οὔτε χαλεπὸν οὔθ´	ὃ	μὴ συγγενέσι πρέπει, τῇ δὲ
[3, 28]	καὶ χρημάτων ἀποδασμῷ ζημιῶσαι καί,	ὃ	πάντων ῥᾷστον ἦν, ἀφελέσθαι τὰ
[3, 44]	ὑπὸ τῆς θαλαττίας θινὸς ἐμφραττόμενος,	ὃ	πάσχουσι πολλοὶ καὶ τῶν μεγάλων
[3, 15]	τύχη· ἓν δ´ ἀγνοεῖν ἔοικας,	ὃ	πολὺν παρέξει τοῖς νεανίσκοις ὄκνον,
[3, 9]	τοι ποιήσατε· βουλευτήριον ἓν ἀποδείξατε,	ὃ	τὰ συμφέροντα ὑπὲρ ἑκατέρας βουλεύσει
[3, 44]	ἐπὶ ταῖς ἐκβολαῖς ἔχειν φρούριον,	ὃ	τὰς εἰσκομιζομένας διὰ θαλάττης καὶ
[3, 34]	βασιλεὺς ἔπεισε μηθὲν ἔτι νεωτερίζειν·	ἄλλο	δ´ οὐθὲν ὧν οἱ πόλεμοι
[3, 51]	τὸ πειθαρχεῖν τοῖς κεκρατηκόσι μόνον,	ἄλλο	δὲ ἀνήκεστον οὐδέν. πρῶτον μὲν
[3, 38]	αὐτῆς ἅπαντας εἰς Ῥώμην μεταγαγών,	ἄλλο	δὲ τῆς πόλεως οὐδὲν κακώσας,
[3, 31]	τὰ τείχη καὶ εἴ τι	ἄλλο	κατασκεύασμα ἰδιωτικὸν ἢ δημόσιον ἦν
[3, 54]	ἀφείλοντο διαλῦσαι καὶ εἴ τι	ἄλλο	κατέβλαψαν ἢ διέφθειραν ἐν ταῖς
[3, 72]	τὴν διαβολὴν τοῦ ἄγους ἀνέφερον	ἄλλο	μὲν οὐθὲν ἔχοντες φέρειν τῆς
[3, 72]	εἴτε ὅ τι δή ποτε	ἄλλο	παθὼν ἀφανὴς ἄφνω γίνεται, καὶ
[3, 29]	ἔργα δαπάνης. καὶ τὸ μὲν	ἄλλο	πλῆθος ὑμῶν μετὰ τῶν παρ´
[3, 22]	ἐπὶ τῆς αὐτῆς ἀρχῆς κατασχὼν	ἄλλο	τε οὐδὲν τῶν πολιτικῶν μεθαρμοσάμενος
[3, 9]	ἀλλὰ φιλοχωρήσετε τοῖς πατρῴοις ἐφεστίοις,	ἐκεῖνό	γέ τοι ποιήσατε· βουλευτήριον ἓν
[3, 70]	ὀρνίθων, οἵων αὐτὸς ἐβούλετο, πάλιν	ἐκεῖνο	διχῇ διῄρει τὸ χωρίον καὶ
[3, 22]	καὶ νόμος παρ´ αὐτοῖς δι´	ἐκεῖνο	κυρωθεὶς τὸ πάθος, ᾧ καὶ
[3, 22]	ἐν τῷ στενωπῷ τῷ φέροντι	ἀπὸ	Καρίνης κάτω τοῖς ἐπὶ τὸν
[3, 42]	τὰ πολέμια τὸ μὲν πρῶτον	ἀπὸ	λῃστηρίων καὶ καταδρομῆς ἀγρῶν ὀλίγοι
[3, 11]	ἀλλ´ ἡ μὲν ὑμετέρα πόλις	ἀπὸ	μείζονος αὐχήματος ἀρχομένη καὶ πλειόνων
[3, 26]	πρὸς πολλοὺς τῶν παρόντων ὡς	ἀπὸ	παντὸς τοῦ βελτίστου γενομένην ἐσκήπτετο
[3, 23]	ὡς ἐκ προθυμίας τε καὶ	ἀπὸ	παντὸς τοῦ βελτίστου κοινωνεῖν ἐγνωκότα
[3, 5]	τῆς πρὸς τὸν στρατηγὸν καὶ	ἀπὸ	παντὸς τοῦ βελτίστου κρίνουσι τὸ
[3, 28]	τοῦ τε ἀπὸ Τυρρηνῶν καὶ	ἀπὸ	Σαβίνων πολέμου παρειχόμεθα· ἧς δὴ
[3, 32]	τε αὐτῶν περὶ πόλιν Ἠρητὸν	ἀπὸ	σταδίων ἑξήκοντα καὶ ἑκατὸν τῆς
[3, 8]	ὅσα παρὰ τῶν ἐπιτιθεμένων αὐτὰς	ἀπὸ	στόματος ἤκουσεν ἐκπλήξεώς τε μεγάλης
[3, 31]	φέροντας· οὓς ὁ Τύλλος ἀφικόμενος	ἀπὸ	στρατοπέδου ταῖς Ῥωμαίων φυλαῖς καὶ
[3, 32]	ἐξῄει μαχησόμενος, ἀπῄεσαν ἐπ´ οἴκου.	ἀπὸ	ταύτης τῆς μάχης τὸν τρίτον
[3, 18]	ποιησάμενοι τὸν διείργοντα τὴν Ῥωμαίων	ἀπὸ	τῆς Ἀλβανῶν ὅρον, ἔνθα καὶ
[3, 44]	γίνεται καὶ χαλεπὸς ὁ πνέων	ἀπὸ	τῆς ἑσπέρας ἄνεμος. αἱ μὲν
[3, 40]	αὐτῶν ὁ Μάρκιος ὑπονόμους ὤρυττεν	ἀπὸ	τῆς ἰδίας παρεμβολῆς ἀρξάμενος ὑπὸ
[3, 72]	καὶ τὸν τῆς ἐπιβουλῆς τρόπον	ἀπὸ	τῆς πρώτης ἐπιχειρήσεως αὐτῶν ἀρξάμενος.
[3, 24]	βέλους γενέσθαι οἱ Ἀλβανοὶ σχισθέντες	ἀπὸ	τοῦ ἄλλου στρατοῦ συντεταγμένους ἦγον
[3, 22]	τὴν ἀρὰν καὶ τὸ ἄγος	ἀπὸ	τοῦ δεδρακότος εἰς τὸν ἴδιον
[3, 32]	τὴν ἐπιοῦσαν νύκτα καὶ τοὺς	ἀπὸ	τοῦ ἐρύματος μαχομένους ἀνείρξαντες ἐκράτησαν
[3, 54]	καὶ δεήσεις ἐτράποντο καὶ πρέσβεις	ἀπὸ	τοῦ κοινοῦ πέμψαντες καταλύσασθαι τὸν
[3, 2]	ἔρχομαι λέξων τὴν ἀρχὴν ποιησάμενος	ἀπὸ	τοῦ πρὸς Ἀλβανοὺς πολέμου. αἴτιος
[3, 21]	πάθος ἀπόρρητον ἐπειδὴ {δὲ} τῶν	ἀπὸ	τοῦ στρατοπέδου τινὸς ἤκουσεν ἀπαγγέλλοντος
[3, 44]	πόλιν ὁ βασιλεὺς ἐντειχίσας, ἣν	ἀπὸ	τοῦ συμβεβηκότος Ὠστίαν ὠνόμασεν, ὡς
[3, 30]	οὖν τὰ διδόμενα καὶ γίνεσθε	ἀπὸ	τοῦ χρόνου τοῦδε Ῥωμαῖοι. δυεῖν
[3, 29]	μηθὲν ἀφαιρεθέντας ἐν Ῥώμῃ τὸν	ἀπὸ	τοῦδε χρόνον οἰκεῖν· ὅσην τε
[3, 47]	ἦσαν, ὅθεν ἡ Ῥώμη τοῖς	ἀπὸ	Τυρρηνίας ἐρχομένοις πρῶτον ἀφορᾶται, καταπτὰς
[3, 28]	πολλὴν ἀσφάλειαν τούτοις τοῦ τε	ἀπὸ	Τυρρηνῶν καὶ ἀπὸ Σαβίνων πολέμου
[3, 33]	τὴν Ἀλβανῶν πόλιν προσέλαβε, καὶ	ἀπὸ	τῶν ἄλλων συμμάχων ἐπικουρικὸν ὅσον
[3, 36]	ὡς καλὴν καὶ σώφρονα καὶ	ἀπὸ	τῶν δικαιοτάτων ἔργων τὰς καθ´
[3, 28]	παρασπάσαντες ἰδίαν ἰσχὺν καὶ δύναμιν	ἀπὸ	τῶν ἰδίων πολέμων ἐκτησάμεθα, ἔθνεσι
[3, 47]	Τυρρηνικῆς οἰωνοσκοπίας, λαβοῦσα μόνον αὐτὸν	ἀπὸ	τῶν συνόντων ἠσπάσατό τε καὶ
[3, 26]	τὸν Τύλλον, καταβιβάσας καὶ αὐτὸς	ἀπὸ	τῶν ὑψηλῶν τὴν οἰκείαν δύναμιν
[3, 6]	πολλὴ ἡ ἐπὶ τοὺς χάρακας	ἀπὸ	Φιδήνης φέρουσα ὁδός, ἀλλ´ ὅσον
[3, 7]	πολέμου. ἀφόρητοι γὰρ ἂν γένοισθε	ὑπὸ	βαρύτητος, εἴ τι πεισθείητε περὶ
[3, 71]	κατὰ γῆς καὶ τὸ ξυρὸν	ὑπὸ	βωμῷ τινι· καλεῖται δὲ Φρέαρ
[3, 58]	Ἄγυλλα ἐκαλεῖτο Πελασγῶν αὐτὴν κατοικούντων,	ὑπὸ	δὲ Τυρρηνοῖς γενομένη Καίρητα μετωνομάσθη,
[3, 22]	οὐκ ἀφανεῖς τὸν Ὁράτιον ἄγοντες	ὑπὸ	δίκην, ὡς οὐ καθαρὸν αἵματος
[3, 23]	οὕτως ἑτέρου φοβεροῦ παθήματος ὡς	ὑπὸ	δόξης κενῆς ἴσμεν πανώλεθρα διαφθαρέντα.
[3, 22]	καὶ τελευτῶντες ὑπήγαγον τὸν Ὁράτιον	ὑπὸ	ζυγόν. ἔστι δὲ Ῥωμαίοις νόμιμον,
[3, 6]	πολυανθρώποις καὶ χρονιζομέναις συνωμοσίαις, εἴτε	ὑπὸ	θείας ἀναγκαζόμενοι γνώμης οὐκ ἀξιούσης
[3, 35]	δὲ τὴν οἰκίαν οἱ μὲν	ὑπὸ	κεραυνοῦ λέγουσι μηνίσαντος τοῦ θεοῦ
[3, 11]	ἑτέρας. ὁπόσα γὰρ μὴ διαιρεῖται	ὑπὸ	λόγου, ταῦτα ὑπὸ τῶν ὅπλων
[3, 5]	τὸν ἄνδρα ἀνῃρηκέναι· οἱ δὲ	ὑπὸ	λύπης τε καὶ ἀμηχανίας κρατούμενον
[3, 47]	ὀλίγας ἡμέρας αὐτὸς ὁ Δημάρατος	ὑπὸ	λύπης τελευτᾷ κληρονόμον ἁπάσης τῆς
[3, 58]	γεγονέναι τῆς ἀποστάσεως οἱ μὲν	ὑπὸ	μαστίγων αἰκισθέντες ἐν τῷ φανερῷ
[3, 14]	ἐξ ἑνὸς πεφυκότας πατρὸς καὶ	ὑπὸ	μιᾶς γεγεννημένους μητρὸς καὶ τὸ
[3, 36]	αὐτοῦ· πολιτείας τε ἀγωγὴν τὴν	ὑπὸ	Νόμα κατασταθεῖσαν Ῥωμαίοις ἐπαινῶν ὡς
[3, 18]	ἅμα τῷ βασιλεῖ κατευφημούμενοί τε	ὑπὸ	παντὸς τοῦ κατὰ τὴν πόλιν
[3, 49]	καὶ τελευτήσαντος ἐκείνου τῆς βασιλείας	ὑπὸ	πάντων ἄξιος ἐκρίθη. ἐπειδὴ δὲ
[3, 53]	ἐπιφανεστάτην, ἧς αὐτὸς αἴτιος ὡμολογεῖτο	ὑπὸ	πάντων γεγενῆσθαι. καμνούσης γὰρ ἤδη
[3, 35]	γὰρ ἀπόρρητον φυλαχθῆναι τὴν πρᾶξιν	ὑπὸ	πολλῶν συσκευαζομένην εἰκὸς ἦν, οὔτε
[3, 49]	τε αὐτῶν καὶ γυναῖκες ἀνδραποδισθέντες	ὑπὸ	Ῥωμαίων ἀπήχθησαν, καὶ ἡ πόλις
[3, 11]	ὑπεριδοῦσαι πόλιν ἡμῖν προσκεχωρήκασι καὶ	ὑπὸ	Ῥωμαίων ἄρχεσθαι μᾶλλον ἀξιοῦσιν ἢ
[3, 34]	τριάκοντα πόλεις ἠξίου πείθεσθαι τοῖς	ὑπὸ	Ῥωμαίων ἐπιταττομένοις, ὡς παρειληφότων αὐτῶν
[3, 22]	τῇ πόλει φυλάττεται θυσίαις γεραιρόμενον	ὑπὸ	Ῥωμαίων καθ´ ἕκαστον ἐνιαυτόν, ἕτερον
[3, 71]	καλεῖται δὲ Φρέαρ ὁ τόπος	ὑπὸ	Ῥωμαίων. καὶ τὰ μὲν περὶ
[3, 43]	καλλίστης δάφνης, ἐφ´ ἧς Λαυρῆτον	ὑπὸ	Ῥωμαίων καλεῖται τόπος τις ἐπ´
[3, 23]	παραβῇ, ἀλλ´ ἐννοείσθω διότι τὰς	ὑπὸ	Ῥωμαίων λελυμένας εἰς τὸ ἐξ
[3, 57]	ὀργῇ φέροντες ὅτι ἥττηντό τε	ὑπὸ	Ῥωμαίων πολλάκις καὶ ὅτι τοὺς
[3, 71]	καρτερόν, οὐκ ἐῶν κινεῖν τῶν	ὑπὸ	Ῥωμύλου κατασταθέντων οὐθέν. ἀχθόμενος δ´
[3, 32]	τοιάδε· ἱερόν ἐστι κοινῇ τιμώμενον	ὑπὸ	Σαβίνων τε καὶ Λατίνων ἅγιον
[3, 8]	ἀξιοῖ τοῦ πολέμου νόμος, ἀλλ´	ὑπὸ	σκότους, ὡς ἂν ἥκιστα ὑπίδοιτό
[3, 40]	ἀπὸ τῆς ἰδίας παρεμβολῆς ἀρξάμενος	ὑπὸ	τὰ τείχη τῆς πόλεως, καὶ
[3, 35]	καιρὸν ἅμα τοῖς ἑταίροις ἔχουσιν	ὑπὸ	ταῖς περιβολαῖς τὰ ξίφη παρελθεῖν
[3, 27]	ἦσαν οἱ γενναιότατοι, ξίφη κρύπτοντας	ὑπὸ	ταῖς περιβολαῖς. ὡς δ´ ἐν
[3, 56]	ἐπελθοῦσα αἱρεῖ, ἣ προαπέσταλτο μὲν	ὑπὸ	Ταρκυνίου περὶ πρῶτον ὕπνον, διεληλύθει
[3, 22]	πλάγιον, ἔπειθ´ ὑπάγειν τοὺς αἰχμαλώτους	ὑπὸ	ταῦτα καὶ διελθόντας ἀπολύειν ἐλευθέρους
[3, 28]	ἦν ἅπαντας ἡμᾶς ἀπολωλέναι κυκλωθέντας	ὑπό	τε πολεμίων καὶ φίλων, καὶ
[3, 34]	ἐμβαλόντες εἰς τὴν ἀλλήλων γῆν	ὑπὸ	τὴν ἀκμὴν τοῦ σίτου καὶ
[3, 12]	ἐπιλέκτους ἀφ´ ἑκατέρας πόλεως συνεβούλευεν	ὑπὸ	τὴν ἁπάντων ὄψιν Ἀλβανῶν τε
[3, 28]	δ´ εἰσὶν οἱ πεμφθέντες ἡμῖν	ὑπὸ	τῆς Ἀλβανῶν πόλεως ἐπὶ δόλῳ
[3, 10]	καὶ ἡμεῖς ἀνεξόμεθα τὴν μητρόπολιν	ὑπὸ	τῆς ἀποικίας ἀρχομένην, πρότερον δὲ
[3, 36]	Ὁστιλίου Τύλλου τελευτὴν ἡ μεσοβασίλειος	ὑπὸ	τῆς βουλῆς ἀποδειχθεῖσα ἀρχὴ κατὰ
[3, 22]	καταγαγόντι δὲ αὐτῷ τὸν ψηφισθέντα	ὑπὸ	τῆς βουλῆς θρίαμβον καὶ τὰ
[3, 68]	καὶ συνάπτουσιν ἀλλήλαις αἱ μείζους	ὑπὸ	τῆς ἐλάττονος μηνοειδὲς ἐχούσης τὸ
[3, 31]	τὸν χρόνον ἡγησαμένη τοῦ ἔθνους,	ὑπὸ	τῆς ἐσχάτης ἀποικήσεως καθαιρεθεῖσα ἔρημος
[3, 21]	τι διαπεπραγμένος ἐξέστηκας τῶν φρενῶν	ὑπὸ	τῆς ἡδονῆς καὶ στεφάνους ἐπὶ
[3, 44]	τις, οὐκ ἀποκλείεται τοῦ στόματος	ὑπὸ	τῆς θαλαττίας θινὸς ἐμφραττόμενος, ὃ
[3, 32]	γὰρ ἀγχωμάλως ἀγωνιζόμενοι καὶ διελύθησαν	ὑπὸ	τῆς νυκτὸς ἀμφίλογον καταλιπόντες τὸ
[3, 7]	τὰς ἀληθεῖς· ἐγὼ στρατηγὸς ἀποδειχθεὶς	ὑπὸ	τῆς πατρίδος αὐτοκράτωρ ἅμα τῷ
