Vers |
[1250] |
ἦσαν
ἐπ᾽
ἀλλήλοισιν
ἰόντες,
~σύν
|
ῥ᾽ |
ἔβαλον
ῥινούς
τε
καὶ
ἀσπίδας |
[0] |
τετρημένην.
~οὐδὲν
γὰρ
ἔργον
ἦν
|
ἄρ᾽ |
ἀθλιώτερον
~ἢ
κανθάρῳ
μάττοντα
παρέχειν |
[850] |
ἀμβροσίαν
λείχειν
ἄνω.
~(Οἰκέτης)
λείχειν
|
ἄρ᾽ |
αὐτῇ
κἀνθάδε
σκευαστέον.
~(Χορός)
~εὐδαιμονικῶς |
[850] |
~(Οἰκέτης)
~διὰ
ταῦτα
καὶ
κεκάπνικ᾽
|
ἄρ᾽ |
ἐνταυθοῖ
γὰρ
οὖν>
~πρὸ
τοῦ |
[550] |
ἡ
γὰρ
σφῦρα
λαμπρὸν
ἦν
|
ἄρ᾽ |
ἐξωπλισμένη,
~αἵ
τε
θρίνακες
διαστίλβουσι |
[800] |
~(Τρυγαῖος)
~ὡς
χαλεπὸν
ἐλθεῖν
ἦν
|
ἄρ᾽ |
εὐθὺ
τῶν
θεῶν.
~ἔγωγέ
τοι |
[600] |
ἔγωγε
πλήν
γε
νυνί.
ταῦτ᾽
|
ἄρ᾽ |
εὐπρόσωπος
ἦν,
~οὖσα
συγγενὴς
ἐκείνου. |
[0] |
τῆς
ἀντλίας.
~(Οἰκέτης
Α)
αὐτὴν
|
ἄρ᾽ |
οἴσω
συλλαβὼν
τὴν
ἀντλίαν.
~(Οἰκέτης |
[1250] |
ἤσθιον
κεκορημένοι.
~(Παῖς)
Λαμάχου>
~θωρήσσοντ᾽
|
ἄρ᾽ |
ὄτειτα
πεπαυμένοι
~(Τρυγαῖος)
ἄσμενοι,
οἶμαι. |
[800] |
ἐνδιαεριαυερινηχέτους
τινάς.
~(Οἰκέτης)
~οὐκ
ἦν
|
ἄρ᾽ |
οὐδ᾽
ἃ
λέγουσι,
κατὰ
τὸν |
[650] |
πλήν
γ᾽
ὅτι
~οὐκ
ἦν
|
ἄρ᾽ |
οὗπέρ
φησιν
εἶναι
τοῦ
πατρός. |
[700] |
ἐλθὲ
καὶ
δός
μοι
κύσαι.
|
~ἆρ᾽ |
ἂν
βλαβῆναι
διὰ
χρόνου
τί |
[100] |
~(Παιδίον)
~ὦ
πάτερ
ὦ
πάτερ
|
ἆρ᾽ |
ἔτυμός
γε
~δώμασιν
ἡμετέροις
φάτις |
[450] |
Λάκωνες
ὦγάθ᾽
ἕλκουσ᾽
ἀνδρικῶς.
~(Χορός)
|
~ἆρ᾽ |
οἶσθ᾽
ὅσοι
γ᾽
αὐτῶν
ἔχονται |
[350] |
ᾐσθόμην
ἀγαθὸν
τοσουτονὶ
λαβών;
~(Ἑρμῆς)
|
~ἆρ᾽ |
οἶσθα
θάνατον
ὅτι
προεῖφ᾽
ὁ |
[200] |
καὶ
τοῦ
Πολέμου
τοῦ
βλέμματος.
|
~ἆρ᾽ |
οὗτός
ἐστ᾽
ἐκεῖνος
ὃν
καὶ |
[1250] |
ἀπόλοιο
παιδάριον
αὐταῖς
μάχαις·
~οὐδὲν
|
γὰρ |
ᾄδεις
πλὴν
πολέμους.
τοῦ
καί |
[500] |
ἐχομένοις
ὅθεν
νῦν
ἕλκετε·
~οὐδὲν
|
γὰρ |
ἄλλο
δρᾶτε
πλὴν
δικάζετε.
~ἀλλ᾽ |
[400] |
~(Ἑρμῆς)
ἴθι
δὴ
κάτειπ᾽
ἴσως
|
γὰρ |
ἂν
πείσαις
ἐμέ.
~(Τρυγαῖος)
~ἡ |
[1200] |
~ἔγωγε
νὴ
Δί᾽
ὦπίτριπτ᾽
οἴει
|
γὰρ |
ἂν
~τὸν
πρωκτὸν
ἀποδόσθαι
με |
[0] |
ὦνδρες
ἀπολελύσθαι
μοι
δοκῶ·
~οὐδεὶς
|
γὰρ |
ἂν
φαίη
με
μάττοντ᾽
ἐσθίειν. |
[300] |
πατείτω
πάντα
καὶ
ταραττέτω,
~οὐ
|
γὰρ |
ἂν
χαίροντες
ἡμεῖς
τήμερον
παυσαίμεθ᾽ |
[300] |
με
τὴν
ἡμέραν
{ποτέ}
~πολλὰ
|
γὰρ |
ἀνεσχόμην
πράγματά
τε
καὶ
στιβάδας, |
[900] |
σύ
γε
δῆλος
εἶ·
~σωτὴρ
|
γὰρ |
ἅπασιν
ἀνθρώποις
~γεγένησαι.
~(Τρυγαῖος)
~φήσεις |
[1200] |
καὶ
ταυτὶ
δέχου·
~ἀφ᾽
ὧν
|
γὰρ |
ἀπεδόμεσθα
κἀκερδήναμεν
~τὰ
δῶρα
ταυτί |
[250] |
οὐ
φέρεις;
~(Κύδοιμος)
τὸ
δεῖνα
|
γὰρ
|
~ἀπόλωλ᾽
Ἀθηναίοισιν
ἁλετρίβανος,
~ὁ
βυρσοπώλης, |
[1250] |
~καὶ
νῦν
τί
δράσω;
τίς
|
γὰρ |
αὔτ᾽
ὠνήσεται;
~(Τρυγαῖος)
~πώλει
βαδίζων |
[500] |
ὑμᾶς
ἡ
θεὸς
μεμνημένη·
~πρῶτοι
|
γὰρ |
αὐτὴν
τοῖς
σκορόδοις
ἠλείψατε.
