Hymnes |
[4] |
δ´
ἠνεμόεσσα
καὶ
ἄτροπος
οἷά
|
θ´ |
ἁλιπλήξ
~αἰθυίῃς
καὶ
μᾶλλον
ἐπίδρομος |
[4] |
~αἵ
τε
πρὸς
ἠοίην
αἵ
|
θ´ |
ἕσπερον
αἵ
τ´
ἀνὰ
μέσσην
|
[4] |
καὶ
Μάκρις
Ἀβαντιὰς
Ἐλλοπιήων
~Σαρδώ
|
θ´ |
ἱμερόεσσα
καὶ
ἣν
ἐπενήξατο
Κύπρις
|
[6] |
καὶ
τάνδε
σάω
πόλιν
ἔν
|
θ´ |
ὁμονοίᾳ
~ἔν
τ´
εὐηπελίᾳ,
φέρε |
[4] |
βρέμουσιν
ὑφ´
Ἡφαίστοιο
πυράγρης
~ἔργα
|
θ´ |
ὁμοῦ,
δεινὸν
δὲ
πυρίκμητοί
τε |
[6] |
ἐπεμαίνετο
χώρῳ
~ὅσσον
Ἐλευσῖνι,
Τριόπᾳ
|
θ´ |
ὅσον
ὁκκόσον
Ἔννᾳ.
~ἀλλ´
ὅκα |
[6] |
χρήματα
κεῖτο,
~μῶνον
ἄρ´
οἰκεῖοι
|
θάλαμοι |
κακὸν
ἠπίσταντο.
~ἀλλ´
ὅκα
τὸν |
[4] |
νότος,
ἔνθ´
εὖρος,
ὅπη
φορέῃσι
|
θάλασσα. |
~τῇ
με
φέροις·
κείνην
γὰρ |
[6] |
τὰ
δ´
ἐς
βυθὸν
οἷα
|
θαλάσσας
|
~ἀλεμάτως
ἀχάριστα
κατέρρεεν
εἴδατα
πάντα. |
[4] |
~αὕτη
τοι,
φίλε,
νῆσος
ἐπιπλώουσα
|
θαλάσσῃ. |
~γείνεο,
γείνεο,
κοῦρε,
καὶ
ἤπιος |
[4] |
~ἐκ
νεάτων
ὤχλισσε
καὶ
εἰσεκύλισε
|
θαλάσσῃ; |
~καὶ
τὰς
μὲν
κατὰ
βυσσόν, |
[6] |
κύον,
ᾧ
ἔνι
δαῖτας
~ποιησεῖς·
|
θαμιναὶ |
γὰρ
ἐς
ὕστερον
εἰλαπίναι
τοι. |
[1] |
τέκεν,
ἧχι
μάλιστα
~ἔσκεν
ὄρος
|
θάμνοισι |
περισκεπές·
ἔνθεν
ὁ
χῶρος
~ἱερός, |
[2] |
νυ
Φοίβου
~ἰητροὶ
δεδάασιν
ἀνάβλησιν
|
θανάτοιο. |
~Φοῖβον
καὶ
Νόμιον
κικλήσκομεν
ἐξέτι |
[5] |
ποκα
βωλευτὸν
γνοὺς
ἐπί
οἱ
|
θάνατον
|
~δᾶμον
ἑτοιμάζοντα
φυγᾷ
τεὸν
ἱρὸν |
[1] |
~Κρῆτες
ἐτεκτήναντο·
σὺ
δ´
οὐ
|
θάνες, |
ἐσσὶ
γὰρ
αἰεί.
~ἐν
δέ |
[5] |
τέρμα
πολυχρόνιον,
~καὶ
μόνος,
εὖτε
|
θάνῃ, |
πεπνυμένος
ἐν
νεκύεσσι
~φοιτασεῖ,
μεγάλῳ |
[3] |
κόμην
ἐπενείματ´
ἀλώπηξ.
~τῷ
μάλα
|
θαρσαλέη |
σφε
τάδε
προσελέξαο
τῆμος·
~Κύκλωπες, |
[4] |
τ̣
η̣
ς̣
{ιδου{
α̣
|
~θαρσαλέη |
τάδ´
ἔλεξας
{ρ̣
~{δ̣
αίμον´ |
[6] |
πουλυμέδιμνε.
