Chapitre
[0]	ΚΑΙΣΑΡΕΙΑΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ ΠΕΡΙ ΝΗΣΤΕΙΑΣ ΛΟΓΟΣ	Αʹ	~(Σαλπίσατε, φησὶν, ἐν νεομηνίᾳ, σάλπιγγι
[12]	Φόβος ἑτέρα μέθη, ὅταν ἐφ´	ἃ	μὴ δεῖ γένηται· Ἀπὸ φόβου
[7]	πῶς τρυφὴ τὴν σωτηρίαν προδίδωσι.	~Κατάβα	ὁδῷ βαδίζων ἐπὶ τὰ κάτω.
[11]	Νινευΐταις εἰ μὴ καὶ τὰ	ἄλογα	συνενήστευσεν, οὐκ ἂν διέφυγον τὴν
[8]	οὐδὲν ἂν ἐκείνην τότε τὴν	φλόγα	ὑπέστη, ἣν νάφθα καὶ πίσσα
[4]	κυβερνήτας φήσεις βαρυνομένην τοῖς ἀγωγίμοις	ὁλκάδα	εὐκολώτερον σώζειν τῆς εὐσταλεστέρας καὶ
[7]	Νηστεύων ἀπέδωκε τῇ χήρᾳ τὸν	παῖδα,	ἰσχυρὸς φανεὶς κατὰ τοῦ θανάτου
[9]	νηστεύοντος· οὐκ ἄγχουσιν ὀρφανὸν νηστευτοῦ	παῖδα	τόκοι πατρῷοι, ὥσπερ ὄφεις περιπλεκόμενοι.
[4]	ποικιλίαν, ἀλλ´ ἀσιτίαν καὶ ἔνδειαν	οἶδα	τοὺς ἰατροὺς ἐπιτάσσοντας. Πῶς οὖν
[10]	ἀναστροφὴν, εἴπερ ἐπιζητεῖς αὐτῶν τὴν	μερίδα.	Τί τὸν Λάζαρον ἐνανέπαυσε τοῖς
[8]	καὶ κληματίδες ἔτρεφον, ὡς ἐπὶ	τεσσαρακονταεννέα	πήχεις αὐτὴν διαχεῖσθαι, καὶ τὰ
[7]	διδάσκει. Τὸν Ναζιραῖον ἁγιάζει, τὸν	ἱερέα	τελειοῖ. Οὐ γὰρ δυνατὸν ἄνευ
[11]	Ἄρτον ἀγγέλων ἔφαγεν ἄνθρωπος· οὐ	κρέα,	οὐδὲ οἶνος, οὐδὲ ὅσα τοῖς
[2]	καταστρέφει. Πρόσδραμε τοίνυν φαιδρῶς τῇ	δωρεᾷ	τῆς νηστείας. ~Ἀρχαῖον δῶρον ἡ
[6]	τῆς νηστείας σεμνόν. ~Ἀλλὰ καὶ	Μωϋσέα	διὰ νηστείας ἔγνωμεν προσβαλόντα τῷ
[7]	τῇ μητρί; Τί τὸν μέγαν	ἀριστέα	τὸν Σαμψὼν ἀκαταγώνιστον ἀπειργάσατο; Οὐχ
[9]	Πέπαυται μαγείρων ἡ μάχαιρα· ἡ	τράπεζα	ἀρκεῖται τοῖς αὐτομάτοις. Τὸ Σάββατον
[9]	τὴν πεῖραν τῶν ἐναντίων; Καὶ	τράπεζα	τοίνυν χαριεστέρα μετὰ τὴν νηστείαν·
[9]	οὐκ οἶδεν· οὐκ ὄζει τόκων	τράπεζα	τοῦ νηστεύοντος· οὐκ ἄγχουσιν ὀρφανὸν
[11]	τὰ μὲν ἐκ τῆς νηστείας	ἀγαθὰ	τοσαῦτα· ὁ δὲ κόρος ὕβρεων
[3]	Εὔα, οὐκ ἂν ταύτης νῦν	ἐδεόμεθα	τῆς νηστείας. Οὐ γὰρ χρείαν
[13]	ὅτι Ἐγὼ καὶ ὁ Πατὴρ	ἐλευσόμεθα,	καὶ μονὴν παρ´ αὐτῷ ποιήσομεν.
[8]	τότε τὴν φλόγα ὑπέστη, ἣν	νάφθα	καὶ πίσσα καὶ κληματίδες ἔτρεφον,
[6]	πρόξενος ἦν, κάτω δὲ ἡ	γαστριμαργία	εἰς εἰδωλολατρείαν ἐξέμηνεν· Ἐκάθισε γὰρ
[6]	δεομένου τοῦ θεράποντος ἄχρηστον ἀπέδειξεν	οἰνοφλυγία	μία. Ἃς γὰρ ἡ νηστεία
[4]	δύνασαι (εἰπέ μοι) κορέννυσθαι δὲ	διὰ	βίου, καὶ συντρίβειν τὸ σῶμα
[9]	Ἐκεῖνον παρέδωκε τῷ πυρὶ ἡ	διὰ	βίου τρυφή. Οὐ γὰρ ἀδικίαν,
[6]	Θεοῦ. Ἐν μιᾷ καιροῦ ῥοπῇ	διὰ	γαστριμαργίας ὁ λαὸς ἐκεῖνος ὁ
[11]	τῆς πέτρας ὕδατι, Αἰγυπτίους ἐνίκων,	διὰ	θαλάσσης ὥδευον· Οὐκ ἦν ἐν
[13]	νηστείαν ἡ μέθη. Οὐκ ἔστι	διὰ	μέθης εἴσοδος εἰς νηστείαν· οὐδὲ
[7]	ἰσχυρὸς φανεὶς κατὰ τοῦ θανάτου	διὰ	νηστείας. Ἀπὸ νηστεύοντος στόματος φωνὴ
[3]	Στυγνάζειν προσετάχθης, μὴ γὰρ τρυφᾷν.	Διὰ	νηστείας ἀπολόγησαι τῷ Θεῷ. ~Ἀλλὰ
[6]	νηστείας σεμνόν. ~Ἀλλὰ καὶ Μωϋσέα	διὰ	νηστείας ἔγνωμεν προσβαλόντα τῷ ὄρει.
[4]	Οὐχ ὁρᾷς τὸν Λάζαρον, πῶς	διὰ	νηστείας εἰσῆλθεν εἰς τὸν παράδεισον;
[6]	γνόφον, εἰ μὴ νηστείᾳ καθώπλιστο.	Διὰ	νηστείας τὴν ἐντολὴν ὑπεδέξατο δακτύλῳ
[11]	τὸν νοῦν, δάμασον τὴν σάρκα	διὰ	νηστείας. Τοῦτο γάρ ἐστιν ὅ
[13]	εἴσοδος εἰς νηστείαν· οὐδὲ γὰρ	διὰ	πλεονεξίας εἰς δικαιοσύνην, οὐδὲ δι´
[7]	ἐπὶ τῆς γῆς, εἰ μὴ	διὰ	στόματός μου. Καὶ ἐπήγαγε παντὶ
[9]	καὶ ἀρίθμησον μετὰ ταῦτα· οὐδὲν	διὰ	τὴν νηστείαν λείψει τῶν ἐν
[3]	ἀλλ´ οἱ κακῶς ἔχοντες. Ἐκακώθημεν	διὰ	τῆς ἁμαρτίας· ἰαθῶμεν διὰ τῆς
[10]	πειρασμοῖς ἀγῶνας, καὶ τῷ ἀντιπάλῳ	διὰ	τῆς ἐνδείας οἷον λαβὴν ἐνδιδούς.