~καὶ |
[600] |
τήνδ᾽
ὅπως
ἀπώλετο.
~πρῶτα
μὲν
|
γὰρ |
αὐτῆς
ἦρξεν”
Φειδίας
πράξας
κακῶς· |
[650] |
πρός
γε
τοὺς
θεωμένους·
~ὀργὴν
|
γὰρ |
αὐτοῖς
ὧν
ἔπαθε
πολλὴν
ἔχει. |
[350] |
χαριούμεθα
ποιοῦντες,
ἄγε
~φράζε·
σὲ
|
γὰρ |
αὐτοκράτορ᾽
εἵλετ᾽
ἀγαθή
τις
ἡμῖν |
[850] |
ὁ
φυλάξων.
δεῦρο
σύ·
~καταθήσομαι
|
γὰρ |
αὐτὸς
ἐς
μέσους
ἄγων.
~(Οἰκέτης) |
[900] |
ταῦτα
δῆλά
γ᾽
ἔσθ᾽
ὁ
|
γὰρ |
βωμὸς
θύρασι
καὶ
δή.
~(Χορός) |
[900] |
κατέχει
~πολέμου
μετάτροπος
αὔρα.
~νῦν
|
γὰρ |
δαίμων
φανερῶς
~εἰς
ἀγαθὰ
μεταβιβάζει. |
[1150] |
ἢν
θεὸς
θέλῃ.
~(Χορός)
~πολλὰ
|
γὰρ |
δή
μ᾽
ἠδίκησαν,
~ὄντες
οἴκοι |
[1250] |
υἱὸς
Λαμάχου.
~(Τρυγαῖος)
αἰβοῖ·
~ἦ
|
γὰρ |
ἐγὼ
θαύμαζον
ἀκούων,
εἰ
σὺ |
[550] |
ἀσμένοισιν
ἦλθες,
ὦ
φιλτάτη.
~σῷ
|
γὰρ |
ἐδάμην
πόθῳ,
δαιμόνια
βουλόμενος
εἰς |
[0] |
Ἀπόλλω
γὼ
μὲν
οὔ·
~οὐ
|
γὰρ |
ἔθ᾽
οἶός
τ᾽
εἴμ᾽
ὑπερέχειν |
[850] |
~ταύτῃ
τι;
~(Τρυγαῖος)
~μηδέν·
οὐ
|
γὰρ |
ἐθελήσει
θαγεῖν
~οὔτ᾽
ἄρτον
οὔτε |
[1250] |
ὅτι
~οὐ
πράγματ᾽
ᾄσει·
σώφρονος
|
γὰρ |
εἶ
πατρός.
~(Παῖς)
Κλεωνύμου>
~ἀσπίδι |
[1250] |
~ἀλλὰ
τί
δῆτ᾽
ᾄδω;
σὺ
|
γὰρ |
εἰπέ
μοι
οἷστισι
χαίρεις.
~(Τρυγαῖος) |
[800] |
πάντες
ἐκάλουν
ἀστέρα.
~(Οἰκέτης)
~τίνες
|
γάρ |
εἰσ᾽
οἱ
διατρέχοντες
ἀστέρες,
~οἳ |
[950] |
~(Οἰκέτης)
~τοισδὶ
φέρε
δῶ·
πολλοὶ
|
γάρ |
εἰσι
κἀγαθοί.
~(Τρυγαῖος)
τούτους
ἀγαθοὺς |
[400] |
ἢ
πρὸ
τοῦ.
~(Ἑρμῆς)
κλέπται
|
γάρ |
εἰσι
νῦν
γε
μᾶλλον
ἢ |
[500] |
μυριάμφορον
~ὅτῳ
προσείπω
σ᾽
οὐ
|
γὰρ |
εἶχον
οἴκοθεν.
~ὦ
χαῖρ᾽
Ὀπώρα, |
[300] |
~ἰοῦ
ἰοῦ
κεκραγέναι.
~(Χορός)
~εἰ
|
γὰρ |
ἐκγένοιτ᾽
ἰδεῖν
ταύτην
με
τὴν |
[950] |
αἱ
~μοιχευόμεναι
δρῶσι
γυναῖκες.
~καὶ
|
γὰρ |
ἐκεῖναι
παρακλίνασαι
~τῆς
αὐλείας
παρακύπτουσιν, |
[600] |
τοῖς
γεωργοῖς
ἦν
κακά·
~αἱ
|
γὰρ |
ἐνθένδ᾽
αὖ
τριήρεις
ἀντιτιμωρούμεναι
~οὐδὲν |
[300] |
ἀπαλλαγέντες
καὶ
κακῶν
φοινικικῶν·
~ἡμέρα
|
γὰρ |
ἐξέλαμψεν
ἥδε
μισολάμαχος.
~πρὸς
τάδ᾽ |
[300] |
~καὶ
βοᾶτε
καὶ
γελᾶτ᾽
ἤδη
|
~γὰρ |
ἐξέσται
τόθ᾽
ὑμῖν
~πλεῖν
μένειν |
[700] |
~(Τρυγαῖος)
ὅ
τι;
~ὼρακιάσας·
οὐ
|
γὰρ |
ἐξηνέσχετο
~ἰδὼν
πίθον
καταγνύμενον
οἴνου |
[200] |
πόλεις
βουλεύεται.
~ἀλλ᾽
εἶμι·
καὶ
|
γὰρ |
ἐξιέναι
γνώμην
ἐμὴν
~μέλλει·
θορυβεῖ |
[550] |
~μόνη
γὰρ
ἡμᾶς
ὠφέλεις.
~πολλὰ
|
γὰρ |
ἐπάσχομεν
πρίν
ποτ᾽
ἐπὶ
σοῦ |
[1250] |
βαδίζων
αὐτὰ
τοῖς
Αἰγυπτίοις·
~ἔστιν
|
γὰρ |
ἐπιτήδεια
συρμαίαν
μετρεῖν.
~(Δορυξός)
οἴμ᾽ |
[0] |
πριαίμην
ῥῖνα
μὴ
τετρημένην.
~οὐδὲν
|
γὰρ |
ἔργον
ἦν
ἄρ᾽
ἀθλιώτερον
~ἢ |
[50] |
ἕτερον
καινὸν
πάνυ.
