HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
τίνων 1
τινῶν 1
τίς 10
τις 54
τισὶν 2
τιτθευουσῶν 1
τμηθεῖσα 1

Fréquences [« »]
51 εἶναι
53 ἐκ
49 ταῖς
54 τις
55 δέ
58 κατὰ
59 ἦν

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Athénée de Naucratis, les Deipnosophistes (ou Le Banquet des sages), livre XIV

τις

Livre, chapitre

[14, 12]   δεξαμένην ὅ τι κα διδῷ τις. ἃ Ζανὸς καλέοντι τρώγματ´. ἔπειτ´

[14, 8]   ἐπὶ πλέον προαχθήσεται, ἐὰν μή τις ἀγάγῃ πάλιν εἰς τοὐμφανὲς τὴν

[14, 2]   πολλοῖς τῆς συναυλίας, λεκτέον. ἦν τις ἀγὼν συμφωνίας ἀμοιβαῖος αὐλοῦ καὶ

[14, 9]   ἐφίμερον ὕμνον υεναιτε ὅθεν αδε τις ἀλλὰ χρυσοφανια κρέμβαλα χαλκοπάραα χερσίν.

[14, 22]   ἦν δ´ ἀγαθὸς ποιητὴς εἴ τις ἄλλος τῶν μετὰ τοὺς ἑπτά·

[14, 6]   τὰ τοιαῦτα προσηγόρευον. εἰ δέ τις ἀμέτρως διαθείη τὴν σχηματοποιίαν καὶ

[14, 9]   ὄργανά τινα ποιά, ὧν ὅτε τις ἅπτοιτο τοῖς δακτύλοις ποιεῖν λιγυρὸν

[14, 3]   τῶν ᾠδῶν ἐνίας κατανοήσειεν ἄν τις, ἃς ἐκεῖνοι κατά τινα ἐπιχωριαζομένην

[14, 11]   Θάσιον πίνοις ἄν; {Β. εἴ τις ἐγχέοι. {Α. πρὸς ἀμυγδάλας δὲ

[14, 7]   δὲ καθ´ ἡμᾶς πυρρίχη Διονυσιακή τις εἶναι δοκεῖ, ἐπιεικεστέρα οὖσα τῆς

[14, 9]   Ἡρακλεῖ· ὃ μὲν γὰρ εὐφυής τις εἶναι φαίνεται· ὡς δ´ εὐρύθμως

[14, 4]   τῆς Σπάρτης μεταδιωκούσης. ἐμιμεῖτο γάρ τις ἐν εὐτελεῖ τῇ λέξει κλέπτοντάς

[14, 19]   ὀρτύγων. χρηστὸν ἄνθρωπον δ´ ἐάν τις ἕνα μόνον ζητῶν ἴδῃ, ὄψετ´

[14, 4]   εἰ χαλκοῦς ἔχων μυκτῆρας εἰσέλθοι τις, ἐξελθεῖν πάλιν εἰκῇ· τοσαύτην ἐξακοντίζει

[14, 3]   δὲ καὶ ἐπὶ ταῖς ἐώραις τις ἐπ´ Ἠριγόνῃ, ἣν καὶ ἀλῆτιν

[14, 2]   μὲν γὰρ αὐλῶν ὃ μέν τις ἔφη τὸν Μελανιππίδην καλῶς ἐν

[14, 19]   τῶν ταὧν μὲν ὡς ἅπαξ τις ζεῦγος ἤγαγεν μόνον, σπάνιον ὂν

[14, 22]   εὐφραινέτω. καὶ ἐν Ἀνδροφόνῳ· πιεῖν τις ἡμῖν ἐγχεάτω καὶ ματτύην ποιεῖτε

[14, 22]   ἀσχολουμένους λάβω, ἀνέκραγον οὐ δώσει τις ἡμῖν ματτύην; ὥσπερ ἂν εἰ

[14, 6]   πολέμῳ. σχεδὸν γὰρ ὥσπερ ἐξοπλισία τις ἦν ἡ χορεία καὶ ἐπίδειξις

[14, 3]   καλεῖται. καὶ τῶν μισθωτῶν δέ τις ἦν ᾠδὴ τῶν ἐς τοὺς

[14, 7]   πάροινον ἠκρίβουν ὄρχησιν. καλεῖται δέ τις καὶ ἄλλη ὄρχησις κόσμου ἐκπύρωσις,

