Chant, vers |
[3, 1000] |
τῆς
δ'
ἀμαρυγὰς
~ὀφθαλμῶν
ἥρπαζεν·
|
ἰαίνετο |
δὲ
φρένας
εἴσω
~τηκομένη,
οἷόν |
[3, 1000] |
περὶ
ῥοδέῃσιν
ἐέρση
~τήκεται
ἠῴοισιν
|
ἰαινομένη |
φαέεσσιν.
~ἄμφω
δ'
ἄλλοτε
μέν |
[3, 700] |
κὰδ
δέ
μιν
ἀχλὺς
~εἷλεν
|
ἰαινομένην, |
τοῖον
δ'
ἐπὶ
μῦθον
ἔειπεν· |
[3, 1050] |
τε
καὶ
εὔβοτος,
ἔνθα
Προμηθεὺς
|
~Ἰαπετιονίδης |
ἀγαθὸν
τέκε
Δευκαλίωνα,
~ὃς
πρῶτος |
[3, 850] |
τεμνομένης
Τιτηνίδος·
ἔστενε
δ'
αὐτὸς
|
~Ἰαπετοῖο |
πάις
ὀδύνῃ
πέρι
θυμὸν
ἀλύων. |
[3, 1350] |
μέγ'
ἴαχον,
ὡς
ὅτε
πόντος
|
~ἴαχεν |
ὀξείῃσιν
ἐπιβρομέων
σπιλάδεσσιν·
~τὸν
δ' |
[3, 1350] |
λάθρῃ
~θαρσαλέως.
Κόλχοι
δὲ
μέγ'
|
ἴαχον, |
ὡς
ὅτε
πόντος
~ἴαχεν
ὀξείῃσιν |
[3, 1100] |
ὑπὲρ
πόντοιο
φέροιεν
~ἐνθένδ'
εἰς
|
Ἰαωλκὸν |
ἀναρπάξασαι
ἄελλαι,
~ὄφρα
σ'
ἐν |
[3, 1050] |
περικτίονες
καλέουσιν.
~ἐν
δ'
αὐτῇ
|
Ἰαωλκός, |
ἐμὴ
πόλις,
ἐν
δὲ
καὶ |
[3, 100] |
φίλη
τροφὸς
Ἀδρήστεια
~ἄντρῳ
ἐν
|
Ἰδαίῳ |
ἔτι
νήπια
κουρίζοντι,
~σφαῖραν
ἐυτρόχαλον, |
[3, 550] |
~μνησάμενοι·
μοῦνος
δ'
Ἀφαρήιος
ἄνθορεν
|
Ἴδας, |
~δείν'
ἐπαλαστήσας
μεγάλῃ
ὀπί,
φώνησέν |
[3, 1150] |
ὁ
δ'
οἰόθεν
οἶος
ἑταίρων
|
~Ἴδας |
ἧστ'
ἀπάνευθε
δακὼν
χόλον·
οἱ |
[3, 1250] |
ὁ
τοῖς
ἄμοτον
κοτέων
Ἀφαρήιος
|
Ἴδας |
~κόψε
παρ'
οὐρίαχον
μεγάλῳ
ξίφει· |
[3, 500] |
ἀνόρουσε
θοῶς·
ἐπὶ
δὲ
τρίτος
|
Ἴδας |
~ὦρτο
μέγα
φρονέων,
ἐπὶ
δ' |
[3, 650] |
δ'
ἑκάτερθε
παρειάς·
~ὡς
δ'
|
ἴδε |
δάκρυσιν
ὄσσε
πεφυρμένα,
φώνησέν
μιν· |
[3, 1250] |
Ἀπόλλωνι.
~παπτήνας
δ'
ἀνὰ
νειὸν
|
ἴδε |
ζυγὰ
χάλκεα
ταύρων
~αὐτόγυόν
τ' |
[3, 1200] |
ἕλε
νηός.
~ἀλλ'
ὅτε
δὴ
|
ἴδε |
χῶρον,
ὅτις
πάτου
ἔκτοθεν
ἦεν |
[3, 900] |
δάμαρ
ἤματι
κείνῳ
~ἠμὲν
ἐσάντα
|
ἰδεῖν, |
ἠδὲ
προτιμυθήσασθαι.
~τὸν
καὶ
παπταίνοντες |
[3, 250] |
πέλεν
ἀρήτειρα-
~καί
σφεας
ὡς
|
ἴδεν |
ἆσσον,
ἀνίαχεν·
ὀξὺ
δ'
ἄκουσεν |
[3, 1300] |
ὄφρ'
ἔτι
κεινὰς
~γηγενέων
ἀνδρῶν
|
ἴδεν |
αὔλακας.
