Hymnes |
[6] |
τᾶς
φαντὶ
πέλειν
βλοσυρώτατον
ὄμμα,
|
~χάζευ‘ |
ἔφα,
μή
τοι
πέλεκυν
μέγαν |
[1] |
Διὸς
ἔργματ´
ἀείσει;
~χαῖρε,
πάτερ,
|
χαῖρ´ |
αὖθι·
δίδου
δ´
ἀρετήν
τ´ |
[2] |
ἱερῆς
ὀλίγη
λιβὰς
ἄκρον
ἄωτον.
|
~χαῖρε, |
ἄναξ·
ὁ
δὲ
Μῶμος,
ἵν´ |
[3] |
εἰνέτεας,
πάσας
ἔτι
παῖδας
ἀμίτρους·
|
~χαῖρε |
δὲ
Καίρατος
ποταμὸς
μέγα,
χαῖρε |
[3] |
~χαῖρε
δὲ
Καίρατος
ποταμὸς
μέγα,
|
χαῖρε |
δὲ
Τηθύς,
~οὕνεκα
θυγατέρας
Λητωίδι |
[5] |
τ´
εὔγμασι
σύν
τ´
ὀλολυγαῖς.
|
~χαῖρε, |
θεά,
κάδευ
δ´
Ἄργεος
Ἰναχίω. |
[6] |
καὶ
ὡς
ποτὶ
ναὸν
ἵκωνται.
|
~χαῖρε, |
θεά,
καὶ
τάνδε
σάω
πόλιν |
[5] |
θεά,
κάδευ
δ´
Ἄργεος
Ἰναχίω.
|
~χαῖρε |
καὶ
ἐξελάοισα,
καὶ
ἐς
πάλιν |
[3] |
~ἀκλαυτὶ
περὶ
βωμὸν
ἀπείπατο
κυκλώσασθαι)
|
~χαῖρε |
μέγα,
κρείουσα,
καὶ
εὐάντησον
ἀοιδῇ. |
[1] |
ἄνην
ἐκόλουσας,
ἐνέκλασσας
δὲ
μενοινήν.
|
~χαῖρε |
μέγα,
Κρονίδη
πανυπέρτατε,
δῶτορ
ἐάων, |
[4] |
γελαστύν.
~ἱστίη
ὦ
νήσων
εὐέστιε,
|
χαῖρε |
μὲν
αὐτή,
~χαίροι
δ´
Ἀπόλλων |
[1] |
τίς
κεν
Διὸς
ἔργματ´
ἀείσει;
|
~χαῖρε, |
πάτερ,
χαῖρ´
αὖθι·
δίδου
δ´ |
[6] |
κατιόντος
ἐπιφθέγξασθε,
γυναῖκες·
~Δάματερ,
μέγα
|
χαῖρε, |
πολυτρόφε
πουλυμέδιμνε.
~τὸν
κάλαθον
κατιόντα |
[6] |
καὶ
ἐπιφθέγξασθε,
τεκοῖσαι·
~Δάματερ,
μέγα
|
χαῖρε, |
πολυτρόφε
πουλυμέδιμνε.
~χὠς
αἱ
τὸν |
[3] |
τόξα
πρόκειται.
~πότνια
Μουνιχίη
λιμενοσκόπε,
|
χαῖρε, |
Φεραίη.
~μή
τις
ἀτιμήσῃ
τὴν |
[3] |
φόνῳ
ἀκρώρεια.
~πότνια
πουλυμέλαθρε,
πολύπτολι,
|
χαῖρε, |
Χιτώνη
~Μιλήτῳ
ἐπίδημε·
σὲ
γὰρ |
[4] |
νήσων
εὐέστιε,
χαῖρε
μὲν
αὐτή,
|
~χαίροι |
δ´
Ἀπόλλων
τε
καὶ
ἣν |
[4] |
δρύες
ἡνίκα
Νύμφαι;
~Νύμφαι
μὲν
|
χαίρουσιν, |
ὅτε
δρύας
ὄμβρος
ἀέξει,
~Νύμφαι |
[4] |
~εἰσόκε
οἱ
Κοιηὶς
ἐκέκλετο·
σῴζεο
|
χαίρων, |
~σῴζεο·
μὴ
σύ
γ´
ἐμεῖο |
[6] |
μηδὲ
γυνὰ
μηδ´
ἃ
κατεχεύατο
|
χαίταν, |
~μηδ´
ὅκ´
ἀφ´
αὑαλέων
στομάτων |
[5] |
κτένα
οἱ
παγχρύσεον,
ὡς
ἀπὸ
|
χαίταν
|
~πέξηται,
λιπαρὸν
σμασαμένα
πλόκαμον.