~δι᾽
ἡμέρας
|
γὰρ |
ἐς
τὸν
οὐρανὸν
βλέπων
~ὡδὶ |
[1100] |
~τῆς
γυναικὸς
λουμένης.
~(Χορός)
~οὐ
|
γὰρ |
ἔσθ᾽
ἥδιον
ἢ
τυχεῖν
μὲν |
[300] |
χρὴ
δρᾶν,
φράζε
κἀρχιτεκτόνει·
~οὐ
|
γὰρ |
ἔσθ᾽
ὅπως
ἀπειπεῖν
ἂν
δοκῶ |
[1200] |
τοῦτόν
γε
τῆς
ἰσωνίας·
~ἐναποπατεῖν
|
γάρ |
ἐστ᾽
ἐπιτήδειος
πάνυ
~(Θωρακοπώλης)
παῦσαί |
[0] |
Χαρίτων
γε.
~(Οἰκέτης
Α)
τοῦ
|
γάρ |
ἐστ᾽
~(Οἰκέτης
Β)
οὐκ
ἔσθ᾽ |
[1250] |
~ᾆσον
πρὶν
εἰσιέναι
τι·
σὺ
|
γὰρ |
εὖ
οἶδ᾽
ὅτι
~οὐ
πράγματ᾽ |
[750] |
~ναννοφυεῖς
σφυράδων
ἀποκνίσματα
μηχανοδίφας.
~καὶ
|
γὰρ |
ἔφασχ᾽
ὁ
πατὴρ
ὃ
παρ᾽ |
[150] |
ἐγγὺς
εἶναι
τῶν
θεῶν·
~φροῦδοι
|
γὰρ |
ἐχθές
εἰσιν
ἐξῳκισμένοι.
~(Τρυγαῖος)
ποῖ |
[1150] |
δὲ
σιτί᾽
οὐκ
ἐώνητ᾽
οὐ
|
γὰρ |
ᾔδειν
ἐξιών·
~εἶτα
προστὰς
πρὸς |
[500] |
κλαύσἄρα
σὺ
~ταύτης
καταψευδόμενος·
οὐ
|
γὰρ |
ἥδεται
~αὕτη
ποιητῇ
ῥηματίων
δικανικῶν. |
[550] |
ὁπόσοι
γεωργὸν
βίον
ἐτρίβομεν.
~μόνη
|
γὰρ |
ἡμᾶς
ὠφέλεις.
~πολλὰ
γὰρ
ἐπάσχομεν |
[650] |
οὗπερ
ἔστ᾽
εἶναι
κάτω·
~οὐ
|
γὰρ |
ἡμέτερος
ἔτ᾽
ἔστ᾽
ἐκεῖνος
ἁνὴρ |
[300] |
καὶ
μοχλοὺς
καὶ
σχοινία·
~νῦν
|
γὰρ |
ἡμῖν
ἁρπάσαι
πάρεστιν
ἀγαθοῦ
δαίμονος. |
[650] |
ἀλλὰ
συγγνώμην
ἔχε·
~ὁ
νοῦς
|
γὰρ |
ἡμῶν
ἦν
τότ᾽
ἐν
τοῖς |
[300] |
ἀκούσαντες
τοιούτου
χαίρομεν
κηρύγματος.
~οὐ
|
γὰρ |
ἦν
ἔχοντας
ἥκειν
σιτί᾽
ἡμερῶν |
[0] |
Β)
ἰδοὺ
μάλ᾽
αὖφις.
ποῦ
|
γὰρ |
ἣν
νῦν
δὴ
φερες;
~κατέφαγεν; |
[250] |
κίνδυνον
ἡμῖν
ὡς
μέγας·
~εἴπερ
|
γὰρ |
ἥξει
τὸν
ἀλετρίβανον
φέρων,
~τούτῳ |
[550] |
κἀδάπανα
καὶ
φίλα.
~τοῖς
ἀγροίκοισιν
|
γὰρ |
ἦσθα
χῖδρα
καὶ
σωτηρία.
~ὥστε |
[1050] |
~μὴ
διαλέγου
~νῷν
μηδέν·
Εἰρήνῃ
|
γὰρ |
ἱερὰ
θύομεν.
~(Ἱεροκλῆς)
~ὦ
μέλεοι |
[350] |
πολὺ
νεώτερον,
~ἀπαλλαγέντα
πραγμάτων.
~καὶ
|
γὰρ |
ἱκανὸν
χρόνον
ἀπολλύμεθα
καὶ
κατατετρίμμεθα |
[300] |
καὶ
νυνί
γε
χαίρετ᾽
οὐ
|
γὰρ |
ἴστε
πω
σαφῶς·
~ἀλλ᾽
ὅταν |
[300] |
μ᾽
ἐστ᾽
ἀναγκαίως
ἔχον.
~ἥδομαι
|
γὰρ |
καὶ
γέγηθα
καὶ
πέπορδα
καὶ |
[250] |
οὐκ
αὖ
φέρεις;
~(Κύδοιμος)
ἀπόλωλε
|
γὰρ
|
~καὶ
τοῖς
Λακεδαιμονίοισιν
ἁλετρίβανος.
~(Πόλεμος) |
[200] |
οὐδὲν
ἡμῖν
πρᾶγμά
πω·
~τὸ
|
γὰρ |
κακὸν
τοῦτ᾽
ἐστὶ
τῆς
Λακωνικῆς. |
[1050] |
Ἀθηναίους
ἔτι
παύσει;
~(Ἱεροκλῆς)
ποῖον
|
γὰρ |
κατὰ
χρησμὸν
ἐκαύσατε
μῆρα
θεοῖσιν; |
[550] |
βουλόμενος
εἰς
ἀγρὸν
ἀνερπύσαι
~ἦσθα
|
γὰρ |
μέγιστον
ἡμῖν
κέρδος
ὦ
ποθουμένη
|
[1050] |
θερμὸς
ὁ
πλεύμων.
~(Ἱεροκλῆς)
~εἰ
|
γὰρ |
μὴ
νύμφαι
γε
θεαὶ
Βάκιν |
[50] |
δεῦρ
ὦ
γείτονες·
~ὁ
δεσπότης
|
γάρ |
μου
μετέωρος
αἴρεται
~ἱππηδὸν
ἐς |
[350] |
νυν
δάνεισον
τρεῖς
δραχμάς·
~δεῖ
|
γὰρ |
μυηθῆναί
με
πρὶν
τεθνηκέναι.
