Chant, vers |
[3, 400] |
τοι
χρύσειον
ἄγειν
δέρος,
αἴ
|
κ' |
ἐθέλῃσθα,
~πειρηθείς.
ἐσθλοῖς
γὰρ
ἐπ' |
[3, 150] |
δ'
ἐπέεσσι
παροίτερον
ἀντιβολήσας,
~εἴ
|
κ' |
ἐθέλοι
φιλότητι
δέρος
χρύσειον
ὀπάσσαι, |
[3, 800] |
φασι
Προμήθειον
καλέεσθαι.
~τῷ
εἴ
|
κ' |
ἐννυχίοισιν
ἀρεσσάμενος
θυέεσσιν
~Κούρην
μουνογένειαν |
[3, 500] |
ἀριστήεσσιν
ἔειπεν·
~Ὥρη
μητιάασθαι
ὅ
|
κ' |
ἔρξομεν.
οὐ
μὲν
ἔολπα
~βουλῆς |
[3, 1300] |
χαλκείῃ,
τὸν
δ'
ἐν
χθονὶ
|
κάββαλεν |
ὀκλάξ,
~ῥίμφα
ποδὶ
κρούσας
πόδα |
[3, 250] |
ἅλις
δμῶες·
τοὶ
δὲ
ξύλα
|
κάγκανα |
χαλκῷ
~κόπτον·
τοὶ
δὲ
λοετρὰ |
[3, 250] |
δ'
ὑψορόφοιο
παλιμπετὲς
ἐκ
μεγάροιο
|
~καγχαλόων |
ἤιξε·
βέλος
δ'
ἐνεδαίετο
κούρῃ |
[3, 100] |
αὔτως
~ἄλλῳ
ἐπιπροιείς,
κεχόλωτο
δὲ
|
καγχαλόωντι. |
~καὶ
μὴν
τούσγε
παρᾶσσον
ἐπὶ |
[3, 700] |
~φοινίχθη
δ'
ἄμυδις
καλὸν
χρόα,
|
κὰδ |
δέ
μιν
ἀχλὺς
~εἷλεν
ἰαινομένην, |
[3, 150] |
ὁ
δ'
ἄῤ
ἀστραγάλους
συναμήσατο,
|
κὰδ |
δὲ
φαεινῷ
~μητρὸς
ἑῆς
εὖ |
[3, 1050] |
ἔνθεν
φάτις
Ὀρχομενοῖο
~δή
ποτε
|
Καδμείοισιν |
ὁμούριον
ἄστυ
πολίσσαι.
~ἀλλὰ
τίη |
[3, 1150] |
ὁ
μὲν
Ἀονίοισιν
ἐνισπείρας
πεδίοισιν
|
~Κάδμος |
Ἀγηνορίδης
γαιηγενῆ
εἵσατο
λαόν,
~Ἄρεος |
[3, 1150] |
δράκοντος,
ὃν
Ὠγυγίῃ
ἐνὶ
Θήβῃ
|
~Κάδμος, |
ὅτ'
Εὐρώπην
διζήμενος
εἰσαφίκανεν,
~πέφνεν |
[3, 150] |
ἐπὶ
σέλμασι
νηὸς
~ἐν
ποταμῷ
|
καθ' |
ἕλος
λελοχημένοι
ἠγορόωντο.
~αὐτὸς
δ' |
[3, 1200] |
ὅτις
πάτου
ἔκτοθεν
ἦεν
~ἀνθρώπων,
|
καθαρῇσιν |
ὑπεύδιος
εἱαμενῇσιν,
~ἔνθ'
ἤτοι
πάμπρωτα |
[3, 550] |
μῦθον.
~χωόμενος
δ'
ὅγ'
ἔπειτα
|
καθέζετο· |
τοῖσι
δ'
Ἰήσων
~αὐτίκ'
ἐποτρύνων |
[3, 550] |
δόμου,
τόθι
περ
καὶ
πρόσθε
|
κάθιζον, |
~ἀτλήτους
Μινύῃσι
δόλους
καὶ
κήδεα |
[3, 550] |
καμέεσθαι
ἄεθλον,
~δρυμὸν
ἀναρρήξας
λασίης
|
καθύπερθε· |
κολώνης
~αὔτανδρον
φλέξειν
δόρυ
νήιον, |
[3, 1200] |
τάμε
λαιμόν,
~αὐτόν
τ'
εὖ
|
καθύπερθε |
τανύσσατο·
δαῖε
δὲ
φιτρους
~πῦρ |
[3, 1100] |
ἔα
πλάζεσθαι
ἀέλλας,
~ὧς
δὲ
|
καὶ |
ἄγγελον
ὄρνιν,
ἐπεὶ
μεταμώνια
βάζεις. |
[3, 1000] |
δ'
ἔνι
θῆλυν
~ἀρνειὸν
σφάζειν,
|
καὶ |
ἀδαίετον
ὠμοθετῆσαι,
~αὐτῷ
πυρκαιὴν
εὖ |
[3, 1050] |
ἀφνειοῦ
σχεδὸν
ἵξεαι
Ὀρχομενοῖο,
~ἦε
|
καὶ |
Αἰαίης
νήσου
πέλας;
εἰπὲ
δὲ |
[3, 200] |
~τοὺς
δ'
ἔχον
ἀμφίπολοί
τε
|
καὶ |
Αἰήταο
θύγατρες
~ἄμφω,
Χαλκιόπη
Μήδειά |
[3, 1150] |
αὐτὸν
ἀρηίφιλον
Τελαμῶνα,
~σὺν
δὲ
|
καὶ |
Αἰθαλίδην,
υἷα
κλυτὸν
Ἑρμείαο.
~βὰν |
[3, 1100] |
οἱ
~θυμὸς
ὁμῶς
μορφῇ
τε
|
καὶ |
αἱμυλίοισι
λόγοισιν,
~εἰ
μὴ
ἄρ' |
[3, 500] |
φύει
καὶ
νήχυτον
ὕδωρ,
~τοῖσι
|
καὶ |
ἀκαμάτοιο
π̣
ρὸς
μειλίσσετ'
ἀυτμή, |
[3, 0] |
~ἀλλ'
ὁ
μὲν
ἐς
χαλκεῶνα
|
καὶ |
ἄκμονας
ἦρι
βεβήκει,
~νήσοιο
πλαγκτῆς |
[3, 800] |
κεν
αἰθομένῳ
πυρὶ
εἰκάθοι·
ἀλλὰ
|
καὶ |
ἀλκῇ
~λωίτερος
κεῖν'
ἦμαρ
ὁμῶς |
[3, 400] |
~πεῖρα
δέ
τοι
μένεός
τε
|
καὶ |
ἀλκῆς
ἔσσετ'
ἄεθλος,
~τόν
ῥ' |
[3, 1050] |
Ἰαωλκός,
ἐμὴ
πόλις,
ἐν
δὲ
|
καὶ |
ἄλλαι
~πολλαὶ
ναιετάουσιν,
ἵν'
οὐδέ |
[3, 1300] |
κρούσας
πόδα
χάλκεον.
ὧς
δὲ
|
καὶ |
ἄλλον
~σφῆλεν
γνὺξ
ἐπιόντα,
μιῇ |
[3, 400] |
τὰ
ἕκαστα
μέλοιτό
μοι,
ὄφρα
|
καὶ |
ἄλλος
~ἀνὴρ
ἐρρίγῃσιν
ἀρείονα
φῶτα |
[3, 0] |
Ἀθηναίη
τε,
Διὸς
δ'
αὐτοῖο
|
καὶ |
ἄλλων
~ἀθανάτων
ἀπονόσφι
θεῶν
θάλαμόνδε |
[3, 1250] |
τίθενται.
~τέτμον
δ'
Αἰήτην
τε
|
καὶ |
ἄλλων
ἔθνεα
Κόλχων,
~τοὺς
μὲν |
[3, 400] |
ἐτήτυμόν
ἐστε
θεῶν
γένος,
ἠὲ
|
καὶ |
ἄλλως
~οὐδὲν
ἐμεῖο
χέρηες
ἐπ' |
[3, 150] |
μύθοισιν,
ἐπειρύσσασα
παρειάς,
~κύσσε
ποτισχομένη,
|
καὶ |
ἀμείβετο
μειδιόωσα·
~Ἴστω
νῦν
τόδε |
[3, 850] |
λιαροῖσιν
ἐφ'
ὕδασι
Παρθενίοιο,
~ἠὲ
|
καὶ |
Ἀμνισοῖο
λοεσσαμένη
ποταμοῖο
~χρυσείοις
Λητωὶς |
[3, 250] |
δὲ
καὶ
αὐτοὶ
~μητέρα
δεξιόωντο,
|
καὶ |
ἀμφαγάπαζον
ἰδόντες
~γηθόσυνοι·
τοῖον
δὲ |
[3, 600] |
χόλον,
ἠὲ
λιτῇσιν
~ἑσπομένης
ἀρίδηλα
|
καὶ |
ἀμφαδὰ
ἔργα
πέλοιτο.
~Κούρην
δ' |
[3, 100] |
εἰσαΐοντι.
~μείλια
δ'
ἔκβαλε
πάντα,
|
καὶ |
ἀμφοτέρῃσι
χιτῶνος
~νωλεμὲς
ἔνθα
καὶ |
[3, 0] |
κεν
φαίης
ἔπος
ἀντιόωσα.
~Ἠ,
|
καὶ |
ἀναΐξασαι
ἐπὶ
μέγα
δῶμα
νέοντο |
[3, 500] |
εἴσατ'
ἄεθλος,
~δὴν
δ'
ἄνεῳ
|
καὶ |
ἄναυδοι
ἐς
ἀλλήλους
ὁρόωντο,
~ἄτῃ |
[3, 950] |
σφείων
ἐλίασθεν.
~τὼ
δ'
ἄνεῳ
|
καὶ |
ἄναυδοι
ἐφέστασαν
ἀλλήλοισιν,
~ἢ
δρυσίν, |
[3, 1100] |
Ἑλλάδα
γαῖαν
ἵκηαι,
~τιμήεσσα
γυναιξὶ
|
καὶ |
ἀνδράσιν
αἰδοίη
τε
~ἔσσεαι·
οἱ |
[3, 1000] |
οἱ
ἔνδοθι
θυμὸς
~αἴνῳ
ἀειρομένης,
|
καὶ |
ἀνέδρακεν
ὄμμασιν
ἄντην·
~οὐδ'
ἔχεν |
[3, 1050] |
ἐδείματο
νηοὺς
~ἀθανάτοις,
πρῶτος
δὲ
|
καὶ |
ἀνθρώπων
βασίλευσεν.
~Αἱμονίην
δὴ
τήνγε |
[3, 800] |
οἱ
θελκτήρια
δοίη
~φάρμακα
συνθεσίῃσι,
|
καὶ |
ἀντήσειεν
ἐς
ὠπήν.
~πυκνὰ
δ' |
[3, 0] |
~ἔσχεθεν,
εἴσω
τέ
σφ'
ἐκάλει,
|
καὶ |
ἀπὸ
θρόνου
ὦρτο,
~εἷσέ
τ' |
[3, 650] |
μετήλυθον
ὁρμαίνουσα,
~εἴ
τινα
συμφράσσαιο
|
καὶ |
ἀρτύνειας
ἀρωγήν.
~ἀλλ'
ὄμοσον
Γαῖάν |
[3, 1250] |
~δή
ῥα
τότε
ξὺν
δουρὶ
|
καὶ |
ἀσπίδι
βαῖν'
ἐς
ἄεθλον,
~νηὸς |
[3, 450] |
δ'
ἐπεὶ
οὖν
δήμου
τε
|
καὶ |
ἄστεος
ἐκτὸς
ἔβησαν
~τὴν
ὁδόν, |
[3, 700] |
πόντῳ
~ναῦται
εἰς
Ἑλίκην
τε
|
καὶ |
ἀστέρας
Ὠρίωνος
~ἔδρακον
ἐκ
νηῶν· |
[3, 1250] |
μιν
ἀλκὴ
~σμερδαλέη
ἄφατός
τε
|
καὶ |
ἄτρομος·
αἱ
δ'
ἑκάτερθεν
~χεῖρες |
[3, 150] |
Φρίξου
Τελαμῶνά
θ'
ἕπεσθαι
~ὦρσε
|
καὶ |
Αὐγείην·
αὐτὸς
δ'
ἕλεν
Ἑρμείαο |
[3, 750] |
ἄλλοτε
δ'
οὔτι·
καταφθίσθαι
δὲ
|
καὶ |
αὐτή·
~αὐτίκα
δ'
οὔτ'
αὐτὴ |
[3, 100] |
ἄμφω
ταίγε
παλίσσυτοι.
ἡ
δὲ
|
καὶ |
αὐτὴ
~βῆ
ῥ
ἴμεν
Οὐλύμποιο |
[3, 0] |
τ'
ἐνὶ
κλισμοῖσιν·
ἀτὰρ
μετέπειτα
|
καὶ |
αὐτὴ
~ἵζανεν,
ἀψήκτους
δὲ
χεροῖν |
[3, 100] |
χρὴ
~μυθεῖσθαι
πάντεσσιν·
ἅλις
εἰδυῖα
|
καὶ |
αὐτή.
~νῦν
δ'
ἐπεὶ
ὔμμι |
[3, 600] |
~Μήδειαν
λίσσεσθαι
ἀμυνέμεν·
ἡ
δὲ
|
καὶ |
αὐτὴ
~πρόσθεν
μητιάασκε·
δέος
δέ |
[3, 700] |
φίλοι
καὶ
ὁμήλικες.
ὧς
δὲ
|
καὶ |
αὐτὴ
~φημὶ
κασιγνήτη
τε
σέθεν |
[3, 900] |
μ'
ἐπέεσσι
παρατρέπει,
ὧς
δὲ
|
καὶ |
αὐτὴ
~Χαλκιόπη·
τὰ
δὲ
σῖγα |
[3, 200] |
δεινὸν
σέλας
ἀμπνείεσκον·
~πρὸς
δὲ
|
καὶ |
αὐτόγυον
στιβαροῦ
ἀδάμαντος
ἄροτρον
~ἤλασεν, |
[3, 1000] |
ἐφεζομένη
πάτρην
λίπε·
τὴν
δὲ
|
καὶ |
αὐτοὶ
~ἀθάνατοι
φίλαντο,
μέσῳ
δέ |
[3, 250] |
χάρματι
χεῖρας
ἀνέσχεθεν·
ὧς
δὲ
|
καὶ |
αὐτοὶ
~μητέρα
δεξιόωντο,
καὶ
ἀμφαγάπαζον |
[3, 500] |
πεπιθεῖν
ἐπαρῆξαι
ἀέθλῳ.
~εἰ
δὲ
|
καὶ |
αὐτοῖσιν
τόδ'
ἐφανδάνει,
ἦ
τ' |
[3, 1050] |
πάτρην,
~ἐξερέω·
μάλα
γάρ
με
|
καὶ |
αὐτὸν
θυμὸς
ἀνώγει.
~ἔστι
τις |
[3, 900] |
ἐγὼ
τὸν
μῦθον
ἐπῄνεον,
ἠδὲ
|
καὶ |
αὐτὸν
~κέκλομαι
εἰς
ὠπὴν
ἑτάρων |
[3, 1050] |
ἐμεῖο.
~Ὧς
φάτο·
τὸν
δὲ
|
καὶ |
αὐτὸν
ὑπήιε
δάκρυσι
κούρης
~οὖλος |
[3, 450] |
αὐτῷ,
μή
μιν
βόες
ἠὲ
|
καὶ |
αὐτὸς
~Αἰήτης
φθίσειεν·
ὀδύρετο
δ' |
[3, 1200] |
πέλας
Φαέθων
ἐπιβήμεναι·
ἂν
δὲ
|
καὶ |
αὐτὸς
~βήσατο,
ῥυτῆρας
δὲ
χεροῖν |
[3, 1000] |
θεοῖσιν
ἰσαζέμεν
ἀθανάτοισιν.
~πρὸς
δὲ
|
καὶ |
αὐτῷ
δουρὶ
σάκος
πεπαλαγμένον
ἔστω |
[3, 700] |
ἂν
δὴ
ξείνῳ
τλαίης
χατέοντι
|
καὶ |
αὐτῷ
~ἢ
δόλον,
ἤ
τινα |
[3, 1350] |
ἀνέχοντας
ἐς
ἠέρα·
τοὺς
δὲ
|
καὶ |
ἄχρις
~ὤμων
τελλομένους·
τοὺς
δὲ |
[3, 300] |
ἠέ
τις
αἶσα,
~αὐτίκ'
ἐπεὶ
|
καὶ |
βρῶσιν
ἅλις
καὶ
εἵματ'
ἔδωκαν, |
[3, 100] |
ἐν
ἀλωῇ,
~οὐκ
οἶον,
μετα
|
καὶ |
Γανυμήδεα,
τόν
ῥά
ποτε
Ζεὺς |
[3, 1300] |
ἑλὼν
σάκος
ἔνθετο
νώτῳ
~ἐξόπιθεν,
|
καὶ |
γέντο
θοῶν
ἔμπλειον
ὀδόντων
~πήληκα |
[3, 50] |
μ'
ὑπερηνορέῃ
θυέων
ἀγέραστον
ἔθηκεν.
|
~καὶ |
δ'
ἄλλως
ἔτι
καὶ
πρὶν |
[3, 650] |
ἐσάκουσεν·
ἀμείβετο
δ'
ὧδ'
ἐπέεσσιν·
|
~Καὶ |
δ'
αὐτὴ
τάδε
πάντα
μετήλυθον |
[3, 0] |
τὴν
δὲ
παρᾶσσον
Ἀθηναίη
προσέειπεν·
|
~Καὶ |
δ'
αὐτὴν
ἐμὲ
τοῖα
μετὰ |
[3, 1050] |
ὥστε
περὶ
βρώμης,
ὀλέκοιεν
~ἀλλήλους·
|
καὶ |
δ'
αὐτὸς
ἐπείγεο
δηιοτῆτος
~ἰθῦσαι. |
[3, 1250] |
~γηθόσυνοι
ἥρωες
ἐπ'
ἐλπωρῇσιν
ἀέθλου.
|
~καὶ |
δ'
αὐτὸς
μετέπειτα
παλύνετο·
δῦ |
[3, 900] |
τότ'
ἔπειτ'
αὐτὴν
ἀπονισσόμεθ'
ὥρην.
|
~καὶ |
δέ
κε
σὺν
πολέεσσιν
ὀνείασιν |
[3, 1050] |
σύγε
μή
ποτ'
ἀέθλου
~χάζεο.
|
καὶ |
δέ
τοι
ἄλλο
παρὲξ
ὑποθήσομ' |
[3, 350] |
Ἑλλάδι
πάσῃ
~θεσπεσιην
οἴσω
κληηδόνα·
|
καὶ |
δέ
τοι
ἤδη
~πρόφρονές
εἰμεν |
[3, 400] |
περισταδὸν
ἀντιόωντας.
~ἠέριος
ζεύγνυμι
βόας,
|
καὶ |
δείελον
ὥρην
~παύομαι
ἀμήτοιο.
σύ |
[3, 800] |
λέξασθαι
θυμοφθόρα,
τόφρα
πάσαιτο.
~ἤδη
|
καὶ |
δεσμοὺς
ἀνελύετο
φωριαμοῖο,
~ἐξελέειν
μεμαυῖα, |
[3, 600] |
θύρας
ὤιξε
δόμοιο,
~νήλιπος,
οἰέανος·
|
καὶ |
δὴ
λελίητο
νέεσθαι
~αὐτοκασιγνήτηνδε,
καὶ |
[3, 400] |
τό
οἱ
εἴσατ'
ἄρειον
~φραζομένῳ·
|
καὶ |
δή
μιν
ὑποβλήδην
προσέειπεν·
~Ξεῖνε, |
[3, 50] |
μάλα
δ'
αἰὲν
ἐριδμαίνων
ἀθερίζει.
|
~καὶ |
δή
οἱ
μενέηνα,
περισχομένη
κακότητι, |
[3, 950] |
αὐτῆς
Ἑκάτης
μειλίσσομαι
ἠδὲ
τοκήων
|
~καὶ |
Διός,
ὃς
ξείνοις
ἱκέτῃσί
τε |
[3, 600] |
~ἄμμι
δὲ
παρθενίη
τε
μέλοι
|
καὶ |
δῶμα
τοκήων.
