Hymnes
[3]	Λητωιὰς ὥσπερ Ἀπόλλων. ~αἰ δέ	κ´	ἐγὼ τόξοις μονιὸν δάκος ἤ
[1]	διάτριχα δώματα νεῖμαι· ~τίς δέ	κ´	ἐπ´ Οὐλύμπῳ τε καὶ Ἄϊδι
[5]	κατένευσε· τὸ δ´ ἐντελές, ᾧ	κ´	ἐπινεύσῃ ~Παλλάς, ἐπεὶ μώνᾳ Ζεὺς
[5]	σύν τ´ ὀλολυγαῖς. ~χαῖρε, θεά,	κάδευ	δ´ Ἄργεος Ἰναχίω. ~χαῖρε καὶ
[5]	τέλθος ὀφειλόμενον. ~πόσσα μὲν ἁ	Καδμηὶς	ἐς ὕστερον ἔμπυρα καυσεῖ, ~πόσσα
[5]	δὲ Βοιωτοῖσι θεοπρόπα, πολλὰ δὲ	Κάδμῳ	~χρησεῖ, καὶ μεγάλοις ὕστερα Λαβδακίδαις.
[2]	ὕδωρ φορέουσι μέλισσαι, ~ἀλλ´ ἥτις	καθαρή	τε καὶ ἀχράαντος ἀνέρπει ~πίδακος
[4]	κεῖνο ~θηρίον αἰνογένειον ἀπὸ Πλειστοῖο	καθέρπον	~Παρνησὸν νιφόεντα περιστέφει ἐννέα κύκλοις·
[4]	~ἀμφοτέρη μεσόγεια καὶ αἳ πελάγεσσι	κάθηνται,	~μέχρις ὅπου περάτη τε καὶ
[4]	δὲ πάντα, σὺ δὲ κρείουσα	κάθησαι	~γνησίη Οὐλύμποιο, καὶ οὐ χέρα
[6]	ὁ τῶ βασιλῆος ἐνὶ τριόδοισι	καθῆστο	~αἰτίζων ἀκόλως τε καὶ ἔκβολα
[6]	δὲ κακὰ βούβρωστις ἐν ὀφθαλμοῖσι	κάθηται.	~ἤ οἱ ἀπόστασον χαλεπὰν νόσον
[4]	μέσσην ~κλήρους ἐστήσαντο, καὶ οἳ	καθύπερθε	βορείης ~οἰκία θινὸς ἔχουσι, πολυχρονιώτατον
[5]	παῖδες Ἀρεστοριδᾶν· ~ὠθάνα, φέρεται δὲ	καὶ	ἁ Διομήδεος ἀσπίς, ~ὡς ἔθος
[5]	ἄρτι φρυασσομενᾶν ~τᾶν ἱερᾶν ἐσάκουσα,	καὶ	ἁ θεὸς εὔτυκος ἕρπεν· ~σοῦσθέ
[6]	πονηρά. ~αὐτίκα οἱ χαλεπόν τε	καὶ	ἄγριον ἔμβαλε λιμόν ~αἴθωνα κρατερόν,
[4]	Κρήτηθεν ἀνέπλει. ~οἱ χαλεπὸν μύκημα	καὶ	ἄγριον υἷα φυγόντες ~Πασιφάης καὶ
[2]	τεκμήραιο. ~καὶ μὲν ἀεὶ καλὸς	καὶ	ἀεὶ νέος· οὔποτε Φοίβου ~θηλείαις
[6]	ἀδελφαί ~χὠ μαστὸς τὸν ἔπωνε	καὶ	αἱ δέκα πολλάκι δῶλαι. ~καὶ
[3]	δέχθαι. ~οὐ νέμεσις· κείνους γε	καὶ	αἱ μάλα μηκέτι τυτθαί ~οὐδέποτ´
[4]	δ´ Ἄναυρος ~καὶ μεγάλη Λάρισα	καὶ	αἱ Χειρωνίδες ἄκραι, ~φεῦγε δὲ
[4]	ἀέκουσα Μακηδόνι κοιρανέεσθαι ~ἀμφοτέρη μεσόγεια	καὶ	αἳ πελάγεσσι κάθηνται, ~μέχρις ὅπου
[4]	πολλὰ φέρουσα, ~πίονες ἤπειροί τε	καὶ	αἳ περιναίετε νῆσοι, ~αὕτη ἐγὼ
[1]	δέ κ´ ἐπ´ Οὐλύμπῳ τε	καὶ	Ἄϊδι κλῆρον ἐρύσσαι, ~ὃς μάλα
[6]	εἴπερ ἐγὼ μέν ~σεῦ τε	καὶ	Αἰολίδος Κανάκας γένος, αὐτὰρ ἐμεῖο
[4]	ταχείας ~ἐνδρομίδας, μή οἵ τι	καὶ	αἰφνίδιον ἔπος εἴπῃ ~δεσπότις. ἡ
[4]	οἴκαδ´ ἵκοντο, ~εὔμοιροι δ´ ἐγένοντο,	καὶ	ἀκλεὲς οὔποτ´ ἐκεῖνοι. ~ἦ τοι
[4]	~πότνια σὰς ὠδῖνας ἀναίνομαι (οἶδα	καὶ	ἄλλας ~λουσαμένας ἀπ´ ἐμεῖο λεχωίδας)
[3]	πάσῃσιν ἔσονται ~Ἀρτέμιδος βωμοί τε	καὶ	ἄλσεα. καὶ μὲν ἀγυιαῖς ~ἔσσῃ
[3]	ἀπ´ ἄγριον εἵλεο παίδων. ~σοὶ	καὶ	Ἀμαζονίδες πολέμου ἐπιθυμήτειραι ~ἔν κοτε
[3]	φιλῆσαι. ~αἱ πρῶται θοὰ τόξα	καὶ	ἀμφ´ ὤμοισι φαρέτρας ~ἰοδόκους ἐφόρησαν·
[6]	κλᾷδα. ~φᾶ δὲ παραψύχοισα κακὸν	καὶ	ἀναιδέα φῶτα· ~τέκνον, ὅτις τὰ
[6]	ἄλλο φυλαξεῖ. ~ὡς δ´ ἀπεδίλωτοι	καὶ	ἀνάμπυκες ἄστυ πατεῦμες, ~ὣς πόδας,
[5]	~καὶ γὰρ δὴ χρυσῷ τε	καὶ	ἄνθεσιν ὕδατα μείξας ~ἡξεῖ φορβαίων
[1]	τεαὶ δ´ ὠδῖνες ἐλαφραί. ~εἶπε	καὶ	ἀντανύσασα θεὴ μέγαν ὑψόθι πῆχυν
[3]	~ἐν δὲ κύνες καὶ τόξα	καὶ	ἄντυγες, αἵ τε σε ῥεῖα
[6]	πόλιν ἀρκίος ἆραι, ~ἀμφότερον πελέκεσσι	καὶ	ἀξίναισιν ὁπλίσσας, ~ἐς δὲ τὸ
[2]	~(Φοίβῳ γὰρ καὶ τόξον ἐπιτρέπεται	καὶ	ἀοιδή) ~κείνου δὲ θριαὶ καὶ
[4]	ἐπεὶ λάχεν Ἴναχον Ἥρη. ~φεῦγε	καὶ	Ἀονίη τὸν ἕνα δρόμον, αἱ
[3]	δὲ σὺ πολλή, ~ἐν δὲ	καὶ	Ἀπόλλων, ἐν δ´ οἵ σεο
[4]	Δηλιὰς εὕρετο νύμφη ~παίγνια κουρίζοντι	καὶ	Ἀπόλλωνι γελαστύν. ~ἱστίη ὦ νήσων
[2]	βασιλῆι μάχοιτο· ~ὅστις ἐμῷ βασιλῆι,	καὶ	Ἀπόλλωνι μάχοιτο. ~τὸν χορὸν ὡπόλλων,
[4]	παρακέκλιται Ἰσθμῷ, ~ἔμπλην Αἰγιαλοῦ γε	καὶ	Ἄργεος· οὐ γὰρ ἐκείνας ~ἀτραπιτοὺς
[4]	καὶ εὐαίων Ἑκαέργη, ~θυγατέρες Βορέαο,	καὶ	ἄρσενες οἱ τότ´ ἄριστοι ~ἠιθέων·
[3]	ἀέξειν ~εἴσεται, ἀλλὰ μόνην σὲ	καὶ	Ἀρτέμιδος καλέεσθαι· ~πολλὰς δὲ ξυνῇ
[5]	καὶ οὔποκα χωρὶς ἔγεντο· ~ἀλλὰ	καὶ	ἀρχαίων εὖτ´ ἐπὶ Θεσπιέων ~ἢ
[4]	δὲ ῥέεθρα· ~ὑψόθε δ´ ἐσμαράγησε	καὶ	ἀσπίδα τύψεν ἀκωκῇ ~δούρατος· ἡ
[4]	ἀλέγοντα τιθήνης. ~κείνη δ´ ἠνεμόεσσα	καὶ	ἄτροπος οἷά θ´ ἁλιπλήξ ~αἰθυίῃς
[4]	~Ἀστερίη, πόντοιο κακὸν σάρον· οἶσθα	καὶ	αὐτή. ~ἀλλά, φίλη, δύνασαι γάρ,
[4]	φιλαίτερον Ἄρεος υἷα. ~τῷ ῥα	καὶ	αὐτὴ μὲν σκοπιὴν ἔχεν αἰθέρος
[3]	~ἦ γάρ κεν γυιαί τε	καὶ	αὐχένα κεκμηυῖαι ~κόπρον ἔπι προγένοιντο,
[3]	ὀδόντας· ~οὐδὲ μὲν Ὑλαῖόν τε	καὶ	ἄφρονα Ῥοῖκον ἔολπα ~οὐδέ περ
[2]	μέλισσαι, ~ἀλλ´ ἥτις καθαρή τε	καὶ	ἀχράαντος ἀνέρπει ~πίδακος ἐξ ἱερῆς
[2]	πρῶτα θεμείλια Φοῖβος ἐγείρειν. ~Φοῖβος	καὶ	βαθύγειον ἐμὴν πόλιν ἔφρασε Βάττῳ
[5]	πόδας ἐς δέον ἀξεῖ, ~δωσῶ	καὶ	βιότω τέρμα πολυχρόνιον, ~καὶ μόνος,
[3]	σύες ἔργα, σύες φυτὰ λυμαίνονται.	~καὶ	βόες ἀνθρώποισι κακὸν μέγα· βάλλ´
[5]	Κορωνείας, ἵνα οἱ τεθυωμένον ἄλσος	~καὶ	βωμοὶ ποταμῷ κεῖντ´ ἐπὶ Κουραλίῳ,
[4]	~οὕτω νῦν, ὦ Ζηνὸς ὀνείδεα,	καὶ	γαμέοισθε ~λάθρια καὶ τίκτοιτε κεκρυμμένα,
[5]	ἐς Ἀμυμώναν οἴσετε τὰν Δαναῶ.	~καὶ	γὰρ δὴ χρυσῷ τε καὶ
[3]	κοίλην τε κατακληῖδα βελέμνων ~τεύξατε·	καὶ	γὰρ ἐγὼ Λητωιὰς ὥσπερ Ἀπόλλων.