[10]	ὕψος τῆς θεότητος, εἰ μὴ	διὰ	τῆς ἐνδείας ὑπέβη πρὸς τὸ
[3]	νηστείας τὴν ἀρχήν. Δεῦρο δὴ	διὰ	τῆς ἱστορίας βαδίζων, ἀνερεύνησον τὴν
[13]	εἰς σωφροσύνην, οὐδὲ, συλλήβδην εἰπεῖν,	διὰ	τῆς κακίας εἰς ἀρετήν. Ἄλλη
[9]	Οὕτω καὶ ὁ κτίσας ἡμᾶς,	διὰ	τῆς κατὰ τὸν βίον ἐναλλαγῆς
[3]	Ἐκακώθημεν διὰ τῆς ἁμαρτίας· ἰαθῶμεν	διὰ	τῆς μετανοίας· μετάνοια δὲ χωρὶς
[4]	ἀγγέλοις ὁμοδίαιτος ὢν ὁ ἄνθρωπος,	διὰ	τῆς ὀλιγαρκίας τὴν πρὸς αὐτοὺς
[8]	τῶν τριχῶν τὸ πῦρ κατετόλμησε,	διὰ	τὸ ὑπὸ νηστείας αὐτὰς ἐκτραφῆναι.
[10]	ἐνδιδούς. Ἀπρόσιτος γὰρ ἦν αὐτῷ	διὰ	τὸ ὕψος τῆς θεότητος, εἰ
[11]	Ἔνθεν ἵπποι θηλυμανεῖς οἱ ἄνθρωποι	διὰ	τὸν ἐκ τῆς τρυφῆς οἶστρον
[9]	ἐκ τῶν συνεχῶν πόνων τοῖς	διὰ	τοῦ ἐνιαυτοῦ παντὸς ὑπηρετοῦσιν οἰκέταις.
[7]	ἐπήγαγε παντὶ τῷ λαῷ νηστείαν	διὰ	τοῦ λιμοῦ, ὥστε τὴν ἐκ
[13]	ταύτην τὴν μέθην, μηδὲ τὴν	διὰ	τοῦ οἴνου προσδέξῃ. Μὴ προλάβῃς
[7]	καὶ ἑαυτὸν τῇ κακοπαθείᾳ συγκαταδικάσαι.	Διὰ	τοῦτο, Ζῇ Κύριος, ἔφη, εἰ
[10]	τι τῶν κατὰ τὸν βίον.	Διὰ	τοῦτο Μείζων ἐν γεννητοῖς γυναικῶν
[6]	λαὸς ἐκεῖνος ὁ τὸν Θεὸν	διὰ	τῶν μεγίστων τεραστίων δεδιδαγμένος, εἰς
[2]	θεατρίζουσιν, ἄλλα μὲν ἐν τῇ	καρδίᾳ	φέροντες, ἄλλα δὲ ἐν τῇ
[9]	(ἡδίων μετὰ τὸν ὕπνον; καὶ	ὑγεία	ποθεινοτέρα μετὰ τὴν πεῖραν τῶν
[1]	θεραπευόμενος. Ἄτοπον μὴ χαίρειν ἐπὶ	ὑγείᾳ	ψυχῆς, ἀλλὰ λυπεῖσθαι ἐπὶ βρωμάτων
[7]	σκληροτραχήλων, εἵλετο καὶ ἑαυτὸν τῇ	κακοπαθείᾳ	συγκαταδικάσαι. Διὰ τοῦτο, Ζῇ Κύριος,
[13]	κραιπάλη. Νηστεία πόλεως εὐσχημοσύνη, ἀγορᾶς	εὐστάθεια,	οἴκων εἰρήνη, σωτηρία τῶν ὑπαρχόντων.
[5]	παρεληλύθει, οὐδ´ ἐτέτριπτο ἐν τῇ	συνηθείᾳ	τῇ τῶν ἀνθρώπων. Οὔτε οὖν
[13]	εἰς ἀκολασίαν εἰσάγει, ἐπὶ νηστείαν	αὐτάρκεια.	Ὁ ἀθλῶν προγυμνάζεται· ὁ νηστεύων
[1]	φαίνεσθαι διδόντας ἡδονῇ γαστρὸς ἢ	ἐπιμελείᾳ	ψυχῆς. Κόρος μὲν γὰρ εἰς
[11]	ἐπιθυμίαν λήψῃ τῆς ἐν τῇ	βασιλείᾳ	τραπέζης, ἣν πάντως ἡ ἐνθάδε
[4]	διαίτης παρενεγκεῖν τὴν νύκτα, ἢ	δαψιλείᾳ	βρωμάτων βεβαρημένην κεῖσθαι; μᾶλλον δὲ
[2]	φέροντες, ἄλλα δὲ ἐν τῇ	ἐπιφανείᾳ	τοῖς ἀνθρώποις δεικνύντες. Μὴ ἀφάνιζε
[7]	τῇ μυστικῇ νῦν καὶ ἀληθινῇ	λατρείᾳ,	ἀλλὰ καὶ ἐν τῇ τυπικῇ
[9]	σβέσωμεν ἐκεῖνο τὸ πῦρ, ὕδατος	χρεία.	Καὶ οὐ πρὸς τὰ μέλλοντα
[13]	τῆς τοῦ οἴνου χρήσεως ἡ	χρεία	τοῦ σώματος. Ἐὰν δὲ ἔξω
[9]	τὰ μέλλοντα μόνον ὠφέλιμος ἡ	νηστεία,	ἀλλὰ καὶ αὐτῇ τῇ σαρκὶ
[9]	ὁ παῖς σου. Γινέσθω ἡ	νηστεία	ἀνάπαυσις ἐκ τῶν συνεχῶν πόνων
[9]	τὸν ἑαυτοῦ οἶκον ἠλάττωσεν ἐν	νηστείᾳ;	Ἀρίθμησον (σήμερον τὰ ἔνδον, καὶ
[7]	τῇ γαστρὶ τῆς μητρὸς συνελήφθη;	Νηστεία	αὐτὸν ἐκύησε· νηστεία αὐτὸν ἐτιθηνήσατο·
[7]	μητρὸς συνελήφθη; Νηστεία αὐτὸν ἐκύησε·	νηστεία	αὐτὸν ἐτιθηνήσατο· νηστεία αὐτὸν ἤνδρωσεν,
[7]	αὐτὸν ἐκύησε· νηστεία αὐτὸν ἐτιθηνήσατο·	νηστεία	αὐτὸν ἤνδρωσεν, ἣν ὁ ἄγγελος
[12]	ἐκ τῆς νηστείας ἀγαθὸν ὁρίζου.	Νηστεία	γὰρ ἀληθὴς ἡ τῶν κακῶν
[9]	ὅταν διαπνευσθῇ, ἐπιλανθάνεται τῶν δογμάτων.	Νηστεία	δανείου φύσιν οὐκ οἶδεν· οὐκ
[11]	τῷ θήλει τὸ ἄῤῥεν ἐπιζητούντων.	Νηστεία	δὲ καὶ γαμικῶν ἔργων μέτρα
[1]	εἰς γαστέρα τὴν χάριν ἵστησι·	νηστεία	δὲ πρὸς ψυχὴν ἀναβιβάζει τὸ
[11]	τὰς ὀπτασίας εἶδεν, εἰ μὴ	νηστείᾳ	διαυγεστέραν ἐποίησε τὴν ψυχήν. Ἐκ
[3]	νόμου τίθεσθαι; Καὶ νόμου πρεσβυτέρα	νηστεία.	Ἐὰν μικρὸν ἀναμείνῃς, εὑρήσεις τοῦ
[6]	οἰνοφλυγία μία. Ἃς γὰρ ἡ	νηστεία	ἔλαβε πλάκας δακτύλῳ Θεοῦ γεγραμμένας,