[3, 67]	ἑτέρας· πλειόνων γὰρ ἤδη συντελουμένων	ὑπὸ	τῆς πόλεως ἱερουργιῶν, αἷς ἔδει
[3, 64]	πολὺς αὐτῶν φόνος ἐγένετο διωκομένων	ὑπὸ	τῆς Ῥωμαϊκῆς ἵππου καὶ πανταχόθεν
[3, 25]	τῇδε τεταγμένοι Οὐιεντανοὶ τὴν ἔφοδον	ὑπὸ	τῆς Ῥωμαϊκῆς ἵππου καταπλαγέντες, ἀλλ´
[3, 53]	φεύγειν ὁρμήσαντες εἰς τὸ πεδίον	ὑπὸ	τῆς Ῥωμαϊκῆς φάλαγγος ὁμόσε χωρούσης
[3, 57]	φυλακῆς. ~Σαβῖνοι μὲν οὖν ἐγνωσιμάχησαν	ὑπὸ	τῆς τότε συμφορᾶς βιασθέντες καὶ
[3, 17]	ἡμεῖς πρότεροι λύσομεν, ἀλλ´ ὡς	ὑπὸ	τῆς τύχης διαλέλυται στέρξομεν. εἰ
[3, 38]	ἀπεμέρισε· Μεδυλλίαν τε τριετῆ χρόνον	ὑπὸ	τοῖς Λατίνοις γενομένην τῷ τετάρτῳ
[3, 24]	Τύλλος οὐδὲν ἐπιταραχθεὶς τὴν διάνοιαν	ὑπὸ	τοσούτου τε καὶ οὕτως ἀπροσδοκήτου
[3, 25]	δέος εἰσέρχεται παλινπροδοσίας ὡς κατεστρατηγημένους	ὑπὸ	τοῦ Ἀλβανοῦ, ἐπεὶ οὔτε ἀντιμεταταξάμενον
[3, 22]	δὲ Κορατίων τῶν ἀναιρεθέντων ἀνεψιῶν	ὑπὸ	τοῦ ἀνδρός, καὶ θυσίας τινὰς
[3, 23]	βίον διατετέλεκα καίτοι τιμηθείς γε	ὑπὸ	τοῦ βασιλέως αὐτῶν τῇ αὐτοκράτορι
[3, 2]	κέρδη διώκοντας, ὧν οὐδὲ κωλυόμενοι	ὑπὸ	τοῦ δέους ἀποστήσεσθαι ἔμελλον, ἐμπλῆσαι
[3, 64]	πεῖραν ἦλθον μάχης, ἀλλ´ ἐκταραχθέντες	ὑπὸ	τοῦ παρ´ ἐλπίδα κακοῦ παρέδοσαν
[3, 21]	τῶν ἀνεψιῶν ἑνός, ᾧ καθωμολόγητο	ὑπὸ	τοῦ πατρὸς ἐπὶ γάμῳ, καὶ
[3, 46]	τοῦ δαιμονίου σημείων τὰ κριθέντα	ὑπὸ	τοῦ πλήθους παραλαμβάνει τὴν βασιλείαν
[3, 35]	ἄλλος οἰκετικὸς ἅπας ὄχλος καταληφθεὶς	ὑπὸ	τοῦ πυρός. καταπρησθῆναι δὲ τὴν
[3, 56]	κατὰ τὴν βοήθειαν τῆς γεφύρας	ὑπὸ	τοῦ πυρός. λαβὼν δὲ ὁ
[3, 33]	ὀψίαν ἐγκλίνουσιν οἱ Σαβῖνοι βιασθέντες	ὑπὸ	τοῦ Ῥωμαίων ἱππικοῦ καὶ πολὺς
[3, 21]	τοῦ μνηστῆρος ἀνακλαίεις μόρον, οὐδ´	ὑπὸ	τοῦ σκότους ἀποφθαρεῖσά που κατὰ
[3, 71]	βῆμα οὐθὲν ἐπιταραχθεὶς ὁ Νέβιος	ὑπὸ	τοῦ τωθασμοῦ τε καὶ τοῦ
[3, 10]	γὰρ ἑκουσίως ἄρχεται τῶν κρειττόνων	ὑπὸ	τοῦ χείρονος; πολλὴ δὴ μωρία
[3, 30]	παρακινεῖν τι τολμήσητε, πάντες ἀπολεῖσθε	ὑπὸ	τούτων· δείξας τοὺς ἔχοντας τὰ
[3, 25]	τε αὐτῶν ἦσαν καὶ ἥκιστα	ὑπὸ	τραυμάτων βαρυνόμενοι νεῖν τε οὐκ
[3, 23]	μὲν ἀποδέδωκέ μοι Τύλλος τὴν	ὑπὸ	τῷ ὄρει καὶ κελεύει με
[3, 72]	γῆρας, ἦν γὰρ ὀγδοηκονταέτης, δολοφονηθεὶς	ὑπὸ	τῶν Ἄγκου Μαρκίου παίδων ἀποθνήσκει
[3, 26]	πραχθέντα ὑπ´ αὐτοῦ τοῖς μηνυομένοις	ὑπὸ	τῶν αἰχμαλώτων ἀναβὰς ἐπὶ τὸν
[3, 25]	φεύγει προτροπάδην, δείσαντες μὴ κυκλωθῶσιν	ὑπὸ	τῶν ἀναστραφέντων ἐκ τοῦ διωγμοῦ
[3, 72]	ἠδύνατο Ῥωμαίων ἁπάντων, εἴτε φθονηθεὶς	ὑπὸ	τῶν ἀντιτέχνων τινὸς εἴτ´ ἐπιβουλευθεὶς
[3, 59]	Ῥωμαίους ἔλασιν οἱ Τυρρηνοὶ πεισθέντες	ὑπὸ	τῶν ἐκεῖ δυνατῶν, ὡς συστρατευσομένων
[3, 23]	ἢ παρασκευαζομένους καὶ βοηθείας ἐγείραντας	ὑπὸ	τῶν ἐν παρασκευῇ ὄντων προκαταληφθῆναι,
[3, 5]	ἐκείνου τόπον ἀποδείκνυται στρατηγὸς αὐτοκράτωρ	ὑπὸ	τῶν ἐπὶ στρατοπέδου Μέττιος Φουφέττιος,
[3, 47]	εἶναι προῄρητο. ἀπελαυνόμενος δὲ πανταχόθεν	ὑπὸ	τῶν ἐπιχωρίων καὶ οὐχ ὅπως
[3, 64]	ἔργον ἀπεδείξαντο, ἀλλ´ ὡς κατεστρατηγημένοι	ὑπὸ	τῶν ἐχθρῶν καὶ συμφορᾷ πεπληγότες
[3, 29]	ἡμῶν ἄδικον μήτε δὴ βιασθέντες	ὑπὸ	τῶν ἡγουμένων τῆς πόλεως μήτε
[3, 9]	κρῖναι τὸν συγγενῆ πόλεμον, καὶ	ὑπὸ	τῶν ἱερῶν ὁπότε τὰ προπολέμια
[3, 53]	τροπῆς ὡς εἰς ἀσφαλῆ καταφυγὴν	ὑπὸ	τῶν καταλαβομένων αὐτὴν ἱππέων ἀπώλλυντο,
[3, 50]	ἡ δὲ πόλις αὐτῶν διαρπασθεῖσα	ὑπὸ	τῶν κεκρατηκότων ἐνεπρήσθη. ἐφ´ οἷς
[3, 11]	ἰσχὺν καὶ δύναμιν τοῖς βουλευθεῖσιν	ὑπὸ	τῶν κρατίστων παρεχόμενος. μεγάλη τε
[3, 11]	μὴ διαιρεῖται ὑπὸ λόγου, ταῦτα	ὑπὸ	τῶν ὅπλων κρίνεται. ~Τὰ μὲν
[3, 70]	τῶν τόπων καὶ τὴν ἐσχάτην	ὑπὸ	τῶν ὀρνίθων ἀποδειχθεῖσαν ἄμπελον ὑπελθὼν
[3, 40]	ὡς δὲ κἀκεῖνον ἔγνωσαν κατεχόμενον	ὑπὸ	τῶν πεζῶν, ἀποροῦντες ὅποι τράποιντο
[3, 24]	τὸ ὄρος δεῖμα ὡς κυκλωσομένους	ὑπὸ	τῶν πολεμίων καταλαμβάνει, ὥστε οὔτε
[3, 56]	τοῖς χάραξι καταληφθέντων οἱ μὲν	ὑπὸ	τῶν Ῥωμαίων μαχόμενοι κατεκόπησαν, οἱ
[3, 23]	τοῦθ´ ἡμῖν ὑπάρξει· εὖ πάσχοντες	ὑπὸ	τῶν συμμάχων εὖ δρᾶν ἐκείνους
[3, 35]	ἀγνοίαις ἔσεσθαι. μετὰ γὰρ τὴν	ὑπὸ	τῶν φυλῶν γενησομένην ψηφηφορίαν τοὺς
[3, 40]	τε καὶ ὄρη. διωκόμενοι δὲ	ὑπὸ	τῶν ψιλῶν καὶ τῶν ἱππέων
[3, 10]	ἤδη τὸ ἀφ´ ἡμῶν γένος	ὑπὸ	χρόνου παλαιωθέν, ἀλλὰ τῇ τρίτῃ
[3, 1]	τοιόνδε· χώραν εἶχον ἐξαίρετον οἱ	πρὸ	αὐτοῦ βασιλεῖς πολλὴν καὶ ἀγαθήν,
[3, 22]	τὸν ὁμολογοῦντα τὴν ἀδελφὴν ἀνῃρηκέναι	πρὸ	δίκης καὶ ταῦτα ἐφ´ οἷς
[3, 26]	πρὸς τὴν πόλιν ἀφιππεύει· καὶ	πρὸ	μέσων νυκτῶν ἐκ τῶν οἰκιῶν
[3, 10]	οἰόμεθα δεῖν πόλεως ἄρχειν οὐ	πρὸ	πολλοῦ τὴν ἀποικίαν εἰς αὐτὴν
[3, 10]	χρόνου παλαιωθέν, ἀλλὰ τῇ τρίτῃ	πρὸ	ταύτης γενεᾷ. ἐὰν δὲ ἀναστρέψασα
[3, 6]	γενέσθαι. περὶ ὧν ἐν τῇ	πρὸ	ταύτης δεδήλωκα γραφῇ τὸ ἀκριβές·
[3, 67]	κολάζουσι τὰς διαφθαρείσας, ἐν τῇ	πρὸ	ταύτης δεδήλωταί μοι γραφῇ. τήν
[3, 69]	νεώς. ἄξιον δὲ καὶ τὰ	πρὸ	τῆς κατασκευῆς αὐτοῦ γενόμενα διελθεῖν,
[3, 35]	σκότος, ὥστ´ ἔρημον ἀπολειφθῆναι τὸν	πρὸ	τῆς οἰκίας τόπον τῶν φυλαττόντων,
[3, 23]	τῆς Φιδήνης κατεστρατοπέδευσεν. εὑρὼν δὲ	πρὸ	τῆς πόλεως στρατιὰν ἐκτεταγμένην πολλὴν
[3, 71]	καὶ εἰς ἐμὲ ἦν ἔτι	πρὸ	τοῦ βουλευτηρίου κειμένη πλησίον τῆς
[3, 44]	παρελκόμεναι κομίζονται, αἱ δὲ μείζους	πρὸ	τοῦ στόματος ἐπ´ ἀγκυρῶν σαλεύουσαι
[3, 34]	Ῥωμύλου ἀρχῆς, ὡς ἐν τῷ	πρὸ	τούτου δεδήλωκα λόγῳ, μεταθεμένην αὖθις
[3, 32]	ἱερόν, ὑπὲρ ὧν ἐν τῷ	πρὸ	τούτου λόγῳ δεδήλωταί μοι. ἐκ
[3, 61]	τῆς Ταρκυνίου δυναστείας πελέκεις δώδεκα	πρὸ	τῶν βασιλέων φέρεσθαί φασι, καταστήσασθαι
[3, 16]	δεχημέρους ποιησάμενος· ὡς δὲ ἀφικόμην	δεῦρο	τὴν βουλὴν συνεκάλεσα καὶ προὔθηκα
[3, 22]	ἵνα μὴ τὴν ἀρὰν καὶ	τὸ	ἄγος ἀπὸ τοῦ δεδρακότος εἰς
[3, 53]	τοὺς προσιόντας ἱππεῖς γνωρίσαι διὰ	τὸ	αἰφνίδιον τῆς ἐφόδου δυνηθέντες εἴασαν
[3, 6]	τῇ πρὸ ταύτης δεδήλωκα γραφῇ	τὸ	ἀκριβές· ἐπὶ δὲ τῆς Νόμα
[3, 19]	ἀντιμεταστάσεις πολλαὶ καὶ ἀγχίστροφοι γινόμεναι	τὸ	ἀκριβὲς τῆς γνώμης ἀφῃροῦντο· καὶ
[3, 19]	ἐπεμβάσεις καὶ ὑπαναχωρήσεις καὶ εἰς	τὸ	ἀντίπαλον αὖθις ἀντιμεταστάσεις πολλαὶ καὶ
[3, 14]	εὐκληρίᾳ καὶ τύχης ἰσορρόπου πρὸς	τὸ	ἀντίπαλον ἐπιτηδειότητι. ~Τοσαῦτα τοῦ Φουφεττίου
[3, 71]	τῇ διαπείρᾳ τῆς τέχνης καὶ	τὸ	ἀπρεπὲς τῶν ὀνειδισμῶν ἐπανορθώσασθαι βουλόμενος
[3, 53]	τῆς ἑαυτοῦ στρατιᾶς καὶ παραλλάξας	τὸ	ἀριστερὸν κέρας ἤλαυνεν ἔτι προσωτέρω
[3, 53]	τῆς Ῥωμαϊκῆς φάλαγγος καὶ κατὰ	τὸ	ἀριστερὸν κέρας παραρρηγνυμένης μαθὼν τὸ
[3, 1]	ἦσαν ἀνέστιοι λαχόντες τοῦ χωρίου	τὸ	ἀρκοῦν κατεσκευάσαντ´ οἰκίας, καὶ αὐτὸς
[3, 23]	δυεῖν θάτερον ἢ μηδέποτε ἀνασώσασθαι	τὸ	ἀρχαῖον ἀξίωμα τῆς πόλεως οἴεται
[3, 19]	ἐκ πολλοῦ διαστήματος γινομένη πολὺ	τὸ	ἀσαφὲς εἶχε, καὶ τὸ πρὸς
[3, 67]	ταῖς ἱεραῖς παρθένοις, ὑφ´ ὧν	τὸ	ἄσβεστον φυλάττεται πῦρ, τέτταρσιν οὔσαις
[3, 31]	πλείους ἀποβαλόντες κατεκλείσθησαν πάλιν εἰς	τὸ	ἄστυ. ὡς δὲ περιχαρακώσας αὐτῶν
[3, 68]	ὑπερῷοι ξυλίνας. συνάγονται δ´ εἰς	τὸ	αὐτὸ καὶ συνάπτουσιν ἀλλήλαις αἱ
[3, 70]	ὄρνιθας διέκρινε τοὺς παραγινομένους κατὰ	τὸ	αὐτό. ταύτῃ χρώμενος τῇ διαιρέσει
[3, 9]	ὑμῖν δὲ ἄρα τοῖς συγγενεστάτοις	τὸ	αὐτὸ τοῦτο γενόμενον οὐχ ἕξει
[3, 15]	φέρειν εἰς μέσον· σοί τε	τὸ	αὐτὸ τοῦτο ὑποτίθεμαι ποιεῖν καλέσαντι
[3, 10]	ἀπεσταλκότες, ὥστε ἐξίτηλον εἶναι ἤδη	τὸ	ἀφ´ ἡμῶν γένος ὑπὸ χρόνου
[3, 47]	ἐγκύκλιον αἰώραν φερόμενος καὶ εἰς	τὸ	βάθος τοῦ περιέχοντος ἀέρος ἀπέκρυψεν·
[3, 10]	νόθον ἄρξει τοῦ γνησίου καὶ	τὸ	βάρβαρον τοῦ Ἑλληνικοῦ καὶ τὸ
[3, 19]	οἰκείους ἀγωνιστὰς ἑκάστοις συμπαθὲς ἐπὶ	τὸ	βεβουλημένον ἐλάμβανε τὰ πρασσόμενα, αἵ
[3, 27]	τε καὶ λοχαγοῖς παρ´ αὐτὸ	τὸ	βῆμα ἐκέλευσεν ἑστάναι, ἐχομένους δὲ
[3, 71]	ἐξ ἁπάντων γενομένου τῶν περὶ	τὸ	βῆμα οὐθὲν ἐπιταραχθεὶς ὁ Νέβιος
[3, 71]	διανοηθεὶς ἐκάλει τὸν Νέβιον ἐπὶ	τὸ	βῆμα πολλοῦ παρόντος ὄχλου κατὰ
[3, 28]	μιᾷ. ἐπειδὴ δὲ διέπεσεν αὐτῶν	τὸ	βούλευμα θεῶν μὲν εὐνοίας προηγησαμένης
[3, 15]	θαυμαστῇ προθυμίᾳ, τότε ἀνακαλύπτειν ἔγνων	τὸ	βούλευμα καὶ φέρειν εἰς μέσον·
[3, 15]	ἐπὶ νοῦν ἦλθέ μοι τόδε	τὸ	βούλευμα τοὺς Ἀλβανοὺς Κορατίους μεταπεμψάμενος
[3, 15]	φόνον ἀνεψιοὺς καὶ συντρόφους ὄντας.	τὸ	γὰρ ἐμφύλιον ἄγος, ἐὰν ἀναγκασθῶσιν
[3, 14]	ἀγῶνα φανερὰν τὴν εὔνοιαν πεποιῆσθαι.	τὸ	γὰρ εὑρεθῆναι τοὺς ἀγωνιουμένους ὑπὲρ
[3, 19]	ἔτυχον ὁμοίαν ἔχοντες ἑκάτεροι καὶ	τὸ	γενναῖον τῆς ψυχῆς ἰσόρροπον ὅπλοις