[3]	πηγάων Αἰγυπτίου Ἰνωποῖο ~ἢ Πιτάνῃ	(καὶ	γὰρ Πιτάνη σέθεν) ἢ ἐνὶ
[6]	πένοντο, δυώδεκα δ´ οἶνον ἄφυσσον.	~καὶ	γὰρ τᾷ Δάματρι συνωργίσθη Διόνυσος·
[1]	πάτερ, ἐψεύσαντο; ~Κρῆτες ἀεὶ ψεῦσται‘	καὶ	γὰρ τάφον, ὦ ἄνα, σεῖο
[4]	καὶ ἄγριον υἷα φυγόντες ~Πασιφάης	καὶ	γναμπτὸν ἕδος σκολιοῦ λαβυρίνθου, ~πότνια,
[1]	ἐφράσσαο πάντα τέλεια· ~τῷ τοι	καὶ	γνωτοὶ προτερηγενέες περ ἐόντες ~οὐρανὸν
[3]	ἀσύλλωτοι δέ φιν ὦμοι ~δεξιτεροὶ	καὶ	γυμνὸς ἀεὶ παρεφαίνετο μαζός. ~ᾔνησας
[3]	φέρευ, τέκος, ὅσς´ ἐθελημός ~αἰτίζεις,	καὶ	δ´ ἄλλα πατὴρ ἔτι μείζονα
[6]	καὶ αἱ δέκα πολλάκι δῶλαι.	~καὶ	δ´ αὐτὸς Τριόπας πολιαῖς ἐπὶ
[6]	Διόνυσος· ~τόσσα Διώνυσον γὰρ ἃ	καὶ	Δάματρα χαλέπτει. ~οὔτε νιν εἰς
[5]	ἐς πάλιν αὖτις ἐλάσσαις ~ἵππως,	καὶ	Δαναῶν κλᾶρον ἅπαντα σάω. ~ΕΙΣ
[3]	μύρτῳ. ~Οὖπι ἄνασς´ εὐῶπι φαεσφόρε,	καὶ	δέ σε κείνης ~Κρηταέες καλέουσιν
[3]	Δηιονίδαο, ~πότνια, σὴν ὁμόθηρον ἐθήκαο·	καὶ	δέ σέ φασι ~καλὴν Ἀντίκλειαν
[2]	μέλαθρον· ἑκὰς ἑκὰς ὅστις ἀλιτρός.	~καὶ	δή που τὰ θύρετρα καλῷ
[3]	ἀνέπαυσε διωκτύν, ~μέσφ´ ὅτε μαρπτομένη	καὶ	δὴ σχεδὸν ἥλατο πόντον ~πρηόνος
[3]	ἀμησάμεναι φορέουσιν ~ὠκύθοον τριπέτηλον, ὃ	καὶ	Διὸς ἵπποι ἔδουσιν· ~ἐν καὶ
[3]	Ἀταλάντην ~κούρην Ἰασίοιο συοκτόνον Ἀρκασίδαο,	~καί	ἑ κυνηλασίην τε καὶ εὐστοχίην
[4]	πεπρωμένον ἦμαρ· ~τλήσομαι εἵνεκα σεῖο,	καὶ	εἰ μέλλοιμι ῥοάων ~διψαλέην ἄμπωτιν
[3]	αὐχένα κεκμηυῖαι ~κόπρον ἔπι προγένοιντο,	καὶ	εἰ Στυμφαιίδες εἶεν ~εἰναετιζόμεναι κεραελκέες,
[6]	φέρε στάχυν, οἶσε θερισμόν, ~φέρβε	καὶ	εἰράναν, ἵν´ ὃς ἄροσε τῆνος
[4]	δὲ πάσας ~ἐκ νεάτων ὤχλισσε	καὶ	εἰσεκύλισε θαλάσσῃ; ~καὶ τὰς μὲν
[6]	τριόδοισι καθῆστο ~αἰτίζων ἀκόλως τε	καὶ	ἔκβολα λύματα δαιτός. ~Δάματερ, μὴ
[6]	ἱερὰ δράγματα πράτα ~ἀσταχύων ἀπέκοψε	καὶ	ἐν βόας ἧκε πατῆσαι, ~ἁνίκα
[3]	τε μέλονται ~καὶ χορὸς ἀμφιλαφὴς	καὶ	ἐν οὔρεσιν ἑψιάασθαι, ~ἄρχμενοι ὡς
[3]	πόλιας διαμετρήσασθαι ~μεσσόγεως νήσους τε·	καὶ	ἐν πάσῃσιν ἔσονται ~Ἀρτέμιδος βωμοί
[3]	ἥλατο πόντον ~πρηόνος ἐξ ὑπάτοιο	καὶ	ἔνθορεν εἰς ἁλιήων ~δίκτυα, τά
[4]	Σαρωνικοῦ ἔνδοθι κόλπου ~ναῦται ἐπεσκέψαντο,	καὶ	ἐξ Ἐφύρης ἀνιόντες ~οἱ μὲν
[5]	κάδευ δ´ Ἄργεος Ἰναχίω. ~χαῖρε	καὶ	ἐξελάοισα, καὶ ἐς πάλιν αὖτις
[6]	ὁμότοιχος· ἐμοὶ κακογείτονες ἐχθροί. ~παρθενικαί,	καὶ	ἐπιφθέγξασθε, τεκοῖσαι· ~Δάματερ, μέγα χαῖρε,
[3]	εὐκαμπὲς ἄεμμα· ~ἀλλὰ φαεσφορίην τε	καὶ	ἐς γόνυ μέχρι χιτῶνα ~ζώννυσθαι
[5]	Ἄργεος Ἰναχίω. ~χαῖρε καὶ ἐξελάοισα,	καὶ	ἐς πάλιν αὖτις ἐλάσσαις ~ἵππως,
[4]	λέγεσθαι, ~ὁππότ´ ἐς Ὠκεανόν τε	καὶ	ἐς Τιτηνίδα Τηθύν ~νῆσοι ἀολλίζονται,
[2]	~οἱ δὲ νέοι μολπήν τε	καὶ	ἐς χορὸν ἐντύνασθε. ~ὡπόλλων οὐ
[4]	Διὶ Κρήτη, ~ὡς ἐγὼ Ἀπόλλωνι·	καὶ	ἔσσομαι οὐκέτι πλαγκτή. ~ὧδε σὺ
[2]	λιτὸς ἐκεῖνος. ~ὀψόμεθ´, ὦ Ἑκάεργε,	καὶ	ἐσσόμεθ´ οὔποτε λιτοί. ~μήτε σιωπηλὴν
[3]	διχοστασίη τρώει γένος, ἥ τε	καὶ	εὖ περ ~οἴκους ἑστηῶτας ἐσίνατο·
[4]	οὐδὲ Κιθαιρών ~ἔσσεται· εὐαγέων δὲ	καὶ	εὐαγέεσσι μελοίμην. ~ὣς ἄρ´ ἔφη.
[4]	Ἀριμασπῶν ~Οὖπίς τε Λοξώ τε	καὶ	εὐαίων Ἑκαέργη, ~θυγατέρες Βορέαο, καὶ
[5]	ἐπερχομένα· ~ὀλβίσταν δ´ ἐρέει σε	καὶ	εὐαίωνα γενέσθαι ~ἐξ ὀρέων ἀλαὸν
[3]	ἀπείπατο κυκλώσασθαι) ~χαῖρε μέγα, κρείουσα,	καὶ	εὐάντησον ἀοιδῇ. ~ΕΙΣ ΔΗΛΟΝ. ~Τὴν
[4]	μεγαίρω ~νῆσον, ἐπεὶ λιπαρή τε	καὶ	εὔβοτος, εἴ νύ τις ἄλλη·
[3]	Ἀρκασίδαο, ~καί ἑ κυνηλασίην τε	καὶ	εὐστοχίην ἐδίδαξας. ~οὔ μιν ἐπίκλητοι
[3]	καὶ ὕστριχος ἔνθα καλιαί ~σημῆναι	καὶ	ζορκὸς ἐπ´ ἴχνιον ἡγήσασθαι. ~ἔνθεν
[3]	Τιτυοκτόνε, χρύσεα μέν τοι ~ἔντεα	καὶ	ζώνη, χρύσεον δ´ ἐζεύξαο δίφρον,
[4]	δὲ παρὰ τριπόδεσσιν ἐμεῖο ~φάσγανα	καὶ	ζωστῆρας ἀναιδέας ἐχθομένας τε ~ἀσπίδας,
[3]	κεν Πυθῶνα παρέλθοι. ~τῷ ῥα	καὶ	ἠλαίνων ἀλαπαξέμεν ἠπείλησε ~Λύγδαμις ὑβριστής·
[4]	αὐτή, ~χαίροι δ´ Ἀπόλλων τε	καὶ	ἣν ἐλοχεύσαο Λητώ. ~ΕΙΣ ΛΟΥΤΡΑ
[4]	Ἀβαντιὰς Ἐλλοπιήων ~Σαρδώ θ´ ἱμερόεσσα	καὶ	ἣν ἐπενήξατο Κύπρις ~ἐξ ὕδατος
[4]	ἐπιπλώουσα θαλάσσῃ. ~γείνεο, γείνεο, κοῦρε,	καὶ	ἤπιος ἔξιθι κόλπου. ~νύμφα Διὸς
[4]	περισσά; κάλει μόνον Εἰλήθυιαν. ~εἶπε	καὶ	ἠρώησε μέγαν ῥόον. ἀλλά οἱ
[4]	α̣ {ς̣ ~καὶ πεδία Κρισσαῖα	καὶ	Ἡφ̣ αί̣ {στο} ι̣ ο̣
[6]	ἐλίνυσον, τέκνον πολύθεστε τοκεῦσι, ~παύεο	καὶ	θεράποντας ἀπότρεπε, μή τι χαλεφθῇ
[4]	ἀλλὰ σὺ μεῖνον, ~μεῖνον, ἐπεὶ	καὶ	θῆρες ἐν οὔρεσι πολλάκι σεῖο
[6]	δῶκε· ~κάλλιον, ὡς καλάμαν τε	καὶ	ἱερὰ δράγματα πράτα ~ἀσταχύων ἀπέκοψε
[4]	~οἱ μέν τοι καλάμην τε	καὶ	ἱερὰ δράγματα πρῶτοι ~ἀσταχύων φορέουσιν·
[3]	~οἷς δέ κεν εὐμειδής τε	καὶ	ἵλαος αὐγάσσηαι, ~κείνοις εὖ μὲν
[4]	ἀπομάσσεται ὕδατος ἄχνην· ~τῷ σφε	καὶ	ἰχθυβολῆες ἁλίπλοοι ἐννάσσαντο. ~ἀλλά οἱ
[4]	μὲν ἐφ´ Ἑλλήνεσσι μάχαιραν ~βαρβαρικὴν	καὶ	Κελτὸν ἀναστήσαντες Ἄρηα ~ὀψίγονοι Τιτῆνες
[3]	παρὰ τύμβον Ἰώλκιον ἔμμορ´ ἀέθλου.	~καὶ	Κεφάλου ξανθὴν ἄλοχον Δηιονίδαο, ~πότνια,
[3]	τε καὶ οὐ μύοντα λαγωόν	~καὶ	κοίτην ἐλάφοιο καὶ ὕστριχος ἔνθα
[5]	ᾧ καὶ χρίεται Ἡρακλέης· ~οἴσετε	καὶ	κτένα οἱ παγχρύσεον, ὡς ἀπὸ
[3]	ἴχνιον ἡγήσασθαι. ~ἔνθεν ἀπερχομένη (μετὰ	καὶ	κύνες ἐσσεύοντο) ~εὗρες ἐπὶ προμολῇς´
[5]	τέκνον ἄλαστε, ~εἶδες Ἀθαναίας στήθεα	καὶ	λαγόνας, ~ἀλλ´ οὐκ ἀέλιον πάλιν
[4]	δὲ στιβαρώτερον ἕρκος; ~τείχεα μὲν	καὶ	λᾶες ὑπὸ ῥιπῆς κε πέσοιεν
[2]	βαθύγειον ἐμὴν πόλιν ἔφρασε Βάττῳ	~καὶ	Λιβύην ἐσιόντι κόραξ ἡγήσατο λαῷ,
[3]	ἄλσεα. καὶ μὲν ἀγυιαῖς ~ἔσσῃ	καὶ	λιμένεσσιν ἐπίσκοπος. ὣς ὁ μὲν
[4]	ἴχνια Κύρνος ὀπηδεῖ ~οὐκ ὀνοτὴ	καὶ	Μάκρις Ἀβαντιὰς Ἐλλοπιήων ~Σαρδώ θ´
[6]	ἐείσατο, γέντο δὲ χειρί ~στέμματα	καὶ	μάκωνα, κατωμαδίαν δ´ ἔχε κλᾷδα.
[4]	ἄτροπος οἷά θ´ ἁλιπλήξ ~αἰθυίῃς	καὶ	μᾶλλον ἐπίδρομος ἠέπερ ἵπποις ~πόντῳ
[2]	καὶ ἀοιδή) ~κείνου δὲ θριαὶ	καὶ	μάντιες· ἐκ δέ νυ Φοίβου
[5]	καὶ μεγάλοις ὕστερα Λαβδακίδαις. ~δωσῶ	καὶ	μέγα βάκτρον, ὅ οἱ πόδας
[4]	πόδας ἔτρεπε· φεῦγε δ´ Ἄναυρος	~καὶ	μεγάλη Λάρισα καὶ αἱ Χειρωνίδες
[5]	θεοπρόπα, πολλὰ δὲ Κάδμῳ ~χρησεῖ,	καὶ	μεγάλοις ὕστερα Λαβδακίδαις. ~δωσῶ καὶ
[3]	~Ἀρτέμιδος βωμοί τε καὶ ἄλσεα.	καὶ	μὲν ἀγυιαῖς ~ἔσσῃ καὶ λιμένεσσιν
[2]	~καὶ πουλυκτέανος· Πυθῶνί κε τεκμήραιο.	~καὶ	μὲν ἀεὶ καλὸς καὶ ἀεὶ
[2]	ἱὴ παιῆον ἱὴ παιῆον ἀκούσῃ.	~καὶ	μὲν ὁ δακρυόεις ἀναβάλλεται ἄλγεα
[5]	ἀπὸ στομάτων. ~ὦ ἴτ´ Ἀχαιιάδες,	καὶ	μὴ μύρα μηδ´ ἀλαβάστρως ~(συρίγγων
[1]	Κρόνος οὔασιν ἠχήν ~ἀσπίδος εἰσαΐοι	καὶ	μή σεο κουρίζοντος. ~καλὰ μὲν
[3]	~Κρηταέες καλέουσιν ἐπωνυμίην ἀπὸ νύμφης.	~καὶ	μὴν Κυρήνην ἑταρίσσαο, τῇ ποτ´
[4]	~διψαλέην ἄμπωτιν ἔχων αἰώνιον ἔρρειν	~καὶ	μόνος ἐν ποταμοῖσιν ἀτιμότατος καλέεσθαι.