~ἔμπα
γε
μὴν |
[3, 350] |
οὔτι
γὰρ
αὔτως
~ἄστυ
τεὸν
|
καὶ |
δώμαθ'
ἱκάνομεν,
ὥς
που
ἔολπας, |
[3, 200] |
δ'
ὅτ'
ἐκ
πεδίοιο
πόλιν
|
καὶ |
δώμαθ'
ἵκοντο
~Αἰήτεω,
τότε
δ' |
[3, 1200] |
πολύρρινον
νώμα
σάκος,
ἂν
δὲ
|
καὶ |
ἔγχος
~δεινόν,
ἀμαιμάκετον·
τὸ
μὲν |
[3, 400] |
με
δίκῃ
περιπολλὸν
ἐέργεις.
~τῶ
|
καὶ |
ἐγὼ
τὸν
ἄεθλον
ὑπερφίαλόν
περ |
[3, 1050] |
Δευκαλίωνα,
~ὃς
πρῶτος
ποίησε
πόλεις
|
καὶ |
ἐδείματο
νηοὺς
~ἀθανάτοις,
πρῶτος
δὲ |
[3, 600] |
Ἄτην
τε
πολύτροπον
ἐξαλέασθαι·
~τῶ
|
καὶ |
ἐελδομένους
πέμπειν
ἐς
Ἀχαιίδα
γαῖαν |
[3, 300] |
~αὐτίκ'
ἐπεὶ
καὶ
βρῶσιν
ἅλις
|
καὶ |
εἵματ'
ἔδωκαν,
~οὔνομά
τε
Φρίξοιο |
[3, 950] |
θέμις
ἔστ'
ἀλιτέσθαι,
~ἀμφαδίην
ἀγόρευε
|
καὶ |
εἴρεο·
μηδέ
με
τερπνοῖς
~φηλώσῃς |
[3, 700] |
ἐπιφράσσασθαι
ἀέθλου,
~παίδων
εἵνεκ'
ἐμεῖο;
|
καὶ |
ἐκ
κείνοιο
δ'
ἱκάνει
~Ἄργος, |
[3, 1100] |
~εἰ
δέ
κεν
ἤθεα
κεῖνα
|
καὶ |
Ἑλλάδα
γαῖαν
ἵκηαι,
~τιμήεσσα
γυναιξὶ |
[3, 100] |
μεταλλήξει
γὰρ
ὀπίσσω.
~Ἠ
ῥα,
|
καὶ |
ἔλλιπε
θῶκον·
ἐφωμάρτησε
δ'
Ἀθήνη· |
[3, 1100] |
ἵκηαι,
~μνώεο·
σεῖο
δ'
ἐγὼ
|
καὶ |
ἐμῶν
ἀέκητι
τοκήων
~μνήσομαι.
ἔλθοι |
[3, 750] |
στροφάλιγγι
τινάσσεται
ἀίσσουσα·
~ὧς
δὲ
|
καὶ |
ἐν
στήθεσσι
κέαρ
ἐλελίζετο
κούρης. |
[3, 200] |
εὐπηγεῖς
θάλαμοί
τ'
ἔσαν
ἔνθα
|
καὶ |
ἔνθα·
~δαιδαλέη
δ'
αἴθουσα
παρὲξ |
[3, 650] |
τηΰσιοι
δὲ
πόδες
φέρον
ἔνθα
|
καὶ |
ἔνθα·
~ἤτοι
ὅτ'
ἰθύσειεν,
ἔρυκέ |
[3, 100] |
καὶ
ἀμφοτέρῃσι
χιτῶνος
~νωλεμὲς
ἔνθα
|
καὶ |
ἔνθα
θεᾶς
ἔχεν
ἀμφιμεμαρπώς.
~λίσσετο |
[3, 1250] |
γυίων.
~πολλὰ
δ'
ἄρ'
ἔνθα
|
καὶ |
ἔνθα
μετάρσιον
ἴχνος
ἔπαλλεν,
~ἀσπίδα |
[3, 1300] |
δ'
ἀποπροβαλὼν
χαμάδις
σάκος,
ἔνθα
|
καὶ |
ἔνθα
~τῇ
καὶ
τῇ
βεβαὼς |
[3, 750] |
γαυλῷ
κέχυται·
ἡ
δ'
ἔνθα
|
καὶ |
ἔνθα
~ὠκείῃ
στροφάλιγγι
τινάσσεται
ἀίσσουσα· |
[3, 400] |
κακῆς
ἐπικείσετ'
ἀνάγκης,
~ἥ
με
|
καὶ |
ἐνθάδε
νεῖσθαι
ἐπέχραεν
ἐκ
βασιλῆος. |
[3, 1150] |
Ἀρητιάδι
κρήνῃ
ἐπίουρον
ἐόντα·
~ἔνθα
|
καὶ |
ἐννάσθη
πομπῇ
βοός,
ἥν
οἱ |
[3, 200] |
τε
καὶ
ἰτέαι
ἐκπεφύασιν,
~τῶν
|
καὶ |
ἐπ'
ἀκροτάτων
νέκυες
σειρῇσι
κρέμανται |
[3, 0] |
πολέας
δ'
ἐπεδοίασα
βουλάς.
~Ἠ,
|
καὶ |
ἐπ'
οὔδεος
αἵγε
ποδῶν
πάρος |
[3, 500] |
ἔθ'
ὡς
τὸ
πάροιθεν,
ἐπεὶ
|
καὶ |
ἐπισχέμεν
ἔμπης
~λώιον,
ἢ
κακὸν |
[3, 700] |
οἷ'
ἀγορεύεις,
~ἀράς
τε
στυγερὰς
|
καὶ |
Ἐρινύας;
αἲ
γὰρ
ὄφελλεν
~ἔμπεδον |
[3, 600] |
καὶ
δὴ
λελίητο
νέεσθαι
~αὐτοκασιγνήτηνδε,
|
καὶ |
ἕρκεος
οὐδὸν
ἄμειψεν.
~δὴν
δὲ |
[3, 100] |
~Ὧς
φάτο·
μείδησαν
δὲ
θεαί,
|
καὶ |
ἐσέδρακον
ἄντην
~ἀλλήλαις.
ἡ
δ' |
[3, 1050] |
οὔρεσι
γαῖα,
~πάμπαν
ἐύρρηνός
τε
|
καὶ |
εὔβοτος,
ἔνθα
Προμηθεὺς
~Ἰαπετιονίδης
ἀγαθὸν |
[3, 850] |
ἔβησαν.
~αὐτὴ
δ'
ἡνί'
ἔδεκτο
|
καὶ |
εὐποίητον
ἱμάσθλην
~δεξιτερῇ,
ἔλαεν
δὲ |
[3, 1050] |
βόας,
ὦκα
δὲ
πᾶσαν
~χερσὶ
|
καὶ |
ἠνορέῃ
στυφελὴν
διὰ
νειὸν
ἀρόσσῃς, |
[3, 1100] |
αὖτε
κασίγνητοί
τε
ἔται
τε
|
~καὶ |
θαλεροὶ
κακότητος
ἄδην
ἐσάωθεν
ἀκοῖται. |
[3, 950] |
κεν
ἀποσκεδάσειας
ἀνίας.
~δή
ποτε
|
καὶ |
Θησῆα
κακῶν
ὑπελύσατ'
ἀέθλων
~παρθενικὴ |
[3, 1250] |
ἄεθλα
καταφθιμένοιο
ἄνακτος
~κηδεμόνες
πεζοῖσι
|
καὶ |
ἱππήεσσι
τίθενται.
~τέτμον
δ'
Αἰήτην |
[3, 200] |
δὲ
πολλαὶ
~ἑξείης
πρόμαλοί
τε
|
καὶ |
ἰτέαι
ἐκπεφύασιν,
~τῶν
καὶ
ἐπ' |
[3, 950] |
ὡς
ἐπέοικε
διάνδιχα
ναιετάοντας,
~οὔνομα
|
καὶ |
καλὸν
τεύχων
κλέος·
ὧς
δὲ |
[3, 750] |
περὶ
πᾶσα
βοήσει
~πότμον
ἐμόν·
|
καί |
κέν
με
διὰ
στόματος
φορέουσαι |
[3, 100] |
τέλεσον
χρέος,
ὅττι
κεν
εἴπω·
|
~καί |
κέν
τοι
ὀπάσαιμι
Διὸς
περικαλλὲς |
[3, 750] |
χροός,
ἀμφί
τ'
ἀραιὰς
~ἶνας
|
καὶ |
κεφαλῆς
ὑπὸ
νείατον
ἰνίον
ἄχρις, |
[3, 550] |
πρόσθε
κάθιζον,
~ἀτλήτους
Μινύῃσι
δόλους
|
καὶ |
κήδεα
τεύχων.
~στεῦτο
δ'
ἐπεί |
[3, 200] |
ἕρκε'
ἄνακτος
~εὐρείας
τε
πύλας
|
καὶ |
κίονας,
οἳ
περὶ
τοίχους
~ἑξείνς |
[3, 550] |
μέγα
σθένος;
ἐς
δὲ
πελείας
|
~καὶ |
κίρκους
λεύσσοντες
ἐρητύεσθε
ἀέθλων;
~ἔρρετε, |
[3, 250] |
δὲ
ποδῶν
προπάροιθε
βαλοῦσαι
~νήματα
|
καὶ |
κλωστῆρας
ἀολλέες
ἔκτοθι
πᾶσαι
~ἔδραμον. |
[3, 350] |
ἐπὶ
κτέρας;
ἀλλά
με
δαίμων
|
~καὶ |
κρυερὴ
βασιλῆος
ἀτασθάλου
ὦρσεν
ἐφετμή. |
[3, 300] |
τις
ἱέμενος
πάτρης
ἀπάνευθεν
ἐλάσσαι
|
~καὶ |
κτεάνων
βασιλεὺς
περιώσιον,
οὕνεκεν
ἀλκῇ |
[3, 0] |
~Μηδείης
ὑπ'
ἔρωτι.
σὺ
γὰρ
|
καὶ |
Κύπριδος
αἶσαν
~ἔμμορες,
ἀδμῆτας
δὲ |
[3, 550] |
ὥς
κεν
προσκηδέος
ἀντιάσειεν·
~μὴ
|
καὶ |
ληιστῆρας
ἑὴν
ἐς
γαῖαν
ἰόντας |
[3, 1050] |
τοῖον
δὲ
παραβλήδην
ἔπος
ηὔδα·
|
~Καὶ |
λίην
οὐ
νύκτας
ὀίομαι,
οὐδέ |
[3, 50] |
~γρηὶ
δέ
μ'
εἰσαμένην
ὀλοφύρατο,
|
καί |
μ'
ἀναείρας
~αὐτὸς
ἑοῖς
ὤμοισι |
[3, 350] |
καὶ
ὕστερον
ὁρμηθῆναι,
~οἷα
δὲ
|
καὶ |
μακάρεσσιν
ἐπεψεύσασθε
θεοῖσιν.
~Φῆ
ῥα |
[3, 200] |
Φλεγραίῃ
κεκμηότα
δηιοτῆτι.
~ἔνθα
δὲ
|
καὶ |
μέσσαυλος
ἐλήλατο·
τῇ
δ'
ἐπὶ |
[3, 100] |
χρέος,
ὡς
ἀγορεύεις,
~ἔρξον
ἄφαρ·
|
καὶ |
μή
τι
χαλέπτεο,
μηδ'
ἐρίδαινε |
[3, 50] |
κεν
χέρες
αἵγε
κάμοιεν
~ἠπεδαναί·
|
καὶ |
μή
τις
ἀμοιβαίη
χάρις
ἔστω. |
[3, 800] |
ἀνώγει
~Ἄργος,
ἵνα
φράζοιντο
νόον
|
καὶ |
μήδεα
κούρης·
~αὐτὸς
δ'
αὖτ' |
[3, 100] |
~ἄλλῳ
ἐπιπροιείς,
κεχόλωτο
δὲ
καγχαλόωντι.
|
~καὶ |
μὴν
τούσγε
παρᾶσσον
ἐπὶ
προτέροισιν |
[3, 500] |
ἄφαρ
κελαδεινὰ
ῥέοντας,
~ἄστρα
τε
|
καὶ |
μήνης
ἱερῆς
ἐπέδησε
κελεύθους.
~τῆς |
[3, 950] |
Ἑλλάδα
νοστήσαντες
~ἡρώων
τ'
ἄλοχοι
|
καὶ |
μητέρες,
αἵ
νύ
που
ἤδη |
[3, 1100] |
δ'
ἀλεγεινόταται
κραδίην
ἐρέθεσκον
ἀνῖαι,
|
~καί |
μιν
ἀκηχεμένη
ἀδινῷ
προσπτύξατο
μύθῳ· |
[3, 100] |
ἡ
δ'
ἀντίη
ἵστατο
παιδός,
|
~καί |
μιν
ἄφαρ
γναθμοῖο
κατασχομένη
προσέειπεν· |
[3, 50] |
δ'
ἀντομένην
Ἥρην
ἕθεν
εἰσορόωσα,
|
~καί |
μιν
ἔπειτ'
ἀγανοῖσι
προσέννεπεν
ἥγ' |
[3, 0] |
πυκινὴ
δὲ
συνεύαδε
μῆτις
Ἀθήνῃ,
|
~καί |
μιν
ἔπειτ'
ἐξαῦτις
ἀμείβετο
μειλιχίοισιν· |
[3, 200] |
~Τηθύος
Ὠκεανοῦ
τε
πανοπλοτάτην
γεγαυῖαν.
|
~καί |
μιν
Κόλχων
υἷες
ἐπωνυμίην
Φαέθοντα |
[3, 100] |
τόδε
δὴ
πέλει
ἀμφοτέρῃσιν,
~πειρήσω,
|
καί |
μιν
μειλίξομαι,
οὐδ'
ἀπιθήσει.
~Ὧς |
[3, 0] |
νῦν,
Ἐρατώ,
παρά
θ'
ἵστασο,
|
καί |
μοι
ἔνισπε,
~ἔνθεν
ὅπως
ἐς |
[3, 400] |
ὑπερφίαλόν
περ
ἐόντα
~τλήσομαι,
εἰ
|
καί |
μοι
θανέειν
μόρος.
οὐ
γὰρ |
[3, 1100] |
διέτμαγεν.
ἤτοι
Ἰήσων
~εἰς
ἑτάρους
|
καὶ |
νῆα
κεχαρμένος
ὦρτο
νέεσθαι·
~ἡ |
[3, 1000] |
τέκεν
Ἠελίοιο.
~ἀλλ'
ἡ
μὲν
|
καὶ |
νηός,
ἐπεὶ
χόλον
εὔνασε
Μίνως, |
[3, 500] |
~φάρμαχ'
ὅσ'
ἤπειρός
τε
φύει
|
καὶ |
νήχυτον
ὕδωρ,
~τοῖσι
καὶ
ἀκαμάτοιο |
[3, 150] |
νόον
βουλήν
τ'
ἀπερύκων
~ἴστω
|
καὶ |
νόστου
τόνδε
στόλον
οἶος
ἀπούρας. |
[3, 1000] |
ὅγ'
αἶψα
χεροῖν
ὑπέδεκτο
γεγηθώς.
|
~καί |
νύ
κέ
οἱ
καὶ
πᾶσαν |
[3, 600] |
νεῖκος
πέλεν
ἀμφήριστον
~πατρί
τε
|
καὶ |
ξείνοις·
αὐτῇ
δ'
ἐπιέτρεπον
ἄμφω |
[3, 1250] |
~χαλκείην
πήληκα
θοῶν
ἔμπλειον
ὀδόντων
|
~καὶ |
ξίφος
ἀμφ'
ὤμοις,
γυμνὸς
δέμας, |
[3, 1000] |
αὐτῷ
δουρὶ
σάκος
πεπαλαγμένον
ἔστω
|
~καὶ |
ξίφος.
ἔνθ'
οὐκ
ἄν
σε |
[3, 250] |
αἰεὶ
~βάλλεν
ὑπ'
Αἰσονίδην
ἀμαρύγματα,
|
καί |
οἱ
ἄηντο
~στηθέων
ἐκ
πυκιναὶ |
[3, 200] |
~τεχνήεις
Ἥφαιστος
ἐμήσατο
θέσκελα
ἔργα.
|
~καί |
οἱ
χαλκόποδας
ταύρους
κάμε,
χάλκεα |
[3, 500] |
δ'
υἱέε
Τυνδαρέοιο·
~σὺν
δὲ
|
καὶ |
Οἰνεΐδης
ἐναρίθμιος
αἰζηοῖσιν
~ἀνδράσιν,
οὐδέ |
[3, 700] |
ἀδελφειοὶ
γεγάασιν,
~κηδεμόνες
τε
φίλοι
|
καὶ |
ὁμήλικες.
ὧς
δὲ
καὶ
αὐτὴ |
[3, 600] |
κραδίῃ
σβέσαι
ἄλγος.
~Ἠ
ῥα,
|
καὶ |
ὀρθωθεῖσα
θύρας
ὤιξε
δόμοιο,
~νήλιπος, |
[3, 300] |
~ἶσον
δ'
ἐξ
ἀνέμοιο
θέει
|
καὶ |
ὅτ'
ἀνέρες
αὐτοὶ
~νωλεμέως
χείρεσσιν |
[3, 150] |
τε
θυηλάς.
~πάντες
ἐπεὶ
πάντῃ
|
καὶ |
ὅτις
μάλα
κύντατος
ἀνδρῶν,
~Ξεινίου |
[3, 850] |
ἀγέρονται.
~ἀλλ'
ἐπεὶ
οὖν
ἱκόμεσθα,
|
καὶ |
οὔ
νύ
τις
ἄλλος
ἔπεισιν, |
[3, 150] |
φιλότητι
δέρος
χρύσειον
ὀπάσσαι,
~ἦε
|
καὶ |
οὔ,
πίσυνος
δὲ
βίῃ
μετιόντας |
[3, 800] |
πάντα
φυγοῦσαν,
~πρὶν
τάδε
λωβήεντα
|
καὶ |
οὐκ
ὀνομαστὰ
τελέσσαι.
~Ἠ,
καὶ |
[3, 400] |
ζυγὰ
βουσὶν
ὑποδδείσαις
ἐπαεῖραι,
~ἠὲ
|
καὶ |
οὐλομένου
μεταχάσσεαι
ἀμήτοιο,
~αὐτῷ
κεν |
[3, 1400] |
ἀνδρῶν·
~τὸν
δὲ
κατηφείη
τε
|
καὶ |
οὐλοὸν
ἄλγος
ἱκάνει
~κλήρου
σημαντῆρα |
[3, 350] |
ὑπὸ
σκήπτροισι
δαμάσσει.
~εἰ
δὲ
|
καὶ |
οὔνομα
δῆθεν
ἐπιθύεις
γενεήν
τε |
[3, 650] |
ἀρωγήν.
~ἀλλ'
ὄμοσον
Γαῖάν
τε
|
καὶ |
Οὐρανόν,
ὅττι
τοι
εἴπω
~σχήσειν |
[3, 750] |
ἀνέρος
ἀλλοδαποῖο
~κάτθανεν,
ἥτις
δῶμα
|
καὶ |
οὓς
ᾔσχυνε
τοκῆας,
~μαργοσύνῃ
εἴξασα. |
[3, 850] |
ἀμηχανίῃ
βεβόληται
~πᾶσα
πόλις·
τὸ
|
καὶ |
οὔτις
ἀνήλυθε
δεῦρο
γυναικῶν
~τάων, |
[3, 650] |
πατρὸς
ἐνιπὴν
~ἀμφί
τ'
ἐμοὶ
|
καὶ |
παισίν;
ὄφελλέ
με
μήτε
τοκήων |
[3, 900] |
ἐσάντα
ἰδεῖν,
ἠδὲ
προτιμυθήσασθαι.
