Vers
[900]	ἂν εἴ τι προῖκα προσαγαγεῖν	σ᾽	ἔδει, ~ἀλλ᾽ ηὗρον ἄν σ᾽
[50]	μὴ πνεῖ μοι κακόν, ἀντιβολῶ	σ᾽	~εἰ δὲ ποιήσεις τοῦτο, κατ᾽
[400]	ἡμεῖς ἀεί. ~(Τρυγαῖος) ~ἴθ᾽ ἀντιβολῶ	σ᾽	ἐλέησον αὐτῶν τὴν ὄπα, ~ἐπεί
[500]	~ὦ πότνια βοτρυόδωρε τί προσείπω	σ᾽	ἔπος; ~πόθεν ἂν λάβοιμι ῥῆμα
[900]	πλήν γε τῶν θεῶν ἀεί	σ᾽	ἡγησόμεσθα πρῶτον. ~(Τρυγαῖος) ~πολλῶν γὰρ
[550]	δικαίοις καὶ γεωργοῖς ἡμέρα, ~ἄσμενός	σ᾽	ἰδὼν προσειπεῖν βούλομαι τὰς ἀμπέλους,
[500]	λάβοιμι ῥῆμα μυριάμφορον ~ὅτῳ προσείπω	σ᾽	οὐ γὰρ εἶχον οἴκοθεν. ~ὦ
[900]	σ᾽ ἔδει, ~ἀλλ᾽ ηὗρον ἄν	σ᾽	ὑπέχοντα τὴν ἐκεχειρίαν. ~(Χορός) ~ἦ
[350]	~(Τρυγαῖος) οὐκ ἀκούεις οἷα θωπεύουσί	σ᾽	ὦναξ δέσποτα; ~(Χορός) ~μὴ γένῃ
[350]	~(Τρυγαῖος) ~μή νυν λακήσῃς, λίσσομαί	σ᾽	ὦρμῄδιον. ~εἰπέ μοι, τί πάσχετ᾽
[550]	τὰς ἀμπέλους, ~τάς τε συκᾶς,	ἃς	ἐγὼ φύτευον ὢν νεώτερος, ~ἀσπάσασθαι
[300]	ἀνεσχόμην πράγματά τε καὶ στιβάδας,	ἃς	~ἔλαχε Φορμίων· ~κοὐκέτ᾽ ἄν μ᾽
[600]	~οἳ δὲ τὰς πληγὰς ὁρῶντες	ἃς	ἐτύπτονθ᾽ οἱ ξένοι ~χρυσίῳ τῶν
[750]	τιν᾽ ἔχων τοῖσι μεγίστοις ἐπεχείρει,	~διαβὰς	βυρσῶν ὀσμὰς δεινὰς κἀπειλὰς βορβοροθύμους,
[1250]	χρήσεται; ~(Τρυγαῖος) ~ἐὰν τοιαυτασὶ μάθῃ	λαβὰς	ποιεῖν, ~ἄμεινον ἢ νῦν αὔτ᾽
[700]	~αὑτὸν ἐπῄνει πρὸς τὸ θέατρον	παραβὰς	ἐν τοῖς ἀναπαίστοις· ~εἰ δ᾽
[850]	δικαίως; ὅστις εἰς ~ὄχημα κανθάρου	πιβὰς	~ἔσωσα τοὺς Ἕλληνας, ὥστ᾽ ~ἐν
[250]	~ὦνδρες τί πεισόμεσθα; νῦν ἀγὼν	μέγας.	~ἀλλ᾽ εἴ τις ὑμῶν ἐν
[250]	~ὁρᾶτε τὸν κίνδυνον ἡμῖν ὡς	μέγας·	~εἴπερ γὰρ ἥξει τὸν ἀλετρίβανον
[700]	ὁ σύνδουλος σκώψας αὐτοῦ τὰς	πληγὰς	εἶτ᾽ ἀνέροιτο, ~ὦ κακόδαιμον τί
[450]	μὲν τείνειν τοὺς δ᾽ ἀντισπᾶν;	~πληγὰς	λήψεσθ᾽ ὦργεῖοι. ~(Ἑρμῆς) εἶά νυν.
[600]	ἥδιστ᾽ ἤσθιεν. ~οἳ δὲ τὰς	πληγὰς	ὁρῶντες ἃς ἐτύπτονθ᾽ οἱ ξένοι
[950]	ἔτη, ~λῦσον δὲ μάχας καὶ	κορκορυγάς,	~ἵνα Λυσιμάχην σε καλῶμεν. ~παῦσον
[750]	~συνέριθος αὐτοῖς, ~ἀλλὰ νόμιζε πάντας	~ὄρτυγας	οἰκογενεῖς γυλιαύχενας ὀρχηστὰς ~ναννοφυεῖς σφυράδων
[1250]	οἰμωγή; κλαύσει νὴ τὸν Διόνυσον	~οἰμωγὰς	ᾄδων, καὶ ταύτας ὀμφαλοέσσας. ~(Παῖς)
[300]	γὰρ ἀνεσχόμην πράγματά τε καὶ	στιβάδας,	ἃς ~ἔλαχε Φορμίων· ~κοὐκέτ᾽ ἄν
[1300]	νύμφην ἔξω τινὰ δεῦρο κομίζειν	~δᾷδάς	τε φέρειν, καὶ πάντα λεὼν
[0]	~τὰ παχέα συμβάλλοντες ἐς τὰς	ὁλκάδας.	~μιαρὸν τὸ χρῆμα καὶ κάκοσμον
[600]	~οὐδὲν αἰτίων ἂν ἀνδρῶν τὰς	κράδας	κατήσθιον. ~(Τρυγαῖος) ~ἐν δίκῃ μὲν
[600]	ἄνευ γιγάρτων καὶ φιλῶν τὰς	ἰσχάδας	~ἔβλεπεν πρὸς τοὺς λέγοντας· οἱ
[1200]	~(Λοφοποιός) ~ἔνεγκε τοίνυν εἰσιὼν τὰς	ἰσχάδας·	~κρεῖττον γὰρ ὦ τᾶν ἐστιν
[750]	κατὰ νοῦν οὐχὶ παλαίστρας περινοστῶν	~παῖδας	ἐπείρων, ἀλλ᾽ ἀράμενος τὴν σκευὴν
[750]	~καὶ τοὺς ἄνδρας καὶ τοὺς	παῖδας·	~καὶ τοῖς φαλακροῖσι παραινοῦμεν ~ξυσπουδάζειν
[400]	Διόνυσ᾽ ἄναξ ~ἐκ τῶν ὀλεκράνων	ἀκίδας	ἐξαιρούμενον. ~(Τρυγαῖος) ~κεἴ τις ἐπιθυμῶν
[750]	ἔφασχ᾽ ὁ πατὴρ ὃ παρ᾽	ἐλπίδας	~εἶχε τὸ δρᾶμα γαλῆν τῆς
[1250]	ῥ᾽ ἔβαλον ῥινούς τε καὶ	ἀσπίδας	ὀμφαλοέσσας. ~(Τρυγαῖος) ἀσπίδας; οὐ παύσει
[1250]	τε καὶ ἀσπίδας ὀμφαλοέσσας. ~(Τρυγαῖος)	ἀσπίδας;	οὐ παύσει μεμνημένος ἀσπίδος ἡμῖν;
[1000]	φάττας τροχίλους· ~καὶ Κωπᾴδων ἐλθεῖν	σπυρίδας,	~καὶ περὶ ταύτας ἡμᾶς ἁθρόους
[200]	~ὁτιὴ πολεμεῖν ᾑρεῖσθ᾽ ἐκείνων πολλάκις	~σπονδὰς	ποιούντων· κεἰ μὲν οἱ Λακωνικοὶ
[900]	ὦ πρυτάνεις δέχεσθε τὴν Θεωρίαν.	~θέασ᾽	ὡς προθύμως ὁ πρύτανις παρεδέξατο.
[1100]	διέλκων ~μετ᾽ ἀνδρῶν ἑταίρων φίλων,	~ἐκκέας	τῶν ξύλων ἅττ᾽ ἂν ᾖ
[700]	τοῖς φθειρσὶν πολεμοῦντας, ~τούς θ᾽	Ἡρακλέας	τοὺς μάττοντας καὶ τοὺς πεινῶντας
[1200]	~μόλυβδον ἐς τουτὶ τὸ κοῖλον	ἐγχέας	~ἔπειτ᾽ ἄνωθεν ῥάβδον ἐνθεὶς ὑπόμακρον,
[1150]	τοὺς γάμους. ~ἔχ᾽ ἀποκάθαιρε τὰς	τραπέζας	ταυτῃί· ~πάντως γὰρ οὐδὲν ὄφελός
[1000]	τοι θύρασι χρὴ μένοντα τοίνυν	~σχίζας	δευρὶ τιθέναι ταχέως ~τά τε
[1300]	δ᾽ ἐξεσάωσα- ~(Τρυγαῖος) ~κατῄσχυνας δὲ	τοκῆας.	~ἀλλ᾽ εἰσίωμεν. εὖ γὰρ οἶδ᾽
[400]	μαχῶν ~ληφθεὶς ὑπὸ λῃστῶν ἐσθίοι	κριθὰς	μόνας. ~(Χορός) ~κεἴ τις στρατηγεῖν
[1300]	θεοῖσιν ~διδόναι πλοῦτον τοῖς Ἕλλησιν,	~κριθάς	τε ποιεῖν ἡμᾶς πολλὰς ~πάντας
[700]	τριῶν, ~ὅσας δὲ κατέδει ξόλικας	ἑφθὰς	καὶ κρέα. ~ἀλλ᾽ ὦ φίλ᾽
[550]	ἀναμνησθέντες ὦνδρες ~τῆς διαίτης τῆς	παλαιᾶς,	~ἣν παρεῖχ᾽ αὕτη ποθ᾽ ἡμῖν,
[700]	κλεινότατος γεγένηται, ~ἄξιος εἶναί φησ᾽	εὐλογίας	μεγάλης ὁ διδάσκαλος ἡμῶν. ~πρῶτον
[600]	οὐδενός, ~οὐδ᾽ ὅπως αὐτῇ προσήκοι	Φειδίας	ἠκηκόη. ~(Χορός) ~οὐδ᾽ ἔγωγε πλήν
[600]	~πρῶτα μὲν γὰρ αὐτῆς ἦρξεν”	Φειδίας	πράξας κακῶς· ~εἶτα Περικλέης φοβηθεὶς
[500]	πνεῖς, ὡς ἡδὺ κατὰ τῆς	καρδίας,	~γλυκύτατον ὥσπερ ἀστρατείας καὶ μύρου.
[1000]	δ᾽ ὀτοτύζειν, ~εἶτα μονῳδεῖν ἐκ	Μηδείας,	~ὀλόμαν ὀλόμαν, ἀποχηρωθεὶς ~τᾶς ἐν
[550]	μύρτων, ~τῆς τρυγός τε τῆς	γλυκείας	~τῆς ἰωνιᾶς τε τῆς πρὸς
[950]	~καὶ γὰρ ἐκεῖναι παρακλίνασαι ~τῆς	αὐλείας	παρακύπτουσιν, ~κἄν τις προσέχῃ τὸν
[500]	κατὰ τῆς καρδίας, ~γλυκύτατον ὥσπερ	ἀστρατείας	καὶ μύρου. ~(Ἑρμῆς) ~μῶν οὖν
[200]	ἀλγήσετε. ~(Τρυγαῖος) ~ὦναξ Ἄπολλον τῆς	θυείας	τοῦ πλάτους, ~ὅσον κακόν, καὶ
[200]	καὶ γὰρ ὥσπερ ᾐσθόμην ~καὐτὸς	θυείας	φθέγμα πολεμιστηρίας. ~(Πόλεμος) ~ἰὼ βροτοὶ
[1200]	ἀπόφερ᾽ ἐς κόρακας ἀπὸ τῆς	οἰκίας.	~τριχορρυεῖτον, οὐδέν ἐστον τὼ λόφω.
[750]	γάμους ἀνδρῶν τε δαῖτας ~καὶ	θαλίας	μακάρων· σοὶ γὰρ τάδ᾽ ἐξ
[950]	τοὺς Ἕλληνας ~πάλιν ἐξ ἀρχῆς	~φιλίας	χυλῷ καὶ συγγνώμῃ ~τινὶ πρᾳοτέρᾳ
[0]	οἶός τ᾽ εἴμ᾽ ὑπερέχειν τῆς	ἀντλίας.	~(Οἰκέτης Α) αὐτὴν ἄρ᾽ οἴσω
[400]	~καὶ τοῦ κύκλου παρέτρωγον ὑφ᾽	ἁμαρτωλίας.	~(Τρυγαῖος) ~ναὶ μὰ Δία. πρὸς
[1200]	ἂν πριαίμην οὐδ᾽ ἂν ἰσχάδος	μιᾶς.	~(Θωρακοπώλης) ~τί δαὶ δεκάμνῳ τῷδε
[750]	ὄλεθρον τετοκυίας, ~φώκης δ᾽ ὀσμήν,	Λαμίας	ὄρχεις ἀπλύτους, πρωκτὸν δὲ καμήλου.
[1200]	διεὶς τὴν χεῖρα διὰ τῆς	θαλαμιᾶς	~καὶ τῇδ᾽ ~(Θωρακοπώλης) ἅμ᾽ ἀμφοῖν
[500]	πλέκος. ~τοῦ μὲν γὰρ ὄζει	κρομμυοξυρεγμίας,	~ταύτης δ᾽ ὀπώρας, ὑποδοχῆς, Διονυσίων,
[0]	ἤδη τῶν θεατῶν τις λέγοι	~νεανίας	δοκησίσοφος, τὸ δὲ πρᾶγμα τί;
[1150]	ἡδὺν νόμον, ~διασκοπῶν ἥδομαι ~τὰς	Λημυνίας	ἀμπέλους, ~εἰ πεπαίνουσιν ἤ- ~δη
[550]	τρυγός τε τῆς γλυκείας ~τῆς	ἰωνιᾶς	τε τῆς πρὸς ~τῷ φρέατι
[1200]	αἶρέ μοι τοῦτόν γε τῆς	ἰσωνίας·	~ἐναποπατεῖν γάρ ἐστ᾽ ἐπιτήδειος πάνυ
[950]	καλῶμεν. ~παῦσον δ᾽ ἡμῶν τὰς	ὑπονοίας	~τὰς περικόμψους, ~αἷς στωμυλλόμεθ᾽ εἰς
[250]	~ὃ δεφόμενός ποτ᾽ ᾖδε τῆς	μεσημβρίας,	~ὡς ἥδομαι καὶ χαίρομαι κεὐφραίνομαι”
[200]	ὥσπερ ᾐσθόμην ~καὐτὸς θυείας φθέγμα	πολεμιστηρίας.	~(Πόλεμος) ~ἰὼ βροτοὶ βροτοὶ βροτοὶ
[300]	πᾶς χώρει προθύμως εὐθὺ τῆς	σωτηρίας.	~ὦ Πανέλληνες βοηθήσωμεν, εἴπερ πώποτε,
[700]	~ὦ μακαρία βουλὴ σὺ τῆς	Θεωρίας,	~ὅσον ῥοφήσει ζωμὸν ἡμερῶν τριῶν,
[600]	ἔσειον τοὺς παχεῖς καὶ πλουσίους,	~αἰτίας	ἂν προστιθέντες, ὡς φρονεῖ τὰ
[750]	φωνὴν δ᾽ εἶχεν χαράδρας ὄλεθρον	τετοκυίας,	~φώκης δ᾽ ὀσμήν, Λαμίας ὄρχεις
[1250]	δίχα, ~λάβοιμ᾽ ἂν αὔτ᾽ ἐς	χάρακας	ἑκατὸν τῆς δραχμῆς. ~(Δορυξός) ὑβριζόμεθα.
[1150]	ὦ Τρυγαῖ᾽ ὅσ᾽ ἡμᾶς τἀγαθὰ	~δέδρακας	εἰρήνην ποιήσας· ὡς πρὸ τοῦ
[400]	βίον, ~ἔχονθ᾽ ἑταίραν καὶ σκαλεύοντ᾽	ἄνθρακας.	~(Τρυγαῖος) ὅστις δὲ πόλεμον μᾶλλον
[1200]	λαβεῖν. ~(Τρυγαῖος) ~ἀπόφερ᾽ ἀπόφερ᾽ ἐς	κόρακας	ἀπὸ τῆς οἰκίας. ~τριχορρυεῖτον, οὐδέν
[100]	μετ᾽ ὀρνίθων προλιρὼν ἐμὲ ~ἐς	κόρακας	βαδιεῖ μεταμώνιος; ~ἔστι τι τῶνδ᾽
[0]	Β) ~νὴ τὸν Δί᾽ ἐς	κόρακάς	γε καὶ σαυτόν γε πρός.
[500]	~(Ἑρμῆς) ~ἄνδρες Μεγαρῆς οὐκ ἐς	κόρακας	ἐρρήσετε; ~μισεῖ γὰρ ὑμᾶς ἡ
[100]	καλοῦσαι, ~ἔνδον δ᾽ ἀργυρίου μηδὲ	ψακὰς	ᾖ πάνυ πάμπαν. ~ἢν δ᾽
[1050]	ἀφραδίῃσι θεῶν νόον οὐκ ἀίοντες	~συνθήκας	πεποίησθ᾽ ἄνδρες χαροποῖσι πιθήκοις, ~(Τρυγαῖος)
[250]	με καλεῖς; ~(Πόλεμος) κλαύσει μακρά.	~ἕστηκας	ἀργός; οὑτοσί σοι κόνδυλος. ~(Κύδοιμος)
[750]	~οὐκ ἰδιώτας ἀνθρωπίσκους κωμῳδῶν οὐδὲ	γυναῖκας,	~ἀλλ᾽ Ἡρακλέους ὀργήν τιν᾽ ἔχων
[1300]	~σῦκά τε τρώγειν, ~τάς τε	γυναῖκας	τίκτειν ἡμῖν, ~καὶ τἀγαθὰ πάνθ᾽
[700]	ἡμερῶν τριῶν, ~ὅσας δὲ κατέδει	ξόλικας	ἑφθὰς καὶ κρέα. ~ἀλλ᾽ ὦ
[1200]	~δοίην ἂν αὐτοῖν ἰσχάδων τρεῖς	χοίνικας.	~ἵν᾽ ἀποκαθαίρω τὴν τράπεζαν τουτῳί.
[1100]	τῶν φασήλων ὦ γύναι τρεῖς	χοίνικας,	~τῶν τε πυρῶν μεῖξον αὐτοῖς,
[550]	βούλομαι τὰς ἀμπέλους, ~τάς τε	συκᾶς,	ἃς ἐγὼ φύτευον ὢν νεώτερος,
[950]	τῶν κριθῶν. ~(Οἰκέτης) ἰδού. ~(Τρυγαῖος)	ἔδωκας	ἤδη; ~(Οἰκέτης) ~νὴ τὸν Ἑρμῆν
[50]	ποιεῖ τῃδὶ διακύψας ὄψομαι. ~οἴμοι	τάλας·	ἴτε δεῦρο δεῦρ ὦ γείτονες·
[250]	μετιόντος τὼ πόδε. ~(Κύδοιμος) ~οἴμοι	τάλας,	οἴμοι γε κἄτ᾽ οἴμοι μάλα.
[500]	γνῷς τὰς τέχνας. ~(Ἑρμῆς) αἰβοῖ	τάλας,	~(Τρυγαῖος) ~ἐκεινονὶ γοῦν τὸν λοφοποιὸν
[1200]	θώρηκος κύτει ~ἐνημμένῳ κάλλιστα χρήσομαι	τάλας;	~(Τρυγαῖος) ~οὗτος μὲν οὐ μή
[250]	~(Κύδοιμος) ~ὡς δριμύς. οἴμοι μοι	τάλας	ὦ δέσποτα. ~μῶν τῶν σκορόδων
[1050]	πιθήκοις, ~(Τρυγαῖος) αἰβοιβοῖ. ~(Ἱεροκλῆς) τί	γελᾷς;	~(Τρυγαῖος) ἥσθην χαροποῖσι πιθήκοις. ~(Ἱεροκλῆς)
[1200]	τῶν κατακτῶν κοττάβων. ~(Σαλπιγγοποιός) οἴμοι	καταγελᾷς.	~(Τρυγαῖος) ~ἀλλ᾽ ἕτερον παραινέσω. ~τὸν
[500]	ἴθι νυν ἄθρει ~οἷον πρὸς	ἀλλήλας	λαλοῦσιν αἱ πόλεις ~διαλλαγεῖσαι καὶ
[700]	μάττοντας καὶ τοὺς πεινῶντας ἐκείνους	~ἐξήλασ᾽	ἀτιμώσας πρῶτος, καὶ τοὺς δούλους
[750]	ἐπεχείρει, ~διαβὰς βυρσῶν ὀσμὰς δεινὰς	κἀπειλὰς	βορβοροθύμους, ~καὶ πρῶτον μὲν μάχομαι
[400]	Παναθήναι᾽ ἄξομεν ~πάσας τε τὰς	ἄλλας	τελετὰς τὰς τῶν θεῶν, ~μυστήρι᾽
[600]	μὲν ποιῆσαι πλουσίους, ἡ δ᾽	Ἑλλὰς	ἂν ~ἐξερημωθεῖσ᾽ ἂν ὑμᾶς ἔλαθε.
[0]	ποδοῖν. ~ἀλλ᾽ ὡς τάχιστα τρῖβε	πολλὰς	καὶ πυκνάς. ~(Οἰκέτης Β) ~ἄνδρες
[1300]	Ἕλλησιν, ~κριθάς τε ποιεῖν ἡμᾶς	πολλὰς	~πάντας ὁμοίως οἶνόν τε πολύν,
[900]	μεταβιβάζει. ~(Τρυγαῖος) ~τὸ κανοῦν πάρεστ᾽	ὀλὰς	ἔχον καὶ στέμμα καὶ μάχαιραν,
[800]	τί δ᾽ ἔδρων; ~(Τρυγαῖος) ~ξυνελέγοντ᾽	ἀναβολὰς	ποτώμεναι ~τὰς ἐνδιαεριαυερινηχέτους τινάς. ~(Οἰκέτης)
[1000]	ἐπαινέσειεν ~ἄνδρα τοιοῦτον, ὅστις ~πόλλ᾽	ἀνατλὰς	ἔσωσε ~τὴν ἱερὰν πόλιν; ~ὥστ᾽
[150]	ἐκτείνων ~ὀρθὸς χώρει Διὸς εἰς	αὐλάς,	~ἀπὸ μὲν κάκκης τὴν ῥῖν᾽
[1150]	ποῦ Τρυγαῖός ἐστιν; ~(Τρυγαῖος) ἀναβράττω	κίχλας.	~(Δρεπανουργός) ~ὦ φίλτατ᾽ ὦ Τρυγαῖ᾽
[1150]	ἐπιφόρει τοὺς ἀμύλους καὶ τὰς	κίχλας	~καὶ τῶν λαγῴων πολλὰ καὶ
[350]	ποιήσεις οἶδ᾽ ὅτι. ~(Ἑρμῆς) ἀπόλωλας,	ἐξόλωλας.	~(Τρυγαῖος) ἐς τίν᾽ ἡμέραν; ~(Ἑρμῆς)
[350]	κλήρῳ ποιήσεις οἶδ᾽ ὅτι. ~(Ἑρμῆς)	ἀπόλωλας,	ἐξόλωλας. ~(Τρυγαῖος) ἐς τίν᾽ ἡμέραν;
[350]	ἀλλ᾽ ὅπερ καὶ Κιλλικῶν. ~(Ἑρμῆς)	ἀπόλωλας	ὦ κακόδαιμον. ~(Τρυγαῖος) οὐκοῦν ἢν
[250]	ὦ πάντες λεῴ, ~ὡς τάχιστ᾽	ἄμας	λαβόντες καὶ μοχλοὺς καὶ σχοινία·
[300]	ἅπαξ ἐς χεῖρας ἔλθῃ τὰς	ἐμάς.	ἰοῦ ἰοῦ. ~(Τρυγαῖος) ~ἐξολεῖτέ μ᾽
[1000]	ἐλθεῖν σπυρίδας, ~καὶ περὶ ταύτας	ἡμᾶς	ἁθρόους ~ὀψωνοῦντας τυρβάζεσθαι ~Μορύχῳ Τελέᾳ
[200]	μηδέποτ᾽ αὐτήν. ~(Τρυγαῖος) εἰπέ μοι,	~ἡμᾶς	δὲ δὴ τί δρᾶν παρασκευάζεται;
[600]	πολὺν τοῦτον χρόνον ~ἥδε; τοῦθ᾽	ἡμᾶς	δίδαξον ὦ θεῶν εὐνούστατε. ~(Ἑρμῆς)
[600]	~οὖσα συγγενὴς ἐκείνου. πολλά γ᾽	ἡμᾶς	λανθάνει. ~(Ἑρμῆς) ~κᾆτ᾽ ἐπειδὴ γνωσαν
[400]	~τἄλλα δ᾽ εὑρήσεις ὑπουργεῖν ὄντας	ἡμᾶς	οὐ κακούς. ~(Τρυγαῖος) ~ἄγε δὴ
[1050]	πεποιῆσθαι. ~(Τρυγαῖος) ~ἀλλὰ τί χρῆν	ἡμᾶς;	οὐ παύσασθαι πολεμοῦντας, ~ἢ διακαυνιάσαι
[400]	διὰ τοῦτ᾽ εἰκότως ~βούλοιντ᾽ ἂν	ἡμᾶς	πάντας ἐξολωλέναι, ~ἵνα τὰς τελετὰς
[1300]	τοῖς Ἕλλησιν, ~κριθάς τε ποιεῖν	ἡμᾶς	πολλὰς ~πάντας ὁμοίως οἶνόν τε
[1100]	θεοῖσιν· ~ἀλλὰ τόδε πρότερον, σπένδειν	ἡμᾶς,	σὲ δ᾽ ἀπελθεῖν. ~ὦ πότνι᾽
[1150]	~ὦ φίλτατ᾽ ὦ Τρυγαῖ᾽ ὅσ᾽	ἡμᾶς	τἀγαθὰ ~δέδρακας εἰρήνην ποιήσας· ὡς
[200]	αἰσθανοίατο. ~(Τρυγαῖος) τοῦ δ᾽ οὕνεχ᾽	ἡμᾶς	ταῦτ᾽ ἔδρασαν; εἰπέ μοι. ~(Ἑρμῆς)
[1150]	κακῷ βλέπων ὀπόν. ~ταῦτα δ᾽	ἡμᾶς	τοὺς ἀγροίκους δρῶσι, τοὺς δ᾽
[950]	στωμυλλόμεθ᾽ εἰς ἀλλήλους· ~μεῖξον δ᾽	ἡμᾶς	τοὺς Ἕλληνας ~πάλιν ἐξ ἀρχῆς
[950]	~τούτων σὺ ποίει μηδὲν ἔθ᾽	ἡμᾶς.	~(Τρυγαῖος) ~μὰ Δἴ ἀλλ᾽ ἀπόφηνον
[550]	γεωργὸν βίον ἐτρίβομεν. ~μόνη γὰρ	ἡμᾶς	ὠφέλεις. ~πολλὰ γὰρ ἐπάσχομεν πρίν
[750]	τοῖσι μεγίστοις ἐπεχείρει, ~διαβὰς βυρσῶν	ὀσμὰς	δεινὰς κἀπειλὰς βορβοροθύμους, ~καὶ πρῶτον
[600]	λανθάνει. ~(Ἑρμῆς) ~κᾆτ᾽ ἐπειδὴ γνωσαν	ὑμᾶς	αἱ πόλεις ὧν ἤρχετε ~ἠγριωμένους
[700]	θᾶττον, ὡς πολλοὶ πάνυ ~ποθοῦντες	ὑμᾶς	ἀναμένουσ᾽ ἐστυκότες. ~(Χορός) ~ἀλλ᾽ ἴθι
[750]	νυνὶ ~ἀποδοῦναί μοι τὴν χάριν	ὑμᾶς	εἰκὸς καὶ μνήμονας εἶναι. ~καὶ
[600]	δ᾽ Ἑλλὰς ἂν ~ἐξερημωθεῖσ᾽ ἂν	ὑμᾶς	ἔλαθε. ταῦτα δ᾽ ἦν ὁ
[100]	παιδί᾽ ὁ πατὴρ ἀπολιπὼν ἀπέρχεται	~ὑμᾶς	ἐρήμους ἐς τὸν οὐρανὸν λάθρᾳ.
[200]	ἀνωτάτω, ~ἵνα μὴ βλέποιεν μαχομένους	ὑμᾶς	ἔτι ~μηδ᾽ ἀντιβολούντων μηδὲν αἰσθανοίατο.
[500]	ἐς κόρακας ἐρρήσετε; ~μισεῖ γὰρ	ὑμᾶς	ἡ θεὸς μεμνημένη· ~πρῶτοι γὰρ
[950]	~οὔκουν ἁμιλλήσεσθον; ὡς ~ἢν Χαῖρις	ὑμᾶς	ἴδῃ, ~πρόσεισιν αὐλήσων ἄκλητος, ~κᾆτα
[200]	ἦσαν αὐτοὶ τὸν Πόλεμον κατῴκισαν,	~ὑμᾶς	παραδόντες δρᾶν ἀτεχνῶς ὅ τι
[850]	παραδώσω φέρων, ~ὥστ᾽ εὐθέως ἄραντας	ὑμᾶς	τὼ σκέλει ~ταύτης μετέωρα καταγαγεῖν
[900]	κοὐδὲν ἴσχει πλὴν τὸ πρόβατον	ὑμᾶς.	~(Χορός) ~οὔκουν ἁμιλλήσεσθον; ὡς ~ἢν
[350]	χοιρίδιόν μοί νυν δάνεισον τρεῖς	δραχμάς·	~δεῖ γὰρ μυηθῆναί με πρὶν
[750]	εὐθὺς ἐχώρουν, ~παῦρ᾽ ἀνιάσας, πόλλ᾽	εὐφράνας,	πάντα παρασχὼν τὰ δέοντα. ~(Χορός)
[1300]	πάντα καὶ σποδεῖν, καὶ μὴ	κενὰς	παρέλκειν. ~ἀλλ᾽ ἀνδρικῶς ἐμβάλλετε ~καὶ
[1000]	ὀλόμαν, ἀποχηρωθεὶς ~τᾶς ἐν τεύτλοισι	λοχευομένας”	~τοὺς δ᾽ ἀνθρώπους ἐπιχαίρειν. ~(Τρυγαῖος)
[1050]	δὴ μή πώς σε δόλῳ	φρένας	ἐξαπατήσας ~ἰκτῖνος μάρψῃ. ~(Τρυγαῖος) ~τουτὶ
[750]	~ἀλλὰ νόμιζε πάντας ~ὄρτυγας οἰκογενεῖς	γυλιαύχενας	ὀρχηστὰς ~ναννοφυεῖς σφυράδων ἀποκνίσματα μηχανοδίφας.
[1250]	οἱ μὲν δαίνυντο βοῶν κρέα,	καὐχένας	ἵππων ~ἔκλυον ἱδρώοντας, ἐπεὶ πολέμου
[700]	ὡς εἰώθασι μάλιστα ~περὶ τὰς	σκηνὰς	πλεῖστοι κλέπται κυπτάζειν καὶ κακοποιεῖν.
[600]	πόλεμον ὥστε τῷ καπνῷ ~πάντας	Ἕλληνας	δακρῦσαι, τούς τ᾽ ἐκεῖ τούς
[950]	ἀλλήλους· ~μεῖξον δ᾽ ἡμᾶς τοὺς	Ἕλληνας	~πάλιν ἐξ ἀρχῆς ~φιλίας χυλῷ
[850]	~ὄχημα κανθάρου πιβὰς ~ἔσωσα τοὺς	Ἕλληνας,	ὥστ᾽ ~ἐν τοῖς ἀγροῖσιν αὐτοὺς
[1000]	~κἀκ Βοιωτῶν γε φέροντας ἰδεῖν	~χῆνας	νήττας φάττας τροχίλους· ~καὶ Κωπᾴδων
[50]	ἂν ἰδίῃς καὶ διαλύσῃς ~ἄρθρων	ἶνας	πτερύγων ῥύμῃ. ~καὶ μὴ πνεῖ
[750]	μεγίστοις ἐπεχείρει, ~διαβὰς βυρσῶν ὀσμὰς	δεινὰς	κἀπειλὰς βορβοροθύμους, ~καὶ πρῶτον μὲν
[1150]	ἓν δὲ δοῦναι τῷ πατρί·	~μυρρίνας	τ᾽ αἴτησον ἐξ Αἰσχινάδου τῶν
[800]	~ξυνελέγοντ᾽ ἀναβολὰς ποτώμεναι ~τὰς ἐνδιαεριαυερινηχέτους	τινάς.	~(Οἰκέτης) ~οὐκ ἦν ἄρ᾽ οὐδ᾽
[0]	ὡς τάχιστα τρῖβε πολλὰς καὶ	πυκνάς.	~(Οἰκέτης Β) ~ἄνδρες κοπρολόγοι προσλάβεσθε
[550]	τοὺς λόφους ἀφεῖλε καὶ τὰς	Γοργόνας·	~εἶθ᾽ ὅπως Λιταργιοῦμεν οἴκαδ᾽ ἐς
[400]	~ληφθεὶς ὑπὸ λῃστῶν ἐσθίοι κριθὰς	μόνας.	~(Χορός) ~κεἴ τις στρατηγεῖν βουλόμενος
[750]	τὴν χάριν ὑμᾶς εἰκὸς καὶ	μνήμονας	εἶναι. ~καὶ γὰρ πρότερον πράξας
[1150]	οὗτοι κἀνδράσιν ῥιψάσπιδες. ~ὧν ἔτ᾽	εὐθύνας	ἐμοὶ δώσουσιν, ἢν θεὸς θέλῃ.
[1300]	Κλεωνύμου> ψυχὴν δ᾽ ἐξεσάωσα- ~(Τρυγαῖος)	~κατῄσχυνας	δὲ τοκῆας. ~ἀλλ᾽ εἰσίωμεν. εὖ
[500]	~τὰ πρόσωφ᾽ ἵνα γνῷς τὰς	τέχνας.	~(Ἑρμῆς) αἰβοῖ τάλας, ~(Τρυγαῖος) ~ἐκεινονὶ
[50]	ἀνθρώποισι φράσον σιγᾶν, ~τοὺς τε	κοπρῶνας	καὶ τὰς λαύρας ~καιναῖς πλίνθοισιν
[900]	ἄξιος ~Τρυγαῖος ἁθμονεὺς ἐγώ, ~δεινῶν	ἀπαλλάξας	πόνων ~τὸν δημότην ὅμιλον, ~καὶ
[100]	πάμπαν. ~ἢν δ᾽ ἐγὼ εὖ	πράξας	ἔλθω πάλιν, ἕξετ᾽ ἐν ὥρᾳ
[600]	μὲν γὰρ αὐτῆς ἦρξεν” Φειδίας	πράξας	κακῶς· ~εἶτα Περικλέης φοβηθεὶς μὴ
[750]	μνήμονας εἶναι. ~καὶ γὰρ πρότερον	πράξας	κατὰ νοῦν οὐχὶ παλαίστρας περινοστῶν
[0]	πέπαυται τῆς ἐδωδῆς σκέψομαι ~τῃδὶ	παροίξας	τῆς θύρας, ἵνα μή μ᾽
[500]	~χωρεῖν τὸ πρᾶγμά φησιν· ἀλλὰ	πᾶς	ἀνὴρ προθυμοῦ. ~(Τρυγαῖος) ~οἵ τοι
[750]	παραινοῦμεν ~ξυσπουδάζειν περὶ τῆς νίκης.	~πᾶς	γάρ τις ἐρεῖ νικῶντος ἐμοῦ
[500]	οὐδείς. ~(Χορός) ἄγε νυν ἄγε	πᾶς.	~(Ἑρμῆς) καὶ μὴν ὁμοῦ στιν
[450]	~(Χορός) μή. ~(Τρυγαῖος) ~ὑπότεινε δὴ	πᾶς	καὶ κάταγε τοῖσιν κάλῳς. ~(Ἑρμῆς)
[500]	εἶα εἶα εἶα εἶα εἶα	πᾶς.	~(Τρυγαῖος) ~ὦ πότνια βοτρυόδωρε τί
[300]	πάρεστιν ἀγαθοῦ δαίμονος. ~(Χορός) ~δεῦρο	πᾶς	χώρει προθύμως εὐθὺ τῆς σωτηρίας.
[550]	μεστὰ τἀνθάδ᾽ εἰρήνης σαπρᾶς. ~ἀλλὰ	πᾶς	χώρει πρὸς ἔργον εἰς ἀγρὸν
[500]	~ὦ εἶα νῦν, ὦ εἶα	πᾶς.	~ὦ εἶα εἶα εἶα εἶα
[350]	εὑρεθῇ; ~(Τρυγαῖος) νῦν ἆρά με	~ἅπασ᾽	ἀνάγκη στ᾽ ἀποθανεῖν; ~(Ἑρμῆς) εὖ
[100]	ἐς θεοὺς ἀφιγμένος. ~(Παιδίον) ~ἄπιστον	εἶπας	μῦθον ὦ πάτερ πάτερ, ~ὅπως
[650]	λοιδορεῖς. ~(Τρυγαῖος) ἀλλ᾽ ὅ τι	σιωπᾷς	ὦ πότνια κάτειπέ μοι. ~(Ἑρμῆς)
[150]	ἡμερίων σίτων πάντων. ~ἄνθρωπε τί	δρᾷς,	οὗτος ὁ χέζων ~ἐν Πειραιεῖ
[750]	τὴν κεφαλήν, φωνὴν δ᾽ εἶχεν	χαράδρας	ὄλεθρον τετοκυίας, ~φώκης δ᾽ ὀσμήν,
[750]	εἶναι μετ᾽ ἐμοῦ ~καὶ τοὺς	ἄνδρας	καὶ τοὺς παῖδας· ~καὶ τοῖς
[50]	ἀλλ᾽ ἕτερον καινὸν πάνυ. ~δι᾽	ἡμέρας	γὰρ ἐς τὸν οὐρανὸν βλέπων
[0]	~ἢν μὴ παραθῶ τρίψας δι᾽	ἡμέρας	ὅλης ~ὥσπερ γυναικὶ γογγύλην μεμαγμένην.
[750]	~εἶχε τὸ δρᾶμα γαλῆν τῆς	ἑσπέρας	ἀπάγξαι. ~(Χορός) ~τοιάδε χρὴ Χαρίτων
[1150]	ξήνεγκεν αὐτῶν ἡ γαλῆ τῆς	ἑσπέρας·	~ἐψόφει γοῦν ἔνδον οὐκ οἶδ᾽
[200]	οἶδα πλὴν ἕν, ὅτι θυείαν	ἑσπέρας	~ὑπερφυᾶ τὸ μέγεθος εἰσηνέγκατο. ~(Τρυγαῖος)
[0]	ἔσθ᾽ ὅπως ~τοῦτ᾽ ἔστι τὸ	τέρας	οὐ Διὸς καταιβάτου. ~(Οἰκέτης Α)
[750]	πρωκτὸν δὲ καμήλου. ~τοιοῦτον ἰδὼν	τέρας	οὐ κατέδεισ᾽ ἀλλ᾽ ὑπὲρ ὑμῶν
[0]	μοι χἀτέραν, ~καὶ τρῖβ᾽ ἔθ᾽	ἑτέρας.	~(Οἰκέτης Β) ~μὰ τὸν Ἀπόλλω
[300]	καὶ γελῶ ~μᾶλλον ἢ τὸ	γῆρας	ἐκδὺς ἐκφυγὼν τὴν ἀσπίδα. ~(Τρυγαῖος)
[150]	τί ποιεῖς; ποῖ παρακλίνεις ~τοὺς	μυκτῆρας;	πρὸς τὰς λαύρας. ~ἵει σαυτὸν
[300]	ὅστις ἐξαιρήσεται, ~ἢν ἅπαξ ἐς	χεῖρας	ἔλθῃ τὰς ἐμάς. ἰοῦ ἰοῦ.
[200]	~ἐς τουτὶ τὸ κάτω, κἄπειθ᾽	ὁρᾷς	~ὅσους ἄνωθεν ἐπεφόρησε τῶν λίθων,
[500]	~ἐκεινονὶ γοῦν τὸν λοφοποιὸν οὐχ	ὁρᾷς	~τίλλονθ᾽ ἑαυτόν; ~(Ἑρμῆς) ~ὁ δέ
[500]	~(Τρυγαῖος) ~ὁ δὲ δρεπανουργὸς οὐχ	ὁρᾷς	ὡς ἥδεται, ~καὶ τὸν δορυξὸν
[150]	πῶς ἦλθες; ~(Τρυγαῖος) ~ὦ γλίσχρων	ὁρᾷς	~ὡς οὐκέτ᾽ εἶναί σοι δοκῶ
[550]	ἤδη στὶ μεστὰ τἀνθάδ᾽ εἰρήνης	σαπρᾶς.	~ἀλλὰ πᾶς χώρει πρὸς ἔργον
[750]	πρότερον πράξας κατὰ νοῦν οὐχὶ	παλαίστρας	περινοστῶν ~παῖδας ἐπείρων, ἀλλ᾽ ἀράμενος
[150]	παρακλίνεις ~τοὺς μυκτῆρας; πρὸς τὰς	λαύρας.	~ἵει σαυτὸν θαρρῶν ἀπὸ γῆς,
[50]	~τοὺς τε κοπρῶνας καὶ τὰς	λαύρας	~καιναῖς πλίνθοισιν ἀνοικοδομεῖν ~καὶ τοὺς
[700]	ὑστριχὶς εἰσέβαλέν σοι ~ἐς τὰς	πλευρὰς	πολλῇ στρατιᾷ κἀδενδροτόμησε τὸ νῶτον;
[0]	ἐδωδῆς σκέψομαι ~τῃδὶ παροίξας τῆς	θύρας,	ἵνα μή μ᾽ ἴδῃ. ~ἔρειδε,
[700]	δοκῶ ~ὦ δέσποθ᾽ Ἑρμῆ τῆς	Ὀπώρας	κατελάσας; ~(Ἑρμῆς) ~οὐκ εἴ γε
[500]	γὰρ ὄζει κρομμυοξυρεγμίας, ~ταύτης δ᾽	ὀπώρας,	ὑποδοχῆς, Διονυσίων, ~αὐλῶν, τραγῳδῶν, Σοφοκλέους
[600]	~πολλάκις φανεῖσαν αὐτὴν τῆσδε τῆς	χώρας	πόθῳ, ~τῶν δὲ συμμάχων ἔσειον
[700]	τί παθών; ~(Τρυγαῖος) ὅ τι;	~ὼρακιάσας·	οὐ γὰρ ἐξηνέσχετο ~ἰδὼν πίθον
[750]	τὴν σκευὴν εὐθὺς ἐχώρουν, ~παῦρ᾽	ἀνιάσας,	πόλλ᾽ εὐφράνας, πάντα παρασχὼν τὰ
[700]	~ὦ δέσποθ᾽ Ἑρμῆ τῆς Ὀπώρας	κατελάσας;	~(Ἑρμῆς) ~οὐκ εἴ γε κυκεῶν᾽
[400]	τὰ μεγάλ᾽ ἡμεῖς Παναθήναι᾽ ἄξομεν	~πάσας	τε τὰς ἄλλας τελετὰς τὰς
[0]	~οὐ μὰ τὸν Δἴ ἀλλ᾽	ἐξαρπάσας	~ὅλην ἐνέκαψε περικυλίσας τοῖν ποδοῖν.
[800]	τῇδε κουρίδιον λέχος. ~καὶ ταῦτα	δράσας	ἧκε δεῦρ᾽ αὖθις πάλιν· ~ἐγὼ
[1200]	κακόδαιμον; οὔτι που λοφᾷς; ~(Λοφοποιός)	~ἀπώλεσάς	μου τὴν τέχνην καὶ τὸν
[1250]	~ὦ δυσκάθαρτε δαῖμον ὥς μ᾽	ἀπώλεσας,	~ὅτ᾽ ἀντέδωκά γ᾽ ἀντὶ τῶνδε
[1200]	ὡς προθέλυμνόν μ᾽ ὦ Τρυγαἶ	ἀπώλεσας.	~(Τρυγαῖος) ~τί δ᾽ ἔστιν ὦ
[1300]	ἐγὼ σαφῶς ~ὅτι ταῦθ᾽ ὅσ᾽	ᾖσας	ἄρτι περὶ τῆς ἀσπίδος ~οὐ
[1150]	ὅσ᾽ ἡμᾶς τἀγαθὰ ~δέδρακας εἰρήνην	ποιήσας·	ὡς πρὸ τοῦ ~οὐδεὶς ἐπρίατ᾽
[700]	~ἐποίησε τέχνην μεγάλην ἡμῖν κἀπύργωσ᾽	οἰκοδομήσας	~ἔπεσιν μεγάλοις καὶ διανοίαις καὶ
[150]	χώρει χαίρων, ~χρυσοχάλινον πάταγον ψαλίων	~διακινήσας	φαιδροῖς ὠσίν. ~τί ποιεῖς; τί
[1050]	μή πώς σε δόλῳ φρένας	ἐξαπατήσας	~ἰκτῖνος μάρψῃ. ~(Τρυγαῖος) ~τουτὶ μέντοι
[50]	λεών; ~λήσεις σεαυτὸν τὰς πόλεις	ἐκκοκκίσας.	~(Οἰκέτης Α) ~τοῦτ᾽ ἔστι τουτὶ
[0]	Δἴ ἀλλ᾽ ἐξαρπάσας ~ὅλην ἐνέκαψε	περικυλίσας	τοῖν ποδοῖν. ~ἀλλ᾽ ὡς τάχιστα
[950]	εἰσι κἀγαθοί. ~(Τρυγαῖος) τούτους ἀγαθοὺς	ἐνόμισας;	~(Οἰκέτης) ~οὐ γάρ, οἵτινες ~ἡμῶν
[550]	χώρει πρὸς ἔργον εἰς ἀγρὸν	παιωνίσας.	~(Χορός) ~ὦ ποθεινὴ τοῖς δικαίοις
[700]	~ὅσον ῥοφήσει ζωμὸν ἡμερῶν τριῶν,	~ὅσας	δὲ κατέδει ξόλικας ἑφθὰς καὶ
[1250]	Διόνυσον ~οἰμωγὰς ᾄδων, καὶ ταύτας	ὀμφαλοέσσας.	~(Παῖς) Λαμάχου> ~ἀλλὰ τί δῆτ᾽
[1250]	ἔβαλον ῥινούς τε καὶ ἀσπίδας	ὀμφαλοέσσας.	~(Τρυγαῖος) ἀσπίδας; οὐ παύσει μεμνημένος
[900]	τὸν γεωργικὸν λεὼν ~Ὑπέρβολόν τε	παύσας.	~(Οἰκέτης) ἄγε δὴ τί νῷν
[1000]	αἱματοῦται βωμός. ἀλλ᾽ εἴσω φέρων	~θύσας	τὰ μηρἴ ἐξελὼν δεῦρ᾽ ἔκφερε,
[250]	ἕτερον δῆτ᾽ ἐκ Λακεδαίμονος μέτει	~ἀνύσας	τι; ~(Κύδοιμος) ταῦτ᾽ ὦ δέσποθ᾽
[1100]	καταβαλεῖς τὰ κῴδι᾽ ὦ θυηπόλε;	~ἤκουσας;	ὁ κόραξ οἷος ἦλθ᾽ ἐξ
[700]	καὶ τοὺς πεινῶντας ἐκείνους ~ἐξήλασ᾽	ἀτιμώσας	πρῶτος, καὶ τοὺς δούλους παρέλυσεν
[400]	ἡμεῖς Παναθήναι᾽ ἄξομεν ~πάσας τε	τὰς	ἄλλας τελετὰς τὰς τῶν θεῶν,
[550]	~ἄσμενός σ᾽ ἰδὼν προσειπεῖν βούλομαι	τὰς	ἀμπέλους, ~τάς τε συκᾶς, ἃς
[200]	βροτοὶ πολυτλήμονες, ~ὡς αὐτίκα μάλα	τὰς	γνάθους ἀλγήσετε. ~(Τρυγαῖος) ~ὦναξ Ἄπολλον
[550]	ἡμῶν τοὺς λόφους ἀφεῖλε καὶ	τὰς	Γοργόνας· ~εἶθ᾽ ὅπως Λιταργιοῦμεν οἴκαδ᾽
[1000]	~ἥκειν ὕστερον ἐς τὴν ἀγοράν,	~τὰς	δὲ πεπρᾶσθαι, τὸν δ᾽ ὀτοτύζειν,
[300]	~ἢν ἅπαξ ἐς χεῖρας ἔλθῃ	τὰς	ἐμάς. ἰοῦ ἰοῦ. ~(Τρυγαῖος) ~ἐξολεῖτέ
[1000]	ἐκ Μηδείας, ~ὀλόμαν ὀλόμαν, ἀποχηρωθεὶς	~τᾶς	ἐν τεύτλοισι λοχευομένας” ~τοὺς δ᾽
[800]	ἔδρων; ~(Τρυγαῖος) ~ξυνελέγοντ᾽ ἀναβολὰς ποτώμεναι	~τὰς	ἐνδιαεριαυερινηχέτους τινάς. ~(Οἰκέτης) ~οὐκ ἦν
[600]	ὢν ἄνευ γιγάρτων καὶ φιλῶν	τὰς	ἰσχάδας ~ἔβλεπεν πρὸς τοὺς λέγοντας·
[1200]	τουτῳί. ~(Λοφοποιός) ~ἔνεγκε τοίνυν εἰσιὼν	τὰς	ἰσχάδας· ~κρεῖττον γὰρ ὦ τᾶν
[1150]	~ἔπειτ᾽ ἐπιφόρει τοὺς ἀμύλους καὶ	τὰς	κίχλας ~καὶ τῶν λαγῴων πολλὰ
[600]	ἀντιτιμωρούμεναι ~οὐδὲν αἰτίων ἂν ἀνδρῶν	τὰς	κράδας κατήσθιον. ~(Τρυγαῖος) ~ἐν δίκῃ
[150]	ποῖ παρακλίνεις ~τοὺς μυκτῆρας; πρὸς	τὰς	λαύρας. ~ἵει σαυτὸν θαρρῶν ἀπὸ
[50]	σιγᾶν, ~τοὺς τε κοπρῶνας καὶ	τὰς	λαύρας ~καιναῖς πλίνθοισιν ἀνοικοδομεῖν ~καὶ
[1150]	τὸν ἡδὺν νόμον, ~διασκοπῶν ἥδομαι	~τὰς	Λημυνίας ἀμπέλους, ~εἰ πεπαίνουσιν ἤ-
[0]	σχοινία ~τὰ παχέα συμβάλλοντες ἐς	τὰς	ὁλκάδας. ~μιαρὸν τὸ χρῆμα καὶ
[350]	Πεισάνδρου βδελύττει τοὺς λόφους καὶ	τὰς	ὀφρῦς. ~καί σε θυσίαισιν ἱεραῖσι
[950]	~παῦσον δ᾽ ἡμῶν τὰς ὑπονοίας	~τὰς	περικόμψους, ~αἷς στωμυλλόμεθ᾽ εἰς ἀλλήλους·
[700]	μῶν ὑστριχὶς εἰσέβαλέν σοι ~ἐς	τὰς	πλευρὰς πολλῇ στρατιᾷ κἀδενδροτόμησε τὸ
[700]	~ἵν᾽ ὁ σύνδουλος σκώψας αὐτοῦ	τὰς	πληγὰς εἶτ᾽ ἀνέροιτο, ~ὦ κακόδαιμον
[600]	ἂν ἥδιστ᾽ ἤσθιεν. ~οἳ δὲ	τὰς	πληγὰς ὁρῶντες ἃς ἐτύπτονθ᾽ οἱ
[200]	χρήσεται; ~(Ἑρμῆς) ~τρίβειν ἐν αὐτῇ	τὰς	πόλεις βουλεύεται. ~ἀλλ᾽ εἶμι· καὶ
[50]	ἡμῶν τὸν λεών; ~λήσεις σεαυτὸν	τὰς	πόλεις ἐκκοκκίσας. ~(Οἰκέτης Α) ~τοῦτ᾽
[250]	τὸν ἀλετρίβανον φέρων, ~τούτῳ ταράξει	τὰς	πόλεις καθήμενος. ~ἀλλ᾽ ὦ Διόνυσ᾽
[700]	σῴζειν, ὡς εἰώθασι μάλιστα ~περὶ	τὰς	σκηνὰς πλεῖστοι κλέπται κυπτάζειν καὶ
[500]	ἑαυτόν; ~(Ἑρμῆς) ~ὁ δέ γε	τὰς	σμινύας ποιῶν ~κατέπαρδεν ἄρτι τοῦ
[1300]	τε πολύν, ~σῦκά τε τρώγειν,	~τάς	τε γυναῖκας τίκτειν ἡμῖν, ~καὶ
[550]	ἰδὼν προσειπεῖν βούλομαι τὰς ἀμπέλους,	~τάς	τε συκᾶς, ἃς ἐγὼ φύτευον
[400]	ἂν ἡμᾶς πάντας ἐξολωλέναι, ~ἵνα	τὰς	τελετὰς λάβοιεν αὐτοὶ τῶν θεῶν.