[3]	νηστείας. (Συνηλικιῶτίς ἐστι τῆς ἀνθρωπότητος·	νηστεία	ἐν τῷ παραδείσῳ ἐνομοθετήθη. Τὴν
[8]	κατὰ τοῦ ἁγίου τὸ στόμα.	Νηστεία	ἔσβεσε δύναμιν πυρὸς, ἔφραξε στόματα
[1]	βάθει, ἐναποκτείνει τῇ ψυχῇ ἐπεισελθοῦσα	νηστεία,	ἥγε ὡς ἀληθῶς τῆς προσηγορίας
[10]	Ἰωάννου δὲ ὁ βίος μία	νηστεία	ἦν· ὃς οὐ κλίνην εἶχεν,
[10]	μετὰ τῶν ἄλλων καὶ ἡ	νηστεία,	ἣν ἐν τοῖς ὑπὲρ τῶν
[6]	ἐξεκυλίσθη. Παράλληλα θὲς ἀμφότερα· πῶς	νηστεία	Θεῷ προσάγει, (καὶ πῶς τρυφὴ
[10]	τοῖς κόλποις τοῦ Ἀβραάμ; Οὐχὶ	νηστεία;	Ἰωάννου δὲ ὁ βίος μία
[6]	εἰς τὸν γνόφον, εἰ μὴ	νηστείᾳ	καθώπλιστο. Διὰ νηστείας τὴν ἐντολὴν
[11]	(εἰ μὴ ἐν προσευχῇ καὶ	νηστείᾳ.	Καὶ τὰ μὲν ἐκ τῆς
[7]	Σαμψὼν ἀκαταγώνιστον ἀπειργάσατο; Οὐχ ἡ	νηστεία,	μεθ´ ἧς ἐν τῇ γαστρὶ
[2]	Χριστοῦ, καὶ οὕτω πρόσελθε τῇ	νηστείᾳ.	Μὴ ἀφανίσῃς τὸ πρόσωπόν σου
[6]	πλαξί. Καὶ ἄνω μὲν ἡ	νηστεία	νομοθεσίας πρόξενος ἦν, κάτω δὲ
[7]	Νηστεία προφήτας γεννᾷ, δυνατοὺς ῥώννυσι·	νηστεία	νομοθέτας σοφίζει, ψυχῆς ἀγαθὸν φυλακτήριον,
[9]	γινομένη πρὸς τὴν ἄνω πορείαν.	Νηστεία	οἴκων αὔξησις, ὑγείας μήτηρ, νεότητος
[11]	τοῖς δούλοις τῆς γαστρὸς διεσπούδασται.	Νηστεία	ὅπλον ἐστὶ πρὸς τὴν κατὰ
[3]	τῆς νηστείας. ~Ἀρχαῖον δῶρον ἡ	νηστεία·	οὐ παλαιούμενον καὶ γηράσκον, ἀλλ´
[13]	χαρίσματα δὲ πνευματικὰ ἀποδιώκει κραιπάλη.	Νηστεία	πόλεως εὐσχημοσύνη, ἀγορᾶς εὐστάθεια, οἴκων
[11]	τραπέζης, ἣν πάντως ἡ ἐνθάδε	νηστεία	προευτρεπίσει; Ἀγνοεῖς τῇ ἀμετρίᾳ τοῦ
[9]	δύναμιν πυρὸς, ἔφραξε στόματα λεόντων.	~Νηστεία	προσευχὴν εἰς οὐρανὸν ἀναπέμπει, οἱονεὶ
[7]	καὶ σίκερα οὐ μὴ πίῃ.	Νηστεία	προφήτας γεννᾷ, δυνατοὺς ῥώννυσι· νηστεία
[8]	τὸ σῶμα τοῦ ἀνδρὸς ἡ	νηστεία	στομώσασα, ἀδάμαστον ἐποίει τοῖς λέουσιν·
[10]	τοῖς εἰρημένοις, ὁ Κύριος ἡμῶν	νηστείᾳ	τὴν σάρκα, ἣν ὑπὲρ ἡμῶν
[7]	τὸν Ἠλίαν· τεσσαράκοντα γὰρ ἡμέραις	νηστείᾳ	τὴν ψυχὴν ἀποκαθάρας, οὕτως ἐν
[9]	καὶ τὴν τῶν βρωμάτων ἀπόλαυσιν	νηστεία	φαιδρύνει. Μέσην γὰρ ἑαυτὴν παρενθεῖσα,
[4]	μὲν γὰρ πεπιεσμένην τῷ πλήθει	βραχεῖα	κύματος ἐπανάστασις κατεβάπτισεν· ἡ δὲ
[9]	οὕτως ἐπιθυμητὸν, ὡς μὴ τῇ	συνεχείᾳ	τῆς ἀπολαύσεως εὐκαταφρόνητον γίνεσθαι. Ὧν
[5]	παραδιδόντες· ὅθεν καὶ εἰς ἡμᾶς	ἀκολουθίᾳ	διαδοχῆς διεσώθη τὸ κτῆμα. Οὐκ
[7]	μία, δι´ ἣν ἀπέδοτο τὰ	πρωτοτόκια;	Τὸν δὲ Σαμουὴλ οὐχ ἡ
[6]	τοῦ θεράποντος ἄχρηστον ἀπέδειξεν οἰνοφλυγία	μία.	Ἃς γὰρ ἡ νηστεία ἔλαβε
[7]	ἐποίησε τοῦ ἀδελφοῦ; Οὐ βρῶσις	μία,	δι´ ἣν ἀπέδοτο τὰ πρωτοτόκια;
[6]	νομοθετεῖσθαι παρὰ τοῦ Θεοῦ. Ἐν	μιᾷ	καιροῦ ῥοπῇ διὰ γαστριμαργίας ὁ
[10]	νηστεία; Ἰωάννου δὲ ὁ βίος	μία	νηστεία ἦν· ὃς οὐ κλίνην
[9]	ἀπολαύσεως εὐκαταφρόνητον γίνεσθαι. Ὧν δὲ	σπανία	ἡ κτῆσις, τούτων περισπούδαστος ἡ
[1]	ΛΟΓΟΣ Αʹ ~(Σαλπίσατε, φησὶν, ἐν	νεομηνίᾳ,	σάλπιγγι ἐν εὐσήμῳ ἡμέρᾳ ἑορτῆς
[1]	ὡς ἀληθῶς τῆς προσηγορίας ταύτης	ἀξία.	~Ἄλειψαί σου τὴν κεφαλὴν, καὶ
[3]	ἁμαρτίας· ἰαθῶμεν διὰ τῆς μετανοίας·	μετάνοια	δὲ χωρὶς νηστείας ἀργή. Ἐπικατάρατος
[4]	ὅτι καὶ ὅσα ὕστερον ἡ	ἐπίνοια	τῶν ἀνθρώπων ἐξεῦρεν, οὔπω τοῖς
[7]	τοὺς προφήτας ἐδεξιοῦτο; Οὐχὶ λάχανα	ἄγρια	καὶ ἀλεύρου βραχὺ τὴν φιλοξενίαν
[12]	ἀλλὰ δαπανᾷς τὴν ἡμέραν εἰς	δικαστήρια.	Οὐαὶ οἱ μεθύοντες, οὐκ ἀπὸ
[2]	καὶ νίψαι τὸ πρόσωπον. Ἐπὶ	μυστήριά	σε καλεῖ ὁ λόγος. Ὁ