ἀμφὶ
δ'
ἑταῖροι
~θάρσυνον |
[3, 800] |
ἐπεὶ
οὖν
τὰ
πρῶτα
φαεινομένην
|
ἴδεν |
ἠῶ
~παρθενική,
ξανθὰς
μὲν
ἀνήψατο |
[3, 350] |
λευγαλέον
τε
δέρος
καὶ
Φρίξον
|
ἰδέσθαι; |
~αὐτίχ'
ὁμαρτήσαντες
ἀφ'
Ἑλλάδος,
οὐκ |
[3, 700] |
σφε
κακῇ
ὑπὸ
κηρὶ
διαρραισθέντας
|
ἰδέσθαι |
~λευγαλέως·
ἢ
σοίγε
φίλοις
σὺν |
[3, 1350] |
~καὶ
πλευροῖς,
κήτεσσι
δομὴν
ἀτάλαντοι
|
ἰδέσθαι. |
~πολλοὶ
δ'
οὐτάμενοι,
πρὶν
ὑπὸ |
[3, 1100] |
~ἔμπης
δ'
ἔργ'
ἀίδηλα
κατερρίγησεν
|
ἰδέσθαι. |
~σχετλίη·
οὐ
μὲν
δηρὸν
ἀπαρνήσεσθαι |
[3, 1200] |
ἄρ'
Αἰήτης
Κόλχων
ἀγὸς
ἦεν
|
ἰδέσθαι. |
~Τόφρα
δὲ
Μηδείης
ὑποθημοσύνῃσιν
Ἰήσων |
[3, 350] |
οὔνομα
δῆθεν
ἐπιθύεις
γενεήν
τε
|
~ἴδμεναι, |
οἵτινές
εἰσιν,
ἕκαστά
γε
μυθησαίμην. |
[3, 700] |
μηδέ
με
δηρὸν
ἔτι
ζώουσαν
|
ἴδοιο, |
~εἴ
γέ
τι
σῆς
ψυχῆς |
[3, 1250] |
ἀμπνείοντες.
~ἔδδεισαν
δ'
ἥρωες,
ὅπως
|
ἴδον. |
αὐτὰρ
ὁ
τούσγε,
~εὖ
διαβάς, |
[3, 1150] |
~οἱ
δέ
μιν
ἀμφαγάπαζον,
ὅπως
|
ἴδον, |
ἔκ
τ'
ἐρέοντο.
~αὐτὰρ
ὁ |
[3, 250] |
αὐτοὶ
~μητέρα
δεξιόωντο,
καὶ
ἀμφαγάπαζον
|
ἰδόντες |
~γηθόσυνοι·
τοῖον
δὲ
κινυρομένη
φάτο |
[3, 450] |
ἑταῖροι
~γηθόσυνοι
ἐρέεινον,
ὅπως
παρεόντας
|
ἴδοντο· |
~τοῖσιν
δ'
Αἰσονίδης
τετιημένος
ἔκφατο |
[3, 750] |
μιν
ἄνευθ'
ἑτάρων
προσπτύξομαι
οἶον
|
ἰδοῦσα; |
~δύσμορος·
οὐ
μὲν
ἔολπα
καταφθιμένοιό |
[3, 0] |
~πλέξασθαι
πλοκάμους·
τὰς
δὲ
προπάροιθεν
|
ἰδοῦσα |
~ἔσχεθεν,
εἴσω
τέ
σφ'
ἐκάλει, |
[3, 250] |
δ'
ἅμα
τοῖσιν
ἑοὺς
υἱῆας
|
ἰδοῦσα |
~ὑψοῦ
χάρματι
χεῖρας
ἀνέσχεθεν·
ὧς |
[3, 1250] |
ἀέθλων
~μέλλον·
ἀτὰρ
κληῖσιν
ἐπισχερὼ
|
ἱδρυνθέντες |
~ῥίμφα
μάλ'
ἐς
πεδίον
τὸ |
[3, 1350] |
ὑπαυγάζων,
τέρας
ἀνδράσιν,
οἵ
μιν
|
ἴδωντοι |
~μαρμαρυγῇ
σκοτίοιο
δι'
ἠέρος
ἀίξαντα· |
[3, 1200] |
δαῖε
δὲ
φιτρους
~πῦρ
ὑπένερθεν
|
ἱείς, |
ἐπὶ
δὲ
μιγάδας
χέε
λοιβάς, |
[3, 850] |
ἐυτροχάλοιο
κατ'
αὐτόθι
βήσατ'
ἀπήνης
|
~ἱεμένη, |
καὶ
τοῖα
μετὰ
δμωῇσιν
ἔειπεν· |
[3, 350] |
ὥς
που
ἔολπας,
~οὐδὲ
μὲν
|
ἱέμενοι. |
τίς
δ'
ἂν
τόσον
οἶδμα |
[3, 350] |
οἱ
ὄμματ'
ἔλαμψεν
ὑπ'
ὀφρύσιν
|
ἱεμένοιο· |
~Οὐκ
ἄφαρ
ὀφθαλμῶν
μοι
ἀπόπροθι, |
[3, 300] |
οὔ
σ'
ἐπικεύσω.
~τόνδε
τις
|
ἱέμενος |
πάτρης
ἀπάνευθεν
ἐλάσσαι
~καὶ
κτεάνων |
[3, 1150] |
ἅμ'
ἠοῖ
~πέμπον
ἐς
Αἰήτην
|
ἰέναι |
σπόρον
αἰτήσοντας
~ἄνδρε
δύω,
πρὸ |
[3, 1150] |
ὅθι
τούσγε
καταπρολιπὼν
ἐλιάσθη,
~ὦρτ'
|
ἰέναι |
σὺν
τοῖσι,
πιφαυσκόμενος
τὰ
ἕκαστα, |
[3, 1100] |
μήδετο
Ἥρη,
~ὄφρα
κακὸν
Πελίῃ
|
ἱερὴν |
ἐς
Ἰωλκὸν
ἵκοιτο
~Αἰαίη
Μήδεια, |
[3, 500] |
ῥέοντας,
~ἄστρα
τε
καὶ
μήνης
|
ἱερῆς |
ἐπέδησε
κελεύθους.