~τὸν
|
καὶ |
παπταίνοντες
ἐθάμβεον
αὐτοὶ
ἑταῖροι
~λαμπόμενον |
[3, 300] |
δ'
ἐνὶ
γόμφοις
~ἴσχεται,
ἢν
|
καὶ |
πᾶσαι
ἐπιβρίσωσιν
ἄελλαι.
~ἶσον
δ' |
[3, 1000] |
γεγηθώς.
~καί
νύ
κέ
οἱ
|
καὶ |
πᾶσαν
ἀπὸ
στηθέων
ἀρύσασα
~ψυχὴν |
[3, 750] |
ἢ
λαιμὸν
ἀναρτήσασα
μελάθρῳ,
~ἢ
|
καὶ |
πασσαμένη
ῥαιστήρια
φάρμακα
θυμοῦ.
~ἀλλὰ |
[3, 300] |
ἄστυ
μετήλυθε,
πόλλ'
ἐπαληθεὶς
~ἄστεα
|
καὶ |
πελάγη
στυγερῆς
ἁλός,
εἴ
οἱ |
[3, 1150] |
ὀίσσατο
πείρατ'
ἀέθλου
~ἐξανύσειν,
εἰ
|
καί |
περ
ἐπὶ
ζυγὰ
βουσὶ
βάλοιτο. |
[3, 50] |
μάλιστα.
~τὸν
μὲν
ἐγών,
εἰ
|
καί |
περ
ἐς
Ἄιδα
ναυτίλληται
~λυσόμενος |
[3, 500] |
ἔσσεσθαι
ἐναίσιμον
ὔμμιν
ἀρωγήν.
~τῶ
|
καί |
περ
μεμαῶτες,
ἐρητύοισθ'
ἐνὶ
νηὶ |
[3, 1350] |
ἔμπαλιν,
οἱ
δ'
ἐπ'
ἀγοστῷ
|
~καὶ |
πλευροῖς,
κήτεσσι
δομὴν
ἀτάλαντοι
ἰδέσθαι. |
[3, 1350] |
νέον
ἑστηῶτας,
~τοὺς
δ'
ἤδη
|
καὶ |
ποσσὶν
ἐπειγομένους
ἐς
ἄρηα.
~ὡς |
[3, 150] |
ᾗπερ
ἐῴκει
~πρηΰνας.
ὁ
δὲ
|
καί |
ποτ'
ἀμύμονα
Φρίξον
ἔδεκτο
~μητρυιῆς |
[3, 500] |
ἀκαμάτοιο
π̣
ρὸς
μειλίσσετ'
ἀυτμή,
|
~καὶ |
ποταμοὺς
ἵστησιν
ἄφαρ
κελαδεινὰ
ῥέοντας, |
[3, 150] |
φερέσβιος
ἄστεά
τ'
ἀνδρῶν
~φαίνετο
|
καὶ |
ποταμῶν
ἱεροὶ
ῥόοι,
ἄλλοτε
δ' |
[3, 900] |
συνέριθος
ἀέθλων
~ἔσσεται,
ὡς
δὴ
|
καὶ |
πρὶν
Ἀγηνορίδης
φάτο
Φινεύς.
~νῶι |
[3, 50] |
ἔθηκεν.
~καὶ
δ'
ἄλλως
ἔτι
|
καὶ |
πρὶν
ἐμοὶ
μέγα
φίλατ'
Ἰήσων |
[3, 550] |
~νόσφιν
ἑοῖο
δόμου,
τόθι
περ
|
καὶ |
πρόσθε
κάθιζον,
~ἀτλήτους
Μινύῃσι
δόλους |
[3, 450] |
ἐφανδάνει,
οὔτι
μεγαίρω.
~βάσκ'
ἴθι
|
καὶ |
πυκινοῖσι
τεὴν
παρὰ
μητέρα
μύθοις |
[3, 700] |
δὲ
καί
τις
ὁδίτης
~ἤδη
|
καὶ |
πυλαωρὸς
ἐέλδετο·
καί
τινα
παίδων |
[3, 1150] |
δὲ
πόδεσσι
θοῆς
ἐπεβήσατ'
ἀπήνης,
|
~καί |
ῥ'
ἑτέρῃ
μὲν
χειρὶ
λάβ' |
[3, 200] |
πίσυρες
ῥέον,
ἃς
ἐλάχηνεν
~Ἥφαιστος.
|
καί |
ῥ'
ἡ
μέν
ἀναβλύεσκε
γάλακτι, |
[3, 1200] |
~Βριμὼ
κικλήσκων
Ἑκάτην
ἐπαρωγὸν
ἀέθλων.
|
~καί |
ῥ'
ὁ
μὲν
ἀγκαλέσας
πάλιν |
[3, 1150] |
δῶρον
ὁμῶς
αὐτῷ
τε
φονῆι.
|
~καί |
ῥ'
ὁ
μὲν
Ἀονίοισιν
ἐνισπείρας |
[3, 600] |
Χαλκιόπης
γενεῇ
τάδε
λυγρὰ
τετύχθαι.
|
~καί |
ῥ'
ὁ
μὲν
ἄσχετα
ἔργα |
[3, 100] |
ἅ
τε
κοῦροι
ὁμήθεες,
ἑψιόωντο.
|
~καί |
ῥ
ὁ
μὲν
ἤδη
πάμπαν |
[3, 1300] |
κούρης
δέ
ἑ
φάρμακ'
ἔρυτο.
|
~καί |
ῥ'
ὅγε
δεξιτεροῖο
βοὸς
κέρας |
[3, 400] |
~ἑρπύζων
πεπότητο
μετ'
ἴχνια
νισσομένοιο.
|
~καί |
ῥ'
οἱ
μέν
ῥα
δόμων |
[3, 1050] |
ἀφορμηθέντι
νέεσθαι.
~Ὧς
ἄρ'
ἔφη,
|
καὶ |
σῖγα
ποδῶν
πάρος
ὄσσε
βαλοῦσα |
[3, 550] |
νοστήσαντας
ὁμιλαδόν,
ὄφρα
ἑ
τιμῆς
|
~καὶ |
σκήπτρων
ἐλάσειαν
ἀκηδέες·
ὥς
ποτε |
[3, 50] |
νιφετῷ
δ'
ἐπαλύνετο
πάντα
~οὔρεα
|
καὶ |
σκοπιαὶ
περιμήκεες,
οἱ
δὲ
κατ' |
[3, 850] |
ἂν
δὲ
δὴ
ἄλλαι
~ἄλσεα
|
καὶ |
σκοπιὰς
πολυπίδακας·
ἀμφὶ
δὲ
θῆρες |
[3, 1000] |
~πάννυχος
οὐρανίοισιν
ἑλίσσεται
εἰδώλοισιν.
~ὧς
|
καὶ |
σοὶ
θεόθεν
χάρις
ἔσσεται,
εἴ |
[3, 300] |
~νηὸς
ἑῆς
προτέρῳ
ἐνὶ
ἤματι·
|
καί |
σφ'
ἀπέρυκεν
~ἡμέας
οἰκτείρων
Ζηνὸς |
[3, 250] |
ῥα
θεᾶς
αὐτὴ
πέλεν
ἀρήτειρα-
|
~καί |
σφεας
ὡς
ἴδεν
ἆσσον,
ἀνίαχεν· |
[3, 1200] |
ἠὲ
κατ'
ἄλσος
Ὑαντίου
Ὀγχηστοῖο,
|
~καί |
τε
Καλαύρειαν
μετὰ
δῆθ'
ἅμα |
[3, 800] |
ὁμηλικίης
περιγηθέος,
οἷά
τε
κούρη·
|
~καί |
τέ
οἱ
ἠέλιος
γλυκίων
γένετ' |
[3, 1300] |
σάκος,
ἔνθα
καὶ
ἔνθα
~τῇ
|
καὶ |
τῇ
βεβαὼς
ἄμφω
ἔχε
πεπτηῶτας |
[3, 800] |
ἐτεόν
γε
νόῳ
ἐπεμαίεθ'
ἕκαστα.
|
~καὶ |
τὴν
μέν
ῥα
πάλιν
σφετέρων |
[3, 350] |
οὐκ
ἐπὶ
κῶας,
~σκῆπτρα
δὲ
|
καὶ |
τιμὴν
βασιληίδα
δεῦρο
νέεσθε.
~εἰ |
[3, 700] |
ὁδίτης
~ἤδη
καὶ
πυλαωρὸς
ἐέλδετο·
|
καί |
τινα
παίδων
~μητέρα
τεθνεώτων
ἀδινὸν |
[3, 700] |
~ἔδρακον
ἐκ
νηῶν·
ὕπνοιο
δὲ
|
καί |
τις
ὁδίτης
~ἤδη
καὶ
πυλαωρὸς |
[3, 1100] |
πρὶν
φάος
ἠελίοιο
~δύῃ
ὑποφθάμενον,
|
καί |
τις
τὰ
ἕκαστα
νοήσῃ
~ὀθνείων· |
[3, 0] |
τεοῖς
μελεδήμασι
θέλγεις
~παρθενικάς·
τῶ
|
καί |
τοι
ἐπήρατον
οὔνομ'
ἀνῆπται.
~Ὧς |
[3, 850] |
κατ'
αὐτόθι
βήσατ'
ἀπήνης
~ἱεμένη,
|
καὶ |
τοῖα
μετὰ
δμωῇσιν
ἔειπεν·
~Ὠ |
[3, 950] |
μιν
Αἰσονίδης
ἄτῃ
ἐνιπεπτηυῖαν
~θευμορίῃ,
|
καὶ |
τοῖον
ὑποσσαίνων
φάτο
μῦθον·
~Τίπτε |
[3, 550] |
ὑποπτήσσοντας
ἀυτήν.
~Ὧς
ἄρ'
ἔφη·
|
καὶ |
τὸν
μὲν
ἄφαρ
προΐαλλε
νέεσθαι |
[3, 0] |
μεθ'
Ἑλλάδα
κῶας
ἄγοιντο,
~ἦ
|
καὶ |
τόνγ'
ἐπέεσσι
παραιφάμενοι
πεπίθοιεν
~μειλιχίοις; |
[3, 1200] |
~Καυκάσου
ἠριγενὴς
Ἠὼς
βάλεν
ἀντέλλουσα.
|
~Καὶ |
τότ'
ἄρ'
Αἰήτης
περὶ
μὲν |
[3, 150] |
ἔσκε
παρὲξ
ὅτις
ἄλλο
κελεύοι.
|
~καὶ |
τότ'
ἄρ'
υἱῆας
Φρίξου
Τελαμῶνά |
[3, 1250] |
ὅτ'
ἔπειτα
μελάντατον
ὄμβρον
ἄγωνται.
|
~καὶ |
τότ'
ἔπειτ'
οὐ
δηρὸν
ἔτι |
[3, 1300] |
ἐοῦσα·
βοῶν
τ'
ἀπελύετ'
ἄροτρα.
|
~καὶ |
τοὺς
μὲν
πεδίονδε
διεπτοίησε
φέβεσθαι· |
[3, 1300] |
ἱστοβοῆα,
θοῇ
συνάρασσε
κορώνῃ
~ζεύγληθεν.
|
καὶ |
τὼ
μὲν
ὑπὲκ
πυρὸς
ἂψ |
[3, 1400] |
σφι
θοώτερον
ἀντιόῳτο.
~ἦμαρ
ἔδυ,
|
καὶ |
τῷ
τετελεσμένος
ἦεν
ἄεθλος.
|
[3, 150] |
ἄρα
νηὸς
ὑπὲρ
δόνακάς
τε
|
καὶ |
ὕδωρ
~χέρσονδ'
ἐξαπέβησαν
ἐπὶ
θρῳσμοῦ |
[3, 350] |
συνέπονται
ἑταῖροι,
~ἀθανάτων
υἷές
τε
|
καὶ |
υἱωνοὶ
γεγάασιν.
~Τοῖα
παρέννεπεν
Ἄργος· |
[3, 200] |
~τῶν
ἤτοι
ἄλλῳ
μέν,
ὅτις
|
καὶ |
ὑπείροχος
ἦεν,
~κρείων
Αἰήτης
σὺν |
[3, 350] |
ἐπιπροέηκα
πόδεσσιν,
~ὥς
κεν
ἐρητύοισθε
|
καὶ |
ὕστερον
ὁρμηθῆναι,
~οἷα
δὲ
καὶ |
[3, 350] |
~πρίν
τινα
λευγαλέον
τε
δέρος
|
καὶ |
Φρίξον
ἰδέσθαι;
~αὐτίχ'
ὁμαρτήσαντες
ἀφ' |
[3, 800] |
καὶ
οὐκ
ὀνομαστὰ
τελέσσαι.
~Ἠ,
|
καὶ |
φωριαμὸν
μετεκίαθεν,
ᾗ
ἔνι
πολλὰ |
[3, 400] |
πᾶσι
μετέπρεπεν
Αἴσονος
υἱὸς
~κάλλει
|
καὶ |
χαρίτεσσιν·
ἐπ'
αὐτῷ
δ'
ὄμματα |
[3, 350] |
ἂν
ἀπὸ
γλώσσας
τε
ταμὼν
|
καὶ |
χεῖρε
κεάσσας
~ἀμφοτέρας,
οἴοισιν
ἐπιπροέηκα |
[3, 200] |
ἑκὰς
ἄστεος.
ἠέρι
δ'
ἴσην
|
~καὶ |
χθὼν
ἔμμορεν
αἶσαν,
ἐπεὶ
χθονὶ |
[3, 300] |
~στεῦται
ἀμειλίκτοιο
Διὸς
θυμαλγέα
μῆνιν
|
~καὶ |
χόλον,
οὐδ'
ἄτλητον
ἄγος
Φρίξοιό |
[3, 1200] |
οἶος
ἐναντίβιον
πολέμιξεν.
~τῷ
δὲ
|
καὶ |
ὠκυπόδων
ἵππων
εὐπηγέα
δίφρον
~ἔσχε |
[3, 950] |
καλὸν
τεύχων
κλέος·
ὧς
δὲ
|
καὶ |
ὧλλοι
~ἥρωες
κλῄσουσιν
ἐς
Ἑλλάδα |
[3, 350] |
Αἰακὸν
αὐτὸς
ἔτικτεν.
~ὧς
δὲ
|
καὶ |
ὧλλοι
πάντες,
ὅσοι
συνέπονται
ἑταῖροι, |
[3, 750] |
πασσαμένη
ῥαιστήρια
φάρμακα
θυμοῦ.
~ἀλλὰ
|
καὶ |
ὧς
φθιμένῃ
μοι
ἐπιλλίξουσιν
ὀπίσσω |
[3, 200] |
Κόλχοισιν
ὄρωρεν
~ἀνέρας
οἰχομένους
πυρὶ
|
καιέμεν· |
οὐδ'
ἐνὶ
γαίῃ
~ἔστι
θέμις |
[3, 800] |
βίον
ἐν
θαλάμοισιν
~πότμῳ
ἀνωίστῳ,
|
κάκ' |
ἐλέγχεα
πάντα
φυγοῦσαν,
~πρὶν
τάδε |
[3, 450] |
δαείη,
~οὕνεκεν
οὔ
οἱ
ἔγωγε
|
κακῇ |
ἐπαγαίομαι
ἄτῃ.
~Ἡ
μὲν
ἄρ' |
[3, 700] |
αὐτῆς
ἠδὲ
τοκήων,
~μή
σφε
|
κακῇ |
ὑπὸ
κηρὶ
διαρραισθέντας
ἰδέσθαι
~λευγαλέως· |
[3, 400] |
γὰρ
ἔτ'
ἄλλο
~ῥίγιον
ἀνθρώποισι
|
κακῆς |
ἐπικείσετ'
ἀνάγκης,
~ἥ
με
καὶ |
[3, 900] |
ἐπήλυδες
ἄλλοι
ἕπωνται.
~ἔρροις,
ὦ
|
κακόμαντι, |
κακοφραδές·
οὔτε
σε
Κύπρις,
~οὔτ' |
[3, 750] |
~λωφήσειν
ἀχέων·
τότε
δ'
ἂν
|
κακὸν |
ἄμμι
πέλοιτο,
~κεῖνος
ὅτε
ζωῆς |
[3, 1150] |
ἔχεν
ὄμματα,
πορφύρουσα
~οἷον
ἑῇ
|
κακὸν |
ἔργον
ἐπιξυνώσατο
βουλῇ.
~Αἰσονίδης
δ' |
[3, 600] |
μὴ
μέγα
δή
τι
φέρῃ
|
κακὸν |
ἥδε
κέλευθος
~ἡρώων.
περί
μοι |
[3, 100] |
κατασχομένη
προσέειπεν·
~Τίπτ'
ἐπιμειδιάᾳς,
ἄφατον
|
κακόν; |
ἦέ
μιν
αὔτως
~ἤπαφες,
οὐδὲ |
[3, 50] |
γυίοις,
~ὄφρα
μὴ
ἐγγελάσῃ
Πελίης
|
κακὸν |
οἶτον
ἀλύξας,
~ὅς
μ'
ὑπερηνορέῃ |
[3, 500] |
καὶ
ἐπισχέμεν
ἔμπης
~λώιον,
ἢ
|
κακὸν |
οἶτον
ἀφειδήσαντας
ἑλέσθαι.
~κούρη
τις |
[3, 1100] |
γὰρ
τόδε
μήδετο
Ἥρη,
~ὄφρα
|
κακὸν |
Πελίῃ
ἱερὴν
ἐς
Ἰωλκὸν
ἵκοιτο |
[3, 550] |
ἐοικότα
μείλια
τίσειν
~υἱῆας
Φρίξοιο,
|
κακορρέκτῃσιν |
ὀπηδοὺς
~ἀνδράσι
νοστήσαντας
ὁμιλαδόν,
ὄφρα |
[3, 150] |
~ὧδε
γὰρ
ἐξ
αὐτοῖο
πάρος
|
κακότητα |
δαέντες
~φρασσόμεθ'
εἴτ'
ἄρηι
συνοισόμεθ' |
[3, 50] |
~καὶ
δή
οἱ
μενέηνα,
περισχομένη
|
κακότητι, |
~αὐτοῖσιν
τόξοισι
δυσηχέας
ἆξαι
ὀιστοὺς |
[3, 400] |
πήξας
~ἧστ'
αὔτως
ἄφθογγος,
ἀμηχανέων
|
κακότητι. |
~βουλὴν
δ'
ἀμφὶ
πολὺν
στρώφα |
[3, 450] |
οὐ
μάλ'
ἔοικε
μεθιέμεν
ἐν
|
κακότητι. |
~κούρην
δή
τινα
πρόσθεν
ὑπέκλυες |
[3, 1100] |
τε
ἔται
τε
~καὶ
θαλεροὶ
|
κακότητος |
ἄδην
ἐσάωθεν
ἀκοῖται.
~ἡμέτερον
δὲ |
[3, 600] |
~ἠδ'
αὐτούς,
ἵνα
μήτις
ὑπὲκ
|
κακότητος |
ἀλύξῃ.
~Τόφρα
δὲ
μητέρ'
ἑήν, |
[3, 900] |
ἄλλοι
ἕπωνται.
~ἔρροις,
ὦ
κακόμαντι,
|
κακοφραδές· |
οὔτε
σε
Κύπρις,
~οὔτ'
ἀγανοὶ |
[3, 750] |
τε·
~Δειλὴ
ἐγώ,
νῦν
ἔνθα
|
κακῶν |
ἢ
ἔνθα
γένωμαι;
~πάντῃ
μοι |
[3, 950] |
ἀνίας.
~δή
ποτε
καὶ
Θησῆα
|
κακῶν |
ὑπελύσατ'
ἀέθλων
~παρθενικὴ
Μινωὶς
ἐυφρονέουσ' |
[3, 50] |
~Πότνα
θεά,
μή
τοί
τι
|
κακώτερον |
ἄλλο
πέλοιτο
~Κύπριδος,
εἰ
δὴ |
[3, 900] |
~δῶρα
φέρων,
τῷ
δ'
αὖτε
|
κακώτερον |
ἄλλο
πόρωμεν
~φάρμακον.
ἀλλ'
ἀπονόσφι |
[3, 1050] |
μηδέ
τιν'
ἄλλον
~Αἰήτης
προβάλῃσι
|
κακώτερον |
ἄμμιν
ἄεθλον.