[14, 6]   Ἀλκαῖος γοῦν ὁ ποιητής, εἴ τις καὶ ἄλλος μουσικώτατος γενόμενος, πρότερα

[14, 22]   καὶ ματτύην ἐκέλευσεν εἰσφέρειν Λάκαινάν τις· καὶ εὐθέως περιεφέρετο περδίκεια ὀλίγα

[14, 7]   ἴδιος καὶ αὔλησις. ἦν δέ τις καὶ Ἰωνικὴ ὄρχησις παροίνιος. καὶ

[14, 1]   πλάνων· καὶ ἐζητεῖτο εἰ μνήμη τις καὶ περὶ τούτων ἐγένετο παρὰ

[14, 1]   ἐν τῷ αὐτῷ γράφει· φιλοσκώπτης τις μέλλων ὑπὸ τοῦ δημίου σφάττεσθαι

[14, 9]   τοσοῦτον εἰθίσθη κατοξύνειν ὥστ´, εἴ τις μὴ συνορῴη τὸ γινόμενον, ἀλλὰ

[14, 12]   ὄψιν αἰσχύνας ὕπο, μὴ κατίδῃ τις μηλογενὲς πῶυ λιπόντα ἀνάγκαις ξηρὸν

[14, 11]   προσαγορεύσας τράπεζαν· ὄντως γὰρ ἐπιδορπισμός τις ὁ τραγηματισμός ἐστιν, καὶ δεῖπνον

[14, 21]   κατ´ ἀγορὰν ἐργάζομαι ἐπρίατο γάρ τις ὁμότεχνός με γνώριμος. (οὐδὲν οὖν

[14, 3]   ἦν ποίημα, ἐν ᾧ Καλύκη τις ὄνομα ἐρῶσα Εὐάθλου νεανίσκου εὔχεται

[14, 22]   πολυτελῶν ἐδεσμάτων, γράφων οὕτως ἔστι τις ὄρνιθος ματτύης. ἐσφάχθω μὲν διὰ

[14, 6]   φησίν, εἴρηκεν οὕτως· ὥστ´ εἴ τις ὀρχοῖτ´ εὖ, θέαμ´ ἦν· νῦν

[14, 22]   κακῶν ὄντων συχνῶν γενόμενος ἄνθρωπός τις οὐκ ἀβέλτερος ἔθυς´ ἱερεῖον πρῶτος,

[14, 22]   ἐπιτήδευμα ἦν ἐλευθέρων· πολίτης γάρ τις οὐκ ἀγενὴς ἐν αὐτῷ δείκνυται

[14, 14]   ἁρπαζέτω τὰς ἐγκρίδας. ΕΠΙΚΥΚΛΙΟΣ πλακοῦς τις παρὰ Συρακοσίοις οὕτως καλούμενος. καὶ

[14, 20]   πόλις Πομπέλων, ὡς ἂν εἴποι τις Πομπηιόπολις, ἐν ᾗ πέρναι διάφοροι

[14, 21]   ἀκηκοώς, ἱμάτια ποικίλ´ εἰ λέγοι τις Σικελικά. {Β. σκεύη μὲν οὖν

[14, 4]   τοῖς Λάκωσι δικηλισταί, ὡς ἄν τις σκευοποιοὺς εἴπῃ καὶ μιμητάς. τοῦ

[14, 20]   εἴπωμεν καὶ περὶ ταύτης, εἴ τις τοῦ ὀνόματος μνημονεύει. κάλλισται μὲν

[14, 5]   φάσκων ἀνόσους διατελεῖν, εἰ καταυλήσοι τις τοῦ τόπου τῇ Φρυγιστὶ ἁρμονίᾳ.