[3, 13]	γάρ τινι Ῥωμαίῳ καὶ Κορατίῳ	τὸ	γένος Ἀλβανῷ κατὰ τὸν αὐτὸν
[3, 17]	συγγενές, οὐδὲ Ὁρατίοις τιμιώτερον φανήσεται	τὸ	γένος τῆς ἀρετῆς. ὁ δὲ
[3, 53]	τὸ ἀριστερὸν κέρας παραρρηγνυμένης μαθὼν	τὸ	γινόμενον ἐλάττωμα περὶ τοὺς σφετέρους
[3, 10]	βαρβάρους πάνυ πολλούς, ὥστε ὀλίγον	τὸ	γνήσιον ὑμῶν ἐστιν ὅσον ἀφ´
[3, 24]	παρερρήγνυτό τε καὶ σφόδρα ἐπόνει,	τὸ	δ´ εὐώνυμον ἀνὰ κράτος ἠγωνίζετο,
[3, 11]	Ἀλβανῶν εὐγενὲς ὅμοιον ἀεὶ διαμένει,	τὸ	δ´ ἡμέτερον ἐξέφθαρται ταῖς ἐπιμιξίαις
[3, 23]	δόξης κενῆς ἴσμεν πανώλεθρα διαφθαρέντα.	τὸ	δ´ ἡμέτερον οὐ λόγος ἔσται
[3, 72]	ἣν οὐκ εἴασεν ἀτιμώρητον γενέσθαι	τὸ	δαιμόνιον. διηγήσομαι δὲ καὶ τὸν
[3, 69]	μέλλοντι τοῖς θεοῖς τεμένει γενήσεσθαι	τὸ	δάπεδον. ἔδοξε δὴ τοῖς οἰωνοπόλοις
[3, 50]	καταλήψει τῆς πόλεως μαχόμενον διεφθάρη,	τὸ	δὲ ἀγεννὲς καὶ διὰ τοῦτο
[3, 11]	ἔχειν τοὺς ἑτέρους οὔτ´ ἔλαττον.	τὸ	δὲ ἄρχειν ἐκ παντὸς τῶν
[3, 66]	μὲν εὐώνυμον κέρας οἱ Ῥωμαῖοι,	τὸ	δὲ δεξιὸν οἱ Τυρρηνοί, κατὰ
[3, 64]	διασωθέντας εἰς τὰς ἔγγιστα πόλεις,	τὸ	δὲ πλεῖον μέρος ὅσον μὴ
[3, 29]	ἡγοῦμαι τὸ συνεπιβουλεῦσαν ἡμῖν γενέσθαι,	τὸ	δὲ πλεῖστον ἐξηπατῆσθαι καὶ εἰς
[3, 17]	σοῦ τε καὶ τῶν προγόνων.	τὸ	δὲ πρὸς τοὺς ἀνεψιοὺς συγγενὲς
[3, 11]	πολιτεύμασιν ὧν σὺ κατηγόρεις χρώμενοι.	τὸ	δὲ στασιάζον ἡμῶν, ἐπεὶ καὶ
[3, 55]	τὰς παρεμβολὰς αὐτῶν ἀμφοτέρας ἀράμενος.	τὸ	δὲ στρατήγημα τοῦ ἀνδρὸς τοιόνδε
[3, 70]	κοινὸν ὄνομα καὶ προσηγορικὸν Νέβιος,	τὸ	δὲ συγγενικὸν Ἄττιος, ὃς ἁπάντων
[3, 24]	ἅμα τῷ βασιλεῖ μαχομένοις, Κάμνει	τὸ	δεξιὸν ἡμῖν κέρας, ἔφησεν, ὦ
[3, 24]	κατεῖχον ἐναντίοι Οὐιεντανοῖς (οὗτοι γὰρ	τὸ	δεξιὸν τῶν πολεμίων κατεῖχον κέρας)
[3, 28]	οὐκ ἐλαχίστην μοῖραν εἴς τε	τὸ	δέος τῶν πολεμίων καὶ εἰς
[3, 38]	νικήσας αὐτοὺς παραλαμβάνει τὴν πόλιν	τὸ	δεύτερον. ἐμπρήσας δὲ τὰς οἰκίας
[3, 38]	ὥστε ἠναγκάσθη πάλιν ὁ Μάρκιος	τὸ	δεύτερον ἐπὶ τὴν πόλιν στρατεῦσαι
[3, 23]	δεήσεσθαι καὶ πρώτων γε ἡμῶν.	τὸ	δὴ μετὰ τοῦτο οὐ πολλῆς
[3, 48]	πολλοὺς ταῖς εὐεργεσίαις ὑπηγάγετο καὶ	τὸ	δημοτικὸν πλῆθος οἰκείως ἔχειν ἑαυτῷ
[3, 28]	τῶν ὁμολογιῶν ἐποιήσαντο μάρτυρας, οὔτε	τὸ	δίκαιον αὐτὸ καὶ τὴν ἀνθρωπίνην
[3, 3]	δηλοῖ. πρότεροί τε γὰρ αἰτηθέντες	τὸ	δίκαιον οὐχ ὑπέσχετε καὶ πρότερον
[3, 3]	ἔσται, οἱ δὲ πεφευγότες τοῦτο	τὸ	δίκαιον ὑμεῖς ἐστε, ὡς αὐτὰ
[3, 11]	καὶ κατὰ τοῦτο ἁμαρτάνων μάλιστα	τὸ	δικαίωμα. ἡμεῖς γὰρ τοσούτου δέομεν
[3, 10]	οὔ. ἓν μὲν δὴ τοῦτο	τὸ	δικαίωμα παρεχόμενοι τῆς ἀρχῆς οὐκ
[3, 71]	γὰρ ἐπιχειρεῖν μεγάλῃ διανοούμενος, εἰ	τὸ	δυνατὸν αὐτῇ πρόσεστι μαθεῖν βούλομαι.
[3, 51]	μὴ πᾶν ὑφ´ ἑαυτῷ ποιήσηται	τὸ	ἔθνος εἰς τὴν ἐν Φερεντίνῳ
[3, 33]	τε καὶ ὁμαιχμίαν ποιήσασθαι πρὸς	τὸ	ἔθνος· μαθὼν γὰρ τὴν διάνοιαν
[3, 60]	τῆς συγγενείας, ἧς εἶχε πρὸς	τὸ	ἔθνος, ὑπομιμνησκόντων ἓν τοῦτο μόνον
[3, 61]	βασιλέων φέρεσθαί φασι, καταστήσασθαι δὲ	τὸ	ἔθος τοῦτο Ῥωμύλον εὐθὺς ἅμα
[3, 23]	νοῦν χωρήσῃ τὸ ἔργον, ὥσπερ	τὸ	εἰκὸς ἔχει, Φιδηναῖοί τε καὶ
[3, 23]	ἡμῖν, ἀλλὰ τούτοις ἐναντιώσεται κατὰ	τὸ	εἰκός, καὶ ἡ παρ´ ἀνθρώπων
[3, 42]	ἔπεσον, ἐκράτησαν δὲ Ῥωμαῖοι κατὰ	τὸ	ἔμπειρόν τε καὶ φιλόπονον, ὧν
[3, 23]	οὐδετέρου τῶν χαλεπῶν τούτων πειραθέντες	τὸ	ἐξ ἀμφοτέρων χρήσιμον ἕξομεν. ἔπειτα
[3, 23]	τὰς ὑπὸ Ῥωμαίων λελυμένας εἰς	τὸ	ἐξ ἀρχῆς ἀποκαταστήσει καὶ οὐ
[3, 36]	ἔτυχεν αὐτός τε καὶ γένος	τὸ	ἐξ αὐτοῦ· πολιτείας τε ἀγωγὴν
[3, 18]	δόλον αὐτοί τε καὶ γένος	τὸ	ἐξ αὐτῶν· ἐπεὶ δὲ τὰ
[3, 10]	τὸ βάρβαρον τοῦ Ἑλληνικοῦ καὶ	τὸ	ἐπείσακτον τοῦ αὐθιγενοῦς. οὐδὲ γὰρ
[3, 29]	εὖ τε καὶ χεῖρον φερομένης	τὸ	ἐπιβάλλον μέρος ἕκαστος οἴσεται τῆς
[3, 23]	μάλιστα θάρσος τινὶ συμμαχίας βεβαίου	τὸ	ἐπικουρικὸν παράσχοι προσγενόμενον οὕτω παρεσκεύασταί
[3, 40]	καὶ ἐπειδὴ τέλος εἶχεν ἤδη	τὸ	ἔργον, ἀναστήσας τὸν στρατὸν ἦγεν
[3, 35]	ἐπιβουλὴν ἀλλ´ εἰς θεοῦ βούλησιν	τὸ	ἔργον ἀναφέρω, κρινέτω δ´ ἕκαστος
[3, 6]	τοῖς κορυφαιοτάτοις τῶν σφετέρων καὶ	τὸ	ἔργον εἰσηγησαμένοις φθονοῦντες εἴτε μήνυσιν
[3, 2]	κατὰ λογισμὸν οὐκ ἀπεικότα, ὡς	τὸ	ἔργον ἐμαρτύρησε. Ῥωμαίους μὲν γὰρ
[3, 68]	ἄρα σὺν χρόνῳ καὶ τοῦτο	τὸ	ἔργον ἐν τοῖς πάνυ καλοῖς
[3, 16]	ὀργὴν δεξομένης εἰ δι´ ὄκνου	τὸ	ἔργον λάβοιτε οὔτε μικρὰν χάριν
[3, 35]	ἐπιβουλῆς τὸ πάθος γενέσθαι ἀνατιθέντες	τὸ	ἔργον Μαρκίῳ τῷ μετ´ ἐκεῖνον
[3, 5]	εἰς ἐπιβουλὴν καὶ φθόνον ἀνθρώπινον	τὸ	ἔργον μετέφερον αἰτιώμενοι τῶν ἀντιπολιτευομένων
[3, 32]	τῆς παρεμβολῆς. μετὰ δὲ τοῦτο	τὸ	ἔργον ὅσην ἐβούλοντο τῆς τῶν
[3, 69]	πολλὰ εἰργάσατο. οὐ μὴν ἐτελείωσε	τὸ	ἔργον οὐδ´ οὗτος, ἀλλ´ ἐπὶ
[3, 23]	ἐὰν ἡμῖν κατὰ νοῦν χωρήσῃ	τὸ	ἔργον, ὥσπερ τὸ εἰκὸς ἔχει,
[3, 64]	ἀμαχητὶ σφᾶς τε αὐτοὺς καὶ	τὸ	ἔρυμα. αἱ μὲν δὴ τῶν
[3, 40]	ἀφικόμενος ὀλίγην ἔχοντα φυλακὴν καταλαμβάνει	τὸ	ἔρυμα ἐξ ἐφόδου, Ταρκύνιον δὲ
[3, 28]	ἀσφαλεῖ τῆς ἀρχῆς ἐπετρέψαμεν καὶ	τὸ	εὐπρεπὲς τὸ πρὸς ἅπαντας τοῦ
[3, 25]	ἄχρι πολλοῦ. ἔπειτα μαθόντες ὅτι	τὸ	εὐώνυμον σφῶν ἥττηται καὶ πᾶσα
[3, 70]	δι´ οἰωνῶν φανερὸν αὐτῷ ποιῆσαι	τὸ	ζητούμενον. ἔπειτ´ ἐπελθὸν αὐτῷ κατὰ
[3, 28]	τε αὐτῶν κόσμον μεταστῆσαι πρὸς	τὸ	ἡμῖν συμφέρον καὶ χώρας καὶ
[3, 28]	δέος τῶν πολεμίων καὶ εἰς	τὸ	θάρσος τὸ ὑμέτερον παρασχομένης (ἃ
[3, 14]	ὑπὸ μιᾶς γεγεννημένους μητρὸς καὶ	τὸ	θαυμασιώτατον ἐν μιᾷ προελθόντας εἰς
[3, 71]	μὲν οὖν ἄλλοι πάντες ὡς	τὸ	θαυμαστὸν τοῦτο καὶ ἄπιστον ἔργον
[3, 66]	καὶ πᾶσι λωβησάμενοι κακοῖς, ἐπειδὴ	τὸ	θέρος ἐτελεύτα, λύσαντες τὰς παρεμβολὰς
[3, 1]	τῷ παραλαβεῖν τὴν ἀρχὴν ἅπαν	τὸ	θητικὸν τοῦ δήμου καὶ ἄπορον
[3, 71]	ἐγώ. θαυμάσας δὲ ὁ βασιλεὺς	τὸ	θράσος τοῦ μάντεως φέρει τὸ
[3, 21]	ποιήσαντες ἄνδρες ἐπιφανεῖς· λέγω δὲ	τὸ	θύειν καὶ στεφανηφορεῖν καὶ θριάμβους
[3, 69]	μὲν οὖν λόφον, ἐφ´ οὗ	τὸ	ἱερὸν ἔμελλεν ἱδρύεσθαι, πολλῆς δεόμενον
[3, 70]	ὁ τοὺς βωμοὺς μεθιδρυσάμενος καὶ	τὸ	ἱερὸν τοῦ Διὸς τεμενίσας καὶ
[3, 32]	δὲ Φερσεφόνην καλοῦσιν· εἰς δὴ	τὸ	ἱερὸν τοῦτο συνῄεσαν ἐκ τῶν
[3, 20]	ἑτέραν ὑποτεμών. ~Ὁ μὲν δὴ	τὸ	καίριον τραῦμα λαβὼν εὐθὺς ἐτεθνήκει,
[3, 47]	προθυμηθέντες συχνοί. ὡς δὲ κατὰ	τὸ	καλούμενον Ἰανίκολον ἦσαν, ὅθεν ἡ
[3, 45]	ἀγαθῶν ἔγευσεν. ~Ἐτείχισε δὲ καὶ	τὸ	καλούμενον Ἰανίκολον ὄρος ὑψηλὸν ἐπέκεινα
[3, 71]	ἑταίρων ἐπωνύμους μόνος ἀντεῖπε κατὰ	τὸ	καρτερόν, οὐκ ἐῶν κινεῖν τῶν
[3, 57]	ἐν ἀσφαλεῖ χωρίῳ θεμένη διὰ	τὸ	καταφρονεῖν τῶν πολεμίων ὀλίγου τινὸς
[3, 11]	τοὺς ἐπικαλεσαμένους, πότεροι πλείονα ποιήσομεν	τὸ	κοινὸν ἀγαθά. ἵνα δὲ συντεμὼν
[3, 39]	ἀπελογοῦντο πρὸς ταῦτα ὡς οὐ	τὸ	κοινὸν αἴτιον εἴη τῶν ἀδικημάτων,
[3, 9]	Ῥωμαίους μὲν οἶμαι δεῖν εἰς	τὸ	κοινὸν Ἀλβανοῖς θεῖναι πάντα ὅσα
[3, 55]	καὶ συνεχεῖς ἀλλήλοις, μέσον ἔχοντες	τὸ	κοινὸν ἐξ ἀμφοτέρων τῶν ποταμῶν
[3, 48]	τ´ ὄνομα κεῖται καὶ μετὰ	τὸ	κοινὸν ἕτερον, ὃ δὴ συγγενικὸν
[3, 48]	πατρικὴν οὐσίαν ἐπαγόμενος, ἣν εἰς	τὸ	κοινὸν ἔφη τῷ βασιλεῖ καὶ
[3, 70]	διὰ μαντικῆς αὐτὸς μὲν ἐκαλεῖτο	τὸ	κοινὸν ὄνομα καὶ προσηγορικὸν Νέβιος,
[3, 48]	μὲν ἀντὶ Λοκόμωνος ἑαυτῷ τίθεται	τὸ	κοινὸν ὄνομα, Ταρκύνιον δὲ τὸ
[3, 29]	τοῦδε χρόνον οἰκεῖν· ὅσην τε	τὸ	κοινὸν ὑμῶν ἐκέκτητο γῆν τοῖς
[3, 21]	ἔναγχος, ὅταν εὐτυχήσῃ δι´ αὐτοὺς	τὸ	κοινόν· ὑπὲρ ὧν κατὰ τοὺς
[3, 26]	τοὺς Φιδηναίους διηγεῖται. τέλος δὴ	τὸ	κράτιστον εἰληφότος τοῦ πολέμου τὰ
[3, 11]	τὸ φρόνιμον. ἱκαναὶ δὲ τεκμηριῶσαι	τὸ	κράτος αὐτῆς πολλαὶ πόλεις ἐκ
[3, 28]	πεῖρα αὐτοῖς ἐχώρει, οὐδὲν ἂν	τὸ	κωλῦον ἦν ἅπαντας ἡμᾶς ἀπολωλέναι
[3, 6]	τὰ ὅλα διέγνωσαν, οὐθὲν ἂν	τὸ	κωλῦον ἦν τόν τε κατασκευασθέντα
[3, 28]	καὶ δυεῖν θάτερον ἢ παύσονται	τὸ	λοιπὸν ἐνοχλοῦντες ἡμῖν ἢ δίκας
[3, 30]	καὶ προγονικὰς ἑστίας ἐρημῶσαι καὶ	τὸ	λοιπὸν οἰκεῖν ἐν τῇ ξένῃ·
[3, 26]	τὴν Ἀλβανῶν ἀποδοῦναι πόλιν εἰς	τὸ	λοιπόν. τὸ μὲν οὖν τιμωρήσασθαι
[3, 27]	ἐκκλησιάζειν, μετὰ δὲ τοὺς Ἀλβανοὺς	τὸ	λοιπὸν τῶν συμμάχων πλῆθος· ἔξωθεν
[3, 6]	δυσὶν ὥραις ἢ τρισὶν ἀνυσθῆναι	τὸ	μακρότατον) ἐπιφανέντας δὲ τῷ ἀγῶνι
[3, 70]	πρὸς τοῦ πατρός. θαυμάσαντι δὲ	τὸ	μέγεθος τῆς σταφυλῆς καὶ πόθεν
[3, 10]	ἀλλὰ τοῦ ἀναγκαίου ἕνεκα· ὅτι	τὸ	μὲν Ἀλβανῶν γένος οἷον ἦν
[3, 11]	ἐπεχείρεις, ὦ Φουφέττιε, λέγων ὅτι	τὸ	μὲν Ἀλβανῶν εὐγενὲς ὅμοιον ἀεὶ