~(Ἑρμῆς) |
[500] |
φωτὸς
ἔχθιστον
πλέκος.
~τοῦ
μὲν
|
γὰρ |
ὄζει
κρομμυοξυρεγμίας,
~ταύτης
δ᾽
ὀπώρας, |
[1300] |
δὲ
τοκῆας.
~ἀλλ᾽
εἰσίωμεν.
εὖ
|
γὰρ |
οἶδ᾽
ἐγὼ
σαφῶς
~ὅτι
ταῦθ᾽ |
[1100] |
βωστρησάτω
κ᾽
τοῦ
χωρίου.
~οὐ
|
γὰρ |
οἷόν
τ᾽
ἐστὶ
πάντως
οἰναρίζειν |
[1100] |
προσδώσει
τῶν
σπλάγχνων;
~(Τρυγαῖος)
~οὐ
|
γὰρ |
οἷόν
τε
~ἡμῖν
προσδιδόναι,
πρίν |
[950] |
τούτους
ἀγαθοὺς
ἐνόμισας;
~(Οἰκέτης)
~οὐ
|
γάρ, |
οἵτινες
~ἡμῶν
καταχεόντων
ὕδωρ
τοσουτονὶ
|
[200] |
λοιπὸν
ὄψεσθ᾽
~(Τρυγαῖος)
ἀλλὰ
ποῖ
|
γὰρ |
οἴχεται;
~(Ἑρμῆς)
ὁ
(Πόλεμος)
αὐτὴν |
[700] |
ὦ
τᾶν
ἔστι.
~(Τρυγαῖος)
ποῖ
|
γὰρ |
οἴχεται;
~(Ἑρμῆς)
ὑφ᾽
ἅρματ᾽
ἐλθὼν |
[0] |
προσβολὴ
~οὐκ
οἶδ᾽
Ἀφροδίτης
μὲν
|
γὰρ |
οὔ
μοι
φαίνεται,
~οὐ
μὴν |
[1150] |
ἀποκάθαιρε
τὰς
τραπέζας
ταυτῃί·
~πάντως
|
γὰρ |
οὐδὲν
ὄφελός
ἐστ᾽
αὐτῆς
ἔτι. |
[100] |
τῆς
ὁδοῦ
γενήσεται;
~ναῦς
μὲν
|
γὰρ |
οὐκ
ἄξει
σε
ταύτην
τὴν |
[850] |
ταῦτα
καὶ
κεκάπνικ᾽
ἄρ᾽
ἐνταυθοῖ
|
γὰρ |
οὖν>
~πρὸ
τοῦ
πολέμου
τὰ |
[1200] |
~ἐπὶ
δεῖπνον
ὡς
τάχιστα·
καὶ
|
γὰρ |
οὑτοσὶ
~ὅπλων
κάπηλος
ἀχθόμενος
προσέρχεται. |
[1000] |
~ὄπτα
καλῶς
νυν
αὐτά·
καὶ
|
γὰρ |
οὑτοσὶ
~προσέρχεται
δάφνῃ
τις
ἐστεφανωμένος. |
[300] |
μὴ
τῆς
βοῆς
ἀνήσετε·
~ἐκδραμὼν
|
γὰρ |
πάντα
ταυτὶ
συνταράξει
τοῖν
ποδοῖν. |
[50] |
κακὸν
αὔθ᾽
οὑγὼ
λεγον.
~τὸ
|
γὰρ |
παράδειγμα
τῶν
μανιῶν
ἀκούετε·
~ἃ |
[1100] |
~ἄλλως
ὦ
τᾶν
ἱκετεύεις·
~οὐ
|
γὰρ |
ποιήσεις
λεῖον
τὸν
τραχὺν
ἐχῖνον. |
[650] |
φησιν
εἶναι
τοῦ
πατρός.
~εἰ
|
γάρ |
ποτ᾽
ἐξέλθοι
στρατιώτης,
εὐθέως
~ἀποβολιμαῖος |
[50] |
ἤρχεθ᾽
ἡ
χολή,
~πεύσεσθ᾽
ἔφασκε
|
γὰρ |
πρὸς
αὑτὸν
ἐνθαδί·
~πῶς
ἄν |
[750] |
εἰκὸς
καὶ
μνήμονας
εἶναι.
~καὶ
|
γὰρ |
πρότερον
πράξας
κατὰ
νοῦν
οὐχὶ |
[1050] |
γε
παστέα
ταυτί.
~(Ἱεροκλῆς)
~οὐ
|
γάρ |
πω
τοῦτ᾽
ἐστὶ
φίλον
μακάρεσσι |
[1000] |
~(Χορός)
~πῶς
δ᾽
οὐχί;
τί
|
γάρ |
σε
πέφευγ᾽
~ὅσα
χρὴ
σοφὸν |
[400] |
ἂν
πείσαις
ἐμέ.
~(Τρυγαῖος)
~ἡ
|
γὰρ |
Σελήνη
χὠ
πανοῦργος
Ἥλιος
~ὑμῖν |
[550] |
πανδαισία.
~(Τρυγαῖος)
~νὴ
Δἴ
ἡ
|
γὰρ |
σφῦρα
λαμπρὸν
ἦν
ἄρ᾽
ἐξωπλισμένη, |
[750] |
δαῖτας
~καὶ
θαλίας
μακάρων·
σοὶ
|
γὰρ |
τάδ᾽
ἐξ
ἀρχῆς
μέλει.
~ἢν |
[1050] |
~(Ἱεροκλῆς)
~οὐ
μετέχω
τούτων·
οὐ
|
γὰρ |
ταῦτ᾽
εἶπε
Σίβυλλα.
~(Τρυγαῖος)
~ἀλλ᾽ |
[750] |
~ξυσπουδάζειν
περὶ
τῆς
νίκης.
~πᾶς
|
γάρ |
τις
ἐρεῖ
νικῶντος
ἐμοῦ
~κἀπὶ |
[700] |
ὁ
διδάσκαλος
ἡμῶν.
