Livre, Par.
[1, 2]	πόλιν προλάβοιεν, τοῖς ἑτέροις ἦν	ὁ	ἀγὼν λόγῳ μὲν ἐπὶ τοὺς
[1, 87]	τε Κάρβων αὖθις καὶ Μάριος	ὁ	ἀδελφιδοῦς Μαρίου τοῦ περιφανοῦς, ἑπτὰ
[1, 91]	γὰρ οὐκ ἀφίκετὀ, πάντας αὐτοὺς	ὁ	Ἀλβενουανὸς ἔκτεινεν ἐπὶ τῆς διαίτης
[1, 104]	τὸ ἄστυ μύριοι Κορνήλιοι καὶ	ὁ	ἄλλος αὐτοῦ στασιώτης λεώς, εὔνους
[1, 50]	Παραλυθείσης δὲ τῆς τάξεως οὐδ'	ὁ	ἄλλος ὅμιλος ἔτι τοῦ Κλοεντίου
[1, 80]	χρησιμώτατος ἐν τοῖς μάλιστα ὅδε	ὁ	ἀνὴρ ἐγένετο τῷ Σύλλᾳ· ὅθεν
[1, 106]	ἐς τὴν μνήμην ὧν ἔδρασεν	ὁ	ἀνήρ, ἐξεπλήττοντο καὶ ὡμολόγουν τοῖς
[1, 44]	Τούτῳ τῷ Καιπίωνι Κόιντος Ποπαίδιος	ὁ	ἀντιστράτηγος οἷά τις αὐτόμολος προσέφυγεν,
[1, 72]	ἐς τὸ οἴκημα ἀνέπεμψεν, οὓς	ὁ	Ἀντώνιος ἡδὺς ὢν εἰπεῖν κατεκήλει
[1, 31]	τῆς πόλεως. Καὶ τὸ ψήφισμα	ὁ	Ἀπουλήιος ἐκύρου, καὶ τὰ ἐν
[1, 32]	Μέτελλος, ἀνὴρ εὐδοκιμώτατος, ἔφευγε, καὶ	ὁ	Ἀπουλήιος ἐπ' αὐτῷ τρίτον ἐδημάρχει.
[1, 32]	πολύ, δείσας ὁ Γλαυκίας καὶ	ὁ	Ἀπουλήιος ἐπιπέμπουσί τινας αὐτῷ σὺν
[1, 31]	Καὶ αὐτὸν εὐθὺς τῆς ἐπιούσης	ὁ	Ἀπουλήιος ἐπιπέμψας τὸν ὑπηρέτην ἐξεῖλκεν
[1, 31]	ἑτέρων δημάρχων, ὁ Γλαυκίας καὶ	ὁ	Ἀπουλήιος ἐς τοὺς ἀγροίκους ἐκδραμόντες
[1, 29]	δὴ νόμος ὧδε εἶχεν, καὶ	ὁ	Ἀπουλήιος ἡμέραν αὐτοῦ τῇ δοκιμασίᾳ
[1, 28]	Δείσαντες δ' ὁ Γλαυκίας καὶ	ὁ	Ἀπουλήιος, μὴ δημαρχῶν αὐτοὺς ἀμύναιτο,
[1, 28]	οὐ συνέθετο. Μικρὸν οὖν ὕστερον	ὁ	Ἀπουλήιος ὡς ἀμυνούμενος τὸν Μέτελλον
[1, 61]	τολμᾷς κτεῖναι Γάιον Μάριον; προτροπάδην	ὁ	Γαλάτης ἔφευγεν ἔξω διὰ θυρῶν
[1, 65]	πολῖται, τὴν ἀρχὴν τήνδε ἔλαβον·	ὁ	γὰρ δῆμος ἐχειροτόνησεν· ἡ βουλὴ
[1, 28]	αἰσχρῶς βιοῦντας, οὐ μὴν ἐδυνήθη·	ὁ	γάρ οἱ συνάρχων οὐ συνέθετο.
[1, 10]	οὐδὲ ὠνεῖσθαι παρὰ τῶν κληρουμένων·	ὁ	γάρ τοι Γράκχος καὶ τόδε
[1, 72]	Ἀντώνιον ἔς τι χωρίον ἐκφυγόντα	ὁ	γεωργὸς ἐπικρύπτων καὶ ξενίζων ἐς
[1, 32]	ὄντος ἐπιδοξοτέρου παρὰ πολύ, δείσας	ὁ	Γλαυκίας καὶ ὁ Ἀπουλήιος ἐπιπέμπουσί
[1, 31]	Ῥυομένων δὲ τῶν ἑτέρων δημάρχων,	ὁ	Γλαυκίας καὶ ὁ Ἀπουλήιος ἐς
[1, 28]	ἐξονειδίζων δήμαρχος ἀπεδείχθη. Δείσαντες δ'	ὁ	Γλαυκίας καὶ ὁ Ἀπουλήιος, μὴ
[1, 63]	Καὶ φυγῆς τῶν λοιπῶν γενομένης	ὁ	Γναῖος αὐτοῖς ὑπήντα, χαλεπαίνων ὡς
[1, 63]	ὄντος ὑπὸ Γναίῳ Πομπηίῳ. Τοῦθ'	ὁ	Γναῖος πυθόμενός τε καὶ δυσχεράνας
[1, 25]	τι περὶ τούτων ἀρχομένου λέγειν,	ὁ	Γράκχος ἀνέβαινεν ἐς τὸ Καπιτώλιον
[1, 12]	βουλῇ, περὶ ὧν διαφέρονται, καὶ	ὁ	Γράκχος ἁρπάσας τὸ λεχθέν, ὡς
[1, 12]	Ὀκτάουιον ἀποθέσθαι, ἐπιστραφεὶς πρὸς αὐτὸν	ὁ	Γράκχος ἐδεῖτο μεταθέσθαι. Οὐ πειθομένου
[1, 11]	τούτων τὰ ἡμίσεα. Τοιαῦτα πολλὰ	ὁ	Γράκχος εἰπὼν τούς τε πένητας
[1, 14]	καὶ ἐπὶ τῷδε πολλῆς γενομένης	ὁ	Γράκχος ἐλταττούμενος τὴν μὲν χειροτονίαν
[1, 12]	τότε μὲν αὐτῷ πολλὰ μεμψάμενος	ὁ	Γράκχος ἐς τὴν ἐπιοῦσαν ἀγορὰν
