HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
πρόνοιαν 2
προπάτορες 1
Πρὸς 3
πρὸς 80
πρός 1
προσαγορεύειν 1
προσανέχοντες 2

Fréquences [« »]
75 οἱ
74 οὐκ
68 τὰς
80 πρὸς
84 διὰ
94 μὲν
94 οὐ

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Clément d'Alexandrie, Les Stromates, livre III

πρὸς

Livre, Chap.

[3, 8]   κομίσηται ἕκαστος διὰ τοῦ σώματος πρὸς ἃ ἔπραξεν, εἴτε ἀγαθὸν εἴτε

[3, 7]   καταπεπτώκασιν. Οὐαλεντῖνος δὲ ἐν τῇ πρὸς Ἀγαθόποδα ἐπιστολῇ Πάντα» φησὶν ὑπομείνας

[3, 16]   Ἐπειδὴ ἡ πάλη ἡμῖν οὐ πρὸς αἷμα καὶ σάρκα, ἀλλὰ πρὸς

[3, 12]   ὥς τινες ἐξηγήσαντο, δέσιν γυναικὸς πρὸς ἄνδρα τὴν σαρκὸς πρὸς τὴν

[3, 11]   δύνανται, ἀλλ´ ὡς προειρήκαμεν. Εἶτα πρὸς ἀντιδιαστολὴν τούτων τῇ ἐκκλησίᾳ φησίν·

[3, 12]   υἱοὶ τοῦ αἰῶνος τούτου» οὐ πρὸς ἀντιδιαστολὴν τῶν ἄλλου τινὸς αἰῶνος

[3, 10]   Κατ´ εἰκόνα» ἐκτελούμενος τοῦ κυρίου πρὸς αὐτοῦ τοῦ τεχνίτου, ἄνθρωπος τέλειος,

[3, 8]   σκότος; τίς δὲ συμφώνησις Χριστοῦ πρὸς Βελίαρ; τίς μερὶς πιστῷ μετὰ

[3, 1]   φοβούμενος μὴ τῆς ἐγκρατείας ἀποπέσῃς· πρὸς γὰρ τὸ ἀντέχειν γενομένη ψυχὴ

[3, 14]   παλαιὸν δὲ καὶ καινὸν οὐ πρὸς γένεσιν καὶ ἀναγέννησίν φησιν, ἀλλὰ

[3, 1]   ὧδέ πως· Φυσικήν τινες ἔχουσι πρὸς γυναῖκα ἀποστροφὴν ἐκ γενετῆς, οἵτινες

[3, 17]   ἐθέλουσι τὴν ἀνδρὸς κατὰ γάμον πρὸς γυναῖκα ὁμιλίαν γνῶσιν εἰρημένην ἁμαρτίαν

[3, 11]   τῶν ἐν πορνείᾳ βιούντων ἔτι, πρὸς δὲ καὶ τῶν προειρημένων αἱρέσεων

[3, 6]   μείζονας κατὰ τὴν προσωποποιίαν εἰπεῖν πρὸς ἑαυτόν· Ἔχεις ἀγαθὰ πολλὰ ἀποκείμενά

[3, 5]   αὖ καθ´ ἑκάστην αὐτῶν λέγειν πρὸς ἑκάστην ἀναγκαζόμενοι αἰσχυνώμεθά τε ἐπ´

[3, 4]   μάχεσθαι καὶ παραχρῆσθαι μηθὲν αὐτῇ πρὸς ἡδονὴν ἀκόλαστον ἐνδιδόντα, ψυχὴν δὲ

[3, 4]   σωφρόνως τε καὶ συμφερόντως βιαζόμενοι πρὸς ἡδυπαθείας τὰς ἑαυτῶν. Οἱ παροξύνοντες

[3, 12]   κύριον γάμος τοῦ αὐτοῦ θεοῦ πρὸς ἡμῶν τηρουμένου; Οὐ γὰρ ἂν

[3, 9]   μὲν ἐξόδου τοῦ σώματος τὴν πρὸς θεὸν ἀγάπην τελείωσιν εἶναι, τῆς

[3, 1]   τοίνυν σώματος ὑπεροψία κατὰ τὴν πρὸς θεὸν ὁμολογίαν. Οὐ μόνον γὰρ

[3, 12]   μή τις διαλύσῃ τὸν γάμον, πρὸς καιρὸν» δὲ ὡς μὴ κατὰ

[3, 18]   ἀλλήλους, εἰ μὴ ἐκ συμφώνου πρὸς καιρόν, διὰ τῆς ἀποστερεῖτε» λέξεως

[3, 12]   ἀπειλεῖ. ~Ἡ δὲ Ἐκ συμφώνου πρὸς καιρὸν σχολάζουσα τῇ προσευχῇ» συζυγία

[3, 11]   συνίων ἐπιλεγόμενος κατὰ καιρὸν χρήσεται πρὸς κατάλυσιν τῶν παρὰ τὰς ἐντολὰς