~τὸν
κάλαθον
κατιόντα
χαμαὶ
|
θασεῖσθε, |
βέβαλοι,
~μηδ´
ἀπὸ
τῶ
τέγεος |
[3] |
ἐπ´
αὐλίον,
ἑπτὰ
δ´
ἔδωκε
|
~θάσσονας |
αὐράων
Κυνοσουρίδας,
αἵ
ῥα
διῶξαι
|
[4] |
ἑτέρη
σκοπὸς
αἰπειάων
~ἧστο
κόρη
|
Θαύμαντος |
ἐπαΐξασα
Μίμαντι.
~ἔνθ´
οἱ
μὲν |
[4] |
θεῆς
ὑποδέχθαι
ὀμοκλήν·
~τῇ
ἰκέλη
|
Θαύμαντος |
ὑπὸ
θρόνον
ἵζετο
κούρη.
~κείνη |
[5] |
οἶτον
ἀηδονίδων
~ἆγε
βαρὺ
κλαίοισα,
|
θεὰ |
δ´
ἐλέησεν
ἑταίραν.
~καί
νιν |
[6] |
ἀλέκτρινον
ὕδωρ
~ἐξ
ἀμαρᾶν
ἀνέθυε.
|
θεὰ |
δ´
ἐπεμαίνετο
χώρῳ
~ὅσσον
Ἐλευσῖνι, |
[5] |
εὔγμασι
σύν
τ´
ὀλολυγαῖς.
~χαῖρε,
|
θεά, |
κάδευ
δ´
Ἄργεος
Ἰναχίω.
~χαῖρε |
[6] |
ὡς
ποτὶ
ναὸν
ἵκωνται.
~χαῖρε,
|
θεά, |
καὶ
τάνδε
σάω
πόλιν
ἔν |
[4] |
ἴδε
χαίτην
~σειομένην
Ἑλικῶνος.
ἐμαὶ
|
θεαὶ |
εἴπατε
Μοῦσαι,
~ἦ
ῥ´
ἐτεὸν |
[3] |
δὲ
καταρρέζων·
ὅτε
μοι
τοιαῦτα
|
θέαιναι
|
~τίκτοιεν,
τυτθόν
κεν
ἐγὼ
ζηλήμονος |
[5] |
~λωτροχόοι,
μάτηρ
δ´
οὔτις
ἔτικτε
|
θεάν, |
~ἀλλὰ
Διὸς
κορυφά.
κορυφὰ
Διὸς |
[6] |
~ἵλαθί
μοι,
τρίλλιστε,
μέγα
κρείοισα
|
θεάων. |
|
[4] |
μῦθος·
~Ἥρη
τιμήεσσα,
πολὺ
προὔχουσα
|
θεάων, |
~σὴ
μὲν
ἐγώ,
σὰ
δὲ |
[3] |
δίφρον,
~ἐν
δ´
ἐβάλευ
χρύσεια,
|
θεή, |
κεμάδεσσι
χαλινά.
~ποῦ
δέ
σε |
[3] |
ποδὸς
ἀσπαίροντα·
~κερδαλέῳ
μύθῳ
σε,
|
θεή, |
μάλα
τῷδε
πινύσκει·
~βάλλε
κακοὺς |
[1] |
ὠδῖνες
ἐλαφραί.
~εἶπε
καὶ
ἀντανύσασα
|
θεὴ |
μέγαν
ὑψόθι
πῆχυν
~πλῆξεν
ὄρος |
[3] |
ἀποστάζουσι
κεραυνοί.
~ποσσάκι
δ´
ἀργυρέοιο,
|
θεή, |
πειρήσαο
τόξου;
~πρῶτον
ἐπὶ
πτελέην, |
[3] |
ποίας
ἡρωίδας
ἔσχες
ἑταίρας;
~εἰπέ,
|
θεή, |
σὺ
μὲν
ἄμμιν,
ἐγὼ
δ´ |
[1] |
Φιλύρην
τε.
