Hymnes |
[6] |
(ἵνα
καί
τις
ὑπερβασίας
ἀλέηται)
|
~π- |
ἰδέσθαι
~οὔπω
τὰν
Κνιδίαν,
ἔτι |
[5] |
ὑφ´
ἅρματος
αὐχένας
ἵππων
~λυσαμένα
|
παγαῖς |
ἔκλυσεν
Ὠκεανῶ
~ἱδρῶ
καὶ
ῥαθάμιγγας, |
[4] |
μέγαν
ῥόον.
ἀλλά
οἱ
Ἄρης
|
~Παγγαίου |
προθέλυμνα
καρήατα
μέλλεν
ἀείρας
~ἐμβαλέειν |
[5] |
~ἱδρῶ
καὶ
ῥαθάμιγγας,
ἐφοίβασεν
δὲ
|
παγέντα
|
~πάντα
χαλινοφάγων
ἀφρὸν
ἀπὸ
στομάτων. |
[4] |
Κερχνὶς
κρείοντι
Ποσειδάωνι
Λεχαίῳ,
~οὐ
|
πάγος |
Ἑρμείῃ
Κυλλήνιος,
οὐ
Διὶ
Κρήτη, |
[3] |
ἀέθλιον
Ἡρακλῆι
~ὕστερον
ὄφρα
γένοιτο,
|
πάγος |
Κερύνειος
ἔδεκτο.
~Ἄρτεμι
Παρθενίη
Τιτυοκτόνε, |
[5] |
Ἡρακλέης·
~οἴσετε
καὶ
κτένα
οἱ
|
παγχρύσεον, |
ὡς
ἀπὸ
χαίταν
~πέξηται,
λιπαρὸν |
[3] |
παρεφαίνετο
μαζός.
~ᾔνησας
δ´
ἔτι
|
πάγχυ |
ποδορρώρην
Ἀταλάντην
~κούρην
Ἰασίοιο
συοκτόνον |
[4] |
~σῴζεο·
μὴ
σύ
γ´
ἐμεῖο
|
πάθῃς |
κακὸν
εἵνεκα
τῆσδε
~ἀντ´
ἐλεημοσύνης· |
[4] |
ἀποστρέψαντας·
ἃ
Δηλιὰς
εὕρετο
νύμφη
|
~παίγνια |
κουρίζοντι
καὶ
Ἀπόλλωνι
γελαστύν.
~ἱστίη |
[4] |
ἡνίκα
πλεῖστα
κατ´
ἠέρα
βουκολέονται,
|
~{παιδ{ |
{σα{
~{Δ̣
ω̣
ρι
{ος̣ |
[5] |
εὐαίωνα
γενέσθαι
~ἐξ
ὀρέων
ἀλαὸν
|
παῖδ´ |
ὑποδεξαμέναν.
~ὦ
ἑτάρα,
τῷ
μή |
[4] |
δὲ
χρυσέοιο
ἀπ´
οὔδεος
εἵλεο
|
παῖδα, |
~ἐν
δ´
ἐβάλευ
κόλποισιν,
ἔπος |
[5] |
μὲν
ἅμ´
ἀμφοτέραισι
φίλον
περὶ
|
παῖδα |
λαβοῖσα
~μάτηρ
μὲν
γοερᾶν
οἶτον |
[5] |
δ´
Ἀρισταῖος,
τὸν
μόνον
εὐχόμενοι
|
~παῖδα, |
τὸν
ἁβατὰν
Ἀκταίονα,
τυφλὸν
ἰδέσθαι. |
[3] |
Ὠκεανίνας,
~πάσας
εἰνέτεας,
πάσας
ἔτι
|
παῖδας |
ἀμίτρους.
~δὸς
δέ
μοι
ἀμφιπόλους |
[3] |
νύμφας,
~πάσας
εἰνέτεας,
πάσας
ἔτι
|
παῖδας |
ἀμίτρους·
~χαῖρε
δὲ
Καίρατος
ποταμὸς |
[4] |
~δεινὸν
ἐπεβρωμᾶτο
λεχωίσιν
αἳ
Διὶ
|
παῖδας
|
~ἐξέφερον,
Λητοῖ
δὲ
διακριδόν,
οὕνεκα |
[2] |
ἐπ´
ἀρχαίοισι
θεμέθλοις.
~ἠγασάμην
τοὺς
|
παῖδας, |
ἐπεὶ
χέλυς
οὐκέτ´
ἀεργός.
~εὐφημεῖτ´ |
[2] |
ἄψοφον
ἴχνος
~τοῦ
Φοίβου
τοὺς
|
παῖδας |
ἔχειν
ἐπιδημήσαντος,
~εἰ
τελέειν
μέλλουσι |
[5] |
δ´
οὐκ
ἐμός,
ἀλλ´
ἑτέρων.
|
~παῖδες, |
Ἀθαναία
νύμφαν
μίαν
ἔν
ποκα |
[5] |
τοι
καταθύμιος
ἴλα,
~παρθενικαὶ
μεγάλων
|
παῖδες |
Ἀρεστοριδᾶν·
~ὠθάνα,
φέρεται
δὲ
καὶ |
[4] |
κουράων
μορμύσσεται,
ἥλικα
χαίτην
~παρθενικαῖς,
|
παῖδες |
δὲ
θέρος
τὸ
πρῶτον
ἰούλων
|
[4] |
ἥν
ποτε
Θησεύς
~εἵσατο,
σὺν
|
παίδεσσιν |
ὅτε
Κρήτηθεν
ἀνέπλει.
~οἱ
χαλεπὸν |
[1] |
~κευθμὸν
ἔσω
Κρηταῖον,
ἵνα
κρύφα
|
παιδεύοιο, |
~πρεσβυτάτῃ
Νυμφέων,
αἵ
μιν
τότε |
[6] |
~μάτηρ
Ἀκτορίωνος,
ἐπεὶ
γάμον
ἄρτυε
|
παιδί, |
~ἀμφότερον
Τριόπαν
τε
καὶ
υἱέα |
[3] |
~μήτηρ
μὲν
Κύκλωπας
ἑῇ
ἐπὶ
|
παιδὶ |
καλιστρεῖ,
~Ἄργην
ἢ
Στερόπην·
ὁ |
[1] |
τοι
ἦλθον
ἴουλοι.
~ἀλλ´
ἔτι
|
παιδνὸς |
ἐὼν
ἐφράσσαο
πάντα
τέλεια·
~τῷ |
[5] |
ἐστὲ
φίλαι;
~ὄμματά
μοι
τῶ
|
παιδὸς |
ἀφείλεο.
τέκνον
ἄλαστε,
~εἶδες
Ἀθαναίας |
[5] |
ἄγαγε
δαίμων;
~ἁ
μὲν
ἔφα,
|
παιδὸς |
δ´
ὄμματα
νὺξ
ἔλαβεν.
~ἑστάκη |
[4] |
ἱερὸν
μυχὸν
ἡρωίνης.
~ἀλλά
ἑ
|
παιδὸς |
ἔρυκεν
ἔπος
τόδε·
μὴ
σύ |
[5] |
~καὶ
πρόκας
οὐ
πολλὰς
φάεα
|
παιδὸς |
ἔχεις.
~ἁ
μὲν
ἅμ´
ἀμφοτέραισι |
[5] |
γὰρ
Ἀθαναίᾳ
γλυκερὸν
πέλει
ὄμματα
|
παίδων
|
~ἁρπάζειν·
Κρόνιοι
δ´
ὧδε
λέγοντι |
[3] |
οὕνεκα
θυμὸν
ἀπ´
ἄγριον
εἵλεο
|
παίδων. |
~σοὶ
καὶ
Ἀμαζονίδες
πολέμου
ἐπιθυμήτειραι
|
[2] |
θεὸν
ἄλλον
ἔτισαν.
~ἱὴ
ἱὴ
|
παιῆον |
ἀκούομεν,
οὕνεκα
τοῦτο
~Δελφός
τοι |
[2] |
μήτηρ,
~ὁππόθ´
ἱὴ
παιῆον
ἱὴ
|
παιῆον |
ἀκούσῃ.
~καὶ
μὲν
ὁ
δακρυόεις |
[2] |
ἐπηΰτησε
δὲ
λαός·
~ἱὴ
ἱὴ
|
παιῆον, |
ἵει
βέλος,
εὐθύ
σε
μήτηρ
|
[2] |
κινύρεται
αἴλινα
μήτηρ,
~ὁππόθ´
ἱὴ
|
παιῆον |
ἱὴ
παιῆον
ἀκούσῃ.
~καὶ
μὲν |
[3] |
ὁ
δ´
ἐννέα
μῆνας
ἐφοίτα
|
~παίπαλά |
τε
κρημνούς
τε
καὶ
οὐκ |
[3] |
φίλων
ἀπεθήκατο
γυίων.
~ὣς
ἡ
|
παῖς |
εἰποῦσα
γενειάδος
ἤθελε
πατρός
~ἅψασθαι, |
[3] |
ὡς
ὅτε
πατρὸς
ἐφεζομένη
γονάτεσσι
|
~παῖς |
ἔτι
κουρίζουσα
τάδε
προσέειπε
γονῆα· |
[6] |
τέγεος
μηδ´
ὑψόθεν
αὐγάσσησθε
~μὴ
|
παῖς |
μηδὲ
γυνὰ
μηδ´
ἃ
κατεχεύατο |
[6] |
ἄδην
θυμαρέας
ἀξῶ.
~εἶπεν
ὁ
|
παῖς, |
Νέμεσις
δὲ
κακὰν
ἐγράψατο
φωνάν. |
[4] |
ὄρνιθες,
ἀοιδότατοι
πετεηνῶν
~(ἔνθεν
ὁ
|
παῖς |
τοσσάσδε
λύρῃ
ἐνεδήσατο
χορδάς
~ὕστερον, |
[4] |
δὲ
θεοῦ
μέλποντες
ἀοιδοί
~Μῃόνιον
|
Πακτωλὸν |
ἐκυκλώσαντο
λιπόντες
~ἑβδομάκις
περὶ
Δῆλον, |
[4] |
κατῄεις,
~Κυκλάδας
ὀψομένη
περιηγέας,
οὔτι
|
παλαιόν, |
~ἀλλ´
ἔτι
τοι
μετόπισθε
Γεραίστιον |
[4] |
δ´
ἦν
τοι
~Ἀστερίη
τὸ
|
παλαιόν, |
ἐπεὶ
βαθὺν
ἥλαο
τάφρον
~οὐρανόθεν |
[1] |
ὃ
Λέπρειον
πεφάτισται,
~συμφέρεται
Νηρῆι,
|
παλαιότατον |
δέ
μιν
ὕδωρ
~υἱωνοὶ
πίνουσι |
[5] |
ἀσπίς,
~ὡς
ἔθος
Ἀργείως
τοῦτο
|
παλαιοτέρως
|
~Εὐμήδης
ἐδίδαξε,
τεῒν
κεχαρισμένος
ἱρεύς· |
[4] |
τότ´
ἄριστοι
~ἠιθέων·
οὐδ´
οἵγε
|
παλιμπετὲς |
οἴκαδ´
ἵκοντο,
~εὔμοιροι
δ´
ἐγένοντο, |
[3] |
γὰρ
ἔμελλεν
~οὔτ´
αὐτὸς
Σκυθίηνδε
|
παλιμπετὲς |
οὔτε
τις
ἄλλος
~ὅσσων
ἐν |
[4] |
λαίφη
~ὠκέες
ἐστείλαντο
καὶ
οὐ
|
πάλιν |
αὖτις
ἔβησαν,
~πρὶν
μέγαν
ἢ |
[5] |
~χαῖρε
καὶ
ἐξελάοισα,
καὶ
ἐς
|
πάλιν |
αὖτις
ἐλάσσαις
~ἵππως,
καὶ
Δαναῶν |
[3] |
δαῖμον.
~αἶψα
δ´
ἐπὶ
σκύλακας
|
πάλιν |
ἤιες·
ἵκεο
δ´
αὖλιν
~Ἀρκαδικὴν |
[5] |
~δῖα
γύναι,
μετὰ
πάντα
βαλεῦ
|
πάλιν |
ὅσσα
δι´
ὀργάν
~εἶπας·
ἐγὼ |
[5] |
καὶ
λαγόνας,
~ἀλλ´
οὐκ
ἀέλιον
|
πάλιν |
ὄψεαι.
ὢ
ἐμὲ
δειλάν,
~ὢ |
[5] |
~δῖα
γύναι,
τὸ
μὲν
οὐ
|
παλινάγρετον |
αὖθι
γένοιτο
~ἔργον,
ἐπεὶ
Μοιρᾶν |
[4] |
οἱ
οὐκ
ἐνὶ
χώρῃ,
~ἀλλὰ
|
παλιρροίῃ |
ἐπινήχεται
ἀνθέρικος
ὥς,
~ἔνθα
νότος, |
[5] |
~ὅς
κεν
ἴδῃ
γυμνὰν
τὰν
|
Παλλάδα |
τὰν
πολιοῦχον,
~τὦργος
ἐσοψεῖται
τοῦτο |
[5] |
ὑπαξόνιον)
~μὴ
μύρα
λωτροχόοι
τᾷ
|
Παλλάδι |
μηδ´
ἀλαβάστρως
~(οὐ
γὰρ
Ἀθαναία |
[5] |
ΤΗΣ
ΠΑΛΛΑΔΟΣ.
~Ὅσσαι
λωτροχόοι
τᾶς
|
Παλλάδος |
ἔξιτε
πᾶσαι,
~ἔξιτε·
τᾶν
ἵππων |
[5] |
ἐλοχεύσαο
Λητώ.
~ΕΙΣ
ΛΟΥΤΡΑ
ΤΗΣ
|
ΠΑΛΛΑΔΟΣ. |
~Ὅσσαι
λωτροχόοι
τᾶς
Παλλάδος
ἔξιτε |
[5] |
δ´
ἐντελές,
ᾧ
κ´
ἐπινεύσῃ
|
~Παλλάς, |
ἐπεὶ
μώνᾳ
Ζεὺς
τόγε
θυγατέρων
|
[5] |
~ἐν
πέτραις,
αἷς
νῦν
οὔνομα
|
Παλλατίδες. |
~ἔξιθ´,
Ἀθαναία
περσέπτολι,
χρυσεοπήληξ,
~ἵππων |
[1] |
ἀκουήν.
~οὔ
σε
θεῶν
ἑσσῆνα
|
πάλοι |
θέσαν,
ἔργα
δὲ
χειρῶν,
~σή |
[1] |
πάμπαν
ἀληθέες
ἦσαν
ἀοιδοί·
~φάντο
|
πάλον |
Κρονίδῃσι
διάτριχα
δώματα
νεῖμαι·
~τίς |
[1] |
ἐπιδαίσιον
οἶκον.
~δηναιοὶ
δ´
οὐ
|
πάμπαν |
ἀληθέες
ἦσαν
ἀοιδοί·
~φάντο
πάλον |
[1] |
οὐχ
ἑνί,
τῶν
δ´
ἀπὸ
|
πάμπαν
|
~αὐτὸς
ἄνην
ἐκόλουσας,
ἐνέκλασσας
δὲ |
[2] |
Ἀπόλλωνος
ἀποστάζουσιν
ἔθειραι,
~ἀλλ´
αὐτὴν
|
πανάκειαν· |
ἐν
ἄστεϊ
δ´
ᾧ
κεν |
[1] |
ἐν
ὄρεσσι,
τά
τε
κλείουσι
|
Πάνακρα. |
~οὖλα
δὲ
Κούρητές
σε
περὶ |
[1] |
κηρίον
ἔβρως.
~γέντο
γὰρ
ἐξαπιναῖα
|
Πανακρίδος |
ἔργα
μελίσσης
~Ἰδαίοις
ἐν
ὄρεσσι, |
[6] |
Ὄθρυϊ
ποίμνι´
ἀμιθρεῖ.
~ἐνδόμυχος
δἤπειτα
|
πανάμερος |
εἰλαπιναστάς
~ἤσθιε
μυρία
πάντα·
κακὰ |
[6] |
πατεῦμες,
~ὣς
πόδας,
ὣς
κεφαλὰς
|
παναπηρέας |
ἕξομες
αἰεί.
~ὡς
δ´
αἱ |
[4] |
γείνετο
Δῆλε,
~χρυσῷ
δὲ
τροχόεσσα
|
πανήμερος |
ἔρρεε
λίμνη,
~χρύσειον
δ´
ἐκόμησε |
[6] |
ἄπαστοι.
~Ἕσπερος
ἐκ
νεφέων
ἐσκέψατο,
|
πανίκα |
νεῖται,
~Ἕσπερος,
ὅς
τε
πιεῖν |
[3] |
ἵκεο
δ´
αὖλιν
~Ἀρκαδικὴν
ἔπι
|
Πανός. |
ὁ
δὲ
κρέα
λυγκὸς
ἔταμνε
|
[2] |
ἐκεῖναι
~πρῶκες
ἔραζε
πέσωσιν,
ἀκήρια
|
πάντ´ |
ἐγένοντο.