~πρῶτον
μὲν
|
γὰρ |
τοὺς
ἀντιπάλους
μόνος
ἀνθρώπων
κατέπαυσεν
|
[500] |
οὐκ
ἐς
κόρακας
ἐρρήσετε;
~μισεῖ
|
γὰρ |
ὑμᾶς
ἡ
θεὸς
μεμνημένη·
~πρῶτοι |
[900] |
σ᾽
ἡγησόμεσθα
πρῶτον.
~(Τρυγαῖος)
~πολλῶν
|
γὰρ |
ὑμῖν
ἄξιος
~Τρυγαῖος
ἁθμονεὺς
ἐγώ, |
[0] |
ἑτέραν
δός,
παιδὸς
ἡταιρηκότος·
~τετριμμένης
|
γάρ |
φησιν
ἐπιθυμεῖν.
~(Οἰκέτης
Β)
ἰδού. |
[1100] |
~τυροῦ
τε
καὶ
κρομμύων.
~οὐ
|
γὰρ |
φιληδῶ
μάχαις,
~ἀλλὰ
πρὸς
πῦρ |
[1150] |
~εἰ
πεπαίνουσιν
ἤ-
~δη
(τὸ
|
γὰρ |
φῖτυ
πρῷον
φύσει
~τόν
τε |
[1300] |
σμώχετ᾽
ἀμφοῖν
τοῖν
γνάθοιν·
οὐδὲν
|
γὰρ |
ὦ
πόνηροι
~λευκῶν
ὀδόντων
ἔργον |
[1200] |
τοίνυν
εἰσιὼν
τὰς
ἰσχάδας·
~κρεῖττον
|
γὰρ |
ὦ
τᾶν
ἐστιν
ἢ
μηδὲν |
[350] |
~(Τρυγαῖος)
οὐκοῦν
ἢν
λάχω.
~(Ἑρμῆς)
|
γὰρ |
ὢν
κλήρῳ
ποιήσεις
οἶδ᾽
ὅτι. |
[0] |
μάττοντα
παρέχειν
ἐσθίειν.
~ὗς
μὲν
|
γάρ, |
ὥσπερ
ἂν
χέσῃ
τις,
ἢ |
[200] |
δείλαιος.
~φέρ᾽
αὐτὸν
ἀποδρῶ·
καὶ
|
γὰρ |
ὥσπερ
ᾐσθόμην
~καὐτὸς
θυείας
φθέγμα |
[600] |
ὥσπερ
κυνίδι᾽
ἐσπαράττετε·
~ἡ
πόλις
|
γὰρ |
ὠχριῶσα
κἀν
φόβῳ
καθημένη,
~ἅττα |
[200] |
τῆς
Λακωνικῆς.
~(Πόλεμος)
~ὦ
Μέγαρα
|
Μέγαρ᾽ |
ὡς
ἐπιτετρίψεσθ᾽
αὐτίκα
~ἁπαξάπαντα
καταμεμυττωτευμένα. |
[700] |
καὶ
μέμνησό
μου.
~(Τρυγαῖος)
~ὦ
|
κάνθαρ᾽ |
οἴκαδ᾽
οἴκαδ᾽
ἀποπετώμεθα.
~(Ἑρμῆς)
οὐκ |
[1300] |
ὦ.
~(Ἡμιχόριον
Β)
ὦ
τρὶς
|
μάκαρ |
ὡς
δικαίως
~τἀγαθὰ
νῦν
ἔχεις. |
[250] |
ἡμῖν·
ἐχθὲς
εἰσῳκίσμεθα.
~(Πόλεμος)
~οὔκουν
|
παρ᾽ |
Ἀθηναίων
μεταθρέξει
ταχὺ
πάνυ>
~(Κύδοιμος) |
[700] |
καταβήσομαι;
~(Ἑρμῆς)
~θάρρει,
καλῶς·
~τῃδὶ
|
παρ᾽ |
αὐτὴν
τὴν
θεόν.
~(Τρυγαῖος)
~δεῦρ᾽ |
[850] |
τίς;
~(Οἰκέτης)
ὅστις;
Ἀριφράδης,
~ἄγειν
|
παρ᾽ |
αὑτὸν
ἀντιβολῶν.
~(Τρυγαῖος)
ἀλλ᾽
ὦ |
[750] |
γὰρ
ἔφασχ᾽
ὁ
πατὴρ
ὃ
|
παρ᾽ |
ἐλπίδας
~εἶχε
τὸ
δρᾶμα
γαλῆν |
[1250] |
ᾄδειν
ἐπινοεῖς
ὦ
παιδίον,
~αὐτοῦ
|
παρ᾽ |
ἐμὲ
στὰν
πρότερον
ἀναβαλοῦ
νθαδί. |
[1200] |
γάμους.
~(Τρυγαῖος)
~ἴθι
νυν
καταθέμενοι
|
παρ᾽ |
ἐμοὶ
ταῦτ᾽
εἴσιτε
~ἐπὶ
δεῖπνον |
[350] |
~εἴ
τι
κεχαρισμένον
χοιρίδιον
οἶσθα
|
παρ᾽ |
ἐμοῦ
γε
κατεδηδοκώς,
~τοῦτο
μὴ |
[150] |
μὴ
φυλάξει,
χορτάσω
τὸν
κάνθαρον.
|
~ἀτὰρ |
ἐγγὺς
εἶναι
τῶν
θεῶν
ἐμοὶ |
[1050] |
~Εἰρήνην
εἵλοντο
καὶ
ἱδρύσανθ᾽
ἱερείῳ.
|
~αὐτὰρ |
ἐπεὶ
κατὰ
μῆρ᾽
ἐκάη
καὶ |
[600] |
μὴ
λέγε,
~ἀλλ᾽
ἔα
τὸν
|
ἄνδρ᾽ |
ἐκεῖνον
οὗπερ
ἔστ᾽
εἶναι
κάτω· |
[100] |
~κολλύραν
μεγάλην
καὶ
κόνδυλον
ὄψον
|
ἐρ᾽ |
αὐτῇ.
~(Παιδίον)
~καὶ
τίς
πόρος |
[50] |
μετέωρος
αἴρεται
~ἱππηδὸν
ἐς
τὸν
|
ἀέρ᾽ |
ἐπὶ
τοῦ
κανθάρου.
~(Τρυγαῖος)
~ἥσυχος |
[1250] |
μοι
δοκεῖ.
