Chant, vers |
[3, 200] |
δ'
οἴνῳ,
τριτάτη
δὲ
θυώδει
|
νᾶεν |
ἀλοιφῇ·
~ἡ
δ'
ἄρ'
ὕδωρ |
[3, 450] |
ἦ
μὲν
ὄφελλεν
ἀκήριος
ἐξαλέασθαι.
|
~ναὶ |
δὴ
τοῦτό
γε,
πότνα
θεὰ |
[3, 200] |
ναίεσκε
δάμαρτι·
~ἄλλῳ
δ'
Ἄψυρτος
|
ναῖεν |
πάις
Αἰήταο.
~τὸν
μὲν
Καυκασίη |
[3, 200] |
ἦεν,
~κρείων
Αἰήτης
σὺν
ἑῇ
|
ναίεσκε |
δάμαρτι·
~ἄλλῳ
δ'
Ἄψυρτος
ναῖεν |
[3, 950] |
οὐδ'
ὅτε
περ
πάτρῃ
ἔνι
|
ναιετάασκον, |
~ἦα
πάρος.
τῶ
μή
με |
[3, 300] |
Τυρσηνίδος,
ἔνθ'
ἔτι
νῦν
περ
|
~ναιετάει, |
μάλα
πολλὸν
ἀπόπροθι
Κολχίδος
αἴης. |
[3, 650] |
πτόλιν,
ἀλλ'
ἐπὶ
γαίης
~πείρασι
|
ναιετάειν, |
ἵνα
μηδέ
περ
οὔνομα
Κόλχων. |
[3, 1100] |
μὲν
δηρὸν
ἀπαρνήσεσθαι
ἔμελλεν
~Ἑλλάδα
|
ναιετάειν. |
ὧς
γὰρ
τόδε
μήδετο
Ἥρη, |
[3, 950] |
~ἣ
θέμις,
ὡς
ἐπέοικε
διάνδιχα
|
ναιετάοντας, |
~οὔνομα
καὶ
καλὸν
τεύχων
κλέος· |
[3, 1050] |
ἐν
δὲ
καὶ
ἄλλαι
~πολλαὶ
|
ναιετάουσιν, |
ἵν'
οὐδέ
περ
οὔνομ'
ἀκοῦσαι |
[3, 700] |
κνέφας·
οἱ
δ'
ἐνὶ
πόντῳ
|
~ναῦται |
εἰς
Ἑλίκην
τε
καὶ
ἀστέρας |
[3, 50] |
εἰ
καί
περ
ἐς
Ἄιδα
|
ναυτίλληται |
~λυσόμενος
χαλκέων
Ἰξίονα
νειόθι
δεσμῶν, |
[3, 250] |
ἷξεν
ἄφαντος,
~τετρηχώς,
οἷόν
τε
|
νέαις |
ἐπὶ
φορβάσιν
οἶστρος
~τέλλεται,
ὅν |
[3, 1150] |
ἄπωθεν
ἐρεμνὴν
δύετο
γαῖαν
~ἑσπέριος,
|
νεάτας |
ὑπὲρ
ἄκριας
Αἰθιοπήων·
~Νὺξ
δ' |
[3, 300] |
τάντεσσι
μετέπρεπεν
Αἰολίδῃσιν,
~πέμπει
δεῦρο
|
νέεσθαι |
ἀμήχανον·
οὐδ'
ὑπαλύξειν
~στεῦται
ἀμειλίκτοιο |
[3, 600] |
~νήλιπος,
οἰέανος·
καὶ
δὴ
λελίητο
|
νέεσθαι |
~αὐτοκασιγνήτηνδε,
καὶ
ἕρκεος
οὐδὸν
ἄμειψεν. |
[3, 1100] |
δ'
ἤματος
ὥρη
~ἂψ
οἶκόνδε
|
νέεσθαι |
ἑὴν
μετὰ
μητέρα
κούρην.
~ἡ |
[3, 1100] |
ἑτάρους
καὶ
νῆα
κεχαρμένος
ὦρτο
|
νέεσθαι· |
~ἡ
δὲ
μετ'
ἀμφιπόλους·
αἱ |
[3, 550] |
καὶ
τὸν
μὲν
ἄφαρ
προΐαλλε
|
νέεσθαι |
~καρπαλίμως
ἐξαῦτις
ἀνὰ
πτόλιν·
οἱ |
[3, 1050] |
φίλον,
ἤ
τοι
ἕαδεν
ἀφορμηθέντι
|
νέεσθαι. |
~Ὧς
ἄρ'
ἔφη,
καὶ
σῖγα |
[3, 350] |
δὲ
καὶ
τιμὴν
βασιληίδα
δεῦρο
|
νέεσθε. |
~εἰ
δέ
κε
μὴ
προπάροιθεν |
[3, 300] |
ἐνὶ
μεγάροισιν
ἔτισα,
~πῶς
Αἶάνδε
|
νέεσθε |
παλίσσυτοι;
ἦέ
τις
ἄτη
~σωομένοις |
[3, 750] |
ἀραιὰς
~ἶνας
καὶ
κεφαλῆς
ὑπὸ
|
νείατον |
ἰνίον
ἄχρις,
~ἔνθ'
ἀλεγεινότατον
δύνει |
[3, 600] |
~προύθεσαν·
ἐκ
δ'
ἄρα
τοῦ
|
νεῖκος |
πέλεν
ἀμφήριστον
~πατρί
τε
καὶ |
[3, 350] |
χαλεψάμενος·
μέγα
δὲ
φρένες
Αἰακίδαο
|
~νειόθεν |
οἰδαίνεσκον·
ἐέλδετο
δ'
ἔνδοθι
θυμὸς |
[3, 1350] |
τέμενος
φθισιμβρότου·
ἵκετο
δ'
αἴγλη
|
~νειόθεν |
Οὔλυμπόνδε
δι'
ἠέρος
ἀστράπτουσα.