[3, 3]   καθ´ ὃ ἐνταῦθα εὐηγγελίσθησαν. Ἀλλὰ πρὸς μὲν τούτους, ὁπόταν τὸν περὶ

[3, 5]   ἐπιμελητέον τε τῆς ψυχῆς, ᾗ πρὸς μόνῳ τῷ θείῳ διατελεστέον. Καθαρὸς

[3, 4]   ἐγκράτειαν ῥητέον, αὐτὸς ὁ δημιουργός, πρὸς ὃν ὁ θεομάχος οὗτος γίγας

[3, 3]   μεταγγίζεσθαι τὰς ψυχὰς ἀξιοῦσιν οἰκεῖον, πρὸς οὓς ἄλλος ἂν εἴη καιρὸς

[3, 17]   αὐτοὺς ὡς καὶ τὰ ἄλογα πρὸς παιδοποιίαν, ἐκινήθησαν δὲ θᾶττον ἢ

[3, 4]   οὐκ ἴστε, ὦ γεννάδαι (ὡς πρὸς παρόντας γὰρ εἴποιμ´ ἄν) ὅτι

[3, 2]   μητρὸς Ἀλεξανδρείας τοὔνομα τὰ μὲν πρὸς πατρὸς Ἀλεξανδρεύς, ἀπὸ δὲ μητρὸς

[3, 4]   τούτους ὁ ἀπόστολος ἐν τῇ πρὸς Ῥωμαίους ἐπιστολῇ ἀποτεινόμενος γράφει· Καὶ

[3, 11]   καὶ ὁ Παῦλος ἐν τῇ πρὸς Ῥωμαίους ἐπιστολῇ γράφει· Οἵτινες ἀπεθάνομεν

[3, 11]   τῷ νόμῳ περιτίθησιν ἐν τῇ πρὸς Ῥωμαίους ἐπιστολῇ, ἕνα εἰδὼς τὸν

[3, 9]   εὐφήμου ἐγκρατείας κἀκεῖνα λέγουσι τὰ πρὸς Σαλώμην εἰρημένα, ὧν πρότερον ἐμνήσθημεν·

[3, 9]   οὐχὶ καὶ τὰ ἑξῆς τῶν πρὸς Σαλώμην εἰρημένων ἐπιφέρουσιν οἱ πάντα

[3, 8]   ἀνομίᾳ; ἢ τίς κοινωνία φωτὶ πρὸς σκότος; τίς δὲ συμφώνησις Χριστοῦ

[3, 6]   τοῦ ἀνθρώπου. Καὶ ὅτι οὐ πρὸς τὰ ἔθνη λέγει, ἐπιφέρει· Ἆρα

[3, 16]   πρὸς αἷμα καὶ σάρκα, ἀλλὰ πρὸς τὰ πνευματικά, δυνατοὶ δὲ ἐκπειράσαι

[3, 4]   φωνῆς τόνῳ διαστρέφοντες τὰς γραφὰς πρὸς τὰς ἰδίας ἡδονάς, καί τινων

[3, 6]   περιῆγον τὰς γυναῖκας συνδιακόνους ἐσομένας πρὸς τὰς οἰκουροὺς γυναῖκας, δι´ ὧν