~ἀλλ᾽
ὅ
τι
|
περ |
ᾄδειν
ἐπινοεῖς
ὦ
παιδίον,
~αὐτοῦ |
[950] |
Δία,
καὶ
μὴ
ποίει
γ᾽
|
ἅπερ |
αἱ
~μοιχευόμεναι
δρῶσι
γυναῖκες.
~καὶ |
[400] |
μάχαις
~(Χορός)
πάσχοι
γε
τοιαῦθ᾽
|
οἷάπερ |
Κλεώνυμος.
~(Τρυγαῖος)
~κεἴ
τις
δορυξὸς |
[550] |
ὦνδρες
προσευξώμεσθα
πρῶτον
τῇ
θεῷ,
|
~ἥπερ |
ἡμῶν
τοὺς
λόφους
ἀφεῖλε
καὶ |
[250] |
τὸν
κίνδυνον
ἡμῖν
ὡς
μέγας·
|
~εἴπερ |
γὰρ
ἥξει
τὸν
ἀλετρίβανον
φέρων, |
[500] |
ἄλλο
δρᾶτε
πλὴν
δικάζετε.
~ἀλλ᾽
|
εἴπερ |
ἐπιθυμεῖτε
τήνδ᾽
ἐξελκύσαι,
~πρὸς
τὴν |
[300] |
τῆς
σωτηρίας.
~ὦ
Πανέλληνες
βοηθήσωμεν,
|
εἴπερ |
πώποτε,
~τάξεων
ἀπαλλαγέντες
καὶ
κακῶν |
[300] |
ἔτι.
~(Χορός)
~οὐκ
ἂν
ὀρχησαίμεθ᾽
|
εἴπερ |
ὠφελήσαιμέν
τί
σε.
~(Τρυγαῖος)
ἀλλ᾽ |
[950] |
τὸν
Ἑρμῆν
ὥστε
γε
~τούτων
|
ὅσοιπέρ |
εἰσι
τῶν
θεωμένων
~οὐκ
ἔστιν |
[1050] |
χρησμὸν
ἐκαύσατε
μῆρα
θεοῖσιν;
~(Τρυγαῖος)
|
~ὅνπερ |
κάλλιστον
δήπου
πεποίηκεν
Ὅμηρος·
~ὣς |
[50] |
μου
μαίνεται
καινὸν
τρόπον,
~οὐχ
|
ὅνπερ |
ὑμεῖς,
ἀλλ᾽
ἕτερον
καινὸν
πάνυ. |
[350] |
διανοεῖ;
~(Τρυγαῖος)
οὐδὲν
πονηρόν,
ἀλλ᾽
|
ὅπερ |
καὶ
Κιλλικῶν.
~(Ἑρμῆς)
ἀπόλωλας
ὦ |
[700] |
Θεωρίαν
~ἀπάγαγε
τῇ
βουλῇ
λαβών,
|
ἧσπέρ |
ποτ᾽
ἦν.
~(Τρυγαῖος)
~ὦ
μακαρία |
[800] |
ἐκεῖ;
~(Τρυγαῖος)
~Ἴων
ὁ
Χῖος,
|
ὅσπερ |
ἐποίησεν
πάλαι
~ἐνθάδε
τὸν
ἀοῖόν |
[0] |
παρέχειν
ἐσθίειν.
~ὗς
μὲν
γάρ,
|
ὥσπερ |
ἂν
χέσῃ
τις,
ἢ
κύων
|
[500] |
ἡδὺ
κατὰ
τῆς
καρδίας,
~γλυκύτατον
|
ὥσπερ |
ἀστρατείας
καὶ
μύρου.
~(Ἑρμῆς)
~μῶν |
[0] |
παραθῶ
τρίψας
δι᾽
ἡμέρας
ὅλης
|
~ὥσπερ |
γυναικὶ
γογγύλην
μεμαγμένην.
~ἀλλ᾽
εἰ |
[1200] |
ἕτερον
παραινέσω.
~τὸν
μὲν
μόλυβδον,
|
ὥσπερ |
εἶπον,
ἔγχεον,
~ἐντευθενὶ
δὲ
σπαρτίοις |
[800] |
τῶν
θεῶν
τριώβολον,
~εἰ
πορνοβοσκοῦσ᾽
|
ὥσπερ |
ἡμεῖς
οἱ
βροτοί.
~(Τρυγαῖος)
~οὔκ, |
[300] |
Κέρβερον,
~μὴ
παφλάζων
καὶ
κεκραγὼς
|
ὥσπερ |
ἡνίκ᾽
ἐνθάδ᾽
ἦν,
~ἐμποδὼν
ἡμῖν |
[200] |
~φέρ᾽
αὐτὸν
ἀποδρῶ·
καὶ
γὰρ
|
ὥσπερ |
ᾐσθόμην
~καὐτὸς
θυείας
φθέγμα
πολεμιστηρίας. |
[300] |
τοὺς
τρόπους
γε
δήπου
σκληρὸν
|
ὥσπερ |
καὶ
πρὸ
τοῦ,
~ἀλλ᾽
ἁπαλὸν |
[600] |
Βρασίδου.
~εἶτ᾽
ἂν
ὑμεῖς
τοῦτον
|
ὥσπερ |
κυνίδι᾽
ἐσπαράττετε·
~ἡ
πόλις
γὰρ |
[450] |
ἕλκουσιν
δ᾽
ὅμως
~γλισχρότατα
σαρκάζοντες
|
ὥσπερ |
κυνίδια,
~ὑπὸ
τοῦ
γε
λιμοῦ |
[550] |
φαίνεται
~καὶ
πυκνὸν
καὶ
γοργὸν
|
ὥσπερ |
μᾶζα
καὶ
πανδαισία.