~τῆς
μὲν
ἀπὸ |
[3, 150] |
τ'
ἀνδρῶν
~φαίνετο
καὶ
ποταμῶν
|
ἱεροὶ |
ῥόοι,
ἄλλοτε
δ'
αὖτε
~ἄκριες, |
[3, 900] |
τήνδε
κασιγνήτων
ἐσάκουσεν
~ἠερίην
Ἑκάτης
|
ἱερὸν |
μετὰ
νηὸν
ἰοῦσαν,
~ἦγε
διὲκ |
[3, 800] |
~αἴν'
ὀλοφυρομένης
τὸν
ἑὸν
μόρον.
|
ἵετο |
δ'
ἥγε
~φάρμακα
λέξασθαι
θυμοφθόρα, |
[3, 50] |
κλισμοῖσιν·
ἀτὰρ
μετέπειτα
καὶ
αὐτὴ
|
~ἵζανεν, |
ἀψήκτους
δὲ
χεροῖν
ἀνεδήσατο
χαίτας. |
[3, 1150] |
~ἔκλυεν,
οὔτ'
αὐδῆσαι
ἀνειρομένῃ
λελίητο.
|
~ἷζε |
δ'
ἐπὶ
χθαμαλῷ
σφέλαι
κλιντῆρος |
[3, 100] |
ὥς,
φλεγέθοντα
δι'
ἠέρος
ὁλκὸν
|
ἵησιν. |
~τήν
τοι
ἐγὼν
ὀπάσω·
σὺ |
[3, 900] |
ἥρωες
ἀφ'
αἵματος
ἐβλάστησαν,
~οἷον
|
Ἰήσονα |
θῆκε
Διὸς
δάμαρ
ἤματι
κείνῳ |
[3, 350] |
ὧλλοι
ἄγερθεν,
~κλείουσ'
Αἴσονος
υἱὸν
|
Ἰήσονα |
Κρηθεΐδαο.
~εἰ
δ'
αὐτοῦ
Κρηθῆος |
[3, 450] |
ἀνήλυθον
ἐκ
πεδίοιο,
~δὴ
τότ'
|
Ἰήσονα |
τοῖσδε
προσέννεπεν
Ἄργος
ἔπεσσιν·
~Αἰσονίδη, |
[3, 100] |
παρθένον
Αἰήταο
~θέλξον
ὀιστεύσας
ἐπ'
|
Ἰήσονι· |
μηδέ
τις
ἔστω
~ἀμβολίη.
δὴ |
[3, 0] |
οἷσι
βέλεσσιν
~θέλξαι
ὀιστεύσας
ἐπ'
|
Ἰήσονι. |
τὸν
δ'
ἂν
ὀίω
~κείνης |
[3, 400] |
ὁ
δ'
ἀπὸ
θρόνου
ὤρνυτ'
|
Ἰήσων, |
~Αὐγείης
Τελαμών
τε
παρασχεδόν·
εἵπετο |
[3, 1150] |
~ἔντυον
ἥρωες
παρὰ
πείσμασιν.
αὐτὰρ
|
Ἰήσων |
~αὐτίκ'
ἐπεί
ῥ'
Ἑλίκης
εὐφεγγέος |
[3, 550] |
ὅγ'
ἔπειτα
καθέζετο·
τοῖσι
δ'
|
Ἰήσων |
~αὐτίκ'
ἐποτρύνων
τὸν
ἑὸν
νόον |
[3, 1100] |
μετὰ
δ'
αὖτε
διέτμαγεν.
ἤτοι
|
Ἰήσων |
~εἰς
ἑτάρους
καὶ
νῆα
κεχαρμένος |
[3, 50] |
καὶ
πρὶν
ἐμοὶ
μέγα
φίλατ'
|
Ἰήσων |
~ἐξότ'
ἐπὶ
προχοῇσιν
ἅλις
πλήθοντος |
[3, 0] |
ὅπως
ἐς
Ἰωλκὸν
ἀνήγαγε
κῶας
|
Ἰήσων |
~Μηδείης
ὑπ'
ἔρωτι.
σὺ
γὰρ |
[3, 1350] |
~λάμπον
ἀναλδήσκοντες
ὑπὲρ
χθονός.
αὐτὰρ
|
Ἰήσων |
~μνήσατο
Μηδείης
πολυκερδέος
ἐννεσιάων,
~λάζετο |
[3, 1200] |
ἰδέσθαι.
~Τόφρα
δὲ
Μηδείης
ὑποθημοσύνῃσιν
|
Ἰήσων |
~φάρμακα
μυδήνας
ἠμὲν
σάκος
ἀμφεπάλυνεν |
[3, 450] |
αὐτῷ
ἐφανδάνει,
οὔτι
μεγαίρω.
~βάσκ'
|
ἴθι |
καὶ
πυκινοῖσι
τεὴν
παρὰ
μητέρα |
[3, 700] |
ἐγώ
ποτε
μητρὸς
ἄκουον.
~ἀλλ'
|
ἴθι, |
κεῦθε
δ'
ἐμὴν
σιγῇ
χάριν, |
[3, 900] |
ἔειπεν·
~Τύνη
μὲν
νηόνδε
θεᾶς
|
ἴθι, |
τῷ
ἔνι
κούρην
~δήεις,
Αἰσονίδη· |
[3, 250] |
~Αἰσονίδῃ
γλυφίδας
μέσσῃ
ἐνικάτθετο
νευρῇ,
|
~ἰθὺς |
δ'
ἀμφοτέρῃσι
διασχόμενος
παλάμῃσιν
~ἧκ' |
[3, 1050] |
καὶ
δ'
αὐτὸς
ἐπείγεο
δηιοτῆτος
|
~ἰθῦσαι. |
τὸ
δὲ
κῶας
ἐς
Ἑλλάδα |
[3, 650] |
ἔνθα
καὶ
ἔνθα·
~ἤτοι
ὅτ'
|
ἰθύσειεν, |
ἔρυκέ
μιν
ἔνδοθεν
αἰδώς·
~αἰδοῖ |
[3, 600] |
ὥς
κεν
ἑῇσι
μετὰ
φρεσὶν
|
ἰθύσειεν. |
~ἡ
δ'
ἄφνω
τὸν
ξεῖνον, |
[3, 700] |
ἐμεῖο;
καὶ
ἐκ
κείνοιο
δ'
|
ἱκάνει |
~Ἄργος,
ἐποτρύνων
με
τεῆς
πειρῆσαι |
[3, 1400] |
κατηφείη
τε
καὶ
οὐλοὸν
ἄλγος
|
ἱκάνει |
~κλήρου
σημαντῆρα
φυτοτρόφον·
ὧς
τότ' |
[3, 350] |
ἅδῃ,
τὼς
ἔσσεται·
οὐ
γὰρ
|
ἱκάνει |
~χερσὶ
βιησόμενος·
μέμονεν
δέ
τοι |
[3, 50] |
κομίζει
~δηναιὰς
αὔτως;
τί
δ'
|
ἱκάνετον, |
οὔτι
πάρος
γε
~λίην
φοιτίζουσαι, |
[3, 950] |
τι
φάσθαι.