~οὐδ´
ἁλίην
ἀπέτεισε
|
θεὴ |
χάριν,
ἀλλὰ
τὸ
χεῦμα
~κεῖνο |
[4] |
αὐτῆς
~ὀρθὰ
μάλ´,
αἰὲν
ἑτοῖμα
|
θεῆς |
ὑποδέχθαι
ὀμοκλήν·
~τῇ
ἰκέλη
Θαύμαντος |
[3] |
παρ´
Ἠέλιος
καλὸν
χορόν,
ἀλλὰ
|
θεῆται
|
~δίφρον
ἐπιστήσας,
τὰ
δὲ
φάεα |
[4] |
τὰ
πρώτιστα
μέγας
θεὸς
οὔρεα
|
θείνων
|
~ἄορι
τριγλώχινι
τό
οἱ
Τελχῖνες |
[3] |
ἐκείνη,
~τῇ
ποτ´
ἀροτριόωντι
συνήντετο
|
Θειοδάμαντι. |
~σοὶ
δ´
Ἀμνισιάδες
μὲν
ὑπὸ |
[1] |
βασιλῆες‘
ἐπεὶ
Διὸς
οὐδὲν
ἀνάκτων
|
~θειότερον· |
τῷ
καί
σφε
τεὴν
ἐκρίναο |
[2] |
δὲ
τὸ
τεῖχος
ἐπ´
ἀρχαίοισι
|
θεμέθλοις. |
~ἠγασάμην
τοὺς
παῖδας,
ἐπεὶ
χέλυς |
[4] |
Ζεύς.
~χρύσεά
τοι
τότε
πάντα
|
θεμείλια |
γείνετο
Δῆλε,
~χρυσῷ
δὲ
τροχόεσσα |
[2] |
τοίχους.
~ὧδ´
ἔμαθεν
τὰ
πρῶτα
|
θεμείλια |
Φοῖβος
ἐγείρειν.
~Φοῖβος
καὶ
βαθύγειον |
[2] |
Φοῖβος
ὑφαίνει.
~τετραέτης
τὰ
πρῶτα
|
θεμείλια |
Φοῖβος
ἔπηξε
~καλῇ
ἐν
Ὀρτυγίῃ |
[2] |
πολίεσσι
φιληδεῖ
~κτιζομένῃς´,
αὐτὸς
δὲ
|
θεμείλια |
Φοῖβος
ὑφαίνει.
~τετραέτης
τὰ
πρῶτα |
[3] |
τοι
μετέπειτα
περὶ
βρέτας
εὐρὺ
|
θέμειλον
|
~δωμήθη,
τοῦ
δ´
οὔτι
θεώτερον |
[3] |
δὲ
τεκούσης
~δύνει
ἔσω
κόλπους
|
θεμένη |
ἐπὶ
φάεσι
χεῖρας.
~κοῦρα,
σὺ |
[5] |
ἐθέλων
δ´
εἶδε
τὰ
μὴ
|
θεμιτά. |
~τὸν
δὲ
χολωσαμένα
περ
ὅμως |
[1] |
~Ζεῦ
πάτερ,
ἡ
Νύμφη
σε
|
(Θεναὶ |
δ´
ἔσαν
ἐγγύθι
Κνωσοῦ)
~τουτάκι |
[1] |
~υἱωνοὶ
πίνουσι
Λυκαονίης
ἄρκτοιο.
~εὖτε
|
Θενὰς |
ἀπέλειπεν
ἐπὶ
Κνωσοῖο
φέρουσα,
~Ζεῦ |
[3] |
τι
φέρουσα
~νεῖαι
πῖον
ἔδεσμα·
|
θεοὶ |
δ´
ἐπὶ
πάντες
ἐκείνῳ
~ἄλληκτον |
[6] |
ἀναιδέα
φῶτα·
~τέκνον,
ὅτις
τὰ
|
θεοῖσιν |
ἀνειμένα
δένδρεα
κόπτεις,
~τέκνον
ἐλίνυσον, |
[3] |
δέκα
τοι
πτολίεθρα,
τὰ
μὴ
|
θεὸν |
ἄλλον
ἀέξειν
~εἴσεται,
ἀλλὰ
μόνην |
[2] |
μὲν
αὐτοί
~Βαττιάδαι
Φοίβοιο
πλέον
|
θεὸν |
ἄλλον
ἔτισαν.
~ἱὴ
ἱὴ
παιῆον |
[1] |
παρὰ
σπονδῇσιν
ἀείδειν
~λώϊον
ἢ
|
θεὸν |
αὐτόν,
ἀεὶ
μέγαν,
αἰὲν
ἄνακτα, |
[6] |
~τὰς
δὲ
τελεσφορίας
ποτὶ
τὰν
|
θεὸν |
ἄχρις
ὁμαρτεῖν,
~αἵτινες
ἑξήκοντα
κατώτεραι· |
[4] |
τε
καὶ
σπείρωσε
καὶ
ὡς
|
θεὸν |
ᾔνεσε
πρώτη.