~εἰ
δέ
τοι |
[3, 400] |
γὰρ
ἀεικὲς
~ἄνδρ'
ἀγαθὸν
γεγαῶτα
|
κακωτέρῳ |
ἀνέρι
εἶξαι.
~Ὧς
ἄρ'
ἔφη· |
[3, 1100] |
προσπτύξατο
μύθῳ·
~Ἑλλάδι
που
τάδε
|
καλά, |
συνημοσύνας
ἀλεγύνειν.
~Αἰήτης
δ'
οὐ |
[3, 850] |
ἀφειδείως
κορέσωμεν
~μειλιχίῃ,
τὰ
δὲ
|
καλὰ |
τερείνης
ἄνθεα
ποίης
~λεξάμεναι
τότ' |
[3, 1200] |
ἄλσος
Ὑαντίου
Ὀγχηστοῖο,
~καί
τε
|
Καλαύρειαν |
μετὰ
δῆθ'
ἅμα
νίσσεται
ἵπποις, |
[3, 800] |
ὅ
ῥά
τέ
φασι
Προμήθειον
|
καλέεσθαι. |
~τῷ
εἴ
κ'
ἐννυχίοισιν
ἀρεσσάμενος |
[3, 1050] |
τόπερ
ἀγλαὸν
οὔνομα
κείνην
~παρθενικὴν
|
καλέεσκον |
ἐπήρατον,
ἥν
μ'
ἐρεείνεις;
~αἴθε |
[3, 1300] |
ἤματος
ἀνομένοιο
~λείπεται
ἐξ
ἠοῦς,
|
καλέουσι |
δὲ
κεκμηῶτες
~ἐργατίναι
γλυκερόν
σφιν |
[3, 1050] |
βασίλευσεν.
~Αἱμονίην
δὴ
τήνγε
περικτίονες
|
καλέουσιν. |
~ἐν
δ'
αὐτῇ
Ἰαωλκός,
ἐμὴ |
[3, 550] |
ὁμόστολοι
ἐνθάδ'
ἔβημεν,
~οἳ
Κύπριν
|
καλέουσιν |
ἐπίρροθον
ἄμμι
πέλεσθαι,
~οὐκέτ'
Ἐνυαλίοιο |
[3, 400] |
ἐν
πᾶσι
μετέπρεπεν
Αἴσονος
υἱὸς
|
~κάλλει |
καὶ
χαρίτεσσιν·
ἐπ'
αὐτῷ
δ' |
[3, 100] |
Ζεὺς
~οὐρανῷ
ἐγκατένασσεν
ἐφέστιον
ἀθανάτοισιν,
|
~κάλλεος |
ἱμερθείς.
ἀμφ'
ἀστραγάλοισι
δὲ
τώγε |
[3, 1200] |
ἄλλος
ὑπέστη
~ἀνδρῶν
ἡρώων,
ὅτε
|
κάλλιπον |
Ἡρακλῆα
~τῆλε
παρέξ,
ὅ
κεν |
[3, 800] |
ἐπὶ
χρόα·
δῦνε
δὲ
πέπλον
|
~καλόν, |
ἐυγνάμπτοισιν
ἀρηρέμενον
περόνῃσιν·
~ἀμβροσίῳ
δ' |
[3, 950] |
ἐπέοικε
διάνδιχα
ναιετάοντας,
~οὔνομα
καὶ
|
καλὸν |
τεύχων
κλέος·
ὧς
δὲ
καὶ |
[3, 700] |
χάρματι
θυμός,
~φοινίχθη
δ'
ἄμυδις
|
καλὸν |
χρόα,
κὰδ
δέ
μιν
ἀχλὺς |
[3, 950] |
Σείριος
Ὠκεανοῖο,
~ὃς
δή
τοι
|
καλὸς |
μὲν
ἀρίζηλός
τ'
ἐσιδέσθαι
~ἀντέλλει, |
[3, 950] |
ἧκεν
ὀιζύν·
~ὧς
ἄρα
τῇ
|
καλὸς |
μὲν
ἐπήλυθεν
εἰσοράασθαι
~Αἰσονίδης,
κάματον |
[3, 800] |
~ἀμβροσίῳ
δ'
ἐφύπερθε
καρήατι
βάλλε
|
καλύπτρην |
~ἀργυφέην.
αὐτοῦ
δὲ
δόμοις
ἔνι |
[3, 400] |
~λοξὰ
παρὰ
λιπαρὴν
σχομένη
θηεῖτο
|
καλύπτρην, |
~κῆρ
ἄχει
σμύχουσα·
νόος
δέ |
[3, 950] |
καλὸς
μὲν
ἐπήλυθεν
εἰσοράασθαι
~Αἰσονίδης,
|
κάματον |
δὲ
δυσίμερον
ὦρσε
φαανθείς.
~ἐκ |
[3, 250] |
ζέον·
οὐδέ
τις
ἦεν,
~ὃς
|
καμάτου |
μεθίεσκεν,
ὑποδρήσσων
βασιλῆι.
~Τόφρα
δ' |
[3, 250] |
οἱ
ἄηντο
~στηθέων
ἐκ
πυκιναὶ
|
καμάτῳ |
φρένες,
οὐδέ
τιν'
ἄλλην
~μνῆστιν |
[3, 200] |
ἔργα.
~καί
οἱ
χαλκόποδας
ταύρους
|
κάμε, |
χάλκεα
δέ
σφεων
~ἦν
στόματ' |
[3, 550] |
τόν,
ὅς
ῥ'
ὑπέδεκτο
βαρὺν
|
καμέεσθαι |
ἄεθλον,
~δρυμὸν
ἀναρρήξας
λασίης
καθύπερθε· |
[3, 300] |
ἱκέσθαι.
~νῆα
δ'
Ἀθηναίη
Παλλὰς
|
κάμεν, |
οὐ
μάλα
τοίην,
~οἷαί
περ |
[3, 50] |
ἔργον,
ὅ
κεν
χέρες
αἵγε
|
κάμοιεν |
~ἠπεδαναί·
καὶ
μή
τις
ἀμοιβαίη |
[3, 50] |
οἱ
δὲ
κατ'
αὐτῶν
~χείμαρροι
|
καναχηδὰ |
κυλινδόμενοι
φορέοντο.
~γρηὶ
δέ
μ' |
[3, 1250] |
βόαυλα
~καρτερὰ
λιγνυόεντι
πέριξ
εἰλυμένα
|
καπνῷ, |
~ἄμφω
ὁμοῦ
προγένοντο
πυρὸς
σέλας |
[3, 150] |
~Ἴστω
νῦν
τόδε
σεῖο
φίλον
|
κάρη |
ἠδ'
ἐμὸν
αὐτῆς,
~ἦ
μέν |
[3, 700] |
περίσχετο
γούνατα
χερσίν,
~σὺν
δὲ
|
κάρη |
κόλποις
περικάββαλεν.
ἔνθ'
ἐλεεινὸν
~ἄμφω |
[3, 1350] |
ἠέρα,
τόσσον
ἔραζε
~βριθόμενοι
πλαδαροῖσι
|
καρήασιν |
ἠρήρειντο.
~ἔρνεἀ
που
τοίως,
Διὸς |
[3, 800] |
ἀρηρέμενον
περόνῃσιν·
~ἀμβροσίῳ
δ'
ἐφύπερθε
|
καρήατι |
βάλλε
καλύπτρην
~ἀργυφέην.
αὐτοῦ
δὲ |
[3, 1000] |
ἀγαιομένη
χατέοντι·
~τοῖος
ἀπὸ
ξανθοῖο
|
καρήατος |
Αἰσονίδαο
~στράπτεν
Ἔρως
ἡδεῖαν
ἀπὸ |
[3, 150] |
~οὐρανίη·
δοιὼ
δὲ
πόλοι
ἀνέχουσι
|
κάρηνα |
~οὐρέων
ἠλιβάτων,
κορυφαὶ
χθονός,
ᾗχί |
[3, 250] |
ἐξέλετ'
ἰόν.
~ἐκ
δ'
ὅγε
|
καρπαλίμοισι |
λαθὼν
ποσὶν
οὐδὸν
ἄμειψεν
~ὀξέα |
[3, 550] |
τὸν
μὲν
ἄφαρ
προΐαλλε
νέεσθαι
|
~καρπαλίμως |
ἐξαῦτις
ἀνὰ
πτόλιν·
οἱ
δ' |
[3, 450] |
~Χαλκιόπη
δὲ
χόλον
πεφυλαγμένη
Αἰήταο
|
~καρπαλίμως |
θάλαμόνδε
σὺν
υἱάσιν
οἷσι
βεβήκει. |
[3, 1250] |
ἀείρει·
~τοῖος
ἄρ'
Αἰσονίδης
ἐπαγαίετο
|
κάρτει |
γυίων.
~πολλὰ
δ'
ἄρ'
ἔνθα |
[3, 500] |
ἰούλους
~ἀντέλλων·
τοίῳ
οἱ
ἀείρετο
|
κάρτει |
θυμός.
~οἱ
δ'
ἄλλοι
εἴξαντες |
[3, 850] |
ἀλκῇ
~λωίτερος
κεῖν'
ἦμαρ
ὁμῶς
|
κάρτει |
τε
πέλοιτο.
~πρωτοφυὲς
τόγ'
ἀνέσχε |
[3, 500] |
εἶναι
ὄνειαρ,
ὅσον
τ'
ἐπὶ
|
κάρτει |
χειρῶν.
~εἰ
μέν
νυν
τύνη |
[3, 1250] |
ἵνα
τέ
σφισιν
ἔσκε
βόαυλα
|
~καρτερὰ |
λιγνυόεντι
πέριξ
εἰλυμένα
καπνῷ,
~ἄμφω |
[3, 250] |
ἐξ
ὀλίγοιο
~δαλοῦ
ἀνεγρόμενον
σὺν
|
κάρφεα |
πάντ'
ἀμαθύνει·
~τοῖος
ὑπὸ
κραδίῃ |
[3, 250] |
~ὡς
δὲ
γυνὴ
μαλερῷ
περὶ
|
κάρφεα |
χεύατο
δαλῷ
~χερνῆτις,
τῇπερ
ταλασήια |
[3, 1050] |
οἱ
δ'
ἂν
ἐπ'
αὐτῷ,
|
~καρχαλέοι |
κύνες
ὥστε
περὶ
βρώμης,
ὀλέκοιεν |
[3, 500] |
ἰόντες
~μνησάμεθ'
εἴ
κε
δύναιτο,
|
κασιγνήτη |
γεγαυῖα,
~μήτηρ
ἡμετέρη
πεπιθεῖν
ἐπαρῆξαι |
[3, 700] |
ὧς
δὲ
καὶ
αὐτὴ
~φημὶ
|
κασιγνήτη |
τε
σέθεν
κούρη
τε
πέλεσθαι, |
[3, 650] |
δ'
ἐνὶ
παισὶν
~ἧστ'
ἐπιμητιόωσα
|
κασιγνήτην |
ἀρέσασθαι.
~ἀλλ'
οὐδ'
ὧς
ἀπίθησεν, |
[3, 300] |
ἅρμασιν
Ἠελίοιο
~δινεύσας,
ὅτ'
ἐμεῖο
|
κασιγνήτην |
ἐκόμιζεν
~Κίρκην
ἑσπερίης
εἴσω
χθονός, |
[3, 200] |
ἄρ'
οἵγε
~ἐκ
θαλάμου
θάλαμόνδε
|
κασιγνήτην |
μετιοῦσαν
~Ἥρη
γάρ
μιν
ἔρυκε |
[3, 650] |
υἱάσι
κῆδος
ἕλοιο.
~Φῆ
ῥα,
|
κασιγνήτης |
πειρωμένη,
εἴ
κέ
μιν
αὐτὴ |
[3, 1100] |
~σῇ
βουλῇ,
τῶν
δ'
αὖτε
|
κασίγνητοί |
τε
ἔται
τε
~καὶ
θαλεροὶ |
[3, 800] |
δ'
ἀνὰ
πτολίεθρον
ἕκαστοι.
~Ἔνθα
|
κασιγνήτους |
μὲν
ἔτ'
αὐτόθι
μεῖναι
ἀνώγει |
[3, 900] |
ἐρύσσας
~Ἄργος,
ὅτ'
ἤδη
τήνδε
|
κασιγνήτων |
ἐσάκουσεν
~ἠερίην
Ἑκάτης
ἱερὸν
μετὰ |
[3, 300] |
νηὸς
ἔβητε.
~Τοῖά
μιν
ἐξερέοντα
|
κασιγνήτων |
προπάροιθεν
~Ἄργος
ὑποδδείσας
ἀμφὶ
στόλῳ |
[3, 850] |
ἐν
ὄρεσσι
κελαινὴν
ἰκμάδα
φηγοῦ
|
~Κασπίῃ |
ἐν
κόχλῳ
ἀμήσατο
φαρμάσσεσθαι,
~ἑπτὰ |
[3, 1250] |
χερσὶ
τινάσσων.
~φαίης
κε
ζοφεροῖο
|
κατ' |
αἰθέρος
ἀίσσουσαν
~χειμερίην
στεροπὴν
θαμινὸν |
[3, 1200] |
ἢ
ὅγε
Λέρνης
~ὕδωρ,
ἠὲ
|
κατ' |
ἄλσος
Ὑαντίου
Ὀγχηστοῖο,
~καί
τε |
[3, 850] |
πείρινθος
ἐφαπτόμεναι
μετόπισθεν,
~τρώχων
εὐρεῖαν
|
κατ' |
ἀμαξιτόν·
ἂν
δὲ
χιτῶνας
~λεπταλέους |
[3, 1200] |
ἐκ
δὲ
πόληος
~ἤλασεν
εὐρεῖαν
|
κατ' |
ἀμαξιτόν,
ὥς
κεν
ἀέθλῳ
~παρσταίη· |
[3, 850] |
πεδίων
ἐλάουσα,
~δὴ
τότ'
ἐυτροχάλοιο
|
κατ' |
αὐτόθι
βήσατ'
ἀπήνης
~ἱεμένη,
καὶ |
[3, 50] |
καὶ
σκοπιαὶ
περιμήκεες,
οἱ
δὲ
|
κατ' |
αὐτῶν
~χείμαρροι
καναχηδὰ
κυλινδόμενοι
φορέοντο. |
[3, 550] |
μοι
ὡς
ἐνὶ
θυμῷ
~τόνδε
|
κατ' |
οἰωνὸν
προτιόσσεται,
ὧς
δὲ
πέλοιτο. |
[3, 1000] |
~ἄμφω
δ'
ἄλλοτε
μέν
τε
|
κατ' |
οὔδεος
ὄμματ'
ἔρειδον
~αἰδόμενοι,
ὁτὲ |
[3, 1300] |
δ'
ἑοῖο
~βάλλεν
ἀρηρομένην
αἰεὶ
|
κατὰ |
βῶλον
ὀδόντας
~ἐντροπαλιζόμενος,
μή
οἱ |
[3, 600] |
ξείνῳ
φρένες
ἠερέθονται.
~μνάσθω
ἑὸν
|
κατὰ |
δῆμον
Ἀχαιίδα
τηλόθι
κούρην
~ἄμμι |
[3, 1000] |
τὰ
ἕκαστα
κολούσας
~οὐδ'
αὐτὸς
|
κατὰ |
κόσμον
ἑοῖς
ἑτάροισι
πελάσσῃς.
~ἦρι |
[3, 750] |
οἷσιν
ἔμελλεν
~φθίσθαι
ἀεικελίῃ
μοίρῃ
|
κατὰ |
νειὸν
Ἄρηος.
~πυκνὰ
δέ
οἱ |
[3, 400] |
φυσιόωντες·
~τοὺς
ἐλάω
ζεύξας
στυφελὴν
|
κατὰ |
νειὸν
Ἄρηος
~τετράγυον,
τὴν
αἶψα |
[3, 750] |
ἀνίας.
~φθίσθω
ἀεθλεύων,
εἴ
οἱ
|
κατὰ |
νειὸν
ὀλέσθαι
~μοῖρα
πέλει.
πῶς |
[3, 150] |
στόλον
οἶος
ἀπούρας.
~ὧλλοι
μὲν
|
κατὰ |
νῆα
σὺν
ἔντεσι
μίμνεθ'
ἕκηλοι· |
[3, 300] |
γὰρ
αἳ
τὸ
πάροιθεν
ἐρημαίην
|
κατὰ |
νῆσον
~ηὐλίζοντ'
ὄρνιθες
Ἀρήιαι,
οὐδ' |
[3, 1350] |
ῥεῖ
χωομένοιο.
~οἱ
δ'
ἤδη
|
κατὰ |
πᾶσαν
ἀνασταχύεσκον
ἄρουραν
~γηγενέες·
φρίξεν |
[3, 100] |
αὐτὴ
~βῆ
ῥ
ἴμεν
Οὐλύμποιο
|
κατὰ |
πτύχας,
εἴ
μιν
ἐφεύροι.
~εὗρε |
[3, 650] |
ἀκροτάτης
ἀνέτελλεν
~γλώσσης,
ἄλλοτ'
ἔνερθε
|
κατὰ |
στῆθος
πεπότητο.
~πολλάκι
δ'
ἱμερόεν |
[3, 1200] |
ἐφθέγγοντο.
~πίσεα
δ'
ἔτρεμε
πάντα
|
κατὰ |
στίβον·
αἱ
δ'
ὀλόλυξαν
~νύμφαι |
[3, 900] |
ἕκαστα.
~Ἔστι
δέ
τις
πεδίοιο
|
κατὰ |
στίβον
ἐγγύθι
νηοῦ
~αἴγειρος
φύλλοισιν |
[3, 500] |
κελεύθους.
~τῆς
μὲν
ἀπὸ
μεγάροιο
|
κατὰ |
στίβον
ἐνθάδ'
ἰόντες
~μνησάμεθ'
εἴ |
[3, 800] |
οἱ
ἄφνω
~δεῖμ'
ὀλοὸν
στυγεροῖο
|
κατὰ |
φρένας
ἦλθ'
Ἀίδαο.
~ἔσχετο
δ' |
[3, 150] |
μόλις
ἐξανύσειεν
~ἠνορέη,
τόδ'
ἔρεξε
|
κατὰ |
χρέος,
ᾗπερ
ἐῴκει
~πρηΰνας.
ὁ |
[3, 1050] |
νειὸν
ἀρόσσῃς,
~οἱ
δ'
ἤδη
|
κατὰ |
ὦλκας
ἀνασταχύωσι
Γίγαντες
~σπειρομένων
ὄφιος |
[3, 1300] |
ἀροτῆρι.
~δεινὸν
δ'
ἐσμαράγευν
ἄμυδις
|
κατὰ |
ὦλκας
ἀρότρου
~βώλακες
ἀγνύμεναι
ἀνδραχθέες· |
[3, 800] |
χερσὶν
ἐθείρας,
~αἵ
οἱ
ἀτημελίῃ
|
καταειμέναι |
ἠερέθοντο,
~αὐσταλέας
δ'
ἔψησε
παρηίδας· |
[3, 150] |
ἐξήλυθεν
Οὐλύμποιο
~αἰθερίας·
ἔνθεν
δὲ
|
καταιβάτις |
ἐστὶ
κέλευθος
~οὐρανίη·
δοιὼ
δὲ |
[3, 1350] |
~ἢ
δρύες,
ἅς
τ'
ἀνέμοιο
|
κατάικες |
δονέουσιν.
~οἷος
δ'
οὐρανόθεν
πυρόεις |
[3, 650] |
σὺν
ἀνδράσιν
αὐτίκ'
ὀλέσσῃ.
~τοῖα
|
κατακνώσσουσα |
μινυνθαδίῳ
νέον
ὕπνῳ
~λεύσσω
ὀνείρατα |
[3, 100] |
σύγε
μείλιον
ἄλλο
~χειρῶν
Ἡφαίστοιο
|
κατακτεατίσσῃ |
ἄρειον.
~χρύσεα
μέν
οἱ
κύκλα |
[3, 1150] |
ἔμικτο
~ἐν
χώρῃ,
ὅθι
τούσγε
|
καταπρολιπὼν |
ἐλιάσθη,
~ὦρτ'
ἰέναι
σὺν
τοῖσι, |
[3, 1100] |
μεγάροισιν.