[3, 29]	εἰς τὰ ἔργα δαπάνης. καὶ	τὸ	μὲν ἄλλο πλῆθος ὑμῶν μετὰ
[3, 24]	ἤδη τοῖς Ῥωμαίοις προσεφέροντο, καὶ	τὸ	μὲν δεξιὸν κέρας τῶν Ῥωμαίων
[3, 11]	ὁ Τύλλος τὸν λόγον εἶπε·	Τὸ	μὲν ἐκ φύσεως καὶ προγόνων
[3, 30]	ψυχῆς ἀξίως. ταῦτα λέξαντος αὐτοῦ	τὸ	μὲν ἐρεθιζόμενον τῆς ἐκκλησίας μέρος
[3, 61]	τὴν ἀρχήν. οὐθὲν δὲ κωλύει	τὸ	μὲν εὕρημα Τυρρηνῶν εἶναι, χρήσασθαι
[3, 66]	συνῄεσαν εἰς μάχην, εἶχον δὲ	τὸ	μὲν εὐώνυμον κέρας οἱ Ῥωμαῖοι,
[3, 12]	πόνων ἔλαττον. ὁ δὲ Ἀλβανὸς	τὸ	μὲν ὀλίγοις σώμασι κινδυνεύειν τὰς
[3, 24]	Ῥωμαῖοι καὶ καθίσταντο εἰς τάξιν.	τὸ	μὲν οὖν ἀριστερὸν κέρας αὐτὸς
[3, 50]	μάλιστα καταπονούμενοι κατὰ κράτος ἑάλωσαν.	τὸ	μὲν οὖν κράτιστον αὐτῶν μέρος
[3, 26]	ἀποδοῦναι πόλιν εἰς τὸ λοιπόν.	τὸ	μὲν οὖν τιμωρήσασθαι τοὺς ἐπιχειρήσαντας
[3, 8]	δὲ τούτων εὐπρεπεῖς, ἐν αἷς	τὸ	μὲν πλῆθος ἀπολύεται τῶν ἐγκλημάτων,
[3, 29]	τούτων ὧν ἀπολογεῖσθε οὐθέν, ἀλλὰ	τὸ	μὲν πλῆθος ὑμῶν ἀγνοεῖν τὴν
[3, 42]	γινομέναις, ἄνθρωποι δεινοὶ τὰ πολέμια	τὸ	μὲν πρῶτον ἀπὸ λῃστηρίων καὶ
[3, 21]	πενθεῖς, ἀλλὰ τοὺς ἀνεψιούς, καὶ	τὸ	μὲν σῶμα ἐν τοῖς ζῶσιν
[3, 10]	ἀπαρέσκει. γραφέσθω δὴ καὶ τοῦτο	τὸ	μέρος ἐν ταῖς συνθήκαις, εἰ
[3, 65]	ἐπιφάνειαν, ὅταν κατὰ τοῦτο γένωμαι	τὸ	μέρος τοῦ λόγου, διηγήσομαι. ~Τότε
[3, 8]	πρότερος ἄρχειν λόγων. ὑμεῖς δὲ	τὸ	μετὰ τοῦτο ἤδη σκοπεῖσθε, πότερον
[3, 7]	προκλήσεις. ἐπεὶ δὲ συνῆλθον εἰς	τὸ	μεταξὺ τῶν στρατοπέδων χωρίον ἐπαγόμενοι
[3, 69]	περιλαβὼν καὶ πολὺν χοῦν εἰς	τὸ	μεταξὺ τῶν τε ἀναλημμάτων καὶ
[3, 33]	τὴν καλουμένην ὕλην κακοῦργον ὀλίγον	τὸ	μεταξὺ χωρίον ἀφέντες κατεστρατοπεδεύσαντο. τῇ
[3, 18]	ἐσόμενοι τριῶν ἢ τεττάρων σταδίων	τὸ	μεταξὺ χωρίον τοῖς ἀγωνιζομένοις καταλιπόντες·
[3, 21]	οὐκ ἐφύλαξεν ἐν τῷ μισοπονήρῳ	τὸ	μέτριον, ἀλλ´ ὡς εἶχεν ὀργῆς
[3, 14]	τούτοις ἔνεστι τοῖς ἀνδράσι, καὶ	τὸ	μὴ προλιπεῖν τοὺς παρασπιστὰς κάμνοντας
[3, 3]	ἤδη τῶν σπονδῶν. φυλαττόμενος δὲ	τὸ	μὴ προτέρους αἰτηθέντας δίκας Ῥωμαίους
[3, 11]	οὖσαν, τὰς δὲ διαβαλλομένας διὰ	τὸ	μὴ ταῦτα προαιρεῖσθαι κακοδαιμονούσας. τὰ
[3, 71]	καταβαλεῖν αὐτοῦ τὴν ἐπιστήμην εἰς	τὸ	μηδὲν ἐπεχείρησεν, ὡς ἀλαζονευομένου καὶ
[3, 44]	λόγου τὴν Ῥώμην ὠφελοῦντος διὰ	τὸ	μηθὲν ἐπὶ ταῖς ἐκβολαῖς ἔχειν
[3, 9]	ἐπ´ ἀλλοτρίοις ἀγαθοῖς γινομένης ἄκος,	τὸ	μηκέτι τοὺς φθονοῦντας ἀλλότρια τὰ
[3, 12]	τοῦ πολέμου ποιήσασθαι ζητοῦντες ὅπλοις	τὸ	νεῖκος ἔγνωσαν διελεῖν. συγχωρηθέντος δὲ
[3, 32]	ὑπὸ τῆς νυκτὸς ἀμφίλογον καταλιπόντες	τὸ	νίκημα. ταῖς δ´ ἑξῆς ἡμέραις
[3, 10]	ἡμεῖς παραχωρήσαιμεν ὑμῖν τῆς ἀρχῆς,	τὸ	νόθον ἄρξει τοῦ γνησίου καὶ
[3, 21]	ὠθεῖ διὰ τῶν πλευρῶν αὐτῆς	τὸ	ξίφος, ἀποκτείνας δὲ τὴν ἀδελφὴν
[3, 19]	κατὰ τῆς σφαγῆς αὐτοῦ βάψας	τὸ	ξίφος καὶ διαχρησάμενος. μεταβαλούης δὲ
[3, 19]	καὶ μέχρι τῶν σπλάγχνων βάψας	τὸ	ξίφος, ὁ δὲ Ῥωμαῖος ὑπελθὼν
[3, 19]	τοῦ Ῥωμαίου διὰ βουβῶνος ἐνέγκας	τὸ	ξίφος. ὁ δὲ τοῖς τε
[3, 71]	τὸ θράσος τοῦ μάντεως φέρει	τὸ	ξυρὸν κατὰ τῆς ἀκόνης, ἡ
[3, 71]	κεκρύφθαι λέγεται κατὰ γῆς καὶ	τὸ	ξυρὸν ὑπὸ βωμῷ τινι· καλεῖται
[3, 23]	ἐγὼ λύσας τὴν τάξιν ἐπὶ	τὸ	ὄρος ἄγειν, ἀκολουθήσετε δέ μοι
[3, 24]	ὁρμὴν τῶν Ἀλβανῶν τὴν ἐπὶ	τὸ	ὄρος δεῖμα ὡς κυκλωσομένους ὑπὸ
[3, 24]	συντεταγμένους ἦγον τοὺς λόχους ἐπὶ	τὸ	ὄρος. οἱ μὲν οὖν Φιδηναῖοι
[3, 21]	πατρὸς ἐπὶ γάμῳ, καὶ κρύπτουσα	τὸ	πάθος ἀπόρρητον ἐπειδὴ {δὲ} τῶν
[3, 35]	πλείους ἐξ ἀνθρωπίνης φασὶν ἐπιβουλῆς	τὸ	πάθος γενέσθαι ἀνατιθέντες τὸ ἔργον
[3, 72]	τοῦ δήμου καὶ δεινῶς φέροντος	τὸ	πάθος ὑπονοίας τε πολλὰς καὶ
[3, 22]	παρ´ αὐτοῖς δι´ ἐκεῖνο κυρωθεὶς	τὸ	πάθος, ᾧ καὶ εἰς ἐμὲ
[3, 11]	παρὰ δὲ τῆς Ἀθηναίων πόλεως	τὸ	παράδειγμα λαβόντες, ἧς μέγιστον κλέος
[3, 13]	ἀλλὰ σπανίου καὶ θαυμαστῆς διὰ	τὸ	παράδοξον. Ὁρατίῳ γάρ τινι Ῥωμαίῳ
[3, 26]	οὐδὲν ἐξελέγχειν ᾤετο δεῖν κατὰ	τὸ	παρόν, ἕως ἂν ὑφ´ ἑαυτῷ
[3, 23]	αὐτοῖς καὶ μεστὸν ποιήσω νεκρῶν	τὸ	πεδίον ἐξ ὑπερδεξίου τε κατιὼν
[3, 52]	βασιλεὺς ἐξαγαγὼν τὰς δυνάμεις εἰς	τὸ	πεδίον ἕτοιμος ἦν ἑτέραν ποιεῖσθαι
[3, 53]	τοῦ στρατοπέδου φεύγειν ὁρμήσαντες εἰς	τὸ	πεδίον ὑπὸ τῆς Ῥωμαϊκῆς φάλαγγος
[3, 63]	συμμάχων ἐπικουρίαι συνήχθησαν, κατέβαινεν εἰς	τὸ	πεδίον ὡς μαχησόμενος. ~Ἰδόντες δὲ
[3, 51]	ταῖς δὲ προσχωρούσαις καθ´ ὁμολογίας	τὸ	πειθαρχεῖν τοῖς κεκρατηκόσι μόνον, ἄλλο
[3, 28]	διαλλαγὰς ἐκάλουν καὶ φιλίαν καὶ	τὸ	περὶ τῆς ἡγεμονίας νεῖκος ἐν
[3, 57]	τῆς δὲ συμμαχικῆς, ἐν ᾗ	τὸ	πλεῖστον μέρος ἦν τῶν Λατίνων,
[3, 10]	ἀποδείκνυτε ξένους, καὶ τῆς βουλῆς	τὸ	πλεῖστον ὑμῖν ἐστιν ἐκ τῶν
[3, 46]	οἱ δὲ συναγαγόντες εἰς ἀρχαιρεσίας	τὸ	πλῆθος αἱροῦνται βασιλέα Λεύκιον Ταρκύνιον.
[3, 2]	ἀνῃρέθησαν, οἱ δὲ συνελήφθησαν, συγκαλέσας	τὸ	πλῆθος εἰς ἐκκλησίαν ὁ Κλοίλιος,
[3, 31]	τῆς πόλεως κύριος. συναγαγὼν δὲ	τὸ	πλῆθος εἰς ἐκκλησίαν τά τε
[3, 31]	ταῖς τε ἄλλαις φιλανθρωπίαις ἀνελάμβανε	τὸ	πλῆθος. ἡ μὲν δὴ τῶν
[3, 32]	τε ἀπολωλότων καὶ τῶν τραυματιῶν	τὸ	πλῆθος οὐκέτι πεῖραν ἐβούλοντο ἑτέρου
[3, 36]	πρότερον ἐργαζομένους, συναγαγὼν εἰς ἐκκλησίαν	τὸ	πλῆθος τά τε θεῖα σέβειν
[3, 24]	ἐχθρῶν. Ἀλβανοὶ μὲν γὰρ ἡμῖν	τὸ	πλησίον ὄρος τοῦτο κατειλήφασιν, ὥσπερ
[3, 11]	ἀντιποιεῖται πρὸς ἡμᾶς, τοῦτο Ῥωμαίοις	τὸ	πολίτευμα ἦρξεν οὗ σὺ κατηγόρεις,
[3, 11]	ἥκιστα εἰ μὴ καὶ μάλιστα	τὸ	πολίτευμα. καὶ τὸ πρᾶγμα ἡμῖν
[3, 43]	καθίδρυσεν. ἓν μὲν δὴ τοῦτο	τὸ	πολίτευμα τοῦ βασιλέως παραδίδοται καλὸν
[3, 38]	ἑξῆς ἐνιαυτῷ Λατίνων εἰς ἔρημον	τὸ	Πολιτώριον ἐποίκους ἀποστειλάντων καὶ τὴν
[3, 29]	ἐπὶ τὴν ἀκούσιον ἀνάγκην ἀναφερόντων	τὸ	πρᾶγμα διὰ κηδείαν ἢ διὰ
[3, 49]	μετρίως. τῷ δὲ κατ´ εὐχὴν	τὸ	πρᾶγμα ἐφάνη καὶ παρελθὼν εἰς
[3, 11]	καὶ μάλιστα τὸ πολίτευμα. καὶ	τὸ	πρᾶγμα ἡμῖν πολλῶν γενόμενον ἀγαθῶν
[3, 73]	ἄγριον τρόπον καὶ μηθὲν εἰς	τὸ	πρᾶγμα λέγοντες πολὺν ἐκίνησαν ἐξ
[3, 23]	ἐξ ὑπερδεξίου τε κατιὼν ἐπὶ	τὸ	πρανὲς θαρρούσῃ τε καὶ συντεταγμένῃ
[3, 21]	ἀλλὰ καλῶς καὶ προσηκόντως ὑπέλαβε	τὸ	πραχθὲν ἔχειν· ὅς γε οὔτε
[3, 22]	καὶ τιμωρίαν οὐ φόνον εἶναι	τὸ	πραχθὲν λέγων δικαστήν τε αὑτὸν
[3, 72]	δεδρακότων ζήτησιν, ἀλλ´ ἀμελείᾳ παρέδωκε	τὸ	πραχθέν, ὅπερ οὐκ ἂν ποιῆσαί
[3, 28]	ἀρχῆς ἐπετρέψαμεν καὶ τὸ εὐπρεπὲς	τὸ	πρὸς ἅπαντας τοῦ λυσιτελοῦντος ἡμῖν
[3, 28]	μεθ´ ἡμῶν ποιήσοντες, ἐγκατέλιπον δὲ	τὸ	πρὸς ἡμᾶς πιστὸν καὶ μετὰ
[3, 16]	ἀριστείων κίνδυνον ἄρασθαι δεδοικὼς μὴ	τὸ	πρὸς τοὺς Ἀλβανοὺς τριδύμους συγγενὲς
[3, 19]	πολὺ τὸ ἀσαφὲς εἶχε, καὶ	τὸ	πρὸς τοὺς οἰκείους ἀγωνιστὰς ἑκάστοις
[3, 52]	ἑκάτεροι τοῖς σφετέροις, ὀλίγοι μὲν	τὸ	πρῶτον, ἔπειτα σύμπαντες ἠναγκάσθησαν ἐκ
[3, 33]	παρ´ αὐτῶν ἀπολαβεῖν, ὀλίγοι μὲν	τὸ	πρῶτον καὶ ἀφανῶς ἐξιόντες ἐληίζοντο
[3, 11]	δίκαια τάττοντες; πρὸς μὲν δὴ	τὸ	πρῶτον ὑμῶν δικαίωμα καὶ πλείστην
[3, 44]	πρὶν ἢ τῇ θαλάττῃ συνάψαι	τὸ	ῥεῖθρον, ἀλλὰ ναυσιπέρατός ἐστιν ἀεὶ
[3, 25]	οὐκ ἀδύνατοι δίχα τῶν ὅπλων	τὸ	ῥεῖθρον διεπεραιοῦντο, ὅσοι δὲ τούτων
[3, 25]	περὶ τὴν Φιδήνην καὶ σκολιὸν	τὸ	ῥεῦμα. ὁ δὲ Τύλλος μοίρᾳ
[3, 26]	ἧκεν ἄγων ἐπὶ τὸ στρατόπεδον	τὸ	Ῥωμαϊκὸν ἐκ τοῦ διωγμοῦ καὶ
[3, 55]	ὁ Ταρκύνιος ἐξῆγε καὶ αὐτὸς	τὸ	Ῥωμαίων στράτευμα καθιδρύεταί τε μικρὸν
[3, 50]	μέχρι παντὸς ἀντέχειν) δι´ αὐτὸ	τὸ	στασιάζειν μάλιστα καταπονούμενοι κατὰ κράτος
[3, 21]	καὶ ταῖς χερσὶν ἀμφοτέραις παίουσα	τὸ	στῆθος ἐθρήνει καὶ ἀνεκαλεῖτο τὸν
[3, 33]	δὲ καὶ τοῖς Σαβίνοις ἤδη	τὸ	στράτευμα, καὶ ἐπειδὴ πλησίον ἀλλήλων
[3, 53]	κόσμῳ καὶ βάδην αὐτὸς ἐπὶ	τὸ	στρατόπεδον ἐχώρει τὸ τῶν πολεμίων
[3, 26]	τοὺς ἱππέας ἧκεν ἄγων ἐπὶ	τὸ	στρατόπεδον τὸ Ῥωμαϊκὸν ἐκ τοῦ
[3, 25]	ποταμὸν ὠθουμένους κτείνειν, αὐτὸς ἐπὶ	τὸ	στρατόπεδον τῶν Οὐιεντανῶν τὴν ἄλλην
[3, 2]	διαστῆναι τὰς πόλεις καὶ λῦσαι	τὸ	συγγενὲς ἀνὴρ Ἀλβανὸς ἐγένετο Κλοίλιος
[3, 16]	τὴν χάριν ὑμῶν, εἰ δὲ	τὸ	συγγενὲς ἐντρεπόμενοι μίασμα, οὐ γὰρ
[3, 28]	τῆς ἄλλης ἀναγκαιότητος, ἣν διὰ	τὸ	συγγενὲς ἐχρῆν αὐτοὺς φυλάσσειν, σπονδὰς
[3, 29]	ἐν μηδενὶ δεινῷ ἔσεσθαι διὰ	τὸ	συγγενές, καθ´ ὧν δ´ ἂν
[3, 17]	Κορατίοις ἔλαττον κρίνεται τοῦ καλοῦ	τὸ	συγγενές, οὐδὲ Ὁρατίοις τιμιώτερον φανήσεται
[3, 15]	Οὐδ´ ἐμὲ λέληθεν, ὦ Τύλλε,	τὸ	συγγενὲς τῶν μειρακίων, οὐδ´ ὡς
[3, 48]	τὸ κοινὸν ὄνομα, Ταρκύνιον δὲ	τὸ	συγγενικὸν ἐπὶ τῆς πόλεως ἐν