~τέχνῃ
δ´
ἀμφιλαφὴς
οὔτις |
[6] |
γόνυ·
ταῖσι
δὲ
Δηώ
~δωσεῖ
|
πάντ´ |
ἐπίμεστα
καὶ
ὡς
ποτὶ
ναὸν |
[5] |
ἔλεξεν
ἔπος·
~δῖα
γύναι,
μετὰ
|
πάντα |
βαλεῦ
πάλιν
ὅσσα
δι´
ὀργάν
|
[4] |
ἐξέλετο
Ζεύς.
~χρύσεά
τοι
τότε
|
πάντα |
θεμείλια
γείνετο
Δῆλε,
~χρυσῷ
δὲ |
[6] |
δἤπειτα
πανάμερος
εἰλαπιναστάς
~ἤσθιε
μυρία
|
πάντα· |
κακὰ
δ´
ἐξάλλετο
γαστήρ
~αἰεὶ |
[4] |
ὄρεος
πυρὶ
τυφομένοιο
~σείονται
μυχὰ
|
πάντα, |
κατουδαίοιο
γίγαντος
~εἰς
ἑτέρην
Βριαρῆος |
[3] |
κομέοιεν.
~δὸς
δέ
μοι
οὔρεα
|
πάντα· |
πόλιν
δέ
μοι
ἥντινα
νεῖμον
|
[4] |
~σὴ
μὲν
ἐγώ,
σὰ
δὲ
|
πάντα, |
σὺ
δὲ
κρείουσα
κάθησαι
~γνησίη |
[4] |
εἰσέτι
γαστέρι
μάντιν
~ὕστερον
ἤματα
|
πάντα. |
σὺ
δὲ
ξυμβάλλεο,
μῆτερ·
~ἔστι |
[1] |
~ἀλλ´
ἔτι
παιδνὸς
ἐὼν
ἐφράσσαο
|
πάντα |
τέλεια·
~τῷ
τοι
καὶ
γνωτοὶ |
[1] |
ἴδρις
αἰχμῆς,
~ὧν
ἐρέτης,
ὧν
|
πάντα· |
τί
δ´
οὐ
κρατέοντος
ὑπ´ |
[6] |
εὐηπελίᾳ,
φέρε
δ´
ἀγρόθι
νόστιμα
|
πάντα· |
~φέρβε
βόας,
φέρε
μᾶλα,
φέρε |
[5] |
τόγε
θυγατέρων
~δῶκεν
Ἀθαναίᾳ
πατρώια
|
πάντα |
φέρεσθαι,
~λωτροχόοι,
μάτηρ
δ´
οὔτις |
[5] |
~οὐδ´
ὅκα
δὴ
λύθρῳ
πεπαλαγμένα
|
πάντα |
φέροισα
~τεύχεα
τῶν
ἀδίκων
ἦνθ´ |
[5] |
καὶ
ῥαθάμιγγας,
ἐφοίβασεν
δὲ
παγέντα
|
~πάντα |
χαλινοφάγων
ἀφρὸν
ἀπὸ
στομάτων.
~ὦ |
[6] |
θαλάσσας
~ἀλεμάτως
ἀχάριστα
κατέρρεεν
εἴδατα
|
πάντα. |
~ὡς
δὲ
Μίμαντι
χιών,
ὡς |
[6] |
θεράποντας
ἐείκοσι,
πάντας
ἐν
ἀκμᾷ,
|
~πάντας |
δ´
ἀνδρογίγαντας
ὅλαν
πόλιν
ἀρκίος |
[6] |
βωλά·
~σεύατ´
ἔχων
θεράποντας
ἐείκοσι,
|
πάντας |
ἐν
ἀκμᾷ,
~πάντας
δ´
ἀνδρογίγαντας |
[5] |
υἱέος
ὀστέα
μάτηρ
~λεξεῖται
δρυμὼς
|
πάντας |
ἐπερχομένα·
~ὀλβίσταν
δ´
ἐρέει
σε |
[3] |
Ἀπόλλων,
ἐν
δ´
οἵ
σεο
|
πάντες |
ἄεθλοι,
~ἐν
δὲ
κύνες
καὶ |
[3] |
πῖον
ἔδεσμα·
θεοὶ
δ´
ἐπὶ
|
πάντες |
ἐκείνῳ
~ἄλληκτον
γελόωσι,
μάλιστα
δὲ |
[3] |
οἱ
δέ
ς´
ἐφ´
ἕδρην
|
~πάντες |
ὁμῶς
καλέουσι·
σὺ
δ´
Ἀπόλλωνι |
[2] |
Βοηδρόμιον
καλέουσι,
~πολλοὶ
δὲ
Κλάριον,
|
πάντη |
δέ
τοι
οὔνομα
πουλύ·
~αὐτὰρ |
[2] |
ἐς
χορὸν
ἐντύνασθε.
~ὡπόλλων
οὐ
|
παντὶ |
φαείνεται,
ἀλλ´
ὅτις
ἐσθλός·
~ὅς |
[2] |
ἕλκει.
~Δηοῖ
δ´
οὐκ
ἀπὸ
|
παντὸς |
ὕδωρ
φορέουσι
μέλισσαι,
~ἀλλ´
ἥτις |
[1] |
δὲ
μενοινήν.
~χαῖρε
μέγα,
Κρονίδη
|
πανυπέρτατε, |
δῶτορ
ἐάων,
~δῶτορ
ἀπημονίης.
τεὰ |
[5] |
τὰν
πολιοῦχον,
~τὦργος
ἐσοψεῖται
τοῦτο
|
πανυστάτιον. |
~πότνι´
Ἀθαναία,
σὺ
μὲν
ἔξιθι· |
[6] |
τοι
πέλεκυν
μέγαν
ἐν
χροῒ
|
πάξω. |
~ταῦτα
δ´
ἐμὸν
θησεῖ
στεγανὸν |
[3] |
Κιμμερίων
ψαμάθῳ
ἴσον,
οἵ
ῥα
|
παρ´ |
αὐτόν
~κεκλιμένοι
ναίουσι
βοὸς
πόρον |
[5] |
δὶς
ἑξήκοντα
διαθρέξασα
διαύλως,
~οἷα
|
παρ´ |
Εὐρώτᾳ
τοὶ
Λακεδαιμόνιοι
~ἀστέρες,
ἐμπεράμως |
[3] |
ἐπεὶ
θεὸς
οὔποτ´
ἐκεῖνον
~ἦλθε
|
παρ´ |
Ἠέλιος
καλὸν
χορόν,
ἀλλὰ
θεῆται
|
[4] |
ὅτε
παύσεται
ἄγρης,
~ἵζει
θηρήτειρα
|
παρ´ |
ἴχνεσιν,
οὔατα
δ´
αὐτῆς
~ὀρθὰ |
[4] |
ἴδον
αὖθι,
σὺ
δὲ
στεινοῖο
|
παρ´ |
ὀξύν
~ἔδραμες
Εὐρίποιο
πόρον
καναχηδὰ |
[3] |
ὑπὸ
ζεύγληφι
λυθείσας
~ψήχουσιν
κεμάδας,
|
παρὰ |
δέ
σφισι
πουλὺ
νέμεσθαι
~Ἥρης |
[3] |
θεωθείς
~παύσατ´
ἀδηφαγίης·
ἔτι
οἱ
|
πάρα |
νηδὺς
ἐκείνη,
~τῇ
ποτ´
ἀροτριόωντι |
[4] |
οὐκέτι
μοῦνον
ἀκουῇ,
~ἀλλ´
ἤδη
|
παρὰ |
νηὸν
ἀπαυγάζοιντο
φάλαγγας
~δυσμενέων,
ἤδη |
[4] |
ἀπεπαύσατο
λυγρῆς,
~ἕζετο
δ´
Ἰνωποῖο
|
παρὰ |
ῥόον
ὅν
τε
βάθιστον
~γαῖα |
[4] |
δέ
οἱ
ἵππω
~ἑπτάμυχον
βορέαο
|
παρὰ |
σπέος
ηὐλίζοντο·
~ἡ
δ´
ἐπὶ |
[1] |
~Ζηνὸς
ἔοι
τί
κεν
ἄλλο
|
παρὰ |
σπονδῇσιν
ἀείδειν
~λώϊον
ἢ
θεὸν |
[5] |
λιπαρὸν
σμασαμένα
πλόκαμον.
~ἔξιθ´,
Ἀθαναία·
|
πάρα |
τοι
καταθύμιος
ἴλα,
~παρθενικαὶ
μεγάλων |
[4] |
ἀπαυγάζοιντο
φάλαγγας
~δυσμενέων,
ἤδη
δὲ
|
παρὰ |
τριπόδεσσιν
ἐμεῖο
~φάσγανα
καὶ
ζωστῆρας |
[3] |
κύνε,
τοῖς
ἔνι
κούρη
~Ὑψηὶς
|
παρὰ |
τύμβον
Ἰώλκιον
ἔμμορ´
ἀέθλου.
~καὶ |
[4] |
~φεῦγε
δ´
ὅλη
Πελοπηῒς
ὅση
|
παρακέκλιται |
Ἰσθμῷ,
~ἔμπλην
Αἰγιαλοῦ
γε
καὶ |
[6] |
δ´
ἔχε
κλᾷδα.
~φᾶ
δὲ
|
παραψύχοισα |
κακὸν
καὶ
ἀναιδέα
φῶτα·
~τέκνον, |
[2] |
οὐδ´
ὅσσον
ἐπὶ
χνόος
ἦλθε
|
παρειαῖς, |
~αἱ
δὲ
κόμαι
θυόεντα
πέδῳ |
[4] |
~αὐτόχθων
Μελίη
καὶ
ὑπόχλοον
ἔσχε
|
παρειήν
|
~ἥλικος
ἀσθμαίνουσα
περὶ
δρυός,
ὡς |
[3] |
~οὐδ´
ἀφνειότερον·
ῥέα
κεν
Πυθῶνα
|
παρέλθοι. |
~τῷ
ῥα
καὶ
ἠλαίνων
ἀλαπαξέμεν |
[4] |
οὐδ´
ἐδέχοντο·
~Ἀστερίη
δ´
ὀνομαστὶ
|
παρερχομένην |
ἐκάλεσσεν,
~Ἀστερίη,
πόντοιο
κακὸν
σάρον· |
[3] |
ὦμοι
~δεξιτεροὶ
καὶ
γυμνὸς
ἀεὶ
|
παρεφαίνετο |
μαζός.
~ᾔνησας
δ´
ἔτι
πάγχυ |
[1] |
τὰ
μὲν
μακάρεσσιν
ὀλίζοσιν
αὖθι
|
παρῆκας
|
~ἄλλα
μέλειν
ἑτέροισι,
σὺ
δ´ |
[4] |
δέ
σε
ναύτης
~ἔμπορος
Αἰγαίοιο
|
παρήλυθε |
νηὶ
θεούσῃ;
~οὐχ
οὕτω
μεγάλοι |
[3] |
γένοιτο,
πάγος
Κερύνειος
ἔδεκτο.
~Ἄρτεμι
|
Παρθενίη |
Τιτυοκτόνε,
χρύσεα
μέν
τοι
~ἔντεα |
[3] |
τάδε
προσέειπε
γονῆα·
~δός
μοι
|
παρθενίην |
αἰώνιον,
ἄππα,
φυλάσσειν,
~καὶ
πολυωνυμίην, |
[4] |
ἢ
νήσοιο
διάβροχον
ὕδατι
μαστόν
|
~Παρθενίης |
(οὔπω
γὰρ
ἔην
Σάμος)
ἧχί |
[6] |
μηδ´
ὁμότοιχος·
ἐμοὶ
κακογείτονες
ἐχθροί.
|
~παρθενικαί, |
καὶ
ἐπιφθέγξασθε,
τεκοῖσαι·
~Δάματερ,
μέγα |
[5] |
Ἀθαναία·
πάρα
τοι
καταθύμιος
ἴλα,
|
~παρθενικαὶ |
μεγάλων
παῖδες
Ἀρεστοριδᾶν·
~ὠθάνα,
φέρεται |
[4] |
~ἤθεα
κουράων
μορμύσσεται,
ἥλικα
χαίτην
|
~παρθενικαῖς, |
παῖδες
δὲ
θέρος
τὸ
πρῶτον |
[4] |
φεῦγεν
δ´
ὄρος
ἱερὸν
Αὔγης
|
~Παρθένιον, |
φεῦγεν
δ´
ὁ
γέρων
μετόπισθε |
[3] |
μισθῷ)
~μηδέ
τινα
μνᾶσθαι
τὴν
|
παρθένον |
(οὐδὲ
γὰρ
Ὦτος,
~οὐδὲ
μὲν |
[2] |
σε
Θήρης
~οὖλος
Ἀριστοτέλης
Ἀσβυστίδι
|
πάρθετο |
γαίῃ,
~δεῖμε
δέ
τοι
μάλα |
[3] |
ὁμῶς
καλέουσι·
σὺ
δ´
Ἀπόλλωνι
|
παρίζεις. |
~ἡνίκα
δ´
αἱ
νύμφαι
σε |
[5] |
ὄρος,
ὢ
Ἑλικὼν
οὐκέτι
μοι
|
παριτέ, |
~ἦ
μεγάλ´
ἀντ´
ὀλίγων
ἐπράξαο· |
[4] |
~θηρίον
αἰνογένειον
ἀπὸ
Πλειστοῖο
καθέρπον
|
~Παρνησὸν |
νιφόεντα
περιστέφει
ἐννέα
κύκλοις·
~ἀλλ´ |
[3] |
αὐτὰρ
Ἀπόλλων
~θηρίον
ὅττι
φέρῃσθα—
|
πάροιθέ |
γε,
πρίν
περ
ἱκέσθαι
~καρτερὸν |
[4] |
ἔσσετ´
ἀμοιβή.
~ἦ
καὶ
πολλὰ
|
πάροιθεν |
ἐπεὶ
κάμεν
ἔστιχε
νήσους
~εἰναλίας· |
[3] |
κύνας
ἥμισυ
πηγούς,
~τρεῖς
δὲ
|
παρουαίους, |
ἕνα
δ´
αἰόλον,
οἵ
ῥα |
[3] |
Ἀμαζονίδες
πολέμου
ἐπιθυμήτειραι
~ἔν
κοτε
|
παρραλίῃ |
Ἐφέσῳ
βρέτας
ἱδρύσαντο
~φηγῷ
ὑπὸ |
[1] |
γὰρ
αἰεί.
~ἐν
δέ
σε
|
Παρρασίῃ |
Ῥείη
τέκεν,
ἧχι
μάλιστα
~ἔσκεν |
[3] |
~εὗρες
ἐπὶ
προμολῇς´
ὄρεος
τοῦ
|
Παρρασίοιο
|
~σκαιρούσας
ἐλάφους,
μέγα
τι
χρέος· |
[6] |
~αἰδόμενοι
γονέες,
προχάνα
δ´
εὑρίσκετο
|
πᾶσα. |
~ἦνθον
Ἰτωνιάδος
νιν
Ἀθαναίας
ἐπ´ |
[4] |
~ἐσχατιαὶ
Πίνδοιο,
φόβῳ
δ´
ὠρχήσατο
|
πᾶσα
|
~Θεσσαλίη·
τοῖος
γὰρ
ἀπ´
ἀσπίδος |
[2] |
οὐδ´
ἀγάλακτες
~οἴιες
οὐδ´
ἄκυθοι,
|
πᾶσαι |
δέ
κεν
εἶεν
ὕπαρνοι,
~ἡ |
[4] |
ἀμφιετεῖς
δεκατηφόροι
αἰὲν
ἀπαρχαί
~πέμπονται,
|
πᾶσαι |
δὲ
χοροὺς
ἀνάγουσι
πόληες,
~αἵ |
[5] |
~Ὅσσαι
λωτροχόοι
τᾶς
Παλλάδος
ἔξιτε
|
πᾶσαι, |
~ἔξιτε·
τᾶν
ἵππων
ἄρτι
φρυασσομενᾶν
|
[4] |
ἀναλύεται
ἔνδοθι
νήσου.
~ἄλλαι
μὲν
|
πᾶσαί |
μιν
ἀπέστυγον
οὐδ´
ἐδέχοντο·
~Ἀστερίη |
[3] |
ἄξιον
εἴη.
~πέντ´
ἔσαν
αἱ
|
πᾶσαι· |
πίσυρας
δ´
ἕλες
ὦκα
θέουσα
|
[6] |
δ´
ἐστρεύγετο
νούσῳ.
~σχέτλιος,
ὅσσα
|
πάσαιτο |
τόσων
ἔχεν
ἵμερος
αὖτις.
~εἴκατι |
[3] |
Ὠκεανόν·
πολέας
δ´
ἐπελέξατο
νύμφας,
|
~πάσας |
εἰνέτεας,
πάσας
ἔτι
παῖδας
ἀμίτρους· |
[3] |
δέ
μοι
ἑξήκοντα
χορίτιδας
Ὠκεανίνας,
|
~πάσας |
εἰνέτεας,
πάσας
ἔτι
παῖδας
ἀμίτρους. |
[4] |
~νήσους
εἰναλίας
εἰργάζετο,
νέρθε
δὲ
|
πάσας
|
~ἐκ
νεάτων
ὤχλισσε
καὶ
εἰσεκύλισε |
[3] |
ἑξήκοντα
χορίτιδας
Ὠκεανίνας,
~πάσας
εἰνέτεας,
|
πάσας |
ἔτι
παῖδας
ἀμίτρους.