[1, 15]	τὴν ἐπιοῦσαν ἡμέραν ἐπικελευόντων, ἀναθαρρήσας	ὁ	Γράκχος ἔτι νυκτὸς τοὺς στασιώτας
[1, 15]	ὅτι καὶ τοὺς ἄλλους δημάρχους	ὁ	Γράκχος παραλύσειε τῆς ἀρχῆς ςοὐ
[1, 20]	ἐπιθεμένης, ἵνα μὴ ὁ νόμος	ὁ	Γράκχου λυθείη, καὶ συλλαβούσης ἐς
[1, 17]	ποταμοῦ. ~Οὕτω μὲν δὴ Γράκχος,	ὁ	Γράκχου τοῦ δὶς ὑπατεύσαντος καὶ
[1, 21]	ἐς δημαρχίαν ἐπιφαίνεται Γάιος Γράκχος,	ὁ	Γράκχου τοῦ νομοθέτου νεώτερος ἀδελφός,
[1, 121]	τὴν χεῖρα προτείνων ἐπὶ διαλλαγαῖς·	ὁ	δ' ὑπανίστατο καὶ προσέτρεχε. Καὶ
[1, 26]	ὅλον ἐμπρήσειν τὸν στενωπὸν ἠπείλουν,	ὁ	δ' ὑποδεξάμενος αὐτὸς μὲν ὤκνησε
[1, 105]	ἐνύπνιον ἔδοξεν ἰδεῖν, ὅτι αὐτὸν	ὁ	δαίμων ἤδη καλοίη· καὶ ὁ
[1, 12]	ὀκτωκαιδεκάτη τὸ κῦρος ἔμελλεν ἐπιθήσειν,	ὁ	δὲ Γράκχος αὖθις, ἐν ὄψει
[1, 24]	περὶ τῆσδε τῆς ἀποικίας λύσειν·	ὁ	δὲ Γράκχος καὶ ὁ Φούλβιος,
[1, 32]	οὔτε τινὸς αἰδοῦς ἔτι ὑπούσης·	ὁ	δὲ δῆμος ἀγανακτῶν ἐς τὴν
[1, 26]	ὁ Ὀπίμιος ἰσοβαρὲς χρυσίον ἀντέδωκεν·	ὁ	δὲ δῆμος αὐτῶν τὰς οἰκίας
[1, 101]	εἶπε· Φθεῖρες γεωργὸν ἀροτριῶντα ὑπέδακνον·	ὁ	δὲ δὶς μέν, ἔφη, τὸ
[1, 85]	ᾐτιᾶτο πέμπων ἐς τὸν Σκιπίωνα,	ὁ	δέ, εἴτε τῷ γενομένῳ συνεγνωκὼς
[1, 109]	Ἄλπεις εἰς τὴν Τυρρηνικὴν θάλασσαν,	ὁ	δὲ ἔνδοθεν τῶν Ἀλπείων ἐπὶ
[1, 34]	ᾗ τῆς ὑπατείας αὐτῷ δεδαπανημένης,	ὁ	δὲ καὶ δημαρχεῖν εἵλετο μετ'
[1, 72]	τὴν αἰτίαν καὶ πριάμενος ἐπανῆλθεν,	ὁ	δὲ κάπηλος αὐτίκα ἔθει Μαρίῳ
[1, 121]	Ἰβηρικὸν θρίαμβον περιμένειν ἐπανιόντα Μέτελλον,	ὁ	δὲ Κράσσος, ὡς Πομπήιον δέον
[1, 61]	οἳ Σουλπίκιον μὲν καταλαβόντες ἔκτειναν·	ὁ	δὲ Μάριος αὐτοὺς ἐς Μιντούρνας
[1, 48]	γενέσθαι· ἀλλὰ Ἀσκλαῖοι μὲν ἀπώκνησαν,	ὁ	δὲ Οὐιδακίλιος καὶ ὣς ἐς
[1, 103]	τὸν Σύλλαν θεραπεύων ἡἡρεῖτο ὑπατεύειν,	ὁ	δὲ οὐκ ἀνασχόμενος ὑπάτους μὲν
[1, 30]	Ἀπουληίου κατεπήδων ἀπὸ τοῦ βήματος,	ὁ	δὲ πολιτικὸς ὄχλος ἐβόα ὡς
[1, 121]	ἐστρατηγηκὼς κατὰ τὸν νόμον Σύλλα,	ὁ	δὲ Πομπήιος οὔτε στρατηγήσας οὔτε
[1, 12]	Ὀκτάουιος οὐδὲν καταπλαγεὶς αὖθις ἐνίστατο,	ὁ	δὲ προτέραν τὴν περὶ αὐτοῦ
[1, 113]	ἐπῄεσαν σὺν πλέονι μᾶλλον καταφρονήσει,	ὁ	δὲ Σερτώριος βλάπτοντος ἤδη θεοῦ
[1, 110]	καὶ τὸ στρατόπεδον αὐτοῦ διήρπαζεν,	ὁ	δὲ Σερτώριος ἐνίκα Πομπήιον, καὶ
[1, 117]	θορύβῳ τὸ ἀπὸ τοῦδε ὑπεχώρουν,	ὁ	δὲ Σπάρτακος τριακοσίους Ῥωμαίων αἰχμαλώτους
[1, 90]	οὐ σβέσας τὸ πῦρ ἀπεδίδρασκεν,	ὁ	δὲ στρατὸς αὐτῷ τὴν αἰτίαν
[1, 90]	ἕτερον τῷ Καρρίνᾳ στρατὸν ἔπεμψεν·	ὁ	δὲ Σύλλας αἰσθόμενος καὶ ἐφεδρεύσας
[1, 51]	ἐς Αἰσερνίαν σὺν ὀλίγοις κατέφυγεν,	ὁ	δὲ Σύλλας αὐτοῦ τὸ στρατόπεδον
[1, 98]	εἵλετο, ἐλπίσασα ὑπάτων προτεθήσεσθαι χειροτονίαν·	ὁ	δὲ Σύλλας ἐπέστελλε τῷ Φλάκκῳ
[1, 104]	Καίσαρος τὴν ἀρχὴν οὐκέτι μεθέντος·	ὁ	δὲ Σύλλας μοι δοκεῖ, ἐς