~(Τρυγαῖος)
~νὴ |
[900] |
ταύτην
χύτραις
ἱδρυτέον;
~(Χορός)
χύτραισιν,
|
ὥσπερ |
μεμφόμενον
Ἑρμῄδιον;
~(Τρυγαῖος)
τί
δαὶ |
[1150] |
βάμμα
Κυζικηνικόν·
~κᾆτα
φεύγει
πρῶτος
|
ὥσπερ |
ξουθὸς
ἱππαλεκτρυὼν
~τοὺς
λόφους
σείων· |
[0] |
τὼ
χεῖρέ
πως
~ὡδὶ
περιάγων,
|
ὥσπερ |
οἱ
τὰ
σχοινία
~τὰ
παχέα |
[0] |
δὲ
κύψας
ὁ
κατάρατος
ἐσθίει,
|
~ὥσπερ |
παλαιστής,
παραβαλὼν
τοὺς
γομφίους,
~καὶ |
[50] |
μ᾽
ἠνάγκασεν,
~καὐτὸς
καταψῶν
αὐτὸν
|
ὥσπερ |
πωλίον,
~ὦ
Πηγάσειον”
φησί,
γενναῖον |
[50] |
ποῖ
δῆτ᾽
ἄλλως
μετεωροκοπεῖς;
~(Τρυγαῖος)
|
~ὑπὲρ |
Ἑλλήνων
πάντων
πέτομαι
~τόλμημα
νέον |
[750] |
ἰδὼν
τέρας
οὐ
κατέδεισ᾽
ἀλλ᾽
|
ὑπὲρ |
ὑμῶν
πολεμίζων
~ἀντεῖχον
ἀεὶ
καὶ |
[150] |
ἀλλὰ
χαίρετε.
~ὑμεῖς
δέ
γ᾽
|
ὑπὲρ |
ὧν
τοὺς
πόνους
ἐγὼ
πονῶ, |
[600] |
~ἀλλ᾽
ἔα
τὸν
ἄνδρ᾽
ἐκεῖνον
|
οὗπερ |
ἔστ᾽
εἶναι
κάτω·
~οὐ
γὰρ |
[650] |
γ᾽
ὅτι
~οὐκ
ἦν
ἄρ᾽
|
οὗπέρ |
φησιν
εἶναι
τοῦ
πατρός.
~εἰ |
[700] |
δ᾽
οὖν
εἰκός
τινα
τιμῆσαι,
|
θύγατερ |
Διός,
ὅστις
ἄριστος
~κωμῳδοδιδάσκαλος
ἀνθρώπων |
[1300] |
ὦ
πόσθων,
ἐς
τὸν
σαυτοῦ
|
πατέρ᾽ |
ᾄδεις;
~(Παῖς)
Κλεωνύμου>
ψυχὴν
δ᾽ |
[100] |
κακοδαίμονα.
~(Παιδίον)
~ὦ
πάτερ
ὦ
|
πάτερ |
ἆρ᾽
ἔτυμός
γε
~δώμασιν
ἡμετέροις |
[100] |
τι
τῶνδ᾽
ἐτύμως;
εἴπ᾽
ὦ
|
πάτερ, |
εἴ
τι
φιλεῖς
με.
~(Τρυγαῖος) |
[100] |
~ἄπιστον
εἶπας
μῦθον
ὦ
πάτερ
|
πάτερ, |
~ὅπως
κάκοσμον
ζῷον
ἦλθεν
ἐς |
[100] |
~(Παιδίον)
~ἄπιστον
εἶπας
μῦθον
ὦ
|
πάτερ |
πάτερ,
~ὅπως
κάκοσμον
ζῷον
ἦλθεν |
[100] |
οὐρανὸν
λάθρᾳ.
~ἀλλ᾽
ἀντιβολεῖτε
τὸν
|
πατέρ |
ὦ
κακοδαίμονα.
~(Παιδίον)
~ὦ
πάτερ |
[100] |
πατέρ
ὦ
κακοδαίμονα.
~(Παιδίον)
~ὦ
|
πάτερ |
ὦ
πάτερ
ἆρ᾽
ἔτυμός
γε
|
[400] |
κακῶν
~ἀλεξικάκῳ
θύσουσιν
Ἑρμῇ
πανταχοῦ.
|
~χἄτερ᾽ |
ἔτι
πόλλ᾽
ἕξεις
ἀγαθά.
πρῶτον |
[0] |
μάττοντ᾽
ἐσθίειν.
~(Οἰκέτης
Α)
~αἰβοῖ,
|
φέρ᾽ |
ἄλλην
χἀτέραν
μοι
χἀτέραν,
~καὶ |
[200] |
γοῦν
ἔνδον.
~(Τρυγαῖος)
οἴμοι
δείλαιος.
|
~φέρ᾽ |
αὐτὸν
ἀποδρῶ·
καὶ
γὰρ
ὥσπερ |
[250] |
οἵα
πόλις
τάλαινα
διακναισθήσεται.
~(Πόλεμος)
|
φέρ᾽ |
ἐπιχέω
καὶ
τὸ
μέλι
τουτὶ |
[1200] |
ἐστιν
ἢ
μηδὲν
λαβεῖν.
~(Τρυγαῖος)
|
~ἀπόφερ᾽ |
ἀπόφερ᾽
ἐς
κόρακας
ἀπὸ
τῆς |
[1200] |
ἢ
μηδὲν
λαβεῖν.
~(Τρυγαῖος)
~ἀπόφερ᾽
|
ἀπόφερ᾽ |
ἐς
κόρακας
ἀπὸ
τῆς
οἰκίας. |
[1200] |
~ἀλλ᾽
ὦγαθὲ
~θλίβει
τὸν
ὄρρον.
|
ἀπόφερ᾽ |
οὐκ
ὠνήσομαι.
~(Σαλπιγγοποιός)
~τί
δ᾽ |
[1050] |
ἱδρύσανθ᾽
ἱερείῳ.
~αὐτὰρ
ἐπεὶ
κατὰ
|
μῆρ᾽ |
ἐκάη
καὶ
σπλάγχν᾽
ἐπάσαντο,
~ἔσπενδον |
[0] |
πρὸς
τί;
κᾆτ᾽
αὐτῷ
γ᾽
|
ἀνὴρ |
~Ἰωνικός
τίς
φησι
παρακαθήμενος·
~δοκέω |
[1100] |
ὅτι
τένθης
εἶ
σὺ
κἀλαζὼν
|
ἀνήρ. |
~παἶ
αὐτὸν
ἐπέχων
τῷ
ξύλῳ |
[900] |
τὴν
ἐκεχειρίαν.
~(Χορός)
~ἦ
χρηστὸς
|
ἀνὴρ |
πολίτης
~ἐστὶν
ἅπασιν
ὅστις
~γ᾽ |
[500] |
τὸ
πρᾶγμά
φησιν·
ἀλλὰ
πᾶς
|
ἀνὴρ |
προθυμοῦ.
~(Τρυγαῖος)
~οἵ
τοι
γεωργοὶ |
[650] |
γὰρ
ἡμέτερος
ἔτ᾽
ἔστ᾽
ἐκεῖνος
|
ἁνὴρ |
ἀλλὰ
σός.
