Vers
[700]	εἶτ᾽ ἀνέροιτο, ~ὦ κακόδαιμον τί	τὸ	δέρμ᾽ ἔπαθες; μῶν ὑστριχὶς εἰσέβαλέν
[300]	τήμερον παυσαίμεθ᾽ ἄν. ~(Τρυγαῖος) ~τί	τὸ	κακόν; τί πάσχετ᾽ ὦνδρες; μηδαμῶς
[250]	δεῖνα γὰρ ~ἀπόλωλ᾽ Ἀθηναίοισιν ἁλετρίβανος,	~ὁ	βυρσοπώλης, ὃς ἐκύκα τὴν Ἑλλάδα.
[900]	~ὡς ταῦτα δῆλά γ᾽ ἔσθ᾽	ὁ	γὰρ βωμὸς θύρασι καὶ δή.
[200]	ἢν ἔχωμεν τὴν Πύλον” ~(Τρυγαῖος)	~ὁ	γοῦν χαρακτὴρ ἡμεδαπὸς τῶν ῥημάτων.
[500]	οὐχ ὁρᾷς ~τίλλονθ᾽ ἑαυτόν; ~(Ἑρμῆς)	~ὁ	δέ γε τὰς σμινύας ποιῶν
[500]	ἄρτι τοῦ ξιφουργοῦ κεινουί. ~(Τρυγαῖος)	~ὁ	δὲ δρεπανουργὸς οὐχ ὁρᾷς ὡς
[200]	ἐστ᾽ ἐκεῖνος ὃν καὶ φεύγομεν,	~ὁ	δεινός, ὁ ταλαύρινος, ὁ κατὰ
[50]	ἴτε δεῦρο δεῦρ ὦ γείτονες·	~ὁ	δεσπότης γάρ μου μετέωρος αἴρεται
[50]	τοῖς ὑπερηνορέουσιν ἔτι τούτοις μάλα.	~ὁ	δεσπότης μου μαίνεται καινὸν τρόπον,
[650]	χρησόμεθ᾽ οὐδέν, ἀλλὰ νῦν ~ἀπορῶν	ὁ	δῆμος ἐπιτρόπου καὶ γυμνὸς ὢν
[700]	~ἄξιος εἶναί φησ᾽ εὐλογίας μεγάλης	ὁ	διδάσκαλος ἡμῶν. ~πρῶτον μὲν γὰρ
[600]	ὑμᾶς ἔλαθε. ταῦτα δ᾽ ἦν	ὁ	δρῶν βυρσοπώλης. ~(Τρυγαῖος) ~παῦε παῦ᾽
[350]	~ἆρ᾽ οἶσθα θάνατον ὅτι προεῖφ᾽	ὁ	Ζεὺς ὃς ἂν ~ταύτην ἀνορύττων
[0]	δοκησίσοφος, τὸ δὲ πρᾶγμα τί;	~ὁ	κάνθαρος δὲ πρὸς τί; κᾆτ᾽
[200]	φεύγομεν, ~ὁ δεινός, ὁ ταλαύρινος,	ὁ	κατὰ τοῖν σκελοῖν; ~(Πόλεμος) ~ἰὼ
[0]	λάθοις διαρραγείς. ~οἷον δὲ κύψας	ὁ	κατάρατος ἐσθίει, ~ὥσπερ παλαιστής, παραβαλὼν
[650]	οὖν εἶναι δοκεῖ τὰ πολεμικὰ	~ὁ	Κλεώνυμος; ~(Τρυγαῖος) ~ψυχήν γ᾽ ἄριστος
[1100]	τὰ κῴδι᾽ ὦ θυηπόλε; ~ἤκουσας;	ὁ	κόραξ οἷος ἦλθ᾽ ἐξ Ὠρεοῦ.