~ὡς |
[3, 1300] |
αὐτοῦ
πέλεται
βρόμος,
ὁππότ'
ἀίξῃ
|
~νειόθεν· |
ὧς
ἄρα
τώγε
θοὴν
φλόγα |
[3, 150] |
ἀερθεὶς
~ἠέλιος
πρώτῃσιν
ἐρεύθεται
ἀκτίνεσσιν.
|
~νειόθι |
δ'
ἄλλοτε
γαῖα
φερέσβιος
ἄστεά |
[3, 50] |
Ἄιδα
ναυτίλληται
~λυσόμενος
χαλκέων
Ἰξίονα
|
νειόθι |
δεσμῶν,
~ῥύσομαι,
ὅσσον
ἐμοῖσιν
ἐνὶ |
[3, 700] |
δὲ
πολλὸν
ὑπεξέχυτ'
αὐτίκα
δάκρυ·
|
~νειόθι |
θ'
ἀμφοτέρῃσι
περίσχετο
γούνατα
χερσίν, |
[3, 1050] |
ὀδόντων,
~αἴ
κεν
ὀρινομένους
πολέας
|
νειοῖο |
δοκεύσῃς,
~λάθρῃ
λᾶαν
ἄφες
στιβαρώτερον· |
[3, 750] |
ἔμελλεν
~φθίσθαι
ἀεικελίῃ
μοίρῃ
κατὰ
|
νειὸν |
Ἄρηος.
~πυκνὰ
δέ
οἱ
κραδίη |
[3, 400] |
~τοὺς
ἐλάω
ζεύξας
στυφελὴν
κατὰ
|
νειὸν |
Ἄρηος
~τετράγυον,
τὴν
αἶψα
ταμὼν |
[3, 450] |
~τετράγυον
δ'
ἐπὶ
τοῖσιν
ἐφίετο
|
νειὸν |
ἀρόσσαι·
~δώσειν
δ'
ἐξ
ὄφιος |
[3, 1050] |
~χερσὶ
καὶ
ἠνορέῃ
στυφελὴν
διὰ
|
νειὸν |
ἀρόσσῃς,
~οἱ
δ'
ἤδη
κατὰ |
[3, 1250] |
χρυσαόρῳ
Ἀπόλλωνι.
~παπτήνας
δ'
ἀνὰ
|
νειὸν |
ἴδε
ζυγὰ
χάλκεα
ταύρων
~αὐτόγυόν |
[3, 750] |
~φθίσθω
ἀεθλεύων,
εἴ
οἱ
κατὰ
|
νειὸν |
ὀλέσθαι
~μοῖρα
πέλει.
πῶς
γάρ |
[3, 1300] |
δουρὶ
~ἤισαν·
ὀκριόεσσα
δ'
ἐρείκετο
|
νειὸς |
ὀπίσσω,
~σχιζομένη
ταύρων
τε
βίῃ |
[3, 1300] |
ἄφαρ
βουλυτὸν
ἱκέσθαι,
~τῆμος
ἀρήροτο
|
νειὸς |
ὑπ'
ἀκαμάτῳ
ἀροτῆρι,
~τετράγυός
περ |
[3, 350] |
ἄφαρ
ὀφθαλμῶν
μοι
ἀπόπροθι,
λωβητῆρες,
|
~νεῖσθ' |
αὐτοῖσι
δόλοισι
παλίσσυτοι
ἔκτοθι
γαίης, |
[3, 400] |
ἀνάγκης,
~ἥ
με
καὶ
ἐνθάδε
|
νεῖσθαι |
ἐπέχραεν
ἐκ
βασιλῆος.
~Ὧς
φάτ' |
[3, 800] |
δ'
ἔψησε
παρηίδας·
αὐτὰρ
ἀλοιφῇ
|
~νεκταρέῃ |
φαιδρύνετ'
ἐπὶ
χρόα·
δῦνε
δὲ |
[3, 1000] |
ἡ
δ'
ἐγκλιδὸν
ὄσσε
βαλοῦσα
|
~νεκτάρεον |
μείδησ'
ἐχύθη
δέ
οἱ
ἔνδοθι |
[3, 200] |
ἐκπεφύασιν,
~τῶν
καὶ
ἐπ'
ἀκροτάτων
|
νέκυες |
σειρῇσι
κρέμανται
~δέσμιοι.
εἰσέτι
νῦν |
[3, 1350] |
οἱ
προτάμωνται
ἀρούρας,
~ἅρπην
εὐκαμπῆ
|
νεοθηγέα |
χερσὶ
μεμαρπὼς
~ὠμὸν
ἐπισπεύδων
κείρει |
[3, 1400] |
τοίως,
Διὸς
ἄσπετον
ὀμβρήσαντος,
~φυταλιῇ
|
νεόθρεπτα |
κατημύουσιν
ἔραζε
~κλασθέντα
ῥίζηθεν,
ἀλωήων |
[3, 150] |
ἀλεγίζει.