~ὡς
Μοῦσαι
τὸν |
[5] |
νῦν
ἀτρεκές·
ἀλλὰ
δέχεσθε
~τὰν
|
θεόν, |
ὦ
κῶραι,
τὦργον
ὅσαις
μέλεται, |
[5] |
ἀγαθαὶ
πτέρυγες.
~πολλὰ
δὲ
Βοιωτοῖσι
|
θεοπρόπα, |
πολλὰ
δὲ
Κάδμῳ
~χρησεῖ,
καὶ |
[4] |
γέροντος,
~ὅν
τοι
ἀπὸ
Ξάνθοιο
|
θεοπρόπος |
ἤγαγεν
Ὠλήν·
~αἱ
δὲ
ποδὶ |
[4] |
οἱ
ἐκ
Μοιρέων
τις
ὀφειλόμενος
|
θεὸς |
ἄλλος
~ἐστί,
Σαωτήρων
ὕπατον
γένος· |
[5] |
κε
τιν´
ἀθανάτων,
ὅκα
μὴ
|
θεὸς |
αὐτὸς
ἕληται,
~ἀθρήσῃ,
μισθῶ
τοῦτον |
[4] |
ῥιπῆς
κε
πέσοιεν
~Στρυμονίου
βορέαο·
|
θεὸς |
δ´
ἀεὶ
ἀστυφέλικτος·
~Δῆλε
φίλη, |
[6] |
ἄγοντι
~τέσσαρες,
ὣς
ἁμὶν
μεγάλα
|
θεὸς |
εὐρυάνασσα
~λευκὸν
ἔαρ,
λευκὸν
δὲ |
[5] |
~τᾶν
ἱερᾶν
ἐσάκουσα,
καὶ
ἁ
|
θεὸς |
εὔτυκος
ἕρπεν·
~σοῦσθέ
νυν,
ὦ |
[4] |
δάκρυα
λείβων·
~Λητοῖ,
Ἀναγκαίη
μεγάλη
|
θεός. |
οὐ
γὰρ
ἔγωγε
~πότνια
σὰς |
[2] |
~αὐταὶ
δὲ
κληῖδες·
ὁ
γὰρ
|
θεὸς |
οὐκέτι
μακρήν·
~οἱ
δὲ
νέοι |
[3] |
ἄρισται
~τέμνειν
ὦλκα
βαθεῖαν·
ἐπεὶ
|
θεὸς |
οὔποτ´
ἐκεῖνον
~ἦλθε
παρ´
Ἠέλιος |
[4] |
~ἢ
ὡς
τὰ
πρώτιστα
μέγας
|
θεὸς |
οὔρεα
θείνων
~ἄορι
τριγλώχινι
τό |
[5] |
ἔριν,
~οὔτ´
ἐς
ὀρείχαλκον
μεγάλα
|
θεὸς |
οὔτε
Σιμοῦντος
~ἔβλεψεν
δίναν
ἐς |
[4] |
~ἡ
μὲν
ἔφη·
κύκνοι
δὲ
|
θεοῦ |
μέλποντες
ἀοιδοί
~Μῃόνιον
Πακτωλὸν
ἐκυκλώσαντο |
[3] |
πᾶσαι·
πίσυρας
δ´
ἕλες
ὦκα
|
θέουσα
|
~νόσφι
κυνοδρομίης,
ἵνα
τοι
θοὸν |
[4] |
ναύτης
~ἔμπορος
Αἰγαίοιο
παρήλυθε
νηὶ
|
θεούσῃ; |
~οὐχ
οὕτω
μεγάλοι
μιν
ἐπιπνείουσιν |
[6] |
τέκνον
πολύθεστε
τοκεῦσι,
~παύεο
καὶ
|
θεράποντας |
ἀπότρεπε,
μή
τι
χαλεφθῇ
~πότνια |
[6] |
Ἐρυσίχθονος
ἅψατο
βωλά·
~σεύατ´