[500]	σκόπει ~τὰ πρόσωφ᾽ ἵνα γνῷς	τὰς	τέχνας. ~(Ἑρμῆς) αἰβοῖ τάλας, ~(Τρυγαῖος)
[1150]	ἐς τοὺς γάμους. ~ἔχ᾽ ἀποκάθαιρε	τὰς	τραπέζας ταυτῃί· ~πάντως γὰρ οὐδὲν
[400]	~πάσας τε τὰς ἄλλας τελετὰς	τὰς	τῶν θεῶν, ~μυστήρι᾽ Ἑρμῇ, Διιπόλει᾽
[950]	σε καλῶμεν. ~παῦσον δ᾽ ἡμῶν	τὰς	ὑπονοίας ~τὰς περικόμψους, ~αἷς στωμυλλόμεθ᾽
[600]	φοβηθεὶς μὴ μετάσχοι τῆς τύχης,	~τὰς	φύσεις ὑμῶν δεδοικὼς καὶ τὸν
[400]	ἡμᾶς πάντας ἐξολωλέναι, ~ἵνα τὰς	τελετὰς	λάβοιεν αὐτοὶ τῶν θεῶν. ~(Ἑρμῆς)
[400]	ἄξομεν ~πάσας τε τὰς ἄλλας	τελετὰς	τὰς τῶν θεῶν, ~μυστήρι᾽ Ἑρμῇ,
[1150]	τἀρώματα. ~(Χορός) ~ἡνίκ᾽ ἂν δ᾽	ἀχέτας	~ᾄδῃ τὸν ἡδὺν νόμον, ~διασκοπῶν
[600]	οἱ δὲ γιγνώσκοντες εὖ ~τοὺς	πένητας	ἀσθενοῦντας κἀποροῦντας ἀλφίτων, ~τήνδε μὲν
[750]	θεῶν τε γάμους ἀνδρῶν τε	δαῖτας	~καὶ θαλίας μακάρων· σοὶ γὰρ
[600]	τοσοῦτον πόλεμον ὥστε τῷ καπνῷ	~πάντας	Ἕλληνας δακρῦσαι, τούς τ᾽ ἐκεῖ
[400]	τοῦτ᾽ εἰκότως ~βούλοιντ᾽ ἂν ἡμᾶς	πάντας	ἐξολωλέναι, ~ἵνα τὰς τελετὰς λάβοιεν
[1300]	~κριθάς τε ποιεῖν ἡμᾶς πολλὰς	~πάντας	ὁμοίως οἶνόν τε πολύν, ~σῦκά
[750]	ἔλθῃς ~συνέριθος αὐτοῖς, ~ἀλλὰ νόμιζε	πάντας	~ὄρτυγας οἰκογενεῖς γυλιαύχενας ὀρχηστὰς ~ναννοφυεῖς
[850]	ὥστ᾽ ~ἐν τοῖς ἀγροῖσιν αὐτοὺς	~ἅπαντας	ὄντας ἀσφαλῶς ~βινεῖν τε καὶ
[850]	ἀγαθὰ παραδώσω φέρων, ~ὥστ᾽ εὐθέως	ἄραντας	ὑμᾶς τὼ σκέλει ~ταύτης μετέωρα
[1300]	~ὀρχησαμένους καὶ σπείσαντας καὶ Ὑπέρβολον	ἐξελάσαντας,	~(Χορός) ~κἀπευξαμένους τοῖσι θεοῖσιν ~διδόναι
[1300]	χρὴ πάντα κομίζειν ~ὀρχησαμένους καὶ	σπείσαντας	καὶ Ὑπέρβολον ἐξελάσαντας, ~(Χορός) ~κἀπευξαμένους
[850]	~ἐν τοῖς ἀγροῖσιν αὐτοὺς ~ἅπαντας	ὄντας	ἀσφαλῶς ~βινεῖν τε καὶ καθεύδειν.
[400]	δημιουργικῶς· ~τἄλλα δ᾽ εὑρήσεις ὑπουργεῖν	ὄντας	ἡμᾶς οὐ κακούς. ~(Τρυγαῖος) ~ἄγε
[700]	καὶ τυπτομένους ἐπίτηδες, ~οὓς ἐξῆγον	κλάοντας	ἀεί, καὶ τούτους οὕνεκα τουδί,
[550]	γεωργοὺς ἀπιέναι ~τὰ γεωργικὰ σκεύη	λαβόντας	εἰς ἀγρὸν ~ὡς τάχιστ᾽ ἄνευ
[600]	τὰς ἰσχάδας ~ἔβλεπεν πρὸς τοὺς	λέγοντας·	οἱ δὲ γιγνώσκοντες εὖ ~τοὺς
[700]	καὶ τοὺς δούλους παρέλυσεν ~τοὺς	φεύγοντας	κἀξαπατῶντας καὶ τυπτομένους ἐπίτηδες, ~οὓς
[1000]	χλανισκιδίων μικρῶν· ~κἀκ Βοιωτῶν γε	φέροντας	ἰδεῖν ~χῆνας νήττας φάττας τροχίλους·
[700]	ἀνθρώπων κατέπαυσεν ~ἐς τὰ ῥάκια	σκώπτοντας	ἀεὶ καὶ τοῖς φθειρσὶν πολεμοῦντας,
[700]	πολεμοῦντας, ~τούς θ᾽ Ἡρακλέας τοὺς	μάττοντας	καὶ τοὺς πεινῶντας ἐκείνους ~ἐξήλασ᾽
[300]	χαίρομεν κηρύγματος. ~οὐ γὰρ ἦν	ἔχοντας	ἥκειν σιτί᾽ ἡμερῶν τριῶν. ~(Τρυγαῖος)
[1250]	βοῶν κρέα, καὐχένας ἵππων ~ἔκλυον	ἱδρώοντας,	ἐπεὶ πολέμου ἐκόρεσθεν. ~(Τρυγαῖος) ~εἶεν;
[1350]	χαίρετ᾽ ἄνδρες, ~κἂν ξυνέπησθέ μοι	~πλακοῦντας	ἔδεσθε.
[1050]	τί χρῆν ἡμᾶς; οὐ παύσασθαι	πολεμοῦντας,	~ἢ διακαυνιάσαι πότεροι κλαυσούμεθα μεῖζον,
[700]	σκώπτοντας ἀεὶ καὶ τοῖς φθειρσὶν	πολεμοῦντας,	~τούς θ᾽ Ἡρακλέας τοὺς μάττοντας
[600]	δὲ γιγνώσκοντες εὖ ~τοὺς πένητας	ἀσθενοῦντας	κἀποροῦντας ἀλφίτων, ~τήνδε μὲν δικροῖς
[1000]	~καὶ περὶ ταύτας ἡμᾶς ἁθρόους	~ὀψωνοῦντας	τυρβάζεσθαι ~Μορύχῳ Τελέᾳ Γλαυκέτῃ, ἄλλοις
[600]	γιγνώσκοντες εὖ ~τοὺς πένητας ἀσθενοῦντας	κἀποροῦντας	ἀλφίτων, ~τήνδε μὲν δικροῖς ἐώθουν
[700]	Ἡρακλέας τοὺς μάττοντας καὶ τοὺς	πεινῶντας	ἐκείνους ~ἐξήλασ᾽ ἀτιμώσας πρῶτος, καὶ
[700]	τοὺς δούλους παρέλυσεν ~τοὺς φεύγοντας	κἀξαπατῶντας	καὶ τυπτομένους ἐπίτηδες, ~οὓς ἐξῆγον
[600]	ἤρχετε ~ἠγριωμένους ἐπ᾽ ἀλλήλοισι καὶ	σεσηρότας,	~πάντ᾽ ἐμηχανῶντ᾽ ἐφ᾽ ὑμῖν τοὺς
[950]	ὕδωρ τοσουτονὶ ~ἐς ταὐτὸ τοῦθ᾽	ἑστᾶσ᾽	ἰόντες χωρίον; ~(Τρυγαῖος) ἀλλ᾽ ὡς
[750]	νόμιζε πάντας ~ὄρτυγας οἰκογενεῖς γυλιαύχενας	ὀρχηστὰς	~ναννοφυεῖς σφυράδων ἀποκνίσματα μηχανοδίφας. ~καὶ
[1150]	οὐ γὰρ ᾔδειν ἐξιών· ~εἶτα	προστὰς	πρὸς τὸν ἀνδριάντα τὸν Πανδίονος
[1000]	γε φέροντας ἰδεῖν ~χῆνας νήττας	φάττας	τροχίλους· ~καὶ Κωπᾴδων ἐλθεῖν σπυρίδας,
[1000]	Βοιωτῶν γε φέροντας ἰδεῖν ~χῆνας	νήττας	φάττας τροχίλους· ~καὶ Κωπᾴδων ἐλθεῖν
[1000]	Κωπᾴδων ἐλθεῖν σπυρίδας, ~καὶ περὶ	ταύτας	ἡμᾶς ἁθρόους ~ὀψωνοῦντας τυρβάζεσθαι ~Μορύχῳ
[1250]	τὸν Διόνυσον ~οἰμωγὰς ᾄδων, καὶ	ταύτας	ὀμφαλοέσσας. ~(Παῖς) Λαμάχου> ~ἀλλὰ τί
[800]	τέως. ~(Οἰκέτης) πόθεν δ᾽ ἔλαβες	ταύτας;	~(Τρυγαῖος) ὁπόθεν; ἐκ τοὐρανοῦ. ~(Οἰκέτης)
[750]	καὶ σκώμμασιν οὐκ ἀγοραίοις, ~οὐκ	ἰδιώτας	ἀνθρωπίσκους κωμῳδῶν οὐδὲ γυναῖκας, ~ἀλλ᾽
[500]	~(Ἑρμῆς) ~ὁ δέ γε τὰς	σμινύας	ποιῶν ~κατέπαρδεν ἄρτι τοῦ ξιφουργοῦ
[750]	γυλιαύχενας ὀρχηστὰς ~ναννοφυεῖς σφυράδων ἀποκνίσματα	μηχανοδίφας.	~καὶ γὰρ ἔφασχ᾽ ὁ πατὴρ
[1200]	ἔστιν ὦ κακόδαιμον; οὔτι που	λοφᾷς;	~(Λοφοποιός) ~ἀπώλεσάς μου τὴν τέχνην
[950]	καὶ δέκ᾽ ἔτη, ~λῦσον δὲ	μάχας	καὶ κορκορυγάς, ~ἵνα Λυσιμάχην σε
[650]	~χὤστις φίλος κἄσπευδεν εἶναι μὴ	μάχας.	~(Τρυγαῖος) ~εὐνούστατος μὲν ἦν μακρῷ
[800]	~οὔκ, εἰ μή γέ που	~ψυχὰς	δύ᾽ ἢ τρεῖς διθυραμβοδιδασκάλων. ~(Οἰκέτης)
[150]	μετέωρος οὗτος ὢν ὀσφρήσεται, ~κατωκάρα	ῥίψας	με βουκολήσεται. ~ἀλλ᾽ ἄγε Πήγασε
[0]	οὐκ ἀξιοῖ, ~ἢν μὴ παραθῶ	τρίψας	δι᾽ ἡμέρας ὅλης ~ὥσπερ γυναικὶ
[0]	σαυτὸν λάθοις διαρραγείς. ~οἷον δὲ	κύψας	ὁ κατάρατος ἐσθίει, ~ὥσπερ παλαιστής,
[50]	~ἀλλ᾽ ὅ τι ποιεῖ τῃδὶ	διακύψας	ὄψομαι. ~οἴμοι τάλας· ἴτε δεῦρο
[700]	οὕνεκα τουδί, ~ἵν᾽ ὁ σύνδουλος	σκώψας	αὐτοῦ τὰς πληγὰς εἶτ᾽ ἀνέροιτο,
[850]	παλαίειν, τετραποδηδὸν ἑστάναι, ~πλαγίαν καταβάλλειν,	ἐς	γόνατα κύβδ᾽ ἑστάναι, ~καὶ παγκράτιόν
[100]	Αἰσώπου λόγοις ἐξηυρέθη ~μόνος πετεινῶν	ἐς	θεοὺς ἀφιγμένος. ~(Παιδίον) ~ἄπιστον εἶπας
[100]	πάτερ, ~ὅπως κάκοσμον ζῷον ἦλθεν	ἐς	θεούς. ~(Τρυγαῖος) ~ἦλθεν κατ᾽ ἔχθραν
[100]	σοὐστὶν ὥστε κάνθαρον ~ζεύξαντ᾽ ἐλαύνειν	ἐς	θεοὺς ὦ παππία; ~(Τρυγαῖος) ~ἐν
[1050]	μέλεοι θνητοὶ καὶ νήπιοι, ~(Τρυγαῖος)	ἐς	κεφαλὴν σοί. ~(Ἱεροκλῆς) ~οἵτινες ἀφραδίῃσι
[0]	τίς φησι παρακαθήμενος· ~δοκέω μέν,	ἐς	Κλέωνα τοῦτ᾽ αἰνίσσεται, ~ὡς κεῖνος
[1200]	μηδὲν λαβεῖν. ~(Τρυγαῖος) ~ἀπόφερ᾽ ἀπόφερ᾽	ἐς	κόρακας ἀπὸ τῆς οἰκίας. ~τριχορρυεῖτον,
[100]	σὺ μετ᾽ ὀρνίθων προλιρὼν ἐμὲ	~ἐς	κόρακας βαδιεῖ μεταμώνιος; ~ἔστι τι
[0]	~(Οἰκέτης Β) ~νὴ τὸν Δί᾽	ἐς	κόρακάς γε καὶ σαυτόν γε
[500]	κωλύουσιν. ~(Ἑρμῆς) ~ἄνδρες Μεγαρῆς οὐκ	ἐς	κόρακας ἐρρήσετε; ~μισεῖ γὰρ ὑμᾶς
[350]	χρόνον ἀπολλύμεθα καὶ κατατετρίμμεθα ~πλανώμενοι	ἐς	Λύκειον κἀκ Λυκείου ξὺν δορὶ
[850]	δεῦρο σύ· ~καταθήσομαι γὰρ αὐτὸς	ἐς	μέσους ἄγων. ~(Οἰκέτης) ἐκεινοσὶ νεύει.
[300]	ὑμῖν ~πλεῖν μένειν βινεῖν καθεύδειν,	~ἐς	πανηγύρεις θεωρεῖν, ~ἑστιᾶσθαι κοτταβίζειν, ~συβαρίζειν”
[200]	ἐνέβαλ᾽ εἰς ἄντρον βαθύ. ~(Τρυγαῖος)	ἐς	ποῖον; ~(Ἑρμῆς) ~ἐς τουτὶ τὸ
[700]	τοὺς ἀντιπάλους μόνος ἀνθρώπων κατέπαυσεν	~ἐς	τὰ ῥάκια σκώπτοντας ἀεὶ καὶ
[550]	Γοργόνας· ~εἶθ᾽ ὅπως Λιταργιοῦμεν οἴκαδ᾽	ἐς	τὰ χωρία, ~ἐμπολήσαντές τι χρηστὸν
[250]	~(Πόλεμος) πῶς ὦ πανοῦργ᾽ ~(Κύδοιμος)	ἐς	τἀπὶ Θρᾴκης χωρία ~χρήσαντες ἑτέροις
[0]	τὰ σχοινία ~τὰ παχέα συμβάλλοντες	ἐς	τὰς ὁλκάδας. ~μιαρὸν τὸ χρῆμα
[700]	ἔπαθες; μῶν ὑστριχὶς εἰσέβαλέν σοι	~ἐς	τὰς πλευρὰς πολλῇ στρατιᾷ κἀδενδροτόμησε
[950]	οἵτινες ~ἡμῶν καταχεόντων ὕδωρ τοσουτονὶ	~ἐς	ταὐτὸ τοῦθ᾽ ἑστᾶσ᾽ ἰόντες χωρίον;
[1000]	πολλοῖς· κᾆτα Μελάνθιον ~ἥκειν ὕστερον	ἐς	τὴν ἀγοράν, ~τὰς δὲ πεπρᾶσθαι,
[350]	ὅτι. ~(Ἑρμῆς) ἀπόλωλας, ἐξόλωλας. ~(Τρυγαῖος)	ἐς	τίν᾽ ἡμέραν; ~(Ἑρμῆς) εἰς αὐτίκα
[300]	τήμερον, ~πρὶν μοχλοῖς καὶ μηχαναῖσιν	ἐς	τὸ φῶς ἀνελκύσαι ~τὴν θεῶν
[1300]	κἀπιχορεύειν. ~καὶ τὰ σκεύη πάλιν	ἐς	τὸν ἀγρὸν νυνὶ χρὴ πάντα
[50]	γάρ μου μετέωρος αἴρεται ~ἱππηδὸν	ἐς	τὸν ἀέρ᾽ ἐπὶ τοῦ κανθάρου.
[250]	δέσποτα. ~μῶν τῶν σκορόδων ἐνέβαλες	ἐς	τὸν κόνδυλον; ~(Πόλεμος) οἴσεις ἀλετρίβανον
[50]	καινὸν πάνυ. ~δι᾽ ἡμέρας γὰρ	ἐς	τὸν οὐρανὸν βλέπων ~ὡδὶ κεχηνὼς
[50]	ποιούμενος, ~πρὸς ταῦτ᾽ ἀνηρριχᾶτ᾽ ἂν	ἐς	τὸν οὐρανόν, ~ἕως ξυνετρίβη τῆς
[100]	πατὴρ ἀπολιπὼν ἀπέρχεται ~ὑμᾶς ἐρήμους	ἐς	τὸν οὐρανὸν λάθρᾳ. ~ἀλλ᾽ ἀντιβολεῖτε
[100]	γ᾽ ἢ ~ὡς τὸν Δί᾽	ἐς	τὸν οὐρανόν; ~(Οἰκέτης Α) τίνα
[1300]	~(Τρυγαῖος) ~εἰπέ μοι ὦ πόσθων,	ἐς	τὸν σαυτοῦ πατέρ᾽ ᾄδεις; ~(Παῖς)
[1200]	~ὁδὶ δὲ τριδράχμους τοὺς κάδους	ἐς	τοὺς ἀγρούς. ~ἀλλ᾽ ὦ Τρυγαῖε
[1150]	τὸ χρῆμ᾽ ἐπὶ δεῖπνον ἦλθ᾽	ἐς	τοὺς γάμους. ~ἔχ᾽ ἀποκάθαιρε τὰς
[1200]	~τὰ δῶρα ταυτί σοι φέρομεν	ἐς	τοὺς γάμους. ~(Τρυγαῖος) ~ἴθι νυν
[200]	βαθύ. ~(Τρυγαῖος) ἐς ποῖον; ~(Ἑρμῆς)	~ἐς	τουτὶ τὸ κάτω, κἄπειθ᾽ ὁρᾷς
[1200]	ποθ᾽ ἑξήκοντ᾽ ἐγώ; ~(Τρυγαῖος) ~μόλυβδον	ἐς	τουτὶ τὸ κοῖλον ἐγχέας ~ἔπειτ᾽
[100]	χορτάσω. ~(Παιδίον) ~τί δ᾽ ἢν	ἐς	ὑγρὸν πόντιον πέσῃ βάθος; ~πῶς
[400]	τις ἐπιθυμῶν ταξιαρχεῖν σοὶ φθονεῖ	~ἐς	φῶς ἀνελθεῖν ὦ πότνι᾽ ἐν
[1250]	διαπρισθεῖεν δίχα, ~λάβοιμ᾽ ἂν αὔτ᾽	ἐς	χάρακας ἑκατὸν τῆς δραχμῆς. ~(Δορυξός)
[300]	αὐτὴν ὅστις ἐξαιρήσεται, ~ἢν ἅπαξ	ἐς	χεῖρας ἔλθῃ τὰς ἐμάς. ἰοῦ
[350]	~(Ἑρμῆς) εὖ ἴσθ᾽ ὅτι. ~(Τρυγαῖος)	~ἐς	χοιρίδιόν μοί νυν δάνεισον τρεῖς
[800]	βουλῇ τέως. ~(Οἰκέτης) πόθεν δ᾽	ἔλαβες	ταύτας; ~(Τρυγαῖος) ὁπόθεν; ἐκ τοὐρανοῦ.
[900]	ἔστ᾽ Ἰωνικὸν ~τὸ ῥῆμ᾽ ~(Χορός)	~ἐπίτηδές	γ᾽ ἵν᾽ ὅταν> ἐν τἠκκλησίᾳ
[100]	ἐξολισθεῖν πτηνὸς ὢν δυνήσεται; ~(Τρυγαῖος)	~ἐπίτηδες	εἶχον πηδάλιον, ᾧ χρήσομαι· ~τὸ
[700]	~τοὺς φεύγοντας κἀξαπατῶντας καὶ τυπτομένους	ἐπίτηδες,	~οὓς ἐξῆγον κλάοντας ἀεί, καὶ
[800]	τὸ τί; ~(Οἰκέτης) ~ἄλλον τιν᾽	εἶδες	ἄνδρα κατὰ τὸν ἀέρα ~πλανώμενον
[1150]	~ἧττον, οἱ θεοῖσιν οὗτοι κἀνδράσιν	ῥιψάσπιδες.	~ὧν ἔτ᾽ εὐθύνας ἐμοὶ δώσουσιν,
[1250]	ταῦτ ὦ τρισκακόδαιμον ~εἰρήνης οὔσης·	ἀμαθές	γ᾽ εἶ καὶ κατάρατον. ~(Παῖς)
[700]	~ὦ κακόδαιμον τί τὸ δέρμ᾽	ἔπαθες;	μῶν ὑστριχὶς εἰσέβαλέν σοι ~ἐς
[800]	πυθόμην τινός. ~(Οἰκέτης) τί δ᾽	ἔπαθες;	~(Τρυγαῖος) ἤλγουν τὼ σκέλει μακρὰν
[150]	φέρων. ~(Ἑρμῆς) ὦ δειλακρίων πῶς	ἦλθες;	~(Τρυγαῖος) ~ὦ γλίσχρων ὁρᾷς ~ὡς
[550]	~(Χορός) ~χαῖρε χαῖρ᾽ ὡς ἀσμένοισιν	ἦλθες,	ὦ φιλτάτη. ~σῷ γὰρ ἐδάμην
[150]	παμμίαρε καὶ μιαρώτατε, ~πῶς δεῦρ᾽	ἀνῆλθες	ὦ μιαρῶν μιαρώτατε; ~τί σοί
[1200]	~ἐντευθενὶ δὲ σπαρτίοις ἠρτημένην ~πλάστιγγα	πρόσθες,	καὐτό σοι γενήσεται ~τὰ σῦκ᾽
[50]	~ἕως ξυνετρίβη τῆς κεφαλῆς καταρρυείς.	~ἐχθὲς	δὲ μετὰ ταῦτ᾽ ἐκφθαρεὶς οὐκ
[150]	εἶναι τῶν θεῶν· ~φροῦδοι γὰρ	ἐχθές	εἰσιν ἐξῳκισμένοι. ~(Τρυγαῖος) ποῖ γῆς;
[250]	ὦ μέλε ~οὐκ ἔστιν ἡμῖν·	ἐχθὲς	εἰσῳκίσμεθα. ~(Πόλεμος) ~οὔκουν παρ᾽ Ἀθηναίων
[550]	ἦν ἄρ᾽ ἐξωπλισμένη, ~αἵ τε	θρίνακες	διαστίλβουσι πρὸς τὸν ἥλιον. ~ἦ
[1150]	μὲν λέοντες ~ἐν μάχῃ δ᾽	ἀλώπεκες.	~(Τρυγαῖος) ἰοὺ ἰού. ~ὅσον τὸ
[950]	κριθὴν ἔχει. ~(Τρυγαῖος) οὐχ αἱ	γυναῖκές	γ᾽ ἔλαβον. ~(Οἰκέτης) ~ἀλλ᾽ εἰς
[950]	γ᾽ ἅπερ αἱ ~μοιχευόμεναι δρῶσι	γυναῖκες.	~καὶ γὰρ ἐκεῖναι παρακλίνασαι ~τῆς
[250]	ὦ δέσποτα. ~μῶν τῶν σκορόδων	ἐνέβαλες	ἐς τὸν κόνδυλον; ~(Πόλεμος) οἴσεις
[1050]	πέπεισθε, ~ὧν δόλιαι ψυχαί, δόλιαι	φρένες.	~(Τρυγαῖος) ~εἴθε σου εἶναι ~ὤφελεν
[250]	κεὐφραίνομαι” ~νῦν ἐστιν ἡμῖν ὦνδρες	Ἕλληνες	καλὸν ~ἀπαλλαγεῖσι πραγμάτων τε καὶ
[300]	προθύμως εὐθὺ τῆς σωτηρίας. ~ὦ	Πανέλληνες	βοηθήσωμεν, εἴπερ πώποτε, ~τάξεων ἀπαλλαγέντες
[850]	ἀλλὰ κἀκεῖ ζῶσιν ἀπὸ τούτων	τινές.	~ἄγε νυν ἴωμεν. ~(Οἰκέτης) εἰπέ
[800]	αὐτὸν πάντες ἐκάλουν ἀστέρα. ~(Οἰκέτης)	~τίνες	γάρ εἰσ᾽ οἱ διατρέχοντες ἀστέρες,
[450]	εἶα ὦ. ~(Χορός) ὡς κακόνοι	τινές	εἰσιν ἐν ἡμῖν. ~(Τρυγαῖος) ~ὑμεῖς
[800]	καόμενοι θέουσιν; ~(Τρυγαῖος) ~ἀπὸ δείπνου	τινὲς	~τῶν πλουσίων οὗτοι βαδίζουσ᾽ ἀστέρων,
[1050]	~(Τρυγαῖος) ἐς κεφαλὴν σοί. ~(Ἱεροκλῆς)	~οἵτινες	ἀφραδίῃσι θεῶν νόον οὐκ ἀίοντες
[950]	ἀγαθοὺς ἐνόμισας; ~(Οἰκέτης) ~οὐ γάρ,	οἵτινες	~ἡμῶν καταχεόντων ὕδωρ τοσουτονὶ ~ἐς
[750]	δεινόταται μὲν ἀπ᾽ ὀφθαλμῶν Κύννης	ἀκτῖνες	ἔλαμπον, ~ἑκατὸν δὲ κύκλῳ κεφαλαὶ
[800]	ἁδελφός ~τε και αὐτός, ἄμφω	~Γοργόνες	ὀψοφάγοι βατιδοσκόποι Ἅρπυιαι, ~γραοσόβαι μιαροὶ
[200]	~(Πόλεμος) ~ἰὼ βροτοὶ βροτοὶ βροτοὶ	πολυτλήμονες,	~ὡς αὐτίκα μάλα τὰς γνάθους
[50]	τάλας· ἴτε δεῦρο δεῦρ ὦ	γείτονες·	~ὁ δεσπότης γάρ μου μετέωρος
[250]	~ἀλλ᾽ ὦ γεωργοὶ κἄμποροι καὶ	τέκτονες	~καὶ δημιουργοὶ καὶ μέτοικοι καὶ
[200]	πράξαιτ᾽ ἀγαθὸν ἁττικωνικοί ~κἄλθοιεν οἱ	Λάκωνες	εἰρήνης πέρι, ~ἐλέγετ᾽ ἂν ὑμεῖς
[700]	ἔστιν; ~(Τρυγαῖος) ἀπέθανεν ~ὅθ᾽ οἱ	Λάκωνες	ἐνέβαλον. ~(Ἑρμῆς) τί παθών; ~(Τρυγαῖος)
[450]	μισθοφοροῦντες ἄλφιτα. ~(Τρυγαῖος) ἀλλ᾽ οἱ	Λάκωνες	ὦγάθ᾽ ἕλκουσ᾽ ἀνδρικῶς. ~(Χορός) ~ἆρ᾽
[1050]	χαροποῖσι πιθήκοις. ~(Ἱεροκλῆς) ~καὶ κέπφοι	τρήρωνες	ἀλωπεκιδεῦσι πέπεισθε, ~ὧν δόλιαι ψυχαί,
[1350]	ὦ. ~(Τρυγαῖος) ὦ χαίρετε χαίρετ᾽	ἄνδρες,	~κἂν ξυνέπησθέ μοι ~πλακοῦντας ἔδεσθε.
[0]	πολλὰς καὶ πυκνάς. ~(Οἰκέτης Β)	~ἄνδρες	κοπρολόγοι προσλάβεσθε πρὸς θεῶν, ~εἰ
[500]	ἀλλ᾽ εἴσ᾽ οἳ κωλύουσιν. ~(Ἑρμῆς)	~ἄνδρες	Μεγαρῆς οὐκ ἐς κόρακας ἐρρήσετε;
[200]	ἀπολεῖσθε τήμερον. ~(Τρυγαῖος) ~τουτὶ μὲν	ἄνδρες	οὐδὲν ἡμῖν πρᾶγμά πω· ~τὸ
[1050]	νόον οὐκ ἀίοντες ~συνθήκας πεποίησθ᾽	ἄνδρες	χαροποῖσι πιθήκοις, ~(Τρυγαῖος) αἰβοιβοῖ. ~(Ἱεροκλῆς)
[450]	εἶα. ~(Τρυγαῖος) ~ἀλλ᾽ οὐχ ἕλκουσ᾽	ἅνδρες	ὁμοίως. ~οὐ ξυλλήψεσθ᾽ οἷ᾽ ὀγκύλλεσθ᾽
[950]	~ἀλλ᾽ εἰς ἑσπέραν ~δώσουσιν αὐταῖς	ἅνδρες.	~(Τρυγαῖος) ~ἀλλ᾽ εὐχώμεθα. ~τίς τῇδε;
[450]	Δἴ ἐξολωλότες. ~(Τρυγαῖος) ~οὐδὲν ποιοῦμεν	ὦνδρες·	ἀλλ ὁμοθυμαδὸν ~ἅπασιν ἡμῖν αὖθις
[400]	χρυσίδων. ~(Τρυγαῖος) ~ὑμέτερον ἐντεῦθεν ἔργον	ὦνδρες.	ἀλλὰ ταῖς ἄμαις ~εἰσιόντες ὡς
[0]	~(Οἰκέτης Β) ἰδού. ~ἑνὸς μὲν	ὦνδρες	ἀπολελύσθαι μοι δοκῶ· ~οὐδεὶς γὰρ
[500]	θάλατταν ὀλίγον ὑποχωρήσατε. ~(Χορός) ~ἄγ᾽	ὦνδρες	αὐτοὶ δὴ μόνοι λαβώμεθ᾽ οἱ
[300]	ἰοῦ ἰοῦ. ~(Τρυγαῖος) ~ἐξολεῖτέ μ᾽	ὦνδρες,	εἰ μὴ τῆς βοῆς ἀνήσετε·
[250]	χαίρομαι κεὐφραίνομαι” ~νῦν ἐστιν ἡμῖν	ὦνδρες	Ἕλληνες καλὸν ~ἀπαλλαγεῖσι πραγμάτων τε
[350]	ὦρμῄδιον. ~εἰπέ μοι, τί πάσχετ᾽	ὦνδρες;	ἕστατ᾽ ἐκπεπληγμένοι. ~ὦ πόνηροι μὴ
[1300]	φέρωμεν ~οἱ προτεταγμένοι ~τὸν νυμφίον	ὦνδρες.	~(Ἡμιχόριον Β) Ὑμὴν Ὑμέναι᾽ ὦ,
[300]	~τί τὸ κακόν; τί πάσχετ᾽	ὦνδρες;	μηδαμῶς πρὸς τῶν θεῶν ~πρᾶγμα
[550]	χρόνῳ. ~(Τρυγαῖος) ~νῦν μὲν οὖν	ὦνδρες	προσευξώμεσθα πρῶτον τῇ θεῷ, ~ἥπερ
[550]	χρόνου τὸ γῄδιον. ~ἀλλ᾽ ἀναμνησθέντες	ὦνδρες	~τῆς διαίτης τῆς παλαιᾶς, ~ἣν
[250]	~(Πόλεμος) ἧκέ νυν ταχύ. ~(Τρυγαῖος)	~ὦνδρες	τί πεισόμεσθα; νῦν ἀγὼν μέγας.
[500]	τοι τὸ πρᾶγμα πολλῷ μᾶλλον	ὦνδρες	ὑμῖν. ~(Χορός) ~χωρεῖν τὸ πρᾶγμά
[800]	λέγουσι, κατὰ τὸν ἀέρα ~ὡς	ἀστέρες	γιγνόμεθ᾽ ὅταν τις ἀποθάνῃ; ~(Τρυγαῖος)
[800]	~τίνες γάρ εἰσ᾽ οἱ διατρέχοντες	ἀστέρες,	~οἳ καόμενοι θέουσιν; ~(Τρυγαῖος) ~ἀπὸ
[0]	ποῦ γὰρ ἣν νῦν δὴ	φερες;	~κατέφαγεν; ~(Οἰκέτης Α) ~οὐ μὰ
[800]	δ᾽ ἦλθ᾽ εὐθέως ~ἀοῖον αὐτὸν	πάντες	ἐκάλουν ἀστέρα. ~(Οἰκέτης) ~τίνες γάρ
[250]	~καὶ νησιῶται, δεῦρ᾽ ἴτ᾽ ὦ	πάντες	λεῴ, ~ὡς τάχιστ᾽ ἄμας λαβόντες
[250]	~(Τρυγαῖος) ~εὖ γ᾽ εὖ γε	ποιήσαντες	ὦ Διοσκόρω. ~ἴσως ἂν εὖ
[550]	Λιταργιοῦμεν οἴκαδ᾽ ἐς τὰ χωρία,	~ἐμπολήσαντές	τι χρηστὸν εἰς ἀγρὸν ταρίχιον.
[250]	~(Κύδοιμος) ἐς τἀπὶ Θρᾴκης χωρία	~χρήσαντες	ἑτέροις αὐτὸν εἶτ᾽ ἀπώλεσαν. ~(Τρυγαῖος)
[300]	ἐκζωπυρήσετ᾽ ἔνδοθεν κεκραγότες; ~(Χορός) ~ἀλλ᾽	ἀκούσαντες	τοιούτου χαίρομεν κηρύγματος. ~οὐ γὰρ
[300]	νὴ τὸν Δία ~τὸ σκέλος	ῥίψαντες	ἤδη λήγομεν τὸ δεξιόν. ~(Τρυγαῖος)
[600]	ὄντες αἰσχροκερδεῖς καὶ διειρωνόξενοι ~τήνδ᾽	ἀπορρίψαντες	αἰσχρῶς τὸν πόλεμον ἀνήρπασαν· ~κᾆτα
[300]	Πανέλληνες βοηθήσωμεν, εἴπερ πώποτε, ~τάξεων	ἀπαλλαγέντες	καὶ κακῶν φοινικικῶν· ~ἡμέρα γὰρ
[600]	παχεῖς καὶ πλουσίους, ~αἰτίας ἂν	προστιθέντες,	ὡς φρονεῖ τὰ Βρασίδου. ~εἶτ᾽
[550]	διὰ χρόνου τὸ γῄδιον. ~ἀλλ᾽	ἀναμνησθέντες	ὦνδρες ~τῆς διαίτης τῆς παλαιᾶς,
[200]	θεοὶ τίνος οὕνεκα; ~(Ἑρμῆς) ~Ἕλλησιν	ὀργισθέντες.	εἶτ᾽ ἐνταῦθα μὲν ~ἵν᾽ ἦσαν
[600]	μεγίστους χρήμασιν. ~οἱ δ᾽ ἅτ᾽	ὄντες	αἰσχροκερδεῖς καὶ διειρωνόξενοι ~τήνδ᾽ ἀπορρίψαντες
[1150]	~πολλὰ γὰρ δή μ᾽ ἠδίκησαν,	~ὄντες	οἴκοι μὲν λέοντες ~ἐν μάχῃ
[250]	πάντες λεῴ, ~ὡς τάχιστ᾽ ἄμας	λαβόντες	καὶ μοχλοὺς καὶ σχοινία· ~νῦν
[200]	αὐτοὶ τὸν Πόλεμον κατῴκισαν, ~ὑμᾶς	παραδόντες	δρᾶν ἀτεχνῶς ὅ τι βούλεται·
[700]	δὲ τέως τάδε τὰ σκεύη	παραδόντες	~τοῖς ἀκολούθοις δῶμεν σῴζειν, ὡς
[400]	σπονδὴ σπονδή· ~εὐφημεῖτε εὐφημεῖτε. ~(Τρυγαῖος)	~σπένδοντες	εὐχόμεσθα τὴν νῦν ἡμέραν ~Ἕλλησιν
[1150]	μ᾽ ἠδίκησαν, ~ὄντες οἴκοι μὲν	λέοντες	~ἐν μάχῃ δ᾽ ἀλώπεκες. ~(Τρυγαῖος)
[450]	οὐδέν· ἕλκουσιν δ᾽ ὅμως ~γλισχρότατα	σαρκάζοντες	ὥσπερ κυνίδια, ~ὑπὸ τοῦ γε
[1250]	δὴ σχεδὸν ἦσαν ἐπ᾽ ἀλλήλοισιν	ἰόντες,	~σύν ῥ᾽ ἔβαλον ῥινούς τε
[950]	τοσουτονὶ ~ἐς ταὐτὸ τοῦθ᾽ ἑστᾶσ᾽	ἰόντες	χωρίον; ~(Τρυγαῖος) ἀλλ᾽ ὡς τάχιστ᾽
[1050]	~οἵτινες ἀφραδίῃσι θεῶν νόον οὐκ	ἀίοντες	~συνθήκας πεποίησθ᾽ ἄνδρες χαροποῖσι πιθήκοις,
[400]	ἔργον ὦνδρες. ἀλλὰ ταῖς ἄμαις	~εἰσιόντες	ὡς τάχιστα τοὺς λίθους ἀφέλκετε.
[600]	πρὸς τοὺς λέγοντας· οἱ δὲ	γιγνώσκοντες	εὖ ~τοὺς πένητας ἀσθενοῦντας κἀποροῦντας
[600]	γε> δῆτ᾽ ἐπεὶ κἀμοῦ λίθον	~ἐμβαλόντες	ἑξμέδιμνον κυψέλην ἀπώλεσαν. ~(Ἑρμῆς) ~κᾆτα
[0]	οἱ τὰ σχοινία ~τὰ παχέα	συμβάλλοντες	ἐς τὰς ὁλκάδας. ~μιαρὸν τὸ
[300]	καὶ ταραττέτω, ~οὐ γὰρ ἂν	χαίροντες	ἡμεῖς τήμερον παυσαίμεθ᾽ ἄν. ~(Τρυγαῖος)
[1150]	δρῶσιν οὐκ ἀνασχετά, ~τοὺς μὲν	ἐγγράφοντες	ἡμῶν τοὺς δ᾽ ἄνω τε
[1150]	δ᾽ ἄνω τε καὶ κάτω	~ἐξαλείφοντες	δὶς ἢ τρίς. αὔριον δ᾽
[1300]	~οἰκήσετε γοῦν καλῶς ~οὐ πράγματ᾽	ἔχοντες,	ἀλλὰ ~συκολογοῦντες. ~(Ἡμιχόριον Β) Ὑμὴν
[800]	πλουσίων οὗτοι βαδίζουσ᾽ ἀστέρων, ~ἰπνοὺς	ἔχοντες,	ἐν δὲ τοῖς ἰπνοῖσι πῦρ.
[800]	~(Οἰκέτης) ~τίνες γάρ εἰσ᾽ οἱ	διατρέχοντες	ἀστέρες, ~οἳ καόμενοι θέουσιν; ~(Τρυγαῖος)
[1300]	καλῶς ~οὐ πράγματ᾽ ἔχοντες, ἀλλὰ	~συκολογοῦντες.	~(Ἡμιχόριον Β) Ὑμὴν Ὑμέναι᾽ ὦ,
[700]	ἐμοὶ θᾶττον, ὡς πολλοὶ πάνυ	~ποθοῦντες	ὑμᾶς ἀναμένουσ᾽ ἐστυκότες. ~(Χορός) ~ἀλλ᾽
[350]	~ἀλλ᾽ ὅ τι μάλιστα χαριούμεθα	ποιοῦντες,	ἄγε ~φράζε· σὲ γὰρ αὐτοκράτορ᾽
[450]	τῶν ταλαιπωρουμένων, ~καὶ ταῦτα διχόθεν	μισθοφοροῦντες	ἄλφιτα. ~(Τρυγαῖος) ἀλλ᾽ οἱ Λάκωνες
[1300]	~(Τρυγαῖος) ~ἀλλ᾽ ὦ πρὸ τοῦ	πεινῶντες	ἐμβάλλεσθε τῶν λαγῴων· ~ὡς οὐχὶ
[600]	ἤσθιεν. ~οἳ δὲ τὰς πληγὰς	ὁρῶντες	ἃς ἐτύπτονθ᾽ οἱ ξένοι ~χρυσίῳ
[450]	~(Τρυγαῖος) ~ὑμεῖς μὲν γοῦν οἱ	κιττῶντες	~τῆς εἰρήνης σπᾶτ᾽ ἀνδρείως. ~(Χορός)
[300]	πράγματι ~τὸν Πόλεμον ἐκζωπυρήσετ᾽ ἔνδοθεν	κεκραγότες;	~(Χορός) ~ἀλλ᾽ ἀκούσαντες τοιούτου χαίρομεν
[700]	πολλοὶ πάνυ ~ποθοῦντες ὑμᾶς ἀναμένουσ᾽	ἐστυκότες.	~(Χορός) ~ἀλλ᾽ ἴθι χαίρων· ἡμεῖς
[850]	ἣν ἡμεῖς ποτε ~ἐπαίομεν Βραυρωνάδ᾽	ὑποπεπωκότες;	~(Τρυγαῖος) σάφ᾽ ἴσθι, κἀλήφθη γε
[900]	ἀπεψωλημένοι ~περὶ ταῖσι καμπαῖς ἡνίοχοι	πεπτωκότες.	~ἀλλ᾽ ὦ πρυτάνεις δέχεσθε τὴν
[450]	τοῦ γε λιμοῦ νὴ Δἴ	ἐξολωλότες.	~(Τρυγαῖος) ~οὐδὲν ποιοῦμεν ὦνδρες· ἀλλ
[150]	ἐχθές εἰσιν ἐξῳκισμένοι. ~(Τρυγαῖος) ποῖ	γῆς;	~(Ἑρμῆς) ἰδοὺ γῆς. ~(Τρυγαῖος) ἀλλὰ
[150]	λαύρας. ~ἵει σαυτὸν θαρρῶν ἀπὸ	γῆς,	~κᾆτα δρομαίαν πτέρυγ᾽ ἐκτείνων ~ὀρθὸς
[850]	ἔχουσιν αὔριον καλὸν πάνυ, ~ἐπὶ	γῆς	παλαίειν, τετραποδηδὸν ἑστάναι, ~πλαγίαν καταβάλλειν,
[150]	ἀπολεῖς. οὐ κατορύξεις ~κἀπιφορήσεις τῆς	γῆς	πολλήν, ~κἀπιφυτεύσεις ἕρπυλλον ἄνω ~καὶ
[150]	~(Τρυγαῖος) ποῖ γῆς; ~(Ἑρμῆς) ἰδοὺ	γῆς.	~(Τρυγαῖος) ἀλλὰ ποῖ; ~(Ἑρμῆς) πόρρω
[650]	ἀλλὰ σός. ~ἅττ᾽ ἂν οὖν	λέγῃς	ἐκεῖνον, ~κεἰ πανοῦργος ἦν, ὅτ᾽
[600]	ἄμπελος ~καὶ πίθος πληγεὶς ὑπ᾽	ὀργῆς	ἀντελάκτισεν πίθῳ, ~οὐκέτ᾽ ἦν οὐδεὶς
[100]	χρήσομαι· ~τὸ δὲ πλοῖον ἔσται	Ναξιουργὴς	κάνθαρος. ~(Παιδίον) λιμὴν δὲ τίς
[850]	παῖς λέλουται καὶ τὰ τῆς	πυγῆς	καλά· ~ὁ πλακοῦς πέπεπται, σησαμῆ
[850]	νεύει. ~(Τρυγαῖος) τίς; ~(Οἰκέτης) ὅστις;	Ἀριφράδης,	~ἄγειν παρ᾽ αὑτὸν ἀντιβολῶν. ~(Τρυγαῖος)
[650]	~(Τρυγαῖος) ἐκ τοῦ Σοφοκλέους γίγνεται	Σιμωνίδης.	~(Ἑρμῆς) Σιμωνίδης; πῶς; ~(Τρυγαῖος) ~ὅτι
[650]	τοῦ Σοφοκλέους γίγνεται Σιμωνίδης. ~(Ἑρμῆς)	Σιμωνίδης;	πῶς; ~(Τρυγαῖος) ~ὅτι γέρων ὢν
[1100]	~(Τρυγαῖος) καὶ ταυτὶ μετὰ τῆς	σπονδῆς	λαβὲ θᾶττον. ~(Ἱεροκλῆς) οὐδεὶς προσδώσει
[0]	μεμαγμένην. ~ἀλλ᾽ εἰ πέπαυται τῆς	ἐδωδῆς	σκέψομαι ~τῃδὶ παροίξας τῆς θύρας,
[600]	ἦρξεν” Φειδίας πράξας κακῶς· ~εἶτα	Περικλέης	φοβηθεὶς μὴ μετάσχοι τῆς τύχης,
[1000]	~(Τρυγαῖος) ~οὐ μὰ Δἴ ἀλλ᾽	Ἱεροκλέης	~οὗτός γέ πού σθ᾽ ὁ
[650]	~πρῶτον δ᾽ ὅ τι πράττει	Σοφοκλέης	ἀνήρετο. ~(Τρυγαῖος) εὐδαιμονεῖ, πάσχει δὲ
[750]	παίδων χορεῦσαι, ~μήθ᾽ ὑπάκουε μήτ᾽	ἔλθῃς	~συνέριθος αὐτοῖς, ~ἀλλὰ νόμιζε πάντας
[1100]	~(Ἱεροκλῆς) μαρτύρομαι. ~(Τρυγαῖος) ~κἄγωγ᾽ ὅτι	τένθης	εἶ σὺ κἀλαζὼν ἀνήρ. ~παἶ
[200]	πῶς οὖν σὺ δῆτ᾽ ἐνταῦθα	κατελείφθης	μόνος; ~(Ἑρμῆς) ~τὰ λοιπὰ τηρῶ
[50]	ἀρχῆς ῥώμῃ πίσυνος, ~πρὶν ἂν	ἰδίῃς	καὶ διαλύσῃς ~ἄρθρων ἶνας πτερύγων
[1250]	θαύμαζον ἀκούων, εἰ σὺ μὴ	εἴης	~ἀνδρὸς βουλομάχου καὶ κλαυσιμάχου τινὸς
[1050]	ὕστερον οὐδέν. ~(Ἱεροκλῆς) οὐδέποτ᾽ ἂν	θείης	λεῖον τὸν τραχὺν ἐχῖνον. ~(Τρυγαῖος)
[1350]	σῦκον. ~(Τρυγαῖος) ~φήσεις γ᾽ ὅταν	ἐσθίῃς	~οἶνόν τε πίῃς πολύν. ~(Χορός)
[1350]	γ᾽ ὅταν ἐσθίῃς ~οἶνόν τε	πίῃς	πολύν. ~(Χορός) ~Ὑμὴν Ὑμέναι᾽ ὦ,
[900]	ἀνθρώποις ~γεγένησαι. ~(Τρυγαῖος) ~φήσεις ἐπειδὰν	ἐκπίῃς	οἴνου νέου λεπαστήν. ~(Χορός) ~καὶ
[250]	ὦ πανοῦργ᾽ ~(Κύδοιμος) ἐς τἀπὶ	Θρᾴκης	χωρία ~χρήσαντες ἑτέροις αὐτὸν εἶτ᾽
[750]	φαλακροῖσι παραινοῦμεν ~ξυσπουδάζειν περὶ τῆς	νίκης.	~πᾶς γάρ τις ἐρεῖ νικῶντος
[200]	γὰρ κακὸν τοῦτ᾽ ἐστὶ τῆς	Λακωνικῆς.	~(Πόλεμος) ~ὦ Μέγαρα Μέγαρ᾽ ὡς
[150]	Διὸς εἰς αὐλάς, ~ἀπὸ μὲν	κάκκης	τὴν ῥῖν᾽ ἀπέχων, ~ἀπὸ δ᾽
[750]	δ᾽ εἶχεν χαράδρας ὄλεθρον τετοκυίας,	~φώκης	δ᾽ ὀσμήν, Λαμίας ὄρχεις ἀπλύτους,
[700]	γεγένηται, ~ἄξιος εἶναί φησ᾽ εὐλογίας	μεγάλης	ὁ διδάσκαλος ἡμῶν. ~πρῶτον μὲν
[50]	τὸν οὐρανόν, ~ἕως ξυνετρίβη τῆς	κεφαλῆς	καταρρυείς. ~ἐχθὲς δὲ μετὰ ταῦτ᾽
[900]	ταῦθ᾽ ἱπποδρομίαν ἄξετε, ~ἵνα δὴ	κέλης	κέλητα παρακελητιεῖ, ~ἅρματα δ᾽ ἐπ᾽
[1050]	δῆτ᾽ ὦ πότνι᾽ Εἰρήνη φίλη.	~(Ἱεροκλῆς)	ἄγε νυν ἀπάρχου κᾆτα δὸς
[1100]	καὶ τῶν σπλάγχνων φέρε δευρί.	~(Ἱεροκλῆς)	~ἀλλ᾽ εἰ ταῦτα δοκεῖ, κἀγὼ
[1050]	τἀπάργματα. ~(Τρυγαῖος) ὀπτᾶν ἄμεινον πρῶτον.	~(Ἱεροκλῆς)	~ἀλλὰ ταυταγὶ ~ἤδη στὶν ὀπτά.
[1100]	μαυτῷ βαλανεύσω. ~(Τρυγαῖος) σπονδὴ σπονδή.	~(Ἱεροκλῆς)	ἔγχει δὴ κἀμοὶ καὶ σπλάγχνων
[1050]	ὦλαζὼν οὑτωσὶ θερμὸς ὁ πλεύμων.	~(Ἱεροκλῆς)	~εἰ γὰρ μὴ νύμφαι γε
[1050]	ποῦ τράπεζα; τὴν σπονδὴν φέρε.	~(Ἱεροκλῆς)	ἡ γλῶττα χωρὶς τέμνεται. ~(Τρυγαῖος)
[1050]	~μεμνήμεθα. ~ἀλλ᾽ οἶσθ᾽ ὃ δρᾶσον;	~(Ἱεροκλῆς)	ἢν φράσῃς. ~(Τρυγαῖος) ~μὴ διαλέγου
[1050]	γελᾷς; ~(Τρυγαῖος) ἥσθην χαροποῖσι πιθήκοις.	~(Ἱεροκλῆς)	~καὶ κέπφοι τρήρωνες ἀλωπεκιδεῦσι πέπεισθε,
[1100]	~(Τρυγαῖος) ὦ παῖε τὸν Βάκιν.	~(Ἱεροκλῆς)	μαρτύρομαι. ~(Τρυγαῖος) ~κἄγωγ᾽ ὅτι τένθης
[1100]	πρίν κεν λύκος οἶν ὑμεναιοῖ.	~(Ἱεροκλῆς)	ναὶ πρὸς τῶν γονάτων. ~(Τρυγαῖος)
[1050]	νήπιοι, ~(Τρυγαῖος) ἐς κεφαλὴν σοί.	~(Ἱεροκλῆς)	~οἵτινες ἀφραδίῃσι θεῶν νόον οὐκ
[1050]	σιγῇ κἄπαγ᾽ ἀπὸ τῆς ὀσφύος.	~(Ἱεροκλῆς)	ὅτῳ δὲ θύετ᾽ οὐ φράσεθ᾽
[1050]	τοῖσδ᾽ ἁλσί γε παστέα ταυτί.	~(Ἱεροκλῆς)	~οὐ γάρ πω τοῦτ᾽ ἐστὶ
[1050]	δ᾽ οὐδεὶς ἐδίδου κώθωνα φαεινόν.	~(Ἱεροκλῆς)	~οὐ μετέχω τούτων· οὐ γὰρ
[1100]	μετὰ τῆς σπονδῆς λαβὲ θᾶττον.	~(Ἱεροκλῆς)	οὐδεὶς προσδώσει τῶν σπλάγχνων; ~(Τρυγαῖος)
[1050]	τῷ πραχθέντι ποιήσεις ὕστερον οὐδέν.	~(Ἱεροκλῆς)	οὐδέποτ᾽ ἂν θείης λεῖον τὸν
[1050]	σπεισαμένοις κοινῇ τῆς Ἑλλάδος ἄρχειν;	~(Ἱεροκλῆς)	οὔποτε ποιήσεις τὸν καρκίνον ὀρθὰ
[1050]	ἀπόλοι᾽ εἰ μὴ παύσαιο βακίζων.	~(Ἱεροκλῆς)	~οὔπω θέσφατον ἦν Εἰρήνης δέσμ᾽
[1100]	γώ; ~(Τρυγαῖος) τὴν Σίβυλλαν ἔσθιε.	~(Ἱεροκλῆς)	~οὔτοι μὰ τὴν γῆν ταῦτα
[1050]	φενακίζων ποτ᾽ Ἀθηναίους ἔτι παύσει;	~(Ἱεροκλῆς)	ποῖον γὰρ κατὰ χρησμὸν ἐκαύσατε
[1100]	Εἰρήνη παράμεινον τὸν βίον ἡμῖν.	~(Ἱεροκλῆς)	πρόσφερε τὴν γλῶτταν. ~(Τρυγαῖος) σὺ
[1100]	δὲ τὴν σαυτοῦ γ᾽ ἀπένεγκε.	~(Ἱεροκλῆς)	σπονδή. ~(Τρυγαῖος) καὶ ταυτὶ μετὰ
[1050]	ἄνδρες χαροποῖσι πιθήκοις, ~(Τρυγαῖος) αἰβοιβοῖ.	~(Ἱεροκλῆς)	τί γελᾷς; ~(Τρυγαῖος) ἥσθην χαροποῖσι
[1100]	θεαταὶ δεῦρο συσπλαγχνεύετε ~μετὰ νῷν.	~(Ἱεροκλῆς)	τί δὴ γώ; ~(Τρυγαῖος) τὴν
[1050]	δοκῶμεν αὐτόν. ~(Τρυγαῖος) εὖ λέγεις.	~(Ἱεροκλῆς)	~τίς ἡ θυσία ποθ᾽ αὑτηὶ
[1050]	~ὃς πολέμου ἔραται ἐπιδημίου ὀκρυόεντος”	~(Ἱεροκλῆς)	~φράζεο δὴ μή πώς σε
[1050]	μηδέν· Εἰρήνῃ γὰρ ἱερὰ θύομεν.	~(Ἱεροκλῆς)	~ὦ μέλεοι θνητοὶ καὶ νήπιοι,
[1050]	λύκος ποτ᾽ ἂν οἶν ὑμεναιοῖ;	~(Ἱεροκλῆς)	~ὡς ἡ σφονδύλη φεύγουσα πονηρότατον
[0]	μὴ παραθῶ τρίψας δι᾽ ἡμέρας	ὅλης	~ὥσπερ γυναικὶ γογγύλην μεμαγμένην. ~ἀλλ᾽
[500]	~κόλπου” γυναικῶν διατρεχουσῶν εἰς ἀγρόν,	~δούλης	μεθυούσης, ἀνατετραμμένου χοῶς, ~ἄλλων τε
[1050]	αὖ νύμφαι Βάκιν αὐτὸν ~(Τρυγαῖος)	ἐξώλης	ἀπόλοι᾽ εἰ μὴ παύσαιο βακίζων.