~ἀλλ'
ἐπεὶ
ἀλλήλοισιν
|
ἱκάνομεν |
εὐμενέοντες,
~χώρῳ
ἐν
ἠγαθέῳ,
ἵνα |
[3, 50] |
ἐπιφραδέως
ἀγορευσεν·
~Οὔτι
βίης
χατέουσαι
|
ἱκάνομεν, |
οὐδέ
τι
χειρῶν.
~ἀλλ'
αὔτως |
[3, 350] |
αὔτως
~ἄστυ
τεὸν
καὶ
δώμαθ'
|
ἱκάνομεν, |
ὥς
που
ἔολπας,
~οὐδὲ
μὲν |
[3, 950] |
ἱκέτης
ξεῖνός
τέ
τοι
ἐνθάδ'
|
ἱκάνω, |
~χρειοῖ
ἀναγκαίῃ
γουνούμενος.
οὐ
γὰρ |
[3, 650] |
μιν
κερτομέουσαι
ἐπιστοβέωσι
γυναῖκες·
~τῇ
|
ἰκέλη |
Μήδεια
κινύρετο.
τὴν
δέ
τις |
[3, 200] |
Πληιάδεσσιν,
ἀμοιβηδὶς
δ'
ἀνιούσαις
~κρυστάλλῳ
|
ἴκελον |
κοίλης
ἀνεκήκιε
πέτρης.
~τοῖ'
ἄρ' |
[3, 850] |
ὅσον
πήχυιον
ὕπερθεν
~χροιῇ
Κωρυκίῳ
|
ἴκελον |
κρόκῳ
ἐξεφαάνθη,
~καυλοῖσιν
διδύμοισιν
ἐπήορον· |
[3, 300] |
γενεήν,
πρὶν
ἐς
Ἑλλάδα
κῶας
|
ἱκέσθαι. |
~νῆα
δ'
Ἀθηναίη
Παλλὰς
κάμεν, |
[3, 900] |
εἰς
ὠπὴν
ἑτάρων
ἄπο
μοῦνον
|
ἱκέσθαι, |
~ὄφρα
τὰ
μὲν
δασόμεσθα
μετὰ |
[3, 1300] |
~ἐργατίναι
γλυκερόν
σφιν
ἄφαρ
βουλυτὸν
|
ἱκέσθαι, |
~τῆμος
ἀρήροτο
νειὸς
ὑπ'
ἀκαμάτῳ |
[3, 750] |
τόνγ'
εἰσιδέειν,
πρὶν
Ἀχαιίδα
γαῖαν
|
ἱκέσθαι |
~Χαλκιόπης
υἷας.
τοὺς
μὲν
θεὸς |
[3, 950] |
τε
χεῖρ'
ὑπερίσχει·
~ἀμφότερον
δ'
|
ἱκέτης |
ξεῖνός
τέ
τοι
ἐνθάδ'
ἱκάνω, |
[3, 950] |
τοκήων
~καὶ
Διός,
ὃς
ξείνοις
|
ἱκέτῃσί |
τε
χεῖρ'
ὑπερίσχει·
~ἀμφότερον
δ' |
[3, 1350] |
τε
λαμπομένῃσιν
~Ἄρηος
τέμενος
φθισιμβρότου·
|
ἵκετο |
δ'
αἴγλη
~νειόθεν
Οὔλυμπόνδε
δι' |
[3, 650] |
τί
τοι
αἰνὸν
ὑπὸ
φρένας
|
ἵκετο |
πένθος;
~ἤ
νύ
σε
θευμορίη |
[3, 1100] |
τύνη
μὲν
ἐμεῦ,
ὅτ'
Ἰωλκὸν
|
ἵκηαι, |
~μνώεο·
σεῖο
δ'
ἐγὼ
καὶ |
[3, 1050] |
ἄρα
δή
ποθ'
ὑπότροπος
οἴκαδ'
|
ἵκηαι, |
~οὔνομα
Μηδείης·
ὧς
δ'
αὖτ' |
[3, 1100] |
ἤθεα
κεῖνα
καὶ
Ἑλλάδα
γαῖαν
|
ἵκηαι, |
~τιμήεσσα
γυναιξὶ
καὶ
ἀνδράσιν
αἰδοίη |
[3, 900] |
Ἄργος
τε,
δεδεγμένοι,
εὖτ'
ἂν
|
ἵκηαι, |
~τῷδ'
αὐτῷ
ἐνὶ
χώρῳ
ἀπεσσόμεθ' |
[3, 900] |
μὴ
πατρὸς
ἐς
οὔατα
μῦθος
|
ἵκηται. |
~τὸν
ξεῖνόν
με
κέλονται,
ὅτις |
[3, 900] |
ἀπονόσφι
πέλεσθέ
μοι,
εὖτ'
ἂν
|
ἵκηται. |
~Ὧς
ηὔδα·
πάσῃσι
δ'
ἐπίκλοπος |
[3, 850] |
οἵην
τ'
ἐν
ὄρεσσι
κελαινὴν
|
ἰκμάδα |
φηγοῦ
~Κασπίῃ
ἐν
κόχλῳ
ἀμήσατο |