~Ὧς
φάτ'
ἐπῄνησαν
δὲ
|
νέοι |
ἔπος
Αἰσονίδαο
~πασσυδίῃ,
οὐδ'
ἔσκε |
[3, 550] |
παραιφασίῃσι
πίθεσθε.
~Ἴσκεν·
ἐπῄνησαν
δὲ
|
νέοι, |
Φινῆος
ἐφετμὰς
~μνησάμενοι·
μοῦνος
δ' |
[3, 750] |
ἵνα
οἱ
θυμῷ
φίλον,
ἔνθα
|
νέοιτο. |
~αὐτὰρ
ἐγὼν
αὐτῆμαρ,
ὅτ'
ἐξανύσειεν |
[3, 1350] |
ἄχρις
~ὤμων
τελλομένους·
τοὺς
δὲ
|
νέον |
ἑστηῶτας,
~τοὺς
δ'
ἤδη
καὶ |
[3, 750] |
αἴγλη
~ὕδατος
ἐξανιοῦσα,
τὸ
δὴ
|
νέον |
ἠὲ
λέβητι
~ἠέ
που
ἐν |
[3, 650] |
αὐτίκ'
ὀλέσσῃ.
~τοῖα
κατακνώσσουσα
μινυνθαδίῳ
|
νέον |
ὕπνῳ
~λεύσσω
ὀνείρατα
λυγρά,
τά |
[3, 300] |
σέθεν·
μετὰ
γὰρ
τεὸν
ἄστυ
|
νέονται. |
~χρειὼ
δ'
ἢν
ἐθέλῃς
ἐξίδμεναι, |
[3, 0] |
καὶ
ἀναΐξασαι
ἐπὶ
μέγα
δῶμα
|
νέοντο |
~Κύπριδος,
ὅ
ῥά
τέ
οἱ |
[3, 850] |
ἡ
δ'
ἐνὶ
γαίῃ
~σαρκὶ
|
νεοτμήτῳ |
ἐναλιγκίη
ἔπλετο
ῥίζα.
~τῆς
οἵην |
[3, 250] |
ἤιξε·
βέλος
δ'
ἐνεδαίετο
κούρῃ
|
~νέρθεν |
ὑπὸ
κραδίῃ,
φλογὶ
εἴκελον·
ἀντία |
[3, 250] |
ἐλυσθεὶς
~Αἰσονίδῃ
γλυφίδας
μέσσῃ
ἐνικάτθετο
|
νευρῇ, |
~ἰθὺς
δ'
ἀμφοτέρῃσι
διασχόμενος
παλάμῃσιν |
[3, 400] |
~οἶος,
ἐπεὶ
μεσσηγὺς
ἔτ'
αὐτόθι
|
νεῦσε |
λιπέσθαι
~αὐτοκασιγνήτοις·
οἱ
δ'
ἤισαν |
[3, 1150] |
οὔτι
περιπλομένας
ἐνόησεν.
~ψυχὴ
γὰρ
|
νεφέεσσι |
μεταχρονίη
πεπότητο.
~αὐτομάτοις
δὲ
πόδεσσι |
[3, 1350] |
νιφετοῖο
πεσόντος
~ἂψ
ἀπὸ
χειμερίας
|
νεφέλας |
ἐκέσασσαν
ἄελλαι
~λυγαίῃ
ὑπὸ
νυκτί, |
[3, 1250] |
~χειμερίην
στεροπὴν
θαμινὸν
μεταπαιφάσσεσθαι
~ἐκ
|
νεφέων, |
ὅτ'
ἔπειτα
μελάντατον
ὄμβρον
ἄγωνται. |
[3, 200] |
~Αἰήτεω,
τότε
δ'
αὖτις
ἀπεσκέδασεν
|
νέφος |
Ἥρη.
~ἔσταν
δ'
ἐν
προμολῇσι |
[3, 300] |
πρὶν
ἐς
Ἑλλάδα
κῶας
ἱκέσθαι.
|
~νῆα |
δ'
Ἀθηναίη
Παλλὰς
κάμεν,
οὐ |
[3, 50] |
~ἤδη
γὰρ
ποταμῷ
ἐνὶ
Φάσιδι
|
νῆα |
κατίσχει
~Αἰσονίδης,
ἠδ'
ἄλλοι
ὅσοι |
[3, 1100] |
ἤτοι
Ἰήσων
~εἰς
ἑτάρους
καὶ
|
νῆα |
κεχαρμένος
ὦρτο
νέεσθαι·
~ἡ
δὲ |
[3, 800] |
κούρης·
~αὐτὸς
δ'
αὖτ'
ἐπὶ
|
νῆα |
κίεν
προπάροιθε
λιασθείς.
~Ἡ
δ' |
[3, 1300] |
φέβεσθαι·
~αὐτὰρ
ὁ
ἂψ
ἐπὶ
|
νῆα |
πάλιν
κίεν,
ὄφρ'
ἔτι
κεινὰς |
[3, 1150] |
ἐς
ὅμιλον·
ὁμοῦ
δ'
ἐπὶ
|
νῆα |
πέλασσαν.
~οἱ
δέ
μιν
ἀμφαγάπαζον, |
[3, 150] |
οἶος
ἀπούρας.