[3, 18]   ἅγιά ἐστι. Τί δὲ λέγουσι πρὸς ταῦτα οἱ τοῦ νόμου κατατρέχοντες

[3, 18]   τὴν διαθήκην τὴν καινήν; τί πρὸς ταύτας εἰπεῖν ἔχουσι τὰς νομοθεσίας

[3, 11]   Καὶ πρὸς τὴν εὐγένειαν καὶ πρὸς τὴν ἐλευθερίαν τὴν καταπτύστως ὑπὸ

[3, 12]   εἰς μείζονα δόξαν, ἔπειτα ἀποπέσῃ πρὸς τὴν ἐλπίδα. Ἔχει γὰρ ὥσπερ

[3, 11]   οὗτοί εἰσιν υἱοὶ θεοῦ. Καὶ πρὸς τὴν εὐγένειαν καὶ πρὸς τὴν

[3, 7]   δέ, διὰ τὸ μῖσος τὸ πρὸς τὴν σάρκα τῆς κατὰ γάμον

[3, 12]   γυναικὸς πρὸς ἄνδρα τὴν σαρκὸς πρὸς τὴν φθορὰν ἐπιπλοκὴν μηνύεσθαι ὑποτοπητέον·

[3, 12]   καὶ ὁ τῆς παιδοποιίας καιρὸς πρὸς τῆς γραφῆς εἴρηται, ἐπειδὰν φῇ·

[3, 6]   διακόνων γυναικῶν ἐν τῇ ἑτέρᾳ πρὸς Τιμόθεον ἐπιστολῇ ὁ γενναῖος διατάσσεται

[3, 2]   ῥῆμα τοῦτο ἀκουστέον οὐκ ἐπιθυμήσεις› πρὸς τὸ γελοιότερον εἰπεῖν τῶν τοῦ

[3, 13]   δὲ ἄρρενα οὕτως, τὴν μὲν πρὸς τὸ δέχεσθαι, τὸν δὲ πρὸς

[3, 13]   πρὸς τὸ δέχεσθαι, τὸν δὲ πρὸς τὸ ἐνσπείρειν, συγκεχώρηται τὸ τῆς

[3, 14]   ὅτι Πᾶς ὁ βλέπων γυναῖκα πρὸς τὸ ἐπιθυμῆσαι ἤδη ἐμοίχευσεν αὐτήν»

[3, 12]   τὴν ἀκολουθίαν σῴζουσαι τοῦ νόμου πρὸς τὸ εὐαγγέλιον, ἀποδέχονται ἑκάτερον τόν

[3, 12]   γάμῳ διὰ παιδοποιίαν συζεύξαντος ἀνένδοτος πρὸς τὸ ἧττον διαμένειν ὀφείλει. Εἰ

[3, 7]   τοῦ σώματος, τῇ μνήμῃ συνουσιάζει πρὸς τὸ μὴ παρόν. Καθόλου δὲ

[3, 3]   δὲ δὴ ἂν δόξωσι διαφερόντως πρὸς τὸ ὁσίως βιῶναι, οὗτοί εἰσιν

[3, 14]   γένεσιν καὶ ἀναγέννησίν φησιν, ἀλλὰ πρὸς τὸν βίον τόν τε ἐν

[3, 4]   Ποντικοῦ ἐπεμνήσθημεν δι´ ἀντίταξιν τὴν πρὸς τὸν δημιουργὸν τὴν χρῆσιν τῶν

[3, 6]   μὴ δι´ ἀγάπην γίνοιτο τὴν πρὸς τὸν θεόν. Αὐτίκα περὶ τῶν

[3, 3]   ποιητῇ τῷ σφῶν καὶ σπεύδοντες πρὸς τὸν κεκληκότα ἀγαθόν, ἀλλ´ οὐ

[3, 7]   μὲν οὖν δι´ ἀγάπην τὴν πρὸς τὸν κύριον καὶ δι´ αὐτὸ

[3, 3]   προαιρέσει γίνονται ἐγκρατεῖς, τῇ δὲ πρὸς τὸν πεποιηκότα ἔχθρᾳ, μὴ βουλόμενοι

[3, 10]   ἐγκρατείας ἄπονον περιπεποιημένος κατὰ τὴν πρὸς τὸν σωτῆρα ἐξομοίωσιν, ἑνώσας τὴν

[3, 4]   γοῦν ἐκκεντήσας τὸν πόρνον εὐλογούμενος πρὸς τοῦ θεοῦ δείκνυται ἐν τοῖς

[3, 10]   τέλειος, ἄξιος ἤδη τοῦ ἀδελφὸς πρὸς τοῦ κυρίου ὀνομάζεσθαι, φίλος ἅμα

[3, 4]   διαγγέλλοντες δείκνυνται κατὰ ἀνθυποφορὰν τὰ πρὸς τοῦ λαοῦ θρυλούμενα, ὡς ἐπιζητήματά