[1200]	διὰ τῆς θαλαμιᾶς ~καὶ τῇδ᾽	~(Θωρακοπώλης)	ἅμ᾽ ἀμφοῖν δῆτ᾽ ~(Τρυγαῖος) ἔγωγε
[1200]	ἁλῶ τρύπημα κλέπτων τῆς νεώς.	~(Θωρακοπώλης)	ἔπειτ᾽ ἐπὶ δεκάμνῳ χεσεῖ καθήμενος;
[1200]	πρωκτὸν ἀποδόσθαι με χιλιῶν δραχμῶν;	~(Θωρακοπώλης)	ἴθι δὴ ξένεγκε τἀργύριον. ~(Τρυγαῖος)
[1200]	~ἐναποπατεῖν γάρ ἐστ᾽ ἐπιτήδειος πάνυ	~(Θωρακοπώλης)	παῦσαί μ᾽ ὑβρίζων τοῖς ἐμοῖσι
[1200]	παραθέντι τρεῖς λίθους. οὐ δεξιῶς;	~(Θωρακοπώλης)	ποίᾳ δ᾽ ἀποψήσει ποτ᾽ ὦμαθέστατε;
[1200]	πριαίμην οὐδ᾽ ἂν ἰσχάδος μιᾶς.	~(Θωρακοπώλης)	~τί δαὶ δεκάμνῳ τῷδε θώρηκος
[250]	γὰρ ~ἀπόλωλ᾽ Ἀθηναίοισιν ἁλετρίβανος, ~ὁ	βυρσοπώλης,	ὃς ἐκύκα τὴν Ἑλλάδα. ~(Τρυγαῖος)
[600]	ταῦτα δ᾽ ἦν ὁ δρῶν	βυρσοπώλης.	~(Τρυγαῖος) ~παῦε παῦ᾽ ὦ δέσποθ᾽
[500]	πρόσωφ᾽ ἵνα γνῷς τὰς τέχνας.	~(Ἑρμῆς)	αἰβοῖ τάλας, ~(Τρυγαῖος) ~ἐκεινονὶ γοῦν
[650]	σιωπᾷς ὦ πότνια κάτειπέ μοι.	~(Ἑρμῆς)	~ἀλλ᾽ οὐκ ἂν εἴποι πρός
[350]	~ἁγὼ προθύμως σοι φέρων ἀφικόμην.	~(Ἑρμῆς)	~ἀλλ᾽ ὦ μέλ᾽ ὑπὸ τοῦ
[500]	~(Χορός) ἀλλ᾽ εἴσ᾽ οἳ κωλύουσιν.	~(Ἑρμῆς)	~ἄνδρες Μεγαρῆς οὐκ ἐς κόρακας
[350]	ὢν κλήρῳ ποιήσεις οἶδ᾽ ὅτι.	~(Ἑρμῆς)	ἀπόλωλας, ἐξόλωλας. ~(Τρυγαῖος) ἐς τίν᾽
[350]	πονηρόν, ἀλλ᾽ ὅπερ καὶ Κιλλικῶν.	~(Ἑρμῆς)	ἀπόλωλας ὦ κακόδαιμον. ~(Τρυγαῖος) οὐκοῦν
[650]	ποιεῖς; τὴν κεφαλὴν ποῖ περιάγεις;	~(Ἑρμῆς)	~ἀποστρέφεται τὸν δῆμον ἀχθεσθεῖσ᾽ ὅτι
[350]	~οὐκ ᾐσθόμην ἀγαθὸν τοσουτονὶ λαβών;	~(Ἑρμῆς)	~ἆρ᾽ οἶσθα θάνατον ὅτι προεῖφ᾽
[350]	κακόδαιμον. ~(Τρυγαῖος) οὐκοῦν ἢν λάχω.	~(Ἑρμῆς)	γὰρ ὢν κλήρῳ ποιήσεις οἶδ᾽
[450]	δ᾽ ἀντισπᾶν; ~πληγὰς λήψεσθ᾽ ὦργεῖοι.	~(Ἑρμῆς)	εἶά νυν. ~(Τρυγαῖος) εἶα ὦ.
[450]	οἷ᾽ ὀγκύλλεσθ᾽ ~οἰμώξεσθ᾽ οἱ Βοιωτοί.	~(Ἑρμῆς)	εἶά νυν. ~(Τρυγαῖος) εἶα ὦ.
[350]	ἐξόλωλας. ~(Τρυγαῖος) ἐς τίν᾽ ἡμέραν;	~(Ἑρμῆς)	εἰς αὐτίκα μάλ᾽ ~(Τρυγαῖος) ~ἀλλ᾽
[650]	πρὸς σὲ μικρὸν εἰπάτω μόνον.	~(Ἑρμῆς)	~εἴφ᾽ ὅ τι νοεῖς αὐτοῖσι
[200]	δ᾽ οἱ θεοὶ τίνος οὕνεκα;	~(Ἑρμῆς)	~Ἕλλησιν ὀργισθέντες. εἶτ᾽ ἐνταῦθα μὲν
[200]	ἄντρον βαθύ. ~(Τρυγαῖος) ἐς ποῖον;	~(Ἑρμῆς)	~ἐς τουτὶ τὸ κάτω, κἄπειθ᾽
[650]	εὐθέως ~ἀποβολιμαῖος τῶν ὅπλων ἐγίγνετο.	~(Ἑρμῆς)	~ἔτι νῦν ἄκουσον οἷον ἄρτι
[350]	με ~ἅπασ᾽ ἀνάγκη στ᾽ ἀποθανεῖν;	~(Ἑρμῆς)	εὖ ἴσθ᾽ ὅτι. ~(Τρυγαῖος) ~ἐς
[500]	νυν ἀνῶμεν ἀλλ᾽ ἐπεντείνωμεν ~ἀνδρικώτερον.	~(Ἑρμῆς)	~ἤδη στὶ τοῦτ᾽ ἐκεῖνο. ~(Χορός)
[150]	~οὐ συκοφάντης οὐδ᾽ ἐραστὴς πραγμάτων.	~(Ἑρμῆς)	ἥκεις δὲ κατὰ τί; ~(Τρυγαῖος)
[700]	~(Τρυγαῖος) πῶς δῆτ᾽ ἐγὼ καταβήσομαι;	~(Ἑρμῆς)	~θάρρει, καλῶς· ~τῃδὶ παρ᾽ αὐτὴν
[150]	εἰσιν ἐξῳκισμένοι. ~(Τρυγαῖος) ποῖ γῆς;	~(Ἑρμῆς)	ἰδοὺ γῆς. ~(Τρυγαῖος) ἀλλὰ ποῖ;
[150]	νυν κάλεσόν μοι τὸν Δί᾽	~(Ἑρμῆς)	ἰὴ ἰὴ ἰή, ~ὅτι οὐδὲ
[400]	~ὃ τοῖς θεοῖς ἅπασιν ἐπιβουλεύεται.	~(Ἑρμῆς)	ἴθι δὴ κάτειπ᾽ ἴσως γὰρ
[500]	χοῶς, ~ἄλλων τε πολλῶν κἀγαθῶν	~(Ἑρμῆς)	ἴθι νυν ἄθρει ~οἷον πρὸς
[650]	ἦν τότ᾽ ἐν τοῖς σκύτεσιν.	~(Ἑρμῆς)	~ἴθι νυν ἄκουσον οἷον ἄρτι
[550]	~καὶ τὸν δορυξὸν οἷον ἐσκιμάλισεν;	~(Ἑρμῆς)	ἴθι νυν ἄνειπε τοὺς γεωργοὺς
[700]	οὐδέποτ᾽ ὦ δέσποιν᾽ ἀφησόμεσθά σου.	~(Ἑρμῆς)	~ἴθι νυν ἐπὶ τούτοις τὴν
[400]	~τοῖς βαρβάροισι προδίδοτον τὴν Ἑλλάδα.	~(Ἑρμῆς)	ἵνα δὴ τί τοῦτο δρᾶτον;
[350]	ἄλφιτ᾽ οὔτε τυρόν, ὡς ἀπολούμενος.	~(Ἑρμῆς)	καὶ μὴν ἐπιτέτριψαί γε. ~(Τρυγαῖος)
[500]	~(Χορός) ἄγε νυν ἄγε πᾶς.	~(Ἑρμῆς)	καὶ μὴν ὁμοῦ στιν ἤδη.
[700]	ὦ φίλ᾽ Ἑρμῆ χαῖρε πολλά.	~(Ἑρμῆς)	καὶ σύ γε ~ὦνθρωπε χαίρων
[600]	ἐκείνου. πολλά γ᾽ ἡμᾶς λανθάνει.	~(Ἑρμῆς)	~κᾆτ᾽ ἐπειδὴ γνωσαν ὑμᾶς αἱ
[600]	λίθον ~ἐμβαλόντες ἑξμέδιμνον κυψέλην ἀπώλεσαν.	~(Ἑρμῆς)	~κᾆτα δ᾽ ὡς ἐκ τῶν
[500]	Σοφοκλέους μελῶν, κιχλῶν, ~ἐπυλλίων Εὐριπίδου	~(Ἑρμῆς)	κλαύσἄρα σὺ ~ταύτης καταψευδόμενος· οὐ
[400]	τιμῶσι μᾶλλον ἢ πρὸ τοῦ.	~(Ἑρμῆς)	κλέπται γάρ εἰσι νῦν γε
[500]	~γλυκύτατον ὥσπερ ἀστρατείας καὶ μύρου.	~(Ἑρμῆς)	~μῶν οὖν ὅμοιον καὶ γυλιοῦ
[500]	λοφοποιὸν οὐχ ὁρᾷς ~τίλλονθ᾽ ἑαυτόν;	~(Ἑρμῆς)	~ὁ δέ γε τὰς σμινύας
[200]	~(Τρυγαῖος) ἀλλὰ ποῖ γὰρ οἴχεται;	~(Ἑρμῆς)	ὁ (Πόλεμος) αὐτὴν ἐνέβαλ᾽ εἰς
[400]	δίδωμι τήνδ᾽ ἵνα σπένδειν ἔχῃς.	~(Ἑρμῆς)	οἴμ᾽ ὡς ἐλεήμων εἴμ᾽ ἀεὶ
[200]	ἡμᾶς ταῦτ᾽ ἔδρασαν; εἰπέ μοι.	~(Ἑρμῆς)	~ὁτιὴ πολεμεῖν ᾑρεῖσθ᾽ ἐκείνων πολλάκις
[450]	ἀλλ᾽ ὁ χαλκεὺς οὐκ ἐᾷ.	~(Ἑρμῆς)	~οὐδ᾽ οἱ Μεγαρῆς δρῶσ᾽ οὐδέν·
[450]	δεόμεθ᾽ ὦνθρωπε τῆς σῆς μορμόνος.	~(Ἑρμῆς)	~οὐδ᾽ οἵδε γ᾽ εἷλκον οὐδὲν
[350]	~ἡμῶν κατείπῃς, ἀντιβολῶ σε δέσποτα.	~(Ἑρμῆς)	οὐκ ἂν σιωπήσαιμι. ~(Τρυγαῖος) ~ναὶ
[700]	δέσποθ᾽ Ἑρμῆ τῆς Ὀπώρας κατελάσας;	~(Ἑρμῆς)	~οὐκ εἴ γε κυκεῶν᾽ ἐπιπίοις
[700]	~ὦ κάνθαρ᾽ οἴκαδ᾽ οἴκαδ᾽ ἀποπετώμεθα.	~(Ἑρμῆς)	οὐκ ἐνθάδ᾽ ὦ τᾶν ἔστι.
[200]	δὲ δὴ τί δρᾶν παρασκευάζεται;	~(Ἑρμῆς)	~οὐκ οἶδα πλὴν ἕν, ὅτι
[150]	τίς ἐστ᾽ ~(Τρυγαῖος) ἐμοί; μιαρώτατος.	~(Ἑρμῆς)	~οὔτοι μὰ τὴν γῆν ἔσθ᾽
[650]	ἀναπυθέσθαι σου. ~(Τρυγαῖος) τὰ τί;	~(Ἑρμῆς)	~πάμπολλα καὶ τἀρχαῖ᾽ ἃ κατέλιπεν
[150]	εἶ; φράζε μοι. ~(Τρυγαῖος) μιαρώτατος.	~(Ἑρμῆς)	πατὴρ δέ σοι τίς ἐστ᾽
[150]	ὄνομ᾽ οὐκ ἐρεῖς; ~(Τρυγαῖος) μιαρώτατος.	~(Ἑρμῆς)	ποδαπὸς τὸ γένος δ᾽ εἶ;
[150]	ἐν Διὸς θύραισιν; οὐκ ἀνοίξετε;	~(Ἑρμῆς)	~πόθεν βροτοῦ με προσέβαλ᾽ ὦναξ
[650]	~εὐνούστατος μὲν ἦν μακρῷ Κλεώνυμος.	~(Ἑρμῆς)	ποῖός τις οὖν εἶναι δοκεῖ
[150]	ἰδοὺ γῆς. ~(Τρυγαῖος) ἀλλὰ ποῖ;	~(Ἑρμῆς)	πόρρω πάνυ; ~ὑπ᾽ αὐτὸν ἀτεχνῶς
[650]	~τοῦτον τέως τὸν ἄνδρα περιεζώσατο.	~(Ἑρμῆς)	πῶς οὖν ξυνοίσει ταῦτ᾽ ἐρωτᾷ
[650]	ἐκ τοῦ Σοφοκλέους γίγνεται Σιμωνίδης.	~(Ἑρμῆς)	Σιμωνίδης; πῶς; ~(Τρυγαῖος) ~ὅτι γέρων
[400]	~ἔργῳ φιαλοῦμεν εὐξάμενοι τοῖσιν θεοῖς.	~(Ἑρμῆς)	σπονδὴ σπονδή· ~εὐφημεῖτε εὐφημεῖτε. ~(Τρυγαῖος)
[200]	σὺ δῆτ᾽ ἐνταῦθα κατελείφθης μόνος;	~(Ἑρμῆς)	~τὰ λοιπὰ τηρῶ σκευάρια τὰ
[400]	τελετὰς λάβοιεν αὐτοὶ τῶν θεῶν.	~(Ἑρμῆς)	~ταῦτ᾽ ἄρα πάλαι τῶν ἡμερῶν
[700]	ὁ τλήμων ἐνθάδ᾽ ἕξει σιτία;	~(Ἑρμῆς)	τὴν τοῦ Γανυμήδους ἀμβροσίαν σιτήσεται.
[700]	ἕκατι κἂν ἐπὶ ῥιπὸς πλέοι.	~(Ἑρμῆς)	τί δαί; Κρατῖνος ὁ σοφὸς
[700]	ἀπέθανεν ~ὅθ᾽ οἱ Λάκωνες ἐνέβαλον.	~(Ἑρμῆς)	τί παθών; ~(Τρυγαῖος) ὅ τι;
[650]	~(Τρυγαῖος) εὐδαιμονεῖ, πάσχει δὲ θαυμαστόν.	~(Ἑρμῆς)	τὸ τί; ~(Τρυγαῖος) ἐκ τοῦ
[200]	δῆτα ταύτῃ τῇ θυείᾳ χρήσεται;	~(Ἑρμῆς)	~τρίβειν ἐν αὐτῇ τὰς πόλεις
[650]	τῇ πόλει. ~(Τρυγαῖος) εὐβουλότεροι γενησόμεθα.	~(Ἑρμῆς)	τρόπῳ τίνι; ~(Τρυγαῖος) ~ὅτι τυγχάνει
[700]	ἔστι. ~(Τρυγαῖος) ποῖ γὰρ οἴχεται;	~(Ἑρμῆς)	ὑφ᾽ ἅρματ᾽ ἐλθὼν Ζηνὸς ἀστραπηφορεῖ.
[500]	δὴ μόνοι λαβώμεθ᾽ οἱ γεωργοί.	~(Ἑρμῆς)	~χωρεῖ γέ τοι τὸ πρᾶγμα
[650]	δ᾽ ἅπαντα πρὸς λύχνον βουλεύσομεν.	~(Ἑρμῆς)	ὢ ὤ, ~οἷά μ᾽ ἐκέλευσεν
[150]	ἐστι τὸ κακόν; ~(Τρυγαῖος) ἱπποκάνθαρος.	~(Ἑρμῆς)	~ὦ βδελυρὲ καὶ τολμηρὲ κἀναίσχυντε
[150]	τὰ κρέα ταυτί σοι φέρων.	~(Ἑρμῆς)	ὦ δειλακρίων πῶς ἦλθες; ~(Τρυγαῖος)
[450]	ὁμοθυμαδὸν ~ἅπασιν ἡμῖν αὖθις ἀντιληπτέον.	~(Ἑρμῆς)	ὦ εἶα. ~(Τρυγαῖος) εἶα μάλα.
[450]	ὦ εἶα. ~(Τρυγαῖος) εἶα μάλα.	~(Ἑρμῆς)	ὦ εἶα. ~(Τρυγαῖος) εἶα νὴ
[450]	ὦ εἶα. ~(Χορός) εἶα μάλα.	~(Ἑρμῆς)	ὦ εἶα. ~(Χορός) εἶα ἔτι
[450]	πᾶς καὶ κάταγε τοῖσιν κάλῳς.	~(Ἑρμῆς)	ὦ εἶα. ~(Χορός) εἶα μάλα.
[450]	εἶα. ~(Χορός) εἶα ἔτι μάλα.	~(Ἑρμῆς)	ὦ εἶα, ὦ εἶα. ~(Τρυγαῖος)
[350]	γὰρ μυηθῆναί με πρὶν τεθνηκέναι.	~(Ἑρμῆς)	ὦ Ζεῦ κεραυνοβρόντα. ~(Τρυγαῖος) ~μὴ
[350]	κατίδω ποῖ τοὺς λίθους ἀφέλξομεν.	~(Ἑρμῆς)	ὦ μιαρὲ καὶ τολμηρὲ τί
[550]	τι χρηστὸν εἰς ἀγρὸν ταρίχιον.	~(Ἑρμῆς)	~ὦ Πόσειδον ὡς καλὸν τὸ
[600]	ἡμᾶς δίδαξον ὦ θεῶν εὐνούστατε.	~(Ἑρμῆς)	~ὦ σοφώτατοι γεωργοί, τἀμὰ δὴ
[200]	γοῦν χαρακτὴρ ἡμεδαπὸς τῶν ῥημάτων.	~(Ἑρμῆς)	~ὧν οὕνεκ᾽ οὐκ οἶδ᾽ εἴ
[1250]	αὔτ᾽ ἐς χάρακας ἑκατὸν τῆς	δραχμῆς.	~(Δορυξός) ὑβριζόμεθα. χωρῶμεν ὦ τᾶν
[600]	ταῦτ᾽ ἄρ᾽ εὐπρόσωπος ἦν, ~οὖσα	συγγενὴς	ἐκείνου. πολλά γ᾽ ἡμᾶς λανθάνει.
[0]	~ἑτέραν ἑτέραν δός, παιδὸς ἡταιρηκότος·	~τετριμμένης	γάρ φησιν ἐπιθυμεῖν. ~(Οἰκέτης Β)
[1100]	τὴν Θρᾷτταν κυνῶν ~τῆς γυναικὸς	λουμένης.	~(Χορός) ~οὐ γὰρ ἔσθ᾽ ἥδιον
[1050]	βακίζων. ~(Ἱεροκλῆς) ~οὔπω θέσφατον ἦν	Εἰρήνης	δέσμ᾽ ἀναλῦσαι, ~ἀλλὰ τόδε πρότερον
[1250]	ᾆδον, καὶ ταῦτ ὦ τρισκακόδαιμον	~εἰρήνης	οὔσης· ἀμαθές γ᾽ εἶ καὶ
[200]	ἀγαθὸν ἁττικωνικοί ~κἄλθοιεν οἱ Λάκωνες	εἰρήνης	πέρι, ~ἐλέγετ᾽ ἂν ὑμεῖς εὐθύς·
[550]	ἅπαντ᾽ ἤδη στὶ μεστὰ τἀνθάδ᾽	εἰρήνης	σαπρᾶς. ~ἀλλὰ πᾶς χώρει πρὸς
[450]	μὲν γοῦν οἱ κιττῶντες ~τῆς	εἰρήνης	σπᾶτ᾽ ἀνδρείως. ~(Χορός) ἀλλ᾽ εἴσ᾽
[750]	~οὗ δεινόταται μὲν ἀπ᾽ ὀφθαλμῶν	Κύννης	ἀκτῖνες ἔλαμπον, ~ἑκατὸν δὲ κύκλῳ
[300]	οὐ σχηματίζειν βούλομ᾽ ἀλλ᾽ ὑφ᾽	ἡδονῆς	~οὐκ ἐμοῦ κινοῦντος αὐτὼ τὼ
[50]	Ἑλλάδα” ~ἔα ἔα. ~σιγήσαθ᾽ ὡς	φωνῆς	ἀκούειν μοι δοκῶ. ~(Τρυγαῖος) ~ὦ
[300]	μ᾽ ὦνδρες, εἰ μὴ τῆς	βοῆς	ἀνήσετε· ~ἐκδραμὼν γὰρ πάντα ταυτὶ
[350]	~μὴ πρὸς τῶν θεῶν ~ἡμῶν	κατείπῃς,	ἀντιβολῶ σε δέσποτα. ~(Ἑρμῆς) οὐκ
[450]	οὐκ ἐᾷ. ~(Ἑρμῆς) ~οὐδ᾽ οἱ	Μεγαρῆς	δρῶσ᾽ οὐδέν· ἕλκουσιν δ᾽ ὅμως
[500]	εἴσ᾽ οἳ κωλύουσιν. ~(Ἑρμῆς) ~ἄνδρες	Μεγαρῆς	οὐκ ἐς κόρακας ἐρρήσετε; ~μισεῖ
[450]	καθήμενος. ~οὐδὲν δεόμεθ᾽ ὦνθρωπε τῆς	σῆς	μορμόνος. ~(Ἑρμῆς) ~οὐδ᾽ οἵδε γ᾽
[100]	ὅπως σιγήσομ᾽ ἢν μή μοι	φράσῃς	~ὅποι πέτεσθαι διανοεῖ. ~(Τρυγαῖος) ~τί
[1050]	οἶσθ᾽ ὃ δρᾶσον; ~(Ἱεροκλῆς) ἢν	φράσῃς.	~(Τρυγαῖος) ~μὴ διαλέγου ~νῷν μηδέν·
[350]	καὶ λακήσομαι. ~(Τρυγαῖος) ~μή νυν	λακήσῃς,	λίσσομαί σ᾽ ὦρμῄδιον. ~εἰπέ μοι,
[50]	πίσυνος, ~πρὶν ἂν ἰδίῃς καὶ	διαλύσῃς	~ἄρθρων ἶνας πτερύγων ῥύμῃ. ~καὶ
[1250]	καὶ ταῦτ ὦ τρισκακόδαιμον ~εἰρήνης	οὔσης·	ἀμαθές γ᾽ εἶ καὶ κατάρατον.
[500]	γυναικῶν διατρεχουσῶν εἰς ἀγρόν, ~δούλης	μεθυούσης,	ἀνατετραμμένου χοῶς, ~ἄλλων τε πολλῶν
[0]	ἔθ᾽ οἶός τ᾽ εἴμ᾽ ὑπερέχειν	τῆς	ἀντλίας. ~(Οἰκέτης Α) αὐτὴν ἄρ᾽
[1300]	ταῦθ᾽ ὅσ᾽ ᾖσας ἄρτι περὶ	τῆς	ἀσπίδος ~οὐ μὴ πιλάθῃ ποτ᾽
[950]	γυναῖκες. ~καὶ γὰρ ἐκεῖναι παρακλίνασαι	~τῆς	αὐλείας παρακύπτουσιν, ~κἄν τις προσέχῃ
[1150]	ἐξ Αἰσχινάδου τῶν καρπίμων· ~χἄμα	τῆς	αὐτῆς ὁδοῦ Χαρινάδην τις βωσάτω,
[300]	~ἐξολεῖτέ μ᾽ ὦνδρες, εἰ μὴ	τῆς	βοῆς ἀνήσετε· ~ἐκδραμὼν γὰρ πάντα
[150]	μ᾽ ἀπολεῖς. οὐ κατορύξεις ~κἀπιφορήσεις	τῆς	γῆς πολλήν, ~κἀπιφυτεύσεις ἕρπυλλον ἄνω
[550]	τε μύρτων, ~τῆς τρυγός τε	τῆς	γλυκείας ~τῆς ἰωνιᾶς τε τῆς
[1100]	ἐμπυρεύων, ~χἄμα τὴν Θρᾷτταν κυνῶν	~τῆς	γυναικὸς λουμένης. ~(Χορός) ~οὐ γὰρ
[1350]	μέγα καὶ παχύ. ~(Ἡμιχόριον Α)	τῆς	δ᾽ ἡδὺ τὸ σῦκον. ~(Τρυγαῖος)
[550]	τὸ γῄδιον. ~ἀλλ᾽ ἀναμνησθέντες ὦνδρες	~τῆς	διαίτης τῆς παλαιᾶς, ~ἣν παρεῖχ᾽
[1250]	ἂν αὔτ᾽ ἐς χάρακας ἑκατὸν	τῆς	δραχμῆς. ~(Δορυξός) ὑβριζόμεθα. χωρῶμεν ὦ
[0]	γογγύλην μεμαγμένην. ~ἀλλ᾽ εἰ πέπαυται	τῆς	ἐδωδῆς σκέψομαι ~τῃδὶ παροίξας τῆς
[450]	~ὑμεῖς μὲν γοῦν οἱ κιττῶντες	~τῆς	εἰρήνης σπᾶτ᾽ ἀνδρείως. ~(Χορός) ἀλλ᾽
[1050]	κλαυσούμεθα μεῖζον, ~ἐξὸν σπεισαμένοις κοινῇ	τῆς	Ἑλλάδος ἄρχειν; ~(Ἱεροκλῆς) οὔποτε ποιήσεις
[750]	ἐλπίδας ~εἶχε τὸ δρᾶμα γαλῆν	τῆς	ἑσπέρας ἀπάγξαι. ~(Χορός) ~τοιάδε χρὴ
[1150]	μὴ ξήνεγκεν αὐτῶν ἡ γαλῆ	τῆς	ἑσπέρας· ~ἐψόφει γοῦν ἔνδον οὐκ
[1200]	τῃδὶ διεὶς τὴν χεῖρα διὰ	τῆς	θαλαμιᾶς ~καὶ τῇδ᾽ ~(Θωρακοπώλης) ἅμ᾽
[700]	~(Τρυγαῖος) ~ὦ μακαρία βουλὴ σὺ	τῆς	Θεωρίας, ~ὅσον ῥοφήσει ζωμὸν ἡμερῶν
[200]	γνάθους ἀλγήσετε. ~(Τρυγαῖος) ~ὦναξ Ἄπολλον	τῆς	θυείας τοῦ πλάτους, ~ὅσον κακόν,
[0]	τῆς ἐδωδῆς σκέψομαι ~τῃδὶ παροίξας	τῆς	θύρας, ἵνα μή μ᾽ ἴδῃ.
[1200]	~ἀλλ᾽ αἶρέ μοι τοῦτόν γε	τῆς	ἰσωνίας· ~ἐναποπατεῖν γάρ ἐστ᾽ ἐπιτήδειος
[550]	~τῆς τρυγός τε τῆς γλυκείας	~τῆς	ἰωνιᾶς τε τῆς πρὸς ~τῷ
[500]	δὲ πνεῖς, ὡς ἡδὺ κατὰ	τῆς	καρδίας, ~γλυκύτατον ὥσπερ ἀστρατείας καὶ
[50]	ἐς τὸν οὐρανόν, ~ἕως ξυνετρίβη	τῆς	κεφαλῆς καταρρυείς. ~ἐχθὲς δὲ μετὰ
[200]	~τὸ γὰρ κακὸν τοῦτ᾽ ἐστὶ	τῆς	Λακωνικῆς. ~(Πόλεμος) ~ὦ Μέγαρα Μέγαρ᾽
[250]	μέλος, ~ὃ δεφόμενός ποτ᾽ ᾖδε	τῆς	μεσημβρίας, ~ὡς ἥδομαι καὶ χαίρομαι
[1200]	μή γ᾽ ἁλῶ τρύπημα κλέπτων	τῆς	νεώς. ~(Θωρακοπώλης) ἔπειτ᾽ ἐπὶ δεκάμνῳ
[750]	τοῖς φαλακροῖσι παραινοῦμεν ~ξυσπουδάζειν περὶ	τῆς	νίκης. ~πᾶς γάρ τις ἐρεῖ
[100]	~(Παιδίον) ~καὶ τίς πόρος σοι	τῆς	ὁδοῦ γενήσεται; ~ναῦς μὲν γὰρ
[1200]	~ἀπόφερ᾽ ἀπόφερ᾽ ἐς κόρακας ἀπὸ	τῆς	οἰκίας. ~τριχορρυεῖτον, οὐδέν ἐστον τὼ
[700]	σοι δοκῶ ~ὦ δέσποθ᾽ Ἑρμῆ	τῆς	Ὀπώρας κατελάσας; ~(Ἑρμῆς) ~οὐκ εἴ
[1050]	ὀπτα σὺ σιγῇ κἄπαγ᾽ ἀπὸ	τῆς	ὀσφύος. ~(Ἱεροκλῆς) ὅτῳ δὲ θύετ᾽
[550]	~ἀλλ᾽ ἀναμνησθέντες ὦνδρες ~τῆς διαίτης	τῆς	παλαιᾶς, ~ἣν παρεῖχ᾽ αὕτη ποθ᾽
[550]	τῆς γλυκείας ~τῆς ἰωνιᾶς τε	τῆς	πρὸς ~τῷ φρέατι τῶν τ᾽
[850]	~ἡ παῖς λέλουται καὶ τὰ	τῆς	πυγῆς καλά· ~ὁ πλακοῦς πέπεπται,
[450]	ἐμποδὼν καθήμενος. ~οὐδὲν δεόμεθ᾽ ὦνθρωπε	τῆς	σῆς μορμόνος. ~(Ἑρμῆς) ~οὐδ᾽ οἵδε
[1100]	σπονδή. ~(Τρυγαῖος) καὶ ταυτὶ μετὰ	τῆς	σπονδῆς λαβὲ θᾶττον. ~(Ἱεροκλῆς) οὐδεὶς
[300]	~δεῦρο πᾶς χώρει προθύμως εὐθὺ	τῆς	σωτηρίας. ~ὦ Πανέλληνες βοηθήσωμεν, εἴπερ
[550]	τε σύκων τῶν τε μύρτων,	~τῆς	τρυγός τε τῆς γλυκείας ~τῆς
[600]	~εἶτα Περικλέης φοβηθεὶς μὴ μετάσχοι	τῆς	τύχης, ~τὰς φύσεις ὑμῶν δεδοικὼς
[600]	κεκράγμασιν, ~πολλάκις φανεῖσαν αὐτὴν τῆσδε	τῆς	χώρας πόθῳ, ~τῶν δὲ συμμάχων
[600]	ὡς ἐκ τῶν ἀγρῶν ξυνῆλθεν	οὑργάτης	λεώς, ~τὸν τρόπον πωλούμενος τὸν
[0]	ἂν φαίη με μάττοντ᾽ ἐσθίειν.	~(Οἰκέτης	Α) ~αἰβοῖ, φέρ᾽ ἄλλην χἀτέραν
[0]	~Ἀριστοφάνους Εἰρήνη	~(Οἰκέτης	Α) αἶρ᾽ αἶρε μᾶζαν ὡς
[0]	τ᾽ εἴμ᾽ ὑπερέχειν τῆς ἀντλίας.	~(Οἰκέτης	Α) αὐτὴν ἄρ᾽ οἴσω συλλαβὼν
[0]	μήποτ᾽ αὐτῆς μᾶζαν ἡδίω φάγοι.	~(Οἰκέτης	Α) δὸς μᾶζαν ἑτέραν, ἐξ
[100]	~ἁπαξαπάντων ὅ τι ποιεῖν βουλεύεται.	~(Οἰκέτης	Α) ἐὰν δὲ μή σοι
[50]	εἰσιὼν τῷ κανθάρῳ δώσω πιεῖν.	~(Οἰκέτης	Α) ~ἐγὼ δὲ τὸν λόγον
[0]	μή με βούλεσθ᾽ ἀποπνιγέντα περιιδεῖν.	~(Οἰκέτης	Α) ~ἑτέραν ἑτέραν δός, παιδὸς
[100]	οὐκ ἔστι παρὰ ταῦτ᾽ ἄλλ᾽	~(Οἰκέτης	Α) ἰοὺ ἰοὺ ἰού· ~ὦ
[100]	~Μήδοισιν αὐτὸν προδιδόναι τὴν Ἑλλάδα.	~(Οἰκέτης	Α) μὰ τὸν Διόνυσον οὐδέποτε
[0]	ἣν νῦν δὴ φερες; ~κατέφαγεν;	~(Οἰκέτης	Α) ~οὐ μὰ τὸν Δἴ
[100]	ἀνοικοδομεῖν ~καὶ τοὺς πρωκτοὺς ἐπικλῄειν.	~(Οἰκέτης	Α) ~οὐκ ἔσθ᾽ ὅπως σιγήσομ᾽
[0]	τὸ τέρας οὐ Διὸς καταιβάτου.	~(Οἰκέτης	Α) ~οὐκοῦν ἂν ἤδη τῶν
[50]	ὡς παραπαίεις. ~(Τρυγαῖος) σίγα σίγα.	~(Οἰκέτης	Α) ποῖ δῆτ᾽ ἄλλως μετεωροκοπεῖς;
[50]	πάντων πέτομαι ~τόλμημα νέον παλαμησάμενος.	~(Οἰκέτης	Α) τί πέτει; τί μάτην
[100]	τὸν Δί᾽ ἐς τὸν οὐρανόν;	~(Οἰκέτης	Α) τίνα νοῦν ἔχων; ~(Τρυγαῖος)
[0]	φαίνεται, ~οὐ μὴν Χαρίτων γε.	~(Οἰκέτης	Α) τοῦ γάρ ἐστ᾽ ~(Οἰκέτης
[50]	~λήσεις σεαυτὸν τὰς πόλεις ἐκκοκκίσας.	~(Οἰκέτης	Α) ~τοῦτ᾽ ἔστι τουτὶ τὸ
[50]	οἴκους ~αὐτοῦ μεῖνον τοὺς ἡμετέρους.	~(Οἰκέτης	Α) ὦ δέσποτ᾽ ἄναξ ὡς
[900]	γεωργικὸν λεὼν ~Ὑπέρβολόν τε παύσας.	~(Οἰκέτης)	ἄγε δὴ τί νῷν ἐντευθενὶ
[950]	οὐχ αἱ γυναῖκές γ᾽ ἔλαβον.	~(Οἰκέτης)	~ἀλλ᾽ εἰς ἑσπέραν ~δώσουσιν αὐταῖς
[800]	κάτειπέ μοι ~(Τρυγαῖος) τὸ τί;	~(Οἰκέτης)	~ἄλλον τιν᾽ εἶδες ἄνδρα κατὰ
[0]	κεῖνος ἀναιδέως τὴν σπατίλην ἐσθίει”	~(Οἰκέτης	Β) ἀλλ᾽ εἰσιὼν τῷ κανθάρῳ
[0]	τάχιστα τρῖβε πολλὰς καὶ πυκνάς.	~(Οἰκέτης	Β) ~ἄνδρες κοπρολόγοι προσλάβεσθε πρὸς
[0]	αἶρε μᾶζαν ὡς τάχιστα κανθάρῳ.	~(Οἰκέτης	Β) ~ἰδού. δὸς αὐτῷ, τῷ
[0]	ἡταιρηκότος· ~τετριμμένης γάρ φησιν ἐπιθυμεῖν.	~(Οἰκέτης	Β) ἰδού. ~ἑνὸς μὲν ὦνδρες
[0]	μᾶζαν ἑτέραν, ἐξ ὀνίδων πεπλασμένην.	~(Οἰκέτης	Β) ἰδοὺ μάλ᾽ αὖφις. ποῦ
[0]	χἀτέραν, ~καὶ τρῖβ᾽ ἔθ᾽ ἑτέρας.	~(Οἰκέτης	Β) ~μὰ τὸν Ἀπόλλω γὼ
[0]	ἄρ᾽ οἴσω συλλαβὼν τὴν ἀντλίαν.	~(Οἰκέτης	Β) ~νὴ τὸν Δί᾽ ἐς
[0]	~(Οἰκέτης Α) τοῦ γάρ ἐστ᾽	~(Οἰκέτης	Β) οὐκ ἔσθ᾽ ὅπως ~τοῦτ᾽
[1000]	~(Τρυγαῖος) τί ποτ᾽ ἄρα λέξει;	~(Οἰκέτης)	δῆλός ἐσθ᾽ οὗτός γ᾽ ὅτι
[850]	ὁρᾶτ᾽ ὀπτάνιον ἡμῖν ὡς καλόν.	~(Οἰκέτης)	~διὰ ταῦτα καὶ κεκάπνικ᾽ ἄρ᾽
[850]	τούτων τινές. ~ἄγε νυν ἴωμεν.	~(Οἰκέτης)	εἰπέ μοι, δῶ καταφαγεῖν ~ταύτῃ
[850]	γὰρ αὐτὸς ἐς μέσους ἄγων.	~(Οἰκέτης)	ἐκεινοσὶ νεύει. ~(Τρυγαῖος) τίς; ~(Οἰκέτης)
[850]	ἀσφαλῶς ~βινεῖν τε καὶ καθεύδειν.	~(Οἰκέτης)	~ἡ παῖς λέλουται καὶ τὰ
[850]	τί φῄς; ~αὕτη Θεωρία στίν.	~(Οἰκέτης)	ἣν ἡμεῖς ποτε ~ἐπαίομεν Βραυρωνάδ᾽
[950]	~περίιθι τὸν βωμὸν ταχέως ἐπιδέξια.	~(Οἰκέτης)	ἰδού· λεγοις ἂν ἄλλο· περιελήλυθα.
[1000]	ταῦτά γ᾽ ἀλλ᾽ ἥκειν ἐχρῆν.	~(Οἰκέτης)	~ἰδοὺ πάρειμι. μῶν ἐπισχεῖν σοι
[950]	τοῖς θεαταῖς ῥῖπτε τῶν κριθῶν.	~(Οἰκέτης)	ἰδού. ~(Τρυγαῖος) ἔδωκας ἤδη; ~(Οἰκέτης)
[800]	τὼ σκέλει μακρὰν ὁδὸν ~διεληλυθώς.	~(Οἰκέτης)	ἴθι νυν κάτειπέ μοι ~(Τρυγαῖος)
[800]	ὅταν τις ἀποθάνῃ; ~(Τρυγαῖος) μάλιστα.	~(Οἰκέτης)	καὶ τίς ἐστιν ἀστὴρ νῦν
[1050]	~(Τρυγαῖος) ~ἡ κέρκος ποιεῖ ~καλῶς;	~(Οἰκέτης)	καλῶς δῆτ᾽ ὦ πότνι᾽ Εἰρήνη
[1000]	ὦ πολυτίμητ᾽ εὐχομένοις ἡμῖν δίδου.	~(Οἰκέτης)	~λαβὲ τὴν μάχαιραν· εἶθ᾽ ὅπως
[850]	τοῖς θεοῖσιν ἀμβροσίαν λείχειν ἄνω.	~(Οἰκέτης)	λείχειν ἄρ᾽ αὐτῇ κἀνθάδε σκευαστέον.
[1050]	ἀλλὰ κατὰ τὴν κνῖσαν εἰσελήλυθεν.	~(Οἰκέτης)	μή νυν ὁρᾶν δοκῶμεν αὐτόν.
[950]	~(Οἰκέτης) ἰδού. ~(Τρυγαῖος) ἔδωκας ἤδη;	~(Οἰκέτης)	~νὴ τὸν Ἑρμῆν ὥστε γε
[850]	~(Οἰκέτης) ἐκεινοσὶ νεύει. ~(Τρυγαῖος) τίς;	~(Οἰκέτης)	ὅστις; Ἀριφράδης, ~ἄγειν παρ᾽ αὑτὸν
[950]	κἀγαθοί. ~(Τρυγαῖος) τούτους ἀγαθοὺς ἐνόμισας;	~(Οἰκέτης)	~οὐ γάρ, οἵτινες ~ἡμῶν καταχεόντων
[800]	ταύτας; ~(Τρυγαῖος) ὁπόθεν; ἐκ τοὐρανοῦ.	~(Οἰκέτης)	~οὐκ ἂν ἔτι δοίην τῶν
[800]	ἀναβολὰς ποτώμεναι ~τὰς ἐνδιαεριαυερινηχέτους τινάς.	~(Οἰκέτης)	~οὐκ ἦν ἄρ᾽ οὐδ᾽ ἃ
[800]	ἀποδώσω τήνδε τῇ βουλῇ τέως.	~(Οἰκέτης)	πόθεν δ᾽ ἔλαβες ταύτας; ~(Τρυγαῖος)
[1100]	ἐπέχων τῷ ξύλῳ τὸν ἀλαζόνα.	~(Οἰκέτης)	~σὺ μὲν οὖν· ἐγὼ δὲ
[1000]	παύσῃ ποτ᾽ ὢν ~ζηλωτὸς ἅπασιν.	~(Οἰκέτης)	~ταυτὶ δέδραται. τίθεσο τὼ μηρὼ
[800]	~ψυχὰς δύ᾽ ἢ τρεῖς διθυραμβοδιδασκάλων.	~(Οἰκέτης)	τί δ᾽ ἔδρων; ~(Τρυγαῖος) ~ξυνελέγοντ᾽
[800]	~(Τρυγαῖος) ὡς ἐγὼ πυθόμην τινός.	~(Οἰκέτης)	τί δ᾽ ἔπαθες; ~(Τρυγαῖος) ἤλγουν
[1000]	οἶν. ~(Τρυγαῖος) ἀλλ᾽ οὐ θέμις.	~(Οἰκέτης)	τιὴ τί δή; ~(Τρυγαῖος) ~οὐχ
[800]	~ἀοῖον αὐτὸν πάντες ἐκάλουν ἀστέρα.	~(Οἰκέτης)	~τίνες γάρ εἰσ᾽ οἱ διατρέχοντες
[850]	τὴν Θεωρίαν ~ἀνύσαντε τῇ βουλῇ.	~(Οἰκέτης)	τίς αὑτηί; ~(Τρυγαῖος) τί φῄς;
[850]	βουλῇ λαβών; ~οὗτος τί περιγράφεις;	~(Οἰκέτης)	τὸ δεῖν᾽ εἰς Ἴσθμια ~σκηνὴν
[950]	ποῦ ποτ᾽ εἰσὶ πολλοὶ κἀγαθοί;	~(Οἰκέτης)	~τοισδὶ φέρε δῶ· πολλοὶ γάρ
[800]	~ἐντευθενὶ δὲ πολύ τι κακοηθέστεροι.	~(Οἰκέτης)	ὦ δέσποθ᾽ ἥκεις; ~(Τρυγαῖος) ὡς
[850]	σάφ᾽ ἴσθι, κἀλήφθη γε μόλις.	~(Οἰκέτης)	ὦ δέσποτα ~ὅσην ἔχει τὴν
[1000]	ἐστεφανωμένος. ~τίς ἄρα ποτ᾽ ἐστίν;	~(Οἰκέτης)	~ὡς ἀλαζὼν φαίνεται· ~μάντις τίς
[700]	τύπτειν τοὺς ῥαβδούχους, εἴ τις	κωμῳδοποιητὴς	~αὑτὸν ἐπῄνει πρὸς τὸ θέατρον
[550]	γῄδιον. ~ἀλλ᾽ ἀναμνησθέντες ὦνδρες ~τῆς	διαίτης	τῆς παλαιᾶς, ~ἣν παρεῖχ᾽ αὕτη
[0]	δαιμόνων ἡ προσβολὴ ~οὐκ οἶδ᾽	Ἀφροδίτης	μὲν γὰρ οὔ μοι φαίνεται,
[900]	ἐκεχειρίαν. ~(Χορός) ~ἦ χρηστὸς ἀνὴρ	πολίτης	~ἐστὶν ἅπασιν ὅστις ~γ᾽ ἐστὶ
[650]	ὅτ᾽ ἔζη, ~καὶ λάλος καὶ	συκοφάντης	~καὶ κύκηθρον καὶ τάρακτρον, ~ταῦθ᾽
[150]	~Τρυγαῖος Ἀθμονεύς, ἀμπελουργὸς δεξιός, ~οὐ	συκοφάντης	οὐδ᾽ ἐραστὴς πραγμάτων. ~(Ἑρμῆς) ἥκεις
[50]	δεῦρο δεῦρ ὦ γείτονες· ~ὁ	δεσπότης	γάρ μου μετέωρος αἴρεται ~ἱππηδὸν
[50]	ὑπερηνορέουσιν ἔτι τούτοις μάλα. ~ὁ	δεσπότης	μου μαίνεται καινὸν τρόπον, ~οὐχ
[150]	ἀμπελουργὸς δεξιός, ~οὐ συκοφάντης οὐδ᾽	ἐραστὴς	πραγμάτων. ~(Ἑρμῆς) ἥκεις δὲ κατὰ
[0]	κύψας ὁ κατάρατος ἐσθίει, ~ὥσπερ	παλαιστής,	παραβαλὼν τοὺς γομφίους, ~καὶ ταῦτα
[1150]	~πάντως γὰρ οὐδὲν ὄφελός ἐστ᾽	αὐτῆς	ἔτι. ~ἔπειτ᾽ ἐπιφόρει τοὺς ἀμύλους
[600]	ὅπως ἀπώλετο. ~πρῶτα μὲν γὰρ	αὐτῆς	ἦρξεν” Φειδίας πράξας κακῶς· ~εἶτα
[0]	τῷ κάκιστ᾽ ἀπολουμένῳ ~καὶ μήποτ᾽	αὐτῆς	μᾶζαν ἡδίω φάγοι. ~(Οἰκέτης Α)
[1150]	Αἰσχινάδου τῶν καρπίμων· ~χἄμα τῆς	αὐτῆς	ὁδοῦ Χαρινάδην τις βωσάτω, ~(Χορός)
[850]	ἀλλ᾽ ὦ μέλε ~τὸν ζωμὸν	αὐτῆς	προσπεσὼν ἐκλάψεται. ~ἄγε δὴ σὺ
[500]	~τοῦ μὲν γὰρ ὄζει κρομμυοξυρεγμίας,	~ταύτης	δ᾽ ὀπώρας, ὑποδοχῆς, Διονυσίων, ~αὐλῶν,
[500]	~ἐπυλλίων Εὐριπίδου ~(Ἑρμῆς) κλαύσἄρα σὺ	~ταύτης	καταψευδόμενος· οὐ γὰρ ἥδεται ~αὕτη
[850]	εὐθέως ἄραντας ὑμᾶς τὼ σκέλει	~ταύτης	μετέωρα καταγαγεῖν ἀνάρρυσιν. ~τουτὶ δ᾽
[850]	σκευαστέον. ~(Χορός) ~εὐδαιμονικῶς γ᾽ ὁ	πρεσβύτης,	~ὅσα γ᾽ ὧδ᾽ ἰδεῖν, ~τὰ
[650]	πατρός. ~εἰ γάρ ποτ᾽ ἐξέλθοι	στρατιώτης,	εὐθέως ~ἀποβολιμαῖος τῶν ὅπλων ἐγίγνετο.
[100]	~(Παιδίον) ~ἐκεῖνο τήρει, μὴ σφαλεὶς	καταρρυῇς	~ἐντεῦθεν, εἶτα χωλὸς ὢν Εὐριπίδῃ
[850]	~(Οἰκέτης) τίς αὑτηί; ~(Τρυγαῖος) τί	φῄς;	~αὕτη Θεωρία στίν. ~(Οἰκέτης) ἣν
[300]	ἰδοὺ καὶ δὴ πέπαυμαι. ~(Τρυγαῖος)	φῄς	γε, παύει δ᾽ οὐδέπω. ~(Χορός)
[700]	καὶ κλεινότατος γεγένηται, ~ἄξιος εἶναί	φησ᾽	εὐλογίας μεγάλης ὁ διδάσκαλος ἡμῶν.
[400]	~δῶρον δίδωμι τήνδ᾽ ἵνα σπένδειν	ἔχῃς.	~(Ἑρμῆς) οἴμ᾽ ὡς ἐλεήμων εἴμ᾽
[500]	ὄζει κρομμυοξυρεγμίας, ~ταύτης δ᾽ ὀπώρας,	ὑποδοχῆς,	Διονυσίων, ~αὐλῶν, τραγῳδῶν, Σοφοκλέους μελῶν,
[1300]	ὅσ᾽ ἀπωλέσαμεν ~συλλέξασθαι πάλιν ἐξ	ἀρχῆς,	~λῆξαί τ᾽ αἴθωνα σίδηρον. ~(Τρυγαῖος)
[750]	μακάρων· σοὶ γὰρ τάδ᾽ ἐξ	ἀρχῆς	μέλει. ~ἢν δέ σε Καρκίνος
[50]	σοβαρῶς χώρει λίαν ~εὐθὺς ἀπ᾽	ἀρχῆς	ῥώμῃ πίσυνος, ~πρὶν ἂν ἰδίῃς
[950]	ἡμᾶς τοὺς Ἕλληνας ~πάλιν ἐξ	ἀρχῆς	~φιλίας χυλῷ καὶ συγγνώμῃ ~τινὶ
[100]	εἶτα χωλὸς ὢν Εὐριπίδῃ ~λόγον	παράσχῃς	καὶ τραγῳδία γένῃ. ~(Τρυγαῖος) ~ἐμοὶ
[600]	Περικλέης φοβηθεὶς μὴ μετάσχοι τῆς	τύχης,	~τὰς φύσεις ὑμῶν δεδοικὼς καὶ
[950]	ἡμῶν τὰς ὑπονοίας ~τὰς περικόμψους,	~αἷς	στωμυλλόμεθ᾽ εἰς ἀλλήλους· ~μεῖξον δ᾽
[1000]	γ᾽ ὅτι ~ἐναντιώσεταί τι ταῖς	διαλλαγαῖς.	~(Τρυγαῖος) οὔκ, ἀλλὰ κατὰ τὴν
[1000]	~(Τρυγαῖος) ~οὐχ ἥδεται δήπουθεν Εἰρήνη	σφαγαῖς,	~οὐδ᾽ αἱματοῦται βωμός. ἀλλ᾽ εἴσω
[1000]	τυρβάζεσθαι ~Μορύχῳ Τελέᾳ Γλαυκέτῃ, ἄλλοις	~τένθαις	πολλοῖς· κᾆτα Μελάνθιον ~ἥκειν ὕστερον
[750]	κἀπύργωσ᾽ οἰκοδομήσας ~ἔπεσιν μεγάλοις καὶ	διανοίαις	καὶ σκώμμασιν οὐκ ἀγοραίοις, ~οὐκ
[400]	ἐντεῦθεν ἔργον ὦνδρες. ἀλλὰ ταῖς	ἄμαις	~εἰσιόντες ὡς τάχιστα τοὺς λίθους
[100]	τε κοπρῶνας καὶ τὰς λαύρας	~καιναῖς	πλίνθοισιν ἀνοικοδομεῖν ~καὶ τοὺς πρωκτοὺς
[150]	χέζων ~ἐν Πειραιεῖ παρὰ ταῖς	πόρναις;	~ἀπολεῖς μ᾽ ἀπολεῖς. οὐ κατορύξεις
[1250]	ᾄσει· σώφρονος γὰρ εἶ πατρός.	~(Παῖς)	Κλεωνύμου> ~ἀσπίδι μὲν Σαΐων τις
[1300]	ἐς τὸν σαυτοῦ πατέρ᾽ ᾄδεις;	~(Παῖς)	Κλεωνύμου> ψυχὴν δ᾽ ἐξεσάωσα- ~(Τρυγαῖος)
[1250]	~οἰμωγὰς ᾄδων, καὶ ταύτας ὀμφαλοέσσας.	~(Παῖς)	Λαμάχου> ~ἀλλὰ τί δῆτ᾽ ᾄδω;
[1250]	πολέμους. τοῦ καί ποτ᾽ εἶ;	~(Παῖς)	Λαμάχου> ἐγώ; ~(Τρυγαῖος) σὺ μέντοι
[1250]	οὐ παύσει μεμνημένος ἀσπίδος ἡμῖν;	~(Παῖς)	Λαμάχου> ἔνθα δ᾽ ἅμ᾽ οἰμωγή
[1250]	ᾆδε, ταῦθ᾽ ὡς ἤσθιον κεκορημένοι.	~(Παῖς)	Λαμάχου> ~θωρήσσοντ᾽ ἄρ᾽ ὄτειτα πεπαυμένοι
[1250]	ἐμὲ στὰν πρότερον ἀναβαλοῦ νθαδί.	~(Παῖς)	Λαμάχου> νῦν αὖθ᾽ ὁπλοτέρων ἀνδρῶν
[1250]	ἀμαθές γ᾽ εἶ καὶ κατάρατον.	~(Παῖς)	Λαμάχου> ~οἱ δ᾽ ὅτε δὴ
[1250]	ὄτειτα πεπαυμένοι ~(Τρυγαῖος) ἄσμενοι, οἶμαι.	~(Παῖς)	Λαμάχου> ~πύργων δ᾽ ἐξεχέοντο, βοὴ
[1250]	~(Τρυγαῖος) σὺ μέντοι νὴ Δί᾽	~(Παῖς)	Λαμάχου> υἱὸς Λαμάχου. ~(Τρυγαῖος) αἰβοῖ·
[1250]	προτίθεντο καὶ ἅτθ᾽ ἥδιστα πάσασθαι.	~(Παῖς)	Λαμάχου> ~ὣς οἱ μὲν δαίνυντο
[850]	τε καὶ καθεύδειν. ~(Οἰκέτης) ~ἡ	παῖς	λέλουται καὶ τὰ τῆς πυγῆς
[900]	κείσονταί γ᾽ ἀπεψωλημένοι ~περὶ ταῖσι	καμπαῖς	ἡνίοχοι πεπτωκότες. ~ἀλλ᾽ ὦ πρυτάνεις
[900]	δ᾽ ἄλλο γ᾽ ἢ ταύτην	χύτραις	ἱδρυτέον; ~(Χορός) χύτραισιν, ὥσπερ μεμφόμενον
[400]	δὴ κάτειπ᾽ ἴσως γὰρ ἂν	πείσαις	ἐμέ. ~(Τρυγαῖος) ~ἡ γὰρ Σελήνη
[400]	~ὑμέτερον ἐντεῦθεν ἔργον ὦνδρες. ἀλλὰ	ταῖς	ἄμαις ~εἰσιόντες ὡς τάχιστα τοὺς
[1000]	οὗτός γ᾽ ὅτι ~ἐναντιώσεταί τι	ταῖς	διαλλαγαῖς. ~(Τρυγαῖος) οὔκ, ἀλλὰ κατὰ
[150]	ὁ χέζων ~ἐν Πειραιεῖ παρὰ	ταῖς	πόρναις; ~ἀπολεῖς μ᾽ ἀπολεῖς. οὐ
[700]	ἀνδρείως· ἡμεῖς δ᾽ αὖ τοῖσι	θεαταῖς	~ἣν ἔχομεν ὁδὸν λόγων εἴπωμεν
[950]	παραδοὺς ταύτην ἐμοί, ~καὶ τοῖς	θεαταῖς	ῥῖπτε τῶν κριθῶν. ~(Οἰκέτης) ἰδού.