ἔχων
|
θεράποντας |
ἐείκοσι,
πάντας
ἐν
ἀκμᾷ,
~πάντας |
[4] |
ἐκβαίνοντα
πολὺ
πρώτιστα
δέχονται,
~γηλεχέες
|
θεράποντες |
ἀσιγήτοιο
λέβητος·
~δεύτερον
Ἴριον
ἄστυ |
[6] |
φέρε
μᾶλα,
φέρε
στάχυν,
οἶσε
|
θερισμόν, |
~φέρβε
καὶ
εἰράναν,
ἵν´
ὃς |
[4] |
~εἰς
ἑτέρην
Βριαρῆος
ἐπωμίδα
κινυμένοιο,
|
~θερμάστραι |
τε
βρέμουσιν
ὑφ´
Ἡφαίστοιο
πυράγρης
|
[6] |
εὐρυάνασσα
~λευκὸν
ἔαρ,
λευκὸν
δὲ
|
θέρος |
καὶ
χεῖμα
φέροισα
~ἡξεῖ
καὶ |
[4] |
ἥλικα
χαίτην
~παρθενικαῖς,
παῖδες
δὲ
|
θέρος |
τὸ
πρῶτον
ἰούλων
~ἄρσενες
ἠιθέοισιν |
[1] |
~οὔ
σε
θεῶν
ἑσσῆνα
πάλοι
|
θέσαν, |
ἔργα
δὲ
χειρῶν,
~σή
τε |
[5] |
~ἀλλὰ
καὶ
ἀρχαίων
εὖτ´
ἐπὶ
|
Θεσπιέων
|
~ἢ
εἰς
Ἁλίαρτον
ἐλαύνοι
~ἵππως, |
[4] |
ὀρέγουσα
μάτην
ἐφθέγξατο
τοῖα·
~Νύμφαι
|
Θεσσαλίδες, |
ποταμοῦ
γένος,
εἴπατε
πατρί
~κοιμῆσαι |
[4] |
Πίνδοιο,
φόβῳ
δ´
ὠρχήσατο
πᾶσα
|
~Θεσσαλίη· |
τοῖος
γὰρ
ἀπ´
ἀσπίδος
ἔβραμεν |
[4] |
βοόστασις
Οἰκιάδαο,
~ἄψ
δ´
ἐπὶ
|
Θεσσαλίην |
πόδας
ἔτρεπε·
φεῦγε
δ´
Ἄναυρος
|
[2] |
τόξα,
Λυκωρέος
ἔντεα
Φοίβου.
~οὐδὲ
|
Θέτις |
Ἀχιλῆα
κινύρεται
αἴλινα
μήτηρ,
~ὁππόθ´ |
[6] |
τι
κοτέσσατο,
γείνατο
δ´
ἁ
|
θεύς· |
~ἴθματα
μὲν
χέρσω,
κεφαλὰ
δέ |
[4] |
οὐδέ
τις
ἄλλη
~γαιάων
τοσσόνδε
|
θεῷ |
πεφιλήσεται
ἄλλῳ,
~οὐ
Κερχνὶς
κρείοντι |
[3] |
Φρυγίῃ
περ
ὑπὸ
δρυὶ
γυῖα
|
θεωθείς
|
~παύσατ´
ἀδηφαγίης·
ἔτι
οἱ
πάρα |
[1] |
κεν
πεπίθοιεν
ἀκουήν.
~οὔ
σε
|
θεῶν |
ἑσσῆνα
πάλοι
θέσαν,
ἔργα
δὲ |
[4] |
δ´
ἡγήσατο
Θησεύς.
~ἔνθεν
ἀειζώοντα
|
θεωρίδος |
ἱερὰ
Φοίβῳ
~Κεκροπίδαι
πέμπουσι
τοπήια |
[2] |
Εὐρυπύλοιο.