~Ὧς
ἄρ'
ἔφη,
ἐλεεινὰ
|
καταπροχέουσα |
παρειῶν
~δάκρυα·
τὴν
δ'
ὅγε |
[3, 850] |
τε
πέλοιτο.
~πρωτοφυὲς
τόγ'
ἀνέσχε
|
καταστάξαντος |
ἔραζε
~αἰετοῦ
ὠμηστέω
κνημοῖς
ἔνι |
[3, 200] |
ἄγχι
δὲ
τοῖο
~ἡμερίδες
χλοεροῖσι
|
καταστεφέες |
πετάλοισιν
~ὑψοῦ
ἀειρόμεναι
μέγ'
ἐθήλεον. |
[3, 100] |
παιδός,
~καί
μιν
ἄφαρ
γναθμοῖο
|
κατασχομένη |
προσέειπεν·
~Τίπτ'
ἐπιμειδιάᾳς,
ἄφατον
κακόν; |
[3, 600] |
ἕρκεος
οὐδὸν
ἄμειψεν.
~δὴν
δὲ
|
καταυτόθι |
μίμνεν
ἐνὶ
προδόμῳ
θαλάμοιο,
~αἰδοῖ |
[3, 1250] |
ἅρματι
νύσσα
~γίγνεται,
ὁππότ'
ἄεθλα
|
καταφθιμένοιο |
ἄνακτος
~κηδεμόνες
πεζοῖσι
καὶ
ἱππήεσσι |
[3, 750] |
ἰδοῦσα;
~δύσμορος·
οὐ
μὲν
ἔολπα
|
καταφθιμένοιό |
περ
ἔμπης
~λωφήσειν
ἀχέων·
τότε |
[3, 750] |
ταύρων
~δωσέμεν,
ἄλλοτε
δ'
οὔτι·
|
καταφθίσθαι |
δὲ
καὶ
αὐτή·
~αὐτίκα
δ' |
[3, 1100] |
ἄρθμιος
εἴη.
~Ὧς
φάτο,
μειλιχίοισι
|
καταψήχων |
ὀάροισιν.
~τῆς
δ'
ἀλεγεινόταται
κραδίην |
[3, 250] |
ἄλλην
~μνῆστιν
ἔχεν,
γλυκερῇ
δὲ
|
κατείβετο |
θυμὸν
ἀνίῃ.
~ὡς
δὲ
γυνὴ |
[3, 1100] |
~Ὧς
φάτο·
τῇ
δ'
ἔντοσθε
|
κατείβετο |
θυμὸς
ἀκουῇ,
~ἔμπης
δ'
ἔργ' |
[3, 200] |
σῆμα
χέεσθαι,
~ἀλλ'
ἐν
ἀδεψήτοισι
|
κατειλύσαντε |
βοείαις
~δενδρέων
ἐξάπτειν
ἑκὰς
ἄστεος. |
[3, 600] |
~Κούρην
δ'
ἐξ
ἀχέων
ἀδινὸς
|
κατελώφεεν |
ὕπνος
~λέκτρῳ
ἀνακλινθεῖσαν.
ἄφαρ
δέ |
[3, 1100] |
ἀκουῇ,
~ἔμπης
δ'
ἔργ'
ἀίδηλα
|
κατερρίγησεν |
ἰδέσθαι.
~σχετλίη·
οὐ
μὲν
δηρὸν |
[3, 650] |
δὴν
δέ
μιν
αἰδὼς
~παρθενίη
|
κατέρυκεν |
ἀμείψασθαι
μεμαυῖαν.
~μῦθος
δ'
ἄλλοτε |
[3, 1400] |
Διὸς
ἄσπετον
ὀμβρήσαντος,
~φυταλιῇ
νεόθρεπτα
|
κατημύουσιν |
ἔραζε
~κλασθέντα
ῥίζηθεν,
ἀλωήων
πόνος |
[3, 500] |
ἀλλήλους
ὁρόωντο,
~ἄτῃ
ἀμηχανίῃ
τε
|
κατηφέες· |
ὀψὲ
δὲ
Πηλεὺς
~θαρσαλέως
μετὰ |
[3, 1400] |
ἀλωήων
πόνος
ἀνδρῶν·
~τὸν
δὲ
|
κατηφείη |
τε
καὶ
οὐλοὸν
ἄλγος
ἱκάνει |
[3, 100] |
δ'
ἐγγύθεν
ὀκλαδὸν
ἧστο
~σῖγα
|
κατηφιόων· |
δοιὼ
δ'
ἔχεν,
ἄλλον
ἔτ' |
[3, 750] |
~ἥτις
κηδομένη
τόσον
ἀνέρος
ἀλλοδαποῖο
|
~κάτθανεν, |
ἥτις
δῶμα
καὶ
οὓς
ᾔσχυνε |
[3, 850] |
~τό
ῥ'
ἥγ'
ἐξανελοῦσα
θυώδει
|
κάτθετο |
μίτρῃ,
~ἥ
τέ
οἱ
ἀμβροσίοισι |
[3, 50] |
γὰρ
ποταμῷ
ἐνὶ
Φάσιδι
νῆα
|
κατίσχει |
~Αἰσονίδης,
ἠδ'
ἄλλοι
ὅσοι
μετὰ |
[3, 200] |
ναῖεν
πάις
Αἰήταο.
~τὸν
μὲν
|
Καυκασίη |
νύμφη
τέκεν
Ἀστερόδεια
~πρίν
περ |
[3, 850] |
ἔραζε
~αἰετοῦ
ὠμηστέω
κνημοῖς
ἔνι
|
Καυκασίοισιν |
~αἱματόεντ'
ἰχῶρα
Προμηθῆος
μογεροῖο.
~τοῦ |
[3, 1250] |
ἄλλων
ἔθνεα
Κόλχων,
~τοὺς
μὲν
|
Καυκασίοισιν |
ἐφεσταότας
σκοπέλοισιν,
~τὸν
δ'
αὐτοῦ |
[3, 1200] |
ἤδη
δὲ
φόως
νιφόεντος
ὕπερθεν
|
~Καυκάσου |
ἠριγενὴς
Ἠὼς
βάλεν
ἀντέλλουσα.
~Καὶ |
[3, 850] |
~χροιῇ
Κωρυκίῳ
ἴκελον
κρόκῳ
ἐξεφαάνθη,
|
~καυλοῖσιν |
διδύμοισιν
ἐπήορον·
ἡ
δ'
ἐνὶ |
[3, 500] |
στίβον
ἐνθάδ'
ἰόντες
~μνησάμεθ'
εἴ
|
κε |
δύναιτο,
κασιγνήτη
γεγαυῖα,
~μήτηρ
ἡμετέρη |
[3, 1250] |
τ'
ἐν
χερσὶ
τινάσσων.
~φαίης
|
κε |
ζοφεροῖο
κατ'
αἰθέρος
ἀίσσουσαν
~χειμερίην |
[3, 1000] |
ἔργα
μελισσέων.
~ἔνθα
δ'
ἐπεί
|
κε |
θεὰν
μεμνημένος
ἱλάσσηαι,
~ἂψ
ἀπὸ |
[3, 50] |
νύ
μοι
ἄλληκτον
περιτίεται·
οὐδέ
|
κε |
λώβην
~τίσειεν
Πελίης,
εἰ
μή |
[3, 600] |
οὐκέτ'
ἄνευθεν
~αὐτοκασιγνήτης
πειρήσομαι,
εἴ
|
κέ |
μ'
ἀέθλῳ
~χραισμεῖν
ἀντιάσῃσιν,
ἐπὶ |
[3, 350] |
βασιληίδα
δεῦρο
νέεσθε.
~εἰ
δέ
|
κε |
μὴ
προπάροιθεν
ἐμῆς
ἥψασθε
τραπέζης, |
[3, 1350] |
~δεινὸν
Ἐνυαλίου
σόλον
Ἄρεος·
οὔ
|
κέ |
μιν
ἄνδρες
~αἰζηοὶ
πίσυρες
γαίης |
[3, 650] |
~Φῆ
ῥα,
κασιγνήτης
πειρωμένη,
εἴ
|
κέ |
μιν
αὐτὴ
~ἀντιάσειε
πάροιθεν
ἑοῖς |
[3, 800] |
~ἐσσυμένως
οὐρῆας
ὑποζεύξασθαι
ἀπήνῃ,
~οἵ
|
κέ |
μιν
εἰς
Ἑκάτης
περικαλλέα
νηὸν |
[3, 1000] |
χεροῖν
ὑπέδεκτο
γεγηθώς.
~καί
νύ
|
κέ |
οἱ
καὶ
πᾶσαν
ἀπὸ
στηθέων |
[3, 0] |
~παιδὶ
ἑῷ
εἰπεῖν
ὀτρύνομεν,
αἴ
|
κε |
πίθηται
~κούρην
Αἰήτεω
πολυφάρμακον
οἷσι |
[3, 1000] |
σοὶ
θεόθεν
χάρις
ἔσσεται,
εἴ
|
κε |
σαώσῃς
~τόσσον
ἀριστήων
ἀνδρῶν
στόλον. |
[3, 900] |
αὐτὴν
ἀπονισσόμεθ'
ὥρην.
~καὶ
δέ
|
κε |
σὺν
πολέεσσιν
ὀνείασιν
οἴκαδ'
ἵκοισθε |
[3, 1400] |
ὑπότροπος
ἄμμιγα
Κόλχοις,
~πορφύρων,
ᾗ
|
κέ |
σφι
θοώτερον
ἀντιόῳτο.
~ἦμαρ
ἔδυ, |
[3, 1200] |
~δεινόν,
ἀμαιμάκετον·
τὸ
μὲν
οὔ
|
κέ |
τις
ἄλλος
ὑπέστη
~ἀνδρῶν
ἡρώων, |
[3, 1000] |
ἀπειρεσίη
μέγα
τε
σθένος,
οὐδέ
|
κε |
φαίης
~ἀνδράσιν,
ἀλλὰ
θεοῖσιν
ἰσαζέμεν |
[3, 550] |
γε
μείλιχος
ὄρνις
~πότμον
ὑπεξήλυξε·
|
κέαρ |
δέ
μοι
ὡς
ἐνὶ
θυμῷ |
[3, 750] |
~ὧς
δὲ
καὶ
ἐν
στήθεσσι
|
κέαρ |
ἐλελίζετο
κούρης.
~δάκρυ
δ'
ἀπ' |
[3, 950] |
~ἦ
θαμὰ
δὴ
στηθέων
ἐάγη
|
κέαρ, |
ὁππότε
δοῦπον
~ἢ
ποδὸς
ἢ |
[3, 600] |
~ἔμπα
γε
μὴν
θεμένη
κύνεον
|
κέαρ, |
οὐκέτ'
ἄνευθεν
~αὐτοκασιγνήτης
πειρήσομαι,
εἴ |
[3, 50] |
ἀμειβομένη
προσέειπεν·
~Κερτομέεις·
νῶιν
δὲ
|
κέαρ |
συνορίνεται
ἄτῃ.
~ἤδη
γὰρ
ποταμῷ |
[3, 350] |
γλώσσας
τε
ταμὼν
καὶ
χεῖρε
|
κεάσσας |
~ἀμφοτέρας,
οἴοισιν
ἐπιπροέηκα
πόδεσσιν,
~ὥς |
[3, 750] |
Ἐρινὺς
~ἄμμι
πολυκλαὕτους
δεῦρ'
ἤγαγε
|
κεῖθεν |
ἀνίας.
~φθίσθω
ἀεθλεύων,
εἴ
οἱ |
[3, 850] |
εἰκάθοι·
ἀλλὰ
καὶ
ἀλκῇ
~λωίτερος
|
κεῖν' |
ἦμαρ
ὁμῶς
κάρτει
τε
πέλοιτο. |
[3, 1100] |
βάζεις.
~εἰ
δέ
κεν
ἤθεα
|
κεῖνα |
καὶ
Ἑλλάδα
γαῖαν
ἵκηαι,
~τιμήεσσα |
[3, 1300] |
νῆα
πάλιν
κίεν,
ὄφρ'
ἔτι
|
κεινὰς |
~γηγενέων
ἀνδρῶν
ἴδεν
αὔλακας.
ἀμφὶ |
[3, 300] |
~ηὐλίζοντ'
ὄρνιθες
Ἀρήιαι,
οὐδ'
ἔτι
|
κείνας |
~εὕρομεν.
ἀλλ'
οἵγ'
ἄνδρες
ἀπήλασαν, |
[3, 50] |
πόθῳ
Αἰσονίδαο.
~εἰ
γάρ
οἱ
|
κείνη |
συμφράσσεται
εὐμενέουσα,
~ῥηιδίως
μιν
ἑλόντα |
[3, 300] |
προσέειπεν,
ἐπεὶ
προγενέστερος
ἦεν·
~Αἰήτη,
|
κείνην |
μὲν
ἄφαρ
διέχευαν
ἄελλαι
~ζαχρηεῖς· |
[3, 1050] |
~κούρην
Μίνωος,
τόπερ
ἀγλαὸν
οὔνομα
|
κείνην |
~παρθενικὴν
καλέεσκον
ἐπήρατον,
ἥν
μ' |
[3, 1200] |
~νύμφαι
ἑλειονόμοι
ποταμηίδες,
αἳ
περὶ
|
κείνην |
~Φάσιδος
εἱαμενὴν
Ἀμαραντίου
εἱλίσσονται.
~Αἰσονίδην |
[3, 550] |
ἐνὶ
Κύπριδι
νόστον
~πέφραδεν
ἔσσεσθαι.
|
κείνης |
δ'
ὅ
γε
μείλιχος
ὄρνις |
[3, 0] |
Ἰήσονι.
τὸν
δ'
ἂν
ὀίω
|
~κείνης |
ἐννεσίῃσιν
ἐς
Ἑλλάδα
κῶας
ἀνάξειν. |
[3, 1250] |
~πείρησαν
τευχέων
βεβιημένοι,
οὐδ'
ἐδύναντο
|
~κεῖνο |
δόρυ
γνάμψαι
τυτθόν
γέ
περ, |
[3, 100] |
τοι
ὀπάσαιμι
Διὸς
περικαλλὲς
ἄθυρμα
|
~κεῖνο, |
τό
οἱ
ποίησε
φίλη
τροφὸς |
[3, 700] |
~παίδων
εἵνεκ'
ἐμεῖο;
καὶ
ἐκ
|
κείνοιο |
δ'
ἱκάνει
~Ἄργος,
ἐποτρύνων
με |
[3, 700] |
κούρη
τε
πέλεσθαι,
~ἶσον
ἐπεὶ
|
κείνοις |
με
τεῷ
ἐπαείραο
μαζῷ
~νηπυτίην, |
[3, 750] |
δ'
ἂν
κακὸν
ἄμμι
πέλοιτο,
|
~κεῖνος |
ὅτε
ζωῆς
ἀπαμείρεται.
ἐρρέτω
αἰδώς, |
[3, 900] |
Ἰήσονα
θῆκε
Διὸς
δάμαρ
ἤματι
|
κείνῳ |
~ἠμὲν
ἐσάντα
ἰδεῖν,
ἠδὲ
προτιμυθήσασθαι. |
[3, 1350] |
τερσήμεναι
ἠελίοιο·
~ὧς
τότε
γηγενέων
|
κεῖρε |
στάχυν·
αἵματι
δ'
ὁλκοὶ
~ἠύτε |
[3, 1350] |
νεοθηγέα
χερσὶ
μεμαρπὼς
~ὠμὸν
ἐπισπεύδων
|
κείρει |
στάχυν,
οὐδὲ
βολῇσιν
~μίμνει
ἐς |
[3, 400] |
δέμας.
τοὺς
δ'
αὖθι
δαΐζων
|
~κείρω |
ἐμῷ
ὑπὸ
δουρὶ
περισταδὸν
ἀντιόωντας. |
[3, 1000] |
ἔοικας
~ἐκ
μορφῆς
ἀγανῇσιν
ἐπητείῃσι
|
κεκάσθαι. |
~Ὧς
φάτο
κυδαίνων·
ἡ
δ' |
[3, 800] |
ἄλλα
τ'
ἔμελλεν
ἀεξήσεσθαι
ὀπίσσω.
|
~κέκλετο |
δ'
ἀμφιπόλοις,
αἵ
οἱ
δυοκαίδεκα |
[3, 150] |
ἰοδόκην
χρυσέῃ
περικάτθετο
μίτρῃ
~πρέμνῳ
|
κεκλιμένην· |
ἀνὰ
δ'
ἀγκύλον
εἵλετο
τόξον. |
[3, 650] |
θάλαμόνδε
διαμπερές,
ᾧ
ἔνι
κούρη
|
~κέκλιτ' |
ἀκηχεμένη,
δρύψεν
δ'
ἑκάτερθε
παρειάς· |
[3, 900] |
μῦθον
ἐπῄνεον,
ἠδὲ
καὶ
αὐτὸν
|
~κέκλομαι |
εἰς
ὠπὴν
ἑτάρων
ἄπο
μοῦνον |
[3, 200] |
ῥά
μιν
ἵπποις
~δέξατο,
Φλεγραίῃ
|
κεκμηότα |
δηιοτῆτι.
~ἔνθα
δὲ
καὶ
μέσσαυλος |
[3, 1300] |
~λείπεται
ἐξ
ἠοῦς,
καλέουσι
δὲ
|
κεκμηῶτες |
~ἐργατίναι
γλυκερόν
σφιν
ἄφαρ
βουλυτὸν |
[3, 500] |
ἀυτμή,
~καὶ
ποταμοὺς
ἵστησιν
ἄφαρ
|
κελαδεινὰ |
ῥέοντας,
~ἄστρα
τε
καὶ
μήνης |
[3, 850] |
~τῆς
οἵην
τ'
ἐν
ὄρεσσι
|
κελαινὴν |
ἰκμάδα
φηγοῦ
~Κασπίῃ
ἐν
κόχλῳ |
[3, 600] |
δή
τι
φέρῃ
κακὸν
ἥδε
|
κέλευθος |
~ἡρώων.
περί
μοι
ξείνῳ
φρένες |
[3, 150] |
~αἰθερίας·
ἔνθεν
δὲ
καταιβάτις
ἐστὶ
|
κέλευθος |
~οὐρανίη·
δοιὼ
δὲ
πόλοι
ἀνέχουσι |
[3, 300] |
ἐμεῖο
~πείθεσθε
προφέροντος
ἀπείρονα
μέτρα
|
κελεύθου. |
~ᾔδειν
γάρ
ποτε
πατρὸς
ἐν |
[3, 950] |
ὅμιλον
ἔχ'
ἀτρέμας·
ἐς
δὲ
|
κελεύθους |
~τηλόσε
παπταίνεσκε,
παρακλίνουσα
παρειάς.
~ἦ |
[3, 500] |
τε
καὶ
μήνης
ἱερῆς
ἐπέδησε
|
κελεύθους. |
~τῆς
μὲν
ἀπὸ
μεγάροιο
κατὰ |
[3, 900] |
ἑταῖροι
~λαμπόμενον
χαρίτεσσιν·
ἐγήθησεν
δὲ
|
κελεύθῳ |
~Ἀμπυκίδης,
ἤδη
που
ὀισσάμενος
τὰ |
[3, 150] |
οὐδ'
ἔσκε
παρὲξ
ὅτις
ἄλλο
|
κελεύοι. |
~καὶ
τότ'
ἄρ'
υἱῆας
Φρίξου |
[3, 1300] |
ἐστείλαντο.
~δηρὸν
δ'
οὐ
μετέπειτα
|
κελευόμενοι |
ὑπὸ
δουρὶ
~ἤισαν·
ὀκριόεσσα
δ' |
[3, 900] |
μῦθος
ἵκηται.
~τὸν
ξεῖνόν
με
|
κέλονται, |
ὅτις
περὶ
βουσὶν
ὑπέστη,
~δῶρ' |
[3, 850] |
Λητωὶς
ἐφ'
ἅρμασιν
ἑστηυῖα
~ὠκείαις
|
κεμάδεσσι |
διεξελάσῃσι
κολώνας,
~τηλόθεν
ἀντιόωσα
πολυκνίσου |
[3, 350] |
οἱ
ὀπάσσαις.