[3, 800] |
θυέεσσιν
~Κούρην
μουνογένειαν
ἑὸν
δέμας
|
ἰκμαίνοιτο, |
~ἦ
τ'
ἂν
ὅγ'
οὔτε |
[3, 500] |
τόδ'
ἐφανδάνει,
ἦ
τ'
ἂν
|
ἱκοίμην |
~ἤματι
τῷδ'
αὐτῷ
πάλιν
εἰς |
[3, 900] |
κε
σὺν
πολέεσσιν
ὀνείασιν
οἴκαδ'
|
ἵκοισθε |
~ἤματι
τῷ,
εἴ
μοι
συναρέσσετε |
[3, 250] |
ἕκητι
~μητέρ'
ἑὴν
ἀχέουσαν
ἀποπρολιπόντες,
|
ἵκοισθε; |
~Ὧς
ἔφατ'
Αἰήτης
δὲ
πανύστατος |
[3, 1100] |
κακὸν
Πελίῃ
ἱερὴν
ἐς
Ἰωλκὸν
|
ἵκοιτο |
~Αἰαίη
Μήδεια,
λιποῦσ'
ἄπο
πατρίδα |
[3, 300] |
ἑσπερίης
εἴσω
χθονός,
ἐκ
δ'
|
ἱκόμεσθα |
~ἀκτὴν
ἠπείρου
Τυρσηνίδος,
ἔνθ'
ἔτι |
[3, 850] |
ἐπημάτιαι
ἀγέρονται.
~ἀλλ'
ἐπεὶ
οὖν
|
ἱκόμεσθα, |
καὶ
οὔ
νύ
τις
ἄλλος |
[3, 200] |
ἐκ
πεδίοιο
πόλιν
καὶ
δώμαθ'
|
ἵκοντο |
~Αἰήτεω,
τότε
δ'
αὖτις
ἀπεσκέδασεν |
[3, 1100] |
τῶν
μὲν
παῖδες
ὑπότροποι
οἴκαδ'
|
ἵκοντο |
~σῇ
βουλῇ,
τῶν
δ'
αὖτε |
[3, 1000] |
δ'
ἐπεί
κε
θεὰν
μεμνημένος
|
ἱλάσσηαι, |
~ἂψ
ἀπὸ
πυρκαιῆς
ἀναχάζεο·
μηδέ |
[3, 1150] |
λάβ'
ἡνία,
τῇ
δ'
ἄρ'
|
ἱμάσθλην |
~δαιδαλέην,
οὐρῆας
ἐλαυνέμεν·
οἱ
δὲ |
[3, 850] |
δ'
ἡνί'
ἔδεκτο
καὶ
εὐποίητον
|
ἱμάσθλην |
~δεξιτερῇ,
ἔλαεν
δὲ
δι'
ἄστεος· |
[3, 850] |
τι
παρήλιτον,
οὐδ'
ἐνόησα
~μὴ
|
ἴμεν |
ἀλλοδαποῖσι
μετ'
ἀνδράσιν,
οἵ
τ' |
[3, 1150] |
υἷα
κλυτὸν
Ἑρμείαο.
~βὰν
δ'
|
ἴμεν, |
οὐδ'
ἁλίωσαν
ὁδόν·
πόρε
δέ |
[3, 100] |
δὲ
καὶ
αὐτὴ
~βῆ
ῥ
|
ἴμεν |
Οὐλύμποιο
κατὰ
πτύχας,
εἴ
μιν |
[3, 100] |
~οὐρανῷ
ἐγκατένασσεν
ἐφέστιον
ἀθανάτοισιν,
~κάλλεος
|
ἱμερθείς. |
ἀμφ'
ἀστραγάλοισι
δὲ
τώγε
~χρυσείοις, |
[3, 650] |
κατὰ
στῆθος
πεπότητο.
~πολλάκι
δ'
|
ἱμερόεν |
μὲν
ἀνὰ
στόμα
θυῖεν
ἐνισπεῖν· |
[3, 1000] |
αὖτις
ἐπὶ
σφίσι
βάλλον
ὀπωπάς,
|
~ἱμερόεν |
φαιδρῇσιν
ὑπ'
ὀφρύσι
μειδιόωντες.
~ὀψὲ |
[3, 650] |
αἰδώς·
~αἰδοῖ
δ'
ἐργομένην
θρασὺς
|
ἵμερος |
ὀτρύνεσκεν.
~τρὶς
μὲν
ἐπειρήθη,
τρὶς |
[3, 0] |
εἰσελθοῦσαι
ὑπ'
αἰθούσῃ
θαλάμοιο
~ἔσταν,
|
ἵν' |
ἐντύνεσκε
θεὰ
λέχος
Ἡφαίστοιο.
~ἀλλ' |
[3, 1050] |
δὲ
καὶ
ἄλλαι
~πολλαὶ
ναιετάουσιν,
|
ἵν' |
οὐδέ
περ
οὔνομ'
ἀκοῦσαι
~Αἰαίης |
[3, 650] |
ἀλλ'
ἐπὶ
γαίης
~πείρασι
ναιετάειν,
|
ἵνα |
μηδέ
περ
οὔνομα
Κόλχων.