[3, 65]	προσηγορικὸν ὄνομα ἦν, Τύλλιος δὲ	τὸ	συγγενικόν· ᾧ Ῥωμαῖοι μετὰ τὴν
[3, 33]	αἰτίας ὀλίγῳ ὕστερον ἐρῶ) δεξάμενοι	τὸ	συμβὰν ἀγαπητῶς ὅρκων μὲν ἐκείνων
[3, 5]	ἀπὸ παντὸς τοῦ βελτίστου κρίνουσι	τὸ	συμβεβηκὸς οὔτε ἡ θεία νέμεσις
[3, 29]	λοχαγῶν βραχύ τι μέρος ἡγοῦμαι	τὸ	συνεπιβουλεῦσαν ἡμῖν γενέσθαι, τὸ δὲ
[3, 25]	ἔχοντας, ἀφεὶς τοὺς φεύγοντας ἐπὶ	τὸ	συνεστηκὸς ἔτι καὶ διαμένον τῶν
[3, 56]	καιομένην· τοῦτο γὰρ ἦν αὐτῇ	τὸ	σύνθημα τῆς ἐφόδου. τῶν δ´
[3, 67]	ἐπὶ τὸν Τέβεριν ὀχετεύεται πᾶν	τὸ	συρρέον ἐκ τῶν στενωπῶν ὕδωρ,
[3, 68]	ὑπὸ τῆς ἐλάττονος μηνοειδὲς ἐχούσης	τὸ	σχῆμα συγκλειόμεναι, ὥστε μίαν ἐκ
[3, 23]	ὁμοῦ τι πεντακόσια ἔτη τοῦτο	τὸ	σχῆμα τοῦ βίου διαφυλάξαντες, οὗ
[3, 72]	ἠδύνατο τῶν προσηκόντων συμβαλεῖν οὔτε	τὸ	σῶμα ἐξευρεῖν· ἀχθομένου δὲ τοῦ
[3, 27]	φυλακὴν ἐκ τούτων καθίσταται περὶ	τὸ	σῶμα· καὶ μετ´ οὐ πολὺ
[3, 30]	καὶ τὴν ἐσθῆτα περικαταρρήξαντες ἔξαινον	τὸ	σῶμα μάστιξι πάνυ πολλαῖς. ἐπεὶ
[3, 36]	φυλακὴν κάμνων ἐπὶ πολλοὺς χρόνους	τὸ	σῶμα πάθεσι παντοδαποῖς καὶ οὐδὲ
[3, 11]	μετὰ τὸν οἰκισμόν, εἰ μὴ	τό	τε ἀνδρεῖον ἐπερίττευεν αὐτῇ καὶ
[3, 29]	διαφόρου γνώμης, ὥσπερ νῦν ἔχει,	τό	τε πλεῖον καὶ τοὔλαττον ἐπικρίνωμεν
[3, 49]	πόνῳ· μαθόντες γὰρ οἱ Κρουστομερῖνοι	τό	τε πλῆθος τῆς ἡκούσης ἐπ´
[3, 49]	πρᾶγμα ἐφάνη καὶ παρελθὼν εἰς	τὸ	τεῖχος ἀπέκτεινε μὲν οὐδένα Κρουστομερίνων,
[3, 49]	ταῦτα διαπραξάμενος ὁ βασιλεὺς καὶ	τὸ	τεῖχος ἐκ θεμελίων κατασκάψας ἀπῆγε
[3, 38]	ἐμπρήσας δὲ τὰς οἰκίας καὶ	τὸ	τεῖχος κατασκάψας, ἵνα μηθὲν αὖθις
[3, 50]	πολλὰς λαμβάνοντες ἠναγκάσθησαν πάλιν εἰς	τὸ	τεῖχος καταφυγεῖν καὶ διεπέμποντο πρὸς
[3, 33]	λεηλατήσαντες ἀπῄεσαν ἐπ´ οἴκου. τοῦτο	τὸ	τέλος ἔλαβεν ὁ συμβὰς Ῥωμαίοις
[3, 54]	συστὰς Ῥωμαίοις πόλεμος εἰς τοῦτο	τὸ	τέλος κατέσκηψε, καὶ βασιλεὺς Ταρκύνιος
[3, 43]	ἔνθα σὺν πολλοῖς ἄλλοις καὶ	τὸ	τῆς Ἀρτέμιδος ἱερὸν ἵδρυται, εἴργεται
[3, 67]	τῆς Ῥώμης, ἐξ ὧν μάλιστα	τὸ	τῆς ἡγεμονίας ἐμφαίνεται μέγεθος, τάς
[3, 28]	τὴν ἀνθρωπίνην νέμεσιν ἐντραπέντες, οὔτε	τὸ	τοῦ κινδύνου μέγεθος εἰ μὴ
[3, 44]	αἰγιαλοὺς ἀλιμένους καὶ προσεχεῖς, οὓς	τὸ	Τυρρηνικὸν ποιεῖ πέλαγος, μικρὰ δὲ
[3, 19]	συμπαθεῖν τοῖς σφετέροις ἔλαθον αὑτοὺς	τὸ	τῶν κινδυνευόντων μεταλαβόντες πάθος ἀγωνισταί
[3, 41]	κατέγραψεν. ἐγένετο δὲ καὶ πρὸς	τὸ	τῶν Οὐολούσκων ἔθνος τῷ Μαρκίῳ
[3, 53]	αὐτὸς ἐπὶ τὸ στρατόπεδον ἐχώρει	τὸ	τῶν πολεμίων ἐλαύνων τοὺς ἵππους
[3, 11]	ἐν ἰσχύι γὰρ ὅπλων κεῖται	τὸ	τῶν πόλεων κράτος, αὕτη δ´
[3, 28]	πολεμίων καὶ εἰς τὸ θάρσος	τὸ	ὑμέτερον παρασχομένης (ἃ γὰρ ἐγὼ
[3, 11]	τε ἀνδρεῖον ἐπερίττευεν αὐτῇ καὶ	τὸ	φρόνιμον. ἱκαναὶ δὲ τεκμηριῶσαι τὸ
[3, 19]	πρότερον κατηφείας, Ἀλβανῶν δὲ ἀφῃρημένων	τὸ	χαῖρον, ἑτέρα πάλιν ἀντιπνεύσασα τοῖς
[3, 62]	ἐξ ἐκείνου χρόνον ἕως εἰς	τὸ	χρεὼν μετέστη στέφανόν τε χρύσεον
[3, 5]	ἡ τῆς φύσεως ἀνάγκη καὶ	τὸ	χρεὼν ὡς ἐκπεπληρωκότα τὴν ὀφειλομένην
[3, 67]	ὑπονόμων ἐργασίας οὐ μόνον εἰς	τὸ	χρήσιμον τῆς κατασκευῆς τὴν διάνοιαν
[3, 70]	ἐβούλετο, πάλιν ἐκεῖνο διχῇ διῄρει	τὸ	χωρίον καὶ τοὺς ὄρνιθας διέκρινε
[3, 22]	ξύλον ἀδελφῆς. τοῦτο μὲν δὴ	τὸ	χωρίον τῆς συμφορᾶς τοῦ ἀνδρὸς
[3, 31]	μάχην ἅπαντα ἐδήλωσεν αὐτοῖς καὶ	τὸ	ψήφισμα τῆς Ῥωμαίων βουλῆς διεξῆλθεν.
[3, 29]	ἐγνωκέναι λέγοντος ὧν ὁ Μέττιος	ἐμηχανᾶτο,	τῶν δὲ τὰς ἡγεμονίας ἐχόντων
[3, 33]	ἄλλων συμμάχων ἐπικουρικὸν ὅσον πλεῖστον	ἐδύνατο	μεταπεμψάμενος. συνῆκτο δὲ καὶ τοῖς
[3, 41]	καὶ τὴν συμμαχικὴν μεταπεμψάμενος ὅσην	ἐδύνατο	πλείστην ἐστράτευσεν ἐπὶ Οὐιεντανοὺς καὶ
[3, 57]	καὶ παρὰ τῶν συμμάχων ὅσους	ἐδύνατο	πλείστους παραλαβὼν ἐξῆγεν ἐπὶ τοὺς
[3, 72]	διὰ τὴν τέχνην καὶ πλεῖστον	ἠδύνατο	Ῥωμαίων ἁπάντων, εἴτε φθονηθεὶς ὑπὸ
[3, 72]	οὔτε τὸν μόρον αὐτοῦ τις	ἠδύνατο	τῶν προσηκόντων συμβαλεῖν οὔτε τὸ
[3, 62]	ἐπειδὴ πᾶσι βουλομένοις ἦν, τότε	προσεδέξατο	καὶ πάντα τὸν ἐξ ἐκείνου
[3, 21]	πεφυρμένον αἵματι τόν τε χιτῶνα	κατερρήξατο	καὶ ταῖς χερσὶν ἀμφοτέραις παίουσα
[3, 22]	ἕτερον δὲ τῆς ἀρετῆς ἣν	ἐπεδείξατο	κατὰ τὴν μάχην μαρτύριον ἡ
[3, 67]	λίθοις ἁμαξιαίοις εἰργασμένοις πρὸς κανόνα.	ἤρξατο	δὲ καὶ τὰς ὑπονόμους ὀρύττειν
[3, 49]	ἀρχὴν παραλαβόντος τὰ Λατίνων αὖθις	ἤρξατο	φρονεῖν. οὐ μὴν ἐδέησέ γε
[3, 21]	ἔθυε τοῖς πατρῴοις θεοῖς ἃς	εὔξατο	θυσίας καὶ τοὺς συγγενεῖς ἑστιάσει
[3, 32]	οὐρανὸν τὰς χεῖρας ὁ Τύλλος	εὔξατο	τοῖς θεοῖς, ἐὰν νικήσῃ τῇ
[3, 69]	καὶ τῆς οἰκοδομῆς τὰ πολλὰ	εἰργάσατο.	οὐ μὴν ἐτελείωσε τὸ ἔργον
[3, 26]	Ἀλβανὸς ἐπειδὴ λαμπρῶς ἤδη νικῶντας	ἐθεάσατο	τοὺς ἀμφὶ τὸν Τύλλον, καταβιβάσας
[3, 47]	μόνον αὐτὸν ἀπὸ τῶν συνόντων	ἠσπάσατό	τε καὶ ἀγαθῶν ἐλπίδων ἐνέπλησεν
[3, 23]	τὰ πρὸς τὸν πόλεμον ἐπιτήδεια	παρεσκευάσατο,	στρατὸν ἐξάγειν ἐπὶ τὴν Φιδηναίων
[3, 23]	ἅπαντας ἐλάνθανε. Τύλλος δ´ ἐπειδὴ	παρεσκευάσατο	τήν τ´ οἰκείαν καὶ τὴν
[3, 65]	δυνάμεις ἔκρινεν ἄγειν καὶ πολλὰς	ἐποιήσατο	προσβολάς. ἔπειτα καταμαθὼν τῷ βιαίῳ
[3, 69]	βασιλεὺς οὗτος εὐχὴν ἀποδιδούς, ἣν	ἐποιήσατο	τοῖς θεοῖς ἐν τῇ τελευταίᾳ
[3, 72]	ὅτι δεινοῦ πάθους γεγονότος οὐδεμίαν	ἐποιήσατο	τῶν δεδρακότων ζήτησιν, ἀλλ´ ἀμελείᾳ
[3, 2]	ὁ Κλοίλιος, ἐν ᾗ πολλὴν	ἐποιήσατο	τῶν Ῥωμαίων κατηγορίαν, τραυματίας τε
[3, 48]	λαμβάνει κλῆρον. ἐπεὶ δὲ ταῦτα	διῳκήσατο	καὶ τῶν ἀστῶν εἷς ἐγεγόνει,
[3, 67]	φαῦλα ταῖς ἐργασίαις ὄντα πρῶτος	ᾠκοδομήσατο	λίθοις ἁμαξιαίοις εἰργασμένοις πρὸς κανόνα.
[3, 62]	τιμαῖς ὁ Ταρκύνιος οὐκ εὐθὺς	ἐχρήσατο	λαβών, ὡς οἱ πλεῖστοι γράφουσι
[3, 27]	τοὺς πιστοτάτους τῶν φίλων, οἷς	ἐχρήσατο	τῶν ἀπορρήτων βουλευμάτων συνεργοῖς, εἰσγράψας
[3, 10]	ὁ Φουφέττιος χρόνον εἰς βουλὴν	ᾐτήσατο,	καὶ μεταστὰς ἐκ τοῦ συλλόγου
[3, 1]	βίον ἀφθόνους εἶχον εὐπορίας, ἣν	ἐκτήσατο	μὲν Ῥωμύλος πολέμῳ τοὺς τότε
[3, 36]	τῶν ἱερῶν συγγραφάς, ἃς Πομπίλιος	συνεστήσατο,	παρ´ αὐτῶν λαβὼν ἀνέγραψεν εἰς
[3, 23]	ἥ τε φύσις ἡ ἀνθρωπεία	κατεστήσατο	καὶ ὁ πάντων κοινὸς Ἑλλήνων
[3, 36]	ὁ μητροπάτωρ αὐτοῦ Πομπίλιος Νόμας	κατεστήσατο,	πολεμιστάς τε καὶ πλεονέκτας τοὺς
[3, 53]	τῷ χάρακι καταληφθέντα τοῖς στρατιώταις	ἐχαρίσατο.	~Ταῦτα διαπραξάμενος ἐπὶ τὰς πόλεις
[3, 2]	γεγονότων ἐπικαταψευδόμενος, πρεσβείαν πέμπειν πρῶτον	ἐψηφίσατο	δίκας αἰτήσουσαν τῶν γεγονότων· ἐὰν
[3, 59]	τε βουλὴ καὶ ὁ δῆμος	ἐψηφίσατο,	τὰ δὲ τῶν Τυρρηνῶν ἔπεσε
[3, 52]	τὴν στρατιὰν ἐπὶ Λατίνους ἄγειν	ἐβουλεύσατο	καὶ τίθεται πλησίον αὐτῶν τὸν
[3, 72]	κράτιστα περὶ αὑτοῦ τὴν διαβολὴν	ἀπελύσατο	καὶ ὁ κηδεστὴς αὐτοῦ Τύλλιος,
[3, 3]	ἀσχολίαις εἶναί τισιν ἀναγκαίοις σκηψάμενος	διεκρούσατο	τὴν πρόσοδον αὐτῶν. τῇ δ´
[3, 41]	ἀπετάφρευε καὶ περιεχαράκου καὶ τειχομαχίαν	συνίστατο	τῆς ὑπαίθρου κρατῶν. ἐξελθόντων δὲ
[3, 67]	βασιλεῖς ἐποίουν, διὰ τοιαύτας εὐεργεσίας	ὑπηγάγετο·	ἐπιλέξας ἄνδρας ἑκατὸν ἐξ ἁπάντων
[3, 71]	θεοφιλέστατον, ἄλλαις τε πολλαῖς φιλανθρωπίαις	ὑπηγάγετο	καὶ ἵνα μνήμης αἰωνίου τυγχάνῃ
[3, 48]	τῶν πατρικίων πολλοὺς ταῖς εὐεργεσίαις	ὑπηγάγετο	καὶ τὸ δημοτικὸν πλῆθος οἰκείως
[3, 66]	αὐταῖς ὁμολογίαις, αἷς Τυρρηνοὺς πρότερον	ὑπηγάγετο,	καὶ τοὺς αἰχμαλώτους ἀπέδωκεν αὐτοῖς
[3, 72]	δυνάμενος εἰς ἔλεον τοὺς Ῥωμαίους	ὑπηγάγετο,	συκοφάνται καὶ πονηροὶ δόξαντες εἶναι
[3, 20]	ἀνεψιῶν νεκροὺς εἰς τὴν πόλιν	ἠπείγετο	πρῶτος ἀπαγγεῖλαι θέλων τὴν ἑαυτοῦ
[3, 46]	κατάγεσθαι λιμένας, ἀλλὰ τὴν αὐτὴν	εἰργάζετο	συνεχῶς θάλατταν Ἑλληνικόν τε φόρτον
[3, 70]	γεωργῶν, ᾧ τά τε ἄλλα	συνειργάζετο	παῖς ὢν ὁ Νέβιος, ὅσα
[3, 62]	σκῆπτρον ἐλεφάντινον ἔχων ἐπὶ θρόνου	ἐκαθέζετο	ἐλεφαντίνου, καὶ οἱ δώδεκα ῥαβδοῦχοι
[3, 24]	τὸ δ´ εὐώνυμον ἀνὰ κράτος	ἠγωνίζετο,	ἔνθα καὶ αὐτὸς ἦν ὁ
[3, 22]	κύριος τῇ γνώμῃ τοῦ πατρὸς	προσέθετο	καὶ ἀπολύει τοῦ φόνου τὸν
[3, 12]	αὐτῶν ἠκολούθησεν οἷον ὁ Ῥωμαῖος	ὑπετίθετο.	οἱ γὰρ ἐν τῷ συλλόγῳ
[3, 63]	ἐκ τῆς πόλεως πρὸς αὐτὸν	ἀφίκετο	καὶ αἱ παρὰ τῶν συμμάχων
[3, 46]	δι´ ἅςτινας αἰτίας εἰς Ῥώμην	ἀφίκετο	καὶ δι´ οἵων ἐπιτηδευμάτων ἐπὶ
[3, 31]	βοήθεια ἐξ οὐδεμιᾶς τῶν συμμαχίδων	ἀφίκετο	πόλεων, μισθοφόροι δέ τινες ἐκ
[3, 41]	ἐπ´ αὐτοὺς μεγάλῃ χειρὶ πολλὴν	περιεβάλετο	λείαν πόλει τε αὐτῶν Οὐελίτραις
[3, 70]	ἄλλους οἰωνοσκόπους ἅπαντας, ὡς ἔφην,	ὑπερεβάλετο,	εἰς ἁπάσας τε τὰς δημοσίας