~αὐτῷ
δ'
ὥς
|
κεν |
ἅδῃ,
τὼς
ἔσσεται·
οὐ
γὰρ |
[3, 1200] |
~ἤλασεν
εὐρεῖαν
κατ'
ἀμαξιτόν,
ὥς
|
κεν |
ἀέθλῳ
~παρσταίη·
σὺν
δέ
σφιν |
[3, 800] |
ῥηκτὸς
ἔοι
χαλκοῖο
τυπῇσιν,
~οὔτε
|
κεν |
αἰθομένῳ
πυρὶ
εἰκάθοι·
ἀλλὰ
καὶ |
[3, 950] |
ἠιόνεσσιν
ἐφεζόμεναι
γοάουσιν·
~τάων
ἀργαλέας
|
κεν |
ἀποσκεδάσειας
ἀνίας.
~δή
ποτε
καὶ |
[3, 100] |
τις
ἔστω
~ἀμβολίη.
δὴ
γάρ
|
κεν |
ἀφαυροτέρη
χάρις
εἴη.
~Ὧς
φάτο· |
[3, 350] |
Κρηθῆος
ἐτήτυμόν
ἐστι
γενέθλης,
~οὕτω
|
κεν |
γνωτὸς
πατρώιος
ἄμμι
πέλοιτο.
~ἄμφω |
[3, 600] |
ἐπιέτρεπον
ἄμφω
~τὼς
ἔμεν,
ὥς
|
κεν |
ἑῇσι
μετὰ
φρεσὶν
ἰθύσειεν.
~ἡ |
[3, 100] |
μοι
πρόφρων
τέλεσον
χρέος,
ὅττι
|
κεν |
εἴπω·
~καί
κέν
τοι
ὀπάσαιμι |
[3, 0] |
ἠὲ
δόλον
τινὰ
μήσεαι,
ᾧ
|
κεν |
ἑλόντες
~χρύσεον
Αἰήταο
μεθ'
Ἑλλάδα |
[3, 750] |
ὀλέσθαι
~μοῖρα
πέλει.
πῶς
γάρ
|
κεν |
ἐμοὺς
λελάθοιμι
τοκῆας
~φάρμακα
μησαμένη; |
[3, 150] |
γε
παρέξομαι,
οὐδ'
ἀπατήσω,
~εἴ
|
κεν |
ἐνισκίμψῃς
κούρῃ
βέλος
Αἰήταο.
~Φῆ· |
[3, 900] |
τι
λαρὸν
~οὔτ'
ἐρατὸν
κούρη
|
κεν |
ἔπος
προτιμυθήσαιτο
~ἠιθέῳ,
εὖτ'
ἄν |
[3, 350] |
~ἀμφοτέρας,
οἴοισιν
ἐπιπροέηκα
πόδεσσιν,
~ὥς
|
κεν |
ἐρητύοισθε
καὶ
ὕστερον
ὁρμηθῆναι,
~οἷα |
[3, 1100] |
ἐπεὶ
μεταμώνια
βάζεις.
~εἰ
δέ
|
κεν |
ἤθεα
κεῖνα
καὶ
Ἑλλάδα
γαῖαν |
[3, 750] |
πᾶσα
βοήσει
~πότμον
ἐμόν·
καί
|
κέν |
με
διὰ
στόματος
φορέουσαι
~Κολχίδες |
[3, 600] |
ἐπὶ
σφετέροις
ἀχέουσα
~παισί·
τό
|
κέν |
μοι
λυγρὸν
ἐνὶ
κραδίῃ
σβέσαι |
[3, 150] |
~πολλάκι
τοι
ῥέα
μῦθος,
ὅ
|
κεν |
μόλις
ἐξανύσειεν
~ἠνορέη,
τόδ'
ἔρεξε |
[3, 1200] |
κάλλιπον
Ἡρακλῆα
~τῆλε
παρέξ,
ὅ
|
κεν |
οἶος
ἐναντίβιον
πολέμιξεν.
~τῷ
δὲ |
[3, 900] |
μὲν
δασόμεσθα
μετὰ
σφίσιν,
εἴ
|
κεν |
ὀπάσσῃ
~δῶρα
φέρων,
τῷ
δ' |
[3, 1050] |
δνοφερὴν
ἐπὶ
βῶλον
ὀδόντων,
~αἴ
|
κεν |
ὀρινομένους
πολέας
νειοῖο
δοκεύσῃς,
~λάθρῃ |
[3, 400] |
ἀποίσεαι
εἰς
βασιλῆος·
~πρὶν
δέ
|
κεν |
οὐ
δοίην,
μηδ'
ἔλπεο.
δὴ |
[3, 450] |
Ἑκάτης
Περσηίδος
ἐννεσίῃσιν.
~τὴν
εἴ
|
κεν |
πεπίθοιμεν,
ὀίομαι,
οὐκέτι
τάρβος
~ἔσσετ' |
[3, 250] |
ἀνίας
~ἡμετέρῃ
κραδίῃ.
τί
δέ
|
κεν |
πόλιν
Ὀρχομενοῖο,
~ὅστις
ὅδ'
Ὀρχομενός, |
[3, 550] |
οὐρανοῦ
ἄγγελον
ἧκεν
~Ἑρμείαν,
ὥς
|
κεν |
προσκηδέος
ἀντιάσειεν·
~μὴ
καὶ
ληιστῆρας |
[3, 550] |
κήδεα
τεύχων.
~στεῦτο
δ'
ἐπεί
|
κεν |
πρῶτα
βόες
διαδηλήσωνται
~ἄνδρα
τόν, |
[3, 400] |
μιν
ὑποβλήδην
προσέειπεν·
~Ξεῖνε,
τί
|
κεν |
τὰ
ἕκαστα
διηνεκέως
ἀγορεύοις;
~εἰ |
[3, 400] |
καὶ
οὐλομένου
μεταχάσσεαι
ἀμήτοιο,
~αὐτῷ
|
κεν |
τὰ
ἕκαστα
μέλοιτό
μοι,
ὄφρα |
[3, 1000] |
προσπτύξατο
κούρη·
~Φράζεο
νῦν,
ὥς
|
κέν |
τοι
ἐγὼ
μητίσομ'
ἀρωγήν.
~εὖτ' |
[3, 100] |
χρέος,
ὅττι
κεν
εἴπω·
~καί
|
κέν |
τοι
ὀπάσαιμι
Διὸς
περικαλλὲς
ἄθυρμα |
[3, 450] |
τι
τέκμωρ
~οὔτ'
ἐμοί,
οὔτε
|
κεν |
ὔμμι
διειρομένοισι
πέλοιτο.
~φῆ
δὲ |
[3, 50] |
ἔειπεν·
~Ἥρη,
Ἀθηναίη
τε,
πίθοιτό
|
κεν |
ὔμμι
μάλιστα,
~ἢ
ἐμοί.
ὑμείων |
[3, 250] |
τῇπερ
ταλασήια
ἔργα
μέμηλεν,
~ὥς
|
κεν |
ὑπωρόφιον
νύκτωρ
σέλας
ἐντύναιτο,
~ἄγχι |
[3, 0] |
ἂν
ἔγωγε
~ἑσποίμην·
σὺ
δέ
|
κεν |
φαίης
ἔπος
ἀντιόωσα.
~Ἠ,
καὶ |
[3, 50] |
ἔπος
ἠέ
τι
ἔργον,
ὅ
|
κεν |
χέρες
αἵγε
κάμοιεν
~ἠπεδαναί·
καὶ |
[3, 100] |
παρᾶσσον
ἐπὶ
προτέροισιν
ὀλέσσας
~βῆ
|
κενεαῖς |
σὺν
χερσὶν
ἀμήχανος,
οὐδ'
ἐνόησεν |
[3, 1100] |
ὅγε
δῆθεν
ὑποβλήδην
προσέειπεν·
~Δαιμονίη,
|
κενεὰς |
μὲν
ἔα
πλάζεσθαι
ἀέλλας,
~ὧς |
[3, 1250] |
μιν
ἄμφω
~μυκηθμῷ
κρατεροῖσιν
ἐνέπληξαν
|
κεράεσσιν· |
~οὐδ'
ἄρα
μιν
τυτθόν
περ |
[3, 1300] |
~καί
ῥ'
ὅγε
δεξιτεροῖο
βοὸς
|
κέρας |
ἄκρον
ἐρύσσας
~εἷλκεν
ἐπικρατέως
παντὶ |
[3, 400] |
ἔργον·
~ὀψε
δ'
ἀμειβόμενος
προσελέξατο
|
κερδαλέοισιν· |
~Αἰήτη,
μάλα
τοί
με
δίκῃ |
[3, 750] |
ἄτης.
ἦ
τ'
ἂν
πολὺ
|
κέρδιον |
εἴη
~τῇδ'
αὐτῇ
ἐν
νυκτὶ |
[3, 0] |
ἐπιειμένη
ὤμοις
~κόσμει
χρυσείῃ
διὰ
|
κερκίδι, |
μέλλε
δὲ
μακροὺς
~πλέξασθαι
πλοκάμους· |
[3, 50] |
δ'
Ἥρη
τοίοισιν
ἀμειβομένη
προσέειπεν·
|
~Κερτομέεις· |
νῶιν
δὲ
κέαρ
συνορίνεται
ἄτῃ. |
[3, 650] |
χῆρον
λέχος
εἰσορόωσα,
~μή
μιν
|
κερτομέουσαι |
ἐπιστοβέωσι
γυναῖκες·
~τῇ
ἰκέλη
Μήδεια |
[3, 750] |
ὧς
φθιμένῃ
μοι
ἐπιλλίξουσιν
ὀπίσσω
|
~κερτομίας· |
τηλοῦ
δὲ
πόλις
περὶ
πᾶσα |
[3, 700] |
ποτε
μητρὸς
ἄκουον.
~ἀλλ'
ἴθι,
|
κεῦθε |
δ'
ἐμὴν
σιγῇ
χάριν,
ὄφρα |
[3, 1200] |
πάλιν
ἔστιχεν·
ἡ
δ'
ἀίουσα
|
~κευθμῶν |
ἐξ
ὑπάτων
δεινὴ
θεὸς
ἀντεβόλησεν |
[3, 1250] |
μαστεύων·
οἱ
δ'
ἔκποθεν
ἀφράστοιο
|
~κευθμῶνος |
χθονίου,
ἵνα
τέ
σφισιν
ἔσκε |
[3, 750] |
ἀμφί
τ'
ἀραιὰς
~ἶνας
καὶ
|
κεφαλῆς |
ὑπὸ
νείατον
ἰνίον
ἄχρις,
~ἔνθ' |
[3, 1100] |
Ἰήσων
~εἰς
ἑτάρους
καὶ
νῆα
|
κεχαρμένος |
ὦρτο
νέεσθαι·
~ἡ
δὲ
μετ' |
[3, 450] |
ἀπηνέος
ἄμμι
φίλον
κῆρ
~ἀντικρὺ
|
κεχόλωται, |
ἕκαστα
γὰρ
οὔ
νύ
τι |
[3, 100] |
ἄλλον
ἔτ'
αὔτως
~ἄλλῳ
ἐπιπροιείς,
|
κεχόλωτο |
δὲ
καγχαλόωντι.
~καὶ
μὴν
τούσγε |
[3, 750] |
λέβητι
~ἠέ
που
ἐν
γαυλῷ
|
κέχυται· |
ἡ
δ'
ἔνθα
καὶ
ἔνθα |
[3, 550] |
κάθιζον,
~ἀτλήτους
Μινύῃσι
δόλους
καὶ
|
κήδεα |
τεύχων.
~στεῦτο
δ'
ἐπεί
κεν |
[3, 1250] |
~γίγνεται,
ὁππότ'
ἄεθλα
καταφθιμένοιο
ἄνακτος
|
~κηδεμόνες |
πεζοῖσι
καὶ
ἱππήεσσι
τίθενται.
~τέτμον |
[3, 700] |
οἳ
δή
μοι
ἀδελφειοὶ
γεγάασιν,
|
~κηδεμόνες |
τε
φίλοι
καὶ
ὁμήλικες.
ὧς |
[3, 750] |
ἄλλυδις
ἄλλαι
ἀεικέα
μωμήσονται·
~ἥτις
|
κηδομένη |
τόσον
ἀνέρος
ἀλλοδαποῖο
~κάτθανεν,
ἥτις |
[3, 650] |
~θείη,
μηδ'
ἀλεγεινὸν
ἐφ'
υἱάσι
|
κῆδος |
ἕλοιο.
~Φῆ
ῥα,
κασιγνήτης
πειρωμένη, |
[3, 450] |
παρειὰς
~δάκρυον
αἰνοτάτῳ
ἐλέῳ
ῥέε
|
κηδοσύνῃσιν· |
~ἦκα
δὲ
μυρομένη
λιγέως
ἀνενείκατο |
[3, 450] |
φίλοι,
Αἰήταο
ἀπηνέος
ἄμμι
φίλον
|
κῆρ |
~ἀντικρὺ
κεχόλωται,
ἕκαστα
γὰρ
οὔ |
[3, 400] |
παρὰ
λιπαρὴν
σχομένη
θηεῖτο
καλύπτρην,
|
~κῆρ |
ἄχει
σμύχουσα·
νόος
δέ
οἱ |
[3, 700] |
τοκήων,
~μή
σφε
κακῇ
ὑπὸ
|
κηρὶ |
διαρραισθέντας
ἰδέσθαι
~λευγαλέως·
ἢ
σοίγε |
[3, 1350] |
δ'
ἐπ'
ἀγοστῷ
~καὶ
πλευροῖς,
|
κήτεσσι |
δομὴν
ἀτάλαντοι
ἰδέσθαι.
~πολλοὶ
δ' |
[3, 700] |
~Ὧς
ἥγ'
ἐκ
θαλάμοιο
πάλιν
|
κίε, |
παισί
τ'
ἀρωγὴν
~αὐτοκασιγνήτης
διεπέφραδε. |
[3, 250] |
~ἐκ
δ'
αὐτὴ
Εἰδυῖα
δάμαρ
|
κίεν |
Αἰήταο,
~Χαλκιόπης
ἀίουσα·
τὸ
δ' |
[3, 650] |
ὀπίσσω
~στρεφθεῖσ'
ἐκ
δὲ
πάλιν
|
κίεν |
ἔνδοθεν,
ἄψ
τ'
ἀλέεινεν
~εἴσω· |
[3, 1300] |
ὁ
ἂψ
ἐπὶ
νῆα
πάλιν
|
κίεν, |
ὄφρ'
ἔτι
κεινὰς
~γηγενέων
ἀνδρῶν |
[3, 800] |
~αὐτὸς
δ'
αὖτ'
ἐπὶ
νῆα
|
κίεν |
προπάροιθε
λιασθείς.
~Ἡ
δ'
ἐπεὶ |
[3, 200] |
θρῳσμοῦ
πεδίοιο.
~Κιρκαῖον
τόδε
που
|
κικλήσκεται· |
ἔνθα
δὲ
πολλαὶ
~ἑξείης
πρόμαλοί |
[3, 1200] |
δὲ
μιγάδας
χέε
λοιβάς,
~Βριμὼ
|
κικλήσκων |
Ἑκάτην
ἐπαρωγὸν
ἀέθλων.
~καί
ῥ' |
[3, 900] |
~τάων
τις
μεσσηγὺς
ἀνὰ
πτερὰ
|
κινήσασα |
~ὑψοῦ
ἐπ'
ἀκρεμόνων
Ἥρης
ἠνίπαπε |
[3, 950] |
δ'
αὖτις
ὑπὸ
ῥιπῆς
ἀνέμοιο
|
~κινύμεναι |
ὁμάδησαν
ἀπείριτον·
ὧς
ἄρα
τώγε |
[3, 800] |
δ'
ἀσπάσιον
βάλε
φέγγος
~Ἠριγενής,
|
κίνυντο |
δ'
ἀνὰ
πτολίεθρον
ἕκαστοι.
~Ἔνθα |
[3, 650] |
ἐπιστοβέωσι
γυναῖκες·
~τῇ
ἰκέλη
Μήδεια
|
κινύρετο. |
τὴν
δέ
τις
ἄφνω
~μυρομένην |
[3, 250] |
ἀμφαγάπαζον
ἰδόντες
~γηθόσυνοι·
τοῖον
δὲ
|
κινυρομένη |
φάτο
μῦθον·
~Ἔμπης
οὐκ
ἄρ' |
[3, 200] |
ἄνακτος
~εὐρείας
τε
πύλας
καὶ
|
κίονας, |
οἳ
περὶ
τοίχους
~ἑξείνς
ἄνεχον· |
[3, 200] |
~Κόλχων
μυρίον
ἔθνος
ἐς
Αἰήταο
|
κιόντες. |
~ὦκα
δ'
ὅτ'
ἐκ
πεδίοιο |
[3, 850] |
στήθεσσιν
ἔερτο.
~ἐκ
δὲ
θύραζε
|
κιοῦσα |
θοῆς
ἐπεβήσατ'
ἀπήνης·
~σὺν
δέ |
[3, 0] |
ἄλλων
~ἀθανάτων
ἀπονόσφι
θεῶν
θάλαμόνδε
|
κιοῦσαι |
~βούλευον·
πείραζε
δ'
Ἀθηναίην
πάρος |
[3, 200] |
~χέρσονδ'
ἐξαπέβησαν
ἐπὶ
θρῳσμοῦ
πεδίοιο.
|
~Κιρκαῖον |
τόδε
που
κικλήσκεται·
ἔνθα
δὲ |
[3, 300] |
~δινεύσας,
ὅτ'
ἐμεῖο
κασιγνήτην
ἐκόμιζεν
|
~Κίρκην |
ἑσπερίης
εἴσω
χθονός,
ἐκ
δ' |
[3, 500] |
εὐμενέοντες.
~τρηρὼν
μὲν
φεύγουσα
βίην
|
κίρκοιο |
πελειὰς
~ὑψόθεν
Αἰσονίδεω
πεφοβημένη
ἔμπεσε |
[3, 500] |
~ὑψόθεν
Αἰσονίδεω
πεφοβημένη
ἔμπεσε
κόλποις·
|
~κίρκος |
δ'
ἀφλάστῳ
περικάππεσεν.
ὦκα
δὲ |
[3, 550] |
σθένος;
ἐς
δὲ
πελείας
~καὶ
|
κίρκους |
λεύσσοντες
ἐρητύεσθε
ἀέθλων;
~ἔρρετε,
μηδ' |
[3, 1200] |
πόδες
ἔκφερον,
ὄφρ'
ἑτάροισιν
~μίκτο
|
κιών· |
ἤδη
δὲ
φόως
νιφόεντος
ὕπερθεν |
[3, 1250] |
ἀδάμαντος
ἄροτρον.
~χρίμψε
δ'
ἔπειτα
|
κιών, |
παρὰ
δ'
ὄβριμον
ἔγχος
ἔπηξεν |
[3, 600] |
~χωόμενοι·
τὴν
δ'
ὕπνος
ἅμα
|
κλαγγῇ |
μεθέηκεν.
~παλλομένη
δ'
ἀνόρουσε
φόβῳ, |
[3, 650] |
ἔνδοθι
δαιομένη
περ
~σῖγα
μάλα
|
κλαίει |
χῆρον
λέχος
εἰσορόωσα,
~μή
μιν |
[3, 1400] |
ὀμβρήσαντος,
~φυταλιῇ
νεόθρεπτα
κατημύουσιν
ἔραζε
|
~κλασθέντα |
ῥίζηθεν,
ἀλωήων
πόνος
ἀνδρῶν·
~τὸν |
[3, 350] |
οὕνεκ'
ἀφ'
Ἑλλάδος
ὧλλοι
ἄγερθεν,
|
~κλείουσ' |
Αἴσονος
υἱὸν
Ἰήσονα
Κρηθεΐδαο.
~εἰ |
[3, 1000] |
τέκμαρ
~ἀστερόεις
στέφανος,
τόν
τε
|
κλείουσ' |
Ἀριάδνης,
~πάννυχος
οὐρανίοισιν
ἑλίσσεται
εἰδώλοισιν. |
[3, 250] |
~τέλλεται,
ὅν
τε
μύωπα
βοῶν
|
κλείουσι |
νομῆες.