~Ὧς |
[3, 600] |
νῆά
τ'
ἔρυσθαι
~ἠδ'
αὐτούς,
|
ἵνα |
μήτις
ὑπὲκ
κακότητος
ἀλύξῃ.
~Τόφρα |
[3, 800] |
δ'
αἶψα
φανῆναι
~ἠῶ
τελλομένην,
|
ἵνα |
οἱ
θελκτήρια
δοίη
~φάρμακα
συνθεσίῃσι, |
[3, 750] |
δ'
ἐμῇ
ἰότητι
σαωθεὶς
~ἀσκηθής,
|
ἵνα |
οἱ
θυμῷ
φίλον,
ἔνθα
νέοιτο. |
[3, 950] |
ἱκάνομεν
εὐμενέοντες,
~χώρῳ
ἐν
ἠγαθέῳ,
|
ἵνα |
τ'
οὐ
θέμις
ἔστ'
ἀλιτέσθαι, |
[3, 1250] |
δ'
ἔκποθεν
ἀφράστοιο
~κευθμῶνος
χθονίου,
|
ἵνα |
τέ
σφισιν
ἔσκε
βόαυλα
~καρτερὰ |
[3, 800] |
ἔτ'
αὐτόθι
μεῖναι
ἀνώγει
~Ἄργος,
|
ἵνα |
φράζοιντο
νόον
καὶ
μήδεα
κούρης· |
[3, 750] |
διὰ
χροός,
ἀμφί
τ'
ἀραιὰς
|
~ἶνας |
καὶ
κεφαλῆς
ὑπὸ
νείατον
ἰνίον |
[3, 450] |
δ'
ἄρ'
ὀφθαλμῶν
ἔτι
οἱ
|
ἰνδάλλετο |
πάντα,
~αὐτός
θ'
οἷος
ἔην, |
[3, 800] |
δὲ
πᾶσαι
~θυμηδεῖς
βιότοιο
μεληδόνες
|
ἰνδάλλοντο. |
~μνήσατο
μὲν
τερπνῶν,
ὅσ'
ἐνὶ |
[3, 750] |
~ἶνας
καὶ
κεφαλῆς
ὑπὸ
νείατον
|
ἰνίον |
ἄχρις,
~ἔνθ'
ἀλεγεινότατον
δύνει
ἄχος, |
[3, 1050] |
~ἤ
νύ
που
ἀφνειοῦ
σχεδὸν
|
ἵξεαι |
Ὀρχομενοῖο,
~ἦε
καὶ
Αἰαίης
νήσου |
[3, 250] |
δ'
Ἔρως
πολιοῖο
δι'
ἠέρος
|
ἷξεν |
ἄφαντος,
~τετρηχώς,
οἷόν
τε
νέαις |
[3, 50] |
ἐς
Ἄιδα
ναυτίλληται
~λυσόμενος
χαλκέων
|
Ἰξίονα |
νειόθι
δεσμῶν,
~ῥύσομαι,
ὅσσον
ἐμοῖσιν |
[3, 150] |
ἀριθμήσας
βάλε
κόλπῳ.
~αὐτίκα
δ'
|
ἰοδόκην |
χρυσέῃ
περικάτθετο
μίτρῃ
~πρέμνῳ
κεκλιμένην· |
[3, 250] |
φλιὴν
προδόμῳ
ἔνι
τόξα
τανύσσας
|
~ἰοδόκης |
ἀβλῆτα
πολύστονον
ἐξέλετ'
ἰόν.
~ἐκ |
[3, 0] |
μητιόωσα
παροιτέρη
ἔκφατο
μῦθον·
~Δεῦρ'
|
ἴομεν |
μετὰ
Κύπριν·
ἐπιπλόμεναι
δέ
μιν |
[3, 250] |
τανύσσας
~ἰοδόκης
ἀβλῆτα
πολύστονον
ἐξέλετ'
|
ἰόν. |
~ἐκ
δ'
ὅγε
καρπαλίμοισι
λαθὼν |
[3, 550] |
καὶ
ληιστῆρας
ἑὴν
ἐς
γαῖαν
|
ἰόντας |
~ἔσσεσθαι
δηναιὸν
ἀπήμονας,
οἷσι
μέμηλεν |
[3, 500] |
ἀπὸ
μεγάροιο
κατὰ
στίβον
ἐνθάδ'
|
ἰόντες |
~μνησάμεθ'
εἴ
κε
δύναιτο,
κασιγνήτη |
[3, 1100] |
~ὀθνείων·
αὖτις
δ'
ἀβολήσομεν
ἐνθάδ'
|
ἰόντες. |
~Ὧς
τώγ'
ἀλλήλων
ἀγανοῖς
ἐπὶ |
[3, 150] |
δὲ
πόντος
ἀν'
αἰθέρα
πολλὸν
|
ἰόντι. |
~Ἥρωες
δ'
ἀπάνευθεν
ἑῆς
ἐπὶ |
[3, 1100] |
ὀφθαλμοῖσιν
ἐλεγχείας
προφέρουσα,
~μνήσω
ἐμῇ
|
ἰότητι |
πεφυγμένον.