[3, 2]   λέγει. Τὸ γὰρ Οὐκ ἐπιθυμήσεις» πρὸς τοῦ νόμου λεγόμενον τὸν ἕνα

[3, 12]   κατὰ διαθήκην (οὐ γὰρ κεκώλυται πρὸς τοῦ νόμου) οὐ πληροῖ δὲ

[3, 6]   πατρίδα, εἰ συμπράξειεν αὐτῷ τινα πρὸς τοὺς ἀνταγωνιστάς, ἐπειδὴ διεπράξατο, χαριέντως

[3, 11]   ἡμᾶς. Ὅθεν καὶ ὁ Παῦλος, πρὸς τοὺς ὁμοίους ἀποτεινόμενος τοῖς εἰρημένοις,

[3, 6]   ἐστιν ὅπερ ὁ κύριος εἶπεν πρὸς τοὺς περὶ τοῦ ἀποστασίου πυνθανομένους,

[3, 4]   ἐναντιοῦνται δὲ καὶ τῷ Χριστῷ πρὸς τοὺς Φαρισαίους εἰρηκότι τὸν αὐτὸν

[3, 18]   γὰρ πέρα τοῦ δέοντος ἡ πρὸς τοὺς ψευδωνύμους τῆς γνώσεως ὑποκριτὰς

[3, 4]   τυγχάνει ῥητόν. Καὶ μή τι πρὸς τούτους ὁ ἀπόστολος ἐν τῇ

[3, 4]   αὐτοῦ. Φαίημεν δ´ ἂν καὶ πρὸς τούτους, ὅτι τοὺς ψευδοπροφήτας καὶ

[3, 11]   τεχθέντος γαλακτουχίαν εὕροις ἂν πάλιν πρὸς τῶν ἀνδρῶν γινωσκομένας τὰς γυναῖκας.

[3, 4]   τὴν ἀνάληψιν τὴν τοῦ σωτῆρος πρὸς τῶν ἀποστόλων ὀνειδισθεὶς ζηλοτυπίαν, εἰς