~ἔξιθ´, |
[4] |
ὑμέναιος
~ἤθεα
κουράων
μορμύσσεται,
ἥλικα
|
χαίτην
|
~παρθενικαῖς,
παῖδες
δὲ
θέρος
τὸ |
[4] |
ἀσθμαίνουσα
περὶ
δρυός,
ὡς
ἴδε
|
χαίτην
|
~σειομένην
Ἑλικῶνος.
ἐμαὶ
θεαὶ
εἴπατε |
[3] |
~στήθεος
ἐκ
μεγάλου
λασίης
ἐδράξαο
|
χαίτης, |
~ὤλοψας
δὲ
βίηφι·
τὸ
δ´ |
[6] |
ὀφθαλμοῖσι
κάθηται.
~ἤ
οἱ
ἀπόστασον
|
χαλεπὰν |
νόσον
ἠέ
νιν
αὐτός
~βόσκε |
[5] |
ὀφθαλμὼς
οὐκέτ´
ἀποισόμενον,
~ὦ
Εὐηρείδα,
|
χαλεπὰν |
ὁδὸν
ἄγαγε
δαίμων;
~ἁ
μὲν |
[3] |
πολλὰ
τέλεσκον.
~σχέτλιοι,
οἷς
τύνη
|
χαλεπὴν |
ἐμμάξεαι
ὀργήν·
~κτήνεά
φιν
λοιμὸς |
[4] |
παίδεσσιν
ὅτε
Κρήτηθεν
ἀνέπλει.
~οἱ
|
χαλεπὸν |
μύκημα
καὶ
ἄγριον
υἷα
φυγόντες
|
[6] |
Ἐρυσίχθονι
τεῦχε
πονηρά.
~αὐτίκα
οἱ
|
χαλεπόν |
τε
καὶ
ἄγριον
ἔμβαλε
λιμόν
|
[6] |
Διώνυσον
γὰρ
ἃ
καὶ
Δάματρα
|
χαλέπτει. |
~οὔτε
νιν
εἰς
ἐράνως
οὔτε |
[6] |
ἐκκεραΐζεις.
~τὰν
δ´
ἄρ´
ὑποβλέψας
|
χαλεπώτερον |
ἠὲ
κυναγόν
~ὤρεσιν
ἐν
Τμαρίοισιν |
[6] |
καὶ
θεράποντας
ἀπότρεπε,
μή
τι
|
χαλεφθῇ
|
~πότνια
Δαμάτηρ,
τᾶς
ἱερὸν
ἐκκεραΐζεις. |
[3] |
δ´
ἐβάλευ
χρύσεια,
θεή,
κεμάδεσσι
|
χαλινά. |
~ποῦ
δέ
σε
τὸ
πρῶτον |
[5] |
ῥαθάμιγγας,
ἐφοίβασεν
δὲ
παγέντα
~πάντα
|
χαλινοφάγων |
ἀφρὸν
ἀπὸ
στομάτων.
~ὦ
ἴτ´ |
[4] |
ἱερὸν
μέλος,
αὐτίκα
δ´
αἰθήρ
|
~χάλκεος |
ἀντήχησε
διαπρυσίην
ὀλολυγήν.
~οὐδ´
Ἥρη |
[1] |
οὐ
κρατέοντος
ὑπ´
ἰσχύν;
~αὐτίκα
|
χαλκῆας |
μὲν
ὑδείομεν
Ἡφαίστοιο,
~τευχηστὰς
δ´ |
[4] |
~ἔδραμες
Εὐρίποιο
πόρον
καναχηδὰ
ῥέοντος,
|
~Χαλκιδικῆς |
δ´
αὐτῆμαρ
ἀνηναμένη
ἁλὸς
ὕδωρ
|
[4] |
δἤπειτα
Κόων
Μεροπηΐδα
νῆσον
~ἵετο,
|
Χαλκιόπης |
ἱερὸν
μυχὸν
ἡρωίνης.