[14, 4]   δὲ Λακεδαιμονίοις κωμικῆς παιδιᾶς ἦν τις τρόπος παλαιός, ὥς φησι Σωσίβιος,

[14, 10]   τοιούτων ἡμῖν παρατιθεμένων ἐπιδορπισμάτων ἔφη τις τῶν παρόντων· αἱ δεύτεραί πως

[14, 1]   ἐκέλευσεν. τῶν δὲ διαπορούντων ὑπέδειξέν τις τῶν ῥαβδούχων, ἐπιστρέψαντας ἐπαγαγεῖν ἐπ´

[14, 1]   μεταβολῆς. ὡς δὲ καὶ περιζωσάμενός τις τῶν χορευτῶν ἐκ τοῦ καιροῦ

[14, 21]   γεγώς οὐδὲ γὰρ ἂν εὕροι τις ὑμῶν δοῦλον μάγειρόν τινα ἐν

[14, 12]   εἰσῆλθε, μύρον Αἰγύπτιον, φοινικίνου βῖκός τις ὑπανεῴγνυτο, ἴτρια τραγήμαθ´ ἧκε, πυραμοῦς,

[14, 10]   χάριεν. οὐχὶ δώδεκα κυάθους‘ ἀνεβόησέν τις, ὑποχεῖς; κωμάσαι πρὸς τὴν Ταναγρικὴν

[14, 17]   βασιλεῖς χρῆσθαι· ὅθεν καὶ νόμος τις ὕστερον ἐγένετο. εἰσενέγκαντος γάρ ποτε

[14, 22]   Παλαίφατος. {Α. μετὰ ταῦτα γαστρίον τις ὠνθυλευμένον προιόντος εἰσηνέγκατ´ ἤδη τοῦ

[14, 3]   Τόλμαις· καὶ τῶν πτισσουσῶν ἄλλη τις, ὡς Ἀριστοφάνης ἐν Θεσμοφοριαζούσαις καὶ