~ὧλλοι
μὲν
κατὰ
|
νῆα |
σὺν
ἔντεσι
μίμνεθ'
ἕκηλοι·
~αὐτὰρ |
[3, 600] |
~χωόμενος·
μέγα
δέ
σφιν
ἀπείλεε
|
νῆά |
τ'
ἔρυσθαι
~ἠδ'
αὐτούς,
ἵνα |
[3, 1150] |
δὲ
τότ'
Αἰήτης
ἔπορεν
μετὰ
|
νῆα |
φέρεσθαι
~προφρονέως,
ἐπεὶ
οὔ
μιν |
[3, 1300] |
μὲν
ὑπὲκ
πυρὸς
ἂψ
ἐπὶ
|
νῆα |
~χαζέσθην.
ὁ
δ'
ἄρ'
αὖτις |
[3, 1350] |
~ἀμώων,
πολέας
μὲν
ἔτ'
ἐς
|
νηδὺν |
λαγόνας
τε
~ἡμίσεας
ἀνέχοντας
ἐς |
[3, 300] |
~οἷαί
περ
Κόλχοισι
μετ'
ἀνδράσι
|
νῆες |
ἔασιν,
~τάων
αἰνοτάτης
ἐπεκύρσαμεν.
ἤλιθα |
[3, 1000] |
ἀδαίετον
ὠμοθετῆσαι,
~αὐτῷ
πυρκαιὴν
εὖ
|
νηήσας |
ἐπὶ
βόθρῳ.
~μουνογενῆ
δ'
Ἑκάτην |
[3, 1200] |
ἔπειτα
πέδῳ
ἔνι
βόθρον
ὀρύξας
|
~νήησε |
σχίζας,
ἐπὶ
δ'
ἀρνειοῦ
τάμε |
[3, 1050] |
πῇ
νῦν
ἔνθεν
ὑπεὶρ
ἅλα
|
νηὶ |
περήσεις·
~ἤ
νύ
που
ἀφνειοῦ |
[3, 500] |
καί
περ
μεμαῶτες,
ἐρητύοισθ'
ἐνὶ
|
νηὶ |
~τυτθὸν
ἔθ'
ὡς
τὸ
πάροιθεν, |
[3, 0] |
ἔπειτ'
ἐξαῦτις
ἀμείβετο
μειλιχίοισιν·
~Ἥρη,
|
νήιδα |
μέν
με
πατὴρ
τέκε
τοῖο |
[3, 100] |
αὔτως
~ἤπαφες,
οὐδὲ
δίκῃ
περιέπλεο
|
νῆιν |
ἐόντα;
~εἰ
δ'
ἄγε
μοι |
[3, 550] |
καθύπερθε·
κολώνης
~αὔτανδρον
φλέξειν
δόρυ
|
νήιον, |
ὄφρ'
ἀλεγεινὴν
~ὕβριν
ἀποφλύξωσιν
ὑπέρβια |
[3, 600] |
καὶ
ὀρθωθεῖσα
θύρας
ὤιξε
δόμοιο,
|
~νήλιπος, |
οἰέανος·
καὶ
δὴ
λελίητο
νέεσθαι |
[3, 250] |
δμωαὶ
δὲ
ποδῶν
προπάροιθε
βαλοῦσαι
|
~νήματα |
καὶ
κλωστῆρας
ἀολλέες
ἔκτοθι
πᾶσαι |
[3, 950] |
παρᾶσσον
ἕκηλοι
ἐν
οὔρεσιν
ἐρρίζωνται,
|
~νηνεμίῃ· |
μετὰ
δ'
αὖτις
ὑπὸ
ῥιπῆς |
[3, 800] |
κέ
μιν
εἰς
Ἑκάτης
περικαλλέα
|
νηὸν |
ἄγοιεν.
~ἔνθ'
αὖτ'
ἀμφίπολοι
μὲν |
[3, 850] |
πόλιος
μὲν
ἐυδμήτους
λίπ'
ἀγυιάς,
|
~νηὸν |
δ'
εἰσαφίκανε
διὲκ
πεδίων
ἐλάουσα, |
[3, 250] |
μεγάροις,
Ἑκάτης
δὲ
πανήμερος
ἀμφεπονεῖτο
|
~νηόν, |
ἐπεί
ῥα
θεᾶς
αὐτὴ
πέλεν |
[3, 900] |
ἐσάκουσεν
~ἠερίην
Ἑκάτης
ἱερὸν
μετὰ
|
νηὸν |
ἰοῦσαν,
~ἦγε
διὲκ
πεδίου·
ἅμα |
[3, 700] |
~λήσομαι
ἐντύνουσα
ὑπόσχεσιν·
ἦρι
δὲ
|
νηὸν |
~οἴσομαι
εἰς
Ἑκάτης
θελκτήρια
φάρμακα |
[3, 900] |
ὧδέ
τ'
ἔειπεν·
~Τύνη
μὲν
|
νηόνδε |
θεᾶς
ἴθι,
τῷ
ἔνι
κούρην |
[3, 1200] |
τὰ
δ'
ἐξ
αὐτῆς
ἕλε
|
νηός. |
~ἀλλ'
ὅτε
δὴ
ἴδε
χῶρον, |
[3, 1250] |
καὶ
ἀσπίδι
βαῖν'
ἐς
ἄεθλον,
|
~νηὸς |
ἀποπροθορών·
ἄμυδις
δ'
ἕλε
παμφανόωσαν |
[3, 300] |
~ἀνέρες,
ὅππῃ
τε
γλαφυρῆς
ἐκ
|
νηὸς |
ἔβητε.