[1, 98]	Σύλλαν, καὶ οὐδ' ἀμφίβολον ἦν·	ὁ	δὲ Σύλλας οὐ κατασχὼν αὑτοῦ
[1, 27]	ὕστερον διέλυσε δήμαρχος ἔτερος, καὶ	ὁ	δῆμος ἀθρόως ἁπάντων ἐξεπεπτώκει. Ὅθεν
[1, 20]	τῷδε ἔνοπλον φόνον ἐργάσασθαι. ~Ὧν	ὁ	δῆμος ἀκροώμενος ἐδεδίει, μέχρις ὁ
[1, 121]	αὐτοὺς ποικίλαι, καὶ οὐ πρὶν	ὁ	δῆμος ἀπέστη τῆς ἐκκλησίας ἢ
[1, 121]	εἰ μὴ συναλλαγεῖεν οἱ ὕπατοι,	ὁ	δῆμος αὖθις αὐτοὺς μετ' οἰμωγῆς
[1, 22]	ἐς τὸν νόμον ἐνεδίδου· καὶ	ὁ	δῆμος αὐτὸν ἐκύρου. Καὶ μετηνέχθη
[1, 98]	ἡμέρας ἦρχεν, ἕως τινὰ ἄλλον	ὁ	δῆμος δοκιμάσειε βασιλεύειν. Καὶ τόνδε
[1, 8]	θεράπουσιν ἀντὶ ἐλευθέρων. ~Ἐφ' οἷς	ὁ	δῆμος ἐδυσφόρει μὲν ὡς οὔτε
[1, 29]	ἐν τῷ νόμῳ τῶν Ἰταλιωτῶν	ὁ	δῆμος ἐδυσχέραινε. ~Καὶ στάσεως ἐν
[1, 33]	Ἀπουλήιον ἡ μὲν βουλὴ καὶ	ὁ	δῆμος ἐκεκράγεσαν κατακαλεῖν Μέτελλον, Πούπλιος
[1, 21]	τὸ ἐγχείρημα οὕτω διελύθη, καὶ	ὁ	δῆμος ἐν ἐλπίδι τέως τῆς
[1, 1]	τοῦδε, καὶ ἡ βουλὴ καὶ	ὁ	δῆμος ἐς αὐτὰς ἐμερίζετο ὡς
[1, 121]	ὡς Πομπήιον δέον προδιαλῦσαι. Καὶ	ὁ	δῆμος, ἑτέραν ἀρχὴν στάσεως ὁρῶν
[1, 36]	Δρούσου μῖσος συνεφρόνουν, καὶ μόνος	ὁ	δῆμος ἔχαιρε ταῖς ἀποικίαις. Οἱ
[1, 23]	ἀποικίαις· ᾧ δὴ καὶ μάλιστα	ὁ	δῆμος ἡσθεὶς τῶν Γράκχου νόμων
[1, 1]	~Ῥωμαίοις	ὁ	δῆμος καὶ ἡ βουλὴ πολλάκις
[1, 106]	μέρει, εἶθ' ὁ στρατός, εἶθ'	ὁ	δῆμος, οἱ μὲν τῷ ὄντι
[1, 63]	δὲ Πομπήιον, τὸν ἕτερον ὕπατον,	ὁ	δῆμος οἰκτείρων τοῦ δέους ἐψηφίσατο
[1, 33]	Γάιος Κανουλήιος δήμαρχος ὑπῆγε, καὶ	ὁ	δῆμος οὐδὲ τοὺς λόγους ὑπομείνας
[1, 29]	δέ, εἰ κυρώσειε τὸν νόμον	ὁ	δῆμος, τὴν βουλὴν πένθ' ἡμέραις
[1, 36]	τῆς δοκιμασίας ἡμέραν ἀνέμενον. Ὧν	ὁ	Δροῦσος αἰσθανόμενός τε καὶ οὐ
[1, 36]	ὑπὲρ ὧν δὴ καὶ μάλιστα	ὁ	Δροῦσος ταῦτα ἐτέχνάζε, καὶ οἵδε
[1, 85]	Σερτώριον ἀπαγγελοῦντα, καὶ ὁ στρατὸς	ὁ	ἑκατέρων ἡσύχαζε, τὰς ἀποκρίσεις ἀναμένοντες.
[1, 98]	συντυχίαν ὕπατος οὐκ εἴη, ὅδε	ὁ	ἐν τοσῷδε βασιλεὺς καὶ τότε
[1, 14]	ἐνδοιάζοντος ἐπὶ τῷδε, Μούμμιος αὐτόν,	ὁ	ἐπὶ τῷ Ὀκταουίῳ δημαρχεῖν ᾑρημένος,
[1, 117]	προλαβὼν ἐκώλυε τῆς φυγῆς, καὶ	ὁ	ἕτερος ἐδίωκεν. Ὁ δ' ἐφ'
[1, 64]	δωροδοκῆσαι τάλαντα, τοῖς δ' ἀρχαίοις	ὁ	ἕτερος ὕπατος Ὀκτάουιος. Καὶ οἱ
[1, 117]	Κελτοὺς ἀπὸ τῶν Ἀλπείων ἐπειγόμενον	ὁ	ἕτερος ὕπατος προλαβὼν ἐκώλυε τῆς
[1, 80]	πρόσω. ~Καὶ αὐτῷ Μέτελλος Καικίλιος	ὁ	Εὐσεβής, ἐκ πολλοῦ τε ἡἡρημένος
[1, 63]	παυσαμένῳ τῆς ἀρχῆς στρατὸς ἦν,	ὁ	ἐψηφισμένος ἐπὶ Μιθριδάτην, ἐς σωτηρίαν
[1, 83]	βρέφους ἐξέδωκε, τήν τε γῆν	ὁ	θεὸς ἐπὶ μέγα ἔσεισε καὶ
[1, 65]	τοῦ Διός. Λέγεται δ' οὗτος	ὁ	ἱερεὺς φλαμέντας καὶ πιλοφορεῖ μόνος
[1, 5]	ὡς εἰκὸς ἦν, ἐς ἀλλήλους	ὁ	Καῖσαρ αὐτῶν συνέσει τε καὶ
[1, 42]	λοιποὺς τῶν Νομάδων ὡς ὑπόπτους	ὁ	Καῖσαρ ἐς Λιβύην ἀπέπεμψε, Πασίου
[1, 89]	ἐς Σύλλαν· καὶ τοὺς λοιποὺς	ὁ	Κάρβων ἀνεῖλεν, εἴτε χαλεπήνας τῆς