~δὸς
δέ |
[3] |
δ´
ἐπελέξατο
νύμφας,
~πάσας
εἰνέτεας,
|
πάσας |
ἔτι
παῖδας
ἀμίτρους·
~χαῖρε
δὲ |
[6] |
~ὣς
ἁμὲς
τὸν
χρυσὸν
ἀφειδέα
|
πασεύμεσθα. |
~μέστα
τὰ
τᾶς
πόλιος
πρυτανήια |
[3] |
~μεσσόγεως
νήσους
τε·
καὶ
ἐν
|
πάσῃσιν |
ἔσονται
~Ἀρτέμιδος
βωμοί
τε
καὶ |
[4] |
Κέρκυρα
φιλοξεινωτάτη
ἄλλων,
~Ἶρις
ἐπεὶ
|
πάσῃσιν |
ἐφ´
ὑψηλοῖο
Μίμαντος
~σπερχομένη
μάλα |
[3] |
αἰνὰ
πέλωρα
~πρηόσιν
Ὀσσαίοισιν
ἐοικότα
|
(πᾶσι |
δ´
ὑπ´
ὀφρύν
~φάεα
μουνόγληνα |
[1] |
σφισιν,
ἐν
δ´
ἅλις
ὄλβον·
|
~πᾶσι |
μέν,
οὐ
μάλα
δ´
ἶσον. |
[4] |
μύκημα
καὶ
ἄγριον
υἷα
φυγόντες
|
~Πασιφάης |
καὶ
γναμπτὸν
ἕδος
σκολιοῦ
λαβυρίνθου, |
[4] |
ἀπέτρεπεν·
αἱ
δ´
ὑπ´
ὀμοκλῆς
|
~πασσυδίῃ |
φοβέοντο
κατὰ
ῥόον
ἥντινα
τέτμοι. |
[5] |
χρυσεοπήληξ,
~ἵππων
καὶ
σακέων
ἁδομένα
|
πατάγῳ. |
~σάμερον,
ὑδροφόροι,
μὴ
βάπτετε—
σάμερον, |
[4] |
δούλους
~ὑμετέρους,
οἳ
σεῖο
πέδον
|
πατέουσιν |
ἐφετμήν.
~ἦ
καὶ
ὑπὸ
χρύσειον |
[1] |
σὲ
δ´
ἐν
Ἀρκαδίῃ·
πότεροι,
|
πάτερ, |
ἐψεύσαντο;
~Κρῆτες
ἀεὶ
ψεῦσται‘
καὶ |
[1] |
ἀπέλειπεν
ἐπὶ
Κνωσοῖο
φέρουσα,
~Ζεῦ
|
πάτερ, |
ἡ
Νύμφη
σε
(Θεναὶ
δ´ |
[4] |
τί
νῦν
ἀνέμοισιν
ἐρίζεις;
~ὦ
|
πάτερ, |
οὐ
μὴν
ἵππον
ἀέθλιον
ἀμφιβέβηκας. |
[3] |
δ´
ἰοὺς
καὶ
τόξα—
ἔα
|
πάτερ, |
οὔ
σε
φαρέτρην
~οὐδ´
αἰτέω |
[1] |
κεν
Διὸς
ἔργματ´
ἀείσει;
~χαῖρε,
|
πάτερ, |
χαῖρ´
αὖθι·
δίδου
δ´
ἀρετήν |
[6] |
δ´
ἀπεδίλωτοι
καὶ
ἀνάμπυκες
ἄστυ
|
πατεῦμες, |
~ὣς
πόδας,
ὣς
κεφαλὰς
παναπηρέας |
[3] |
ἐτανύσσατο
χεῖρας
~μέχρις
ἵνα
ψαύσειε.
|
πατὴρ |
δ´
ἐπένευσε
γελάσσας,
~φῆ
δὲ |
[3] |
ἐθελημός
~αἰτίζεις,
καὶ
δ´
ἄλλα
|
πατὴρ |
ἔτι
μείζονα
δώσει.
~τρὶς
δέκα |
[6] |
ἀπέκοψε
καὶ
ἐν
βόας
ἧκε
|
πατῆσαι, |
~ἁνίκα
Τριπτόλεμος
ἀγαθὰν
ἐδιδάσκετο
τέχναν· |
[4] |
~Νύμφαι
Θεσσαλίδες,
ποταμοῦ
γένος,
εἴπατε
|
πατρί
|
~κοιμῆσαι
μέγα
χεῦμα,
περιπλέξασθε
γενείῳ
|
[3] |
ἐνέηκας
ἀυτμήν
~ἀσβέστου,
τό
ῥα
|
πατρὸς |
ἀποστάζουσι
κεραυνοί.
~ποσσάκι
δ´
ἀργυρέοιο, |
[3] |
ἡ
παῖς
εἰποῦσα
γενειάδος
ἤθελε
|
πατρός
|
~ἅψασθαι,
πολλὰς
δὲ
μάτην
ἐτανύσσατο |
[3] |
θυμάρμενον
εἴη.
~αὐτὴ
δ´
ἐς
|
πατρὸς |
δόμον
ἔρχεαι·
οἱ
δέ
ς´ |
[3] |
οὔρεσιν
ἑψιάασθαι,
~ἄρχμενοι
ὡς
ὅτε
|
πατρὸς |
ἐφεζομένη
γονάτεσσι
~παῖς
ἔτι
κουρίζουσα |
[4] |
φορέουσιν·
ὁ
δ´
εἴσεται
ἤθεα
|
πατρός. |
~καί
νύ
ποτε
ξυνός
τις |
[4] |
τε
μελαμψήφιδος
ἔχουσαι
~Ἰσμηνοῦ
χέρα
|
πατρός, |
ὁ
δ´
εἵπετο
πολλὸν
ὄπισθεν
|
[5] |
Ζεὺς
τόγε
θυγατέρων
~δῶκεν
Ἀθαναίᾳ
|
πατρώια |
πάντα
φέρεσθαι,
~λωτροχόοι,
μάτηρ
δ´ |
[2] |
πουλύ·
~αὐτὰρ
ἐγὼ
Καρνεῖον·
ἐμοὶ
|
πατρώιον |
οὕτω.
~Σπάρτη
τοι,
Καρνεῖε,
τόδε |
[6] |
~τέκνον
ἐλίνυσον,
τέκνον
πολύθεστε
τοκεῦσι,
|
~παύεο |
καὶ
θεράποντας
ἀπότρεπε,
μή
τι |
[3] |
περ
ὑπὸ
δρυὶ
γυῖα
θεωθείς
|
~παύσατ´ |
ἀδηφαγίης·
ἔτι
οἱ
πάρα
νηδὺς |
[4] |
~Ἀρτέμιδος
ἥτις
τε,
θοῆς
ὅτε
|
παύσεται |
ἄγρης,
~ἵζει
θηρήτειρα
παρ´
ἴχνεσιν, |
[5] |
Πελασγιάδες.
~οὔποκ´
Ἀθαναία
μεγάλως
ἀπενίψατο
|
πάχεις, |
~πρὶν
κόνιν
ἱππειᾶν
ἐξελάσαι
λαγόνων· |
[3] |
φιν
λοιμὸς
καταβόσκεται,
ἔργα
δὲ
|
πάχνη, |
~κείρονται
δὲ
γέροντες
ἐφ´
υἱάσιν, |
[4] |
ρι
{ος̣
α̣
{ς̣
~καὶ
|
πεδία |
Κρισσαῖα
καὶ
Ἡφ̣
αί̣
{στο} |
[2] |
τε
φαρέτρη,
~χρύσεα
καὶ
τὰ
|
πέδιλα· |
πολύχρυσος
γὰρ
Ἀπόλλων
~καὶ
πουλυκτέανος· |
[4] |
ἔτρεμε
δ´
Ὄσσης
~οὔρεα
καὶ
|
πεδίον |
Κραννώνιον
αἵ
τε
δυσαεῖς
~ἐσχατιαὶ |
[4] |
δὲ
διαπλώουσιν
Ἀβάντων
~εἰς
ἀγαθὸν
|
πεδίον |
Ληλάντιον·
οὐδ´
ἔτι
μακρός
~ὁ |
[4] |
φρουροί
~γαῖαν
ἐποπτεύοντες,
ὁ
μὲν
|
πέδον |
ἠπείροιο
~ἥμενος
ὑψηλῆς
κορυφῆς
ἔπι |
[1] |
ὀμφαλός·
ἔνθεν
ἐκεῖνο
~Ὀμφάλιον
μετέπειτα
|
πέδον |
καλέουσι
Κύδωνες.
~Ζεῦ,
σὲ
δὲ |
[4] |
πότνια
δούλους
~ὑμετέρους,
οἳ
σεῖο
|
πέδον |
πατέουσιν
ἐφετμήν.
~ἦ
καὶ
ὑπὸ |
[2] |
παρειαῖς,
~αἱ
δὲ
κόμαι
θυόεντα
|
πέδῳ |
λείβουσιν
ἔλαια·
~οὐ
λίπος
Ἀπόλλωνος |
[1] |
ἐβάλοντο
κινώπετα,
νίσσετο
δ´
ἀνήρ
|
~πεζὸς |
ὑπὲρ
Κρᾶθίν
τε
πολύστιόν
τε |
[3] |
κεραυνοί.
~ποσσάκι
δ´
ἀργυρέοιο,
θεή,
|
πειρήσαο |
τόξου;
~πρῶτον
ἐπὶ
πτελέην,
τὸ |
[4] |
κοιρανέεσθαι
~ἀμφοτέρη
μεσόγεια
καὶ
αἳ
|
πελάγεσσι |
κάθηνται,
~μέχρις
ὅπου
περάτη
τε |
[4] |
ἐν
ὕδατι
νῆσος
ἀραιή,
~πλαζομένη
|
πελάγεσσι· |
πόδες
δέ
οἱ
οὐκ
ἐνὶ |
[4] |
οὐκ
ἔθλιψεν
ἀνάγκη,
~ἀλλ´
ἄφετος
|
πελάγεσσιν |
ἐπέπλεες·
οὔνομα
δ´
ἦν
τοι
|
[1] |
τό
τε
κάρτος,
ὃ
καὶ
|
πέλας |
εἵσαο
δίφρου.
~θήκαο
δ´
οἰωνῶν |
[5] |
τὸ
λοετρὸν
ἄγων
καλόν.
ἀλλά,
|
Πελασγέ, |
~φράζεο
μὴ
οὐκ
ἐθέλων
τὰν |
[5] |
~σοῦσθέ
νυν,
ὦ
ξανθαὶ
σοῦσθε
|
Πελασγιάδες. |
~οὔποκ´
Ἀθαναία
μεγάλως
ἀπενίψατο
πάχεις, |
[6] |
δ´
αὐτᾷ
καλὸν
ἄλσος
ἐποιήσαντο
|
Πελασγοί
|
~δένδρεσιν
ἀμφιλαφές·
διά
κεν
μόλις |
[4] |
πρῶτοι
~ἀσταχύων
φορέουσιν·
ἃ
Δωδώνηθε
|
Πελασγοί
|
~τηλόθεν
ἐκβαίνοντα
πολὺ
πρώτιστα
δέχονται, |
[2] |
δ´
οὔπω
πηγῇσι
Κύρης
ἐδύναντο
|
πελάσσαι
|
~Δωριέες,
πυκινὴν
δὲ
νάπῃς´
Ἄζιλιν |
[5] |
ἀλαόν.
~οὐ
γὰρ
Ἀθαναίᾳ
γλυκερὸν
|
πέλει |
ὄμματα
παίδων
~ἁρπάζειν·
Κρόνιοι
δ´ |
[6] |
ἄνδρα
λέαινα
~ὠμοτόκος,
τᾶς
φαντὶ
|
πέλειν |
βλοσυρώτατον
ὄμμα,
~χάζευ‘
ἔφα,
μή |
[6] |
ὅλαν
πόλιν
ἀρκίος
ἆραι,
~ἀμφότερον
|
πελέκεσσι |
καὶ
ἀξίναισιν
ὁπλίσσας,
~ἐς
δὲ |
[6] |
ὄμμα,
~χάζευ‘
ἔφα,
μή
τοι
|
πέλεκυν |
μέγαν
ἐν
χροῒ
πάξω.
~ταῦτα |
[4] |
μετόπισθε
Φενειός,
~φεῦγε
δ´
ὅλη
|
Πελοπηῒς |
ὅση
παρακέκλιται
Ἰσθμῷ,
~ἔμπλην
Αἰγιαλοῦ |
[3] |
δ´
ἔδδεισαν,
ὅπως
ἴδον
αἰνὰ
|
πέλωρα
|
~πρηόσιν
Ὀσσαίοισιν
ἐοικότα
(πᾶσι
δ´ |
[3] |
τόξοις
μονιὸν
δάκος
ἤ
τι
|
πέλωρον
|
~θηρίον
ἀγρεύσω,
τὸ
δέ
κεν |
[6] |
νιν
εἰς
ἐράνως
οὔτε
ξυνδείπνια
|
πέμπον
|
~αἰδόμενοι
γονέες,
προχάνα
δ´
εὑρίσκετο |
[3] |
δὲ
Τηθύς,
~οὕνεκα
θυγατέρας
Λητωίδι
|
πέμπον |
ἀμορβούς.
~αὖθι
δὲ
Κύκλωπας
μετεκίαθε· |
[4] |
τοι
ἀμφιετεῖς
δεκατηφόροι
αἰὲν
ἀπαρχαί
|
~πέμπονται, |
πᾶσαι
δὲ
χοροὺς
ἀνάγουσι
πόληες, |
[4] |
ἀειζώοντα
θεωρίδος
ἱερὰ
Φοίβῳ
~Κεκροπίδαι
|
πέμπουσι |
τοπήια
νηὸς
ἐκείνης.
~Ἀστερίη
πολύβωμε |
[3] |
ἐκείνῳ
~ἄλληκτον
γελόωσι,
μάλιστα
δὲ
|
πενθερὴ |
αὐτή,
~ταῦρον
ὅτ´
ἐκ
δίφροιο |
[6] |
ἔχεν
ἵμερος
αὖτις.
~εἴκατι
δαῖτα
|
πένοντο, |
δυώδεκα
δ´
οἶνον
ἄφυσσον.
~καὶ |
[3] |
κεν
Ἀρτέμιδος
πρωτάγριον
ἄξιον
εἴη.
|
~πέντ´ |
ἔσαν
αἱ
πᾶσαι·
πίσυρας
δ´ |
[5] |
οἱ
παγχρύσεον,
ὡς
ἀπὸ
χαίταν
|
~πέξηται, |
λιπαρὸν
σμασαμένα
πλόκαμον.
~ἔξιθ´,
Ἀθαναία· |
[5] |
λαγόνων·
~οὐδ´
ὅκα
δὴ
λύθρῳ
|
πεπαλαγμένα |
πάντα
φέροισα
~τεύχεα
τῶν
ἀδίκων |
[4] |
πολλὸν
ὄπισθεν
~Ἀσωπὸς
βαρύγουνος,
ἐπεὶ
|
πεπάλακτο |
κεραυνῷ.
~ἡ
δ´
ὑποδινηθεῖσα
χοροῦ |
[1] |
ἔχουσι.
~ψευδοίμην,
ἀίοντος
ἅ
κεν
|
πεπίθοιεν |
ἀκουήν.
~οὔ
σε
θεῶν
ἑσσῆνα |
[1] |
σε
περὶ
πρύλιν
ὠρχήσαντο
~τεύχεα
|
πεπλήγοντες, |
ἵνα
Κρόνος
οὔασιν
ἠχήν
~ἀσπίδος |
[3] |
χεῖρες
ἄθικτοι·
~δὴ
τότε
γὰρ
|
πέπλοισιν |
ἐνέσχετο
μύρσινος
ὄζος
~τῆς
κούρης, |
[5] |
ἔσσαν
ἑταίραν.
~δή
ποκα
γὰρ
|
πέπλων |
λυσαμένα
περόνας
~ἵππω
ἐπὶ
κράνᾳ |
[5] |
πολυχρόνιον,
~καὶ
μόνος,
εὖτε
θάνῃ,
|
πεπνυμένος |
ἐν
νεκύεσσι
~φοιτασεῖ,
μεγάλῳ
τίμιος |
[4] |
ἢ
ἐπ´
ἐμεῖο
~μοῦνον
ἐλαφρίζουσι,
|
πεποίησαι |
δὲ
πέτεσθαι
~σήμερον
ἐξαπίνης;
ὁ |
[4] |
~ἡδύ
τί
τοι
Πηνειόν;
ἴτω
|
πεπρωμένον |
ἦμαρ·
~τλήσομαι
εἵνεκα
σεῖο,
καὶ |
[1] |
~τῷ
τοι
καὶ
γνωτοὶ
προτερηγενέες
|
περ |
ἐόντες
~οὐρανὸν
οὐκ
ἐμέγηραν
ἔχειν |
[1] |
~πολλὰ
δὲ
Καρίωνος
ἄνω
διεροῦ
|
περ |
ἐόντος
~ἰλυοὺς
ἐβάλοντο
κινώπετα,
νίσσετο |
[3] |
χεῖρας.