~Τοῖά
μιν
ἐξερέοντα
κασιγνήτων |
[3, 300] |
ἀλλ'
οἵγ'
ἄνδρες
ἀπήλασαν,
ἐξαποβάντες
|
~νηὸς |
ἑῆς
προτέρῳ
ἐνὶ
ἤματι·
καί |
[3, 150] |
δ'
ἀπάνευθεν
ἑῆς
ἐπὶ
σέλμασι
|
νηὸς |
~ἐν
ποταμῷ
καθ'
ἕλος
λελοχημένοι |
[3, 550] |
ὧδ'
ἀγόρευεν·
~Ἄργος
μὲν
παρὰ
|
νηός, |
ἐπεὶ
τόδε
πᾶσιν
ἕαδεν,
~στελλέσθω· |
[3, 1000] |
Ἠελίοιο.
~ἀλλ'
ἡ
μὲν
καὶ
|
νηός, |
ἐπεὶ
χόλον
εὔνασε
Μίνως,
~σὺν |
[3, 550] |
ἀνὰ
πτόλιν·
οἱ
δ'
ἐπὶ
|
νηὸς |
~εὐναίας
ἐρύσαντες
ἐφετμαῖς
Αἰσονίδαο
~τυτθὸν |
[3, 150] |
Ἑρμείαο
~σκῆπτρον·
ἄφαρ
δ'
ἄρα
|
νηὸς |
ὑπὲρ
δόνακάς
τε
καὶ
ὕδωρ |
[3, 900] |
τις
πεδίοιο
κατὰ
στίβον
ἐγγύθι
|
νηοῦ |
~αἴγειρος
φύλλοισιν
ἀπειρεσίοις
κομόωσα,
~τῇ |
[3, 1050] |
πρῶτος
ποίησε
πόλεις
καὶ
ἐδείματο
|
νηοὺς |
~ἀθανάτοις,
πρῶτος
δὲ
καὶ
ἀνθρώπων |
[3, 100] |
Ἀδρήστεια
~ἄντρῳ
ἐν
Ἰδαίῳ
ἔτι
|
νήπια |
κουρίζοντι,
~σφαῖραν
ἐυτρόχαλον,
τῆς
οὐ |
[3, 700] |
κείνοις
με
τεῷ
ἐπαείραο
μαζῷ
|
~νηπυτίην, |
ὡς
αἰὲν
ἐγώ
ποτε
μητρὸς |
[3, 1250] |
δ'
αὐτῇ
προτέρωσε
σὺν
ἀσπίδι
|
νήριτα |
ταύρων
~ἴχνια
μαστεύων·
οἱ
δ' |
[3, 0] |
χαλκεῶνα
καὶ
ἄκμονας
ἦρι
βεβήκει,
|
~νήσοιο |
πλαγκτῆς
εὐρὺν
μυχόν,
ᾧ
ἔνι |
[3, 300] |
αἳ
τὸ
πάροιθεν
ἐρημαίην
κατὰ
|
νῆσον |
~ηὐλίζοντ'
ὄρνιθες
Ἀρήιαι,
οὐδ'
ἔτι |
[3, 300] |
αὐτοὺς
δ'
ἐπὶ
δούρασι
πεπτηῶτας
|
~νήσου |
Ἐνυαλίοιο
ποτὶ
ξερὸν
ἔκβαλε
κῦμα |
[3, 1050] |
οὐδέ
περ
οὔνομ'
ἀκοῦσαι
~Αἰαίης
|
νήσου· |
Μινύην
γε
μὲν
ὁρμηθέντα,
~Αἰολίδην |
[3, 1050] |
ἵξεαι
Ὀρχομενοῖο,
~ἦε
καὶ
Αἰαίης
|
νήσου |
πέλας;
εἰπὲ
δὲ
κούρην,
~ἥντινα |
[3, 500] |
ὅσ'
ἤπειρός
τε
φύει
καὶ
|
νήχυτον |
ὕδωρ,
~τοῖσι
καὶ
ἀκαμάτοιο
π̣ |
[3, 700] |
καὶ
ἀστέρας
Ὠρίωνος
~ἔδρακον
ἐκ
|
νηῶν· |
ὕπνοιο
δὲ
καί
τις
ὁδίτης |
[3, 1050] |
~οἴσεαι
ἐξ
Αἴης
τηλοῦ
ποθί·
|
νίσσεο |
δ'
ἔμπης,
~ᾗ
φίλον,
ἤ |
[3, 1200] |
τε
Καλαύρειαν
μετὰ
δῆθ'
ἅμα
|
νίσσεται |
ἵπποις,
~Πέτρην
θ'
Αἱμονίην,
ἢ |
[3, 400] |
ὄνειρος
~ἑρπύζων
πεπότητο
μετ'
ἴχνια
|
νισσομένοιο. |
~καί
ῥ'
οἱ
μέν
ῥα |
[3, 200] |
δίκη
θεσμοῖο
τέτυκται.
~Τοῖσι
δὲ
|
νισσομένοις |
Ἥρη
φίλα
μητιόωσα
~ἠέρα
πουλὺν |
[3, 1350] |
δ'
ὁπότ'
ἐς
γαῖαν
πολέος
|
νιφετοῖο |
πεσόντος
~ἂψ
ἀπὸ
χειμερίας
νεφέλας |
[3, 50] |
εὐνομίης
πειρωμένῃ
ἀντεβόλησεν
~θήρης
ἐξανιών·
|
νιφετῷ |
δ'
ἐπαλύνετο
πάντα
~οὔρεα
καὶ |
[3, 1200] |
~μίκτο
κιών·
ἤδη
δὲ
φόως
|
νιφόεντος |
ὕπερθεν
~Καυκάσου
ἠριγενὴς
Ἠὼς
βάλεν |
[3, 0] |
ἐξείρεαι.