[5]	~δωσῶ καὶ βιότω τέρμα πολυχρόνιον,	~καὶ	μόνος, εὖτε θάνῃ, πεπνυμένος ἐν
[4]	δὲ γλυκὺν ἔσπασε μαζόν. ~τῷ	καὶ	νησάων ἁγιωτάτη ἐξέτι κείνου ~κλῄζῃ,
[5]	κλαίοισα, θεὰ δ´ ἐλέησεν ἑταίραν.	~καί	νιν Ἀθαναία πρὸς τόδ´ ἔλεξεν
[1]	~Πηλαγόνων ἐλατῆρα, δικασπόλον Οὐρανίδῃσι; ~πῶς	καί	νιν, Δικταῖον ἀείσομεν ἠὲ Λυκαῖον;
[2]	~ἰητροὶ δεδάασιν ἀνάβλησιν θανάτοιο. ~Φοῖβον	καὶ	Νόμιον κικλήσκομεν ἐξέτι κείνου, ~ἐξότ´
[4]	ὁ δ´ εἴσεται ἤθεα πατρός.	~καί	νύ ποτε ξυνός τις ἐλεύσεται
[5]	σίβδας κόκκος ἔχει χροϊάν. ~τῷ	καὶ	νῦν ἄρσεν τι κομίσσατε μῶνον
[3]	βίηφι· τὸ δ´ ἄτριχον εἰσέτι	καὶ	νῦν ~μεσσάτιον στέρνοιο μένει μέρος,
[4]	τ´ ἀνὰ μέσσην ~κλήρους ἐστήσαντο,	καὶ	οἳ καθύπερθε βορείης ~οἰκία θινὸς
[1]	ἀφένοιο· δίδου δ´ ἀρετήν τε	καὶ	ὄλβον. ~ΕΙΣ ΑΠΟΛΛΩΝΑ. ~Οἷον ὁ
[3]	χρυσός· ~ἐξαπίνης δ´ ἔταφές τε	καὶ	ὃν ποτὶ θυμὸν ἔειπες· ~τοῦτό
[6]	δυθμάς, ~ἔστ´ ἐπὶ τὼς μέλανας	καὶ	ὅπα τὰ χρύσεα μᾶλα; ~οὐ
[4]	κάθηνται, ~μέχρις ὅπου περάτη τε	καὶ	ὁππόθεν ὠκέες ἵπποι ~Ἠέλιον φορέουσιν·
[3]	σάκει ἴσα τετραβοείῳ ~δεινὸν ὑπογλαύσσοντα)	καὶ	ὁππότε δοῦπον ἄκουσαν ~ἄκμονος ἠχήσαντος
[3]	~αἵ τε μοι ἐνδρομίδας τε	καὶ	ὁππότε μηκέτι λύγκας ~μήτ´ ἐλάφους
[6]	ἐπὶ νεύροις ~δειλαίῳ ῥινός τε	καὶ	ὀστέα μῶνον ἐλείφθη. ~κλαῖε μὲν
[3]	ῥα διῶξαι ~ὤκισται νεβρούς τε	καὶ	οὐ μύοντα λαγωόν ~καὶ κοίτην
[4]	ἀλλὰ τὰ λαίφη ~ὠκέες ἐστείλαντο	καὶ	οὐ πάλιν αὖτις ἔβησαν, ~πρὶν
[6]	ἐκαθίσσαο φρητί ~αὐσταλέα ἄποτός τε	καὶ	οὐ φάγες οὐδὲ λοέσσα. ~μὴ
[4]	εἴσω ~σπερχομένη μέγα δή τι	καὶ	οὐ φατόν, εἶργε δὲ Λητώ
[4]	δὲ κρείουσα κάθησαι ~γνησίη Οὐλύμποιο,	καὶ	οὐ χέρα δείδιμεν ἄλλην ~θηλυτέρην,
[4]	~τόφρα δ´ ἔτ´ Ἀστερίη σὺ	καὶ	οὐδέπω ἔκλεο Δῆλος. ~πολλάκι σε
[3]	ἐφοίτα ~παίπαλά τε κρημνούς τε	καὶ	οὐκ ἀνέπαυσε διωκτύν, ~μέσφ´ ὅτε
[3]	ἀρήγειν, ~ὅττι με καὶ τίκτουσα	καὶ	οὐκ ἤλγησε φέρουσα ~μήτηρ, ἀλλ´
[4]	δὲ πίονα καπνόν ~γείτονος αἰθομένοιο,	καὶ	οὐκέτι μοῦνον ἀκουῇ, ~ἀλλ´ ἤδη
[5]	φίλατο τᾶν ἑταρᾶν, ~ματέρα Τειρεσίαο,	καὶ	οὔποκα χωρὶς ἔγεντο· ~ἀλλὰ καὶ
[4]	ἀσιγήτοιο λέβητος· ~δεύτερον Ἴριον ἄστυ	καὶ	οὔρεα Μηλίδος αἴης ~ἔρχονται· κεῖθεν
[6]	οὐδὲν γὰρ ἀπαρνήσαντο μάγειροι. ~ἀλλὰ	καὶ	οὐρῆας μεγαλᾶν ὑπέλυσαν ἁμαξᾶν, ~καὶ
[3]	δώσει. ~τρὶς δέκα τοι πτολίεθρα	καὶ	οὐχ ἕνα πύργον ὀπάσσω, ~τρὶς
[6]	μεγάλαι πτελέαι ἔσαν, ἐν δὲ	καὶ	ὄχναι, ~ἐν δὲ καλὰ γλυκύμαλα·
[4]	ω̣ ρι {ος̣ α̣ {ς̣	~καὶ	πεδία Κρισσαῖα καὶ Ἡφ̣ αί̣
[4]	ἐνόπλιον· ἔτρεμε δ´ Ὄσσης ~οὔρεα	καὶ	πεδίον Κραννώνιον αἵ τε δυσαεῖς
[1]	βίη τό τε κάρτος, ὃ	καὶ	πέλας εἵσαο δίφρου. ~θήκαο δ´
[5]	ἔν ποκα Θήβαις ~πουλύ τι	καὶ	πέρι δὴ φίλατο τᾶν ἑταρᾶν,
[4]	ἀπηρείσαντο λέαιναι. ~τὴν δ´ ἄρα	καὶ	Πηνειὸς ἀμείβετο δάκρυα λείβων· ~Λητοῖ,
[4]	αἱ Χειρωνίδες ἄκραι, ~φεῦγε δὲ	καὶ	Πηνειὸς ἑλισσόμενος διὰ Τεμπέων· ~Ἥρη,
[3]	τίνα δ´ ἔξοχα νυμφέων ~φίλαο	καὶ	ποίας ἡρωίδας ἔσχες ἑταίρας; ~εἰπέ,
[5]	αἴσιος οἵ τε πέτονται ~ἤλιθα	καὶ	ποίων οὐκ ἀγαθαὶ πτέρυγες. ~πολλὰ
[4]	δέ τοι ἔσσετ´ ἀμοιβή. ~ἦ	καὶ	πολλὰ πάροιθεν ἐπεὶ κάμεν ἔστιχε
[2]	ἀλλὰ τὰ πολλά ~λύματα γῆς	καὶ	πολλὸν ἐφ´ ὕδατι συρφετὸν ἕλκει.
[3]	μοι παρθενίην αἰώνιον, ἄππα, φυλάσσειν,	~καὶ	πολυωνυμίην, ἵνα μή μοι Φοῖβος
[2]	ἀίοντες ἐπ´ Ἀπόλλωνος ἀοιδῇ. ~εὐφημεῖ	καὶ	πόντος, ὅτε κλείουσιν ἀοιδοί ~ἢ
[2]	τὰ πέδιλα· πολύχρυσος γὰρ Ἀπόλλων	~καὶ	πουλυκτέανος· Πυθῶνί κε τεκμήραιο. ~καὶ
[4]	βωμὸν ὑπὸ πληγῇσιν ἑλίξαι ~ῥησσόμενον	καὶ	πρέμνον ὀδακτάσαι ἁγνὸν ἐλαίης ~χεῖρας
[5]	ἀντ´ ὀλίγων ἐπράξαο· δόρκας ὀλέσσας	~καὶ	πρόκας οὐ πολλὰς φάεα παιδὸς
[1]	πολλὸν ὕδωρ ὑπὸ ποσσὶν ἔκειτο.	~καί	ῥ´ ὑπ´ ἀμηχανίης σχομένη φάτο
[5]	~λυσαμένα παγαῖς ἔκλυσεν Ὠκεανῶ ~ἱδρῶ	καὶ	ῥαθάμιγγας, ἐφοίβασεν δὲ παγέντα ~πάντα
[5]	~ἔξιθ´, Ἀθαναία περσέπτολι, χρυσεοπήληξ, ~ἵππων	καὶ	σακέων ἁδομένα πατάγῳ. ~σάμερον, ὑδροφόροι,
[4]	Φοῖβον ἀοιδάων μεδέοντα ~λοῦσέ τε	καὶ	σπείρωσε καὶ ὡς θεὸν ᾔνεσε
[4]	χορίτιδες ἀσφαλὲς οὖδας. ~δὴ τότε	καὶ	στεφάνοισι βαρύνεται ἱρὸν ἄγαλμα ~Κύπριδος
[1]	πότνια Ῥείη· ~Γαῖα φίλη, τέκε	καὶ	σύ· τεαὶ δ´ ὠδῖνες ἐλαφραί.
[1]	Διὸς οὐδὲν ἀνάκτων ~θειότερον· τῷ	καί	σφε τεὴν ἐκρίναο λάξιν. ~δῶκας
[2]	Λύκτιον ἥ τε φαρέτρη, ~χρύσεα	καὶ	τὰ πέδιλα· πολύχρυσος γὰρ Ἀπόλλων
[6]	καὶ οὐρῆας μεγαλᾶν ὑπέλυσαν ἁμαξᾶν,	~καὶ	τὰν βῶν ἔφαγεν, τὰν Ἑστίᾳ
[6]	ἀεθλοφόρον καὶ τὸν πολεμήιον ἵππον,	~καὶ	τὰν μάλουριν, τὰν ἔτρεμε θηρία
[6]	ποτὶ ναὸν ἵκωνται. ~χαῖρε, θεά,	καὶ	τάνδε σάω πόλιν ἔν θ´
[4]	νεάτων ὤχλισσε καὶ εἰσεκύλισε θαλάσσῃ;	~καὶ	τὰς μὲν κατὰ βυσσόν, ἵν´
[5]	οὐχ ἁγεῖτο Χαρικλώ· ~ἀλλ´ ἔτι	καὶ	τήναν δάκρυα πόλλ´ ἔμενε, ~καίπερ
[5]	τὸν ἁβατὰν Ἀκταίονα, τυφλὸν ἰδέσθαι.	~καὶ	τῆνος μεγάλας σύνδρομος Ἀρτέμιδος ~ἔσσεται·
[4]	Ζηνὸς ὀνείδεα, καὶ γαμέοισθε ~λάθρια	καὶ	τίκτοιτε κεκρυμμένα, μηδ´ ὅθι δειλαί
[3]	πρῶτον ἐπεκλήρωσαν ἀρήγειν, ~ὅττι με	καὶ	τίκτουσα καὶ οὐκ ἤλγησε φέρουσα
[6]	ἐδιδάσκετο τέχναν· ~κάλλιον, ὡς (ἵνα	καί	τις ὑπερβασίας ἀλέηται) ~π- ἰδέσθαι
[6]	ἔφαγεν, τὰν Ἑστίᾳ ἔτρεφε μάτηρ,	~καὶ	τὸν ἀεθλοφόρον καὶ τὸν πολεμήιον
[6]	ἔτρεφε μάτηρ, ~καὶ τὸν ἀεθλοφόρον	καὶ	τὸν πολεμήιον ἵππον, ~καὶ τὰν
[3]	Φοῖβος ἐρίζῃ, ~δὸς δ´ ἰοὺς	καὶ	τόξα— ἔα πάτερ, οὔ σε
[3]	πάντες ἄεθλοι, ~ἐν δὲ κύνες	καὶ	τόξα καὶ ἄντυγες, αἵ τε
[2]	ἀνέρα, κεῖνος ἀοιδόν ~(Φοίβῳ γὰρ	καὶ	τόξον ἐπιτρέπεται καὶ ἀοιδή) ~κείνου
[3]	ἀνθρώποισι κακὸν μέγα· βάλλ´ ἐπὶ	καὶ	τούς. ~ὣς ἔνεπεν, ταχινὸς δὲ
[6]	χιών, ὡς ἀελίῳ ἔνι πλαγγών,	~καὶ	τούτων ἔτι μέζον ἐτάκετο, μέστ´
[6]	τὸν βαθὺν οἶκον ἀνεξήραναν ὀδόντες,	~καὶ	τόχ´ ὁ τῶ βασιλῆος ἐνὶ
[4]	δεινὸν δὲ πυρίκμητοί τε λέβητες	~καὶ	τρίποδες πίπτοντες ἐπ´ ἀλλήλοις ἰαχεῦσιν,
[6]	ἄρτυε παιδί, ~ἀμφότερον Τριόπαν τε	καὶ	υἱέα κικλήσκοισα. ~τὰν δὲ γυνὰ
[4]	σεῖο πέδον πατέουσιν ἐφετμήν. ~ἦ	καὶ	ὑπὸ χρύσειον ἐδέθλιον ἷζε κύων
[4]	χοροῦ ἀπεπαύσατο νύμφη ~αὐτόχθων Μελίη	καὶ	ὑπόχλοον ἔσχε παρειήν ~ἥλικος ἀσθμαίνουσα
[3]	μύοντα λαγωόν ~καὶ κοίτην ἐλάφοιο	καὶ	ὕστριχος ἔνθα καλιαί ~σημῆναι καὶ
[6]	θέρος καὶ χεῖμα φέροισα ~ἡξεῖ	καὶ	φθινόπωρον, ἔτος δ´ εἰς ἄλλο
[5]	ἄφθογγος, ἐκόλλασαν γὰρ ἀνῖαι ~γώνατα	καὶ	φωνὰν ἔσχεν ἀμαχανία. ~ἁ νύμφα
[6]	~λευκὸν ἔαρ, λευκὸν δὲ θέρος	καὶ	χεῖμα φέροισα ~ἡξεῖ καὶ φθινόπωρον,
[3]	τῇ τόξα λαγωβολίαι τε μέλονται	~καὶ	χορὸς ἀμφιλαφὴς καὶ ἐν οὔρεσιν
[5]	μῶνον ἔλαιον, ~ᾧ Κάστωρ, ᾧ	καὶ	χρίεται Ἡρακλέης· ~οἴσετε καὶ κτένα
[3]	καὶ Διὸς ἵπποι ἔδουσιν· ~ἐν	καὶ	χρυσείας ὑποληνίδας ἐπλήσαντο ~ὕδατος, ὄφρ´
[4]	ἦτορ ἔκειτο ~οὐδὲ κατεκλάσθης τε	καὶ	ᾤκτισας, ἡνίκα πήχεις ~ἀμφοτέρους ὀρέγουσα
[2]	κόραξ ἡγήσατο λαῷ, ~δεξιὸς οἰκιστῆρι,	καὶ	ὤμοσε τείχεα δώσειν ~ἡμετέροις βασιλεῦσιν·
[4]	μεδέοντα ~λοῦσέ τε καὶ σπείρωσε	καὶ	ὡς θεὸν ᾔνεσε πρώτη. ~ὡς
[6]	δὲ Δηώ ~δωσεῖ πάντ´ ἐπίμεστα	καὶ	ὡς ποτὶ ναὸν ἵκωνται. ~χαῖρε,
[4]	ἀμφί τε νῆσοι ~κύκλον ἐποιήσαντο	καὶ	ὡς χορὸν ἀμφεβάλοντο· ~οὔτε σιωπηλὴν
[3]	~ζώννυσθαι λεγνωτόν, ἵν´ ἄγρια θηρία	καίνω.	~δὸς δέ μοι ἑξήκοντα χορίτιδας
[5]	καὶ τήναν δάκρυα πόλλ´ ἔμενε,	~καίπερ	Ἀθαναίᾳ καταθύμιον ἔσσαν ἑταίραν. ~δή
[3]	ἔτι παῖδας ἀμίτρους· ~χαῖρε δὲ	Καίρατος	ποταμὸς μέγα, χαῖρε δὲ Τηθύς,
[6]	ἐμαὶ χέρες ἐκτερέϊξαν· ~νῦν δὲ	κακὰ	βούβρωστις ἐν ὀφθαλμοῖσι κάθηται. ~ἤ
[6]	πανάμερος εἰλαπιναστάς ~ἤσθιε μυρία πάντα·	κακὰ	δ´ ἐξάλλετο γαστήρ ~αἰεὶ μᾶλλον
[6]	~εἶπεν ὁ παῖς, Νέμεσις δὲ	κακὰν	ἐγράψατο φωνάν. ~Δαμάτηρ δ´ ἄφατόν
[4]	ἐχθομένας τε ~ἀσπίδας, αἳ Γαλάτῃσι	κακὴν	ὁδὸν ἄφρονι φύλῳ ~στήσονται· τέων
[6]	ἀπεχθής, ~εἴη μηδ´ ὁμότοιχος· ἐμοὶ	κακογείτονες	ἐχθροί. ~παρθενικαί, καὶ ἐπιφθέγξασθε, τεκοῖσαι·
[4]	~τόξον ἐμόν· σὺ δὲ τέκνα	κακογλώσσοιο	γυναικός ~ἔλλαχες. οὐ σύ γ´
[3]	ὀστέα τετρήναντο, ~ἔργον Ἀθηναίης ἐλάφῳ	κακόν)	ἔδραμε δ´ ἠχώ ~Σάρδιας ἔς
[4]	μὴ σύ γ´ ἐμεῖο πάθῃς	κακὸν	εἵνεκα τῆσδε ~ἀντ´ ἐλεημοσύνης· χάριτος
[6]	κεῖτο, ~μῶνον ἄρ´ οἰκεῖοι θάλαμοι	κακὸν	ἠπίσταντο. ~ἀλλ´ ὅκα τὸν βαθὺν
[6]	ἔχε κλᾷδα. ~φᾶ δὲ παραψύχοισα	κακὸν	καὶ ἀναιδέα φῶτα· ~τέκνον, ὅτις
[2]	τι χανούσης. ~ἱὴ ἱὴ φθέγγεσθε·	κακὸν	μακάρεσσιν ἐρίζειν. ~ὃς μάχεται μακάρεσσιν,
[3]	φυτὰ λυμαίνονται. ~καὶ βόες ἀνθρώποισι	κακὸν	μέγα· βάλλ´ ἐπὶ καὶ τούς.