[650]	~ἡμάρτομεν ταῦτ᾽ ἀλλὰ συγγνώμην ἔχε·	~ὁ	νοῦς γὰρ ἡμῶν ἦν τότ᾽
[100]	ἰοὺ ἰοὺ ἰού· ~ὦ παιδί᾽	ὁ	πατὴρ ἀπολιπὼν ἀπέρχεται ~ὑμᾶς ἐρήμους
[750]	ἀποκνίσματα μηχανοδίφας. ~καὶ γὰρ ἔφασχ᾽	ὁ	πατὴρ ὃ παρ᾽ ἐλπίδας ~εἶχε
[600]	ἀντελάκτισεν πίθῳ, ~οὐκέτ᾽ ἦν οὐδεὶς	ὁ	παύσων, ἥδε δ᾽ ἠφανίζετο. ~(Τρυγαῖος)
[850]	καὶ τὰ τῆς πυγῆς καλά·	~ὁ	πλακοῦς πέπεπται, σησαμῆ ξυμπλάττεται. ~καὶ
[1050]	εἶναι ~ὤφελεν ὦλαζὼν οὑτωσὶ θερμὸς	ὁ	πλεύμων. ~(Ἱεροκλῆς) ~εἰ γὰρ μὴ
[200]	ἀλλὰ ποῖ γὰρ οἴχεται; ~(Ἑρμῆς)	ὁ	(Πόλεμος) αὐτὴν ἐνέβαλ᾽ εἰς ἄντρον
[850]	κἀνθάδε σκευαστέον. ~(Χορός) ~εὐδαιμονικῶς γ᾽	ὁ	πρεσβύτης, ~ὅσα γ᾽ ὧδ᾽ ἰδεῖν,
[900]	τὴν Θεωρίαν. ~θέασ᾽ ὡς προθύμως	ὁ	πρύτανις παρεδέξατο. ~ἀλλ᾽ οὐκ ἂν
[700]	πλέοι. ~(Ἑρμῆς) τί δαί; Κρατῖνος	ὁ	σοφὸς ἔστιν; ~(Τρυγαῖος) ἀπέθανεν ~ὅθ᾽
[1050]	ταῦτ᾽ εἶπε Σίβυλλα. ~(Τρυγαῖος) ~ἀλλ᾽	ὁ	σοφός τοι νὴ Δί᾽ Ὅμηρος
[700]	καὶ τούτους οὕνεκα τουδί, ~ἵν᾽	ὁ	σύνδουλος σκώψας αὐτοῦ τὰς πληγὰς
[200]	ὃν καὶ φεύγομεν, ~ὁ δεινός,	ὁ	ταλαύρινος, ὁ κατὰ τοῖν σκελοῖν;
[700]	Ζηνὸς ἀστραπηφορεῖ. ~(Τρυγαῖος) πόθεν οὖν	ὁ	τλήμων ἐνθάδ᾽ ἕξει σιτία; ~(Ἑρμῆς)
[850]	~(Τρυγαῖος) ~οὔπω λέγεθ᾽ ὑμεῖς τίς	ὁ	φυλάξων. δεῦρο σύ· ~καταθήσομαι γὰρ
[450]	τοῦ ξύλου, ~μόνοι προθυμοῦντ᾽ ἀλλ᾽	ὁ	χαλκεὺς οὐκ ἐᾷ. ~(Ἑρμῆς) ~οὐδ᾽
[150]	πάντων. ~ἄνθρωπε τί δρᾷς, οὗτος	ὁ	χέζων ~ἐν Πειραιεῖ παρὰ ταῖς
[800]	ἀστὴρ νῦν ἐκεῖ; ~(Τρυγαῖος) ~Ἴων	ὁ	Χῖος, ὅσπερ ἐποίησεν πάλαι ~ἐνθάδε
[1000]	Ἱεροκλέης ~οὗτός γέ πού σθ᾽	ὁ	χρησμολόγος οὑξ Ὠρεοῦ. ~(Τρυγαῖος) τί
[1100]	οὗτος φοβερὸς τοῖς σπλάγχνοις ἐστὶν	ὁ	χρησμός. ~ἔγχει δὴ σπονδὴν καὶ
[1200]	δρεπάνων τε λάμβανε ~καὶ τῶνδ᾽	ὅ	τι βούλει προῖκα· καὶ ταυτὶ
[200]	κατῴκισαν, ~ὑμᾶς παραδόντες δρᾶν ἀτεχνῶς	ὅ	τι βούλεται· ~αὐτοὶ δ᾽ ἀνῳκίσανθ᾽
[1200]	αὐτὸς σὺ τί δίδως; ~(Τρυγαῖος)	ὅ	τι δίδωμ᾽ αἰσχύνομαι. ~ὅμως δ᾽
[350]	ξὺν δορὶ ξὺν ἀσπίδι. ~ἀλλ᾽	ὅ	τι μάλιστα χαριούμεθα ποιοῦντες, ἄγε
[650]	μικρὸν εἰπάτω μόνον. ~(Ἑρμῆς) ~εἴφ᾽	ὅ	τι νοεῖς αὐτοῖσι πρὸς ἔμ᾽
[1250]	ᾄσεται προαναβάληταί μοι δοκεῖ. ~ἀλλ᾽	ὅ	τι περ ᾄδειν ἐπινοεῖς ὦ
[50]	εὐθὺ τοῦ Διὸς λαβών” ~ἀλλ᾽	ὅ	τι ποιεῖ τῃδὶ διακύψας ὄψομαι.