[3, 4]   ἀγαθός; ἔμπαλιν γὰρ ἀσθενὴς δείκνυται πρὸς ὑμῶν αὐτῶν ὁ ὑμέτερος, ὥς

Livre, Chap.
[3, 8]	κομίσηται ἕκαστος διὰ τοῦ σώματος	πρὸς	ἃ ἔπραξεν, εἴτε ἀγαθὸν εἴτε
[3, 7]	καταπεπτώκασιν. Οὐαλεντῖνος δὲ ἐν τῇ	πρὸς	Ἀγαθόποδα ἐπιστολῇ Πάντα» φησὶν ὑπομείνας
[3, 16]	Ἐπειδὴ ἡ πάλη ἡμῖν οὐ	πρὸς	αἷμα καὶ σάρκα, ἀλλὰ πρὸς
[3, 12]	ὥς τινες ἐξηγήσαντο, δέσιν γυναικὸς	πρὸς	ἄνδρα τὴν σαρκὸς πρὸς τὴν
[3, 11]	δύνανται, ἀλλ´ ὡς προειρήκαμεν. Εἶτα	πρὸς	ἀντιδιαστολὴν τούτων τῇ ἐκκλησίᾳ φησίν·
[3, 12]	υἱοὶ τοῦ αἰῶνος τούτου» οὐ	πρὸς	ἀντιδιαστολὴν τῶν ἄλλου τινὸς αἰῶνος
[3, 10]	Κατ´ εἰκόνα» ἐκτελούμενος τοῦ κυρίου	πρὸς	αὐτοῦ τοῦ τεχνίτου, ἄνθρωπος τέλειος,
[3, 8]	σκότος; τίς δὲ συμφώνησις Χριστοῦ	πρὸς	Βελίαρ; τίς μερὶς πιστῷ μετὰ
[3, 1]	φοβούμενος μὴ τῆς ἐγκρατείας ἀποπέσῃς·	πρὸς	γὰρ τὸ ἀντέχειν γενομένη ψυχὴ
[3, 14]	παλαιὸν δὲ καὶ καινὸν οὐ	πρὸς	γένεσιν καὶ ἀναγέννησίν φησιν, ἀλλὰ
[3, 1]	ὧδέ πως· Φυσικήν τινες ἔχουσι	πρὸς	γυναῖκα ἀποστροφὴν ἐκ γενετῆς, οἵτινες
[3, 17]	ἐθέλουσι τὴν ἀνδρὸς κατὰ γάμον	πρὸς	γυναῖκα ὁμιλίαν γνῶσιν εἰρημένην ἁμαρτίαν
[3, 11]	τῶν ἐν πορνείᾳ βιούντων ἔτι,	πρὸς	δὲ καὶ τῶν προειρημένων αἱρέσεων
[3, 6]	μείζονας κατὰ τὴν προσωποποιίαν εἰπεῖν	πρὸς	ἑαυτόν· Ἔχεις ἀγαθὰ πολλὰ ἀποκείμενά
[3, 5]	αὖ καθ´ ἑκάστην αὐτῶν λέγειν	πρὸς	ἑκάστην ἀναγκαζόμενοι αἰσχυνώμεθά τε ἐπ´
[3, 4]	μάχεσθαι καὶ παραχρῆσθαι μηθὲν αὐτῇ	πρὸς	ἡδονὴν ἀκόλαστον ἐνδιδόντα, ψυχὴν δὲ
[3, 4]	σωφρόνως τε καὶ συμφερόντως βιαζόμενοι	πρὸς	ἡδυπαθείας τὰς ἑαυτῶν. Οἱ παροξύνοντες
[3, 12]	κύριον γάμος τοῦ αὐτοῦ θεοῦ	πρὸς	ἡμῶν τηρουμένου; Οὐ γὰρ ἂν
[3, 9]	μὲν ἐξόδου τοῦ σώματος τὴν	πρὸς	θεὸν ἀγάπην τελείωσιν εἶναι, τῆς
[3, 1]	τοίνυν σώματος ὑπεροψία κατὰ τὴν	πρὸς	θεὸν ὁμολογίαν. Οὐ μόνον γὰρ
[3, 12]	μή τις διαλύσῃ τὸν γάμον,	πρὸς	καιρὸν» δὲ ὡς μὴ κατὰ
[3, 18]	ἀλλήλους, εἰ μὴ ἐκ συμφώνου	πρὸς	καιρόν, διὰ τῆς ἀποστερεῖτε» λέξεως
[3, 12]	ἀπειλεῖ. ~Ἡ δὲ Ἐκ συμφώνου	πρὸς	καιρὸν σχολάζουσα τῇ προσευχῇ» συζυγία
[3, 11]	συνίων ἐπιλεγόμενος κατὰ καιρὸν χρήσεται	πρὸς	κατάλυσιν τῶν παρὰ τὰς ἐντολὰς
[3, 3]	καθ´ ὃ ἐνταῦθα εὐηγγελίσθησαν. Ἀλλὰ	πρὸς	μὲν τούτους, ὁπόταν τὸν περὶ
[3, 5]	ἐπιμελητέον τε τῆς ψυχῆς, ᾗ	πρὸς	μόνῳ τῷ θείῳ διατελεστέον. Καθαρὸς