[1, 92]	Καρβωνείων ἐνίκα περὶ Πλακεντίαν. Ὧν	ὁ	Κάρβων πυνθανόμενος, τρισμυρίους ὅμως ἔτι
[1, 78]	τὰς χειροτονίας, καὶ μόνος ἦρχεν	ὁ	Κάρβων. ~Σύλλας δὲ τοῖς πρὸς
[1, 87]	πρὸς ἀλλήλους· καὶ φεύγει μὲν	ὁ	Καρρίνας πολλοῦς ἀποβαλών, τὰ δὲ
[1, 105]	ἀμφὶ Λέπιδον ἐνισταμένων. Ἐξενίκα δ'	ὁ	Κάτλος καὶ οἱ Σύλλειοι, καὶ
[1, 75]	ἀρχῆς ἀπέθανε, καὶ Οὐαλέριον Φλάκκον	ὁ	Κίννας ἑλόμενος ἀντ' αὐτοῦ εἰς
[1, 67]	ταῖς Κολλίναις πύλαις ἐστρατοπέδευσε· καὶ	ὁ	Κίννας ἐπελθὼν αὐτῷ παρεστρατοπέδευε. Γάιος
[1, 76]	αὐτὸν ὅ τε Κάρβων καὶ	ὁ	Κίννας ἐς ὅλην τὴν Ἰταλιαν
[1, 69]	μάχης μιᾶς. Ὡς δὲ περιπέμψας	ὁ	Κίννας περὶ τὸ ἄστυ κήρυκας
[1, 11]	ἀπολέμου καὶ τοῖς δημοσίοις εὐνούστερος	ὁ	κοινωνός. Οὐκ ἐς πολὺ δὲ
[1, 1]	τῶν ἑτέρων ἐπικρατοῦντες. Μάρκιός τε	ὁ	Κοριολανὸς ἐν ταῖσδε ταῖς ἔρισιν
[1, 52]	φόνος πολὺς ἑκατέρων ἐγένετο καὶ	ὁ	Κοσκώνιος ἐλαττούμενος ἐς Κάννας ὑπεχώρει.
[1, 52]	Τρεβατίου διέφυγον ἐς Κανύσιον. Καὶ	ὁ	Κοσκώνιος τὴν Λαριναίων καὶ Οὐενουσίων
[1, 120]	τῆς μάχης διαφυγόν· ἐφ' οὓς	ὁ	Κράσσος ἀνέβαινεν. Οἱ δὲ διελόντες
[1, 119]	Σαυνίτιδα τοῦ Σπαρτάκου διαδραμεῖν, ἔκτεινεν	ὁ	Κράσσος ἐς ἑξακισχιλίους ἄλλους περὶ
[1, 121]	καὶ Μαρίου κακῶν ἀναφέροντες. Καὶ	ὁ	Κράσσος πρότερος ἐνδοὺς ἀπὸ τοῦ
[1, 106]	τοὺς μὲν ἐπιταφίους λόγους εἶπεν	ὁ	κράτιστος εἰπεῖν τῶν τότε, ἐπεὶ
[1, 12]	καὶ ὢν ἀεὶ παρὰ Ῥωμαίοις	ὁ	κωλύων δυνατώτερος. Ἐκέλευε τὸν γραμματέα
[1, 107]	πεδίου μάχης αὐτοῖς γενομένης, ἡττώμενος	ὁ	Λέπιδος καὶ οὐκ ἐς πολὺ
[1, 107]	μὴ πολέμῳ διακριθῆναι, κληρωσάμενος δ'	ὁ	Λέπιδος τὴν ὑπὲρ Ἄλπεις Γαλατίαν,
[1, 93]	στρατόπεδα αὐτῶν ἔλαβον. Λαμπώνιός τε	ὁ	Λευκανὸς καὶ Μάρκιος καὶ Καρρίνας
[1, 87]	ὧδε ἐγένετο. Σύλλα Σήτιον καταλαβόντος,	ὁ	Μάριος ἀγχοῦ στρατοπεδεύων ὑπεχώρει κατ'
[1, 68]	ἐς ἃ ᾖτουν τοῦ Μετέλλου,	ὁ	Μάριος αἰσθόμενος συνέθετο τοῖς Σαυνίταις
[1, 90]	ἦν, ἀπέκλειε τῆς παρόδου. Καὶ	ὁ	Μάριος, ἀπογινώσκων ἤδη τὰς ἔξωθεν
[1, 61]	φλόγα ἀφιέναι· ὡς δὲ καὶ	ὁ	Μάριος αὐτὸς ὑπανιστάμενος ἐκ τῆς
[1, 32]	αὐτοὺς τῆς βουλῆς ἀναιρεθῆναι ψηφισαμένης	ὁ	Μάριος ἀχθόμενος ὅμως ὥπλιζέ τινας
[1, 30]	καὶ τῶν ἄλλων αὐτοὺς ἐπαινεσάντων,	ὁ	Μάριος διέλυσε τὴν βουλήν. Εἶτα
[1, 29]	γένος Κελτῶν κατειλήφεσαν, καὶ αὐτοὺς	ὁ	Μάριος ἔναγχος ἐξελάσας τὴν γῆν
[1, 72]	ἔθει Μαρίῳ τοῦτο δηλώσων, καὶ	ὁ	Μάριος, ἐπείτε ἤκουσεν, ὑφ' ἡδονῆς
[1, 70]	αὐτοῖς ἐπιγράφεσθαἰ, σὺν εἰρωνείᾳ σφόδρα	ὁ	Μάριος ἐπιμειδιῶν εἶπεν οὐκ εἶναι
[1, 68]	ὑφ' ἑαυτοῦ, τῆς εὐεργεσίας ἀναμνήσας	ὁ	Μάριος ἐς τὴν πόλιν ἐσῆλθεν,
[1, 16]	ωλιον ἀνῄεσαν. Καὶ πρῶτος αὐτοῖς	ὁ	μέγιστος ἀρχιερεὺς λεγόμενος ἐξῆρχε τῆς
[1, 105]	ὁ δαίμων ἤδη καλοίη· καὶ	ὁ	μὲν αὐτίκα μεθ' ἡμέραν τοῖς