[3, 69]	ἀρχῆς ἐκπεσών, τούς τε θεμελίους	κατεβάλετο	καὶ τῆς οἰκοδομῆς τὰ πολλὰ
[3, 50]	ἀλλ´ ὅπλά τε ὁ βασιλεὺς	ἀφείλετο	καὶ εἰς χρήματα ἐζημίωσε καὶ
[3, 31]	σφᾶς αὐτοὺς ἐφ´ οἷς αὐτὸς	ἐβούλετο.	γενόμενος δὲ τὸν τρόπον τοῦτον
[3, 12]	διάνοιαν ἀποδεικνυμένου. Τύλλος μὲν γὰρ	ἐβούλετο	ἐν ἐλαχίστοις σώμασι γενέσθαι τὴν
[3, 46]	περιβαλόμενος ἐκεῖθεν οὐκέτι εἰς ἄλλους	ἐβούλετο	κατάγεσθαι λιμένας, ἀλλὰ τὴν αὐτὴν
[3, 46]	αὐτῇ τοῦ δήμου πολιτείαν ἣν	ἐβούλετο	καταστήσασθαι μένειν ἐπὶ τῆς αὐτῆς
[3, 70]	δὲ μετ´ ὀλίγον τὰς ὗς	ἐβούλετο	μὲν ἀποδοῦναι τοῖς ἥρωσι τὴν
[3, 70]	θατέρου μέρους ὀρνίθων, οἵων αὐτὸς	ἐβούλετο,	πάλιν ἐκεῖνο διχῇ διῄρει τὸ
[3, 72]	ἐπὶ τῶν προτέρων ἐκ ποδῶν	ἐβούλετο	ποιήσασθαι, ἔπειτα ὅτι δεινοῦ πάθους
[3, 35]	οἶκον ἐπιτελεῖν, ἣν αὐτοὺς μόνον	ἐβούλετο	τοὺς ἀναγκαίους εἰδέναι, καὶ κατὰ
[3, 54]	πόλεμον ἠξίουν ἐφ´ οἷς αὐτὸς	ἠβούλετο	καὶ τὰς πόλεις παρέδοσαν. γενόμενος
[3, 48]	αὐτὸν ἐν χρείᾳ μάλιστα γινόμενον	ᾐσθάνετο	καὶ χρήματα παρέχων εἰς τὰς
[3, 41]	τε καὶ βουλευτῶν ἀριθμὸν κατέγραψεν.	ἐγένετο	δὲ καὶ πρὸς τὸ τῶν
[3, 64]	τούτῳ μάλιστα πολὺς αὐτῶν φόνος	ἐγένετο	διωκομένων ὑπὸ τῆς Ῥωμαϊκῆς ἵππου
[3, 4]	πρόσφορα ἔργῳ μηχανησάμενος, ἐπεὶ νὺξ	ἐγένετο	καθεύδων ἐν τῇ στρατηγικῇ σκηνῇ
[3, 2]	λῦσαι τὸ συγγενὲς ἀνὴρ Ἀλβανὸς	ἐγένετο	Κλοίλιος ὄνομα τῆς μεγίστης ἀρχῆς
[3, 50]	μία δὲ αὐτῶν ἐκ παρατάξεως	ἐγένετο	μάχη Φιδήνης πόλεως πλησίον ἁπάσαις
[3, 58]	Τυρρηνοῖς τὰ τείχη τιμωρήσασθαι προθυμούμενος.	ἐγένετο	μὲν οὖν καὶ ἐκ παρατάξεως
[3, 42]	προελθεῖν αὐτοὺς ἠνάγκασεν εἰς μάχην.	ἐγένετο	μὲν οὖν μέγας ἀγὼν καὶ
[3, 66]	ἔτι βούλευμα καὶ νεανικὸν οὐδεμιᾶς	ἐγένετο,	πᾶσαι δὲ κοινῇ γνώμῃ χρησάμεναι
[3, 59]	δὲ μάχη Ῥωμαίων καὶ Τυρρηνῶν	ἐγένετο	πόλεως Ἠρήτου πλησίον ἐν τῇ
[3, 49]	αἰτίας ζῶντός τε Μαρκίου πάντων	ἐγένετο	Ῥωμαίων ἐπιφανέστατος καὶ τελευτήσαντος ἐκείνου
[3, 32]	ἀρχὴ δὲ αὐτοῦ καὶ πρόφασις	ἐγένετο	τοιάδε· ἱερόν ἐστι κοινῇ τιμώμενον
[3, 21]	συμφορὰν ἀδελφοκτόνον. ὡς γὰρ ἐγγὺς	ἐγένετο	τῶν πυλῶν, ἄλλον τε ὄχλον
[3, 70]	ἀκμάσαντας ἡλικίαν. πένης αὐτῷ πατὴρ	ἐγένετο	χωρίον εὐτελὲς γεωργῶν, ᾧ τά
[3, 42]	λεηλατοῦντες ἐκάκωσαν ἰσχυρῶς. οὐ μὴν	ἐξεγένετό	γε αὐτοῖς οὔτε τὰς ὠφελείας
[3, 33]	πόλεσι περὶ συμμαχίας. οὐ μὴν	ἐξεγένετό	γε αὐτοῖς φιλίαν τε καὶ
[3, 50]	Νωμεντανοῖς διανοηθεῖσι τῶν αὐτῶν τυχεῖν	ἐξεγένετο.	καὶ γὰρ οὗτοι λῃστήρια πέμποντες
[3, 23]	τισιν ἐκ τοῦ παρελθόντος αἰῶνος	ἐξεγένετο,	καὶ τοῦθ´ ἡμῖν ὑπάρξει· εὖ
[3, 59]	ἐπιφανείσης τῆς Ῥωμαίων στρατιᾶς, οὐδ´	ἐξεγένετο	παρ´ οὐδεμιᾶς τῶν πόλεων κοινὴν
[3, 71]	ἀποδείξειν τὸν οἰωνοσκόπον ὑπελάμβανεν, ἐπειδὴ	παρεγένετο	φιλανθρώποις αὐτὸν ἀσπασμοῖς ἀναλαβών, Νῦν,
[3, 26]	ἄνδρας διαχειρίσασθαι τῶν ἀδυνάτων αὐτοῖς	ἐφαίνετο	εἶναι· εἰ δὲ φανερῶς συλλαμβάνειν
[3, 49]	περὶ τὴν πολιορκίαν τῆς πόλεως	ἐγίνετο	καὶ προσῆγε τοῖς τείχεσι τὰς
[3, 53]	φόνος τε πολὺς τῶν Τυρρηνῶν	ἐγίνετο	καὶ τροπὴ τοῦ δεξιοῦ κέρατος
[3, 12]	τοῦ πλήθους τῶν ἀγωνιουμένων ζήτησις	ἐγίνετο	οὐ τὴν αὐτὴν ἑκατέρου τῶν
[3, 19]	ὑπελάμβανον γενήσεσθαι. ἐν ᾧ δ´	ἐγίνετο	ταῦτα, ὁ παρασπίζων τῷ πεσόντι
[3, 19]	ἀφῃροῦντο· καὶ ταῦτα ἐπὶ πολὺν	ἐγίνετο	χρόνον. ῥώμην τε γὰρ σώματος
[3, 31]	ἀπέκτεινεν. ~Ἐν ᾧ δὲ ταῦτ´	ἐγίνετο	χρόνῳ, Μάρκος Ὁράτιος ὁ προαπεσταλμένος
[3, 23]	καὶ τὰς παρὰ τῶν συμμάχων	μετεπέμπετο.	πλεῖστον δὲ καὶ κράτιστον ἐπικουρικὸν
[3, 21]	τὴν οἰκίαν ὥσπερ αἱ μαινάδες	ἐφέρετο	πρὸς τὰς πύλας οὐδὲν ἐπιστρεφομένη
[3, 12]	τῆς ἑνὶ πρὸς ἕνα μάχης	διεφέρετο	λέγων ὅτι τοῖς μὲν ἡγουμένοις
[3, 26]	ἀπὸ παντὸς τοῦ βελτίστου γενομένην	ἐσκήπτετο	καὶ τῶν ἱππέων μοῖράν τινα
[3, 56]	πόνου. ἐν ᾧ δὲ ταῦτα	ἐπράττετο	χρόνῳ καὶ τὸν ἕτερον τῶν
[3, 36]	ἐπῄνει μὲν τοὺς ἐπιμελεῖς γεωργούς,	ἐμέμφετο	δὲ τοὺς κακῶς προισταμένους τῶν
[3, 21]	καθάπερ ἐν ταῖς μεγίσταις ἑορταῖς	ὑπεδέχετο	ἐλάττους ἡγούμενος τὰς ἰδίας συμφορὰς
[3, 7]	φιλοφροσύνας διελέγοντο περὶ τῶν διαλύσεων.	ἤρχετο	δ´ ὁ Ἀλβανὸς πρότερος τοιάδε
[3, 25]	Ῥωμαίους εὐθὺς αὐτὸν ἐλαύνοντα, ὥσπερ	ὑπέσχετο	αὐτοῖς, τοὺς δὲ Ῥωμαίους ἐπῆρεν
[3, 70]	γενομένου δὲ τούτου θύσειν αὐτοῖς	ὑπέσχετο	τὸν μέγιστον τῶν ἐκ τοῦ
[3, 10]	ὁ μὲν οὖν Ἀλβανὸς τοιαῦτα	προίσχετο	δίκαια· Ἡμεῖς, ὦ Τύλλε, καὶ
[3, 62]	ἐφόρει καὶ πορφυρᾶν ἐσθῆτα ποικίλην	ἠμπίσχετο	καὶ σκῆπτρον ἐλεφάντινον ἔχων ἐπὶ
[3, 46]	οὐσίαν ὅσην οἷός τ´ ἦν	ᾤχετο	πλέων ἐκ τῆς Κορίνθου. ἔχων
[3, 26]	παλινπροδοσίαν ὁ Τύλλος οὐδὲν ἐξελέγχειν	ᾤετο	δεῖν κατὰ τὸ παρόν, ἕως
[3, 21]	κρατουμένη τῶν ἀνεψιῶν ἑνός, ᾧ	καθωμολόγητο	ὑπὸ τοῦ πατρὸς ἐπὶ γάμῳ,
[3, 47]	τοῖς πρώτοις τῶν ἀστῶν εἶναι	προῄρητο.	ἀπελαυνόμενος δὲ πανταχόθεν ὑπὸ τῶν
[3, 29]	ὅσην τε τὸ κοινὸν ὑμῶν	ἐκέκτητο	γῆν τοῖς μηθένα κλῆρον ἔχουσιν
[3, 8]	τις αὐτῶν τὴν ἐπιβουλὴν καὶ	φυλάξαιτο.	ἀλλὰ γὰρ ὅτι μὲν ἐπὶ
[3, 39]	ὑποκαθημένην, ἧς ὁ Τυρρηνὸς Ταρκύνιος	ἡγεῖτο.	ἀπέστησαν δὲ καὶ Φιδηναῖοι Ῥωμαίων
[3, 65]	θέμενος αὐτὸς μὲν τῆς Ῥωμαϊκῆς	ἡγεῖτο	δυνάμεως, Ἀρρόντα δὲ τὸν ἀδελφιδοῦν
[3, 57]	δὲ Ῥωμαίων δύναμις ἧς Ταρκύνιος	ἡγεῖτο	τὴν Οὐιεντανῶν κείρουσα καὶ λεηλατοῦσα
[3, 22]	ἐναγεῖς διεξιόντες. ὁ δὲ πατὴρ	ἀπελογεῖτο	περὶ τοῦ μειρακίου κατηγορῶν τῆς
[3, 53]	Ταρκύνιος ἐπιφανεστάτην, ἧς αὐτὸς αἴτιος	ὡμολογεῖτο	ὑπὸ πάντων γεγενῆσθαι. καμνούσης γὰρ
[3, 48]	εἰς τὰς πολεμικὰς χρείας ὅσων	ἐδεῖτο,	ἐν δὲ ταῖς στρατείαις ἁπάντων
[3, 23]	τὸν Μέττιον ἐπῄνει καὶ πάντων	ἐποιεῖτο	τῶν βουλευμάτων συνίστορα· ὁ δὲ
[3, 22]	ἄρχουσα ἐν ἀγορᾷ, ἐφ´ ἧς	ἔκειτο	τὰ σκῦλα τῶν Ἀλβανῶν τριδύμων.
[3, 58]	δύναμιν, ἣ πρότερον μὲν Ἄγυλλα	ἐκαλεῖτο	Πελασγῶν αὐτὴν κατοικούντων, ὑπὸ δὲ
[3, 69]	ἀγορᾶς λόφον, ὃς τότε μὲν	ἐκαλεῖτο	Ταρπήιος, νῦν δὲ Καπιτωλῖνος, αὖθις
[3, 70]	δήμῳ διὰ μαντικῆς αὐτὸς μὲν	ἐκαλεῖτο	τὸ κοινὸν ὄνομα καὶ προσηγορικὸν
[3, 21]	παίουσα τὸ στῆθος ἐθρήνει καὶ	ἀνεκαλεῖτο	τὸν ἀνεψιόν, ὥστε πολλὴν κατάπληξιν
[3, 8]	ὑπὸ σκότους, ὡς ἂν ἥκιστα	ὑπίδοιτό	τις αὐτῶν τὴν ἐπιβουλὴν καὶ
[3, 21]	ἦν καί, εἴ τις αὐτὰ	βούλοιτο	παρὰ τὰ νῦν ἔργα καὶ
[3, 9]	καθάπερ ἐχθρούς· οὐ γὰρ ἂν	γένοιτο	βεβαίως φίλος τῷ μισοῦντι οὐδείς.
[3, 26]	ἐχώρει, ἵνα δὴ τοῖς Ῥωμαίοις	γένοιτο	πᾶσι φανερὸς ἔργον τι ποιῶν
[3, 61]	πέλεκυν φέροντα· εἰ δὲ κοινὴ	γίνοιτο	τῶν δώδεκα πόλεων στρατεία, τοὺς
[3, 5]	πόλεμον οὔτε τὰ σφάγια ὁπότε	θύοιτο	περὶ μάχης καλὰ γινόμενα· τελευτῶν
[3, 33]	ἐπικουρικὸν ὅσον πλεῖστον ἐδύνατο μεταπεμψάμενος.	συνῆκτο	δὲ καὶ τοῖς Σαβίνοις ἤδη
[3, 56]	δύναμις Ῥωμαίων ἐπελθοῦσα αἱρεῖ, ἣ	προαπέσταλτο	μὲν ὑπὸ Ταρκυνίου περὶ πρῶτον
[3, 23]	πυνθανομένοις τὴν αἰτίαν τῆς ἀποστάσεως	ἀπεκρίναντο	μηδὲν αὐτοῖς ἔτι πρᾶγμα πρὸς
[3, 34]	Λατίνων πόλεις ἰδίᾳ μὲν οὐδὲν	ἀπεκρίναντο	πρὸς τοὺς πρέσβεις, κοινῇ δὲ
[3, 28]	οὐκέτι κατέχειν τὴν ὕπουλον ἔχθραν	ἐδύναντο	πόλεμον ἡμῖν προεῖπον. μαθόντες δ´
[3, 18]	δὲ τὰ πρὸς θεοὺς ὅσια	διεπράξαντο,	θέμενοι τὰ ὅπλα προῆγον ἐκ
[3, 24]	παρὰ τὴν λαγόνα τοῦ ὄρους	ἐτάξαντο.	ἐπεὶ δὲ σύνεγγυς ἀλλήλων ἐγίνοντο,
[3, 18]	ὑπασπιστῶν λαβόντες ἀναχωρησάντων τῶν πέλας	ἐτάξαντό	τε καθ´ ἡλικίαν καὶ συνῄεσαν
[3, 64]	ἐπιφαινομένους οὐθὲν ἔτι γενναῖον ἔργον	ἀπεδείξαντο,	ἀλλ´ ὡς κατεστρατηγημένοι ὑπὸ τῶν
[3, 41]	χώρας αὐτῶν ἐδῄωσεν. ἐκεῖνοι δ´	ἤρξαντο	ἐνιαυτῷ πρότερον εἰς τὴν Ῥωμαίων
[3, 42]	καὶ καταδρομῆς ἀγρῶν ὀλίγοι συνελθόντες	ἤρξαντο,	ἔπειτα δελεαζόμενοι ταῖς ὠφελείαις φανερὰν
[3, 57]	ἐξεληλυθότων ἐπὶ τὰς προνομὰς πολὺν	εἰργάσαντο	φόνον. ἡ δὲ Ῥωμαίων δύναμις
[3, 71]	θαυμαστὸν τοῦτο καὶ ἄπιστον ἔργον	ἐθεάσαντο,	καταπλαγέντες ἀνεβόησαν, ὁ δὲ Ταρκύνιος
[3, 6]	ὑπολαβόντες εἰληφέναι καιρὸν ἐπιθέσεως ἀπορρήτους	ἐποιήσαντο	διὰ τῶν δυνατωτάτων ἀνδρῶν συνωμοσίας
[3, 28]	θεοὺς δείσαντες, οὓς τῶν ὁμολογιῶν	ἐποιήσαντο	μάρτυρας, οὔτε τὸ δίκαιον αὐτὸ
[3, 22]	τῆς πόλεως χωρίῳ τὸν ἁγνισμὸν	ἐποιήσαντο	πάντες Ῥωμαῖοι νομίζουσιν ἱερόν· ἔστι
[3, 40]	διέμειναν ἐν ταῖς ὁμολογίαις, αἷς	ἐποιήσαντο	περὶ τῆς εἰρήνης πρὸς βασιλέα
[3, 41]	πάλιν τῶν Οὐιεντανῶν λυσάντων ἃς	ἐποιήσαντο	πρὸς αὐτὸν ἀνοχὰς καὶ τὰς
[3, 23]	βασιλεὺς αὐτῶν ἐτελεύτησε, πρὸς ὃν	ἐποιήσαντο	τὰ περὶ τῆς φιλίας ὅρκια.