[3, 4]	ἐγκράτειαν ῥητέον, αὐτὸς ὁ δημιουργός,	πρὸς	ὃν ὁ θεομάχος οὗτος γίγας
[3, 3]	μεταγγίζεσθαι τὰς ψυχὰς ἀξιοῦσιν οἰκεῖον,	πρὸς	οὓς ἄλλος ἂν εἴη καιρὸς
[3, 17]	αὐτοὺς ὡς καὶ τὰ ἄλογα	πρὸς	παιδοποιίαν, ἐκινήθησαν δὲ θᾶττον ἢ
[3, 4]	οὐκ ἴστε, ὦ γεννάδαι (ὡς	πρὸς	παρόντας γὰρ εἴποιμ´ ἄν) ὅτι
[3, 2]	μητρὸς Ἀλεξανδρείας τοὔνομα τὰ μὲν	πρὸς	πατρὸς Ἀλεξανδρεύς, ἀπὸ δὲ μητρὸς
[3, 4]	τούτους ὁ ἀπόστολος ἐν τῇ	πρὸς	Ῥωμαίους ἐπιστολῇ ἀποτεινόμενος γράφει· Καὶ
[3, 11]	καὶ ὁ Παῦλος ἐν τῇ	πρὸς	Ῥωμαίους ἐπιστολῇ γράφει· Οἵτινες ἀπεθάνομεν
[3, 11]	τῷ νόμῳ περιτίθησιν ἐν τῇ	πρὸς	Ῥωμαίους ἐπιστολῇ, ἕνα εἰδὼς τὸν
[3, 9]	εὐφήμου ἐγκρατείας κἀκεῖνα λέγουσι τὰ	πρὸς	Σαλώμην εἰρημένα, ὧν πρότερον ἐμνήσθημεν·
[3, 9]	οὐχὶ καὶ τὰ ἑξῆς τῶν	πρὸς	Σαλώμην εἰρημένων ἐπιφέρουσιν οἱ πάντα
[3, 8]	ἀνομίᾳ; ἢ τίς κοινωνία φωτὶ	πρὸς	σκότος; τίς δὲ συμφώνησις Χριστοῦ
[3, 6]	τοῦ ἀνθρώπου. Καὶ ὅτι οὐ	πρὸς	τὰ ἔθνη λέγει, ἐπιφέρει· Ἆρα
[3, 16]	πρὸς αἷμα καὶ σάρκα, ἀλλὰ	πρὸς	τὰ πνευματικά, δυνατοὶ δὲ ἐκπειράσαι
[3, 4]	φωνῆς τόνῳ διαστρέφοντες τὰς γραφὰς	πρὸς	τὰς ἰδίας ἡδονάς, καί τινων
[3, 6]	περιῆγον τὰς γυναῖκας συνδιακόνους ἐσομένας	πρὸς	τὰς οἰκουροὺς γυναῖκας, δι´ ὧν
[3, 18]	ἅγιά ἐστι. Τί δὲ λέγουσι	πρὸς	ταῦτα οἱ τοῦ νόμου κατατρέχοντες
[3, 18]	τὴν διαθήκην τὴν καινήν; τί	πρὸς	ταύτας εἰπεῖν ἔχουσι τὰς νομοθεσίας
[3, 11]	Καὶ πρὸς τὴν εὐγένειαν καὶ	πρὸς	τὴν ἐλευθερίαν τὴν καταπτύστως ὑπὸ
[3, 12]	εἰς μείζονα δόξαν, ἔπειτα ἀποπέσῃ	πρὸς	τὴν ἐλπίδα. Ἔχει γὰρ ὥσπερ
[3, 11]	οὗτοί εἰσιν υἱοὶ θεοῦ. Καὶ	πρὸς	τὴν εὐγένειαν καὶ πρὸς τὴν
[3, 7]	δέ, διὰ τὸ μῖσος τὸ	πρὸς	τὴν σάρκα τῆς κατὰ γάμον
[3, 12]	γυναικὸς πρὸς ἄνδρα τὴν σαρκὸς	πρὸς	τὴν φθορὰν ἐπιπλοκὴν μηνύεσθαι ὑποτοπητέον·
[3, 12]	καὶ ὁ τῆς παιδοποιίας καιρὸς	πρὸς	τῆς γραφῆς εἴρηται, ἐπειδὰν φῇ·
[3, 6]	διακόνων γυναικῶν ἐν τῇ ἑτέρᾳ	πρὸς	Τιμόθεον ἐπιστολῇ ὁ γενναῖος διατάσσεται
[3, 2]	ῥῆμα τοῦτο ἀκουστέον οὐκ ἐπιθυμήσεις›	πρὸς	τὸ γελοιότερον εἰπεῖν τῶν τοῦ
[3, 13]	δὲ ἄρρενα οὕτως, τὴν μὲν	πρὸς	τὸ δέχεσθαι, τὸν δὲ πρὸς
[3, 13]	πρὸς τὸ δέχεσθαι, τὸν δὲ	πρὸς	τὸ ἐνσπείρειν, συγκεχώρηται τὸ τῆς
[3, 14]	ὅτι Πᾶς ὁ βλέπων γυναῖκα	πρὸς	τὸ ἐπιθυμῆσαι ἤδη ἐμοίχευσεν αὐτήν»