~οὐ
κείνου
χορὸν
εἶδε
|
θεώτερον |
ἄλλον
Ἀπόλλων,
~οὐδὲ
πόλει
τός´ |
[3] |
θέμειλον
~δωμήθη,
τοῦ
δ´
οὔτι
|
θεώτερον |
ὄψεται
ἠώς
~οὐδ´
ἀφνειότερον·
ῥέα |
[5] |
Ἀθαναία
νύμφαν
μίαν
ἔν
ποκα
|
Θήβαις
|
~πουλύ
τι
καὶ
πέρι
δὴ |
[4] |
δ´
οὐκ
ἀτέλεστον
ἀπειλήσας
ἐπὶ
|
Θήβῃ· |
~Θήβη
τίπτε
τάλαινα
τὸν
αὐτίκα |
[4] |
οὐκ
ἀτέλεστον
ἀπειλήσας
ἐπὶ
Θήβῃ·
|
~Θήβη |
τίπτε
τάλαινα
τὸν
αὐτίκα
πότμον |
[3] |
ἄντυγες,
αἵ
τε
σε
ῥεῖα
|
~θηητὴν |
φορέουσιν
ὅτ´
ἐς
Διὸς
οἶκον |
[1] |
ὃ
καὶ
πέλας
εἵσαο
δίφρου.
|
~θήκαο |
δ´
οἰωνῶν
μέγ´
ὑπείροχον
ἀγγελιώτην
|
[2] |
καλὸν
ἀνάκτορον,
ἐν
δὲ
πόληι
|
~θῆκε |
τελεσφορίην
ἐπετήσιον,
ᾗ
ἔνι
πολλοί
|
[2] |
καὶ
ἀεὶ
νέος·
οὔποτε
Φοίβου
|
~θηλείαις |
οὐδ´
ὅσσον
ἐπὶ
χνόος
ἦλθε |
[4] |
καὶ
οὐ
χέρα
δείδιμεν
ἄλλην
|
~θηλυτέρην, |
σὺ
δ´,
ἄνασσα,
τὸν
αἴτιον |
[2] |
~Πυθώ
τοι
κατιόντι
συνήντετο
δαιμόνιος
|
θήρ, |
~αἰνὸς
ὄφις.
τὸν
μὲν
σὺ |
[3] |
ἔνεπεν,
ταχινὸς
δὲ
μέγαν
περὶ
|
θῆρα |
πονεῖτο.
~οὐ
γὰρ
ὅγε
Φρυγίῃ |
[3] |
δρῦν,
~τὸ
τρίτον
αὖτ´
ἐπὶ
|
θῆρα. |
τὸ
τέτρατον
οὐκέτ´
ἐπὶ
δρῦν, |
[2] |
Σπάρτης
ἕκτον
γένος
Οἰδιπόδαο
~ἤγαγε
|
Θηραίην |
ἐς
ἀπόκτισιν·
ἐκ
δέ
σε |
[3] |
τῷδε
πινύσκει·
~βάλλε
κακοὺς
ἐπὶ
|
θῆρας, |
ἵνα
θνητοί
σε
βοηθόν
~ὡς |
[4] |
σὺ
μεῖνον,
~μεῖνον,
ἐπεὶ
καὶ
|
θῆρες |
ἐν
οὔρεσι
πολλάκι
σεῖο
~ὠμοτόκους |
[2] |
τόδε
πρώτιστον
ἔδεθλον,
~δεύτερον
αὖ
|
Θήρη, |
τρίτατόν
γε
μὲν
ἄστυ
Κυρήνης. |
[2] |
ἐς
ἀπόκτισιν·
ἐκ
δέ
σε
|
Θήρης
|
~οὖλος
Ἀριστοτέλης
Ἀσβυστίδι
πάρθετο
γαίῃ, |
[4] |
θοῆς
ὅτε
παύσεται
ἄγρης,
~ἵζει
|
θηρήτειρα |
παρ´
ἴχνεσιν,
οὔατα
δ´
αὐτῆς
|
[3] |
ἑταρίσσαο,
τῇ
ποτ´
ἔδωκας
~αὐτὴ
|
θηρητῆρε |
δύω
κύνε,
τοῖς
ἔνι
κούρη
|
[3] |
χιτῶνα
~ζώννυσθαι
λεγνωτόν,
ἵν´
ἄγρια
|
θηρία |
καίνω.
~δὸς
δέ
μοι
ἑξήκοντα |
[6] |
~καὶ
τὰν
μάλουριν,
τὰν
ἔτρεμε
|
θηρία |
μικκά.