~ἀλλά
ἑ |
[6] |
εἶδον,
~ἐξαπίνας
ἀπόρουσαν
ἐνὶ
δρυσὶ
|
χαλκὸν |
ἀφέντες.
~ἁ
δ´
ἄλλως
μὲν |
[5] |
~οὐδ´
Ἥρα·
Κύπρις
δὲ
διαυγέα
|
χαλκὸν |
ἑλοῖσα
~πολλάκι
τὰν
αὐτὰν
δὶς |
[3] |
ῥαιστῆρας
ἀειράμενοι
ὑπὲρ
ὤμων
~ἢ
|
χαλκὸν |
ζείοντα
καμινόθεν
ἠὲ
σίδηρον
~ἀμβολαδὶς |
[6] |
ἕκαστον,
~τρὶς
δ´
ἐπὶ
Καλλιχόρῳ
|
χαμάδις |
ἐκαθίσσαο
φρητί
~αὐσταλέα
ἄποτός
τε |
[6] |
πολυτρόφε
πουλυμέδιμνε.
~τὸν
κάλαθον
κατιόντα
|
χαμαὶ |
θασεῖσθε,
βέβαλοι,
~μηδ´
ἀπὸ
τῶ |
[2] |
~μάρμαρον
ἀντὶ
γυναικὸς
ὀϊζυρόν
τι
|
χανούσης. |
~ἱὴ
ἱὴ
φθέγγεσθε·
κακὸν
μακάρεσσιν |
[5] |
~ὁππόταν
οὐκ
ἐθέλων
περ
ἴδῃ
|
χαρίεντα |
λοετρά
~δαίμονος·
ἀλλ´
αὐταὶ
τὸν |
[5] |
~ἁδεῖαι
τελέθεσκον,
ὅκ´
οὐχ
ἁγεῖτο
|
Χαρικλώ· |
~ἀλλ´
ἔτι
καὶ
τήναν
δάκρυα |
[1] |
τε.
~οὐδ´
ἁλίην
ἀπέτεισε
θεὴ
|
χάριν, |
ἀλλὰ
τὸ
χεῦμα
~κεῖνο
Νέδην |
[5] |
μινύρεο·
τῷδε
γὰρ
ἄλλα
~τεῦ
|
χάριν |
ἐξ
ἐμέθεν
πολλὰ
μενεῦντι
γέρα, |
[4] |
κακὸν
εἵνεκα
τῆσδε
~ἀντ´
ἐλεημοσύνης·
|
χάριτος |
δέ
τοι
ἔσσετ´
ἀμοιβή.
~ἦ |
[6] |
ἑξήκοντα
κατώτεραι·
αἱ
δὲ
βαρεῖαι,
|
~χἄτις |
Ἐλειθυίᾳ
τείνει
χέρα
χἄτις
ἐν |
[6] |
βαρεῖαι,
~χἄτις
Ἐλειθυίᾳ
τείνει
χέρα
|
χἄτις |
ἐν
ἄλγει,
~ὣς
ἅλις,
ὡς |
[6] |
ἔαρ,
λευκὸν
δὲ
θέρος
καὶ
|
χεῖμα |
φέροισα
~ἡξεῖ
καὶ
φθινόπωρον,
ἔτος |
[2] |
~ποικίλ´
ἀγινεῦσι
ζεφύρου
πνείοντος
ἐέρσην,
|
~χείματι |
δὲ
κρόκον
ἡδύν·
ἀεὶ
δέ |
[6] |
ἀναγκαίᾳ
γὰρ
ἕποντο
~δεσποτικὰν
ὑπὸ
|
χεῖρα, |
βαρὺν
δ´
ἀπαμείψατ´
ἄνακτα·
~ναὶ |
[1] |
ἐξέλεο
πτολιάρχους
~αὐτούς,
ὧν
ὑπὸ
|
χεῖρα |
γεωμόρος,
ὧν
ἴδρις
αἰχμῆς,
~ὧν |
[4] |
καὶ
πρέμνον
ὀδακτάσαι
ἁγνὸν
ἐλαίης
|
~χεῖρας |
ἀποστρέψαντας·
ἃ
Δηλιὰς
εὕρετο
νύμφη
|
[6] |
δ´
αὐτὸς
Τριόπας
πολιαῖς
ἐπὶ
|
χεῖρας |
ἔβαλλε,
~τοῖα
τὸν
οὐκ
ἀίοντα |
[3] |
ἔσω
κόλπους
θεμένη
ἐπὶ
φάεσι
|
χεῖρας. |
~κοῦρα,
σὺ
δὲ
προτέρω
περ, |
[3] |
~ἅψασθαι,
πολλὰς
δὲ
μάτην
ἐτανύσσατο
|
χεῖρας
|
~μέχρις
ἵνα
ψαύσειε.