~κοῦρα,
σὺ
δὲ
προτέρω
|
περ, |
ἔτι
τριέτηρος
ἐοῦσα,
~εὖτ´
ἔμολεν |
[3] |
καὶ
ἄφρονα
Ῥοῖκον
ἔολπα
~οὐδέ
|
περ |
ἐχθαίροντας
ἐν
Ἄϊδι
μωμήσασθαι
~τοξότιν· |
[5] |
τᾶμος
ἑκαβολίαι,
~ὁππόταν
οὐκ
ἐθέλων
|
περ |
ἴδῃ
χαρίεντα
λοετρά
~δαίμονος·
ἀλλ´ |
[3] |
ὅττι
φέρῃσθα—
πάροιθέ
γε,
πρίν
|
περ |
ἱκέσθαι
~καρτερὸν
Ἀλκεΐδην·
νῦν
δ´ |
[3] |
γένος,
ἥ
τε
καὶ
εὖ
|
περ
|
~οἴκους
ἑστηῶτας
ἐσίνατο·
ταὶ
δὲ |
[5] |
μὴ
θεμιτά.
~τὸν
δὲ
χολωσαμένα
|
περ |
ὅμως
προσέφασεν
Ἀθάνα·
~τίς
σε, |
[3] |
πονεῖτο.
~οὐ
γὰρ
ὅγε
Φρυγίῃ
|
περ |
ὑπὸ
δρυὶ
γυῖα
θεωθείς
~παύσατ´ |
[2] |
μὲν
φορέουσιν
ἐν
εἴαρι
τόσσα
|
περ |
Ὧραι
~ποικίλ´
ἀγινεῦσι
ζεφύρου
πνείοντος |
[4] |
γὰρ
ἀπειλάς
~ὑμετέρας
ἐφύλαξα·
πέρα,
|
πέρα |
εἰς
ἐμέ,
Λητοῖ.
~ἔννεπες·
ἡ |
[4] |
οὐ
γὰρ
ἀπειλάς
~ὑμετέρας
ἐφύλαξα·
|
πέρα, |
πέρα
εἰς
ἐμέ,
Λητοῖ.
~ἔννεπες· |
[4] |
αἳ
πελάγεσσι
κάθηνται,
~μέχρις
ὅπου
|
περάτη |
τε
καὶ
ὁππόθεν
ὠκέες
ἵπποι
|
[3] |
Δολίχη,
πολίων
δέ
τοι
εὔαδε
|
Πέργη, |
~Τηΰγετον
δ´
ὀρέων,
λιμένες
γε |
[3] |
φαρέτραι.
~κεῖνο
δέ
τοι
μετέπειτα
|
περὶ |
βρέτας
εὐρὺ
θέμειλον
~δωμήθη,
τοῦ |
[3] |
ἐνιαύσιον
(οὐδὲ
γὰρ
Ἱππώ
~ἀκλαυτὶ
|
περὶ |
βωμὸν
ἀπείπατο
κυκλώσασθαι)
~χαῖρε
μέγα, |
[4] |
ἕδος
σκολιοῦ
λαβυρίνθου,
~πότνια,
σὸν
|
περὶ |
βωμὸν
ἐγειρομένου
κιθαρισμοῦ
~κύκλιον
ὠρχήσαντο, |
[5] |
ποκα
Θήβαις
~πουλύ
τι
καὶ
|
πέρι |
δὴ
φίλατο
τᾶν
ἑταρᾶν,
~ματέρα |
[4] |
~Μῃόνιον
Πακτωλὸν
ἐκυκλώσαντο
λιπόντες
~ἑβδομάκις
|
περὶ |
Δῆλον,
ἐπήεισαν
δὲ
λοχείῃ
~Μουσάων |
[3] |
θυωρόν
~εἰνάτερες
γαλόῳ
τε
μίαν
|
πέρι |
δίφρα
τίθενται.
~πότνια,
τῶν
εἴη |
[4] |
ὑπόχλοον
ἔσχε
παρειήν
~ἥλικος
ἀσθμαίνουσα
|
περὶ |
δρυός,
ὡς
ἴδε
χαίτην
~σειομένην |
[3] |
~ὣς
ἔνεπεν,
ταχινὸς
δὲ
μέγαν
|
περὶ |
θῆρα
πονεῖτο.
~οὐ
γὰρ
ὅγε |
[3] |
Μελιγουνίς)
ἐπ´
ἄκμοσιν
Ἡφαίστοιο
~ἑσταότας
|
περὶ |
μύδρον·
ἐπείγετο
γὰρ
μέγα
ἔργον· |
[3] |
τε
περὶ
σφέας
~οἵ
τε
|
περὶ |
ξείνους
ἀλιτήμονα
πολλὰ
τέλεσκον.
~σχέτλιοι, |
[5] |
~ἁ
μὲν
ἅμ´
ἀμφοτέραισι
φίλον
|
περὶ |
παῖδα
λαβοῖσα
~μάτηρ
μὲν
γοερᾶν |
[3] |
Ἱππώ·
~αὐταὶ
δ´,
Οὖπι
ἄνασσα,
|
περὶ |
πρύλιν
ὠρχήσαντο
~πρῶτα
μὲν
ἐν |
[1] |
Πάνακρα.
~οὖλα
δὲ
Κούρητές
σε
|
περὶ |
πρύλιν
ὠρχήσαντο
~τεύχεα
πεπλήγοντες,
ἵνα |
[3] |
ἀδίκων
ἔβαλες
πόλιν,
οἵ
τε
|
περὶ |
σφέας
~οἵ
τε
περὶ
ξείνους |
[4] |
φορέουσιν.
~Ἀστερίη
θυόεσσα,
σὲ
μὲν
|
περί |
τ´
ἀμφί
τε
νῆσοι
~κύκλον |
[2] |
ἀέναον
πῦρ,
~οὐδέ
ποτε
χθιζὸν
|
περιβόσκεται |
ἄνθρακα
τέφρη.
~ἦ
ῥ´
ἐχάρη |
[4] |
δ´
Εὐβοίηθε
κατῄεις,
~Κυκλάδας
ὀψομένη
|
περιηγέας, |
οὔτι
παλαιόν,
~ἀλλ´
ἔτι
τοι |
[2] |
Φοῖβος
ἔπηξε
~καλῇ
ἐν
Ὀρτυγίῃ
|
περιηγέος |
ἐγγύθι
λίμνης.
~Ἄρτεμις
ἀγρώσσουσα
καρήατα |
[4] |
~πίονες
ἤπειροί
τε
καὶ
αἳ
|
περιναίετε |
νῆσοι,
~αὕτη
ἐγὼ
τοιήδε·
δυσήροτος, |
[2] |
βωμόν
~ἐκ
κεράων,
κεραοὺς
δὲ
|
πέριξ |
ὑπεβάλλετο
τοίχους.
~ὧδ´
ἔμαθεν
τὰ |
[4] |
εἴπατε
πατρί
~κοιμῆσαι
μέγα
χεῦμα,
|
περιπλέξασθε |
γενείῳ
~λισσόμεναι
τὰ
Ζηνὸς
ἐν |
[1] |
ἔοικε
δὲ
τεκμήρασθαι
~ἡμετέρῳ
μεδέοντι·
|
περιπρὸ |
γὰρ
εὐρὺ
βέβηκεν.
~ἑσπέριος
κεῖνός |
[4] |
ἀντ´
ἐπιβάθρων.
~κεῖναι
μὲν
πύργοισι
|
περισκεπέεσσιν |
ἐρυμναί,
~Δῆλος
δ´
Ἀπόλλωνι·
τί |
[1] |
ἧχι
μάλιστα
~ἔσκεν
ὄρος
θάμνοισι
|
περισκεπές· |
ἔνθεν
ὁ
χῶρος
~ἱερός,
οὐδέ |
[4] |
ἀτιμότατος
καλέεσθαι.
~ἠνίδ´
ἐγώ·
τί
|
περισσά; |
κάλει
μόνον
Εἰλήθυιαν.
~εἶπε
καὶ |
[5] |
μέγα
τῶν
ἄλλων
δή
τι
|
περισσότερον. |
~γνωσεῖται
δ´
ὄρνιχας,
ὃς
αἴσιος |
[4] |
ἀπὸ
Πλειστοῖο
καθέρπον
~Παρνησὸν
νιφόεντα
|
περιστέφει |
ἐννέα
κύκλοις·
~ἀλλ´
ἔμπης
ἐρέω |
[4] |
~εἰ
δὲ
λίην
πολέες
σε
|
περιτροχόωσιν |
ἀοιδαί,
~ποίῃ
ἐνιπλέξω
σε;
τί |
[5] |
μῶνος
ἁμᾶ
κυσὶν
ἄρτι
γένεια
|
~περκάζων |
ἱερὸν
χῶρον
ἀνεστρέφετο·
~διψάσας
δ´ |
[5] |
~δή
ποκα
γὰρ
πέπλων
λυσαμένα
|
περόνας
|
~ἵππω
ἐπὶ
κράνᾳ
Ἑλικωνίδι
καλὰ |
[5] |
νῦν
οὔνομα
Παλλατίδες.
~ἔξιθ´,
Ἀθαναία
|
περσέπτολι, |
χρυσεοπήληξ,
~ἵππων
καὶ
σακέων
ἁδομένα |
[1] |
ἔσαν
ἐγγύθι
Κνωσοῦ)
~τουτάκι
τοι
|
πέσε, |
δαῖμον,
ἄπ´
ὀμφαλός·
ἔνθεν
ἐκεῖνο
|
[4] |
καὶ
λᾶες
ὑπὸ
ῥιπῆς
κε
|
πέσοιεν
|
~Στρυμονίου
βορέαο·
θεὸς
δ´
ἀεὶ |
[2] |
ᾧ
κεν
ἐκεῖναι
~πρῶκες
ἔραζε
|
πέσωσιν, |
ἀκήρια
πάντ´
ἐγένοντο.
~τέχνῃ
δ´ |
[4] |
δὲ
λοχείῃ
~Μουσάων
ὄρνιθες,
ἀοιδότατοι
|
πετεηνῶν
|
~(ἔνθεν
ὁ
παῖς
τοσσάσδε
λύρῃ |
[4] |
ἐμεῖο
~μοῦνον
ἐλαφρίζουσι,
πεποίησαι
δὲ
|
πέτεσθαι
|
~σήμερον
ἐξαπίνης;
ὁ
δ´
ἀνήκοος. |
[5] |
ὄρνιχας,
ὃς
αἴσιος
οἵ
τε
|
πέτονται
|
~ἤλιθα
καὶ
ποίων
οὐκ
ἀγαθαὶ |
[5] |
δέ,
δαῖμον,
ἀπορρώγεσσιν
ἔθηκεν
~ἐν
|
πέτραις, |
αἷς
νῦν
οὔνομα
Παλλατίδες.
~ἔξιθ´, |
[2] |
μὲν
ὁ
δακρυόεις
ἀναβάλλεται
ἄλγεα
|
πέτρος, |
~ὅστις
ἐνὶ
Φρυγίῃ
διερὸς
λίθος |
[3] |
κρυμὸν
ἄγουσα.
~ποῦ
δ´
ἔταμες
|
πεύκην, |
ἀπὸ
δὲ
φλογὸς
ἥψαο
ποίης; |
[1] |
αὐτό
~Καυκώνων
πτολίεθρον,
ὃ
Λέπρειον
|
πεφάτισται, |
~συμφέρεται
Νηρῆι,
παλαιότατον
δέ
μιν |
[4] |
τις
ἄλλη
~γαιάων
τοσσόνδε
θεῷ
|
πεφιλήσεται |
ἄλλῳ,
~οὐ
Κερχνὶς
κρείοντι
Ποσειδάωνι |
[3] |
σε
χορῷ
ἔνι
κυκλώσονται
~ἀγχόθι
|
πηγάων |
Αἰγυπτίου
Ἰνωποῖο
~ἢ
Πιτάνῃ
(καὶ |
[2] |
ἤλυθον
ὧραι.
~οἱ
δ´
οὔπω
|
πηγῇσι |
Κύρης
ἐδύναντο
πελάσσαι
~Δωριέες,
πυκινὴν |
[3] |
γενειήτης
δύο
μὲν
κύνας
ἥμισυ
|
πηγούς, |
~τρεῖς
δὲ
παρουαίους,
ἕνα
δ´ |
[3] |
Ἰμβρασίη
πρωτόθρονε,
σοὶ
δ´
Ἀγαμέμνων
|
~πηδάλιον |
νηὸς
σφετέρης
ἐγκάτθετο
νηῷ
~μείλιον |
[1] |
αὐτόν,
ἀεὶ
μέγαν,
αἰὲν
ἄνακτα,
|
~Πηλαγόνων |
ἐλατῆρα,
δικασπόλον
Οὐρανίδῃσι;
~πῶς
καί |
[1] |
νενίηλος;
ἐπ´
ἰσαίῃ
γὰρ
ἔοικε
|
~πήλασθαι· |
τὰ
δὲ
τόσσον
ὅσον
διὰ |
[4] |
φέρω;
μέλεοι
γὰρ
ἀπειρήκασι
τένοντες.
|
~Πήλιον |
ὦ
Φιλύρης
νυμφήιον,
ἀλλὰ
σὺ |
[4] |
Ζηνὸς
ἐν
ὕδατι
τέκνα
τεκέσθαι.
|
~Πηνειὲ |
Φθιῶτα,
τί
νῦν
ἀνέμοισιν
ἐρίζεις; |
[4] |
ἦ
ἀπολέσθαι
~ἡδύ
τί
τοι
|
Πηνειόν; |
ἴτω
πεπρωμένον
ἦμαρ·
~τλήσομαι
εἵνεκα |
[4] |
λέαιναι.
~τὴν
δ´
ἄρα
καὶ
|
Πηνειὸς |
ἀμείβετο
δάκρυα
λείβων·
~Λητοῖ,
Ἀναγκαίη |
[4] |
ἔγεντ´
ἄραβος
σάκεος
τόσος
εὐκύκλοιο.
|
~Πηνειὸς |
δ´
οὐκ
αὖτις
ἐχάζετο,
μίμνε |
[4] |
Χειρωνίδες
ἄκραι,
~φεῦγε
δὲ
καὶ
|
Πηνειὸς |
ἑλισσόμενος
διὰ
Τεμπέων·
~Ἥρη,
σοὶ |
[2] |
Ἀπόλλων,
~δείματο
μὲν
κεράεσσιν
ἐδέθλια,
|
πῆξε |
δὲ
βωμόν
~ἐκ
κεράων,
κεραοὺς |
[4] |
κατεκλάσθης
τε
καὶ
ᾤκτισας,
ἡνίκα
|
πήχεις
|
~ἀμφοτέρους
ὀρέγουσα
μάτην
ἐφθέγξατο
τοῖα· |
[1] |
καὶ
ἀντανύσασα
θεὴ
μέγαν
ὑψόθι
|
πῆχυν
|
~πλῆξεν
ὄρος
σκήπτρῳ·
τὸ
δέ |
[2] |
καθαρή
τε
καὶ
ἀχράαντος
ἀνέρπει
|
~πίδακος |
ἐξ
ἱερῆς
ὀλίγη
λιβὰς
ἄκρον |
[6] |
πανίκα
νεῖται,
~Ἕσπερος,
ὅς
τε
|
πιεῖν |
Δαμάτερα
μῶνος
ἔπεισεν,
~ἁρπαγίμας
ὅκ´ |
[6] |
ὅπα
τὰ
χρύσεα
μᾶλα;
~οὐ
|
πίες |
οὔτ´
ἄρ´
ἔδες
τῆνον
χρόνον |
[4] |
Μοῦσαι
τὸν
ἀοιδὸν
ὃ
μὴ
|
Πίμπλειαν |
ἀείσῃ
~ἔχθουσιν,
τὼς
Φοῖβος
ὅτις |
[4] |
Κραννώνιον
αἵ
τε
δυσαεῖς
~ἐσχατιαὶ
|
Πίνδοιο, |
φόβῳ
δ´
ὠρχήσατο
πᾶσα
~Θεσσαλίη· |
[6] |
Τριόπας,
Ἐρυσίχθονα
δ´
ἤλασε
κάπρος
|
~Πίνδον |
ἀν´
εὐάγκειαν,
ὁ
δ´
ἐννέα |
[5] |
ὑδροφόροι,
μὴ
βάπτετε—
σάμερον,
Ἄργος,
|
~πίνετ´ |
ἀπὸ
κρανᾶν
μηδ´
ἀπὸ
τῶ |
[1] |
παλαιότατον
δέ
μιν
ὕδωρ
~υἱωνοὶ
|
πίνουσι |
Λυκαονίης
ἄρκτοιο.