ἀλλά
τοι
οὔπω
~φράσσασθαι
|
νοέω |
τοῦτον
δόλον,
ὅστις
ὀνήσει
~θυμὸν |
[3, 900] |
ἄρα
Μηδείης
θυμὸς
τράπετ'
ἄλλα
|
νοῆσαι, |
~μελπομένης
περ
ὅμως·
πᾶσαι
δέ |
[3, 1100] |
ὑποφθάμενον,
καί
τις
τὰ
ἕκαστα
|
νοήσῃ |
~ὀθνείων·
αὖτις
δ'
ἀβολήσομεν
ἐνθάδ' |
[3, 250] |
ὅν
τε
μύωπα
βοῶν
κλείουσι
|
νομῆες. |
~ὦκα
δ'
ὑπὸ
φλιὴν
προδόμῳ |
[3, 250] |
~ἐς
χλόον,
ἄλλοτ'
ἔρευθος,
ἀκηδείῃσι
|
νόοιο. |
~Δμῶες
δ'
ὁππότε
δή
σφιν |
[3, 150] |
~πᾶσιν
ὁμῶς·
ὁ
δὲ
σῖγα
|
νόον |
βουλήν
τ'
ἀπερύκων
~ἴστω
καὶ |
[3, 800] |
μεῖναι
ἀνώγει
~Ἄργος,
ἵνα
φράζοιντο
|
νόον |
καὶ
μήδεα
κούρης·
~αὐτὸς
δ' |
[3, 450] |
~Ἡ
μὲν
ἄρ'
ὧς
ἐόλητο
|
νόον |
μελεδήμασι
κούρη.
~οἱ
δ'
ἐπεὶ |
[3, 550] |
Ἰήσων
~αὐτίκ'
ἐποτρύνων
τὸν
ἑὸν
|
νόον |
ὧδ'
ἀγόρευεν·
~Ἄργος
μὲν
παρὰ |
[3, 400] |
θηεῖτο
καλύπτρην,
~κῆρ
ἄχει
σμύχουσα·
|
νόος |
δέ
οἱ
ἠύτ'
ὄνειρος
~ἑρπύζων |
[3, 300] |
σφ'
ἀπέρυκεν
~ἡμέας
οἰκτείρων
Ζηνὸς
|
νόος, |
ἠέ
τις
αἶσα,
~αὐτίκ'
ἐπεὶ |
[3, 50] |
προσέννεπεν
αἱμυλίοισιν·
~Ἠθεῖαι,
τίς
δεῦρο
|
νόος |
χρειω
τε
κομίζει
~δηναιὰς
αὔτως; |
[3, 550] |
~υἱῆας
Φρίξοιο,
κακορρέκτῃσιν
ὀπηδοὺς
~ἀνδράσι
|
νοστήσαντας |
ὁμιλαδόν,
ὄφρα
ἑ
τιμῆς
~καὶ |
[3, 950] |
ὧλλοι
~ἥρωες
κλῄσουσιν
ἐς
Ἑλλάδα
|
νοστήσαντες |
~ἡρώων
τ'
ἄλοχοι
καὶ
μητέρες, |
[3, 450] |
πότνα
θεὰ
Περσηί,
πέλοιτο,
~οἴκαδε
|
νοστήσειε |
φυγὼν
μόρον·
εἰ
δέ
μιν |
[3, 50] |
μιν
ἑλόντα
δέρος
χρύσειον
ὀίω
|
~νοστήσειν |
ἐς
Ἰωλκόν,
ἐπεὶ
δολόεσσα
τέτυκται. |
[3, 450] |
μὲν
ἧμιν
ὄρωρεν
~ἐλπωρή,
ὅτε
|
νόστον |
ἐπετραπόμεσθα
γυναιξίν.
~ὧς
ἔφατ'
ὦκα |
[3, 50] |
Πελίης,
εἰ
μή
σύ
γε
|
νόστον |
ὀπάσσεις.
~Ὧς
ηὔδα·
Κύπριν
δ' |
[3, 500] |
Φινεύς
γε
θεᾷ
ἐνὶ
Κύπριδι
|
νόστον |
~πέφραδεν
ἔσσεσθαι.
κείνης
δ'
ὅ |
[3, 150] |
βουλήν
τ'
ἀπερύκων
~ἴστω
καὶ
|
νόστου |
τόνδε
στόλον
οἶος
ἀπούρας.
~ὧλλοι |
[3, 550] |
βοτήρων
~αὔλια
δυσκελάδοισιν
ἐπιδρομίῃσι
δαΐξαι.
|
~νόσφι |
δὲ
οἷ
αὐτῷ
φάτ'
ἐοικότα |
[3, 550] |
δ'
Αἰήτης
ἀγορὴν
ποιήσατο
Κόλχων
|
~νόσφιν |
ἑοῖο
δόμου,
τόθι
περ
καὶ |
[3, 650] |
νύ
σε
θευμορίη
περιδέδρομεν
ἅψεα
|
νοῦσος, |
~ἦέ
τιν'
οὐλομένην
ἐδάης
ἐκ |
[3, 800] |
~ἢ
πάρος,
εἰ
ἐτεόν
γε
|
νόῳ |
ἐπεμαίεθ'
ἕκαστα.