πατὴρ
δ´ |
[3] |
πίτυς
ἢ
σχῖνος,
μύρτοιο
δὲ
|
χεῖρες |
ἄθικτοι·
~δὴ
τότε
γὰρ
πέπλοισιν |
[6] |
~δαμοσίαν
ἔστασαν,
ἐείσατο,
γέντο
δὲ
|
χειρί
|
~στέμματα
καὶ
μάκωνα,
κατωμαδίαν
δ´ |
[6] |
δεξιὸς
ἄχθετο
δαίμων,
~τουτάκις
ἁ
|
χείρων |
Ἐρυσίχθονος
ἅψατο
βωλά·
~σεύατ´
ἔχων |
[1] |
ἑσσῆνα
πάλοι
θέσαν,
ἔργα
δὲ
|
χειρῶν, |
~σή
τε
βίη
τό
τε |
[4] |
~καὶ
μεγάλη
Λάρισα
καὶ
αἱ
|
Χειρωνίδες |
ἄκραι,
~φεῦγε
δὲ
καὶ
Πηνειὸς |
[2] |
θεμέθλοις.
~ἠγασάμην
τοὺς
παῖδας,
ἐπεὶ
|
χέλυς |
οὐκέτ´
ἀεργός.
~εὐφημεῖτ´
ἀίοντες
ἐπ´ |
[4] |
κάθησαι
~γνησίη
Οὐλύμποιο,
καὶ
οὐ
|
χέρα |
δείδιμεν
ἄλλην
~θηλυτέρην,
σὺ
δ´, |
[4] |
Στροφίη
τε
μελαμψήφιδος
ἔχουσαι
~Ἰσμηνοῦ
|
χέρα |
πατρός,
ὁ
δ´
εἵπετο
πολλὸν |
[6] |
δὲ
βαρεῖαι,
~χἄτις
Ἐλειθυίᾳ
τείνει
|
χέρα |
χἄτις
ἐν
ἄλγει,
~ὣς
ἅλις, |
[6] |
αὐτόν
~βλητὸν
ὑπ´
Ἀπόλλωνος
ἐμαὶ
|
χέρες |
ἐκτερέϊξαν·
~νῦν
δὲ
κακὰ
βούβρωστις |
[6] |
δ´
ἁ
θεύς·
~ἴθματα
μὲν
|
χέρσω, |
κεφαλὰ
δέ
οἱ
ἅψατ´
Ὀλύμπω. |
[1] |
ἀπέτεισε
θεὴ
χάριν,
ἀλλὰ
τὸ
|
χεῦμα
|
~κεῖνο
Νέδην
ὀνόμηνε·
τὸ
μέν |
[4] |
γένος,
εἴπατε
πατρί
~κοιμῆσαι
μέγα
|
χεῦμα, |
περιπλέξασθε
γενείῳ
~λισσόμεναι
τὰ
Ζηνὸς |
[1] |
διέστη,
~ἐκ
δ´
ἔχεεν
μέγα
|
χεῦμα· |
τόθι
χρόα
φαιδρύνασα,
~ὦνα,
τεὸν |
[6] |
λαβών·
ἁμαὶ
γὰρ
ἀπειρήκαντι
τράπεζαι.
|
~χῆραι |
μὲν
μάνδραι,
κενεαὶ
δέ
μοι |
[3] |
~ἡγεμόνην,
ὅτε
νηυσὶν
ἀνήγετο
Κεκροπίηθεν.
|
~Χησιὰς |
Ἰμβρασίη
πρωτόθρονε,
σοὶ
δ´
Ἀγαμέμνων
|
[2] |
τοι
ἀέναον
πῦρ,
~οὐδέ
ποτε
|
χθιζὸν |
περιβόσκεται
ἄνθρακα
τέφρη.