[14, 3]   θανάτῳ. λέγεται δὲ γενέσθαι τρυφῶν τις, ὡς ἐκ τῆς ποιήσεως δῆλόν

[14, 22]   καπνός τ´ ἐξέρχετ´ εὐωδέστατος; οἰκεῖ τις, ὡς ἔοικεν, ἐν τῷ χάσματι

Livre, chapitre
[14, 12]	δεξαμένην ὅ τι κα διδῷ	τις.	ἃ Ζανὸς καλέοντι τρώγματ´. ἔπειτ´
[14, 8]	ἐπὶ πλέον προαχθήσεται, ἐὰν μή	τις	ἀγάγῃ πάλιν εἰς τοὐμφανὲς τὴν
[14, 2]	πολλοῖς τῆς συναυλίας, λεκτέον. ἦν	τις	ἀγὼν συμφωνίας ἀμοιβαῖος αὐλοῦ καὶ
[14, 9]	ἐφίμερον ὕμνον υεναιτε ὅθεν αδε	τις	ἀλλὰ χρυσοφανια κρέμβαλα χαλκοπάραα χερσίν.
[14, 22]	ἦν δ´ ἀγαθὸς ποιητὴς εἴ	τις	ἄλλος τῶν μετὰ τοὺς ἑπτά·
[14, 6]	τὰ τοιαῦτα προσηγόρευον. εἰ δέ	τις	ἀμέτρως διαθείη τὴν σχηματοποιίαν καὶ
[14, 9]	ὄργανά τινα ποιά, ὧν ὅτε	τις	ἅπτοιτο τοῖς δακτύλοις ποιεῖν λιγυρὸν
[14, 3]	τῶν ᾠδῶν ἐνίας κατανοήσειεν ἄν	τις,	ἃς ἐκεῖνοι κατά τινα ἐπιχωριαζομένην
[14, 11]	Θάσιον πίνοις ἄν; {Β. εἴ	τις	ἐγχέοι. {Α. πρὸς ἀμυγδάλας δὲ
[14, 7]	δὲ καθ´ ἡμᾶς πυρρίχη Διονυσιακή	τις	εἶναι δοκεῖ, ἐπιεικεστέρα οὖσα τῆς
[14, 9]	Ἡρακλεῖ· ὃ μὲν γὰρ εὐφυής	τις	εἶναι φαίνεται· ὡς δ´ εὐρύθμως
[14, 4]	τῆς Σπάρτης μεταδιωκούσης. ἐμιμεῖτο γάρ	τις	ἐν εὐτελεῖ τῇ λέξει κλέπτοντάς
[14, 19]	ὀρτύγων. χρηστὸν ἄνθρωπον δ´ ἐάν	τις	ἕνα μόνον ζητῶν ἴδῃ, ὄψετ´
[14, 4]	εἰ χαλκοῦς ἔχων μυκτῆρας εἰσέλθοι	τις,	ἐξελθεῖν πάλιν εἰκῇ· τοσαύτην ἐξακοντίζει
[14, 3]	δὲ καὶ ἐπὶ ταῖς ἐώραις	τις	ἐπ´ Ἠριγόνῃ, ἣν καὶ ἀλῆτιν
[14, 2]	μὲν γὰρ αὐλῶν ὃ μέν	τις	ἔφη τὸν Μελανιππίδην καλῶς ἐν
[14, 19]	τῶν ταὧν μὲν ὡς ἅπαξ	τις	ζεῦγος ἤγαγεν μόνον, σπάνιον ὂν
[14, 22]	εὐφραινέτω. καὶ ἐν Ἀνδροφόνῳ· πιεῖν	τις	ἡμῖν ἐγχεάτω καὶ ματτύην ποιεῖτε
[14, 22]	ἀσχολουμένους λάβω, ἀνέκραγον οὐ δώσει	τις	ἡμῖν ματτύην; ὥσπερ ἂν εἰ
[14, 6]	πολέμῳ. σχεδὸν γὰρ ὥσπερ ἐξοπλισία	τις	ἦν ἡ χορεία καὶ ἐπίδειξις
[14, 3]	καλεῖται. καὶ τῶν μισθωτῶν δέ	τις	ἦν ᾠδὴ τῶν ἐς τοὺς
[14, 7]	πάροινον ἠκρίβουν ὄρχησιν. καλεῖται δέ	τις	καὶ ἄλλη ὄρχησις κόσμου ἐκπύρωσις,
[14, 6]	Ἀλκαῖος γοῦν ὁ ποιητής, εἴ	τις	καὶ ἄλλος μουσικώτατος γενόμενος, πρότερα
[14, 22]	καὶ ματτύην ἐκέλευσεν εἰσφέρειν Λάκαινάν	τις·	καὶ εὐθέως περιεφέρετο περδίκεια ὀλίγα
[14, 7]	ἴδιος καὶ αὔλησις. ἦν δέ	τις	καὶ Ἰωνικὴ ὄρχησις παροίνιος. καὶ
[14, 1]	πλάνων· καὶ ἐζητεῖτο εἰ μνήμη	τις	καὶ περὶ τούτων ἐγένετο παρὰ
[14, 1]	ἐν τῷ αὐτῷ γράφει· φιλοσκώπτης	τις	μέλλων ὑπὸ τοῦ δημίου σφάττεσθαι