[3, 12]	τὴν ἀκολουθίαν σῴζουσαι τοῦ νόμου	πρὸς	τὸ εὐαγγέλιον, ἀποδέχονται ἑκάτερον τόν
[3, 12]	γάμῳ διὰ παιδοποιίαν συζεύξαντος ἀνένδοτος	πρὸς	τὸ ἧττον διαμένειν ὀφείλει. Εἰ
[3, 7]	τοῦ σώματος, τῇ μνήμῃ συνουσιάζει	πρὸς	τὸ μὴ παρόν. Καθόλου δὲ
[3, 3]	δὲ δὴ ἂν δόξωσι διαφερόντως	πρὸς	τὸ ὁσίως βιῶναι, οὗτοί εἰσιν
[3, 14]	γένεσιν καὶ ἀναγέννησίν φησιν, ἀλλὰ	πρὸς	τὸν βίον τόν τε ἐν
[3, 4]	Ποντικοῦ ἐπεμνήσθημεν δι´ ἀντίταξιν τὴν	πρὸς	τὸν δημιουργὸν τὴν χρῆσιν τῶν
[3, 6]	μὴ δι´ ἀγάπην γίνοιτο τὴν	πρὸς	τὸν θεόν. Αὐτίκα περὶ τῶν
[3, 3]	ποιητῇ τῷ σφῶν καὶ σπεύδοντες	πρὸς	τὸν κεκληκότα ἀγαθόν, ἀλλ´ οὐ
[3, 7]	μὲν οὖν δι´ ἀγάπην τὴν	πρὸς	τὸν κύριον καὶ δι´ αὐτὸ
[3, 3]	προαιρέσει γίνονται ἐγκρατεῖς, τῇ δὲ	πρὸς	τὸν πεποιηκότα ἔχθρᾳ, μὴ βουλόμενοι
[3, 10]	ἐγκρατείας ἄπονον περιπεποιημένος κατὰ τὴν	πρὸς	τὸν σωτῆρα ἐξομοίωσιν, ἑνώσας τὴν
[3, 4]	γοῦν ἐκκεντήσας τὸν πόρνον εὐλογούμενος	πρὸς	τοῦ θεοῦ δείκνυται ἐν τοῖς
[3, 10]	τέλειος, ἄξιος ἤδη τοῦ ἀδελφὸς	πρὸς	τοῦ κυρίου ὀνομάζεσθαι, φίλος ἅμα
[3, 4]	διαγγέλλοντες δείκνυνται κατὰ ἀνθυποφορὰν τὰ	πρὸς	τοῦ λαοῦ θρυλούμενα, ὡς ἐπιζητήματά
[3, 2]	λέγει. Τὸ γὰρ Οὐκ ἐπιθυμήσεις»	πρὸς	τοῦ νόμου λεγόμενον τὸν ἕνα
[3, 12]	κατὰ διαθήκην (οὐ γὰρ κεκώλυται	πρὸς	τοῦ νόμου) οὐ πληροῖ δὲ
[3, 6]	πατρίδα, εἰ συμπράξειεν αὐτῷ τινα	πρὸς	τοὺς ἀνταγωνιστάς, ἐπειδὴ διεπράξατο, χαριέντως
[3, 11]	ἡμᾶς. Ὅθεν καὶ ὁ Παῦλος,	πρὸς	τοὺς ὁμοίους ἀποτεινόμενος τοῖς εἰρημένοις,
[3, 6]	ἐστιν ὅπερ ὁ κύριος εἶπεν	πρὸς	τοὺς περὶ τοῦ ἀποστασίου πυνθανομένους,
[3, 4]	ἐναντιοῦνται δὲ καὶ τῷ Χριστῷ	πρὸς	τοὺς Φαρισαίους εἰρηκότι τὸν αὐτὸν
[3, 18]	γὰρ πέρα τοῦ δέοντος ἡ	πρὸς	τοὺς ψευδωνύμους τῆς γνώσεως ὑποκριτὰς
[3, 4]	τυγχάνει ῥητόν. Καὶ μή τι	πρὸς	τούτους ὁ ἀπόστολος ἐν τῇ
[3, 4]	αὐτοῦ. Φαίημεν δ´ ἂν καὶ	πρὸς	τούτους, ὅτι τοὺς ψευδοπροφήτας καὶ
[3, 11]	τεχθέντος γαλακτουχίαν εὕροις ἂν πάλιν	πρὸς	τῶν ἀνδρῶν γινωσκομένας τὰς γυναῖκας.
[3, 4]	τὴν ἀνάληψιν τὴν τοῦ σωτῆρος	πρὸς	τῶν ἀποστόλων ὀνειδισθεὶς ζηλοτυπίαν, εἰς
[3, 4]	ἀγαθός; ἔμπαλιν γὰρ ἀσθενὴς δείκνυται	πρὸς	ὑμῶν αὐτῶν ὁ ὑμέτερος, ὥς

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 12/03/2010