αἴθε
γὰρ
εἴην
~ἀπροφάτως |
[3, 750] |
~ἐρρέτω
ἀγλαΐη·
ὁ
δ'
ἐμῇ
|
ἰότητι |
σαωθεὶς
~ἀσκηθής,
ἵνα
οἱ
θυμῷ |
[3, 500] |
~Υμμι,
φίλοι,
τόδε
σῆμα
θεῶν
|
ἰότητι |
τέτυκται·
~οὐδέ
τῃ
ἄλλως
ἐστὶν |
[3, 500] |
~ἀνδράσιν,
οὐδέ
περ
ὅσσον
ἐπανθιόωντας
|
ἰούλους |
~ἀντέλλων·
τοίῳ
οἱ
ἀείρετο
κάρτει |
[3, 700] |
μὲν
τόνγε
δόμῳ
λίπον
ἐνθάδ'
|
ἰοῦσα. |
~Ὧς
φάτο·
τῇ
δ'
ἔντοσθεν |
[3, 900] |
~ἠερίην
Ἑκάτης
ἱερὸν
μετὰ
νηὸν
|
ἰοῦσαν, |
~ἦγε
διὲκ
πεδίου·
ἅμα
δέ |
[3, 1150] |
ποτὶ
δώματα.
τὴν
δ'
ἄρ'
|
ἰοῦσαν |
~Χαλκιόπη
περὶ
παισὶν
ἀκηχεμένη
ἐρέεινεν· |
[3, 850] |
δὲ
θῆρες
~κνυζηθμῷ
σαίνουσιν
ὑποτρομέοντες
|
ἰοῦσαν· |
~ὧς
αἵγ'
ἐσσεύοντο
δι'
ἄστεος· |
[3, 900] |
ἐσθλὸς
δὲ
σὺν
εὖ
φράσσασθαι
|
ἰοῦσιν. |
~Ἔνθ'
οὔπω
τις
τοῖος
ἐπὶ |
[3, 1150] |
ἁλίωσαν
ὁδόν·
πόρε
δέ
σφιν
|
ἰοῦσιν |
~κρείων
Αἰήτης
χαλεποὺς
ἐς
ἄεθλον |
[3, 1250] |
καταφθιμένοιο
ἄνακτος
~κηδεμόνες
πεζοῖσι
καὶ
|
ἱππήεσσι |
τίθενται.
~τέτμον
δ'
Αἰήτην
τε |
[3, 200] |
τίνων
χάριν,
ὅς
ῥά
μιν
|
ἵπποις |
~δέξατο,
Φλεγραίῃ
κεκμηότα
δηιοτῆτι.
~ἔνθα |
[3, 1200] |
Καλαύρειαν
μετὰ
δῆθ'
ἅμα
νίσσεται
|
ἵπποις, |
~Πέτρην
θ'
Αἱμονίην,
ἢ
δενδρήεντα |
[3, 1150] |
ὑπὲρ
ἄκριας
Αἰθιοπήων·
~Νὺξ
δ'
|
ἵπποισιν |
ἔβαλλεν
ἔπι
ζυγά·
τοὶ
δὲ |
[3, 1250] |
σφριγόωσαι.
~ὡς
δ'
ὅτ'
ἀρήιος
|
ἵππος |
ἐελδόμενος
πολέμοιο
~σκαρθμῷ
ἐπιχρεμέθων
κρούει |
[3, 1200] |
πολέμιξεν.
~τῷ
δὲ
καὶ
ὠκυπόδων
|
ἵππων |
εὐπηγέα
δίφρον
~ἔσχε
πέλας
Φαέθων |
[3, 1200] |
ἐξ
ὑπάτων
δεινὴ
θεὸς
ἀντεβόλησεν
|
~ἱροῖς |
Αἰσονίδαο·
πέριξ
δέ
μιν
ἐστεφάνωντο |
[3, 1000] |
κε
φαίης
~ἀνδράσιν,
ἀλλὰ
θεοῖσιν
|
ἰσαζέμεν |
ἀθανάτοισιν.
~πρὸς
δὲ
καὶ
αὐτῷ |
[3, 100] |
ἐφωμάρτησε
δ'
Ἀθήνη·
~ἐκ
δ'
|
ἴσαν |
ἄμφω
ταίγε
παλίσσυτοι.
ἡ
δὲ |
[3, 900] |
μάντις,
ὃς
οὐδ'
ὅσα
παῖδες
|
ἴσασιν |
~οἶδε
νόῳ
φράσσασθαι,
ὁθούνεκεν
οὔτε |
[3, 200] |
ἐξάπτειν
ἑκὰς
ἄστεος.
ἠέρι
δ'
|
ἴσην |
~καὶ
χθὼν
ἔμμορεν
αἶσαν,
ἐπεὶ |
[3, 1200] |
ἀπείριτος
ἔσσυτο
λαός.
~οἷος
δ'
|
Ἴσθμιον |
εἶσι
Ποσειδάων
ἐς
ἀγῶνα
~ἅρμασιν |
[3, 400] |
~ἀνὴρ
ἐρρίγῃσιν
ἀρείονα
φῶτα
μετελθεῖν.
|
~Ἴσκεν |
ἀπηλεγέως·
ὁ
δ'
ἀπὸ
θρόνου |
[3, 900] |
~οὔτ'
ἀγανοὶ
φιλέοντες
ἐπιπνείουσιν
Ἔρωτες.
|
~Ἴσκεν |
ἀτεμβομένη·
μείδησε
δὲ
Μόψος
ἀκούσας |
[3, 550] |
~ἤδη
νῦν
Ἄργοιο
παραιφασίῃσι
πίθεσθε.
|
~Ἴσκεν· |
ἐπῄνησαν
δὲ
νέοι,
Φινῆος
ἐφετμὰς |
[3, 450] |
ἐπεὶ
πάντεσσιν
ἐπικρέμαθ'
ἧμιν
ὄλεθρος.
|
~Ἴσκεν |
ἐυφρονέων·
ὁ
δ'
ἀμείβετο
τοῖσδ' |
[3, 350] |
~δῆμον
σφωιτέροισιν
ὑπὸ
σκήπτροισι
δαμάσσαι.
|
~Ἴσκεν |
ὑποσσαίνων
ἀγανῇ
ὀπί·
τοῖο
δὲ |
[3, 300] |
ἢν
καὶ
πᾶσαι
ἐπιβρίσωσιν
ἄελλαι.
|
~ἶσον |
δ'
ἐξ
ἀνέμοιο
θέει
καὶ |
[3, 700] |
τε
σέθεν
κούρη
τε
πέλεσθαι,
|
~ἶσον |
ἐπεὶ
κείνοις
με
τεῷ
ἐπαείραο |
[3, 1100] |
Πασιφάης
πόσιν
ἔμμεναι·
οὐδ'
Ἀριάδνῃ
|
~ἰσοῦμαι· |
τῶ
μήτι
φιλοξενίην
ἀγόρευε.