[100]	~ἐρησόμενος ἐκεῖνον Ἑλλήνων πέρι ~ἁπαξαπάντων	ὅ	τι ποιεῖν βουλεύεται. ~(Οἰκέτης Α)
[150]	~εἰ μὴ κατερεῖς μοι τοὔνομ᾽	ὅ	τι ποτ᾽ ἔστι σοι. ~(Τρυγαῖος)
[650]	ἃ κατέλιπεν τότε· ~πρῶτον δ᾽	ὅ	τι πράττει Σοφοκλέης ἀνήρετο. ~(Τρυγαῖος)
[650]	~τοὺς σεαυτοῦ λοιδορεῖς. ~(Τρυγαῖος) ἀλλ᾽	ὅ	τι σιωπᾷς ὦ πότνια κάτειπέ
[1250]	τί ~ἔτ᾽ ἐστὶ τοῖσι κράνεσιν	ὅ	τι τις χρήσεται; ~(Τρυγαῖος) ~ἐὰν
[700]	ἐνέβαλον. ~(Ἑρμῆς) τί παθών; ~(Τρυγαῖος)	ὅ	τι; ~ὼρακιάσας· οὐ γὰρ ἐξηνέσχετο
[250]	ἐκεῖν᾽ ἥκει τὸ Δάτιδος μέλος,	~ὃ	δεφόμενός ποτ᾽ ᾖδε τῆς μεσημβρίας,
[1050]	τέμνεται. ~(Τρυγαῖος) ~μεμνήμεθα. ~ἀλλ᾽ οἶσθ᾽	ὃ	δρᾶσον; ~(Ἱεροκλῆς) ἢν φράσῃς. ~(Τρυγαῖος)
[750]	~καὶ γὰρ ἔφασχ᾽ ὁ πατὴρ	ὃ	παρ᾽ ἐλπίδας ~εἶχε τὸ δρᾶμα
[400]	τι πρᾶγμα δεινὸν καὶ μέγα,	~ὃ	τοῖς θεοῖς ἅπασιν ἐπιβουλεύεται. ~(Ἑρμῆς)
[1050]	πολέμου ἔραται ἐπιδημίου ὀκρυόεντος” ~(Ἱεροκλῆς)	~φράζεο	δὴ μή πώς σε δόλῳ
[1050]	~(Τρυγαῖος) ἐξώλης ἀπόλοι᾽ εἰ μὴ	παύσαιο	βακίζων. ~(Ἱεροκλῆς) ~οὔπω θέσφατον ἦν
[0]	μή μ᾽ ἴδῃ. ~ἔρειδε, μὴ	παύσαιο	μηδέποτ᾽ ἐσθίων ~τέως ἕως σαυτὸν
[1250]	δ᾽ ἄσβεστος ὀρώρει. ~(Τρυγαῖος) ~κάκιστ᾽	ἀπόλοιο	παιδάριον αὐταῖς μάχαις· ~οὐδὲν γὰρ
[1050]	οἱ μὲν νέφος ἐχθρὸν ἀπωσάμενοι	πολέμοιο	~Εἰρήνην εἵλοντο καὶ ἱδρύσανθ᾽ ἱερείῳ.
[900]	ἐντευθενὶ ποιητέον; ~(Τρυγαῖος) τί δ᾽	ἄλλο	γ᾽ ἢ ταύτην χύτραις ἱδρυτέον;
[100]	πέτεσθαι διανοεῖ. ~(Τρυγαῖος) ~τί δ᾽	ἄλλο	γ᾽ ἢ ~ὡς τὸν Δί᾽
[500]	ὅθεν νῦν ἕλκετε· ~οὐδὲν γὰρ	ἄλλο	δρᾶτε πλὴν δικάζετε. ~ἀλλ᾽ εἴπερ
[300]	~(Τρυγαῖος) τοῦτό νυν, καὶ μηκέτ᾽	ἄλλο	μηδὲν ὀρχήσησθ᾽ ἔτι. ~(Χορός) ~οὐκ
[950]	ἐπιδέξια. ~(Οἰκέτης) ἰδού· λεγοις ἂν	ἄλλο·	περιελήλυθα. ~(Τρυγαῖος) ~φέρε δὴ τὸ
[100]	δήπου στὶ Κανθάρου λιμήν. ~(Παιδίον)	~ἐκεῖνο	τήρει, μὴ σφαλεὶς καταρρυῇς ~ἐντεῦθεν,