~εὖτε
Θενὰς
ἀπέλειπεν |
[3] |
μύθῳ
σε,
θεή,
μάλα
τῷδε
|
πινύσκει· |
~βάλλε
κακοὺς
ἐπὶ
θῆρας,
ἵνα |
[3] |
ποτιδέγμενος,
εἴ
τι
φέρουσα
~νεῖαι
|
πῖον |
ἔδεσμα·
θεοὶ
δ´
ἐπὶ
πάντες |
[4] |
{αγγ}
ες
~ἀμφιπεριστείνωνται,
ἴδωσι
δὲ
|
πίονα |
καπνόν
~γείτονος
αἰθομένοιο,
καὶ
οὐκέτι |
[1] |
ἐνὶ
χρυσέῳ,
σὺ
δ´
ἐθήσαο
|
πίονα |
μαζόν
~αἰγὸς
Ἀμαλθείης,
ἐπὶ
δὲ |
[4] |
μεγάλη,
πολύβωμε,
πολύπτολι,
πολλὰ
φέρουσα,
|
~πίονες |
ἤπειροί
τε
καὶ
αἳ
περιναίετε |
[4] |
πυρίκμητοί
τε
λέβητες
~καὶ
τρίποδες
|
πίπτοντες |
ἐπ´
ἀλλήλοις
ἰαχεῦσιν,
~τῆμος
ἔγεντ´ |
[2] |
ἐπετήσιον,
ᾗ
ἔνι
πολλοί
~ὑστάτιον
|
πίπτουσιν |
ἐπ´
ἰσχίον,
ὦ
ἄνα,
ταῦροι. |
[3] |
εἴη.
~πέντ´
ἔσαν
αἱ
πᾶσαι·
|
πίσυρας |
δ´
ἕλες
ὦκα
θέουσα
~νόσφι |
[3] |
~ἀγχόθι
πηγάων
Αἰγυπτίου
Ἰνωποῖο
~ἢ
|
Πιτάνῃ |
(καὶ
γὰρ
Πιτάνη
σέθεν)
ἢ |
[3] |
Ἰνωποῖο
~ἢ
Πιτάνῃ
(καὶ
γὰρ
|
Πιτάνη |
σέθεν)
ἢ
ἐνὶ
Λίμναις,
~ἢ |
[6] |
κεν
μόλις
ἦνθεν
ὀϊστός·
~ἐν
|
πίτυς, |
ἐν
μεγάλαι
πτελέαι
ἔσαν,
ἐν |
[3] |
δὲ
στέφος
ἤματι
κείνῳ
~ἢ
|
πίτυς |
ἢ
σχῖνος,
μύρτοιο
δὲ
χεῖρες |
[6] |
Μίμαντι
χιών,
ὡς
ἀελίῳ
ἔνι
|
πλαγγών, |
~καὶ
τούτων
ἔτι
μέζον
ἐτάκετο, |
[6] |
ποτὶ
τὤνδιον
ἑψιόωντο·
~ἃ
πράτα
|
πλαγεῖσα |
κακὸν
μέλος
ἴαχεν
ἄλλαις.
~ᾄσθετο |
[4] |
ἐγὼ
Ἀπόλλωνι·
καὶ
ἔσσομαι
οὐκέτι
|
πλαγκτή. |
~ὧδε
σὺ
μὲν
κατέλεξας·
ὁ |
[3] |
ὅτι
οἱ
συνελέξαο
κούρας
~οὔρεα
|
πλαζομένας |
Ἀζήνια,
τὸν
δ´
ἐνὶ
Λούσοις
|
[4] |
τις
ἐν
ὕδατι
νῆσος
ἀραιή,
|
~πλαζομένη |
πελάγεσσι·
πόδες
δέ
οἱ
οὐκ |
[6] |
~ὡς
δ´
αἱ
λικνοφόροι
χρυσῶ
|
πλέα |
λίκνα
φέροντι,
~ὣς
ἁμὲς
τὸν |
[4] |
ἐοικότες
ἢ
ἰσάριθμοι
~τείρεσιν,
ἡνίκα
|
πλεῖστα |
κατ´
ἠέρα
βουκολέονται,
~{παιδ{
{σα{ |
[4] |
ἔτι
κεῖνο
~θηρίον
αἰνογένειον
ἀπὸ
|
Πλειστοῖο |
καθέρπον
~Παρνησὸν
νιφόεντα
περιστέφει
ἐννέα |
[1] |
τὰ
δὲ
τόσσον
ὅσον
διὰ
|
πλεῖστον |
ἔχουσι.
~ψευδοίμην,
ἀίοντος
ἅ
κεν |
[3] |
νήσων,
ποῖον
δ´
ὄρος
εὔαδε
|
πλεῖστον, |
~τίς
δὲ
λιμήν,
ποίη
δὲ |
[1] |
νοήσῃ.
~οἱ
δὲ
τὰ
μὲν
|
πλειῶνι, |
τὰ
δ´
οὐχ
ἑνί,
τῶν |
[2] |
οὐδὲ
μὲν
αὐτοί
~Βαττιάδαι
Φοίβοιο
|
πλέον |
θεὸν
ἄλλον
ἔτισαν.
~ἱὴ
ἱὴ |
[2] |
Ἀδμήτοιο.
~ῥεῖά
κε
βουβόσιον
τελέθοι
|
πλέον, |
οὐδέ
κεν
αἶγες
~δεύοιντο
βρεφέων |
[4] |
μέγαν
ἢ
σέο
βωμὸν
ὑπὸ
|
πληγῇσιν |
ἑλίξαι
~ῥησσόμενον
καὶ
πρέμνον
ὀδακτάσαι |
[4] |
βάθιστον
~γαῖα
τότ´
ἐξανίησιν,
ὅτε
|
πλήθοντι |
ῥεέθρῳ
~Νεῖλος
ἀπὸ
κρημνοῖο
κατέρχεται |
[4] |
γενέθλιον
ἔρνος
ἐλαίης,
~χρυσῷ
δὲ
|
πλήμυρε |
βαθὺς
Ἰνωπὸς
ἑλιχθείς.
~αὐτὴ
δὲ |
[3] |
ἀέξεται·
οὐδ´
ἐπὶ
σῆμα
~ἔρχονται
|
πλὴν |
εὖτε
πολυχρόνιόν
τι
φέρωσιν·
~οὐδὲ |
[1] |
ἀντανύσασα
θεὴ
μέγαν
ὑψόθι
πῆχυν
|
~πλῆξεν |
ὄρος
σκήπτρῳ·
τὸ
δέ
οἱ |
[4] |
ἤγαγεν
Ὠλήν·
~αἱ
δὲ
ποδὶ
|
πλήσσουσι |
χορίτιδες
ἀσφαλὲς
οὖδας.
~δὴ
τότε |
[5] |
ἀπὸ
χαίταν
~πέξηται,
λιπαρὸν
σμασαμένα
|
πλόκαμον. |
~ἔξιθ´,
Ἀθαναία·
πάρα
τοι
καταθύμιος |
[4] |
~χρειὼ
δ´
ὅττι
τάχιστον
ἄγει
|
πλόον, |
ἀλλὰ
τὰ
λαίφη
~ὠκέες
ἐστείλαντο |
[4] |
Ληλάντιον·
οὐδ´
ἔτι
μακρός
~ὁ
|
πλόος |
Εὐβοίηθεν,
ἐπεὶ
σέο
γείτονες
ὅρμοι. |
[2] |
περ
Ὧραι
~ποικίλ´
ἀγινεῦσι
ζεφύρου
|
πνείοντος |
ἐέρσην,
~χείματι
δὲ
κρόκον
ἡδύν· |
[5] |
καὶ
μέγα
βάκτρον,
ὅ
οἱ
|
πόδας |
ἐς
δέον
ἀξεῖ,
~δωσῶ
καὶ |
[4] |
Οἰκιάδαο,
~ἄψ
δ´
ἐπὶ
Θεσσαλίην
|
πόδας |
ἔτρεπε·
φεῦγε
δ´
Ἄναυρος
~καὶ |
[6] |
καὶ
ἀνάμπυκες
ἄστυ
πατεῦμες,
~ὣς
|
πόδας, |
ὣς
κεφαλὰς
παναπηρέας
ἕξομες
αἰεί. |
[4] |
ὕδατι
νῆσος
ἀραιή,
~πλαζομένη
πελάγεσσι·
|
πόδες |
δέ
οἱ
οὐκ
ἐνὶ
χώρῃ, |
[4] |
ῥά
τοι
ὧδ´
αἰεὶ
ταχινοὶ
|
πόδες, |
ἢ
ἐπ´
ἐμεῖο
~μοῦνον
ἐλαφρίζουσι, |
[6] |
κώρας.
~πότνια,
πῶς
σε
δύναντο
|
πόδες |
φέρεν
ἔστ´
ἐπὶ
δυθμάς,
~ἔστ´ |
[3] |
τε
νομὸν
Βερεκύνθιον.
αἱ
δὲ
|
πόδεσσιν
|
~οὖλα
κατεκροτάλιζον,
ἐπεψόφεον
δὲ
φαρέτραι. |
[4] |
θεοπρόπος
ἤγαγεν
Ὠλήν·
~αἱ
δὲ
|
ποδὶ |
πλήσσουσι
χορίτιδες
ἀσφαλὲς
οὖδας.
~δὴ |
[2] |
πόντος
ἀείδει.
~τὸν
Φθόνον
ὡπόλλων
|
ποδί |
τ´
ἤλασεν
ὧδέ
τ´
ἔειπεν· |
[2] |
δή
που
τὰ
θύρετρα
καλῷ
|
ποδὶ |
Φοῖβος
ἀράσσει·
~οὐχ
ὁράᾳς;
ἐπένευσεν |
[3] |
μαζός.
~ᾔνησας
δ´
ἔτι
πάγχυ
|
ποδορρώρην |
Ἀταλάντην
~κούρην
Ἰασίοιο
συοκτόνον
Ἀρκασίδαο, |
[3] |
ὅγε
χλούνην
~κάπρον
ὀπισθιδίοιο
φέροι
|
ποδὸς |
ἀσπαίροντα·
~κερδαλέῳ
μύθῳ
σε,
θεή, |
[4] |
ἀλλ´
ἐνὶ
πόντου
~κύμασιν
Αἰγαίοιο
|
ποδῶν |
ἐνεθήκαο
ῥίζας.
~οὐδ´
Ἥρην
κοτέουσαν |
[1] |
~κεῖνο
Νέδην
ὀνόμηνε·
τὸ
μέν
|
ποθι |
πολὺ
κατ´
αὐτό
~Καυκώνων
πτολίεθρον, |
[4] |
δ´
ἀνήκοος.
ὦ
ἐμὸν
ἄχθος,
|
~ποῖ |
σε
φέρω;
μέλεοι
γὰρ
ἀπειρήκασι |
[3] |
δ´
ἔξοχα
νυμφέων
~φίλαο
καὶ
|
ποίας |
ἡρωίδας
ἔσχες
ἑταίρας;
~εἰπέ,
θεή, |
[3] |
εὔαδε
πλεῖστον,
~τίς
δὲ
λιμήν,
|
ποίη |
δὲ
πόλις;
τίνα
δ´
ἔξοχα |
[4] |
λίην
πολέες
σε
περιτροχόωσιν
ἀοιδαί,
|
~ποίῃ |
ἐνιπλέξω
σε;
τί
τοι
θυμῆρες |
[3] |
πεύκην,
ἀπὸ
δὲ
φλογὸς
ἥψαο
|
ποίης; |
~Μυσῷ
ἐν
Οὐλύμπῳ,
φάεος
δ´ |
[3] |
Χιτώνη
~Μιλήτῳ
ἐπίδημε·
σὲ
γὰρ
|
ποιήσατο |
Νηλεύς
~ἡγεμόνην,
ὅτε
νηυσὶν
ἀνήγετο |
[6] |
κύον
κύον,
ᾧ
ἔνι
δαῖτας
|
~ποιησεῖς· |
θαμιναὶ
γὰρ
ἐς
ὕστερον
εἰλαπίναι |
[2] |
ἐν
εἴαρι
τόσσα
περ
Ὧραι
|
~ποικίλ´ |
ἀγινεῦσι
ζεφύρου
πνείοντος
ἐέρσην,
~χείματι |
[6] |
ἐξ
ἵππων‘
ἢ
ἐν
Ὄθρυϊ
|
ποίμνι´ |
ἀμιθρεῖ.
~ἐνδόμυχος
δἤπειτα
πανάμερος
εἰλαπιναστάς
|
[3] |
~τίς
δέ
νύ
τοι
νήσων,
|
ποῖον |
δ´
ὄρος
εὔαδε
πλεῖστον,
~τίς |
[5] |
οἵ
τε
πέτονται
~ἤλιθα
καὶ
|
ποίων |
οὐκ
ἀγαθαὶ
πτέρυγες.
~πολλὰ
δὲ |
[5] |
ἐδίδαξε,
τεῒν
κεχαρισμένος
ἱρεύς·
~ὅς
|
ποκα |
βωλευτὸν
γνοὺς
ἐπί
οἱ
θάνατον
|
[5] |
Ἀθαναίᾳ
καταθύμιον
ἔσσαν
ἑταίραν.
~δή
|
ποκα |
γὰρ
πέπλων
λυσαμένα
περόνας
~ἵππω |
[5] |
~παῖδες,
Ἀθαναία
νύμφαν
μίαν
ἔν
|
ποκα |
Θήβαις
~πουλύ
τι
καὶ
πέρι |
[3] |
κεκομημένον
ὕλῃ,
~ἔνθεν
ἐπ´
Ὠκεανόν·
|
πολέας |
δ´
ἐπελέξατο
νύμφας,
~πάσας
εἰνέτεας, |
[4] |
βοηθόος
ἀμφιβέβηκεν.
~εἰ
δὲ
λίην
|
πολέες |
σε
περιτροχόωσιν
ἀοιδαί,
~ποίῃ
ἐνιπλέξω |
[2] |
εἶδε
θεώτερον
ἄλλον
Ἀπόλλων,
~οὐδὲ
|
πόλει |
τός´
ἔνειμεν
ὀφέλσιμα,
τόσσα
Κυρήνῃ, |
[6] |
~καὶ
τὸν
ἀεθλοφόρον
καὶ
τὸν
|
πολεμήιον |
ἵππον,
~καὶ
τὰν
μάλουριν,
τὰν |
[3] |
εἵλεο
παίδων.
~σοὶ
καὶ
Ἀμαζονίδες
|
πολέμου |
ἐπιθυμήτειραι
~ἔν
κοτε
παρραλίῃ
Ἐφέσῳ |
[3] |
Ἄρτεμις
ἄστυ
κάτεισιν·
~οὔρεσιν
οἰκήσω,
|
πόλεσιν |
δ´
ἐπιμείξομαι
ἀνδρῶν
~μοῦνον
ὅτ´ |
[4] |
~πέμπονται,
πᾶσαι
δὲ
χοροὺς
ἀνάγουσι
|
πόληες, |
~αἵ
τε
πρὸς
ἠοίην
αἵ |
[4] |
~ἀλλ´
ὅτ´
Ἀχαιιάδες
μιν
ἀπηρνήσαντο
|
πόληες
|
~ἐρχομένην,
Ἑλίκη
τε
Ποσειδάωνος
ἑταίρη
|
[2] |
μάλα
καλὸν
ἀνάκτορον,
ἐν
δὲ
|
πόληι
|
~θῆκε
τελεσφορίην
ἐπετήσιον,
ᾗ
ἔνι |
[6] |
δῶλαι.
~καὶ
δ´
αὐτὸς
Τριόπας
|
πολιαῖς |
ἐπὶ
χεῖρας
ἔβαλλε,
~τοῖα
τὸν |
[3] |
Ἀρτέμιδος
καλέεσθαι·
~πολλὰς
δὲ
ξυνῇ
|
πόλιας |
διαμετρήσασθαι
~μεσσόγεως
νήσους
τε·
καὶ |
[2] |
αἶψα
γένοιτο.
~Φοίβῳ
δ´
ἑσπόμενοι
|
πόλιας |
διεμετρήσαντο
~ἄνθρωποι·
Φοῖβος
γὰρ
ἀεὶ |
[2] |
διεμετρήσαντο
~ἄνθρωποι·
Φοῖβος
γὰρ
ἀεὶ
|
πολίεσσι |
φιληδεῖ
~κτιζομένῃς´,
αὐτὸς
δὲ
θεμείλια |
[6] |
δάκρυον
ἄγαγε
Δηοῖ·
~κάλλιον,
ὡς
|
πολίεσσιν |
ἑαδότα
τέθμια
δῶκε·
~κάλλιον,
ὡς |
[1] |
ἵζεο
δ´
αὐτός
~ἄκρῃς´
ἐν
|
πολίεσσιν, |
ἐπόψιος
οἵ
τε
δίκῃσι
~λαὸν |
[4] |
ἐπαΐξασα
Μίμαντι.