[1, 25]	ἀλλ' ὡς ἐναγῆ πάντων ἐκτρεπομένων,	ὁ	μὲν Γράκχος καὶ ὁ Φλάκκος
[1, 103]	ὑπατεῦσαι. Τῷ δ' ἑξῆς ἔτει	ὁ	μὲν δῆμος καὶ τότε τὸν
[1, 109]	μακρὰν ἀπ' ἀλλήλων, ῥεῖ δ'	ὁ	μὲν διὰ Κελτῶν τῶν ὑπὲρ
[1, 54]	ὄντα ἀνεκαίνιζε, κτείνουσιν αὐτὸν ὧδε·	ὁ	μὲν ἔθυε τοῖς Διοσκούροις ἐν
[1, 14]	ἑαυτῷ τὴν ἐκκλησίαν ἐπιτρέψαι. Καὶ	ὁ	μὲν ἐπέτρεψεν, οἱ δὲ λοιποὶ
[1, 52]	εὐπραγήματα Σύλλα· χειμῶνος δ' ἐπιόντος	ὁ	μὲν ἐς Ῥώμην ἀνέστρεφεν, ἐς
[1, 121]	Ἐς δὲ ὑπατείαν ἄμφω παρήγγελλον,	ὁ	μὲν ἐστρατηγηκὼς κατὰ τὸν νόμον
[1, 72]	τί δὴ σπουδαιότερον αἰτοίη, πυθομένου,	ὁ	μὲν θεράπων ἐψιθύρισε τὴν αἰτίαν
[1, 51]	καὶ τῶν ὑπολοίπων σποράδην διαφυγόντων	ὁ	μὲν Μοτίλος τραυματίας ἐς Αἰσερνίαν
[1, 11]	παρασκευὴ κατ' ἀλλήλων. ~Γράκχῳ δ'	ὁ	μὲν νοῦς τοῦ βουλεύματος ἦν
[1, 12]	ἔπειθεν, ἐπῆγε τὴν ψῆφον. Καὶ	ὁ	μὲν Ὀκτάουιος αὐτίκα ἰδιώτης γενόμενος
[1, 21]	οὐ πρότερον εἰωθὸς διαδίδοσθαι. Καὶ	ὁ	μὲν ὀξέως οὕτως ἑνὶ πολιτεύματι
[1, 33]	ποσὶ προσπίπτοντος ἐνεκλάο θη. Ἀλλ'	ὁ	μὲν παῖς ἐκ τῆσδε τῆς
[1, 115]	Καὶ τροπῆς πάντων ὁμαλοῦς γενομένης	ὁ	μὲν Περπέννας ὑπὸ θάμνῳ πόας
[1, 89]	παρὰ τὸν Γλάνιν ποταμὸν ἱππομαχίας	ὁ	μὲν Σύλλας ἔκτεινεν ἐς πεντήκοντα
[1, 85]	ἣ τὰ Σύλλεια ᾕρητο, καταλαβόντος	ὁ	μὲν Σύλλας ᾐτιᾶτο πέμπων ἐς
[1, 80]	τῷ Μετέλλῳ καὶ Γναῖος Πομπήιος,	ὁ	μετ' οὐ πολὺ Μέγας παρονομασθείς,
[1, 31]	παραπεμπόντων Μέτελλον αἰεὶ σὺν ξιφιδίοις,	ὁ	Μέτελλος αὐτοὺς ἀσπασάμενος καὶ ἐπαινέσας
[1, 115]	δὲ ἐφ' ἕτερα τῆς Ἰβηρίας	ὁ	Μέτελλος ᾤχετο οοὐ γὰρ ἔτι
[1, 111]	ὁ Σερτωρίου περὶ Ἰβηρίαν καὶ	ὁ	Μιθριδάτου περὶ τὴν ἀνατολὴν καὶ
[1, 16]	ἐξῆρχε τῆς ὁδοῦ, Κορνήλιος Σκιπίων	ὁ	Νασικᾶς· ἐβόα τε μέγιστον ἕπεσθαί
[1, 105]	καὶ οἱ Σύλλειοι, καὶ ἐφέρετο	ὁ	νέκυς ὁ τοῦ Σύλλα διὰ
[1, 13]	αὐτὴν ἐκεχειροτόνηντο πρῶτοι Γράκχος αὐτός,	ὁ	νομοθέτης, καὶ ἀδελφὸς ὁμώνυμος ἐκείνου
[1, 20]	Γράκχου μητρός, ἐπιθεμένης, ἵνα μὴ	ὁ	νόμος ὁ Γράκχου λυθείη, καὶ
[1, 12]	ἀντ' αὐτοῦ δήμαρχος ᾑρεῖτο, καὶ	ὁ	νόμος ὁ περὶ τῆς γῆς
[1, 26]	ἔφερόν τινες Ὀπιμίῳ, καὶ αὐτοῖς	ὁ	Ὀπίμιος ἰσοβαρὲς χρυσίον ἀντέδωκεν· ὁ
[1, 26]	οἰκίας διήρπαζε, καὶ τοὺς συμφρονήσαντας	ὁ	Ὀπίμιος συλλαβὼν ἐς τὴν φυλακὴν
[1, 106]	εἰπεῖν τῶν τότε, ἐπεὶ Φαῦστος	ὁ	παῖς ὁ τοῦ Σύλλα νεώτατος
[1, 42]	καὶ ἱππέας χιλίους· μεθ' ὧν	ὁ	Πάπιος Ἀχέρραις παρεκάθητο. Σέξστου δὲ
[1, 42]	στρατεύσειν ἑαυτῷ. Καὶ τούσδε μὲν	ὁ	Πάπιος μεταθεμένους ἐστράτευεν· οἱ δ'
[1, 42]	καὶ χωροῦντος ἐπὶ τὰς Ἀχέρρας,	ὁ	Πάπιος Ὀξύνταν, υἱὸν Ἰογόρθου τοῦ
[1, 12]	δήμαρχος ᾑρεῖτο, καὶ ὁ νόμος	ὁ	περὶ τῆς γῆς ἐκυροῦτο. ~Διανέμειν
[1, 114]	τῶν διαθηκῶν ἀνοιχθεισῶν τῶν Σερτωρίου	ὁ	Περπέννας αὐταῖς ἐνεγέγραπτο ἐπὶ τῷ
[1, 113]	μὲν ἐκολάσθησαν, οἱ δ' ἀπέφυγον,	ὁ	Περπέννας παρὰ δόξαν λαθὼν ἔτι