[500]	~ἀνδρικώτερον. ~(Ἑρμῆς) ~ἤδη στὶ τοῦτ᾽	ἐκεῖνο.	~(Χορός) ~ὦ εἶα νῦν, ὦ
[150]	τὰς λαύρας. ~ἵει σαυτὸν θαρρῶν	ἀπὸ	γῆς, ~κᾆτα δρομαίαν πτέρυγ᾽ ἐκτείνων
[150]	μὲν κάκκης τὴν ῥῖν᾽ ἀπέχων,	~ἀπὸ	δ᾽ ἡμερίων σίτων πάντων. ~ἄνθρωπε
[800]	ἀστέρες, ~οἳ καόμενοι θέουσιν; ~(Τρυγαῖος)	~ἀπὸ	δείπνου τινὲς ~τῶν πλουσίων οὗτοι
[150]	~ὀρθὸς χώρει Διὸς εἰς αὐλάς,	~ἀπὸ	μὲν κάκκης τὴν ῥῖν᾽ ἀπέχων,
[1200]	~(Τρυγαῖος) ~ἀπόφερ᾽ ἀπόφερ᾽ ἐς κόρακας	ἀπὸ	τῆς οἰκίας. ~τριχορρυεῖτον, οὐδέν ἐστον
[1050]	~(Τρυγαῖος) ὀπτα σὺ σιγῇ κἄπαγ᾽	ἀπὸ	τῆς ὀσφύος. ~(Ἱεροκλῆς) ὅτῳ δὲ
[800]	ὁρᾶν ἄνωθεν ἦστ᾽ ἔμοιγέ τοι	~ἀπὸ	τοὐρανοῦ φαίνεσθε κακοήθεις πάνυ, ~ἐντευθενὶ
[850]	~(Τρυγαῖος) ~οὔκ, ἀλλὰ κἀκεῖ ζῶσιν	ἀπὸ	τούτων τινές. ~ἄγε νυν ἴωμεν.
[400]	ἐμπολᾷ βέλτιον, ἐπιθυμεῖ μαχῶν ~ληφθεὶς	ὑπὸ	λῃστῶν ἐσθίοι κριθὰς μόνας. ~(Χορός)
[450]	ὅμως ~γλισχρότατα σαρκάζοντες ὥσπερ κυνίδια,	~ὑπὸ	τοῦ γε λιμοῦ νὴ Δἴ
[900]	πολεμεῖν λέγῃ τις, οἱ καθήμενοι	~ὑπὸ	τοῦ δέους λέγωσ᾽ Ἰωνικῶς ὀὶ
[350]	ἀφικόμην. ~(Ἑρμῆς) ~ἀλλ᾽ ὦ μέλ᾽	ὑπὸ	τοῦ Διὸς ἀμαλδυνθήσομαι, ~εἰ μὴ
[0]	κύων ~φαύλως ἐρείδει· τοῦτο δ᾽	ὑπὸ	φρονήματος ~βρενθύεταί τε καὶ φαγεῖν
[300]	γε δήπου σκληρὸν ὥσπερ καὶ	πρὸ	τοῦ, ~ἀλλ᾽ ἁπαλὸν ἄν μ᾽
[400]	σε καὶ τιμῶσι μᾶλλον ἢ	πρὸ	τοῦ. ~(Ἑρμῆς) κλέπται γάρ εἰσι
[650]	~(Τρυγαῖος) ~ὅτι τυγχάνει λυχνοποιὸς ὤν.	πρὸ	τοῦ μὲν οὖν ~ἐψηλαφῶμεν ἐν
[1150]	τἀγαθὰ ~δέδρακας εἰρήνην ποιήσας· ὡς	πρὸ	τοῦ ~οὐδεὶς ἐπρίατ᾽ ἂν δρέπανον
[1300]	σὺ φράζων. ~(Τρυγαῖος) ~ἀλλ᾽ ὦ	πρὸ	τοῦ πεινῶντες ἐμβάλλεσθε τῶν λαγῴων·
[850]	κεκάπνικ᾽ ἄρ᾽ ἐνταυθοῖ γὰρ οὖν>	~πρὸ	τοῦ πολέμου τὰ λάσανα τῇ
[400]	εἰσι νῦν γε μᾶλλον ἢ	πρὸ	τοῦ. ~(Τρυγαῖος) καί σοι φράσω
[50]	διακύψας ὄψομαι. ~οἴμοι τάλας· ἴτε	δεῦρο	δεῦρ ὦ γείτονες· ~ὁ δεσπότης