[13]	εὐσχημοσύνη, ἀγορᾶς εὐστάθεια, οἴκων εἰρήνη,	σωτηρία	τῶν ὑπαρχόντων. Βούλει αὐτῆς ἰδεῖν
[7]	τῷ παρανομοῦντι λαῷ τὸν οὐρανὸν	τρία	ἔτη καὶ μῆνας ἕξ. Ἵνα
[11]	ἐνθάδε νηστεία προευτρεπίσει; Ἀγνοεῖς τῇ	ἀμετρίᾳ	τοῦ κόρου παχὺν σεαυτῷ τὸν
[9]	σύννουν, ἀκολάστῳ γέλωτι μὴ καθυβριζόμενον,	συμμετρία	λόγου, καθαρότης καρδίας. ~Μνήσθητι τῶν
[3]	φάγεσθε, νηστείας ἐστὶ καὶ ἐγκρατείας	νομοθεσία.	Εἰ ἐνήστευσεν ἀπὸ τοῦ ξύλου
[14]	τῶν βεβιωμένων ἡμῖν ἐν τῇ	δικαιοκρισίᾳ	τοῦ Χριστοῦ αὐτοῦ, ὅτι αὐτῷ
[9]	βαρηθεῖσα. Οὐδεὶς ἀλλοτρίων ποδῶν ἐδεήθη,	ὑδροποσίᾳ	συζῶν. Οὐδενὸς ἐδέθησαν πόδες, οὐδενὸς
[13]	τοῦ οἴνου προσδέξῃ. Μὴ προλάβῃς	πολυποσίᾳ	τὴν ὑδροποσίαν. Μὴ μυσταγωγείτω σε
[13]	ἰδίαν ὁδὸν ἀποτρέχων· ἡ δὲ	ἁμαρτία	ἐναπομένει. Οἰκέτης δραπετεύει δεσπότην τύπτοντα·
[11]	ἐκτήκων δὲ τὸν νοῦν ἐν	ἀτροφίᾳ,	τῶν σωτηρίων καὶ ζωοποιῶν διδαγμάτων
[11]	ἐπὶ παρατάξεως ἡ τοῦ ἑτέρου	συμμαχία	ἧτταν ποιεῖ τοῦ ἑτέρου, οὕτως
[12]	ἀγνοεῖ τοὺς παρόντας· ὥσπερ ἐν	νυκτομαχίᾳ	πάντων ἅπτεται, πᾶσι προσπταίει· ἀταμίευτα
[4]	μὲν τῷ κόρῳ καταβαρυνόμενα, εὐκόλως	ὑποβρύχια	ταῖς ἀῤῥωστίαις γίνεται· εὐσταλεῖ δὲ
[11]	παχὺν σεαυτῷ τὸν βασανιστὴν κατασκευάζων	σκώληκα;	Τίς γὰρ ἐν τροφῇ δαψιλεῖ
[9]	ὁ ἀνὴρ, νηστείαις ὁρῶν τὴν	γυναῖκα	συζῶσαν. Οὐ τήκεται ζηλοτυπίαις γυνὴ,
[13]	γὰρ ἀποδιώκει μελίσσας, χαρίσματα δὲ	πνευματικὰ	ἀποδιώκει κραιπάλη. Νηστεία πόλεως εὐσχημοσύνη,
[11]	ποιῆσαι τὸν νοῦν, δάμασον τὴν	σάρκα	διὰ νηστείας. Τοῦτο γάρ ἐστιν
[10]	ὁ Κύριος ἡμῶν νηστείᾳ τὴν	σάρκα,	ἣν ὑπὲρ ἡμῶν ἀνέλαβεν, ὀχυρώσας,
[11]	τὸ πνεῦμα μεταταξάμενος καταδουλοῦται τὴν	σάρκα;	Ταῦτα γὰρ ἀλλήλοις ἀντίκειται. Ὥστε,
[6]	εἰς τὴν Αἰγυπτίων εἰδωλομανίαν ἐξεκυλίσθη.	Παράλληλα	θὲς ἀμφότερα· πῶς νηστεία Θεῷ
[4]	τὸ πέρας οὐκ ἐξαρκέσασα, τὰ	ποικίλα	γένη τῶν νοσημάτων ἐποίησεν. ~Ἀλλ´
[12]	Τὴν ἑσπέραν ἀναμένεις εἰς μετάληψιν,	ἀλλὰ	δαπανᾷς τὴν ἡμέραν εἰς δικαστήρια.
[9]	μέλλοντα μόνον ὠφέλιμος ἡ νηστεία,	ἀλλὰ	καὶ αὐτῇ τῇ σαρκὶ λυσιτελεστέρα.
[7]	μυστικῇ νῦν καὶ ἀληθινῇ λατρείᾳ,	ἀλλὰ	καὶ ἐν τῇ τυπικῇ τῇ
[4]	Διὰ νηστείας ἀπολόγησαι τῷ Θεῷ.	~Ἀλλὰ	καὶ ἡ ἐν παραδείσῳ διαγωγὴ
[6]	ἀρχαῖον τὸ τῆς νηστείας σεμνόν.	~Ἀλλὰ	καὶ Μωϋσέα διὰ νηστείας ἔγνωμεν
[1]	εἰς κρίσεις καὶ μάχας νηστεύετε,	ἀλλὰ	λύε πάντα σύνδεσμον ἀδικίας. Καὶ
[1]	μὴ χαίρειν ἐπὶ ὑγείᾳ ψυχῆς,	ἀλλὰ	λυπεῖσθαι ἐπὶ βρωμάτων ὑπαλλαγῇ, καὶ
[1]	ὁ Κύριος· Μὴ γίνεσθε σκυθρωποὶ,	ἀλλὰ	νίψαι σου τὸ πρόσωπον καὶ
[4]	κεῖσθαι; μᾶλλον δὲ μηδὲ κεῖσθαι,	ἀλλὰ	πυκνὰ μεταστρέφεσθαι διαῤῥηγνυμένην καὶ στένουσαν;
[9]	βίου τρυφή. Οὐ γὰρ ἀδικίαν,	ἀλλὰ	τὸ ἁβροδίαιτον ἐγκληθεὶς, ἀπετηγανίζετο ἐν
[5]	ἐμεθύσθη, οὐχὶ τῷ πάροινος εἶναι,	ἀλλὰ	τῷ ἄπειρος εἶναι τῶν μέτρων
[4]	Οὐ γὰρ ἐμοὶ τὰς προφάσεις,	ἀλλὰ	τῷ εἰδότι λέγεις. Νηστεύειν οὐ
[1]	κατασκυθρωπάζοντες ἐπὶ ταῖς προσιούσαις ἡμέραις,	ἀλλὰ	φαιδρῶς πρὸς αὐτὰς, ὡς πρέπει
[2]	μὲν ἐν τῇ καρδίᾳ φέροντες,	ἄλλα	δὲ ἐν τῇ ἐπιφανείᾳ τοῖς
[2]	ἑαυτῶν ζωῆς οἱ πολλοὶ θεατρίζουσιν,	ἄλλα	μὲν ἐν τῇ καρδίᾳ φέροντες,
[11]	τῆς καταστροφῆς. Τίνων ἔπεσε τὰ	κῶλα	ἐν τῇ ἐρήμῳ; Οὐ τῶν
[1]	εὐσήμῳ ἡμέρᾳ ἑορτῆς ὑμῶν. Τοῦτο	πρόσταγμα	ἐστι προφητικόν. Ἡμῖν δὲ πάσης
[5]	τελείωσις, τότε συνεχωρήθη ἡ ἀπόλαυσις.	Δεῖγμα	δὲ τῆς τοῦ οἴνου ἀπειρίας
[11]	τῆς ἐπαγγελίας. Οὐ φοβῇ τὸ	ὑπόδειγμα;	οὐ φρίσσεις τὴν ἀδηφαγίαν, μήπου