[1, 114]	ἀπέσχοντο, εἰ μὴ περιθέων αὐτοὺς	ὁ	Περπέννας τοὺς μὲν δώροις ὑπηγάγετο,
[1, 49]	μὴ ἐν κύκλῳ γενόμενος αὐτοῖς	ὁ	πόλεμος ἀφύλακτος ᾖ, τὴν μὲν
[1, 118]	ἦν ἤδη καὶ φοβερὸς αὐτοῖς	ὁ	πόλεμος, γελώμενος ἐν ἀρχῇ καὶ
[1, 84]	προσημῆναι. ~Ἤρξατο μὲν οὖν ὅδε	ὁ	πόλεμος, ἐξ οὗ Σύλλας ἐς
[1, 102]	τε Ῥωμαίοις καὶ Ἰταλοῖς ἅπασιν	ὁ	πόλεμος ὅδε προύβη κακοῦ, προύβη
[1, 11]	καὶ εἰ γνησιώτερος αἰεὶ θεράποντος	ὁ	πολίτης καὶ χρησιμώτερος ὁ στρατιώτης
[1, 68]	ἄλλοι τε τῶν ἐπιφανῶν καὶ	ὁ	Πομπήιος ἀπώλετο. ~Μάριος δ' ἐπεὶ
[1, 90]	αὐτὸν ὑπὸ λιμοῦ κακοπαθεῖν· οἷς	ὁ	Πομπήιος ἐξ ἐνέδρας ἐν στενῷ
[1, 80]	ἀπὸ τοῦδε ἐπαρθεὶς ἐς μέγα	ὁ	Πομπήιος ἐπὶ Σερτώριον ἐς Ἰβηρίαν
[1, 112]	τὰ τείχη δ' ἔφθασεν ὑποκαύσας	ὁ	Πομπήιος καὶ ἐς Μέτελλον ἀνεχώρει.
[1, 110]	δόρατι ἐς τὸν μηρὸν ἐπικινδύνως	ὁ	Πομπήιος. Καὶ τοῦτο τέλος ἐγένετο
[1, 115]	τῇ δυνάμει συνεπλέκετο. Ταχὺ δ'	ὁ	Πομπήιος περιῆν ὡς οὔτε στρατηγοῦ
[1, 59]	πόλει διενυκτέρευεν αὐτός τε καὶ	ὁ	Πομπήιος, περιθέοντες ἑκάστους, ἵνα μή
[1, 115]	Καὶ ἔδοξεν ἐμφρόνως πάνυ τοῦθ'	ὁ	Πομπήιος πρᾶξαι καὶ συνετέλεσεν αὐτῷ
[1, 96]	Κοσσύραν νῆσον ὑποφεύγοντα πέμψας τινὰς	ὁ	Πομπήιος συνέλαβε. Καὶ τοὺς μὲν
[1, 30]	ἐπιδείξειν, ὅτι οὐκ ἔστι νόμος	ὁ	πρὸς βίαν τε καὶ βροντῆς
[1, 32]	οἵδε πρῶτοι, καὶ ἐπ' ἐκείνοις	ὁ	Σαυφήιος. Μάριος δ' αὐτίκα πάντων
[1, 112]	Μέτελλον ηὐτομόλουν, ἐφ' ᾧ χαλεπαίνων	ὁ	Σερτώριος ἀγρίως καὶ βαρβαρικῶς ἐλυμαίνετο
[1, 114]	Λυσιτανοί, ὅσῳ καὶ μάλιστα αὐτοῖς	ὁ	Σερτώριος ἐχρῆτο. Ὡς δὲ καὶ
[1, 110]	δρόμῳ φερομένη, ἀνά τε ἔδραμεν	ὁ	Σερτώριος καὶ εὐθύς, ὥσπερ αὐτῇ
[1, 114]	τοὺς δεσμώτας αὐτῶν ἐξέλυεν, οὓς	ὁ	Σερτώριος κατέδησεν, καὶ τοῖς Ἴβηρσι
[1, 110]	Περπέννα περὶ πεντακισχιλίους διέφθειρε. Καὶ	ὁ	Σερτώριος μετὰ τὴν μάχην τῆς
[1, 110]	καὶ ἄνετος· ἧς ἀφανοῦς γενομένης	ὁ	Σερτώριος οὐκ αἴσιον ἑαυτῷ τιθέμενος
[1, 109]	Ἀφικομένου δ' ἐς Ἰβηρίαν αὐτίκα	ὁ	Σερτώριος τέλος ὅλον, ἐπὶ χορτολογίαν
[1, 112]	τείχη ξύλων κορμοῖς ὑποκρεμάσαντος, ἐπιφανεὶς	ὁ	Σερτώριος τὴν μὲν πολιορκίαν ἐξέλυσε,
[1, 109]	δακτύλοις ἐξέτεμε τὰς ὄψεις· καὶ	ὁ	Σερτώριος τοῦ πάθους πυθόμενος τὴν
[1, 111]	πόλεμοι δ' ἤκμαζον οὗτός τε	ὁ	Σερτωρίου περὶ Ἰβηρίαν καὶ ὁ
[1, 85]	δοκεῖ τόδε οὐ στρατηγοῦ παθεῖν	ὁ	Σκιπίων, ἀγνοήσας ὅλου στρατοῦ τοσήνδε
[1, 85]	λεχθέντα συνέβη· ἐδόκει δ' ἀναθέμενος	ὁ	Σκιπίων ἐς Νωρβανὸν τὸν σύναρχον
[1, 20]	ὁ δῆμος ἀκροώμενος ἐδεδίει, μέχρις	ὁ	Σκιπίων, ἑσπέρας παραθέμενος ἑαυτῷ δέλτον,
[1, 47]	τῆς μάχης καὶ πονουμένοιν ἀμφοῖν,	ὁ	Σουλπίκιος ἐνεπίμπρη τὸ τῶν πολεμίων
[1, 55]	χρησόμενος εὔνοις. Καὶ νόμον αὐτίκα	ὁ	Σουλπίκιος ἐσέφερε περὶ τοῦδε· οὗ