[1300]	καὶ τὴν νύμφην ἔξω τινὰ	δεῦρο	κομίζειν ~δᾷδάς τε φέρειν, καὶ
[300]	ἁρπάσαι πάρεστιν ἀγαθοῦ δαίμονος. ~(Χορός)	~δεῦρο	πᾶς χώρει προθύμως εὐθὺ τῆς
[850]	λέγεθ᾽ ὑμεῖς τίς ὁ φυλάξων.	δεῦρο	σύ· ~καταθήσομαι γὰρ αὐτὸς ἐς
[1100]	τραχὺν ἐχῖνον. ~ἄγε δὴ θεαταὶ	δεῦρο	συσπλαγχνεύετε ~μετὰ νῷν. ~(Ἱεροκλῆς) τί
[1000]	~ζηλωτὸς ἅπασιν. ~(Οἰκέτης) ~ταυτὶ δέδραται.	τίθεσο	τὼ μηρὼ λαβών. ~ἐγὼ δ᾽
[700]	γε ~ὦνθρωπε χαίρων ἄπιθι καὶ	μέμνησό	μου. ~(Τρυγαῖος) ~ὦ κάνθαρ᾽ οἴκαδ᾽
[200]	ἄνδρες οὐδὲν ἡμῖν πρᾶγμά πω·	~τὸ	γὰρ κακὸν τοῦτ᾽ ἐστὶ τῆς
[50]	τὸ κακὸν αὔθ᾽ οὑγὼ λεγον.	~τὸ	γὰρ παράδειγμα τῶν μανιῶν ἀκούετε·
[1150]	ἀμπέλους, ~εἰ πεπαίνουσιν ἤ- ~δη	(τὸ	γὰρ φῖτυ πρῷον φύσει ~τόν
[150]	ἐρεῖς; ~(Τρυγαῖος) μιαρώτατος. ~(Ἑρμῆς) ποδαπὸς	τὸ	γένος δ᾽ εἶ; φράζε μοι.
[550]	τριαινοῦν τῇ δικέλλῃ διὰ χρόνου	τὸ	γῄδιον. ~ἀλλ᾽ ἀναμνησθέντες ὦνδρες ~τῆς
[300]	πέπορδα καὶ γελῶ ~μᾶλλον ἢ	τὸ	γῆρας ἐκδὺς ἐκφυγὼν τὴν ἀσπίδα.
[100]	με. ~(Τρυγαῖος) ~δοξάσαι ἔστι κόραι,	τὸ	δ᾽ ἐτήτυμον ἄχθομαι ὑμῖν, ~ἡνίκ᾽
[950]	ἄλλο· περιελήλυθα. ~(Τρυγαῖος) ~φέρε δὴ	τὸ	δαλίον τόδ᾽ ἐμβάψω λαβών, ~σείου
[250]	~(Τρυγαῖος) ~νῦν τοῦτ᾽ ἐκεῖν᾽ ἥκει	τὸ	Δάτιδος μέλος, ~ὃ δεφόμενός ποτ᾽
[100]	~ἐπίτηδες εἶχον πηδάλιον, ᾧ χρήσομαι·	~τὸ	δὲ πλοῖον ἔσται Ναξιουργὴς κάνθαρος.
[0]	θεατῶν τις λέγοι ~νεανίας δοκησίσοφος,	τὸ	δὲ πρᾶγμα τί; ~ὁ κάνθαρος
[850]	λαβών; ~οὗτος τί περιγράφεις; ~(Οἰκέτης)	τὸ	δεῖν᾽ εἰς Ἴσθμια ~σκηνὴν ἐμαυτοῦ
[250]	ἔστιν; ~(Πόλεμος) οὐ φέρεις; ~(Κύδοιμος)	τὸ	δεῖνα γὰρ ~ἀπόλωλ᾽ Ἀθηναίοισιν ἁλετρίβανος,
[300]	~τὸ σκέλος ῥίψαντες ἤδη λήγομεν	τὸ	δεξιόν. ~(Τρυγαῖος) ~ἐπιδίδωμι τοῦτό γ᾽
[750]	πατὴρ ὃ παρ᾽ ἐλπίδας ~εἶχε	τὸ	δρᾶμα γαλῆν τῆς ἑσπέρας ἀπάγξαι.