[9]	αὐτοσχεδίοις τὴν δίαιταν. Φοβήθητι τὸ	ὑπόδειγμα	τοῦ πλουσίου. Ἐκεῖνον παρέδωκε τῷ
[3]	αὐτῆς. Οὐ γὰρ νεώτερον τὸ	ἐφεύρεμα·	πατέρων ἐστὶ τὸ κειμήλιον. Πᾶν
[9]	σεμνὸν τὸ χρῶμα, οὐκ εἰς	ἐρύθημα	ἀναιδὲς ἐξανθοῦν, ἀλλ´ ὠχρότητι σώφρονι
[5]	μεταλήψεως. Οὕτω νεαρώτερον παραδείσου τὸ	εὕρημα	τῆς οἰνοποσίας, καὶ οὕτως ἀρχαῖον
[5]	ἡμᾶς ἀκολουθίᾳ διαδοχῆς διεσώθη τὸ	κτῆμα.	Οὐκ ἦν ἐν τῷ παραδείσῳ
[9]	Οὐδὲν ζῶον ὀδύρεται θάνατον, οὐδαμοῦ	αἷμα,	οὐδαμοῦ ἀπόφασις παρὰ τῆς ἀπαραιτήτου
[8]	ἤνοιγον κατὰ τοῦ ἁγίου τὸ	στόμα.	Νηστεία ἔσβεσε δύναμιν πυρὸς, ἔφραξε
[9]	σώφρονι κεκοσμημένον· ὀφθαλμὸς πραῢς, κατεσταλμένον	βάδισμα,	πρόσωπον σύννουν, ἀκολάστῳ γέλωτι μὴ
[13]	Μέθη Κύριον οὐχ ὑποδέχεται· μέθη	Πνεῦμα	ἅγιον ἀποδιώκει. Καπνὸς μὲν γὰρ
[11]	ὁ τῇ σαρκὶ προσθέμενος τὸ	πνεῦμα	καταγωνίζεται, καὶ ὁ πρὸς τὸ
[11]	καταγωνίζεται, καὶ ὁ πρὸς τὸ	πνεῦμα	μεταταξάμενος καταδουλοῦται τὴν σάρκα; Ταῦτα
[9]	σώμασιν ἐνεργάζεται. Νηστεύοντος σεμνὸν τὸ	χρῶμα,	οὐκ εἰς ἐρύθημα ἀναιδὲς ἐξανθοῦν,
[13]	γὰρ ἀνόνητα πονεῖς, (τὸ μὲν	σῶμα	συντρίβων, μὴ παραμυθούμενος δὲ τὴν
[8]	Οὕτως οἱονεὶ βαφὴ σιδήρου τὸ	σῶμα	τοῦ ἀνδρὸς ἡ νηστεία στομώσασα,
[4]	διὰ βίου, καὶ συντρίβειν τὸ	σῶμα	τῷ βάρει τῶν ἐσθιομένων δύνασαι;
[7]	αὐτὸς τοὺς προφήτας ἐδεξιοῦτο; Οὐχὶ	λάχανα	ἄγρια καὶ ἀλεύρου βραχὺ τὴν
[5]	τὸν κατακλυσμὸν, Φάγεσθε πάντα ὡς	λάχανα	χόρτου. Ὅτε ἀπεγνώσθη ἡ τελείωσις,
[11]	τῶν σωτηρίων καὶ ζωοποιῶν διδαγμάτων	οὐδένα	λόγον ποιῇ; Ἢ ἀγνοεῖς, ὅτι,
[4]	δὲ καὶ κούφῃ τῇ τροφῇ	κεχρημένα,	καὶ τὸ προσδοκώμενον ἐκ νόσου
[2]	κέρδος οὐδέν. Τὰ γὰρ ἐπιδεικτικῶς	γινόμενα	οὐ πρὸς τὸν αἰῶνα τὸν
[4]	σώματα, συνεχεῖ μὲν τῷ κόρῳ	καταβαρυνόμενα,	εὐκόλως ὑποβρύχια ταῖς ἀῤῥωστίαις γίνεται·
[9]	Τὸ Σάββατον ἐδόθη τοῖς Ἰουδαίοις,	ἵνα	ἀναπαύσηται, φησὶ, τὸ ὑποζύγιόν σου
[7]	τρία ἔτη καὶ μῆνας ἕξ.	Ἵνα	γὰρ μαλάξῃ τὴν ἀδάμαστον καρδίαν
[2]	Χρῖσαι τὴν κεφαλὴν χρίσματι ἁγίῳ,	ἵνα	μέτοχος γένῃ Χριστοῦ, καὶ οὕτω
[11]	ἀμετρίαν κολάζουσα, σύμφωνον σχολὴν ἐμποιεῖ,	ἵνα	παραμείνωσι τῇ προσευχῇ. ~Μὴ μέντοι
[4]	ἐξεπέσομεν τοῦ παραδείσου· νηστεύσωμεν τοίνυν,	ἵνα	πρὸς αὐτὸν ἐπανέλθωμεν. Οὐχ ὁρᾷς
[9]	ἐν τῇ φλογὶ τῆς καμίνου.	Ἵνα	τοίνυν σβέσωμεν ἐκεῖνο τὸ πῦρ,
[4]	Πῶς οὖν ὁ ταῦτα δυνάμενος,	ἐκεῖνα	προφασίζῃ μὴ δύνασθαι; Τί εὐκοπώτερον
[9]	ὑποχειρίοις ἐλευθεριάσαι μικρὸν ἐπιτρέπουσι. Δότω	τινὰ	ἐκεχειρίαν καὶ ἡ γαστὴρ τῷ
[5]	ὅπως πάντες οἱ ἅγιοι, ὥσπερ	τινὰ	κλῆρον πατρῷον διαδεξάμενοι, οὕτω διεφύλαξαν,
[11]	δαψιλεῖ καὶ τρυφῇ διηνεκεῖ ἐδέξατό	τινα	κοινωνίαν χαρίσματος πνευματικοῦ; Μωϋσῆς, δευτέραν
[4]	τὸ ἤδη παρὸν ὀχληρὸν ὥσπερ	τινὰ	σπιλάδος ἐπιδρομὴν διεκρούσατο. Ἦπου καὶ
[4]	μᾶλλον δὲ μηδὲ κεῖσθαι, ἀλλὰ	πυκνὰ	μεταστρέφεσθαι διαῤῥηγνυμένην καὶ στένουσαν; εἰ
[11]	Ἐκεῖνοι, ἕως μὲν ἠρκοῦντο τῷ	μάννα	καὶ τῷ ἐκ τῆς πέτρας
[7]	οὐ μὴ πίῃ. Νηστεία προφήτας	γεννᾷ,	δυνατοὺς ῥώννυσι· νηστεία νομοθέτας σοφίζει,
[1]	λυπεῖσθαι ἐπὶ βρωμάτων ὑπαλλαγῇ, καὶ	πλείονα	χάριν φαίνεσθαι διδόντας ἡδονῇ γαστρὸς
[12]	Θυμὸς μέθη ἐστὶ τῆς ψυχῆς,	ἔκφρονα	αὐτὴν ποιῶν ὡς ὁ οἶνος.
[2]	ἐπιδεικτικῶς γινόμενα οὐ πρὸς τὸν	αἰῶνα	τὸν μέλλοντα τὸν καρπὸν ἐκτείνει,
[14]	Χριστοῦ αὐτοῦ, ὅτι αὐτῷ ἡ	δόξα	εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν.