~ἦ
ῥ´ |
[6] |
ὦν
ἀρνήσατο
μάτηρ·
~οὐκ
ἔνδοι,
|
χθιζὸς |
γὰρ
ἐπὶ
Κραννῶνα
βέβακε
~τέλθος |
[4] |
Ἀθηναίων
προσενήξαο
Σούνιον
ἄκρον
~ἢ
|
Χίον |
ἢ
νήσοιο
διάβροχον
ὕδατι
μαστόν
|
[3] |
τε
καὶ
ἐς
γόνυ
μέχρι
|
χιτῶνα |
~ζώννυσθαι
λεγνωτόν,
ἵν´
ἄγρια
θηρία |
[3] |
ἀκρώρεια.
~πότνια
πουλυμέλαθρε,
πολύπτολι,
χαῖρε,
|
Χιτώνη
|
~Μιλήτῳ
ἐπίδημε·
σὲ
γὰρ
ποιήσατο |
[1] |
~τευχηστὰς
δ´
Ἄρηος,
ἐπακτῆρας
δὲ
|
Χιτώνης
|
~Ἀρτέμιδος,
Φοίβου
δὲ
λύρης
εὖ |
[6] |
εἴδατα
πάντα.
~ὡς
δὲ
Μίμαντι
|
χιών, |
ὡς
ἀελίῳ
ἔνι
πλαγγών,
~καὶ |
[3] |
δίφροιο
μάλα
μέγαν
ἢ
ὅγε
|
χλούνην
|
~κάπρον
ὀπισθιδίοιο
φέροι
ποδὸς
ἀσπαίροντα· |
[2] |
Φοίβου
~θηλείαις
οὐδ´
ὅσσον
ἐπὶ
|
χνόος |
ἦλθε
παρειαῖς,
~αἱ
δὲ
κόμαι |
[4] |
ὀλολυγήν.
~οὐδ´
Ἥρη
νεμέσησεν,
ἐπεὶ
|
χόλον |
ἐξέλετο
Ζεύς.
~χρύσεά
τοι
τότε |
[4] |
μὲν
ἔτ´
Ἀπόλλων
ὑποκόλπιος
αἰνὰ
|
χολώθη, |
~φθέγξατο
δ´
οὐκ
ἀτέλεστον
ἀπειλήσας |
[5] |
τὰ
μὴ
θεμιτά.
~τὸν
δὲ
|
χολωσαμένα |
περ
ὅμως
προσέφασεν
Ἀθάνα·
~τίς |
[4] |
ὁ
παῖς
τοσσάσδε
λύρῃ
ἐνεδήσατο
|
χορδάς
|
~ὕστερον,
ὁσσάκι
κύκνοι
ἐπ´
ὠδίνεσσιν |
[3] |
καίνω.
~δὸς
δέ
μοι
ἑξήκοντα
|
χορίτιδας |
Ὠκεανίνας,
~πάσας
εἰνέτεας,
πάσας
ἔτι |
[4] |
Ὠλήν·
~αἱ
δὲ
ποδὶ
πλήσσουσι
|
χορίτιδες |
ἀσφαλὲς
οὖδας.
~δὴ
τότε
καὶ |
[3] |
ἐκεῖνον
~ἦλθε
παρ´
Ἠέλιος
καλὸν
|
χορόν, |
ἀλλὰ
θεῆται
~δίφρον
ἐπιστήσας,
τὰ |
[4] |
νῆσοι
~κύκλον
ἐποιήσαντο
καὶ
ὡς
|
χορὸν |
ἀμφεβάλοντο·
~οὔτε
σιωπηλὴν
οὔτ´
ἄψοφον |
[2] |
βοῶν
σίνιν
Εὐρυπύλοιο.
~οὐ
κείνου
|
χορὸν |
εἶδε
θεώτερον
ἄλλον
Ἀπόλλων,
~οὐδὲ |
[2] |
νέοι
μολπήν
τε
καὶ
ἐς
|
χορὸν |
ἐντύνασθε.