~μέστα
μὲν
ἐν
Τριόπαο |
[3] |
μονιὸν
δάκος
ἤ
τι
πέλωρον
|
~θηρίον |
ἀγρεύσω,
τὸ
δέ
κεν
Κύκλωπες |
[4] |
ὄφις
μέγας,
ἀλλ´
ἔτι
κεῖνο
|
~θηρίον |
αἰνογένειον
ἀπὸ
Πλειστοῖο
καθέρπον
~Παρνησὸν |
[3] |
μὲν
Ἑρμείης
Ἀκακήσιος,
αὐτὰρ
Ἀπόλλων
|
~θηρίον |
ὅττι
φέρῃσθα—
πάροιθέ
γε,
πρίν |
[3] |
~Ἀρκαδίην
εἰσῆλθεν,
ἔχει
δ´
ἔτι
|
θηρὸς |
ὀδόντας·
~οὐδὲ
μὲν
Ὑλαῖόν
τε |
[6] |
χροῒ
πάξω.
~ταῦτα
δ´
ἐμὸν
|
θησεῖ |
στεγανὸν
δόμον,
ᾧ
ἔνι
δαῖτας
|
[4] |
~Κύπριδος
ἀρχαίης
ἀριήκοον,
ἥν
ποτε
|
Θησεύς
|
~εἵσατο,
σὺν
παίδεσσιν
ὅτε
Κρήτηθεν |
[4] |
~κύκλιον
ὠρχήσαντο,
χοροῦ
δ´
ἡγήσατο
|
Θησεύς. |
~ἔνθεν
ἀειζώοντα
θεωρίδος
ἱερὰ
Φοίβῳ
|
[5] |
πολλὰ
μενεῦντι
γέρα,
~μάντιν
ἐπεὶ
|
θησῶ |
νιν
ἀοίδιμον
ἐσσομένοισιν,
~ἦ
μέγα |
[4] |
καὶ
οἳ
καθύπερθε
βορείης
~οἰκία
|
θινὸς |
ἔχουσι,
πολυχρονιώτατον
αἷμα.
~οἱ
μέν |
[3] |
αἱ
δὲ
γυναῖκες
~ἢ
βληταὶ
|
θνῄσκουσι |
λεχωίδες
ἠὲ
φυγοῦσαι
~τίκτουσιν
τῶν |
[3] |
~βάλλε
κακοὺς
ἐπὶ
θῆρας,
ἵνα
|
θνητοί |
σε
βοηθόν
~ὡς
ἐμὲ
κικλήσκωσιν. |
[3] |
ἴσον
φαέεσσι
φιλῆσαι.
~αἱ
πρῶται
|
θοὰ |
τόξα
καὶ
ἀμφ´
ὤμοισι
φαρέτρας
|
[4] |
ὁμοίως
~καρτερὸς
ὡς
τὰ
πρῶτα,
|
θοὰς |
δ´
ἐστήσατο
δίνας,
~εἰσόκε
οἱ |
[4] |
κύων
ὥς,
~Ἀρτέμιδος
ἥτις
τε,
|
θοῆς |
ὅτε
παύσεται
ἄγρης,
~ἵζει
θηρήτειρα |
[3] |
θέουσα
~νόσφι
κυνοδρομίης,
ἵνα
τοι
|
θοὸν |
ἅρμα
φέρωσι.
~τὴν
δὲ
μίαν |
[3] |
μηκέτι
λύγκας
~μήτ´
ἐλάφους
βάλλοιμι,
|
θοοὺς |
κύνας
εὖ
κομέοιεν.
~δὸς
δέ |
[4] |
ὑψηλῆς
κορυφῆς
ἔπι
Θρήικος
Αἵμου
|
~θοῦρος |
Ἄρης
ἐφύλασσε
σὺν
ἔντεσι,
τὼ |
[3] |
ὄχος
ἤρξατ´
ἀείρειν;
~Αἵμῳ
ἐπὶ
|
Θρήικι, |
τόθεν
βορέαο
κατᾶιξ
~ἔρχεται
ἀχλαίνοισι |
[4] |
ἠπείροιο
~ἥμενος
ὑψηλῆς
κορυφῆς
ἔπι
|
Θρήικος |
Αἵμου
~θοῦρος
Ἄρης
ἐφύλασσε
σὺν |
[2] |
ἐπιτρέπεται
καὶ
ἀοιδή)
~κείνου
δὲ
|
θριαὶ |
καὶ
μάντιες·
ἐκ
δέ
νυ |
[4] |
~ἀλλ´
αὐτοῦ
μεγάλοιο
ποτὶ
γλωχῖνα
|
θρόνοιο
|
~τυτθὸν
ἀποκλίνασα
καρήατα
λέχριος
εὕδει. |
[4] |
ὀμοκλήν·
~τῇ
ἰκέλη
Θαύμαντος
ὑπὸ
|
θρόνον |
ἵζετο
κούρη.