[3, 59]	Σαβίνων γῇ. δι´ ἐκείνης γὰρ	ἐποιήσαντο	τὴν ἐπὶ τοὺς Ῥωμαίους ἔλασιν
[3, 57]	βιασθέντες καὶ πρεσβευτὰς ἀποστείλαντες ἀνοχὰς	ἐποιήσαντο	τοῦ πολέμου {σπονδὰς} ἑξαετεῖς, Τυρρηνοὶ
[3, 72]	ἐλπίδος, ἐπιβουλὴν ἄφυκτον κατ´ αὐτοῦ	ἐμηχανήσαντο,	ἣν οὐκ εἴασεν ἀτιμώρητον γενέσθαι
[3, 22]	τῶν περὶ τοὺς καθαρμοὺς νομίμων	ἐχρήσαντο.	ἐν ᾧ δὲ τῆς πόλεως
[3, 22]	ποιήσαντες τοῖς τε ἄλλοις καθαρμοῖς	ἐχρήσαντο	καὶ τελευτῶντες ὑπήγαγον τὸν Ὁράτιον
[3, 11]	οἱ δὲ ὑπὲρ ἀμφισβητησίμου γῆς	ἐχρήσαντο,	τοῦτον εἰπὼν ἔτι παύσομαι· εἰ
[3, 23]	ἀπολογίαν περὶ τῆς ἐπιβουλῆς, ἣν	συνεστήσαντο	κατὰ Ῥωμαίων τε καὶ Ἀλβανῶν,
[3, 52]	κινδύνων τὸν ἔσχατον ἀναρριπτεῖν νομίσαντες	ἠγωνίσαντο	μὲν ἀμφότεροι λόγου ἀξίως, διεκρίθησαν
[3, 59]	τοῦ πολέμου διαλέγεσθαι πρὸς αὐτὸν	ἐψηφίσαντο	καὶ πέμπουσι τοὺς πρεσβυτάτους ἄνδρας
[3, 50]	οἷς οἱ Λατῖνοι χαλεπῶς φέροντες	ἐψηφίσαντο	κοινῇ στρατιὰν ἐπὶ Ῥωμαίους ἐξαγαγεῖν
[3, 51]	τὴν ἐν Φερεντίνῳ συνελθόντες ἀγορὰν	ἐψηφίσαντο	τήν τε οἰκείαν δύναμιν ἐξ
[3, 18]	Ἀλβανῶν ἐξεληλύθει στρατιά. ἐπεὶ δὲ	κατεστρατοπεδεύσαντο	πλησίον ἀλλήλων μεταίχμιον ποιησάμενοι τὸν
[3, 33]	ὀλίγον τὸ μεταξὺ χωρίον ἀφέντες	κατεστρατοπεδεύσαντο.	τῇ δ´ ἑξῆς ἡμέρᾳ συμπεσόντες
[3, 24]	ἀντεπεξῄεσαν δὲ οἱ Ῥωμαῖοι καὶ	καθίσταντο	εἰς τάξιν. τὸ μὲν οὖν
[3, 62]	ταῖς ῥάβδοις δικάζοντί τε αὐτῷ	παρίσταντο	καὶ πορευομένου προηγοῦντο. οὗτος ὁ
[3, 53]	δεξιοῦ τῶν πολεμίων μαχόμενοι κέρατος	ἐτρέψαντο	τοὺς καθ´ ἑαυτούς) ἐπιφανεὶς δ´
[3, 13]	πρὸς ἀλλήλους καὶ ἐφ´ οἷς	συνέθεντο	καταλύσασθαι τὸν πόλεμον. ἐπικυρωσάντων δὲ
[3, 8]	καὶ οὐδ´ ἐκ τοῦ φανεροῦ	ἐπέθεντο	ἡμῖν, ὡς ὁ κοινὸς ἀξιοῖ
[3, 51]	οὐδέν. πρῶτον μὲν οὖν Φικόλνεοι	προσέθεντο	αὐτῷ πόλις ἀξιόλογος ἐπὶ συγκειμένοις
[3, 3]	τοῖς εἰρηνοδίκαις αἰτήσοντας ὑπὲρ ὧν	ἠδίκηντο	Ῥωμαῖοι δίκας παρ´ Ἀλβανῶν λαβεῖν,
[3, 3]	ἀγορὰν ὄντι καὶ διεξιόντες ὅσα	ἠδίκηντο	Ῥωμαῖοι πρὸς Ἀλβανῶν ἠξίουν πράττειν
[3, 57]	Τυρρηνοὶ δὲ ὀργῇ φέροντες ὅτι	ἥττηντό	τε ὑπὸ Ῥωμαίων πολλάκις καὶ
[3, 9]	ὅτι δοκοῦμεν ἄμεινον ὑμῶν πράττειν)	παύσαιντο	δὲ Ῥωμαῖοι δι´ ὑποψίας ἔχοντες
[3, 9]	καὶ τοῦτο προσθεῖναι πειράσομαι. εἰ	παύσαιντο	μὲν Ἀλβανοὶ φθονοῦντες Ῥωμαίοις ἐφ´
[3, 38]	ὁρμητήριον ἔχοιεν οἱ πολέμιοι μηδ´	ἐργάζοιντο	τὴν γῆν, ἀπῆγε τὴν στρατιάν.
[3, 6]	ὀλίγους ἰόντας, ὡς ἂν ἥκιστα	γένοιντο	τοῖς ἐπιβουλευομένοις καταφανεῖς· ἐκεῖ δ´
[3, 40]	ὑπὸ τῶν πεζῶν, ἀποροῦντες ὅποι	τράποιντο	συνέτειναν εἰς ὕλας τε καὶ
[3, 33]	συνῆγον ἐξ ἁπάσης πόλεως στρατόν,	διελέγοντο	δὲ καὶ ταῖς Λατίνων πόλεσι
[3, 7]	ἑταιρικάς τε καὶ συγγενικὰς φιλοφροσύνας	διελέγοντο	περὶ τῶν διαλύσεων. ἤρχετο δ´
[3, 6]	ἀγαθοῖς ἐπαρθέντες ἐλευθερίας τε αὖθις	ὠρέγοντο	καὶ φρόνημα ἐλάμβανον ὑψηλότερον παρασκευάζοντό
[3, 6]	ὠρέγοντο καὶ φρόνημα ἐλάμβανον ὑψηλότερον	παρασκευάζοντό	τε ὡς οὐκέτι Ῥωμαίων ἀκροώμενοι.
[3, 4]	~Μετὰ δὲ τὰς προφάσεις ταύτας	παρεσκευάζοντο	ἀμφότεροι τὰ πρὸς τὸν πόλεμον,
[3, 64]	δόλῳ μείζονας αὖθις ἀποστέλλειν δυνάμεις	παρεσκευάζοντο	καὶ στρατηγὸν ἐμπειρότερον. ὁ δὲ
[3, 6]	καὶ ὁ χρόνος ἐν ᾧ	παρεσκευάζοντο	πολὺς ἐφελκυσθεὶς διέχεεν αὐτῶν τὰ
[3, 33]	τὸ πρῶτον καὶ ἀφανῶς ἐξιόντες	ἐληίζοντο	τὴν ὅμορον· ἔπειτα δὲ πολλοὶ
[3, 33]	καὶ συνθηκῶν ὥσπερ οὐδὲ γεγενημένων	ἐπελάθοντο,	καιρὸν δὲ νομίσαντες ἐπιτήδειον ἔχειν
[3, 6]	Ἀλβανοὺς ἐφανερώθη πολέμῳ. ὡς γὰρ	ἐπύθοντο	πανστρατιᾷ Ῥωμαίους ἐξεληλυθότας ἐπὶ τὸν
[3, 30]	ἀξιώμασι καὶ ταῖς τύχαις κρείττους	ἤχθοντο,	εἰ δεήσει πόλιν τε τὴν
[3, 28]	ποιησάμενοι συνθήκας διαφθεῖραι πάντας ἡμᾶς	ἐπεβάλοντο.	πολὺ γὰρ οὗτοι κακίους τῶν
[3, 54]	καὶ χρήματα ὅσα τοὺς γεωργοὺς	ἀφείλοντο	διαλῦσαι καὶ εἴ τι ἄλλο
[3, 32]	ἄλλων χρημάτων ὅσα τοὺς γεωργοὺς	ἀφείλοντο,	ἣν ἔταξεν ἡ βουλὴ τῶν
[3, 32]	συναρπάσαντες ἔδησαν καὶ τὰ χρήματα	ἀφείλοντο,	πρεσβείας τε περὶ αὐτῶν ἀφικομένης
[3, 26]	συμμαχίαν σφῶν συνεληλυθόσιν Ἀλβανοῖς οὐκ	ἐβούλοντο.	ἀπορουμένων δ´ αὐτῶν τελευταῖος ἀποδείκνυται
[3, 63]	ποιήσειν τὰς σφετέρας πατρίδας οὐκ	ἐβούλοντο	ἐκδοῦναι. οἱ δὲ ἄσμενοί τε
[3, 32]	τραυματιῶν τὸ πλῆθος οὐκέτι πεῖραν	ἐβούλοντο	ἑτέρου λαβεῖν ἀγῶνος, ἀλλ´ ἐκλιπόντες
[3, 40]	εἰς Ῥώμην εἰρήνης τυγχάνουσιν οἵας	ἐβούλοντο.	ἔτι γὰρ ὁ πρὸς τὰς
[3, 19]	μεταλαβόντες πάθος ἀγωνισταί τε μᾶλλον	ἐβούλοντο	ἢ θεαταὶ τῶν δρωμένων γεγονέναι.
[3, 32]	δὲ τοῦτο τὸ ἔργον ὅσην	ἐβούλοντο	τῆς τῶν Σαβίνων λεηλατήσαντες, ὡς
[3, 32]	τε περὶ αὐτῶν ἀφικομένης οὐδὲν	ἐβούλοντο	τῶν δικαίων ποιεῖν, ἀλλὰ καὶ
[3, 47]	φίλων καὶ οἰκείων τοὺς βουλομένους·	ἐγένοντο	δὲ οἱ συναπαίρειν αὐτῷ προθυμηθέντες
[3, 34]	δὲ τῶν Λατίνων πόλεις Ῥωμαίοις	ἐγένοντο	διάφοροι τότε πρῶτον, οὐκ ἀξιοῦσαι
[3, 54]	τε ἀποκαταστῆσαι τοῖς δεσπόταις ὅσων	ἐγένοντο	κατὰ τὰς προνομὰς κύριοι καὶ
[3, 50]	τε πολλοὺς ἀπήγαγον καὶ λείας	ἐγένοντο	μεγάλης κύριοι. βασιλεὺς δὲ Ταρκύνιος
[3, 33]	στράτευμα, καὶ ἐπειδὴ πλησίον ἀλλήλων	ἐγένοντο	περὶ τὴν καλουμένην ὕλην κακοῦργον
[3, 67]	βουλευτῶν ἀριθμόν, καὶ τότε πρῶτον	ἐγένοντο	Ῥωμαίοις τριακόσιοι βουλευταὶ τέως ὄντες
[3, 42]	ἐθάδες ἦσαν ἐκ πλείστου, καὶ	περιεγένοντο	παρὰ πολὺ τῶν Σαβίνων τοῖς
[3, 32]	τισὶ τόποις τῆς Ἰταλίας ἀγομένων	ἐγίνοντο.	εἰς ταύτην δὲ τὴν πανήγυριν
[3, 29]	λέγοντος οἰμωγαί τε τῶν Ἀλβανῶν	ἐγίνοντο	καὶ παντοδαπαὶ δεήσεις τοῦ μὲν
[3, 19]	τε ἀθρόαι παρ´ ἀμφοτέρων αὐτῶν	ἐγίνοντο	καὶ παρακελεύσεις τοῖς μαχομένοις ἐναλλὰξ
[3, 65]	ὀλίγους ψιλῶν τε καὶ ἱππέων	ἐγίνοντο,	μάχη δὲ ὁλοσχερὴς ἁπάντων οὐδεμία.
[3, 29]	ὧν αἱ θυσίαι τοῖς θεοῖς	ἐγίνοντο.	οἴκων δὲ κατασκευῆς, ἐν οἷς
[3, 24]	ἐτάξαντο. ἐπεὶ δὲ σύνεγγυς ἀλλήλων	ἐγίνοντο,	πρὶν ἐντὸς βέλους γενέσθαι οἱ
[3, 39]	τῆς ὁμόρου χώρας ὑπ´ ἀμφοτέρων	ἐγίνοντο	συνεχεῖς καὶ συμπλοκαὶ τῶν περιπόλων
[3, 40]	οὐ καθ´ ὃν αἱ διώρυγες	ἐγίνοντο	τοῦ τείχους τόπον, ἀλλὰ καθ´
[3, 54]	γὰρ εἰς ἱκεσίας καὶ δεήσεις	ἐτράποντο	καὶ πρέσβεις ἀπὸ τοῦ κοινοῦ
[3, 32]	πολλῷ πλείονας καταβαλόντες, οὐδ´ οὕτως	ἀπετράποντο,	ἀλλὰ παραμείναντες τὴν ἐπιοῦσαν νύκτα
[3, 50]	εἰς τὸ τεῖχος καταφυγεῖν καὶ	διεπέμποντο	πρὸς τὰς Λατίνων πόλεις αἰτούμενοι
[3, 73]	βασιλεὺς λέγειν ἐκέλευσεν ὑπὲρ ὧν	διεφέροντο,	αἰγῶν μὲν ἀμφισβητεῖν ἐσκήπτοντο, κεκραγότες
[3, 10]	μελλούσης τὴν ἡγεμονίαν παραλήψεσθαι πόλεως	διεφέροντο,	καὶ πολλοὶ ἐλέχθησαν εἰς τοῦτο
[3, 24]	Ἀλβανῶν θρασύτερον ἤδη τοῖς Ῥωμαίοις	προσεφέροντο,	καὶ τὸ μὲν δεξιὸν κέρας
[3, 24]	τῷ τὸν ἥλιον ἀνασχεῖν καὶ	παρετάσσοντο	ὡς εἰς μάχην, ἀντεπεξῄεσαν δὲ
[3, 37]	χώραν, ὑφ´ ὧν πολλοὶ Ῥωμαίων	ἐβλάπτοντο.	ἀφικομένων δὲ παρὰ τοῦ βασιλέως
[3, 39]	δὲ κατ´ ἀρχὰς μὲν ἀγνοεῖν	ἐσκήπτοντο	ἀντὶ ποίων ἀδικημάτων στρατὸς ἐπ´
[3, 73]	ὧν διεφέροντο, αἰγῶν μὲν ἀμφισβητεῖν	ἐσκήπτοντο,	κεκραγότες δὲ ἅμα καὶ παθαινόμενοι
[3, 37]	κατὰ τὰς συνθήκας, οὔτε γινώσκειν	ἐσκήπτοντο	τῶν περὶ τὰ λῃστήρια κατηγορουμένων
[3, 36]	τότε ἦσαν, ἀλλ´ ἐν δρυΐναις	ἐχαράττοντο	σανίσιν οἵ τε νόμοι καὶ
[3, 51]	ἐθνῶν τὰ κράτιστα παρακαλεῖν, καὶ	διεπρεσβεύοντο	πρὸς Τυρρηνούς τε καὶ Σαβίνους
[3, 33]	τῇ δ´ ἑξῆς ἡμέρᾳ συμπεσόντες	ἐμάχοντο	καὶ ἦσαν ἰσόρροποι μέχρι πολλοῦ·
[3, 64]	πολεμίων οὔτε ἀρετῇ καὶ συμπεσόντες	ἐμάχοντο	πᾶσαν ἀποδεικνύμενοι τόλμαν, ἕως ἦν
[3, 51]	οὔτε ταῖς ἰδίαις παρασκευαῖς πεποιθότες	ἐδέχοντο	τὰς προκλήσεις, καὶ παρεδίδοσαν αὐτῶν
[3, 32]	Ῥωμαίοις, ὅτι τοὺς Σαβίνων φυγάδας	ὑπεδέχοντο	κατασκευάσαντες ἄσυλον ἱερόν, ὑπὲρ ὧν
[3, 58]	προῄεσαν ἐκ τῆς πόλεως, ἀλλ´	ἠνείχοντο	κειρομένην τὴν χώραν ὁρῶντες. βασιλεὺς
[3, 73]	οὐδὲ τὼ χεῖρε τῶν σωμάτων	ἀπείχοντο	βοῇ τε μεγάλῃ χρώμενοι τὴν
[3, 69]	καὶ λιπαροῦσιν οὐκ ἐπείσθησαν οὐδ´	ἠνέσχοντο	παραχωρῆσαι τῶν τόπων. τοιγάρτοι συμπεριελήφθησαν
[3, 51]	αἰτούμενοι συμμαχίαν. Σαβῖνοι μὲν οὖν	ὑπέσχοντο	αὐτοῖς, ἐπειδὰν ἐκείνους ἐμβεβληκότας εἰς
[3, 61]	λαβόντες οἱ πρέσβεις τὰς ἀποκρίσεις	ᾤχοντο	καὶ μετ´ ὀλίγας ἡμέρας παρῆσαν
[3, 28]	τὴν τάξιν ἐφ´ ἣν ἐτάχθησαν	ᾤχοντο	πρὸς τὰ πλησίον ὄρη δρόμῳ
[3, 53]	ὑπὸ τῶν καταλαβομένων αὐτὴν ἱππέων	ἀπώλλυντο,	οἱ δ´ ἐκ τοῦ στρατοπέδου
[3, 62]	τε αὐτῷ παρίσταντο καὶ πορευομένου	προηγοῦντο.	οὗτος ὁ κόσμος ἅπας καὶ
[3, 39]	καὶ κατέβλαψαν αὐτοῦ τὴν γῆν,	ἀπελογοῦντο	πρὸς ταῦτα ὡς οὐ τὸ
[3, 25]	δίχα τῶν ὅπλων τὸ ῥεῖθρον	διεπεραιοῦντο,	ὅσοι δὲ τούτων τινὸς ἐνέλιπον
[3, 52]	οἱ ψιλοὶ παρ´ ἑκατέρων συνεχεῖς	ἐποιοῦντο	καὶ ἦσαν ὡς τὰ πολλὰ
[3, 50]	τείχους οἱ πολέμιοι τὰς προσβολὰς	ἐποιοῦντο,	παραδοῦναι τὴν πόλιν ἠναγκάσθησαν σὺν
[3, 72]	τὰς ἑαυτῶν οὐσίας κατηγορήγουν, πολλὴν	ἐποιοῦντο	τοῦ Ταρκυνίου κατηγορίαν καὶ τῷ
[3, 33]	καταφρονήσαντες τῶν πολεμίων ἐπ´ αὐτὴν	διενοοῦντο	τὴν Ῥώμην ἐλαύνειν καὶ συνῆγον
[3, 38]	διακατέχοντες αὐτοὶ τὴν τῶν Φικαναίων	ἐκαρποῦντο,	ὥστε ἠναγκάσθη πάλιν ὁ Μάρκιος
[3, 31]	τε συγκατεσκεύασεν ἐν οἷς αὐτοὶ	προῃροῦντο	τῆς πόλεως τόποις καὶ τῆς
[3, 19]	γινόμεναι τὸ ἀκριβὲς τῆς γνώμης	ἀφῃροῦντο·	καὶ ταῦτα ἐπὶ πολὺν ἐγίνετο
[3, 39]	εἴη τῶν ἀδικημάτων, καὶ χρόνον	ᾐτοῦντο	εἰς διάγνωσίν τε καὶ ζήτησιν
[3, 64]	ἑαυτοὺς ἄλλοι κατ´ ἄλλας ὁδοὺς	ἐπειρῶντο,	κἂν τούτῳ μάλιστα πολὺς αὐτῶν
[3, 25]	διὰ τοῦ ποταμοῦ σώζειν ἑαυτοὺς	ἐπειρῶντο.	ὅσοι μὲν οὖν ἐρρωμενέστατοί τε
[3, 53]	χρημάτων ἐγκρατὴς τοὺς μὲν αἰχμαλώτους	ἀπέδοτο,	τὰ δ´ ἐν τῷ χάρακι
[3, 66]	διηγήσομαι. ~Τότε δ´ οὖν, ἐπειδὴ	παρεσκεύαστο	ἀμφοτέροις τὰ πρὸς τὸν ἀγῶνα
[3, 55]	ἔαρος ἀρχομένου. ἐπεὶ δὲ πάντα	παρεσκεύαστο	αὐτοῖς, πρότεροι μὲν ἐξῆλθον οἱ
[3, 55]	τῶν ποταμῶν ῥεῖθρον, ἐφ´ οὗ	κατεσκεύαστο	γέφυρα ξυλόφρακτος σκάφαις ἀνεχομένη καὶ
[3, 47]	τὴν κεφαλὴν ἁρμόσας ὡς πρότερον	ἥρμοστο.	θαυμαστοῦ δὲ καὶ παραδόξου πᾶσι
[3, 6]	κεκρατηκότας αὐτῶν. ταῦτα ἦν ἃ	διέγνωστο	πράττειν τοῖς προεστηκόσι τῶν πόλεων.