~ὡπόλλων
οὐ
παντὶ
φαείνεται, |
[3] |
ἐνόπλιον,
αὖθι
δὲ
κύκλῳ
~στησάμεναι
|
χορὸν |
εὐρύν·
ὑπήεισαν
δὲ
λίγειαι
~λεπταλέον |
[3] |
Ὠαρίων
ἀγαθὸν
γάμον
ἐμνήστευσαν)
~μηδὲ
|
χορὸν |
φεύγειν
ἐνιαύσιον
(οὐδὲ
γὰρ
Ἱππώ
|
[2] |
βασιλῆι,
καὶ
Ἀπόλλωνι
μάχοιτο.
~τὸν
|
χορὸν |
ὡπόλλων,
ὅ
τι
οἱ
κατὰ |
[3] |
τόξα
λαγωβολίαι
τε
μέλονται
~καὶ
|
χορὸς |
ἀμφιλαφὴς
καὶ
ἐν
οὔρεσιν
ἑψιάασθαι, |
[2] |
Διὶ
δεξιὸς
ἧσται.
~οὐδ´
ὁ
|
χορὸς |
τὸν
Φοῖβον
ἐφ´
ἓν
μόνον |
[5] |
δίφρω,
~οὐδ´
ὄαροι
νυμφᾶν
οὐδὲ
|
χοροστασίαι
|
~ἁδεῖαι
τελέθεσκον,
ὅκ´
οὐχ
ἁγεῖτο |
[4] |
πεπάλακτο
κεραυνῷ.
~ἡ
δ´
ὑποδινηθεῖσα
|
χοροῦ |
ἀπεπαύσατο
νύμφη
~αὐτόχθων
Μελίη
καὶ |
[4] |
βωμὸν
ἐγειρομένου
κιθαρισμοῦ
~κύκλιον
ὠρχήσαντο,
|
χοροῦ |
δ´
ἡγήσατο
Θησεύς.
~ἔνθεν
ἀειζώοντα |
[4] |
αἰὲν
ἀπαρχαί
~πέμπονται,
πᾶσαι
δὲ
|
χοροὺς |
ἀνάγουσι
πόληες,
~αἵ
τε
πρὸς |
[3] |
~ἡνίκα
δ´
αἱ
νύμφαι
σε
|
χορῷ |
ἔνι
κυκλώσονται
~ἀγχόθι
πηγάων
Αἰγυπτίου |
[4] |
οὕτω
μεγάλοι
μιν
ἐπιπνείουσιν
ἀῆται,
|
~χρειὼ |
δ´
ὅττι
τάχιστον
ἄγει
πλόον, |
[3] |
Παρρασίοιο
~σκαιρούσας
ἐλάφους,
μέγα
τι
|
χρέος· |
αἱ
μὲν
ἐπ´
ὄχθῃς
~αἰὲν |
[6] |
μὲν
ἐν
Τριόπαο
δόμοις
ἔτι
|
χρήματα |
κεῖτο,
~μῶνον
ἄρ´
οἰκεῖοι
θάλαμοι |
[5] |
Βοιωτοῖσι
θεοπρόπα,
πολλὰ
δὲ
Κάδμῳ
|
~χρησεῖ, |
καὶ
μεγάλοις
ὕστερα
Λαβδακίδαις.
~δωσῶ |
[5] |
ἔλαιον,
~ᾧ
Κάστωρ,
ᾧ
καὶ
|
χρίεται |
Ἡρακλέης·
~οἴσετε
καὶ
κτένα
οἱ |
[5] |
μηδ´
ἀλαβάστρως
~(οὐ
γὰρ
Ἀθαναία
|
χρίματα |
μεικτὰ
φιλεῖ)
~οἴσετε
μηδὲ
κάτοπτρον· |
[5] |
~ἀστέρες,
ἐμπεράμως
ἐτρίψατο
λιτὰ
βαλοῖσα
|
~χρίματα, |
τᾶς
ἰδίας
ἔκγονα
φυταλιᾶς,
~ὦ |
[1] |
δ´
ἔχεεν
μέγα
χεῦμα·
τόθι
|
χρόα |
φαιδρύνασα,
~ὦνα,
τεὸν
σπείρωσε,
Νέδῃ |
[6] |
μή
τοι
πέλεκυν
μέγαν
ἐν
|
χροῒ |
πάξω.