~ἀλλ' |
[3, 0] |
ἄγε
νῦν,
Ἐρατώ,
παρά
θ'
|
ἵστασο, |
καί
μοι
ἔνισπε,
~ἔνθεν
ὅπως |
[3, 100] |
~Κύπριν
ἐπιπλομένην.
ἡ
δ'
ἀντίη
|
ἵστατο |
παιδός,
~καί
μιν
ἄφαρ
γναθμοῖο |
[3, 500] |
ρὸς
μειλίσσετ'
ἀυτμή,
~καὶ
ποταμοὺς
|
ἵστησιν |
ἄφαρ
κελαδεινὰ
ῥέοντας,
~ἄστρα
τε |
[3, 1300] |
λόφους·
μεσσηγὺ
δ'
ἀείρας
~χάλκεον
|
ἱστοβοῆα, |
θοῇ
συνάρασσε
κορώνῃ
~ζεύγληθεν.
καὶ |
[3, 150] |
σῖγα
νόον
βουλήν
τ'
ἀπερύκων
|
~ἴστω |
καὶ
νόστου
τόνδε
στόλον
οἶος |
[3, 700] |
ἐπ'
ἄμμι
τεοὺς
υἱῆας
ἔρυσθαι.
|
~ἴστω |
Κόλχων
ὅρκος
ὑπέρβιος
ὅντιν'
ὀμόσσαι |
[3, 150] |
~κύσσε
ποτισχομένη,
καὶ
ἀμείβετο
μειδιόωσα·
|
~Ἴστω |
νῦν
τόδε
σεῖο
φίλον
κάρη |
[3, 600] |
~πρόσθεν
μητιάασκε·
δέος
δέ
μιν
|
ἴσχανε |
θυμόν,
~μή
πως
ἠὲ
παρ' |
[3, 300] |
διέτμαγεν·
ἡ
δ'
ἐνὶ
γόμφοις
|
~ἴσχεται, |
ἢν
καὶ
πᾶσαι
ἐπιβρίσωσιν
ἄελλαι. |
[3, 200] |
πολλαὶ
~ἑξείης
πρόμαλοί
τε
καὶ
|
ἰτέαι |
ἐκπεφύασιν,
~τῶν
καὶ
ἐπ'
ἀκροτάτων |
[3, 1250] |
προτέρωσε
σὺν
ἀσπίδι
νήριτα
ταύρων
|
~ἴχνια |
μαστεύων·
οἱ
δ'
ἔκποθεν
ἀφράστοιο |
[3, 400] |
ἠύτ'
ὄνειρος
~ἑρπύζων
πεπότητο
μετ'
|
ἴχνια |
νισσομένοιο.
~καί
ῥ'
οἱ
μέν |
[3, 1350] |
δ'
οὐτάμενοι,
πρὶν
ὑπὸ
χθονὸς
|
ἴχνος |
ἀεῖραι,
~ὅσσον
ἄνω
προύτυψαν
ἐς |
[3, 1250] |
ἄρ'
ἔνθα
καὶ
ἔνθα
μετάρσιον
|
ἴχνος |
ἔπαλλεν,
~ἀσπίδα
χαλκείην
μελίην
τ' |
[3, 850] |
ὠμηστέω
κνημοῖς
ἔνι
Καυκασίοισιν
~αἱματόεντ'
|
ἰχῶρα |
Προμηθῆος
μογεροῖο.
~τοῦ
δ'
ἤτοι |
[3, 700] |
ἀλλήλῃσι
θέσαν
γόον·
ὦρτο
δ'
|
ἰωὴ |
~λεπταλέη
διὰ
δώματ'
ὀδυρομένων
ἀχέεσσιν. |
[3, 0] |
μοι
ἔνισπε,
~ἔνθεν
ὅπως
ἐς
|
Ἰωλκὸν |
ἀνήγαγε
κῶας
Ἰήσων
~Μηδείης
ὑπ' |
[3, 50] |
δέρος
χρύσειον
ὀίω
~νοστήσειν
ἐς
|
Ἰωλκόν, |
ἐπεὶ
δολόεσσα
τέτυκται.
~Ὧς
ἄρ' |
[3, 1100] |
οἶον
τύνη
μὲν
ἐμεῦ,
ὅτ'
|
Ἰωλκὸν |
ἵκηαι,
~μνώεο·
σεῖο
δ'
ἐγὼ |
[3, 1100] |
~ὄφρα
κακὸν
Πελίῃ
ἱερὴν
ἐς
|
Ἰωλκὸν |
ἵκοιτο
~Αἰαίη
Μήδεια,
λιποῦσ'
ἄπο |
[3, 1200] |
γάλα
τ'
ἔκτοθι
ποίμνης
~Ἄργος
|
ἰὼν |
ἤνεικε·
τὰ
δ'
ἐξ
αὐτῆς |