[950]	ἀπόφηνον ὅλην σαυτὴν ~γενναιοπρεπῶς τοῖσιν	ἐρασταῖς	~ἡμῖν, οἵ σου τρυχόμεθ᾽ ἤδη
[950]	~κἄν τις προσέχῃ τὸν νοῦν	αὐταῖς	~ἀναχωροῦσιν, ~κᾆτ᾽ ἢν ἀπίῃ παρακύπτουσιν.
[950]	~(Οἰκέτης) ~ἀλλ᾽ εἰς ἑσπέραν ~δώσουσιν	αὐταῖς	ἅνδρες. ~(Τρυγαῖος) ~ἀλλ᾽ εὐχώμεθα. ~τίς
[1250]	ὀρώρει. ~(Τρυγαῖος) ~κάκιστ᾽ ἀπόλοιο παιδάριον	αὐταῖς	μάχαις· ~οὐδὲν γὰρ ᾄδεις πλὴν
[1100]	καὶ κρομμύων. ~οὐ γὰρ φιληδῶ	μάχαις,	~ἀλλὰ πρὸς πῦρ διέλκων ~μετ᾽
[1250]	~(Τρυγαῖος) ~κάκιστ᾽ ἀπόλοιο παιδάριον αὐταῖς	μάχαις·	~οὐδὲν γὰρ ᾄδεις πλὴν πολέμους.
[400]	ἀνελθεῖν ὦ πότνι᾽ ἐν ταῖσιν	μάχαις	~(Χορός) πάσχοι γε τοιαῦθ᾽ οἷάπερ
[1150]	ἄνω τε καὶ κάτω ~ἐξαλείφοντες	δὶς	ἢ τρίς. αὔριον δ᾽ ἔσθ᾽
[900]	αὔρα. ~νῦν γὰρ δαίμων φανερῶς	~εἰς	ἀγαθὰ μεταβιβάζει. ~(Τρυγαῖος) ~τὸ κανοῦν
[550]	γὰρ ἐδάμην πόθῳ, δαιμόνια βουλόμενος	εἰς	ἀγρὸν ἀνερπύσαι ~ἦσθα γὰρ μέγιστον
[500]	προβατίων βληχωμένων, ~κόλπου” γυναικῶν διατρεχουσῶν	εἰς	ἀγρόν, ~δούλης μεθυούσης, ἀνατετραμμένου χοῶς,
[550]	ἔγωγ᾽ ἤδη πιθυμῶ καὐτὸς ἐλθεῖν	εἰς	ἀγρὸν ~καὶ τριαινοῦν τῇ δικέλλῃ
[550]	~ἀλλὰ πᾶς χώρει πρὸς ἔργον	εἰς	ἀγρὸν παιωνίσας. ~(Χορός) ~ὦ ποθεινὴ
[550]	τὰ χωρία, ~ἐμπολήσαντές τι χρηστὸν	εἰς	ἀγρὸν ταρίχιον. ~(Ἑρμῆς) ~ὦ Πόσειδον
[1300]	σίδηρον. ~(Τρυγαῖος) ~δεῦρ᾽ ὦ γύναι	εἰς	ἀγρόν, ~χὤπως μετ᾽ ἐμοῦ καλὴ
[550]	ἀπιέναι ~τὰ γεωργικὰ σκεύη λαβόντας	εἰς	ἀγρὸν ~ὡς τάχιστ᾽ ἄνευ δορατίου
[950]	ὑπονοίας ~τὰς περικόμψους, ~αἷς στωμυλλόμεθ᾽	εἰς	ἀλλήλους· ~μεῖξον δ᾽ ἡμᾶς τοὺς
[200]	~(Ἑρμῆς) ὁ (Πόλεμος) αὐτὴν ἐνέβαλ᾽	εἰς	ἄντρον βαθύ. ~(Τρυγαῖος) ἐς ποῖον;
[150]	πτέρυγ᾽ ἐκτείνων ~ὀρθὸς χώρει Διὸς	εἰς	αὐλάς, ~ἀπὸ μὲν κάκκης τὴν
[350]	~(Τρυγαῖος) ἐς τίν᾽ ἡμέραν; ~(Ἑρμῆς)	εἰς	αὐτίκα μάλ᾽ ~(Τρυγαῖος) ~ἀλλ᾽ οὐδὲν
[1100]	ἐξ Ὠρεοῦ. ~οὐκ ἀποπετήσει θᾶττον	εἰς	Ἐλύμνιον; ~(Χορός) ~ἥδομαί γ᾽ ἥδομαι
[950]	γυναῖκές γ᾽ ἔλαβον. ~(Οἰκέτης) ~ἀλλ᾽	εἰς	ἑσπέραν ~δώσουσιν αὐταῖς ἅνδρες. ~(Τρυγαῖος)
[850]	τί περιγράφεις; ~(Οἰκέτης) τὸ δεῖν᾽	εἰς	Ἴσθμια ~σκηνὴν ἐμαυτοῦ τῷ πέει
[800]	ἐκάλουν ἀστέρα. ~(Οἰκέτης) ~τίνες γάρ	εἰσ᾽	οἱ διατρέχοντες ἀστέρες, ~οἳ καόμενοι
[850]	στροβίλων. ~(Τρυγαῖος) ~οὔκουν δικαίως; ὅστις	εἰς	~ὄχημα κανθάρου πιβὰς ~ἔσωσα τοὺς
[450]	εἰρήνης σπᾶτ᾽ ἀνδρείως. ~(Χορός) ἀλλ᾽	εἴσ᾽	οἳ κωλύουσιν. ~(Ἑρμῆς) ~ἄνδρες Μεγαρῆς
[650]	τί ποιεῖς; τὴν κεφαλὴν ποῖ	περιάγεις;	~(Ἑρμῆς) ~ἀποστρέφεται τὸν δῆμον ἀχθεσθεῖσ᾽
[0]	ἐσθίων ~τέως ἕως σαυτὸν λάθοις	διαρραγείς.	~οἷον δὲ κύψας ὁ κατάρατος
[1050]	ὁρᾶν δοκῶμεν αὐτόν. ~(Τρυγαῖος) εὖ	λέγεις.	~(Ἱεροκλῆς) ~τίς ἡ θυσία ποθ᾽
[900]	Ἰωνικῶς ὀὶ ~(Τρυγαῖος) εὖ τοι	λέγεις.	~(Χορός) ~καὶ τἄλλα γ᾽ ὦσιν
[600]	ἄκουσ᾽ ἐψόφησεν ἄμπελος ~καὶ πίθος	πληγεὶς	ὑπ᾽ ὀργῆς ἀντελάκτισεν πίθῳ, ~οὐκέτ᾽
[1300]	πόσθων, ἐς τὸν σαυτοῦ πατέρ᾽	ᾄδεις;	~(Παῖς) Κλεωνύμου> ψυχὴν δ᾽ ἐξεσάωσα-
[1250]	παιδάριον αὐταῖς μάχαις· ~οὐδὲν γὰρ	ᾄδεις	πλὴν πολέμους. τοῦ καί ποτ᾽
[750]	καμήλου. ~τοιοῦτον ἰδὼν τέρας οὐ	κατέδεισ᾽	ἀλλ᾽ ὑπὲρ ὑμῶν πολεμίζων ~ἀντεῖχον
[600]	χρήμασιν. ~οἱ δ᾽ ἅτ᾽ ὄντες	αἰσχροκερδεῖς	καὶ διειρωνόξενοι ~τήνδ᾽ ἀπορρίψαντες αἰσχρῶς
[0]	μὲν ὦνδρες ἀπολελύσθαι μοι δοκῶ·	~οὐδεὶς	γὰρ ἂν φαίη με μάττοντ᾽
[1050]	δ᾽ ὁδὸν ἡγεμόνευον” ~χρησμολόγῳ δ᾽	οὐδεὶς	ἐδίδου κώθωνα φαεινόν. ~(Ἱεροκλῆς) ~οὐ
[1200]	εἰρήνην ποιήσας· ὡς πρὸ τοῦ	~οὐδεὶς	ἐπρίατ᾽ ἂν δρέπανον οὐδὲ κολλύβου,
[600]	ὀργῆς ἀντελάκτισεν πίθῳ, ~οὐκέτ᾽ ἦν	οὐδεὶς	ὁ παύσων, ἥδε δ᾽ ἠφανίζετο.
[950]	εἰσι τῶν θεωμένων ~οὐκ ἔστιν	οὐδεὶς	ὅστις οὐ κριθὴν ἔχει. ~(Τρυγαῖος)
[1100]	τῆς σπονδῆς λαβὲ θᾶττον. ~(Ἱεροκλῆς)	οὐδεὶς	προσδώσει τῶν σπλάγχνων; ~(Τρυγαῖος) ~οὐ
[500]	τοι γεωργοὶ τοὔργον ἐξέλκουσι κἄλλος	οὐδείς.	~(Χορός) ἄγε νυν ἄγε πᾶς.
[600]	Φειδίας πράξας κακῶς· ~εἶτα Περικλέης	φοβηθεὶς	μὴ μετάσχοι τῆς τύχης, ~τὰς
[800]	ἔμοιγέ τοι ~ἀπὸ τοὐρανοῦ φαίνεσθε	κακοήθεις	πάνυ, ~ἐντευθενὶ δὲ πολύ τι
[1200]	κοῖλον ἐγχέας ~ἔπειτ᾽ ἄνωθεν ῥάβδον	ἐνθεὶς	ὑπόμακρον, ~γενήσεταί σοι τῶν κατακτῶν
[650]	περιάγεις; ~(Ἑρμῆς) ~ἀποστρέφεται τὸν δῆμον	ἀχθεσθεῖσ᾽	ὅτι ~αὑτῷ πονηρὸν προστάτην ἐπεγράψατο.
[400]	~ἵν᾽ ἐμπολᾷ βέλτιον, ἐπιθυμεῖ μαχῶν	~ληφθεὶς	ὑπὸ λῃστῶν ἐσθίοι κριθὰς μόνας.
[600]	πλουσίους, ἡ δ᾽ Ἑλλὰς ἂν	~ἐξερημωθεῖσ᾽	ἂν ὑμᾶς ἔλαθε. ταῦτα δ᾽
[1000]	μονῳδεῖν ἐκ Μηδείας, ~ὀλόμαν ὀλόμαν,	ἀποχηρωθεὶς	~τᾶς ἐν τεύτλοισι λοχευομένας” ~τοὺς
[50]	Α) ὦ δέσποτ᾽ ἄναξ ὡς	παραπαίεις.	~(Τρυγαῖος) σίγα σίγα. ~(Οἰκέτης Α)
[1200]	ἀποψήσει ποτ᾽ ὦμαθέστατε; ~(Τρυγαῖος) τῃδὶ	διεὶς	τὴν χεῖρα διὰ τῆς θαλαμιᾶς
[50]	δοκῶ. ~(Τρυγαῖος) ~ὦ Ζεῦ τί	δρασείεις	ποθ᾽ ἡμῶν τὸν λεών; ~λήσεις
[1300]	~ἡμῖν μελήσει ταῦτά γ᾽ εὖ	ποιεῖς	δὲ καὶ σὺ φράζων. ~(Τρυγαῖος)
[150]	φαιδροῖς ὠσίν. ~τί ποιεῖς; τί	ποιεῖς;	ποῖ παρακλίνεις ~τοὺς μυκτῆρας; πρὸς
[650]	ἔχει τὸ χωρίον. ~αὕτη τί	ποιεῖς;	τὴν κεφαλὴν ποῖ περιάγεις; ~(Ἑρμῆς)
[150]	ψαλίων ~διακινήσας φαιδροῖς ὠσίν. ~τί	ποιεῖς;	τί ποιεῖς; ποῖ παρακλίνεις ~τοὺς
[150]	συκοφάντης οὐδ᾽ ἐραστὴς πραγμάτων. ~(Ἑρμῆς)	ἥκεις	δὲ κατὰ τί; ~(Τρυγαῖος) τὰ
[800]	τι κακοηθέστεροι. ~(Οἰκέτης) ὦ δέσποθ᾽	ἥκεις;	~(Τρυγαῖος) ὡς ἐγὼ πυθόμην τινός.
[450]	χωρεῖ τοὔργον; ~(Τρυγαῖος) ~ὦ Λάμαχ᾽	ἀδικεῖς	ἐμποδὼν καθήμενος. ~οὐδὲν δεόμεθ᾽ ὦνθρωπε
[1100]	~ἁλάμβαν᾽ αὐτὸς ἐξαπατῶν, ἐκβολβιῶ. ~οὐ	καταβαλεῖς	τὰ κῴδι᾽ ὦ θυηπόλε; ~ἤκουσας;
[250]	παῖ Κυδοιμέ. ~(Κύδοιμος) τί με	καλεῖς;	~(Πόλεμος) κλαύσει μακρά. ~ἕστηκας ἀργός;
[650]	γυναικῶν μισοπορπακιστάτη. ~εἶεν, ἀκούω. ταῦτ᾽	ἐπικαλεῖς;	μανθάνω. ~ἀκούσαθ᾽ ὑμεῖς ὧν ἕνεκα
[100]	λιμήν. ~(Παιδίον) ~ἐκεῖνο τήρει, μὴ	σφαλεὶς	καταρρυῇς ~ἐντεῦθεν, εἶτα χωλὸς ὢν
[550]	βίον ἐτρίβομεν. ~μόνη γὰρ ἡμᾶς	ὠφέλεις.	~πολλὰ γὰρ ἐπάσχομεν πρίν ποτ᾽
[100]	εἴπ᾽ ὦ πάτερ, εἴ τι	φιλεῖς	με. ~(Τρυγαῖος) ~δοξάσαι ἔστι κόραι,
[150]	~πόθεν βροτοῦ με προσέβαλ᾽ ὦναξ	Ἡράκλεις	~τουτὶ τί ἐστι τὸ κακόν;
[150]	ἰὴ ἰὴ ἰή, ~ὅτι οὐδὲ	μέλλεις	ἐγγὺς εἶναι τῶν θεῶν· ~φροῦδοι
[200]	~(Ἑρμῆς) ~τρίβειν ἐν αὐτῇ τὰς	πόλεις	βουλεύεται. ~ἀλλ᾽ εἶμι· καὶ γὰρ
[500]	~οἷον πρὸς ἀλλήλας λαλοῦσιν αἱ	πόλεις	~διαλλαγεῖσαι καὶ γελῶσιν ἄσμεναι, ~καὶ
[50]	τὸν λεών; ~λήσεις σεαυτὸν τὰς	πόλεις	ἐκκοκκίσας. ~(Οἰκέτης Α) ~τοῦτ᾽ ἔστι
[250]	ἀλετρίβανον φέρων, ~τούτῳ ταράξει τὰς	πόλεις	καθήμενος. ~ἀλλ᾽ ὦ Διόνυσ᾽ ἀπόλοιτο
[400]	Διιπόλει᾽ Ἀδώνια· ~ἄλλαι τέ σοι	πόλεις	πεπαυμέναι κακῶν ~ἀλεξικάκῳ θύσουσιν Ἑρμῇ
[600]	~κᾆτ᾽ ἐπειδὴ γνωσαν ὑμᾶς αἱ	πόλεις	ὧν ἤρχετε ~ἠγριωμένους ἐπ᾽ ἀλλήλοισι
[150]	~ἐν Πειραιεῖ παρὰ ταῖς πόρναις;	~ἀπολεῖς	μ᾽ ἀπολεῖς. οὐ κατορύξεις ~κἀπιφορήσεις
[150]	παρὰ ταῖς πόρναις; ~ἀπολεῖς μ᾽	ἀπολεῖς.	οὐ κατορύξεις ~κἀπιφορήσεις τῆς γῆς
[350]	~διὰ παντὸς ὦ δέσποτ᾽ ἀγαλοῦμεν	ἡμεῖς	ἀεί. ~(Τρυγαῖος) ~ἴθ᾽ ἀντιβολῶ σ᾽
[700]	κακοποιεῖν. ~ἀλλὰ φυλάττετε ταῦτ᾽ ἀνδρείως·	ἡμεῖς	δ᾽ αὖ τοῖσι θεαταῖς ~ἣν
[700]	ἐστυκότες. ~(Χορός) ~ἀλλ᾽ ἴθι χαίρων·	ἡμεῖς	δὲ τέως τάδε τὰ σκεύη
[400]	δρᾶτον; ~(Τρυγαῖος) ὁτιὴ νὴ Δία	~ἡμεῖς	μὲν ὑμῖν θύομεν, τούτοισι δὲ
[800]	θεῶν τριώβολον, ~εἰ πορνοβοσκοῦσ᾽ ὥσπερ	ἡμεῖς	οἱ βροτοί. ~(Τρυγαῖος) ~οὔκ, ἀλλὰ
[400]	ξυνέλκυσον. ~καί σοι τὰ μεγάλ᾽	ἡμεῖς	Παναθήναι᾽ ἄξομεν ~πάσας τε τὰς
[850]	~αὕτη Θεωρία στίν. ~(Οἰκέτης) ἣν	ἡμεῖς	ποτε ~ἐπαίομεν Βραυρωνάδ᾽ ὑποπεπωκότες; ~(Τρυγαῖος)
[300]	ταραττέτω, ~οὐ γὰρ ἂν χαίροντες	ἡμεῖς	τήμερον παυσαίμεθ᾽ ἄν. ~(Τρυγαῖος) ~τί
[50]	μαίνεται καινὸν τρόπον, ~οὐχ ὅνπερ	ὑμεῖς,	ἀλλ᾽ ἕτερον καινὸν πάνυ. ~δι᾽
[150]	μελήσει ταῦτά γ᾽ ἀλλὰ χαίρετε.	~ὑμεῖς	δέ γ᾽ ὑπὲρ ὧν τοὺς
[200]	Λάκωνες εἰρήνης πέρι, ~ἐλέγετ᾽ ἂν	ὑμεῖς	εὐθύς· ἐξαπατώμεθα ~νὴ τὴν Ἀθηνᾶν,
[450]	τινές εἰσιν ἐν ἡμῖν. ~(Τρυγαῖος)	~ὑμεῖς	μὲν γοῦν οἱ κιττῶντες ~τῆς
[850]	πέει καταλαμβάνω. ~(Τρυγαῖος) ~οὔπω λέγεθ᾽	ὑμεῖς	τίς ὁ φυλάξων. δεῦρο σύ·
[600]	φρονεῖ τὰ Βρασίδου. ~εἶτ᾽ ἂν	ὑμεῖς	τοῦτον ὥσπερ κυνίδι᾽ ἐσπαράττετε· ~ἡ
[650]	ἀκούω. ταῦτ᾽ ἐπικαλεῖς; μανθάνω. ~ἀκούσαθ᾽	ὑμεῖς	ὧν ἕνεκα μομφὴν ἔχει. ~ἐλθοῦσά
[900]	καμπαῖς ἡνίοχοι πεπτωκότες. ~ἀλλ᾽ ὦ	πρυτάνεις	δέχεσθε τὴν Θεωρίαν. ~θέασ᾽ ὡς
[850]	πρῶτα τὰ σκεύη χαμαί. ~βουλή,	πρυτάνεις,	ὁρᾶτε τὴν Θεωρίαν. ~σκέψασθ᾽ ὅσ᾽
[750]	αὐτοῖς, ~ἀλλὰ νόμιζε πάντας ~ὄρτυγας	οἰκογενεῖς	γυλιαύχενας ὀρχηστὰς ~ναννοφυεῖς σφυράδων ἀποκνίσματα
[50]	τί πέτει; τί μάτην οὐχ	ὑγιαίνεις;	~(Τρυγαῖος) ~εὐφημεῖν χρὴ καὶ μὴ
[150]	~τί ποιεῖς; τί ποιεῖς; ποῖ	παρακλίνεις	~τοὺς μυκτῆρας; πρὸς τὰς λαύρας.
[1000]	ἄνδρα; τί δ᾽ οὐ ~σὺ	φρονεῖς	ὁπόσα χρεών ἐστιν ~τόν γε
[500]	πρόσωπον ὦ Θεωρία, ~οἷον δὲ	πνεῖς,	ὡς ἡδὺ κατὰ τῆς καρδίας,
[1000]	τὴν μάχαιραν· εἶθ᾽ ὅπως μαγειρικῶς	~σφάξεις	τὸν οἶν. ~(Τρυγαῖος) ἀλλ᾽ οὐ
[400]	Ἑρμῇ πανταχοῦ. ~χἄτερ᾽ ἔτι πόλλ᾽	ἕξεις	ἀγαθά. πρῶτον δέ σοι ~δῶρον
[150]	πόρναις; ~ἀπολεῖς μ᾽ ἀπολεῖς. οὐ	κατορύξεις	~κἀπιφορήσεις τῆς γῆς πολλήν, ~κἀπιφυτεύσεις
[650]	μόνον. ~(Ἑρμῆς) ~εἴφ᾽ ὅ τι	νοεῖς	αὐτοῖσι πρὸς ἔμ᾽ ὦ φιλτάτη.
[1250]	~ἀλλ᾽ ὅ τι περ ᾄδειν	ἐπινοεῖς	ὦ παιδίον, ~αὐτοῦ παρ᾽ ἐμὲ
[50]	~(Οἰκέτης Α) ποῖ δῆτ᾽ ἄλλως	μετεωροκοπεῖς;	~(Τρυγαῖος) ~ὑπὲρ Ἑλλήνων πάντων πέτομαι
[50]	καταρρυείς. ~ἐχθὲς δὲ μετὰ ταῦτ᾽	ἐκφθαρεὶς	οὐκ οἶδ᾽ ὅποι ~εἰσήγαγ᾽ Αἰτναῖον
[300]	~(Τρυγαῖος) ~οὐ σιωπήσεσθ᾽ ὅπως μὴ	περιχαρεῖς	τῷ πράγματι ~τὸν Πόλεμον ἐκζωπυρήσετ᾽
[150]	σοί ποτ᾽ ἔστ᾽ ὄνομ᾽ οὐκ	ἐρεῖς;	~(Τρυγαῖος) μιαρώτατος. ~(Ἑρμῆς) ποδαπὸς τὸ
[150]	ὅπως οὐκ ἀποθανεῖ, ~εἰ μὴ	κατερεῖς	μοι τοὔνομ᾽ ὅ τι ποτ᾽
[250]	τί ἔστι; μῶν οὐκ αὖ	φέρεις;	~(Κύδοιμος) ἀπόλωλε γὰρ ~καὶ τοῖς
[250]	~(Κύδοιμος) τί ἔστιν; ~(Πόλεμος) οὐ	φέρεις;	~(Κύδοιμος) τὸ δεῖνα γὰρ ~ἀπόλωλ᾽
[600]	κακά· ~αἱ γὰρ ἐνθένδ᾽ αὖ	τριήρεις	ἀντιτιμωρούμεναι ~οὐδὲν αἰτίων ἂν ἀνδρῶν
[1250]	σὺ γὰρ εἰπέ μοι οἷστισι	χαίρεις.	~(Τρυγαῖος) ~ὣς οἱ μὲν δαίνυντο
[650]	~ταῦθ᾽ ἁπαξάπαντα νυνὶ ~τοὺς σεαυτοῦ	λοιδορεῖς.	~(Τρυγαῖος) ἀλλ᾽ ὅ τι σιωπᾷς
[800]	γέ που ~ψυχὰς δύ᾽ ἢ	τρεῖς	διθυραμβοδιδασκάλων. ~(Οἰκέτης) τί δ᾽ ἔδρων;
[350]	~ἐς χοιρίδιόν μοί νυν δάνεισον	τρεῖς	δραχμάς· ~δεῖ γὰρ μυηθῆναί με
[1200]	ἐμοῖσι χρήμασιν. ~(Τρυγαῖος) ὡδὶ παραθέντι	τρεῖς	λίθους. οὐ δεξιῶς; ~(Θωρακοπώλης) ποίᾳ
[1150]	ἢ θεοῖσιν ἐχθρὸν ταξίαρχον προσβλέπων	~τρεῖς	λόφους ἔχοντα καὶ φοινικίδ᾽ ὀξεῖαν
[1200]	πολύν, ~δοίην ἂν αὐτοῖν ἰσχάδων	τρεῖς	χοίνικας. ~ἵν᾽ ἀποκαθαίρω τὴν τράπεζαν
[1100]	ἄφευε τῶν φασήλων ὦ γύναι	τρεῖς	χοίνικας, ~τῶν τε πυρῶν μεῖξον
[300]	~πλεῖν μένειν βινεῖν καθεύδειν, ~ἐς	πανηγύρεις	θεωρεῖν, ~ἑστιᾶσθαι κοτταβίζειν, ~συβαρίζειν” ~ἰοῦ
[1100]	ὦ τᾶν ἱκετεύεις· ~οὐ γὰρ	ποιήσεις	λεῖον τὸν τραχὺν ἐχῖνον. ~ἄγε
[350]	λάχω. ~(Ἑρμῆς) γὰρ ὢν κλήρῳ	ποιήσεις	οἶδ᾽ ὅτι. ~(Ἑρμῆς) ἀπόλωλας, ἐξόλωλας.
[1050]	τῆς Ἑλλάδος ἄρχειν; ~(Ἱεροκλῆς) οὔποτε	ποιήσεις	τὸν καρκίνον ὀρθὰ βαδίζειν. ~(Τρυγαῖος)
[50]	κακόν, ἀντιβολῶ σ᾽ ~εἰ δὲ	ποιήσεις	τοῦτο, κατ᾽ οἴκους ~αὐτοῦ μεῖνον
[1050]	πρυτανείῳ, ~οὐδ᾽ ἐπὶ τῷ πραχθέντι	ποιήσεις	ὕστερον οὐδέν. ~(Ἱεροκλῆς) οὐδέποτ᾽ ἂν
[50]	δρασείεις ποθ᾽ ἡμῶν τὸν λεών;	~λήσεις	σεαυτὸν τὰς πόλεις ἐκκοκκίσας. ~(Οἰκέτης
[1050]	καρκίνον ὀρθὰ βαδίζειν. ~(Τρυγαῖος) ~οὔποτε	δειπνήσεις	ἔτι τοῦ λοιποῦ ν᾽ πρυτανείῳ,
[150]	~ἀπολεῖς μ᾽ ἀπολεῖς. οὐ κατορύξεις	~κἀπιφορήσεις	τῆς γῆς πολλήν, ~κἀπιφυτεύσεις ἕρπυλλον
[400]	ἐφεστὼς φράζε δημιουργικῶς· ~τἄλλα δ᾽	εὑρήσεις	ὑπουργεῖν ὄντας ἡμᾶς οὐ κακούς.
[1350]	δ᾽ ἡδὺ τὸ σῦκον. ~(Τρυγαῖος)	~φήσεις	γ᾽ ὅταν ἐσθίῃς ~οἶνόν τε
[900]	γὰρ ἅπασιν ἀνθρώποις ~γεγένησαι. ~(Τρυγαῖος)	~φήσεις	ἐπειδὰν ἐκπίῃς οἴνου νέου λεπαστήν.
[250]	ἐνέβαλες ἐς τὸν κόνδυλον; ~(Πόλεμος)	οἴσεις	ἀλετρίβανον τρέχων; ~(Κύδοιμος) ἀλλ᾽ ὦ
[150]	κατορύξεις ~κἀπιφορήσεις τῆς γῆς πολλήν,	~κἀπιφυτεύσεις	ἕρπυλλον ἄνω ~καὶ μύρον ἐπιχεῖς;
[600]	μὴ μετάσχοι τῆς τύχης, ~τὰς	φύσεις	ὑμῶν δεδοικὼς καὶ τὸν αὐτοδὰξ
[1050]	~ἤδη στὶν ὀπτά. ~(Τρυγαῖος) ~πολλὰ	πράττεις,	ὅστις εἶ. ~κατάτεμνε. ποῦ τράπεζα;
[1100]	γονάτων. ~(Τρυγαῖος) ~ἄλλως ὦ τᾶν	ἱκετεύεις·	~οὐ γὰρ ποιήσεις λεῖον τὸν
[350]	τῷ νῦν> πράγματι. ~(Τρυγαῖος) οὐκ	ἀκούεις	οἷα θωπεύουσί σ᾽ ὦναξ δέσποτα;
[50]	οὐρανόν, ~ἕως ξυνετρίβη τῆς κεφαλῆς	καταρρυείς.	~ἐχθὲς δὲ μετὰ ταῦτ᾽ ἐκφθαρεὶς
[750]	πάντας ~ὄρτυγας οἰκογενεῖς γυλιαύχενας ὀρχηστὰς	~ναννοφυεῖς	σφυράδων ἀποκνίσματα μηχανοδίφας. ~καὶ γὰρ
[850]	τῇ βουλῇ λαβών; ~οὗτος τί	περιγράφεις;	~(Οἰκέτης) τὸ δεῖν᾽ εἰς Ἴσθμια
[600]	~τῶν δὲ συμμάχων ἔσειον τοὺς	παχεῖς	καὶ πλουσίους, ~αἰτίας ἂν προστιθέντες,
[1300]	μάκαρ ὡς δικαίως ~τἀγαθὰ νῦν	ἔχεις.	~(Ἡμιχόριον Α) Ὑμὴν Ὑμέναι᾽ ὦ.
[500]	δ᾽ ὦ Θεωρία. ~οἷον δ᾽	ἔχεις	τὸ πρόσωπον ὦ Θεωρία, ~οἷον
[150]	~κἀπιφυτεύσεις ἕρπυλλον ἄνω ~καὶ μύρον	ἐπιχεῖς;	ὡς ἤν τι πεσὼν ~ἐνθένδε
[750]	τετοκυίας, ~φώκης δ᾽ ὀσμήν, Λαμίας	ὄρχεις	ἀπλύτους, πρωκτὸν δὲ καμήλου. ~τοιοῦτον
[1050]	φεύγουσα πονηρότατον βδεῖ, ~χἠ κώδων”	ἀκαλανθὶς	ἐπειγομένη τυφλὰ τίκτει, ~τουτάκις οὔπω
[450]	ὦνδρες· ἀλλ ὁμοθυμαδὸν ~ἅπασιν ἡμῖν	αὖθις	ἀντιληπτέον. ~(Ἑρμῆς) ὦ εἶα. ~(Τρυγαῖος)
[850]	ὄντα; ~(Χορός) ~ζηλωτὸς ἔσει, γέρον,	~αὖθις	νέος ὢν πάλιν, ~μύρῳ κατάλειπτος.
[800]	~καὶ ταῦτα δράσας ἧκε δεῦρ᾽	αὖθις	πάλιν· ~ἐγὼ δ᾽ ἀποδώσω τήνδε
[200]	νὴ Δί᾽ οὐχὶ πειστέον· ~ἥξουσι	καὖθις,	ἢν ἔχωμεν τὴν Πύλον” ~(Τρυγαῖος)
[1050]	γε θεαὶ Βάκιν ἐξαπάτασκον, ~μηδὲ	Βάκις	θνητούς, μηδ᾽ αὖ νύμφαι Βάκιν
[200]	τρὶς ἄθλιαι καὶ πεντάκις ~καὶ	πολλοδεκάκις,	ὡς ἀπολεῖσθε τήμερον. ~(Τρυγαῖος) ~τουτὶ
[200]	~(Ἑρμῆς) ~ὁτιὴ πολεμεῖν ᾑρεῖσθ᾽ ἐκείνων	πολλάκις	~σπονδὰς ποιούντων· κεἰ μὲν οἱ
[600]	δικροῖς ἐώθουν τὴν θεὸν κεκράγμασιν,	~πολλάκις	φανεῖσαν αὐτὴν τῆσδε τῆς χώρας
[200]	~ἰὼ Πρασιαὶ τρὶς ἄθλιαι καὶ	πεντάκις	~καὶ πολλοδεκάκις, ὡς ἀπολεῖσθε τήμερον.
[1050]	κώδων” ἀκαλανθὶς ἐπειγομένη τυφλὰ τίκτει,	~τουτάκις	οὔπω χρῆν τὴν εἰρήνην πεποιῆσθαι.
[850]	~(Τρυγαῖος) σάφ᾽ ἴσθι, κἀλήφθη γε	μόλις.	~(Οἰκέτης) ὦ δέσποτα ~ὅσην ἔχει
[600]	τοῦτον ὥσπερ κυνίδι᾽ ἐσπαράττετε· ~ἡ	πόλις	γὰρ ὠχριῶσα κἀν φόβῳ καθημένη,
[150]	τοὐμοῦ θανάτου ~πέντε τάλανθ᾽ ἡ	πόλις	ἡ Χίων ~διὰ τὸν σὸν
[250]	δ᾽ ὡς ἀπόλλυσαι. ~(Τρυγαῖος) οἵα	πόλις	τάλαινα διακναισθήσεται. ~(Πόλεμος) φέρ᾽ ἐπιχέω
[1000]	τὸν οἶν. ~(Τρυγαῖος) ἀλλ᾽ οὐ	θέμις.	~(Οἰκέτης) τιὴ τί δή; ~(Τρυγαῖος)
[900]	Θεωρίαν. ~θέασ᾽ ὡς προθύμως ὁ	πρύτανις	παρεδέξατο. ~ἀλλ᾽ οὐκ ἂν εἴ
[950]	βωμὸν ταχέως ἐπιδέξια. ~(Οἰκέτης) ἰδού·	λεγοις	ἂν ἄλλο· περιελήλυθα. ~(Τρυγαῖος) ~φέρε
[100]	παππία; ~(Τρυγαῖος) ~ἐν τοῖσιν Αἰσώπου	λόγοις	ἐξηυρέθη ~μόνος πετεινῶν ἐς θεοὺς
[550]	~ὦ ποθεινὴ τοῖς δικαίοις καὶ	γεωργοῖς	ἡμέρα, ~ἄσμενός σ᾽ ἰδὼν προσειπεῖν
[600]	~κᾆτα τἀκείνων γε κέρδη τοῖς	γεωργοῖς	ἦν κακά· ~αἱ γὰρ ἐνθένδ᾽
[350]	τοῦ, ~ἀλλ᾽ ἁπαλὸν ἄν μ᾽	ἴδοις	καὶ πολὺ νεώτερον, ~ἀπαλλαγέντα πραγμάτων.
[500]	μεμνημένη· ~πρῶτοι γὰρ αὐτὴν τοῖς	σκορόδοις	ἠλείψατε. ~καὶ τοῖς Ἀθηναίοισι παύσασθαι
[350]	ὀφρῦς. ~καί σε θυσίαισιν ἱεραῖσι	προσόδοις	τε μεγάλαισι ~διὰ παντὸς ὦ
[400]	δεινὸν καὶ μέγα, ~ὃ τοῖς	θεοῖς	ἅπασιν ἐπιβουλεύεται. ~(Ἑρμῆς) ἴθι δὴ
[400]	ὅπως ~ἔργῳ φιαλοῦμεν εὐξάμενοι τοῖσιν	θεοῖς.	~(Ἑρμῆς) σπονδὴ σπονδή· ~εὐφημεῖτε εὐφημεῖτε.
[100]	ζεῦξαι πτερόν, ~ὅπως ἐφαίνου τοῖς	θεοῖς	τραγικώτερος. ~(Τρυγαῖος) ~ἀλλ᾽ ὦ μέλ᾽
[0]	μηδέποτ᾽ ἐσθίων ~τέως ἕως σαυτὸν	λάθοις	διαρραγείς. ~οἷον δὲ κύψας ὁ
[700]	τάδε τὰ σκεύη παραδόντες ~τοῖς	ἀκολούθοις	δῶμεν σῴζειν, ὡς εἰώθασι μάλιστα
[550]	παιωνίσας. ~(Χορός) ~ὦ ποθεινὴ τοῖς	δικαίοις	καὶ γεωργοῖς ἡμέρα, ~ἄσμενός σ᾽
[750]	καὶ διανοίαις καὶ σκώμμασιν οὐκ	ἀγοραίοις,	~οὐκ ἰδιώτας ἀνθρωπίσκους κωμῳδῶν οὐδὲ
[50]	δὲ τὸν λόγον γε τοῖσι	παιδίοις	~καὶ τοῖσιν ἀνδρίοισι καὶ τοῖς
[700]	~(Ἑρμῆς) ~οὐκ εἴ γε κυκεῶν᾽	ἐπιπίοις	βληχωνίαν. ~ἀλλ᾽ ὡς τάχιστα τήνδε
[750]	νικῶντος ἐμοῦ ~κἀπὶ τραπέζῃ καὶ	ξυμποσίοις,	~φέρε τῷ φαλακρῷ, δὸς τῷ
[1250]	~(Τρυγαῖος) ~πώλει βαδίζων αὐτὰ τοῖς	Αἰγυπτίοις·	~ἔστιν γὰρ ἐπιτήδεια συρμαίαν μετρεῖν.
[1200]	ὥσπερ εἶπον, ἔγχεον, ~ἐντευθενὶ δὲ	σπαρτίοις	ἠρτημένην ~πλάστιγγα πρόσθες, καὐτό σοι
[1050]	τί γελᾷς; ~(Τρυγαῖος) ἥσθην χαροποῖσι	πιθήκοις.	~(Ἱεροκλῆς) ~καὶ κέπφοι τρήρωνες ἀλωπεκιδεῦσι
[1050]	ἀίοντες ~συνθήκας πεποίησθ᾽ ἄνδρες χαροποῖσι	πιθήκοις,	~(Τρυγαῖος) αἰβοιβοῖ. ~(Ἱεροκλῆς) τί γελᾷς;
[750]	μεγάλην ἡμῖν κἀπύργωσ᾽ οἰκοδομήσας ~ἔπεσιν	μεγάλοις	καὶ διανοίαις καὶ σκώμμασιν οὐκ
[1000]	~ὀψωνοῦντας τυρβάζεσθαι ~Μορύχῳ Τελέᾳ Γλαυκέτῃ,	ἄλλοις	~τένθαις πολλοῖς· κᾆτα Μελάνθιον ~ἥκειν
[1000]	~Μορύχῳ Τελέᾳ Γλαυκέτῃ, ἄλλοις ~τένθαις	πολλοῖς·	κᾆτα Μελάνθιον ~ἥκειν ὕστερον ἐς
[300]	ἂν δοκῶ μοι τήμερον, ~πρὶν	μοχλοῖς	καὶ μηχαναῖσιν ἐς τὸ φῶς
[1300]	ἡμέραν ~πλακοῦσιν ἔστιν ἐντυχεῖν πλανωμένοις	ἐρήμοις.	~πρὸς ταῦτα βρύκετ᾽ ἢ τάχ᾽
[1050]	διακαυνιάσαι πότεροι κλαυσούμεθα μεῖζον, ~ἐξὸν	σπεισαμένοις	κοινῇ τῆς Ἑλλάδος ἄρχειν; ~(Ἱεροκλῆς)
[850]	κύβδ᾽ ἑστάναι, ~καὶ παγκράτιόν γ᾽	ὑπαλειψαμένοις	νεανικῶς ~παίειν ὀρύττειν πὺξ ὁμοῦ
[500]	τοῖς Ἀθηναίοισι παύσασθαι λέγω ~ἐντεῦθεν	ἐχομένοις	ὅθεν νῦν ἕλκετε· ~οὐδὲν γὰρ
[1000]	ἐπιχαίρειν. ~(Τρυγαῖος) ~ταῦτ᾽ ὦ πολυτίμητ᾽	εὐχομένοις	ἡμῖν δίδου. ~(Οἰκέτης) ~λαβὲ τὴν
[1300]	πᾶσαν ἡμέραν ~πλακοῦσιν ἔστιν ἐντυχεῖν	πλανωμένοις	ἐρήμοις. ~πρὸς ταῦτα βρύκετ᾽ ἢ
[1100]	φυλάττου, ~ὡς οὗτος φοβερὸς τοῖς	σπλάγχνοις	ἐστὶν ὁ χρησμός. ~ἔγχει δὴ
[900]	δῆλος εἶ· ~σωτὴρ γὰρ ἅπασιν	ἀνθρώποις	~γεγένησαι. ~(Τρυγαῖος) ~φήσεις ἐπειδὰν ἐκπίῃς
[700]	σαυτῷ τήνδε· κᾆτ᾽ ἐν τοῖς	ἀγροῖς	~ταύτῃ ξυνοικῶν ἐκποιοῦ σαυτῷ βότρυς.
[150]	χαίρων, ~χρυσοχάλινον πάταγον ψαλίων ~διακινήσας	φαιδροῖς	ὠσίν. ~τί ποιεῖς; τί ποιεῖς;
[250]	ἐς τἀπὶ Θρᾴκης χωρία ~χρήσαντες	ἑτέροις	αὐτὸν εἶτ᾽ ἀπώλεσαν. ~(Τρυγαῖος) ~εὖ
[100]	πάτερ ἆρ᾽ ἔτυμός γε ~δώμασιν	ἡμετέροις	φάτις ἥκει, ~ὡς σὺ μετ᾽
[600]	ἀσθενοῦντας κἀποροῦντας ἀλφίτων, ~τήνδε μὲν	δικροῖς	ἐώθουν τὴν θεὸν κεκράγμασιν, ~πολλάκις
[300]	~ἔλαχε Φορμίων· ~κοὐκέτ᾽ ἄν μ᾽	εὕροις	δικαστὴν δριμὺν οὐδὲ δύσκολον, ~οὐδὲ
[550]	σοῦ γλυκέα κἀδάπανα καὶ φίλα.	~τοῖς	ἀγροίκοισιν γὰρ ἦσθα χῖδρα καὶ
[700]	~γυναῖκα σαυτῷ τήνδε· κᾆτ᾽ ἐν	τοῖς	ἀγροῖς ~ταύτῃ ξυνοικῶν ἐκποιοῦ σαυτῷ
[850]	~ἔσωσα τοὺς Ἕλληνας, ὥστ᾽ ~ἐν	τοῖς	ἀγροῖσιν αὐτοὺς ~ἅπαντας ὄντας ἀσφαλῶς
[500]	αὐτὴν τοῖς σκορόδοις ἠλείψατε. ~καὶ	τοῖς	Ἀθηναίοισι παύσασθαι λέγω ~ἐντεῦθεν ἐχομένοις
[1250]	ὠνήσεται; ~(Τρυγαῖος) ~πώλει βαδίζων αὐτὰ	τοῖς	Αἰγυπτίοις· ~ἔστιν γὰρ ἐπιτήδεια συρμαίαν
[700]	τέως τάδε τὰ σκεύη παραδόντες	~τοῖς	ἀκολούθοις δῶμεν σῴζειν, ὡς εἰώθασι
[700]	πρὸς τὸ θέατρον παραβὰς ἐν	τοῖς	ἀναπαίστοις· ~εἰ δ᾽ οὖν εἰκός
[50]	παιδίοις ~καὶ τοῖσιν ἀνδρίοισι καὶ	τοῖς	ἀνδράσιν ~καὶ τοῖς ὑπερτάτοισιν ἀνδράσιν
[100]	αὐτὸς καταφάγω τὰ σιτία, ~τούτοισι	τοῖς	αὐτοῖσι τοῦτον χορτάσω. ~(Παιδίον) ~τί
[400]	~ὑμῖν ἐπιβουλεύοντε πολὺν ἤδη χρόνον	~τοῖς	βαρβάροισι προδίδοτον τὴν Ἑλλάδα. ~(Ἑρμῆς)
[600]	ἀνήρπασαν· ~κᾆτα τἀκείνων γε κέρδη	τοῖς	γεωργοῖς ἦν κακά· ~αἱ γὰρ
[550]	ἀγρὸν παιωνίσας. ~(Χορός) ~ὦ ποθεινὴ	τοῖς	δικαίοις καὶ γεωργοῖς ἡμέρα, ~ἄσμενός
[1300]	~κἀπευξαμένους τοῖσι θεοῖσιν ~διδόναι πλοῦτον	τοῖς	Ἕλλησιν, ~κριθάς τε ποιεῖν ἡμᾶς
[1200]	πάνυ ~(Θωρακοπώλης) παῦσαί μ᾽ ὑβρίζων	τοῖς	ἐμοῖσι χρήμασιν. ~(Τρυγαῖος) ὡδὶ παραθέντι
[950]	χερνίπτου παραδοὺς ταύτην ἐμοί, ~καὶ	τοῖς	θεαταῖς ῥῖπτε τῶν κριθῶν. ~(Οἰκέτης)
[400]	πρᾶγμα δεινὸν καὶ μέγα, ~ὃ	τοῖς	θεοῖς ἅπασιν ἐπιβουλεύεται. ~(Ἑρμῆς) ἴθι
[100]	Πηγάσου ζεῦξαι πτερόν, ~ὅπως ἐφαίνου	τοῖς	θεοῖς τραγικώτερος. ~(Τρυγαῖος) ~ἀλλ᾽ ὦ
[850]	οὔτε μᾶζαν, εἰωθυῖ᾽ ἀεὶ ~παρὰ	τοῖς	θεοῖσιν ἀμβροσίαν λείχειν ἄνω. ~(Οἰκέτης)
[800]	ἀστέρων, ~ἰπνοὺς ἔχοντες, ἐν δὲ	τοῖς	ἰπνοῖσι πῦρ. ~ἀλλ᾽ εἴσαγ᾽ ὡς
[250]	φέρεις; ~(Κύδοιμος) ἀπόλωλε γὰρ ~καὶ	τοῖς	Λακεδαιμονίοισιν ἁλετρίβανος. ~(Πόλεμος) πῶς ὦ
[1250]	κλαυσιμάχου τινὸς υἱός. ~ἄπερρε καὶ	τοῖς	λογχοφόροισιν ᾆδ᾽ ἰών. ~ποῦ μοι
[1200]	γενήσεται ~τὰ σῦκ᾽ ἐν ἀγρῷ	τοῖς	οἰκέταισιν ἱστάναι. ~(Κρανοποιός) ~ὦ δυσκάθαρτε
[500]	θεὸς μεμνημένη· ~πρῶτοι γὰρ αὐτὴν	τοῖς	σκορόδοις ἠλείψατε. ~καὶ τοῖς Ἀθηναίοισι
[650]	γὰρ ἡμῶν ἦν τότ᾽ ἐν	τοῖς	σκύτεσιν. ~(Ἑρμῆς) ~ἴθι νυν ἄκουσον
[1100]	σὺ φυλάττου, ~ὡς οὗτος φοβερὸς	τοῖς	σπλάγχνοις ἐστὶν ὁ χρησμός. ~ἔγχει
[50]	φλαῦρον ~μηδὲν γρύζειν ἀλλ᾽ ὀλολύζειν·	~τοῖς	τ᾽ ἀνθρώποισι φράσον σιγᾶν, ~τοὺς
[50]	τοῖς ὑπερτάτοισιν ἀνδράσιν φράσω ~καὶ	τοῖς	ὑπερηνορέουσιν ἔτι τούτοις μάλα. ~ὁ
[50]	ἀνδρίοισι καὶ τοῖς ἀνδράσιν ~καὶ	τοῖς	ὑπερτάτοισιν ἀνδράσιν φράσω ~καὶ τοῖς
[750]	ἄνδρας καὶ τοὺς παῖδας· ~καὶ	τοῖς	φαλακροῖσι παραινοῦμεν ~ξυσπουδάζειν περὶ τῆς
[700]	τὰ ῥάκια σκώπτοντας ἀεὶ καὶ	τοῖς	φθειρσὶν πολεμοῦντας, ~τούς θ᾽ Ἡρακλέας
[700]	τὸ θέατρον παραβὰς ἐν τοῖς	ἀναπαίστοις·	~εἰ δ᾽ οὖν εἰκός τινα
[750]	Ἡρακλέους ὀργήν τιν᾽ ἔχων τοῖσι	μεγίστοις	ἐπεχείρει, ~διαβὰς βυρσῶν ὀσμὰς δεινὰς
[750]	~μήθ᾽ ὑπάκουε μήτ᾽ ἔλθῃς ~συνέριθος	αὐτοῖς,	~ἀλλὰ νόμιζε πάντας ~ὄρτυγας οἰκογενεῖς
[1100]	χοίνικας, ~τῶν τε πυρῶν μεῖξον	αὐτοῖς,	τῶν τε σύκων ἔξελε, ~τόν
[650]	γε τοὺς θεωμένους· ~ὀργὴν γὰρ	αὐτοῖς	ὧν ἔπαθε πολλὴν ἔχει. ~(Τρυγαῖος)
[50]	φράσω ~καὶ τοῖς ὑπερηνορέουσιν ἔτι	τούτοις	μάλα. ~ὁ δεσπότης μου μαίνεται
[700]	σου. ~(Ἑρμῆς) ~ἴθι νυν ἐπὶ	τούτοις	τὴν Ὀπώραν λάμβανε ~γυναῖκα σαυτῷ
[1000]	~τά τε πρόσφορα πάντ᾽ ἐπὶ	τούτοις.	~(Τρυγαῖος) ~οὔκουν δοκῶ σοι μαντικῶς
[350]	~ὥστε τήνδε μὴ λαβεῖν· ~ἀλλὰ	χάρισ᾽	ὦ φιλανθρωπότατε καὶ μεγαλοδωρότατε δαιμόνων,
[950]	~(Χορός) ~οὔκουν ἁμιλλήσεσθον; ὡς ~ἢν	Χαῖρις	ὑμᾶς ἴδῃ, ~πρόσεισιν αὐλήσων ἄκλητος,
[200]	τοῖν σκελοῖν; ~(Πόλεμος) ~ἰὼ Πρασιαὶ	τρὶς	ἄθλιαι καὶ πεντάκις ~καὶ πολλοδεκάκις,
[1150]	καὶ κάτω ~ἐξαλείφοντες δὶς ἢ	τρίς.	αὔριον δ᾽ ἔσθ᾽ ἡ ξοδος·
[650]	τῇ πόλει κίστην πλέαν ~ἀποχειροτονηθῆναι	τρὶς	ἐν τἠκκλησίᾳ. ~(Τρυγαῖος) ~ἡμάρτομεν ταῦτ᾽
[1300]	Ὑμέναι᾽ ὦ. ~(Ἡμιχόριον Β) ὦ	τρὶς	μάκαρ ὡς δικαίως ~τἀγαθὰ νῦν
[1050]	σπονδὴν φέρε. ~(Ἱεροκλῆς) ἡ γλῶττα	χωρὶς	τέμνεται. ~(Τρυγαῖος) ~μεμνήμεθα. ~ἀλλ᾽ οἶσθ᾽
[1250]	~(Παῖς) Κλεωνύμου> ~ἀσπίδι μὲν Σαΐων	τις	ἀγάλλεται, ἣν παρὰ θάμνῳ ~ἔντος
[800]	ἀέρα ~ὡς ἀστέρες γιγνόμεθ᾽ ὅταν	τις	ἀποθάνῃ; ~(Τρυγαῖος) μάλιστα. ~(Οἰκέτης) καὶ
[1000]	οὑτοσὶ ~προσέρχεται δάφνῃ τις ἐστεφανωμένος.	~τίς	ἄρα ποτ᾽ ἐστίν; ~(Οἰκέτης) ~ὡς
[600]	κἀν φόβῳ καθημένη, ~ἅττα διαβάλοι	τις	αὐτῇ, ταῦτ᾽ ἂν ἥδιστ᾽ ἤσθιεν.