[1, 120]	μυριάδων, τιτρώσκεται ἐς τὸν μηρὸν	ὁ	Σπάρτακος δορατίῳ καὶ συγκάμψας τὸ
[1, 120]	Ὡς δὲ καὶ Λεύκολλον ἔμαθεν	ὁ	Σπάρτακος ἐς τὸ Βρεντέσιον, ἀπὸ
[1, 120]	ἐπειγόμενος ἐπεχείρει τῷ Σπαρτάκῳ, καὶ	ὁ	Σπάρτακος, τὸν Πομπήιον προλαβεῖν ἀξιῶν,
[1, 116]	παρὰ τοσοῦτον ἦλθε κινδύνου Ῥωμαίων	ὁ	στρατηγὸς αὐτὸς αἰχμάλωτος ὑπὸ μονομάχου
[1, 11]	θεράποντος ὁ πολίτης καὶ χρησιμώτερος	ὁ	στρατιώτης ἀπολέμου καὶ τοῖς δημοσίοις
[1, 107]	νόσῳ τηκεδόνι χρώμενος ἀπέθανε· καὶ	ὁ	στρατὸς αὐτοῦ μικρὰ κατὰ μέρος
[1, 85]	ἀπέπεμπε τῷ Σύλλᾳ. Καὶ αὐτίκα	ὁ	στρατὸς αὐτοῦ, τῇ τε τῆς
[1, 106]	οἱ ἱππέες ἐν μέρει, εἶθ'	ὁ	στρατός, εἶθ' ὁ δῆμος, οἱ
[1, 112]	μίσους ἐγίγνετο. Μᾶλλον δ' αὐτὸν	ὁ	στρατὸς ἐν αἰτίαις εἶχεν, ἐπεὶ
[1, 106]	καλουμένων ἱππέων πλῆθος εἵπετο καὶ	ὁ	στρατὸς ἐν μέρει πᾶς, ὅσος
[1, 114]	ἔκτεινεν ἀπὸ τῆς διαίτης. ~Καὶ	ὁ	στρατὸς εὐθὺς ἐπὶ τὸν Περπένναν
[1, 85]	λελεγμένων πέμψαι Σερτώριον ἀπαγγελοῦντα, καὶ	ὁ	στρατὸς ὁ ἑκατέρων ἡσύχαζε, τὰς
[1, 81]	ἐχώρουν· ἐδόκει γὰρ δὴ καὶ	ὁ	Σύλλας, ἀνθύπατος ἐπὶ Μιθριδάτῃ γενόμενος,
[1, 86]	μετὰ τοῦ παιδὸς οὐ μεταπείθων	ὁ	Σύλλας ἀπέπεμπεν ἀπαθῆ. Καὶ πρὸς
[1, 50]	ἔφευγεν ἐς Νῶλαν ἀκόσμως. Καὶ	ὁ	Σύλλας αὐτοῖς ἑπόμενος ἔκτεινεν ἐς
[1, 107]	ὅτι τὴν γῆν αὐτοῖς, ἣν	ὁ	Σύλλας ἀφῄρητο, ἀποδώσει. Ἄμφω μὲν
[1, 51]	πόλιν παρεδίδουν. Καὶ τήνδε μὲν	ὁ	Σύλλας διήρπαζεν ὡς οὐκ εὐνοίᾳ
[1, 4]	καὶ κακῶν ἀντίδοσις ἦν ὧν	ὁ	Σύλλας εἰργάζετο· μετὰ δὲ Σύλλαν
[1, 58]	τῆς τροπῆς αὐτοὺς μετατίθεσθαι. Καὶ	ὁ	Σύλλας ἐκάλει τε τοὺς νεαλεῖς
[1, 51]	τὸν Σύλλαν ἐπεστραμμένων, περιπέμψας τινὰς	ὁ	Σύλλας ἐκέλευε καταλαβεῖν, ἥν τινα
[1, 87]	ἐγίγνετο φόνος, καὶ πλῆθος αἰχμαλώτων	ὁ	Σύλλας ἔλαβεν, ὧν τοὺς Σαυνίτας
[1, 94]	ἔπεμπεν ἐς Σύλλαν· καὶ αὐτὴν	ὁ	Σύλλας ἐν ἀγορᾷ μέσῃ πρὸ
[1, 90]	ἐπειγομένους Μάριον ἐξελέσθαι τῆς πολιορκίας,	ὁ	Σύλλας ἐν τοῖς στενοῖς, ᾗ
[1, 89]	Σατουρνίαν ἑτέρῳ μέρει τοὺς ἐχθροὺς	ὁ	Σύλλας ἐνίκα, καὶ Μέτελλος ἐπὶ
[1, 94]	δ' ἐς φυλακὴν ἐσέβαλλεν· οὓς	ὁ	Σύλλας ἐπελθὼν ἀνεῖλε. Καὶ τοὺς
[1, 56]	οἱ τοῦ Σουλπικίου στασιῶται. Καὶ	ὁ	Σύλλας ἐπελθὼν ἐβάστασε τὴν ἀργίαν
[1, 99]	καὶ τὰ ἄλλα θεάματα πάντα	ὁ	Σύλλας ἐς Ῥώμην μετεκέκλητο ἐπὶ
[1, 58]	διαδοχὴν ὑπέμενε. Τοῖς δ' ὑπολοίποις	ὁ	Σύλλας ἐς τὴν πόλιν ἐχώρει
[1, 80]	ἐγένετο τῷ Σύλλᾳ· ὅθεν αὐτὸν	ὁ	Σύλλας ἔτι νεώτατον ὄντα ἦγεν
[1, 80]	κατὰ τῶν Νομάδων αὐτῷ παρέσχεν	ὁ	Σύλλας, ἔτι ὄντι νέῳ καὶ
[1, 86]	περὶ τὸν Ἠριδανὸν Γαλατίας, οὐδ'	ὁ	Σύλλας ἠμέλει, περιπέμπων ἐς ὅσα
[1, 57]	στρατηγεῖν ἀντὶ Σύλλα. ~Πυθόμενος δ'	ὁ	Σύλλας καὶ πολέμῳ κρίνας διακριθῆναι
[1, 96]	ἄνδρα ἐγκλήματα, ἐπὶ τὰς πόλεις	ὁ	Σύλλας μετῄει καὶ ἐκόλαζε καὶ
[1, 82]	ἀπέθανον· καὶ ἐς τοὺς ὑπολοίπους	ὁ	Σύλλας οὐδὲν δεινὸν καὶ καθ'