~ταῦτα
δ´
ἐμὸν
θησεῖ |
[5] |
ῥόδον
ἢ
σίβδας
κόκκος
ἔχει
|
χροϊάν. |
~τῷ
καὶ
νῦν
ἄρσεν
τι |
[4] |
~Τὴν
ἱερήν,
ὦ
θυμέ,
τίνα
|
χρόνον |
ηποτ
ἀείσεις
~Δῆλον
Ἀπόλλωνος
κουροτρόφον; |
[6] |
πίες
οὔτ´
ἄρ´
ἔδες
τῆνον
|
χρόνον |
οὐδὲ
λοέσσα.
~τρὶς
μὲν
δὴ |
[4] |
λυγρῆς
~τειρομένη·
νότιος
δὲ
διὰ
|
χροὸς |
ἔρρεεν
ἱδρώς.
~εἶπε
δ´
ἀλυσθενέουσα· |
[2] |
τὸ
Λύκτιον
ἥ
τε
φαρέτρη,
|
~χρύσεα |
καὶ
τὰ
πέδιλα·
πολύχρυσος
γὰρ |
[6] |
τὼς
μέλανας
καὶ
ὅπα
τὰ
|
χρύσεα |
μᾶλα;
~οὐ
πίες
οὔτ´
ἄρ´ |
[3] |
Κερύνειος
ἔδεκτο.
~Ἄρτεμι
Παρθενίη
Τιτυοκτόνε,
|
χρύσεα |
μέν
τοι
~ἔντεα
καὶ
ζώνη, |
[4] |
νεμέσησεν,
ἐπεὶ
χόλον
ἐξέλετο
Ζεύς.
|
~χρύσεά |
τοι
τότε
πάντα
θεμείλια
γείνετο |
[2] |
ἂν
οὐ
ῥέα
Φοῖβον
ἀείδοι;
|
~χρύσεα |
τὠπόλλωνι
τό
τ´
ἐνδυτὸν
ἥ |
[4] |
ἴση.
~τόφρα
μὲν
οὔπω
τοι
|
χρυσέη |
ἐπεμίσγετο
Λητώ,
~τόφρα
δ´
ἔτ´ |
[3] |
ἐζεύξαο
δίφρον,
~ἐν
δ´
ἐβάλευ
|
χρύσεια, |
θεή,
κεμάδεσσι
χαλινά.
~ποῦ
δέ |
[3] |
Διὸς
ἵπποι
ἔδουσιν·
~ἐν
καὶ
|
χρυσείας |
ὑποληνίδας
ἐπλήσαντο
~ὕδατος,
ὄφρ´
ἐλάφοισι |
[4] |
δὲ
τροχόεσσα
πανήμερος
ἔρρεε
λίμνη,
|
~χρύσειον |
δ´
ἐκόμησε
γενέθλιον
ἔρνος
ἐλαίης, |
[4] |
πατέουσιν
ἐφετμήν.
~ἦ
καὶ
ὑπὸ
|
χρύσειον |
ἐδέθλιον
ἷζε
κύων
ὥς,
~Ἀρτέμιδος |
[4] |
βαθὺς
Ἰνωπὸς
ἑλιχθείς.
~αὐτὴ
δὲ
|
χρυσέοιο |
ἀπ´
οὔδεος
εἵλεο
παῖδα,
~ἐν |
[3] |
μέν
τοι
~ἔντεα
καὶ
ζώνη,
|
χρύσεον |
δ´
ἐζεύξαο
δίφρον,
~ἐν
δ´ |
[5] |
οὔνομα
Παλλατίδες.
~ἔξιθ´,
Ἀθαναία
περσέπτολι,
|
χρυσεοπήληξ, |
~ἵππων
καὶ
σακέων
ἁδομένα
πατάγῳ. |
[1] |
δ´
ἐκοίμισεν
Ἀδρήστεια
~λίκνῳ
ἐνὶ
|
χρυσέῳ, |
σὺ
δ´
ἐθήσαο
πίονα
μαζόν
|
[2] |
ἐφύμνιον
εὕρετο
λαός,
~ἦμος
ἑκηβολίην
|
χρυσέων |
ἐπεδείκνυσο
τόξων.