[850]	Θεωρίαν ~ἀνύσαντε τῇ βουλῇ. ~(Οἰκέτης)	τίς	αὑτηί; ~(Τρυγαῖος) τί φῄς; ~αὕτη
[1150]	~χἄμα τῆς αὐτῆς ὁδοῦ Χαρινάδην	τις	βωσάτω, ~(Χορός) ~ὡς ἂν ἐμπίῃ
[1250]	ποτέ· ~καὶ νῦν τί δράσω;	τίς	γὰρ αὔτ᾽ ὠνήσεται; ~(Τρυγαῖος) ~πώλει
[100]	πορεύσει πῶλος· οὐ ναυσθλώσομαι. ~(Παιδίον)	~τίς	δ᾽ ἡ πίνοιά σοὐστὶν ὥστε
[850]	ἐσθ᾽ ὑμῶν δίκαιος, τίς ποτε;	~τίς	διαφυλάξει τήνδε τῇ βουλῇ λαβών;
[400]	τοιαῦθ᾽ οἷάπερ Κλεώνυμος. ~(Τρυγαῖος) ~κεἴ	τις	δορυξὸς ἢ κάπηλος ἀσπίδων, ~ἵν᾽
[150]	τὴν οἰκίαν τὴν τοῦ Διός.	~τίς	ἐν Διὸς θύραισιν; οὐκ ἀνοίξετε;
[1150]	σπίνω· ~ἦν δὲ καὶ πυός	τις	ἔνδον καὶ λαγῷα τέτταρα, ~εἴ
[400]	ὀλεκράνων ἀκίδας ἐξαιρούμενον. ~(Τρυγαῖος) ~κεἴ	τις	ἐπιθυμῶν ταξιαρχεῖν σοὶ φθονεῖ ~ἐς
[750]	περὶ τῆς νίκης. ~πᾶς γάρ	τις	ἐρεῖ νικῶντος ἐμοῦ ~κἀπὶ τραπέζῃ
[850]	ἔχει τὴν πρωκτοπεντετηρίδα. ~(Τρυγαῖος) ~εἶεν,	τίς	ἐσθ᾽ ὑμῶν δίκαιος, τίς ποτε;
[150]	μιαρώτατος. ~(Ἑρμῆς) πατὴρ δέ σοι	τίς	ἐστ᾽ ~(Τρυγαῖος) ἐμοί; μιαρώτατος. ~(Ἑρμῆς)
[1000]	καὶ γὰρ οὑτοσὶ ~προσέρχεται δάφνῃ	τις	ἐστεφανωμένος. ~τίς ἄρα ποτ᾽ ἐστίν;
[800]	ἀποθάνῃ; ~(Τρυγαῖος) μάλιστα. ~(Οἰκέτης) καὶ	τίς	ἐστιν ἀστὴρ νῦν ἐκεῖ; ~(Τρυγαῖος)
[1000]	~(Οἰκέτης) ~ὡς ἀλαζὼν φαίνεται· ~μάντις	τίς	ἐστιν. ~(Τρυγαῖος) ~οὐ μὰ Δἴ
[0]	μὲν γάρ, ὥσπερ ἂν χέσῃ	τις,	ἢ κύων ~φαύλως ἐρείδει· τοῦτο
[1050]	αὐτόν. ~(Τρυγαῖος) εὖ λέγεις. ~(Ἱεροκλῆς)	~τίς	ἡ θυσία ποθ᾽ αὑτηὶ καὶ
[350]	σὲ γὰρ αὐτοκράτορ᾽ εἵλετ᾽ ἀγαθή	τις	ἡμῖν τύχη. ~(Τρυγαῖος) φέρε δὴ
[700]	μὲν τύπτειν τοὺς ῥαβδούχους, εἴ	τις	κωμῳδοποιητὴς ~αὑτὸν ἐπῄνει πρὸς τὸ
[0]	~οὐκοῦν ἂν ἤδη τῶν θεατῶν	τις	λέγοι ~νεανίας δοκησίσοφος, τὸ δὲ
[850]	καταλαμβάνω. ~(Τρυγαῖος) ~οὔπω λέγεθ᾽ ὑμεῖς	τίς	ὁ φυλάξων. δεῦρο σύ· ~καταθήσομαι
[900]	τἠκκλησίᾳ ~ὡς χρὴ πολεμεῖν λέγῃ	τις,	οἱ καθήμενοι ~ὑπὸ τοῦ δέους
[0]	πρός. ~ὑμῶν δέ γ᾽ εἴ	τις	οἶδ᾽ ἐμοὶ κατειπάτω, ~πόθεν ἂν
[850]	ἄγων. ~(Οἰκέτης) ἐκεινοσὶ νεύει. ~(Τρυγαῖος)	τίς;	~(Οἰκέτης) ὅστις; Ἀριφράδης, ~ἄγειν παρ᾽
[1000]	καὶ παιδὸς οὐ δεήσει. ~(Χορός)	~τίς	οὖν ἂν οὐκ ἐπαινέσειεν ~ἄνδρα
[650]	ἦν μακρῷ Κλεώνυμος. ~(Ἑρμῆς) ποῖός	τις	οὖν εἶναι δοκεῖ τὰ πολεμικὰ
[100]	ὄψον ἐρ᾽ αὐτῇ. ~(Παιδίον) ~καὶ	τίς	πόρος σοι τῆς ὁδοῦ γενήσεται;
[850]	~εἶεν, τίς ἐσθ᾽ ὑμῶν δίκαιος,	τίς	ποτε; ~τίς διαφυλάξει τήνδε τῇ
[950]	παρακλίνασαι ~τῆς αὐλείας παρακύπτουσιν, ~κἄν	τις	προσέχῃ τὸν νοῦν αὐταῖς ~ἀναχωροῦσιν,
[100]	Ναξιουργὴς κάνθαρος. ~(Παιδίον) λιμὴν δὲ	τίς	σε δέξεται φορούμενον; ~(Τρυγαῖος) ἐν
[450]	ἐσθίοι κριθὰς μόνας. ~(Χορός) ~κεἴ	τις	στρατηγεῖν βουλόμενος μὴ ξυλλάβοι, ~ἢ
[950]	αὐταῖς ἅνδρες. ~(Τρυγαῖος) ~ἀλλ᾽ εὐχώμεθα.	~τίς	τῇδε; ποῦ ποτ᾽ εἰσὶ πολλοὶ
[1100]	χωρίον. ~κἀξ ἐμοῦ δ᾽ ἐνεγκάτω	τις	τὴν κίχλην καὶ τὼ σπίνω·
[250]	νῦν ἀγὼν μέγας. ~ἀλλ᾽ εἴ	τις	ὑμῶν ἐν Σαμοθρᾴκῃ τυγχάνει ~μεμυημένος,
[0]	κᾆτ᾽ αὐτῷ γ᾽ ἀνὴρ ~Ἰωνικός	τίς	φησι παρακαθήμενος· ~δοκέω μέν, ἐς
[1250]	ἐστὶ τοῖσι κράνεσιν ὅ τι	τις	χρήσεται; ~(Τρυγαῖος) ~ἐὰν τοιαυτασὶ μάθῃ
[100]	ἆρ᾽ ἔτυμός γε ~δώμασιν ἡμετέροις	φάτις	ἥκει, ~ὡς σὺ μετ᾽ ὀρνίθων
[1000]	ἐστίν; ~(Οἰκέτης) ~ὡς ἀλαζὼν φαίνεται·	~μάντις	τίς ἐστιν. ~(Τρυγαῖος) ~οὐ μὰ
[700]	εἰκός τινα τιμῆσαι, θύγατερ Διός,	ὅστις	ἄριστος ~κωμῳδοδιδάσκαλος ἀνθρώπων καὶ κλεινότατος
[850]	ἐκεινοσὶ νεύει. ~(Τρυγαῖος) τίς; ~(Οἰκέτης)	ὅστις;	Ἀριφράδης, ~ἄγειν παρ᾽ αὑτὸν ἀντιβολῶν.
[900]	χρηστὸς ἀνὴρ πολίτης ~ἐστὶν ἅπασιν	ὅστις	~γ᾽ ἐστὶ τοιοῦτος. ~(Τρυγαῖος) ὅταν
[400]	ἑταίραν καὶ σκαλεύοντ᾽ ἄνθρακας. ~(Τρυγαῖος)	ὅστις	δὲ πόλεμον μᾶλλον εἶναι βούλεται
[1050]	στὶν ὀπτά. ~(Τρυγαῖος) ~πολλὰ πράττεις,	ὅστις	εἶ. ~κατάτεμνε. ποῦ τράπεζα; τὴν
[850]	Καρκίνου στροβίλων. ~(Τρυγαῖος) ~οὔκουν δικαίως;	ὅστις	εἰς ~ὄχημα κανθάρου πιβὰς ~ἔσωσα
[300]	~οὔτι καὶ νῦν ἔστιν αὐτὴν	ὅστις	ἐξαιρήσεται, ~ἢν ἅπαξ ἐς χεῖρας
[650]	ἄκουσον οἷον ἄρτι μ᾽ ἤρετο,	~ὅστις	κακόνους αὐτῇ μάλιστ᾽ ἦν ἐνθάδε,
[650]	ἄκουσον οἷον ἄρτι μ᾽ ἤρετο,	~ὅστις	κρατεῖ νῦν τοῦ λίθου τοῦ
[950]	τῶν θεωμένων ~οὐκ ἔστιν οὐδεὶς	ὅστις	οὐ κριθὴν ἔχει. ~(Τρυγαῖος) οὐχ
[1000]	ἂν οὐκ ἐπαινέσειεν ~ἄνδρα τοιοῦτον,	ὅστις	~πόλλ᾽ ἀνατλὰς ἔσωσε ~τὴν ἱερὰν
[400]	~Ἕλλησιν ἄρξαι πᾶσι πολλῶν κἀγαθῶν,	~χὤστις	προθύμως ξυλλάβοι τῶν σχοινίων, ~τοῦτον
[650]	κακόνους αὐτῇ μάλιστ᾽ ἦν ἐνθάδε,	~χὤστις	φίλος κἄσπευδεν εἶναι μὴ μάχας.
[0]	πεπλασμένην. ~(Οἰκέτης Β) ἰδοὺ μάλ᾽	αὖφις.	ποῦ γὰρ ἣν νῦν δὴ
[700]	τί τὸ δέρμ᾽ ἔπαθες; μῶν	ὑστριχὶς	εἰσέβαλέν σοι ~ἐς τὰς πλευρὰς
[900]	ὅτου θύσομεν. ~(Χορός) ~ὡς πάνθ᾽	ὅσ᾽	ἂν θεὸς θέλῃ χἠ τύχη
[1300]	τίκτειν ἡμῖν, ~καὶ τἀγαθὰ πάνθ᾽	ὅσ᾽	ἀπωλέσαμεν ~συλλέξασθαι πάλιν ἐξ ἀρχῆς,
[1150]	~(Δρεπανουργός) ~ὦ φίλτατ᾽ ὦ Τρυγαῖ᾽	ὅσ᾽	ἡμᾶς τἀγαθὰ ~δέδρακας εἰρήνην ποιήσας·
[1300]	οἶδ᾽ ἐγὼ σαφῶς ~ὅτι ταῦθ᾽	ὅσ᾽	ᾖσας ἄρτι περὶ τῆς ἀσπίδος
[850]	πρυτάνεις, ὁρᾶτε τὴν Θεωρίαν. ~σκέψασθ᾽	ὅσ᾽	ὑμῖν ἀγαθὰ παραδώσω φέρων, ~ὥστ᾽
[350]	θάνατον ὅτι προεῖφ᾽ ὁ Ζεὺς	ὃς	ἂν ~ταύτην ἀνορύττων εὑρεθῇ; ~(Τρυγαῖος)
[250]	~ἀπόλωλ᾽ Ἀθηναίοισιν ἁλετρίβανος, ~ὁ βυρσοπώλης,	ὃς	ἐκύκα τὴν Ἑλλάδα. ~(Τρυγαῖος) ~εὖ
[1050]	~ἀφρήτωρ ἀθέμιστος ἀνέστιός ἐστιν ἐκεῖνος,	~ὃς	πολέμου ἔραται ἐπιδημίου ὀκρυόεντος” ~(Ἱεροκλῆς)
[1000]	~οὗτός γέ πού σθ᾽ ὁ	χρησμολόγος	οὑξ Ὠρεοῦ. ~(Τρυγαῖος) τί ποτ᾽
[250]	καλεῖς; ~(Πόλεμος) κλαύσει μακρά. ~ἕστηκας	ἀργός;	οὑτοσί σοι κόνδυλος. ~(Κύδοιμος) ~ὡς
[150]	ἔστι σοι. ~(Τρυγαῖος) ~Τρυγαῖος Ἀθμονεύς,	ἀμπελουργὸς	δεξιός, ~οὐ συκοφάντης οὐδ᾽ ἐραστὴς
[400]	~(Τρυγαῖος) ~ἡ γὰρ Σελήνη χὠ	πανοῦργος	Ἥλιος ~ὑμῖν ἐπιβουλεύοντε πολὺν ἤδη
[650]	ἂν οὖν λέγῃς ἐκεῖνον, ~κεἰ	πανοῦργος	ἦν, ὅτ᾽ ἔζη, ~καὶ λάλος
[500]	ξιφουργοῦ κεινουί. ~(Τρυγαῖος) ~ὁ δὲ	δρεπανουργὸς	οὐχ ὁρᾷς ὡς ἥδεται, ~καὶ
[1150]	λαγῴων πολλὰ καὶ τοὺς κολλάβους.	~(Δρεπανουργός)	ποῦ ποῦ Τρυγαῖός ἐστιν; ~(Τρυγαῖος)
[1150]	Τρυγαῖός ἐστιν; ~(Τρυγαῖος) ἀναβράττω κίχλας.	~(Δρεπανουργός)	~ὦ φίλτατ᾽ ὦ Τρυγαῖ᾽ ὅσ᾽
[550]	σύκων τῶν τε μύρτων, ~τῆς	τρυγός	τε τῆς γλυκείας ~τῆς ἰωνιᾶς
[0]	τάχιστα κανθάρῳ. ~(Οἰκέτης Β) ~ἰδού.	δὸς	αὐτῷ, τῷ κάκιστ᾽ ἀπολουμένῳ ~καὶ
[0]	μᾶζαν ἡδίω φάγοι. ~(Οἰκέτης Α)	δὸς	μᾶζαν ἑτέραν, ἐξ ὀνίδων πεπλασμένην.
[700]	~ὦ φιλτάτη δεῦρ᾽ ἐλθὲ καὶ	δός	μοι κύσαι. ~ἆρ᾽ ἂν βλαβῆναι
[0]	περιιδεῖν. ~(Οἰκέτης Α) ~ἑτέραν ἑτέραν	δός,	παιδὸς ἡταιρηκότος· ~τετριμμένης γάρ φησιν
[1050]	~(Ἱεροκλῆς) ἄγε νυν ἀπάρχου κᾆτα	δὸς	τἀπάργματα. ~(Τρυγαῖος) ὀπτᾶν ἄμεινον πρῶτον.
[750]	καὶ ξυμποσίοις, ~φέρε τῷ φαλακρῷ,	δὸς	τῷ φαλακρῷ ~τῶν τρωγαλίων, καὶ
[1050]	μεῖζον, ~ἐξὸν σπεισαμένοις κοινῇ τῆς	Ἑλλάδος	ἄρχειν; ~(Ἱεροκλῆς) οὔποτε ποιήσεις τὸν
[1200]	~οὐκ ἂν πριαίμην οὐδ᾽ ἂν	ἰσχάδος	μιᾶς. ~(Θωρακοπώλης) ~τί δαὶ δεκάμνῳ
[0]	~(Οἰκέτης Α) ~ἑτέραν ἑτέραν δός,	παιδὸς	ἡταιρηκότος· ~τετριμμένης γάρ φησιν ἐπιθυμεῖν.
[1000]	~καὶ τὴν τράπεζαν οἴσομαι, καὶ	παιδὸς	οὐ δεήσει. ~(Χορός) ~τίς οὖν
[1050]	τοῦτ᾽ ἐστὶ φίλον μακάρεσσι θεοῖσιν,	~φυλόπιδος	λῆξαι, πρίν κεν λύκος οἶν
[1250]	~(Τρυγαῖος) ἀσπίδας; οὐ παύσει μεμνημένος	ἀσπίδος	ἡμῖν; ~(Παῖς) Λαμάχου> ἔνθα δ᾽
[1300]	ὅσ᾽ ᾖσας ἄρτι περὶ τῆς	ἀσπίδος	~οὐ μὴ πιλάθῃ ποτ᾽ ὢν
[250]	~νῦν τοῦτ᾽ ἐκεῖν᾽ ἥκει τὸ	Δάτιδος	μέλος, ~ὃ δεφόμενός ποτ᾽ ᾖδε
[1150]	τρίς. αὔριον δ᾽ ἔσθ᾽ ἡ	ξοδος·	~τῷ δὲ σιτί᾽ οὐκ ἐώνητ᾽
[550]	ἀνερπύσαι ~ἦσθα γὰρ μέγιστον ἡμῖν	κέρδος	ὦ ποθουμένη ~πᾶσιν ὁπόσοι γεωργὸν
[900]	~(Χορός) ~ὡς πάνθ᾽ ὅσ᾽ ἂν	θεὸς	θέλῃ χἠ τύχη κατορθοῖ, ~χωρεῖ
[1150]	ἔτ᾽ εὐθύνας ἐμοὶ δώσουσιν, ἢν	θεὸς	θέλῃ. ~(Χορός) ~πολλὰ γὰρ δή
[500]	ἐρρήσετε; ~μισεῖ γὰρ ὑμᾶς ἡ	θεὸς	μεμνημένη· ~πρῶτοι γὰρ αὐτὴν τοῖς
[850]	~(Χορός) ~ζηλωτὸς ἔσει, γέρον, ~αὖθις	νέος	ὢν πάλιν, ~μύρῳ κατάλειπτος. ~(Τρυγαῖος)
[100]	ἢν ἐς ὑγρὸν πόντιον πέσῃ	βάθος;	~πῶς ἐξολισθεῖν πτηνὸς ὢν δυνήσεται;
[200]	ὅτι θυείαν ἑσπέρας ~ὑπερφυᾶ τὸ	μέγεθος	εἰσηνέγκατο. ~(Τρυγαῖος) τί δῆτα ταύτῃ
[600]	πρῶτον ἄκουσ᾽ ἐψόφησεν ἄμπελος ~καὶ	πίθος	πληγεὶς ὑπ᾽ ὀργῆς ἀντελάκτισεν πίθῳ,
[750]	χορεῦσαι, ~μήθ᾽ ὑπάκουε μήτ᾽ ἔλθῃς	~συνέριθος	αὐτοῖς, ~ἀλλὰ νόμιζε πάντας ~ὄρτυγας
[150]	γῆς, ~κᾆτα δρομαίαν πτέρυγ᾽ ἐκτείνων	~ὀρθὸς	χώρει Διὸς εἰς αὐλάς, ~ἀπὸ
[1150]	Κυζικηνικόν· ~κᾆτα φεύγει πρῶτος ὥσπερ	ξουθὸς	ἱππαλεκτρυὼν ~τοὺς λόφους σείων· ἐγὼ
[400]	ὑπουργεῖν ὄντας ἡμᾶς οὐ κακούς.	~(Τρυγαῖος)	~ἄγε δὴ σὺ ταχέως ὕπεχε
[250]	εἰ δὲ μή γε, κλαύσομαι.	~(Τρυγαῖος)	~ἄγε δὴ τί δρῶμεν ὦ
[950]	~φυσῶντι καὶ πονουμένῳ ~προσδώσετε δήπου.	~(Τρυγαῖος)	~ἄγε δὴ τὸ κανοῦν λαβὼν
[150]	τι ποτ᾽ ἔστι σοι. ~(Τρυγαῖος)	~Τρυγαῖος	Ἀθμονεύς, ἀμπελουργὸς δεξιός, ~οὐ συκοφάντης
[900]	~(Τρυγαῖος) ~πολλῶν γὰρ ὑμῖν ἄξιος	~Τρυγαῖος	ἁθμονεὺς ἐγώ, ~δεινῶν ἀπαλλάξας πόνων
[1250]	Δί᾽ ~(Παῖς) Λαμάχου> υἱὸς Λαμάχου.	~(Τρυγαῖος)	αἰβοῖ· ~ἦ γὰρ ἐγὼ θαύμαζον
[1050]	~συνθήκας πεποίησθ᾽ ἄνδρες χαροποῖσι πιθήκοις,	~(Τρυγαῖος)	αἰβοιβοῖ. ~(Ἱεροκλῆς) τί γελᾷς; ~(Τρυγαῖος)
[550]	νυν ἄνειπε τοὺς γεωργοὺς ἀπιέναι.	~(Τρυγαῖος)	~ἀκούετε λεῴ· τοὺς γεωργοὺς ἀπιέναι
[1200]	κατακτῶν κοττάβων. ~(Σαλπιγγοποιός) οἴμοι καταγελᾷς.	~(Τρυγαῖος)	~ἀλλ᾽ ἕτερον παραινέσω. ~τὸν μὲν
[950]	εἰς ἑσπέραν ~δώσουσιν αὐταῖς ἅνδρες.	~(Τρυγαῖος)	~ἀλλ᾽ εὐχώμεθα. ~τίς τῇδε; ποῦ
[1050]	οὐ γὰρ ταῦτ᾽ εἶπε Σίβυλλα.	~(Τρυγαῖος)	~ἀλλ᾽ ὁ σοφός τοι νὴ
[650]	ἁπαξάπαντα νυνὶ ~τοὺς σεαυτοῦ λοιδορεῖς.	~(Τρυγαῖος)	ἀλλ᾽ ὅ τι σιωπᾷς ὦ
[450]	~καὶ ταῦτα διχόθεν μισθοφοροῦντες ἄλφιτα.	~(Τρυγαῖος)	ἀλλ᾽ οἱ Λάκωνες ὦγάθ᾽ ἕλκουσ᾽
[300]	ὀρχησαίμεθ᾽ εἴπερ ὠφελήσαιμέν τί σε.	~(Τρυγαῖος)	ἀλλ᾽ ὁρᾶτ᾽ οὔπω πέπαυσθε. ~(Χορός)
[1000]	ὅπως μαγειρικῶς ~σφάξεις τὸν οἶν.	~(Τρυγαῖος)	ἀλλ᾽ οὐ θέμις. ~(Οἰκέτης) τιὴ
[350]	ἡμέραν; ~(Ἑρμῆς) εἰς αὐτίκα μάλ᾽	~(Τρυγαῖος)	~ἀλλ᾽ οὐδὲν ἠμπόληκά πω, ~οὔτ᾽
[650]	ὅτι ~αὑτῷ πονηρὸν προστάτην ἐπεγράψατο.	~(Τρυγαῖος)	~ἀλλ᾽ οὐκέτ᾽ αὐτῷ χρησόμεθ᾽ οὐδέν,
[1100]	κἀμοὶ καὶ σπλάγχνων μοῖραν ὄρεξον.	~(Τρυγαῖος)	~ἀλλ᾽ οὔπω τοῦτ᾽ ἐστὶ φίλον
[450]	~(Ἑρμῆς) ὦ εἶα, ὦ εἶα.	~(Τρυγαῖος)	~ἀλλ᾽ οὐχ ἕλκουσ᾽ ἅνδρες ὁμοίως.
[900]	ἵνα μὴ βοηθεῖν ποι δέῃ.	~(Τρυγαῖος)	ἀλλ᾽ ὑὶ παχείᾳ καὶ μεγάλῃ;
[100]	~ὅπως ἐφαίνου τοῖς θεοῖς τραγικώτερος.	~(Τρυγαῖος)	~ἀλλ᾽ ὦ μέλ᾽ ἄν μοι
[850]	Ἀριφράδης, ~ἄγειν παρ᾽ αὑτὸν ἀντιβολῶν.	~(Τρυγαῖος)	ἀλλ᾽ ὦ μέλε ~τὸν ζωμὸν
[1300]	ποιεῖς δὲ καὶ σὺ φράζων.	~(Τρυγαῖος)	~ἀλλ᾽ ὦ πρὸ τοῦ πεινῶντες
[1200]	~(Θωρακοπώλης) ἴθι δὴ ξένεγκε τἀργύριον.	~(Τρυγαῖος)	~ἀλλ᾽ ὦγαθὲ ~θλίβει τὸν ὄρρον.
[950]	ταὐτὸ τοῦθ᾽ ἑστᾶσ᾽ ἰόντες χωρίον;	~(Τρυγαῖος)	ἀλλ᾽ ὡς τάχιστ᾽ εὐχώμεθ᾽ ~(Χορός)
[200]	Εἰρήνην ἔτι ~τὸ λοιπὸν ὄψεσθ᾽	~(Τρυγαῖος)	ἀλλὰ ποῖ γὰρ οἴχεται; ~(Ἑρμῆς)
[150]	ποῖ γῆς; ~(Ἑρμῆς) ἰδοὺ γῆς.	~(Τρυγαῖος)	ἀλλὰ ποῖ; ~(Ἑρμῆς) πόρρω πάνυ;
[1050]	οὔπω χρῆν τὴν εἰρήνην πεποιῆσθαι.	~(Τρυγαῖος)	~ἀλλὰ τί χρῆν ἡμᾶς; οὐ
[900]	ὀί; ~(Χορός) ναὶ μὰ Δί᾽	~(Τρυγαῖος)	ἀλλὰ τοῦτό γ᾽ ἔστ᾽ Ἰωνικὸν
[1100]	~(Ἱεροκλῆς) ναὶ πρὸς τῶν γονάτων.	~(Τρυγαῖος)	~ἄλλως ὦ τᾶν ἱκετεύεις· ~οὐ
[1150]	~(Δρεπανουργός) ποῦ ποῦ Τρυγαῖός ἐστιν;	~(Τρυγαῖος)	ἀναβράττω κίχλας. ~(Δρεπανουργός) ~ὦ φίλτατ᾽
[1250]	τε καὶ εὐχωλὴ πέλεν ἀνδρῶν.	~(Τρυγαῖος)	~ἀνδρῶν οἰμωγή; κλαύσει νὴ τὸν
[700]	δαί; Κρατῖνος ὁ σοφὸς ἔστιν;	~(Τρυγαῖος)	ἀπέθανεν ~ὅθ᾽ οἱ Λάκωνες ἐνέβαλον.
[500]	οὖν ὅμοιον καὶ γυλιοῦ στρατιωτικοῦ;	~(Τρυγαῖος)	~ἀπέπτυσ᾽ ἐχθροῦ φωτὸς ἔχθιστον πλέκος.
[800]	διατρέχοντες ἀστέρες, ~οἳ καόμενοι θέουσιν;	~(Τρυγαῖος)	~ἀπὸ δείπνου τινὲς ~τῶν πλουσίων
[1200]	τᾶν ἐστιν ἢ μηδὲν λαβεῖν.	~(Τρυγαῖος)	~ἀπόφερ᾽ ἀπόφερ᾽ ἐς κόρακας ἀπὸ
[1050]	θείης λεῖον τὸν τραχὺν ἐχῖνον.	~(Τρυγαῖος)	ἆρα φενακίζων ποτ᾽ Ἀθηναίους ἔτι
[1250]	Λαμάχου> ~θωρήσσοντ᾽ ἄρ᾽ ὄτειτα πεπαυμένοι	~(Τρυγαῖος)	ἄσμενοι, οἶμαι. ~(Παῖς) Λαμάχου> ~πύργων
[1250]	ῥινούς τε καὶ ἀσπίδας ὀμφαλοέσσας.	~(Τρυγαῖος)	ἀσπίδας; οὐ παύσει μεμνημένος ἀσπίδος
[200]	ὡς ἐπιτετρίψεσθ᾽ αὐτίκα ~ἁπαξάπαντα καταμεμυττωτευμένα.	~(Τρυγαῖος)	~βαβαὶ βαβαιὰξ ὡς μεγάλα καὶ
[100]	ἐὰν δὲ μή σοι καταγορεύῃ;	~(Τρυγαῖος)	~γράψομαι ~Μήδοισιν αὐτὸν προδιδόναι τὴν
[1300]	ἀρχῆς, ~λῆξαί τ᾽ αἴθωνα σίδηρον.	~(Τρυγαῖος)	~δεῦρ᾽ ὦ γύναι εἰς ἀγρόν,
[700]	~τῃδὶ παρ᾽ αὐτὴν τὴν θεόν.	~(Τρυγαῖος)	~δεῦρ᾽ ὦ κόραι ~ἕπεσθον ἅμ᾽
[100]	πάτερ, εἴ τι φιλεῖς με.	~(Τρυγαῖος)	~δοξάσαι ἔστι κόραι, τὸ δ᾽
[1250]	κράνεσιν ὅ τι τις χρήσεται;	~(Τρυγαῖος)	~ἐὰν τοιαυτασὶ μάθῃ λαβὰς ποιεῖν,
[1200]	ἔπειτ᾽ ἐπὶ δεκάμνῳ χεσεῖ καθήμενος;	~(Τρυγαῖος)	~ἔγωγε νὴ Δί᾽ ὦπίτριπτ᾽ οἴει
[1200]	τῇδ᾽ ~(Θωρακοπώλης) ἅμ᾽ ἀμφοῖν δῆτ᾽	~(Τρυγαῖος)	ἔγωγε νὴ Δία, ~ἵνα μή
[950]	ῥῖπτε τῶν κριθῶν. ~(Οἰκέτης) ἰδού.	~(Τρυγαῖος)	ἔδωκας ἤδη; ~(Οἰκέτης) ~νὴ τὸν
[1250]	ὠνήσομαι. ~(Δορυξός) πόσον δίδως δῆτ᾽	~(Τρυγαῖος)	~εἰ διαπρισθεῖεν δίχα, ~λάβοιμ᾽ ἂν
[450]	αὖθις ἀντιληπτέον. ~(Ἑρμῆς) ὦ εἶα.	~(Τρυγαῖος)	εἶα μάλα. ~(Ἑρμῆς) ὦ εἶα.
[450]	εἶα μάλα. ~(Ἑρμῆς) ὦ εἶα.	~(Τρυγαῖος)	εἶα νὴ Δία. ~(Χορός) μικρόν
[450]	οἱ Βοιωτοί. ~(Ἑρμῆς) εἶά νυν.	~(Τρυγαῖος)	εἶα ὦ. ~(Χορός) ~ἀλλ᾽ ἄγετε
[450]	λήψεσθ᾽ ὦργεῖοι. ~(Ἑρμῆς) εἶά νυν.	~(Τρυγαῖος)	εἶα ὦ. ~(Χορός) ὡς κακόνοι
[1250]	~ἔκλυον ἱδρώοντας, ἐπεὶ πολέμου ἐκόρεσθεν.	~(Τρυγαῖος)	~εἶεν; ἐκόρεσθεν τοῦ πολέμου κᾆτ᾽
[850]	δέσποτα ~ὅσην ἔχει τὴν πρωκτοπεντετηρίδα.	~(Τρυγαῖος)	~εἶεν, τίς ἐσθ᾽ ὑμῶν δίκαιος,
[1050]	~ὧν δόλιαι ψυχαί, δόλιαι φρένες.	~(Τρυγαῖος)	~εἴθε σου εἶναι ~ὤφελεν ὦλαζὼν
[200]	~ἵνα μὴ λάβητε μηδέποτ᾽ αὐτήν.	~(Τρυγαῖος)	εἰπέ μοι, ~ἡμᾶς δὲ δὴ
[1300]	~ἔντος ἀμώμητον κάλλιπον οὐκ ἐθέλων.	~(Τρυγαῖος)	~εἰπέ μοι ὦ πόσθων, ἐς
[650]	δὲ θαυμαστόν. ~(Ἑρμῆς) τὸ τί;	~(Τρυγαῖος)	ἐκ τοῦ Σοφοκλέους γίγνεται Σιμωνίδης.
[500]	τὰς τέχνας. ~(Ἑρμῆς) αἰβοῖ τάλας,	~(Τρυγαῖος)	~ἐκεινονὶ γοῦν τὸν λοφοποιὸν οὐχ
[1000]	ἐπὶ σπλάγχν᾽ εἶμι καὶ θυλήματα.	~(Τρυγαῖος)	~ἐμοὶ μελήσει ταῦτά γ᾽ ἀλλ᾽
[100]	~λόγον παράσχῃς καὶ τραγῳδία γένῃ.	~(Τρυγαῖος)	~ἐμοὶ μελήσει ταῦτά γ᾽ ἀλλὰ
[150]	πατὴρ δέ σοι τίς ἐστ᾽	~(Τρυγαῖος)	ἐμοί; μιαρώτατος. ~(Ἑρμῆς) ~οὔτοι μὰ
[600]	ἂν ἀνδρῶν τὰς κράδας κατήσθιον.	~(Τρυγαῖος)	~ἐν δίκῃ μὲν οὖν, ἐπεί
[100]	δὲ τίς σε δέξεται φορούμενον;	~(Τρυγαῖος)	ἐν Πειραιεῖ δήπου στὶ Κανθάρου
[100]	ἐλαύνειν ἐς θεοὺς ὦ παππία;	~(Τρυγαῖος)	~ἐν τοῖσιν Αἰσώπου λόγοις ἐξηυρέθη
[300]	ἔλθῃ τὰς ἐμάς. ἰοῦ ἰοῦ.	~(Τρυγαῖος)	~ἐξολεῖτέ μ᾽ ὦνδρες, εἰ μὴ
[200]	θεῶν, ~χυτρίδια καὶ σανίδια κἀμφορείδια.	~(Τρυγαῖος)	ἐξῳκίσαντο δ᾽ οἱ θεοὶ τίνος
[1050]	μηδ᾽ αὖ νύμφαι Βάκιν αὐτὸν	~(Τρυγαῖος)	ἐξώλης ἀπόλοι᾽ εἰ μὴ παύσαιο
[850]	λάσανα τῇ βουλῇ ποτ᾽ ἦν.	~(Τρυγαῖος)	~ἔπειτ᾽ ἀγῶνά γ᾽ εὐθὺς ἐξέσται
[300]	ῥίψαντες ἤδη λήγομεν τὸ δεξιόν.	~(Τρυγαῖος)	~ἐπιδίδωμι τοῦτό γ᾽ ὑμῖν ὥστε
[100]	~πῶς ἐξολισθεῖν πτηνὸς ὢν δυνήσεται;	~(Τρυγαῖος)	~ἐπίτηδες εἶχον πηδάλιον, ᾧ χρήσομαι·
[100]	~(Οἰκέτης Α) τίνα νοῦν ἔχων;	~(Τρυγαῖος)	~ἐρησόμενος ἐκεῖνον Ἑλλήνων πέρι ~ἁπαξαπάντων
[1050]	~ὦ μέλεοι θνητοὶ καὶ νήπιοι,	~(Τρυγαῖος)	ἐς κεφαλὴν σοί. ~(Ἱεροκλῆς) ~οἵτινες
[200]	αὐτὴν ἐνέβαλ᾽ εἰς ἄντρον βαθύ.	~(Τρυγαῖος)	ἐς ποῖον; ~(Ἑρμῆς) ~ἐς τουτὶ
[350]	οἶδ᾽ ὅτι. ~(Ἑρμῆς) ἀπόλωλας, ἐξόλωλας.	~(Τρυγαῖος)	ἐς τίν᾽ ἡμέραν; ~(Ἑρμῆς) εἰς
[350]	ἀποθανεῖν; ~(Ἑρμῆς) εὖ ἴσθ᾽ ὅτι.	~(Τρυγαῖος)	~ἐς χοιρίδιόν μοί νυν δάνεισον
[1150]	τοὺς κολλάβους. ~(Δρεπανουργός) ποῦ ποῦ	Τρυγαῖός	ἐστιν; ~(Τρυγαῖος) ἀναβράττω κίχλας. ~(Δρεπανουργός)
[250]	~χρήσαντες ἑτέροις αὐτὸν εἶτ᾽ ἀπώλεσαν.	~(Τρυγαῖος)	~εὖ γ᾽ εὖ γε ποιήσαντες
[250]	βυρσοπώλης, ὃς ἐκύκα τὴν Ἑλλάδα.	~(Τρυγαῖος)	~εὖ γ᾽ ὦ πότνια δέσποιν᾽
[1050]	μή νυν ὁρᾶν δοκῶμεν αὐτόν.	~(Τρυγαῖος)	εὖ λέγεις. ~(Ἱεροκλῆς) ~τίς ἡ
[900]	τοῦ δέους λέγωσ᾽ Ἰωνικῶς ὀὶ	~(Τρυγαῖος)	εὖ τοι λέγεις. ~(Χορός) ~καὶ
[650]	ξυνοίσει ταῦτ᾽ ἐρωτᾷ τῇ πόλει.	~(Τρυγαῖος)	εὐβουλότεροι γενησόμεθα. ~(Ἑρμῆς) τρόπῳ τίνι;
[650]	ὅ τι πράττει Σοφοκλέης ἀνήρετο.	~(Τρυγαῖος)	εὐδαιμονεῖ, πάσχει δὲ θαυμαστόν. ~(Ἑρμῆς)
[300]	ἔχοντας ἥκειν σιτί᾽ ἡμερῶν τριῶν.	~(Τρυγαῖος)	~εὐλαβεῖσθέ νυν ἐκεῖνον τὸν κάτωθεν
[650]	φίλος κἄσπευδεν εἶναι μὴ μάχας.	~(Τρυγαῖος)	~εὐνούστατος μὲν ἦν μακρῷ Κλεώνυμος.
[50]	πέτει; τί μάτην οὐχ ὑγιαίνεις;	~(Τρυγαῖος)	~εὐφημεῖν χρὴ καὶ μὴ φλαῦρον
[400]	ἴσως γὰρ ἂν πείσαις ἐμέ.	~(Τρυγαῖος)	~ἡ γὰρ Σελήνη χὠ πανοῦργος
[650]	αὐτοῖς ὧν ἔπαθε πολλὴν ἔχει.	~(Τρυγαῖος)	ἡ δ᾽ ἀλλὰ πρὸς σὲ
[1050]	ὅτῳ δὲ θύετ᾽ οὐ φράσεθ᾽	~(Τρυγαῖος)	~ἡ κέρκος ποιεῖ ~καλῶς; ~(Οἰκέτης)
[1000]	δόκιμον ~φρενὶ πορίμῳ τε τόλμῃ;	~(Τρυγαῖος)	~ἡ σχίζα γοῦν ἐνημμένη τὸν
[800]	τινός. ~(Οἰκέτης) τί δ᾽ ἔπαθες;	~(Τρυγαῖος)	ἤλγουν τὼ σκέλει μακρὰν ὁδὸν
[100]	κάκοσμον ζῷον ἦλθεν ἐς θεούς.	~(Τρυγαῖος)	~ἦλθεν κατ᾽ ἔχθραν αἰετοῦ πάλαι
[650]	πλέαν ~ἀποχειροτονηθῆναι τρὶς ἐν τἠκκλησίᾳ.	~(Τρυγαῖος)	~ἡμάρτομεν ταῦτ᾽ ἀλλὰ συγγνώμην ἔχε·
[450]	τοῦ τροχοῦ γ᾽ ἕλκοιτο μαστιγούμενος.	~(Τρυγαῖος)	ἡμῖν δ᾽ ἀγαθὰ γένοιτ᾽ ἰὴ
[1050]	~(Τρυγαῖος) αἰβοιβοῖ. ~(Ἱεροκλῆς) τί γελᾷς;	~(Τρυγαῖος)	ἥσθην χαροποῖσι πιθήκοις. ~(Ἱεροκλῆς) ~καὶ
[50]	τὸν ἀέρ᾽ ἐπὶ τοῦ κανθάρου.	~(Τρυγαῖος)	~ἥσυχος ἥσυχος, ἠρέμα, κάνθων· ~μή
[450]	παίειν ἀλλ᾽ ἰὴ μόνον λέγε.	~(Τρυγαῖος)	~ἰὴ ἰὴ τοίνυν, ἰὴ μόνον
[400]	ὦ δέσποτ᾽ ἀγαλοῦμεν ἡμεῖς ἀεί.	~(Τρυγαῖος)	~ἴθ᾽ ἀντιβολῶ σ᾽ ἐλέησον αὐτῶν
[900]	~καὶ τοῖσι συμμάχοισι πρᾳότεροι πολύ.	~(Τρυγαῖος)	~ἴθι νυν ἄγ᾽ ὡς τάχιστα
[850]	ἁπαξάπαντα· τοῦ πέους δὲ δεῖ.	~(Τρυγαῖος)	~ἴθι νυν ἀποδῶμεν τήνδε τὴν
[1200]	σοι φέρομεν ἐς τοὺς γάμους.	~(Τρυγαῖος)	~ἴθι νυν καταθέμενοι παρ᾽ ἐμοὶ
[1150]	λέοντες ~ἐν μάχῃ δ᾽ ἀλώπεκες.	~(Τρυγαῖος)	ἰοὺ ἰού. ~ὅσον τὸ χρῆμ᾽
[150]	~τουτὶ τί ἐστι τὸ κακόν;	~(Τρυγαῖος)	ἱπποκάνθαρος. ~(Ἑρμῆς) ~ὦ βδελυρὲ καὶ
[800]	τίς ἐστιν ἀστὴρ νῦν ἐκεῖ;	~(Τρυγαῖος)	~Ἴων ὁ Χῖος, ὅσπερ ἐποίησεν
[1100]	παῖε τὸν Βάκιν. ~(Ἱεροκλῆς) μαρτύρομαι.	~(Τρυγαῖος)	~κἄγωγ᾽ ὅτι τένθης εἶ σὺ
[1050]	πρίν κεν λύκος οἶν ὑμεναιοῖ.	~(Τρυγαῖος)	~καὶ πῶς ὦ κατάρατε λύκος
[400]	γε μᾶλλον ἢ πρὸ τοῦ.	~(Τρυγαῖος)	καί σοι φράσω τι πρᾶγμα
[1100]	σαυτοῦ γ᾽ ἀπένεγκε. ~(Ἱεροκλῆς) σπονδή.	~(Τρυγαῖος)	καὶ ταυτὶ μετὰ τῆς σπονδῆς
[500]	ὑπωπιασμέναι ~ἁπαξάπασαι καὶ κυάθους προσκείμεναι.	~(Τρυγαῖος)	~καὶ τῶνδε τοίνυν τῶν θεωμένων
[1250]	ἐξεχέοντο, βοὴ δ᾽ ἄσβεστος ὀρώρει.	~(Τρυγαῖος)	~κάκιστ᾽ ἀπόλοιο παιδάριον αὐταῖς μάχαις·
[350]	~(Ἑρμῆς) καὶ μὴν ἐπιτέτριψαί γε.	~(Τρυγαῖος)	κᾆτα τῷ τρόπῳ ~οὐκ ᾐσθόμην
[1300]	~(Παῖς) Κλεωνύμου> ψυχὴν δ᾽ ἐξεσάωσα-	~(Τρυγαῖος)	~κατῄσχυνας δὲ τοκῆας. ~ἀλλ᾽ εἰσίωμεν.
[400]	πάσχοι γε τοιαῦθ᾽ οἷάπερ Κλεώνυμος.	~(Τρυγαῖος)	~κεἴ τις δορυξὸς ἢ κάπηλος
[400]	~ἐκ τῶν ὀλεκράνων ἀκίδας ἐξαιρούμενον.	~(Τρυγαῖος)	~κεἴ τις ἐπιθυμῶν ταξιαρχεῖν σοὶ
[500]	ἥδεται ~αὕτη ποιητῇ ῥηματίων δικανικῶν.	~(Τρυγαῖος)	~κιττοῦ, τρυγοίπου, προβατίων βληχωμένων, ~κόλπου”
[950]	σὺ ποίει μηδὲν ἔθ᾽ ἡμᾶς.	~(Τρυγαῖος)	~μὰ Δἴ ἀλλ᾽ ἀπόφηνον ὅλην
[800]	ἀστέρες γιγνόμεθ᾽ ὅταν τις ἀποθάνῃ;	~(Τρυγαῖος)	μάλιστα. ~(Οἰκέτης) καὶ τίς ἐστιν
[1050]	~(Ἱεροκλῆς) ἡ γλῶττα χωρὶς τέμνεται.	~(Τρυγαῖος)	~μεμνήμεθα. ~ἀλλ᾽ οἶσθ᾽ ὃ δρᾶσον;
[1050]	ὃ δρᾶσον; ~(Ἱεροκλῆς) ἢν φράσῃς.	~(Τρυγαῖος)	~μὴ διαλέγου ~νῷν μηδέν· Εἰρήνῃ
[350]	μὴ τετορήσω ταῦτα καὶ λακήσομαι.	~(Τρυγαῖος)	~μή νυν λακήσῃς, λίσσομαί σ᾽
[350]	τεθνηκέναι. ~(Ἑρμῆς) ὦ Ζεῦ κεραυνοβρόντα.	~(Τρυγαῖος)	~μὴ πρὸς τῶν θεῶν ~ἡμῶν
[300]	κινοῦντος αὐτὼ τὼ σκέλει χορεύετον.	~(Τρυγαῖος)	~μή τι καὶ νυνί γ᾽
[300]	γῆρας ἐκδὺς ἐκφυγὼν τὴν ἀσπίδα.	~(Τρυγαῖος)	~μή τι καὶ νυνί γε
[450]	~Ἄρει δέ; ~(Χορός) μὴ μή.	~(Τρυγαῖος)	μηδ᾽ Ἐνυαλίῳ γε; ~(Χορός) μή.
[1250]	πολύ. ~(Κρανοποιός) ἀπίωμεν ὦ δορυξέ.	~(Τρυγαῖος)	~μηδαμῶς γ᾽ ἐπεὶ ~τούτῳ γ᾽
[850]	μοι, δῶ καταφαγεῖν ~ταύτῃ τι;	~(Τρυγαῖος)	~μηδέν· οὐ γὰρ ἐθελήσει θαγεῖν
[150]	γένος δ᾽ εἶ; φράζε μοι.	~(Τρυγαῖος)	μιαρώτατος. ~(Ἑρμῆς) πατὴρ δέ σοι
[150]	ποτ᾽ ἔστ᾽ ὄνομ᾽ οὐκ ἐρεῖς;	~(Τρυγαῖος)	μιαρώτατος. ~(Ἑρμῆς) ποδαπὸς τὸ γένος
[1200]	ἐπριάμην δραχμῶν ποθ᾽ ἑξήκοντ᾽ ἐγώ;	~(Τρυγαῖος)	~μόλυβδον ἐς τουτὶ τὸ κοῖλον
[400]	τοῦ κύκλου παρέτρωγον ὑφ᾽ ἁμαρτωλίας.	~(Τρυγαῖος)	~ναὶ μὰ Δία. πρὸς ταῦτ᾽
[350]	δέσποτα. ~(Ἑρμῆς) οὐκ ἂν σιωπήσαιμι.	~(Τρυγαῖος)	~ναὶ πρὸς τῶν κρεῶν, ~ἁγὼ
[550]	γοργὸν ὥσπερ μᾶζα καὶ πανδαισία.	~(Τρυγαῖος)	~νὴ Δἴ ἡ γὰρ σφῦρα
[1250]	ὑβριζόμεθα. χωρῶμεν ὦ τᾶν ἐκποδών.	~(Τρυγαῖος)	~νὴ τὸν Δί᾽ ὡς τὰ
[350]	ὃς ἂν ~ταύτην ἀνορύττων εὑρεθῇ;	~(Τρυγαῖος)	νῦν ἆρά με ~ἅπασ᾽ ἀνάγκη
[550]	θυμὸς ἡμῖν ἐστι πολλοστῷ χρόνῳ.	~(Τρυγαῖος)	~νῦν μὲν οὖν ὦνδρες προσευξώμεσθα
[250]	~ἐγὼ δὲ δοίδυκ᾽ εἰσιὼν ποιήσομαι.	~(Τρυγαῖος)	~νῦν τοῦτ᾽ ἐκεῖν᾽ ἥκει τὸ
[800]	διθυραμβοδιδασκάλων. ~(Οἰκέτης) τί δ᾽ ἔδρων;	~(Τρυγαῖος)	~ξυνελέγοντ᾽ ἀναβολὰς ποτώμεναι ~τὰς ἐνδιαεριαυερινηχέτους
[200]	καὖθις, ἢν ἔχωμεν τὴν Πύλον”	~(Τρυγαῖος)	~ὁ γοῦν χαρακτὴρ ἡμεδαπὸς τῶν
[500]	~κατέπαρδεν ἄρτι τοῦ ξιφουργοῦ κεινουί.	~(Τρυγαῖος)	~ὁ δὲ δρεπανουργὸς οὐχ ὁρᾷς
[1200]	~(Λοφοποιός) αὐτὸς σὺ τί δίδως;	~(Τρυγαῖος)	ὅ τι δίδωμ᾽ αἰσχύνομαι. ~ὅμως
[700]	Λάκωνες ἐνέβαλον. ~(Ἑρμῆς) τί παθών;	~(Τρυγαῖος)	ὅ τι; ~ὼρακιάσας· οὐ γὰρ
[500]	φησιν· ἀλλὰ πᾶς ἀνὴρ προθυμοῦ.	~(Τρυγαῖος)	~οἵ τοι γεωργοὶ τοὔργον ἐξέλκουσι
[900]	δῆτα τῶν λοιπῶν; ~(Χορός) ὀί.	~(Τρυγαῖος)	ὀί; ~(Χορός) ναὶ μὰ Δί᾽
[250]	καὶ σὺ δ᾽ ὡς ἀπόλλυσαι.	~(Τρυγαῖος)	οἵα πόλις τάλαινα διακναισθήσεται. ~(Πόλεμος)
[1300]	ὦ, ~(Ἡμιχόριον Ὑμὴν Ὑμέναι᾽ ὦ,	~(Τρυγαῖος)	~οἰκήσετε γοῦν καλῶς ~οὐ πράγματ᾽
[850]	νέος ὢν πάλιν, ~μύρῳ κατάλειπτος.	~(Τρυγαῖος)	~οἶμαι. τί δῆθ᾽ ὅταν ξυνὼν
[200]	ἐμὴν ~μέλλει· θορυβεῖ γοῦν ἔνδον.	~(Τρυγαῖος)	οἴμοι δείλαιος. ~φέρ᾽ αὐτὸν ἀποδρῶ·
[1050]	κατὰ χρησμὸν ἐκαύσατε μῆρα θεοῖσιν;	~(Τρυγαῖος)	~ὅνπερ κάλλιστον δήπου πεποίηκεν Ὅμηρος·
[800]	~(Οἰκέτης) πόθεν δ᾽ ἔλαβες ταύτας;	~(Τρυγαῖος)	ὁπόθεν; ἐκ τοὐρανοῦ. ~(Οἰκέτης) ~οὐκ
[1050]	ποθ᾽ αὑτηὶ καὶ τῷ θεῶν;	~(Τρυγαῖος)	ὀπτα σὺ σιγῇ κἄπαγ᾽ ἀπὸ
[1000]	πάρειμι. μῶν ἐπισχεῖν σοι δοκῶ;	~(Τρυγαῖος)	~ὄπτα καλῶς νυν αὐτά· καὶ
[1050]	νυν ἀπάρχου κᾆτα δὸς τἀπάργματα.	~(Τρυγαῖος)	ὀπτᾶν ἄμεινον πρῶτον. ~(Ἱεροκλῆς) ~ἀλλὰ
[400]	~ἔχονθ᾽ ἑταίραν καὶ σκαλεύοντ᾽ ἄνθρακας.	~(Τρυγαῖος)	ὅστις δὲ πόλεμον μᾶλλον εἶναι
[900]	ἅπασιν ὅστις ~γ᾽ ἐστὶ τοιοῦτος.	~(Τρυγαῖος)	ὅταν τρυγᾶτ᾽ εἴσεσθε πολλῷ μᾶλλον
[650]	γίγνεται Σιμωνίδης. ~(Ἑρμῆς) Σιμωνίδης; πῶς;	~(Τρυγαῖος)	~ὅτι γέρων ὢν καὶ σαπρὸς
[650]	εὐβουλότεροι γενησόμεθα. ~(Ἑρμῆς) τρόπῳ τίνι;	~(Τρυγαῖος)	~ὅτι τυγχάνει λυχνοποιὸς ὤν. πρὸ
[400]	ἵνα δὴ τί τοῦτο δρᾶτον;	~(Τρυγαῖος)	ὁτιὴ νὴ Δία ~ἡμεῖς μὲν
[1100]	~(Ἱεροκλῆς) οὐδεὶς προσδώσει τῶν σπλάγχνων;	~(Τρυγαῖος)	~οὐ γὰρ οἷόν τε ~ἡμῖν
[1000]	ἀλαζὼν φαίνεται· ~μάντις τίς ἐστιν.	~(Τρυγαῖος)	~οὐ μὰ Δἴ ἀλλ᾽ Ἱεροκλέης
[300]	θεῶν πασῶν μεγίστην καὶ φιλαμπελωτάτην.	~(Τρυγαῖος)	~οὐ σιωπήσεσθ᾽ ὅπως μὴ περιχαρεῖς
[450]	γε λιμοῦ νὴ Δἴ ἐξολωλότες.	~(Τρυγαῖος)	~οὐδὲν ποιοῦμεν ὦνδρες· ἀλλ ὁμοθυμαδὸν
[350]	καὶ τολμηρὲ τί ποιεῖν διανοεῖ;	~(Τρυγαῖος)	οὐδὲν πονηρόν, ἀλλ᾽ ὅπερ καὶ
[350]	ἐν τῷδε τῷ νῦν> πράγματι.	~(Τρυγαῖος)	οὐκ ἀκούεις οἷα θωπεύουσί σ᾽
[100]	Διόνυσον οὐδέποτε ζῶντός γ᾽ ἐμοῦ.	~(Τρυγαῖος)	οὐκ ἔστι παρὰ ταῦτ᾽ ἄλλ᾽
[850]	πορνοβοσκοῦσ᾽ ὥσπερ ἡμεῖς οἱ βροτοί.	~(Τρυγαῖος)	~οὔκ, ἀλλὰ κἀκεῖ ζῶσιν ἀπὸ
[1050]	ὅτι ~ἐναντιώσεταί τι ταῖς διαλλαγαῖς.	~(Τρυγαῖος)	οὔκ, ἀλλὰ κατὰ τὴν κνῖσαν
[800]	τὸν ἀέρα ~πλανώμενον πλὴν σαυτόν;	~(Τρυγαῖος)	~οὔκ, εἰ μή γέ που
[350]	Κιλλικῶν. ~(Ἑρμῆς) ἀπόλωλας ὦ κακόδαιμον.	~(Τρυγαῖος)	οὐκοῦν ἢν λάχω. ~(Ἑρμῆς) γὰρ
[450]	Δία. ~(Χορός) μικρόν γε κινοῦμεν.	~(Τρυγαῖος)	οὔκουν δεινὸν ~τοὺς μὲν τείνειν
[850]	~εὐδαιμονέστερος φανεῖ τῶν Καρκίνου στροβίλων.	~(Τρυγαῖος)	~οὔκουν δικαίως; ὅστις εἰς ~ὄχημα
[1000]	τε πρόσφορα πάντ᾽ ἐπὶ τούτοις.	~(Τρυγαῖος)	~οὔκουν δοκῶ σοι μαντικῶς τὸ
[450]	~ἀλλ᾽ ἄγετε ξυνανέλκετε καὶ σφώ.	~(Τρυγαῖος)	~οὔκουν ἕλκω κἀξαρτῶμαι ~κἀπεμπίπτω καὶ
[1050]	ποιήσεις τὸν καρκίνον ὀρθὰ βαδίζειν.	~(Τρυγαῖος)	~οὔποτε δειπνήσεις ἔτι τοῦ λοιποῦ
[850]	~σκηνὴν ἐμαυτοῦ τῷ πέει καταλαμβάνω.	~(Τρυγαῖος)	~οὔπω λέγεθ᾽ ὑμεῖς τίς ὁ
[1200]	κύτει ~ἐνημμένῳ κάλλιστα χρήσομαι τάλας;	~(Τρυγαῖος)	~οὗτος μὲν οὐ μή σοι
[1250]	ὦ κρανοποί᾽ ὡς ἀθλίως πεπράγαμεν.	~(Τρυγαῖος)	οὗτος μὲν οὐ πέπονθεν οὐδέν.