[6]	τὤνδιον ἑψιόωντο· ~ἃ πράτα πλαγεῖσα	κακὸν	μέλος ἴαχεν ἄλλαις. ~ᾄσθετο Δαμάτηρ,
[4]	ὀνομαστὶ παρερχομένην ἐκάλεσσεν, ~Ἀστερίη, πόντοιο	κακὸν	σάρον· οἶσθα καὶ αὐτή. ~ἀλλά,
[3]	θεή, μάλα τῷδε πινύσκει· ~βάλλε	κακοὺς	ἐπὶ θῆρας, ἵνα θνητοί σε
[4]	~τόσσα δέοι (μάλα γάρ τε	κακῶς	ἐχαρίσσατο Λητοῖ) ~ἀλλά μιν ἔκπαγλόν
[6]	δὲ καὶ ὄχναι, ~ἐν δὲ	καλὰ	γλυκύμαλα· τὸ δ´ ὥστ´ ἀλέκτρινον
[1]	σεο κουρίζοντος. ~καλὰ μὲν ἠέξευ,	καλὰ	δ´ ἔτραφες, οὐράνιε Ζεῦ, ~ὀξὺ
[6]	~εἶπε δὲ χωσαμένα· τίς μοι	καλὰ	δένδρεα κόπτει; ~αὐτίκα Νικίππᾳ, τάν
[1]	εἰσαΐοι καὶ μή σεο κουρίζοντος.	~καλὰ	μὲν ἠέξευ, καλὰ δ´ ἔτραφες,
[5]	περόνας ~ἵππω ἐπὶ κράνᾳ Ἑλικωνίδι	καλὰ	ῥεοίσᾳ ~λῶντο· μεσαμβρινὰ δ´ εἶχ´
[6]	μέγα χαῖρε, πολυτρόφε πουλυμέδιμνε. ~τὸν	κάλαθον	κατιόντα χαμαὶ θασεῖσθε, βέβαλοι, ~μηδ´
[6]	πολυτρόφε πουλυμέδιμνε. ~χὠς αἱ τὸν	κάλαθον	λευκότριχες ἵπποι ἄγοντι ~τέσσαρες, ὣς
[6]	ἅπαντα σάω. ~ΕΙΣ ΔΗΜΗΤΡΑ. ~Τῶ	καλάθω	κατιόντος ἐπιφθέγξασθε, γυναῖκες· ~Δάματερ, μέγα
[6]	ἑαδότα τέθμια δῶκε· ~κάλλιον, ὡς	καλάμαν	τε καὶ ἱερὰ δράγματα πράτα
[4]	πολυχρονιώτατον αἷμα. ~οἱ μέν τοι	καλάμην	τε καὶ ἱερὰ δράγματα πρῶτοι
[1]	~Ἀζηνίς· μέλλεν δὲ μάλ´ εὔυδρος	καλέεσθαι	~αὖτις· ἐπεὶ τημόσδε, Ῥέη ὅτε
[4]	~καὶ μόνος ἐν ποταμοῖσιν ἀτιμότατος	καλέεσθαι.	~ἠνίδ´ ἐγώ· τί περισσά; κάλει
[3]	ἀλλὰ μόνην σὲ καὶ Ἀρτέμιδος	καλέεσθαι·	~πολλὰς δὲ ξυνῇ πόλιας διαμετρήσασθαι
[4]	καλέεσθαι. ~ἠνίδ´ ἐγώ· τί περισσά;	κάλει	μόνον Εἰλήθυιαν. ~εἶπε καὶ ἠρώησε
[6]	νιν Ἀθαναίας ἐπ´ ἄεθλα ~Ὀρμενίδαι	καλέοντες·	ἀπ´ ὦν ἀρνήσατο μάτηρ· ~οὐκ
[3]	σε μετ´ ἀγκαλίδεσσι φέρουσα, ~Ἡφαίστου	καλέοντος	ὅπως ὀπτήρια δοίη, ~Βρόντεώ σε
[1]	ἔνθεν ἐκεῖνο ~Ὀμφάλιον μετέπειτα πέδον	καλέουσι	Κύδωνες. ~Ζεῦ, σὲ δὲ Κυρβάντων
[1]	ἐπιμίσγεται, ἀλλά ἑ Ῥείης ~ὠγύγιον	καλέουσι	λεχώιον Ἀπιδανῆες. ~ἔνθα ς´ ἐπεὶ
[2]	Ἀπόλλων. ~ὤπολλον, πολλοί σε Βοηδρόμιον	καλέουσι,	~πολλοὶ δὲ Κλάριον, πάντη δέ
[3]	ς´ ἐφ´ ἕδρην ~πάντες ὁμῶς	καλέουσι·	σὺ δ´ Ἀπόλλωνι παρίζεις. ~ἡνίκα
[3]	δ´ ὅθεν ἥλατο νύμφη ~Δικταῖον	καλέουσιν,	ἀνεστήσαντο δὲ βωμούς ~ἱερά τε
[3]	καὶ δέ σε κείνης ~Κρηταέες	καλέουσιν	ἐπωνυμίην ἀπὸ νύμφης. ~καὶ μὴν
[3]	ὀξείῃσιν ὑπ´ ὠδίνεσσι γυναῖκες ~τειρόμεναι	καλέωσι	βοηθόον, ᾗσί με Μοῖραι ~γεινομένην
[2]	τὰ πρῶτα θεμείλια Φοῖβος ἔπηξε	~καλῇ	ἐν Ὀρτυγίῃ περιηγέος ἐγγύθι λίμνης.
[3]	ἐθήκαο· καὶ δέ σέ φασι	~καλὴν	Ἀντίκλειαν ἴσον φαέεσσι φιλῆσαι. ~αἱ
[3]	κοίτην ἐλάφοιο καὶ ὕστριχος ἔνθα	καλιαί	~σημῆναι καὶ ζορκὸς ἐπ´ ἴχνιον
[3]	μὲν Κύκλωπας ἑῇ ἐπὶ παιδὶ	καλιστρεῖ,	~Ἄργην ἢ Στερόπην· ὁ δὲ
[6]	~τοῖα τὸν οὐκ ἀίοντα Ποτειδάωνα	καλιστρέων·	~ψευδοπάτωρ, ἴδε τόνδε τεοῦ τρίτον,
[6]	~ἁνίκα Τριπτόλεμος ἀγαθὰν ἐδιδάσκετο τέχναν·	~κάλλιον,	ὡς (ἵνα καί τις ὑπερβασίας
[6]	ὡς πολίεσσιν ἑαδότα τέθμια δῶκε·	~κάλλιον,	ὡς καλάμαν τε καὶ ἱερὰ
[6]	λέγωμες ἃ δάκρυον ἄγαγε Δηοῖ·	~κάλλιον,	ὡς πολίεσσιν ἑαδότα τέθμια δῶκε·
[6]	ἐπέρασας ἕκαστον, ~τρὶς δ´ ἐπὶ	Καλλιχόρῳ	χαμάδις ἐκαθίσσαο φρητί ~αὐσταλέα ἄποτός
[3]	(οὐδὲ γὰρ Οἰνεῖ ~βωμὸν ἀτιμάσσαντι	καλοὶ	πόλιν ἦλθον ἀγῶνες) ~μηδ´ ἐλαφηβολίην
[2]	ὁ δὲ κύκνος ἐν ἠέρι	καλὸν	ἀείδει. ~αὐτοὶ νῦν κατοχῆες ἀνακλίνασθε
[5]	ὀρέων ~τἀθάνᾳ τὸ λοετρὸν ἄγων	καλόν.	ἀλλά, Πελασγέ, ~φράζεο μὴ οὐκ
[6]	ἱρὸν ἔναιον, ~τὶν δ´ αὐτᾷ	καλὸν	ἄλσος ἐποιήσαντο Πελασγοί ~δένδρεσιν ἀμφιλαφές·
[2]	γαίῃ, ~δεῖμε δέ τοι μάλα	καλὸν	ἀνάκτορον, ἐν δὲ πόληι ~θῆκε
[5]	φιλεῖ) ~οἴσετε μηδὲ κάτοπτρον· ἀεὶ	καλὸν	ὄμμα τὸ τήνας. ~οὐδ´ ὅκα
[3]	οὔποτ´ ἐκεῖνον ~ἦλθε παρ´ Ἠέλιος	καλὸν	χορόν, ἀλλὰ θεῆται ~δίφρον ἐπιστήσας,
[2]	κε τεκμήραιο. ~καὶ μὲν ἀεὶ	καλὸς	καὶ ἀεὶ νέος· οὔποτε Φοίβου
[5]	ποταμῶ· ~σάμερον αἱ δῶλαι τὰς	κάλπιδας	ἢ ´ς Φυσάδειαν ~ἢ ἐς
[3]	εὐστοχίην ἐδίδαξας. ~οὔ μιν ἐπίκλητοι	Καλυδωνίου	ἀγρευτῆρες ~μέμφονται κάπροιο· τὰ γὰρ
[2]	~καὶ δή που τὰ θύρετρα	καλῷ	ποδὶ Φοῖβος ἀράσσει· ~οὐχ ὁράᾳς;
[4]	~ἦ καὶ πολλὰ πάροιθεν ἐπεὶ	κάμεν	ἔστιχε νήσους ~εἰναλίας· αἱ δ´
[3]	ὑπὲρ ὤμων ~ἢ χαλκὸν ζείοντα	καμινόθεν	ἠὲ σίδηρον ~ἀμβολαδὶς τετύποντες ἐπὶ
[4]	ἰδοῦσαι ~κείσονται βασιλῆος ἀέθλια πολλὰ	καμόντος.	~ἐσσόμενε Πτολεμαῖε, τά τοι μαντήια
[6]	μέν ~σεῦ τε καὶ Αἰολίδος	Κανάκας	γένος, αὐτὰρ ἐμεῖο ~τοῦτο τὸ
[4]	παρ´ ὀξύν ~ἔδραμες Εὐρίποιο πόρον	καναχηδὰ	ῥέοντος, ~Χαλκιδικῆς δ´ αὐτῆμαρ ἀνηναμένη
[4]	ες ~ἀμφιπεριστείνωνται, ἴδωσι δὲ πίονα	καπνόν	~γείτονος αἰθομένοιο, καὶ οὐκέτι μοῦνον
[3]	μιν ἐπίκλητοι Καλυδωνίου ἀγρευτῆρες ~μέμφονται	κάπροιο·	τὰ γὰρ σημήια νίκης ~Ἀρκαδίην
[3]	μάλα μέγαν ἢ ὅγε χλούνην	~κάπρον	ὀπισθιδίοιο φέροι ποδὸς ἀσπαίροντα· ~κερδαλέῳ
[6]	τοι Τριόπας, Ἐρυσίχθονα δ´ ἤλασε	κάπρος	~Πίνδον ἀν´ εὐάγκειαν, ὁ δ´
[4]	ποτὶ γλωχῖνα θρόνοιο ~τυτθὸν ἀποκλίνασα	καρήατα	λέχριος εὕδει. ~οὐδέ ποτε ζώνην
[4]	ἀλλά οἱ Ἄρης ~Παγγαίου προθέλυμνα	καρήατα	μέλλεν ἀείρας ~ἐμβαλέειν δίνῃσιν, ἀποκρύψαι
[2]	περιηγέος ἐγγύθι λίμνης. ~Ἄρτεμις ἀγρώσσουσα	καρήατα	συνεχὲς αἰγῶν ~Κυνθιάδων φορέεσκεν, ὁ
[3]	ὁ μὲν εἰπών ~μῦθον ἐπεκρήηνε	καρήατι.	βαῖνε δὲ κούρη ~Λευκὸν ἔπι
[1]	Μέλας ὤκχησεν ἁμάξας, ~πολλὰ δὲ	Καρίωνος	ἄνω διεροῦ περ ἐόντος ~ἰλυοὺς
[2]	ξανθῇσι Λιβύσσῃς, ~τέθμιαι εὖτέ σφιν	Καρνειάδες	ἤλυθον ὧραι. ~οἱ δ´ οὔπω
[2]	ὦ ἄνα, ταῦροι. ~ἱὴ ἱὴ	Καρνεῖε	πολύλλιτε, σεῖο δὲ βωμοί ~ἄνθεα
[2]	ἐμοὶ πατρώιον οὕτω. ~Σπάρτη τοι,	Καρνεῖε,	τόδε πρώτιστον ἔδεθλον, ~δεύτερον αὖ
[2]	τοι οὔνομα πουλύ· ~αὐτὰρ ἐγὼ	Καρνεῖον·	ἐμοὶ πατρώιον οὕτω. ~Σπάρτη τοι,
[3]	πάροιθέ γε, πρίν περ ἱκέσθαι	~καρτερὸν	Ἀλκεΐδην· νῦν δ´ οὐκέτι Φοῖβος
[4]	αὖτις ἐχάζετο, μίμνε δ´ ὁμοίως	~καρτερὸς	ὡς τὰ πρῶτα, θοὰς δ´
[1]	~σή τε βίη τό τε	κάρτος,	ὃ καὶ πέλας εἵσαο δίφρου.