~ἔνθ´
οἱ
μὲν
|
πολίεσσιν |
ὅσαις
ἐπεβάλλετο
Λητώ
~μίμνον
ἀπειλητῆρες, |
[2] |
ἐπιδημήσαντος,
~εἰ
τελέειν
μέλλουσι
γάμον
|
πολιήν |
τε
κερεῖσθαι,
~ἑστήξειν
δὲ
τὸ |
[6] |
ἀκμᾷ,
~πάντας
δ´
ἀνδρογίγαντας
ὅλαν
|
πόλιν |
ἀρκίος
ἆραι,
~ἀμφότερον
πελέκεσσι
καὶ |
[3] |
~δὸς
δέ
μοι
οὔρεα
πάντα·
|
πόλιν |
δέ
μοι
ἥντινα
νεῖμον
~ἥντινα |
[6] |
~χαῖρε,
θεά,
καὶ
τάνδε
σάω
|
πόλιν |
ἔν
θ´
ὁμονοίᾳ
~ἔν
τ´ |
[2] |
ἐγείρειν.
~Φοῖβος
καὶ
βαθύγειον
ἐμὴν
|
πόλιν |
ἔφρασε
Βάττῳ
~καὶ
Λιβύην
ἐσιόντι |
[3] |
γὰρ
Οἰνεῖ
~βωμὸν
ἀτιμάσσαντι
καλοὶ
|
πόλιν |
ἦλθον
ἀγῶνες)
~μηδ´
ἐλαφηβολίην
μηδ´ |
[3] |
~ἀλλά
μιν
εἰς
ἀδίκων
ἔβαλες
|
πόλιν, |
οἵ
τε
περὶ
σφέας
~οἵ |
[6] |
ἀφειδέα
πασεύμεσθα.
~μέστα
τὰ
τᾶς
|
πόλιος |
πρυτανήια
τὰς
ἀτελέστως,
~τὰς
δὲ |
[5] |
ἴδῃ
γυμνὰν
τὰν
Παλλάδα
τὰν
|
πολιοῦχον, |
~τὦργος
ἐσοψεῖται
τοῦτο
πανυστάτιον.
~πότνι´ |
[6] |
κόπτει;
~αὐτίκα
Νικίππᾳ,
τάν
οἱ
|
πόλις |
ἀράτειραν
~δαμοσίαν
ἔστασαν,
ἐείσατο,
γέντο |
[3] |
~τίς
δὲ
λιμήν,
ποίη
δὲ
|
πόλις; |
τίνα
δ´
ἔξοχα
νυμφέων
~φίλαο |
[4] |
~πολλάκι
σε
Τροιζῆνος
ἀπὸ
ξάνθοιο
|
πολίχνης
|
~ἐρχόμενοι
Ἐφύρηνδε
Σαρωνικοῦ
ἔνδοθι
κόλπου
|
[3] |
ἑτέροισιν
ἀείσω.
~νήσων
μὲν
Δολίχη,
|
πολίων |
δέ
τοι
εὔαδε
Πέργη,
~Τηΰγετον |
[5] |
~ἀλλ´
ἔτι
καὶ
τήναν
δάκρυα
|
πόλλ´ |
ἔμενε,
~καίπερ
Ἀθαναίᾳ
καταθύμιον
ἔσσαν |
[5] |
λώοντο,
μεσαμβριναὶ
δ´
ἔσαν
ὧραι,
|
~πολλὰ |
δ´
ἁσυχία
τῆνο
κατεῖχεν
ὄρος. |
[5] |
καὶ
ποίων
οὐκ
ἀγαθαὶ
πτέρυγες.
|
~πολλὰ |
δὲ
Βοιωτοῖσι
θεοπρόπα,
πολλὰ
δὲ |
[5] |
πτέρυγες.
~πολλὰ
δὲ
Βοιωτοῖσι
θεοπρόπα,
|
πολλὰ |
δὲ
Κάδμῳ
~χρησεῖ,
καὶ
μεγάλοις |
[1] |
πολλὰς
δὲ
Μέλας
ὤκχησεν
ἁμάξας,
|
~πολλὰ |
δὲ
Καρίωνος
ἄνω
διεροῦ
περ |
[4] |
ἀποπνεύσαντας
ἰδοῦσαι
~κείσονται
βασιλῆος
ἀέθλια
|
πολλὰ |
καμόντος.
~ἐσσόμενε
Πτολεμαῖε,
τά
τοι |
[2] |
ποταμοῖο
μέγας
ῥόος,
ἀλλὰ
τὰ
|
πολλά
|
~λύματα
γῆς
καὶ
πολλὸν
ἐφ´ |
[5] |
ἄλλα
~τεῦ
χάριν
ἐξ
ἐμέθεν
|
πολλὰ |
μενεῦντι
γέρα,
~μάντιν
ἐπεὶ
θησῶ |
[4] |
τοι
ἔσσετ´
ἀμοιβή.
~ἦ
καὶ
|
πολλὰ |
πάροιθεν
ἐπεὶ
κάμεν
ἔστιχε
νήσους
|
[3] |
~οἵ
τε
περὶ
ξείνους
ἀλιτήμονα
|
πολλὰ |
τέλεσκον.
~σχέτλιοι,
οἷς
τύνη
χαλεπὴν |
[4] |
τοῖον·
~ὦ
μεγάλη,
πολύβωμε,
πολύπτολι,
|
πολλὰ |
φέρουσα,
~πίονες
ἤπειροί
τε
καὶ |
[6] |
τὸν
ἔπωνε
καὶ
αἱ
δέκα
|
πολλάκι |
δῶλαι.
~καὶ
δ´
αὐτὸς
Τριόπας |
[4] |
σὺ
καὶ
οὐδέπω
ἔκλεο
Δῆλος.
|
~πολλάκι |
σε
Τροιζῆνος
ἀπὸ
ξάνθοιο
πολίχνης
|
[4] |
ἐπεὶ
καὶ
θῆρες
ἐν
οὔρεσι
|
πολλάκι |
σεῖο
~ὠμοτόκους
ὠδῖνας
ἀπηρείσαντο
λέαιναι. |
[5] |
Κύπρις
δὲ
διαυγέα
χαλκὸν
ἑλοῖσα
|
~πολλάκι |
τὰν
αὐτὰν
δὶς
μετέθηκε
κόμαν. |
[5] |
βωμοὶ
ποταμῷ
κεῖντ´
ἐπὶ
Κουραλίῳ,
|
~πολλάκις |
ἁ
δαίμων
νιν
ἑῶ
ἐπεβάσατο |
[3] |
εἰποῦσα
γενειάδος
ἤθελε
πατρός
~ἅψασθαι,
|
πολλὰς |
δὲ
μάτην
ἐτανύσσατο
χεῖρας
~μέχρις |
[1] |
ἐφύπερθε
σαρωνίδας
ὑγρὸς
Ἰάων
~ἤειρεν,
|
πολλὰς |
δὲ
Μέλας
ὤκχησεν
ἁμάξας,
~πολλὰ |
[3] |
μόνην
σὲ
καὶ
Ἀρτέμιδος
καλέεσθαι·
|
~πολλὰς |
δὲ
ξυνῇ
πόλιας
διαμετρήσασθαι
~μεσσόγεως |
[1] |
Ῥέη
ὅτε
λύσατο
μίτρην,
~ἦ
|
πολλὰς |
ἐφύπερθε
σαρωνίδας
ὑγρὸς
Ἰάων
~ἤειρεν, |
[5] |
δόρκας
ὀλέσσας
~καὶ
πρόκας
οὐ
|
πολλὰς |
φάεα
παιδὸς
ἔχεις.
~ἁ
μὲν |
[3] |
γάμος
ἔσσεται,
ἐν
δὲ
σὺ
|
πολλή, |
~ἐν
δὲ
καὶ
Ἀπόλλων,
ἐν |
[4] |
ἀμφί
ἑ
πουλὺς
ἑλίσσων
~Ἰκαρίου
|
πολλὴν |
ἀπομάσσεται
ὕδατος
ἄχνην·
~τῷ
σφε |
[2] |
~ὤπολλον,
πολλοί
σε
Βοηδρόμιον
καλέουσι,
|
~πολλοὶ |
δὲ
Κλάριον,
πάντη
δέ
τοι |
[2] |
ἀεὶ
δ´
εὔορκος
Ἀπόλλων.
~ὤπολλον,
|
πολλοί |
σε
Βοηδρόμιον
καλέουσι,
~πολλοὶ
δὲ |
[2] |
~θῆκε
τελεσφορίην
ἐπετήσιον,
ᾗ
ἔνι
|
πολλοί
|
~ὑστάτιον
πίπτουσιν
ἐπ´
ἰσχίον,
ὦ |
[2] |
τὰ
πολλά
~λύματα
γῆς
καὶ
|
πολλὸν |
ἐφ´
ὕδατι
συρφετὸν
ἕλκει.
~Δηοῖ |
[4] |
χέρα
πατρός,
ὁ
δ´
εἵπετο
|
πολλὸν |
ὄπισθεν
~Ἀσωπὸς
βαρύγουνος,
ἐπεὶ
πεπάλακτο |
[1] |
τε
Μετώπην
~διψαλέος·
τὸ
δὲ
|
πολλὸν |
ὕδωρ
ὑπὸ
ποσσὶν
ἔκειτο.
~καί |
[1] |
Νέδην
ὀνόμηνε·
τὸ
μέν
ποθι
|
πολὺ |
κατ´
αὐτό
~Καυκώνων
πτολίεθρον,
ὃ |
[5] |
ἀδίκων
ἦνθ´
ἀπὸ
γαγενέων,
~ἀλλὰ
|
πολὺ |
πράτιστον
ὑφ´
ἅρματος
αὐχένας
ἵππων
|
[4] |
δ´
ἀνεμίσγετο
μῦθος·
~Ἥρη
τιμήεσσα,
|
πολὺ |
προὔχουσα
θεάων,
~σὴ
μὲν
ἐγώ, |
[4] |
ἃ
Δωδώνηθε
Πελασγοί
~τηλόθεν
ἐκβαίνοντα
|
πολὺ |
πρώτιστα
δέχονται,
~γηλεχέες
θεράποντες
ἀσιγήτοιο |
[4] |
πέμπουσι
τοπήια
νηὸς
ἐκείνης.
~Ἀστερίη
|
πολύβωμε |
πολύλλιτε,
τίς
δέ
σε
ναύτης
|
[4] |
δ´
ἐφθέγξαο
τοῖον·
~ὦ
μεγάλη,
|
πολύβωμε, |
πολύπτολι,
πολλὰ
φέρουσα,
~πίονες
ἤπειροί |
[6] |
δένδρεα
κόπτεις,
~τέκνον
ἐλίνυσον,
τέκνον
|
πολύθεστε |
τοκεῦσι,
~παύεο
καὶ
θεράποντας
ἀπότρεπε, |
[2] |
ἄνα,
ταῦροι.
~ἱὴ
ἱὴ
Καρνεῖε
|
πολύλλιτε, |
σεῖο
δὲ
βωμοί
~ἄνθεα
μὲν |
[4] |
τοπήια
νηὸς
ἐκείνης.
~Ἀστερίη
πολύβωμε
|
πολύλλιτε, |
τίς
δέ
σε
ναύτης
~ἔμπορος |
[6] |
~τέλθος
ἀπαιτησῶν
ἑκατὸν
βόας.
ἦνθε
|
Πολυξώ, |
~μάτηρ
Ἀκτορίωνος,
ἐπεὶ
γάμον
ἄρτυε |
[4] |
ἐφθέγξαο
τοῖον·
~ὦ
μεγάλη,
πολύβωμε,
|
πολύπτολι, |
πολλὰ
φέρουσα,
~πίονες
ἤπειροί
τε |
[3] |
νᾶεν
φόνῳ
ἀκρώρεια.
~πότνια
πουλυμέλαθρε,
|
πολύπτολι, |
χαῖρε,
Χιτώνη
~Μιλήτῳ
ἐπίδημε·
σὲ |
[1] |
ἀνήρ
~πεζὸς
ὑπὲρ
Κρᾶθίν
τε
|
πολύστιόν |
τε
Μετώπην
~διψαλέος·
τὸ
δὲ |
[6] |
ἐπιφθέγξασθε,
γυναῖκες·
~Δάματερ,
μέγα
χαῖρε,
|
πολυτρόφε |
πουλυμέδιμνε.
~τὸν
κάλαθον
κατιόντα
χαμαὶ |
[6] |
ἐπιφθέγξασθε,
τεκοῖσαι·
~Δάματερ,
μέγα
χαῖρε,
|
πολυτρόφε |
πουλυμέδιμνε.
~χὠς
αἱ
τὸν
κάλαθον |
[5] |
ἀξεῖ,
~δωσῶ
καὶ
βιότω
τέρμα
|
πολυχρόνιον, |
~καὶ
μόνος,
εὖτε
θάνῃ,
πεπνυμένος |
[3] |
ἐπὶ
σῆμα
~ἔρχονται
πλὴν
εὖτε
|
πολυχρόνιόν |
τι
φέρωσιν·
~οὐδὲ
διχοστασίη
τρώει |
[4] |
καθύπερθε
βορείης
~οἰκία
θινὸς
ἔχουσι,
|
πολυχρονιώτατον |
αἷμα.
~οἱ
μέν
τοι
καλάμην |
[2] |
φαρέτρη,
~χρύσεα
καὶ
τὰ
πέδιλα·
|
πολύχρυσος |
γὰρ
Ἀπόλλων
~καὶ
πουλυκτέανος·
Πυθῶνί |
[3] |
παρθενίην
αἰώνιον,
ἄππα,
φυλάσσειν,
~καὶ
|
πολυωνυμίην, |
ἵνα
μή
μοι
Φοῖβος
ἐρίζῃ, |
[3] |
ταχινὸς
δὲ
μέγαν
περὶ
θῆρα
|
πονεῖτο. |
~οὐ
γὰρ
ὅγε
Φρυγίῃ
περ |
[6] |
μὲν
τόσς´
εἰποῖς´
Ἐρυσίχθονι
τεῦχε
|
πονηρά. |
~αὐτίκα
οἱ
χαλεπόν
τε
καὶ |
[4] |
δ´
ὀνομαστὶ
παρερχομένην
ἐκάλεσσεν,
~Ἀστερίη,
|
πόντοιο |
κακὸν
σάρον·
οἶσθα
καὶ
αὐτή. |
[4] |
οὐκ
ἐπάτησε,
Διὸς
δ´
ἀνθείλετο
|
πόντον. |
~ἡ
μὲν
ἔφη·
κύκνοι
δὲ |
[3] |
μαρπτομένη
καὶ
δὴ
σχεδὸν
ἥλατο
|
πόντον
|
~πρηόνος
ἐξ
ὑπάτοιο
καὶ
ἔνθορεν |
[2] |
τὸν
ἀοιδὸν
ὃς
οὐδ´
ὅσα
|
πόντος |
ἀείδει.
~τὸν
Φθόνον
ὡπόλλων
ποδί |
[2] |
ἐπ´
Ἀπόλλωνος
ἀοιδῇ.
~εὐφημεῖ
καὶ
|
πόντος, |
ὅτε
κλείουσιν
ἀοιδοί
~ἢ
κίθαριν |
[4] |
οὐκέτ´
ἄδηλος
ἐπέπλεες,
ἀλλ´
ἐνὶ
|
πόντου
|
~κύμασιν
Αἰγαίοιο
ποδῶν
ἐνεθήκαο
ῥίζας. |
[4] |
καὶ
μᾶλλον
ἐπίδρομος
ἠέπερ
ἵπποις
|
~πόντῳ |
ἐνεστήρικται·
ὁ
δ´
ἀμφί
ἑ |
[3] |
παρ´
αὐτόν
~κεκλιμένοι
ναίουσι
βοὸς
|
πόρον |
Ἰναχιώνης.
~ἆ
δειλὸς
βασιλέων,
ὅσον |
[4] |
στεινοῖο
παρ´
ὀξύν
~ἔδραμες
Εὐρίποιο
|
πόρον |
καναχηδὰ
ῥέοντος,
~Χαλκιδικῆς
δ´
αὐτῆμαρ |
[4] |
πεφιλήσεται
ἄλλῳ,
~οὐ
Κερχνὶς
κρείοντι
|
Ποσειδάωνι |
Λεχαίῳ,
~οὐ
πάγος
Ἑρμείῃ
Κυλλήνιος, |
[3] |
γὰρ
μέγα
ἔργον·
~ἱππείην
τετύκοντο
|
Ποσειδάωνι |
ποτίστρην.
~αἱ
νύμφαι
δ´
ἔδδεισαν, |
[4] |
ἀπηρνήσαντο
πόληες
~ἐρχομένην,
Ἑλίκη
τε
|
Ποσειδάωνος |
ἑταίρη
~Βοῦρά
τε
Δεξαμενοῖο
βοόστασις |
[5] |
Καδμηὶς
ἐς
ὕστερον
ἔμπυρα
καυσεῖ,
|
~πόσσα |
δ´
Ἀρισταῖος,
τὸν
μόνον
εὐχόμενοι
|
[5] |
κομίζευ,
~ὦ
Εὐηρείδα,
τέλθος
ὀφειλόμενον.
|
~πόσσα |
μὲν
ἁ
Καδμηὶς
ἐς
ὕστερον |
[3] |
τό
ῥα
πατρὸς
ἀποστάζουσι
κεραυνοί.
|
~ποσσάκι |
δ´
ἀργυρέοιο,
θεή,
πειρήσαο
τόξου; |
[1] |
τὸ
δὲ
πολλὸν
ὕδωρ
ὑπὸ
|
ποσσὶν |
ἔκειτο.