[250]	καὶ τὸ μέλι τουτὶ τἀττικόν.	~(Τρυγαῖος)	~οὗτος παραινῶ σοι μέλιτι χρῆσθἀτέρῳ.
[950]	οὐδεὶς ὅστις οὐ κριθὴν ἔχει.	~(Τρυγαῖος)	οὐχ αἱ γυναῖκές γ᾽ ἔλαβον.
[1000]	θέμις. ~(Οἰκέτης) τιὴ τί δή;	~(Τρυγαῖος)	~οὐχ ἥδεται δήπουθεν Εἰρήνη σφαγαῖς,
[600]	δ᾽ ἦν ὁ δρῶν βυρσοπώλης.	~(Τρυγαῖος)	~παῦε παῦ᾽ ὦ δέσποθ᾽ Ἑρμῆ,
[1250]	νῦν αὖθ᾽ ὁπλοτέρων ἀνδρῶν ἀρχώμεθα	~(Τρυγαῖος)	παῦσαι ~ὁπλοτέρους ᾆδον, καὶ ταῦτ
[700]	ὑφ᾽ ἅρματ᾽ ἐλθὼν Ζηνὸς ἀστραπηφορεῖ.	~(Τρυγαῖος)	πόθεν οὖν ὁ τλήμων ἐνθάδ᾽
[700]	οὐκ ἐνθάδ᾽ ὦ τᾶν ἔστι.	~(Τρυγαῖος)	ποῖ γὰρ οἴχεται; ~(Ἑρμῆς) ὑφ᾽
[150]	~φροῦδοι γὰρ ἐχθές εἰσιν ἐξῳκισμένοι.	~(Τρυγαῖος)	ποῖ γῆς; ~(Ἑρμῆς) ἰδοὺ γῆς.
[1050]	~ἀλλὰ ταυταγὶ ~ἤδη στὶν ὀπτά.	~(Τρυγαῖος)	~πολλὰ πράττεις, ὅστις εἶ. ~κατάτεμνε.
[900]	θεῶν ἀεί σ᾽ ἡγησόμεσθα πρῶτον.	~(Τρυγαῖος)	~πολλῶν γὰρ ὑμῖν ἄξιος ~Τρυγαῖος
[100]	ἄξει σε ταύτην τὴν ὁδόν.	~(Τρυγαῖος)	πτηνὸς πορεύσει πῶλος· οὐ ναυσθλώσομαι.
[1250]	δράσω; τίς γὰρ αὔτ᾽ ὠνήσεται;	~(Τρυγαῖος)	~πώλει βαδίζων αὐτὰ τοῖς Αἰγυπτίοις·
[700]	τὴν τοῦ Γανυμήδους ἀμβροσίαν σιτήσεται.	~(Τρυγαῖος)	πῶς δῆτ᾽ ἐγὼ καταβήσομαι; ~(Ἑρμῆς)
[200]	αὐτὸν ἀτεχνῶς τοὐρανοῦ τὸν κύτταρον.	~(Τρυγαῖος)	πῶς οὖν σὺ δῆτ᾽ ἐνταῦθα
[850]	ἡμεῖς ποτε ~ἐπαίομεν Βραυρωνάδ᾽ ὑποπεπωκότες;	~(Τρυγαῖος)	σάφ᾽ ἴσθι, κἀλήφθη γε μόλις.
[50]	ὦ δέσποτ᾽ ἄναξ ὡς παραπαίεις.	~(Τρυγαῖος)	σίγα σίγα. ~(Οἰκέτης Α) ποῖ
[400]	~(Ἑρμῆς) σπονδὴ σπονδή· ~εὐφημεῖτε εὐφημεῖτε.	~(Τρυγαῖος)	~σπένδοντες εὐχόμεσθα τὴν νῦν ἡμέραν
[1100]	ταῦτα δοκεῖ, κἀγὼ μαυτῷ βαλανεύσω.	~(Τρυγαῖος)	σπονδὴ σπονδή. ~(Ἱεροκλῆς) ἔγχει δὴ
[1100]	ἡμῖν. ~(Ἱεροκλῆς) πρόσφερε τὴν γλῶτταν.	~(Τρυγαῖος)	σὺ δὲ τὴν σαυτοῦ γ᾽
[1250]	ποτ᾽ εἶ; ~(Παῖς) Λαμάχου> ἐγώ;	~(Τρυγαῖος)	σὺ μέντοι νὴ Δί᾽ ~(Παῖς)
[150]	~(Ἑρμῆς) ἥκεις δὲ κατὰ τί;	~(Τρυγαῖος)	τὰ κρέα ταυτί σοι φέρων.
[650]	~οἷά μ᾽ ἐκέλευσεν ἀναπυθέσθαι σου.	~(Τρυγαῖος)	τὰ τί; ~(Ἑρμῆς) ~πάμπολλα καὶ
[1000]	λοχευομένας” ~τοὺς δ᾽ ἀνθρώπους ἐπιχαίρειν.	~(Τρυγαῖος)	~ταῦτ᾽ ὦ πολυτίμητ᾽ εὐχομένοις ἡμῖν
[600]	ὁ παύσων, ἥδε δ᾽ ἠφανίζετο.	~(Τρυγαῖος)	~ταῦτα τοίνυν μὰ τὸν Ἀπόλλω
[1200]	ποίᾳ δ᾽ ἀποψήσει ποτ᾽ ὦμαθέστατε;	~(Τρυγαῖος)	τῃδὶ διεὶς τὴν χεῖρα διὰ
[1100]	νῷν. ~(Ἱεροκλῆς) τί δὴ γώ;	~(Τρυγαῖος)	τὴν Σίβυλλαν ἔσθιε. ~(Ἱεροκλῆς) ~οὔτοι
[900]	δὴ τί νῷν ἐντευθενὶ ποιητέον;	~(Τρυγαῖος)	τί δ᾽ ἄλλο γ᾽ ἢ
[100]	μοι φράσῃς ~ὅποι πέτεσθαι διανοεῖ.	~(Τρυγαῖος)	~τί δ᾽ ἄλλο γ᾽ ἢ
[1200]	προθέλυμνόν μ᾽ ὦ Τρυγαἶ ἀπώλεσας.	~(Τρυγαῖος)	~τί δ᾽ ἔστιν ὦ κακόδαιμον;
[900]	~(Χορός) χύτραισιν, ὥσπερ μεμφόμενον Ἑρμῄδιον;	~(Τρυγαῖος)	τί δαὶ δοκεῖ; βούλεσθε λαρινῷ
[850]	ἰδεῖν, ~τὰ νῦν τάδε πράττει.	~(Τρυγαῖος)	~τί δῆτ᾽ ἐπειδὰν νυμφίον μ᾽
[200]	ἑσπέρας ~ὑπερφυᾶ τὸ μέγεθος εἰσηνέγκατο.	~(Τρυγαῖος)	τί δῆτα ταύτῃ τῇ θυείᾳ
[1200]	τουτουὶ καὶ τοῦ δορυξοῦ κεινονί.	~(Τρυγαῖος)	τί δῆτα τουτοινὶ καταθῶ σοι
[1000]	σθ᾽ ὁ χρησμολόγος οὑξ Ὠρεοῦ.	~(Τρυγαῖος)	τί ποτ᾽ ἄρα λέξει; ~(Οἰκέτης)
[300]	χαίροντες ἡμεῖς τήμερον παυσαίμεθ᾽ ἄν.	~(Τρυγαῖος)	~τί τὸ κακόν; τί πάσχετ᾽
[850]	τῇ βουλῇ. ~(Οἰκέτης) τίς αὑτηί;	~(Τρυγαῖος)	τί φῄς; ~αὕτη Θεωρία στίν.
[900]	καὶ μεγάλῃ; ~(Χορός) μὴ μή.	~(Τρυγαῖος)	τιή; ~(Χορός) ἵνα μὴ γένηται
[850]	μέσους ἄγων. ~(Οἰκέτης) ἐκεινοσὶ νεύει.	~(Τρυγαῖος)	τίς; ~(Οἰκέτης) ὅστις; Ἀριφράδης, ~ἄγειν
[900]	δαίμων φανερῶς ~εἰς ἀγαθὰ μεταβιβάζει.	~(Τρυγαῖος)	~τὸ κανοῦν πάρεστ᾽ ὀλὰς ἔχον
[800]	~(Οἰκέτης) ἴθι νυν κάτειπέ μοι	~(Τρυγαῖος)	τὸ τί; ~(Οἰκέτης) ~ἄλλον τιν᾽
[1050]	δέσμ᾽ ἀναλῦσαι, ~ἀλλὰ τόδε πρότερον	~(Τρυγαῖος)	τοῖσδ᾽ ἁλσί γε παστέα ταυτί.
[200]	ἔτι ~μηδ᾽ ἀντιβολούντων μηδὲν αἰσθανοίατο.	~(Τρυγαῖος)	τοῦ δ᾽ οὕνεχ᾽ ἡμᾶς ταῦτ᾽
[200]	~καὶ πολλοδεκάκις, ὡς ἀπολεῖσθε τήμερον.	~(Τρυγαῖος)	~τουτὶ μὲν ἄνδρες οὐδὲν ἡμῖν
[1100]	δόλῳ φρένας ἐξαπατήσας ~ἰκτῖνος μάρψῃ.	~(Τρυγαῖος)	~τουτὶ μέντοι σὺ φυλάττου, ~ὡς
[300]	μ᾽ ἔασον ἑλκύσαι, καὶ μηκέτι.	~(Τρυγαῖος)	τοῦτό νυν, καὶ μηκέτ᾽ ἄλλο
[950]	δῶ· πολλοὶ γάρ εἰσι κἀγαθοί.	~(Τρυγαῖος)	τούτους ἀγαθοὺς ἐνόμισας; ~(Οἰκέτης) ~οὐ
[150]	ὅ τι ποτ᾽ ἔστι σοι.	~(Τρυγαῖος)	~Τρυγαῖος Ἀθμονεύς, ἀμπελουργὸς δεξιός, ~οὐ
[900]	ἵνα μὴ γένηται Θεογένους ὑηνία.	~(Τρυγαῖος)	τῷ δὴ δοκεῖ σοι δῆτα
[450]	κακόνοι τινές εἰσιν ἐν ἡμῖν.	~(Τρυγαῖος)	~ὑμεῖς μὲν γοῦν οἱ κιττῶντες
[400]	ἐλεήμων εἴμ᾽ ἀεὶ τῶν χρυσίδων.	~(Τρυγαῖος)	~ὑμέτερον ἐντεῦθεν ἔργον ὦνδρες. ἀλλὰ
[1300]	ποτ᾽ ὢν ἐκείνου τοῦ πατρός.	~(Τρυγαῖος)	~ὑμῶν τὸ λοιπὸν ἔργον ἤδη
[50]	Α) ποῖ δῆτ᾽ ἄλλως μετεωροκοπεῖς;	~(Τρυγαῖος)	~ὑπὲρ Ἑλλήνων πάντων πέτομαι ~τόλμημα
[650]	λίθου τοῦ ν τῇ πυκνί.	~(Τρυγαῖος)	~Ὑπέρβολος νῦν τοῦτ᾽ ἔχει τὸ
[450]	μηδ᾽ Ἐνυαλίῳ γε; ~(Χορός) μή.	~(Τρυγαῖος)	~ὑπότεινε δὴ πᾶς καὶ κάταγε
[350]	εἵλετ᾽ ἀγαθή τις ἡμῖν τύχη.	~(Τρυγαῖος)	φέρε δὴ κατίδω ποῖ τοὺς
[950]	ἰδού· λεγοις ἂν ἄλλο· περιελήλυθα.	~(Τρυγαῖος)	~φέρε δὴ τὸ δαλίον τόδ᾽
[300]	ἢν ἰδοὺ καὶ δὴ πέπαυμαι.	~(Τρυγαῖος)	φῄς γε, παύει δ᾽ οὐδέπω.
[1350]	τῆς δ᾽ ἡδὺ τὸ σῦκον.	~(Τρυγαῖος)	~φήσεις γ᾽ ὅταν ἐσθίῃς ~οἶνόν
[900]	~σωτὴρ γὰρ ἅπασιν ἀνθρώποις ~γεγένησαι.	~(Τρυγαῖος)	~φήσεις ἐπειδὰν ἐκπίῃς οἴνου νέου
[650]	δοκεῖ τὰ πολεμικὰ ~ὁ Κλεώνυμος;	~(Τρυγαῖος)	~ψυχήν γ᾽ ἄριστος πλήν γ᾽
[150]	~(Ἑρμῆς) ὦ δειλακρίων πῶς ἦλθες;	~(Τρυγαῖος)	~ὦ γλίσχρων ὁρᾷς ~ὡς οὐκέτ᾽
[50]	ὡς φωνῆς ἀκούειν μοι δοκῶ.	~(Τρυγαῖος)	~ὦ Ζεῦ τί δρασείεις ποθ᾽
[700]	χαίρων ἄπιθι καὶ μέμνησό μου.	~(Τρυγαῖος)	~ὦ κάνθαρ᾽ οἴκαδ᾽ οἴκαδ᾽ ἀποπετώμεθα.
[450]	πῶς οὖν οὐ χωρεῖ τοὔργον;	~(Τρυγαῖος)	~ὦ Λάμαχ᾽ ἀδικεῖς ἐμποδὼν καθήμενος.
[700]	βουλῇ λαβών, ἧσπέρ ποτ᾽ ἦν.	~(Τρυγαῖος)	~ὦ μακαρία βουλὴ σὺ τῆς
[1100]	αὐτά· κεῖται δ᾽ ἐν μέσῳ.	~(Τρυγαῖος)	ὦ παῖε τὸν Βάκιν. ~(Ἱεροκλῆς)
[500]	εἶα εἶα εἶα εἶα πᾶς.	~(Τρυγαῖος)	~ὦ πότνια βοτρυόδωρε τί προσείπω
[950]	τάχιστ᾽ εὐχώμεθ᾽ ~(Χορός) εὐχώμεσθα δή.	~(Τρυγαῖος)	ὦ σεμνοτάτη βασίλεια θεὰ ~πότνι᾽
[700]	~ταύτῃ ξυνοικῶν ἐκποιοῦ σαυτῷ βότρυς.	~(Τρυγαῖος)	~ὦ φιλτάτη δεῦρ᾽ ἐλθὲ καὶ
[1350]	Ὑμέναι᾽ ὦ, ~Ὑμὴν Ὑμέναι᾽ ὦ.	~(Τρυγαῖος)	ὦ χαίρετε χαίρετ᾽ ἄνδρες, ~κἂν
[1200]	μ᾽ ὑβρίζων τοῖς ἐμοῖσι χρήμασιν.	~(Τρυγαῖος)	ὡδὶ παραθέντι τρεῖς λίθους. οὐ
[200]	αὐτίκα μάλα τὰς γνάθους ἀλγήσετε.	~(Τρυγαῖος)	~ὦναξ Ἄπολλον τῆς θυείας τοῦ
[250]	δέσποθ᾽ ~(Πόλεμος) ἧκέ νυν ταχύ.	~(Τρυγαῖος)	~ὦνδρες τί πεισόμεσθα; νῦν ἀγὼν
[800]	κακοηθέστεροι. ~(Οἰκέτης) ὦ δέσποθ᾽ ἥκεις;	~(Τρυγαῖος)	ὡς ἐγὼ πυθόμην τινός. ~(Οἰκέτης)
[900]	ἑτέρῳ ~τούτων κατὰ καιρὸν ἀπαντᾷ.	~(Τρυγαῖος)	~ὡς ταῦτα δῆλά γ᾽ ἔσθ᾽
[800]	μετ᾽ ἐμοῦ ξύμπαιζε τὴν ἑορτήν.	~(Τρυγαῖος)	~ὡς χαλεπὸν ἐλθεῖν ἦν ἄρ᾽
[1250]	γὰρ εἰπέ μοι οἷστισι χαίρεις.	~(Τρυγαῖος)	~ὣς οἱ μὲν δαίνυντο βοῶν
[850]	~(Τρυγαῖος) ~εἶεν, τίς ἐσθ᾽ ὑμῶν	δίκαιος,	τίς ποτε; ~τίς διαφυλάξει τήνδε
[200]	θορυβεῖ γοῦν ἔνδον. ~(Τρυγαῖος) οἴμοι	δείλαιος.	~φέρ᾽ αὐτὸν ἀποδρῶ· καὶ γὰρ
[650]	γάρ ποτ᾽ ἐξέλθοι στρατιώτης, εὐθέως	~ἀποβολιμαῖος	τῶν ὅπλων ἐγίγνετο. ~(Ἑρμῆς) ~ἔτι
[350]	~ἀλλ᾽ ὦ μέλ᾽ ὑπὸ τοῦ	Διὸς	ἀμαλδυνθήσομαι, ~εἰ μὴ τετορήσω ταῦτα
[150]	δρομαίαν πτέρυγ᾽ ἐκτείνων ~ὀρθὸς χώρει	Διὸς	εἰς αὐλάς, ~ἀπὸ μὲν κάκκης
[50]	ποτ᾽ ἀφικοίμην ἂν εὐθὺ τοῦ	Διός;	~ἔπειτα λεπτὰ κλιμάκια ποιούμενος, ~πρὸς
[150]	τὴν τοῦ Διός. ~τίς ἐν	Διὸς	θύραισιν; οὐκ ἀνοίξετε; ~(Ἑρμῆς) ~πόθεν
[0]	~τοῦτ᾽ ἔστι τὸ τέρας οὐ	Διὸς	καταιβάτου. ~(Οἰκέτης Α) ~οὐκοῦν ἂν
[50]	~ὅπως πετήσει μ᾽ εὐθὺ τοῦ	Διὸς	λαβών” ~ἀλλ᾽ ὅ τι ποιεῖ
[700]	οὖν εἰκός τινα τιμῆσαι, θύγατερ	Διός,	ὅστις ἄριστος ~κωμῳδοδιδάσκαλος ἀνθρώπων καὶ
[150]	καθορῶ τὴν οἰκίαν τὴν τοῦ	Διός.	~τίς ἐν Διὸς θύραισιν; οὐκ
[1200]	τῆς ἰσωνίας· ~ἐναποπατεῖν γάρ ἐστ᾽	ἐπιτήδειος	πάνυ ~(Θωρακοπώλης) παῦσαί μ᾽ ὑβρίζων
[800]	δὲ μὴ χῃ Μόρσιμος ~μηδὲ	Μελάνθιος,	οὗ δὴ ~πικροτάτην ὄπα γηρύσαντος
[400]	~ἡ γὰρ Σελήνη χὠ πανοῦργος	Ἥλιος	~ὑμῖν ἐπιβουλεύοντε πολὺν ἤδη χρόνον
[100]	προλιρὼν ἐμὲ ~ἐς κόρακας βαδιεῖ	μεταμώνιος;	~ἔστι τι τῶνδ᾽ ἐτύμως; εἴπ᾽
[700]	~κωμῳδοδιδάσκαλος ἀνθρώπων καὶ κλεινότατος γεγένηται,	~ἄξιος	εἶναί φησ᾽ εὐλογίας μεγάλης ὁ
[900]	πρῶτον. ~(Τρυγαῖος) ~πολλῶν γὰρ ὑμῖν	ἄξιος	~Τρυγαῖος ἁθμονεὺς ἐγώ, ~δεινῶν ἀπαλλάξας
[150]	σοι. ~(Τρυγαῖος) ~Τρυγαῖος Ἀθμονεύς, ἀμπελουργὸς	δεξιός,	~οὐ συκοφάντης οὐδ᾽ ἐραστὴς πραγμάτων.
[0]	μὲν οὔ· ~οὐ γὰρ ἔθ᾽	οἶός	τ᾽ εἴμ᾽ ὑπερέχειν τῆς ἀντλίας.
[900]	ὅταν τρυγᾶτ᾽ εἴσεσθε πολλῷ μᾶλλον	οἷός	εἰμι. ~(Χορός) ~καὶ νῦν σύ
[1100]	ὦ θυηπόλε; ~ἤκουσας; ὁ κόραξ	οἷος	ἦλθ᾽ ἐξ Ὠρεοῦ. ~οὐκ ἀποπετήσει
[650]	μὲν ἦν μακρῷ Κλεώνυμος. ~(Ἑρμῆς)	ποῖός	τις οὖν εἶναι δοκεῖ τὰ
[1200]	~γενήσεταί σοι τῶν κατακτῶν κοττάβων.	~(Σαλπιγγοποιός)	οἴμοι καταγελᾷς. ~(Τρυγαῖος) ~ἀλλ᾽ ἕτερον
[1200]	τὸν ὄρρον. ἀπόφερ᾽ οὐκ ὠνήσομαι.	~(Σαλπιγγοποιός)	~τί δ᾽ ἆρα τῇ σάλπιγγι
[1250]	ἢ νῦν αὔτ᾽ ἀποδώσεται πολύ.	~(Κρανοποιός)	ἀπίωμεν ὦ δορυξέ. ~(Τρυγαῖος) ~μηδαμῶς
[1250]	ἐν ἀγρῷ τοῖς οἰκέταισιν ἱστάναι.	~(Κρανοποιός)	~ὦ δυσκάθαρτε δαῖμον ὥς μ᾽
[650]	τρόπῳ τίνι; ~(Τρυγαῖος) ~ὅτι τυγχάνει	λυχνοποιὸς	ὤν. πρὸ τοῦ μὲν οὖν
[1200]	ὦ κακόδαιμον; οὔτι που λοφᾷς;	~(Λοφοποιός)	~ἀπώλεσάς μου τὴν τέχνην καὶ
[1200]	τουτοινὶ καταθῶ σοι τοῖν λόφοιν;	~(Λοφοποιός)	αὐτὸς σὺ τί δίδως; ~(Τρυγαῖος)
[1200]	~ἵν᾽ ἀποκαθαίρω τὴν τράπεζαν τουτῳί.	~(Λοφοποιός)	~ἔνεγκε τοίνυν εἰσιὼν τὰς ἰσχάδας·
[1200]	οὑτοσὶ ~ὅπλων κάπηλος ἀχθόμενος προσέρχεται.	~(Λοφοποιός)	~οἴμ᾽ ὡς προθέλυμνόν μ᾽ ὦ
[1050]	Ὅμηρος δεξιὸν εἶπεν· ~ἀφρήτωρ ἀθέμιστος	ἀνέστιός	ἐστιν ἐκεῖνος, ~ὃς πολέμου ἔραται
[1250]	~ἀνδρὸς βουλομάχου καὶ κλαυσιμάχου τινὸς	υἱός.	~ἄπερρε καὶ τοῖς λογχοφόροισιν ᾆδ᾽
[1250]	μέντοι νὴ Δί᾽ ~(Παῖς) Λαμάχου>	υἱὸς	Λαμάχου. ~(Τρυγαῖος) αἰβοῖ· ~ἦ γὰρ
[800]	νῦν ἐκεῖ; ~(Τρυγαῖος) ~Ἴων ὁ	Χῖος,	ὅσπερ ἐποίησεν πάλαι ~ἐνθάδε τὸν
[500]	~(Τρυγαῖος) ~ἀπέπτυσ᾽ ἐχθροῦ φωτὸς ἔχθιστον	πλέκος.	~τοῦ μὲν γὰρ ὄζει κρομμυοξυρεγμίας,
[1200]	~(Θωρακοπώλης) ~τί δαὶ δεκάμνῳ τῷδε	θώρηκος	κύτει ~ἐνημμένῳ κάλλιστα χρήσομαι τάλας;
[1100]	~χἄμα τὴν Θρᾷτταν κυνῶν ~τῆς	γυναικὸς	λουμένης. ~(Χορός) ~οὐ γὰρ ἔσθ᾽
[750]	~ἀποδοῦναί μοι τὴν χάριν ὑμᾶς	εἰκὸς	καὶ μνήμονας εἶναι. ~καὶ γὰρ
[700]	τοῖς ἀναπαίστοις· ~εἰ δ᾽ οὖν	εἰκός	τινα τιμῆσαι, θύγατερ Διός, ὅστις
[0]	τί; κᾆτ᾽ αὐτῷ γ᾽ ἀνὴρ	~Ἰωνικός	τίς φησι παρακαθήμενος· ~δοκέω μέν,
[1050]	θύετ᾽ οὐ φράσεθ᾽ ~(Τρυγαῖος) ~ἡ	κέρκος	ποιεῖ ~καλῶς; ~(Οἰκέτης) καλῶς δῆτ᾽
[1100]	τε ~ἡμῖν προσδιδόναι, πρίν κεν	λύκος	οἶν ὑμεναιοῖ. ~(Ἱεροκλῆς) ναὶ πρὸς
[1050]	θεοῖσιν, ~φυλόπιδος λῆξαι, πρίν κεν	λύκος	οἶν ὑμεναιοῖ. ~(Τρυγαῖος) ~καὶ πῶς
[1050]	~(Τρυγαῖος) ~καὶ πῶς ὦ κατάρατε	λύκος	ποτ᾽ ἂν οἶν ὑμεναιοῖ; ~(Ἱεροκλῆς)
[700]	εἶναί φησ᾽ εὐλογίας μεγάλης ὁ	διδάσκαλος	ἡμῶν. ~πρῶτον μὲν γὰρ τοὺς
[700]	τιμῆσαι, θύγατερ Διός, ὅστις ἄριστος	~κωμῳδοδιδάσκαλος	ἀνθρώπων καὶ κλεινότατος γεγένηται, ~ἄξιος
[650]	πανοῦργος ἦν, ὅτ᾽ ἔζη, ~καὶ	λάλος	καὶ συκοφάντης ~καὶ κύκηθρον καὶ
[300]	τουτογὶ νὴ τὸν Δία ~τὸ	σκέλος	ῥίψαντες ἤδη λήγομεν τὸ δεξιόν.
[250]	τοῦτ᾽ ἐκεῖν᾽ ἥκει τὸ Δάτιδος	μέλος,	~ὃ δεφόμενός ποτ᾽ ᾖδε τῆς
[600]	ἅπαξ τὸ πρῶτον ἄκουσ᾽ ἐψόφησεν	ἄμπελος	~καὶ πίθος πληγεὶς ὑπ᾽ ὀργῆς
[1150]	τραπέζας ταυτῃί· ~πάντως γὰρ οὐδὲν	ὄφελός	ἐστ᾽ αὐτῆς ἔτι. ~ἔπειτ᾽ ἐπιφόρει
[900]	~(Χορός) ~καὶ νῦν σύ γε	δῆλος	εἶ· ~σωτὴρ γὰρ ἅπασιν ἀνθρώποις
[1000]	τί ποτ᾽ ἄρα λέξει; ~(Οἰκέτης)	δῆλός	ἐσθ᾽ οὗτός γ᾽ ὅτι ~ἐναντιώσεταί
[400]	~(Τρυγαῖος) ~κεἴ τις δορυξὸς ἢ	κάπηλος	ἀσπίδων, ~ἵν᾽ ἐμπολᾷ βέλτιον, ἐπιθυμεῖ
[1200]	τάχιστα· καὶ γὰρ οὑτοσὶ ~ὅπλων	κάπηλος	ἀχθόμενος προσέρχεται. ~(Λοφοποιός) ~οἴμ᾽ ὡς
[650]	αὐτῇ μάλιστ᾽ ἦν ἐνθάδε, ~χὤστις	φίλος	κἄσπευδεν εἶναι μὴ μάχας. ~(Τρυγαῖος)
[500]	~οἵ τοι γεωργοὶ τοὔργον ἐξέλκουσι	κἄλλος	οὐδείς. ~(Χορός) ἄγε νυν ἄγε
[650]	τοῦ ν τῇ πυκνί. ~(Τρυγαῖος)	~Ὑπέρβολος	νῦν τοῦτ᾽ ἔχει τὸ χωρίον.
[250]	μακρά. ~ἕστηκας ἀργός; οὑτοσί σοι	κόνδυλος.	~(Κύδοιμος) ~ὡς δριμύς. οἴμοι μοι
[450]	στρατηγεῖν βουλόμενος μὴ ξυλλάβοι, ~ἢ	δοῦλος	αὐτομολεῖν παρεσκευασμένος ~ἐπὶ τοῦ τροχοῦ
[700]	τούτους οὕνεκα τουδί, ~ἵν᾽ ὁ	σύνδουλος	σκώψας αὐτοῦ τὰς πληγὰς εἶτ᾽
[100]	τὴν ὁδόν. ~(Τρυγαῖος) πτηνὸς πορεύσει	πῶλος·	οὐ ναυσθλώσομαι. ~(Παιδίον) ~τίς δ᾽
[100]	μὴ σφαλεὶς καταρρυῇς ~ἐντεῦθεν, εἶτα	χωλὸς	ὢν Εὐριπίδῃ ~λόγον παράσχῃς καὶ
[250]	εὖ γένοιτο· θαρρεῖτ᾽ ὦ βροτοί.	~(Πόλεμος)	~ἀπόφερε τὰ σκεύη λαβὼν ταυτὶ
[200]	ποῖ γὰρ οἴχεται; ~(Ἑρμῆς) ὁ	(Πόλεμος)	αὐτὴν ἐνέβαλ᾽ εἰς ἄντρον βαθύ.
[250]	τι; ~(Κύδοιμος) ταῦτ᾽ ὦ δέσποθ᾽	~(Πόλεμος)	ἧκέ νυν ταχύ. ~(Τρυγαῖος) ~ὦνδρες
[200]	ᾐσθόμην ~καὐτὸς θυείας φθέγμα πολεμιστηρίας.	~(Πόλεμος)	~ἰὼ βροτοὶ βροτοὶ βροτοὶ πολυτλήμονες,
[200]	ταλαύρινος, ὁ κατὰ τοῖν σκελοῖν;	~(Πόλεμος)	~ἰὼ Πρασιαὶ τρὶς ἄθλιαι καὶ
[250]	~τοῖσι Μεγαρεῦσιν ἐνέβαλεν τὰ κλαύματα.	~(Πόλεμος)	ἰὼ Σικελία καὶ σὺ δ᾽
[250]	Κυδοιμέ. ~(Κύδοιμος) τί με καλεῖς;	~(Πόλεμος)	κλαύσει μακρά. ~ἕστηκας ἀργός; οὑτοσί
[250]	σκορόδων ἐνέβαλες ἐς τὸν κόνδυλον;	~(Πόλεμος)	οἴσεις ἀλετρίβανον τρέχων; ~(Κύδοιμος) ἀλλ᾽
[250]	~(Πόλεμος) οὗτος. ~(Κύδοιμος) τί ἔστιν;	~(Πόλεμος)	οὐ φέρεις; ~(Κύδοιμος) τὸ δεῖνα
[250]	γε τὸν μυττωτὸν ἡμῖν ἐγχέαι.	~(Πόλεμος)	~οὔκουν ἕτερον δῆτ᾽ ἐκ Λακεδαίμονος
[250]	~οὐκ ἔστιν ἡμῖν· ἐχθὲς εἰσῳκίσμεθα.	~(Πόλεμος)	~οὔκουν παρ᾽ Ἀθηναίων μεταθρέξει ταχὺ
[250]	ἀπόλοιτο καὶ μὴ λθοι φέρων.	~(Πόλεμος)	οὗτος. ~(Κύδοιμος) τί ἔστιν; ~(Πόλεμος)
[250]	~τετρώβολον τοῦτ᾽ ἐστί· φείδου τἀττικοῦ.	~(Πόλεμος)	παῖ παῖ Κυδοιμέ. ~(Κύδοιμος) τί
[250]	γὰρ ~καὶ τοῖς Λακεδαιμονίοισιν ἁλετρίβανος.	~(Πόλεμος)	πῶς ὦ πανοῦργ᾽ ~(Κύδοιμος) ἐς
[250]	οἴμοι γε κἄτ᾽ οἴμοι μάλα.	~(Πόλεμος)	τί ἔστι; μῶν οὐκ αὖ
[250]	~(Τρυγαῖος) οἵα πόλις τάλαινα διακναισθήσεται.	~(Πόλεμος)	φέρ᾽ ἐπιχέω καὶ τὸ μέλι
[200]	κακὸν τοῦτ᾽ ἐστὶ τῆς Λακωνικῆς.	~(Πόλεμος)	~ὦ Μέγαρα Μέγαρ᾽ ὡς ἐπιτετρίψεσθ᾽
[650]	οὐδέν, ἀλλὰ νῦν ~ἀπορῶν ὁ	δῆμος	ἐπιτρόπου καὶ γυμνὸς ὢν ~τοῦτον
[250]	κόνδυλον; ~(Πόλεμος) οἴσεις ἀλετρίβανον τρέχων;	~(Κύδοιμος)	ἀλλ᾽ ὦ μέλε ~οὐκ ἔστιν
[250]	ἔστι; μῶν οὐκ αὖ φέρεις;	~(Κύδοιμος)	ἀπόλωλε γὰρ ~καὶ τοῖς Λακεδαιμονίοισιν
[250]	παρ᾽ Ἀθηναίων μεταθρέξει ταχὺ πάνυ>	~(Κύδοιμος)	ἔγωγε νὴ Δί᾽ εἰ δὲ
[250]	ἁλετρίβανος. ~(Πόλεμος) πῶς ὦ πανοῦργ᾽	~(Κύδοιμος)	ἐς τἀπὶ Θρᾴκης χωρία ~χρήσαντες
[250]	~ἀποστραφῆναι τοῦ μετιόντος τὼ πόδε.	~(Κύδοιμος)	~οἴμοι τάλας, οἴμοι γε κἄτ᾽
[250]	ἐκ Λακεδαίμονος μέτει ~ἀνύσας τι;	~(Κύδοιμος)	ταῦτ᾽ ὦ δέσποθ᾽ ~(Πόλεμος) ἧκέ
[250]	μὴ λθοι φέρων. ~(Πόλεμος) οὗτος.	~(Κύδοιμος)	τί ἔστιν; ~(Πόλεμος) οὐ φέρεις;
[250]	τἀττικοῦ. ~(Πόλεμος) παῖ παῖ Κυδοιμέ.	~(Κύδοιμος)	τί με καλεῖς; ~(Πόλεμος) κλαύσει
[250]	τί ἔστιν; ~(Πόλεμος) οὐ φέρεις;	~(Κύδοιμος)	τὸ δεῖνα γὰρ ~ἀπόλωλ᾽ Ἀθηναίοισιν
[250]	~ἕστηκας ἀργός; οὑτοσί σοι κόνδυλος.	~(Κύδοιμος)	~ὡς δριμύς. οἴμοι μοι τάλας
[800]	κελαδῇ, χορὸν δὲ μὴ χῃ	Μόρσιμος	~μηδὲ Μελάνθιος, οὗ δὴ ~πικροτάτην
[1050]	σου εἶναι ~ὤφελεν ὦλαζὼν οὑτωσὶ	θερμὸς	ὁ πλεύμων. ~(Ἱεροκλῆς) ~εἰ γὰρ
[1100]	φοβερὸς τοῖς σπλάγχνοις ἐστὶν ὁ	χρησμός.	~ἔγχει δὴ σπονδὴν καὶ τῶν
[550]	ἐγὼ φύτευον ὢν νεώτερος, ~ἀσπάσασθαι	θυμὸς	ἡμῖν ἐστι πολλοστῷ χρόνῳ. ~(Τρυγαῖος)
[650]	~(Τρυγαῖος) ~εὐνούστατος μὲν ἦν μακρῷ	Κλεώνυμος.	~(Ἑρμῆς) ποῖός τις οὖν εἶναι
[400]	~(Χορός) πάσχοι γε τοιαῦθ᾽ οἷάπερ	Κλεώνυμος.	~(Τρυγαῖος) ~κεἴ τις δορυξὸς ἢ
[650]	εἶναι δοκεῖ τὰ πολεμικὰ ~ὁ	Κλεώνυμος;	~(Τρυγαῖος) ~ψυχήν γ᾽ ἄριστος πλήν
[100]	~ὦ πάτερ ὦ πάτερ ἆρ᾽	ἔτυμός	γε ~δώμασιν ἡμετέροις φάτις ἥκει,
[1000]	δήπουθεν Εἰρήνη σφαγαῖς, ~οὐδ᾽ αἱματοῦται	βωμός.	ἀλλ᾽ εἴσω φέρων ~θύσας τὰ
[900]	δῆλά γ᾽ ἔσθ᾽ ὁ γὰρ	βωμὸς	θύρασι καὶ δή. ~(Χορός) ~ἐπείγετέ
[250]	τὸ δεῖνα γὰρ ~ἀπόλωλ᾽ Ἀθηναίοισιν	ἁλετρίβανος,	~ὁ βυρσοπώλης, ὃς ἐκύκα τὴν
[250]	ἀπόλωλε γὰρ ~καὶ τοῖς Λακεδαιμονίοισιν	ἁλετρίβανος.	~(Πόλεμος) πῶς ὦ πανοῦργ᾽ ~(Κύδοιμος)
[0]	φησιν ἐπιθυμεῖν. ~(Οἰκέτης Β) ἰδού.	~ἑνὸς	μὲν ὦνδρες ἀπολελύσθαι μοι δοκῶ·
[150]	~(Τρυγαῖος) μιαρώτατος. ~(Ἑρμῆς) ποδαπὸς τὸ	γένος	δ᾽ εἶ; φράζε μοι. ~(Τρυγαῖος)
[600]	μὰ τὸν Ἀπόλλω γὼ πεπύσμην	οὐδενός,	~οὐδ᾽ ὅπως αὐτῇ προσήκοι Φειδίας
[750]	παλαίστρας περινοστῶν ~παῖδας ἐπείρων, ἀλλ᾽	ἀράμενος	τὴν σκευὴν εὐθὺς ἐχώρουν, ~παῦρ᾽
[50]	Ἑλλήνων πάντων πέτομαι ~τόλμημα νέον	παλαμησάμενος.	~(Οἰκέτης Α) τί πέτει; τί
[1100]	~(Χορός) ~ἥδομαί γ᾽ ἥδομαι ~κράνους	ἀπηλλαγμένος	~τυροῦ τε καὶ κρομμύων. ~οὐ
[100]	ἐξηυρέθη ~μόνος πετεινῶν ἐς θεοὺς	ἀφιγμένος.	~(Παιδίον) ~ἄπιστον εἶπας μῦθον ὦ
[250]	φέρων, ~τούτῳ ταράξει τὰς πόλεις	καθήμενος.	~ἀλλ᾽ ὦ Διόνυσ᾽ ἀπόλοιτο καὶ
[450]	~(Τρυγαῖος) ~ὦ Λάμαχ᾽ ἀδικεῖς ἐμποδὼν	καθήμενος.	~οὐδὲν δεόμεθ᾽ ὦνθρωπε τῆς σῆς
[1200]	~(Θωρακοπώλης) ἔπειτ᾽ ἐπὶ δεκάμνῳ χεσεῖ	καθήμενος;	~(Τρυγαῖος) ~ἔγωγε νὴ Δί᾽ ὦπίτριπτ᾽
[0]	γ᾽ ἀνὴρ ~Ἰωνικός τίς φησι	παρακαθήμενος·	~δοκέω μέν, ἐς Κλέωνα τοῦτ᾽
[1250]	ὀμφαλοέσσας. ~(Τρυγαῖος) ἀσπίδας; οὐ παύσει	μεμνημένος	ἀσπίδος ἡμῖν; ~(Παῖς) Λαμάχου> ἔνθα
[250]	τις ὑμῶν ἐν Σαμοθρᾴκῃ τυγχάνει	~μεμυημένος,	νῦν ἐστιν εὔξασθαι καλὸν ~ἀποστραφῆναι
[500]	Εὐριπίδου ~(Ἑρμῆς) κλαύσἄρα σὺ ~ταύτης	καταψευδόμενος·	οὐ γὰρ ἥδεται ~αὕτη ποιητῇ
[1200]	καὶ γὰρ οὑτοσὶ ~ὅπλων κάπηλος	ἀχθόμενος	προσέρχεται. ~(Λοφοποιός) ~οἴμ᾽ ὡς προθέλυμνόν
[550]	~σῷ γὰρ ἐδάμην πόθῳ, δαιμόνια	βουλόμενος	εἰς ἀγρὸν ἀνερπύσαι ~ἦσθα γὰρ
[450]	μόνας. ~(Χορός) ~κεἴ τις στρατηγεῖν	βουλόμενος	μὴ ξυλλάβοι, ~ἢ δοῦλος αὐτομολεῖν
[100]	Α) τίνα νοῦν ἔχων; ~(Τρυγαῖος)	~ἐρησόμενος	ἐκεῖνον Ἑλλήνων πέρι ~ἁπαξαπάντων ὅ
[250]	ἥκει τὸ Δάτιδος μέλος, ~ὃ	δεφόμενός	ποτ᾽ ᾖδε τῆς μεσημβρίας, ~ὡς
[550]	τοῖς δικαίοις καὶ γεωργοῖς ἡμέρα,	~ἄσμενός	σ᾽ ἰδὼν προσειπεῖν βούλομαι τὰς
[450]	μὴ ξυλλάβοι, ~ἢ δοῦλος αὐτομολεῖν	παρεσκευασμένος	~ἐπὶ τοῦ τροχοῦ γ᾽ ἕλκοιτο
[450]	~ἐπὶ τοῦ τροχοῦ γ᾽ ἕλκοιτο	μαστιγούμενος.	~(Τρυγαῖος) ἡμῖν δ᾽ ἀγαθὰ γένοιτ᾽
[50]	τοῦ Διός; ~ἔπειτα λεπτὰ κλιμάκια	ποιούμενος,	~πρὸς ταῦτ᾽ ἀνηρριχᾶτ᾽ ἂν ἐς
[350]	~οὔτ᾽ ἄλφιτ᾽ οὔτε τυρόν, ὡς	ἀπολούμενος.	~(Ἑρμῆς) καὶ μὴν ἐπιτέτριψαί γε.
[600]	ξυνῆλθεν οὑργάτης λεώς, ~τὸν τρόπον	πωλούμενος	τὸν αὐτὸν οὐκ ἐμάνθανεν, ~ἀλλ᾽
[100]	αἰετοῦ πάλαι ποτέ, ~ᾤ᾽ ἐκκυλίνδων	κἀντιτιμωρούμενος.	~(Παιδίον) ~οὐκοῦν ἐχρῆν σε Πηγάσου
[300]	γ᾽ ἔτ᾽ ἀλλὰ παῦε παῦ᾽	ὀρχούμενος.	~(Χορός) ἢν ἰδοὺ καὶ δὴ
[1000]	γὰρ οὑτοσὶ ~προσέρχεται δάφνῃ τις	ἐστεφανωμένος.	~τίς ἄρα ποτ᾽ ἐστίν; ~(Οἰκέτης)
[1150]	λόφους σείων· ἐγὼ δ᾽ ἕστηκα	λινοπτώμενος”	~ἡνίκ᾽ ἂν δ᾽ οἴκοι γένωνται,
[700]	οἴχεται; ~(Ἑρμῆς) ὑφ᾽ ἅρματ᾽ ἐλθὼν	Ζηνὸς	ἀστραπηφορεῖ. ~(Τρυγαῖος) πόθεν οὖν ὁ
[100]	σε ταύτην τὴν ὁδόν. ~(Τρυγαῖος)	πτηνὸς	πορεύσει πῶλος· οὐ ναυσθλώσομαι. ~(Παιδίον)
[100]	πόντιον πέσῃ βάθος; ~πῶς ἐξολισθεῖν	πτηνὸς	ὢν δυνήσεται; ~(Τρυγαῖος) ~ἐπίτηδες εἶχον
[200]	ἐκεῖνος ὃν καὶ φεύγομεν, ~ὁ	δεινός,	ὁ ταλαύρινος, ὁ κατὰ τοῖν
[0]	ἐς Κλέωνα τοῦτ᾽ αἰνίσσεται, ~ὡς	κεῖνος	ἀναιδέως τὴν σπατίλην ἐσθίει” ~(Οἰκέτης
[650]	~οὐ γὰρ ἡμέτερος ἔτ᾽ ἔστ᾽	ἐκεῖνος	ἁνὴρ ἀλλὰ σός. ~ἅττ᾽ ἂν
[250]	πότνια δέσποιν᾽ Ἀθηναία ποιῶν ~ἀπόλωλ᾽	ἐκεῖνος	κἀν δέοντι τῇ πόλει, ~ἢ
[200]	τοῦ βλέμματος. ~ἆρ᾽ οὗτός ἐστ᾽	ἐκεῖνος	ὃν καὶ φεύγομεν, ~ὁ δεινός,
[1050]	εἶπεν· ~ἀφρήτωρ ἀθέμιστος ἀνέστιός ἐστιν	ἐκεῖνος,	~ὃς πολέμου ἔραται ἐπιδημίου ὀκρυόεντος”
[1150]	καὶ φοινικίδ᾽ ὀξεῖαν πάνυ, ~ἣν	ἐκεῖνός	φησιν εἶναι βάμμα Σαρδιανικόν· ~ἢν
[750]	ἀρχῆς μέλει. ~ἢν δέ σε	Καρκίνος	ἐλθὼν ~ἀντιβολῇ μετὰ τῶν παίδων
[200]	καὶ φεύγομεν, ~ὁ δεινός, ὁ	ταλαύρινος,	ὁ κατὰ τοῖν σκελοῖν; ~(Πόλεμος)
[800]	ἥκεις; ~(Τρυγαῖος) ὡς ἐγὼ πυθόμην	τινός.	~(Οἰκέτης) τί δ᾽ ἔπαθες; ~(Τρυγαῖος)
[200]	~(Τρυγαῖος) ἐξῳκίσαντο δ᾽ οἱ θεοὶ	τίνος	οὕνεκα; ~(Ἑρμῆς) ~Ἕλλησιν ὀργισθέντες. εἶτ᾽
[1250]	εἴης ~ἀνδρὸς βουλομάχου καὶ κλαυσιμάχου	τινὸς	υἱός. ~ἄπερρε καὶ τοῖς λογχοφόροισιν
[700]	ῥιπὸς πλέοι. ~(Ἑρμῆς) τί δαί;	Κρατῖνος	ὁ σοφὸς ἔστιν; ~(Τρυγαῖος) ἀπέθανεν
[1100]	πώς σε δόλῳ φρένας ἐξαπατήσας	~ἰκτῖνος	μάρψῃ. ~(Τρυγαῖος) ~τουτὶ μέντοι σὺ
[650]	~ἀπορῶν ὁ δῆμος ἐπιτρόπου καὶ	γυμνὸς	ὢν ~τοῦτον τέως τὸν ἄνδρα
[1150]	προστὰς πρὸς τὸν ἀνδριάντα τὸν	Πανδίονος	~εἶδεν αὑτόν, κἀπορῶν θεῖ τῷ
[700]	~πρῶτον μὲν γὰρ τοὺς ἀντιπάλους	μόνος	ἀνθρώπων κατέπαυσεν ~ἐς τὰ ῥάκια
[200]	οὖν σὺ δῆτ᾽ ἐνταῦθα κατελείφθης	μόνος;	~(Ἑρμῆς) ~τὰ λοιπὰ τηρῶ σκευάρια
[100]	~ἐν τοῖσιν Αἰσώπου λόγοις ἐξηυρέθη	~μόνος	πετεινῶν ἐς θεοὺς ἀφιγμένος. ~(Παιδίον)
[300]	γὰρ ἡμῖν ἁρπάσαι πάρεστιν ἀγαθοῦ	δαίμονος.	~(Χορός) ~δεῦρο πᾶς χώρει προθύμως
[250]	~(Πόλεμος) ~οὔκουν ἕτερον δῆτ᾽ ἐκ	Λακεδαίμονος	μέτει ~ἀνύσας τι; ~(Κύδοιμος) ταῦτ᾽
[450]	~οὐδὲν δεόμεθ᾽ ὦνθρωπε τῆς σῆς	μορμόνος.	~(Ἑρμῆς) ~οὐδ᾽ οἵδε γ᾽ εἷλκον
[1250]	οἶδ᾽ ὅτι ~οὐ πράγματ᾽ ᾄσει·	σώφρονος	γὰρ εἶ πατρός. ~(Παῖς) Κλεωνύμου>
[50]	λίαν ~εὐθὺς ἀπ᾽ ἀρχῆς ῥώμῃ	πίσυνος,	~πρὶν ἂν ἰδίῃς καὶ διαλύσῃς
[1250]	οὗτος μὲν οὐ πέπονθεν οὐδέν.	~(Δορυξός)	~ἀλλὰ τί ~ἔτ᾽ ἐστὶ τοῖσι
[400]	οἷάπερ Κλεώνυμος. ~(Τρυγαῖος) ~κεἴ τις	δορυξὸς	ἢ κάπηλος ἀσπίδων, ~ἵν᾽ ἐμπολᾷ
[1250]	~ἔστιν γὰρ ἐπιτήδεια συρμαίαν μετρεῖν.	~(Δορυξός)	οἴμ᾽ ὦ κρανοποί᾽ ὡς ἀθλίως
[1250]	ἐγὼ τὰ δόρατα ταῦτ᾽ ὠνήσομαι.	~(Δορυξός)	πόσον δίδως δῆτ᾽ ~(Τρυγαῖος) ~εἰ
[1250]	ἐς χάρακας ἑκατὸν τῆς δραχμῆς.	~(Δορυξός)	ὑβριζόμεθα. χωρῶμεν ὦ τᾶν ἐκποδών.
[700]	πίθον καταγνύμενον οἴνου πλέων. ~χἄτερα	πόσ᾽	ἄττ᾽ οἴει γεγενῆσθ᾽ ἐν τῇ
[200]	Πύλον” ~(Τρυγαῖος) ~ὁ γοῦν χαρακτὴρ	ἡμεδαπὸς	τῶν ῥημάτων. ~(Ἑρμῆς) ~ὧν οὕνεκ᾽
[150]	οὐκ ἐρεῖς; ~(Τρυγαῖος) μιαρώτατος. ~(Ἑρμῆς)	ποδαπὸς	τὸ γένος δ᾽ εἶ; φράζε
[500]	πότνια βοτρυόδωρε τί προσείπω σ᾽	ἔπος;	~πόθεν ἂν λάβοιμι ῥῆμα μυριάμφορον
[650]	σαπρὸς ~κέρδους ἕκατι κἂν ἐπὶ	ῥιπὸς	πλέοι. ~(Ἑρμῆς) τί δαί; Κρατῖνος
[550]	τὰ νέα συκίδια ~τἄλλα θ᾽	ὁπόσ᾽	ἔστι φυτὰ ~προσγελάσεται λαβόντ᾽ ἄσμενα.
[900]	ὅσῳ ~σοβαρὰ θεόθεν κατέχει ~πολέμου	μετάτροπος	αὔρα. ~νῦν γὰρ δαίμων φανερῶς
[600]	πλήν γε νυνί. ταῦτ᾽ ἄρ᾽	εὐπρόσωπος	ἦν, ~οὖσα συγγενὴς ἐκείνου. πολλά
[0]	τὸ δὲ πρᾶγμα τί; ~ὁ	κάνθαρος	δὲ πρὸς τί; κᾆτ᾽ αὐτῷ
[100]	~τὸ δὲ πλοῖον ἔσται Ναξιουργὴς	κάνθαρος.	~(Παιδίον) λιμὴν δὲ τίς σε
[150]	τί ἐστι τὸ κακόν; ~(Τρυγαῖος)	ἱπποκάνθαρος.	~(Ἑρμῆς) ~ὦ βδελυρὲ καὶ τολμηρὲ
[1250]	ἀκούων, εἰ σὺ μὴ εἴης	~ἀνδρὸς	βουλομάχου καὶ κλαυσιμάχου τινὸς υἱός.
[750]	καὶ μἀφαίρει ~γενναιοτάτου τῶν ποιητῶν	~ἀνδρὸς	τὸ μέτωπον ἔχοντος” ~(Χορός) ~Μοῦσα
[1100]	μέντοι σὺ φυλάττου, ~ὡς οὗτος	φοβερὸς	τοῖς σπλάγχνοις ἐστὶν ὁ χρησμός.