[5]	τι κομίσσατε μῶνον ἔλαιον, ~ᾧ	Κάστωρ,	ᾧ καὶ χρίεται Ἡρακλέης· ~οἴσετε
[1]	ὀνόμηνε· τὸ μέν ποθι πολὺ	κατ´	αὐτό ~Καυκώνων πτολίεθρον, ὃ Λέπρειον
[4]	ἢ ἰσάριθμοι ~τείρεσιν, ἡνίκα πλεῖστα	κατ´	ἠέρα βουκολέονται, ~{παιδ{ {σα{ ~{Δ̣
[4]	εἰσεκύλισε θαλάσσῃ; ~καὶ τὰς μὲν	κατὰ	βυσσόν, ἵν´ ἠπείροιο λάθωνται, ~πρυμνόθεν
[2]	χορὸν ὡπόλλων, ὅ τι οἱ	κατὰ	θυμὸν ἀείδει, ~τιμήσει· δύναται γάρ,
[4]	δ´ ὑπ´ ὀμοκλῆς ~πασσυδίῃ φοβέοντο	κατὰ	ῥόον ἥντινα τέτμοι. ~ὠγυγίην δἤπειτα
[4]	ἐθείραις ~Ἕσπερος, ἀλλ´ αἰεί σε	καταβλέπει	ἀμφιβόητον. ~οἱ μὲν ὑπαείδουσι νόμον
[3]	ἐμμάξεαι ὀργήν· ~κτήνεά φιν λοιμὸς	καταβόσκεται,	ἔργα δὲ πάχνη, ~κείρονται δὲ
[5]	δάκρυα πόλλ´ ἔμενε, ~καίπερ Ἀθαναίᾳ	καταθύμιον	ἔσσαν ἑταίραν. ~δή ποκα γὰρ
[5]	πλόκαμον. ~ἔξιθ´, Ἀθαναία· πάρα τοι	καταθύμιος	ἴλα, ~παρθενικαὶ μεγάλων παῖδες Ἀρεστοριδᾶν·
[3]	~Αἵμῳ ἐπὶ Θρήικι, τόθεν βορέαο	κατᾶιξ	~ἔρχεται ἀχλαίνοισι δυσαέα κρυμὸν ἄγουσα.
[3]	τόξον ~ἠδ´ ἰοὺς κοίλην τε	κατακληῖδα	βελέμνων ~τεύξατε· καὶ γὰρ ἐγὼ
[3]	δ´ ἐπένευσε γελάσσας, ~φῆ δὲ	καταρρέζων·	ὅτε μοι τοιαῦτα θέαιναι ~τίκτοιεν,
[3]	νηῷ ~μείλιον ἀπλοΐης, ὅτε οἱ	κατέδησας	ἀήτας, ~Τευκρῶν ἡνίκα νῆες Ἀχαιίδες
[3]	ποτε Μίνως ~πτοιηθεὶς ὑπ´ ἔρωτι	κατέδραμεν	οὔρεα Κρήτης. ~ἡ δ´ ὁτὲ
[3]	σπαρνὸν γὰρ ὅτ´ Ἄρτεμις ἄστυ	κάτεισιν·	~οὔρεσιν οἰκήσω, πόλεσιν δ´ ἐπιμείξομαι
[5]	ὧραι, ~πολλὰ δ´ ἁσυχία τῆνο	κατεῖχεν	ὄρος. ~Τειρεσίας δ´ ἔτι μῶνος
[4]	τῆμος ἀνηλεὲς ἦτορ ἔκειτο ~οὐδὲ	κατεκλάσθης	τε καὶ ᾤκτισας, ἡνίκα πήχεις
[3]	Βερεκύνθιον. αἱ δὲ πόδεσσιν ~οὖλα	κατεκροτάλιζον,	ἐπεψόφεον δὲ φαρέτραι. ~κεῖνο δέ
[4]	οὐκέτι πλαγκτή. ~ὧδε σὺ μὲν	κατέλεξας·	ὁ δὲ γλυκὺν ἔσπασε μαζόν.
[5]	μεγάλῳ τίμιος Ἁγεσίλᾳ. ~ὣς φαμένα	κατένευσε·	τὸ δ´ ἐντελές, ᾧ κ´
[2]	Μυρτούσσης κερατώδεος, ἧχι λέοντα ~Ὑψηὶς	κατέπεφνε	βοῶν σίνιν Εὐρυπύλοιο. ~οὐ κείνου
[6]	βυθὸν οἷα θαλάσσας ~ἀλεμάτως ἀχάριστα	κατέρρεεν	εἴδατα πάντα. ~ὡς δὲ Μίμαντι
[4]	πλήθοντι ῥεέθρῳ ~Νεῖλος ἀπὸ κρημνοῖο	κατέρχεται	Αἰθιοπῆος· ~λύσατο δὲ ζώνην, ἀπὸ
[6]	παῖς μηδὲ γυνὰ μηδ´ ἃ	κατεχεύατο	χαίταν, ~μηδ´ ὅκ´ ἀφ´ αὑαλέων
[4]	~Ἀστερίη φιλόμολπε, σὺ δ´ Εὐβοίηθε	κατῄεις,	~Κυκλάδας ὀψομένη περιηγέας, οὔτι παλαιόν,
[2]	~αἰνὸς ὄφις. τὸν μὲν σὺ	κατήναρες	ἄλλον ἐπ´ ἄλλῳ ~βάλλων ὠκὺν
[6]	χαῖρε, πολυτρόφε πουλυμέδιμνε. ~τὸν κάλαθον	κατιόντα	χαμαὶ θασεῖσθε, βέβαλοι, ~μηδ´ ἀπὸ
[2]	χρυσέων ἐπεδείκνυσο τόξων. ~Πυθώ τοι	κατιόντι	συνήντετο δαιμόνιος θήρ, ~αἰνὸς ὄφις.
[6]	σάω. ~ΕΙΣ ΔΗΜΗΤΡΑ. ~Τῶ καλάθω	κατιόντος	ἐπιφθέγξασθε, γυναῖκες· ~Δάματερ, μέγα χαῖρε,
[5]	χρίματα μεικτὰ φιλεῖ) ~οἴσετε μηδὲ	κάτοπτρον·	ἀεὶ καλὸν ὄμμα τὸ τήνας.
[4]	πυρὶ τυφομένοιο ~σείονται μυχὰ πάντα,	κατουδαίοιο	γίγαντος ~εἰς ἑτέρην Βριαρῆος ἐπωμίδα
[2]	ἠέρι καλὸν ἀείδει. ~αὐτοὶ νῦν	κατοχῆες	ἀνακλίνασθε πυλάων, ~αὐταὶ δὲ κληῖδες·
[6]	δὲ χειρί ~στέμματα καὶ μάκωνα,	κατωμαδίαν	δ´ ἔχε κλᾷδα. ~φᾶ δὲ
[6]	θεὸν ἄχρις ὁμαρτεῖν, ~αἵτινες ἑξήκοντα	κατώτεραι·	αἱ δὲ βαρεῖαι, ~χἄτις Ἐλειθυίᾳ
[1]	μέν ποθι πολὺ κατ´ αὐτό	~Καυκώνων	πτολίεθρον, ὃ Λέπρειον πεφάτισται, ~συμφέρεται
[5]	ἁ Καδμηὶς ἐς ὕστερον ἔμπυρα	καυσεῖ,	~πόσσα δ´ Ἀρισταῖος, τὸν μόνον
[3]	τις ἄλλος ~ὅσσων ἐν λειμῶνι	Καϋστρίῳ	ἔσταν ἅμαξαι ~νοστήσειν· Ἐφέσου γὰρ
[2]	ὑπ´ ἔρωτι κεκαυμένος Ἀδμήτοιο. ~ῥεῖά	κε	βουβόσιον τελέθοι πλέον, οὐδέ κεν
[4]	ἐξ ὑπάτου σκοπιὴν ἔχει, ὅς	κέ	με ῥεῖα ~βυσσόθεν ἐξερύσειε. τί
[2]	κεν εἶεν ὕπαρνοι, ~ἡ δέ	κε	μουνοτόκος διδυμητόκος αἶψα γένοιτο. ~Φοίβῳ
[4]	μὲν καὶ λᾶες ὑπὸ ῥιπῆς	κε	πέσοιεν ~Στρυμονίου βορέαο· θεὸς δ´
[2]	γὰρ Ἀπόλλων ~καὶ πουλυκτέανος· Πυθῶνί	κε	τεκμήραιο. ~καὶ μὲν ἀεὶ καλὸς
[5]	δ´ ὧδε λέγοντι νόμοι· ~ὅς	κε	τιν´ ἀθανάτων, ὅκα μὴ θεὸς
[1]	~αὐτίκα δίζητο ῥόον ὕδατος, ᾧ	κε	τόκοιο ~λύματα χυτλώσαιτο, τεὸν δ´
[2]	~γείνατ´ ἀοσσητῆρα‘ τὸ δ´ ἐξέτι	κεῖθεν	ἀείδῃ. ~ὁ Φθόνος Ἀπόλλωνος ἐπ´
[4]	καὶ οὔρεα Μηλίδος αἴης ~ἔρχονται·	κεῖθεν	δὲ διαπλώουσιν Ἀβάντων ~εἰς ἀγαθὸν
[4]	σαοῖ δέ μιν ἀντ´ ἐπιβάθρων.	~κεῖναι	μὲν πύργοισι περισκεπέεσσιν ἐρυμναί, ~Δῆλος
[4]	αἰνήσῃ με φίλης ἀλέγοντα τιθήνης.	~κείνη	δ´ ἠνεμόεσσα καὶ ἄτροπος οἷά
[4]	Θαύμαντος ὑπὸ θρόνον ἵζετο κούρη.	~κείνη	δ´ οὐδέ ποτε σφετέρης ἐπιλήθεται
[4]	φορέῃσι θάλασσα. ~τῇ με φέροις·	κείνην	γὰρ ἐλεύσεαι εἰς ἐθέλουσαν. ~αἱ
[3]	εὐῶπι φαεσφόρε, καὶ δέ σε	κείνης	~Κρηταέες καλέουσιν ἐπωνυμίην ἀπὸ νύμφης.
[3]	~οὖλα κατεκροτάλιζον, ἐπεψόφεον δὲ φαρέτραι.	~κεῖνο	δέ τοι μετέπειτα περὶ βρέτας
[4]	τέθνηκεν ὄφις μέγας, ἀλλ´ ἔτι	κεῖνο	~θηρίον αἰνογένειον ἀπὸ Πλειστοῖο καθέρπον
[1]	θεὴ χάριν, ἀλλὰ τὸ χεῦμα	~κεῖνο	Νέδην ὀνόμηνε· τὸ μέν ποθι
[3]	εὐμειδής τε καὶ ἵλαος αὐγάσσηαι,	~κείνοις	εὖ μὲν ἄρουρα φέρει στάχυν,
[2]	Ἀπόλλων· ~κεῖνος ὀϊστευτὴν ἔλαχ´ ἀνέρα,	κεῖνος	ἀοιδόν ~(Φοίβῳ γὰρ καὶ τόξον
[1]	περιπρὸ γὰρ εὐρὺ βέβηκεν. ~ἑσπέριος	κεῖνός	γε τελεῖ τά κεν ἦρι
[2]	ἀμφιλαφὴς οὔτις τόσον ὅσσον Ἀπόλλων·	~κεῖνος	ὀϊστευτὴν ἔλαχ´ ἀνέρα, κεῖνος ἀοιδόν
[2]	καὶ τόξον ἐπιτρέπεται καὶ ἀοιδή)	~κείνου	δὲ θριαὶ καὶ μάντιες· ἐκ
[2]	~Φοῖβον καὶ Νόμιον κικλήσκομεν ἐξέτι	κείνου,	~ἐξότ´ ἐπ´ Ἀμφρυσσῷ ζευγίτιδας ἔτρεφεν
[4]	~τῷ καὶ νησάων ἁγιωτάτη ἐξέτι	κείνου	~κλῄζῃ, Ἀπόλλωνος κουροτρόφος· οὐδέ ς´
[2]	κατέπεφνε βοῶν σίνιν Εὐρυπύλοιο. ~οὐ	κείνου	χορὸν εἶδε θεώτερον ἄλλον Ἀπόλλων,
[3]	κτύπον οὔασι δέχθαι. ~οὐ νέμεσις·	κείνους	γε καὶ αἱ μάλα μηκέτι
[5]	τεθυωμένον ἄλσος ~καὶ βωμοὶ ποταμῷ	κεῖντ´	ἐπὶ Κουραλίῳ, ~πολλάκις ἁ δαίμων
[4]	αἳ νήσων ἱερώταται εἰν ἁλὶ	κεῖνται,	~εὔυμνοι· Δῆλος δ´ ἐθέλει τὰ
[3]	ῥέζουσι· τὸ δὲ στέφος ἤματι	κείνῳ	~ἢ πίτυς ἢ σχῖνος, μύρτοιο
[3]	λοιμὸς καταβόσκεται, ἔργα δὲ πάχνη,	~κείρονται	δὲ γέροντες ἐφ´ υἱάσιν, αἱ
[4]	πυρὶ τοὺς φορέοντας ἀποπνεύσαντας ἰδοῦσαι	~κείσονται	βασιλῆος ἀέθλια πολλὰ καμόντος. ~ἐσσόμενε
[6]	εὐάγκειαν, ὁ δ´ ἐννέα φάεα	κεῖται.	~δειλαία φιλότεκνε, τί δ´ οὐκ
[6]	ἐν Τριόπαο δόμοις ἔτι χρήματα	κεῖτο,	~μῶνον ἄρ´ οἰκεῖοι θάλαμοι κακὸν
[2]	ἔτρεφεν ἵππους ~ἠιθέου ὑπ´ ἔρωτι	κεκαυμένος	Ἀδμήτοιο. ~ῥεῖά κε βουβόσιον τελέθοι
[4]	ἀλλ´ ἀπ´ ἐμεῖο ~Δήλιος Ἀπόλλων	κεκλήσεται,	οὐδέ τις ἄλλη ~γαιάων τοσσόνδε
[3]	ἴσον, οἵ ῥα παρ´ αὐτόν	~κεκλιμένοι	ναίουσι βοὸς πόρον Ἰναχιώνης. ~ἆ
[3]	κεν γυιαί τε καὶ αὐχένα	κεκμηυῖαι	~κόπρον ἔπι προγένοιντο, καὶ εἰ
[3]	κούρη ~Λευκὸν ἔπι Κρηταῖον ὄρος	κεκομημένον	ὕλῃ, ~ἔνθεν ἐπ´ Ὠκεανόν· πολέας
[4]	~ἔνθεν ἀειζώοντα θεωρίδος ἱερὰ Φοίβῳ	~Κεκροπίδαι	πέμπουσι τοπήια νηὸς ἐκείνης. ~Ἀστερίη
[3]	Νηλεύς ~ἡγεμόνην, ὅτε νηυσὶν ἀνήγετο	Κεκροπίηθεν.	~Χησιὰς Ἰμβρασίη πρωτόθρονε, σοὶ δ´
[4]	καὶ γαμέοισθε ~λάθρια καὶ τίκτοιτε	κεκρυμμένα,	μηδ´ ὅθι δειλαί ~δυστοκέες μογέουσιν
[3]	ἅρμα φέρωσι. ~τὴν δὲ μίαν	Κελάδοντος	ὑπὲρ ποταμοῖο φυγοῦσαν ~Ἥρης ἐννεσίῃσιν,
[4]	ἐφ´ Ἑλλήνεσσι μάχαιραν ~βαρβαρικὴν καὶ	Κελτὸν	ἀναστήσαντες Ἄρηα ~ὀψίγονοι Τιτῆνες ἀφ´
[3]	μὲν ὑπὸ ζεύγληφι λυθείσας ~ψήχουσιν	κεμάδας,	παρὰ δέ σφισι πουλὺ νέμεσθαι
[3]	~ἐν δ´ ἐβάλευ χρύσεια, θεή,	κεμάδεσσι	χαλινά. ~ποῦ δέ σε τὸ
[1]	ἀπημονίης. τεὰ δ´ ἔργματα τίς	κεν	ἀείδοι; ~οὐ γένετ´, οὐκ ἔσται·
[2]	κε βουβόσιον τελέθοι πλέον, οὐδέ	κεν	αἶγες ~δεύοιντο βρεφέων ἐπιμηλάδες, ᾗσιν
[1]	~ΕΙΣ ΔΙΑ. ~Ζηνὸς ἔοι τί	κεν	ἄλλο παρὰ σπονδῇσιν ἀείδειν ~λώϊον
[3]	ὃν ποτὶ θυμὸν ἔειπες· ~τοῦτό	κεν	Ἀρτέμιδος πρωτάγριον ἄξιον εἴη. ~πέντ´
[3]	ὑπ´ ἀλλοτρίῳ ἀροτῆρι· ~ἦ γάρ	κεν	γυιαί τε καὶ αὐχένα κεκμηυῖαι
[1]	~οὐ γένετ´, οὐκ ἔσται· τίς	κεν	Διὸς ἔργματ´ ἀείσει; ~χαῖρε, πάτερ,
[3]	μοι τοιαῦτα θέαιναι ~τίκτοιεν, τυτθόν	κεν	ἐγὼ ζηλήμονος Ἥρης ~χωομένης ἀλέγοιμι.