[700]	τις κωμῳδοποιητὴς ~αὑτὸν ἐπῄνει πρὸς	τὸ	θέατρον παραβὰς ἐν τοῖς ἀναπαίστοις·
[50]	~(Οἰκέτης Α) ~τοῦτ᾽ ἔστι τουτὶ	τὸ	κακὸν αὔθ᾽ οὑγὼ λεγον. ~τὸ
[150]	ὦναξ Ἡράκλεις ~τουτὶ τί ἐστι	τὸ	κακόν; ~(Τρυγαῖος) ἱπποκάνθαρος. ~(Ἑρμῆς) ~ὦ
[950]	~προσδώσετε δήπου. ~(Τρυγαῖος) ~ἄγε δὴ	τὸ	κανοῦν λαβὼν σὺ καὶ τὴν
[900]	φανερῶς ~εἰς ἀγαθὰ μεταβιβάζει. ~(Τρυγαῖος)	~τὸ	κανοῦν πάρεστ᾽ ὀλὰς ἔχον καὶ
[200]	ἐς ποῖον; ~(Ἑρμῆς) ~ἐς τουτὶ	τὸ	κάτω, κἄπειθ᾽ ὁρᾷς ~ὅσους ἄνωθεν
[1200]	ἐγώ; ~(Τρυγαῖος) ~μόλυβδον ἐς τουτὶ	τὸ	κοῖλον ἐγχέας ~ἔπειτ᾽ ἄνωθεν ῥάβδον
[50]	τί ποτε βουλεύει ποιεῖν; ~κατάθου	τὸ	κόρημα· μὴ κκόρει τὴν Ἑλλάδα”
[1300]	ἐκείνου τοῦ πατρός. ~(Τρυγαῖος) ~ὑμῶν	τὸ	λοιπὸν ἔργον ἤδη νταῦθα τῶν
[200]	οἶδ᾽ εἴ ποτ᾽ Εἰρήνην ἔτι	~τὸ	λοιπὸν ὄψεσθ᾽ ~(Τρυγαῖος) ἀλλὰ ποῖ
[200]	ἕν, ὅτι θυείαν ἑσπέρας ~ὑπερφυᾶ	τὸ	μέγεθος εἰσηνέγκατο. ~(Τρυγαῖος) τί δῆτα
[250]	διακναισθήσεται. ~(Πόλεμος) φέρ᾽ ἐπιχέω καὶ	τὸ	μέλι τουτὶ τἀττικόν. ~(Τρυγαῖος) ~οὗτος
[750]	μἀφαίρει ~γενναιοτάτου τῶν ποιητῶν ~ἀνδρὸς	τὸ	μέτωπον ἔχοντος” ~(Χορός) ~Μοῦσα σὺ
[700]	τὰς πλευρὰς πολλῇ στρατιᾷ κἀδενδροτόμησε	τὸ	νῶτον; ~τοιαῦτ᾽ ἀφελὼν κακὰ καὶ
[450]	ἰὴ παιὼν ἰή. ~(Χορός) ἄφελε	τὸ	παίειν ἀλλ᾽ ἰὴ μόνον λέγε.
[500]	γεωργοί. ~(Ἑρμῆς) ~χωρεῖ γέ τοι	τὸ	πρᾶγμα πολλῷ μᾶλλον ὦνδρες ὑμῖν.
[500]	μᾶλλον ὦνδρες ὑμῖν. ~(Χορός) ~χωρεῖν	τὸ	πρᾶγμά φησιν· ἀλλὰ πᾶς ἀνὴρ
[900]	~ἴθι νυν ἄγ᾽ ὡς τάχιστα	τὸ	πρόβατον λαβών· ~ἐγὼ δὲ ποριῶ
[1000]	μηρἴ ἐξελὼν δεῦρ᾽ ἔκφερε, ~χοὔτω	τὸ	πρόβατον τῷ χορηγῷ σῴζεται. ~(Χορός)
[900]	γε τουτί, κοὐδὲν ἴσχει πλὴν	τὸ	πρόβατον ὑμᾶς. ~(Χορός) ~οὔκουν ἁμιλλήσεσθον;
[500]	ὦ Θεωρία. ~οἷον δ᾽ ἔχεις	τὸ	πρόσωπον ὦ Θεωρία, ~οἷον δὲ
[600]	τ᾽ ἐνθάδε. ~ὡς δ᾽ ἅπαξ	τὸ	πρῶτον ἄκουσ᾽ ἐψόφησεν ἄμπελος ~καὶ
[900]	ἀλλὰ τοῦτό γ᾽ ἔστ᾽ Ἰωνικὸν	~τὸ	ῥῆμ᾽ ~(Χορός) ~ἐπίτηδές γ᾽ ἵν᾽
[300]	~(Χορός) τουτογὶ νὴ τὸν Δία	~τὸ	σκέλος ῥίψαντες ἤδη λήγομεν τὸ
[550]	~(Ἑρμῆς) ~ὦ Πόσειδον ὡς καλὸν	τὸ	στῖφος αὐτῶν φαίνεται ~καὶ πυκνὸν