[12]	ἐστι, λοιδορεῖται, τύπτει, ἀπειλεῖ, διόμνυται,	βοᾷ,	διαῤῥήγνυται. ~Φύγε ταύτην τὴν μέθην,
[13]	θανάτου, ἐγρήγορσιν δὲ ὀνείροις προσεοικυῖαν.	Ἆρα	οἶδας τίς ἐστιν ὃν ὑποδέχεσθαι
[7]	ποταπὸς ὁ βίος; πῶς μὲν	παρὰ	τῇ Σουναμίτιδι τῆς ξενίας ἀπέλαυσε;
[9]	θάνατον, οὐδαμοῦ αἷμα, οὐδαμοῦ ἀπόφασις	παρὰ	τῆς ἀπαραιτήτου γαστρὸς ἐκφερομένη κατὰ
[6]	τοῦ προφήτου μεθύοντα λαὸν νομοθετεῖσθαι	παρὰ	τοῦ Θεοῦ. Ἐν μιᾷ καιροῦ
[1]	(κέρδος. Εὐθύμησον, ὅτι σοι δέδοται	παρὰ	τοῦ ἰατροῦ φάρμακον ἁμαρτίας ἀναιρετικόν.
[11]	τρυφῆς οἶστρον ἐγγινόμενον τῇ ψυχῇ.	Παρὰ	τῶν μεθυόντων αἱ τῆς φύσεως
[9]	Οὐ τήκεται ζηλοτυπίαις γυνὴ, τὸν	ἄνδρα	βλέπουσα νηστείαν καταδεχόμενον. Τίς τὸν
[9]	τρυφῶσιν ἀναγκαίως ἀκολουθεῖ, τοῦτο τὰ	σφοδρὰ	νοσήματα τοῖς σώμασιν ἐνεργάζεται. Νηστεύοντος
[9]	μεταβολήν. Σὺ δὲ, ὑπὸ τοῦ	σφόδρα	τῆς τρυφῆς περιέχεσθαι, λέληθας σεαυτῷ
[8]	εἰσελθόντες κατεπάτουν οἱ παῖδες, λεπτὸν	ἀέρα	καὶ ἔνδροσον ἐν οὕτω λάβρῳ
[7]	μὴ φάγῃ, καὶ οἶνον καὶ	σίκερα	οὐ μὴ πίῃ. Νηστεία προφήτας
[1]	ἐν νεομηνίᾳ, σάλπιγγι ἐν εὐσήμῳ	ἡμέρᾳ	ἑορτῆς ὑμῶν. Τοῦτο πρόσταγμα ἐστι
[3]	τῷ ἑβδόμῳ μηνὶ, τῇ δεκάτῃ	ἡμέρᾳ	τοῦ μηνὸς, ταύτην εἶναι τῆς
[12]	αὐτὴ, καταβαπτίζουσα τὴν διάνοιαν. Φόβος	ἑτέρα	μέθη, ὅταν ἐφ´ ἃ μὴ
[9]	μετὰ τὸν ὕπνον; καὶ ὑγεία	ποθεινοτέρα	μετὰ τὴν πεῖραν τῶν ἐναντίων;
[6]	Αἰγυπτίων εἰδωλομανίαν ἐξεκυλίσθη. Παράλληλα θὲς	ἀμφότερα·	πῶς νηστεία Θεῷ προσάγει, (καὶ
[1]	ψυχῆς. Κόρος μὲν γὰρ εἰς	γαστέρα	τὴν χάριν ἵστησι· νηστεία δὲ
[9]	τῶν ἐναντίων; Καὶ τράπεζα τοίνυν	χαριεστέρα	μετὰ τὴν νηστείαν· ὁμοίως μὲν
[9]	ἀλλὰ καὶ αὐτῇ τῇ σαρκὶ	λυσιτελεστέρα.	Αἱ γὰρ εἰς ἄκρον εὐεξίαι
[3]	τοῦ νόμου τίθεσθαι; Καὶ νόμου	πρεσβυτέρα	νηστεία. Ἐὰν μικρὸν ἀναμείνῃς, εὑρήσεις
[8]	τοῦ πυρὸς, ὡς ὕδατι λαμπρυνθεῖσα,	καθαρωτέρα	γίνεται. Τοιαῦτα ἦν τὰ τῶν
[10]	τράπεζαν, οὐ γῆν ἀροσίμην, οὐκ	ἀροτῆρα	βοῦν, οὐ σῖτον, οὐ σιτοποιὸν,
[7]	τὸν Κύριον. Νηστεύων ἀπέδωκε τῇ	χήρᾳ	τὸν παῖδα, ἰσχυρὸς φανεὶς κατὰ
[9]	τῶν ζώων. Πέπαυται μαγείρων ἡ	μάχαιρα·	ἡ τράπεζα ἀρκεῖται τοῖς αὐτομάτοις.
[9]	ἄδειαν τῷ τραπεζοποιῷ· στῆσον τὴν	χεῖρα	τῷ οἰνοχόῳ· παυσάσθω ποτὲ καὶ
[9]	τὸ βάρος τῆς εὐεξίας ἀδυνατούσης.	Ὅρα	μὴ, νῦν διαπτύων τὸ ὕδωρ,
[11]	Νηστεία δὲ καὶ γαμικῶν ἔργων	μέτρα	γνωρίζει, καὶ τῶν ἐκ νόμου
[13]	τῆς κακίας εἰς ἀρετήν. Ἄλλη	θύρα	ἐπὶ νηστείαν. Μέθη εἰς ἀκολασίαν
[4]	ἀντισχεῖν πρὸς τὸ πέρας οὐκ	ἐξαρκέσασα,	τὰ ποικίλα γένη τῶν νοσημάτων
[8]	σῶμα τοῦ ἀνδρὸς ἡ νηστεία	στομώσασα,	ἀδάμαστον ἐποίει τοῖς λέουσιν· οὐ
[9]	καὶ τὸ συνεχὲς τῆς τρυφῆς	διακόψασα,	ποθεινήν σοι τὴν μετάληψιν φανῆναι
[8]	τῇ φλογὶ κειμένη, ἀπηνθρακῶσθαι δοκεῖ,	ἐξαιρεθεῖσα	δὲ τοῦ πυρὸς, ὡς ὕδατι
[9]	Οὐδενὸς κεφαλὴ ὠδυνήθη ποτὲ ὕδατι	βαρηθεῖσα.	Οὐδεὶς ἀλλοτρίων ποδῶν ἐδεήθη, ὑδροποσίᾳ
[9]	νηστεία φαιδρύνει. Μέσην γὰρ ἑαυτὴν	παρενθεῖσα,	καὶ τὸ συνεχὲς τῆς τρυφῆς
[8]	δὲ τοῦ πυρὸς, ὡς ὕδατι	λαμπρυνθεῖσα,	καθαρωτέρα γίνεται. Τοιαῦτα ἦν τὰ
[7]	ὁ ἄγγελος διετάξατο τῇ μητρί·	Ὅσα	ἐκπορεύεται ἐξ ἀμπέλου, οὐ μὴ
[11]	οὐ κρέα, οὐδὲ οἶνος, οὐδὲ	ὅσα	τοῖς δούλοις τῆς γαστρὸς διεσπούδασται.
[4]	οὔπω οἰνοποσίαι, οὔπω ζωοθυσίαι, οὐχ	ὅσα	τὸν νοῦν ἐπιθολοῖ τὸν ἀνθρώπινον.