[2]	~οἴιες οὐδ´ ἄκυθοι, πᾶσαι δέ	κεν	εἶεν ὕπαρνοι, ~ἡ δέ κε
[2]	πανάκειαν· ἐν ἄστεϊ δ´ ᾧ	κεν	ἐκεῖναι ~πρῶκες ἔραζε πέσωσιν, ἀκήρια
[3]	σφυρὸν ὀρθὸν ἀνέστη. ~οἷς δέ	κεν	εὐμειδής τε καὶ ἵλαος αὐγάσσηαι,
[1]	~ἑσπέριος κεῖνός γε τελεῖ τά	κεν	ἦρι νοήσῃ· ~ἑσπέριος τὰ μέγιστα,
[5]	ἐθέλων τὰν βασίλειαν ἴδῃς. ~ὅς	κεν	ἴδῃ γυμνὰν τὰν Παλλάδα τὰν
[3]	πέλωρον ~θηρίον ἀγρεύσω, τὸ δέ	κεν	Κύκλωπες ἔδοιεν. ~ἔννεπες· οἱ δ´
[6]	ἐποιήσαντο Πελασγοί ~δένδρεσιν ἀμφιλαφές· διά	κεν	μόλις ἦνθεν ὀϊστός· ~ἐν πίτυς,
[1]	πλεῖστον ἔχουσι. ~ψευδοίμην, ἀίοντος ἅ	κεν	πεπίθοιεν ἀκουήν. ~οὔ σε θεῶν
[3]	λαγωούς ~οὔρεα βόσκεσθαι· τί δέ	κεν	πρόκες ἠδὲ λαγωοί ~ῥέξειαν; σύες
[3]	ὄψεται ἠώς ~οὐδ´ ἀφνειότερον· ῥέα	κεν	Πυθῶνα παρέλθοι. ~τῷ ῥα καὶ
[6]	ἀπειρήκαντι τράπεζαι. ~χῆραι μὲν μάνδραι,	κενεαὶ	δέ μοι αὔλιες ἤδη ~τετραπόδων·
[3]	καὶ εἰ Στυμφαιίδες εἶεν ~εἰναετιζόμεναι	κεραελκέες,	αἳ μέγ´ ἄρισται ~τέμνειν ὦλκα
[2]	ἔπλεκε βωμὸν Ἀπόλλων, ~δείματο μὲν	κεράεσσιν	ἐδέθλια, πῆξε δὲ βωμόν ~ἐκ
[2]	πῆξε δὲ βωμόν ~ἐκ κεράων,	κεραοὺς	δὲ πέριξ ὑπεβάλλετο τοίχους. ~ὧδ´
[2]	ἐπεδείξατο νύμφῃ ~στὰς ἐπὶ Μυρτούσσης	κερατώδεος,	ἧχι λέοντα ~Ὑψηὶς κατέπεφνε βοῶν
[3]	~ἀσβέστου, τό ῥα πατρὸς ἀποστάζουσι	κεραυνοί.	~ποσσάκι δ´ ἀργυρέοιο, θεή, πειρήσαο
[4]	ὄπισθεν ~Ἀσωπὸς βαρύγουνος, ἐπεὶ πεπάλακτο	κεραυνῷ.	~ἡ δ´ ὑποδινηθεῖσα χοροῦ ἀπεπαύσατο
[3]	μελαμψήφιδος Ἀναύρου, ~μάσσονες ἢ ταῦροι,	κεράων	δ´ ἀπελάμπετο χρυσός· ~ἐξαπίνης δ´
[2]	ἐδέθλια, πῆξε δὲ βωμόν ~ἐκ	κεράων,	κεραοὺς δὲ πέριξ ὑπεβάλλετο τοίχους.
[3]	~κάπρον ὀπισθιδίοιο φέροι ποδὸς ἀσπαίροντα·	~κερδαλέῳ	μύθῳ σε, θεή, μάλα τῷδε
[2]	τελέειν μέλλουσι γάμον πολιήν τε	κερεῖσθαι,	~ἑστήξειν δὲ τὸ τεῖχος ἐπ´
[4]	Ἐχινάδες ὅρμον ἔχουσαι, ~οὐδ´ ἥτις	Κέρκυρα	φιλοξεινωτάτη ἄλλων, ~Ἶρις ἐπεὶ πάσῃσιν
[3]	~ποῦ δέ σε τὸ πρῶτον	κερόεις	ὄχος ἤρξατ´ ἀείρειν; ~Αἵμῳ ἐπὶ
[3]	Ἡρακλῆι ~ὕστερον ὄφρα γένοιτο, πάγος	Κερύνειος	ἔδεκτο. ~Ἄρτεμι Παρθενίη Τιτυοκτόνε, χρύσεα
[4]	τοσσόνδε θεῷ πεφιλήσεται ἄλλῳ, ~οὐ	Κερχνὶς	κρείοντι Ποσειδάωνι Λεχαίῳ, ~οὐ πάγος
[1]	Νέδῃ δέ σε δῶκε κομίσσαι	~κευθμὸν	ἔσω Κρηταῖον, ἵνα κρύφα παιδεύοιο,
[6]	ἁ θεύς· ~ἴθματα μὲν χέρσω,	κεφαλὰ	δέ οἱ ἅψατ´ Ὀλύμπω. ~οἱ
[6]	ἄστυ πατεῦμες, ~ὣς πόδας, ὣς	κεφαλὰς	παναπηρέας ἕξομες αἰεί. ~ὡς δ´
[3]	τύμβον Ἰώλκιον ἔμμορ´ ἀέθλου. ~καὶ	Κεφάλου	ξανθὴν ἄλοχον Δηιονίδαο, ~πότνια, σὴν
[5]	τοῦτο παλαιοτέρως ~Εὐμήδης ἐδίδαξε, τεῒν	κεχαρισμένος	ἱρεύς· ~ὅς ποκα βωλευτὸν γνοὺς
[1]	χῶρος ~ἱερός, οὐδέ τί μιν	κεχρημένον	Εἰλειθυίης ~ἑρπετὸν οὐδὲ γυνὴ ἐπιμίσγεται,
[3]	ἐκ μυχάτοιο ~ἔρχεται Ἑρμείης σποδιῇ	κεχριμένος	αἰθῇ· ~αὐτίκα τὴν κούρην μορμύσσεται,
[3]	~Τευκρῶν ἡνίκα νῆες Ἀχαιίδες ἄστεα	κήδειν	~ἔπλεον ἀμφ´ Ἑλένῃ Ῥαμνουσίδι θυμωθεῖσαι.
[3]	σφε τάδε προσελέξαο τῆμος· ~Κύκλωπες,	κἠμοί	τι Κυδώνιον εἰ δ´ ἄγε
[1]	~αἰγὸς Ἀμαλθείης, ἐπὶ δὲ γλυκὺ	κηρίον	ἔβρως. ~γέντο γὰρ ἐξαπιναῖα Πανακρίδος
[4]	γ´ ἐμεῖο φίλη τροφὸς οὐδὲ	Κιθαιρών	~ἔσσεται· εὐαγέων δὲ καὶ εὐαγέεσσι
[2]	πόντος, ὅτε κλείουσιν ἀοιδοί ~ἢ	κίθαριν	ἢ τόξα, Λυκωρέος ἔντεα Φοίβου.