~Πυθώ
τοι
κατιόντι |
[6] |
λίκνα
φέροντι,
~ὣς
ἁμὲς
τὸν
|
χρυσὸν |
ἀφειδέα
πασεύμεσθα.
~μέστα
τὰ
τᾶς |
[3] |
ἢ
ταῦροι,
κεράων
δ´
ἀπελάμπετο
|
χρυσός· |
~ἐξαπίνης
δ´
ἔταφές
τε
καὶ |
[4] |
δ´
ἐκόμησε
γενέθλιον
ἔρνος
ἐλαίης,
|
~χρυσῷ |
δὲ
πλήμυρε
βαθὺς
Ἰνωπὸς
ἑλιχθείς. |
[4] |
τότε
πάντα
θεμείλια
γείνετο
Δῆλε,
|
~χρυσῷ |
δὲ
τροχόεσσα
πανήμερος
ἔρρεε
λίμνη, |
[6] |
αἰεί.
~ὡς
δ´
αἱ
λικνοφόροι
|
χρυσῶ |
πλέα
λίκνα
φέροντι,
~ὣς
ἁμὲς |
[5] |
τὰν
Δαναῶ.
~καὶ
γὰρ
δὴ
|
χρυσῷ |
τε
καὶ
ἄνθεσιν
ὕδατα
μείξας
|
[1] |
~λύματα
χυτλώσαιτο,
τεὸν
δ´
ἐνὶ
|
χρῶτα |
λοέσσαι.
~Λάδων
ἀλλ´
οὔπω
μέγας |
[1] |
ὕδατος,
ᾧ
κε
τόκοιο
~λύματα
|
χυτλώσαιτο, |
τεὸν
δ´
ἐνὶ
χρῶτα
λοέσσαι. |
[6] |
δ´
ἔστενον
αἱ
δύ´
ἀδελφαί
|
~χὠ |
μαστὸς
τὸν
ἔπωνε
καὶ
αἱ |
[3] |
τυτθόν
κεν
ἐγὼ
ζηλήμονος
Ἥρης
|
~χωομένης |
ἀλέγοιμι.
φέρευ,
τέκος,
ὅσς´
ἐθελημός
|
[4] |
πόδες
δέ
οἱ
οὐκ
ἐνὶ
|
χώρῃ, |
~ἀλλὰ
παλιρροίῃ
ἐπινήχεται
ἀνθέρικος
ὥς, |
[5] |
ἑταρᾶν,
~ματέρα
Τειρεσίαο,
καὶ
οὔποκα
|
χωρὶς |
ἔγεντο·
~ἀλλὰ
καὶ
ἀρχαίων
εὖτ´ |
[5] |
κυσὶν
ἄρτι
γένεια
~περκάζων
ἱερὸν
|
χῶρον |
ἀνεστρέφετο·
~διψάσας
δ´
ἄφατόν
τι |
[1] |
ὄρος
θάμνοισι
περισκεπές·
ἔνθεν
ὁ
|
χῶρος
|
~ἱερός,
οὐδέ
τί
μιν
κεχρημένον |
[6] |
ἀμαρᾶν
ἀνέθυε.
θεὰ
δ´
ἐπεμαίνετο
|
χώρῳ
|
~ὅσσον
Ἐλευσῖνι,
Τριόπᾳ
θ´
ὅσον |
[6] |
~Δάματερ,
μέγα
χαῖρε,
πολυτρόφε
πουλυμέδιμνε.
|
~χὠς |
αἱ
τὸν
κάλαθον
λευκότριχες
ἵπποι |
[6] |
ξύλον
ἱερὸν
ἄλγει,
~εἶπε
δὲ
|
χωσαμένα· |
τίς
μοι
καλὰ
δένδρεα
κόπτει; |
[3] |
κούρης,
ὅτ´
ἔφευγεν·
ὅθεν
μέγα
|
χώσατο |
μύρτῳ.
~Οὖπι
ἄνασς´
εὐῶπι
φαεσφόρε, |