[600]	~χρυσίῳ τῶν ταῦτα ποιούντων ἐβύνουν	τὸ	στόμα, ~ὥστ᾽ ἐκείνους μὲν ποιῆσαι
[1350]	~(Ἡμιχόριον Α) τῆς δ᾽ ἡδὺ	τὸ	σῦκον. ~(Τρυγαῖος) ~φήσεις γ᾽ ὅταν
[1200]	δίδωμ᾽ αἰσχύνομαι. ~ὅμως δ᾽ ὅτι	τὸ	σφήκωμ᾽ ἔχει πόνον πολύν, ~δοίην
[0]	οὐκ ἔσθ᾽ ὅπως ~τοῦτ᾽ ἔστι	τὸ	τέρας οὐ Διὸς καταιβάτου. ~(Οἰκέτης
[800]	ἴθι νυν κάτειπέ μοι ~(Τρυγαῖος)	τὸ	τί; ~(Οἰκέτης) ~ἄλλον τιν᾽ εἶδες
[650]	εὐδαιμονεῖ, πάσχει δὲ θαυμαστόν. ~(Ἑρμῆς)	τὸ	τί; ~(Τρυγαῖος) ἐκ τοῦ Σοφοκλέους
[1250]	λογχοφόροισιν ᾆδ᾽ ἰών. ~ποῦ μοι	τὸ	τοῦ Κλεωνύμου στὶ παιδίον; ~ᾆσον
[1000]	~(Τρυγαῖος) ~οὔκουν δοκῶ σοι μαντικῶς	τὸ	φρύγανον τίθεσθαι; ~(Χορός) ~πῶς δ᾽
[300]	~πρὶν μοχλοῖς καὶ μηχαναῖσιν ἐς	τὸ	φῶς ἀνελκύσαι ~τὴν θεῶν πασῶν
[1150]	ἀλώπεκες. ~(Τρυγαῖος) ἰοὺ ἰού. ~ὅσον	τὸ	χρῆμ᾽ ἐπὶ δεῖπνον ἦλθ᾽ ἐς
[0]	συμβάλλοντες ἐς τὰς ὁλκάδας. ~μιαρὸν	τὸ	χρῆμα καὶ κάκοσμον καὶ βορόν·
[650]	~(Τρυγαῖος) ~Ὑπέρβολος νῦν τοῦτ᾽ ἔχει	τὸ	χωρίον. ~αὕτη τί ποιεῖς; τὴν
[1100]	τήμερον ~οὐδὲ τυντλάζειν, ἐπειδὴ παρδακὸν	τὸ	χωρίον. ~κἀξ ἐμοῦ δ᾽ ἐνεγκάτω
[200]	ὑμᾶς ἔτι ~μηδ᾽ ἀντιβολούντων μηδὲν	αἰσθανοίατο.	~(Τρυγαῖος) τοῦ δ᾽ οὕνεχ᾽ ἡμᾶς
[200]	θυείαν ἑσπέρας ~ὑπερφυᾶ τὸ μέγεθος	εἰσηνέγκατο.	~(Τρυγαῖος) τί δῆτα ταύτῃ τῇ
[900]	~θέασ᾽ ὡς προθύμως ὁ πρύτανις	παρεδέξατο.	~ἀλλ᾽ οὐκ ἂν εἴ τι
[650]	ὢν ~τοῦτον τέως τὸν ἄνδρα	περιεζώσατο.	~(Ἑρμῆς) πῶς οὖν ξυνοίσει ταῦτ᾽
[650]	ἀχθεσθεῖσ᾽ ὅτι ~αὑτῷ πονηρὸν προστάτην	ἐπεγράψατο.	~(Τρυγαῖος) ~ἀλλ᾽ οὐκέτ᾽ αὐτῷ χρησόμεθ᾽
[600]	οὐδεὶς ὁ παύσων, ἥδε δ᾽	ἠφανίζετο.	~(Τρυγαῖος) ~ταῦτα τοίνυν μὰ τὸν
[600]	εἰ βούλεσθ᾽ ἀκοῦσαι τήνδ᾽ ὅπως	ἀπώλετο.	~πρῶτα μὲν γὰρ αὐτῆς ἦρξεν”
[650]	στρατιώτης, εὐθέως ~ἀποβολιμαῖος τῶν ὅπλων	ἐγίγνετο.	~(Ἑρμῆς) ~ἔτι νῦν ἄκουσον οἷον
[650]	νυν ἄκουσον οἷον ἄρτι μ᾽	ἤρετο,	~ὅστις κακόνους αὐτῇ μάλιστ᾽ ἦν
[650]	νῦν ἄκουσον οἷον ἄρτι μ᾽	ἤρετο,	~ὅστις κρατεῖ νῦν τοῦ λίθου
[650]	δ᾽ ὅ τι πράττει Σοφοκλέης	ἀνήρετο.	~(Τρυγαῖος) εὐδαιμονεῖ, πάσχει δὲ θαυμαστόν.
[700]	ὅ τι; ~ὼρακιάσας· οὐ γὰρ	ἐξηνέσχετο	~ἰδὼν πίθον καταγνύμενον οἴνου πλέων.