~κείνη
δ´
οὐδέ |
[3] |
μέγα,
χαῖρε
δὲ
Τηθύς,
~οὕνεκα
|
θυγατέρας |
Λητωίδι
πέμπον
ἀμορβούς.
~αὖθι
δὲ |
[4] |
Λοξώ
τε
καὶ
εὐαίων
Ἑκαέργη,
|
~θυγατέρες |
Βορέαο,
καὶ
ἄρσενες
οἱ
τότ´ |
[5] |
~Παλλάς,
ἐπεὶ
μώνᾳ
Ζεὺς
τόγε
|
θυγατέρων
|
~δῶκεν
Ἀθαναίᾳ
πατρώια
πάντα
φέρεσθαι, |
[5] |
Διὸς
οὐκ
ἐπινεύει
~ψεύδεα
αι
|
θυγάτηρ. |
~ἔρχετ´
Ἀθαναία
νῦν
ἀτρεκές·
ἀλλὰ |
[3] |
τυτθαί
~οὐδέποτ´
ἀφρικτὶ
μακάρων
ὁρόωσι
|
θύγατρες. |
~ἀλλ´
ὅτε
κουράων
τις
ἀπειθέα |
[6] |
δαῖτας
~αἰὲν
ἐμοῖς
ἑτάροισιν
ἄδην
|
θυμαρέας |
ἀξῶ.
~εἶπεν
ὁ
παῖς,
Νέμεσις |
[3] |
ἐπλήσαντο
~ὕδατος,
ὄφρ´
ἐλάφοισι
ποτὸν
|
θυμάρμενον |
εἴη.
~αὐτὴ
δ´
ἐς
πατρὸς |
[4] |
~ΕΙΣ
ΔΗΛΟΝ.
~Τὴν
ἱερήν,
ὦ
|
θυμέ, |
τίνα
χρόνον
ηποτ
ἀείσεις
~Δῆλον |
[4] |
~ποίῃ
ἐνιπλέξω
σε;
τί
τοι
|
θυμῆρες |
ἀκοῦσαι;
~ἢ
ὡς
τὰ
πρώτιστα |
[2] |
ὡπόλλων,
ὅ
τι
οἱ
κατὰ
|
θυμὸν |
ἀείδει,
~τιμήσει·
δύναται
γάρ,
ἐπεὶ |
[3] |
δ´
ἐνὶ
Λούσοις
~Ἡμέρῃ,
οὕνεκα
|
θυμὸν |
ἀπ´
ἄγριον
εἵλεο
παίδων.
~σοὶ |
[3] |
ἔταφές
τε
καὶ
ὃν
ποτὶ
|
θυμὸν |
ἔειπες·
~τοῦτό
κεν
Ἀρτέμιδος
πρωτάγριον |
[1] |
ἠὲ
Λυκαῖον;
~ἐν
δοιῇ
μάλα
|
θυμός, |
ἐπεὶ
γένος
ἀμφήριστον.
~Ζεῦ,
σὲ |
[3] |
κήδειν
~ἔπλεον
ἀμφ´
Ἑλένῃ
Ῥαμνουσίδι
|
θυμωθεῖσαι. |
~ἦ
μέν
τοι
Προῖτός
γε |
[2] |
ἦλθε
παρειαῖς,
~αἱ
δὲ
κόμαι
|
θυόεντα |
πέδῳ
λείβουσιν
ἔλαια·
~οὐ
λίπος |
[4] |
~ἄρσενες
ἠιθέοισιν
ἀπαρχόμενοι
φορέουσιν.
~Ἀστερίη
|
θυόεσσα, |
σὲ
μὲν
περί
τ´
ἀμφί |
[2] |
ἀλιτρός.
~καὶ
δή
που
τὰ
|
θύρετρα |
καλῷ
ποδὶ
Φοῖβος
ἀράσσει·
~οὐχ |
[3] |
~οἴκους
ἑστηῶτας
ἐσίνατο·
ταὶ
δὲ
|
θυωρόν
|
~εἰνάτερες
γαλόῳ
τε
μίαν
πέρι |