[4]	ὁμοίωσιν κατώρθου, ἀλλ´ ὅτι καὶ	ὅσα	ὕστερον ἡ ἐπίνοια τῶν ἀνθρώπων
[8]	φλόγα ὑπέστη, ἣν νάφθα καὶ	πίσσα	καὶ κληματίδες ἔτρεφον, ὡς ἐπὶ
[4]	πολυτέλειαν δὲ καὶ ποικιλίαν βρωμάτων	παραλαβοῦσα,	εἶτα ἀντισχεῖν πρὸς τὸ πέρας
[9]	ἡ ἀεὶ ἀπαιτοῦσα καὶ οὐδέποτε	λήγουσα,	ἡ λαμβάνουσα σήμερον καὶ αὔριον
[11]	ἐκ νόμου συγκεχωρημένων τὴν ἀμετρίαν	κολάζουσα,	σύμφωνον σχολὴν ἐμποιεῖ, ἵνα παραμείνωσι
[12]	Λύπη μέθη ἐστὶ καὶ αὐτὴ,	καταβαπτίζουσα	τὴν διάνοιαν. Φόβος ἑτέρα μέθη,
[7]	νηστείας. Ἀπὸ νηστεύοντος στόματος φωνὴ	ἐξελθοῦσα	ἀπέκλεισε τῷ παρανομοῦντι λαῷ τὸν
[1]	τῷ βάθει, ἐναποκτείνει τῇ ψυχῇ	ἐπεισελθοῦσα	νηστεία, ἥγε ὡς ἀληθῶς τῆς
[4]	φῂς εἶναι καταλληλότερον. Ἦ γὰρ	οἰκονομοῦσα	τὸ ζῶον δύναμις αὐτάρκειαν μὲν
[9]	ἀπαιτοῦσα καὶ οὐδέποτε λήγουσα, ἡ	λαμβάνουσα	σήμερον καὶ αὔριον ἐπιλανθανομένη. Ὅταν
[9]	τήκεται ζηλοτυπίαις γυνὴ, τὸν ἄνδρα	βλέπουσα	νηστείαν καταδεχόμενον. Τίς τὸν ἑαυτοῦ
[9]	ἡμῖν πενθημέρους σπονδὰς, ἡ ἀεὶ	ἀπαιτοῦσα	καὶ οὐδέποτε λήγουσα, ἡ λαμβάνουσα
[4]	ἡ δὲ συμμέτρως τῶν ἀγωγίμων	ἔχουσα	ῥᾳδίως ὑπεραίρει τοῦ κλύδωνος, οὐδενὸς
[11]	προσεδεήθη. Νινευΐταις εἰ μὴ καὶ	τὰ	ἄλογα συνενήστευσεν, οὐκ ἂν διέφυγον
[1]	προάγουσαν τῶν ἡμερῶν ἑορτὴν ὑποσημαίνει	τὰ	ἀναγνώσματα. Ἐγνωρίσαμεν γὰρ τῶν νηστειῶν
[2]	καὶ νηστείας δημοσιευομένης κέρδος οὐδέν.	Τὰ	γὰρ ἐπιδεικτικῶς γινόμενα οὐ πρὸς
[9]	ἠλάττωσεν ἐν νηστείᾳ; Ἀρίθμησον (σήμερον	τὰ	ἔνδον, καὶ ἀρίθμησον μετὰ ταῦτα·
[2]	ἐχρίσατο· ὁ νιψάμενος ἀπεπλύνατο. Ἐπὶ	τὰ	ἔνδον λάμβανε τῶν μελῶν τὴν
[7]	προδίδωσι. ~Κατάβα ὁδῷ βαδίζων ἐπὶ	τὰ	κάτω. Τί τὸν Ἡσαῦ ἐβεβήλωσε,
[8]	τεσσαρακονταεννέα πήχεις αὐτὴν διαχεῖσθαι, καὶ	τὰ	κύκλῳ αὐτῆς ἐπινεμομένην πολλοὺς τῶν
[11]	ἀπειλὴν τῆς καταστροφῆς. Τίνων ἔπεσε	τὰ	κῶλα ἐν τῇ ἐρήμῳ; Οὐ
[9]	ὕδατος χρεία. Καὶ οὐ πρὸς	τὰ	μέλλοντα μόνον ὠφέλιμος ἡ νηστεία,
[11]	ἐν προσευχῇ καὶ νηστείᾳ. Καὶ	τὰ	μὲν ἐκ τῆς νηστείας ἀγαθὰ
[12]	πλησίον τὴν λύπην· ἄφες αὐτῷ	τὰ	ὀφλήματα. Μὴ εἰς κρίσεις καὶ
[13]	προτρέπῃ τὸν ἐχθρὸν προκατασχεῖν σου	τὰ	ὀχυρώματα; Μέθη Κύριον οὐχ ὑποδέχεται·
[4]	πρὸς τὸ πέρας οὐκ ἐξαρκέσασα,	τὰ	ποικίλα γένη τῶν νοσημάτων ἐποίησεν.
[7]	βρῶσις μία, δι´ ἣν ἀπέδοτο	τὰ	πρωτοτόκια; Τὸν δὲ Σαμουὴλ οὐχ
[9]	τοῖς τρυφῶσιν ἀναγκαίως ἀκολουθεῖ, τοῦτο	τὰ	σφοδρὰ νοσήματα τοῖς σώμασιν ἐνεργάζεται.
[4]	αὐτὴν ὑψηλοτέραν γενέσθαι. Καὶ τοίνυν	τὰ	τῶν ἀνθρώπων σώματα, συνεχεῖ μὲν
[8]	λαμπρυνθεῖσα, καθαρωτέρα γίνεται. Τοιαῦτα ἦν	τὰ	τῶν τριῶν παίδων ἐκείνων σώματα
[7]	πάντας τοὺς ἁγίους εἰς τὴν	κατὰ	Θεὸν πολιτείαν χειραγωγήσασαν. ~Ἔστι τις
[4]	διεκρούσατο. Ἦπου καὶ τὸ ἡσυχάζειν	κατὰ	σὲ τοῦ τρέχειν ἐπιπονώτερον, καὶ
[13]	τὴν σήμερον τῇ αὔριον ἐοικέναι	κατὰ	τὴν σεμνότητα· καὶ τὴν αὔριον
[10]	σιτοποιὸν, οὐκ ἄλλο τι τῶν	κατὰ	τὸν βίον. Διὰ τοῦτο Μείζων
[9]	ὁ κτίσας ἡμᾶς, διὰ τῆς	κατὰ	τὸν βίον ἐναλλαγῆς παραμένειν ἡμῖν
[7]	καὶ ἐν τῇ τυπικῇ τῇ	κατὰ	τὸν νόμον προσαγομένῃ. Αὕτη θεατὴν
[8]	τοῖς λέουσιν· οὐ γὰρ ἤνοιγον	κατὰ	τοῦ ἁγίου τὸ στόμα. Νηστεία
[7]	χήρᾳ τὸν παῖδα, ἰσχυρὸς φανεὶς	κατὰ	τοῦ θανάτου διὰ νηστείας. Ἀπὸ
[11]	Νηστεία ὅπλον ἐστὶ πρὸς τὴν	κατὰ	τῶν δαιμόνων στρατιάν· Τοῦτο γὰρ
[9]	παρὰ τῆς ἀπαραιτήτου γαστρὸς ἐκφερομένη	κατὰ	τῶν ζώων. Πέπαυται μαγείρων ἡ
[12]	τὴν λύπην· ἄφες αὐτῷ τὰ	ὀφλήματα.	Μὴ εἰς κρίσεις καὶ μάχας
[9]	ἀναγκαίως ἀκολουθεῖ, τοῦτο τὰ σφοδρὰ	νοσήματα	τοῖς σώμασιν ἐνεργάζεται. Νηστεύοντος σεμνὸν
[8]	Νηστεία ἔσβεσε δύναμιν πυρὸς, ἔφραξε	στόματα	λεόντων. ~Νηστεία προσευχὴν εἰς οὐρανὸν
[13]	Καπνὸς μὲν γὰρ ἀποδιώκει μελίσσας,	χαρίσματα	δὲ πνευματικὰ ἀποδιώκει κραιπάλη. Νηστεία