[3, 68]	ξυλίνας. συνάγονται δ´ εἰς τὸ	αὐτὸ	καὶ συνάπτουσιν ἀλλήλαις αἱ μείζους
[3, 28]	ἐποιήσαντο μάρτυρας, οὔτε τὸ δίκαιον	αὐτὸ	καὶ τὴν ἀνθρωπίνην νέμεσιν ἐντραπέντες,
[3, 10]	ἕτερον δὲ τοιόνδε· δέξασθε δὲ	αὐτὸ	μὴ ὡς ἐπὶ διαβολῇ καὶ
[3, 70]	διέκρινε τοὺς παραγινομένους κατὰ τὸ	αὐτό.	ταύτῃ χρώμενος τῇ διαιρέσει τῶν
[3, 27]	ταξιάρχοις τε καὶ λοχαγοῖς παρ´	αὐτὸ	τὸ βῆμα ἐκέλευσεν ἑστάναι, ἐχομένους
[3, 50]	δὲ μέχρι παντὸς ἀντέχειν) δι´	αὐτὸ	τὸ στασιάζειν μάλιστα καταπονούμενοι κατὰ
[3, 9]	δὲ ἄρα τοῖς συγγενεστάτοις τὸ	αὐτὸ	τοῦτο γενόμενον οὐχ ἕξει καλῶς;
[3, 15]	εἰς μέσον· σοί τε τὸ	αὐτὸ	τοῦτο ὑποτίθεμαι ποιεῖν καλέσαντι τοὺς
[3, 24]	τῶν Ῥωμαίων ἐψιλωμένον τῆς συμμαχίας	παρερρήγνυτό	τε καὶ σφόδρα ἐπόνει, τὸ
[3, 11]	νόμιμον οὔτε ἀληθὲς οὔτε δίκαιον	ἠξιοῦτο	ὑφ´ ὑμῶν· πολλά γέ τοι
[3, 1]	Νόμας ὁ μετ´ ἐκεῖνον βασιλεύσας	ἐκαρποῦτο·	ἦν δὲ οὐκέτι δημοσία κτῆσις,
[3, 11]	τοὺς ἐπήλυδας, μάθε καὶ κατὰ	τοῦτο	ἁμαρτάνων μάλιστα τὸ δικαίωμα. ἡμεῖς
[3, 11]	μικραῖς καὶ ὀλιγανθρώποις καὶ διὰ	τοῦτο	ἀσθενέσιν οὐκ ἔστιν ἄρχειν ἑτέρων,
[3, 48]	καὶ πατρωνυμικόν, ἐξομοιοῦσθαι καὶ κατὰ	τοῦτο	αὐτοῖς βουλόμενος Λεύκιον μὲν ἀντὶ
[3, 73]	πρὸς τῶν ἐπιδιωξάντων, καὶ μετὰ	τοῦτο	βασάνοις καταικισθέντες καὶ τοὺς ἀρχηγοὺς
[3, 56]	τῷ θεάσασθαι τὴν γέφυραν καιομένην·	τοῦτο	γὰρ ἦν αὐτῇ τὸ σύνθημα
[3, 8]	γένοιντ´ ἂν ἀμφοτέραις ταῖς πόλεσι	(τοῦτο	γὰρ ἴσως ποθεῖτε ἀκοῦσαι πάλαι)
[3, 9]	φθονουμένων ἀγαθὰ ἡγεῖσθαι. ἵνα δὴ	τοῦτο	γένηται, Ῥωμαίους μὲν οἶμαι δεῖν
[3, 26]	ἀναγκαῖον εἶναι, ὃν δὲ τρόπον	τοῦτο	γένοιτ´ ἂν ῥᾷστα καὶ ἀσφαλέστατα
[3, 9]	ἄρα τοῖς συγγενεστάτοις τὸ αὐτὸ	τοῦτο	γενόμενον οὐχ ἕξει καλῶς; εἰ
[3, 65]	περὶ αὐτὸν ἐπιφάνειαν, ὅταν κατὰ	τοῦτο	γένωμαι τὸ μέρος τοῦ λόγου,
[3, 39]	καὶ τὰ τείχη κατασκάψαι. ~Μετὰ	τοῦτο	γίνονται Λατίνων τε καὶ Ῥωμαίων
[3, 2]	ἐμπλῆσαι πολέμου λῃστρικοῦ τὴν ὅμορον.	τοῦτο	δ´ ἔπραττε κατὰ λογισμὸν οὐκ
[3, 21]	τῶν κοινῶν τῆς πατρίδος ἀγαθῶν.	τοῦτο	δ´ οὐ μόνον ὁ Ὁράτιος,
[3, 69]	χωρίῳ θέσθαι δεήσει τοὺς θεμελίους.	τοῦτο	δὲ οὐ πάνυ ῥᾴδιον ἦν·
[3, 11]	δὲ στασιάζον ἡμῶν, ἐπεὶ καὶ	τοῦτο	δι´ αἰτίας εἶχες, ὦ Φουφέττιε,
[3, 57]	νίκην ἀναμφίλογον ἀναιρεῖται· καὶ μετὰ	τοῦτο	διεξιοῦσα τὴν χώραν τῶν πολεμίων
[3, 10]	τοῦ αὐθιγενοῦς. οὐδὲ γὰρ ἂν	τοῦτο	ἔχοιτε εἰπεῖν, ὅτι τὸν μὲν
[3, 23]	ἀρχῇ, ἣν τρίτον ἔτος ἤδη	τοῦτο	ἔχω καὶ εἰ βουλοίμην μέχρι
[3, 8]	λόγων. ὑμεῖς δὲ τὸ μετὰ	τοῦτο	ἤδη σκοπεῖσθε, πότερον οἴεσθε δεῖν
[3, 71]	ἄλλοι πάντες ὡς τὸ θαυμαστὸν	τοῦτο	καὶ ἄπιστον ἔργον ἐθεάσαντο, καταπλαγέντες
[3, 24]	οἱ μὲν οὖν Φιδηναῖοι μαθόντες	τοῦτο	καὶ πιστεύσαντες ἀληθεύειν σφίσι τὰς
[3, 7]	βουλεύσασθαι. ἔτι δὲ μᾶλλον ἔγνων	τοῦτο	καὶ πολλὴν κατέγνων ἀμφοτέρων ἡμῶν
[3, 22]	ἀπολύειν ἐλευθέρους ἐπὶ τὰ σφέτερα.	τοῦτο	καλεῖται παρ´ αὐτοῖς ζυγόν, ᾧ
[3, 24]	γὰρ ἡμῖν τὸ πλησίον ὄρος	τοῦτο	κατειλήφασιν, ὥσπερ ὁρᾶτε, κατὰ τὰς
[3, 13]	τῶν στρατηγῶν ὁμολογίας, θαυμαστὴ μετὰ	τοῦτο	κατεῖχε φιλοτιμία καὶ λοχαγοὺς καὶ
[3, 10]	διεφέροντο, καὶ πολλοὶ ἐλέχθησαν εἰς	τοῦτο	λόγοι παρ´ ἀμφοτέρων δικαιοῦντος ἑκατέρου
[3, 22]	τῇ Ῥωμαϊκῇ διαλέκτῳ ξύλον ἀδελφῆς.	τοῦτο	μὲν δὴ τὸ χωρίον τῆς
[3, 9]	μεῖζον οὔτε ἔλαττον κακὸν διὰ	τοῦτο	μισεῖτε ἡμᾶς, ὅτι δοκοῦμεν ἄμεινον
[3, 60]	πρὸς τὸ ἔθνος, ὑπομιμνησκόντων ἓν	τοῦτο	μόνον ἔφη παρ´ αὐτῶν βούλεσθαι
[3, 9]	Φουφέττιε, δοκεῖ· ἀλλ´ οὐκ ἀπόχρη	τοῦτο	μόνον ἡμᾶς σκοπεῖν, ὅπως ἂν
[3, 29]	κακῶς ποιεῖν ἡμᾶς ἐπιθυμία, καὶ	τοῦτο	οὐ νῦν πρῶτον, ἀλλ´ ἐκ
[3, 23]	γε ἡμῶν. τὸ δὴ μετὰ	τοῦτο	οὐ πολλῆς ὑπελάμβανον ὑμῖν διδαχῆς
[3, 11]	ἐν Ἕλλησίν ἐστι, καὶ διὰ	τοῦτο	οὐχ ἥκιστα εἰ μὴ καὶ
[3, 3]	δίκης, Ἐγὼ πρότερος ὑμῶν, ἔφη,	τοῦτο	πεποίηκα καὶ μηδὲν εὑρόμενος ὧν
[3, 23]	ἡμᾶς ὑποταγῆς ὡς ὑφ´ ἡμῶν	τοῦτο	πεπονθότες αὐτοὶ χάριν ἡμῖν εἴσονται.
[3, 7]	καὶ ἔδει γε, ὦ Τύλλε,	τοῦτο	ποιεῖν ὑμᾶς ἀποίκους ὄντας ἡμῶν
[3, 3]	ὅτι δίκας αἰτήσοντες ἥκοιεν, αὐτὸς	τοῦτο	ποιῆσαι πρότερος ἔγνω περιστῆσαι βουλόμενος
[3, 72]	ἐκ τῆς ἀρχῆς καὶ πολλάκις	τοῦτο	πραγματευσαμένων κατ´ ἐλπίδα τοῦ περιπεσεῖν
[3, 73]	βασιλέως πληγὰς τοῖς δρεπάνοις καὶ	τοῦτο	πράξαντες ἔφευγον ἔξω θυρῶν. κραυγῆς
[3, 9]	Φουφέττιε, ἐγὼ δ´ ἔτι καὶ	τοῦτο	προσθεῖναι πειράσομαι. εἰ παύσαιντο μὲν
[3, 11]	Λατίνων οὐδεὶς ἀντιποιεῖται πρὸς ἡμᾶς,	τοῦτο	Ῥωμαίοις τὸ πολίτευμα ἦρξεν οὗ
[3, 61]	φασι, καταστήσασθαι δὲ τὸ ἔθος	τοῦτο	Ῥωμύλον εὐθὺς ἅμα τῷ παραλαβεῖν
[3, 36]	καὶ φιλεργίας σώφρονος καὶ μετὰ	τοῦτο	συγκαλέσας τοὺς ἱεροφάντας καὶ τὰς
[3, 48]	εἰς τὴν πόλιν· καὶ μετὰ	τοῦτο	συνελθὼν εἰς λόγους Μαρκίῳ τῷ
[3, 32]	καλοῦσιν· εἰς δὴ τὸ ἱερὸν	τοῦτο	συνῄεσαν ἐκ τῶν περιοίκων πόλεων
[3, 50]	τὸ δὲ ἀγεννὲς καὶ διὰ	τοῦτο	σωθὲν ἐν ἀνδραπόδων ἐπράθη λόγῳ
[3, 16]	μὲν Κορατίους, Ῥωμαίων δὲ ὑμᾶς·	τοῦτό	τε καταμαθὼν αὐτὸς ἐξητακέναι πρῶτον
[3, 5]	διαστῆσαι τὰς πόλεις καὶ διὰ	τοῦτο	τῆς ἀρχῆς μετὰ τὸν Κλοιλίου
[3, 3]	πόλεμος ἔσται, οἱ δὲ πεφευγότες	τοῦτο	τὸ δίκαιον ὑμεῖς ἐστε, ὡς
[3, 10]	δὲ οὔ. ἓν μὲν δὴ	τοῦτο	τὸ δικαίωμα παρεχόμενοι τῆς ἀρχῆς
[3, 68]	δὲ ἄρα σὺν χρόνῳ καὶ	τοῦτο	τὸ ἔργον ἐν τοῖς πάνυ
[3, 32]	ἐκράτησαν τῆς παρεμβολῆς. μετὰ δὲ	τοῦτο	τὸ ἔργον ὅσην ἐβούλοντο τῆς
[3, 10]	οὐκ ἀπαρέσκει. γραφέσθω δὴ καὶ	τοῦτο	τὸ μέρος ἐν ταῖς συνθήκαις,
[3, 43]	χωρίῳ καθίδρυσεν. ἓν μὲν δὴ	τοῦτο	τὸ πολίτευμα τοῦ βασιλέως παραδίδοται
[3, 23]	πατέρες ὁμοῦ τι πεντακόσια ἔτη	τοῦτο	τὸ σχῆμα τοῦ βίου διαφυλάξαντες,
[3, 33]	κρατίστην λεηλατήσαντες ἀπῄεσαν ἐπ´ οἴκου.	τοῦτο	τὸ τέλος ἔλαβεν ὁ συμβὰς
[3, 54]	Λατίνους συστὰς Ῥωμαίοις πόλεμος εἰς	τοῦτο	τὸ τέλος κατέσκηψε, καὶ βασιλεὺς
[3, 25]	ἀθρόοι. τροπὴ δὲ γίνεται μετὰ	τοῦτο	τῶν Φιδηναίων καὶ φυγὴ πρὸς
[3, 15]	μέσον· σοί τε τὸ αὐτὸ	τοῦτο	ὑποτίθεμαι ποιεῖν καλέσαντι τοὺς παρ´
[3, 53]	εἰς ἀντίπαλα ἐχώρει, καὶ μετὰ	τοῦτο	φόνος τε πολὺς τῶν Τυρρηνῶν
[3, 9]	ἡγοῦμαι βεβαίως ἡμᾶς ἔσεσθαι φίλους,	δύο	δὲ πόλεις οἰκοῦντας ἰσοκορύφους ὥσπερ
[3, 35]	ἔτη δὲ κατασχὼν τὴν ἀρχὴν	δύο	καὶ τριάκοντα τελευτᾷ τὸν βίον
[3, 45]	εἴκοσι τὴν βασιλείαν κατασχὼν ἀποθνήσκει	δύο	καταλιπὼν υἱούς, τὸν μὲν ἔτι
[3, 22]	παραδιδόντων τὰ ὅπλα γένωνται κύριοι,	δύο	καταπήττειν ξύλα ὀρθὰ καὶ τρίτον
[3, 34]	τὴν ἡγεμονίαν τοῦ Λατίνων ἔθνους,	δύο	μὲν ἀποφαίνων τρόπους κτήσεων, καθ´
[3, 52]	Λατίνοις πολεμεῖν καὶ διαιρεῖν εἰς	δύο	μέρη τὴν δύναμιν οὐκ ἀσφαλὲς
[3, 57]	πρότερον ἐλθεῖν· καὶ διελὼν εἰς	δύο	μοίρας ἅπασαν τὴν δύναμιν τῆς
[3, 65]	στρατηγὸς διχῇ μερίσας τὰς δυνάμεις	δύο	ποιεῖται στρατόπεδα, ὁ δὲ τῶν
[3, 11]	εἴπω τοῖς μέλλουσιν ἑτέρων ἄρξειν	δύο	προσεῖναι δεῖ ταῦτα, τὴν ἐν
[3, 67]	ἄσβεστον φυλάττεται πῦρ, τέτταρσιν οὔσαις	δύο	προσκατέλεξεν ἑτέρας· πλειόνων γὰρ ἤδη
[3, 34]	τῆς ἀρχῆς καὶ αὐτίκα αἱροῦνται	δύο	στρατηγοὺς αὐτοκράτορας εἰρήνης τε καὶ
[3, 30]	ἅλις εἶχε τῆς τιμωρίας, προσελάσαντες	δύο	συνωρίδας τῇ μὲν ἑτέρᾳ προσήρτων
[3, 19]	κρατούμενοι. τοὺς γὰρ δὴ σφετέρους	δύο	τοῖς τρισὶν Ἀλβανοῖς εὐκατεργάστους ὑπελάμβανον
[3, 22]	ἁγνίζεσθαι καθαρμοῖς. κἀκεῖνοι βωμοὺς ἱδρυσάμενοι	δύο	τὸν μὲν Ἥρας, ἣ λέλογχεν
[3, 73]	ἐπ´ αὐτῷ ῥάπτουσι τοιόνδε· νεανίσκους	δύο	τῶν ἐκ τῆς συνωμοσίας τοὺς