[1, 103]	ἀτάφων ἐκριφέντων, οὔτε τοὺς οἴκοι	ὁ	Σύλλας οὔτε τοὺς φεύγοντας καταπλαγεὶς
[1, 79]	τὸν Σύλλαν ἀνέστρεφον ἄπρακτοι. Καὶ	ὁ	Σύλλας πέντε Ἰταλοῦ στρατοῦ τέλη
[1, 93]	τὴν Ἀλβανῶν γῆν. ~Δείσας οὖν	ὁ	Σύλλας περὶ τῇ πόλει τοὺς
[1, 64]	τοῦ Πομπηίου φόνου, αὐτίκα μὲν	ὁ	Σύλλας περιδεὴς ἐφ' ἑαυτῷ γενόμενος
[1, 95]	Κάρβωνος φίλους ἐστέλλετο· αὐτὸς δὲ	ὁ	Σύλλας Ῥωμαίους ἐς ἐκκλησίαν συναγαγὼν
[1, 58]	Τρεπομένων δὲ τῶν Σύλλα στρατιωτῶν,	ὁ	Σύλλας σημεῖον ἁρπάσας προεκινδύνευεν, ὡς
[1, 57]	ἀνθ' ἑαυτῶν. Τὴν δ' ὕβριν	ὁ	Σύλλας τὴν ἐς αὑτὸν εἰπὼν
[1, 50]	ἀπὸ σταδίων τριῶν παρεστρατοπέδευε. Καὶ	ὁ	Σύλλας τὴν ὕβριν οὐκ ἐνεγκὼν
[1, 97]	οἳ καὶ πάντα, ὅσα διῴκησεν	ὁ	Σύλλας ὑπατεύων τε καὶ ἀνθυπατεύων,
[1, 98]	Τούτου δὴ τοῦ ἔθους ἐπιβαίνων	ὁ	Σύλλας, ὑπάτων οὐκ ὄντων, ἐπεὶ
[1, 34]	Ῥωμαίους· οὕτω δ' ἔχουσιν αὐτοῖς	ὁ	συμμαχικὸς καλούμενος πόλεμος ἐπιγίγνεται ἐθνῶν
[1, 57]	δοκῇ. Πλησιάζοντι δὲ Πομπήιος μὲν	ὁ	σύναρχος ἐπαινῶν καὶ ἀρεσκόμενος τοῖς
[1, 50]	αὐτοῦ χειμῶνος Πόρκιος μὲν Κάτων,	ὁ	σύναρχος τοῦ Πομπηίου, Μάρσοις πολεμῶν
[1, 22]	τρίτος ἐπὶ τούτοις Μάνιος Ἀκύλιος,	ὁ	τὴν Ἀσίαν ἑλών, σαφῶς δεδωροδοκηκότες
[1, 37]	πρὸ τῆς ψήφου· Μούμμιος δ'	ὁ	τὴν Ἑλλάδα ἑλών, αἰσχρῶς ἐνεδρευθεὶς
[1, 33]	στάσει διέφθαρτο καὶ δήμαρχος ἕτερος,	ὁ	τοῦ Γράκχου παῖς εἶναι νομιζόμενος,
[1, 108]	ἄλλον Ἰταλῶν, ὅσον αὐτῷ Περπέννας	ὁ	τοῦ Λεπίδου στρατηγὸς ἤγαγεν, ἐπίδοξος
[1, 55]	πολέμῳ, ἥδε ἐγίγνετο. Ἐπειδὴ Μιθριδάτης	ὁ	τοῦ Πόντου καὶ ἄλλων ἐθνῶν
[1, 105]	Σύλλειοι, καὶ ἐφέρετο ὁ νέκυς	ὁ	τοῦ Σύλλα διὰ τῆς Ἰταλίας
[1, 106]	τότε, ἐπεὶ Φαῦστος ὁ παῖς	ὁ	τοῦ Σύλλα νεώτατος ἦν ἔτι,
[1, 111]	Μιθριδάτου περὶ τὴν ἀνατολὴν καὶ	ὁ	τῶν λῃστῶν ἐν ὅλῃ τῇ
[1, 111]	πρὸς αὐτοὺς Κρῆτας ἕτερος καὶ	ὁ	τῶν μονομάχων ἀνὰ τὴν Ἰταλίαν,
[1, 52]	Κάννας ὑπεχώρει. Τρεβάτιος δ' αὐτόν,	ὁ	τῶν Σαυνιτῶν στρατηγός, ποταμοῦ διείργοντος,
[1, 51]	ἐπὶ Σαυνίτας, οὐχ ᾗ Μοτίλος,	ὁ	τῶν Σαυνιτῶν στρατηγός, τὰς παρόδους
[1, 62]	καὶ Λαιτώριος καὶ ἕτεροι καὶ	ὁ	υἱὸς αὐτοῦ Μαρίου· οἳ ἐς
[1, 26]	Κόιντον ἐπιπεμψάντων, τόνδε μὲν Ὀπίμιος	ὁ	ὕπατος διὰ τὴν προαγόρευσιν, ὡς
[1, 43]	καὶ δούλους ἐστράτευε. ~Ῥουτίλιος δὲ	ὁ	ὕπατος καὶ Γάιος Μάριος ἐπὶ
[1, 95]	πολεμίοις, μεθ' ἣν ἡμέραν Σκιπίων	ὁ	ὕπατος οὐκ ἐνέμεινε τοῖς πρὸς
[1, 26]	δὲ προσέταξε μηνῦσαι. Καὶ συλληφθεὶς	ὁ	Φλάκκος ἀνῃρέθη. Γράκχου μὲν δὴ
[1, 25]	ἐκτρεπομένων, ὁ μὲν Γράκχος καὶ	ὁ	Φλάκκος ἀπορούμενοι καὶ τὸν καιρὸν
[1, 24]	λύσειν· ὁ δὲ Γράκχος καὶ	ὁ	Φούλβιος, ἐπεὶ καὶ τοῦδε ἐξέπιπτον,
[1, 72]	πολλὰ καὶ ποικίλα διεξιών, ἕως	ὁ	χιλίαρχος ἀπορῶν ἐπὶ τῷ γιγνομένῳ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 13/04/2006