~ὦκα
δ'
ὑπὸ
φλιὴν |
[3, 950] |
ναιετάοντας,
~οὔνομα
καὶ
καλὸν
τεύχων
|
κλέος· |
ὧς
δὲ
καὶ
ὧλλοι
~ἥρωες |
[3, 350] |
ἐγὼ
Ἑλλάδι
πάσῃ
~θεσπεσιην
οἴσω
|
κληηδόνα· |
καὶ
δέ
τοι
ἤδη
~πρόφρονές |
[3, 800] |
ἐς
ὠπήν.
~πυκνὰ
δ'
ἀνὰ
|
κληῖδας |
ἑῶυ
λύεσκε
θυράων,
~αἴγλην
σκεπτομένη· |
[3, 1250] |
ἔτι
σχήσεσθαι
ἀέθλων
~μέλλον·
ἀτὰρ
|
κληῖσιν |
ἐπισχερὼ
ἱδρυνθέντες
~ῥίμφα
μάλ'
ἐς |
[3, 1400] |
τε
καὶ
οὐλοὸν
ἄλγος
ἱκάνει
|
~κλήρου |
σημαντῆρα
φυτοτρόφον·
ὧς
τότ'
ἄνακτος |
[3, 950] |
ὧς
δὲ
καὶ
ὧλλοι
~ἥρωες
|
κλῄσουσιν |
ἐς
Ἑλλάδα
νοστήσαντες
~ἡρώων
τ' |
[3, 1150] |
~ἷζε
δ'
ἐπὶ
χθαμαλῷ
σφέλαι
|
κλιντῆρος |
ἔνερθεν
~λέχρις
ἐρεισαμένη
λαιῇ
ἐπὶ |
[3, 0] |
θρόνου
ὦρτο,
~εἷσέ
τ'
ἐνὶ
|
κλισμοῖσιν· |
ἀτὰρ
μετέπειτα
καὶ
αὐτὴ
~ἵζανεν, |
[3, 1150] |
~σὺν
δὲ
καὶ
Αἰθαλίδην,
υἷα
|
κλυτὸν |
Ἑρμείαο.
~βὰν
δ'
ἴμεν,
οὐδ' |
[3, 1150] |
αἰθήρ,
~βῆ
ῥ'
ἐς
ἐρημαίην,
|
κλωπήιος |
ἠύτε
τις
φώρ,
~σὺν
πᾶσιν |
[3, 250] |
ποδῶν
προπάροιθε
βαλοῦσαι
~νήματα
καὶ
|
κλωστῆρας |
ἀολλέες
ἔκτοθι
πᾶσαι
~ἔδραμον.
ἡ |
[3, 1150] |
ἄλλοι
~γηθόσυνοι
τῆμος
μέν,
ἐπεὶ
|
κνέφας |
ἔργαθε
νυκτός,
~εὔκηλοι
ἐμέλοντο
περὶ |
[3, 700] |
μὲν
ἔπειτ'
ἐπὶ
γαῖαν
ἄγεν
|
κνέφας· |
οἱ
δ'
ἐνὶ
πόντῳ
~ναῦται |
[3, 1350] |
πάντ'
ἐφαάνθη
~τείρεα
λαμπετόωντα
διὰ
|
κνέφας· |
ὧς
ἄρα
τοίγε
~λάμπον
ἀναλδήσκοντες |
[3, 850] |
ἀνέσχε
καταστάξαντος
ἔραζε
~αἰετοῦ
ὠμηστέω
|
κνημοῖς |
ἔνι
Καυκασίοισιν
~αἱματόεντ'
ἰχῶρα
Προμηθῆος |
[3, 850] |
σκοπιὰς
πολυπίδακας·
ἀμφὶ
δὲ
θῆρες
|
~κνυζηθμῷ |
σαίνουσιν
ὑποτρομέοντες
ἰοῦσαν·
~ὧς
αἵγ' |
[3, 200] |
ἀμοιβηδὶς
δ'
ἀνιούσαις
~κρυστάλλῳ
ἴκελον
|
κοίλης |
ἀνεκήκιε
πέτρης.
~τοῖ'
ἄρ'
ἐνὶ |
[3, 400] |
~ὡς
αὐτοὶ
μυθεῖσθε
τὸν
Ἑλλάδι
|
κοιρανέοντα. |
~πεῖρα
δέ
τοι
μένεός
τε |
[3, 1350] |
ἐπέσσυτο
γηγενέεσσιν,
~γυμνὸν
δ'
ἐκ
|
κολεοῖο |
φέρε
ξίφος,
οὖτα
δὲ
μίγδην |
[3, 1000] |
ὑλακή,
μή
πως
τὰ
ἕκαστα
|
κολούσας |
~οὐδ'
αὐτὸς
κατὰ
κόσμον
ἑοῖς |
[3, 500] |
πελειὰς
~ὑψόθεν
Αἰσονίδεω
πεφοβημένη
ἔμπεσε
|
κόλποις· |
~κίρκος
δ'
ἀφλάστῳ
περικάππεσεν.
ὦκα |
[3, 700] |
γούνατα
χερσίν,
~σὺν
δὲ
κάρη
|
κόλποις |
περικάββαλεν.
ἔνθ'
ἐλεεινὸν
~ἄμφω
ἐπ' |
[3, 800] |
ἐπὶ
γούνατ'
ὀδύρετο.
δεῦε
δὲ
|
κόλπους |
~ἄλληκτον
δακρύοισι,
τὰ
δ'
ἔρρεεν |
[3, 150] |
ἑῆς
εὖ
πάντας
ἀριθμήσας
βάλε
|
κόλπῳ. |
~αὐτίκα
δ'
ἰοδόκην
χρυσέῃ
περικάτθετο |
[3, 750] |
κέν
με
διὰ
στόματος
φορέουσαι
|
~Κολχίδες |
ἄλλυδις
ἄλλαι
ἀεικέα
μωμήσονται·
~ἥτις |
[3, 300] |
περ
~ναιετάει,
μάλα
πολλὸν
ἀπόπροθι
|
Κολχίδος |
αἴης.
~ἀλλὰ
τί
μύθων
ἦδος; |
[3, 1350] |
ἑὸν
σάκος
ἕζετο
λάθρῃ
~θαρσαλέως.
|
Κόλχοι |
δὲ
μέγ'
ἴαχον,
ὡς
ὅτε |
[3, 1400] |
δ'
ἐς
πτολίεθρον
ὑπότροπος
ἄμμιγα
|
Κόλχοις, |
~πορφύρων,
ᾗ
κέ
σφι
θοώτερον |
[3, 300] |
οὐ
μάλα
τοίην,
~οἷαί
περ
|
Κόλχοισι |
μετ'
ἀνδράσι
νῆες
ἔασιν,
~τάων |
[3, 200] |
~δέσμιοι.
εἰσέτι
νῦν
γὰρ
ἄγος
|
Κόλχοισιν |
ὄρωρεν
~ἀνέρας
οἰχομένους
πυρὶ
καιέμεν· |
[3, 1200] |
δενδρήεντα
Γεραιστόν·
~τοῖος
ἄρ'
Αἰήτης
|
Κόλχων |
ἀγὸς
ἦεν
ἰδέσθαι.
~Τόφρα
δὲ |
[3, 200] |
ἐφῆκε
δι'
ἄστεος,
ὄφρα
λάθοιεν
|
~Κόλχων |
μυρίον
ἔθνος
ἐς
Αἰήταο
κιόντες. |
[3, 550] |
~Αὐτίκα
δ'
Αἰήτης
ἀγορὴν
ποιήσατο
|
Κόλχων |
~νόσφιν
ἑοῖο
δόμου,
τόθι
περ |
[3, 700] |
ἄμμι
τεοὺς
υἱῆας
ἔρυσθαι.
~ἴστω
|
Κόλχων |
ὅρκος
ὑπέρβιος
ὅντιν'
ὀμόσσαι
~αὐτὴ |
[3, 1250] |
Αἰήτην
τε
καὶ
ἄλλων
ἔθνεα
|
Κόλχων, |
~τοὺς
μὲν
Καυκασίοισιν
ἐφεσταότας
σκοπέλοισιν, |
[3, 200] |
τε
πανοπλοτάτην
γεγαυῖαν.
~καί
μιν
|
Κόλχων |
υἷες
ἐπωνυμίην
Φαέθοντα
~ἔκλεον,
οὕνεκα |
[3, 650] |
ναιετάειν,
ἵνα
μηδέ
περ
οὔνομα
|
Κόλχων. |
~Ὧς
φάτο·
τῆς
δ'
ἐρύθηνε |
[3, 850] |
ἅρμασιν
ἑστηυῖα
~ὠκείαις
κεμάδεσσι
διεξελάσῃσι
|
κολώνας, |
~τηλόθεν
ἀντιόωσα
πολυκνίσου
ἑκατόμβης·
~τῇ |
[3, 550] |
ἄεθλον,
~δρυμὸν
ἀναρρήξας
λασίης
καθύπερθε·
|
κολώνης |
~αὔτανδρον
φλέξειν
δόρυ
νήιον,
ὄφρ' |
[3, 0] |
ἄντα
θυράων.
~λευκοῖσιν
δ'
ἑκάτερθε
|
κόμας |
ἐπιειμένη
ὤμοις
~κόσμει
χρυσείῃ
διὰ |
[3, 1100] |
μητέρα
κούρην.
~ἡ
δ'
οὔπω
|
κομιδῆς |
μιμνήσκετο,
τέρπετο
γάρ
οἱ
~θυμὸς |
[3, 50] |
τίς
δεῦρο
νόος
χρειω
τε
|
κομίζει |
~δηναιὰς
αὔτως;
τί
δ'
ἱκάνετον, |
[3, 600] |
~οὔτι
μάλ'
ὁρμαίνοντα
δέρος
κριοῖο
|
κομίσσαι, |
~οὐδέ
τι
τοῖο
ἕκητι
μετὰ |
[3, 900] |
ἐγγύθι
νηοῦ
~αἴγειρος
φύλλοισιν
ἀπειρεσίοις
|
κομόωσα, |
~τῇ
θαμὰ
δὴ
λακέρυζαι
ἐπηυλίζοντο |
[3, 250] |
τοὶ
δὲ
ξύλα
κάγκανα
χαλκῷ
|
~κόπτον· |
τοὶ
δὲ
λοετρὰ
πυρὶ
ζέον· |
[3, 850] |
δ'
ἄγε
μολπῇ
θυμὸν
ἀφειδείως
|
κορέσωμεν |
~μειλιχίῃ,
τὰ
δὲ
καλὰ
τερείνης |
[3, 1350] |
στιβαροῖς
σακέεσσιν
~δούρασί
τ'
ἀμφιγύοις
|
κορύθεσσί |
τε
λαμπομένῃσιν
~Ἄρηος
τέμενος
φθισιμβρότου· |
[3, 1200] |
Μίμαντα·
~χρυσείην
δ'
ἐπὶ
κρατὶ
|
κόρυν |
θέτο
τετραφάληρον,
~λαμπομένην
οἷόν
τε |
[3, 150] |
πόλοι
ἀνέχουσι
κάρηνα
~οὐρέων
ἠλιβάτων,
|
κορυφαὶ |
χθονός,
ᾗχί
τ'
ἀερθεὶς
~ἠέλιος |
[3, 900] |
~τῇ
θαμὰ
δὴ
λακέρυζαι
ἐπηυλίζοντο
|
κορῶναι. |
~τάων
τις
μεσσηγὺς
ἀνὰ
πτερὰ |
[3, 1300] |
ἀείρας
~χάλκεον
ἱστοβοῆα,
θοῇ
συνάρασσε
|
κορώνῃ |
~ζεύγληθεν.
καὶ
τὼ
μὲν
ὑπὲκ |
[3, 0] |
δ'
ἑκάτερθε
κόμας
ἐπιειμένη
ὤμοις
|
~κόσμει |
χρυσείῃ
διὰ
κερκίδι,
μέλλε
δὲ |
[3, 1000] |
ἕκαστα
κολούσας
~οὐδ'
αὐτὸς
κατὰ
|
κόσμον |
ἑοῖς
ἑτάροισι
πελάσσῃς.
~ἦρι
δὲ |
[3, 1250] |
παλάμῃσιν.
~αὐτὰρ
ὁ
τοῖς
ἄμοτον
|
κοτέων |
Ἀφαρήιος
Ἴδας
~κόψε
παρ'
οὐρίαχον |
[3, 150] |
οὐδ'
ἀπατήσω,
~εἴ
κεν
ἐνισκίμψῃς
|
κούρῃ |
βέλος
Αἰήταο.
~Φῆ·
ὁ
δ' |
[3, 600] |
τοκῆας
ὑποσχεσίης
ἀθερίζειν,
~οὕνεκεν
οὐ
|
κούρῃ |
ζεῦξαι
βόας,
ἀλλά
οἱ
αὐτῷ |
[3, 950] |
τῶ
μή
με
λίην
ὑπεραίδεο,
|
κούρη, |
~ἤ
τι
παρεξερέεσθαι,
ὅ
τοι |
[3, 800] |
~μνήσαθ'
ὁμηλικίης
περιγηθέος,
οἷά
τε
|
κούρη· |
~καί
τέ
οἱ
ἠέλιος
γλυκίων |
[3, 650] |
θαλάμου
θάλαμόνδε
διαμπερές,
ᾧ
ἔνι
|
κούρη |
~κέκλιτ'
ἀκηχεμένη,
δρύψεν
δ'
ἑκάτερθε |
[3, 900] |
οὔτε
τι
λαρὸν
~οὔτ'
ἐρατὸν
|
κούρη |
κεν
ἔπος
προτιμυθήσαιτο
~ἠιθέῳ,
εὖτ' |
[3, 400] |
χαρίτεσσιν·
ἐπ'
αὐτῷ
δ'
ὄμματα
|
κούρη |
~λοξὰ
παρὰ
λιπαρὴν
σχομένη
θηεῖτο |
[3, 250] |
~καγχαλόων
ἤιξε·
βέλος
δ'
ἐνεδαίετο
|
κούρῃ |
~νέρθεν
ὑπὸ
κραδίῃ,
φλογὶ
εἴκελον· |
[3, 450] |
ἄρ'
ὧς
ἐόλητο
νόον
μελεδήμασι
|
κούρη. |
~οἱ
δ'
ἐπεὶ
οὖν
δήμου |
[3, 700] |
αὐτὴ
~φημὶ
κασιγνήτη
τε
σέθεν
|
κούρη |
τε
πέλεσθαι,
~ἶσον
ἐπεὶ
κείνοις |
[3, 950] |
Ἀριάδνη,
~ἥν
ῥά
τε
Πασιφάη
|
κούρη |
τέκεν
Ἠελίοιο.
~ἀλλ'
ἡ
μὲν |
[3, 500] |
ἢ
κακὸν
οἶτον
ἀφειδήσαντας
ἑλέσθαι.
|
~κούρη |
τις
μεγάροισιν
ἐνιτρέφετ'
Αἰήταο,
~τὴν |
[3, 1000] |
δὲ
δὴ
τοίοισι
μόλις
προσπτύξατο
|
κούρη· |
~Φράζεο
νῦν,
ὥς
κέν
τοι |
[3, 0] |
εἰπεῖν
ὀτρύνομεν,
αἴ
κε
πίθηται
|
~κούρην |
Αἰήτεω
πολυφάρμακον
οἷσι
βέλεσσιν
~θέλξαι |
[3, 600] |
ἑὸν
κατὰ
δῆμον
Ἀχαιίδα
τηλόθι
|
κούρην |
~ἄμμι
δὲ
παρθενίη
τε
μέλοι |
[3, 600] |
ἀρίδηλα
καὶ
ἀμφαδὰ
ἔργα
πέλοιτο.
|
~Κούρην |
δ'
ἐξ
ἀχέων
ἀδινὸς
κατελώφεεν |
[3, 450] |
μάλ'
ἔοικε
μεθιέμεν
ἐν
κακότητι.
|
~κούρην |
δή
τινα
πρόσθεν
ὑπέκλυες
αὐτὸς |
[3, 900] |
νηόνδε
θεᾶς
ἴθι,
τῷ
ἔνι
|
κούρην |
~δήεις,
Αἰσονίδη·
μάλα
δ'
ἠπίῃ |
[3, 1100] |
οἶκόνδε
νέεσθαι
ἑὴν
μετὰ
μητέρα
|
κούρην. |
~ἡ
δ'
οὔπω
κομιδῆς
μιμνήσκετο, |
[3, 1050] |
Αἰαίης
νήσου
πέλας;
εἰπὲ
δὲ
|
κούρην, |
~ἥντινα
τήνδ'
ὀνόμηνας
ἀριγνώτην
γεγαυῖαν |
[3, 1050] |
τε
δόμους
τηλεκλείτην
τ'
Ἀριάδνην,
|
~κούρην |
Μίνωος,
τόπερ
ἀγλαὸν
οὔνομα
κείνην |
[3, 800] |
εἴ
κ'
ἐννυχίοισιν
ἀρεσσάμενος
θυέεσσιν
|
~Κούρην |
μουνογένειαν
ἑὸν
δέμας
ἰκμαίνοιτο,
~ἦ |
[3, 850] |
λαοὶ
~εἶκον,
ἀλευάμενοι
βασιληίδος
ὄμματα
|
κούρης. |
~αὐτὰρ
ἐπεὶ
πόλιος
μὲν
ἐυδμήτους |
[3, 800] |
ἵνα
φράζοιντο
νόον
καὶ
μήδεα
|
κούρης· |
~αὐτὸς
δ'
αὖτ'
ἐπὶ
νῆα |
[3, 750] |
καὶ
ἐν
στήθεσσι
κέαρ
ἐλελίζετο
|
κούρης. |
~δάκρυ
δ'
ἀπ'
ὀφθαλμῶν
ἐλέῳ |
[3, 1300] |
αἶθος
~βάλλον
ἅ
τε
στεροπή·
|
κούρης |
δέ
ἑ
φάρμακ'
ἔρυτο.
~καί |
[3, 1150] |
ὁ
τοῖς
πάντεσσι
μετέννεπε
δήνεα
|
κούρης, |
~δεῖξέ
τε
φάρμακον
αἰνόν·
ὁ |
[3, 1050] |
δὲ
καὶ
αὐτὸν
ὑπήιε
δάκρυσι
|
κούρης |
~οὖλος
Ἔρως,
τοῖον
δὲ
παραβλήδην |
[3, 200] |
νύμφη
τέκεν
Ἀστερόδεια
~πρίν
περ
|
κουριδίην |
θέσθαι
Εἰδυῖαν
ἄκοιτιν,
~Τηθύος
Ὠκεανοῦ |
[3, 600] |
δέ
μιν
σφέτερον
δόμον
εἰσαγάγοιτο
|
~κουριδίην |
παράκοιτιν·
ὀίετο
δ'
ἀμφὶ
βόεσσιν |
[3, 1100] |
~ἡμέτερον
δὲ
λέχος
θαλάμοις
ἔνι
|
κουριδίοισιν |
~πορσυνέεις·
οὐδ'
ἄμμε
διακρινέει
φιλότητος |
[3, 100] |
~ἄντρῳ
ἐν
Ἰδαίῳ
ἔτι
νήπια
|
κουρίζοντι, |
~σφαῖραν
ἐυτρόχαλον,
τῆς
οὐ
σύγε |
[3, 650] |
~δμωάων,
ἥ
οἱ
ἑπέτις
πέλε
|
κουρίζουσα· |
~Χαλκιόπῃ
δ'
ἤγγειλε
παρασχεδόν·
ἡ |
[3, 100] |
δὲ
τώγε
~χρυσείοις,
ἅ
τε
|
κοῦροι |
ὁμήθεες,
ἑψιόωντο.