~ἅττ᾽
ἂν
οὖν |
[250] |
~ἄγε
δὴ
τί
δρῶμεν
ὦ
|
πόνηρ᾽ |
ἀνθρώπια;
~ὁρᾶτε
τὸν
κίνδυνον
ἡμῖν |
[100] |
ἰοὺ
ἰού·
~ὦ
παιδί᾽
ὁ
|
πατὴρ |
ἀπολιπὼν
ἀπέρχεται
~ὑμᾶς
ἐρήμους
ἐς |
[150] |
φράζε
μοι.
~(Τρυγαῖος)
μιαρώτατος.
~(Ἑρμῆς)
|
πατὴρ |
δέ
σοι
τίς
ἐστ᾽
~(Τρυγαῖος) |
[750] |
μηχανοδίφας.
~καὶ
γὰρ
ἔφασχ᾽
ὁ
|
πατὴρ |
ὃ
παρ᾽
ἐλπίδας
~εἶχε
τὸ |
[200] |
τὴν
Πύλον”
~(Τρυγαῖος)
~ὁ
γοῦν
|
χαρακτὴρ |
ἡμεδαπὸς
τῶν
ῥημάτων.
~(Ἑρμῆς)
~ὧν |
[800] |
μάλιστα.
~(Οἰκέτης)
καὶ
τίς
ἐστιν
|
ἀστὴρ |
νῦν
ἐκεῖ;
~(Τρυγαῖος)
~Ἴων
ὁ |
[900] |
νῦν
σύ
γε
δῆλος
εἶ·
|
~σωτὴρ |
γὰρ
ἅπασιν
ἀνθρώποις
~γεγένησαι.
~(Τρυγαῖος) |
[0] |
~Ἀριστοφάνους
Εἰρήνη
~(Οἰκέτης
Α)
|
αἶρ᾽ |
αἶρε
μᾶζαν
ὡς
τάχιστα
κανθάρῳ. |
[500] |
οὐ
γὰρ
εἶχον
οἴκοθεν.
~ὦ
|
χαῖρ᾽ |
Ὀπώρα,
καὶ
σὺ
δ᾽
ὦ |
[550] |
~τὴν
θεὸν
προσείπατε.
~(Χορός)
~χαῖρε
|
χαῖρ᾽ |
ὡς
ἀσμένοισιν
ἦλθες,
ὦ
φιλτάτη. |
[350] |
ποιοῦντες,
ἄγε
~φράζε·
σὲ
γὰρ
|
αὐτοκράτορ᾽ |
εἵλετ᾽
ἀγαθή
τις
ἡμῖν
τύχη. |
[750] |
ἀράμενος
τὴν
σκευὴν
εὐθὺς
ἐχώρουν,
|
~παῦρ᾽ |
ἀνιάσας,
πόλλ᾽
εὐφράνας,
πάντα
παρασχὼν |
[150] |
καὶ
παμμίαρε
καὶ
μιαρώτατε,
~πῶς
|
δεῦρ᾽ |
ἀνῆλθες
ὦ
μιαρῶν
μιαρώτατε;
~τί |
[800] |
λέχος.
~καὶ
ταῦτα
δράσας
ἧκε
|
δεῦρ᾽ |
αὖθις
πάλιν·
~ἐγὼ
δ᾽
ἀποδώσω |
[1000] |
φέρων
~θύσας
τὰ
μηρἴ
ἐξελὼν
|
δεῦρ᾽ |
ἔκφερε,
~χοὔτω
τὸ
πρόβατον
τῷ |
[700] |
σαυτῷ
βότρυς.
~(Τρυγαῖος)
~ὦ
φιλτάτη
|
δεῦρ᾽ |
ἐλθὲ
καὶ
δός
μοι
κύσαι. |
[1250] |
ξέρχεται
~οὐρησόμενα
τὰ
τῶν
ἐπικλήτων
|
δεῦρ᾽ |
ἵνα
~ἅττ᾽
ᾄσεται
προαναβάληταί
μοι |
[250] |
μέτοικοι
καὶ
ξένοι
~καὶ
νησιῶται,
|
δεῦρ᾽ |
ἴτ᾽
ὦ
πάντες
λεῴ,
~ὡς |
[50] |
ὄψομαι.
~οἴμοι
τάλας·
ἴτε
δεῦρο
|
δεῦρ |
ὦ
γείτονες·
~ὁ
δεσπότης
γάρ |
[1300] |
~λῆξαί
τ᾽
αἴθωνα
σίδηρον.
~(Τρυγαῖος)
|
~δεῦρ᾽ |
ὦ
γύναι
εἰς
ἀγρόν,
~χὤπως |
[700] |
παρ᾽
αὐτὴν
τὴν
θεόν.
~(Τρυγαῖος)
|
~δεῦρ᾽ |
ὦ
κόραι
~ἕπεσθον
ἅμ᾽
ἐμοὶ |
[800] |
ἔχοντες,
ἐν
δὲ
τοῖς
ἰπνοῖσι
|
πῦρ. |
~ἀλλ᾽
εἴσαγ᾽
ὡς
τάχιστα
ταυτηνὶ |
[900] |
καὶ
στέμμα
καὶ
μάχαιραν,
~καὶ
|
πῦρ |
γε
τουτί,
κοὐδὲν
ἴσχει
πλὴν |
[1100] |
γὰρ
φιληδῶ
μάχαις,
~ἀλλὰ
πρὸς
|
πῦρ |
διέλκων
~μετ᾽
ἀνδρῶν
ἑταίρων
φίλων, |
[800] |
τὴν
πύελον
κατάκλυζε
καὶ
θέρμαιν᾽
|
ὕδωρ, |
~στόρνυ
τ᾽
ἐμοὶ
καὶ
τῇδε |
[950] |
~οὐ
γάρ,
οἵτινες
~ἡμῶν
καταχεόντων
|
ὕδωρ |
τοσουτονὶ
~ἐς
ταὐτὸ
τοῦθ᾽
ἑστᾶσ᾽ |
[1050] |
νὴ
Δί᾽
Ὅμηρος
δεξιὸν
εἶπεν·
|
~ἀφρήτωρ |
ἀθέμιστος
ἀνέστιός
ἐστιν
ἐκεῖνος,
~ὃς |