[1]	τῶν ἡμερῶν ἑορτὴν ὑποσημαίνει τὰ	ἀναγνώσματα.	Ἐγνωρίσαμεν γὰρ τῶν νηστειῶν τὴν
[13]	τὸν ἐχθρὸν προκατασχεῖν σου τὰ	ὀχυρώματα;	Μέθη Κύριον οὐχ ὑποδέχεται· μέθη
[8]	τὰ τῶν τριῶν παίδων ἐκείνων	σώματα	ἐπὶ τῆς Βαβυλωνίας ἐκ τῆς
[4]	Καὶ τοίνυν τὰ τῶν ἀνθρώπων	σώματα,	συνεχεῖ μὲν τῷ κόρῳ καταβαρυνόμενα,
[8]	ἐξαναλῶσαι. Ἐκείνην τοίνυν τὴν πυρκαϊὰν	μετὰ	νηστείας εἰσελθόντες κατεπάτουν οἱ παῖδες,
[7]	Τὸν δὲ Σαμουὴλ οὐχ ἡ	μετὰ	νηστείας προσευχὴ ἐχαρίσατο τῇ μητρί;
[9]	(σήμερον τὰ ἔνδον, καὶ ἀρίθμησον	μετὰ	ταῦτα· οὐδὲν διὰ τὴν νηστείαν
[9]	ἐναντίων; Καὶ τράπεζα τοίνυν χαριεστέρα	μετὰ	τὴν νηστείαν· ὁμοίως μὲν πλουσίοις
[9]	ὁρᾷς, ὅτι καὶ ἥλιος φαιδρότερος	μετὰ	τὴν νύκτα; καὶ ἐγρήγορσις (ἡδίων
[9]	τὸν ὕπνον; καὶ ὑγεία ποθεινοτέρα	μετὰ	τὴν πεῖραν τῶν ἐναντίων; Καὶ
[5]	οἶνος, οὔπω ζωοθυσίαι, οὔπω κρεωφαγίαι.	Μετὰ	τὸν κατακλυσμὸν οἶνος· μετὰ τὸν
[5]	κρεωφαγίαι. Μετὰ τὸν κατακλυσμὸν οἶνος·	μετὰ	τὸν κατακλυσμὸν, Φάγεσθε πάντα ὡς
[9]	τὴν νύκτα; καὶ ἐγρήγορσις (ἡδίων	μετὰ	τὸν ὕπνον; καὶ ὑγεία ποθεινοτέρα
[10]	ἀνέστη Ἰωάννου τοῦ Βαπτιστοῦ. Παῦλον	μετὰ	τῶν ἄλλων καὶ ἡ νηστεία,
[13]	τὴν κραιπάλην προαποτίθεσο. Καὶ γὰρ	ἀνόνητα	πονεῖς, (τὸ μὲν σῶμα συντρίβων,
[13]	τῇ αὔριον ἐοικέναι κατὰ τὴν	σεμνότητα·	καὶ τὴν αὔριον μηδὲν φαιδρότητι
[13]	ὑπαρχόντων. Βούλει αὐτῆς ἰδεῖν τὴν	σεμνότητα;	Σύγκρινόν μοι τὴν σήμερον ἑσπέραν
[4]	ζῶον δύναμις αὐτάρκειαν μὲν καὶ	λιτότητα	ῥᾳδίως κατειργάσατο, καὶ ᾠκείωσε τῷ
[4]	δὲ καὶ ποικιλίαν βρωμάτων παραλαβοῦσα,	εἶτα	ἀντισχεῖν πρὸς τὸ πέρας οὐκ
[4]	γαστρί; λιτότητι διαίτης παρενεγκεῖν τὴν	νύκτα,	ἢ δαψιλείᾳ βρωμάτων βεβαρημένην κεῖσθαι;
[9]	καὶ ἥλιος φαιδρότερος μετὰ τὴν	νύκτα;	καὶ ἐγρήγορσις (ἡδίων μετὰ τὸν
[13]	οἴνου ἀπόζων· πάντα σοι περιφέρεσθαι,	πάντα	δονεῖσθαι δόξει. Μέθη γὰρ ὕπνον
[13]	χασμώμενος, ἰλιγγιῶν, σεσηπότος οἴνου ἀπόζων·	πάντα	σοι περιφέρεσθαι, πάντα δονεῖσθαι δόξει.
[12]	ἡ τῶν κακῶν ἀλλοτρίωσις. Λύε	πάντα	σύνδεσμον ἀδικίας· ἄφες τῷ πλησίον
[1]	καὶ μάχας νηστεύετε, ἀλλὰ λύε	πάντα	σύνδεσμον ἀδικίας. Καὶ ὁ Κύριος·
[5]	οἶνος· μετὰ τὸν κατακλυσμὸν, Φάγεσθε	πάντα	ὡς λάχανα χόρτου. Ὅτε ἀπεγνώσθη
[7]	τοῦ μεγάλου θεάματος τὸν Ἠλίαν·	τεσσαράκοντα	γὰρ ἡμέραις νηστείᾳ τὴν ψυχὴν
[6]	καὶ πιεῖν, καὶ ἀνέστησαν παίζειν.	Τεσσαράκοντα	ἡμερῶν προσεδρίαν νηστεύοντος καὶ δεομένου
[6]	καὶ Μωϋσέα διὰ νηστείας ἔγνωμεν	προσβαλόντα	τῷ ὄρει. Οὐ γὰρ ἂν
[9]	χρεία. Καὶ οὐ πρὸς τὰ	μέλλοντα	μόνον ὠφέλιμος ἡ νηστεία, ἀλλὰ
[2]	οὐ πρὸς τὸν αἰῶνα τὸν	μέλλοντα	τὸν καρπὸν ἐκτείνει, ἀλλ´ εἰς
[13]	ἁμαρτία ἐναπομένει. Οἰκέτης δραπετεύει δεσπότην	τύπτοντα·	σὺ δὲ παραμένεις τῷ οἴνῳ
[6]	οὐκ ἄξιον κρίναντος τοῦ προφήτου	μεθύοντα	λαὸν νομοθετεῖσθαι παρὰ τοῦ Θεοῦ.
[8]	τῆς Βαβυλωνίας ἐκ τῆς νηστείας	ἔχοντα	τὸ ἀμίαντον. Ἐν γὰρ τῇ
[8]	ὡς ὕδατι λαμπρυνθεῖσα, καθαρωτέρα γίνεται.	Τοιαῦτα	ἦν τὰ τῶν τριῶν παίδων
[11]	μὲν ἐκ τῆς νηστείας ἀγαθὰ	τοσαῦτα·	ὁ δὲ κόρος ὕβρεων ἀρχή.
[11]	πνεῦμα μεταταξάμενος καταδουλοῦται τὴν σάρκα;	Ταῦτα	γὰρ ἀλλήλοις ἀντίκειται. Ὥστε, εἰ
[4]	ἰατροὺς ἐπιτάσσοντας. Πῶς οὖν ὁ	ταῦτα	δυνάμενος, ἐκεῖνα προφασίζῃ μὴ δύνασθαι;
[9]	τὰ ἔνδον, καὶ ἀρίθμησον μετὰ	ταῦτα·	οὐδὲν διὰ τὴν νηστείαν λείψει
[12]	νυκτομαχίᾳ πάντων ἅπτεται, πᾶσι προσπταίει·	ἀταμίευτα	φθέγγεται, δυσκάθεκτός ἐστι, λοιδορεῖται, τύπτει,
[3]	ἐνήστευσεν ἀπὸ τοῦ ξύλου ἡ	Εὔα,	οὐκ ἂν ταύτης νῦν ἐδεόμεθα
[9]	τὸ νηστεύειν. Ὡς γὰρ ἡ	δίψα	ἡδὺ τὸ ποτὸν εὐτρεπίζει, καὶ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 15/04/2009