[14, 9]	τοσοῦτον εἰθίσθη κατοξύνειν ὥστ´, εἴ	τις	μὴ συνορῴη τὸ γινόμενον, ἀλλὰ
[14, 12]	ὄψιν αἰσχύνας ὕπο, μὴ κατίδῃ	τις	μηλογενὲς πῶυ λιπόντα ἀνάγκαις ξηρὸν
[14, 11]	προσαγορεύσας τράπεζαν· ὄντως γὰρ ἐπιδορπισμός	τις	ὁ τραγηματισμός ἐστιν, καὶ δεῖπνον
[14, 21]	κατ´ ἀγορὰν ἐργάζομαι ἐπρίατο γάρ	τις	ὁμότεχνός με γνώριμος. (οὐδὲν οὖν
[14, 3]	ἦν ποίημα, ἐν ᾧ Καλύκη	τις	ὄνομα ἐρῶσα Εὐάθλου νεανίσκου εὔχεται
[14, 22]	πολυτελῶν ἐδεσμάτων, γράφων οὕτως ἔστι	τις	ὄρνιθος ματτύης. ἐσφάχθω μὲν διὰ
[14, 6]	φησίν, εἴρηκεν οὕτως· ὥστ´ εἴ	τις	ὀρχοῖτ´ εὖ, θέαμ´ ἦν· νῦν
[14, 22]	κακῶν ὄντων συχνῶν γενόμενος ἄνθρωπός	τις	οὐκ ἀβέλτερος ἔθυς´ ἱερεῖον πρῶτος,
[14, 22]	ἐπιτήδευμα ἦν ἐλευθέρων· πολίτης γάρ	τις	οὐκ ἀγενὴς ἐν αὐτῷ δείκνυται
[14, 14]	ἁρπαζέτω τὰς ἐγκρίδας. ΕΠΙΚΥΚΛΙΟΣ πλακοῦς	τις	παρὰ Συρακοσίοις οὕτως καλούμενος. καὶ
[14, 20]	πόλις Πομπέλων, ὡς ἂν εἴποι	τις	Πομπηιόπολις, ἐν ᾗ πέρναι διάφοροι
[14, 21]	ἀκηκοώς, ἱμάτια ποικίλ´ εἰ λέγοι	τις	Σικελικά. {Β. σκεύη μὲν οὖν
[14, 4]	τοῖς Λάκωσι δικηλισταί, ὡς ἄν	τις	σκευοποιοὺς εἴπῃ καὶ μιμητάς. τοῦ
[14, 20]	εἴπωμεν καὶ περὶ ταύτης, εἴ	τις	τοῦ ὀνόματος μνημονεύει. κάλλισται μὲν
[14, 5]	φάσκων ἀνόσους διατελεῖν, εἰ καταυλήσοι	τις	τοῦ τόπου τῇ Φρυγιστὶ ἁρμονίᾳ.
[14, 4]	δὲ Λακεδαιμονίοις κωμικῆς παιδιᾶς ἦν	τις	τρόπος παλαιός, ὥς φησι Σωσίβιος,
[14, 10]	τοιούτων ἡμῖν παρατιθεμένων ἐπιδορπισμάτων ἔφη	τις	τῶν παρόντων· αἱ δεύτεραί πως
[14, 1]	ἐκέλευσεν. τῶν δὲ διαπορούντων ὑπέδειξέν	τις	τῶν ῥαβδούχων, ἐπιστρέψαντας ἐπαγαγεῖν ἐπ´
[14, 1]	μεταβολῆς. ὡς δὲ καὶ περιζωσάμενός	τις	τῶν χορευτῶν ἐκ τοῦ καιροῦ
[14, 21]	γεγώς οὐδὲ γὰρ ἂν εὕροι	τις	ὑμῶν δοῦλον μάγειρόν τινα ἐν
[14, 12]	εἰσῆλθε, μύρον Αἰγύπτιον, φοινικίνου βῖκός	τις	ὑπανεῴγνυτο, ἴτρια τραγήμαθ´ ἧκε, πυραμοῦς,
[14, 10]	χάριεν. οὐχὶ δώδεκα κυάθους‘ ἀνεβόησέν	τις,	ὑποχεῖς; κωμάσαι πρὸς τὴν Ταναγρικὴν
[14, 17]	βασιλεῖς χρῆσθαι· ὅθεν καὶ νόμος	τις	ὕστερον ἐγένετο. εἰσενέγκαντος γάρ ποτε
[14, 22]	Παλαίφατος. {Α. μετὰ ταῦτα γαστρίον	τις	ὠνθυλευμένον προιόντος εἰσηνέγκατ´ ἤδη τοῦ
[14, 3]	Τόλμαις· καὶ τῶν πτισσουσῶν ἄλλη	τις,	ὡς Ἀριστοφάνης ἐν Θεσμοφοριαζούσαις καὶ
[14, 3]	θανάτῳ. λέγεται δὲ γενέσθαι τρυφῶν	τις,	ὡς ἐκ τῆς ποιήσεως δῆλόν
[14, 22]	καπνός τ´ ἐξέρχετ´ εὐωδέστατος; οἰκεῖ	τις,	ὡς ἔοικεν, ἐν τῷ χάσματι

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 6/05/2010