~καί
ῥ´
ὑπ´
ἀμηχανίης |
[3] |
οἱ
πάρα
νηδὺς
ἐκείνη,
~τῇ
|
ποτ´ |
ἀροτριόωντι
συνήντετο
Θειοδάμαντι.
~σοὶ
δ´ |
[3] |
~καὶ
μὴν
Κυρήνην
ἑταρίσσαο,
τῇ
|
ποτ´ |
ἔδωκας
~αὐτὴ
θηρητῆρε
δύω
κύνε, |
[2] |
ἤλασεν
ὧδέ
τ´
ἔειπεν·
~Ἀσσυρίου
|
ποταμοῖο |
μέγας
ῥόος,
ἀλλὰ
τὰ
πολλά
|
[3] |
~τὴν
δὲ
μίαν
Κελάδοντος
ὑπὲρ
|
ποταμοῖο |
φυγοῦσαν
~Ἥρης
ἐννεσίῃσιν,
ἀέθλιον
Ἡρακλῆι
|
[4] |
αἰώνιον
ἔρρειν
~καὶ
μόνος
ἐν
|
ποταμοῖσιν |
ἀτιμότατος
καλέεσθαι.
~ἠνίδ´
ἐγώ·
τί |
[3] |
παῖδας
ἀμίτρους·
~χαῖρε
δὲ
Καίρατος
|
ποταμὸς |
μέγα,
χαῖρε
δὲ
Τηθύς,
~οὕνεκα |
[4] |
δ´
ἐπὶ
μακρόν
~νύμφαι
Δηλιάδες,
|
ποταμοῦ |
γένος
ἀρχαίοιο,
~εἶπαν
Ἐλειθυίης
ἱερὸν |
[4] |
μάτην
ἐφθέγξατο
τοῖα·
~Νύμφαι
Θεσσαλίδες,
|
ποταμοῦ |
γένος,
εἴπατε
πατρί
~κοιμῆσαι
μέγα |
[5] |
οἱ
τεθυωμένον
ἄλσος
~καὶ
βωμοὶ
|
ποταμῷ |
κεῖντ´
ἐπὶ
Κουραλίῳ,
~πολλάκις
ἁ |
[5] |
ἀπὸ
κρανᾶν
μηδ´
ἀπὸ
τῶ
|
ποταμῶ· |
~σάμερον
αἱ
δῶλαι
τὰς
κάλπιδας |
[6] |
Ἀχελώϊον
ἀργυροδίναν,
~τοσσάκι
δ´
ἀενάων
|
ποταμῶν |
ἐπέρασας
ἕκαστον,
~τρὶς
δ´
ἐπὶ |
[1] |
μέγας
ἔρρεεν
οὐδ´
Ἐρύμανθος,
~λευκότατος
|
ποταμῶν, |
ἔτι
δ´
ἄβροχος
ἦεν
ἅπασα
|
[4] |
ἀποκλίνασα
καρήατα
λέχριος
εὕδει.
~οὐδέ
|
ποτε |
ζώνην
ἀναλύεται
οὐδὲ
ταχείας
~ἐνδρομίδας, |
[4] |
ἄγαλμα
~Κύπριδος
ἀρχαίης
ἀριήκοον,
ἥν
|
ποτε |
Θησεύς
~εἵσατο,
σὺν
παίδεσσιν
ὅτε |
[3] |
νύμφην,
~ἐλλοφόνον
Βριτόμαρτιν
ἐύσκοπον·
ἧς
|
ποτε |
Μίνως
~πτοιηθεὶς
ὑπ´
ἔρωτι
κατέδραμεν |
[4] |
εἴσεται
ἤθεα
πατρός.
~καί
νύ
|
ποτε |
ξυνός
τις
ἐλεύσεται
ἄμμιν
ἄεθλος
|
[4] |
ἵζετο
κούρη.
~κείνη
δ´
οὐδέ
|
ποτε |
σφετέρης
ἐπιλήθεται
ἕδρης,
~οὐδ´
ὅτε |
[2] |
δέ
τοι
ἀέναον
πῦρ,
~οὐδέ
|
ποτε |
χθιζὸν
περιβόσκεται
ἄνθρακα
τέφρη.
~ἦ |
[6] |
ἔβαλλε,
~τοῖα
τὸν
οὐκ
ἀίοντα
|
Ποτειδάωνα |
καλιστρέων·
~ψευδοπάτωρ,
ἴδε
τόνδε
τεοῦ |
[1] |
~Ζεῦ,
σὲ
δ´
ἐν
Ἀρκαδίῃ·
|
πότεροι, |
πάτερ,
ἐψεύσαντο;
~Κρῆτες
ἀεὶ
ψεῦσται‘ |
[4] |
ὕπνος
ἐρείσει,
~ἀλλ´
αὐτοῦ
μεγάλοιο
|
ποτὶ |
γλωχῖνα
θρόνοιο
~τυτθὸν
ἀποκλίνασα
καρήατα |
[3] |
δ´
ἔταφές
τε
καὶ
ὃν
|
ποτὶ |
θυμὸν
ἔειπες·
~τοῦτό
κεν
Ἀρτέμιδος |
[6] |
~δωσεῖ
πάντ´
ἐπίμεστα
καὶ
ὡς
|
ποτὶ |
ναὸν
ἵκωνται.
~χαῖρε,
θεά,
καὶ |
[4] |
δ´
ἐκλίθη
ἔμπαλιν
ὤμοις
~φοίνικος
|
ποτὶ |
πρέμνον
ἀμηχανίης
ὑπὸ
λυγρῆς
~τειρομένη· |
[5] |
ἀνεστρέφετο·
~διψάσας
δ´
ἄφατόν
τι
|
ποτὶ |
ῥόον
ἤλυθε
κράνας,
~σχέτλιος·
οὐκ |
[6] |
τὰς
ἀτελέστως,
~τὰς
δὲ
τελεσφορίας
|
ποτὶ |
τὰν
θεὸν
ἄχρις
ὁμαρτεῖν,
~αἵτινες |
[6] |
κῦρον,
~τῷ
ἔπι
ταὶ
νύμφαι
|
ποτὶ |
τὤνδιον
ἑψιόωντο·
~ἃ
πράτα
πλαγεῖσα |
[3] |
Τιρύνθιος
ἄκμων
~ἕστηκε
πρὸ
πυλέων
|
ποτιδέγμενος, |
εἴ
τι
φέρουσα
~νεῖαι
πῖον |
[3] |
μέγα
ἔργον·
~ἱππείην
τετύκοντο
Ποσειδάωνι
|
ποτίστρην. |
~αἱ
νύμφαι
δ´
ἔδδεισαν,
ὅπως |
[4] |
~Θήβη
τίπτε
τάλαινα
τὸν
αὐτίκα
|
πότμον |
ἐλέγχεις;
~μήπω
μή
μ´
ἀέκοντα |
[5] |
πολιοῦχον,
~τὦργος
ἐσοψεῖται
τοῦτο
πανυστάτιον.
|
~πότνι´ |
Ἀθαναία,
σὺ
μὲν
ἔξιθι·
μέσφα |
[6] |
θεράποντας
ἀπότρεπε,
μή
τι
χαλεφθῇ
|
~πότνια |
Δαμάτηρ,
τᾶς
ἱερὸν
ἐκκεραΐζεις.
~τὰν |
[4] |
~ἀλλά,
φίλη,
δύνασαι
γάρ,
ἀμύνεο
|
πότνια |
δούλους
~ὑμετέρους,
οἳ
σεῖο
πέδον |
[3] |
γὰρ
ἀεὶ
τεὰ
τόξα
πρόκειται.
|
~πότνια |
Μουνιχίη
λιμενοσκόπε,
χαῖρε,
Φεραίη.
~μή |
[3] |
~τάων
Μαιναλίη
νᾶεν
φόνῳ
ἀκρώρεια.
|
~πότνια |
πουλυμέλαθρε,
πολύπτολι,
χαῖρε,
Χιτώνη
~Μιλήτῳ |
[6] |
ὅκ´
ἄπυστα
μετέστιχεν
ἴχνια
κώρας.
|
~πότνια, |
πῶς
σε
δύναντο
πόδες
φέρεν |
[1] |
ῥ´
ὑπ´
ἀμηχανίης
σχομένη
φάτο
|
πότνια |
Ῥείη·
~Γαῖα
φίλη,
τέκε
καὶ |
[4] |
μεγάλη
θεός.
οὐ
γὰρ
ἔγωγε
|
~πότνια |
σὰς
ὠδῖνας
ἀναίνομαι
(οἶδα
καὶ |
[3] |
~καὶ
Κεφάλου
ξανθὴν
ἄλοχον
Δηιονίδαο,
|
~πότνια, |
σὴν
ὁμόθηρον
ἐθήκαο·
καὶ
δέ |
[4] |
καὶ
γναμπτὸν
ἕδος
σκολιοῦ
λαβυρίνθου,
|
~πότνια, |
σὸν
περὶ
βωμὸν
ἐγειρομένου
κιθαρισμοῦ
|
[5] |
τί
μοι
τὸν
κῶρον
ἔρεξας
|
~πότνια; |
τοιαῦται,
δαίμονες,
ἐστὲ
φίλαι;
~ὄμματά |
[3] |
τε
μίαν
πέρι
δίφρα
τίθενται.
|
~πότνια, |
τῶν
εἴη
μὲν
ἐμοὶ
φίλος |
[6] |
μὲν
ἄρ´
ἡμιθνῆτες,
ἐπεὶ
τὰν
|
πότνιαν |
εἶδον,
~ἐξαπίνας
ἀπόρουσαν
ἐνὶ
δρυσὶ |
[3] |
ὑποληνίδας
ἐπλήσαντο
~ὕδατος,
ὄφρ´
ἐλάφοισι
|
ποτὸν |
θυμάρμενον
εἴη.
~αὐτὴ
δ´
ἐς |
[3] |
~ἔρχεται
ἀχλαίνοισι
δυσαέα
κρυμὸν
ἄγουσα.
|
~ποῦ |
δ´
ἔταμες
πεύκην,
ἀπὸ
δὲ |
[3] |
ἐβάλευ
χρύσεια,
θεή,
κεμάδεσσι
χαλινά.
|
~ποῦ |
δέ
σε
τὸ
πρῶτον
κερόεις |
[2] |
ἑκὰς
ὅστις
ἀλιτρός.
~καὶ
δή
|
που |
τὰ
θύρετρα
καλῷ
ποδὶ
Φοῖβος |
[2] |
Κλάριον,
πάντη
δέ
τοι
οὔνομα
|
πουλύ· |
~αὐτὰρ
ἐγὼ
Καρνεῖον·
ἐμοὶ
πατρώιον |
[1] |
σκήπτρῳ·
τὸ
δέ
οἱ
δίχα
|
πουλὺ |
διέστη,
~ἐκ
δ´
ἔχεεν
μέγα |
[3] |
~ψήχουσιν
κεμάδας,
παρὰ
δέ
σφισι
|
πουλὺ |
νέμεσθαι
~Ἥρης
ἐκ
λειμῶνος
ἀμησάμεναι |
[3] |
ἄκουσαν
~ἄκμονος
ἠχήσαντος
ἐπὶ
μέγα
|
πουλύ |
τ´
ἄημα
~φυσάων
αὐτῶν
τε |
[5] |
νύμφαν
μίαν
ἔν
ποκα
Θήβαις
|
~πουλύ |
τι
καὶ
πέρι
δὴ
φίλατο |
[2] |
πέδιλα·
πολύχρυσος
γὰρ
Ἀπόλλων
~καὶ
|
πουλυκτέανος· |
Πυθῶνί
κε
τεκμήραιο.
~καὶ
μὲν |
[6] |
γυναῖκες·
~Δάματερ,
μέγα
χαῖρε,
πολυτρόφε
|
πουλυμέδιμνε. |
~τὸν
κάλαθον
κατιόντα
χαμαὶ
θασεῖσθε, |
[6] |
τεκοῖσαι·
~Δάματερ,
μέγα
χαῖρε,
πολυτρόφε
|
πουλυμέδιμνε. |
~χὠς
αἱ
τὸν
κάλαθον
λευκότριχες |
[3] |
Μαιναλίη
νᾶεν
φόνῳ
ἀκρώρεια.
~πότνια
|
πουλυμέλαθρε, |
πολύπτολι,
χαῖρε,
Χιτώνη
~Μιλήτῳ
ἐπίδημε· |
[4] |
ἐνεστήρικται·
ὁ
δ´
ἀμφί
ἑ
|
πουλὺς |
ἑλίσσων
~Ἰκαρίου
πολλὴν
ἀπομάσσεται
ὕδατος |
[6] |
καλάμαν
τε
καὶ
ἱερὰ
δράγματα
|
πράτα
|
~ἀσταχύων
ἀπέκοψε
καὶ
ἐν
βόας |
[6] |
νύμφαι
ποτὶ
τὤνδιον
ἑψιόωντο·
~ἃ
|
πράτα |
πλαγεῖσα
κακὸν
μέλος
ἴαχεν
ἄλλαις. |
[5] |
ἦνθ´
ἀπὸ
γαγενέων,
~ἀλλὰ
πολὺ
|
πράτιστον |
ὑφ´
ἅρματος
αὐχένας
ἵππων
~λυσαμένα |
[5] |
ὧδ´
ἐπένησε
λίνα,
~ἁνίκα
τὸ
|
πρᾶτόν |
νιν
ἐγείναο·
νῦν
δὲ
κομίζευ, |
[4] |
ἐκλίθη
ἔμπαλιν
ὤμοις
~φοίνικος
ποτὶ
|
πρέμνον |
ἀμηχανίης
ὑπὸ
λυγρῆς
~τειρομένη·
νότιος |
[4] |
ὑπὸ
πληγῇσιν
ἑλίξαι
~ῥησσόμενον
καὶ
|
πρέμνον |
ὀδακτάσαι
ἁγνὸν
ἐλαίης
~χεῖρας
ἀποστρέψαντας· |
[3] |
Ἐφέσῳ
βρέτας
ἱδρύσαντο
~φηγῷ
ὑπὸ
|
πρέμνῳ, |
τέλεσεν
δέ
τοι
ἱερὸν
Ἱππώ· |
[1] |
ἔσω
Κρηταῖον,
ἵνα
κρύφα
παιδεύοιο,
|
~πρεσβυτάτῃ |
Νυμφέων,
αἵ
μιν
τότε
μαιώσαντο, |
[3] |
καὶ
δὴ
σχεδὸν
ἥλατο
πόντον
|
~πρηόνος |
ἐξ
ὑπάτοιο
καὶ
ἔνθορεν
εἰς |
[3] |
ἔδδεισαν,
ὅπως
ἴδον
αἰνὰ
πέλωρα
|
~πρηόσιν |
Ὀσσαίοισιν
ἐοικότα
(πᾶσι
δ´
ὑπ´ |
[5] |
λοετρά
~δαίμονος·
ἀλλ´
αὐταὶ
τὸν
|
πρὶν |
ἄνακτα
κύνες
~τουτάκι
δειπνησεῦντι·
τὰ |
[5] |
~οὔποκ´
Ἀθαναία
μεγάλως
ἀπενίψατο
πάχεις,
|
~πρὶν |
κόνιν
ἱππειᾶν
ἐξελάσαι
λαγόνων·
~οὐδ´ |
[4] |
καὶ
οὐ
πάλιν
αὖτις
ἔβησαν,
|
~πρὶν |
μέγαν
ἢ
σέο
βωμὸν
ὑπὸ |
[3] |
~θηρίον
ὅττι
φέρῃσθα—
πάροιθέ
γε,
|
πρίν |
περ
ἱκέσθαι
~καρτερὸν
Ἀλκεΐδην·
νῦν |
[3] |
γὰρ
ἀεὶ
Τιρύνθιος
ἄκμων
~ἕστηκε
|
πρὸ |
πυλέων
ποτιδέγμενος,
εἴ
τι
φέρουσα
|
[3] |
καὶ
αὐχένα
κεκμηυῖαι
~κόπρον
ἔπι
|
προγένοιντο, |
καὶ
εἰ
Στυμφαιίδες
εἶεν
~εἰναετιζόμεναι |
[4] |
ῥόον.
ἀλλά
οἱ
Ἄρης
~Παγγαίου
|
προθέλυμνα |
καρήατα
μέλλεν
ἀείρας
~ἐμβαλέειν
δίνῃσιν, |
[3] |
Ῥαμνουσίδι
θυμωθεῖσαι.
~ἦ
μέν
τοι
|
Προῖτός |
γε
δύω
ἐκαθίσσατο
νηούς,
~ἄλλον |
[3] |
βοηθόν
~ὡς
ἐμὲ
κικλήσκωσιν.