~καὶ
τὴν
μέν |
[3, 900] |
αὐτὴ
~Χαλκιόπη·
τὰ
δὲ
σῖγα
|
νόῳ |
ἔχετ'
εἰσαΐουσαι
~ἐξ
ἐμέθεν,
μὴ |
[3, 900] |
οὐδ'
ὅσα
παῖδες
ἴσασιν
~οἶδε
|
νόῳ |
φράσσασθαι,
ὁθούνεκεν
οὔτε
τι
λαρὸν |
[3, 1000] |
αἶψα
χεροῖν
ὑπέδεκτο
γεγηθώς.
~καί
|
νύ |
κέ
οἱ
καὶ
πᾶσαν
ἀπὸ |
[3, 50] |
διὲκ
προαλὲς
φέρεν
ὕδωρ.
~τῶ
|
νύ |
μοι
ἄλληκτον
περιτίεται·
οὐδέ
κε |
[3, 500] |
τούσ
γε
δαΐξαι.
ὃ
δή
|
νύ |
οἱ
οὔτι
γὰρ
ἄλλο
~βέλτερον |
[3, 1050] |
ὑπεὶρ
ἅλα
νηὶ
περήσεις·
~ἤ
|
νύ |
που
ἀφνειοῦ
σχεδὸν
ἵξεαι
Ὀρχομενοῖο, |
[3, 950] |
τ'
ἄλοχοι
καὶ
μητέρες,
αἵ
|
νύ |
που
ἤδη
~ἡμέας
ἠιόνεσσιν
ἐφεζόμεναι |
[3, 650] |
ὑπὸ
φρένας
ἵκετο
πένθος;
~ἤ
|
νύ |
σε
θευμορίη
περιδέδρομεν
ἅψεα
νοῦσος, |
[3, 450] |
~ἀντικρὺ
κεχόλωται,
ἕκαστα
γὰρ
οὔ
|
νύ |
τι
τέκμωρ
~οὔτ'
ἐμοί,
οὔτε |
[3, 850] |
ἐπεὶ
οὖν
ἱκόμεσθα,
καὶ
οὔ
|
νύ |
τις
ἄλλος
ἔπεισιν,
~εἰ
δ' |
[3, 450] |
τοῖσδ'
ἐπέεσσιν·
~Ὠ
πέπον,
εἴ
|
νύ |
τοι
αὐτῷ
ἐφανδάνει,
οὔτι
μεγαίρω. |
[3, 700] |
Μήδεια
προσέννεπεν
ἀσχαλόωσα·
~Δαιμονίη,
τί
|
νύ |
τοι
ῥέξω
ἄκος,
οἷ'
ἀγορεύεις, |
[3, 1000] |
σπείρασθαι
ὀδόντας,
~δὴ
τότε
μέσσην
|
νύκτα |
διαμμοιρηδὰ
φυλάξας,
~ἀκαμάτοιο
ῥοῇσι
λοεσσάμενος |
[3, 1050] |
ἔπος
ηὔδα·
~Καὶ
λίην
οὐ
|
νύκτας |
ὀίομαι,
οὐδέ
ποτ'
ἦμαρ
~σεῦ |
[3, 300] |
ξερὸν
ἔκβαλε
κῦμα
~λυγαίῃ
ὑπὸ
|
νυκτί· |
θεὸς
δέ
τις
ἄμμ'
ἐσάωσεν. |
[3, 750] |
κέρδιον
εἴη
~τῇδ'
αὐτῇ
ἐν
|
νυκτὶ |
λιπεῖν
βίον
ἐν
θαλάμοισιν
~πότμῳ |
[3, 850] |
χθονίην,
ἐνέροισιν
ἄνασσαν,
~λυγαίῃ
ἐνὶ
|
νυκτί, |
σὺν
ὀρφναίοις
φαρέεσσιν.
~μυκηθμῷ
δ' |
[3, 1350] |
νεφέλας
ἐκέσασσαν
ἄελλαι
~λυγαίῃ
ὑπὸ
|
νυκτί, |
τὰ
δ'
ἀθρόα
πάντ'
ἐφαάνθη |
[3, 850] |
δὲ
Βριμὼ
κουροτρόφον
ἀγκαλέσασα,
~Βριμὼ
|
νυκτιπόλον, |
χθονίην,
ἐνέροισιν
ἄνασσαν,
~λυγαίῃ
ἐνὶ |
[3, 1150] |
τῆμος
μέν,
ἐπεὶ
κνέφας
ἔργαθε
|
νυκτός, |
~εὔκηλοι
ἐμέλοντο
περὶ
σφίσιν.
αὐτὰρ |
[3, 250] |
ἔργα
μέμηλεν,
~ὥς
κεν
ὑπωρόφιον
|
νύκτωρ |
σέλας
ἐντύναιτο,
~ἄγχι
μάλ'
ἐγρομένη· |
[3, 1200] |
κατὰ
στίβον·
αἱ
δ'
ὀλόλυξαν
|
~νύμφαι |
ἑλειονόμοι
ποταμηίδες,
αἳ
περὶ
κείνην |
[3, 850] |
πολυκνίσου
ἑκατόμβης·
~τῇ
δ'
ἅμα
|
νύμφαι |
ἕπονται
ἀμορβάδες,
αἱ
μὲν
ἐπ' |
[3, 650] |
εἱλιχθεῖσα.
~ὡς
δ'
ὅτε
τις
|
νύμφη |
θαλερὸν
πόσιν
ἐν
θαλάμοισιν
~μύρεται, |
[3, 200] |
πάις
Αἰήταο.