[450]	παρεσκευασμένος ~ἐπὶ τοῦ τροχοῦ γ᾽	ἕλκοιτο	μαστιγούμενος. ~(Τρυγαῖος) ἡμῖν δ᾽ ἀγαθὰ
[250]	πόλεις καθήμενος. ~ἀλλ᾽ ὦ Διόνυσ᾽	ἀπόλοιτο	καὶ μὴ λθοι φέρων. ~(Πόλεμος)
[250]	ὦ Διοσκόρω. ~ἴσως ἂν εὖ	γένοιτο·	θαρρεῖτ᾽ ὦ βροτοί. ~(Πόλεμος) ~ἀπόφερε
[700]	σκώψας αὐτοῦ τὰς πληγὰς εἶτ᾽	ἀνέροιτο,	~ὦ κακόδαιμον τί τὸ δέρμ᾽
[1050]	κατὰ μῆρ᾽ ἐκάη καὶ σπλάγχν᾽	ἐπάσαντο,	~ἔσπενδον δεπάεσσιν· ἐγὼ δ᾽ ὁδὸν
[200]	~χυτρίδια καὶ σανίδια κἀμφορείδια. ~(Τρυγαῖος)	ἐξῳκίσαντο	δ᾽ οἱ θεοὶ τίνος οὕνεκα;
[1250]	κρέα, καὶ τὰ τοιαυτί· ~ἄριστον	προτίθεντο	καὶ ἅτθ᾽ ἥδιστα πάσασθαι. ~(Παῖς)
[200]	ποιούντων· κεἰ μὲν οἱ Λακωνικοὶ	~ὑπερβάλοιντο	μικρόν, ἔλεγον ἂν ταδί· ~ναὶ
[1250]	οἶμαι. ~(Παῖς) Λαμάχου> ~πύργων δ᾽	ἐξεχέοντο,	βοὴ δ᾽ ἄσβεστος ὀρώρει. ~(Τρυγαῖος)
[1050]	νέφος ἐχθρὸν ἀπωσάμενοι πολέμοιο ~Εἰρήνην	εἵλοντο	καὶ ἱδρύσανθ᾽ ἱερείῳ. ~αὐτὰρ ἐπεὶ
[1250]	χαίρεις. ~(Τρυγαῖος) ~ὣς οἱ μὲν	δαίνυντο	βοῶν κρέα, καὶ τὰ τοιαυτί·
[1250]	~(Παῖς) Λαμάχου> ~ὣς οἱ μὲν	δαίνυντο	βοῶν κρέα, καὐχένας ἵππων ~ἔκλυον
[750]	δὲ κύκλῳ κεφαλαὶ κολάκων οἰμωξομένων	ἐλιχμῶντο	~περὶ τὴν κεφαλήν, φωνὴν δ᾽
[1200]	δὲ σπαρτίοις ἠρτημένην ~πλάστιγγα πρόσθες,	καὐτό	σοι γενήσεται ~τὰ σῦκ᾽ ἐν
[950]	~ἡμῶν καταχεόντων ὕδωρ τοσουτονὶ ~ἐς	ταὐτὸ	τοῦθ᾽ ἑστᾶσ᾽ ἰόντες χωρίον; ~(Τρυγαῖος)
[900]	ναὶ μὰ Δί᾽ ~(Τρυγαῖος) ἀλλὰ	τοῦτό	γ᾽ ἔστ᾽ Ἰωνικὸν ~τὸ ῥῆμ᾽
[300]	λήγομεν τὸ δεξιόν. ~(Τρυγαῖος) ~ἐπιδίδωμι	τοῦτό	γ᾽ ὑμῖν ὥστε μὴ λυπεῖν
[0]	τις, ἢ κύων ~φαύλως ἐρείδει·	τοῦτο	δ᾽ ὑπὸ φρονήματος ~βρενθύεταί τε
[400]	Ἑλλάδα. ~(Ἑρμῆς) ἵνα δὴ τί	τοῦτο	δρᾶτον; ~(Τρυγαῖος) ὁτιὴ νὴ Δία
[50]	ἀντιβολῶ σ᾽ ~εἰ δὲ ποιήσεις	τοῦτο,	κατ᾽ οἴκους ~αὐτοῦ μεῖνον τοὺς
[350]	οἶσθα παρ᾽ ἐμοῦ γε κατεδηδοκώς,	~τοῦτο	μὴ φαῦλον νόμιζ᾽ ἐν τῷδε
[300]	ἔασον ἑλκύσαι, καὶ μηκέτι. ~(Τρυγαῖος)	τοῦτό	νυν, καὶ μηκέτ᾽ ἄλλο μηδὲν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 23/02/2006