[2]	ἐσσόμεθ´ οὔποτε λιτοί. ~μήτε σιωπηλὴν	κίθαριν	μήτ´ ἄψοφον ἴχνος ~τοῦ Φοίβου
[4]	~πότνια, σὸν περὶ βωμὸν ἐγειρομένου	κιθαρισμοῦ	~κύκλιον ὠρχήσαντο, χοροῦ δ´ ἡγήσατο
[6]	~ἀμφότερον Τριόπαν τε καὶ υἱέα	κικλήσκοισα.	~τὰν δὲ γυνὰ βαρύθυμος ἀμείβετο
[2]	ἀνάβλησιν θανάτοιο. ~Φοῖβον καὶ Νόμιον	κικλήσκομεν	ἐξέτι κείνου, ~ἐξότ´ ἐπ´ Ἀμφρυσσῷ
[3]	θνητοί σε βοηθόν ~ὡς ἐμὲ	κικλήσκωσιν.	ἔα πρόκας ἠδὲ λαγωούς ~οὔρεα
[3]	ἐπὶ δὲ στρατὸν ἱππημολγῶν ~ἤγαγε	Κιμμερίων	ψαμάθῳ ἴσον, οἵ ῥα παρ´
[4]	γίγαντος ~εἰς ἑτέρην Βριαρῆος ἐπωμίδα	κινυμένοιο,	~θερμάστραι τε βρέμουσιν ὑφ´ Ἡφαίστοιο
[2]	ἔντεα Φοίβου. ~οὐδὲ Θέτις Ἀχιλῆα	κινύρεται	αἴλινα μήτηρ, ~ὁππόθ´ ἱὴ παιῆον
[1]	διεροῦ περ ἐόντος ~ἰλυοὺς ἐβάλοντο	κινώπετα,	νίσσετο δ´ ἀνήρ ~πεζὸς ὑπὲρ
[4]	δάφνης. ~φεῦγε πρόσω· ταχινός σε	κιχήσομαι	αἵματι λούσων ~τόξον ἐμόν· σὺ
[6]	καὶ μάκωνα, κατωμαδίαν δ´ ἔχε	κλᾷδα.	~φᾶ δὲ παραψύχοισα κακὸν καὶ
[6]	τε καὶ ὀστέα μῶνον ἐλείφθη.	~κλαῖε	μὲν ἁ μάτηρ, βαρὺ δ´
[5]	γοερᾶν οἶτον ἀηδονίδων ~ἆγε βαρὺ	κλαίοισα,	θεὰ δ´ ἐλέησεν ἑταίραν. ~καί
[4]	ὄμβρος ἀέξει, ~Νύμφαι δ´ αὖ	κλαίουσιν,	ὅτε δρυσὶ μηκέτι φύλλα. ~ταῖς
[2]	σε Βοηδρόμιον καλέουσι, ~πολλοὶ δὲ	Κλάριον,	πάντη δέ τοι οὔνομα πουλύ·
[5]	αὖτις ἐλάσσαις ~ἵππως, καὶ Δαναῶν	κλᾶρον	ἅπαντα σάω. ~ΕΙΣ ΔΗΜΗΤΡΑ. ~Τῶ
[1]	~Ἰδαίοις ἐν ὄρεσσι, τά τε	κλείουσι	Πάνακρα. ~οὖλα δὲ Κούρητές σε
[2]	ἀοιδῇ. ~εὐφημεῖ καὶ πόντος, ὅτε	κλείουσιν	ἀοιδοί ~ἢ κίθαριν ἢ τόξα,
[4]	καὶ νησάων ἁγιωτάτη ἐξέτι κείνου	~κλῄζῃ,	Ἀπόλλωνος κουροτρόφος· οὐδέ ς´ Ἐνυώ
[2]	κατοχῆες ἀνακλίνασθε πυλάων, ~αὐταὶ δὲ	κληῖδες·	ὁ γὰρ θεὸς οὐκέτι μακρήν·
[1]	ἐπ´ Οὐλύμπῳ τε καὶ Ἄϊδι	κλῆρον	ἐρύσσαι, ~ὃς μάλα μὴ νενίηλος;
[4]	ἕσπερον αἵ τ´ ἀνὰ μέσσην	~κλήρους	ἐστήσαντο, καὶ οἳ καθύπερθε βορείης
[6]	ἀλέηται) ~π- ἰδέσθαι ~οὔπω τὰν	Κνιδίαν,	ἔτι Δώτιον ἱρὸν ἔναιον, ~τὶν
[1]	ἄρκτοιο. ~εὖτε Θενὰς ἀπέλειπεν ἐπὶ	Κνωσοῖο	φέρουσα, ~Ζεῦ πάτερ, ἡ Νύμφη
[1]	σε (Θεναὶ δ´ ἔσαν ἐγγύθι	Κνωσοῦ)	~τουτάκι τοι πέσε, δαῖμον, ἄπ´
[4]	δ´ ἐστήσατο δίνας, ~εἰσόκε οἱ	Κοιηὶς	ἐκέκλετο· σῴζεο χαίρων, ~σῴζεο· μὴ
[3]	δ´ ἄγε τόξον ~ἠδ´ ἰοὺς	κοίλην	τε κατακληῖδα βελέμνων ~τεύξατε· καὶ
[4]	Θεσσαλίδες, ποταμοῦ γένος, εἴπατε πατρί	~κοιμῆσαι	μέγα χεῦμα, περιπλέξασθε γενείῳ ~λισσόμεναι
[4]	μίτρην ~ἵξεται οὐκ ἀέκουσα Μακηδόνι	κοιρανέεσθαι	~ἀμφοτέρη μεσόγεια καὶ αἳ πελάγεσσι
[3]	καὶ οὐ μύοντα λαγωόν ~καὶ	κοίτην	ἐλάφοιο καὶ ὕστριχος ἔνθα καλιαί
[5]	οἵαν ~ἢ ῥόδον ἢ σίβδας	κόκκος	ἔχει χροϊάν. ~τῷ καὶ νῦν
[4]	εἵλεο παῖδα, ~ἐν δ´ ἐβάλευ	κόλποισιν,	ἔπος δ´ ἐφθέγξαο τοῖον· ~ὦ
[4]	πολίχνης ~ἐρχόμενοι Ἐφύρηνδε Σαρωνικοῦ ἔνδοθι	κόλπου	~ναῦται ἐπεσκέψαντο, καὶ ἐξ Ἐφύρης
[4]	γείνεο, κοῦρε, καὶ ἤπιος ἔξιθι	κόλπου.	~νύμφα Διὸς βαρύθυμε, σὺ δ´
[3]	ἡ δὲ τεκούσης ~δύνει ἔσω	κόλπους	θεμένη ἐπὶ φάεσι χεῖρας. ~κοῦρα,
[1]	ς´ ἐπεὶ μήτηρ μεγάλων ἀπεθήκατο	κόλπων,	~αὐτίκα δίζητο ῥόον ὕδατος, ᾧ
[2]	χνόος ἦλθε παρειαῖς, ~αἱ δὲ	κόμαι	θυόεντα πέδῳ λείβουσιν ἔλαια· ~οὐ
[5]	~πολλάκι τὰν αὐτὰν δὶς μετέθηκε	κόμαν.	~ἁ δὲ δὶς ἑξήκοντα διαθρέξασα
[3]	ἐλάφους βάλλοιμι, θοοὺς κύνας εὖ	κομέοιεν.	~δὸς δέ μοι οὔρεα πάντα·
[3]	ὡς ὅτε κόρσῃ ~φωτὸς ἐνιδρυθεῖσα	κόμην	ἐπενείματ´ ἀλώπηξ. ~τῷ μάλα θαρσαλέη
[5]	πρᾶτόν νιν ἐγείναο· νῦν δὲ	κομίζευ,	~ὦ Εὐηρείδα, τέλθος ὀφειλόμενον. ~πόσσα
[1]	σπείρωσε, Νέδῃ δέ σε δῶκε	κομίσσαι	~κευθμὸν ἔσω Κρηταῖον, ἵνα κρύφα
[5]	~τῷ καὶ νῦν ἄρσεν τι	κομίσσατε	μῶνον ἔλαιον, ~ᾧ Κάστωρ, ᾧ
[3]	~(οὐδὲ γὰρ Ἀτρεΐδης ὀλίγῳ ἐπὶ	κόμπασε	μισθῷ) ~μηδέ τινα μνᾶσθαι τὴν
[5]	Ἀθαναία μεγάλως ἀπενίψατο πάχεις, ~πρὶν	κόνιν	ἱππειᾶν ἐξελάσαι λαγόνων· ~οὐδ´ ὅκα
[3]	γυιαί τε καὶ αὐχένα κεκμηυῖαι	~κόπρον	ἔπι προγένοιντο, καὶ εἰ Στυμφαιίδες
[6]	χωσαμένα· τίς μοι καλὰ δένδρεα	κόπτει;	~αὐτίκα Νικίππᾳ, τάν οἱ πόλις
[6]	ὅτις τὰ θεοῖσιν ἀνειμένα δένδρεα	κόπτεις,	~τέκνον ἐλίνυσον, τέκνον πολύθεστε τοκεῦσι,
[2]	ἔφρασε Βάττῳ ~καὶ Λιβύην ἐσιόντι	κόραξ	ἡγήσατο λαῷ, ~δεξιὸς οἰκιστῆρι, καὶ
[4]	νησάων ἑτέρη σκοπὸς αἰπειάων ~ἧστο	κόρη	Θαύμαντος ἐπαΐξασα Μίμαντι. ~ἔνθ´ οἱ
[3]	δύω ἐκαθίσσατο νηούς, ~ἄλλον μὲν	Κορίης,	ὅτι οἱ συνελέξαο κούρας ~οὔρεα
[3]	στέρνοιο μένει μέρος, ὡς ὅτε	κόρσῃ	~φωτὸς ἐνιδρυθεῖσα κόμην ἐπενείματ´ ἀλώπηξ.
[5]	ἔτικτε θεάν, ~ἀλλὰ Διὸς κορυφά.	κορυφὰ	Διὸς οὐκ ἐπινεύει ~ψεύδεα αι
[5]	οὔτις ἔτικτε θεάν, ~ἀλλὰ Διὸς	κορυφά.	κορυφὰ Διὸς οὐκ ἐπινεύει ~ψεύδεα
[4]	μὲν πέδον ἠπείροιο ~ἥμενος ὑψηλῆς	κορυφῆς	ἔπι Θρήικος Αἵμου ~θοῦρος Ἄρης
[5]	Βοιωτῶν ἔργα διερχομένα, ~ἢ ´πὶ	Κορωνείας,	ἵνα οἱ τεθυωμένον ἄλσος ~καὶ
[3]	καὶ Ἀμαζονίδες πολέμου ἐπιθυμήτειραι ~ἔν	κοτε	παρραλίῃ Ἐφέσῳ βρέτας ἱδρύσαντο ~φηγῷ
[4]	ποδῶν ἐνεθήκαο ῥίζας. ~οὐδ´ Ἥρην	κοτέουσαν	ὑπέτρεσας· ἡ μὲν ἁπάσαις ~δεινὸν
[6]	φωνάν. ~Δαμάτηρ δ´ ἄφατόν τι	κοτέσσατο,	γείνατο δ´ ἁ θεύς· ~ἴθματα
[3]	κόλπους θεμένη ἐπὶ φάεσι χεῖρας.	~κοῦρα,	σὺ δὲ προτέρω περ, ἔτι
[5]	~καὶ βωμοὶ ποταμῷ κεῖντ´ ἐπὶ	Κουραλίῳ,	~πολλάκις ἁ δαίμων νιν ἑῶ
[3]	μὲν Κορίης, ὅτι οἱ συνελέξαο	κούρας	~οὔρεα πλαζομένας Ἀζήνια, τὸν δ´
[4]	μέν, ὅτ´ εὐηχὴς ὑμέναιος ~ἤθεα	κουράων	μορμύσσεται, ἥλικα χαίτην ~παρθενικαῖς, παῖδες
[3]	μακάρων ὁρόωσι θύγατρες. ~ἀλλ´ ὅτε	κουράων	τις ἀπειθέα μητέρι τεύχοι, ~μήτηρ
[4]	~εἶπε δ´ ἀλυσθενέουσα· τί μητέρα,	κοῦρε,	βαρύνεις; ~αὕτη τοι, φίλε, νῆσος
[4]	νῆσος ἐπιπλώουσα θαλάσσῃ. ~γείνεο, γείνεο,	κοῦρε,	καὶ ἤπιος ἔξιθι κόλπου. ~νύμφα
[4]	ἰκέλη Θαύμαντος ὑπὸ θρόνον ἵζετο	κούρη.	~κείνη δ´ οὐδέ ποτε σφετέρης
[3]	~μῦθον ἐπεκρήηνε καρήατι. βαῖνε δὲ	κούρη	~Λευκὸν ἔπι Κρηταῖον ὄρος κεκομημένον
[3]	θηρητῆρε δύω κύνε, τοῖς ἔνι	κούρη	~Ὑψηὶς παρὰ τύμβον Ἰώλκιον ἔμμορ´
[3]	δ´ ἔτι πάγχυ ποδορρώρην Ἀταλάντην	~κούρην	Ἰασίοιο συοκτόνον Ἀρκασίδαο, ~καί ἑ
[3]	σποδιῇ κεχριμένος αἰθῇ· ~αὐτίκα τὴν	κούρην	μορμύσσεται, ἡ δὲ τεκούσης ~δύνει
[3]	πέπλοισιν ἐνέσχετο μύρσινος ὄζος ~τῆς	κούρης,	ὅτ´ ἔφευγεν· ὅθεν μέγα χώσατο
[1]	τε κλείουσι Πάνακρα. ~οὖλα δὲ	Κούρητές	σε περὶ πρύλιν ὠρχήσαντο ~τεύχεα
[4]	ἃ Δηλιὰς εὕρετο νύμφη ~παίγνια	κουρίζοντι	καὶ Ἀπόλλωνι γελαστύν. ~ἱστίη ὦ
[1]	~ἀσπίδος εἰσαΐοι καὶ μή σεο	κουρίζοντος.	~καλὰ μὲν ἠέξευ, καλὰ δ´
[3]	πατρὸς ἐφεζομένη γονάτεσσι ~παῖς ἔτι	κουρίζουσα	τάδε προσέειπε γονῆα· ~δός μοι
[4]	χρόνον ηποτ ἀείσεις ~Δῆλον Ἀπόλλωνος	κουροτρόφον;	ἦ μὲν ἅπασαι ~Κυκλάδες, αἳ
[4]	ἁγιωτάτη ἐξέτι κείνου ~κλῄζῃ, Ἀπόλλωνος	κουροτρόφος·	οὐδέ ς´ Ἐνυώ ~οὐδ´ Ἀΐδης
[4]	ῥόον ἥντινα τέτμοι. ~ὠγυγίην δἤπειτα	Κόων	Μεροπηΐδα νῆσον ~ἵετο, Χαλκιόπης ἱερὸν
[1]	νίσσετο δ´ ἀνήρ ~πεζὸς ὑπὲρ	Κρᾶθίν	τε πολύστιόν τε Μετώπην ~διψαλέος·
[5]	πέπλων λυσαμένα περόνας ~ἵππω ἐπὶ	κράνᾳ	Ἑλικωνίδι καλὰ ῥεοίσᾳ ~λῶντο· μεσαμβρινὰ
[5]	βάπτετε— σάμερον, Ἄργος, ~πίνετ´ ἀπὸ	κρανᾶν	μηδ´ ἀπὸ τῶ ποταμῶ· ~σάμερον
[5]	ἄφατόν τι ποτὶ ῥόον ἤλυθε	κράνας,	~σχέτλιος· οὐκ ἐθέλων δ´ εἶδε
[6]	~οὐκ ἔνδοι, χθιζὸς γὰρ ἐπὶ	Κραννῶνα	βέβακε ~τέλθος ἀπαιτησῶν ἑκατὸν βόας.
[4]	δ´ Ὄσσης ~οὔρεα καὶ πεδίον	Κραννώνιον	αἵ τε δυσαεῖς ~ἐσχατιαὶ Πίνδοιο,
[1]	ὧν πάντα· τί δ´ οὐ	κρατέοντος	ὑπ´ ἰσχύν; ~αὐτίκα χαλκῆας μὲν
[6]	καὶ ἄγριον ἔμβαλε λιμόν ~αἴθωνα	κρατερόν,	μεγάλᾳ δ´ ἐστρεύγετο νούσῳ. ~σχέτλιος,
[3]	~Ἀρκαδικὴν ἔπι Πανός. ὁ δὲ	κρέα	λυγκὸς ἔταμνε ~Μαιναλίης, ἵνα οἱ
[6]	ἀμάσῃ. ~ἵλαθί μοι, τρίλλιστε, μέγα	κρείοισα	θεάων.
[5]	τεὸν ἱρὸν ἄγαλμα ~ᾤχετ´ ἔχων,	Κρεῖον	δ´ εἰς ὄρος ᾠκίσατο, ~Κρεῖον
[5]	Κρεῖον δ´ εἰς ὄρος ᾠκίσατο,	~Κρεῖον	ὄρος· σὲ δέ, δαῖμον, ἀπορρώγεσσιν
[4]	θεῷ πεφιλήσεται ἄλλῳ, ~οὐ Κερχνὶς	κρείοντι	Ποσειδάωνι Λεχαίῳ, ~οὐ πάγος Ἑρμείῃ
[4]	σὰ δὲ πάντα, σὺ δὲ	κρείουσα	κάθησαι ~γνησίη Οὐλύμποιο, καὶ οὐ
[3]	βωμὸν ἀπείπατο κυκλώσασθαι) ~χαῖρε μέγα,	κρείουσα,	καὶ εὐάντησον ἀοιδῇ. ~ΕΙΣ ΔΗΛΟΝ.