~καί
ῥ
ὁ |
[3, 300] |
τοίοισι
παρηγορέων
ἐπέεσσιν·
~Παιδὸς
ἐμῆς
|
κοῦροι |
Φρίξοιό
τε,
τὸν
περὶ
πάντων |
[3, 850] |
λοεσσαμένη
ὑδάτεσσιν,
~ἑπτάκι
δὲ
Βριμὼ
|
κουροτρόφον |
ἀγκαλέσασα,
~Βριμὼ
νυκτιπόλον,
χθονίην,
ἐνέροισιν |
[3, 850] |
κελαινὴν
ἰκμάδα
φηγοῦ
~Κασπίῃ
ἐν
|
κόχλῳ |
ἀμήσατο
φαρμάσσεσθαι,
~ἑπτὰ
μὲν
ἀενάοισι |
[3, 1250] |
τοῖς
ἄμοτον
κοτέων
Ἀφαρήιος
Ἴδας
|
~κόψε |
παρ'
οὐρίαχον
μεγάλῳ
ξίφει·
ἆλτο |
[3, 250] |
κάρφεα
πάντ'
ἀμαθύνει·
~τοῖος
ὑπὸ
|
κραδίῃ |
εἰλυμένος
αἴθετο
λάθρῃ
~οὖλος
Ἔρως· |
[3, 600] |
τό
κέν
μοι
λυγρὸν
ἐνὶ
|
κραδίῃ |
σβέσαι
ἄλγος.
~Ἠ
ῥα,
καὶ |
[3, 750] |
νειὸν
Ἄρηος.
~πυκνὰ
δέ
οἱ
|
κραδίη |
στηθέων
ἔντοσθεν
ἔθυιεν,
~ἠελίου
ὥς |
[3, 950] |
φαανθείς.
~ἐκ
δ'
ἄρα
οἱ
|
κραδίη |
στηθέων
πέσεν,
ὄμματα
δ'
αὔτως |
[3, 250] |
θνῄσκων
στυγερὰς
ἐπετείλατ'
ἀνίας
~ἡμετέρῃ
|
κραδίῃ. |
τί
δέ
κεν
πόλιν
Ὀρχομενοῖο, |
[3, 250] |
δ'
ἐνεδαίετο
κούρῃ
~νέρθεν
ὑπὸ
|
κραδίῃ, |
φλογὶ
εἴκελον·
ἀντία
δ'
αἰεὶ |
[3, 1100] |
καταψήχων
ὀάροισιν.
~τῆς
δ'
ἀλεγεινόταται
|
κραδίην |
ἐρέθεσκον
ἀνῖαι,
~καί
μιν
ἀκηχεμένη |
[3, 750] |
ἔμπεδον.
ὡς
ὄφελόν
γε
~Ἀρτέμιδος
|
κραιπνοῖσι |
πάρος
βελέεσσι
δαμῆναι,
~πρὶν
τόνγ' |
[3, 1250] |
περ,
ἀλλὰ
μάλ'
αὔτως
~ἀαγὲς
|
κρατερῇσιν |
ἐνεσκλήκει
παλάμῃσιν.
~αὐτὰρ
ὁ
τοῖς |
[3, 1250] |
οἱ
δέ
μιν
ἄμφω
~μυκηθμῷ
|
κρατεροῖσιν |
ἐνέπληξαν
κεράεσσιν·
~οὐδ'
ἄρα
μιν |
[3, 750] |
πόθῳ
μελεδήματ'
ἔγειρεν
~δειδυῖαν
ταύρων
|
κρατερὸν |
μένος,
οἷσιν
ἔμελλεν
~φθίσθαι
ἀεικελίῃ |
[3, 1050] |
παρὲξ
ὑποθήσομ'
ὄνειαρ.
~αὐτίκ'
ἐπὴν
|
κρατεροὺς |
ζεύξῃς
βόας,
ὦκα
δὲ
πᾶσαν |
[3, 1300] |
ὀπίσσω,
~σχιζομένη
ταύρων
τε
βίῃ
|
κρατερῷ |
τ'
ἀροτῆρι.
~δεινὸν
δ'
ἐσμαράγευν |
[3, 1200] |
χερσὶ
Μίμαντα·
~χρυσείην
δ'
ἐπὶ
|
κρατὶ |
κόρυν
θέτο
τετραφάληρον,
~λαμπομένην
οἷόν |
[3, 200] |
μέν,
ὅτις
καὶ
ὑπείροχος
ἦεν,
|
~κρείων |
Αἰήτης
σὺν
ἑῇ
ναίεσκε
δάμαρτι· |
[3, 1150] |
ὁδόν·
πόρε
δέ
σφιν
ἰοῦσιν
|
~κρείων |
Αἰήτης
χαλεποὺς
ἐς
ἄεθλον
ὀδόντας |
[3, 200] |
καὶ
ἐπ'
ἀκροτάτων
νέκυες
σειρῇσι
|
κρέμανται |
~δέσμιοι.
εἰσέτι
νῦν
γὰρ
ἄγος |
[3, 150] |
~ἐξερέω·
τοῦ
δ'
ὔμμι
τέλος
|
κρηῆναι |
ἔοικεν.
~ξυνὴ
γὰρ
χρειώ,
ξυνοὶ |
[3, 350] |
ἄγερθεν,
~κλείουσ'
Αἴσονος
υἱὸν
Ἰήσονα
|
Κρηθεΐδαο. |
~εἰ
δ'
αὐτοῦ
Κρηθῆος
ἐτήτυμόν |
[3, 350] |
πατρώιος
ἄμμι
πέλοιτο.
~ἄμφω
γὰρ
|
Κρηθεὺς |
Ἀθάμας
τ'
ἔσαν
Αἰόλου
υἷες· |
[3, 350] |
Ἰήσονα
Κρηθεΐδαο.
~εἰ
δ'
αὐτοῦ
|
Κρηθῆος |
ἐτήτυμόν
ἐστι
γενέθλης,
~οὕτω
κεν |
[3, 200] |
αἱ
δ'
ὑπὸ
τῇσιν
~ἀέναοι
|
κρῆναι |
πίσυρες
ῥέον,
ἃς
ἐλάχηνεν
~Ἥφαιστος. |
[3, 1350] |
στάχυν·
αἵματι
δ'
ὁλκοὶ
~ἠύτε
|
κρηναῖαι |
ἀμάραι
πλήθοντο
ῥοῇσιν.
~πῖπτον
δ' |
[3, 1150] |
Εὐρώπην
διζήμενος
εἰσαφίκανεν,
~πέφνεν
Ἀρητιάδι
|
κρήνῃ |
ἐπίουρον
ἐόντα·
~ἔνθα
καὶ
ἐννάσθη |
[3, 600] |
ἄεθλον,
~οὔτι
μάλ'
ὁρμαίνοντα
δέρος
|
κριοῖο |
κομίσσαι,
~οὐδέ
τι
τοῖο
ἕκητι |
[3, 850] |
πήχυιον
ὕπερθεν
~χροιῇ
Κωρυκίῳ
ἴκελον
|
κρόκῳ |
ἐξεφαάνθη,
~καυλοῖσιν
διδύμοισιν
ἐπήορον·
ἡ |
[3, 1250] |
ἵππος
ἐελδόμενος
πολέμοιο
~σκαρθμῷ
ἐπιχρεμέθων
|
κρούει |
πέδον,
αὐτὰρ
ὕπερθεν
~κυδιόων
ὀρθοῖσιν |
[3, 1300] |
χθονὶ
κάββαλεν
ὀκλάξ,
~ῥίμφα
ποδὶ
|
κρούσας |
πόδα
χάλκεον.
ὧς
δὲ
καὶ |
[3, 350] |
κτέρας;
ἀλλά
με
δαίμων
~καὶ
|
κρυερὴ |
βασιλῆος
ἀτασθάλου
ὦρσεν
ἐφετμή.
~δὸς |
[3, 550] |
ἐπὶ
χεῖρα
ἑὴν
κτεάτεσσιν
ἀείρειν,
|
~κρυπταδίους |
τε
δόλους
τεκταινέμεν,
ἠδὲ
βοτήρων |
[3, 100] |
ἑκάστῳ
~διπλόαι
ἁψῖδες
περιηγέες
εἱλίσσονται·
|
~κρυπταὶ |
δὲ
ῥαφαί
εἰσιν·
ἕλιξ
δ' |
[3, 550] |
ἦ
γὰρ
ἔοικεν
~μηκέτι
δὴν
|
κρύπτεσθαι |
ὑποπτήσσοντας
ἀυτήν.
~Ὧς
ἄρ'
ἔφη· |
[3, 200] |
~θέρμετο
Πληιάδεσσιν,
ἀμοιβηδὶς
δ'
ἀνιούσαις
|
~κρυστάλλῳ |
ἴκελον
κοίλης
ἀνεκήκιε
πέτρης.
~τοῖ' |
[3, 250] |
πόλιν
Ὀρχομενοῖο,
~ὅστις
ὅδ'
Ὀρχομενός,
|
κτεάνων |
Ἀθάμαντος
ἕκητι
~μητέρ'
ἑὴν
ἀχέουσαν |
[3, 300] |
ἱέμενος
πάτρης
ἀπάνευθεν
ἐλάσσαι
~καὶ
|
κτεάνων |
βασιλεὺς
περιώσιον,
οὕνεκεν
ἀλκῇ
~σφωιτέρῃ |
[3, 550] |
μέμηλεν
~ὀθνείοις
ἐπὶ
χεῖρα
ἑὴν
|
κτεάτεσσιν |
ἀείρειν,
~κρυπταδίους
τε
δόλους
τεκταινέμεν, |
[3, 350] |
περῆσαι
~τλαίη
ἑκὼν
ὀθνεῖον
ἐπὶ
|
κτέρας; |
ἀλλά
με
δαίμων
~καὶ
κρυερὴ |
[3, 150] |
γε
πειρηθῆναι,
~τόνδ'
ἀπαμείρωμεν
σφέτερον
|
κτέρας. |
ἀλλὰ
πάροιθεν
~λωίτερον
μύθῳ
μιν |
[3, 100] |
εἰσιν·
ἕλιξ
δ'
ἐπιδέδρομε
πάσαις
|
~κυανέη. |
ἀτὰρ
εἴ
μιν
ἑαῖς
ἐνὶ |
[3, 1000] |
~οἶος
ἄνευθ'
ἄλλων
ἐνὶ
φάρεσι
|
κυανέοισιν |
~βόθρον
ὀρύξασθαι
περιηγέα·
τῷ
δ' |
[3, 1200] |
δέμας·
ἀμφὶ
δὲ
φᾶρος
~ἕσσατο
|
κυάνεον, |
τό
ῥά
οἱ
πάρος
ἐγγυάλιξεν |
[3, 1000] |
ἀγανῇσιν
ἐπητείῃσι
κεκάσθαι.
~Ὧς
φάτο
|
κυδαίνων· |
ἡ
δ'
ἐγκλιδὸν
ὄσσε
βαλοῦσα |
[3, 1250] |
ἐπιχρεμέθων
κρούει
πέδον,
αὐτὰρ
ὕπερθεν
|
~κυδιόων |
ὀρθοῖσιν
ἐπ'
οὔασιν
αὐχέν'
ἀείρει· |
[3, 350] |
~δέρκεαι
Αὐγείην·
Τελαμὼν
δ'
ὅγε,
|
κυδίστοιο |
~Αἰακοῦ
ἐκγεγαώς·
Ζεὺς
δ'
Αἰακὸν |
[3, 100] |
μειδιόωσα
παραβλήδην
προσέειπεν·
~Οὕτω
νῦν,
|
Κυθέρεια, |
τόδε
χρέος,
ὡς
ἀγορεύεις,
~ἔρξον |
[3, 550] |
ὧς
δὲ
πέλοιτο.
~ἀλλά,
φίλοι,
|
Κυθέρειαν |
ἐπικλείοντες
ἀμύνειν,
~ἤδη
νῦν
Ἄργοιο |
[3, 100] |
κατακτεατίσσῃ
ἄρειον.
~χρύσεα
μέν
οἱ
|
κύκλα |
τετεύχαται·
ἀμφὶ
δ'
ἑκάστῳ
~διπλόαι |
[3, 50] |
δὲ
κατ'
αὐτῶν
~χείμαρροι
καναχηδὰ
|
κυλινδόμενοι |
φορέοντο.
~γρηὶ
δέ
μ'
εἰσαμένην |
[3, 300] |
~νήσου
Ἐνυαλίοιο
ποτὶ
ξερὸν
ἔκβαλε
|
κῦμα |
~λυγαίῃ
ὑπὸ
νυκτί·
θεὸς
δέ |
[3, 1250] |
ἁλὶ
πέτρη
~μίμνει
ἀπειρεσίῃσι
δονεύμενα
|
κύματ' |
ἀέλλαις.
~πρόσθε
δέ
οἱ
σάκος |
[3, 1300] |
ἐκ
ποταμοῖο
ῥοάων
~αὐτῇ
ἀφυσσάμενος
|
κυνέῃ |
σβέσεν
ὕδατι
δίψαν·
~γνάμψε
δὲ |
[3, 1250] |
ἔγχος
ἔπηξεν
~ὀρθὸν
ἐπ'
οὐριάχῳ,
|
κυνέην |
δ'
ἀποκάτθετ'
ἐρείσας.
~βῆ
δ' |
[3, 600] |
τοκήων.
~ἔμπα
γε
μὴν
θεμένη
|
κύνεον |
κέαρ,
οὐκέτ'
ἄνευθεν
~αὐτοκασιγνήτης
πειρήσομαι, |
[3, 1350] |
~Αἰήτην.
οἱ
δ'
ὥστε
θοοὶ
|
κύνες |
ἀμφιθορόντες
~ἀλλήλους
βρυχηδὸν
ἐδήιον·
οἱ |
[3, 1200] |
δὲ
τήνγε
~ὀξείῃ
ὑλακῇ
χθόνιοι
|
κύνες |
ἐφθέγγοντο.
~πίσεα
δ'
ἔτρεμε
πάντα |
[3, 1050] |
δ'
ἂν
ἐπ'
αὐτῷ,
~καρχαλέοι
|
κύνες |
ὥστε
περὶ
βρώμης,
ὀλέκοιεν
~ἀλλήλους· |
[3, 500] |
~σχήσομ'
ἐπεὶ
θάνατός
γε
τὸ
|
κύντατον |
ἔσσεται
ἄλγος.
~Ὧς
ἔφατ'
Αἰακίδης· |
[3, 150] |
ἐπεὶ
πάντῃ
καὶ
ὅτις
μάλα
|
κύντατος |
ἀνδρῶν,
~Ξεινίου
αἰδεῖται
Ζηνὸς
θέμιν |
[3, 700] |
ἀδινὸν
περὶ
κῶμ'
ἐκάλυπτεν·
~οὐδὲ
|
κυνῶν |
ὑλακὴ
ἔτ'
ἀνὰ
πτόλιν,
οὐ |
[3, 1000] |
ποδῶν
ὄρσῃσι
μεταστρεφθῆναι
ὀπίσσω,
~ἠὲ
|
κυνῶν |
ὑλακή,
μή
πως
τὰ
ἕκαστα |
[3, 500] |
ἐτεὸν
Φινεύς
γε
θεᾷ
ἐνὶ
|
Κύπριδι |
νόστον
~πέφραδεν
ἔσσεσθαι.
κείνης
δ' |
[3, 0] |
ὑπ'
ἔρωτι.
σὺ
γὰρ
καὶ
|
Κύπριδος |
αἶσαν
~ἔμμορες,
ἀδμῆτας
δὲ
τεοῖς |
[3, 50] |
τοί
τι
κακώτερον
ἄλλο
πέλοιτο
|
~Κύπριδος, |
εἰ
δὴ
σεῖο
λιλαιομένης
ἀθερίζω |
[3, 900] |
Αἰσονίδη·
μάλα
δ'
ἠπίῃ
ἀντιβολήσεις
|
~Κύπριδος |
ἐννεσίῃς,
ἥ
τοι
συνέριθος
ἀέθλων |
[3, 0] |
ἀναΐξασαι
ἐπὶ
μέγα
δῶμα
νέοντο
|
~Κύπριδος, |
ὅ
ῥά
τέ
οἱ
δεῖμεν |
[3, 50] |
γε
νόστον
ὀπάσσεις.
~Ὧς
ηὔδα·
|
Κύπριν |
δ'
ἐνεοστασίη
λάβε
μύθων.
~ἅζετο |
[3, 0] |
ἔκφατο
μῦθον·
~Δεῦρ'
ἴομεν
μετὰ
|
Κύπριν· |
ἐπιπλόμεναι
δέ
μιν
ἄμφω
~παιδὶ |
[3, 100] |
σὺν
χερσὶν
ἀμήχανος,
οὐδ'
ἐνόησεν
|
~Κύπριν |
ἐπιπλομένην.
ἡ
δ'
ἀντίη
ἵστατο |
[3, 550] |
γυναιξὶν
ὁμόστολοι
ἐνθάδ'
ἔβημεν,
~οἳ
|
Κύπριν |
καλέουσιν
ἐπίρροθον
ἄμμι
πέλεσθαι,
~οὐκέτ' |
[3, 50] |
δολόεσσα
τέτυκται.
~Ὧς
ἄρ'
ἔφη·
|
Κύπρις |
δὲ
μετ'
ἀμφοτέρῃσιν
ἔειπεν·
~Ἥρη, |
[3, 900] |
ὦ
κακόμαντι,
κακοφραδές·
οὔτε
σε
|
Κύπρις, |
~οὔτ'
ἀγανοὶ
φιλέοντες
ἐπιπνείουσιν
Ἔρωτες. |
[3, 150] |
ἀγανοῖσιν
~ἀντομένη
μύθοισιν,
ἐπειρύσσασα
παρειάς,
|
~κύσσε |
ποτισχομένη,
καὶ
ἀμείβετο
μειδιόωσα·
~Ἴστω |
[3, 200] |
πέτρης.
~τοῖ'
ἄρ'
ἐνὶ
μεγάροισι
|
Κυταιέος |
Αἰήταο
~τεχνήεις
Ἥφαιστος
ἐμήσατο
θέσκελα |
[3, 0] |
ἑλόντες
~χρύσεον
Αἰήταο
μεθ'
Ἑλλάδα
|
κῶας |
ἄγοιντο,
~ἦ
καὶ
τόνγ'
ἐπέεσσι |
[3, 0] |
ὀίω
~κείνης
ἐννεσίῃσιν
ἐς
Ἑλλάδα
|
κῶας |
ἀνάξειν.
~Ὧς
ἄρ'
ἔφη·
πυκινὴ |
[3, 400] |
τάδε
τοῖα
τελέσσεις,
~αὐτῆμαρ
τόδε
|
κῶας |
ἀποίσεαι
εἰς
βασιλῆος·
~πρὶν
δέ |
[3, 50] |
~Αἰσονίδης,
ἠδ'
ἄλλοι
ὅσοι
μετὰ
|
κῶας |
ἕπονται.
~τῶν
ἤτοι
πάντων
μέν, |
[3, 1050] |
ἐπείγεο
δηιοτῆτος
~ἰθῦσαι.
τὸ
δὲ
|
κῶας |
ἐς
Ἑλλάδα
τοῖό
γ'
ἕκητι |
[3, 0] |
~ἔνθεν
ὅπως
ἐς
Ἰωλκὸν
ἀνήγαγε
|
κῶας |
Ἰήσων
~Μηδείης
ὑπ'
ἔρωτι.
σὺ |
[3, 300] |
~Αἰολιδέων
γενεήν,
πρὶν
ἐς
Ἑλλάδα
|
κῶας |
ἱκέσθαι.
~νῆα
δ'
Ἀθηναίη
Παλλὰς |
[3, 350] |
ὁμαρτήσαντες
ἀφ'
Ἑλλάδος,
οὐκ
ἐπὶ
|
κῶας, |
~σκῆπτρα
δὲ
καὶ
τιμὴν
βασιληίδα |
[3, 700] |
παίδων
~μητέρα
τεθνεώτων
ἀδινὸν
περὶ
|
κῶμ' |
ἐκάλυπτεν·
~οὐδὲ
κυνῶν
ὑλακὴ
ἔτ' |
[3, 850] |
μὲν
ὅσον
πήχυιον
ὕπερθεν
~χροιῇ
|
Κωρυκίῳ |
ἴκελον
κρόκῳ
ἐξεφαάνθη,
~καυλοῖσιν
διδύμοισιν |