[650]	ἔστ᾽ εἶναι κάτω· ~οὐ γὰρ	ἡμέτερος	ἔτ᾽ ἔστ᾽ ἐκεῖνος ἁνὴρ ἀλλὰ
[850]	ξυνὼν τῶν τιτθίων ἔχωμαι; ~(Χορός)	~εὐδαιμονέστερος	φανεῖ τῶν Καρκίνου στροβίλων. ~(Τρυγαῖος)
[550]	συκᾶς, ἃς ἐγὼ φύτευον ὢν	νεώτερος,	~ἀσπάσασθαι θυμὸς ἡμῖν ἐστι πολλοστῷ
[100]	πτερόν, ~ὅπως ἐφαίνου τοῖς θεοῖς	τραγικώτερος.	~(Τρυγαῖος) ~ἀλλ᾽ ὦ μέλ᾽ ἄν
[1050]	ὁ σοφός τοι νὴ Δί᾽	Ὅμηρος	δεξιὸν εἶπεν· ~ἀφρήτωρ ἀθέμιστος ἀνέστιός
[1050]	~(Τρυγαῖος) ~ὅνπερ κάλλιστον δήπου πεποίηκεν	Ὅμηρος·	~ὣς οἱ μὲν νέφος ἐχθρὸν
[100]	ἐρ᾽ αὐτῇ. ~(Παιδίον) ~καὶ τίς	πόρος	σοι τῆς ὁδοῦ γενήσεται; ~ναῦς
[500]	~πρὸς τὴν θάλατταν ὀλίγον ὑποχωρήσατε.	~(Χορός)	~ἄγ᾽ ὦνδρες αὐτοὶ δὴ μόνοι
[500]	γεωργοὶ τοὔργον ἐξέλκουσι κἄλλος οὐδείς.	~(Χορός)	ἄγε νυν ἄγε πᾶς. ~(Ἑρμῆς)
[450]	εἶά νυν. ~(Τρυγαῖος) εἶα ὦ.	~(Χορός)	~ἀλλ᾽ ἄγετε ξυνανέλκετε καὶ σφώ.
[300]	~τὸν Πόλεμον ἐκζωπυρήσετ᾽ ἔνδοθεν κεκραγότες;	~(Χορός)	~ἀλλ᾽ ἀκούσαντες τοιούτου χαίρομεν κηρύγματος.
[300]	κάλλιστον διαφθείρητε διὰ τὰ σχήματα.	~(Χορός)	~ἀλλ᾽ ἔγωγ᾽ οὐ σχηματίζειν βούλομ᾽
[450]	κιττῶντες ~τῆς εἰρήνης σπᾶτ᾽ ἀνδρείως.	~(Χορός)	ἀλλ᾽ εἴσ᾽ οἳ κωλύουσιν. ~(Ἑρμῆς)
[700]	πάνυ ~ποθοῦντες ὑμᾶς ἀναμένουσ᾽ ἐστυκότες.	~(Χορός)	~ἀλλ᾽ ἴθι χαίρων· ἡμεῖς δὲ
[300]	ὑμῖν ὥστε μὴ λυπεῖν ἔτι.	~(Χορός)	~ἀλλὰ καὶ τἀριστερόν τοί μ᾽
[450]	οἱ Λάκωνες ὦγάθ᾽ ἕλκουσ᾽ ἀνδρικῶς.	~(Χορός)	~ἆρ᾽ οἶσθ᾽ ὅσοι γ᾽ αὐτῶν
[450]	ἀγαθὰ γένοιτ᾽ ἰὴ παιὼν ἰή.	~(Χορός)	ἄφελε τὸ παίειν ἀλλ᾽ ἰὴ
[900]	δαὶ δοκεῖ; βούλεσθε λαρινῷ βοΐ;	~(Χορός)	βοΐ; μηδαμῶς, ἵνα μὴ βοηθεῖν
[950]	γάμων, ~δέξαι θυσίαν τὴν ἡμετέραν.	~(Χορός)	~δέξαι δῆτ᾽ ὦ πολυτιμήτη ~νὴ
[300]	ἡμῖν ἁρπάσαι πάρεστιν ἀγαθοῦ δαίμονος.	~(Χορός)	~δεῦρο πᾶς χώρει προθύμως εὐθὺ
[300]	κοτταβίζειν, ~συβαρίζειν” ~ἰοῦ ἰοῦ κεκραγέναι.	~(Χορός)	~εἰ γὰρ ἐκγένοιτ᾽ ἰδεῖν ταύτην
[450]	εἶα μάλα. ~(Ἑρμῆς) ὦ εἶα.	~(Χορός)	εἶα ἔτι μάλα. ~(Ἑρμῆς) ὦ
[450]	τοῖσιν κάλῳς. ~(Ἑρμῆς) ὦ εἶα.	~(Χορός)	εἶα μάλα. ~(Ἑρμῆς) ὦ εἶα.
[300]	φῄς γε, παύει δ᾽ οὐδέπω.	~(Χορός)	ἓν μὲν οὖν τουτί μ᾽
[900]	γὰρ βωμὸς θύρασι καὶ δή.	~(Χορός)	~ἐπείγετέ νυν ἐν ὅσῳ ~σοβαρὰ
[900]	γ᾽ ἔστ᾽ Ἰωνικὸν ~τὸ ῥῆμ᾽	~(Χορός)	~ἐπίτηδές γ᾽ ἵν᾽ ὅταν> ἐν
[850]	ὅταν ξυνὼν τῶν τιτθίων ἔχωμαι;	~(Χορός)	~εὐδαιμονέστερος φανεῖ τῶν Καρκίνου στροβίλων.
[850]	λείχειν ἄρ᾽ αὐτῇ κἀνθάδε σκευαστέον.	~(Χορός)	~εὐδαιμονικῶς γ᾽ ὁ πρεσβύτης, ~ὅσα
[1300]	ἢ τάχ᾽ ἡμῖν φημι μεταμελήσειν.	~(Χορός)	~εὐφημεῖν χρὴ καὶ τὴν νύμφην
[950]	~(Τρυγαῖος) ἀλλ᾽ ὡς τάχιστ᾽ εὐχώμεθ᾽	~(Χορός)	εὐχώμεσθα δή. ~(Τρυγαῖος) ὦ σεμνοτάτη
[850]	νυμφίον μ᾽ ὁρᾶτε λαμπρὸν ὄντα;	~(Χορός)	~ζηλωτὸς ἔσει, γέρον, ~αὖθις νέος
[900]	ἄν σ᾽ ὑπέχοντα τὴν ἐκεχειρίαν.	~(Χορός)	~ἦ χρηστὸς ἀνὴρ πολίτης ~ἐστὶν
[1100]	~οὐκ ἀποπετήσει θᾶττον εἰς Ἐλύμνιον;	~(Χορός)	~ἥδομαί γ᾽ ἥδομαι ~κράνους ἀπηλλαγμένος
[1300]	ἢν μή τι καὶ μασῶνται.	~(Χορός)	~ἡμῖν μελήσει ταῦτά γ᾽ εὖ
[300]	ἔτ᾽ ἀλλὰ παῦε παῦ᾽ ὀρχούμενος.	~(Χορός)	ἢν ἰδοὺ καὶ δὴ πέπαυμαι.
[1150]	ποιοῦντος κὠφελοῦντος ~τοῦ φεοῦ τἀρώματα.	~(Χορός)	~ἡνίκ᾽ ἂν δ᾽ ἀχέτας ~ᾄδῃ
[900]	~(Χορός) μὴ μή. ~(Τρυγαῖος) τιή;	~(Χορός)	ἵνα μὴ γένηται Θεογένους ὑηνία.
[900]	εἴσεσθε πολλῷ μᾶλλον οἷός εἰμι.	~(Χορός)	~καὶ νῦν σύ γε δῆλος
[900]	ἐπειδὰν ἐκπίῃς οἴνου νέου λεπαστήν.	~(Χορός)	~καὶ πλήν γε τῶν θεῶν
[900]	ὀὶ ~(Τρυγαῖος) εὖ τοι λέγεις.	~(Χορός)	~καὶ τἄλλα γ᾽ ὦσιν ἤπιοι.
[1300]	καὶ σπείσαντας καὶ Ὑπέρβολον ἐξελάσαντας,	~(Χορός)	~κἀπευξαμένους τοῖσι θεοῖσιν ~διδόναι πλοῦτον
[450]	ὑπὸ λῃστῶν ἐσθίοι κριθὰς μόνας.	~(Χορός)	~κεἴ τις στρατηγεῖν βουλόμενος μὴ
[400]	ἄνδρα μὴ λαβεῖν ποτ᾽ ἀσπίδα.	~(Χορός)	~μὰ Δί᾽ ἀλλ᾽ ἐν εἰρήνῃ
[1150]	γίγνομαι παχὺς ~τηνικαῦτα τοῦ θέρους	~(Χορός)	~μᾶλλον ἢ θεοῖσιν ἐχθρὸν ταξίαρχον
[350]	οἷα θωπεύουσί σ᾽ ὦναξ δέσποτα;	~(Χορός)	~μὴ γένῃ παλίγκοτος ἀντιβολοῦσιν ἡμῖν”
[450]	Ὥραισιν Ἀφροδίτῃ Πόθῳ. ~Ἄρει δέ;	~(Χορός)	μὴ μή. ~(Τρυγαῖος) μηδ᾽ Ἐνυαλίῳ
[900]	ἀλλ᾽ ὑὶ παχείᾳ καὶ μεγάλῃ;	~(Χορός)	μὴ μή. ~(Τρυγαῖος) τιή; ~(Χορός)
[500]	καὶ μὴν ὁμοῦ στιν ἤδη.	~(Χορός)	~μή νυν ἀνῶμεν ἀλλ᾽ ἐπεντείνωμεν
[450]	μή. ~(Τρυγαῖος) μηδ᾽ Ἐνυαλίῳ γε;	~(Χορός)	μή. ~(Τρυγαῖος) ~ὑπότεινε δὴ πᾶς
[350]	σιωπᾶτ᾽ εἰ δὲ μή, λακήσεται.	~(Χορός)	~μηδαμῶς ὦ δέσποθ᾽ Ἑρμῆ, μηδαμῶς,
[400]	δὲ πόλεμον μᾶλλον εἶναι βούλεται	~(Χορός)	~μηδέποτε παύσασθ᾽ αὐτὸν ὦ Διόνυσ᾽
[450]	εἶα. ~(Τρυγαῖος) εἶα νὴ Δία.	~(Χορός)	μικρόν γε κινοῦμεν. ~(Τρυγαῖος) οὔκουν
[750]	ποιητῶν ~ἀνδρὸς τὸ μέτωπον ἔχοντος”	~(Χορός)	~Μοῦσα σὺ μὲν πολέμους ἀπωσαμένη
[900]	λοιπῶν; ~(Χορός) ὀί. ~(Τρυγαῖος) ὀί;	~(Χορός)	ναὶ μὰ Δί᾽ ~(Τρυγαῖος) ἀλλὰ
[600]	~ἐξέκοψαν, ἣν ἐγὼ φύτευσα κἀξεθρεψάμην.	~(Χορός)	~νὴ Δί᾽ ὦ μέλ᾽ ἐνδίκως
[900]	δοκεῖ σοι δῆτα τῶν λοιπῶν;	~(Χορός)	ὀί. ~(Τρυγαῖος) ὀί; ~(Χορός) ναὶ
[1100]	Θρᾷτταν κυνῶν ~τῆς γυναικὸς λουμένης.	~(Χορός)	~οὐ γὰρ ἔσθ᾽ ἥδιον ἢ
[600]	ὅπως αὐτῇ προσήκοι Φειδίας ἠκηκόη.	~(Χορός)	~οὐδ᾽ ἔγωγε πλήν γε νυνί.
[300]	μηκέτ᾽ ἄλλο μηδὲν ὀρχήσησθ᾽ ἔτι.	~(Χορός)	~οὐκ ἂν ὀρχησαίμεθ᾽ εἴπερ ὠφελήσαιμέν
[950]	ἴσχει πλὴν τὸ πρόβατον ὑμᾶς.	~(Χορός)	~οὔκουν ἁμιλλήσεσθον; ὡς ~ἢν Χαῖρις
[300]	γένηται τὴν θεὸν μὴ ξελκύσαι.	~(Χορός)	~οὔτι καὶ νῦν ἔστιν αὐτὴν
[400]	ὦ πότνι᾽ ἐν ταῖσιν μάχαις	~(Χορός)	πάσχοι γε τοιαῦθ᾽ οἷάπερ Κλεώνυμος.
[1150]	ἐμοὶ δώσουσιν, ἢν θεὸς θέλῃ.	~(Χορός)	~πολλὰ γὰρ δή μ᾽ ἠδίκησαν,
[750]	εὐφράνας, πάντα παρασχὼν τὰ δέοντα.	~(Χορός)	~πρὸς ταῦτα χρεὼν εἶναι μετ᾽
[1000]	σοι μαντικῶς τὸ φρύγανον τίθεσθαι;	~(Χορός)	~πῶς δ᾽ οὐχί; τί γάρ
[450]	ἕλκω κἀξαρτῶμαι ~κἀπεμπίπτω καὶ σπουδάζω;	~(Χορός)	πῶς οὖν οὐ χωρεῖ τοὔργον;
[1000]	τὸ πρόβατον τῷ χορηγῷ σῴζεται.	~(Χορός)	~σέ τοι θύρασι χρὴ μένοντα
[400]	ὡς τάχιστα τοὺς λίθους ἀφέλκετε.	~(Χορός)	~ταῦτα δράσομεν· σὺ δ᾽ ἡμῖν
[1000]	οἴσομαι, καὶ παιδὸς οὐ δεήσει.	~(Χορός)	~τίς οὖν ἂν οὐκ ἐπαινέσειεν
[750]	δρᾶμα γαλῆν τῆς ἑσπέρας ἀπάγξαι.	~(Χορός)	~τοιάδε χρὴ Χαρίτων δαμώματα καλλικόμων
[300]	~(Τρυγαῖος) ἀλλ᾽ ὁρᾶτ᾽ οὔπω πέπαυσθε.	~(Χορός)	τουτογὶ νὴ τὸν Δία ~τὸ
[1350]	ἐσθίῃς ~οἶνόν τε πίῃς πολύν.	~(Χορός)	~Ὑμὴν Ὑμέναι᾽ ὦ, ~Ὑμὴν Ὑμέναι᾽
[550]	τήνδε νυνὶ ~τὴν θεὸν προσείπατε.	~(Χορός)	~χαῖρε χαῖρ᾽ ὡς ἀσμένοισιν ἦλθες,
[900]	γ᾽ ἢ ταύτην χύτραις ἱδρυτέον;	~(Χορός)	χύτραισιν, ὥσπερ μεμφόμενον Ἑρμῄδιον; ~(Τρυγαῖος)
[500]	πρᾶγμα πολλῷ μᾶλλον ὦνδρες ὑμῖν.	~(Χορός)	~χωρεῖν τὸ πρᾶγμά φησιν· ἀλλὰ
[500]	~(Ἑρμῆς) ~ἤδη στὶ τοῦτ᾽ ἐκεῖνο.	~(Χορός)	~ὦ εἶα νῦν, ὦ εἶα
[550]	πρὸς ἔργον εἰς ἀγρὸν παιωνίσας.	~(Χορός)	~ὦ ποθεινὴ τοῖς δικαίοις καὶ
[1150]	αὐτῆς ὁδοῦ Χαρινάδην τις βωσάτω,	~(Χορός)	~ὡς ἂν ἐμπίῃ μεθ᾽ ἡμῶν,
[450]	εἶά νυν. ~(Τρυγαῖος) εἶα ὦ.	~(Χορός)	ὡς κακόνοι τινές εἰσιν ἐν
[300]	πάντα ταυτὶ συνταράξει τοῖν ποδοῖν.	~(Χορός)	~ὡς κυκάτω καὶ πατείτω πάντα
[900]	ποριῶ βωμὸν ἐφ᾽ ὅτου θύσομεν.	~(Χορός)	~ὡς πάνθ᾽ ὅσ᾽ ἂν θεὸς
[500]	~(Ἑρμῆς) ἴθι νυν ἄθρει ~οἷον	πρὸς	ἀλλήλας λαλοῦσιν αἱ πόλεις ~διαλλαγεῖσαι
[50]	ἡ χολή, ~πεύσεσθ᾽ ἔφασκε γὰρ	πρὸς	αὑτὸν ἐνθαδί· ~πῶς ἄν ποτ᾽
[650]	~(Ἑρμῆς) ~ἀλλ᾽ οὐκ ἂν εἴποι	πρός	γε τοὺς θεωμένους· ~ὀργὴν γὰρ
[650]	~εἴφ᾽ ὅ τι νοεῖς αὐτοῖσι	πρὸς	ἔμ᾽ ὦ φιλτάτη. ~ἴθ᾽ ὦ
[550]	εἰρήνης σαπρᾶς. ~ἀλλὰ πᾶς χώρει	πρὸς	ἔργον εἰς ἀγρὸν παιωνίσας. ~(Χορός)
[0]	~(Οἰκέτης Β) ~ἄνδρες κοπρολόγοι προσλάβεσθε	πρὸς	θεῶν, ~εἰ μή με βούλεσθ᾽
[650]	τὰ πράγματα, ~νυνὶ δ᾽ ἅπαντα	πρὸς	λύχνον βουλεύσομεν. ~(Ἑρμῆς) ὢ ὤ,
[1100]	~οὐ γὰρ φιληδῶ μάχαις, ~ἀλλὰ	πρὸς	πῦρ διέλκων ~μετ᾽ ἀνδρῶν ἑταίρων
[650]	ἔχει. ~(Τρυγαῖος) ἡ δ᾽ ἀλλὰ	πρὸς	σὲ μικρὸν εἰπάτω μόνον. ~(Ἑρμῆς)
[300]	~ἡμέρα γὰρ ἐξέλαμψεν ἥδε μισολάμαχος.	~πρὸς	τάδ᾽ ἡμῖν, εἴ τι χρὴ
[150]	ποιεῖς; ποῖ παρακλίνεις ~τοὺς μυκτῆρας;	πρὸς	τὰς λαύρας. ~ἵει σαυτὸν θαρρῶν
[50]	Διός; ~ἔπειτα λεπτὰ κλιμάκια ποιούμενος,	~πρὸς	ταῦτ᾽ ἀνηρριχᾶτ᾽ ἂν ἐς τὸν
[400]	ἁμαρτωλίας. ~(Τρυγαῖος) ~ναὶ μὰ Δία.	πρὸς	ταῦτ᾽ ὦ φίλ᾽ Ἑρμῆ ξύλλαβε
[1300]	~πλακοῦσιν ἔστιν ἐντυχεῖν πλανωμένοις ἐρήμοις.	~πρὸς	ταῦτα βρύκετ᾽ ἢ τάχ᾽ ἡμῖν
[750]	πάντα παρασχὼν τὰ δέοντα. ~(Χορός)	~πρὸς	ταῦτα χρεὼν εἶναι μετ᾽ ἐμοῦ
[500]	~ἀλλ᾽ εἴπερ ἐπιθυμεῖτε τήνδ᾽ ἐξελκύσαι,	~πρὸς	τὴν θάλατταν ὀλίγον ὑποχωρήσατε. ~(Χορός)
[0]	πρᾶγμα τί; ~ὁ κάνθαρος δὲ	πρὸς	τί; κᾆτ᾽ αὐτῷ γ᾽ ἀνὴρ
[700]	εἴ τις κωμῳδοποιητὴς ~αὑτὸν ἐπῄνει	πρὸς	τὸ θέατρον παραβὰς ἐν τοῖς
[1150]	γὰρ ᾔδειν ἐξιών· ~εἶτα προστὰς	πρὸς	τὸν ἀνδριάντα τὸν Πανδίονος ~εἶδεν
[550]	ἐξωπλισμένη, ~αἵ τε θρίνακες διαστίλβουσι	πρὸς	τὸν ἥλιον. ~ἦ καλῶς αὐτῶν
[600]	καὶ φιλῶν τὰς ἰσχάδας ~ἔβλεπεν	πρὸς	τοὺς λέγοντας· οἱ δὲ γιγνώσκοντες
[550]	γλυκείας ~τῆς ἰωνιᾶς τε τῆς	πρὸς	~τῷ φρέατι τῶν τ᾽ ἐλαῶν
[1100]	λύκος οἶν ὑμεναιοῖ. ~(Ἱεροκλῆς) ναὶ	πρὸς	τῶν γονάτων. ~(Τρυγαῖος) ~ἄλλως ὦ
[350]	ὦ Ζεῦ κεραυνοβρόντα. ~(Τρυγαῖος) ~μὴ	πρὸς	τῶν θεῶν ~ἡμῶν κατείπῃς, ἀντιβολῶ
[300]	κακόν; τί πάσχετ᾽ ὦνδρες; μηδαμῶς	πρὸς	τῶν θεῶν ~πρᾶγμα κάλλιστον διαφθείρητε
[350]	οὐκ ἂν σιωπήσαιμι. ~(Τρυγαῖος) ~ναὶ	πρὸς	τῶν κρεῶν, ~ἁγὼ προθύμως σοι
[0]	κόρακάς γε καὶ σαυτόν γε	πρός.	~ὑμῶν δέ γ᾽ εἴ τις
[650]	~(Τρυγαῖος) ~ὅτι γέρων ὢν καὶ	σαπρὸς	~κέρδους ἕκατι κἂν ἐπὶ ῥιπὸς
[650]	ἄρ᾽ οὗπέρ φησιν εἶναι τοῦ	πατρός.	~εἰ γάρ ποτ᾽ ἐξέλθοι στρατιώτης,
[1250]	πράγματ᾽ ᾄσει· σώφρονος γὰρ εἶ	πατρός.	~(Παῖς) Κλεωνύμου> ~ἀσπίδι μὲν Σαΐων
[1300]	πιλάθῃ ποτ᾽ ὢν ἐκείνου τοῦ	πατρός.	~(Τρυγαῖος) ~ὑμῶν τὸ λοιπὸν ἔργον
[50]	γείτονες· ~ὁ δεσπότης γάρ μου	μετέωρος	αἴρεται ~ἱππηδὸν ἐς τὸν ἀέρ᾽
[150]	χέζεθ᾽ ἡμερῶν τριῶν· ~ὡς εἰ	μετέωρος	οὗτος ὢν ὀσφρήσεται, ~κατωκάρα ῥίψας
[650]	ἔτ᾽ ἔστ᾽ ἐκεῖνος ἁνὴρ ἀλλὰ	σός.	~ἅττ᾽ ἂν οὖν λέγῃς ἐκεῖνον,
[300]	~(Χορός) ~ἀλλ᾽ ἀκούσαντες τοιούτου χαίρομεν	κηρύγματος.	~οὐ γὰρ ἦν ἔχοντας ἥκειν
[0]	~φαύλως ἐρείδει· τοῦτο δ᾽ ὑπὸ	φρονήματος	~βρενθύεταί τε καὶ φαγεῖν οὐκ
[200]	κακόν, καὶ τοῦ Πολέμου τοῦ	βλέμματος.	~ἆρ᾽ οὗτός ἐστ᾽ ἐκεῖνος ὃν
[600]	πόλιν. ~ἐμβαλὼν σπινθῆρα μικρὸν Μεγαρικοῦ	ψηφίσματος,	~ἐξεφύσησεν τοσοῦτον πόλεμον ὥστε τῷ
[0]	διαρραγείς. ~οἷον δὲ κύψας ὁ	κατάρατος	ἐσθίει, ~ὥσπερ παλαιστής, παραβαλὼν τοὺς
[700]	ὅστις ἄριστος ~κωμῳδοδιδάσκαλος ἀνθρώπων καὶ	κλεινότατος	γεγένηται, ~ἄξιος εἶναί φησ᾽ εὐλογίας
[650]	κἄσπευδεν εἶναι μὴ μάχας. ~(Τρυγαῖος)	~εὐνούστατος	μὲν ἦν μακρῷ Κλεώνυμος. ~(Ἑρμῆς)
[150]	σοι τίς ἐστ᾽ ~(Τρυγαῖος) ἐμοί;	μιαρώτατος.	~(Ἑρμῆς) ~οὔτοι μὰ τὴν γῆν
[150]	δ᾽ εἶ; φράζε μοι. ~(Τρυγαῖος)	μιαρώτατος.	~(Ἑρμῆς) πατὴρ δέ σοι τίς
[150]	ἔστ᾽ ὄνομ᾽ οὐκ ἐρεῖς; ~(Τρυγαῖος)	μιαρώτατος.	~(Ἑρμῆς) ποδαπὸς τὸ γένος δ᾽
[150]	~ὡς οὐκέτ᾽ εἶναί σοι δοκῶ	μιαρώτατος;	~ἴθι νυν κάλεσόν μοι τὸν
[950]	Χαῖρις ὑμᾶς ἴδῃ, ~πρόσεισιν αὐλήσων	ἄκλητος,	~κᾆτα τοῦτ᾽ εὖ οἶδ᾽ ὅτι
[350]	ἱεραῖσι προσόδοις τε μεγάλαισι ~διὰ	παντὸς	ὦ δέσποτ᾽ ἀγαλοῦμεν ἡμεῖς ἀεί.
[800]	Μελάνθιος, οὗ δὴ ~πικροτάτην ὄπα	γηρύσαντος	ἤκουσ᾽ ~ἡνίκα τῶν τραγῳδῶν ~τὸν
[1250]	τις ἀγάλλεται, ἣν παρὰ θάμνῳ	~ἔντος	ἀμώμητον κάλλιπον οὐκ ἐθέλων. ~(Τρυγαῖος)
[1050]	ἐκεῖνος, ~ὃς πολέμου ἔραται ἐπιδημίου	ὀκρυόεντος”	~(Ἱεροκλῆς) ~φράζεο δὴ μή πώς
[250]	ἐστιν εὔξασθαι καλὸν ~ἀποστραφῆναι τοῦ	μετιόντος	τὼ πόδε. ~(Κύδοιμος) ~οἴμοι τάλας,
[750]	τῶν ποιητῶν ~ἀνδρὸς τὸ μέτωπον	ἔχοντος”	~(Χορός) ~Μοῦσα σὺ μὲν πολέμους
[1150]	ἂν ἐμπίῃ μεθ᾽ ἡμῶν, ~εὖ	ποιοῦντος	κὠφελοῦντος ~τοῦ φεοῦ τἀρώματα. ~(Χορός)
[1150]	ἐμπίῃ μεθ᾽ ἡμῶν, ~εὖ ποιοῦντος	κὠφελοῦντος	~τοῦ φεοῦ τἀρώματα. ~(Χορός) ~ἡνίκ᾽
[300]	ἀλλ᾽ ὑφ᾽ ἡδονῆς ~οὐκ ἐμοῦ	κινοῦντος	αὐτὼ τὼ σκέλει χορεύετον. ~(Τρυγαῖος)
[100]	Α) μὰ τὸν Διόνυσον οὐδέποτε	ζῶντός	γ᾽ ἐμοῦ. ~(Τρυγαῖος) οὐκ ἔστι
[750]	νίκης. ~πᾶς γάρ τις ἐρεῖ	νικῶντος	ἐμοῦ ~κἀπὶ τραπέζῃ καὶ ξυμποσίοις,
[1100]	~ἐμπιεῖν ἔμοιγ᾽ ἀρέσκει τοῦ θεοῦ	δρῶντος	καλῶς. ~ἀλλ᾽ ἄφευε τῶν φασήλων
[350]	ὦναξ δέσποτα; ~(Χορός) ~μὴ γένῃ	παλίγκοτος	ἀντιβολοῦσιν ἡμῖν” ~ὥστε τήνδε μὴ
[0]	Α) ~ἑτέραν ἑτέραν δός, παιδὸς	ἡταιρηκότος·	~τετριμμένης γάρ φησιν ἐπιθυμεῖν. ~(Οἰκέτης
[850]	~αὖθις νέος ὢν πάλιν, ~μύρῳ	κατάλειπτος.	~(Τρυγαῖος) ~οἶμαι. τί δῆθ᾽ ὅταν
[1250]	~πύργων δ᾽ ἐξεχέοντο, βοὴ δ᾽	ἄσβεστος	ὀρώρει. ~(Τρυγαῖος) ~κάκιστ᾽ ἀπόλοιο παιδάριον
[900]	ὑπέχοντα τὴν ἐκεχειρίαν. ~(Χορός) ~ἦ	χρηστὸς	ἀνὴρ πολίτης ~ἐστὶν ἅπασιν ὅστις
[1050]	Δί᾽ Ὅμηρος δεξιὸν εἶπεν· ~ἀφρήτωρ	ἀθέμιστος	ἀνέστιός ἐστιν ἐκεῖνος, ~ὃς πολέμου
[700]	τινα τιμῆσαι, θύγατερ Διός, ὅστις	ἄριστος	~κωμῳδοδιδάσκαλος ἀνθρώπων καὶ κλεινότατος γεγένηται,
[650]	~ὁ Κλεώνυμος; ~(Τρυγαῖος) ~ψυχήν γ᾽	ἄριστος	πλήν γ᾽ ὅτι ~οὐκ ἦν
[800]	χορὸν εἶχον ἁδελφός ~τε και	αὐτός,	ἄμφω ~Γοργόνες ὀψοφάγοι βατιδοσκόποι Ἅρπυιαι,
[1150]	μάχεσθ᾽ ἔχοντα τὴν φοινικίδα, ~τηνικαῦτ᾽	αὐτὸς	βέβαπται βάμμα Κυζικηνικόν· ~κᾆτα φεύγει
[1100]	δὲ τουτονὶ τῶν κῳδίων, ~ἁλάμβαν᾽	αὐτὸς	ἐξαπατῶν, ἐκβολβιῶ. ~οὐ καταβαλεῖς τὰ
[600]	τρόπον, ~πρὶν παθεῖν τι δεινὸν	αὐτός,	ἐξέφλεξε τὴν πόλιν. ~ἐμβαλὼν σπινθῆρα
[850]	φυλάξων. δεῦρο σύ· ~καταθήσομαι γὰρ	αὐτὸς	ἐς μέσους ἄγων. ~(Οἰκέτης) ἐκεινοσὶ
[100]	ἔδει· ~νῦν δ᾽ ἃττ᾽ ἂν	αὐτὸς	καταφάγω τὰ σιτία, ~τούτοισι τοῖς
[1200]	καταθῶ σοι τοῖν λόφοιν; ~(Λοφοποιός)	αὐτὸς	σὺ τί δίδως; ~(Τρυγαῖος) ὅ
[950]	σὺ δὲ πρότεινε τῶν ὀλῶν,	~καὐτός	γε χερνίπτου παραδοὺς ταύτην ἐμοί,
[550]	μετόρχιον. ~ὥστ᾽ ἔγωγ᾽ ἤδη πιθυμῶ	καὐτὸς	ἐλθεῖν εἰς ἀγρὸν ~καὶ τριαινοῦν
[200]	ἀποδρῶ· καὶ γὰρ ὥσπερ ᾐσθόμην	~καὐτὸς	θυείας φθέγμα πολεμιστηρίας. ~(Πόλεμος) ~ἰὼ
[50]	~κἄπειτα τοῦτον ἱπποκομεῖν μ᾽ ἠνάγκασεν,	~καὐτὸς	καταψῶν αὐτὸν ὥσπερ πωλίον, ~ὦ
[1000]	ἄρα λέξει; ~(Οἰκέτης) δῆλός ἐσθ᾽	οὗτός	γ᾽ ὅτι ~ἐναντιώσεταί τι ταῖς
[1000]	~οὐ μὰ Δἴ ἀλλ᾽ Ἱεροκλέης	~οὗτός	γέ πού σθ᾽ ὁ χρησμολόγος
[200]	τοῦ Πολέμου τοῦ βλέμματος. ~ἆρ᾽	οὗτός	ἐστ᾽ ἐκεῖνος ὃν καὶ φεύγομεν,
[250]	καὶ μὴ λθοι φέρων. ~(Πόλεμος)	οὗτος.	~(Κύδοιμος) τί ἔστιν; ~(Πόλεμος) οὐ
[1200]	~ἐνημμένῳ κάλλιστα χρήσομαι τάλας; ~(Τρυγαῖος)	~οὗτος	μὲν οὐ μή σοι ποιήσει
[1250]	κρανοποί᾽ ὡς ἀθλίως πεπράγαμεν. ~(Τρυγαῖος)	οὗτος	μὲν οὐ πέπονθεν οὐδέν. ~(Δορυξός)
[150]	σίτων πάντων. ~ἄνθρωπε τί δρᾷς,	οὗτος	ὁ χέζων ~ἐν Πειραιεῖ παρὰ
[250]	τὸ μέλι τουτὶ τἀττικόν. ~(Τρυγαῖος)	~οὗτος	παραινῶ σοι μέλιτι χρῆσθἀτέρῳ. ~τετρώβολον
[850]	διαφυλάξει τήνδε τῇ βουλῇ λαβών;	~οὗτος	τί περιγράφεις; ~(Οἰκέτης) τὸ δεῖν᾽
[1100]	~τουτὶ μέντοι σὺ φυλάττου, ~ὡς	οὗτος	φοβερὸς τοῖς σπλάγχνοις ἐστὶν ὁ
[150]	ἡμερῶν τριῶν· ~ὡς εἰ μετέωρος	οὗτος	ὢν ὀσφρήσεται, ~κατωκάρα ῥίψας με
[900]	~ἐστὶν ἅπασιν ὅστις ~γ᾽ ἐστὶ	τοιοῦτος.	~(Τρυγαῖος) ὅταν τρυγᾶτ᾽ εἴσεσθε πολλῷ
[1000]	οὐχὶ μὴ παύσῃ ποτ᾽ ὢν	~ζηλωτὸς	ἅπασιν. ~(Οἰκέτης) ~ταυτὶ δέδραται. τίθεσο
[850]	μ᾽ ὁρᾶτε λαμπρὸν ὄντα; ~(Χορός)	~ζηλωτὸς	ἔσει, γέρον, ~αὖθις νέος ὢν
[700]	τοὺς πεινῶντας ἐκείνους ~ἐξήλασ᾽ ἀτιμώσας	πρῶτος,	καὶ τοὺς δούλους παρέλυσεν ~τοὺς
[1150]	βέβαπται βάμμα Κυζικηνικόν· ~κᾆτα φεύγει	πρῶτος	ὥσπερ ξουθὸς ἱππαλεκτρυὼν ~τοὺς λόφους
[500]	γυλιοῦ στρατιωτικοῦ; ~(Τρυγαῖος) ~ἀπέπτυσ᾽ ἐχθροῦ	φωτὸς	ἔχθιστον πλέκος. ~τοῦ μὲν γὰρ
[1150]	τὼ σπίνω· ~ἦν δὲ καὶ	πυός	τις ἔνδον καὶ λαγῷα τέτταρα,
[1050]	σὺ σιγῇ κἄπαγ᾽ ἀπὸ τῆς	ὀσφύος.	~(Ἱεροκλῆς) ὅτῳ δὲ θύετ᾽ οὐ
[1050]	πεποίηκεν Ὅμηρος· ~ὣς οἱ μὲν	νέφος	ἐχθρὸν ἀπωσάμενοι πολέμοιο ~Εἰρήνην εἵλοντο
[550]	~ὦ Πόσειδον ὡς καλὸν τὸ	στῖφος	αὐτῶν φαίνεται ~καὶ πυκνὸν καὶ
[800]	τῶν τραγῳδῶν ~τὸν χορὸν εἶχον	ἁδελφός	~τε και αὐτός, ἄμφω ~Γοργόνες
[700]	~(Ἑρμῆς) τί δαί; Κρατῖνος ὁ	σοφὸς	ἔστιν; ~(Τρυγαῖος) ἀπέθανεν ~ὅθ᾽ οἱ
[1050]	εἶπε Σίβυλλα. ~(Τρυγαῖος) ~ἀλλ᾽ ὁ	σοφός	τοι νὴ Δί᾽ Ὅμηρος δεξιὸν
[0]	τῶν θεατῶν τις λέγοι ~νεανίας	δοκησίσοφος,	τὸ δὲ πρᾶγμα τί; ~ὁ
[300]	φοινικικῶν· ~ἡμέρα γὰρ ἐξέλαμψεν ἥδε	μισολάμαχος.	~πρὸς τάδ᾽ ἡμῖν, εἴ τι
[800]	τ᾽ ἐμοὶ καὶ τῇδε κουρίδιον	λέχος.	~καὶ ταῦτα δράσας ἧκε δεῦρ᾽
[50]	ἐπὶ τοῦ κανθάρου. ~(Τρυγαῖος) ~ἥσυχος	ἥσυχος,	ἠρέμα, κάνθων· ~μή μοι σοβαρῶς
[50]	ἀέρ᾽ ἐπὶ τοῦ κανθάρου. ~(Τρυγαῖος)	~ἥσυχος	ἥσυχος, ἠρέμα, κάνθων· ~μή μοι
[0]	~ἢ κανθάρῳ μάττοντα παρέχειν ἐσθίειν.	~ὗς	μὲν γάρ, ὥσπερ ἂν χέσῃ
[100]	πόρος σοι τῆς ὁδοῦ γενήσεται;	~ναῦς	μὲν γὰρ οὐκ ἄξει σε
[150]	φυλάξει, χορτάσω τὸν κάνθαρον. ~ἀτὰρ	ἐγγὺς	εἶναι τῶν θεῶν ἐμοὶ δοκῶ,
[150]	ἰὴ ἰή, ~ὅτι οὐδὲ μέλλεις	ἐγγὺς	εἶναι τῶν θεῶν· ~φροῦδοι γὰρ
[300]	γελῶ ~μᾶλλον ἢ τὸ γῆρας	ἐκδὺς	ἐκφυγὼν τὴν ἀσπίδα. ~(Τρυγαῖος) ~μή
[350]	οἶσθα θάνατον ὅτι προεῖφ᾽ ὁ	Ζεὺς	ὃς ἂν ~ταύτην ἀνορύττων εὑρεθῇ;
[450]	ξύλου, ~μόνοι προθυμοῦντ᾽ ἀλλ᾽ ὁ	χαλκεὺς	οὐκ ἐᾷ. ~(Ἑρμῆς) ~οὐδ᾽ οἱ
[150]	ποτ᾽ ἔστι σοι. ~(Τρυγαῖος) ~Τρυγαῖος	Ἀθμονεύς,	ἀμπελουργὸς δεξιός, ~οὐ συκοφάντης οὐδ᾽
[900]	~πολλῶν γὰρ ὑμῖν ἄξιος ~Τρυγαῖος	ἁθμονεὺς	ἐγώ, ~δεινῶν ἀπαλλάξας πόνων ~τὸν
[50]	~μή μοι σοβαρῶς χώρει λίαν	~εὐθὺς	ἀπ᾽ ἀρχῆς ῥώμῃ πίσυνος, ~πρὶν
[200]	εἰρήνης πέρι, ~ἐλέγετ᾽ ἂν ὑμεῖς	εὐθύς·	ἐξαπατώμεθα ~νὴ τὴν Ἀθηνᾶν, νὴ
[850]	ἦν. ~(Τρυγαῖος) ~ἔπειτ᾽ ἀγῶνά γ᾽	εὐθὺς	ἐξέσται ποιεῖν ~ταύτην ἔχουσιν αὔριον
[750]	ἐπείρων, ἀλλ᾽ ἀράμενος τὴν σκευὴν	εὐθὺς	ἐχώρουν, ~παῦρ᾽ ἀνιάσας, πόλλ᾽ εὐφράνας,
[250]	οὑτοσί σοι κόνδυλος. ~(Κύδοιμος) ~ὡς	δριμύς.	οἴμοι μοι τάλας ὦ δέσποτα.
[400]	~(Χορός) ~μηδέποτε παύσασθ᾽ αὐτὸν ὦ	Διόνυσ᾽	ἄναξ ~ἐκ τῶν ὀλεκράνων ἀκίδας
[250]	τὰς πόλεις καθήμενος. ~ἀλλ᾽ ὦ	Διόνυσ᾽	ἀπόλοιτο καὶ μὴ λθοι φέρων.
[700]	φεύγοντας κἀξαπατῶντας καὶ τυπτομένους ἐπίτηδες,	~οὓς	ἐξῆγον κλάοντας ἀεί, καὶ τούτους
[1150]	τῶν λαγῴων πολλὰ καὶ τοὺς	κολλάβους.	~(Δρεπανουργός) ποῦ ποῦ Τρυγαῖός ἐστιν;
[550]	ἀπιέναι. ~(Τρυγαῖος) ~ἀκούετε λεῴ· τοὺς	γεωργοὺς	ἀπιέναι ~τὰ γεωργικὰ σκεύη λαβόντας
[550]	~(Ἑρμῆς) ἴθι νυν ἄνειπε τοὺς	γεωργοὺς	ἀπιέναι. ~(Τρυγαῖος) ~ἀκούετε λεῴ· τοὺς
[1200]	ἐμπολῶ· ~ὁδὶ δὲ τριδράχμους τοὺς	κάδους	ἐς τοὺς ἀγρούς. ~ἀλλ᾽ ὦ
[950]	τῶν ὀλῶν, ~καὐτός γε χερνίπτου	παραδοὺς	ταύτην ἐμοί, ~καὶ τοῖς θεαταῖς
[700]	ἕξει σιτία; ~(Ἑρμῆς) τὴν τοῦ	Γανυμήδους	ἀμβροσίαν σιτήσεται. ~(Τρυγαῖος) πῶς δῆτ᾽
[650]	~ὅτι γέρων ὢν καὶ σαπρὸς	~κέρδους	ἕκατι κἂν ἐπὶ ῥιπὸς πλέοι.
[900]	τις, οἱ καθήμενοι ~ὑπὸ τοῦ	δέους	λέγωσ᾽ Ἰωνικῶς ὀὶ ~(Τρυγαῖος) εὖ
[100]	λόγοις ἐξηυρέθη ~μόνος πετεινῶν ἐς	θεοὺς	ἀφιγμένος. ~(Παιδίον) ~ἄπιστον εἶπας μῦθον
[100]	~ὅπως κάκοσμον ζῷον ἦλθεν ἐς	θεούς.	~(Τρυγαῖος) ~ἦλθεν κατ᾽ ἔχθραν αἰετοῦ
[100]	ὥστε κάνθαρον ~ζεύξαντ᾽ ἐλαύνειν ἐς	θεοὺς	ὦ παππία; ~(Τρυγαῖος) ~ἐν τοῖσιν
[750]	ἀνθρωπίσκους κωμῳδῶν οὐδὲ γυναῖκας, ~ἀλλ᾽	Ἡρακλέους	ὀργήν τιν᾽ ἔχων τοῖσι μεγίστοις
[650]	τὸ τί; ~(Τρυγαῖος) ἐκ τοῦ	Σοφοκλέους	γίγνεται Σιμωνίδης. ~(Ἑρμῆς) Σιμωνίδης; πῶς;
[500]	ὀπώρας, ὑποδοχῆς, Διονυσίων, ~αὐλῶν, τραγῳδῶν,	Σοφοκλέους	μελῶν, κιχλῶν, ~ἐπυλλίων Εὐριπίδου ~(Ἑρμῆς)
[850]	ξυμπλάττεται. ~καὶ τἄλλ᾽ ἁπαξάπαντα· τοῦ	πέους	δὲ δεῖ. ~(Τρυγαῖος) ~ἴθι νυν
[800]	δείπνου τινὲς ~τῶν πλουσίων οὗτοι	βαδίζουσ᾽	ἀστέρων, ~ἰπνοὺς ἔχοντες, ἐν δὲ
[950]	γάρ εἰσι κἀγαθοί. ~(Τρυγαῖος) τούτους	ἀγαθοὺς	ἐνόμισας; ~(Οἰκέτης) ~οὐ γάρ, οἵτινες
[200]	πολυτλήμονες, ~ὡς αὐτίκα μάλα τὰς	γνάθους	ἀλγήσετε. ~(Τρυγαῖος) ~ὦναξ Ἄπολλον τῆς
[500]	ταῦτα δαιμονίως ὑπωπιασμέναι ~ἁπαξάπασαι καὶ	κυάθους	προσκείμεναι. ~(Τρυγαῖος) ~καὶ τῶνδε τοίνυν
[400]	ἄμαις ~εἰσιόντες ὡς τάχιστα τοὺς	λίθους	ἀφέλκετε. ~(Χορός) ~ταῦτα δράσομεν· σὺ
[350]	φέρε δὴ κατίδω ποῖ τοὺς	λίθους	ἀφέλξομεν. ~(Ἑρμῆς) ὦ μιαρὲ καὶ
[1200]	χρήμασιν. ~(Τρυγαῖος) ὡδὶ παραθέντι τρεῖς	λίθους.	οὐ δεξιῶς; ~(Θωρακοπώλης) ποίᾳ δ᾽
[1050]	ἐχῖνον. ~(Τρυγαῖος) ἆρα φενακίζων ποτ᾽	Ἀθηναίους	ἔτι παύσει; ~(Ἱεροκλῆς) ποῖον γὰρ
[600]	συμμάχων ἔσειον τοὺς παχεῖς καὶ	πλουσίους,	~αἰτίας ἂν προστιθέντες, ὡς φρονεῖ
[600]	στόμα, ~ὥστ᾽ ἐκείνους μὲν ποιῆσαι	πλουσίους,	ἡ δ᾽ Ἑλλὰς ἂν ~ἐξερημωθεῖσ᾽
[0]	ἐσθίει, ~ὥσπερ παλαιστής, παραβαλὼν τοὺς	γομφίους,	~καὶ ταῦτα τὴν κεφαλήν τε
[600]	~ὡς δ᾽ ἅπαξ τὸ πρῶτον	ἄκουσ᾽	ἐψόφησεν ἄμπελος ~καὶ πίθος πληγεὶς
[400]	εὑρήσεις ὑπουργεῖν ὄντας ἡμᾶς οὐ	κακούς.	~(Τρυγαῖος) ~ἄγε δὴ σὺ ταχέως
[850]	τὰ τῆς πυγῆς καλά· ~ὁ	πλακοῦς	πέπεπται, σησαμῆ ξυμπλάττεται. ~καὶ τἄλλ᾽
[800]	οὗ δὴ ~πικροτάτην ὄπα γηρύσαντος	ἤκουσ᾽	~ἡνίκα τῶν τραγῳδῶν ~τὸν χορὸν
[50]	~εἰ δὲ ποιήσεις τοῦτο, κατ᾽	οἴκους	~αὐτοῦ μεῖνον τοὺς ἡμετέρους. ~(Οἰκέτης
[1150]	ὀπόν. ~ταῦτα δ᾽ ἡμᾶς τοὺς	ἀγροίκους	δρῶσι, τοὺς δ᾽ ἐξ ἄστεως
[450]	ὦ εἶα. ~(Τρυγαῖος) ~ἀλλ᾽ οὐχ	ἕλκουσ᾽	ἅνδρες ὁμοίως. ~οὐ ξυλλήψεσθ᾽ οἷ᾽
[450]	~(Τρυγαῖος) ἀλλ᾽ οἱ Λάκωνες ὦγάθ᾽	ἕλκουσ᾽	ἀνδρικῶς. ~(Χορός) ~ἆρ᾽ οἶσθ᾽ ὅσοι
[750]	σκώμμασιν οὐκ ἀγοραίοις, ~οὐκ ἰδιώτας	ἀνθρωπίσκους	κωμῳδῶν οὐδὲ γυναῖκας, ~ἀλλ᾽ Ἡρακλέους
[800]	δοίην τῶν θεῶν τριώβολον, ~εἰ	πορνοβοσκοῦσ᾽	ὥσπερ ἡμεῖς οἱ βροτοί. ~(Τρυγαῖος)
[700]	ἡμῶν. ~πρῶτον μὲν γὰρ τοὺς	ἀντιπάλους	μόνος ἀνθρώπων κατέπαυσεν ~ἐς τὰ
[1150]	νόμον, ~διασκοπῶν ἥδομαι ~τὰς Λημυνίας	ἀμπέλους,	~εἰ πεπαίνουσιν ἤ- ~δη (τὸ
[550]	σ᾽ ἰδὼν προσειπεῖν βούλομαι τὰς	ἀμπέλους,	~τάς τε συκᾶς, ἃς ἐγὼ
[950]	~τὰς περικόμψους, ~αἷς στωμυλλόμεθ᾽ εἰς	ἀλλήλους·	~μεῖξον δ᾽ ἡμᾶς τοὺς Ἕλληνας
[1000]	φέροντας ἰδεῖν ~χῆνας νήττας φάττας	τροχίλους·	~καὶ Κωπᾴδων ἐλθεῖν σπυρίδας, ~καὶ
[1150]	αὐτῆς ἔτι. ~ἔπειτ᾽ ἐπιφόρει τοὺς	ἀμύλους	καὶ τὰς κίχλας ~καὶ τῶν
[700]	~ἐξήλασ᾽ ἀτιμώσας πρῶτος, καὶ τοὺς	δούλους	παρέλυσεν ~τοὺς φεύγοντας κἀξαπατῶντας καὶ
[250]	~ὡς τάχιστ᾽ ἄμας λαβόντες καὶ	μοχλοὺς	καὶ σχοινία· ~νῦν γὰρ ἡμῖν
[750]	φίλου χόρευσον, ~κλείουσα θεῶν τε	γάμους	ἀνδρῶν τε δαῖτας ~καὶ θαλίας
[1150]	ἐπὶ δεῖπνον ἦλθ᾽ ἐς τοὺς	γάμους.	~ἔχ᾽ ἀποκάθαιρε τὰς τραπέζας ταυτῃί·
[1200]	ταυτί σοι φέρομεν ἐς τοὺς	γάμους.	~(Τρυγαῖος) ~ἴθι νυν καταθέμενοι παρ᾽
[750]	ἔχοντος” ~(Χορός) ~Μοῦσα σὺ μὲν	πολέμους	ἀπωσαμένη μετ᾽ ἐμοῦ ~τοῦ φίλου
[1250]	μάχαις· ~οὐδὲν γὰρ ᾄδεις πλὴν	πολέμους.	τοῦ καί ποτ᾽ εἶ; ~(Παῖς)
[100]	ὁ πατὴρ ἀπολιπὼν ἀπέρχεται ~ὑμᾶς	ἐρήμους	ἐς τὸν οὐρανὸν λάθρᾳ. ~ἀλλ᾽
[750]	~διαβὰς βυρσῶν ὀσμὰς δεινὰς κἀπειλὰς	βορβοροθύμους,	~καὶ πρῶτον μὲν μάχομαι πάντων
[1200]	πεντήκοντα δραχμῶν ἐμπολῶ· ~ὁδὶ δὲ	τριδράχμους	τοὺς κάδους ἐς τοὺς ἀγρούς.
[650]	ταῦτ᾽ ἀλλὰ συγγνώμην ἔχε· ~ὁ	νοῦς	γὰρ ἡμῶν ἦν τότ᾽ ἐν
[700]	ὁδὸν λόγων εἴπωμεν ὅσα τε	νοῦς	ἔχει. ~χρῆν μὲν τύπτειν τοὺς
[1100]	Ἐλύμνιον; ~(Χορός) ~ἥδομαί γ᾽ ἥδομαι	~κράνους	ἀπηλλαγμένος ~τυροῦ τε καὶ κρομμύων.
[0]		~Ἀριστοφάνους	Εἰρήνη ~(Οἰκέτης Α) αἶρ᾽ αἶρε
[900]	τιή; ~(Χορός) ἵνα μὴ γένηται	Θεογένους	ὑηνία. ~(Τρυγαῖος) τῷ δὴ δοκεῖ
[700]	ὡς πολλοὶ πάνυ ~ποθοῦντες ὑμᾶς	ἀναμένουσ᾽	ἐστυκότες. ~(Χορός) ~ἀλλ᾽ ἴθι χαίρων·
[1300]	σπείσαντας καὶ Ὑπέρβολον ἐξελάσαντας, ~(Χορός)	~κἀπευξαμένους	τοῖσι θεοῖσιν ~διδόναι πλοῦτον τοῖς
[1300]	ἀγρὸν νυνὶ χρὴ πάντα κομίζειν	~ὀρχησαμένους	καὶ σπείσαντας καὶ Ὑπέρβολον ἐξελάσαντας,
[700]	παρέλυσεν ~τοὺς φεύγοντας κἀξαπατῶντας καὶ	τυπτομένους	ἐπίτηδες, ~οὓς ἐξῆγον κλάοντας ἀεί,
[200]	ὅπως ἀνωτάτω, ~ἵνα μὴ βλέποιεν	μαχομένους	ὑμᾶς ἔτι ~μηδ᾽ ἀντιβολούντων μηδὲν
[650]	ἂν εἴποι πρός γε τοὺς	θεωμένους·	~ὀργὴν γὰρ αὐτοῖς ὧν ἔπαθε
[600]	ὑμᾶς αἱ πόλεις ὧν ἤρχετε	~ἠγριωμένους	ἐπ᾽ ἀλλήλοισι καὶ σεσηρότας, ~πάντ᾽
[700]	τοὺς μάττοντας καὶ τοὺς πεινῶντας	ἐκείνους	~ἐξήλασ᾽ ἀτιμώσας πρῶτος, καὶ τοὺς
[600]	ποιούντων ἐβύνουν τὸ στόμα, ~ὥστ᾽	ἐκείνους	μὲν ποιῆσαι πλουσίους, ἡ δ᾽
[1250]	ἀλλήλοισιν ἰόντες, ~σύν ῥ᾽ ἔβαλον	ῥινούς	τε καὶ ἀσπίδας ὀμφαλοέσσας. ~(Τρυγαῖος)
[650]	οἷον ἄρτι μ᾽ ἤρετο, ~ὅστις	κακόνους	αὐτῇ μάλιστ᾽ ἦν ἐνθάδε, ~χὤστις
[150]	δέ γ᾽ ὑπὲρ ὧν τοὺς	πόνους	ἐγὼ πονῶ, ~μὴ βδεῖτε μηδὲ
[800]	~τῶν πλουσίων οὗτοι βαδίζουσ᾽ ἀστέρων,	~ἰπνοὺς	ἔχοντες, ἐν δὲ τοῖς ἰπνοῖσι
[1000]	σπυρίδας, ~καὶ περὶ ταύτας ἡμᾶς	ἁθρόους	~ὀψωνοῦντας τυρβάζεσθαι ~Μορύχῳ Τελέᾳ Γλαυκέτῃ,
[300]	δριμὺν οὐδὲ δύσκολον, ~οὐδὲ τοὺς	τρόπους	γε δήπου σκληρὸν ὥσπερ καὶ
[900]	~ὥστ᾽ ἐσόμεθ᾽ ἀλλήλοισιν ἀμνοὶ τοὺς	τρόπους	~καὶ τοῖσι συμμάχοισι πρᾳότεροι πολύ.
