Livre, chapitre |
[14, 1] |
αὐτὸς
αὐτοὺς
τοὺς
ξένους
τούς
|
τ´ |
ἀγνοοῦντας
αὐτὸν
ἐπλάνα,
καὶ
σχεδὸν
|
[14, 11] |
καλεῖ
διὰ
τούτων·
ἰτρίοις
ἐπιφορήμασί
|
τ´
|
ἄλλοις
γέμουσα.
καὶ
Ἡρόδοτος
δὲ |
[14, 12] |
{νῦν}
τραπέζας
δευτέρας,
ἀθάνατοι
δέ
|
τ´ |
Ἀμαλθείας
κέρας.
ταῖσιν
δὲ
μέσσαις
|
[14, 12] |
κνακοσυμμιγεῖς
ἁπαλαῖς
θάλλοντες
ὥραις,
ᾠά
|
τ´ |
ἀμυγδαλίδες
τε
τᾶν
μαλακοφλοίδων
τετο
|
[14, 13] |
παῖ
Δρόμων.
{Β.
κάνδυλον
ᾠά
|
τ´, |
ἀμύλιον
τὸ
πέρας,
ὕψος
τῆς |
[14, 19] |
ἅμα
χοίρων
ἀκροκώλια
μικρῶν
ταύρου
|
τ´ |
αὐξίκερω
φλογίδες
αἱ
δολιχαί
τε |
[14, 18] |
Μασσούριος
ἔφη·
μηδ´
ἀναβάλλεσθαι
ἔς
|
τ´ |
αὔριον
ἔς
τ´
ἔννηφι.
γενναῖα |
[14, 14] |
τὰς
τῶν
γυναικῶν
ἑστιάσεις,
περιφέρειν
|
τ´ |
αὐτούς,
ὅταν
μέλλωσιν
ᾄδειν
τὸ |
[14, 22] |
διὰ
τῶν
μαχαιρῶν
τοῦ
πυρός
|
τ´ |
ἐλήλυθεν.
Ἀντιφάνης
δ´
ἐν
Φιλώτιδι |
[14, 9] |
δὲ
λύραι
καὶ
μαγάδιδες
τά
|
τ´ |
ἐν
Ἕλλησι
ξόαν´
ἡδυμελῆ.
Τελέστης |
[14, 7] |
καὶ
Κηφισόδωρος
ἐν
Ἀμαζόσιν
Ἀριστοφάνης
|
τ´ |
ἐν
Κενταύρῳ
καὶ
ἄλλοι
πλείονες, |
[14, 22] |
δεῦρο
νῦν〉
συνείσιθι
ἐμοί,
τά
|
τ´ |
ἔνδον
εὐτρεπῆ
ποίει
λαβών.
(καὶ |
[14, 18] |
ἀναβάλλεσθαι
ἔς
τ´
αὔριον
ἔς
|
τ´ |
ἔννηφι.
γενναῖα
λέγει
τὰ
εὐγενῆ |
[14, 22] |
γῆς
ὡς
γλυκὺ
ὄζει
καπνός
|
τ´ |
ἐξέρχετ´
εὐωδέστατος;
οἰκεῖ
τις,
ὡς |
[14, 12] |
δ´
ἐπεραίνετο
κότταβοί
τε
λόγοι
|
τ´ |
ἐπὶ
κοινᾶς·
ἔνθα
τι
καινὸν |
[14, 20] |
ἔφαθ´·
οἳ
δ´
ἐγέλασσαν,
ἐπήνεικάν
|
τ´ |
ἐπὶ
τούτῳ
σιτευτὰς
ὄρνιθας
ἐπ´ |
[14, 2] |
θ´
ἱερᾶς
ἀπὸ
χειρὸς
εἶπέ
|
τ´ |
ἔρρετ´
αἴσχεα,
σώματι
λύμα,
ἐμὲ |
[14, 12] |
ἀθυρμάτιον
καὶ
θαύμασαν
αὔτ´
ἐπί
|
τ´ |
ᾔνησαν
ταῦτα
καὶ
ὁ
Κυθήριος |
[14, 12] |
χοιρίνας·
ἅδεα
δ´
ἐν
κύκλῳ
|
τ´ |
ὀπόφωκτ´
ἀνάριθμα
καὶ
μελίπακτα
τετυγμέν´ |
[14, 16] |
πολτὸν
χίδρον
τε
λευκὸν
κηρίναν
|
τ´ |
ὀπώραν.
ἐστὶ
δὲ
τὸ
πυάνιον, |