[4]	ὅτε πλήθοντι ῥεέθρῳ ~Νεῖλος ἀπὸ	κρημνοῖο	κατέρχεται Αἰθιοπῆος· ~λύσατο δὲ ζώνην,
[3]	ἐννέα μῆνας ἐφοίτα ~παίπαλά τε	κρημνούς	τε καὶ οὐκ ἀνέπαυσε διωκτύν,
[3]	φαεσφόρε, καὶ δέ σε κείνης	~Κρηταέες	καλέουσιν ἐπωνυμίην ἀπὸ νύμφης. ~καὶ
[1]	σε δῶκε κομίσσαι ~κευθμὸν ἔσω	Κρηταῖον,	ἵνα κρύφα παιδεύοιο, ~πρεσβυτάτῃ Νυμφέων,
[3]	βαῖνε δὲ κούρη ~Λευκὸν ἔπι	Κρηταῖον	ὄρος κεκομημένον ὕλῃ, ~ἔνθεν ἐπ´
[1]	ἐν Ἀρκαδίῃ· πότεροι, πάτερ, ἐψεύσαντο;	~Κρῆτες	ἀεὶ ψεῦσται‘ καὶ γὰρ τάφον,
[1]	γὰρ τάφον, ὦ ἄνα, σεῖο	~Κρῆτες	ἐτεκτήναντο· σὺ δ´ οὐ θάνες,
[4]	πάγος Ἑρμείῃ Κυλλήνιος, οὐ Διὶ	Κρήτη,	~ὡς ἐγὼ Ἀπόλλωνι· καὶ ἔσσομαι
[4]	Θησεύς ~εἵσατο, σὺν παίδεσσιν ὅτε	Κρήτηθεν	ἀνέπλει. ~οἱ χαλεπὸν μύκημα καὶ
[3]	~πτοιηθεὶς ὑπ´ ἔρωτι κατέδραμεν οὔρεα	Κρήτης.	~ἡ δ´ ὁτὲ μὲν λασίῃσιν
[4]	{ος̣ α̣ {ς̣ ~καὶ πεδία	Κρισσαῖα	καὶ Ἡφ̣ αί̣ {στο} ι̣
[2]	ζεφύρου πνείοντος ἐέρσην, ~χείματι δὲ	κρόκον	ἡδύν· ἀεὶ δέ τοι ἀέναον
[1]	ἐνέκλασσας δὲ μενοινήν. ~χαῖρε μέγα,	Κρονίδη	πανυπέρτατε, δῶτορ ἐάων, ~δῶτορ ἀπημονίης.
[1]	ἀληθέες ἦσαν ἀοιδοί· ~φάντο πάλον	Κρονίδῃσι	διάτριχα δώματα νεῖμαι· ~τίς δέ
[5]	γλυκερὸν πέλει ὄμματα παίδων ~ἁρπάζειν·	Κρόνιοι	δ´ ὧδε λέγοντι νόμοι· ~ὅς
[1]	πρύλιν ὠρχήσαντο ~τεύχεα πεπλήγοντες, ἵνα	Κρόνος	οὔασιν ἠχήν ~ἀσπίδος εἰσαΐοι καὶ
[3]	βορέαο κατᾶιξ ~ἔρχεται ἀχλαίνοισι δυσαέα	κρυμὸν	ἄγουσα. ~ποῦ δ´ ἔταμες πεύκην,
[3]	ὁτὲ μὲν λασίῃσιν ὑπὸ δρυσὶ	κρύπτετο	νύμφη, ~ἄλλοτε δ´ εἱαμενῇσιν· ὁ
[1]	κομίσσαι ~κευθμὸν ἔσω Κρηταῖον, ἵνα	κρύφα	παιδεύοιο, ~πρεσβυτάτῃ Νυμφέων, αἵ μιν
[5]	καὶ χρίεται Ἡρακλέης· ~οἴσετε καὶ	κτένα	οἱ παγχρύσεον, ὡς ἀπὸ χαίταν
[3]	οἷς τύνη χαλεπὴν ἐμμάξεαι ὀργήν·	~κτήνεά	φιν λοιμὸς καταβόσκεται, ἔργα δὲ
[2]	Φοῖβος γὰρ ἀεὶ πολίεσσι φιληδεῖ	~κτιζομένῃς´,	αὐτὸς δὲ θεμείλια Φοῖβος ὑφαίνει.
[3]	Ὠκεανῖναι ~οὔτ´ ἄντην ἰδέειν οὔτε	κτύπον	οὔασι δέχθαι. ~οὐ νέμεσις· κείνους
[1]	ἐκεῖνο ~Ὀμφάλιον μετέπειτα πέδον καλέουσι	Κύδωνες.	~Ζεῦ, σὲ δὲ Κυρβάντων ἑτάραι
[3]	τά σφ´ ἐσάωσαν· ὅθεν μετέπειτα	Κύδωνες	~νύμφην μὲν Δίκτυναν, ὄρος δ´
[3]	προσελέξαο τῆμος· ~Κύκλωπες, κἠμοί τι	Κυδώνιον	εἰ δ´ ἄγε τόξον ~ἠδ´
[4]	φιλόμολπε, σὺ δ´ Εὐβοίηθε κατῄεις,	~Κυκλάδας	ὀψομένη περιηγέας, οὔτι παλαιόν, ~ἀλλ´
[4]	Ἀπόλλωνος κουροτρόφον; ἦ μὲν ἅπασαι	~Κυκλάδες,	αἳ νήσων ἱερώταται εἰν ἁλὶ
[4]	σὸν περὶ βωμὸν ἐγειρομένου κιθαρισμοῦ	~κύκλιον	ὠρχήσαντο, χοροῦ δ´ ἡγήσατο Θησεύς.
[4]	καθέρπον ~Παρνησὸν νιφόεντα περιστέφει ἐννέα	κύκλοις·	~ἀλλ´ ἔμπης ἐρέω τι τομώτερον
[4]	περί τ´ ἀμφί τε νῆσοι	~κύκλον	ἐποιήσαντο καὶ ὡς χορὸν ἀμφεβάλοντο·
[3]	ἐν σακέεσσιν ἐνόπλιον, αὖθι δὲ	κύκλῳ	~στησάμεναι χορὸν εὐρύν· ὑπήεισαν δὲ
[3]	ἀπειθέα μητέρι τεύχοι, ~μήτηρ μὲν	Κύκλωπας	ἑῇ ἐπὶ παιδὶ καλιστρεῖ, ~Ἄργην
[3]	Λητωίδι πέμπον ἀμορβούς. ~αὖθι δὲ	Κύκλωπας	μετεκίαθε· τοὺς μὲν ἔτετμε ~νήσῳ
[3]	~θηρίον ἀγρεύσω, τὸ δέ κεν	Κύκλωπες	ἔδοιεν. ~ἔννεπες· οἱ δ´ ἐτέλεσσαν·
[3]	θαρσαλέη σφε τάδε προσελέξαο τῆμος·	~Κύκλωπες,	κἠμοί τι Κυδώνιον εἰ δ´
[3]	~οὐδ´ αἰτέω μέγα τόξον· ἐμοὶ	Κύκλωπες	ὀϊστούς ~αὐτίκα τεχνήσονται, ἐμοὶ δ´
[3]	Ἱππώ ~ἀκλαυτὶ περὶ βωμὸν ἀπείπατο	κυκλώσασθαι)	~χαῖρε μέγα, κρείουσα, καὶ εὐάντησον
[3]	αἱ νύμφαι σε χορῷ ἔνι	κυκλώσονται	~ἀγχόθι πηγάων Αἰγυπτίου Ἰνωποῖο ~ἢ
[4]	ἀνθείλετο πόντον. ~ἡ μὲν ἔφη·	κύκνοι	δὲ θεοῦ μέλποντες ἀοιδοί ~Μῃόνιον
[4]	λύρῃ ἐνεδήσατο χορδάς ~ὕστερον, ὁσσάκι	κύκνοι	ἐπ´ ὠδίνεσσιν ἄεισαν) ~ὄγδοον οὐκέτ´
[2]	τι φοῖνιξ ~ἐξαπίνης, ὁ δὲ	κύκνος	ἐν ἠέρι καλὸν ἀείδει. ~αὐτοὶ
[4]	Ποσειδάωνι Λεχαίῳ, ~οὐ πάγος Ἑρμείῃ	Κυλλήνιος,	οὐ Διὶ Κρήτη, ~ὡς ἐγὼ
[4]	ἄδηλος ἐπέπλεες, ἀλλ´ ἐνὶ πόντου	~κύμασιν	Αἰγαίοιο ποδῶν ἐνεθήκαο ῥίζας. ~οὐδ´
[6]	δ´ ἄρ´ ὑποβλέψας χαλεπώτερον ἠὲ	κυναγόν	~ὤρεσιν ἐν Τμαρίοισιν ὑποβλέπει ἄνδρα
[3]	λύγκας ~μήτ´ ἐλάφους βάλλοιμι, θοοὺς	κύνας	εὖ κομέοιεν. ~δὸς δέ μοι
[3]	δ´ ὁ γενειήτης δύο μὲν	κύνας	ἥμισυ πηγούς, ~τρεῖς δὲ παρουαίους,
[3]	ποτ´ ἔδωκας ~αὐτὴ θηρητῆρε δύω	κύνε,	τοῖς ἔνι κούρη ~Ὑψηὶς παρὰ
[3]	ἔταμνε ~Μαιναλίης, ἵνα οἱ τοκάδες	κύνες	εἶδαρ ἔδοιεν. ~τὶν δ´ ὁ
[3]	ἡγήσασθαι. ~ἔνθεν ἀπερχομένη (μετὰ καὶ	κύνες	ἐσσεύοντο) ~εὗρες ἐπὶ προμολῇς´ ὄρεος
[3]	σεο πάντες ἄεθλοι, ~ἐν δὲ	κύνες	καὶ τόξα καὶ ἄντυγες, αἵ
[5]	ἀλλ´ αὐταὶ τὸν πρὶν ἄνακτα	κύνες	~τουτάκι δειπνησεῦντι· τὰ δ´ υἱέος
[3]	Ἰασίοιο συοκτόνον Ἀρκασίδαο, ~καί ἑ	κυνηλασίην	τε καὶ εὐστοχίην ἐδίδαξας. ~οὔ
[2]	~Ἄρτεμις ἀγρώσσουσα καρήατα συνεχὲς αἰγῶν	~Κυνθιάδων	φορέεσκεν, ὁ δ´ ἔπλεκε βωμὸν
[4]	οἴμης ἀποδάσσομαι, ὡς ἂν Ἀπόλλων	~Κύνθιος	αἰνήσῃ με φίλης ἀλέγοντα τιθήνης.
[3]	δ´ ἕλες ὦκα θέουσα ~νόσφι	κυνοδρομίης,	ἵνα τοι θοὸν ἅρμα φέρωσι.
[3]	ἑπτὰ δ´ ἔδωκε ~θάσσονας αὐράων	Κυνοσουρίδας,	αἵ ῥα διῶξαι ~ὤκισται νεβρούς
[6]	ἄνακτα· ~ναὶ ναί, τεύχεο δῶμα,	κύον	κύον, ᾧ ἔνι δαῖτας ~ποιησεῖς·
[6]	~ναὶ ναί, τεύχεο δῶμα, κύον	κύον,	ᾧ ἔνι δαῖτας ~ποιησεῖς· θαμιναὶ
[4]	καὶ στεφάνοισι βαρύνεται ἱρὸν ἄγαλμα	~Κύπριδος	ἀρχαίης ἀριήκοον, ἥν ποτε Θησεύς
[5]	δίναν ἐς διαφαινομέναν· ~οὐδ´ Ἥρα·	Κύπρις	δὲ διαυγέα χαλκὸν ἑλοῖσα ~πολλάκι
[4]	θ´ ἱμερόεσσα καὶ ἣν ἐπενήξατο	Κύπρις	~ἐξ ὕδατος τὰ πρῶτα, σαοῖ
[1]	καλέουσι Κύδωνες. ~Ζεῦ, σὲ δὲ	Κυρβάντων	ἑτάραι προσεπηχύναντο ~Δικταῖαι Μελίαι, σὲ
[2]	πόλει τός´ ἔνειμεν ὀφέλσιμα, τόσσα	Κυρήνῃ,	~μνωόμενος προτέρης ἁρπακτύος. οὐδὲ μὲν
[3]	ἐπωνυμίην ἀπὸ νύμφης. ~καὶ μὴν	Κυρήνην	ἑταρίσσαο, τῇ ποτ´ ἔδωκας ~αὐτὴ
[2]	Θήρη, τρίτατόν γε μὲν ἄστυ	Κυρήνης.	~ἐκ μέν σε Σπάρτης ἕκτον
[2]	ὧραι. ~οἱ δ´ οὔπω πηγῇσι	Κύρης	ἐδύναντο πελάσσαι ~Δωριέες, πυκινὴν δὲ
[3]	~Ἰταλίη, μεγάλην δὲ βοὴν ἐπὶ	Κύρνος	ἀΰτει, ~εὖθ´ οἵγε ῥαιστῆρας ἀειράμενοι
[4]	δ´ ὄπιθεν Φοίνισσα μετ´ ἴχνια	Κύρνος	ὀπηδεῖ ~οὐκ ὀνοτὴ καὶ Μάκρις
[6]	τις αἴγειρος, μέγα δένδρεον αἰθέρι	κῦρον,	~τῷ ἔπι ταὶ νύμφαι ποτὶ
[5]	~Τειρεσίας δ´ ἔτι μῶνος ἁμᾶ	κυσὶν	ἄρτι γένεια ~περκάζων ἱερὸν χῶρον
[4]	καὶ ὑπὸ χρύσειον ἐδέθλιον ἷζε	κύων	ὥς, ~Ἀρτέμιδος ἥτις τε, θοῆς
[5]	τᾶς ἰδίας ἔκγονα φυταλιᾶς, ~ὦ	κῶραι,	τὸ δ´ ἔρευθος ἀνέδραμε, πρώϊον
[5]	ἀλλὰ δέχεσθε ~τὰν θεόν, ὦ	κῶραι,	τὦργον ὅσαις μέλεται, ~σύν τ´
[6]	~ἁρπαγίμας ὅκ´ ἄπυστα μετέστιχεν ἴχνια	κώρας.	~πότνια, πῶς σε δύναντο πόδες
[5]	δ´ ἐβόασε· τί μοι τὸν	κῶρον	ἔρεξας ~πότνια; τοιαῦται, δαίμονες, ἐστὲ