~τὸν
μὲν
Καυκασίη
|
νύμφη |
τέκεν
Ἀστερόδεια
~πρίν
περ
κουριδίην |
[3, 550] |
φίλοι,
Κυθέρειαν
ἐπικλείοντες
ἀμύνειν,
~ἤδη
|
νῦν |
Ἄργοιο
παραιφασίῃσι
πίθεσθε.
~Ἴσκεν·
ἐπῄνησαν |
[3, 200] |
νέκυες
σειρῇσι
κρέμανται
~δέσμιοι.
εἰσέτι
|
νῦν |
γὰρ
ἄγος
Κόλχοισιν
ὄρωρεν
~ἀνέρας |
[3, 100] |
πάντεσσιν·
ἅλις
εἰδυῖα
καὶ
αὐτή.
|
~νῦν |
δ'
ἐπεὶ
ὔμμι
φίλον
τόδε |
[3, 750] |
δοάσσατο,
φώνησέν
τε·
~Δειλὴ
ἐγώ,
|
νῦν |
ἔνθα
κακῶν
ἢ
ἔνθα
γένωμαι; |
[3, 1050] |
πῇ
τοι
ἔασιν
~δώματα,
πῇ
|
νῦν |
ἔνθεν
ὑπεὶρ
ἅλα
νηὶ
περήσεις· |
[3, 0] |
~Εἰ
δ'
ἄγε
|
νῦν, |
Ἐρατώ,
παρά
θ'
ἵστασο,
καί |
[3, 100] |
δὲ
μειδιόωσα
παραβλήδην
προσέειπεν·
~Οὕτω
|
νῦν, |
Κυθέρεια,
τόδε
χρέος,
ὡς
ἀγορεύεις, |
[3, 400] |
~σμερδαλέοις
ἐπέεσσι
προσέννεπεν
ἀσχαλόωντα·
~Ἔρχεο
|
νῦν |
μεθ'
ὅμιλον,
ἐπεὶ
μέμονάς
γε |
[3, 300] |
~ἀκτὴν
ἠπείρου
Τυρσηνίδος,
ἔνθ'
ἔτι
|
νῦν |
περ
~ναιετάει,
μάλα
πολλὸν
ἀπόπροθι |
[3, 0] |
δ'
Ἀθηναίην
πάρος
Ἥρη·
~Αὐτὴ
|
νῦν |
προτέρη,
θύγατερ
Διός,
ἄρχεο
βουλῆς. |
[3, 150] |
ποτισχομένη,
καὶ
ἀμείβετο
μειδιόωσα·
~Ἴστω
|
νῦν |
τόδε
σεῖο
φίλον
κάρη
ἠδ' |
[3, 500] |
ἐπὶ
κάρτει
χειρῶν.
~εἰ
μέν
|
νυν |
τύνη
ζεῦξαι
βόας
Αἰήταο,
~ἥρως |
[3, 1000] |
τοίοισι
μόλις
προσπτύξατο
κούρη·
~Φράζεο
|
νῦν, |
ὥς
κέν
τοι
ἐγὼ
μητίσομ' |
[3, 1150] |
~ἑσπέριος,
νεάτας
ὑπὲρ
ἄκριας
Αἰθιοπήων·
|
~Νὺξ |
δ'
ἵπποισιν
ἔβαλλεν
ἔπι
ζυγά· |
[3, 700] |
οὗ
πατρὸς
ἐπ'
ἀνέρι
μητιάασθαι.
|
~Νὺξ |
μὲν
ἔπειτ'
ἐπὶ
γαῖαν
ἄγεν |
[3, 1250] |
τ'
ἐκ
βαλβῖδος
ἐπήβολος
ἅρματι
|
νύσσα |
~γίγνεται,
ὁππότ'
ἄεθλα
καταφθιμένοιο
ἄνακτος |
[3, 1300] |
~ἐργατίνης
ὥς
τίς
τε
Πελασγίδι
|
νύσσεν |
ἀκαίνῃ
~οὐτάζων
λαγόνας·
μάλα
δ' |
[3, 900] |
καὶ
πρὶν
Ἀγηνορίδης
φάτο
Φινεύς.
|
~νῶι |
δ'
ἐγὼν
Ἄργος
τε,
δεδεγμένοι, |
[3, 50] |
Ἥρη
τοίοισιν
ἀμειβομένη
προσέειπεν·
~Κερτομέεις·
|
νῶιν |
δὲ
κέαρ
συνορίνεται
ἄτῃ.
~ἤδη |
[3, 100] |
ἔκβαλε
πάντα,
καὶ
ἀμφοτέρῃσι
χιτῶνος
|
~νωλεμὲς |
ἔνθα
καὶ
ἔνθα
θεᾶς
ἔχεν |
[3, 300] |
θέει
καὶ
ὅτ'
ἀνέρες
αὐτοὶ
|
~νωλεμέως |
χείρεσσιν
ἐπισπέρχωσιν
ἐρετμοῖς.
~τῇ
δ' |
[3, 1200] |
ἀνέρχεται
Ὠκεανοῖο.
~ἂν
δὲ
πολύρρινον
|
νώμα |
σάκος,
ἂν
δὲ
καὶ
ἔγχος |
[3, 1300] |
ἄρ'
αὖτις
ἑλὼν
σάκος
ἔνθετο
|
νώτῳ |
~ἐξόπιθεν,
καὶ
γέντο
θοῶν
ἔμπλειον |