ἔα
|
πρόκας |
ἠδὲ
λαγωούς
~οὔρεα
βόσκεσθαι·
τί |
[5] |
ὀλίγων
ἐπράξαο·
δόρκας
ὀλέσσας
~καὶ
|
πρόκας |
οὐ
πολλὰς
φάεα
παιδὸς
ἔχεις. |
[3] |
Ἐφέσου
γὰρ
ἀεὶ
τεὰ
τόξα
|
πρόκειται. |
~πότνια
Μουνιχίη
λιμενοσκόπε,
χαῖρε,
Φεραίη. |
[3] |
~οὔρεα
βόσκεσθαι·
τί
δέ
κεν
|
πρόκες |
ἠδὲ
λαγωοί
~ῥέξειαν;
σύες
ἔργα, |
[3] |
καὶ
κύνες
ἐσσεύοντο)
~εὗρες
ἐπὶ
|
προμολῇς´ |
ὄρεος
τοῦ
Παρρασίοιο
~σκαιρούσας
ἐλάφους, |
[3] |
ἐλαύνεις.
~ἔνθα
τοι
ἀντιόωντες
ἐνὶ
|
προμολῇσι |
δέχονται
~ὅπλα
μὲν
Ἑρμείης
Ἀκακήσιος, |
[4] |
χοροὺς
ἀνάγουσι
πόληες,
~αἵ
τε
|
πρὸς |
ἠοίην
αἵ
θ´
ἕσπερον
αἵ |
[5] |
ἐλέησεν
ἑταίραν.
~καί
νιν
Ἀθαναία
|
πρὸς |
τόδ´
ἔλεξεν
ἔπος·
~δῖα
γύναι, |
[4] |
ἄπυστος
~δὴν
ἔμεναι·
τοίη
σε
|
προσέδραμεν |
ἀγγελιῶτις,
~εἶπε
δ´
ἔτ´
ἀσθμαίνουσα, |
[3] |
γονάτεσσι
~παῖς
ἔτι
κουρίζουσα
τάδε
|
προσέειπε |
γονῆα·
~δός
μοι
παρθενίην
αἰώνιον, |
[3] |
~τῷ
μάλα
θαρσαλέη
σφε
τάδε
|
προσελέξαο |
τῆμος·
~Κύκλωπες,
κἠμοί
τι
Κυδώνιον |
[4] |
ἁλὸς
ὕδωρ
~μέσφ´
ἐς
Ἀθηναίων
|
προσενήξαο |
Σούνιον
ἄκρον
~ἢ
Χίον
ἢ |
[1] |
~Ζεῦ,
σὲ
δὲ
Κυρβάντων
ἑτάραι
|
προσεπηχύναντο
|
~Δικταῖαι
Μελίαι,
σὲ
δ´
ἐκοίμισεν |
[5] |
~τὸν
δὲ
χολωσαμένα
περ
ὅμως
|
προσέφασεν |
Ἀθάνα·
~τίς
σε,
τὸν
ὀφθαλμὼς |
[4] |
~δεσπότις.
ἡ
δ´
ἀλεγεινὸν
ἀλαστήσασα
|
προσηύδα· |
~οὕτω
νῦν,
ὦ
Ζηνὸς
ὀνείδεα, |
[4] |
τομώτερον
ἢ
ἀπὸ
δάφνης.
~φεῦγε
|
πρόσω· |
ταχινός
σε
κιχήσομαι
αἵματι
λούσων
|
[1] |
τέλεια·
~τῷ
τοι
καὶ
γνωτοὶ
|
προτερηγενέες |
περ
ἐόντες
~οὐρανὸν
οὐκ
ἐμέγηραν |
[2] |
ἔνειμεν
ὀφέλσιμα,
τόσσα
Κυρήνῃ,
~μνωόμενος
|
προτέρης |
ἁρπακτύος.
οὐδὲ
μὲν
αὐτοί
~Βαττιάδαι |
[3] |
φάεσι
χεῖρας.
~κοῦρα,
σὺ
δὲ
|
προτέρω |
περ,
ἔτι
τριέτηρος
ἐοῦσα,
~εὖτ´ |
[4] |
ἀνεμίσγετο
μῦθος·
~Ἥρη
τιμήεσσα,
πολὺ
|
προὔχουσα |
θεάων,
~σὴ
μὲν
ἐγώ,
σὰ |
[6] |
οὔτε
ξυνδείπνια
πέμπον
~αἰδόμενοι
γονέες,
|
προχάνα |
δ´
εὑρίσκετο
πᾶσα.
~ἦνθον
Ἰτωνιάδος |
[3] |
~αὐταὶ
δ´,
Οὖπι
ἄνασσα,
περὶ
|
πρύλιν |
ὠρχήσαντο
~πρῶτα
μὲν
ἐν
σακέεσσιν |
[1] |
~οὖλα
δὲ
Κούρητές
σε
περὶ
|
πρύλιν |
ὠρχήσαντο
~τεύχεα
πεπλήγοντες,
ἵνα
Κρόνος |
[4] |
κατὰ
βυσσόν,
ἵν´
ἠπείροιο
λάθωνται,
|
~πρυμνόθεν |
ἐρρίζωσε·
σὲ
δ´
οὐκ
ἔθλιψεν |
[6] |
πασεύμεσθα.
~μέστα
τὰ
τᾶς
πόλιος
|
πρυτανήια |
τὰς
ἀτελέστως,
~τὰς
δὲ
τελεσφορίας |
[5] |
κῶραι,
τὸ
δ´
ἔρευθος
ἀνέδραμε,
|
πρώϊον |
οἵαν
~ἢ
ῥόδον
ἢ
σίβδας |
[2] |
ἄστεϊ
δ´
ᾧ
κεν
ἐκεῖναι
|
~πρῶκες |
ἔραζε
πέσωσιν,
ἀκήρια
πάντ´
ἐγένοντο. |
[2] |
ὑπεβάλλετο
τοίχους.
~ὧδ´
ἔμαθεν
τὰ
|
πρῶτα |
θεμείλια
Φοῖβος
ἐγείρειν.
~Φοῖβος
καὶ |
[2] |
θεμείλια
Φοῖβος
ὑφαίνει.
~τετραέτης
τὰ
|
πρῶτα |
θεμείλια
Φοῖβος
ἔπηξε
~καλῇ
ἐν |
[4] |
δ´
ὁμοίως
~καρτερὸς
ὡς
τὰ
|
πρῶτα, |
θοὰς
δ´
ἐστήσατο
δίνας,
~εἰσόκε |
[3] |
Οὖπι
ἄνασσα,
περὶ
πρύλιν
ὠρχήσαντο
|
~πρῶτα |
μὲν
ἐν
σακέεσσιν
ἐνόπλιον,
αὖθι |
[4] |
ἐπενήξατο
Κύπρις
~ἐξ
ὕδατος
τὰ
|
πρῶτα, |
σαοῖ
δέ
μιν
ἀντ´
ἐπιβάθρων. |
[4] |
~εὔυμνοι·
Δῆλος
δ´
ἐθέλει
τὰ
|
πρῶτα |
φέρεσθαι
~ἐκ
Μουσέων,
ὅτι
Φοῖβον |
[3] |
θυμὸν
ἔειπες·
~τοῦτό
κεν
Ἀρτέμιδος
|
πρωτάγριον |
ἄξιον
εἴη.
~πέντ´
ἔσαν
αἱ |
[3] |
Ἀντίκλειαν
ἴσον
φαέεσσι
φιλῆσαι.
~αἱ
|
πρῶται |
θοὰ
τόξα
καὶ
ἀμφ´
ὤμοισι |
[4] |
Εὐβοίηθεν,
ἐπεὶ
σέο
γείτονες
ὅρμοι.
|
~πρῶταί |
τοι
τάδ´
ἔνεικαν
ἀπὸ
ξανθῶν |
[4] |
σπείρωσε
καὶ
ὡς
θεὸν
ᾔνεσε
|
πρώτη. |
~ὡς
Μοῦσαι
τὸν
ἀοιδὸν
ὃ |
[4] |
~ἀλλά
οἱ
οὐ
νεμεσητὸν
ἐνὶ
|
πρώτῃσι |
λέγεσθαι,
~ὁππότ´
ἐς
Ὠκεανόν
τε |
[4] |
Δωδώνηθε
Πελασγοί
~τηλόθεν
ἐκβαίνοντα
πολὺ
|
πρώτιστα |
δέχονται,
~γηλεχέες
θεράποντες
ἀσιγήτοιο
λέβητος· |
[4] |
θυμῆρες
ἀκοῦσαι;
~ἢ
ὡς
τὰ
|
πρώτιστα |
μέγας
θεὸς
οὔρεα
θείνων
~ἄορι |
[1] |
Νυμφέων,
αἵ
μιν
τότε
μαιώσαντο,
|
~πρωτίστη |
γενεὴ
μετά
γε
Στύγα
τε |
[2] |
οὕτω.
~Σπάρτη
τοι,
Καρνεῖε,
τόδε
|
πρώτιστον |
ἔδεθλον,
~δεύτερον
αὖ
Θήρη,
τρίτατόν |
[2] |
ἀκούομεν,
οὕνεκα
τοῦτο
~Δελφός
τοι
|
πρώτιστον |
ἐφύμνιον
εὕρετο
λαός,
~ἦμος
ἑκηβολίην |
[3] |
νηυσὶν
ἀνήγετο
Κεκροπίηθεν.
~Χησιὰς
Ἰμβρασίη
|
πρωτόθρονε, |
σοὶ
δ´
Ἀγαμέμνων
~πηδάλιον
νηὸς |
[4] |
καλάμην
τε
καὶ
ἱερὰ
δράγματα
|
πρῶτοι
|
~ἀσταχύων
φορέουσιν·
ἃ
Δωδώνηθε
Πελασγοί
|
[3] |
ᾗσί
με
Μοῖραι
~γεινομένην
τὸ
|
πρῶτον |
ἐπεκλήρωσαν
ἀρήγειν,
~ὅττι
με
καὶ |
[3] |
δ´
ἀργυρέοιο,
θεή,
πειρήσαο
τόξου;
|
~πρῶτον |
ἐπὶ
πτελέην,
τὸ
δὲ
δεύτερον |
[4] |
~παρθενικαῖς,
παῖδες
δὲ
θέρος
τὸ
|
πρῶτον |
ἰούλων
~ἄρσενες
ἠιθέοισιν
ἀπαρχόμενοι
φορέουσιν. |
[3] |
χαλινά.
~ποῦ
δέ
σε
τὸ
|
πρῶτον |
κερόεις
ὄχος
ἤρξατ´
ἀείρειν;
~Αἵμῳ |
[6] |
ὀϊστός·
~ἐν
πίτυς,
ἐν
μεγάλαι
|
πτελέαι |
ἔσαν,
ἐν
δὲ
καὶ
ὄχναι, |
[3] |
θεή,
πειρήσαο
τόξου;
~πρῶτον
ἐπὶ
|
πτελέην, |
τὸ
δὲ
δεύτερον
ἧκας
ἐπὶ |
[4] |
~οὐδ´
ὅτε
οἱ
ληθαῖον
ἐπὶ
|
πτερὸν |
ὕπνος
ἐρείσει,
~ἀλλ´
αὐτοῦ
μεγάλοιο |
[5] |
~ἤλιθα
καὶ
ποίων
οὐκ
ἀγαθαὶ
|
πτέρυγες. |
~πολλὰ
δὲ
Βοιωτοῖσι
θεοπρόπα,
πολλὰ |
[3] |
Βριτόμαρτιν
ἐύσκοπον·
ἧς
ποτε
Μίνως
|
~πτοιηθεὶς |
ὑπ´
ἔρωτι
κατέδραμεν
οὔρεα
Κρήτης. |
[4] |
βασιλῆος
ἀέθλια
πολλὰ
καμόντος.
~ἐσσόμενε
|
Πτολεμαῖε, |
τά
τοι
μαντήια
Φοίβου.
~αἰνήσεις |
[1] |
μέλειν
ἑτέροισι,
σὺ
δ´
ἐξέλεο
|
πτολιάρχους
|
~αὐτούς,
ὧν
ὑπὸ
χεῖρα
γεωμόρος, |
[3] |
μείζονα
δώσει.
~τρὶς
δέκα
τοι
|
πτολίεθρα |
καὶ
οὐχ
ἕνα
πύργον
ὀπάσσω, |
[3] |
πύργον
ὀπάσσω,
~τρὶς
δέκα
τοι
|
πτολίεθρα, |
τὰ
μὴ
θεὸν
ἄλλον
ἀέξειν
|
[1] |
τεὴν
ἐκρίναο
λάξιν.
~δῶκας
δὲ
|
πτολίεθρα |
φυλασσέμεν,
ἵζεο
δ´
αὐτός
~ἄκρῃς´ |
[1] |
ποθι
πολὺ
κατ´
αὐτό
~Καυκώνων
|
πτολίεθρον, |
ὃ
Λέπρειον
πεφάτισται,
~συμφέρεται
Νηρῆι, |
[6] |
~μηδ´
ὅκ´
ἀφ´
αὑαλέων
στομάτων
|
πτύωμες |
ἄπαστοι.
~Ἕσπερος
ἐκ
νεφέων
ἐσκέψατο, |
[2] |
~ἦμος
ἑκηβολίην
χρυσέων
ἐπεδείκνυσο
τόξων.
|
~Πυθώ |
τοι
κατιόντι
συνήντετο
δαιμόνιος
θήρ, |
[3] |
ἠώς
~οὐδ´
ἀφνειότερον·
ῥέα
κεν
|
Πυθῶνα |
παρέλθοι.
~τῷ
ῥα
καὶ
ἠλαίνων |
[2] |
πολύχρυσος
γὰρ
Ἀπόλλων
~καὶ
πουλυκτέανος·
|
Πυθῶνί |
κε
τεκμήραιο.
~καὶ
μὲν
ἀεὶ |
[4] |
ἀέκοντα
βιάζεο
μαντεύεσθαι.
~οὔπω
μοι
|
Πυθῶνι |
μέλει
τριποδήιος
ἕδρη,
~οὐδέ
τί |
[2] |
πηγῇσι
Κύρης
ἐδύναντο
πελάσσαι
~Δωριέες,
|
πυκινὴν |
δὲ
νάπῃς´
Ἄζιλιν
ἔναιον.
~τοὺς |
[2] |
ἀείδει.
~αὐτοὶ
νῦν
κατοχῆες
ἀνακλίνασθε
|
πυλάων, |
~αὐταὶ
δὲ
κληῖδες·
ὁ
γὰρ |
[3] |
ἀεὶ
Τιρύνθιος
ἄκμων
~ἕστηκε
πρὸ
|
πυλέων |
ποτιδέγμενος,
εἴ
τι
φέρουσα
~νεῖαι |
[2] |
ἡδύν·
ἀεὶ
δέ
τοι
ἀέναον
|
πῦρ, |
~οὐδέ
ποτε
χθιζὸν
περιβόσκεται
ἄνθρακα |
[4] |
~θερμάστραι
τε
βρέμουσιν
ὑφ´
Ἡφαίστοιο
|
πυράγρης
|
~ἔργα
θ´
ὁμοῦ,
δεινὸν
δὲ |
[4] |
μιν
ἀντ´
ἐπιβάθρων.
~κεῖναι
μὲν
|
πύργοισι |
περισκεπέεσσιν
ἐρυμναί,
~Δῆλος
δ´
Ἀπόλλωνι· |
[3] |
τοι
πτολίεθρα
καὶ
οὐχ
ἕνα
|
πύργον |
ὀπάσσω,
~τρὶς
δέκα
τοι
πτολίεθρα, |
[4] |
αἱ
δ´
ἐπὶ
Νείλῳ
~ἐν
|
πυρὶ |
τοὺς
φορέοντας
ἀποπνεύσαντας
ἰδοῦσαι
~κείσονται |
[4] |
~ὡς
δ´,
ὁπότ´
Αἰτναίου
ὄρεος
|
πυρὶ |
τυφομένοιο
~σείονται
μυχὰ
πάντα,
κατουδαίοιο |
[4] |
~ἔργα
θ´
ὁμοῦ,
δεινὸν
δὲ
|
πυρίκμητοί |
τε
λέβητες
~καὶ
τρίποδες
πίπτοντες |
[3] |
ἵνα
ῥήσσωσιν
ὁμαρτῇ
~(οὐ
γάρ
|
πω |
νέβρεια
δι´
ὀστέα
τετρήναντο,
~ἔργον |
[4] |
μέλει
τριποδήιος
ἕδρη,
~οὐδέ
τί
|
πω |
τέθνηκεν
ὄφις
μέγας,
ἀλλ´
ἔτι |
[1] |
ἄνακτα,
~Πηλαγόνων
ἐλατῆρα,
δικασπόλον
Οὐρανίδῃσι;
|
~πῶς |
καί
νιν,
Δικταῖον
ἀείσομεν
ἠὲ |
[6] |
ἄπυστα
μετέστιχεν
ἴχνια
κώρας.
~πότνια,
|
πῶς |
σε
δύναντο
πόδες
φέρεν
ἔστ´ |