[1000]	ἐν τεύτλοισι λοχευομένας” ~τοὺς δ᾽	ἀνθρώπους	ἐπιχαίρειν. ~(Τρυγαῖος) ~ταῦτ᾽ ὦ πολυτίμητ᾽
[1200]	τριδράχμους τοὺς κάδους ἐς τοὺς	ἀγρούς.	~ἀλλ᾽ ὦ Τρυγαῖε τῶν δρεπάνων
[1100]	ἅττ᾽ ἂν ᾖ ~δανότατα τοῦ	θέρους	~ἐκπεπρισμένα” ~κἀνθρακίζων τοὐρεβίνθου ~τήν τε
[1150]	~κᾆτα γίγνομαι παχὺς ~τηνικαῦτα τοῦ	θέρους	~(Χορός) ~μᾶλλον ἢ θεοῖσιν ἐχθρὸν
[50]	κατ᾽ οἴκους ~αὐτοῦ μεῖνον τοὺς	ἡμετέρους.	~(Οἰκέτης Α) ὦ δέσποτ᾽ ἄναξ
[1250]	ὁπλοτέρων ἀνδρῶν ἀρχώμεθα ~(Τρυγαῖος) παῦσαι	~ὁπλοτέρους	ᾆδον, καὶ ταῦτ ὦ τρισκακόδαιμον
[600]	~πάντ᾽ ἐμηχανῶντ᾽ ἐφ᾽ ὑμῖν τοὺς	φόρους	φοβούμεναι, ~κἀνέπειθον τῶν Λακώνων τοὺς
[850]	σύ· ~καταθήσομαι γὰρ αὐτὸς ἐς	μέσους	ἄγων. ~(Οἰκέτης) ἐκεινοσὶ νεύει. ~(Τρυγαῖος)
[200]	τουτὶ τὸ κάτω, κἄπειθ᾽ ὁρᾷς	~ὅσους	ἄνωθεν ἐπεφόρησε τῶν λίθων, ~ἵνα
[1150]	βλέπων ὀπόν. ~ταῦτα δ᾽ ἡμᾶς	τοὺς	ἀγροίκους δρῶσι, τοὺς δ᾽ ἐξ
[1200]	δὲ τριδράχμους τοὺς κάδους ἐς	τοὺς	ἀγρούς. ~ἀλλ᾽ ὦ Τρυγαῖε τῶν
[1150]	ἐστ᾽ αὐτῆς ἔτι. ~ἔπειτ᾽ ἐπιφόρει	τοὺς	ἀμύλους καὶ τὰς κίχλας ~καὶ
[750]	χρεὼν εἶναι μετ᾽ ἐμοῦ ~καὶ	τοὺς	ἄνδρας καὶ τοὺς παῖδας· ~καὶ
[700]	διδάσκαλος ἡμῶν. ~πρῶτον μὲν γὰρ	τοὺς	ἀντιπάλους μόνος ἀνθρώπων κατέπαυσεν ~ἐς
[1150]	χρῆμ᾽ ἐπὶ δεῖπνον ἦλθ᾽ ἐς	τοὺς	γάμους. ~ἔχ᾽ ἀποκάθαιρε τὰς τραπέζας
[1200]	δῶρα ταυτί σοι φέρομεν ἐς	τοὺς	γάμους. ~(Τρυγαῖος) ~ἴθι νυν καταθέμενοι
[550]	γεωργοὺς ἀπιέναι. ~(Τρυγαῖος) ~ἀκούετε λεῴ·	τοὺς	γεωργοὺς ἀπιέναι ~τὰ γεωργικὰ σκεύη
[550]	ἐσκιμάλισεν; ~(Ἑρμῆς) ἴθι νυν ἄνειπε	τοὺς	γεωργοὺς ἀπιέναι. ~(Τρυγαῖος) ~ἀκούετε λεῴ·
[0]	κατάρατος ἐσθίει, ~ὥσπερ παλαιστής, παραβαλὼν	τοὺς	γομφίους, ~καὶ ταῦτα τὴν κεφαλήν
[1000]	ἀποχηρωθεὶς ~τᾶς ἐν τεύτλοισι λοχευομένας”	~τοὺς	δ᾽ ἀνθρώπους ἐπιχαίρειν. ~(Τρυγαῖος) ~ταῦτ᾽
[450]	οὔκουν δεινὸν ~τοὺς μὲν τείνειν	τοὺς	δ᾽ ἀντισπᾶν; ~πληγὰς λήψεσθ᾽ ὦργεῖοι.
[1150]	ἀνασχετά, ~τοὺς μὲν ἐγγράφοντες ἡμῶν	τοὺς	δ᾽ ἄνω τε καὶ κάτω
[1150]	δ᾽ ἡμᾶς τοὺς ἀγροίκους δρῶσι,	τοὺς	δ᾽ ἐξ ἄστεως ~ἧττον, οἱ
[700]	ἐκείνους ~ἐξήλασ᾽ ἀτιμώσας πρῶτος, καὶ	τοὺς	δούλους παρέλυσεν ~τοὺς φεύγοντας κἀξαπατῶντας
[950]	εἰς ἀλλήλους· ~μεῖξον δ᾽ ἡμᾶς	τοὺς	Ἕλληνας ~πάλιν ἐξ ἀρχῆς ~φιλίας
[850]	εἰς ~ὄχημα κανθάρου πιβὰς ~ἔσωσα	τοὺς	Ἕλληνας, ὥστ᾽ ~ἐν τοῖς ἀγροῖσιν
[50]	τοῦτο, κατ᾽ οἴκους ~αὐτοῦ μεῖνον	τοὺς	ἡμετέρους. ~(Οἰκέτης Α) ὦ δέσποτ᾽
[700]	ἀεὶ καὶ τοῖς φθειρσὶν πολεμοῦντας,	~τούς	θ᾽ Ἡρακλέας τοὺς μάττοντας καὶ
[650]	οὐκ ἂν εἴποι πρός γε	τοὺς	θεωμένους· ~ὀργὴν γὰρ αὐτοῖς ὧν
[1200]	δραχμῶν ἐμπολῶ· ~ὁδὶ δὲ τριδράχμους	τοὺς	κάδους ἐς τοὺς ἀγρούς. ~ἀλλ᾽
[1150]	~καὶ τῶν λαγῴων πολλὰ καὶ	τοὺς	κολλάβους. ~(Δρεπανουργός) ποῦ ποῦ Τρυγαῖός
[600]	φιλῶν τὰς ἰσχάδας ~ἔβλεπεν πρὸς	τοὺς	λέγοντας· οἱ δὲ γιγνώσκοντες εὖ
[400]	ταῖς ἄμαις ~εἰσιόντες ὡς τάχιστα	τοὺς	λίθους ἀφέλκετε. ~(Χορός) ~ταῦτα δράσομεν·
[350]	~(Τρυγαῖος) φέρε δὴ κατίδω ποῖ	τοὺς	λίθους ἀφέλξομεν. ~(Ἑρμῆς) ὦ μιαρὲ
[550]	πρῶτον τῇ θεῷ, ~ἥπερ ἡμῶν	τοὺς	λόφους ἀφεῖλε καὶ τὰς Γοργόνας·
[350]	δαιμόνων, ~εἴ τι Πεισάνδρου βδελύττει	τοὺς	λόφους καὶ τὰς ὀφρῦς. ~καί
[1150]	φεύγει πρῶτος ὥσπερ ξουθὸς ἱππαλεκτρυὼν	~τοὺς	λόφους σείων· ἐγὼ δ᾽ ἕστηκα
[700]	φθειρσὶν πολεμοῦντας, ~τούς θ᾽ Ἡρακλέας	τοὺς	μάττοντας καὶ τοὺς πεινῶντας ἐκείνους
[600]	φόρους φοβούμεναι, ~κἀνέπειθον τῶν Λακώνων	τοὺς	μεγίστους χρήμασιν. ~οἱ δ᾽ ἅτ᾽
[1150]	οἴκοι γένωνται, δρῶσιν οὐκ ἀνασχετά,	~τοὺς	μὲν ἐγγράφοντες ἡμῶν τοὺς δ᾽
[450]	γε κινοῦμεν. ~(Τρυγαῖος) οὔκουν δεινὸν	~τοὺς	μὲν τείνειν τοὺς δ᾽ ἀντισπᾶν;
[150]	ποιεῖς; τί ποιεῖς; ποῖ παρακλίνεις	~τοὺς	μυκτῆρας; πρὸς τὰς λαύρας. ~ἵει
[750]	ἐμοῦ ~καὶ τοὺς ἄνδρας καὶ	τοὺς	παῖδας· ~καὶ τοῖς φαλακροῖσι παραινοῦμεν
[600]	πόθῳ, ~τῶν δὲ συμμάχων ἔσειον	τοὺς	παχεῖς καὶ πλουσίους, ~αἰτίας ἂν
[700]	θ᾽ Ἡρακλέας τοὺς μάττοντας καὶ	τοὺς	πεινῶντας ἐκείνους ~ἐξήλασ᾽ ἀτιμώσας πρῶτος,
[600]	λέγοντας· οἱ δὲ γιγνώσκοντες εὖ	~τοὺς	πένητας ἀσθενοῦντας κἀποροῦντας ἀλφίτων, ~τήνδε
[150]	~ὑμεῖς δέ γ᾽ ὑπὲρ ὧν	τοὺς	πόνους ἐγὼ πονῶ, ~μὴ βδεῖτε
[100]	λαύρας ~καιναῖς πλίνθοισιν ἀνοικοδομεῖν ~καὶ	τοὺς	πρωκτοὺς ἐπικλῄειν. ~(Οἰκέτης Α) ~οὐκ
[700]	νοῦς ἔχει. ~χρῆν μὲν τύπτειν	τοὺς	ῥαβδούχους, εἴ τις κωμῳδοποιητὴς ~αὑτὸν
[650]	καὶ τάρακτρον, ~ταῦθ᾽ ἁπαξάπαντα νυνὶ	~τοὺς	σεαυτοῦ λοιδορεῖς. ~(Τρυγαῖος) ἀλλ᾽ ὅ
[600]	τῷ καπνῷ ~πάντας Ἕλληνας δακρῦσαι,	τούς	τ᾽ ἐκεῖ τούς τ᾽ ἐνθάδε.
[600]	Ἕλληνας δακρῦσαι, τούς τ᾽ ἐκεῖ	τούς	τ᾽ ἐνθάδε. ~ὡς δ᾽ ἅπαξ
[50]	~τοῖς τ᾽ ἀνθρώποισι φράσον σιγᾶν,	~τοὺς	τε κοπρῶνας καὶ τὰς λαύρας
[300]	δικαστὴν δριμὺν οὐδὲ δύσκολον, ~οὐδὲ	τοὺς	τρόπους γε δήπου σκληρὸν ὥσπερ
[900]	ἤπιοι. ~ὥστ᾽ ἐσόμεθ᾽ ἀλλήλοισιν ἀμνοὶ	τοὺς	τρόπους ~καὶ τοῖσι συμμάχοισι πρᾳότεροι
[700]	πρῶτος, καὶ τοὺς δούλους παρέλυσεν	~τοὺς	φεύγοντας κἀξαπατῶντας καὶ τυπτομένους ἐπίτηδες,
[600]	σεσηρότας, ~πάντ᾽ ἐμηχανῶντ᾽ ἐφ᾽ ὑμῖν	τοὺς	φόρους φοβούμεναι, ~κἀνέπειθον τῶν Λακώνων
[200]	~ὦναξ Ἄπολλον τῆς θυείας τοῦ	πλάτους,	~ὅσον κακόν, καὶ τοῦ Πολέμου
[800]	~(Τρυγαῖος) ~ξυνελέγοντ᾽ ἀναβολὰς ποτώμεναι ~τὰς	ἐνδιαεριαυερινηχέτους	τινάς. ~(Οἰκέτης) ~οὐκ ἦν ἄρ᾽
[1050]	θεαὶ Βάκιν ἐξαπάτασκον, ~μηδὲ Βάκις	θνητούς,	μηδ᾽ αὖ νύμφαι Βάκιν αὐτὸν
[100]	~καιναῖς πλίνθοισιν ἀνοικοδομεῖν ~καὶ τοὺς	πρωκτοὺς	ἐπικλῄειν. ~(Οἰκέτης Α) ~οὐκ ἔσθ᾽
[600]	φοβούμεναι, ~κἀνέπειθον τῶν Λακώνων τοὺς	μεγίστους	χρήμασιν. ~οἱ δ᾽ ἅτ᾽ ὄντες
[850]	Ἕλληνας, ὥστ᾽ ~ἐν τοῖς ἀγροῖσιν	αὐτοὺς	~ἅπαντας ὄντας ἀσφαλῶς ~βινεῖν τε
[750]	~φώκης δ᾽ ὀσμήν, Λαμίας ὄρχεις	ἀπλύτους,	πρωκτὸν δὲ καμήλου. ~τοιοῦτον ἰδὼν
[950]	πολλοὶ γάρ εἰσι κἀγαθοί. ~(Τρυγαῖος)	τούτους	ἀγαθοὺς ἐνόμισας; ~(Οἰκέτης) ~οὐ γάρ,
[700]	~οὓς ἐξῆγον κλάοντας ἀεί, καὶ	τούτους	οὕνεκα τουδί, ~ἵν᾽ ὁ σύνδουλος
[550]	~ὡς τάχιστ᾽ ἄνευ δορατίου καὶ	ξίφους	κἀκοντίου· ~ὡς ἅπαντ᾽ ἤδη στὶ
[550]	τῇ θεῷ, ~ἥπερ ἡμῶν τοὺς	λόφους	ἀφεῖλε καὶ τὰς Γοργόνας· ~εἶθ᾽
[1150]	θεοῖσιν ἐχθρὸν ταξίαρχον προσβλέπων ~τρεῖς	λόφους	ἔχοντα καὶ φοινικίδ᾽ ὀξεῖαν πάνυ,
[350]	~εἴ τι Πεισάνδρου βδελύττει τοὺς	λόφους	καὶ τὰς ὀφρῦς. ~καί σε
[1150]	πρῶτος ὥσπερ ξουθὸς ἱππαλεκτρυὼν ~τοὺς	λόφους	σείων· ἐγὼ δ᾽ ἕστηκα λινοπτώμενος”
[700]	ἔχει. ~χρῆν μὲν τύπτειν τοὺς	ῥαβδούχους,	εἴ τις κωμῳδοποιητὴς ~αὑτὸν ἐπῄνει
[950]	δ᾽ ἡμῶν τὰς ὑπονοίας ~τὰς	περικόμψους,	~αἷς στωμυλλόμεθ᾽ εἰς ἀλλήλους· ~μεῖξον
[700]	ἀγροῖς ~ταύτῃ ξυνοικῶν ἐκποιοῦ σαυτῷ	βότρυς.	~(Τρυγαῖος) ~ὦ φιλτάτη δεῦρ᾽ ἐλθὲ
[350]	βδελύττει τοὺς λόφους καὶ τὰς	ὀφρῦς.	~καί σε θυσίαισιν ἱεραῖσι προσόδοις
[500]	ὅμοιον καὶ γυλιοῦ στρατιωτικοῦ; ~(Τρυγαῖος)	~ἀπέπτυσ᾽	ἐχθροῦ φωτὸς ἔχθιστον πλέκος. ~τοῦ
[1150]	θύμου τρίβων κυκῶμαι· ~κᾆτα γίγνομαι	παχὺς	~τηνικαῦτα τοῦ θέρους ~(Χορός) ~μᾶλλον
[1250]	μετρεῖν. ~(Δορυξός) οἴμ᾽ ὦ κρανοποί᾽	ὡς	ἀθλίως πεπράγαμεν. ~(Τρυγαῖος) οὗτος μὲν
[1000]	~τίς ἄρα ποτ᾽ ἐστίν; ~(Οἰκέτης)	~ὡς	ἀλαζὼν φαίνεται· ~μάντις τίς ἐστιν.
[1150]	ὁδοῦ Χαρινάδην τις βωσάτω, ~(Χορός)	~ὡς	ἂν ἐμπίῃ μεθ᾽ ἡμῶν, ~εὖ
[550]	ἄνευ δορατίου καὶ ξίφους κἀκοντίου·	~ὡς	ἅπαντ᾽ ἤδη στὶ μεστὰ τἀνθάδ᾽
[200]	ἄθλιαι καὶ πεντάκις ~καὶ πολλοδεκάκις,	ὡς	ἀπολεῖσθε τήμερον. ~(Τρυγαῖος) ~τουτὶ μὲν
[250]	ἰὼ Σικελία καὶ σὺ δ᾽	ὡς	ἀπόλλυσαι. ~(Τρυγαῖος) οἵα πόλις τάλαινα
[350]	πω, ~οὔτ᾽ ἄλφιτ᾽ οὔτε τυρόν,	ὡς	ἀπολούμενος. ~(Ἑρμῆς) καὶ μὴν ἐπιτέτριψαί
[550]	θεὸν προσείπατε. ~(Χορός) ~χαῖρε χαῖρ᾽	ὡς	ἀσμένοισιν ἦλθες, ὦ φιλτάτη. ~σῷ
[800]	ἃ λέγουσι, κατὰ τὸν ἀέρα	~ὡς	ἀστέρες γιγνόμεθ᾽ ὅταν τις ἀποθάνῃ;
[200]	~ἰὼ βροτοὶ βροτοὶ βροτοὶ πολυτλήμονες,	~ὡς	αὐτίκα μάλα τὰς γνάθους ἀλγήσετε.
[600]	τ᾽ ἐκεῖ τούς τ᾽ ἐνθάδε.	~ὡς	δ᾽ ἅπαξ τὸ πρῶτον ἄκουσ᾽
[800]	πάλαι ~ἐνθάδε τὸν ἀοῖόν ποθ᾽	ὡς	δ᾽ ἦλθ᾽ εὐθέως ~ἀοῖον αὐτὸν
[150]	τὸν σὸν πρωκτὸν ὀφλήσει. ~οἴμ᾽	ὡς	δέδοικα, κοὐκέτι σκώπτων λέγω. ~ὦ
[1300]	~(Ἡμιχόριον Β) ὦ τρὶς μάκαρ	ὡς	δικαίως ~τἀγαθὰ νῦν ἔχεις. ~(Ἡμιχόριον
[250]	ἀργός; οὑτοσί σοι κόνδυλος. ~(Κύδοιμος)	~ὡς	δριμύς. οἴμοι μοι τάλας ὦ
[800]	~(Οἰκέτης) ὦ δέσποθ᾽ ἥκεις; ~(Τρυγαῖος)	ὡς	ἐγὼ πυθόμην τινός. ~(Οἰκέτης) τί
[150]	βδεῖτε μηδὲ χέζεθ᾽ ἡμερῶν τριῶν·	~ὡς	εἰ μετέωρος οὗτος ὢν ὀσφρήσεται,
[700]	παραδόντες ~τοῖς ἀκολούθοις δῶμεν σῴζειν,	ὡς	εἰώθασι μάλιστα ~περὶ τὰς σκηνὰς
[600]	κυψέλην ἀπώλεσαν. ~(Ἑρμῆς) ~κᾆτα δ᾽	ὡς	ἐκ τῶν ἀγρῶν ξυνῆλθεν οὑργάτης
[400]	ἵνα σπένδειν ἔχῃς. ~(Ἑρμῆς) οἴμ᾽	ὡς	ἐλεήμων εἴμ᾽ ἀεὶ τῶν χρυσίδων.
[150]	~ὦ μηχανοποιὲ πρόσεχε τὸν νοῦν	ὡς	ἐμέ· ~ἤδη στρέφει τι πνεῦμα
[200]	Λακωνικῆς. ~(Πόλεμος) ~ὦ Μέγαρα Μέγαρ᾽	ὡς	ἐπιτετρίψεσθ᾽ αὐτίκα ~ἁπαξάπαντα καταμεμυττωτευμένα. ~(Τρυγαῖος)
[1050]	ποτ᾽ ἂν οἶν ὑμεναιοῖ; ~(Ἱεροκλῆς)	~ὡς	ἡ σφονδύλη φεύγουσα πονηρότατον βδεῖ,
[500]	~ὁ δὲ δρεπανουργὸς οὐχ ὁρᾷς	ὡς	ἥδεται, ~καὶ τὸν δορυξὸν οἷον
[250]	δεφόμενός ποτ᾽ ᾖδε τῆς μεσημβρίας,	~ὡς	ἥδομαι καὶ χαίρομαι κεὐφραίνομαι” ~νῦν
[500]	ὦ Θεωρία, ~οἷον δὲ πνεῖς,	ὡς	ἡδὺ κατὰ τῆς καρδίας, ~γλυκύτατον
[150]	ἕρπυλλον ἄνω ~καὶ μύρον ἐπιχεῖς;	ὡς	ἤν τι πεσὼν ~ἐνθένδε πάθω,
[950]	πρόβατον ὑμᾶς. ~(Χορός) ~οὔκουν ἁμιλλήσεσθον;	ὡς	~ἢν Χαῖρις ὑμᾶς ἴδῃ, ~πρόσεισιν
[1250]	κᾆτ᾽ ἤσθιον. ~ταῦτ᾽ ᾆδε, ταῦθ᾽	ὡς	ἤσθιον κεκορημένοι. ~(Παῖς) Λαμάχου> ~θωρήσσοντ᾽
[450]	νυν. ~(Τρυγαῖος) εἶα ὦ. ~(Χορός)	ὡς	κακόνοι τινές εἰσιν ἐν ἡμῖν.
[850]	~τουτὶ δ᾽ ὁρᾶτ᾽ ὀπτάνιον ἡμῖν	ὡς	καλόν. ~(Οἰκέτης) ~διὰ ταῦτα καὶ
[550]	ἀγρὸν ταρίχιον. ~(Ἑρμῆς) ~ὦ Πόσειδον	ὡς	καλὸν τὸ στῖφος αὐτῶν φαίνεται
[0]	μέν, ἐς Κλέωνα τοῦτ᾽ αἰνίσσεται,	~ὡς	κεῖνος ἀναιδέως τὴν σπατίλην ἐσθίει”
[300]	ταυτὶ συνταράξει τοῖν ποδοῖν. ~(Χορός)	~ὡς	κυκάτω καὶ πατείτω πάντα καὶ
[200]	~ἁπαξάπαντα καταμεμυττωτευμένα. ~(Τρυγαῖος) ~βαβαὶ βαβαιὰξ	ὡς	μεγάλα καὶ δριμέα ~τοῖσι Μεγαρεῦσιν
[250]	ἀνθρώπια; ~ὁρᾶτε τὸν κίνδυνον ἡμῖν	ὡς	μέγας· ~εἴπερ γὰρ ἥξει τὸν
[150]	ἦλθες; ~(Τρυγαῖος) ~ὦ γλίσχρων ὁρᾷς	~ὡς	οὐκέτ᾽ εἶναί σοι δοκῶ μιαρώτατος;
[1100]	~(Τρυγαῖος) ~τουτὶ μέντοι σὺ φυλάττου,	~ὡς	οὗτος φοβερὸς τοῖς σπλάγχνοις ἐστὶν
[1300]	τοῦ πεινῶντες ἐμβάλλεσθε τῶν λαγῴων·	~ὡς	οὐχὶ πᾶσαν ἡμέραν ~πλακοῦσιν ἔστιν
[900]	βωμὸν ἐφ᾽ ὅτου θύσομεν. ~(Χορός)	~ὡς	πάνθ᾽ ὅσ᾽ ἂν θεὸς θέλῃ
[50]	~(Οἰκέτης Α) ὦ δέσποτ᾽ ἄναξ	ὡς	παραπαίεις. ~(Τρυγαῖος) σίγα σίγα. ~(Οἰκέτης
[700]	κόραι ~ἕπεσθον ἅμ᾽ ἐμοὶ θᾶττον,	ὡς	πολλοὶ πάνυ ~ποθοῦντες ὑμᾶς ἀναμένουσ᾽
[1150]	ἡμᾶς τἀγαθὰ ~δέδρακας εἰρήνην ποιήσας·	ὡς	πρὸ τοῦ ~οὐδεὶς ἐπρίατ᾽ ἂν
[1200]	κάπηλος ἀχθόμενος προσέρχεται. ~(Λοφοποιός) ~οἴμ᾽	ὡς	προθέλυμνόν μ᾽ ὦ Τρυγαἶ ἀπώλεσας.
[900]	πρυτάνεις δέχεσθε τὴν Θεωρίαν. ~θέασ᾽	ὡς	προθύμως ὁ πρύτανις παρεδέξατο. ~ἀλλ᾽
[100]	γε ~δώμασιν ἡμετέροις φάτις ἥκει,	~ὡς	σὺ μετ᾽ ὀρνίθων προλιρὼν ἐμὲ
[1250]	ἐκποδών. ~(Τρυγαῖος) ~νὴ τὸν Δί᾽	ὡς	τὰ παιδί᾽ ἤδη ξέρχεται ~οὐρησόμενα
[900]	~τούτων κατὰ καιρὸν ἀπαντᾷ. ~(Τρυγαῖος)	~ὡς	ταῦτα δῆλά γ᾽ ἔσθ᾽ ὁ
[250]	δεῦρ᾽ ἴτ᾽ ὦ πάντες λεῴ,	~ὡς	τάχιστ᾽ ἄμας λαβόντες καὶ μοχλοὺς
[550]	γεωργικὰ σκεύη λαβόντας εἰς ἀγρὸν	~ὡς	τάχιστ᾽ ἄνευ δορατίου καὶ ξίφους
[950]	ἑστᾶσ᾽ ἰόντες χωρίον; ~(Τρυγαῖος) ἀλλ᾽	ὡς	τάχιστ᾽ εὐχώμεθ᾽ ~(Χορός) εὐχώμεσθα δή.
[1200]	ἐμοὶ ταῦτ᾽ εἴσιτε ~ἐπὶ δεῖπνον	ὡς	τάχιστα· καὶ γὰρ οὑτοσὶ ~ὅπλων
[0]	~(Οἰκέτης Α) αἶρ᾽ αἶρε μᾶζαν	ὡς	τάχιστα κανθάρῳ. ~(Οἰκέτης Β) ~ἰδού.
[800]	τοῖς ἰπνοῖσι πῦρ. ~ἀλλ᾽ εἴσαγ᾽	ὡς	τάχιστα ταυτηνὶ λαβών, ~καὶ τὴν
[700]	γε κυκεῶν᾽ ἐπιπίοις βληχωνίαν. ~ἀλλ᾽	ὡς	τάχιστα τήνδε τὴν Θεωρίαν ~ἀπάγαγε
[900]	πολύ. ~(Τρυγαῖος) ~ἴθι νυν ἄγ᾽	ὡς	τάχιστα τὸ πρόβατον λαβών· ~ἐγὼ
[400]	ὦνδρες. ἀλλὰ ταῖς ἄμαις ~εἰσιόντες	ὡς	τάχιστα τοὺς λίθους ἀφέλκετε. ~(Χορός)
[0]	ἐνέκαψε περικυλίσας τοῖν ποδοῖν. ~ἀλλ᾽	ὡς	τάχιστα τρῖβε πολλὰς καὶ πυκνάς.
[100]	~τί δ᾽ ἄλλο γ᾽ ἢ	~ὡς	τὸν Δί᾽ ἐς τὸν οὐρανόν;
[600]	καὶ πλουσίους, ~αἰτίας ἂν προστιθέντες,	ὡς	φρονεῖ τὰ Βρασίδου. ~εἶτ᾽ ἂν
[50]	τὴν Ἑλλάδα” ~ἔα ἔα. ~σιγήσαθ᾽	ὡς	φωνῆς ἀκούειν μοι δοκῶ. ~(Τρυγαῖος)
[800]	ἐμοῦ ξύμπαιζε τὴν ἑορτήν. ~(Τρυγαῖος)	~ὡς	χαλεπὸν ἐλθεῖν ἦν ἄρ᾽ εὐθὺ
[900]	γ᾽ ἵν᾽ ὅταν> ἐν τἠκκλησίᾳ	~ὡς	χρὴ πολεμεῖν λέγῃ τις, οἱ
[1250]	ἱστάναι. ~(Κρανοποιός) ~ὦ δυσκάθαρτε δαῖμον	ὥς	μ᾽ ἀπώλεσας, ~ὅτ᾽ ἀντέδωκά γ᾽
[1250]	ἅτθ᾽ ἥδιστα πάσασθαι. ~(Παῖς) Λαμάχου>	~ὣς	οἱ μὲν δαίνυντο βοῶν κρέα,
[1250]	εἰπέ μοι οἷστισι χαίρεις. ~(Τρυγαῖος)	~ὣς	οἱ μὲν δαίνυντο βοῶν κρέα,
[1050]	~ὅνπερ κάλλιστον δήπου πεποίηκεν Ὅμηρος·	~ὣς	οἱ μὲν νέφος ἐχθρὸν ἀπωσάμενοι
[300]	κάτωθεν Κέρβερον, ~μὴ παφλάζων καὶ	κεκραγὼς	ὥσπερ ἡνίκ᾽ ἐνθάδ᾽ ἦν, ~ἐμποδὼν
[900]	οἱ καθήμενοι ~ὑπὸ τοῦ δέους	λέγωσ᾽	Ἰωνικῶς ὀὶ ~(Τρυγαῖος) εὖ τοι
[700]	ἀγεννῆ ~ἐποίησε τέχνην μεγάλην ἡμῖν	κἀπύργωσ᾽	οἰκοδομήσας ~ἔπεσιν μεγάλοις καὶ διανοίαις
[1250]	δόρατα ταῦτ᾽ ὠνήσομαι. ~(Δορυξός) πόσον	δίδως	δῆτ᾽ ~(Τρυγαῖος) ~εἰ διαπρισθεῖεν δίχα,
[1200]	λόφοιν; ~(Λοφοποιός) αὐτὸς σὺ τί	δίδως;	~(Τρυγαῖος) ὅ τι δίδωμ᾽ αἰσχύνομαι.
[50]	ἀνηρριχᾶτ᾽ ἂν ἐς τὸν οὐρανόν,	~ἕως	ξυνετρίβη τῆς κεφαλῆς καταρρυείς. ~ἐχθὲς
[0]	μὴ παύσαιο μηδέποτ᾽ ἐσθίων ~τέως	ἕως	σαυτὸν λάθοις διαρραγείς. ~οἷον δὲ
[0]	Κλέωνα τοῦτ᾽ αἰνίσσεται, ~ὡς κεῖνος	ἀναιδέως	τὴν σπατίλην ἐσθίει” ~(Οἰκέτης Β)
[800]	ἀοῖόν ποθ᾽ ὡς δ᾽ ἦλθ᾽	εὐθέως	~ἀοῖον αὐτὸν πάντες ἐκάλουν ἀστέρα.
[650]	~εἰ γάρ ποτ᾽ ἐξέλθοι στρατιώτης,	εὐθέως	~ἀποβολιμαῖος τῶν ὅπλων ἐγίγνετο. ~(Ἑρμῆς)
[850]	ὑμῖν ἀγαθὰ παραδώσω φέρων, ~ὥστ᾽	εὐθέως	ἄραντας ὑμᾶς τὼ σκέλει ~ταύτης
[600]	ἐκ τῶν ἀγρῶν ξυνῆλθεν οὑργάτης	λεώς,	~τὸν τρόπον πωλούμενος τὸν αὐτὸν
[1200]	γ᾽ ἁλῶ τρύπημα κλέπτων τῆς	νεώς.	~(Θωρακοπώλης) ἔπειτ᾽ ἐπὶ δεκάμνῳ χεσεῖ
[0]	~ἔρειδε, μὴ παύσαιο μηδέποτ᾽ ἐσθίων	~τέως	ἕως σαυτὸν λάθοις διαρραγείς. ~οἷον
[800]	δ᾽ ἀποδώσω τήνδε τῇ βουλῇ	τέως.	~(Οἰκέτης) πόθεν δ᾽ ἔλαβες ταύτας;
[700]	~ἀλλ᾽ ἴθι χαίρων· ἡμεῖς δὲ	τέως	τάδε τὰ σκεύη παραδόντες ~τοῖς
[650]	ἐπιτρόπου καὶ γυμνὸς ὢν ~τοῦτον	τέως	τὸν ἄνδρα περιεζώσατο. ~(Ἑρμῆς) πῶς
[1150]	ἀγροίκους δρῶσι, τοὺς δ᾽ ἐξ	ἄστεως	~ἧττον, οἱ θεοῖσιν οὗτοι κἀνδράσιν
[950]	τὴν χέρνιβα ~περίιθι τὸν βωμὸν	ταχέως	ἐπιδέξια. ~(Οἰκέτης) ἰδού· λεγοις ἂν
[950]	τόδ᾽ ἐμβάψω λαβών, ~σείου σὺ	ταχέως·	σὺ δὲ πρότεινε τῶν ὀλῶν,
[1000]	μένοντα τοίνυν ~σχίζας δευρὶ τιθέναι	ταχέως	~τά τε πρόσφορα πάντ᾽ ἐπὶ
[400]	κακούς. ~(Τρυγαῖος) ~ἄγε δὴ σὺ	ταχέως	ὕπεχε τὴν φιάλην, ὅπως ~ἔργῳ
[800]	ἤλγουν τὼ σκέλει μακρὰν ὁδὸν	~διεληλυθώς.	~(Οἰκέτης) ἴθι νυν κάτειπέ μοι
[300]	καὶ τἀριστερόν τοί μ᾽ ἐστ᾽	ἀναγκαίως	ἔχον. ~ἥδομαι γὰρ καὶ γέγηθα
[850]	τῶν Καρκίνου στροβίλων. ~(Τρυγαῖος) ~οὔκουν	δικαίως;	ὅστις εἰς ~ὄχημα κανθάρου πιβὰς
[1300]	Β) ὦ τρὶς μάκαρ ὡς	δικαίως	~τἀγαθὰ νῦν ἔχεις. ~(Ἡμιχόριον Α)
[700]	καὶ κακοποιεῖν. ~ἀλλὰ φυλάττετε ταῦτ᾽	ἀνδρείως·	ἡμεῖς δ᾽ αὖ τοῖσι θεαταῖς
[450]	οἱ κιττῶντες ~τῆς εἰρήνης σπᾶτ᾽	ἀνδρείως.	~(Χορός) ἀλλ᾽ εἴσ᾽ οἳ κωλύουσιν.
[1250]	~(Δορυξός) οἴμ᾽ ὦ κρανοποί᾽ ὡς	ἀθλίως	πεπράγαμεν. ~(Τρυγαῖος) οὗτος μὲν οὐ
[500]	καὶ γελῶσιν ἄσμεναι, ~καὶ ταῦτα	δαιμονίως	ὑπωπιασμέναι ~ἁπαξάπασαι καὶ κυάθους προσκείμεναι.
[1200]	ὡδὶ παραθέντι τρεῖς λίθους. οὐ	δεξιῶς;	~(Θωρακοπώλης) ποίᾳ δ᾽ ἀποψήσει ποτ᾽
[1300]	τε ποιεῖν ἡμᾶς πολλὰς ~πάντας	ὁμοίως	οἶνόν τε πολύν, ~σῦκά τε
[450]	~(Τρυγαῖος) ~ἀλλ᾽ οὐχ ἕλκουσ᾽ ἅνδρες	ὁμοίως.	~οὐ ξυλλήψεσθ᾽ οἷ᾽ ὀγκύλλεσθ᾽ ~οἰμώξεσθ᾽
[600]	γὰρ αὐτῆς ἦρξεν” Φειδίας πράξας	κακῶς·	~εἶτα Περικλέης φοβηθεὶς μὴ μετάσχοι
[400]	~ἅττα χρὴ ποιεῖν ἐφεστὼς φράζε	δημιουργικῶς·	~τἄλλα δ᾽ εὑρήσεις ὑπουργεῖν ὄντας
[600]	~(Χορός) ~νὴ Δί᾽ ὦ μέλ᾽	ἐνδίκως	γε> δῆτ᾽ ἐπεὶ κἀμοῦ λίθον
[850]	ἑστάναι, ~καὶ παγκράτιόν γ᾽ ὑπαλειψαμένοις	νεανικῶς	~παίειν ὀρύττειν πὺξ ὁμοῦ καὶ
[850]	ἄρ᾽ αὐτῇ κἀνθάδε σκευαστέον. ~(Χορός)	~εὐδαιμονικῶς	γ᾽ ὁ πρεσβύτης, ~ὅσα γ᾽
[900]	καθήμενοι ~ὑπὸ τοῦ δέους λέγωσ᾽	Ἰωνικῶς	ὀὶ ~(Τρυγαῖος) εὖ τοι λέγεις.
[600]	τῆς τύχης, ~τὰς φύσεις ὑμῶν	δεδοικὼς	καὶ τὸν αὐτοδὰξ τρόπον, ~πρὶν
[1300]	καὶ μὴ κενὰς παρέλκειν. ~ἀλλ᾽	ἀνδρικῶς	ἐμβάλλετε ~καὶ σμώχετ᾽ ἀμφοῖν τοῖν
[450]	ἀλλ᾽ οἱ Λάκωνες ὦγάθ᾽ ἕλκουσ᾽	ἀνδρικῶς.	~(Χορός) ~ἆρ᾽ οἶσθ᾽ ὅσοι γ᾽
[1000]	~λαβὲ τὴν μάχαιραν· εἶθ᾽ ὅπως	μαγειρικῶς	~σφάξεις τὸν οἶν. ~(Τρυγαῖος) ἀλλ᾽
[1000]	τούτοις. ~(Τρυγαῖος) ~οὔκουν δοκῶ σοι	μαντικῶς	τὸ φρύγανον τίθεσθαι; ~(Χορός) ~πῶς
[350]	χοιρίδιον οἶσθα παρ᾽ ἐμοῦ γε	κατεδηδοκώς,	~τοῦτο μὴ φαῦλον νόμιζ᾽ ἐν
[1100]	ἔμοιγ᾽ ἀρέσκει τοῦ θεοῦ δρῶντος	καλῶς.	~ἀλλ᾽ ἄφευε τῶν φασήλων ὦ
[550]	διαστίλβουσι πρὸς τὸν ἥλιον. ~ἦ	καλῶς	αὐτῶν ἀπαλλάξειεν ἂν μετόρχιον. ~ὥστ᾽
[1050]	~ἡ κέρκος ποιεῖ ~καλῶς; ~(Οἰκέτης)	καλῶς	δῆτ᾽ ὦ πότνι᾽ Εἰρήνη φίλη.
[450]	δὴ πᾶς καὶ κάταγε τοῖσιν	κάλῳς.	~(Ἑρμῆς) ὦ εἶα. ~(Χορός) εἶα
[1300]	ἀγρόν, ~χὤπως μετ᾽ ἐμοῦ καλὴ	~καλῶς	κατακείσει. ~Ὑμὴν Ὑμέναι᾽ ὦ. ~(Ἡμιχόριον
[1000]	ἐπισχεῖν σοι δοκῶ; ~(Τρυγαῖος) ~ὄπτα	καλῶς	νυν αὐτά· καὶ γὰρ οὑτοσὶ
[1050]	φράσεθ᾽ ~(Τρυγαῖος) ~ἡ κέρκος ποιεῖ	~καλῶς;	~(Οἰκέτης) καλῶς δῆτ᾽ ὦ πότνι᾽
[1300]	Ὑμέναι᾽ ὦ, ~(Τρυγαῖος) ~οἰκήσετε γοῦν	καλῶς	~οὐ πράγματ᾽ ἔχοντες, ἀλλὰ ~συκολογοῦντες.
[700]	δῆτ᾽ ἐγὼ καταβήσομαι; ~(Ἑρμῆς) ~θάρρει,	καλῶς·	~τῃδὶ παρ᾽ αὐτὴν τὴν θεόν.
[850]	τοῖς ἀγροῖσιν αὐτοὺς ~ἅπαντας ὄντας	ἀσφαλῶς	~βινεῖν τε καὶ καθεύδειν. ~(Οἰκέτης)
[50]	σίγα. ~(Οἰκέτης Α) ποῖ δῆτ᾽	ἄλλως	μετεωροκοπεῖς; ~(Τρυγαῖος) ~ὑπὲρ Ἑλλήνων πάντων
[1100]	ναὶ πρὸς τῶν γονάτων. ~(Τρυγαῖος)	~ἄλλως	ὦ τᾶν ἱκετεύεις· ~οὐ γὰρ
[0]	ἂν χέσῃ τις, ἢ κύων	~φαύλως	ἐρείδει· τοῦτο δ᾽ ὑπὸ φρονήματος
[1250]	~(Κρανοποιός) ἀπίωμεν ὦ δορυξέ. ~(Τρυγαῖος)	~μηδαμῶς	γ᾽ ἐπεὶ ~τούτῳ γ᾽ ἐγὼ
[350]	~μηδαμῶς ὦ δέσποθ᾽ Ἑρμῆ, μηδαμῶς,	μηδαμῶς,	~εἴ τι κεχαρισμένον χοιρίδιον οἶσθα
[900]	βούλεσθε λαρινῷ βοΐ; ~(Χορός) βοΐ;	μηδαμῶς,	ἵνα μὴ βοηθεῖν ποι δέῃ.
[350]	~(Χορός) ~μηδαμῶς ὦ δέσποθ᾽ Ἑρμῆ,	μηδαμῶς,	μηδαμῶς, ~εἴ τι κεχαρισμένον χοιρίδιον
[300]	τὸ κακόν; τί πάσχετ᾽ ὦνδρες;	μηδαμῶς	πρὸς τῶν θεῶν ~πρᾶγμα κάλλιστον
[350]	εἰ δὲ μή, λακήσεται. ~(Χορός)	~μηδαμῶς	ὦ δέσποθ᾽ Ἑρμῆ, μηδαμῶς, μηδαμῶς,
[450]	Μεγαρῆς δρῶσ᾽ οὐδέν· ἕλκουσιν δ᾽	ὅμως	~γλισχρότατα σαρκάζοντες ὥσπερ κυνίδια, ~ὑπὸ
[1200]	~(Τρυγαῖος) ὅ τι δίδωμ᾽ αἰσχύνομαι.	~ὅμως	δ᾽ ὅτι τὸ σφήκωμ᾽ ἔχει
[300]	δαίμονος. ~(Χορός) ~δεῦρο πᾶς χώρει	προθύμως	εὐθὺ τῆς σωτηρίας. ~ὦ Πανέλληνες
[400]	ἄρξαι πᾶσι πολλῶν κἀγαθῶν, ~χὤστις	προθύμως	ξυλλάβοι τῶν σχοινίων, ~τοῦτον τὸν
[900]	δέχεσθε τὴν Θεωρίαν. ~θέασ᾽ ὡς	προθύμως	ὁ πρύτανις παρεδέξατο. ~ἀλλ᾽ οὐκ
[350]	~ναὶ πρὸς τῶν κρεῶν, ~ἁγὼ	προθύμως	σοι φέρων ἀφικόμην. ~(Ἑρμῆς) ~ἀλλ᾽
[400]	ὦ φίλ᾽ Ἑρμῆ ξύλλαβε ~ἡμῖν	προθύμως	τήνδε καὶ ξυνέλκυσον. ~καί σοι
[100]	βαδιεῖ μεταμώνιος; ~ἔστι τι τῶνδ᾽	ἐτύμως;	εἴπ᾽ ὦ πάτερ, εἴ τι
[500]	θεωμένων σκόπει ~τὰ πρόσωφ᾽ ἵνα	γνῷς	τὰς τέχνας. ~(Ἑρμῆς) αἰβοῖ τάλας,
[50]	ἐς τὸν οὐρανὸν βλέπων ~ὡδὶ	κεχηνὼς	λοιδορεῖται τῷ Διὶ ~καί φησιν,
[200]	Πόλεμον κατῴκισαν, ~ὑμᾶς παραδόντες δρᾶν	ἀτεχνῶς	ὅ τι βούλεται· ~αὐτοὶ δ᾽
[150]	~(Ἑρμῆς) πόρρω πάνυ; ~ὑπ᾽ αὐτὸν	ἀτεχνῶς	τοὐρανοῦ τὸν κύτταρον. ~(Τρυγαῖος) πῶς
[500]	εἰς ἀγρόν, ~δούλης μεθυούσης, ἀνατετραμμένου	χοῶς,	~ἄλλων τε πολλῶν κἀγαθῶν ~(Ἑρμῆς)
[50]	ἔφασκε γὰρ πρὸς αὑτὸν ἐνθαδί·	~πῶς	ἄν ποτ᾽ ἀφικοίμην ἂν εὐθὺ
[1000]	μαντικῶς τὸ φρύγανον τίθεσθαι; ~(Χορός)	~πῶς	δ᾽ οὐχί; τί γάρ σε
[150]	μιαρὲ καὶ παμμίαρε καὶ μιαρώτατε,	~πῶς	δεῦρ᾽ ἀνῆλθες ὦ μιαρῶν μιαρώτατε;
[700]	τοῦ Γανυμήδους ἀμβροσίαν σιτήσεται. ~(Τρυγαῖος)	πῶς	δῆτ᾽ ἐγὼ καταβήσομαι; ~(Ἑρμῆς) ~θάρρει,
[100]	ἐς ὑγρὸν πόντιον πέσῃ βάθος;	~πῶς	ἐξολισθεῖν πτηνὸς ὢν δυνήσεται; ~(Τρυγαῖος)
[150]	σοι φέρων. ~(Ἑρμῆς) ὦ δειλακρίων	πῶς	ἦλθες; ~(Τρυγαῖος) ~ὦ γλίσχρων ὁρᾷς
[650]	τέως τὸν ἄνδρα περιεζώσατο. ~(Ἑρμῆς)	πῶς	οὖν ξυνοίσει ταῦτ᾽ ἐρωτᾷ τῇ
[450]	κἀξαρτῶμαι ~κἀπεμπίπτω καὶ σπουδάζω; ~(Χορός)	πῶς	οὖν οὐ χωρεῖ τοὔργον; ~(Τρυγαῖος)
[200]	ἀτεχνῶς τοὐρανοῦ τὸν κύτταρον. ~(Τρυγαῖος)	πῶς	οὖν σὺ δῆτ᾽ ἐνταῦθα κατελείφθης
[1050]	ὀκρυόεντος” ~(Ἱεροκλῆς) ~φράζεο δὴ μή	πώς	σε δόλῳ φρένας ἐξαπατήσας ~ἰκτῖνος
[650]	Σοφοκλέους γίγνεται Σιμωνίδης. ~(Ἑρμῆς) Σιμωνίδης;	πῶς;	~(Τρυγαῖος) ~ὅτι γέρων ὢν καὶ
[1050]	λύκος οἶν ὑμεναιοῖ. ~(Τρυγαῖος) ~καὶ	πῶς	ὦ κατάρατε λύκος ποτ᾽ ἂν
[250]	~καὶ τοῖς Λακεδαιμονίοισιν ἁλετρίβανος. ~(Πόλεμος)	πῶς	ὦ πανοῦργ᾽ ~(Κύδοιμος) ἐς τἀπὶ
[0]	κεφαλήν τε καὶ τὼ χεῖρέ	πως	~ὡδὶ περιάγων, ὥσπερ οἱ τὰ
[950]	Δἴ ἀλλ᾽ ἀπόφηνον ὅλην σαυτὴν	~γενναιοπρεπῶς	τοῖσιν ἐρασταῖς ~ἡμῖν, οἵ σου
[200]	τι βούλεται· ~αὐτοὶ δ᾽ ἀνῳκίσανθ᾽	ὅπως	ἀνωτάτω, ~ἵνα μὴ βλέποιεν μαχομένους
[300]	φράζε κἀρχιτεκτόνει· ~οὐ γὰρ ἔσθ᾽	ὅπως	ἀπειπεῖν ἂν δοκῶ μοι τήμερον,
[600]	~ῥήματ᾽ εἰ βούλεσθ᾽ ἀκοῦσαι τήνδ᾽	ὅπως	ἀπώλετο. ~πρῶτα μὲν γὰρ αὐτῆς
[600]	Ἀπόλλω γὼ πεπύσμην οὐδενός, ~οὐδ᾽	ὅπως	αὐτῇ προσήκοι Φειδίας ἠκηκόη. ~(Χορός)
[400]	σὺ ταχέως ὕπεχε τὴν φιάλην,	ὅπως	~ἔργῳ φιαλοῦμεν εὐξάμενοι τοῖσιν θεοῖς.
[100]	ἐχρῆν σε Πηγάσου ζεῦξαι πτερόν,	~ὅπως	ἐφαίνου τοῖς θεοῖς τραγικώτερος. ~(Τρυγαῖος)
[100]	εἶπας μῦθον ὦ πάτερ πάτερ,	~ὅπως	κάκοσμον ζῷον ἦλθεν ἐς θεούς.
[550]	ἀφεῖλε καὶ τὰς Γοργόνας· ~εἶθ᾽	ὅπως	Λιταργιοῦμεν οἴκαδ᾽ ἐς τὰ χωρία,
[1000]	~(Οἰκέτης) ~λαβὲ τὴν μάχαιραν· εἶθ᾽	ὅπως	μαγειρικῶς ~σφάξεις τὸν οἶν. ~(Τρυγαῖος)
[300]	καὶ φιλαμπελωτάτην. ~(Τρυγαῖος) ~οὐ σιωπήσεσθ᾽	ὅπως	μὴ περιχαρεῖς τῷ πράγματι ~τὸν
[150]	~οὔτοι μὰ τὴν γῆν ἔσθ᾽	ὅπως	οὐκ ἀποθανεῖ, ~εἰ μὴ κατερεῖς
[50]	~ὦ Πηγάσειον” φησί, γενναῖον πτερόν,	~ὅπως	πετήσει μ᾽ εὐθὺ τοῦ Διὸς
[100]	ἐπικλῄειν. ~(Οἰκέτης Α) ~οὐκ ἔσθ᾽	ὅπως	σιγήσομ᾽ ἢν μή μοι φράσῃς
[0]	ἐστ᾽ ~(Οἰκέτης Β) οὐκ ἔσθ᾽	ὅπως	~τοῦτ᾽ ἔστι τὸ τέρας οὐ
[1300]	~δεῦρ᾽ ὦ γύναι εἰς ἀγρόν,	~χὤπως	μετ᾽ ἐμοῦ καλὴ ~καλῶς κατακείσει.
[50]	ἥσυχος, ἠρέμα, κάνθων· ~μή μοι	σοβαρῶς	χώρει λίαν ~εὐθὺς ἀπ᾽ ἀρχῆς
[450]	ἐᾷ. ~(Ἑρμῆς) ~οὐδ᾽ οἱ Μεγαρῆς	δρῶσ᾽	οὐδέν· ἕλκουσιν δ᾽ ὅμως ~γλισχρότατα
[900]	μετάτροπος αὔρα. ~νῦν γὰρ δαίμων	φανερῶς	~εἰς ἀγαθὰ μεταβιβάζει. ~(Τρυγαῖος) ~τὸ
[600]	αἰσχροκερδεῖς καὶ διειρωνόξενοι ~τήνδ᾽ ἀπορρίψαντες	αἰσχρῶς	τὸν πόλεμον ἀνήρπασαν· ~κᾆτα τἀκείνων
[250]	εὖ γε ποιήσαντες ὦ Διοσκόρω.	~ἴσως	ἂν εὖ γένοιτο· θαρρεῖτ᾽ ὦ
[400]	ἐπιβουλεύεται. ~(Ἑρμῆς) ἴθι δὴ κάτειπ᾽	ἴσως	γὰρ ἂν πείσαις ἐμέ. ~(Τρυγαῖος)
[1150]	~ἔχ᾽ ἀποκάθαιρε τὰς τραπέζας ταυτῃί·	~πάντως	γὰρ οὐδὲν ὄφελός ἐστ᾽ αὐτῆς
[1100]	~οὐ γὰρ οἷόν τ᾽ ἐστὶ	πάντως	οἰναρίζειν τήμερον ~οὐδὲ τυντλάζειν, ἐπειδὴ
[400]	~οἱ βάρβαροι θύουσι. διὰ τοῦτ᾽	εἰκότως	~βούλοιντ᾽ ἂν ἡμᾶς πάντας ἐξολωλέναι,
[400]	θεῶν σοφώτατε ~ἅττα χρὴ ποιεῖν	ἐφεστὼς	φράζε δημιουργικῶς· ~τἄλλα δ᾽ εὑρήσεις
[400]	ἐπιθυμῶν ταξιαρχεῖν σοὶ φθονεῖ ~ἐς	φῶς	ἀνελθεῖν ὦ πότνι᾽ ἐν ταῖσιν
[300]	μοχλοῖς καὶ μηχαναῖσιν ἐς τὸ	φῶς	ἀνελκύσαι ~τὴν θεῶν πασῶν μεγίστην
[300]	χαίρετ᾽ οὐ γὰρ ἴστε πω	σαφῶς·	~ἀλλ᾽ ὅταν λάβωμεν αὐτήν, τηνικαῦτα
[1300]	εἰσίωμεν. εὖ γὰρ οἶδ᾽ ἐγὼ	σαφῶς	~ὅτι ταῦθ᾽ ὅσ᾽ ᾖσας ἄρτι